Nazwa Teoria i przetwarzanie sygnałów I 30 15 · PDF file*)liczba godzin w semestrze;...

*) liczba godzin w semestrze; W – wykład, A – ćwiczenia audytoryjne, L – zajęcia laboratoryjne, P – zajęcia projektowe, S – seminarium, K – konwersatorium

Kod EEL-1KE-59601-s

Nazwa przedmiotu Teoria i przetwarzanie sygnałów

Prowadzący przedmiot dr inż. Krzysztof DUDA

Kierunek Elektrotechnika Stopień I

Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr Zimowy Numer semestru 5

Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P 15 S — K —

ECTS 6 Język polski Forma nauczania tradycyjna

WWW

Cel przedmiotu, uzyskiwane kompetencje (maksymalnie 4 wiersze)

Uzyskanie umiejętności projektowania systemów analizy i przetwarzania sygnałów. Projektowanie filtrów analogowych i cyfrowych. Analiza częstotliwościowa sygnałów. Implementacja programowa i sprzętowa algorytmów przetwarzania sygnałów cyfrowych.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy)

Sygnały i układy dyskretne - układ liniowy niezmienny względem przesunięcia, splot dyskretny, równanie filtracji. Transformacje: Fouriera, Laplace'a i Z. Tw. o próbkowaniu. Filtry analogowe, transformacja częstotliwości. Transformacja biliniowa i metoda niezmiennej odpowiedzi impulsowej. Filtry FIR - metoda okien, okno Kaisera, algorytm Parksa-McClellana. Dyskretne przekształcenie Fouriera, algorytm Goertzla, transformata Chirp-Z. Algorytmy FFT (Fast Fourier Transform). Obliczanie splotu liniowego za pomocą splotu kołowego, splot sekcjonowany. Analiza sygnałów z wykorzystaniem DFT, spektrogram, periodogram. Dyskretna transformata Hilberta, dyskretny sygnał analityczny. Filtry adaptacyjne, równania Wienera-Hopfa, Least Mean Square Algorithm. Struktury filtrów dyskretnych, wpływ skończonej precyzji obliczeń.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy)

W przedmiocie prowadzone są komputerowe zajęcia laboratoryjne oraz projekt w środowisku Matlab. W ramach laboratorium implementowane są zagadnienia omawiane w trakcie wykładu. Celem laboratorium jest praktyczne zastosowanie wiedzy teoretycznej (np. projektowanie filtrów). W ramach projektu rozwiązywany jest problem o większym stopniu złożoności niż zagadnienia laboratoryjne, wymagający dedykowanego zastosowania poznanych narzędzi przetwarzania sygnałów.

Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy)

1. Zieliński T.P.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. WKŁ, Warszawa 2005 2. Oppenheim A. V., Schafer R. W.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów, WKŁ, Warszawa 1979

Wymagane wiadomości z zakresu matematyki

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych i projektu, zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń i egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) teoria sygnałów, przetwarzanie sygnałów, filtry, analiza sygnałów


Kod EEL-1KE-59602-s

Nazwa przedmiotu Systemy pomiarowe

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Ryszard SROKA


Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr zimowy Numer semestru 5



WWW


Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie budowy systemów pomiarowych, zasad działania i właściwości ich podstawowych elementów, podstawowych metod stosowanych w takich systemach, stosowanych interfejsów oraz ochrony przed zakłóceniami.


Struktura i podstawowe właściwości i standardy systemów pomiarowych. Podstawowe informacje o czujnikach i przetwornikach pomiarowych: przetwarzanie niezniekształcające, właściwości statyczne i dynamiczne przetworników. Elementy systemów pomiarowych: wzmacniacze, filtry, multipleksery, separatory, przetworniki A/C (budowa i sposoby sterowania) i C/A. Podstawy przetwarzania A/C: próbkowanie, kwantowanie, zjawisko aliasingu. Twierdzenie o próbkowaniu. Elementy techniki cyfrowej w torach pomiarowych. Cyfrowe pomiary częstotliwości, czasu, przesunięcia fazowego. Interfejsy stosowane w pomiarach i ich właściwości. Magistrale stosowane w systemach pomiarowych. Karty pomiarowe, oscyloskop cyfrowy. Przykłady oprogramowania do integracji systemów pomiarowych. Zakłócenia w systemach pomiarowych i metody ochrony przed zakłóceniami.


Laboratorium: 1. Projekt i badanie charakterystyk filtrów, 2. Badanie właściwości multipleksera analogowego, 3. Badanie właściwości separatorów i elementów ochrony przed zakłóceniami, 4. Elementy techniki cyfrowej w torach pomiarowych, 5. Przetworniki A/C - dobór częstotliwości próbkowania, aliasing, 6. Elementy interfejsu człowiek-system (w środowisku LabView), 7. Zastosowanie i badania wielokanałowej uniwersalnej karty pomiarowej Projekt: Zadania indywidualne z zakresu systemów pomiarowych (projekt i wykonanie prostego systemu lub jego elementu).


1. Stabrowski M.: Miernictwo elektryczne - cyfrowa technika pomiarowa, PWN, Warszawa 2002 2. Gajda J., Szyper M.: Modelowanie i badania symulacyjne systemów pomiarowych. Wyd. Jartek, Kraków 1998 3. Nawrocki W.: Komputerowe systemy pomiarowe. WKŁ, 2002 4. Kulka Z., Libura A., Nadachowski M.: Przetworniki A/C i C/A. WKŁ, Warszawa 1987 5. Winiecki W.: Organizacja komputerowych systemów pomiarowych. Wyd. Politechniki Warszawskiej, 1997 6. Nowakowski W.: Systemy interfejsu w miernictwie. WKŁ, Warszawa 1987

Wymagane wiadomości z zakresu Podstaw metrologii, podstaw elektroniki,

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych i projektu, zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu


Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Systemy pomiarowe, przetwarzanie A/C, interfejsy pomiarowe,


Kod EEL-1KE-59603-s

Nazwa przedmiotu Technika mikroprocesorowa

Prowadzący przedmiot mgr inż. Paweł Kwasnowski


Specjalność —


Rodzaje zajęć, liczba godzin*) W 30 A — L 30 P — S — K —


WWW


Nabycie podstawowych wiadomości i umiejętności związanych z budową mikroprocesora i układów wspomagających, programowaniem mikroprocesorów i zapoznanie się wybranymi rodzinami mikroprocesorów


Podstawowe pojęcia techniki mikroprocesorowej: procesor, pamięć, magistrala, układy wejścia/wyjścia, cykl pracy procesora. Budowa procesora. Typy pamięci. Tryby adresowania. Dekodery i mapy adresowe. Układy wejścia / wyjścia. System przerwań. DMA. Współpraca procesora z urządzeniami zewnętrznymi. Podstawy programowania. Lista rozkazów. Fazy przetwarzania programu. Języki programowania. Narzędzia wspomagające programowanie i uruchamianie programów. Mikroprocesor, mikrokomputer i mikrokontroler. Przykłady wybranych rodzin mikroprocesorów i mikrokontrolerów: x86, 8051, AVR, ARM.


W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów. Na zajęciach tych studenci nabywają umiejętności programowania mikrokontrolerów rodziny 8051 w asemblerze i mikrokontrolerów AVR i ARM w języku C.


1. Starecki T.: Mikrokontrolery 8051 w praktyce. BTC, Warszawa 2002 2. Doliński J.: Mikrokontrolery AVR w praktyce. BTC, Warszawa 2004 3. Augustyn J.: Projektowanie systemów wbudowanych na przykładzie rodziny SAM7 z rdzeniem ARM7TDMI.

Wyd. SIGMiE PAN, Kraków 2007 4. Materiały ze stron internetowych firm Intel, Atmel, NXP, Microchip.

Wymagane wiadomości z zakresu podstaw elektroniki i techniki cyfrowej.

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych i egzamin

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia ważona oceny uzyskanej z ćwiczeń laboratoryjnych (40%) i egzaminu (60%)

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Mikroprocesor, mikrokontroler, programowanie mikrokontrolerów, AVR, ARM


Kod EEL-1KE-59604-s

Nazwa przedmiotu Elektromaszynowe elementy automatyki

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Zygfryd GŁOWACZ, prof. nz AGH


Specjalność —




WWW http://www.kme.agh.edu.pl/


Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie rozumienia zasad działania elektromaszynowych elementów automatyki.


Określenie elementów elektromechanicznych wchodzących w zakres przedmiotu. Specyfika budowy mikrosilników. Budowa i zasady działania silników wykonawczych różnych typów. Mikrosilniki synchroniczne zwykłe, reluktancyjne, reduktorowe, impulsowe. Silniki przełączalne, selsyny, silniki histerezowe. Silniki skokowe czynne, bierne i hybrydowe. Zasady sterowania silników skokowych. Tachoprądnice. Sterowanie mikroprocesorowe.


W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów. Pozwalają zastosować wiedzę w praktyce.


1. Owczarek J. i inni.: Elektromaszynowe elementy automatyki. WNT, Warszawa 1983 2. Fleszar J.: Maszyny elektryczne specjalne. WNT, Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2002 3. Sochocki R.: Mikromaszyny elektryczne. Oficyna Wydaw. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1996 4. Wróbel T.: Silniki skokowe. WNT, Warszawa 1993

Wymagane wiadomości z zakresu Fizyka, Podstawy mechaniki, Teoria obwodów

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) elektrotechnika, elementy automatyki


Kod EEL-1KE-59605-s

Nazwa przedmiotu Urządzenia i sieci elektroenergetyczne

Prowadzący przedmiot dr inż. Aleksander KOT, dr inż. Rafał TARKO


Specjalność



ECTS 4 Język polski Forma nauczania tradycyjna (e-learning w opracowaniu)

WWW


Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy dotyczącej budowy urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych oraz budowy i wybranych aspektów funkcjonowania sieci elektroenergetycznych.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Urządzenia elektryczne w systemie elektroenergetycznym. Ogólny podział i funkcje aparatów elektrycznych,

rozdzielnic i rozdzielni. Rodzaje i budowa instalacji elektrycznych. Podział łączników i ich podstawowe parametry. Konstrukcja zestyków. Konstrukcje wyłączników i kryteria doboru na różnych poziomach napięcia. Konstrukcja odłączników, rozłączników, uziemników, rozłączników izolacyjnych i styczników.

Wprowadzenie do problematyki sieci elektrycznych. Klasyfikacja sieci. Budowa i elementy składowe linii elektroenergetycznych. Modelowanie matematyczne elementów sieci – podstawy i problematyka. Obliczenia rozpływów mocy i profili napięciowych układów otwartych. Kryteria doboru przekroju przewodów. Straty mocy i energii w sieciach i sposoby ich ograniczania. Regulacja napięcia i kompensacja mocy biernej.


W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów


1. Bełdowski T., Markiewicz H.: Stacje i urządzenia elektroenergetyczne. Warszawa, WNT, 1998 2. Kahl T.: Sieci elektroenergetyczne, WNT, Warszawa 1984 3. Chrzan K. L. Wysokonapięciowe ograniczniki przepięć. DWE, Wrocław 2003 4. Kujszczyk Sz. i in.: Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze, t. 1 i 2, PWN, Warszawa 1991 5. Maksymiuk J.: Aparaty elektryczne. WNT, Warszawa 1995 6. Maksymiuk J., Pochanke Z.: Obliczenia i badania diagnostyczne aparatury rozdzielczej. WNT, Warszawa, 2001 7. Markiewicz H.: Instalacje elektryczne. Warszawa, WNT 2005

Wymagane wiadomości z zakresu nie dotyczy – przedmiot w zakresie kształcenia podstawowego

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie kolokwium i sprawozdań

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena uzyskana z ćwiczeń laboratoryjnych oraz obecność na wykładzie

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) urządzenia elektryczne, rozdzielnie elektroenergetyczne, sieci elektroenergetyczne


Kod EEL-1KE-59606-s

Nazwa przedmiotu Podstawy sterowania logicznego

Prowadzący przedmiot dr inż. Zbigniew Mikoś


Specjalność —




WWW


Nabycie podstawowych wiadomości i umiejętności związanych ze sposobami kodowania liczb, analizą i syntezą układów cyfrowych kombinacyjnych i sekwencyjnych oraz projektowaniem układów cyfrowych z wykorzystaniem języka VHDL.


Systemy liczbowe pozycyjne i niepozycyjne, kodowanie liczb w systemie dwójkowych, operacje arytmetyczne na liczbach dwójkowych. Podstawy algebry Boole’a. Funkcje logiczne, przekształcenia, minimalizacja i optymalizacja wyrażeń logicznych. Postać wielomianowa funkcji logicznych. Układy kombinacyjne, metody syntezy układów kombinacyjnych (metoda Karnaugh i Quine’a–McCluskey’a. Przegląd podstawowych układów kombinacyjnych: bramki, dekodery, multipleksery, sumatory, komparatory. Zjawisko hazardu. Sekwencyjne układy logiczne asynchroniczne i synchronizowane. Przerzutniki. Synteza układów sekwencyjnych asynchronicznych i synchronizowanych. Liczniki i dzielniki częstotliwości. Programowalne układy logiczne typu PAL i GAL. Język VHDL i jego zastosowanie do projektowania układów cyfrowych.


W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne oraz projektowe. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów. Na zajęciach laboratoryjnych studenci ćwiczą zagadnienia związane z arytmetyką dwójkową. Dokonują syntezy przykładowych układów kombinacyjnych i sekwencyjnych, których poprawność pracy sprawdzają za pomocą programów symulacyjnych. W ramach ćwiczeń projektowych studenci wykonują syntezę złożonego układu cyfrowego z wykorzystaniem języka VHDL.


1. Słupecki J., Hałkowska K., Piróg-Rzepecka K.: Logika matematyczna . WNT, Warszawa 1999 2. Kalisz J.: Podstawy elektroniki cyfrowej. WKŁ, Warszawa 2007 3. Kamionka-Mikuła H., Małysiak H., Pochopień B.: Synteza i analiza układów cyfrowych. Wyd. Pracowni

Komputerowej, Gliwice 2006 4. Zwoliński M.: Projektowanie układów cyfrowych z wykorzystaniem języka VHDL. WKiŁ, Warszawa 2008

Wymagane wiadomości z zakresu Podstaw elektroniki.

Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych i projektowych.

Zasady wystawiania oceny końcowej

Średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń ćwiczeń laboratoryjnych i projektowych.

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Kody liczbowe, algebra Boole’a, funkcje logiczne, układy cyfrowe, język VHDL.


Kod EEL-1KE-69607-s

Nazwa przedmiotu Miernictwo Przemysłowe

Prowadzący przedmiot dr inż. Wacław GAWĘDZKI


Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr letni Numer semestru 6



WWW http://home.agh.edu.pl/~waga/


Uzyskanie umiejętności i kompetencji w zakresie rozumienia problemów z zakresu pomiarów wielkości nieelektrycznych, zasad działania i umiejętności stosowania przetworników i czujników pomiarowych oraz budowy systemów pomiarowych w warunkach przemysłowych.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) Budowa toru pomiarowego, klasyfikacja czujników i przetworników wielkości nieelektrycznych. Pomiary parametrów mechanicznych w układach napędowych (moment obrotowy, prędkość obrotowa, moc mechaniczna). Pomiary temperatury (przetworniki termorezystancyjne, termoelektryczne, termistorowe, czujniki zintegrowane, układy pomiarowe, pomiary pirometryczne). Pomiary parametrów termodynamicznych (pomiar chwilowych wartości ciśnień, temperatury i objętości, wyznaczanie cyklu termodynamicznego). Podstawy wibrometrii (teoria przetwornika sejsmicznego, konstrukcje przetworników drgań,). Pomiary natężenia przepływu (metoda zwężkowa, metoda anemometryczna, ultradźwiękowa, laserowa). Pomiary mocy i energii cieplnej w systemie grzewczym (podstawy fizyczne pomiaru, pomiar mocy i energii cieplnej przenoszonej przez ciecz, sprawność systemu grzewczego). Pomiary chemiczne. Pomiary użytkowe w przemyśle motoryzacyjnym, lotnictwie, sporcie, budownictwie.


W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów. Ćwiczenia umożliwiają badanie właściwości metrologicznych czujników i układów pomiarowych pracujących w rzeczywistych obiektach pomiarowych, np.: zastosowanie tensometrycznych czujników pomiarowych w warunkach przemysłowych, przemysłowy układ do pomiaru zużycia energii cieplnej, właściwości torów do pomiarów parametrów drgań mechanicznych, pomiary parametrów mechanicznych układów napędowych, pomiary wielkości termodynamicznych, badanie właściwości metrologicznych czujników temperatury.


1. Miłek M.: Metrologia elektryczna wielkości nieelektrycznych. Wyd. Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2006 2. Miłek M.: Pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi. Wyd. Polit. Zielonogórskiej, Zielona Góra 1998 3. Tumański S.: Technika pomiarowa. WNT, Warszawa 2007 4. Nawrocki W.: Rozproszone systemy pomiarowe. WKiŁ, Warszawa 2006 5. Michalski L., Eckersdorf K., Kucharski J.: Termometria. Przyrządy i metody. Wyd. Polit. Łódzkiej, Łódź 1998

Wymagane wiadomości z zakresu Podstawowe wiadomości w zakresie Metrologii, Elektroniki i Elektrotechniki

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych, zdanie z wynikiem pozytywnym egzaminu

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia ważona ocen uzyskanych z zaliczenia i egzaminu

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) pomiary nieelektryczne, czujniki, systemy przemysłowe


Kod EEL-1KE-69608-s

Nazwa przedmiotu Metody Identyfikacji Systemów

Prowadzący przedmiot prof. dr hab. inż. Janusz Gajda


Specjalność —




WWW


Umiejętności w zakresie rozumienia i stosowania statystycznych metod identyfikacji parametrycznej i nieparametrycznej. Zasad organizowania eksperymentu identyfikacyjnego oraz interpretacji wyników identyfikacji. Znajomość podstawowych zagadnień statystyki.


Pojęcia wstępne związane z identyfikacją. Podstawy metody najmniejszych kwadratów. Algorytm LS w postaci macierzowej, sposób kształtowania macierzy wejść. Interpretacja macierzy kowariancji dla estymatorów. Ocena statystycznych właściwości estymatorów najmniejszych kwadratów. Przedziały ufności dla parametrów obiektu wyznaczane na podstawie estymatorów LS. Uogólniony estymator najmniejszych kwadratów. Identyfikacja właściwości dynamicznych metodą najmniejszych kwadratów. Iteracyjny algorytm najmniejszych kwadratów. Problemy startu algorytmu. Identyfikacja obiektów niestacjonarnych: metoda z wykładniczym zapominaniem, z ograniczoną pamięcią, ze zmienną długością pamięci. Nieliniowy algorytm LS. Nieparametryczne metody identyfikacji: metoda korelacyjna, metoda gęstości widmowych. Estymatory największej wiarygodności, macierz informacyjna Fishera, nierówność Cramera-Rao. Estymator Bayes’a


W ramach przedmiotu są prowadzone zajęcia laboratoryjne o charakterze komputerowym. Stwarzają one możliwość zapoznania się z praktyczną implementacją wybranych algorytmów identyfikacji oraz ilustrują podstawowe właściwości tych algorytmów.


1. Bubnicki Z.; „Identyfikacja obiektów sterowania”, PWN, 1974. 2. Eykhoff. P.; „System Identification – Parameter and State Estimation”, John Wiley & Sons, 1974. 3. Ljung L.; „System Identification. Theory of the User”, Prentice-Hall, 1987. 4. Mańczak K., Nahorski Z.; „Komputerowa identyfikacja obiektów dynamicznych”, PWN, 1983. 5. Schoukens J., Pintelon R.; “Identification of Linear Systems”, Pergamon Press, 1991. 6. Soderstrom T., Stoica P.; „Identyfikacja systemów“, PWN, 1997.

Wymagane wiadomości z zakresu Znajomość podstaw statystyki.

Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie zajęć laboratoryjnych, wykonanie i zaliczenie projektu.

Zasady wystawiania oceny końcowej

średnia ważona ocen uzyskanych z zaliczeń i z projektu. Średnia ważona uzyskanych ocen: waga oceny z ćwiczeń 0.5, waga oceny z projektu 0.5.

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Identyfikacja, metody statystyczne


Kod EEL-1KE-69609-s

Nazwa przedmiotu Komputerowe Układy Sterowania

Prowadzący przedmiot dr inż. Antoni Zdrojewski


Specjalność —

Rodzaj studiów stacjonarne Rok studiów 3 Semestr Letni Numer semestru 6



WWW


Nabycie umiejętności konfigurowania sprzętu mikrokomputerowego do realizacji zadania sterownia, umiejętność realizacji wybranych zasad sterowania komputerowego procesami przemysłowymi.


Klasyfikacja mikroprocesorów i mikrokomputerów jednoukładowych. Zasada organizacji architektury mikroproce-sorów typu RISC (Reduced Instruktion Set Computer). Arytmetyka stało i zmiennoprzecinkowa. Zasady sprzęga-nia układów mikrokomputerowych z procesem technologicznym. Zagadnienia regulacji: regulacja i kompensacja cyfrowa. Regulacja i kompensacja adaptacyjna. Filtracja w obwodach pomiarowych. Sygnalizacja, kontrola i do-kumentacja przebiegu procesów technologicznych.


W przedmiocie prowadzone są zajęcia laboratoryjne oraz projektowe. Treści tych zajęć ugruntowują i rozszerzają wiedzę przekazywaną podczas wykładów.


1. Ackerman J. : Regulacja impulsowa, WNT, Warszawa 1976. 2. Brzózka J.: Regulatory cyfrowe w automatyce . Wyd. MIKOM Warszawa 2002. 3. Pogoda Z. : Mikroprocesory RISC rodziny Power PC. Wyd. Pracownia Komputerowa Jacka Skalmierskiego Gliwice 1995 4. Dąbrowski A i inni: Przetwarzanie sygnałów przy użyciu procesorów sygnałowych Wyd. Politechniki Pozn. .Poznań 1998. 5. Niederliński A., Systemy komputerowe automatyki przemysłowej, WNT, Warszawa 1985 (wydanie I)

Wymagane wiadomości z zakresu nie dotyczy – przedmiot w zakresie kształcenia podstawowego.

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych, zaliczenie projektu, zdanie egzaminu.

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń i egzaminu.

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) architektura RISC, regulacja adaptacyjna kompensacja adaptacyjna.


Kod EEL-1KE-69610-s

Nazwa przedmiotu Napęd elektryczny i energoelektronika

Prowadzący przedmiot Prof. dr hab. inż. Stanisław Piróg


Specjalność —




WWW


Uzyskanie wiedzy podstawowej z zakresu energoelektroniki i jej zastosowania w napędzie elektrycznym ze szcze-gólnym zwróceniem uwagi na sterowanie i regulację.

Program wykładu (maksymalnie 10 wierszy) W zakresie energoelektroniki: Przyrządy półprzewodnikowe stosowane w energoelektronice. Jedno i trójfazowy prze-kształtnik tyrystorowy (praca prostownikowa i falownikowa, komutacja, oddziaływanie na linię zasilającą, topologia układu sterowania analogowo logiczna oraz cyfrowa). Tyrystorowe przekształtniki złożone szeregowe. Tyrystorowe regulatory mocy 1- i 3-fazowe. Impulsowe układy DC/DC do obniżania (buck) i podwyższania (boost) napięcia. Fa-lowniki napięcia z modulacją PWM (topologie, algorytmy sterowania – modulacja skalarna i wektorowa). W zakresie napędu: Własności regulacyjne silników elektrycznych. Pojęcia podstawowe napędu (moment czynny, bierny, punkt pracy stabilnej, moment bezwładności, równanie dynamiki napędu). Ogólne zasady regulacji prędkości obrotowej na przykładzie silnika obcowzbudnego prądu stałego. Regulacja prędkości trójfazowego silnika indukcyjne-go (skalarna, wektorowa, DTC). Układ łagodnego rozruchu silnika indukcyjnego (soft start). Silnik pierścieniowy – kaskada inwertorowa. Silnik szeregowy w trakcji elektrycznej. Układy napędowe z silnikami o magnesach trwałych.

Charakterystyka pozostałych zajęć (maksymalnie 7 wierszy) Projekt: Projektowanie urządzeń energoelektronicznych z wykorzystaniem pakietu IsSPICE Zajęcia laboratoryjne: - napędy z bezszczotkowym silnikiem prądu stałego - energoelektroniczne układy do poprawy jakości energii elektrycznej, - przekształtnikowy, nawrotny napęd prądu stałego bez prądów wyrównawcze, - falowniki napięcia Bibliografia (nie więcej niż 5 kluczowych pozycji, maksymalnie 7 wierszy) 1. Piróg S.: Energoelektronika. Układy o komutacji sieciowej i komutacji twardej. Wydawnictwa AGH Kraków

2006. 2. Tunia H., Kaźmierkowski M. P.: Automatyka napędu elektrycznego, Warszawa 1987, PWN. 3. Orłowska-Kowalska T.: Bezczujnikowe układy napędowe z silnikami indukcyjnymi, Oficyna Wyd. Politechniki

Wrocławskiej 2003 4. Zawirski K.: Sterowanie silnikiem synchronicznym o magnesach trwałych, Wydawnictwo Politechniki Poznań-

skiej 2005 Wymagane wiadomości

z zakresu nie dotyczy – przedmiot w zakresie kształcenia podstawowego

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych, zdanie egzaminu


Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów)


Kod EEL-1KE-69611-s

Nazwa przedmiotu Sterowniki przemysłowe

Prowadzący przedmiot dr inż. Marcin Jachimski


Specjalność —




WWW http://www.kaniup.agh.edu.pl/dydaktyka/SSPiAB/SCR


Wprowadzenie podstawowych pojęć związanych z sterownikami przemysłowymi PLC. Zapoznanie ze standardami w zakresie sprzętu i oprogramowania. Przygotowanie do zastosowania sterowników w sterowaniu przemysłowym.


Sterownik PLC – komputer sterujący dla przemysłu. Historia sterowników PLC. Elementy składowe systemów sterowników przemysłowych PLC. Zasada działania PLC – cykl pracy. Układy wejścia/wyjścia – dwustanowe, analogowe, specjalizowane. Rozproszone układy wejść/wyjść. Połączenie sterownika z obiektem. Sterownik PLC w systemie sterowania. Środowisko programowania sterowników PLC. Sposoby i języki programowania. Sterowanie binarne, sekwencyjne i czasowo zależne. Sterownik PLC w układzie regulacji. Zcentralizowane i rozproszone układy sterowania z wykorzystaniem sterowników PLC. Przemysłowe sieci transmisji danych. Standaryzacja sterowników PLC. Przykłady zastosowań.


W ramach przedmiotu prowadzone są ćwiczenia laboratoryjne, w trakcie których, realizowane będą ćwiczenia uzupełniające i ugruntowujące wiedzę przekazaną podczas wykładów. Praktyczne zapoznanie studentów z sterownikami przemysłowymi PLC. Sterowniki PLC różnych producentów. Programowanie sterowników w języku listy instrukcji oraz schematów drabinkowych. Sterowanie binarne, sekwencyjne i czasowo zależne. Komunikacja sieciowa pomiędzy sterownikami. Komunikacja sieciowa z komputerem PC. Układy zdalnych wejść/wyjść. Wykonanie oprogramowania dla przykładowych zastosowań.


1. Grega W.: Sterowanie cyfrowe w czasie rzeczywistym; WWEAIiE AGH, Karków 1999 2. Werewka J.: Systemy rozproszone sterowania i akwizycji danych, Sterowniki programowalne i magistrale miejscowe;

CCATIE, Krkaów 1998 3. Legierski T., Kasprzyk J., Wyrwał J., Hajda J.: Programowanie sterowników PLC; WPK Jacka Skalmierskiego, Gliwice1998 4. Król A., Mroczko-Król J.: S5/S7 Windows. Programowanie i symulacja sterowników PLC firmy SIEMENS.

Wymagane wiadomości z zakresu Podstawy budowy mikrokomputerów, podstawy programowania. (np. w języku „C”)

Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych i wykładu.

Zasady wystawiania oceny końcowej Średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń.

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Sterownik PLC, przemysłowe systemy sterowania.


Kod EEL-1KE-69612-s

Nazwa przedmiotu Elektroniczne Układy Pomiarowe

Prowadzący przedmiot dr hab. inż. Tadeusz Sidor


Specjalność —




WWW


Zapoznanie studentów z podstawowymi układami elektronicznymi, które mają zastosowanie w technice pomiarowej i ich projektowaniem. Uzyskanie umiejętności projektowania i wykonywania prototypów takich układów.


Przetworniki pomiarowe, pojęcia podstawowe, metrologiczne kryteria jakości. Metody analizy i projektowania elektronicznych przetworników pomiarowych. Modelowanie podzespołów elektronicznych. Źródła sygnałów pomiarowych. Wzmacniacze różnicowe. Tory wzmacniaczy z przetwarzaniem i ich elementy: wzmacniacze pradu zmiennego, demodulatory synchroniczne, filtry aktywne. Generatory samowzbudne. Tory pomiarowe z modulacją częstotliwości. Analogowe układy obróbki sygnałów. Korektory własności dynamicznych. Przetworniki sygnałów elektrycznych. Wzmacniacze separujące. Układy próbkująco - pamiętające. Przetworniki A/C. Zintegrowane przetworniki pomiarowe.


W ramach przedmiotu prowadzone są ćwiczenia laboratoryjno – projektowe. W trakcie tych zajęć studenci projektują, analizują i wykonują prototypowe konstrukcje elektronicznych przetworników pomiarowych, a następnie sprawdzają pomiarowo własności wykonanych układów.


1. Sidor T.: Elektroniczne Przetworniki Pomiarowe. WND-AGH, Kraków 2006

Wymagane wiadomości z zakresu Metrologii i Elektroniki

Forma zaliczenia przedmiotu

zaliczenie ćwiczeń laboratoryjno – projektowych, zdanie z wynikiem pozytywnym testu z materiału wykładu.

Zasady wystawiania oceny końcowej średnia ważona ocen uzyskanych z zaliczenia i testu.

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Przetworniki pomiarowe, metrologia, elektronika


Kod EEL-1KE-69613-s

Nazwa przedmiotu Inteligentne systemy zasilania i zabezpieczeń

Prowadzący przedmiot Prof. dr hab. inż. Stanisław Piróg, dr inż. Adam Penczek


Specjalność —




WWW


Znajomość problematyki związanej z nowoczesnymi systemami zasilania i zabezpieczeń w sieciach n.n.


Problematyka jakości zasilania w sieciach n.n. Nowoczesne zabezpieczenia stosowane w sieciach n.n. Metody poprawy jakości zasilania: zasilacze o jednostkowym współczynniku mocy, energoelektroniczne układy do poprawy jakości energii elektrycznej (energetyczne filtry aktywne, kompensatory STATCOM…) Systemy zapewniania ciągłości zasilania: układy bezprzerwowego zasilania (UPS), system zasilania rezerwowego (SZR), Autonomiczne systemy zasilania bazujące na odnawialnych źródłach energii, Zasilanie i kontrola żarowych, wyładowczych i diodowych źródeł światła. Systemy zasilania dla odbiorców o podwyższonych wymaganiach bezpieczeństwa (kopalnie, szpitale itd.)


Zajęcia laboratoryjne: - zabezpieczenia w jedno i trójfazowych systemach zasilania niskich napięć (400V), - energooszczędne zasilanie wyładowczych i diodowych źródeł światła, - trójfazowy, dwukierunkowa zasilacz o jednostkowym współczynniku mocy, - jednofazowe układy zasilające o podwyższonym współczynniku mocy (PFC)


1. Stanisław Piróg „Energoelektronika. Układy o komutacji sieciowej i komutacji twardej” Wydawnictwa AGH Kraków 2006

Wymagane wiadomości z zakresu nie dotyczy – przedmiot w zakresie kształcenia podstawowego

Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie zajęć laboratoryjnych

Zasady wystawiania oceny końcowej ocena uzyskana z zaliczenia

Słowa kluczowe (maksymalnie 5 słów) Nowoczesne systemy zasilania, zabezpieczenia w sieciach n.n., SZR, UPS

Nazwa Teoria i przetwarzanie sygnałów I 30 15 · PDF file*)liczba godzin w semestrze;...

Documents

Transcript of Nazwa Teoria i przetwarzanie sygnałów I 30 15 · PDF file*)liczba godzin w semestrze;...