Międzynarodowe Targi Spawalnicze ExpoWELDING 2012 16-18 października 2012

NOWOŚCI TARGOWE

FIRMA: TÜV NORD Polska Sp. z o.o.

ul. Mickiewicza 29

40-085 Katowice

Dział Techniczny: +48 32 786 46 50

Fax: +48 32 786 46 05

e-mail: p.kaczmarek@tuv-nord.pl

PRODUKT:

Informacja o certyfikacji firmy wg normy EN 1090

Sposoby oceny zgodności

Zgodnie z normą EN 1090-1 wszyscy producenci konstrukcji nośnych zobowiązani są przed wprowadzeniem swoich produktów na rynek europejski do oznakowania ich znakiem CE. Nadanie znaku CE na własny wyrób przez producenta wiąże się z koniecznością przeprowadzenia przez niego oceny zgodności wyrobu ze zharmonizowaną specyfikacją techniczną (normą EN 1090). Warunkiem koniecznym do prowadzenia oceny zgodności przez producenta jest posiadanie przez niego opisanego, wdrożonego i certyfikowanego systemu zakładowej kontroli produkcji (ZKP).

W przypadku konstrukcji nośnych ocenę zgodności wyrobu z dyrektywą 89/106/EWG „Wyroby budowlane” przeprowadza się opisanym w tej dyrektywie sposobem 2+.

Etapy oceny zgodności to:

• pierwotne sprawdzenie konstrukcji, • czynności ZKP, • przeprowadzenie wybranych badań zgodnie z przygotowanym planem kontroli.

Działania ZKP obejmują:

• wyszczególnienie oraz weryfikację surowców i materiałów składowych; • kontrole i badania, które należy przeprowadzić podczas procesu produkcji zgodnie z

ustaloną częstotliwością (dotyczy to zarówno etapów produkcji wyrobu, jak również

maszyn, urządzeń i sprzętu);

• weryfikacje i badania gotowego wyrobu, które należy prowadzić zgodnie z częstotliwością ustaloną w specyfikacjach technicznych.

Za zorganizowanie, wdrożenie i utrzymywanie ZKP odpowiedzialny jest producent. Wymagania odnośnie systemu ZKP dla wykonawców konstrukcji stalowych i aluminiowych podaje norma EN 1090-1 w punkcie 6.3. Poniżej podano wskazówki dotyczące tworzenia systemu ZKP. System ZKP powinien być opisany i określony w dokumentacji ZKP. Dokumentacja ZKP powinna zawierać:

• dokumenty opisujące ZKP (procedury i instrukcje oraz ew. Księgę ZKP lub Przewodnik ZKP);

• dokumenty, w których ustalono wymagania (specyfikacje): normy wyrobu, wymagania dla materiałów lub komponentów stosowanych do produkcji, wymagania dla wyrobu na poszczególnych etapach produkcji, ew. wymagania środowiskowe związane z produkcją i magazynowaniem wyrobu;

• ew. dokumenty zawierające zalecenia i wytyczne; • dokumenty informacyjne: przepisy prawa, opis technologiczny, dokumentację

techniczną, schemat organizacyjny; • zapisy potwierdzające funkcjonowanie ZKP, będące dowodami obiektywnymi o

wykonanych działaniach lub osiągniętych wynikach.

Jeżeli producent zleca na zewnątrz realizację jakiegokolwiek procesu, który ma wpływ na zgodność wyrobu z wymaganiami, powinien on zapewnić nadzór nad tymi procesami. Sposób prowadzenia takiego nadzoru powinien być określony w dokumentacji ZKP.

Nadzór nad dokumentacją ZKP:

• dokumentacja ZKP powinna być nadzorowana przez kompetentną i uprawnioną osobę (np. Pełnomocnika ds. ZKP),

• dokumentację należy uaktualniać i uzupełniać w przypadku wprowadzenia zmian w ZKP,

• producent powinien posiadać wykaz dokumentów i prowadzonych zapisów.

Podział konstrukcji

Norma EN 1090 dotycząca wykonywania budowlanych konstrukcji nośnych ze stali i aluminium zastąpiła obowiązujące w poszczególnych krajach Unii Europejskiej normy lokalne (np. w Niemczech normy serii DIN 18800).

Norma DIN EN 1090 składa się z 3 części:

• Część 1: „Stalowe i aluminiowe elementy konstrukcyjne – Metody oceny zgodności elementów nośnych”, wydanie: 07.2010, zastępuje potwierdzanie zgodności przez znak Ü.

• Część 2: „Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych – Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych”, wydanie: 12.2008, zastępuje DIN 18800, część 7.

• Część 3: „Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych – Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji aluminiowych”, wydanie: 09.2008, zastępuje DINV 4113, część 3.

Norma EN 1090-2 ma tytuł: „Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych – część 2: Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych”.

Norma wprowadza klasy konsekwencji CC1, 2, 3 wg występowania ryzyka utraty życia (duże, średnie, małe).

Wprowadza też kategorie obciążenia SC1, 2 wg występowania obciążeń statycznych lub dynamicznych. W skrócie: SC1 – statyczne, SC2: dynamiczne.

Podane są również kategorie wytwarzania PC1, 2 wg przykładowo zastosowanej granicy plastyczności stali, obróbki cieplnej czy rodzaju kształtowników. W skrócie: PC1: S235 / S275, PC2: >= S355 i budowa.

Od klasy CC oraz kategorii SC i PC zależy klasa wykonawstwa EXC.

Klasy wykonawstwa EXC

Klasy wykonawstwa

CC1 CC2 CC3

Kategoria obciążenia

SC1 SC2 SC1 SC2 SC1 SC2

PC1

EXC1

EXC2

EXC2

EXC3

EXC a) EXC3a)

Kategoria

wytwarzania PC2

EXC2

EXC2

EXC2

EXC3

EXC3a)

EXC4

a. EXC4 powinna być zastosowana dla konstrukcji nośnych specjalnych lub konstrukcji nośnych o wysokiej niezawodności wg przepisów krajowych.

Wymagania spawalnicze

Wytwórca konstrukcji oprócz certyfikowanego systemu ZKP, musi spełniać również wymagania systemu zapewnienia jakości w spawalnictwie wg normy:

• EN ISO 3834-4 dla klasy wykonawstwa EXC1, • EN ISO 3834-3 dla klasy wykonawstwa EXC2, • EN ISO 3834-2 dla klas wykonawstwa EXC3 i EXC4.