Z A R Z Ą D M I A S T A Z I E L O N E J G Ó R Y

PPOOLLIITTYYKKAA IINNWWEESSTTYYCCYYJJNNAA

KKOOMMUUNNAALLNNEEGGOO BBUUDDOOWWNNIICCTTWWAA

MMIIEESSZZKKAANNIIOOWWEEGGOO

WW ZZIIEELLOONNEEJJ GGÓÓRRZZEE

/opracowano w ZGKiM Zielona Góra/ Zielona Góra maj 1996 rok

ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE POLITYKI MIESZKANIOWEJ MIASTA

ZIELONEJ GÓRY 1. Prognozy demograficzne miasta.

2. Struktura zamieszkania i stan zasobów mieszkaniowych.

2.1. Zasoby komunalne.

2.2. Zasoby spółdzielcze.

2.3. Zasoby zakładowe.

2.4. Zasoby własnościowe.

3. Polityka inwestycyjna budownictwa mieszkaniowego.

3.1. Zagospodarowanie przestrzenne.

3.2. Dostępność gruntów.

3.3. Budownictwo spółdzielcze, zakładowe i własnościowe.

3.4. Budownictwo - komunalne i socjalne.

3.5. Towarzystwo Budownictwa Społecznego.

4. Finansowanie inwestycji mieszkaniowych.

5. Mieszkania dla seniorów i inwalidów na wózkach.

6. Program uzupełniania infrastruktury technicznej terenów zabudowanych i uzbrojenia terenów

przewidzianych pod zabudowę mieszkaniową.

7. Polityka remontowa gminnego zasobu mieszkaniowego.

7.1. Remonty gruntowne.

7.2. Modernizacje.

7.3. Remonty bieżące.

7.4. Konserwacje.

8. Zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy.

8.1. Zarządzanie nieruchomościami komunalnymi.

8.2. Kryteria wyboru osób do zawarcia umów najmu.

8.3. Zasady wynajmu lokali użytkowych.

8.4. Zasady współdziałania gminy z przedstawicielami najemców.

8.5. Zasady przyznawania lokali socjalnych oraz mieszkań dla seniorów i inwalidów.

8.6. Zakwaterowanie eksmitowanych.

9. Polityka sprzedaży komunalnych budynków oraz najmowanych lokali mieszkalnych i użytkowych.

10. Struktura, poziom i źródła dochodów na utrzymanie i remonty budynków komunalnych.

10. 1 Czynsze za lokale mieszkalne, w tym dodatki mieszkaniowe.

10.2. Czynsze za lokale użytkowe.

10.3. Dotacje gminy.

CEL OPRACOWANIA Celem opracowania jest przedstawienie wycinka założeń programowych polityki mieszkaniowej miasta Zielonej Góry dotyczącego ustalenia kierunków rozwoju inwestycyjnego komunalnego budownictwa mieszkaniowego. Dokument stanowić ma wytyczne działania dla jednostek organizacyjnych miasta, realizujących zadania komunalnej gospodarki mieszkaniowej.

Załącznik do Uchwały Nr XXVII/193/96

Rady Miejskiej w Zielonej Górze z dnia 22 sierpnia 1996 r.

PPoo ll ii tt yykk aa IInn wwee ss tt yycc yyjj nn aa KKoommuu nnaa ll nnee ggoo

BBuu ddoo wwnnii cc ttww aa MMiiee sszz kkaann ii ooww ee ggoo ww ZZii ee ll oonn ee jj GGóórrzz ee

SPOTKANIE ORGANIZOWANE PRZEZ KOMISJĘ ROZWOJU I OCHRONY ŚRODOWISKA RADY MIASTA ZIELONA GÓRA POŚWIĘCONE TEMATOWI:

POLITYKA MIESZKANIOWA MIASTA

PROBLEMATYKA SPOTKANIA

1. PROGNOZY DEMOGRAFICZNE DLA MIASTA

2. STRUKTURA ZAMIESZKIWANIA I STAN ZASOBÓW MIESZKANIOWYCH

2.1. Zasoby komunalne. Budownictwo komunalne powinno być z definicji socjalne - dla ludzi najmniej zasobnych, o najniższej sile nabywczej. Należy część starego budownictwa komunalnego /obecnego/ utrzymać „przy życiu”, obecne stany techniczne średnie i ewentualnie /jeśli są/ stany techniczne dobre budynków i przeznaczyć je jako właśnie budownictwo komunalne - socjalne w przyszłości. Ponadto powinno się wznosić ok. 25-30% nowego budownictwa, o średnim standardzie wyposażenia techniczno-sanitarnego i o średnim zagęszczeniu, jednak nie mniej niż 20 m2 p. ogólnej na osobę.

2.2. Zasoby spółdzielcze. Powinno się dążyć do ok. 50-60% tego typu budownictwa mieszkaniowego. Powinno ono być o zróżnicowanym standardzie: od średniego, więcej niż średniego, wysokiego, do bardzo wysokiego standardu wyposażenia i zagęszczenia - od 25 nawet do 35 m2 p. ogólnej na l osobę.

2.3. Zasoby zakładowe. To budownictwo powinno stanowić niewielki margines /ok. l-2%/ całych zasobów miejskich mieszkalnictwa.

2.4. Zasoby własnościowe. Czyli budownictwo prywatne /budowane na zlecenie prywatne, bądź kupowane z zasobów miejskich/. Powinno ono stanowić do 20% ogólnych zasobów mieszkaniowych w mieście, z wyraźnym zwiększaniem /procentowym/ w strukturze własności lokali.

3. POLITYKA INWESTYCYJNA BUDOWNICTWA MIESZKANIOWEGO

3.1. Zagospodarowanie przestrzenne. Zielona Góra dysponuje ograniczonym terenami rozwojowymi dla zabudowy mieszkaniowej. W związku z tym podstawowym problemem jest ustalenie stopnia intensywności zabudowy. Wiąże się z rym problemem również donor popieranych lub narzucanych poprzez planowanie miejscowe form zabudowy takich jak: blokowa zabudowa wielorodzinna, małe domy mieszkalne, wille wielorodzinne, budynki jednorodzinne wolnostojące, bliźniacze, szeregowe. Rozważenia wymagają również formy urbanistyczne. Chodzi o to czy pocierać raczej małe zespoły czy większe, kondominia, itp. Popierać należy dążenia do stworzenia i wylansowania formy zabudowy charakterystycznej dla Zielonki Góry.

W zagospodarowaniu przestrzennym powinno się wydzielać najlepsze - ”najzdrowsze”, suche - o wybitnych i dobrych warunkach fizjograficznych. Budownictwo mieszkaniowe musi być uprzywilejowane, priorytetowe w zagospodarowaniu przestrzennym.

3.2. Dostępność gruntów. Grunty na rozwój miasta powinny być z dużym wyprzedzeniem czasowym komunalizowane. Włączane odpowiednio wcześnie np. na 20-25, nawet 50 lat przed przewidywanym ich zagospodarowaniem na modłę miejską

3.3. Budownictwo spółdzielcze i własnościowe. Ze względu na możliwość sprzedania ich za wysoką cenę - powinno być przewidywane w atrakcyjnych częściach miasta. Dotyczy to zwłaszcza budownictwa własnościowego, dokładniej prywatnego. Natomiast budownictwo zakładowe /jako znikomy margines całych zasobów mieszkaniowych/ może być podobnie traktowane jak prywatne - własnościowe, jeśli idzie o grunty i atrakcyjne miejsca w mieście.

3.4. Budownictwo komunalne /to właśnie/ prawie bądź zupełnie w całości powinno być socjalnym i może być lokalizowane na gruntach i w miejscach mniej atrakcyjnych, to me znaczy, że niezdatnych do zabudowy mieszkaniowej. To budownictwo powinno znajdować się w dzielnicach śródmiejskich przede wszystkim i częściowo w dzielnicach peryferyjnych. Ze względu na wysoką rentę gruntową budownictwo komunalne - socjalne nie pokona bariery kosztów wykupu gruntów w miejscach najatrakcyjniejszych w mieście.

4. FINANSOWANIE INWESTYCJI MIESZKANIOWYCH

4.1. Budownictwo socjalne powinno być finansowane przez budżet gminy - miasta i częściowo w drobnym wymiarze -jeśli to możliwe/ przez związki i instytucje wyznaniowe, charytatywne, dobroczynne itp.

4.2. Pozostałe budownictwo /siłą rzeczy/ powinno być finansowane przez przyszłych właścicieli lub/i zakłady pracy -np. banki, zrzeszenia przedsiębiorców, wojsko, policje itp.

5. MIESZKALNICTWO DLA SENIORÓW I INWALIDÓW W WÓZKACH

Te grupy ludzi powinny prawie z definicji otrzymywać mieszkania z zasobów komunalnych, a wiec finansowanych przez miasto = gminę. W drobnej czyści finansowane może być przez „przewidujących” zamożnych emerytów - seniorów, którzy wzorem seniorów z bogatych państw/ chcą zapewnić sobie wysoki standard mieszkań w przyszłości, w „jesieni życia”.

Mieszkania dla inwalidów - niepełnosprawnych powinny finansować specjalne - celowe fundusze, fundacje itp.

6. UZBROJENIE TERENU POD ZABUDOWĘ MIESZKANIOWĄ.

Wszystkie tereny - grunty przeznaczone dla budownictwa mieszkaniowego muszą być w pełni uzbrojone /pełna infrastruktura techniczna/.

Problem stanowi źródło finansowania zbrojenia nowych terenów oraz wybór kolejności terenów do uzbrojenia,

7. POLITYKA REMONTOWA GŁÓWNNYCH ZASOBÓW MIESZKANIOWYCH

7.1. Remonty gruntowne - kapitalne. Powinny być przeprowadzane w zależności od amortyzacji budynku. Jako ogólną zasadę można przyjąć, można proponować taką:

7.1.1. po 50% zużycia /odpisu amortyzacyjnego/ należałoby poddawać remontowi kapitalnemu, ale mogłoby to zależeć od indywidualnych przypadków, np. budynek znajduje się w dobrej „kondycji”, wtedy można kapitalnego remontu jeszcze nie przeprowadzać;

7.1.2. po 60% zużycia /odpisu amortyzacyjnego/ taki remont, np. wymiana instalacji wód-koń., wymiana lub remont stolarki, przekładanie dachu, musi być przeprowadzony;

7.1.3. po 70% zużycia budynek z nakazu powinien być poddany remontowi kapitalnemu, jeśli do tego się jeszcze nadaje.

7.2. Modernizacje. Modernizację powinno się przeprowadzać na wyraźne życzenie użytkownika, bądź wtedy, kiedy jest to konieczne, np. w strefie, dzielnicy o wysokim standardzie mieszkaniowym lub wtedy, kiedy standard chce się podnieść. Można np. przeznaczyć cześć budownictwa w śródmieściu do tego celu, by podnieść standard mieszkaniowy dla ludzi, którzy preferują mieszkania w śródmieściu, bo np. wiążą mieszkanie z kancelarią adwokacką, gabinetem lekarskim, biurem informacji itp. Mogą to być np. artyści - malarze, rzeźbiarze, jak również pisarze, poeci, dziennikarze itp.

7.3. Remonty. Remonty bieżące z reguły powinien wykonywać sam użytkownik /naturalnie najczęściej zlecając wyspecjalizowanej firmie/ i może to być właściciel prywatny, spółdzielczy, gmina itp.

Remonty bieżące, np. malowanie, odnawianie elewacji, naprawa, uzupełnienia detali architektonicznych, emblematów takich, jak szyldy, tablicy reklamy powinny być rygorystycznie sankcjonowane wysokimi mandatami, grzywnami, karami.

7.4. Konserwacje - dwa rodzaje.

7.4.1. Konserwacje zabytków: budynków, de uli i urządzeń zabytkowych - wg nakazu i wymogów konserwatora zabytków.

7.4.2. Konserwacje wszelkich urządzeń użytkowych w tym przede wszystkim budynków mieszkalnych, powinny być rygorystycznie przestrzegane zgodnie z wymogami służb miejskich, np. konserwatora zieleni, estety miejskiego, stacji sanitarno-epidemiologicznej.

8. ZASADY GOSPODAROWANIA MIESZKANIOWYMI ZASOBAMI GMINY.

8.1. Zarządzanie nieruchomościami. Nieruchomościami komunalnymi powinna zarządzać wyspecjalizowana jednostka - wydział, referat, komisja. Wydaje się, że najwłaściwsza forma byłaby taka, żeby był to wydział urzędu miejskiego i podległe mu mniejsze jednostki administracji samorządowej „bliżej” tych zasobów. Mogłyby to być jednostki, np. administracje nieruchomościami, czy administracje budynkami zamieszkałe przez 3 - 5 tys. mieszkańców. Do tych administracji należałby cały nadzór nad mieniem -budynkami, wyposażeniem budynków, konserwacją itp.

8.2. Kryteria wyboru osób do zawarcia umów najmu. Po prostu kryteria handlowe ustalone w drodze przetargu, negocjacji

8.3. Zasady wynajmu lokali użytkowych. Też handlowe z cenami przetargowymi, z ustaleniem ścisłych reguł-praw dla korzystających i wynajmujących lokale.

8.4. Zasady współdziałania gminy z przedstawicielami najemców. Również handlowe, jasne i najprostsze, wzajem honorujące swoje prawa i wymagania,

8.5. Zasady przyznawania lokali i mieszkań dla seniorów i inwalidów. Tu także nie można obejść i pominąć praw podaży i popytu; reguły muszą być zachowane i przejrzyste dla obu stron. Jednakże w tych umowach - negocjacjach uczestniczyć powinna gmina z jednej strony i instytucje opiekuńcze, promujące z drugiej strony. Ta druga strona ustala reguły, wymagania, co jest niezbędne inwalidom - niepełnosprawnym, łącznie z kategorią i dolegliwościami schorzeń, z ustaleniem odpowiednich warunków zaspakajających potrzeby. Umawiająca się gmina powinna udostępnić - dostarczyć lokale inwalidom w drodze priorytetów.

8.6. Zakwaterowanie eksmitowanych. To, jak w każdym innym przypadku, powinny istnieć jasne - czytelne reguły, kro powinien i powinien korzystać z lokali dla eksmitowanych. Dla eksmitowanych muszą istnieć odpowiednie lokale, lecz nie koniecznie o pełnych standardach wyposażenia. Eksmitowani powinni korzystać z lokali dla nich przeznaczonych tylko przez pewien okres doraźnie ustalony np: jeden rok, dwa lata itp. Te lokale niekoniecznie musi utrzymywać gmina. Tylko w drastycznych przypadkach i tylko w części koszt utrzymania tych lokali spadałby na gminę. Dla eksmitowanych powinno się pilnie poszukiwać sponsorów, tak co do kosztów zakwaterowania, jak i znalezienia im lokali stałych czy na dłuższy okres.

9. POLITYKA SPRZEDAŻY KOMUNALNYCH BUDYNKÓW ORAZ NAJMOWANYCH LOKALI MIESZKALNYCH I UŻYTKOWYCH

Gmina powinna dążyć do sprzedawania lokali najtrudniejszych dla siebie do utrzymania, tak ze względu na zarządzanie (np. lokale rozproszone po całym mieście), jak i ze względu na koszty ich utrzymania, remontowania, konserwowania. Powinno się sprzedawać - wystawiać do przetargu - lokale atrakcyjne (np. zabytkowe) osobom i instytucjom zainteresowanym takimi lokalami Odpowiednie reklamowanie takich lokali musi być obowiązkiem gminy.

10. STRUKTURA, POZIOM I ŹRÓDŁA DOCHODÓW NA UTRZYMANIE I REMONTY BUDYNKÓW KOMUNALNYCH

10.1 Czynsze za lokale mieszkaniowe. Tylko i wyłącznie według prawa popytu i podaży. Mieszkania muszą być towarami Dodatki mieszkaniowe) jako wyrównanie czy kompensowanie źródeł utrzymania dla ludności o niższych dochodach, to sprawa odpowiednich instytucji, w tym i gminy ustalającej w swym budżecie taki fundusz wyrównawczy (dodatków mieszkaniowych).

10.2 Czynsze za lokale użytkowe. Tylko według prawa popytu i podaży. Wszystkie lokale wynajmowane muszą być towarem, podlegać prawom kupna i sprzedaży, poza pewnymi lokalami, które chce, powinna tub musi utrzymywać gmina. Gospodarka lokalami musi być samowystarczalna, z wyraźnym nastawieniem na zyski, dochody do kasy gminy.

10.3. Dotacje gminy. Tylko tam gdzie są niezbędne. Do budownictwa socjalnego, do takich lokali jak szkoły, domy dziecka itp.

SSTTRRUUKKTTUURRAA FFUUNNKKCCJJOONNAALLNNAA

II ZZAADDAANNIIAA JJEEDDNNOOSSTTEEKK OORRGGAANNIIZZAACCYYJJNNYYCCHH

SSEEGGMMEENNTTUU GGOOSSPPOODDAARRKKII KKOOMMUUNNAALLNNEEJJ,,

MMIIEESSZZKKAANNIIOOWWEEJJ II OOCCHHRROONNYY ŚŚRROODDOOWWIISSKKAA

Przedstawione poniżej schematy zakładają utrwalenie wypracowanych i sprawdzonych struktur organizacyjnych zarządzania gospodarką mieszkaniową i komunalna oraz ich rozwijanie poprzez tworzenie nowych podmiotów gospodarczych funkcjonowania dozorców i konserwatorów oraz zarządzania wspólnotami mieszkaniowymi. Realizację komunalnego budownictwa mieszkaniowego ze środków preferencyjnego kredytu Krajowego Funduszu Mieszkaniowego umożliwi utworzenie na bazie jednej z administracji ZGKiM-u spółki gminy z o.o., która przyjęłaby status towarzystwa budownictwa społecznego.

KKOOMMUUNNAALLNNEE ZZAASSOOBBYY MMIIEESSZZKKAANNIIOOWWEE -- GGOOSSPPOODDAARROOWWAANNIIEE II IINNWWEESSTTYYCCJJEE

ZASOBY MIESZKANIOWE

Przedstawione na załączonym schemacie zasoby mieszkaniowe w mieście podzielić można na dwie grupy. W pierwszej grupie ujętej na pierwszej stronie schematu są budynki komunalne, tj. zasoby, w których bezpośredni wpływ na ich dysponowanie ma miasto Zielona Góra. Natomiast druga strona schematu przedstawia inne zasoby mieszkaniowe, co do których udział dyspozycyjny miasta jest znikomy.

W przedstawionym opracowaniu szczegółowo zajmować się będziemy pierwszą stroną schematu tj. budynkami komunalnymi, poprzez które miasta realizuje swoje ustawowe obowiązki wynikające z ustawy o samorządzie terytorialnym.

Budynki mieszczańskie.

Pod tym hasłem znajdują się wszystkie budynki, w których miasta Zielona Góra jako właściciel posiada 100 % udziałów. Stanowią one w całości własność miasta. Obecnie miasto Zielona Góra posiada 684 takich budynków, którymi administruje Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Zielonej Górze.

W budynkach tych znajduje się 3 293 lokali o łącznej powierzchni użytkowej 182 830 m2, w tym lokali mieszkalnych 2 874 o powierzchni 139 730 m2 oraz lokali użytkowych 419 o powierzchni użytkowej 43 100 m2. Lokale te wynajmowane są najemcom na podstawie umowy cywilnoprawnej z zastosowaniem czynszu regulowanego w przypadku lokali mieszkalnych, którego wysokość górnej wartości winna odpowiadać wysokości 3% wartości odtworzenia budynku. Natomiast z czynszem wolnym winny być wynajmowane lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej powyżej 80 m2. Obecnie czynsz wolny stosowany jest w przypadku najmu lokali użytkowych. Wysokość tego czynszu ustalana jest w drodze przetargu aukcyjnego na najem lokali oraz w stosunku do lokali użytkowych najętych w drodze prywatyzacji tj. w roku 1990 w wysokości określonej uchwałą Zarządu Miasta w prawie zasad najmu komunalnych lokali użytkowych.

W grupie tych budynków należy rozważyć możliwość wyznaczenia lokali mieszkalnych o charakterze socjalnym, gdzie czynsz stanowiłby wysokość 25% czynszu regulowanego, natomiast opłaty realizowane byłyby przez najemców w pełnej wysokości. Mieszkania tego typu wyodrębnione geodezyjnie zasiedlane byłyby rodzinami bez obciążeń patologicznych, które z uwagi na trudności finansowe i brak możliwości przystosowania się do zmieniającej sytuacji rynku pracy znalazły się chwilowo w niedostatku. Aby tego typu mieszkania uzyskać, miasto musi w 1996 roku przystąpić do realizacji budownictwa komunalnego. Proponuje się, aby w rejonie ulicy Szarych Szeregów - Okulickiego wybudować jeden budynek o łącznej liczbie 39 mieszkań, natomiast drugi taki budynek można wybudować przy ul Szosa Kisielińska Budowę pierwszego budynku należy rozpocząć w 1996 r. i w tymże roku uzyskać stan surowy zamknięty budynku. Natomiast w roku 1997 oddać do zasiedlenia jeden budynek na 30 mieszkań. Również w roku 1997 należy rozpocząć budowę drugiego budynku i w tym też roku zakończyć jego realizację. Dalszy rozwój budownictwa komunalnego w roku 1998 i 1999 należy prowadzić przez wybudowanie budynku mieszkalnego o łącznej liczbie 90 mieszkań. Z powyższego wynika, że w okresie lat 1996 - 1999 miasto musi uzyskać 150 mieszkania komunalne. W uzyskane z budownictwa komunalnego mieszkania należy przesiedlić najemców z mieszkań zlokalizowanych na obiektach miasta w ujętych w załączonym wykazie pt. „Wykaz budynków mieszkalnych przeznaczonych na mieszkania socjalne”. Pozwoli to na dysponowanie 62 lokalami mieszkalnymi socjalnymi. Dalszy wzrost zasobów komunalnych po roku 2000 należy realizować z budżetu miasta wykorzystując do tego celu tereny uzbrojone w mieście na zasadzie budownictwa plombowego likwidując tym samym długą listę oczekujących na mieszkania komunalne obywateli miasta o niskich dochodach.

Całość budownictwa komunalnego nie związanego z TBS-ami realizować będzie Wydział Inżynierii Miejskiej Urzędu Miejskiego w Zielonej Górze, z perspektywą przejęcia tego zadania przez ZGKiM.

Budynki socjalne.

Miasto Zielona Góra posiada obecnie jeden budynek socjalny przy ul. Objazdowej nr 13. W budynku tym znajduje się 58 mieszkań o łącznej powierzchni użytkowej 1370,01 m2. Dalszy uzysk budynków socjalnych możliwy jest poprzez realizację budownictwa komunalnego oraz dokonania przesiedleń najemców z wyznaczonych budynków położonych na obrzeżach miasta do wybudowanych mieszkań komunalnych. Pozwoli to na zwiększenie zasobów mieszkań socjalnych o dalsze 62 mieszkania. Najemcy mieszkań socjalnych opłacają czynsz socjalny stanowiący 25 % czynszu regulowanego oraz regulują opłaty w pełnej wysokości.

Mieszkania te zasiedlane są przez rodziny, które czasowo popadły w niedostatek i nie opłacają czynszu regulowanego, stąd po uzyskaniu wyroku o eksmisję z lokalu komunalnego przesiedlani są na podstawie takiego wyrobu do lokalu socjalnego.

Budynki eksmisyjne

Obecnie budynkiem o takim charakterze można określić budynek przy ul Objazdowej nr 35. W budynku tym znajduje się 14 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni użytkowej 579,59 nr Do celów eksmisyjnych wykorzystywano dotychczas także budynek przy ul Objazdowej nr 13, bliżej scharakteryzowany przy omawianiu budynków socjalnych Częściowe przeznaczenie zarówno budynku przy ul Objazdowej nr 13 jak i budynku przy ul. Objazdowej 35 na eksmisję spowodowało zgrupowanie w dwóch obiektach rodzin i osób obciążonych objawami patologicznymi i kryminogennymi. Stwarza to konieczność zwiększenia nadzoru nad tymi obiektami, zarówno ze strony służb porządkowych jak obsługi administracyjnej.

Dalsze budynki na cele eksmisyjne będzie można wyznaczyć z pośród budynków socjalnych uzyskanych z wykwaterowań najemców do nowo wybudowanych zasobów komunalnych w ramach realizacji budownictwa komunalnego.

Należy dążyć do grupowania najemców w taki sposób, aby w jednym budynku grupować najemców wyeksmitowanych z uwagi na zaległości czynszowe tj. brak wpłat czynszowych w dotychczas zajmowanych lokalach komunalnych, lecz bez oznak patologicznych w rodzinie. W tym przypadku czynsz socjalny winien stanowić 25 % wysokości czynszu regulowanego, natomiast opłaty winny być realizowane przez najemcę w wysokości 50 % należności. Kwotę pozostałych 50 % opłat pokrywa miasto w formie dotacji budżetowej.

Natomiast do drugiego budynku należy eksmitować osoby z tzw. marginesu społecznego o wyraźnym charakterze patologicznym i kryminogennym. Aktualnie prowadzone jest postępowanie sądowe z wnioskiem eksmisyjnym w stosunku do 97 takich najemców zamieszkujących w mieszkaniach komunalnych. W takim przypadku należy również stosować czynsz regulowany w wysokości 25 % czynszu regulowanego oraz opłatami w wysokości 50 %

Noclegownia

Aktualnie na terenie miasta Zielonej Góry funkcjonuje noclegownia dla osób bezdomnych usytuowana w budynku przy ul. Wyspiańskiego nr 10 a. Noclegownia działa na powierzchni 447,84 m2 budynku i posiada 30 miejsc noclegowych.

Koszt utrzymania noclegowni oraz zakwaterowania bezdomnych pokrywa miasto poprzez dotację z budżetu.

Budynki wspólnot mieszkaniowych

W zasobach lokalowych administrowanych przez Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Zielonej Górze powstały z dniem 1.01.1995 r. wspólnoty mieszkaniowe z zgodnie z ustawą o własności lokali we wszystkich budynkach komunalnych, w których miasto jako dotychczasowy właściciel sprzedało chociażby jeden lokal.

Obecnie w ramach zasobów administrowanych przez ZGKiM funkcjonują 532 wspólnoty mieszkaniowe w 608 budynkach o współwłasności. Całkowita powierzchnia użytkowa budynków o współwłasności wynosi 446 407 m2 i na tej powierzchni znajdują się 9 474 lokale. W budynkach tych własność komunalna to 327 883 m2 powierzchni użytkowej z 7 071 lokalami, natomiast własność prywatna osób fizycznych i prawnych to 118 524 m2 powierzchni użytkowej z 2 403 lokalami.

Z powyższego wynika, że udział własności prywatnej w zasobach o współwłasności wynosi aktualnie 26,6 %. W działaniach miasta należy przyjąć dążenia do uporządkowania spraw własności w poszczególnych budynkach wspólnot mieszkaniowych dążąc do eliminowania własności komunalnej z budynków o współwłasności poprzez:

- składanie propozycji dotychczasowym najemcom mieszkań komunalnych w budynkach o współwłasności skłaniając ich do wykupu najmowanych lokali,

- dokonywanie zamian mieszkań komunalnych w budynkach o współwłasności z najemcami mieszkań komunalnych z budynków o 100 % własności miasta w celu wykupu mieszkania w budynku o współwłasności,

- dokonywanie przekwaterowań lokatorów mieszkań komunalnych w budynkach o współwłasności do uzyskanych z budownictwa komunalnego nowych zasobów, natomiast mieszkania komunalne w budynku o współwłasności sprzedać w drodze przetargu aukcyjnego.

W budynkach wspólnot mieszkaniowych właściciele prywatni ponoszą pełne i rzeczywiste koszty utrzymania pomieszczeń wspólnych, natomiast najemcy lokali komunalnych wpłacają czynsz regulowany w wysokości 3 % wartości odtwarzania budynku. Ilość zasobów o współwłasności będzie się z pewnością powiększać, gdyż stworzono obecnie korzystne warunki sprzedaży lokali komunalnych.

Budynki TBS

Ustawa z dnia 26 października 1995 o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654) stwarza możliwości zwiększenia zasobów mieszkaniowych na terenie miasta poprzez budownictwo czynszowe, prowadzone równolegle z budownictwem komunalnym. Tego typu budownictwo może być realizowane przez podmiot gospodarczy nie związany z miastem lub podmiot gospodarczy powołany do tego celu z udziałem miasta.

Korzystnym dla miasta Zielona Góra wariantem realizacji budownictwa czynszowego jest powstanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ze 100% udziałem miasta. W tym celu należy na bazie istniejącej Administracji Biurowców przy ul. Westerplatte nr 11 powołać spółkę miasta pod nazwą Zielonogórskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego. Powołana spółka na podstawie umowy z miastem będzie zarządzać i administrować lokalami użytkowymi stanowiącymi mienie komunalne w budynku przy ul Westerplatte nr 11, a uzyskane dochody przeznaczy na własne utrzymanie oraz przygotowanie zadań inwestycyjnych pod budownictwo komunalne.

Aby uruchomić działalność Zielonogórskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego sp. z o.o należy:

- wyłączyć ze struktury organizacyjnej ZGKiM Administrację Biurowców jako dotychczasową jednostkę wykonawczą,

- opracować i uzgodnić z Ministerstwem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa statut Zielonogórskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego,

- opracować regulamin Rady Nadzorczej ZTBS,

- opracować zasady kwalifikacji osób do zasiedlenia mieszkań uzyskanych z budownictwa TBS,

- powołać uchwałą Rady Miejskiej Zielongórskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego sp. z o.o. ze 100% udziałami Miasta Zielonej Góry,

- decyzją Rady Nadzorczej powołać Prezesa i zarząd ZTBS,

- wyznaczyć w mieście Zielona Góra tereny pod budownictwo mieszkaniowe do realizacji przez ZTBS oraz wnieść je do spółki jako udział miasta.

Towarzystwo Budownictwa Społecznego ma prawo pozyskania niskoprocentowych kredytów z Krajowego Banku Gospodarczego, za który realizuje budownictwo czynszowe. Kredyt ten spłaca TBS wynajmując wybudowane mieszkania z czynszu w wysokości 4% wartości odtworzenia budynku lub z czynszem wolnym. W wysokości tego czynszu l % stanowi zwrot zaciągniętego przez TBS kredytu budowlanego.

Miasto uczestnicy w tego rodzaju budownictwie czynszowym wnosząc w formie aportu do spółki tereny pod budownictwo.

Zasiedlenie tak uzyskanych mieszkań odbywa się na zasadach określonych przez spółkę w uzgodnieniu z miastem. Powoduje to w efekcie przyspieszenie realizacji listy kandydatów na mieszkania komunalne.

Zielonogórskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego mogłoby przystąpić do realizacji obiektów w rejonie ul. Szosa Kisielińska oraz Jędrzychów IV i Jędrzychów V.

Lista adresowa nr l

budynki socjalne

1. ul. Kraszewskiego 6 - 8 lokali

2. ul. Kraszewskiego 6a - 2 lokale

3. ul. Kraszewskiego 8 - 8 lokali

4. ul. Kraszewskiego 10 - 8 lokali

5. ul. Kożuchowska 17 - 5 lokali

6. ul. Kożuchowska 21 - 5 lokali

Lista adresowa nr 2 budynki socjalne - budynki eksmisyjne

1. ul. Bema 42 - 5 lokali

2. ul. Urszuli 7a - 3 lokale

3. ul. Urszuli 7b - 4 lokale

4. ul. Urszuli 15 - 5 lokali

5. ul. Objazdowa 35 - 14 lokali

6. ul. Batorego 126 - 7 lokali

7. ul. Łużycka 53 - 3 lokale

8. ul. Objazdowa 13 - 58 lokali

Lista adresowa nr 3 noclegownie

1. ul. Wyspiańskiego nr 10 a

Lista adresowa nr 4

budynki mieszczańskie nowobudowane

1. ul. Szarych Szeregów - l budynek - ok. 30 mieszkań

2. ul. Okulickiego - l budynek - ok. 30 mieszkań

3. wskazana lokalizacja - l budynek - ok. 50 mieszkań

Lista adresowa nr 5 budynki do całkowitego przekwaterowania i sprzedaży na wolnym rynku

1. ul. Masarska 1,2,4,5,6,8,9, 13

2. ul. Pl. Pocztowy 5, 17, 12,9

3. ul. Sobieskiego 11, 13, 5, 3

4. ul. Lisowskiego 4, 9, 12, 13, 15

5. ul. Kupiecka l, 3, 5, 9, 14, 15, 17, 38, 41, 50, 61

Lista adresowa nr 6 budownictwo ZTBS

1. ul. Szosa Kisielińska - teren pod zabudowę

2. ul. Jędzrzychów IV i V - teren pod zabudowę

WYKAZ BUDYNKÓW MIESZKALNYCH PRZEZNACZONYCH NA MIESZKANIA SOCJALNE

Lp. Adres Rodzaj mieszkania Powierzchnia w

m2 Uwagi

1. Bema 42/2 1p + k 26,13

2. Bema 42/3 2p + k 50,08

3. Bema 42/4 1p + k 37,91

4. Bema 42/5 1p + k 44,07

5. Bema 42/6 1p + k 38,12

6. Urszuli 7a/1 2p + k 47,55

7. Urszuli 7a/2 1p + k 43,76

8. Urszuli 7a/3 2p + k 47,91

9. Urszuli 7b/1 2p + k 36,87

10. Urszuli 7b/2 2p + k 31,30

11. Urszuli 7b/3 2p + k 37,43

12. Urszuli 7b/4 1p + k 28,43

13. Urszuli 15/1 3p + k 63,45

14. Urszuli 15/2 2p + k 51,90

15. Urszuli 15/3 1p + k 39,71

16. Urszuli 15/4 i 5 2p + k 51,81

17. Batorego 126/1 1p + k 28,76

18. Batorego 126/2 1p + k 23,75

19. Batorego 126/3 2p + k 52,47

20. Batorego 126/4 1p + k 66,00

21. Batorego 126/5 3p + k 49,55

22. Batorego 126/6 3p + k 67,45

23. Batorego 126/7 3p + k 53,42

24. Łużycka 53/1 2p + k 32,83

25. Łużycka 53/2 2p + k 32,27

26. Łużycka 53/3 1p + k 21,90

27. Kraszewskiego 6/1 2p + k 46,60

28. Kraszewskiego 6/2 1p + k 22,17

29. Kraszewskiego 6/3 1p + k 30,12

30. Kraszewskiego 6/4 2p + k 30,21

31. Kraszewskiego 6/5 1p + k 21,80

32. Kraszewskiego 6/6 1p + k 44,42

33. Kraszewskiego 6/7 2p + k 29,60

34. Kraszewskiego 6/8 2p + k

35. Kraszewskiego 6a/1 2p + k 45,00

36. Kraszewskiego 6a/2 2p + k 56,00

37. Kraszewskiego 8/1 1p + k 36,24

38. Kraszewskiego 8/2 1p + k 38,00

39. Kraszewskiego 8/3 1p + k 31,40 40. Kraszewskiego 8/4 1p + k 30,00 41. Kraszewskiego 8/5 1p + k 30,00 42. Kraszewskiego 8/6 1 p + k 33,00 43. Kraszewskiego 8/7 1p + k 30,00 44. Kraszewskiego 8/8 1p + k 30,00 45. Kraszewskiego 10/1 2p + k 46,00 46. Kraszewskiego 10/2 2p + k 45,00 47. Kraszewskiego 10/3 2p + k 42,00 48. Kraszewskiego 10/4 lokal użytkowy 49. Kraszewskiego 10/5 1p + k 25,00 50. Kraszewskiego 10/6 2p + k 35,00 51. Kraszewskiego 10/7 1p + k 25,00 52. Kraszewskiego 10/8 2p + k 39,00 53. Kożuchowska 17/1 4p + k 75,95 54. Kożuchowska 17/2 2p + k 41,14 55. Kożuchowska 17/3 1p + k 30,39 56. Kożuchowska 17/4 2p + k 41,72 57. Kożuchowska 17/5 1p + k 30,63 58. Kożuchowska 21/1 2p + k 36,00 59. Kożuchowska 21/2 1p + k 29,62 60. Kożuchowska 21/3 1p + k 34,68 61. Kożuchowska 21/4 1p + k 38,28 62. Kożuchowska 21/5 2p + k 42,46 p - pokój k – kuchnia

HARMONOGRAM REALIZACYJNY

HARMONOGRAM REALIZACJI ZADAŃ

Lp. Zadania Termin wykonania Realizacja

1. Powołanie Zielonogórskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego

1.01.1997 r. RADA MIEJSKA

ZARZĄD MIASTA