OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 1

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN

Wytyczne RAN dotyczące skutecznych

kampanii narracji alternatywnych i

kontrnarracji (GAMMMA+) Dodatek: Załącznik z kluczowymi ustaleniami z najnowszych powiązanych badań

Jeżeli chcecie opracować skuteczne narracje alternatywne i

kontrnarracje, te wytyczne są dla Was!

Grupa robocza RAN ds. komunikacji i narracji (RAN C&N)

opracowała poniższe wytyczne dotyczące realizowania

skutecznych kampanii narracji alternatywnych i kontrnarracji. W

wytyczne zawierają wnioski wyciągnięte wcześniejszych działań i

kluczowe punkty ze spotkań grupy RAN C&N, a także przystępny

przegląd istotnych badań w tej dziedzinie.

+

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 2

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Wprowadzenie

Na model GAMMMA+ składają się z następujące kluczowe elementy: Goal (cel), Audience (odbiorcy), Message

(przekaz), Messenger (przekazujący), Media (środki przekazu), Action (działanie) plus Monitoring and Evaluation

(monitoring i ewaluacja). Łączy on w sobie kluczowe punkty spotkań grupy RAN C&N i wyciągnięte z nich wnioski

z przeglądem istotnych badań w dziedzinie.

W niniejszym opracowaniu opisano model GAMMMA+. Załącznik 2 przedstawia praktyczny przegląd

kluczowych, najświeższych ustaleń badaczy w kwestii skutecznych narracji alternatywnych i kontrnarracji.

Najistotniejsze elementy modelu GAMMMA+

• Skuteczne kampanie komunikacyjne mają jasne, realistyczne i mierzalne cele.

• Wspierane przekazy są istotne z punktu widzenia docelowych odbiorców, którzy uznają przy tym przekazujących za wiarygodnych.

• Kampania współpracuje ze środkami przekazu lub platformami online preferowanymi przez docelowych

odbiorców i jest także obecna, kiedy odbiorcy komunikują się offline.

• Jest mało prawdopodobne, by kampanie narracyjne w formie monologów spełniły potrzeby odbiorców,

którzy chcą rozmawiać, są zdenerwowani lub wzburzeni faktyczną lub postrzeganą niesprawiedliwością.

• Kampanie powinny wiązać się z wezwaniem do działania tych, którzy chcą zacząć się zajmować daną

kwestią, to zaś ułatwia monitoring i ewaluację.

• Kampanie mające na celu zmianę opinii i zachowań oferują możliwość trwałego dialogu (online i offline)

z tymi odbiorcami, którzy chcą rozmawiać.

• W kampaniach, w których od początku zapewniono komponenty monitoringu i ewaluacji, można

korygować bieżące działania, jeśli zachodzi taka potrzeba, a po ich zakończeniu – dowiedzieć się, czy miały

pożądany skutek.

• Większe szanse na wywarcie wpływu mają kampanie tworzące ciągły strumień treści , z którymi

odbiorcy docelowi mogą wchodzić w interakcje. Autentyczność i ilość są istotniejsze niż jakość

techniczna.

• Narracje alternatywne promują alternatywne, pozytywne punkty widzenia, sposoby postępowania i

wzorce do naśladowania, a także budują krytyczne myślenie. Kontrnarracje, których celem jest

zdemaskowanie ekstremistycznej propagandy, powinny być kierowane tylko do dobrze poznanych i

zrozumianych odbiorców, którzy już mają do czynienia z treściami ekstremistycznymi.

• Przygotujcie się na sukces i nie zapomnijcie uwzględnić wszystkich zagrożeń bezpieczeństwa Waszej

organizacji i partnerów.

• Nie wywarzajcie otwartych drzwi – zajrzyjcie do opracowań RAN w poszukiwaniu inspirujących praktyk

lub – na przykład – do Biblioteki Kontrnarracji Hedayah czy też do opracowania przygotowanego dla EP

LIBE Committee na temat zwalczania narracji terrorystów.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 3

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

G Goal (Cel)

Model GAMMMA+

GOAL (CEL): Co naprawdę chcecie osiągnąć?

Dlaczego to ważne, by mieć konkretne cele?

Kiedy się planuje kampanię, trzeba sobie jasno powiedzieć, co chcemy osiągnąć. Brzmi zdroworozsądkowo,

prawda? A jednak wielu ludzi ma trudność z rozłożeniem celów całościowych na konkretne i mierzalne cele

zadaniowe. Jak zmierzyć sukces, jeśli nie ma się pewności, jak powinien wyglądać?

Określenie jasnych, realistycznych i mierzalnych celów pomoże Wam ustalić, jakich zasobów potrzebujecie do

udanego przeprowadzenia kampanii – jak dużo czasu, ludzi i środków.

Sprawdzamy: Co powinniście wiedzieć?

Zanim zaczniecie, upewnijcie się, że nie przynosicie szkody!

Nie szerzcie ekstremistycznej propagandy. Badania wskazują, że zwiększanie świadomości młodych ludzi na temat, którego władze nie aprobują albo który uważają za niewłaściwy czy szkodliwy, może w rzeczywistości raczej stymulować (większe) zainteresowanie tematem, zamiast do niego zniechęcać (Hornik 2008). Co za tym idzie – może okazać się, że podkreślanie zagrożenia ze strony określonych ugrupowań ekstremistycznych lub terrorystycznych przyniesie skutek odwrotny do pożądanego. Szczególnie kontrnarracje powinny być skierowane jedynie do dobrze zdefiniowanej i rozumianej grupy odbiorców, którzy do treści ekstremistycznych odnoszą się z ciekawością albo już z nimi sympatyzują.

Unikajcie stygmatyzowania. Próbując zwiększyć odporność określonej grupy docelowej na propagandę

i rekrutację ekstremistyczną, miejcie świadomość, że możecie być postrzegani jako utrzymujący

stereotypy i odnoszący się z nieufnością do tej grupy. Upewnijcie się, że dobrze rozumiecie wrażliwość

i niepokoje Waszych docelowych odbiorców, żeby w niezamierzony sposób nie wspierać polaryzacji.

Uwaga: Cele, których nie da się zmierzyć, to wizje.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 4

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Czy rozumiecie, jakie są przyczyny źródłowe i istotne składowe procesów radykalizacji Waszych docelowych

odbiorców? Czy ustaliliście, czy Waszym dążeniem jest umacnianie odporności odbiorców czy też zwalczanie treści

ekstremistycznych? Czy określiliście jasne, realistyczne i mierzalne wskaźniki, które pozwolą zrozumieć, jak

zareagowali Wasi odbiorcy? Czy opieracie się na jakiejś „teorii zmiany”, która wskazuje, dlaczego Waszym zdaniem

interwencja zadziała, na kogo i w jaki sposób?

Audience (Odbiorcy): Do kogo naprawdę chcecie

dotrzeć? Dlaczego szczegółowa wiedza o odbiorcach jest istotna?

Szczegółowe poznanie docelowych odbiorców to klucz do sukcesu. Większość grup, społeczności czy kręgów ma

swój własny „język”, narracje, znaki i (sub)kultury. Interwencje muszą być oparte na zrozumieniu, czym odbiorcy

się przejmują, jak i gdzie się ze sobą komunikują i dlaczego mieliby zareagować na Waszą kampanię.

Poniżej podano przykład tego, w jaki sposób może się zacząć proces definiowania CELU.

Cele: w ciągu 6 tygodni zwiększyć o 50% liczbę telefonów/e-maili skierowanych do prowadzonej przez

Was strony internetowej bądź infolinii związanej z zapobieganiem radykalizacji lub wychodzeniem z

niej; przeprowadzić 20 rozmów, z których 50% doprowadzi do wyższego udziału w organizowanym

przez Was wydarzeniu.

KTO: mężczyźni i kobiety w wieku 16–23 lat, należący(-e) do internetowych grup promujących

prawicowe ideologie ekstremistyczne i prawicową muzykę oraz prawicową modę/marki (wąska grupa

docelowa) lub śledzą takie grupy.

GDZIE: odbiorcy zamieszkują w geograficznie określonych centrach radykalizacji (Vidino 2017),

gdzie w ciągu ostatnich 3 lat pojawiała się nieproporcjonalnie wysoka liczba ekstremistów

(ściślej zdefiniowana grupa docelowa).

JAK: wykorzystać ciekawość/tajemniczość/przekierowanie/humor/fakty i wprowadzić do

internetowych baniek grupy docelowej materiały wideo/memy/plakaty. To sprowokuje odbiorców do

komentowania/udostępniania/lajkowania/rozmowy i może mieć wpływ na to, jak myślą / co czują, z

powodu X, Y, Z itd. (teoria zmiany).

A Audience

(Odbiorcy)

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 5

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Sprawdzamy: Co powinniście wiedzieć?

Czy możecie określić kluczowe cechy Waszych odbiorców? Czy możecie zawęzić i jasno wskazać ich przedział

wiekowy, płeć, tło kulturowe, „język grupy” i miejsce zamieszkania? Czy rozumiecie, dlaczego mieliby przejąć się

Waszą interwencją, dlaczego mieliby wchodzić w interakcję z Wami? Czy rozumiecie, co mogłoby zmienić ich

sposób myślenia i zachowanie? Skąd czerpią informacje? Gdzie są bańki społecznościowe, do których musicie

dotrzeć ze swoim przekazem? Jeżeli dążycie do wzmocnienia odporności Waszych odbiorców, zrozumienie ich

oznacza także zrozumienie ich punktów podatności. Co sprawia, że są podatni na radykalizację?

Jak lepiej zrozumieć odbiorców

Większość konfliktów zaczyna się wewnątrz społeczności. Ekstremiści początkowo próbują „obudzić” innych

członków społeczności, np. ekstremiści sunniccy wezmą na cel innych sunnitów, a zwolennicy białej supremacji

– innych białych członków społeczności. Spróbujcie skontaktować się z członkami społeczności, którzy

sprzeciwiają się tym ekstremistom. Skontaktujcie się z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego (CSO),

które pracują w danej okolicy, takimi jak stowarzyszenia osób pracujących z młodzieżą, ośrodki dla młodzieży,

kluby sportowe i kluby sztuk walki itd. Zaproście je do wsparcia Waszej kampanii lub aktywnego włączenia się

do niej.

Częste pomyłki, których należy unikać

Zbadanie grupy docelowej jest kluczowe, lecz niekoniecznie oznacza, że zrozumieliście Waszych odbiorców.

Przeszacowywanie własnych zdolności i stopnia zrozumienia złożoności odbiorców to dość częsta pomyłka. Po

takiej pomyłce w najlepszym przypadku stracicie odbiorców lub nie zdołacie ich pozyskać, w najgorszym –

zapoznacie z propagandą ekstremistyczną odbiorców, którzy przed Waszą kampanią byli na nią obojętni.

Wskazówka

Lokalne narracje alternatywne lub kontrnarracje płynące ze społeczności borykających się z

ekstremizmem będą z dużym prawdopodobieństwem skuteczniejsze niż interwencje ze

strony kogoś z zewnątrz, kto ma dobre intencje. Często miejscowi aktorzy mogą zapewnić

właściwy przekaz i wiarygodnych przekazujących: spróbujcie wejść z nimi w partnerstwo.

Wybór właściwych partnerów jest kluczowy (patrz: „wróg mojego wroga jest moim

przyjacielem” to mit).

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 6

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Message (Przekaz): O czym mówicie?

Dlaczego Wasz przekaz jest ważny? M Message

(Przekaz)

Dążycie do stymulowania myśli i uczuć, a może nawet wywołania zmiany opinii i zachowań, zgadza się? W takim

przypadku wybrana narracja musi rezonować z docelowymi odbiorcami. Musi być dla nich istotna i mieć wartość

w walucie społecznej. W przeciwnym razie dlaczego mieliby Was słuchać? Wasz przekaz musi wciągać ludzi

(Green 2017) i sprawiać, że pomyślą: „to ma dla mnie sens” albo „chcę to zrobić”. Dogłębne zrozumienie

Waszych docelowych odbiorców pozwoli Wam na stworzenie przekazów, które odnoszą się do spraw budzących

silne emocje, ale z innej perspektywy.

Sprawdzamy: Co powinniście wiedzieć?

Dlaczego Wasi odbiorcy mieliby się przejąć Waszym przekazem? Dlaczego mieliby dzielić się nim z innymi i

czynić go tematem rozmów? Czy używacie odpowiedniego stylu językowego, w tym dialektu (dialektów) i

slangu? Czy wyszliście od terminów kluczowych i zwrotów, których Wasi odbiorcy sami często używają? Czy

macie świadomość ryzyka nieporozumienia? Dlaczego Wasz przekaz miałby zmienić ich sposób myślenia i

zachowanie?

Rada

Jeżeli faktyczne poznanie wybranej grupy wydaje się zbyt złożone i czasochłonne, poważnie

rozważcie zastąpienie jej inną grupą odbiorców, którą Wasz zespół lepiej zna i rozumie. Źle

przygotowane interwencje mogą prowadzić do niezamierzonych konsekwencji (patrz „nie

przynoście szkody”).

Wskazówka

Im bardziej zradykalizowani są Wasi odbiorcy, tym bardziej ich indywidualne tożsamości, moralność i

uświęcone wartości są „zespolone” (Atran 2017) z tożsamością, moralnością i wartościami ideologii lub

ugrupowania ekstremistycznego i tym mniej skuteczne będzie podejście konfrontacyjne (patrz „efekt

rykoszetu”). Jest bardziej prawdopodobne, że narracje alternatywne lub kontrnarracje będą rezonować

z takimi odbiorcami, jeśli przyjmiecie podejście niebezpośrednie, wykorzystując na przykład konteksty

surrealne, takie jak science fiction/przygoda/tajemnica (Green 2017), a ponieważ odbiorcy nie będą tego

odczuwać jako ataku na ich moralność i tożsamość, pozostaną do pewnego stopnia otwarci na nowe

informacje (Kaplan 2016).

Wiele konfliktów jest opartych na różnicach w preferencjach moralnych, a nie na szczegółowych

kwestiach politycznych czy religijnych. Jeżeli tak jest w przypadku Waszej kampanii, rozważcie

przeformułowanie przekazu tak, żeby wiązał się z podstawowymi przekonaniami moralnymi docelowych

odbiorców. Na przykład podkreślajcie wspólne postawy moralne lub wartości (Feinberg 2015), takie jak

sprawiedliwość, równość i tradycja, i wykorzystujcie je jako most łączący przeciwne obozy.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 7

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Skąd będziecie wiedzieć, że Wasz przekaz rezonuje?

Zalecamy obserwowanie reakcji małej próbki docelowej grupy odbiorców, zanim wystartujecie z Waszą

kampanią w pełnej skali. Jeżeli w Waszym zespole nie ma nikogo, kto miałby bliski kontakt z Waszymi

docelowymi odbiorcami, przetestujcie przekaz na grupie fokusowej składającej się z członków Waszej grupy

odbiorców lub osób mających bardzo bliski kontakt z Waszymi odbiorcami. Przekaz możecie też w małej skali

przetestować, wszczynając ukierunkowane dyskusje na forum internetowym odwiedzanym przez Waszych

odbiorców. Ewentualnie możecie wykupić niewielkie reklamy w Google, na Facebooku czy Twitterze (albo

poprosić o bezpłatną reklamę) i zbadać próbkę reakcji Waszych odbiorców. Sprawdźcie, czy i jakie będą

informacje zwrotne, i dostosujcie Wasz przekaz, jeśli na przykład reagują na niego osoby z innej grupy

odbiorców niż założona bądź też odpowiedź istotnie różni się od tej, którą mieliście nadzieję uzyskać.

Messenger (Przekazujący): Kto będzie mówić w

Waszym imieniu?

Dlaczego wybór właściwej osoby przekazującej jest ważny?

M Messenger

(Przekazujący)

Ludzie chętniej słuchają osób, z którymi coś ich wiąże. Określona grupa odbiorców może uznać rozmaitych

potencjalnych przekazujących za wiarygodnych. Mogą to być np. „ofiary”, członkowie rodziny, „byli członkowie”,

celebryci/influencerzy, zwykli koledzy lub przywódcy społeczności. To Wasi odbiorcy określają, kto jest dla nich

wiarygodny. Podobnie jak proponowano przy przekazie, omówcie różne opcje z członkami Waszej docelowej

grupy odbiorców (grupa fokusowa) albo osobami w bliskim kontakcie z nimi.

Sprawdzamy: Co powinniście wiedzieć?

Dlaczego odbiorcy mieliby słuchać Waszego przekazującego, uwierzyć mu i zaufać? Czy wybranie danego

przekazującego wiąże się z jakimś ryzykiem dla Waszej organizacji (np. pod względem reputacji lub

wiarygodności) bądź też dla samego przekazującego (np. kwestie związane z trollowaniem lub

bezpieczeństwem)?

Uważajcie na „efekt rykoszetu”.

Badania wskazują, że stosowanie podejść konfrontacyjnych (opartych na faktach albo emocjach)

najprawdopodobniej umocni przekonania Waszych docelowych odbiorców. Tak się dzieje szczególnie

wtedy, gdy Wasz przekaz jest postrzegany jako atak na podstawowe wartości lub tożsamość jednostki

albo jej grupy własnej. Więcej informacji znajdziecie w The Debunking Handbook.

Wskazówka

Jeżeli w Waszej sieci nie ma wiarygodnych przekazujących, wejdźcie w partnerstwo z organizacją, która jest bliżej powiązana z Waszymi docelowymi odbiorcami.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 8

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Media (środki przekazu): Jak możecie dotrzeć do

swoich odbiorców?

Dlaczego wybór właściwych środków przekazu jest ważny?

M Media

(Środki przekazu)

Żeby dotrzeć bezpośrednio do Waszych odbiorców, musicie wiedzieć, z jakich mediów czy innych środków

korzystają w komunikacji ze sobą i jak otrzymują informacje. Skierowanie Waszych odbiorców na preferowaną

przez Was platformę jest możliwe, ale znacznie skuteczniej jest zwrócić się do nich tam, gdzie już są. Nie

unikajcie platform, z których nigdy nie korzystaliście: kolekcja opracowań RAN C&N dotyczących dostępnych i

przydatnych zestawów narzędzi i instrukcji (dostępna online) może pomóc Wam zapoznać się z różnymi

platformami.

Wasze własne badania, w koordynacji z grupą fokusową, określą, które z mediów najprawdopodobniej będzie

skuteczne w docieraniu do grupy docelowej. Ustalenie tego wcześniej jest ważne, bo będzie miało wpływ na

rodzaj produkowanych przez Was treści.

Sprawdzamy: Co powinniście wiedzieć?

Jak się komunikują Wasi docelowi odbiorcy? Skąd czerpią informacje i gdzie są ich bańki społecznościowe? Czy

macie możliwości budżetowe i czasowe, by być aktywnym na więcej niż jednej platformie albo offline? Czy

będziecie tworzyć treści (w tym dźwięk i napisy) na urządzenia mobilne czy na komputery? Jak możecie

zapewnić, że kampania nie zostanie przejęta przez odbiorców spoza Waszej grupy docelowej?

Częste pomyłki, których należy unikać

Wy, Wasi koledzy, partnerzy lub fundatorzy jesteście lepiej obeznani z niektórymi platformami mediów

społecznościowych. Na przykład w wielu projektach wykorzystuje się Facebooka, Twittera albo YouTube jako

główne serwisy mediów społecznościowych, chociaż wiadomo, że odbiorcy docelowi nie są w nich szczególnie

aktywni wolą korzystać z WhatsAppa, Snapchata, Telegrama albo Reddita. Jeżeli nie skorzystacie z platformy

(platform) używanej(-ych) przez Waszych odbiorców, Wasz głos prawdopodobnie nie zostanie usłyszany.

Pamiętajcie, że „wróg mojego wroga jest moim przyjacielem” to mit.

Dążąc do zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi lub zwalczania go, upewnijcie się, że nie

promujecie podmiotów niedemokratycznych/antypluralistycznych, nawet jeśli sprzeciwiają się one

organizacjom brutalnych ekstremistów/terrorystów. Współpraca z prawicowymi populistami lub

islamistami w kontrze do danej grupy brutalnych ekstremistów prawdopodobnie podważy

całościową wiarygodność Waszej kampanii (patrz „nie przynoście szkody”).

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 9

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Action (Działanie): Co mają zrobić odbiorcy?

Dlaczego potrzebujecie wezwania do działania?

A Action

(Działanie)

Większość najczęstszych narracji ekstremistycznych utrzymuje, że „wasz” naród cierpi w wyniku wielkiej

niesprawiedliwości i powinno się mu pomagać na wszystkie możliwe sposoby. Osoby, które mają poczucie

przynależności do cierpiącej grupy własnej i sympatyzują z tymi narracjami, często czują potrzebę działania.

Osoby te mogą być rozzłoszczone lub zdenerwowane, więc mówienie im wyłącznie, czego nie robić, będzie

miało niewielki skutek lub wręcz skutek niezamierzony (patrz „efekt rykoszetu”). Wasza kampania, jeśli zajmuje

się tymi żalami, powinna zatem oferować konkretne wezwania do działania, by skanalizować emocje i idee w

stronę środków produktywnych.

Sprawdzamy: Co powinniście wiedzieć?

Jakimi kluczowymi kwestiami przejmują się Wasi odbiorcy? Jakiego rodzaju reakcję emocjonalną w odbiorcach

wywołają kwestie, o których mówicie? Jakie wezwania do działania rezonują z emocjami Waszych odbiorców i

umożliwiają skanalizowanie części ich uczuć w produktywne działania?

Możliwe wezwania do działania

Wspieraj finansowo!

Poproście swoich odbiorców o przekazanie pieniędzy na wspólną sprawę. Polećcie zaufane organizacje.

Zostań wolontariuszem!

Poproście odbiorców, żeby podjęli działania jako wolontariusze w zaufanych organizacjach, które zajmują się

tymi kwestiami, na których im najbardziej zależy. Przekażcie im informacje, jak to zrobić.

Bierzcie udział!

Zorganizujcie demonstrację, debatę albo inne wydarzenie publiczne, do udziału w którym wezwiecie Waszych odbiorców.

Skontaktujcie się z nami!

Przekazanie numeru telefonu albo adresu strony internetowej zachęca ludzi do tego, żeby zadzwonić albo

zajrzeć na stronę i otrzymać pomoc, i jest skuteczną metodą tworzenia powiązań z Waszymi odbiorcami.

Wskazówka

Indywidualna interwencja w sieci to zaawansowana metoda bezpośredniej

rozmowy z Waszymi odbiorcami na poziomie indywidualnym; przypomina to

pracę wykonywaną offline przez pracowników socjalnych. W opracowaniu RAN

1-2-1 paper wyjaśniono, jak to robić.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 10

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Plus Monitoring and Evaluation (M&E –

monitoring i ewaluacja): Czy Wasza kampania

jest skuteczna?

Dlaczego monitoring i ewaluacja są takie ważne?

+

Uwzględnienie M&E od początku przyniesie korzyść na wiele sposobów. Pozwoli Wam na korygowanie i

usprawnianie kampanii na podstawie zebranych informacji zwrotnych i danych. Ponadto będziecie mogli pokazać

osobom trzecim, jaki zasięg, wyniki i wpływ ma kampania. To może okazać się kluczowe, kiedy będziecie

wnioskować o finansowanie albo próbować przekonać interesariuszy, że kampanię trzeba rozszerzyć.

Sprawdzamy: Co powinniście wiedzieć?

Jakie wskaźniki powodzenia możecie zmierzyć? Jak najlepiej monitorować te wskaźniki, żebyście mogli

skorygować kampanię, jeśli zajdzie taka potrzeba? (w kwestii dalszych pytań w tej sprawie patrz punkt „GOAL”

(Cel)).

Po zakończeniu kampanii zbierzcie konkretne „lekcje” z danych i doświadczeń, które mogą poprawić skuteczność

Waszej następnej kampanii i mogą zostać udostępnione innym. Wykorzystajcie to do promowania kampanii i

rozwijania swoich umiejętności prowadzenia kampanii. W środowisko, które się uczy, warto inwestować (to się

przydaje też do zewnętrznego finansowania).

Załącznik 1: Wyjaśnienia

Czym jest propaganda?

Propaganda to usystematyzowana próba manipulowania poznawczymi i emocjonalnymi wyobrażeniami

określonej grupy odbiorców (Ritzmann 2017). Wykorzystywana jako narzędzie organizacji ekstremistycznych

promuje zestaw narracji i wartości, ideologię, która oferuje czarno-białą perspektywę: ofiary (my, grupa własna) i

agresorzy (oni, grupa obca). Propaganda ekstremistyczna posługuje się bardzo czytelnymi przekazami, które

obiecują jasność, istotność, przygodę, znaczenie i inne korzyści emocjonalne i społeczne, takie jak przynależność

do nowej rodziny, braterstwa lub siostrzeństwa.

W przekazach rekrutacyjnych propaganda ekstremistyczna często korzysta z tego samego wzorca: diagnoza (co

jest źle), prognoza (co trzeba zrobić) i uzasadnienie (kto i co powinien zrobić i dlaczego).

Wskazówka

Opracowanie RAN poświęcone M&E zawiera praktyczną i przyjazną listę kontrolną.

Opracowanie to i inne informacje o właściwych podręcznikach są dostępne online.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 11

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Choć propaganda jest częścią każdego konfliktu politycznego lub religijnego w najnowszej historii ludzkości,

nadal trwają debaty nad jej skutecznością. Jej wpływ w znacznym stopniu zależy od warunków, na które stara

się wpływać, ale nie może stworzyć: eskalacja brutalnych konfliktów politycznych, polaryzacja społeczna, a co

jeszcze istotniejsze – szczeliny poznawcze u docelowych odbiorców. Ogólnie rzecz biorąc, aby propaganda

mogła zwiększyć swoje szanse powodzenia, musi być blisko już istniejących (postrzeganych) prawd w docelowej

grupie odbiorców, na przykład może podłączać się pod wspólne teorie spiskowe.

Cztery sposoby na zwalczanie propagandy i promowanie narracji alternatywnych.

1) Przygotowanie. Należy wspierać umiejętność krytycznego korzystania z mediów [media literacy], szczególnie

przez uczenie młodzieży w szkołach oceniania i klasyfikowania źródeł informacji. Jest to część „szkolenia z

demokracji”, gdzie koncepcja krytycznego myślenia jest prezentowana w formie zastosowań w życiu

codziennym.

2) Zakłócanie. Propagandę ekstremistyczną można usuwać z mediów internetowych na przykład przy użyciu

technologii „haszowania”, która może automatycznie wykrywać i usuwać treści, które już wcześniej zostały

oflagowane. W celu ochrony swobody wypowiedzi zastosowanie algorytmów powinno być przejrzyste i

ograniczone do najgorszych przypadków, z koncentracją na treściach wyraźnie niezgodnych z prawem.

3) Wzmacnianie. Narracje alternatywne, mające na celu promowanie przekazów pozytywnych, wartości

uniwersalnych, ról modelowych lub innych rodzajów informacji istotnych dla danej części populacji, mają służyć

umacnianiu odporności jednostek lub społeczności na propagandę ekstremistyczną.

4) Podważanie. Kontrnarracje, których celem jest zdemaskowanie kłamstw i wad organizacji

ekstremistycznych, muszą być kierowane tylko do dobrze poznanych i wąsko zdefiniowanych grup odbiorców,

które już mają do czynienia z treściami ekstremistycznymi.

Załącznik 2: Najnowsze badania naukowe

W tabeli A2.1 przedstawiono istotne badania z dziedziny politologii, socjologii, antropologii, psychologii i

neurobiologii.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 12

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Tabela A2.1. Istotne badania i kluczowe ustalenia

Tytuł badania Kluczowe ustalenia dla skutecznych narracji alternatywnych i kontrnarracji

1 Hornik, R., Jacobsohn, L., Orwin,

R., Piesse, A., & Kalton, G.

(2008). Effects of the national

youth anti-drug media

campaign on youths. American

Journal of Public Health, 98(12),

2229-2236.

Nie czyń szkody, nie rozprzestrzeniaj propagandy To badanie wskazuje, że uświadamianie ludziom, w szczególności młodzieży, istnienia czegoś, co władze uważają za niewłaściwe lub szkodliwe, może generować (większe) zainteresowanie tematem, a nie zniechęcać do niego.

Link: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC263654 1/

2 Cook, J., & Lewandowsky, S.

(2011). The Debunking

Handbook. St. Lucia, Australia:

University of Queensland

Efekt rykoszetu Podejścia konfrontacyjne (oparte na faktach albo emocjonalne) najprawdopodobniej umocnią przekonania osób, które staracie się „przekonać”. Tak się dzieje szczególnie wtedy, kiedy docelowi odbiorcy mają poczucie, że wasza kampania atakuje ich podstawowe wartości lub tożsamość.

Ilość przekazów Stały strumień przekazów ma większe prawdopodobieństwo skuteczności. Badanie to wskazuje, że konieczne jest otrzymanie ok. 30% przekazów alternatywnych/przeciwnych w strumieniu informacji danej osoby, by pomóc zmienić jej zdanie.

Link:

https://www.skepticalscience.com/docs/Debunking_Han

dbook.pdf

3 Chan, M. P. S., Jones, C. R., Hall Jamieson, K., & Albarracín, D. (2017). Debunking: a meta- analysis of the psychological efficacy of messages countering misinformation. Psychological science, 28(11), 1531-1546.

Nie czyń szkody, nie rozprzestrzeniaj propagandy Nie należy powtarzać nieprawdziwych informacji/propagandy, chyba że stanowi to część kompleksowej koncepcji pedagogicznej.

Jak budować narracje Korzystne jest angażowanie docelowych odbiorców w tworzenie argumentów alternatywnych lub kontrargumentów.

Wprowadzanie nowych informacji i modelu mentalności Ludzie są mniej skłonni zaakceptować zdemaskowanie starych/fałszywych przekonań, kiedy zostaną one jedynie wskazane jako błędne. Zamiast tego

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 13

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Tytuł badania Kluczowe ustalenia dla skutecznych narracji alternatywnych i kontrnarracji

należy im przeciwstawić nowe dowody. Te nowe przekazy powinny oferować także nowy model pojmowania informacji. Bardziej szczegółowe rozszerzenie i dyskurs zwiększają prawdopodobieństwo zastąpienia starego/fałszywego modelu nowym.

Link: http://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/09567976 17714579

4 Kaplan, J. T., Gimbel, S. I., & Harris, S. (2016). Neural correlates of maintaining one’s political beliefs in the face of counterevidence. Scientific reports, 6, 39589.

Przekonania i tożsamość „Ludzie są uparci w kwestii swoich przekonań politycznych, nawet jeśli przedstawi im się dowody na ich sprzeczność. Przekonania polityczne są podobne do przekonań religijnych pod względem tego, że jedne i drugie stanowią część tego, kim jednostka jest, i są ważne dla kręgu społecznego, do którego jednostka należy. W badaniu ustalono, że u osób, które z największym oporem zmieniają przekonania, występuje większa aktywność ciała migdałowatego (para obszarów w kształcie migdała położona blisko środka mózgu) i wyspy w porównaniu z ludźmi, którzy byli bardziej chętni do zmiany zdania. Aktywność w tych obszarach, które są ważne dla emocji i procesu podejmowania decyzji, może odnosić się do tego, jak się czujemy w obliczu dowodów przeciwko naszym przekonaniom. Wiadomo, że szczególnie ciało migdałowate jest zaangażowane w postrzeganie zagrożeń i niepokój. Jest to zgodne z ideą, że kiedy czujemy się zagrożeni, niespokojni albo odczuwamy silne emocje, jest mniej prawdopodobne, że zmienimy zdanie”.

Link: https://www.nature.com/articles/srep39589

5 Feinberg, M., & Willer, R. (2015). From gulf to bridge: When do moral arguments facilitate political influence?. Personality and Social Psychology Bulletin, 41(12), 1665-1681.

Moralne przeformułowanie [reframing] Wiele konfliktów jest opartych głównie na różnych preferencjach moralnych, a w mniejszym stopniu na szczegółowych kwestiach politycznych czy religijnych. W takim przypadku trzeba rozważyć przeformułowanie przekazu tak, żeby wiązał się z moralnymi fundamentami docelowych odbiorców. Na przykład podkreślajcie wspólne postawy moralne lub wartości, jak sprawiedliwość, równość i tradycja, i opierajcie na nich swoje argumenty jako moście łączącym przeciwne obozy.

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 14

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Tytuł badania Kluczowe ustalenia dla skutecznych narracji alternatywnych i kontrnarracji

Link: 'From Gulf to Bridge: When Do Moral Arguments Facilitate Political Influence?'

6 Atran, S., Gómez, Á., López- Rodríguez, L., Sheikh, H., Ginges, J., Wilson, L., Waziri, H., Vázquez, & A. Davis, R. (2017). The devoted actor’s will to fight and the spiritual dimension of human conflict. Nature Human Behaviour, 1(9), 673.

Tożsamość i wartości W badaniu ustalono, że „widoczne przedkładanie przez oddanych aktorów wartości nad osoby bliskie daje empiryczne wsparcie idei, że ludzie mogą formować swoje najsilniejsze (i potencjalnie najbardziej ekspansywne) więzi polityczne i religijne, podporządkowując swoje oddanie osobom bliskim bardziej abstrakcyjnym ideałom”. Im bardziej zradykalizowani są odbiorcy, tym bardziej ich indywidualne tożsamości, moralność i uświęcone wartości są „zespolone” (identyczne) z tożsamością, moralnością i wartościami ideologii lub ugrupowania ekstremistycznego i tym mniej będzie prawdopodobne, że podejścia konfrontacyjne zadziałają.

Link: https://www.nature.com/articles/s41562-017-0193-3

7 Green, Melanie C. & Fitzgerald, K. (2017). Transportation Theory Applied to Health and Risk Messaging. Oxford Research Encyclopedia of Communication

Perswazja narracyjna i przeniesienie „Przeniesienie [transport] odnosi się do uczucia tak głębokiego pochłonięcia przez historię, że na jakiś czas traci się kontakt ze światem rzeczywistym; obejmuje ono zaangażowanie poznawcze, doświadczenie emocjonalne i obecność wyobrażonych obrazów. To doświadczenie jest kluczowym mechanizmem leżącym u podwalin narracyjnego wpływu na postawy i przekonania odbiorców, szczególnie w połączeniu z przyjemnością i identyfikacją z postacią”. Szczególnie w przypadku jednostek z „zespoloną” tożsamością podejście niebezpośrednie, np. przy użyciu kontekstów surrealnych, takich jak science fiction, przygoda i tajemnica, może nie być odbierane jako atak na tożsamość, a zatem może uczynić odbiorcę bardziej otwartym na nowe informacje.

Link: 'Transportation Theory Applied to Health and Risk Messaging'

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 15

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Tytuł badania Kluczowe ustalenia dla skutecznych narracji alternatywnych i kontrnarracji

8 The Alliance for Peacebuilding

(AfP). (2015). Theories of

Change, Policy Brief.

Teoria zmiany „Zbyt często działania podejmowane w dobrej wierze prowadzą do niezamierzonego wpływu o odwrotnym skutku. Przepaść między intencją a wpływem jest wyzwaniem stojącym przed wszystkimi organizacjami, które robią założenia co do możliwego sposobu interwencji. Teoria zmiany dotyczy tego, jak niektóre czynniki napędzające lub ograniczające, zidentyfikowane w OCENIE KONFLIKTU, mogą zostać zmienione z pomocą PLANU INTERWENCJI w celu osiągnięcia WPŁYWU, który zapobiega przemocy lub buduje pokój”.

Link: http://www.allianceforpeacebuilding.org/site/wp- content/uploads/2015/03/FINAL-Theories-of-Change-in- PB.pdf

Beutel, A., Weine, S., Saeed, A., Mihajlovic, A., Stone, A., Beahrs, J., & Shanfield, S. (2016). Guiding Principles for Countering and Displacing Extremist Narratives. Journal of Terrorism Research, 7(3)

Dostarczanie nowych narracji:

„Poznanie wybranej grupy odbiorców Należy wybrać określoną grupę lub grupy ludzi, do których chce się dotrzeć, i dowiedzieć się o nich wszystkiego, co się da.

Zdefiniowane pożądanych rezultatów Trzeba sprecyzować, jakiego rodzaju zmiany i wpływ chce się wywołać. Może to obejmować zmianę wiedzy, postaw i/lub zachowań.

Wybór środka (środków) komunikacji Trzeba wybrać najwłaściwszy środek dotarcia do zamierzonych odbiorców.

Wybór wiarygodnych przekazujących Narracje powinny być przekazywane przez zaufane i właściwe źródła.

Nie czyń szkody Narracje, które mają potencjał spowodowania pozytywnej różnicy, mogą być także szkodliwe dla kampanii. Na przykład humor i wyśmiewanie w przekazach antyekstremistycznych mogą się okazać obosiecznym ostrzem.

Ewaluacja procesu i wpływu

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 16

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Tytuł badania Kluczowe ustalenia dla skutecznych narracji alternatywnych i kontrnarracji

Zważywszy na brak dowodów w zakresie skuteczności kontrnarracji, jest niezmiernie istotne, by stosować metody ewaluacji programów, które oceniają zarówno wpływ danego przekazu, jak i sposób i przyczyny osiągnięcia tego wpływu ”.

Link: 'Guiding Principles for Countering and Displacing Extremist Narratives'

9 European Parliament Policy

Department for Citizens’ Rights

and Constitutional Affairs.

(2017). Countering Terrorist

Narratives. PE 596.829.

Odbiorcy docelowi, zakłócanie i ilość narracji alternatywnych i kontrnarracji „Zakłócanie przekazu materiałów brutalnych ekstremistów należy stosować wszechstronnie i na wielu platformach w celu uniknięcia przenoszenia działalności związanej z przekazem terrorystycznymi między kanałami. Próżnię wywołaną zakłóceniem trzeba wypełnić serią przekazów zaprojektowanych tak, by wykorzystywały szereg motywacyjnych czynników napędzających i mogły rezonować z odbiorcami docelowymi mającymi różne motywacje, a także by miały kumulatywny efekt wzmacniający dla tych odbiorców. Jasna identyfikacja docelowych odbiorców jest niezmiernie istotna dla skutecznej komunikacji strategicznej, biorącej pod uwagę spektrum potencjalnych „konsumentów” przekazu (zamierzeni, niezamierzeni, sympatycy, przeciwnicy i jednostki neutralne). Do przekonującego formowania postaw i przekonań niezbędne jest zniuansowane poznanie zachowań i postaw tej grupy odbiorców”.

Link: 'Countering Terrorist Narratives'

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 17

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Tytuł badania Kluczowe ustalenia dla skutecznych narracji alternatywnych i kontrnarracji

10

Rieger, D., Frischlich, L., & Bente, G. (2017). Propaganda in an insecure, unstructured world: How psychological uncertainty and authoritarian attitudes shape the evaluation of right-wing extremist internet propaganda. Journal for Deradicalization, (10), 203-229.

Niepewność i postawy autorytarne „Pozytywna relacja między autorytaryzmem a przyciąganiem przez ideologie ekstremistyczne, np. przekazywane w propagandowych materiałach wideo, karmiła się niepewnością psychiczną. W warunkach niskiej niepewności autorytaryzm wręcz zwiększał odrzucenie ugrupowań ekstremistycznych, potencjalnie z powodu wyzwania, jakie rzucają obecnemu porządkowi społecznemu. Jednak w warunkach wyższej niepewności zalety prostego poglądu na świat, przekazywanego przez ekstremistyczną propagandę, zdawały się przewyższać te wady dla jednostek z postawami autorytarnymi. Ponadto niepewność zwiększała identyfikację z grupą narodową, do której zwracała się ekstremistyczna propaganda, niezależnie od autorytarnych postaw odbiorcy. Próby podważania ideologii ekstremistycznych online, na przykład za pośrednictwem tzw. kontrnarracji, powinny odnosić się zatem do niepewności i przekazywania postaw autorytarnych. W szczególności źródła autorytarne, które przekazują pokojowe wartości, mogą wspierać wewnątrzgrupowe postawy pozytywne zamiast wrogich w warunkach zagrożeń egzystencjalnych”.

Link: http://journals.sfu.ca/jd/index.php/jd/article/view/88

Bibliografia

Atran, S., Gómez, Á., López-Rodríguez, L., Sheikh, H., Ginges, J., Wilson, L., Waziri, H., Vázquez, & A. Davis, R. (2017). The devoted actor’s will to fight and the spiritual dimension of human conflict. Nature Human Behaviour, 1(9), 673. Dostępny w Internecie: https://www.nature.com/articles/s41562-017-0193-3#Tab1

Beutel, A., Weine, S., Saeed, A., Mihajlovic, A., Stone, A., Beahrs, J., & Shanfield, S. (2016). Guiding Principles for Countering and Displacing Extremist Narratives. Journal of Terrorism Research, 7(3). Dostępny w Internecie: https://jtr.st-andrews.ac.uk/articles/10.15664/jtr.1220/

Chan, M. P. S., Jones, C. R., Hall Jamieson, K., & Albarracín, D. (2017). Debunking: a meta-analysis of the psychological efficacy of messages countering misinformation. Psychological science, 28(11), 1531-1546. Dostępny w Internecie: http://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0956797617714579#articleCitationDownloadContainer

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 18

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Cook, J., & Lewandowsky, S. (2011). The Debunking Handbook. St. Lucia, Australia: University of Queensland.

Dostępny w Internecie: https://skepticalscience.com/docs/Debunking_Handbook.pdf

European Parliament Policy Department for Citizens’ Rights and Constitutional Affairs. (2017). Countering

Terrorist Narratives. PE 596.829. Dostępny w Internecie: https://icct.nl/wp-

content/uploads/2017/11/Countering- Terrorist-Narratives-Reed-Whittaker-Haroro-European-

Parliament.pdf

Feinberg, M., & Willer, R. (2015). From gulf to bridge: When do moral arguments facilitate political

influence?. Personality and Social Psychology Bulletin, 41(12), 1665-1681. Dostępny w Internecie:

https://media.wix.com/ugd/2f07d4_546b1b3a850a4271a3b3d2283609e6d9.pdf

Green, Melanie C. & Fitzgerald, K. (2017). Transportation Theory Applied to Health and Risk Messaging. Oxford

Research Encyclopedia of Communication. Dostępny w Internecie:

http://communication.oxfordre.com/view/10.1093/acrefore/9780190228613.001.0001/acrefore-

9780190228613-e-261?print=pdf

Hornik, R., Jacobsohn, L., Orwin, R., Piesse, A., & Kalton, G. (2008). Effects of the national youth anti-drug media

campaign on youths. American Journal of Public Health, 98(12), 2229-2236. Dostępny w Internecie:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2636541/

Kaplan, J. T., Gimbel, S. I., & Harris, S. (2016). Neural correlates of maintaining one’s political beliefs in the face

of counterevidence. Scientific reports, 6, 39589. Dostępny w Internecie: https://www.nature.com/articles/srep39589

Lewandowsky, S., Ecker, U. K., Seifert, C. M., Schwarz, N., & Cook, J. (2012). Misinformation and its correction:

Continued influence and successful debiasing. Psychological Science in the Public Interest, 13(3), 106-131.

Dostępny w Internecie:

https://dornsife.usc.edu/assets/sites/780/docs/12_pspi_lewandowsky_et_al_misinformation.pdf

Rieger, D., Frischlich, L., & Bente, G. (2017). Propaganda in an insecure, unstructured world: How psychological

uncertainty and authoritarian attitudes shape the evaluation of right-wing extremist internet

propaganda. Journal for Deradicalization, (10), 203-229. Dostępny w Internecie:

http://journals.sfu.ca/jd/index.php/jd/article/view/88/78

Ritzmann, A. (2017). The Role of Propaganda in Violent Extremism and How to Counter it, Euromed Survey of

Experts and Actors (8th edition), Euro-Mediterranean Policies Department (IEMed). Dostępny w Internecie:

http://www.iemed.org/publicacions/historic-de-publicacions/enquesta-euromed/euromed-survey-

2017/role_propaganda_in_violent_extremism_how_to_counter_Alexander_Ritzmann_EuromedSurvey2017.pdf

/

The Alliance for Peacebuilding (AfP). (2015). Theories of Change, Policy Brief. Dostępny w Internecie:

http://www.allianceforpeacebuilding.org/site/wp-content/uploads/2015/03/FINAL-Theories-of-Change-in-

PB.pdf

OPRACOWANIE TEMATYCZNE RAN 31.12.2017 r.

Sieć upowszechniania wiedzy o radykalizacji postaw (RAN) 19

Niniejsze opracowanie przygotował Alexander Ritzmann (współprzewodniczący RAN C&N) z pomocą Marije Meines, RAN CoE

Vidino, L., Marone F. & Entenmann, E. (2017). Fear Thy Neighbor: Radicalization and Jihadist Attacks in the

West. George Washington University/IPSI/ICCT. Dostępny w Internecie:https://icct.nl/wp-

content/uploads/2017/06/FearThyNeighbor-RadicalizationandJihadistAttacksintheWest.pdf

Powiązane opracowania RAN

Radicalisation Awareness Network (RAN). (2015). RAN issue paper 'Counter Narratives and Alternative

Narratives'. Dostępny w Internecie: https://ec.europa.eu/home-affairs/sites/homeaffairs/files/what-

we- do/networks/radicalisation_awareness_network/ran-

papers/docs/issue_paper_cn_oct2015_en.pdf

Radicalisation Awareness Network (RAN). (2016). RAN C&N ex post paper 'One-to-one digital interventions'.

Dostępny w Internecie: https://ec.europa.eu/home-affairs/sites/homeaffairs/files/what-we-

do/networks/radicalisation_awareness_network/about-ran/ran-c-and-n/docs/ran_cn_one-to-

one_digital_interventions_berlin_14-15_2016_en.pdf

Radicalisation Awareness Network (RAN). (2017). RAN C&N ex post paper meeting 'How to measure the impact

of your online counter or alternative narrative campaign'. Dostępny w Internecie: https://ec.europa.eu/home-

affairs/sites/homeaffairs/files/docs/pages/201702_ran_how_to_measure_impact_of_online_campaign_en.pdf

Radicalisation Awareness Network (RAN). (2017). RAN C&N ex post paper 'RAN C&N meeting on dissemination

strategies and building online multi-platform networks'. Dostępny w Internecie: https://ec.europa.eu/home-

affairs/sites/homeaffairs/files/what-we-do/networks/radicalisation_awareness_network/about-ran/ran-c-and-

n/ran_c-n_dissemination_strategies_building_online_multi-platform_networks_en.pdf

Radicalisation Awareness Network (RAN). (2017). RAN C&N and RAN Exit ex post paper 'Dos and don’ts of

involving formers in PVE/CVE work'. Dostępny w Internecie: https://ec.europa.eu/home-

affairs/sites/homeaffairs/files/what-we-do/networks/radicalisation_awareness_network/ran-

papers/docs/dos_and_donts_involving_formers_in_pve_cve_work_bordeaux_27_06_2017_en.pdf

Radicalisation Awareness Network (RAN). (2016). RAN LOCAL ex post paper 'How to cooperate with religious

organisations and communities within the local approach to radicalisation?'. Dostępny w Internecie:

https://ec.europa.eu/home-affairs/sites/homeaffairs/files/what-we-

do/networks/radicalisation_awareness_network/about-ran/ran-

local/docs/ran_local_how_to_cooperate_with_religious_organisations_08122016_en.pdf

Radicalisation Awareness Network (RAN). (2015). RAN RVT 'Handbook: Voices of victims of terrorism'. Dostępny

w Internecie: https://ec.europa.eu/home-affairs/sites/homeaffairs/files/what-we-

do/networks/radicalisation_awareness_network/about-ran/ran-rvt/docs/ran_vvt_handbook_may_2016_en.pdf