1

Teatr Collegium Nobiliumul. Miodowa 22/24, Warszawa

PROGRAM

2

Program

PIĄTEK 11 lipca

18:00 Teatr ITP: Wesele Dawida20:15 Teatr Abanoia: (…)21:35 Teatr Realistyczny: Manifest22:30 Spotkanie w klubie festiwalowym Resort

SOBOTA 12 lipca

16:30 Łoscemił: Oświadczyny17:30 Teatr PaTaTaj: Siedem grzechów przedślubnych19:00 Teatr Ecce Homo: Barbarzyńcy przyszli20:20 Teatr Wolandejski: Niepojęty przypadek Simona Mola

(występ pozakonkursowy)22:00 Spotkanie w klubie festiwalowym Resort

NIEDZIELA 13 lipca

16:00 Teatr Przedsiębiorstwo Indywidualnej Groteski z o.o.: Szczeliny

17:15 Grupa Teatralna „od jutra”: Histeryjki polskie18:40 Chojnickie Studio Rapsodyczne: Władca much19:55 Teatr Pijana Sypialnia: Wodewil warszawski21:20 Wieczór z improwizacją – Karol Kopiec, Afront i Impy

(występ pozakonkursowy)22:00 Ogłoszenie wyników i zakończenie Festiwalu23:00 Impreza pofestiwalowa w klubie Resort

IV Ogólnopolski Festiwal

Teatrów Studenckich

3

Mówi się, że biurokracja zabija sztukę, a  artysta nie powinien być zmuszony do myślenia o pieniądzach. Mówi się też, że twórcy muszą się nawzajem wspierać, bo mają wspólnych, choć różnie pojmowa-nych, wrogów.

Te życzenia rozbijają się o rzeczywistość, twardą i niewdzięczną skałę. Nie ma chy-ba szefa teatru, który nie myślałby o tym, co zrobiłby z dodatkowym zastrzykiem gotówki, nowym oświetleniem czy lep-szą sceną. Inaczej nie moglibyśmy mó-wić o ambicji i rozwoju. Ale i bez takich udogodnień grają i budują swoją własną, wierną publiczność.

Polis to społeczność silna swoją niezależ-nością i poczuciem tożsamości. Historia starożytnej Grecji odnotowała liczne woj-ny pomiędzy poszczególnymi państwa-mi-miastami, ale także i takie, w  których jednoczyły się przeciwko obcemu na-jeźdźcy. Stanąć ponad różnicami, zaak-ceptować się wzajemnie ze swoimi sła-bościami i przewagami – to bywa trudne niezależnie od czasów i kultury.

Współczesny teatr niezawodowy, a  w tym studencki, przypomina taką wyspiarską sieć poleis: istnieje na jej mapie wiele ma-łych, osobnych organizmów. Jedne silne, inne jeszcze bezbronne. Z dala od siebie, bo tak jest łatwiej. Czy jednak będą dosta-tecznie zdeterminowane, by połączyć siły wobec współczesnego Aleksandra Mace-dońskiego? Może nigdy go nie będzie? A może już jest?

Całe szczęście, że ten nurt kultury jest tak dynamiczny – to gwarantuje jego żywot-ność bez względu na trudności i  warunki. A to z kolei pozwala nam już czwarty rok cieszyć Was tym, co najlepsze w teatrze studenckim.

Piotr Kulczycki

Szef Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Studenckich

O FestiwaluOgólnopolski Festiwal Teatrów Stu-denckich jest odpowiedzią na dyna-micznie rozwijające się zjawisko teatru niezawodowego: tworzonego z pasji oraz potrzeby własnej wypowiedzi ar-tystycznej. Amatorstwo jego twórców nie powinno kojarzyć się z brakiem umiejętności, ale z bezinteresownym zamiłowaniem do teatru, któremu poświęcają czas wolny od zajęć akade-mickich. Pragniemy, aby świeżość, am-bicja i talent młodych twórców miały szansę objawić się szerszej publiczno-ści w profesjonalnych warunkach – tak technicznych, jak organizacyjnych. OFTS to wciąż jedna z nielicznych od-powiedzi na to zapotrzebowanie.

Troska o jak najlepsze przygotowanie to jednak nie wszystko. Naszym zamie-rzeniem jest kształtowanie społecznej świadomości o teatrze studenckim i niezawodowym w ogóle. Dlatego każ-dej edycji Festiwalu towarzyszy reflek-sja o  tym specyficznym zjawisku i jego miejscu w polskim życiu kulturalnym, ujmowana w haśle przewodnim.

Hasło czwartej edycji Festiwalu: PolisDlaczego polis? To niezależna, mała społeczność, która sama się rządzi; to państwo-miasto, przestrzeń, w któ-rej teatr funkcjonuje. W tegorocznej edycji OFTS poruszymy wątek orga-nizacyjny teatrów niezawodowych. Spojrzymy na nie z bliska i z dystansu. Zapytamy o strukturę, finansowanie, zarządzanie. Będziemy dociekać, jak grupy teatralne komunikują się ze sobą. Czy w ważnych dla całego śro-dowiska sprawach mówią jednym gło-sem? W jaki sposób kształtują swoje relacje z widzami, samorządami, insty-tucjami kultury? Jak wpisują się w ży-cie kulturalne lokalnej społeczności? O  tym będziemy dyskutować z widza-mi i  uczestnikami IV OFTS.

IV Ogólnopolski Festiwal

Teatrów Studenckich

4

Zjawisko teatru studenckiego tworzy niezwy-kle ważny rozdział w historii polskiej kontrkul-tury. Wiele zespołów przeszło na zawodową stronę twórczości, zmieniając swoją formułę, porzucając (Teatr Stu) lub w jakiś sposób kon-tynuując podejmowane w okresie rozkwitu ruchu w drugiej połowie XX wieku wątki (Teatr Ósmego Dnia). Pisaniem o teatrze studenc-kim zajmowali się uznani krytycy teatralni – m.in.  Konstanty Puzyna i Tadeusz Nyczek. Teatrowi studenckiemu jest poświęcona spora bibliografia refleksji teoretycznej.

Teatr studencki nierozerwalnie łączy się z okre-śleniem „teatr otwarty”, którego to określe-nia po raz pierwszy użył Konstanty Puzyna w 1965 roku. Miał na myśli formułę studenckiej twórczości, przez swoją bezpośredniość, aktu-alność i wrażliwość zapraszającą widzów do dialogu. Ważna była także wskazywana przez Puzynę aktywizacja środowisk – chociaż trud-no mówić o takim teatrze jak o teatrze typowo środowiskowym. Jak pisze Aldona Jawłowska w swojej książce Więcej niż teatr:

Zespoły teatralne nie składają się wyłącznie ze studentów, a przynajmniej nie tylko (są to naj-częściej byli studenci, bądź dlatego, że już studia ukończyli, bądź dlatego, że je przerwali po to wła-śnie, by całkowicie poświęcić się teatrowi). I dlate-go, że teatr ten nie jest teatrem środowiskowym, nie aspiruje do tego, by zajmować się głównie problemami środowiska akademickiego, by mieć swoją studencką widownię. Przeciwnie, często bywa z tego środowiska wykorzeniany. Nie ono stanowi główne zaplecze społeczne tego teatru.

W czym można dopatrzeć się takiego zaple-cza? W poruszaniu problemów którymi nie zajmowała się kultura „oficjalna”. Nie chodzi

Poza ramy środowiska

tutaj o bunt wobec klasyków, domaganie się stawiania na scenie egzystencjalnych pytań XX  wieku. Przedstawiciele ruchu studenckie-go poruszali – mniej lub bardziej bezpośred-nio – palące problemy społeczne; ciasnotę socjalizmu, ograniczanie wolności twórczej, degradujący człowieka ciągły deficyt podsta-wowych dóbr, wreszcie niewygodne fakty, takie jak brutalne tłumienie protestów w Trój-mieście w grudniu roku 1970 (Koło czy tryptyk Teatru  77). Ludzie chcieli znać prawdę na te tematy, a podlegające władzy środki masowe-go przekazu nie mogły im niczego takiego za-pewnić. Teatr instytucjonalny takich tematów nie podejmował. Można je było za to znaleźć w odważnych działaniach teatrów studenc-kich. Ich twórczość nie była obliczona na szo-kowanie, lecz na budzenie świadomości, tak-że poprzez okazywanie widzom zrozumienia, współczucia.

Wskrzeszenie ducha dawnego ruchu studenc-kiego jest obecnie niemożliwe, duży potencjał dla jego rozwoju teatrów studenckich można jednak zobaczyć w rosnącej popularności fe-stiwali takich jak nasz. W latach siedemdziesią-tych, zespoły spotykały się cyklicznie, nawet kilka razy do roku, w Łodzi, Trójmieście czy Lublinie. Pozwalało to dialogować im między sobą – krytykować, nawiązywać współpracę, wspólnie odpowiadać na pytania o przyszłość ruchu. Mamy nadzieję, że ten swoisty rene-sans popularności grup studenckich pozwoli twórcom odnaleźć nowe drogi i po raz kolej-ny w historii – wyjść poza ramy studenckiego środowiska.

Karolina Rospondek

5

Teatr ITP (Lublin)Wesele DawidaPiątek 11 lipca, godz. 18:00

„Wesele Dawida” to tragikomiczna historia zaślubin biblijnego króla Dawida z Batszebą umieszczona w bardziej współczesnych cza-sach. Związek porzuconych żon króla sprze-ciwiających się nowej żonie wraz z braćmi władcy stara się przeżyć w wyjątkowy sposób to niepowtarzalne spotkanie. Każdy pragnie zrealizować swoje postulaty. Jednak, na wzór „Wesela” Wyspiańskiego, gdy zegary wybijają północ, wśród gości pojawią się duchy, któ-re zmienią dotąd nieskalane oblicze władcy. Spektakl przepleciony jest motywami biblij-nymi i żydowską muzyką. Czy Dawid był rze-czywiście takim wspaniałym człowiekiem, jak opisali to potomni?

Scenariusz i reżyseria: Marcin Wąsowski

Muzyka: Michał Iwanek

Przygotowanie wokalne zespołu: Urszula Ka-sprzak-Wąsowska

Opieka artystyczna i scenografia: ks. Mariusz Lach SDB

Projekty kostiumów: Baśka Wesołowska

Obsada: Łukasz Kmak, Batszeba, Angelika Ję-drzejowska, Anna Marcinkowska, Maria Brze-zińska, Martyna Sabak, Agnieszka Zarębska, Piotr Jakóbczyk, Mariusz Lisowski, Elżbieta Pie-korz, Mateusz Prażmo, Kinga Nadłonek, Paweł Wróblewski, Małgorzata Adamczyk, Hubert Gi-leta, Łukasz Hejzner

Teatr ITP uczestniczy w OFTS po raz dru-gi. W III edycji Festiwalu zdobył nagrodę

dla Najlepszej Aktorki oraz dla Najlepszego Reżysera.

Teatr Abanoia (Szczecin)(…)Piątek 11 lipca, godz. 20:15

Człowiek jest śmiertelny. Jego ciało to efemery-da, chwilowy taniec form. Życie wibruje pomię-dzy cząsteczkami, rozpiera i tworzy śmiertelne układy. Tańcząc je godzimy się na śmierć. Ciało jest pamięcią, pamięć tożsamością, tożsamość zapomnieniem. Chcemy zatrzymać się w ciele, przypomnieć je sobie na nowo.

Praca nad spektaklem była eksperymentem. Nic od początku nie było oczywiste i na końcu też nieoczywistym pozostaje. Jeżeli podjęliśmy to ryzyko zapytania o fundamentalne dla czło-wieka sprawy, to przede wszystkim dlatego, że uznaliśmy temat za ważny, a przy tym mało znany. Nie możemy powiedzieć czy dzięki nie-mu wiemy więcej, ale na pewno nasza wrażli-wość i uważność wzrosły. I dzięki temu odkry-wanie stało się głębsze.

Nie zawsze widząc więcej, potrafimy lepiej zro-zumieć. Ale na pewno widząc mniej, jeszcze mniej rozumiemy.

Tekst i reżyseria: Konrad Pachciarek

Ruch sceniczny: Joanna Olejniczak

Multimedia: Kaja Kleśta, Aleksandra Zielińska

Obsada: Joanna Olejniczak, Paula Jarmoło-wicz, Aleksandra Zielińska, Elżbieta Pożarycka, Olga Tabińska, Natalia Mikita, Kaja Kleśta

Teatr Abanoia uczestniczy w OFTS po raz drugi. W III edycji Festiwalu zajął I miejsce

w kategorii Najlepszy Spektakl.

6

Teatr Realistyczny (Łódź)ManifestPiątek 11 lipca, godz. 21:35

Istotą spektaklu jest walka, ale niekoniecz-nie z  czymś, tylko o coś. Walczy się przede wszystkim o człowieka, o jego uwagę, o to, żeby wiedział, że też ma prawo głosu, a my chcemy go posłuchać. To my stoimy na sce-nie, ale tylko po to, żeby sprowokować widza do mówienia o  sobie i dzielenia się swoimi doświadczeniami.

Scenariusz i reżyseria: zespół

Teksty: A. Mickiewicz, W. Szekspir, T.S. Eliot, Sz.  Kopyt, R. Paluchosky, zespół

Oprawa audiowizualna: Piotr Magdziarz

Muzyka: MC Gyver, whnt

Obsada: Iwona Konecka, Ilona Paluchowska, Katarzyna Pągowska, Anna Sadowska

Teatr Realistyczny uczestniczy w OFTS po raz drugi.

Łoscemił (Łochów)OświadczynySobota 12 lipca, godz. 16:30

Do Natalii, córki Czubukowa przychodzi zalot-nik Łomow, który chce się oświadczyć. W wy-niku nieporozumienia i kłótni o „wołowe łączki” zostaje on wyrzucony z domu Czubukowów. Natalia zrozumiawszy po chwili, że Iwan chciał się z nią żenić, każe go zawrócić. Mimo prze-prosin i załagodzenia konfliktowej sytuacji, do-chodzi do drugiej kłótni między młodymi, tym razem o psy. Na szczęście wszystko kończy się dobrze.

Reżyseria: Piotr Wawer

Muzyka: ludowa

Obsada: Rafał Bobrowski, Justyna Jasińska, Norbert Bański

Łoscemił uczestniczy w OFTS po raz pierwszy.

7

Teatr PaTaTaj (Wołomin)Siedem grzechów przedślubnychSobota 12 lipca, godz. 17:30

Siedem kobiet, siedem charakterów, siedem żywiołów. Każda ma ten sam cel – Anioł, Adam Anioł, główny bohater przedstawienia, któ-ry jest obiektem grzesznych działań swoich oprawczyń. Która z nich zwycięży w walce o  ukochanego, każda okaże się tą jedyną. Tylko jedna, a może wszystkie?

Autor i reżyser: Piotr Stawski

Obsada: Kuba Karwacz, Olga Orłowska, Magda Różańska, Anna Derychowska, Milena Matra, Barbara Jankowska, Aga Nowak, Natalia Roz-bicka

Teatr PaTaTaj uczestniczy w OFTS po raz drugi. W III edycji Festiwalu zajął III miej-

sce w kategorii Najlepszy Spektakl oraz wyróż-nienie za scenariusz.

Teatr Ecce Homo (Kielce)Barbarzyńcy przyszliSobota 12 lipca, godz. 19:00

Spektakl powstał na motywach dramatu An-drzeja Stasiuka „Noc, czyli słowiańsko-ger-mańska tragifarsa medyczna” i ma w sobie to, co w  Stasiuku najlepsze – soczysty, żywy język, dowcip i dystans do tego, do czego w  Polsce zwykle dystansu zachować się nie da. Oto bowiem główny bohater, polski zło-dziej samochodów ginie od kuli, a jego serce – doskonały towar eksportowy, równie dobry, jak sprowadzane przez niego niemieckie auta, trafia nigdzie indziej, jak do bogacza z Niemiec. Łącząca realizm ze światem zmarłych opowieść jest okazją do pokazania narodowych przywar, uprzedzeń, stereotypów, a także świetną zaba-wą dla widza, który w wielu miejscach odkryje nawiązania do tekstów kultury.

Reżyseria: Stanisław Miedziewski

Obsada: Karol Górski, Piotr Skrzypczyk, Marek Kantyka, Katarzyna Janaszek, Aleksandra Styrcz, Monika Sochańska, Aleksandra Kopyś, Katarzyna Klimczak, Anna Winiarska

Teatr Ecce Homo uczestniczy w OFTS po raz trzeci. Na Festiwalu zajął I miej-

sce w  kategorii Najlepszy Spektakl (II edycja) oraz zdobył nagrody dla Najlepszego Reżysera (II  edycja) i Najlepszego Aktora (III edycja).

8

Tak było na III OFTS

9

10

Teatr P.I.G. z o.o. (Toruń)SzczelinyNiedziela 13 lipca, godz. 16:00

Na pewnej ławeczce spotyka się pewna grupa osobników niezbyt przyjaźnie do siebie na-stawionych, mimo wszystko coś ich do siebie przyciąga. Miejsce to odwiedza również dość irytująca ich Dziewczynka. Spektakl opowiada o człowieku zastraszonym, zablokowanym, za-suszonym często przez subiektywne wyobraże-nie własnej niemocy. Każdy z bohaterów cierpi na emocjonalno-intelektualne „zatwardzenie” nie dostrzegając w sobie szczelin, pęknięć, które pozwolą mu spojrzeć na siebie, drugiego człowieka i świat w pełnym wymiarze.

Reżyseria i scenografia: Hana Sierdzińska

Scenariusz: Hana Sierdzińska z zespołem

Obsada: Hanna Berenthal, Patryk Falkowski, Agnieszka Rojewska, Krzysztof Ćwikliński, Na-talia Pakulska, Teresa Więcko

Teatr P.I.G. z o.o. uczestniczy w OFTS po raz pierwszy.

Grupa Teatralna „od jutra” (Kutno)Histeryjki polskieNiedziela 13 lipca, godz. 17:15

„Małe prozy” Mrożka, pisane głównie w la-tach osiemdziesiątych XX wieku, brzmią nadal bardzo aktualnie. I nie wiadomo, czy to my przez te trzydzieści kilka lat zatrzymaliśmy się w  miejscu, czy nasza historia tak szybko za-toczyła koło… A może, po prostu, każde po-kolenie NAS musi przejść przez ten sam tor narodowych przeszkód i podstawianych nóg? Wciąż tropimy wrogów, niszczymy przyjaciół, działamy na pokaz. Z tych narodowych obsesji uwolnić nas może chyba jedynie humor. A hu-mor Mrożka szczególnie. Tylko śmiech i dystans potrafią ocalić nas przed nami samymi.

Scenariusz, reżyseria, kostiumy, opracowa-nie muzyczne: Krzysztof Ryzlak

Scenografia: Agnieszka Dąbrowska-Walczak, Krzysztof Ryzlak

Zgranie muzyki: Paweł Łabęcki

Współpraca: Aleksandra Wiwała

Obsada: Przemysław Fałowski, Magdalena Komur, Wioleta Tuchorska, Alicja Komur, Kinga Więckowska

W spektaklu wykorzystano muzykę Abla Korze-niowskiego, fragment „Kupca weneckiego” Szekspira w tł. S. Barańczaka, piosenkę „W  moim magicznym domu”.

Grupa Teatralna „od jutra” uczestniczy w  OFTS po raz pierwszy.

11

Teatr Pijana Sypialnia (Warszawa)Wodewil warszawskiNiedziela 13 lipca, godz. 19:55

Dawna, pełna wdzięku Warszawa zderza się w  tej sztuce z Warszawą zabieganą, głośną, zmęczoną i podzieloną. Nie ma tu jednak pła-czu nad tym, co minione, jest raczej nuta lek-kiej i zgrabnie podanej tęsknoty. „Wodewil Warszawski” to nie folklorystyczna opowiast-ka, a nostalgiczna podróż po przedwojennej Warszawie. Przeszłość miesza się w tej sztuce z teraźniejszością, a postaci ubrane w garnitury i kaszkiety tańczą z ludźmi ze świata polityki, sztuki i kultury.

Reżyseria: Stanisław Dembski

Opracowanie muzyczne, przygotowanie wokalne zespołu: Daniel Zieliński

Choreografia: Izabela Massalska

Scenariusz na motywach komedii Feliksa Szo-bera ( „Spacer po Warszawie” z 1879 roku) oraz tekstów własnych: Karolina Lichocińska

Obsada: Sebastian Słomiński, Karolina Licho-cińska, Karolina Ewa Kowalska, Dorota Ptaszek, Katarzyna Lasota, Jakub Pawlak, Wojciech Urbanowski, Sławomir Narloch, Łukasz Zgórka, Wojciech Gawrych, Adam Hadi, Agnieszka Ki-jewska, Ewelina Młynarz, Natalia Mioduszew-ska, Kinga Matusiak

Teatr Pijana Sypialnia uczestniczy w OFTS po raz drugi. W III edycji Festiwalu zdobył

Nagrodę Publiczności.

Chojnickie Studio Rapsodyczne (Chojnice)Władca muchNiedziela 13 lipca, godz. 18:40

Historia kilku chłopców, którzy utknęli na bez-ludnej wyspie po katastrofie lotniczej. Pozba-wieni opieki dorosłych tworzą swoje własne prawa. Do głosu dochodzi jednak coś prymi-tywnego przypisanego ludziom od początku dziejów, skrzętnie ukrytego pod wymogami społeczeństwa. „Jeśli mógłby robić co chce?” zadaje pytanie jeden z bohaterów. A jeśli my moglibyśmy robić co chcemy? Czy na bezlud-nej wyspie bezkarność ma jakieś granice?

Spektakl powstał z inspiracji książką Wiliama Goldinga o tym samym tytule.

Reżyseria: Grzegorz Szlanga

Scenografia: Danuta Wolińska

Muzyka: Sunkingroad (Anatol Glaser)

Ambient: Paweł Szumski

Obsada: Błażej Tachasiuk, Tomasz Królikowski, Piotr Rutkowski, Łukasz Sajnaj

Chojnickie Studio Rapsodyczne uczest-niczy w OFTS po raz czwarty. W poprzed-

nich edycjach dwukrotnie zajął II miejsce w ka-tegorii Najlepszy Spektakl (II i III edycja).

Małgorzata Głuchowska

Reżyserka młodego pokolenia, drama-turżka i dramatopisarka zaangażowa-na w kwestie społeczne. Reżyserowała m.in. w Teatrze Dramatycznym, Teatrze Powszechnym i Teatrze Polonia w War-szawie. Jako dramaturżka pracowała m.in. z Piotrem Cieplakiem w Teatrze Narodowym.

Grzegorz Kwiecień

Absolwent Wydziału Aktorskiego Aka-demii Teatralnej. Od 2009 r. aktor Teatru Narodowego, autor ról filmowych, ra-diowych i dubbingowych. Od czterech lat Juror Ogólnopolskiego Festiwalu Te-atrów Studenckich. Wyróżniony za rolę w  spektaklu ,,Moulin Noir” na XXVII Festi-walu Szkół Teatralnych w Łodzi.

Paweł Płoski

Teatrolog, kierownik działu literackiego Teatru Narodowego, wykładowca Wy-działu Wiedzy o Teatrze Akademii Teatral-nej, członek redakcji miesięcznika „Teatr”. Autor wyboru tekstów Jerzego Koeniga „Kto ma mieć pomysły? Szkice i felietony teatralne z lat 1978-2008” (2014).

Barbara Borys-Damięcka

Sentator VII i VIII kadencji, reżyserka te-atralna i telewizyjna, prezes Stowarzy-szenia Dyrektorów Teatrów. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Filmową w  Łodzi, następnie podjęła pracę w Tele-wizji Polskiej. Realizowała Teatr Telewizji, pełniła także funkcje kierownicze, w tym także Szefa Telewizji Publicznej. Przez 10  lat była dyrektorem Teatru Syrena w  Warszawie.

Katarzyna Herbert

Wdowa po Zbigniewie Herbercie, zało-życielka Fundacji im. Zbigniewa Herber-ta, która rozpoczęła swoją działalność w 2012 r.

Jarosław Gugała

Dziennikarz oraz prezenter telewizyjny i radiowy, członek Zespołu Reprezenta-cyjnego (grupy muzycznej z nurtu po-ezji śpiewanej, wywodzącej się z kultury studenckiej). Był ambasadorem Polski w Urugwaju oraz dyrektorem TVP 1 i Te-lewizyjnej Agencji Informacyjnej.

Andrzej Strzelecki

Aktor i reżyser teatralny, filmowy i tele-wizyjny. Od 2008 roku rektor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Przez 10 lat był dyrektorem Teatru Ram-pa w Warszawie. Znany z ról satyrycznych i popularnych programów telewizyjnych, które tworzył i prowadził. Od lat 70. uczy przyszłych aktorów i reżyserów.

12

Jury IV edycji OFTS

Komitet honorowy

13

Aldona Jawłowska pisała pod koniec lat osiem-dziesiątych o teatrze studenckim, że był to „więcej niż ruch, więcej niż teatr”. Na pierwszy rzut oka trudno wyobrazić sobie, ażeby słowa te znalazły zastosowanie również wobec teatru studenckiego III RP – a przynajmniej w takim sensie, w jakim dotyczyły one lat PRL-u. Przez ostatnie dwadzieścia pięć lat zmieniły się za-równo warunki tworzenia teatru studenckiego, jak i powody przystępowania do niego.

Podstawowe dążenie – zaangażowanie w teatr przekraczające tylko bierny jego odbiór – wy-daje się być zawsze głównym motorem tworze-nia grupy teatralnej. Trudno jednak nie zauwa-żyć, że dziś to tylko jedna z wielu możliwości spędzania czasu w sposób twórczy i kreatywny czy tez rozwijania swoich umiejętności. Dzisiej-szemu teatrowi studenckiemu nie przyświeca również tworzenie środowiska kontrkulturo-wego, stojącego w opozycji do rzeczywistości. Działając jako legalne kola naukowe i podmio-ty podległe uczelniom wyższym, teatry stu-denckie współpracują z macierzystymi instytu-cjami i korzystają z ich infrastruktury, ubiegając się także o dofinansowanie i granty. Znacząca większość teatrów studenckich działa jednak poza ramami instytucji edukacyjnych, poszu-kując własnej autonomii i często znajdującej inspirację w ramach trzeciego sektora, osta-tecznie określając się mianem stowarzyszenia czy fundacji.

Jeśli więc dotychczasowe funkcje teatrów stu-denckich wyczerpały się, co powoduje, że pra-wie przy każdej większej uczelni funkcjonuje grupa ludzi uzależnionych od sceny i występo-wania na niej? Jedną z możliwych odpowiedzi stanowi pojęcie społeczności, jaka wytwarza się w wyniku takiej pracy. Obecnie studenci to przede wszystkim osoby z pierwszego pokole-

nia narodzonego po 1989 roku. Przyzwyczajeni jesteśmy do podróżowania za granicę, mię-dzynarodowych grup przyjaciół i wirtualnego utrzymywania tych znajomości. Z drugiej stro-ny, coraz bardziej angażujemy się w małe spo-łeczności, podległe naszym zainteresowaniom: czy to w ruchy sąsiedzkie, dzięki którym może-my czuć się bezpieczniej wśród mieszkańców osiedla, czy to cotygodniowe spotkania dla mi-łośników gier planszowych. Teatry studenckie tworzą kolejną z takich społeczności – składają się z osób, które często pochodzą z bardzo róż-nych środowisk i nie miałyby szansy, by spo-tkać się w inny sposób.

Dzięki tym społecznościom tworzą się więk-sze struktury, funkcjonujące już poza obrę-bem jednej tylko dziedziny. Teatry studenckie współpracują z profesjonalnymi teatrami, ka-wiarniami, domami kultury, organizacjami po-zarządowymi. Stają się jedną z dróg tworzenia wycinka krajobrazu naszej rzeczywistości, któ-rego podstawą jest poczucie samodecydowa-nia, odpowiedzialności zarówno za siebie jako jednostkę, jak i siebie jako część większej gru-py. Wymiany zagraniczne, wzajemna inspiracja osób o znacząco odmiennym wykształceniu czy światopoglądzie – te doświadczenia w po-łączeniu z praktyczną stroną pracy w teatrze studenckim wzmagają ferment twórczy, który sięga dużo dalej, niż tylko sala prób czy poje-dyncze przedstawienie.

Jeżeli więc pokusić się o prognozę tego, czym może stać się teatr studencki w ciągu najbliż-szych lat, być może warto powrócić do słów „więcej niż ruch, więcej niż teatr”. Praca na rzecz wspólnoty celu i idei znacznie przekra-cza oba te pojęcia.

Olga Byrska

Teatr studencki

– wspólnota celu i idei

14

Teatr Wolandejski (Warszawa) – Niepojęty przypadek Simona MolaSobota, 12 lipca, godz. 20.20 (Teatr Collegium Nobilium)Dlaczego przypadek Simona Mola jest niepojęty? Trudno zrozumieć, dlaczego oszukuje wszystkich dookoła, a oni – jego kobiety, media, urzędnicy – dają się na to nabrać; albo jak mógł oszukiwać samego sie-bie, że wszystko jest w porządku, kiedy nic nie było w porządku. Nie inte-resuje nas lincz na Simonie ani dokładne odtworzenie jego historii. Cie-kawi nas co innego: w jaki sposób wpływał na ludzi, jak ich fascynował? Dlaczego ludzie tak łatwo dali mu się omamić? Czy sam był rzeczywiście szczęśliwy?

Debata: Jakiego polis potrzebują teatry niezawodowe?Niedziela, 13 lipca, godz. 14.30 (Bufet Akademii Teatralnej)Jaka jest społeczna i finansowa sytuacja teatrów niezawodowych? Z ja-kimi problemami muszą się mierzyć, z kim i o co walczyć? Czy oczekują wsparcia ze środków publicznych? Te i inne pytania padną na debacie, na którą zapraszamy wszystkich uczestników Festiwalu: grupy teatralne oraz Widzów. Porozmawiamy o obecnej sytuacji środowiska niezawodo-wego oraz pomyślimy o przyszłości. Tutaj każdy może zabrać głos!

Wieczór z improwizacją – Karol Kopiec, Afront i Impy Niedziela, 13 lipca, godz. 21.20 (Teatr Collegium Nobilium)Na spotkanie z teatrem tworzonym wraz z publicznością zapraszają uznani członkowie warszawskiej sceny improwizacyjnej: Karol Kopiec (członek Teatru Improwizowanego Hofesinka), Afront oraz Impy. Współ-pracując ze sobą umilą uczestnikom Festiwalu oczekiwanie na werdykt Jury. Zachęcamy do aktywnego udziału i podsuwania własnych pomy-słów i zadań, które aktorzy będą realizować na bieżąco na scenie.

Wydarzenia towarzyszące

15

Samorząd Studentów Akademii Teatralnej zrzesza studentów Akade-mii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Zadaniem Sa-morządu jest obrona praw studentów, reprezentowanie ich w organach uczelni oraz poza nią oraz wspieranie inicjatyw studenckich, szczególnie w obszarze kultury.

Teatr Wolandejski istnieje na warszawskiej arenie kulturalnej już od 14  lat i wciąż się rozwija. Dziś Zespół Teatru liczy ponad dwudziestu aktorów. Są to głównie studenci i absolwenci wielu prestiżowych kie-runków, pełni pasji i zaangażowania. Rozśmieszamy naszą publiczność, wzruszamy i skłaniamy do refleksji. A przede wszystkim ją szanujemy.

Szef FestiwaluPiotr Kulczycki

Szef Biura FestiwaluDorota Lipska

Szef TechnicznyMarcin Tkaczyk

Koordynator PromocjiAnna Jaroszuk

Koordynator MerytorycznyJakub Niżniowski

Obsługa technicznaObsługa techniczna – Wacław LeśniewskiObsługa widowni – Joanna KostanaKonferansjer – Tymon Kokoszka Dokumentacja filmowa – Stanisław Kubiak

Autor plakatu, wejściówek, dyplomów – Mikołaj OstaszewskiAutorka projektu graficznego programu – Małgorzata Smogorzewska

Autor dżingla – Paweł Sulewski

Organizatorzy

16

Minister Kultury prof. Lena Kolarska-Bobińska

Honorowy patronat Honorowy patronati do�nansowanie

Sponsorzy

Klub festiwalowy

Współorganizator

Partner

Patronat medialny