Nowy Kamieniarz 64

TechnologiePremiery targów Marmomacc s. 62

Z krajuDzieci kamieniarstwa s. 20

C Z A S O P I S M O P R O F E S J O N A L I S T Ó W

R E K L A M A

Listopad / Grudzień (nr 64) 7/2012 | bezpłatny | nakład - 4500 egz. | ISSN 1899-3419

Amman Granitestworzymy nagrobki dla ciebie

Przedstawiciel w Polsce: Andrzej Przywara +48509521419, e-mail: [email protected]

Jesteśmy największym producentem nagrobków w Indiach.

Nasze produkty są sprzedawane z powodzeniem od kilkunastu lat na rynku europejskim.

W naszej ofercie znajdziecie państwo:- ekskluzywne nagrobki

- płyty polerowane- bloki granitowe Premium Black z naszej kopalni

Kamień naturalnyŁamiemy chiński szyfr! s. 52

MarmomaccMarmomaccW poszukiwaniu miejsca w kamieniarstwieW poszukiwaniu miejsca w kamieniarstwie s. 36

Poznań, 7 - 10 listopada 2012

pawilon: 5 / stoisko: 143

58-150 Strzegom, ul. Niepodległości 22tel. 74 855 37 37, tel./fax 74 855 53 75, www.graniro.pl, e-mail: [email protected]

24.pl

Karta rabatowa GRA

NIRO

numer karty 0001

Po odbiór Karty Rabatowej GRANIRO zapraszamy podczas Targów Kamień-Stone w Poznaniu 07-10.11.2012na stoisko nr 35 w pawilonie 5.

GRATISYRABATY

OFERTYSPECJALNE



Listopad / Grudzień 2012 / N

R 64 Co

dzi

enn

ie n

ow

a p

orc

ja in

form

acji

Now

y Kam

ieniarz

WENAWENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwaHurtownia artykułów dla kamieniarstwaul. Kubusia Puchatka 2, 32-020 Wieliczkaul. Kubusia Puchatka 2, 32-020 Wieliczkatel.: +48 12 288 22 68, fax: +48 12 278 56 99tel.: +48 12 288 22 68, fax: +48 12 278 56 99e-mail: [email protected]: biuro@wena-wieliczka.euwww.wena-wieliczka.euwww.wena-wieliczka.eu

WENAWENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwaHurtownia artykułów dla kamieniarstwaul. Rosiczki 14a, 04-988 Warszawaul. Rosiczki 14a, 04-988 Warszawatel.: +48 22 872 20 80, fax: +48 22 872 20 56tel.: +48 22 872 20 80, fax: +48 22 872 20 56e-mail: [email protected]: [email protected]

®

WENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwaul. Kubusia Puchatka 2, 32-020 Wieliczkatel.: +48 12 288 22 68, fax: +48 12 278 56 99e-mail: [email protected]

WENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwa

ul. Rosiczki 14a, 04-988 Warszawatel.: +48 22 872 20 80, fax: +48 22 872 20 56

e-mail: [email protected]

Kompleksowe zaopatrzeniezakładów kamieniarskich

www.caggiatidesign.it




R E K L A M A













24.pl

Karta rabatowa GRA

NIRO

numer karty 0001


GRATISYRABATY

OFERTYSPECJALNE



Lublin

CENY NAGROBKÓW Z PLACU CENY NAGROBKÓW Z PLACU PO CENACH KONTENEROWYCHPO CENACH KONTENEROWYCH

Największa hurtownia nagrobków Największa hurtownia nagrobków oraz płyt granitowych na wschodzie Polskioraz płyt granitowych na wschodzie Polski

NAJWYŻSZA

JAKOŚĆ

NAJNIŻSZA

CENA NAJWIĘKSZY

ASORTYMENT

- Płyty granitowe oraz marmurowe polerowane i surowe- Płyty granitowe oraz marmurowe polerowane i surowe- Elementy wykonywane na indywidualne zamówienie klienta- Elementy wykonywane na indywidualne zamówienie klienta

- Płytki granitowe- Płytki granitowe- Grubości budowlane i nagrobkowe

- Transport z HDS- Transport z HDS

Posiadamy certyfi kat jakości ISO

tel.: 608 50 50 36, 81 74 408 27, fax: 81 745 54 26, Lublin, ul. Droga Męczenników Majdanka 71



PRZECENYdo 45%Posezonowa wyprzedaż nagrobków odPosezonowa wyprzedaż nagrobków od

25 X 201225 X 2012

DUŻE RABATY

TRANSPORT

GRATISDO 150 KM

Dellas S.p.A. - Via Pernisa, 12 - 37023 Lugo di Grezzana (VR) - Italy - Tel. +39 045 8801522 - Fax +39 045 8801302 - e-mail: [email protected]

Dellas. d 1973 ro u te nologia, t ra to arzyszy z o ie o i.

Dellas produ u e: lin i diamento e, diamento e pi y tra o e, tar ze diamento e, narz dzia do ali ro ania i polero ania oraz narz dzia do entr o r zy .

Dellas: arto naszy produ t y odzi si z arto i naszy orzeni.

100%

DELLAS

MADE IN ITALY

www.dellas.it

alny Przedsta i iel Firmy Dellas spa: Dorota ylu +48508192112 dorota.zylu @ p.pl

Pawilon 5 parter Sektor D Stoisko nr. 103



Od zawsze.Profesjonalne włoskie narzędzia.

58-150 Strzegom, ul. Koszarowa 7, tel. 603 891 257, 604 07 87 31 tel./fax 74 855 03 93e-mail: [email protected], www.euroarss.pl

NK 64 (7/2012) www.RynekKamienia.pl14

ACTIVE SYSTEM 109ALINA 82, 82AAMMAN GRANITES 2ATHENA 65BRETON 91BS-KAMIENIARSTWO 41CAGGIATI 128CARO 5CARRIERES PLO 41DEKS 71DELLAS 11DIABÜ 40DIAMANT-AS 95DIPLOMAT 109DONATONI 77EDAN 125EGA 55EUROARSS 12FAVORITA 59

FINNSTONE 35FIRMA KAMIENIARSKA KRAWCZYK 69FURMANEK TRADING 13GEO PRODUCTS INSERT

GESTRA 120GLOBGRANIT 8, 9GMM INSERT

GRANEX GOCH 120GRANIRO 127GRANIT DULNIAK 7GRANIT STRZEGOM 4GRANMAR KRAKÓW 123GRAWIS 61GREIN 63INBRA 39IRGRADEX 122JAWORSKI & WALOTEK 67K&K AUTOMATIC MACHINES 121KAMSKAL 73KEELEY GRANITE 93KRZEMEX 97

LEVANTINA 6M.E.J.A. BUGANIUK 107MAGEMAR 17MARMI SCALA 10MARMO MECCANICA 121MARMURY JACEK ŁATA 53MC DIAM 44, 45, INSERT

MONOLIT 105MONSTAL 60MORAWICA 47MORSTONE 27NOVOL 75OLKAM 47OPAL 18PIASMAR 125PILLA 23PROMASZ 78, 79PROMECH 124PS-GRANIT 57QINGDAO WINSTONE 123R.E.D. GRANITI POLAND 48

REL 26RODLEW 124ROGALA 1, 3RR GRANITY 31SANSONE 50ASCANDINVENT 87SILKAM 93SKALIMEX-GRANTIN 101STRASSACKER 73SYNTETYK 103TARGI KAMIEŃ-STONE POZNAŃ (MTP) 33TARGI MARBLE IZMIR 111TARGI STONE FAIR BRASIL VITÓRIA 118,119TARGI STONE FAIR XIAMEN 113TARGI STONE+TEC NORYMBERGA 117TARGI STONETECH CHINA SZANGHAJ 115TEPARK 125WAR-MECHAN 47WARSOB 122WEHA POLSKA 85, INSERT

WENA SKRZYDŁO I

Wydawca: Maciej Brzeski, redaktor naczelny: Dariusz Wawrzynkiewicz, sekretarz redakcji: Szymon Paź, redakcja: Wacław Chrząszczewski, Mirosława Jałoszyńska, Bogdan Lewicki, Daniel Młynarczyk, Henryk Walendowski, współpraca: Peter Becker, Paul Daniel, Scott Engering, prof. Ryszard Kryza, prof. Marek Lorenc, prof. Jacek Rajchel, dr Paweł P. Zagożdżon, Katarzyna D. Zagodżon, Mariusz Domaradzki, Sławomir Mazurek, Krzysztof Piotrowski, skład i oprawa: Szymon Paź, Ewa Umińska korekta: Ewa Wozowska

Kontakt z redakcją:Skivak Press, ul. Zeylanda 3/5, 61 - 808 Poznań, tel. +48 61 662 98 70, e-mail: [email protected], www.rynekkamienia.pl

Druk:VMG Print sp. z o.o., ul. Unii Lubelskiej 1, 61-249 Poznań

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść zamieszczanych reklam i ogłoszeń płatnych. Nie zwraca materiałów niezamówionych.

„Nowy Kamieniarz” jest bezpłatnym dwumiesięcznikiem poświęconym branży kamieniarskiej. Jest on rozsyłany bezpośrednio do zakładów kamieniarskich, firm architektonicznych, firm branży budowlanej, dys-trybutorów bloków, narzędzi oraz chemii kamieniarskiej.

SKIVAK PRESS jest członkiem Związku Kontroli Dystrybucji Prasy. „Nowy Kamieniarz” ma kontrolowany nakład 4500 egzemplarzy.

OD REDAKCJI

To już ostatnie wydanie „Nowego Kamieniarza” w tym roku. Na pod-sumowania przyjdzie jeszcze czas,

ale niewątpliwie końcówka sezonu jest dla wszystkich bardzo pracowita. Miej-my nadzieję, że ten czas wpłynie pozy-tywnie na wyniki osiągnięte przez firmy w 2012 roku. Ostatnio wielu z nas odwiedziło targi w Weronie. Tym, którzy nie znaleźli na nie czasu, polecam relację z Marmomacc oraz obszerne artykuły dotyczące nowych technologii i designerskich pomysłów prezentowanych szeroko w Weronie. Właściciele mniejszych złóż piaskowca i wapieni pewnie z zaintere-sowaniem przeczytają artykuł Wacława Chrząszczewskiego o wrę-biarkach łańcuchowych, będących bardzo ciekawym rozwiązaniem, niemal stworzonym dla takich kopalń. Tym, którzy zajmują się bu-dową kominków, polecam artykuły Aldony Mazurkiewicz i Pawła P. Zagożdzona o steatycie – doskonałym materiale do ich budowy. Ob-serwując prasę i portale architektoniczne, można zauważyć, że pro-jektanci coraz częściej sięgają po kamień nieobrobiony – o jego wy-korzystaniu pisze Marek Lorenc. Mirosława Jałoszyńska rozmawiała z nowym pokoleniem kamieniarzy – ten artykuł zainteresuje zapewne wszystkich tych, którzy mają nadzieję, że ich dzieci przejmą rodzinny biznes. Jak się okazuje, trudno wpłynąć na decyzje młodego pokole-nia, ale nawet w takim wypadku nie należy tracić nadziei. Poruszamy też sprawę interesującą wielu – relacji między serwisantami maszyn a ich właścicielami. W tym numerze rozpoczynamy cykl artykułów o kamieniach z Chin.Przed nami targi Kamień-Stone w Poznaniu. Zapraszamy serdecznie do odwiedzenia naszego stoiska (nr 168) pawilonie 5. Czekamy na Państwa z profesjonalnym studiem fotograficznym. Liczymy, że po-możecie nam stworzyć okładkę marcowego numeru „Nowego Ka-mieniarza”, w którym obchodzić będziemy 10-lecie działalności.Po zakończeniu targów w Poznaniu będziemy oczekiwać nadejścia zimy, świąt bożonarodzeniowych i Nowego Roku. Dlatego też już te-raz składamy wszystkim życzenia wesołych świąt.

Życzę przyjemnej lektury!

Spis reklam

“Nowy Kamieniarz” magazine is a platform of contacts with Polish stone industry. High level of journalism and a great col-lection of the latest business offers receives general recogni-tion of our readers in more than 4500 stone works. We par-ticipate in the biggest branch fairs of the world every year.

The list of our official foreign representatives:

Italy:Marco Selmo„Nowy Kamieniarz” Magazine, Italian Advertising Representativetel. +39 045 6888510, mob. +39 335 5786001

FOTO

GR

AFIA

NA

OKŁ

ADC

E: Z

AP

Dariusz Wawrzynkiewicz

14

中国客服部：厦门鑫忠欧网络科技有限公司电话：0592-5510362 传真：0592-5136231手机：13606901367 QQ：1040781193邮箱：[email protected] [email protected]地址：厦门集美区杏林大学康城二期14梯1004室

15NK 64 (7/2012)www.RynekKamienia.pl

Żaden inny kamień nie kryje w sobie takiego pokładu ciepła, co on. Żaden nie jest tak skromny i niepozorny, a dzięki temu uniwersalny i ponadczasowy. Żadnej innej skale Stwórca nie dał takich parametrów, które pozwalają do woli ją ogrzewać, chłodzić i tak w kółko. Poznajmy zatem bliżej steatyt – kominkową „szarą eminencję” wśród kamieni.

SPIS TREŚCIFO

TOG

RAF

IA N

A O

KŁAD

CE:

ZAP

Z KRAJUWydarzenia 16Dzieci kamieniarstwa 20Zupełnie inny rynekKamień luksusowy w Polsce 24Kamienne poznańskie targi– geoprzewodnik 28

ZE ŚWIATAWydarzenia 34W poszukiwaniu miejscaw kamieniarstwie – Marmomacc 36Blok niczym spod linijki 42

KAMIEŃ NATURALNYBaza kamienia – Crystal Brown 49Porfi ry z Miękini 50Słownik geologicznyGranit 51Kamienie chińskieŁamiemy chiński szyfr! 52

FIRMAKomu dotację, komu? 58

TECHNOLOGIEPokaz możliwości– premiery targów Marmomacc 62Idealne rozwiązanie dla małych kopalń? 68Wszyscy będą szczęśliwiSerwis kontra klient 80

ARCHITEKTURARynek budowlany 84Kolory zieleni– Marmomacc Meets Design 88Nowoczesny tradycyjny materiał– Lucy Salamanca 92Best Communicator Award 94Targi wychodzą do miasta 96Kamień, który rozkochał w sobie ogień 98Surowiec gotowym produktem 108

FELIETONYTaki... zimny biznes 112Marketing po włosku 114Chyba mnie nie lubią 116

s. 78

Steatyt Steatyt – kamień, który – kamień, który rozkochał w sobie ogieńrozkochał w sobie ogień FO

T. A

RC

HIW

UM

TU

LIKI

VI

Kolory zielenis. 44FO

T. A

ND

REA

AS

TES

IAN

O /

VER

ON

AFIE

RE

Z KRAJU

NK 64 (7/2012) www.RynekKamienia.pl

WYDARZENIA

14 studentów kierunków architektonicznych z uczel-ni z całej Polski wzięło udział w edukacyjnym pro-

jekcie Fundacji Bazalt i Instytutu Architektury Krajobra-zu Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Pobyt studentów w XIX-wiecznym pałacu w podstrzegomskiej Morawie trwał od 21 do 25 września. Sponsorem wyda-rzenia była fi rma Granex.Studenci wzięli udział w serii wykładów prowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu Przyrodniczego, rzeźbiarza Grzegorza Niemyskiego i prezesa Graneksu – Krzysztofa Skolaka. Dotyczyły one roli i sposobów wy-

korzystania kamienia w przestrzeni publicznej i architek-turze krajobrazu. Mieli również okazję odwiedzić kamie-niołom granitu Barcz II oraz zakład kamieniarski fi rmy Granex. Główną atrakcją Letniej Szkoły Projektowania w Kamieniu są warsztaty projektowe, w których rolę do-radców pełnią doświadczeni projektanci i kamieniarze. Studentom przedstawiono trzy problemy projektowe: elementy małej architektury, nawierzchnie okolic pleba-nii kościoła pw. Zbawiciela Świata i skweru przy ulicach Świdnickiej i Kasztelańskiej w Strzegomiu oraz elementy małej architektury parku pałacowego w Morawie. Wyniki pracy uczestników Szkoły zostały zaprezentowane na uroczystym spotkaniu 25 września. (ZAP)

Jeszcze na kilka godzin przed rozpoczęciem 21 wrze-śnia br. ofi cjalnych uroczystości z udziałem Bronisława

Komorowskiego i Wiktora Janukowycza trwały w Bykow-ni prace wykończeniowe prowadzone przez konsorcjum fi rm Unibep SA i Zakładu Kamieniarskiego Furmanek. Pra-ce rozpoczęły się 30 maja tego roku. Kamieniarze z Daleszyc mieli do wykonania m.in. 860 ta-bliczek z nazwiskami 3435 zamordowanych w Bykowni Polaków (około 160 tys. liter) z tzw. Listy Ukraińskiej, któ-re znalazły się na murze cmentarza, 10 płyt ołtarzowych wysokości 4,5 m i wadze 7 ton, na których ponownie wypiaskowano nazwiska ofi ar, ołtarz, 12-tonowy krzyż, pod którym spoczęły poddane ekshumacji szczątki, ta-blice z symbolami religii wyznawanych przez pomordo-wanych (katolicyzmu, prawosławia, islamu i judaizmu) oraz posadzkę z kostki granitowej. Wszystko to w czasie trzykrotnie krótszym, niż zazwyczaj w przypadkach takich inwestycji. Łącznie na Ukrainę pojechały 24 samochody załadowane gotowymi elementami kamiennymi wykona-nymi głównie z fi ńskiego granitu Kuru Grey. Tak szybkie wykonanie prac budowlanych było możliwe dzięki pomo-cy przedstawicieli Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeń-stwa i ukraińskich urzędników, dzięki którym znacznie przyspieszono procedury graniczne.Memoriał powstał według projektu artystów z Air Pro-jekt i Moderau Art. Swoją formą nawiązuje do koncepcji Zdzisława Pidka, Andrzeja Sołygi oraz Wiesława i Jacka Synakiewiczów – twórców pozostałych trzech miejsc po-chówku (w Lesie Katyńskim pod Smoleńskiem, Charko-wie-Piatichatkach i Miednoje) polskich ofi cerów i inteligen-cji pomordowanych na rozkaz Józefa Stalina w 1940 roku. Jak poinformowało Ministerstwo Kultury, koszt budowy cmentarza wyniósł około 8 mln zł. (ZAP)

Prezydenci Polski i Ukrainy otworzyli cmentarz w Kijowie-Bykowni.

16

Granitowy memoriał otwarty

Studenci w kamieniołomieII Letnia Szkoła Projektowania w Kamieniu

WYDARZENIA

Z KRAJU

FOT:

AR

CH

IWU

M F

UR

MAN

EK (2

)

Z KRAJU


WYDARZENIA

18

Tradycyjne, jesienne dni otwarte w magazynach sieci Interstone odbyły się w tym roku 21 września. Choć atrakcje dla klientów

przygotowano w magazynach w Chrzanowie, Poznaniu i Wrocławiu, to najważniejsze wydarzenia miały miejsce w centrali fi rmy w Mszczo-nowie niedaleko Warszawy.Klienci, oprócz możliwości nabycia materiałów w atrakcyjnych cenach, mieli okazję wziąć udział w prezentacji spieków kwarcowych włoskiej fi rmy Laminam, będących w ofercie Interstone od wiosny tego roku. To jeden z przetworzonych produktów, obok syntetycznych kwarcy-tów Silestone i tzw. stone-glassu (częściowo transparentnego szkła o właściwościach fi zykomechanicznych zbliżonych do kamienia), uzu-pełniających szeroką gamę kamienia naturalnego. Jak wspominali na naszych łamach właściciele Interstone Wiesław Sordyl i Tadeusz Wysocki – Laminam ma być produktem poszerzającym grupę klien-tów zakładów kamieniarskich. To syntetyczny materiał, o wyjątkowej wytrzymałości i wysokiej elastyczności, oferowany w bardzo cienkich płytach (3 – 7 mm), który może być stosowany we wnętrzach, ale także na zewnątrz. Idealny na blaty kuchenne, meble, posadzki i elewacje.

Co prawda Interstone promuje spieki kwarcowe przede wszystkim za pośrednictwem Internetu i salonów kuchennych, a grupą docelową są klienci końcowi i architekci, na pokazie w Mszczonowie byli jed-nak przede wszystkim kamieniarze – ci, którzy w zamyśle właścicieli Interstone mają je montować. Oprócz prezentacji gamy spieków (jest ich ponad 60 rodzajów kolorów i faktur powierzchni) uczestnicy mogli przyjrzeć się technologii cięcia spieków i ich montażu (zarówno na profi lach aluminiowych, jak i na mokro). Jak się okazało, nie jest to zadanie przerastające doświadczonego rzemieślnika – zarówno star-szego, młodszego czy płci żeńskiej. (ZAP)

Często w rozmowach z do-świadczonymi kamienia-

rzami wspominamy czasy, gdy w branży liczył się nie tylko biznes, ale też dobre relacje między ludźmi. Nawet gdy byli konkurentami. Chociaż coraz trudniej jest zaobserwować ta-kie sytuacje, pocieszające jest, że wciąż się zdarzają. Wszyscy znamy zakład kamieniarski Euro Granit z Gniewkowa koło Inowrocławia i jego właściciela Ryszarda Zamożniaka. Ostatnio obchodził on ważny jubileusz: 40-lecie istnienia zakładu. Na oryginalny pomysł uczcze-nia tego wydarzenia i okazania

szacunku dla wieloletniej pracy wpadły wspólnie fi rmy Stene-ko i Inbra. Otóż zorganizowały one wspólnie w Toruniu przy-jęcie niespodziankę w gronie najbliższych osób i przyjaciół Ryszarda Zamożniaka. Impreza okazała się sukcesem, głównie za sprawą gości, którzy licznie się stawili. Organizatorzy bardzo dziękują wszystkim za wspólną zabawę, a panu Ryszardowi za przemiłe przyjęcie całej ekipy w swoim mieście. My również składamy najlepsze życzenia z okazji ju-bileuszu, a organizatorom gra-tulujemy pomysłu. (DW)

Dni otwarte w Interstone

Spieki kwarcowe tematem numer 1

Przyjęcie niespodzianka dla Ryszarda Zamożniaka

FOT:

AR

CH

IWU

M

Z KRAJU

FOT:

ZAP

(3)

TO WY TWORZYCIE NOWEGO KAMIENIARZA!

STUDIO FOTOGRAFICZNE

Po targach otrzymasz wykonane przez profesjonalistów

zdjęcie, które ma szanse, wraz z pozostałymi

wykonanymi przez nas na targach Kamień-Stone,

ozdobić okładkę jubileuszowego wydania

naszego czasopisma w marcu 2013 r.

Odwiedź zaaranżowane na stoisku Nowego Kamieniarza

podczas targów Kamień-Stone 2012

pawilon 5 stoisko 168

Nasze X-lecie będziemy świętować pod hasłem:

PIECZĄTKA FIRMY:

IMIĘ.................NAZWISKO............................NIP

Jeżeli jesteś zainteresowany rozszerzeniem oferty o kolorowąfotoceramikę - odeślij kupon. Przedstawimy szczegóły współpracy,a ponadto otrzymasz - bezpłatnie - kolorowe zdjęcie na porcelanie.

FOTOGRAFIE NA PORCELANIEi krysztale

FOTOGRAFIE NA PORCELANIEi krysztale

www.opal.lublin.pl

Fotoceramika20 - 445 Lublin, ul. Zemborzycka 112 B

tel./fax: (+48 81) 744 99 00

Ponad 600kszta tów

i formatów

Firmaeuropejska

Nr 1 w Polsce

www.opal.lublin.pl

OPAL20 - 445 Lublin, ul. Zemborzycka 112 Btel./fax: (+48 81) 744 99 00www.opal.lublin.pl

Fotografie na porcelanie i krysztale

- jesteśmy największym w Polsce i jednym z największychw Europie wykonawcą zdjęć na porcelanie.

- współpracujemy z najlepszymi firmami w Polsce, mamystałych odbiorców w Niemczech, Belgii, Norwegii, Irlandii,Islandii, Szwecji, Słowacji, Rosji, Białorusi, Ukrainie i Chinach.

- jako pierwsi w Polsce wykonaliśmy pełnokolorową fotografięnagrobkową.

- oferujemy największy w kraju wybór zdjęć na porcelanie.Proponujemy ponad 600 różnych kształtów i formatówdostępnych na rynku europejskim.

- wykonaliśmy największą w Polsce kolorową fotoceramikęo wymiarach 55 x 75 cm.

- na nasze usługi udzielamy unikalnej gwarancji satysfakcji.

Firma europejska Nr 1 w Polsce

Fotoceramika


Z KRAJU

20

W Polsce działa około 5000 zakładów kamieniar-skich. W tych licznych fi rmach znajdują się oczywiście nie tylko piękne kamienie oraz pro-

fesjonalne maszyny i urządzenia do obróbki, ale przede wszystkim ludzie – właściciele i ich rodziny, pracownicy.Wiele tych przedsiębiorstw to fi rmy rodzinne, przeka-zywane z pokolenia na pokolenie. Chyba każdy z nas potrafi łby bez mrugnięcia okiem wymienić przynajmniej kilka takich sobie znanych. To naprawdę piękne, że tra-dycja, jak i wszelkie zdobyte umiejętności przekazywane są dalej. To także duma każdego rodzica, kiedy pracuje ramię w ramię z dziećmi.Pojawia się jednak także i troska o przyszłość dzieci, ich rodzin i oczywiście samej fi rmy. Rodzi się pytanie, w któ-rą stronę należałoby iść, aby lata poświęcone na naukę przyniosły najlepszy rezultat. Nie jest przecież tajemnicą, że w tych trudnych dla większości czasach sama trady-cja i doświadczenie mogą nie wystarczyć. Również same oczekiwania wobec kamieniarza są ogromne i ciągle rosnące: musi doskonale znać się na kamieniu – jego rodzajach, sposobach zabezpieczenia. Dodatkowo nie mogą mu być obce liczne narzędzia do obróbki kamie-nia, jak i same nowoczesne maszyny. Oczywiście sam powinien potrafi ć przygotować podłoże przy montażu i osadzaniu elementów kamiennych. Nie zaszkodziłoby, gdyby przy tym miał talent rzeźbiarski i znał się na archi-tekturze. Oczywiście istotne są również rozwinięte umie-jętności interpersonalne, aby kontakt z klientem był na jak najwyższym poziomie. Cóż więc zrobić? Co doradzić młodemu spadkobiercy? Jaką szkołę powinien wybrać? Która zagwarantuje branżowy sukces?Laik powiedziałby w tym momencie: „cóż prostszego: trzeba posłać dziecię do szkoły kamieniarskiej, niech się kształci”. Faktycznie, byłoby to piękne, niemal bajkowe rozwiązanie. Niestety, w tym momencie zaczynają się przysłowiowe schody. Okazuje się bowiem, że takich ty-powych szkół generalnie nie ma. Można oczywiście posiłkować się możliwościami do-stępnymi na rynku: udać się na kurs dla kamieniarzy, jak np. ten organizowany przez Pomorska Izbę Rzemieślni-czą, który po 3 – 6 miesiącach daje możliwość przystą-pienia do egzaminu kwalifi kacyjnego na tytuł czeladnika.

Dzieci kamieniarstwa

LUDZIE BRANŻY

Można również skorzystać z szerokiej gamy szkoleń dla murarzy-tynkarzy, konserwatorów budynków i brukarzy-kamieniarzy, często organizowanych bezpłatnie (fi nan-sowanych z funduszy unijnych). Podstawową edukację z zakresu wykonywania prac ka-mieniarskich można zdobyć w zasadniczych szkołach zawodowych i technikach budowlanych rozsianych wła-ściwie na terenie całego kraju. Oferują one specjalności kamieniarza, technologa robót wykończeniowych w bu-downictwie, technika budownictwa, technika rzemiosł ar-tystycznych (sztukatorstwo i kamieniarstwo), technika geologa i wiele innych związanych z zawodem kamie-niarskim. Gorzej wygląda oferta na poziomie studiów wyższych. Nie ma typowego kierunku kamieniarskiego. Najbardziej zbliżona jest specjalność kamień i kamieniar-stwo w architekturze i budownictwie na Akademii Górni-czo-Hutniczej w Krakowie. Można również ukończyć na innych uczelniach technicznych budownictwo, czy też skoncentrować się na budowie maszyn. Interesująca wy-dawać się może także geologia, którą możemy zagłębiać na uniwersytetach. Jakie jeszcze mamy propozycje? Można spojrzeć na ro-dzinny zakład kamieniarski jako typową fi rmę i wówczas wskazane jest, aby dziecko ukończyło zarządzanie i mar-keting lub ekonomię. Można także korzystać z możliwo-ści doszkalania na innych, szeroko dostępnych kursach, m.in. językowych (angielski, hiszpański, chiński), zdo-bywać uprawnienia dla operatorów wózków widłowych, prawo jazdy dla kierowców samochodów dostawczych, profesjonalnej obsługi klienta z technikami sprzedaży itp. Co więc zagwarantuje sukces? Jak rozwiązać tę kwe-stię? Może nie przejmować się systemem edukacyjnym i zamiast tracić czas np. na studia dzienne, lepiej będzie zdobyć doświadczenie wspólnie pracując? Jak ten prob-lem rozwiązywany jest przez nas w praktyce?

Agnieszka Grzesikowska (Krakstone) Ukończyła studia podyplomowe Master of Business Ad-ministration (MBA), jest także czeladnikiem kamieniar-stwa (Izba Rzemieślnicza Kraków). Choć ojciec nie pod-powiadał kierunku rozwoju, sama wewnętrznie czuła, że jej edukacja powinna iść właśnie tym torem. Z dokona-nego wyboru pani Agnieszka jest raczej zadowolona, gdyż wiedza zdobyta przydaje jej się w pracy. Może nie w stu procentach, lecz częściowo – na pewno. Na pyta-nie, czy gdyby dziś podejmowała tę decyzję, jej prefe-rencje byłyby takie same, zdecydowanie i z uśmiechem w głosie mówi, że tak. Nie brakuje jej pomysłów dalsze-

Czy rodzice – właściciele zakładu kamieniarskiego – mogą wpłynąć na wybór drogi życiowej dzieci, aby mieć pewność, że fi rmę można będzie przekazać następcom?

NK 64 (7/2012)www.RynekKamienia.pl

Z KRAJU

21

LUDZIE BRANŻY

go rozwoju, kolejnym jest ukończenie podyplomowo au-dytu fi nansowego na Uniwersytecie Jagiellońskim. A i to zapewne nie będzie koniec kształcenia.

Tomasz Sutkowski (Granmar Serock)Edukacja już od szkoły średniej ukierunkowana była branżowo. Jego wybór padł na profi lowane liceum na kierunku konserwacja zabytków, mieszczące się przy Zespole Szkół Budowlanych Warszawa-Wola. Gdyby jednak aktualnie ktoś zapragnął pójść tą samą drogą, miałby poważny problem, ponie-waż szkoła ta została zlikwidowana. Kolejnym ważnym życiowym wyborem pana To-masza były studia dające ciągłość kształcenia, czyli konserwacja za-bytków w Pań-stwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nysie. Niestety na skutek zmian w systemie eduka-cji wyższej obec-nie nyski PWSZ oferuje jedynie studia I stopnia, pozwalające na zdobycie dyplomu licencjata. Podobnie jak w przypadku Agnieszki Grzesikowskiej, decyzje Tomasza Sutkow-skiego były podejmowane samodzielnie, bez nacisków czy ukierunkowań ze strony rodziców. Nie żałuje również lat spędzonych w wybranych szkołach – wniosły ogromną wiedzę teoretyczną, szcze-gólnie o impregnacji, oczyszczaniu czy konserwacji ka-mienia. Tomasz Sutkowski zauważa i podkreśla, że żyjąc od najmłodszych lat w branży, pewne decyzje podejmu-je się automatycznie, a doświadczenie zdobyte w rodzin-nym zakładzie jest bezcenne.

Sebastian Hybiak (Kamieniarstwo Jan Hybiak)Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego, podążając za swoją informatyczną pasją, kontynuował naukę w po-licealnym studium komputerowym. Decyzja ta została podjęta indywidualnie, a wiedza zdobyta w trakcie nauki okazała się niezwykle przydatna w codziennej pracy za-wodowej. Jednak, jak zdradza, gdyby miał jeszcze raz dokonywać tego ważnego życiowego wyboru, byłby on

już nieco inny, ukierunkowany bardziej w stronę archi-tektury.

Szymon Ziętek (Lastrico Zakład Kamieniarski Jan Ziętek) Ukończył kierunek zdrowie publiczne na Uniwersytecie Szczecińskim, wyboru tego dokonał samodzielnie. Na-stępnie rozpoczął studia podyplomowe z zakresu bez-

pieczeństwa i higieny pracy. Jeśli chodzi o zdobytą wie-dzę, pomocną w pracy za-wodowej, docenia informacje zdobyte w trakcie studiów po-dyplomowych, takie jak pra-wo ochrony pracy, zagroże-nia i zasady bezpieczeństwa pracy. Gdyby ponownie wy-bierał ścieżkę zawodowego rozwoju, jego wybór raczej byłby inny.

Michał Jędrychowski (Zakład Przerobu Kamienia Budowlanego Ryszard Jędrychowski)Po liceum ogólno-kształcącym stu-diował na Akademii Wychowania Fizycz-nego w Krakowie, na kierunku turystyka i rekreacja. W mo-rzu różnych innych specjalizacji wyboru tej właśnie dokonał zgodnie z własną, wewnętrzną potrze-bą, bez jakichkol-

wiek sugestii z zewnątrz. Gdyby zaistniała konieczność ponownego decydowania, czy wybrałby tak samo? Oka-zuje się, że nie. Aktualnie byłaby to medycyna. Pomimo że są to dziedziny dość oddalone od kamieniarstwa, okazuje się, że wszystko można pogodzić. Oprócz ma-gisterium Michał Jędrychowski uzyskał dyplom mistrza kamieniarskiego w kieleckiej Izbie Rzemieślniczej.

Marta Stróżyk (Wrimar)Sama decydowała o swojej edukacji. Wybrała zarządza-nie i marketing w Wyższej Szkole Zarządzania i Banko-wości w Poznaniu. Czy przy wyborze szkoły kierowała się przyszłą pracą w fi rmie kamieniarskiej? Raczej nie, gdyż nie planowała przyszłości związanej z pracą w ro-

Michał Jędrychowski (1) jest mistrzem kamieniarskim, Agnieszka Grzesikowska (2) - czeladnikiem, Tomasz Sutkowski (3) ukończył konserwację zabytków.

1

2

3


Z KRAJU

22

LUDZIE BRANŻY

Miasto Bielsko - Biała Bydgoszcz Częstochowa Gdańsk Gorzów Wlkp. Kalisz Katowice Kielce Kraków Nowy Sącz Olsztyn Poznań Rzeszów Słupsk Szczecin Świdnica Tarnów Warszawa WrocławZielona Góra

Adres [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] rzemiosł[email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

Kamieniarztak tak tak tak taktak tak tak tak tak tak tak tak tak tak tak tak tak

tak (tylko czeladnik)tak

Brukarztak nie nie nie tak tak tak tak nie nie nie nie nie nie tak tak tak tak taktak

Wszystkim osobom, które chciałyby uzyskać tytuł czeladnika lub mistrza kamieniarskiego oraz mistrza brukarskiego, przedstawiamy zestawienie izb rzemieślniczych, w których powołane są komisje egzaminacyjne czeladnicze i mistrzowskie w zawodach kamieniarz i brukarz:

dzinnym zakładzie. Mimo że plany się zmieniły, wiedza z zakresu ekonomii, fi nansów i marketingu zdobyta na studiach przydaje się w aktualnie wykonywanej pracy.Marta Stróżyk zwraca uwagę na specyfi kę prowadzenia mniejszej, rodzinnej fi rmy: – Wrimar jest niewielką fi rmą rodzinną, a nie korporacją, która rządzi się nieco innymi prawami i zarządzana jest w nieco inny sposób. Wystar-czy spojrzeć choćby na struktury organizacyjne, które w korporacjach są bardzo rozbudowane. W małej fi rmie absolutnie nie ma potrzeby, by tworzyć stanowiska kie-rownicze na różnych szczeblach zarządzania. Co więcej, uważam że zbyt rozbudowane struktury powodują znie-kształcenie przepływających informacji lub ich totalne przekłamanie, dlatego jestem zwolennikiem lean mana-gement, czyli maksymalnego spłaszczania struktury orga-nizacyjnej. Tym bardziej w naszej branży, która nadal jest (i z pewnością jeszcze długo pozostanie) rzemiosłem, a kontakt właścicieli zakładu z pracownikami jest niesły-chanie istotny. Marta Stróżyk bardzo docenia wiedzę kamieniarską, przekazaną przez ojca, pracowników, a także nabytą podczas wizyt u kontrahentów i rozmów z ludźmi z bran-ży. Oprócz marketingu i zarządzania ukończyła podyplo-mowe studia aranżacji wnętrz, a także kursy doskona-lenia metod i technik sprzedaży oraz kurs praktyk NLP (programowania neurolingwistycznego). Skąd taka róż-norodność? – Uważam, że przedsiębiorca prowadzący fi rmę, niezależnie od branży, powinien być dość wszech-stronny. Powinien mieć zarówno wiedzę typowo facho-

wą, jak również wiedzę z zakresu ekonomii i psychologii. W kamieniarstwie przyda się również pojęcie o aranżacji przestrzeni – podsumowuje Marta Stróżyk.

Mirosława Jałoszyńska

Marta Stróżyk bardzo docenia wiedzę kamieniarską, jaką nabyła pracując w zakładzie. Oprócz marketingu i zarządzania ukończyła podyplomowe studia aranżacji wnętrz.

www.ilsegno.it

PILLA s.r.l. - Carrè (Vi) Italy - Tel. 0039.0445.890200 - Fax 0039.0445.891988 - [email protected]

Ekskluzywna jakość, ceniona na całym świecie od 1935 roku

Obsługa klientów w Polsce:PILLA POLSKA SP. Z O.O.ul. Cmentarna 196-200 Rawa Mazowieckatel./fax 046 814 30 [email protected]

precyzyjne szczotkowaniemosiądzu przed nałożeniem lakieru zapewnia wyjątkowy połysk i dokładność wykonaniaodlewów

4 warstwy lakierów bezbarwnych stosowanych przez najbardziej prestiżowych producentów samochodów gwarantują wyjątkową odporność na korozję

wysokiej jakości mosiądz z dodat-kiem aluminium, manganu, antymonu oraz innych pierwiastków w odpowiednich proporcjach, dodat-kowo chroni odlewy przed korozją oraz pozwala uzyskać niespotykaną dotąd w branży kolorystykę

standaryzacja odlewów zapewnia zawsze jednakową barwę poszcze-gólnych liter i innych wyrobów

szybki termin realizacji zamówień

Próbki wyrobów przebadane w laboratorium Polskiej Akademii Nauk.Wyniki badania dostępne na polskiej stronie www.pilla.com

www.pilla.comOdwiedź nas na nowej stronie




Z KRAJU

24

Popyt na rynku kamieniarstwa dekoracyjnego ewolu-uje, a z nim oferty dystrybutorów. Wraz z powolnym wzrostem zamożności społeczeństwa w cennikach

pojawia się coraz więcej luksusowych kamieni naturalnych oraz drogich konglomeratów. Kwarcyty, onyksy, gemsy (czyli płyty z połaczonych żywicą kryształów kamieni pół-szlachetnych, m.in. agatów, kwarców itp.) to kamienie, po które coraz chętniej sięgają klienci. Oto krótkie podsumo-wanie oferty polskich dystrybutorów. Rynek dóbr luksusowych rządzi się szczególnymi pra-wami – kryzys w gospodarce z reguły się go nie ima, a fi rmy zajmujące się dystrybucją dóbr luksusowych odnotowują jeśli nie wzrost sprzedaży, to co najmniej utrzymanie jej na stabilnym poziomie. W branży kamie-niarskiej i tej związanej z dekoracją wnętrz zdania są podzielone. Z jednej strony, najdroższe kamienie natu-ralne, do jakich należą np. onyksy czy kwarcyty, z reguły nie stanowią wielkiego procentu w sprzedaży. Z drugiej: coraz częściej klienci szukają właśnie wyjątkowo eksklu-zywnych (i przy okazji drogich) rozwiązań, które kreują popyt w tej najwęższej i najbardziej wyszukanej grupie materiałów. Nie jest niczym dziwnym, że lwią część ofert polskich dystrybutorów stanowią granity, piaskowce oraz marmury. Coraz częściej jednak we wspomnianych ofertach rodzimych fi rm znaleźć możemy prawdziwe dzieła sztuki naturalnej, których dolny pułap cenowy

Najpopularniejsze kamienie luksusowe w Polsce

Zupełnie inny rynek

RYNEK

w hurcie wyznacza poziom tysiąca złotych za metr kwa-dratowy, górny liczony jest w tysiącach euro. Poniżej przyjrzymy się temu małemu wycinkowi oferty polskich dystrybutorów.Do grona luksusowych kamieni zaliczymy niewątpliwie pochodzące z Brazylii kwarcyty, jak znany w naszym kra-ju Azul Macaubas. Kwarcyty charakteryzują się najwyż-szą trwałością – są twardsze od granitów, nie nasiąkają, dzięki czemu nadają się do użytku wewnętrznego i ze-wnętrznego w miejscach podatnych na zniszczenie – np. do produkcji blatów kuchennych. Ich wysoka cena wy-nika z tego, że złoża są mocno rozproszone geografi cz-nie, co utrudnia uzyskanie większej liczby kamiennych bloków, a ich obróbka jest trudniejsza niż w przypadku zwykłych granitów. Przykładami dostępnych na polskim rynku kwarcytów są materiały z ofert Stone Connection, takie jak Iron Red czy French Green. Pierwszy z nich charakteryzuje się ciekawą kompozycją kolorów i de-likatnymi słojami. W zależności od padającego światła widać przenikanie się intensywnych czerwieni i szarości. Iron Red potrafi osiągnąć ceny nawet powyżej 3000 zł za mkw. (płyta 3 cm grubości). Tańszym rozwiązaniem (ok. 1600 zł za mkw. w płycie 3 cm) jest kwarcyt French Gre-en – dostępny w dwóch rodzajach wykończenia, w fak-turach antykowanej i polerowanej. Metaliczna szarość rozdzielona zielonkawymi żyłami stanowi o bardzo ele-

FOT.

ARC

HIW

UM

INTE

RSTO

NE


Z KRAJU

25

RYNEK

”

AgatWielobarwna odmiana chalce-donu swoją nazwę zawdzięcza rzece Achates i sycylijskim rze-mieślnikom i kamieniarzom, którzy prawdopodobnie jako pierwsi wydobywali go i używa-li w garncarstwie na szeroką, jak na tamte czasy, skalę. Agat zbudowany jest wielu różnoko-lorowych, naprzemianległych warstw. Przeważają odcienie szare, różowawe i brunatne, czasem występują barwy bar-dziej żywe: czerwone, zielone. Agat jest kamieniem prawdzi-wie międzynarodowym – wy-stępuje w Brazylii, Niemczech, Urugwaju, Indiach, Rosji, USA, Namibii, ale także w Polsce, głównie w okolicach Lwówka Śląskiego i Złotoryi. Kolorowe odmiany nie są jednak po-wszechne, stąd – podobnie jak w przypadku onyksu – już od starożytności stosuje się sztuczne barwienie. Histo-ria świata jest nierozłącznie związana z tym pięknym ka-mieniem. W Babilonie i Persji wykonywano z niego pieczę-cie, w czasach rodzącego się chrześcijaństwa ozdabiano nim ołtarze. Agat stanowił też cenny budulec dla barokowych mi-strzów rzemiosła – wykonywa-no z niego drobne przedmioty, takie jak tabakiery czy sygnety, ale też używano do przyozda-biania mebli – jako przykład może tu posłużyć np. sekreta-rzyk króla Jana III Sobieskiego (do obejrzenia w wilanowskim pałacu). W kamieniarstwie pły-ty agatowe produkuje się przy użyciu żywicznego spoiwa i prasowania budulca pod wiel-kim ciśnieniem.

ganckim, ekskluzywnym wyglądzie. Szukając najdroższych i najefek-towniejszych kamieni, warto zwró-cić uwagę na ofertę fi rmy Interstone, a szczególnie na jej część zatytuowa-ną „Materiały egzotyczne”, która kryje w sobie najciekawsze kwarcyty i gra-nity. Ceny zaczynają się tu od 1500 złotych i sięgają nawet 4 tys. zł za mkw. Osobną część oferty stanowią onyksy, od dawnych czasów uznane za towar luksusowy w kamieniarstwie i rokrocznie znajdujące amatorów dys-ponujących głębszym portfelem. Jak mówią dekoracyjne prawidła, nawet niewielki element onyksu umiejętnie wyeksponowany i podświetlony sta-nowi przepiękną dekorację. Interstone oferuje więc kilkanaście odcieni tego szlachetnego kamienia. Ceny takich onyksów jak Bianco Extra, Avion Blue, Cappucino czy Tanzania Dark wahają się pomiędzy 2 a 4 tysiącami złotych. Ponadto w ofercie Interstone znajdzie-my również najbardziej szlachetne marmury, jak Calacatta czy Statuario. Absolutnym rekordzistą w swojej klasie są gemsy. Przez kamieniarzy bywają sprowadzane na specjalne zamówienie, między innymi przez fi rmę Furmanek. Ich cena waha się w pobliżu 3 tysięcy euro za mkw. Jed-nak w ofercie kamieni ekskluzywnych fi rmy z Daleszyc pod Kielcami prym wiodą onyksy – osiemnaście rodza-jów może zadowolić nawet najbardziej wybrednych klientów. – Największą popularnością w naszej ofercie cieszą się ciepłe odcienie – twierdzi Michał Furmanek. Takie onyksy, jak niere-gularny w wzorze Verde Pakistan czy wyraźnie uwarstwiony Wooden, cie-szą oko i umożliwiają cięcie i łączenie w efektowne odbicie lustrzane. Onyk-sy nadają się na obudowę komin-ków, okładziny ścian wewnętrznych, umywalki, blaty czy stoliki, nie zaleca stosować się ich na posadzki i blaty kuchenne. W ofercie fi rmy znajdziemy również granity z najwyższej półki – ceny takich rodzajów jak pochodzące z Australii Verde Fuoco czy River Blue dochodzą do 1500 zł za mkw. Szczególną pozycję na rynku kamie-niarskim zajmują marmury, które są

synonimem luksusu dla wielu klientów zakładów kamieniarskich. Wspomnia-ne wcześniej luksusowe, białe odmia-ny marmuru karraryjskiego, takie jak Calacatta czy Statuario, charaktery-zuje delikatny odcień kości słoniowej i wyraźna, krystaliczna struktura. Sta-tuario – legendarny marmur, z które-go korzystał między innymi sam Mi-chał Anioł, to jedynie około 1 proc. surowca wydobywanego w Carrarze i w hurcie osiąga ceny rzędu 200 – 300 euro za mkw. Spora rozbieżność cenowa wynika z wielu czynników. – Pod uwagę bierze się wielkość blo-ku, ułożenie żył i kolorystykę – wylicza Jarosław Kałużyński z fi rmy Marmi, specjalizującej się w sprzedaży natu-ralnego kamienia najwyższej jakości. Marmury niezmiennie znajdują klien-tów, jeśli chodzi o ozdobne rzeźby

wykonywane przez specjalistyczne zakłady kamieniarskie. Ze względu na chłonność marmuru nie wykorzystuje się go raczej w zewnętrznych zasto-sowaniach. Wśród marmurów, poza karraryjskimi, nie znajdziemy wielu osiągających za-wrotne ceny. Ponad 1000 zł za mkw. trzeba zapłacić za pochodzacy z Wiet-namu efektowny kamień Bianco Neve. Luksusowe marmury znajdziemy też w ofercie fi rmy Athena Marmor, która specjalizuje się w kamieniach sprowa-dzanych z Grecji. Ozdobą oferty Athe-ny jest Thassos Snowwhite – znany jako najbielszy marmur świata. Jego cena waha się pomiędzy 1000 a 1100 zł za mkw. Warto też zwrócić uwagę

FOT.

ARC

HIW

UM

FU

RMAN

EK TR

ADIN

G

Rynek dóbr luksusowych rządzi się szczególnymi prawami – kryzys w gospodarce z reguły się go nie ima, a fi rmy zajmujące się dystrybucją dóbr luksusowych odnotowują jeśli nie wzrost sprzedaży, to co najmniej utrzymanie jej na stabilnym poziomie.


Z KRAJU

2626

RYNEK

na marmury trochę tańsze, ale równie ekskluzywne, takie jak Ariston czy Dionyssos White (cena ok. 600 zł/mkw). To właśnie Dionyssos słynie z najdłuższej tradycji, się-gającej ateńskiego złotego wieku, kiedy to budowano z niego m.in. świątynie. Na koniec wspomnijmy o szczególnym przykładzie luk-susowych materiałów wykorzystywanych w branży ka-mieniarskiej, jakim są konglomeraty kwarcytowe zwane też kwarcytogranitami. Charakterystyczny dla konglo-meratu jest energochłonny proces produkcji, w którym kwarc łączy się ze spoiwem w postaci żywicy poliestro-wej. W procesie tym materiały są wielokrotnie spraso-wywane pod dużym ciśnieniem. Na rynku światowym kamień syntetyczny występuje w szerokiej palecie kolo-rów oraz struktur. W zależności od producenta istnieje możliwość wykończenia powierzchni na tradycyjny po-ler, falę, płomień czy też mat. Jednym z bardziej znanych producentów takiego konglomeratu jest fi rma Cosentino (wyłącznym przedstawicielem w Polsce marki Silestone by Cosentino jest fi rma Interstone).

U schyłku sezonu 2012 trudno powiedzieć, by kamienie luksusowe stanowiły istotny segment rynku kamieniar-skiego. Duże hurtownie kamieniarskie wolą utrzymywać w składach magazynowych kamienie tańsze, charaktery-zujące się większym popytem. Widać jednak tendencję

ku podążaniu za rynkami zachodnimi. Objawia się ona nie tylko coraz większą penetracją rynku najdroższych kamieni, ale też stosowaniem nowych technologii, wy-kończeń. Dziś, kiedy powierzchnia polerowana stanowi pewien standard, wciąż niezbyt popularne jest wykań-czanie poprzez piaskowanie czy szczotkowanie. Na razie nie stosuje się w Polsce na szeroką skalę obróbki 3D.

Tomasz Poznański

FOT.

ARC

HIW

UM

INTE

RSTO

NE

Kamień zdobiony, w tym obróbka 3D, nie jest jeszcze w Polsce zbyt popularny.

Z KRAJU


TARGI

Kamienne poznańskie targiNiniejszy tekst jest kontynuacją opisów zastosowań kamienia w architekturze Poznania, zamieszczonych w „Nowym Kamieniarzu” w nr 43/2009 i 50/2010. Jednocześnie jest zaproszeniem na spacer geoturystyczny po terenach Międzynarodowych Targów Poznańskich. Numery obiektów na mapach odpowiadają numeracji w tekście.

Tereny Międzynarodowych Targów Poznańskich są obszarem dynamicznych zmian. Nie tylko zmie-niało się zagospodarowanie terenu. Czterokrotnie

zmieniał się państwowy ośrodek dyspozycyjny: do roku 1918 był to Berlin, do agresji niemieckiej i radzieckiej w 1939 roku Warszawa, do końca wojny ponownie Berlin, a od 1945 roku Warszawa. Są to fakty mające przemożny wpływ na niezwykle skomplikowaną historię tego miejsca, zwłaszcza w ubiegłym wieku.Najstarszą datą dotyczącą terenów targowych jest rok 1804. Urządzono wówczas czterohektarowy cmentarz ży-dowski (oznaczony 1 na naszej mapie), którego fragment można obecnie zobaczyć w podwórzu domu przy ul. Głogowskiej 26. Kirkut zlikwidowali okupanci niemieccy w czasie II wojny światowej, lecz odnalezione i ustawione ponownie kamienne macewy (głazy polne, piaskowce) nadal świadczą o dawnym przeznaczeniu terenu.Znikome ślady pozostały po dwóch cmentarzach katoli-ckich, urządzonych przez śródmiejskie parafi e św. Marci-na i św. Stanisława Biskupa (fara). Zajęto wówczas wolne od zabudowy tereny przedpola dawnej twierdzy. W roku 1886 powstał cmentarz parafi i Św. Marcina (2), na którym wzniesiono trzy lata później kostnicę w konstrukcji szkie-letowej. Cmentarz parafi i farnej św. Marii Magdaleny (3), również na planie wydłużonego prostokąta, powstał praw-dopodobnie w tym samym czasie. Na południu graniczył z kirkutem. Na cmentarzach katolickich było wiele nagrob-ków – dzieł sztuki. Przykładem może być grobowiec rodzi-

ny Kusztelanów (Czesław Kusztelan to znany kamieniarz działający w okresie międzywojennym). Centralną częścią grobowca była fi gura Matki Boskiej wykuta w kararyjskim marmurze. W trakcie demontażu grobowca Niemcy rozbili fi gurę na kawałki.

Wiek XXLikwidacja wszystkich wymienionych cmentarzy w latach 1939-1944 przez Niemców odbyła się w sposób niegodny narodu cywilizowanego. Polskie fi rmy budowlane prowa-dzące prace fundamentowe przy budowie nowych pawi-lonów natrafi ały jeszcze w roku 2000 na ludzkie szczątki. W roku 1946 tereny dawnych cmentarzy zostały włączone do obszaru wystawienniczego. Obszar cmentarzy katoli-ckich przekształcono w park z główną osią kompozycyjną wykorzystującą starodrzew cmentarny: aleję kasztanow-ców i dębów, a także grup jesionów i klonów. Dziś nie-mymi świadkami dawnych nekropolii są tylko pojedyncze stare drzewa rosnące w pobliżu hali nr 5.Łącznie około 1/3 obecnych terenów targowych – to daw-ne cmentarze. W rejonie obecnego szklanego pawilonu kasowego – głównego wejścia na targi, funkcjonował szpital zakaźny zaznaczony na niemieckim planie miasta z 1897 roku jako „Cholera-Baracke” (4). Należy dodać, że Poznań był w XIX wieku siedmiokrotnie nawiedzany przez epidemie cholery azjatyckiej. W sąsiedztwie szpitala i na zachód od cmentarzy katolickich były tereny ćwiczeń woj-skowych (5).W roku 1911 zaborcy pruscy zorganizowali tzw. Wystawę

www.RynekKamienia.pl

tereny A tereny A Powszechnej Powszechnej

Wystawy KrajowejWystawy Krajowej

1

2

3

4

5

6

Park Park WilsonaWilsona

1. CMENTARZ ŻYDOWSKI

2. CMENTARZ PARAFII ŚW. MARCINA

3. CMENTARZ PARAFII FARNEJ

4. MIEJSCE, W KTÓRYM ZNAJDOWAŁ SIĘ SZPITAL ZAKAŹNY, TZW. „CHOLERA-BARACKE”5. DAWNE TERENY ĆWICZEŃ WOJSKOWYCH, PODCZAS PEWUKI - PAWILON CHEMII

6. WIEŻA GÓRNOŚLĄSKA

OgródOgródZoologicznyZoologiczny

Orientacyjna trasa geoturystycznego spaceru po terenach targowych na mapie Powszechnej Wystawy Krajowej z 1929 r.

Z KRAJU


TARGI

tereny A Powszechnej

Wystawy Krajowejej

Wschodnioniemiecką, prawie całkowicie zignorowaną przez Polaków. Powodem był wyraźnie propagandowy, germanizacyjny charakter tego przedsięwzięcia. Jedynym obiektem, który z tamtej wystawy dotrwał do naszych cza-sów, jest Wieża Górnośląska (6). Została ona zaprojek-towana przez profesora Królewskiej Akademii Sztuki we Wrocławiu Hansa Poelziga. Potężna budowla spełniała dwie funkcje: miejsca ekspozycji i wieży ciśnień dla po-trzeb miasta. Zniszczona w czasie II wojny światowej zo-stała odbudowana w nowym kształcie. Na starej konstruk-cji parteru wzniesiono wysoką stalową iglicę, uznawaną za jeden z symboli Poznania.Po uzyskaniu niepodległości w 1918 roku Poznań stał się jednym z najważniejszych centrów administracyjnych, politycznych, gospodarczych, kulturalnych i naukowych II Rzeczypospolitej. Już w 1919 roku zainicjowano pomysł spotkania polskich wytwórców i handlowców z wszystkich trzech byłych zaborów. 28 maja 1921 r. otwarto Pierwszy Targ Poznański. Zapoczątkował on działalność Międzyna-rodowych Targów Poznańskich, z pierwszą edycją w 1925 roku. Tereny targowe były intensywnie zabudowywane, zwłaszcza przed otwarciem Powszechnej Wystawy Krajo-wej w maju 1929 roku. PWK była wydarzeniem wyjątko-wym w historii Polski, rozmachem i skalą założenia po-dobnym do dzisiejszych wystaw Expo.

Kamień na PWKPośpiech przy realizacji Pewuki nie sprzyjał zastosowaniu kamienia naturalnego w budowanych, głównie tymczaso-wych, pawilonach. Jednak z katalogu głównego tej wiel-kiej wystawy dowiadujemy się, że w pawilonie przemysłu mineralnego i budowlanego oraz na specjalnie przygoto-wanej wystawie kamieniołomów polskich prezentowały się następujące fi rmy:- Spółka Akcyjna „Marmury Kieleckie”, Kielce, ul. 3 Maja

28,- Michał Fajnsztejn, kamieniołomy granitowe w Klesowie

(Kowel, ul. Poniatowskiego 8),- inż. H. Kowarzyk i inż. Wł. Braun, kamieniołomy bazaltu

„Niedźwiedzia Góra” (Tenczynek, st. kol. Krzeszowice),- Spółka dla Wyłomu Bazaltu-Diabazu w Regulicach

(Kraków, ul. Syrokomli 22),- Kamieniołomy Miast Małopolskich sp. z o.o. (Kraków,

ul. Grodzka 40)- Kamieniołomy Tatrzańskie – Fundacja Zakłady Kórnickie

i Henryk Kiejnowski sp. z o.o., Zakopane,- Józef Kosowski, Przedsiębiorstwo Kamieniarskie (Sko-

czów, ul. Podkępia 388),- Kamieniołomy Alabastru ks. Czartoryskiego w Żurawnie

k. Lwowa,- Józef Lewiński, Fabryka Kamieni Młyńskich (Włocławek,

Stary Rynek 6),- Spółka Techniczno-Budowlana, Wolski, Wiśniewski

- inżynierowie (Warszawa, ul. Widok 9). Z tamtych czasów zachowały się na terenach MTP tylko

szczątkowe powierzchnie bruków. Rozpoznawalny jest tylko niewielki fragment bruku z granitów tatrzańskich wzdłuż toru bocznicy kolejowej (koło pawilonu 12). Część bruków z okresu międzywojennego przemieszanych z za-kupionymi później zastosowano w gazonach i murkach przy wejściu głównym. Nadzorujący w czasach Pewuki roboty Oddziału Drogowego z ramienia władz miejskich Marian Nowakowski ubolewa nad zbyt skromną podażą bruków granitowych. Pisze on m.in.: „z rozpoczęciem intensywniejszych prac brukarskich oraz ulepszeń na-wierzchni ulic, szczególnie od roku 1924 okazały się dotkli-we braki prawidłowo obrobionych i odpowiednich kamieni brukowych w kraju. Brak było szczególnie granitów. Kilka

naonczas kamieniołomów granitu na Wołyniu eksploato-wało przeważnie tłuczeń, mniej jednak kostki granitowe”. Poznański magistrat kupował kostki brukowe i krawężni-ki w Zakopanem (10 000 ton zakupiono w dwóch latach poprzedzających Pewukę). Dokonywano również prób z wszelkimi kamieniami z łomów krajowych, a zdatnymi na cele drogowe – porfi rem, bazaltem, piaskowcem kwar-cytowym, wapieniem, szarym tatrzańskim głazem kwar-cytowym itd.

Po 1945 rokuTereny targowe zostały w czasie wojny podporządkowane doktrynie wojennej III Rzeszy. W pawilonach produkowano części do samolotów myśliwskich FW 190 (Focke-Wulf), które następnie montowano na lotnisku w Krzesinach.Zniszczenia wojenne obiektów targowych oszacowano na 80 proc. Jednak w krótkim czasie wdrożono ideę odbu-dowy targów i już wiosną 1947 roku odbyły się skromne,

Posadzka przestronnego holu kasowego pawilonu wejścia wschodniego (głównego) ze szlifowanych płyt granitów strzegomskich

FOT.

H. W

ALEN

DO

WS

KI

Z KRAJU


w ocenie fachowców bardziej propagandowe niż handlo-we targi. Stopniowo jednak narastały trudności. W ZSRR i tzw. krajach demokracji ludowej likwidowano prywatny handel, umacniano centralizację i biurokratyzację życia gospodarczego. Targi stały się tylko kosztowną wystawą. W najgorętszym okresie „zimnej wojny” (1950-1954) targi nie były organizowane. Wznowiono je po pewnym odprę-żeniu stosunków Wschód-Zachód latem 1955 r. Do roku 1970 targi miały zdecydowanie ograniczony charakter.Polityka otwarcia na zachód od 1970 r. zaowocowała in-westycjami. Budowano nowe hale targowe, drogi, hotele. Z kilku zbudowanych w tych latach pawilonów targowych na szczególną uwagę zasługują te, w których zastoso-wano okładziny kamienne. Przechadzkę geoturystycz-ną rozpoczniemy od głównego pawilonu wejściowego (wschodniego).

Trasa spacerowaPosadzkę przestronnego holu kasowego wejścia wschodniego (głównego) oraz szerokie schody do szat-ni urządzonej w pomieszczeniach piwnicznych wykonano ze szlifowanych płyt granitów strzegomskich. Podobną posadzkę ułożono również w przejściu prowadzącym do hali nr 3. Wystrój kamienny znajdującego się na południe od wejścia głównego biurowca Centrum Targowego (7) zaprojekto-wano w 1970 r. w Krakowie (Biuro Projektów Przemysłu Kamienia Budowlanego Henryk Jarosz i Jan Sosnowski). W Centrum Targowym, które było odwiedzane przez go-ści z krajów „dewizowych”, celowo zastosowano wyłącz-nie okładziny kamienne z kamieniołomów krajowych: granitów strzegomskich (posadzki, schody, nakrywy mur-ków), sjenitu Kośmin (portale, słupy, pochwyty poręczy), piaskowca Podolszański z Szydłowca (okładzina części elewacji, parapety, obramienia okien maszynowni), mar-muru Sławniowice Szare (hall wejściowy, przedsionek, okładziny ścianek kwietników i murków – łupanka grub. 6, 8 i 12 cm) i zlepieńca Zyg-

muntówka (okładziny ścian i słupów wewnątrz budynku, obramienia). Prace kamieniarskie dla Centrum Targowe-go zakończono w listopadzie 1973 r., a łączny ich koszt wynosił wówczas 2 078 840 złotych.W sąsiadującym dawniej z Centrum Targowym budynku restauracji Adria (rozebranym w 2010 roku) zastosowano głównie szare marmury sławniowickie i granity strzegom-skie. W wejściu były ułożone płyty Białej Marianny, a ścia-nę zewnętrzną oblicowano granitem karkonoskim. Należy wspomnieć o przedwojennym budynku biurowym (8), z restauracją „Belweder”. Pomieszczenia tej restauracji zajmował przez wiele lat poznański oddział Telewizji Pol-skiej. W dawnej, obecnie nieużytkowej szatni zachowała się lada wykonana z płyt białego, krystalicznego marmuru tureckiego Asya Beyazi.Pawilon 9 (9 także na mapie) zbudowano w roku 1972 dla Włochów, głównie z ich dotacji. W przyziemiu czynna była wiele lat kawiarnia „Italia”. Niestety nie wykorzystano

TARGI

7. BIUROWIEC CENTRUM TARGOWEGO

8. DYREKCJA MTP9. PAWILON 910. PAWILON 1011. MUR OPOROWY

12. DAWNY PAWILON 14A

13. PAWILON SZWAJCARSKI (8A)14. PAWILON 515. PAWILON 25 Z WEJŚCIEM PÓŁNOCNYM

78

9

10

11 12

13

14

15

Orientacyjna trasa geoturystycznego spaceru po terenach Międzynarodowych Targów Poznańskich

Wystrój kamienny biurowca Centrum Targowego wykonany z kamieni krajowych, m.in. Sławniowic Szarych i Zygmuntówki.

FOT.

H. W

ALEN

DO

WS

KI

Granity i marmury z całego świata

58-150 Strzegomul. Ceglana 15tel./fax +48 74 85 55 909tel. 665 776 500mail: [email protected]

40-153 KatowiceAl. Korfantego 191tel./fax +48 32 204 55 61tel. +48 516 500 310mail: [email protected]

32-852 Sufczyn k. BrzeskaTrasa A-4tel. +48 604 178 957mail: [email protected]

www.rrgranity.pl

Madura Gold 2cm259 zł netto/m2

Ivory Fantasy 2cm259 zł netto/m2

Colonial Cream 2cm249 zł netto/m2

Kashmir Gold 2cm219 zł netto/m2

Multicolor Red 2cm209 zł netto/m2

Z KRAJU


tej inwestycji do prezentacji bogactwa kamiennego tego kraju. Sąsiadujący z pawilonem teren od strony wschod-niej wyłożono płytami z granitów strzegomskich – odpa-dowymi (ok. 700 mkw.) oraz regularnymi (ok. 400 mkw.). Obecny stan tej powierzchni jest opłakany, co wcale nie znaczy, by podejmując jej renowację, rezygnować z ka-mienia naturalnego!Udany pod każdym względem pawilon 10 (10) zbudowa-no już w roku 1948 na zlecenie Ministerstwa Komunikacji. Zaprojektował go prof. Bolesław Schmidt w stylu moderni-stycznym. Północna ściana szczytowa posiada fragment z nieregularnych ciosów granitów strzegomskich. Od strony południowej wykonano w latach 50. ub. wieku mur oporowy z piaskowców zwieńczony piaskowcowymi na-krywami szerokości 33 cm i grubości 10 cm.

z szarego marmuru sławniowickiego w murze oporowym i klombie. Wejście B pawilonu wykonano ze stopni bloko-wych granitu strzegomskiego, a okładziny ścienne z płyt granitów karkonoskich („Michałowice”) w rozmiarze 70 x 60 cm. Na murach zastosowano płyty nakrywowe z sza-rych marmurów sławniowickich (120 x 60 x 7 cm). We wnętrzu pawilonu użyto okładzin z wapieni Morawica i na-turalnego konglomeratu Zygmuntówka w dużych płytach 80 x 60 cm. Posadzkę ułożono z wapieni kieleckich: Mo-rawicy z charakterystycznymi skamieniałościami belemni-tów oraz ciemnobrązowych Bolechowic. Pawilon 8 A (13), popularnie nazywany szwajcarskim zbudowany w roku 1977, posiada wystrój kamienny zaprojektowany przez R. Żurka z Pracowni Projektowej Kombinatu Kamienia Budowlanego w Krakowie. W mo-dułowej posadzce parteru połączono granity strzegom-skie z marmurami Biała Marianna. Okładzinę schodów i podestów na I i II piętro wykonano, zamiast z przewi-dzianej Zielonej Marianny, z prawie nieznanego w Polsce marmuru Glavanovcy, przez krótki czas importowanego z Bułgarii. Jest to marmur brekcjowy, drobnokrystaliczny, użylony i przez to wyróżniający się walorami dekoracyj-nymi i zróżnicowanymi kolorami popielu, zgaszonej bie-li, czasem różu. Przy wejściu do pawilonu zastosowano granity strzegomskie, jest też fragment z granitu karkono-skiego (Michałowice).Ogromny pawilon 5 (14), zbudowany w roku 1996, posia-da trzy wejścia południowe, każde wykonane w kamieniu naturalnym. Są to granity strzegomskie oraz hiszpańska Rosa Porrino. Szerokie wewnętrzne schody na antresolę wykonano z granitu strzegomskiego z wygroszkowanym paskiem przeciwpoślizgowym. W piwnicy hali od strony wschodniej znajduje się restauracja-bistro z podłogą dwu-kolorową z granitu strzegomskiego i sjenitu Kośmin.Na 75-lecie powstania Targów zaprojektowano (arch. Wojciech Tkaczyk) i wykonano nowy pawilon 25 (World Trade Center z wejściem północnym) z holem wejścio-wym i salami konferencyjnymi na piętrze (15). Oddano go do użytku w roku 1996. Schody zewnętrzne okładzi-nowe w łagodnym łuku wykonano z czerwonego granitu indyjskiego New Imperial Red. Stopnice mają grubość 6 cm. Schody i podesty w łączniku z pawilonem 5 wyko-nano z granitu Rosa Porfi no, a stopnice z granitu strze-gomskiego. Bezpieczeństwo ruchu pieszego zapewnia powierzchnia płomieniowana.W powyższym opisie nie uwzględniono kilku miejsc, gdzie występują stopnie i podesty z granitów strzegomskich czy w pośpiechu i byle jak wykonanego niskiego murku po-między pawilonem 2 i torem bocznicy. Pominięto także nieliczne przykłady zastosowania tłucznia, grysu, żwirów i kamieni polodowcowych.Opuszczając tereny targowe wejściem północnym, może-my zakończyć spacer geoturystyczny w pobliskim barze-kawiarni Przy Bałtyku.

Henryk Walendowski

TARGI

Już w roku 1948 powstał projekt muru oporowego od strony toru kolejowego – bocznicy (11). Inż. T. Woźniak z Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu za-lecał: obłożyć granitem, kamieniem polnym łupanym lub płytkami dolomitowymi. 20 lat później zmieniono materiał kamienny na łupankę z szarego marmuru sławniowickie-go. Okładzina ta przetrwała do dziś. Marmurowe płytki grubości 6, 8 i 12 cm na potrzeby MTP (także dla pawilonu 14 A, Centrum Targowego i restauracji Adria) przygoto-wywano w Pińczowskich Zakładach Kamienia Budowla-nego.Pawilon budownictwa 14 A (12), zbudowano w roku 1978. Stanowił on wizytówkę polskiego kamienia budow-lanego do maja 2012 roku, kiedy dość niespodziewanie został całkowicie rozebrany. Należy przyznać, że szcze-gólnie efektownie pawilon prezentował się od strony pół-nocnej i wschodniej. Był to wynik zastosowania łupanki

Mur oporowy przy pawilonie 14a wykonany z łupanki z szarego marmuru sławniowickiego rozebrany w maju 2012 r.

FOT.

H. W

ALEN

DO

WS

KI

Szeroki wybór maszyn kamieniarskich

Bogata oferta kamienia naturalnego

Atrakcyjny program wydarzeń nie tylko dla profesjonalistów!

Międzynarodowe Targi Poznańskie sp. z o.o.ul. Głogowska 14, 60-734 Poznań, Poland tel. +48 61 869 20 00, fax: +48 61 869 29 99e-mail: [email protected]

RGA

NIS

ERS

Geoservice-Christi sp. z o.o.ul. Piłsudskiego 41/7, 50-032 Wrocław, Polandtel. +48 71 343 21 04, fax: +48 71 372 44 19e-mail: [email protected]

TARGI BRANŻY KAMIENIARSKIEJ

7-10.11.2012, Poznań

SSSkk

BBnnnn

AAnn

ORG

ANIZ

ATO

RZY

www.kamien-stone.plwww.kamien-stone.mtp.pl

ZE ŚWIATA


W trakcie trwania tegorocznych targów w Weronie podpisano umowę na za-

kup przez Veronafi ere (organizatora m.in. targów Marmomacc) 60 proc. udziałów w brazylijskiej spółce Milanez & Milaneze – organizatora m.in. targów Vitoria Stone Fair i Cachoeiro Stone Fair. Umowa zawiera opcję wykupu pozostałych 40 proc. udzia-łów. Wartość transakcji to 2,7 mln euro. – Ta inicjatywa wpisuje się w realizowaną przez nas strategię internacjonalizacji. Kontynuuje-my politykę inwestowania w krajach o dużym potencjale siły nabywczej dla włoskich pro-duktów, „Doskonałości Made in Italy” – mówi prezes Veronafi ere, Etole Niello. – Veronafi re posiada olbrzymie doświadcze-nie oraz potencjał promowania produktów, który razem zamierzamy przenieść na rynek brazylijski – mówi Ilson Milaneze, prezes Milanez & Milaneze (na zdjęciu powyżej). – Chcemy, by organizowane przez nas im-prezy uzyskały wymiar bardziej międzyna-rodowy, a to przyniesie korzyści dla całego sektora kamienia naturalnego w Brazylii – dodaje. Nie wiadomo jeszcze, czy ulegnie zmianie formuła najważniejszych targów ka-mieniarskich w Brazylii. Według Ilsona Mila-neze, usłyszeliśmy jedynie, że zmiany, jeśli nastąpią, to z pewnością nie będą dotyczyć przyszłorocznej imprezy targowej w Vitorii. (MB)

Znamy termin Marmomacc 2013

48. edycja jesiennych targów w We-ronie, jednej z dwóch najważniej-

szych imprez targowych branży kamienia naturalnego, odbędzie się w dniach 25 – 28 września.

WYDARZENIA

FOT:

M. B

RZE

SKI

Cosentino Group, rodzinna fi rma założona na początku lat 80. w hiszpańskiej Andaluzji, jest obecnie liderem branży kamie-nia naturalnego z rocznymi obrotami wysokości około 450 mln

euro. Tym, co wyróżniło ją spośród setek podobnych jej fi rm działa-jących w okolicach miasta Macael i zajmujących się obróbką lokal-nych marmurów, była decyzja o rozpoczęciu produkcji konglomera-tów kwarcowych technologią Bretona pod marką Silestone. Obecnie zakład w Cantorii liczy blisko 500 tys. mkw. powierzchni fabrycznej, magazynowej i biurowej. Trwają prace budowlane, dzięki którym po-większy się on dwukrotnie.Wszystko dzięki Dektonowi – nowemu produktowi łączącemu zale-ty kamienia naturalnego, syntetycznych kwarców, ceramiki i szkła. Dekton oferowany będzie w płytach formatu 350 x 144 cm i grubości 7 – 35 mm. Gama kolorystyczna będzie szeroka, porównywalna z tym, co jest już obecne na rynku w zakresie powierzchni syntetycznych do stosowania wewnątrz i na zewnątrz. Będzie rosnąć wraz z rozwojem innowacyjnej technologii Cosentino, możliwościami produkcyjnymi zakładu (który ma osiągnąć docelowo powierzchnię 2,5 mln mkw.) i zapotrzebowaniem rynku. W odróżnieniu od znanych konglomera-tów Silestone Dekton jest odporny na bardzo wysokie temperatury i warunki atmosferyczne, jest nieporowaty, twardszy i odporniejszy na uszkodzenia mechaniczne. Może z powodzeniem naśladować nie tylko kamień naturalny, ale także ceramikę, gres, terakotę, drewno czy beton. Badania nad nowym produktem trwały w Cosentino od ponad pięciu lat. Inwestycja pochłonie 98 mln euro i stworzy około 200 nowych miejsc pracy. Produkcja rozpocznie się na początku 2013 r., a nowy produkt będzie dostępny na rynku w połowie przyszłego roku.Relacja z naszej wizyty w Cosentino (na zdjęciu wizyta dziennikarzy w showroomie działu badań fi rmy), wywiad z prezesem fi rmy Franci-sco Martinem-Cosentino Justo i więcej informacji na temat Dektonu w nadchodzących numerach „Nowego Kamieniarza”. (ZAP)

Marmomacc przejmuje Brazylijczyków Innowacja

od CosentinoHiszpański potentat w produkcji konglomeratów kamiennych przygotowuje się do rozpoczęcia pro-dukcji całkowicie nowej gamy produktów – Dekton.

ZE ŚWIATA

FOT:

ZAP


ZE ŚWIATATARGI

W poszukiwaniu miejsca w kamieniarstwieMarmomacc 2012

ZE ŚWIATA


ZE ŚWIATAFO

T. Z

AP

37

ZE ŚWIATA


TARGI

37

Wielokrotnie zwracałem uwagę na problem po-wolnej utraty znaczenia targów. Powodem jest oczywiście rozbudowa systemów komunika-

cyjnych. W zasadzie każdy wykorzystuje Internet i to nie tylko do poszukiwania ofert i dokładnych informacji o produktach, ale również do bezpośredniego kontaktu z fi rmami i osobami (maile, rozmowy wideo, komunika-tory). Powszechnie korzystamy też z telefonii komórko-wej (i bezprzewodowego dostępu do Internetu), a dzię-ki rosnącej siatce połączeń lotniczych z naszego kraju chętniej i częściej podróżujemy, nawet na drugi koniec świata. W tym kontekście targi muszą zmieniać swo-je oblicze i szukać rozwiązań nie na dziś, ale na przy-szłość. Odwiedzając różne targi, poszukuję działań, które mo-głyby wyznaczyć kierunki rozwoju pozwalające na utrzy-manie się imprez targowych w dłuższej perspektywie. Niestety w większości przypadków takich pomysłów brak. Jednym z nielicznych wyjątków są targi w Wero-nie. Tu widać, jak organizator poszukuje rozwiązań, któ-re rynek odbierze jako działania prowadzące do zainte-resowania zwiedzających i wystawców, i wtórnie do ich obecności na kolejnych imprezach.Sytuacja targów Marmomacc jest dość specyfi czna. Po pierwsze targi odbywają się we Włoszech – kraju, który przez tysiąclecia był liderem w obróbce i obrocie kamie-niem. To tu istnieje ogromna liczba zakładów działają-cych na rynku globalnym, więc poszukiwanie klientów z całego świata pozwoliło targom na to, by stały się imprezą czołową na świecie. Ale rynek się zmienia od dłuższego czasu – Włochy tracą pozycję na rzecz tych krajów, gdzie kamień się wydobywa, a od niedawna także przetwarza na masową skalę, czyli Brazylii, Indii czy Turcji. Na największego konkurenta wyrosły jednak Chiny, które dzięki niższym kosztom pracy umacniają swoją pozycję (lub stają się liderem) na wielu rynkach na całym świecie. Obecnie już ponad 50 proc. obrotu kamieniem odbywa się poprzez Kraj Środka.Marmomacc podąża więc śladem włoskich fi rm ka-mieniarskich, które już od kilku lat poszukują nowego miejsca w światowym kamieniarstwie. Większość z nich poszła w kierunku designu i zaawansowanych techno-logii. Od kilku lat widać to wyraźnie na targach w We-ronie. Niestety ten typ produkcji jest stosunkowo drogi (choć zyskowny), przez co nie zapewnia fi rmom takich obrotów jak produkcja masowa. Należy przyznać, że or-ganizator targów Marmomacc mocno wspiera działania włoskich przedsiębiorstw. Stąd kolejne edycje projektu Marmomacc Meets Design polegającego na łączeniu fi rm kamieniarskich z uznanymi na świecie projektanta-mi, czego efektem są jednorazowe projekty i stoiska, ale też linie produktów. Szerzej o tej akcji i jej tegorocznej edycji piszemy w oddzielnym artykule. Targi w Weronie, starając się utrzymać pozycję lidera światowych targów kamieniarskich, angażują się także

37

ZE ŚWIATA

NK 64 (7/2012)

FOT.

ZAP

(5)


ZE ŚWIATA

w inne działania. Interesująca była m.in. lista wykładów, seminariów i paneli dyskusyjnych organizowanych w trakcie targów. Wiele z nich dotyczyło designu i ar-chitektury, ale także samej branży kamieniarskiej i jej kondycji. Wśród nich: prezentacja raportu Carlo Mon-taniego „Marmur i kamień na świecie w 2012 roku”, wydanego również w postaci książkowej przez włoskie wydawnictwo Aldus. Przedstawimy go bliżej w kolej-nym, styczniowym numerze „Nowego Kamieniarza”. Podobne znaczenie dla analityków branży może mieć raport przygotowany przez Veronafi ere, organizatora targów, we współpracy ze związkiem Confi ndustria Marmomacchine i Videomarmoteca, który na podsta-wie ponad 3000 ankiet przeprowadzonych wśród fi rm branżowych na całym świecie wskazuje perspektywy rynku kamienia. Z innych działań organizatora nie spo-sób nie wspomnieć o projekcie Marmomacc and The City (Marmomacc i miasto), w ramach którego na pla-

FOT.

D. W

AWR

ZYN

KIEW

ICZ

(5)

ZE ŚWIATATARGI

NK 64 (7/2012)38

Breccia Capraia

Maui

Daytona

Rosso Francia Languedoc

Nero Carrara

”Moje odczucie to wszechobecny zarówno wśród wystawców, jak i zwiedzających stan oczekiwania – chyba wszyscy są już zmęczeni kryzysem. Myślę, że gdy sytuacja w końcu poprawi się, w Weronie zobaczymy fajerwerki nowych pomysłów i rozwiązań.

cach Werony prezentowano elementy przygotowane przez kilka fi rm kamieniarskich. Za te wszystkie pomy-sły należy się organizatorom spore uznanie.Według mnie to wszystko jednak nie do końca ratuje sytuację targów. Niestety, na problemy opisane na po-czątku artykułu nakłada się stan gospodarki światowej. Kryzys gospodarczy powoduje, że dla fi rm nie jest to okres poszukiwań nowych pomysłów, rozwiązań, tech-nologii czy złóż, co jak wynika z działań organizatora, jest drogą do utrzymania pozycji lidera wśród imprez targowych kamieniarstwa. Można raczej zauważyć stan oczekiwania na to, co przyniesie przyszłość. W re-zultacie na targach trudno było znaleźć nowości.Z tych, które zauważyliśmy, na uwagę na pewno za-sługiwały trak wielolinowy (która tym samym posze-rzyła swoją ofertę maszyn dla kamieniarstwa), centrum obróbcze T858 fi rmy Thibaut oraz centrum obróbcze hiszpańskiej fi rmy Agut. Wśród prezentowanych no-wych kamieni naszą uwagę zwróciły marmury z ofer-ty fi rmy Marcolini Marmi – Maui i Daytona, częściowo transparentna Breccia Capraia z fi rmy Stone of Car-rara, prezentowane przez Gemeg No Blue i Fashion, Rosso Francia Languedoc fi rmy Evangelisti Marmi oraz Cipolino Galaxy, Green Rustico, Cipolino Venato Green z oferty greckiej fi rmy Piliatis Marble. Oczywiście za-


ZE ŚWIATA



TARGI

uważyć można było kilka ciekawych, nowych wzorów obróbki powierzchni, np. „skórę węża” fi rmy Sardegna Marmi.Jak to zwykle bywa, w pierwszym dniu targów odwie-dziło je niewielu zwiedzających. Pozostałe dni prezen-towały się dużo lepiej. Można było zauważyć, że wie-le ważnych na rynku fi rm albo w ogóle zrezygnowało z udziału w targach, albo istotnie zmniejszyło zajmowa-ną powierzchnię. Pojawiło się za to wiele fi rm mniej zna-nych. Największe straty zanotowały targi w segmencie akcesoriów nagrobkowych. Z wystawienia się w Wero-nie zrezygnowali tacy potentaci, jak Caggiati, Biondan czy Vezzani. Podsumowując, pomimo problemów gospodarki świa-towej, targi nie były złe. Ale głównie dzięki sporemu zaangażowaniu organizatora. Moje odczucie to wszech-obecny zarówno wśród wystawców, jak i zwiedzających stan oczekiwania – chyba wszyscy są już zmęczeni kryzysem. Dla mnie dość symboliczna była na jednym ze stoisk tancerka w stroju kota, prężąca się, pełna nie-pokoju, ale gotowa do skoku. Myślę, że gdy sytuacja w końcu poprawi się, w Weronie zobaczymy fajerwerki nowych pomysłów i rozwiązań.


FOT.

D. W

AWR

ZYN

KIEW

ICZ

41

ZE ŚWIATA


tel. kom. 605 358 648 e-mail: [email protected] www.czech.pl

Zamówienia i logistyka “ATRIUM” P.U.H Wojciech Czech

Już od 13 lat na polskim rynku z CARRIERES PLO największej kopalni we Francji.

Jedyny o tak regularnej strukturze i trwałym polerze. Powtarzalność koloru i struktury. Ciągłość dostaw gwarantowana.

Roczne wydobycie 25 000 m3 w blokach, gat. I

Bezpśrednie dostawy z kopalni na plac klientówCzas realizacji max 7 dni

POWTARZALNOŚĆ KOLORUJAKOŚĆ GWARANTOWANA

TARN SILVERSTARZ KOPALNI

CARRIERES PLO


ZE ŚWIATAFIRMY KAMIENIARSKIE

FOT.

AR

CH

IWU

M C

ARR

IER

ES P

LO (6

)

Blok niczym spod linijkiFirma Carrières Plo, wydobywająca granit Tarn Silverstar, od trzech lat zmienia znacząco swój sposób wydobycia bloków, stosując wielkie tarcze diamentowe do wykonania podstawowych cięć pionowych. Wdrożona obecnie metoda – unikatowa w Europie – jest niesamowicie skuteczna, a kamieniołom w Saint-Salvy de la Balme przedstawia niezapomniany obraz.

Kamieniołom eksploatowany przez Carrières Plo jest naprawdę wyjątkowy. Położony pomiędzy natural-nym spadkiem a krawędzią masywu Sidobre jest

szerokim, otwartym wykopem, umożliwiającym dostęp do bardzo jednolitego złoża, co daje możliwość wyboru me-tody eksploatacji. Do 2002 roku w kopalni stosowano klasyczną technikę nawiercania i strzelania materiałami wybuchowymi. Wtedy to podjęto eksploatację za pomocą technologii liny dia-mentowej. Trzy lata temu Jean-Pierre Plo – właściciel fi rmy i jego syn Philippe (obecny dyrektor generalny) postano-wili dokonać eksperymentu z nową metodą polegającą na wycinaniu ze złoża bloków wielkimi tarczami diamen-towymi. – Wielu myślało na pewno, że podążamy fałszywą drogą – mówią dziś z uśmiechem obydwaj kamieniarze, gdyż po pewnym okresie adaptacji system pracuje już doskonale.

Cztery wielkie tarcze do cięć pionowychZjawisko pękania granitu, które zdarza się podczas sto-sowania tradycyjnej technologii wydobycia (nawiercania i odstrzeliwania), popchnęło Philippe’a i Jean-Pierre’a Plo do sprawdzenia nowej metody cięcia tarczami o dużych średnicach, bezpośrednio w kamieniołomie. Obecnie cztery wielkie tarcze o średnicach 2,60 m, 3,20 m, 4,20 m i 4,50 m wykonują cięcia pionowe w złożu, tnąc masę

ZE ŚWIATA

Philippe i Jean-Pierre Plo

43

ZE ŚWIATA


”

43

skalną na głębokość do dwóch metrów. Pierwsza tarcza wykonuje cięcie na głębokość 90 cm, druga – 140 cm, trzecia – 180 cm, ostatnia zaś na docelową głębokość 200 cm. Tarcze poruszają się tam i z powrotem, ich skok wynosi 8 cm dla dwóch pierwszych oraz 5 cm dla dwóch następnych.W kamieniołomie znajduje się dziś siedem maszyn, które tną kamień na długość 50 m, szerokość 8 m z prędko-ścią ok. 3 m na godzinę. Cięcie poziome jest wykonywa-ne liną diamentową. Na bloki handlowe kamień dzielony jest poprzez nawiercanie i klinowanie. Dzięki stosowaniu tej metody wydajność produkcji wzrosła o około 50 proc., a w najlepszych partiach złoża nawet więcej. Pozwala ona również na jak najlepszą selekcję surowca.Obecnie prace są ukierunkowane na przekształcenie ka-mieniołomu w jedną, rozległą płaszczyznę, która umoż-liwi jak najlepsze wykorzystanie możliwości, jakie daje technologia wielkich tarcz. W tej chwili wydobycie waha się między 20 000 i 25 000 m sześc. bloków rocznie. Bloki uzyskują swój kształt handlowy bezpośrednio na wyro-bisku i nie wymagają dodatkowego formowania przed wysyłką. 55 proc. materiału jest przeznaczone na rynek lokalny, a pozostałe 45 proc. na eksport.

Nowa działalność – kruszenieNa marginesie zmian w metodzie eksploatacji: w kamie-niołomie w Saint-Salvy de la Balme został wygospoda-rowany obszar przeznaczony na kruszenie odpadów z wydobycia. Jest on wyposażony w bardzo wydajną kruszarkę i w supermocny młot do kruszenia skał marki Terminator, co pozwala na produkcję 800 ton kruszywa granitowego dziennie. Dzięki temu możliwe stało się wy-korzystanie całości materiału pozyskiwanego podczas eksploatacji.Philippe i Jean-Pierre Plo mogliby z pewnością odczuwać satysfakcję nawet wyłącznie z powodu jakości swojego złoża i spokojnie kontynuować jego eksploatację tra-dycyjnymi metodami. Jednakże postanowili oni zakwe-stionować dotychczasową technologię, podjęli ryzyko i sporo zainwestowali. Obecny poziom produkcji – jako-ściowo i ilościowo – potwierdza słuszność obranej drogi. Prowadząc działalność wydobywczą, trudniej jest, niż gdzie indziej, przewidzieć przyszłość. Kopalnia należąca do Carrières Plo, hojnie obdarzona przez naturę i wypo-sażona przez właścicieli, pozwala Jean-Pierre’owi i Philip-pe’owi Plo na pogodne spojrzenie w przyszłość. (NK)

Kombinacja cięć pionowych wielkimi dyskami, cięć poziomych liną diamentową oraz dzielenie przez wiercenie i klinowanie zapewnia miesięczną produkcję setek bloków. Po wycięciu gigantycznej ławy długości kilkudziesięciu metrów, szerokości 8 m i wysokości 2 m dzieli się go, nawiercając i oddzielając klinami hydraulicznymi. Rozmiary bloków są przystosowane do ich zastosowania końcowego: wielkie dla bloków przeznaczonych na płyty dekoracyjne (3 m x 1,50 m x 1,80 m) oraz mniejsze dla płyt nagrobnych i drogowych.

Prowadząc działalność wydobywczą, trudniej jest, niż gdzie indziej, przewidzieć przyszłość. Kopalnia należąca do Carrières Plo, hojnie obdarzona przez naturę i wyposażona przez właścicieli, pozwala Jean-Pierre’owi i Philippe’owi Plo na pogodne spojrzenie w przyszłość.

43

ZE ŚWIATA

NK 64 (7/2012)

FIRMY KAMIENIARSKIE

NK 64 (7/2012)46


ZE ŚWIATA

Sansone Collection, francuski lider produkcji akcesoriów nagrobnych z kamienia, będzie w przyszłym roku obchodził 55-lecie dzia-

łalności. Na naszym rynku, w ciągu zaledwie kilku miesięcy od powołania Sansone Collection Polska, stał się jednym z kluczowych graczy.Firma ma opinię bardzo kreatywnej, potrafi ącej z łatwością odświeżyć wygląd produktów swo-jej kolekcji z poszanowaniem tradycji. Również poziom cen wyróżnia Sansone Collection na tle konkurentów – nie idąc na ustępstwa w dziedzinie jakości, fi rma spełnia wymagania swoich klientów, którzy oczekują produktów atrakcyjnych cenowo i wykonanych z granitów najwyższej jakości. To możliwe dlatego (to żaden sekret), że Sansone produkuje masowe ilości produktów ze swojej szerokiej oferty i sprzedaje je w całej Europie. Klienci fi rmy mogą liczyć na usługę skrojoną na ich potrzeby. Firma znana jest z usług na najwyż-szym poziomie: od indywidualnego pakowania produktów po elastyczny czas dostaw – to żadna promocja czy chwyt marketingowy! Dzięki temu i wielu innym zaletom Sansone Collection to jed-na z najważniejszych marek na rynku akcesoriów nagrobnych.Firma będzie obecna na targach Kamień-Stone 2012 (pawilon 5, stoisko 81). To znakomita okazja, by spotkać się z klientami i zaprezentować kolek-cję na lata 2012-2013 oraz gamę nowych produk-tów, które z pewnością odniosą rynkowy sukces. Mamy savoir-faire, czyli wiemy, jak to zrobić!

Wyjątkowy Wyjątkowy wybór jakości!wybór jakości!FO

T. A

PRODUCENCI – ARTYKUŁ SPONSOROWANY

Nowe serce – emocjonalne, delikatne, zaokrąglone – dostępne w trzech kolorach

Serce nawiązujące kształtem do łzy

Książka PG01 – prosta w formie, atrakcyjna w cenie, spełniająca wymagania dotyczące jakości

NK 64 (7/2012)www.RynekKamienia.pl4747

Sprzedaż polerowanychpłyt granitowych

Cięcie bloków granitowychPłomieniowanie i szczotkowanie

płyt granitowych

97 - 300 Piotrków Trybunalski, ul. Spacerowa nr 38tel. / fax: 44 73 39 242, e-mail: [email protected],

www.olkamgranit.pl

HURTOWNIA KAMIENIA NATURALNEGO

KAMIEŃ NATURALNY


Dane fi zykomechaniczne:

Kamieniołom znajduje się w Republice Południowej Afryki, nie-daleko miejscowości Dendron w prowincji Limpopo. Dawniej wydobycie prowadziła tu fi rma Kelgran. Po zaprzestaniu prac

zakupiony został przez R.E.D. Graniti, które dwa lata temu wznowiło eksploatację. Crystal Brown jest granitem o średniej ziarnistości i wyraźnym, ciem-nobrązowym kolorze. Posiada parametry pozwalające na wykorzy-stywanie go zarówno na zewnątrz, jak i we wnętrzach.Obecnie wydobycie kamieniołomu wynosi około 200 m sześc. mie-sięcznie.

Próbka Crystal Brown

Wytrzymałość na ściskanie 254 MPa Wytrzymałość na ugięcie 21 Mpa Ciężar właściwy 2920 kg/m3

Nasiąkliwość 0,03%

FOT.

AR

CH

IWU

M R

.E.D

. Gra

niti

BAZA KAMIENIA NATURALNEGO

Na podstawie materiałów dostarczonych przez R.E.D. Graniti

KAMIEŃ NATURALNY

Crystal Brown

KAMIEŃ NATURALNY


Porfi ry z Miękini

Cechy fi zyczne*

Na południe i północ od podkrakowskich Krzeszowic występują subwulkaniczne i wylewne skały magmowe, datowane na po-czątek okresu permskiego. Tradycyjnie określa się je jako por-

fi ry. W systematyce petrografi cznej są skałami pośrednimi pomiędzy dacytami i ryolitami. Miąższość pokrywy lawy porfi rowej w Miękini wynosi 13 – 27 m, lokalnie do 50 m.Początki eksploatacji miały miejsce w wieku XVIII. Od tego czasu różne odmiany wydobywano w Miękini, okolicach Zalasu, Sanki, Frywałdu i Głuchówek. Kamieniołom w Miękini zwiedzał w lipcu 1787 roku król Stanisław August Poniatowski, jednak znaczącą eksploatację rozpoczęto w roku 1852 w odpowiedzi na wzrastające zapotrzebowanie budownictwa drogowego i kolejowego. W 1908 roku wybudowano kolejkę linową długości 3,6 km łączącą wyrobi-sko z ładownią kamienia przy stacji kole-jowej w Woli Filipowskiej k. Krzeszowic. W okresie międzywojennym właścicie-lem złoża i zakładów przeróbczych była spółka pod nazwą Kamieniołomy Miast Małopolskich w Krakowie. Produkowano kostkę brukową, płyty posadzkowe, pień-ki kostkowe, pieńki większe (lwowskie), średnie (krakowskie), mniejsze (pruskie), krawężniki, kamień łamany, łtuczeń i gry-sy. W Miękini pracowało około 1000 pra-cowników do roku 1939 a w latach 60. ub. wieku około 2500. Ten profi l produkcji utrzymał się do roku 1979. Wówczas za-mknięto zakład wydobywczy, a maszyny wywieziono do pobliskiego Zalasu, gdzie do dzisiaj czynny jest niewielki kamienio-łom stokowo-wgłebny. Z wydobywanego tu porfi ru produkowane są tłuczeń, kliń-ce, grys, mieszanki, kamień łamany oraz mączki.Pozostałością po kamieniołomie w Mię-kini jest ogromne zarastające wyrobisko (ok. 40 ha), a na jego dnie znajduje się staw zasilany wodą gruntową. Skalne ściany dochodzą do wyso-kości 40 m.Świeże, niezwietrzałe porfi ry mają barwę ciemnoczerwoną z odcie-niem wiśniowym lub rdzawym (od domieszek hematytu). W tle jed-norodnej masy ciasta skalnego widać białe i różowe kryształy skale-ni oraz mniejsze kryształy kwarcu oraz blaszki biotytu. Skały pocięte są spękaniami ciosowymi, dzielącymi je na wieloboczne, nieregular-ne słupy. Rozmieszczenie i ilość spękań decydowały o możliwości produkcji kostki i brukowca. W Miękini było to zaledwie 15-20 proc. wydobywanego urobku. Produkcja odbywała się ręcznie. Wobec doskonałej łupliwości porfi ru najbardziej przydatny w obróbce był specjalny młot, noszący miejscową nazwę macla, o wadze 1,8 kg dla kostki nieregularnej średniej (9-11 cm) i około 3 kg dla wyrobu brukowca (16-20 cm). Dla wyrobu kostki materiałem wyjściowym były formaki wysokości zbliżonej do wysokości żądanej kostki. Na

MINIMONOGRAFIE POLSKICH KAMIENI BUDOWLANYCH

górnej powierzchni wycinało się bruzdy młotem łupniakiem, na-stępnie kamień odwracało się i obuchem młota doprowadzało do pęknięcia wzdłuż naznaczonej bruzdy. Następnie ostrym kantem macla obrabiało się krawędzie i obcinało wystające części. Mac-le miały hartowane ostrza, które co jakiś czas przeszlifowywano na zimno. Gdy utraciły potrzebną twardość, ostrzono na gorąco i hartowano na nowo.W architekturze dziewiętnasto- i dwudziestowiecznego Krako-wa czerwony porfi r z Miękini był ważnym składnikiem unikalne-go kolorytu miasta, tak dobrze zapamiętanego przez starszych mieszkańców i turystów. Obecna sytuacja jest już inna: pozo-stały nieliczne przykłady zastosowania porfi rów jako kamienia budowlanego. Dwa rzędy bloczków porfi rowych z Miękini posia-

dają skarpy kościoła Najświętszego Serca Jezusowego przy ul. Kopernika 26. Z wypolerowanego porfi ru wyko-nano profi lowane słupy usytuowane u podstawy schodów prowadzących na wierzchołek Kopca Niepodległości im. Marszałka Józefa Piłsudskiego na krakowskim Sowińcu.Bruki Krakowa z porfi ru na większości dawnych dróg prowadzących do mia-sta są obecnie przykryte asfaltami. Za-chowały się chodniki, fragmenty jezdni i placów, czasem ogrodzenia (ulice: Franciszkańska, Kanoniczna, Lore-tańska, Karmelicka, Zwierzyniecka, Szpitalna, Szeroka, Rynek Podgórski, Planty). Niewielkie powierzchnie są na przedpolu Bramy Floriańskiej. Do rzad-kości należy bruk z dużej prostopadło-ściennej kostki (ul. Kopernika 27) lub z nieforemnych brył (w pobliżu wia-duktu przy ul. Kamiennej). Zachował się btuk z porfi ru na rynku w Wieliczce. W Częstochowie po bruku porfi rowym

chodzą pątnicy od głównego wejścia na dziedziniec klasztorny sanktuarium jasnogórskiego. W kilku miejscach Poznania można zauważyć porfi r z Miękini w postaci drobnej kostki w pokrywach kanalizacyjnych.

Henryk Walendowski

Gęstość [g/cm3] 2,62 - 2,68Ciężar objętościowy 2,53 - 2,61Porowatość [%] 2,3 - 2,7Nasiąkliwość [%] 0,46 - 0,48Wytrzymałość na ściskanie [MPa] 120 - 272,4Ścieralność na tarczy Boehmego [cm] 0,13 - 0,59Mrozoodporność całkowita* wg Kamieński M, Rutkowski J., Surowce Mineralne Regionu Krakowskiego, 1975 r.

Stan obecny dawnej ściany wydobyw-czej kamieniołomu w Miękini

FOT.

H. W

ALEN

DO

WS

KI

51

KAMIEŃ NATURALNY


Granit – zgodnie z klasyfi kacją petrografi cz-ną ( magmowe skały) – skała zawierająca 20–60% ( ) kwarcu i 40–80% ( ) skaleni (zazw. głównie potasowych); jest to dość wą-skie ograniczenie, stąd g. oraz skały do nich bardzo zbliżone (granodioryty i tonality) okre-śla się wspólną nazwą granitoidów; w prak-tyce kamieniarskiej nazwa g. rozciągana jest na liczne i różnorodne skały krzemianowe (trudne w obróbce, ze względu na zawartość twardych minerałów): inne skały magmowe (pegmatyty, sjenity, gabra itd.) i metamor-fi czne (gnejsy, granulity, migmatyty, a nawet metazlepieńce czy niektóre kwarcyty); g. to jedne z najczęściej występujących i najłatwiej rozpoznawanych skał magmowych; minera-łami skałotwórczymi g. są: ( ) kwarc, ( ) skalenie, ( ) łyszczyki (biotyt, muskowit), rzadziej minerały grup ( ) amfi boli i ( ) pi-roksenów, ponadto występują w nich (w drob-nych ilościach) m.in. apatyt, ( ) cyrkon, ( ) magnetyt, monacyt, ( ) turmalin; g. są typowymi głębinowymi skałami magmowymi, na co wskazuje ich ( ) struktura – pełnokry-staliczna i zazwyczaj grubokrystaliczna, wiele g. wykazuje strukturę porfi rowatą (w drobno-krystalicznym tle skalnym występują większe kryształy), skały te posiadają ( ) teksturę masywną i zazwyczaj bezkierunkową (wi-doczna niekiedy kierunkowość zaznacza się w układzie większych kryształów; charaktery-styczną cechą masywów g. jest występowanie doskonale wykształconego ( ) ciosu; niewy-jaśnioną do końca kwestią pozostaje pocho-dzenie magm g., prawdopodobnie większość z nich powstaje w wyniku wytapiania z dolnej części skorupy kontynentalnej ( Ziemi bu-dowa) w wyniku tzw. ultrametamorfi zmu (metamorfi zm), procesy te zachodzą na głę-bokościach ok. 30–70 km, w temperaturach 800–900ºC, magma g. stopniowo skupia się, tworząc ( ) diapir, a jako że jej gęstość jest

RYS

. AR

CH

IWU

M A

UTO

RÓ

W, F

OT.

AR

CH

IWU

M

wyraźnie niższa od skał otaczających, zaczyna się proces jej ( ) intrudowania, magmy g. mogą też intrudować w wyniku gwałtownego wydzielenia gazów albo tektonicznego wyci-śnięcia; na głębokości zazwyczaj kilku do kil-kunastu kilometrów następuje ich zastyganie, ostatecznie tworzą się intruzje o rozmaitych formach i rozmiarach, największe z nich – ( ) batolity, powstają w wyniku stopniowego (trwającego nawet kilkadziesiąt milionów lat) łączenia się wielu oddzielnych intruzji; bardzo liczne granity są wieku prekambryjskiego (por.

stratygrafi czna tabela dziejów Ziemi) – da-towane są nawet na 3,6 mld lat, wiele z nich powstało w paleozoiku (ok. 450 i 300 mln lat), a nawet w mezozoiku (ok. 100–200 mln lat); spotkać się można z szeregiem specjalnych nazw g., są to np.: g. aplitowy ( aplit), g. czarny – termin kamieniarski na określenie ciemnych, twardych (krzemianowych) skał – w sensie geologicznym: ( ) anortozyty, ( ) gabra, ( ) labradoryty i in.; g. kulisty (orbikularny) – bardzo rzadka odmiana skalna składająca się z zaokrąglonych, zazw. kilku-

nastocentymetrowych ciał o składzie granitu, g. pismowy (hebrajski) – grubokrystaliczny, z charakterystycznymi przerostami kwarcu i skalenia, wyglądającymi jak pismo hebraj-skie, g. rapakiwi – skała zawierająca zaokrą-glone ziarna czerwonego skalenia z białymi obwódkami, leukog. – zubożony w minerały ciemne ( leuko), melag. – g. z wyjątkowo dużą ilością minerałów ciemnych; g. występu-ją powszechnie, w Polsce – np. strzegomski, strzeliński i karkonoski, najwięcej – na tzw. tarczach kontynentalnych (prekambryjskie g. Skandynawii i Ukrainy, Kanady, Brazylii, Afry-ki, Indii, Chin itd.; g. cechują wysokie warto-ści parametrów fi zykomechanicznych (np. wytrzymałość na ściskanie 100–220 MPa, porowatość 1–2%, ścieralność w bębnie De-vala do 5%, a na tarczy Boehmego – do 0,2 cm); skały te wykorzystywane są do produkcji różnorodnych kruszyw budowlanych oraz są sztandarową odmianą surowca kamieniarskie-go; nazwa – od rzym. granito, zapożyczonego prawdopodobnie z walijskiego gwenith faen.

Paweł P. Zagożdżon, Katarzyna D. Zagożdzon

Pola granitów i granitoidów (różowe) na trójkącie klasyfi kacyjnym magmowych skał głębinowych (wg zawartości kwarcu i dwóch rodzajów skaleni). Powyżej gama granitów (od góry od lewej): Amarello Gold, Baltic Green, Baltic Brown, Eagle Red, Balmoral, Bianoc Cristal, Strzegom Morów, Pearl Aswan, Rosa Beta, Rosa Porrino

STEGOS – SŁOWNIK TERMINÓW GEOLOGICZNYCH DLA SKALNIKÓW CZĘŚĆ 36

KAMIEŃ NATURALNY

Granit


KAMIEŃ NATURALNY

klientami, służy również zatajaniu umiejscowienia kon-kretnego złoża przed konkurencją. Znając prawidłową nazwę, np. G636, można łatwo zlokalizować wydobywcę i chińskie fi rmy pośredniczące w handlu. Rozwiązanie zo-stało podchwycone także przez fi rmy startujące na prze-targach – jeśli uda się ochrzcić kamień np. Gold Moon – to kto jest w stanie dostarczyć taki materiał pozy tym jednym dostawcą – twórcą pięknej nazwy? Eksporterom z Chin jest obojętne, co wpiszą na fakturze, jeśli kupujący chce, żeby to był Gold Moon, to tak będzie. Z powyższych powodów postanowiliśmy w kolejnych wydaniach prezentować kamienie z Chin z ich prawidło-wymi nazwami, miejscem pochodzenia i parametrami fi zykomechanicznymi. Mamy nadzieję, że uda się prze-konać wszystkich do stosowania nazewnictwa, jakie jest przyjęte w Chinach oraz tego, że nawet jeśli kamień zechcą opatrzyć nazwą łatwiejszą do zapamiętania, to obok niej we wszystkich materiałach będzie widniała na-zwa prawidłowa. Mamy też nadzieję, że zaprezentowanie danych fi zykomechanicznych pozwoli lepiej dostosowy-wać kamień do miejsca i warunków, w jakich będzie on użytkowany.W pierwszym odcinku zaprezentujemy granity należące do najpopularniejszych w naszym kraju kamieni chiń-skich. Zanim to zastąpi, zachęcamy do uporządkowania wiedzy o kamieniarskiej geografi i Chin i zapoznania się z mapą, na której zaznaczono rejony wydobycia granitu – zarówno te znaczące, jak i mniejsze..


BAZA CHIŃSKIEGO KAMIENIA

Kamień importowany z Chin zagościł już u nas na dobre, jest w ofercie prawie wszystkich zakładów kamieniarskich. To, czego możemy im pozazdro-

ścić, to uporządkowane nazewnictwo kamienia. To chy-ba jedyny kraj, w którym sprawa ta została kompleksowo rozwiązana. Każdy z wydobywanych kamieni ma zare-jestrowaną ofi cjalnie nazwę, np. G603. Litera w nazwie określa rodzaj kamienia. G – to granitoidy, M – marmury, B – bazalty, S – piaskowce, L – wapienie, V – łupki, Q – kwarcyty, P – porfi ry, T – tufy. Cyfry jednoznacznie okre-ślają konkretny kamień – złoże. Innych oznaczeń nie ma.Niestety dziwnym trafem, i to nie tylko w Polsce, ale również na świecie, kamień po przepłynięciu kilku mórz zmienia często swoją nazwę. Można by pomyśleć, że to z powodu przyzwyczajenia do nazw handlowych tworzo-nych w innych krajach wydobycia – łatwo wpadających w ucho i niosących pewien przekaz. Ale niestety rado-sna twórczość w nazewnictwie podyktowana jest innymi przesłankami. Po pierwsze importerzy często chcą ukryć pochodze-nie kamienia. Motywacja? W powszechnej opinii kamień chiński jest kiepski. Nadanie mu nazwy bardziej światowej daje szanse na lepszą sprzedaż. Kilka lat temu był na ryn-ku spory importer płytek modularnych z Chin, u którego kamienie nazywały się np. Melbourne, Sydney, Amster-dam itp. Do dziś tworzone są takie, jak Królewski Różowy, Maple Leaf, Bianco Arun, Blue Leopard itp. W zasadzie co importer, to inna nazwa. Zmienianie ich, poza ukrywaniem pochodzenia przed

KamieniechińskieŁamiemy chiński szyfr!

NK 63 (6/2012)

52

FOT.

AR

CH

IWU

M


KAMIEŃ NATURALNYBAZA CHIŃSKIEGO KAMIENIA

G603 to granit występujący również pod nazwą: Ba Cuo Bai, Balma Grey, Barry White, Baso White, Bianco Amoy, Bianco Cordo, Bianco Crystal, Bianco Gam-ma, Bianco Gordo, Blanco Gamma, China Cristall, China Grey, China Sardinia, Cristal, Cristal Grey, Cristalice Ice, Crystal Grey, G002, G153, G3503, Galaxy, Gamma 603, Gamma Bianco, Gamma White, Grey, HA2, HL603, Ice Cristal, Ice Cristall, Jinjiang Bacuo Bai, Jinjiang Bacuo White, Jinjiang G603, Jinjiang White, Kristall Grau, KS-W-04, Light Gray, Light Grey, Monte Bianco, Mountain Grey, Mountain, New Bianco Cristal, TG34, Padang Cristallo Granite, Padang White Granite, Padang Kristall, TG34, White Bacuo. W Polsce znany jest także jako Padang Szary, Biały Piękny oraz jako chiński granit typu strzegomskiego. Stosowany jako zamiennik granitu ze Strzegomia. Powierzchnia jest zazwyczaj polerowana lub pło-mieniowana. Do klejenia zalecany klej elastyczny w kolorze białym. Bardzo często granit G603 sto-sowany jest na schody w budynkach użyteczno-ści publicznej, a także w wielu budynkach admini-stracyjnych fi rm z tego względu, iż jest on trwały, a jednocześnie stosunkowo tani. G603 wydoby-wany jest w okolicy miejscowości JinJiang w pro-wincji Fujian.

G341 występuje również pod nazwą Pearl Grey. Złoże znajduje się w prowincji Shandong, w okolicy miejscowości Yantai. Ten granit jest w Polsce bar-dzo popularny zwłaszcza w ciężkiej budowlance (krawężniki, kostka brukowa, płyty chodnikowe itp.). Ogromne ilości tego materiału są również dostarczane do Niemiec.

Dane fi zykomechaniczne:Wytrzymałość na ściskanie: 174,2 MPa Wytrzymałość na ugięcie: 10,8 Mpa Ciężar właściwy: 2640 kg/m3

Nasiąkliwość: 0,28%


Nasiąkliwość: 0,11%Twardość (HSD) 99

FOT.

AR

CH

IWU

M (2

)


KAMIEŃ NATURALNYBAZA CHIŃSKIEGO KAMIENIA

G682 występuje również pod nazwami: G3582 Granite, G1682, G 682, G682 Granite, Rusty Yellow , Gial-lo Rusty, Yellow Rust Granite, Desert Gold, Giallo Fantasia, Giallo Ming, Ming Gold, Giallo Padang, Giallo Rustic, Giallo Yellow, Gold Leaf China, Gol-den Cristal, Golden Crystal, Padang Golden Leaf, Golden Peach, Golden Sand, Golden Yellow, Light Golden Sand, Ming Yellow, Padang Amarillo, Pa-dang Gelb, Padang Giallo, Padang Yellow, Palace Sand, Dawa Yellow.Złoże tego granitu umiejscowione jest w okolicy Shijing w prowincji Fujian. Kamień ma znaczną zmienność kolorystyczną, odmiany oznaczane są A1 do A8. Zaleca się stosowanie po naniesieniu zabezpieczenia kwaso- i wodoodpornego.

G654 występuje również pod nazwami: TG36, G3554, Sesame Black, Sesame Black of China, Changle Pingnan Sesame Black, Charcoal Black, China Impala, China Jasberg, China Nero Impala, Dark Barry Grey, Dark Grey, Flake Grey, Black Impala China, Nero Impala China, New Impala, New Jas-berg, Padang Dark, Padang G 654, Padang Scuro, Palladio Light, Padang Dunkel, Pepperino Dark, Pingnan Sesame Black, Pingnan Zhima Hei, Dark Barry Grey.Kamień wydobywany jest w okolicy Pingnan Co-unty w prowincji Fujian. Do klejenia zaleca się kleje elastyczne w kolorze szarym. Występuje w trzech odmianach kolorystycznych A, B i C.





FOT.

AR

CH

IWU

M (2

)

PORADY

W najbliższych miesiącach możemy się spodzie-wać ostatniego urodzaju unijnych pieniędzy w perspektywie fi nansowej 2007 – 2013. Ostatni

rok na pewno nie będzie obfi tował w konkursy – to czas na ocenę złożonych wcześniej projektów, ich rozlicza-nie, raportowanie i ewaluację. Zatem każdy, kto chciałby jeszcze skorzystać z dostępnych środków, powinien się spieszyć. Ze złożeniem wniosku nie należy zwlekać do ostatniego dnia trwania naboru, bo może się tak zdarzyć, że instytucja wcześniej zakończy nabór, o ile regulamin konkursu dopuszcza taką możliwość.

Programy krajoweKilka interesujących naborów zaplanowała na jesień tego roku Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), która zajmuje się wdrażaniem Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Trzeci w tym roku, a zarazem ostatni nabór, jaki został zaplanowany do działania 6.1 PO IG „Paszport do eksportu” trwa od 29 października do 16 listopada. Do rozdysponowania w tym naborze jest 108 mln zł. Maksymalna kwota dofi nansowania na wdro-żenie planu rozwoju eksportu nie może przekroczyć 200 tys. zł dla jednego przedsiębiorcy na jeden projekt.Wsparcie mogą otrzymać fi rmy kamieniarskie planujące wejście na nowe rynki. Dofi nansowane są projekty, których celem jest wzmocnienie pozycji konkurencyjnej przedsię-biorstwa na rynkach zagranicznych, przyczyniające się do zwiększenia udziału sprzedaży na rynki zagraniczne w ogólnej sprzedaży przedsiębiorstwa oraz promujące polską markę na rynkach zagranicznych. Co ważne, dofi nansowanie przeznaczone jest dla tych mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, którzy w roku obrotowym poprzedzającym złożenie wniosku wykazują udział eksportu w całkowitej sprzedaży nie przekracza-jący 30 proc. i posiadają plan rozwoju eksportu sporzą-dzony nie wcześniej niż 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o udzielenie wsparcia.

Komu dotację, komu?

Wsparcie może być też przyznane przedsiębiorcy, które-mu wcześniej udzielono wsparcia na przygotowanie pla-nu rozwoju eksportu na podstawie przepisów dotychcza-sowych, jeżeli plan ten został pozytywnie zweryfi kowany przez PARP. Od 15 października do 9 listopada trwa też nabór do bardzo popularnego działania 8.2 PO IG „Wspieranie wdrażania elektronicznego biznesu typu B2B”. Będzie to trzeci i ostatni nabór w tym roku, a niewykluczone, że również w 2013 r. Alokacja fi nansowania zaplanowana na ten nabór to kwota aż 389,6 mln zł. Dofi nansowanie dla jednego projektu to maksymalnie 2 mln zł. W ramach działania można pozyskać fundusze na uspraw-nienie współpracy z partnerami biznesowymi. Wsparcie może być przyznane przedsiębiorcy, który dostosuje wła-sny system informatyczny do systemów informatycznych swoich partnerów w celu umożliwienia automatyzacji wy-miany informacji (np. automatyzacji procesu zamówień i dostaw). Taka integracja systemów informatycznych po-między partnerami biznesowymi może przyczynić się do usprawnienia elektronicznej wymiany danych, a przez to wpłynąć na znaczne oszczędności w czasie, co przekłada się na konkretne zaoszczędzone środki fi nansowe.

Program Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW)Przed tymi spośród fi rm kamieniarskich, które prowadzą działalność na terenach wiejskich, nadal stoi szansa po-zyskania środków w ramach działania „Tworzenie i roz-wój mikroprzedsiębiorstw”. Nabór planowany na jesień tego roku nadal nie został ogłoszony. Maksymalna kwo-ta wsparcia w tym działaniu to 300 tys. zł. Z pozyskaną dotacją wiąże się konieczność utworzenia trzech nowych miejsc pracy (trzech etatów). Program daje możliwość nie tylko rozwinięcia już zare-jestrowanej działalności, ale też pozyskania środków na start. Zatem każdy, kto zamierza otworzyć nową fi rmę (nie tylko jako własną działalność gospodarczą, ale też spół-


FIRMA

„Dotacje z UE - ZAFUNDUJ SOBIE ROZWÓJ” MACULEWICZ CONSULTING Sp. z .o. o.

05-800 Pruszków, ul. Kraszewskiego 48/5, Tel. 22 738-71-60, Fax: 22 738-71-61, e-mail: [email protected]

Ostatnie nabory wniosków w 2012 r.

NK 64 (7/2012)58

PORADY

FIRMA

kę z o.o., spółkę cywilna lub inną) ma jeszcze możliwość pozyskania środków na budowę zakładu produkcyjnego, zakup maszyn i urządzeń umożliwiających rozpoczęcie produkcji i wejście na rynek z nowym produktem.

Środki w regionach (RPO)W regionalnych programach operacyjnych funkcjonują-cych w każdym z województw niestety środki dla przed-siębiorców się kończą. Najwięcej naborów wniosków dotyczących inwestycji w przedsiębiorstwach odbyło się w latach 2009 – 2011. Te najbardziej atrakcyjne konkursy, cieszące się największą popularnością, niestety już dawno są za nami. I choć do końca okresu programowania został ponad rok, to o środki na inwestycje coraz trudniej. Już tylko w nielicznych województwach zaplanowane są na ten rok ostatnie nabory wniosków dla przedsiębiorców. W woj. kujawsko-pomorskim zaplanowano na listopad ogłoszenie konkursu do działania 5.3 „Wspieranie przedsiębiorstw w zakresie dostosowania do wymo-gów ochrony środowiska”. Dofi nansowanie będą tu mo-gli otrzymać ci przedsiębiorcy, którzy poprzez inwestycję w swojej fi rmie przyczynią się do poprawy stanu środo-wiska naturalnego, np. do zmniejszenia ilości odpadów (szczególnie niebezpiecznych) czy poziomu hałasu.W woj. lubelskim w grudniu ma się rozpocząć nabór do działania 1.3 „Dotacje inwestycyjne dla małych i śred-


nich przedsiębiorstw”. Wsparcie przeznaczone będzie głównie na realizację projektów inwestycyjnych mających na celu wprowadzenie innowacji procesowej, produkto-wej, organizacyjnej i marketingowej. Priorytetowo trakto-wane będą projekty przyczyniające się do utrzymania lub wzrostu zatrudnienia. Do 12 listopada trwa w Lubelskiem nabór do działania 1.4 „Dotacje inwestycyjne w zakresie dostosowania przedsiębiorstw do wymogów ochrony środowiska oraz w zakresie odnawialnych źródeł energii” Schemat A, w którym wspiera się przedsięwzięcia termomoderniza-cyjne oraz zamianę źródeł energii cieplnej na źródła odna-wialne w budynkach, w których przedsiębiorcy z sektora MŚP prowadzą działalność gospodarczą.W przypadku wielu z najbliższych konkursów są to ostat-nie nabory nie tylko w tym roku, ale nawet w całej per-spektywie fi nansowej 2007 – 2013, a środki z nowej per-spektywy będą dostępne z pewnym opóźnieniem. Przez najbliższe dwa lata będzie już niewiele do rozdysponowa-nia. Być może w niektórych działaniach pojawią się jakieś oszczędności, może instytucje ogłoszą inne, nieznane dotąd nabory (pilotażowe), ale w oczekiwaniu na nowe fundusze warto wykorzystać jeszcze to, co zostało.

Urszula Pieńkowskawiceprezes zarządu Maculewicz Consulting sp. z o.o.

www.maculewicz.pl

NK 64 (7/2012)60

tel. +48 74 66 42 992, fax: +48 74 66 42 989Prezes fi rmy Piotr Brela: +48 601 407 501

Główny mechanik Marek Brela: +48 695 398 303Adres fi rmy: Wałbrzych 58-309, ul. Wrocławska 16, Nip 886 10 13 712

email: [email protected], www.monstal.pl

Automat polerski AP1

CP50 dwusuportówka

Wielopiła WP40

PT 40-100 poprzeczna

Nasza fi rma istnieje od 1990 roku. Produkujemy wiele pił dzielą-cych od fi 400 do fi 3500 oraz automaty polerskie. W ostatnim okre-sie poszerzyliśmy naszą ofertę o kilka innowacyjnych maszyn, w tym między innymi do cięcia izolatorów elektrycznych i wielopiłę WP40 do ciecia elewacji betonowych (ogrodzenia, domy, wnętrza)Wprowadziliśmy do oferty również maszynę PT 60-80 CNC (program „kształt” np. książka). Nasze maszyny produkujemy solidnie i precyzyjnie nie tylko dla kamieniarstwa - WIELOPIŁA - cement, DWUSUPORTÓWKA CP50 - ceramika.

Piła jednosuportowapoprzeczna NC


TECHNOLOGIAPRODUCENCI

Interesy robi się na targach w chińskim Xiamen, kamienie podziwia się w brazylijskiej Vitorii i tureckim Izmirze, dobre kontrakty na budowę można podpisać w Norymberdze. Ale

jeśli chce się zapoznać z najnowocześniejszą technologią ka-mieniarską, należy pojechać na targi Marmomacc do Werony. Tutaj najpotężniejsi gracze na rynku prezentują to, nad czym

Premiery maszyn na targach Marmomacc

Pokaz możliwości

GoldBreton Multiwire – Gold-2000/6/F20/71Firma Breton przejęła w 2011 r. dział produkcyjny fi rmy Bidese Im-

pianti. Prezentowana na tegorocznych targach w Weronie maszyna jest efektem połączenia sił tych dwóch renomowanych fi rm.

Maszyna o szerokości suportu 2000 mm posada możliwość zain-stalowania do 71 lin diamentowych średnicy 6,3 mm dla cięcia płyt grubości 20 mm. Idea konstrukcyjna tej maszyny oparta jest o wie-loletnie doświadczenie inżynierów Bidese Impianti. Rozwiązania tech-niczne tej fi rmy oparte są na zasadzie maksymalnego uproszczania konstrukcji maszyn oraz intuicyjności obsługi. Ma to na celu uspraw-nianie procesów serwisowania maszyny, a w konsekwencji obniżenie kosztów eksploatacji.

W przeciągu ostatniego roku inżynierowie fi rmy Breton dokonali kilku ulepszeń konstrukcji analogicznej maszyny produkcji Bidese, m.in.: wprowadzono główne przekładnie PCM (zamiast Marzorati), wprowadzono zmiany w systemach zabezpieczeń, sterowania oraz zmiany w zdalnej obsłudze poprzez teleserwis Bretona.

Wspomniane ulepszenia dotyczą całego programu produkcyjnego

będącego dotychczas w ofercie fi rmy Bidese Impianti, który obejmu-je: maszyny na pojedyncze liny do prostego cięcia, pojedyncze liny sterowane CNC wieloosiowo do wykonywania profi li; dwuliny do kali-browania bloków oraz wieloliny o długości wału roboczego od L 400 mm przez 600, 800, 1000, 1600 do 2000 mm – o stałym urowkowa-niu elastomeru, jak i zmiennym dla grubości lin fi 6,3 i 7,3 mm.

Maszyny te, pomimo dużych gabarytów, pobieranych mocy i ol-brzymich wydajności, dzięki nieskomplikowanej konstrukcji są proste w obsłudze – posiadają łatwy dostęp do wymiany lin i ich przekła-dania oraz bezproblemowy dostęp do mechanizmów wymagających serwisowania, przeglądów i codziennej kontroli.

Równolegle z zakupem Bidese Impianti fi rma Breton nabyła również pakiet kontrolny czołowego producenta liny diamentowej do techno-logii cięcia wielolinią Boart & Wire, fi rmy posiadającej wiele patentów produktowych. Ma to na celu usprawnienie procesu doboru rodzaju liny do ciętego materiału oraz parametrów technicznych jej użytkowa-nia dla uzyskania możliwie najbardziej ekonomicznego wyniku cięcia.

pracowali przez lata – nowe technologie dla dużych, średnich i małych zakładów, maszyny pozwalające zwiększyć możli-wości produkcyjne zakładów, detale techniczne podnoszące prędkość i jakość pracy oraz rozwiązania ją ułatwiające. Na Marmomacc przyjrzeliśmy się maszynom prezentowanym po raz pierwszy.

FOT.

ZAP


TECHNOLOGIA

Thibault T858Pięć interpolowanych osi pracy oraz specjalnie zaprojektowane na

potrzeby obróbki kamienia oprogramowanie czynią z T858 wydajną maszynę do kompleksowej obróbki kształtnej i polerowania. Nie-wielkie wrzeciono robocze daje szerokie możliwości wykorzystania maszyny. Maksymalna prędkość – 1200 obr./min – pozwala na wy-korzystywanie narzędzi o bardzo niewielkiej średnicy, np. do grawero-wania liter. Maszyna jest standardowo wyposażona w automatyczny, 47-miejscowy magazyn narzędzi oraz specjalną przestrzeń do prze-chowywania tarczy tnącej.

Obszar roboczy T858 wynosi 3050 x 3550 mm. Skok w osi Z – 880 mm. Stół roboczy w wymiarach 3400 x 2100 mm ma udźwig 1500 kg. Wyposażony jest w system przyssawek utrzymujących obrabiany element w miejscu. Maszyna może pracować tarczami średnicy do 500 mm.

Denver Cube GenerationTrzy maszyny w jednej = wszystko w jednym – tak opisuje linię

maszyn nowej generacji ich producent, fi rma Denver. Linię Cube Ge-neration tworzą dwie maszyny – Unika HT 5 i Unika 5 Solid. Każda z nich spełnia funkcje piły mostowej, sterowanego numerycznie cen-trum obróbczego i pięcioosiowej stacji roboczej.

Unika HT 5 to uniwersalne centrum robocze wyposażone w mocne silniki, pracujące ze wszystkimi rodzajami narzędzi, dostępne wraz z automatycznym magazynem narzędzi. Cały proces obróbczy – od obróbki bloków, przez cięcie płyt, po polerowanie i kształtowanie bo-ków – może zostać wykonany na jednej maszynie. Rama maszyny cynkowana jest na gorąco, charakteryzuje się niższym poziomem ha-łasu i jest antypoślizgowa. Unika 5 Solid może zostać zamontowana wraz z dwoma niezależnymi stacjami roboczymi, co pozwala na nie-zwykle elastyczną organizację pracy. Stół roboczy można opuszczać i podnosić, co wraz z ruchem głowicy na osi Z pozwala na obróbkę elementów wysokości 1,5 m.

Obie maszyny są bardzo ciężkie, co zapewnia większą stabilność pracy. Obie wyposażone są opatentowaną przez Denvera głowicę XDrive – niewielką dla poszerzenia możliwości obróbki, ale przysto-sowaną do dużych obciążeń.

GMM ZeldaAutomatyczna, sterowana numerycznie, piła mostowa z obrotową

(370°) i uchylną głowicą (w zakresie od -15° do +105°), dostosowana do pracy z tarczami średnicy do 1300 mm. Wyposażona w wielopo-ziomowy stół roboczy ze stali galwanizowanej ze specjalną, plastikową płaszczyzną roboczą. Skok głowicy w osi Z wynosi do 1000 mm (1600 mm w opcji). Umiejscowiony pod głowicą czujnik cięcia zatrzymuje maszynę w przypadku przeciążenia, np. gdy tarcza porusza się ze zbyt wysoką prędkością lub cięcie wykonywane jest zbyt głęboko. Panel kontrolny, z 15-calowym ekranem dotykowym, wyposażony jest w port USB umożliwiający podłączenie maszyny do sieci komputerowej zakła-du, a dzięki temu kontrolę pracy maszyny z dala od miejsca pracy.

Oprogramowanie maszyny zawiera programy automatycznego cię-cia granitów i marmurów, program pojedynczego cięcia oraz (w roz-szerzeniu) program pełnej automatyzacji cięcia, bez udziału operatora. Umiejscowiona (na żądanie) na maszynie kamera Slab-Cam pozwala wykryć płytę i określić jej położenie na stole roboczym oraz śledzić jej powierzchnię w celu wykrycia defektów materiału.

PRODUCENCI

FOT.

AR

CH

IWU

M P

RO

DU

CEN

TÓW


TECHNOLOGIAPRODUCENCI

Simec NP 2200 RX EvoNowa linia polerska fi rmy Simec wykorzystująca kilka nowych

rozwiązań opartych na 40-letnim doświadczeniu producenta. Nowy system napędu i smarowania pozwala na osiągnięcie prędkości prze-lotowej 70 m/min. Przekonstruowane wrzeciona robocze są dostępne z trzema różnymi silnikami. System kontroli slabów SEL/60 z fotoko-mórkami na wejściu pozwala na automatyczne określenie powierzch-ni, która ma zostać wypolerowana. Dzięki wzmocnionej, wymienialnej powierzchni roboczej o strukturze plastra miodu (a także wodood-pornej) umożliwia obróbkę cięższych płyt, szerokości do 2200 mm. Maksymalna liczba głowic polerskich – 22 – może być uzyskana w wyniku połączenia dwóch mostów roboczych (dzięki technologii Twin Bridge).

Ciekawym urządzeniem wspomagającym pracę linii polerskiej jest automatyczny podajnik płyt Rapid RX Evo, dostosowany do coraz wyższych prędkości pracy. To właściwie w pełni zautomatyzowany robot do załadunku i rozładunku płyt z linii polerskiej, wyposażony w system 34 (w wersji do granitu) lub 53 (w wersji do marmuru) kontrolowanych komputerowo przyssawek. Oferowany jest w kom-plecie ze stołem rolkowym, który dostępny jest opcjonalnie w wersji obrotowej.

Comandulli Omega OptimaNowa maszyna z najpopularniejszej w naszym kraju rodziny Omega

to boczkarka taśmowa do obróbki boków płaskich i zaokrąglonych – podobnie jak jej większe pierwowzory Omega 60 i Omega 100. Omega Optima może obrabiać płyty grubości 1 – 6 cm zarówno ka-mienne, jak i z syntetycznych konglomeratów.

Robotool TopTo połączenie dwóch niezależnych centrów obróbczych produk-

cji hiszpańskiej fi rmy Agut i włoskiej RObotics Italia skierowane do zakładów o wysokim poziomie zamówień na elementy budowlane z kamienia. Jak twierdzą przedstawiciele fi rm, jest ono o 40 proc. bardziej wydajne od dwóch tradycyjnych centrów obróbczych. W skład Robotool Top wchodzi robotyczne, sześcioosiowe centrum obróbcze fi rmy Kuka (montowane opcjonalnie na wózku poruszają-cym się na szynach) i tradycyjne, bramowe centrum CNC produko-wane przez Agut. Zadaniem robota jest obróbka lub cięcie zgrubne elementów, których wykończenie wykonywane jest na tradycyjnym centrum. Oczywiście każde z urządzeń może wykonywać obróbkę końcową, jednak w ten sposób nie wykorzysta się pełnej funkcjo-nalności Robotool Top. Głowica robota jest bowiem wyposażona w system przyssawek, który pozwala na przeniesienie elementów z jednego stołu na drugi w pełni zautomatyzowany i precyzyjny spo-sób szybciej, niż wykona to człowiek.

System może być dopasowany do zakładów różnej wielkości i o różnym profi lu produkcji dzięki możliwościom zestawiania ze sobą szerokiej gamy robotów i centrów obróbczych.

Więcej informacji o wybranych, nowych maszynach prezentowa-nych na targach Marmomacc w kolejnych numerach „Nowego Ka-mieniarza”.

Opracował na podstawie materiałów prasowych Szymon PaźWspółpraca Maciej Brzeski


FOT.

D. W

AWR

ZYN

KIEW

ICZ

FOT .

AR

CH

IWU

M P

RO

DU

CEN

TAFO

T. Z

AP


TECHNOLOGIAPORADY

W ostatnim czasie moje sprawy zawodowe kręciły się wokół wydobycia wapiennego kamienia blocznego. Wydobycie bloków granitowych, marmurowych i piaskowcowych

w dużych monolitycznych złożach opanowali „linowcy”. Z podziwem oglądałem zdjęcia z odcinania liną plastra z walcowego masywu gra-nitu Stargate (RPA) średnicy około 18 metrów. Długość liny musia-ła wynosić co najmniej 80 metrów, a sposób i miejsce wykonania otworów prowadzących dla liny budzić muszą podziw fachowców. Przypuszczalnie problemem było również dostarczenie odpowiednich ilości wody na linię przebiegu liny w warunkach pustynnych. W arty-kule „Odspajać czy wycinać”, zamieszczonym w dwóch numerach „Nowego Kamieniarza” 56 i 57 z 2011 r., omówiłem podstawowe me-tody i urządzenia stosowane w tej dziedzinie. Omówione tam metody i urządzenia stosowane aktualnie do wydobycia bloków stosowane są w dużych złożach o odpowiednio dużym wydobyciu.

Wrębiarki łańcuchowe

skali, w sam raz dla niewielkich kamieniołomów wapieni i piaskowców znajdujących się w Karpatach czy Górach Świętokrzyskich. Inspiracją do moich poszukiwań była ściana w starym kamieniołomie wapienia skalnego. Urząd Górniczy już na wstępie uzgodnień wykluczył stoso-wanie metod strzałowych. W otoczeniu kamieniołomu brak możliwo-ści podłączenia do sieci elektrycznej i wodociągowej. Konieczne bę-dzie zainstalowanie agregatu prądotwórczego oraz wiercenie własnej studni głębinowej.

Wobec omówionych wyżej metod do uzyskania foremnych bloków w wymiarach handlowych może być zastosowane zarówno odspa-janie, jak i wycinanie. Możliwe jest wykorzystanie klinów patento-wych lub korzystniej rozłupiarek hydraulicznych. Biorąc pod uwagę szczelinowatość złoża, można wykluczyć wycinanie za pomocą lin diamentowych (ucieczka wody przez szczeliny, boczne schodzenie liny z płaszczyzny podziału).

Podstawowe dane techniczne wrębiarki QS 600 D fi my DazziniMoc zainstalowana 64 kWSilnik łańcucha 55 kWPompa mech. jazdy 9 kWZbiornik oleju 310 lGłębokość cięcia 1,5-6 mKąt obrotu wrębnika 3600Szybkość łańcucha 0-1,8 m/sSzczelina piłowa 38/41,5 mmWymiary 2,1 x 1,9 x 2,1 mDługość torowiska 3/4 mRozstaw torowiska 1,4 mMasa całkowita 9200 kg

Idealne rozwiązanie dla małych kopalń?W ostatnim okresie interesowałem się małymi kamieniołomami

wapienia, przygotowywanymi do ponownego uruchomienia, cha-rakteryzującymi się dokładnie odmiennymi warunkami złożowymi. Wyjeżdżając na targi kamieniarskie Marmomacc w Weronie, starałem się odnaleźć skuteczne urządzenia do wydobycia bloków w mniejszej

Wycinanie za pomocą wielkośrednicowych tarcz diamentowych wymaga wysokich nakładów oraz dużych ilości wody chłodzącej, która i tak będzie tracona w szczelinach. Wrębiarki o znacznej masie wymagają wykorzystania urządzeń transportowych o dużej nośno-ści. W tej sytuacji moją uwagę skoncentrowałem na poszukiwaniu i dokładniejszym rozeznaniu wrębiarek łańcuchowych, dotychczas w Polsce mało znanych.

Wrębiarki łańcuchoweProdukowane są dwa rodzaje wrębiarek: torowe (poruszające

się po torze kotwionym do podłoża) i przejezdne (na podwoziu kołowym lub gąsienicowym). Zespół napędu – najczęściej elek-tro-hydraulicznego – posiada mocny suport mieszczący silnik elektryczny lub hydrauliczny, na wale którego mocowany jest wrębnik długości 2 – 6 m. Suport umożliwia ustawienie wrębnika łańcuchowego do cięcia w poziomie (podcinanie) lub pionie oraz zacinania łukowego z obrotem w stosunku do wału silnika. Tor jezdny składa się najczęściej z trzech trzymetrowych segmentów, przy czym ostatni segment jest przenoszony do przodu w miarę potrzeb. Zespół napędowy przemieszcza się po torze przesuwany

FOT.

AR

CH

IWU

M D

AZZI

NI (

2)

PŁYT Y GR ANITOWE I MARMUROWE

Łubna Jakusy 4198-245 Błaszkitel./fax +48 43 829 26 70tel./fax +48 43 829 33 99


TECHNOLOGIAPORADY

Wrębiarka łańcuchowa – maszyna górnicza wykonująca wręby w złożu za pomocą wrębnika łańcuchowego uzbro-jonego nożami. Została skonstruowana i opatentowana przez angielskiego wynalazcę Bairda w 1864 r. Wrębiarki łańcuchowe były masowo produkowane i stosowane w amerykańskich kopalniach węgla. Od lat 40. XX w. były wypierane przez kombajny górnicze. Znalazły zasto-sowanie w kamieniołomach blocznych przy rozcinaniu złóż wapieni i marmurów o małej i średniej twardości.Źródło: „Encyklopedia odkryć i wynalazków” ISBN 83-214-0021-3

przez cylindry hydrauliczne. Wrębnik, o sztywnej konstrukcji ze stali wysokiej wytrzymałości i odporności na zużycie, mieści na obwodzie prowadnice łańcucha, a wewnątrz system smarowania prowadnic umożliwia prostoliniowe prowadzenie łańcucha na-wet w miejscach zaburzeń struktury skały. Uzbrojenie wrębnika stanowi zestaw ogniw łańcucha, z których każdy zbrojony jest w ostrzone zęby z węglików spiekanych. Szerokość noży mie-ści się w granicach 31,8-42 mm. Niewielka szybkość robocza łańcucha (1-1,2 m/s) powoduje, że zęby pracujące na sucho nie powodują pylenia. Producenci wrębiarek przy zakupie urządzenia proponują urządzenia pomocnicze ( m.in. ostrzarki do zębów i komplety naprawcze).

Moją uwagę zwróciła wrębiarka fi rmy Fantini umieszczona na ciągniku JCB. W ten sposób zalety wrębiarek łańcuchowych zo-stały istotnie zwiększone przez poprawę mobilności i możliwość szybkiego przemieszczania w kamieniołomie o niejednorodnej strukturze. Silnik ciągnika daje napęd urządzeniu nawet w miej-scach pozbawionych energii elektrycznej i wody, a w krańcowych warunkach może być wykorzystany jako… spycharka. Układ to-rowy stwarza jednak bardziej stabilne warunki pracy.

Wrębiarki łańcuchowe produkowane są w wielu rozwiązaniach konstrukcyjnych do pracy w kamieniołomach otwartych i wyro-biskach podziemnych. Główni producenci oferujący wrębiarki to włoskie fi rmy Dazzini, Fantini, Pellegrini Korfmann i Perissinotto. W czasie targów w Weronie próbowałem uzyskać orientacyjne ceny urządzeń; ceny wrębiarek torowych oscylowały wokół 100 tys. euro, wrębiarek na traktorze około 150 tys. euro. Przypusz-czam, że były to ceny wywoławcze – do negocjacji.

Do przenoszenia wrębiarek i ich torowisk na terenie kamienio-

łomu producenci sugerowali zastosowanie żurawi Derrick lub no-śników bloków.

Dobór urządzeń do urabiania złoża jest elementem założeń tech-nologicznych, decydującym na wiele lat o losie kamieniołomu i jego pracowników. Wybór ten jest prostszy w przypadku du-żych, regularnych złóż z surowcem o dokładnie określonych wła-snościach. Korzystając z bogatej oferty producentów – dobrze widocznej zwłaszcza na międzynarodowych targach – można do-konać logicznego doboru urządzeń, licząc po cichu na rekompen-satę w postaci dotacji z funduszów Unii Europejskiej w następnej perspektywie budżetowej.

Znacznie trudniejszy wybór stoi przed właścicielami mniejszych kamieniołomów wapieni czy piaskowców o urozmaiconej struk-turze. Pamiętam eksploatowane w latach 50. ubiegłego wieku kamieniołomy wapieni lekkich (Karsy, Śmiłów, Pińczów), gdzie zastosowanie wrębiarek łańcuchowych było najbardziej celowe. Bezgłośny i prowadzony bez użycia wody sposób rozcinania skał stanowi odpowiedź na krytyczne działania otoczenia i służb ochrony środowiska. W niektórych przypadkach może to być je-dyny sposób prowadzenia wydobycia. Przypuszczalnie wrębiar-ki łańcuchowe mogą znaleźć zastosowanie w złożach wapieni i miękkich piaskowców.

mgr inż. Wacław Chrzą[email protected]

Wrębiarka łańcuchowa fi rmy Fantntini na traktorze JCB na targach w Weronie

Łańcuch wrębowy z na wrębiarce łańcuchowej fi rmy Dazzini

Wrębiarka łańcuchowa do marmurów i wapieni egipskiej fi rmy Cairo Diesel Trading Group

FOT.

AR

CH

IWU

M D

AZZI

NI

FOT .

AR

CH

IWU

M C

TD

FOT.

W. C

HR

ZĄSZ

CZE

WSK

I

DEKS

Zduny, ul. Wiosenna 5, tel. /fax: 62 721 57 63, GSM: 604 439 150, e-mail: [email protected]


TECHNOLOGIAPRODUCENCI – ARTYKUŁ SPONSOROWANY

Maszyna ta posiada szereg udogodnień, które sprawiają, iż jest ona bardzo szybkim narzędziem do podziału płyt:

- prędkość przesuwu osi X, Y – do 40 m/min oraz Z – do 10 m/min- system przyssawek na obudowie (dla piły o średnicy do fi 1000)- przelotowy stół roboczy z przesuwną taśmą gumową- zainstalowany program do optymalizacji cięcia z fotokamerą- drukarka i czytnik barkodów.

Pełny program sześciu interpolowanych osi umożliwia jej wykony-wanie prac w 3D oraz zainstalowanie tokarni.

W zależności od opcji maszyna ta może być wyposażona w:- magazynek do automatycznego poboru narzędzi - system automatycznego pomiaru zużycia narzędzi- system kontroli grubości slabu- przystawkę do nacinania kapinosów- stół uchylny (w wymiarach na życzenie).

Dodatkowo w promocyjnej cenie można skonfi gurować pełny pro-gram dla gospodarki magazynowej i projektowania złożonych form blatów kuchennych czy łazienkowych z wirtualną prezentacją w 3D.

Waga maszyny wynosi 8000 kg (9000 kg ze stołem taśmowym). Moc silnika piły 26,5 kW, konstrukcja szpindla – żeliwna. Najnowsze oprogramowanie i podzespoły elektromechaniczne wyprodukowała fi rma Siemens. (NK)

Pięcio- lub sześcioosiowa obrabiarka do cięcia i profi lowania fi rmy Breton jest odpowiedzią na zmienne potrzeby zakładów kamieniarskich, wykonujących usługi zarówno dla rynku nagrobkarskiego, jak i budowlanego.

Smart-Cut Optima S/NC 800

FOT.

AR

CH

IWU

M B

RET

ON (1

3)

Proces produkcyjny:


E M O C J E W

E R N S T S T R A S S A C K E R G M B H & C O . K G

O D L E W N I A A R T Y S T Y C Z N A

STAUFENECKER STR. 19 · 73079 SUESSEN

FON 00 49 7162 /16-228 · FAX 00 49 7162/16-375

www.strassacker.de · mai [email protected]



NK 64 (7/2012)74


TECHNOLOGIE

To nie przypadek, że TickMark, miarodajna i niezależna fi r-ma konsultingowa, wciągnęła niedawno fi rmę Dellas SpA na krótką listę fi nalistów tegorocznej edycji nagrody Pre-

mio Tigri. To wyraz uznania – w opinii specjalistów Dellas jest liderem włoskiego przemysłu i przez ostatnie dwa lata z suk-cesem prowadził ekspansję na rynki zagraniczne i kontynuuje proces internacjonalizacji swojego biznesu.

To właśnie ten proces, ponad wszystkimi innymi, pozwolił w ostatnich latach fi rmie z Lugo di Grezzana na wzmocnienie swojej obecności w krajach o coraz lepiej zorganizowanym wy-dobyciu kamienia naturalnego. Dzięki współpracy z różnymi lo-kalnymi partnerami, opartej często na wieloletnich relacjach bu-dujących zaufanie, Dellasowi udało się stworzyć nowe, lokalne fi rmy, promujące produkt „Made in Italy” dla branży kamieniar-skiej. Ta strategia nie zakłada przeniesienia produkcji z Włoch, ale stworzenie zdecentralizowanych oddziałów, których pod-stawowym zadaniem, oprócz szybkiego dostępu do produktów fi rmy, jest zapewnienie najwyższej jakości serwisu przed- i po-sprzedażowego. Są one odpowiedzialne także za rozpoznanie rynku narzędzi diamentowych na terenie swojego działania oraz dostarczenie informacji potrzebnych fi rmie Dellas do sprostania oczekiwaniom lokalnych rynków. Po Hiszpanii i Etiopii, pod ko-niec 2011 r. fi rma otworzyła swoją spółkę córkę także w Turcji.

– Głównym celem procesu internacjonalizacji jest konsolidacja obecności Dellasa w strategicznych punktach branży kamienia naturalnego – wyjaśnia dyrektor zarządzający fi rmy Daniele Fer-rari. – To optymalizacja czasu, zasobów, wiedzy i umiejętności. Naszym nadrzędnym celem jest dostarczanie szybkiej, efektyw-nej i spersonalizowanej usługi. W tym samym czasie będziemy rozszerzać swoją działalność na interesujących nas rynkach, tworząc tam kolejne odziały Dellasa – dodaje.

– Tworzenie zagranicznych fi rm córek jest jednym z najbar-dziej charakterystycznych elementów polityki inwestycyjnej na-

Tworzenie nowych fi rm na rynkach wschodzących, innowacje w zakresie zasobów ludzkich, badania i rozwój w kwestii materiałów i procesów zarządzania – to podstawy ciągłej ekspansji fi rmy Dellas.

Umiędzynarodowienie przepisem na sukces

szej fi rmy – mówi Marco Pasquotti, dyrektor fi nansowy Dellasa. – W 2011 roku przepływy fi nansowe fi rmy wyniosły 1,31 mln euro, a nasze inwestycje 1,77 mln euro i stanowią najbardziej znaczącą pozycję wśród wydatków. Te wydatki to nie tylko koszty założenia nowych spółek, ale także inwestycje technologiczne w linie produkcyjne, działalność badawczo-rozwojową i wzmoc-nienie ochrony naszego znaku towarowego.

Polityka innowacyjności Dellasa nie opiera się wyłącznie na wydatkach inwestycyjnych. – Rozwijamy sposoby zarządzania fi rmą w taki sposób, by dokształcać i dążyć do większej specja-lizacji profesjonalistów zatrudnionych w naszej fi rmie – mówi Elisa Ferrari, dyrektor zasobów ludzkich. – Wprowadziliśmy funkcję specjalisty produktu, lub raczej wysoko wykwalifi kowa-nego pracownika, który jest w stanie opracować dany produkt od początku tak, aby spełniał wymagania stawiane na różnych rynkach zagranicznych. To wartość dodana naszych produktów – podkreśla Elisa Ferrari.

– Taka polityka fi rmy, prowadzona już od lat, wraz z 40-letnim doświadczeniem w produkcji narzędzi diamentowych, pozwalają nam tworzyć i rozwijać nowe, coraz bardziej wydajne produkty i wprowadzać je na różniące się od siebie rynki. To właśnie stra-tegia internacjonalizacji naszych działań, o której mówimy, po-zwala nam promować produkty „Made in Italy” nawet w czasach kryzysu – podsumowuje Daniele Ferrari.

PRODUCENCI – ARTYKUŁ SPONSOROWANY

Od lewej: Daniele Ferrari, dyrektor zarządzający Dellasa, Isidoro Ferrari - prezes i dyrektor administracyjny oraz Elisa Ferrari - dyrektorka marketingu i zasobów ludzkich


TECHNOLOGIAPRODUCENCI – ARTYKUŁ SPONSOROWANY

Jakość DonatoniegoCentra obróbcze CNC

FOT.

AR

CH

IWU

M D

ON

ATO

NI

Numerycznie sterowane 5-osiowe piły do cięcia slabów kamienia i konglomeratów: Jet 525, Echo 625, Sprinter 725, Rapid 825.

Donatoni Macchine, marka Grupy Donatoni założonej w 1959 r. przez Vittorio Donatoniego, ma swoją siedzibę w Domegliara, w pobliżu Werony, w rejonie uznawanym

na całym świecie za jedno z najważniejszych centrów obrób-ki kamienia naturalnego. Przez ponad 50 lat Grupa Donatoni wyspecjalizowała swoją produkcję dla wielu sektorów branży obróbki kamienia. Na początku 2000 r. fi rma zaprojektowała, rozpoczęła produkcję i sprzedaż sterowanych numerycznie 5- i 6-osiowych centrów obróbczych. Tak powstała marka Dona-toni Macchine.

Pomysł z 2000 r. był intuicyjny – chodziło o zbudowanie piły mostowej z obrotową głowicą. Innowacyjność i jakość są do teraz wyznacznikiem doskonałości maszyn Donatoni, zawsze wyróżniały produkty fi rmy. Poszukiwanie nowych rozwiązań poprawiających jakość pozwalało fi rmie na ciągły rozwój. Jego znakiem jest rozbudowa fabryki fi rmy w 2012 r., dzięki której hala montażu i testów maszyn jest dwukrotnie większa niż wcześniej.

Numerycznie sterowane 5-osiowe centra do obróbki bloków marmuru i granitu – kształtowania, wycinania, cięcia, produkcji kolumn i napisów: Quadrix DV 900, Quadrix DG 1000-1200-1400-1600-2000.

Numerycznie sterowane 5-osiowe centrum obróbcze z automatyczną wymianą narzędzi: Kronos 400-650.

TECHNOLOGIA

Via Napoleone, 14 - 37015 - Domegliara (VR) - Italy - Tel. +39 045 6862548 - Fax +39 045 6884347www.donatonimacchine.eu - [email protected]

NAJLEPSZE ROZWIĄZANIE BYZREDUKOWAĆ PRZESTOJE DO ZERA!

ECHO

OPATENTOWANY SYSTEM PRZYSSAWEK DO PODNOSZENIAI PRZEMIESZCZANIA CIĘTYCH ELEMENTÓW. ŁATWOŚĆ UŻYCIA.

WYJĄTKOWA SOLIDNOŚĆ. WYSOKA PRODUKTYWNOŚĆ.

STEROWANE NUMERYCZNIE CENTRUM OBRÓBCZE O5 INTERPOLOWANYCH OSIACH I WŁASNYM SYSTEMIE

AUTOMATYCZNEJ WYMIANY ELEMENTÓW NA STOLE ROBOCZYM

Move SystemMove System

Opate

ntowany

PA T E N T

ED

6862548 - Fax +39 045 6884347macchine.eu

EEYCO

ZEM

ZYNIANIACIA.

OŚĆ.

E OMIEYM

KAMIEN-STONE: 7-10.11.2012, PoznanKAMIEN-STONE: 7-10.11.2012, PoznanHHHAAALLLAAA nnnrrr.. 555 - SSSTTTOOOIIISSSKKKOOO nnnrrr.. 333444

KAMIEN-STONE: 7-10.11.2012, PoznanHALA nr. 5 - STOISKO nr. 34

´́ ´

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

Pubb 205x292 Kamien Stone 2012 ECHO Twin-Move.ai 1 17/10/12 19:14Pubb 205x292 Kamien Stone 2012 ECHO Twin-Move.ai 1 17/10/12 19:14

PASJA TWORZENIA

ul. Piskorzowska 2, 58 - 250 Pieszyce, tel. +48 74 836 52 06, fax +48 74 836 72 02e-mail: [email protected], www.zpupromasz.pl

NOWE MASZYNYNOWE PERSPEKTYWY



1. Maszyny do obróbki kamienia:1.1. Docinanie płytek (tzw. docinarki),1.2. Przecinanie i formowanie płyt:

• Piły jednosuportowe o średnicy tarczy 400 do 2000 mm,• Piły dwusuportowe o średnicy tarcz 400 do 800 mm,

1.3. Wycinanie profi li przestrzennych lub/i nacinanie kolumn w kamieniu wg własnych projektów:• Piły jednosuportowe o średnicy tarczy 400 do 2000 mm,• Piły dwusuportowe o średnicy tarcz 400 do 800 mm,• Piły jednosupotowe NC typu TWIST• Piły jednosuportowe o jednolitej konstrukcji stalowej typu

COMPACT• Profi lowe piły linowe

1.4. Piły CNC• Piły jednosuportowe CNC pracujące w 3 osiach• Piły jednosuportowe CNC pracujące w 5 osiach

1.5. Szlifowanie i polerowanie płyt:• Automaty szlifi erskie do płyt prostokątnych,• Automaty szlifi erskie do płyt kształtowych (wielokąty),

1.6. Obróbka boczków płyt:• Boczkarki do polerowania boczków płaskich, fazek

– 2 lub 10 głowicowe• Boczkarki do kształtowania i polerowania profi li

(ćwierćwałki, półwałki etc.),1.7. Wycinanie otworów, obróbka boczków wewnętrznych

i zewnętrznych, frezowanie, szlifowanie, nawiercanie (płyty po umywalki, blaty kuchenne)• Wielofunkcyjne maszyny „MULTINOVA”,• Wielofunkcyjne maszyny „MULTINOVA-Automatic”,

2. Maszyny do cięcia bloków kamiennych:• Piły jednosuportowe o średnicy tarczy 3000 mm,• Wielopiły do cięcia bloków o średnicy tarcz 1600 mm,• Piły do cięcia liną diamentową – jedno i wielolinki

3. Maszyny do wyrobu wazonów i kolumn:• Wiertarka mostowa hydrauliczna,• Frezarka do wazonów,• Polerka.

4. Linie technologiczne do obróbki kamienia wg indywidualnego zamówienia:• Wiertnica płyt fasadowych,• Tarczowy zespół pił do cięcia łupka z podajnikiem taśmowym.

OFERUJEMY NAJWIĘKSZY W KRAJU ASORTYMENT NOWYCH MASZYN


TECHNOLOGIAPORADY

Wszyscy będą szczęśliwi

Współczesne maszyny nie są prostymi urządzeniami. Nasycone elektroniką, naj-częściej nie dają się naprawić metodą „zrób

to sam”, konieczne jest wezwanie serwisu. W wielu przypadkach już sama konieczność wizyty obsługi technicznej przyprawia o ból głowy. Potem jest jeszcze gorzej. Poza samymi kosztami naprawy występuje szereg problemów organizacyjnych.

Możliwości współczesnych maszyn są ogromne nie tylko w zakresie produkcji – potrafi ą m.in. zdia-gnozować i wskazać uszkodzenia lub awarię elementów i wysłać au-tomatycznie informacje do serwisu technicznego (niestety, jak uczy praktyka, złośliwość maszyn polega na tym, że nie wskazują one akurat tych awarii, które pojawiają się w danej maszynie).

Zgodnie z prawem i ogólnie pa-nującymi zasadami producent (sprze-dawca) przez okres gwarancyjny, który jest określony w umowie kupna, powinien świadczyć usługę serwisową nieodpłatnie. Występujące na linii klient – serwis pro-blemy w większości przypadków wynikają z nieznajomości prawa i umowy, jaka został zawarta pomiędzy stronami. W umowie są zwykle zawarte (a przynajmniej powinny być) warunki realizacji serwisowania i gwa-rancji. Podczas zakupu jesteśmy jednak bardziej zaangażowani w inne element umo-wy, takie jak cena, wyposażenie, warunki i terminy dostawy oraz montażu. To zresztą naturalne, że kupując nową maszynę, nie za-

Polscy kamieniarze kupili w ostatnich latach dużo nowych maszyn. Sprzęt pracuje jednak w ciężkich warunkach i jaki by nie był dobry, niestety sprawia czasem sporo problemów. Jak na złość występują one najczęściej w najgorętszych momentach sezonu. To rodzi konfl ikty.

kładamy, że ulegnie ona awarii. Niestety może dotyczyć to nawet najlepszych maszyn. Racje w sporach między użyt-kownikami a serwisem nie leżą tylko po stronie tych pierwszych. Również serwisujący mają często do czynienia z niekompetencją obsługi, nieprzygotowa-niem maszyny do wizyty serwisantów, nieznajomo-ścią podpisanej przez zamawiającego umowy itd.

Postanowiliśmy przyjrzeć się najbardziej odczuwa-nym problemom związanym z serwisowaniem ma-szyn. W tym celu zadzwoniliśmy do kilku użytkow-ników oraz kilku fi rm sprzedających i serwisujących

urządzenia. Okazało się, że wzajemnych pretensji i animozji nie brakuje. Jeden z rozmówców zapytał, czy

mamy na rozmowę kilka dni, bo serwis przysporzył mu więcej siwych włosów niż dzieci, teściowa

i niepłacący klienci razem wzięci.Nie chcemy w tym artykule pięt-nować konkretnych fi rm. Chcie-

libyśmy tylko przedstawić najbardziej typowe problemy. Mamy nadzieję, że dzięki ze-braniu ich w jednym miejscu obie strony wyciągną wnio-ski. Sprzedawcy poprawią może warunki usługi serwi-

sowej, a kupujący zrozumieją też drugą stronę i konieczność

negocjowania warunków serwi-sowania i zapoznania się nimi jesz-cze przed zakupem.

Uwagi serwisującychProwadzący serwisy tech-

niczne twierdzą, że wiele pro-blemów zaczyna się już na

początku współpracy. Po pierw-sze: kupujący znają warunki

początkowe, jakie muszą spełnić przed zainsta-lowaniem maszyny, tj. zabezpieczyć maszynie prąd, wodę i powietrze.

Często niestety te elemen-ty nie spełniają parametrów

wymaganych dla maszyny. Po stronie kupujących jest m.in.

przygotowanie fundamentu. Czę-sto robione jest to po kosztach – do budowy najmowane są fi rmy najtańsze, czasem takie, które specjalizują się w budowie np. ga-

TECHNOLOGIA

Odwiedź nasz profi l na Facebookuhttp://www.facebook.com/NowyKamieniarz


TECHNOLOGIAPORADY

raży. Oferują one najniższe ceny, ale nie gwarantują jakości, jakiej wymaga pracujący w ciężkich warunkach, z dużymi obciążeniami, sprzęt mechaniczny. Maszyna zainstalowana na takim fundamencie jest narażona na wzmożone drgania i trudno oczekiwać, że podda-wana obciążeniom z tytułu pracy na nie do końca stabilnym podłożu z czasem nie ulegnie uszkodzeniom.

W innym przypadku konieczne może okazać się instalowa-nie dodatkowych urządzeń gwarantujących właściwe warunki w miejscu pracy. Dla przykładu niektóre modele piaskarek wy-magają osuszaczy powietrza – ich brak może powodować, że w zbiorniku na piasek znajdzie się woda i urządzenie odmówi posłuszeństwa. W takim przypadku winę ponosi kupujący – to po jego stronie leży zakup dodatkowych urządzeń.

Technicy zgłaszają też dość powszechnie problem z pracow-nikami obsługującymi daną maszynę. O ile na początku, tuż po zainstalowaniu maszyny, osoba obsługująca jest odpowiednio przeszkolona, to rotacja pracowników w zakładach powoduje, że kolejni operatorzy nie posiadają odpowiedniej wiedzy. Jak się okazuje, często instrukcja obsługi nie jest traktowana poważnie – ginie, zawierusza się, nie jest przekazywana nowemu operato-rowi do przestudiowania.

Innym tematem poruszanym przez serwisy jest kiepskie utrzy-manie maszyn i nieprzestrzeganie zaleceń zawartych w instruk-cji. Technicy oceniają, że 90 proc. klientów nie przeprowadza konserwacji. Co z tego, że w instrukcji zaleca się np. raz na mie-siąc uzupełnić smar? Po przyjeździe serwisantów okazuje się, że maszyna nie była smarowana przez rok. Zarzuty dotyczą nawet tak prostych zabiegów, jak okresowe czyszczenie urządzenia. Znane są przypadki, że w łupiarce pracującej na dwie zmiany przez pięć miesięcy nie ostrzono i nie wymieniano ostrza.

Serwisanci zwracają też uwagę na niereagowanie na drobne usterki, np. poluzowane śruby itp. Maszyny pracują w takim stanie do czasu, gdy staną. Jak zauważył jeden z rozmówców, to tak jakby ktoś zauważył że ma poluzowane śruby w kole sa-mochodu, ale jeździł dalej. Z drugiej strony użytkownicy podej-mują próby naprawy większych usterek we własnym zakresie lub przez domorosłych mechaników, które często prowadzą do pogłębiania się awarii.

Problemem dla serwisów jest też nieprzygotowanie uszkodzo-nej maszyny do wizyty serwisanta i miejsca pracy dla niego. Znają przypadki, gdy uszkodzona od kilku dni maszyna zamienia się w regał na wykonane elementy kamienne i odpady. Po przy-jeździe serwisant, zamiast zająć się naprawą, zaczyna od sprzą-tania i czyszczenia. Często też, gdy uszkodzenie maszyny nie wyłącza jej zupełnie z pracy, obróbka trwa nawet po przyjeździe technika, który musi zaczekać do zakończenia pracy. Czasem do wykonania naprawy konieczna jest pomoc ze strony fi rmy, np. pomocnik lub widlak do podniesienia ciężkiego elementu, tymczasem pomocy często brak.

Na koniec jedna uwaga o mniej technicznym charakterze, o której zawsze warto pamiętać. Dość często serwisantów czeka w fi rmie spotkanie z bardzo zdenerwowanymi ludźmi. To zrozumiałe, awaria maszyny to dla zakładu problem i po-woduje frustrację. Ale atakowanie i napastliwość w stosunku do serwisanta nie powodują, że jest on sprawniejszy i szybszy.

Problemy użytkownikówKupujący maszynę liczy, że serwis, jeśli będzie potrzebny, bę-dzie reagował szybko i profesjonalnie, rozumiejąc, że awaria maszyny oznacza zazwyczaj problem z realizacją zleceń. Należy pamiętać, że wiele robót kamieniarskich na budowach ma pre-cyzyjne określone w umowie kary umowne za nieterminowe wy-konanie, wynoszące czasem dziesiątki tysięcy złotych dziennie. Koszty naprawy maszyny (przestoju) mogą więc dla zakładu ka-mieniarskiego ogromnie wzrosnąć. Eksploatujący maszyny liczą na zrozumienie tego faktu i bardzo szybką reakcję. Tymczasem według nich serwisy swoje obowiązki traktują z nadmiernym spokojem, zapominając, że ocena ich pracy wpływa na decy-zję użytkownika w przypadku planowania kolejnych inwestycji. Dotyczy to w szczególności fi rm, które nie posiadają własnego serwisu w Polsce.Użytkownicy zwracają też uwagę na przypadki odsuwania spra-wy na później. Denerwujący bywa brak odpowiedzi na maile czy nieodbieranie telefonów, ale też informacje, że właściwa osoba jest właśnie na urlopie i będzie dostępna dopiero za kilka dni. Jako przykład uporczywego opóźniania serwisu jeden z roz-mówców przytoczył fi rmę, która dwa lata temu przyznała, że w oprogramowaniu maszyny jest błąd i w związku z tym zostanie zaktualizowane i poprawione. Od tego czasu, pomimo kolejnych próśb i gróźb, nie zrobiono nic. W innym przypadku w maszynie konieczna była wymiana oleju, jednak tego, który zaleca się w in-

TECHNOLOGIA


strukcji, nie było już na rynku. Dostawca przez dwa miesiące nie potrafi ł podać, jaki olej można zastosować w zamian. Część naszych rozmówców twierdzi, że przyjeżdżający serwi-sanci są niedouczeni. Padało pytanie, czy jeśli serwis to „wy-łączny przedstawiciel”, to czy jego pracownicy nie powinni być certyfi kowani przez producenta maszyny i prezentować wiedzy na najwyższym poziomie. Tymczasem zdarza się, że serwisant patrzy na maszynę, jak by ją pierwszy raz widział na oczy, i uczy się jej obsługi na miejscu (a za tę naukę, i to niemało, płaci klient). Poruszano również problem dostępności części. Według użytkowników włoskich maszyn podstawowe, drobne części powinny być na stanie serwisów w Polsce. Niestety są spro-wadzane z Włoch. W rezultacie koszt ich przesyłki potrafi 10-krotnie przekroczyć cenę samego elementu, a czas przestoju maszyny wydłuża się.Koszty serwisowania były najczęstszym tematem rozmów z użytkownikami. W jednym przypadku dostawca maszyny określił koszt przylotu serwisanta na 1500 euro (do tego do-chodziło zakwaterowanie i stawka godzinowa). Bolesna okazuje się też stawka godzinowa. Rozmówcy zwracali uwagę, że wielu

PORADY

serwisantów opłacanych w ten sposób próbuje wydłużać czas pracy w nieskończoność. Wśród wielu opinii (skrajnie) negatywnych usłyszeliśmy jednak także pozytywne, wynikające z możliwości podłączenia maszyn sterowanych numerycznie do sieci internetowej. Dzięki takiemu rozwiązaniu wiele problemów dotyczących oprogramowania maszyn jest załatwianych zdalnie. To duży postęp i ułatwienie.

Co wynika z powyższych opinii? Niestety wzajemnych pretensji jest dużo. Oczywiście w wielu przypadkach współpraca pomię-dzy dostawcami maszyn i serwisem a użytkownikami przebiega dobrze. Tym niemniej problemy istnieją. Wydaje się, że najważ-niejsze jest jednak wzajemne zrozumienie i chęć współpracy. Wiele problemów rozwiązują dobrze wynegocjowane umowy. Wtedy wszystko dla stron jest jasne. Warto więc zastanowić się nad zawarciem umów serwisowych. Oczywiście to usługi płatne, ale przeglądy dokonywane w ramach umowy mogą po-móc w lepszym utrzymaniu maszyny i zapobiec ich kosztownej awarii.


O czym warto pamiętać zanim wezwiemy serwisantów:– zabezpiecz warunki serwisu w umowie kupna, – zapewnij maszynie warunki pracy zgodne z instrukcją,– zakup urządzenia dodatkowe konieczne dla właściwej

pracy urządzenia,– przeszkól operatorów maszyny,– zadbaj o właściwą konserwację urządzenia,– co najmniej raz do roku dokonaj przeglądu maszyny,– przygotuj miejsce pracy dla serwisanta,– zadbaj o pomocnika dla niego,– nie wściekaj się na wstępie – serwisant nie jest winny

awarii maszyny.

O czym warto pamiętać zanim zostaniemy wezwani do naprawy:– wytłumacz klientowi warunki serwisu zawarte w umowie, – uważnie wysłuchaj jego problemów i uwag, część

problemów można rozwiązać przez telefon bądź Internet,– zadbaj, aby pomoc techniczna dotarła najszybciej jak

to możliwe,– nie odkładaj sprawy na później,– nie unikaj kontaktu z klientem,– zadbaj aby technik był właściwie wyszkolony,– miej na stanie podstawowe części maszyn,– przypilnuj, aby koszt naprawy ponoszony przez

użytkownika był racjonalny.

ARCHITEKTURA


RYNEK BUDOWLANY

BydgoszczOsiedle Paryskie przy rondzie Fordońskim

Rozpoczęła się budowa osiedla miesz-kaniowego przy ul. Pestalozziego.

Pierwszy budynek ma zostać oddany do użytku pod koniec przyszłego roku. Osiedle Paryskie to jedna z największych realizo-wanych obecnie w Bydgoszczy inwestycji mieszkaniowych. Firma Budlex zamierza wybudować osiedle nawiązujące stylistyką do koncepcji Haussmanna, według której w połowie XIX w. przebudowany był Paryż. Styl francuskiego urbanisty charakteryzował się geometrycznym dekorowaniem fasad, budowaniem ich według linii prostych, sy-metrią i harmonią. Taki jest właśnie projekt osiedla Paryskiego przygotowany przez Pracownię Projektową Vektor. W pierw-szym budynku znajdą się 72 mieszkania o powierzchni od 36 do prawie 90 metrów kwadratowych. Funkcjonalność i komfort mieszkań będą podnosić obszerne balkony, windy, podziemne parkingi oraz przestrzeń między budynkami z zielenią i placem za-baw dla dzieci. Osiedle będzie ogrodzone i monitorowane. Za metr kwadratowy miesz-kania trzeba będzie zapłacić co najmniej 5250 złotych.

Źródło: „Gazeta Wyborcza Bydgoszcz”

WarszawaPrzebudowa terminalu A na Okęciu

Do końca 2014 r. stara część terminalu A na lotnisku w Warszawie zostanie

zmodernizowana i połączona z nową czę-ścią. Po przebudowie terminal warszaw-skiego lotniska będzie przestronniejszy i wygodniejszy. Powodem przebudowy jest rosnący ruch na lotnisku, co wymusza zwiększenie przepustowości portu lotnicze-go, a także zły stan techniczny budynku oddanego do użytku w 1992 r. Stary termi-nal zostanie całkowicie połączony z nowym zarówno pod względem architektonicznym, jak i funkcjonalnym. W przebudowanej części będzie więcej stanowisk odprawy i kontroli bezpieczeństwa, zostaną też zain-stalowane nowe urządzenia do sortowania bagażu. W trakcie modernizacji wybudowa-ne zostanie przejście podziemne łączące bezpośrednio halę przylotów z lotniskową stacją kolejową.

Źródło: Muratorplus.pl

ARCHITEKTURA

Green Day ma mieć siedem kondygnacji naziemnych, 16 tys. mkw. powierzchni biurowej do wynajęcia oraz dwupoziomowy

parking podziemny na 218 samochodów. Powstaje na rogu ul. Wy-szyńskiego i Szczytnickiej. Budowa zakończy się na początku 2014 roku. Inwestorem jest Skanska Property Poland. Budynek zaprojek-towała Maćków Pracownia Projektowa.Swoje najnowsze obiekty Skanska stawia tak, by były jak najmniejszym obciążeniem dla środowiska – Green Day uzyskał już precertyfi kację w systemie środowiskowym LEED na poziomie gold. W projekcie prze-widziano m.in. adiabatyczne nawilżanie powietrza za pomocą mgły wodnej, wykorzystanie zimnego powietrza z zewnątrz do chłodzenia budynku i ciepła z biur do ogrzewania garażu oraz energooszczędny system oświetlenia. Dojazd do pracy rowerem ma ułatwić sieć ścieżek wokół budynku oraz parking i przebieralnie z prysznicami.

Źródło: „Gazeta Wyborcza Wrocław”

Nowy zielony biurowiec w centrum Wrocławia

Okolice ulic Królowej Jadwigi i Półwiejskiej to w tej chwili cen-trum biznesowo-handlowe Poznania. W pierwszej połowie

2014 r. stać już tu będzie nowoczesny budynek mieszkalno-biurowy o powierzchni ok. 2,5 tys. mkw. Będzie miał sześć pięter, centralną klatką schodową, wyposażoną w dwie windy. Parter oraz pierwsze piętro przeznaczone zostaną na handel. Lokale użytkowe będzie można dowolnie dzielić według potrzeb najemców. Na kolejnych piętrach usytuowanych zostanie 29 mieszkań. Te na szóstym będą miały tarasy z urokliwym widokiem na Stary Browar i Andersię. Elewacja budynku ma być kompozycją przesuniętych względem sie-bie dużych, aluminiowych okien, wkomponowanych w masywną bryłę, a jej pokrycie stanowić będą okładziny z płyt betonowych zbrojonych włóknem szklanym. Budynkowi uroku dodadzą detale tworzące skosy. Taki projekt wykonała pracownia Easst.com. Inwestor, fi rma Inwestycje Wielkopolskie, planuje, że prace ruszą wiosną 2013 r. i potrwają ok. 14 miesięcy. Planowany koszt budowy to ok. 10 mln zł.

Źródło: „Gazeta Wyborcza Poznań”

Nowy budynek przy Półwiejskiej

Zagospodarują teren przy poznańskim Starym Browarze

FOT.

MAT

ERIAŁY

INW

ESTO

RA

AchilliMBS TS

AchilliMBS TS

AchilliMBS TS

AchilliMBS TS

AchilliMBS TS

AchilliMBS TS

AchilliMBS TS

AchilliMBS TS

Echo625 CNC

Echo625 CNC

Echo625 CNC

Echo625 CNC

Echo625 CNC

BimatechCNC

Echo625 CNC

BimatechCNC

Echo625 CNC

Echo625 CNC

Echo625 CNC

Piła pracująca w 5 - osiach z obrotową głowicą 00 - 3700 oraz uchyłem 00 - 900

BimatechCNC

BimatechCNC

BimatechCNC

BimatechCNC

BimatechCNC

BimatechCNC

BimatecC

Obrabiarka sterowananumerycznie

Tylko toco najlepsze

WEHA sp. z o.o. - ul. Armii Krajowej 31, 58-150 Strzegomtel. +48 662 332 912, e-mail: [email protected], www.weha.pl

Tylko to, co najlepsze

AchilliMBS TS

Maszyna zaprojektowana i stworzona do cięcia slabów granitowych oraz marmurowych



ARCHITEKTURA


Gorzów WielkopolskiPrzy Słowiance powstanie hotel Hilton

Hotel będzie trzygwiazdkowy o podwyż-szonym standardzie. Będzie kosztował

ok. 33 mln zł. Projekt zakłada budowę trzy-kondygnacyjnego obiektu na ponad 100 miejsc z odnową biologiczną i salą konfe-rencyjną. Wszystko połączone szklanym łącznikiem z basenem. Grunt na inwestycje przekaże Centrum Sportowo-Rekreacyjne Słowianka..

Źródło: „Gazeta Wyborcza Gorzów””

CiechocinekHotel wśród tężni

Niski, zaledwie 11,5-metrowy obiekt sta-nie tuż obok zabytkowego basenu ter-

malno-solankowego między tężniami w Cie-chocinku. Przedwojenny odkryty basen ze słoną wodą kiedyś był unikalną atrakcją Ciechocinka, dziś jest w kompletnej ruinie. Plany budowy hotelu zakładają też remont basenu. Inwestorem jest spółka Termy Cie-chocinek. Kompleks ma pełnić funkcje ho-telowo-lecznicze. Oprócz 360 pokoi hote-lowych planuje się około 40 gabinetów spa i całoroczny basen podziemny. Zabytkowa pływalnia odkryta zostanie odbudowana i podzielona na trzy części: ze sztucznymi falami, pływacką i do skoków. W zależności od potrzeb będzie napełniana solanką lub słodką wodą. Cała inwestycja ma koszto-wać ok. 100 mln zł.

Źródło: „Gazeta Wyborcza Toruń”

MikołajkiLuksusowe rezydencje na Mazurach

Spółka Lake View otrzymała pozwolenie na budowę inwestycji Osada nad Je-

ziorem. Do dyspozycji mieszkańców będzie prywatne lądowisko dla helikopterów, korty tenisowe, centrum spa, a także jachtklub. W ramach inwestycji Osada nad Jeziorem powstanie 12 rezydencji o powierzchni 300 mkw., wraz z działkami o wymiarach od 1000 do 1500 mkw. Domy zlokalizowane będą nad brzegiem Jeziora Mikołajskiego, w odległości zaledwie 1,5 km od centrum Mikołajek. Rezydencje zaprojektowane są w technologii inteligentnego domu, przyja-znej dla środowiska. Planowany termin za-kończenia prac to 2014 rok.

Źródło: Muratorplus.pl

RYNEK BUDOWLANY

Nowe osiedle powstanie na siedmiohektarowej działce przy ulicy Ostrobramskiej 75, tuż obok centrum handlowego Promenada

w Warszawie. Budowa rozpoczęła się w czerwcu. W pierwszym etapie powstaną dwa siedmio- i trzynastokondygna-cyjne budynki o łącznej liczbie 298 mieszkań. Mają być gotowe na przełomie 2013 i 2014 r. Osiedle będzie dobrze skomunikowane: do centrum Warszawy można dojechać autobusem w 15-20 minut. W pobliżu oprócz Promenady znajdują się liczne małe sklepiki, pły-walnia, szkoły oraz przedszkola. Na osiedlu powstają mieszkania niemal dla każdego: od 27-metrowego studia do 127-metrowych apartamentów. Ceny lokali wahają się od 6 tys. do 8,5 tys. zł za metr kwadratowy. Dla zmotoryzowanych mieszkańców zostanie przygo-towany dwukondygnacyjny parking podziemny, natomiast amatorzy dwóch kółek będą mogli skorzystać z zainstalowanych na osiedlu stojaków rowerowych. Osiedle będzie przyłączone do miejskiego systemu ścieżek rowerowych.Nowe osiedle zostało zaprojektowane z myślą o wygodzie domow-ników i oszczędzaniu energii. Dodatkowa izolacja termiczna pozwala ograniczyć straty energii, a wyższe mieszkania oraz większe okna to jaśniejsze i bardziej przestronne pokoje. Park Ostrobramska będzie jednym z pierwszych osiedli w Warszawie, w którym znajdzie się in-stalacja do ładowania samochodów elektrycznych

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”

Warszawa – 1600 mieszkań w Parku Ostrobramska

Wiosną przyszłego roku na osiedlu Tysiąclecia w Katowicach roz-pocznie się budowa bloków, w których znajdzie się prawie 600

mieszkań. Prace budowlane rozpoczną się na przełomie pierwszego i drugiego kwartału 2013 r. Inwestorem jest J.W. Construction Holding SA. Deweloper budowę mieszkań w tym miejscu zapowiedział już kilka miesięcy temu. Na osiedlu Tysiąclecia stanie pięć wieżowców mających od 11 do 17 kondygnacji. Najpierw powstaną dwa budynki. Będą gotowe w niecałe dwa lata od rozpoczęcia budowy. Bloki staną przy ul. Tysiąclecia, w pobliżu tzw. Kukurydz.

Źródło: „Gazeta Wyborcza Katowice”

FOT.

MAT

ERIAŁY

INW

ESTO

RA

Nowe bloki na TauzenieJ.W. Construction buduje w Katowicach.

ARCHITEKTURA


DESIGN – MARMOMACC MEETS DESIGN

Kolory zieleniMarmomacc Meets Design 2012

Lucy Salamanca stanęła przed zadaniem zreinterpretowania i zburzenia struktury kamienia za pomocą żywiołów wody, ziemi i powietrza. W efekcie

porfiry firmy Odorizzi, na co dzień twarde i trudne w obróbce, stały się czymś miękkim i plastycznym. Posadzka wykonana w systemie Hera z łączonych modułów na elastycznej macie może zostać z łatwością przeniesiona w inne miejsce. Obłe kształty uzyskane z odpadów poprodukcyjnych podkreślają mistrzostwo rzemieślników i naturalny charakter kamienia. Okładziny ścienne prezentują osiągnięcia firmy w technologii ultralekkiego kamienia, częściowo transparentnego, dającego się dekorować za pomocą lasera.

Szósta edycja projektu, której efekty mogliśmy podziwiać na targach w Weronie, postawiła przed fi rmami kamieniarskimi i projektantami zadanie zmierzenia się z tak popularną obecnie ideą zrównoważo-

nego rozwoju, która przejawia się częściowo w powrocie do naturalnych materiałów budowlanych. Wszystkie prace prezentowały nowe rozwiązania w zakresie obróbki i użycia kamienia, ale każda z nich prowadziła także do wniosku, że jest to rzadki i nieodnawialny materiał.

opracował Szymon Paź

„Ojczyzna” była inspiracją pro-jektu irlandzkiego studia Gra-

fton Architects dla Piba Marmi, który uczynił ze stoiska firmy fragment nieco abstrakcyjnego krajobrazu. Zapropo-nowana przez architektów kompozycja wykorzystała kamienne monolity, aby stworzyć obraz łączący wodę, roślin-ność i elementy wystroju z kamienia. Wysoki klif wyrasta z podłoża niczym fragment zapierającego dech w pier-si krajobrazu, a w nim znajduje się przestrzeń niczym krasowa pieczara, w której zwiedzający mogą ku swemu zaskoczeniu usłyszeć echo.

Setsu i Shinobu Ito wraz z firmą Grassi Pietre konty-nuują swoje poszukiwania ducha kamienia. Tym

razem góry odpadów poprodukcyjnych ożywili dzięki wodzie i roślinności. Wykorzystując sposób cięcia kamienia, ostre krawędzie odpadów, dynamiczne, pochyłe linie i szeroką gamę kolorów, stworzyli lekką, delikatną, wręcz uspokajającą przestrzeń.

FOT.

AN

DR

EA A

STE

SIA

NO /

VER

ON

AFIE

RE

(3)

NK 64 (7/2012)88

ARCHITEKTURA



Nadanie syntetycznym kwarcom firmy Stone Italia obróbki upodab-niającej je do naturalnych kamieni poddanych erozji – to pomysł Lo-

renza Palmeriego. Naturalne jest tu bogactwo kształtów, kolorów i cieni, jakie znajdziemy w środowisku, pod wodą czy w lesie. Zaproponowane przez projektanta powierzchnie, wykonane ze szczególną dokładnością i precyzją, charakteryzują się pewnym stopniem niedoskonałości, którą może nadać im tylko natura – woda lub wiatr.

Każdy z projektantów zaproszonych do MMD praco-wał nad ideą połączenia wymagań nowoczesności

i poszanowaniem zasobów naturalnych. Lorenzo Damiani wraz z Calvasiną dał kamieniowi nieoczekiwaną lekkość i elastyczność, korzystając z idei zrównoważonego rozwoju nie w samym produkcie końcowym, ale w procesie projek-towania i produkcji. Według Damianiego i Calvasiny ogra-niczenie eksploatacji kamienia można osiągnąć poprzez stosowanie go w mniejszych ilościach lub raczej w płytach mniejszej grubości. To doprowadziło projektanta i firmę do zaskakującej elastyczności kamienia, dzięki czemu ten tradycyjny materiał może być stosowany w zupełnie inny sposób – wykonane z niego elementy nie muszą być wyci-nane z bloków, mogą być za to ułożone z cienkich na kilka milimetrów płyt.

Projekt „Lecce Stone” Luki Scacchetti i Cinzii Anguissoli dla Pi.Mar. to eksperyment łączący światło i obróbkę po-

wierzchni w niekończące się kombinacje kolorów. Kamień z Lecce, miękki, dający się z łatwością rzeźbić jasny wapień, który pod wpływem powietrza zmienia się i staje się bardzo twardy, zainspirował projektantów do poszukiwań form, wzorów, reliefów, które pod wpływem światła nadadzą mu nową, szeroką paletę barw i umiejscowią wykonane z niego produkty pomiędzy światem architektury, rzeźby i dekoracji. Dzięki temu staną się wieczne, będą wyjątkowym, magicz-nym przedłużeniem pracy człowieka.

FOT.

AN

DR

EA A

STE

SIA

NO /

VER

ON

AFIE

RE

(3)

89NK 64 (7/2012)

ARCHITEKTURA


Inspiracją najgłośniejszej z prac tegorocznego MMD,

efektów pracy architektów ze studia Zahy Hadid z firmą Cit-co, były naturalne procesy geo-logiczne, które dały początek znanemu nam światu. Każda z geometrycznych kompozycji zaprasza do poznawania i od-krywania kompleksowości pro-cesów natury, a wzory i tekstury celebrują ich powtarzalność i płynność. To wyprawa odkry-wająca siły kreacji.

Wydobądź, podziel, potnij, wypoleruj, dotnij, skalibruj, odrzuć, po-krusz – typowe słownictwo związane z obróbką kamienia. Wydaje

się, że ideą obróbki kamienia jest przekształcenie surowego bloku w gotowy, lśniący produkt. Z tym nie zgadzają się Massimiliano Caviasca wraz z projektantami ze Studia StanDby i firmą Fuchs. Koniec z dyktatu-rą kąta 90° i górą odpadów! Elementy dekoracyjne tworzy sama natura, kamień jest tym, czym jest, nie potrzebuje dodatkowej obróbki, wystar-czy go tylko delikatnie dociąć na potrzeby człowieka.

Jak pogodzić potencjał natury i jakość relacji z nią czło-wieka? To proste – człowiek musi zaakcentować swoją

obecność, poprawiając otoczenie, w jakim się znajduje. Tak przynajmniej wynika z projektu Tobia Scarpy dla Testi Gro-up. Porzuciliśmy już wiele złóż kamienia, nie będziemy mieli szansy skorzystać z zasobów, które już wykorzystaliśmy. Dlatego nie mamy prawa marnować tego, z czego korzysta-my obecnie, nawet najmniejszych fragmentów. Zbudowana przez projektanta świątynia natury, wypełniona przedmiota-mi wykonanymi z odpadków kamiennych, pozwala na cie-szenie się pięknem natury zaklętym w niewielkich formach i ujawniającym się dopiero pod wpływem światła.

FOT.

AN

DR

EA A

STE

SIA

NO /

VER

ON

AFIE

RE

(3)

ARCHITEKTURADESIGN – MARMOMACC MEETS DESIGN

NK 64 (7/2012)90

BRETON SPA

Odział Techniczno -Handlow yul. D worska 5, 11-500 Giż yckotel. : +48 87 428 57 01fax: +48 87 428 52 28e -mai l : henr [email protected] w w.pi ly-hed.pl

Biuro Główneul. Kot larska 3550-120 Wrocław

e -mai l : b [email protected]

www.breton.plbretonPOLSKA

* - cena maszyny zawiera montaż i szkolenie

Smart-Cut S/NC 800GoldBreton

Zwycięska synergia:Breton SpA przejął dział produkcyjny Bideseimpianti z grupy Bidese,

lidera w produkcji maszyn do cięcia bloków granitowych i marmurowych.

Najczęściej kupowana wielo-lina na świecie. 5cio osiowa obrabiarka do cięcia i profi lowania - osie interpolowane



ARCHITEKTURA



Nowoczesny Nowoczesny tradycyjny materiałtradycyjny materiałLucy Salamanca, projektantka biorąca udział w Marmomacc Meets Design, o swoim projekcie wykonanym we współpracy z fi rmą Odorizzi Porfi di

Pierwszy raz pracowałam w porfi rze i łupku. Ten pierwszy, bardzo twardy materiał, był ongiś używa-ny do wykładania placów i ulic w miastach w całych

Włoszech. Zazwyczaj był to czerwony porfi r z Trydentu. Obecnie jest on stosowany bardzo technicznie, w dużych formatach, na powierzchniach wymagających użycia bar-dzo trwałego materiału. Ideą projektu było połączenie bogactwa kolorów wydo-bywanego w Trydencie kamienia i koncepcji zrównowa-żonego rozwoju. Skupiliśmy się na dwóch aspektach – możliwości podświetlenia kamienia i wykorzystania go w architekturze, wystroju wnętrz i designie. Chcieliśmy podkreślić możliwość stosowania go w bardziej subtelny sposób, jako nowoczesnego elementu ozdobnego. Miał to być także nowatorski produkt skierowany do architek-tów. Efektem są okładziny kamienne na elewacje wenty-lowane i elementy podświetlane, wykonane nie z granitu, marmuru czy onyksu, ale nieznanych pod tym względem porfi rów lub łupków.Przygotowaliśmy pięć rozwiązań. W pierwszym wykorzy-staliśmy odpady znajdujące się w kopalni, aby stworzyć okładziny z kamienia łupanego na ściany zewnętrzne i podmurówki. W drugim surowy odpad zastąpiliśmy płyt-kami wycinanymi z bloków. Ze względu na duże zróżnico-wanie porfi ru z jednego bloku otrzymaliśmy różnobarwne panele, które po połączeniu imitują wielokolorową ścianę, niczym w kamieniołomie. W trzecim sięgnęliśmy zarówno po odpad, jak i materiał komercyjny. Poddaliśmy je faktu-rowaniu powierzchni, dzięki czemu nie jest ona już mono-tonna, żyje, jest odbierana przez każdego w inny sposób. Ten produkt idealnie nadaje się na parapety, blaty bądź stopnie. W czwartym wykorzystaliśmy możliwości ultra-cienkich płytek kamiennych, którym laserowo nadaliśmy wzór przepuszczający światło.W ostatnim przypadku posłużyliśmy się techniką rodem

FOT.

AN

DR

EA A

STE

SIA

NO /

VER

ON

AFIE

RE

(2)

z archeologii, pozwalającą na odsłanianie i oddzielanie kolejnych warstw w bardzo delikatny sposób. Na ścianę kamieniołomu nałożyliśmy warstwę żywicy, by po chwili zerwać ją niczym tapetę - wraz z cienką warstwą kamie-nia. W ten sposób zachowaliśmy cenny wzór kamienia na żywicznej, elastycznej i częściowo przezroczystej macie. W tym przypadku, w zależności od rodzaju kamienia, jed-ne powierzchnie zdają się bardziej przetworzone, nowo-czesne, inne pozostają naturalne, tradycyjne. (not. ZAP)

Lucy Salamanca jest kolumbijską projektantką związaną od lat 80. z Mediolanem. Od 1991 r. prowadzi własną pracownię – Salamanca Design & Co., która specjalizuje się w projektowaniu produktów eko, dla dzieci oraz dla włoskich producentów wyposażenia wnętrz, m.in. Cuvet, Culti. Na koncie ma też współpracę z fi rmą kamieniarską Moscato Marmi.

ARCHITEKTURA



OCZYSZCZALNIE WODYPRASY FILTRACYJNEŚCIANY ODPYLAJĄCE

ARCHITEKTURA


ARCHITEKTURADESIGN – BEST COMMUNICATOR AWARD

NK 64 (7/2012)94

Best Best Communicator Communicator AwardAwardNagroda za najlepszy marketing kamienia

Od powstania sześć lat temu stała się pożądanym dowodem uznania wysiłków fi rm starających się ukazać twórczy, komunikatywny i dekoracyjny

potencjał materiałów kamiennych. Stoiska targowe, bo to głównie one są brane pod uwagę przez jurorów, stają się ważnym środkiem przekazu – łącząc siłę architektury, prze-kaz marketingowy, zawartą w procesie projektowania wie-dzę o kamieniu i jego kulturze, ale także emocje: zaskocze-nie, ekscytację i atmosferę obecne tylko na targach.W skład jury weszli Enrico Morteo (dziennikarz, historyk i krytyk), Chantal Clavier Hamaide (redaktorka designerskie-go magazynu „Intramuros”), Porzia Bergamasco (dzienni-karka freelancer), Aldo Bottoli (dyrektor naukowy fundacji Observatorio Colore i wykładowca na politechnice w Me-diolanie) i Mauro Albano (dyrektor targów Marmomacc). Po obejrzeniu i ocenieniu wszystkich stoisk na targach, wybrali te, które zasługiwały na najwięcej uwagi i reprezentowały najwyższą jakość w zakresie dogłębnego spojrzenia na ka-mień jako produkt, innowacyjności, troski o wykonanie. W tym roku nagrody otrzymało pięć fi rm, kolejne pięć wy-różniono. Nagrodzono: fi rmę Calvasina i projekt Lorenzo Damianiego za „opowiedzenie o zaawansowanej techno-logii w zabawny, prosty sposób używając zaskakujących, przyciągających wzrok obiektów, wywołujących ciekawość i chęć interakcji” (zdjęcie stoiska na stronie 89), fi rmę Odo-rizzi Porfi di i projekt Lucy Salamanki za „sposób przekazu podkreślający techniczną zmianę tradycyjnego materiału poprzez postępującą dematerializację kamienia (s. 92), któ-ry zatracając grubość przybliża się bardzo i niespodziewa-nie do przejrzystości”, fi rmę Piba Marmi i projekt pracowni Grafi on Architects za „siłę projektu wystawienniczego, ko-rzystającego z jednego materiału do budowy przestrzeni domowej lub zewnętrznej, w której bloki kamienne współ-grają ze stylowymi przedmiotami na architektoniczną ska-lę” (s. 88), fi rmę Prometec i projekt Giovanniego Giorgiego i Alessandra Rustighiego za „zdolność do stworzenia silne-go przekazu, rozpoczynając od pojedynczych elementów maszyny, a następnie przywołując i przekształcając naturę tych podzespołów w specjalnym, multimedialnym kontene-rze” (zdjęcie u góry) oraz fi rmę Stone Group International i projekt Michalisa Theofi lou za „całkowicie poziomą ideę prezentacji, skupiającą się na informowaniu, komunikowa-niu, prezentowanym materiale i emocjach i tworzącą prze-strzeń, po której poruszając się, pozostaje się w ciągłym kontakcie z kamieniem naturalnym” (zdjęcie na dole).Wyróżniono stoiska fi rmy Citco (projekt pracowni Zaha Ha-did Architects), Testi Group (projekt Tobia Scarpy), Stone Italiana (projekt Lorenzo Palmeriego), Trentino Marketing SpA (projekt Moniki Armani) oraz Savema Magt (projekt Pa-ola Amenisego i Silvii Nerbi), uzasadniając ten wybór: „cho-ciaż wszystkie są różne od siebie, wszystkie są dowodem na wysoką jakość, doskonałość i innowacyjność. Ironia i monumentalizm, architektura i design, informacja i pokusa – szlaki prowadzące przez nowoczesną naturę kamienia na-turalnego”. (ZAP)

ARCHITEKTURAFO

T. A

ND

REA

AS

TES

IAN

O /

VER

ON

AFIE

RE

(2)

Hein SuwikHein Suwik®®

SUWIK DIAMANT AS Andrzej Suwik, ul.Promienista 48a, 60-289 Poznań, tel. +48 61 868 33 95, email: [email protected]

HEIN SAWgwarantem najwyższej jakości

PROMOCJA TARCZ Ø3000w cenie komplet segmentów H20 Mutli

Bazą wysokiej jakości są maszyny i technologia sprowadzona z Niemiec. Hartowanie kwasowe jest gwarancją długiej żywotności tarcz. Hein to po prostu jakość!

Zadzwoń dowiedz się szczegółów: +48 602 76 79 93+48 61 868 33 95

ARCHITEKTURA


FOT.

EN

NEV

I / V

ERO

NAF

IER

E (4

)

DESIGN – MARMOMACC & THE CITY

Aby wesprzeć promocję kamienia i zachęcić do poszukiwania nowych interpretacji tego materiału, w Weronie po raz pierwszy odbyła się impreza Marmomacc and the City.

To wystawa rzeźb i instalacji artystycznych zorgani-zowana przez Veronafi ere, werońską izbę architek-tów i radę miejską, która odbywała się na głównych

placach i skwerach miasta. Wzięło w niej udział siedem fi rm kamieniarskich, posiadających stoiska także na tar-gach Marmomacc.Ponaddźwiękowa Kariatyda (Supersonic Caryatide) Alek-sieja Morozowa i fi rmy Testi Group to antyteza Atlasa pod-kreślającego patriarchalny porządek świata. Kariatyda, kobiecy posąg podtrzymujący sklepienie greckich świą-tyń z okresu jońskiego, to wyemancypowana antagonist-ka świata rządzonego przez mężczyzn. Wydawany przez nią krzyk, symbol niekontrolowanych emocji, rozchodzą-cy się błyskawicznie dźwięk, to także sposób na przebicie się idei feministycznej do umysłów ludzkich. Kariatyda Morozowa wyłamuje się z bycia kolumną, przełamuje ją krzykiem, jest uwolniona z klątwy, wraca do życia. „Żyjące kamienie” (Livingstone) Lorenza Palmeriego i Stone Italiana to rozwinięcie eksperymentu prowadzo-nego przez fi rmę od ponad 30 lat – badań nad możliwo-ściami wykonywania elementów przestrzennych z kon-glomeratów. Rezultat? Stado dużych zwierząt, których zarys sylwetek wykonany został ze skalibrowanych płyt białego konglomeratu Cartapietra, o zaokrąglonych kra-wędziach wycinanych waterjetem, podtrzymywanych przez wirtualne kolumny wykonane z pierścieni z tego samego materiału. Lekka, niemal ulotna natura takiego rozwiązania pozwala na uzyskanie efektu poruszania się obiektów w przestrzeni. „Mit” pracowni Archizero i fi rmy Franchi Umberto Marmi to sposób na zaaranżowanie przestrzeni towarzyskiej przy

Targi Targi wychodzą wychodzą do miastado miasta

użyciu kamienia jako jej głównego elementu. Każdy z ka-mieni obrabiany był z bloku, nadano im prosty, podsta-wowy kształt, który obracany we wszystkich kierunkach pozostaje częścią jednolitego systemu. Użycie różnych materiałów i różnych technik obróbki powierzchni nadaje całości wyraźny, ale delikatny i nigdy niepowtarzający się kształt.W projekcie wzięły także udział fi rmy Lavagnoli Marmi (pra-ca „Schody do nieba” Alessandra Lavagnoliego próbująca zgłębić tajemnicę siły, która zawsze wiedzie nas w górę, w stronę nieosiągalnego, wykonana z odpadów poproduk-cyjnych), Margraf („Czytanie” Enrico Pasquale, kamienna ława z naturalnych rozmiarów postacią czytającego chłop-ca), Fratelli Poggi („Stonewave” Daniela Frascarelliego – monobloczna ławka miejska ważąca zaledwie 180 kg) i Grassi 1880 wraz z Lavagnoli Marmi (w projekcie Massi-miliano Caviasci „Myśląc o historii”). (ZAP)

ARCHITEKTURA


ARCHITEKTURAPORADY

Kamień, który rozkochał w sobie ogieńŻaden inny kamień nie kryje w sobie takiego pokładu ciepła, co on. Żaden nie jest tak skromny i niepozorny, a dzięki temu uniwersalny i ponadczasowy. Żadnej innej skale Stwórca nie dał takich parametrów, które pozwalają do woli ją ogrzewać, chłodzić i tak w kółko. Poznajmy zatem bliżej steatyt – kominkową „szarą eminencję” wśród kamieni.

FOT.

AR

CH

IWU

M N

UN

NAU

UN

I

Kamień, który rozkochał w sobie ogień, pochodzi głównie ze skandynawskich złóż. Jest odporny na wodę, kwasy i środki chemiczne. Jednak naj-

ważniejszą jego cechą jest zdolność akumulacji dużej ilości ciepła. Szybko absorbuje w swojej masie ciepło, by je później powoli i równomiernie oddać.

Właśnie to równomierne oddawanie ciepła sprawia, że steatyt mimo mało atrakcyjnej barwy stał się kamieniem tak pożądanym w kominkach. Jest to jedyny kamień, który podobnie jak kafl e oddaje ciepło na zasadzie pro-mieniowania podczerwonego, a jest to – przypomnijmy – najzdrowszy znany sposób ogrzewania. Ciepło jest oddawane równomiernie przez długi czas (ma dużą pojemność cieplną), co eliminuje efekt przegrzania. W praktyce oznacza to, że wystarczy palić w steatyto-wym piecu 2, 3 godziny, by w ciągu kolejnych 20 godzin czuć ciepło, które w czasie palenia zaabsorbował ten unikalny kamień.Od lat wykorzystywany w kominkach, szczególnie skan-dynawskich, steatyt zyskuje ostatnio na popularności. Ten niepozorny, szary kamień o właściwościach stwo-rzonych chyba z myślą o kominkach, wpisuje się w ak-tualne wnętrzarskie trendy, które operują paletą kolorów podstawowych, jak biel, czerń, brązy i właśnie szarości.Decydując się na steatytowy kominek, należy pamiętać, że jest to kamień, którego kolor lub odcień może się od siebie nieznacznie różnić, nawet gdy pochodzi z tego samego złoża, albo nawet bardzo odbiegać, jeśli są to kamienie wydobywane w różnych miejscach. Jest to na-turalna cecha każdej skały. Różne mogą być też wzory i barwa jego użylenia. Szarości steatytu zaczynają się od przyjaznych, świetlistych i bardzo jasnych odcieni, a koń-czą na pochmurnych, czasami wręcz ponurych odcie-niach, które wpadają wręcz w kolor ciemnozielony.Wszystko zaczęło się od wielotonowych, grubo ciosa-nych, siermiężnych kominków steatytowych budowa-

98NK 64 (7/2012) www.RynekKamienia.pl

ARCHITEKTURA

ARCHITEKTURA


PORADY

Miękki, ale twardyOdczucia graniczące z wy-rzutami sumienia rodzi sytu-acja, gdy kolejny geologiczny artykuł trzeba znów zacząć od sformułowania, że „z tym kamieniem to nie jest tak pro-sto”. Ale cóż – nie ma wyjścia: z tym steatytem to nie jest tak prosto... Termin ten inaczej rozumiany jest wśród „orto-doksyjnych” geologów, a nie-co innego znaczenia nabrał w środowisku osób zajmują-cych się obróbką kamienia. Z mineralogicznego punktu widzenia steatyt to odmiana talku, nazwę tę odnosi się tra-dycyjnie do zbitego, mikrokry-stalicznego talku, zazwyczaj o zielonkawym zabarwieniu, stosowanego w rzeźbiarstwie. Określenie to wywodzi się od łacińskiego słowa steatis – tłusty. Właśnie ta charak-terystyczna cecha steatytu – wrażenie tłustości, czy „my-dlastości” jego powierzchni – spowodowała powstanie szeregu innych, rzadziej sto-sowanych, różnojęzycznych nazw tej substancji, takich jak kamień mydlany, czyli soap-stone, soaprock, albo słoni-niec – Speckstein. Dla porząd-ku dodajmy, że istnieją też lokalne nazwy: combarbalite (Chile), palewa stone i gorara

99

ARCHITEKTURA



ARCHITEKTURA

stone (indiańskie), czy jadeit (całkowicie błędne określenie) Honan albo Zuzhou (w Chi-nach). Według nomenklatury mineralogicznej steatyt będzie więc po prostu minerałem tal-kiem – o wzorze chemicznym Mg3Si4O10(OH)2 i wzorcowej, najniższej w skali Mohsa twar-dości 1 (choć dla wyjątkowo zbitych odmian notowane by-wają twardości do 2,5). Trzeba podkreślić, że w geolo-gii nie istnieje petrografi czne znaczenie nazwy steatyt, po-jawia się jedynie termin steaty-tyzacja – proces powodujący powstanie skały talkowej. Nie przeszkadza to oczywiście nieco odmiennemu niż po-wyżej defi niowaniu steatytu w różnych źródłach. Mianem steatytu określane bywają róż-ne skały metamorfi czne łatwo poddające się obróbce, zna-cząco różniące się składem mineralnym, choć zawsze wy-kazujące dużą zawartość tal-ku. W niektórych przypadkach utożsamiany jest on z łupkiem talkowym. Tak rozumiany ste-atyt możemy scharakteryzo-wać jako skałę o zmiennej strukturze (drobno- lub gru-boziarnistej – choć tu wypa-da przypomnieć, że przecież steatyt minerał jest mikrokry-staliczny) i teksturze (czasem bezładnej, czasem kierunko-wej z wyraźną foliacją, jak np. w fi ńskim Mammuttistone). Laminacja (kierunkowość wy-rażona obecnością warste-wek różnych minerałów) ma charakter płaskorównoległy, kiedy indziej pojawiają się licz-ne drobne fałdy. W skałach ta-kich w różnym stopniu zazna-cza się oddzielność łupkowa. W związku z obecnością roz-maitych domieszek barwią-cych one mogą przybierać roz-maite odcienie szarości, kiedy indziej są zielonkawe, a nawet różowawe czy czarne.

100

nych w mroźnej Skandynawii. Miej-scowi producenci, wydobywający w okolicznych kamieniołomach su-rowiec o doskonałych parametrach grzewczych, wykorzystywali go naj-lepiej, jak potrafi li. Nie były to cuda wdzięku i elegancji, ale za to można powiedzieć, że robiły zimą cuda, dostarczając swoim właścicielom upragnionego ciepła. Wśród tych kil-

kutonowych konstrukcji prym wiodą niepolerowane bryły kamienne o su-rowej i rustykalnej stylistyce, podob-nej do kominków z okolic Zakopa-nego i tych budowanych w Stanach Zjednoczonych w stylu preriowym. Kominki te nie tylko miały obudowę ze steatytu, ale też ich paleniska były wykonane z tego surowca. Specjal-nie wyselekcjonowany drobnoziar-nisty steatyt stosowany jest do bu-dowy paleniska ze względu na jego zwiększoną odporność termiczną, która sięga ponad 1000°C. Grubo-ziarnista odmiana tego kamienia lepiej sprawdza się przy budowie zewnętrznej oprawy paleniska, gdyż jego odporność na rozszerzanie się pod wpływem ciepła jest prawie o połowę mniejsza. Taki kominek to prawdziwy kolos, czy jak kto woli – tytan, również pracy. Dla przykła-du, ważący tonę, dwie lub trzy tony kominek to standard w tej kategorii. Odpowiednio opalany przez kilka godzin dziennie, najlepiej nie mniej niż dwie, oddaje ciepło równomier-nie i bez wysiłku nawet przez kolejną dobę. Jednak potrzeba naprawdę dużej ilości drewna, by takiego ko-losa porządnie rozgrzać. Jego moż-liwości akumulacyjne są ogromne, jednak nie powstają one z nikąd, tylko z drewna, które musi przejść drogę z drewutni do domu na półkę na drewno, a potem do paleniska.

Popularne w Skandynawii kominki w całości wykonane w steatycie, o rustykalnym charakterze, zbliżone stylem do kominków zakopiańskich

PORADY

ARCHITEKTURA

NK 64 (7/2012)

FOT.

AR

CH

IWU

M T

ULI

KIVI

(2)

KOPALNIA GRANITUSTRZEBLÓW

71 391 10 1071 316 20 2571 316 20 26

Kopalnia w Sobótce55-050 Sobótka, ul. Chwałkowska 23


www.skalimex-grantin.com.pl

dział sprzedaży:

tel.:

fax:

NOWY MAGAZYN PŁYT KOLOROWYCH, NAGROBKI I INNE

BLOKI, PŁYTYKOSTKA SZARA I KOLOROWA

KRUSZYWA DROGOWEKRAWĘŻNIKI

PŁYTY CHODNIKOWE


ARCHITEKTURA

W składzie steatytu rozumianego jako skała – obok zazwyczaj dominującego talku – występu-ją również takie minerały, jak magnezyt, dolomit, chloryt, łyszczyki oraz minerały z grup amfi boli, piroksenów i serpentynów. Oczywiście w róż-nych odmianach steatytu udział tych minerałów może być bardzo zmienny, niektóre z nich mogą się w ogóle nie pojawiać. Skały talkowe wykazują bardzo wysoką odporność na działanie kwasów i zasad, amoniaku oraz innych agresywnych sub-stancji chemicznych. Są też bardzo odporne na działanie wysokich temperatur, w tym na nawet gwałtowne, wielokrotne zmiany temperatury. Talk – czy to rozumiany wprost jako minerał – ste-atyt, czy jako składnik skały – steatytu, jest sub-stancją powstającą w ścisłym związku z warun-kami metamorfi cznymi. Jego geneza może być jednak różna. Niekiedy powstaje w wyniku hydro-termalnego (będącego wynikiem oddziaływania gorących, zmineralizowanych wód) rozkładu za-sobnych w Mg minerałów budujących tzw. skały ultrazasadowe (np. magmowe dunity czy meta-morfi czne serpentynity). Kiedy indziej tworzy się dzięki procesom metasomatycznym (zachodzące w stanie stałym przemiany mineralne wywoływa-ne przez ciecze i gazy o tak wysokiej prężności, że przeciskają się nawet wprost poprzez minerały) na granicy dolomitów i intruzji magmowych. W in-nych przypadkach jest po prostu składnikiem łup-

102

PORADY

Przy takim kominku należy zaopatrzyć się w ogromne zapasy, bo zużywa on od 10 do ponad 40 kilogramów tego paliwa dziennie. Dlatego trzeba sobie szczerze po-wiedzieć, że liczba tego typu rozwiązań w europejskich domach nie jest duża. Nie buduje się ich bowiem, by palić okazjonalnie, bo to się zwyczajnie nie opłaca.Specjalistami od steatytowych kominków są – jak wia-domo – Skandynawowie. Stosunkowo niedawno się-gnęli oni po wsparcie doświadczonych pracowni projek-towych. Obserwacja aktualnych wzorniczych trendów i współpraca ze specjalistami zaowocowała ciekawymi kominkami i piecykami wolno stojącymi, wykonany-mi niemal w całości ze steatytu. Nie przypominają one w ogóle swoich przyciężkich, siermiężnych poprzedni-ków. Posiadają nie tylko doskonałe parametry cieplne, ale i proporcje, dzięki czemu mogą stać się niebanalną ozdobą każdego salonu. W wyniku tych prób okazało się, że steatyt pięknie kontrastuje i jednocześnie współ-gra z elementami ze szkła czy stali, które coraz częściej wykorzystywane są w tego typu kominkach.Nie każdy musi mieć w domu prawdziwego steatytowego

Kamieniołom steatytu należący do fi rmy Tulikivi

Skandynawscy producenci stosunkowo niedawno sięgnęli po wsparcie doświadczonych pracowni projektowych. Współpraca ze specjalistami zaowocowała ciekawymi kominkami i piecykami wolno stojącymi, wykonanymi niemal w całości ze steatytu.

NK 64 (7/2012)

FOT.

AR

CH

IWU

M T

ULI

KIVI

(3)

KLEJE- Poliestrowe kleje, szpachle

używane do każdegorodzaju kamienia.

W ofercie posiadamy kleje o różnej gęstości i kolorystyce.- Epoksydowe, mrozoodporne

o wysokiej wytrzymałości.

PRODUKTY SPECJALNE- Impregnaty

(również do piaskowca)- Preparaty do eliminacji defektów

powierzchniowych- Środki do nadaniaefektu postarzania

oraz mokrego kamienia- Produkty do ożywiania

poleru i koloru- Woski

- Antygraffi ti

FINEGRAINNajnowszej generacji, niezawodne narzędzia

syntetyczno-diamentowe do szlifowania i polerowania

granitu i marmuru. Nowość na rynku - wagony

fi negrain przeznaczone do bardzo twardych granitów oferujące bardzo dobrą jakość

poleru.

SYNTETYK28-100 BUSKO ZDRÓJ, ul. Bohaterów Warszawy 97btel./fax: +48 41 379 82 12, kom. +48 602 705 711tel.: +48 41 379 82 28, e-mail: [email protected]

FILIA W STRZEGOMIU58-150 STRZEGOM, ul. Kasztelańska 10a

tel./ fax +48 74 855 10 27, kom. +48 666 520 269

Łupiarki i automatyczne.Linie produkcyjne do łamania

kamienia i betonu.Kruszarki, podajniki, przesiewacze.

Profesjonalne oczyszczalnie wodydla zakładów kamieniarskich.

Wyłączny pr zedstawiciel w Polsce


ARCHITEKTURA

104

PORADY

ków talkowych, powstających w wyniku metamorfi zmu re-gionalnego. Powstanie skały steatytowej jest zawsze skut-kiem pojawienia się zasob-nych w krzemionkę roztworów wodnych (krystalizacja talku), w obecności CO2 może jed-nocześnie powstawać magne-zyt. Ciekawe i bardzo ważne z praktycznego punktu widze-nia procesy zachodzą pod-czas ogrzewania steatytu do wysokich temperatur (rzędu 1000–1200ºC). Minerał ten rozpada się z wydzieleniem wody na enstatyt Mg2[Si2O6] (minerał z grupy piroksenów) oraz krystobalit SiO2 (odmiana kwarcu), które cechuje twar-dość do 6,5 stopnia w skali Mohsa, a więc nieporównanie wyższa niż steatytu. Natomiast w magnezytowo-talkowym ste-atycie fi ńskim – po podgrzaniu do ponad 520ºC – w wyniku utraty CO2 przez magnezyt po-wstaje peryklaz, minerał o rów-nie wysokiej twardości. W wy-niku wykorzystywania steatytu jako substancji budulcowej np. kominków domowych na powierzchni elementów budowlanych powstaje więc kilkumilimetrowa warstewka zwiększająca ich wytrzyma-łość mechaniczną. Steatyt jest substancją wystę-pującą dość rzadko, niemniej w skali świata wskazać można szereg rejonów jego wydo-bycia, i to prowadzonego od zarania cywilizacji ludzkiej. W rejonie Tepe Yahya w po-łudniowym Iranie ważne cen-trum produkcji i handlu tym kamieniem funkcjonowało w okresie 5–3 tys. lat p.n.e. Ar-cheologiczne znaleziska wy-robów steatytowych znane są okresu kultury minojskiej na Krecie i ze starożytnego Egip-tu. Steatyt z dużym upodoba-niem był i jest wykorzystywany

smoka, co zionie może nie ogniem, ale na pewno ciepłem. Namiastkę tego uczucia można przemycić do swojego salonu dzięki steatytowym płytkom, które mogą zdobić zarów-no wolno stojące piecyki, kominko-we hybrydy, jak i pełnowartościowe kominki, zarówno te konwencjonalne na drewno, jak i na gaz. Cienkie płyt-ki łatwo jest zamontować, nie obcią-żają one zanadto urządzenia i odda-ją w przyjemny sposób dodatkową dawkę ciepła. Do tego doskonale wkomponują się w wystrój wnętrza niemal w każdym stylu. Dodatkową zaletą takiego rozwiązania jest też stosunkowo niska, w porównaniu z kominkami zbudowanymi w całości ze steatytu, cena. Generalnie, znany od tysiącleci kamień swoją popular-ność zawdzięcza wykorzystaniu go w wolno stojących piecykach, któ-re sprzedają się w Europie najlepiej spośród innych rozwiązań kominko-

wych. Przy czym rywalizuje tu z inny-mi materiałami stosowanymi do wy-łożenia, jak chociażby z kafl ami.Ostatnio coraz modniejsze jest po-siadanie opalanej drewnem kuchni. Większość dostępnych na rynku tego typu urządzeń jest z kafl i albo z żeliwa. Ja zachęcam tych, których nie przerażają koszty, do zbudowa-nia kuchni ze steatytu. Generalnie kuchnia może stać się królestwem tego szarego minerału. Niebanalna pod względem stylistyki, surowa, a jednocześnie przyjazna. Odporny na działanie środków chemicznych i wysokiej temperatury steatyt jest doskonałym materiałem na kuchen-ny blat. Sprawdza się także przy pro-dukcji naczyń i garnków. Gotowanie i pieczenie na steatytowej kuchni doda walorów przygotowanym po-trawom, które dzięki długo i równo-miernie oddawanemu ciepłu dłużej pozostaną świeże i smaczne, nawet

Ze steatytu wykonuje się też elementy stalowych pieców wolno stojących

FOT.

AR

CH

IWU

M R

IKA

(2),

ARC

HIW

UM

AU

STR

OFL

AMM

(3)


ARCHITEKTURA

106

PORADY

w Indiach i Chinach. Szczególnie artyzm chiń-skich rzeźb, ornamentów, czy rytych w steatycie krajobrazów może budzić podziw. Przez stulecia kamień ten był obrabiany w prekolumbijskich kul-turach Ameryki Południowej, przez Indian Ameryki Północnej (wytwarzających m.in. fajki), ludy Afry-ki (np. Yoruba w Nigerii), czy Inuitów. Wikingowie wykonywali zeń garnki. Dziś wskazać można takie rejony wydobycia steatytu, jak Ural, USA, Chiny, Indie, Brazylia, Włochy, Finlandia, Austria. W Pol-sce niewielkie (niemające znaczenia złożowego) jego ilości występują m.in. w serpentynitach oko-lic Szklar Ząbkowickich i Jordanowa Śląskiego, w łupkach łyszczykowych okolic Dusznik, w wa-pieniach krystalicznych okolic Jeleniej Góry. Złoża

dla spóźnialskich (ciągłe odgrzewanie obiadów prze-stanie być problemem). Namiastkę tego dobrodziejstwa może nam też dać piecyk ze steatytową płytą górną bądź specjalną półką nad paleniskiem wyłożoną tym materiałem.Do tej beczki miodu muszę dodać łyżkę dziegciu. Często z zalet wynikają pewne wady. Samochód z dużym silni-kiem ma lepsze przyspieszenie i dynamikę, ale trzeba za to zapłacić na stacji paliw, bo więcej pali. W przypad-ku steatytu jest podobnie, możliwość akumulacji dużej ilości ciepła przekłada się na stosunkowo wysoką cenę tego surowca. Staje się ona naprawdę wysoka, gdy de-cydujemy się na kominek wykonany w całości z tej ska-ły, a nie tylko na obudowę z cienkich płytek. Dodatkowo, im większa jest ilość steatytu, tym więcej ciepła jest on

steatytu tworzyły się w różnych okresach geolo-gicznych. Często można znaleźć informacje o ich wieku ok. 300–400 milionów lat. Kamień ten znajduje bardzo zróżnicowane za-stosowanie. „Czysty” steatyt – minerał – przez ty-siąclecia był i jest nadal surowcem rzeźbiarskim. Niekiedy znajduje on też zastosowanie bardzo nietypowe – w postaci kostek kamiennych do chłodzenia napojów wyskokowych – stąd używa-ne niekiedy określenie „whiskey stone”. Steatyt rozumiany jako rodzaj łupku talkowego to materiał kamieniarski, stosowany niekiedy do wykańczania wnętrz, choć bywa wykorzystywany jako materiał elewacyjny. Posłużył on np. do oblicowania posą-gu Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro. Od XIX w. skała ta – ze względu na doskonałe właści-wości przewodzenia i magazynowania ciepła, jest wykorzystywana do budowy kominków.

Paweł P. Zagożdżon

Cięcie steatytu w zakładzie fi rmy NunnaUuni

w stanie zakumulować, co oznacza też, że ma większą wagę, która nie pozostaje bez wpływu na stropy. Ciężar wynika z dużej gęstości tego kamienia, a kominek wy-konany w całości z tego materiału może osiągnąć kilka ton. Z tego powodu należy kominek zaplanować już na etapie projektu budynku, by przygotować strop na tak duże obciążenie.

Niesamowita, w porównaniu z innymi kamieniami, zdol-ność akumulacji to cecha, która sprawia, że steatyt jest pożądanym materiałem do budowy urządzeń grzew-czych. Trzeba jednak pamiętać, że jest to kamień, który akumuluje, a nie produkuje ciepło. To my musimy je wy-tworzyć. On je chętnie przyjmie i później równomiernie odda.

Aldona Mazurkiewicz

Artykuł ukazał się w numerze 4 (33) 2012 „Świata Kominków”

Coraz popularniejsze stają się kuchnie statytowe

FOT.

AR

CH

IWU

M T

ULI

KIVI

FOT.

AR

CH

IWU

M N

UN

NAU

UN

I

HURTOWA SPRZEDAŻHURTOWA SPRZEDAŻNAGROBKÓW Z CHIN I INDIINAGROBKÓW Z CHIN I INDIINAGROBKÓW WŁASNEJ PRODUKCJINAGROBKÓW WŁASNEJ PRODUKCJIPŁYT GRANITOWYCH POLEROWANYCHPŁYT GRANITOWYCH POLEROWANYCH

180 x 80 cm190 x 90 cm200 x 160 cm250 x 120 cm

Brąz KrólewskiMountain Pink (srebrzysty)

Szwed,Gneys,Aurora,Balmoral,Baltic Green,Kuru Grey,Szwed Zielony, Lablador Blue, Lablador Emerald,

Orion,Tarn,Bohus Red,Olive Green,Verde Bahia,Azul Noche, Cadalso,Angola Blue(Blues in the Night),

Vanga,Impala,KGS,Bonacord, Brąz Królewski,Mountain Pink,Maricana,Strzelin

Zapewniamy transport

MEJA BUGANIUK FIRMA KAMIENIARSKA57-200 Ząbkowice Śląskie, ul. Cukrownicza 1rtel.: 74 8157 857, 601 463 075, 609 787 847, 609 787 846, fax: 74 8100 354e-mail: [email protected], [email protected]

Ponadto w ofercie płyty:

Nagrobki granitowe Chiny:

PŁYTY CADALSO PROMOCJA!!!

ARCHITEKTURA


HISTORIA

Kamień towarzyszy człowiekowi od czasu jego ist-nienia na Ziemi, spełniając w jego życiu niezmien-nie wciąż te same funkcje: ochronną, użytkową,

ozdobną i kultową. Pierwszą funkcję ochronną pełniły ja-skinie, nisze, nawisy i bloki skalne, jako miejsca bezpiecz-nego schronienia, a nawet długotrwałego bytowania. Tego typu stanowiska, niekiedy pięknie zdobione naskal-nymi malowidłami, znane są na wszystkich kontynentach (poza strefami polarnymi).Równocześnie i równie dawno używano kamieni jako na-rzędzi i broni, z czasem coraz bardziej je udoskonalając i modyfi kując do pełnionej funkcji. Pierwotnie w zupeł-ności wystarczył jednak dobrze leżący w dłoni okruch skalny, względnie otoczak, który w zależności od posia-danego kształtu służył zabijaniu, rozbijaniu, miażdżeniu, rozcieraniu, gładzeniu itp.Istnieje wiele odmian kamieni, zarówno minerałów, jak też skał, które ze względu na rzadkość występowania, trwa-łość, kolor, względnie deseń, zawsze wzbudzały zainte-resowanie, a nawet zachwyt. Mniejsze gabarytowo tego typu kamienie, zawieszane na szyi, rękach i nogach, sto-sowane były jako biżuteria. Warto pamiętać, że w wielu kulturach biżuteria służyła i nadal służy także do zdobienia osób zmarłych.Ludzie kultur istniejących w Europie w okresie IV-III tysiąc-lecia p.n.e. wykorzystywali olbrzymie bloki kamienne do precyzyjnej konstrukcji mniej lub bardziej tajemniczych

FOT.

AR

CH

IWU

M A

UTO

RA

budowli, poświęconych wierzeniom, kultom, bóstwom, a także zmarłym przodkom. Były to tzw. budowle mega-lityczne. Najsławniejszy z nich jest wielki, angielski krom-lech Stonehenge, który znaczenie kultowe miał już około 2900 lat p.n.e. Mniej znane, a zarazem znacznie starsze są kompleksy megalityczne na Malcie (np. Ħaġar Qim). Inną grupę megalitów reprezentują grobowce korytarzowe (np. Newgrange w Irlandii) oraz pojedyncze dolmeny (np. La-nyon Quoit w Kornwalii, fot. 1). Epoka megalitów dawno temu minęła, budowle tego typu należą już tylko do fascynujących dzieł dawnych bu-downiczych, a rola kultowa kamienia w społeczeństwach cywilizowanych przestała obowiązywać. Pozostałe trzy funkcje kamienia, czyli ochronna, użytkowa i ozdobna, są jednak nadal wykorzystywane. Mimo wszelkich walorów kamieni celowo obrabianych, kamień naturalny całkowi-cie surowy, względnie tylko obłupany w celu wyrównania lub dopasowania, jest wciąż bardzo cenionym surowcem, który możemy zauważyć w wielu miejscach, nawet najno-wocześniejszych miast.Jakkolwiek szlaki komunikacyjne buduje się według no-woczesnych technologii odpowiadających wymaganiom poruszających się po nich pojazdów, to jednak w bardzo wielu miejscach nawierzchnie brukowane nie tylko wciąż jeszcze istnieją, ale nawet są na nowo budowane. Doty-

108

Surowiec gotowym produktemWykorzystanie surowego materiału kamiennego

Fot. 1. Dolmen Lanyon Quoit (Kornwalia)

ARCHITEKTURA

ARCHITEKTURA


czy to już wyłącznie krótkich odcin-ków dojazdowych, a przede wszyst-kim takich powierzchni publicznych, jak place, chodniki, alejki parkowe itp. Historyczne nawierzchnie tego typu układane były z kamieni o niere-gularnym kształcie, częstokroć z mo-zolnie zbieranych kamieni polnych, co w efekcie dawało powierzchnię wprawdzie utwardzoną, ale mało wy-godną w poruszaniu się. Zaokrąglony najczęściej kształt tego typu kamieni sprawił, że owe drogi potocznie bar-dzo trafnie nazywano „kocimi łbami”. Nawierzchnie współczesne układa-ne są z surowego kamienia jedynie łupanego do mniej lub bardziej sze-ściennej formy, której zunifi kowana wielkość (bok ok. 5 cm, 10 cm lub 16 cm) zależy od natężenia i rodzaju oczekiwanego na nich ruchu (fot. 2).Kamień surowy, polny, co najwyżej o jednej, łupanej dla zrównania lico-

wej powierzchni, bardzo powszech-nie spotyka się w różnego rodzaju murach. Mogą to być mury zewnętrz-nych ścian budynków, mury obronne, oporowe, względnie mury graniczne posesji lub pól. Te ostatnie to naj-częściej tzw. suche mury, wnoszone z dobrze dopasowanych fragmentów kamieni o naturalnej oddzielności płytowej, bez stosowania jakiejkol-wiek zaprawy (fot. 3).Poza murami, wiele budynków posia-da łupany kamień w elementach wy-kończeniowych. Wykorzystanie płytek łupkowych jako pokrycia dachowego było i nadal jest dość popularnym roz-wiązaniem. Nieco rzadziej spotka się pokrycie materiałem łupkowym ścian budynków w celach izolacyjnych (fot. 4). W rejonach, gdzie nie występują łupki, a powszechnym surowcem jest wapień o bardzo gęstej oddzielności płytowej, właśnie ten kamień jest do

tych celów powszechnie stosowany. Prawdziwą rzadkością jest natomiast stosowanie kamiennych płyt do kon-strukcji okien (fot. 5 i 6).Bardzo współczesnym rozwiązaniem są tzw. gabiony, czyli kosze z siatki metalowej, wypełnione okrucha-mi naturalnego kamienia. Są one dość powszechnie stosowane przy wzmacnianiu mało stabilnych zboczy wzdłuż dróg, a także do zabezpiecza-nia brzegów rzek, zwłaszcza w rejo-nach górskich. Równocześnie jednak dość często gabiony traktowane są jako elementy małej architektury i sta-nowią element ozdobny w miastach (fot. 7).Szczególną rolę nadaje się pojedyn-czym surowym blokom i głazom, zarówno na terenach miejskich, jak też w przestrzeniach otwartych, ale w miejscach dobrze z daleka widocz-nych. Wykuty na nich odpowiedni

Kostka brukowa (Wrocław, fot. 2), suchy mur (Dorset Coast, Anglia, fot. 3), ścienna izolacja łupkowa (fot. 4)

Zastosowania: pył, alergeny, zapachyZalety: niespotykana swoboda przy oddychaniu

dzięki dużej powierzchni fi ltrującej,osłona twarzy Visor, wymienne części

Importer www.diplomat.com.pltel. 602 610 618

61-655 Poznań ul. Gronowa 85

PÓŁMASKA AIR-ACEPÓŁMASKA AIR-ACE

ARCHITEKTURA



HISTORIAFO

T. A

RC

HIW

UM

AU

TOR

A (3

)

ARCHITEKTURA


tekst, względnie przymocowana tablica na-daje im zaszczytną rolę głazów lub kamieni pamiątkowych, a nawet pomników, dedyko-wanych ważnym osobom lub wydarzeniom historycznym (fot. 8).Bardzo często w miastach stawia się też surowe bloki lub głazy bez jakichkolwiek inskrypcji, będące ze względu na swą for-mę lub kolor jedynie ozdobą otwartej prze-strzeni. Jest to szczególnie trafny pomysł, zwłaszcza w powiązaniu z zielenią w miej-scach zagęszczonej zabudowy wielopiętro-wej (fot. 9).Dobrze obtoczony żwir morski lub rzeczny to również nieobrobiony przez człowieka skal-ny materiał naturalny. Co więcej, od dawna był i nadal jest bardzo cennym surowcem. W najprostszej formie zastosowania wysy-pywany bywa wzdłuż opasek zewnętrznych ścian budynków jako doskonały materiał drenarski. Odpowiednio pielęgnowany nie porasta chwastami i dodaje takim miejscom estetyki. Taki sam żwir w połowie minionego wieku stosowany był do produkcji swoistych ozdobnych tynków, w niewielu miejscach wciąż jeszcze istniejących. W wielu krajach strefy ciepłej taki sam żwir od bardzo dawna miał inne zastosowanie. Po bardzo precy-zyjnej selekcji pod względem koloru, kształ-tu i wielkości stanowił podstawę do tworze-nia pięknych posadzek (fot. 10). Otoczaki takie, zatopione w zaprawie cementowej, stanowią nawierzchnię nie tylko efektowną, ale też praktyczną, bo bardzo chropowatą i przyczepną, co przy traktach o dużym na-chyleniu ma niebagatelną rolę.Jest jeszcze wiele mniej efektownych przykładów wykorzystania naturalnego, nieobrobionego kamienia. Faktem jednak pozostaje, że rola tego surowca w życiu ludzi zawsze była i nadal pozostaje bardzo duża i najprawdopodobniej nie ma obawy o zastąpienie go kiedykolwiek jakimś w peł-ni syntetycznym, a zarazem równie trwa-łym materiałem. Dobrym symptomem jest powolne odchodzenie od powszechnego stosowania prawie wszędzie materiałów „kamieniopodobnych” na rzecz swoiste-go powrotu do natury i coraz śmielszego wprowadzania kamienia naturalnego – ob-robionego i surowego – do otaczającej nas przestrzeni zarówno publicznej, jak też pry-watnej.

Marek W. [email protected]

110

HISTORIA

Fot. 10. Nawierzchnia z wapiennych otoczaków (Granada, Hiszpania)

Pokrycie dachu (fot. 5) i okno kościelnej wieży w całości wykonane wapienia (fot. 6) (Leacock, Anglia)

Fot. 7. Granitowe gabiony (Wrocław)

Fot. 8. Pamiątkowy głaz narzutowy (Wrocław)

Fot. 9. Naturalny głaz w wielopiętrowej zabudowie (Changsha, Chiny)

FOT.

AR

CH

IWU

M A

UTO

RA

(6)

FELIETON


Taki... zimny biznes

Jak zapewne niektórzy Czytelnicy wiedzą, prowadzę pracownię mozaiki kamiennej i stawiam kominki – dziwne, mozaikowe. Zatem jestem kamieniarzem

czy nie? Sam o sobie mówię, że jestem kamieniarzem z pogranicza. To, co dla wielu z Was jest odpadem, dla mnie stanowi pełnowartościowy materiał. Z racji tego, że cały czas podróżuję po Polsce – a to z powodu wykony-wanych realizacji, a to właśnie szukając odpadów – spoty-kam się z kamieniarzami w różnych miejscach. Ostatnio wykonywałem kominek w województwie za-chodniopomorskim (wydaje mi się jednak, że mogło to być w dowolnym miejscu w Polsce). Przywiozłem ze sobą półki do montażu kominka, wykonane przez mojego lo-kalnego kamieniarza. Na miejscu okazało się, że jedna z nich będzie wisiała bardzo wysoko i domownicy mogli-by widzieć niewypolerowa-ną stronę z dołu. Nie chcąc dopuścić do takiej sytuacji, w ramach dopieszczenia in-westora, postanowiłem wy-kończyć ten mały kawałek. Pojechałem w okolice cmen-tarza, gdzie jak wiadomo najłatwiej natrafi ć na kamie-niarza. W pierwszym zakła-dzie, który w reklamie oferuje „wszystko”, po obejrzeniu mojej półeczki powiedziano mi: „możemy wypolerować tylko boczek, ale płaszczyzn wcale się nie tykamy. Jedź pan do zakładu tego K., tam może panu zrobią”. Pojechałem, lecz czułem, że będzie ciężko i dlatego na wstępie postanowiłem powiedzieć, że też należę do wiel-kiej rodziny kamieniarzy i mam tylko mały problem w trasie. Właściciel przeprowadził błyskawiczne śledztwo, wypytał mnie szczegółowo z jakiej miejscowości przyjechałem, co tu robię i dlaczego w JEGO miejscowości. Próbowałem się tłumaczyć, bredząc coś o globalizacji i podróżach za chle-bem, ale widocznie nie wzbudzałem zaufania. Szef porów-nał moją wersję odpowiedzi z numerem rejestracyjnymi mojego auta i moją reklamą na samochodzie, uspokoił się trochę, że nie mam do czynienia z nagrobkami. Ale ciągle nie podjął decyzji, czy wziąć tę moją nieszczęsną, wyko-naną przez kogoś innego półkę w obroty. „Panie – rzekł

– bo ja to mam porządną głowicę, ale takiego malucha nie wypoleruję”. Poprosiłem go zatem o rzepy. „Jakie rzepy?” usłyszałem. Powiedziałem też, że to nie musi być taki cu-downy poler, tylko aby ta czarna półka nie była od spodu taka szara. Po chwili namysłu odpowiedział: „A, czyli taki kit poler, tak?”. „Tak”, zgodziłem się skwapliwie. Czułem jednak, że nie ma ochoty mi pomóc. Postanowiłem w ak-cie desperacji zastosować mały chwyt marketingowy. Po-wiedziałem, że przysłali mnie do niego inni kamieniarze, bo jak pan K. mi tego nie zrobi, to już NIKT... „A kto tak po-wiedział?”. Tu podałem nazwę wcześniej odwiedzonego zakładu i zaczęło się... „Och, ci! Panie, a widział pan jakie oni mają pop... nagrobki, jakie g... wciskają tym wdowom. Lepiej żeby mi pan o nich nie wspominał, bo się zaraz k... denerwuję”. Rzuciłem wszystko na jedną szalę: „ależ

szanowny panie, wiadomo, że nikt panu nie podskoczy, bo jest pan najlepszy w bran-ży”. Trochę łaskawiej na mnie spojrzał, zabrał kamlota i kazał przyjechać na fajrant. W sumie podczas swej za-chodniopomorskiej wędrówki odwiedziłem cztery zakłady kamieniarskie. Wszędzie dało się wyczuć nerwowe ocze-kiwanie na tego właściwego klienta i nikt nie chciał zawra-

cać sobie głowy takimi bzdurami jak moja półeczka. Ja rozumiem � jak nie teraz, to kiedy? Jak nie ja, to kto?Pewnie rzadko się zdarza, żeby kolega po fachu miał jakiś interes w obcym mieście do innego kamieniarza. Ale może się tak zdarzyć. Usługi, jak to usługi, są dla innych. A tym innym się wydaje, że ich sprawy są naj-ważniejsze. Że jak już mają te parę groszy, to chcieliby nie wiadomo co. Mimo wszystko trudno mi się zgodzić z większością moich braci, że usługi to ostatni kawałek chleba. Na pocieszenie powiem Wam, że inne branże też na to cierpią. Gdy wykonywałem „wypasiony” komi-nek u producenta odzieży damskiej, to na moją uwa-gę o jego superpomyśle na biznes powiedział: „E tam, taki... szmaciany interes”.

Waldemar Miłek Pracownia Mozaiki Antycznej www.mozaikiantyczne.pl

MOZAJACZ

112

”Pojechałem w okolice cmentarza, gdzie jak wiadomo najłatwiej natrafi ć na kamieniarza. W pierwszym zakładzie, który w reklamie oferuje „wszystko”, po obejrzeniu mojej półeczki powiedziano mi: „możemy wypolerować tylko boczek, ale płaszczyzn wcale się nie tykamy.

FELIETON


MARIUSZ DOMARADZKI

Jeszcze dwa lata temu, będąc w Weronie, nie mo-głem zrozumieć, dlaczego przeważająca więk-szość fi rm włoskich koncentrowała swoje działa-

nia na tzw. mocnym uderzeniu. Przez to stwierdzenie rozumiem skumulowane działania promocyjne, które były dostrzegalne na każdym wręcz stoisku. Przepych i chęć pokazania swojej wielkości towarzyszył niemal każdemu wystawcy rodem z Italii. Z perspektywy rodzi-mego rynku, a także naszej mentalności (w trudnych czasach zaciskamy pasa) nie mogłem pojąć sensu takich działań. Po dwóch latach, kiedy oglądam rekla-my telewizyjne, zaczynam powoli rozumieć, co wtedy Włosi mieli na myśli. Dla przykładu posłużę się tylko jedną reklamą nowej kolekcji bielizny damskiej, która

reklamowana jest śpiewająco: „Be Italian, be Italian...” (czytelniczki „Nowego Kamieniarza” z pewnością wie-dzą, o jaką markę chodzi, natomiast panom polecam jako ewentualny prezent dla wybranek). Podziwiam specjalistów od marketingu z Włoch, którzy dwoją się i troją, aby zaszczepić w świadomości pozostałych Eu-ropejczyków tzw. włoski styl. Dobrze wiemy, że mają dobrą pizzę, makaron, wino i parmezan. Teraz chcą nas przekonać do pozostałych produktów. Analogicznie przenosząc strategię do naszej branży, można odnieść wrażenie, że Włosi próbują nam wszystkim powiedzieć, że jak maszyny, to tylko z Włoch, najlepszej jakości ka-mień również itp. itd.

Piszę o tym wszystkim, ponieważ u nas takiego działania nie widać. Branża kamieniarska w Polsce i jej praca we-dług mnie jest na wysokim poziomie i cieszy się uznaniem wśród klientów z innych krajów. Dobrym rozwiązaniem by-łoby promowanie naszych przedsiębiorców w podobnym stylu, jak czynią to Włosi. Zamiast być takim jak Włoch, powinno się mówić i śpiewać: „Bądź jak Polak!”. W naszej branży jest w dalszym ciągu wiele do zrobienia. Jeżeli jed-nak porównać nas i nasz rozwój technologiczny z okresem sprzed dziesięciu lat, to z pewnością każdy się zgodzi ze stwierdzeniem, że wiele się zmieniło. Z całą odpowiedzial-nością mogę napisać, że branża stała się profesjonalna i dojrzała. Kolejnym krokiem muszą być daleko przemy-ślane i przygotowane działania marketingowe promujące

kamień naturalny i przede wszystkim świetnych polskich producentów, którzy oprócz dobrej ceny oferują gwaran-cję i solidne wykonanie. W moim odczuciu brakuje nam chęci wspólnego działania, jednakże nie brakuje nam pa-sjonatów. Chciałbym serdecznie pozdrowić braci Słociń-skich z Bielawy, którzy oprócz ciężkiej codziennej pracy postanowili skonstruować maszynę do cięcia, która może okazać się wielkim hitem nie tylko w Polsce, ale także na świecie. To nastraja pozytywnie – oby tak dalej. Osobiście będę mocno trzymać kciuki za powodzenie tego projektu. Jak zawsze pozdrawiam i tym razem zapraszam do Po-znania na kawę. Znajdziecie mnie w pawilonie 5 na sto-isku 117.

Marketing po włosku

FELIETON


Pisałem już kilka razy, jak to rozwój środków komu-nikacji wpływa na zmniejszenie znaczenia targów. Jest jednak jedno uwarunkowanie – z tych środ-

ków trzeba korzystać. Rzeczywistość jest inna. Telefony komórkowe mają cechę, dzięki której zyskały sobie taką popularność – mobilność, czyli zdolność do poruszania się wraz ze swoim właścicielem i możliwość komunikowania się w każdym momencie. Cały sens tej funkcji powinien polegać na tym, że zadzwonić możemy my, ale i do nas też można się dodzwonić. Tymczasem od jakiegoś czasu popularne stało się, że dzwoniąc do

nym kliencie. Ale nie, próbowałem zadzwonić z nume-ru, którego ten ktoś nie zna. Rozmowa też nie została odebrana i nikt nie oddzwonił. W przypadku służbowego telefonu to dziwne, bo może przecież dzwonić jakiś klient ze zleceniem. Ostatnio po takim ciężkim dniu zapytałem kilka osób, jak jest w ich przypadku. Dowiedziałem się, że całe szczę-ście, problem jest nie tylko mój, ale bardziej powszech-ny. Część moich znajomych stwierdziła, że jeden nie odbiera telefonów, bo wisi wszystkim kasę, a drugi bo miał wysłać towar, a tego nie zrobił. W tym kontekście zmieniłem swoje wyobrażenie o tych, którzy nie odbie-rają moich telefonów. Już nie martwię się, że mnie nie lubią. Teraz myślę, że nie wiedziałem, że ma problemy, a szkoda – to była dobra fi rma.Inna sprawa to dzwonienie do kobiet. W tym wypadku wiem, że trzeba być cierpliwym. Wygrzebanie telefonu z damskiej torebki nie jest proste. Rekordowy przypadek opowiedział mi znajomy z branży: miał ważną sprawę do żony, ale ta całe rano nie odbierała. Po powrocie do domu na pytanie, gdzie ma komórkę, usłyszał, że w to-rebce. Torebka była w aucie, a auto w garażu! Równie ciekawie wygląda korespondencja e-mailowa. Tu też nie jest lepiej. Ilość wysyłanych maili, które pozostają bez odpowiedzi, jest ogromna. Nie myślę tu o zbiorowo wysyłanych ofertach, bo to jasne, że gdy nie jest się za-interesowanym, to się na takiego maila nie odpowiada. Ale jeśli mail jest zaadresowany do mnie osobiście, to zawsze poczuwam się do odpisania. W końcu napisanie kilku zdań trwa mniej niż pięć minut. Niestety, wielu adre-satów nie poczuwa się do tego. Pamiętajcie, kochani, że gdy nie odbieracie i nie od-dzwaniacie, to ci, którzy chcieli się do was dodzwonić, mogą pomyśleć, że boicie się wierzycieli lub gorzej – nie znaleźliście telefonu w czerwonej torebce. Jedno i drugie chyba nie jest przez was szczególnie oczekiwaną opinią. Swoją drogą czekam, kiedy w komórce wraz z sygnałem będzie się pojawiało zdjęcie wysłane z mojego telefonu. Wstawię sobie fotkę seksownej blondynki, może wtedy będą odbierać.

DARIUSZ WAWRZYNKIEWICZ

116

Chyba mnie nie lubią

”Są takie dni, w których na 50 wybieranych numerów do rozmowy dochodzi 10. Po takim dniu mam myśli „a może mnie nie lubią?”, „może to ze mną ktoś nie chce rozmawiać?”. Przecież nie zawsze dzwonię z ofertą reklamy, czasem chcę się czegoś dowiedzieć lub nawet przekazać informację o potencjalnym kliencie.

kogoś, słyszymy komunikat, że „abonent znajduje się poza zasięgiem sieci lub ma wyłączony telefon” albo po odsłuchaniu radosnej piosenki połączenie jest odrzuca-ne, linia zajęta, albo włącza się automatyczna sekretarka (czasem z komunikatem, że skrzynka jest pełna i nie mo-żesz nagrać wiadomości, co świadczy tylko o tym, że nikt ich nie odsłuchuje). Oczywiście, czasem okoliczności nie pozwalają na odebranie rozmowy – ale logika wskazuje na to, że jeśli takie się pojawią, to wypada oddzwonić. Pracuję w domu, sam, i są takie dni, w których na 50 wybieranych numerów do rozmowy dochodzi 10. Po ta-kim dniu mam myśli „a może mnie nie lubią?”, „może to ze mną ktoś nie chce rozmawiać?”. Przecież nie za-wsze dzwonię z ofertą reklamy, czasem chcę się czegoś dowiedzieć lub nawet przekazać informację o potencjal-

20 292 PL N K i i i dd 1 23 10 12 08 11


Podstawowe parametry maszyny:Zasilanie3x380V + N + PE; 5,5 kVASilnik głowicy3/3,7 kVA; 1400/2800 obr/minSprężone powietrze 0,5 MPaGrubość obrabianej płytydo 100 mm (standardowo)Długość pola obróbczego 3000 mm(na zamówienie do 4000 mm)Prędkość posuwu do 15 m/min(płynna regulacja)Wymiary 5200 mm x 2100 mm x 2350 mm

Podstawowe parametry maszyny:Zasilanie3/N/PE ~ 400 V, 50 Hz; 4.75 kWSilnik głowicy 4 kWPodnoszenie /opuszczanie głowicy/ docisk pneumatyczny 0,55 kWSprężone powietrze 0,5 MPa Zasięg głowicy 2200 mmGłowica 2-wagonowa

KOLANKÓWKA

Podstawowe parametry maszyny:Zasilanie 3x380V + N + PE; 11 kVASilnik główny 7,5 kVA, 1400 obr/minGrubość ciętej płyty do 250 mm (dla dysku o śr. 600mm)Długość pola obróbczego 3350 x 3100 mmPrędkość cięcia zakres od 0,7 do 2,5 m/minlub inny na zamówienie, np. (od 2,5 do 4 m/min)Wymiary 4600 mm x 4200 mm x 2000 mm (długość x szerokość x wysokość)

PIŁA JEDNOSUPORTOWA PJS600

BOCZKARKA PROFILOWA B100

K&K AUTOMATIC MACHINESKosiorowscy Spółka Jawna 36-105 Cmolas, Cmolas 398 btel.: +48 17 283 74 66, tel./fax: +48 15 846 42 83 tel. komórkowy: +48 607 656 791 e-mail: [email protected], www.machines.pl




MASZYNY KAMIENIARSKIEPoznań, 7 - 10 listopada 2012




pawilon: 9 / stoisko: C1


Sklep Firmowy44-200 Rybnik, ul.Wyzwolenia 24

tel. + 48 32 4331073, tel./fax +48 32 4225716email: [email protected]

www.rodlew.com.pl

Akcesoria nagrobkowe-litery

-krzyże-wazony

-latarki-aplikacje

ze stali kwasoodporneji brazu oksydowanego na czarno






SPIS REKLAMODAWCÓW

AKCESORIAALINA 82, 82ACAGGIATI 128DEKS 71DIPLOMAT 109EDAN 125OPAL 18PILLA 23RODLEW 124SANSONE 50ASTRASSACKER 73WAR-MECHAN 47WARSOB 122WENA SKRZYDŁO I

BLOKICARRIÈRES PLO 41FINNSTONE 35GRANIT STRZEGOM 4INBRA 39KEELEY GRANITE 93R.E.D. GRANITI POLAND 48SKALIMEX-GRANTIN 101

CHEMIANOVOL 75SYNTETYK 103

ELEMENTY GOTOWEATHENA 65FIRMA KAMIENIARSKA KRAWCZYK 69MORSTONE 27PIASMAR 125PS-GRANIT 57WINSTONE 123

HURTOWNIE NAGROBKÓWAMMAN GRANITES 2CARO 5GRANIT DULNIAK 7KAMSKAL 73M.E.J.A. BUGANIUK 107MONOLIT 105

KOPALNIE

CARRIÈRES PLO 41GRANIT STRZEGOM 4MORAWICA 47MORSTONE 27PIASMAR 125SKALIMEX-GRANTIN 101

MASZYNYBRETON 91BS-KAMIENIARSTWO 41DONATONI 77GEO PRODUCTS INSERT

GESTRA 120GMM INSERT

GRANMAR KRAKÓW 123IRGRADEX 122K&K AUTOMATIC MACHINES 121MARMO MECCANICA 121MC DIAM 44, 45, INSERT

MONSTAL 60PROMASZ 78, 79PROMECH 124SILKAM 93SCANDINVENT 87SYNTETYK 103TEPARK 125WARSOB 122WEHA POLSKA 85, INSERT

NARZĘDZIADEKS 71DELLAS 11DIABÜ 40DIAMANT-AS 95EUROARSS 12GRANIRO 127KRZEMEX 97MC DIAM 44, 45, INSERT

REL 26WENA SKRZYDŁO I

PŁYTKIEGA 55GREIN 63MARMI SCALA 10

PS-GRANIT 57ROGALA 1, 3

PŁYTYATHENA 65EGA 55FAVORITA 59FIRMA KAMIENIARSKA KRAWCZYK 69FURMANEK TRADING 13GEO PRODUCTS INSERT

GLOBGRANIT 8, 9GRANEX GOCH 120GRANIT DULNIAK 7GRANIT STRZEGOM 4GRAWIS 61GREIN 63KAMSKAL 73LEVANTINA 6M.E.J.A. BUGANIUK 107MARMI SCALA 10MARMURY JACEK ŁATA 53MORSTONE 27OLKAM 47PS-GRANIT 57QINGDAO WINSTONE 123ROGALA 1, 3RR GRANITY 31SKALIMEX-GRANTIN 101

TARGIKAMIEŃ-STONE POZNAŃ (MTP) 33MARBLE IZMIR 111STONE FAIR BRASIL VITÓRIA 118, 119STONE FAIR XIAMEN 113STONE+TEC NORYMBERGA 117STONETECH CHINA SZANGHAJ 115

USŁUGIACTIVE SYSTEM 109ATHENA 65FIRMA KAMIENIARSKA KRAWCZYK 69GRAWIS 61JAWORSKI & WALOTEK 67MAGEMAR 17PIASMAR 125

126SUWIK DIAMANT AS Andrzej Suwik, ul. Promienista 48A, 60-289 Poznań, tel. +48 61 868 33 95, email: [email protected]




R E K L A M A













24.pl

Karta rabatowa GRA

NIRO

numer karty 0001


GRATISYRABATY

OFERTYSPECJALNE



Listopad / Grudzień 2012 / N

R 64 Co

dzi

enn

ie n

ow

a p

orc

ja in

form

acji

Now

y Kam

ieniarz

WENAWENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwaHurtownia artykułów dla kamieniarstwaul. Kubusia Puchatka 2, 32-020 Wieliczkaul. Kubusia Puchatka 2, 32-020 Wieliczkatel.: +48 12 288 22 68, fax: +48 12 278 56 99tel.: +48 12 288 22 68, fax: +48 12 278 56 99e-mail: [email protected]: biuro@wena-wieliczka.euwww.wena-wieliczka.euwww.wena-wieliczka.eu

WENAWENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwaHurtownia artykułów dla kamieniarstwaul. Rosiczki 14a, 04-988 Warszawaul. Rosiczki 14a, 04-988 Warszawatel.: +48 22 872 20 80, fax: +48 22 872 20 56tel.: +48 22 872 20 80, fax: +48 22 872 20 56e-mail: [email protected]: [email protected]

®

WENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwaul. Kubusia Puchatka 2, 32-020 Wieliczkatel.: +48 12 288 22 68, fax: +48 12 278 56 99e-mail: [email protected]

WENAHurtownia artykułów dla kamieniarstwa

ul. Rosiczki 14a, 04-988 Warszawatel.: +48 22 872 20 80, fax: +48 22 872 20 56


Kompleksowe zaopatrzeniezakładów kamieniarskich

www.caggiatidesign.it

Nowy Kamieniarz 64

Documents

Transcript of Nowy Kamieniarz 64