KUPON WAKACYJNY

Rozwiązania rebusów 1.………………………………………………………………………………………….

2…..………………………………………………………………………………..………..

Imię i nazwisko …………………………………………………………….. klasa……………

Rebusy

1.

……………………………………………………………………………………..

2.

……………………………………………………..…

Gazetka uczniów SP nr 2 w Leżajsku

LUZIK W numerze :

Wyniki konkursów

Prezentacja prac

literackich naszych

najmłodszych uczniów

Uśmiechnij się

Napój Shreka

Kącik języka

angielskiego

i inne …

Cena : 1 zł

Nr 47

2016/2017

KONKURS !!!

W tym numerze wspaniały konkurs z nagrodami. Zasady

udziału:

kup 47 numer „Luzika”, wypełnij kupon, znajdujący się na poniżej, wpisując

rozwiązania rebusów, nazwisko i imię oraz klasę, wypełniony kupon wrzuć do puszki, znajdującej się

w naszej bibliotece szkolnej najpóźniej do 19 czerwca.

Losowanie nagród odbędzie się 22 czerwca.

Powodzenia . Redakcja „Luzika”.

LUZIK

Wspaniałych, słonecznych i bezpiecznych

wakacji, pełnych niesamowitych wrażeń życzy

redakcja „Luzika”.

Wiadomości ze szkolnego korytarza

kącik

W szkole - Jasiu, przeczytałeś trylogię Sienkiewicza? - To trzeba było przeczytać? - Tak, na dzisiaj. - O rany, a ja przepisałem...

Ojciec przegląda dzienniczek Jasia. -Znowu jedynka z historii? -Widzisz tato, niestety, historia lubi się powtarzać.

Co mówi nauczycielka geografii,

gdy wybiera kolor butów?

Może czerwone.

Jak się nazywa twarz matematyka? Oblicze!

Wyniki konkursu KANGUR MATEMATYCZNY:

Kategoria Żaczek:

Terech Piotr (laureat) – opiekun p. Dorota Zygmunt

Grębowiec Sebastian (wynik bdb) – opiekun p. Krystyna Krawczyk

Sałuk Maja (wyróżnienie) – opiekun p. Krystyna Krawczyk

Kiełbowicz Emilia (6 miejsce) – opiekun p. Krystyna Krawczyk

Hajduczka Karolina (7 miejsce) – opiekun p. Krystyna Krawczyk

Kategoria Maluch:

Buba Piotr (laureat) – opiekun p. Bernadetta Miazga-Stawarz

Gondek Bartłomiej (wynik bdb) – opiekun p. Anna Żak

Bzdoń Antoni (wynik bdb) – p. Barbara Sarzyńska

Rydzik Magdalena (wyróżnienie) – opiekun p. Bernadetta Miazga – Stawarz

Greszta Gabriela (wyróżnienie) – opiekun p. Małgorzata Czyż – Czerwonka

Młynarska Oliwia ( wyróżnienie) – opiekun p. Barbara Sarzyńska

Naróg Zuzanna ( wyróżnienie) – opiekun p. Anna Żak

Czubat Jakub ( wyróżnienie) – opiekun p. Anna Żak

Kategoria Beniamin:

Rydzik Aleksandra (wyróżnienie) – opiekun p .Agata Sroka

Dunicz Konrad (wyróżnienie) – opiekun p .Agata Sroka

Terech Szymon (wyróżnienie) – opiekun p. Agata Sroka

Czubat Filip ( wyróżnienie) – opiekun p. Agata Sroka

Tołpa Bartosz (wyróżnienie – opiekun p . Agata Sroka

Jaka książka razi prądem?

Przewodnik.

Karol Marzęciak kl. 4 b

23 maja odbył się drugi etap VII Miejskiego Konkursu Matematycznego

organizowanego przez SPnr2. W kategorii klas czwartych Piotr Buba, uczeń klasy

4a, otrzymał tytuł Mistrza Matematyki Miasta Leżajska, a tytuł Wicemistrza -

Kacper Kisielewicz, uczeń klasy 4b. W kategorii klas piątych najwyższe miejsca zajęli

uczniowie klasy 5b : Bartosz Tołpa - Mistrz Matematyki Miasta Leżajska oraz

Szymon Terech- Wicemistrz Matematyki Miasta Leżajska. Serdecznie gratulujemy !

18 maja w naszej szkole miało miejsce spotkanie z podróżnikiem z grupy Trzask –

panem Grzegorzem Chachurą – w którym uczestniczyli uczniowie naszj szkoły.

Tym razem uczniowie wsłuchali się w egzotyczne ciekawostki o Amazonii. Podczas

prezentacji przedstawiony został między innymi ekstremalny pobyt w lesie amazońskim,

z dala od wysoko rozwiniętej cywilizacji w pobliżu natury – tropikalnych roślin i zwierząt, tak

charakterystycznych dla tych terenów oraz tak niebezpiecznych dla człowieka.

Kilka ciekawostek przedstawionych przez podróżnika: wody Amazonki – najdłuższej rzeki na

świecie potrafią być tak wysokie, że płynąc łódką, dookoła widzimy korony drzew; buduje się

“pływające” domy, osadzone na balach; pogoda może zmienić się w każdej chwili,

a niezawodną pogodynką jest tukan – wydający dźwięk mówiący o nadchodzących zmianach;

wycinka niektórych gatunków drzew grozi wieloletnim więzieniem; istnieją mrówki, których jad

powoduje 24-godzinny ból.

Słuchacze mogli również poznać nieco inny świat plemienia Indian. Świat, w którym

społeczności przewodniczy wódz, a zabawkami ich dzieci są węże. Wysłuchaliśmy również

opowieści o jedzeniu larw, pająków, mrówek i łowieniu piranii na obiad, o delfinach,

leniwcach, kajmanach, bananach, Operze, Fortlandii, lasach deszczowych i wielu, wielu

innych ciekawych rzeczach.

Everyday life in the UK

QUEUEING

At British banks, shops, cinemas, theatres or bus

stops you can always see people in queues.

They stand in line and wait quietly, often for

a long time. Each new person stands at the end

of the queue – sometimes in rain, wind or snow.

SHAKING HANDS

Hundreds of years ago, soldiers began this custom. They shook hands to show that they didn’t have a sword. Now, shaking hands is a custom around the world. You shake hands when you meet a person for the first time. You also say “How do you do?” This is not really a question, it’s a tradition. The correct answer is exactly the same, “How do you do?”

TALKING ABOUT THE WEATHER

The British talk about the weather a lot.

For example, “Isn’t it a beautiful morning?” or

“Very cold today, isn’t it?” They talk about the

weather because it changes so often. Wind,

rain, sun, cloud, snow – they can all happen in

a British winter – or a British summer.

p. Anna Szczawińska

Chciałabym wam zaproponować pyszny napój na gorące dni.

Wiem , że jak przeczytacie składniki, to wasze miny mogą nie być

uśmiechnięte. Jak tak miałam, kiedy mama pierwszy raz zrobiła mi

ten sok. Ale po skosztowaniu , robię go

razem z mamą bardzo często.

Postanowiłam też dać mu fajną nazwę-

„Napój Shreka”, ponieważ ma zielony

kolor

Składniki:

1 -1/2 cytryny lub pomarańczy ,

8 gałązek natki pietruszki ( często

dodajemy też miętę),

200g kostek lodu,

40-50 g cukru ( można więcej, ale moja

mama nie bardzo mi pozwala ),

800 g wody mineralnej niegazowanej.

Wszystkie składniki, oprócz wody, miksujemy. Jeśli nie macie

specjalnego urządzenia Termomix , możecie użyć blendera.

Następnie dodać wodę i dobrze wymieszać.

Tylko nie zniechęcajcie się tą pietruszką , najpierw zróbcie, a na

pewno wam posmakuje .

Smacznego !

Wyniki Miejskiego Konkursu Ortograficznego „Corrida – 2017”

I miejsce zdobył Szymon Terech kl. 5b

(opiekun p. Iwona Marzec-Wiącek)

II miejsce- Aleksandra Jasion kl. 6c

Kornelia Tofilska kl. 6c

(opiekun p. Marzena Orzelska-Witkowska)

III miejsce- Kamil Gardziel kl. 6c

Magdalena Martula kl. 6a

(opiekun p. Marzena Orzelska-Witkowska)

Dnia 27.04.2017 r. na stronie Kuratorium Oświaty

w Rzeszowie ogłoszono oficjalne wyniki Wojewódzkiego

Kuratoryjnego Konkursu z Języka Polskiego.

Zaszczytne tytuły laureata zdobyły uczennice naszej

szkoły: Magdalena Martula (kl. 6c) oraz Aleksandra Jasion (kl.

6a). Laureatki do konkursu przygotowywały się pod kierunkiem

nauczyciela języka polskiego – p. M.Orzelskiej-Witkowskiej.

Serdecznie Gratulujemy!

Wolnym krokiem ruszyli przed siebie.

- Wczoraj byłem u mojego kolegi z klasy, bawiliśmy się na strychu i znaleźliśmy

rodzinę nietoperzy. Na początku bardzo się wystraszyliśmy. Wydaje mi się jednak,

że one bardziej się bały nas. Michał zawołał swojego dziadka, żeby zobaczył nasze

znalezisko. Ten bardzo się zdenerwował , wziął duży , ciężki kij i zabił trzy małe

nietoperze. Ja w ostatniej chwili pod kurtkę schowałem jednego, tego

najmniejszego i szybko uciekłem do domu. Kiedy rodzice zobaczyli mojego

nowego przyjaciela , nie byli zachwyceni i kazali mi go wynieść do lasu. Nie

chciałem tego zrobić, bo bałem się , że ktoś go skrzywdzi. On jest taki mały

i bezbronny. Rodzicom powiedziałem , że wychodzę do lasu, ale wcale tego nie

zrobiłem. Postanowiłem, że będę się nim opiekować. Teraz, kiedy robi się zimno

i ciemno, muszę mu znaleźć jakieś ciepłe miejsce. Może dołączysz do nas?

Natalka z tego wszystkiego zapomniała, że miała wracać do domu

i postanowiła pomóc nowemu koledze. Wkrótce zobaczyli stary dom , do którego

weszli. Nie było tam żadnych mebli ani nic do jedzenia. Ponieważ była już późna

godzina, dzieci były bardzo śpiące. Rozłożyły kartony, które leżały pod starym

piecem, zrobiły z nich łóżka i przykryły się zasłonami , które były na oknie. Topek

wisiał na suficie.

Obudził ich jakiś krzyk. Usłyszeli też sygnały samochodów policyjnych

i głośne wołanie. Okazało się , że szuka ich prawie całe miasteczko. Kiedy wyszli

ze swojej kryjówki, Natalka zobaczyła swoich rodziców. Mama bardzo płakała,

tato był smutny. Kiedy zobaczyli Natalkę , tak mocno ją przytulili, że nie mogła

oddychać. Pan policjant zaraz zawołał rodziców Tymona , którzy również bardzo

się ucieszyli , widząc swojego syna. Policjant zapytał dzieci, co się z nimi stało,

więc opowiedzieli mu całą historię.

Wszyscy szczęśliwie wrócili do domu. Dzięki panom policjantom Topek

znalazł schronienie w zoo. Dziadek Michała dostał duży mandat za zabicie

nietoperzy. Dzieci się razem zaprzyjaźniły i postanowiły , że będą zawsze

pomagać zwierzętom, ale będą mówić o wszystkim rodzicom i nie oddalą się tak

od domu . Rodzice zaś obiecali, że dadzą dobry przykład jak pomagać

innym.

W ogłoszonym przez

wydawnictwo Nowa Era konkursie

literackim dla uczniów szkół

podstawowych ph.„Popisz się

talentem” wzięły udział dwie

uczennice klasy 2b. Czekamy na

rozstrzygnięcie, a w Luziku już teraz prezentujemy zgłoszone prace. Mamy

nadzieję, że taka lektura umili Wam wakacyjny odpoczynek.

„TAJEMNICZA KRAINA” Tego dnia Natalka po raz pierwszy w życiu sama wracała ze szkoły. Długo

prosiła rodziców, żeby się zgodzili. W końcu była już dużą dziewczyną! Gdy tylko

zajęcia dobiegły końca, dziewczynka popędziła do szatni, zmieniła obuwie

i wybiegła ze szkoły. Czuła się taka dorosła i samodzielna! Pewnym krokiem

ruszyła przed siebie. Doszła do parku i skręciła w alejkę prowadzącą ku Dużej

Ulicy. Otuliła ją cisza wielkich, rozłożystych drzew. Płatki śniegu tańczyły

w powiewach wiatru. Zapadał zmierzch, ale parkowe latarnie jeszcze się nie

włączyły. Nagle – w mroku przed sobą – Natalka dostrzegła niewyraźny kształt.

Stanęła zaskoczona, bo oto… stał przed nią piękny kot. Oczy miał błękitne, maść

białą w szare pręgi i niebieską obrożę.

- Do kogo on należy? – spytała sama siebie.

Nagle na najbliższym drzewie zobaczyła ogłoszenie:

ZAGINĘŁA KOTKA O IMIENIU MISIA. JEST BIAŁA W SZARE PRĄŻKI, MA NIEBIESKĄ

OBROŻĘ. ZNALAZCĘ PROSZĘ, ABY ZADZWONIŁ POD NUMER 178577. CZEKA

NAGRODA!

Natalka zerwała całe ogłoszenie i schowała do kieszeni. „Trzeba powiedzieć

rodzicom” – pomyślała, kierując się w stronę domu, a kotka – o dziwo – szła za

nią.

- Miła jesteś – powiedziała Natalka do Misi.

- Miau – odezwała się kotka.

Dziewczynka szła dalej przez Dużą Ulicę, mijała kolorowe domy i ciemne

drzewa. W końcu zobaczyła swój miły i przytulny dom! Z ulgą przekręciła klucz.

Była sama, ale w bezpiecznym miejscu. Postanowiła pokazać ogłoszenie mamie.

Blanka Nowak kl. 2b

Czekając na nią, usiadła w fotelu i zaczęła uważnie przyglądać się znalezionemu

zwierzakowi, który hipnotyzował ją wzrokiem. Nagle znalazła się na nieznanej

drodze i wkrótce ujrzała miasteczko. Przyspieszyła kroku i wkrótce stanęła jak

wryta, ponieważ… po uliczkach chodziły koty! Do tego były w ubraniach! Zdziwiła

ich niezmiernie obecność Natalki. Leniwie podeszły i zaczęły ją obwąchiwać.

Okazało się, że… umiały także mówić! Na środek placu, na którym właśnie się

znajdowały, wyszła Misia.

- Kim ona jest? – zastanawiały się koty, spoglądając nieufnie na przybysza.

- To człowiek – ucięła kotka – a dokładniej dziewczyna.

Natalka stała, nie wiedząc, co powiedzieć. W końcu wykrztusiła:

- Tak, jestem dziewczyną. Mam na imię Natalia.

- Widzicie? – miauknęła z wyższością Misia.

- Tak… - odparły koty, łasząc się do dziewczynki.

- Mamy problem – zamiauczała kocica.

- Jaki? – Natalka była ciekawa.

- Niedługo wojna – odpowiedziała tajemniczo Misia.

- Z kim? – chciała wiedzieć dziewczynka.

- Ze złymi kotami! –krzyknęły wszystkie. – Ty musisz nam pomóc!

- Dobrze – powiedziała. – Czy macie wszystko, co ułatwi zwycięstwo?

Koty zapewniły ją, że są dobrze przygotowane. Pokazały wyostrzone pazury

i zademonstrowały perfekcyjnie najeżoną sierść, która miała skutecznie odstraszać

wroga. Zbliżała się decydująca bitwa. Przywódca wrogiej armii, Miaukobij ,

zaatakował Natalkę. Ostre pazury błysnęły przed jej oczyma. Na szczęście Misia

w porę skoczyła na przeciwnika. Ten nie spodziewał się takiego brawurowego

ataku i speszony cofnął się. Pozostałe koty uznały to za ucieczkę dowódcy i też

zaczęły oddawać pole.

Tymczasem Natalka zebrała całą odwagę i zawołała:

- I tak cię dopadnę!

Żwawo ruszyła naprzód, dając towarzyszom Misi znak, aby szły za nią.

Zachwycone odwagą dziewczynki koty ruszyły przed siebie. Ich przeraźliwe

miauczenie spowodowało, że przeciwnik zatkał sobie uszy i nie słyszał rozkazów

dowódcy wzywających do oporu. Natalka chciała zobaczyć uciekającego

przeciwnika, więc uważnie spojrzała wokół, ale poczuła, że ktoś ją atakuje.

Zerknęła w bok.

Nad nią stała mama i potrząsała ją lekko za ramię, aby się obudziła.

Zawiedziona dziewczynka z żalem pomyślała, że to był tylko sen, bo kota nigdzie

nie było. Nagle poczuła coś w kieszeni. Z wahaniem sięgnęła do niej. Jakież było

jej zdziwienie, gdy wyjęła stamtąd kartkę z napisem: OGŁOSZENIE NIEAKTUALNE.

KOTKA WRÓCIŁA.

- Jakie krainy odwiedzamy we śnie? – zamyśliła się i powzięła postanowienie, aby

kiedyś odkryć tę tajemnicę.

Może kolejny samodzielny powrót do domu będzie okazją do rozwiązania takiej

zagadki?

”TOPEK I PRZYJACIELE” Tego dnia Natalka po raz pierwszy w życiu sama wracała ze szkoły. Długo

prosiła rodziców, żeby się zgodzili. W końcu była już dużą dziewczyną! Gdy tylko

zajęcia dobiegły końca, dziewczynka popędziła do szatni, zmieniła obuwie

i wybiegła ze szkoły. Czuła się taka dorosła i samodzielna! Pewnym krokiem

ruszyła przed siebie. Doszła do parku i skręciła w alejkę prowadzącą ku Dużej

Ulicy. Otuliła ją cisza wielkich, rozłożystych drzew. Płatki śniegu tańczyły

w powiewach wiatru. Zapadał zmierzch, ale parkowe latarnie jeszcze się nie

włączyły. Nagle – w mroku przed sobą – Natalka dostrzegła niewyraźny kształt.

Stanęła zaskoczona, bo oto zobaczyła przed sobą chłopca z dziwnym ptakiem na

ramieniu. Kiedy się dokładnie przyjrzała , zobaczyła , że to nietoperz, który mocno

trzepotał skrzydłami i wydawał głośne dźwięki. Dziewczynka rozglądnęła się wokół

i patrzyła, w którą stronę może uciekać. Przypomniała sobie , że pani

wychowawczyni dzisiaj w szkole opowiadała, jak nietoperze wczepiają się we

włosy ludzi.

- Nie bój się, nic ci nie zrobimy. Ja mam na imię Tymon , a to mój przyjaciel

Topek. Dlaczego jesteś tutaj sama , zgubiłaś się ? – zapytał chłopiec.

Natalka zdenerwowana odpowiedziała:

- Wcale się nie zgubiłam , jestem już duża, mam 9 lat i mogę sama chodzić po

parku. Zresztą ty też jesteś sam, więc dlaczego się dziwisz?

- Nie musisz być dla mnie taka niemiła, ja nie chcę zrobić ci krzywdy, jak chcesz,

możemy razem pospacerować, a ja opowiem ci dlaczego jestem tutaj bez

rodziców, chociaż bardzo się boję- zaproponował Tymon.

Ilona Karasińska kl. 2b

Klasa 2b

Blanka Nowak kl . 2b