53

Program nauczania.

Małgorzata Czuj

PROGRAM NAUCZANIA ZAJĘĆ TECHNICZNYCH

LUBIĘ TECHNIKĘ KLASY IV–VI

Program został napisany zgodnie z celami i treściami kształcenia określonymi w załączniku nr 2 do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2012 roku, poz. 977).

SPIS TREŚCI

I. Podstawa programowa przedmiotu zajęcia techniczne z komentarzem. II. Wstęp – założenia programowe III. Cele kształcenia – wymagania ogólne IV. Cele szczegółowe V. Treści programowe VI. Procedury osiągania celów VII. Kryteria oceniania uczniów VIII. Obudowa

54

I. PODSTAWA PROGRAMOWA PRZEDMIOTU ZAJĘCIA TECHNICZNE

Cele kształcenia – wymagania ogólne I. Rozpoznawanie i opis działania elementów środowiska technicznego. II. Planowanie i realizacja praktycznych działań technicznych (od pomysłu do wytworu). III. Sprawne i bezpieczne posługiwanie się sprzętem technicznym.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe 1. Opisywanie techniki w bliższym i dalszym otoczeniu.Uczeń: 1) opisuje urządzenia techniczne ze swojego otoczenia, wyróżnia ich funkcje; 2) podaje zalety i wady stosowanych rozwiązań materiałowych i konstrukcyjnych.

2. Opracowywanie koncepcji rozwiązań problemów technicznych. Uczeń: 1) rozpoznaje materiały konstrukcyjne: papier, materiały drzewne, metale, tworzywa

sztuczne; bada i porównuje podstawowe ich właściwości: twardość i wytrzymałość; określa możliwości wykorzystania różnych materiałów w technice w zależności od wła-ściwości;

2) zapisuje rozwiązania techniczne w formie graficznej, wykonuje odręczne szkice tech-niczne i proste rysunki rzutowe (prostokątne i aksonometryczne), analizuje rysunki techniczne stosowane w katalogach i instrukcjach obsługi;

3) konstruuje modele urządzeń technicznych, posługując się gotowymi zestawami do montażu elektronicznego i mechanicznego.

3. Planowanie i realizacja praktycznych działań technicznych. Uczeń: 1) wypisuje kolejność działań (operacji technologicznych); szacuje czas ich trwania; orga-

nizuje miejsce pracy; 2) posługuje się podstawowymi narzędziami stosowanymi do obróbki ręcznej (piłowania,

cięcia, szlifowania, wiercenia) różnych materiałów i montażu.

4. Sprawne i bezpieczne posługiwanie się sprzętem technicznym. Uczeń: 1) potrafi obsługiwać i regulować urządzenia techniczne znajdujące się w domu, szkole

i przestrzeni publicznej, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa; czyta ze zrozumieniem instrukcje obsługi urządzeń;

2) bezpiecznie uczestniczy w ruchu drogowym jako pieszy, pasażer i rowerzysta.

5. Wskazywanie rozwiązań problemów rozwoju środowiska technicznego. Uczeń: 1) opisuje zasady segregowania i możliwości przetwarzania odpadów z różnych materia-

łów: papieru, drewna, tworzyw sztucznych, metali i szkła; 2) opracowuje projekty racjonalnego gospodarowania surowcami wtórnymi w najbliż-

szym środowisku: w domu, na osiedlu, w miejscowości.

Zalecane warunki i sposób realizacji W nauczaniu przedmiotu najważniejszym celem jest opanowanie przez uczniów praktycznych metod działań technicznych. Zalecane jest prowadzenie zajęć technicznych w odpowiednio przystosowanych i wyposażonych pracowniach,

55

w grupach dostosowanych do liczby stanowisk w pracowni. Zajęcia techniczne pozwalają przygotować ucznia do uzyskania karty rowerowej.

Komentarz do podstawy programowej przedmiotu zajęcia techniczne (fragment)

Najważniejszym celem nauczania przedmiotu zajęcia techniczne w szkole podstawowej jest prowadzenie z uczniami praktycznych działań technicznych. Dlatego zalecane jest prowadze-nie lekcji w odpowiednio przystosowanych i wyposażonych pracowniach, w grupach dostoso-wanych do liczby stanowisk w pracowni. Jednak brak takich pracowni nie uniemożliwia zreali-zowania głównego celu tych zajęć. Istotnym celem zajęć technicznych jest też umożliwienie każdemu chętnemu uczniowi zdobycia karty rowerowej (…).

56

II. WSTĘP – ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE

Program przedmiotu zajęcia techniczne uwzględnia w swych założeniach czynniki sprzyjające rozwojowi wiedzy z zakresu myśli technicznej, praktycznych umiejętności konstruk-cyjnych i zdolności manualnych. Przewiduje zapoznanie ucznia z przepisami ruchu drogowego na poziomie umożliwiającym uzyskanie karty rowerowej (w klasie 5, kiedy wszyscy uczniowie będą mieli ukończone 10 lat). Zainteresowanie techniką daje wymierne efekty emocjonalne i wychowawcze: uczy dyscypliny pracy i przewidywania działań, odpowiedzialności, wpływa na wyrównywanie szans, podniesienie samooceny, pobudza do aktywności, uczy współdziała-nia w grupie. Praktyczność działań podejmowanych na zajęciach technicznych jest klarownym przykładem wykorzystania wiedzy w życiu codziennym. Treści zawarte w dokumencie obejmują zagadnienia dotyczące rozpoznawania śro-dowiska technicznego, a w kolejnych etapach – przełożenie zdobytej wiedzy na działania praktyczne. Program zakłada rozwój umiejętności w zakresie: projektowania, konstruowania, rozpoznawania materiałów (z uwzględnieniem ich właściwości fizycznych i mechanicznych), analizowania tekstów technicznych, zapisywania w formie graficznej projektów konstrukcyj-nych, organizacji warsztatu pracy, bezpiecznego wykorzystania narzędzi i urządzeń. Istotnym elementem programu jest kształcenie nawyków dbałości o środowisko, wskazywanie możli-wości zagospodarowania lub przetwarzania odpadów, także w działaniu praktycznym – meto-dą upcyklingu. Atrakcyjne wizualnie i nieskomplikowane konstrukcyjnie planowane formy działań praktycznych, zakładają budzenie motywacji do pracy wytwórczej, zainteresowanie pracami konstrukcyjnymi. Wykorzystanie materiałów – często recyklingowych zakłada zarówno kształ-cenie świadomości ekologicznej, jak i rozwój myślenia ekonomicznego. Zaplanowana forma wprowadzenia ucznia w zasady ruchu drogowego, oparta na wizu-alizacji treści, stosowaniu różnorodnych zadań, gier dydaktycznych i ćwiczeń testowych umoż-liwia uczniom uzyskanie karty rowerowej. Zadania ujęte w programie i treściach podręcznikowych zostały zaplanowane w sposób umożliwiający uczniowi dokonywanie wyboru i podejmowanie decyzji już na etapie projekto-wania. Na realizację programu przewidziano 96 godzin lekcyjnych w cyklu trzyletnim. Zada-nia zostały zaplanowane w sposób umożliwiający ich pełną realizację, niezależnie od zaplecza technicznego (wyposażenia pracowni). Program zawiera obudowę dydaktyczną: plan pracy dydaktycznej (skonstruowany z po-działem na treści, cele i metody nauczania, formy pracy i odniesienia do realizacji punktu pod-stawy programowej). Składowe dokumentu programowego to także: plan wynikowy i opraco-wane scenariusze zajęć – z dokładnym opisem działań, wskazaniem na metody i formy pracy, i ćwiczeniami umożliwiającymi sprawdzenie wiedzy. Realizacja programu przebiega z wykorzystaniem podręczników: Lubię technikę 4, 5, 6. Składowe cyklu to trzy opracowania podręcznikowe, których treści dotyczą: bezpieczeństwa, wiedzy o materiałach konstrukcyjnych, wiedzy z zakresu przepisów ruchu drogowego, rysunku technicznego i praktycznych działań w obrę-bie tych zagadnień. Treści są uporządkowane w działach tematycznych, zawierających ćwicze-nia i zadania techniczne, i wzbogacone o instrukcje fotograficzne Krok po kroku ułatwiające realizację zadań. Podręczniki zawierają informacje poszerzające wiedzę programową, zamieszczone w działach: Dla ciekawych i Czy wiesz, że… . Dodatkiem poza podręcznikowym są opracowane karty pracy, stanowiące propozycję ćwiczeń utrwalających i sprawdzających wiedzę.

57

Ze względu na różnice w wyposażeniu pracowni, a także liczebność i specyfikę zespo-łów klasowych, program może być przez nauczyciela modyfikowany i dostosowywany do wa-runków danej szkoły. Program określa cele i treści nauczania, które spójnie tworzą fundament rzetelnej reali-zacji podstawy programowej. Dokument rekomenduje metody wartościowe pedagogicznie, zapewniające indywidualizację pracy. Określa wymagane kompetencje ucznia po zakończeniu danego etapu nauczania i wyraźnie formułuje kryteria wystawiania oceny.

III. CELE KSZTAŁCENIA – WYMAGANIA OGÓLNE

Wskazane w podstawie programowej cele edukacyjne, spójne z treściami nauczania, zakładają osiągnięcie przez uczniów odpowiedniego poziomu wiedzy, rozwój zdolności manualnych i wdrożenie do prac technicznych, ze świadomością zachowania bezpieczeństwa pracy.

Cele kształcenia – wymagania ogólne I. Rozpoznawanie i opis działania elementów środowiska technicznego. II. Planowanie i realizacja praktycznych działań technicznych (od pomysłu do wytworu). III. Sprawne i bezpieczne posługiwanie się sprzętem technicznym.

V. CELE SZCZEGÓŁOWE

Klasa IVI. Jestem bezpieczny

UCZEŃ:• potrafi bezpiecznie zachowywać się podczas wykonywania pracy, • zna zasady pracy ujęte w regulaminie pracowni technicznej,• czyta ze zrozumieniem symbole bezpieczeństwa: ochrony i higieny pracy,• określa zasady zachowania się podczas ewakuacji,• stosuje się do norm zachowania w życiu codziennym: w domu, w drodze do szkoły i pod-

czas zabawy,• zna sposoby udzielania pomocy w wypadku drobnych urazów, • zna numery telefonów alarmowych,• ma świadomość skutków niewłaściwego zachowania podczas pracy, zabawy i w drodze

do szkoły.

II. Materiały konstrukcyjne – drewno

UCZEŃ:• definiuje drewno jako materiał konstrukcyjny, stosowany w różnych• dziedzinach przemysłu,• zna budowę drewna,• bada i określa właściwości drewna, • wyjaśnia proces technologiczny produktów tartacznych,• określa właściwości i rodzaje materiałów drzewnych, sposobów ich• wytwarzania i zastosowania,• poznaje warsztat stolarski – narzędzia i urządzenia stosowane do obróbki drewna i zwią-

zane z tym zawody,

58

• potrafi czytać projekty konstrukcyjne,• określa i rozpoznaje metody łączenia drewna,• poznaje sposoby konserwacji i zdobienia drewna,• określa kolejność czynności wykonywanych podczas konstruowania określonego wy-

tworu z drewna,• bezpiecznie posługuje się podstawowymi narzędziami stosowanymi do obróbki drewna,• tworzy projekty rysunkowe, • organizuje warsztat pracy,• sporządza plany pracy, z zachowaniem kolejności operacji technologicznych, • rozwija zdolności w zakresie projektowania, konstruowania i zdobienia • form z drewna,• poznaje i utrwala terminologię techniczną,• ma nawyk oszczędnego gospodarowania materiałami,• rezultaty jego działań praktycznych są poprawne konstrukcyjnie i estetycznie wyglądają.

III. Materiały konstrukcyjne – papier

UCZEŃ:• definiuje papier jako materiał konstrukcyjny, powstały w wyniku• spilśnienia włókien pochodzenia roślinnego,• zna historię papieru,• określa etapy procesu produkcji papieru,• wskazuje surowce wykorzystywane do wytwarzania papieru,• rozpoznaje gatunki papieru,• wie, że przeznaczenie papieru zależy od surowca i klasy jego wykonania,• określa właściwości papieru: gramaturę, grubość, gładkość, białość, • nieprzeźroczystość i połysk,• definiuje trzy serie formatów papieru: A, B i C,• rozpoznaje wyroby papierowe i dokonuje ich podziału ze względu na• zastosowanie,• nazywa i określa materiały i narzędzia potrzebne do prac z papierem,• rozpoznaje i określa metody składania papieru: origami, kirigami,• wytwarza masę papierową i stosuje ją do dekoracji formy,• wykorzystuje właściwości materiałów papierniczych w pracy konstrukcyjnej, • tworzy projekty rysunkowe do konstrukcji z papieru,• wykazuje się sprawnością przy korzystaniu z narzędzi służących do prac z papierem,• potrafi mierzyć, ciąć, łączyć i uplastyczniać papier,• estetycznie i poprawnie wykonuje prace z papieru,• modeluje formy papierowe metodą origami, kirigami i poprzez uplastycznianie,• konstruuje formy przestrzenne z papieru na podstawie własnych projektów• rysunkowych.

IV. Bezpieczne wakacje

UCZEŃ:• bezpiecznie zachowuje się podczas letniego wypoczynku,• zna podstawowe zasady ruchu pieszych,• wymienia zasady bezpiecznego zachowania się: nad wodą, w górach, w lesie, w pobliżu

domu.

59

Klasa V

I. Jestem bezpieczny

UCZEŃ:• potrafi zachować zasady bezpieczeństwa podczas wykonywania prac praktycznych,• zna zasady pracy ujęte w regulaminie pracowni technicznej,• ma świadomość skutków niewłaściwego zachowania się podczas pracy.

II. Materiały włókiennicze

UCZEŃ:• określa rodzaje i pochodzenie włókien,• charakteryzuje włókna i określa metody ich pozyskiwania,• wskazuje sposoby rozpoznawania włókien metodą próby ogniowej i czytania oznaczeń

na krajce,• definiuje i określa rodzaje wyrobów włókienniczych,• zna proces produkcji tkanin,• rozróżnia sploty tkackie, • wykorzystuje wiadomości o włóknach w praktyce – wytwarza tkaniny na mini krośnie,

stosując poznane sploty,• zapoznaje się z procesem produkcji dzianin,• rozróżnia sploty dziewiarskie,• nazywa i określa narzędzia stosowane do wytwarzania tkanin i dzianin,• definiuje techniki makramy i węzłów makramowych,• potrafi wiązać wybrane węzły techniką makramy,• przedstawia sposoby konserwowania wyrobów włókienniczych,• zapoznaje się z działaniem urządzeń służących do prania i prasowania odzieży,• właściwie odczytuje instrukcje obsługi urządzeń do prania i prasowania odzieży,• określa nazwy przyborów, przyrządów i urządzeń stosowanych do obróbki materiałów

włókienniczych,• zapoznaje się z zasadami działania maszyny do szycia,• rozpoznaje i tworzy wybrane ściegi ręczne – podstawowe i ozdobne,• potrafi przyszywać guziki,• stosuje umiejętność szycia w praktyce – wykorzystuje ją do wykonania formy użytkowej z

materiałów recyklingowych na podstawie własnego projektu rysunkowego.

I. Materiały konstrukcyjne – metal

UCZEŃ:• definiuje metal jako materiał konstrukcyjny,• poznaje metody obróbki i sposoby łączenia metali,• zna zastosowanie metali w przemyśle,• poznaje narzędzia stosowane do obróbki metalu,• przedstawia sposoby zabezpieczania i zdobienia powierzchni metalu,• konstruuje formy przestrzenne z wykorzystaniem drutu i innych metalowych• elementów,• organizuje swój warsztat pracy,• posługuje się wybranymi narzędziami stosowanymi do obróbki metalu,• poznaje i utrwala terminologię techniczną,

60

• sporządza plany pracy z zachowaniem kolejności operacji technologicznych,• rozwija zdolności w zakresie projektowania i konstruowania form • przestrzennych z metalu.

III. Wychowanie komunikacyjne

UCZEŃ:• rozumie i określa procedury uzyskania karty rowerowej,• definiuje pojęcia związane z ruchem drogowym,• zna przepisy dotyczące ruchu pieszych,• wymienia zasady bezpiecznego przekraczania jezdni i torów kolejowych,• zna zasady poruszania się w kolumnie pieszych,• potrafi wypowiedzieć się na temat historii roweru i scharakteryzować jego budowę,• określa funkcje roweru w poszczególnych układach: jezdnym,• kierowniczym, napędowym, hamulcowym i oświetleniowym,• dba o prawidłową konserwację roweru, ponieważ ma świadomość jej wpływu na bezpie-

czeństwo jazdy,• dokonuje sprawnego rozeznania stanu technicznego roweru przed podróżą,• potrafi wziąć na siebie odpowiedzialność za użytkowany sprzęt,• wskazuje, lokalizuje i nazywa obowiązkowe elementy wyposażenia roweru,• przybiera właściwą postawę ciała na rowerze,• rozumie rolę elementów odblaskowych, • poznaje rodzaje i znaczenie sygnałów świetlnych,• ma świadomość hierarchii sygnałów na drodze,• rozpoznaje i określa znaki drogowe: poziome i pionowe,• potrafi przewidywać zachowania na drodze z udziałem znaków, • zna zasady ruchu rowerów,• określa pojęcia związane z ruchem rowerów: drogę dla rowerów, śluzę• rowerową, przejazd dla rowerów,• wskazuje właściwe zachowania podczas wykonywania manewrów: wymijania, wyprze-

dzania, omijania, zmiany kierunku jazdy, zmiany pasa ruchu, skrętu w prawo, skrętu w lewo, zawracania,

• określa zasady przejazdu przez skrzyżowania: równorzędne, podporządkowane, w ruchu okrężnym i kierowanym,

• analizuje i ćwiczy warianty zachowania na skrzyżowaniach,• potrafi przewidywać zachowania na drodze,• respektuje przepisy ruchu drogowego, • określa zasady zachowania się w razie kolizji drogowej,• nabywa praktycznych umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej,• potrafi właściwie reagować w sytuacjach zagrażających życiu i zdrowiu.

Klasa VI

I. Jestem bezpieczny

UCZEŃ:• potrafi zachować bezpieczeństwo podczas wykonywania pracy,• wymienia zasady pracy ujęte w regulaminie pracowni technicznej,• ma świadomość skutków niewłaściwego zachowania podczas pracy.

61

II. Materiały konstrukcyjne – szkło

UCZEŃ:• definiuje szkło jako materiał konstrukcyjny,• wskazuje surowce szklarskie i zapoznaje się z procesem tworzenia szkła,• określa właściwości szkła,• wskazuje zastosowania szkła w przemyśle,• zna metody zdobienia szkła,• dekoruje wyroby szklane techniką witrażu,• potrafi zorganizować swój warsztat pracy,• zna i utrwala terminologię techniczną, • sporządza plany pracy, z zachowaniem kolejności operacji technologicznych,• rozwija umiejętności projektowania i zdobienia przedmiotów szklanych• na podstawie własnego projektu rysunkowego.

III. Materiały konstrukcyjne – tworzywa sztuczne

UCZEŃ:• definiuje tworzywa sztuczne jako substancje wielocząsteczkowe• otrzymywane w wyniku syntezy chemicznej,• zapoznaje się z historią tworzyw sztucznych,• określa zalety i wady substancji, • określa właściwości tworzyw sztucznych i metody ich wytwarzania,• zna metody łączenia tworzyw sztucznych,• określa zasięg stosowania tworzyw w różnych dziedzinach przemysłu,• organizuje swój warsztat pracy,• sporządza plany pracy, z zachowaniem kolejności operacji technologicznych,• dekoruje formę przestrzenną techniką millefiori z wykorzystaniem odpowiednich mate-

riałów termoplastycznych, na podstawie własnego projektu rysunkowego.

IV. Recykling

UCZEŃ:• definiuje pojęcie recyklingu jako wielokrotnego wykorzystania materiałów służących do

wytwarzania nowych produktów,• określa rodzaje działań na rzecz recyklingu,• ma świadomość celowości działań recyklingowych,• sporządza plany pracy, z zachowaniem kolejności operacji technologicznych,• organizuje swój warsztat pracy, • podejmuje praktyczne działanie recyklingowe, konstruuje na podstawie własnego pro-

jektu rysunkowego,• potrafi oszczędnie gospodarować materiałami, • potrafi wykonać pracę poprawną konstrukcyjnie i estetycznie wyglądającą.

62

V. Opisywanie techniki w bliższym i w dalszym otoczeniu

UCZEŃ:• przedstawia w ogólnym zarysie historię domów mieszkalnych,• określa funkcje budowli,• zapoznaje się z rozwiązaniami konstrukcyjnymi zastosowanymi w wybranych budow-

lach,• wskazuje i poznaje budynki mieszkalne w najbliższym otoczeniu,• projektuje i modeluje makietę budynku,• określa zasady projektowania funkcjonalnego mieszkania,• projektuje pokój dla nastolatka, • poznaje rodzaje i przeznaczenie domowych instalacji – elektrycznej, wodnej, kanalizacyj-

nej, gazowej, grzewczej, wentylacyjnej, klimatyzacyjnej i alarmowej, • poznaje elementy zestawu do montażu obwodów elektrycznych,• łączy proste obwody elektryczne z wykorzystaniem schematów ideowych,• poznaje sprzęt gospodarstwa domowego – jego przeznaczenie i zasady• działania – na podstawie tekstów instrukcji obsługi technicznej,• poznaje zasady bilansowania kosztów utrzymania domu, • poznaje elementy wyposażenia mieszkania – stałe i ruchome,• organizuje swój warsztat pracy.

VI. Rysunek techniczny

UCZEŃ:• definiuje rysunek techniczny, • definiuje rolę szkicu z opisami technicznymi jako projektu konstrukcji,• poznaje geometrię znormalizowanego pisma technicznego,• poznaje warsztat kreślarski materiałów i narzędzi,• poznaje zasady pisania tekstu, • posługuje się pismem technicznym, ćwiczy pisanie małych liter i dużych liter alfabetu, • pisze tekst z zachowaniem znormalizowanych odległości pomiędzy literami, wyrazami

i wersami,• wdraża się do pracy przy tworzeniu projektów,• definiuje wymiarowanie jako podawanie wymiarów przedmiotów na rysunkach za po-

mocą linii, liczb i znaków wymiarowych,• zapoznaje się z ogólnymi zasadami wymiarowania: linie, liczby, strzałki i znaki• wymiarowe,• zapoznaje się z podstawowymi zasadami wymiarowania: niepowtarzania wymiarów, nie-

zamykania łańcuchów wymiarowych, pomijania wymiarów oczywistych,• czyta wymiary z rysunku,• wymiaruje przedmioty zgodnie z podanymi zasadami,• poznaje zasady tworzenia rysunków rzutowych – prostokątnych i aksonometrycznych,• wykonuje proste rysunki rzutowe i aksonometryczne.

63

V. T

REŚC

I NAU

CZAN

IA

Kla

sa IV

Zagadnienie

Treś

ci n

aucz

ania

Real

izac

ja

Pods

taw

y Po

gram

owej

I. Jestem bezpieczny

Zasa

dy b

ezpi

ecze

ństw

a i h

igie

ny p

racy

•Za

sady

BH

P.•

Regu

lam

in p

raco

wni

tech

nicz

nej.

•Ks

ztał

tow

anie

zas

ad z

acho

wan

ia s

ię p

odcz

as p

racy

.•

Sym

bole

i zn

aki b

ezpi

ecze

ństw

a: z

naki

hig

ieny

i oc

hron

y pr

acy,

zna

ki o

chro

ny p

rzec

iwpo

żaro

wej

, zna

ki

ewak

uacy

jne.

•Za

chow

anie

w ra

zie

zagr

ożen

ia p

ożar

em.

•Za

chow

anie

w c

zasi

e ew

akua

cji.

•Te

lefo

ny a

larm

owe.

•D

roga

ew

akua

cyjn

a sz

koły

.

3,1

3,2

4,1

4,2

PPP

Bezp

iecz

eńst

wo

na c

o dz

ień

•Za

sady

bez

piec

zneg

o za

chow

ania

się

pod

czas

wyk

onyw

ania

cod

zien

nych

czy

nnoś

ci.

•Za

sady

bez

piec

zneg

o za

chow

ania

się

w d

omu

pod

nieo

becn

ość

rodz

iców

.•

Bezp

iecz

na d

roga

do

szko

ły.

•Be

zpie

czna

zab

awa.

•Za

sady

udz

iela

nia

pom

ocy

w w

ypad

ku: s

kale

czen

ia, o

parz

enia

, krw

otok

u z

nosa

.•

Prak

tycz

ne d

ział

ania

– u

dzie

lani

e po

moc

y.

3,1

3,2

4,1

4,2

PPP

64

II. Materiały konstrukcyjne – drewno

Budo

wa

i wła

ściw

ości

dre

wna

•D

rew

no –

mat

eria

łem

kon

stru

kcyj

nym

.•

Stos

owan

ie d

rew

na w

prz

emyś

le.

•G

atun

ki d

rzew

, ich

cec

hy i

stos

owan

ie w

prz

emyś

le.

•Bu

dow

a dr

ewna

.•

Wła

ściw

ości

dre

wna

: bar

wa,

rysu

nek,

twar

dość

, zap

ach.

•O

chro

na la

sów

.

2,1

2,2

PPP

Obr

óbka

dre

wna

– w

yrob

y dr

zew

ne•

Proc

es p

ozys

kiw

ania

wyr

obów

tart

aczn

ych.

•W

yrob

y dr

zew

ne: b

elki

, des

ki, k

lejo

nki,

skle

jki,

forn

iry i

płyt

y z

odpa

dów

drz

ewny

ch.

•Te

chno

logi

a po

zysk

iwan

ia w

yrob

ów ta

rtac

znyc

h.•

Nar

zędz

ia w

ykor

zyst

ywan

e do

obr

óbki

dre

wna

.•

Zaw

ody

stol

arsk

ie.

•Pr

ojek

t kon

stru

kcyj

ny.

2,1

3,1

3,2

5,1

PPP

Ram

ka n

a z

djęc

ie z

ele

men

tam

i dr

ewna

•Zo

rgan

izow

anie

war

szta

tu p

racy

.•

Spor

ządz

enie

pla

nu p

racy

, z z

acho

wan

iem

kol

ejno

ści o

pera

cji t

echn

olog

iczn

ych.

•Tw

orze

nie

proj

ektu

rysu

nkow

ego.

•

Kons

truo

wan

ie fo

rmy

na p

odst

awie

pro

jekt

u ry

sunk

oweg

o.•

Ćwic

zeni

a pr

akty

czne

w p

osłu

giw

aniu

się

nar

zędz

iam

i.•

Kszt

ałce

nie

zasa

d pr

zest

rzeg

ania

regu

lam

inu

prac

owni

w c

zasi

e pr

acy.

•Ks

ztał

ceni

e um

ieję

tnoś

ci k

onst

rukc

yjny

ch i

man

ualn

ych.

2,1

2,2

3,1

3,2

4,1

5,1

PPP

Łącz

enie

dre

wna

•Łą

czen

ie d

rew

na: n

a w

pust

, za

pom

ocą

łącz

nikó

w c

iesi

elsk

ich,

na

gwoź

dzie

, na

wkr

ęty,

na

kołk

i, pr

zez

klej

enie

.•

Dob

ór m

etod

łącz

enia

, z u

wzg

lędn

ieni

em p

rzez

nacz

enia

prz

edm

iotu

.•

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

: dob

ór n

arzę

dzi i

mat

eria

łów

.•

Rozp

ozna

wan

ie i

okre

ślan

ie m

etod

łącz

enia

dre

wna

w o

tocz

eniu

. •

Term

inol

ogia

tech

nicz

na.

1,1

1,2

2,1

3.1

3,2

4,1

PPP

65

Pude

łko

na p

rzyb

ory

•O

rgan

izac

ja w

arsz

tatu

pra

cy.

•Sp

orzą

dzen

ie p

lanu

pra

cy z

zac

how

anie

m k

olej

nośc

i ope

racj

i tec

hnol

ogic

znyc

h.•

Twor

zeni

e pr

ojek

tu ry

sunk

oweg

o.

•Ko

nstr

uow

anie

form

y z

elem

entó

w d

rew

nian

ych.

•Ćw

icze

nia

w p

osłu

giw

aniu

się

nar

zędz

iam

i. •

Kszt

ałce

nie

zdol

nośc

i man

ualn

ych

i kon

stru

kcyj

nych

.

2,1

2,2

2,3

3,1

3,2

4,1

PPP

Och

rona

i zd

obie

nie

pow

ierz

chni

dre

wna

•Ko

nser

wac

ja d

rew

na.

•M

etod

y ko

nser

wac

ji dr

ewna

: mal

owan

ie, l

akie

row

anie

, wos

kow

anie

, pol

ituro

wan

ie.

•M

etod

y zd

obie

nia

drew

na: b

ejco

wan

ie, g

raw

erow

anie

, ink

rust

acja

, piro

grafi

a, d

ecou

page

(czy

t. de

kupa

ż).

•Tw

orze

nie

deko

racj

i met

odą

deco

upag

e’u

– pr

ojek

tow

anie

, zdo

bien

ie.

•Ro

zwija

nie

zdol

nośc

i w z

akre

sie

proj

ekto

wan

ia, k

onst

ruow

ania

, wyo

braź

ni p

rzes

trze

nnej

.

2,1

2,2

3,1

3,2

PPP

III. Materiały konstrukcyjne – papier

Nie

zwyk

ły w

ynal

azek

– p

apie

r•

Defi

niow

anie

pap

ieru

, jak

o m

ater

iału

kon

stru

kcyj

nego

, pow

stał

ego

w w

ynik

u sp

ilśni

enia

włó

kien

po

chod

zeni

a ro

ślin

nego

.•

His

toria

pap

ieru

.•

Etap

y pr

oces

ów p

rodu

kcji

papi

eru.

•Su

row

ce w

ykor

zyst

ywan

e do

pro

dukc

ji pa

pier

u.

2,1

3,1

5,1

PPP

De

Dek

orac

yjne

nac

zyni

e z

papi

er-m

âché

(czy

t. pa

pier

mas

ze)

•Tw

orze

nie

mas

y pa

pier

owej

. •

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

.•

Spor

ządz

enie

pla

nu p

racy

, z z

acho

wan

iem

kol

ejno

ści o

pera

cji t

echn

olog

iczn

ych.

•Tw

orze

nie

proj

ektu

rysu

nkow

ego.

•

Dzi

ałan

ia p

rakt

yczn

e –

kons

truo

wan

ie fo

rmy

użyt

kow

ej z

uży

ciem

mas

y pa

pier

owej

. •

Kszt

ałce

nie

zdol

nośc

i man

ualn

ych

i kon

stru

kcyj

nych

.

2,1

2,2

3,1

3,2

PPP

Po P

ozna

jem

y pa

pier

•

Gat

unki

pap

ieru

, zal

eżno

ści:

suro

wie

c –

klas

a –

prze

znac

zeni

e.•

Pods

taw

owe

wła

ściw

ości

pap

ieru

: gra

mat

ura,

gru

bość

, gła

dkoś

ć, b

iało

ść, n

iepr

zeźr

oczy

stoś

ć,

poł

ysk.

•Fo

rmat

, pod

staw

owa

norm

a ar

kusz

y w

Pol

sce.

•Ro

zpoz

naw

anie

gat

unkó

w p

apie

ru.

•D

ział

ania

pra

ktyc

zne

w z

akre

sie

okre

ślan

ia fo

rmat

u pr

zez:

odm

ierz

anie

, rys

owan

ie, w

ycin

anie

.

2,1

2,2

3,1

32 PPP

66

Wyr

oby

papi

erow

e•

Podz

iał p

apie

ru z

e w

zglę

du n

a za

stos

owan

ie: d

ruko

wy,

biu

row

y, fo

togr

aficz

ny, h

igie

nicz

ny,

•pe

rgam

inow

y, w

arto

ścio

wy,

sam

okop

iują

cy, c

elof

an, s

amop

rzyl

epny

, lak

mus

owy,

term

iczn

y, ś

cier

ny, p

akow

y.•

Dzi

ałan

ia p

rakt

yczn

e –

kons

truo

wan

ie k

artk

i oko

liczn

ości

owej

– p

rzy

zast

osow

aniu

różn

ych

wyr

obów

pa

pier

nicz

ych.

•Ks

ztał

ceni

e zd

olno

ści m

anua

lnyc

h i k

onst

rukc

yjny

ch.

2,1

2,2

3,1

3,2

PPP

Mat

eria

ły i

narz

ędzi

a sł

użąc

e do

pra

c z

papi

erem

. Lam

pion

•

Przy

rząd

y do

mie

rzen

ia i

kreś

leni

a.•

Przy

rząd

y do

cię

cia

papi

eru.

•Pr

zybo

ry i

mat

eria

ły d

o łą

czen

ia.

•Pr

zybo

ry d

o up

last

yczn

iani

a.•

Dzi

ałan

ia p

rakt

yczn

e –

kons

truo

wan

ie la

mpi

onu

z pa

pier

u.•

Zasa

dy łą

czen

ia p

apie

ru m

etod

ą pl

aste

r mio

du.

•U

mie

jętn

ości

kon

stru

kcyj

ne –

mie

rzen

ie, c

ięci

e, k

leje

nie,

upl

asty

czni

anie

.

2,1

2,2

3,1

3,2

PPP

Sztu

ka s

kład

ania

pap

ieru

– o

riga

mi

•D

efini

owan

ie p

ojęc

ia o

rigam

i jak

o sz

tuki

skł

adan

ia a

rkus

za p

apie

ru.

•H

isto

ria i

rozw

ój o

rigam

i.•

Kons

truk

cje

– ba

za k

wad

rat,

baza

trój

kąt,

baza

kop

erta

, baz

a sz

afa,

baz

a la

taw

iec.

•Fo

rmy

skła

dani

a pa

pier

u: o

rigam

i, ki

rigam

i, ku

suda

ma,

orig

ami m

oduł

owe.

•Ko

nstr

uow

anie

form

y de

kora

cyjn

ej te

chni

ką o

rigam

i.

2.1

3.1

3.2

PPP

V. Bezpieczne wakacje

Wyp

oczy

wam

bez

piec

znie

.•

Uśw

iado

mie

nie

koni

eczn

ości

wła

ściw

ego

zach

owan

ia, z

wią

zane

go z

bez

piec

zeńs

twem

pod

czas

wak

acji.

•Po

dsta

wow

e pr

zepi

sy d

otyc

zące

ruch

u pi

eszy

ch.

•Za

sady

por

usza

nia

się

po d

rodz

e.•

Prze

chod

zeni

e pr

zez

jezd

nię

w m

iejs

cu:

–z

wyz

nacz

onym

pas

ami,

–be

z sy

gnal

izac

ji św

ietln

ej,

–br

aku

wyz

nacz

oneg

o pr

zejś

cia

dla

pies

zych

–pr

zez

tory

kol

ejow

e.•

Zasa

dy z

acho

wan

ia s

ię p

odcz

as w

ypoc

zynk

u: n

ad w

odą,

w g

órac

h, w

lesi

e, w

oko

licac

h do

mu.

•Ko

nsek

wen

cje

nieb

ezpi

eczn

ego

zach

owan

ia.

•Tw

orze

nie

plak

atu

ilust

rują

cego

bez

piec

zne

zach

owan

ie w

cza

sie

wak

acji.

4.2

PPP

67

Kla

sa V

Zagadnienie

Treś

ci n

aucz

ania

Real

izac

ja

pods

taw

y pr

ogra

mow

ej

I. Jestem bezpieczny

Zasa

dy b

ezpi

ecze

ństw

a i h

igie

ny p

racy

•

Zasa

dy B

HP.

•Re

gula

min

pra

cow

ni te

chni

czne

j.•

Zasa

dy z

acho

wan

ia s

ię w

cza

sie

wyk

onyw

ania

pra

c pr

akty

czny

ch.

4,1

PPP

II. Materiały włókiennicze

Włó

kna

i ich

poc

hodz

enie

•

Rodz

aje

włó

kien

, pod

ział

ze

wzg

lędu

na

poch

odze

nie

suro

wca

.•

Proc

es te

chno

logi

czny

pro

dukc

ji w

łóki

en.

•Ch

arak

tery

styk

a w

łóki

en; c

echy

fizy

czne

– s

pręż

ysto

ść, h

igro

skop

ijnoś

ć, w

rażl

iwoś

ć na

tem

pera

turę

.•

Zale

żnoś

ć w

łaśc

iwoś

ci w

łóki

en i

ich

zast

osow

ania

w p

rzem

yśle

odz

ieżo

wym

.•

Rozp

ozna

wan

ie w

łóki

en w

wyr

obac

h –

met

odą

ogni

ową,

po

ozna

czen

iu u

mie

szcz

onym

na

kraj

ce.

•Za

groż

enie

dla

śro

dow

iska

– s

pecy

ficzn

e w

łaśc

iwoś

ci w

łóki

en (a

zbes

t, w

łókn

a sz

klan

e).

1.2

2.1

5.2

PPP

Wyr

oby

włó

kien

nicz

e –

tkan

iny

•Ro

zwój

prz

emys

łu, u

rząd

zeń,

mas

zyn

i his

tory

czne

tło

rozw

oju

włó

kien

nict

wa.

•D

efini

owan

ie tk

anin

y ja

ko w

yrob

u w

łóki

enni

czeg

o op

arte

go n

a uk

ładz

ie d

wóc

h pr

zepl

ataj

ącyc

h si

ę ni

tek

– os

now

y i w

ątku

.•

Rodz

aje

splo

tów

tkac

kich

.•

Włó

knin

y i p

rzęd

ziny

.•

Kons

truk

cje

splo

tów

– tw

orze

nie

rysu

nków

i sc

hem

atów

.•

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

, opr

acow

anie

kon

cepc

ji ro

zwią

zań

tech

nicz

nych

.

1.1

2.1

2.2

3.1

3.2

PPP

Wie

loba

rwny

pas

iak

z w

łócz

ki

•

Wyr

ób w

łóki

enni

czy.

Pas

iak

– tk

anin

a w

ytw

orzo

na n

a rę

czny

m k

rośn

ie tk

acki

m.

•O

rgan

izac

ja w

arsz

tatu

pra

cy.

•Tw

orze

nie

min

ikro

sna.

•D

ział

ania

pra

ktyc

zne

– tw

orze

nie

wie

loba

rwne

j tka

niny

dow

olni

e w

ybra

nym

spl

otem

(spl

otam

i).

2.1

2.2

3.1

3.2

PPP

68

Wyr

oby

włó

kien

nicz

e –

dzia

nina

•

Rys

hist

oryc

zny

wyr

obów

dzi

anin

owyc

h.•

Nar

zędz

ia i

urzą

dzen

ia s

toso

wan

e do

twor

zeni

a w

yrob

ów d

zian

inow

ych

– os

now

arka

, s

zyde

łkar

ka.

•Ro

dzaj

e w

yrob

ów d

zian

ych:

rząd

kow

e, k

olum

ienk

owe.

•D

ział

ania

pra

ktyc

zne

– tw

orze

nie

splo

tów

szy

dełk

owyc

h.•

Rozw

ijani

e um

ieję

tnoś

ci m

anua

lnyc

h.

2.1

2.2

3.1

3.2

4.1

PPP

Mak

ram

a –

sztu

ka w

iąza

nia

węz

łów

•

Dzi

eje

sztu

ki w

iąza

nia

węz

łów

.•

Znac

zeni

e uż

ytko

we

i dek

orac

yjne

mak

ram

y.•

Odm

iany

tech

nik

mak

ram

owyc

h –

arab

eska

, fry

wol

itka.

•M

ater

iały

i na

rzęd

zia

do s

łużą

ce d

o tw

orze

nia

splo

tów

: szn

urek

siz

alow

y, ln

iany

, kon

opny

, syn

tety

czny

, mul

ina,

cz

ółen

ka, l

iste

wki

, wyk

ałac

zki.

•Ro

dzaj

e w

ęzłó

w: f

esto

now

y, s

pira

lny,

pła

ski p

odw

ójny

i tz

w. w

ęzeł

Józe

fina.

•D

ział

ania

pra

ktyc

zne

– tw

orze

nie

mak

ram

owyc

h sp

lotó

w.

2.1

2.2

3.1

3.2

4.1

PPP

Kons

erw

acja

wyr

obów

włó

kien

nicz

ych

•Sp

osob

y ko

nser

wac

ji w

yrob

ów w

łóki

enni

czyc

h.•

Pikt

ogra

my

– zn

orm

aliz

owan

e sy

mbo

le d

otyc

zące

uży

tkow

ania

odz

ieży

.•

Urz

ądze

nia

tech

nicz

ne s

toso

wan

e w

kon

serw

acji

odzi

eży.

•Za

sady

dzi

ałan

ia p

ralk

i.•

Zasa

dy d

ział

ania

żel

azka

.•

Czyt

anie

inst

rukc

ji ob

sług

i urz

ądze

ń st

osow

anyc

h w

kon

serw

acji

odzi

eży.

•Be

zpie

czeń

stw

o ob

sług

i urz

ądze

ń te

chni

czny

ch.

1.1

1.2

4.1

PPP

Obr

óbka

mat

eria

łów

włó

kien

nicz

ych

– pr

zybo

ry, p

rzyr

ządy

i ur

ządz

enia

•Pr

oces

pro

dukc

yjny

wyr

obów

odz

ieżo

wyc

h: p

roje

ktow

anie

, kro

jeni

e, z

szyw

anie

, pra

sow

anie

.•

Zaw

ody

zwią

zane

z p

rodu

kcją

odz

ieży

.•

Nar

zędz

ia, p

rzyb

ory

i prz

yrzą

dy w

ykor

zyst

ywan

e do

szy

cia.

•Sz

ycie

mas

zyno

we.

Mas

zyna

do

szyc

ia –

zas

ada

dzia

łani

a i i

nstr

ukcj

a ob

sług

i.•

Szyc

ie rę

czne

, ści

egi p

odst

awow

e i o

zdob

ne.

•Pr

zysz

ywan

ie g

uzik

ów.

•Za

sady

bez

piec

zeńs

twa

obow

iązu

jące

pod

czas

pra

c z

zakr

esu

szyc

ia.

3.1

4.1

PPP

69

Szyc

ie rę

czne

. Ska

rpec

iak

– re

cykl

ingo

wa

przy

tula

nka

•D

efini

owan

ie p

ojęc

ia re

cykl

ingu

.•

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

.•

Spor

ządz

enie

pla

nu p

racy

, z z

acho

wan

iem

kol

ejno

ści o

pera

cji t

echn

olog

iczn

ych.

•Tw

orze

nie

proj

ektu

rysu

nkow

ego.

•

Dzi

ałan

ia p

rakt

yczn

e –

szyc

ie fo

rmy

użyt

kow

ej.

•Ks

ztał

ceni

e zd

olno

ści m

anua

lnyc

h i k

onst

rukc

yjny

ch.

2,1

2,2

3,1

3,2

PPP

III. Materiały konstrukcyjne – metal

W ś

wie

cie

met

ali.

•W

łaśc

iwoś

ci m

etal

i.•

Obr

óbka

i sp

osob

y łą

czen

ia m

etal

i.•

Zast

osow

anie

met

ali w

prz

emyś

le.

•N

arzę

dzia

słu

żące

do

prac

z m

etal

em.

•Zd

obie

nie

i zab

ezpi

ecza

nie

pow

ierz

chni

met

ali.

•Po

now

ne w

ykor

zyst

anie

wyr

obów

z m

etal

i.

2.1

5.1

PPP

Kons

truk

cja

z dr

utu.

Drz

ewko

szc

zęśc

ia•

Rodz

aje

drut

u.•

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

.•

Spor

ządz

enie

pla

nu p

racy

z z

acho

wan

iem

kol

ejno

ści o

pera

cji t

echn

olog

iczn

ych.

•Tw

orze

nie

proj

ektu

rysu

nkow

ego.

•

Kons

truo

wan

ie fo

rmy

na p

odst

awie

pro

jekt

u ry

sunk

oweg

o.•

Ćwic

zeni

a pr

akty

czne

w p

osłu

giw

aniu

się

nar

zędz

iam

i.•

Zasa

dy p

rzes

trze

gani

a re

gula

min

u pr

acow

ni w

cza

sie

prac

y.•

Rozw

ijani

e um

ieję

tnoś

ci k

onst

rukc

yjny

ch i

man

ualn

ych.

1.2

2.1

2.2

3.1

3.2

5.1

PPP

70

IV. Wychowanie komunikacyjne

Dro

gow

e A

BC

•Pr

oced

ury

uzys

kani

a ka

rty

row

erow

ej.

•D

efini

cja

kode

ksu

drog

oweg

o.•

Term

inol

ogia

dot

yczą

ca z

agad

nien

ia.

•El

emen

ty i

rodz

aje

dróg

.•

Ucz

estn

icy

ruch

u dr

ogow

ego.

•U

świa

dom

ieni

e ce

lu p

osia

dani

a ka

rty

row

erow

ej.

•O

dpow

iedz

ialn

e za

chow

anie

na

drod

ze.

4,2

PPP

Bezp

iecz

ny p

iesz

y •

Prze

pisy

ruch

u dr

ogow

ego.

•Zn

aki d

rogo

we,

regu

lują

ce ru

ch p

iesz

ych.

•Ro

la e

lem

entó

w o

dbla

skow

ych.

•Be

zpie

czne

prz

ekra

czan

ie je

zdni

.•

Bezp

iecz

ne p

rzek

racz

anie

toró

w k

olej

owyc

h.•

Zasa

dy p

orus

zani

a si

ę w

kol

umni

e pi

eszy

ch.

•Św

iado

me

i bez

piec

zne

korz

ysta

nie

z dr

óg.

4,2

PPP

Wad

emek

um ro

wer

zyst

y •

His

toria

row

eru.

•M

odel

e w

spół

czes

nych

row

erów

.•

Budo

wa

row

eru.

•Fu

nkcj

e uk

ładó

w ro

wer

u: je

zdne

go z

kie

row

nicz

ym, n

apęd

oweg

o, h

amul

cow

ego,

ośw

ietle

niow

ego.

•D

odat

kow

e w

ypos

ażen

ie ro

wer

u.•

Bezp

iecz

na ja

zda

a st

an te

chni

czny

row

eru.

•Ks

ztał

ceni

e be

zpie

czny

ch z

acho

wań

na

drod

ze.

4,2

PPP

Do

celu

, czy

li ja

k db

ać o

row

er

•Za

sadn

ość

kons

erw

acji

row

eru.

•Ko

nsek

wen

cje

zani

eczy

szcz

eń ro

wer

u.•

Um

ieję

tnoś

ć ko

nser

wac

ji ro

wer

u.•

Przy

goto

wan

ie ro

wer

u do

pod

róży

.•

Nie

zbęd

nik

row

erzy

sty.

4,2

PPP

71

•U

mie

jętn

ość

doko

nani

a na

praw

y dę

tki r

ower

owej

.•

Zabe

zpie

czen

ie ro

wer

u pr

zed

krad

zież

ą.•

Kszt

ałce

nie

odpo

wie

dzia

lnoś

ci z

a uż

ywan

y sp

rzęt

.

Bezp

iecz

ny ro

wer

zyst

a •

Obo

wią

zkow

e w

ypos

ażen

ie ro

wer

u.•

Dod

atko

we

(dop

uszc

zone

prz

epis

ami)

elem

enty

ośw

ietle

niow

e ro

wer

u.•

Wła

ściw

a po

staw

a na

row

erze

.•

Czyn

niki

bez

piec

zeńs

twa

i kom

fort

u ja

zdy.

•Zn

acze

nie

elem

entó

w o

dbla

skow

ych.

•Ko

nsek

wen

cje

niew

łaśc

iwyc

h za

chow

ań p

odcz

as ja

zdy.

•Ks

ztał

ceni

e ku

ltury

jazd

y.

4,2

PPP

Zani

m w

yrus

zysz

. Syg

nały

dro

gow

e •

Sygn

ały

drog

owe,

obo

wią

zują

ce n

a te

reni

e kr

aju.

•Zn

acze

nie

sygn

ałów

św

ietln

ych

nada

wan

ych

prze

z tr

ójko

loro

we

sygn

aliz

ator

y.•

Poja

zdy

uprz

ywile

jow

ane.

•Sy

gnał

y na

daw

ane

prze

z os

oby

do te

go u

praw

nion

e.•

Hie

rarc

hia

sygn

ałów

na

drod

ze.

•Za

sady

por

usza

nia

się

po d

rodz

e z

zach

owan

iem

zas

ad b

ezpi

ecze

ństw

a.•

Kultu

ra ja

zdy.

4,2

PPP

Znak

i dro

gow

e –

pozi

ome

•Fu

nkcj

a zn

aków

dro

gow

ych

w o

kreś

lani

u za

sad

ruch

u dr

ogow

ego.

•Zn

aki d

rogo

we

pozi

ome:

lini

e ci

ągłe

lub

prze

ryw

ane,

poj

edyn

cze

lub

podw

ójne

, str

załk

i, na

pisy

, sym

bole

.•

Rang

a zn

aków

– ż

ółte

i bi

ałe.

•Zn

acze

nie

i odc

zyty

wan

ie: l

inii,

str

załe

k, p

rzej

ścia

dla

pie

szyc

h, p

rzej

azdu

dla

row

erzy

stów

, pow

ierz

chni

w

yłąc

zone

j, lin

ii pr

zyst

anko

wej

, lin

ii be

zwzg

lędn

ego

zatr

zym

ania

.•

Um

ieję

tnoś

ć pr

zew

idyw

ania

zac

how

ań n

a dr

odze

z u

dzia

łem

zna

ków

poz

iom

ych.

4,2

PPP

72

Ogó

lne

zasa

dy ru

chu

row

erów

•U

praw

nien

ia d

o ja

zdy

row

erem

a p

rzed

ział

wie

kow

y.•

Dro

ga d

la ro

wer

ów.

•D

roga

dla

row

erów

i pi

eszy

ch.

•Za

sady

por

usza

nia

się

po je

zdni

w p

rzyp

adku

bra

ku w

yzna

czon

ej d

rogi

dla

row

erów

.•

Śluz

a ro

wer

owa

i zas

ady

poru

szan

ia s

ię p

o ni

ej.

•Pr

zepi

sy ja

zdy

row

erem

w k

olum

nie.

•Pr

zeja

zd d

la ro

wer

ów.

•Ja

zda

row

erem

po

chod

niku

.•

Zasa

dy b

ezpi

eczn

ego

poru

szan

ia s

ię p

o dr

odze

.

4,2

PPP

Man

ewry

na

drod

ze•

Włą

czan

ie s

ię d

o ru

chu.

•Pr

zepi

sy d

otyc

zące

zm

iany

kie

runk

u ja

zdy:

zm

iany

pas

a ru

chu,

skr

ętu

w p

raw

o, s

kręt

u w

lew

o,•

zaw

raca

nia.

•

Man

ewr w

ymija

nia:

zna

ki i

prze

pisy

regu

lują

ce z

acho

wan

ie p

odcz

as w

ymija

nia.

•Pr

zepi

sy d

otyc

zące

man

ewru

om

ijani

a.•

Prze

pisy

dot

yczą

ce m

anew

ru w

yprz

edza

nia.

•Zn

acze

nie

zach

owan

ia s

zcze

góln

ej o

stro

żnoś

ci p

odcz

as w

ykon

ywan

ia m

anew

rów

.•

Prze

wid

ywan

ie z

acho

wań

na

drod

ze.

•Re

spek

tow

anie

prz

epis

ów ru

chu

drog

oweg

o.

4,2

PPP

Row

erem

prz

ez s

krzy

żow

anie

rów

norz

ędne

•

Defi

niow

anie

skr

zyżo

wan

ia ró

wno

rzęd

nego

jako

prz

ecię

cie

się

w je

dnym

poz

iom

ie d

róg

maj

ącyc

h je

zdni

ę, ic

h po

łącz

enie

i ro

zwid

leni

e.•

Rodz

aje

skrz

yżow

ań.

•H

iera

rchi

a w

ażno

ści o

znac

zeń

drog

i jak

o is

tota

zac

how

ań n

a sk

rzyż

owan

iach

.•

Zasa

dy p

rzej

azdu

prz

ez s

krzy

żow

anie

rów

norz

ędne

.•

Znak

i reg

uluj

ące

ruch

na

skrz

yżow

aniu

rów

norz

ędny

m.

•Sp

osób

syg

naliz

owan

ia z

amia

ru s

kręt

u.•

Prze

wid

ywan

ie z

acho

wań

na

skrz

yżow

aniu

.•

Resp

ekto

wan

ie p

rzep

isów

ruch

u dr

ogow

ego.

4,2

PPP

73

Row

erem

prz

ez s

krzy

żow

anie

pod

porz

ądko

wan

e.•

Defi

niow

anie

skr

zyżo

wan

ia p

odpo

rząd

kow

aneg

o, n

a kt

órym

o p

rzej

eźdz

ie d

ecyd

ują

znak

i dro

gow

e.•

Znak

i dro

gow

e, o

kreś

lają

ce z

acho

wan

ie n

a sk

rzyż

owan

iu.

•Ko

lejn

ość

man

ewró

w n

a sk

rzyż

owan

iu.

•Za

sady

prz

ejaz

du p

rzez

skr

zyżo

wan

ie p

ojaz

dów

upr

zyw

ilejo

wan

ych.

•Zn

aki i

tabl

iczk

i dro

gow

e, o

kreś

lają

ce rz

eczy

wis

ty p

rzeb

ieg

drog

i z p

ierw

szeń

stw

em p

rzej

azdu

.•

Kszt

ałce

nie

zach

owań

na

drod

ze.

•Re

spek

tow

anie

prz

epis

ów ru

chu

drog

oweg

o.

4,2

PPP

Row

erem

prz

ez s

krzy

żow

anie

– o

ruch

u ok

rężn

ym i

o ru

chu

kier

owan

ym

•D

efini

cja

skrz

yżow

ania

o ru

chu

okrę

żnym

.•

Ozn

akow

anie

rond

a.•

Zasa

dy p

rzej

azdu

prz

ez ro

ndo

z us

taw

iony

m s

amod

ziel

nie

znak

iem

C–1

2.•

Zasa

dy p

rzej

azdu

prz

ez ro

ndo

z us

taw

iony

mi ł

ączn

ie z

naka

mi C

–12

i A–7

.•

Defi

nicj

a sk

rzyż

owan

ia o

ruch

u ki

erow

anym

: prz

ez s

ygna

lizac

ję ś

wie

tlną

lub

osob

y do

tego

upr

awni

one.

•W

aria

nty

sytu

acji

na s

krzy

żow

aniu

.•

Prak

tycz

ne ć

wic

zeni

a za

chow

ań n

a sk

rzyż

owan

iu.

•Re

spek

tow

anie

prz

epis

ów ru

chu

drog

oweg

o.

4,2

PPP

Uw

aga,

wyp

adek

! Um

iem

pom

óc

•Za

chow

anie

się

w k

oliz

ji dr

ogow

ej.

•Sp

osob

y w

zyw

ania

pom

ocy

– te

lefo

ny a

larm

owe.

•Cz

ynni

ki d

ecyd

ując

e o

skut

eczn

ości

udz

iele

nia

pom

ocy.

•Cz

ynno

ści w

ykon

ywan

e pr

zy u

dzie

lani

u pi

erw

szej

pom

ocy:

spr

awdz

enie

sta

nu p

rzyt

omno

ści

posz

kodo

wan

ego

i jeg

o od

dech

u.•

Pozy

cja

bocz

na b

ezpi

eczn

a.•

Zach

owan

ie b

ezpi

ecze

ństw

a w

łasn

ego

podc

zas

udzi

elan

ia p

omoc

y.•

Prak

tycz

ne ć

wic

zeni

a ud

ziel

ania

pom

ocy

prze

dmed

yczn

ej.

•Ks

ztał

ceni

e um

ieję

tnoś

ci re

agow

ania

w s

ytua

cjac

h za

graż

ając

ych

życi

u i z

drow

iu.

4,2

PPP

74

Kla

sa V

I

Zagadnienie

Treś

ci n

aucz

ania

Real

izac

ja

pods

taw

y Pr

ogra

mow

ej

I. Jestem bezpieczny

Zasa

dy b

ezpi

ecze

ństw

a i h

igie

ny p

racy

•Za

sady

BH

P.•

Regu

lam

in p

raco

wni

tech

nicz

nej.

•Za

sady

zac

how

ań p

odcz

as p

racy

.

4,1

PPP

II. Materiały konstrukcyjne – szkło

Pote

ncja

ł szk

ła•

Proc

es tw

orze

nia

szkł

a –

suro

wce

szk

lars

kie.

•

Met

ody

form

owan

ia w

yrob

ów.

•Za

stos

owan

ie s

zkła

w p

rzem

yśle

i ni

e ty

lko.

•M

etod

y zd

obie

nia

szkł

a.•

Recy

klin

g w

yrob

ów z

e sz

kła.

•Te

rmin

olog

ia d

otyc

ząca

zag

adni

enia

.

1.2

2.1

5.1

PPP

Zdob

ieni

e sz

kła

tech

niką

wit

rażu

– fl

akon

na

kwia

ty•

Zdob

ieni

e sz

kła

tech

niką

witr

ażu.

•O

rgan

izac

ja w

arsz

tatu

pra

cy.

•Sp

orzą

dzen

ie p

lanu

pra

c z

zach

owan

iem

kol

ejno

ści o

pera

cji t

echn

olog

iczn

ych.

•Tw

orze

nie

proj

ektu

rysu

nkow

ego.

•Ko

nstr

uow

anie

form

y na

pod

staw

ie p

roje

ktu

rysu

nkow

ego.

•Ćw

icze

nia

prak

tycz

ne w

pos

ługi

wan

iu s

ię n

arzę

dzia

mi.

•Ks

ztał

ceni

e za

sad

prze

strz

egan

ia re

gula

min

u pr

acow

ni w

cza

sie

prac

y.•

Rozw

ijani

e um

ieję

tnoś

ci k

onst

rukc

yjny

ch i

man

ualn

ych.

1.2

2.1

2.2

3.1

3.2

5.1

PPP

75

III. Materiały konstrukcyjne – tworzywa sztuczne

Twor

zyw

a sz

tucz

ne w

okół

nas

•D

efini

owan

ie tw

orzy

w s

ztuc

znyc

h ja

ko s

ubst

ancj

i wie

locz

ąste

czko

wyc

h, o

trzy

myw

anyc

h w

wyn

iku

synt

ezy

chem

iczn

ej.

•Ry

s hi

stor

yczn

y po

wst

ania

twor

zyw

szt

uczn

ych.

•Za

lety

i w

ady

twor

zyw

szt

uczn

ych.

•W

łaśc

iwoś

ci tw

orzy

w –

term

opla

styc

zne,

term

outw

ardz

alne

.•

Prze

twar

zani

e: w

ytła

czan

ie z

rozd

muc

hiw

anie

m, r

ozdm

uchi

wan

ie, w

ytła

czan

ie, f

orm

owan

ie w

trys

kow

e.

•Ro

dzaj

e tw

orzy

w s

ztuc

znyc

h.•

Spos

oby

łącz

enia

: mec

hani

czne

, fizy

koch

emic

zne.

•Za

stos

owan

ie tw

orzy

w s

ztuc

znyc

h w

prz

emyś

le.

2.1

PPP

Bom

bka

deko

row

ana

mas

ą pl

asty

czną

•M

asy

term

opla

styc

zne

i ter

mou

twar

dzal

ne o

wła

ściw

ości

ach

twor

zyw

szt

uczn

ych.

•Te

chni

ka m

illefi

ori j

ako

met

oda

twor

zeni

a pr

zedm

iotó

w d

ekor

acyj

nych

z g

liny

polim

erow

ej.

•M

illefi

ori –

zas

ady

kons

truo

wan

ia w

zoró

w w

prz

ekro

ju.

•

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

.•

Spor

ządz

enie

pla

nu p

rac,

z z

acho

wan

iem

kol

ejno

ści o

pera

cji t

echn

olog

iczn

ych.

•Tw

orze

nie

proj

ektu

rysu

nkow

ego.

•D

ział

ania

pra

ktyc

zne

– m

odel

owan

ie fo

rmy

użyt

kow

ej.

•Ks

ztał

ceni

e zd

olno

ści m

anua

lnyc

h i k

onst

rukc

yjny

ch.

2.1

3.1

3.2

PPP

IV. Recykling

Recy

klin

g w

och

roni

e śr

odow

iska

•

Defi

niow

anie

poj

ęcia

recy

klin

gu ja

ko w

ielo

krot

nego

wyk

orzy

stan

ia m

ater

iałó

w

•do

wyt

war

zani

a no

wyc

h pr

oduk

tów

.•

Dzi

ałan

ie re

cykl

ingo

we:

seg

rega

cja,

pow

tórn

e w

ykor

zyst

anie

, dal

sze

zast

osow

anie

, pon

owne

•

użyt

kow

anie

.•

Celo

woś

ć dz

iała

ń re

cykl

ingo

wyc

h.

2.1

3.1

3.2

5.1

5.2

5.2

PPP

Recy

klin

gow

a ko

nstr

ukcj

a z

tekt

ury

falis

tej

•D

ział

ania

recy

klin

gow

e –

drug

ie ż

ycie

śm

ieci

. •

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

.•

Spor

ządz

enie

pla

nu p

racy

, z z

acho

wan

iem

kol

ejno

ści o

pera

cji t

echn

olog

iczn

ych.

•Tw

orze

nie

proj

ektu

rysu

nkow

ego.

•

Dzi

ałan

ia p

rakt

yczn

e –

kons

truo

wan

ie n

a po

dsta

wie

indy

wid

ualn

ego

proj

ektu

.

1.2

2.1

3.1

3.2

5.1

PPP

76

V. Technika w bliższym i w dalszym otoczeniu

Kons

truk

cja

budo

wla

na

•O

góln

y za

rys

hist

orii

dom

ów m

iesz

kaln

ych.

•Fu

nkcj

e bu

dow

li.•

Rozw

iąza

nia

kons

truk

cyjn

e st

osow

ane

w w

ybra

nych

bud

owla

ch.

•Bu

dynk

i mie

szka

lne

w n

ajbl

iższ

ym o

tocz

eniu

.•

Kons

truk

cja

prze

strz

enna

, mak

ieta

bud

ynku

– d

om m

oich

mar

zeń.

1.1

1.2

2.3

PPP

Lubi

ę to

mie

jsce

– p

roje

kt p

okoj

u •

Elem

enty

wyp

osaż

ania

mie

szka

nia

– st

ałe

i ruc

hom

e.•

Zasa

dy p

roje

ktow

ania

funk

cjon

alne

go m

iesz

kani

a.•

Org

aniz

acja

war

szta

tu p

racy

.•

Proj

ekt r

ysun

kow

y po

koju

nas

tola

tka.

1.1

1.2

2.2

2.3

PPP

Mie

szka

ć be

zpie

czni

e •

Rodz

aj i

prze

znac

zeni

e do

mow

ych

inst

alac

ji –

elek

tryc

znej

, wod

nej,

kana

lizac

yjne

j,•

gazo

wej

, grz

ewcz

ej, w

enty

lacy

jnej

, klim

atyz

acyj

nej i

ala

rmow

ej.

•El

emen

ty z

esta

wu

do m

onta

żu o

bwod

ów e

lekt

rycz

nych

.•

Pros

te o

bwod

y el

ektr

yczn

e z

wyk

orzy

stan

iem

sch

emat

ów id

eow

ych.

•Sp

rzęt

gos

poda

rstw

a do

mow

ego

– pr

zezn

acze

nie

i zas

ady

dzia

łani

a, te

ksty

•te

chni

czne

– in

stru

kcje

obs

ługi

.•

Zach

owan

ie b

ezpi

ecze

ństw

a ek

splo

atac

ji ur

ządz

eń d

omow

ych.

1.1

1.2

2.3

3.1

4.1

PPP

Budż

et d

omow

y •

Zapo

znan

ie z

zas

adam

i bila

nsow

ania

kos

ztów

utr

zym

ania

dom

u.•

Stru

ktur

a do

mow

ych

wyd

atkó

w.

•Pl

anow

anie

wyd

atkó

w ro

dzin

y.•

Osz

częd

zani

e –

waż

ny c

zynn

ik b

udow

ania

bud

żetu

.•

Kons

truo

wan

ie k

arty

bila

nsu

doch

odów

i w

ydat

ków

na

okre

s m

iesi

ąca.

1.2

PPP

77

VI. Rysunek techniczny.

Teks

ty te

chni

czne

. Pis

mo

tech

nicz

ne•

Defi

nicj

a ry

sunk

u te

chni

czne

go.

•Sz

kic

z op

isam

i tec

hnic

znym

i jak

o pr

ojek

t kon

stru

kcji.

•W

arsz

tat k

reśl

arsk

i – m

ater

iały

i na

rzęd

zia.

•

Geo

met

ria z

norm

aliz

owan

ego

pism

a te

chni

czne

go (w

g PN

-80/

N-0

1606

).•

Rodz

aje

i par

amet

ry p

ism

a.•

Ćwic

zeni

a pr

akty

czne

– p

osłu

giw

anie

się

pis

mem

tech

nicz

nym

, mał

e lit

ery

alfa

betu

i du

że li

tery

alfa

betu

.•

Zasa

dy p

isan

ia te

kstu

, z z

acho

wan

iem

zno

rmal

izow

anyc

h od

legł

ości

pom

iędz

y lit

eram

i, w

yraz

ami,

•w

ersa

mi.

2.2

4.1

PPP

Zasa

dy w

ymia

row

ania

•D

efini

owan

ie w

ymia

row

ania

jako

prz

edst

awia

nie

wym

iaró

w n

a ry

sunk

ach

za p

omoc

ą lin

ii, li

czb

i zna

ków

w

ymia

row

ych.

•O

góln

e za

sady

wym

iaro

wan

ia: l

inie

wym

iaro

we,

licz

by, s

trza

łki i

zna

ki w

ymia

row

e.•

Pods

taw

owe

zasa

dy w

ymia

row

ania

: nie

pow

tarz

anie

wym

iaró

w, n

ieza

myk

anie

łańc

uchó

w w

ymia

row

ych,

po

mija

nie

wym

iaró

w o

czyw

isty

ch.

•Cz

ytan

ie w

ymia

rów

z ry

sunk

u.•

Ana

lizow

anie

rysu

nków

tech

nicz

nych

spo

tyka

nych

w in

stru

kcja

ch o

bsłu

gi.

•W

ymia

row

anie

prz

edm

iotó

w z

godn

ie z

pod

anym

i zas

adam

i.

2.2

4.1

PPP

Rysu

nki r

zuto

we

•Za

pozn

anie

z z

asad

ami t

wor

zeni

a ry

sunk

ów rz

utow

ych

– pr

osto

kątn

ych

i aks

onom

etry

czny

ch.

•W

ykon

ywan

ie p

rost

ych

rysu

nków

rzut

owyc

h i a

kson

omet

rycz

nych

.

2.2

4.1

PPP

78

Procedury osiągania celów.

VI. Procedury osiągania celów

Programując metody i formy pracy, przyjęto konieczność planowania atrakcyjnych działań, wzbudzających u uczniów zainteresowanie przedmiotem. Tworzenie atmosfery wyzwalającej pozytywne emocje, wzmacnianie wiary ucznia we własne możliwości odbywa się poprzez pla-nowany dobór właściwych form pracy i różnicowanie stopnia trudności przy wykonaniu zadań. Uwzględniono przy tym fakt, że każdy uczeń ma określone predyspozycje, wykazuje indywidualne cechy i zróżnicowane tempo pracy. Jednocześnie dokument wskazuje na rolę nauczyciela jako men-tora, odkrywającego i rozwijającego predyspozycje ucznia do zadań technicznych. Wskazówki instruktażowe, podpowiedzi słowne, rozwiązania konstrukcyjne i docenianie wartości doko-nań – to zadania nauczyciela, z przewidywanym efektem sukcesu ucznia.

Zajęcia techniczne są przykładem lekcji, na których zasada przyswajalności wiedzy, sformuło-wana przez Dal’a wpisuje się w założenia przedmiotu.

własnoręczne wykonanie, prezentowanie i komentowanie eksperymentów

projektowanie i przygotowanie doświadczeń

odgrywanie przedstawień dramatycznych

wygłaszanie referatu

udział w dyskusji

oglądanie pokazów na żywo

oglądanie eksponatów

oglądanie filmów

oglądanie ilustracji

słuchanie

tego co czytamy10%

20%

30%

50%

70%

90%

tego co słyszymy

tego co widzimy

tego co słyszymyi widzimy

tego co mówimyi zapisujemy

tego comówimyi robimy

percepcja werbalna

percepcja wizualna

percepcja/uczestnictwo

wykonanie

zapamiętujemy na dłużej zaangażowanie

bierne

czynne

czytanie

Koncepcja dokumentu, oparta na działaniu według zasady: POZNAJĘ – OBSERWUJĘ – WY-KONUJĘ, gwarantuje przyswojenie wiedzy, rozwój umiejętności konstrukcyjnych i zdolności manualnych. Czynny udział ucznia w zajęciach z zakresu wychowania komunikacyjnego zakła-da uzyskanie przez niego karty rowerowej. Aspekty wychowawcze są wpajane i kształtowane poprzez respektowanie regulaminu pracowni, przepisów BHP i systematyczności w przygoto-waniu do zajęć. Społeczna postawa jest formowana poprzez stosowanie grupowych i zespoło-wych form pracy, wpływających na tolerancję i umiejętność współdziałania w grupie. Metody aktywizujące – prezentacja, obserwacja, mapy mentalne, gry dydaktyczne, TPR (Total Physical Response), metoda inscenizacji, praktyczne działanie – wspomagają myślenie anali-tyczne, komunikatywność, wyzwalają ciekawość i zaangażowanie uczniów.Założone osiągnięcia ucznia zostały szczegółowo opracowane w planie wynikowym, stanowią-cym załącznik dokumentu programowego.Wszystkie metody i formy pracy powinny prowadzić do odkrywania potencjału własnych moż-liwości i samorealizacji w efekcie końcowym prezentacji dokonań, zaś zespolenie działań na-uczyciela i uczniów powinno powodować nobilitację przedmiotu.

79

VII. KRYTERIA OCENIANIA UCZNIÓWPropozycje pomiaru osiągnięć uczniów po zakończeniu danego etapu jego realizacji ze wzglę-du na specyfikę zajęć powinny przybierać formę miernika określającego stopień zainteresowa-nia i akceptacji dla tego typu działań, wynikających z zaangażowania ich autorów. Kryterium oceny powinny stanowić możliwości i zaangażowanie ucznia. Ocenianie powinno przebiegać systematycznie i zawierać informację zwrotną. Uczeń powinien mieć szansę inter-pretowania efektu swojej pracy.

Ocena powinna uwzględniać:• Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa w trakcie realizacji zadań technicznych.• Stopień opanowania wiedzy.• Zastosowanie wiedzy w działaniu technicznym.• Umiejętność organizacji warsztatu pracy.• Umiejętność posługiwania się urządzeniami, narzędziami, przyrządami i przyborami.• Stosowanie indywidualnych rozwiązań w zakresie realizowanych projektów.• Pomysłowość konstrukcyjną i estetykę wykonania pracy.• Znajomość terminologii technicznej – rozumienie słownictwa technicznego i posługiwa-

nie się nim.• Zaangażowanie podczas wykonywania ćwiczeń, aktywność na zajęciach i efektywne wy-

korzystanie czasu pracy.• Właściwe współdziałanie w grupie rówieśniczej.• Przygotowanie do zajęć i systematyczność.

Ocena powinna spełniać funkcje dydaktyczno-wychowawcze. Powinna być obiektywna, jawna i motywująca ucznia do dalszej pracy. Ocena może być wyrażona w formie pochwały, aproba-ty lub dezaprobaty, jednak zawsze poprzedzonej wskazaniem pozytywnych efektów. Oceną mogą być również komentarz i recenzja, sugerujące dalsze kierunki działań. Nauczyciel może stosować różne formy oceny, ale powinien też jasno sprecyzować kryteria odnoszące się do sześciostopniowej skali ocen.

Propozycja kryterium ocen

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: w pełni opanował materiał programowy, zawsze przestrzega zasad bezpieczeństwa pracy i umiejętnie stosuje wiedzę w działaniu praktycznym. Sprawnie posługuje się sprzętem technicznym. Umiejętnie odczytu-je teksty i dokumenty techniczne. Wszystkie zadania wykonuje samodzielnie. Często stosuje indywidualne rozwiązania w działaniu technicznym, wykazując się pomysłowością konstruk-cyjną i dbałością o dokładność wykonania. Biegle posługuje się słownictwem technicznym. Podczas realizacji zadań wykazuje się zaangażowaniem, maksymalnie wykorzystując czas pra-cy. Jest zawsze przygotowany do zajęć. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem, podejmuje zadania dodatkowe. Jest zaangażowany podczas realizacji zadań zespołowych, często przeja-wia cechy lidera grupy.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: opanował materiał programowy, przestrzega zasad bezpieczeństwa pracy i stosuje wiedzę w działaniu praktycznym. Bezpiecznie posługuje się sprzętem technicz-nym. Odczytuje teksty i dokumenty techniczne. Stara się samodzielnie wykonywać zadania

80

techniczne, poprawnie pod względem konstrukcyjnym i z dbałością o dokładność wykonania. Stosuje słownictwo techniczne. Zadanie realizuje w określonym planem czasie pracy. Jest za-wsze przygotowany do zajęć. Wykazuje zaangażowanie podczas realizacji zadań zespołowych, podejmuje próby doradcze podczas realizacji zespołowych.

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który wykazuje niewielkie braki w opanowaniu materiału programowego. Ko-rzysta z urządzeń technicznych zgodnie z przeznaczeniem, starając się pracować bezpiecznie. Odczytuje teksty techniczne, sporadycznie korzystając z pomocy nauczyciela. Potrafi zastoso-wać zdobytą wiedzę w praktyce. Zadanie techniczne wykonuje z niewielką pomocą nauczycie-la, stosując przyjęte założenia konstrukcyjne, z zauważalnymi, niewielkimi niedociągnięciami w zakresie dokładności wykonania. Korzysta z urządzeń i narzędzi zgodnie z przeznaczeniem, starając się zachować bezpieczeństwo. W wypowiedziach używa terminów technicznych. Za-danie wykonuje w nieco wydłużonym czasie. Sporadycznie bywa nieprzygotowany do zajęć. Pracując w zespole, wykonuje przydzielone zadania.

Ocenę dostatecznąotrzymuje uczeń, który wykazuje braki w zakresie opanowania treści programowych. Stosu-je wiedzę w działaniu praktycznym kierunkowany przez nauczyciela. Instruowany, posługuje się sprzętem technicznym, zachowując podstawowe zasady bezpieczeństwa. Ma trudności w odczytywaniu tekstów i dokumentów technicznych. Stosuje ubogie słownictwo techniczne. Zadania wykonuje niestarannie, wymaga motywowania. Nie potrafi wykonać zadania w okre-ślonym planem czasie pracy. Często bywa nieprzygotowany do zajęć. Pracując w grupie, uchyla się od realizacji zadań.

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który wykazuje poważne braki w zakresie opanowania treści programowych. Zadanie techniczne wykonuje odtwórczo, motywowany i instruowany przez nauczyciela. Nie-umiejętnie posługuje się sprzętem technicznym, wymaga instruktażu i nadzoru w trakcie re-alizacji zadania. Wykazuje fragmentaryczną znajomość terminologii technicznej. Wykazuje zni-kome umiejętności odczytywania tekstów i dokumentów technicznych. Zadania techniczne wykonuje niechętnie i niedbale, motywowany i kierunkowany przez nauczyciela. Sporadycz-nie bywa przygotowany do zajęć. Pracując w grupie, uchyla się od realizacji zadań.

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: wykazuje poważne braki programowe, które nie rokują ich usunięcia, nawet przy pomocy nauczyciela. Nie podejmuje się realizacji zadań, ignoruje pomoc nauczy-ciela. Nie wykazał się umiejętnością posługiwania się sprzętem technicznym. Nie podejmuje próby odczytywania tekstów technicznych. Jest notorycznie nieprzygotowany do zajęć. Wyka-zuje brak zainteresowania przedmiotem.

Prezentowane kryteria stanowią sugestię konstrukcyjną. Nauczyciel może opracować własne kryteria ocen, uwzględniające potencjał zespołu klasowego i założenia WSO. Opracowując do-kument należy wziąć pod rozwagę także wskazania PPP dla uczniów posiadających zalecenia. W przypadku stwierdzonych dysfunkcji, uniemożliwiających sprostanie wymaganiom progra-mowym, należy uwzględnić je w kryteriach oceniania.

81

VIII. OBUDOWA

Realizację programu wspierają cykl podręczników „Lubię technikę – 4, 5, 6” i opracowania me-todyczne, w skład których wchodzą: scenariusze zajęć, plany pracy dydaktycznej i plany wyni-kowe.

Podręcznik – seria składa się z trzech opracowań, dla klas: 4, 5, 6.Treści podręcznikowe doty-czą: bezpieczeństwa, wiedzy o materiałach konstrukcyjnych, wiedzy z zakresu przepisów ru-chu drogowego, rysunku technicznego i praktycznych działań w obrębie tych zagadnień. Tre-ści są uporządkowane w działach tematycznych, zawierających ćwiczenia i zadania techniczne i wzbogacone o instrukcje fotograficzne Krok po kroku, ułatwiające realizacje zadań.Podręczniki zawierają informacje poszerzające wiedzę programową, zamieszczone w działach: Dla ciekawych i Czy wiesz, że…

Plan pracy – zestaw trzech opracowań, odrębnych dla klasy 4, 5 i 6. Formuła określa zapis wstępny, obejmujący zagadnienia programowe, tematy przewidziane do realizacji i progno-zowaną ilość godzin lekcyjnych. W dalszej części opracowanie zawiera, ujęte w tabeli, zesta-wienie zagadnień programowych, tematów, szczegółowo opracowanych treści nauczania, ze wskazaniem realizacji punktu podstawy programowej, i przewidziane osiągnięcia ucznia.

Plan wynikowy – rozkład materiału nauczania, określający kryteria oceniania wiedzy i umie-jętności. Zawiera, ujęty w tabeli, zestaw obejmujący: zagadnienie programowe, tematy lekcji, treści nauczania, metody pracy i materiały dydaktyczne dla nauczyciela i ucznia. Szczegółowo opracowane w odniesieniu do każdej jednostki lekcyjnej – mwymagania, wiadomości i umie-jętności w zakresie wymagań koniecznych, podstawowych, rozszerzających, dopełniających i wykraczających poza podstawę programową.

Scenariusze zajęć – opracowania, ujęte w działy tematyczne, dotyczące poszczególnych za-gadnień programowych. Scenariusz jest wskazówką sposobu przeprowadzenia zajęć. Zawiera określony temat lekcji (zapis w dzienniku lekcyjnym), cele edukacyjne, metody pracy, pomoce dydaktyczne dla nauczyciela i materiały dydaktyczne dla ucznia, formy pracy i przewidywany czas trwania zajęć.W opracowaniu ujęto propozycję przebiegu lekcji, wyróżniając trzy etapy: motywację, przed-stawienie i realizację zadania oraz rekapitulację. W scenariuszach znajdują się ćwiczenia gra-ficzne sprawdzające wiedzę : krzyżówki, wykreślanki, mapy mentalne, rebusy, testy i opisy gier dydaktycznych. Dokument wskazuje także adresy stron internetowych z treściami polecanymi do prezentacji na zajęciach.