Konferencja w DurbanieListopad-

grudzień 2011

Plan prezentacji

1. Wstęp- problem emisji gazów cieplarnianych

2. Konferencja w Durbanie jako próba zastąpienia protokołu z Kioto

3. Stanowisko Unii Europejskiej i innych państw biorących udział w konferencji

4. Końcowe uzgodnienia5. Protesty związane z konferencją6. Bibliografia

1. Wstęp

Jak wynika z opublikowanego rocznego raportu OPEC , brak powszechnego i szybkiego zastosowania metod przechwytywania i gromadzenia dwutlenku węgla, spowoduje co roku wzrost globalnej emisji CO2”

Uczeni w dokumencie nt. zmian klimatycznych przygotowanym dla Organizacji Narodów Zjednoczonych stwierdzili, że emisja gazów cieplarnianych, które są odpowiedzialne za zmiany klimatyczne, musi być zredukowana przynajmniej o 50 proc. do 2050 roku w porównaniu z rokiem 1990 w celu ograniczenia wzrostu temperatury o 2 stopnie Celsjusza powyżej przeciętnej na świecie w okresie przedindustrialnym i w celu uniknięcia bardziej gwałtownych nawałnic ciepła, powodzi i huraganów.

Łączna emisja przez kraje gospodarczo rozwinięte jest znacznie większa od emisji w krajach biedniejszych. W 2035 roku będzie ona stanowić 61 proc., czyli dwie trzecie zanieczyszczenia, wytworzonego na świecie po 1900 roku. 

2. Konferencja w Durbanie jako próba zastąpienia protokołu z Kioto

Obowiązujący do końca 2012 r. protokół z Kioto jest prawnie wiążącym porozumieniem, w ramach którego kraje, które go ratyfikowały, są zobowiązane do redukcji emisji do 2012 r. o 5,2 proc. w porównaniu z 1990 r. Poza protokołem pozostają najwięksi emitenci, m.in. USA i Chiny. 

Przedstawiciele z 194 krajów z całego świata, czyli państw - stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC - United Nations Framework Convention on Climate Change). spotkali się w ramach szczytu klimatycznego ONZ w Durbanie, RPA, który rozpoczął się 28 listopada. Przedmiotem dyskusji były reguły redukcji emisji po 2012 roku, kiedy wygasa Protokół Kioto, pierwsze porozumienia krajów zaawansowanych w sprawie limitów emisji.

Minister ds. stosunków międzynarodowych i współpracy RPA Maite Nkoana-Mashabane, która przewodniczyła spotkaniom, określiła konferencję jako "kluczowy moment" i wezwała do przedłużenia okresu obowiązywania Protokołu z Kioto.

3. Stanowisko Unii Europejskiej i innych państw biorących udział w konferencji.Stworzenie nowego globalnego porozumienia mającego ograniczyć emisję gazów cieplarnianych było szczególnie istotne dla państw UE, które od lat inwestują w proekologiczne technologie. Unia odpowiada za zaledwie 11 proc. światowej emisji CO2, dlatego sprawą kluczową jest, aby nowy system objął największych emitentów

Część krajów nie przystąpiła do protokołu z Kioto; wśród nich są potęgi o największym udziale w światowej emisji CO2, jak Chiny czy USA. Dlatego UE, która zobowiązała się w pakiecie klimatyczno-energetycznym, że do 2020 r. zredukuje swoje emisje CO2 o 20 proc., chce porozumienia prawnie wiążącego wszystkich. 

Początkowo na porozumienie w Durbanie nie godzili się najwięksi emitenci - Chiny, USA i Indie.

Chiny i Południowa Afryka) czyli największe kraje z grupy rozwijających się, które jednocześnie są jednymi z największych na świecie emitentów gazów cieplarnianych. Chiny i Indie apelowały, aby poczekać z przyjęciem nowych zobowiązań do kolejnego raportu międzyrządowego panelu naukowców (IPCC), czyli do roku 2015, aby „móc realnie ocenić ryzyko zmian klimatu".

4.Uzgodnienia końcowe

Delegaci min. Chin, Indii, USA, Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji, Brazylii i Polski zgodzili się rozpocząć pracę nad nowym porozumieniem klimatycznym, które miałoby moc prawną i co najważniejsze, obejmowałoby zarówno kraje rozwinięte jak i rozwijające się. Ponadto, warunki takiego porozumienia mają być wypracowane najpóźniej do roku 2015 i wejść w życie w roku 2020.  

Do roku 2015 wszystkie kraje mają opracować strategię walki z emisją dwutlenku węgla. Celem jest zahamowanie wzrostu średniej temperatury na świecie.

Zgoda Chin i USA do przystąpienia do przyszłych międzynarodowych zobowiązań jako największe osiągnięcie konferencji

Plan dojścia do nowego porozumienia w 2015 r., które obowiązywałoby po 2020 r. Jest nim również deklaracja prowadząca do przedłużenia protokołu z Kioto na drugi okres rozliczeniowy.

Przyjęcie rozwiązań wspierające adaptację do zmian klimatu, funkcjonowanie funduszu klimatycznego oraz szereg zapisów o ochronie klimatu Ziemi. Znalazły się tam także sposoby wsparcia inwestycji chroniących środowisko w krajach najbiedniejszych i najbardziej narażonych na zmiany klimatu.  

5. Protesty związane z konferencją w Durbanie

Demonstracje miały miejsce w Durbanie podczas Konferencji Klimatycznej, tutaj aktywistów Greenpeace i wolontariuszy Tcktcktck, Global Campaign for Climate Action, podniesienie turbiny wiatrowej na plaży o świcie

Tysiące młodych ludzi Południowej Afryki tworzą giganta głowę lwa na plaży o podjęcie pilnych działań w sprawie zmian klimatu

Sierra grupy sportowe flagi państw i logo protestu firm, że rządy na świecie, które mają swoje głowy w piasek w sprawie zmian klimatu

6. Bibliografia

http://www.rmf24.pl/ekonomia/http://wiadomosci.onet.pl/swiathttp://biznes.gazetaprawna.plhttp://energetyka.wnp.plwww.polskatimes.phttp://www.reo.plhttp://www.telegraph.co.uk