ODBUDOWA KAMIENICYPRZY ULICY RYNEK 19

W KAZIMIERZU DOLNYM

z przeznaczeniemna siedzibę oddziału

Muzeum Sztuki Złotniczej

i sale wystaw czasowychMuzeum Nadwiślańskiego.

ODBUDOWA KAMIENICYPRZY ULICY RYNEK 19

W KAZIMIERZU DOLNYM

z przeznaczeniemna siedzibę oddziału

Muzeum Sztuki Złotniczej

i sale wystaw czasowychMuzeum Nadwiślańskiego.

Spis treści

Projekt 3Spodziewane efeky 10Rys historyczny 14

Tekst i wybór ilustracji

Aniela Ryndziewicz

Opracowanie graficzne, druk i oprawa

Jarosław Ćwiek

Autorzy fotografii

J. Ćwiek 1, 10J. Kłos 16 W. Santarek 20, 21, 22K. Siciński 17B. Żurawska 19J. Żurawski 18

Kazimierz Dolny, maj 2005 r., aktualizacja styczeń 2006 r.

Nieruchomość położona przy ul. Rynek 19 (il. 1) stanowi własność Mu-zeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym. Składa się na nią działka bu-dowlana z ruinami zburzonej w czasie II wojny światowej kamienicy, w któ-rych zachowały się zabytkowe piwni-ce oraz część murów parteru. W pla-nie zagospodarowania przestrzennego miasta nieruchomość przeznaczona jest na cele kultury. Pozostałości kamienicy usytuowa-ne są we frontowej części działki, od strony rynku. Po przeciwległej stronie

działka przylega do ul. Witkiewicza. Południowo-zachodnia granica biegnie rów-nolegle do koryta pobliskiej rzeki Grodarz. Teren pomiędzy Grodarzem a granicą działki jest zabudowany od strony ul. Witkiewicza, zaś od strony rynku otwarty i ogólnodostępny. Od strony północno-wschodniej nieruchomość graniczy z terenem Domu Architekta. Cały obszar znajduje się w strefie ścisłej ochrony konserwator-skiej. W zabytkowych piwnicach, pochodzących z XVI-XVIII w., od 1979 r. mieściła się siedziba Muzeum Sztuki Złotniczej, oddziału Muzeum Nadwiślańskiego (patrz - Rys historyczny str.14).

Projekt

W 1996 r. powstał projekt odbudowy kamienicy, z przeznaczeniem na siedzibę oddziału Muzeum Sztuki Złotniczej i sale wystaw czasowych Muzeum Nadwiślań-skiego, autorstwa prof. arch. Lecha Kłosiewicza. Ze względu na charakter zburzonej kamienicy, będącej niezbyt ciekawym przykładem XIX-wiecznej późno-klasycystycz-nej architektury o układzie wnętrz nie dającym się przystosować do potrzeb muzeal-nych, odbudowa jej według stanu sprzed II wojny światowej była niecelowa. Projekt nawiązuje do konserwatorskiej koncepcji Karola Sicińskiego, który budu-jąc w początku lat 50-tych Dom Architekta przesądził o charakterze architektury całej pierzei Rynku. Proponowana forma architektoniczna będzie kontynuacją tej zabudo-wy, zarówno pod względem urbanistyczno-architektonicznym, jak i założonej funk-cji użytku publicznego. Przerwanie, z powodu braku środków finansowych, rozpo-czętej odbudowy, odkrycie dodatkowych piwnic oraz zmieniające się wymogi do-tyczące programu użytkowego, spowodowały konieczność dwukrotnej aktualizacji projektu - w 1999 r. i w 2005 r. Na podstawie dokonanej w 1999 r. aktualizacji w 2000 r. została zakończona odbudowa piwnic do poziomu zerowego wraz z izolacją fundamentów.

3

1. Nieruchomość przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, widok od strony Rynku, marzec 2005 r.

W tym samym roku srebra Mu-zeum Sztuki Złotniczej umieszczono w Kamiennicy Celejowskiej, gdzie były eksponowane wspólnie ze zbiorami tego oddziału (il. 21). W omawianym obiekcie wznowiono prace budowla-ne. W latach 1998-99 od strony Gro-darza odgruzowano i przebadano pod względem archeologicznym i archi-tektonicznym sąsiednie piwnice zawa-lone jeszcze w XVIII w. Pozwoliło to na uzyskanie dodatkowej powierzchni użytkowej.

W 2003 r. wystawa stała MSZ zosta-

ła przeniesiona do użyczonego czasowo

przez Urząd Miasta Kazimierz Dolny bu-

dynku zabytkowej Dzwonnicy przy ul.

Zamkowej 1, gdzie oczekuje na zakoń-

czenie odbudowy stałej siedziby Mu-

zeum Sztuki Złotniczej (il. 22).

22. Dzwonnica, I piętro, ekspozycja stała Muzeum Sztuki Złotniczej, fot. IV. 2003 r.

18

21. Kamienica Celejowska, ekspozycja stała Muzeum Sztuki Złotniczej, 1996-2003, fot. VII. 1997 r.

4

Projekt uwzględnia pełną odbudowę kamienicy w postaci budynku jed-nopiętrowego, w całości podpiwniczonego, z użytkowym poddaszem oraz oficyną od podwórza, również podpiwniczoną (il. 2). Przewidywana jest nad-budowa w granicach istniejących murów piwnic i zachowanej części murów parteru oraz oficyny. W ramach zagospodarowania działki przewidziano wybudowanie od stro-ny ulicy Witkiewicza, budynku administracyjno-gospodarczego, zapewniają-cego pełny, wymagany przepisami program użytkowy zaplecza muzealnego.

Budynek główny

Podstawowe parametry techniczne budynku głównego: - kubatura brutto 6150 m3

- powierzchnia użytkowa 1208,05 m2

- powierzchnia całkowita 1695,78 m2

- powierzchnia zabudowy 446,68 m2

- wysokość 13,95 m - długość 28,65 m - szerokość 17,53 m - ilość kondygnacji nadziemnych 3 - ilość kondygnacji podziemnych 1

2. Nieruchomość przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym,projekt zagospodarowania terenu,

prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy, 2005 r.

17

W latach 1973-74 Muzeum Kazimierza Dolnego (obecnie Muzeum Nadwiślańskie) odgruzowało parter i piwnice, które okazały się być w dobrym stanie technicznym. W celu zabezpieczenia ich przed destrukcyjnym działaniem wód opadowych i innych czynników atmosferycznych, kamienne ściany zewnętrzne przykryto lekkim, prowi-zorycznym zadaszeniem (il. 19).

W 1977 r. Muzeum wydzierżawiło działkę wraz z omawianym obiektem od Rejo-nowej Spółdzielni Zaopatrzenia i Zbytu „Zgoda” w Kazimierzu Dolnym. W 1978 r. wykonano przyłącza sieci wodno-kanalizacyjnej i elektrycznej. Po za-bezpieczeniu i czasowym zaadaptowaniu piwnic i ruin przyziemia, w roku 1979 w

podziemiach znalazło swoją siedzibę nowo utworzone Muzeum Sztuki Złot-niczej (il. 20), a zadaszone pomiesz-czenie parteru przeznaczono na salę wystaw czasowych Muzeum Nadwi-ślańskiego. Brak ogrzewania w tym pomiesz-czeniu narzucił konieczność wykorzy-stywania go głównie w okresie letnim, stąd nazwa - Galeria Letnia. W 1987 r. rozpoczęto budowę ofi-cyny z piwnicami od strony podwórza, którą w 1989 r. po doprowadzeniu do stanu surowego otwartego, przerwa-no z powodu braku środków finanso-wych. W 1993 r. Muzeum zakupiło od spółdzielni „Zgoda” dotychczas dzier-żawioną nieruchomość. Stan zaadap-towanych ruin oraz prowizoryczny charakter ich użytkowania groził za-mknięciem przez inspektora pracy ze względów bhp i p.poż. oraz z uwagi na bezpieczeństwo zbiorów.

W 1996 roku wykonano projekt odbu-dowy. Sporządzono również kosztorys całej inwestycji oraz uzyskano pozwo-lenie na odbudowę kamienicy z prze-znaczeniem na Muzeum Sztuki Złotni-czej i sale wystaw czasowych Muzeum Nadwiślańskiego.

19. Ruiny kamienicy, Rynek 19, stan po zabezpie-czeniu w latach siedemdziesiątych, fot. III 1989 r.

20. Piwnice, Rynek 19, ekspozycja stała Muzeum Sztuki Złotniczej, 1979-1996, fot. X.1993 r.

5

Projektowany budynek główny pełnił będzie funkcje muzeum z uwzględnieniem zasadniczych elementów jego specyfiki związanych z koniecznością zapewnienia jak najlepszych warunków udostępniania zbiorów (działalność wystawiennicza, eduka-cyjna, ruch i obsługa zwiedzających, ochrona) oraz najwłaściwszych warunków pracy muzealników. Część wystawiennicza zlokalizowana zostanie w odtworzonych zabytko-wych piwnicach, na parterze oficyny oraz na I piętrze i będzie funkcjonalnie wyodręb-niona od części zaplecza biurowo-socjalnego, usytuowanego w oficynie. Komunikację pomiędzy częściami wystawienniczymi i hollem parteru, pełniącym funkcje obsługi zwiedzających, zapewni centralna klatka schodowa oraz dźwig towarowo-osobowy. Budynek będzie w pełni dostępny dla osób niepełnosprawnych. Zaplecze socjalno-biu-rowe skomunikowane będzie oddzielną klatką schodową z wejściem od podwórza.

W szczególności program odbudowanej kamienicy przewiduje:w piwnicach (il. 3)

• sale wystawowe na ekspozycję stałą Muzeum Sztuki Złotniczej, obejmującą złot-nictwo dawne i współczesne z uwzględnieniem miejsca na planowaną rekonstrukcję wnętrza dawnego warsztatu złotniczego,

• magazyn zbiorów MSZ, • pomieszczenia gospodarcze, • sanitariaty dla personelu,

3. Projekt odbudowy kamienicy przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, - rzut piwnic,prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy, projekt 1996 r., aktualizacja 2005 r.

16

II wojna światowa położyła kres istnieniu kamienicy. Zrujnowana zo-stała ponownie cała północno-za-chodnia część Rynku. Stan ruin bu-dowli ukazuje fotografia z okresu po-wojennego (il. 17). Po rozbiórce partii murów grożących zawaleniem pozo-stały jedynie piwnice i część parteru.

W pierwszych latach po wojnie, gdy przystąpiono do odbudowy mia-sta, kształtowały się koncepcje przy-szłego oblicza Kazimierza. Przeważyła koncepcja Karola Sicińskiego, epigona polskiej szkoły konserwatorskiej po-czątków XX wieku, hołdującej „swojsz-czyźnie” w sztuce. Rewaloryzacja i odbudowa Rynku kazimierskiego była największym osiągnięciem jego działal-ności konserwatorskiej.

Zrealizował w niej - wykorzystując zachowaną zabytkową architekturę, opierając się na przekazach ikonograficznych i posługując własną fantazją - niemal scenogra-ficzną wizję małego polskiego miasteczka, gdzie przeplatają się ze sobą pomniki dawnej świetności ze skromnymi, parterowymi domkami o ludowej ciesiołce. Po-sadowione zgodnie z konfiguracją terenu, skalą, barwą gontu, dachówki i białego kamienia, znakomicie współgrają z otaczającym krajobrazem tworząc malowniczą i harmonijną całość. Odbudowana została m.in. północno-zachodnia pierzeja Rynku. W jej central-nej części powstał w latach 50-tych Dom Architekta oraz, jako ostatnia, w latach 60-tych, kamienica obok apteki. Nie odbudowane pozostały ruiny XIX-wiecznych domów na zakończeniu pierzei w pobliżu Grodarza, w tym nasza kamienica (il. 18). Stan ten trwał do początku lat 70-tych.

17. Rynek, narożnik północno-zachodni, fot. ok. 1946 r.

18. Ruiny kamienicy, Rynek 19, stan przed zabez-pieczeniem, fot. VIII 1973 r.

na parterze (il. 4) skupione będą funkcje obsługi zwiedzających.

- W obrębie hollu mieścić się będą: • kasa muzealna, • szatnia mogąca obsłużyć do 150 osób,

• sklep muzealny, w którym byłyby sprzedawane wydawnictwa wszystkich od-działów Muzeum Nadwiślańskiego, pamiątki oraz mała galeria sprzedaży obra-zów, a także współczesnej unikatowej biżuterii,• posterunek ochrony - całodobowy, wyposażony w telewizję przemysłową i łączność, z wglądem na szatnię i pomieszczenie kasowe,• węzeł sanitarny z ilością kabin zapewniającą pełną obsługę zwiedzających, w tym niepełnosprawnych.

- W części od strony Grodarza - oddzielony od hollu szklaną ścianą bar-kawiarnia, o roli głównie podporządkowanej funkcjom muzealnym, (będzie mieć możliwość funkcjonowania niezależnego od muzeum, po godzinach jego zamknięcia).

- W oficynie przewiduje się małą salę wystaw czasowych, mogącą okresowo również pełnić rolę pomieszczenia do przyjmowania i rozpakowywania muzealiów przywo-żonych na wystawy czasowe.

4. Projekt odbudowy kamienicy przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, - rzut parteru,prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy, projekt 1996 r., aktualizacja 2005 r.

156

Istniejący do I wojny światowej stan kamienicy był efektem XIX-wiecz-nej przebudowy.W czasie I wojny światowej, w 1915 roku zniszczeniom uległa m.in. pół-nocno-zachodnia część miasta, w tym również północna pierzeja Rynku wraz z naszą kamienicą. Stan tych zniszczeń ukazuje dokumentacja fotograficzna wy-konana przez Juliusza Kłosa w 1915 roku w ramach akcji Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości (il. 14). Oma-wiany budynek został zniszczony w stopniu pozwalającym na jego rychłą odbudowę według stanu sprzed wojny.

Rzuty i elewacje kamienic tej pie-rzei rynku znane są z inwentaryzacji wykonanej w latach 20-tych przez Po-litechnikę Warszawską oraz z rysun-ków do projektów odbudowy całej pierzei, autorstwa Karola Sicińskiego (il. 15).

Zachowała się też dokumentacja fotograficzna z okresu międzywojen-nego (il. 16 ). Kamienica ta, wraz z są-siadującym z nią budynkiem, stanowi-ła niezbyt ciekawy przykład późno--klasycystycznej XIX-wiecznej archi-tektury.

14. Rynek - pierzeja północna. Stan po zniszczeniach I wojny światowej, fot. lipiec 1915 r.

15. Pierzeja północna, pomiary inwentaryzacyjne, Politechnika Warszawska, 1922 r.

16. Kamienica Gdańska, po prawej fragment kamie-nicy przy ul. Rynek 19, fot. okres międzywojenny.

na piętrze (il. 5) usytuowane będą:

• duża sala ekspozycyjna na wystawy czasowe wszystkich oddziałów Muzeum Nadwiślańskiego,

• pomieszczenia biurowe Muzeum Sztuki Złotniczej, • pomieszczenia socjalne dla pracowników obsługi ekspozycji.

714

5. Projekt odbudowy kamienicy przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, - rzut I piętra,prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy, projekt 1996 r., aktualizacja 2005 r.

Rys historyczny Zachowane zabytkowe piwnice pochodzą z XVI-XVIII w. W tym czasie układ urbanistyczny miasta tworzyła zwarta zabudowa wokół Rynku oraz przy ulicach Nadrzecznej, Senatorskiej i Klasztornej, rozluźniająca się w miarę oddalania się od centrum.

Działki przy Rynku w Kazimie-rzu miały układ typowy dla rozwiązań urbanistycznych małych miast nowo-żytnych. Od frontu zabudowane były kamienicą na całej ich szerokości. W głębi znajdował się ogród oraz zabudowa gospodarcza z dojazdem z ulicy podrzędnej, równoległej do Ryn-ku (il. 12). Taki też charakter zabu-dowy miała działka, na której wzno-sił się omawiany budynek. Obecna od-budowa kamienicy byłaby kolejną jej wersją, ponieważ wojny i pożary nie oszczędzały tej części Kazimierza.

Na akwareli z 1794 roku, pędzla Zygmunta Vogla, malarza króla Stani-sława Augusta Poniatowskiego, pocho-dzącej z cyklu akwarel obrazujących ówczesny stan miasta, widzimy ten bu-dynek w stanie ruiny; zachowane są je-dynie mury parteru (il. 13).

12. Kopia mapy gruntów i realności miasta Kazimie-rza Dolnego, sporządzona przez Karola Sicińskiego w 1917 r. na podstawie mapy Jana Kiertowiczaz 1821 r.

13. Widok rynku w Kazimierzu od strony kościoła farnego, Zygmunt Vogel, akwarela, 1794 r.

8

na poddaszu (il. 6) • pomieszczenia - pracownie muzealne i magazyny, • pokój gościnny, • wentylatornia, • sanitariaty,

Bryła budynku i elewacje zostały zaprojektowane w myśl realizacji zasady konty-nuowania charakteru zabudowy Rynku Kazimierskiego, zarówno co do skali, formy, artykulacji, jak i użytych materiałów budowlanych oraz detalu.

13

6. Projekt odbudowy kamienicy przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, - rzut poddasza,prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy, projekt 1996 r., aktualizacja 2005 r.

11. Wizualizacja kamienicy przy ul. Rynek 19, z przeznaczeniemna siedzibę oddziału Muzeum Sztuki Złotniczej

i sale wystaw czasowych Muzeum Nadwiślańskiegow Kazimierzu Dolnym.

10. Nieruchomość przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, widok od strony Grodarza, stan obecny.

7. Projekt odbudowy kamienicy przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, - elewacja od strony Rynku.prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy - projekt 1996 r., aktualizacja 2005 r.

Budynek administracyjno-gospodarczy

Parterowy, podpiwniczony, z użytkowym poddaszem, powstanie w głębi działki, zgodnie z charakterem zabudowy tego rodzaju działek przyrynkowych oraz miej-scową tradycją budowlaną. Zlokalizowane zostaną w nim pomieszczenia pełniące wszelkie funkcje pomocnicze zaplecza muzealnego, takie jak; kompleks pomoc-niczych pracowni i warsztatów (stolarski, ślusarski, elektryczny), biura, magazyn zbiorów i magazyny gospodarcze, kotłownia, garaże. Forma i materiał budynku na-wiązywać będzie do otaczającej architektury.

912

Na sytuację wpływa:- brak miejsca na wystawy stałe, które obecnie, w mocno okrojonym zakresie, pre-zentowane są w dzierżawionym od Urzędu Miasta budynku zabytkowej dzwonnicy,- brak pomieszczeń na wystawy czasowe, realizowane obecnie kosztem i tak bardzo uszczuplonej ekspozycji stałej,

- brak miejsca do prowadzenia działalności edukacyjnej, - brak pomieszczeń biurowych i całego zaplecza socjalno-gospodarczego, - brak możliwości zwiększania kadry pracowników merytorycznych (obecnie

cała działalność merytoryczna prowadzona jest jednoosobowo przez kierownika oddziału). Pozyskanie siedziby niewątpliwie wpłynie bardzo korzystnie na warunki re-alizowania statutowej działalności oddziału, na ilość wystaw czasowych i imprez kulturalnych, na frekwencję, a co za tym idzie, na udostępnianie zbiorów sztuki złotniczej społeczeństwu, na wizerunek Muzeum w oczach zwiedzających oraz na jego sytuację ekonomiczną.

• W skali miasta i regionu - Pozyskanie przez miasto nowej placówki kultury. Istnienie w Kazimierzu Muzeum Sztuki Złotniczej dodaje mu splendoru, podnosi jego atrakcyjność, przycią-ga turystów. Organizowane w znacznie szerszym niż dotychczas zakresie wystawy i imprezy muzealne, będą istotnym wydarzeniem kulturalnym w życiu społeczności lokalnej i turystów przebywających w miasteczku. Ta działalność oraz lokalizacja w tak atrakcyjnym miejscu Muzeum połączonego z kawiarnią artystyczną może przyczy-nić się do tego, że z czasem nowy obiekt stać się może swoistym centrum kultury. Znacznie podniesie to aktywność kulturalną w regionie oraz poprawi warunki po-wszechnej dostępności dóbr kultury. - W trosce o zapewnienie wysokiego poziomu działalności merytorycznej i wyso-kiej jakości usług dla zwiedzających, w Muzeum Sztuki Złotniczej zatrudnione będą osoby z dużym doświadczeniem i profesjonalnym przygotowaniem merytorycznym. Część załogi stanowić będą dotychczasowi pracownicy, którzy służyć będą swoją wiedzą i bogatym doświadczeniem. Powstaną jednak również nowe miejsca pracy. Personel, zwłaszcza pomocniczy (obsługa ekspozycji, administracja, sprawy gospo-darcze) wywodził się będzie ze społeczności lokalnej. Przyczyni się to do zmniejsze-nia bezrobocia w regionie.

- Dokończenie rewaloryzacji tego fragmentu pierzei Rynku w Kazimierzu Dolnym, przywrócenie niemal pełnej jej zabudowy. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia walorów turystycznych i urbanistycznych miasta. Kazimierz odwiedza rocznie ok. miliona osób - turystów z kraju i zagranicy, młodzieży, ludzi kultury, uczest-ników sympozjów, konferencji itd. Rynek jest miejscem odwiedzanym przez wszystkich. Obecny wygląd zadaszonych ruin znacznie obniża jego walory estetyczne. Odbudo-wane Muzeum będzie stanowić wypełnienie luki w zabudowie Rynku, kompozycyjnie zamykając od strony Grodarza północno-zachodnią pierzeję jego zabudowy.

8. Projekt odbudowy kamienicy przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, - elewacja od strony Grodarza.prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy, projekt 1996 r., aktualizacja 2005 r.

9. Projekt odbudowy kamienicy przy ul. Rynek 19 w Kazimierzu Dolnym, - elewacja od strony ul. Witkiewicza.prof. arch. Lech Kłosiewicz i partnerzy, projekt 1996 r., aktualizacja 2005 r.

Podstawowe parametry techniczne budynku administracyjno-gospodarczego: - kubatura brutto 1799,24 m3

- powierzchnia użytkowa 303,10 m2

- powierzchnia całkowita 492,06 m2

- powierzchnia zabudowy 184,19 m2

- wysokość 9,05 m - długość 25,44 m - szerokość 15,32 m - ilość kondygnacji nadziemnych 2 - ilość kondygnacji podziemnych 1

Spodziewane efekty odbudowy kamienicy

• W skali Muzeum Nadwiślańskiego

Głównym efektem realizacji projektu będzie pozyskanie przez Muzeum Nad-wiślańskie nowego, w pełni nowoczesnego, odpowiadającego współczesnym oczekiwaniom i potrzebom budynku o wysokim standardzie i znakomitej lo-kalizacji, co zapewni warunki dla funkcjonowania oddziału Muzeum Sztuki Złotniczej.

Dzięki temu możliwe będzie:

- uzyskanie przestrzeni wystawowej o łącznej powierzchni ok. 700 m2, z cze-go 230 m2 piwnic pozwoli na udostępnienie, w ramach wystaw stałych Muzeum Sztuki Złotniczej zbiorów tej unikatowej, jedynej w Polsce placówki muzealnej, specjalizującej się wyłącznie w złotnictwie, we właściwych pomieszczeniach i w pełniejszym wymiarze. W chwili obecnej, z powodu braku możliwości lokalowych, eksponowana jest mniej niż połowa zbiorów tego Muzeum. W nowym budynku będzie możliwość eksponowania ok. 80% zbiorów, - zorganizowanie unikatowej w skali kraju, stałej ekspozycji będącej rekon-strukcją wnętrza dawnego warsztatu złotniczego, którego wyposażenie (w ilości ok. 300 szt. muzealiów) pozyskało Muzeum Sztuki Złotniczej drogą zakupu i daru od jednego ze złotników krakowskich w 2004 r. Podniesie to atrakcyjność całej eks-pozycji oraz jej walory edukacyjne, dając możliwość zapoznania się zwiedzających z wyglądem miejsca i narzędzi, jakimi się posługiwał złotnik przy wykonywaniu dzieł prezentowanych w dalszych częściach wystawy,

- pozyskanie w pełni nowoczesnej, profesjonalnej sali wystaw czasowych o powierzchni 260 m2 dającej możliwość organizowania ekspozycji zmiennych przez

oddział Muzeum Sztuki Złotniczej (obecnie ze względu na brak pomieszczeń dzieje się to kosztem likwidowanej na ten czas części ekspozycji stałej) oraz przez inne oddziały Muzeum Nadwiślańskiego. W znacznej mierze duża sala wystawo-wa na piętrze budynku przejmie rolę dotychczasowej Galerii Letniej, której działal-ność wystawiennicza, pomimo iż prowadzona do tej pory w prowizorycznych wa-runkach, przynosiła Muzeum Nadwiślańskiemu znaczne dochody, przy frekwencji przewyższającej frekwencję w oddziale Kamienica Celejowska, - organizowanie sympozjów, sesji naukowych i wszelkiego rodzaju spotkań ludzi kultury, - zapewnienie lokalu na pomieszczenia biurowe Muzeum Sztuki Złotniczej, które dotychczas takowego nie posiadało, oraz na magazyny zbiorów złotnictwa, a także lokale dla innych jednostek organizacyjnych, np. samodzielnego stanowiska ds. dziedzictwa archeologicznego,

- zwiększenie aktywności Muzeum na polu działalności edukacyjnej, dzięki pozyskaniu pomieszczeń do prowadzenia lekcji muzealnych, szkoleń, warsztatów i innego rodzaju działań edukacyjnych.

Nowy obiekt będzie jedynym budynkiem muzealnym w Kazimierzu zapewniają-cym pełną i stałą dostępność dla osób niepełnosprawnych.

Wszystkie budynki, w których mieszczą się obecnie wystawy poszczególnych od-działów Muzeum Nadwiślańskiego, są obiektami zabytkowymi. Stąd nie było możli-wości przystosowania ich dla potrzeb tej grupy zwiedzających. W mającym powstać budynku wejścia od strony Rynku zaopatrzone będą w pochylnie dla osób poru-szających się na wózkach. Dostęp do pomieszczeń wystawowych możliwy będzie dzięki windzie, systemowi ramp i podjazdów, na parterze znajdzie się odpowiednio przystosowana toaleta. Te wszystkie rozwiązania umożliwią znacznie większą niż dotychczas możliwość uczestniczenia w wydarzeniach kulturalnych osobom niepeł-nosprawnym.

Działalność kawiarni artystycznej oraz planowana sprzedaż dzieł sztuki współ-czesnej - unikatowej biżuterii artystycznej i malarstwa oraz wydawnictw muzealnych, przyniesie środki finansowe, które wspomogą działalność statutową muzeum.

Podjęcie odbudowy i osiągnięcie wszystkich wyżej wymienionych celów umoż-liwi rozwój i prowadzenie działalności merytorycznej Muzeum Sztuki Złotni-czej w pełnym zakresie, ponieważ dotychczasowa sytuacja, w jakiej znajduje się ten oddział, bardzo utrudnia, a w niektórych aspektach uniemożliwia realizowanie zamierzonych założeń.

1110