ISSN 1505–0998

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 1

KOLEJARZ

mAŁOPOLSKIBIULETYN REGIONALNEJ SEKCJI KOLEJARZY

NSZZ

czerwiec 2019 r. Nr 291

Owoce zebrania delegatów 2 Szkolenie kadr związkowych 4 „Solidarność” wnioskuje zmiany 5 Pracownicy PKP Energetyka mogą być spokojni? 6 PKP Cargo Connect ma układ zakładowy 6 Cargo bez huty? 6

Sponsorem numeru jestOrganizacja Zakładowa

NSZZ

Przewozów Pasażerskich z siedzibą w Krakowie

ul. B. Prażmowskiego 6 A; 31-514 Kraków W składzie:Przewodniczący: Ireneusz Dynowski.V-ce przewodniczący: Tadeusz Kluska, Stanisław Kusibab.Skarbnik: Bernadetta Kaszowska. Członkowie: Piotr Szot, Tadeusz Jędryka, Mieczysław Jur-

czak, Iwona Sitarz. 6 września 2019 r. ZaPraSZamy!

XXII Ogólnopolska Pielgrzymka Kolejarzy do Sanktuarium matki Bożej w Tuchowie

w czasie Wielkiego Odpustu6 lipca (sobota) 2019 r.

1100 msza Święta dla kolejarzy z procesją eucharystyczną

 Zawierzając naszą pracę zawodową i los naszych rodzin Pocieszycielce strapionych zapraszamy wszystkich pracowników kolei, emerytów i ren-cistów wraz z rodzinami i pocztami sztandarowymi.

350 zł w Spółce Przewozy regionalne Zgodnie z ustaleniami zawartymi w 2018 roku w protokole kończącym spór zbiorowy w Spółce Przewozy Regionalne doszło do spotkania Zarządu Spółki ze stroną związkową, na którym każda ze stron przedstawiła swoje propozycje podwyżek wynagrodzenia. Po trudnych negocjacjach doszło do podpisania porozumienia, w którym zawarto poniższe ustalenia:1. Od 1 sierpnia 2019 roku zostanie podwyższone wynagro-

dzenie zasadnicze średnio o 350 zł na pracownika (z tym, że nie mniej niż 300 zł i nie więcej niż 400 zł celem zrównania różnic płacowych).

2. Od 1 sierpnia 2020 roku zostanie wprowadzona podwyżka wynagrodzenia zasadniczego średnio o 250 zł na pracownika (z tym że nie mniej niż 200 zł i nie więcej niż 300 zł).

3. Równocześnie z podwyżkami w Oddziałach (w tym w Od-dziale Małopolskim) nastąpi podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego w Centrali Spółki analogicznie od 1 sierpnia 2019 r. o kwotę 250 zł a od 1 sierpnia 2020 r. o kwotę 200 zł dla każdego pracownika.

Ponadto zapisano, że kolejne spotkanie dotyczące podwyżek odbędzie się w kwietniu 2020 r. Na tym spotkaniu będzie rozpa-trywana możliwość podwyższenia wynegocjowanej wcześniej podwyżki na ten rok.

Podwyżka na kolei Dodatkowo w porozumieniu zapisano, że do 10 kwietnia 2019 roku zostanie wypłacona premia jednorazowa w wysokości 800 zł (środki terminowo zostały przekazane na nasze rachunki bankowe) oraz to, że zostanie uruchomiony motywacyjny pro-gram premii rocznej za lata 2019 – 2021.Pragnę zauważyć, że tak wysokiej podwyżki płac w Przewozach Regionalnych jeszcze nie było i mam nadzieję, że te zmiany jakie zaszły w naszej spółce w zakresie polityki zatrudnienio-wej i płacowej spowodują dalszą stabilizację pracy na godnym poziomie. Podwyżki te pokazują również lepszą sytuację finansową w Przewozach Regionalnych, poprawę jakości w zarządzaniu

DOKOŃCZENIE NA STR. 2

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 2

DOKOŃCZENIE ZE STR. 1i zadają kłam twierdzeniom, że Spółka ta jest bankrutem i nie ma żadnych perspektyw, co głosiła Platforma Obywatelska za czasów swoich rządów. Przypomnę, że jeszcze w 2014 r. wmawiano wszystkim, że jedyną drogą na przetrwanie jest tworzenie spółek samorządowych, które docelowo miały za-stąpić naszą Spółkę. Warto również pamiętać o niekwestionowanej roli NSZZ „Solidarność” w negocjacjach płacowych, które doprowadziły do takich pozytywnych decyzji.

Ireneusz Dynowski� � �

380 zł w PKP Polskie Linie Kolejowe S.a. Od początku 2019 r. najważniejszym celem do realizacji przez Sekcję Zawodową Infrastruktury Kolejowej NSZZ „Solidarność” (SZIK) była podwyżka wynagrodzeń w Spółce PKP Polskie Linie Kolejowe. W lutym br. SZIK rozpoczęła rozmowy z Zarządem Spółki w formule Dialogu Społecznego, przekazując swoje postulaty dotyczące płacy, warunków pracy i zatrudnienia. Najważniejszym był postulat dotyczący wzrostu wynagrodzenia dla pracowników Spółki. Kilkumiesięczne rozmowy zaowocowały podpisaniem Pro-tokołu ustaleń (16.05.2019 r.) pomiędzy Zarządem PKP PLK a związkami zawodowymi w tym NSZZ „Solidarność”. Ustalono, że podwyżka wynagrodzeń dla pracowników wynagradzanych na podstawie Zakładowego Układu Zbioro-wego Pracy nastąpi od dnia 1 lipca br. w kwocie średnio 380 zł w wynagrodzeniu zasadniczym. Daje to średnio na jednego pracownika wraz z pochodnymi 600 zł. Podwyżka ma pewne uwarunkowania, z których wynika, że każdy z pracowników (z wyjątkiem karanych, będących na wy-powiedzeniu itp.) otrzyma nie mniej niż 150 zł i nie więcej niż 600 zł. Procentowo podwyżka ta jest na poziomie rekordowych 12% z aktualnego średniego wynagrodzenia w PLK. Zostali z niej wyłączeni pracownicy zatrudnieni po dniu 31 marca br. z wyjątkiem pracowników PKP Telkol, którzy przeszli do PLK od 1 kwietnia br. Szczegółowe zasady przeprowadzenia podwyżki w zakła-dach, zostaną uzgodnione ze związkami zawodowymi. Chociaż

podwyżka jest od 1 lipca br. a pracownicy zobaczą ją na swoich rachunkach bankowych 9 sierpnia br., to już w czerwcu br. zostanie ona definitywnie przeprowadzona w zakładach. Ktoś może zadać pytanie, co takiego się stało, że nagle Spółkę stać na takie podwyżki? Przecież pamiętamy, że jeszcze nie tak dawno podwyżka wynosiła średnio 37 zł (2014 r.). Istotnym elementem w negocjacjach z Zarządem PLK była stabilna sytuacja finansowa PLK (np. dzięki podpisaniu z mini-strem działającym w imieniu rządu Programu utrzymaniowego). Jednak kluczowymi argumentami były: otoczenie zewnętrzne, w którym Spółka działa, przyzwolenie właściciela i polityka rządu sprzyjająca rozwiązaniom pozwalającym aby Polacy zarabiali więcej. Wielokrotnie, szczególnie w rozmowach dwustronnych pomiędzy Zarządem a „Solidarnością” padały argumenty wskazujące na zmieniającą się sytuację na rynku pracy, która coraz bardziej doskwiera Spółce gdzie w wielu ZLK pomimo wielokrotnych rekrutacji nie można zatrudnić nowych pracowników, bo brak jest chętnych. Problemem staje się również to, że praca dla wieloletnich kolejarzy staje się coraz mniej atrakcyjna i niektórzy z nich odchodzą. Warto spojrzeć również na podwyżki przez doświadczenia ostatnich 8 lat i mieć pełną świadomość jak one się kształtowa-ły. Wcale nie chodzi tutaj o powszechnie rozumianą politykę lecz o obiektywną analizę faktów. Z moich analiz wynika, że w kadencji, gdzie rządziła PO z PSL tj. w latach 2012 – 2015 (4 coroczne podwyżki) łączna podwyżka w PLK w wynagro-dzeniu zasadniczym, średnio na jednego pracownika wyniosła 301,26 zł. W analogicznym okresie 4 lat 2016 – 2019, a więc wtedy kiedy rządzi PiS łączna podwyżka w PLK, w wynagrodzeniu zasadniczym, średnio na jednego pracownika wyniosła 885 zł. Blisko trzy razy więcej! Czy można tego nie rozumieć? Oczywiście, że można, ale wykracza to poza ramy tematu podwyżki.

Henryk Sikora

PS. Ustalenia dotyczące podwyżek wynagrodzeń w innych spółkach opublikujemy po ich podpisaniu przez stronę związ-kową w tym NSZZ „Solidarność”. (red).

OwOce zebrania delegatów Kilka miesięcy temu minął pierwszy rok pięcioletniej kadencji w NSZZ „So-lidarność” (2018 – 2023). To doskonała okazja do podsumowania pracy związku i jej oceny. To również właściwy czas do określenia celów i priorytetów oraz spo-sobów ich realizacji. Być może właściwy moment do „przegrupowania sił” i zmianę „wag” ważności spraw i tematów. Takie coroczne podsumowanie i „na-ładowanie akumulatorów” do dalszej związkowej pracy odbyło się 24 kwietnia 2019 r. podczas I Sesji XIV Zebrania Delegatów Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ „S” (RSK) przy Regionie Małopol-skim. Obszerna relacja z tego wydarzenia, wraz z fragmentami sprawozdania RSK za 2018 r. pod tytułem „W Małopolsce o kolei” została zamieszczona w majo-wym numerze (nr 290) biuletynu „KM”.

Każde zebranie delegatów powinno odnieść się w swojej dyskusji do spraw bieżących, którymi aktualnie żyje zwią-zek. Dzieje się to m.in. poprzez przyj-mowanie uchwał i stanowisk, z których najczęściej wynika, że związek powinien w danej sprawie podjąć działania albo się nią zająć zgodnie z kompetencjami danej struktury związkowej. Wypracowane uchwały i stanowiska to pewnego rodzaju „owoce” zebrania albo zjazdu, które są jego dorobkiem i „namacalnym” efektem spotkania. Właśnie takim dorobkiem wspomniane-go zebrania delegatów RSK było przyjęcie Uchwały nr 1 będącej faktycznie uchwałą programową dla małopolskich kolejarzy w następnych czterech latach trwającej kadencji NSZZ „Solidarność”. Jeżeli ktoś zastanawiał się i zadawał pytania, po co

jest RSK i co ma robić ? To uchwała ta jest próbą wyczerpującej odpowiedzi na właśnie tak postawione pytania. To również drogowskaz, określenie celów działalności sekcji, wymuszenie jej inicjatyw i aktywności w obszarze działal-ności związkowej ale również publicznej – społecznej oraz w interesie mieszkańców i ich dostępności do publicznego transportu zbiorowego, tj. do kolei. Działalność sekcji regionalnej ma być pomocą i wsparciem dla organizacji związkowych, które ją tworzą. Umoż-liwiać realizację inicjatyw, które nie mogłaby samodzielnie wykonać żadna z organizacji. Wypełnić obszar działań pomiędzy komisjami zakładowymi a sekcjami zawodowymi w spółkach i Krajową Sekcją Kolejarzy na zasadach współpracy. Uchwała programowa wskazuje te dzia-łania i daje narzędzia do ich realizacji.

H.S.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 3

UChWała nr 1I Sesji XIV Zebrania Delegatów

regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” z dnia 24 kwietnia 2019 r.

dotycząca: wyznaczenia programu działalności Regio-nalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” w latach 2019 – 2023.

 W obliczu stawianych wobec NSZZ „Solidarność” zadań, istotną rolę odgrywają branżowe jednostki organizacyjne związku. W Regionie Małopolskim jest nią Regionalna Sekcja Kolejarzy (RSK) działająca na podstawie Regula-minu RSK, przyjętego Uchwałą nr 7 XII WZD RSK w dniu 16 kwietnia 2010 r. Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” w ob-szarze kolejnictwa stawia sobie za cel, jako priorytetowe, następujące działania:� wspieranie działań statutowych wnioskowanych przez

organizacje związkowe NSZZ „Solidarność”,� organizowanie akcji protestacyjnych, pikiet itp. w celu

realizacji bieżących postulatów sekcji,� dbałość o rozwój związku poprzez propagowanie szkoleń

związkowych i programów promujących cele, zadania i osiągnięcia NSZZ „Solidarność”, z uwzględnieniem przede wszystkim branży kolejowej,

� organizowanie uroczystości, spotkań o charakterze rocznicowym i branżowym, w sposób wskazany przez władze statutowe sekcji,

� upowszechnianie wiedzy i kultywowanie pamięci o walce kolejowej „Solidarności” o lepszą kolej w Polsce i Małopolsce,

� reprezentowanie związku poprzez udział pocztu sztan-darowego RSK w obchodach rocznic oraz świętach państwowych i branżowych,

� wsparcie polityki władz krajowych i regionalnych związku,

� współpraca z Krajową Sekcją Kolejarzy i jej jednostka-mi organizacyjnymi (sekcjami zawodowymi), w celu realizacji postulatów branżowych i zabezpieczenia interesów pracowniczych.

 Ponadto Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidar-ność” nadal będzie zabiegać w interesie mieszkańców, o rozwój kolei w regionie oraz tworzenie w perspektywie czasu nowych miejsc pracy dla kolejarzy. Będzie wspierać wszelkie działania władz państwowych i samorządowych, w zakresie rozwoju transportu kolejowego w wojewódz-twie małopolskim, takie jak m.in.:� doskonalenie oferty przewozowej (rozkładu jazdy) dla

pasażerów,� zwiększenie dostępności mieszkańców regionu do

korzystania z kolejowego transportu zbiorowego,� poprawa stanu technicznego i modernizacja linii kole-

jowych, głównie o znaczeniu regionalnym,� tworzenie zintegrowanych centrów przesiadkowych

przy stacjach kolejowych,

� zakup nowoczesnego taboru kolejowego dedykowa-nego przewozom regionalnym,

� budowa nowych linii kolejowych,� budowa systemów parkingów „Parkuj i jedź”

(Park&Ride),� rozwój połączeń aglomeracyjnych w aglomeracji

krakowskiej, w tym połączenie SKA Wadowic z Krako-wem.

 Ponadto Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidar-ność” nadal będzie prowadzić działalność:� wydawniczą poprzez wydawanie biuletynu informacyj-

nego „Kolejarz Małopolski”,� promocyjną związku,� pomocową (loteria charytatywna, udział w akcjach

krwiodawstwa itp.),� integracyjną środowiska kolejowego,� wspierającą i upowszechniającą kulturę fizyczną

i sport wśród kolejarzy poprzez organizację Turnieju piłkarskiego o Puchar Przewodniczącego RSK w Bar-cicach i Halowego Turnieju piłkarskiego o Puchar RSK w Krakowie.

� � �

STaNOWISKO Nr 1I Sesji XIV Zebrania Delegatów

regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” z dnia 24 kwietnia 2019 r.

dotyczące: przywrócenia ruchu pasażerskiego na linii kolejowej nr 95, na odcinku Kraków – Bato-wice – Nowa Huta – Podłęże – Kraków.

 Delegaci zebrani podczas I Sesji XIV Zebrania Delegatów Regionalnej Sekcji Kolejarzy przy Regionie Małopolskim wnioskują o przywrócenie ruchu pasażerskiego na linii kolejowej nr 95, na odcinku Kraków – Batowice – Nowa Huta – Podłęże – Kraków. Aktualnie linia ta znajduje się w trakcie modernizacji (w tym perony na stacji Nowa Huta), lecz w perspektywie zapotrzebowania na szybkie połączenie z centrum Kra-kowa koniecznym jest opracowanie oferty przewozowej dla mieszkańców miejscowości i osiedli mieszkaniowych znajdujących się w jej sąsiedztwie. Takie połączenie w ramach rozwoju Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej będzie jej uzupełnieniem i stworzy atrak-cyjną formę komunikacji z północno – wschodniej części aglomeracji krakowskiej.  Organizacja planowych połączeń kolejowych w tym obszarze wpisuje się również w rządowy program przy-wracający dostępność mieszkańców małych miejscowości do komunikacji zbiorowej, w tym kolei. Regionalna Sekcja Kolejarzy od wielu lat zabiega o wykorzystanie potencjału kolejowego dla lepszego skomunikowania mieszkańców naszego regionu, cze-go dawaliśmy wyraz w licznych apelach i petycjach skierowanych do władz Urzędu Marszałkowskiego i Wojewódzkiego.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 4

SZKOLeNIe OgóLNOZWIąZKOWe

Nie chodzi tu o trzynastą pensję, którą Krajowa Sekcja Ko-lejarzy NSZZ „Solidarność” wywalczyła podczas negocjacji z zarządami spółek kolejowych, tylko dla członków związku „Solidarność”. Dlaczego więc taki tytuł ? Wyjaśnię pokrótce to, co się wydarzyło w Regionalnej Sekcji Kolejarzy przy Regionie Małopolskim (RSK). Rada RSK podjęła decyzję o zorganizowaniu szkolenia pod hasłem: „Społeczne kompetencje liderów związkowych”. Od pomysłu do realizacji minęło kilka tygodni i szkolenie odbyło się w dniach 13 – 15 kwietnia br. w Willi Salamandra w Kry-nicy-Zdroju. W „Trzynastce Solidarności” chodzi właśnie o to szkolenie, które zaczęło się 13 kwietnia br., i w którym uczestniczyło trzynastu członków związku. „Trzynastka Solidarności” to 13 liderów związkowych, którzy działają dla dobra wszystkich pracowników, którzy chcą się kształcić, by nie ulec manipu-lacjom – coraz częściej stosowanym przez pracodawców. Te trzynaście osób chce się rozwijać, aby dobrze reprezentować pracowników, by negocjować lepsze umowy, poprawę warun-ków pracy i płacy. Dzięki „wspaniałej” aurze na zewnątrz, sprzyjającej zdoby-waniu wiedzy (opady śniegu i deszczu), szkolenie było bardzo intensywne. Trenerem była Pani Maria Kościńska z Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” (przyjechała prosto z Gdańska), która przeprowadziła szkolenie w formie warsztatów. Dzięki temu nikt się nie nudził, a mógł uczyć się od swoich kolegów i koleżanek, mających różnie doświadczenia z pracodawcą. Taka forma szkolenia, dzięki wziętym z życia przykładom, pozwoliła wszystkim uczestnikom skorzystać z wymiany doświadczeń. Lider związkowy powinien być skuteczny i współpracować z pracodawcą tak, by pracownicy dostali wszystko, co im się należy, tzn. odpowiednie wynagrodzenie, bezpieczne warunki pracy i by byli odpowiednio traktowani przez pracodawcę. Podczas warsztatów, każdy z uczestników mógł dowiedzieć się jak wykorzystywać swoje naturalne predyspozycje by odnieść sukces. Wiadomo, że sukces związkowy to nie tylko zaangażo-wanie przewodniczącego. Sukces wymaga współpracy znacznej ilości członków. W trakcie szkolenia pojawiły się pomysły, co ze szkolenia od razu można wykorzystać w organizacji, z czym zaczekać na

Szkolenia kadr związkowych

Z inicjatywy Regionalnej Sekcji Kolejarzy Zarząd Regionu Małopolskiego zorganizował trzydniowe szkolenie ogólno-związkowe (podstawowe) dla kolejarzy, członków NSZZ „Solidarność”. Odbyło się ono w DW „Salamandra” w Krynicy (którego właścicielem jest Region Małopolski) w dniach 3 – 5 kwietnia 2019 r. Obejmowało głównie ustawę o związkach zawodowych i wybrane zapisy kodeksu pracy. Szkolenia związkowe są wypełnieniem działań statutowych, z których w § 7 pkt. 8 Statutu NSZZ „Solidarność” wynika, że do celów i zadań związku należą szkolenia związkowe i prze-kwalifikowania zawodowe. Intencją sekcji regionalnej jest zaangażowanie do działalności związkowej większej ilości osób, zwłaszcza ludzi młodych, którzy w przyszłości powinni stanowić o sile związku. Dlatego też ważne było aby każda z organizacji związkowych, wyty-powała takie osoby na szkolenie. Ten ambitny pomysł udało się tylko częściowo zrealizować a w szkoleniu wzięło udział 15 związkowcy z: PKP Intercity, PKP Telkol, Zakład Maszyn Torowych, PNIUIK, PKP Cargotabor i ZLK Kraków. Uważam, że sprawa szkoleń, kształcenia kadr związkowych ich rozwój z perspektywą objęcia odpowiedzialnych funkcji związkowych w przyszłości jest nieco zaniedbana. Szczególnie kiepsko to wygląda w przypadku ludzi młodych, którzy powinni stanowić o obliczu związku w następnych kadencjach. Dopływ tzw. „świeżej krwi” jest niezbędny dla dalszego trwania i rozwoju organizacji związkowych na poziomie zakła-dów pracy. Młodzi ludzie działając w dobrej wierze i w trosce o przyszłość związku jako podstawowego narzędzia do repre-zentowania interesów i obrony praw pracowniczych powinni stanowić ważne zaplecze w realizacji związkowych zadań. Powinni być traktowani przez przewodniczących organizacji związkowych jako wsparcie w pracy związkowej a nie jako ich konkurencja. Najwyższy czas żeby wszyscy zrozumieli i dostrzegli po-trzebę dbania o związkowe kadry, bo tylko dzięki m.in. takim perspektywicznym działaniom uda się w przyszłości zachować kondycję związku i ciągłość działalności w organizacjach za-kładowych NSZZ „Solidarność”.

Henryk Sikora

„TrZyNaSTKa SOLIDarNOŚCI”

Szkolenie ogólnozwiązkowe zgromadziło wielu młodych związ-kowców, z PKP Intercity, PKP Telkol, PNiUIK, ZLK Kraków, Zakła-du Maszyn Torowych.

Jakość i profesjonalne przygotowanie kadr związkowych to lepsze efekty, większa skuteczność i pozytywny wizerunek „Solidarności” w zakładach pracy.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 5

lepszy moment, a co da się wprowadzić tylko dzięki większemu zaangażowaniu członków związku, których trzeba przekonać do koniecznych przedsięwzięć. Jesteśmy tak silni, jak silna jest nasza organizacja, której napędem jest duża ilość członków związku, angażujących się i wspomagających swoich prze-wodniczących. Henryk Sikora przewodniczący RSK wymaga od prze-wodniczących organizacji zakładowych, by wykorzystywali każdą okazję na doskonalenie się, by uczyli się na własnych i cudzych błędach oraz wykorzystywali w praktyce to, czego już się nauczyli. Podczas spotkań Rady RSK także dzielimy

się swoimi doświadczeniami i problemami, ale podczas szko-lenia można było poznać kulisy np. negocjacji z pracodawcą: jakie on stosował techniki i jak przed nimi bronili się bardziej doświadczeni koledzy. Co o szkoleniu mówili sami uczestnicy? Szkolenie uzmysłowiło mi jakie są moje słabości /…/ jak się ukierunkować, jakie właściwe tory swojego rozwoju wybrać. Szkolenie dla mnie było pouczające, nauczyłem się wielu po-trzebnych rzeczy, które wykorzystam w swoim dalszym rozwoju w Solidarności. Dzięki szkoleniu uświadomiłem sobie, że mam pewne cechy swojej osobowości, których wcześniej nie wykorzystywałem, a które mogą mi pomóc w pracy związkowej i w relacjach z ludźmi. Jest to tylko wycinek wypowiedzi uczestników podsumowu-jących szkolenie. Wysoki poziom szkoleń zapewniają trenerzy z Komisji Krajowej będący profesjonalistami, których może nam pozazdrościć niejeden kolejowy pracodawca. Pani Maria Kościńska tak podsumowała swoje pierwsze szkolenie dla kolejarzy: Szkolenie było bardzo owocne. Byliście grupą, która nie działała schematycznie. (…) Dyscyplina była na najwyższym poziomie – zero spóźnia-nia się. Jestem pod wielkim wrażeniem. Widać u was chęć uczenia się. Zapewniła, że z chęcią spotka się z nami na innym szkoleniu. Henryk Sikora w imieniu wszystkich uczestników szkolenia podziękował pani Marii i wręczył prezent, by zapamiętała ten pierwszy raz z „Trzynastką Solidarności”.

Marek Baczyński

Przywrócenie „zwrotniczego” Od kilku lat Sekcja Zawodowa Infra-struktury Kolejowej NSZZ „Solidarność” podejmuje działania w sprawie zmiany w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktu-ry i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2014 r.: W sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związa-nych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejo-wych. Chodzi o przywrócenie w Rozpo-rządzeniu stanowiska „zwrotniczego”. Jego brak w Rozporządzeniu powodu-je, że pracownicy zatrudnieni na tym stanowisku w procesie przygotowania zawodowego na stanowisko „dyżurnego ruchu” traktowani są jak osoby nowo przyjęte, gdyż ich staż pracy nie jest uwzględniany. Ostatnio otrzymaliśmy w tej sprawie odpowiedz z Ministerstwa Infrastruktu-ry. Wynika z niej, że wniosek związku o przywrócenie stanowiska „zwrotnicze-go” uzyskał akceptację i będzie możliwy do spełnienia po nowelizacji Ustawy o transporcie kolejowym, której projekt

poddawany jest pracom legislacyjnym.Odnośnie dodania do ww. Rozporzą-dzenia wymagań kwalifikacyjnych dla stanowiska „automatyk”, wykształcenia w kierunku „informatycznym” („S” zgłaszała również taki postulat), to jak wynika z informacji przekazanej przez Ministerstwo Infrastruktury zmiana ta zostanie zaproponowana przy najbliższej zmianie rozporządzenia.

Posiłki profilaktyczne Drugim Rozporządzeniem, w którym „Solidarność” (Sekcja Zawodowa Infra-struktury Kolejowej) wnioskuje zmiany to Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. „w sprawie profi-laktycznych posiłków i napojów” gdzie związek chce aby pracodawca mógł zapewnić posiłki profilaktyczne w inny sposób niż poprzez wydanie dania gorą-cego albo umożliwienie pracownikowi skorzystania z takiego posiłku w punkcie gastronomicznym lub przyrządzenie go we własnym zakresie z produktów do-starczonych przez pracodawcę. Chodzi o to aby Rozporządzenie dawało możliwość stosowania bonów żywieniowych na produkty spożywcze.

Zmiany w Rozporządzeniu uzyskały po-zytywną opinię zespołu ds. prawa pracy przy Radzie Dialogu Społecznego. Obecnie przygotowany jest projekt Roz-porządzenia uwzględniający stosowanie bonów żywieniowych w ramach posiłków profilaktycznych. Jest on włączony do prac legislacyjnych Rady Ministrów. Przypomnę, że tą sprawą „Solidar-ność” zajmuje się od dłuższego czasu a w 2018 r. występowała do Spółki PKP PLK w ramach Dialogu Społecznego o wzrost wartości posiłku profilaktycz-nego, co sprowadzało się do faktycznego zaprzestania wydawania posiłków pro-filaktycznych w formie tzw. „słoików” (o wartości ok. 4 zł) i zastąpienia ich bonami żywieniowymi (np. Sodexo o wartości co najmniej 8 zł) co przy specyfice pracy w PKP PLK S.A. (roz-proszenie pracowników na dużych ob-szarach) jest najbardziej uzasadnionym posunięciem. Obecnie bony żywieniowe Sodexo dopuszczone są warunkowo tylko w kilku zakładach a w większości jednostek PLK nadal posiłki profilaktyczne wydawane są w formie „słoików” (tani substytut żywieniowy!). Ta sprawa opisywana była m.in. przez „Kolejarza Małopolski” nr 279 z maja 2018 r. w artykule pt „Pasza w PLK”.

Henryk Sikora

wnioSkuje zmiany

M. Baczyński (przew. „S” w ZLK N. Sącz) w trakcie „warsztatów” wykonuje zadanie polegające na przekonaniu pracodawcy do usta-lenia zasad podwyżki wynagrodzeń zgodnie ze stanowiskiem „S”.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 6

10 kwietnia 2019 w PKP Cargo Connect został podpisany Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy (ZUZP). Do tej pory takiego układu w tej spółce nie było. Jest to więc duży sukces „Solidar-ności” a dokładnie Organizacji Międzyzakładowej NSZZ przy PKP S.A., która cztery lata temu objęła swoim działaniem spółkę PKP Cargo Connect. W myśl układu pracownicy otrzymają m.in. dodatkowe benefity, takie jak ulgi na przejazd koleją, nagrody jubileuszowe oraz wyższe niż zapisane w kodeksie pracy odprawy emerytalne. Dodatkowo zostało podpisane z Pracodawcą porozumienie o wypłaceniu jednorazowej nagrody dla pracowników PKP Cargo Connect, która miała zostać wypła-cona do 10 maja 2019 r.

Opr. B.O. źródło www.skk.org.pl P.S. PKP Cargo Connect (wcześniej Trade Trans Sp. z o.o.) powstała 8 marca 1990 roku. Spółka realizuje kompleksowe usługi logistyczne z wykorzystaniem transportu kolejowego, samochodowe-go, morskiego i śródlądowego, organizując przewozy, przeładunek, składowanie, magazynowanie, konfekcjonowanie i dystrybucję. Spółka realizuje także całościową obsługę celną dla klientów Grupy PKP Cargo. Spółka za rok 2018 osiągnęła ok. 20 mln. zysku netto.

PKP Cargo Connect ma układ zakładowy

Podpisanie ZUZP, (od prawej) stronę związkową reprezentowali Lucjan Chwedoruk (członek Prezydium KM NSZZ „Solidarność” w PKP S.A.) i Barbara Miszczuk (przewodnicząca KM NSZZ „Soli-darność” w PKP S.A.), członkowie Zarządu PKP Cargo Connect Sp. z o.o. Ivan Ružbacký (prezes), Witold Strobel (ds. operacyjnych).

PKP Polskie Linie Kolejowe podpisały umowę z PKP Energetyka na usługi w zakresie utrzymania urządzeń sieci trakcyjnej w latach 2020 – 2023. Kontrakt został zawarty na cztery lata. Jego łączna wartość wynosi 1 177 403 930,90 zł netto. PKP Energetyka będzie świadczyć m.in. całodobowy serwis awaryjny i obsługę techniczną, zapewniającą niezbędne wyłą-czenia napięcia w sieci trakcyjnej oraz warunki bezpiecznego wykonywania prac utrzymaniowych, które będzie realizowała grupa kapitałowa PKP Polskie Linie Kolejowe przy lub w po-bliżu sieci trakcyjnej. Określono również warunki i zakres wy-konywania oględzin sieci trakcyjnej, przeglądów okresowych, przejazdów inspekcyjnych w celu sprawdzenia parametrów sieci. Zapisy określają naprawy bieżące, wymianę wyeksploato-wanych elementów sieci trakcyjnej. W umowie Przewidziane jest zabezpieczenie sieci preparatem przeciwoblodzeniowym w warunkach zimowych. Usługi będą świadczone przy wyko-rzystaniu pociągów sieciowych rozlokowanych w 66 bazach na terenie kraju. Zawarta umowa zapewni PKP Polskim Liniom Kolejowym ciągłość kompleksowego utrzymania urządzeń sieci trakcyjnej i dalszą poprawę ich jakości. Przewidziane w umowie działania skrócą czas dojazdu pociągów sieciowych do miejsc zdarzeń, a dzięki temu szybsze będzie usunięcie awarii i przywrócenie sprawności linii kolejowej dla ruchu pociągów. Dzięki licznym modernizacjom przeprowadzanym na sieci kolejowej od trzech lat regularnie spada liczba awarii zależ-nych od urządzeń sieci trakcyjnej – z 340 (w 2016 r.) do 114 (w 2017 r.) i 34 (w 2018 roku). Jest to 10 razy mniej w ciągu 3 lat co przekłada się na około 40 000 minut, które rocznie oszczędzają pasażerowie w podróży (minuty te spędzali w opóźnionych ze względu na uszkodzenia sieci trakcyjnej pociągach). Jeśli weźmie się pod uwagę również pociągi towa-rowe oszczędność czasu wzrasta do 117 000 minut. W ciągu tych lat PKP Energetyka przeznaczyła prawie 300 mln złotych na inwestycje, wdrożyła kilkanaście innowacyjnych projektów dla zapewnienia sprawności sieci i poprawiła komunikację z zarządcą – PKP PLK. Zakres umowy obejmuje m.in.: serwis awaryjny 24/7 przez 365 dni w roku, obsługę techniczną, oględziny, przeglądy, przejazdy inspekcyjne, naprawy bieżące oraz usługi specjali-styczne, takie jak smarowanie przewodów jezdnych preparatem przeciwoblodzeniowym, jazdy patrolowe czy przecieranie przewodów jezdnych. Umowa obejmuje również pracę nad rozwiązaniem „no-frost”. To efektywny energetycznie system, opracowany wspólnie z PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. i naukowca-mi z Politechniki Warszawskiej, który będzie zapobiegał oblodzeniu sieci trakcyjnej, a tym samym jej zamarzaniu, co jest jedną z głównych przyczyn opóźnień pociągów w zimie. PKP Energetyka planuje też uruchomienie jednego z najnowocześniejszych w Polsce poligonów szkoleniowych dla kolei. Znajdą się tam tory z zabudowaną siecią trakcyjną o długości 517 metrów, pociąg szkoleniowy i stanowiska VR. Będzie to wyjątkowe miejsce bezpiecznego zdobywania doświadczenia przez elektromonterów i maszynistów m.in. w sytuacjach krytycznych.

Opr. B.O. na podstawie www.rynekkolejowy.pl

Pracownicy PKP Energetyka mogą być spokojni?

W 2018 r. spółka PKP Intercity S.A. przewiozła blisko 15% ogółu podróżnych korzystających z kolei, co uplasowało ją na 3 miejscu w rynku przewozów kolejowym. Tym samym PKP Intercity kolejny raz wykazały wzrost udziału w rynku wg. liczby przewozów w porównaniu do 2017 r. (o 0,8 p.p.). Na dobre wyniki Spółka PKP Intercity zapracowała wzrostem liczby pasażerów (o 3,3 mln osób, tj. 7,7% w porównaniu do 2017 r.), w której największą grupą klientów pozostawały oso-by podróżujące w komunikacji krajowej. Stanowiły one 97% wszystkich podróżnych. Liczba podróżnych w komunikacji międzynarodowej wynio-sła 1,4 mln osób i była o 26,9% wyższa niż w 2017 r. Udział podróżnych korzystających z pociągów pośpiesznych wyniósł 85,1% ogółu przewiezionych osób, natomiast z pociągów kwa-lifikowanych 14,3%. Podróżni korzystali głównie z przejazdów wagonami 2 klasy. Stanowili oni 93,3% wszystkich podróżnych. Większość pasażerów (86,4 %) korzystała z przejazdów na podstawie biletów jednorazowych.

Kogo wozi Intercity?

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 7

O tym, że handel w Polsce zdominowa-ny jest przez zagraniczne sieci handlowe wie każdy Polak, dokonujący na co dzień zakupów w sklepach rozsianych gęsto na mapie naszego kraju. Są to całe komplek-sy, składające się ze sklepów spożyw-czych, butików z konfekcją, marketów budowlanych itp. Wydawało by się, że Polacy nie potrafią handlować skoro obce firmy zdominowały cały handel w Polsce. Lecz każdy kto pamięta zarad-ność handlową Polaków z czasów mi-nionego systemu dobrze wie, że o takiej sytuacji zadecydowały działania politycz-ne z czasów tzw. reformy Balcerowicza, kiedy wiele zakładów pracy zostało sprywatyzowanych, często w atmosferze skandalu i sprzedanych za bezcen zagra-nicznym inwestorom. Skorzystały też na tym wielkie koncerny handlowe, które zagospodarowały pusty teren lub przejęły sklepy z epoki PRL-u. Ci polscy handlowcy, których nie zmiażdżył walec zagranicznej konku-rencji podjęli z nimi nierówną walkę. W przeciwieństwie do nich wielkie zagra-niczne sieci handlowe z reguły nie płaciły podatków a zyski transferowały z Polski do swoich krajów.

Sytuację tę próbował zmienić rząd PiS, który zgodnie z zapowiedziami z kampanii wyborczej postanowił skończyć z tą skan-daliczną sytuacją, wprowadzając podatek od wielkopowierzchniowych sklepów. Przeciwko wprowadzeniu podatku od sprzedaży detalicznej protestowała m.in. Polska Organizacja Handlu i Dystrybucji, zrzeszająca największe sieci handlowe w naszym kraju, która oprócz nazwy nie ma nic wspólnego z naszym krajem. W skład POHiD wchodzą takie „polskie” sklepy jak: francuski Auchan, francuski Carrefour, francuska Castorama, fran-cuski Decathlon, francuski E. Leclerc, szwedzka (choć siedziba jest w Holandii) IKEA, portugalska Jeronimo Martins (Biedronka), duńska JYSK, niemiecki Kaufland, niemiecki Lidl, niemiecka Media Markt, południowoafrykańskie (wcześniej brytyjskie) PEPCO, francuska Schiever, niemiecka Transgourment, bry-tyjskie Tesco i luksemburska Żabka. Na stronie tej organizacji w informacji o członkach nie ma żadnej polskiej fir-my. Co więcej, w większości firm w tej organizacji istnieją ogromne trudności w prowadzeniu działalności związkowej i przestrzeganiem praw pracowniczych. We wrześniu 2016 roku przepisy podat-ku od sklepów wielkopowierzchniowych zostały jednak zawieszone, po tym jak

Kolej na marketyKomisja Europejska stwierdziła, że sta-nowi on pomoc publiczną. Oczywiście nie miało to żadnego uzasadnienia ale KE broniła interesów głównie wielkich sieci handlowych niemieckich i francuskich przyzwyczajonych do bez podatkowego „dojenia” naszego kraju. I tak, w dniu 16 maja 2019 r. sąd Unii Europejskiej uznał, że „Komisja Euro-pejska popełniła błąd, uznając sporny środek za pomoc państwa”. To oznacza, że Polska będzie mogła pobierać podatek handlowy, o ile nie będzie odwołania. Znając życie należy się raczej go spodziewać, ponieważ przeciągnięcie w czasie ostatecznego werdyktu będzie kosztowało Polskę utratę kolejnych mi-liardów zł, które mogłyby zostać wydane na inne programy społeczne lub budowę infrastruktury. Szacuje się, że Polska utra-ciła dotychczas bezpowrotnie z powodu niezapłaconych podatków przez zagra-niczne sieci handlowe – ok. 5 mld zł. Warto o tym pamiętać, tym bardziej wte-dy gdy słyszymy bełkot z ust brukselskich urzędników o tzw. „wartościach europej-skich”, które służą bogatym państwom sta-rej UE do przykrywania faktu drenowania kieszeni obywateli z krajów, które do niej przystąpiły kilkanaście lat temu, pod byle wydumanym pretekstem.

Bogdan Ostrowski

Ostatnio dotarły do nas informacje (przekazywane również przez media), o możliwości rozpoczęcia wygaszania wielkiego pieca na terenie kombinatu Arcelor Mittal w Nowej Hucie. Jest to związane z uzyskaniem, lub nie, dotacji z funduszy europej-skich do ograniczenia emisji CO2 wytwarzanej przez kombinat, w trakcie produkcji. Konsekwencją wygaszenia pieca, byłoby niestety zmniejszenie wielkości przewozów, realizowanych przez naszą spółkę, co budzi zrozumiały niepokój załogi naszego zakładu, pracującej na terenie Krakowa. Sprawa dotacji ma się rozstrzygnąć ostatecznie w miesiącu wrześniu b.r. Tymczasem po kilkumiesięcznych zabiegach (zbieranie podpi-sów, postępowanie kwalifikacyjne itp.). Spółka ma skompletowane składy osobowe organów statutowych na nową kadencję. W Radzie Nadzorczej PKP Cargo wśród jej członków zasiadło trzech przed-stawicieli pracowników a wśród nich Jerzy Sośnierz – przewodni-czący NSZZ „S” w Południowym Zakładzie Spółki w Katowicach (powołany do Rady już w połowie kwietnia br.). 27.05.2019 r. Rada Nadzorcza PKP Cargo zdecydowała o powołaniu obecnego Zarządu na nową kadencję. Tym samym funkcję prezesa spółki będzie dalej pełnił Czesław Warsewicz. Na swoich stanowiskach pozostali także członkowie Zarządu: Leszek Borowiec (ds. finan-sowych) Grzegorz Fingas (ds. handlowych), Witold Bawor (ds. operacyjnych) i Zenon Kozendra (przedstawiciel pracowników). Z innych „ciekawostek” warto przytoczyć informacje, że niedawno w Grupie PKP Cargo pojawiła sie nowa Spółka PKP Cargo Terminale. Ogłoszony został też przetarg na 31 nowych lokomotyw sześcioosiowych. W pierwszej kolejności spółka zamierza kupić siedem lokomotyw, które byłyby wykorzysty-wane na trasach krajowych. Mają one być wyposażone w moduł dojazdowy, czyli silnik spalinowy, który pozwoli dojechać do odbiorcy, gdzie nie ma trakcji elektrycznej.

Wiesław Gołda

PKP Cargo S.A. odnotowała w pierwszym kwartale bieżącego roku, bardzo dobry wynik finansowy, lepszy od roku poprzed-niego w tym okresie, o prawie 4,5%. Wobec dobrej koniunktury przewozowej, jak zawarto w porozumieniu Zarządu ze związkami zawodowymi z dnia 03.04.2019 r., w najbliższym czasie rozpocz-ną się negocjacje dotyczące wprowadzenia wzrostu wynagrodzeń w PKP Cargo S.A. („S” postuluje podwyżkę w kwocie 380 zł w wynagrodzeniu zasadniczym + pochodne). Pracownicy spółki, czekają na pozytywny wynik tak ważnych dla nas negocjacji.

W 2018 r. najpopularniejszą kategorią pociągów były Twoje Linie Kolejowe (TLK), którymi podróżowało ponad 21 mln pasażerów (tj. 46,7% ogółu, spadek 1,2% r/r). Na drugim miej-scu znalazły się pociągi z kategorii „zespoły trakcyjne”, które obsługiwane są przez składy Stadler FLIRT oraz Pesa DART i Pesa Bydgostia. Na ich pokładzie podróżowało w 2018 r. blisko 9 mln pasażerów (tj. o 14,2% więcej niż w 2017 r.). Pociągi Intercity (IC) przewiozły ok. 7 mln pasażerów (tj. wzrost o 34% r/r). Podróż składami Express Intercity Premium (EIP) czyli popularnym Pendolino wybrało o ponad 0,3 mln pasażerów więcej niż w 2017 r. (tj. wzrost o 7,7%), co przy ogól-nym wzroście przewozów Spółki, przyczyniło się do utrzymania takiego samego udziału w ogólnej ich liczbie (pasażerowie EIP stanowili 9,5% ogółu pasażerów PKP Intercity). Liczba pasaże-rów podróżujących składami Express Intercity (EIC) spadła do 1,3 mln osób, tj. o 7,3%. Z kolei na pokładzie pociągów między-narodowych podróżowało 3,1 mln osób i jest to wzrost o 17,5% w porównaniu do roku ubiegłego. (Info)

cargo bez huty?

WYDAWCA: Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” przy ZR-M. ADRES WYDAWCY I REDAKCJI: PL. MATEJKI 12, KRAKÓW, tel.: 12-393-36-43. Redakcja, skład i korekta – zespół w składzie: M. Baczyński, B. Kaszowska, Z. Lis, B. Ostrowski, H. Sikora, S. Waligóra.

Druk: Drukarnia Kolejowa Kraków Sp. z o.o., 32-086 Węgrzce ul. Forteczna 20A, tel.: 12-298-04-20.

 Pracodawca i tak cię zapisze, zapłacisz składkę i… przeczytaj abyś wiedział coś wię-cej... Od 1 lipca br. zostaną wdrożone w zakładach pracy Pracow-nicze Plany Kapitałowe (PPK), które są nowym sposobem na gromadzenie przez pracownika oszczędności na emeryturę. Jeśli pracownik jest w wieku od 18 do 54 lat, to odpowiedzial-nym za zapisanie go do PPK będzie pracodawca.

1. Korzyści z udziału w PPK:� budowanie oszczędności na emeryturę,� korzystne finansowanie (do każdej złotówki odłożonej przez

pracownika drugie tyle dokłada pracodawca, a dodatkowe dopłaty pochodzą od państwa),

� preferencje podatkowe (osoby, które zaczekają z wypłatą zebranej kwoty do 60 roku życia, mogą zostać zwolnione z podatku od zysków kapitałowych i opłat na rzecz ZUS od wpłat pracodawcy),

� niskie koszty zarządzania PPK,� możliwość zgromadzenia dużego kapitału,� bezpieczeństwo środków (instytucje zarządzające będą

musiały spełnić rygorystyczne wymogi, aby móc oferować PPK),

� dodatkowe zabezpieczenie (w razie choroby, zakupu miesz-kania lub budowy domu można wypłacić część lub całość środków bez utraty korzyści podatkowych),

� zabezpieczenie bliskich (oszczędności zgromadzone w PPK będą prywatne i dziedziczne bez podatku od spadków).

2. Zapis do PPK Odpowiedzialnym za uruchomienie planu będzie pracodaw-ca, który zajmie się wszystkimi formalnościami. Pracodawca zawiera umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz pra-cowników po upływie 3 miesięcy zatrudnienia u tego praco-dawcy. Początek obowiązywania przepisów od:� 1 lipca 2019 r. dla największych firm zatrudniających co

najmniej 250 osób,� 1 stycznia 2020 r. dla pracodawców zatrudniających co

najmniej 50 osób,� 1 lipca 2020 r. dla pracodawców zatrudniających co najmniej

20 osób,� 1 stycznia 2021 r. dla wszystkich pozostałych, w tym jedno-

stek sektora finansów publicznych. Dla pracowników:� w wieku 18 do 54 lat funkcjonować będzie automatyczny

zapis,� w wieku 55 do 65 lat mogą dołączyć do PPK na swój wniosek

złożony pracodawcy,� pracownik może złożyć deklarację rezygnacji z udziału w PPK

w dowolnym terminie. 1 kwietnia 2023 r. obowiązkiem każdego pracodawcy będzie ponowne zapisanie takiej osoby do PPK, chyba że wcześniej znowu zrezygnuje ona z dokonania wpłat do PPK lub zakończy pracę. Taka procedura będzie powtarzana co 4 lata – zawsze 1 kwietnia.

3. Wpłaty do PPK� podstawowa (obligatoryjna) od 0,5% do 2% (osoby, któ-

rych dochód z różnych źródeł w danym miesiącu jest nie wyższy niż 120% minimalnego wynagrodzenia (w 2019 r. to 2700 zł brutto zachowują prawo do wpłat pracodawcy w pełnej wysokości oraz zasileń ze środków publicz-nych),

� dopłata powitalna (jednorazowa) – 250 zł (warunkiem jej otrzymania jest uczestnictwo w PPK przez minimum 3 mie-siące),

� dodatkowa (dobrowolna) do 2,0 % wtedy dopłata roczna (coroczna) ze środków publicznych na konto uczestnika wyniesie 240 zł.

4. Formy i sposób wypłaty Po osiągnięciu 60 lat uczestnik będzie miał dwie możli-wości:� jednorazową wypłatę maksymalnie 25% zgromadzonych

oszczędności i rozłożenie pozostałej części (75%) na co naj-mniej 120 miesięcznych rat,

� wypłatę kwoty większej niż 25% (nawet całości) lub w okresie krótszym niż 10 lat (nawet jednorazowo) – wtedy jednak ko-nieczne będzie zapłacenie podatku od zysków kapitałowych od nadwyżki ponad 25%.

 Wypłaty środków w określonych przez ustawę sytuacjach życiowych, przed ukończeniem 60 roku życia:� w razie poważnej choroby uczestnika PPK, małżonka lub

dziecka – będzie można skorzystać z 25 % zaoszczędzonych środków bez konieczności ich zwrotu,

� w przypadku zakupu mieszkania albo zakupu lub budo-wy domu na kredyt – będzie można skorzystać nawet ze 100% zgromadzonych środków, ale opcja ta będzie do-stępna tylko dla osób przed 45 rokiem życia, a wypłacane w taki sposób środki trzeba zwrócić w ciągu maksymalnie 15 lat.

 Istnieje możliwość wypłacenia wszystkich środków przed 60 rokiem życia także w innych sytuacjach, jednak wiąże się to z utratą ulg podatkowych i dopłat ze środków pu-blicznych.Środki zgromadzone w ramach PPK podlegają także dziedzi-czeniu na zasadach określonych w ustawie o PPK i w kodeksie cywilnym.

5. Koszty dla pracownika:� wpłaty na PPK – 2% wynagrodzenia brutto wpłaty obowiąz-

kowej i dodatkowo do 2% wynagrodzenia brutto wpłaty dobrowolnej,

� wynagrodzenie dla instytucji zarządzającej środkami w PPK – nie więcej niż 0,5% wartości zgromadzonych aktywów netto rocznie,

� podatek dochodowy od wpłat pracodawcy – wpłaty, które w ramach PPK finansuje pracodawca, stanowią przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Pracodawca będzie zobowiązany potrącić podatek dochodowy z wynagrodzenia pracownika.

Przyg. na podstawie TFI PZU S.A.

Pracownicze Plany KaPitałowe (PPK)