RELACJA

NEWSLETTER 2/2014 (3)

CHCESZ WIEDZIEĆ WIĘCEJ? ODWIEDZAJ NAS – JESTEŚMY DLA CIEBIE TU:

facebook.com/PolskaAkcjaHumanitarnapah.org.pl

Biuletyn został wydrukowany na papierze ekologicznym. Opracowanie graficzne: Małgorzata Jurko

ALEKSANDRA GODZIEJEWSKA Koordynator Misji PAH w Izraelu/Palestynie.

Ukończyła kulturoznawstwo i socjologię na UW. Obecnie zdalnie studiuje Budowanie Pokoju na Uniwersytecie w Coventry (Wielka Brytania). Początek jej kariery związany był z kwestiami dotyczącymi uchodźców i migran-tów – pracowała dla Amnesty International w Brukseli, odbyła staże w biurach IOM w Bangkoku i UNESCO w Paryżu. Pierwsze doświadczenia w terenie zdobyła w Syrii i na granicy Tajlandii z Birmą. W PAH pracuje od 2011 roku. Zakładała stałą misję PAH w So-malii. Od 2013 pracuje w Palestynie.

STREFA GAZY

Jest koniec października, coraz bliżej jesien-nych deszczy i niskich temperatur. W zniszczo-nej wojną Gazie życie staje się coraz trud-niejsze. Szacuje się, że ponad 108 000 osób będzie na dłużej pozbawionych schronienia w wyniku zniszczeń. 18 000 mieszkań zostało zmiecionych z powierzchni ziemi lub uległo znacznym zniszczeniom. 44 300 domów zostało uszkodzonych. Ślady po rakietach widoczne są w przestrzelonych ścianach i sufi-tach, przez które teraz do wciąż zamieszka-nych budynków dostają się deszcz i silny wiatr.Zrujnowane domy to dziś najbardziej rzucają-cy się w oczy element pejzażu Gazy. Niektó-re dzielnice, takie jak Shejaiya, przypominają cmentarzyska budynków, mimo że jeszcze kilka miesięcy temu stanowiły oazy rodzinne-go życia. Na zgliszczach siedzą ci, którzy zdążyli się ewakuować. Na dywanikach, kilku plastikowych krzesłach przygotowują na prze-nośnym palniku kawę, kontemplując to, co wła-

śnie miało miejsce i pytając co dalej?, wciąż mając nadzieję, że czas przyniesie wytchnie-nie, a los odmieni swój bieg. Ich obecność ma także zabezpieczyć i poświadczyć utra-cone mienie. W zniszczonych domach stracili wszelkie dokumenty certyfikujące prawo do własności danej nieruchomości. Wiele rodzin wywiesiło na zgliszczach płachty informujące o tym, do kogo dane miejsce należy.Trzeba również wspomnieć o tym, czego gołym okiem nie widać. Podczas izraelskiej ofensywy trwającej od 7 lipca do 28 sierpnia zginęło 2 133 Palestyńczyków, w tym 500 dzieci. Ponad 11 100 Palestyńczyków zosta-ło rannych, w tym 3 374 dzieci, 2 088 kobiet i 410 osób starszych. Szacunki pokazują, że ponad tysiąc dzieci będzie na trwale nazna-czonych kalectwem, a 1 500 zostało siero-tami. To nie puste dane, a ludzie próbujący stawić czoła codzienności w objętej izraelską blokadą Strefie Gazy.

W Gazie, borykającej się od lat z brakiem pitnej wody, wojna spowodowała kolejne zniszczenia w sieci wodociągowo-kanaliza-cyjnej, a prywatne zbiorniki umieszczane na dachach domów zostały przestrzelone poci-skami. Wiele dzielnic i wiosek utraciło dostęp do wody i korzysta obecnie z ustawionych przez organizacje humanitarne komunalnych zbiorników – jak w dzielnicy Shejaiya, gdzie PAH dostarczyła 50 zbiorników o pojemności 1000 l, do których dowożona jest woda pitna. Wojna spowodowała znaczy wzrost cen żywności. Ucierpiały pola i uprawy. Coraz trudniej przechowywać świeżą żywność - dostawy prądu w Strefie Gazy ograniczono do zaledwie 6 godzin na dobę. Wieczorem w sklepach nie widać, co stoi na półkach. Sprzedawcy przechowują świeże produkty w ciężarówkach-chłodniach, które podłą-czają do generatorów zasilanych benzyną. To bardzo podnosi koszt żywności. Ale brak prądu wpływa także na inne sfery życia: moż-liwość pracy i komunikacji, uczenia się, goto-wania i ogrzewania, produkcji przemysłowej, pompowania wody, oczyszczania ścieków, przeprowadzania operacji w szpitalach.Życie w Strefie Gazy dalekie jest od tego, co nam wydaje sie normalne. Ostatnia wojna pogłębiła traumatyczne doświadczenia cywi-lów. ONZ szacuje, że około 373 000 dzieci wymaga specjalistycznego wsparcia psycho-logicznego. Dodatkowo Strefa zasłana jest niewybuchami, a obraz dzieci bawiących się resztkami rakiet nie jest niczym wyjątkowym. Wiele z nich straciło także swoje szkoły (w su- mie 26 szkół zostało kompletnie zniszczonych, a 122 doznało zniszczeń). Nowy rok szkolny rozpoczął się w zatłoczonych klasach, jednak wiele dzieci nie wróciło już do szkoły - zginęły podczas wojny.

Aleksandra Godziejewska

Kryzys, który miał miejsce latem 2014 roku, znacznie pogorszył już i tak dramatyczną sytuację palestyńskich cywilów. Jak wygląda życie w Strefie Gazy kilka miesięcy po lipcowej eskalacji konfliktu?

@PAH_org

Akcja dostarczania

zbiorników z wodą, 2014.

Fot.

Ale

ksan

dra

God

ziej

ewsk

a /

PAH

Fot.

Mac

iej M

oskw

a /

TEST

IGO

Doc

umen

tary

PAH_SOS_newsletter_grudzien_2014_02.indd 1-2 04/12/2014 18:03

8 listopada minął rok od tajfunu Haiyan, jednego z najsilniejszych cyklonów w historii. Działaliśmy na wyspie Bantayan przez 9 miesięcy, kończąc prace we wrześniu 2014 roku. Odbudowaliśmy szkołę średnią i domy 946 rodzin, przeszkoliliśmy 100 stolarzy. Ścia-ny domów pokryte są ręcznie wykonanymi splotami bambusa, który zapewnia chłód w dzień i cyrkulację powietrza w nocy. Stanowi to zabezpieczenie przed wilgo-cią. Użyliśmy materiałów, które są dostępne i mogą być wytwarzane na lokalnym rynku (drewno palmy kokosowej, amakan, nipa). Rozwija to lokalną ekonomię, której rów-nowaga została zachwiana po uderzeniu tajfunu. Mieszkańcy Bantayan mogą sami kontynuować odbudowę swoich miejscowo-ści, korzystając z technologii wypracowa-nych przez nas, naszych partnerów z YPDR i ekspertów z miejscowej uczelni.

FILIPINY SUDAN POŁUDNIOWY SYRIA

Konflikt w Syrii trwa już ponad 3 lata. Sytuacja ludności cywilnej wciąż jest dramatyczna i trudno spodziewać się, aby miała się w najbliższym czasie poprawić.

Dostęp do wody i sanitariatów jest priorytetem. Odbudowujemy zniszczone stacje pompujące i dystrybuujemy wodę w cysternach – w ten sposób pomogliśmy już 300 000 osób. Te-raz chcemy skupić się na odbudowie kolejnych 5 stacji oraz remoncie toalet w 42 szkołach. Kosze z żywnością otrzymały od nas już 24 000 osób, a kolejne 21 000 ma dostęp do chleba w bardzo niskiej cenie, dzięki re-alizowanym przez nas na bieżąco dostawom mąki do piekarni.Prowadzimy promocję higieny wśród najmłod-szych i ich rodziców – pozwoli im to uniknąć wielu groźnych chorób! Wybudujemy też spa-larnię śmieci – ich degradacja jest obecnie w Syrii dużym problemem.

W październiku zakończyła się trwająca pół roku pora deszczowa. Niestety, natychmiast zaostrzył się trwający od grudnia 2013 roku konflikt między Nuerami a członkami plemienia Dinka.

W ostatnim czasie nieśliśmy pomoc w re-jonie miasta Bentiu – obszarze przemysło-wym i roponośnym. Budowaliśmy latryny dla uchodźców wewnętrznych w bazach ONZ stanowiących obecnie miejsca ochrony ludności cywilnej (tzw. Protection of Civilians Sites). Zdążyliśmy zakończyć prace przed intensy f ikacją przemocy. Budujemy również latryny w szkołach, a okolicach Bor dostarczamy (jako jedni z nielicznych) kanistry z wodą oraz środki czystości. Na kolejnym etapie działań pla-nujemy zbudować 10 kolejnych studni, aby zapewnić mieszkańcom Bor stały dostęp do bezpiecznych źródeł wody.

Fot.

PAH

Fot.

YPD

R

Fot.

PAH

Fot.

PAH

Drogi Klubowiczu, Droga Klubowiczko,

Dziękujemy za kolejny wspólny rok, za Wasze wsparcie i zaangażowanie. Tylko dzięki Wam możemy pomagać ofiarom kryzysów humanitarnych i docierać ze skutecznym wsparciem do najbardziej potrzebujących – mamy nadzieję, że to poczucie przynosi Wam dużo satysfakcji!

Rok 2014 upłynął nam na Filipinach, gdzie pomagaliśmy ofiarom tajfunu Haiyan, na zniszczonych powodzią Bałkanach i Ukrainie, gdzie ludność cywilna boryka się ze skutkami konfliktu wewnętrznego. Kontynuowaliśmy też nasze działania na stałych misjach Polskiej Akcji Humanitarnej w Syrii, Sudanie Południowym, Somalii i Palestynie. W listopadzie zaczęliśmy zbiórkę funduszy na rzecz ofiar działań Państwa Islamskiego na obszarze Kurdystanu.

Kolejny rok niewątpliwie przyniesie nowe wyzwania – będziemy szczęśliwi, jeśli podejmiemy je razem, aby wspólnie skutecznie pomagać na całym świecie. Bądźcie z nami!

Z najlepszymi życzeniami na Nowy Rok,

Janina Ochojska i zespół Polskiej Akcji Humanitarnej

Fot.

Mar

cin

Klu

czek

ILU

STRI

S dl

a w

ww

.skl

ep-p

ah.p

l

Zakupiliśmy i rozdystrybuowaliśmy żywność dla 1700 uchodźców wewnętrznych (głównie kobiet i dzieci), którzy schronili się w miejsco-wości Zołotoye oraz dla 160 osób w Berdian-sku i Dnieprodzierżyńsku. Przekazaliśmy sprzęt AGD służący do przy-gotowywania posiłków ośrodkom w Szczu-rowe, Bierdiańsku oraz w Kramatorsku. W ośrodkach tych przebywa łącznie 360 uchodźców wewnętrznych. Dostarczyliśmy też ciepłą odzież, koce i śpiwory dla 1200 osób. Dodatkowo, sfinansowaliśmy uszycie 100 kompletów bielizny pościelowej dla Szpi-tala Psychiatrycznego w Słowiańsku, gdzie przebywają obecnie 584 pacjentki. Zakupi-liśmy środki czystości i higieny osobistej dla 850 potrzebujących oraz miesięczny zapas

Podczas dwóch pobytów na wschodzie Ukrainy dotarliśmy z pomocą do tysięcy osób przemieszczonych wewnątrz kraju. Pracowaliśmy w obwodach donieckim i ługańskim.

UKRAINA

pampersów dla 140 dzieci w domu Dziecka Antoszka w Kramatorsku.Zaopatrzyliśmy w leki, środki opatrunkowe i podstawowe artykuły chirurgiczne szpital w miejscowości Debalcewo, do którego tra-fiają ranni z obu obwodów. Obecnie leczy się tam ok. 350 osób. Kupiliśmy też aparat do EKG punktowi medycznemu w Szczurowie, który udziela pomocy ok. 500 osobom. Kupi-liśmy leki dla 20 mieszkańców miejscowości Gorłowka, gdzie wciąż toczą się walki. Nadal zbieramy pieniądze na pomoc Ukra-inie – będziemy informować Was o postę-pach naszych działań.

Zobacz materiał na temat remontowanych przez nas szkół w Serbii i Bośni i Hercegowinie oraz subskrybuj nasz kanał

PAH_org

SŁOWO WSTĘPU GDZIE DZIAŁAMY Dystrybucja pomocy dla

poszkodowanych w konflikcie na

Ukrainie, 2014.

Dystrybucja bonów na rzecz pokrycia

kosztów remontu po powodzi, 2014.

BAŁKANY

Między innymi dzięki wpłatom od osób indywidualnych mogliśmy rozdać 74 ro-dzinom z Doboj bony o wartości 1000 EUR, a 6 kolejnych rodzin otrzymało talo-ny warte 500 EUR. Zostały one przezna-czone na częściowe pokrycie kosztów remontu i umeblowania ich domów. Dla znacznej części tych osób jest to jedyne wsparcie przed nadchodzącą zimą.W ostatnich tygodniach zakończyli -śmy przeprowadzanie remontów szkół w Bośni i Hercegowinie (Šekovići) oraz w Serbii (Obrenovac). Setki uczniów mo-gły wrócić do klas i kontynuować naukę. Wielu z nich straciło w powodzi również domy i dobytek - tym ważniejsze więc było, aby umożliwić im powrót do nor-malnego trybu życia.

Kontynuujemy działania pomocowe dla osób doświadczonych przez majową powódź na Bałkanach, która była największą katastrofą naturalną w regionie od ponad 100 lat.

Szczęśliwego Nowego Roku!

Fot.

PAH

Fot.

PAH

PAH_SOS_newsletter_grudzien_2014_02.indd 4 04/12/2014 18:04

RELACJA

NEWSLETTER 2/2014 (3)

CHCESZ WIEDZIEĆ WIĘCEJ? ODWIEDZAJ NAS – JESTEŚMY DLA CIEBIE TU:

facebook.com/PolskaAkcjaHumanitarnapah.org.pl

Biuletyn został wydrukowany na papierze ekologicznym. Opracowanie graficzne: Małgorzata Jurko

ALEKSANDRA GODZIEJEWSKA Koordynator Misji PAH w Izraelu/Palestynie.

Ukończyła kulturoznawstwo i socjologię na UW. Obecnie zdalnie studiuje Budowanie Pokoju na Uniwersytecie w Coventry (Wielka Brytania). Początek jej kariery związany był z kwestiami dotyczącymi uchodźców i migran-tów – pracowała dla Amnesty International w Brukseli, odbyła staże w biurach IOM w Bangkoku i UNESCO w Paryżu. Pierwsze doświadczenia w terenie zdobyła w Syrii i na granicy Tajlandii z Birmą. W PAH pracuje od 2011 roku. Zakładała stałą misję PAH w So-malii. Od 2013 pracuje w Palestynie.

STREFA GAZY

Jest koniec października, coraz bliżej jesien-nych deszczy i niskich temperatur. W zniszczo-nej wojną Gazie życie staje się coraz trud-niejsze. Szacuje się, że ponad 108 000 osób będzie na dłużej pozbawionych schronienia w wyniku zniszczeń. 18 000 mieszkań zostało zmiecionych z powierzchni ziemi lub uległo znacznym zniszczeniom. 44 300 domów zostało uszkodzonych. Ślady po rakietach widoczne są w przestrzelonych ścianach i sufi-tach, przez które teraz do wciąż zamieszka-nych budynków dostają się deszcz i silny wiatr.Zrujnowane domy to dziś najbardziej rzucają-cy się w oczy element pejzażu Gazy. Niektó-re dzielnice, takie jak Shejaiya, przypominają cmentarzyska budynków, mimo że jeszcze kilka miesięcy temu stanowiły oazy rodzinne-go życia. Na zgliszczach siedzą ci, którzy zdążyli się ewakuować. Na dywanikach, kilku plastikowych krzesłach przygotowują na prze-nośnym palniku kawę, kontemplując to, co wła-

śnie miało miejsce i pytając co dalej?, wciąż mając nadzieję, że czas przyniesie wytchnie-nie, a los odmieni swój bieg. Ich obecność ma także zabezpieczyć i poświadczyć utra-cone mienie. W zniszczonych domach stracili wszelkie dokumenty certyfikujące prawo do własności danej nieruchomości. Wiele rodzin wywiesiło na zgliszczach płachty informujące o tym, do kogo dane miejsce należy.Trzeba również wspomnieć o tym, czego gołym okiem nie widać. Podczas izraelskiej ofensywy trwającej od 7 lipca do 28 sierpnia zginęło 2 133 Palestyńczyków, w tym 500 dzieci. Ponad 11 100 Palestyńczyków zosta-ło rannych, w tym 3 374 dzieci, 2 088 kobiet i 410 osób starszych. Szacunki pokazują, że ponad tysiąc dzieci będzie na trwale nazna-czonych kalectwem, a 1 500 zostało siero-tami. To nie puste dane, a ludzie próbujący stawić czoła codzienności w objętej izraelską blokadą Strefie Gazy.

W Gazie, borykającej się od lat z brakiem pitnej wody, wojna spowodowała kolejne zniszczenia w sieci wodociągowo-kanaliza-cyjnej, a prywatne zbiorniki umieszczane na dachach domów zostały przestrzelone poci-skami. Wiele dzielnic i wiosek utraciło dostęp do wody i korzysta obecnie z ustawionych przez organizacje humanitarne komunalnych zbiorników – jak w dzielnicy Shejaiya, gdzie PAH dostarczyła 50 zbiorników o pojemności 1000 l, do których dowożona jest woda pitna. Wojna spowodowała znaczy wzrost cen żywności. Ucierpiały pola i uprawy. Coraz trudniej przechowywać świeżą żywność - dostawy prądu w Strefie Gazy ograniczono do zaledwie 6 godzin na dobę. Wieczorem w sklepach nie widać, co stoi na półkach. Sprzedawcy przechowują świeże produkty w ciężarówkach-chłodniach, które podłą-czają do generatorów zasilanych benzyną. To bardzo podnosi koszt żywności. Ale brak prądu wpływa także na inne sfery życia: moż-liwość pracy i komunikacji, uczenia się, goto-wania i ogrzewania, produkcji przemysłowej, pompowania wody, oczyszczania ścieków, przeprowadzania operacji w szpitalach.Życie w Strefie Gazy dalekie jest od tego, co nam wydaje sie normalne. Ostatnia wojna pogłębiła traumatyczne doświadczenia cywi-lów. ONZ szacuje, że około 373 000 dzieci wymaga specjalistycznego wsparcia psycho-logicznego. Dodatkowo Strefa zasłana jest niewybuchami, a obraz dzieci bawiących się resztkami rakiet nie jest niczym wyjątkowym. Wiele z nich straciło także swoje szkoły (w su- mie 26 szkół zostało kompletnie zniszczonych, a 122 doznało zniszczeń). Nowy rok szkolny rozpoczął się w zatłoczonych klasach, jednak wiele dzieci nie wróciło już do szkoły - zginęły podczas wojny.

Aleksandra Godziejewska

Kryzys, który miał miejsce latem 2014 roku, znacznie pogorszył już i tak dramatyczną sytuację palestyńskich cywilów. Jak wygląda życie w Strefie Gazy kilka miesięcy po lipcowej eskalacji konfliktu?

@PAH_org

Akcja dostarczania

zbiorników z wodą, 2014.

Fot.

Ale

ksan

dra

God

ziej

ewsk

a /

PAH

Fot.

Mac

iej M

oskw

a /

TEST

IGO

Doc

umen

tary

PAH_SOS_newsletter_grudzien_2014_02.indd 1-2 04/12/2014 18:03