Piotr Bykowskiw drodze...

Piotr Bykowski w drodze… przed wejściem na pokład samolotu Cessna. Lotnisko Ławica w Poznaniu, jesień 1990 roku.

PIOTR BYKOWSKIW DRODZE...

Warszawa 2020

Lech Sławski

Wszelkie prawa zastrzeżone.Niniejsza publikacja nie może być kopiowana, przetwarzana i rozpowszechniana

bez uprzedniej zgody wydawcy. Wydawnictwo dołożyło wszelkich starań, by ustalić właścicieli praw do zdjęć wykorzystanych w książce. Jeśli kogoś pominęliśmy, prosimy

o kontakt w celu dopełnienia kwestii formalnych.

AUTORLech Sławski

ISBN 978-83-955665-0-9

WYDAWCA

WORLD MOTOR INVESTMENTS SOPARFI S.A.Z SIEDZIBĄ W LUKSEMBURGU

NAKŁAD1 000 egz.

Spis treści

1. Wprowadzenie 7

2. W skrócie 13

3. Rodowe tradycje 19

4. Wykształcenie i działalność społeczna 23

5. Początki działalności gospodarczej 25

6. Działalność bankowa 31

7. Wejście „Grupy Polsat” 39

8. Próba wprowadzenia dodatkowego inwestora 43

9. Wrogie przejęcie Invest-Banku S.A. 47

10. Bezprawne zatopienie Banku Staropolskiego S.A. 56

11. Bezkarność Hanny Gronkiewicz-Waltz 67

12. Najdłuższa wojna bankowa 77

13. Wykaz istotnych opracowań, opinii i ekspertyz dotyczących funkcjonowania „Grupy Invest” 91

6

76

Wprowadzenie

Mam świadomość, że piszę o czło-wieku, który przez całą swoją dro-gę życiową wywołuje wiele emocji, zadziwia swoim działaniem, kreuje różne rozwiązania gospodarcze wy-przedzając nieraz całą epokę. Potra-fi korzystać z mądrości innych pozyskując wybitne osobowości do stałej i wieloletniej współpracy. Od samego początku skupia wokół siebie elitę życia gospodarczego i politycznego z różnych regionów Polski. Na krytykę i trudności reaguje spokojnie, pomimo że skala wrogich działań jakich doświadczył, jest nie zawsze do wytrzymania nawet dla nieprzeciętnego człowieka.

Tworząc w 1983 roku pierwszą strukturę gospodarczą, działającą pod firmą Spółdzielnia Pracy „Pinus” w Poznaniu, dał przykład no-woczesnego stylu aktywności, w tym komunikacji z klientem. Przez sieć nowo utworzonych, własnych sklepów sprzedawał deski, listwy i krawędziaki, z których można było samemu zmontować różno-rodne meble i elementy wyposażenia wnętrz. Ogromne plansze reklamowe na skrzyżowaniach wielu poznańskich ulic, ze znakiem „Pinus” – w tamtych czasach wywoływały duże emocje i zaintereso-wanie nie tylko klientów.

Ścierał się nieustannie i skutecznie z aparatem kontrolnym PRL-owskie-go państwa – zawsze wychodząc obronną ręką. Wspólnie z Aleksan-drem Paszyńskim – redaktorem naczelnym „Muratora”, późniejszym Ministrem Budownictwa w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, w 1987 roku opracował program lekkiego i energooszczędnego budownictwa wzorowanego na rozwiązaniach kanadyjsko-amerykańskich.

Mając 33 lata, jesienią 1988 roku, przekonał Premiera Mieczysława Rakowskiego do wprowadzenia ustawowych regulacji dotyczących

8

finansowania nowatorskiego sytemu budownictwa. W styczniu 1989 roku Rada Ministrów PRL-u wydała w tym zakresie rozporządzenie i dzięki temu, przy pomocy Banku PKO BP, powstało specjalne fi-nansowanie dla programu energooszczędnego budownictwa – kredyt na 30 lat o stałej, 6 proc. stopie, przy 10 proc. wkładzie własnym.

W czerwcu 1989 roku tworzył wspólnie z rządowymi instytucjami Mię-dzynarodową Agencję Finansową „Drewbud-Bank” S.A. We wrześniu, w porozumieniu z Bankiem PKO BP, po raz pierwszy w historii PRL-u, instytucja ta sprzedała swoje akcje w publicznej ofercie.

W tym samym czasie – tj. we wrześniu 1989 roku powstał rząd Ta-deusza Mazowieckiego, który poprzez plan Balcerowicza zmieniał cały model gospodarczy, wprowadzając do niego rynkowe reguły. O dotowaniu budownictwa z kasy państwowej można było zapo-mnieć. Komercyjny kredyt mieszkaniowy, ze względu na cenę pie-niądza, na wiele lat przestał być osiągalny. Pierwszych klientów nie stać było na odbiór domów, a wybudowane osiedla w kilku miastach w Polsce nie znajdowały nabywców.

Tymczasem Piotr Bykowski, wykorzystując doświadczenie Bauspar-kass działających na rynku niemieckim oraz austriackim, od je-sieni 1989 roku zaczął prace nad powołaniem banku finansujące-go budownictwo. Bankową licencję dostał w kwietniu 1991 roku. W czerwcu Invest-Bank S.A. uruchomił swoją działalność jednocze-śnie w 35 placówkach w całym kraju, pozyskując w ciągu 3 miesięcy ponad 40 tys. klientów. Invest-Bank S.A. odniósł ogromny sukces, bowiem wprowadził zupełnie nowy produkt oparty na systemie oszczędnościowo-kredytowym.

Innowacją było zastosowanie, po raz pierwszy w bankowej prakty-ce, reklamy telewizyjnej – jako powszechnego systemu komunikacji z klientem, powiązanego z wygrywaniem atrakcyjnych nagród (ro-wery, samochody, mieszkania).

W 1992 roku, od prywatnych poznańskich przedsiębiorców, kupił pakiet kontrolny akcji Banku Staropolskiego S.A. z siedzibą w Po-znaniu. Mniejszościowym akcjonariuszem pozostał Bank PKO BP – z którym w nowej formule rozpoczął współpracę.

98

Na początku 1994 roku grupa kapitałowa kierowana przez Bykow-skiego przejęła kontrolę w KIB-Banku S.A. z siedzibą w Charkowie na Ukrainie, a w pierwszym półroczu 1999 roku w Oguzbanku S.A. z siedzibą w Kiszyniowie w Mołdawii. W ciągu kilku lat zbudował największą prywatną grupę bankowo-finansową w Polsce, nienoto-waną na giełdzie. Jednocześnie, od 1993 roku został doradcą Premie-ra Waldemara Pawlaka, a także szefem zespołów doradców u kolej-nych Ministrów Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.

Uczestniczył przy tworzeniu rządowej Agencji Rozwoju Gospodarcze-go S.A., a także współtworzył rządowy program finansowego wspiera-nia współpracy gospodarczej z zagranicą. Od stycznia 1992 roku był doradcą Ignacego Jeża – biskupa diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, następnie biskupa Czesława Domina, a także abp. Jerzego Stroby – Metropolity Poznańskiego.

Budowana w latach 1991-2000 organizacja bankowa zatrudniała po-nad 2,4 tys. osób. Na rynku polskim, ukraińskim i mołdawskim pozy-skała prawie 2 mln klientów udzielając każdego roku od 80 do 100 tys. kredytów. W tym okresie Invest-Bank S.A. wypracował pozycję lidera kredytów samochodowych, współpracując na stałe z 1.850 dealera-mi samochodowymi. Do 2000 roku powstało imperium gospodar-cze obejmujące m.in. cztery banki, z czego wartość samego Invest -Banku S.A. szacowana była w końcówce lat 90-tych na 320-350 mln USD. Cała „Grupa Invest" od 2003 roku była przygotowana do genero-wania przychodów powyżej 100 mln USD rocznie.

Zgodnie z planami rozwojowymi na lata 1999-2005, Bykowski kie-rował konsolidacją całej „Grupy Invest”, w tym połączeniem Invest--Banku S.A. z Bankiem Staropolskim S.A. oraz przejęciem przez połączone Banki pełnej kontroli w Bankach na Ukrainie i w Moł-dawii. Proces ten wymagał przejściowo inwestora zewnętrznego. Już jesienią 1998 roku Piotr Bykowski doprowadził do podpisania po-rozumienia w tej sprawie z Telewizją Polsat, należącą do Zygmunta Solorza. Połączenie potencjału popularnej stacji telewizyjnej z de-talicznym Bankiem dawało szansę na pozyskanie nowych rynków i uzyskanie istotnej przewagi konkurencyjnej – żaden polski bank nie miał w swoim akcjonariacie partnera medialnego.

10

Zygmunt Solorz akceptując warunki współpracy skorzystał z moż-liwości zakupu na preferencyjnych warunkach nowej emisji ak-cji Invest-Banku S.A., stając się 50 proc. partnerem w bankowym przedsięwzięciu. Pozostałe 50 proc. akcji należało do firm kontro-lowanych przez Piotra Bykowskiego. Akcje te były zdeponowane w Banku Staropolskim S.A., jako zabezpieczenie wcześniejszych transakcji finansowych.

Zaplanowanie i wdrożenie przez Zygmunta Solorza wrogiego sposobu przejęcia wszystkich akcji Invest-Banku S.A. stało się przyczyną upa-dłości Banku Staropolskiego S.A. Była to skuteczna droga, aby przejąć ten jeden z największych prywatnych, polskich banków za symbolicz-ną złotówkę. Wartość majątku jakim dysponował Bank Staropolski S.A. na koniec 1999 roku była wyceniana – przez niezależne firmy audytorskie – na ponad 450 mln USD, z czego wartość samego Invest--Banku S.A. oscylowała w przedziale 320-350 mln USD.

Dzięki zagadkowym relacjom Zygmunta Solorza z Hanną Gronkiewicz--Waltz – Przewodniczącą Komisji Nadzoru Bankowego, wymuszono wprowadzenie do zarządu i rady nadzorczej Banku Staropolskiego S.A. osób z „Grupy Polsat”. Dokonane zmiany we wrześniu 1999 roku umoż-liwiły zafałszowanie sprawozdania finansowego Banku za październik, listopad i grudzień 1999 roku poprzez nieujęcie w sprawozdawczości przekazanej do NBP aktywów na kwotę 1.117.212.836,56 zł (ponad jeden miliard sto siedemnaście milionów złotych) tworząc w ten sposób fik-cyjną stratę. Mając takie dokumenty, nie dysponując zweryfikowanym przez biegłego rewidenta sprawozdaniem finansowym, bez inwentaryza-cji majątku i blokując jego wycenę, Komisja Nadzoru Bankowego podjęła uchwałę o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A.

Taka decyzja umożliwiła przejęcie Zygmuntowi Solorzowi pełnej kontroli nad Invest-Bankiem S.A. W ocenie ekspertów z siedmiu wiodących polskich uczelni, a także biegłych rewidentów, decyzja o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. została podję-ta z rażącym naruszeniem prawa.

Dwadzieścia lat wojny bankowej prowadzonej z Piotrem Bykow-skim to porażka Zygmunta Solorza. Przejęcie Invest-Banku S.A. nie

1110

przyniosło spodziewanego rezultatu finansowego, bowiem nie zdołał on ani sprzedać tej instytucji, ani jej rozwinąć.

Ogromne wpływy i koneksje Zygmunta Solorza ze służbami specjalny-mi oraz prokuraturą nie przełożyły się na sądownictwo. Sądy wszyst-kich instancji, włącznie z Sądem Najwyższym uznały za bezprawne zagarnięcie przez jego spółki Wielkopolskich Zakładów Farmaceu-tycznych Bio-Win. Zniszczenie największej organizacji spółdzielczej – Polskiego Towarzystwa Samochodowego, też nie przyniosło żad-nych wymiernych korzyści. W prowadzonym z inicjatywy Zygmunta Solorza postępowaniu karnym przeciwko współpracownikom Piotra Bykowskiego – władzom Polskiego Towarzystwa Samochodowego, za-padły prawomocne wyroki uniewinniające.

Po blisko 20 latach zakończyło się postępowanie karne przeciwko Pio-trowi Bykowskiemu i jego współpracownikom w sprawie upadłości Banku Staropolskiego S.A. W listopadzie 2019 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu wydał prawomocny wyrok uniewinniający i oczyszczają-cy Piotra Bykowskiego oraz jego współpracowników od wszelkich sta-wianych im zarzutów działania na szkodę Banku Staropolskiego S.A.

Ewa Śleszyńska-Charewicz – Generalny Inspektor Nadzoru Banko-wego, w kilka tygodni po zawieszeniu Banku Staropolskiego S.A., zo-stała przymuszona przez środowisko bankowe do złożenia dymisji. Taki sam los nieco później spotkał Hannę Gronkiewicz-Waltz, która dobrowolnie zrezygnowała z funkcji Prezesa NBP i Przewodniczą-cej Komisji Nadzoru Bankowego. Upływ czasu spowodował jednak, że osoby odpowiedzialne za sfałszowanie sprawozdania finansowe-go Banku Staropolskiego S.A. oraz za bezprawne doprowadzenie do jego upadłości nigdy nie odpowiedzą za swoje działania ze względu na przedawnienie.

Poszczególne wątki rozwijam w niniejszej publikacji. Zachęcam do lektury.

Lech Sławski

Poznań, luty 2020 rok

12

1312

Rozdział 1.

W skrócie

Piotr Bykowski urodził się 10 września 1955 roku w Wągrowcu, woj. wielkopolskie. Jego matka Halina była lekarzem pediatrą i przez po-nad 40 lat ordynatorem oddziału dziecięcego Szpitala Powiatowego w Obornikach. Ojciec Józef – mgr inż. leśnik, przez całe życie zawo-dowe był dyrektorem Leśnego Zakładu Doświadczalnego Akademii Rolniczej w Poznaniu. Wychowywał się z rodzeństwem: siostrą Ma-rią (1954) i bratem Jackiem (1958). Do szkoły podstawowej i liceum uczęszczał w Obornikach. W 1979 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Akademii Rolniczej w Poznaniu.

Liceum Ogólnokształcące w Obornikach, zdjęcie klasowe – 100 dni przed ma-turą. 9 lutego 1974 roku.

14

Przez całą ścieżkę edukacyjną związany był ze Związkiem Harcer-stwa Polskiego. Pełnił w tej organizacji kierownicze funkcje począw-szy od drużynowego, komendanta szczepu ZHP, zastępcy komen-danta hufca ZHP w Obornikach i przewodniczącego Studenckiego Kręgu Instruktorskiego ZHP przy Akademii Rolniczej w Poznaniu, uzyskując najwyższy harcerski stopień instruktorski – harcmistrz.

Pod koniec studiów również angażował się w działalność ZSMP i pra-cował z młodzieżą wiejską z rolniczych spółdzielni produkcyjnych.

Działalność gospodarczą rozpoczął w 1982 roku. W roku 1983 z jego inicjatywy została utworzona Spółdzielnia Pracy „Pinus”, gdzie w la-tach 1983-1988 pełnił funkcję prezesa zarządu. W latach 1988-1992 był prezesem zarządu Korporacji Budowlanej „Drewbud” wdrażają-cej, przy udziale Skarbu Państwa, rządowy program lekkiego, ener-gooszczędnego budownictwa drewnianego w Polsce.

Był inicjatorem powołania Invest-Banku S.A. Od grudnia 1989 roku przewodniczył komitetowi założycielskiemu Invest-Banku S.A., a po jego utworzeniu (kwiecień 1991 roku) objął funkcję szefa rady nadzorczej i okresowo prezesa zarządu tego Banku. Był współtwórcą Polskiego Towarzystwa Samochodowego (PTS), jednej z najwięk-szych organizacji spółdzielczych w Polsce.

Narada kadry kierowniczej „Grupy Invest” w siedzibie Rady Invest-Banku S.A. Poznań, 27 lutego 1995 roku.

1514

Od 1992 roku przewodniczył „Grupie Invest”, w skład której wchodził m.in. Invest-Bank S.A., Bank Staropolski S.A., Invest-Bank Ukraina z siedzibą w Charkowie, Oguzbank z siedzibą w Kiszyniowie w Moł-dawii, Polskie Towarzystwo Samochodowe z siedzibą w Bydgoszczy.

W 1998 roku mając zamiar utworzenia z Zygmuntem Solorzem ban-kowo-medialnego holdingu podjął decyzję o wprowadzeniu Telewi-zji Polsat do „Grupy Invest”. Inwestor nie wywiązał się ze swoich zo-bowiązań. Celowo doprowadził, w styczniu 2000 roku, do upadłości Bank Staropolski S.A. Dokonał wrogiego przejęcia kluczowych podmiotów „Grupy Invest”, stając się przez to jedynym właścicie-lem Invest-Banku S.A. o wartości wycenianej wówczas na ponad 320 mln USD.

Z opinii wykonanych na zlecenie Biura Analiz Sejmowych Sejmu RP i klubów parlamentarnych, a także biegłych rewidentów wynika jedno-znacznie, że Komisja Nadzoru Bankowego pod kierownictwem Han-ny Gronkiewicz-Waltz, zawieszając w styczniu 2000 roku działalność Banku Staropolskiego S.A., działała z rażącym naruszeniem prawa.

Spotkanie Olega Dawydowa – Wicepremiera Federacji Rosyjskiej z Jackiem Buchaczem – Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Piotrem Bykowskim – szefem jego doradców, dotyczące zasad finansowania i rozlicza-nia wymiany gospodarczej pomiędzy Polską a Rosją. Warszawa, 10 kwietnia 1996 roku.

16

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 4 listopada 2019 roku, oskarżony o działanie na szkodę Banku Staropolskiego S.A., Piotr Bykowski wraz ze swoimi współpracownikami został po 19 la-tach postępowania karnego prawomocnie uniewinniony i oczyszczo-ny ze wszystkich stawianych mu zarzutów.

W okresie swojej działalności gospodarczej wniósł istotny wkład w obszary wymagające troski o wspólne dobro i dbałość o potrzebu-jących, angażując się w realizację misji i prac Kościoła. Od stycznia 1992 roku został powołany przez biskupa koszalińsko-kołobrzeskie-go Ignacego Jeża do Rady Konsultacyjnej działającej na rzecz roz-wiązywania problemów społecznych, gdzie wspierał inicjowanie programów gospodarczych przy wykorzystaniu niezagospodarowa-nych obiektów i gruntów rolnych. W latach 1994-1995 pełnił funkcję doradcy ds. gospodarczych arcybiskupa Jerzego Stroby – Metropoli-ty Poznańskiego.

W latach 1993-1995 był doradcą ds. bankowych Prezesa Rady Mini-strów oraz szefem zespołu doradców w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Od 2003 do 2016 roku stale współpraco-wał i doradzał Prezesowi Związku Rzemiosła Polskiego, najstarszej w Polsce organizacji samorządu gospodarczego.

Spotkanie w Fundacji Aleksandra Kwaśniewskiego „Amicus Europae” poświę-cone wypracowaniu mechanizmów wsparcia dla małych i średnich przedsię-biorców. Od lewej: Aleksander Kwaśniewski, prof. Jerzy Buzek, prof. Mirosław Gronicki, Piotr Bykowski i dr Krzysztof Janik. Warszawa, 18 maja 2012 roku.

1716

Wsparcie dla sektora MSP omawiane było również podczas spotkania w Krajowej Izbie Gospodarczej. Na zdjęciu od lewej Piotr Bykowski, dr Janusz Steinhoff oraz prof. Jerzy Buzek. Warszawa, 12 marca 2012 roku.

Na zaproszenie kierownictwa Narodowego Komitetu Seniora,

Piotr Bykowski uczestniczył w spotkaniu

z abp. Józefem Kupnym w Pałacu Arcybiskupim na

Ostrowie Tumskim.

Na zdjęciu od lewej: Piotr Bykowski, Ewa Mańkowska

– Wicemarszałek Województwa Dolnośląskiego,

abp. Józef Kupny – Metropolita Wrocławski,

ks. prof. Stanisław Dziekoński – Rektor UKSW.

Wrocław, 7 grudnia 2016 roku.

18

Za działalność na rzecz rozwoju przedsiębiorczości zarząd Związku Rze-miosła Polskiego odznaczył Piotra Bykowskiego swoim najwyższym wyróż-nieniem. Na zdjęciu moment wręczenia Medalu im. Jana Kilińskiego przez Jerzego Bartnika – Prezesa Związku Rzemiosła Polskiego. Warszawa, 14 czerwca 2017 roku.

W 1985 roku otrzymał Odznakę Honorową „Za zasługi w rozwoju woj. poznańskiego”, w 1988 roku Odznakę Honorową Miasta Pozna-nia, a w maju 1996 roku Złotą Odznakę Polskiego Towarzystwa Sa-mochodowego. W czerwcu 2017 roku został odznaczony Platynowym Medalem im. Jana Kilińskiego „Za zasługi dla Rzemiosła Polskiego”.

Rozwiązania wspierające sektor MSP były przedmiotem konsultacji z Mar-kiem Belką – Prezesem Narodowego Banku Polskiego. Na zdjęciu od lewej Piotr Bykowski, prof. Marek Belka, dr Ireneusz Bil – dyrektor Fundacji „Ami-cus Europae”. Warszawa, 16 maja 2011 roku.

1918

Rozdział 2.

Rodowe tradycje

Piotr Bykowski wywodzi się z Jaxa Bykowskich – jednego z najstar-szych rodów Rzeczypospolitej, którego udokumentowane początki się-gają pierwszej połowy IX wieku. Jego przedstawiciele od wieków wno-

szą istotną i trwałą wartość w życie społeczne, gospodar-cze i polityczne Polski, pielę-gnując uniwersalne wartości: troskę o dobro wspólne, umi-łowanie ojczyzny oraz odpo-wiedzialność za losy kraju.

Protoplastami rodu Jaxa Bykowskich byli m.in. Jan (Janik) Jaksa – arcybiskup wrocławski, a następnie gnieźnieński, który w 1147 roku sprowadził do Polski zakon cystersów i był funda-torem klasztoru w Jędrzejo-wie oraz Jaksa z Miechowa – możnowładca, pielgrzym do Ziemi Świętej w latach 1162-1163, założyciel pierw-szego w Europie Klasztoru Bożogrobców w Miechowie.

W słowie wstępnym ks. prof. Henryk Sko-rowski podkreśla w publikacji „Protoplaści rodu Jaxa Bykowskich” – jak aktywność wybitnej jednostki może istotnie oddziały-wać na życie duchowe i materialne całych społeczeństw i przetrwać okres tysiąclecia.

20

Istotny wkład w życie naszego kraju wnieśli również Antoni Jerzy Jaksa Bykowski – współtwórca Konstytucji 3 Maja, wojewoda sie-radzki i inowrocławski oraz generał i adiutant króla Stanisława Au-gusta Poniatowskiego.

W walkach o wolną Polskę wsławili się Stanisław Jaksa Bykowski (1540-1624) i Witold Jaksa Bykowski – uczestnicy powstania stycz-niowego, Stanisław Jaromir Jaxa Bykowski – żołnierz I Brygady Le-gionów Polskich, Szczęsny Jaxa Bykowski, oficer Wojska Polskiego – uczestnik wojny 1920 roku i kampanii wrześniowej, zamordowany w 1940 roku w Katyniu.

Podobne losy spotkały Czesława Jaxę Bykowskiego, który w Warsza-wie na Pawiaku w 1943 roku został rozstrzelany wraz z żoną i córką za działalność podziemną i pomoc Żydom. Jego druga córka, Da-nuta – studentka medycyny, zginęła w 1944 roku jako sanitariuszka w czasie Powstania Warszawskiego.

Ogromny wkład w rozwój naukowo-dydaktyczny Ojczyzny wnieśli: Juliusz Jan Jaxa Bykowski – Rektor Politechniki Lwowskiej i Ludwik Jaxa Bykowski – pierwszy Rektor działającego podczas II Wojny Świa-

towej konspiracyj-nego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, aresztowany i ska-towany w Poznaniu przez komunistycz-ne służby specjalne w 1948 roku.

Marszałek Piłsudski wręcza Krzyż Walecznych Stanisławowi Jaromirowi Jaxa Bykowskiemu – za zasługi oddane w walce o niepodległość Polski.

2120

Publikacja obrazująca historię rodu Jaxa Bykowskich, których działalność gospodarcza, społeczna i patriotyczna obejmuje wiele wieków, sięgając początków państwowości polskiej.

Danuta Jaxa Bykowska (1921-1944)

zginęła w obronie Rzeczypospolitej

w czasie II Wojny światowej. Zaangażowana w ruch

harcerski, studentka medycyny, a w 1939 roku w czasie obrony

Warszawy – sanitariuszka.

Podczas Powstania Warszawskiego 16 września 1944 roku, kierując patrolem

sanitarnym kompanii „Żmija” obwodu AK, ratując innym życie, została ciężko ranna i zmarła z upływu krwi na

barykadzie przy ulicy Lelewela na Żoliborzu. Pochowana na

warszawskich Powązkach w kwaterze powstańców.

22

Piotr Bykowski przed zamkiem w Bykach – byłą siedzibą rodu Jaxa Bykow-skich herbu Gryf, przez nich wybudowaną i przez ponad 300 lat zamieszki-waną. Położona dziś w granicach miasta Piotrków Trybunalski, dawna wieś Byki wzmiankowana jest po raz pierwszy w źródłach pisanych z 1416 roku. Najwcześniejsze przekazy na temat zamku pochodzą z 1604 roku i dotyczą jego późnorenesansowej modernizacji, realizowanej przez wojewodę sieradz-kiego Jana Stanisława Bykowskiego oraz małżonkę Jana – kasztelankę łęczyc-ką Petronelę Małachowską z Małachowic.Podczas pierwszej wojny światowej w Bykach stacjonowały wojska niemiec-kie, swój pobyt akcentując dewastacją wnętrz pierwszego piętra. Dalsze znisz-czenia przyniosła II wojna – zawaleniu uległ wówczas północny odcinek bu-dowli, co pociągnęło za sobą konieczność rozbiórki fragmentu baszty. Komunistyczne władze odebrały zamek z rąk ostatniego prywatnego wła-ściciela, Maksyma Czarneckiego i przeszedł on na własność państwa. W latach 1959-1964 został starannie odrestaurowany. Po remoncie umieszczono w nim Technikum Rolnicze, następnie Policealne Studium Weterynaryjne i Zasadniczą Szkołę Ogrodniczą, a od roku 1980 zamek w Bykach jest siedzibą Ośrodka Doradztwa Rolniczego. Aktualnie w zamku mieści się siedziba piotrkowskiego oddziału Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach.

2322

Rozdział 3.

Wykształcenie i działalność społeczna

Piotr Bykowski był zaangażowany w działalność społeczną od 1964 roku, kiedy jako uczeń szkoły podstawowej wstąpił do Związku Har-cerstwa Polskiego (ZHP). Aktywność harcerską kontynuował w la-tach 1970-1974, będąc wychowankiem Liceum Ogólnokształcącego w Obornikach – początkowo jako drużynowy, a od 1971 roku jako komendant szczepu ZHP. W 1971 roku został instruktorem ZHP, uzyskując kolejne stopnie, aż do harcmistrza. W 1973 roku był de-legatem na V Zjazd ZHP i uczestniczył w „Operacji 1001-FROM-BORK” (1966-1973), tj. akcji na rzecz odbudowy i rozbudowy From-borka, miasta Mikołaja Kopernika.

We wrześniu 1974 roku rozpoczął studia na Wydziale Ogrodniczym Akademii Rolniczej w Poznaniu i kontynuował działalność harcer-ską w Studenckim Kręgu Instruktorskim ZHP, będąc przez trzy lata (do 1978 roku) jego przewodniczącym. Jednocześnie w tym czasie został wybrany na wiceprzewodniczącego Rady Uczelnianej Socjali-stycznego Związku Studentów Polskich (SZSP).

Jeszcze jako student, w 1978 roku rozpoczął pracę w Zarzą-dzie Wojewódzkim Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej (ZSMP) pełniąc funkcję sekretarza ds. młodzieży wiejskiej, ści-śle współpracował z Wojewódzkim Związkiem Rolniczych Spół-dzielni Produkcyjnych w Poznaniu.

24

Przy tej okazji poznał specyfikę działalności spółdzielczości wiejskiej i z tej problematyki napisał pracę magisterską. W 1979 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Rolniczą w Poznaniu, uzyskując tytuł ma-gistra inżyniera rolnictwa o specjalizacji ekonomika przedsiębiorstw.

W 1982 roku zrezygnował z pracy społecznej w ZHP i kariery poli-tycznej na rzecz prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

W 1970 roku powołano Piotra Bykowskiego do Rady Hufca ZHP w Obor-nikach, w lutym 1974 roku został zastępcą komendanta hufca ZHP, a od 1975 roku będąc na I roku studiów – przewodniczącym studenckiego kręgu instruktorów ZHP.

Posiedzenie Międzyuczelnianej Rady Studenckich Kręgów Instruktorskich ZHP w Poznaniu. 1976 rok.

2524

Rozdział 4.

Początki działalności gospodarczej

Działalność gospodarczą na własny rachunek Piotr Bykowski roz-począł w 1982 roku, całkowicie od podstaw, jako początkujący rze-mieślnik. Już w czasie studiów z zarobionych na praktyce w Szwaj-carii pieniędzy – wybudował w okolicach Poznania dom letniskowy o powierzchni 120 m2, który następnie w 1981 roku sprzedał, a uzy-skane z niego środki zainwesto-wał w zakup gruntów i budowę zakładu przerobu drewna.

W czerwcu 1983 roku „Gazeta Po-znańska” pisała: „Działalnością spółdzielczą interesują się również osoby rozpoczynające dopiero życie zawodowe. Świadczy o tym choćby Spółdzielnia Pracy „Pinus”, wcześniej nazwana „Polgryf”, mająca w swoim wizerunku herb rodziny Jaxa By-kowskich. Założona [...] przez grupę młodych ludzi. Spółdzielnia świadczy przede wszystkim usługi stolarskie, murarskie i projektowo-kreślarskie. Przy spółdzielni działa sklep firmowy, zespół projektowo-kreślarski, brygady budowlano-montażowe oraz zakłady stolarskie.”

26

Po kilku miesiącach podjął prace zmierzające do zmiany formuły tej działalności, rezygnując z rzemiosła na rzecz organizacji spółdziel-czej. W marcu 1983 roku założył Spółdzielnię Pracy „Pinus”, która po kilku latach stała się jednym z największych w Polsce przedsię-biorstw handlujących drewnem i jego wyrobami.

W 1987 roku nawiązał ścisłą współpracę z Aleksandrem Paszyńskim, orędownikiem lekkiego i energooszczędnego budownictwa, redak-torem naczelnym „Muratora”, późniejszym ministrem resortu bu-downictwa w rządzie Tadeusza Mazowieckiego.

Owocem współpracy było przygotowanie i wdrożenie rządowego programu lekkiego i energooszczędnego budownictwa. Założona w tym celu Międzynarodowa Agencja Finansowa „Drewbud- Bank” S.A. z udziałem rządowych instytucji, we wrześniu 1989 roku sprzedała w swojej ofercie publicznej akcje imienne i była to pierw-sza tego typu inicjatywa w Polsce od czasu II Wojny Światowej.

Wyemitowane papiery wartościowe były sprzedawane w oddziałach regionalnych Banku PKO BP z ogromnym sukcesem, przynosząc ka-pitał w wysokości 3 mln zł ze sprzedaży 15 tys. akcji jeszcze przed zakończeniem terminu wykupu.

Wizyta Aleksandra Paszyńskiego – Ministra Budownictwa wraz z Andrzejem Kumorem – szefem Zespołu Doradców Ministra w Kamińsku k. Poznania, wrzesień 1990 roku.

2726

Aula Uniwersytetu Poznańskiego podczas uroczystego koncertu dla akcjona-riuszy „Drewbudu", 10 grudnia 1989 roku. Podczas takich spotkań każde-go roku losowano 100 darmowych domów dla właścicieli akcji. Uroczystość z 10 grudnia 1989 roku, prowadzona przez Tadeusza Sznuka, była transmi-towana na żywo przez ogólnopolską telewizję TVP 2. W ciągu następnych miesięcy stu szczęśliwców odebrało wylosowane domy w elementach lub we-dług życzenia – ekwiwalent pieniężny.

Każda akcja dawała prawo do nabycia domu, finansowanego preferen-cyjnym kredytem rządowym lub jej odkupu po cenie nominalnej, po-większonej o odsetki. Ponadto pomiędzy akcjonariuszami „Drewbud Banku” S.A. przez trzy kolejne lata rozlosowywano po 100 bezpłat-nych domów rocznie, względnie wypłacano ekwiwalent finansowy.

Zgromadzony z emisji akcji „Drewbud-Banku" S.A. kapitał umożliwił podjęcie działań związanych z wystąpieniem do Narodowego Banku Polskiego o uzyskanie licencji na powołanie banku.

28

Już w 1989 roku Korporacja „Drewbud” rozpoczęła równolegle w wielu miejscach w Polsce budowę energooszczędnych domów. Największe zespoły obiektów szeregowych i wolnostojących przygo-towane do sprzedaży „pod klucz” powstały w Bydgoszczy – Fordo-nie, Kaliszu, Pile, Słupsku, Koninie, Wałbrzychu i Poznaniu.

Łącznie w latach 1989-93 „Drewbud” sprzedał 1.350 domów goto-wych „pod klucz”, względnie w elementach. Akcjonariusze „Drewbu-du”, którzy nie kupili domu mogli sprzedać swoje akcje po cenie no-minalnej, powiększonej o odsetki umowne lub nabyć dom, ale po cenie rynkowej, bez wspomagania kredytem rządowym.

Reforma Balcerowicza (styczeń 1990 rok) wyeliminowała system pre-ferencyjnych kredytów dla budownictwa, które zostały rok wcześniej przyjęte przez rząd PRL-u. Przez takie drastyczne rozwiązanie akcjona-riuszy „Drewbudu” nie było stać już na finansowanie zakupu domu przy pomocy kredytu, który wzrósł z 6 proc. do 115 proc. w skali roku, a sama cena domu wzrosła z 18 tysięcy złotych do ponad 150 tysięcy złotych.

Niekorzystna dla klientów „Drewbudu” zmiana otoczenia gospo-darczego spowodowała skierowanie sprawy do Sądu Antymono-polowego. Sąd, po gruntownym zbadaniu relacji pomiędzy kor-poracją a klientami uznał, że na żadnej płaszczyźnie nie doszło do naruszenia prawa i narzucenia uciążliwych warunków. Potwierdził, że „Drewbud” respektował prawa konsumenta, a wdrożony mecha-nizm uznał za innowacyjny, przyczyniający się do rozwoju budow-nictwa jednorodzinnego.

Sąd Antymonopolowy nie podzielił też stanowiska o czerpaniu przez korporację nadmiernych korzyści finansowych. Zgroma-dzony kapitał – z emisji akcji „Drewbud-Banku” S.A., w świetle stanowiska Sądu Antymonopolowego, umożliwił podjęcie działań związanych z uzyskaniem od Narodowego Banku Polskiego licencji bankowej.

W grudniu 1989 roku, powołano Komitet Organizacyjny Powszech-nego Banku Budowlanego Invest-Bank S.A. (Invest-Bank S.A.), w którym Piotr Bykowski pełnił funkcję przewodniczącego.

2928

Ukonstytuowany we wrześniu 1989 roku rząd Tadeusza Mazowieckiego wpro-wadził pakiet reform gospodarczych Leszka Balcerowicza. Wyeliminował sys-tem preferencyjnych kredytów, dotowanych przez Skarb Państwa, co przekreśli-ło realizację przez „Drewbud” rządowego programu. Z uwagi na pakiet uchwał sejmowych, wprowadzających z dniem 1 stycznia 1990 roku reformy gospodar-cze, w tym o urynkowieniu gospodarki mieszkaniowej, kredyty podrożały z 6 do 115 proc. w skali roku, co spowodowało, że klientów „Drewbudu” nie było stać na zakup w systemie kredytowym wybudowanych domów.

30

Gotowe domy „Drewbudu” w Bydgoszczy – Fordonie, Kaliszu, Pile, Słupsku, Koninie, Wałbrzychu i Poznaniu, przez kilka lat czekały na klientów. Bez systemu taniego państwowego kredytu stały się dobrem, na które klienci nie mogli sobie już pozwolić.

Wyeliminowanie systemu preferencyjnych kredytów, do-towanych przez Skarb Państwa, w związku z wprowa-dzeniem w styczniu 1990 roku radykalnej „reformy Bal-cerowicza”, przekreśliło realizację rządowego programu „Drewbudu”.

3130

Rozdział 5.

Działalność bankowa

Od 1988 roku, Piotr Bykowski zbierał doświadczenie z rynku nie-mieckiego i austriackiego. Wzorując się na Bausparkassach przygo-tował z doradcami ministra budownictwa koncepcję finansowania zakupu mieszkań i domów jednorodzinnych. Jesienią 1989 roku roz-począł prace nad powołaniem banku finansującego budownictwo.

10 czerwca 1991 roku zainaugurowano

działalność Invest-Banku S.A. Uruchomiono 17 oddziałów i kilkanaście

filii. Zainteresowanie społeczeństwa ofertą

Invest-Banku S.A. znalazło wyraz w liczbie klientów,

którzy zdecydowali się skorzystać z wyjątkowej,

jak na ówczesne warunki, oferty. W ciągu pierwszych kilku tygodni działalności Banku – otworzono blisko

40 tysięcy rachunków oszczędnościowo-

kredytowych. Tak masowe przyjęcie

nowej formy usług bankowych oznaczało

obdarzenie młodego banku ogromnym zaufaniem.

32

Firma Bykowskiego w kwietniu 1991 roku dostała bankową licen-cję, a już w czerwcu Invest-Bank S.A. uruchomił swoją działalność jednocześnie w całym kraju w 35 placówkach, pozyskując w ciągu 3 miesięcy ponad 40 tys. klientów. Wprowadzając zupełnie nowy produkt oparty na systemie oszczędnościowo-kredytowym, Invest--Bank S.A. odniósł ogromny sukces.

Dzięki inicjatywie Piotra Bykowskiego w 1991 roku rozpoczęła się budowa bankowo-finansowej „Grupy Invest”. Zgodnie z przyjętymi założeniami, obok Invest-Banku S.A., powstała spółdzielnia Polskie Towarzystwo Samochodowe (PTS), skupiająca wszystkich banko-wych klientów. Przez lata swojej działalności spółdzielnia ta zgroma-dziła wokół siebie ponad 250 tys. członków. W krótkim czasie, dzięki dynamicznemu zarządzaniu, Invest-Bank S.A. stał się kluczową in-stytucją w całej „Grupie Invest”.

Spotkanie podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich, na którym przedstawiono program rozwoju Invest-Banku S.A. Na zdjęciu od lewej: Piotr Bykowski; Bolesław Drogomirecki – członek zarządu NBP; Marian Kanton – prezes zarządu PEKAO S.A.; Andrzej Byrt – Wiceminister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Czerwiec 1992 roku.

3332

Narada kadry kierowniczej „Grupy Invest”. Poznań, 27 lutego 1995 roku.

Na przestrzeni lat 1992-1999 kapitał Banku powiększono z 2 do 140 mln zł, a suma bilansowa na koniec 1999 roku przekroczyła kwotę 2 mld zł. Invest-Bank S.A. był jednym z największych pry-watnych, nienotowanych na giełdzie banków, działających w tamtym okresie w Polsce. Przez pierwsze 10 lat działalności Invest-Bank S.A. obsłużył prawie 2 mln klientów i był liderem na rynku kredytu sa-mochodowego. Jego wartość na koniec 1998 roku została wycenio-na przez trzy niezależne zespoły ekspertów na kwotę pomiędzy 320 a 350 mln USD.

Zagranicznym doradcą w sprawach bankowych Piotra Bykowskiego przy budowie „Grupy Invest”, został Bank SCS Alliance z Genewy, którego prezydentem był Pascal Nodé-Langlois. Od 1992 roku ge-newski Bank stał się akcjonariuszem Invest-Banku S.A., a od 1994 roku włączył się kapitałowo w budowę, należącej do „Grupy Invest", struktury holdingowej w Luksemburgu, obejmując pakiet 94 proc. akcji w World Motor Investments Soparfi S.A. Bank SCS Alliance utrzymał to zaangażowanie kapitałowe do 2002 roku.

34

Invest-Bank S.A. od samego początku inwestował w zakup swoich nierucho-mości, w których była prowadzona działalność bankowa.

Invest-Bank S.A. oddział w Warszawie

Invest-Bank S.A. oddział w Kielcach

Invest-Bank S.A. oddział we Wrocławiu

Invest-Bank S.A. oddział w Rzeszowie

Invest-Bank S.A. oddział w Zielonej Górze

Invest-Bank S.A. oddział w Koszalinie

Invest-Bank S.A. oddział w Słupski

Invest-Bank S.A. oddział w Łodzi

Invest-Bank S.A. oddział w Lublinie

3534

W latach 90-tych „Grupa Invest” zdobywając coraz większą pozy-cję na rynku, zakupiła pakiety kontrolne w Banku Staropolskim S.A. (marzec 1992), ukraińskim KIB-Banku S.A. z siedzibą w Charkowie (styczeń 1994) oraz mołdawskim Oguzbanku S.A. z siedzibą w Ki-szyniowie (maj 1999).

W bankach tych Piotr Bykowski pełnił funkcję przewodniczącego rad nadzorczych. Banki, wraz z innymi podmiotami działającymi w ramach „Grupy Invest”, realizowały w latach 1993-2000 program inwestycyjny System Auto-Kredyt Polska („System AKP”).

Invest-Bank S.A. wspólnie z Polskim Towarzystwem Samochodowym nawią-zali stałą współpracę z 1850 dealerami samochodowymi, którzy sprzedawali samochód na kredyt udzielany przez Invest-Bank S.A. U 350 dealerów utwo-rzono punkty obsługi kredytowej Invest-Banku S.A., co umożliwiło udziela-nie począwszy od 1994 roku 50-60 tys. kredytów samochodowych rocznie. Na zdjęciu, uroczystość wręczenia najlepszym dealerom Złotej Odznaki za Zasługi dla PTS, w której razem z Piotrem Bykowskim uczestniczyli m.in.: minister Maciej Leśny, dr Małgorzata Kobierska, Stanisław Piotrowicz, dr Włodzimierz Majewski i minister Lesław Podkański. Poznań, 1995 rok.

36

Invest-Bank S.A. oddział w Olsztynie

Invest-Bank S.A. oddział w Kaliszu

Invest-Bank S.A. oddział w Siedlcach

Invest-Bank S.A. oddział w Katowicach

Invest-Bank S.A. oddział w Bytomiu

Invest-Bank S.A. oddział w Bielsku-Białej

W latach 1991-93 Invest-Bank S.A. posiadał na terenie całego kraju ponad 40 własnych obiektów, które zostały przystosowane do prowadzenia działal-ności bankowej.

3736

Celem tego programu było zbudowanie bankowo-finansowej gru-py, wyspecjalizowanej w obsłudze finansowej gospodarstw domo-wych. W „System AKP” w latach 1993-2000 zainwestowano łącznie 206,9 mln USD, z czego 150 mln USD stanowiły pożyczki Banku Staropolskiego S.A. Inwestycje w ramach Systemu Auto-Kredyt Pol-ska obejmowały swoim zasięgiem Polskę, Ukrainę i Mołdawię, gdzie wdrażano system ratalnej sprzedaży towarów.

„Grupa Invest” zgodnie z planem ekonomiczno-finansowym miała w 2001 roku wypracować zysk netto w kwocie 47,6 mln USD, w 2002 roku w kwocie 86 mln USD, a od 2003 roku – powyżej 100 mln USD rokrocznie.

Aktywność bankowo-finansowa „Grupy Invest” na rynku mołdawskim uzy-skała poparcie najwyższych władz państwowych, w tym Prezydenta Republiki Mołdowy i Prezydenta RP. Na zdjęciu, drugi od lewej: Piotr Bykowski, dalej Marek Siwiec – Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego i Piotr Kuryłowicz Łuczyński – Prezydent Mołdowy.

38

W trakcie szczytu gospodarczego Polska-Ukraina, Prezydent Kuczma zapo-znał się ze szczegółami programu Invest-Kredyt Ukraina i udzielił daleko idą-cego wsparcia dla jego realizacji. Od lewej: Piotr Bykowski, Łeonid Kuczma – Prezydent Ukrainy, Sławomir Kempa – prezes zarządu Invest-Kredyt Ukra-ina, Adam Sadecki – dyrektor Oddziału Invest-Banku S.A. w Rzeszowie i Aleksander Kwaśniewski – Prezydent RP. Rzeszów, czerwiec 1999 roku.

Prof. Stanisław Sołtysiński przy udziale prof. Zbigniewa Radwańskiego do-radzali „Grupie Invest”, opracowując m.in. mechanizm przekazania warto-ści niematerialnych i prawnych dotyczących Systemu Invest-Kredyt Ukraina i Systemu Invest-Kredyt Mołdawia. Poznań, 14 marca 1996 roku.

3938

Rozdział 6.

Wejście „Grupy Polsat”

Zgodnie z planem rozwojowym „Grupy Invest”, do końca 1999 roku zamierzano skonsolidować działalność bankową doprowadzając do połączenia Invest-Banku S.A. z Bankiem Staropolskim S.A. Jedno-cześnie Invest-Bank S.A. miał nabyć 100 proc. akcji Invest-Banku Ukraina S.A. (dawny KIB-Bank S.A.) z siedzibą w Charkowie oraz 100 proc. akcji mołdawskiego Oguzbanku S.A. z siedzibą w Kiszy-niowie. Zakończono również negocjacje w sprawie przejęcia kontroli kapitałowej w Banku Handlowym International w Luksemburgu.

Zgoda Komisji Nadzoru Bankowego na takie rozstrzygnięcia była uwarunkowana wprowadzeniem do „Grupy Invest” nowego inwe-stora i powiększeniem kapitału zakładowego Invest-Banku S.A. Na wsparcie procesu połączenia i konsolidacji banków można było uzyskać pomoc z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w kwocie 350-400 mln zł.

Z własnej inicjatywy, Piotr Bykowski doprowadził do podpisania w listopadzie 1998 roku porozumienia inwestycyjnego z „Grupą Pol-sat”. Jej właściciel – Zygmunt Solorz zaakceptował wówczas m.in. plany rozwoju aktywności Invest-Banku S.A. w Polsce, na Ukrainie, Mołdawii, a także zakup Banku Handlowego International w Luk-semburgu – należącego do NBP oraz innych polskich banków. Do-celowo zaplanowano również wprowadzenie Invest-Banku S.A. na Giełdę Papierów Wartościowych.

40

Na początku 1999 roku nadzór bankowy zaakceptował Zygmunta So-lorza jako inwestora dla Invest-Banku S.A., przyjmując do wiadomo-ści warunki porozumienia z listopada 1998 roku. W marcu i kwietniu 1999 roku, przy udziale i w obecności Piotra Bykowskiego, odbyło się szereg rozmów szefa „Grupy Polsat” z Ewą Śleszyńską-Charewicz – Generalnym Inspektorem Nadzoru Bankowego (GINB).

Zygmunt Solorz wraz z członkami kierownictwa Telewizji Polsat szczegółowo zapoznawał się ze strukturą organizacyjną „Grupy Invest” i jej osiągnięciami w zakresie pozyskania i utrzymania tak licznej grupy klientów. Bardzo istot-ną rolę odgrywało Polskie Towarzystwo Samochodowe – jako organizacja spółdzielcza skupiająca prawie 140 tys. członków. Zakładano ścisłą współ-pracę pomiędzy Klubem Polsatu zrzeszającym telewidzów Telewizji Polsat, a organizacją PTS – skupiającą kredytobiorców Invest-Banku S.A. i Ban-ku Staropolskiego S.A. Na zdjęciu członkowie kierownictwa „Grupy Invest” przedstawiają Zygmuntowi Solorzowi koncepcję współpracy. Telewizja Polsat Warszawa, 25 listopada 1998 roku.

4140

Podczas tych spotkań pracownicy GINB-u przedstawiali sytuację ekonomiczno-finansową Invest-Banku S.A. i Banku Staropolskie-go S.A. Następnie Komisja Nadzoru Bankowego w kwietniu 1999 roku wydała uchwałę zezwalającą Telewizji Polsat S.A. i PAI Media sp. z o.o. na objęcie akcji Invest-Banku S.A., co sformalizowało reali-zację porozumienia z listopada 1998 roku.

W trakcie negocjacji, już w 1998 roku Zygmunt Solorz zaakceptował aktyw-ność Invest-Banku S.A. na Ukrainie i szczegółowo zapoznał się z planem ekonomiczno-finansowym uruchomienia kredytowania dóbr konsumpcyj-nych dla ludności ukraińskiej w ramach systemu Invest-Kredyt Ukraina. Na zdjęciu Centrala Invest-Banku Ukraina S.A. w Charkowie w końcowej fazie budowy. Kwiecień 1999 roku.

42

Zygmunt Solorz przyjmując kierownictwo „Grupy Invest" w siedzibie Te-lewizji Polsat deklarował daleko idącą współpracę. Jednak na propozycję Piotra Bykowskiego powołania firmy audytorskiej do bardzo szczegółowego ustalenia zakresu obowiązków stron odpowiedział, że szkoda na to pienię-dzy, trzeba mieć do siebie wzajemne zaufanie. Później okazało się, że kredyt zaufania udzielony magnatowi medialnemu był największym błędem Pio-tra Bykowskiego.

Kierownictwo obu grup kapitałowych w przyjacielskiej atmosferze omawia-ło program współpracy. Obiekt Invest-Banku S.A. w Kamińsku k. Poznania, czerwiec 1999 roku.

4342

Rozdział 7.

Próba wprowadzenia dodatkowego inwestora

Wbrew ustaleniom i treści porozu-mienia z listopada 1998 roku, Zyg-munt Solorz nie objął pakietu 50 proc. akcji Invest-Banku S.A. w zaplanowa-nym terminie, tj. do 30 czerwca 1999 roku. Uniemożliwił przez to zrealizo-wanie połączenia Invest-Banku S.A. z Bankiem Staropolskim S.A., według stanu bilansowego na dzień 30 czerw-ca 1999 roku. Niedotrzymanie tej umowy zmusiło Piotra Bykowskiego do poszukiwania kolejnego inwestora.

Zygmunt Solorz złożył swój podpis, ak-ceptując Porozumienie pomiędzy „Gru-pą Invest" i „Grupą Polsat", zapowia-dając tym samym wieloletnią bankowo -medialną współpracę.

44

Drugi potencjalny inwestor – amerykański Fundusz Inwestycyjny Templeton reprezentowany w Polsce przez spółkę TDA Capital Part-ners – został wyłoniony już we wrześniu 1999 roku.

Fundusz Templeton w tym czasie zarządzał aktywami o wartości przekraczającej 230 miliardów USD. Istniał od 50 lat, był zarejestro-wany w USA i aktywny na całym świecie. W Polsce interesował się najbardziej inwestycją średnioterminową na poziomie przewyższają-cym 20 mln USD. W październiku 1999 roku TDA rozpoczął współ-pracę od przeprowadzenia due diligence w Banku Staropolskim S.A., tj. poddał Bank wyczerpującej analizie pod względem jego kondycji handlowej, finansowej, prawnej i podatkowej. Dokonał w ten sposób identyfikacji związanych z inwestycją szans i ryzyk przed podjęciem właściwych negocjacji.

W grudniu 1999 roku Templeton podjął decyzję o zakupie akcji Invest-Banku S.A. i Banku Staropolskiego S.A. Wyraził też zgodę na połączenie obu Banków, co zaplanowano na pierwszą połowę 2000 roku. Przedstawiciele "Grupy Polsat", zasiadający we władzach Invest-Banku S.A. zaakceptowali również warunki ekonomiczno -finansowe na jakich mogło nastąpić połączenie z Bankiem Staro-polskim S.A., a także wprowadzenie kolejnego inwestora – Funduszu Inwestycyjnego Templeton i dokapitalizowanie połączonych Banków kwotą 199 mln złotych.

Nowego inwestora pozornie zaakceptował też Zygmunt Solorz. W rzeczywistości nie był jednak zainteresowany sfinalizowaniem pro-wadzonych z nim negocjacji biznesowych. Przemysław Krych i Arka-diusz Dziedzic, jako zarząd TDA Capital Partners 3 grudnia 1999 roku przedstawili Heronimowi Rucie („Grupa Polsat”) sposób przeprowa-dzenia transakcji dokapitalizowania i połączenia obu Banków.

Spółką TDA Capital Partners kierował Przemysław Krych. Wcześniej związany był z Bankiem Handlowym w Warszawie S.A., a karierę swoją rozpoczynał właśnie w Invest-Banku S.A., gdzie przez dwa lata był dyrektorem oddziału w Gorzowie Wielkopolskim.

4544

Powyższy dokument został zaakceptowany przez „Grupę Polsat”. Uzgodniono przy tym mechanizm jego wdrożenia i ustalono wstępny projekt trójstronnego porozumienia, które miało zostać podpisane do końca grudnia 1999 roku. TDA Capital Partners przygotował projekt transakcji połączenia Banku Sta-ropolskiego S.A. z Invest-Bankiem S.A., w wyniku której Zygmunt Solorz miał być mniejszościowym akcjonariuszem, posiadając 33 proc. akcji. Dla amery-kańskiego inwestora zaplanowano 33 proc. akcji, a pozostałe 34 proc. miały zostać w rękach „Grupy Invest". Ostatecznie Zygmunt Solorz takiego rozwią-zania nie zaakceptował, przejmując przez zatopienie Banku Staropolskiego S.A. 100 proc. akcji. Invest-Banku S.A.

46

Zygmunt Solorz przed tablicą obrazującą powiązania kapitałowe i przepływy finansowe Banku Staropolskiego S.A. z Invest-Bankiem S.A. W późniejszym czasie, po ogłoszeniu upadłości Banku Staropolskiego S.A, udzielając wywia-dów w mediach twierdził, że nie znał tych powiązań... Na zdjęciu, Zygmunt Solorz analizuje schemat fuzji Invest-Banku S.A. z Bankiem Staropolskim S.A. i strukturę całej Grupy. Kamińsko, czerwiec 1999 roku.

Na tej podstawie nowy inwestor sporządził dokument „Bank Staro-polski S.A. w Poznaniu Invest-Bank S.A. – propozycja przeprowa-dzenia transakcji TDA Capital Partners, Warszawa, grudzień 1999 roku”. Materiał zaakceptował Heronim Ruta i inni przedstawiciele „Grupy Polsat”, wskazując, że ostateczna decyzja należy do Zygmun-ta Solorza. Ruszyły prace nad projektem trójstronnego porozumie-nia, które miało zostać podpisane do końca 1999 roku.

4746

Rozdział 8.

Wrogie przejęcie Invest-Banku S.A.

Już od czerwca 1999 roku Zygmunt Solorz czynił ukryte stara-nia przejęcia pełnej kontroli w Invest-Banku S.A. Mając wiedzę, że wszystkie akcje Invest-Banku S.A. należące do „Grupy Invest” zosta-ły zdeponowane w Banku Staropolskim S.A. tytułem zabezpieczenia, przygotował i rozpoczął wdrażanie wrogiego przejęcia tego najcen-niejszego aktywa „Grupy Invest” za symboliczną złotówkę.

Stefan Cieśla z rekomendacji Zygmunta Solorza został powołany pod koniec czerwca 1999 roku do rady nadzorczej Invest-Banku S.A., jako wiceprzewod-niczący, współtworząc jednocześnie plan wrogiego przejęcia Invest-Banku S.A. Na zdjęciu, od lewej: Zygmunt Solorz i Stefan Cieśla.

48

Chęć zdobycia całego pakietu akcji Invest-Banku S.A., wycenianego przez niezależnych ekspertów na koniec 1998 roku na kwotę pomię-dzy 320 a 350 mln USD, była bodźcem dla Zygmunta Solorza do wdrożenia zaplanowanej upadłości Banku Staropolskiego S.A. Wła-śnie fakt zastawienia akcji Invest-Banku S.A. w Banku Staropolskim S.A. stał się przyczynkiem do rozpoczęcia działań ukierunkowanych na ich przejęcie poprzez upadłość Banku Staropolskiego S.A.

Decyzja o wyeliminowaniu Banku Staropolskiego S.A. z obrotu prawnego i gospodarczego zapadła podczas spotkania latem 1999 roku, w gabinecie Prezes Narodowego Banku Polskiego, w którym obok Hanny Gronkiewicz-Waltz uczestniczył Zygmunt Solorz ze swoim doradcą – Stefanem Cieślą. Zygmunt Solorz stwierdził wów-czas, że interesuje go wyłącznie przejęcie pełnej kontroli w Invest--Banku S.A., bez jakichkolwiek innych zobowiązań.

Robocze spotkanie przedstawicieli „Grupy Polsat” z „Grupą Invest” w Kamiń-sku k/Poznania. Od lewej: Aleksander Myszka – prezes zarządu Telewizji Polsat, Heronim Ruta – udziałowiec Telewizji Polsat, Józef Birka – doradca prawny Telewizji Polsat, Zygmunt Solorz – główny udziałowiec Telewizji Pol-sat, Piotr Nurowski – doradca „Grupy Polsat”.

4948

Hanna Gronkiewicz-Waltz we wrześniu 1999 roku rozpoczęła reali-zację uzgodnionego wówczas scenariusza. Pismem z dnia 20 wrze-śnia 1990 roku, NB/BASB/V/325/99 zażądała od Piotra Bykowskie-go obsadzenia zarządu i rady Banku Staropolskiego S.A. osobami reprezentującymi interesy „Grupy Polsat”.

Działanie takie było niezgodne z prawem, bowiem Komisja Nadzoru Bankowego nie miała uprawnień do nakazania bankowi powołania w skład organów banku określonych osób. Przepisy prawne upraw-niały nadzór jedynie do zatwierdzania osoby prezesa zarządu banku, względnie innego członka zarządu banku, ale to zawsze do samego ban-ku należało przedstawianie kandydatury. Kiedy Hanna Gronkiewicz -Waltz wysuwała swoje żądania, „Grupa Polsat” nie miała ani jednej akcji w kapitale zakładowym Banku Staropolskiego S.A.

W nawiązaniu do żądania Hanny Gronkiewicz-Waltz, „Grupa Pol-sat" wytypowała swoich przedstawicieli do zarządu Banku Staropol-skiego S.A. w osobach Stefana Cieśli, Piotra Masiukiewicza i Stanisła-wa Mackiewicza.

Piotr Bykowski dążąc do połączenia Banku Staropolskiego S.A. z Invest-Bankiem S.A. podporządkował się żądaniom Hanny Gron-kiewicz-Waltz. Z dniem 1 października 1999 roku odwołano dotych-czasowy zarząd Banku Staropolskiego S.A. i powołano na to miejsce trzy osoby wskazane przez „Grupę Polsat”. Odwołano także dotych-czasowy skład rady nadzorczej Banku Staropolskiego S.A. poza Pio-trem Bykowskim, powołując w ich miejsce czterech przedstawicieli Zygmunta Solorza.

Wymuszone we wrześniu 1999 roku, przez Hannę Gronkiewicz -Waltz, zmiany w zarządzie i radzie nadzorczej Banku Staropol-skiego S.A. zbiegły się w czasie z wprowadzeniem istotnych zmian w obiegu finansowym programu inwestycyjnego „System AKP”. Piotr Bykowski zarekomendował zarządowi Banku Staropolskiego S.A. zwolnienie Oguzbank S.A. z obowiązku zwrotu lokat między-bankowych i przejęcie majątku, który stanowił zabezpieczenie dla Banku Staropolskiego S.A. Przejęty majątek był wytworzony w latach 1994-1999 między innymi z tych lokat międzybankowych.

50

Stanisław Mackiewiczz rekomendacji Polsatu

wiceprezes zarządu Banku Staropolskiego S.A.

Stefan Cieślaz rekomendacji Polsatu prezes zarządu Banku

Staropolskiego S.A.

Piotr Masiukiewiczz rekomendacji Polsatu

wiceprezes zarządu Banku Staropolskiego S.A.

Współdziałając z Zygmuntem Solorzem – Hanna Gronkiewicz-Waltz, jako Przewodnicząca Komisji Nadzoru Bankowego i Prezes Narodowego Banku Polskiego zażądała dokonania zmian we władzach Banku Staropolskiego S.A. wprowadzając do nich przedstawicieli „Grupy Polsat”.

5150

Proces przejęcia majątku został wcześniej szczegółowo przeanalizo-wany przez zewnętrznych ekspertów i biegłych rewidentów uzysku-jąc pozytywne rekomendacje. Jeszcze we wrześniu 1999 roku, opi-nię co do zasadności i celowości takiej transakcji wydała kancelaria prawna Domański & Szubielska, – reprezentowana przez prof. Grze-gorza Domańskiego, a także prof. Alfred Janc – ekspert w zakresie bankowości.

Jednocześnie biegli rewidenci, na zlecenie zarządu Banku Staropol-skiego S.A., dokonali wyceny poszczególnych składników majątko-wych, które miały zostać przejęte do majątku tego Banku.

Zarząd Banku Staropolskiego S.A. składający się z ludzi Zygmunta Solorza posiadał niezależne wyceny majątku przejętego po rozwią-zaniu lokat z Oguzbankiem, które nastąpiło 30 września 1999 roku.

Wycen tych zarząd nie zakwestionował, a jednocześnie nie ujaw-nił aktywów o wartości 1.117.212.836,56 zł w sprawozdawczości za październik, listopad i grudzień 1999 roku przekazanej do NBP. Nie przeprowadził nawet inwentaryzacji majątku, jakim dysponował Bank Staropolski S.A. po rozwiązaniu we wrześniu 1999 roku lokat międzybankowych z Oguzbankiem S.A. Nie przeprowadzając celo-wo inwentaryzacji majątku i ignorując istniejące wyceny aktywów, zarząd Banku Staropolskiego S.A. zafałszował jego sprawozdawczość finansową na kwotę przekraczającą jeden miliard sto siedemnaście milionów złotych.

Ludzie Zygmunta Solorza, działając jako zarząd Banku Staropol-skiego S.A. byli świadomi odpowiedzialności karnej, jaka na nich spoczywała za sfałszowanie sprawozdania finansowego instytucji bankowej.

Ażeby uniknąć odpowiedzialności za te bezprawne działania, wystąpili w dniu 2 grudnia 1999 roku do Generalnego Inspek-tora Nadzoru Bankowego o zatwierdzenie firmy audytorskiej prof. dr hab. Krystyny Cholewickiej-Goździk. Miała ona dokonać wyceny zabezpieczeń, jakie Bank Staropolski S.A. przejął w wyniku rozwiązania współpracy z mołdawskim bankiem.

52

W odpowiedzi Ewa Śleszyńska-Charewicz – szefowa GINB-u i pod-władna Hanny Gronkiewicz-Waltz, w piśmie z dnia 14 grudnia 1999 roku uznała, że wycena aktywów Banku jest przedwczesna. Wska-zała, że Bank najpierw powinien otrzymać od uczestników „Syste-mu AKP” wszelkie aktywa zabezpieczające lokaty. W konsekwencji nadzór bankowy, wstrzymując proces wyceny aktywów Banku Staro-polskiego S.A., nie dopuścił do sporządzenia prawidłowego bilansu obrazującego jego pełną i prawdziwą sytuację.

Zarząd Banku Staropolskiego S.A. nie ujął w miesięcznych sprawoz-daniach przejętych składników majątku, zaniechał inwentaryzacji doprowadzając do powstania rzekomo ogromnej straty. Nadzór ban-kowy wiedział, że Bank nie dokonał inwentaryzacji i wyceny przeję-tego majątku, bo sam uznał taką wycenę za „przedwczesną”.

Zygmunt Solorz wielokrotnie przebywał w ośrodku szkoleniowym „Grupy Invest” w Kamińsku zapoznając się szczegółowo z planami rozwoju Invest--Banku S.A. i Banku Staropolskiego S.A., które obejmowały poza Polską rynek ukraiński i mołdawski. Wizytował też Wielkopolskie Zakłady Farmaceutycz-ne Bio-Win, położone w Murowanej Goślinie (5 kilometrów od Kamińska).

5352

30 listopada 1999 roku Generalny Inspektor Nadzoru Bankowe-go otrzymał też oficjalne powiadomienie, że „Grupa Polsat” nie zamierza realizować porozumienia inwestycyjnego z 10 listopada 1998 roku.

Szefowie Telewizji Polsat oznaczyli pismo z taką informacją dla GINB jako „ŚCIŚLE POUFNE”. W piśmie tym oświadczyli, że nie są zainteresowani połączeniem obu Banków. Nadzór bankowy ce-lowo nie poinformował o tym fakcie nikogo z kierownictwa „Grupy Invest”. Kiedy Piotr Bykowski rozszyfrował zamiary swojego partne-ra biznesowego, podjęte przez niego działania okazały się spóźnione, a przez to już nieskuteczne.

Nie zdążył wprowadzić nowego inwestora do „Grupy Invest” ani uruchomić systemu zabezpieczeń wekslowych, którym objęte były oba Banki już od 1994 roku. W dniu 10 stycznia 2000 roku Prze-mysław Krych reprezentujący nowego inwestora – Fundusz Tempel-ton, spotkał się z Zygmuntem Solorzem, by sfinalizować uzgodnione wcześniej porozumienie.

Właściciel Polsatu odmówił jednak podpisania dokumentu i podarł wręczony mu projekt. W ostatniej chwili odwołał też obecność na tym spotkaniu Piotra Bykowskiego.

W tej sytuacji Piotr Bykowski następnego dnia tj. 11 stycznia 2000 roku spotkał się z Zygmuntem Solorzem w hotelu Holiday Inn w Warszawie. Byli obecni również ludzie Solorza: Piotr Nurowski, Heronim Ruta, Józef Birka i Aleksander Myszka.

Piotr Bykowski na spotkanie zaprosił Waldemara Pawlaka – byłego Premiera RP, który od kilku miesięcy współuczestniczył w negocja-cjach pomiędzy „Grupą Polsat” a „Grupą Invest”.

Szef „Grupy Invest” uświadomił właścicielowi Telewizji Polsat, że nie uzyska żadnej korzyści doprowadzając do upadłości Bank Sta-ropolski S.A. Piotr Bykowski jednoznacznie wskazał, że przejęcie tą drogą wszystkich akcji Invest-Banku S.A. będzie bezcelowe, z uwa-gi na istniejące zabezpieczenia wekslowe wydane m.in. przez Invest -Bank S.A. już w 1994 roku.

54

Na zdjęciu Zygmunt Solorz z Piotrem Bykowskim przed tablicą obrazują-cą powiązania kapitałowe i przepływy finansowe Banku Staropolskiego S.A. z Invest-Bankiem S.A., analizuje schemat fuzji obu banków i strukturę całej Grupy. W późniejszym czasie, po ogłoszeniu upadłości Banku Staropolskiego S.A, udzielając wywiadów w mediach twierdził, że nie znał tych powiązań... Kamiń-sko, czerwiec 1999 roku.

5554

W tym budynku, w Warszawie przy ulicy Syreny mieściła sie siedziba Nad-zoru Bankowego, gdzie w dniu 12 stycznia 2000 roku podjęto uchwałę za-wieszającą działalność Banku Staropolskiego S.A.

W konkluzji spotkania w Hotelu Holiday Inn w Warszawie (11 stycznia 2000 roku) Zygmunt Solorz potwierdził, że wstrzyma proces zawieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A., zgodzi się na połączenie obu Banków i na wprowadzenie kolejnego inwe-stora tj. amerykańskiego funduszu Tempelton.

Prosto z tego spotkania Zygmunt Solorz udał się do siedziby nad-zoru bankowego i w bezpośredniej rozmowie z Ewą Śleszyńską -Charewicz, podjął zgoła odmienne ustalenia – zaakceptował scena-riusz upadłości Banku Staropolskiego S.A., przejmując tym samym pełną kontrolę nad Invest-Bankiem S.A.

Następnego dnia, tj. 12 stycznia, Komisja Nadzoru Bankowego nie dysponując niezbędnymi dokumentami, w tym bilansem Ban-ku Staropolskiego S.A., na wniosek Ewy Śleszyńskiej-Charewicz – Generalnego Inspektora Nadzoru Bankowego, podjęła uchwałę o zawieszeniu jego działalności.

56

Rozdział 9.

Bezprawne zatopienie Banku Staropolskiego S.A.

Według zgodnej opinii biegłych rewidentów, oddelegowany we wrze-śniu 1999 roku przez Zygmunta Solorza zarząd Banku Staropolskie-go S.A. w osobach: Stefana Cieśli, Piotra Masiukiewicza i Stanisła-wa Mackiewicza, popełnił przestępstwo naruszając przepisy ustawy o rachunkowości w ten sposób, że:

1. nie sporządził zgodnie z obowiązującymi przepisami inwentary-zacji majątku Banku,

2. nie dokonał wyceny przejętego majątku z tytułu umów prze-właszczenia,

3. nie ujął całego majątku Banku w sporządzonej w IV kwartale 1999 roku dokumentacji finansowej oraz

4. nie dysponował opinią biegłego rewidenta, z której by wynika-ło, że załączone sprawozdanie finansowe zostało sporządzone w sposób prawidłowy, zapewniający rzetelne i jasne przedstawie-nie wyniku działalności gospodarczej, rentowności i przepływów pieniężnych oraz sytuacji majątkowej i finansowej badanej jed-nostki i że było zgodne z zasadami rachunkowości, określonymi w ustawie o rachunkowości.

5756

Ewa Śleszyńska-Charewicz jako wieloletni Generalny Inspektor Nadzo-ru Bankowego zdawała sobie sprawę, że sporządzając w dniu 12 stycz-nia 2000 roku wniosek o zawieszenie działalności Banku Staropolskiego S.A. w sposób ewidentny naruszyła obowiązujące przepisy prawa.

Wniosek opierał się bowiem na niezgodnej ze stanem faktycznym sprawozdawczości Banku Staropolskiego S.A., która nie uwzględnia-ła aktywów o wartości 1.117.212.836 zł. GINB wiedział, że doręczone do nadzoru bankowego dokumenty w sposób nieuprawniony wyka-zywały stratę Banku. Nadzór sam wstrzymał przeprowadzenie wyce-ny wartości aktywów Banku. GINB nie dołączył do wniosku do KNB żadnych materiałów dotyczących sytuacji finansowej Banku.

III Szczyt Gospodarczy Polska-Ukraina, na którym Piotr Bykowski nie znając zamiarów Zygmunta Solorza związanych z zatopieniem Banku Staropolskie-go S.A. – prezentuje założenia Systemu Invest-Kredyt Ukraina, zyskując pełne poparcie Prezydentów obu państw dla realizacji wspólnego programu gospo-darczego tj. wdrożenia powszechnego systemu oszczędnościowo-kredytowego na Ukrainie. Za stołem prezydialnym od lewej: Andrzej Arendarski, Łeonid Kuczma, Aleksander Kwaśniewski, Grzegorz Tuderek. Czerwiec 1999 roku.

58

Pracownicy GINB, w tym referująca sprawę Halina Madej, nie przed-stawili Komisji Nadzoru Bankowego prowizoriów bilansu będących w ich posiadaniu, na których opierali się konstruując wniosek.

Podczas posiedzenia w przedmiocie zawieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A. członkowie KNB nie dysponowali żadnym do-kumentem finansowym, dotyczącym Banku. W szczególności nie dysponowali bilansem Banku tj. jedynym dokumentem, na podsta-wie którego KNB była uprawniona podjąć decyzję i którego posiada-nie było bezwzględnie potrzebne do jej wydania.

Jednocześnie Hanna Gronkiewicz-Waltz doskonale zdawała so-bie sprawę, że przed podjęciem decyzji o zawieszeniu działalności Banku jego bilans musi być poddany ocenie przez biegłego rewiden-ta. Dlatego w dniu 7 stycznia 2000 roku jako Prezes NBP zawarła z Deloitte & Touche Polska sp. z o.o. umowę o badanie sprawozdania finansowego Banku Staropolskiego S.A., za wykonanie której NBP zobowiązał się zapłacić wynagrodzenie.

Z umowy wynikało, że NBP zobliguje Bank Staropolski S.A. do sporządzenia prawidłowego sprawozdania finansowego i dostar-czy go audytorowi. Hanna Gronkiewicz-Waltz w dniu 12 stycznia 2000 roku, czyli po upływie 3 dni roboczych od zawarcia umowy z Deloitte & Touche, nie wykonując jej, wspólnie z pozostałymi członkami KNB podjęła uchwałę zawieszającą działalność Banku Staropolskiego S.A.

Do dnia 12 stycznia 2000 roku audyt Deloitte & Touche nie został ukończony. Dzień wcześniej audytor przekazał jedynie nie podpi-sane przez nikogo materiały robocze do dyskusji. W tym samym dniu Przewodnicząca KNB podpisała i skierowała wniosek do Sądu Okręgowego w Poznaniu, w przedmiocie ogłoszenia upadłości Banku.

Trzeba też wyraźnie zaznaczyć, że Bank Staropolski S.A. był prawidło-wo zarządzany i nigdy nie utracił płynności finansowej, a wszystkie zobowiązania wobec klientów realizował na bieżąco.

5958

Po bezprawnej decyzji Komisji Nadzoru Bankowego, Zygmunt Solorz stał się jedynym właścicielem Invest-Banku S.A. KNB, pod pozorami konsolidacji Invest-Banku S.A. i Banku Staropolskiego S.A. umożliwi-ła „Grupie Polsat” przejęcie 100 proc. akcji Invest-Banku S.A. o warto-ści szacowanej wówczas na ok. 350 mln USD.

Zygmunt Solorz, zamiast kilkuletniego procesu wprowadzania Invest-Banku S.A. na Giełdę Papierów Wartościowych i dyskon-towania tą drogą inwestycji, zrealizował scenariusz jego wrogiego przejęcia poprzez bezprawne zawieszenie działalności Banku Staro-polskiego S.A.

Dążąc po przejęciu Invest-Banku S.A. do jego natychmiastowej sprzedaży, musiał jednak zderzyć się z faktem wystawienia przez ten Bank w latach 1994-1996 weksli własnych, o czym uprzednio wie-dział od Piotra Bykowskiego.

Zygmunt Solorz zaakceptował również działalność Invest-Balnku S.A. na rynku mołdawskim delegując swoich ludzi do władz, należącego do „Grupy Invest", Oguzbanku S.A. w Kiszyniowie. Na zdjęciu spotkanie w Ambasadzie RP w Kiszyniowie, podczas którego Ambasadorowi przedstawiono plany eks-pansji polskiej grupy na rynek mołdawski.

60

W czerwcu 1999 roku Invest-Bank S.A. za zgodą Zygmunta Solorza wystąpił o zgodę do Narodowe-go Banku Ukrainy na przejęcie 100 proc. kontroli w Oguzbanku S.A. Wcześniej Oguzbank został przejęty przez kilka podmiotów na-leżących do „Grupy Invest". Bank ten włączony został w „Program Bio-Win” oraz miał za zadanie uru-chomić „System Invest-Kredyt Moł-dawia” na terenie całej Mołdawii.

6160

Obok Stefana Cieśli w wypracowaniu technologii wrogiego przejęcia Invest--Banku S.A. uczestniczył Janusz Kaliszyk, który na wniosek Zygmunta Solorza powołany został do zarządu tego banku w lipcu 1999 roku. Na zdję-ciu od lewej Andrzej Reterski wiceprezes zarządu Invest-Banku S.A., Stefan Cieśla i Janusz Kaliszyk.

Informowanie potencjalnych inwestorów o wystawionych przez Invest-Bank S.A. wekslach spowodowało, że plan jego szybkiego upłynnienia nie został wykonany. Z tego względu, Zygmunt Solorz przez 20 lat nie mógł zrealizować opcji wyjścia z inwestycji i jest na-dal jedynym właścicielem Banku, aktualnie funkcjonującego pod fir-mą Plus Bank S.A.

Weksle zablokowały plan sprzedaży Invest-Banku S.A. i uzyskanie korzyści materialnej przekraczającej kwotę 300 mln USD.

Jednocześnie Zygmunt Solorz nie dokapitalizował tego Banku i nie rozwijał jego działalności, przez co szybko Bank zaczął przynosić co-rocznie straty, nawet wielomilionowe.

62

„Grupa Invest” była największą w historii gospodarczej Wielkopolski prywatną organizacją bankowo-finansową, zbudowaną od podstaw na bazie kapitału polskiego przy wsparciu koncepcyjnym i merytorycznym szwajcarskich bankowców. Na koniec 1999 roku na majątek „Grupy Invest” składały się m.in. cztery Banki (Invest-Bank S.A., Bank Staropol-ski S.A., Invest-Bank Ukraina S.A. – dawny KIB-Bank S.A. i Oguzbank S.A.), Polskie Towarzystwo Samochodowe jako największa w Polsce or-ganizacja spółdzielcza, czy też Wielkopolskie Zakłady Farmaceutyczne Bio-Win, w które zainwestowano prawie 120 mln złotych.

Zakłady Bio-Win były przygotowane technologicznie i organiza-cyjnie do wyrobu spirytusu i współpracy z rynkiem wschodnim w obszarze produkcji i importu win mołdawskich o właściwościach leczniczych. Sam Invest-Bank S.A. był wyceniany na ok. 350 mln USD, a Fundusz Kapitałowy Polska-Ukraina sp. z o.o., wdrażający System Invest-Kredyt Ukraina, na kwotę co najmniej 120 mln USD.

Według planu ekonomiczno-finansowego zysk netto „Grupy Invest” w 2001 roku planowany był na kwotę 47,6 mln USD, w kolejnym roku 86 mln USD, a już w latach 2003-2005 powyżej 100 mln USD rocznie. Wypracowanie takiego sukcesu było okupione intensywną i wieloletnią pracą całego zespołu ludzi, którzy współpracowali z Pio-trem Bykowskim, niekiedy jeszcze od czasów studenckich.

6362

W latach 1991-1999 „Grupa Invest” skupiła wokół siebie elitę społeczno -gospodarczą Wielkopolski, przyciągając uzyskanymi efektami i plana-mi rozwojowymi najwybitniejsze postacie regionu. Pierwszym dyrekto-rem zarządzającym w Invest-Banku S.A. był Zbigniew Rosiński – były wojewoda pilski. Będąc w zarządzie Invest-Banku S.A. ściśle współpra-cował z Markiem Boguckim – członkiem zarządu, byłym sekretarzem stanu w Urzędzie Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń.

W sierpniu 1992 roku na stanowisko prezesa Invest-Banku S.A. zo-stał wybrany Bolesław Drogomirecki – bankowiec z czterdziestolet-nim stażem, wcześniej dyrektor Okręgowego Oddziału NBP w Po-znaniu i wieloletni członek zarządu NBP w Warszawie.

W latach 1992-1994 prezesem zarządu Invest-Banku S.A. był Ire-neusz Pinczak – wieloletni naczelny dyrektor Zakładów Przemysłu Metalowego H. Cegielski w Poznaniu Przedsiębiorstwo Państwowe. Wiosną 1993 roku wiceprezesem zarządu Invest-Banku S.A. został Zygmunt Niewiada – wieloletni dyrektor Izby Skarbowej w Pozna-niu. Kierowniczą rolę w „Grupie Invest” pełnił również dr Marian Król – były wojewoda poznański, Bogdan Zastawny – były wicewoje-woda poznański, a także Stanisław Piotrowicz – były Prezydent Mia-sta Poznania i wicewojewoda poznański oraz prof. Walenty Poczta – pracownik naukowy Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

64

W 1997 roku w prace na rzecz „Grupy Invest” włączył się Antoni Pietrzykowski – były dyrektor Oddziału NBP w Poznaniu, który wcześniej nadzorował działalność Banku Staropolskiego S.A. i Invest -Banku S.A.

Niektórzy z wieloletnich współpracowników Piotra Bykowskiego przestrzegali go lub wprost sprzeciwiali się wprowadzeniu Zygmunta Solorza do „Grupy Invest”, z uwagi na jego bezwzględny styl prowa-dzenia interesów. Jednocześnie wskazywano na alternatywne drogi pozyskania kapitału i rozwoju „Systemu AKP”.

Negatywne opinie w zakresie wpuszczenia Zygmunta Solorza do bu-dowanej od kilkunastu lat „rodziny bankowej” okazały się być uza-sadnione. Potwierdził się najczarniejszy scenariusz. Wprowadzenie do „Grupy Invest” nieodpowiedniego partnera biznesowego skutko-wało zniszczeniem tej organizacji, a przez to całego dorobku zawo-dowego Piotra Bykowskiego i jego współpracowników.

W latach 1997-99 „Grupa Invest” zainwestowała w wybudowanie od podstaw nowoczesnej fabryki – Wielkopolskich Zakładów Farmaceutycznych Bio-Win S.A. z siedzibą w Murowanej Goślinie k. Poznania. Zakład ten został włą-czony do polsko-mołdawskiego „Programu Bio-Win”, gdzie wysokojakościo-wy spirytus miał być eksportowany do Mołdawii, do wytwórni win „Grupy Invest” w zamian za wino i ekstrakt do nalewek leczniczych.

6564

W ukrytych planach Zygmunta Solorza nie mieściło się kontynu-owanie inwestycji „System AKP”, z którego zyski już w 2003 roku miały rokrocznie przekraczać kwotę 100 mln USD netto. Wyma-gałoby to bowiem kolejnych lat współpracy z Piotrem Bykowskim i realizacji jego wizji.

Zygmunt Solorz uznał za atrakcyjniejszą opcję wrogie przejęcie wy-tworzonego majątku i jego natychmiastowe spieniężenie za kwotę powyżej 300 mln USD. W konsekwencji doprowadziło to do za-przepaszczenia szans na rozwój prawdopodobnie jednej z najwięk-szych grup kapitałowych w Europie Środkowo-Wschodniej rodem z Wielkopolski.

Spotkanie kierownictwa KIB-Banku S.A. i Banku Staropolskiego S.A. z kor-pusem dyplomatycznym konsulatu RP w Charkowie, który udzielał wszech-stronnej pomocy przy działaniach „Grupy Invest” na Ukrainie.

66

Piotr Juszczenko, brat Prezydenta Ukrainy, w czasie wielokrotnych wizyt w Polsce zapoznał się z programem działania „Grupy Invest” i jej aktywności na rynku ukraińskim. Sporządził raport dla Narodowego Banku Ukrainy, re-komendując wdrożenie na rynek ukraiński Systemu Invest-Kredyt Ukraina.

Spotkanie Piotra Juszczenki – reprezentującego Ukraińską Izbę Gospodarczą z kierownictwem Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu. Od lewej: Piotr By-kowski, Piotr Juszczenko i Stanisław Piotrowicz. Marzec 1997 roku.

6766

Rozdział 10.

Bezkarność Hanny Gronkiewicz-Waltz

Biorąc pod uwagę, że uchwała o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. nie pod-legała zaskarżeniu, Hanna Gronkiewicz-Waltz działała w przekonaniu, że nigdy nie nastąpi weryfikacja podję-tych przez nią decyzji pod kątem ich legalności i mery-torycznej zasadności.

Dzień po zawieszeniu dzia-łalności Banku Staropol-skiego S.A., tj. 13 stycznia 2000 roku wystąpiła w Te-lewizji Polsat. Jako urzęd-nik państwowy, pomówiła za pośrednictwem środków masowego przekazu człon-ków kierownictwa Banku Staropolskiego S.A. o wy-prowadzenie ogromnych kwot pieniężnych na pry-watne konta bankowe, co miało być bezpośrednią przyczyną zawieszenia jego działalności.

W grudniu 2011 roku prof. Andrzej Szwarc w specjalnej publikacji zebrał wszystkie dowody potwierdzające rażące naruszenie prawa przez Hannę Gron-kiewicz-Waltz i Komisję Nadzoru Ban-kowego, której przewodniczyła w 2000 roku, podejmując decyzję o zlikwidowa-niu Banku Staropolskiego S.A.

68

Nie dysponując żadnym dowodem na prawdziwość publicznie gło-szonych oszczerstw, Hanna Gronkiewicz-Waltz celowo wprowadziła w błąd opinię publiczną i organa ścigania. Prezes NBP, wykorzystu-jąc swoją pozycję ustrojową i zaufanie do pełnionego urzędu, spo-wodowała podjęcie przez prokuratora śledztwa przeciwko osobom z kierownictwa Banku Staropolskiego S.A., które nie wywodziły się z „Grupy Polsat”. Postępowanie wszczęte przez Prokuratora Apela-cyjnego w Poznaniu i przekazane do prowadzenia Urzędowi Ochro-ny Państwa w tym samym dniu, tj. 13 stycznia 2000 roku, miało je-dynie potwierdzić tezę Hanny Gronkiewicz-Waltz co do przyczyn upadłości Banku Staropolskiego S.A.

Jednocześnie z podjęciem decyzji o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. Hanna Gronkiewicz-Waltz skierowała wniosek do Sądu Okręgowego w Poznaniu o ogłoszenie jego upadłości, po-wołując się na nieprawdziwe dane finansowe.

Następnie, wspólnie z wybranym przez siebie zarządem komisarycz-nym Banku Staropolskiego S.A. (w osobach przedstawicieli „Grupy Polsat”, którzy zafałszowali sprawozdania finansowe Banku Staropol-skiego S.A.), popierała ten wniosek przed Sądem, doprowadzając do ogłoszenia upadłości Banku Staropolskiego S.A.

Decyzja KNB o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. uderzyła nie tylko w deponentów Banku, ale również w cały system bankowy. Jedynym beneficjentem była grupa kapitałowa Zygmun-ta Solorza, zyskująca niebagatelny majątek w formie akcji Invest -Banku S.A. o wartości powyżej 320 mln USD. Hanna Gronkiewicz--Waltz powinna, zgodnie z wymogami prawa, w pierwszej kolejności wydać decyzję o przejęciu „zawieszonego” banku przez inny bank, za zgodą banku przejmującego.

Aby jednak złożyć innemu bankowi ofertę przejęcia Banku Staropol-skiego S.A., na podstawie art. 149 Prawa bankowego, musiałaby do oferty obowiązkowo dołączyć zweryfikowane przez biegłego rewi-denta sprawozdanie finansowe. Nie można zapominać, że na tamtym etapie Bank Staropolski S.A. był właścicielem pakietu kontrolnego Invest-Banku S.A., a to była ogromna wartość.

6968

Opinia Biura Analiz Sej-mowych Sejmu RP z dnia 24 kwietnia 2007 roku au-torstwa dr Konrada Ko-hutka, sporządzona pod kierownictwem naukowym prof. F. Zolla jednoznacznie potwierdza, że: 1). nie jest dopuszczalne za-wieszenie działalności ban-ku przez KNB w oparciu o bilans tego banku, który nie został poddany rewizji przez niezależnego audyto-ra; zawieszenie takie może nastąpić jedynie na podsta-wie zbadanego przez nieza-leżnego biegłego rewidenta oraz uznanego przez niego za prawidłowy bilansu banku (zarówno jednostkowego, jak i skonsolidowanego), z które-go wynika, iż aktywa banku nie wystarczają na zaspoko-jenie jego zobowiązań; 2). nie jest dopuszczalne zawieszenie działalności banku przez KNB w oparciu o bilans tego banku, który sporządzony został niezgodnie z ustawą o rachun-kowości, zawierający istotne uchybienia (błędy) oraz nie odzwierciedlający rzeczywistej sytuacji majątkowej i finansowej banku, przy czym zniekształce-nia te są wyraźne i bezsporne, a KNB – jako profesjonalny organ państwowy – miała obowiązek je zauważyć i skorygować, będąc w takiej sytuacji zobli-gowana do weryfikacji bilansu przez biegłego rewidenta i do oparcia swojej decyzji administracyjnej (w przedmiocie zawieszenia działalności banku) jedynie na takim bilansie oraz 3). zawieszenie przez KNB działalności banku bez zrewidowanego przez bie-głego rewidenta bilansu jest naruszeniem prawa i powoduje, że taka decyzja może być wzruszona przez uprawnione osoby w ramach trybu administra-cyjnego, niosąc ze sobą również odpowiedzialność odszkodowawczą Skarbu Państwa.

70

Eksperci z najwięk-szych polskich uczelni, a także biegli rewi-denci, analizując do-kumentację w sprawie Banku Staropolskiego S.A. stwierdzili, że Ko-misja Nadzoru Ban-kowego zawieszając działalność Banku Sta-ropolskiego S.A. rażąco naruszyła prawo. Wydana w 2010 roku publikacja „Materia-ły istotne dla oceny legalności postępowa-nia Komisji Nadzoru Bankowego zawiesza-jącej działalność Ban-ku Staropolskiego S.A. w styczniu 2000 roku” zawiera stanowiska 21 ekspertów.

Wśród nich znajduje się opinia Bożeny Lisieckiej-Zając – biegłej rewident, wieloletniej dyrektor Departamentu Rachunkowości Ministerstwa Finansów, odpowiedzialnej m.in. za tworzenie przepisów prawnych w zakresie rachunko-wości banków. Bożena Lisiecka-Zając potwierdza, że zarząd Banku Staropolskiego, składający się z przedstawicieli „Grupy Polsat”, sporządzając sprawozdanie finansowe Ban-ku pominął majątek w kwocie 1.117.212.836,56 zł. Zapisy księgowe, dotyczące przejętego przez Bank majątku biegła określiła jako całkowicie niezrozumiałe. Według niej w świetle obowiązującego prawa dokumentacja finansowa Banku Staropolskiego stała się nieprawdziwa, wprowadza w błąd i w konsekwencji nie jest wiarygodna ani przydatna. Jednocześnie w oparciu o takie dokumenty KNB nie powinna podejmować decyzji ekonomicznych.

7170

Nie dysponując opinią biegłego rewidenta Hanna Gronkiewicz-Waltz nie mogła, nie zamierzała i nie podjęła żadnych czynności celem znale-zienia potencjalnego banku jako inwestora Banku Staropolskiego S.A. Nie sporządziła i nie skierowała w tym przedmiocie zapytania do żad-nego banku. Jedynie w przypadku, gdy żaden bank nie byłby zaintere-sowany nabyciem Banku Staropolskiego S.A., to KNB mogłaby wystą-pić o jego upadłość. Wynikało to z obowiązków realizacji zasadni-czych celów nadzoru, jakimi były i są zapewnienie bezpieczeństwa gromadzonych środków na ra-chunkach bankowych.

W przypadku przejęcia ban-ku przez inny bank deponenci mają możliwość odzyskania całości powierzonych bankowi środków, inaczej niż przy upa-dłości banku, gdzie zwrot co do zasady nie przekracza sum gwarantowanych.

Przejęcie Banku Staropolskie-go S.A. przez inny bank byłoby równoznaczne z kontynuowa-niem jego działalności i brakiem konieczności zwrotu środków gwarantowanych. Bank przej-mujący miałby bowiem możli-wość skorzystania ze środków Bankowego Funduszu Gwaran-cyjnego. Celem nadzoru ban-kowego było i jest zachowanie majątku banku, unikanie obcią-żenia sektora bankowego wypła-tami z funduszu gwarancyjnego, utrzymanie stabilności i inte-gralności systemu bankowego.

Barbara Misterska-Dragan, biegła rewident, w latach 2000-2001 wi-ceprezes zarządu Deloitte & Touche Audit Service sp. z o.o., w opinii pod-sumowującej z dnia 23 grudnia 2010 roku stwierdza m.in., 1). KNB nie mogła uznać dokumentacji finan-sowej jaka była w jej dyspozycji za bilans w rozumieniu art. 158 ust. 1 prawa bankowego, 2). nie można było stwierdzić, że aktywa banku nie wystar-czały na zaspokojenie jego zobowiązań, 3). nie można było sporządzić bilansu, skoro uprzednio nie dokonano wy-ceny jego składników majątkowych, 4). zawieszenie działalności Banku bez opinii biegłego rewidenta nie jest do-puszczalne i stanowi rażące naruszenie prawa przez KNB.

72

Przesłuchana przed Sądem Rejonowym Poznań – Stare Miasto w Poznaniu w dniach 16 i 30 maja 2018 roku Hanna Gronkiewicz-Waltz wprost przy-znała, że decydując o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. nie stosowano przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, uznając, że „nie mają one zastosowania”, a tym samym pozbawiono Bank wszelkich gwarancji określonych tą ustawą. Szokujące jest, że zdaniem byłej szefowej NBP i KNB z procesu oceny spra-wozdania finansowego Banku Staropolskiego S.A. można było wyelimino-wać biegłego rewidenta, choć w świetle ustawy jest on jedynym uprawnio-nym podmiotem do oceny wiarygodności takiego sprawozdania. Ustawowe uprawnienia biegłych rewidentów Hanna Gronkiewicz-Waltz przypisała… urzędnikom zatrudnionym w nadzorze – GINB. Ostatecznie z przedstawionej przez świadka „filozofii nadzoru” wynikało, że ryzyko inwestora – Zygmunta Solorza mogło być ważniejsze od ryzyka setek tysięcy deponentów – w zależności od „sytuacji Banku”...

7372

Upadłość Banku Staropolskiego S.A. skutkowała obowiązkiem wypłat środków gwarantowanych deponentom tego Banku. Bankowy Fun-dusz Gwarancyjny, celem realizacji wypłat, zobowiązał do uiszczenia składek nadzwyczajnych ponad 80 banków działających na terenie Polski. Banki zostały obciążone zapłatą kwoty ponad 484 mln zł. Naj-większe składki przekazały duże banki: PKO BP 106 mln zł, PEKAO S.A. 90 mln zł i Powszechny Bank Kredytowy 26 mln zł.

Ogromne obciążenie sektora bankowego wypłatami z funduszu gwa-rancyjnego, bez wcześniejszego zaoferowania przejęcia Banku Sta-ropolskiego S.A. spowodowało zainteresowanie przyczynami i oko-licznościami ogłoszenia jego upadłości. Wyjaśnienia udzielane przez Hannę Gronkiewicz-Waltz, Ewę Śleszyńską-Charewicz oraz inne oso-by reprezentujące nadzór bankowy zostały odebrane jako niesatysfak-cjonujące i niewiarygodne.

Banki podważyły zasadność zawieszenia działalności Banku Staropol-skiego S.A., a tym samym przerzucenia na system bankowy kosztów finansowania decyzji, podjętej przez KNB, podnosząc, że nie mają za-miaru dotować Zygmunta Solorza przy przejęciu kontroli nad Invest--Bankiem S.A.

"Gronkiewicz sprzedała nas" – deponenci Banku Staropolskiego S.A. pod sie-dzibą Invest-Banku S.A. w Poznaniu po opublikowaniu „Białej Księgi” – żądają zwrotu pieniędzy od Zygmunta Solorza oraz pociągnięcia do odpowiedzialności Hanny Gronkiewicz-Waltz. Stawiano sobie pytanie, za ile Hanna Gronkieiwcz--Waltz ich sprzedała. Poznań, czerwiec 2004 roku.

74

Szczególnie Bank PEKAO S.A., który należał do międzynaro-dowej grupy finansowej Uni-Credito Italiano (UCI), długo nie mógł się zgodzić z obciąże-niem go zapłatą 90 mln zł ty-tułem realizacji decyzji KNB o zawieszeniu działalności Ban-ku Staropolskiego S.A. Środowi-sko bankowe zaczęło wywierać presję na osoby odpowiedzialne za zawieszenie działalności Ban-ku Staropolskiego S.A. i naby-cie tą drogą Invest-Banku S.A. przez Zygmunta Solorza.

Głosy banków doprowadziły do „cichej” dymisji zarówno Ge-neralnego Inspektora Nadzoru Bankowego – Ewy Śleszyńskiej -Charewicz, jak i Prezes Naro-dowego Banku Polskiego i Prze-wodniczącej Komisji Nadzoru Bankowego – Hanny Gronkiewicz -Waltz, które były przymuszone do ustąpienia z zajmowanych stano-wisk. Był to pierwszy taki przypadek w historii Narodowego Banku Polskiego.

Kolejna taka sytuacja miała miejsce dopiero po 19 latach i była zwią-zana z ujawnieniem nagrań z rozmów bankiera Leszka Czarneckiego (Grupa Getin Noble Bank) z Markiem Chrzanowskim – Przewodni-czącym Komisji Nadzoru Finansowego.

Według doniesień niektórych tytułów prasowych Zygmunt Solorz chciał przejąć za symboliczną złotówkę również bankowy mają-tek Leszka Czarneckiego i współdziałał w tym obszarze z Markiem Chrzanowskim, zatrudniając w Plus Banku osobę wskazaną przez szefa KNF-u.

Ewa Śleszyńska-Charewicz jako były Generalny Inspektor Nadzoru Ban-kowego przed Sądem Rejonowym w Poznaniu, w latach 2014-2018 przez kilkadziesiąt godzin wyjaśniała przyczyny zawieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A. i nie była w stanie przekonać Sądu co do zasad-ności podjęcia takiej decyzji.

7574

Wątek ten badany jest szczegółowo przez Centralne Biuro Antyko-rupcyjne, które w grudniu 2019 roku w siedzibie KNF w Warszawie i innych miejscach zabezpieczyło dokumentację w sprawie niedo-pełnienia działań nadzorczych przez KNF wobec Plus Banku S.A. Były szef KNF po zwolnieniu go z aresztu pozostaje pod zarzutami karnymi.

Co ciekawe, Hanna Gronkiewicz-Waltz odniosła się do swoich „in-teresów” z właścicielem „Grupy Polsat” publicznie w dniu 4 czerwca 2002 roku, w krakowskim klubie Pod Jaszczurami w trakcie „Salonu Polityki” prowadzonego przez redaktor Janinę Paradowską.

Świadkiem tego był m.in. cały zarząd Stowarzyszenia Pokrzywdzo-nych przez Bank Staropolski S.A. i Invest-Bank S.A., w tym jego przewodniczący – dr Włodzimierz Gleń.

Przewodnicząca KNB wskazała wówczas, że: „Pan Solorz chodził za nami, bo chciał mieć swój bank – Invest-Bank S.A. Więc myśmy mu go dali.” Informacja ta została następnie przytoczona m.in. w dzien-niku „Super Nowości” i nigdy nie była prostowana, nie toczyło się też postępowanie sądowe w przedmiocie naruszenia dóbr osobistych Hanny Gronkiewicz-Waltz w związku z informacjami zamieszczo-nymi w tym artykule.

W maju 2018 roku Hanna Gronkiewicz-Waltz zeznając przed Sądem Rejonowym w Poznaniu w kwestii stosowania ustawy o rachun-kowości przy zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A., ograniczyła się do oświadczenia, że nie jest księgową i nigdy nie pra-cowała w banku komercyjnym.

Nie chciała lub nie potrafiła odnieść się do sprawozdania finan-sowego Banku Staropolskiego S.A. sporządzonego przez ludzi Solorza. Stwierdziła, że zna tylko rachunkowość Banku Central-nego, zaś rachunkowość banków komercyjnych jest inna i tej nie zna. Bez skrępowania przyznała też, że żaden z członków Komi-sji Nadzoru Bankowego nie analizował rachunkowości Banku Staropolskiego S.A.

76

Ponadto, zdaniem Hanny Gronkiewicz-Waltz, wydając decyzję o za-wieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. nadzór „nie potrze-bował żadnego biegłego rewidenta, który by stwierdził, że jest niewy-płacalność banku – wystarcza comiesięczna sprawozdawczość”.

Próby pociągnięcia do odpowiedzialności Hanny Gronkiewicz--Waltz okazały się nieskuteczne. Zdecydowały czynniki polityczne: w latach 2005-2006 była posłanką na Sejm RP V kadencji, w latach 2006-2018 Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy, w latach 2006-2017 wiceprzewodniczącą rządzącej partii Platformy Obywatelskiej. W tym czasie możliwe zarzuty względem byłej Przewodniczącej KNB uległy przedawnieniu.

7776

Rozdział 11.

Najdłuższa wojna bankowa

Decyzja Komisji Nadzoru Bankowego ze stycznia 2000 roku o wyeli-minowaniu z obrotu gospodarczo-prawnego Banku Staropolskiego S.A., według zgodnej opinii ekspertów wydana została z rażącym na-ruszeniem prawa. W pierwszym rzędzie Sejm RP zainteresował się kwestią, czy jest dopuszczalne zawieszenie działalności banku przez KNB/KNF w oparciu o bilans tego banku, który nie został poddany rewizji przez niezależnego audytora.

Biuro Analiz Sejmowych zleciło wykonanie opinii w tym przedmio-cie Uniwersytetowi Jagiellońskiemu. W opinii uznano, że zawiesze-nie działalności banku na podstawie bilansu nie zweryfikowanego przez biegłego rewidenta, jest zawsze działaniem bezprawnym, które może być niekiedy zakwalifikowane jako rażące naruszenie prawa.

W związku z treścią opinii Biura Analiz Sejmowych i uwzględniając interes społeczny, Klub Parlamentarny Prawa i Sprawiedliwości Sej-mu RP zlecił wykonanie opinii w sprawie zawieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A.

W jej konkluzjach dr Konrad Kohutek z Polsko-Niemieckiego Cen-trum Prawa Bankowego przy Uniwersytecie Jagiellońskim stwierdził m.in., że KNB wydając decyzję o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A., nie dysponując ani bilansem Banku, ani tym bardziej opinią audytora na temat sprawozdania finansowego (bilan-su) tego Banku, rażąco naruszyła prawo.

78

Biorąc pod uwagę zainteresowanie środowiska bankowego przyczynami upadku Banku Staropolskiego S.A., a także jego społeczny wymiar, Filip Kowalik – dzien-nikarz specjalizujący się w tematyce finansowej, w publikacji pt. „Walc z Prezesa-mi. Gdzie jest 150 mln dolarów?” – odpowiedział w sposób przystępny opinii pu-blicznej, gdzie Bank Staropolski S.A. zainwestował swoje środki. Przedstawiono też zasadność ekonomiczną dla poszczególnych inwestycji i ich rozliczenie.

7978

W powyższej sprawie wypowiedzieli się też eksperci z Uniwersyte-tu Warszawskiego, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Wszystkie ekspertyzy stwierdziły bezprawność działań Komisji Nadzoru Bankowego, kierowanej przez Hannę Gronkiewicz-Waltz w związku z wydaniem decyzji o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. i wystąpieniem o ogłoszenie jego upadłości.

Decyzja o zawieszeniu działalności Banku Staropolskiego S.A. jed-nocześnie skutkowała zerwaniem realizacji całego programu in-westycyjnego „System AKP”. W jej wyniku utracone zostały wszel-kie nakłady poniesione na jego budowę od 1993 roku, w wysokości 206,9 mln USD, w tym kwota ok. 150 mln USD finansowana kredytem.

Utracone też zostały przyszłe korzyści, które od 2003 roku przez ko-lejne lata miały wynosić powyżej 100 mln USD zysku netto rocznie. Konsekwencją likwidacji Banku Staropolskiego S.A. była też upa-dłość szeregu podmiotów realizujących „System AKP”, w tym PTS i Oguzbanku S.A.

W lutym 2000 roku, Piotr Bykowski, działając przez pełnomocni-ka r. pr. Tomasza Działyńskiego, zwrócił się do Zygmunta Solorza z propozycją odkupu (wraz z inwestorami zewnętrznymi) całego pakietu akcji Invest-Banku S.A., który posiadała „Grupa Polsat”. Za-proponował Polsatowi cenę „odpowiadającą cenie emisyjnej akcji w dacie ich spłacenia, powiększoną o 17-procentowy zysk liczony w stosunku rocznym od daty opłacenia akcji przy dokonywaniu wpłat na podwyższony kapitał akcyjny”.

Oferta Piotra Bykowskiego odkupu akcji Invest-Banku S.A. z 17 proc. zyskiem była rynkowo uzasadniona. Zygmunt Solorz wiedział bo-wiem, że Invest-Bank S.A. wydał i poręczył weksle w ramach zabez-pieczeń Systemu Auto-Kredyt Polska. Zygmunt Solorz wiedział, że wszystkie podmioty „Grupy Invest” wystawiły weksle gwarancyjne ce-lem wzmocnienia powiązań pomiędzy uczestnikami programu „Sys-tem AKP”, a także pozyskania finansowania zewnętrznego.

80

Posiadał wiedzę, że wekslami Invest-Banku S.A. dysponowała luk-semburska spółka World Motor Investments Soparfi S.A., co czy-niło jego władzę w Invest-Banku S.A. iluzoryczną. Zygmunt Solorz uznał jednak, że wyeliminuje konieczność realizacji zobowiązań wekslowych Plus Banku S.A. kwestionując ich autentyczność.

Wiedział, że aby utrzymać przejmowany od października 1999 roku majątek „Grupy Invest”, musi za wszelką cenę wyeliminować Piotra Bykowskiego z życia społeczno-gospodarczego. Z tego względu ak-tywnie działał na rzecz oskarżenia Piotra Bykowskiego i jego współ-pracowników w sprawie działalności podmiotów „Grupy Invest” (Banku Staropolskiego S.A. i PTS), jak też w sprawie rzekomego sfał-szowania weksli Invest-Banku S.A.

Wykorzystywał w tym celu swoje koneksje polityczne, znajomo-ści w służbach specjalnych oraz możliwości finansowe i medialne (jako właściciel Telewizji Polsat – jednej z największych prywat-nych stacji telewizyjnych w Polsce oraz były współpracownik służb specjalnych). Zygmunt Solorz kontrolował także w odpowiedni sposób przekazy telewizyjne, radiowe i prasowe, celem wyizolo-wania i moralnego zdyskredytowania w oczach opinii publicznej Piotra Bykowskiego.

Tymczasem śledztwo Urzędu Ochrony Państwa w sprawie upadłości Banku Staropolskiego S.A., prowadzone z inicjatywy Komisji Nadzo-ru Bankowego i w oparciu o tezy Hanny Gronkiewicz-Waltz wykaza-ło już w czerwcu 2002 roku, że ani Piotr Bykowski ani żadna osoba z nim związana nie wytransferowała z Banku Staropolskiego S.A., ani jednej złotówki na prywatne konta bankowe, a wszystkie środki zostały zainwestowane w „System AKP”.

W toku postępowania przygotowawczego stowarzyszenia repre-zentujące osoby poszkodowane upadłością Banku Staropolskiego S.A. przedstawiły też Prokuratorowi Apelacyjnemu w Poznaniu i Urzędowi Ochrony Państwa ekspertyzy, z których wynikało jed-noznacznie, że zarząd Banku Staropolskiego S.A., rekomendowa-ny przez „Grupę Polsat” zafałszował sprawozdanie finansowe tego Banku.

8180

Działania Hanny Gronkiewicz-Waltz i jej najbliższych współpra-cowników spowodowały, że kontynuowano postępowanie przygoto-wawcze w przedmiocie przyczyn upadku Banku Staropolskiego S.A., którym nie objęto osób rekomendowanych do zarządu Banku przez Zygmunta Solorza. Ten ostatni zarząd (Stefan Cieśla, Stanisław Mac-kiewicz i Piotr Masiukiewicz) w sposób oczywisty i w pełni świado-my doprowadził do zafałszowania bilansu Banku Staropolskiego S.A.

Ostatecznie w grudniu 2004 roku Prokurator Apelacyjny w Pozna-niu wniósł akt oskarżenia do Sądu Rejonowego Poznań Stare-Miasto w Poznaniu przeciwko Piotrowi Bykowskiemu i jego współpracow-nikom. Zarzucał im wyrządzenie szkody w mieniu Banku Staropol-skiego S.A. w wysokości 560 mln zł, co skutkować miało jego upa-dłością. Jednocześnie aktem oskarżenia nie objęto przedstawicieli „Grupy Polsat”, którzy w sprawozdawczości finansowej nie ujęli ma-jątku Banku Staropolskiego S.A. o wartości przekraczającej 1 mld zł.

Piotr Bykowski w otoczeniu oficerów Urzędu Ochrony Państwa przed wejściem na posiedzenie sądowe w przedmiocie tymczasowego aresztowania, w dniu 16 maja 2000 roku. Wniosek aresztowy skierował płk. Maciej Urbański – szef delegatury UOP w Poznaniu, a czynności śledztwa przez wiele lat wykonywał kpt. Waldemar Grenda (pierwszy z prawej).

82

Rzekome działania przestępcze Piotra Bykowskiego i jego współ-pracowników miały mieć miejsce w okresie od grudnia 1993 roku do września 1999 roku. Na wniosek Urzędu Ochrony Państwa dwukrotnie zastosowano względem Piotra Bykowskiego tymczaso-we aresztowanie.

Piotr Bykowski w latach 1993-1995 pełnił funkcję doradcy Premiera Wal-demara Pawlaka. Na zdjęciu, Waldemar Pawlak podczas odwiedzin Pio-tra Bykowskiego w Ortopedyczno-Rehabilitacyjnym Szpitalu Klinicznym im. Wiktora Degi w Poznaniu. Na zdjęciu od lewej: Waldemar Pawlak, dr n. med. Witold Pstrąg-Bieleński – dyrektor szpitala, dr Grażyna Madej – ordynator Oddziału Instensywnej Opieki Medycznej oraz Piotr Bykowski. Poznań, grudzień 2000 roku.

Podczas próby pierwszego aresztu 16 maja 2000 roku, Piotr Bykowski wydostał się z obstawy policyjnej i uciekając przed funkcjonariuszami wyskoczył z II piętra budynku sądowego, doznając poważnej ogólno-ustrojowej kontuzji. Będąc w trakcie leczenia szpitalnego był ponow-nie aresztowany, jednakże Sąd Okręgowy w Poznaniu każdorazowo uchylał areszt udzielając Sądowi Rejonowemu upomnienia, w związku z dokonanym rażącym naruszeniem prawa.

Po pierwszej nieudanej próbie aresztowania Piotra Bykowskiego, w drugiej połowie maja 2000 roku, Urząd Ochrony Państwa dokonał przeszukania siedziby GINB, KNB i NBP oraz zabezpieczenia doku-mentów dotyczących Banku Staropolskiego S.A.

8382

Ten niespodziewany nalot służb specjalnych na siedzibę nadzoru ban-kowego wstrzymał także proces niszczenia przez pracowników NBP i GINB wybranych dokumentów.

W toku postępowania przed Sądem Rejonowym Poznań – Stare Mia-sto w Poznaniu stowarzyszenia reprezentujące osoby pokrzywdzone upadłością Banku Staropolskiego S.A. przedstawiły opinie wykonane na zlecenie Biura Analiz Sejmowych Sejmu RP i klubów parlamentar-nych, a także innych podmiotów.

Z dokumentów tych jednoznacznie wynikało, że Komisja Nadzoru Ban-kowego pod kierownictwem Hanny Gronkiewicz-Waltz, zawieszając w styczniu 2000 roku działalność Banku Staropolskiego S.A., działała z rażącym naruszeniem prawa. Wynika z nich ponadto, że Zygmunt Solorz, by zrealizować swój plan wrogiego przejęcia Invest-Banku S.A. o wartości ponad 320 mln zł i jego natychmiastowej sprzedaży, musiał korzystać z „pomocy” KNB.

W Bazylice św. Józefa w Poznaniu odbyła się msza św. dziękczynna za szybki powrót do zdrowia Piotra Bykowskiego. W spotkaniu modlitewnym uczestni-czyli obok licznego grona przyjaciół również oficerowie Urzędu Ochrony Pań-stwa, prokuratorzy, a także reprezentanci „Grupy Polsat". Na zdjęciu Piotr Bykowski wita się ze Stefanem Cieślą i Stanisławem Mackiewiczem – oso-bami odpowiedzialnymi z ramienia „Grupy Polsat" za wdrożenia wrogiego scenariusza przejęcia Invest-Banku S.A. Poznań, czerwiec 2001 roku.

84

Leszek Balcerowicz – Przewodniczący Komisji Nadzoru Bankowego, po uzy-skaniu informacji o zamiarze uruchomienia zabezpieczeń wekslowych „Gru-py Invest”, zwrócił się do Piotra Bykowskiego – prezesa rady Konsorcjum Poręczeniowo-Gwarancyjnego „Pro-Eksport” o przekazanie kopii weksli i de-klaracji wekslowych z wystawienia Invest-Banku S.A.

8584

Sąd Okręgowy w Poznaniu prawomocnym wyrokiem z dnia 4 li-stopada 2019 roku uniewinnił Piotra Bykowskiego oraz pozostałe oskarżone osoby w sprawie, oczyszczając ich w całości od stawianych zarzutów, a także obciążył Skarb Państwa kosztami postępowania, przyznając na rzecz Piotra Bykowskiego kwotę 5.040 zł.

Sąd uznał, że nie było podstaw do przypisania Piotrowi Bykowskie-mu i pozostałym oskarżonym działania na szkodę Banku Staropol-skiego S.A. i wyrządzenia szkody w jego majątku.

Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 4 listopada 2019 roku jest prawomocny, a prowadzący powstępowanie Prokurator Apela-cyjny w Poznaniu nie złożył kasacji.

Zainteresowanie Komisji Nadzoru Bankowego

przygotowaniami do uruchomienia

zabezpieczeń wekslowych, w tym

weksli z wystawienia Invest-Banku S.A.,

spowodowało sporządzenie i wydanie

Raportu w sprawie zobowiązań wekslowych

Invest-Banku S.A. zawierającego opis

zabezpieczeń w bankowo-finansowej

„Grupie Invest”. Najistotniejszym

elementem tego systemu były weksle Invest-

Banku S.A. oraz spółek Skarbu Państwa:

Polskiego Funduszu Gwarancyjnego S.A. i Międzynarodowej

Korporacji Gwarancyjnej sp. z o.o.

86

Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w Poznaniu w styczniu 2020 roku przyznał Piotrowi Bykowskiemu ze Skarbu Państwa kwotę 57 tys. zł tytułem zwrotu kosztów ustanowienia obrońcy z wyboru.

Obok podejmowanych prób całkowitego wyeliminowania Piotra Bykowskiego z życia społeczno-gospodarczego, Zygmunt Solorz w styczniu 2000 roku rozpoczął proces zagarniania mienia i sukce-sywnego doprowadzania do upadłości firm z „Grupy Invest”.

W ramach „Systemu AKP” w latach 1993-1999 zainwestowano w Invest--Bank S.A. łącznie 99.535.198,18 USD, a weksle stanowiły zabezpieczenie zwrotności zainwestowanych środków finansowych.

Działał według zasady – czego nie można spieniężyć, to należy zniszczyć. Pozostawienie jakiejkolwiek gospodarczej aktywności „Grupy Invest” stanowiło zagrożenie, że zostanie rozliczony z do-konanego bezprawia.

Od stycznia 2000 roku „Grupa Polsat” przejmowała i likwidowa-ła podmioty „Grupy Invest”. Sterując z premedytacją działalnością Invest-Banku S.A. zerwano wieloletnie umowy z Polskim Towarzy-stwem Samochodowym Konsorcjum Spółdzielczym – największą wówczas spółdzielczą organizacją w Polsce. Podmioty Zygmunta Solorza przejęły najcenniejsze składniki majątkowe PTS – w tym warte ponad 100 mln zł Zakłady Bio-Win.

Pozbawiona majątku Spółdzielnia została postawiona w stan upa-dłości, ze szkodą dla jego członków. Pokrzywdzonych zostało ponad 130 tys. osób posiadających wkłady i udziały PTS.

8786

Syndyk masy upadłościowej PTS wystąpił do Sądu Okręgowego w Poznaniu o unieważnienie umów zbycia majątku Spółdzielni za-wartych przez ludzi Zygmunta Solorza.

Wyrokiem z dnia 29 marca 2005 roku Sąd uznał, że „Grupa Pol-sat” bezprawnie zagarnęła majątek Spółdzielni i zobowiązał do jego zwrotu.

Opcja zwrotu była jednakże nie do przyjęcia dla „Grupy Polsat”, któ-ra odwołała się od tego wyroku do Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. Sąd Apelacyjny utrzymał jednak w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Od tego wyroku ludzie Solorza złożyli skargę kasacyjną do Sądu Naj-wyższego, który uznając odwołanie za bezzasadne ocenił działania „Grupy Polsat” jako jawne bezprawie.

Ostatecznie Zygmunt Solorz musiał zwrócić Zakłady Bio-Win. Ich wartość uległa jednak istotnemu zmniejszeniu zarówno wskutek upływu czasu, jak i braku efektywnej produkcji i zarządzania.

Zygmunt Solorz zainicjował również proces karny przeciwko osobom sprawującym funkcje członków zarządu Polskiego Towarzystwa Sa-mochodowego Konsorcjum Spółdzielczego w Bydgoszczy. Prokuratu-ra, działająca w interesie Zygmunta Solorza, postawiła w stan oskarże-nia wyłącznie współpracowników Piotra Bykowskiego. Zarzucono im przestępstwo działania na szkodę PTS-u.

Po latach procesu karnego i przesłuchaniu ponad 200 świadków, Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, w dniu 29 września 2009 roku wydał wyrok uniewinniający. Uznał, że oskarżane przez 9 lat osoby nie popełniły zarzucanych im przestępstw. Wyrok uprawomocnił się w pierwszej instancji, a prokurator nawet nie wniósł odwołania.

Zygmunt Solorz pomimo, że miał wpływ na działania operacyjno -śledcze oraz procesowe ABW, w latach 2006-2009 wynajął detektywa, który śledził Piotra Bykowskiego i inwigilował jego życie zawodo-we a także prywatne. W tym czasie, nieustaleni sprawcy włamywali się do lokali mieszkalnych zajmowanych przez Piotra Bykowskiego i współpracujących z nim prawników.

88

Dokonując podsumowania 20-letniej wojny bankowej, jaką Zygmunt Solorz prowadzi z Piotrem Bykowskim, ocenić można, że nikomu nie przyniosła ona zysków. Na pewno swoich celów finansowych nie osiągnął Zygmunt Solorz. Cały „interes” miał bowiem polegać na natychmiastowej sprzedaży Invest-Banku S.A. po przejęciu w nim pełnej kontroli, co okazało się niemożliwe.

Cena rynkowa tego przedsiębiorstwa oscylowała wówczas wokół 320-350 mln USD i to było stawką tej wojny. Upadłość Banku Sta-ropolskiego S.A. i współpraca w tym zakresie z Hanną Gronkiewicz--Waltz, była jedynie środkiem do celu.

Inspirowanie postępowań karnych przeciwko Piotrowi Bykowskie-mu i jego współpracownikom to etap głównego planu. Wskutek tego ludzie Zygmunta Solorza, którzy fałszowali sprawozdanie finansowe Banku Staropolskiego S.A., a także bezprawnie przenosili majątek „Grupy Invest” do „Grupy Polsat” uzyskiwali skuteczną ochronę. Od-powiedzialność zarówno karna, jak i cywilna przedstawicieli „Grupy Polsat”, z powodu wieloletnich postępowań przeciwko Piotrowi By-kowskiemu i jego współpracownikom, uległa przedawnieniu.

Zygmunt Solorz przegrał też postępowania cywilne dotyczące bez-prawnego zagarnięcia mienia PTS, tj. przejęcia przez spółki „Grupy Polsat” wartych 100 mln zł Zakładów Bio-Win. Wygrana w tej spra-wie, po sześciu latach postępowania sądowego, nie mogła jednakże anulować działań Zygmunta Solorza związanych z doprowadzeniem do ogłoszenia upadłości PTS.

Nie zostało zakończone ostatnie postępowanie, wszczęte w 2004 roku, którego celem jest ochrona Plus Banku S.A. przed zobowią-zaniami wekslowymi jakie ten Bank zaciągnął w związku z uczest-nictwem w „Systemie AKP”. Zygmunt Solorz zakwestionował auten-tyczność niektórych weksli Invest-Banku S.A.

Do postawienia zarzutów Piotrowi Bykowskiemu o sfałszowanie weksli przekonał Prokuratora Okręgowego w Warszawie. Uzyskał tą drogą ochronę przed wytoczeniem procesów w postępowaniu cywil-nym o zapłatę.

8988

Organom państwowym ponad 19 lat zajęło ustalenie, że Piotr Bykowski i jego współpracownicy nie ponoszą odpowiedzialności za zawieszenie działalności, a w konsekwencji ogłoszenie upadłości Banku Staropolskiego S.A. Postępo-wanie karne, wszczęte 13 stycznia 2000 roku zakończyło się 4 listopada 2019 roku prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu, uniewinniają-cym oskarżane osoby. W tym czasie przedawniła się karalność czynów zwią-zanych z zafałszowaniem bilansu Banku Staropolskiego S.A. w październiku, listopadzie i grudniu 1999 roku oraz bezprawnością Komisji Nadzoru Banko-wego w związku z zawieszeniem działalności tego Banku.

90

Plus Bank S.A. (dawny Invest-Bank S.A.), kierowany od lutego 2000 roku przez Zygmunta Solorza, nie odnotował sukcesów. Głównym kierunkiem działań nowego właściciela była wyprzedaż składników majątkowych Banku, szczególnie nieruchomości. Bank od czasu przejęcia w 2000 roku przez ostatnie 20 lat nie zwiększył sumy bilan-sowej, nie powiększył funduszy własnych i przynosi coroczne stra-ty. Tomasz Krzak, były prezes Zarządu Plus Banku S.A. i wieloletni współpracownik Zygmunta Solorza, aktualnie przebywa w areszcie śledczym w związku z udzielonymi kredytami.

Bank ten przypomina teraz stojący w porcie i rdzewiejący od 20 lat statek bez właściwego nadzoru i wizji właściciela.

90

WYKAZ ISTOTNYCH OPRACOWAŃ, OPINII I EKSPERTYZ DOTYCZĄCYCH

FUNKCJONOWANIA „GRUPY INVEST”

W LATACH 1991-2017

92

9392

1991

1. Styczeń 1991 roku – Założenia prawno-organizacyjne Powszechnego Banku Budowlanego S.A. w Poznaniu, w tym 1). Charakterystyka ban-ku; 2). Koncepcja obrotu kapitałem; 3). Plan finansowy banku na rok 1991; 4). Założenia systemu długoterminowego kredytowania budow-nictwa mieszkaniowego; 5). Statut Powszechnego Banku Budowlanego S.A.; 6). Wykaz proponowanych akcjonariuszy. Opracowanie przygo-towane przez Komitet Organizacyjny Powszechnego Banku Budowla-nego – pod kierownictwem Piotra Bykowskiego.

2. 15 maja 1991 roku – Analiza rynku bankowego i plan kampanii mar-ketingowej systemu oszczędnościowo-kredytowego PBB Invest-Bank S.A. na 1991 rok – sporządzona przez zespół pod kierownictwem Andrzeja Zaporowskiego i Krzysztofa Kolbergera.

3. 26 lipca 1991 roku – Ocena planu ekonomiczno-finansowego PBB Invest-Banku S.A. na lata 1991-1996 – sporządzona przez ekspertów z Banku SCS Alliance z Genewy.

4. 5 września 1991 roku – Opinia prawna w sprawie projektu statutu Pol-skiego Towarzystwa Samochodowego (PTS) – Konsorcjum Spółdziel-cze, wykonana przez dr Zdzisława Niedbałę.

5. 28 grudnia 1991 roku – Opinia w sprawie celowości przystąpienia PBB Banku Invest-Banku S.A. do konsorcjum z PTS i Finance-Car sp. z o.o. – sporządzona przez Bank SCS Alliance z Genewy.

1992

6. 5 marca 1992 roku – Analiza prawna dotycząca zakupu przez Polskie Towarzystwo Samochodowe akcji Banku Staropolskiego S.A. z siedzibą w Poznaniu – sporządzona przez Piotra Garszczyńskiego – radcę prawnego.

7. 23 marca 1992 roku – Opinia prawna dotycząca akcji PBB Invest-Banku S.A. – możliwości ich zbycia przez Polmar sp. z o.o. w Poznaniu – wykonana przez Tomasza Przybylskiego – radcę prawnego.

8. 24 kwietnia 1992 roku – Opinia w przedmiocie prawidłowości spra-wozdania finansowego Invest-Banku S.A. za rok 1991 – sporządzona przez Mieczysława Pieńkowskiego, Irenę Kostulak i Jerzego Birgfell-nera – biegłych rewidentów.

94

1993

9. 30 marca 1993 roku – Analiza finansowa funkcjonowania systemu sprzedaży kredytowej samochodów, sporządzona przez prof. dr hab. Józefa Garczarczyka – Zakład Badań Marketingowych.

10. 31 marca 1993 roku – Raport z badania sprawozdania finansowego PBB Invest-Banku S.A. w Poznaniu za 1992 rok wykonany przez: mgr Mieczysława Pieńkowskiego wpisanego na listę biegłych rewi-dentów pod nr 3122, Irenę Kostulak wpisaną na listę biegłych rewiden-tów pod nr 8687, mgr Jerzego Birgfellnera wpisanego na listę biegłych rewidentów pod nr 229.

11. marzec 1993 roku – Uzgodnienie polskich i międzynarodowych spra-wozdań finansowych PBB Invest-Banku S.A. w Poznaniu 30 grudnia 1992 roku – Raport z badania sprawozdania finansowego w okresie od 1.01.1992-31.12.1992 roku, wykonany przez ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o. w Warszawie.

12. 3 czerwca 1993 roku – Opinia prawna w sprawie regulaminu obrotu wekslowego Giełdy Poznańskiej S.A. – wykonana przez r. pr. Tomasza Przybylskiego.

13. 25 lipca 1993 roku – Analiza prawna aktywności bankowo-finanso-wej na Ukrainie – sporządzona przez ekspertów z Banku SCS Alliance z Genewy.

14. 12 sierpnia 1993 roku – Opinia prawna w sprawie zgodności z obowią-zującymi przepisami prawa i statutu Polskiego Funduszu Emerytalne-go „Kapitał Rodzinny” oraz zasad działalności tej Spółdzielni w świe-tle prawa spółdzielczego – opracowana przez prof. dr hab. Zdzisława Niedbałę.

15. 12 października 1993 roku – Opinia prawna w sprawie Polskiego Fun-duszu Emerytalnego „Kapitał Rodzinny”, wykonana przez prof. dr hab. Zdzisława Niedbałę.

1994

16. styczeń 1994 roku – „Opis systemu finansowego wraz z analizą eko-nomiczno-prawną”, sporządzony przez ekspertów Bankowego Konsor-cjum Inwestycyjnego Invest-Holding S.A.

9594

17. 24 marca 1994 roku – Opinia biegłych rewidentów z badania spra-wozdania finansowego PBB Invest-Banku S.A. w Poznaniu za 1993 rok wykonana przez: mgr Mieczysława Pieńkowskiego, Irenę Kostu-lak, mgr Jerzego Birgfellnera.

18. 25 kwietnia 1994 roku – Raport audytorów dla akcjonariuszy PBB Invest-Banku S.A. w Poznaniu z badania sprawozdania finansowego na dzień 31 grudnia 1993 roku, wykonany wg. Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR), przeprowadzony przez ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o.

19. 10 maja 1994 roku – Raport o stanie informatyki oraz koncepcje jej rozwoju w PBB Invest-Bank S.A. opracowany przez Romana Helaka – kierownika działu programowania, Michała Jerzykowskiego – zastępcę dyrektora departamentu informatyki, Ryszarda Orlewicza – dyrektora departamentu informatyki PBB Invest-Banku S.A.

20. 21 czerwca 1994 roku – Opinia prawna dotycząca reprezentowania przez Ministerstwo Współpracy Gospodarczej z Zagranicą Skarbu Państwa w spółkach handlowych, działających jako resortowe jednostki handlu zagranicznego, opracowana przez Tomasza Wasilewskiego – dyrektora departamentu MWGzZ.

21. Czerwiec 1994 roku – Giełda Poznańska „GP” S.A. – Raport dotyczący rynków towarowych – opracowany przez dr Michała Jerzaka i Tomasza Frydryka.

22. 15 października 1994 roku – Ekspertyza w zakresie wyceny warto-ści firmy Bank Staropolski S.A. w Poznaniu ul. Nowowiejskiego nr 6, w przeliczeniu na jedną akcję wg stanu organizacyjno-prawnego na dzień 30 czerwca 1994 roku – sporządzona przez Mieczysława Pień-kowskiego, Jerzego Birgfellnera i Marię Giec.

23. 18 października 1994 roku – Opinia prawna dotycząca postępowania z uchwałą Kolegium Najwyższej Izby Kontroli z dnia 30 września 1994 roku – opracowana przez Joannę Marię Karolczak z Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu.

24. październik 1994 roku – „Analiza ekonomiczno-finansowo-prawna sys-temu organizacji i finansowania sprzedaży ratalnej samochodów osobo-wych w Polsce”, opracowana przez prof. dr hab. Tomasza Rynarzewskiego, dr Jerzego Kuczyńskiego, mgr Dariusza Kapitana, Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

96

25. październik 1994 roku – Executive summary – Analiza ekonomiczno -finansowo-prawna systemu organizacji i finansowania sprzeda-ży ratalnej samochodów osobowych w Polsce – opracowana przez Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekono-micznej sp. z o.o. w Poznaniu (wersja polska i angielska).

26. 22 listopada 1994 roku – Opinia prawna dotycząca obniżenia kapitału akcyjnego Agencji Rozwoju Gospodarczego S.A. w związku z istotnym obniżeniem wartości aportu wniesionego do Spółki przy objęciu przez Skarb Państwa podwyższonego kapitału akcyjnego Spółki – sporządzo-na przez Kazimierza Borzyszkowskiego – radcę prawnego.

27. 1 grudnia 1994 roku – Opinia prawna dotycząca sposobu i wymagań obniżenia kapitału akcyjnego w trybie przewidzianym w art. 440 par. 1 k.h. (obniżenia w granicach rzeczywistej wartości dotychczasowego czystego majątku spółki) – opracowana przez Kazimierza Borzyszkow-skiego – radcę prawnego.

28. grudzień 1994 roku – Opinia o sprawozdaniach z realizacji polityki pienięż-nej w I. i II. kwartale 1994 roku i projekcie założeń polityki pieniężnej na 1995 rok, wykonana przez prof. dr hab. Władysława Jaworskiego – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie.

29. Grudzień 1994 roku – Raport dla klientów i dealerów Invest-Banku S.A. podpisany przez Ireneusza Pinczaka – prezesa zarządu.

1995

30. 10 stycznia 1995 roku – Raport dla Narodowego Banku Ukrainy pt.: „Opis systemu finansowego obrotu w międzynarodowym programie bankowym inwestycyjnego konsorcjum Invest Holding z udziałem KIB -Banku S.A. z siedzibą w Charkowie” – opracowany przez Władimira Kuczmiejewa – prezesa zarządu.

31. 25 stycznia 1995 roku – Opinia dotycząca Auto-Kredyt Polska sp. z o.o., wykonana przez Sołtysiński Kawecki & Szlęzak – Biuro Finansowe sp. z o.o.

32. 18 lutego 1995 roku – Opinia biegłych rewidentów dotycząca badania rocznego sprawozdania finansowego Invest-Banku S.A. za 1994 rok, opracowana przez Irenę Kostulak, Jerzego Birgfellnera.

9796

33. 31 marca 1995 roku – Opinia biegłych rewidentów dotycząca bada-nia rocznego sprawozdania finansowego za 1994 rok Banku Staro-polskiego S.A., opracowana przez Jerzego Birgfellnera, Mieczysława Pieńkowskiego.

34. marzec 1995 roku – Opinia w sprawie wybranych formalno-praw-nych i ekonomiczno-finansowych aspektów funkcjonowania nowe-go instrumentu finansowego (Samochodowy Certyfikat Finansowy), opracowana przez prof. dr hab. Tomasza Rynarzewskiego z Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

35. 7 kwietnia 1995 roku – Raport audytorów dla akcjonariuszy PBB Invest-Banku S.A. w Poznaniu z badania sprawozdań finansowych za 1994 rok wykonany przez ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o.

36. 5 września 1995 roku – Opinia prawna dotycząca projektu umowy o współpracy sporządzonej przez Fiat Auto Poland z siedzibą w Bielsku Białej, opracowana przez Jadwigę Przybecką – radcę prawnego.

37. 19 października 1995 roku – Opinia: „Auto-Kredyt Polska. System or-ganizacji i finansowania sprzedaży ratalnej samochodów osobowych w Polsce”, opracowana przez zespół z Katedry Nauk Ekonomicznych UAM w Poznaniu w składzie: prof. dr hab. Elżbieta Jantoń-Drozdowska (koordynator), prof. dr hab. Mieczysław Gulcz (konsultant), dr Marian Brzeziński.

38. 27 października 1995 roku – Analiza rynku samochodów osobowych w Polsce – wykonana przez Annę Robińską-Richter – Departament Ewidencji i Monitoringu Invest-Banku S.A.

39. październik 1995 roku – Opinia o opłacalności przedsięwzięcia Au-to-Kredyt Polska, opracowana przez zespół w składzie: prof. dr hab. Waldemar Frąckowiak, prof. dr hab. Mirosław Hamrol, W. Frąckowiak i Partnerzy Wielkopolska Grupa Konsultingowa sp. z o.o. w Poznaniu.

40. październik 1995 roku – Opinia: „Auto-Kredyt Polska. System orga-nizacji i finansowania sprzedaży ratalnej samochodów osobowych w Polsce”, opracowana przez Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fun-dacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

41. grudzień 1995 roku – Uwagi do wykonania opracowania pt.: „System organizacji i finansowania sprzedaży ratalnej samochodów osobowych w Polsce” – sporządzone przez dr Walentego Pocztę.

98

1996

42. 1996 roku – Opinia prawna w sprawie oceny zasadności argumentów podniesionych przez Inspektora Kontroli Skarbowej w wyniku kontroli przeprowadzonej w zakresie prawidłowości i rzetelności naliczania i deklarowania podatku dochodowego od osób prawnych za lata 1994 i 1995, sporządzona przez prof. dr hab. Witolda Modzelewskiego – Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i Wspólnicy.

43. 15 stycznia 1996 roku – Opracowanie – Invest-Bank S.A. na tle polskiego rynku bankowego – „Produkty bankowe w gospodarstwach domowych w 1995 roku”– sporządzone przez Departament Ewidencji i Monitoringu Invest-Banku S.A.

44. Styczeń 1996 roku – Raport dla klientów Invest-Banku S.A. za 1995 rok, – podpisany przez Piotra Bykowskiego – prezesa zarządu.

45. 14 marca 1996 roku – Opinia w sprawie dotychczasowej praktyki zasilania Systemu Auto-Kredyt Polska sp. z o.o. w formie dopłat do kapitału przez wspólnika zagranicznego (WMI), opracowana przez prof. zw. dr hab. Stanisława Sołtysińskiego i prof. zw. dr hab. Zbigniewa Radwańskiego, Kancelaria Prawnicza Sołtysiński Kawecki & Szlęzak.

46. 21 marca 1996 roku – Opinia w sprawie dopłaty do udziału w spółce z o.o. Auto-Kredyt Polska, dokonanej przez KIB-Bank S.A. w Charkowie, opracowana przez prof. dr hab. Zbigniewa Radwańskiego.

47. 29 marca 1996 roku – Opinia prawna dotycząca ewentualnej odpo-wiedzialności cywilnej członków zarządu za poręczenie przez Fundusz Bankowi PKO BP kredytu i gwarancji udzielonych Spółce Handlu Zagranicznego GALTEX – wykonana przez Jana Brolla – Kancelaria Prawnicza.

48. marzec 1996 roku – Wycena znaku firmowego PBB Invest-Banku S.A., wykonana przez zespół w składzie: mgr Dariusz Kapitan, mgr Sławo-mira Kubinka, dr Jerzy Kuczyński, prof. dr hab. Tomasz Rynarzewski, mgr Michał Skuba, Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Aka-demii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

49. 1 kwietnia 1996 roku – Opinia w sprawie sprawozdania finansowego Funduszu Poręczeń Inwestycyjno-Eksportowego (FPIE) za rok 1996, opracowana przez Danielę Gawart – biegłego rewidenta (nr leg. 8145).

9998

50. 19 kwietnia 1996 roku – Opinia biegłego rewidenta z badania spra-wozdania finansowego PBB Invest-Banku S.A. za okres od 1.01.1995-31.12.1995 roku, wykonana przez ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o., reprezentowany przez Wolfganga Stanclika – biegłego rewi-denta nr 8615/2301 oraz Jeremy W.E. White’a – prezesa.

51. 24 kwietnia 1996 roku – Raport audytorów z ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o. dla akcjonariuszy Powszechnego Banku Budowlanego Invest--Bank S.A. w Poznaniu, wykonany przez Petera F. Tibbittsa – partnera.

52. 30 kwietnia 1996 roku – „Program finansowego wspierania współpra-cy gospodarczej z zagranicą”, opracowany przez Ministerstwo Współ-pracy Gospodarczej z Zagranicą.

53. kwiecień 1996 roku – „System organizacji i finansowania sprzedaży ratalnej samochodów osobowych w Polsce, zmiany dokonane na po-trzeby projekcji planowej współpracy z AKB”, wykonany przez KPMG.

54. czerwiec 1996 roku – „Gospodarka i bankowość Ukrainy. Analiza ce-lowości inwestycji w banku ukraińsko-polskim”. Materiał wraz z bilan-sem KIB-Banku S.A. na dzień 1 stycznia 1996 roku, opracowany przez Ministerstwo Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.

55. 18 lipca 1996 roku – Opinia prawna sporządzona na zlecenie Polskiego Funduszu Gwarancyjnego S.A. w sprawie stanu faktycznego przedsta-wionego w dniu 18 lipca 1996 roku przez dyr. Mirosława Kwiatkow-skiego – wykonana przez Kancelarię Prawniczą Dziedzic Kielmas & Piecuch.

56. 23 lipca 1996 roku – Opinia dotycząca projektu Porozumienia wekslo-wego, związanego z realizacją programu inwestycyjnego pod na-zwą System Auto-Kredyt Polska na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i państw Europy Środkowo-Wschodniej w latach 1994-2006, opraco-wana przez prof. dr hab. Eryka Wojciechowskiego z Katedry Prawa Finansowego, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

57. lipiec 1996 roku – Wycena wartości znaku firmowego Banku Staropolskiego S.A. – określenie wartości całego Banku, opracowana przez prof. dr hab. Tomasza Rynarzewskiego, dr Jerzego Kuczyńskiego, mgr Dariusza Kapitana, mgr Sławomirę Kubinkę, mgr Grażynę Łukasik, Michała Skuba, Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

100

58. 26 sierpnia 1996 roku – Opinia prawna w sprawie oceny prawnej Umowy Konsorcjum Poręczeniowo-Gwarancyjnego „Pro-Eksport” z dnia 10 czerwca 1996 roku oraz Statutów powyższego Konsorcjum z dnia 4 lipca 1996 roku oraz z dnia 10 sierpnia 1996 roku, opracowana przez prof. zw. dr hab. Zdzisława Niedbałę.

59. 22 października 1996 roku – Opinia prawna dotycząca ochrony dóbr osobistych w postępowaniu sądowym wobec zarzutów skierowanych przeciwko systemowi ubezpieczeń eksportowych, opracowana przez adw. Czesława Jaworskiego.

60. październik 1996 roku – Wycena wartości Invest-Banku S.A. metodą rynkową, opracowana przez prof. dr hab. Tomasza Rynarzewskiego, Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

61. 6 listopada 1996 roku – Analiza ekonomiczno-finansowa zadania inwestycyjnego pt.: „Budowa fabryki spirytusu. Kontrakt GEA WIEGAND GmbH Nr PL\710261\314\95\0001”.

62. 6 listopada 1996 roku – Opinia prawna w przedmiocie zmiany stanu prawnego nieruchomości w Kamińsku, wykonana przez Danutę Urbaniak – radcę prawnego.

63. 25 listopada 1996 roku – Opinia prawna dotycząca mocy wiążącej i skutków retroaktywnych ugody z dnia 14 listopada 1996 roku pomiędzy Auto-Kredyt Polska a KIB-Bankiem S.A. w Charkowie, opracowana przez prof. zw. dr hab. Stanisława Sołtysińskiego, prof. zw. dr hab. Zbigniewa Radwańskiego, Kancelaria Prawnicza Sołtysiński Kawecki & Szlęzak.

64. 25 listopada 1996 roku – Opinia prawna dotycząca dopłat do kapitału zakładowego na mocy umowy Auto-Kredyt sp. z o.o., wykonana przez S. Sołtysiński, A. Kawecki, A. Szlęzak.

65. 17 grudnia 1996 roku – Opinia prawna w sprawie stosowania dyspozycji art. 43 ust. 3 ustawy o rachunkowości do odsetek naliczonych na podstawie umowy rachunku lokaty terminowej, w przypadku gdy po upływie terminu umownego posiadacz rachunku zawiera z bankiem nową umowę rachunku lokaty terminowej dotyczącą sumy pieniężnej postawionej do jego dyspozycji w wykonaniu dotychczasowej umowy – wykonana przez Zbigniewa Przybylczaka – radcę prawnego.

101100

66. grudzień 1996 roku – Ekspertyza dotycząca wybranych stosunków prawnych pomiędzy podmiotami funkcjonującymi w ramach syste-mu organizacji i finansowania ratalnej sprzedaży samochodów oso-bowych, w aspekcie bezpieczeństwa przepływu środków finansowych ze szczególnym uwzględnieniem pozycji Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu. Sporządzona przez prof. dr hab. Tomasz Rynarzewski, dr hab. Bożena Popowska, dr Leszek Zalewski – radca prawny, mgr Maria Więckowska, mgr Dariusz Kapitan, Przemysław Woźny, mgr Aleksandra Hanna Nowak.

1997

67. 3 stycznia 1997 roku – Opinia prawna w sprawie zasadności zarzutów sformułowanych pod adresem Konsorcjum Finansowego „Auto-Finance” w wyniku kontroli z dnia 30 maja 1996 roku, przeprowadzonej przez Bogumiłę Konieczną – Inspektora Kontroli Skarbowej.

68. 8 stycznia 1997 roku – Opinia dotycząca opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych „dopłat” uzyskanych w 1994 roku przez Konsorcjum Inwestycyjne „Auto-Finance” sp. z o.o., opracowana przez prof. dr hab. Eryka Wojciechowskiego.

69. 15 stycznia 1997 roku – Opinia na temat interpretacji art. 41 ust. 3 ustawy o rachunkowości z dnia 15 stycznia 1997 roku, dotycząca naliczania przez Bank Staropolski S.A. odsetek, opracowana przez Departament Prawny Narodowego Banku Polskiego, autorstwa radcy prawnego Ryszarda Tollika.

70. styczeń 1997 roku – Opinia prawna w sprawie oceny zasadności ar-gumentów podniesionych przez Inspektora Kontroli Skarbowej w wy-niku kontroli przeprowadzonej w zakresie prawidłowości i rzetelności naliczania i deklarowania podatku dochodowego od osób prawnych za lata 1994 i 1995. Opracowana przez prof. dr hab. Witold Modzelewski, Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i Wspólnicy.

71. 14 lutego 1997 roku – Opinia prawna dotycząca odpowiedzialno-ści karnej i konstytucyjnej Walnego Zgromadzenia, Zarządów, Rad Nadzorczych spółek: PFG S.A., MKE sp. z o.o., Chemia Polska sp. z o.o. w zakresie podejmowanych przez te władze decyzji w przed-miocie przystąpienia Skarbu Państwa do Banku Staropolskiego S.A. Opracowana przez Czesława Jaworskiego i Andrzeja Tomaszewskiego – adwokaci.

102

72. 25 luty 1997 roku – Program działania Kredytowo-Inwestycyjnego Banku KIB-Banku S.A. w Charkowie, z raportem za 1996 rok oraz planem działania na rok 1997 – opracowany przez Jerzego Kamińskiego i Janusza Zimocha.

73. 21 marca 1997 roku – Opinia biegłego rewidenta z badania sprawozda-nia finansowego Invest-Banku S.A. za 1996 rok, wykonana przez Wol-fganga Stanclika – biegłego rewidenta nr 8615/2301, podpisany przez Jeremy W. E. White’a – prezesa ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o.

74. 25 marca 1997 roku – Raport dla rady nadzorczej Invest-Banku S.A. – Invest-Club, powstanie, zasady i funkcjonowanie, sporządzony przez Julitę Wojciechowską.

75. 26 marca 1997 roku – Opinia „Przesłanki, metodologia i potrzeby kalkulacji ryzyka w rozwiniętym systemie bankowo-finansowym”, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego z Katedry Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

76. marzec 1997 roku – Wycena Invest-Bank S.A. wykonana przez: prof. dr hab. Mieczysława Gulcza i dr Mariana Brzezińskiego – Katedra Nauk Ekonomicznych UAM w Poznaniu.

77. marzec 1997 roku – Wycena wartości akcji Invest-Bank S.A., wyko-nana przez zespół ekspertów pod kierunkiem prof. dr hab. Tomasza Rynarzewskiego i mgr Dariusza Kapitana, Centrum Ekspertyz Gospo-darczych Fundacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

78. 21 kwietnia 1997 roku – Opinia prawna dla Auto-Kredyt Polska doty-cząca dopłat w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, opracowana przez prof. zw. dr hab. Grzegorza Domańskiego – Kancelaria Prawni-cza Szubielska i Wspólnicy.

79. 23 kwietnia 1997 roku – Opinia prawna dotycząca zabezpieczeń for-malno-prawnych i instytucjonalnych „Systemu organizacji i finanso-wania sprzedaży ratalnej samochodów osobowych w Polsce” w kontek-ście oceny ryzyk związanych z realizacją Systemu – sporządzona przez Tomasza Przybylskiego – radcę prawnego.

80. 24 kwietnia 1997 roku – Uwagi i wskazówki do opracowania Auto-Kredyt Polska autorstwa profesora dr hab. Macieja S. Wiatra z Katedry Bankowości Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

103102

81. 2 maja 1997 roku – Opinia o opracowaniu pt.: „Auto-Kredyt Polska”, wykonana przez prof. dr hab. Macieja S. Wiatra z Katedry Bankowości Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

82. 5 maja 1997 roku– Opinia „Przesłanki, metodologia i potrzeby kalku-lacji ryzyka w systemie Auto-Kredyt Polska”, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego – Katedra Nauk Ekono-micznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

83. 8 maja 1997 roku – Opinia dla Banku Staropolskiego S.A. dotyczą-ca systemu organizacji i sprzedaży ratalnej samochodów osobowych w Polsce Auto-Kredyt Polska, opracowana przez prof. zw. dr hab. Grze-gorza Domańskiego, mec. Dorotę Szubielską – Kancelaria Prawnicza Domański Szubielska i Wspólnicy.

84. 12 maja 1997 roku – Opinia „System Auto-Kredyt Polska. Ocena opła-calności ekonomicznej i wycena”, opracowana przez zespół pod kie-runkiem dr Mariana Brzezińskiego – Katedra Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

85. 12 maja 1997 roku – Opinia na temat oceny ryzyk związanych z Sys-temem Auto-Kredyt Polska, opracowana przez Departament Prawny Narodowego Banku Polskiego.

86. 21 maja 1997 roku – Opinia o zasadach monitorowania systemu Auto--Kredyt Polska, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego, Katedra Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Admi-nistracji UAM w Poznaniu.

87. 23 maja 1997 roku – Opinia dotycząca opracowania Auto-Kredyt Pol-ska, sporządzona przez Zygmunta Niewiadę.

88. 23 maja 1997 roku – Opinia prawna w sprawie systemu organizacji i finansowania sprzedaży samochodów osobowych w Polsce Auto -Kredyt Polska, opracowana przez prof. dr hab. Grzegorza Domańskie-go, mec. Dorotę Szubielską – Kancelarię Prawniczą Domański, Szubiel-ska i Wspólnicy.

89. 28 maja 1997 roku – Opinia prawna o działalności, której dotyczy opraco-wanie „Program działania Invest-Banku S.A. i Banku Staropolskiego S.A. w ramach Systemu Auto-Kredyt Polska”, opracowana przez dr Janusza Krzyżewskiego – Narodowy Bank Polski, Departament Prawny.

104

90. maj 1997 roku – Program działania Invest-Banku S.A. i Banku Staro-polskiego S.A. w ramach Systemu Auto-Kredyt Polska, opracowany przez zarządy Invest-Banku S.A. i Banku Staropolskiego S.A.

91. 2 czerwca 1997 roku – Pismo podsumowujące opinię prawną wykonaną w sprawie Systemu Auto-Kredyt Polska, opracowaną przez Kancelarię Prawniczą Domański, Szubielska i Wspólnicy.

92. 5 czerwca 1997 roku – Opinia ekonomiczno-prawna dotycząca funk-cjonowania Systemu organizacji i finansowania sprzedaży samocho-dów osobowych w Polsce Auto-Kredyt Polska, opracowana przez prof. dr hab. Tomasza Rynarzewskiego, mgr Dariusza Kapitana, Cen-trum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

93. 16 czerwca 1997 roku – Ekspertyza dla Banku Staropolskiego S.A., dotycząca lokat systemowych na dzień 31 grudnia 1996 roku w KIB -Banku S.A. z siedzibą w Charkowie, opracowana przez Biuro Rachun-kowe „Finansista” sp. z o.o.

94. 24 lipca 1997 roku – Opinia dotycząca projektu umowy Konsorcjum In-westycyjno-Kredytowego, opracowana przez prof. zw. dr hab. Grzegorza Domańskiego, Kancelarię Prawniczą Domański Szubielska i Wspólnicy.

95. 13 sierpnia 1997 roku – Ocena „Planu działalności w ramach Systemu Auto-Kredyt Polska, opracowana przez ERNST&YOUNG Audit sp. z o.o.

96. 21 sierpnia 1997 roku – Opinia w sprawie możliwości dodatkowe-go zabezpieczenia spłaty pożyczek udzielonych przez KIB-Bank S.A. poprzez poręczenie Auto Kredyt Polska sp. z o.o., opracowana przez prof. zw. dr hab. Grzegorza Domańskiego – Kancelaria Prawnicza Do-mański Szubielska i Wspólnicy.

97. 28 sierpnia 1997 roku – Opinia prawna w sprawie możliwości kon-solidacji Systemu Auto-Kredyt Polska przez utworzenie nowej spółki z o.o., której wspólnikami – założycielami będą Spółki – uczestnicy Konsorcjum. Sporządzona przez Kancelarię Prawniczą Domański, Szubielska i Wspólnicy.

98. 28 sierpnia 1997 roku – Ekspertyza – wycena reputacji (Good Will) Invest-Holding S.A. – Identyfikacja elementów wyceny, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego, Katedra Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

105104

99. 9 września 1997 roku – Opinia ekonomiczno-prawna dotycząca funkcjonowania systemu organizacji i finansowania sprzedaży samo-chodów osobowych w Polsce Auto-Kredyt Polska, opracowana przez Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicz-nej w Poznaniu sp. z o.o.

100. wrzesień 1997 roku – Plan rozwoju Invest-Banku S.A. na lata 1997 -2002 i projekcja wyników Banku na lata 2003-2007 – opracowany przez zarząd Invest-Banku S.A.

101. wrzesień 1997 roku – Plan działalności depozytowej Invest-Banku S.A. na lata 1997-2002 z uwzględnieniem zadań planowanych dla Oddziałów – opracowany przez zarząd Invest-Bank S.A.

102. wrzesień 1997 roku – Plan akcji kredytowej w Invest-Banku S.A. oraz podział zadań na jednostki Banku w latach 1997-2002 – opracowany przez zarząd Invest-Banku S.A.

103. 11 października 1997 roku – Raport „Ocena projektu inwestycyjnego – Budowa fabryki spirytusu – Struktura źródeł finansowania” – opraco-wany przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego, Katedra Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

104. 13 października 1997 roku – Raport II. „Budowa fabryki spirytusu – Mechanizm Przekładni Kapitałowej”, opracowany przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego, Katedra Nauk Ekonomicz-nych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

105. 31 października 1997 roku – Opinia prawna w sprawie „Nierucho-mości i wkładów niepieniężnych w świetle ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo Bankowe”.

106. październik 1997 roku – Opinia podatkowa w sprawie połączenia Banku Staropolskiego S.A. i Invest-Banku S.A., opracowana przez Jerzego Halskiego – Kancelaria „Nowy Świat” sp. z o.o.

107. 17 listopada 1997 roku – Opinia prawna przygotowana dla zarządu Invest-Banku S.A. w sprawie możliwości odliczenia od dochodów wydatków na budowę budynku mieszkalnego, wykonana przez Zbigniewa Jurgę – radcę prawnego.

108. Grudzień 1997 roku – Raport z badania due dilligence przeprowadzo-nego w Invest-Banku S.A. na dzień 31 września 1997 roku, wykonany przez zespół KPMG na zlecenie Daewoo Securities.

106

1998

109. 12 stycznia 1998 roku – Opinia biegłych rewidentów dla Likwidato-ra Konsorcjum Inwestycyjnego „Auto-Finance”, sporządzona przez Irenę Kostulak, Henryka Mrówczyńskiego i Jerzego Birgfellnera.

110. 31 marca 1998 roku – Opinia prawna w sprawie przejęcia i rozlicze-nia akcji KIB-Banku S.A., wykonana przez Jakuba Żyto – dyrektora departamentu Systemu Auto-Kredyt Polska – Bank Staropolski S.A.

111. 31 marca 1998 roku – Invest-Bank S.A. – Opinia i raport biegłego rewidenta za rok zakończony 31 grudnia 1997 roku wykonana przez ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o., w Warszawie, Wolfganga Stanclika – biegłego rewidenta Bente E. Pedersen-Łuczków – wiceprezesa.

112. marzec 1998 roku – Ekspertyza pt.: „Badanie możliwości dla realiza-cji projektu stworzenia sieci hipermarketów na Ukrainie – wykonana na zlecenie KIB-Banku S.A. przez Agencję Informacyjno-Analityczną „URSI”, z siedzibą w Charkowie.

113. kwiecień 1998 roku – Wycena wartości Biura Maklerskiego Banku Staropolskiego S.A., opracowana przez prof. dr hab. Tomasza Ryna-rzewskiego, Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Ekonomicznej sp. z o.o. w Poznaniu.

114. 26 czerwca 1998 roku – Opinia biegłego rewidenta w sprawie spra-wozdania finansowego Capital-Finance sp. z o.o. za rok 1997, sporzą-dzona przez Irenę Kostulak i Jerzego Birgfellnera – Biuro Audytorów i Konsultantów w Poznaniu.

115. 27 lipca 1998 roku – Ekspertyza wykonana dla zarządu Invest-Banku S.A., w sprawie dokapitalizowania KIB-Banku S.A. z siedzibą w Char-kowie, wykonana przez biegłych rewidentów z Biura Rachunkowego „Finansista” sp. z o.o.

116. 12 sierpnia 1998 roku – Opinia prawna dotycząca: 1). Umowy zlece-nia dokapitalizowania KIB-Banku S.A. w Charkowie z dnia 2 stycznia 1998 roku, 2). Porozumienia w sprawie wejścia w prawa inwestorów KIB-Banku S.A. na Ukrainie z dnia 29 lipca 1998 roku, 3). Eksper-tyzy sporządzonej w dniu 27 lipca 1998 roku, przez Biuro Rachun-kowe „Finansista” w przedmiocie dokapitalizowania KIB-Banku S.A. w Charkowie, wykonana na zlecenie zarządu Banku Staropolskiego

107106

S.A. i zarządu Invest-Bank S.A. z siedzibą w Poznaniu przez Piotra Szczepańskiego – adwokata ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o. – Do-radcy Prawni i Legal Advisors.

117. 19 sierpnia 1998 roku – Ocena efektywności ekonomicznej Systemu Auto-Kredyt Polska (Plan na lata 1998-2002 i prognoza na lata 2003 -2007), opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brze-zińskiego, Katedra Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Admini-stracji UAM w Poznaniu.

118. 20 sierpnia 1998 roku – Ocena Porozumienia w sprawie wejścia w prawa inwestorów Akcyjno-Komercyjnego Kredytowo-Inwesty-cyjnego Banku KIB-Bank S.A. w Charkowie – wykonana na zlecenie Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu – ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o. – Greg Fitchman – starszy menedżer.

119. 28 sierpnia 1998 roku – Opinia prawna dotycząca dokapitalizowa-nia Akcyjno-Komercyjnego Kredytowo-Inwestycyjnego Banku KIB--Bank S.A. w Charkowie, opracowana przez Marciniuk i Partnerzy Spółka Doradztwa Podatkowego w Warszawie.

120. sierpień 1998 roku – Opinia „Auto-Kredyt Polska – Ocena efektyw-ności ekonomicznej w latach 1998-2002”, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego, Katedra Nauk Ekono-micznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

121. 26 września 1998 roku – Opinia System Auto-Kredyt Polska (ocena wymaganego poziomu zysku EBIT) –Siła operacyjna Systemu Auto -Kredyt Polska, sporządzona przez zespół pod kierunkiem dr Ma-riana Brzezińskiego Katedra Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

122. 30 września 1998 roku – Program działania Centrum Edukacji Kadr Bankowych w Kamińsku, z uwzględnieniem zakresu inwestycyjnego i usługowego, sporządzona przez Bogdana Zastawnego.

123. 29 października 1998 roku – Opinia prawna w sprawie uwarunko-wań podatkowych systemu Auto-Kredyt Polska, opracowana przez Ryszarda Błaszyka – Kancelaria Podatkowa.

124. 11 grudnia 1998 roku – Opinia prawna dotycząca składania oświadczeń woli za spółkę, wykonana przez Zbigniewa Jurga – radcę prawnego.

108

1999

125. Styczeń 1999 roku – Sprawozdanie zarządu KIB-Banku S.A. za 1998 roku zawierające: 1). Ogólne dane o banku; 2). Kapitał akcyjny; 3). Polityka pieniężna i operacje pasywne; 4). Działalność kredyto-wa; 5). Operacje z papierami wartościowymi; 6). Operacje walutowe oraz działalność zewnętrzno-ekonomiczną; 7). Praca z klientami; 8). Wyniki finansowe; 9). Rozwój systemów informacyjnych. Podpi-sane przez zarząd: W. Kuczmiejew, S. Ponomarienko, J. Sizonienko.

126. 12 marca 1999 roku – Opinia na temat założeń funkcjonowania, pro-gnozy i wyceny „know-how” Systemu Invest-Kredyt, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego z Katedry Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

127. 25 marca 1999 roku – Opinia audytora z badania sprawozdania finan-sowego Invest-Bank S.A. za 1998 roku, wykonana przez: Wolfganga Stanclika – biegłego rewidenta nr 8615/2301, Krzysztofa Kielbratow-skiego – prezesa ERNST & YOUNG Audit sp. z o.o.

128. marzec 1999 roku – Aktualizacja wyceny wartości akcji Banku Sta-ropolskiego S.A. opracowana przez prof. dr hab. Tomasza Rynarzew-skiego z Centrum Ekspertyz Gospodarczych Fundacji Akademii Eko-nomicznej w Poznaniu.

129. 1 kwietnia 1999 roku – Opinia w sprawie problemów bilansowo -podatkowych sporządzona przez spółkę Doradztwa Podatkowego Irena Ożóg i Partnerzy.

130. 9 kwietnia 1999 roku – Opinia dotycząca prawidłowości rozstrzygnięć prawno-podatkowych w firmie Capital-Finance sp. z o.o. – uczestnika Systemu Auto-Kredyt Polska, opracowana przez prof. dr hab. Andrze-ja Gomułowicza.

131. 10 kwietnia 1999 roku – Opinia biegłego rewidenta z badania spra-wozdania finansowego za rok obrotowy 1998 Oguzbanku S.A. z sie-dzibą w Kiszyniowie, Republika Mołdawska – wykonana przez KPMG Accountants NV-IO Gelderloos.

132. 14 kwietnia 1999 roku – Opinia w sprawie przedłożonych problemów bilansowo-podatkowych, wykonana przez dr Irenę Ożóg – doradcę podatkowego – Spółka Doradztwa Podatkowego „Irena Ożóg i Part-nerzy” sp. z o.o., z siedzibą w Warszawie.

109108

133. 9 maja 1999 roku – Opinia dotycząca oceny efektywności, analizy ry-zyka i wyceny Systemu Invest-Kredyt Ukraina, wykonana przez ze-spół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego, Katedra Nauk Eko-nomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

134. 10 maja 1999 roku – Opinia z badania sprawozdania zarządu Spółki Akcyjnej „Wódki Gessler” na okoliczności podniesienia kwoty kapita-łu akcyjnego w postaci aportu rzeczowego.

135. 28 maja 1999 roku – Opinia (streszczenie) dotycząca oceny efektyw-ności, analizy ryzyka i wyceny Systemu Invest-Kredyt Ukraina, opra-cowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego – Ka-tedra Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

136. maj 1999 roku – Ekspertyza – „Współpraca gospodarcza Polska -Mołdawia”, opracowana przez Departament Stosunków Gospodar-czych z Zagranicą Ministerstwa Gospodarki.

137. 5 czerwca 1999 roku – Ekspertyza przygotowana dla zarządu Invest--Banku S.A., w sprawie celowości przejęcia kontroli kapitałowej w Oguzbanku S.A. z siedzibą w Kiszyniowie – Mołdawia, wykonana przez dr Mariana Brzezińskiego

138. 24 czerwca 1999 roku – Ekspertyza, dla zarządu Banku Staropolskie-go S.A., na temat przeniesienia lokat terminowych w KIB-Bank S.A. w Charkowie do Oguzbanku S.A., opracowana przez mgr Jerzego Brigfellnera.

139. 27 lipca 1999 roku – Ocena i wycena systemu Invest-Kredyt Ukra-ina, opracowana przez dr Mariana Brzezińskiego i mgr Mieczysława Dolatę.

140. lipiec 1999 roku – Opracowanie „System sprzedaży ratalnej Invest--Kredyt Ukraina” (wersja finalna), sporządzone przez Esprit Con-sulting.

141. 1 sierpnia 1999 roku – Wycena wartości niematerialnych i praw-nych Systemu Invest-Kredyt Ukraina, sporządzona przez mgr inż. Mieczysława Dolatę – biegłego rewidenta Nr 668/28136 oraz biegłego Sądu Okręgowego w Poznaniu A0151/86/97; dr Mariana Brzezińskiego z Katedry Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu; mgr Iwonę Niziołek – Rego Consulting w Poznaniu.

111110

142. 15 sierpnia 1999 roku – Analiza prawna akcjonariuszy KIB-Banku S.A. z punktu widzenia możliwości wpływu inwestora polskiego na KIB-Bank jako przedmiot prawa własności, wykonana przez Natalię Savina – firma audytorska Garant.

143. 25 sierpnia 1999 roku – Opinia na temat założeń programu kształto-wania percepcji Banku Staropolskiego S.A., opracowana przez Grupę Doradztwa Strategicznego sp. z o.o.

144. sierpień 1999 roku – Projekt umowy licencyjnej pomiędzy: Auto -Kredyt S.A. a Invest-Kredyt sp. z o.o., opracowany przez prof. zw. dr hab. Stanisława Sołtysińskiego, prof. zw. dr hab. Zbigniewa Radwań-skiego – Kancelaria Prawnicza Sołtysiński Kawecki & Szlęzak.

145. sierpień 1999 roku – Ocena efektywności ekonomicznej systemu Invest-Kredyt Ukraina (ekspertyzy dotyczące tytułów inwestycyjnych Systemu Auto-Kredyt Polska), wykonana przez Esprit Consulting.

146. sierpień 1999 roku – „System sprzedaży ratalnej Invest-Kredyt Moł-dawia” (ekspertyzy dotyczące tytułów inwestycyjnych Systemu Auto--Kredyt Polska); sporządzone przez Esprit Consulting.

147. 1 września 1999 roku – Raport wykonany na zlecenie zarządu Invest-Banku S.A. dotyczący zakupu akcji KIB-Banku S.A. przez firmę INFOCOM sp. z o.o., sporządzony przez Aleksandra Iwacha – kancelaria prawna, Kijów.

148. 2 września 1999 roku – Opinia dotycząca możliwości przeniesienia prawa własności nieruchomości należącej do AK KIB-Banku S.A. w Charkowie, na rzecz Auto-Kredyt Holging S.A. w Luksemburgu, wykonana przez Aleksandra Iwacha – kancelaria prawna, Kijów.

149. 4 września 1999 roku – oświadczenie notarialne złożone na ręce pana Zygmunta Solorza w związku z dokapitalizowaniem Banku Staropol-skiego S.A. i utworzeniem na jego bazie banku holdingowego pod nazwą Invest-Bank Holding S.A., w tym: 1). Nakłady na rozwój „Sys-temu AKP” w latach 1991-1999 i ich zwrotność w latach 2000-2010, 2). Uchwała rady nadzorczej PTS KS w Bydgoszczy z dnia 23 sierpnia 1999 roku, 3). Budowa struktury kapitałowej Invest-Bank Holding S.A. – I etap, 4). Budowa struktury kapitałowej Invest-Bank Holding S.A. – II etap, 5). Wyniki finansowe bankowej grupy netto.

111110

150. 12 września 1999 roku – Ekspertyza dla zarządu Banku Staropolskie-go S.A. dotycząca dopuszczalności przejęcia zabezpieczeń gwarantu-jących zwrotność lokat terminowych oraz oceny udokumentowania tej operacji, wymaganego przepisami rachunkowości bankowej, jak również skutków finansowych i podatkowych dla Banku Staropol-skiego S.A., związanych z przebiegiem tej zaszłości.

151. 20 września 1999 roku – Opinia w sprawie celowości i merytorycznej zasadności sięgnięcia przez Bank do zabezpieczeń asekurujących jego podstawowe aktywa, wykonana przez prof. dr hab. Alfreda Janca, kie-rownika Katedry Bankowości Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

152. 21 września 1999 roku – Stanowisko Grupy Doradztwa Strategiczne-go, w sprawie rekomendowania Amerykańskiego Funduszu Inwesty-cyjnego Templeton, reprezentowanego w Polsce przez TDA Capital Partners – jako inwestora dla Invest-Banku S.A. i Banku Staropolskie-go S.A. – opracowane przez Marka Nowakowskiego.

153. 29 września 1999 roku – Opinia prawna dla Banku Staropolskiego S.A. w sprawie zasad rozliczeń w Systemie Auto-Kredyt Polska, opra-cowana przez prof. zw. dr hab. Grzegorza Domańskiego – Kancelaria Prawnicza Domański Szubielska i Wspólnicy.

154. 30 września 1999 roku – Wycena księgowa majątku firmy Fundusz Kapitałowy Polska-Ukraina sp. z o.o. sporządzona dla zarządu Banku Staropolskiego S.A., opracowana przez Centrum Biegłych Rewiden-tów sp. z o.o.

155. wrzesień 1999 roku – Projekt umowy licencyjnej pomiędzy Bankiem Staropolskim S.A. i Invest-Bankiem S.A. oraz umowy sublicencji po-między: Invest-Bankiem S.A. i Invest-Kredyt Ukraina sp. z o.o., opra-cowany przez prof. zw. dr hab. Stanisława Sołtysińskiego i prof. zw. dr hab. Zbigniewa Radwańskiego, Kancelarię Prawniczą Sołtysiński Kawecki & Szlęzak.

156. wrzesień 1999 roku – Opinia dotycząca wyceny wartości niematerialnych i prawnych „know-how” Systemu Invest-Kredyt Ukraina, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego z Katedry Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

157. 4 października 1999 roku – Opinia w sprawie skutków podatkowych przedłożonych projektów umów, opracowana przez Spółkę Doradz-twa Podatkowego Irena Ożóg i Partnerzy sp. z o.o.

113112

158. 5 października 1999 roku – Opinia w sprawie sporządzenia sprawoz-dania finansowego w przypadku łączenia spółdzielni, wykonana przez Lucjana Ciaciucha – biegłego rewidenta nr. ewid. 500/4802, Uni-Rach sp. z o.o. z siedzibą w Bydgoszczy.

159. 28 grudnia 1999 roku – Uwagi do propozycji przeprowadzenia trans-akcji opracowanej przez TDA Capital Partners w związku z zamiarem dokapitalizowania Invest-Banku S.A. i połączenia z Bankiem Staro-polskim S.A., sporządzone przez Stanisława Mackiewicza – wicepre-zesa zarządu Banku Staropolskiego S.A., Piotra Masiukiewicza – wi-ceprezesa zarządu Banku Staropolskiego S.A.

160. 30 grudnia 1999 roku – Informacja końcowa do rozliczenia „Sytemu AKP”, na podstawie której zespół pod przewodnictwem Stanisława Mackiewicza – wiceprezesa zarządu Banku Staropolskiego S.A. przed-stawił rozliczenie na kwotę 603.447,31 tysięcy PLN – zaangażowaną przez Bank Staropolski S.A. w „System AKP”.

2000

161. 13 stycznia 2000 roku – Draft opinii biegłego rewidenta wraz z ra-portem z badania sprawozdania finansowego za okres zakończony 31 października 1999 roku opracowana przez Deloitte & Touche Au-dit Services sp. z o.o.

162. styczeń 2000 roku – Biznesplan Wielkopolskich Zakładów Farmaceu-tycznych Bio-Win S.A. Program uruchomienia fabryki, opracowany przy pomocy Esprit Consulting.

163. styczeń 2000 roku – Wycena wartości Banku Staropolskiego S.A., spo-rządzona przez BDO Polska sp. z o.o.

164. 9 lutego 2000 roku – „Sprawozdanie finansowe za okres zakończony 31 października 1999 roku wraz z opinią biegłego rewidenta i rapor-tem z badania”, dotycząca Banku Staropolskiego S.A. – sporządzone przez Deloitte & Touche Audit Services sp. z o.o.

165. 2 marca 2000 roku – Opinia: ocena ekonomiczna Systemu Auto -Kredyt Polska w latach 2000-2010, opracowana przez zespół pod kie-runkiem dr Mariana Brzezińskiego z Katedry Nauk Ekonomicznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

113112

166. 10 kwietnia 2000 roku – Opinia na temat oceny ekonomicznej Syste-mu Auto-Kredyt Polska w latach 1997-2010, opracowana przez zespół pod kierunkiem dr Mariana Brzezińskiego z Katedry Nauk Ekono-micznych Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu.

167. 24 maja 2000 roku – Raport z badania sprawozdania finansowego Banku Staropolskiego S.A. za rok 1999 oraz za okres od 1 stycznia 2000 do 11 lutego 2000 roku, opracowany przez BDO Polska sp. z o.o.

168. lipiec 2000 roku – „Wycena wartości – Bank Staropolski S.A.”, opraco-wana przez Wojciecha Grzybowskiego – BDO Polska sp. z o.o.

2001

169. 26 marca 2001 roku – Opinia prawna w przedmiocie charakteru wkła-dów samochodowych wznoszonych przez członków Polskiego Towa-rzystwa Samochodowego PTS zgodnie ze Statutem i Regulaminem wznoszenia członkowskich wkładów gwarancyjnych i pośrednictwa kredytowego Polskiego Towarzystwa Samochodowego PTS – wyko-nana przez Danutę Urbaniak – radcę prawnego.

170. 4 sierpnia 2001 roku – Opinia nt. przyjętych przez Bank Staropol-ski S.A. zabezpieczeń funkcjonujących w latach 1994-2006 w ramach Systemu Auto-Kredyt Polska, opracowana przez prof. dr hab. Alfreda Janca na zlecenie Konsorcjum Poręczeniowo-Gwarancyjnego Pro--Eksport z dnia 12 czerwca 2001 roku.

171. 9 czerwca 2001 roku – Opinia prawna dotycząca ważności zobo-wiązań wekslowych zaciągniętych przez Pana Piotra Bykowskiego w okresie pełnienia funkcji prokurenta Powszechnego Banku Bu-dowlanego Invest-Bank S.A. w Poznaniu, wykonana przez Czarnecki & Bagińska – Adwokaci i Radcowie Prawni.

172. 5 września 2001 roku – Opinia na temat autentyczności oraz czasu sporządzenia podpisów na trzech wekslach niezupełnych Powszech-nego Banku Budowlanego Invest-Bank, sporządzona przez profesora dr hab. Mirosława Owoca, Kierownika Katedry Kryminalistyki Uni-wersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

173. 24 września 2001 roku – Opinia prawna wykonana na zlecenie Pol-skiego Towarzystwa Samochodowego Konsorcjum Spółdzielcze (PTS) dotycząca charakteru prawnego członkowskich wkładów gwa-rancyjnych, sporządzona przez prof. dr hab. Andrzeja Gomułowicza.

115114

174. 16 grudnia 2001 roku – Raport dla Ministra Skarbu Państwa Rzecz-pospolitej Polskiej, w sprawie zmian kapitałowo-właścicielskich w Invest-Banku S.A. w Poznaniu, sporządzona przez dr Andrzeja Wrębiaka – prezesa zarządu – Warszawska Grupa Konsultingowa sp. z o.o.

175. 21 grudnia 2001 roku – Opinia prawna w sprawie zasadności za-wiadomienia Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej o popełnieniu przestępstwa z art. 231, art. 234, art. 235, art. 236 kodeksu karnego przez Prokuratora Andrzeja Laskowskiego – wykonana przez prof. zw. dr hab. Aleksandra Rataj-czaka, Katedra Prawa Karnego, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

2002

176. 30 stycznia 2002 roku – Opinia prawna zawierająca ocenę prawidło-wości stosowania procedury postępowania karnego, w sprawie prze-ciwko Piotrowi Bykowskiemu, wykonana przez prof. zw. dr hab. Ta-deusza Nowaka z Katedry Postępowania Karnego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

177. 4 lutego 2002 roku – Opinia prawna w sprawie zarzutów podniesionych przez Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy zawartych w protokole z badania dokumentów i ewidencji z dnia 3 marca 1999 roku wobec Polskiego Towarzystwa Samochodowego Konsorcjum Spółdzielcze (PTS) dotyczących naruszenia przepisów ustawy z dnia 16 września 1982 roku – Prawo spółdzielcze oraz postanowień statutu obowiązującego w jednostce kontrolowanej. Sporządzona przez prof. zw. dr hab. Zdzisława Niedbałę – wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

178. 26 czerwca 2002 roku – Opinia prawna odpowiadająca na pytanie „Czy Pan Piotr B. działając wyłącznie jako prokurent Banku w okresie od 22 grudnia 1993 roku do 23 lutego 1994 roku był uprawniony do samodzielnego (jednoosobowego) reprezentowania Banku i wykonania wszystkich czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa bankowego oraz do podpisywania w jego imieniu oświadczeń woli – wykonana przez prof. dr hab. Stanisława Sołtysińskiego z Kancelarii Sołtysiński, Kawecki & Szlęzak.

115114

179. 18 lipca 2002 roku – Opinia prawna dotycząca obowiązku ewidencjo-nowania w księgach Invest-Banku S.A. faktu przystąpienia tego banku do Konsorcjum Invest-Capital i wydania w związku z tym weksli, wy-konana przez Bogdana Fijałkowskiego – radcę prawnego.

180. 7 sierpnia 2002 roku – Opinia prawna w sprawie naruszeń praw oso-bistych Piotra Bykowskiego przez organa państwa, sporządzona przez prof. dr hab. Andrzeja Redelbach, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Prawa.

181. 9 września 2002 roku – Opinia prawna w sprawie zaewidencjonowa-nia w księgach Invest-Banku S.A. przystąpienia Banku do Konsor-cjum Emisyjno-Kapitałowego „Invest-Capital” i wydania w związku z tym weksli in blanco wraz z deklaracją wekslową, wykonana przez Czarnecki & Bagińska – Adwokaci i Radcowie Prawni.

182. 24 września 2002 roku – Opinia biegłego rewidenta w temacie „Czy fakt przystąpienia PBB Invest-Bank S.A. w dniu 28 stycznia 1994 roku do Konsorcjum Emisyjno-Kapitałowego „Invest-Capital” i wysta-wienia w dniu 31 stycznia 1994 roku weksli własnych in blanco wraz z deklaracją wekslową oraz przekazanie tych weksli koordynatorowi Konsorcjum, tj. World Motor Investments Holding S.A. w Luxem-burgu nakładał obowiązek ewidencji tych zdarzeń w księgach Banku w świetle obowiązujących przepisów ustawy o rachunkowości, ze szczególnym uwzględnieniem treści deklaracji wekslowych?”, wyko-nana przez Kancelarię Biegłych Rewidentów „Maria”, Mieczysław Se-rafiński – Biegły Rewident, Nr. ewid. 7573/198.

183. 18 października 2002 roku – Podsumowanie opinii prawno-finan-sowych związanych z uruchomieniem zabezpieczeń wekslowych inwestycji „System Auto-Kredyt Polska”, wykonany przez r. pr. Bogdana Fijałkowskiego – Kancelaria Radcy Prawnego, adw. Lidię Bagińską z Kancelarii Czarnecki & Bagińska Warszawa oraz bie-głych rewidentów Finans-Servis – Zespół Doradców Finansowo -Księgowych sp. z o.o. Zdzisława Paryzińskiego (nr. ewid. 2993/6992) oraz Andrzeja Furmanowskiego (nr ewid. 8669/4315) z Eureka Auditing sp. z o.o.

184. 21 października 2002 roku – Opinia dotycząca potrzeb odnotowa-nia weksli in blanco Invest-Banku S.A. w księgach rachunkowych, opracowana przez dr hab. Krzysztofa G. Szymańskiego, biegłego rewidenta.

116

185. 21 października 2002 roku – Opinia odpowiadająca na pytanie „czy fakt przystąpienia Invest-Banku S.A. do Konsorcjum Emisyjno -Kapitałowego Invest-Capital (Konsorcjum) i wydania w związ-ku z tym weksli in blanco wraz z deklaracją wekslową wymagał odnotowania w jego księgach rachunkowych”, opracowana przez dr hab. Krzysztofa G. Szymańskiego – biegłego rewidenta.

2003

186. luty 2003 roku – Ekspertyza dla Komisji Nadzoru Bankowego w związku z uruchomieniem zabezpieczeń Konsorcjum Poręczeniowo -Gwarancyjnego „Pro-Eksport” z siedzibą w Warszawie, sporządzona przez dr Przemysława Bartkiewicza – docenta Akademii Ekonomicz-nej w Poznaniu, Katedra Bankowości.

187. 24 listopada 2003 roku – Biała Księga – Zawiadomienie o popełnie-niu przestępstwa przez Zarząd Banku Staropolskiego S.A. rekomen-dowany przez Telewizję Polsat S.A. – Zygmunta Solorza, podpisane przez dr inż. Włodzimierza Glenia – Prezesa Zarządu Stowarzysze-nia Poszkodowanych przez Bank Staropolski S.A. i Invest-Bank S.A. w Krakowie Wandę Szarewicz – prezesa zarządu Stowarzyszenia Poszkodowanych przez Bank Staropolski S.A. i Invest-Bank S.A. w Warszawie, Andrzeja Mościbrodzkiego – przewodniczącego Sto-warzyszenia osób, które czują się poszkodowane przez Bank Sta-ropolski S.A. oraz Invest-Bank S.A. w Gdańsku, Jacka Pisarskiego – dyrektora generalnego Zespołu Stowarzyszeń Poszkodowanych przez Zygmunta Solorza, prof. zw. dr hab. Andrzeja Szwarca – prze-wodniczącego Zespołu Stowarzyszeń Poszkodowanych przez Zyg-munta Solorza, Konstantego Kudaszewicza – prezesa Stowarzysze-nia Poszkodowanych przez Bank Staropolski S.A. i Invest-Bank S.A. w Bydgoszczy, Kazimierza Wolnikowskiego, prezesa zarządu Stowa-rzyszenia Poszkodowanych Deponentów Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu, mgr. inż. Romana Sklepowicza – prezesa zarządu Stowa-rzyszenia Pokrzywdzonych Przez System Bankowy w Poznaniu oraz Stowarzyszenie Członków Polskiego Towarzystwa Samochodowego KS w Bydgoszczy.

117116

2004

188. 20 stycznia 2004 roku – Opinia dotycząca księgowego ujęcia przez Za-rząd Banku Staropolskiego S.A. zawartych umów o przewłaszczenie akcji, udziałów oraz praw majątkowych w zakresie „know-how” w IV kwartale 1999 roku, opracowana przez doc. dr. Zdzisława Kołaczyka.

189. 9 sierpnia 2004 roku – Opinia prawna dotycząca projektu porozumie-nia o utworzenie konsorcjum, wykonana przez Kancelarię Adwokac-ką – adwokata Ryszarda Kucińskiego.

190. 8 listopada 2004 roku – Ekspertyza prawna w sprawie charakteru prawnego Konsorcjum Poręczeniowo-Gwarancyjnego „Pro-Eksport”, wykonana przez prof. dr. hab. Andrzeja Kocha.

2005

191. Styczeń 2005 roku – Raport dla Komisji Nadzoru Bankowego w spra-wie zobowiązań wekslowych Invest-Banku S.A. wykonany przez Bog-dana Fijałkowskiego – radcę prawnego Kancelarii Prawnej Bogdan Fijałkowski oraz adwokata Lecha Sławskiego z Kancelarii Adwokac-kiej w Poznaniu.

192. 4 lipca 2005 roku – Opinia prawna odpowiadająca na pytanie: „Czy wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – przy podwyż-szeniu kapitału zakładowego – może objąć udziały za aport w po-staci weksla własnego wystawionego przez osobę trzecią a następnie w drodze indosu nabytego przez wspólnika?”, sporządzona przez prof. dr hab. Andrzeja Kocha.

193. 5 września 2005 roku – Opinia prawna w sprawie skuteczności i zgodności z prawem rozporządzenia wekslami wystawionymi przez Międzynarodową Korporację Gwarancyjną, wykonana przez Kancelarię Prawniczą Piontek, Ślązak, Wiśniewski i Wspólnicy Spółka Komandytowa.

2007

194. 24 kwietnia 2007 roku – Opinie szczegółowe i zasadnicze z eksper-tyzy prawnej zatytułowanej: „Opinia do Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu RP” w sprawie oceny dopuszczalności zawieszenia działalności banku w oparciu o niezrewidowany przez audytora bilans

118

tego banku, wykonanej przez dr Konrada Kohutka pod kierunkiem prof. UJ dr hab. Fryderyka Zolla w ramach Polsko-Niemieckiego Centrum Prawa Bankowego Uniwersytetu Jagiellońskiego, na zlece-nie Sejmu RP.

195. 24 kwietnia 2007 roku – Recenzja do monografii dr K. Kohutka pt. „Zawieszenie działalności banku”, sporządzona przez prof. UJ dr hab. Fryderyka Zolla.

196. 24 kwietnia 2007 roku – Opinia wykonana przez dr hab. Konrada Kohutka – wykładowcę Uniwersytetu Jagiellońskiego, współpracow-nika Polsko-Niemieckiego Centrum Prawa Bankowego przy Uniwer-sytecie Jagiellońskim.

197. 21 czerwca 2007 roku – Recenzja do monografii dr K. Kohutka pt. „Zawieszenie działalności banku”, sporządzona przez dr. Andre Heli-na – Senior Partner Prezes Zarządu BDO Numerica sp. z o.o.

198. 6 lipca 2007 roku – Recenzja do monografii dr K. Kohutka pt. „Zawie-szenie działalności banku”, sporządzona przez prof. dr hab. Włodzi-mierza Szpringera – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie.

199. 22 sierpnia 2007 roku – Opinia prawna dotycząca przesłanek wyma-ganych do wykazania rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 §1 punktu 2 k.p.a., wykonana przez r. pr. Rafała Kałkusińskiego z Kancelarii Prawnej Siwek, Gaczyński, Kałkusiński SP.P.

200. 23 listopada 2007 roku – Recenzja do monografii dr K. Kohutka pt. „Zawieszenie działalności banku”, sporządzona przez dr Małgorzatę Frysztak – Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

201. 29 listopada 2007 roku – Recenzja do monografii dr K. Kohutka pt. „Zawieszenie działalności banku”, sporządzona przez prof. dr hab. Piotra Kruszyńskiego – dyrektora Instytutu Prawa Karnego Uniwer-sytetu Warszawskiego.

202. 9 grudnia 2007 roku – Opinia prawna w przedmiocie celowości stwierdzenia nieważności uchwał Komisji Nadzoru Bankowego oraz procedury zawarcia przez upadłego układu z wierzycielami Banku Staropolskiego S.A., sporządzona przez dr Włodzimierza Głodow-skiego – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Prawa i Administracji, Katedra Postępowania Cywilnego.

119118

2008

203. 3 stycznia 2008 roku – Opinia w sprawie uznania bilansu banku za prawidłowy jeżeli nie ujęto w aktywach tego bilansu przewłaszczo-nego majątku, opracowana przez Bożenę Lisiecką-Zając – biegłego rewidenta.

204. 4 września 2008 roku – Wniosek skierowany do Prezesa Rady Mini-strów o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Banko-wego z dnia 12 stycznia 2000 roku w sprawie zawieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu, przygotowany i złożony przez Stowarzyszenie Pokrzywdzonych przez System Bankowy z siedzibą w Poznaniu i Stowarzyszenie osób, które czują się poszkodowane przez Bank Staropolski S.A. oraz Invest-Bank S.A. z siedzibą w Gdańsku.

205. 13 października 2008 roku – Opinia wykonana przez dr Tomasza Jędrzejewskiego – pracownika naukowego Katedry Prawa Admini-stracyjnego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, dotyczą-ca zasadności wniosku do Prezesa Rady Ministrów o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 12 stycz-nia 2000 roku w sprawie zawieszenia działalności Banku Staropol-skiego S.A. w Poznaniu.

206. 18 lipca 2008 roku – Opinia prawna w przedmiocie oceny dopusz-czalności wydania w postępowaniu przygotowawczym postanowienia o odebraniu statusu pokrzywdzonego – wykonana przez prof. dr hab. Piotra Kruszyńskiego – kierownika Katedry Postępowania Karnego, Dyrektora Instytutu Prawa Karnego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

207. 21 listopada 2008 roku – Wniosek skierowany do Prezesa Rady Mi-nistrów o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej z dnia 12 stycznia 2000 roku, wydanej w formie uchwały Komisji Nadzo-ru Bankowego Nr 01/KNB/2000, w sprawie zawieszenia działalno-ści Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu, przygotowany i złożony przez Stowarzyszenie Poszkodowanych Deponentów Banku Staropol-skiego S.A. w Poznaniu oraz Leszka Mariana Tomczaka, reprezento-wanych przez radcę prawnego dr hab. Krystiana Ziemskiego.

208. 21 listopada 2008 roku – Opinia wykonana przez prof. dr hab. Karola Kiczkę – wykładowcę Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalistę w za-kresie prawa administracyjnego oraz postępowania administracyjnego.

120

2009

209. 12 lutego 2009 roku – Opinia prawna z dziedziny prawa administra-cyjnego w przedmiocie uchwały Nr 01/KNB/2000 Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 12 stycznia 2000 roku w sprawie zawieszenia dzia-łalności Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu, opracowana przez prof. dr hab. Karola Kiczkę.

210. 12 lutego 2009 roku – Opinia dotycząca zasadności wniosku do Prezesa Rady Ministrów (złożonego w dniu 4 września 2008 roku) o stwierdzenie nieważności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 12 stycznia 2000 roku w sprawie zawieszenia działalności Ban-ku Staropolskiego S.A., wykonana przez dr Tomasza Jędrzejewskiego na zlecenie Kancelarii Sejmu RP.

211. 19 marca 2009 roku – Opinia prawna dotycząca oceny zasadności twierdzeń zawartych we wnioskach Stowarzyszeń do Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 września 2008 roku i 21 listopada 2008 roku, opra-cowana przez dr Konrada Kohutka.

212. 17 kwietnia 2009 roku – Opinia prawna dotycząca zasadności twier-dzeń zawartych we Wniosku do Prezesa Rady Ministrów (złożonego w dniu 21 listopada 2008 roku) o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 12 stycznia 2000 roku, wydanej w formie uchwały nr 01/KNB/2000 w sprawie za-wieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu, opra-cowana przez dr Tomasza Jędrzejewskiego z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

213. 11 maja 2009 roku – Opinia dotycząca oceny zasadności twierdzeń zawartych we wnioskach Stowarzyszeń do Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 września 2008 roku i 21 listopada 2008 roku – sporządzona przez dr Konrada Kohutka na zlecenie Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość.

214. 20 listopada 2009 roku – Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa skierowane do Pawła Wojtunika – szefa Centralnego Biura Antyko-rupcyjnego, sporządzone przez Społeczny Komitet Pomocy Poszko-dowanym Upadłością Banku Staropolskiego S.A., reprezentowany przez prof. dr hab. Andrzeja Szwarca.

121120

2010

215. 12 sierpnia 2010 roku – Opinia dotycząca oceny czy Komisja Nadzoru Bankowego dysponowała wystarczającym materiałem dowodowym do wydania decyzji z dnia 12 stycznia 2000 roku podjętej w formie uchwały nr 01/KNB/2000 w sprawie zawieszenia działalności Banku Staropolskiego S.A. w Poznaniu, opracowana przez dr. Piotra Rączkę – Katedra Prawa Administracyjnego UMK w Toruniu. Zleceniodaw-ca: Stowarzyszenie Pokrzywdzonych przez System Bankowy i Prawny w Poznaniu.

216. 8 października 2010 roku – Opinia wykonana przez dr hab. Konrada Kohutka – wykładowcę Uniwersytetu Jagiellońskiego, współpracow-nika Polsko-Niemieckiego Centrum Prawa Bankowego przy Uniwer-sytecie Jagiellońskim,

217. 18 listopada 2010 roku – Opinia wykonana przez prof. dr hab. An-drzeja Szwarca, pracownika naukowego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i dr hab. Małgorzatę Frysztak – pracow-nika naukowego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

218. 9 grudnia 2010 roku – Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez funkcjonariuszy publicznych z UOP/ABW w tym przez Waldemara Grędę, Hannę Mikołajczak oraz Patrycję Wolnie-wicz, w związku z prowadzonym śledztwem w sprawie Banku Staro-polskiego S.A. – sporządzone przez adw. Adama Antkowiaka – peł-nomocnika Stowarzyszenia Pokrzywdzonych przez System Bankowy i Prawny z siedzibą w Poznaniu.

219. 23 grudnia 2010 roku – Ekspertyza wykonana przez Barbarę Misterską-Dragan – biegłą rewident nr ew. 2581/117, wykładowcę rachunkowości na Uniwersytecie Łódzkim, Uniwersytecie Warszaw-skim i w Szkole Głównej Handlowej, partnera w międzynarodowej firmie doradczej Deloitte & Touche oraz wiceprezesa zarządu Deloitte & Touche Audit Service sp. z o.o. w latach 2000-2001, członka Komi-tetu Standardów Rachunkowości i podsekretarza stanu w Minister-stwie Skarbu Państwa w latach 2001-2003, odpowiedzialnego za nad-zór nad sektorem bankowym, rynkiem kapitałowym i finansowym.

122

2011

220. 10 lutego 2011 roku – Raport dla Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość w sprawie skutków gospodarczych wywołanych bez-prawną decyzją KNB zawieszającą działalność Banku Staropolskiego S.A., wykonany przez zespół pod kierownictwem prof. dr hab. An-drzeja Szwarca – przewodniczącego Zespołu Stowarzyszeń Poszkodo-wanych przez Zygmunta Solorza.

2016

221. 3 marca 2016 roku – Opinia dotycząca zgodności z prawem przy-właszczenia majątku w IV kwartale 1999 roku przez zarząd Banku Staropolskiego S.A., rekomendowany przez „Grupę Polsat”– sporzą-dzona przez adwokat Monikę Barełę.

2017

222. 31 lipca 2017 roku – „Opinia prawna w przedmiocie dokonania oce-ny legalności uchwały Komisji Nadzoru Bankowego Nr 01/KNB/2000 z dnia 12 stycznia 2000 roku w sprawie zawieszenia działalności Ban-ku Staropolskiego S.A. w Poznaniu” – Ekspertyza wykonana przez prof. UAM dr hab. Krystiana Ziemskiego i r. pr. Joannę Kostrzewską z Kancelarii Dr Krystian Ziemski & Partners Kancelaria Prawna spół-ka komandytowa w Poznaniu.