Polscy Olimpijczycy

Jadwiga Abisiak• Jadwiga Maria Abisiak, primo voto Rutkowska, secundo voto

Dobrowolska (ur. 2 lutego 1934 w Guzowie - zm.?) – polska siatkarka, medalistka olimpijska

• Absolwentka Akadamii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Reprezentantka klubów: AZS AWF Warszawa i Skra Warszawa.

• W latach 1953-1964 126 razy wystąpiła w reprezentacji Polski, z którą wywalczyła: brązowa medal igrzysk olimpijskich (Tokio, 1964) i brązowy medal mistrzostw Europy (1955).

• Z drużyną klubową 10-krotnie została mistrzynią Polski, 2-krotnie wicemistrzynią i 2-krotnie wywalczyła brązowy medal. W 1961 i 1963 z AZS AWF zajęła 2 miejsce w finale Pucharu Europy Mistrzów Klubowych.

Edward Adamczyk• 30 listopada 1921 w Dortmundzie - zm. 7 kwietnia 1993 w Heilbronn), polski

lekkoatleta - wieloboista.• Karierę sportową rozpoczynał w OSV Dortmund (1938). Zawodnik klubów:

Odra Wrocław, Kolejarz Poznań, OWKS Wrocław i Gwardia Warszawa. Olimpijczyk z Londynu (1948).

• Zwycięzca Światowych Igrzysk Studentów w 1949 (skok w dal), srebrny medalista w 1951 i 1954 (skok o tyczce), brązowy w 1947 (pchnięcie kulą). 4-krotny laureat Plebiscyt Przeglądu Sportowego: 5. w 1948, 3. w 1949, 8. w 1951 i 8. w 1955. W rankingu Track and Field News za 1949 sklasyfikowany na 10. miejscu w skoku w dal, w 1955 - na 10. miejscu w skoku o tyczce.

• 11-krotny mistrz kraju. Tytuły mistrzowskie zdobywał w następujących konkurencjach: bieg na 110 m przez płotki (1947, 1949), skok w dal (1946, 1947, 1949-1951), skok o tyczce (1954), pięciobój lekkoatletyczn (1946) i dziesięciobój (1946, 1947). Był 6-krotnym rekordzistą Polski (skok o tyczce do 4.43 w 1955; skok w dal - 7.44 w 1949). Rekordy życiowe: 400 m - 51.2 (1950), 110 m pł - 15.3 (1948), w dal - 7.44 (1949), tyczka - 4.43 (1955), wzwyż - 1.80 (1948), trójskok - 12.64 (1946), kula - 14.80 (1949), dysk - 43.81 (1950), pięciobój - 3636 (1950), dziesięciobój - 6907 (1950).

Jerzy Adamski• Jerzy Adamski (ur. 14 marca 1937 w Sierpcu, zm. 6 grudnia 2002

w Bydgoszczy), bokser polski, medalista olimpijski, mistrz Europy.• Reprezentował barwy Polonii Piła, a potem klubów bydgoskich -

Brdy, Startu i Astorii w latach 1953 - 1970. Jego największym sukcesem było wicemistrzostwo olimpijskie w 1960 - na igrzyskach w Rzymie uległ dopiero w finale Włochowi Francesco Musso. Zdobył również dwa medale mistrzostw Europy - w Lucernie 1959 sięgnął po złoto, w Moskwie 1963 po brąz. Wszystkie te sukcesy odniósł w kategorii piórkowej; startował również w mistrzostwach Europy w kategorii koguciej w Pradze 1957, ale odpadł w ćwierćfinale.

• Wystąpił 19 razy w reprezentacji Polski, odnosząc 15 zwycięstw, 1 remis i 3 porażki.

• Stoczył 270 walk, 237 wygrał, 10 zremisował i 23 przegrał.• Miał na koncie sześć tytułów mistrza Polski:

Zdzisław Antczak

• Zdzisław Antczak (ur. 20 listopada 1947 r. w Miłkowicach k. Legnicy), polski piłkarz ręczny. Dwukrotny olimpijczyk (1972, 1976). Brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Montrealu (1976). Sześciokrotny mistrz Polski w drużynie Śląska Wrocław. Wielokrotny reprezentant Polski.

• Oprócz Śląska Wrocław był zawodnikiem: KS "Ostrovia" z Ostrowa Wielkopolskiego i KS SC z Mechelen.

• Na Mistrzostwach Świata w NRD w 1974 r. został uznany za najlepszego skrzydłowego.

• Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.

Paweł Baraszkiewicz

• Paweł Baraszkiewicz (ur. 20 maja w 1977 w Działdowie) – polski kajakarz, wychowanek klubu Wel Lidzbark

• Osiągnięcia [edytuj]• pierwsze miejsce na dystansie 200 m. w parze z

Danielem Jędraszko w Poznaniu w 2001 podczas Mistrzostw Świata.

• drugie miejsce na dystansie 500 m w parze z Danielem Jędraszko w 2001

• srebrny medal podczas Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000 r.Wieloletni członek klubu kajakarskiego w Lidzbarku Welskim,gdzie szlifował swoje umiejętności

Waldemar Baszanowki

• Waldemar Romuald Baszanowski (ur. 15 sierpnia 1935 w Grudziądzu) - polski sztangista, wielokrotny medalista olimpijski, mistrzostw świata i Europy.

• Najwybitniejszy polski sztangista w historii. Treningi rozpoczął w 1957 na warszawskiej AWF. W 1960 uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Rzymie. Zajął na nich 5. miejsce. Kolejne lata to pasmo sukcesów. W 1961 został po raz pierwszy w karierze mistrzem świata oraz mistrzem Europy. Na kolejnych zawodach mistrzowskich (mistrzostwa świata i w Europy 1962 i 1963) zdobył cztery medale - wszystkie srebrne.

Bronisław Bebel• Bronisław Bebel (ur. 16 maja 1949 w Noyelles-sous-Lens we

Francji) – polski siatkarz, medalista mistrzostw Europy (1977), mistrz olimpijski z Montrealu (1976).

• Absolwent Technikum Budowlanego. Zawodnik Chełmca Wałbrzych, później Resovii Rzeszów i Hutnika Kraków oraz klubów francuskich: AS Grenoble i Spacer's de Toulouse.

• Największe sukcesy klubowe odniósł w barwach Resovii zdobywając 4 tytuły mistrza Polski (1971, 1972, 1974, 1975), Puchar Polski (1975) oraz 2. miejsce w finale PEMK (1972/73) i 3. miejsce w finale PEZP.

• Był ponadto 3-krotnym wicemistrzem Polski: 1973 (AKS Resovia Rzeszów), 1978, 1979 (Hutnik Kraków) oraz 2-krotnym brązowym medalistą MP 1970, 1971 (AKS Resovia Rzeszów). W barwach AS Grenoble jako grający trener wystąpił w finale PEZP (1982), zajmując 4. miejsce.

Roman Bierła

• Roman Bierła (ur. 21 marca 1957 w Katowicach) – polski zapaśnik, medalista olimpijski.

• Walczył w stylu klasycznym w wadze ciężkiej (do 100 kg). Jego największym sukcesem jest zdobycie srebrnego medalu podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980).

• Był także wicemistrzem Europy w 1979 oraz finalistą mistrzostw świata i Europy: mistrzostwa świata w 1979 - 5. miejsce i w 1986 - 6. miejsce; mistrzostwa Europy w 1978 - 4. miejsce, w 1980 - również 4. miejsce i w 1986 - szóste miejsce.

• Zdobył mistrzostwa świata juniorów w 1977, a w 1975 był brązowym medalistą

Leon Birkholc• Leon Birkholc (ur. 16 kwietnia 1904 w Koronowie, zm. 26 kwietnia 1968 w

Kłodzku) – polski wioślarz, medalista olimpijski, z zawodu bankowiec, pod koniec życia zakonnik.

• Całą karierę sportową związał z Bydgoskim Towarzystwem Wioślarskim, którego barw bronił do 1935. Zdobył cztery tytuły mistrza Polski (1926 w czwórce ze sternikiem, 1929 w czwórce bez sternika, 1933 i 1935 w ósemce), ponadto miał na koncie osiem srebrnych i dwa brązowe medale mistrzostw Polski. Był również dwukrotnym brązowym medalistą mistrzostw Europy (1926 w Lucernie w czwórce ze sternikiem i 1929 w Bydgoszczy w czwórce bez sternika); startował na mistrzostwach Europy również w 1931 w Paryżu (gdzie ósemka odpadła w półfinale) i w 1933 w Budapeszcie (ósemka odpadła w eliminacjach).

• Wraz z Franciszkiem Bronikowskim, Edmundem Jankowskim, Bernardem Ormanowskim i sternikiem Bolesławem Drewkiem zdobył na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 pierwszy medal olimpijski w historii polskiego wioślarstwa – brąz w czwórce ze sternikiem.

• Pośmiertnie został uhonorowany "Medalem 100-lecia Polskiego Wioślarstwa" (1978). W 1999 w plebiscycie na najlepszego zawodnika w 80-leciu Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich zajął 25. miejsce.

Ryszard Bosek• Ryszard Bosek (ur. 12 kwietnia 1950 w Kamiennej Górze), polski

siatkarz, manager większości polskich siatkarzy i działacz. mistrz świata z 1974 i mistrz olimpijski z Montrealu 1976.

• Był zawodnikiem Błękitnych Wołomin, Mazowsza Zegrze, AZS Warszawa (1968-1972) i Płomienia Milowice (1973-1980) oraz klubów włoskich z Padwy - Petrarci i Termoroeca.

• 2-krotny mistrz Polski w barwach Płomienia Milowice (1977, 1979), 3-krotny wicemistrz: 1970 (AZS Warszawa), 1975, 1976 (Płomień Milowice) i 2-krotny brązowy medalista MP: 1972 (AZS Warszawa) i 1974 (Płomień Milowice). W 1978 roku zdobył z Płomieniem Milowice Puchar Europy Mistrzów Krajowych. W następnym sezonie zajął w tych rozgrywkach III miejsce.

• Trzykrotny srebrny medalista ME: w Belgradzie (1975), Helsinkach (1977) i Paryżu (1979).

• Uczestnik trzech olimpiad: w Monachium 1972 (9. miejsce), Montrealu 1976 (1. miejsce, złoty medal) i Moskwie 1980 (4. miejsce).

Maciej Czyżowicz

• Maciej Czyżowicz (ur. 28 stycznia 1962), polski pięcioboista nowoczesny, złoty medalista olimpijski.

• Trzykrotny olimpijczyk (1988, 1992, 1996). Największy sukces odniósł na olimpiadzie w Barcelonie 1992, gdzie wraz z drużyną w składzie: Czyżowicz, Arkadiusz Skrzypaszek i Dariusz Goździak zdobył złoty medal olimpijski.

• Czterokrotny medalista mistrzostw świata: 1991 - 3. miejsce w drużynie, 1992 - 2. miejsce w drużynie, 1994 - 2. miejsce w sztafecie, 1995 - 1. miejsce w sztafecie.

• W 1985 i 1997 zdobył tytuł mistrza Polski.

Marek Dopierała• Marek Franciszek Dopierała (ur. 30 lipca 1960 w Bielsku Białej) - polski

przedsiębiorca, kanadyjkarz, kajakarz, partner Marka Łbika, mistrz i reprezentant Polski, dwukrotny mistrz świata (1986, 1987), olimpijczyk.f 2-krotny mistrz świata 1986 Montreal (C-2 10000 m) i 1987 Duisburg (C-2 500 m).

• 4-krotny medalista MŚ: srebrny 1985 Mechelen (C-2 500 m), 1986 Montreal (C-2 1000 m), 1987 Duisburg (C-2 1000 m), brązowy 1985 Mechelen (C-2 1000 m).

• 16-krotny mistrz Polski: C-1 500 m (1984), C-1 1000 m (1984), C-1 10000 m (1981, 1984), C-2 500 m (1985, 1986, 1987, 1988), C-2 1000 m (1985, 1986, 1987, 1988), C-2 10000 m (1985, 1986, 1987, 1988).

• Najlepszy sportowiec Polski (wraz z Markiem Łbikiem) w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1987.

• Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. dwukrotnie złotym i dwukrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

• Srebrny i brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Seulu w kategorii kanadyjki dwójka 500 m ( srebrny medal) i kanadyjki dwójka na 1000 m (brązowy medal).

Jacek Fafiński• Jacek Fafiński (ur. 21 października 1970 w Lubawie) - polski zapaśnik,

medalista olimpijski.• Zapaśnik stylu klasycznego, reprezentował barwy LKS Motor Lubawa,

Zagłębia Wałbrzych i Legii Warszawa. Największe sukcesy odnosił w wadze półciężkiej. Siedmiokrotny zdobywca mistrzostwa Polski.

• Podczas Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w 1996 wywalczył srebrny medal przegrywając w finale z W. Olejnikiem z Ukrainy.

• Jacek Fafiński w trakcie swojej kariery sportowej wywalczył m.in.:• srebrny medal w Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie • dwa brązowe medale w Wojskowych Igrzyskach CISM • srebrny medal w drużynowych mistrzostwach świata seniorów • srebrny medal w akademickich mistrzostwach świata • dziewięć tytułów Mistrza Polski seniorów • kilkadziesiąt medali w międzynarodowych turniejach zapaśniczych •

Wojciech Fortuna• Wojciech Fortuna (ur. 6 sierpnia 1952 w Zakopanem) – polski skoczek narciarski.• Mistrz Polski w skokach narciarskich, zdobywca pierwszego złotego medalu dla

Polski na zimowej olimpiadzie. Dokonał tego podczas XI Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Sapporo (Japonia) 11 lutego 1972 roku, w konkurencji skoków narciarskich na dużej skoczni, wyjątkowym skokiem na odległość 111 metrów, ocierając się o rekord skoczni (zabrakło mu ok. 2 metrów) i przekraczając strefę bezpieczeństwa. Po skoku Fortuny zebrało się jury i czeski sędzia chciał przerwania konkursu i rozpoczęcia go od nowa, ale kanadyjski sędzia przekonał jednak wszystkich innych jurorów, że skok Polaka to nie przypadek, bo Fortuna wcześniej zajął wysokie - 6 miejsce na skoczni o punkcie K-70.

• Po pierwszej serii skoków, w związku z niebywałym skokiem Fortuny, skrócono rozbieg, jednak drugi skok naszego triumfatora był dużo krótszy od innych skaczących, aczkolwiek w drugiej serii wszyscy wielcy popełniali błędy. W ostatecznej punktacji Fortuna zdobył złoto różnicą tylko 0,1 punktu.

• W ostatnich latach, przypadających na sukcesy Adama Małysza, Fortuna zapraszany jest do mediów (głównie TVP1) jako ekspert skoków narciarskich.

• Jest autorem dwóch książek: "Prawda o Sapporo" (1993) i "Szczęście w powietrzu" (2000).

•

Egon Franke• Egon Johann Franke (ur. 23 października 1935 w Gliwicach), polski szermierz,

mistrz olimpijski.• Jako pierwszy Polak zdobył złoty medal olimpijski w szermierce. Trzykrotnie startował

na olimpiadach, zawsze we florecie. Na olimpiadzie w Rzymie 1960 był członkiem drużyny, która odpadła w ćwierćfinale. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio 1964 został mistrzem olimpijskim we florecie indywidualnie. Na tej samej olimpiadzie wywalczył srebrny medal w drużynie (wraz w Ryszardem Parulskim, Januszem Różyckim, Zbigniewem Skrudlikiem i Witoldem Woydą). Cztery lata później, na olimpiadzie w Meksyku 1968 zdobył swój trzeci medal olimpijski - brązowy w drużynie (z Adamem Lisewskim, Parulskim, Skrudlikiem i Woydą).

• Był też brązowym medalistą mistrzostw świata we florecie indywidualnie (w Gdańsku 1963), a w drużynie mistrzem świata w szabli (Buenos Aires 1962) wicemistrzem we florecie (Gdańsk 1963) i czterokrotnym brązowym medalistą we florecie (Turyn 1961, Buenos Aires 1962, Moskwa 1966, Montreal 1967).

• Zdobył tytuł mistrza Polski we florecie (1962) i wicemistrza w 1957 i 1967, a także trzykrotnego mistrza Polski w drużynie.

• Zajął 4. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1964. Startował w barwach Budowlanych Gliwice (1952-1955), CWKS Warszawa (1955-1957) i Piasta Gliwice (1957-1971).

Otylia Jędrzejczak• Otylia Jędrzejczak (ur. 13 grudnia 1983 w Rudzie Śląskiej) –

polska pływaczka, mistrzyni olimpijska, podwójna wicemistrzyni olimpijska, mistrzyni Świata i Europy, trzykrotna rekordzistka świata, rekordzistka Europy, trzykrotnie wybierana najlepszym sportowcem Polski. mistrzyni olimpijska,

• podwójna wicemistrzyni olimpijska, • dwukrotna mistrzyni świata, • pięciokrotna mistrzyni Europy, • trzykrotna mistrzyni Europy na basenie 25 m, • trzykrotna rekordzistka świata, • rekordzistka Europy, • najlepszy polski sportowiec w latach 2004, 2005, 2006 w

Plebiscycie Przeglądu Sportowego • Igrzyska Olimpijskie [edytuj]

Robert Korzeniowski• Robert Korzeniowski (ur. 30 lipca 1968 r. w Lubaczowie), polski

lekkoatleta, chodziarz, wielokrotny mistrz olimpijski i świata. Jest pierwszym w historii chodu światowego, który zdobył medale na trzech igrzyskach z rzędu, a także pierwszym który wygrał rywalizację na 20 i 50 km podczas jednych igrzysk. Również jako zawodnik Wawelu Kraków, Elite Cafe Club i francuskiego Tourcoing wygrywał wiele mistrzostw.

• Jest czterokrotnym mistrzem olimpijskim (1996; 2000 - dwukrotnie; 2004). Uczestniczył też w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie 1992, gdzie został zdyskwalifikowany w kontrowersyjnych okolicznościach.

• Trzykrotnie zdobył też mistrzostwo świata w chodzie na 50 kilometrów (1997, 2001 i 2003), wielokrotnie był mistrzem i rekordzistą Polski w tej dyscyplinie. Dwukrotnie sięgał także po mistrzostwo Europy (1998, 2002).

• Mistrzowski wynik z Paryża (27 sierpnia 2003), 3:36.03, był do 2 grudnia 2006 rekordem świata (oficjalnie zarejestrowanym przez federację lekkoatletyczną, wcześniej w chodzie notowano jedynie najlepsze rezultaty na świecie). W czerwcu 2004 Rosjanin Denis Niżegorodow poprawił wynik Korzeniowskiego, jednak ze względu na uchybienia formalne jego wynik nie został uznany przez federację IAAF. Właśnie 2 grudnia 2006 lepszy rezultat, 3:35.47 uzyskał Nathan Deakes.

Marian Kasprzyk• Marian Krzysztof Kasprzyk (ur. 22 września 1939 w Kołomaniu

koło Kielc), polski bokser, mistrz olimpijski.• Największe sukcesy odniósł na igrzyskach olimpijskich. W

Rzymie 1960, walcząc w kategorii lekkopółśredniej, zdobył brązowy medal. W ćwierćfinale pokonał obrońcę tytułu Władimira Jengibariana (ZSRR). Nie stanął do walki półfinałowej ze względu na kontuzję.

• Na następnej olimpiadzie w Tokio 1964 został mistrzem olimpijskim w wadze półśredniej. W walce finałowej złamał kciuk w pierwszej rundzie, ale mimo to dotrwał do końca, pokonując faworyta turnieju, dwukrotnego (wówczas) mistrza Europy Ričardasa Tamulisa (ZSRR).

• Pechowo zakończył się występ Kasprzyka na kolejnych igrzyskach. W Meksyku 1968 przegrał pierwszą walkę w wadze półśredniej z Amerykaninem Armando Munizem, który co prawda przegrał w ćwierćfinale, ale potem był cenionym bokserem zawodowym, czterokrotnie walczącym o mistrzostwo świata w wadze półśredniej.

Janusz Kusociński• Janusz Kusociński (pseudonim Kusy) (ur. 15 stycznia 1907 w Warszawie - 20 zm. 21 czerwca

1940 w Palmirach) - polski lekkoatleta, złoty medalista olimpijski w biegu na 10000 m z wynikiem 30 min 11,4 sek. w Los Angeles (31 lipca 1932). Również srebrny medalista pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5000 m.

• Dzieciństwo spędził w Ołtarzewie, gdzie jego ojciec, który był urzędnikiem kolejowym, posiadał małe gospodarstwo rolne. W roku 1928 ukończył Państwową Średnią Szkołę Ogrodniczą. Po dłuższej przerwie zdał eksternistycznie maturę i w roku 1937 otrzymał świadectwo dojrzałości. W roku 1938 został absolwentem CIWF w Warszawie. Osiągnięcia sportowe Janusza Kusocińskiego:

• Złoty medal w biegu na 10000 m na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1932 r. w Los Angeles • Rekordy świata na 3000 m (19 czerwca 1932, 8.18.8). i 4 mile (30 czerwca 1932, 19.02.6), • 2. miejsce w biegu na 5000 m na Mistrzostwach Europy w 1934 r. • 5. miejsce w biegu na 1500 m na Mistrzostwach Europy w 1934 r. • 25 rekordów Polski na różnych dystansach, • 1. miejsce w biegu na 1500 m na Mistrzostwach Polski w 1930 i 1931 r. • 1. miejsce w biegu na 5000 m na Mistrzostwach Polski w 1928, 1930 i 1931 r. • 1. miejsce w biegu na 10000 m na Mistrzostwach Polski w 1939 r. • 1. miejsce w biegu na 800 m na Mistrzostwach Polski w 1932 r. • 1. miejsce w biegach przełajowych w 1928, 1930 i 1931 r.

Adam Małysz

• Adam Małysz (ur. 3 grudnia 1977 w Wiśle) – polski skoczek narciarski.

• Medalista olimpijski, czterokrotny indywidualny mistrz świata, czterokrotny zdobywca Pucharu Świata, triumfator Turnieju Czterech Skoczni, trzykrotny zwycięzca Turnieju Nordyckiego, zdobywca Pucharu KOP (tzw. Mała Kryształowa Kula), dziewiętnastokrotny mistrz Polski, od 2001 r. rekordzista Polski w długości skoku narciarskiego. Czterokrotnie wybierany najlepszym sportowcem Polski. Kawaler Krzyża Oficerskiego oraz Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Paweł Nastula• Paweł Nastula (ur. 26 czerwca 1970 w Warszawie) - polski judoka, olimpijczyk.• Trzykrotny mistrz Europy (1994-1996), dwukrotny mistrz świata (1995 i 1997), mistrz

olimpijski w kategorii -95kg (1996).• Zaczął trenować judo w wieku 10 lat w AZS AWF. Od lutego 1994 do marca 1998 był

niepokonany. Przez 3,5 roku zdobył wszystkie możliwe tytuły i pokonał ok. 200 przeciwników. Gdy zmieniono kategorię wagową z -95kg na -100kg dobra passa Nastuli zakończyła się.

• Paweł Nastula jest także autorem książki "Moje judo" (2000), w której opisuje swoje ulubione techniki i ich kombinacje.

• Po zakończeniu kariery judoki Nastula startował w zawodach Pride FC. Dwa pierwsze pojedynki z Brazylijczykem Antonio Rodrigo "Minotauro" Nogueira (Brazilian Top Team) oraz Rosjaninem Aleksandrem Emelianenko zakończyły się porażką. 1 lipca 2006 Nastula wygrał z Edsonem Drago (Brazilian Top Team) zakładając dźwignię na rękę przeciwnika. Kolejna walka "Nastka" odbyła się 21 października 2006 podczas pierwszej gali PRIDE organizowanej w Stanach Zjednoczonych: Pride 32: The Real Deal. Oponentem Polaka był Josh Barnett (vice-mistrz turnieju open weigh z 2006) walka zakończyła się wygraną Barnetta (założył on dźwignię na staw skokowy).