ZNACZENIE I ROLA PARTYCYPACJI

OBYWATELSKIEJ WE WSPÓŁCZESNEJ

DEMOKRACJI W KONTEKŚCIE

TWORZENIA I WDRAŻANIA

KRAJOWYCH I LOKALNYCH STRATEGII

ROZWOJU. ŁUKASZ DOMAGAŁA, SIEĆ WSPIERANIA ORGANIZACJI

POZARZĄDOWYCH SPLOT

22.10.2013, Białystok

Rola partycypacji

Kapitał

Dobre rządzenie a partycypacja

Podstawowe zasady konsultacji

Co robić ?

Miękkie kapitały - prof. Janusz Czapiński

Kapitał ludzki

odpowiada za efekt rywalizacji indywidualnej: im wyższy tym wyższa względna pozycja ekonomiczna jednostki w grupie; wzrost przeciętnego poziomu kapitału ludzkiego członków grupy zwiększa pośrednio (poprzez system podatków) dobrobyt materialny całej grupy; molekularna ścieżka rozwoju.

Kapitał społeczny

odpowiada za efekt rywalizacji grupowej (konkurencyjność wspólnot miejskich, regionalnych, narodowych): im wyższy tym wyższa względna pozycja ekonomiczna wspólnoty; wspólnotowa ścieżka rozwoju. Pomostowy kapitał społeczny – łączący członków społeczeństwa z rożnych grup - jest istota ̨ obywatelskości

Niski kapitał społeczny: Chodzimy szybciej, ich jest dwóch a my sami

Miękkie kapitały - prof. Janusz Czapiński

Kapitał intelektualny rozumiany jest zazwyczaj jako zasób przedsiębiorstwa. Jest zatem analizowany z punktu widzenia przewagi danego podmiotu gospodarczego na lokalnym lub globalnym rynku. Można jednak także poprzez agregowanie cech intelektualnych jednostek oraz naukowe osiągniecia wspólnoty tworzyć regionalne i krajowe miary kapitału intelektualnego.

Kapitał kreatywny

jest odpowiedzialny głownie za konkurencyjność regionów i miast; obejmuje charakterystykę rynku pracy (udział pracowników twórczych w populacji zatrudnionych), lokalne czynniki sprzyjające osiedlaniu się na danym terenie ludzi utalentowanych i rozwojowi nowoczesnych technologii.

Kapitał ludzki w dużym stopniu decyduje o

wzroście dobrobytu krajów słabiej

rozwiniętych.

Kapitał społeczny jest decydującą przesłanka ̨

rozwoju ekonomicznego krajów wyżej

rozwiniętych.

Władza – partycypacja – rozwój

Optymalny poziomu uczestnictwa obywateli w

życiu publicznym – jako warunku koniecznego

stworzenia trwałych podstaw dla podmiotowej

aktywności obywateli i ich wspólnot w kształtowaniu

rozwoju społecznego, wzrostu gospodarczego i kultury

politycznej

7 zasad konsultacji - MAiC

1. DOBRA WIARA – Konsultacje prowadzone są w duchu dialogu obywatelskiego. Strony słuchają się nawzajem, wykazując wolę zrozumienia odmiennych racji.

1. POWSZECHNOŚĆ – Każdy zainteresowany tematem powinien móc dowiedzieć się o konsultacjach i wyrazić w nich swój pogląd.

1. PRZEJRZYSTOŚĆ– Informacje o celu, regułach, przebiegu i wyniku konsultacji muszą być powszechnie dostępne. Jasne musi być, kto reprezentuje jaki pogląd.

7 zasad konsultacji - MAiC

4. RESPONSYWNOŚĆ – Każdemu, kto zgłosi opinię,

należy się merytoryczna odpowiedź w rozsądnym

terminie.

4. KOORDYNACJA – Konsultacje powinny mieć

gospodarza odpowiedzialnego za konsultacje tak

politycznie jak organizacyjnie. Powinny one być

odpowiednio umocowane w strukturze

administracji.

7 zasad konsultacji - MAiC

6. PRZEWIDYWALNOŚĆ – Konsultacje powinny być prowadzone od początku prac nad zmianą i od początku procesu legislacyjnego. Powinny być prowadzone w zaplanowany sposób i w oparciu o czytelne reguły.

6. POSZANOWANIE INTERESU OGÓLNEGO – Choć poszczególni uczestnicy konsultacji mają prawo przedstawiać swój partykularny interes, to ostateczne decyzje podejmowane w wyniku przeprowadzonych konsultacji powinny reprezentować interes publiczny i dobro ogólne.

Szczeble partycypacji

Informowanie (aktywne i bierne np. dostęp do

informacji

Konsultowanie (informacja i zbieranie opinii)

Współdecydowanie (autentyczne partnerstwo,

uznanie wiążącej mocy dyskutowanych rozwiązań)

Co powstrzymuje

Brak czasu

Konsultacje są drogie

Z kim rozmawiać

Tworzenie oczekiwania, którym nie będzie można sprostać

Ludzie nie maja kompetencji do wypowiadania się w tych sprawach

Ludzie nie są zainteresowani sprawami publicznymi

To, co robimy, odpowiada optymalnie potrzebom i nie ma po co zasięgać w tej sprawie opinii / mamy mandat

Problem braku umiejętności i kultury konsultacji

Autor: Jan Jakub Wygnański

Jak rozwijać dialog i partycypacje społeczną

Stosowanie różnorodnych form i metod konsultacji

Partycypacyjne tworzenie, wdrażanie, ewaluacja strategii rozwoju

Instytucjonalizacja dialogu społecznego: Komisje dialogu społecznego (np. Warszawa, Łódź)

Komitety monitorujące

Rady pożytku publicznego

Rady społeczno-gospodarcze

Wzmacnianie partnerów

Dziękuję z uwagę.