Ostre białaczki
description
Transcript of Ostre białaczki
Ostre białaczki
Ostre białaczki • Nowotwory układu krwiotwórczego, których istotą jest
obecność klonu transformowanych nowotworowo komórek wywodzących się z wczesnych stadiów rozwojowych hematopoezy
• Występowanie: 7/100000 mieszkańców
• Etiologia:– wirusy– predyspozycja genetyczna– zewnętrzne czynniki środowiskowe - „rakotwórcze”
• Transformacja nowotworowa – proces wielostopniowy
Ostre białaczki
• Podział
– Nielimfoblastyczne (szpikowe)• dorośli 85%-90%• dzieci < 10 roku życia 15%
– Limfoblastyczne • dorośli 10%-15% • dzieci 85-90%
Objawy ostrych białaczek –niespecyficzne
• zakażenia
• objawy skazy krwotocznej
• osłabienie
• bóle kostne
• powiększenie węzłów chłonnych, organomegalia
• objawy związane z naciekaniem innych narządów i tkanek – OUN, gonady, przewód pokarmowych, skóra
Diagnostyka ostrych białaczek
• Badanie kliniczne, ocena stanu klinicznego chorego– Badania obrazowe, EKG, echokardiografia– Badania laboratoryjne:
• morfologia, badania biochemiczne, CRP, posiewy, badania układu krzepnięcia
• Grupa krwi chorego!
• Określenie typu i podtypu ostrej białaczki– Ocena morfologiczna komórek szpiku i krwi – Badanie cytochemiczne– Immunocytometria- badanie immunofenotypu blastów– Badanie cytogenetyczne / molekularne
Leczenie ostrych białaczek
• Indukcja remisji• Leczenie poremisyjne
– Intensyfikacja/konsolidacja– alloHSCT– autoHSCT– Leczenie podtrzymujące remisję
• Profilaktyka / leczenie zmian w OUN• Leczenie wznowy i oporności
Ostre białaczki szpikoweOstre białaczki szpikowe
• Mediana wieku 60-65 lat
• Częstość występowania – 3,5/100 000 osób populacji w wieku 50 lat– 15/100 000 osób populacji w wieku 70 lat– 35/100 000 osób populacji w wieku 90 lat
Ostre białaczki szpikowe• Pierwotne
• Wtórne– Poprzedzone chorobą hematologiczną
• MDS• NNH• Przewlekłe choroby mieloproliferacyjne
• Związane z wcześniejszą chemioterapią– Leki alkilujące
• delecje długiego ramienia chormosomu 5 lub 7; • 3-5 lat po leczeniu
– Inhibitory topoizomerazy II DNA (np. antracykliny, etoposid, amsakryna)
• rearanżacja genu MLL w obrębie 11q23; • 12-18 miesięcy po leczeniu
Ostre białaczki szpikowe-podział wg FAB
• Podział oparty na obrazie cytomorfologicznym blastów i badaniach cytochemicznych
• Mo – ostra białaczka bez cech różnicowania• M1 - ostra białaczka mieloblastyczna bez cech dojrzewania• M2 - ostra białaczka mieloblastyczna z cechami dojrzewania• M3 – ostra bialaczka promielocytowa• M4 – ostra białaczka mielomonocytowa• M5 – ostra białaczka monocytowa• M6 – ostra erytroleukemia• M7 – ostra białaczka megakariocytowa
Określanie podtypu o.b.sz.
• Badania cytochemiczne– aktywność mieloperoksydazy (MPO)– barwienie Sudanem Czarnym– aktywność niespecyficznych esteraz
• Badanie immunofenotypowe
Oznaczenie antygenów:• Komórek prekursorowych:
– CD34, HLA-DR • Antygenów mieloidalnych:
– CD117, CD13, CD33, CD11b, CD15, cMPO • Antygenów linii monocytarnej:
– CD14, CD64
Podział AML wg FAB
AML-M1 ³90% Blastów, dojrzewające komórki szeregu granulocytarnego <10%, komórki szeregu monocytarnego<10% SBB/MPO ³3%
AML-M2 >30% Blastów, dojrzewające komórki szeregu granulocytarnego >10% , komórki szeregu monocytarnego < 20%MPO ³3%, CAE >10% , NSE < 20%
AML-M3 Hiperziarniste promielocyty, liczne pałeczki Auera++++ MPO/SBB i CAE. NSE +/-
AML-M4 > 30% Blastów, komórki szeregu monocytarnego > 20%, dojrzewające komórki szeregu granulocytarnego >20%MPO ³3%, CAE > 20%, NSE > 20%.
AML-M5a >30% Blastów. dojrzewające komórki szeregu granulocytarnego < 20%. komórki szeregu monocytarnego ³80%. Monoblasty ³80% komórek monocytarnych MPO < 3%, NSE > 80% hamowane przez fluorki
AML-M5b >30% Blastów, dojrzewające komórki szeregu granulocytarnego < 20%. komórki szeregu monocytarnego ³80%. Monoblasty ³ < 80% komórek monocytarnych MPO < 3%, NSE > 80% hamowane przez fluorki
AML+M6 ³30% Blastów (nieerytroidalna populacja)³50% prekursorów erytroidalnych (w przeliczeniu na wszystkie komórki szpiku) MPO³3% w blastach. PAS, kwaśna fosfataza i NSE mogą by dodatnie w erytroblastach
Ostre białaczki szpikowe-podział wg WHO 2008
• Ostre białaczki szpikowe z określonymi zmianami cytogenetycznymi– t (8:21)– t (15:17): AML M3– inv (16)
– zmiany 11q23– t (6;9): często bazofilia, wieloliniowa dysplazja
• Ostre białaczki szpikowe związane ze zmianami mielodysplastycznymi
• Ostre białaczki szpikowe związane z wcześniejszą chemio- lub radioterapią
• Ostre białaczki szpikowe o nieokreślonej specyfikacji cytogenetycznej- klasyfikowane zgodnie z kryteriami FAB
Korzystne zaburzenia cytogenetyczne
Niekorzystne zaburzenia cytogenetyczne
Nowe molekularne czynniki ryzyka w o.b.sz.
• FLT3
– Receptorowa kinaza tyrozynowa
– Ekspresja na krwiotwórczych komórkach macierzystych
– Pośredniczy w przekazywaniu sygnału prowadzącego do różnicowania i proliferacji komórki
• Mutacje genu FLT3- 30-35% AML
• ITD (internal tandem duplication) – 20-25% AML
• Niezależny niekorzystny czynnik rokowniczy!
Nowe molekularne korzystne czynniki prognostyczne w o.b.sz.
• Mutacje NPM1 – (nukleofosminy)
• Mutacje CEBPA – (CCAAT/enhancer-binding protein alfa)
Indukcja remisji
• Standard „3+7”
– Antracyklina przez 3 dni plus – Ara-C przez 7 dni
• CR (całkowita remisja)- 60-70%
• Modyfikacje– Wysokie dawki Ara-C– Analog puryn (fludarabina, 2-CDA)– 6-TG– etoposid
Pierwotny cel leczenia indukującego- remisja całkowita
• Odsetek mieloblastów w szpiku < 5%, prawidłowy rozmaz krwi
• Liczba płytek >100 G/L
• Liczba granulocytów >1G/L
• Ustąpienie cech zajęcia narządów w badaniu przedmiotowym i badaniach obrazowych
Leczenie poremisyjne
– Intensyfikacja/konsolidacja• Wysokie dawki Ara-C, antracykliny
– alloHSCT– autoHSCT– Leczenie podtrzymujące remisję
• Niskie dawki Ara-C, 6-TG, antracykliny
Wyniki leczenia poremisyjnego u chorych w CR1
• 3-5 letnie przeżycie wolne od choroby 30%-55%
40%- 65%40%-50%30%-40%
alloHSCTautoHSCTchemioterapia
ACUTE LEUKAEMIA REGISTRY : 1ST & 2N TRANSPLANT JANUARY 1994 - JANUARY 2008 (n=51023)
CR1
CR2
ADVANCED
ADULTS : AML (n=10191)CHILDREN : AML (n=1146)HLA IDENTICALTRANSPLANT
CR1 (789)61+/-2
CR2 (208)45+/-4
ADV (149)18+/-4
CR1 (6499)55+/-1
CR2 (1444)41+/-2
ADV (2248)15+/-1
CR1 (756)64+/-2
CR1 (2739)45+/-1
ACUTE LEUKAEMIA REGISTRY : 1ST & 2N TRANSPLANT JANUARY 1994 - JANUARY 2008 (n=51023)
CR1
CR2
ADVANCED
ADULTS : AML (n=8298)CHILDREN : AML (n=839)
AUTOLOGOUSTRANSPLANT
CR1 (670)57+/-2
CR2 (149)36+/-4
ADV (20)
CR1 (6575)42+/-1
CR2 (1246)32+/-2
ADV (477)8+/-2
CR1 (240)62+/-3
CR1 (1705)38+/-1
AlloHCT u chorych na AML z korzystnymi zaburzeniami cytogenetycznymi
Grupa ryzyka
wg ELN
Zaburzenia cytogenetyczne i molekularne
Korzystne t(8;21); RUNX1-RUNX1T1
inv(16) lub t(16;16); CBFB-MYH11
Mutacja NPM1 bez FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
Mutacja CEBPA (prawidłowy kariotyp)
Pośrednie I Mutacja NPM1 oraz FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
„wild-type” NPM1 oraz FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
„wild-type” NPM1 bez FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
Pośrednie II t(9;11); MLLT3-MLL
Zaburzenia cytogenetyczne nie sklasyfikowane jako korzystne lub niekorzystne
Niekorzystne inv(3); RPN1-EVI1
t(6;9); DEK-NUP214
t(v;11); MLL rearanżacja
-5 lub del(5q); -7; abn(17p); złożony kariotyp
Cornelissen, badanie HOVON/SAKK z metaanalizą badań MRC (2002), EORTC (2003) i BGMT (2005); Blood 2007
DFS
p ns
Dohner, European LeukemiaNet, Blood 2010
AlloHCT od dawcy rodzinnego u chorych na AML z prawidłowym kariotypem
Grupa ryzyka Zaburzenia cytogenetyczne i molekularne
Korzystne t(8;21); RUNX1-RUNX1T1
inv(16) lub t(16;16); CBFB-MYH11
Mutacja NPM1 bez FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
Mutacja CEBPA (prawidłowy kariotyp)
Pośrednie I Mutacja NPM1 oraz FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
„wild-type” NPM1 oraz FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
„wild-type” NPM1 bez FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
Pośrednie II t(9;11); MLLT3-MLL
Zaburzenia cytogenetyczne nie sklasyfikowane jako korzystne lub niekorzystne
Niekorzystne Inv(3); RPN1-EVI1
t(6;9); DEK-NUP214
t(v;11); MLL rearanżacja
-5 lub del(5q); -7; abnb(17p); złożony kariotyp
Schlenk, German-Austrian AMLSG NEJM 2008
Dohner, European LeukemiaNet, Blood 2010
Mutacja NPM1 bez FLT3-ITD
Inne genotypy
AlloHCT u chorych na AML z grupy wysokiego ryzyka cytogenetycznego
Grupa ryzyka
wg ELN
Zaburzenia cytogenetyczne i molekularne
Korzystne t(8;21); RUNX1-RUNX1T1
inv(16) lub t(16;16); CBFB-MYH11
Mutacja NPM1 bez FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
Mutacja CEBPA (prawidłowy kariotyp)
Pośrednie I Mutacja NPM1 oraz FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
„wild-type” NPM1 oraz FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
„wild-type” NPM1 bez FLT3-ITD (prawidłowy kariotyp)
Pośrednie II t(9;11); MLLT3-MLL
Zaburzenia cytogenetyczne nie sklasyfikowane jako korzystne lub niekorzystne
Niekorzystne inv(3); RPN1-EVI1
t(6;9); DEK-NUP214
t(v;11); MLL rearanżacja
-5 lub del(5q); -7; abn(17p); złożony kariotyp
DFS
Cornelissen, HOVON/SAKK z metaanalizą MRC, EORTC i BGMT; Blood 2007
Dohner, European LeukemiaNet, Blood 2010
p 0.006
Leczenie ostrej białaczki promielocytowej
t(15:17)/ gen PML/RAR-alfa • Indukcja remisji, intensyfikacja i leczenie podtrzymujące oparte na kwasie all-
trans retynowym (ATRA) podawanym w skojarzeniu z antracyklinami
• ATRA indukuje dojrzewanie promielocytów, co zapobiega zespołowi wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
• CR 85%
• Przeżycie 3-5 letnie chorych w CR1 ponad 75%
• Leczenie za pomocą SCT chorych z dodatnią chorobą resztkową w badaniu met. FISH lub badaniu molekularnym metodą PCR lub po nawrocie choroby
Ostra białaczka limfoblastyczna
Ostre białaczki limfoblastyczne- podział immunologiczny
• O.b.l. pochodzące z linii B-komórkowej (80%)
– Pre-pre-B (pro-B): CD19, CD22– Common: CD19, CD22, CD10– Pre-B: CD19, CD22, Ig cyt– Mature-B: CD19, CD22, Ig pow
• O.b.l. Pochodzące z linii T-komórkowej (20%)– Pre-T: CD7, cCD3 (CD2, CD5)– Intermediate-T: CD7, CD1a, CD4, CD8, cCD3– Mature- T: CD7, CD2, CD3, CD4 lub CD8
Podział chorych na grupy ryzyka Podział chorych na grupy ryzyka 1. 1. Grupa ryzyka standardowegoGrupa ryzyka standardowego
2. Grupa ryzyka wysokiego- klasyczne czynniki ryzyka2. Grupa ryzyka wysokiego- klasyczne czynniki ryzyka
-wysoka leukocytoza > 30 G/L (T-ALL > 100G/L) -wysoka leukocytoza > 30 G/L (T-ALL > 100G/L)
-starszy wiek > 35 lat -starszy wiek > 35 lat
-brak remisji po 4 tygodniach indukcji, -brak remisji po 4 tygodniach indukcji,
- t(4;11)- t(4;11)
- - Najważniejszy nowy czynnik predykcyjny: Minimalna choroba resztkowa w badaniu Najważniejszy nowy czynnik predykcyjny: Minimalna choroba resztkowa w badaniu immunofenotypowym lub molekularnym (0,1-0,01% komórek białaczkowych w szpiku) w immunofenotypowym lub molekularnym (0,1-0,01% komórek białaczkowych w szpiku) w okresie remisji całkowitejokresie remisji całkowitej
3. Grupa ryzyka bardzo wysokiego 3. Grupa ryzyka bardzo wysokiego
t (9;22)- chromosom Philadelphia i/lub gen fuzyjny bcr/ablt (9;22)- chromosom Philadelphia i/lub gen fuzyjny bcr/abl
25% dorosłych chorych na o.b.l !25% dorosłych chorych na o.b.l !
Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej
• Indukcja remisji – 4-8 tygodniowy blok chemioterapii – sterydy, antracykliny, winkrystyna, L-asparginaza– W OBL Ph dodatniej- IMATYNIB równolegle z chemioterapią
• Konsolidacja (intensyfikacja) remisji– 8 tygodniowy blok chemioterapii– Cyklofosfamid, metotreksat (Mtx), arabinozyd cytozyny (AraC), 6-MP– W OBL Ph dodatniej- IMATYNIB
• Leczenie poremisyjne– HSCT lub chemioterapia podtrzymująca remisję – W OBL Ph dodatniej- IMATYNIB
• Profilaktyka / leczenie zmian w OUN– Dokanalowe podawanie MTx/Ara-C/sterydów
Leczenie za pomocą transplantacji komórek krwiotwórczych
• Allo HSCT– Wszyscy chorzy posiadający dawcę z wyjątkiem
chorych z grupy ryzyka standardowego, z ujemną chorobą resztkową w okresie remisji całkowitej
• Auto HSCT – Chorzy z grupy ryzyka wysokiego i bardzo wysokiego nie
posiadający dawcy rodzinnego, z ujemną chorobą resztkową w okresie remisji całkowitej
Leczenie za pomocą transplantacji komórek krwiotwórczych
• Standardowe sposób przygotowania do HSCT
– Napromienianie całego ciała- TBI 12 Gy
– Cyclofosfamid 120 mg/kg
• Źródło komórek hematopoetycznych
– Szpik
– Krew obwodowa
– Krew pępowinowa
Wyniki leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej
• Dorośli– remisja całkowita (CR) 90-95%– przeżycie wolne od choroby (LFS) 30-60%
• Dzieci– remisja całkowita (CR) 95-99%– przeżycie wolne od choroby (LFS) 70-80%
Nowe leki i metody
• Nowe leki– Inhibitor kinazy tyrozynowej II generacji- eliminacja MRD po
alloHSCT• dazatynib• nilotynib
– Przeciwciała monoklonalne- postacie chemioporne• anty CD20• antyCD52
– Nowe cytostatyki- nawroty choroby, postacie chemioporne• Nelarabina• Klofarabina
• Nowe metody– RIC ( reduced-intensity conditioning) + alloSCT– Intensyfikacja GvL