Niweleta

42

Niweleta to linia, jaką wyznaczają rzędne projektowanej drogi (na drodze dwu- lub

jednojezdniowej są to rzędne osi jezdni)

Niweleta składa się z odcinków prostych oraz łuków wklęsłych i wypukłych

43

Zapewnienie warunków widoczności (par.

geometryczne)

Niweleta możliwie blisko terenu, korzystnie w

niewielkim nasypie

Optymalizacja robót ziemnych (na drogach niższych

klas zalecany bilans na zero)

Unikanie łuków wklęsłych w wykopach, szczególnie

tam, gdzie utrudnione będzie odprowadzenie wody

44

Powiązanie z punktami stałymi

Wymagane wyniesienie nad poziom wód gruntowych i

powierzchniowych

Zapewnienie widoczności pionowej – dobór odpowiednich

promieni łuków wypukłych i wklęsłych (DU43)

45

Maksymalne pochylenie niwelety (DU43)

Zalecane unikanie dużych pochyleń i długich odcinków o

pochyleniu zbliżonym (>2/3 p.maks.) do maksymalnego

(WPD-2)

Minimalne pochylenie niwelety 0,3% z zastrz.(DU43)

46

Zalecane wyniesienie krawędzi korony drogi ponad

teren 0,8-1,0 w gruntach wysadzinowych i wątpliwych

oraz 0,6-0,8 w gruntach niewysadzinowych

Odpowiednie wyniesienie ponad teren w miejscach

zalewowych i narażonych na zaśnieżenie (zaspy) –

0,5 m + grubość pokrywy śnieżnej

DzU: minimalne promienie łuków wklęsłych i

wypukłych

47

Minimalne odległości między załamaniami niwelety

48

Minimalne zalecane pochylenie w obrębie rampy drogowej wynosi 0,7%

Pochylenie podłużne większe o 0,2% (korzystnie 0,5%) od dodatkowego pochylenia podłużnego jezdni (warunek zgodnego ze spadkiem niwelety kierunku spływu wód opadowych

49

KOORDYNACJA

50

ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI

Wierzchołki łuków poziomych i pionowych

powinny leżeć w tym samym przekroju

poprzecznym

Dopuszczalne przesunięcie wierzchołków o nie

więcej niż ¼ długości łuku pionowego

51

ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI

Promienie łuków pionowych powinny być

co najmniej 5 razy większe niż poziomych

(korzystnie 10 razy)

Zaleca się stosowanie łuków poziomych

(wraz z KP) dłuższych od pionowych o

min. 10%

52

53

ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI

Na krzywych przejściowych nie jest pożądane

wprowadzanie załamań niwelety

Zmiana kierunku trasy od początku krzywej w planie

do najwyższego punktu łuku wypukłego była większa

od 3°.

54

ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI

Nie zaleca się:

◦ Falistego przekroju podłużnego na prostej lub w obrębie jednej

krzywej w planie (rys. a,b)

◦ Łuków wypukłych na odcinkach prostych w planie (rys.c)

◦ Łączenia elementów planu i niwelety o jednocześnie

granicznych wartościach parametrów (np. mały promień łuku

poziomego i maksymalne pochylenie niwelety)

55

Niewłaściwa koordynacja

56

Jak przygotowujemy profil podłużny…

57

Skala 1:100/1000 (pionowa/pozioma) Format: wysokość: 297 mm, długość ? Przygotowanie opisu dolnego Wybór poziomu porównawczego (min. i maks. rzędne

terenu) – może się zmieniać w trakcie Rzędne terenu:

◦ w początku i końcu trasy ◦ warstwice na przecięciu z osią ◦ rzędne terenu w punktach łuku poziomego (PKP, PŁK, KŁK,

KKP) ◦ Rzędne terenu w przecięciu z ciekami wodnymi

Naniesienie elementów poziomych (proste, łuki, k.p.) Ustalenie położenia niwelety (wg wymagań DU43 i

zaleceń ogólnych)

58

Obliczenie pochyleń i zaokrąglenie do 0,1% (0,001)

Wprowadzenie łuków pionowych

Obliczenie punktów charakterystycznych niwelety ◦ Pełne hektometry i kilometry

◦ W miejscu przecięcia osi z warstwicami

◦ W początku i końcu łuków pionowych

◦ Punkty charakterystyczne łuku poziomego

Wszystkie odległości są rzutami na poziom

59

Łuk pionowy

Ł – długość łuku

T – długość stycznych

f – strzałka łuku

i – pochylenie podłużne

i=Δh/L∙100%

60

Łuk pionowy

Promień wg DzU

T [m]≥ V [km/h]

Ł=Rω

T=Ł/2

y=x2/2R

f=T2/2R

61

Przekrój podłużny

Proszę pamiętać o (najczęstsze błędy): ◦ Zaznaczeniu przepustu (ów)

◦ Pochyleniu rowów i rzędnych dna

◦ Oznaczeniu rowów, terenu i niwelety różnymi liniami

◦ Różnicy niweleta - teren

◦ Opisie łuków

◦ Czytelności

62

63

64