Kwartalnik redagowany przez uczniów Szkoły Podstawowej Bądkowie

Na początek słów kilka Witamy wszystkich bardzo serdecznie po raz drugi. Trzy miesiące

trwały prace nad zamknięciem kolejnego numeru – jeszcze

zimowego, ale już niebawem….WIOSNA, CIEPLEJSZY WIEJE WIATR,

WIOSNA, WIOSNA WKOŁO…..

Wesołego Alleluja !!!!

Radosnych Świąt Wielkanocnych, stołu suto zastawionego

tradycyjnymi potrawami, przy którym nie zabraknie nikogo

bliskiego Waszemu sercu. Ale przede wszystkim, niech w tym

podniosłym dniu zagości w Waszych sercach Zmartwychwstały

Jezus Chrystus i napełni je wiarą, miłością i pokojem. By te święta

były nie tylko czasem wytchnienia i odpoczynku, ale przede

wszystkim duchowej odnowy.

Dyrektor, Rada Pedagogiczna, pracownicy i uczniowie składają wszystkim Czytelnikom najserdeczniejsze życzenia wielkanocne.

Spis treści:

Co w szkole piszczy?

Mazowieckie zapusty str. 2

Karnawałowe

szaleństwo str. 3 – 5

Wspomnień czar…

II wojna światowa we

wspomnieniach mieszkańców

Bądkowa i okolic str. 6 – 8

Kącik sportowca

Poznajcie Roberta

Lewandowskiego str. 9

Z innej beczki …

Czy to magia? str. 10

Czas relaksu

Zagadki str. 11

Krzyżówka str. 12

SP BĄDKOWO 2

07.02.2016 roku w naszej szkole było bardzo wesoło.

Po korytarzach przechadzały się: anioły, diabły, bociany,

turonie, panny młode, dziady, baby, Cyganki i wiele innych postaci.

Grała muzyka, niezwykli goście tańczyli i śpiewali. Tak wyglądała nasza szkoła

podczas XXXV Przeglądu Zespołów Zapustnych „Mazowieckie Zapusty 2016”.

Zapusty to dawne polskie określenie końca karnawału, do dzisiaj obchodzone

w wielu rejonach Polski. Impreza rozpoczęła się o godzinie 12.30 korowodem.

Grupy zapustne udały się pieszo do pobliskich gospodarzy, gdzie przedstawiły

swoje programy artystyczne. Po 30 minutach zespoły wracały do szkoły.

O godzinie 14.00 na sali gimnastycznej zaczęły się występy. Zaprezentowało się aż

18 zespołów z gmin: Sochocin, Przasnysz, Sońsk, Szelków, Lidzbark, Płośnica,

Jednorożec, Karniewo, Raciąż i Krasne. Przybyło mnóstwo osób, ale zmieściliśmy

się. Po przedstawieniach zespoły posiliły się obiadem (kotlet, ziemniaki i surówka)

w stołówce szkolnej. W klasie nr 3 był zorganizowany bufet, gdzie można było

kupić pączki lub ciasto i coś do picia. Po wszystkich występach, około godziny

19.00 odbyło się ogłoszenie wyników i tym miłym akcentem zakończono imprezę.

To był dzień pełen wrażeń.

Natalia Żebrowska, kl. V

SP BĄDKOWO 3

Karnawał to okres zimowych balów, maskarad, pochodów i zabaw. Rozpoczyna

się najczęściej w dniu Trzech Króli, a kończy we wtorek przed Środą Popielcową,

która oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc. W różnych

krajach obchodzi się go nieco inaczej. A jak? Przeczytajcie!

Karnawał w Polsce

W Polsce karnawał obchodzimy dość hucznie. Polacy lubią się dobrze bawić,

spotykać się w gronie przyjaciół i znajomych, a całkiem spora liczba lubi też

zabawy spontaniczne, z obcymi. Karnawałowe zabawy organizujemy

w domach, ale też i uczestniczymy w imprezach publicznych, które odbywają się

w restauracjach, teatrach, kinach i innych instytucjach kulturalnych. Wychodzimy

na ulice, gdzie ustawiane są sceny, a podczas koncertów znanych gwiazd tańczymy

i śpiewamy. Podczas imprez karnawałowych oczywiście nie może zabraknąć

jedzenia i napojów. Niewiele się zmieniło w tym zakresie i w tradycyjnym polskim

domu nadal króluje kuchnia polska. Na imprezy przygotowuje się ciepłe dania

w stylu bigosu staropolskiego czy czerwonego czystego barszczu

z pasztecikami.

Karnawał w Brazylii

Najbardziej chyba znaną tradycją brazylijską jest karnawał w Rio de Janeiro.

Zaczyna się on w ostatni piątek przed Środą Popielcową i trwa przez pięć dni. Jego

początek to przekazanie uczestnikom parady kluczy do miasta i seria sztucznych

ogni, po czym na sambodromie pojawiają się członkowie szkół brazylijskiej samby

rywalizujący ze sobą w tańcu przez pięć dni i nocy. Specjalnie na tą okazję

uczestnicy parady (i nie tylko) przygotowują specjalne pełne przepychu, często

wyuzdane stroje karnawałowe. Rokrocznie do Rio de Janeiro przyjeżdża na

karnawał ponad 100 tysięcy turystów. Kończy się on w Środę Popielcową nad

ranem wybraniem najlepszej szkoły samby.

SP BĄDKOWO 4

Karnawał w Wenecji

Karnawał w Wenecji to tłumy przebierańców mknące ulicami w barwnych

korowodach. Część z nich korzysta z masek, ale wiele osób decyduje się na

pomalowanie twarzy w baśniowe wzory przez artystów z weneckiej Akademii

Sztuk Pięknych, których z reguły można spotkać w okolicach placu Świętego

Marka. W tym okresie odbywa się w mieście wiele przedstawień teatralnych,

koncertów, kinowych pokazów plenerowych, zawodów sportowych, popisów

akrobatycznych, a przede wszystkim wystawnych bali. Świętowanie kończy się

paleniem ogromnej kukły w masce. W czasie gdy ona płonie, tłum ze smutkiem

żegnający karnawał krzyczy: „Karnawał odchodzi!”

Karnawał w Niemczech

Niemieckie zabawy karnawałowe łączą się ze wspaniałymi paradami

i zabawami. Na południu Niemiec jest to swoista błazeńska impreza z maskami,

natomiast Kolonia słynie z zabawy bardziej upolitycznionej. Wszędzie jednak jest

to bardzo wesoła impreza, do której angażowani są nie tylko przechodnie, ale także

specjalne organizacje (stowarzyszenia) karnawałowe – jest ich w całych

Niemczech około 1 700. W ostatni poniedziałek karnawału odbywają się

karnawałowe parady, którym towarzyszy muzyka. Można zobaczyć wspaniałe

wozy pełne przebierańców, którzy obrzucają przechodniów słodyczami. W samej

Kolonii rozdaje się w ten sposób około 140 ton słodyczy i 700 000 tabliczek

czekolady, a w paradzie uczestniczy około 170 grup karnawałowych! Tego dnia

wybiera się także królową oraz króla karnawału. Na południu Niemiec w tłusty

czwartek słychać strzały z bicza – to znak o rozpoczęciu zabawy. Prócz tego

można zobaczyć przemarsz „śpiochów” w nocnych koszulach. Tego dnia kobiety

obejmują władzę w miastach i uzbrojone w nożyce obcinają mężczyznom krawaty.

Mają wówczas miejsce swoiste szturmy na miejscowe ratusze, gdzie kobiety

w barwnych przebraniach dokonują tego niebywałego wyczynu na urzędnikach,

dzięki czemu otrzymują symboliczny klucz do bram miasta i na ten dzień władza

przechodzi w ich ręce.

SP BĄDKOWO 5

Karnawał we Francji

Uliczne parady, orkiestra, ludzie w maskach, deszcz kolorowych konfetti

i pokazy sztucznych ogni – tak wyglądają karnawałowe niedziele we francuskich

miastach. Ludzie poprzebierani za pierroty, arlekiny, postaci bajkowe lub

historyczne wylegają tłumnie na ulice. Tańcząc, grając i śpiewając uczestniczą

w paradach lub przemieszczają się od baru do baru, racząc się różnymi trunkami.

W Nicei oprócz tradycyjnych karnawałowych szaleństw mają miejsce tzw.

kwiatowe bitwy – ich uczestnicy obrzucają się pachnącymi kwiatami

mimozy. Każdego roku tej zabawie towarzyszy inny motyw muzyczny. Natomiast

niezmiennym elementem są nietypowe koncerty, tzw. Le Charivari, w czasie

których większość muzyków gra na patelniach, garnkach oraz pokrywkach

i śpiewa proste rymowane piosenki. Żartom i zabawom nie ma końca. Nad

wszystkim czuwa Król Naiwniaków. Karnawałowe szaleństwo w Nicei trwa dwa

tygodnie.

Natalia Żebrowska, kl. V

Karnawałowe szaleństwa w naszej szkole

SP BĄDKOWO 6

Pewnego dnia klasa IV (obecna V) otrzymała pracę domową z języka

polskiego. Uczniowie mieli odszukać w rodzinie, sąsiedztwie osoby pamiętające II

wojnę światową i spisać ich wspomnienia. Siedemdziesiąt pięć lat po wybuchu

wojny udało się uczniom dotrzeć do naocznych świadków tej tragedii. Wtedy byli

jeszcze dziećmi, które być może niewiele rozumiały z tych dziwnych czasów. Tym,

co widzieli bądź usłyszeli od swoich rodziców i dziadków, podzielili się ze swoimi

wnukami i prawnukami. Dzięki nim powstały poniższe zapisy, które pokoleniom

wychowanym w wolnej Polsce, mogą przybliżyć czasy grozy. Te wspomnienia to

most łączący pokolenia tak odległe i bliskie zarazem, odległe w postępie

technicznym, bliskie, bo wyrosłe z tych samych korzeni, z tej samej historii.

Dziękujemy pięknie wszystkim, którzy podzielili się z nami swoimi

wspomnieniami.

Klasa V z wychowawczynią

***

W mojej rodzinie II wojnę światową pamięta tylko babcia, mama mojego taty,

Matylda Krupińska. Kiedy wybuchła wojna, babcia miała 4 lata, więc z tego okresu

nie pamięta dużo. Babcia pamięta czasy, gdy w bądkowskich lasach stacjonowało

wojsko niemieckie. Opowiadała, że Niemcy wybudowali w lesie domy,

sprowadzili swoje rodziny. Polskie dziewczyny przyjmowano do tych domów na

służbę, wśród nich była siostra mojej babci – ciocia Helena. Ciocia była

zadowolona z tej pracy, wspominała, że była tam dobrze traktowana. Babcia

pamięta, że kiedy przysunął się front, zrobiło się niebezpiecznie i cała rodzina

chowała się w piwnicy u sąsiadów. Wspomina też bombardowanie radzieckich

samolotów, po których zostało wiele wyrw w ziemi, niektóre z nich istnieją po dziś

dzień. Pamięta również, jak Niemcy zebrali wszystkich mężczyzn ze wsi i kazali

im kopać w lesie rów przeciwpancerny. Miał on powstrzymać czołgi radzieckie.

Rów ten pozostał w lesie do dzisiaj i jest nazywany „pancerniakiem”.

SP BĄDKOWO 7

Wspomnienia mojej babci są bardzo ciekawe i żałuję, że tylko tyle zapamiętała,

ale mam nadzieję, iż nie będzie więcej wojny.

Bartosz Krupiński

***

W czasie II wojny światowej u mojego pradziadka i prababci, Edmunda

i Aleksandry Falęckich z Sarnowej Góry, przebywali Niemcy i Rosjanie. Dwóch

Niemców uciekało przed Rosjanami i ukryli się u pradziadków, ale Rosjanie,

którzy nacierali od Bądkowa, zabili jednego z nich, a drugi został ranny. Mój

pradziadek podał mu wody i chciał go ocalić lecz Rosjanie nadeszli i go zabili.

Zabitych Niemców chowano na wysokiej górze. Na święta Bożego Narodzenia

przyszło do pradziadków czterech Niemców, z których jeden był katolikiem

i miał dwie siostry w zakonie. Koledzy Niemca, który miał na imię Henryk,

szydzili i naśmiewali się z jego wiary, dlatego chciał się modlić w domu

u pradziadków, aby go nie widzieli. Niemiec Henryk obiecał pradziadkom, że jeśli

przeżyje tę wojnę, to odwiedzi ich i im podziękuje. Prawdopodobnie jej nie

przeżył, bo nigdy swojej obietnicy nie spełnił. Pradziadek pewnego dnia poskarżył

się Henrykowi, że Niemcy kradną mu zboże, a ten srogo ukarał swoich

podwładnych, bo był bardzo wdzięczny za pomoc. W sylwestrową noc Niemcy

poprosili prababcię, aby ugotowała im rosół z kury, za co oczywiście jej zapłacili.

Jeden z Niemców przyniósł pół litra wódki. Najpierw spróbował sam, aby

zapewnić, że nie jest zatruta, a potem poczęstował wszystkich domowników,

oprócz mojego dziadka, który był małym dzieckiem. Po odejściu Niemców

nadeszli Rosjanie i też zamieszkali u moich pradziadków, ale oni zachowywali się

gorzej od Niemców. Byli wulgarni i pili dużo alkoholu. Doszło do tego, że

pewnego dnia pijany Rosjanin wszedł do domu i strzelił w stronę pradziadków, ale

kula ominęła ich, przebiła drewniane drzwi i futrynę od okna. Moi pradziadkowie

mieli dużo szczęścia. Te historie z II wojny światowej opowiedzieli mi mój

dziadek, który podczas II wojny światowej był małym dzieckiem i mój tata,

któremu opowiadano te historie.

Maja Falęcka

SP BĄDKOWO 8

***

Gdy wybuchła II wojna światowa mój dziadek miał 11 lat, a babcia 9. Dziadkowi

żyło się bardzo ciężko: podczas wojny zginął jego ojciec i brat, a mamusia po

ciężkiej chorobie umarła. Dziadek został na gospodarstwie z rodzeństwem. Niemcy

zabierali dzieci do zbierania kamieni i innych lekkich robót. Gdy dziadek skończył

15 lat, pracował przy kopaniu okopów. Moja babcia również pamięta czasy wojny.

Jednak mieszkała z boku wsi, dalej od drogi, dlatego Niemcy mniej tam

przebywali. Po wojnie dziadek musiał odbudować budynki gospodarskie, ponieważ

Niemcy spalili wszystkie, oprócz domu. Podczas wojny u dziadka w domu

mieszkało niemieckie wojsko. Wysiedlili rodzinę dziadka do sąsiadów.

We wspomnieniach dziadka Niemcy odchodząc posprzątali po sobie, a Rosjanie,

którzy mieszkali później, nie. Mój dziadek uczestniczył w zbieraniu ciał poległych

żołnierzy. Niemcy, którzy mieszkali u dziadka, byli przyjaźnie nastawieni.

W lasach bądkowskich Niemcy mieli swoje miasteczko. Po wojnie zostało ono

rozebrane przez mieszkańców okolicznych miejscowości. Wiele lat po wojnie mój

tata zbierając ziemniaki znajdował na polu naboje.

Natalia Żebrowska

SP BĄDKOWO 9

Robert Lewandowski urodził się 21 sierpnia 1988 roku w Warszawie. Ma 185 cm

wzrostu i 78 kg wagi. Znany pod pseudonimem „Lewy” gra w koszulce

z nr 9 na pozycji napastnika w słynnym niemieckim klubie Bayern Monachium.

Swoją karierę piłkarską zaczynał w Partyzancie Leszno. Nie był jednak

zawodnikiem klubu, a jedynie mógł uczestniczyć w treningach dzięki ojcu, który

tam pracował. W 1997 roku trafił do Varsowii Warszawa, gdzie grał 7 lat.

Występował również w Delcie Warszawa. W stołecznym klubie grał do lata 2005

roku i strzelił dla niego w IV lidze cztery bramki. 18 czerwca 2008 roku trafił do

Lecha Poznań. W grudniu tego samego roku został uznany przez tygodnik „Piłka

Nożna” największym odkryciem roku 2008 w Polsce. W sezonie 2008/2009 zdobył

z Lechem Puchar Polski. Latem 2009 r. sięgnął po Superpuchar Polski, a w meczu

o trofeum strzelił jedną bramkę. 15 maja 2010 r. zdobył mistrzostwo Polski, a sam

wywalczył koronę króla strzelców z 18 bramkami na koncie. Jego następny klub to

Borusia Dortmund. Ogólnie w sezonie 2011/2012 Lewandowski zagrał 47 meczy

i zdobył 30 bramek. W całym sezonie 2013/2014 Bundesligi strzelił łącznie 20

bramek i po raz kolejny został królem strzelców. Jego obecny klub to Bayern

Monachium. 29 września 2015 roku w II kolejce fazy grupowej Ligi Mistrzów

pomiędzy Bayernem a Dynamem Zagrzeb (5:0), Lewandowski zdobył hat – tricka,

pobijając przy tym rekord 31 trafień Włodzimierza Lubańskiego i stając się

najskuteczniejszym Polakiem w historii europejskich pucharów. Wychował się

w rodzinie sportowej. Ojciec Krzysztof uprawiał judo i grał w piłkę nożną. Matka

Iwona była siatkarką. Ma starszą siostrę Milenę. 22 czerwca 2013 roku ożenił się

z Anną Stachurską, zawodniczką karate, propagatorką zdrowego stylu życia. Ślub

i przyjęcie weselne odbyły się w Serocku. Obecnie Robert Lewandowski jest

najsłynniejszym piłkarzem w Polsce, idolem nastolatków i doskonałym wzorem do

naśladowania. Krystian Makowski, kl. VI

SP BĄDKOWO 10

Czy to magia? Nie, to czysta nauka.

Dnia 24.02.2016 r. przyjechała do nas grupa „Zaelektryzowani”

specjalizująca się w propagowaniu atrakcyjnej edukacji poprzez przedstawianie

interaktywnych spektakli, których celem jest – poza elementem rozrywkowym –

przemycić treści lekcyjne w scenariuszu napisanym pod kątem dzieci. Spektakl

nosił tytuł „Czy to magia? Nie, to czysta nauka.”.

Tematyka tego spektaklu obejmowała materiał z biologii, fizyki i chemii.

W ramach spektaklu mogliśmy obejrzeć proste eksperymenty związane z naukami

przyrodniczymi. Obejrzeliśmy: gwałtowny samozapłon, wytwarzanie domowym

sposobem helu, wytworzenie pasty słoniowej. Poznaliśmy podstawy anatomii

człowieka oraz na czym polega wymiana gazowa. Jednym słowem ten spektakl

stanowił coś w rodzaju żywej lekcji przyrody.

W spektaklu wystąpiła dwójka animatorów. Wcielili się oni w role

jaskiniowca Mietka i nauczyciela Magnusa. To oni w sposób humorystyczny

wprowadzali nas w kolejne eksperymenty. Mieliśmy też możliwość wziąć w nich

udział osobiście. Największym hartem ducha wykazała nasza koleżanka Julia z kl.

VI, która jako wybranka Mietka, pomyślnie, bez mrugnięcia okiem przeszła próbę

ognia.

Z żalem żegnaliśmy Mietka i Magnusa. Mamy nadzieję, że odwiedzą nas

jeszcze.

Małgorzata Ciecierska, kl. V

SP BĄDKOWO 11

1. Kto to jest dentysta? 2. Jest zielona skacze i pije mleko. 3. Jaki lekarz nie może poślubid swojej pacjentki? 4. Co to jest: lata po pokoju i robi yzb, yzb, yzb... 5. Co to jest łopata? 6. Dlaczego Ziemia ciągle kręci się wokół Słooca?

Myszka Miki

Roszpunka 1. jajko

2. szczur w japonkach

3. mokrych

4. huśtawka

Odpowiedzi w następnym numerze.

SP BĄDKOWO 12

1. Rozpoczyna się 21 marca 6. Symbol niedzieli poprzedzającej Wielkanoc

2. Idziesz z nią do kościoła w Wielką Sobotę 7. Wielkanocne jajko

3. Wielki… 8.Lany…

4. Święto zakochanych 9. Z niej wielkanocny zajączek

5.Wychodzi z jajka (oprac. E. Kacprzak)

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Zespół redakcyjny gazety: uczniowie klas V-VI oraz opiekunowie: P. Ewa Kacprzak,

P. Sylwia Ulatowska, P. Mariusz Kocięda.