KONTAKT ZESPÓŁ SZKÓŁ W CHEŁMCU NR 4 2016/2017

KONTAKT:

ZESPÓŁ REDAKCYJNY:

Aneta Wilk,

Alicja Dziubadzka,

Wiktoria Borkowska,

Karolina Górka,

Anna Janiszewska,

Anna Kożuch,

Sylwia Noga,

Kinga Rak,

Julia Wąchała,

Bartosz Ogurek

POD OPIEKĄ PANI

mgr Teresy Gwiżdż

SKŁAD

KOMPUTEROWY:

Magdalena Smaga

Anita Leśniak

I TY MOŻESZ DOŁĄCZYĆ DO

REDAGOWANIA GAZETKI!

JEŚLI MASZ CIEKAWY POMYSŁ

NA ARYKUŁ WYŚLIJ GO NA

PODANY

ADRES:gazetka.szkolna123@onet.pl

1.Aktualności

- Telegraficzny skrót tego, co wydarzyło się w naszej

szkole w ostatnim czasie.

2.Opinie

Samotność – wybór czy charakter?

Zwyczaje i obrzędy bożonarodzeniowe

w różnych krajach

Recenzja książki: ,, Złodziejka książek ”

Trzymaj formę:W domu też możesz uprawiać jogę

3. Twórczy kącik

zdjęcia – Angelika Gawrońska

4. Ciekawostki

Czy wiesz, że Nowy Rok jako pierwsi na świecie

witają mieszkańcy Wyspy Kirimati.

5. Wywiad tygodnia

„Po udanym zjeździe czuję satysfakcję”–

rozmowa z Szymkiem Chęsiakiem o pasji

rowerowej i... sytuacjach mrożących krew w

żyłach.

6. Poradnik gimnazjalisty

Kto najlepiej zarabia w Polsce?

AKTUALNOŚĆI

... HEJ KOLĘDA...

"GDZIE JEST NASZE BETLEJEM"

ZAJĘCIA PROFILAKTYCZNE - ,,RADOŚĆ ŻYCIA WYPŁYWA

Z PASJI”

KONKURS „LOSY ŻOŁNIERZA…”

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ WOLONTARIUSZA

EUROPEJSKI TYDZIEŃ AUTYZMU

Samotność, wybór czy charakter ?

Każdy z nas posiada w swoim życiu taką osobę, bez której nie

wyobraża sobie samotnego funkcjonowania w świecie, kogoś naprawdę

ważnego. Dla jednych są to najczęściej długoletni koledzy ze szkoły lub

zwyczajni znajomi, a dla drugich po prostu rodzice czy rodzeństwo.

Wszyscy wiemy, że obecność i świadomość tego, że jest koło nas ktoś,

kogo bezwarunkwo możemy nazwać przyjacielem, wpływa na nasze

życie bardzo pozytywnie. Takie relacje między ludźmi pozwalają nam

rozwiązywać nasze problemy, budować zaufanie, rozwijać się,

przeżywać wspólnie przygody i tworzyć bezcenne wspomnienia. Ale czy

na pewno każdy z nas potrzebuje w swoim życiu drugiego człowieka ?

Aspołeczność

Zachowanie aspołeczne- tzw. „wyłączeniowe” formy

niedostosowania społecznego charakteryzujące się biernością, izolacją,

niechęcią do bycia w grupie, zahamowaniem, brakiem inicjatywy

społecznej, innymi słowy życie bez ludzi. Dla większości brzmi to

irracjonalnie, a wręcz strasznie, lecz niestety w dzisiejszych

społeczeństwach coraz częściej spotykamy się z przypadkami

aspołecznymi. Dotyczy to zarówno młodzieży, jak i ludzi dorosłych

i starszych. Część osób żyjąca w ten sposób przyznaje, że taka

postawa jest dla nich uciążliwa i stanowi mocną barierę w nawiązywaniu

kontaktów. Tak jak inni odczuwają potrzebę porozmawiania lub po

prostu pobycia z kimś, lecz wiedzą , że ich wewnętrzny strach nie

pozwoli im na bliższe relacje z innymi. Wiele takich osób zwyczajnie

cierpi z tego powodu i niejednokrotnie zgłasza się po pomoc do

specjalisty, który pomoże mu w pokonaniu swoich uprzedzeń. Niestety

druga grupa ludzi aspołecznych jest zadowolona ze swojej postawy.

Uważają oni, że stronienie od towarzystwa i samotność jest dla nich

dobra.

OPINIE

Nie czują się z tym źle, ponieważ nie odczuwają chęci stworzenia

silnych więzi z innymi. Według nich "życie na własną rękę" jest po

prostu łatwiejsze i prostsze. Twierdzą, że to chroni ich przed zranieniem

spowodowanym przez człowieka. Przyznają, że bycie " odludkiem" nie

przeszkadza im, bo po prostu nie lubią ludzi, i cieszą się, że ich

problemy omijają ich szerokim łukiem.

Jak radzić sobie z aspołecznością ?

Na to pytanie zapewne wszyscy odpowiedzieliby, że trzeba otworzyć się

na ludzi. Jednak dla osób cierpiących na to zaburzenie osobowości jest

to bardzo trudne. Według psychologów najważniejszym krokiem ku

normalności, jest dostrzeżenie tego problemu. Radzą, aby wszelkie

zmiany wprowadzać powoli i nie na siłę, aby móc poczuć się lepiej

w środowisku innych osób. Zalecają spontaniczne, krótkie rozmowy

z przypadkowymi ludźmi o mało istotnych sprawach, które z czasem na

pewno staną się częstsze, a tematy tych pogawędek przybiorą

poważniejszą postać. Następnie namawiają, by odważyć się udzielać

w małych grupkach, gdzie ich zdanie nie musiałoby być decydujące,

aczkolwiek istotne. Wierzą, że spokojne bezstresowe pokonywanie

swojej aspołeczności przybliża ich do ludzi. Dbajmy zatem o nasze

relacje z innymi i pamiętajmy, że każdy z nas został stworzony, by być

dla kogoś i służyć mu naszą przyjaźnią.

Zwyczaje i obrzędy bożonarodzeniowe w różnych

krajach

POLSKA

W Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się po zapadnięciu

zmroku, gdy na niebie pojawia się pierwsza gwiazda. Wtedy cała

rodzina gromadzi się w jednym pokoju, przy stole nakrytym białym

obrusem. Pod nim rozłożone jest siano. Kiedy już wszyscy domownicy

staną wokół stołu, najstarsza osoba w rodzinie rozpoczyna modlitwę,

odczytuje fragment Pisma św. o narodzinach Jezusa, następnie bierze

z talerzyka biały opłatek, podchodzi do każdego, łamie się nim i składa

życzenia. W tym dniu wspomina się wszystkich, którzy nie mogą być

z nami. To z myślą o zmarłych i o każdym, kto nie ma gdzie spędzić

tego wieczoru, leży na stole dodatkowe, puste nakrycie. W czasie Wigilii

najważniejszy jest opłatek i zawsze pierwszy. Dopiero gdy podzielimy

się opłatkiem, możemy skosztować czerwonego barszczu z uszkami,

czarnego maku, brązowych orzechów i srebrnych ryb. Przedtem nie

wypada śpiewać nawet kolęd. Tradycja obchodów Świąt Bożego

Narodzenia jest głęboko zakorzeniona nie tylko w narodzie polskim. Na

całym świecie katolicy świętują narodzenie Jezusa, ale w każdym kraju

panują nieco odmienne zwyczaje. Do rozpowszechniania zwyczaju

budowania żłóbków i szopek najwięcej przyczynił się św. Franciszek

z Asyżu i jego bracia. To on, chcąc przypomnieć narodziny Pana Jezusa,

nakazał nanieść do groty siana i przyprowadzić wołu i osła. Zawołał

braci i pobożnych ludzi. Tam odczytał im Ewangelię o narodzeniu

Zbawiciela i wygłosił kazanie o wcieleniu Słowa.

HISZPANIA

W Hiszpanii odpowiednikiem opłatka jest chałwa. Przed Bożym

Narodzeniem każda rodzina hiszpańska zaopatruje się w nową szopkę.

Wigilijna wieczerza rozpoczyna się po pasterce. Następnie wszyscy

wychodzą na ulice oświetlone tysiącami barwnych żarówek, śpiewają

kolędy, tańczą i bawią się do rana.

Głównym daniem jest pieczona ryba oraz "ciasto Trzech Króli",

w który zapieka się drobne upominki. Prezenty rozdawane są 6 stycznia

w święto Trzech Króli, na pamiątkę darów, które Jezus otrzymał od

mędrców ze Wschodu.

WIELKA BRYTANIA

W Wielkiej Brytanii wigilijny posiłek zaczyna się w południe

w ścisłym gronie rodzinnym. Obiad, bo trudno tu mówić o wieczerzy,

składa się z pieczonego indyka i "płonącego puddingu". Wieczorem

w Wigilię angielskie dzieci wywieszają swoje pończochy za drzwi, by

nazajutrz rano odnaleźć je wypełnione prezentami. Tu narodził się

zwyczaj pocałunków pod jemiołą wiszącą u sufitu. Taki pocałunek

przynosi szczęście i spełnienie życzeń. Londyn jest ojczyzną pierwszych

kartek z życzeniami. W 1846 roku Jon Horsley z Anglii zaprojektował

pierwszą kartkę świąteczną z napisem "Wesołych Świąt Bożego

Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku".

SZWECJA

W Szwecji Święta Bożego Narodzenia rozpoczynają się w pierwszą

niedzielę adwentu. Tradycyjna szwedzka uczta składa się z iutfisk, czyli

rozmoczonej suszonej ryby o dość mdłym smaku. Potem podaje się

galaretkę wieprzową, głowiznę i chleb, a na deser pierniczki. Nie stawia

się wolnego nakrycia na stole, ale za to odwiedza się samotnych.

Szwedzi nie śpiewają kolęd, lecz tańczą wokół choinki.

NIEMCY

W Niemczech "Boże Narodzenie" obejmuje trzy dni: 24 grudnia -

Wigilię, pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia, narodziny Jezusa

Chrystusa (25.12.) i drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia (26.12.).

W Wigilię w chrześcijańskich rodzinach przed lub po uczestnictwie

w Mszy Świętej zapala się świece na choince i wtedy rozpoczyna się

"gwiazdka" tzw. "Bescherung". Śpiewa się lub słucha się kolęd

i członkowie rodziny obdarowują się wzajemnie prezentami. Dzieciom

opowiada się legendę mówiącą, iż prezenty przyniósł Święty Mikołaj lub

Dzieciątko Jezus.

Wiele rodzin wynajmuje nawet Mikołaja, którego rolę odgrywają

studenci przebrani w kostium. W pierwszym i drugim dniu Świąt Bożego

Narodzenia wielu ludzi udaje się do kościoła na świąteczne msze. 25

i 26 grudnia są dniami świątecznymi wolnymi od pracy.

GRECJA

Greckie Boże Narodzenie jest spokojnym, uroczystym okresem. Gorący

okres rozpoczyna się 6 grudnia w dniu Świętego Mikołaja, kiedy to

wszyscy wymieniają się podarunkami i trwa aż do 6 stycznia - święta

Trzech Króli. Na dzień przed Bożym Narodzeniem i Nowym Rokiem

dzieci śpiewają coś na wzór kolęd, chodząc od domu do domu. Te

kolędy mają błogosławić domostwa. Często kolędy te są śpiewane przy

akompaniamencie małych metalowych trójkącików i małych glinianych

bębenków. Za śpiew dzieci często nagradzane są słodyczami

i suszonymi owocami.

Na prawie każdym stole można znaleźć Christopsomo (Chleb

Chrystusa). Jest to okrągły bochenek ozdobiony na szczycie krzyżem,

wokół którego ludzie stawiają symbole z ciasta przedstawiające

wszystko to, co oznacza długotrwałość. Jeśli biesiadnicy pochodzą

z wyspy i są rybakami na ich stole zobaczysz chleb z rybą. Choinki nie

są powszechnie używane w Grecji, a prezenty są wręczane 1 stycznia.

Obecnie w większych miastach można zobaczyć ulice przystrojone

w lampki i dekoracje. Powoli zostaje też przejmowana zachodnia

tradycja wysłania kart z życzeniami świątecznymi do przyjaciół

i rodziny.

FRANCJA

We Francji świąteczną atmosferę wyczuwa się już na kilka tygodni

przed Bożym Narodzeniem. Wszystkich opanowuje gorączka zakupów.

Właściciele sklepów prześcigają się w pomysłach dekorowania wystaw.

Ulice miast przystrojone są kolorowymi lampkami i gwiazdkami. Święta

Bożego Narodzenia pełnią we Francji bardzo ważną rolę. Są to święta

rodzinne. Francuzi wręczają sobie ręcznie robione kartki świąteczne oraz

kupują prezenty.

We Francji, w przeciwieństwie do Polski, nie ma Wigilii. Francuzi

biorą udział we mszy, a 25 grudnia siadają do wspólnego obiadu. W ten

dzień je się indyka nadziewanego kasztanami i pije dużo szampana. We

Francji dzieci wierzą, że to mały Jezus przynosi im prezenty, które

w wigilijną noc wkłada do bucików ustawionych przy kominku.

CZECHY I SŁOWACJA

Okres Bożego Narodzenia jest w Republice Czeskiej okresem

szczególnym. Święta są tu czasem wzajemnych spotkań rodzinnych

oraz dniem wolnym, w którym można się dobrze zabawić. Już kilka

tygodni przed Bożym

Narodzeniem, zarówno w Czechach, jak i na Słowacji, wystawy

sklepowe przyciągają klientów specjalnymi promocjami i kolorowymi

świecidełkami. Prawdziwy okres świąteczny rozpoczyna się jednak

dopiero 24 grudnia. Ludzie wierzący przez cały ten dzień zachowują

post, następnie składają sobie życzenia i obdarowują się prezentami.

W prawie każdym domu stoi choinka, wokół której gromadzą się

domownicy zasiadający do wspólnej kolacji, gdy na niebie ukaże się

pierwsza gwiazdka. Na stole nie może na przykład zabraknąć "vánočky"

- tradycyjnego białego ciasta przypominającego wyglądem i smakiem

polską słodką chałkę z bakaliami. Pierwszą spożywaną potrawą są,

podobnie jak w Polsce, opłatki. Następnie na stół wędruje zupa

grzybowa oraz obowiązkowo ryba, a najlepszą oczywiście jest karp.

Na Słowacji, a przede wszystkim w okolicach Bratysławy,

w miejsce zupy grzybowej często podawany jest kapuśniak. Czesi

i Słowacy przywiązują też ogromną wagę do suszonych owoców oraz

jabłek, które służą nie tylko do jedzenia, ale także do świątecznych

wróżb. W okresie bożonarodzeniowym nasi południowi sąsiedzi śpiewają

oczywiście również kolędy, a ludzie nawiedzają kościoły, które

w Czechach w ciągu roku świecą pustkami.

WŁOCHY

We Włoszech Święta Bożego Narodzenia mają tysiącletnią tradycję.

Włosi wysyłają wiele kartek z życzeniami do rodziny i przyjaciół.

8 grudnia ubiera się choinkę oraz budowane są żłobki w kościołach.

24 grudnia obchodzona jest Wigilia - uroczysta kolacja, podczas której

jedzone są typowe włoskie ciasta - penettone i pandoro, a także nugat,

migdały i orzechy laskowe. Włosi biorą udział w Pasterce. W czasie

Bożego Narodzenia rozdają prezenty. Centralne ulice Rzymu zdobią

wielkie choinki.

ROSJA

We współczesnej Rosji bardziej uroczyście, niż Boże Narodzenie,

świętowana jest noc z 31 grudnia na 1 stycznia. To czas prezentów,

które w Rosji przynoszą Dziadek Mróz i jego wnuczka Śnieżynka. Boże

Narodzenie jest obchodzone po świętach Nowego Roku, 7 stycznia. To

święto bardzo radosne, wiele osób udaje się wtedy do cerkwi, wszyscy

składają sobie życzenia. Rozpoczyna je uroczysta, rodzinna kolacja,

czyli Wigilia. Przygotowuje się postne danie z ziaren pszenicy, miodu

i kaszy zmieszanymi z migdałowym lub makowym mlekiem. Do kaszy

dodaje się orzechy lub mak. Takim daniem rozpoczyna się Wigilia. Na

rosyjskim stole wigilijnym obowiązkowo powinno znaleźć się 12 dań -

zgodnie z liczbą apostołów - m.in. bliny, ryba i mięsa w galarecie,

pieczyste i pierniki miodowe. Wieczerzę wigilijną poprzedza ścisły post,

który przestrzegany jest, aż do pojawienia się pierwszej gwiazdki,

symbolizującej gwiazdę Betlejemską. Do tradycji Świąt Bożego

Narodzenia należy m.in. zapalanie świec w oknach i ognisk na ulicach,

które mają rozgrzać w zimową, mroźną noc narodzone Dzieciątko.

Dzieci z papierowymi gwiazdami i lampionami w rękach pukają do tych

domów, w których zapalono świece, aby złożyć życzenia domownikom,

zaśpiewać kolędy, a nawet odegrać całe przedstawienia. Gospodarze

zapraszają ich do domu, do swojego stołu lub nagradzają świątecznymi

smakołykami.

WĘGRY

Na Węgrzech w czasie świąt organizuje się wielkie bale dla dzieci.

Najważniejszy z nich odbywa się w stolicy kraju, Budapeszcie,

w budynku Parlamentu. Uczestniczą w nim znani aktorzy i artyści. Pod

obrus leżący na stole wkłada się sianko. Wyciągnięcie najdłuższego

źdźbła wróży długie życie. W czasie Wigilii i Świąt Bożego Narodzenia

Węgrzy jedzą pieczonego indyka, zupę rybną oraz rosół z kury. Na stole

nie może zabraknąć ciasta z makiem, bo mak zapewnia rodzinie miłość.

AUSTRIA

W Austrii po piątej po południu rozbrzmiewa w oknach mały

dzwoneczek. To znak, że rozpoczyna się świąteczna kolacja. Austria jest

ojczyzną jednej z najpiękniejszych kolęd na świecie "Stalle Nacht,

heilige nacht" (Cicha noc, święta noc).

DANIA

W Danii na Wigilię podaje się słodki ryż z cynamonem i pieczoną

gęś z jabłkami. Tradycyjnym daniem jest budyń z ryżem, w którym

gospodyni ukrywa migdał. Kto go znajdzie, ten dostaje świnkę

z marcepanu, która zapewnia szczęście przez cały rok.

MEKSYK

W Meksyku już 15 grudnia wiesza się pod sufitem piniatę - gliniane

naczynie wypełnione słodyczami. Pod nią gromadzą się dzieci. Jedno

z ich rozbija piniatę kijem, co rozpoczyna wyścig w zbieraniu słodyczy.

Głównym daniem wigilijnym jest wędzony dorsz z papryką i oliwą oraz

małymi grzankami. Podaje się również pieczonego indyka, owoce,

słodycze.

STANY ZJEDNOCZONE

Święta Bożego Narodzenia w Stanach Zjednoczonych - choć raczej

właściwie należałoby użyć zwrotu święto - gdyż tradycyjna amerykańska

rodzina nie obchodzi Wigilii, a 26 grudnia jest normalnym dniem pracy.

Nie umniejsza to jednak roli, jaką Boże Narodzenie pełni w kulturze

USA.

Każda amerykańska rodzina pieczołowicie i z dużym

wyprzedzeniem przygotowuje się na ich nadejście. Ulice i domy

przystrajane są tysiącem migocących światełek i lampek. W ogródkach

i witrynach sklepowych pojawiają się świąteczne dekoracje. Wszędzie

rozbrzmiewa dźwięk kolęd, a w powietrzu unosi się zapach choinek.

Jedną z ważniejszych tradycji związanych z Bożym Narodzeniem

w Stanach Zjednoczonych jest dawanie prezentów - wzajemne

obdarowywanie się.

W każdym domu pod choinką piętrzą się prezenty, a ich otwarcie

następuje w świąteczny poranek przed śniadaniem. Kulminacyjnym

punktem Bożego Narodzenia jest uroczysty obiad, na którym nie może

zabraknąć bliższej i dalszej rodziny.

Recenzja książki pt.: ,, Złodziejka książek ”

Autorem książki pt.: ,,Złodziejka książek ’’ jest Markus Zusak,

została ona wydana w styczniu 2014 roku. Jej orginalny tytuł to

,,Book Thief”.

Opowiada o dziewczynce o imieniu Liesel, która trafia pod opiekę

małżeństwa Hubermannów, zamieszkujących fikcyjne miasteczko

Molching tuż pod Monachium. Zaczyna się najgorszy okres w historii

ludzkości, a Liesel nie dość, że musi pożegnać się ze swoją mamą, to jej

młodszy brat niespodziewanie umiera. Jedyne pocieszenie dziewczynka

znajduje w książce, którą udaje jej się wtedy ukraść. Chociaż nie umie

jeszcze czytać, jest to jej jedyna pamiątka wiążąca się z przeszłością,

o której teraz musi zupełnie zapomnieć.

Moim zadaniem jest to książka godna polecenia ,ponieważ jest

ciekawie napisana a narratorką tej książki jest.... Śmierć. Każdemu,

kto ją przeczyta, na pewno zapadnie w pamięć.

K.G.

Joga na ratunek

Joga odpręża, reguluje funkcje ciała, wzmacnia i odmładza.

Regularna praktyka sprawia, że poczujemy się lżejsi,

odstresowani, bardziej elastyczni, a także bardziej stabilni

emocjonalnie i psychicznie. Jogę możesz też cwiczyć w domu.

Równowaga jest kluczem do sukcesu. Stres, towarzyszący w pracy,

wywołuje napięcia w mięśniach i przekłada się na nasze samopoczucie,

powodując zmęczenie, a tym samym zwiększając podatność na stres –

istna reakcja łańcuchowa! Praktyka jogi zapobiegnie uruchomieniu

w Tobie tego mechanizmu.

Asany ukoją napięcia mięśniowe, pranajamy – wyregulują oddech

i odprężą, a medytacja wyciszy umysł...

Pod warunkiem, że od jednej sesji jogi do drugiej nie minie zbyt

wiele czasu, będziesz mógł wstępować na kolejne ścieżki rozwoju. Lepiej

jest bowiem ćwiczyć krócej i częściej – a najlepiej dwa razy dziennie!

Joga-Joga.TV - na ratunek!

Nie każdy jednak dysponuje ilością czasu, umożliwiająca regularną

praktykę w szkole jogi lub klubie, bądź ma utrudniony z nią kontakt.

Co zrobić, kiedy szkoła plus zajęcia pozalekcyjne plus dojazd

zajmuje prawie cały dzień, uniemożliwiając dołączenie do jakiejkolwiek

grupy jogi? W jaki sposób zgłębiać jogę, jeśli się mieszka w małej

miejscowości, w której o szkole jogi nikt nie słyszał? Na ratunek

wychodzi platforma Joga-Joga.TV - pierwsza w Polsce profesjonalna

platforma do ćwiczenia jogi w domu i nie tylko. Dzięki niej, niezależnie

od czasu i miejsca, będziesz miał szansę cieszyć się z dobroczynnego

wpływu jogi na zdrowie. Jedyne czego potrzebujesz to połączenie

z internetem.

Dzięki Joga-Joga.TV znikną wszelkie ograniczenia i przeszkody do

wejścia na ścieżkę jogi. Możesz rozpocząć praktykę nie wychodząc

z domu – na platformie odnajdziesz materiały o różnym stopniu

trudności i różnym czasie trwania. Bez problemu zaplanujesz czas na

sesję jogi – w zależności od potrzeb możesz zaplanować dłuższy

i trudniejszy trening, bądź krótszy i prostszy.

Nawet jeśli znalezienie chwili spokoju w Twoim małym mieszkanku

lub z garstką współlokatorów graniczy z cudem, Joga-Joga.TV może być

w zasięgu Twoich oczu. Zajęcia są dostępne nie tylko na komputerze,

ale także na tablecie i smartfonie. Odtąd będziesz mógł odbyć

profesjonalną sesję jogi na powietrzu kiedy tylko zechcesz!

TWÓRCZY KĄCIK

Ciekawostki sylwestrowe

Sylwester i jego obchodzenie wiąże się z wieloma

ciekawostkami, o których większość z nas prawdopodobnie nie

ma pojęcia. Oto niektóre z nich:

Przyjęta nazwa 31 grudnia wywodzi się prawdopodobnie od imienia

papieża Sylwestra II, który według dawnych opowieści, uratował

ludzkość przed zniszczeniem przez smoka Lewiatana zamkniętego

w lochach Watykanu;

Święty Sylwester, którego imię związane jest z nocą 31 grudnia, jest

patronem zwierząt domowych;

Ważne wydarzenia Sylwestrowe: kanonizowanie Stanisława Kostki

(1726), uznanie Ottawy za stolicę Kanady (1857), opatentowanie gry

planszowej „Monopoly” (1935), bitwa na Morzu Barentsa (1942),

powstanie krajowej Rady Narodowej w Polsce (1943), zawieszenie stanu

wojennego (1982), formalny koniec istnienia ZSRR (1991).

Nowy Rok jako pierwsi na świecie witają mieszkańcy Wyspy Kirimati.

Następuje to już o godzinie 11:00 czasu polskiego. Potem przychodzi

kolej na następne państwa. O godzinie 15:00 czasu polskiego z nowego

roku cieszą się mieszkańcy Australii (Melbourne, Sydney), o 16:00 –

Japonii, o 17:00 - Mongolii, Malezji, Filipin, Singapuru, o 18:00 –

Tajlandii, Wietnamu, Indonezji, o 19:00 – Bangladeszu i Kazachstanu,

o 20:00 – Uzbekistanu i Pakistanu, o 21:00 – Azerbejdżanu

i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, o 22:00 – Kuwejtu, Etiopii, Iraku

i Kataru, o 23:00 – Libanu, Turcji, Izraela, Bułgarii, Grecji, Finlandii,

Litwy, Łotwy i Estonii, o 0:00 – Polski, Niemiec, Francji, Rzymu, Czech,

Norwegii, Szwajcarii, Hiszpanii, o 1:00 – Irlandii, Wielkiej Brytanii

i Islandii, o 4:00 – Argentyny i Brazylii, o 6:00 – Kanady (Toronto,

Ottawa), o 7:00 – Stanów Zjednoczonych (Chicago).

CIEKAWOSTKI

Najpóźniej natomiast Nowy Rok witaliby mieszkańcy wysp Baker

i Howland (obie wyspy są niezamieszkałe i stanowią rezerwaty dzikiej

przyrody) – o godzinie 13:00 czasu polskiego.

Istnieje kilka ciekawych przysłów dotyczących dnia 31 grudnia:

Czy rok był suchy, czy było błoto, nigdy w Sylwestra nie będzie padało

złoto;

Dzień sylwestrowy pokaże czas lipcowy;

Sylwestrowe przesądy:

Istnieją przesądy i zwyczaje dotyczące również ostatniej nocy roku.

Niektórzy patrzą na nie z przymrużeniem oka, ale inni skrupulatnie,

każdego roku, robią wszystko, żeby uniknąć ewentualnych skutków

wszelkich przesądów. Oto, niektóre z nich:

Przed zakończeniem roku, uregulujmy wszelkie długi, żeby w Nowy Rok,

nie wchodzić z problemami, a do portfela włóżmy łuskę wigilijnego

karpia, żeby nie zabrakło nam pieniędzy.

Jeśli sprzątanie, to tylko dzień przed Sylwestrem – w przeciwnym razie

wymiecie się szczęście z domu. Warto pomyśleć o zapełnieniu lodówki,

pusta bowiem nie odgoni biedy w przyszłym roku.

Panny, powinny nasłuchiwać rozmów prowadzonych po północy.

Pierwsze męskie imię, które usłyszą prawdopodobnie będzie imieniem

przyszłego męża.

O północy, należy szeroko otworzyć okno lub drzwi, aby zaprosić do

środka Nowy Rok i życzliwe duszki, a pozbyć się tego co złe i stare.

Pomyślność w nowym roku wróżą jasne gwiazdy oraz poranne słońce na

bezchmurnym niebie, a także nakręcenie zegarów tuż po północy.

Samotne kobiety, które wybierają się na bal sylwestrowy, powinny

nasypać do butów odrobinę maku, który w przyszłym roku ma im

zapewnić całe mnóstwo adoratorów.

W Ekwadorze wypada tej nocy przespacerować się z walizką na około

własnego domu – zagwarantuje to podróż marzeń.

Sylwester obchodzony w innych krajach:

„Szczęśliwego Nowego Roku“

Zwyczaje sylwestrowe w Polsce

Polacy spędzają Sylwestra głównie w gronie znajomych na różnych

imprezach. Istnieje wiele tradycji, według których należy spędzić dzień

Nowego Roku. Dzień ten powinno się przeżyć w dobrym nastroju i przy

syto zastawionym stole, wtedy cały rok będzie pomyślny i dostatni.

W niektórych regionach do dziś zachował się przesąd, że pierwszą osobą

wchodzącą do domu w Nowy Rok powinien być mężczyzna, jeśli próg

przestąpi kobieta, to zwiastuje kłótnie i kłopoty przez cały rok. W Nowy

Rok Polacy odwiedzają się nawzajem i składają sobie życzenia. Często

używa się przy tym zwrotu “Do siego Roku”, co oznacza dostatni

i szczęśliwy rok. Dawniej w ciągu dwunastu dni, począwszy od

1 stycznia, obserwowano niebo i pogodę, aby odgadnąć pogodę

w kolejnych miesiącach roku.

„Feliz Año Nuevo!“:

Zwyczaje sylwestrowe w Hiszpanii

Sylwester w Hiszpanii jest obchodzony niezwykle hucznie.

W miastach i miasteczkach odbywają się liczne zabawy i fiesty

połączone z konkursami oraz słynnymi w całym kraju loteriami. Tuż

przed północą, zanim zaczną rozbrzmiewać dzwony, wszyscy świętujący

muszą zjeść 12 winogron i pomyśleć taką samą liczbę życzeń. Zgodnie

z tradycją tylko te osoby, które zdążą poprawnie wykonać „sylwestrowe

zadanie”, mogą liczyć na pomyślność w Nowym Roku.

„Bonne Année!“:

Zwyczaje sylwestrowe we Francji

Sylwester w wydaniu francuskim jest nieco spokojniejszy niż ten

obchodzony w Hiszpanii. Francuzi lubią bowiem spędzać ostatnią noc

w roku w towarzystwie przyjaciół i rodziny, relaksując się przy

szampanie i kosztując specjalnie na tę okazję przygotowanych potraw.

Pośród sylwestrowych specjałów znajdziemy m.in. dania z kaczki,

ostrygi, sery oraz słynną foie gras.

„Happy New Year!”:

Zwyczaje sylwestrowe w Wielkiej Brytanii

Mieszkańcy Wielkiej Brytanii spędzają Sylwestra w pubach lub na

tzw. „domówkach”, w gronie przyjaciół. Zanim zegar wybije dwunastą,

większość z nich włącza radio lub telewizor, aby wspólnie odliczać

ostatnie sekundy do nadejścia nowego roku. Szczęśliwcy tę wyjątkową

noc spędzają w Londynie, gdzie przy

akompaniamencie dzwonów słynnego Big Bena niebo rozbłyska setkami

kolorowych fajerwerków. Niezapomniane wrażenia nie kończą się jednak

wraz z nadejściem świtu, bowiem 1 stycznia odbywa się w Londynie

wielka noworoczna parada, w której uczestniczą tysiące osób.

„Buon anno nuovo!“:

Zwyczaje sylwestrowe we Włoszech

Przez większą część wieczoru sylwestrowego Włosi bawią się we

własnych domach, w towarzystwie znajomych. Zgodnie z tradycją, tuż

przed północą każdy mieszkaniec Italii powinien zjeść swoją porcję zupy

lub potrawki z soczewicy, bowiem dania te symbolizują pomyślność

i dobrobyt. Po takim posiłku większość Włochów udaje się na rynek

swojego miasta, aby tam przywitać nowy rok i obejrzeć pokaz

fajerwerków.

Eftyhisméno to Néo Étos!”:

Zwyczaje sylwestrowe w Grecji

Zwyczaje sylwestrowo-noworoczne w Grecji są mocno związane

z postacią św. Bazylego, który słynął ze swej szczodrości i dobrego

serca dla biednych. W specjalnym sylwestrowym przysmaku, zwanym

“Vassilopitta” lub „ciastem św. Bazylego” ukrywa się złotą lub srebrną

monetę. Szczęśliwiec, który natrafi na porcję z „niespodzianką” może

być pewien, ze czeka go rok obfitujący we wszelką pomyślność.

Zwyczaje sylwestrowe w Chinach

W Chinach powitanie roku wiąże się z tradycją, festynami,

jarmarkami i przebierańcami wokół świątyń i parków. Chińczycy także

psychicznie przygotowują się do nadejścia Nowego Roku, uważając, że

inaczej czeka się na każdy. Z domów miesiąc wcześniej wypędzają złe

duchy, robią zakupy i sprzątają w nadziei wymiecenia złego, starego

i niepożądanego. Wszędzie dominuje kolor czerwony.

Świętowanie ku czci bóstw i przesądów rozpoczyna się 22 stycznia.

Jest to największe święto obchodzone rodzinnie. Panuje przekonanie, że

20 stycznia domy odwiedza bóg kuchni, nagradzając szczęściem dobre

gospodynie, a złym płatając figle. W pierwszych dniach Nowego Roku

nie wolno dotykać miotły, by nie wymieść szczęścia. Nie powinno się też

często myć, aby nie wymyć pomyślności. W domach przez całą noc

świecą się czerwone lampiony. Wraz z fajerwerkami odstraszają bestię

połykającą ludzi wskazując drogę bogu pomyślności odwiedzającego

Chińczyków piątego dnia Nowego Roku.

Zwyczaje sylwestrowe w Rosji

W Rosji Sylwester obchodzony jest uroczyściej niż Boże Narodzenie

i ma to miejsce z 13 na 14 stycznia. Większość ludzi Nowy Rok wita

w domu w gronie rodziny i przyjaciół. Składają sobie życzenia

i obdarowywują prezentami przynoszonymi przez Dziadka Mroza

i Śnieżynki. W miastach popularne są zabawy na świeżym powietrzu.

Ciekawostką jest, że ludzie nie piją o północy szampana, obowiązuje

bowiem zakaz wnoszenia napojów alkoholowych oraz innych

w szklanych naczyniach.

„Happy New Year!”:

Zwyczaje sylwestrowe w Stanach Zjednoczonych

Amerykanie podobnie jak Włosi spędzają Nowy Rok na placach

i ulicach. Główna impreza odbywa się na Times Square. Tradycja zabaw

w tym miejscu została zapoczątkowana w 1904 roku, przez właściciela

„New York Timesa” Alfreda Ochs. Fajerwerkami uczczono oficjalne

otwarcie nowego budynku mieszczącego redakcję tej gazety. Trzy lata

później zrodziła się dzisiejsza tradycja spuszczania ze specjalnego

masztu o północy na Times Square wielkiej świetlistej kuli.

S.N

„Po udanym zjeździe czuję satysfakcję” – rozmowa z Szymkiem Chęsiakiem

o pasji rowerowej i... sytuacjach mrożących krew w żyłach.

Bartek Ogurek: Witaj Szymonie, jeździsz wyczynowo na rowerze, nieprawdaż

?

Szymon Chęsiak: Tak, od niedawna, bo od ubiegłego roku.

Jak do tego podchodzisz ty i jak odbiera to otoczenie ?

Ja to tego podchodzę jak do pasji, którą chcę rozwijać i odnosić w niej dobre wyniki. Najlepszym przykładem na to, jak odbiera to otoczenie, jest sytuacja, która miała

miejsce na zawodach, a mianowicie pewna pani z rodziną oglądająca zawody, idąc obok trasy powiedziała (cytuję) : „Ja bym tam nawet za milion dolarów nie zjechała",

a ja skomentowałem to tak : „A my za to jeszcze musimy płacić" (śmiech)

Prowadzisz także kanał na youtubie ?

Tak

Zamieszczasz tam wiele scen ze zjazdów, wygląda to niesamowicie. Co

czujesz, jadąc z góry ?

Czuję pewien niepokój spowodowany szybką jazdą z przeszkodami, np. kamienie,

korzenie, skocznie (niektóre o długości lotu nawet 10m !). Zaś po udanym zjeździe czuję satysfakcję, iż poprawiam swój czas, oraz, że wszystko jest okej.

Oczywiście zdarzają się pewnie problemy techniczne ?

Niestety tak, lecz prawie niemożliwe jest uniknięcie tego w tym ekstremalnym sporcie. Jeśli chodzi o sprzęt, zależy to od jego stanu, tzn. tego, czy właściciel dba

o rower i podzespoły, czyli serwisuje. Podstawową czynnością jest smarowanie łańcucha, mniej więcej co tydzień, mycie roweru po każdej jeździe oraz bardziej

zaawansowany serwis amortyzatorów i ramy roweru. Na taki serwis lepiej oddać swój sprzęt do profesjonalnego zakładu i mieć pewność, że wszystko będzie działać, jak

należy

Rozumiem. A ryzyko wypadków ?

To zależy oczywiście od wielu czynników, są to ,np. poziom jazdy, trudność trasy,

warunki atmosferyczne. Osoba mająca niski poziom jazdy, która jeździ powoli nie ma dużych szans na "glebę", zaś osoba jeżdżąca już z dosyć dużą prędkością może

obsunąć się na jakimś wystającym korzeniu.

WYWIAD TYGODNIA

Taka sytuacja miała miejsce na zawodach w Limanowej. Jeden z zawodników jadący

z dużą prędkością poślizgnął się na korzeniu i uderzył z prędkością 40km/h w drzewo. Skutki tego wypadku były opłakane, lecz dzięki ochraniaczom, które miał na sobie,

nie były tragiczne. Połamane żebra, woda w płucach i połamany obojczyk.

Bardzo nieprzyjemna sytuacja. Ale zapewne są też i pozytywne kwestie?

No jasne! Po udanym przejeździe na zawodach jest wielka radość ze swojego

osiągnięć.

Czy masz jakieś osiągnięcia?

Niestety, jeżdżę niedługo, więc jeszcze nie zdobywam szczególnych osiągnięć, lecz

w pierwszym stracie w Limanowej zająłem 5 miejsce, co według mnie było „dosyć" dobrym osiągnięciem. Następnymi zawodami, w których startowałem były "Joyride

night downhill" w Zakopanem, gdzie zająłem 8 miejsce, lecz też uważam to za sukces, ponieważ tam impreza była już bardziej obsadzona. W tych zawodach ciekawym

doświadczeniem było to, że finałowy przejazd zawodów odbywał sie po zmroku, a zawodnicy "nieuzbrojeni" w żadne latarki mieli słabą sytuację.

Dziękuję za rozmowę, do zobaczenia.

Kto najlepiej zarabia w Polsce?

IT i finanse – jeśli chce się dobrze zarabiać, należy szukać pracy w którymś

z tych sektorów. Takie wnioski płyną z badania przeprowadzonego przez

serwis zarobki.pracuj.pl, na podstawie którego powstał ranking najlepiej

płatnych zawodów w Polsce.

W ciągu ostatniego półrocza specjaliści od badania wynagrodzeń z Pracuj.pl

przebadali ponad 175 tys. użytkowników serwisu, pytając ich o to, jakie zajmują

stanowisko i ile na nim zarabiają. Na podstawie ich wypowiedzi powstał raport

płacowy, w którym sklasyfikowano najlepiej płatne stanowiska w Polsce.

Okazuje się, co zresztą nie jest niespodzianką, że na zdecydowanie

najwyższe zarobki w kraju mogą liczyć przedstawiciele sektorów IT

i finansów. W czołowej 20. najlepiej opłacanych profesji znalazło się aż 10

specjalizacji związanych z branżą teleinformatyczną (cztery z nich otwierają listę) i 4

zaliczające się do sektora finansowego. Dla nikogo nie powinno to stanowić

zaskoczenia, albowiem przedstawiciele tych gałęzi gospodarki już od kilku lat tworzą

wyżyny płacowe w Polsce.

– Od kilku lat sytuacja się nie zmienia. Na najwyższe wynagrodzenia mogą

liczyć eksperci od nowych technologii oraz finansów – tłumaczy Maciej Bąk,

ekspert ds. raportów wynagrodzeń w Pracuj.pl. – Popyt na wysokiej klasy specjalistów

z tych sektorów wciąż nie został zaspokojony, co znajduje potwierdzenie także na

rynku edukacyjnym. Praktycznie nie ma bezrobotnych wśród absolwentów kierunków

związanych z IT. To pracodawca musi się starać o to, by ich zatrudnić, często oferując

bardzo dobre wynagrodzenie – dodaje Maciej Bąk.

Główny wniosek z badania nie jest zaskakujący, ale na liście najlepiej płatnych

zawodów nie brakuje niespodzianek. Za spore zaskoczenie można uznać

obecność w zestawieniu takich stanowisk jak monitor badań klinicznych (osoba

zajmująca to stanowisko zajmuje się nadzorowaniem pracy ośrodków badawczych)

czy trener biznesu. Dla wielu osób niespodziankę może także stanowić fakt,

że radcy prawni zarabiają lepiej od adwokatów (różnica między tymi

specjalizacjami wyniosła 144 zł).

PORADNIK GIMNAZJALISTY

Pracuj.pl przyjrzał się także zarobkom przedstawicieli kadry zarządzającej.

Tu także nie brakuje niespodzianek. O ile normalne jest, że najlepiej zarabiającymi

menedżerami są prezesi firm, o tyle fakt, że dyrektorzy IT i finansowi otrzymują

wyższe pensje niż wiceprezesi czy dyrektorzy zarządzający, może wywoływać

konsternację. Szczególnie w tej drugiej grupie.