Klos podstawowe zasady gospodarki rybackiej w zbiornikach zaporowych
-
Upload
kkotlarczuk -
Category
Environment
-
view
763 -
download
2
Transcript of Klos podstawowe zasady gospodarki rybackiej w zbiornikach zaporowych
Podstawowe zasady gospodarki
rybackiej w zbiornikach
zaporowych
Polski związek Wędkarski
Zarząd Okręgu w Lublinie
Zbiorniki zaporowe
Rodzaje i charakterystyka:• górskie
• przejściowe
• nizinne
• płytkie bez wykształconej stratyfikacji termicznej
• głębokie ze stratyfikacją
• przepływowe (reolimnoiczne)
• mało przepływowe (limniczne)
• chłodne
• umiarkowanie chłodne
• umiarkowanie ciepłe
• ciepłe
• małe (20 – 300 ha)
• średnie (300 -1000ha)
• duże (>1000ha)
Kształtowanie się ichtiofauny
zbiorników zaporowych
Po utworzeniu zbiornika zaporowego ryby reofilne
(prądolubne) gatunki rzeczne (łososiowate,
brzana, świnka, kleń,jelec, jaź, boleń i inne
ustępują, a ich miejsce zajmują typowe gatunki
ryb dla wód wolno płynących i stojących
• Do 3-4 lat po utworzeniu zbiornika dominacja
ryb drapieżnych
• do 7-8 lat wzrost liczby ryb karpiowatych
• 8-12 lat dominacja leszcza ok. 70% biomasy
Czynniki wpływające na
gospodarkę rybackąProces eutrofizacji w zbiornikach zaporowych przebiega znacznie szybciej - duży wpływ zasilającej rzeki, duża niestabilność warunków środowiskowych tych ekosystemów
Wraz ze wzrostem eutrofizacji wód zbiornika pogłębia się monotonia gatunkowa zespołu ichtiofauny (leszcz, płoć, krąp, karaś srebrzysty)
Wahania poziomu wody, wielkość, termika zbiornika, oddziaływanie szeroko pojętej rekreacji, kłusownictwo, szkodniki naturalne głownie kormorany, zanieczyszczenia (biologiczne i chemiczne)
Rodzaje gospodarki rybackiej
• Klasyczna gospodarka rybacka polegająca na
odłowach ryb różnego rodzaju narzędziami
połowowymi (stawne, pułapkowe, ciągnione,
elektryczne), oraz zarybieniach.
• Gospodarka rybacko – wędkarska oparta na
odłowach ryb przez rybaków i wędkarzy, oraz
zarybieniach,
• lub oparta na połowach ryb wyłącznie przez
wędkarzy oraz zarybieniach
Racjonalna gospodarka rybacka• Ze względu na szczególne narażenie
zbiorników zaporowych na eutrofizację wywołaną stałym dopływem biogennych związków, co sprzyja niekontrolowanemu wzrostowi biomasy ryb karpiowatych (leszcz, płoć, krąp i inne) i naturalnemu ustępowaniu ryb drapieżnych, gospodarka rybacka od samego początku powstania zbiornika musi ingerować w procesy formowania się w nim zespołu ichtiofauny
• Proces ten poprzez prmowanie ryb
drapieżnych oraz ograniczenie
nadmiernego wzrostu pogłowia ryb
karpiowatych sprzyjających pogłębieniu
procesu eutrofizacji, powinien wpływać na
naturalną sukcesję gatunków i ostateczną
strukturę zespołu ichtiofauny zbiornika.
• Działania gospodarki rybackiej
realizowane być muszą drogą zarybiania,
eksploatacji połowowej, oraz ochrony wód
• Prowadzenie eksploatacji połowowej różnymi
systemami (odłowy sieciowej i wędkarskie),
posiada podstawowe znaczenie dla możliwości
skutecznego regulowania składu gatunkowego i
biomasy ryb,
• Eksploatacja połowowa musi współdziałać z
gospodarką zarybieniową oraz ochroną
promowanych gatunków. Jest to warunek
uformowania i utrzymania silnego zespołu ryb
drapieżnych. Dążyć się powinno do ich udziału
na poziomie 20-30% co w warunkach zbiorników
zaporowych jest bardzo trudne do spełnienia.
• Racjonalna gospodarka rybacka jest
bardzo ważnym i skutecznym
instrumentem ochrony, ingerującym
poprzez zespoły ryb na jakość środowiska
wodnego zbiorników zaporowych. Pełni
jednak rolę pomocniczą, wspierającą
efektywność podejmowanych działań,
których priorytetem musi być eliminacja
dopływu do zbiornika biogennych
związków
Dziękuje za uwagę