Początek to ważny moment. - Publio.pl...w życiu wielu osób, przynosząc upragnioną zmianę....

Początek to ważny moment.Nie można go pominąć. Tu - na początku - wszystko możesz zacząć. Może zdarzyć się, że jeden dzień zmieni całe Twoje życie. Napotkany człowiek, przeczytana książka, obejrzany film lub zasłyszane słowa. Mogą zmienić wszystko. Życie bowiem staje się w chwilach.

Właśnie masz przed sobą taką szansę. Trzymasz ją w ręku. Może już ją przekartkowałeś.

Jeśli choć raz w życiu zadałeś sobie pytanie: Co dalej?, powinieneś przeczytać tę książkę. Nie tylko dlatego, że to po prostu dobra lektura. Podyktowana doświadczeniem i przemianą wielu osób. Powinieneś ją przeczytać, bo dzięki temu przestaniesz tracić czas. Zaczniesz oddychać, poczujesz, że zmiana, której pragniesz, jest w zasięgu ręki.

Możesz się przebudzić. Warunek jest jeden.Daj sobie szansę na siebie.

Przeczytaj tę książkę.

MACIEJ BENNEWICZZ wykształcenia socjolog. Założyciel i wykładowca Normann Benett Academy. Master Coach NBA i ICC. Twórca metody Quantum Brainpower Coaching w Polskiej Szkole Coachów przy NBA. Dyrektor ds. Rozwoju w Norman Benett Group. Na co dzień prowadzi coachingi indywidualne i grupowe, projektuje i prowadzi szkolenia m.in. z Umiejętności Menedżerskich, Twórczości i Kreatywności. W wolnych chwilach maluje obrazy i rzeźbi. Wielki przyjaciel zwierząt, kocha koty. Autor książki Coaching czyli restauracja osobowości (G+J Książki).

CENA 44.99 zł

MACIEJ BENNEWICZCZYLI PRZEBUDZACZ

NEURONÓW

Patroni medialni:

www.coaching.focus.plwww.nbacademy.pl

COACHING Bennewicz_DRUK_grzbiet20,5.indd 1 2009-05-12 13:50:17







CENA 44.99 zł


NEURONÓW

Patroni medialni:


COACHING Bennewicz_DRUK_grzbiet20,5.indd 1 2009-05-12 13:50:17







CENA 44.99 zł


NEURONÓW

Patroni medialni:


COACHING Bennewicz_DRUK_grzbiet20,5.indd 1 2009-05-12 13:50:17Untitled-1 1 11-03-03 10:39

czyli przebudzacz neuronów

COACHING Bennewicz_tytulowe.indd 1 2009-04-09 13:54:33

czyli przebudzacz neuronów

Maciej bennewicz

COACHING Bennewicz_tytulowe.indd 2 2009-04-09 13:54:33

Text © copyright by Maciej Bennewicz, 2009 Copyright for the Edition © 2009 G+J Gruner + Jahr Polska Sp. z o.o. & Co. Spółka Komandytowa 02-677 Warszawa, ul. Wynalazek 4

Dział handlowy: tel. 022 640 07 25, 022 607 02 56 (57, 59), w. 221, 380 faks 022 607 02 51

Sprzedaż wysyłkowa Dział obsługi klienta: tel. 022 607 02 62

Redakcja: Małgorzata Grudnik–ZwolińskaKorekta: Elżbieta MorawskaSkład i łamanie: Maria Kowalewska Projekt okładki: Paweł Rafa

Druk: Drukarnia TAKT sp. z o.o., Bolesław

ISBN: 978-83-61299-47-9

Wszelkie prawa zastrzeżone. Reprodukowanie, kopiowanie w urządzeniach przetwarzania danych, odtwarzanie, w jakiejkolwiek formie oraz wykorzystywanie w wystąpieniach publicznych – tylko za wyłącznym zezwoleniem właściciela praw autorskich.

coaching_przebudzacz.indd 2009-05-12, 11:534

ISBN: 978-83-7778-012-1

Książkę dedykuję wszystkim,którzy pragną się przebudzić


Podziękowania

dla Magdy M. za odkrywanie mojej książki dla siebie

i innych,

dla Magdy Ch. za pasję, zaangażowanie i profesjonalizm

w każdym calu,

dla Małgorzaty G-Z. za uporządkowanie moich słów i myśli,

dla Michała B. za inspiracje i rozmowy kocingowe,

dla mojej żony Lidki za wspieranie, obecność i superwizje,

dla moich coachee za wasze odkrycia, zmiany i nauki dla mnie,

dziękuję też sobie za cierpliwe przebudzanie siebie.


strona 9

COACHING CZYLI PRZEBUDZACZ NEURONÓW

Kilkanaście sposobów na ułatwienie sobie życia, a dla niektórych na jego radykalną zmianę na lepsze,

lub też rozmowy coachingowe z ciocią Renatą, która z trudem poddawała się zmianie.

Artur, ciocia Stasia, ciocia Renia oraz Jacuś są postaciami fik-cyjnymi. Wszelkie podobieństwo do osób rzeczywistych jest przy-padkowe i niezamierzone; jednak analogie do zdarzeń są całkowicie celowe i nieprzypadkowe. Wszystkie rozmowy coachingowe i su-perwizyjne cytowane w książce są zapisem sesji przeprowadzonych przez autora w latach 2007–2008. Artur jest w znacznym stopniu alter ego autora, a jego wypowiedzi, opinie są spostrzeżeniami i cytatami z pracy superwizyjnej. Superwizja w coachingu to w grun-cie rzeczy coaching dla coacha dotyczący coachingu. Stanowi jeden z najważniejszych elementów profesjonalizmu i ekologiczności w tym zawodzie. Ekologię natomiast najlepiej oddają stwierdzenia: nie rób drugiemu, co tobie niemiłe; dbaj o zgodę klienta coachingu; wpływasz – zatem bądź świadom, jak wpływasz.

PS Jeśli wybierasz coacha, spytaj, w jaki sposób i jak często od-bywa superwizje? Spytaj go też o zasady ekologii. I jeszcze jedno: dowiedz się, co to znaczy wycofać własną mapę? Te trzy pytania mogą ci zaoszczędzić wiele czasu. Wierz mi. Reszta może mieć mniejsze znaczenie, nawet jeśli coach wzbudzi twoje początkowe zaufanie.

Wszelkie przypisy zaczerpnięte ze stron internetowych były emitowane i aktywne w dniu ukończenia książki, czyli 5 grudnia 2008.


strona 11

POCZĄTEK

Problem nie polega na tym, że podejmujesz złe decyzje, tylko na tym, że podejmujesz decyzje właściwe. Próbujemy podejmować rozsądne decyzje na podstawie otaczających nas faktów. Sęk w tym, że wszyscy inni robią to samo.

¡ Paul Arden1

Początek to ważny moment. Nie pomijaj go. Tu zaczynasz. Może ci zdarzyć się, tak jak kiedyś mnie, że jeden dzień, a właściwie jed-no szkolenie, zmieniło całe moje życie. Bywa, że ni stąd, ni zowąd spotkamy pewnych ludzi, przypadkiem trafiamy na jakieś przed-stawienia teatralne; książki wpadają nam w ręce niespodziewanie, z pozoru nieważne, odstawiane na półkę, a potem na nowo odkry-te; podróże, filmy, wiersze, słowa i wreszcie sytuacje, niesłychane przypadki, bez których nie bylibyśmy tu, gdzie jesteśmy.

Pomyśl od razu o tych wszystkich sekundach, spojrzeniach, in-tuicjach, które dały ci pracę, sprawiły, że kupiłeś samochód albo mieszkanie; pozwoliły ci związać się z tą, a nie inną osobą, dzięki nim poczęło się twoje dziecko, zdecydowały o ważnym wyjeździe albo powrocie. Życie staje się w chwilach. Właśnie masz przed sobą taką chwilę, taką okazję. Nie tylko dlatego, że to po prostu dobra książka, pisana duchem i sercem, doświadczeniem własnym i świa-dectwem osobistej zmiany wielu osób. Umieściłem w niej wszystko,

1 Arden P., Cokolwiek myślisz, pomyśl odwrotnie, Warszawa 2008, Insignis Media, s. 21.


stro

na 1

2COACHING, CZYLI PRZEBUDZACZ NEURONÓW

czego w praktyce, jako coach i coachowany (coachee), doświadczy-łem przez wiele lat i co działało skutecznie, szybko, przyjemnie w życiu wielu osób, przynosząc upragnioną zmianę. Jeśli odzywa się w tobie sceptycyzm i nieufność, wiedz, że tracisz czas, tak jak ja go traciłem przez trzydzieści pięć, może trzydzieści siedem lat życia. W pewnym sensie czas ten przygotowywał mnie do rady-kalnej zmiany, jednak trzydzieści pięć lat to sporo czasu na naukę i przygotowania. Z całą pewnością czas ten można skrócić.

W zasadzie warunek jest jeden – trzeba przeczytać tę książkę. Z przyjaciółmi często zastanawiałem się, dlaczego w księgar-

niach jest tyle dobrych poradników, a tak niewiele osób z nich korzysta. Mam tu na myśli korzyść dogłębną, prawdziwą zmianę. Odpowiedź przynosi moja codzienna praca z klientami coachingu. Poradnikowe, coachingowe ćwiczenia, techniki, inspiracje po pro-stu warto stosować. Jeśli grabie wciąż stoją pod płotem – siano po koszeniu trawnika samo się nie zgrabi, co najwyżej zgnije. Wczoraj spytałem Karola, mojego klienta coachingu, czy wykonał zadanie domowe po ostatniej sesji. Nie, nie miał czasu, ale myśli o tym. Zadanie polegało na wyszukaniu trzech wartości, które najlepiej prezentują Karola, które chciałby przekazać synkowi. Niby nic wielkiego. Bajka. Własne dziecko. Przyszłość. Ojcostwo. Rodzina. Wartości. Pomyślałem: „No cóż, Karolu. Nie ma sprawy. Nie spiesz się. Chodzi przecież tylko o twoje życie”. Wtedy, o cudzie, Karol odkrył, że więcej wysiłku włożył w wędrówkę do sklepu nocnego po piwko w kolejne trzy wieczory – dzięki któremu pod koniec wie-czoru wszystko mu było obojętne, nawet wynik meczu w TV – niż choćby w przelotną myśl o zadaniu domowym z coachingu. Oto cud coachingu. Jeden ma tylko warunek. Żeby zadziałał – jest tak, jak z korzystaniem z telewizora – trzeba choćby przeczytać uprosz-czoną instrukcję.

Jeśli myślisz, że życie jest takie, jakie jest – to książka ta jest właśnie dla ciebie. Jeśli nauczono cię zawsze grzecznie słuchać, do końca zjadać wszystko z talerza i dziękować za dary losu i szczęśli-wy traf – ta książka jest właśnie dla ciebie. Jeśli nie wiesz, dlaczego jednym ludziom dobrze powodzi się w pracy i w życiu, a innym


strona 13

gorzej, ale podejrzewasz, że kryje się za tym coś więcej niż tylko przypadek – jesteś na dobrej drodze. Jeśli masz siebie za farciarza, ale obawiasz się, że dobra passa minie – to książka jest właśnie dla ciebie. Jeśli sądzisz, że ci piękni, szczęśliwi, spełnieni i bogaci – to w gruncie rzeczy cwaniacy, może nawet oszuści, krętacze, którym los, przypadek, rodzina albo wrodzony spryt przyniosły majątek, dobrą pracę i powodzenie – to książka właśnie dla ciebie. Jeśli uwa-żasz, że nauką, pracą, oszczędnością ludzie się bogacą, ale dotąd masz kiepskie wyniki, chociaż próbujesz – czytaj dalej. Cokolwiek sądzisz o swoim życiu i o innych ludziach, o zasadach rządzących światem, pracą, relacjami z ludźmi, ale wciąż nie jesteś zadowolony z rezultatu tego, w co wierzysz, daj sobie spokój – masz błędne, nie-użyteczne przekonania na swój temat. Czas na zmianę. Ta książka jest właśnie dla ciebie.

Jeśli wierzysz, że można dobrze albo źle zarządzać fabryką, sprawniej niż inni pisać na komputerze lub prowadzić samochód, na przykład ciężarówkę z przyczepą przez wiele lat bez wypadku, i zawsze docierać na miejsce, jeśli wierzysz, że jedni potrafią upiec znakomity sernik, a inni tego nie potrafią, jeśli wierzysz, że są lu-dzie zdolni opłynąć świat w samotnym rejsie żaglówką, że nawet na protezie nogi można dotrzeć piechotą na biegun, że możliwy jest lot w stanie nieważkości człowieka, który jest niemal całkowicie sparaliżowany, jeśli wierzysz, że można nauczyć się obsługi telefo-nu komórkowego, który jeszcze parę lat temu nie istniał, to jest dla ciebie nadzieja, i ta książka jest właśnie dla ciebie.

Otóż, własnym życiem, jak fabryką, można zarządzać źle albo dobrze. Można dobrze kierować sprawami i zadaniami we własnym życiu, tak jak być kierowcą bezpiecznie kierującym nawet studwu-dziestotonowym pojazdem, ale można też jeździć szybko, brawu-rowo, niebezpiecznie, nieuważnie, niepewnie. Można samotnie odnosić sukcesy i to nawet wtedy, kiedy pojawiają się tak zwane obiektywne przeszkody, jak brak nogi, paraliż, brak środków. Moż-na nauczyć się nowych kompetencji tak szybko, niezauważalnie i bezproblemowo, jak nowej funkcji w telefonie albo obsługi nowe-go programu w komputerze, albo gry na PlayStation. Jeśli wierzysz,

POCZĄTEK


stro

na 1


że jest to możliwe, i jesteś w stanie przypomnieć sobie nowe rze-czy, których się nauczyłaś, sprawy, w których podejmujesz decyzje szybko i łatwo, umiejętności, których inni, choćby trochę, ci za-zdroszczą – jesteś na dobrej drodze i wiele skorzystasz z kolejnych stron tej książki.

To nie jest poradnik. Nie znajdziesz tu rad. Nawet nie zamie-rzam cię do niczego przekonywać. Albo zainspirują cię słowa, które napisałem dla ciebie, kiedyś one i mnie przemieniły na za-wsze, albo utwierdzisz się w swoich przekonaniach i pozostaniesz tam, gdzie jesteś. Gdzie jesteś? Najprawdopodobniej przebywasz w strefie komfortu. To szczególny komfort, za który płacisz ogromną cenę. Najdroższy komfort, jaki można sobie wyobrazić. Za jego ułudę niektórzy płacą nawet cenę życia. Zwłaszcza jeśli coś cię psychicznie uwiera, jesteś w strefie komfortu. Jeśli twoje zadowolenie z życia, jakie wiedziesz, lub z pracy, którą wykonu-jesz, spadło – przebywasz w strefie komfortu. To pokoik, jaki umościł sobie twój umysł, a potem całe twoje ciało, w rzeczywi-stości nawyków, stereotypów, prostych odpowiedzi, powtarzanych wzorców. To letarg, w którym pozornie bezpiecznie powtarzasz te same nawyki, nie zastanawiając się, czy one w ogóle są jeszcze do czegoś przydatne, czy spełniają twoje ukryte wymagania. W strefie komfortu jesteś jak komunistyczna fabryka, która od dwudziestu pięciu lat produkuje ten sam model pralki i zawsze znajduje od-biorcę. Komunistyczna fabryka funkcjonuje przecież w zamknię-tym szczelnie kraju, w którym permanentny kryzys przejawia się niedoborem towarów. W strefie komfortu jesteś jak Burkina Faso, jeden z najbiedniejszych krajów świata, cierpiący głód. Chociaż w niedalekiej Europie rolnikom daje się subwencje za redukowanie upraw i hodowli. We współczesnym świecie polityki nic nie można na to poradzić. Nie ma sposobu, żeby na wielką skalę finansować dożywianie głodującej Afryki, chociaż można płacić rolnikom w bogatszych regionach za zmniejszanie produkcji. Nic nie można na to poradzić – takie jest życie, taki jest świat – ogłasza swoją podstawową deklarację strefa komfortu. Pomalutku, po staremu, tak jak zawsze.


strona 15

Strefa komfortu to: „Nie wyobrażam sobie, żeby mogło być ina-czej”; „U nas zawsze się tak postępowało”; „Przecież nic nie można na to poradzić”; „Zawsze tak było”; „To się nigdy nie uda”; „Daj spokój tym fantazjom”; „Nie ma sensu się wysilać”; „Z góry wia-domo, jak to się skończy”; „Zawsze tak robiliśmy i było dobrze”; „Przecież tak się staram i nic z tego nie wychodzi; „Życie nie jest takie proste”; „Mój Boże, gdyby wszystko było takie proste”; „Tak już jest, i już”; „Życie to nie bajka” itd. Możesz dopisać pewnie jeszcze kilkanaście takich zdań.

Strefa komfortu to wszystkie te stwierdzenia, które stają się nakazami, prawdami o życiu, nieuświadamianymi drogowskazami trzymającymi cię na kanapie w bezpiecznej ułudzie stabilności, nawet za cenę goryczy i niespełnienia. Jak to możliwe? Strefa kom-fortu działa na podobnej zasadzie jak mechanizm tycia. Jak batonik zjedzony przed obiadem. Organizm wybiera prosty do rozłożenia cukier, na strzał dostarczonej energii reaguje gwałtowną produkcją insuliny, wysokokaloryczny produkt zaspokaja zapotrzebowanie na energię na wiele godzin aktywności2. Zjedzony chwilę później obiad jest w całości odkładany jako zapas. Oprócz tego batonik daje krót-kotrwałe uczucie sytości, przyjemności, ba, może nawet zastąpić inne uczucia i chwilowo je zaspokoić (nie tylko głód). Umie spra-wić ulgę w złości i w tęsknocie, w rozżaleniu i w osamotnieniu, w zmęczeniu i w nudzie. Batonik to twoja strefa komfortu.

Zatem jeśli chcesz skorzystać z tej książki, przygotuj się na jazdę na rollercoasterze, na diabelskim młynie, który skutecznie wyprowadza ze stanu komfortu, przygotuj się na skok na bungee, na pierwsze nurkowanie w morzu na rafie koralowej, na skok ze spadochronem. Oczywiście wszystko to dla twojego ciała będzie w dalszym ciągu odbywać się w strefie komfortu. Na kanapie, w łóżku, pod kocem, na fotelu z herbatą pod ręką lub kawą, przy kieliszku wina lub z miętusami w kieszeni. Jednak twój mózg, twoja

2 Jeden pączek to ok. 300–500 kilokalorii, a zapotrzebowanie dzienne dorosłego człowieka, który pracuje przy biurku, to ok. 2500, w: Malicka E., Chcę schudnąć, chudnę i co dalej?, Warszawa 2000, Hol-Trade.

POCZĄTEK


stro

na 1


racjonalność, dozna uszczerbku na stabilności. Stereotypy zazgrzy-tają, a nawyki zaczną cię irytować, wychwycisz oceny, którymi szafujesz na lewo i prawo, i usłyszysz, ile ocen wypowiadają inni ludzie na twój temat i na wszystkie inne tematy bez powodu, bez-interesownie. I wtedy przekonasz się, że ocenianie nie ma sensu, a uproszczenia, założenia i nawyki są w ocenianiu beznadziejne.

Aha! Już słyszę, że ważna jest tradycja, normy społeczne, że kultura indywidualizmu to mit, bo przecież jesteśmy istotami społecznymi, które… No właśnie – naśladują. Tak mocne jest w nas naśladownictwo (mimetyzm)3, że jesteśmy gotowi naślado-wać wszystkie zachowania, byle znaleźli się ci, którzy nas nauczą, przekonają i zainfekują nowym wzorcem, a potem wystarczy do-statecznie liczne grono naśladowców, by dowolna bzdura stała się zachowaniem powszechnym. Na szczęście mechanizm ten dotyczy również rzeczy dobrych.

Dam przykład. W naszych domach mieszka wiele milionów zwierząt: kotów i psów, świnek morskich, myszy, szczurków, pa-pug, rybek itd. Rynek pomocy weterynaryjnej, produkcji karmy dla zwierząt oraz innych usług jest przeogromny. W całej Europie wart jest miliardy euro. Wszystko to wynika z potrzeb właścicieli i ich pupili, z przekonania, że zwierzęta te są naszymi domowni-kami, ba, nawet przyjaciółmi, że czują emocje i wymagają troski, opieki, czasem leczenia. Nierzadko śpią z nami w tym samym łóżku i spędzają całe lata życia jako wierni członkowie naszych rodzin. Nadajemy im imiona, martwimy się ich chorobami i smucimy się po ich śmierci. Jednocześnie tuż obok, bywa, że dosłownie o dwa, trzy metry od naszych mieszkań, tuczy się, zarzyna, patroszy inne zwierzęta, o których wiemy, że nie mniej czują od naszych psów, kotów, żółwi. Dwa, trzy metry od naszych mieszkań na ladach chłodniczych leżą ich łapki, brzuszki, serduszka lub produkty z przemielonych ciał zwierząt, np. w postaci kiełbasy. Prosiacz-

3 Określenie zaproponowane przez znanego antropologa kulturowego Renè Girarda w: Girard R., Początki kultury, Kraków 2006, Wydawnictwo Znak.


strona 17

kom, kurom i krowom odbiera się prawo do uczuć, ba – nawet do godnej śmierci. Są traktowane jak towar – zamknięty w klatkach, hodowany, przewożony, zabijany tylko po to, żeby zaspokoić nasze potrzeby. Kurom obcina się pazury i dzioby, żeby stały się bardziej uległe w klatkach, a prosiaczki odbiera matkom i przetrzymuje na betonowych posadzkach w ciasnych kojcach. Kastruje się je i obci-na ogonki bez znieczulenia. Przerażone, zbolałe, skazane na zimno. Co czują prosiaczki oderwane od mamy? Stres wzmaga tycie. To prawda. To skuteczny mechanizm. Dziś wiemy niezbicie, że świnie są nierzadko bardziej inteligentne i empatyczne od wielu ras psów i kotów. Tradycja wymaga jednak polskiej szynki na polskim stole i nikt nawet nie śmie się zdziwić, ba, zaprotestować w tej spra-wie lub nieśmiało spytać o uczucia tych istot. Jednak dziwimy się i wzdragamy z oburzenia, gdy czytamy lub, co gorsza, widzimy koty stłoczone w klatkach gotowe do uboju domowym sposobem (bo mięso bitego na śmierć kota jest smaczniejsze). Polska jest jednym z największych eksporterów koniny. Eksport ten to wywózka żywych koni na ubój. Setki kilometrów. Drogę do śmierci cięża-rówkami często okaleczone zwierzęta muszą pokonać w męczar-niach. Zanim konina stanie się tradycyjną potrawą, jest żywym zwierzęciem. Polacy to naród szczycący się swoim zamiłowaniem do koni jako majestatycznych zwierząt pod siodło, a w najgorszym wypadku do zaprzęgu, tymczasem ubój koni nie wadzi, zwłaszcza jeśli odbywa się poza granicami. Kiełbasy z koniny to też tradycja, to strefa komfortu, z tym że cudza.

Chcę przez to powiedzieć, że kultura, tradycja, obyczaj są złud-ne. Jeśli traktuje się je bezwarunkowo, bezkrytycznie, to łatwo przegapić chwilę, po której stoi się w tłumie wiwatującym na cześć tyrana, wypija szóste piwo, dowodząc, że piwo to nie alkohol, lub głosuje za przywróceniem kary śmierci. Ostatnie publiczne egzeku-cje odbywały się przecież nie tak dawno, a karę śmierci orzekano w sprawach gospodarczych za życia naszych rodziców i dziadków. Kobieta w spodniach budziła odrazę, dzieci oficjalnie bito w szko-łach rózgą, więźniów wysyłano do kolonii karnych na morderczą pracę, palenie tytoniu było powszechne, modne, a nawet pożądane,

POCZĄTEK


stro

na 1


seks bez chęci zapłodnienia uznawano za grzech, dzieci nieślubne pozbawiano praw do dziedziczenia, mycie ciała uważano za szko-dliwe dla zdrowia, a upuszczanie krwi za sposób leczenia anemii, atom za niepodzielny, fizykę newtonowską za ostateczną, gruźli-cę za nieuleczalną, a do niedawna także cukrzycę. Afrykańskich niewolników uznawano za pozbawionych duszy nieśmiertelnej, a połączenie dźwięku i obrazu za mrzonkę fantastów, podobnie jak pamięć komputera osobistego powyżej 100 MB. Lista jest nieskoń-czona. Konflikty, spory, wojny trwały i, co gorsza, trwają w obro-nie stref komfortu, tych najróżniejszych hipotez, ocen, wymysłów, dogmatów, norm, przyzwyczajeń i mimetycznych powtórzeń w imię bzdur i ocen, które uznano za obowiązujące, święte, prawdziwe, udowodnione i na domiar złego – obiektywne.

Pomyśl teraz, jak wiele twoich domowych, rodzinnych, środowi-skowych przekonań, ocen, norm, które bezrefleksyjnie i bezkrytycz-nie uznajesz za prawdziwe, słuszne i niestety obiektywne, ma siłę betonu, który wymurował twoją strefę komfortu. Ile z nich jest tak trafnych i użytecznych, jak teoria heliocentryczna o nieruchomości Ziemi, wokół której krąży Słońce? Ile z nich naraża cię na konflik-ty, spory i wojny tylko dlatego, że wierzysz w to, co wierzysz? Jak pisze Byron Katie: „wielu z nas żyje w obozach koncentracyjnych własnych umysłów”4. Anthony Robbins5, stwierdza zaś, że jakość naszego życia zależy od jakości stawianych sobie pytań. „Lepsze pytania tworzą lepsze życie”6.

Kiedy byłem małym chłopcem, w telewizji polskiej emitowano amerykański serial, wtedy niesamowity jak na warunki komuni-styczne, superhit – Rok 1999. Ta data wydawała mi się niezwykle, wręcz kosmicznie odległa, a pokazywane „cuda techniki” kompletnie nieprawdopodobne. Pamiętam, jak mój ojciec stwierdzał arbitralnie, że jest gotów uwierzyć nawet w pionowy start statku kosmicznego,

4 Byron Katie, Radość każdego dnia, Warszawa 2008, Wydawnictwo G+J.5 Robbins A., Obudź w sobie olbrzyma, Warszawa 2002, Wydawnictwo Studio EMKA, ss. 231–261.6 Tamże, s. 236.


strona 19

ale mierzący skład atmosfery komputer wielkości radia to kompletna fantazja. Pamiętam też, jak mama (rocznik 1928) w odpowiedzi na wątpliwości ojca opowiadała, jak w dzieciństwie, przed wojną, słu-chała pierwszego w miasteczku radia i przypatrując się głośnikowi powleczonemu tkaniną, marzyła, żeby w radiu było malutkie okien-ko, w którym będzie widać to wszystko, o czym głosy aktorów mó-wią w słuchowisku. Wtedy też została zganiona przez swoją matkę za „niewdzięczność i głupie fantazjowanie”. Był rok 1936.

Wczoraj trzynastoletni syn mojej klientki, kiedy na kolację zabrakło soku pomarańczowego, odmówił napicia się wody. Jego mama (rocznik 1974) poirytowana wykrzyknęła, że w jej dzieciń-stwie piło się tylko wodę, i to ze studni. „Jak to wodę?” – spytał syn. „Wodę, albo wstrętną herbatę o nazwie »Gruzińska« – odparo-wała mama. „Dlaczego nie piliście soku?” – znów spytał syn. „Bo niczego innego nie było” – odparła mama. „Jak to, nie było soku pomarańczowego?” – zdziwił się chłopiec.

Nie było. Rzeczy są ulotne, zmienne, bywają modą, koniecznością ekonomiczną, nawykiem, presją, przyzwyczajeniem, obowiązującą, niepisaną normą, ograniczeniem, tym stopniem rozumienia, który w danej chwili uznaje za rozumny obowiązująca nauka, racjonalizacją, czyli uzasadnieniem, któremu przypisuje się rozsądne dowody. Fizyka newtonowska jest fałszywa, choć przecież „w miarę poprawnie opisu-je zjawiska w dużej skali” – usłyszałem od pewnego mojego klienta coachingu, fizyka z zawodu. Co z tego, jeśli setki ludzi z powodu wiary w fałszywe założenia traci radość życia, a nierzadko samo życie?

No cóż, sądzisz, że potrzeba siły, żeby się temu przeciwstawić, żeby być kimś w rodzaju rewolucjonisty. Otóż nie. Wystarczy być w drodze do celu, jakim jest twoja prawdziwa, życiowa misja, twoje powołanie, twoja naturalna energia. I do takiej podróży cię zapraszam.

PS

W książce znajdziesz ćwiczenia rozpisane na kolejne sesje co-achingowe. Czy to zadziała? Warunek jak zawsze jest jeden, waru-nek konieczny, choć być może niewystarczający, by osiągnąć sukces,

POCZĄTEK


stro

na 2


czyli zmianę na lepsze – zadanie trzeba wykonać zgodnie z instruk-cją. Czasem po prostu wystarczy się zań zabrać, a odpowiedzi przyjdą same. Oczywiście, jeśli kolejne zadania wykonasz z chęcią i zaangażowaniem, rezultaty pojawią się szybciej, będą mocniejsze, bardziej wyraziste i trwałe. Wszystkie zadania wykonane po kolei dadzą zaś efekt synergii – zmasowane zadziałają mocniej. W końcu uruchomi się w twojej głowie gigantyczna zmiana, a umysł stanie się Wielkim Przebudzaczem Neuronów. To dobra wiadomość. Aktywny umysł to najlepsza gwarancja sukcesu, pozwala też uniknąć zdziwa-czenia, depresji i zaburzeń wieku średniego oraz demencji starczych, a także ślepych uliczek własnej bezradności. Twój umysł to najlepsza z możliwych inwestycji – warto utrzymywać go w dobrym stanie.

Jeśli jednak, zanim przystąpisz do ćwiczenia, już je ocenisz: jako łatwe i oczywiste; jako nazbyt trudne do wykonania; jako coś, co „na ciebie nie może zadziałać”, serdecznie współczuję. Ćwiczenia nie działają tylko wtedy, kiedy mówisz sobie: „Do mnie to nie trafia”. Otóż to: do ciebie nie trafia, jak by mogło, jeśli twój stereotypowy wzorzec już ci podpowiedział, jakie to jest. Wszystkiego najlepszego! Śpij dalej. Przyjemnych snów o sobie. Potem jednak się nie dziw, że nic się w twoim życiu nie zmienia, a wszystko, co się zmienia, nieprzyjemnie cię zaskakuje. Nie wszystkim w smak jest zmiana. Niektórzy z nas już wiedzą, jaki mają stosunek do owocu o grubej, kaktusowatej skórce, zanim pierwszy raz spróbują, jak smakuje. „Ja takiego świństwa do ust nie wezmę”. „Wolę nasze polskie owoce, tak jak piosenki, które już kiedyś słyszałem”.

Konserwatyści przegrywają już na starcie. Przykro mi. Umysł potrzebuje ćwiczeń, ruchu, zmiany. Jeśli już wiesz, zanim się do-wiedziałeś – przyjemnych snów. Czytanie jedynie cię zmęczy. Książ-kę odłóż albo podaruj znajomym.

Czytelników wstępnie przebudzonych lub przynajmniej zacie-kawionych, serdecznie zapraszam. Za jakiś czas twój umysł stanie się Wielkim Przebudzaczem Neuronów. Na początek własnych, z czasem może nawet cudzych. Wszystkiego najlepszego. Machina właśnie rusza.


Część pierwsza

WDRUKI


stro

na 2

2

ODKRYCIE 1.

Jeśli nie chce ci się czytać tego rozdziału, możesz uwierzyć mi na słowo: sprawy są prostsze, niż sądzisz. Właśnie w tej chwili, teraz, przywołaj w myślach jedną dowolną czynność, której się nauczyłeś, którą wykonujesz bez najmniejszego problemu (Excel, kierowanie samochodem, pieczenie drożdżówki). Jakie to proste, prawda? A kiedyś było tak niesłychanie skomplikowane. Tak jest ze wszyst-kim.

Kto wie, nie mówi, kto mówi, nie wie. Uśpij zmysły, zamknij bra-my; stęp, co ostre, uprość, co złożone; przyćmij światło, pojednaj się ze światem. Zwie się to tajemną jednością.

¡ Tao te ching1

PROSTOTA

Tuż obok, na wyciągnięcie ręki przed tobą leży możliwość rady-kalnej zmiany jakości twojego życia. Zmiana jest prosta. Zwłaszcza ta najbardziej przełomowa jest możliwa do dokonania już teraz, ot tak, bez natężenia i specjalnych starań. Kiedy spytasz mistrzów dowolnej dziedziny nauki, sportu, kultury, coachingu, wszyscy oni

1 Cleary T. (tłumaczenie i opracowanie), Istota tao, Poznań 2000, Dom Wydawniczy Rebis, s. 49.


strona 23

doświadczali zmiany na lepsze nagle, w sposób prosty, niewymaga-jący wysiłku. Kim jest mistrz?

Nagle pewnego dnia „przychodziła forma”, kolejny eksperyment dostarczał spodziewanego rezultatu, książka odnosiła sukces, a za-trudniony pracownik okazywał się wybitnym talentem i skarbem dla firmy. Książka Joan Rowling stała się literackim przebojem, podobnie jak u nas pierwsza powieść Doroty Masłowskiej. Dwóch doktoran-tów Uniwersytetu Stanforda – Lary Page i Sergey Brin – opracowało algorytm PageRank, który stał się podstawą przeglądarki Google2. Dziś majątek Page`a szacuje się na 12,8 miliarda dolarów, a Google stało się jedną z pięciu najlepiej rozpoznawanych marek na świecie. Zaczynali, dosłownie, w garażu wynajętym od kolegi.

Pewnego dnia młody pracownik Szwajcarskiego Urzędu Paten-towego publikuje pracę: O wytwarzaniu i transformacji światła, która udowadnia kwantową budowę światła i zmienia założenia fizyki newtonowskiej. Jest rok 1905, cudowny rok w jego karierze. Opublikuje wtedy swoje najważniejsze prace i odkrycia. W wieku czterdziestu dwóch lat otrzyma Nagrodę Nobla. W 1918 roku zapy-tany o coraz większą popularność swojej nowej, rewolucyjnej teorii względności, a także o jej kontrowersyjność w ówczesnym środo-wisku fizyków, Einstein powie: „Jeżeli teoria względności okaże się prawdziwa, to Niemcy nazwą mnie wielkim Niemcem, Szwajcarzy Szwajcarem, a Francuzi wielkim uczonym. Jeżeli natomiast teoria względności okaże się błędna, wtedy Francuzi nazwą mnie Szwaj-carem, Szwajcarzy Niemcem, a Niemcy Żydem”3.

W 1994 roku ksiądz Eugeniusz Makulski po raz pierwszy wbija szpadel pod budowę Bazyliki Matki Boskiej Licheńskiej w Licheniu. W 2004 roku budowla wraz z rozległym zapleczem zostaje ukoń-czona. Największa w Polsce, ósma w Europie, dwunasta w świecie budowla sakralna powstaje w czasie recesji gospodarczej po do-słownie kilku latach rozwoju gospodarki kapitalistycznej w latach

2 Brin S. and Page L., The Anatomy of a Large-Scale Hypertextual Web Search Engine. W: http://infolab.stanford.edu/~backrub/google.html. 3 W: http://pl.wikipedia.org/wiki/Albert Einstein.

CZĘŚĆ PIERWSZA. WDRUKI. ODKRYCIE 1. PROSTOTA


stro

na 2


dziewięćdziesiątych w Polsce. Dokonał tego chłopak z biednej chłopskiej rodziny, który w 1948 roku trafił do klasztoru Ojców Marianów w Skórcu pod Siedlcami. Budowa świątyni została sfinan-sowana z datków pielgrzymów4. W środku pól, pomiędzy rzeką, łą-kami i zabudowaniami wioski, na uboczu Polski, choć w jej centrum geograficznym, wyrósł ogromny kościół z górującą wieżą i kopułą. Nie ma znaczenia, czy się ten obiekt komuś podoba, czy nie, czy ktoś krytykuje styl architektoniczny, czy nie rozumie teorii kwantowej światła i nie korzysta z Internetu, czy też jest na odwrót. Te osiągnię-cia i tak mają wpływ na twoje życie.

Przykładów działania geniuszu są setki, momentów, w których odkrywa, tworzy, postanawia, rozwiązuje zagadki, które skokowo posuwają dzieje ludzkości w postępie do lepszego życia, lepszego świata. Pomyśl tylko: Ludwik Pasteur5, Nikola Tesla6, Alexander G. Bell7, Alexander Fleming8, Thomas A. Edison9, Linus C. Pau-ling10, John Bardeen11 – bez nich nie mielibyśmy współczesnej medycyny, elektryczności, łączności, elektroniki. Wymieniłem tylko kilka nazwisk. Teraz, kiedy czytasz właśnie te słowa, rozej-rzyj się. Otaczają cię cuda. Odkryte i nazwane przez tysiące ludzi, którym zawdzięczasz druk, na który właśnie patrzysz, i błyska-

4 Ks. Makulski E., Powołanie i służba, Wrocław 2004, Wyd. ZET.5 L. Pasteur badał zjawiska odporności poszczepiennej i opracował szczepionki, między innymi przeciwko wściekliźnie, a także wąglikowi i cholerze. W: Wielka encyklopedia PWN, Warszawa 2008, Wydawnictwo Naukowe PWN.6 N. Tesla był autorem 112 patentów, głównie rozmaitych urządzeń elektrycznych, z których najsławniejsze to silnik elektryczny, prądnica prądu przemiennego, transformator, baterie sło-neczne, radio, elektrownia wodna i inne. W: tamże.7 A. G. Bell – szkocki wynalazca telefonu i kilkudziesięciu innych urządzeń telekomunikacyj-nych. W: tamże.8 A. Fleming – odkrywca wpływu pleśni pędzlaka na gronkowce (1929), co było kamieniem milowym w odkryciu penicyliny. W: tamże.9 T. A. Edison – jeden z najbardziej znanych i twórczych wynalazców na świecie, przedsiębiorca; wynalazca m.in. żarówki, fonografu, kamery z jednoczesnym zapisem dźwięku i innych, udo-skonalił telefon Bella. W: tamże.10 L. Pauling – laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1954 roku za badania fundamen-talnych właściwości wiązań chemicznych i ich zastosowanie do poznania struktur chemicznych skomplikowanych substancji; laureat pokojowej Nagrody Nobla w 1962 roku za działalność przeciwko próbom z bronią jądrową, dokonał również szeregu odkryć w dziedzinie biologii, m.in. na temat niedokrwistości. W: tamże.11 J. Bardeen – amerykański fizyk, noblista; jest jedyną osobą, która dwukrotnie otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki; badacz półprzewodników i twórca tranzystora, odkrywca nadprzewodnictwa. W: tamże.


strona 25CZĘŚĆ PIERWSZA. WDRUKI. ODKRYCIE 1. PROSTOTA

wiczne maszyny drukarskie, i komputery, i domowe drukarki, faksy i papier, łącze internetowe i herbatę ekspresową, czajnik elektryczny i grzałkę, porcelanę i cukier rektyfikowany, światło w lampie i samą lampę, muzykę w iPodzie i gitarę elektryczną, syntetyczną insulinę i termometr do ucha, kaloryfer, rurę, elek-trociepłownię i ogrzewanie geotermalne, blaszany dach i parapet z PCV. Na co tylko spojrzysz, kryją się za tym cuda ludzkiego umy-słu i ta chwila, w której z łatwością, jak za wyciągnięciem ręki, pojawiały się rozwiązania i życiowa zmiana, w której skutkach uczestniczysz. Jesteśmy bowiem beneficjentami i spadkobiercami, ot choćby Johna Bardeena, który wynalazł tranzystor.

Kiedyś, dawno temu, usłyszałem od mojej przyjaciółki, lekarza psychiatry i psychoterapeutki, że kiedy obserwuje losy ludzi, to jest przekonana, że szczęście to przypadek, który trafia na gotowość w nas samych. Lata cierpliwości, braku powodzenia, oczekiwania na sukces, treningów owocują naszą gotowością, doświadczeniem, zapleczem w chwili, gdy pojawia się „szczęśliwy traf”. Uwierzyłem jej. W końcu sam nie miałem lepszej koncepcji dotyczącej powodze-nia w życiu, więc czekałem na „traf”, budując zaplecze, na szczęśli-wą chwilę, w której ziszczą się moje marzenia.

Jakie marzenia? Otóż to! Jakieś mgliste pomysły na to, kim chciałbym być, co chciałbym mieć, czego doświadczać, co sobie kupić. Jednak częściej zdarzały mi się myśli, które nazywałem ma-rzeniami, a które dotyczyły tego, czego nie chciałbym mieć, co ma się nie wydarzyć, czego chciałbym uniknąć. Na przykład: „Żeby nie zabrakło pieniędzy do pierwszego”, „Żeby mama przestała chorować”, „Żeby profesor (w klinice, w której pracowałem) nie zauważył mojej nieobecności na zebraniu”, „Żeby samochód się nie popsuł w drodze” itd. Konsekwentnie zatem dominował lęk i moja uwaga była skupiona na tym, czego chciałbym uniknąć. Jakiś czas potem spostrzegłem, że spora część moich krewnych, znajo-mych, pacjentów (wtedy pracowałem jako psychoterapeuta) myśli podobnie – marzeniami nazywa chęć uniknięcia kłopotów ewentu-alnie coś, co jest „nierealistyczną nadzieją”, „mrzonką”, „naiwną tęsknotą”. „Bo przecież trzeba być realistą, to tylko marzenia”.


Niedostępne w wersji demonstracyjnej.

Zapraszamy do zakupu

pełnej wersji książki

w serwisie

Początek to ważny moment. - Publio.pl...w życiu wielu osób, przynosząc upragnioną zmianę....

Documents

Transcript of Początek to ważny moment. - Publio.pl...w życiu wielu osób, przynosząc upragnioną zmianę....