POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA · 2018. 10. 3. · Przekazanie studentom podstawowej wiedzy o...

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Bez specjalności

Cykl: 2017/2018LTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: ISemestr: II

Karta opisu przedmiotu

Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Materiały niemetalowe0 0 15 0 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

Przekazanie studentom podstawowej wiedzy o właściwościach i zastosowaniu różnych materiałów niemetalowych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie badań materiałów niemetalowych.

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.

Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej oraz podstawowych technik wytwarzania.

Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych.

Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.

Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.

Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.

Treści programowe - Laboratoria

Podział i identyfikacja tworzyw polimerowych

Badania struktury tworzyw polimerowych

Badanie właściwości mechanicznych tworzyw polimerowych: wytrzymałość na rozciąganie, moduł Younga.

Badanie właściwości mechanicznych tworzyw polimerowych: twardość, udarność,

Badanie wskaźnika szybkości płynięcia

Wyznaczanie gęstości materiałów niemetalowych i ich koloru oraz połysku

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA

R. Sikora: Tworzywa wielkocząsteczkowe. Rodzaje, właściwości i struktura. Politechnika Lubelska, 1991.

2017/2018L -> N -> I st. -> Mechanika i budowa maszyn

Data wygenerowania dokumentu: 2018-10-03 strona: 1 z 2

J. Koszkul: Polipropylen i jego kompozyty. Politechnika Częstochowska, 1997.

J. Koszkul: Materiały niemetalowe. Politechnika Częstochowska, 1995.

J. Koszkul: Materiały polimerowe. Politechnika Częstochowska, 1999.

D. Żuchowska: Polimery konstrukcyjne. WNT Warszawa 1995.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metaloznawstwo i obróbka cieplna0 0 18 0 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawami nauki o materiałach metalowych: budową, własnościami, wytwarzaniem oraz zastosowaniem.

C2. Nabycie praktycznych umiejętności przez studentów posługiwaniem się układami równowagi fazowej, przygotowywanie zgładów

metalograficznych.

C3. Nabycie wiedzy i umiejętności przez studentów z zakresu przeprowadzania badań z podstaw wytrzymałości materiałów oraz

interpretowania wyników.


1. Wiedza z zakresu chemii i fizyki.

2. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.

4. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 5. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.

5. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.


Budowa układu żelazo-węgiel . Praktyczne posługiwanie się układem

Preparatyka zgładów metalograficznych oraz badania makroskopowe

Obserwacja mikroskopowa zgładów metalograficznych stali i stopów metali nieżelaznych

Rozpoznawanie oznaczeń stali wg aktualnych norm

Obróbka cieplna

Badanie właściwości stali i stopów metali nieżelaznych;




1. L. A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Wyd. WNT, Warszawa 2006

2. L. A. Dobrzański, Metalowe materiały inżynierskie, Wyd. WNT, Warszawa 2004

3. L. A. Dobrzański, Metaloznawstwo opisowe stopów metali nieżelaznych, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2008

4. M. F. Ashby, Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, Wyd. WNT, Warszawa 1998

5. Karol Przybyłowicz, Metaloznawstwo, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne WNT, 2007



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszyn + EnergetykaSpecjalność:Bez specjalności



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Elektrotechnika I18 18 0 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C.1 Zapoznanie studentów z metodami i sposobami analizy wybranych obwodów elektrycznych.

C.2 Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie analizy podstawowych obwodów elektrycznych prądu stałego i

przemiennego.


1. Wiedza z zakresu fizyki na poziomie szkoły średniej.

2. Wiedza z zakresu analizy matematycznej z uwzględnieniem rachunku różniczkowego i operatorowego.


4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji.

5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.


Treści programowe - Wykład

W 1 - Pojęcia podstawowe obwodów elektrycznych. Podstawowe prawa obwodów elektrycznych prądu stałego.

W 2 – Podzespoły bierne i ich łączenie. Moc i energia prądu stałego.

W 3 – Źródła napięcia i prądu stałego. Metody rozwiązywania obwodów prądu stałego.

W 4 – Analiza stanów przejściowych w obwodach prądu stałego.

W 5 – Obwody prądu przemiennego. Metody analizy obwodów w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym.

W 6 – Moc i energia w obwodach RLC przy przebiegach sinusoidalnych. Kompensacja mocy biernej.

W 7 – Obwody ze sprzężeniami magnetycznymi. Źródła napięcia i prądu przemiennego.

W 8 – Układy prądu przemiennego trójfazowego.

W 9 - Transformatory jedno i trójfazowe.

2017/2018L -> N -> I st. -> Mechanika i budowa maszyn + Energetyka


Treści programowe - Ćwiczenia

C 1 - Obliczanie rezystancji, pojemności i indukcyjności zastepczej obwodów elektrycznych.

C 2 - Prawo Ohma, Kirchhoffa, twierdzenie Thevenina, Nortona w obwodach prądu stałego.

C 3 - Rozwiazywanie obwodów prądu stałego metodami oczkowymi i węzłowymi.

C 4 – Analiza stanów przejściowych w obwodach prądu stałego.

C 5, 6, 7 – Rozwiazywanie obwodów prądu przemiennego.

C 8 – Moc i energia w obwodach prądu przemiennego. Kompensacja mocy biernej.

C 9 – Układy prądu przemiennego trójfazowego.


1. Hemprowicz P., Kiełsznia R., Piłatowicz A., Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT, Warszawa 2013

2. Bolkowski S., Elektrotechnika, WSzP 2005.

3. Piątek Z., Kubit J., Pasko M.: Elektrotechnika ogólna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1999

4. Majerowska Z., Majerowski A., Elektrotechnika ogólna w zadaniach, PWN 1999

5. Markiewicz A., Zbiór zadań z elektrotechniki, WSiP 2014

6. Lindner H., Zbiór zadań z elektrotechniki, COSiW SEP, Warszawa 2004

7. Doległo M, Podstawy elektrotechniki i elektroniki, WKiŁ, Warszawa






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Matematyka II18 18 0 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z algebry liniowej i geometrii analitycznej.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności rozwiązywania zadań z zakresu treści prezentowanych na wykładach.

C3. Wskazanie zastosowań wykładanej teorii w wybranych zagadnieniach fizyki i techniki.


1. Wiedza z zakresu podstaw matematyki na poziomie kursu podstawowego w szkole ponadgimnazjalnej.

2. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania prostych zadań.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w szczególności z podręczników oraz zbiorów zadań (w wersji drukowanej i

elektronicznej).

4. Umiejętność pracy samodzielnej oraz w grupie.


W1, W2. Liczby zespolone - podstawowe definicje, własności i twierdzenia, postać algebraiczna i trygonometryczna liczby zespolonej,

działania na liczbach zespolonych w postaci algebraicznej i trygonometrycznej, potęgowanie liczb zespolonych, pierwiastkowanie liczb

zespolonych, interpretacja geometryczna liczb zespolonych, równania zespolone

W3, W4. Macierze i wyznaczniki - podstawowe definicje, własności i twierdzenia, działania na macierzach, definicja wyznacznika, rozwinięcie

Laplace’a, reguły obliczania wyznaczników, własności wyznaczników, macierz odwrotna, równania macierzowe

W5. Układy równań liniowych - podstawowe określenia, układy Cramera, metoda macierzy odwrotnej rozwiązywania układów równań,

metoda eliminacji Gaussa.

W6, W. 7 Rachunek wektorowy w R3 - podstawowe określenia, działania na wektorach i ich własności, wektory liniowo zależne i niezależne,

iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany i ich interpretacja geometryczna

W8, W9. Płaszczyzna i prosta w R3




C1, C2. Działania na liczbach zespolonych w różnych postaciach, rozwiązywanie równań w dziedzinie zespolonej. Interpretacja geometryczna

liczb zespolonych.

C3, C4. Działania na macierzach. Obliczanie wyznaczników dowolnego stopnia, macierz odwrotna. Równania macierzowe.

C5. Rozwiązywanie układów równań liniowych z zastosowaniem twierdzeń Cramera ioraz metody eliminacji Gaussa.

C6, C7. Działania na wektorach. Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Interpretacja geometryczna.

C8. Równania płaszczyzny i prostej w przestrzeni R3, badanie wzajemnego położenia punktów, prostych i płaszczyzn

C9. Kolokwium


1. Jurlewicz T., Skoczylas Z.: Algebra liniowa cz. I., Definicje twierdzenia, wzory, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław

2. Jurlewicz T., Skoczylas Z.: Algebra liniowa cz. I., Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław

3. Leitner R., Matuszewski W., Rojek Z.: Zadania z matematyki wyższej. Wyd. Nauk.-Techniczne, Warszawa

4. Stankiewicz W.: Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika18 18 0 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

Przekazanie studentom wiedzy z zakresu mechaniki.

Opanowanie przez studentów umiejętności przygotowania schematów konstrukcji prętowych, identyfikowanie układów statycznie

wyznaczalnych i przesztywnionych.

Umiejętność budowania przez studentów układów równań równowagi, poznanie zasad obliczania reakcji więzów w układach belkowych,

ramowych i kratowych oraz metod rozwiązywania układów kratowych.


Podstawowa wiedza z zakresy matematyki.

Podstawowa wiedza z zakresy fizyki.



Podstawowe wiadomości z rachunku wektorowego. Rzut wektora w kartezjańskim układzie współrzędnych. Sumowanie i mnożenie wektorów.

Równowaga układów sił zbieżnych. Zastosowanie twierdzenia o równowadze trzech sił.

Moment siły względem punktu i osi. Analityczne warunki równowagi dowolnego płaskiego układu sił.

Obciążenie ciągłe. Wyznaczanie reakcji w belkach.

Tarcie. Równowaga sił z uwzględnieniem sił tarcia.

Wyznaczanie reakcji w ramach.

Rozwiązywanie ustrojów złożonych (belki i ramy z przegubem).

Rozwiązywanie kratownic płaskich.



Wyznaczanie środków ciężkości figur płaskich i brył przestrzennych.


Leyko J.; Mechanika ogólna, T. 1.- Statyka i kinematyka, Warszawa PWN.

Misiak J.; Mechanika techniczna, T.1.-Statyka i wytrzymałość materiałów,T.2.-Kinematyka i dynamika, Warszawa WNT.

Niezgodziński T.; Mechanika ogólna, Warszawa PWN.

Skalmierski B.; Mechanika, Warszawa PWN.

Osiński Z.; Mechanika ogólna, Warszawa PWN.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Organizacja i zarządzanie9 18 0 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Wprowadzenie studentów w problematykę współczesnych organizacji i zarządzania nimi, z podkreśleniem społecznego, ekonomicznego i

kulturowego kontekstu.

C2. Przekazanie studentom wiedzy na temat procesu zarządzania oraz zasad i funkcji zarządzania.

C3. Zapoznanie studentów z koncepcjami i metodami zarządzania organizacjami.


1. Znajomość podstawowych zagadnień społeczno-gospodarczych.

2. Umiejętność samodzielnego poszerzania wiedzy.


W 1 – Organizacja, zarządzanie - podstawowe pojęcia i definicje. Proces zarządzania.

W 2 – Ewolucja teorii organizacji i zarządzania. Nurty i szkoły w nauce organizacji i zarządzaniu.

W 3 – Planowanie. Proces planowania. Rodzaje planów. Podejmowanie decyzji.

W 4 – Organizowanie. Kształtowanie struktur organizacyjnych. Statyczne zasady projektowania organizacji.

W 5 – Organizowanie. Sytuacyjne podejście do projektowania organizacji. Zarządzanie zmianą.

W 6 – Podstawy zarządzania zasobami ludzkimi Cele i zakres. Planowanie zasobów ludzkich. Motywowanie.

W 7 – Przywództwo. Style przywództwa. Wpływ. Władza. Zachowania polityczne w organizacjach.

W 8 – Kontrolowanie w organizacjach. Formy i etapy kontroli.

W 9 – Zarządzanie jakością. Współczesne wyzwania zarządzania.


C 1, 2 – Otoczenie organizacji. Struktura otoczenia. Analiza otoczenia konkurencyjnego.



C 3, 4 – Globalny kontekst zarządzania.

C 5, 6 – Etyczny i społeczny kontekst zarządzania. Etyka w miejscu pracy.

C 7, 8 – Narzędzia zarządzania służące do planowania i podejmowania decyzji - I

C 9, 10 – Narzędzia zarządzania służące do planowania i podejmowania decyzji - II

C 11, 12 – Narzędzia zarządzania służące do planowania i podejmowania decyzji - III

C 13, 14 – Podstawy analizy finansowej organizacji. Bilans.

C 15, 16 – Kultura organizacyjna. Zarządzanie kulturową różnorodnością w organizacjach.

C 17, 18 – Komunikowanie się w organizacjach. Formy komunikacji. Zarządzanie komunikowaniem.


1. Griffin R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Warszawa 2007.

2. Armstrong M.: Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2003.

3. Strużycki M. (red.): Podstawy zarządzania przedsiębiorstwem, Oficyna Wyd. SGH, Warszawa 2004.

4. Wasilewski L.: Podstawy zarządzania jakością, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania, Warszawa 1998.

5. Drucker P.F.: Zarządzanie w XXI wieku, Muza S.A., Warszawa 2000.

6. Kodeks Pracy, Kodeks Cywilny, Kodeks Spółek Handlowych i inne akty prawne

7. Czasopisma: „Przegląd organizacji”, „Zarządzanie na świecie”.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy programowania9 0 27 0 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

1. Przekazanie studentom wiedzy z zakresu podstaw programowania.

2. Zapoznanie studentów z pojęciem algorytmu, podstawowymi konstrukcjami programistycznymi, podstawowymi strukturami danych i

wykonywanymi na nich operacjami, metodami weryfikacji poprawności

3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie czytania ze zrozumieniem programów zapisanych w języku

programowania imperatywnego, symbolicznego wykonywania prostych programów celem ich weryfikacji; pisania i uruchamiania prostych

programów o rozmiarze rzędu 100 wierszy kodu.


1. Wiedza z matematyki z zakresu analizy matematycznej, algebry, logiki.

2. Wiedza z elektrotechniki z zakresu teorii obwodów

3. Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.

4. Umiejętność sporządzenia prezentacji wyników

5. Umiejętność obsługi komputera oraz korzystania ze źródeł literaturowych i zasobów internetowych



L 1 2 – Pojęcie algorytmu - stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych w zakresie wykorzystywania pojęcia algorytmu w

rozwiązywaniu zadań

L 3 4 – Podstawowe konstrukcje programistyczne - stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych w zakresie wykorzystywania

podstawowych konstrukcji programistycznych w rozwiązywaniu zadań 3

L 5 6 – Implementacje algorytmów w językach programowania - stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych w zakresie



implementacji algorytmów w językach programowania 4

L 7 8 9 – Podstawowe struktury danych i wykonywane na nich operacje - stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych w zakresie

wykorzystywania podstawowych struktur danych i wykonywanych na nich operacji w rozwiązywaniu zadań 6

L 10 11 12– Dynamiczny przydział pamięci – stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych w zakresie dynamicznego przydziału

pamięci w rozwiązywaniu zadań 4

L 13 14 15 – Rekurencja i jej implementacja w językach wysokiego poziomu - stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych w zakresie

wykorzystywania rekurencji i jej implementacji w językach wysokiego poziomu w rozwiązywaniu zadań 4

L 16 17 18 – Metody weryfikacji poprawności programów - stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych w zakresie wykorzystywania

metod weryfikacji poprawności programów w rozwiązywaniu zadań 3


1. Alfred V. Aho, John E. Hopcroft, Jeffrey D. Ullman.: Algorytmy i struktury danych. Wyd. Helion, Gliwice 2003

2. Cantu M.: Delphi 7. Praktyka programowania T 1 i 2. Mikom. Warszawa 2004

3. David Harel.: Rzecz o istocie informatyki. Wyd. WNT, Warszawa 2001

4. Grębosz J.: Pasja C++. Edition 2000. Kraków 2010

5. Lis M.: C# Praktyczny kurs. Wyd. Helion, Gliwice 2007

6. Maciążek M., Pasierbek A.: Algorytmy numeryczne w Delphi. Helion. Gliwice 2005

7. Mysior M.: Pascal, Delphi..., a może Lazarus. Ćwiczenia. EscapeMagazine.pl. Polska 2013

8. Niclaus Wirth.: Algorytmy + struktury danych = programy. Wyd. WNT, Warszawa 2004

9. Nieszporek T., Piotrowski A.: Języki Programowania DELPHI Tom I. WPCz. Częstochowa 2008

10. Piotr Wróblewski.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Wyd. Helion, Gliwice 2009

11. Snarska A.: Ćwiczenia z… Delphi 3.0, 4.0, 5.0. Mikom. Warszawa 2000

12. Solis D.: Illustrated C# 2008. Wyd. Apress, London 2008

13. Stroustrup B.: J ęzyk C++ Kompendium wiedzy. Helion. Gliwice 2008

14. Troelsen A.: Język C# 2008 I platforma .NET3.5, Wyd. PWN, Warszawa 2009




Cykl: 2017/2018LTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IISemestr: IV


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Inżynieria wytwarzania II - przetwórstwo polimerów15 0 15 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami przetwórstwa polimerów.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru i projektowania podstawowych parametrów wybranych procesów.



Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń.

Umiejętność doboru parametrów i wiedza z zakresu przetwórstwa polimerów.





Podstawy przetwórstwa tworzyw polimerowych.

Klasyfikacja metod przetwórstwa.

Metody przetwórstwa fizyczno-chemicznego I-go rodzaju: spawanie, zgrzewanie, porowanie, rozdzielanie cieplne.

Metody przetwórstwa fizyczno-chemicznego II-go rodzaju: wytłaczanie i wytłaczanie z rozdmuchiwaniem.

Wtryskiwanie. Odmiany wtryskiwania.

Prasowanie, laminowanie.


Spajanie i rozdzielanie cieplne tworzyw.

Proces wtryskiwania.



Proces wytłaczania i wytłaczana z rozdmuchiwaniem.

Prasowanie tworzyw.

Termoformowanie.

Drukowanie 3D.

Nanoszenie fluidyzacyjne.


Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak, Warszawa 1993.

Sikora R.: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Politechnika Lubelska, Lublin 1992.

Smorawiński A.: Technologia wtrysku. WNT, Warszawa 1989.

Koszkul J.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych (ćw. labor.). Politechnika Częstochowska, Częstochowa 1994.

Hylla I.: Tworzywa sztuczne–własności–przetwórstwo–zastosowanie, Wyd. P.Śl., 1999.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Inżynieria wytwarzania III - spawalnictwo15 0 45 0 0 TAK 5

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawami spawalnictwa, niezgodnościami spawalniczymi i metodami badań nieniszczących, najczęściej

spotykanymi w praktyce spawalniczej procesami spajania (procesami spawania, zgrzewania, lutowania) procesami pokrewnymi spajaniu,

kwalifikacjami spawaczy, personelu nadzoru spawalniczego , personelu badań nieniszczących.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności stosowania omówionych procesów.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.

2. Wstępna wiedza z zakresu technologii spawalniczych.

3. Umiejętność praktycznego posługiwania się normami.





W 1,2 – Podstawy spawalnictwa (podział procesów spawania, oznaczenia numeryczne procesów spawania, pozycje spawania, rodzaje złączy

spawanych, rodzaje spoin)

W 3-4 – Procesy spawania łukowego

W 5,6 – Pozostałe procesy spawania

W 7,8 – Procesy napawania, lutowania i zgrzewania

W 9,10 – Procesy i regeneracji powierzchni, cięcia i klejenia

W 11,12 – System szkolenia i egzaminowania spawaczy oraz personelu nadzoru spawalniczego

W 13- 14 - Niezgodności spawalnicze i metody ich wykrywania



W 15 – Szkolenie i certyfikowanie personelu badań nieniszczących


L 1-15 - Praktyczne przykłady zastosowania procesów spawania elektrodą otuloną (111), drutem litym w osłonach gazów aktywnych (135),

drutem litym w osłonach gazów obojętnych (131), drutem proszkowym z wypełnieniem metalicznym w osłonach gazów aktywnych (138),

łukiem krytym drutem elektrodowym (121), lutowania, zgrzewania rezystancyjnego, zgrzewania tarciowego.


1. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I. WNT Warszawa 2003 2. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom

II. WNT Warszawa 2005 3. E.Tasak: Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2008. 4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność.

Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007 5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane: połączenia. WNT, Warszawa 2003 6. J.Pilarczyk:

Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 7. A. Klimpel: Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali. WNT Warszawa 1999 8. M. Jakubiec, K. Lesiński:

Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990. 9. S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989. 10. K. Ferenc:

Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007 11. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy konstrukcji maszyn I27 18 0 0 0 TAK 8

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu budowy, sposobu przenoszenia obciążeń i projektowania elementów maszyn, w tym

połączeń, łożyskowania i zespołów przekazywania mocy.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności obliczania elementów maszyn oraz samodzielnego projektowania zespołów maszyn i

urządzeń.


1. Wiedza z zakresu zapisu konstrukcji.

2. Znajomość mechaniki i wytrzymałości materiałów w podstawowym inżynierskim zakresie.

3. Umiejętność obsługi komputera.

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.




W1 – Zasady projektowania, normalizacja.

W2 – Wytrzymałość zmęczeniowa, wyboczenie sprężyste, zagadnienia kontaktowe.

W3 – Połączenia gwintowe, normalizacja gwintów, śruba jako maszyna robocza, zasady obliczania śrub.

W4 – Połączenia kształtowe: kołkowe, sworzniowe, wpustowe, rozwiązania konstrukcyjne i zasady obliczania.

W5 – Połączenia nierozłączne: spawane, zgrzewane lutowane, klejowe, nitowe, zasady projektowania i obliczania.

W6 – Łożyskowania toczne, rozwiązania konstrukcyjne, zasady doboru łożysk, smarowanie, uszczelnienia.

W7 – Wały i osie, zasady projektowania, obliczenia gięcia, drgania wałów, wyważanie

W8 – Sprzęgła mechaniczne, rozwiązania konstrukcyjne, zasady projektowania i obliczania.

W9 – Hamulce, rozwiązania konstrukcyjne i zasady obliczania.



W10 – Przekładnie zębate: geometria przekładni walcowych, korekcja zazębienia.

W11 – Przekładnie zębate walcowe: zasady obliczeń wytrzymałościowych.


C1 – Pasowania i tolerancje.

C2 – Wytrzymałość zmęczeniowa materiałów.

C3 – Połączenia spawane.

C4 – Połączenia gwintowe.

C5 – Połączenia kształtowe.

C6 – Osie i wały.

C7 – Geometria przekładni zębatych.

C8 – Sprzęgła i hamulce.


1. Podstawy konstrukcji maszyn. T. I (1995). T. II (1995) T. III (1995). T. IV (1991) Pod red. M. Dietricha. PWN, Warszawa 1991-1995.

2. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002.

3. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Połączenia, sprężyny, wały i osie. Pod red. E. Mazanka. WNT, Warszawa 2008.

4. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Łożyska, sprzęgła i hamulce, przekładnie mechaniczne. Pod red. E. Mazanka. WNT,

Warszawa 2008.

5. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją B. Branowskiego. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007.

6. L. Kurmaz, O. Kurmaz: Projektowanie węzłów i części maszyn. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2011.

7. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Termodynamika techniczna15 0 30 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wielkościami fizycznymi, jednostkami miar stosowanymi w termodynamice, prawami termodynamiki oraz

zjawiskami cieplnymi zachodzącymi w dostatecznie dużych zbiorowiskach cząstek materii.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności pomiaru wielkości fizycznych stosowanych w termodynamice.


1. Znajomość podstaw fizyki, chemii i matematyki.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń oraz aparatury pomiarowej.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, a także odczytywania danych z tablic i wykresów.


5. Umiejętność interpretacji oraz prezentacji własnych działań.


W 1 - Podstawowe pojęcia, wielkości fizyczne i jednostki miar stosowane w termodynamice.

W 2 - Zasada zachowania ilości substancji.

W 3,4 - Pierwsza zasada termodynamiki, bilans energii, energia układu, energia wewnętrzna, entalpia, sposoby doprowadzania i

wyprowadzania energii, ciepło doprowadzone do układu, energia doprowadzona ze strugą płynu, praca mechaniczna, sprawność

energetyczna.

W 5 - Termiczne równanie stanu gazów doskonałych.

W 6,7,8 - Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych, izoterma, izobara, izochora, izentropa, politropa, dławienie, adiabata

nieodwracalna, dyfuzja.

W 9 - Entropia, układ Belpaire’a, obiegi termodynamiczne.

W 10 - Druga zasada termodynamiki, termodynamiczna skala temperatury, obieg Carnota, matematyczne ujęcie drugiej zasady

termodynamiki, pojęcie egzergii.



W 11,12 - Przemiany fazowe substancji jednorodnych, stany skupienia, izobaryczny proces parowania, objętość właściwa pary nasyconej i

przegrzanej, termodynamiczne równania stanu oraz przemiany charakterystyczne pary nasyconej

W 13 - Gazy wilgotne, termiczne równanie stanu gazu wilgotnego, wykres i-X po-wietrza wilgotnego, izobaryczne przemiany powietrza

wilgotnego.

W 14 - Spalanie, stechiometria spalania, wartość opałowa paliw, temperatura spalania paliw.

W 15 - Podstawowe wiadomości dotyczące sposobów przekazywania ciepła, przewodzenie ciepła, wnikanie ciepła, przenikanie ciepła,

konwekcja, wymiana ciepła przez promieniowanie.


L 1 - Błędy pomiarów. Opracowywanie wyników pomiarów.

L 2,3 – Pomiar ciśnienia: wyznaczanie zredukowanego ciśnienia barometrycznego; sprawdzanie wskazań wakuometru i manometru na

stanowiskach kontrolnych.

L 4,5 - Pomiar temperatury: oznaczanie wskazań termometru rozszerzalnościowego; sprawdzanie wskazań termometrów w punktach 0C i

100C; pomiar spadku temperatury wody w naczyniu; wyznaczanie charakterystyki termoelementu.

L 6,7 - Zastosowanie promieniowania cieplnego do pomiaru temperatury: wykorzystanie pirometrów do bezstykowego pomiaru temperatury.

L 8,9 – Pomiar gęstości ciała stałego jednorodnego, materiału sypkiego i wody.

L 10,11 - Pomiar strumienia masy powietrza przepływającego przez zwężkę pomiarową typu kryza; wyznaczanie strumienia objętości płynu.

L 12,13 – Pomiar pojemności cieplnej właściwej: wyznaczanie ilości ciepła potrzebnego do ogrzania substancji stałej, ciekłej i gazowej w

znanym zakresie zmiany temperatury.

L 14,15 - Pomiar wilgotności powietrza: oznaczenie wilgotności względnej w oparciu o wskazania higrometru i psychrometru.


1. Pastucha L., Mielczarek E.: Podstawy termodynamiki technicznej. Wydawnictwo Poli-techniki Częstochowskiej, Częstochowa 1998.

2. Szargut J.: Termodynamika techniczna. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2005.

3. Szargut J., Guzik A., Górniak H.: Zadania z termodynamiki technicznej. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001.

4. Ochęduszko S., Szargut J., Górniak H., Guzik A., Wilk S.: Zbiór zadań z termodynamiki technicznej. Państwowe Wydawnictwo Naukowe,

Warszawa 1970.

5. Gajewski W. (red.): Laboratorium z termodynamiki i wymiany ciepła. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2005.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Wytrzymałość materiałów II15 30 45 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z wiedzą teoretyczną z wytrzymałości materiałów II,

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie rozwiązywania zadań z wytrzymałości materiałów w przypadku złożonego

stanu naprężenia, wyznaczania przemieszczeń, rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych

Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami pomiarów własności mechanicznych materiałów (metali).


1. Wiedza z zakresu mechaniki (statyki).

2. Wiedza z zakresu wytrzymałości materiałów I.

3. Wiedza z zakresu analizy matematycznej

4. Umiejętność korzystania ze źródeł literatury i zasobów internetowych, w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej.


6. Podstawowa wiedza z metrologii, zna podstawowe techniki i przyrządy pomiarowe.



Skręcanie prętów o przekroju kołowym. Obliczenia wytrzymałościowe prętów skręcanych. Wytężenie materiału

Hipotezy wytężeniowe. Naprężenia zastępcze

Przemieszczenia prętów. Metody rozwiązywania różniczkowych równań przemieszczeń prętów, warunki brzegowe. Metoda Clebscha

Układy statycznie niewyznaczalne, analiza układów. Zastosowanie metody Clebscha do rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych

Stateczność prętów. Wyboczenie w zakresie sprężystym i w zakresie sprężysto-plastycznym. Obliczenia wytrzymałościowe na wyboczenie




Obliczenia wytrzymałościowe prętów skręcanych o przekroju kołowym. Zadania z zakresu wytrzymałości złożonej, skręcanie i zginanie.

Naprężenia zastępcze w prętach zginanych i skręcanych oraz zginanych i rozciąganych (ściskanych).

Przemieszczenia prętów. Równanie różniczkowe osi ugiętej, wyznaczanie przemieszczeń metodą Clebscha

Układy statycznie niewyznaczalne. Zastosowanie do rozwiązania belek statycznie niewyznaczalnych metody Clebscha

Obliczenia wytrzymałościowe na wyboczenie. Wyboczenie w zakresie sprężystym i w zakresie sprężysto-plastycznym


Statyczna próba rozciągania metali

Statyczna próba ściskania

Pomiary twardości – metodą Brinella i za pomocą młotka Poldi.

Pomiary twardości – metodą Rockwella i Vickersa

Próba udarności

Tensometria oporowa. Wyznaczanie naprężeń w prętach kratownicy

Metoda elastooptyczna wyznaczania naprężeń – wyznaczanie naprężeń w belce zginanej

Próba zmęczeniowa


Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów t. 1 i 2. WNT, Warszawa,1999.

Rżysko J.: Statyka i wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa,1981.

Magnucki K., Szyc W.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. PWN, Warszawa-Poznań, 1987

Niezgodziński M., Niezgodziński T,: Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, 1979

Willems N.,Easley J. Rolfe,:Strenght of matrials. McGraw-Hill Comp.1981

Bijak-Żochowski M., Jaworski A.,Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika materiałów i konstrukcji. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006

Banasiak M., Grossman K., Trombski M.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1992

Rajfert T.,Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1974




Cykl: 2017/2018LTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IIISemestr: VI


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Energetyka i ekologia0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU








Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Inżynieria wytwarzania IV15 0 30 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z praktycznymi technikami wytwarzania i zasadami opracowania projektowania procesów technologicznych.

C2. Zapoznanie z regułami realizacji typowych procesów technologicznych wybranych klas wyrobów.

C3. Nabycie przez studentów podstawowej wiedzy w zakresie doboru narzędzi i oprzyrządowania stosowanych w wybranych procesach

technologicznych.


1. Znajomość podstawowych zasad użytkowania maszyn i urządzeń technologicznych.

2. Podstawowa wiedza z zakresu podstaw technik wytwarzania oraz materiałoznawstwa.

3. Znajomość zasad tworzenia i analizy dokumentacji technicznej, rysunków złożeniowych i wykonawczych części maszyn.

4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji techniczno-ruchowej obrabiarek (DTR).




W 1 – Proces produkcyjny i proces technologiczny – wiadomości podstawowe. Dane wyjściowe do projektowania procesu technologicznego.

Dokumentacja procesu technologicznego . Struktura normy czasu operacji.

W 2 – Przecinanie materiału w procesie przygotowania surówek do dalszej obróbki. Metody prostowania materiału (przygotówek).

Nakiełkowanie.

W 3 – Dobór naddatków na obróbkę z uwzględnieniem niezbędnej liczby operacji. Jakość technologiczna wyrobów, właściwości warstwy

wierzchniej.

W 4 – Bazy obróbkowe i ich podział. Oprzyrządowanie technologiczne

W 5 – Typizacja procesów technologicznych i jej znaczenie. Procesy technologiczne części klasy wałek.

W 6 – Procesy technologiczne części klasy tuleja i tarcza. Procesy technologiczne części klasy korpus. Obróbka otworów sprzężonych.



W 7 – Procesy technologiczne obróbki kół zębatych walcowych (metody kształtowe i obwiedniowe). Metody obróbki wykańczającej kół

zębatych walcowych.

W 8 – Metody wykonywania gwintów.

W 9 – Obróbka ścierna, materiały narzędziowe stosowane w obróbce ściernej. Szlifowanie wałków, otworów i powierzchni płaskich. Obróbka

ścierna bardzo dokładna: gładzenie, dogładzanie oscylacyjne, docieranie i polerowanie.


L 1 – Dane wejściowe do projektowania procesów technologicznych. Zasady doboru parametrów technologicznych. Zasady normowania

czasów wykonania.

L 2, 3 – Komputeryzacja doboru parametrów obróbki z wykorzystaniem programów licencyjnych i własnych.

L 4, 5 – Proces technologiczny części klasy wałek.

L 6, 7 – Proces technologiczny części typu tuleja i tarcza w różnych typach produkcji.

L 8, 9 – Technologia wykonania kół zębatych-metody kształtowe i obwiedniowe.

L 10 – Technologia wykonania otworów o dokładnym rozstawie osi.

L 11, 12 – Opracowanie procesu technologicznego na obrabiarkę sterowaną numerycznie.

L 13, 14 – Komputerowo wspomagane programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie z wykorzystaniem wybranych programów CAM.

L 15,16 – Miejsce i zadania robotów w procesie technologicznym.

L 17,18 – Analiza dokładności wykonania wyrobów z wykorzystaniem współczesnego sprzętu kontrolno - pomiarowego.

L19,20 – Procesy cięcia i wykrawania na nożycach i prasach.

L21,22 – Procesy wytłaczania i przetłaczania wytłoczek cylindrycznych.

L23,24 – Proces walcowania blach. Walcowanie kuźnicze prętów. Proces technologiczny ciągnienia drutów.

L25 – Proces wyciskania współbieżnego i przeciwbieżnego prętów.

L26 – Operacje procesu kucia swobodnego. Kucie matrycowe.

L27 – Wytwarzanie wyrobów typu tuleja z proszków metali.


1. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna. PWN, Warszawa 1981

2. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT. Warszawa 2003.

3. Feld M.: Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn. WNT. Warszawa 1994.

4. Feld M.: Technologia budowy maszyn. PWN. Warszawa 1993.

5. Marciniak M., Skalski k.: Obróbka plastyczna i spawalnictwo. Polit. Warsz. Warszawa 1979

6. Mazurkiewicz A., Kocur L.: Obróbka plastyczna – laboratorium. Radom 2006

7. Morawiecki m., Sadok L., Wosiek E.: Przeróbka plastyczna. Podstawy teoretyczne. Wydawnictwo „Śląsk” Katowice 1986

8. Romanowski W.P.: Poradnik obróbki plastycznej na zimno. Wyd. Naukowo Techniczne, Warszawa 1976

9. Sobolewski Z. i inni: Projektowanie technologii maszyn. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2002

10. Żebrowski H.: Techniki wytwarzania, obróbka wiórowa, ścierna, erozyjna. Wyd. Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 2004






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metrologia i systemy pomiarowe II15 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie podstawowej wiedzy z dziedziny miernictwa i systemów pomiarowych.

C2. Nabycie umiejętności stosowania aparatury pomiarowej oraz opracowania wyników pomiarów.


1. Wiedza z zakresu fizyki, podstaw elektroniki, rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń elektrycznych.






W 1-2 – Pojęcia wstępne: pomiar, metody pomiarowe, błędy pomiarowe, opracowanie wyników pomiarów.

W 3-4 – Właściwości statyczne i dynamiczne przetworników pomiarowych.

W 5-7 – Pomiary wybranych wielkości elektrycznych.

W 8-10 – Przetworniki pomiarowe: rezystancyjne, pojemnościowe, indukcyjne, piezoelektryczne, fotoelektryczne i termoelektryczne.

W 11-12 – Pomiary wybranych wielkości nieelektrycznych.

W 13 – Etapy przetwarzania analogowo-cyfrowego: próbkowanie, kwantowanie, kodowanie.

W 14-15 – System zbierania danych. Wzmacniacze pomiarowe, filtry, układ próbkująco- pamiętający, multiplekser, przetwornik A/C.


L 1-2 – Pomiary bezpośrednie wielkości elektrycznych – błędy graniczne przyrządów pomiarowych.



L 3-4 – Pomiary pośrednie - szacowanie niepewności pomiarowych.

L 5-6 – Charakterystyki statyczne przetworników pomiarowych.

L 7-9 – Właściwości dynamiczne przetworników pomiarowych.

L 10-11 – Zastosowanie współczesnego oscyloskopu w miernictwie.

L 12-13 – Pomiary tensometryczne.

L 14-15 – Zasady dopasowania przetworników pomiarowych.


1. Tumański S.: Technika pomiarowa, WNT, Warszawa 2006

2. Praca zbiorowa pod red. P. H. Sydenham’a: Podręcznik metrologii. WKŁ, Warszawa 1988

3. Praca zbiorowa: Miernictwo i systemy pomiarowe. Laboratorium, skrypt P.Cz, Częstochowa 2004

4. R.G. Lyons: Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów. WKŁ, Warszawa 1999

5. Marcyniuk, E. Piasecki i inni: Podstawy metrologii elektrycznej. WNT, Warszawa 1984

6. Taylor J.R.: Wstęp do analizy błędu pomiarowego. PWN, Warszawa 1995

7. Chwaleba M., Poniński, A. Siedlecki: Metrologia elektryczna. WNT, Warszawa 1991






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Robotyka15 0 45 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami robotyki

Nabycie przez studentów wiedzy na temat budowy robotów

Zdobycie przez studentów podstawowej wiedzy na temat programowania i zastosowania robotów


Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń technologicznych

Wiedza z zakresu podstaw teorii mechanizmów

Podstawowe umiejętności w zakresie rachunku różniczkowego i macierzowego

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej

Umiejętność obsługi komputera osobistego

Umiejętność budowy algorytmów postępowania prowadzących do rozwiązania prostych zagadnień inżynierskich

Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie


Rys historyczny rozwoju robotyki, zakres i problematyka badawcza robotyki

Klasyfikacja i struktura robotów

Kinematyka robotów. Dynamika robotów

Zadanie planowania trajektorii manipulatora. Sterowanie PTP, MP i CP

Napędy manipulatorów. Mechanizmy przekazywania ruchu

Chwytaki i metodyka ich doboru. Czujniki i układy sensoryczne

Programowanie robotów. Języki programowania robotów

Sztuczna inteligencja robotów



Wybrane zagadnienia implementacyjne: roboty przemysłowe i roboty mobilne, manipulatory rehabilitacyjne i maszyny kroczące


Bezpieczeństwo pracy na zrobotyzowanym stanowisku pracy. Budowa i możliwości manipulacyjne robota Irb-6. Zespoły pomiarowe i

napędowe robotów i manipulatorów na przykładzie robota Irb-6 oraz Fanuc s-420

Badanie powtarzalności pozycjonowania robota na przykładzie robota Irb-6 oraz Fanuc s-420

Programowanie robotów przemysłowych na przykładzie robota Irb-6

Budowa systemu sterowania i możliwości programowe robota przemysłowego Fanuc S 420

Programowanie robotów przemysłowych na przykładzie robota Fanuc S-420

Struktura i elementy składowe języka programowania KAREL robota przemysłowego Fanuc S-420 F

Programowanie robota przemysłowego Fanuc S-420 F – funkcje edycji i modyfikacji programu

Właściwości programowania off Line, on line – idea i zastosowanie, wybrane języki programowania

Chwytaki robotów przemysłowych, aplikacje i napęd


Kost G. G. : Programowanie robotów przemysłowych. WPŚ, Gliwice 2000

Dokumentacja GE Fanuc Robotics Operations Manual v. 2.22

Barczyk J.: Laboratorium podstaw robotyki. Skrypt Politechniki Warszawskiej 1994

Craig J. J.: Wprowadzenie do robotyki – mechanika i sterowanie. WNT, Warszawa 1995

Kost G.: Programowanie robotów przemysłowych. Skrypt Politechniki Śląskiej, Gliwice 1996



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Automatyzacja procesów wytwarzania i robotyka



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Maszyny i systemy narzędziowe w obróbce plastycznej15 0 15 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z budową i cechami konstrukcyjnymi maszyn technologicznych do obróbki plastycznej.

C2. Nabycie przez studentów wiedzy w zakresie doboru i konstrukcji systemów narzędziowych stosowanych w procesach obróbki plastycznej.



2. Wiedza z zakresu podstaw technik wytwarzania oraz materiałoznawstwa.

3. Umiejętność tworzenia dokumentacji technicznej, rysunków złożeniowych i wykonawczych części maszyn zgodnie z zasadami rysunku

technicznego.


5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji techniczno-ruchowej (DTR).





W 1 – Klasyfikacja i ogólna charakterystyka maszyn do obróbki plastycznej.

W 2 – Młoty – podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja.

W 3 – Prasy hydrauliczne – podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, przegląd mechanizmów

roboczych, zastosowanie i eksploatacja.

W 4 – Maszyny korbowe – podział i charakterystyka działania. Budowa i cechy konstrukcyjne mechanizmów pras mechanicznych,

zastosowanie, eksploatacja i regeneracja głównych zespołów.

W 5 – Kuźniarki- podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja, regeneracja

głównych zespołów.



W 6 – Kowarki- podział i charakterystyka podstawowych zespołów. Budowa i cechy konstrukcyjne, zastosowanie i eksploatacja, regeneracja

głównych zespołów.

W 7 – Maszyny rotacyjne – podział i charakterystyka działania. Budowa i cechy konstrukcyjne. Walcarki kuźnicze, walcarki do walcowania kół

zębatych i pierścieni.

W 8 – Urządzenia i mechanizmy dodatkowe w maszynach do obróbki plastycznej. Urządzenia służące bezpieczeństwu pracy, urządzenia do

mechanizacji i automatyzacji czynności głównych i pomocniczych.

W 9 – Klasyfikacja i charakterystyka systemów narzędziowych w obróbce plastycznej. Konstrukcyjne oraz technologiczne zespoły i części

tłoczników, elementy prowadzące i ustalające materiał, dociskacze, spychacze i wyrzutniki.

W 10 – Konstrukcja narzędzi i oprzyrządowania technologicznego do spęczania i wydłużania kuźniczego.

W 11 – Konstrukcja wykrojów otwartych i zamkniętych oraz matryc do kucia na młotach.

W 12 – Konstrukcja wykrojów i matryc do kucia na prasach korbowych i śrubowych.

W 13 – Konstrukcja matryc i oprzyrządowania technologicznego dla procesów wyciskania.

W 14 – Konstrukcja narzędzi kuźniczych do kucia na kuźniarkach i kowarkach.

W 15 – Konstrukcja narzędzi i oprzyrządowania technologicznego dla procesów walcowania kuźniczego.


L 1 – Budowa i sprawdzenie dokładności wykonania prasy mimośrodowej.

L 2 – Ideowy schemat strukturalny głównego łańcucha kinematycznego maszyn korbowych.

L 3 – Wyznaczanie dopuszczalnego obciążenia pras mimośrodowych.

L 4 – Budowa i zasada działania nożyc gilotynowych – obliczanie sprawności.

L 5 – Wyznaczanie maksymalnego nacisku prasy hydraulicznej.

L 6 – Wyznaczanie sprężystych odkształceń prasy hydraulicznej. Pomiar odkształceń korpusu pras wysięgowych.

L 7 – Obliczanie i sprawdzanie bezpieczników pras mechanicznych, analiza ich konstrukcji i zastosowania.

L 8 – Badanie stanu jakości i dokładności wykonania głównych elementów tłocznika.

L 9 – Dobór pras i badanie ustawiania tłoczników.

L 10 – Badanie wpływu luzu i tolerancji wykonania stempli i matryc na proces tłoczenia.

L 11 – Badanie konstrukcji systemów narzędziowych do spęczania i wydłużania kuźniczego.

L 12 – Badanie konstrukcji i dokładności wykonania wykrojów matryc kuźniczych na młoty.

L 13 – Analiza materiałów konstrukcyjnych stosowanych do budowy tłoczników i matryc kuźniczych.

L 14 – Badanie wpływu głównych parametrów matrycy i stempla na wielkość siły przy wyciskaniu.

L 15 – Badanie konstrukcji systemów narzędziowych do wzdłużnego walcowania kuźniczego.


1. E. Olszewski: Maszyny do obróbki plastycznej. Wyd. Politechnika Częstochowska 1991

2. R. Czarnecki: Technologie obróbki bezwiórowej. Tłocznictwo. Wyd. Politechnika Częstochowska 1991

3. Okoniewski S.: Technologia metali, WSiP, Warszawa, 1995

4. Erbel S. i in.: Technologia obróbki plastycznej. Laboratorium, OWPW, 2003






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Obróbka ubytkowa, narzędzia i oprzyrządowanie technologiczne15 0 15 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów ze zjawiskami fizycznymi towarzyszącymi procesowi skrawania.

C2. Zapoznanie studentów z budową i konstrukcją narzędzi skrawających.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie doboru narzędzi i płytek wieloostrzowych oraz parametrów obróbki skrawaniem do

procesu technologicznego.


1. Wiedza z zakresu obróbki skrawaniem, narzędzi skrawających oraz projektowania procesów technologicznych.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń technologicznych.

3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej, z katalogów narzędzi.




W 1 – Podstawy obróbki skrawaniem. Nowoczesne materiały narzędziowe. 1 godz.

W 2 – Kinematyka skrawania. Geometria ostrza w różnych układach odniesienia. 1 godz.

W 3 – Siły działające na ostrze. Ciepło i temperatura skrawania 1 godz.

W 4 – Zużycie i trwałość ostrza. 1 godz.

W 5 – Jakość powierzchni obrobionej w warstwie wierzchniej. 1 godz.

W 6 – Toczenie gwintów i narzędzia. 1 godz.

W 7 – Narzędzia do przecinania i toczenia rowków. 1 godz.

W 8 – Narzędzia frezarskie. 1 godz.

W 9 – Narzędzia wiertarskie. 1 godz.

W 10 – Narzędzia wytaczarskie. 1 godz.



W 11 – Szlifowanie. 1 godz.

W 12 – Narzędzia do obróbki kół zębatych. 1 godz.

W 13 – Pomiar i kontrola narzędzi skrawających. 1 godz.

W 14 – Systemy oznaczania i doboru płytek skrawających. 1 godz.

W 15 - Dobór parametrów skrawania do poszczególnych operacji obróbkoych. 1 godz.


L 1 – Geometria narzędzi tokarskich. 1 godz.

L 2, 3 – Wpływ parametrów skrawania na kształt wióra. 2 godz.

L 4, 5 – Badanie chropowatości powierzchni po obróbce toczeniem. 2 godz.

L 6, 7 – Technologia nacinania gwintów. 2 godz.

L 8, 9 – Podstawowe operacje frezowania. 2 godz.

L 10, 11 – Obróbka obwiedniowa kół zębatych. 2 godz.

L 12,13 – Technologia wykonania ślimaka i ślimacznicy. 2 godz.

L 14,15 – Szlifowanie, materiały ścierne. 2 godz.


1. Błaszkowski K i inni: Zasady projektowania oprzyrządowania technologicznego. PWN, Warszawa 1981.

2. Cichosz P.: Narzędzia skrawające. WNT, Warszawa 2006.

3. Darlewski J., Medner B.: Narzędzia skrawające w zautomatyzowanej produkcji. WNT, Warszawa 1991.

4. Górski E.: Poradnik narzędziowca. WNT, Warszawa 1980.

5. Grzesik W.: Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. WNT, Warszawa 2000.

6. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1991.

7. Praca zbiorowa red. Kosmol J.: Techniki wytwarzania – Obróbka wiórowa i ścierna. OWPŚ, Gliwice 2002.

8. Poradnik firmy Sandvik Coromant: Poradnik obróbki skrawaniem 2010.

9. Poradnik Techniczny firmy SECO.



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Przetwórstwo tworzyw polimerowych



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Narzędzia i maszyny do przetwórstwa I18 0 0 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie wiedzy z zakresu budowy narzędzi do przetwórstwa tworzyw polimerowych stosowanych w różnych technologiach ich

przetwórstwa.

C2. Zapoznanie studentów z zasadami projektowania narzędzi do przetwórstwa tworzyw polimerowych stosowanych w różnych technologiach

ich przetwórstwa.


1. Znajomość podstaw fizyki, chemii, termodynamiki, mechaniki i materiałoznawstwa.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń.

3. Znajomość podstawowych układów przeniesienia napędu w maszynach

4. Znajomość układów napędowych maszyn i urządzeń

5. Znajomość technologii obróbki metali


7. Umiejętności pracy samodzielnej oraz w grupie.

8. Umiejętności prawidłowej interpretacji wyników badań oraz prezentacji własnych działań.


W 1,2 – Budowa nowoczesnych form wtryskowych

W 3,4 – Nowoczesne technologie wytwarzania form wtryskowych

W 5-10 – Układy zimnokanałowe, gorącokanałowe i mieszane

W 11-15 - Budowa systemu gorącokanałowego

W 16 – Metody szybkiego wytwarzania form RapidTooling

W 17,18 – Budowa narzędzi do formowania podciśnieniowego




1. . R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak, Warszawa 1993.

2. H. Zawistowski, D. Frenkler: Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw termoplastycznych. WNT, Warszawa 1989.

3. K. Wróbel, J. Łuczaj: Wytłaczanie tworzyw sztucznych. PWN, Warszawa 1961.

4. W. Bucksch, H. Briefs: Formy do prasowania tworzyw termoutwardzalnych. PWT, Warszawa 1958.

5. G. Kieca-Saide, J. Kaniewski: Katalog rozwiązań konstrukcyjnych form. Fabryka Form Metalowych „Formet” Bydgoszcz 1991.

6. J. Koszkul: Formy do rozdmuchiwania wyrobów z termoplastycznych tworzyw sztucznych. Mechanik nr 1, 1972.

7. Materiały konferencyjne: Formy do przetwórstwa tworzyw sztucznych na artykuły powszechnego użytku. SIMP, Częstochowa 1973, 1976

8. Materiały konferencyjne: Postęp w przetwórstwie tworzyw utwardzalnych. Politechnika Częstochowska SIMP, 1994






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Organizacja przetwórstwa0 0 0 0 9 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

. Uzyskanie wiedzy na temat zasad organizacji i zarządzania przetwórstwem tworzyw polimerowych

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności zaprojektowania procesu przetwórstwa tworzyw polimerowych i zarządzania tym

procesem

C3. Zapoznanie studentów ze zmianami jakie zachodzą w zrządzaniu procesami produkcyjnymi w związku z wykorzystywaniem systemów

informatycznych


1. Wiedza z zakresu ekonomiki przedsiębiorstw 2. Wiedza z zakresu organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem

2. Wiedza z zakresu organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem

3. Wiedza z zakresu przetwórstwa tworzyw polimerowych

4. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań

5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej

6. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie

7. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań

Treści programowe - Seminarium

L1 – Opracowanie programu produkcyjnego na podstawie badań marketingowych i prognozowania

L2 – Zarządzanie strukturą produkcyjno- organizacyjną procesu przetwarzania polimerów w układzie dyskretnym - wtryskownia

L3 – Zarządzanie strukturą produkcyjno-organizacyjną procesów przetwarzania polimerów o charakterze ciągłym – wytłaczanie,

kalandrowanie foli

L4 – Opracowanie norm materiałochłonności dla wytworów procesu

L5 – Planowanie i harmonogramowanie procesu przetwórstwa polimerów

L6 –Statystyczna ocena jakości procesu przetwarzania polimerów System CAQ



L7 –Zarządzanie procesami przygotowawczymi przetwórstwa polimerów

L8 –Zarządzanie procesami utrzymania ruchu maszyn i urządzeń do przetwórstwa polimerów

L9 – Zarządzanie przyrządami do przetwórstwa polimerów oraz zarządzanie utylizacją odpadów produkcyjnych, wykorzystaniem materiałów

wtórnych


1.Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wyd. Edukacyjne Zofii Dobkowskiej Warszawa 1993 2.Stasiak J.: Wytłaczanie

tworzyw polimerowych. Wydawnictwo Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno Przyrodniczego w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2007 3. Johannaber

F. Wtryskarki. PLASTECH Warszawa 2000

4.Koszkul J. i inni.: Narzędzia do przetwórstwa polimerów TPTP SIMP Częstochowa 2010

5.Bieniok H.: Metody sprawnego zarządzania. A.W. Placet, Warszawa 1997

6.Brzeziński M.: Organizacja i sterowanie produkcją. A.W. Placet, Warszawa 2002

7.Durlik I.: Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. A.W. Placet, Warszawa 1999

8. Durlik I.: Inżynieria Zarządzania.Cz. I i Cz. II. Agencja Wydawnicza „Placet”, Warszawa 1996

9.Gryfin R.: Podstawy zarządzania organizacjami. Wyd. PWN, Warszawa 2004.

10. Stoner J.A.F., Frejman R.E., Gilbert D.R.: Kierowanie. Wyd. PWE, Warszawa 2001.

11.Koźmiński A., Piotrowski W.: Zarządzanie teoria i praktyka. Wyd. PWN, Warszawa 2005






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Projektowanie wyrobów z tworzyw polimerowych0 0 0 15 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zasadami projektowania wyrobów z tworzyw polimerowych, zwłaszcza wyprasek wtryskowych, butelek

formowanych wytłaczaniem z rozdmuchiwaniem wyrobów termoformowanych i profili wytłaczanych.

C2. Zdobycie przez studentów umiejętności wykorzystywania funkcji programów typu CAD pomocnych w projektowaniu charakterystycznych

elementów wyrobów z tworzyw polimerowych.

C3. Wykonanie przez każdego studenta projektu wybranego wyrobu z tworzywa polimerowego wytwarzanego określoną technologią.

Dopuszcza się możliwość pracy dwóch studentów nad jednym projektem – ze względu na ograniczoną liczbę stanowisk komputerowych w sali

(10 stanowisk), która jest często mniejsza niż liczebność grupy ćwiczeniowej. W ramach projektu studenci wykonują model w programie CAD

oraz dokumentację konstrukcyjną (płaską) również w programie CAD. Na zakończenie zajęć studenci składają raport w formie na papierze

obejmujący oraz opis działań projektowych: analizę technologiczności wyrobu, dobór odpowiedniego materiału, analizę tolerancji i pasowań

wymiarów a także rysunek wykonanego wyrobu, w szczególności rysunek konstrukcyjny itd. Oprócz wersji na papierze studenci składają

projekt w formie elektronicznej, wraz z załączonym plikiem CAD modelu wyrobu.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej.

2. Wiedza z zakresu różnych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku komputerowym.

4. Umiejętność pracy w programach komputerowych typu CAD (np. TopSolid, Siemens NX, Autodesk Inventor, SolidWorks)







Treści programowe - Projekt

P 1-2 – Analiza technologiczność konstrukcji wyrobu (np. orientacja wyrobu w formie, prowadzenie linii podziału formy, miejsce

doprowadzenia tworzywa do gniazda formy, możliwość występowania śladów po procesie wytwarzania, grubość ścianki, możliwość

wykonania wyrobu określoną technologią) .

P 3-5 – Wykorzystanie specjalnych funkcji programów CAD do projektowania wyrobów z tworzyw (pochylenia ścianek, otwory, żebra

wzmacniające, słupki łączące, zatrzaski, gwinty, projektowanie wyrobów pustych typu butelka).

P 6 – Dobór materiału do wyrobu.

P 7-8 – Analiza wymiarów – tolerancje wymiarów i kształtu, pasowania.

P 9-13 – Wykonanie modelu wyrobu zgodnie z ustalonymi założeniami.

P 14-15 – Tworzenie dokumentacji konstrukcyjnej wyrobu


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, WE, Warszawa, 1993.

2. Przetwórstwo tworzyw sztucznych, Praca zbiorowa pod redakcją K. Wilczyńskiego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2000.

3. Smorawiński, Technologia wtrysku, WNT Warszawa 1984.

4. Zawistowski H., Zięba S., Ustawianie procesu wtrysku, Wydawnictwo Poradników i Książek Technicznych PLASTECH, Warszawa 1999.

5. Przetwórstwo tworzyw polimerowych. Podstawy logiczne, formalne i terminologiczne, Praca zbiorowa pod red. R. Sikory, Wydawnictwo

Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin 2006.

6. Zawistowski H., Studium przetwórstwa tworzyw sztucznych. TS-4. Wtrysk tworzyw termoplastycznych. Przygotowanie tworzyw,

automatyzacja procesu, planowanie wydziału wtrysku. Wydawnictwo Poradników i Książek Technicznych PLASTECH, Warszawa.

7. Malloy R.: Plastic Part Design for Injection Molding. An Introduction, Hanser 2010.

8. Beall G., Throne J.: Hollow Plastic Parts. Design and Manufacture, Hanser, Munich, Cincinnati 2004.

9. Osswald T.A., Baur E., Brinkmann S., Oberbach K., Schmachtenberg E.: International Plastics Handbook, Hanser Publishers, Munich 2006.

10. Rauwendaal C.: Understanding Extrusion. 2nd Edition, Hanser Publishers, Munich, Hanser Publications, Cincinnati, 2010.

11. Gebhardt A., Hötter J.S., Additive Manufacuring. 3D Printing for Prototyping and Manufacturing, Hanser Publishers, Munich 2016.

12. Rosato D.V., Rosato A.V., DiMattia D.P.: Blow Molding Handbook, Hanser Publishers, Munich 2004.

13. Engineering Polymers. Part and Mold Design. Thermoplastics. A design Guide. Covestro.

14. Engineering plastics – The Manual. Ensinger.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologia przetwórstwa polimerów I15 0 0 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

1. Zapoznanie studentów z technologiami przetwórstwa polimerów i tworzyw polimerowych.

2. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami oceny przetwarzalności tworzyw.

3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej oraz z zakresu tworzyw polimerowych i ich przetwórstwa.

2. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie tworzyw polimerowych.







1 – Pojęcie i ocena przetwarzalności, lepkościowe i reometryczne wskaźniki przetwarzalności. Podstawy plastometrii i bezpośrednie wskaźniki

przetwarzalności.

2 – Podstawy procesu uplastyczniania tworzyw. Zarys teorii układu jednoślimakowego. Uplastycznianie bezślimakowe i mieszane.

3 – Wtryskiwanie: parametry procesu – temperatura wtryskiwania, temperatura formy, ciśnienie, czas. Regulacja, sterowanie i optymalizacja

procesu wtryskiwania.

4 – Zachowanie się tworzywa w formie w czasie wtryskiwania. Wpływ różnych czynników na skurcz wtryskowy i naprężenia własne.

5 – Technologiczność konstrukcji wytworów wtryskowych.

6 – Specjalne metody wtryskiwania.

7 – Wytłaczanie: jedno- i wieloślimakowe.



8 – Wytłaczanie z rozdmuchiwaniem.

9 – Prasowanie tworzyw utwardzalnych.

10 – Formowanie podciśnieniowe folii z tworzyw polimerowych.

11 – Wykonywanie form silikonowych oraz odlewanie do nich żywicy epoksydowej.

12 – Nanoszenie powłok. Metalizowanie wytworów z tworzyw.

13 – Spawanie i zgrzewanie tworzyw.

14 – Podstawy doboru warunków przetwórstwa.

15 – Jakość wytworów z tworzyw, błędy i anomalie.




Warszawa 2000.

3. Sikora R.: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 1993.

4. Koszkul J.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne (skrypt). Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej,

Częstochowa 1992.



6. Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomalla J.: Metody badania i ocena właściwości tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 2000.

7. Bociąga E.: Specjalne metody wtryskiwania tworzyw polimerowych, WNT, Warszawa 2008.


9. Tadmor Z., Gogos C.G.: Principles of Polymer Processing, John Wiley & Sons, New York, Brisbane, Chichester, Toronto, 1979.




POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Spawalnictwo



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Konstrukcje spawane15 15 0 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie podstawowych umiejętności w projektowaniu konstrukcji spawanych, C2. Nabycie umiejętności w obliczaniu połączeń

spawanych w konstrukcjach,

C3. Tworzenie dokumentacji projektowych, konstrukcyjnych i technologicznych.


1. Mechanika i wytrzymałość materiałów. 2. Podstawowa znajomość programów inżynierskich do projektowania. 3. Znajomość norm PN-EN

ISO.

4. Znajomość technologii spawania. 5. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie materiałów do spawania.




W 1 – Charakterystyka konstrukcji spajanych. W 2– Tworzywa stosowane na konstrukcje spajane. W 3 – Spawalność metali i metody oceny

odporności na pękanie.

W 4– Elementy projektowania procesu spawania konstrukcji stalowych. W 5– Naprężenia i odkształcenia w konstrukcjach spawanych.

W 6-7 – Projektowanie konstrukcji spawanych obciążanych statycznie. W 8-9 – Projektowanie konstrukcji spawanych obciążanych

dynamicznie.

W 10-11 – Projektowanie konstrukcji spawanych obciążanych cieplno-mechanicznie. W 12– Technologiczność połączeń spawanych.

W 13-14– Obliczanie złączy spajanych występujących w różnych typach konstrukcji. W 15– Racjonalne stosowanie materiałów w

konstrukcjach.




C 1– Projektowanie i konstruowanie teowych złączy spawanych. C 2-3– Wymiarowanie teowych złączy spawanych.

C 4- Projektowanie i konstruowanie doczołowych złączy spawanych. C 5-6– Wymiarowanie doczołowych złączy spawanych. C 7-8 –

Projektowanie słupów i belek.

C 9-10– Projektowanie dźwigarów kratownicowych. C 11-12 – Projektowanie zbiorników walcowych i kulistych.

C 13-14– Projektowanie konstrukcji aluminiowych. C 15 – Warunki eksploatacji konstrukcji spawanych.


1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007 2. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2008

3. E.Tasak: Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2008. 4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice

2007

5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane i połączenia. WNT, Warszawa 2003 6. J. Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005

7. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003 8. M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji

spawanych. WNT, Warszawa 1990.

9. S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989. 10. I. Knap., A. Służalec: Metaloznawstwo spawalnicze. Pol. Częstochowska,

1980.

11. J. Dziubiński, A. Kimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985 12. M. Żubrykowicz: Konstrukcje spawane. WSiP,

Warszawa, 1977

13. J. Ziółko, G. Orlik: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1980

14. M. Jakubiec, K. Lesiński, H. Czajkowski: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa, 1987

15. Augustyn, E. Śledziewski: Technologiczność konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1981






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Materiałoznawstwo i obróbka cieplna w spawalnictwie0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

1. Zapoznanie studentów z różnymi grupami materiałów używanych do spawania oraz ich właściwościami.

2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności oceny spawalności wybranych metali i ich stopów oraz ryzyka wystąpienia pęknięć jak

i ich zapobieganiu.

3. Zapoznanie studentów ze zmianami jakie zachodzą w SWC i ich konsekwencjami oraz metodami kształtowania wielkości i właściwości SWC.



2. Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych.






1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007

2. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002

3. E.Tasak: Metalurgia spawania.Wydaw. JAK, Kraków 2008.

4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007

5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane:połączenia. WNT, Warszawa 2003

6. J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005

7. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003

8. M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990.

9. S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989.



10. I. Knap., A. Służalec: Metaloznawstwo spawalnicze. Pol. Częstochowska, 1980.

J. Dziubiński, A. Kimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985




Cykl: 2017/2018LTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IVSemestr: VIII


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy eksploatacji maszyn0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom wiedzy z zakresu podstawowych pojęć teorii eksploatacji obiektów technicznych i systemów eksploatacji.

C2. Uzyskanie wiedzy z zakresu planowania i nadzorowania zadań obsługowych dla zapewnienia niezawodnej eksploatacji maszyn i urządzeń

mechanicznych.

C3. Zapoznanie ze strategiami eksploatacyjnymi oraz elementami teorii niezawodności.

C4. Omówienie metod zabezpieczania obiektów przed korozją i skutkami innych niekorzystnych oddziaływań otoczenia, a także utylizacji i

recyklingu.


1. Wiedza z zakresu mechaniki i podstaw konstrukcji maszyn.

2. Wiedza z zakresu rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej.



1. Legutko S.: Podstawy eksploatacji maszyn, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1999.

2. Kaźmierczak J.: Eksploatacja systemów technicznych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2000.

3. Loska A., Komoniewski M., Paszkowski W., Wieczorek A.: Ćwiczenia z przedmiotu Eksploatacja Systemów Technicznych. Skrypt nr 2157

Politechniki Śląskiej, Gliwice 1999.

4. Wrotkowski J., Paszkowski B., Wojdak J.: Remont maszyn, WNT, Warszawa 1987.

5. Kasprzycki A., Sochacki W., Wybrane zagadnienia projektowania i eksploatacji maszyn i urządzeń, E-skrypt, Politechnika Częstochowska

2009.

6. Waryńska-Fiok K., Jażwiński J.: Niezawodność systemów technicznych, PWN, Warszawa 1988.

7. Bucior J.: Podstawy niezawodności, Politechnika Rzeszowska, 1989.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Zarządzanie środowiskowe i BHP0 0 0 60 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z praktycznymi aspektami planowania i wdrażania Systemów Zarządzania Środowiskowego oraz

Bezpieczeństwem i Higieną Pracy w organizacji,

C2. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie projektowania Systemów Zarządzania Środowiskowego oraz Bezpieczeństwem i

Higieną Pracy.



2. Podstawowa wiedza z zakresu ekologii.





P 1,2,3,4 – Normalizacja systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

P 5,6,7,8 – Wymagania i akty prawne dotyczące SZBiHP.

P 9,10,11,12,13,14,15,16 – Charakterystyka norm serii PN-N-18000.

P 17,18,19,20 – Elementy systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

P 21,22,23,24 – Ocena czynników niebezpiecznych, uciążliwych i szkodliwych.

P 25,26,27,28 – Zarządzanie ryzykiem zawodowym.

P 29,30,31,32,33,34 – Wdrażanie i funkcjonowanie SZBiHP. Dokumentacja SZBiHP.

P 35,36,37,38,39,40 – Wstępny Przegląd Środowiskowy.

P 41,42,43,44 – Identyfikacja i ocena aspektów środowiskowych.

P 45,46,47,48,49,50 – Polityka środowiskowa.



P 51,52,53,54,55,56 – Cele i program środowiskowy.

P 57,58 – Dokumentacja Systemu Zarządzania Środowiskowego.

P 59,60 – Projekt SZŚ.


1. Karczewski J., Zarządzanie Bezpieczeństwem Pracy. Ocena Ryzyka Zawodowego. WEKA Sp. z.o.o. Warszawa 2002.

2. Karczewski J.T.: System zarządzania bezpieczeństwem pracy, ODiDK, Gdańsk 2000

3. Normy serii PN-N-18000

4. Prawo ochrony środowiska dla praktyków, Wydawnictwo Verlag Dashofer, Warszawa 2006, pod red. J. Jędrośki

5. PN-ISO 14004:2005 Systemy zarządzania środowiskowego – Ogólne wytyczne dotyczące zasad, systemów i technik wspomagających






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe wspomaganie wytwarzania CAM0 0 0 15 0 NIE 5

CEL PRZEDMIOTU

1. Zapoznanie studentów z możliwościami wykorzystania technik komputerowych do opracowania dokumentacji technologicznej.

2. Zapoznanie studentów z możliwościami technologicznymi systemów CAM.

3. Nabycie przez studentów umiejętności opracowania procesu technologicznego z zastosowaniem systemów CAD/CAM.


1. Wiedza z zakresu obróbki skrawania, narzędzi skrawających oraz projektowania procesów technologicznych.


3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej, z katalogów narzędzi.




P 1 – Komputerowo wspomagany dobór parametrów technologicznych i normowanie czasu pracy przy zastosowaniu programów licencyjnych

i własnych.

P 2-4 – Modelowanie geometrii części w systemach CAD i CAD/CAM w przestrzeni z wykorzystaniem modułów powierzchniowych i bryłowych.

P 6,7 – Wykorzystanie systemów CAD w przygotowaniu dokumentacji technologicznej.

P 8,9 – Możliwości technologiczne systemów EdgeCAM w zakresie programowania maszyn sterowanych komputerowo.

P 10-15 – Opracowanie planu i symulacji obróbki na frezarkę CNC z wykorzystaniem CAD/CAM.


Chlebus E. „Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji”. WNT Warszawa 2000.

Dobrzański T. „Rysunek techniczny maszynowy, WNT Warszawa 2002.



Feld M. „Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn”. WNT Warszawa 2009.

Domański J. „SolidWorks 2014 projektowanie maszyn i konstrukcji. Wydawnictwo „Helion”, Gliwice 2015.

Augustyn K. „EdgeCAM – Komputerowe wspomaganie wytwarzania”. Wydawnictwo „Helion” Gliwice 2007.

Honczarenko J. „Obrabiarki sterowane numerycznie”, WNT, Warszawa, 2008

Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M. „Programowanie obrabiarek NC/CNC”. WNT Warszawa 2006. Instrukcje do omawianego oprogramowania






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca dyplomowa inżynierska0 0 0 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Podstawowym celem pracy dyplomowej jest sprawdzenie wiedzy i umiejętności studenta nabytych w czasie realizacji programu studiów.


Posiadanie zasobu wiedzy i umiejętności, umożliwiającego skuteczne realizowanie zadań związanych z pracą dyplomową.


Honczarenko Jerzy, Zygmunt Małgorzata, Poradnik dyplomanta, Wydaw. Uczeln. PS, Szczecin, 2000






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Projektowanie procesów obróbki plastycznej0 0 0 15 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru i projektowania


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa i organizacji procesów wytwarzania.



4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z norm i dokumentacji technicznych.




P 1 – Metodyka projektowania i zasady opracowywania procesów technologicznych obróbki plastycznej.

P 2 – Dobór maszyn i urządzeń technologicznych.

P 3 – Zagadnienia ekonomiczne w obróbce plastycznej.

P 4 – Analiza założeń projektowych, technologiczność wyrobów tłoczonych.

P 5 – Proces technologiczny wykrawania – zasady konstruowania części kształtowanych przez cięcie.

P 6 – Parametry procesu wykrawania. Siła i praca cięcia. Dobór prasy.

P 7 – Wykrawanie dokładne i wygładzanie.

P 8 – Opracowanie dokumentacji technologicznej procesu wykrawania.

P 9 – Zasady konstruowania wyrobów kształtowanych w procesach gięcia.

P 10 – Projektowanie procesów technologicznych tłoczenia, opracowanie dokumentacji technologicznej.

P 11 – Zasady konstruowania części kształtowanych tłoczeniem. Obliczanie materiału wyjściowego. Parametry procesu tłoczenia. Dobór

maszyn.



P 12,13 – Projektowanie technologii kształtowania odkuwek matrycowych na młotach, opracowanie dokumentacji technologicznej. Rysunek

odkuwki.

P 14 – Wyznaczanie liczby zabiegów oraz postaci i wymiarów materiału wyjściowego

P 15 – Technologia kształtowania odkuwek na prasach.


1. Erbel S. i in.: Obróbka plastyczna na zimno, PWN, Warszawa, 1975

2. Romanowski W.P.: Tłoczenie na zimno, WNT, Warszawa, 1971

3. Wasiunyk P.: Kucie matrycowe, WNT, Warszawa, 1975

4. Kajzer S., Kozik R., Wusatowski R.: Wybrane zagadnienia z procesów obróbki plastycznej metali. Projektowanie technologii, Wyd. Pol.

Śląskiej, Gliwice, 1997

5. Czarnecki R.: Przyrządy do obróbki plastycznej. Tłoczniki, Wyd. Polit. Częst., Częstochowa, 1996

6.Golatowski T.: Projektowanie procesów tłoczenia i tłoczników. Wybrane zagadnienia, Wyd. Polit. Warszawskiej, Warszawa, 1991

7.Ashby M. F.: Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, WNT, Warszawa, 1997

8.Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, WNT, Warszawa, 2000

9. Wyrzykowski J.W., Pleszakow E., Sieniawski J.: Odkształcanie i pękanie metali, WNT, Warszawa, 1999






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Seminarium dyplomowe0 0 0 0 15 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Nabycie przez studentów umiejętności przygotowania i redagowania pracy dyplomowej inżynierskiej.

C2. Zapoznanie studentów z zasadami korzystania ze źródeł informacji i podstawami ochrony własności intelektualnej.

C3. Przygotowanie studentów do egzaminu dyplomowego i obrony pracy dyplomowej.


1. Wiedza właściwa dla tematyki realizowanej pracy dyplomowej inżynierskiej.



S 1 – Praca dyplomowa. Wymagania formalne. Relacje promotor-dyplomant.

S 2 – Prezentacja tematów i zakresów prac dyplomowych inżynierskich przez dyplomantów.

S 3 – Etapy tworzenia pracy dyplomowej. Struktura pracy dyplomowej.

S 4 – Źródła informacji naukowej. Selekcja. Opracowywanie literatury. Ochrona własności intelektualnej. Prawo autorskie i prawa pokrewne.

Plagiat. Odpowiedzialność cywilna i karna. Bibliografia.

S 5 – Zasady edycji pracy dyplomowej. Zasady gramatyczne. Formatowanie tekstu. Słownictwo. Estetyka pracy dyplomowej. Opracowywanie

danych. Tabele. Wykresy. Rysunki

S 6, 7 – Omówienie zagadnień właściwych dla kierunku studiów i specjalności będących przedmiotem egzaminu dyplomowego inżynierskiego.

S 8 – Prezentacja multimedialna. Zasady przygotowania i realizacji prezentacji.

S 9 – Egzamin dyplomowy. Charakterystyka i przebieg. Obrona pracy dyplomowej.


1. Lindsay D.: Dobre rady dla piszących teksty naukowe. Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1995.



2. Kozłowski R.: Praktyczny sposób pisania prac dyplomowych: z wykorzystaniem programu komputerowego i Internetu. Oficyna Wolters

Kluwer Polska, Warszawa 2009.

3. Wosik E. (red.): Raport o zasadach poszanowania autorstwa w pracach dyplomowych oraz doktorskich w instytucjach akademickich i

naukowych, Monografie Fundacji Rektorów Polskich, Warszawa 2005.

4. Wolański A.: Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2008.

5. http://itlaw.computerworld.pl/index.php/2008/09/12/nasze-top-five-prawo-cytatu-w-internecie/

6. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych, PAN, Warszawa 2001

7. Rawa T., Metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie,

Olsztyn 1999.



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKAWydział Inżynierii Mechanicznej i InformatykiKierunek:Mechanika i budowa maszynSpecjalność:Komputerowe projektowanie maszyn i urządzeń



Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Analiza modalna0 0 18 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

Przekazanie studentom wiedzy z zakresu podstawowych pojęć eksperymentalnej analizy modalnej.

Uzyskanie wiedzy z zakresu planowania i przeprowadzenia eksperymentalnej analizy modalnej.

Zapoznanie z elementami systemu akwizycji danych drganiowych, wzbudnikami i czujnikami drgań mechanicznych.

Nabycie umiejętności w zakresie planowania i przeprowadzenia eksperymentalnej analizy modalnej.


Wiedza z zakresu mechaniki i podstaw konstrukcji maszyn.

Wiedza z zakresu drgań mechanicznych.

Umiejętność obsługi komputera.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.




L 1,2 – Analiza modalna jako narzędzie analizy i syntezy złożonych konstrukcji mechanicznych

L 3,4 – Narzędzia badawcze w eksperymentalnej analizie modalnej

L 5,6 – Analiza modalna układu o jednym stopniu swobody

L 7-10 – Analiza modalna układu o ciągłym rozkładzie parametrów, przygotowanie i przeprowadzenie badań, identyfikacja modeli układów

mechanicznych

L 11-14 – Badania drgań płyty – porównanie teorii i doświadczenia

L 15-18 – Analiza modalna złożonych konstrukcji mechanicznych




Uhl Tadeusz, Komputerowo wspomagana identyfikacja modeli konstrukcji mechanicznych, WNT, Warszawa, 1997.

Uhl Tadeusz, Lisowski Wojciech, Praktyczne problemy analizy modalnej konstrukcji, Wydawnictwo AGO, Kraków, 1996.

Technical Documentation, Multichannel Analysis System, Bruel & Kjaer, 1992.

Giergiel Józef, Drgania mechaniczne, AGH, Kraków, 2000.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Drgania i stateczność układów sprężystych0 0 9 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z drganiami mechanicznymi układów tłumionych lub nietłumionych o skończonej liczbie stopni swobody oraz

układów ciągłych.

C2. Zapoznanie studentów z kryteriami utraty stateczności

C3. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wyznaczania obciążenia krytycznego oraz częstości i postaci drgań układów drgających.


1. Wiedza z zakresu matematyki i fizyki.






L 1,2 – Podwójne wahadło matematyczne – częstości drgań własnych (rozwiązanie równań ruchu przy uwzględnieniu teorii liniowej i

nieliniowej dużych przemieszczeń).

L 3,4 – Wyznaczenie częstości drgań swobodnych wirnika (układ o dwóch stopniach swobody), drgania wymuszone dla różnych wartości

masy niewyważenia i miejsca jego usytuowania.

L 5,6 – Kratownica Misesa – statyczne i kinetyczne kryterium stateczności.

L 7,8 – Stateczność i drgania dwuprętowej ramy (teoria liniowa, teoria nieliniowa – rozwiązanie za pomocą reguły nieoznaczonego czynnika

Lagrange’a i metody rekurencyjnej).

L 9,10 – Wyznaczenie częstości i postaci drgań giętych belki Bernoulliego-Eulera z centralnie zamocowaną masą w przypadku symetrycznej i

asymetrycznej postaci drgań.

L 11,12 – Wpływ sił podłużnych na drgania poprzeczne kolumny wspornikowej, wyznaczenie częstości drgań własnych oraz postaci drgań



przy różnych warunkach normalizacyjnych.

L 13,14 – Dyskretyzacja kolumny wspornikowej (układu ciągłego) do układu o jednych stopniu swobody – wyznaczenie masy zredukowanej i

sztywności zastępczej.

L 15 – Obciążenie udarowe sprężystego układu o masie rozłożonej w sposób ciągły.


1. Tomski L., Podgórska – Brzdękiewicz I., Szmidla J., Uzny S.: Drgania i stateczność układów dyskretnych. Wydawnictwo Politechniki

Częstochowskiej, Częstochowa 2006.

2. Tomski L., Przybylski J., Posiadała B., Kukla S., Sochacki W., , Szmidla J., Podgórska-Brzdękiewicz I., Uzny S., : Drgania i stateczność

układów smukłych, praca zbiorowa wykonana pod kierunkiem naukowym i redakcją L. Tomskiego. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne,

Fundacja „Książka Naukowo-Techniczna”, WNT Warszawa 2004.

3. Tomski L., Przybylski J., Szmidla J., Kasprzycki A., Podgórska-Brzdękiewicz I., Uzny S., : Drgania swobodne i stateczność obiektów smukłych

jako układów liniowych lub nieliniowych, praca zbiorowa wykonana pod kierunkiem naukowym i redakcją L. Tomskiego. Wydawnictwa

Naukowo-Techniczne, Fundacja „Książka Naukowo-Techniczna”, WNT Warszawa 2007.

4. Tomski L., Posiadała B., Przybylski J.: Drgania mechaniczne. Modelowanie i badania. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 1991.

5. Osiński Z.: Teoria drgań. PWN, Warszawa.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca dyplomowa inżynierska0 0 0 0 0 NIE 15

CEL PRZEDMIOTU

Praca dyplomowa inżynierska powinna mieć charakter praktyczny (badawczy lub projektowy). Treść pracy powinna być związana z

kierunkiem Mechanika i Budowa Maszyn, w której wykorzystano wiedzę zdobytą w czasie trwania studiów. Pracę dyplomową student

wykonuje pod kierunkiem promotora, z którym ustala cel i zakres pracy oraz sposób jej realizacji. Student ma prawo do zaproponowania

własnego tematu pracy dyplomowej w ramach kończonego kierunku studiów, uwzględniającego jego zainteresowania naukowe i zawodowe.


Znajomość zagadnień poruszanych na zajęciach w czasie toku studiów.


Wskazana przez promotora, zależnie od tematu pracy.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z wiedzą na temat przeprowadzenia i organizacji badań.

Nabycie przez studentów umiejętności opracowania edytorskiego pracy dyplomowej.


1. Wiedza z zakresu treści podstawowych i kierunkowych zdobyta w ramach przedmiotów prowadzonych na kierunku mechanika i budowa

maszyn.


Podstawowe etapy realizacji pracy inżynierskiej.

Podstawowe elementy składowe związane z formą pracy dyplomowej: wprowadzenie, cel i zakres pracy, przegląd literatury, zasadnicze

rozdziały pracy, uwagi końcowe i wnioski.

Elementy uzupełniające w pracy dyplomowej: streszczenie, zestawienie literatury, ważniejszych oznaczeń, dodatki.

Wytyczenie zadań do wykonania referatów w ramach tematyki prac dyplomowych.

Podstawowe elementy składowe referatu prezentującego zawartość zadanego do realizacji zadania.

Prezentacja zadanych do realizacji referatów oraz dyskusja formy i treści prezentowanych referatów.


Bielec, E., Podręcznik pisania prac albo technika pisania po polsku. Kraków: uczeln. EJB, 2000

Borcz, L., Vademecum pracy dyplomowej. Bytom: czel, 2001

Opoka, E., Uwagi o pisaniu i redagowaniu prac dyplomowych na studiach technicznych. Gliwice: Wydaw. czelni . Śląskiej, 2001

Żółtowski, B., Seminarium dyplomowe. Bydgoszcz: Wydaw. uczelni. Akademii Tech.-Roln., 1997

Zbigniew Galon, Grapher,, Podręcznik użytkownika. Suplement, Gambit, 2011



Zbigniew Galon, Surfer, Podręcznik użytkownika. Suplement, Gambit, 2011






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanizacja i automatyzacja w przetwórstwie15 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie wiedzy z zakresu mechanizacji i automatyzacji w procesach przetwórstwa tworzyw polimerowych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności projektowania i prowadzenia procesu przetwórstwa z wykorzystaniem mechanizacji i

automatyzacji.


1. Wiedza z zakresu mechaniki, automatyki, przetwórstwa tworzyw i fizyki.

2. Znajomość podstawowych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.





Elementy pneumatycznych układów sterowania

Elementy elektropneumatycznych układów sterowania

Chwytaki robotów zasady doboru

Programowanie i sterowanie robotami przemysłowym

Układy konstrukcyjne i struktura kinematyczna obrabiarek ze sterowaniem numerycznym

Programowanie wybranego detalu na tokarkę sterowaną numerycznie

Programowanie wybranego detalu na frezarkę sterowaną numerycznie

Automatyzacja w przetwórstwie tworzyw sztucznych

Systemy automatyzacji urządzeń peryferyjnych, linii technologicznych oraz linii do recyklingu tworzyw sztucznych




Automatyzacja systemów wytwarzania z wykorzystaniem elementów pneumatycznych i elektropneumatycznych.

Modelowanie i projektowanie układów automatyzacji.

Zespoły pomiarowe i napędowe manipulatorów na przykładzie robotów Irb-6 i Fanuc S-420

Budowa systemu sterowania i możliwości technologiczne na przykładzie robota przemysłowego Fanuc s-420

Automatyzacja produkcji średnioseryjnej na przykładzie tokarki sterowanej numerycznie

Możliwości technologiczne oraz programowanie frezarki sterowanej komputerowo

Sprawdzenie poprawności opracowanego programu technologicznego przez wykonanie wybranej części

Automatyzacja wtryskarek

Automatyzacja wytłaczarek


1. Sikora R.: Maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne. Wyd. Uczelniane Politechniki

Lubelskiej, Lublin 2001.

2. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wyd. edukacyjne Zofii Dobkowskiej. Warszawa 1993.


Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin 2006



Holnicki A., Sterowanie maszyn technologicznych: ćwiczenia, Warszawa, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, 1979.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca dyplomowa inżynierska0 0 0 0 0 TAK 15

CEL PRZEDMIOTU

Praca dyplomowa inżynierska powinna mieć charakter praktyczny (badawczy lub projektowy). Treść pracy powinna być związana z

kierunkiem Mechanika i budowa maszyn, Przetwórstwo Tworzyw Polimerowych, w której wykorzystano wiedzę zdobytą w czasie trwania

studiów. Pracę dyplomową student wykonuje pod kierunkiem promotora, z którym ustala cel i zakres pracy oraz sposób jej realizacji. Student

ma prawo do zaproponowania własnego tematu pracy dyplomowej w ramach kończonego kierunku studiów, uwzględniającego jego

zainteresowania naukowe i zawodowe.


Utrwalenie wiedzy w zakresie metod projektowania, obliczeń inżynierskich, analizy i oceny rozwiązań, przedstawienie ich wyników.

Samodzielne rozszerzanie i pogłębianie zdobytej wiedzy w zakresie niezbędnym do realizacji pracy dyplomowej.

Samodzielne rozszerzanie i pogłębianie zdobytej wiedzy w zakresie niezbędnym do realizacji pracy dyplomowej.


Literatura związana bezpośrdnio z realizowanym tematem pracy dyplomowej.Literatura związana bezpośrdnio z realizowanym tematem

pracy dyplomowej.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

Przygotowanie studentów do wykonywania pracy dyplomowej.

Zapoznanie ze sposobami prowadzenia doświadczeń oraz opracowywaniem ich wyników.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, tworzyw sztucznych, podstaw i technologii ich przetwórstwa, maszyn i narzędzi przetwórczych.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń badawczych.

3. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów.





S 1,2 – Ogólne wytyczne opracowania pracy dyplomowej, określenie celu i zakresu pracy. Zasady korzystania z literatury

S 3,4 – Przegląd stanu wiedzy z zakresu danego tematu pracy. Sposoby opracowywania prac obejmujących zagadnienia konstrukcyjne,

technologiczne i badawcze

S 5,6 – Zagadnienia optymalizacji procesów technologicznych. Zasady planowania doświadczeń i matematyczna interpretacja ich wyników

S 7 – Zastosowanie grafiki komputerowej do opracowania wyników doświadczeń

S 8,9 – Opracowanie planu pracy. Założenia wejściowe przy realizacji prac o charakterze konstrukcyjnym i technologicznym. Założenia

wejściowe przy realizacji prac o charakterze badawczym

S 10,11,12 – Prezentacja wyników badań uzyskanych podczas realizacji poszczególnych prac dyplomowych

S 13,14,15 – Prezentacja tematyki prac o charakterze konstrukcyjnym i technologicznym. Opracowanie wyników badań




Z. Polański: Metody optymalizacji w technologii maszyn. PWN, Warszawa 1977.

A. Luszniewicz, T. Słaby: Statystyka z pakietem komputerowym STATISTICATM PL. Teoria i zastosowanie. Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2001.

Zastosowanie metod statystycznych w badaniach naukowych. Red. J. Jakubowski, J. Wątroba, Wyd. StatSoft Polska Sp. z o.o., Kraków 2000.

Pozostałe pozycje literatury wynikają z tematyki realizowanych prac dyplomowych.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanizacja i monitorowanie procesów spawalniczych15 0 15 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z rodzajem oprzyrządowania i urządzeniami do mechanizacji i monitorowania procesów spawania. C2. Nabycie

przez studentów praktycznych umiejętności w konstruowaniu stanowisk zmechanizowanych do prac spawalniczych. C3. Nabycie umiejętności

monitorowania i wyznaczania parametrów technologicznych w procesie spawania zmechanizowanego.


1. Wiedza z zakresu projektowania konstrukcji. 2. Wiedza z zakresu budowy i obsługi urządzeń spawalniczych 3. Wiedza z zakresu

podstawowych technik spawalniczych. 4. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań. 5.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 6. Umiejętności pracy samodzielnej i w

grupie. 7. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.


W 1,2 – Pojęcia mechanizacji, analiza struktury procesu technologicznego spawania i realizowanych funkcji W 3,4 – Poziomy mechanizacji i

analiza ich struktury, wyposażenia i zadań W 5,6 – Charakterystyka urządzeń do mechanizacji prac spawalniczych W 7,8,9 – Schematy

obliczeń przy doborze parametrów spawania zmechanizowanego spoin czołowych i pachwinowych W 10,11– Cele i zadania systemów

monitorowania procesów spawalniczych W 12,13 - Budowa i obsługa systemów monitorowania. W 14,15 – Badanie i analiza charakterystyk

przetworników pomiarowych (potencjometr, termopara i tensometr). W 16,17,18 – Monitorowanie i analiza parametrów łuku elektrycznego w

metodach spawania


L 1,– Przegląd i obsługa urządzeń i systemów sterowania źródłami prądu spawania L 2 – Badania warunków zmechanizowanego spawania

metodą MAG złączy doczołowych L 3 – Analiza geometrii złącza doczołowego spawanego metodą MAG w warunkach zmechanizowanych L 4 –

Badania warunków zmechanizowanego spawania metodą MAG złączy teowych L 5 – Opis wielkości charakterystycznych, obróbka i analiza



danych, wizualizacja wyników L 6 – Charakterystyka systemów pomiarowych i monitorujących stosowanych w procesach spawalniczych. L 7 –

Badanie i charakterystyka przetworników pomiarowych typu. potencjometr, termopara. L 8,9 – Zbieranie i przetwarzanie danych w

spawalniczych systemach pomiarowych.


1. E. Dobaj: Maszyny i urządzenia spawalnicze. WNT, Warszawa 1994, 1998 2. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I i II,

WNT Warszawa 2003, 2007 3. M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990 4. J. Dziubiński, A. Kimpel:

Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985 5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane: połączenia. WNT, Warszawa 2003 6.

Prospekty i instrukcje obsługi urządzeń spawalniczych i mechanizujących producentów i dystrybutorów 7. M. Rusek, J. Pasierbiński: Elementy

i układy elektroniczne. WNT, Warszawa 1997.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca dyplomowa inżynierska0 0 0 0 0 TAK 15

CEL PRZEDMIOTU

1. Celem pracy dyplomowej jest sprawdzenie wiedzy i umiejętności studenta nabytych w czasie realizacji programu studiów


1. Posiadanie wiedzy i umiejętności, umożliwiającego skuteczne realizowanie zadań związanych z pracą dyplomową.


1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007

2. E. Tasak, A Ziewiec: Spawalność stali. Wydaw. JAK, Kraków 2009

3. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007

4. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, II, Wydawnictwo Naukowe PWN 2017

5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane Połączenia. Wydawnictwo Naukowe PWN 2018






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

C1. Podsumowanie zdobytych w czasie studiów wiadomości z technologii spajania. C2. Podsumowanie wiedzy zakresu teorii procesów

spawalniczych. C3. Podsumowanie wiedzy z zakresu komputerowego wspomagania i monitorowania prac spawalniczych. C4. Podsumowanie

wiadomości z zakresu zagrożeń występujących na stanowiskach spawalniczych. C5. Podsumowanie wiedzy z zakresu kontroli jakości

materiałów i wyrobów.


1. Znajomość podstaw spawalnictwa, zagadnień cieplnych i metalurgicznych oraz metaloznawstwa. 2. Znajomość przepisów BHP

dotyczących procesów technologicznych w spawalnictwie. 3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym WPS i WPQR. 4.

Znajomość podstawowych własności stali i metali nieżelaznych. 5. Znajomość budowy i działania urządzeń stosowanych w spawalnictwie. 6.

Umiejętność kontroli jakości materiałów i wyrobów. 7. Znajomość podstaw komputerowego monitorowania prac spawalniczych. 8.

Umiejętność pracy samodzielnej i w grupie.


S 1,2 – Wybrane zagadnienia z technologii spawania S 3,4 – Omówienie wiadomości z zakresu urządzeń i osprzętu spawalniczego S 5 –

Wybrane zagadnienia z technologii procesów pokrewnych spawaniu S 6,7 – Omówienie wiadomości z zakresu materiałoznawstwa i obróbki

cieplnej w spawalnictwie S 8,9 – Omówienie przepisów i dokumentacji prac spawalniczych S 10 – Wybrane zagadnienia z teorii procesów

spawalniczych S 11 – Omówienie zagrożeń występujących na stanowiskach spawalniczych S 12 – Charakterystyka monitorowania procesów

spawalniczych S 13 – Charakterystyka komputerowego wspomagania procesów spawalniczych S 14,15 – Wybrane zagadnienia z kontroli

jakości materiałów i wyrobów


1. Frenck K., Ferenc J.: Projektowanie konstrukcji spawanych, Warszawa WNT 2006 wyd.III 2. Klimpel A. : technologie zgrzewania metali i



tworzyw termoplastycznych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej 1999 3. Praca zbiorowa: Poradnik inżyniera – spawalnictwo, Warszawa WNT

TI,T2/2003 4. Normy PN-EN-ISO dotyczące projektowania i technologii konstrukcji spajanych 5. Siwek B. : Połączenia spawane, zgrzewane,

lutowane i klejone, Wydawnictwo politechniki Gdańskiej 2002 6. Ferenc K.: Spawalnictwo, Warszawa WNT 2007 7. Łomozik M., Zeman M.,

Lassociński J.: Badania niszczące połączeń spajanych wg wymagań PN (mechaniczne i metalograficzne). Instytut Spawalnictwa. Gliwice 1996

8. Klimpel A., Szymański A.: Kontrola jakości w spawalnictwie. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Gliwice 1998. 9. Czuchryj J., Stachurski M.:

Badania nieniszczące w spawalnictwie. Charakterystyka badań i zakres ich stosowania. Instytut Spawalnictwa. Gliwice 2002.




Cykl: 2017/2018ZTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: ISemestr: I


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU












Materiały niemetalowe, ich zastosowania i rodzaje: tworzywa wielkocząsteczkowe, materiały ceramiczne szkło, drewno i inne.

Charakterystyka ważniejszych tworzyw polimerowych. Kompozyty i mieszaniny polimerowe.

Technologia wytwarzania, właściwości i zastosowanie materiałów ceramicznych i szkła.

Drewno, papier, skóra

Kleje i kity

Materiały elektrotechniczne, tworzywa węglowe

Materiały lakiernicze.

Materiały biomimetyczne

2017/2018Z -> N -> I st. -> Mechanika i budowa maszyn





Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU



metalograficznych.










Wstęp do metaloznawstwa

Budowa układów równowagi - układ Fe-Fe3C

Podział stopów żelaza, ich klasyfikacja i oznaczanie

Obróbka cieplna stopów żelaza

Stale niestopowe ogólnego przeznaczenia

Stale konstrukcyjne drobnoziarniste

Stale nierdzewne

Stale do pracy w podwyższonej temperaturze

Stale narzędziowe niestopowe i stopowe



Żeliwo i staliwo

Metale i stopy metali nieżelaznych






5. Karol Przybyłowicz, Metaloznawstwo, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne WNT, 2007






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Informatyka18 0 18 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C.1. Zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu budowy komputera, systemów operacyjnych oraz ob-sługi i zastosowania wybranych

programów użytkowych

C.2. Zdobycie wiedzy na temat efektywnej pracy w sieci lokalnej oraz wykorzystania możliwości jakie dają sieci rozległe, w tym Internet.

C.3. Uzyskanie wiedzy dotyczącej rozwiązywania problemów inżynierskich z wykorzystaniem dostęp-nych narzędzi informatyki.

C.4. Nabycie umiejętności wykorzystania narzędzi i technik komputerowych w działalności inżynier-skiej.


1. Podstawowa wiedza z zakresu funkcjonowania komputera.

2. Podstawowe umiejętności z zakresu obsługi komputera.

3. Podstawowa znajomość zagadnień związanych z sieciami komputerowymi.


W 1 – Podstawy technik informatycznych, zdobycze informatyki w służbie człowieka.

W 2,3 – Użytkowanie komputerów, budowa, podzespoły, standardy, urządzenia peryferyj-ne.

W 4,5 – Systemy operacyjne, czyli oprogramowanie koordynujące działanie i podział zaso-bów komputera.

W 6,7 – Podstawy sieci komputerowych, konfiguracja sieci, usługi sieciowe.

W 8,9 – Oprogramowanie użytkowe: przetwarzanie tekstów, edytory i procesory tekstu.

W 10,11 – Oprogramowanie użytkowe: arkusze kalkulacyjne, obliczenia inżynierskie.

W 12,13 – Oprogramowanie użytkowe: systemy zarządzania bazami danych, zapytania SQL.

W 14,15 – Oprogramowanie użytkowe: grafika menedżerska i prezentacyjna.

W 16,17 – Wstęp do programowania: podstawowe elementy języka C/C++, budowa programu. Syntaktyka i semantyka języka,

identyfikatory. Typy danych, zmienne. Zasięg zmiennych. Wprowadzanie i wyprowadzanie danych. Instrukcje, wyrażenia i operatory.

2017/2018Z -> N -> I st. -> Mechanika i budowa maszyn + Energetyka


W 18 – Test zaliczeniowy.


L 1 – Zajęcia organizacyjne, zapoznanie z przepisami BHP i przeciwpożarowymi obowiązu-jącymi w pracowni komputerowej, zapoznanie z

tematyką zajęć i formą zaliczenia.

L 2 – Podstawy pracy w systemie operacyjnym Windows: zarządzanie folderami i plikami, programy narzędziowe.

L 3,4 – Konfiguracja karty sieciowej, usługi w sieciach informatycznych: wyszukiwanie informacji w Internecie, komunikacja elektroniczna.

L 5,6,7 – Edytor tekstu: formatowanie tekstu, wstawianie obiektów, obsługa dokumentów wielostronicowych, korespondencja seryjna.

L 8,9,10 – Arkusz kalkulacyjny: adresowanie i formatowanie komórek, zarządzanie skoro-szytami i arkuszami, wykresy, tabele, przykładowe

obliczenia.

L 11,12 – Bazy danych: obsługa aplikacji, tworzenie bazy danych, wyszukiwanie informacji, kwerendy.

L 13,14 – Grafika menedżerska i prezentacyjna: przygotowanie prezentacji multimedialnej, efekty graficzne, animacja.

L 15,16,17 – Wstęp do programowania, ćwiczenia praktyczne w środowisku programistycznym. Wprowadzanie i wyprowadzanie danych

różnych typów, zmienne. Zastosowanie instrukcji, wyrażeń i operatorów, proste obliczenia.

L 18 – Ocena wykonanych zadań i poprawa niezaliczonych zadań.


Carlberg C., Excel 2007 PL. Analizy biznesowe. Rozwiązania w biznesie. Wydanie III, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2009

Etheridge D., Excel 2007 PL. Analiza danych, wykresy, tabele przestawne. Niebieski podręcznik, Wy-dawnictwo Helion, Gliwice 2009

Kopertowska-Tomczak M., ECDL. Arkusze kalkulacyjne. Moduł 4, Wydawnictwo Naukowe PWN, War-szawa 2011

Kopertowska-Tomczak M., ECDL. Bazy danych. Moduł 5, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011

Kopertowska-Tomczak M., ECDL. Grafika menedżerska i prezentacyjna. Moduł 6, Wydawnictwo Nau-kowe PWN, Warszawa 2011

Kopertowska-Tomczak M., ECDL. Przetwarzanie tekstów. Moduł 3, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011

Kowalczyk G., Word 2007 PL. Ćwiczenia praktyczne, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2007

Litwin L., ECDL. Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych. Przewodnik. Tom I, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2009

Litwin L., ECDL. Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych. Przewodnik. Tom II, Wydawnic-two Helion, Gliwice 2009

Nowakowska H., Nowakowski Z., ECDL. Użytkowanie komputerów. Moduł 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011

Sikorski W., ECDL. Podstawy technik informatycznych i komunikacyjnych. Moduł 1, Wydawnictwo Na-ukowe PWN, Warszawa 2011

Żarowska A., Węglarz W., ECDL na skróty, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011

Żarowska A., Węglarz W., ECDL. Przeglądanie stron internetowych i komunikacja. Moduł 7, Wydawnic-two Naukowe PWN, Warszawa 2011

Grębosz J., Symfonia C++ Standard. Programowanie w języku C++ orientowane obiektowo. Tom I i II. Wydawnictwo Helion 2013






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Matematyka I18 18 0 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z teorii ciągów liczbowych, funkcji jednej zmiennej, rachunku różniczkowego i

całkowego funkcji jednej zmiennej.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności rozwiązywania zadań z zakresu treści prezentowanych na wykładach.

C3. Wskazanie zastosowań wykładanej teorii w wybranych zagadnieniach fizyki i techniki.


1. Wiedza teoretyczna z zakresu szkoły ponadgimnazjalnej i umiejętności jej praktycznego wykorzystania.

2. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w szczególności z podręczników oraz zbiorów zadań (w wersji drukowanej i

elektronicznej).



W1. Ciągi liczbowe - podstawowe definicje i twierdzenia, granice ciągów liczbowych

W2. Funkcji jednej zmiennej - granica funkcji w punkcie i w nieskończoności, ciągłość funkcji

W3, W4, W5. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej - pochodna funkcji jednej zmiennej – definicja. Podstawowe wzory rachunku

różniczkowego. Różniczka funkcji i jej zastosowanie, pochodne wyższych rzędów, symbole nieoznaczone, twierdzenia de L’Hospitala,

asymptoty funkcji, ekstrema lokalne i monotoniczność funkcji, wypukłość, wklęsłość i punkty przegięcia funkcji.

W6, W7. Całka nieoznaczona funkcji jednej zmiennej - definicja funkcji pierwotnej i całki nieoznaczonej, podstawowe wzory dla całek

nieoznaczonych, całkowanie przez części i przez podstawienie, całkowanie funkcji wymiernych, wybrane typy całek funkcji niewymiernych i

trygonometrycznych

W8. Całka oznaczona funkcji jednej zmiennej - definicja całki oznaczonej Riemanna i jej podstawowe własności, całkowanie przez części i

podstawienie dla całek oznaczonych, zastosowanie geometryczne całek oznaczonych



W9. Test zaliczeniowy


C!. Badanie monotoniczności ciągów liczbowych, wyznaczanie granic ciągów.

C2. Obliczanie granic funkcji w punkcie i w nieskończoności, badanie ciągłości funkcji.

C3, C4, C5. Obliczanie pochodnych funkcji jednej zmiennej, obliczanie granic funkcji z wykorzystaniem reguły de L’Hospitala, wyznaczanie

asymptot funkcji, wyznaczanie ekstremów lokalnych funkcji, przedziałów monotoniczności, przedziałów wypukłości, wklęsłości oraz punktów

przegięcia funkcji.

C6, C7. Obliczanie całek nieoznaczona funkcji jednej zmiennej stosując wzory na całkowanie przez części i podstawienie, całkowanie funkcji

wymiernych, oraz pewnych typów całek funkcji niewymiernych i trygonometrycznych.

C8. Rozwiązywanie zadań dotyczących zastosowania geometrycznego całki oznaczonej funkcji jednej zmiennej.

C9. Kolokwium.


1. Leitner R.: Zarys matematyki wyższej dla studentów. Wyd. Nauk.-Techniczne, Warszawa

2. Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa

3. Gewert M., Skoczylas Z., Analiza matematyczna 1, Definicje, twierdzenia wzory, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław

4.Gewert M., Skoczylas Z., Analiza matematyczna 1, Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław

5. Stankiewicz W., Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN Warszawa

6. Fichtenholz G. M., Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 1 i 2, PWN Warszawa 1997






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Ochrona własności intelektualnej15 0 0 0 0 NIE 1

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawowymi aktami o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawie własności przemysłowej oraz

odpowiedzialnością za bezprawne korzystanie z przedmiotów będących pod ochroną.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności definiowania utworów jako przedmiotów ochrony oraz korzystania z nich w różnych obszarach

twórczości i polach eksploatacji.


Znajomość podstawowych zagadnień społecznych i prawnych.


W 1 – Własność, własność intelektualna – podstawowe pojęcia.

W 2 – Własność intelektualna – zarys historyczny.

W 3 – Podstawy prawne własności intelektualnej.

W 4 – Przedmiot prawa autorskiego.

W 5 – Podmiot prawa autorskiego.

W 6 – Prawa pokrewne.

W 7 – Okolice prawa autorskiego.

W 8 – Prawo własności przemysłowej. Wynalazek. Patent.

W 9 – Prawo własności przemysłowej. Wzór użytkowy. Wzór przemysłowy. Znak towarowy.

W 10 – Prawo własności przemysłowej. Oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych.

W 11, 12 – Transfer technologii. Metody. Licencja. B+R.

W 13, 14 – Ochrona własności intelektualnej w Internecie.

W 15 – Ochrona własności intelektualnej w działalności szkoły wyższej. Dozwolony użytek. Plagiat.




1. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.1994.24.83)

2. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej ( Dz.U. z 2003.119.117)

3. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz.U.2001.128.1402)

4. Hetman J.: Podstawy prawa własności intelektualnej. Biblioteka Analiz, Warszawa, 2010.

5. Michniewicz G.: Ochrona własności intelektualnej. Wyd. C.H. BECK, 2012.

6. Dereń A. M.: Własność intelektualna i przemysłowa. Oficyna Wydawnicza PWSN, Nysa 2007.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Rysunek techniczny18 18 0 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

Opanowanie przez studentów wiedzy z zakresu z zakresu rysunku technicznego i rysunku technicznego budowlanego

Poznanie przez studentów obowiązujących norm rysunkowych

Opanowanie przez studentów umiejętności przedstawiania elementów przestrzennych na płaszczyźnie rysunku, zgodnie z zasadami rysunku

technicznego i obowiązującymi normami


Wiedza z geometrii oraz techniki z zakresu szkoły ponadpodstawowej i średniej

Umiejętność wykonywania prostych rysunków technicznych z użyciem trójkątów i cyrkla




H.J. Samujłło: Rysunek techniczny i odręczny w budownictwie. Arkady. Warszawa 1987

S. Ochoński: Rysunek techniczny budowlany. Częstochowa 1997

E. Miśniakiewicz, W. Skowroński: Rysunek techniczny budowlany. Arkady. Warszawa 2008

T. Dobrzański: Rysunek Techniczny Maszynowy. Wydawnictwa Naukowo techniczne. Warszawa 2009

I. Rydzanicz: Rysunek Techniczny jako Zapis Konstrukcji. Zadania. Wydawnictwo Arkady. Warszawa 2009

Rysunek Techniczny w AutoCadzie. Praca zbiorowa pod red. Bogdana Posiadały. Częstochowa 2002

Polskie Normy z zakresu Rysunku Technicznego




Cykl: 2017/2018ZTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IISemestr: III


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Inżynieria wytwarzania I - obróbka plastyczna i skrawniem15 0 15 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1.Zapoznanie studentów z metodami i technikami wytwarzania w zakresie obróbki plastycznej i obróbki skrawaniem

C2. Nabycie wiedzy o możliwościach kształtowania elementów maszyn poprzez usuwanie naddatków materiałowych metodą skrawania.

C3.Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru technik wytwarzania i projektowania podstawowych parametrów

wybranych procesów technologicznych wytwarzania.





4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej oraz norm.

5. Umiejętność obsługi komputera osobistego.

6. Umiejętność budowy algorytmów postępowania prowadzących do rozwiązań prostych zagadnień inżynierskich.


8. Umiejętności prawidłowej interpretacji własnych działań.


W 1,– Klasyfikacja procesów obróbki plastycznej.

W 2,3 – Mechanizm odkształceń plastycznych, zjawiska towarzyszące procesom kształtowania plastycznego.

W 4,5 – Materiały stosowane w obróbce plastycznej.

W 6,7 – Zjawiska towarzyszące procesom kształtowania plastycznego.

W 8 – Czynniki wpływające na przebieg procesów plastycznego kształtowania, wpływ procesu na własności wyrobów kształtowanych

plastycznie.

W 9 – Klasyfikacja procesów obróbki skrawaniem.



W 10,11 – Zjawiska towarzyszące procesowi skrawania.

W 12,13 – Warunki skrawania. Technologiczne i geometryczne parametry skrawania.

W14,15 – Materiały narzędziowe i ich własności


L1,2,3 – Badanie własności mechanicznych materiałów do obróbki plastycznej. Wyznaczanie krzywej umocnienia materiału

L4,5 – Badanie własności technologicznych blach i drutów. Wyznaczanie współczynników anizotropii blach.

L6,7 – Wyznaczanie kąta sprężynowania przy gięciu. Badanie jakości wyrobów tłoczonych, Wady wyrobów giętych i tłoczonych.

L8,9 – Charakterystyka toczenia. Budowa i klasyfikacja narzędzi tokarskich, zastosowanie. Parametry technologiczne. Podstawowe operacje

tokarskie.

L10,11 - Charakterystyka frezowania. Odmiany frezowania i parametry technologiczne. Narzędzia frezarskie i zastosowanie.

L12,13 - Charakterystyka procesu szlifowania. Odmiany szlifowania. Parametry technologiczne

L14,15 - Charakterystyka procesu wiercenia, rozwiercania i pogłębiania. Parametry technologiczne. Budowa i klasyfikacja narzędzi

wiertarskich.


1. Bednarski T.: Mechanika plastycznego płynięcia w zarysie. PWN, Warszawa 1995.

2. Czarnecki R.: Technologia obróbki bezwiórowej. Tłocznictwo. Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1982.

3. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna. PWN, Warszawa 1986.

4. Erbel S., Kuczyński K., Olejnik L.: Technologia obróbki plastycznej. Laboratorium. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2003

5. Mazurkiewicz A., Kocur L.: Obróbka plastyczna. Laboratorium, Wyd. Pol. Radomskiej, Radom 1999.

6. Romanowski W.P.: Tłoczenie na zimno, WNT, Warszawa, 1971.

7. Obróbka Plastyczna Metali (czasopismo - kwartalnik).

8. Informacja Ekspresowa Obróbki Plastycznej (biuletyn informacyjny - miesięcznik).

9. Brodowicz W.: Skrawanie i narzędzia. WSiP, Warszawa 2000.

10. Cichosz P.: Narzędzia skrawające. WNT, Warszawa 2006.

11. Dmochowski J., Uzarowicz A.: Obróbka skrawaniem i obrabiarki. PWN, Warszawa 1990.

13. Górski E.: Poradnik narzędziowca. WNT, Warszawa 1991.

14. Grzesik W.: Podstawy skrawania materiałów metalowych. WNT, Warszawa 1998.

15. Jemielniak K.: Obróbka skrawaniem. OWPW, Warszawa 1998.

16. Kosmol J. (red.): Techniki wytwarzania – obróbka wiórowa i ścierna. OWPŚl., Gliwice 2002.

17. Olszak W.: Obróbka skrawaniem. WNT, Warszawa 2008.

18. Poradnik inżyniera – Obróbka skrawaniem, T1. WNT, Warszawa 1994

19. Poradnik firmy Sandvik Coroment: Poradnik obróbki skrawaniem 2005






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU












Materiały niemetalowe, ich zastosowania i rodzaje: tworzywa wielkocząsteczkowe, materiały ceramiczne szkło, drewno i inne.

Charakterystyka ważniejszych tworzyw polimerowych. Kompozyty i mieszaniny polimerowe.

Technologia wytwarzania, właściwości i zastosowanie materiałów ceramicznych i szkła.

Drewno, papier, skóra

Kleje i kity

Materiały elektrotechniczne, tworzywa węglowe

Materiały lakiernicze.

Materiały biomimetyczne




Podział i identyfikacja tworzyw polimerowych

Badania struktury tworzyw polimerowych

Badanie właściwości mechanicznych tworzyw polimerowych: wytrzymałość na rozciąganie, moduł Younga.

Badanie właściwości mechanicznych tworzyw polimerowych: twardość, udarność,

Badanie wskaźnika szybkości płynięcia

Wyznaczanie gęstości materiałów niemetalowych i ich koloru oraz połysku












Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika techniczna II15 30 0 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z zagadnieniami kinematyki punktu materialnego i ciała sztywnego w ruchu płaskim oraz dynamiki punktu

materialnego, układu punktów materialnych i ciała sztywnego w ujęciu mechaniki wektorowej

Nabycie przez studentów umiejętności formułowania równań ruchu, obliczania prędkości i przyspieszeń punktu materialnego i ciała

sztywnego w ruchu płaskim, formułowania i rozwiązywania dynamicznych równań ruchu punktu materialnego i bryły sztywnej oraz

umiejętności stosowania podstawowych praw i zasad (zachowania pędu, krętu i energii mechanicznej) oraz metod energetycznych do analizy

ruchu punktów materialnych i ciała sztywnego

Nabycie przez studentów umiejętności analizy otrzymanych rozwiązań


1. Wiedza z zakresu matematyki, w szczególności algebry wektorów, trygonometrii, podstawowe twierdzenia dotyczące geometrii figur

płaskich i brył, wiadomości z analizy matematycznej (różniczkowanie, analiza zmienności funkcji, całkowanie).

2. Wiedza w zakresie statyki i ciała sztywnego w ujęciu mechaniki wektorowej


4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetu


6. Umiejętności prawidłowej interpretacji wyników obliczeń


Kinematyka punktu. Opis ruchu we współrzędnych kartezjańskich i we współrzędnych krzywoliniowych

Tor punktu, prędkość i przyspieszenia

Ruch złożony punktu. Przyspieszenie Coriolisa

Ruch płaski ciała sztywnego

Chwilowy środek prędkości. Wyznaczanie prędkości w ruchu płaskim bryły



Metody całkowania równań różniczkowych ruchu punktu materialnego. Ruch krzywoliniowy punktu materialnego

Zasada d'Alemberta

Prawo zmienności i zachowania krętu. Praca i moc. Energia kinetyczna. Prawo równości energii kinetycznej i pracy. Potencjalne pole sił.

Energia potencjalna. Prawo zachowania energii mechanicznej

Ruch środka masy, zasady zachowania pędu i krętu, energia kinetyczna i praca układu punktów materialnych, w tym układów o zmiennej

masie

Masowe momenty bezwładności – podstawowe określenia i związki

Twierdzenie Steinera. Elipsoida bezwładności

Równania ruchu bryły sztywnej. Ruch płaski bryły. Kręt bryły sztywnej w ruchu ogólnym

Metody energetyczne w dynamice ruchu płaskiego bryły

Reakcje dynamiczne w ruchu obrotowym dookoła stałej osi

Zderzenia brył


Tor, prędkość i przyspieszenia punktu materialnego

Formułowanie równań ruchu dla zadanego schematu mechanizmu. Wyznaczanie prędkości i przyspieszeń

Ruch złożony punktu. Przyspieszenie Coriolisa

Ruch płaski ciała sztywnego. Wyznaczanie prędkości w ruchu płaskim bryły wykorzystaniem chwilowego środka obrotu

Ruch płaski ciała sztywnego. Wyznaczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu płaskim bryły

Całkowanie równań różniczkowych ruchu punktu materialnego

Zasada d'Alemberta

Prawo zmienności i zachowania krętu. Praca i moc. Energia kinetyczna. Prawo równości energii kinetycznej i pracy. Potencjalne pole sił.

Energia potencjalna. Prawo zachowania energii mechanicznej

Ruch środka masy, zasady zachowania pędu i krętu, energia kinetyczna i praca układu punktów materialnych, w tym układów o zmiennej

masie

Masowe momenty bezwładności – podstawowe określenia i związki

Twierdzenie Steinera. Elipsoida bezwładności

Ruch płaski bryły sztywnej. Kręt bryły sztywnej w ruchu ogólnym

Zastosowanie zasady prac przygotowanych i równań Lagrange’a do rozwiązywania zadań dynamiki punktu materialnego i bryły sztywnej

Reakcje dynamiczne w ruchu obrotowym dookoła stałej osi

Zderzenia brył


1. B.Skalmierski: Mechanika, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2002 (t. 1 i 2).

2. J.Misiak: Mechanika techniczna, PWN Warszawa 1999 (t. II).

3. J.Leyko: Mechanika ogólna, PWN Warszawa 2006 (t. 2).

4. T.Niezgodziński: Mechanika ogólna, PWN Warszawa 2006.

5. H.Głowacki: Mechanika techniczna. Dynamika. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej Warszawa, 2001.

6. F.P.Beer, E. Russell Johnston: Vector Mechanics for Engineers. McGraw-Hill Publishing Company, 2004

7. Misiak J., Zadania z mechaniki ogólnej, część III, Dynamika, WNT, Warszawa 2009

8. Nizioł J., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2009

9. Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, por red. Leyko J., Szmelter J., t. 2 Kinematyka i dynamika, PWN

10. Giergiel J., Głuch L., Łopata A., Zbiór zadań z mechaniki, metodyka rozwiązań, AGH Kraków 2001

11. Mieszczerski I.W., Zbiór zadań z mechaniki, PWN, Warszawa 1971






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU



metalograficznych.










Wstęp do metaloznawstwa

Budowa układów równowagi - układ Fe-Fe3C

Podział stopów żelaza, ich klasyfikacja i oznaczanie

Obróbka cieplna stopów żelaza

Stale niestopowe ogólnego przeznaczenia

Stale konstrukcyjne drobnoziarniste

Stale nierdzewne

Stale do pracy w podwyższonej temperaturze

Stale narzędziowe niestopowe i stopowe



Żeliwo i staliwo

Metale i stopy metali nieżelaznych


Budowa układu żelazo-węgiel . Praktyczne posługiwanie się układem

Preparatyka zgładów metalograficznych oraz badania makroskopowe

Obserwacja mikroskopowa zgładów metalograficznych stali i stopów metali nieżelaznych

Rozpoznawanie oznaczeń stali wg aktualnych norm

Obróbka cieplna

Badanie właściwości stali i stopów metali nieżelaznych;











Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Wytrzymałość materiałów I15 30 0 0 0 TAK 5

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą teoretyczną z wytrzymałości materiałów.

Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie analizy naprężeń w elementach konstrukcji (prętach) przy zastosowaniu klasycznych

metod wytrzymałości materiałów.


Wiedza z zakresu mechaniki (statyki).

Wiedza z zakresu analizy matematycznej.

Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.

Umiejętność korzystania ze źródeł literatury i zasobów internetowych.




Cel i zakres wytrzymałości materiałów, modele konstrukcji. Charakterystyka obciążeń mechanicznych. Siły wewnętrzne. Naprężenia. Siły

wewnętrzne w prętach prostych. Związki różniczkowe pomiędzy siłami wewnętrznymi i obciążeniami. Funkcje i wykresy sił wewnętrznych.

Momenty bezwładności i momenty dewiacji figur płaskich (definicje i pojęcia podstawowe). Twierdzenie Steinera. Osie główne i główne

momenty bezwładności.

Naprężenia główne. Analiza płaskiego stanu naprężenia. Przemieszczenia, odkształcenia ciała. Związki różniczkowe przemieszczeń i

odkształceń.

Związki fizyczne. Podstawowe rezultaty badań doświadczalnych, naprężenia dopuszczalne. Prawo Hooke’a dla rozciągania i ściskania.

Uogólnione prawo Hooke’a.

Naprężenia w pryzmatycznych prętach prostych. Zginanie pręta. Naprężenia normalne i styczne. Wzór Żurawskiego.




Siły wewnętrzne w belkach − funkcje i wykresy sił wewnętrznych. Analiza otrzymanych wyników.

Momenty bezwładności i momenty dewiacji figur płaskich. Twierdzenie Steinera. Główne centralne momenty bezwładności i główne centralne

osie bezwładności.

Naprężenia normalne w pryzmatycznych prętach prostych. Rozciąganie (ściskanie) osiowe pręta. Projektowanie prętów rozciąganych

(ściskanych).

Naprężenia normalne w prętach zginanych. Wskaźnik przekroju na zginanie.

Projektowanie prętów zginanych. Naprężenia styczne przy zginaniu. Wzór Żurawskiego.


Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów t. 1 i 2. WNT, Warszawa,1999.

Rżysko J.: Statyka i wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa,1981.

Magnucki K., Szyc W.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. PWN, Warszawa-Poznań, 1987.

Niezgodziński M., Niezgodziński T,: Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, 1979.

Willems N.,Easley J. Rolfe,:Strenght of matrials. McGraw-Hill Comp.1981.

Bijak-Żochowski M., Jaworski A.,Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika materiałów i konstrukcji. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006.

Banasiak M., Grossman K., Trombski M.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1992.

Rajfert T.,Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1974.

Grabowski J., Iwanczewska A.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Zapis konstrukcji i grafika inżynierska15 0 0 15 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu geometrii wykreślnej oraz zasad graficznego zapisu konstrukcji.

Opanowanie metod odwzorowania elementów przestrzennych (bryły) opartych na rzutowaniu równoległym.

Opanowanie praktycznego użytkowania przyrządów pomiarowych oraz sposobu odczytywania i zapisu (wymiarowania) kształtu

geometrycznego i konstrukcji elementów przestrzennych, części i zespołów urządzeń mechanicznych.

Zaznajomienie się z zasadami rysowania części i zespołów maszyn zgodnie z normami dotyczącymi rysunku technicznego, stosowania

uproszczeń rysunkowych oraz nauka odczytywania i zapisu schematów układów technicznych.

Nabycie praktycznych umiejętności rysowania elementów maszyn i ich zespołów w programie AutoCAD.


1. Wiedza z zakresu matematyki oraz zasad geometrii płaskiej i przestrzennej.

2. Umiejętność stosowania przyrządów kreślarskich i przyrządów pomiarowych.






Zasady rzutowania Monge’a. Teoretyczne podstawy metody rzutowania prostokątnego pierwszego kąta. Elementy przestrzeni. Praktyczne

wykorzystanie metody rzutowania prostokątnego, rzutowanie na 2 i 3 rzutnie oraz 6 rzutni.

Przedstawienie aksonometryczne (izometria, dimetrie) stosowane w graficznym zapisie konstrukcji. Perspektywa.

Podstawy rysunku technicznego, normalizacja, arkusze i ich obramowanie, pismo, tabliczki, rodzaje i zastosowanie linii, podziałki.

Teoretyczne podstawy powstawania widoków i przekrojów brył płasko ściennych i brył obrotowych.

Rzuty pomocnicze stosowane w odwzorowywaniu graficznym konstrukcji, rzutowanie na dowolną liczbę rzutni.



Wyznaczanie zarysów, przekrojów i kładów części i ich oznaczanie. Zasady wymiarowania elementów maszynowych. Tolerowanie wymiarów,

chropowatość, pasowania, odchyłki kształtu i położenia.

Zasady uproszczeń i rysowania połączeń kształtowych (gwinty, wpusty), połączeń spawanych, lutowanych i klejonych, kół zębatych, łożysk

oraz innych elementów.

Zasady tworzenia i odczytywania schematów: kinematycznych, elektrycznych i hydraulicznych.

Rodzaje krzywych stożkowych. Przekrój stożka – elipsa, hiperbola, parabola.

Przekrój ostrosłupa stojącego na rzutni poziomej, przeciętego jedną płaszczyzną. Rozwinięcie powierzchni bocznej. Kład odcinka.


Wykonanie 6 rzutów elementu z wykorzystaniem metody rzutowania prostokątnego pierwszego kąta.

Wykonanie 3 rzutów podstawowych bryły oraz wykonanie przedstawień aksonometrycznych.

Rysunek wykonawczy elementu płasko ściennego z otworami. Wykorzystanie przekroju stopniowego, wymiarowanie.

Rysunek wykonawczy kostki wielopłaszczyznowej.

Rysunek wykonawczy elementu obrotowego typu tuleja z wykorzystaniem półwidoku i półprzekroju, wymiarowanie tulei, oznaczenie stanu

powierzchni, tolerowanie wymiarów.

Rysunek wykonawczy wału maszynowego z wykorzystaniem przekrojów w kładzie przesuniętym, wymiarowanie wału, oznaczenie

chropowatości, tolerowanie wybranych wymiarów, naniesienie odchyłek kształtu i położenia.

Wykonanie rysunku schematu kinematycznego napędu mechanicznego.

Wykonanie rysunku przekroju stożka – elipsa. Przekrój stożka - hiperbola/parabola.

Wykonanie rysunku przekroju ostrosłupa stojącego na rzutni poziomej, przeciętego jedną płaszczyzną. Rozwinięcie powierzchni bocznej.

Wykonanie modelu bryły.

Interfejs i środowisko programu AutoCAD. Wykonanie rysunków rzutów brył.

AutoCAD: szkice: podstawowe elementy rysunkowe, tworzenie warstw, tryby współrzędnych, tryb lokalizacji, linie konstrukcyjne, operacje

edycyjne. Wykonanie rysunku wybranego elementu 2D i 3D.

AutoCAD: polecenia edycyjne, metody optymalizacji rysowania, rysunki prototypowe. Wykonanie rysunku płytki oraz innego elementu.

AutoCAD: wykonanie rysunku tulei oraz innego wybranego elementu 2D i 3D.


Zbiór polskich norm PN-EN ISO ...

Jankowski W.: Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1975.

Dobrzański T.: Rysunek techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2002.

Praca zbiorowa: Rysunek techniczny w AutoCADzie, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2002.

Bieliński A.: Geometria wykreślna, Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005.

Kania L.: Podstawy programu AutoCAD-modelowanie 2D, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa, 2007.

Kania L.: Podstawy programu AutoCAD – modelowanie 3D. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2007.

Cekus D., Kania L.: Modelowanie elementów i zespołów maszyn w programach grafiki inżynierskiej. Częstochowa 2009.




Cykl: 2017/2018ZTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IIISemestr: V


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

CAD0 0 27 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu możliwości komputerowego wspomagania projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych

narzędzi programowych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności modelowania elementów maszyn i ich zespołów w programie Inventor.

C3. Nabycie umiejętności symulacji współdziałania elementów zespołów programu Inventor.



2. Znajomość zasad projektowania w zakresie podstaw konstrukcji maszyn, znajomość systemu norm elementów maszyn.






L 1 – Interfejs i środowisko programu Inventor.

L 2 – Szkice: podstawy tworzenia, linie konstrukcyjne, więzy, parametryzacja, operacje edycyjne.

L 3 – Kształtowanie części – wyciąganie, obrót, podstawowe polecenia edycji części.

L 4 – Kształtowanie części – wyciąganie złożone, przeciąganie, otwory, zwoje.

L 5 – Kształtowanie części – zawansowane sposoby edycji, szyk, zaokrąglenia, szkice 3D.

L 6 – Zespoły proste i złożone –wiązania w zespołach.

L 7 – Wykorzystanie bibliotek części znormalizowanych, połączenia śrubowe.

L 8 – Edycja zespołów, kopiowanie elementów, szyk, lustro.

L 9 – Modelowanie symulacji ruchu mechanizmów.



L 10 – Modelowanie montażu i demontażu mechanizmów.


1. Stasiak F.: Zbiór ćwiczeń Autodesk Inventor 11. Wydawnictwo ExpertBooks, Łódź 2007.

2. Cekus D., Kania L.: Modelowanie elementów i zespołów maszyn w programach grafiki inżynierskiej. Częstochowa 2009.

3. Kania L.: Podstawy programu AutoCAD – modelowanie 3D. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2007.

4. Noga B., Kosma Z., Parczewski J.: Inventor. Pierwsze Kroki. Helion., Gliwice 2009.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Elektrotechnika i elektronika II15 0 15 0 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C.1 Zapoznanie studentów z podstawami teorii półprzewodników.C.1 Zapoznanie studentów z podstawami teorii półprzewodników.


1. Wiedza z zakresu fizyki na poziomie szkoły średniej.

2. Wiedza z zakresu analizy matematycznej z uwzględnieniem rachunku różniczkowego i operatorowego.


4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji.




W 1,2 - Właściwości półprzewodników, złącze p-n, dioda półprzewodnikowa. Stabilizatory napięcia.

W 3,4 – Wzmacnicze - podstawowe pojęcia. Właściwości statyczne i dynamiczne wzmacniaczy. Sprzężenie zwrotne.

W 5 – Tranzystor bipolarny, jako wzmacniacz napięciowy.

W 6,7 - Podstawowe układy pracy wzmacniaczy operacyjnych: odwracający i nieodwracający.

W 8,9 – Podstawowe układy pracy wzmacniaczy operacyjnych: układ różniczkujący i całkujący.

W 10,11 - Generatory przebiegów harmonicznych i prostokątnych.

W 12,13 - Układy nieliniowe ze wzmacniaczami operacyjnymi (komparator i ogranicznik napięcia).

W 14,15 - Układy cyfrowe – liczniki i przerzutniki.


L 1-3 - Wyznaczanie charakterystyk statycznych diody półprzewodnikowej. Badanie układów tranzystorowych - wzmacniacz tranzystorowy.



L 4-6 - Wzmacniacz operacyjny w podstawowych układach pracy – nieodwracający i odwracający.

L 7-9 - Wzmacniacz operacyjny w podstawowych układach pracy – całkujący i różniczkujący.

L 10-12 - Generatory drgań harmonicznych i prostokątnych ze wzmacniaczami operacyjnymi.

L 13-15 - Wzmacniacze operacyjne w układach nieliniowych - komparatory napięcia i ograniczniki napięcia.


1. Baranowski J.:, Nosal Z.: Układy elektroniczne cz. I, Układy analogowe liniowe. WNT, Warszawa 1998.

2. Pióro B., Pióro M.: Podstawy elektroniki cz. 1 i 2. WSiP. Warszawa 1999.

3. Praca zbiorowa: Podstawy elektroniki. Laboratorium, skrypt P.Cz. 2002.

4. Nadachowski M., Kulka Z.: Analogowe układy scalone. WKŁ 1983.

5. Szabatin J., Osowski J.: Podstawy teorii obwodów t. I, II i III. WNT, Warszawa 1996.

6. Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT Warszawa 1996.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika płynów15 0 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z metodami opisu statyki, kinematyki i dynamiki płynów idealnych i rzeczywistych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie obliczania prostych instalacji hydrostatycznych i przepływowych.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności pomiarów podstawowych parametrów przepływów.


1. Wiedza z zakresu mechaniki – prawa dynamiki.

2. Wiedza z zakresu matematyki, rachunek różniczkowy, całkowy, podstawy algebry wektorów.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu przyrządów pomiarowych i stanowisk dydaktycznych.





W 1-3 – Podstawowe pojęcia mechaniki płynów, mechanika ciała stałego a mechanika płynów, struktura molekularna płynów, płyn jako

ośrodek ciągły, własności fizyczne płynów, siły działające na element płynu, siły masowe, siły powierzchniowe, podsumowanie –modele

płynów.

W 4-5 – Ciśnienie w płynie jako wielkość skalarna, równanie równowagi dla nieruchomego płynu, opis równowagi płynu nieruchomego w polu

sił grawitacyjnych.

W 6-8 – Wnioski z analizy równania równowagi hydrostatycznej, równowaga cieczy w naczyniach połączonych, poziom odniesienia przy

pomiarze ciśnienia, ciśnienie atmosferyczne, prawo Pascala, napór hydrostatyczny i równowaga ciał pływających, napór cieczy na

powierzchnie płaskie poziome.

W 9-12 – Napór cieczy na powierzchnie płaskie dowolnie zorientowane, napór cieczy na powierzchnie o dowolnym kształcie, napór na ciała

zanurzone w cieczy, równowaga ciał pływających.



W 13-14 – Metody opisu ruchu płynu, metoda Lagrange’a opisu ruchu płynu, Eulerowski opis ruchu płynu. Pojęcia toru elementu płynu, linii

prądu i powierzchni prądu, rurki prądu i włókna prądu.

W 15-18 – Warunek ciągłości przepływu, opis pola prędkości płynu, równanie ruchu płynu idealnego – równanie Eulera, metodyka

rozwiązywania równania Eulera, opis ruchu płynu idealnego i wybrane zastosowania, równanie Bernoulliego dla ruchu ustalonego płynu

idealnego wzdłuż linii prądu, metodyka rozwiązywania równania Bernoulliego i jego interpretacja, pomiar prędkości przepływu – sondy

ciśnieniowe.

W 19-20 – Równanie Bernoulliego dla płynów lepkich, przemiany energii w płynie lepkim, straty wywołane tarciem płynu, straty lokalne,

interpretacja przemian energii w przepływie płynu rzeczywistego.

W 21-22 – Równanie ruchu płynu lepkiego – równanie Navier-Stokesa. Doświadczenie Reynoldsa, ruch laminarny i turbulentny, rozkład

prędkości w poprzecznym przekroju rury w przepływie laminarnym i turbulentnym.

W 23-26 – Wybrane zagadnienia obliczania rurociągów, przepływy przez przewody o niekołowym przekroju poprzecznym, iteracyjna metoda

obliczania przepływu przez rurociągi, obliczenia przepływu płynu lepkiego przez przewody długie, dobór właściwej średnicy rurociągu dla

osiągnięcia zadanego wydatku, obliczanie przepływu przez przewody rozgałęzione.

W 27 – Podobieństwo przepływów, sens fizyczny liczb podobieństwa.


L 1 – Pomiar podstawowych wielkości w ustalonym przepływie jednowymiarowym metodami ciśnieniowymi.

L 2 – Wyznaczanie krytycznej liczby Reynoldsa dla przewodów o kołowym przekroju poprzecznym.

L 3 – Pomiar prędkości przepływu cieczy w rurociągu metodą ciśnieniową, ciśnienie hydrostatyczne słupa cieczy, weryfikacja prawa Boyle’a-

Mariotte’a.

L 4 – Pomiar charakterystycznych wielkości wypływu cieczy ze zbiornika.

L 5 – Opływ walca kołowego.

L 6 – Wyznaczanie reakcji strumienia cieczy na płaską pytkę.

L 7 – Weryfikacja paradoksu Stevina.

L 8 – Wyznaczanie siły naporu i środka naporu cieczy na powierzchnie płaskie dowolnie zorientowane.

L 9 – Sprawność działania dyfuzora osiowo-symetrycznego.

L10 – Weryfikacja twierdzenia Bernoulliego.

L 11 – Straty energii przy przepływie cieczy lepkiej przez rurociąg.

L 12 – Wyznaczanie charakterystyk przepływu cieczy przez przelewy.


1. Drobniak S.: Mechanika płynów – wprowadzenie. TEMPUS PROJECT, Wydawnictwo PCz., 2002.

2. Duckworth R. A.: Mechanika Płynów, WNT, 1983.

3. Puzyrewski R., Sawicki J.: Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, PWN, 1998

4. Kazimierski Z.: Podstawy mechaniki płynów i metod komputerowej symulacji przepływów, Wyd. Pol. Łódzkiej, 2004.

5. Tuliszka E.: Mechanika płynów, PWN 1980.

6. Tarnogrodzki A.: Dynamika Gazów, WKŁ, 2003.

7. Zbiór zadań z mechaniki płynów. Wydawnictwo PCz., Częstochowa 2006.

8. Laboratorium mechaniki płynów. Wydawnictwo PCz., Częstochowa 2006.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metrologia i systemy pomiarowe I15 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Student zdobywa wiedzę z zakresu metrologii technicznej wielkości geometrycznych.

C2. Student zdobywa umiejętności stosowania techniki pomiarowej do kontroli jakości.

C3. Student zdobywa umiejętności posługiwania się sprzętem pomiarowym służącym do pomiarów wielkości geometrycznych.




3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej oraz norm.

4. Umiejętność obsługi komputera osobistego.

5. Umiejętność budowy algorytmów postępowania prowadzących do rozwiązań prostych zagadnień inżynierskich.


7. Umiejętności prawidłowej interpretacji własnych działań.


W 1 – Metrologia i jej podział. Błędy pomiarów.

W 2, 3 – Wzorce długości i kąta. Pomiary wałków, otworów, wymiarów mieszanych i pośrednich. Pomiary kątów i stożków.

W 4, 5 – Współrzędnościowa technika pomiarowa. Zasady pracy współrzędnościowych maszyn pomiarowych

W 6 – Wymiarowanie i tolerowanie. Układ tolerancji i pasowań ISO. Łańcuchy wymiarowe .

W 7 – Pomiary gwintów.

W 8 – Pomiary kół zębatych.

W 9 – Chropowatość i falistość powierzchni i jej pomiary.




L1, 2 – Pomiary wymiarów liniowych (charakterystyka wymiarów, obliczanie odchyłek granicznych, tolerancji i wymiarów granicznych, dobór

przyrządów suwmiarkowych i pomiary wymiarów liniowych).

L3 – Pomiary różnicowe wymiarów zewnętrznych z wykorzystaniem czujników. Sprawdzanie dokładności wymiaru tolerowanego.

L4, 5 – Pomiary odchyłek kształtu z wykorzystaniem długościomierzy Abbego.

L6 – Pomiary zarysów złożonych na mikroskopach warsztatowych.

L7, 8 – Pomiary kątów i krzywek przy użyciu podziałowej głowicy optycznej.

L9, 10 – Pomiary pochyleń i stożków (metody pośrednie z wykorzystaniem wałeczków i kulek pomiarowych, pomiar kąta przy użyciu liniału

sinusowego).

L11 – Pomiary gwintów mikroskopem warsztatowym

L12 – Pomiary gwintów metodami stykowymi.

L13, 14 – Pomiary kół zębatych walcowych.

L15, 16 –Podstawy pomiarów na współrzędnościowej maszynie pomiarowej.

L17, 18 –Pomiary chropowatości powierzchni.


1. Adamczak S., Makieła W.: Podstawy metrologii i inżynieria jakości dla mechaników. Ćwiczenia praktyczne. WNT, Warszawa 2010.

2. Adamczak S., Makieła W.: Metrologia w budowie maszyn. WNT, Warszawa 2007

3. Adamczak S., Sendera E.: Ćwiczenia laboratoryjne z podstaw metrologii. Wydawn. Polit. Świętokrzyskiej, Kielce 1996.

4. Białas S.: Metrologia techniczna z podstawami tolerowania wielkości geometrycznych dla mechaników. OWPW, Warszawa 1999.

5. Humienny Z. i inni: Spe cyfikacje geometrii wyrobów. Wykład dla uczelni technicznych. OWPW, Warszawa 2001.

6. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT, Warszawa 2004, 2000

7. Jakubiec W., Malinowski J.: Tolerancje i pasowania w budowie maszyn. WSiP, Warszawa 1998.

8. Jakubiec W., Malinowski J.: Laboratorium metrologii wielkości geometrycznych. Skrypt Polit. Łódzkiej, Łódź 1997.

9. Krawczuk E.: Narzędzia do pomiaru długości i kąta. WNT, Warszawa 1977.

10. Malinowski J.: Pasowania i pomiary. WSiP, Warszawa 1993.

11. Meller E., Meller A.: Laboratorium metrologii warsztatowej. Wyd. Polit. Gdańskiej, Gdańsk 1998.

12. Praca zbiorowa pod redakcją Nowickiego B. i Zawory J.: Metrologia wielkości geometrycznych. Ćwiczenia laboratoryjne. OWPW, Warszawa

2001.

13. Praca zbiorowa: Poradnik metrologa warsztatowego. WNT, Warszawa 1973.

14. Ratajczak E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.

15. Sadowski A., Miernik E., Sobol J.: Metrologia długości i kąta. WNT, Warszawa 1978.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy konstrukcji maszyn II0 0 0 9 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu budowy, sposobu przenoszenia obciążeń i projektowania elementów maszyn, w tym

połączeń, łożyskowania i zespołów przekazywania mocy.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności obliczania elementów maszyn oraz samodzielnego projektowania zespołów maszyn i

urządzeń.



2. Znajomość mechaniki i wytrzymałości materiałów w podstawowym inżynierskim zakresie.






P1 – wał maszynowy z zamocowanymi elementami – założenia zadania projektowego.

P2 – obliczenia wytrzymałościowe.

P3 – wykonanie rysunku zestawieniowego.

P4 – wykonanie rysunku wykonawczego wału.


1. Podstawy konstrukcji maszyn. T. I (1995). T. II (1995) T. III (1995). T. IV (1991) Pod red. M. Dietricha. PWN, Warszawa 1991-1995.

2. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002.



3. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Połączenia, sprężyny, wały i osie. Pod red. E. Mazanka. WNT, Warszawa 2008.

4. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Łożyska, sprzęgła i hamulce, przekładnie mechaniczne. Pod red. E. Mazanka. WNT,

Warszawa 2008.

5. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją B. Branowskiego. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007.

6. L. Kurmaz, O. Kurmaz: Projektowanie węzłów i części maszyn. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2011.

7. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Obrabiarki CNC i ich programowanie15 0 15 0 0 TAK 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie wiedzy z zakresu podstaw budowy i sterowania obrabiarek CNC.

C2. Zapoznanie studentów z zasadami programowania obrabiarek CNC.

C3. Nabycie przez studentów umiejętności programowania obrabiarek CNC.


1. Wiedza z zakresu obróbki skrawania, narzędzi skrawających oraz projektowania procesów technologicznych.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu obrabiarek CNC.





W 1 – Obrabiarki CNC – zasady bezpiecznej obsługi. 1h

W 2 – Idea sterowania numerycznego 1h

W 3 – Sterowanie NC, CNC, DNC 1h

W 4 – Budowa i rozwiązania konstrukcyjne obrabiarek sterowanych numerycznie 1h

W 5 – Napędy główne obrabiarek CNC. 1h

W 6 – Napędy ruchu posuwowego obrabiarek CNC. 1h

W 7 – Układy pomiarowo-kontrolne w obrabiarkach CNC 1h

W 8 – Podstawy sterowania numerycznego obrabiarek CNC. 1h

W 9 - Sterowniki logiczne PLC i interpolatory cyfrowe w układach sterowania maszyn 1h

W 10 – Sterowanie komputerowe CNC. 1h



W 11 – Układy współrzędnych i punkty charakterystyczne obrabiarek CNC. 1h

W 12 – Podstawy programowania ręcznego obrabiarek CNC. 1h

W 13 – Programowanie dialogowe obrabiarek CNC 1h

W 14 – Zblokowane funkcje programowania w kodzie ISO 1h

W 15 – Programowanie w kodzie ISO – obróbka tokarska i frezarska 1h


L 1 – Zasady bezpieczeństwa pracy na obrabiarkach CNC

L 2 – Rozwiązania konstrukcyjne i budowa tokarek CNC.

L 3 – Rozwiązania konstrukcyjne i budowa frezarek CNC.

L 4 - Obsługa panelów sterowania i operacje ekranu.

L 5 - Obsługa magazynów narzędziowych.

L 6 – Możliwości technologiczne i podstawy programowania tokarek CNC.

L 7 - Możliwości technologiczne i podstawy programowania frezarek CNC.

L 8 – Obsługa i programowanie tokarki CNC w wybranych trybach pracy.

L 9 - Obsługa i programowanie frezarki CNC w wybranych trybach pracy.

L 10-12 – Programowanie tokarki CNC z wykorzystaniem programu MTS

. L 13-15 - Programowanie frezarki CNC z wykorzystaniem programu MTS.


1. Honczarenko J.: Obrabiarki sterowane numerycznie, WNT, Warszawa, 2008 L.

2. Kosmol J. i inni: Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2007.

.3. Grzesik W. i inni: Programowanie obrabiarek NC/CNC, WNT, Warszawa, 2006.

4. Nikiel G.: Programowanie obrabiarek CNC na przykładzie układu sterowania Sinumerik 810D/840D, Wyd. Akademii Techniczno-

Humanistycznej, Bielsko-Biała, 2004.

5. Habrat W.: Operator obrabiarek sterowanych numerycznie, Wydawnictwo KaBe, Krosno, 2003.

6. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, WNT, Warszawa, 2000.

7. Kosmol J.: Serwonapędy obrabiarek sterowanych numerycznie, WNT, Warszawa, 1998.

8. Pritschow: Technika sterowania obrabiarkami i robotami przemysłowymi, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1995.

9. Instrukcje programowania i obsługi obrabiarek CNC. 10. Dokumentacja frezarki CBKO FYS 16NM i tokarki CBKO OSA 20

10. Dokumentacja symulatora MTS dla toczenia i frezowania CNC.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy teoretyczne przetwórstwa0 0 0 0 15 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z istotą i celem przetwórstwa. C2. Nabycie przez studentów wiedzy dotyczącej podstaw cieplnych i reologicznych

przetwórstwa.

C2. Nabycie przez studentów wiedzy dotyczącej podstaw cieplnych i reologicznych przetwórstwa.

C3. Zapoznanie studentów z zachowaniem się tworzyw polimerowych w narzędziach roboczych podczas przetwórstwa.

C4. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności oceny wpływu układu roboczego na wady wyrobów z tworzyw polimerowych.

C5. Zapoznanie studentów z niedoskonałościami przetwórstwa.


1. Wiedza z zakresu matematyki w tym rachunku różniczkowego. 2. Wiedza z zakresu podstawowych materiałów polimerowych.

2. Wiedza z zakresu podstawowych materiałów polimerowych.

3. Wiedza z zakresu mechaniki płynów.

4. Wiedza z zakresu parametrów powierzchni.





Wprowadzenie do przetwórstwa, istota i cel przetwórstwa

Graficzna i fizykochemiczna interpretacja przemian stanów

Przenoszenie pędu, ciepła i masy, zasady teorii podobieństw

Podstawy cieplne: ustalone przenoszenie ciepła, nieustalone przewodzenie ciepła

Cieplne równanie stanu i zależności termodynamiczne

Nagrzewanie pośrednie i bezpośrednie



Ochładzanie, przenoszenie masy i ciepła

Podstawy wymiany ciepła w narzędziach do przetwórstwa

Podstawy reologiczne: odkształcenie postaciowe i modele reologiczne


1. R. Sikora: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Politechnika Lubelska, 1992

2. R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. PWN, Warszawa 1987

3. J. Koszkul: Wpływ technologii przetwórstwa i obróbki cieplnej na jakość warstwy wierzchniej oraz niektóre właściwości konstrukcyjnych

tworzyw termoplastycznych. ZNPCz, Mechanik nr 19, Częstochowa 1984

4. K. Wilczyński: Reologia w przetwórstwie tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa 2003

. Praca zbiorowa pod red. R. Sikory: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne. Politechnika Lubelska, 1997

6. Praca zbiorowa pod red. R. Sikory: Tworzywa polimerowe. Ćwiczenia laboratoryjne. Politechnika Lubelska, 2002

7. Praca zbiorowa pod red. R. Sikory: Przetwórstwo tworzyw polimerowych. Podstawy logiczne, formalne i terminologiczne. Politechnika

Lubelska, 2006






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Tworzywa polimerowe i ich recykling15 0 15 0 0 TAK 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami i technologiami odzysku tworzyw polimerowych.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności projektowania i prowadzenia procesu przetwórstwa z wykorzystaniem materiałów

wtórnych oraz umiejętność przeprowadzania przetwórstwa w sposób umożliwiający recykling.


Wiedza z zakresu materiałoznawstwa, materiałów polimerowych i metod ich przetwórstwa, fizyki i chemii.

Znajomość podstawowych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.





W 1,2 – Bilans łańcucha przemian polimerów.

W 3,4 – Kompostowanie tworzyw.

W 5,6 – Odzysk energetyczny.

W 7,8 – Recykling surowcowy.

W 9,10 – Recykling materiałowy.

W 11-15 – Maszyny i urządzenia stosowane w procesie recyklingu.

W 16-19 - Składowanie odpadów.

W 20-24 Sortowanie i identyfikacja odpadów.

W 25-27 – Rozdrabnianie odpadów.

W 28 – Mycie i suszenie odpadów.

W 29 – Odzysk poliolefin i PET.



W 30 - Recykling tworzyw trudnych: gumy i tworzyw porowatych.


L 1,2 – Identyfikacja i sortowanie odpadów z tworzyw.

L 3,4 – Rozdrabnianie tworzyw z wykorzystaniem mielenia wolnoobrotowego i szybkoobrotowego.

L 5,6 – Właściwości przetwórcze tworzyw wtórnych.

L 7,8 – Wytwarzanie wyprasek wtryskowych z tworzyw wtórnych.

L 9,10 Właściwości wyprasek z tworzyw wtórnych.

L 11,12 – Struktura wyprasek z tworzyw wtórnych.

L 13,14 – Linia technologiczna do recyklingu butelek.

L 15 – Recykling folii.


Kijeński J., Błędzki A. K., Jeziórska R.: Odzysk i recykling materiałów polimerowych, PWN, 2011.

R.Sikora:, Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wyd. edukacyjne Zofii Dobkowskiej. Warszawa 1993

Przetwórstwo tworzyw polimerowych. Podstawy logiczne, formalne i terminologiczne, Praca zbiorowa pod red. R. Sikory, Wydawnictwo


Flizikowski J.: Rozdrabnianie tworzyw sztucznych, Wydaw. Akademii Techniczno-Rolniczej, 1998.

Błędzki A. K.: Recykling materiałów polimerowych: praca zbiorowa (Tworzywa Sztuczne) Warszawa : Wydaw. Nauk.-Techn., 1997.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Procesy pokrewne i bhp w spawalnictwie15 0 0 0 0 TAK 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z różnymi grupami materiałów stosowanymi do łączenia wybranymi procesami pokrewnymi spawaniu.

Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami i technologią dla wybranych procesów pokrewnych spawaniu.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności dla wybranych procesów pokrewnych spawaniu przy realizacji konstrukcji inżynierskich.

Zapoznanie studentów z ogólną wiedzą na temat skali wpływu zagrożeń na stanowiskach spawalniczych na zdrowie człowieka.



Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych.






Charakterystyka procesów pokrewnych spawaniu

Zastosowanie technologii procesów pokrewnych spawaniu

Charakterystyka procesu zgrzewania rezystancyjnego

Technologie zgrzewania rezystancyjnego blach

Technologie zgrzewania rezystancyjnego prętów, wałków i rur

Charakterystyka procesu lutowania

Materiały dodatkowe stosowane w technologii lutowania

Technologia lutowania miękkiego



Technologia lutowania twardego i wysokotemperaturowego

Charakterystyka podstawowych zagrożeń występujących w procesach spawalniczych

Zagrożenia występujące na stanowiskach spawalniczych i systemy zabezpieczeń

Zagrożenia i sposoby ich eliminacji w procesach spajania


K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007.

E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002.

E.Tasak: Metalurgia spawania.Wydaw. JAK, Kraków 2008.

J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007.

K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane:połączenia. WNT, Warszawa 2003.

J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005.

Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom II, WNT Warszawa 2003.

PN-EN 689:2002 , Powietrze na stanowiskach pracy – Wytyczne oceny narażenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z

wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa.

PN-EN 169:2003 , Ochrona indywidualna oczu – Filtry spawalnicze i filtry dla technik pokrewnych.

Ustawa z nia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy ( tekst jednolity Dz. U. z 1998 nr 21 poz. 94 z późn. Zm.).

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych cz. 9.

Matyczak W., Gromiec J.P., Zasady oceny narażenia spawaczy na dymy i gazy, wyd. Instytut Medycyny Pracy im. J. Nofera, Łódź 2008r.

Normy PN-EN ISO.

Publikacje naukowe - krajowe i zagraniczne.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologia spawania i teoria procesów15 0 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z metodami spawania z różnych grup materiałów na konstrukcje spawane. C2. Nabycie przez studentów

praktycznych umiejętności oceny spawalności oraz doboru materiałów podstawowych i dodatkowych dla poszczególnych metod spajania. C3.

Zapoznanie studentów z rodzajami złączy, spoin i pozycjami spawania wg PN-EN.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa. 2. Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych. 3. Umiejętność korzystania z różnych

źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 4. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 5. Umiejętności prawidłowej

interpretacji i prezentacji własnych działań.


W 1 – Klasyfikacja procesów spajania i pokrewnych wg PN-EN 4063 W 2,3 – Rodzaje spoin, złączy, symbole, oznaczenia W 4,5 –

Charakterystyka norm EN 287, EN 9606, EN 15614 W 6 – Spawalność metali i ich stopów W 7, 8, 9 – Technologie spawania stali

niestopowych, stopowych, platerowanych W 10 – Technologie spawania staliwa i żeliwa W 11, 12 – Technologie spawania aluminium, miedzi i

ich stopów W 13, 14 – Wybrane zagadnienia technologiczne i teorii procesów W 15 – Charakterystyka naprężeń i odkształceń spawalniczych


L 1, – Szkolenie bhp i omówienie zakresu i zasad prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych L 2,3 – Technologie spawania stali konstrukcyjnych

niestopowych metodami 311, 111, 121, 135, 136, 141 L 4,5 – Technologie spawania stali nisko i wysokostopowych L 6,7 – Cięcie termiczne

metali L 8 – Technologie spawania aluminium i jego stopów L 9 – Technologie spawania miedzi i jego stopów L 10 – Technologie spawania

tytanu i jego stopów L 11 – Technologia spawania żeliwa L 12,13 – Technologia spawania staliwa L 14 – Technologia spawania niklu i jego

stopów L 15 – Naprężenia i odkształcenia spawalnicze




1. K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007 2. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007 3.

J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 4. R. Pasierb: Spawanie żarowytrzymałych stali chromowo-molibdenowo-wanadowych, WNT,

Warszawa 1982 5. E. Tasak: Spawalność Stali, FOTOBIT, Kraków 2002 6. A. Klimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne, WNT, Warszawa 2000

7. B. Pierożek, J. Lassociński , Spawanie łukowe stali w osłonach gazowych, WNT, Warszawa 1987 8. K. Śniegom: Spawanie stali odpornych na

korozję, WNT, Warszawa 1968 9. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003 10. A. Kimpel: Technologie

spawania. WNT, Warszawa 2005




Cykl: 2017/2018ZTyp: NiestacjonarneRodzaj: I stopniaRok: IVSemestr: VII


Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Automatyka15 0 15 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z metodami opisu własności dynamicznych podstawowych elementów automatyki w układach regulacji automatycznej.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru parametrów i projektowania układów regulacji automatycznej.


1. Wiedza z zakresu matematyki, rachunek różniczkowy, liczby zespolone.


3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu urządzeń elektrycznych.

4. Umiejętność łączenia prostych obwodów elektrycznych.





Pojęcia podstawowe: sygnał, element automatyki, układ regulacji.

Podstawy rachunku operatorowego: transformata prosta i odwrotna.

Transmitancja operatorowa.

Charakterystyki skokowe liniowych elementów automatyki.

Transmitancja widmowa.

Charakterystyki częstotliwościowe liniowych elementów automatyki.

Połączenia funkcjonalne między elementami: połączenie szeregowe, równoległe, sprzężenie zwrotne.

Algorytmy regulatorów: P, I, PI, PD, PID.

Charakterystyki skokowe i częstotliwościowe regulatorów.



Stabilność układu regulacji, błąd regulacji.

Ogólny warunek stabilności. Metoda bezpośrednia oceny stabilności URA.

Kryterium Rutha-Hurwitza oceny stabilności.

Kryterium Nyquista oceny stabilności.

Podstawy sterowania cyfrowego.

Układy sterowania cyfrowego


Badanie układu dwupołożeniowej regulacji temperatury.

Charakterystyki czasowe liniowych członów automatyki – człon proporcjonalny, inercyjny I rzędu, różniczkujący

Charakterystyki czasowe liniowych członów automatyki – człon oscylacyjny

Charakterystyki częstotliwościowe liniowych elementów automatyki – człon proporcjonalny, inercyjny I rzędu, różniczkujący

Charakterystyki częstotliwościowe liniowych elementów automatyki – człon oscylacyjny

Podstawy modelowania układów automatyki w środowisku Matlab&Simulink

Modelowanie regulatorów P, I, PI i PD, charakterystyki odpowiedzi regulatorów na wymuszenie skokowe.

Modelowanie URA a regulatorami prostymi i złożonymi.

Modelowanie regulatora PID. Dobór nastaw regulatora metodą Zieglera-Nicholsa.

Modelowanie regulatora PID. Dobór nastaw regulatora na podstawie charakterystyki obiektu

Modelowanie układu regulacji automatycznej. Dobór parametrów pracy.

Podstawy programowania układu sterowania cyfrowego.

Programowanie sterownika PLC.

Wykorzystanie sterownika PLC do sterowania wybranym procesem.

Badanie układu sterowania i regulacji prędkości obrotowej.


Brzózka J.: Ćwiczenia z automatyki w Matlabie i Simulinku. MIKOM, Warszawa 1997.

Brzózka J.: Regulatory cyfrowe w automatyce. MIKOM, Warszawa 2002.

Cupiał K. i inni: Laboratorium automatyki – Skrypt Politechniki Częstochowskiej, 1991.

Węgrzyn S.: Podstawy automatyki. PWN 1980.

Żelazny M.: Podstawy automatyki. PWN 1986.

Philippe De Laminat, Yves Thomas: Automatyka – Układy liniowe. WNT, 1983.

Greblicki W.: Podstawy automatyki. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2006.

Kaczorek T.: Teoria układów regulacji automatycznej. WNT, Warszawa 1974.

Kaczorek T.: Teoria sterowania i systemów. PWN, Warszawa 1996.

Pełczewski P.: Teoria sterowania. WNT, Warszawa 1980.

Brzózka J.: Regulatory i układy automatyki. MIKOM, Warszawa 2004.

Dębowski A.: Automatyka. Podstawy teorii. WNT, 2008.

Kwiatkowski W.: Wprowadzenie do automatyki. BEL 2010.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Aplikacja robotów15 0 15 0 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z budową chwytaków i narzędzi robotów

Nabycie przez studentów umiejętności doboru i projektowania chwytaków

Zapoznanie studentów z zastosowaniem robotów w różnych obszarach wytwarzania

Zapoznanie studentów z systemami programowania robotów i nabycie przez nich umiejętności programowania robotów


Posiada podstawową wiedzę z zakresu budowy robotów

Potrafi napisać prosty program sterujący pracą robota

Potrafi zrealizować proste i odwrotne zadanie kinematyki robotów


Zadania, kwalifikacja i charakterystyka urządzeń chwytających, budowa chwytaków mechanicznych, projektowanie mechanizmów chwytaków

Układy wymiany narzędzi – uchwyty i magazynki narzędzi, narzędzia robotów

Rozwiązania konstrukcyjne chwytaków i narzędzi dla robotów obsługujących podstawowe procesy technologiczne

Przykłady zastosowania robotów w różnych dziedzinach techniki

Systemy programowania robotów i metody programowania, programatory mechaniczne, programowanie sekwencyjne i samouczące

Komputerowe programowanie robotów off-line, programowanie tekstowe, języki programowania off-line robotów: programowanie logiki

działania robota, programowanie ruchu, sensorowanie i systemy wizyjne

Język AL i inne języki programowania robotów

Tworzenie i testowanie programu źródłowego

Sprzężenie z układami CAD




Bezpieczeństwo pracy z robotami

Możliwości manipulacyjne robota Irb-6

Zespoły pomiarowe i napędowe robota Irb-6

Programowanie zadań manipulacyjnych na przykładzie robota Irb-6

Możliwości manipulacyjne robota Fanuc S-420 F

Zespoły pomiarowe i napędowe robota Fanuc S-420 F

Programowanie zadań manipulacyjnych na przykładzie robota Fanuc S-420 F

Wyznaczanie trajektorii na przykładzie robota Fanuc S-420 F


Barczyk J., Rydzewski A.: Konstrukcja, sterowanie i badanie chwytaków z napędem elektrycznym Pr. Zb. Pod red. C. Zielińskiego i T

Zielińskiego. Warszawa, Oficyna Wyd. PW 1997

Honczarenko J.: Roboty przemysłowe – elementy i zastosowanie. WNT Warszawa 1996

Kosmol J.: Serwonapędy obrabiarek sterowanych numerycznie. WNT Warszawa 1998

Morecki A., Knapczyk J. (red.): Podstawy robotyki, WNT, Warszawa 1999

Zdanowicz R.: Podstawy robotyki, WPol.Śl., Gliwice 2000

Barczyk J.: Laboratorium podstaw robotyki, Ofic.Wyd. PW, Warszawa 2004

Kost G.: Programowanie robotów przemysłowych, WPol.Śl., Gliwice 1996






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Badanie jakości i systemy metrologiczne1 0 0 1 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z wiedzą z zakresu współczesnej metrologii realizowanej przy zastosowaniu współczesnego sprzętu

komputerowego.

C2. Uzyskanie wiedzy z zakresu podstaw działania i obsługi współczesnego sprzętu pomiarowego, w szczególności współrzędnościowych

maszyn pomiarowych i sprzętu do pomiaru parametrów stereometrii warstwy wierzchniej.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie podstaw programowania współczesnych współrzędnościowych maszyn

pomiarowych

C4. Uzyskanie wiedzy na temat systemu badań jakości wyrobów oraz wymagań stawianych wyrobom technicznym.

C5. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru metod oceny jakości wyrobów technicznych.


1. Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu metrologii.

2. Znajomość podstaw obsługi komputera.

3. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń pomiarowych.


5. Podstawowe wiadomości z zakresu materiałoznawstwa.

6. Podstawowe wiadomości z zakresu fizyki ciała stałego.

7. Wiadomości z zakresu metod wytwarzania wyrobów technicznych.

8. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów wielkości mechanicznych.







W1 Współczesna metrologia i jej podział. Błędy pomiarów. Klasyfikacja współczesnych przyrządów pomiarowych. Współrzędnościowa

technika pomiarowa.

W2 Współrzędnościowe maszyny pomiarowe, podział, budowa i zasady działania. Podstawowe procedury pomiarowe. Metrologia długości i

kąta.

W3 Przegląd typowych pakietów oprogramowania pomiarowego. Opis matematyczny procedur pomiarowych. Elementy skojarzone.

W4 Komputeryzacja pomiarów długości i kątów, wymiarów przestrzennie złożonych, wymiarów pośrednich. Metody analityczne i

kompleksowe. Ustalanie baz pomiarowych. Konfiguracje modelowe.

W5 Pomiary błędów kształtu realizowane przy wykorzystaniu współrzędnościowej techniki pomiarowej. Typowe błędy komputerowych technik

pomiarowych, wyznaczanie błędów działania WMP.

W6 Rodzaje jakości wyrobów, pojęcie jakości technologicznej i użytkowej wyrobów. Inżynieria jakości - błędy wykonania wyrobów: błędy

kształtu, położenia i wykonania powierzchni i ich pomiary.

W7 Inżynieria warstwy wierzchniej – komputerowo wspomagane pomiary chropowatości, stereometrii i właściwości fizycznych warstwy

wierzchniej.

W8 Przemysłowe systemy wykrywania wad. System kontroli jakości wyrobów w UE.

W9 Zapewnienie jakości wyrobów w procesach odlewniczych. Klasyfikacja wad wyrobów odlewanych.

W10 Zapewnienie jakości wyrobów w procesach kucia. Wymagania jakościowe

W11 Wymagania dotyczące jakości wykonania stawiane odkuwkom. Wady wyrobów kutych.

W12 Wymagania jakościowe stawiane wytłoczkom. Wady wyrobów tłoczonych i metody ich wykrywania.

W13 Zapewnienie jakości w procesach wytwarzania wyrobów z proszków spiekanych. Wady wyrobów spiekanych.

W14 Zapewnienie jakości wyrobów w procesach walcowania. Wady wyrobów walcowanych.

W15 Organizacja kontroli jakości w wybranych przedsiębiorstwach produkcyjnych - przykłady.


P1. Jakość – filozofia, podstawowe pojęcia i definicje - historia i teraźniejszość

P2. Koncepcje zarządzania jakością według uznanych autorytetów

P3. Normy ISO serii 9000 - geneza powstania, nowelizacje, zasady zarządzania jakością

P4. Zintegrowany System Zarządzania w oparciu o normy ISO 9001, ISO 14001 oraz PN-EN 18001 - dyskusja

P5. Statystyczne metody kontroli jakości

P6. Statystyczna kontrola procesu – karty kontrolne Shewharta

P7. Karty kontrolne cech mierzalnych

P8. Karty kontrolne dla cech ocenianych alternatywnie

P9. Karty kontrolne x̅i R

P10. Analiza sygnałów karty kontrolnej x̅-R

P11. Karty kontrolne typu p oraz np

P12. Karty kontrolne typu CUSUM oraz MA

P13. Badanie normalności rozkładu metodą Pearson’a

P14. Badanie normalności rozkładu metodą Kołmogorow’a

P15. Burza mózgów jako narzędzie doskonalenia jakości


1. Barzykowski J.: Współczesna metrologia. Zagadnienia wybrane. WNT Warszawa 2004.

2. Ratajczyk E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Maszyny i roboty pomiarowe. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.

Warszawa 1994.

3. Ratajczyk E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Maszyny i roboty pomiarowe. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.

Warszawa 2005.



4. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT Warszawa 2004.

5. Humienny Z. i inni: Specyfikacje geometrii wyrobów (GPS). WNT Warszawa 2004. Barzykowski J. i inni: Współczesna metrologia.

Zagadnienia wybrane. WNT Warszawa 2004.

6. Górecka R., Polański Z. Metrologia warstwy wierzchniej WNT, Warszawa 1983

7. Adamczak S.: Pomiary geometryczne powierzchni, zarysy kształtu, falistość i chropowatość. WNT Warszawa 2008.

8. Nowicki B. Struktura geometryczna. Chropowatość i falistość powierzchni. WNT, Warszawa 1991.

9. Wieczorowski M., Cellary A., Chajda J.: Przewodnik po pomiarach nierówności powierzchni, czyli o chropowatości i nie tylko. Wydawnictwo

Politechniki Poznańskiej. Poznań 2003.

10. Oczoś K, Liubimov V. Struktura geometryczna powierzchni. Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów 2003.

11. Pawlus K. Topografia powierzchni pomiar, analiza oddziaływanie. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów 2005.

12. Dobrzański L.: Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, PWN, Warszawa, 1999.

13. Lewińska-Romicka A. Badania nienieszczące. Podstawy defektoskopii.W-wa, WNT 2001.

14. Lewińska-Romicka A.: Defektoskopia Wiroprądowa .Poradnik, Wyd. GAMMA - 1997 r.

15. Hepner H., Stroppe H.: Magnetyczne i indukcyjne badania metali, Wyd. Śląsk - 1971 r.

16. Pawłowski Z.: Badania Nieniszczące – Poradnik, SIiTMP ODK SIMP Warszawa - 1984 r..

17. D. Senczyk, Wybrane metody badania materiałów, Wyd. Politechniki Poznańskiej – 1988.

18. Tabor A., Zając A.: Zarządzanie jakością. Tom IV. Metody oceny jakości wyrobów technicznych. Wyd. Politechniki Krakowskiej 2000 r.

19. Wasiunyk P., Jarocki J.: Kuźnictwo i prasownictwo, WSiP 1987.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Hydraulika, pneumatyka i systemy automatyzacji produkcji15 0 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z budową i zastosowaniem elementów układów hydraulicznych i pneumatycznych.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie sterowania tymi układami.

C3. Zdobycie przez studentów wiedzy niezbędnej do projektowania systemów automatyzacji produkcji.


1. Wiedza z zakresu podstaw budowy maszyn i mechaniki płynów

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń technologicznych

3. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów wielkości mechanicznych



6. Umiejętności pracy samodzielnej i w zespole

7. Umiejętność prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych opracowań


W 1 – Budowa i zasada działania napędu hydraulicznego i pneumatycznego. Zalety i wady, porównanie napędów hydraulicznych i

pneumatycznych z innymi rodzajami napędów. 2

W 2 – Wymagania stawiane czynnikom roboczym w układzie hydraulicznym i pneumatycznym, ich właściwości. Przepływ laminarny i

turbulentny , liniowe i miejscowe straty ciśnienia. 2

W 3 – Generatory energii w układach hydraulicznych i pneumatycznych: pompy i sprężarki.

W 4 – Elementy wykonawcze: siłowniki i silniki.

W 5 – Zawory sterujące ciśnieniem. Zawory sterujące kierunkiem przepływu.

W 6 – Sterowanie i regulacja objętościowa i dławieniowa




L 1 – Budowa i działanie zasilacza hydraulicznego.

L 2 – . Analiza stru Analiza strukturalna stanowiska hydraulicznego i jego możliwości badawcze.

L 3 – Badanie pompy wyporowej typu PTOZ-25R.

L 4 – Budowa i zasada działania pomp i silników hydraulicznych.

L 5 – Budowa i instalowanie filtrów hydraulicznych.

L 6 – Przewody i złącza, konstrukcja i przeznaczenie.

L 7 – Zawory ze szczególnym uwzględnieniem rozdzielacza suwakowego.

L 8 – Określanie charakterystyki statycznej zaworu przelewowego.

L 9 – Elementy hydrauliczne sterujące przepływem, badanie zaworu dławiącego.

L 10 – Sterowanie prędkością ruchu odbiornika.

L 11 – Konfigurowanie podstawowych struktur układów pneumatycznych.

L 12 – Podstawy programowania sterownika PLC.

L 13 – Podstawy programowania panelu HMI.

L 14 – Sterowanie siłownikiem pneumatycznym za pomocą sterownika PLC.

L 15 – Sterowanie urządzeniami na stanowisku pneumatycznym za pomocą sterownika PLC.


1. Stryczek S.: Napęd hydrostatyczny. WNT, Warszawa 1984.

2. Osiecki A.: Hydrostatyczny napęd maszyn. WNT, Warszawa 1998.

3. Tomasiak E.: Napędy i sterowania hydrauliczne i pneumatyczne. Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice 2001.

4. Balawejder A., Barski J., Bieńkowski A., Dziewulski W., Głuchowski E., Lamentowicz R., Niegoda J.: Napędy hydrauliczne, ćwiczenia

laboratoryjne. Wyd. Pol. Gdańskiej, Gdańsk 1983.

5. Niegoda J., Pomierski W.: Sterowanie pneumatyczne, ćwiczenia laboratoryjne. Wyd. Pol. Gdańskiej, Gdańsk 1998.

6. Pr. zbiorowa pod red. Świdra J.: Sterowanie i automatyzacja procesów technologicznych i układów mechatronicznych. Wyd. Pol. Śląskiej,

Gliwice 2008.

7. Szenajch W.: Napęd i sterowanie pneumatyczne.WNT, Warszawa 1994.

8. Kwaśniewski J.: Sterowniki PLC w praktyce inżynierskiej. Wyd. BTC, Legionowo 2010.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy modelowania procesów wytwarzania15 0 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu modelowania i symulacji komputerowej.

C2. Przekazanie studentom wiedzy na temat podstaw metody elementów skończonych.

C3. Zapoznanie studentów z możliwościami stosowania metody elementów skończonych w modelowaniu procesów wytwarzania.

C4. Nabycie przez studentów umiejętności w zakresie przygotowania i realizacji symulacji komputerowej typowego procesu technologicznego.


1. Znajomość zagadnień z zakresu algebry, mechaniki, wytrzymałości materiałów i inżynierii wytwarzania.

2. Podstawowe umiejętności w obsłudze komputerów.



W 1 – Model. Modelowanie, etapy modelowania. Modelowanie fizyczne. Modelowanie matematyczne.

W 2 – Rozwiązanie przybliżone. Kryterium optymalizacyjne. Metoda reszt ważonych. Metoda Galerkina.

W 3 – Metoda elementów skończonych. Rys historyczny. Zastosowania. Podstawowe pojęcia stosowane w metodzie elementów skończonych

(MES). Algorytm obliczeń w MES.

W 4 – Podstawowe twierdzenia matematyczne stosowane w MES. Algebra macierzy i wektorów w MES.

W 5 – Podział obszaru na elementy skończone. Elementy 1-D, 2-D, 3-D. Element typu sprężyna. Macierz sztywności elementu.

W 6 – Element prętowy. Funkcja kształtu.

W 7 – Belkowy element skończony. Różnice w modelu zjawiska wg MES i wg klasycznej wytrzymałości materiałów.

W 8 – Płaski stan naprężenia i odkształcenia. Macierz odkształcenia. Macierz sprężystości. Energia odkształcenia.

W 9 – Płaski element skończony. Element trójkątny. Trójkąt Pascala. Wielomian Lagrange’a. Współrzędne naturalne.

W 10 – Element czworokątny. Elementy izoparametryczne. Całkowanie numeryczne.

W 11 – Rozwiązywanie układów równań algebraicznych liniowych.



W 12 – Zbieżność rozwiązania w MES. Błędy dyskretyzacji w modelach komputerowych.

W 13 – Symulacja ustalonych procesów cieplnych.

W 14, 15 – Symulacja nieustalonych procesów cieplnych.


L 1 – System do obliczeń metodą elementów skończonych ADINA. Moduły obliczeniowe. Definiowanie problemu. Etapy obliczeń. Interfejs

graficzny.

L 2 – Definiowanie geometrii. Układ współrzędnych. Punkty. Linie. Powierzchnie. Bryły.

L 3 – Definiowanie warunków brzegowych i początkowych. Wprowadzanie obciążeń. Definiowanie modelu materiału.

L 4 – Definiowanie elementów i grup elementów. Generowanie siatki elementów.

L 5 – Realizacja obliczeń. Wizualizacja wyników. Izolinie. Wykresy.

L 6 – Formułowanie założeń do modelu wybranego procesu technologicznego - wystąpienia studentów.

L 7 – Symulacja zginania belki.

L 8, 9 – Płaski stan naprężenia. Tarcza z otworem poddana rozciąganiu. Wpływ rodzaju elementu i siatki elementów na dokładność obliczeń.

L 10 – Modelowanie kontaktu dwóch ciał.

L 11 – Zagadnienie osiowosymetryczne. Wyznaczanie ustalonego pola temperatury w ciele stałym. Naprężenia cieplne.

L 12, 13 – Zastosowanie programu ADINA do modelowania wybranego procesu wytwarzania.

L 14, 15 – Prezentacja prac studentów - ocena stopnia przygotowania studentów do samodzielnego modelowania zagadnień związanych z

procesami wytwarzania.


1. Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa 1972.

2. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.: Obróbka plastyczna metali, PWN, Warszawa 1986.

3. Szmelter J.: Metody komputerowe w mechanice, PWN, Warszawa 1980.

4. Zdanowicz R.: Modelowanie I symulacja procesów wytwarzania, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2007.

5. ADINA Theory and Modeling Guide, ADINA R & D, Inc.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Praca przejściowa0 0 0 15 0 NIE 4

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zastosowanie wiedzy nabytej w trakcie studiowania przedmiotów podstawowych, kierunkowych i specjalności do rozwiązywania

zagadnień związanych z technologią wykonania oraz konstrukcją maszyn i urządzeń w formie projektu o charakterze konstrukcyjnym lub

technologicznym.

C2. Nabycie przez studentów umiejętności wykorzystania podstawowych profesjonalnych programów wspomagających projektowanie.


1. Wiedza w zakresie mechaniki, rodzaju i wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych.

2. Wiedza w zakresie podstawowych rodzajów i możliwości technologicznych obrabiarek i narzędzi, doboru warunków obróbki.

3. Znajomość podstaw projektowania procesów technologicznych typowych części maszynowych oraz podstaw konstruowania części

maszynowej, narzędzi, przyrządów, itp.

4. Umiejętność korzystania norm, katalogów, dokumentacji techniczno-ruchowych, itp.


P1. Przegląd literatury związany z tematem w zakresie: - analizy istniejących rozwiązań z uwzględnieniem technologiczności konstrukcji -

analizy stosowanych metod wytwarzania pod kątem możliwości technologicznych obrabiarek i narzędzi.

P2.Opracowanie wytycznych i przygotowanie danych do projektu.

P3. Zaprojektowanie konstrukcji prostego urządzenia, średnio skomplikowanego zespołu mechanicznego, układu sterującego, itp., z

wykorzystaniem technik komputerowych wraz z doborem materiałów i opracowaniem dokumentacji konstrukcyjnej, opracowanie procesu

technologicznego wykonanie części maszynowej dla produkcji seryjnej lub wielkoseryjnej z doborem obrabiarki (obrabiarek) i

oprzyrządowania technologicznego (narzędzi, przyrządów, uchwytów) oraz doborem i obliczeniem poszczególnych operacji technologicznych.

P4. Wizualizacja zaprojektowanego urządzenia z wykorzystaniem wspomagania komputerowego, opracowanie dokumentacji technologicznej

z wykorzystaniem wspomagania komputerowego




Feld M.: Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn. PWN Warszawa, 1994

Feld M.: Projektowanie procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, W –wa 2000.

J. Kosmol: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT, Warszawa, 2000.

Instrukcje programowania i obsługi maszyn numerycznych.

Katalogi narzędziowe firm produkujących narzędzia.

Praca zbiorowa red. Kosmol J.: Techniki wytwarzania – Obrobka wiórowa i ścierna.OWPŚ, Gliwice 2002.

Mikulczyński T.: Automatyzacja procesów produkcyjnych. WNT, Warszawa 2006

Honczarenko J.: Elastyczne systemy wytwarzania. Obrabiarki i systemy obróbkowe. WNT, Warszawa 2000

Winkler T. „Komputerowy zapis konstrukcji”. WNT Warszawa 1997.

Weiss Z. i inni „Projektowanie technologii maszyn w systemach CAD/CAM” Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 1996.

J. Barczyk, A. Rydzewski „Konstrukcja, sterowanie i badanie chwytaków z napędem elektrycznym” Pr. Zb. Pod red. C. Zielińskiego i T

Zielińskiego. Warszawa, Oficyna Wyd. PW 1997

Morecki A., Knapczyk J. (red.): Podstawy robotyki, WNT, Warszawa 1999

Feld M.: Uchwyty obróbkowe. WNT Warszawa 2002.

Praca zbiorowa pod red. A. Moreckiego „Podstawy robotyki – Teoria i elementy manipulatorów i robotów” WNT Warszawa 1999.

Miecielica M., Wiśniewski W. „Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce”. Wydawnictwo „Mikom”

Warszawa 2005.

Przybylski L. „Strategia doboru warunków skrawania współczesnymi narzędziami” Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej. Kraków 1999.

Przybylski W., Deja M. „Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn podstawy i zastosowanie”. WNT Warszawa 2007.

Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M. „Programowanie obrabiarek NC/CNC”. WNT Warszawa 2006.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe projektowanie procesów technologicznych0 0 15 0 0 NIE 2

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z komputerowym modelowaniem procesów technologicznych.

Nabycie przez studentów umiejętności modelowania numerycznego wybranych problemów technologicznych przy wykorzystaniu

profesjonalnego oprogramowania inżynierskiego


Wiedza z zakresu podstaw technologii i mechaniki ciała odkształcalnego.

Umiejętność posługiwania się oprogramowaniem inżynierskim dostępnym w laboratorium komputerowym.

Znajomość zaawansowanych metod numerycznych, takich jak MRS i MES.

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji oprogramowania.




Sformułowanie zadań, dla poszczególnych studentów, związanych z symulacją numeryczną zjawisk cieplnych i mechanicznych.

Budowa modelu obliczeniowego, w tym wykonanie geometrii rozważanego obszaru, przypisanie własności materiałowych, określenie

warunków brzegowych, początkowych i obciążeń. Podział geometrii na elementy skończone przy wykorzystaniu preprocesora pakietu

COSMOS/M lub Abaqus/CAE.

Wybór solvera w zależności od modelowanych zjawisk fizycznych i określenie parametrów rozwiązania zadania.

Przeprowadzenie obliczeń testujących, analiza wyników i modyfikacje modelu.

Wykonanie ostatecznych obliczeń numerycznych.

Wykorzystanie postprocesora pakietu COSMOS/M lub Abaqus/CAE do przedstawienia wyników symulacji w postaci graficznej.

Opracowanie sprawozdania z realizacji projektu.




Majchrzak E., Mochnacki B., Metody numeryczne. podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i algorytmy. Wyd. Politechniki Śląskiej, wyd. II,

1996.

Rusiński E., Metoda elementów skończonych, System COSMOS/M. WKiŁ, Warszawa 1994.

Abaqus analysis user’s manual. SIMULIA, Dassault System 2007.

Wait R., Mitchell A.R., Finite element analysis and applications, Wiley, Chichester, 1985.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe wspomaganie prac inżynierskich0 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z ideą i podstawowymi metodami obliczeń numerycznych

Rozszerzanie wiedzy z zakresu metod obliczeń oraz obsługi dostępnych pakietów obliczeniowych lub graficznych


Umiejętność obsługi komputera




Zapoznanie z podstawowymi modułami systemu COSMOS/M.

Podstawowe etapy budowy modelu MES za pomocą pakietu COSMOS/M. – model geometryczny z uwzględnieniem rodzaju elementów,

podział na elementy obszarów geometrycznych dla odpowiednio dobranych grup elementów, zadanie warunków brzegowych i początkowych.

Wykonanie modelu obliczeniowego belki za pomocą elementów typu BEAM2D i SHELL3

Wykonanie modelu obliczeniowego belki za pomocą elementów bryłowych typu SOLID

Parametryzacja i modyfikacje modeli, łączenie elementów należących do różnych struktur geometrycznych i ich kompresja.

Analiza statyczna belek o dowolnym przekroju: kątownik, teownik, ceownik, dwuteownik, skrzynka – modele za pomocą elementów jedno-,

dwu- i trójwymiarowych.

Analiza drgań swobodnych tych samych belek na bazie tych samych modeli.

Możliwości modyfikacji wybranych struktur np. konturów w celu dopasowania żądanej liczby elementów.

Modyfikacja parametrów geometrycznych belki oraz wielkości elementów siatki i ich wpływ na wyniki obliczeń

Wykonanie modelu geometrycznego krzesła.

Podział modelu geometrycznego na odpowiednio dobrane grupy elementów oraz wprowadzanie warunków brzegowych i początkowych

Analiza statyczna krzesła.



Analiza drgań swobodnych krzesła.

Rozbudowa analizowanego układu i badania wpływu wybranych parametrów na zachowanie układu

Wybrane przykłady realizacji zadań inżynierskich za pomocą pakietu SolidWorks.


Krzysztof Banaś, Wprowadzenie do MES






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe wspomaganie projektowania0 0 18 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu możliwości programowania aplikacji CAD i modyfikacji ich interfejsu na przykładzie grupy

programów AutoCAD.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności pisania makroinstrukcji i programów wspomagających pracę w programach grupy

AutoCAD, w tym z wykorzystaniem języka AutoLISP, DCL i metajęzyka programowania interfejsu.



2. Znajomość modelowania w programie AutoCAD.






L1 – Tworzenie i uruchamianie prostych i rozbudowanych skryptów AutoCADa.

L2 – Obsługa środowiska Visual LISP, wczytywanie i uruchamianie programów LISP.

L3 – Możliwości komunikowania się z programem AutoCAD, testowanie działania instrukcji AutoLISP.

L4 – Poznanie procedur obsługi danych w języku AutoLISP, pisanie i uruchamianie pierwszych prostych programów.

L5 – Obsługa środowiska programu AutoCAD z poziomu języka AutoLISP.

L6 – Operatory i funkcje logiczne, rozbudowane możliwości obsługi środowiska.

L7 – Funkcje logiczne, pętle programowe, możliwości ich wykorzystania.

L8 – Obsługa błędów w języku AutoLISP, pułapki, możliwości testowanie programu.

L9 – Język DCL, pisanie prostych okien dialogowych.



L10 – Język DCL, pisanie rozbudowanych okiem dialogowych.

L11 – Wykorzystanie kalkulatora geometrycznego w programach AutoLISP.

L12 – Tworzenie własnego menu programu AutoCAD w języku opisu menu.

L13 – Tworzenie piktogramów, ikon poleceń własnych programu AutoCAD, własnych pasków narzędzi.

L14 – Tworzenie własnego systemu programów wspomagających prace w programach grupy AutoCAD.


1. Kania L.: AutoCAD dla zawansowanych – programowanie. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2010.

2. Dudek M.: AutoLISP. Praktyczny kurs. Helion, Gliwice 1998.



5. Smith J., Gesner R.: AutoLISP czyli programowanie AutoCADa. Helion, Gliwice 1995.

6. Smith J., Gesner R.: AutoLISP dla zawansowanych. Helion, Gliwice 1997.

7. Frenki D.: LSP i DCL Programowanie okien dialogowych w przykładach. Helion, Gliwice 2000.

8. Head G.: AutoLISP. Mikom, Warszawa 1999.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Mechanika materiałów0 0 18 0 0 TAK 3

CEL PRZEDMIOTU

Przekazanie wiedzy w zakresie podstaw mechaniki materiałów.

Nabycie umiejętności wyznaczenia wskaźników wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych potrzebnych przy projektowaniu części

maszyn.

Nabycie przez studentów umiejętności modelowania numerycznego wybranych problemów mechaniki materiałów przy wykorzystaniu

oprogramowania inżynierskiego.


Wiedza z zakresu matematyki, fizyki i podstaw metod numerycznych.

Podstawowa wiedza z mechaniki i wytrzymałości materiałów. Znajomość podstaw materiałoznawstwa i inżynierii materiałowej.

Umiejętność posługiwania się oprogramowaniem inżynierskim dostępnym w laboratorium komputerowym.



Umiejętności interpretacji i prezentacji własnych działań.


Wyznaczanie podstawowych własności wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.

Elastooptyczna metoda badania stanu naprężenia.

Określenie wpływu obciążeń cieplnych materiału na jego własności mechaniczne. Badania dylatometryczne.

Metody przyspieszone wyznaczania wytrzymałości zmęczeniowej.

Modelowanie numeryczne przemieszczeń osi pręta poddanego obciążeniom mechanicznym.

Symulacja numeryczna odkształceń i naprężeń elementów poddanych obciążeniom termicznym.

Określanie wpływu stanu obciążenia elementu konstrukcyjnego na jego stan naprężenia.

Analiza stanu naprężenia przestrzennych układów prętowych.



Modelowanie numeryczne układów obciążonych w zakresie sprężysto-plastycznym z zastosowaniem krzywych naprężenie-odkształcenie.


Bąk R., Burczyński T., Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego. WNT, Warszawa 2001.

Bachmacz W., Werner K., Wytrzymałość materiałów - studium doświadczalne. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2002.

Gawęcki A., Mechanika materiałów i konstrukcji prętowych. Wyd.Pol.Pozn., Poznań 2003.

Dobrzański L.A., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Warszawa 2006.

Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów. WNT, Warszawa 1999.

Herman J., Rafalski Z., Wybrane techniki wytwarzania wyrobów metalowych. Wydawnictwa Pol. Śląskiej, Gliwice 2004.

Hyla I., Sleziona J., Kompozyty. Elementy mechaniki i projektowania, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004.

Rusiński, E., Metoda Elementów Skończonych. System COSMOS/M. WKŁ, Warszawa 1994..

Skarbka W., Mazurek A., Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji. Helion 2005.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Metody programowania komputerowego0 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z problematyką implementacji komputerowej modeli numerycznych zjawisk fizycznych, w szczególności zjawisk

cieplnych

Nabycie przez studentów umiejętności wykorzystania programowania w języku wysokiego poziomu do tworzenia prostych aplikacji

inżynierskich wykorzystujących metodę elementów skończonych


Średnio zaawansowana umiejętność obsługi komputera

Podstawowa wiedza z zakresu programowania w wybranym języku wysokiego poziomu

Podstawowa wiedza z zakresu formułowania modeli matematycznych i numerycznych zjawisk fizycznych

Wiedza z zakresu algebry i analizy matematycznej

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji



Repetytorium z programowania strukturalnego – programowanie z wykorzystaniem instrukcji warunkowych, pętli, tablic jedno- i

dwuwymiarowych, zapis i odczyt danych z pliku

Budowanie geometrii obszaru z wykorzystaniem preprocesora GMSH, siatkowanie obszaru, eksport siatki do pliku tekstowego

Implementacja procedury wczytywania siatki elementów skończonych do własnego programu

Budowanie procedur całkowania po obszarze elementu skończonego

Implementacja warunków brzegowych I, II, III-go rodzaju

Realizacja procedur całkowania po czasie zgodnie ze schematem jawnym i niejawnym

Agregacja modelu dyskretnego i rozwiązywanie układu równań – budowanie jądra solwera



Zapis wyników do pliku, analiza wyników


Zienkiewicz O.C., Taylor R.L.: The Finie Element Method, Vol. 1, 2, 3, Butterworth Heinemann, Oxford 2000

Rakowski G.: Metoda elementów skończonych. Wybrane zagadnienia, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1996

Modelowanie numeryczne pól temperatury - praca zbiorowa pod redakcją J. Szarguta, WN-T, Warszawa, 1992

Majchrzak E., Mochnacki B.: Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i algorytmy, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej,

Gliwice 2004






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Podstawy analizy modalnej0 0 18 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z ideą i podstawowymi pojęciami analizy modalnej

Zapoznanie z podstawowymi zastosowaniami analizy modalnej w dynamice konstrukcji

Rozszerzanie wiedzy z zakresu metod obliczeń oraz obsługi dostępnych pakietów obliczeniowych lub graficznych


Wiedza z zakresu mechaniki technicznej i teorii drgań

Umiejętność obsługi komputera oraz pakietu obliczeniowego COSMOS/M

Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań


Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań


Wprowadzenie do analizy modalnej

Układ o jednym stopniu swobody

Układ o wielu stopniach swobody bez tłumienia

Układ o wielu stopniach swobody z tłumieniem

Systemy pomiarowe do realizacji eksperymentalnej analizy modalnej

Model modalny układu belka wspornikowa - ciało elastyczne

Identyfikacja parametrów modalnych

Analiza zgodności modeli modalnych

Wpływ dyskretnych elementów masowych i sprężystych na drgania gięte belki wspornikowej

Analiza częstotliwościowa konstrukcji w programie SolidWorks



Dostrajanie i optymalizacja konstrukcji w programie SolidWorks


Kleiber M.: Komputerowe metody mechaniki ciał stałych, PWN, Warszawa, 1995

Posiadała B. (red.), Kukla S., Przybylski J., Sochacki W., Tomski L.: Modelowanie i badania zjawisk dynamicznych wysięgników teleskopowych i

żurawi samojezdnych, WNT, Warszawa, 2000

Posiadała B. Modelowanie i analiza drgań ciągło-dyskretnych układów mechanicznych. Zastosowanie formalizmu mnożników Lagrange’a,

Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Seria Monografie nr 136, 2007

Rusiński E.: Metoda elementów skończonych. System COSMOS/M., Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1994

Skalmierski B.: Mechanika, PWN, Warszawa, 1994

Uhl T.: Wspomaganie komputerowe CAD/CAM. Komputerowo wspomagana identyfikacja modeli konstrukcji mechanicznych, Wydawnictwo

Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1997

COSMOS/M - Finite element analysis system, version 1.75, Structural Research & Analysis Corporation, 1995






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

Potwierdzenie nabycia umiejętności z zakresu opracowywania modeli fizycznych i matematycznych oraz modelowania i prowadzenia obliczeń

inżynierskich w odniesieniu do urządzeń mechanicznych.

Poszerzenie wiedzy z zakresu analizy i syntezy mechanizmów i maszyn, formułowania i budowania zadań symulacyjnych, modelowania 3D w

komercyjnych programach grafiki inżynierskiej.

Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie projektowania wybranych obiektów mechanicznych.

Przygotowanie do realizacji pracy dyplomowej inżynierskiej.


Wiedza z zakresu grafiki inżynierskiej, teorii maszyn i mechanizmów, wytrzymałości materiałów.

Znajomość zasad projektowania w zakresie podstaw konstrukcji maszyn, znajomość systemu norm elementów maszyn.


Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy.




Informacje wstępne dotyczące projektu do realizacji: specyfikacja i konfiguracja obiektu mechanicznego.

Przygotowanie obliczeń

Budowa modelu 3D realizowanego obiektu mechatronicznego w wybranym programie CAD/CAE.

Wprowadzenie do modelowania i analizy układów kinematycznych w wybranym programie CAD/CAE. Utworzenie więzów prostych i złożonych

w realizowanym mechanizmie.

Przeprowadzenie symulacji i analizy kinematycznej realizowanego mechanizmu.

Wprowadzenie do obliczeń za pomocą metody elementów skończonych w wybranym programie CAD/CAE. Opracowanie modelu



obliczeniowego realizowanego mechanizmu.

Przeprowadzenie analizy statycznej i modalnej.

Prezentacja otrzymanych wyników (modelu).


Akin J.E.: Finite Element. Analysis Concepts. Via SolidWorks, World Scientific, 2010.

Czemplik A.: Modele dynamiki układów fizycznych dla inżynierów. Zasady i przykłady konstrukcji modeli dynamicznych obiektów automatyki,

Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2008.

Frączek J., Wojtyra M.: Kinematyka układów wieloczłonowych. Metody obliczeniowe, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2008.

Pietraszek J. Mathcad. Ćwiczenia, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2008.

Przybylski W., Deja M.: Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2007.

Skarka W., Mazurek A.: CATIA. Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji, Helion, Gliwice, 2005.

Woyand H.-B.: FEM mit CATIA V5, J. Schlembach Fachverlag Wilburgstetten, 2009.

Wyleżoł M.: CATIA v5. Modelowanie i analiza układów kinematycznych, Helion, Gliwice, 2007.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Teoria maszyn i mechanizmów0 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Poznanie różnych mechanizmów i ich struktury, funkcji i przeznaczenia w projektowaniu maszyn. Obliczanie ruchliwości mechanizmów.

Poznanie i praktyczne stosowanie podstawowych metod analizy kinematycznej, kineostatycznej i dynamicznej oraz zasad wyrównoważania.


1. Znajomość zagadnień fizyki i mechaniki, w zakresie kinematyki i dynamiki.






Analiza strukturalna i kinematyczna mechanizmów z zastosowaniem oprogramowania komputerowego

Zastosowanie programów komputerowych do modelowania mechanizmów

Analiza kinematyczna mechanizmu krzywkowego

Analiza położeń i trajektorii par kinematycznych mechanizmów płaskich

Pomiar sprawności śruby

Pomiar współczynnika tarcia

Wyznaczanie momentu bezwładności brył różnymi metodami

Wyrównoważanie statyczne mas (wyrównoważanie członu sztywnego w ruchu obrotowym)

Wyrównoważanie dynamiczne mas (wyrównoważanie wału i wirnika)




Artobolewski J. J., Teoria mechanizmów i maszyn, Moskwa, 1988.

Felis J., Jaworowski H., Cieślik J., Teoria maszyn i mechanizmów, Analiza mechanizmów, cz. I, Kraków, 2008.

Felis J., Jaworowski H., Teoria maszyn i mechanizmów, Przykłady i zadania, cz. II, Kraków, 2007.

Gronowicz A., Miller S., Twaróg W., Teoria maszyn i mechanizmów, Zestaw problemów analizy i projektowania, P. Wr., Wrocław, 2000.

Kożewnikow S. N., Teoria mechanizmów i maszyn, MON, Warszawa, 1956.

Mathcad PLUS 5.0, Podręcznik użytkownika, ABB Poland, Kraków, 1994.

Miller S., Teoria maszyn i mechanizmów - Analiza układów kinematycznych, Politechnika Wrocławska, Wrocław, 1996.

Młynarski T., Listwan A., Pazderski E., Teoria mechanizmów i maszyn, cz. 1, 3, Politechnika Krakowska, Kraków, 1997.

Morecki A., Knapczyk J., Kędzior K., Teoria mechanizmów i manipulatorów, Podstawy i przykłady zastosowań w praktyce, WNT, Warszawa,

2002.

Siemieniako F., Teoria maszyn i mechanizmów z zadaniami, Politechnika Białostocka, Białystok, 1993.

Skalmierski B., Mechanika, PWN, Warszawa, 1994.

Skalmierski B., Mechanika, cz.1, Podstawy mechaniki klasycznej, Wydawnictwo P. Cz., Częstochowa, 1998.

Materiały konferencyjne Ogólnopolskich i Międzynarodowych Konferencji Naukowo-Dydaktycznych Teorii Maszyn i Mechanizmów, 1996-2016.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe wspomaganie projektowania narzędzi

przetwórczych I0 0 15 0 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

Zapoznanie studentów z zasadami projektowania narzędzi formowych do przetwórstwa tworzyw polimerowych za pomocą programów typu

CAD.

Wykonanie przez każdego studenta, w ramach laboratoryjnych ćwiczeń komputerowych oraz pracy w domu, projektu narzędzia

przetwórczego - formy wtryskowej, zapewniającego wytworzenie zadanego wyrobu z tworzywa polimerowego. W ramach projektu studenci

wykonują dokumentację konstrukcyjną w formie modelu 3-wymiarowego oraz płaskiego rysunku złożeniowego za pomocą programu typu

CAD. W przypadku zbyt małej liczby komputerów w stosunku do liczebności grupy dopuszczalne jest wykonywanie jednego projektu przez

dwóch studentów.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej.

2. Wiedza z zakresu różnych technologii przetwórstwa tworzyw polimerowych.

3. Znajomość podstaw budowy narzędzi przetwórczych z różnych technologii przetwórstwa.

4. Znajomość zasad technologiczności konstrukcji wyrobów z tworzyw, szczególnie - wyprasek wtryskowych i wyrobów wytłaczanych w

sposób ciągły.

5. Wiedza ogólna o metodach obróbki skrawaniem i erozyjnej, stosowanej przy wytwarzaniu narzędzi przetwórczych.

6. Znajomość zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku komputerowym.

7. Umiejętność pracy w programach komputerowych typu CAD (np. TopSolid, Siemens NX, Autodesk Inventor, SolidWorks).


9. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji w formie papierowej i elektronicznej i dokumentacji technicznej.



1 – Analiza kształtu technologicznego zadanego wyrobu - wypraski. Analiza możliwości wykonania wyrobu technologią wtryskiwania oraz



ewentualna zmiana konstrukcji wyrobu. Dobór narzędzia. Szkic koncepcyjny narzędzia.

2-4 – Wykonanie modelu 3-wymiarowego wyrobu w programie CAD.

5 – Projektowanie w programie CAD - tworzenie linii podziału formy w oparciu o kształt wypraski.

6 – Tworzenie powierzchni podziału formy.

7 – Podział elementu formującego na stempel i matrycę.

8 – Utworzenie korpusu formy w programie CAD.

9-10 – Zaprojektowanie układu doprowadzenia tworzywa do gniazda.

11-12 – Zaprojektowanie układu chłodzenia.

13 – Zaprojektowanie elementów ruchomych formy oraz tulei wtryskowej.

14-15 – Tworzenie dokumentacji konstrukcyjnej formy.




Warszawa 2000.





6. Zawistowski H., Frenkler D.: Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw termoplastycznych, WNT, Warszawa 1984.

7. Frenkler D., Zawistowski H.: Gorące kanały w formach wtryskowych, PLASTECH.


9. Menges G., Michaeli W., Mohren P.: How to Make Injection Moulds, Hanser Publishers, Munich 2001.

10. Stoeckhert, K. Menning, G.: Mould-Making Handbook, Hanser Publishers, Munich 1998.

11. Beaumont J.P.: Runner and Gating Design Handbook. Tools for Successful Injection Moulding, Hanser, Munich, Cincinnati, 2004.

12. Michaeli W.: Extrusion dies for plastics and rubber: design and engineering computations, Carl Hanser Verlag, Munich, 2003.

13. Stasiek J.: Wytłaczanie tworzyw polimerowych: zagadnienia wybrane. Wydaw. Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego,

Bydgoszcz 2007.







Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Kontrola jakości materiałów i wyrobów18 0 18 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania kontroli jakości materiałów i wyrobów. C2. Przedstawienie poszczególnych metod

badań niszczących i nieniszczących stosowanych odpowiednio do materiałów i konstrukcji. C3. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności dotyczących przeprowadzania kontroli w zakresie dokonywania badań niszczących i nieniszczących.

C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności kontroli wybranych właściwości wyrobów polimerowych


1. Wiedza z zakresu właściwości fizyko-chemicznych materiałów polimerowych

2. Wiedza z zakresu podstawowych technologii przetwórstwa polimerów




6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań


W 1,2 – Pojęcie jakości i kontroli jakości w świetle norm ISO serii 9000

W 3,4 – Wymagania według przepisów prawa , Dyrektyw UE i norm zharmonizowanych stawianych wyrobom z tworzyw polimerowych

W 5,6 – Badania i kontrola właściwości tworzyw polimerowych w procesach przygotowawczych do przetwórstwa

W 7,8 – Kontrola wyrobów z tworzyw polimerowych otrzymywanych metoda wtryskiwania

W 9,10 – Kontrola wyrobów z tworzyw polimerowych otrzymywanych metodą wytłaczania

W 11,12 – Kontrola właściwości mechanicznych wyrobów z tworzyw polimerowych

W 13,14 – Kontrola palności, barwy, i struktury wyrobów z tworzyw polimerowych

W 15 – Kontrola masy i wymiarów geometrycznych wyrobów



W 16 – 18 Kontrola właściwości termicznych granulatów oraz wyrobów gotowych z tworzyw sztucznych


L 1 – Kontrola zawartości wilgoci wybranych materiałów polimerowych (granulatu)

L 2-4 – Kontrola masy wyprasek w zależności od wybranych parametrów wtryskiwania

L 5-7 – Kontrola wybranych właściwości mechanicznych (próby statyczne, twardość, udarność)

L 8-10 – Ocena palności oraz zawartości napełniaczy wyrobów z tworzyw sztucznych

L 11,12 – Kontrola stopnia krystaliczności tworzywa wyprasek w zależności od stosowanych parametrów wtryskiwania

L 13 – Kontrola skurczu wyprasek w zależności od nastaw i parametrów wtryskiwania

L 14 – Ocena barwy i połysku wyprasek z tworzyw sztucznych

L 15 – Kontrola materiałów polimerowych stosowanych do wytłaczania

L 16 – 18 Kontrola wybranych właściwości termicznych materiałów wejściowych oraz wyrobów gotowych wykonanych z tworzyw sztucznych


1. T. Broniewski:, Metody badań właściwości tworzyw sztucznych, WNT. Warszawa 2000

2. A. Hamrol:, Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka, PWN. Warszawa 2002

3. R.Sikora:, Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wyd. edukacyjne Zofii Dobkowskiej. Warszawa 1993

4. Normy ISO 9000 i 9001

5. Normy PN-EN ISO oraz EN-ISO dotyczące określania wybranych właściwości materiałów oraz wyrobów z tworzyw sztucznych

6. Instrukcje do ćwiczeń

7. Instrukcje stanowiskowe






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Narzędzia i maszyny do przetwórstwa II0 0 9 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie wiedzy z zakresu budowy narzędzi do przetwórstwa tworzyw polimerowych stosowanych w różnych technologiach ich

przetwórstwa.

C2. Zapoznanie studentów z zasadami projektowania narzędzi do przetwórstwa tworzyw polimerowych stosowanych w różnych technologiach

ich przetwórstwa.


1. Znajomość podstaw fizyki, chemii, termodynamiki, mechaniki i materiałoznawstwa.

2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń.

3. Znajomość podstawowych układów przeniesienia napędu w maszynach

4. Znajomość układów napędowych maszyn i urządzeń

5. Znajomość technologii obróbki metali


7. Umiejętności pracy samodzielnej oraz w grupie.

8. Umiejętności prawidłowej interpretacji wyników badań oraz prezentacji własnych działań.


L 1 – BHP przy konstruowaniu i użytkowaniu form prototypowych

L 2 – Technologiczność elementów z tworzyw pod kątem technologii wytwarzania

L 3,4 – Dobór układów wlewowych w zależności od wytwarzanej wypraski

L 5,6 – Konstrukcje układów gorącoknałowych

L 7-9 – Dobór elementów układów gorącokanałowych – praca z katalogami




1. . R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak, Warszawa 1993.


3. K. Wróbel, J. Łuczaj: Wytłaczanie tworzyw sztucznych. PWN, Warszawa 1961.


5. G. Kieca-Saide, J. Kaniewski: Katalog rozwiązań konstrukcyjnych form. Fabryka Form Metalowych „Formet” Bydgoszcz 1991.

6. J. Koszkul: Formy do rozdmuchiwania wyrobów z termoplastycznych tworzyw sztucznych. Mechanik nr 1, 1972.

7. Materiały konferencyjne: Formy do przetwórstwa tworzyw sztucznych na artykuły powszechnego użytku. SIMP, Częstochowa 1973

8. Materiały konferencyjne: Postęp w przetwórstwie tworzyw utwardzalnych. Politechnika Częstochowska SIMP, 1994






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS


CEL PRZEDMIOTU

Uzyskanie umiejętności w zakresie projektowania wytworów z tworzyw sztucznych, narzędzi przetwórczych, maszyn lub urządzeń

technologicznych.


1. Wiedza z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów. 2. Wiedza z zakresu technologii budowy maszyn

2. Wiedza z zakresu technologii budowy maszyn

3. Wiedza z zakresu tworzyw sztucznych i ich przetwórstwa.


5. Umiejętności pracy samodzielnej.



Szkicowy projekt procesu technologicznego wytwarzania wypraski, narzędzia, maszyny lub urządzenia.

Projekt procesu technologicznego wytwarzania wypraski, narzędzia, maszyny lub urządzenia wraz z niezbędnymi obliczeniami.

Rysunki zestawieniowe i rysunki elementów oraz ich opis.


1. K. Błaszkowski, M. Feld i inni: Zasady projektowania oprzyrządowania technologicznego. PWN, Warszawa 1981.

2. R. Sikora: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak, Warszawa 1993.



5. J. Koszkul, O. Suberlak: Podstawy fizykochemii i właściwości polimerów. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2004.



6. H. Zawistowski, D. Frenhler: Formy wtryskowe. Plastech, Warszawa 2007.

7. M.H. Lawry: I-DEAS MS Student Guide. SDRC, Milford 1998.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Projektowanie procesów przetwórczych0 0 0 18 0 NIE 3

CEL PRZEDMIOTU

C1. Wykonanie przez każdego studenta indywidualnego projektu procesu technologicznego na podstawie zadanego wyrobu z określonego

tworzywa sztucznego i wielkości produkcji.

C2. Uzyskanie przez studentów umiejętności analizy konstrukcji wyrobów z tworzyw sztucznych i doboru odpowiedniej technologii

wytwarzania.

C3. Uzyskanie przez studentów wiedzy i umiejętności projektowania procesów przetwórstwa tworzyw sztucznych.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej oraz podstaw przetwórstwa tworzyw polimerowych.




5. Znajomość podstawowych technologii przetwórstwo tworzyw sztucznych.

6. Znajomość budowy i funkcjonowania narzędzi oraz maszyn do przetwórstwa tworzyw.

7. Umiejętność pracy w programach do projektowania typu CAD (preferowane programy: TopSolid, NX, Autodesk Inventor) oraz CAE do

symulacji przetwórstwa (Autodesk Simulation Moldflow Insight, Moldex 3D).

8. Umiejętność obsługi arkusza kalkulacyjnego, edytora tekstu oraz programu do tworzenia prezentacji multimedialnych.

9. Umiejętność prezentacji efektów własnej pracy przed grupą.


P 1 – Wybór wyrobu z tworzywa sztucznego oraz określenie wielkości produkcji

P 2 – Wybór materiału polimerowego

P 3-5 – Wykonanie rysunku konstrukcyjnego wyrobu

P 6,7 – Dobór odpowiedniej technologii wytwarzania zadanego wyrobu pod kątem możliwości wykonania i spełnienia wymogu zadanej



wielkości produkcji

P 8,9 – Wybór maszyn i urządzeń technologicznych – analiza i wstępny plan procesu technologicznego

P 10-12 – Założenia parametrów przetwórstwa oraz dokonanie obliczeń stanowiących wytyczne do wyboru maszyn. Możliwość wykorzystania

programów do symulacji procesu, np. Autodesk Moldflow.

P 13-15 – Wykonanie rysunku zestawieniowego narzędzia uwzględniającego wielkość przestrzeni roboczej maszyny

P 16-18 – Sporządzenie dokumentacji procesu technologicznego – karty technologiczne, instrukcje operacyjne itp.


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo Edukacyjne, Warszawa, 1993


Warszawa 2000. .








8. Rauwendaal C.: Understanding Extrusion. 2nd Edition, Hanser Publishers, Munich, Hanser Publications, Cincinnati, 2010






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Technologia przetwórstwa polimerów II0 0 15 0 0 NIE 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z technologiami przetwórstwa polimerów i tworzyw polimerowych.

C2. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami oceny przetwarzalności tworzyw.

C3. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru podstawowych warunków procesu technologicznego.


1. Znajomość podstaw z fizyki, matematyki, chemii ogólnej i chemii fizycznej oraz z zakresu tworzyw polimerowych i ich przetwórstwa.








L 1 – Wyznaczanie wskaźnika szybkości płynięcia tworzyw termoplastycznych

L 2 – Wyznaczanie plastyczności prasowniczej metodą Raschiga - Krahla.

L 3 – Badanie przetwarzalności metodą gniazda spiralnego.

L 4 – Wyznaczanie optymalnego czasu fazy wtrysku w procesie wtryskiwania.

L 5 – Wyznaczanie optymalnego czasu docisku w procesie wtryskiwania.

L 6 – Badanie wpływu temperatury formy na strukturę wyprasek wtryskowych.

L 7 – Badanie naprężeń własnych w wypraskach wtryskowych metodą elastooptyczną.

L 8 – Ustawianie parametrów procesu wytłaczania jednoślimakowego.



L 9 – Parametry procesu wytłaczania z rozdmuchiwaniem w formie.

L 10 – Dobór warunków procesu prasowania tworzyw termoutwardzalnych.

L 11 – Technologiczność konstrukcji narzędzia oraz parametry procesu formowania podciśnieniowego.

L 12 – Wykonywanie form silikonowych – technologiczność modelu i narzędzia.

L 13,14 – Odlewanie żywicy epoksydowej do form silikonowych.

L 15,16 – Nanoszenie powłok metodą fluidyzacji. Spawanie płyt i zgrzewanie folii

L 17,18 – Eliminowanie wad wyprasek wtryskowych poprzez odpowiedni dobór warunków wtryskiwania.


1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, WE, Warszawa, 1993


Warszawa 2000.

3. Sikora R.: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 1993.

4. Koszkul J.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Ćwiczenia laboratoryjne (skrypt). Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej,

Częstochowa 1992.








Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Komputerowe projektowanie i wspomaganie procesów

spawalniczych0 0 0 30 0 NIE 0

CEL PRZEDMIOTU

Uzyskanie podstawowych umiejętności w kształtowaniu węzłów konstrukcyjnych z połączeniami spajanymi

Nabycie umiejętności w wymiarowaniu spajanych węzłów konstrukcyjnych

Tworzenie dokumentacji projektowych, konstrukcyjnych i technologicznych

Zapoznanie studentów z metodami komputerowego wspomagania wytwarzania


Mechanika i wytrzymałość materiałów

Podstawowa znajomość programów inżynierskich do projektowania

Znajomość norm PN-EN ISO

Znajomość technologii spawania.

Wiedza z zakresu materiałoznawstwa w zakresie materiałów do spawania

Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań

Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej


Projektowanie i konstruowanie połączeń spajanych

Wymiarowanie połączeń spajanych węzłów konstrukcyjnych obciążanych statycznie

Zagadnienia technologiczności

– Technologiczne warunki przygotowania wyrobów

Dokumentacja konstrukcyjno-technologiczna

Dokumentacja technologii wytwarzania

Tworzenie elektronicznej dokumentacji uprawnień personelu spawalniczego.



Tworzenie elektronicznej dokumentacji nadzoru sprzętu spawalniczego

Tworzenie elektronicznej dokumentacji instrukcji technologicznych WPS


K. Ferenc: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007

E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002

E.Tasak: Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2008.

J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność. Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007

K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane i połączenia. WNT, Warszawa 2003

J. Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005

Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003

M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990.

S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989.

I. Knap., A. Służalec: Metaloznawstwo spawalnicze. Pol. Częstochowska, 1980.

J. Dziubiński, A. Kimpel: Napawanie i natryskiwanie cieplne. WNT, Warszawa 1985

M. Żubrykowicz: Konstrukcje spawane. WsiP, Warszawa, 1977

J. Ziółko, G. Orlik: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1980

M. Jakubiec, K. Lesiński, H. Czajkowski: Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa, 1987

J. Augustyn, E. Śledziewski: Technologiczność konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1981






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Kontrola jakości materiałów i wyrobów15 0 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania kontroli jakości materiałów i wyrobów. C2. Przedstawienie poszczególnych metod

badań niszczących i nieniszczących stosowanych odpowiednio do materiałów i konstrukcji. C3. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności dotyczących przeprowadzania kontroli w zakresie dokonywania badań niszczących i nieniszczących.


1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa. 2. Wiedza z zakresu podstawowych technik badań niszczących i nieniszczących. 3. Umiejętność

korzystania z różnych źródeł literaturowych w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 4. Umiejętność dokonywania oceny na podstawie

przedstawionych założeń i wymagań. 5. Umiejętności pracy samodzielnej oraz zespołowej. 6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i

prezentacji własnych działań.


1. Klasyfikacja materiałów i technologii wytwarzania.

2. Wybór metod badań nieniszczących i niszczących.

3. Wady materiałowe i przyczyny ich powstawania.

4. Podstawy badań wizualnych materiałów i wyrobów.

5. Podstawy badań magnetyczno – proszkowych materiałów i wyrobów.

6. Podstawy badań penetracyjnych materiałów i wyrobów.

7. Podstawy badań ultradźwiękowych materiałów i wyrobów.

8. Podstawy badań radiologicznych materiałów i wyrobów.

9. Podstawy badań szczelności wyrobów.

10. Podstawy badań metalograficznych – makroskopowych i mikroskopowych.

11. Podstawy badań twardości materiałów i wyrobów.

12. Podstawy statycznej próby rozciągania materiałów i wyrobów.



13. Podstawy statycznej próby zginania materiałów i wyrobów.

14. Podstawy dynamicznej próby udarności materiałów i wyrobów.

15. Opracowywanie wyników badań.


1. Przegląd i obsługa urządzeń do badań niszczących i nieniszczących

2. Badania wizualne materiałów i wyrobów.

3. Badania penetracyjne materiałów i wyrobów.

4. Badania magnetyczno – proszkowe materiałów i wyrobów.

5.Badania ultradźwiękowe materiałów i wyrobów.

6.Pomiary grubości metodą ultradźwiękową.

7. Badania radiologiczne materiałów i wyrobów.

8.Ocena radiogramów złączy spawanych i wyrobów.

9.Badania szczelności złączy spawanych i wyrobów.

10.Badania metalograficzne – makroskopowe i mikroskopowe.

11.Badanie twardości materiałów i wyrobów.

12.Statyczna próba rozciągania materiałów i wyrobów.

13.Statyczna próba zginania materiałów i wyrobów.

14.Dynamiczna próba udarności materiałów i wyrobów.

15.Protokołowanie wyników badań.


1. Czuchryj J., Papkała H., Winiowski A.: Niezgodności w złączach spajanych. Instytut spawalnictwa. Gliwice 2003. 2. Czuchryj J., Stachurski

M.: Badania nieniszczące w spawalnictwie. Charakterystyka badań i zakres ich stosowania. Instytut Spawalnictwa. Gliwice 2002. 3. E. Tasak:

Metalurgia spawania. Wydaw. JAK, Kraków 2008. 4. Lewińska – Romicka A.: Badania nieniszczące. Podsatwy defektoskopii. WNT, Warszawa

2001 5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane: połączenia. WNT, Warszawa 2003 6. J. Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 7.

Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003 8. M. Jakubiec, K. Lesiński: Technologia konstrukcji

spawanych. WNT, Warszawa 1990. 9. Łomozik M., Zeman M., Lassociński J.: Badania niszczące połączeń spajanych wg wymagań PN

(mechaniczne i metalograficzne). Instytut Spawalnictwa. Gliwice 1996 10. Klimpel A., Szymański A.: Kontrola jakości w spawalnictwie.

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Gliwice 1998.






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Normowanie i dokumentacja prac spawalniczych15 15 0 0 0 TAK 2

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z różnymi metodami normowania w procesach spajania i cięcia metali, C2. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności obliczania czasów głównych, pomocniczych i innych w procesach spawalniczych, C3. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności tworzenia dokumentacji technologicznej zawierającej czasy wykonania operacji i normy zużycia materiałów


1. Wiedza z zakresu matematyki na poziomie średnim 2. Wiedza z zakresu technologii, spawania, zgrzewania, lutowania, nakładania

cieplnego, cięcia i kontroli procesów spawalniczych. 3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z normatywów , instrukcji i

dokumentacji technicznej. 4. Obsługa komputera w zakresie podstawowym. 5. Znajomość norm PN-EN-ISO w przedmiotowym zakresie. 6.

Wiedza z zakresu sposobów organizacji, mechanizacji, automatyzacji i robotyzacji produkcji spawalniczej.


W 1, W2 – Zasady organizacji prac spawalniczych W 3, W4 – Podstawy normowania prac spawalniczych W5, W6 – Technologiczna norma

czasu w spawalnictwie W7, W8, W9 – Sposoby programowania i pomiaru czasu produkcji W10, W11 – Dokumentacje technologiczne i

kontrolne W12,W13 – Podstawy tworzenia planów spawania W14,W15 – Tworzenie technologicznych planów spawania oraz planów kontroli i

badań


C1,C2 – Obliczanie objętości i masy spoin C3, C4 – Obliczanie bezpośrednich kosztów spawania C5, C6 – Obliczanie zużycia materiałów i

czasu przy cięciu C7, C8 – Obliczanie zużycia energii elektrycznej C9, C10 – Obliczanie kosztów urządzeń, remontów i powierzchni

produkcyjnej C11-C15 – Praktyczne przykłady zastosowania przepisów i dokumentacji spawalniczej




1. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom I. WNT Warszawa 2003 2. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera. Spawalnictwo – tom

II. WNT Warszawa 2005 3. E.Tasak: Metalurgia spawania.Wydaw. JAK, Kraków 2008. 4. J. Brózda: Stale konstrukcyjne i ich spawalność.

Instytut Spawalnictwa, Gliwice 2007 5. K. Ferenc, J. Ferenc. Konstrukcje spawane:połączenia. WNT, Warszawa 2003 6. J.Pilarczyk:

Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 7. A. Klimpel: Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali. WNT Warszawa 1999 8. M. Jakubiec, K. Lesiński:

Technologia konstrukcji spawanych. WNT, Warszawa 1990. 9. S. Butnicki: Spawalność i kruchość stali. WNT, Warszawa 1989. 10. K. Ferenc:

Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007 11. E. Tasak: Spawalność stali. Wydaw. Fotobit, Kraków 2002 12. Normatywy spawania metodą MAG

stali niskowęglowych i niskostopowych. Instytut Spawalnictwa – Gliwice 2006 13. Normatywy spawania metodą MAG stali wysokostopowych.

Instytut Spawalnictwa – Gliwice 2007 14. Normy PN-EN-ISO dot. technologii spawalniczych






Wyk

ład

Ćwic

zeni

a

Labo

rato

rium

Proj

ekt

Sem

inar

ium

Egza

min

ECTS

Urządzenia i osprzęt spawalniczy15 0 15 0 0 TAK 6

CEL PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z różnymi rodzajami urządzeń spawalniczych oraz osprzętu. C2. Nabycie przez studentów praktycznych

umiejętności obsługi urządzeń do spawania łukowego i zgrzewarek oporowych. C3. Zapoznanie studentów ze sposobami sterowania

głównymi parametrami procesu spawania łukowego i zgrzewania oporowego.


1. Podstawowa wiedza z zakresu elektrotechniki i elektroniki. 2. Wiedza z zakresu podstawowych technik spawalniczych. 3. Umiejętność

wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań. 4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym

z instrukcji i dokumentacji technicznej. 5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji

własnych działań.


W 1,2,3,4 –Urządzenia do spawania elektrodami otulonymi MMA: Łuk spawalniczy/Stabilność statyczna układu spawalniczego/Zasilacze

spawalnicze-opis ogólny/Zasilacze spawalnicze MMA/Zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym W 5,6,7 –Urządzenia do spawania pod

topnikiem SAW: Urządzenie technologiczne i jego zespoły/Urządzenie energetyczne/Zasady sterowania W 8,9,10,11 –Urządzenia do spawania

w osłonie gazów ochronnych MIG/MAG: Zasilacze do spawania standardowego/Zasilacze do spawania impulsowego/Sterowanie

synergiczne/Przenoszenie materiału w łuku/Podajnik drutu elektrodowego/Głowica spawalnicza do spawania

zautomatyzowanego/Palnik/Przewód kompaktowy W 12,13,14 –Urządzenie do spawania w osłonie gazów ochronnych TIG: Zasilacze

spawalnicze/Elektrody nietopliwe/Palniki. Zgrzewarki oporowe punktowe, liniowe, garbowe. W 15,16 –Urządzenia do spawania laserowego:

Generacja promieniowania laserowego/Rezonatory/Lasery gazowe/Lasery na ciele stałym/Lasery diodowe/Optyka laserowa W 17,18 –

Urządzenia do spawania elektronowego: Działo elektronowe/Komory robocze/Spawarki próżniowe/Spawarki bezpróżniowe




L 1,2 – Badania charakterystyk statycznych źródeł transformatorowych. L 3,4–Sposoby regulacji prądu spawania w transformatorach

spawalniczych – wpływ zmiany liczby zwojów uzwojenia pierwotnego i położenia bocznika magnetycznego na zewnętrzne charakterystyki

statyczne. L 5 – Badania parametrów znamionowych zasilacza - współczynnik mocy łuku, napięcie stanu jałowego, napięcie robocze łuku,

stopień ochrony IP.. L 6,7, – Badania charakterystyk statycznych źródeł prostownikowych prądowych. L 8,9 – Analiza pracy źródeł

prostownikowych. Regulacja prądu spawania w źródłach diodowych i tyrystorowych. Układy pomocnicze – Force Arc, Hot Start, Anti Sticking,

Hot Weld. L 10,11 – Badania charakterystyk statycznych źródeł przemiennikowych do spawania ręcznego. L 12 – Analiza pracy źródeł

przemiennikowych taktowanych po stronie pierwotnej i wtórnej. Wpływ częstotliwości taktowania na transformator mocy i stabilność

parametrów wyjściowych. L 13– Analiza układów automatycznej regulacji długości łuku w urządzeniach do spawania łukiem krytym: rodzaje

zasilaczy łuku, systemy podawania drutu elektrodowego, zasobniki proszku, budowa i systemy przesuwu głowicy spawalniczej. L 14 –

Badania charakterystyk statycznych źródeł napięciowych prostownikowych L 15,16 – Badania szybkości stapiania drutów elektrodowych

Budowa urządzenia do spawania w osłonach gazu metodą MIG/MAG – rodzaje podajników drutu elektrodowego, uchwyt spawalniczy, zasilacz

łuku; analiza samoregulacji łuku, wyznaczenie charakterystyk statycznych zewnętrznych zasilaczy L 17 – Analiza pracy zgrzewarek

oporowych punktowych i liniowych. L18– Pomiary i ocena parametrów energetycznych zgrzewarek punktowych.


1. E. Dobaj: Maszyny i urządzenia spawalnicze. WNT, Warszawa 1994 2. R. Kensik: Eksploatacja urządzeń spawalniczych. Część I: Źródła

spawalnicze. Wyd. Politechniki Częstochowskie, Częstochowa 1995 3. E. Musiał: Zagrożenia pochodzące od urządzeń elektrycznych. Wyd.

Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992 4. J.Pilarczyk: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005 5. Praca zbiorowa: Poradnik Inżyniera.

Spawalnictwo – tom I, WNT Warszawa 2003 6. Czasopisma (wybrane pozycje): Biuletyn Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach, Przegląd

Spawalnictwa, Schweissen und Schneiden, Welding Journall, Avtomatićeskaja Svarka, Normy:PN, EN, VDE i DVS.



POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA · 2018. 10. 3. · Przekazanie studentom podstawowej wiedzy o...

Documents

Transcript of POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA · 2018. 10. 3. · Przekazanie studentom podstawowej wiedzy o...