POLITECHNIKA OPOLSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA · I. USTALENIA OGÓLNE Studia kończą się nadaniem...

POLITECHNIKA OPOLSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA

PLAN STUDIÓW stacjonarnych I-go stopnia

kierunek

BUDOWNICTWO

Obowiązuje od I roku począwszy od roku akademickiego 2010/2011

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA

I. USTALENIA OGÓLNE Studia kończą się nadaniem tytułu zawodowego inżyniera. Studia trwają

7 semestrów. Liczba godzin zajęć wynosi 2520, a liczba punktów ECTS 210.

II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA

Absolwenci posiadają wiedzę i umiejętności z zakresu:

wykonawstwa obiektów budownictwa mieszkaniowego, komunalnego, przemysłowego i komunikacyjnego;

projektowania podstawowych obiektów i elementów budowlanych;

technologii i organizacji budownictwa;

kierowania zespołami i firmą budowlaną;

wytwarzania, doboru i stosowania materiałów budowlanych;

technik komputerowych i nowoczesnych technologii w praktyce inżynierskiej. Absolwenci są przygotowani do:

kierowania wykonawstwem wszystkich typów obiektów budowlanych;

współudziału w projektowaniu obiektów użyteczności publicznej, przemysłowych i komunikacyjnych;

organizowania produkcji elementów budowlanych;

nadzoru wykonawstwa budowlanego;

ustawicznego samokształcenia i doskonalenia zawodowego. Absolwenci są przygotowani do pracy w:

przedsiębiorstwach wykonawczych;

nadzorze budowlanym;

wytwórniach betonu i elementów budowlanych;

przemyśle materiałów budowlanych;

jednostkach administracji państwowej i samorządowej związanych z budownictwem i architekturą.

Absolwent zna język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu

Kształcenia Językowego Rady Europy oraz posiadają umiejętności posługiwania się językiem specjalistycznym z zakresu studiów. Absolwent jest przygotowani do podjęcia działalności zawodowej w charakterze pracownika pomocniczego oraz w wykonawstwie i nadzorze budowlanym w zakresie projektowania urbanistycznego i projektowania obiektów architektonicznych wraz z ich otoczeniem. Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.

III. TREŚCI KSZTAŁCENIA

Na kolejnych stronach podano plan studiów i karty opisu przedmiotów ujętych w planie studiów.

W Ć L P W Ć L P W Ć L P W Ć L P S W Ć L P W Ć L P W Ć L P S

14 2 8 285 75 60 150

1 Wychowanie fizyczne 1 1 1 30 30 2

2 Wychowanie fizyczne 2 1 1 30 30 2

3 Język obcy obieralny 1 1 1 30 30 2




7 Technologia informacyjna 2 1 30 30 2

8 Ergonomia i bezpieczeństwo pracy 3 1 30 30 2

9 Ochrona własności intelektualnej 1 1 15 15 1

10 Prawo budowlane i warunki techn. 1 1 30 30 2

41 8 10 450 255 60 60 75

11 Matematyka 1 7 1 1 75 45 30 3 2

12 Matematyka 2 5 1 1 45 30 15 2 1

13 Matematyka 3 4 1 1 45 30 15 2 1

14 Fizyka 5 1 1 60 30 30 2 2

15 Chemia 5 1 1 60 30 30 2 2

16 Geologia 4 1 1 45 30 15 2 1

17 Mechanika teoretyczna 1 5 1 1 60 30 30 2 2

18 Mechanika teoretyczna 2 3 2 30 15 15 1 1

19 Metody obliczeniowe w mechanice bud. 3 1 1 30 15 15 1 1

155 15 58 1785 855 60 165 660 45

20 Goemetria wykreślna 6 1 1 60 30 30 2 2

21 Rysunek techniczny z elementami CAD 4 2 45 15 30 1 2

22 Geodezja 4 2 45 15 30 1 2

23 Materiały budowlane 1 5 2 60 30 30 2 2

24 Materiały bud. 2 /Technlogia betonu 5 1 1 60 30 30 2 2

25 Wytrzymałość materiałów 1 6 1 3 90 30 15 15 30 2 1 1 2

26 Wytrzymałość materiałów 2 5 1 1 60 30 30 2 2

27 Mechanika budowli 1 6 1 1 75 45 30 3 2

28 Mechanika budowli 2 5 1 1 60 30 30 2 2

29 Budownictwo ogólne 1 5 1 1 60 30 30 2 2

30 Budownictwo ogólne 2 4 1 1 45 15 30 1 2

31 Mechanika gruntów 5 1 1 60 30 30 2 2

32 Fundamentowanie 4 1 1 45 30 15 2 1

33 Konstrukcje betonowe 1 5 1 1 60 30 30 2 2

34 Konstrukcje betonowe 2 5 1 2 75 30 15 30 2 1 2

35 Konstrukcje metalowe 1 5 1 1 60 30 30 2 2

36 Konstrukcje metalowe 2 5 1 2 75 30 15 30 2 1 2

37 Instalacje budowlane 3 2 45 30 15 2 1

15 tyg.

PLAN STUDIÓW PIERWSZEGO STOPNIA

Kierunek: BUDOWNICTWO

Uchwalony przez Radę

Wydziału w dniu:

21.04.2010 r.

Sem. VI Sem. VII

15 tyg.

w tym Sem. I Sem. II Sem. III

15 tyg. 15 tyg.

Sem. IV

S

ROK IVROK III

15 tyg. 15 tyg.

Sem. V

W Ć L

15 tyg.Nazwa kursu

EC

TS

Godziny zajęć ROK I ROK II

Eg

zam

in

Politechnika Opolska

Wydział Budownictwa

Zaliczen

ie

P S

Studia stacjonarne

L.p

.

PRZEDMIOTY OGÓLNE (285h)

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE (450h)

PRZEDMIOTY KIERUNKOWE (1770h)

38 Budownictwo komunikacyjne 4 2 60 30 30 2 2

39 Fizyka budowli 5 2 60 30 30 2 2

40 Hydraulika i hydrologia 3 2 45 30 15 2 1

41 Technologia robót budowlanych 3 2 45 30 15 2 1

42 Organizacja produkcji budowlanej 3 1 1 45 30 15 2 1

43 Kierowanie procesem inwestycyjnym 2 1 15 15 1

44 Ekonomika budownictwa 2 2 30 15 15 1 1

45 Przedmiot obieralny 1 (humanistyczny 1) 4 2 45 30 15 2 1

46 Przedmiot obieralny 2 (humanistyczny 2) 1 1 15 15 1

47 Przedmiot obieralny 3 3 2 30 15 15 1 1








55 Seminarium dyplomowe 3 1 30 30 2

56 Praca dyplomowa 15

57 Praktyka kierunkowa 0

2520 1185 180 375 735 45 14 5 2 1 11 1 6 5 11 4 7 6 11 2 4 8 1 13 0 2 12 10 0 4 14 9 0 0 3 2 0 0 0 0

210 25 76

- egzamin

Przedmiot obieralny 5: (45h: W-15, P-30)a) Konstrukcje inżynierskieb) Budownictwo przemysłowe

Przedmiot obieralny 6: (45h: W-15, P-30)a) Konstrukcje muroweb) Konstrukcje zespolone

Przedmiot obieralny 7 (45h: W-15, P-30)a) Budownictwo drewnianeb) Metody przybliżone w fizyce budowli

Przedmiot obieralny 8 (45h, W-15, P-30) h,a) Podstawy projektowania dróg i mostówb) Komputerowe wspomaganie projektowania dróg

a) Ochrona środowiska w budownictwieb) Metrologia w budownictwie

a) Komputerowe wspomaganie projektowania

a) Sztuka autoprezentacji

Przedmiot obieralny 3 (30h, W-15, S-15)

b) Umiejętność pertraktacji

OZNACZENIA:

- zaliczenie

Liczba punktów ECTS

a) Prefabrykaty budowlane

PRZEDMIOTY OBIERALNE:

b) Programowanie obliczeń naukowo-technicznych

Przedmiot obieralny 4: (45h: W-15, P-30)

Przedmiot obieralny 9 (30h: W-15, P-15)a) Kosztorysowanie i specyfikacje techniczneb) Problemy bhp i BiOZ na budowie

Przedmiot obieralny 10 (30h: W-15, P-15)

b) Betony wysokowartościowe

Przedmiot obieralny 1 (humanist. 45h: W-30, C-15)

Przedmiot obieralny 2 (humanistyczny 15h: W-15)

przy ilości wymaganej 377h

Razem przedmioty obieralne: 375

a) Podstawy architektury i urbanistyki b) Zarys historii sztuki

14

8

30

4 2

11

30

8 tygodni praktyki kierunkowej

30

25 4 3 4 4

2520 22 23 28 27

15

28

76 8 11 13

210 30 30 30

26

4

10

30

Razem

Liczba egzaminów

Liczba zaliczeń

Politechnika Opolska Wydział Budownictwa

KARTA OPISU PRZEDMIOTU

KIERUNEK STUDIÓW BUDOWNICTWO

SPECJALNOŚĆ BEZ SPECJALNOŚCI

RODZAJ STUDIÓW STACJONARNE I STOPNIA

NAZWA PRZEDMIOTU WYCHOWANIE FIZYCZNE 1

SUBJECT TITLE PHYSICAL EDUCATION 1

RODZAJ PRZEDMIOTU *) OGÓLNY

SEMESTR STUDIÓW ECTS (pkt.) TRYB ZALICZENIA PRZEDMIOTU KOD PRZEDMIOTU:

III 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 1

Przedmioty wprowadzające oraz wymagania ogólne**)

.

PROGRAM PRZEDMIOTU

FORMA ZAJĘĆ LICZBA GODZIN

ZAJĘĆ W SEMESTRZE PROWADZĄCY ZAJĘCIA

(tytuł/stopień naukowy, imię i nazwisko)

WYKŁAD

ĆWICZENIA 30 OPRACOWANIE: WWFIF PO

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM

ĆWICZENIA

Lp. Tematyka zajęć Liczba godzin

1. Zajęcia w grupach z podziałem na dyscypliny sportowe 30

RAZEM GODZIN W SEMESTRZE 30

*) niewłaściwe przekreślić – zgodnie z arkuszem planu studiów, **) podać wybrane nazwy przedmiotów stanowiących wprowadzenie/uzupełnienie do przedmiotu opisywanego, oraz

zakres wiadomości/umiejętności/kompetencji jakie powinien posiadać student przed rozpoczęciem nauki tego przedmiotu;

............................................................................. ................................................. (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału …………………: pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)






NAZWA PRZEDMIOTU WYCHOWANIE FIZYCZNE 2

SUBJECT TITLE PHYSICAL EDUCATION 2



IV 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 2


.

PROGRAM PRZEDMIOTU




WYKŁAD

ĆWICZENIA 30 OPRACOWANIE: WWFIF PO

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM

ĆWICZENIA


1. Zajęcia w grupach z podziałem na dyscypliny sportowe 30


*) niewłaściwe przekreślić – zgodnie z arkuszem planu studiów, **) podać wybrane nazwy przedmiotów stanowiących wprowadzenie/uzupełnienie do przedmiotu opisywanego, oraz zakres

wiadomości/umiejętności/kompetencji jakie powinien posiadać student przed rozpoczęciem nauki tego przedmiotu; ............................................................................. ................................................. (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału …………………: pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)






NAZWA PRZEDMIOTU JĘZYK OBCY 1- ANGIELSKI 1

SUBJECT TITLE FOREIGN LANGUAGE 1 – ENGLISH 1

RODZAJ PRZEDMIOTU *) OGÓLNY OBIERALNY


III 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 3.a Przedmioty wprowadzające oraz wymagania ogólne**)

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE

PROWADZĄCY ZAJĘCIA (tytuł/stopień naukowy, imię i nazwisko)

WYKŁAD

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30 MGR SZYMON WACH

MGR MIECZYSŁAW SZUMNY DR MAŁGORZATA HAŁADEWICZ-GRZELAK

PROJEKT

SEMINARIUM

TREŚCI KSZTAŁCENIA (PROGRAM NAUCZANIA)

LABORATORIUM


1. Firma I jej działalność: produkcja, usługi I zatrudnianie pracowników. 2

2. Czasy teraźniejsze: the Present Simple i the Present Continuous. Ćwiczenie umiejętności nawiązywania kontaktów. Zasady pisania maili

2

3. Internet i jego wykorzystanie. Słownictwo związane z techniką przetwarzania danych: przesyłem informacji, ochrony danych i ich nadzorem.

2

4. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Zasady pisania i czytania liczebników. Struktura raportu.

2

5. Etykieta biznesowa: zasady zachowania obowiązujące w środowisku pracy. 2

6. Zwroty grzecznościowe (prośby, zapytania) I słownictwo związane z językiem dyplomatycznym.

2

7. Produkt i jego opis. Wyrażanie opinii. 2

8. Przymiotnik i jego stopniowanie. Piszemy notatkę wewnętrzną. 2

9. Powtórzenie. 2

10.

Zakładanie i prowadzenie własnej firmy: pojęcie sukcesu oraz porażki w prowadzeniu firmy; podstawowe pojęcia z tym związane (biznes plan, przedsiębiorca, zysk, popyt i podaż, współzawodnictwo, finanse).

2

11. Czas przeszły the Simple Past. 2

12.

Kształcenie umiejętności relacjonowania wydarzeń. Podstawowe zwroty rozpoczynające i kończące wypowiedź oraz informujące o kolejności zdarzeń, miejscu i czasie (to begin with, then, finalny, at, on, in).

2

13. Sposoby wyrażania różnych możliwości, sposobności oraz przewidywania: inwestycje, przedsięwzięcia, kapitał. Czas przyszły i czasowniki modalne. Wyrażanie własnych opinii.

2

14. Rozmowa o przyszłych planach I zamiarach. Umawianie się na rozmowy i spotkania – podstawowe słownictwo i zwroty.

2

15. Podawanie czasu i określanie dat. Powtórzenie materiału. 2


ZAŁOŻENIA I CELE PRZEDMIOTU: PODAĆ EFEKTY KSZTAŁCENIA

Celem zajęć jest tworzenie warunków do porozumiewania się przez studentów językiem poprawnym i precyzyjnym z wybranej tematyki poprzez tworzenie sytuacji komunikacyjnych, które wymagają zachowania odpowiedniego słownictwa, zwrotów i kontekstów. Równocześnie wprowadza się nowe słownictwo, a także terminy używane w języku zawodowym związanym z kierunkiem studiów. W ten sposób studenci nabywają umiejętność zachowania się adekwatnie w sytuacjach spotykanych w codziennym życiu zawodowym oraz wprowadza się elementy słownictwa zawodowego (Business English).

Studenci zdobywają umiejętność formułowania przejrzyście i szczegółowo wypowiedzi ustnych i pisemnych. Ponadto, nabywają oni kompetencję językową pozwalającą wyjaśniać swoje stanowisko w sprawach będących przedmiotem dyskusji, rozważając zalety i wady możliwych rozwiązań.

Założeniem jest zdobycie znajomości języka na poziomie B2. METODY DYDAKTYCZNE:

Metoda komunikacyjna

FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Obecność na zajęciach, aktywne uczestnictwo w zajęciach, prace domowe pisemne i ustne, zaliczenie testów i kartkówek, prezentacje tematów

LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Alison, J. Emmerson, J.: The Business Upper Intermediate, Macmillan 2008 [2] Alison, J. Emmerson, J.: The Business Intermediate, Macmillan 2007 [3[ Barral, I. Barral, N.: Intelligent Business. Skills Book. Pre-intermediate, Pearson Longman 2006 [4] Johnson, Ch.: Intelligent Business. Coursebook. Pre-intermediate, Pearson Longman 2006 [5] Richardson, K. Kavanagh, M. Sydes, J. Emmerson, P.: The Business. Student’s Book. Pre-intermediate, Macmillan Education 2008 [6] Trappe, T. Tullis, G.: Intelligent Business. Coursebook. Intermediate. Pearson Longman 2005

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Emmerson, P.: Business Builder Intermediate, Macmillan, 1999. [2] McCarthy M, O’Dell, F.: English Vocabulary In Use Upper Intermediate, Cambridge, 1994 [3] White L.: Engineering Workshop, Oxford, 2003


wiadomości/umiejętności/kompetencji jakie powinien posiadać student przed rozpoczęciem nauki tego przedmiotu;







NAZWA PRZEDMIOTU JĘZYK OBCY 1- NIEMIECKI 1

SUBJECT TITLE FOREIGN LANGUAGE 1 – GERMAN 1

RODZAJ PRZEDMIOTU *) PODSTAWOWY OBIERALNY


III 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 3.b


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30 MGR MIECZYSŁAW SZUMNY, MGR KERSTIN SZTELIGA, MGR

KRYSTYNA POTONIEC, DR WALDEMAR GAKAN

PROJEKT

SEMINARIUM


LABORATORIUM


1. Branże przemysłu. Struktura przedsiębiorstwa. Organizacja firmy. 2

2. Działy firmy. Obowiązki i zadania poszczególnych działów. Współpraca między działami firmy.

2

3. Hierarchia stanowisk w firmie. Zakres obowiązków na stanowisku pracy. 2

4. Nawiązywanie kontaktów handlowych: pisemne, telefoniczne. 2

5. Opis drogi na targi handlowe. Środki transportu. Spotkanie na targach. 2

6. Udział w targach handlowych. Raport z imprezy targowej. 2

7. W banku. Zlecenie przelewu. Otwarcie konta. Porównanie konta oszczędnościowego a rachunkiem ror.

2

8. Test postępów w nauce 2

9. Korespondencja handlowa: potwierdzenie terminu wizyty na stoisku targowym. 2

10. Kwalifikacje zawodowe. Wybór kariery. Wymogi dla kandydatów. 2

11. Podanie o pracę. Wskazówki dla kandydatów. Elementy składowe podania o pracę.

2

12. Rozmowa kwalifikacyjna. Etapy. Przygotowanie. Wskazówki. 2

13. Co jest ważne w pracy. Kultura pracy. Czas. Zarobki. Idealna praca. Czego oczekuję od pracy?

2

14. Zarobki, świadczenia pracownicze. Wyliczanie płacy. Stołówka. 2

15. Test semestralny 2



Celem przedmiotu jest poznanie przez studenta komunikatywnego języka niemieckiego pozwalającego na porozumiewanie się z jego użytkownikami na całym świecie ze szczególnym uwzględnieniem języka w miejscu pracy. Rozszerzenie słownictwa aktywnego i pasywnego, poznanie nowych elementów realioznawczych. Opanowanie języka na poziomie B2. Kształtowanie i rozwijanie czterech podstawowych sprawności językowych na płaszczyźnie Berufsdeutsch na poziomie B2.






[1] Unternehmen Deutsch Aufbaukurs wyd, Klett [2] Dialog Beruf 2 wyd. Huebers [3] Koithan U., Schmitz H. , Sieber T.: Aspekte 2 B2 Lehrbuch. Mittelstufe Deutsch. Langenscheidt

2008. [4] Fischer R., Schömann A., Evans S., Dallapiazza R.-M.,Kilimann A., Winkler M.: Ziel B2 Band 01.

Kursbuch: Deutsch als Fremdsprache. Hueber 2009. [5] Perlmann-Balme M.:, Schwalb S.:: em neu. Ausgabe in drei Bänden. Deutsch als Fremdsprache:

em neu 2008 Hauptkurs Kursbuch: Deutsch als Fremdsprache Niveaustufe B2. Ein Lehrwerk im Baukastensystem. Hueber 2009.

[6] Becker N., Braunert J., Eisfeld K.-H.: Dialog Beruf Starter. Hueber 2005.


[1] Mittelpunkt B2 Grammatiktrainer. Klett 2009. [2] Brewińska E., Obidniak D., Świerczyńska E.: Repetytorium gramatyczne z języka niemieckiego

(+CD). Wydawnictwo Szkolne PWN. 2007.



............................................................................. ................................................. (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału …………………: pieczęć/podpis) pieczęć/podpis










IV 1 –ZALICZENIE NA OCENĘ 4.a


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA



PROJEKT

SEMINARIUM


LABORATORIUM


1.

Kariera w pracy. Słownictwo związane z poszukiwaniem pracy, rekrutacją i ścieżkami rozwoju (Human Resources Department, job-seeker, work placement, apprenticeship). Formy trybu rozkazującego: the Passive Voice.

2

2. Przygotowanie do pisania CV. Listy formalne i nieformalne. Podawanie kierunków. 2

3. Różne metody promocji i sprzedaży produktu, słownictwo związane z marketingiem. 2

4. Wyrażanie własnych opinii, reagowanie na propozycje i sugerowanie. Czasowniki modalne: must, have, should, need.

2

5. Skuteczna prezentacja. Praktyczne wskazówki i ćwiczenia na temat przygotowania prowadzenia prezentacji. Stosowanie pomocy wizualnych.

2

6. Czas the Present Perfect. 2

7. Ubezpieczenia i związane z tym pojęciem problemy – podstawowe słownictwo. 2

8. Strona bierna the Passive Voice. Wyrażanie własnych opinii I argumentacja. 2

9. Powtórzenie materiału. 2

10. Słownictwo związane z reklamacją I wyrażaniem niezadowolenia. Zdania warunkowe pierwszego typu: conditional 1.

2

11. Zarządzanie czasem. Przymiotniki i przysłówki. 2

12. Kreatywność – podstawowe pojęcia i słownictwo (challenge, thinker, innovation). 2

13. Zdania warunkowe drugiego typu: conditional 2. Użycie przyrostków -al, -able, -able, -ful. 2

14. Motywacja – pojęcie i podstawowe słownictwo. Porównanie czasów Present Perfect i Past Simple.

2

15. Powtórzenie materiału. Zaliczenie przedmiotu. 2



Celem zajęć jest tworzenie warunków od porozumiewania się przez studentów językiem poprawnym i precyzyjnym z wybranej tematyki poprzez tworzenie sytuacji komunikacyjnych, które wymagają zachowania odpowiedniego słownictwa, zwrotów i kontekstów. Równocześnie wprowadza się nowe słownictwo, a także terminy używane w języku zawodowym związanym z kierunkiem studiów. W ten sposób studenci nabywają umiejętność zachowania się adekwatnie w sytuacjach spotykanych w codziennym życiu zawodowym oraz wprowadza się elementy słownictwa zawodowego (Business English).

Studenci zdobywają umiejętność formułowania przejęcie i szczegółowo wypowiedzi ustnych i pisemnych. Ponadto, nabywają oni kompetencję językową pozwalającą wyjaśniać swoje stanowisko w sprawach będących przedmiotem dyskusji, rozważając zalety i wady możliwych rozwiązań.




Obecność na zajęciach, aktywna uczestnictwo, prace domowe pisemne i ustne, zaliczenie testów i egzaminów.


[1] Alison, J. Emmerson, J.: The Business Upper Intermediate, Macmillan 2008 [2[ Barral, I. Barral, N.: Intelligent Business. Skills Book. Pre-intermediate, Pearson Longman 2006 [3] Johnson, Ch.: Intelligent Business. Coursebook. Pre-intermediate, Pearson Longman 2006 [4] Richardson, K. Kavanagh, M. Sydes, J. Emmerson, P.: The Business. Student’s Book. Pre-intermediate, Macmillan Education 2008 [5] Trappe, T. Tullis, G.: Intelligent Business. Coursebook. Intermediate, Pearson Longman 2005


[1] Emmerson, P. Business Builder Intermediate, Macmillan, 1999. [2] McCarthy M, O’Dell, F.: English Vocabulary In Use Upper Intermediate, Cambridge, 1994 [3] White L.: Engineering Workshop, Oxford, 2003










SUBJECT TITLE FOREIGN LANGUAGE 2– GERMAN 2



IV 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 4.b


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA



PROJEKT

SEMINARIUM


LABORATORIUM


1. Opis czynności i cech/umiejętności potrzebnych do ich wykonania. Cechy osobowościowe i ich rola w pracy.

2

2. Ogłoszenia o pracę. Wymagania wobec kandydatów. Cechy osobowości, skłonności i uzdolnienia.

2

3. Prezentacja produktu. Własności. Wyposażenie. Wydajność. 2

4. Podróż służbowa. Połączenia kolejowe, drogowe. Lotnicze. 2

5. Porównanie produktów (np. Maszyn lub samochodów). 2

6. Pielęgnowanie kontaktów handlowych z klientami. Korespondencja handlowa: list z podziękowaniem dla klienta.

2

7. Przygotowanie kontraktu handlowego. Wizyta u klienta, negocjacje handlowe. Techniki negocjacyjne.

2

8. Test postępów 2

9. Prezentacja firmy potencjalnego klienta. Wizyta u klienta. Służbowy obiad. 2

10. Etapy prowadzące do kontraktu handlowego. Zapytanie ofertowe – oferta –zamówienie.

2

11. Korespondencja handlowa: zamówienie. Elementy i struktura listu. 2

12. Zlecenie na usługę. Outsourcing. Argumenty za i przeciw outsourcingowi. Sprzątanie biura. Własny personel czy firma zewnętrzna?

2

13. Zestawienie 3 ofert firm zewnętrznych. Wybór wykonawcy. Uzasadnienie wyboru. 2

14. Korespondencja handlowa: pisemne przyjęcie oferty. Odrzucenie oferty. 2




















............................................................................. ........................................ (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)










V 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 5.a


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA



PROJEKT

SEMINARIUM


LABORATORIUM


1. Konkurencja –jak odnieść sukces w globalnej gospodarce.(Images of Business) 2

2. Amazon- pionierzy w e-handlu (amazon.com) 2

3. Porównywanie – opisywanie trendów, wzrost I spadek 2

4. Handel a etyka, Globalizacja (Trade and ethics) 2

5. Fundacja Fairtrade. Liczebniki: some any a few a Little 2

6. Formalny a nieformalny styl i język w komunikacji (Communication, Babel consulting) 2

7. Wyrażenia w podróży, linia Easyjet (Travel terms) 2

8. Historia produktów (Muji, permission marketing) 2

9. Powtórzenie (REVISION 1) 2

10. Wyrażenia używane w bankach (Accounts and transactions) 2

11. Wyrażanie liczby, ilości, stopnia I zakresu (Number, degree, quantity and intensity) 2

12. Angielski – język światowy (Are we speaking the same language) 2

13. Serwisy aukcyjne (QXL.com) 2

14. Globalne problem. Codzienne problem. 2

15. Test inteligencji, test predyspozycji (IQ AND APTITUDE TEST IN ENGLISH) 2








OBECNOŚĆ NA ZAJĘCIACH, ZDANIE KOLOKWIUM, ZALICZENIE ZADAŃ DOMOWYCH


[1] Alison, J. Emmerson, J.: The Business Upper Intermediate, Macmillan 2008 [2] Wallwork, A.: Business Vision, Oxford, 2002


[1] McCarthy M, O’Dell, F.: English Vocabulary In Use Upper Intermediate, Cambridge, 1994 [2] White L.: Engineering Workshop, Oxford, 2003













V 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 5.b


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA



PROJEKT

SEMINARIUM


LABORATORIUM


1. .Dzień jak co dzień w pracy. Rozmowy w miejscu pracy. Ulubione tematy rozmów.

2

2. Absencja w pracy. Przyczyny. Zapobieganie. Zwolnienia lekarskie. Ubezpieczenia zdrowotne.

2

3. Zwolnienia z pracy, awanse, przeniesienia. Dyskusje w dziale personalnym. 2

4. Wypadki, incydenty, zaniedbania i inne problemy w pracy. Kierowanie zespołem ludzkim i rozwiązywanie konfliktów.

2

5. Korespondencja handlowa: list z przeprosinami 2

6. Zakładowa ochrona pracy i ochrona naturalnego środowiska 2

7. Bezpieczeństwo na stanowisku pracy. Znaki ostrzegawcze. Zapoznawanie pracowników z zasadami bhp.

2

8. Test 2

9. Zasady zachowania w przypadku pożaru. Opis szkód. Sprawozdanie z wypadku. Prawo pracy. Świadczenia społeczne.

2

10. Seminarium bhp. Korespondencja: zgłoszenie wypadku w pracy. 2

11. Zakładanie i rozwój firmy. Łączenie i przejęcia firm. 2

12. Internet. Zakupy w sieci. Globalizacja. Firma kiedyś a dziś. 2

13. Majątek firmy. Dochody. Sprawozdania finansowe, struktura kosztów. 2

14. Zadłużenie firmy i jego spłata. Upadek firmy. 2













VI 2 EGZAMIN 6.a


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA



PROJEKT

SEMINARIUM


LABORATORIUM


1. Systemy edukacji w USA i Wielkiej Brytanii (EDUCATION - ADMISSIONS SYSTEM, EDUCATION IN THE US, HARVARD UNIVERSITY)

2

2. Pisanie CV i listu motywacyjnego (WRITING A CV, ORDERING AND SEQUENCING) 2

3. Opisywanie otoczenia i przedmiotów (DISTANCES AND DIMENSIONS , TALKING ABOUT PROCESSES)

2

4. Systemy informatyczne i technologia (INFORMATION SYSTEMS AND TECHNOLOGY) 2

5. Opis stanowiska pracy i obowiązków zawodowych (WORK IN ENGINEERING, DESCRIBING DUTIES)

2

6. Kształty, wzory, symbole w matematyce (NUMBERS AND SHAPES, MATHEMATICAL SYMBOLS AND SIGNS)

2

7. System jakości w fabryce w Japonii (QUALITY SYSTEMS IN JAPAN) 2

8. Skróty i akronimy (ABBREVIATIONS, ACRONYMS) 2

9. Powtórzenie (REVISION 1) 2

10. Systemy pracy i warunki w USA (WORKING ENVIRONMENT, WORK SAFETY) 2

11. Obsługa klientów, reklamacje (DEALING WITH CUSTOMERS, WRITING AND HANDLING COMPLAINTS)

2

12. Media, reklama (MEDIA, ADVERTISING) 2

13. Listy tranzakcyjne (TRANSACTIONAL LETTERS) 2

14. Budowa Eurotunnelu , katastrofa mostu (BRIDGE DISASTER, TBMs) 2

15. Test inteligencji, test predyspozycji (IQ AND APTITUDE TEST IN ENGLISH) 2








Obecność na zajęciach, zdanie kolokwium, zaliczenie zadań domowych. Egzamin końcowy.


[1] Alison, J. Emmerson, J.: The Business Upper Intermediate, Macmillan 2008 [2] Wallwork, A.: Business Vision, Oxford, 2002


[1] McCarthy M, O’Dell, F.: English Vocabulary In Use Upper Intermediate, Cambridge, 1994 [2] White L.: Engineering Workhop, Oxford, 2003














VI 2 EGZAMIN 6.b


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA



PROJEKT

SEMINARIUM


LABORATORIUM


1. Marketing i reklama. Przesłanie reklamowe. Znaki firmowe. Logo firmy. 2

2. Cechy produktów a potrzeby klientów. Innowacyjność i wynalazki. 2

3. Marketing nowego produktu – naszego podręcznika do niemieckiego!! Nowa nazwa. Cechy podręcznika a potrzeby studentów.

2

4. Korespondencja handlowa: propozycje zmian w tytule podręcznika adresowane do wydawnictwa hueber !

2

5. Tabelaryczny życiorys. Elementy składowe. Porównanie z tradycyjnym życiorysem listowym.

2

6. Kompletujemy pakiet dokumentów potrzebnych aby starać się o pracę. 2

7. Zapoznanie studentów z wymogami egzaminu z języka niemieckiego biznesu o międzynarodowej renomie - „zertifikat deutsch fuer den beruf.

2

8. Test 2

9. Prezentacja biznesowa produktów i usług z zastosowaniem programu power point. (część i)

2

10. Wielokulturowość w obecnym świecie biznesu. Wielkie firmy międzynarodowe. 2

11. Rozmowa telefoniczna w sprawie pracy i rezerwacji hotelu.

TELEFONOWANIE W BIZNESIE. TELEFON KONTRA E-MAIL. 2

12. Przegląd struktur gramatycznych przydatnych w korespondencji i rozmowach w biznesie m.in. Strona bierna i mowa zależna.

2

13. Test gramatyczny 2

14. Prezentacje multimedialne produktów i usług prowadzone przez studentów. (część ii) 2

15. Końcowy test (według zdfdb) 2







Obecność na zajęciach, aktywne uczestnictwo w zajęciach, prace domowe pisemne i ustne, zaliczenie testów i kartkówek, prezentacje tematów. Egzamin końcowy.


















NAZWA PRZEDMIOTU TECHNOLOGIA INFORMACYJNA

SUBJECT TITLE INFORMATION TECHNOLOGY





PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30 DR INŻ. LESŁAW TARCZYŃSKI

PROJEKT

SEMINARIUM

LABORATORIUM


1. Cel, zakres zajęć, wymagania, sposób zaliczenia przedmiotu. Zasady użytkowania sprzętu i oprogramowania w pracowni komputerowej. Podstawy technik informatycznych.

2

2. Przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne. 2

3. Języki formalne. Narzędzia zapisu algorytmów. Sieci działań. 4

4. Przechowywanie i udostępnianie informacji w systemach komputerowych. Użytkowanie sieci komputerowych. Bazy danych.

2

5. Pisemny sprawdzian z zakresu podstaw technik informatycznych, algorytmów i sieci działań. Języki programowania wysokiego poziomu.

2

6. Podstawy programowania w języku programowania wysokiego poziomu. 2

7. Zapis i testowanie przykładów programów w zakresie podstawowym. Wykonywanie i konsultacje ćwiczenia programistycznego.

8

8. Elementy grafiki komputerowej. 2

9. Pisemny sprawdzian z zakresu zapisu algorytmów za pomocą sieci działań i języków programowania. Grafika prezentacyjna.

2

10.

Zapis i testowanie przykładów programów. Wykonywanie i konsultacje ćwiczenia programistycznego. Indywidualna ocena stopnia opanowania tematyki zajęć przez studentów.

4


ZAŁOŻENIA I CELE PRZEDMIOTU:

Poszerzenie umiejętności korzystania z urządzeń i oprogramowania do wyszukiwania, przetwarzania i dystrybucji informacji . Opanowanie podstaw języków formalnych przeznaczonych do zapisu algorytmów. Wykształcenie

umiejętności abstrakcyjnego myślenia i projektowania procesów obliczeniowych. METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład, prezentacje multimedialne, konsultacje indywidualne.

FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Sprawdziany pisemne, wykonanie ćwiczenia programistycznego, sprawdzenie praktycznych umiejętności posługiwania się komputerem w zakresie tematycznym przedmiotu.


[1] Harel D.: Rzecz o istocie informatyki: algorytmika, WNT, Warszawa, 2000 [2] Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania, Helion, 2009 [3] Banachowski L.: Bazy danych: wykłady i ćwiczenia, Wyd. PJWSTK, Warszawa, 2003 [4] Jankowski M.: Elementy grafiki komputerowej, WNT, Warszawa, 2006


[1] Kernighan B. W., Ritchie D. M.: Język ANSI C, WNT, Warszawa 2003 [2] Horton I., Beginnig C, Springer-Verlag, 2007 [3] Piechna J. R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000 [4] Chivers I., Sleightholme J.: Introduction to Programming with Fortran, Springer-Verlag, 2006









NAZWA PRZEDMIOTU ERGONOMIA I BEZPIECZEŃSTWO PRACY

SUBJECT TITLE ERGONOMY AND OCCUPATIONAL SAFETY



I 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 8


Podstawowe wiadomości z zakresu fizyki, chemii i fizjologii na poziomie szkoły średniej.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. ELŻBIETA MIŚNIAKIEWICZ

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Pojęcia podstawowe związane z ergonomią, bezpieczeństwem i higieną pracy. 2

2. Ergonomia koncepcyjna i korekcyjna. Dziedziny oddziaływania ergonomii. 2

3. Przykłady zastosowania ergonomii przy projektowaniu przestrzeni architektonicznej. 2

4. Psychiczne obciążenie pracą (pamięć, postrzeganie, uwaga). Ocena obciążenia fizycznego człowieka w procesie pracy (wytrzymałość fizyczna, budowa anatomiczna).

2

5. Obowiązki i uprawnienia pracodawców i pracowników w zakresie BHP. 2

6. Czynniki zagrożeń zawodowych. Działanie wybranych czynników szkodliwych i uciążliwych na człowieka (narażenie na pyły, drgania mechaniczne, hałas, oświetlenie).

2

7. Obowiązki pracodawcy odnośnie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia. Mikroklimat (środowisko termiczne)- wpływ na pracownika i obowiązki pracodawcy.

2

8. Choroby zawodowe. Praca biurowa. Wypadki przy pracy- klasyfikacja. 2

9. Transport ręczny. Wypadki występujące w sektorze budownictwa. 2

10. Zagospodarowanie placu budowy, składowanie i transport. Instalacje elektryczne na terenie budowy. Instrukcja BHP.

2

11. Prace na wysokości, roboty ziemne – zasady BHP. 2

12. Zasady BHP przy wykonywaniu prac budowlanych ( murowych, betonowych, zbrojarskich, itp.).

2

13. Zasady BHP przy wykonywaniu prac budowlanych (tynkarskich, malarskich, montażowych, rozbiórkowych, dekarskich, spawalniczych, itp.).

2

14. Dobór i stosowanie środków ochrony indywidualnej i zbiorowej. 2

15. Zabezpieczenie p.-pożarowe. Kolokwium. 2


ZAŁOŻENIA I CELE PRZEDMIOTU: Zaznajomienie studenta z wiedzą dotyczącą ergonomii oraz uświadomienie znaczenia dostosowania pracy i jej elementów do człowieka. Przedstawienie zasad bhp obowiązujących w budownictwie. METODY DYDAKTYCZNE: wykłady prowadzone z użyciem rzutnika pisma. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: zaliczenie na ocenę na podstawie 3- ech testów przeprowadzanych Na wykładach oraz końcowego kolokwium pisemnego. LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Rączkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Gdańsk 2008. [2] Ujma-Wąsowicz K.: Ergonomia w architekturze. Wydawnictwa Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2005.


[1] Abramowski M.: BHP 2009. Podręczny zbiór przepisów. Beck Info Biznes, Warszawa 2009. [2] Reese Ch. D.: Occupational Health and Safety Management: A practical Approach. CRC, Press, 2008.









NAZWA PRZEDMIOTU OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

SUBJECT TITLE PROTECTION OF INTELECTUAL PROPERTY



I 1 ZALICZENIE NA OCENĘ 9


Podstawowe umiejętności korzystania z Internetu i wyszukiwania informacji.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR HAB. INŻ. WOJCIECH ANIGACZ

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Prawo autorskie. 4

2. Przedmioty ochrony własności intelektualnej: wynalazki i wzory użytkowe, wzory zdobnicze, znaki towarowe, topografia układów scalonych.

2

3. Międzynarodowa klasyfikacja patentowa (mkp). Międzynarodowe zgłoszenia patentowe. Patent europejski.

1

4. Pojęcie dokumentu patentowego. Opis patentowy jako źródło informacji. Źródła i rodzaje informacji patentowej.

2

5. Własność przemysłowa w działalności gospodarczej. 2

6. Przykłady rozwiązań chronionych 2

7. Działalność innowacyjna na wydziale budownictwa politechniki opolskiej. Przykłady działalności innowacyjnej studentów wydziału budownictwa.

2



Zapoznanie: z aktualnie obowiązującym prawem w zakresie ochrony własności intelektualnej, z procesem legislacyjnym ochrony patentowej, ze sposobami wyszukiwania informacji patentowej w bazach danych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład prowadzony z wykorzystaniem technik multimedialnych. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Wykład – zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanej prezentacji na zadany temat z zakresu ochrony własności intelektualnej ze szczególnym uwzględnieniem dziedziny budownictwa.


[1] Akty prawne - Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117. Prawo własności przemysłowej. - Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1119. Rozporządzenie PRM w sprawie dokonywania i rozpatrywania zgłoszeń wynalazków i wzorów użytkowych.

[2] Wydawnictwa Urzędu Patentowego RP - Pyrża A.: Poradnik wynalazcy, UP RP, Warszawa 2009 [3] Zeszyty naukowe Politechniki Opolskiej z serii „Własność intelektualna” [4] Krajowa i międzynarodowa baza danych UP RP (www.uprp.pl)


[1] www.sejm.gov.pl [2] www.uprp.pl







SPECJALNOŚĆ


NAZWA PRZEDMIOTU PRAWO BUDOWLANE I WARUNKI TECHNICZNE

SUBJECT TITLE BUILDING LAW AND TECHNICAL REQUIREMENTS



VII 1 EGZAMIN 10


Budownictwo ogólne

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. A. MATUSZEK-CHMUROWSKA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Podstawy prawne działalności w budownictwie – ustawa prawo budowlane – przepisy ogólne.

2

2. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie – kwalifikacje, nadawanie uprawnień, specjalności i specjalizacje.

2

3. Prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego. 2

4. Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie robót budowlanych. Pozwolenie na budowę. Zmiana sposobu użytkowania.

2

5. Budowa i oddanie do użytku obiektu budowlanego. Utrzymanie obiektów budowlanych. 2

6. Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego. Katastrofa budowlana. Odpowiedzialność zawodowa w budownictwie.

2

7. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. 2

8. Decyzja o warunkach zabudowy. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. 2

9. Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i ich zagospodarowanie. 2

10. Budynki i pomieszczenia – bezpieczeństwo użytkowania. Wyposażenie techniczne budynków.

2

11. Ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów 2

12. Metodologia obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego. Omówienie wzorów świadectw charakterystyki energetycznej budynków lub lokali.

2

13. Ustawa o wyrobach budowlanych 2

14. Szczegółowy zakres i forma projektu budowlanego 2

15. Podsumowanie i zastosowanie zdobytych wiadomości w procesie budowlanym 2



Nabycie umiejętności i kompetencji w zakresie stosowania aktualnie obowiązującego prawa budowlanego, a także poznanie ustaw i rozporządzeń dotyczących projektowania, realizacji i użytkowania obiektów budowlanych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład multimedialny. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Zaliczenie pisemne – kolokwium. LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Ustawa z dnia 07 lipca 1994 r. – Prawo budowlane; Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 z późn. zm. [2] Ustawa z dnia 19 września 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane; Dz. U. Nr 191, poz. 1373 [3] Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; Dz. U. Nr 80, poz. 2717 [4] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim

powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie; Dz. U. Nr 75, poz. 690 [5] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie

warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Dz. U. Nr 201, poz. 1238 [6] Ustawa z dnia 03 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale

społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko; Dz. U. Nr 199, poz. 1227 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Niewiadomski i in.: Prawo budowlane. Komentarz. Wyd. 3, C.H.Beck, 2009 [2] Siegień J.: Prawo budowlane. Wyd. 13, C.H. Beck, 2009 [3] Bodziony B., Gniadzik P.: Prawo budowlane z komentarzem, wraz z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym, Ośrodek Doradztwa i Szkolenia TUR, 2006 [4] Ching F. D.: Building Codes Illustrated: A Guide to Understanding the 2009 International Building Code,

3 edition, Wiley, 2009




http://www.amazon.com/s/ref=ntt_athr_dp_sr_1?_encoding=UTF8&sort=relevancerank&search-alias=books&field-author=Francis%20D.%20Ching






NAZWA PRZEDMIOTU MATEMATYKA 1

SUBJECT TITLE MATHEMATICS 1

RODZAJ PRZEDMIOTU *) PODSTAWOWY


I 7 EGZAMIN I ZALICZENIE NA OCENĘ 11


Wiadomości z matematyki z zakresu szkoły średniej

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE

PROWADZĄCY ZAJĘCIA (TYTUŁ/STOPIEŃ NAUKOWY, IMIĘ I NAZWISKO)

WYKŁAD 45 PROF. DR HAB. OLEKSANDR HACHKEVYCH DR JÓZEF SZYMCZAK

ĆWICZENIA 30 ADIUNKCI KATEDRY MATEMATYKI I ZAST. INFORMATYKI

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Ciało liczb zespolonych, działania na liczbach zespolonych, różne postacie liczb zespolonych, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb zespolonych

4

2. Macierze i wyznaczniki, algebra macierzy, wyznacznik macierzy i jego własności, macierz odwrotna, rząd macierzy, równania macierzowe

6

3. Układy równań liniowych, wzory Cramera, metoda eliminacji rozwiązywania układów równań liniowych, wartości i wektory własne macierzy symetrycznej

7

4. Algebra wektorów, iloczyn skalarny, wektorowy i mieszany 4

5. Elementy geometrii analitycznej: prosta i krzywe na płaszczyźnie, opis parametryczny krzywej, prosta i płaszczyzna w przestrzeni R

3, niektóre powierzchnie

6

6. Funkcje jednej zmiennej - podstawowe własności, przegląd funkcji elementarnych 5

7. Ciągi liczbowe i ich granice 3

8. Granica funkcji i pojęcie ciągłości funkcji 3

9. Pochodna funkcji jednej zmiennej i jej zastosowania, różniczka funkcji, pochodne wyższych rzędów, tw. Taylora, monotoniczność i ekstrema funkcji

7


ĆWICZENIA

Lp. Tematyka zajęć LICZBA GODZIN

1. Ćwiczenia są ściśle powiązane z tematyką wykładów 30



Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami algebraicznymi i analitycznymi, ze zwróceniem uwagi na ich zastosowanie w zagadnieniach technicznych występujących w budownictwie. Kształcenie umiejętności posługiwania się poznanym aparatem matematycznym, jako niezbędnym do studiowania przedmiotów zawodowych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład z aktywizacją słuchaczy, ćwiczenia audytoryjne, proste pokazy i prezentacje typowych przykładów z wykorzystaniem stosownych technik


1. Wykład – egzamin pisemny z całości materiału (po zaliczeniu ćwiczeń). 2. Ćwiczenia –zaliczenia na podstawie aktywności na zajęciach oraz na podstawie wyznaczonych tematycznych sprawdzianów.


[1] Jurlewicz T., Skoczylas Z.: Algebra liniowa 1, 2. Definicje, twierdzenia, wzory. Skrypty Politechniki Wrocławskiej, OW GiS, Wrocław 2005.

[2] Jurlewicz T., Skoczylas Z.: Algebra liniowa 1, 2. Przykłady i zadania. Skrypty Politechniki Wrocławskiej, OW GiS, Wrocław 2005.

[3] Leitner R.: Zarys matematyki wyższej dla studentów, WNT Warszawa 1995. [4] Gewert M, Skoczylas Z.: Analiza matematyczna 1, Definicje twierdzenia wzory, OW GiS, Wrocław 2005. [5] Gewert M, Skoczylas Z.: Analiza matematyczna 1, Przykłady i zadania, OW GiS, Wrocław 2005. [6] Krysicki Wł., Włodarski L.: Analiza matematyczna w zadaniach, Tom 1, PWN, W-wa 1998-2001. [


Inne dostępne podręczniki matematyki wyższej dla szkół technicznych



............................................................................. ................................................... (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)










II 5 EGZAMIN I ZALICZENIE NA OCENĘ 12


Zaliczony kurs matematyki 1

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 PROF. DR HAB. OLEKSANDR HACHKEVYCH DR JÓZEF SZYMCZAK


LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Badanie przebiegu zmienności funkcji jednej zmienne z wykorzystaniem rachunku różniczkowego

4

2. Całka nieoznaczona – podstawowe wzory 2

3. Całkowanie przez części i przez podstawianie oraz inne metody całkowania 5

4. Całka oznaczona i jej zastosowanie 4

5. Całki niewłaściwe 1

6. Szeregi liczbowe 2

7. Funkcje wielu zmiennych, pochodne cząstkowe, pochodna kierunkowa, gradient 4

8. Różniczka zupełna, ekstrema funkcji wielu zmiennych 4

9. Całki podwójne oraz ich zastosowania 2

10. Zamiana zmiennych w całce podwójnej 2


ĆWICZENIA





Celem nauczania przedmiotu jest poznawanie pojęć z zakresu matematyki wyższej oraz dalsze kształcenie umiejętności posługiwania się poznanym aparatem matematycznym, jako niezbędnym do studiowania przedmiotów zawodowych.

METODY DYDAKTYCZNE:





[1] Leitner R.: Zarys matematyki wyższej dla studentów, WNT Warszawa 1995. [2] Gewert M, Skoczylas Z.: Analiza matematyczna 1, 2. Definicje twierdzenia wzory, OW GiS, Wrocław 2006. [3] Gewert M, Skoczylas Z.: Analiza matematyczna 1, 2. Przykłady i zadania, OW GiS, Wrocław 2006. [3] Krysicki Wł., Włodarski L.: Analiza matematyczna w zadaniach, Tom 1, 2, PWN, W-wa 1998-2001. [


Inne dostępne podręczniki matematyki wyższej dla szkół technicznych













III 4 EGZAMIN I ZALICZENIE NA OCENĘ 13


Zaliczony kurs matematyki 1 i matematyki 2

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 PROF. DR HAB. OLEKSANDR HACHKEVYCH

DR JÓZEF SZYMCZAK


LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Całki potrójne oraz ich zastosowania 3

2. Całka krzywoliniowa. Tw. Greena 3

3. Całka powierzchniowa. Tw. Gaussa 3

4. Równania różniczkowe zwyczajne. Równania różniczkowe pierwszego rzędu, podstawowe typy i metody rozwiązywania

5

5. Równania różniczkowe drugiego rzędu, równania liniowe o stałych współczynnikach 4

6. Układy równań różniczkowych liniowych 3

7. Elementy rachunku prawdopodobieństwa – zmienne losowe, ich rozkłady i parametry 2

8. Elementy statystyki stosowanej 2

9. Estymacja punktowa i przedziałowa 2

10. Parametryczne i nieparametryczne testy istotności 2

11. Korelacja i regresja 1


ĆWICZENIA





Dalsze kształcenie umiejętności posługiwania się poznanym aparatem matematycznym jako niezbędnym do zastosowań w technice. Wykorzystanie metod statystycznych w pracy badawczej.

METODY DYDAKTYCZNE:





[1] Leitner R.: Zarys matematyki wyższej dla studentów, WNT Warszawa 1995. [2] Gewert M, Skoczylas Z.: Analiza matematyczna 1, 2. Definicje twierdzenia wzory, OW GiS, Wrocław 2006. [3] Gewert M, Skoczylas Z.: Analiza matematyczna 1, 2. Przykłady i zadania, OW GiS, Wrocław 2006. [4] Krysicki Wł., Włodarski L.: Analiza matematyczna w zadaniach, Tom 1, 2, PWN, W-wa 1998-2001. [5] Ostasiewicz S., Rusnak Z., Siedlecka U.: Statystyka – elementy teorii i zadania, Wyd. Akad. Ekonom. im. O.

Langego, Wrocław, 1997


Inne dostępne podręczniki matematyki wyższej dla szkół technicznych oraz podręczniki ze statystyki






KIERUNEK STUDIÓW BUDOWNICTWO SPECJALNOŚĆ BEZ SPECJALNOŚCI


NAZWA PRZEDMIOTU FIZYKA SUBJECT TITLE PHYSICS



II 5 EGZAMIN 14


Wiadomości z zakresu matematyki i fizyki na poziomie szkoły średniej i pierwszego semestru studiów. Opis matematyczny zjawisk i zapis praw fizycznych skorelowany z programem studiów w zakresie matematyki.

PROGRAM PRZEDMIOTU




WYKŁAD 30 DR MAREK KOSTRZEWA, DR ADAM INGRAM

LABORATORIUM 30

DR ADAM INGRAM, DR BARBARA KLIMESZ,

DR FRANCISZEK GAJDA


WYKŁAD

Lp. Tematyka zajęć Liczba godz.

1.

Wiadomości wstępne (podstawowe wielkości fizyczne w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar (SI), wzorce fizyczne, wielkości skalarne i wektorowe, działania na wektorach) Podstawy mechaniki klasycznej (kinematyka punktu materialnego i układu punktów materialnych w ruchu jednostajnym i jednostajnie zmiennym)

2

2. Podstawy mechaniki klasycznej (kinematyczne równania ruchu, składanie ruchów (rzut pionowy, rzut ukośny), ruch obrotowy)

2

3. Podstawy mechaniki klasycznej (dynamika punktu materialnego i układu punktów materialnych, dynamika bryły sztywnej, elementy szczególnej teorii względności) 2

4. Podstawy mechaniki klasycznej (praca, moc, energia, zasady zachowania pędu, energii i momentu pędu) 2

5. Grawitacja (prawo powszechnego ciążenia, konsekwencje ciążenia w budownictwie, prędkości kosmiczne, ewolucja gwiazd, supernowe, czarne dziury, kosmologiczne modele budowy wszechświata)

2

6. Właściwości stanów skupienia materii (przemiany fazowe, rozszerzalność i sprężystość) Elementy termodynamiki fenomenologicznej (zasady termodynamiki, ciepło, praca i energia wewnętrzna) 3

7. Mechanizmy transportu energii cieplnej (przewodnictwo cieplne, konwekcja, promieniowanie). Izolacyjność termiczna 1

8. Elementy hydromechaniki (ruch płynów doskonałych, równanie ciągłości, równanie Bernoulliego, zjawiska kapilarne)

1

9. Elementy akustyki (fale dźwiękowe, poziom natężenia dźwięku i głośność, dudnienia, zjawisko Dopplera) 2

10.

Elektryczne i magnetyczne właściwości materii. Elektryczność. Fale elektromagnetyczne (ładunek elektryczny, pole elektryczne, natężenie pola, potencjał, ruch cząstek w polu elektrycznym, prąd elektryczny, przewodniki i izolatory, siła Lorentza, indukcja, silnik elektryczny prądu stałego, pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem, zwojnice, indukcja magnetyczna, reguła Lenza, silniki prądu przemiennego transformatory)

4

11. Budowa atomu i jądra atomowego (model Bohra budowy atomu wodoru, budowa jądra atomowego, oddziaływania w fizyce)

2

12. Elementy mechaniki kwantowej (kwanty światła, zjawisko fotoelektryczne, światło jako fala prawdopodobieństwa, fale materii, równanie Schrödingera, zasada nieoznaczoności Heisenberga,

2

13. Kwantowa natura materii i energii (energia elektronu w pułapce, funkcje falowe) 1

14. Poziomy energetyczne, model pasmowy ciał stałych (właściwości elektryczne ciał stałych, poziomy energetyczne w krysztale, izolatory, metale półprzewodniki, elementy półprzewodnikowe)

2

15. Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Elementy fizyki jądrowej 2


LABORATORIUM


1.

Wyznaczanie współczynnika napięcia powierzchniowego cieczy. Fotometr Bunsena. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego oraz logarytmicznego dekrementu tłumienia wahadłem fizycznym. Wyznaczanie długości fali świetlnej na podstawie interferencji w układzie optycznym do otrzymywania pierścieni Newtona. Sprawdzenie prawa Steinera. Wyznaczanie stosunku Cp/Cv dla powietrza metodą Clementa – Desormesa. Wyznaczanie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej. Badanie własności prostowniczych diod półprzewodnikowych i prostownika selenowego. Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Wyznaczanie współczynnika pochłaniania promieni γ. Wyznaczanie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Wyznaczanie pojemności kondensatora metodą pomiaru czasu rozładowania Sprawdzenie prawa Malusa. Wyznaczanie współczynnika elektrochemicznego miedzi i stałej Faraday’a. Badanie rezonansu napięć. Badanie ruchu bryły sztywnej na równi pochyłej. Drgania relaksacyjne. Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą refraktometru Abbego. Badanie drgań wahadła sprężynowego. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Pomiar pojemności kondensatora metodą mostka Wheatstone’a. Wyznaczanie stosunku e/m za pomocą magnetronu. Wyznaczanie prędkości dźwięku za pomocą rury Kundta Badanie fotokomórki gazowanej.

30



Umiejętność wykonywania pomiarów podstawowych wielkości fizycznych; rozumienie podstawowych zjawisk i procesów fizycznych występujących w budownictwie; wykorzystanie praw przyrody w technice i życiu codziennym.

METODY DYDAKTYCZNE: Wykład (prezentacje multimedialne), wykonywanie pomiarów oraz ich opracowanie w ramach laboratorium, wyjaśnianie wątpliwości w formie dyskusji.


Ocenianiu podlegają:

bieżąca praca na laboratorium z fizyki,

sprawozdania z wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych,

wiadomości z wykładu na podstawie pisemnej pracy kontrolnej. LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Halliday D., Resnick R.,, Walker J.: Podstawy fizyki, tom I-V, PWN, Warszawa, 2006 [2] Emich-Kokot J.,, Gajda F., Górecki Cz., Ingram A., Krupa R., Michno Z., Żurawska A.: Ćwiczenia laboratoryjne

z fizyki. Skrypt nr 279 Politechnika Opolska, Opole 2007 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Acosta V., Cowan C.L., Graham B.J.: Podstawy fizyki współczesnej, PWN, Warszawa 1987 [2] Halliday D., , Resnick R., Walker J.: Fundamentals of Physics, John Wiley & Sons, Inc., 2001



............................................................................. ................................................. (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału …………………:






NAZWA PRZEDMIOTU CHEMIA SUBJECT TITLE CHEMISTRY



I 5 EGZAMIN 15 Przedmioty wprowadzające oraz wymagania ogólne**)

Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu chemii ogólnej, fizyki, matematyki na poziomie szkoły średniej.

PROGRAM PRZEDMIOTU

FORMA ZAJĘĆ LICZBA GODZIN ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR ELŻBIETA JANOWSKA-RENKAS

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30 DR ELŻBIETA JANOWSKA-RENKAS, DR INŻ. ANETA

MATUSZEK-CHMUROWSKA, DR INŻ. ARKADIUSZ MORDAK, MGR INŻ. BARTŁOMIEJ SKALIŃSKI


WYKŁAD


1. Podstawy chemii ogólnej (budowa atomu, układ okresowy pierwiastków, wiązania chemiczne, związki nieorganiczne).

4

2. Budowa i właściwości gazów, cieczy i ciał stałych. 2

3. Siły spójności tworzyw jednorodnych i niejednorodnych. 1

4. Podstawy termodynamiki i kinetyki chemicznej. 2

5. Fizykochemia wody. 1

6. Układy koloidalne – otrzymywanie, właściwości, trwałość. 2

7. Podział i zastosowanie emulsji. 1

8. Zjawiska powierzchniowe i ich znaczenie w chemii materiałów budowlanych. 1

9. Reakcje chemiczne; ogólna charakterystyka, przykłady reakcji chemicznych w chemii materiałów budowlanych – reakcje hydratacji i hydrolizy.

3

10. Chemia mineralnych materiałów budowlanych ze szczególnym uwzględnieniem spoiw mineralnych powietrznych.

2

11. Chemia mineralnych materiałów budowlanych ze szczególnym uwzględnieniem spoiw mineralnych hydraulicznych.

2

12. Przypomnienie podstaw chemii organicznej. 3

13. Chemia tworzyw sztucznych. 2

14. Żywice i kleje syntetyczne. 1

15. Tworzywa bitumiczne. 2

16. Procesy korozji tworzyw cementowych. 2

17. Chemia metali – procesy korozji. 2


LABORATORIUM


1. Omówienie programu ćwiczeń, zasad bhp obowiązujących w laboratorium materiałów budowlanych, zasad zaliczania poszczególnych ćwiczeń i zaliczenia końcowego.

2

2. Typy reakcji chemicznych. Kinetyka reakcji. Reakcje syntezy, analizy i wymiany.

Zapisywanie i bilansowanie równań reakcji chemicznych. 2

3. Obliczenia stechiometryczne (prawo zachowania masy i stałości składu). 2

4. Obliczanie stężeń roztworów: stężenia procentowe, molowe, mieszanie stężeń. 2

5. Reakcje hydrolizy soli. Odczyn wodnych roztworów soli.

Szybkość reakcji chemicznych w fazie stałej ciekłej i gazowej. 2

6. Określenie przydatności wody do celów budowlanych: oznaczenie zapachu, przeźroczystości, pH i twardości wody.

2

7. Oznaczanie zawartości SO3 i obliczanie równowartości siarczanu wapnia w spoiwach gipsowych.

3

8. Obliczanie składu mineralnego cementu. 1

9. Zapisywanie reakcji hydrolizy i hydratacji spoiw budowlanych. 2

10. Określanie wpływu rodzaju i ilości regulatora czasu wiązania (siarczanu wapnia) na czas wiązania cementu.

2

11. Badanie wpływu dodatków mineralnych na konsystencję, czas wiązania i wytrzymałość zapraw cementowych.

3

12. Badanie wpływu domieszek chemicznych na właściwości zaczynów cementowych i zapraw budowlanych

3

13. Badania korozji metali w środowiskach kwaśnych i zasadowych. 2

14. Badanie korozji elektrochemicznej metali. 2



Zapoznanie się z rodzajami substancji chemicznych i stanami skupienia, podstawami chemii budowlanej – poznanie właściwości chemicznych i fizyko-chemicznych podstawowych składników materiałów budowlanych. Poznanie reakcji chemicznych i zachodzących mechanizmów towarzyszących procesom wiązania spoiw budowlanych. Poznanie reakcji chemicznych i przemian fizyko-chemicznych występujących podczas otrzymywania, stosowania i użytkowania materiałów budowlanych.

METODY DYDAKTYCZNE: Wykład multimedialny, zajęcia audytoryjne i ćwiczenia praktyczne w laboratorium.

FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Wykład – ocena końcowa na podstawie egzaminu pisemnego lub ustnego. Laboratorium i ćwiczenia audytoryjne – ocena końcowa na podstawie ocen z wiadomości teoretycznych z zakresu poszczególnych ćwiczeń i kolokwium zaliczeniowego.

LITERATURA PODSTAWOWA: [1] Kurdowski W.: Chemia cementu, Wyd. PWN, Warszawa, 1991. [2] Kurdowski W.: Chemia materiałów budowlanych, AGH-Wyd., Kraków, 2000. [3] Nocuń-Wczelik W.: Laboratorium materiałów wiążących, AGH-Wyd., Kraków, 2003. [4] Czarnecki L., Broniewski T., Henning O.: Chemia w budownictwie, Arkady, Warszawa. 1994. [5] Czarnecki L. i in.: Ćwiczenia laboratoryjne z chemii budowlanej, Politechnika Warszawska – Oficyna

Wydawnicza, Warszawa, 2001.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: [1] Normy przedmiotowe z zakresu materiałów budowlanych: właściwości i badania. [2] Jones L., Atkins P.: Chemia ogólna – cząsteczki, materia, reakcje, Warszawa, 2004. [3] Pajdowski L.: Chemia ogólna, Warszawa, 1999. [4] Minczewski J., Marczenko Z.: Chemia analityczna, T. 1-2, Warszawa, 2004. [5] Leighou R.B.: Chemistry of Materials of the Machine and Building Industries, 2010.









NAZWA PRZEDMIOTU GEOLOGIA

SUBJECT TITLE GEOLOGY



I 4 EGZAMIN 16


Podstawowe wiadomości z zakresu fizyki, chemii.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. DAMIAN BĘBEN DR INŻ. JANUSZ UKLEJA

ĆWICZENIA 15 DR INŻ. DAMIAN BĘBEN

MGR INŻ. ELŻBIETA KOKOCIŃSKA-PAKIET

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Budowa ziemi. Podstawowe procesy geologiczne. 2

2. Zagadnienia tektoniki. 2

3.

Mineralogia, właściwości minerałów wynikające z ich budowy (barwa, rysa, przeźroczystość, połysk, łupliwość, przełam, twardość pokrój, wykształcenie i postaci skupienia).

4

4. Skały magmowe, osadowe, metamorficzne (rodzaje, występowanie, struktura, tektura, skład mineralny, rozpoznawanie, występowanie na terenie polski).

6

5. Petrografia, skały skorupy ziemskiej jako podłoże budowlane. 4

6.

Procesy geologiczne niszczące skały skorupy ziemskiej i ich znaczenie w powstawaniu gruntów (wietrzenie fizyczne i chemiczne, erozja rzeczna i morska, działalność lodowców, ruchy masowe, kras i zjawiska antropogeniczne).

6

7. Rodzaje map geologicznych i sposób ich odczytywania. Dokumentacja geologiczno-inżynierska.

2

8. Sporządzanie profili geologicznych i przekrojów geotechnicznych. 2

9. Badania geologiczno-inżynierskie w aspekcie prawa geologicznego i górniczego, prawa budowlanego, zagospodarowania przestrzennego i ochrony środowiska.

2


ĆWICZENIA


1. Rozpoznawanie skał. Makroskopowe rozpoznawanie skał. 2

2. Dokumentacja geologiczno-inżynierska. 2

3. Podział i analiza map geologicznych. 1

4. Sporządzanie profili geologicznych na podstawie map odkrytych (planisekcja, intersekcja, analiza struktur fałdowych oraz zaburzeń w postaci uskoków i warstw geologicznych) - 1 ćwiczenie projektowe.

3

5. Sporządzanie profili geologicznych na podstawie danych z wierceń - 2 ćwiczenie projektowe.

2

6. Podział warstw geologicznych niszczących i sposoby ich rozpoznawania – klasyfikacja osuwisk, zjawiska krasowe, trzęsienia ziemi.

2

7. Skały skorupy ziemskiej jako podłoże budowlane. 3



Zdobycie umiejętności: oceny stratygrafii i litologii terenu, identyfikowania budowy geologicznej terenu w szerokim kontekście geologicznym, rozumienia procesów geologicznych, które uformowały teren i które mają wpływ na jego właściwości.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład prowadzony za pomocą rzutnika multimedialnego. Na ćwiczeniach rozpoznawanie rodzajów skał, wykonywanie profili geologicznych na podstawie map i danych z wierceń, analiza map geologicznych. Analiza przykładowych dokumentacji geologiczno-inżynierskich.


Wykład - egzamin pisemny.

Ćwiczenia - zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych ćwiczeń i oceny z kolokwium zaliczeniowego. LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Glazer Z., Malinowski J.: Geologia i geotechnika dla inżynierów, PWN, Warszawa 1991. [2] Kowalski W. C.: Geologia inżynierska, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1988. [3] Koszela J., Teisseyre B.: Geologia inżynierska. Materiały pomocnicze do wykładów i ćwiczeń, Wydawnictwo

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1991. [4] Blyth F.G.M., de Freitas M.H.: A Geology for Engineers. Elsvier 1984.


[1] Bolewski A., Parachoniak W.: Petrografia. WG, Warszawa 1988. [2] Skoczylas J.: Wstęp do geologii. Poznań 2000. [3] Legget R.F., Hatheway A.W.: Geology and Engineering. 3 ed. - New York, McGraw-Hill Book Co., 1988.









NAZWA PRZEDMIOTU MECHANIKA TEORETYCZNA 1

SUBJECT TITLE ENGINEERING MECHANICS 1



II 5 EGZAMIN 17


Jeden semestr matematyki (znajomość rachunku wektorowego, geometrii analitycznej w przestrzeni oraz podstaw rachunku różniczkowego i całkowego)

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 PROF. DR HAB. INŻ. ZBIGNIEW ZEMBATY,

DR INŻ. HENRYK NOWAK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30

DR INŻ. BARBARA KALETA, DR INŻ. HENRYK NOWAK. DR

INŻ. PIOTR GÓRSKI, DR INŻ. SEWERYN KOKOT, MGR INŻ. JULIUSZ KUŚ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Mechanika Teoretyczna jako dział mechaniki. Podstawowe definicje i określenia. 1

2. Modele ciał w mechanice. Siła i jej przedstawienie graficzne. 1

3. Pewniki mechaniki klasycznej. 2

4. Redukcja i równowaga zbieżnego układu sił w przestrzeni i na płaszczyźnie. 2

5. Moment siły względem punktu i osi. Para sił. Składanie i redukcja układów par sił. 2

6. Dowolny układ sił w przestrzeni i jego redukcja do skrętnika. 4

7. Pojęcie wypadkowej układu sił. 1

8. Redukcja i równowaga płaskiego układu sił. Wyznaczanie wypadkowej płaskiego układu sił.

2

9. Redukcja i równowaga równoległego układu sił. Wyznaczanie wypadkowej równoległego układu sił.

2

10. Pojęcie sił wewnętrznych przestrzennego i płaskiego układu sił. 2

11. Proste układy statycznie wyznaczalne: Kratownice płaskie, belki proste i załamane 3

12. Rozwiązywanie kratownic metodą kolejnego równoważenia węzłów i metodą Rittera 2

13. Przykłady wyznaczania sił wewnętrznych dla belek prostych i załamanych 4

14. Środki ciężkości brył i figur płaskich. 2


ĆWICZENIA PROJEKTOWE


1. Równowaga zbieżnego układu sił na płaszczyźnie i w przestrzeni. 4

2. Równowaga dowolnego układu sił w przestrzeni. 4

3. Równowaga płaskiego układu sił w przestrzeni. Obliczanie reakcji dla płaskich układów prętowych. Wyznaczanie wypadkowej płaskiego układu sił.

4

4. Równowaga równoległego układu sił w przestrzeni i wyznaczanie jego wypadkowej. 2

5. Ćwiczenie projektowe: Obliczanie kratownic płaskich metodą kolejnego równoważenia węzłów i metodą Rittera.

4

6. Wyznaczanie sił wewnętrznych dla belek prostych i załamanych 4

7. Ćwiczenie projektowe: Obliczanie sił wewnętrznych dla belek płaskich. 6

8. Wyznaczanie środków ciężkości brył i figur płaskich. 2



Przygotowanie do rozpoznawania i redukcji układów sił oraz podstawowych modeli konstrukcji prętowych. Identyfikowanie prostych schematów statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych. Budowa równań równowagi, wyznaczanie reakcji i sił wewnętrznych dla prostych układów belkowych i płaskich kratownic.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady, ćwiczenia tablicowe i projektowe FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Egzamin i zaliczenie ćwiczeń projektowych LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Wilde P., Wizmur M.: Mechanika teoretyczna. PWN, Warszawa 1977. [2] Misiak J.: Mechanika ogólna, WNT, Warszawa, 1997 [3] Cywiński Z.: Mechanika budowli w zadaniach tom 1, Warszawa 1994


[1] Shames I., H.: „Engineering Mechanics”, McGraw, New York 1976









NAZWA PRZEDMIOTU MECHANIKA TEORETYCZNA 2

SUBJECT TITLE ENGINEERING MECHANICS 2





Mechanika Teoretyczna 1, dwa semestry matematyki (znajomość rachunku wektorowego i geometrii analitycznej w przestrzeni, podstaw rachunku różniczkowego i całkowego oraz równań różniczkowych zwyczajnych)

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 PROF. DR HAB. INŻ. ZBIGNIEW ZEMBATY,

DR INŻ. HENRYK NOWAK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR INŻ. BARBARA KALETA, DR INŻ. HENRYK NOWAK, MGR

INŻ. JULIUSZ KUŚ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Kinematyka punktu, podstawowe definicje i określenia 1

2. Współrzędne naturalne i trójścian Freneta 1

3. Dynamika punktu, prawa Newtona. 1

4. Prawa Newtona we współrzędnych naturalnych. Zasada d’Alemberta. 1

5. Tarcie w układach materialnych. 1

6. Pole sił. Energia i praca w polu sił. 1

7. Zasada zachowania pędu i momentu pędu. 1

8. Zasada zachowania energii mechanicznej. 1

9. Kinematyka ciała sztywnego. 1

10. Kinematyka ruchu obrotowego ciała sztywnego 1

11. Ruch chwilowy i chwilowy środek obrotu 1

12. Dynamika ciała sztywnego w ruchu obrotowym. 1

13. Masowe momenty bezwładności, tensor bezwładności, twierdzenie Steinera. 1

14. Dynamika ciała sztywnego w ruchu płaskim 1

15. Elementy mechaniki analitycznej – równania Lagrange’a 1




1. Kinematyka punktu i trójścian Freneta 4

2. Dynamika punktu w ruchu prostoliniowym i krzywoliniowym 3

3. Zasady zachowania dla punktu materialnego 1

4. Kinematyka ciała sztywnego 1

5. Ruch obrotowy ciała sztywnego i masowe momenty bezwładności 2

6. Dynamika ciała sztywnego w ruchu płaskim – toczenie się ciał obrotowych 2

7. Przykłady wyprowadzania równań ruchu przy zastosowaniu równań Lagrange’a 2



Pogłębienie i utrwalenie wiadomości z mechaniki klasycznej. Przygotowanie do przedmiotu „Dynamika Budowli” METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady, ćwiczenia tablicowe i projektowe

FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie wykładu na ocenę. Zaliczenie ćwiczeń projektowych na ocenę.


[1] Wilde P., Wizmur M.: Mechanika teoretyczna. PWN, Warszawa 1977 [2] Misiak J.: Mechanika ogólna, WNT, Warszawa, 1997 [3] Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej, WNT, Warszawa, 1997


[1] Mieszczerski I. W.: „Zbiór zadań z mechaniki”, PWN, Warszawa 1977 [2] Shames I. H.: „Engineering Mechanics”, McGraw, New York 1976









NAZWA PRZEDMIOTU METODY OBLICZENIOWE W MECHANICE BUDOWLI

SUBJECT TITLE CALCULATION METHODS IN STRUCTURAL MECHANICS

RODZAJ PRZEDMIOTU *) PODSTAWOWY;


VI 3 EGZAMIN 19


Analiza matematyczna, wytrzymałość materiałów mechanika budowli, równania fizyki matematycznej, podstawy mechaniki ośrodka ciągłego,

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. LILIANNA SADECKA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR INŻ. LILIANNA SADECKA

SEMINARIUM


WYKŁAD Lp. Tematyka zajęć Liczba godzin

1. Rzeczywista konstrukcja inżynierska a jej model obliczeniowy; przejście od układów ciągłych do układów dyskretnych w myśl metod MRS i MES.

1

2. Model matematyczny dla układu ciągłego; sformułowanie lokalne i globalne. Rozwiązanie analityczne problemu zginania belki wolnopodpartej.

1

3. Zagadnienia interpolacji i aproksymacji. Wzór interpolacyjny Lagrange’a i Newtona; interpolacja funkcjami sklejanymi. Aproksymacje średniokwadratowe ciągłe i dyskretne.

1

4.

Analityczne metody przybliżone rozwiązywania zagadnień brzegowych: oparte na sformułowaniu lokalnym (Galerkina, kollokacji, najmniejszych kwadratów), oparte na sformułowaniu globalnym (Ritza, Kantorowicza).

1

5. Klasyczna i wariacyjna metoda różnic skończonych. Różnice centralne funkcji jednej i dwóch zmiennych, ocena dokładności operatorów różnicowych.

2

6. Zastosowanie MRS i WMRS w analizie statycznej belek i płyt 2

7. Metoda elementów skończonych – ogólna koncepcja MES, dyskretyzacja, równania metody elementów skończonych.

2

8. Znaczenie i rodzaje funkcji kształtu w MES. Zasady doboru i wyznaczania funkcji kształtu. 1

9. Ogólne sformułowanie MES dla zagadnień mechaniki ciała stałego. Opis elementu belkowego. Wyprowadzenie macierzy sztywności .

1

10. Opis elementu ramowego. Macierz transformacji. Macierz sztywności i macierz mas elementu w układzie globalnym.

1

11. Opis elementu płyty Kirchhoffa o SSW=12 i SSW=16. Elementy izoparametryczne-element płyty średniej grubości.

1

12. Zbieżność rozwiązań MES. Elementy dostosowane i niedostosowane. 1




1. Obliczanie belek metodą różnic skończonych. Wykorzystanie środowiska programu Maple.

2

2. Obliczanie belek na podłożu Winklera metodą różnic skończonych. 2

3. Obliczanie płyt cienkich metodą różnic skończonych 1

4. Obliczanie belek metodą elementów skończonych. Wykorzystanie środowiska programu Matlab i SAP2000.

4

5. Obliczanie ram metodą elementów skończonych. Wykorzystanie środowiska programu Matlab.

4

6. Obliczanie płyt metodą elementów skończonych. Wykorzystanie programu SAP2000. 2



Rozumienie teoretycznych podstaw metod aproksymacyjnych; stosowania algorytmu MRS i MES do rozwiązywania zagadnień brzegowych; stosowania programów wykorzystujących metodę elementów skończonych

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład-egzamin Projektowanie- kolokwia i projekty


Wykład-egzamin Projektowanie- kolokwia i projekty


[1] Cichoń Cz.: Metody obliczeniowe-wybrane zagadnienia, Politechnika Swiętokrzyska, Kielce, 2005. [2] Sadecka L.: Metoda różnic skończonych i metoda elementów skończonych w zagadnieniach mechaniki

konstrukcji i podłoża, Politechnika Opolska, Opole, 2010 [3] Zienkiewicz O.C.,Taylor R.L.:The finite element method. Butterworth-Heinemann, Oxford, vol 1, 2000 [4] Cook R.D.: Concepts and applications of Finite Element Analysis, J. Wiley $ Sons, New York, 1974


[1] Kwon Y.W., Bang H.:The FEM using Matlab, CRC Press, New York, 2000 [2] Matlab-wprowadzenie, http://www.prz.edu.pl









NAZWA PRZEDMIOTU GEOMETRIA WYKREŚLNA

SUBJECT TITLE DESCRIPTIVE GEOMETRY

RODZAJ PRZEDMIOTU *) KIERUNKOWY


I 6 EGZAMIN 20


Podstawowe wiadomości z geometrii i matematyki oraz umiejętności rysunkowe.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 MGR INŻ. ARCH. BOŻENA BANEK

ĆWICZENIA 30 DR INŻ. ARCH. MONIKA ADAMSKA MGR INŻ. ARCH. BOŻENA BANEK

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Metody odwzorowania i restytucji elementów przestrzeni. Rzuty aksonometryczne, własności ogólne, klasyfikacja aksonometrii.

2

2. Elementy niewłaściwe rzutowania, przestrzeń rzutowania. Aksonometria jako rysunek poglądowy w formie szkicu odręcznego.

2

3. Rzuty Mong’a. Rzuty punktu, prostej i dwóch prostych w układzie dwóch i więcej rzutni. 2

4. Wielościany w układzie dwóch i więcej rzutni. 2

5. Związek rzutów Monge’a z aksonometrią na przykładzie łamanych wykrojów wielościanów. 2

6. Obraz płaszczyzny oraz krawędź wspólna dwóch płaszczyzn w rzutach Monge’a. 2

7. Przenikanie wieloboków. Podstawowe konstrukcje. 2

8. Przekroje i wykroje wielościanów płaszczyznami rzutującymi. 2

9. Przenikanie wielościanów . Przenikanie wieloboku z wielościanem. 2

10. Zagadnienia miarowe rzutowania : długość odcinka, kład płaszczyzny i podniesienie z kładu.

2

11. Zagadnienia prostopadłości w rzutach. 2

12. Wielościany , bryły i powierzchnie w kształtowaniu obiektów budowlanych. 2

13. Powierzchnie obrotowe w układzie dwóch i więcej rzutni - ich przekroje i rozwinięcia. 2

14. Geometria przekryć budowlanych. Geometria dachów przyległych i wielopoziomowych. 2

15. Rzut cechowany. Zagadnienia inżynierskie – roboty ziemne. 2


ĆWICZENIA


1. Przekroje sześcianu płaszczyzną wyznaczoną trzema punktami – zadania w aksonometrii kawalerskiej.

2

2. Przekroje bryły opartej na sześcianie, płaszczyzną wyznaczoną trzema punktami . Zadania w aksonometrii kawalerskiej, izometrii. Ćwiczenie rysunkowe nr 1.

2

3. Rzutowanie brył za pomocą rzutów Monge’a. Podnoszenie z rzutów. Kartkówka 15 min. 2

4. Rysunek brył i ich przekrój na podstawie ich 3 rzutów . Ćwiczenie rysunkowe nr 2. 2

5. Elementy przynależne – rozwiązywanie zadań metodą wykreślną. 2

6. Elementy wspólne – punkt wspólny dwóch prostych – zadania. Kartkówka 15 min. 2

7. Krawędź wspólna dwóch płaszczyzn – zadania. 2

8. Przebicie wieloboku prostą. Ćwiczenie rysunkowe nr 3. 2

9. P Przenikania wieloboków – zadania. Kartkówka 15 min. 2

10. Przekroje i wykroje brył – zadania. 2

11. Przenikania wielościanów – zadania. Kolokwium 45min. 2

12. Zagadnienia miarowe rzutowania. Kład i podniesienie z kładu. Długość odcinka. 2

13. Stożek i walec – przekroje i przenikania. Ćwiczenie rysunkowe nr 4. 2

14. Geometria dachów w zadaniach. 2

15. Rzut cechowany . Kartkówka 15 min. 2



Rozwinięcie wyobraźni przestrzennej. Umiejętność zastosowania podstawowych metod rzutowania w praktyce inżynierskiej.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład w formie multimedialnej. Ćwiczenia praktyczne- rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem poznanych konstrukcji metodą wykreślną.


Wykład - ocena końcowa na podstawie egzaminu pisemnego. Ćwiczenia – ocena końcowa na podstawie zaliczenia 4 prac rysunkowych, 4 kartkówek i 1 kolokwium .


[1] Bogaczyk, T. Tomaszkiewicz – Białas T.: 13 wykładów z geometrii wykreślnej, Politechnika Wrocławska – Oficyna wydawnicza 2003

[2] Lewandowski Z.: Geometria wykreślna, Warszawa: Państw. Wydaw. Naukowe 1984 [3] Wawrzynkiewicz Z.: Zbiór zadań z geometrii wykreślnej, Opole: Wyższa Szkoła Inżynierska 1991,skrypt.


[1] Otto F. E.: Podręcznik geometrii wykreślnej, Warszawa: Państw. Wydaw. Naukowe 1995 [2] Błach A.: Inżynierska geometria wykreślna:/podstawy i zastosowania/. Gliwice: Politechnika Śląska,

Wydawnictwo, 2006. [3]. Mirski J.Z: Zastosowania geometrii wykreślnej w budownictwie. Kielce: Wydawnictwo Politechniki

Świętokrzyskiej, 2001. [4] Rover W. H.: The Mongean of Descriptive Geometry According to the Procedure of Gino Loria. Wydawca:

KESSINGER PUB LLC.









NAZWA PRZEDMIOTU RYSUNEK TECHNICZNY Z ELEMENTAMI CAD

SUBJECT TITLE TECHNICAL DRAWING WITH ELEMENTS OF CAD



II 4 ZALICZENIE NA OCENĘ 21


Wiadomości z kursu geometrii wykreślnej (I semestr), znajomość matematyki i geometrii (program szkoły średniej), wyobraźnia przestrzenna

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 OPRACOWANIE: DR INŻ. ARCH. MONIKA ADAMSKA

PROJEKT 30 OPRACOWANIE: DR INŻ. ARCH. MONIKA ADAMSKA

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie do przedmiotu. Program . Wymagania organizacyjne. Zasady zaliczenia. 1

2. Normalizacja rysunku technicznego. Pismo techniczne. 1

3.

Ogólne zasady wykonywania rysunków technicznych. Część 1. Przybory i materiały kreślarskie (metoda tradycyjna i komputerowa). Forma rysunków technicznych i znormalizowane wymiary arkuszy. Skale rysunkowe.

1

4. Ogólne zasady wykonywania rysunków technicznych. Część 2. Rzutowanie i przekroje, Rodzaje linii rysunkowych.

1

5. Ogólne zasady wykonywania rysunków technicznych. Część 3. Wymiarowanie, Oznaczenia materiałów budowlanych.

1

6. Rysunek konstrukcji budowlanych. Konstrukcje betonowe, żelbetowe. 1

7. Rysunek konstrukcji budowlanych. Konstrukcje metalowe. 1

8. Rysunek konstrukcji budowlanych. Konstrukcje drewniane. 1

9. Rysunek architektoniczny. Ogólne zasady wykonywania dokumentacji technicznej. Rodzaje rysunków.

1

10. Rysunek architektoniczny. Rysunki szczegółów i detali. 1

11. Rysunek inwentaryzacyjny. 1

12. Rysunek urbanistyczny. Oznaczenia graficzne stosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu. Rysunek planistyczny.

1

13. Rysunek instalacyjny. 1

14. Ogólne zasady projektowania w systemie CAD 1

15. AutoCAD. Polecenia rysujące i edytujące na płaszczyźnie. 1




1. Zajęcia organizacyjne. Omówienie programu zajęć i warunków zaliczenia przedmiotu. 2

2. Pismo techniczne. Opracowanie zadanego układu alfabetu i cyfr na arkuszu A4 papieru milimetrowego

2

3. Pismo techniczne. Opracowanie wybranego tekstu na arkuszu A4 papieru milimetrowego 2

4. Wprawki kreślarskie . Część 1 2

5. Wprawki kreślarskie. Część 2 2

6. Rysunek konstrukcji żelbetowych (rysunek roboczy belki żelbetowej) 2

7. Rysunek konstrukcji metalowych. Część 1 (przekroje kształtowników walcowanych) 2

8. Rysunek konstrukcji metalowych. Część 2 (rysunek roboczy belki stalowej spawanej lub węzła kratownicy nitowanej)

2

9. Rysunek konstrukcji drewnianych (rysunek roboczy fragmentu więźby dachowej) 2

10. Rysunek architektoniczny. Część 1 (rzut parteru budynku jednorodzinnego) 2

11. Rysunek architektoniczny. Część 2 (przekrój budynku jednorodzinnego) 2

12. Rysunek urbanistyczny (projekt zagospodarowania działki) 2

13. Rysunek instalacyjny (wybrane schematy instalacyjne) 2

14. Rysunek w systemie CAD (prymitywy graficzne – modelowanie rysunku na płaszczyźnie) 2

15. Rysunek w systemie CAD (ćwiczenie poleceń rysujących i edycyjnych) 2



Poznanie zasad jednoznacznego i optymalnego sporządzania oraz odczytywania rysunków architektoniczno-budowlanych opracowywanych metodą tradycyjną i komputerową.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady interaktywne w formie prezentacji multimedialnych. Ćwiczenia projektowe wykonywane metodą tradycyjną ołówkiem na bloku technicznym formatu A4 i w technice trwałej – tuszem na kalce formatu; A4, A3, A2 w formie indywidualnej pracy studenta na sali z korektami prowadzącego oraz w systemie CAD w pracowni komputerowej.


Wykład – ocena końcowa na podstawie kolokwium zaliczeniowego. Ćwiczenia projektowe – ocena końcowa na podstawie wykonanego kompletu prac rysunkowych pozytywnie ocenionych przez prowadzącego.


[1] Bielefeld B., Skiba I.: Technical drawing. Basics, Birkhauser Verlag AG, Basel 2006

[2] Miśniakiewicz E. , Skowroński W.: Rysunek techniczny budowlany, Arkady, Warszawa 2009

[3] Pikoń A.: AutoCAD 2009. Pierwsze kroki. Helion, Gliwice 2009

[4] Samujłło H., Samujłło J.: Rysunek techniczny i odręczny w budownictwie, Arkady, Warszawa 1987

[5] Wojciechowski L.: Rysunek budowlany, WSiP, Warszawa 1999


[1] Rogowski J., Waligórski J.: Zasady rysunku technicznego, OW PW, Warszawa 2008 [2] Polskie Normy dotyczące rysunku technicznego, budowlanego i urbanistycznego









NAZWA PRZEDMIOTU GEODEZJA

SUBJECT TITLE GEODESY





Podstawowe wiadomości z zakresu fizyki (optyka, fale elektromagnetyczne) i matematyki (rachunek błędów, różniczkowanie, rachunek macierzowy, rozwiązywanie układów równań liniowych).

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30 DR HAB. INŻ. WOJCIECH ANIGACZ, DR INŻ. DAMIAN

BĘBEN, MGR INŻ. ELŻBIETA KOKOCIŃSKA-PAKIET

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Dokumentacja geodezyjna w budowlanym procesie inwestycyjnym. 2

2. Prawo geodezyjne, normy, instrukcje i wytyczne.

3. Geodezyjne techniki pomiarowe. 4

4. Aparatura geodezyjna: dalmierze teodolity, tachimetry, niwelatory, 4

5. Gps (global positioning system). 2

6. Dokładność pomiaru. Układy współrzędnych. Mapa zasadnicza, mapa numeryczna, sit (system informacji o terenie).

1

7. Geodezyjne pomiary sytuacyjne, wysokościowe i realizacyjne. Pomiary inwentaryzacyjne – techniki pomiaru i prezentacji wyników.

2


LABORATORIUM


1. Elementy rachunku wyrównawczego. 2

2. Pomiar elementów liniowych, kątowych i powierzchniowych na mapie. 8

3. Sprawdzenie i rektyfikacja niwelatora. 4

4. Wyniesienie w teren punktu o zadanej wysokości. 2

5. Wyniesienie w teren linii o zadanym spadku. 4

6. Pomiar odchyleń od pionu konstrukcji budowlanych metodą rzutowania na łatę. 2

7. Niwelacja powierzchniowa metodą siatki kwadratów. 4

8. Wyznaczenie wysokości repera roboczego. 4



Zdobycie umiejętności: korzystania z systemu informacji o terenie, stosowania specjalnych technik pomiarowych, opracowania i przedstawiania wyników pomiarów geodezyjnych różnymi technikami, przestrzegania prawa geodezyjnego i budowlanego.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład prowadzony z wykorzystaniem technik multimedialnych. Na ćwiczeniach zapoznanie się i samodzielne wykonanie prac w terenie i laboratorium.


Wykład – zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium zaliczeniowego. Laboratorium – zaliczenie na ocenę na postawie wykonanych ćwiczeń projektowych.


[1] Anigacz W.: Geodezja inżynieryjna. Wybrane zagadnienia. Wyznaczenie odchylenia osi komina od pionu, Studia i monografie, z. 226. Oficyna Wydawnicza Politechniki Opolskiej, Opole 2008, ISSN 1429-6063.

[2] Anigacz W.:– Modyfikacja geodezyjnych metod projektowania rektyfikacji jezdni podsuwnicowych, Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu, Studia i Monografie, z. 57, ISSN 0239-5991, Opole 1992.

[3] Lamparski J.: GPS w geodezji, Gall, Katowice 2003. [4] Osada E.: Geodezja, Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.


[1] Anderson J.M., Mikhail E.M.: Surveying theory and practice, McGraw Hill, Seventh edition, New York 1998. [2] Bannister A., Baker R.: Solving problems in surveying, A Pitman International Text, Second edition, Longan

Scientific and Technical, Essex 1994. [3] Kavanagh B. F.: Surveying with construction applications, Pearson Prentice, Hall, Upper Saddle River, New

Jersey Columbus, Ohio 2004, Fifth edition.









NAZWA PRZEDMIOTU MATERIAŁY BUDOWLANE 1

SUBJECT TITLE BUILDING MATERIALS 1





Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu chemii, fizyki i geologii.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 PROF. DR HAB. STEFANIA GRZESZCZYK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30

DR ELŻBIETA JANOWSKA-RENKAS, DR INŻ. ANETA

MATUSZEK-CHMUROWSKA, MGR INŻ. BARTŁOMIEJ

SKALIŃSKI

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Ogólna klasyfikacja materiałów budowlanych. Właściwości fizyczne i mechaniczne. Metody badań.

2

2. Spoiwa budowlane: cementy, spoiwa wapienne, spoiwa gipsowe. 4

3. Materiały kamienne. 2

4. Kruszywa budowlane. 2

5. Zaprawy budowlane. 2

6. Ceramika budowlana. 2

7. Drewno i materiały drewnopochodne. 2

8. Materiały termoizolacyjne, materiały do izolacji akustycznej i materiały hydroizolacyjne. 2

9. Bitumy i materiały izolacji przeciwwodnej i przeciwwilgociowej. 2

10. Tworzywa sztuczne w budownictwie. 2

11. Metale i wyroby metalowe stosowane w budownictwie. 2

12. Szkło i wyroby dla budownictwa. 2

13. Trwałość materiałów budowlanych. 2

14. Podstawowe informacje dotyczące normalizacji i atestacji materiałów i wyrobów budowlanych.

2


LABORATORIUM


1. Zajęcia organizacyjne (zasady BHP w laboratorium) 2

2. Wyznaczanie wybranych właściwości fizycznych mineralnych materiałów budowlanych: gęstość, nasiąkliwość, porowatość, szczelność.

2

3. Badania cech technicznych wybranych wyrobów ceramicznych (cegły, dachówki, pustaki). 4

4. Badania właściwości lepiszczy bitumicznych (temperatura mięknienia, łamliwość, penetracja, ciągliwość, wytrzymałość, przyczepność)

2

5. Badania wybranych właściwości szkła i metali (wytrzymałość na zginanie, twardość). 2

6. Badania właściwości mechanicznych drewna (wytrzymałość na ściskanie, rozciąganie, twardość).

2

7. Oznaczanie stosunku woda-spoiwo gipsowe, czasu wiązania spoiw gipsowych oraz twardości i wytrzymałości na ściskanie i zginanie zapraw gipsowych.

4

8. Oznaczanie konsystencji zaczynu cementowego i wodożądności cementów. 2

9. Oznaczanie gęstości i krzywej uziarnienia kruszywa. 4

10. Wykonanie normowej zaprawy - badanie konsystencji i wykonanie beleczek. 4

11. Badanie wytrzymałości na ściskanie i zginanie zapraw cementowych. 2



Znajomość podstawowych grup materiałów i wyrobów budowlanych, ich właściwości oraz zastosowań. Znajomość metod oceny podstawowych właściwości i zasad kontroli jakości materiałów i wyrobów budowlanych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład – interaktywny multimedialny. Laboratorium – zajęcia praktyczne na stanowiskach laboratoryjnych.


Wykład – ocena końcowa na podstawie kolokwium pisemnego. Laboratorium – ocena końcowa na podstawie średniej ocen z zaliczeń poszczególnych ćwiczeń.


[1] Kurdowski W.: Chemia materiałów budowlanych, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2006.

[2] Praca zbiorowa: Budownictwo ogólne, tom I - Materiały i wyroby budowlane, Arkady, Warszawa, 2005. [3] Osiecka E.: Materiały budowlane: kamień, ceramika, szkło, Politechnika Warszawska, Warszawa, 2003. [4] Osiecka E.: Materiały budowlane: tworzywa sztuczne, Politechnika Warszawska, Warszawa, 2005. [5] Praca zbiorowa: Materiały budowlane: ćwiczenia laboratoryjne, Politechnika Krakowska, Kraków, 2001. [6] Czarnecki L., Broniewski T., Henning O.: Chemia w budownictwie, Arkady, Warszawa, 1994/95.


[1] Tylor H. F. W.: Cement chemistry 2. Edition, Thomas Telford Ltd., London 1997. [2] Edited by Ghosh S. N.: Mineral Admixtures in Cement and Concrete, ABI Books Pvt. Ltd, New Delhi 2002.









NAZWA PRZEDMIOTU MATERIAŁY BUDOWLANE 2

SUBJECT TITLE BUILDING MATERIALS 2



III 5 EGZAMIN 24


Chemia, materiały budowlane 1

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. ANETA MATUSZEK-CHMUROWSKA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30

DR INŻ. ARKADIUSZ MORDAK, DR INŻ. ANETA MATUSZEK-CHMUROWSKA, DR ELŻBIETA JANOWSKA-RENKAS,

MGR INŻ. BARTŁOMIEJ SKALIŃSKI

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie do przedmiotu: określenia i klasyfikacje. Klasy ekspozycji. 2

2. Kruszywa - klasyfikacje kruszyw i ich właściwości w aspekcie doboru do betonu. 2

3. Spoiwo cementowe i jego rola jako składnika betonu - rodzaje, klasy, oznakowanie CE, dobór cementu do odpowiednich konstrukcji.

2

4. Woda zarobowa. Wodożądność składników betonu. 2

5. Dodatki mineralne do betonów i ich zastosowanie w zależności od przeznaczenia betonu. 2

6. Klasyfikacja, zastosowanie i rola domieszek chemicznych. 2

7. Projektowanie betonu zwykłego – omówienie metod projektowania (metoda trzech równań, metoda zaczynu cementowego, metoda Paszkowskiego).

4

8. Jakościowy i ilościowy dobór składników mieszanki betonowej, kontrola właściwości mieszanki betonowej i betonu na etapie projektowania, optymalizacja składu.

2

9.

Omówienie przebiegu poszczególnych procesów technologicznych: dozowanie, mieszanie składników, transport mieszanki betonowej, układanie, zagęszczanie, pielęgnacja betonu i utrzymanie.

2

10. Procedury kontroli jakości betonu - wymagania zawarte w normie PN-EN 206-1 w zakresie dostaw betonu i metod kontroli.

2

11. Czynniki wpływające na kształtowanie się warstwy przejściowej w betonach. 2

12. Trwałość betonu i konstrukcji betonowych. 2

13. Korozja betonu. Technologie napraw betonu. 2

14. Wstęp do betonów nowej generacji – BWW, SCC, fibrobetony - klasyfikacja i właściwości. 2


LABORATORIUM


1. Ustalenie danych i założeń do projektowania, z uwzględnieniem klas ekspozycji. 2

2. Projektowanie i wykonanie betonu metodą trzech równań. 8

3. Projektowanie stosu okruchowego kruszywa wg krzywych granicznych i dobór kruszywa metodą przesiewania.

4

4. Projektowanie i wykonanie betonu metodą zaczynu cementowego. 4

5. Dobór kruszywa metodą kolejnych przybliżeń i wg granic krzywych uziarnienia. 4

6. Badanie konsystencji mieszanki betonowej metodami normowymi. 2

7. Badanie zawartości powietrza w mieszance betonowej. 2

8. Badanie wytrzymałości na ściskanie i określenie klasy wytrzymałości betonu 2

9. Uwagi do projektowania betonu z uwzględnieniem jego trwałości. 2



Poznanie ogólnej wiedzy z zakresu doboru składników bo betonu przeznaczonego do wykonania konstrukcji o danym przeznaczeniu, z uwzględnieniem klasy ekspozycji. Znajomość metod projektowania betonów tradycyjnych i poznanie najnowszych tendencji w technologii betonów – betony nowej generacji.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady tradycyjne i multimedialne. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Wykład – egzamin pisemny. Laboratorium – kolokwium pisemne.


[1] Neville A. M.: „Właściwości betonu”, Kraków 2000. [2] Czarnecki L.: „Beton według normy PN-EN 206-1 – komentarz”, Wydawnictwo Polski Cement, Kraków 2004. [3] Małolepszy J., Deja J., Brylicki W., Gawlicki M.: Technologia betonu. Metody badań. Wydanie II, Wydawnictwo

AGH, Kraków 2000. [4] PN-EN 206-1 Beton -- Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.


[1] Mehta P., Monteiro P.: Concrete: Microstructure, Properties, and Materials (Hardcover), 3 edition, McGraw-Hill Professional, 2005.

[2] Jamroży Z.: „Beton i jego technologie”, PWN, Warszawa 2008.




http://www.amazon.com/s/ref=ntt_athr_dp_sr_1?_encoding=UTF8&sort=relevancerank&search-alias=books&field-author=P.%20Mehta

http://www.amazon.com/s/ref=ntt_athr_dp_sr_2?_encoding=UTF8&sort=relevancerank&search-alias=books&field-author=Paulo%20Monteiro






NAZWA PRZEDMIOTU WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 1

SUBJECT TITLE STRENGHT OF MATERIALS 1

RODZAJ PRZEDMIOTU KIERUNKOWY


III 6 EGZAMIN 25

Przedmioty wprowadzające oraz wymagania ogólne

Kurs matematyki i fizyki, mechanika teoretyczna

PROGRAM PRZEDMIOTU




WYKŁAD 30 PROF. JERZY WYRWAŁ, PROF. JAN KUBIK

ĆWICZENIA 15 MGR ANDRZEJ KUCHARCZYK, MGR KAMIL PAWLIK

LABORATORIUM 15 DR INŻ. BRONISŁAW JĘDRASZAK,

DR INŻ. REINHOLD KAŁUŻA

PROJEKT 30

DR JADWIGA ŚWIRSKA-PERKOWSKA, DR ZBIGNIEW

PERKOWSKI, DR ANDRZEJ MARYNOWICZ

SEMINARIUM



1. Wprowadzenie do przedmiotu, jego cel i zakres; podstawowe założenia. 1

2. Siły wewnętrzne w układach prętowych. 3

3. Charakterystyki geometryczne figur płaskich; główne osie i momenty bezwładności. 4

4.

Wprowadzenie do liniowej teorii sprężystości: wektor naprężenia, stan i tensor naprężeń, wektor przemieszczeń i tensor odkształceń, naprężenia i odkształcenia główne, równania fizyczne; sformułowanie problemu brzegowego liniowej teorii sprężystości; metody jego rozwiązywania.

8

5. Proste przypadki wytrzymałościowe: rozciąganie i ściskanie, skręcanie, ścinanie, zginanie.

10

6. Równanie osi ugiętej belki. 2

7. Geometryczna postać całki Mohra. 2


ĆWICZENIA Lp. Tematyka zajęć Liczba godzin

1. Siły wewnętrzne w układach prętowych: rozwiązywanie zadań z tematyki omawianej na wykładzie

3

2. Charakterystyki geometryczne przekrojów płaskich: rozwiązywanie zadań z tematyki omawianej na wykładzie

3

3. Wprowadzenie do liniowej teorii sprężystości: rozwiązywanie zadań z tematyki omawianej na wykładzie

3

4. Proste przypadki wytrzymałościowe: rozwiązywanie zadań z tematyki omawianej na wykładzie

4

5. Równanie osi ugiętej i całka Mohra: rozwiązywanie zadań z tematyki omawianej na wykładzie

2


ĆWICZENIA LABORATORYJNE


1.

Badania własności mechanicznych materiałów budowlanych:

- statyczna próba rozciągania metali,

- statyczna próba ściskania betonu/metali,

4

2. Zginanie belki - określenie modułu Young’a (lub cech geometrycznych przekroju pręta) za pośrednictwem pomiaru ugięć belki metalowej przy czystym zginaniu

2

3. Eksperymentalna analiza stanu odkształcenia/naprężenia: pomiar odkształceń/naprężeń metodą tensometryczną

2

4. Wyznaczenie środka ścinania w prętach o przekroju cienkościennym 2

5. Próba ścinania technicznego 1

6. Wyznaczenie siły krytycznej sprężystego wyboczenia pręta 2

7. Skręcanie pręta o przekroju kołowym 2




1. Projekt 1: wyznaczenie sił przekrojowych w belce i ramie 8

2. Projekt 2: wyznaczenie głównych osi i momentów bezwładności przekroju złożonego i przekroju z kształtowników walcowanych

7

3. Projekt 3: wyznaczenie osi i naprężeń głównych w przypadku płaskiego i przestrzennego stanu naprężenia

7

4.

Projekt 4: wyznaczenie naprężeń i odkształceń w pręcie o zmiennym przekroju (przy rozciągani i skręcaniu), wyznaczenie ugięć i obrotów belki przy wykorzystaniu równania osi ugiętej i całki Mohra

8



Wytrzymałościowa analiza układów prętowych i ich elementów, a w szczególności: zrozumienie stanu naprężenia i odkształcenia ciał odkształcalnych, umiejętność wyznaczania sił przekrojowych w prostych układach prętowych, identyfikacja przypadków wytrzymałościowych, wymiarowanie przekrojów prętów ze względu na stan graniczny nośności i użytkowania, rozumienie różnicy między wymiarowaniem w stanie sprężystym i w plastycznym stanie granicznym; analizowanie stateczności konstrukcji i jej elementów.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady i ćwiczenia tablicowe i projektowe (tradycyjne)


Wykład − egzamin pisemny (5 pytań sprawdzających); ocena końcowa: 50% oceny z egzaminu, po 25% oceny z ćwiczeń tablicowych i projektowych. Ćwiczenia tablicowe − kolokwia sprawdzające (4); ocena końcowa: średnia ocen z kolokwiów sprawdzających. Ćwiczenia laboratoryjne − zaliczenia sprawozdań projektów (7); ocena końcowa: średnia ocen z sprawozdań wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych i zaliczeń. Ćwiczenia projektowe − zaliczenia projektów (4); ocena końcowa: średnia ocen z projektów i zaliczeń.


[1] Piechnik S., Wytrzymałość materiałów dla wydziałów budowlanych, PWN, Warszawa 1980. [2] Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1996. [3] Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa 1998.


[1] Wykłady dostępne na stronie internetowej Katedry. [2] Higdon A.: Mechanics of Materials. John Wiley & Sons, New York 1985. [3] Bassin M: Statics and Strength of Materials. McGraw-Hill Book Co., New York 1987.

............................................................................. ................................................. ………………… (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)

.






NAZWA PRZEDMIOTU WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 2

SUBJECT TITLE STRENGHT OF MATERIALS 2



IV 5 EGZAMIN 26


Kurs matematyki i fizyki, mechanika teoretyczna, wytrzymałość materiałów 1

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR JADWIGA ŚWIRSKA-PERKOWSKA, DR ZBIGNIEW

PERKOWSKI, DR ANDRZEJ MARYNOWICZ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie do metody sił. 1

2. Złożone przypadki wytrzymałościowe: zginanie ukośne, rozciąganie i ściskanie mimośrodowe, rdzeń przekroju.

7

3. Stateczność pręta prostego. 3

4. Podstawy energetyczne. 2

5. Hipotezy wytężeniowe. 4

6. Elementy mechaniki prętów cienkościennych 2

7. Niesprężyste właściwości materiałów, plastyczność, pełzanie. pręty nieliniowo sprężyste i sprężysto-plastyczne.

5

8. Nośność graniczna pręta i układów prętowych. 4

9. Laboratoryjne badania materiałów. 2




5.

Projekt 1: wyznaczanie położenia osi obojętnej oraz rozkładu naprężeń w przekroju ukośnie zginanego pręta; wyznaczanie położenia osi obojętnej, rozkładu naprężeń oraz rdzenia przekroju pręta mimośrodowo ściskanego.

8

6. Projekt 2: wyznaczanie obciążenia krytycznego układu prętowego ze względu na utratę stateczności pręta ściskanego.

7

7. Projekt 3: wyznaczanie naprężeń stycznych i normalnych w złożonych stanach naprężeń oraz projektowanie przekroju pręta przy wykorzystaniu hipotezy wytężeniowej H-M-H.

8

8. Projekt 4: wyznaczanie nośności granicznej układów prętowych – metoda statyczna i kinematyczna.

7



Wytrzymałościowa analiza układów prętowych i ich elementów, a w szczególności: zrozumienie stanu naprężenia i odkształcenia ciał odkształcalnych, umiejętność wyznaczania sił przekrojowych w prostych układach prętowych, identyfikacja przypadków wytrzymałościowych, wymiarowanie przekrojów prętów ze względu na stan graniczny nośności i użytkowania, rozumienie różnicy między wymiarowaniem w stanie sprężystym i w plastycznym stanie granicznym; analizowanie stateczności konstrukcji i jej elementów.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady i ćwiczenia projektowe (tradycyjne)


Wykład − egzamin pisemny (5 pytań sprawdzających); ocena końcowa: 50% oceny z egzaminu i 50% oceny z ćwiczeń projektowych. Ćwiczenia projektowe − zaliczenia projektów (4); ocena końcowa: średnia ocen z projektów i zaliczeń.


[1] Piechnik S., Wytrzymałość materiałów dla wydziałów budowlanych, PWN, Warszawa 1980. [2] Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1996. [3] Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa 1998.


[1] Wykłady dostępne na stronie internetowej Katedry. [2] Higdon A.: Mechanics of Materials. John Wiley & Sons, New York 1985. [3] Bassin M: Statics and Strength of Materials. McGraw-Hill Book Co., New York 1987.









NAZWA PRZEDMIOTU MECHANIKA BUDOWLI 1

SUBJECT TITLE STRUCTURAL MECHANICS 1



IV 6 EGZAMIN 27


Mechanika Teoretyczna 1, Matematyka

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 45

prof. dr hab. inż. Tadeusz Chmielewski dr inż. Henryk Nowak

dr inż. Piotr Górski

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 dr inż. Henryk Nowak


SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Pojęcia podstawowe: konstrukcja, obciążenia, podpory, siły przekrojowe. 2

2. Układy statycznie wyznaczalne – podział na klasy. Klasa belek. 2

3. Ramy i łuki trójprzegubowe. 2

4. Kratownice. 2

5. Układy złożone. 2

6. Linie wpływowe układów statycznie wyznaczalnych. 2

7. Obciążenie linii wpływowych, obwiednie sił wewnętrznych . 2

8. Zasada prac wirtualnych. 2

9. Zastosowanie zasady prac wirtualnych do obliczania przemieszczeń. 4

10. Analiza kinematyczna budowy układów prętowych. 2

11. Metoda sił – układy ramowe. 4

12. Belki ciągłe. 4

13. Linie wpływowe belek ciągłych. 2




1. Statyka płaskich układów prętowych statycznie wyznaczalnych. 10

2. Linie wpływowe układów prętowych statycznie wyznaczalnych. 6

3. Zastosowanie zasady prac wirtualnych. 4

4. Rozwiązywanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił. 10



Poznanie sposobów obliczenia sił przekrojowych w układach prętowych statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład przy tablicy. Projekt – rozwiązywanie przykładów na tablicy, konsultowanie indywidualnych projektu studentów.


Wykład – zaliczenie na podstawie egzaminu pisemnego. Ćwiczenia projektowe – zaliczenie na podstawie sprawdzianów i ćwiczeń projektowych.


[1] Krzemińska-Niemiec E.: Mechanika budowli, PWN Warszawa 1989. [2] Chudzikiewicz A.: Statyka budowli, PWN Warszawa 1975.


[1] Nowacki W.: Mechanika budowli, PWN Warszawa 1974. [2] Dadeppo D.: Introduction to Structural Mechanics and analysis, Prentice Hall, 1998.









NAZWA PRZEDMIOTU MECHANIKA BUDOWLI 2

SUBJECT TITLE STRUCTURAL MECHANICS 2



V 5 EGZAMIN 28


Mechanika Teoretyczna 1, Mechanika Budowli 1, Matematyka

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30

prof. dr hab. inż. Tadeusz Chmielewski dr inż. Henryk Nowak


ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 dr inż. Henryk Nowak


SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Metoda sił: łuki i układy kratowe 2

2. Ruszty i dźwigary załamane w planie 2

3.

Metoda przemieszczeń z uwzględnieniem wpływu sił osiowych – metoda pełna. Niewiadome metody przemieszczeń. Układ podstawowy. Wzory transformacyjne. Momenty zginające i siły tnące wyjściowe. Równania kanoniczne

6

4.

Metoda przemieszczeń bez uwzględnienia wpływu sił osiowych – metoda uproszczona. Stopień geometrycznej niewyznaczalności układu. Płaskie przesuwne i nieprzesuwne układy ramowe. Równania kanoniczne z uwzględnieniem wpływów nie mechanicznych

10

5. Przykłady obliczeń 4

6. Pojęcie stateczności ustroju konstrukcyjnego 2

7. Teoria II rzędu – wyznaczanie obciążeń krytycznych 4




1. Metoda przemieszczeń z uwzględnieniem wpływu sił osiowych – metoda pełna 14

2. Metoda przemieszczeń bez uwzględnienia wpływu sił osiowych – metoda uproszczona

16



Rozwiązywanie statyczne niewyznaczalnych układów prętowych i ocena wyników obliczeń, wyznaczenie obciążeń krytycznych, ocena stateczności układów prętowych.

METODY DYDAKTYCZNE:





[1] Krzemińska-Niemiec E.: Mechanika budowli, Warszawa 1989. [2] Chudzikiewicz A.: Statyka budowli, Warszawa PWN 1975. [3] Chmielewski T.: Nowak H., Mechanika budowli: metoda przemieszczeń, metoda Crossa, metoda

elementów skończonych, Warszawa WNT 1996. [4] Chmielewski T., Górski P., Kaleta B.: Zbiór zadań z mechaniki budowli, Warszawa WNT 2002.


[1] Dadeppo D.: Introduction to Structural Mechanics and analysis, Prentice Hall, 1998.









NAZWA PRZEDMIOTU BUDOWNICTWO OGÓLNE 1

SUBJECT TITLE ENGINEERING BUILDING 1



III 5 EGZAMIN 29


Podstawowe wiadomości z fizyki, materiałów budowlanych, rysunku technicznego i geometrii wykreślnej.

PROGRAM PRZEDMIOTU




WYKŁAD 30 DR INŻ. ANNA DĘBOWSKA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. ANNA DĘBOWSKA

DR INŻ. ELŻBIETA MIŚNIAKIEWICZ

MGR INŻ. ARCH. PIOTR OPAŁKA

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Podstawowe wiadomości nt. elementów budynków i konstrukcji budowlanych; układy konstrukcyjne; terminologia.

2

2. Typizacja i koordynacja wymiarowa. 2

3. Podstawowe wiadomości nt. warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie na podstawie przepisów wykonawczych do ustawy Prawo Budowlane.

2

4. Posadowienie budynków. 2

5. Ściany budynków – konstrukcja ścian w budynkach wykonywanych w technologii tradycyjnej.

2

6.

Ściany budynków – konstrukcja ścian w budynkach wykonywanych w technologii tradycyjnej. Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne – zasady doboru i wykonania przewodów kominowych w budynkach.

2

7. Stropy gęstożebrowe – zasady projektowania i konstruowania, kryteria doboru elementów. 2

8. Stropy gęstożebrowe – zasady projektowania i konstruowania, kryteria doboru elementów. 2

9. Schody – konstrukcje i zasady kształtowania. 2

10. Izolacje cieplne, wilgotnościowe i akustyczne – rodzaje, warunki doboru i stosowania w przegrodach budowlanych.

2

11. Izolacje cieplne, wilgotnościowe i akustyczne – rodzaje, warunki doboru i stosowania w przegrodach budowlanych.

2

12. Dachy i stropodachy, balkony i tarasy w budynkach wykonywanych w technologii tradycyjnej – rodzaje konstrukcji, kształtowanie połaci dachowych.

2

13. Dachy i stropodachy, balkony i tarasy w budynkach wykonywanych w technologii tradycyjnej – rodzaje konstrukcji, kształtowanie połaci dachowych.

2

14. Pokrycia dachowe, odprowadzenie wód opadowych – zasady projektowania odwodnień. 2

15. Podstawowe wiadomości i kryteria doboru stolarki i ślusarki budowlanej. 2




1. Zajęcia organizacyjne – omówienie zasad realizacji i zaliczenia ćwiczeń. Wydawanie tematów projektów: Projekt techniczny budynku jednorodzinnego – wybrane fragmenty.

2

2. Układ funkcjonalny. Układy konstrukcyjne. Konsultacje projektów. 2

3. Stropy – rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Konsultacje projektów. 2

4. Ściany zewnętrzne i wewnętrzne, stolarka otworowa – rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Konsultacje projektów.

2

5. Schody – rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Konsultacje projektów. 2

6. Kominy, piony instalacyjne – rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Konsultacje projektów.

2

7. Fundamenty – rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Konsultacje projektów. 2

8. Izolacje, warstwy posadzkowe – rozwiązania materiałowe. Kolokwium – test sprawdzający. Konsultacje projektów.

2

9. Więźby dachowe – rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Konsultacje projektów. 2

10. Pokrycia dachowe – rozwiązania materiałowe. Konsultacje projektów. 2

11. Detale (wieńce, balkony, tarasy) – rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Konsultacje projektów.

2

12. Plan zagospodarowania terenu. Konsultacje projektów. 2

13. Elewacje. Konsultacje projektów. 2

14. Konsultacje projektów. Poprawa kolokwium. 2

15. Konsultacje projektów. 2



Poznanie normatywów technicznych, analiza elementów konstrukcyjnych budynków, poznanie podstawowych zasad kształtowania konstrukcji budowlanych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady – tradycyjne, wspomagane techniką multimedialną. Ćwiczenia projektowe – proces projektowy tradycyjny, manualny.


Wykład – egzamin. Ćwiczenia projektowe – kolokwia (testy sprawdzające), ocena z oddanego projektu technicznego budynku.


[1] Budownictwo ogólne. Praca zbiorowa. Tomy 1-4. Arkady, Warszawa 2005-2009. [2] Mielczarek Z.: Nowoczesne konstrukcje w budownictwie ogólnym. Arkady, Warszawa 2001. [3] Michalak H., Pyrak S.: Domy jednorodzinne. Konstruowanie i obliczanie. Arkady, Warszawa 2005. [4] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych,

jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2002r., Nr 75, z późn. zm.). LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Nuefert E.: Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego. Arkady, Warszawa 2007. [2] Vainiunas P.: Modern Building Materials, Structures and Techniques. Vilnius Gediminas Technical University,

2004.









NAZWA PRZEDMIOTU BUDOWNICTWO OGÓLNE 2

SUBJECT TITLE ENGINEERING BUILDING 2



IV 4 EGZAMIN 30


Podstawowe wiadomości z fizyki, materiałów budowlanych, rysunku technicznego i geometrii wykreślnej.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. ANNA DĘBOWSKA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. ANNA DĘBOWSKA

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Obciążenia konstrukcji – klasyfikacja, zasady ustalania wartości, kombinacje obciążeń. 1



4. Ochrona przed ogniem – podstawowe warunki, jakie powinny spełniać budynki i elementy konstrukcyjne z uwagi na bezpieczeństwo pożarowe.

1

5. Dylatacje w budynkach wznoszonych metodami tradycyjnymi – zasady doboru i konstruowania.

1

6. Drenaże – zasady doboru i wykonywania sieci drenarskich. 1

7. Kryteria doboru i wymagania stawiane przegrodom budowlanym. Przenoszenie obciążeń przez ściany budynków wznoszonych w technologii tradycyjnej.

1

8. Podstawowe zagadnienia nośności konstrukcji murowych – wymiarowanie i zasady konstruowania murów z elementów drobnowymiarowych.

1

9. Konstrukcje drewniane w budownictwie mieszkaniowym i użyteczności publicznej. 1

10. Wymiarowanie elementów z drewna litego i klejonego warstwowo. 1

11. Wymiarowanie połączeń w konstrukcjach drewnianych. 1

12. Zagadnienia budownictwa ekologicznego i energooszczędnego. 1

13. Zagadnienia budownictwa ekologicznego i energooszczędnego. 1

14. Systemy budownictwa prefabrykowanego. 1

15. Przykłady rozwiązań światowego budownictwa ogólnego. 1




1. Zajęcia organizacyjne – omówienie zasad realizacji i zaliczenia ćwiczeń. Wydawanie tematów projektów: (1) Zestawienie obciążeń na ławę fundamentową; (2) Sprawdzenie SGN konstrukcji murowej; (3) Projekt kratownicy drewnianej.

2

2. Zestawienie obciążeń na ławę fundamentową – przykład obliczeniowy. 2



5. Zestawienie obciążeń na ławę fundamentową – konsultacje projektów. 2

6. Zestawienie obciążeń na ławę fundamentową – konsultacje projektów. Kolokwium. 2

7. Sprawdzenie SGN konstrukcji murowej – przykład obliczeniowy. 2

8. Sprawdzenie SGN konstrukcji murowej – przykład obliczeniowy. 2

9. Sprawdzenie SGN konstrukcji murowej – konsultacje projektów. 2

10. Sprawdzenie SGN konstrukcji murowej – konsultacje projektów. 2

11. Projekt kratownicy drewnianej – przykład obliczeniowy. 2



14. Projekt kratownicy drewnianej – konsultacje projektów. Poprawa kolokwium. 2

15. Projekt kratownicy drewnianej – konsultacje projektów. 2



Poznanie norm do projektowania konstrukcji budowlanych (Eurokodów), analiza elementów konstrukcyjnych budynków, poznanie podstawowych zasad projektowania konstrukcji budowlanych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady – tradycyjne, wspomagane techniką multimedialną. Ćwiczenia projektowe – proces projektowy tradycyjny, manualny.


Wykład – egzamin. Ćwiczenia projektowe – kolokwia, oceny z oddanych ćwiczeń projektowych.


[1] Eurokody (PN-EN 1990; PN-EN 1991-1-1; PN-EN 1991-1-3; PN-EN 1991-1-4; PN-EN 1995-1-1; PN-EN 1996-1-1) [2] Budownictwo ogólne. Praca zbiorowa. Tomy 1-4. Arkady, Warszawa 2005-2009. [3] Engel L., Sieczkowski J.M.: Obciążenia konstrukcji budowlanych. Politechnika Wrocławska, Wrocław 2001. [4] Hoła J., Pietraszek P., Schabowicz K.: Obliczanie konstrukcji budynków wznoszonych tradycyjnie. DWE,

Wrocław 2007. [5] Matysek P.: Konstrukcje murowe. Politechnika Krakowska, Kraków 2001. [6] Kotwica J.: Konstrukcje drewniane w budownictwie tradycyjnym. Arkady, Warszawa 2004.


[1] Allen E., Iano J.: Fundamentals of Buildings Construction. Materials and Methods. Wiley 2009 [2] Neuhaus H.: Budownictwo drewniane. PWT, Rzeszów 2004. [3] Eurokod PN-EN 1991-1-2




.






NAZWA PRZEDMIOTU MECHANIKA GRUNTÓW

SUBJECT TITLE SOIL MECHANICS



IV 5 EGZAMIN 31


Podstawowe wiadomości z zakresu: fizyki, matematyki (algebry z geometrią, analizy matematycznej), mechaniki teoretycznej, mechaniki budowli, wytrzymałości materiałów.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. PAWEŁ FEDCZUK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 30 DR INŻ. JANUSZ UKLEJA

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Trójfazowa budowa gruntów. Woda w gruncie. Filtracja. 2

2. Pochodzenie gruntów. Klasyfikacja gruntów. Podstawy teoretyczne mechaniki gruntów. 2

3. Cechy fizyczne gruntów. 2

4. Cechy mechaniczne gruntów (ściśliwość i wytrzymałość gruntu na ścinanie). 2,5

5.

Modele konstytutywne gruntów (podstawy modelowania zachowania gruntów, klasyfikacja modeli, charakterystyka wybranych modeli). Hipotezy wytrzymałościowe i mechanizmy zniszczenia gruntów.

5

6. Naprężenia i odkształcenia w podłożu gruntowym (zagadnienie Boussinesqa, obciążenie obszaru prostokątnego i kołowego, nomogram Newmarka, metoda punktów narożnych).

4,5

7. Osiadanie podłoża (metoda naprężeń, odkształceń i ścieżek naprężeń). 4

8. Nośność podłoża (obciążenie krytyczne i graniczne, rozwiązanie Terzaghiego). 4,5

9. Stateczność skarp. 3,5


LABORATORIUM


1. Klasyfikacja gruntów. Pobieranie, transport i przechowywanie próbek gruntu. 3

2.

Laboratoryjne badania właściwości fizycznych gruntów (badania makroskopowe, oznaczanie: składu granulometrycznego gruntu, gęstości właściwej szkieletu gruntowego, gęstości objętościowej, wilgotności gruntu, ustalanie: gęstości objętościowej szkieletu gruntowego, porowatości i wskaźnika porowatości, oznaczanie: wilgotności optymalnej i maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego, stopnia zagęszczenia, ustalanie: granic konsystencji, stopnia i wskaźnika plastyczności oraz zawartości części organicznych).

22

3. Laboratoryjne badania właściwości mechanicznych gruntów (ściśliwości i wytrzymałości na ścinanie).

5



Zdobycie umiejętności: identyfikowania podłoża i jego oceny z punktu widzenia posadowienia budowli, ustalania charakterystyk geotechnicznych gruntu, ustalania i rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, wyznaczania osiadania i nośności podłoża oraz sprawdzania stateczności skarp.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład – prezentacja z wykorzystaniem komputera i rzutnika, laboratorium – prezentacja z wykorzystaniem komputera i rzutnika oraz wykonanie przez grupy studentów wybranych ćwiczeń laboratoryjnych.


Wykład – egzamin pisemny, laboratorium – zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych i ocen z 2 kolokwiów zaliczeniowych.


[1] Wiłun Z.: Zarys geotechniki, WKŁ, Warszawa 1987 [2] Glazer Z.: Mechanika gruntów, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1985 [3] Lambe T.W., Whitman S.: Mechanika gruntów, t. I i II, Arkady, Warszawa 1987-1988 [4] Biernatowski K., Dembicki E. i inni: Fundamentowanie, t. I i II, Arkady, Warszawa 1988 [5] Świeboda I.: Mechanika gruntów. Laboratorium, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów

1984 [6] Dembicki E.: Wybrane zagadnienia fundamentowania budowli hydrotechnicznych, PWN, Warszawa-Poznań

1981 [7] Motak E.: Fundamenty bezpośrednie. Wzory, tablice, obliczenia, Warszawa 1988 [8] Derski W., Izbicki R., Kisiel I, Mróz Z.: Mechanika skał i gruntów, PWN, Warszawa 1982 [9] Gryczmański M.: Wprowadzenie do opisu sprężysto-plastycznych modeli gruntów, PAN, KILiW, IPPT, Studia z

zakresu inżynierii nr 40, Warszawa 1995 [10] Aysen A.: Soil Mechanics, A. A. Balkema Publishers, 2005 [11] Veruijt A., Soil Mechanics, Delft University of Technology, 1001 [12] Aysen A.: Problem Solving in Soil Mechanics, A. A. Balkema Publishers, 2005


[1] Zestaw aktualnie obowiązujących norm z zakresu geotechniki (PN-EN ISO 14688-1:2002, PN-EN ISO 14688-2:2004, PN-EN 1997-1:2004, PN-EN-1997-2:2007)









NAZWA PRZEDMIOTU FUNDAMENTOWANIE

SUBJECT TITLE FOUNDATION ENGINEERING



V 4 EGZAMIN 32


Podstawowe wiadomości z zakresu: fizyki, matematyki (algebry z geometrią, analizy matematycznej), geologii, mechaniki teoretycznej, mechaniki budowli, wytrzymałości materiałów, mechaniki gruntów.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. PAWEŁ FEDCZUK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR INŻ. PAWEŁ FEDCZUK

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Klasyfikacja fundamentów. 1,5

2. Projektowanie fundamentów. 1,5

3. Stopy fundamentowe (rodzaje, obliczanie nośności podłoża, sprawdzenie stateczności fundamentu, określenie osiadania, wymiarowanie).

8

4. Ławy fundamentowe (rodzaje, metody obliczania oddziaływań, sprawdzenie nośności i osiadania, wymiarowanie).

4

5. Ruszty fundamentowe. 1

6. Płyty fundamentowe. 1

7. Skrzynie fundamentowe. 1

8. Wzmacnianie gruntu podłoża. Techniki zbrojenia gruntu. Wzmacnianie fundamentów. 3

9. Odwadnianie podłoża i wykopów. 3

10. Fundamenty na palach (klasyfikacja, rodzaje pali, sprawdzenie nośności i osiadania, kontrola nośności).

1,5

11. Fundamenty na studniach. Fundamenty na kesonach. 1

12. Ściany oporowe (rodzaje, parcie i odpór gruntu, obliczenia statyczne). 1,5

13. Ścianki szczelne (rodzaje, obliczenia statyczne). 1

14. Głębokie wykopy. 0,5

15. Budowle ziemne. Nasypy. 0,5




1. Projekt stopy fundamentowej mimośrodowo obciążonej. 15

2.



Zdobycie umiejętności: opracowywania koncepcji posadowienia budowli w zależności od rodzaju obiektu i warunków gruntowych, modelowania i wymiarowania konstrukcji fundamentowej.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład – prezentacja z wykorzystaniem komputera i rzutnika, ćwiczenie projektowe – prezentacja z wykorzystaniem komputera i rzutnika oraz wykonanie przez studentów indywidualnych ćwiczeń projektowych.


Wykład – egzamin pisemny, ćwiczenia projektowe – zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanego ćwiczenia projektowego i oceny z kolokwium zaliczeniowego.


[1] Wiłun Z.: Zarys geotechniki, WKŁ, Warszawa 1987 [2] Biernatowski K.: Fundamentowanie, PWN, Warszawa 1984 [3] Biernatowski K., Dembicki E. i inni: Fundamentowanie, t. I i II, Arkady, Warszawa 1988 [4] Czarnota-Bojarski R., Lewandowski J.: Fundamenty budowli lądowych. Przykłady obliczeń, Arkady, Warszawa

1978 [5] Dembicki E.: Wybrane zagadnienia fundamentowania budowli hydrotechnicznych, PWN, Warszawa-Poznań

1981 [6] Motak E.: Fundamenty bezpośrednie. Wzory, tablice, obliczenia, Warszawa 1988 [7] Rossiński B.: Fundamentowanie, Arkady, Warszawa 1974 [8] Smoltczyk U.: Geotechnical Engineering Handbook, Vol.1-3, John Wiley and Sons, 2006-2008 [9] Bowles J. E.: Analytical and Computer Methods In Foundation Engineering, McGraw-Hill Book Company, 1974 [10] Bowles J. E.: Foundation Analytical and Design, McGraw-Hill Book Company, 1996


[1] Zestaw aktualnie obowiązujących norm z zakresu geotechniki (PN-EN ISO 14688-1:2002, PN-EN ISO 14688-2:2004, PN-EN 1997-1:2004, PN-EN-1997-2:2007)









NAZWA PRZEDMIOTU KONSTRUKCJE BETONOWE 1

SUBJECT TITLE CONCRETE STRUCTURES 1



V 4 EGZAMIN 33


Wytrzymałość materiałów, Mechanika budowli, Budownictwo ogólne, Technologia betonu. Student powinien posiadać umiejętność wyznaczania cech wytrzymałościowych przekroju elementu prętowego oraz wielkości statycznych i odkształceń takiego elementu.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR HAB. INŻ. EDWARD MAŁEK, PROF. PO

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR HAB. INŻ. EDWARD MAŁEK, PROF. PO,

MGR INŻ. MARIUSZ KUPINA

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Istota i charakterystyka konstrukcji żelbetowych, zasady idealizacji geometrii, obciążeń i zachowania się prętowych elementów żelbetowych pod obciążeniem.

1

2. Wytrzymałość betonu na ściskanie, rozciąganie i na docisk oraz jego odkształcalność przy ściskaniu. Zjawiska reologiczne w betonie.

3

3. Wytrzymałość i odkształcalność stali zbrojeniowej, typy zbrojenia. 1

4. Przyczepność stalowego zbrojenia do betonu. Podstawowa i obliczeniowa długość zako-twienia stalowych prętów zbrojeniowych w betonie. Trwałość konstrukcji żelbetowych.

2

5. Fazy pracy statyczno-wytrzymałościowej konstrukcji żelbetowych. Podstawy obliczania przekrojów metodą stanów granicznych oraz zasady sprawdzania tych stanów.

2

6. Obliczanie zginanych elementów żelbetowych w stanie granicznym nośności. 5

7. Zasady konstruowania przekrojów belek żelbetowych i rozmieszczania w nich zbrojenia. 1

8. Obliczanie mimośrodowo ściskanych elementów żelbetowych w stanie granicznym nośności. Wpływ smukłości elementu ściskanego na jego nośność.

4

9. Słupy uzwojone, zasady konstruowania przekrojów słupów i rozmieszczania w nich zbrojenia.

2

10. Obliczanie mimośrodowo rozciąganych elementów żelbetowych w stanie granicznym nośności.

2

11. Obliczanie szerokości rozwarcia rys w betonie elementów żelbetowych i sprawdzanie stanu granicznego zarysowania.

2

12. Obliczanie ugięć elementów żelbetowych i sprawdzanie stanu granicznego ugięć. 3

13. Zasady obliczenia zbrojenia na ścinanie w elementach żelbetowych. 2




1. Projekt przekroju prostokątnego pojedynczo i podwójnie zbrojonego w żelbetowym elemencie zginanym.

4

2. Projekt przekroju teowego w żelbetowej belce 6

3. Projekt belki w monolitycznym żelbetowym stropie płytowo-żebrowym na zginanie. 3

4. Projekt belki w monolitycznym żelbetowym stropie płytowo-żebrowym na ścinanie. 8

5. Sprawdzenie stanów granicznych użytkowalności w belce jak w p. 3 3

6. Projekt prostokątnego przekroju słupa żelbetowego mimośrodowo ściskanego. 6



Zrozumienie istoty konstrukcji żelbetowych i ich nieliniowej charakterystyki (nieliniowa odkształcalność betonu i bilinearna – stali zbrojeniowej), a także nabycie umiejętności projektowania typowych przekrojów elementów żelbetowych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Na ćwiczeniach projektowych wymagana i sprawdzana jest obecność. Ćwiczenia te wykonywane są przez studentów – na bazie literatury podstawowej - sukcesywnie w ciągu semestru (cotygodniowo) pod kierunkiem prowadzącego, który udziela wszelkich wyjaśnień i rozwiązuje problemy studentów na bieżąco.


Wykłady zaliczone zostają na podstawie zdanego egzaminu pisemnego. Ćwiczenia zaliczone zostają na podstawie aktywnego uczestnictwa w zajęciach, poprawnie opracowanych projektów i zdanego kolokwium.


[1] PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie. [2] PN-EN 1992-1-1:2008 Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla

budynków. [3] Małek E.: Obliczanie prętowych elementów żelbetowych w stanach granicznych, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Opolskiej, Opole 2008. [4] Łapko A., Jensen B.C.: Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady,

Warszawa 2005 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Grabiec K., Bogucka J., Grabiec-Mizera T.: Obliczanie przekrojów w elementach betonowych i żelbetowych według PN-B-03264, Arkady, Warszawa 2002

[2] Park R., Paulay T.: Reinforced concrete structures, John Wiley and Sons, India 1975 (tekst dostępny w internecie w “Google Książki”)






KIERUNEK STUDIÓW BUDOWNICTWO SPECJALNOŚĆ BEZ SPECJALNOŚCI


NAZWA PRZEDMIOTU KONSTRUKCJE BETONOWE 2 SUBJECT TITLE CONCRETE STRUCTURES 2



VI 5 EGZAMIN 34


Wytrzymałość materiałów, Mechanika budowli, Budownictwo ogólne, Technologia betonu. Student powinien posiadać umiejętność wyznaczania cech wytrzymałościowych przekroju elementu prętowego oraz wielkości statycznych i odkształceń takiego elementu.

PROGRAM PRZEDMIOTU




WYKŁAD 30 DR HAB. INŻ. EDWARD MAŁEK, PROF. PO

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 15

DR INŻ. BRONISŁAW JĘDRASZAK,

DR INŻ. REINHOLD KAŁUŻA

PROJEKT 30

DR INŻ. WIKTOR ABRAMEK, DR INŻ. JAN CENTKOWSKI,

MGR INŻ. MARIUSZ KUPINA

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Obliczanie i konstruowanie żelbetowych płyt jednokierunkowo zbrojonych, belek i słupów w monolitycznych stropach płytowo- belkowych.

8

2. Stropy żelbetowe krzyżowo-zbrojone. 3

3. Stropy monolityczne płaskie. 3

4. Żelbetowe stopy fundamentowe i ławy fundamentowe. 6

5. Hale przemysłowe o żelbetowym ustroju nośnym ramowym. 4

6. Hale o konstrukcji słupowo-ryglowej. 1

7. Budynki wielokondygnacyjne o monolitycznym ustroju szkieletowym ramowym. 2

8. Konstrukcje sprężone – wiadomości podstawowe. 3


LABORATORIUM


1. Elementy teorii pomiarów. 1

2. Wybrane zagadnienia opracowania wyników z pomiarów. 1

3. Podstawowe techniki pomiaru: przemieszczeń, odkształceń, sił. 2

4. Nieniszczące badania wytrzymałości betonu. 1

5. Badanie rozmieszczenia zbrojenia w elemencie żelbetowym. 1

6. Badania niszczące wytrzymałości betonu. 2

7. Badanie stali zbrojeniowej na rozciąganie. 1

8. Badanie elementu żelbetowego na zginanie – próbne obciążenie. 4

9. Badanie elementu żelbetowego na ścinanie – próbne obciążenie. 2




1. Projekt płyty stropowej jednokierunkowo zbrojonej w żelbetowym monolitycznym stropie płytowo - belkowym (obliczenia statyczno - wytrzymałościowe i rysunki konstrukcyjne).

8

2. Projekt żelbetowej belek drugorzędnej (żebra) w stropie jak w p. 1. 8

3. Projekt żelbetowej belki głównej (podciągu) w stropie jak w p. 1 (obliczenia statyczno – wytrzymałościowe i rysunki konstrukcyjne)

10

4. Projekt żelbetowego słupa wewnętrznego podpierającego podciąg w stropie jak w p. 1 (obliczenia statyczno – wytrzymałościowe i rysunki konstrukcyjne)

2

5. Projekt żelbetowej stopy fundamentowej pod słupem jak w p. 4 (obliczenia statyczno – wytrzymałościowe i rysunki konstrukcyjne)

2


ZAŁOŻENIA I CELE PRZEDMIOTU: Umiejętność projektowania elementów typowych konstrukcji żelbetowych. Pokazanie rzeczywistej pracy elementu żelbetowego.

METODY DYDAKTYCZNE: Na ćwiczeniach projektowych wymagana i sprawdzana jest obecność. Na pierwszych ćwiczeniach podawane są studentom obszerne informacje związane z projektowaniem stropów żelbetowych. Na ćwiczeniach następnych studenci projektują elementy stropowe sukcesywnie według ww. programu, a prowadzący udzielają dalszych wyjaśnień i konsultują. Celem gruntownego nauczenia studentów sposobów projektowania konstrukcji żelbetowych wymagane jest ,,ręczne” (za pomocą kalkulatorów) obliczeń i rysunków konstrukcyjnych. Omówienie, prezentacja i wykonanie ćwiczeń laboratoryjnych.


Wykłady zaliczone zostają na podstawie zdanego egzaminu pisemnego. Ćwiczenia zaliczone zostają na podstawie aktywnego uczestnictwa w zajęciach, poprawnie opracowanych projektów i zdanego kolokwium. Laboratorium zaliczone zostaje na podstawie wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych, opracowaniu z nich sprawozdań i po wykazaniu się wiedzą z zakresu wykonanych badań.


[1] PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie. [2] PN-EN 1992-1-1:2008 Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla

budynków. [3] PN EN 1990:2004 Eurokod. Podstawy projektowania konstrukcji. [4] PN EN 1991-1-1:2004 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 1-1: Oddziaływania ogólne. Ciężar

objętościowy, obciążenia użytkowe w budynkach. [5] PN EN 1997-1:2008 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne. Część 1: Zasady ogólne. [6] Starosolski W.: Konstrukcje żelbetowe według PN-B-03264:2002 I Eurokodu 2, Tom I, Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2006 [7] Starosolski W.: Konstrukcje żelbetowe według PN-B-03264:2002 I Eurokodu 2, Tom II, Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2007 [8] Starosolski W.: Konstrukcje żelbetowe według PN-B-03264:2002 I Eurokodu 2, Tom III, Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2008 [9] Małek E.: Obliczanie prętowych elementów żelbetowych w stanach granicznych, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Opolskiej, Opole 2008 [10] Ajdukiewicz A., Staropolski W., Sulikowski Z.: Konstrukcje betonowe, Laboratorium, Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 1998. [11] Zagrodzka-Godycka K.: Laboratorium z konstrukcji betonowych, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej,

Gdańsk 1998. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Praca zbiorowa: Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2, Dolnośląskie Wydawnictwa Edukacyjne, Wrocław 2006

[2] Kang-Kyu Choi: Reinforced Concrete Structure Design Teaching Tool. University of Southern California, California 2002 (tekst dostępny w internecie w “Google Książki”)









NAZWA PRZEDMIOTU KONSTRUKCJE METALOWE 1

SUBJECT TITLE STEEL STRUCTURES 1



V 5 EGZAMIN 35


Statyka, Wytrzymałość materiałów, Mechanika budowli

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 ODPOWIEDZIALNY: DR HAB. INŻ. JAN ŻMUDA, PROF. PO

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 ODPOWIEDZIALNY: DR HAB. INŻ. JAN ŻMUDA, PROF. PO

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Produkcja stali, wyroby hutnicze. 2

2. Własności mechaniczne stali, stopów aluminium. 2

3. Łączniki: nity, śruby, spoiny. 2

4. Obciążenia i współczynniki obciążeń. 2

5. Stany graniczne: nośności, użytkowalności. 2

6. Modele zachowania ścianek przekrojów. 2

7. Wpływ zmiennych temperatur, zachowanie stali, korozje stali. 2

8. Podatne (liny) i niepodatne elementy rozciągane. 2

9. Połączenia na śruby i spoiny rozciągane. 4

10. Pręty ściskane, zasady wymiarowania. 1

11. Kratownice płaskie. 1

12. Słupy ściskane i zginane, złożone. 4

13. Zasady projektowania hal lekkich. 4




1. Projekt wybranych elementów konstrukcyjnych hali (dźwigar kratowy, słupy, stężenia) 2

2.



Zapoznanie się z metodologią projektowania podstawowych stalowych elementów konstrukcyjnych ściskanych i rozciąganych

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady, ćwiczenia projektowe


Wykład – ocena końcowa na podstawie egzaminu Ćwiczenia projektowe – ocena końcowa na podstawie średniej ocen z kolokwiów i projektu


[1] Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa 1997, [2] Łubinski M., Filipowicz A., Żółkowski W.: Konstrukcje metalowe cz. II, Arkady, Warszawa 2000, [3] Biegus A.: Stalowe budynki halowe, Arkady, Warszawa 2003, [4] Kozłowski A. (pod redakcją): Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń wg PN-EN 1993-1, Pol. Rzesz., Rzeszów

2009


[5] Gaylord E. H., Gaylord C. N., Stallmejer J. E.: Design of Steel Structures, McGraw – Hill, Inc., 1992









NAZWA PRZEDMIOTU KONSTRUKCJE METALOWE 2

SUBJECT TITLE STEEL STRUCTURES 2



VI 5 EGZAMIN 36


Statyka, Wytrzymałość materiałów, Mechanika budowli

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 ODPOWIEDZIALNY: DR HAB. INŻ. JAN ŻMUDA, PROF. PO

ĆWICZENIA

LABORATORIUM 15 ODPOWIEDZIALNY: DR HAB. INŻ. JAN ŻMUDA, PROF. PO

PROJEKT 30 ODPOWIEDZIALNY: DR HAB. INŻ. JAN ŻMUDA, PROF. PO

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Zasady ogólne projektowania stalowych szkieletów budynków wysokich 5

2. Klasyfikacja, cechy geometryczne belek stalowych 1

3. Zwichrzenia belek stalowych 2

4. Projektowanie belek walcowanych 2

5. Nośności przekrojów dźwigarów blachownicowych 2

6. Niestateczność miejscowa środników i pasów dźwigarów spawanych 4

7. Żebra usztywniające (podłużne , poprzeczne) 2

8. Podparcia belek i dźwigarów stalowych środników 2

9. Łożyska 1

10. Doczołowe połączenia rozciągane i zginane 2

11. Zakładkowe połączenia rozciągane i zginane 4

12. Kształtowanie przegubowych i sztywnych węzłów 3


LABORATORIUM


1. Pomiary odkształceń belek stalowych 3

2. Próba rozciągania, wyboczenia 4

3. Próby twardości stali i ustalania wytrzymałości stali 4

4. Badanie nośności wybranych łączników 4




1. Wybrane elementy konstrukcyjne budynku wysokiego 15

2. Przykłady projektowania elementów konstrukcyjnych 15



Zapoznanie się z metodologią projektowania belek stalowych i zginanych połączeń na śruby i spoiny. METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady – forma tradycyjna, ćwiczenia projektowe – rozwiązywanie przykładów na tablicy, konsultowanie postępów studenta w realizowaniu indywidualnego projektu budynku wysokiego


Wykład – ocena końcowa na podstawie egzaminu Laboratorium – ocena końcowa na podstawie wyniku z ćwiczenia laboratoryjnego Ćwiczenia projektowe – ocena końcowa na podstawie wyników z ćwiczenia projektowego: wybrane elementy szkieletu stalowego budynku wysokiego, sprawdziany pisemne


[1] Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa 1997, [2] Łubinski M., Filipowicz A., Żółkowski W.: Konstrukcje metalowe cz. II, Arkady, Warszawa 2000, [3] Kozłowski A. (pod redakcją): Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń wg PN-EN 1993-1, Pol. Rzesz., Rzeszów

2009 [4] Niewiadomski J., Głąbik J., Kazek M., Zamorowski J.: Obliczanie konstrukcji stalowych wg PN-90/B-03200, PWN,

Warszawa 1999 [5] Gosowski B., Kubica E.: Badania laboratoryjne z konstrukcji metalowych, skrypt Pol. Wrocławskiej, 2001 [6] Bródka J., Kozłowski A.: Stalowe budynki szkieletowe, Of. Wyd. Pol. Rzesz., Rzeszów, 2003


[7] Gaylord E. H., Gaylord C. N., Stallmejer J. E.: Design of Steel Structures, McGraw – Hill, Inc., 1992









NAZWA PRZEDMIOTU INSTALACJE BUDOWLANE

SUBJECT TITLE BUILDING INSTALLATIONS



VII 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 37


Budownictwo ogólne, Materiały budowlane, Fizyka budowli, Fizyka (hydraulika, aerodynamika), Rysunek techniczny

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR INŻ. ELŻBIETA MIŚNIAKIEWICZ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Klimat zewnętrzny (meteorologia) oraz środowisko wewnętrzne ( wymagania organizmu, komfort cieplny) a wyposażenie budynku w urządzenia i instalacje.

2

2. Jakość powietrza. Instalacje ogrzewcze wodne grawitacyjne i pompowe. 2

3. Podstawy projektowania instalacji ogrzewania wodnego. Rozdział energii w instalacjach ogrzewczych, systemy sterowania ogrzewaniem.

2

4. Ogrzewanie przez promieniowanie. Instalacje ogrzewcze: elektryczne, powietrzne, parowe. 2

5. Kotły, kotłownie, kominy. 2

6. Sieci ciepłownicze, wymienniki, węzły cieplne. 2

7. Wyposażenie budynków w instalacje pozyskujące promieniowanie słoneczne, pompy ciepła. Pozyskiwanie energii cieplnej ze źródeł geotermalnych.

2

8. Własne ujęcia wody, przyłącza wodociągowe. Instalacje wody zimnej. Rodzaje instalacji ciepłej wody użytkowej. Zagrożenie legionellą w instalacjach c.w.u..

2

9. Instalacje kanalizacyjne. Systemy oczyszczania ścieków. 2

10. Instalacje gazowe. 2

11. Instalacje wentylacyjne, klimatyzacyjne- ogólne zasady o projektowaniu i eksploatacji. 2

12. Przesyłanie i rozdział energii elektrycznej. Instalacje elektryczne w budynku. 2

13. Instalacje alarmowe i sygnalizacyjne w budynkach. 2

14. Ochrona odgromowa obiektów. 2

15. Instalacje elektryczne na placu budowy. Kolokwium zaliczeniowe. 2




1. Projekt instalacji ogrzewania grawitacyjnego dla budynku jednorodzinnego podpiwniczonego (obliczenie średnic przewodów jednego obiegu). Konsultacje.

9

2. Projekty instalacji: wody i kanalizacji budynku jednorodzinnego. Konsultacje na zajęciach. Zaliczanie ćwiczenia projektowego na przedostatnich i ostatnich zajęciach

6



Poznanie podstaw działania urządzeń instalacyjnych, zasad określania ich wydajności, projektowania elementów instalacji ogrzewczych, wody zimnej i ciepłej, kanalizacyjnej, wentylacyjnej) oraz doboru urządzeń i rodzajów instalacji.

METODY DYDAKTYCZNE:

Zajęcia prowadzone z użyciem rzutnika pisma oraz z udostępnianiem studentom tematycznych prospektów. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Wykład- zaliczenie na ocenę na podstawie 3- ech testów oraz końcowego kolokwium pisemnego; ćwiczenia projektowe- ocena końcowa na podstawie konsultacji oraz wykonanych i obronionych projektów.


[1] Lejdy B.: Instalacje w obiektach budowlanych. WNT, Warszawa, 2005. [2] Nantka M.B.: Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Tom I/II. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2006.


[1] Recknagel H., Sprenger E., Schramek E.R.: Kompendium ogrzewnictwa i klimatyzacji: łącznie z zagadnieniami przygotowywania ciepłej wody i klimatyzacji. Wydawnictwo Omni Scala, 2008.

[2] Solar Energy Applications Laboratory, Kolorado State University: Solar Heating of Residential Buildings: Sizing, Installation and Operation of Systems. University Press of the Pacific, 2005.









NAZWA PRZEDMIOTU BUDOWNICTWO KOMUNIKACYJNE

SUBJECT TITLE TRANSPORTATION ENGINEERING



V 4 ZALICZENIE NA OCENĘ 38


Kurs geometrii wykreślnej, statyka, wytrzymałość materiałów, materiały budowlane, mechanika gruntów, hydraulika.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR HAB. INŻ. LECHOSŁAW GRABOWSKI, PROF. PO

PROJEKT 30 DR INŻ. WIESŁAW KIELANOWSKI


WYKŁAD


1. Charakterystyka transportu lądowego. Podstawowe wiadomości o drogach, klasy dróg, kategorie ruchu, zarządzanie drogami.

2

2. Komunikacyjne obiekty inżynierskie – mosty, wiadukty, estakady, przepusty, tunele – podstawowe wiadomości.

2

3. Komunikacyjne obiekty inżynierskie – obciążenia mostów, podstawy projektowania. 2

4. Utrzymanie drogowych obiektów inżynierskich – gospodarka, przepisy, przeglądy. 2

5. Mosty zastępcze, tymczasowe, objazdowe – przeznaczenie, projektowanie, technologia wznoszenia.

2

6. Komunikacyjne obiekty inżynierskie – repetytorium 1 godz. (referaty studentów); kolokwium sprawdzające 1 godz.

2

7. Elementy kształtowania i projektowania dróg kołowych – łuk kołowy, krzywa przejściowa, przechyłka, rampa drogowa, trasa drogi.

2

8. Elementy kształtowania i projektowania dróg kołowych – nawierzchnie asfaltowe, betonowe, brukowane. Materiały, dodatki, technologie.

2

9. Elementy kształtowania i projektowania dróg kołowych – standardy projektowania, katalogi typowych konstrukcji, metodyka projektowania.

2

10. Odwodnienie dróg i ulic. Przepisy, urządzenia odprowadzające i uzdatniające ścieki drogowe.

2

11. Elementy inżynierii ruchu – skrzyżowania, węzły drogowe. 2

12. Elementy kształtowania i projektowania dróg kołowych – repetytorium 1 godz. (referaty studentów); kolokwium sprawdzające 1 godz.

2

13. Komunikacja zbiorowa – elementy infrastruktury komunikacji zbiorowej. 2

14. Drogi kolejowe - nawierzchnia kolejowa, elementy drogi kolejowej. 2

15. Repetytorium 2




1. Wydanie wytycznych (tematów) i omówienie zakresu ćwiczenia projektowego. 2

2. Charakterystyka elementów mostów tymczasowych, przekrój podłużny, przekrój poprzeczny.

2

3. Opracowanie koncepcji projektowanego mostu. 2

4. Projektowanie elementów pomostu o nawierzchni drewnianej i tłuczniowej. 2

5. Projektowanie pokładu drewnianego o nawierzchni bitumicznej. 2

6. Projektowanie poprzecznicy drewnianej, zebranie obciążeń stałych i zmiennych. 2

7. Obliczanie sił wewnętrznych i sprawdzenie naprężeń w poprzecznicy. 2

8. Projektowanie dźwigarów stalowych; zebranie obciążeń stałych i zmiennych. 2

9. Rozdział poprzeczny obciążeń. 2

10. Obliczenie sił wewnętrznych w dźwigarach. 2

11. Sprawdzenie nośności dźwigarów głównych. 2

12. Sporządzenie rysunków konstrukcyjnych mostu tymczasowego. 2

13. Projektowanie poręczy. 2

14. Sporządzenie opisu technicznego (konsultacje). 2

15. Repetytorium. Omówienie wyników końcowych ćwiczenia projektowego. 2



Rozwijanie umiejętności projektowania prostych obiektów komunikacyjnych, rozumienie zasad organizacji i nadzoru nad robotami w zakresie budowy i utrzymania elementów infrastruktury komunikacyjnej.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład i ćwiczenia projektowe.


Wykład – ocena końcowa na podstawie średniej ocen z kolokwiów i uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczenia projektowego. Ćwiczenie projektowe – ocena końcowa za wykonane ćwiczenie projektowe.


[1] Madaj A., Wołowicki W.: Podstawy projektowania budowli mostowych, WKŁ, Warszawa 2003. [2] Bałuch H.: Budownictwo komunikacyjne. WAT, Warszawa 2002. [3] Rolla S., Rolla M., Żarnoch W.: Budowa dróg. WSziP, Warszawa 1998. [4] Edel R.: Odwodnienie dróg, WKŁ, Warszawa 2002.


[1] Katalog typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych. GDDKiA, Warszawa 2005. [2] Zusätzliche Technische Vertragbedingungen und Richtlinien für Fugen in Verkehrsflaschen. ZTV Fug – StB01,

2001







SPECJALNOŚĆ Bez specjalności


NAZWA PRZEDMIOTU Fizyka Budowli

SUBJECT TITLE BUILDING PHYSICS



IV 5 ZALICZENIE NA OCENĘ 39


Znajomość podstawowych zagadnień z: fizyki (termodynamika i fizyka materiałów), analizy matematycznej, materiałów budowlanych.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. JADWIGA ŚWIRSKA-PERKOWSKA,

DR INŻ. ANDRZEJ MARYNOWICZ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Podstawowe pojęcia, podstawy termodynamiczne. 4

2. Oddziaływania fizyczne na budowle: przepływ ciepła i masy w materiałach budowlanych i budynkach.

6

3. Podstawowe zadania brzegowe fizyki budowli: przepływy ciepła, dyfuzja wilgoci, filtracja wilgoci.

6

4. Izolacyjność termiczna przegród i elementów budowlanych. 4

5. Bilans cieplny budynku. 2

6. Wymiana powietrza w budynkach. 2

7. Podstawowe pojęcia akustyki budowlanej, tłumienie dźwięków powietrznych i uderzeniowych przez przegrody budowlane.

4

8. Oświetlenie wnętrz budynków. 2




1. Podstawowe pojęcia i definicje. 2

2. Rozwiązanie równania w przypadku bezźródłowego, jednowymiarowego przepływu stacjonarnego przez przegrodę jednowarstwową.

2

3.

Rozwiązanie równania przewodnictwa cieplnego w przypadku bezźródłowego, jednowymiarowego przepływu stacjonarnego przez przegrodę wielowarstwową. Przykłady obliczania rozkładów temperatury w wielowarstwowych przegrodach budowlanych.

2

4.

Eksperymentalne metody wyznaczanie współczynnika przewodności cieplnej. Ćwiczenie laboratoryjne dotyczące szacowania przewodności cieplnej jednowarstwowej przegrody budowlanej.

2

5. Obliczanie oporu cielnego komponentów budowlanych wg PN-EN ISO 6946:2008. Przykłady obliczeniowe.

2

6. Sprawdzian pisemny. 2

7. Obliczanie współczynników przenoszenia ciepła przez przenikanie i wentylację wg PN-EN ISO 13789:2008 oraz PN-EN ISO 13370:2008.

2

8. Przykłady obliczeniowe dotyczące wyznaczania współczynników przenoszenia ciepła przez przenikanie i wentylację.

2

9. Obliczanie zużycia ciepła do ogrzewania dla budynków zgodnie z PN-EN ISO 13790:2008 2

10. Rozwiązanie równania dyfuzji w przypadku bezźródłowego, jednowymiarowego przepływu stacjonarnego przez przegrodę jednowarstwową.

2

11.

Rozwiązanie równania dyfuzji w przypadku bezźródłowego, jednowymiarowego przepływu stacjonarnego przez przegrodę wielowarstwową. Przykłady obliczania rozkładów ciśnienia cząstkowego pary wodnej i ciśnienia nasycenia w wielowarstwowych przegrodach budowlanych.

2

12. Obliczanie kondensacji międzywarstwowej zgodnie z PN-EN ISO 13788:2003. 2

13. Projektowanie przegród pod kątem uniknięcia rozwoju pleśni i kondensacji powierzchniowej wg PN-EN ISO 13788:2003.

2

14. Sprawdzian pisemny. 2

15. Eksperymentalne metody wyznaczania współczynnika dyfuzji pary wodnej. Ćwiczenie laboratoryjne dotyczące wyznaczania współczynnika dyfuzji metodą „wet cup”.

2



Rozumienie zjawisk fizycznych zachodzących w budynkach i jego elementach. Umiejętność stosowania pojęć i metod z zakresu: teorii wymiany ciepła i masy w przegrodach budowlanych, komfortu cieplnego pomieszczeń budynku, bilansu energetycznego budynków mieszkalnych, oświetlenia pomieszczeń i akustyki.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady i projekty (tradycyjne).


Wykłady –zaliczenie na ocenę; ocena końcowa: 50% oceny z zaliczenia i 50% oceny z ćwiczeń projektowych . Projektowanie – ocena końcowa na podstawie 2 sprawdzianów pisemnych oraz ćwiczenia projektowego.


[1] Praca zbiorowa pod red. prof. P. Klemma: Budownictwo ogólne, tom 2; fizyka budowli, Arkady 2005. [2] Kubik J., Świrska J.: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki budowli, OW PO, Opole 2005.


[1] Wyrwał J.: Termodynamiczne podstawy fizyki budowli, OW politechniki Opolskiej, Opole 2004. [2] Hens H:, Building Physics - Heat, Air and Moisture, Ernst & Sohn, Berlin, 2007. [3] Davies M. G.: Building Heat Transfer, J. Wiley & Sons, Chichester, 2004.









NAZWA PRZEDMIOTU HYDRAULIKA I HYDROLOGIA

SUBJECT TITLE HYDRAULICS AND THE HYDROLOGY





Fizyka techniczna, Mechanika teoretyczna, Analiza Matematyczna

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. WOJCIECH KOZŁOWSKI

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR INŻ. WOJCIECH KOZŁOWSKI

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Ciśnienie hydrostatyczne. Parcie hydrostatyczne na powierzchnie płaskie i zakrzywione. 2

2. Wypór. Równowaga ciał zanurzonych. Warunki równowagi ciał pływających. 2

3. Ruch cieczy. Lepkość cieczy. Równanie Bernoulliego dla strugi cieczy doskonałej i rzeczywistej. Spad i spadek hydrauliczny. Ruch laminarny i burzliwy. 2

4. Przepływ pod ciśnieniem. Opory ruchu. Lewary i syfony. 2

5. Ruch w korytach otwartych. Energia własna (wewnętrzna). Odskok hydrauliczny, jego formy i długość. 2

6. Spiętrzenia. Przelewy o ostrej krawędzi (cienkiej ściance) – niezatopione i zatopione. Przelewy o kształtach praktycznych. Przelewy spływowe (bezpróżniowe). Przelewy o szerokiej koronie. Obliczanie szerokości przelewu (światło jazu). Obliczanie spiętrzenia na przelewie.

2

7. Światło mostów i przepustów. Obliczanie światła mostów. Obliczanie przepustów. 2

8. Ruch wód gruntowych. 2

9. Rowy i studnie. 2

10. Odwodnienie wykopów. Rodzaje odwodnień. Drenaże. Igłofiltry. Studnie. 2

11. Filtracja w budownictwie. Filtracja pod budowlami. Filtracja przez wały, groble i zapory. 2

12. Pomiary hydrometryczne. Pomiar stanu wody. Pomiar głębokości. Pomiar prędkości przepływu. Pomiar natężenia przepływu. Pomiar transportu rumowiska. 2

13. Stany i przepływy w rzekach. Stany wody. Stany charakterystyczne. Krzywa natężenia przepływu. Przepływy charakterystyczne. 2

14. Bilans wodny. 2

15. Hydraulika mieszanin w rurociągach. Reżimy przepływu mieszanin w rurociągach. Opadanie cząstek stałych w cieczy. Poślizg międzyfazowy. Lepkość mieszanin. Prędkość graniczna. Modele przepływu mieszaniny newtonowskiej

2




1. Ciśnienie hydrostatyczne. 1

2. Parcie hydrostatyczne na powierzchnie płaskie. 1

3. Parcie hydrostatyczne na powierzchnie zakrzywione. 1

4. Wydatek cieczy w układach hydraulicznych. 1

5. Ruch laminarny. 1

6. Ruch burzliwy. 1

7. Spiętrzenia. 1

8. Przelewy o ostrej krawędzi (cienkiej ściance) – niezatopione i zatopione. 1

9. Przelewy o kształtach praktycznych. 1

10. Przelewy o szerokiej koronie. 1

11. Studnie. 1

12. Rowy. 1

13. Przepływ w ośrodkach porowatych. 1

14. Przepływ w rzekach. 1

15. Krzywa natężenia przepływu. 1



Rozumienia zjawisk z zakresu statycznego i dynamicznego oddziaływania płynu i budowli. Projektowania sieci hydraulicznych Obliczania parametrów przepływu w korytach otwartych. Rozumienia zasad kształtowania środowiska wodnego budowli.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład i ćwiczenia projektowe. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Wykład – ocena końcowa na podstawie egzaminu pisemnego. Ćwiczenia projektowe – średnia ocen z wykonanych ćwiczeń projektowych.


[1] Czetwertyński E., Utrysko B. :Hydraulika i hydromechanika. PWN, Warszawa, 1968 [2] Jaworowska B., Szuster A., Utrysko B. :Hydraulika i hydrologia. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2003 [3] Luciński A. :Hydraulika. Wyd. Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1964 [4] Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R. : Mechanika płynów w inżynierii środowiska. WNT, Warszawa,2001 [5] Puzyrewski R., Sawicki J. : Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki. PWN, Warszawa, 1998 [6] Radlicz-Rólowa H., Szuster A.: Hydrologia i hydraulika z elementami hydrogeologii. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1987 [7] Ram S. Gupta:Hydrology and Hydraulic Systems, Waveland Press, Inc., 2007 [8] Sobota J.: Hydraulika i hydrologia, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław, 2004


[1] Rogoż M.: Hydrogeologia kopalniana z podstawami hydrogeologii ogólnej. Wyd. Głónego Instytutu Gónictwa, Katowice, 2004









NAZWA PRZEDMIOTU TECHNOLOGIA ROBÓT BUDOWLANYCH

SUBJECT TITLE BUILDING WORKS TECHNOLOGY



V 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 41


Budownictwo ogólne, geometria wykreślna, rysunek techniczny, materiały budowlane

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 MGR INŻ. ANDRZEJ SŁODZIŃSKI DR INŻ. DARIUSZ FABIANOWSKI

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 MGR INŻ. ANDRZEJ SŁODZIŃSKI DR INŻ. DARIUSZ FABIANOWSKI

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie do przedmiotu, określenie zakresu materiału, sposobu zaliczenia. 2

2. Podstawy technologii i mechanizacji robót budowlanych. Rola i znaczenie w budownictwie 2

3.

Procesy budowlane, wydajność pracy, zawody, kwalifikacje. Zasady BHP, odbiory robót. Transport budowlany i roboty ładunkowe, dobór jednostek i współpraca z innymi maszynami .

2

4. Technologia robót ziemnych. Podstawy, rodzaje budowli ziemnych. Obliczanie maszyn. 2

5. Technologia robót ziemnych. Maszyny do robót ziemnych, schematy pracy maszyn. Spycharki, zgarniarki.

2

6. Technologia robót ziemnych. Ładowarki, koparki, zrywarki. 2

7. Zagęszczanie mas ziemnych. Umacnianie skarp, wykopów i nasypów. 2

8. Deskowania do robót betonowych. 2

9. Roboty zbrojarskie. 2

10. Roboty betoniarskie. 2

11. Roboty betoniarskie w okresie zimowym. 2

12. Roboty montażowe. 2

13. Montaż wybranych elementów. Pomocnicze ustroje montażowe. 2

14. Roboty wykończeniowe (malowanie, tynkowanie, posadzki, wykładziny, okładziny). 2

15. Roboty rozbiórkowe, wyburzeniowe, Podstawy prawne i technologia wykonania. 2




1. Zajęcia organizacyjne, omówienie warunków zaliczenia, oraz zakresu i formy realizowanego projektu

1

2. Wydanie tematu projektu wraz z geometrią robót ziemnych na podkładzie geodezyjnym 1

3. Podstawy rzutu cechowanego w robotach ziemnych 3

4. Metody obliczeniowej robót ziemnych wraz z doborem maszyn 3

5. Zasady oraz podstawy matematyczne sporządzania harmonogramu szczegółowego robót ziemnych

1

6. Zajęcia konsultacyjne 3

7. Oddanie gotowych prac, wykonanie ewentualnej korekty dokumentacji, zaliczenie przedmiotu

3



Poznanie i opanowanie na poziomie zadowalającym technologii wybranych prac budowlanych, w tym robót ziemnych, zbrojarskich, betonowych (także w warunkach zimowych) oraz wykończeniowych. Umiejętność planowania robót inżynierskich na etapie projektowania jak i realizacji.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady i ćwiczenia prowadzone w formie tradycyjnej


Wykład – ocena końcowa uzyskana na podstawie egzaminu Projekt - ocena końcowa na podstawie projektu oraz odpowiedzi ustnej w trakcie oddania pracy


[1] Dyżewski A.: Technologia i organizacja budowy. Arkady. Warszawa 1989 [2] Crowhurst J.: Kendall N.: Handbook of building technology for engineers. Chapman and Hall. London 2002 [3] Rowiński L.: Organizacja i ekonomika budownictwa. PWN, Warszawa 1989 [4] Linczowski C.: Technologia robót budowlanych. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 1998


[1] Stefański A., Walczak J.: Technologia robót budowlanych. Arkady, Warszawa 1983




Politechnika Opolska 1






NAZWA PRZEDMIOTU ORGANIZACJA PRODUKCJI BUDOWLANEJ

SUBJECT TITLE ORGANIZATION OF BUILDINGS PRODUCTION



VII 3 EGZAMIN 42


Budownictwo ogólne, Technologia robót budowlanych, Materiały budowlane

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 DR INŻ. DARIUSZ FABIANOWSKI MGR INŻ. ANDRZEJ SŁODZIŃSKI,

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR INŻ. DARIUSZ FABIANOWSKI MGR INŻ. ANDRZEJ SŁODZIŃSKI,

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Podstawowe pojęcia z zakresu organizacji , organizacji budowy. 2

2. Działania sprawne, zorganizowane. Cykle działań zorganizowanych, 2

3. Planowanie budowy. Specyficzne cechy produkcji budowlanej. 2

4. Harmonogramy budowlane i komputerowe wspomaganie planowania budowy. 2

5. Dokumentacja technologiczno-organizacyjna budowy, dziennik budowy. 2

6. Rola i zadania kierownika budowy. Kierowanie budową i wykonawstwem robót. 2

7. Zagospodarowanie placu budowy. Ogólne zasady. 2

8. Elementy zagospodarowania: ogrodzenie, tablica informacyjna, drogi tymczasowe. 2

9. Elementy zagospodarowania: magazyny, składowiska, obiekty socjalne i administracyjne 2

10. Zaopatrzenie placu budowy w wodę i energię elektryczną. Zasady BHP , p.poż, ochr,środ. 2

11. Organizacja podstawowych robot budowlanych. 2

12. Organizacja robot remontowych i rozbiórkowych. 2

13. Zapewnienie jakości wykonywanych robót, odbiory robót. 2

14. Podstawy organizacji procesu inwestycyjnego. 2

15. Bezpieczeństwo i higiena pracy na budowie. 2




1. Zajęcia organizacyjne, omówienie tematyki, zakresu projektu, warunkow zaliczenia, 1

2. Wydanie tematu, omawianie poszczególnych części projektu. 3

3. Zatwierdzanie przygotowanej dokumentacji projektowej (wyjściowej) 2

4. Konsultowanie postępu prac projektowych 7

5. Korekta i uzupełnienie zawartości ćwiczenia projektowego 2



Poznanie zasad organizowania prac w specyficznych warunkach produkcji budowlanej, zarządania procesami budowlanycmi i budową. Nabycie umiejętności sporządzenia dokumentacji technologiczno-organizacyjnej oraz właściwego przygotowania i zagospodarowania placu budowy.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady prowadzone tradycyjnie z wykorzystaniem filmów dotyczących prezentowanych zagadnień. Ćwiczenia projektowe(1-6) omawianie projektu (8-15) forma konsultacyjna.


Wykład – ocena końcowa na podstawie egzaminu pisemnego Ćwiczenia projektowe – zaliczenie na podstawie poprawnie wykonanego i pozytywnie ocenionego projektu


[1] Jaworski K.M.: Podstawy Organizacji Budowy Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2009. [2] Dyżewski A.: Technologia i Organizacja budowy Arkady Warszawa 1989. [3] Jaworski K.M.: Organizacja placu budowy domu jednorodzinnego lub malego osiedla Arkady Warszawa 1995


[1] Maj T.: Organizacja budowy WsiP Warszawa 2007 [2] Rowiński L.: Organizacja Produkcji budowlanej Arkady Warszawa 1982









NAZWA PRZEDMIOTU KIEROWANIE PROCESEM INWESTYCYJNYM

SUBJECT TITLE DIRECTING OF INVESTMENT PROCESS



VII 2 –ZALICZENIE NA OCENĘ*) 43


Technologia robót budowlanych, Organizacja Produkcji Budowlanej, Prawo budowlane

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. DARIUSZ FABIANOWSKI MGR INŻ. ANDRZEJ SŁODZIŃSKI,

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wykład wprowadzający, podanie zakresu materiału, literatury, warunków zaliczenia przedmiotu.

1

2. Działalność inwestycyjna w budownictwie. Podstawowe pojęcia. 1

3. Organizacja działalności inwestycyjnej. Uczestnicy procesu inwestycyjnego. 1

4. Planowanie inwestycji, ekonomiczna efektywność inwestycji, plany inwestycyjne, 1

5. Optymalizacja rozwiązań technologicznych i organizacyjnych. 1

6. Projektowanie inwestycji, projekt zadania inwestycyjnego, przygotowanie do realizacji. 1

7. Matematyczne metody w optymalizowaniu procesu inwestycyjnego zakres ich stosowania. 1

8. Graficzne metody analizy procesu inwestycyjnego i jego elementów. 1

9. Przygotowanie inwestycji, Analiza wykonalności ekonomicznej, technicznej i prawnej. 1

10. Negocjacje cen i warunków płatności, dobór wykonawców. 1

11. Realizacja inwestycji. Przetargi na wykonawców robót. Nadzór budowlany, inwestorski. 1

12. Zakończenie inwestycji, dopuszczenie do użytkowania, rozliczenie. 1

13. Ryzyko w zarządzaniu firmą i procesem inwestycyjnym. 1

14. Etyka w biznesie. 1

15. Komputerowe wspomaganie procesu inwestycyjnego. 1



Poznanie zasad organizowania procesu inwestycyjnego i kierowania nim w specyficznych warunkach produkcji budowlanej, Nabycie umiejętności sporządzenia odpowiedniej dokumentacji oraz właściwego przygotowania oraz prowadzenia procedur negocjacyjnych i przetargowych.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady prowadzone tradycyjnie FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Wykład – ocena końcowa na podstawie pisemnego kolokwium zaliczeniowego LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Werner W.A.: Zarządzanie w procesie inwestycyjnym OW Politechniki Warszawskiej Warszawa 2008 [2] Żywica R., Meszek W., Żywica A.: Organizacja procesu inwestycyjnego Wyd. Politechniki Poznańskiej Poznań

2002


[1] Jaworski K.M.: Organizacja produkcji budowlanej WN PWN Warszawa 2009 [2] Kietlińska W., Janowska J., Woźniak C.: Proces inwestycyjny w budownictwie. OW PW,, Warszawa 2004









NAZWA PRZEDMIOTU EKONOMIKA BUDOWNICTWA

SUBJECT TITLE BUILDING EKONOMICS



VII 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 44


Budownictwo ogólne, organizacja produkcji budowlanej, technologia robót budowlanych

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 MGR INŻ. ANDRZEJ SŁODZIŃSKI DR INŻ. DARIUSZ FABIANOWSKI

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie. Zakres ekonomiki budownictwa 1

2. Normowanie techniczne w budownictwie 1

3. Normy i normatywy. Normy jakościowe, aprobaty techniczne, wydajność pracy 1

4. Normowanie pracy, badanie pracy, ustalanie norm pracy 1

5. Normowanie zużycia materiałów 1

6. System ryczałtowy w budownictwie 1

7. Zamówienia publiczne 1

8. Kosztorysy budowlane, przedmiar, rodzaje kosztorysów 1

9. Metody wyceny inwestycji 1

10. Umowy o wykonanie robót budowlanych 1

11. Systemy płac w budownictwie 1

12. System zleceniowy w budownictwie 1

13. Ekonomika projektowania obiektów budowlanych 1

14. Ekonomika projektowania obiektów budowlanych 1

15. Metody prognozowania produkcji budowlanej 1




1. Zajęcia organizacyjne, omówienie warunków zaliczenia oraz zakresu i formy realizowanego projektu

1

2.

Wydanie tematu, przygotowanie dokumentacji projektowej wybranego budynku jednorodzinnego, uzupełnienie rzutów do wymaganego stopnia szczegółowości, opracowanie opisu technicznego, wykonanie zestawienia żelbetowych elementów prefabrykowanych, stali zbrojeniowej oraz drewnianych elementów więźby dachowej

3

3.

Sporządzenie obmiarów z podziałem na poszczególne technologiczne fazy budowy fundamenty wraz ze ścianami fundamentowymi, ściany nadziemia wraz z trzonami kominowymi, konstrukcja stropu, schody, ścianki kolankowe wraz z ewentualnymi wieńcami obwodowymi, ścianki działowe

5

4.

Wykonanie kosztorysu ręcznie, dla wybranych 10 pozycji kosztorysowych następujących po sobie w ciągu technologicznym oraz całości kosztorysu za pomocą programu kosztorysowego NORMA

3

5. Oddanie gotowych prac, wykonanie ewentualnej korekty dokumentacji 3



Zapoznanie się ze strukturą kosztów w budownictwie oraz podstawowymi pojęcia w kalkulacji cen robót budowlanych. Prowadzenie wyceny inwestycji zarówno na etapie Założeń Techniczno Ekonomicznych jak i Projektu Technicznego. Przedstawienie metod wyceny prac projektowych, przedmiarowanie robót budowlanych, kalkulacji składników kosztów robót budowlanych, metod kosztorysowania. Omówienie roli kosztorysów budowlanych na etapie przetargów i zasad sporządzania kosztorysów z uwzględnieniem bazy normatywnej i cenowej.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady i ćwiczenia prowadzone w formie tradycyjnej


Wykład – ocena końcowa uzyskana na podstawie kolokwium Ćwiczenia projekt - ocena końcowa na podstawie poprawnie wykonanego i pozytywnie ocenionego projektu oraz odpowiedzi ustnej w trakcie zaliczenia.


[1] Smoktunowicz E.: Kosztorysowanie obiektów i robót budowlanych. POLcen, Warszawa 2001 [2] Van Helden J. B.: Elementary cost analysis of building ventures. Mc-Grav Hill, New York 2004 [3] Kowalczyk Z., Zabielski J.: Kosztorysowanie i normowanie w budownictwie . Wydawnictwo: WSiP, wyd. I,

2005r. [4] Plebankiewicz E.: Podstawy kosztorysowania robót budowlanych. Politechnika Krakowska 2007


[1] Ustawa o cenach z dnia 5 lipca 2001 r. Dziennik Ustaw nr 97, poz. 1050 wprowadzająca z dniem 12 grudnia 2001 r. zmiany w obowiązujących przepisach w sprawie kosztorysowania budowlanego.

[2] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym (Dziennik Ustaw 2004 nr 130, poz. 1389) obowiązujące od 24 czerwca 2004 r.









NAZWA PRZEDMIOTU PODSTAWY URBANISTYKI I ARCHITEKTURY

SUBJECT TITLE FUNDAMENTALS OF TOWN PLANNING AND ARCHITECTURE

RODZAJ PRZEDMIOTU *) HUMANISTYCZNY OBIERALNY 1.A


I 4 EGZAMIN – ZALICZENIE NA OCENĘ *) 45.a


Wiadomości z historii powszechnej, ogólna wiedza humanistyczna, podstawy geometrii wykreślnej (wiedza nabywana równolegle), wyobraźnia przestrzenna, umiejętności w zakresie odczytywania i kojarzenia dokumentacji budowlanej i konserwatorskiej

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30

DR HAB. INŻ. ARCH. PIOTR OBRACAJ, PROF.PO DR HAB. EDWARD SYTY, PROF. PO (ARTYSTA PLASTYK)

DR INŻ.ARCH. MONIKA E. ADAMSKA

ĆWICZENIA 15

DR HAB. INŻ.ARCH. PIOTR OBRACAJ, PROF.PO DR INŻ.ARCH. MONIKA E. ADAMSKA

MGR INŻ.ARCH. BOŻENA BANEK MGR INŻ.ARCH. PIOTR OPAŁKA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Treść pojęć, określenia, definicje. 2

2. Współczesne pojmowanie zadań architektury w kontekście historycznym. 2

3. Źródła architektury współczesnej. Starożytna Grecja. 2

4. Rzym. 2

5. Renesans. 2

6. Barok. 2

7. Secesja. 2

8. Źródła architektury współczesnej w kontekście konstrukcyjnym, wczesne chrześcijaństwo, romanizm.

2

9. Gotyk. 2

10. Rys historii architektury w kontekście konstrukcji. 2

11. Dziedziny współczesnego projektowania architektury. 2

12. Zespoły urbanistyczne-obiekty użyteczności publicznej, mieszkalnictwo. 2

13. Przemysł w kontekście planu zagospodarowania przestrzennego. 2

14. Współczesne kierunki w architekturze, szkoła stylu międzynarodowego, późnego modernizmu i postmodernizmu.

2

15. Konstrukcje unikalnych obiektów, duże rozpiętości przekryć, geometria, obiekty wysokie. 2


ĆWICZENIA


1. Referaty ilustrowane rycinami nt. założeń miejskich w starożytności. 2

2. Referaty ilustrowane rycinami nt. dziejów sztuki. 13



Wyrobienie poszanowania i dbałości o istniejące dziedzictwo kulturowe, wyrobienie odpowiedniego podejścia projektowego do założeń o charakterze zabytkowym

METODY DYDAKTYCZNE:

Tradycyjne wykłady, interaktywne, z użyciem nowoczesnej techniki multimedialnej FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

W.; zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium zaliczeniowego Ć.: zaliczenie na ocenę na ;podstawie przygotowanego i wygłoszonego 10 minutowego referatu dot. wiedzy o stylach w architekturze


[1] Broniewski T.: Historia Architektury, Warszawa,1968 [2] Broniewski T.: Historia Architektury Dla Wszystkich, Wrocław 1990 [3] Ballenstedt J.: Architektura. Historia I Teoria. Warszawa 2000 [4] Koch W.; Style W Architekturze, Warszawa, 1996 [5] The Atrium Library Of Architecture Today, Barcelona, 1989


[1] Benevolo L.: Die Geshichte Der Stadt, Frankfurt/N York,2000 [2] Hitchcock H.R.: The Pelican History Of Art, Yale Univerity Press [3] Pevsner; Encyklopedia Architektury, Warszawa,1990









NAZWA PRZEDMIOTU ZARYS HISTORII SZTUKI SUBJECT TITLE HISTORY OF ART RODZAJ PRZEDMIOTU *) HUMANISTYCZNY OBIERALNY 1.B


I 4 ZALICZENIE NA OCENĘ 45. b


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 30 godz.

DR HAB. EDWARD SYTY, PROF. PO (ARTYSTA PLASTYK) DR HAB. INŻ. ARCH. PIOTR OBRACAJ, PROF. PO

ĆWICZENIA 15 godz.

DR HAB. EDWARD SYTY, PROF. PO (ARTYSTA PLASTYK) DR HAB. INŻ. ARCH. PIOTR OBRACAJ, PROF. PO

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM



1.

Wprowadzenie: omówienie podstawowych pojęć związanych ze sztuką i budową dzieła sztuki. Historia sztuki starożytnej - Od prehistorycznych śladów działalności artystycznej przez kulturę

Mezopotamii, Egiptu, Grecji i Rzymu. Ukazanie związków kultury współczesnej z antykiem.

6

2.

Historia sztuki średniowiecznej- Schyłek antyku i sztuka wczesnochrześcijańska. Sztuka

cesarstwa wschodniego (bizantyńska). Sztuka po upadku cesarstwa zachodniego; aport ludów „barbarzyńskich”. „Renesans” karoliński. Sztuka preromańska. Architektura romańska w ważniejszych krajach Europy. Malarstwo i rzeźba romańskie. Narodziny gotyku we Francji; katedry francuskie w. XII –XIII. Architektura gotycka poza Francją: Anglia, Niemcy, Włochy, Hiszpania. Gotyk w Polsce. Malarstwo i rzeźba gotyckie. „Jesień” średniowiecza. Protorenesans: Italia w. XIII/XIV (Giotto). Malarstwo niderlandzkie XV w.

8

3.

Historia sztuki nowożytnej - Renesans wczesny (XV w.) we Włoszech (Quattrocento):

malarstwo, rzeźba, architektura; szkoły florencka, umbryjska, padewska, wenecka. Renesans dojrzały: Leonardo da Vinci, Rafael, Michał Anioł. Cinquecento włoskie, m.in. szkoła wenecka (Giorgione, Tycjan, Veronese, Tintoretto). Renesans poza Italią (Francja, Niemcy, Niderlandy, Polska). Manieryzm we Włoszech. Początki baroku; twórczość Caravaggia. Barok dojrzały w malarstwie, architekturze, rzeźbie (Bernini, Borromini etc.). Malarska szkoła hiszpańska (m.in. Velázquez). Szkoła flamandzka (Rubens, van Dyck). Szkoła holenderska (Rembrandt, Hals, Vermeer; pejzaż, martwa natura, portret, malarstwo rodzajowe). Szkoła francuska (m.in. Poussin). Architektura baroku na północ od Alp. Wiek XVIII i rokoko.

8

4.

Historia sztuki współczesnej - Zmierzch postaw barokowych, przemiany świadomości,

nastroje preromantyczne. Sztuka wczesnego klasycyzmu, styl Ludwika XVI (w Polsce tzw. klasycyzm stanisławowski). Sztuka epoki rewolucji francuskiej i Cesarstwa (empire). Malarstwo klasycyzmu (David) i rzeźba (Canova, Thorvaldsen). Sztuka romantyzmu – malarstwo we Francji (Delacroix), Anglii (Turner), Niemczech (Friedrich). Realizm (Courbet). Ecole de Barbizon. Manet i impresjoniści: Monet, Degas, Renoir i in. Neoimpresjonizm i postimpresjonizm: Seurat, Cézanne, van Gogh, Gauguin. Symbolizm i secesja. Fowizm. Kubizm. Inne kierunki awangardowe przed I wojną świat.: futuryzm, dadaizm, ekspresjonizm. Narodziny sztuki abstrakcyjnej. Abstrakcja geometryczna i niegeometryczna. Konstruktywizm rosyjski. Kierunki awangardowe w Polsce po I wojnie: formiści i ugrupowania konstruktywistyczne. Surrealizm. Obraz sztuki w Polsce okresu międzywojennego: kierunki nieawangardowe (tzw. sztuka narodowa, koloryści). Sztuka po II wojnie światowej; przegląd kierunków i tendencji artystycznych: m. in. action painting, pop art., hiperrealizm, sztuka konceptualna.

8


ĆWICZENIA


1. Dyskusje i referaty na zadany temat. 10

2. Wykonanie plansz dydaktycznych- np. rozwój porządków architektonicznych 5



Przedmiot przybliża podstawową problematykę z zakresu kultury, sztuki oraz budowy i rozwoju dzieła sztuki oraz myśli konstrukcyjnej w dziejach człowieka. Poznanie podstawowej terminologii z zakresu architektury . Poznanie genezy myśli urbanistycznej , konstrukcyjnej i artystycznej w dziejach ludzkości. Celem jest zapoznanie studentów z procesem przemian znamionujących artystyczną twórczość od kultur starożytnych po sztukę współczesną. Uświadomienie sobie związków artystów oraz dzieł sztuki, a także poszczególnych terytoriów z epoką. Poznając dzieje i wpływ twórczości artystycznej, w dodatku uwzględniając tło przemian cywilizacyjnych oraz innych dziedzin twórczości (literatura, film), łatwiej odnaleźć sens i piękno dzieł sztuki.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady, prezentacje plansz i slaydów, dyskusje. Ćwiczenia rysunkowe z zastosowaniem gipsowych modeli form architektonicznych i dekoracyjnych ( np. modele głowic, kolumn itp.)


Kolokwium ustne (semestralne) - 5 pytań. Obecności na zajęciach, aktywność.


[1] Porębski M.: Dzieje sztuki w zarysie, t. I. Od paleolitu po wieki średnie,W-wa1976 [2] Sztuka świata, t. I, II, III, IV W-wa 1990; [3] Białostocki J.: Sztuka cenniejsza niż złoto, W-wa 1974 [4] Bochnak A.: Historia sztuki średniowiecznej, W-wa 1973 [5] Lavedan P.: Historia sztuki. Średniowiecze i czasy nowożytne, Wrocław 1954 [6] Gombrich E. H.: O sztuce, W-wa 1999; [7] Pevsner N.: Historia architektury europejskiej, W-wa 1979 [8] Piwocki K.: Dzieje sztuki w zarysie, t. 2, W-wa1987 [9] Sztuka świata, t. 5, 6, 7, W-wa 1992 [10] Bochnak J. A.: Historia sztuki nowożytnej, W-wa 1970; [11] Levey M.: Od Giotta do Cezanne’a, W-wa 1998 [12] Rzepińska M.: Siedem wieków malarstwa europejskiego, W-wa1998 [13] Piwocki j.w.: Sztuka świata, t. 8, 9, 10, W-wa 1994; [14] Porębski M.: Dzieje sztuki w zarysie. Wiek XIX i XX, W-wa 1988 [15] Kotula A., Krakowski P.: Kronika nowej sztuki, W-wa 1966 [16] Słownik sztuki XX wieku, W-wa 1998.


[1] Benevolo L.: Miasto w dziejach Europy, Warszawa 1995, [2] Białostocki J.: Sztuka cenniejsza niż złoto, 2000 [3] Biegański P., U źródeł architektury współczesnej, PWN, Warszawa 1972 , [4] D'Alfonso E.,Samss D.: Historia Architektury, Arkady, Warszawa1997, [5] Jenks Ch.: Ruch nowoczesny w architekturze, Warszawa 1987 [6] Miłobędzki A.: Zarys dziejów architektury w Polsce, Wiedza Powszechna, W-wa 1968 [7] Ostrowski W.: Historia budowy miast, Warszawa, 2000 [8] Toman R.: Historia sztuki t 1-4, Wydawnictwo Konemann 2000









NAZWA PRZEDMIOTU SZTUKA AUTOPREZENTACJI

SUBJECT TITLE ART OF SELF-ADVERTISING

RODZAJ PRZEDMIOTU *) HUMANISTYCZNY OBIERALNY 2.A


VII 1 EGZAMIN 46.a


Budownictwo ogólne

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 MGR ANNA MOŁODECKA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie do przedmiotu. Tematyka zajęć. Literatura przedmiotu 1

2. Pierwsze wrażenie 1

3. Komunikacja interpersonalna. Komunikacja werbalna i pozawerbalna 1

4. Umiejętność zadawania pytań i aktywnego słuchania 1

5. Postawa asertywna 1

6. Umiejętność przyjmowania pochwał i krytyki 1

7. Sztuka prezentacji 1

8. Narzędzia prezentacji 1

9. Instrumenty promocji 1

10. Public Relations 1

11. Media relations – współpraca ze środkami masowego przekazu 1

12. Emisja głosu 1

13. Kreatywność 1

14. Twórcze myślenie 1

15. Podsumowanie treści zajęć 1



Nabycie umiejętności diagnozowania własnych predyspozycji, cech charakteru, itp. oraz kształtowanie umiejętności w zakresie prezentacji własnych osiągnięć (m.in. pracy dyplomowej czy posiadanej wiedzy).

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład multimedialny z wywoływaniem dyskusji wśród słuchaczy. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Zaliczenie pisemne. LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Antykwa, Kraków 2000 [2] R. Cialdini., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk 2007 [3] M. Leary, Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, GWP, Gdańsk 1999 [4] E. Żurek, Sztuka wystąpień, Poltext, Warszawa 2003


[1] A. Schopenhauer, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, 2002 [2] P. Kotler, Marketing, Warszawa 2005







SPECJALNOŚĆ


NAZWA PRZEDMIOTU UMIEJĘTNOŚĆ / SZTUKA NEGOCJACJI

SUBJECT TITLE ART OF NEGOTIATIONS

RODZAJ PRZEDMIOTU *) HUMANISTYCZNY OBIERALNY 2.B


VII 1 EGZAMIN 46.b


Budownictwo ogólne

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 MGR ANNA MOŁODECKA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie do przedmiotu. Tematyka zajęć. Literatura przedmiotu 1

2. Definicje negocjacji. Sztuka negocjacji 1

3. Przygotowanie do negocjacji. Wybór miejsca negocjacji 1

4. Narzędzia negocjacji 1

5. Style negocjacji 1

6. BATNA – strategia negocjacyjna 1

7. Perswazja i manipulacja 1

8. Osobowość negocjatora 1

9. Budowanie zespołu negocjatorów 1

10. Istota konfliktu. Źródła konfliktu 1

11. Strategie rozwiązywania konfliktu 1

12. Definicja stresu 1

13. Techniki walki ze stresem 1

14. Mediacje 1

15. Podsumowanie treści zajęć 1



Nabycie umiejętności w zakresie pertraktacji z pracodawcą, przełożonym, partnerem biznesowym, przedstawicielem banku, agentem ubezpieczeniowym, itp.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład multimedialny z wywoływaniem dyskusji wśród słuchaczy. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Zaliczenie pisemne. LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Dawson R., Sekrety udanych negocjacji, Poznań 1999 [2] Fisher R., Ury W., Dochodząc do tak. Negocjowanie bez poddawania się, Warszawa 1990 [3] Nęcki Z., Negocjacje w biznesie, Kraków 1991 [4] Tusznio S., Wojtkowiak M., Mediacje i negocjacje jako formy rozwiązywania konfliktu, Kielce 2004 [5] Chełpa S., Witkowski T., Psychologia konfliktów, Wrocław 1995


[1] Materiały i opracowania własne









NAZWA PRZEDMIOTU PREFABRYKATY BUDOWLANE

SUBJECT TITLE CONCRETE PREFABRICATED ELEMENTS

RODZAJ PRZEDMIOTU *) KIERUNKOWY OBIERALNY 3.A


IV 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 47.a


Podstawowe wiadomości z fizyki

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. ARKADIUSZ MORDAK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM 15 DR INŻ. ARKADIUSZ MORDAK


WYKŁAD


1. Istota prefabrykacji. Wymagania technologii montażu budowli. Prefabrykaty w aspekcie wymagań produkcji przemysłowej.

3

2. Dobór i wykorzystanie materiałów w konstrukcjach prefabrykowanych. 2

3. Procesy technologiczne w produkcji prefabrykatów z betonu zwykłego. 2

4. Kontrola jakości produkcji i jakości gotowych wyrobów żelbetowych. Znakowanie i atestowanie gotowych wyrobów.

2

5. Przemysłowe przygotowanie mieszanki betonowej do produkcji prefabrykatów. 2

6. Produkcja rur i elementów rurowych. Produkcja wyrobów cienkościennych. Wyroby cienkościenne dla konstrukcji przestrzennych.

2

7. Rola i zastosowanie prefabrykatów betonowych w procesie budowlanym. 2


SEMINARIUM


1. Klasyfikacja elementów prefabrykowanych. Klasyfikacja procesów prefabrykacji. Zalety i wady prefabrykacji.

4

2. Procesy technologiczne w produkcji prefabrykatów sprężonych. 3

3.

Procesy technologiczne w produkcji prefabrykatów z betonu z kruszywem lekkim – przygotowanie mieszanki betonowej, obróbka termiczna, składowanie, kontrola i odbiór elementów, asortyment prefabrykatów.

3

4.

Procesy technologiczne w produkcji prefabrykatów z betonu komórkowego – przygotowanie mieszanki betonowej, obróbka termiczna, składowanie, kontrola i odbiór elementów, asortyment prefabrykatów.

3

5. Produkcja wyrobów o specjalnym przeznaczeniu. Podkłady kolejowe. Pale i elementy ścianek szczelnych. Koryta nawadniające.

2



Poznanie i opanowanie na poziomie podstawowym pojęć i zasad prefabrykacji betonu. Znajomość zasad projektowania prefabrykowanych elementów betonowych. Umiejętność projektowania mieszanki betonowej, formy i cyklu termoobróbki w prefabrykacji betonowej.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady (tradycyjne, interaktywne).


Zaliczenie pisemne – kolokwium.


[1] Chrabczyński G.: Przemysłowa produkcja prefabrykatów, PWN, Warszawa 1990 [2] Rowiński L.: Technologia produkcji prefabrykatów budowlanych, PWN, Warszawa 1987 [3] Bielawski J., Chrabczyński G., Hodyniuk W.: Technologia prefabrykatów budowlanych,

Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1978, [4] Bielawski J., Cieszyński K., Hodyniuk W., Szymański E., Wojciechowski H.: Przemysłowa

produkcja prefabrykatów; PWN, Warszawa 1987.


[1] Gibb A.G. F.: Off-site Fabrication: Prefabrication, Pre-assembly and Modularization (Hardcover), John Wiley & Sons Inc, New York, 1999

[2]









NAZWA PRZEDMIOTU BETONY WYSOKOWARTOŚCIOWE

SUBJECT TITLE HIGH PERFORMANCE CONCRETE

RODZAJ PRZEDMIOTU *) KIERUNKOWY OBIERALNY 3.B


IV 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 47.b


Podstawowe wiadomości z fizyki

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 PROF. DR HAB. STEFANIA GRZESZCZYK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM 15 PROF. DR HAB. STEFANIA GRZESZCZYK


WYKŁAD


1. Rozwój i klasyfikacja BWW. 2

2. Składniki betonów wysokowartościowych i ich znaczenie. 2

3. Zasady doboru składu BWW. 2

4. Mikrostruktura stwardniałego zaczynu i warstwa kontaktowa BWW. 3

5. Odporność BWW na działanie obniżonych i zmiennych temperatur. 2

6. Badania wybranych właściwości BWW. 2

7. Zastosowanie betonów wysokowartościowych w budownictwie. 2


SEMINARIUM


1. Cementy stosowane do BWW i ich rola w kształtowaniu właściwości betonu. 3

2. Czynniki wpływające na warstwę przejściową kruszywo-matryca cementowa w BWW. 2

3. Betony BWW z dużą ilością popiołów lotnych. 2

4. Mrozoodporność BWW i metody badań mrozoodporności. 2

5. Ognioodporność BWW 2

6. Właściwości mechaniczne BWW, rola włókien w kształtowaniu właściwości mechanicznych BWW.

2

7. Zastosowanie BWW w mostownictwie i budownictwie wysokim. 2



Znajomość podstawowych pojęć związanych z projektowaniem składu i wytwarzaniem betonów wysokiej wytrzymałości. Znajomość najważniejszych właściwości BWW.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady interaktywne multimedialne. Seminarium – prezentacje tradycyjne i multimedialne przygotowane przez studentów.


Wykład – kolokwium pisemne. Seminarium - kolokwium pisemne.


[1] Neville A. M.: Właściwości betonu, Polski Cement, Kraków 2000. [2] Grodzicka A.: Odporność betonu wysokowartościowego na działanie mrozu, ITB, Warszawa, 2005. [3] Czarnecki L.: Beton według normy PN-EN 206-1 – komentarz, Wydawnictwo Polski Cement, Kraków 2004. [4] Małolepszy J., Deja J., Brylicki W., Gawlicki M.: Technologia betonu. Metody badań. Wydanie II, Wydawnictwo

AGH, Kraków 2000. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Ed. Brandt A. M.: Some Aspects of Design and Application of High Performance Cement Based Materials IPPT PAN, Warszawa 2004.









NAZWA PRZEDMIOTU KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA

SUBJECT TITLE COMPUTER AIDED DESIGN (CAD)



V 4 ZALICZENIE NA OCENĘ 48.a


Technologia informacyjna. Rysunek techniczny. Mechanika Budowli, Wytrzymałość materiałów,

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. WIESŁAW BARAN, DR INŻ. WIKTOR ABRAMEK

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. WIESŁAW BARAN, DR INŻ. WIKTOR ABRAMEK,

MGR INŻ. KRZYSZTOF IREK

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Przedmiot komputerowego wspomagania projektowania. 1

2. Informatyczny model procesu projektowania. Modelowanie i analiza obliczeniowa konstrukcji prętowych płaskich w systemie Robot. Elementy systemu analizy konstrukcji.

3

3. Podstawy metodologii projektowania technicznego. Metody w procesie projektowania. 1

4. Formułowanie zadania projektowego i wymagań projektowych. 1

5. Poszukiwanie rozwiązań zadania projektowego. 1

6. Ogólne zasady pracy w otwartym systemie zintegrowanym środowiskowo - AutoCAD. Produktywne wykorzystanie systemów CAD w obszarze modelu i obszarze papieru.

2

7.

Wykorzystanie systemu CAD do graficznego, komputerowego odwzorowania obiektu - konstrukcji. Zasady precyzyjnego kreślenia komputerowego. Standardy biurowe przy wykorzystaniu systemów CAD.

2

8.

Dostosowanie otwartego systemu CAD do własnych potrzeb. Wykorzystanie języka zorientowanego problemowo do zapisu własnych procedur – ogólna charakterystyka języka AutoLisp.

2

9. Elementy programowania optymalnego. 1

10.

Wykorzystanie systemów CAD w pracach inżynierskich. Użytkowanie systemów przygotowania dokumentacji projektowej. Wymiana danych rysunkowych między systemami CAD.

1




1. Zajęcia organizacyjne. Cel, zakres zajęć, wymagania, sposób zaliczenia. Wydanie i omówienie ćwiczenia projektowego. Prezentacja prac w systemach CAD.

2

2. Dane wyjściowe (obciążenia, schematy geometrii układu) do modelowania konstrukcji. 2

3. Wprowadzenie do pracy w systemie Robot - modelowanie prostych układów prętowych. 2

4. Modelowanie i obliczanie konstrukcji w systemie Robot. 10

5. Podstawy pracy w systemie AutoCAD. Tworzenie i edytowanie rysunków 2D w systemie AutoCAD. System wymiarowania i wydruku.

4

6. Wykorzystanie systemu AutoCAD do przygotowania wybranych elementów dokumentacji projektowej.

6

7. Elementy procesu przygotowania dokumentacji projektowej - przygotowanie sprawozdania z ćwiczenia projektowego z wykorzystaniem narzędzi CAD.

2

8. Omówienie i analiza prac projektowych studentów. 2



Podstawy teoretyczne projektowania technicznego. Elementy teorii projektowania. Wykorzystanie systemów CAD w procesie projektowania. Opanowanie podstaw związanych z komputerowym zapisem konstrukcji (obiektu) w procesie projektowania oraz wykształcenie umiejętności posługiwania się standardowymi funkcjami systemów CAD-owskich na przykładzie systemów komputerowych: Robot i AutoCAD®.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady w formie multimedialnej i tradycyjnej ilustrowane przykładami, wymagają zaznajomienia się studenta z wybranymi fragmentami podanej literatury. Ćwiczenia projektowe prowadzone w pracowni komputerowej przy wykorzystaniu systemów Robot i AutoCAD. Konsultowanie postępów studenta w trakcie wykonywania indywidualnego ćwiczenia projektowego.


Wykład – ocena końcowa na podstawie sprawdzianu pisemnego. Ćwiczenia projektowe – ocena końcowa na podstawie ćwiczenia projektowego i wyników sprawdzianów pisemnych.


[1] AutoCAD® 2008. Podręcznik użytkownika, tom I, Autodesk, 2007. [2] AutoCAD® 2008. Podręcznik użytkownika, tom II, Autodesk, 2007. [3] Graf J: AutoCAD 2005 i 2005 PL. Ćwiczenia praktyczne, Wydawnictwo Helion, 2005. [4] Hamad M., AutoCAD 2008 Essentials, Infinity science PR LLC, 2007. [5] Robot Millenium. Podręcznik użytkownika. Przedsiębiorstwo Poligraficzne „DEKA”, Kraków 2006. [6] Shrock Ch., Beginning AutoCAD 2009: Exercise Workbook, Industrial PR NYC 2008. [7] Smith J. & Gesner R., AutoLisp dla zaawansowanych (Inside AutoLisp, New Riders Publishing), Helion, Gliwice

1997. [8] Szymczak Cz.: Elementy teorii projektowania, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998. [9] Tarnowski W., Kiczkowiak T.: Komputerowe wspomaganie projektowania, WSI Koszalin, 1994. [10] Tarnowski W.: Wspomaganie komputerowe CAD-CAM. Podstawy projektowania technicznego. Wydawnictwa

Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997. [11] Winkler T.: Wspomaganie komputerowe CAD-CAM. Komputerowy zapis konstrukcji. Wydawnictwo Naukowo-

Techniczne, Warszawa 1997. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Peterson M.T.: Tajemnice Auto CAD-a (AutoCAD Performance Tuning Toolkit, New Riders Publishing, 1996), Helion, Gliwice 1997.

[2] Pikoń A.: AutoCAD 2000, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2000.









NAZWA PRZEDMIOTU PROGRAMOWANIE OBLICZEŃ NAUKOWO - TECHNICZNYCH

SUBJECT TITLE PROGRAMMING OF SCIENTIFIC AND TECHNICAL CALCULATIONS



V 4 ZALICZENIE NA OCENĘ 48.b


Technologia Informacyjna

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR HAB. INŻ. J. PIECZARA, DR INŻ. L. TARCZYŃSKI

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR HAB. INŻ. J. PIECZARA, DR INŻ. L. TARCZYŃSKI

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Cel, zakres zajęć, wymagania, sposób zaliczenia, literatura. Pojęcia podstawowe. 1

2. Narzędzia zapisu algorytmów obliczeniowych. Prototyp języka programowania wysokiego poziomu. Przegląd języków programowania wysokiego poziomu.

1

3. Wstęp do pakietu Matlab. 1

4. Elementy programowania. 6

5. Programowanie w trybie graficznym z wykorzystaniem bibliotek. 1

6. Operacje symboliczne. 1

7. Interoperacyjność pakietu Matlab z innymi platformami programowania. 1

8. Przegląd bibliotek specjalistycznych pakietu Matlab. 1

9. Elementy inżynierii oprogramowania. 2




1. Cel, zakres zajęć, wymagania, sposób zaliczenia. Informacja o zasadach użytkowania sprzętu i oprogramowania w pracowni komputerowej.

2

2. Wprowadzenie do środowiska sprzętowego i oprogramowania podstawowego. 2

3. Wybrane formy zapisu algorytmów obliczeniowych. 2

4. Wprowadzenie do pakietu Matlab. 2

5. Projektowanie, zapis i testowanie przykładów programów. Wykonywanie i konsultacje projektu.

16

6. Pisemny sprawdzian z zakresu projektowania i zapisu algorytmów obliczeniowych. Wykonywanie i konsultacje projektu.

2

7. Projektowanie, zapis i testowanie przykładów programów. Wykonywanie i konsultacje projektu. Indywidualna ocena stopnia opanowania tematyki zajęć przez studentów.

4



Opanowanie podstaw zapisu i interpretacji algorytmów obliczeń naukowo-technicznych. Wykształcenie umiejętności abstrakcyjnego i precyzyjnego myślenia.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład, prezentacje multimedialne, konsultacje indywidualne.

FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Sprawdziany pisemne, wykonanie projektu programistycznego, sprawdzenie praktycznych umiejętności posługiwania się komputerem w zakresie wspomagania obliczeń naukowo-technicznych.


[1] Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania, Helion, 2009 [2] Pratap R.: Matlab7 dla naukowców i inżynierów, PWN, W-wa 2007 [3] Lachowicz C.T.: Matlab, Scilab, Maxima. Opis i przykłady zastosowań. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Opolskiej, Opole 2005.


[1] Kernighan B. W., Ritchie D. M.: Język ANSI C, WNT, Warszawa 2003 [2] Horton I., Beginning C, Springer-Verlag, 2007 [3] Adams J. C., Brainerd W. S., Hendrickson R. A., The Fortran 2003 Handbook, Springer-Verlag, 2009 [4] Jankowski M., Elementy grafiki komputerowej, WNT, Warszawa2006 [5] Subieta K., Wprowadzenie do inżynierii oprogramowania, Wyd. PJWSTK, Warszawa 2002









NAZWA PRZEDMIOTU KONSTRUKCJE INŻYNIERSKIE

SUBJECT TITLE ENGINEERING STRUCTURES



VI 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 49.a


Konstrukcje betonowe, Konstrukcje metalowe, Mechanika budowli, Mechanika gruntów

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. JAN CENTKOWSKI

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. JAN CENTKOWSKI

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Cel i zakres wykładów, literatura, zasady zaliczenia. 1

2. Charakterystyka ogólna konstrukcji inżynierskich. 2

3. Konstrukcja kominów murowanych i żelbetowych. 2

4. Obliczenia statyczne, projektowanie kominów murowanych i żelbetowych. 2

5. Konstrukcja silosów żelbetowych na materiały sypkie. 2

6. Obliczenia statyczne i projektowanie silosów na materiały sypkie. 2

7. Technologia i konstrukcja chłodni kominowych. 2

8. Obliczanie i projektowanie chłodni kominowych hiperboloidalnych. 2




1. Projekt komina żelbetowego lub projekt silosu na materiały sypkie. Założenia projektowe. 2

2. Geometria komina lub silosu, założenia projektowe. 2

3. Oddziaływania na komin lub silos. 4

4. Obliczenia statyczne komina lub silosu. 6

5. Wymiarowanie trzonu komina lub ścian i leja silosu. 6

6. Obliczenia fundamentu komina lub silosu. 4

7. Rysunki konstrukcyjne elementów komina lub silosu. 6



Poznanie konstrukcji oraz zasad obliczania i projektowania wybranych konstrukcji inżynierskich. METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady – tradycyjny, prezentacja multimedialna, Ćwiczenia projektowe – konsultowanie postępów studenta w realizowaniu indywidualnego projektu.


Wykład – ocena końcowa na podstawie kolokwium. Ćwiczenia projektowe - ocena końcowa na podstawie ocen z ćwiczenia projektowego i kolokwium.


[1] Meller M., Pacek M.: Kominy przemysłowe, Wyd. Polit. Koszalińskiej, Koszalin 2007 [2] Włodarczyk W., Kowalski A., Pietrzak K.: Projektowanie wybranych konstrukcji przemysłowych, Wyd. Polit.

Warszawskiej, Warszawa 1995 [3] Ledwoń J., Golczyk M.: Chłodnie kominowe i wentylatorowe, Arkady, Warszawa 1985 [4] EN 13084-1:2007 Free-standing chimneys – Part 1: General requirements

EN 13084-2:2007 Free-standing chimneys – Part 2: Concrete chimneys [5] PN-EN 1992-3:2008 Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu, część 3: Silosy i zbiorniki na ciecze.


[1] Kisiel I. i inni: Budownictwo betonowe, tom XII, Arkady, Warszawa 1970. [2] Mitzel A. i inni: Budownictwo betonowe, tom XIII, Arkady, Warszawa 1966. [3] Kobiak J., Stachurski W.: Konstrukcje żelbetowe, tom IV, Arkady, Warszawa 1991. [4] Grabiec K.: Żelbetowe konstrukcje cienkościenne, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa – Poznań 1999.









NAZWA PRZEDMIOTU BUDOWNICTWO PRZEMYSŁOWE

SUBJECT TITLE INDUSTRIAL BUILDING



VI 3 ZALICZENIE NA OCENĘ 49.b


Konstrukcje betonowe, Konstrukcje metalowe, Mechanika budowli, Mechanika gruntów

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. JAN CENTKOWSKI

DR INŻ. LESŁAW TARCZYŃSKI

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. JAN CENTKOWSKI

DR INŻ. LESŁAW TARCZYŃSKI

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Cel i zakres przedmiotu, literatura, zasady zaliczenia. 1

2. Ogólna charakterystyka budownictwa przemysłowego. 2

3. Wymagania technologiczne i konstrukcyjne. 2

4. Budynki przemysłowe wielokondygnacyjne, hale przemysłowe. 2

5. Obciążenia środowiskowe i technologiczne, układy konstrukcyjne, modele obliczeniowe. 2

6. Charakterystyka obiektów budowlanych wybranych gałęzi przemysłu. 4

7. Budownictwo przemysłowe na terenach górniczych. 2




1. Sformułowanie ćwiczenia projektowego i zasady zaliczenia. 2

2. Schemat funkcjonalny zadanego zakładu przemysłowego wraz z projektem wybranego obiektu budowlanego.

2

3. Lokalizacja i rozmieszczenie obiektów zakładu przemysłowego. 2

4. Koncepcja technologii linii produkcyjnych 2

5. Rozwiązanie transportu wewnętrznego i składowania. 2

6. Projekt wybranego obiektu budowlanego: komin przemysłowy, silos na materiały sypkie, zbiornik na ciecze.

2

7. Geometria i konstrukcja wybranego obiektu, założenia projektowe 4

8. Obliczenia statyczne wybranego obiektu. 6

9. Wymiarowanie elementów konstrukcyjnych 4

10. Rysunki konstrukcyjne elementów konstrukcyjnych 4



Poznanie specyfiki budownictwa przemysłowego oraz zasad obliczania i projektowania wybranych obiektów przemysłowych. METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady – tradycyjny, prezentacja multimedialna, Ćwiczenia projektowe – konsultowanie postępów studenta w realizowaniu indywidualnego projektu.


wykład – ocena końcowa na podstawie kolokwium ćwiczenia projektowe - ocena końcowa na podstawie ocen z ćwiczenia projektowego i kolokwium.


[1] Sieczkowski J. M., Zagadnienia projektowania konstrukcyjno – budowlanego zakładów przemysłowych, Oficyna Wyd. Polit. Wrocławskiej, Wrocław 2006

[2] Czarnecki W., Łączkowski A., Budownictwo przemysłowe, ATR Bydgoszcz 1982 [3] Kral L., Elementy budownictwa przemysłowego, PWN, Warszawa 1984 [4] Mielnik A., Budowlane konstrukcje przemysłowe, PWN, Warszawa 1975 [5] Włodarczyk W., Kowalski A., Pietrzak K., Projektowanie wybranych konstrukcji przemysłowych, Wyd. Polit.

Warszawskiej, Warszawa 1995 [6] Kwiatek J. (red.), Ochrona obiektów budowlanych na terenach górniczych, Wyd. GIG, Katowice 1998


[1] Lipiński J., Fundamenty pod maszyny, Arkady, Warszawa 1985 [2] Falkowski J., Konstrukcje wsporcze pod maszyny, WSI Koszalin 1995 [3] Ledwoń J., Golczyk M., Chłodnie kominowe i wentylatorowe, Arkady, Warszawa 1985 [4] Ledwoń J. A., Budownictwo na terenach górniczych, Arkady, Warszawa 1983 [5] Meller M., Pacek M., Kominy przemysłowe, Wyd. Polit. Koszalińskiej, Koszalin 2007 [6] EN 13084-1:2007 Free-standing chimneys – Part 1: General requirements EN 13084-2:2007 Free-standing chimneys – Part 2: Concrete chimneys









NAZWA PRZEDMIOTU KONSTRUKCJE MUROWE

SUBJECT TITLE MASONRY STRUCTURES





Budownictwo ogólne, Wytrzymałość materiałów, Konstrukcje metalowe, Konstrukcje żelbetowe,

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. JÓZEF M. GIGIEL

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. JÓZEF M. GIGIEL

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Zastosowanie konstrukcji murowych w budownictwie, rodzaje konstrukcji i zakresy ich stosowania. Układy konstrukcyjne w budynkach murowanych.

1

2. Własności elementów murowych, zaprawy, betonu wypełniającego, stali zbrojeniowej oraz muru. Trwałość murów.

2

3. Zasady obliczania konstrukcji murowych 1

4. Stan graniczny nośności murów niezbrojonych 3

5. W Stan graniczny nośności murów zbrojonych 3

6. Stan graniczny użytkowalności 2

7. Wymagania konstrukcyjne 3




1. Wydanie zadania: projekt konstrukcji wielokondygnacyjnego budynku murowanego. Omówienie zakresu ćwiczenia projektowego i warunków zaliczenia.

2

2. Wydzielenie z tkanki budynku układu konstrukcyjnego. 2

3. Zestawienie obciążeń na wybrany fragment muru: z dachu, stropów oraz od ciężaru ścian wyższych kondygnacji. Określenie kombinacji miarodajnych obciążeń.

4

4. Pełne obliczenia statyczne i wytrzymałościowe z zastosowaniem muru niezbrojonego i muru zbrojonego. Porównanie otrzymanych wyników.

22



Wykształcenie u studenta umiejętności: a) wydzielania z tkanki budynku elementów konstrukcji nośnej i dobór adekwatnych schematów statycznych, b) projektowania konstrukcji murowych z wykorzystaniem podręczników i norm projektowych,

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady - prezentacje multimedialne. Projekt - – rozwiązywanie przykładów na tablicy, konsultowanie postępów studenta w realizowaniu indywidualnego projektu.


Wykład – ocena na podstawie pisemnego kolokwium. Ćwiczenia projektowe – ocena ze sprawdzianu i ćwiczenia projektowego.


[1] Hoła J., Pietraszek P., Schabowicz k.: Obliczanie konstrukcji budynków wznoszonych tradycyjnie. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne. Wrocław 2009.

[2] Lewicki B. i inni: Rozszerzone podstawy naukowych ustaleń Eurokodu 6 „Projektowanie konstrukcji murowych. Komentarz badawczy do PN-EN-1996-1-1: 2008, PN-EN-1996-2:2008 i PN-EN-1996-3:2008, tom I i II. ITB, Warszawa 2008.

[3] Matysek P., Seruga T.: Konstrukcje murowe. Wydawnictwo PK, Kraków 2005.

[4] Praca zbiorowa Buczkowski W. i inni: Budownictwo ogólne, tom 4, Konstrukcje budynków (rozdz. 1 Budynki o konstrukcji murowej) Arkady, Warszawa 2009

[5] Normy przedmiotowe: PN-EN 1991, PN-EN-1996.


[1] Praca zbiorowa Lichołai L. i inni: Budownictwo ogólne, tom 3, Elementy budynków podstawy projektowania (rozdz. 2 Ogólne zasady kształtowania konstrukcji), Arkady, Warszawa 2008

[2] Małyszko L. Orłowicz R.: Konstrukcje murowe. Zarysowania i naprawy. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2000.

[3] Wykłady na temat konstrukcji murowych zawarte w materiałach konferencji „Warsztat pracy projektanta konstrukcji” Szczyrk 7-10 marca 2007.

[4] Informacja techniczna dostępna na stronach www producentów i dostawców ceramiki budowlanej oraz systemów izolacyjnych obiektów budowlanych.

[5] Ramm W.: Design of Masonry Structures According Eurocode 6,

www.pg.gda.pl/cure/docs/eurocodes/prof_ramm.pdf









NAZWA PRZEDMIOTU KONSTRUKCJE ZESPOLONE

SUBJECT TITLE COMPOSITE STRUCTURES





Wytrzymałość materiałów, oraz podstawowe informacje uzyskane w ramach semestru 5 z Konstrukcji metalowych 1 i Konstrukcji żelbetowych 1

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. JÓZEF M. GIGIEL

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. JÓZEF M. GIGIEL

SEMINARIUM


WYKŁAD


1.

Zasady pracy konstrukcji zespolonych: schematy obliczeniowe, założenia obliczeniowe, mechanizmy zniszczenia, parametry wytrzymałościowe materiałów elementów składowych, łączniki, stany graniczne.

4

2. Metody projektowania i wymiarowania płyt warstwowych lekkiej obudowy: nośność graniczna na zginanie, ścinanie, zasady i detale konstrukcyjne

3

3.

Metody projektowania i wymiarowania belek zespolonych betonowo-betonowych: nośność graniczna na zginanie, ścinanie, nośność łączników, sztywność, zasady i detale konstrukcyjne

4

4.

Metody projektowania i wymiarowania belek zespolonych stalowo-betonowych: nośność graniczna na zginanie, ścinanie, nośność łączników, sztywność, zasady i detale konstrukcyjne

4




1. Wydanie zadania: projekt konstrukcji wielokondygnacyjnego budynku. Omówienie zakresu ćwiczenia projektowego i warunków zaliczenia.

2

2. Wydzielenie z tkanki budynku układu konstrukcyjnego. 2

3. Zestawienie obciążeń na zadane elementy nośne: stropodachu, stropów i/lub ścian zewnętrznych. Określenie kombinacji miarodajnych obciążeń.

4

4. Obliczenia statyczne. Obliczenia SGN i SGU dla wybranego zespolonego elementu nośnego.

22



Zaznajomienie studenta z istotą współpracy elementów zespolonych. Poznanie i opanowanie podstawowych zasad współpracy betonu i stali w konstrukcjach zespolonych oraz pracy belek, płyt i słupów zespolonych oraz podstawowymi metodami projektowania elementów zespolonych betonowo-betonowych i betonowo-stalowych. Umiejętność wymiarowania i projektowania belek, płyt i słupów. Zrozumienie zasad pracy budynków wykonanych w konstrukcji zespolonej oraz sposobów kształtowania i wykonawstwa.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady - prezentacje multimedialne. Projekt - – rozwiązywanie przykładów na tablicy, konsultowanie postępów studenta w realizowaniu indywidualnego projektu.


Wykład – ocena na podstawie pisemnego kolokwium. Ćwiczenia projektowe – ocena ze sprawdzianu i ćwiczenia projektowego.


[1] Kubik J.: Mechanika konstrukcji warstwowych. Wydawnictwo TiT, Opole 1993.

[2] Kucharczuk W., Labocha S.: Konstrukcje zespolone stalowo-betonowe budynków. Arkady, Warszawa 2008.

[3] Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe cz. I i II, Arkady, Warszawa 2000.

[4] Żółtowski W.: Konstrukcje zespolone stal-tworzywo sztuczne, Politechnika Warszawska, Prace naukowe., z. 75. Warszawa 1982.

[5] Normy przedmiotowe: PN-EN-1990, PN-EN-1991, PN-EN-1996.


[1] Referaty zawarte w materiałach konferencji „Konstrukcje zespolone” tom VIII, Zielona Góra c 2008,

[2] Johnson R.P.: Composite Structures of Steel and Concrete: Beams, Slabs, Columns, and Frames for Buildings, 3rd Edition, Wiley-Blackwell, 2004.

[3] Markiewicz M.: Vademecum projektanta. Projektowanie budynków halowych. ARCHI-PLUS, Kraków 2004.




http://openlibrary.org/works/OL5627443W/Konstrukcje-zespolone-stal-tworzywo-sztuczne






NAZWA PRZEDMIOTU BUDOWNICTWO DREWNIANE

SUBJECT TITLE TIMBER STRUCTURES





MATERIAŁY BUDOWLANE, WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW, MECHANIKA BUDOWLI

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. ANDRZEJ MARYNOWICZ

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. ANDRZEJ MARYNOWICZ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Historia budownictwa drewnianego 1

2. Struktura, budowa i właściwości drewna 1

3. Drewno konstrukcyjne w budownictwie 1

4. Drewno klejone i kleje do drewna 1

5. Elementy z materiałów drewnopochodnych 1

6. Wymiarowanie konstrukcji drewnianych wg EC5 i PN cz.1 1

7. Wymiarowanie konstrukcji drewnianych wg EC5 i PN cz.2 1

8. Stany graniczne nośności elementów i połączeń 1

9. Stany graniczne użytkowalności elementów i połączeń 1

10. Płaskie i przestrzenne konstrukcje drewniane 1

11. Domy szkieletowe i stężenia budynków drewnianych 1

12. Budowle specjalne 1

13. Trwałość elementów drewnianych w środowiskach agresywnych 1

14. Bezpieczeństwo pożarowe konstrukcji drewnianych 1

15. Wzmacnianie i naprawy elementów drewnianych 1




1. Projekt drewnianego ustroju ramowego lub kratowego 16

2. Projekt konstrukcji przestrzennej 14



Poznanie podstaw zasad kształtowania i obliczania budowli drewnianych wg norm europejskich – Eurokod 5, oraz polskich. Opanowanie nowoczesnych technik projektowych opartych na programach obliczeniowych umożliwiających efektywną weryfikację drewnianej konstrukcji płaskiej i przestrzennej.

METODY DYDAKTYCZNE:

1. Prezentacje multimedialne 2. Programy komputerowe wspomagające projektowanie konstrukcji drewnianych (RM-Win, RM-Win-3D)


1. Wykład: egzamin, projekt: zaliczenie na ocenę 2. Pozytywne oceny z kolokwiów przejściowych


[1] Kotwica J.: Konstrukcje drewniane w budownictwie tradycyjnym, Arkady, Warszawa 2004 [2] Neuhaus H.: Budownictwo drewniane, PWT, Rzeszów 2006 [3] Rudziński L.: Konstrukcje drewniane. Naprawy, wzmocnienia, przykłady obliczeń, Pol. Święt., Kielce 2008


[1] Konstrukcje drewniane, Projekt Leonardo TEMTIS, Opole 2008 [2] Projektowanie konstrukcji drewnianych wg Eurokodu 5, Projekt Leonardo TEMTIS, Opole 2008









NAZWA PRZEDMIOTU METODY PRZYBLIŻONE W FIZYCE BUDOWLI

SUBJECT TITLE APPROXIMATE METHODS IN BUILDNIG PHYSICS

RODZAJ PRZEDMIOTU KIERUNKOWY OBIERALNY 7.B




Kurs matematyki, fizyki budowli z zakresu studiów I stopnia na kierunku budownictwo.

PROGRAM PRZEDMIOTU




WYKŁAD 15 DR INŻ. ZBIGNIEW PERKOWSKI

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INZ. ZBIGNIEW PERKOWSKI

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Ogólne ujęcie metody różnic skończonych (MRS) – wprowadzenie. 2

2. MRS w zakresie wybranych zagadnień jednowymiarowych fizyki budowli – obliczenia temperatury i wilgotności w stanach niestacjonarnych.

3

3. Problemy organizacji programów komputerowych MRS. Przykłady obliczeń. 3

4. Ogólne ujęcie metody elementu skończonego (MES) – wprowadzenie. 2

5. MES w zakresie wybranych zagadnień dwuwymiarowych fizyki budowli – obliczenia temperatury i wilgotności w stanach stacjonarnych.

2

6. Problemy organizacji programów komputerowych MES. Przykłady obliczeń. 3




1.

MRS w zakresie wybranych jednowymiarowych zagadnień fizyki budowli – obliczenia temperatury i wilgotności w stanach niestacjonarnych: omówienie ćwiczenia projektowego na przykładzie.

10

2. Prezentacja uzyskanych wyników na ocenę. 4

3.

MES w zakresie wybranych, dwuwymiarowych zagadnień fizyki budowli – obliczenia temperatury i wilgotności w stanach stacjonarnych: omówienie ćwiczenia projektowego na przykładzie.

10

4. Prezentacja uzyskanych wyników na ocenę. 4

5. Zaliczenie. 2



Zdobycie umiejętności posługiwania się podstawowymi metodami numerycznymi na przykładzie wybranych zagadnień z fizyki budowli przy zastosowaniu programów komputerowych. Rozwijanie umiejętności wykorzystania programowania w zadaniach inżynierskich.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady audytoryjne. Sporządzenie 2 ćwiczeń projektowych w zespołach 2-3 osobowych przy wykorzystaniu komputera i ich prezentacja na ocenę. Praca z programem Matlab.


Wykład: ocena końcowa na podstawie sprawdzianu ustnego. Ćwiczenie projektowe: ocena końcowa na podstawie średniej ocen z ćwiczeń projektowych.


[1] Zienkiewicz O. C., Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa, 1972. [2] Kącki E., Równania różniczkowe cząstkowe w zagadnieniach fizyki i techniki, WNT, Warszawa, 1992. [3] Kącki E., Małolepszy A., Romanowicz A., Metody numeryczne dla inżynierów, Wyższa Szkoła Informatyki w Łodzi, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Informatyki, Łódź, 2005.


[1] Borse Garold J. [i in.], Numerical methods with MATLAB : a resource for scientists and engineers, PWS-KENT Publ. Comp., XVI, Boston, 1997, [2] Bathe K.-J., Numerical methods in finite element analysis, Prentice-Hall, 1976.



............................................................................. .................................................………………… (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)







NAZWA PRZEDMIOTU PODSTAWY PROJEKTOWANIA DRÓG I MOSTÓW

SUBJECT TITLE BASIC DISIGN PROCESS OF ROADS AND BRIDGES





Wytrzymałość Materiałów, Mechanika Budowli, Teoria sprężystości

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR HAB. INŻ. LECHOSŁAW GRABOWSKI, PROF. PO

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. BEATA STANKIEWICZ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Projektowanie trasy drogowej z przejściem mostowym. 1

2. Studia i zakres dokumentacji projektowej. Dane terenowe do projektu. 1

3. Lokalizacja i kształtowanie trasy drogowej. 1

4. Kształt nasypów i wykopów. 1

5. Przepustowość dróg dwupasowych i dwukierunkowych. 1

6. Projektowanie konstrukcji drogowych. Nawierzchnie półsztywne i sztywne. 1

7. Projekt komunikacyjny obiektu mostowego. 1

8. Dojazdy do mostów, węzły przedmostowe. 1

9. Kształtowanie konstrukcji mostowych. 1

10. Ukształtowanie trasy przejścia mostowego w planie i w profilu. 1

11. Ukształtowanie przestrzeni podmostowej. 1

12. Podstawy metod budowy mostów. 1

13. Modele obliczeniowe i zasady wyznaczania sił wewnętrznych w elementach konstrukcyjnych mostów.

1

14. Zasady wymiarowania mostów. 1

15. Komputerowe wspomaganie projektowania. 1





1. Wydanie tematu ćwiczenia projektowego i omówienie jego zakresu. 2

2. Klasyfikacja dróg i dobór parametrów geometrycznych. 2

3. Klasyfikacja mostów, formy konstrukcyjne obiektów mostowych. 2

4. Trasowanie drogi w planie. 2

5. Układy obciążeń działających na drogowe obiekty mostowe. 2

6. Dobór konstrukcji drogi, rodzaje nawierzchni, wymagana nośność. 2

7. Modele obliczeniowe konstrukcji mostowych. 2

8. Zasady wyznaczania sił wewętrzynych w obliczeniach elementów mostów. 2

9. Zasady wymiarowania mostów. 2

10. System norm mostowych krajowych a system norm europejskich. 2

11. Prezentacja rysunkowa konstrukcji drogowej i mostowej. 2

12. Profile podłuże i poprzeczne drogi. 2

13. Przekrój podłużny i poprzeczny, widok z góry i z boku konstrukcji mostowej. 2

14. Różnorodne schematy statyczne przepraw mostowych. 2

15. Zaliczenie ćwiczenia projektowego. 2



Przekazanie podstaw wiedzy z zakresu inżynierii drogowo-mostowej, zachęcenie do wyboru specjalności IDM.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady i ćwiczenia projektowe - tablicowe wzbogacone prezentacjami multimedialnymi. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Wykład – zaliczenie końcowe, w formie pisemnej. Ćwiczenia projektowe – całosemestralny projekt.


[1] Madaj A., Wołowicki W.: Podstawy projektowania budowli mostowych. WKŁ, Warszawa 2003, [2] Piłat J., Radziszewski J.: Nawierzchnie bitumiczne. WKŁ, Warszawa 2007.


[1] Leonhardt F.: Podstawy budowy mostów. WKŁ, Warszawa 1982, [2] Madaj A., Wołowicki W.: Mosty betonowe. Wymiarowanie i konstruowanie. WKŁ, Warszawa 2002, [3] Grabowski L., Stankiewicz B.: Modernizacja nawierzchni drogowych i mostowych. Oficyna Wyd. Politechniki Opolskiej, Opole 2010, [4] Cable-Stayed Bridges. Freyssinet, October 1994, [5] Stankiewicz B., Kształtowanie kładek dla pieszych. Wyd. Nowik, Opole 2009.



............................................................................. ................................................. (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)

127







NAZWA PRZEDMIOTU KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA DRÓG

SUBJECT TITLE THE ELEMENTS OF COMPUTER PROJECT OF ROAD STRUCTURES





Komputerowe Wspomaganie Projektowania Konstrukcji, Mechanika Budowli, Teoria Sprężystości

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. BEATA STANKIEWICZ

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 30 DR INŻ. BEATA STANKIEWICZ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wykorzystanie programów numerycznych do projektowania dróg. 1

2. Charakterystyka elementów dróg i ulic. 1

3. Zasady kształtowania dróg. 1

4. Tworzenie bazy danych – parametrów drogowych do programu numerycznego. 1

5. Numeryczne mapy sytuacyjno – wysokościowe. 1

6. Możliwości programu InRoad. 1

7. Wytyczne projektowania według programu ISTRAM. 1

8. Kształtowanie i wymiarowanie ronda drogowego w oparciu o program numeryczny. 1

9. Projektowanie węzłów drogowych – symulacje rozwiązań. 1

10. Wizualizacje drogowych rozwiązań konstrukcyjnych. 1

11. Transfer danych pomiędzy programami numerycznymi wspomagającymi projektowanie. 1

12. Projektowanie dróg kołowych a projektowanie dróg kolejowych. 1

13. Europejskie zalecenia normowe w programach numerycznych. 1

14. Rozwój polskiej infrastruktury drogowej. 1

15. Wykorzystanie programów numerycznych do administrowania drogami. 1




1. Wydanie tematu ćwiczenia projektowego i omówienie jego zakresu. 2

2. Dobór parametrów drogi kołowej, analiza wytycznych w tym zakresie. 2

3. Obliczenia łuku poziomego. 2

4. Obliczenia dotyczące krzywej przejściowej. 2

5. Profil podłużny i poprzeczny drogi. 2

6. Promień łuku pionowego, wyznaczanie rampy drogowej. 2

7. Wyliczenie robót ziemnych. 2

8. Wstęp do projektowania dróg w oparciu o program numeryczny InRoad. 2

9. Wczytanie do programu mapy sytuacyjno-wysokościowej. 2

10. Wywołanie polskich zaleceń normowych w programie ISTRAM. 2

11. Tworzenie profilu podłużnego i poprzecznego drogi metodą numeryczną. 2

12. Transfer danych do programu AUTOCAD. 2

13. Porównanie wyników w projekcie zrealizowanym według tradycyjnych obliczeń i wyników numerycznych.

2

14. Możliwości wybranych programów numerycznych do projektowania dróg. 2

15. Zaliczenie ćwiczenia projektowego. 2



Zaznajomienie studenta z zasadami projektowania i wymiarowania dróg.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady i ćwiczenia projektowe oraz szkolenie z zakresu programu ISTRAM, FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

Wykład - zaliczenie na podstawie sprawdzianu pisemnego i ustnego. Ćwiczenia projektowe - zaliczenie na podstawie całosemestralnego ćwiczenia projektowego.


[1] Krystek R., Węzły drogowe i autostradowe. WKŁ, Warszawa 1998, [2] Kukiełka J., Szydło A., Projektowanie i budowa dróg. Zagadnienia wybrane, WKŁ, Warszawa 1986, [3] Instrukcja projektowania małych rond. GDDP, Warszawa 1996, [4] Rozporządzenie MTiGM z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny

odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 43 z 14 maja 1999 r.), [5] Wytyczne projektowania ulic. GDDP, Warszawa 1992, [6] Wytyczne projektowania dróg I i II klasy technicznej (autostrady i drogi ekspresowe), WPD-1.

GDDP, Warszawa 1995, [7] Wytyczne projektowania dróg III, IV i V klasy techn., WPD-2. GDDP, Warszawa 1995, [8] Wytyczne projektowania dróg VI i VII klasy technicznej, WPD-3. GDDP, Warszawa 1995



......................................................................... ............................................. (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)


Karta Opisu Przedmiotu




NAZWA PRZEDMIOTU KOSZTORYSOWANIE I SPECYFIKACJE TECHNICZNE

SUBJECT TITLE COST ESTIMATE AND TECHNICAL SPECYFICATION





Budownictwo ogólne, materiały budowlane

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Dokumentacja kosztorysowa w procesie inwestycyjnym 1

2. Normowanie w budownictwie 1

3. Kosztorysy budowlane: rodzaje, podstawy kosztorysowania 1

4. Ogólne zasady wykonywania przedmiarów i obmiarów 1

5. Obmiar na podstawie dokumentacji inwentaryzacyjnej 1

6.

Przedmiarowanie podstawowych robót i elementów budowlanych: roboty ziemne, konstrukcje betonowe i żelbetowe monolityczne, konstrukcje prefabrykowane, konstrukcje murowe, konstrukcje stalowe, drewniane konstrukcje dachowe wraz z pokryciami, roboty wykończeniowe (tynkowanie, malowanie, prace okładzinowe oraz posadzkowe)

5

7. Przedmiarowanie robót instalacyjnych 1

8. Metody kosztorysowania, wspomaganie komputerową techniką obliczeniową 1

9. Rodzaje i metody wyceny inwestycji 1

10. Wycena prac projektowych. Podstawy formalno prawne sporządzania specyfikacji technicznych

1

11. Zakres i sposoby sporządzania specyfikacji technicznych 1




1. Zajęcia organizacyjne, omówienie warunków zaliczenia, zakresu i formy realizowanego projektu.

2

2. Przygotowanie dokumentacji projektowej wybranego budynku jednorodzinnego 3

3. Opracowanie opisu technicznego, wykonanie zestawienia żelbetowych elementów prefabrykowanych, stali zbrojeniowej, drewnianych elementów więźby dachowej.

3

4. Sporządzenie obmiarów z podziałem na poszczególne technologiczne fazy budowy 3

5. Wykonanie kosztorysu dla wybranych elementów ciągu technologicznego z użyciem programu NORMA

3

6. Oddanie gotowych prac. Wykonanie korekty dokumentacji. 1



Zapoznanie się ze strukturą kosztów w budownictwie oraz podstawowymi pojęcia w kalkulacji cen robót budowlanych. Prowadzenie wyceny inwestycji zarówno na etapie Założeń Techniczno Ekonomicznych jak i Projektu Technicznego. Przedstawienie metod wyceny prac projektowych, przedmiarowanie robót budowlanych, kalkulacji składników kosztów robót budowlanych, metod kosztorysowania. Omówienie roli kosztorysów budowlanych na etapie przetargów i zasad sporządzania kosztorysów z uwzględnieniem bazy normatywnej i cenowej. Podstawy specyfikacji technicznych

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady prowadzone w formie tradycyjnej. Projekt - tradycyjne


Wykład – ocena końcowa uzyskana na podstawie kolokwium.

Projekt - zaliczenie na podstawie całosemestralnego ćwiczenia projektowego LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Smoktunowicz E.: Kosztorysowanie obiektów i robót budowlanych. POLcen, Warszawa 2001 [2] Van Helden J. B.: Elementary cost analysis of building ventures. Mc-Grav Hill, New York 2004 [3] Kowalczyk Z., Zabielski J.: Kosztorysowanie i normowanie w budownictwie . Wydawnictwo: WSiP, wyd. I,

2005r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Ustawa o cenach z dnia 5 lipca 2001 r. Dziennik Ustaw nr 97, poz. 1050 wprowadzająca z dniem 12 grudnia 2001 r. zmiany w obowiązujących przepisach w sprawie kosztorysowania budowlanego.

[2] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym (Dziennik Ustaw 2004 nr 130, poz. 1389) obowiązujące od 24 czerwca 2004 r.

[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno – użytkowego. Dziennik Ustaw nr 202 poz. 2072

*) niewłaściwe przekreślić – zgodnie z arkuszem planu studiów, **) podać wybrane nazwy przedmiotów stanowiących wprowadzenie/uzupełnienie do przedmiotu opisywanego, oraz zakres wiadomości/umiejętności/kompetencji jakie powinien posiadać student przed rozpoczęciem nauki tego przedmiotu; ............................................................................. ................................................. (Kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony: (Dziekan Wydziału …………………: pieczęć/podpis) pieczęć/podpis)





RODZAJ STUDIÓW STACJONARNE ISTOPNIA

NAZWA PRZEDMIOTU PROBLEMY BHP I BIOZ NA BUDOWIE

SUBJECT TITLE PROBLEMS OF OSH AND OSHA STANDARDS ON STRUCTURE





Budownictwo ogólne, Materiały budowlane, Technologia i organizacja robót budowlanych.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Podstawowe obowiązki i odpowiedzialność pracodawcy oraz prawa i obowiązki pracownika w dziedzinie BHP.

1

2. Budowa, przebudowa obiektu budowlanego z przeznaczeniem na pomieszczenia pracy. 1

3. Wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące maszyn i urządzeń technicznych. 1

4. Stosowanie czynników i procesów pracy szczególnie niebezpiecznych dla życia. Prace stwarzające szczególne zagrożenia. Prace wykonywane przez co najmniej dwie osoby.

1

5. Prace na wysokości (rusztowania, drabiny itp., praca w podparciu), zasady postępowania. 1

6. Prace ziemne. Roboty podziemne. Prace murarskie, tynkarskie, ciesielskie. 1

7. Wykonywanie elementów żelbetowych, prace zbrojarskie. 1

8. Prace malarskie, antykorozyjne, czyszczenie powierzchni, malowanie natryskowe. 1

9. Prace montażowe konstrukcji stalowych i prefabrykowanych. Prace spawalnicze. 1

10. Prace rozbiórkowe, z użyciem materiałów wybuchowych. Usuwanie azbestu. 1

11. Plan BiOZ. Prace w budownictwie wymagające szczególnej sprawności psychofizycznej. 1

12. Profilaktyczna ochrona zdrowia. Wypadki i choroby zawodowe. 1

13. Szkolenia pracowników w zakresie BHP i wymagania kwalifikacyjne. 1

14. Dostarczanie pracownikom środków ochrony indywidualnej, odzieży, itp. Kolokwium. 1

15. Repetytorium. 1




1. Opracowanie planu BiOZ dla projektowanego budynku 8

2. Opracowanie planu BiOZ dla budynku remontowanego lub poddawanego rozbiórce (temat do wyboru)

7



Zaznajomienie studenta z prawami i obowiązkami w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy osób pracujących w budownictwie. Przedstawienie zasad bhp obowiązujących w budownictwie.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykłady prowadzone z użyciem rzutnika pisma. Projekt .


Zaliczenie na ocenę na podstawie końcowego kolokwium pisemnego.


[1] Abramowski M.: BHP 2009. Podręczny zbiór przepisów. Beck Info Biznes, Warszawa 2009. [2] Rączkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Gdańsk 2008. [3] Wieczorek.Z.: Budownictwo. Wymagania bezpieczeństwa pracy. PIP GIP, Warszawa, 2008. [4] Wieczorek.Z.: Bezpieczeństwo i higiena pracy. Poradnik dla pracodawcy. PIP GIP, Warszawa, 2008.


[1] Taczanowska T., Jaśkowski P.: Ergonomia w budownictwie. Wyd.Uczelniane Pol. Lubelskiej, Lublin, 1998. [2] Reese Ch.D., Eidson J.V.: Handbook of OSHA Construction Safety and Health. CRC Press, Taylor & Francis

Group, 2006.










NAZWA PRZEDMIOTU OCHRONA ŚRODOWISKA W BUDOWNICTWIE

SUBJECT TITLE ENVIRONMENT PROTECTION IN CIVIL ENGINEERING



II 2 ZALICZENIE NA OCENĘ 54.a


Podstawowe wiadomości z zakresu: fizyki, chemii budowlanej, ochrony środowiska, budownictwa ogólnego, geologii.

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD 15 DR INŻ. DAMIAN BĘBEN, DR INŻ. JANUSZ UKLEJA

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR INŻ. DAMIAN BĘBEN, DR INŻ. JANUSZ UKLEJA

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Wprowadzenie w problematykę ochrony środowiska w budownictwie. 1

2. Europejska sieć ekologiczna NATURA 2000. 2

3. Hałas wokół tras komunikacyjnych. 2

4. Zanieczyszczenia i ochrona powietrza wokół tras komunikacyjnych. 2

5. Przejścia dla zwierząt jako skuteczna metoda ochrony dzikich zwierząt. 2

6. Zanieczyszczenia wód i gruntów wywołane eksploatacją tras komunikacyjnych. 2

7. Opracowania środowiskowe dla budowli komunikacyjnych. 1

8. Wysypiska odpadów komunalnych. 2

9. Obecne problemy i przyszłość ochrony środowiska w budownictwie inżynieryjnym. 1




1. Projekt przejścia dla zwierząt. 5

2. Projekt zabezpieczenia wysypiska odpadów komunalnych. 5

3. Projekt ekranu akustycznego. 5



1. Zapoznanie się przez studentów z zagadnieniami ochrony środowiska w budownictwie.

2. Wykonanie projektów wybranych obiektów związanych z ochroną środowiska. METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład – prezentacja za pomocą rzutnika multimedialnego. Projekt – wykonanie projektów przez studentów w oparciu o zadane założenia.

FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie wykładu na ocenę na podstawie oceny z kolokwium zaliczeniowego. Zaliczenie projektu na postawie ocen cząstkowych z poszczególnych projektów.


[1] Bęben D.: Ochrona środowiska w budownictwie komunikacyjnym. Wydawnictwo Politechniki Opolskiej, Opole, 2009

[2] Anigacz W., Zakowicz E.: Ochrona środowiska, Wydawnictwo Politechniki Opolskiej, Opole 2003 [3] Salvato J.A., Nemerow N.L, Agardy F.J.: Environmental Engineering (5th Edition). John Wiley&Sons, 2003

[4] Hester R.E., Harrison R.M. (editors). Transport and the Environment. Royal Society of


[1] Richling K. R.: Ekologia krajobrazu, PWN, Warszawa 1994, [2] Pawlaczyk-Szpilowa M.: Biologia i ekologia, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1993









NAZWA PRZEDMIOTU METROLOGIA W BUDOWNICTWIE

SUBJECT TITLE METROLOGY IN CIVIL ENGINEERING



II 2 ZALICZENIE NA OCENĘ 54.b


Podstawowe wiadomości z zakresu: fizyki (optyka, autokolimacja, fale elektromagnetyczne), geometrii analitycznej, geometrii wykreślnej (rzut środkowy).

PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE



ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT 15 DR HAB. INŻ. WOJCIECH ANIGACZ

SEMINARIUM


WYKŁAD


1. Systemy informacji o terenie (sit). 1

2. Geodezyjna obsługa wybranych inwestycji (hale, kominy, chłodnie kominowe, budownictwo jednorodzinne, drogi, mosty, jezdnie suwnicowe)

4

3. Pomiar i tyczenie urządzeń podziemnego uzbrojenia terenu. 1

4. Specjalne techniki pomiarowe. 2

5. Fotogrametria. Teledetekcja. Skanery przestrzeni. 2

6. Sposoby opracowania i przedstawiania wyników pomiarów geodezyjnych z wykorzystaniem dostępnego oprogramowania.

2

7. Pomiar budowli zabytkowych. 1

8. Pomiary osiadań obiektów budowlanych. 1

9. Prawo geodezyjne, normy instrukcje i wytyczne. 0,5

10. Elektroniczne techniki pomiarowe. 0,5




1. Zaprojektowanie i wyniesienie w teren osnowy pomiarowej dla domu jednorodzinnego. 4

2. Zaprojektowanie i wyniesienie w teren punktu o zadanej wysokości. 2

3. Przedstawienie tolerancji wymiarowych w budownictwie na podstawie wymagań norm PN-ISO i PN-EN dla wybranych obiektów.

5

4. Pomiar przemieszczeń wybranej konstrukcji inżynierskiej. 4



Zdobycie umiejętności: korzystania z systemu informacji o terenie, stosowania specjalnych technik pomiarowych, opracowania i przedstawiania wyników pomiarów geodezyjnych różnymi technikami, przestrzegania prawa geodezyjnego i budowlanego.

METODY DYDAKTYCZNE:

Wykład prowadzony z wykorzystaniem technik multimedialnych. Na ćwiczeniach zapoznanie się i samodzielne wykonanie prac w terenie i laboratorium.


Wykład – zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium zaliczeniowego. Projektowanie – zaliczenie na ocenę na postawie wykonanych ćwiczeń projektowych.


[1] Anigacz W.: Geodezja inżynieryjna. Wybrane zagadnienia. Wyznaczenie odchylenia osi komina od pionu, Studia i monografie, z. 226. Oficyna Wydawnicza Politechniki Opolskiej, Opole 2008, ISSN 1429-6063.

[2] Anigacz W.: Modyfikacja geodezyjnych metod projektowania rektyfikacji jezdni podsuwnicowych, Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu, Studia i Monografie, z. 57, ISSN 0239-5991, Opole 1992.

[3] Lamparski J., Świątek K.: GPS w praktyce geodezyjnej, Gall, Katowice 2007. [4] Osada E.: Geodezja, Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.


[1] Anderson J.M., Mikhail E.M.: Surveying theory and practice, McGraw Hill, Seventh edition, New York 1998, ISBN 0-07-015914-9, 526.9-dc21.

[2] Bannister A., Baker R.: Solving problems in surveying, A Pitman International Text, Second edition, Longan Scientific and Technical, Essex 1994, ISBN 0-582-23644-4.

[3] Kavanagh B. F.: Surveying with construction applications, Pearson Prentice, Hall, Upper Saddle River, New Jersey Columbus, Ohio 2004, Fifth edition.









NAZWA PRZEDMIOTU SEMINARIUM DYPLOMOWE

SUBJECT TITLE DIPLOMA SEMINAR



VII 3 ZALICZENIE NA OCENĘ) 55


PROGRAM PRZEDMIOTU


ZAJĘĆ W SEMESTRZE


WYKŁAD

ĆWICZENIA

LABORATORIUM

PROJEKT

SEMINARIUM 30

DR HAB. INŻ. LECHOSŁAW GRABOWSKI, PROF. PO PROF. DR HAB. STEFANIA GRZESZCZYK

DR HAB. INŻ. ARCH. PIOTR OBRACAJ, PROF. PO PROF. DR HAB. INŻ. JERZY WYRWAŁ

PROF. DR HAB. INŻ. ZBIGNIEW ZEMBATY DR HAB. INŻ. JAN ŻMUDA, PROF. PO

SEMINARIUM


1. Metodyka pracy przy wykonaniu pracy dyplomowej 2

2. Prezentacja i dyskusja tematyki prac dyplomowych uczestników seminarium 14

3. Prezentacja finalnych rozwiązań problemów będących przedmiotem prac dyplomowych 12

4. Sztuka prezentacji efektów końcowych pracy dyplomowej 2



Wykształcenie u studenta umiejętności myślenia analitycznego i syntetycznego. Wsparcie prób samodzielnego rozwiązywania problemów złożonych..

METODY DYDAKTYCZNE:

Prezentacja rozwiązań problemów i czynny udział w dyskusji uczestników seminarium pod opieką doświadczonego profesora.


Ocena postępów pracy studenta w zakresie pracy dyplomowej na podstawie jej etapów i czynnego udziału studenta w dyskusji prezentowanych zagadnień.


Zgodna z tematyką prac dyplomowych realizowanych w ramach specjalności dyplomowania. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

Zgodna z tematyką prac dyplomowych realizowanych w ramach specjalności dyplomowania.




POLITECHNIKA OPOLSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA · I. USTALENIA OGÓLNE Studia kończą się nadaniem...

Documents

Transcript of POLITECHNIKA OPOLSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA · I. USTALENIA OGÓLNE Studia kończą się nadaniem...