Karty kursów Studia prowadzone w Instytucie Techniki … · 2015-05-27 · Past Simple/Continuous...
Transcript of Karty kursów Studia prowadzone w Instytucie Techniki … · 2015-05-27 · Past Simple/Continuous...
1
Karty kursów
Studia prowadzone w Instytucie Techniki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
od roku akad. 2012/2013
Kierunek: Edukacja techniczno-informatyczna
Studia: I stopnia, stacjonarne
Specjalności:
- Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką - Informatyka stosowana w technice
- Odnawialne źródła energii
- Technika z informatyką
Karty ułoŜone są w porządku alfabetycznym
2
Spis treści
Kursy kierunkowe …………………………………………………….
Kursy na specjalności: Edukacja techniczno-informatyczna
z matematyką (nauczycielska) …………………………………………
Kursy na specjalności: Informatyka stosowana w technice
(nienauczycielska) …………………………………………………….
Kursy na specjalności: Odnawialne źródła energii (nauczycielska) …...
Kursy na specjalności: Technika z informatyką (nauczycielska)...
3
253
371
440
569
3
Kursy kierunkowe
4
KARTA KURSU WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-FIZYCZNO-TECHNICZNY
Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
Stacjonarne
ROK I SEMESTR I,2 NAZWA I POZIOM KURSU Język angielski A, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM English A, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY SPNJO: mgr Anna
Chudzik, mgr A.Fertner, mgr Grzegorz Miernik, mgr Magdalena Wójcik-Kuca
OPIS KURSU (cele kształcenia)**
1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat studentom znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do samodzielnego korzystania z angielskojęzycznych źródeł w tym stron internetowych.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku angielskim w codziennej komunikacji, a takŜe umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej
KURSY x
TREŚCI MERYTORYCZNE*** Poznajmy się – tworzenie pytań (ćwiczenia fonetyczne związane z intonacją i akcentem)(2 godz.)
5
Stosunki międzyludzkie – ćwiczenia słownikowe w oparciu o pracę z tekstem (2 godz.) Co Twój charakter pisma mówi o Tobie – praca z tekstem, czasowniki posiłkowe (2 godz.) Cechy charakteru – ćwiczenia słownikowe (słowotwórstwo)(1 godz.) Zagadnienia związane ze zdrowiem – słownictwo, czasy Present Simple/Continuous (2 godz.) Zagadnienia związane ze zdrowiem – ćwiczenia fonetyczne, czasy Present Perfect Simple/Continuous (3 godz.) Stres w Ŝyciu codziennym – praca z tekstem (2 godz.) Stereotypy narodowe – dyskusja, formy przymiotnikowe (2 godz.) Wygląd zewnętrzny, rodzaje ubrań – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (2 godz.) PodróŜe – niecodzienne historie, czasy Past Simple/Continuous (2 godz.) PodróŜe – opisywanie doświadczeń, czasy Past Perfect Simple/Continuous (2 godz.) Wakacje, sposoby podróŜowania – słownictwo, ćwiczenia fonetyczne (1 godz.) Mini sagi – pisanie krótkich opowiadań, przymiotniki i przysłówki (3 godz.) Przestępstwa, przestępcy, łamanie prawa – dyskusja, sposoby wyraŜania opinii, ćwiczenia słownikowe (2 godz.) Zbrodnia i kara – praca z tekstem, strona bierna (2 godz.) Środowisko naturalne – pogoda, klęski Ŝywiołowe, ćwiczenia słownikowe i fonetyczne (2 godz.) Powtórzenie materiału (4 godz.) Elementy języka specjalistycznego (4 godz.) EFEKTY KSZTAŁCENIA****
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W1 Student rozpoznaje struktury czasów teraźniejszych Present Simple/Continuous i Present Perfect Simple/Continuous, przeszłych Past Simple/Continuous i Past Perfect Simple/Continuous oraz strony biernej W2 Student zna słownictwo dotyczące stosunków międzyludzkich, cech charakteru, problemów ze zdrowiem, wyglądu zewnętrznego i rodzajów ubrań, sposobów podróŜowania, łamania prawa oraz środowiska naturalnego W3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Student samodzielnie utworzy i wykorzysta formy czasów teraźniejszych i przeszłych oraz formy strony biernej U2 Student opisuje stosunki międzyludzkie, cechy charakteru, problemy ze zdrowiem, wygląd zewnętrzny i rodzaje ubrań, sposoby podróŜowania, rodzaje przestępstw oraz środowisko naturalne U3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K1 Student posiada kompetencje w zakresie stosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej w trakcie kursu oraz swobodnie komunikuje się w języku angielskim K2 Student potrafi funkcjonować w obcej kulturze, uczestniczy w jej Ŝyciu codziennym, inicjuje kontakty międzynarodowe K3 Student umiejętnie uczestniczy w pracach w środowisku międzynarodowym
6
ORGANIZACJA ZAJĘĆ FORMA ZAJĘC ĆWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘĆ Konwersatorium: Metoda komunikacyjna Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego. FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x K 1 K 2 K 3
OCENA E-nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy
5%, Udział w dyskusji 25%, Praca pisemna (esej) 10%, Testy 15%, Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%
UWAGI
LITERATURA***** PODSTAWOWA
1. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Upper-Intermediate, OUP, Oxford 2008 2. Clanfield L., Benne R. R., Global Upper-Intermediate, Macmillan Education, Oxford 2011 3. Kay S., Jones V., New Inside Out Upper-Intermediate, Macmillan, 2009 4. Cotton D., Falvey D., Kent S., Language Leader Upper-Intermediate, Pearson Education Ltd, 2008 5. Eales F., Oakes S., Speakout Upper-Intermediate, Pearson, 2011 6. Acklam R., Crace A., Total English Upper-Intermediate, Longman, 2006
UZUPEŁNIAJĄCA 1. Murphy R., English Grammar in Use, CUP, Cambridge 1998. 2. Thomson A.J., Martinet A.V., A Practical English Grammar: Exercises 1 & 2, OUP, Oxford 1986 3. Watcyn-Jones P., Test Your Vocabulary Books 1-5, Pearson Education Ltd, various editions. 4. Hornby A. S., Oxford Advanced Learner’s Dictionary, OUP, various editions i inne słowniki 5. Mann M., Taylore-Knowles S., Destination B2, Macmillan Education, 2008 6. źródła internetowe, materiały autorskie
7
*Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5
Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych 5
Ogółem bilans czasu pracy 75 Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
8
KARTA KURSU WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-FIZYCZNO-TECHNICZNY
Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
Stacjonarne
ROK I SEMESTR II,1 NAZWA I POZIOM KURSU Język angielski B, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM English B, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY SPNJO: mgr Anna
Chudzik, mgr A.Fertner, mgr Grzegorz Miernik, mgr Magdalena Wójcik-Kuca
OPIS KURSU (cele kształcenia)**
1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat studentom znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do samodzielnego korzystania z angielskojęzycznych źródeł w tym stron internetowych.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku angielskim w codziennej komunikacji, a takŜe umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu A
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu A
KURSY Kurs A
TREŚCI MERYTORYCZNE*** Środowisko naturalne – zagroŜenia wynikające z działalności człowieka, formy wyraŜania przyszłości (2 godz.) Problemy społeczeństw we współczesnym świecie – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (kolokacje)(3 godz.)
9
Problemy społeczeństw we współczesnym świecie – dyskusja, time clauses (2 godz.) Systemy edukacji na świecie, okresy warunkowe 0/1 (2 godz.) Zachowania ludzkie w sytuacjach ekstremalnych – praca z tekstem (2 godz.) Uczucia i emocje, 2 okres warunkowy (2 godz.) Sztuka przetrwania – praca z tekstem, ćwiczenia fonetyczne (rytm zdania), 3 okres warunkowy (3 godz.) Problemy w komunikacji międzyludzkiej – dyskusja, czasowniki modalne – aspekt teraźniejszy (2 godz.) Zachowania ludzkie – praca z tekstem, czasowniki modalne – aspekt przeszły (3 godz.) Czasowniki o podobnej formie i róŜnym znaczeniu – ćwiczenia słownikowe (1 godz.) Ciało ludzkie – mimika, gesty (1 godz.) Język ciała – praca z tekstem, czasowniki zmysłów (2 godz.) Muzyka i jej wpływ na Ŝycie ludzkie – ćwiczenia słownikowe, dyskusja (2 godz.) Muzyka i sztuka – praca z tekstem, formy ‘gerund’/’infinitive’ (2 godz.) Wypoczynek – sposoby i preferencje (1 godz.) List formalny – podanie o pracę (2 godz.) Powtórzenie materiału (4 godz.) Elementy języka specjalistycznego ( 4 godz.) EFEKTY KSZTAŁCENIA****
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W1 Student rozpoznaje struktury form wyraŜających przyszłość Present Simple/Continuous, Future Perfect/Continuous, Future Simple i ‘be going to’, formy trybów warunkowych, czasowników modalnych oraz ‘gerund’/‘infinitive’ W2 Student zna słownictwo dotyczące, edukacji, uczuć i emocji, zachowań ludzkich, budowy ciała, muzyki i sztuki oraz form wypoczynku W3 Student rozpoznaje zwroty i wyraŜenia charakterystyczne dla listu motywacyjnego W4 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Student samodzielnie utworzy i wykorzysta formy wyraŜające przyszłość, formy trybów warunkowych, czasowników modalnych oraz ‘gerund’/‘infinitive’ U2 Student posługuje się słownictwem dotyczącym , edukacji, uczuć i emocji, zachowań ludzkich, budowy ciała, muzyki i sztuki oraz form wypoczynku U3 Student potrafi napisać list motywacyjny U4 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K1 Student posiada kompetencje w zakresie stosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej w trakcie kursu oraz swobodnie komunikuje się w języku angielskim K2 Student potrafi funkcjonować w obcej kulturze, uczestniczy w jej Ŝyciu codziennym, inicjuje kontakty międzynarodowe K3 Student umiejętnie uczestniczy w pracach w środowisku międzynarodowym
10
ORGANIZACJA ZAJĘĆ FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘĆ Konwersatorium: Metoda komunikacyjna Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego. FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x W 4 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x U 4 x x x x K 1 K 2 K 3
OCENA E-nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy
5%, Udział w dyskusji 25%, Praca pisemna (esej) 10%, Testy 15%, Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%
UWAGI
LITERATURA***** PODSTAWOWA
1. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Upper-Intermediate, OUP, Oxford 2008 2. Clanfield L., Benne R. R., Global Upper-Intermediate, Macmillan Education, Oxford 2011 3. Kay S., Jones V., New Inside Out Upper-Intermediate, Macmillan, 2009 4. Cotton D., Falvey D., Kent S., Language Leader Upper-Intermediate, Pearson Education Ltd, 2008 5. Eales F., Oakes S., Speakout Upper-Intermediate, Pearson, 2011 6. Acklam R., Crace A., Total English Upper-
UZUPEŁNIAJĄCA 1. Murphy R., English Grammar in Use, CUP, Cambridge 1998. 2. Thomson A.J., Martinet A.V., A Practical English Grammar: Exercises 1 & 2, OUP, Oxford 1986 3. Watcyn-Jones P., Test Your Vocabulary Books 1-5, Pearson Education Ltd, various editions. 4. Hornby A. S., Oxford Advanced Learner’s Dictionary, OUP, various
11
Intermediate, Longman, 2006 editions i inne słowniki 5. Mann M., Taylore-Knowles S., Destination B2, Macmillan Education, 2008 6. źródła internetowe, materiały autorskie
*Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5
Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych 5
Ogółem bilans czasu pracy 75 Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
12
KARTA KURSU WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-FIZYCZNO-TECHNICZNY
Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
Stacjonarne
ROK I SEMESTR II,2 NAZWA I POZIOM KURSU Język angielski C, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM English C, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 4 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY SPNJO: mgr Anna
Chudzik, mgr A.Fertner, mgr Grzegorz Miernik, mgr Magdalena Wójcik-Kuca
OPIS KURSU (cele kształcenia)**
1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat studentom znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do samodzielnego korzystania z angielskojęzycznych źródeł w tym stron internetowych.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku angielskim w codziennej komunikacji, a takŜe umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu B
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu B
KURSY Kurs B
TREŚCI MERYTORYCZNE*** Sen – ćwiczenia słownikowe, formy be/get used to/used to (2 godz.) Środki masowego przekazu – prasa, radio, telewizja, Internet (1 godz.) Media i ich wpływ na Ŝycie ludzkie – praca z tekstem, dyskusja, mowa zaleŜna (2 godz.) WaŜne wydarzenia w historii świata, polityka – praca z tekstem, dyskusja, rodzajniki (2 godz.)
13
Jak przygotować dobrą prezentację – praktyczne rady i uwagi (2 godz.) Wielkie miasta i ich problemy – praca z tekstem, dyskusja, konstrukcja have something done (2 godz.) Świat nauki – rzeczowniki policzalne i niepoliczalne (2 godz.) WaŜne odkrycia naukowe – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (słowotwórstwo) i fonetyczne (3 godz.) Irytujące przyzwyczajenia – dyskusja, przymiotniki zakończone na –ed/-ing (2 godz.) śałuję, Ŝe... – praca z tekstem, struktury z wish (2 godz.) Biznes i reklama – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (2 godz.) Wpływ reklamy na Ŝycie ludzkie – dyskusja, zaimki zwrotne & each other (2 godz.) Elementy języka potocznego – ćwiczenia słownikowe, kolokacje (1 godz.) ZapoŜyczenia w języku angielskim – opisywanie, definiowanie, zdania podrzędnie złoŜone (2 godz.) List formalny – prośba o informację (2 godz.) Powtórka materiału (4 godz.) Egzamin próbny (3 godz.) Elementy języka specjalistycznego (4 godz.) EFEKTY KSZTAŁCENIA****
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W1 Student rozpoznaje struktury wyraŜające przyzwyczajenia, formy mowy zaleŜnej, konteksty uŜycia rodzajników, rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych, konstrukcji wish oraz struktury zdań podrzędnie złoŜonych W2 Student zna słownictwo dotyczące środków masowego przekazu, polityki, nauki, przyzwyczajeń, biznesu i reklamy oraz języka potocznego W3 Student rozpoznaje zwroty i wyraŜenia charakterystyczne dla listu z prośbą o informację W4 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Student samodzielnie utworzy i wykorzysta formy wyraŜające przyzwyczajenia, formy mowy zaleŜnej, właściwie uŜyje rodzajników, rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych, konstrukcji wish oraz struktur zdań podrzędnie złoŜonych U2 Student zna słownictwo dotyczące środków masowego przekazu, polityki, nauki, przyzwyczajeń, biznesu i reklamy oraz języka potocznego U3 Student potrafi napisać list z prośbą o informację U4 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K1 Student posiada kompetencje w zakresie stosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej w trakcie kursu oraz swobodnie komunikuje się w języku angielskim K2 Student potrafi funkcjonować w obcej kulturze, uczestniczy w jej Ŝyciu codziennym, inicjuje kontakty międzynarodowe K3 Student umiejętnie uczestniczy w pracach w środowisku międzynarodowym
14
ORGANIZACJA ZAJĘĆ FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘĆ Konwersatorium: Metoda komunikacyjna Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego. FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x x x W 2 x x x x x x W 3 x x x x x x W 4 x x x x x x U 1 x x x x x x U 2 x x x x x x U 3 x x x x x x U 4 x x x x x x K 1 x K 2 x K 3 x
OCENA E-nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy
5%, Udział w dyskusji 25%, Praca pisemna (esej) 10%, Testy 15%, Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%
UWAGI Zaliczenie z rozbiciem procentowym jak w poprzednich semestrach + Egzamin
pisemny i ustny z całości lektoratu
LITERATURA***** PODSTAWOWA 1. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Upper-Intermediate, OUP, Oxford 2008 2. Clanfield L., Benne R. R., Global Upper-Intermediate, Macmillan Education, Oxford 2011 3. Kay S., Jones V., New Inside Out Upper-Intermediate, Macmillan, 2009 4. Cotton D., Falvey D., Kent S., Language Leader Upper-Intermediate, Pearson Education Ltd, 2008 5. Eales F., Oakes S., Speakout Upper-Intermediate, Pearson, 2011
UZUPEŁNIAJĄCA 1. Murphy R., English Grammar in Use, CUP, Cambridge 1998. 2. Thomson A.J., Martinet A.V., A Practical English Grammar: Exercises 1 & 2, OUP, Oxford 1986 3. Watcyn-Jones P., Test Your Vocabulary Books 1-5, Pearson Education Ltd, various editions. 4. Hornby A. S., Oxford Advanced Learner’s
15
6. Acklam R., Crace A., Total English Upper-Intermediate, Longman, 2006
Dictionary, OUP, various editions i inne słowniki 5. Mann M., Taylore-Knowles S., Destination B2, Macmillan Education, 2008 6. źródła internetowe, materiały autorskie
*Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 10
Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 4
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 4 Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i
gramatycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 10 Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
16
KARTA KURSU
Nazwa Aplikacje sieciowe
Nazwa w j. ang. Network application
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr hab. Karol Grondzak, dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zdobycie umiejętności projektowania i obsługi aplikacji sieciowych. Język prowadzenia zajęć: polski.
Warunki wstępne
Wiedza
zna podstawy informatyki i zasady programowania, Obecny stan rozwoju sieci komputerowych, podstawowe rodzaje sieci komputerowych, ich topologie oraz zasadnicze protokoły sieciowe, zasady funkcjonowania sieci LAN i WAN, zasady transmisji bezprzewodowej, aspekty bezpieczeństwa i niezawodności informacji
Umiejętności Zrozumienie zasad funkcjonowania współczesnych sieci komputerowych, samodzielne projektowanie sieci komputerowych
Kursy Podstawy informatyki i systemów informatycznych Sieci komputerowe
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Wiedza
W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego projektowanie aplikacji sieciowych
W02, ma uporządkowaną wiedzę w zakresie aplikacji
WWW
K_W07, K_W17 K_W07, K_W17
17
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, potrafi wykonać projekt aplikacji sieciowej U02, potrafi zainstalować system e-learning, cms, e-
commerse U03, zna metody atakowania aplikacji WWW oraz
mechanizmy ochrony przed nimi. U04, zna zagadnienia dotyczące tworzenia i
publikowania materiałów U05, zna zasady komunikowanie i współpraca online
K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K_K03 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
18
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są formie wykładów i ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu aplikacji sieciowych, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie otrzymują zadanie z zakresu projektowania aplikacji i konfigurowania systemu www i wykonują je podczas zajęć.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu, ustnej wypowiedzi, instalacji i konfiguracji wybranego systemu zarządzania treścią
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Składniki architektury WWW: klient HTTP, serwer HTTP, protokół HTTP 2. Rozszerzona architektura WWW - aplikacja, serwer aplikacji, aplikacje
komponentowe 3. Język HTML 4. Technologie tworzenia interfejsu uŜytkownika (CSS, XML, XHTML, JavaScript, Java) 5. Protokół HTTP
19
6. Logika prezentacji (technologie serwletów i szablonów) 7. Systemy e-learning, systemy CMS, systemy e-commerse 8. Tworzenie i publikowanie materiałów, 9. Komunikowanie i współpraca onlineNarzędzia umoŜliwiające tworzenie i
przeprowadzanie kompleksowych kursów online - zintegrowane platformy e-learningowe
Wykaz literatury podstawowej
1. D. Comer: Sieci komputerowe TCP/IP, WNT 2. D. Comer: Sieci komputerowe i intersieci, WNT 3. Frisch: Unix. Administracja systemu, O’Reilly 4. C. Hunt: TCP/IP. Administracja sieci. O’Reilly 5. James F. Kurose, Keith W. Ross, Sieci komputerowe. Od ogółu do szczegółu z internetem w
tle. 6. Mark Sportack, Sieci komputerowe. Księga eksperta. 7. J. Scott Haugdahl, Diagnozowanie i utrzymanie sieci. Księga eksperta 8. .M. Deitel, P.J. Deitel, T,R. Nieto, Internet & World Wide Web. How to program, Deitel &
Associates Inc 9. D. C. Naik, Internet Standards and Protocols, Microsoft Press, 10. Sławomir Orłowski, C#. Tworzenie aplikacji sieciowych. 101 gotowych projektów
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Satya Komatineni, Dave MacLean , Sayed Hashimi,Android 3. Tworzenie aplikacji 2. Tobias Hauser, Christian Wenz, Mambo. Tworzenie wydajnych serwisów internetowych 3. Jason Beaird, Niezawodne zasady web designu. 4. Hasin Hayder, Programowanie obiektowe w PHP 5 5. Kae Verens, Projektowanie systemów CMS przy uŜyciu PHP i jQ... 6. William Rice, Tworzenie serwisów e-learningowych z Moodle 1.9 7. Zbigniew Fryźlewicz, Daniel Nikończuk, Windows Azure. Wprowadzenie do programowania w
... Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 77
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
20
KARTA KURSU
Nazwa Chemia
Nazwa w j. ang. Chemistry
Kod Punktacja ECTS*
Koordynator dr Waldemar Tejchman Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu chemia jest zapoznanie studentów z podstawami współczesnej chemii. Cele nauczania obejmują teŜ uzyskanie przez studenta umiejętności zastosowania posiadanej wiedzy chemicznej do analizy zjawisk występujących w przyrodzie. Student powinien równieŜ opanować umiejętność praktycznego zastosowania związków chemicznych stosowanych w technice, rolnictwie oraz w gospodarstwie domowym. Język prowadzenia zajęć: polski. Warunki wstępne
Wiedza Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu fizyki i matematyki.
Umiejętności
Posiada umiejętność posługiwania się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki obliczeń matematycznych. Prawidłowo określa jednostki obliczanych wielkości fizycznych i chemicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym pracę w grupie.
Kursy Matematyka, fizyka
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Zna podstawowe pojęcia i prawa chemiczne. W02 Zna metody pozwalające na badanie właściwości chemicznych substancji. W03 Posiada wiedzę dotyczącą interpretacji zjawisk
chemicznych w przyrodzie W04 Posiada wiedzę w zakresie wzajemnych
powiązań chemii, technologii chemicznej i techniki.
.W05 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych z chemii.
K_W01 K_W01 K_W01 K_W01 K_W01
21
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Umie korzystać z literatury fachowej oraz chemicznych baz danych
U04 Umie przygotować prezentację z zakresu chemii U10 potrafi wykorzystać formuły matematyczne do opisu
niektórych zjawisk chemicznych U12 rozwiązuje proste problemy chemiczne w oparciu o
posiadaną wiedzę
K_U01, K_U04, K_U10 K_U012
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych
K02 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy naukowej
K_K01 K_K02 K_K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
22
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x
U01 x x U02 x x U03 x x U04 X X
K01 x x K02 x x K03 x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe jednostki i prawa chemiczne 2. Budowa atomu, promieniotwórczość naturalna i sztuczna 3. Wiązania chemiczne (atomowe, atomowe spolaryzowane, jonowe, koordynacyjne) 4. Podstawy kinetyki i statyki chemicznej 5. Budowa i właściwości tlenków 6. Teorie kwasów i zasad, pH roztworów 7. Sole, budowa soli i ich zastosowania praktyczne 8. Hydroliza soli, roztwory buforowe 9. Reakcje oksydacyjno – redukcyjne 10. Ogniwa chemiczne 11. Elektroliza, prawa elektrolizy 12. Procesy przemysłowe, produkcja metali, kwasów, wodorotlenków, nawozów sztucznych 13. Podstawy technologii produkcji paliw 14. Technologia produkcji tworzyw syntetycznych
23
Wykaz literatury podstawowej
Wykaz literatury uzupełniającej
UZUPEŁNIAJĄCA
1. Kolditz L., „Chemia nieorganiczna”, 2. Mastalerz P., „Chemia organiczna”, 3. Grzywa E., Molenda J., „Podstawy technologii procesów organicznych”.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 100
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
PODSTAWOWA
1. Bielański A., „Podstawy chemii nieorganicznej”, 2. Sobczyk L., Kisza A., „Chemia fizyczna”, 3. Molenda J., „Technologia chemiczna”.
24
KARTA KURSU
Nazwa Ekonomia
Nazwa w j. ang. Economy
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr inŜ. Iwona Sulima Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Iwona Sulima
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Ekonomia jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu makroekonomii i mikroekonomii oraz aspektami związanymi z członkostwem Polski w Unii Europejskiej. Cele nauczania obejmują równieŜ podstawowe przygotowanie przyszłych inŜynierów do pracy w zmieniających się warunkach gospodarki rynkowej. Kus prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki. Rozumie podstawowe pojęcia ekonomiczne, z którymi spotyka się na co dzień.
Umiejętności Potrafi analizować zaleŜności matematyczne. Potrafi interpretować graficznie podstawowe prawa.
Kursy Matematyka
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 – Posiada wiedzę z zakresu prawidłowości wpływających na proces gospodarowania w oparciu o dorobek teorii ekonomii i polityki gospodarczej. W02 - Ma wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć z makroekonomii oraz mikroekonomii. W03- Rozumie istotę, warunki i mechanizmy integracji europejskiej.
K_W15 K_W15 K_W15
25
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01- Student potrafi interpretować i analizować podstawowe zjawiska ekonomiczne w kontekście zachodzących zmian w gospodarce rynkowej . U02 - Potrafi wskazać wzajemne powiązania pomiędzy sferą makroekonomiczną i mikroekonomiczną gospodarki państwa.
K_U01, K_U05 K_U01, K_U05
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 - Potrafi podjąć decyzję ekonomiczną z punktu widzenia pojedynczego uczestnika procesu gospodarowania, uwzględniając podstawowe narzędzia analizy mikroekonomicznej K02- Jest świadomy znaczenia ekonomii w profesjonalnym przygotowaniu inŜynierów do funkcjonowania w gospodarce opartej na konkurencji, prywatnej własności oraz rozwiniętej przedsiębiorczości
K_K06 K_K01, K_K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu podczas, którego treści prezentowane są w formie prezentacji multimedialnej.
26
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Kolokwium zaliczeniowe z wykładów
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Teoria ekonomii 2. Rola państwa i rynku w gospodarce. 3. Charakterystyka rynku 4. Mikroekonimiczna analiza przedsiębiorstwa 5. Modele konkurencji rynkowej oraz równowaga konkurencyjna 6. Rynek kapitałowy 7. Zagadnienia gospodarki narodowej, wzrostu gospodarczego 8. Dochód narodowy i wzrost gospodarczy 9. Inflacja i bezrobocie 10. Koniunktura gospodarcza 11. Handel zagraniczny 12. Geneza i rozwój koncepcji integracyjnych w Europie
Wykaz literatury podstawowej
1. D Begg D., Fischer S., Dornbusch, Rudiger R., „Makroekonomia” Państwowe Wyd. Ekon., Warszawa, 2007
2. D Begg D., Fischer S., Dornbusch, Rudiger R., „Mikroekonomia” Państwowe Wyd. Ekon., Warszawa, 2007
3. Biesiak J. „Ekonomia” Wydawnictwo WyŜszej Szkoły Zarządzania , Warszawa, 4. Marciniak S. „Makro- i mikroekonomia, Podstawowe problemy” Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, 2006 5. W. Molle Ekonomika integracji europejskiej. Teoria, praktyka, polityka, Gdańsk 2001
27
6. J. Barcz, E. Kawecka-Wyrzykowska, K. Michałowska-Gorywoda, Integracja europejska w świetle Traktatu z Lizbony, Aspekty ekonomiczne, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 2012
Wykaz literatury uzupełniającej
1. M. Gulcz , Ekonomia- Mikroekonomia i Makroekonomia, Przedsiębiorstwo Wydawnicze Ars boni et aequi, Poznań 2002.
2. Czasopisma naukowe z zakresu ekonomii 3. K. Niemczycki „Ekonomia” Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1996 4. P.A. Samuelson „Ekonomia” Wydawnictwo Naukowe PWN, tom I, II, Warszawa, 2009
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) ---
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 20
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
---
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
---
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu ---
Ogółem bilans czasu pracy 53
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
28
KARTA KURSU
Nazwa Elektronika
Nazwa w j. ang. Electronics
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, profesor UP
Zespół dydaktyczny
dr inŜ. Wiktor Hudy dr inŜ. Piotr Kulinowski mgr Tomasz Heilig
Opis kursu (cele kształcenia)
W ramach kursu elektronika studenci uzyskują podstawowe przygotowanie teoretyczne do samodzielnego studiowania. Poznają fizyczne podstawy elektroniki półprzewodników oraz własności diod złączonych, tranzystorów bipolarnych i unipolarnych. Podstawowym celem kursu jest zapoznanie studentów z układami prostowniczymi, wzmacniającymi, przerzutnikowymi i generatorami sygnałów elektrycznych. Studenci poznają takŜe podstawy techniki cyfrowej i jej zastosowania w cyfrowych układach liczących, rejestrach, dekoderach, obwodach pamięci RAM/ROM i mikrokontrolerach. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
- znajomość pojęć i twierdzeń dotyczących teorii równań, układów równań, liczb zespolonych
- podstawowe prawa i zaleŜności matematyczne dotyczące obwodów prądu stałego i przemiennego
Umiejętności - umiejętność rozwiązywania równań algebraicznych, układów równań - umiejętność rozwiązywania zadań w dziedzinie liczb zespolonych - umiejętność obliczania rozpływu prądów i rozkładu napięć w obwodzie
Kursy - kursy: Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka - kurs Elektrotechnika, Elektrotechnika - laboratorium
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
29
W01 Posiada wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć z elektroniki.
W02 Zna podstawowe rodzaje przyrządów półprzewodnikowych.
W03 Ma wiedzę dotyczącą rodzajów i zastosowań układów prostowniczych.
W04 Posiada wiedzę w zakresie zasilania urządzeń elektronicznych.
W05 Rozumie zasady działania wzmacniaczy operacyjnych.
W06 Zna klasy i parametry wzmacniaczy akustycznych.
W07 Rozumie róŜnice i zastosowania układów generacyjnych.
W08 Ma podstawową wiedzę o układach cyfrowych. W09 Zna metody projektowania układów
elektronicznych. W10 Posiada wiedzę niezbędną do analizy zasady
działania wybranych układów elektronicznych. W11 Zna zasady poprawnego i bezpiecznego
stosowania przyrządów pomiarowych i przepisy BHP.
W12 Rozumie zasady działania przyrządów pomiarowych stosowanych w pomiarach elektronicznych.
W13 Wie jak połączyć układ pomiarowy zestawu dydaktycznego.
W14 Wie jak zaprojektować stanowisko pomiarowe. W15 Ma wiedzę o przygotowaniu dokumentacji. W16 Posiada wiedzę z podstaw elektroniki analogowej,
cyfrowej i impulsowe.
K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08, K_W06, K_W10 K_W08 K_W08, K_W16 K_W08, K_W08, K_W10, K_W08, K_W16, K_W11 K_W08
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Rozpoznaje symbole elementów elektronicznych. U02 Umie przeprowadzić analizę działania układu
elektronicznego. U03 Potrafi obliczać parametry układów elektronicznych. U04 Umie stosować zasady BHP w trakcie pomiarów
elektrycznych. U05 Potrafi zaprojektować stanowisko pomiarowe do
przeprowadzenia analizy działania układu elektronicznego.
U06 Odpowiednio dobiera przyrządy pomiarowe do układu pomiarowego i umie przeprowadzić pomiary.
U07 Potrafi opracować wyniki pomiarowe i przygotować dokumentację.
K_U05, K_U11, K_U12 K_U09, KU10, K_U21 K_U01, K_U08, K_U12 K_U09, K_U12 K_U01, K_U06, K_U10, K_U15
30
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów z elektroniki.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu układów elektronicznych
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej.
K04 Przestrzega zasad BHP w pracach badawczo- pomiarowych
K05 Przystępując do prac pomiarowych potrafi określić zakres i kolejność niezbędnych czynności
K_K03, K_K04, K_K06 K_K01, K_K07, K_K08 K_K05 K_K05 K_K01,K_K04, K_K08
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 15 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne oraz laboratoryjne. W ramach ćwiczeń audytoryjnych studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Poznają symbole elementów elektronicznych i analizują zasadę działania układu elektronicznego. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest omówieniem zasady działania układu elektronicznego i prezentacją przykładu obliczeniowego. W trakcie ćwiczeń laboratoryjnych studenci poznają w praktyce zasady działania i uŜytkowanie przyrządów pomiarowych stosowanych w laboratoriach elektronicznych. Wyznaczają charakterystyki prądowo napięciowe przyrządów półprzewodnikowych oraz charakterystyki częstotliwościowe wzmacniaczy. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x
31
W03 x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x W08 x x W09 x x W10 x x W11 x x W12 x x W13 x W14 x x W15 x x W16 x x U01 x x U02 x x U03 x U04 x U05 x x x U06 x U07 x x K01 x x K02 x x x K03 x x K04 x K05 x x
Kryteria oceny Ocena z ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach. Ocenę końcową ustala prowadzący kurs biorąc pod uwagę oceny uzyskane z ćwiczeń i egzaminu końcowego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Rodzaje półprzewodników. Złącze p-n. Tranzystory bipolarne i unipolarne. Układy polaryzacji tranzystorów. Zastosowania diod i tranzystorów w technice. Wzmacniacze tranzystorowe. Wzmacniacz operacyjny i komparator napięcia. Układy prostownicze i zasilacze napięcia stabilizowanego. Chemiczne źródła energii elektrycznej stosowane w elektronice. Podstawowe układy wzmacniające tranzystora bipolarnego i unipolarnego. Wzmacniacz operacyjny i jego zastosowania. Wzmacniacze mocy i wzmacniacze akustyczne. Układy wzmacniające ze sprzęŜeniem zwrotnym oraz wzmacniacze selektywne. Wybrane generatory LC i RC, przerzutniki: monostabilny, bistabilny i astabilny. Komparator napięcia i jego zastosowania. Podstawy techniki cyfrowej - bramki logiczne, przerzutniki. Cyfrowe układy liczące, rejestry, dekodery. Mikrokontrolery, pamięci RAM, EEROM. Zasady projektowania wybranych układów elektronicznych. Wprowadzenie do laboratorium układów elektronicznych – przepisy BHP. Poznanie zasad działania i poprawnego stosowania przyrządów pomiarowych.
32
Wyznaczanie charakterystyk diod warstwowych i tranzystorów bipolarnych. Badanie układów stabilizacji napięcia. Pomiary parametrów wzmacniaczy operacyjnych. Pomiary parametrów i wyznaczenie charakterystyki amplitudowo - częstotliwościowej wzmacniacza małej częstotliwości. Pomiary parametrów i wyznaczenie charakterystyki amplitudowo - częstotliwościowej filtrów aktywnych. Badanie generatorów napięć odkształconych i napięć sinusoidalnie zmiennych. Badanie bramek TTL, przerzutnika, licznika, multipleksera, demultipleksera, enkodera. Wykaz literatury podstawowej
- Horowitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki. cz. 1 i 2, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1995
- Skomorowski M.: Podstawy układów cyfrowych, Wydawnictwo UJ, Kraków 1997 - Soclof S.: Zastosowania analogowych układów scalonych. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności,
Warszawa 1991 - Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne Warszawa 1987. - A.Borkowski: Układy scalone w stabilizatorach napięcia stałego, WNT, Warszawa 1985. Wykaz literatury uzupełniającej
- Luciński J.: Układy tyrystorowe, WNT 1972 - J.Pieńkos: Układy scalone TTL w systemach cyfrowych, WkiŁ, Warszawa 1980. - Elektronika Praktyczna, AVT, Warszawa 2003-2012. - Elektronika dla wszystkich, AVT, Warszawa 2003-2012. - Angielskojęzyczne instrukcje serwisowe sprzętu elektronicznego. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne
45
Konsultacje indywidualne 10
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 25
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
15
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 25
Ogółem bilans czasu pracy 152
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
33
KARTA KURSU
Nazwa Elektrotechnika
Nazwa w j. ang. Electrical engineering
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny dr inŜ. Wiktor Hudy
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest: - poznanie podstawowych pojęć, twierdzeń, zaleŜności związanych z elektrotechniką, - poznanie metod rozwiązywania obwodów elektrycznych prądu przemiennego oraz stałego, - sprawdzenie w praktyce podstawowych pojęć, twierdzeń, zaleŜności związanych z elektrotechniką, - poznanie obwodów 1- i 3-fazowych, - poznanie maszyn i urządzeń elektrycznych w tym: transformatora, silnika, prądnicy. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy oraz macierzowy. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych i całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne. Zna przekształcenie Fourier'a i szereg Fourier'a
Umiejętności
Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Rozwiązuje równania algebraiczne, układy równań w dziedzinie liczb rzeczywistych i zespolonych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.
Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Fizyka Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
34
W01 – zna podstawowe prawa elektrostatyki i magnetyzmu np. prawo Ohma, prawa Kirchhoffa, W02 – zna podstawowe prawa i zaleŜności matematyczne dotyczące obwodów prądu stałego i przemiennego W03 – zna podstawowe elementy pasywne takie jak rezystor, kondensator, cewka, W04 – zna podstawowe źródła energii elektrycznej m.in. źródło prądowe, źródło napięciowe W05 – zna typy prądu elektrycznego i typy sieci zasilających W06 – zna odbiorniki elektryczne skojarzone w trójkąt i w gwiazdę W07 – zna zaleŜności na moc w obwodach 1- i 3-fazowych W08 – zna podstawowe maszyny elektryczne np. silniki, prądnice i transformatory
K_W01, K_W05, K_W08, K_W10 K_W01, K_W05, K_W08, K_W10, K_W11 K_W01, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08, K_W10 K_W01, K_W05, K_W08
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 – potrafi samodzielnie obliczyć rozpływ prądów i rozkład napięć w obwodzie prądu przemiennego lub stałego z wieloma źródłami, U02 – potrafi obliczyć moc wydzielaną na wskazanym odbiorniku energii elektrycznej, U03 – potrafi narysować wykres wektorowy dla obwodu prądu przemiennego z jednym źródłem zasilania, U04 – potrafi zanalizować obwód 3-fazowy
K_U01, K_U05, K_U10, K_U12 K_U01, K_U05, K_U10, K_U12 K_U01, K_U05, K_U10, K_U12 K_U01, K_U05, K_U10, K_U11, K_U19
Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
35
K01 – potrafi pracować samodzielnie, K02 – profesjonalnie realizuje swoje zadania
K_K01, K_K04 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30 20 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x W07 x x x x W08 x x x x U01 x x x x
36
U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x K01 x x x K02 x x x x
Kryteria oceny
Wykład Przedmiot kończy się egzaminem. Ćwiczenia audytoryjne BieŜące ocenianie, kolokwium z zadań przeprowadzane na końcu semestru. Na ćwiczeniach laboratoryjnych studenci są podzieleni na zespoły. KaŜdy zespół przeprowadza niezaleŜnie doświadczenia. Po zakończonych zajęciach studenci są obowiązani do dostarczenia prowadzącemu sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń. Kolokwium zaliczeniowe. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest wcześniejsze zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Określenie obwodu elektrycznego. 2. Elementy składowe obwodu elektrycznego 2. Transfiguracja odbiornika gwiazdowego na równowaŜny trójkąt 3. Podstawowe wielkości opisujące pole elektryczne 4. Moc i energia prądu stałego 4. Prawo Ohma i Prawa Kirchhoffa 5. Podstawowe wielkości opisujące pole magnetyczne, prawa dla obwodu magnetycznego 6.Prąd przemienny, wytwarzanie prądu przemiennego, wartość średnia, wartość skuteczna prądu przemiennego 7. Metoda liczb zespolonych analizy obwodów prądu przemiennego 9. Rezonans napięć i prądów w obwodach prądu przemiennego 7. Wykresy wskazowe dla obwodów jednofazowych 7. Moc i energia prądu przemiennego 8. Obwody trójfazowe 9. Napięcia i prądy w obwodzie trójfazowym 10. Rodzaje skojarzeń generatora i odbiornika w układzie trójfazowym 11. Wykresy wskazowe dla obwodów trójfazowych 12. Budowa i działanie maszyn napięcia stałego i napięcia przemiennego prawa elektrostatyki i magnetyzmu 13. Skojarzenie odbiorników i źródeł w gwiazdę i trójkąt 14. Moc i energia w obwodach prądu stałego i przemiennego 1- i 3-fazowego 15. Badanie transformatora, prądnicy, silnika, przekładnika prądowego
37
Wykaz literatury podstawowej - Praca zbiorowa: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków. WNT, Warszawa. - Chochowski A.: Elektrotechnika z automatyką. WSiP, Warszawa, 1996. - Jaracz K., Noga H.: Laboratorium elektrotechniki. Maszyny i urządzenia elektryczne. WN
AP, Kraków 2001 - Januszewski S., Pytlak A.: Rosnowska – Nowaczyk M., Świątek H.: Napęd elektryczny.
WSiP, Warszawa, 1994. - Markiewicz H.: ZagroŜenie i ochrona od poraŜeń w instalacjach elektrycznych. WNT
Warszawa 2000 - Schmidt D., Baumann A., Kaufmann H., Paetzold H., Zippel B.: Mechatronika. Podręcznik
dla uczniów średnich i zawodowych szkół technicznych. Wydawnictwo REA. Warszawa 2002
Wykaz literatury uzupełniającej
- Jaracz K. Zielińska J.: Laboratorium podstaw elektrotechniki. WN WSP Kraków 1995
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 50
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 6
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 118
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
38
KARTA KURSU
Nazwa Fizyka
Nazwa w j. ang. Physics
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Jerzy Jura Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Fizyka jest zapoznanie studentów z podstawami współczesnej fizyki. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności analizowania fizycznychi zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w przyrodzie oraz powiązania fizyki i techniki. Język prowadzenia zajęć: polski. Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki. Posiada wiedzę
dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych rzędu pierwszego i
drugiego oraz całek.
Umiejętności
Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Prawidłowo określa jednostki obliczanych wielkości fizycznych i chemicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym pracę w grupie.
Kursy Matematyka
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
39
W01 Posiada wiedzę dotyczącą metod fizyki w badaniu i opisie przyrody W02 Zna podstawowe pojęcia, zasady i prawa fizyki. W03 Ma wiedzę dotyczącą interpretacji zjawisk
fizycznych w przyrodzie W04 Posiada wiedzę w zakresie wzajemnych
powiązań fizyki i techniki. .W05 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych zadań rachunkowych w zakresie fizyki.
K_W01 K_W01 K_W01 K_W01 K_W01
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Potrafi rozpoznać podstawowe zjawiska fizyczne i wyjaśnić je na podstawie poznanych praw fizyki.
U02 Aktualizuje posiadaną wiedze z fizyki. U03 Analizuje zjawiska fizyczne i prawa fizyki. U04 Podejmuje proste zadania obliczeniowe w zakresie fizyki technicznej i zdobywa potrzebną w tym celu wiedzę.
K_U01, K_U10 K_U01, K_U10 K_U08 K_U01, K_U08, K_U09
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów z fizyki w ramach ćwiczeń.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w współczesnej fizyce.
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy naukowej
K_K01 K_K01, K_K08 K_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 20
40
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x
U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x X
K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
41
1. Układ jednostek SI 2. Ruch prostoliniowy 3. Zasady mechaniki I. Newtona 4. Ruch obrotowy 5. Zasady zachowania: energii, pędu i krętu 6. Podstawy szczególnej teorii względności A. Einsteina. 7. Grawitacja – prawo powszechnego ciąŜenia I. Newtona 8. Elementy ogólnej teorii względności A. Einsteina 9. Hydrostatyka 10. Ruch drgający i falowy 11. Elektrostatyka 12. Elektryczność i magnetyzm 13. Podstawy elektrodynamiki 14. Podstawy fizyki atomu i jądra atomowego. 15. Elementy mechaniki kwantowej
Wykaz literatury podstawowej
Wykaz literatury uzupełniającej
UZUPEŁNIAJĄCA
1. A. K. Wróblewski, J. A. Zakrzewski; Wstęp do fizyki 2. C. Bobrowski; Fizyka – krótki kurs 3. K. Chłędowska, R. Sikora; Wybrane problemy fizyki z rozwiązaniami
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 40
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 103
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
PODSTAWOWA
1. R. Resnick, D. Halliday, J. Walker; Podstawy fizyki
42
KARTA KURSU
NAZWA Fizyka - laboratorium
NAZWA W J. ANG. Laboratory of physics
KOD PUNKTACJA ECTS* 1
KOORDYNATOR Prof. Dr hab. Jan Suchanicz
ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY
dr Barbara Garbarz-Glos
dr Renata Burakiewicz-Korońska
dr Irena Jankowska -Sumara
dr Dorota Sitko
dr Włodzimierz Śmiga
OPIS KURSU (Cele kształcenia) Uzupełnienie wiedzy z Fizyki. Zapoznanie się z metodyką eksperymentu fizycznego. Nabycie umiejętności doboru, planowania i wykonywania eksperymentów fizycznych. Nabycie umiejętności wyjaśniania zjawisk fizycznych obserwowanych w eksperymentach. Nabycie umiejętności wykorzystania treści fizycznych poznanych na zajęciach z przedmiotów fizycznych do rozwiązywania problemów eksperymentalnych. Zapoznanie z podstawowym, niezbędnym wyposaŜeniem pracowni fizycznej.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA
- z zakresu Podstawy Programowej z fizyki dla szkoły ponadgimnazjalnej (Liceum Ogólnokształcące, Liceum Profilowane, Technikum)
- z kursów Podstaw Fizyki - z kursów Informatyki
UMIEJĘTNOŚCI
eksperymentowania: - nabyte w gimnazjum i szkole średniej
KURSY
43
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia dla kursu
Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W1 – Student zna i rozumie metodę naukową stosowaną w badaniach w dziedzinie fizyki
W2 – Student zna rolę eksperymentu w badaniach w dziedzinie fizyki
W 3 – Student opisuje podstawowe fakty i definiuje pojęcia fizyczne z podstawy programowej z fizyki
W 4 – Student formułuje, charakteryzuje i tłumaczy podstawowe koncepcje, prawa, zasady i teorie fizyczne omawiane w podstawie programowej z fizyki
W 5 – Student zna zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych.
W 6 – Student zna niezbędne wyposaŜenie pracowni fizycznej i zna zasady bezpiecznego jego wykorzystywania przy wykonywaniu ćwiczeń
K_W01 K_W03, K_U08 K_W04 K_W05, K-U07 K-U03, K-U06, K-U09
Efekt kształcenia dla kursu
Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 – Student potrafi dobrać odpowiednie do rozwaŜanego problemu obserwacje i doświadczenia, zaplanować sposób ich wykonania, dobrać odpowiednie zestawy przyrządów i wykonać obserwacje eksperymenty fizyczne U 2 – Student poprawnie opisuje i wyjaśniania zjawiska fizyczne obserwowane w eksperymentach oraz wyjaśniania podstawy fizyczne działania urządzeń pomiarowych i elementów zestawów eksperymentalnych
U 3 – Student poprawnie opisuje wyniki obserwacji i eksperymentów, dokonuje analizy jakościowej i ilościowej obserwowanych zjawisk, w tym szacowania niepewności pomiarowych, formułuje wnioski wynikające z obserwacji i eksperymentów oraz analizuje i prezentuje ich wyniki U 4 – Student potrafi na podstawie wyników pomiarów określać związki miedzy wielkościami fizycznymi U 5 – Student potrafi stawiać hipotezy i je weryfikować U 7 – Student potrafi kierować procesem wykonywania doświadczeń U 8 – Student potrafi wykorzystać róŜnego rodzaju środki multimedialne i programy obliczeniowe do wspomagania wykonywania eksperymentów fizycznych oraz obróbki danych pomiarowych.
U 9 – Student opisuje wykonany eksperyment w formie sprawozdania
K-U08 K-U09 K-U09 K-U06 K-U7, K-U16
44
Efekt kształcenia dla kursu
Efekty kształcenia dla kierunku
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K 1 – Student korzysta z róŜnych źródeł informacji w celu podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności K 2 –Student ma zdolność twórczego podejścia do własnej pracy, podejmowania innowacyjnych i twórczych działań
K 3 – Student umiejętnie stosuje w praktyce zdobytą wiedzę, zarówno przedmiotowa, jak i dydaktyczną i pedagogiczna
K 5 – Student posiada umiejętność współpracy i działania w zespole i kierowania pracą zespołu, wykorzystania swojej wiedzy do rozwiązywania problemów w sposób twórczy i operatywności w rozwiązywaniu trudnych, niestandardowych zadań
K-K01 K-K08 K-U03 K-K06, K-K08
ORGANIZACJA
ZAJĘCIA W GRUPACH FORMA ZAJĘĆ
WYKŁAD (W)
A K L S P EL
LICZBA GODZIN 10
OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘĆ W ćwiczeniach laboratoryjnych preferowane są metody aktywizujące: metoda dyskusji dydaktycznej i metoda problemowa jako najbliŜsza pracy fizyka-doświadczalnika. Ze względu na charakter zajęć najczęściej wykorzystywana jest metoda praktyczna. Studenci wykonując doświadczenia wykorzystują gotowe zestawy doświadczalne.
45
FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E –
lea
rnin
g
Gry
dyd
akty
czne
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaj
ęci
a te
renow
e
Prac
a
labor
ator
yjna
Proj
ekt
indyw
idual
ny
Proj
ekt
gru
pow
y
Udzi
ał w
dys
kusj
i
Ref
era
t
Prac
a p
isem
na
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
em
ny
Oce
na
spra
woz
dań
W1-W6
x x
U1-U9
x x
K1-K5
x x
...
OCENA
Ocena końcowa jest średnią ocen następujących ocen cząstkowych: - oceny wstępnych wiadomości merytorycznych - oceny aktywności na zajęciach - oceny pisemnych sprawozdań zawierających opisy wykonywanych doświadczeń ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji niepewności pomiarowych
UWAGI
KRYTERIA OCENY
BARDZO DOBRY Student posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach W1-W6 i U1- U9 oraz kompetencje K1-K5 i wykazuje samodzielność, operatywność i twórcze podejście w ich stosowaniu w procesie edukacyjnym. DOBRY Student posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach W1-W6, U1 - U9 oraz kompetencje K1 – K5. Wykorzystuje je w procesie edukacyjnym według wskazówek nauczyciela akademickiego.. DOSTATECZNY Student posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach W1-W6 , U1 - U9 oraz kompetencje K1 – K5. Stosuje je w procesie nauczania według szczegółowej instrukcji nauczyciela akademickiego. NIEDOSTATECZNY Student w duŜym stopniu nie posiada wiedzy wymienionej w punktach W1-W6, nie osiągnął większości umiejętności i kompetencji.
46
TREŚCI MERYTORYCZNE (wykaz tematów) 1. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego.
2. Wyznaczanie gęstości ciał stałych za pomocą piknometru.
3. Wyznaczanie ciepła topnienia lodu.
4. Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą szpilek.
WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ 1. Dryński T., Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. PWN, Warszawa, 1978 2. Szydłowski H., Pomiary fizyczne, podręcznik dla nauczycieli. PWN, Warszawa 1977 3. Szydłowski H., Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa, 1994 4. I Pracownia Fizyczna. pod red. Cz. Kajtocha, Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2007 WYKAZ LITERATURY UZUPEŁNIAJĄCEJ 1. Halliday D., Resnick R., Walker J. , Podstawy fizyki, PWN, Warszawa 2003. 2. Błasiak Wł., Opracowanie danych pomiarowych i planowanie eksperymentów fizycznych, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1988
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Godziny kontaktowe = 10 Przygotowanie do zajęć: 1. przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych i merytorycznego sprawdzianu wstępnego= 10 2. przygotowanie pisemnych sprawozdań zawierających opisy wykonywanych doświadczeń ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji niepewności pomiarowych = 10 Sumaryczna liczba godzin przedmiotu 10 + 10 + 10 = 30 Ilość punktów ECTS dla przedmiotu 30/30 = 1
47
KARTA KURSU Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
stacjonarne
ROK I SEMESTR I,2 NAZWA I POZIOM KURSU jęz. francuski A,B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM French A,B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr Danuta K.Bielawska OPIS KURSU (cele kształcenia)**
1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat studentom
znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i
telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z
zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej).
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej
wypowiedzi w języku francuskim w codziennej komunikacji. Umiejętność
uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania
argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu
słownictwa, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności
korzystania z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV, jak równieŜ innych
listów o charakterze formalnym i nieformalnym.
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu
kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania
wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Nabyta w trakcie edukacji na poziomie gimnazjalnym i licealnym
UMIEJĘTNOŚCI Nabyte w trakcie edukacji na poziomie gimnazjalnym i licealnym
KURSY x TREŚCI MERYTORYCZNE*** Tematyka zajęć lektoratowych ECOUTE - « I’annonce de l’émission »( repérer le sujet et les domaines concernés) Plus-que-parfait – tworzenie, zastosowanie - ćwiczenia ; wyraŜanie opinii - 3h ECOUTE – extrait d’un débat autour du thème : « La famille !Quelle famille » comment intervenir (contester, soutenir la thèse,
48
apporter des précisions) Concordance des temps :plus-que-parfait - passé Formułowanie argumentów Verbes n°1 – sprawdzian - 4h ECOUTE –debata na temat energii nuklearnej- słownictwo specjalistyczne (rozumienie ze słuchu - savoir tirer les infos) - 2h ECOUTE : l’interview d’une historienne d’art sur son oeuvre préférée Construction rien de + adjectif --exercices - 2h Le rapport au temps (wypowiedź ustna), les idées ( organiser le temps, passer, activiser, vivre : le passé,le présent,le futur) – 2h Conditionnel passé – tworzenie, zastosowanie - ćwiczenia Verbes n°2 - sprawdzian Lettre de motivation - 2h L’environnement physique – le cadre où l’on vit ( debata ) - przygotowanie do pracy pisemnej - 3h Les relations ; relacje z innymi, wyraŜanie swojego zdania Tekst : « petite histoire » - 2h La consommation – tekst jako baza do konwersacji na temat konsumpcji - 2h Constructions avec les verbes : faire, laisser,voir, entendre Tekst : « Pour que la lecture devienne un plaisir » - voc.spécialisé - 2h ECOUTE - les expressions pour prouver son opinion et les arguments - 2h Verbes n°3 - sprawdzian L’amitié - les citations, la base du débat - ćwiczenia leksykalne - 2h L’amitié ( suite )- debata Podsumowanie - 2h Phrase conditionnelle III type - ćwiczenia Tekst : lettre officielle - comprendre la correspondance ( rozumienie tekstu pisanego ) - 2h TEST LEXICAL ( la famille, l’énergie nucléaire, le temps, l’environnement physique, la consommation, l’amitié ) - 2h poprawa testu leksykalnego Tekst : » La lettre de Gustave Eiffel « - analiza tekstu Tekst : » La lettre de Gustave Eiffel « ( cd. ) - etapy argumentowania Verbes n°1 – sprawdzian Phrase conditionnelle I, II, III type ‘ ćwiczenia - Zadanie - 3h Tekst : « Dur, dur d’être mère et femme au travail » - słownictwo specjalistyczne Lire pour s’orienter Tekst : « Dur, dur d’être mère et femme au travail « ( cd ) - praca nad tekstem - 3h EFEKTY KSZTAŁCENIA****
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 Student rozpoznaje struktury czasów ( plus- que-parfait, conditionnel passé) W 2 Student relacjonuje, wymienia informacje zawarte w tekście W 3 Student wskaŜe elementarne słownictwo specjalistyczne
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 Student samodzielnie utworzy, rozpozna i zastosuje czasy (plus-que- parfait, conditionnel passé oraz poznane konstrukcje zdaniowe) U 2 Student wyszuka z tekstu informacje na temat i zademonstruje je w wypowiedzi ustnej bądź pisemnej U 3 Student posłuŜy się zwrotami z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student inicjuje debaty przewodzi im bądź w nich uczestniczy K 2 Student komunikuje się w języku francuskim K 3 Student współtworzy rzeczywistość
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40
49
OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Konwersatorium – metoda komunikacyjna, mająca na celu rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku francuskim. Szczególnie preferowane są ćwiczenia w parach lub grupach. Wykorzystuje się materiały autentyczne takie jak nagrania telewizyjne, radiowe , prasa ogólna i fachowa. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego jak i wypowiedzi z uŜyciem języka specjalistycznego. FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x K 1 K 2 K 3
OCENA E-nauczanie 5% Gry dydaktyczne 5% Projekt indywidualny 10% Projekt grupowy 5% Udział w
dyskusji 25% Praca pisemna (esej) 10% Testy 15% Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%
UWAGI
LITERATURA***** PODSTAWOWA
- « Activités pour le Cadre européen » B2-CLE
International 2007
- DELF A1,A2,A3,A4 - CLE International -1999
- Ch.Abbadie-“L’expression française écrite et orale
Grenoble 1999
- Francine Cicurel –« Communiquer en français »-
Hatier International 2000
- D.Abry-« La grammaire des premiers temps »-
Grenoble1999
- A.T.Schubring –« France2000 »Warszawa1995
- Krystyna Stawinska-« Idiomy francuskie w
cwiczeniach”2005
UZUPEŁNIAJĄCA »Presse-
Papier », »Ensemble », »Passe-
Partout », »Figaro », « Le Monde »
« La Croix », « Femme Actuelle »
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40
Ilość godzin w kontakcie z
prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Przygotowanie do kolokwium 4
50
Przygotowanie do prezentacji 3
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4
Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3
Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
Ilość godzin pracy studenta
bez kontaktu z
prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i
gramatycznych
5
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
51
KARTA KURSU Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
stacjonarne
ROK I SEMESTR II,1 NAZWA I POZIOM KURSU jęz. francuski B, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM French B, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr Danuta K.Bielawska OPIS KURSU (cele kształcenia)**
1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi na temat studentom znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do samodzielnego korzystania z francuskojęzycznych źródeł w tym stron internetowych.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej
wypowiedzi w języku francuskim w codziennej komunikacji naumiejętność
uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania
argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu
słownictwa, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności
korzystania z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą napisania listu motywacyjnego oraz CV, jak równieŜ
innych listów o charakterze formalnym i nieformalnym.
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu
kierunku kształcenia.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA nabyta w trakcie kursu A
UMIEJĘTNOŚCI nabyte w trakcie kursu A
KURSY Kurs A
TREŚCI MERYTORYCZNE*** Tematyka zajęć lektoratowych Texte : » Un ordinateur pour chaque enfant du tier-monde » - słownictwo specjalistyczne – informatyka - 2h Verbes n°2 – sprawdzian Lettre de demande et de réclamation – formuły - Zadanie - 2h ECOUTE « Routes de France » ( France Info ) – rozumienie ze słuchu ECOUTE « Routes de France » ( France Info ) – rozumienie ze słuchu ( cd ) - compléter le questionnaire - 4h Concordance des temps : passé composé - imparfait - ćwiczenia
52
Révision lexicale - 2h Przygotowanie do « rozwinięcia » un exposé w sposób prosty i jasny L’exposé informatif - przekazać informacje wg planu - 4h Verbes n°3 - sprawdzian L’exposé sur le SLAM - ( spectacle vivant ) - praca w grupach - Zadanie - 2h Concordance des temps : passé - conditionnel présent présent – futur Ecoute – France Info – Interview - « Le stress au travail » Evaluation - 2h ECOUTE « Le français est-il menacé ? » - rozumienie ze słuchu – compléter le résumé Futur antérieur - tworzenie - 2h ECOUTE - rozumienie reportaŜy radiowych - „ Le tour du Mont-Blanc” - 2h Les prix littéraires - émission radiophonique - « Le Goncourt des lycées » Verbes n°1 -sprawdzian Concordance des temps : futur simple - futur antérieur - 2h Tekst « Le stress » ( umiejętność precyzowania swoich reakcji, swoich odczuć, mówienie o sobie ) - 3h Messages et lettres d’opinions - comment faire Messages et lettres d’opinions ( cd ) - wypracowanie - redagowanie – Zadanie - 3h Subjonctif présent - tworzenie, zastosowanie Présenter une oeuvre d’art, une affiche, une gravure etc. ( sujet, composition, couleurs, lumière etc. ) - 2h Subjopnctif passé - tworzenie, zastosowanie, - ćwiczenia Tekst : « Faut-il travailler le dimanche » - artykuł prasowy Tekst : « Faut-il travailler le dimanche » ( cd ) – debata Verbes n° 2 - sprawdzian - 3h TEST LEXICAL ( famille, travail,ordinateur, stress ) - 2h Korekta testu leksykalnego ECOUTE - Interview - savoir prendre la place d’un interlocuteur - 3h EFEKTY KSZTAŁCENIA****
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 Student zacytuje słownictwo dotyczące takich dziedzin jak: praca, konsumpcja, otoczenie, problemy rodzinne, reklamacja, exposé W 2 Student wskaŜe słownictwo specjalistyczne z zakresu informatyki, dot. rodzicielstwa W 3 Student rozpoznaje struktury zdań warunkowych zgodności czasów
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 Student wykorzysta umiejętność argumentacji U 2 Student samodzielnie objaśni elementarne słownictwo specjalistyczne U 3 Student zademonstruje poznane struktury gramatyczne
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student komunikuje się za pomocą korespondencji oficjalnej K 2 Student inicjuje exposé K 3 Student inicjuje debaty
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Konwersatorium – metoda komunikacyjna, mająca na celu rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku francuskim. Szczególnie preferowane są ćwiczenia w parach lub grupach. Wykorzystuje się materiały autentyczne takie jak nagrania telewizyjne, radiowe , prasa ogólna i fachowa. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego jak i
53
wypowiedzi z uŜyciem języka specjalistycznego FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x X x x W 2 x X x x W 3 x X x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x K 1 K 2 K 3
OCENA E-nauczanie 5% Gry dydaktyczne 5% Projekt indywidualny 10% Projekt grupowy 5% Udział w
dyskusji 25% Praca pisemna (esej) 10% Testy 15% Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%
UWAGI
LITERATURA***** PODSTAWOWA
- « Activités pour le Cadre européen » B2-CLE
International 2007
- DELF A1,A2,A3,A4 - CLE International -1999
- Ch.Abbadie-“L’expression française écrite et orale
Grenoble 1999
- Francine Cicurel –« Communiquer en français »-
Hatier International 2000
- D.Abry-« La grammaire des premiers temps »-
Grenoble1999
- A.T.Schubring –« France2000 »Warszawa1995
- Krystyna Stawinska-« Idiomy francuskie w
cwiczeniach”2005
UZUPEŁNIAJĄCA
»Presse-
Papier », »Ensemble », »Passe-
Partout », »Figaro », « Le Monde »
« La Croix », « Femme Actuelle »
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40
Ilość godzin w kontakcie z
prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Przygotowanie do kolokwium 4
Przygotowanie do prezentacji 3
Ilość godzin pracy studenta Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4
54
Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3
Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
bez kontaktu z
prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i
gramatycznych
5
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
55
KARTA KURSU Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
stacjonarne
ROK I SEMESTR II,2 NAZWA I POZIOM KURSU jęz. francuski C, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM French C, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną,
KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 4 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr Danuta K. Bielawska OPIS KURSU (cele kształcenia)**
1. Rozumienie dłuŜszych tekstów o róŜnorodnej tematyce c.d. Korzystanie z
francuskojęzycznych stron internetowych.
2. Doskonalenie wypowiedzi na zadany temat zarówno pisemnej jak i ustnej mającej
na celu poprawne formułowanie zdań pod względem gramatycznym i leksykalnym.
3. Umiejętne posługiwanie się elementami języka specjalistycznego z zakresu
kierunku kształcenia
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA nabyta w trakcie kursu B UMIEJĘTNOŚCI nabyte w trakcie kursu B
KURSY Kurs B TREŚCI MERYTORYCZNE*** Tematy zajęć lektoratowych Tekst « L’univers des blogs « – słownictwo specjalistyczne – informatyczne Tekst « L’univers des blogs » - (cd ) – trouver les informations - 4h TEST DE GRAMMAIRE ( ph. conditionnelle I,II,III type, subjonctif présent/passé, concordance des temps ) - 2h Poprawa testu gramatycznego Podsumowanie- Verbes n° 3 - - 2h - Tekst „ Le tabagisme et la drogue” wg. « La Libération » - se familiarisé avec l’argumentation ,słownictwo spec. – 4h Discours direct / indirect - exercices - 2h Tekst « Des jeux pour débarasser le sport de son agressivité » Tekst « Des jeux pour débarasser le sport de son agressivité » ( cd ) – savoir comprendre le texte et tirer les infos – 4h Verbes n°2 – sprawdzian Le rôle de l’Internet – l’article - praca z tekstem – ćwiczenia leksykalne - 3h Tworzenie rodz . Ŝeńskiego ( rzeczownikow, przymiotników ) - zastosowanie w praktyce - 2h « Le clonage » - l’article - analiza tekstu - słownictwo specjalistyczne - debata Verbes n°3 – sprawdzian Tworzenie liczby mnogiej ( rzeczownikow, przymiotników ) - 3h Tekst : » La défense de l’environnement « - la réintroduction de grands prédateurs comme l’ours et le loup » La défense de l’environnement « ( cd. ) - jak napisać petycję w sprawie ; praca kolektywna - 4h TEST DE GRAMMAIRE ( discours direct / indirect, fém. , pluriel des mon et adjectifs ) - 2h Poprawa testu gramatycznego Tekst : « Recette pour faire de votre enfant un délinquant » - analiza tekstu – tirer les infos - słownictwo spec. – 4h TEST LEXICAL ( la drogue, le tabagisme, le clonage, l’environnement ) - 2h Korekta testu specjalistycznego Tekst « L’échec scolaire n’est pas une fatalité » rozumienie globalne Podsumowanie - 2h
56
EFEKTY KSZTAŁCENIA**** Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 Student zacytuje słownictwo dotyczące takich dziedzin jak: nagrody literackie, zdrowie, W 2 Student wskaŜe słownictwo specjalistyczne z zakresu informatyki –blogi, medycyny W 3 Student rozpoznaje struktury subjonctif, futur Interieur, zgodności czasów
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 Student wykorzysta umiejętność argumentacji U 2 Student współtworzy potrzebne informacje U 3 Student samodzielnie utworzy poznane struktury gramatyczne
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student uczestniczy w zrozumieniu przekazu radiowego K 2 Student inicjuje kontakty interpersonalne K 3 Student komunikuje się za pomocą Internetu w języku francuskim
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Konwersatorium – metoda komunikacyjna, mająca na celu rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku francuskim. Szczególnie preferowane są ćwiczenia w parach lub grupach. Wykorzystuje się materiały autentyczne takie jak nagrania telewizyjne, prasa ogólna i fachowa. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego jak i wypowiedzi z uŜyciem języka specjalistycznego FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęc
ia
tere
now
e P
raca
la
bora
tory
jna
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x x x W 2 x x x x x x W 3 x x x x x x U 1 x x x x x x U 2 x x x x x x U 3 x x x x x x K 1 x K 2 x K 3 x
OCENA e-naucz- 5%,gry dyd.-5%, projekt ind.10%,projekt gr.5%,udział w dysk. 25%,praca pisemna-10%,testy-
15%,wypowiedź na dany temat.25%
UWAGI
LITERATURA***** PODSTAWOWA
UZUPEŁNIAJĄCA
57
- « Activités pour le Cadre européen » B2-CLE
International 2007
- DELF A1,A2,A3,A4 - CLE International -1999
- Ch.Abbadie-“L’expression française écrite et orale
Grenoble 1999
-Francine Cicurel –« Communiquer en français »-
Hatier International 2000
- D.Abry-« La grammaire des premiers temps »-
Grenoble1999
- A.T.Schubring –« France2000 »Warszawa1995
-Krystyna Stawinska-« Idiomy francuskie w
cwiczeniach”2005
»Presse-
Papier », »Ensemble », »Passe-
Partout », »Figaro », « Le Monde »
« La Croix », « Femme Actuelle »
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40
Ilość godzin w kontakcie z
prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 10
Przygotowanie do kolokwium 4
Przygotowanie do prezentacji 4
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4
Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3
Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 4
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i
gramatycznych
5
Ilość godzin pracy studenta
bez kontaktu z
prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 10
Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
58
− KARTA KURSU
Nazwa Grafika inŜynierska
Nazwa w j. ang. Graphics and Design for Engineers
Kod Punktacja ECTS* 6
Koordynator dr inŜ. Piotr Malczewski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu grafika inŜynierska jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i zasadami wykonywania projektów i rysunków technicznych. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności niezbędnych do prawidłowego sporządzania dokumentacji technicznej i do jej jednoznacznego odczytania oraz wyrobienie umiejętności w posługiwaniu się aktualnymi normami. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza rzut równoległy i środkowy
Umiejętności kreślenie prostych konstrukcji geometrycznych umiejętność pomiaru wielkości liniowych i kątowych (poziom podstawowy)
Kursy
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, zna podstawowe metody i techniki ilustracji rozwiązań zadań inŜynierskich, W02, Zna zasady wymiarowania, W03,Zna zasady rzutowania prostokątnego metodą europejską, W04,Zna zasady rzutowania izometrycznego oraz dimetrii prostokątnej W05,Zna zasady zapisu rysunkowego typowych części maszyn
K_W11
K_W11 K_W11
K_W11
K_W11
59
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, Potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę. U02, Potrafi rzutować metodą europejską U03, Potrafi wykonywać przekroje proste i złoŜone U04, Potrafi zwymiarować wykonane rysunki U05, Potrafi rysować proste części maszyn, U06, Potrafi wykonywać i posługiwać się dokumentacją techniczną U07, Potrafi wykonać rysunek złoŜeniowy
K_U05, K_U01 K_U03, K_U06 K_U03,K_U06 K_U03,K_U06 K_U03, K_U06 K_U03, K_U06
K_U06
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, Jest przygotowany do pracy w zespole K02 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-
inŜynierskiej.
K_K03 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15 30
Opis metod prowadzenia zajęć
60
Na zajęcia składają się wykłady i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci zapoznają się zasadami wykonywania rysunku technicznego. Podczas ćwiczeń samodzielna praca studentów pod nadzorem prowadzącego, w ramach której wykonują ćwiczenia rysunkowe.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x K01 x x x K02 x x x x
Kryteria oceny
Ocena z wykładu: test pisemny z tematyki wykładu.
Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią z ocen samodzielnie wykonanych rysunków i oceny z pracy kontrolnej.
Uwagi
61
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1) Normalizacja rysunku technicznego, 2) Rzuty prostokątne metodą europejską, 3) Rzuty aksonometryczne: dimetria ukośna, izometria, 4) Przekroje proste, 5) Przekroje złoŜone, 6) Półprzekroje, 7) Wałki, 8) Gwinty, koła zębate 9) Wymiarowanie 10) Rysunek złoŜeniowy
Wykaz literatury podstawowej
T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001
Wykaz literatury uzupełniającej
E. Miśniakiewicz, W. Skowroński, Rysunek Techniczny Budowlany, Arkady 2011
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 30
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
45
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
30
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 180
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 6
62
KARTA KURSU
Nazwa Humanistyczne aspekty technologii informacyjnych i komunikacyjnych
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie humanistycznych aspektów technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
63
W01, zna podstawowe zjawiska cywilizacyjne współczesnośc ich koegzystencję W02, zna kierunków rozwoju cywilizacji W03, zna paradygmat aksjologiczny zjawisk cywilizacyjnych W04, zna przemiany w stratyfikacji społeczno – zawodowej W05, zna przemiany w usługach i procesach pracy człowieka i ich konsekwencję w technologiach i pracy człowieka W06, zna przemiany w formach organizacji produkcji oraz przejście od gospodarki replikacyjnej do innowacyjnej W07, zna wyznaczniki społeczeństwa wiedzy W08, zna zmiany na rynku pracy, towarów i usług oraz perspektywy pracy człowieka W09, zna edukację oraz oczekiwania na rynku pracy W10, zna edukację zawodową i jej wyzwania W11, zna systemowość analizy zjawisk w wychowaniu ku wartościom W12, zna uwarunkowania interioryzacji wartości w przygotowaniu zawodowym W13, zna zagadnienia samodoskonalenia jako kompetencje rozwijane w edukacji zawodowej W14, zna zagadnienia przyszłej szkoły zawodowej oraz kierunki ewolucji polskiej szkoły zawodowej W15, zna modele szkoły przyszłości
K_K01
Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
64
U01, potrafi rozpoznać podstawowe zjawiska cywilizacyjne współczesności i ich koegzystencję U02, potrafi wskazać kierunki rozwoju cywilizacji U03, potrafi omówić paradygmat aksjologiczny zjawisk cywilizacyjnych U04, potrafi dostrzegać przemiany w stratyfikacji społeczno – zawodowej U05, potrafi dostrzegać przemiany w usługach i procesach pracy człowieka i ich konsekwencję w technologiach i pracy człowieka U06, potrafi dostrzegać przemiany w formach organizacji produkcji oraz omówić przejście od gospodarki replikacyjnej do innowacyjnej U07, potrafi wskazać wyznaczniki społeczeństwa wiedzy U08, potrafi dostrzegać zmiany na rynku pracy, towarów i usług oraz omówić perspektywy pracy człowieka U09, potrafi rozpoznać oczekiwania na rynku pracy U10, potrafi dostrzegać edukację zawodową i jej wyzwania U11, potrafi dostrzegać systemowość analizy zjawisk w wychowaniu ku wartościom U12, potrafi rozpoznać uwarunkowania interioryzacji wartości w przygotowaniu zawodowym U13, potrafi dostrzegać kompetencje rozwijane w edukacji zawodowej U14, potrafi dostrzegać kierunki ewolucji polskiej szkoły zawodowej U15, potrafi dostrzegać cechy modeli szkoły przyszłości
U_U01
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
65
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie egzaminu
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Charakterystyka podstawowych zjawisk cywilizacyjnych współczesności 2. Koegzystencja zjawisk cywilizacyjnych 3. Charakterystyka kierunków rozwoju cywilizacji 4. Paradygmat aksjologiczny zjawisk cywilizacyjnych 5. Przemiany w stratyfikacji społeczno – zawodowej 6. Przemiany w usługach i procesach pracy człowieka 7. Konsekwencje przemian w technologiach i pracy człowieka 8. Przemiany w formach organizacji produkcji 9. Przejście od gospodarki replikacyjnej do innowacyjnej 10. Społeczeństwo wiedzy 11. Zmiany na rynku pracy, towarów i usług 12. Perspektywy pracy człowieka 13. Edukacja a oczekiwania na rynku pracy 14. Edukacja zawodowa i jej wyzwania 15. Systemowość analizy zjawisk w wychowaniu ku wartościom 16. Interioryzacja wartości w przygotowaniu zawodowym 17. Samodoskonalenie jako kompetencje rozwijane w edukacji zawodowej
66
18. Przyszła szkoła zawodowa 19. Kierunki ewolucji polskiej szkoły zawodowej 20. Modele szkoły przyszłości
Wykaz literatury podstawowej
1. Anderson J.R., Uczenie się i pamięć. Integracja zagadnień, Warszawa 1998. 2. Bartnik Cz., Praca jako wartość humanistyczna, Lublin 1991. 3. Bauman Z., Globalizacja. I ci z tego wynika? Warszawa 2000. 4. Bliźniuk G., Nowak J.S.(red.), Społeczeństwo informacyjne, Katowice 2005. 5. Castells M., Galaktyka Internetu. Refleksje nad Internetem, biznesem i
społeczeństwem, Poznań 2003. 6. Cellary W., Przemiany gospodarcze [w:] Polska w drodze do społeczeństwa
informacyjnego, Warszawa 2000. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Denek K., Ku dobrej edukacji, Toruń-Leszno 2005. 2. Furmanek W., Zarys humanistycznej teorii pracy, Toruń 2008 3. Goban – Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia,
telelewizji i Internetu, Warszawa 2005. 4. Jan Paweł II, Laborem exercens, Watykan 1981. 5. Korney J.E., Psychopedagogika pracy, Warszawa 2007. 6. Wosińska W., Oblicza globalizacji, Sopot 2008.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 3
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
20
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 45
Ogółem bilans czasu pracy 130
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
67
KARTA KURSU
Nazwa InŜynieria Wytwarzania1
Nazwa w j. ang. Manufacture Engineering 1
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Lucyna Jaworska
Zespół dydaktyczny
Dr inŜ. Paweł Hyjek Dr inz. Paweł Kurtyka
Dr inŜ. Krzysztof Bryła Dr inz. Krzysztof Mroczka
Opis kursu (cele kształcenia)
Zagadnienia poruszane podczas wykładów mają zapoznać studentów z problemami dotyczącymi procesów wytwarzania materiałów inŜynierskich, kształtowaniem właściwości materiałów, w tym takŜe właściwości powierzchniowych, niekonwencjonalnymi i konwencjonalnymi metodami obróbki tworzyw, z projektowaniem procesów technologicznych, automatyzacją oraz zapewnieniem jakości. Obszar zagadnień dotyczy tworzyw metalowych, ceramicznych, polimerów, kompozytowych.. PowyŜsze zagadnienia zostaną przedstawione zarówno w aspekcie technologicznym, jak i ekonomicznym, ekologicznym oraz recyklingu materiałów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Wiadomości z zakresu nauki o materiałach dotyczące właściwości fizyko-chemicznych, chemicznych, mechanicznych i strukturalnych oraz metod badań podstawowych materiałów inŜynierskich.
Umiejętności
Określenia podstawowych grup materiałowych i znajomość ich właściwości oraz wpływu wybranych czynników fizycznych na ich właściwości
Kursy Ukończenie kursu Nauki o Materiałach 1, podstawowy kurs z fizyki i chemii
68
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 zna podstawowe zagadnienia dotyczące inŜynierii wytwarzania oraz róŜnych technologii wytwarzania w stosunku do podstawowych grup materiałowych tzn. Metali, ceramiki, polimerów i tworzyw kompozytowych W02 ma wiedzę na temat doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu doboru technologii pozwalających na ich kształtowanie. W03 Zna problemy i trudności związane z procesami wytwarzania materiałów inŜynierskich, W04, Zna problemy i trudności związane doborem materiałów, kształtowaniem właściwości materiałów, w tym takŜe właściwości powierzchniowych, W05, Zna metody obróbki tworzyw, rapid prototyping i rapid tooling, W06, Posiada wiedzę związaną z projektowaniem procesów technologicznych, automatyzacją oraz zapewnieniem jakości. W07, Zna zagadnienia dotyczące wytwarzania tworzyw metalowych, polimerowych, ceramicznych, kompozytowych, takŜe nanomateriałów.
K_W03 K_W14 K_W02, K_W03, K_W05 K_W02, K_W03, K_W04, K_W05, K_W14 K_W03 K_W02, , K_W03, K_W04 K_W02, K_W03
Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
69
U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu zagadnień procesów i technik wytwarzania półwyrobów U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 potrafi analizować istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności: maszyny i urządzenia, procesy wytwarzania, procesy technologiczne U05, Potrafi dobrać materiał konstrukcyjny ze względu na zastosowanie i właściwości, U06, Potrafi dobrać odpowiednia metodę wytwarzania zarówno w aspekcie technologicznym, jak i ekonomicznym, ekologicznym oraz recyklingu materiałów., U07, Potrafi zaprojektować prosty proces technologiczny, U08, Potrafi rozpoznać materiał z jakiego wykonany jest dany element konstrukcyjny, określić jego sposób otrzymania i obróbki, równieŜ ze względu na jego zastosowanie w technice
K_U01 K_U04 K_U05 K_U11 K_U11, K_U12, K_U13 K_U08, K_U11, K_U12, K_U13, K_U20, K_U21, K_U22 K_U08, K_U11, K_U11, K_U12 K_U11
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie nowych technologii K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie doboru procesu wytwarzania i opracowywania nowych technologii K04, Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania
problemów inŜynierii wytwarzania w ramach ćwiczeń.
K05, ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu elementów konstrukcji oraz technologii ich wytwarzania
K06, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej.
K_K01 K_K02 K_K03 K_K03 K_K01, K_K04, K_K07 K_K05, K_K08
70
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 10 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie i multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia audytoryjne obejmują dyskusję na temat metod kształtowania poszczególnych grup materiałów oraz prezentacje studentów w zakresie zagadnień bezpośrednio związanych z wykładami. Ćwiczenia laboratoryjne obejmują zagadnienia związane z procesami wytwarzania materiałów oraz organizacją programowania w produkcji. Ćwiczenia laboratoryjne prowadzone będą takŜe w formie wycieczek technologicznych, mających na celu zapoznanie studentów z procesem metalurgicznym, odlewniczym oraz innymi zagadnieniami równieŜ poruszanymi na wykładach. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x W07 x x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x
71
U08 x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x K04 x x K05 x x x K06 x x x
Kryteria oceny
Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium oraz prezentacji lub projektu grupowego. Dopuszczenie do egzaminu takŜe odbywa się na zasadzie kolokwium, ocena jest wynikiem egzaminu pisemnego. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie ustnej. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie ocen cząstkowych ze sprawozdań i przygotowania do zajęć oraz kolokwiów dopuszczających do zajęć.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Zasady kształtowania podstawowych grup materiałowych 2. Proces wielkopiecowy 3. Wytwarzanie stali, ciągłe odlewanie stali 4. Obróbka plastyczna 5. Procesy odlewania metali 6. Obróbka cieplna metali 7. Spiekanie proszków metali i materiałów wysokotopliwych 8. Konwencjonalne i niekonwencjonalne metody obróbki skrawaniem 9. Błędy wykonania i błędy pomiarowe 10. Metrologia, metrologia warsztatowa, przyrządy pomiarowe 11. Rudy Ŝelaza, otrzymywanie surówki, stali, staliwa, Ŝeliwa 12. Rudy metali nieŜelaznych, metalurgia metali 13. Wytwarzanie materiałów ceramicznych 14. Wytwarzanie materiałów polimerowych, obróbka tworzyw 15. Wytwarzanie kompozytów i nanomateriałów
Wykaz literatury podstawowej
1,Tadeusz Karpiński: InŜynieria Produkcji. WNT, 2004, Warszawa. 2.Mieczysław Feld: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części
72
maszyn. WNT, 2003, Warszawa. 3.Marek Blicharski: Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 4.Anna Rutkowska: Techniki Wytwarzania; Wybrane zagadnienia z obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej. Politechnika Krakowska, 1998, Kraków. 5.Marek Blicharski, InŜynieria powierzchni, WNT, Warszawa 2009 6.Józef Zawora, Podstawy Technologii maszyn, WSiP, Warszawa 2007 7.M. Feld. Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, wyd. WNT, 2003, Warszawa. 8.M. F. Ashby. Dobór materiałów w projektowaniu inŜynierskim, wyd. WNT, 1998, Warszawa. 9. J. Bińczak. Procesy Przeróbki Plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, 2003, Kraków. Wykaz literatury uzupełniającej 1.Mieczysław Wysiecki: Nowoczesne Materiały Narzędziowe, WNT, 1997, Warszawa. 2.Andrzej Kieras: Wiedza o technice, US 1997,Katowice. 3.Manufacturing Science and Engineering, 1994, Congress and Exposition Chicago 4.K. Przybyłowicz. Metaloznawstwo, wyd. WNT, 2007, Warszawa 5.Z. Opiekun, W. Orłowicz, F. Stachowicz. Techniki wytwarzania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, Rzeszów 6.W. Wojciechowski. Techniki Wytwarzania, Wybrane zagadnienie ze spawalnictwa, wyd. Politechnika Krakowska 1999, Kraków. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 6
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 9
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 7
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 20
Ogółem bilans czasu pracy 120
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
73
KARTA KURSU
Nazwa Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - CAD
Nazwa w j. ang. Computer aided design in technology and modern computer methods - CAD
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr inŜ. Marcin Kowalski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zdobycie umiejętności obsługi programów wspomagających prace projektowe: AutoCAD, Inventor lub SolidWorks. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Znajomość podstaw mechaniki i zasad rysunku technicznego
Umiejętności Umiejętność obsługi komputera na poziomie podstawowym
Kursy Grafika inŜynierska
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego projektowanie i moŜliwości jego zastosowania W02, zna podstawowe techniki modelowania komputerowego
K_W06, K_W10 K_W06
74
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, potrafi wykonać szkice 2D oraz modele 3D projektowanych elementów U02, potrafi wykonać złoŜenie mechanizmu, urządzenia bądź maszyny U03, potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U04, potrafi dokonać analizy kinematycznej wykonanych modeli z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U05, potrafi dokonać wizualizacji zaproponowanych rozwiązań projektowych
K_U14, K_U15 K_U14, K_U15 K_U14, K_U15 K_U14, K_U15 K_U14, K_U15
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K_K03 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
75
Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi programu, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie otrzymują zadanie z zakresu projektowania części maszyn i urządzeń i wykonują je podczas zajęć.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x x K01 x K02 x x
Kryteria oceny
Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie do obsługi oprogramowania Autodesk Inventor lub SolidWorks. 2. Zasady tworzenia szkiców 2D elementów. 3. Tworzenie brył 3D ze szkiców. 4. Modyfikacje szkiców i brył. 5. Wiązania w programach CAD. 6. Zasady tworzenia złoŜeń. 7. Generowanie dokumentacji technicznej. 8. Wykonywanie obliczeń wytrzymałościowych w programach CAD.
76
Wykaz literatury podstawowej
1. Chlebus E., Techniki komputerowe CAx w inŜynierii produkcji, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Kapias K., SolidWorks 2001 Plus. Podstawy, Wyd. Helion, 2003 3. A. Jaskulski, Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, Wyd. Mikom, Warszawa 2005. 4. Lisowski E., Modelowanie geometrii elementów maszyn i urządzeń w systemach CAD 3D, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2003 Wykaz literatury uzupełniającej
1. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005. 2. Materiały dydaktyczne firm AutoDesk oraz Dassault System Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
12
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 50
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
77
KARTA KURSU
Nazwa Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - CAx
Nazwa w j. ang. Computer aided designing in technology and modern computer methods - Cax
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr inŜ. Krzysztof Bryła Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o systemach CAx wspomagających prace inŜynierskie oraz umiejętności niezbędnych do obsługi oprogramowania wspomagającego procesy wytwarzania CAM i automatycznego programowania obróbki tokarskiej CNC z wykorzystaniem aplikacji EdgeCAM. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Posiada wiedzę z zakresu komputerowego modelowania CAD oraz rysunku technicznego.
Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer w stopniu podstawowym oraz odczytywać dokumentację techniczną.
Kursy Grafika inŜynierska, Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne – CAD, InŜynieria wytwarzania.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, posiada wiedzę z zakresu oprogramowania wspomagającego prace inŜynierskie CAx i moŜliwości jego zastosowania. W02, zna zasady programowania automatycznego procesu technologicznego wytwarzania za pomocą oprogramowania typu CAM.
K_W06, K_W10 K_W06
78
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, potrafi zaprojektować model bryłowy do procesu technologicznego za pomocą oprogramowania typu CAD. U02, projektuje obróbkę tokarską na obrabiarkę sterowaną numerycznie w oparciu o dokumentację bryłową za pomocą oprogramowania typu CAM. U03, projektuje obróbkę tokarską na obrabiarkę sterowaną numerycznie w oparciu o płaską dokumentację rysunkową.
K_U14, K_U15 K_U15 K_U15
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, zauwaŜa potrzebę stałego podnoszenia kompetencji zawodowych K02, określa priorytety słuŜące realizacji projektów K03, współpracuje w zespole K04, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K01 K04 K03 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
79
Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych, w ramach których studenci wykonują projekty, wstępnie z prowadzącym ćwiczenia, następnie otrzymują zadania projektowe z zakresu modelowania bryłowego oraz programowania automatycznego procesu technologicznego wytwarzania za pomocą oprogramowania typu CAM. Projekty są wykonywane samodzielnie przez studentów podczas zajęć i nadzorowane przez prowadzącego ćwiczenia.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x x K02 x x K03 x x K04 x x
Kryteria oceny
Podstawą oceny końcowej z ćwiczeń laboratoryjnych jest wykonanie przez studenta indywidualnego projektu.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wykonanie modelu bryłowego za pomocą oprogramowania CAD w oparciu o dokumentację rysunkową.
2. Podstawy obróbki CNC. 3. Podstawy obsługi aplikacji EdgeCAM. 4. Podstawy modułu CAD aplikacji EdgeCAM. 5. Definiowanie cykli obróbczych. 6. Projektowanie procesu obróbki tokarskiej 2-osiowej na obrabiarkę sterowaną numerycznie
w oparciu o model bryłowy. 7. Projektowanie procesu obróbki tokarskiej 2-osiowej na obrabiarkę sterowaną numerycznie
w oparciu o płaską dokumentację rysunkową. 8. Wykonanie indywidualnego projektu 2-osiowej obróbki tokarskiej na obrabiarkę sterowaną
numerycznie.
80
Wykaz literatury podstawowej
1. Chlebus E., Techniki Komputerowe CAx w inŜynierii produkcji, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Augustyn K., EdgeCAM. Komputerowe wspomaganie wytwarzania, Wydanie II., wyd. Helion,
Gliwice 2006. 3. Nowakowski P., Wybrane techniki komputerowe w projektowaniu i wytwarzaniu, Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice 2006. 4. Muławka J., Systemy eksperckie, wyd. PWN, Warszawa 1997 Wykaz literatury uzupełniającej
1. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005.
2. Miecielica M., Kaszkiet G., Komputerowe wspomaganie wytwarzania CAM, wyd. Mikom, Warszawa 1999.
3. Jaskulski A., Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, wyd. Mikom, Warszawa 2005. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Laboratorium 30
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 52
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
81
KARTA KURSU 1
Nazwa Kultura Fizyczna
Nazwa w j. ang. ------------------------------------------------------
Kod Punktacja ECTS 1
Koordynator Mgr Krystyna Sterkowicz
Zespół dydaktyczny
mgr Zbigniew Birnbaum
mgr Agnieszka Bogacz
mgr Janina Cięszki
mgr Andrzej Kotarba
mgr Paweł Leja
dr Łukasz Lic
mgr Jakub Mantorski
mgr Magdalena Naczk-Musiał mgr Piotr Pastuszko
mgr ElŜbieta Sionko
mgr Małgorzata Tokarz
mgr Zofia Wójtowicz-Szczotka
Opis kursu (cele kształcenia) Student w ramach modułu kultura fizyczna rozwija indywidualne zainteresowania podczas zajęć do wyboru: wychowanie fizyczne (zajęcia ogólnorozwojowe), aerobik, joga, pilates, taniec nowoczesny, aqua aerobik, kulturystyka, piłka siatkowa, piłka koszykowa, piłka noŜna, narciarstwo, tenis stołowy, tenis ziemny, pływanie, nordic walking. Student, posiadający skierowanie lekarskie uczestniczy w rehabilitacji ruchowej. Student, mający przeciwwskazanie lekarskie do wysiłku fizycznego, bierze udział w zajęciach teoretycznych - „Dawne i współczesne formy aktywności fizycznej człowieka”. Warunki wstępne
Wiedza ---------------------------------
Umiejętności ---------------------------------
Kursy --------------------------------- Efekty kształcenia
Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
82
Współpracując w grupie rozumie potrzebę bycia odpowiedzialnym za siebie i innych.
K_K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Stosowanie róŜnych metod nauczania ruchu: syntetycznej, analitycznej, kompleksowej. Metody intensyfikujące wysiłek fizyczny. Objaśnienie, demonstrowanie ćwiczeń fizycznych, pogadanka. Metoda zadaniowa, problemowa podczas realizacji wariantów taktycznych. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 W02 U01 U02 K01 X K02 ...
Kryteria oceny
Aktywność na zajęciach. Ćwiczenia praktyczne. Obserwacja ukierunkowana.
83
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Zapoznanie ze specyfiką ćwiczeń korekcyjnych i rehabilitacyjnych. 2. Ćwiczenia rozgrzewki: indywidualne, w parach, z przyborem. 3. Podstawowe techniki sportowe. 4. Proste warianty taktyczne z wykorzystaniem podstawowych technik sportowych. 5. Gry i zabawy ruchowe, w tym doskonalące bezpieczne zachowanie się w środowisku
wodnym. 6. Ćwiczenia rozwijające siłę mięśniową. 7. Ćwiczenia kształtujące szybkość reakcji i szybkość ruchów. 8. Ćwiczenia wytrzymałości. 9. Ćwiczenia równowagi statycznej i dynamicznej. 10. Statyczne i dynamiczne ćwiczenia gibkościowe. 11. Ćwiczenia kształtujące orientację czasowo – przestrzenną z przyborami i bez
przyborów. 12. Ćwiczenia kształtujące umiejętność róŜnicowania parametrów ruchów. 13. Ćwiczenia kształtujące poczucie rytmu. 14. Ćwiczenia kształtujące szybkie przestawianie działań ruchowych. 15. Ćwiczenia rozluźniające i oddechowe. 16. Koordynacja sposobu oddychania z wykonywanym ruchem. 17. Zasady „fair play” i przykłady z róŜnych dyscyplin sportowych. 18. Pomoc, asekuracja i samoasekuracja podczas wykonywania róŜnych ćwiczeń
fizycznych. 19. Utylitarne walory ćwiczeń fizycznych na tle dawnych i współczesnych form aktywności
fizycznej człowieka.
Wykaz literatury podstawowej
Wykaz literatury uzupełniającej
84
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
Lektura w ramach przygotowania do zajęć
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
85
KARTA KURSU 2
Nazwa Kultura Fizyczna
Nazwa w j. ang. ------------------------------------------------------
Kod Punktacja ECTS 1
Koordynator Mgr Krystyna Sterkowicz
Zespół dydaktyczny
mgr Zbigniew Birnbaum
mgr Agnieszka Bogacz
mgr Janina Cięszki mgr Andrzej Kotarba
mgr Paweł Leja
dr Łukasz Lic
mgr Jakub Mantorski
mgr Magdalena Naczk-Musiał
mgr Piotr Pastuszko
mgr ElŜbieta Sionko
mgr Małgorzata Tokarz
mgr Zofia Wójtowicz-Szczotka
Opis kursu (cele kształcenia)
Student w ramach modułu kultura fizyczna rozwija indywidualne zainteresowania podczas zajęć do wyboru: wychowanie fizyczne (zajęcia ogólnorozwojowe), aerobik, joga, pilates, taniec nowoczesny, aqua aerobik, kulturystyka, piłka siatkowa, piłka koszykowa, piłka noŜna, narciarstwo, tenis stołowy, tenis ziemny, pływanie, nordic wal king, turystyka kajakowa, turystyka piesza, turystyka rowerowa. Student, posiadający skierowanie lekarskie uczestniczy w rehabilitacji ruchowej. Student, mający przeciwwskazanie lekarskie do wysiłku fizycznego, bierze udział w zajęciach teoretycznych - „Zdrowie publiczne”. Warunki wstępne
Wiedza ---------------------------------
Umiejętności ---------------------------------
Kursy --------------------------------- Efekty kształcenia
Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
86
Współpracując w grupie rozumie potrzebę bycia odpowiedzialnym za siebie i innych.
K_K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Stosowanie róŜnych metod nauczania ruchu: syntetycznej, analitycznej, kompleksowej. Metody intensyfikujące wysiłek fizyczny. Objaśnienie, demonstrowanie ćwiczeń fizycznych, pogadanka. Metoda zadaniowa, problemowa podczas realizacji wariantów taktycznych. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 W02 U01 U02 K01 X K02 ...
Kryteria oceny
Aktywność na zajęciach. Ćwiczenia praktyczne. Obserwacja ukierunkowana.
87
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Utrudnione ćwiczenia w rozgrzewce do róŜnych dyscyplin sportowych. 2. Warianty technik sportowych stosowane w kombinacjach ruchowych. 3. Reakcja wyboru ruchu i antycypacji ruchu (przewidywanie). 4. Warianty taktyczne. 5. Gry, zabawy ruchowe i ćwiczenia w terenie, na pływalni i w sali gimnastycznej. 6. Ćwiczenia siły ukierunkowanej do róŜnych dyscyplin sportowych. 7. Ćwiczenia doskonalące szybkość reakcji na poruszający się obiekt. 8. Ćwiczenia doskonalące wytrzymałość oraz wydolność tlenową i beztlenową. 9. Ćwiczenia doskonalące równowagę statyczną i dynamiczną. 10. Ćwiczenia doskonalące orientację w czasie i przestrzeni. 11. Ćwiczenia doskonalące koordynację ruchową. 12. Ćwiczenia korekcyjne i rehabilitacyjne. 13. Zestawy ćwiczeń relaksująco-koncentrujących. 14. Ćwiczenia doskonalące poczucie rytmu. 15. Pełnienie ról w grach i zabawach ruchowych. 16. Ćwiczenia w parach i większych zespołach jako czynnik kształtujący
odpowiedzialność za partnera i wynik sportowy. 17. Wysiłek fizyczny jako nieodzowny czynnik zachowania zdrowia i sprawności fizycznej
oraz dobrego samopoczucia (zdrowy styl Ŝycia).
Wykaz literatury podstawowej
Wykaz literatury uzupełniającej
88
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
Lektura w ramach przygotowania do zajęć
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
89
KARTA KURSU
Nazwa
Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - Cyfrowe przetwarzanie sygnałów
Nazwa w j. ang. Digital Signal Processing
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Piotr Kulinowski Zespół dydaktyczny
dr inŜ. Wiktor Hudy
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w ramach kursu w języku polskim jest: zaznajomienie słuchaczy z podstawami teorii zagadnień cyfrowego przetwarzania sygnałów. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Liczby zespolone, Przekształcenie Fouriera dla sygnałów ciągłych, Szereg Fouriera, Transformata Laplace'a, Podstawy rachunku macierzowego, Programowanie proceduralne.
Umiejętności Sprawne korzystanie z komputera osobistego na poziomie uŜytkownika, umiejętność pisania programów (proceduralne i obiektowe)
Kursy Wstęp do programowania, Elektrotechnika, Podstawy automatyki i robotyki
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Wiedza
W01. Zna twierdzenie o próbkowaniu W02. Zna algorytm splotu dyskretnego W03. Zna przekształcenia Fouriera dla sygnałów dyskretnych W04. Zna transformaty wybranych sygnałów
K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11
90
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01. Potrafi dobierać częstotliwość próbkowania U02. Potrafi wykonać algorytm splotu dla krótkich sygnałów dyskretnych U03. Potrafi wykonać przekształcenia fouriera dla krótkich sygnałów dyskretnych U04. Stosuje własności splotu oraz własności przekształcenia fouriera do wyjaśnienia niektórych zagadnień z tegorii cyfrowego przetwarzania sygnałów
K_U10, K_U12, K_U15 K_U10, K_U12, K_U15 K_U10, K_U12, K_U15 K_U10, K_U12, K_U15
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, Potrafi wypracować w zespole rozwiązania problemów stawianych przez prowadzącego K02, Potrafi znaleźć i wykorzystać dodatkowe materiały/ksiąŜki ułatwiające mu zrozumienie zagadnień omawianych na zajęciach
K_K03 K_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Praca zespołowa i indywidualna – tablicowe ćwiczenia rachunkowe, dyskusja, konsultacje.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
91
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x K01 x x x x K02 x x x x K03 x x x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią waŜoną z ocen z kolokwiów cząstkowych oraz końcowego kolokwium zaliczeniowego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Sygnały ciągłe i dyskretne, przetwarzanie analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, Twierdzenie o próbkowaniu, Delta Dirac’a oraz delta Kroneker’a i ich własności próbkujące, Funkcja kołowa, Układy liniowe niezmiennicze względem przesunięcia, Odpowiedź impulsowa układu, Splot dyskretny, Rodzina przekształceń Fouriera - przekształcenia dla sygnałów dyskretnych i ich własności, Transformata z, Charakterystyki częstotliwościowe liniowych układów cyfrowych, Filtry cyfrowe (filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej) Wykaz literatury podstawowej
S. W. Smith, Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Praktyczny poradnik dla inŜynierów i naukowców, BTC 2007 S. W. Smith, The Scientist and Engineer's Guide to Digital Signal Processing (wersja elektroniczna w języku angielskim dostępna pod adresem www.dspguide.com) R. G. Lyons - Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 1999 Wykaz literatury uzupełniającej
92
T. P. Zieliński - Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 2006 R. N. Bracewell, Przekształcenie Fouriera i jego zastosowania, Wydawnictwa Naukowe-Techniczne, Warszawa,1968 J. G. Proakis, V. K. Ingle, Digital Signal Processing with Matlab, CL-Engineering, 2006 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Laboratorium
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Zajęcia audytoryjne 10
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 45
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
93
KARTA KURSU
Nazwa
Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - Cyfrowe przetwarzanie sygnałów
Nazwa w j. ang. Digital Signal Processing
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Piotr Kulinowski Zespół dydaktyczny
dr inŜ. Wiktor Hudy
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w ramach kursu w języku polskim jest: praktyczne zaznajomienie słuchaczy z podstawami zagadnień cyfrowego przetwarzania sygnałów.
Warunki wstępne
Wiedza Liczby zespolone, Przekształcenie Fouriera dla sygnałów ciągłych, Szereg Fouriera, Transformata Laplace'a, Podstawy rachunku macierzowego, Programowanie proceduralne.
Umiejętności Sprawne korzystanie z komputera osobistego na poziomie uŜytkownika, umiejętność pisania programów (proceduralne i obiektowe)
Kursy Wstęp do programowania, Elektrotechnika, Podstawy automatyki i robotyki
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Wiedza
W01. Zna algorytm splotu dyskretnego W02. Zna przekształcenia Fouriera dla sygnałów dyskretnych W03. Zna transformaty wybranych sygnałów
K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11
94
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01. Potrafi uŜywać środowiska MATLAB oraz zestawów narzędziowych do cyfrowego przetwarzania sygnałów i obrazów. U02. Potrafi korzystać z narzędzi do projektowania filtrów cyfrowych U03. Umie zinterpretować cyfrowe przekształcenie fouriera, jego rozdzielczość oraz zjawisko tzw. „przecieku”. U04. Stosuje w praktyce własności splotu oraz własności przekształcenia fouriera
K_U12, K_U15, K_U16 K_U12, K_U15, K_U16 K_U01, K_U15, K_U16 K_U01, K_U15, K_U15,
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, Potrafi wypracować w zespole rozwiązania problemów stawianych przez prowadzącego K02, Potrafi znaleźć i wykorzystać dodatkowe materiały/ksiąŜki ułatwiające mu zrozumienie zagadnień omawianych na zajęciach
K_K03 K_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Praca zespołowa i indywidualna – ćwiczenia praktyczne w laboratorium komputerowym, dyskusja, konsultacje.
95
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x K01 x x x x K02 x x x x
Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Sygnały ciągłe i dyskretne, przetwarzanie analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, Twierdzenie o próbkowaniu, Delta Dirac’a oraz delta Kroneker’a i ich własności próbkujące, Funkcja kołowa, Układy liniowe niezmiennicze względem przesunięcia, Odpowiedź impulsowa układu, Splot dyskretny, Rodzina przekształceń Fouriera - przekształcenia dla sygnałów dyskretnych i ich własności, Transformata z, Charakterystyki częstotliwościowe liniowych układów cyfrowych, Filtry cyfrowe (filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej) Wykaz literatury podstawowej
S. W. Smith, Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Praktyczny poradnik dla inŜynierów i naukowców, BTC 2007 S. W. Smith, The Scientist and Engineer's Guide to Digital Signal Processing (wersja elektroniczna w języku angielskim dostępna pod adresem www.dspguide.com) R. G. Lyons - Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 1999
96
Wykaz literatury uzupełniającej
T. P. Zieliński - Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 2006 R. N. Bracewell, Przekształcenie Fouriera i jego zastosowania, Wydawnictwa Naukowe-Techniczne, Warszawa,1968 J. G. Proakis, V. K. Ingle, Digital Signal Processing with Matlab, CL-Engineering, 2006 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Laboratorium 20
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Zajęcia audytoryjne
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 35
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
97
KARTA KURSU
Nazwa Matematyka 1
Nazwa w j. ang. Mathematics 1
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator
dr Jan Górowski
Zespół dydaktyczny: dr Jan Górowski
dr Natalia Ryłko
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu matematyka 1 jest dostarczenie i wykształcenie języka, umoŜliwiającego poznawanie nauk ścisłych, technicznych i społecznych, czyli dostarczenie takich wiadomości i wykształcenie takich umiejętności matematycznych, które umoŜliwią stawianie i rozwiązywanie problemów zarówno w matematycznych jak i w niematematycznych dziedzinach wiedzy. Cele nauczania obejmują teŜ wykorzystanie matematyki do kształcenia umiejętności logicznego myślenia: kojarzenia, wyciągania wniosków, uzasadniania lub obalania sądów, uogólniania, znajdowania analogii, dostrzegania róŜnic i sprzeczności, a takŜe doskonalenia umiejętności precyzowania swoich myśli. Zajęcia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki na poziomie szkoły średniej.
Umiejętności Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.
Kursy
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
98
W01 Posiada wiedzę dotyczącą wstępnych pojęć logiki.
W02 Posiada wiedzę dotyczącą wstępnych pojęć teorii zbiorów.
W02 Rozumie ogólne pojęcie odwzorowania i jego podstawowe własności.
W03 Ma wiedzę na temat ciągów liczbowych. W04 Zna metody badania granicy i ciągłości funkcji
jednej zmiennej rzeczywistej. W05 Posiada wiedzę niezbędną do wyznaczenia
pochodnych i róŜniczek funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.
K_W01
K_W01
K_W01 K_W01
K_W01
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Potrafi rozwiązać proste zadania z logiki. U02 Potrafi zbadać monotoniczność i wyznaczyć
granicę ciągu liczbowego. U03 Potrafi przeprowadzić badanie ciągłości i
monotoniczności funkcji jednej zmiennej. U04 Umie obliczyć granicę funkcji jednej zmiennej. U05 Potrafi wyznaczyć pochodne i róŜniczki funkcji
jednej zmiennej.
K_U01, K_U05, K_U08 K_U01 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01, K_U10
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania zadań z matematyki 1 w ramach ćwiczeń.
K02 Przestrzega zasad etyki w czasie zajęć
K_K03, K_K04, K_K06 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
99
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania z zakresu tematycznego, przedstawionego w czasie wykładu. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Spr
awdz
enie
ro
zwią
zani
a ze
staw
u za
dań
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
ćw
icze
niac
h
Ref
erat
Pra
ca
cząs
tkow
a
Egz
amin
ust
ny
Zal
icze
nie
pise
mne
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x K01 x K02 x
Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Elementy logiki 2. Elementy teorii funkcji 3. Funkcje, relacje i zbiory 4. Ciągi liczbowe 5. Określenie granic ciągów liczbowych 6. Granica funkcji 7. Rachunek róŜniczkowy funkcji jednej zmiennej
100
Wykaz literatury podstawowej
1. W. Krysicki, L.Wlodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004
2. J. Gilewicz Matematyka z zastosowaniami w naukach ekonomicznych, cz. 1, Koszalin 1998 3. J. Koroński, Wykłady i ćwiczenia z matematyki, cz.II, Wydawnictwo PK, Kraków 2009 4. R. Rudnicki , Wykłady z analizy matematycznej, PWN, Warszawa 2001
Wykaz literatury uzupełniającej
1. F. Leja , Rachunek róŜniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1979 2. W. Stankiewicz, Zadania z matematyki część AB dla wyŜszych uczelni technicznych, PWN,
Warszawa 2006 3. G. I. ZaporoŜec, Metody rozwiązywania zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa
1967 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 4
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Rozwiązywanie zestawu zadań dla samodzielnej pracy studenta
25
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 10
Ogółem bilans czasu pracy 93
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
101
KARTA KURSU
Nazwa Matematyka 2
Nazwa w j. ang. Mathematics 2
Kod Punktacja ECTS* 6
Koordynator
dr Jan Górowski
Zespół dydaktyczny: dr Jan Górowski
dr Natalia Ryłko
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu matematyka 2 jest dostarczenie i wykształcenie języka, umoŜliwiającego poznawanie nauk ścisłych, technicznych i społecznych, czyli dostarczenie takich wiadomości i wykształcenie takich umiejętności matematycznych, które umoŜliwią stawianie i rozwiązywanie problemów zarówno w matematycznych jak i w niematematycznych dziedzinach wiedzy. Cele nauczania obejmują teŜ wykorzystanie matematyki do kształcenia umiejętności logicznego myślenia: kojarzenia, wyciągania wniosków, uzasadniania lub obalania sądów, uogólniania, znajdowania analogii, dostrzegania róŜnic i sprzeczności, a takŜe doskonalenia umiejętności precyzowania swoich myśli. Zajęcia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki na poziomie szkoły średniej, a takŜe elementów logiki i teorii funkcji; ciągów liczbowych, rachunku róŜniczkowego funkcji jednej zmiennej.
Umiejętności
Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi obliczyć granice ciągów liczbowych i funkcji zmiennej rzeczywistej, badać ich monotoniczność, wyznaczać pochodne i róŜniczki funkcji jednej zmiennej. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.
Kursy Matematyka 1
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
102
W01 Zna metody badania funkcji (monotoniczność, extremum lokalne, punkty przegięcia krzywej) z wykorzystaniem rachunku róŜniczkowego.
W02 Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia macierzy. W02 Zna reguły przeprowadzenia operacji
matematycznych na macierzach. W03 Zna sposoby obliczenia wyznaczników macierzy. W04 Zna metody rozwiązywania układów równań
liniowych.. W05 Posiada wiedzę na temat podstawowych metod
całkowania. W06 Zna sposoby obliczenia całek nieoznaczonych i
oznaczonych.
K_W01
K_W01
K_W01 K_W01
K_W01
K_W01
K_W01
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Potrafi zastosować rachunek róŜniczkowy do badania monotoniczności funkcji.
U02 Potrafi wyznaczyć extremum lokalne funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.
U03 Umie wyznaczać punkty przegięcia krzywej, będącej wykresem funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.
U04 Umie przeprowadzać działania na macierzach. U05 Potrafi obliczyć wyznaczniki macierzy. U06 Umie wybrać odpowiednią metodę i zastosować ją
do rozwiązania układów równań liniowych.
K_U01, K_U05, K_U08 K_U01 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01 K_U01
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania zadań z matematyki 1 w ramach ćwiczeń.
K02 Przestrzega zasad etyki w czasie zajęć
K_K03, K_K04, K_K06 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
103
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania z zakresu tematycznego, przedstawionego w czasie wykładu. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Spr
awdz
enie
ro
zwią
zani
a ze
staw
u za
dań
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
ćw
icze
niac
h
Ref
erat
Pra
ca
cząs
tkow
a
Egz
amin
ust
ny
Zal
icze
nie
pise
mne
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x K01 x K02 x
Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
8. Zastosowanie pochodnej do badania przebiegu zmienności funkcji. 9. Wyznaczenie przedziałów monotoniczności funkcji za pomocą pochodnych. 10. Badanie funkcji na istnienie extremum lokalnego. 11. Badanie funkcji na istnienie punktów przegięcia krzywej, będącej wykresem funkcji. 12. Macierze. Działania na macierzach. 13. Wyznaczniki 14. Układy równań liniowych. Zapis macierzowy. 15. Metoda Kramera rozwiązywania układów równań liniowych. 16. Uniwersalna metoda rozwiązywania układów równań liniowych.
104
17. Pojęcie całki nieoznaczonej. 18. Podstawowe metody całkowania. 19. Metoda całkowania poprzez toŜsamościowe przekształcenie funkcji podcałkowej. 20. Metoda całkowania przez podstawienie. 21. Całkowanie przez części, Wykaz literatury podstawowej
5. W. Krysicki, L.Wlodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004
6. J. Gilewicz Matematyka z zastosowaniami w naukach ekonomicznych, cz. 2, Koszalin 1998 7. J. Koroński, Wykłady i ćwiczenia z matematyki, cz.II, Wydawnictwo PK, Kraków 2009 8. R. Rudnicki , Wykłady z analizy matematycznej, PWN, Warszawa 2001 9. J. Klukowski, I. Nabiałek, Algebra , WNT, Warszawa 1999
Wykaz literatury uzupełniającej
4. F. Leja , Rachunek róŜniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1979 5. W. Stankiewicz, Zadania z matematyki część AB dla wyŜszych uczelni technicznych, PWN,
Warszawa 2006 6. G. I. ZaporoŜec, Metody rozwiązywania zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa
1967 7. G.Banaszak, W.Gajda, Elementy algebry liniowej, cz. I i cz. II, WNT, Warszawa 2000
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 4
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Rozwiązywanie zestawu zadań dla samodzielnej pracy studenta
40
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 30
Ogółem bilans czasu pracy 148
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 6
105
KARTA KURSU
Nazwa Matematyka 3
Nazwa w j. ang. Mathematics 3
Kod Punktacja ECTS* 6
Koordynator
dr Jan Górowski
Zespół dydaktyczny: dr Jan Górowski
dr Natalia Ryłko
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu matematyka 3 jest doskonalenie umiejętności matematycznych, które umoŜliwią stawianie i rozwiązywanie problemów zarówno w matematycznych jak i w niematematycznych dziedzinach wiedzy: umiejętności logicznego myślenia: kojarzenia, wyciągania wniosków, uzasadniania lub obalania sądów, uogólniania, znajdowania analogii, dostrzegania róŜnic i sprzeczności, a takŜe doskonalenia umiejętności precyzowania swoich myśli. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki na poziomie szkoły średniej, a takŜe elementów logiki i teorii funkcji; ciągów liczbowych, rachunku róŜniczkowego i całkowego funkcji jednej zmiennej, macierzy i wyznaczników, układów równań liniowych.
Umiejętności
Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi obliczyć granice ciągów liczbowych i funkcji zmiennej rzeczywistej, badać ich monotoniczność, wyznaczać pochodne i róŜniczki funkcji jednej zmiennej, stosować pochodne w badaniu przebiegu zmienności funkcji. Potrafi przeprowadzić operację nad macierzami, liczyć wyznaczniki oraz rozwiązywać układy równań liniowych, stosując do tego odpowiednia metodę. Potrafi teŜ wybrać odpowiednie metody do obliczenia całek oznaczonych i nieoznaczonych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.
Kursy Matematyka 1, Matematyka 2
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
106
W01 Posiada wiedzę na temat liczb zespolonych i wybranych funkcji zmiennej zespolonej.
W02 Zna reguły przeprowadzenia operacji na liczbach i funkcjach zespolonych.
W03 Zna metody róŜniczkowania funkcji wielu zmiennych.
W04 Posiada wiedzę dotyczącą znajdowanie ekstremów lokalnych, globalnych i warunkowych funkcji wielu zmiennych.
W05 Posiada wiedzę na temat podstawowych metod obliczania całek podwójnych i potrójnych.
W06 Zna sposoby obliczenia całek krzywoliniowych skierowanych, krzywoliniowych nieskierowanych, powierzchniowych niezorientowanych, powierzchniowych zorientowanych.
K_W01
K_W01
K_W01
K_W01
K_W01
K_W01
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Potrafi przeprowadzić operacje matematyczne na
liczbach i funkcjach zespolonych. U02 Potrafi wyznaczyć ekstrema lokalne, globalne i
warunkowe funkcji wielu zmiennych. U03 Umie obliczyć całki podwójne i potrójne. U04 Umie policzyć pole powierzchni figury płaskiej za
pomocą całki podwójnej. U05 Umie policzyć objętość bryły za pomocą całki
potrójnej.
K_U01, K_U05 K_U01, K_U05, K_U10 K_U01, K_U05 K_U01, K_U05, K_U10 K_U01, K_U05, K_U10
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania
zadań z matematyki 3 w ramach ćwiczeń. K02 Przestrzega zasad etyki w czasie zajęć
K_K03, K_K04, K_K06 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
107
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania z zakresu tematycznego, przedstawionego w czasie wykładu. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Spr
awdz
enie
ro
zwią
zani
a ze
staw
u za
dań
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
ćw
icze
niac
h
Ref
erat
Kol
okw
ium
cząs
tkow
e
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x K01 x K02 x
Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest oceną z końcowego egzaminu pisemnego z uwzględnieniem ocen cząstkowych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Funkcje zespolone
2. Funkcje wielu zmiennych: granice, ciągłość, pochodne, róŜniczki, ekstrema funkcji wielu
zmiennych.
3. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych ( całki podwójne i całki potrójne).
4. Całki krzywoliniowe skierowane i nieskierowane.
5. Całki powierzchniowe niezorientowane i zorientowane.
6. Ciągi i szeregi funkcyjne, szeregi potęgowe.
7. Szeregi Taylora i Maclaurina.
8. Wybrane zagadnienia teorii pól wektorowych. Twierdzenie Gaussa- -Ostrogradskiego i
twierdzenie Stokesa w języku teorii pól wektorowych.
108
Wykaz literatury podstawowej
1. W. Krysicki, L.Wlodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004
2. J. Gilewicz Matematyka z zastosowaniami w naukach ekonomicznych, cz. 2, Koszalin 1998 3. J. Koroński, Wykłady i ćwiczenia z matematyki, cz.II, Wydawnictwo PK, Kraków 2009 4. R. Rudnicki , Wykłady z analizy matematycznej, PWN, Warszawa 2001
Wykaz literatury uzupełniającej
1. F. Leja , Rachunek róŜniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1979 2. W. Stankiewicz, Zadania z matematyki część AB dla wyŜszych uczelni technicznych, PWN,
Warszawa 2006 3. G. I. ZaporoŜec, Metody rozwiązywania zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa
1967 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 4
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Rozwiązywanie zestawu zadań dla samodzielnej pracy studenta
25
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 93
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
109
KARTA KURSU
Nazwa Mechanika techniczna
Nazwa w j. ang. Technical mechanics
Kod Punktacja ECTS* 8(3+5)
Koordynator dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP Zespół dydaktyczny:
dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP
mgr inŜ. Maciej Zając
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i twierdzeniami z zakresu mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej oraz wytrzymałości materiałów. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności podstaw projektowania prostych układów mechanicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji maszyn i urządzeń. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy. Posiada pogłębioną wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych rzędu pierwszego i drugiego oraz całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne w zakresie ruchu.
Umiejętności Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Analizuje elementarne przypadki ruchu ciał. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.
Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
110
W01 Posiada wiedzę dotyczącą wstępnych pojęć statyki. W02 Zna podstawowe rodzaje więzów i występujące
w nich typy reakcji. W03 Ma wiedzę dotyczącą klasyfikacji konstrukcji
i obciąŜenia W04 Posiada szczegółową wiedzę w zakresie
warunków równowagi układów sił róŜnego rodzaju.
W05 Rozumie pojęcia siły wewnętrznej, napręŜenia i odkształcenia
W06 Zna metody i warunki projektowania elementów konstrukcji.
W07 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania problemów, analizy i projektowania elementów poddanych ściskaniu, rozciąganiu i ścinaniu.
W08 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania problemów, analizy i projektowania skręcanych prętów o przekroju okrągłym.
W09 Ma wiedzę dotyczącą momentów geometrycznych pierwszego i drugiego stopnia figur płaskich.
W10 Posiada wiedze niezbędną do rozwiązywania problemów, analizy i projektowania elementów zginanych, w tym równieŜ statycznie niewyznaczalnych.
W11 Zna związek między siłą tnącą, momentem zginającym i obciąŜeniem ciągłym.
W12 Posiada wiedzę niezbędną do wyznaczania linii ugięć belek róŜnymi metodami.
W13 Posiada ogólną wiedzę dotyczącą wyboczenia prętów.
W14 Ma wiedzę w zakresie hipotez wytęŜeniowych. W15 Zna metody analizy podstawowych przypadków
wytrzymałości złoŜonej.
K_W05 K_W05 K_W05 K_W05 K_W05 K_W05, K_W10, K_W11 K_W05, K_W10, K_W11, K_W15 K_W05, K_W10, K_W14, K_W15 K_W05 K_W05, K_W10, K_W14, K_W15 K_W01, K_W05 K_W01, K_W05, K_W10 K_W05, K_W10, K_W14 K_W05, K_W10, K_W15 K_W05, K_W10, K_W15
Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
111
U01 Potrafi rozpoznać układ sił i dobrać do niego odpowiednie równania równowagi.
U02 Umie modelować podstawowe rodzaje więzów za pomocą odpowiednich sił.
U03 Analizuje siły przekrojowe i klasyfikuje występujące przypadki wytrzymałościowe.
U04 Projektuje elementy konstrukcji z uwagi na ich pracę na ściskanie, rozciąganie, ścinanie.
U05 Podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę.
U06 Projektuje elementy konstrukcji z uwagi na ich pracę na skręcanie oraz zginanie.
U07 Podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę.
U08 Wyznacza charakterystyki geometryczne przekrojów elementów konstrukcyjnych
U09 Potrafi wyliczyć odkształcenia belki. U10 Rozwiązuje przypadki prętów ściskanych
z uwzględnieniem utraty stateczności. U11 Wykorzystuje hipotezy wytęŜeniowe w analizie
przypadków wytrzymałości złoŜonej.
K_U10 K_U10 K_U13 K_U11, K_U13, K_U22 K_U01, K_U05, K_U12 K_U11, K_U13, K_U22 K_U01, K_U05, K_U12 K_U10 K_U10 K_U13, K_U14, K_U15 K_U13, K_U14, K_U15
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów mechaniki technicznej w ramach ćwiczeń.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu elementów konstrukcji.
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej.
K_K03, K_K04, K_K06 K_K01, K_K07, K_K08 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 60(30+30) 90(45+45)
Opis metod prowadzenia zajęć
112
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x x W02 x x x x x x W03 x x x x x x W04 x x x x x x W05 x x x x x x W06 x x x x x x W07 x x x x x W08 x x x x x W09 x x x x x x W10 x x x x x x W11 x x x x x x W12 x x x x x x W13 x x x x x x W14 x x x x x x W15 x x x x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x x x U06 x x x x x U07 x x x x x U08 x x x x x U09 x x x x x U10 x x x x x U11 x x x x x K01 x x x K02 x x x x K03 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.
113
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Pojęcia wstępne statyki 2. Rodzaje więzów i ich reakcje 3. Klasyfikacja konstrukcji i obciąŜenia 4. Twierdzenie o trzech siłach 5. Płaski środkowy układ sił 6. Równowaga płaskiego równoległego układu sił 7. Równowaga płaskiego dowolnego układu sił 8. Definicja siły wewnętrznej. Siły przekrojowe 9. Definicje napręŜenia i odkształcenia 10. Rozciąganie i ściskanie
10.1. Prawo Hooke’a 10.2. Analiza napręŜeń i odkształceń
10.3. Warunek bezpieczeństwa i warunek sztywności 11. Ścinanie 12. Skręcanie prętów o przekroju okrągłym, załoŜenia 13. Analiza odkształceń i napręŜeń w pręcie skręcanym 14. Kąt skręcenia 15. Obliczenia wytrzymałościowe przy skręcaniu 16. Momenty geometryczne figur płaskich 17. Zginanie, definicje 18. Związek między siłą tnącą, momentem zginającym i obciąŜeniem ciągłym 19. Analiza napręŜeń przy zginaniu 20. Linie ugięcia belek 21. Belki statycznie niewyznaczalne 22. Wyboczenie prętów 23. Hipotezy wytrzymałościowe 24. Podstawowe przypadki wytrzymałości złoŜonej Wykaz literatury podstawowej
1. Niezgodziński T., Mechanika ogólna, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 1999. 2. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, Wydaw. Naukowe PWN,
Warszawa 2003. 3. Misiak J., Mechanika ogólna, Wyd. Nauk.-Tech., W-wa 1997 4. Misiak J., Mechanika techniczna, Wyd. Nauk.-Tech., W-wa 1997 5. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, tom I, Wyd. Nauk.-Tech., W-wa 1999. 6. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa
2004. 7. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwa Naukowo-
Techniczne, Warszawa 2002. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Leyko J., Mechanika ogólna t.1, Statyka i kinematyka, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 1997. 2. Siuta W., Rososiński S., Kozak B., Zbiór zadań z mechaniki technicznej, Wyd. Szkolne i
Pedagogiczne, Warszawa 1999.
114
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 60(30+30)
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 90(45+45)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 12
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 45
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 45
Ogółem bilans czasu pracy 254
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 8
115
KARTA KURSU
Nazwa Nauka o materiałach 1
Nazwa w j. ang. Materials Science 1
Kod Punktacja ECTS* 6
Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP
Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Paweł Hyjek
Dr inŜ. Krzysztof Mroczka dr inŜ. Piotr Malczewski
Opis kursu (cele kształcenia)
Zaznajomienie studenta z zagadnieniami budowy krystalicznej materiałów inŜynierskich defektów występujących w strukturze, rodzajami wiązań i ich wpływem na wybrane własności oraz klasyfikacją materiałów opartą na naturze wiązań. Omówione zostaną mechaniczne i fizyczne własności podstawowych grup materiałów inŜynierskich w aspekcie ich zastosowań. Student zapozna się z zagadnieniami stanu napręŜeń w warunkach odkształceń spręŜystych i plastycznych oraz pozna zagadnienia związane z pomiarami twardości metodami Vickersa/Brinella, Rockwella, Shorea oraz metodą pomiaru udarności sposobem Charpy’ego. Studenci uczą się zasady przygotowania i prowadzenia pomiarów, opracowania uzyskanych wyników oraz ich interpretacji. Wykłady i ćwiczenia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Student posiada wiedzę z zakresu matematyki, fizyki i chemii oraz zna podstawowe pojęcia i zjawiska występujące w procesach technologicznych najwaŜniejszych grup materiałów inŜynierskich.
Umiejętności
Potrafi rozwiązywać zadania z fizyki i chemii na poziomie liceum oraz
interpretować uzyskane wyniki w odniesieniu do zjawisk występujących
podczas kształtowania materiałów inŜynierskich.
Kursy Ukończenie kursu Podstawy Procesów Technologicznych , podstawowy kurs z fizyki i chemii
Efekty kształcenia
116
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 posiada podstawową wiedzę z zakresu nauki o materiałach dotyczącą właściwości fizyko-chemicznych, mechanicznych i strukturalnych podstawowych materiałów inŜynierskich. W02 zna metody badań materiałów inŜynierskich, głównie charakterystyki własności mechanicznych podczas odkształceń statycznych i dynamicznych W03 ma wiedzę na temat doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu właściwości mechanicznych podstawowych grup materiałów inŜynierskich. W04, Posiada podstawową wiedzę na temat budowy materiałów W05, Posiada wiedzę dotyczącą pomiarów twardości metodami Vickersa, Brinella, Rockwella oraz Shorea. W06, Posiada wiedzę dotyczącą pomiaru udarności metodą Charpy’ego. W07, Posiada wiedzę na temat prowadzenia pomiarów i zapisu wyników oraz analizy błędów pomiarowych
K_W02 K_W04 K_W10, K_W14 K_W02 K_W04, K_W05, K_W14 K_W04,K_W14 K_W04,K_W05,K_W10, K_W11, K_W14
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu własności podstawowych grup materiałów inŜynierskich, zagadnień metod badań własności mechanicznych, budowy krystalicznej, punktowych, liniowych i powierzchniowych defektów mikrostruktury U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 posiada umiejętność interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 dobiera materiały w zakresie podstawowych grup materiałów inŜynierskich do zastosowań technicznych uwzględniając ich strukturę i własności U06,Posiada umiejętności wykonywania pomiarów twardości metodami Vickersa, Brinella, Rockwella oraz Shorea. U07, Posiada umiejętność wykonania pomiaru udarności metodą Charpy’ego. U08, Posiada umiejętność zapisu wyników pomiarów oraz oceny dokładności uzyskanych wyników.
K_U01 K_U04 K_U05 K_U08 K_U13
K_U08,K_U09 K_U08, K_U09 K_U05,K_U08,
117
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie nowych modyfikacji materiałowych. K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania i kształtowania właściwości materiałów K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie wytwarzania i badań materiałowych K04, Potrafi określić priorytety słuŜące realizacji postawionego przed nim zadania. K05, Działa w sposób profesjonalny i przestrzega zasad etyki podczas prowadzenia badań
K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30 20 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia audytoryjne obejmują samodzielną prezentację nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia, związaną tematycznie z treścią zagadnień przedstawionych na wykładach oraz rozwiązywanie zadań obliczeniowych z zakresu pomiarów własności mechanicznych podstawowych grup materiałów inŜynierskich. W ramach ćwiczeń laboratoryjnych studenci zapoznają się ze sprzętem badawczym i samodzielnie wykonują pomiary dla przykładowych grup materiałów oraz opracowują otrzymane wyniki. Formy sprawdzania efektów kształcenia
118
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x x x U02 x x U03 x x x U04 x x U05 x x x U06 x x x U07 x x x U08 x x x K01 x x K02 x x K03 x x K04 x x K05 x x
Kryteria oceny
Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium. Dopuszczenie do egzaminu takŜe odbywa się na zasadzie kolokwium, ocena jest wynikiem egzaminu pisemnego. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie pisemnej. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest średnią ocen z kolokwiów, sprawozdań oraz odpowiedzi ustnej.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Materiały inŜynierskie: definicja, podział i charakterystyka podstawowych pięciu grup materiałów inŜynierskich
2. Wiązania pomiędzy atomami, energia wiązań i ich wpływ na własności materiałów inŜynierskich
3. Struktura krystaliczna materiałów inŜynierskich 4. Struktury amorficzne szkieł krzemianowych 5. Defekty punktowe, liniowe i powierzchniowe struktury krystalicznej
119
6. ZaleŜność między procesem wytwarzania, strukturą i własnościami 7. Stan napręŜeń i odkształceń ( odkształcenia liniowe i postaciowe) 8. Moduły spręŜystości i odkształcenie spręŜyste 9. Statyczna próba rozciągania 10. Pomiary twardości metodą statyczną i dynamiczną 11. Odporność na pękanie 12. Udarność 13. Pełzanie 14. Zmęczenie 15. Pomiary wytrzymałości na zginanie i ściskanie 16. Budowa i zasada działania twardościomierza Vickersa/Brinella 17. Budowa i zasada działania twardościomierza Rockwella 18. Budowa i zasada działania twardościomierza Chorea 19. Budowa i zasada działania młota udarnościowego Charpy’ego i sposób
przeprowadzenia próby 20. Sposób prowadzenia pomiarów twardości i udarności i warunki przygotowania próbek
do pomiarów 21. Zapis wyników i BHP podczas pomiarów.
Wykaz literatury podstawowej
1.M.Blicharski. Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 2.L. Dobrzański. Podstawy nauki o materiałach. WNT 2002 3.K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT 2007 Wykaz literatury uzupełniającej
1. M. F. Ashby, D.R.H. Jones. Materiały inŜynierskie, tom 1,2,3 WNT 1998, Warszawa 2. J.W. Wyrzykowski, E. Pleszakow, J.Sieniawski, Odkształcenie i pękanie metali. WNT, (1999) Warszawa 3. R. Pampuch. Budowa i właściwości materiałów ceramicznych. Wydawnictwo AGH (1995) Kraków 4. H. Kuhn and D. Medlin. ASTM Handbook Volume 8: Mechanical Testing and Evaluation, ASTM Interational 2012 5. M.F. Ashby, D. R. H. Jones. Engineering materials 1, 2 Fourth Edition Elsevier (2011) 6. Dobrzański L.A., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT Warszawa 1996 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 6
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 6
Ilość godzin pracy studenta Lektura w ramach przygotowania do zajęć 17
120
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
15
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
21
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 25
Ogółem bilans czasu pracy 150
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 6
121
KARTA KURSU
Nazwa Nauka o Materiałach 2
Nazwa w j. ang. Materials science 2
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Lucyna Jaworska
Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Paweł Hyjek
Dr inz. Paweł Kurtyka Dr inŜ. Iwona Sulima
Dr inz. Krzysztof Mroczka
Opis kursu (cele kształcenia)
Zaznajomienie studenta z podstawami układów równowagowych dwuskładnikowych, przemian fazowych, procesem krystalizacji, sposobami umocnienia metali, układem Ŝelazo-węgiel, metodami obróbki cieplnej, cieplno- chemicznej. Poznanie zagadnień związanych z hartowaniem, odpuszczaniem. Zasadami modyfikacji właściwości stopów metali, na przykładzie stopów stali. Stydenci poznają zagadnienia dotyczące zgniotu, rekrystalizacji oraz rozrostu ziaren. Studenci poznają wybrane zagadnienia z zakresu inŜynierii powierzchni, np. nanoszenia powłok metodami PVD oraz CVD. Poznanie podstawowych stopów Ŝelaza, mikrostruktury i właściwości. Celem kursu jest równieŜ zapoznanie studenta z wybranymi metodami badania właściwości mechanicznych materiałów inŜynierskich oraz badaniami ich mikrostruktury, jak równieŜ interpretacją uzyskanych wyników. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Wiadomości z zakresu nauki o materiałach dotyczące właściwości fizyko-chemicznych, chemicznych, mechanicznych i strukturalnych oraz metod badań podstawowych materiałów inŜynierskich.
Umiejętności Umiejętności z zakresu rozpoznawania układów krystalicznych, metod badań podstawowych właściwości fizycznych i mechanicznych.
Kursy Ukończenie kursu Nauki o Materiałach 1, podstawowy kurs z fizyki i chemii
Efekty kształcenia
122
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 posiada podstawową wiedzę z zakresu nauki o materiałach- znajomość układów fazowych, zasad umocnienia metali, krystalizacji, obróbki cieplnej metali W02 posiada ogólną wiedzę dotyczącą róŜnych metod badań materiałów, głównie charakterystyki mikrostruktury stopów stali i pomiaru właściwości mechanicznych W03 ma wiedzę na temat doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu właściwości stali narzędziowych, konstrukcyjnych, stopowych oraz Ŝeliw.
K_W02 K_W04 K_W14
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu zagadnień obróbek cieplnych, chemicznych, krystalizacji, doboru stali do wybranych zastosowań U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 posiada umiejętność planowania i przeprowadzania eksperymentu, interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 dobiera materiały w zakresie stopów Ŝelaza do zastosowań technicznych uwzględniając ich strukturę i własności
K_U01 K_U04 K_U05 K_U08 K_U13
Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
123
K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych wzakresie nowych modyfikacji materiałowych oraz zauwaŜa kierunki rozwoju techniki w zakresie sprzętu badawczego. K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania i kształtowania właściwości materiałów K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie wytwarzania i badań materiałowych i przestrzega zasad etyki w pracy badawczej.
K_K01, K_K08 K_K02 K_K03, K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 40 15 40
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia audytoryjne obejmują rozwiązywanie układów fazowych, zadania dotyczące tworzenia układów równowag fazowych, rozwiązywanie zadań związanych z krzywymi CTP, zadania dotyczące układu Ŝelazo-węgiel oraz elementy projektowania właściwości materiałów. Studenci w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych wykonują samodzielne i zespołowe prace, obserwują eksperymenty, doświadczenia i procesy badawcze oraz rozwiązują zadania i problemy inŜynierskie związane z tematyką ćwiczeń. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x
124
U01 x x x U02 x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x
Kryteria oceny
Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium. Dopuszczenie do egzaminu takŜe odbywa się na zasadzie kolokwium, ocena jest wynikiem egzaminu pisemnego. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie ustnej. Ocena ćwiczeń laboratoryjnych jest średnią ocen z zaliczeń cząstkowych z uwzględnieniem sprawozdań z poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Układy równowag fazowych 2. Przemiany fazowe 3. Układ Ŝelazo węgiel z charakterystyka podstawowych faz 4. Krystalizacja metali 5. Struktura wlewka, dendryty 6. Umocnienie metali 7. Krzywe CTP 8. Hartowanie stali i odpuszczanie 9. WyŜarzanie 10. Zgniot i rekrystalizacja 11. Umocnienie wydzieleniowe, przesycanie i starzenie 12. Obróbka cieplna i cieplno-chemiczna stali 13. Nakładanie powłok metodami CVD i PVD 14. Rodzaje stali 15. Stale stopowe 16. śeliwa 17. Analiza zastosowania metod badania właściwości mechanicznych: pomiary twardości i
udarności 18. Statyczna próba rozciągania - analiza i interpretacja wyników, obliczenia parametrów
wytrzymałościowych 19. Preparatyka zgładów metalograficznych 20. Stopy Ŝelaza z węglem – analiza układów Fe-Fe3C i Fe-C, rodzaje stopów i ich
mikrostruktury 21. Wybrane stopy metali nieŜelaznych – rodzaje, układy równowagi faz głównych
składników, mikrostruktura 22. Wpływ prędkości chłodzenia na mikrostrukturę i właściwości stali 23. Próba Jominy’ego
125
Wykaz literatury podstawowej
1.M.Blicharski Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 2.L. Dobrzanski. Podstawy nauki o materiałach. WNT 2002 3.K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT 2007 Wykaz literatury uzupełniającej
1. M. Blicharski. InŜynieria powierzchni. WNT 2009 2. Z. Bojar W. Przetakiewicz, Materiały metalowe z udziałem faz międzymetalicznych, Warszawa 2006 3.. J. Sobczak, Kompozyty metalowe, Wyd Inst Odlewnictwa Kraków 2001 4. Introduction to Materials Science-Metals, Knol.google.com free access, 2012 5. Z.Kędzierski, Przemiany fazowe w układach skondensowanych, Wyd. AGH, Kraków 2003 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 40
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 55
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 6
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
11
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 20
Ogółem bilans czasu pracy 160
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
126
KARTA KURSU
Nazwa Nauka o Materiałach 3
Nazwa w j. ang. Materials Science 3
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP Zespół dydaktyczny
Dr inŜ. Krzysztof Bryła
Dr inŜ. Krzysztof Mroczka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest zaznajomienie studenta z nowymi materiałami inŜynierskimi z grupy metali nieŜelaznych, stopów lekkich stosowanych w lotnictwie i technice jądrowej, nowoczesnymi materiałami ceramicznymi konstrukcyjnymi i funkcjonalnymi oraz materiałami inteligentnymi. Student uzyska równieŜ wiedzę z zakresu otrzymywania, własności i zastosowania tworzyw sztucznych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają słuŜyć do projektowania materiałów inŜynierski do odpowiednich zastosowań. Wykłady i ćwiczenia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Student posiada wiedzę z zakresu nauki o materiałach odnośnie struktury i własności materiałów inŜynierskich, metod badań własności fizycznych, mechanicznych i obserwacji mikrostruktury oraz technologii ich wytwarzania Rozumie układy fazowe, zasady umocnienia metali, krystalizacji i obróbki cieplnej metali.
Umiejętności
Potrafi zastosować odpowiednie metody badawcze w zaleŜności od własności fizycznych, mechanicznych i struktury materiałów inŜynierskich. Wyznaczy kierunki prostej sieciowej i wskaźniki płaszczyzn sieciowych w podstawowych strukturach krystalicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.
Kursy
Ukończenie kursu Nauki o Materiałach 1 i 2 , podstawowy kurs z fizyki i chemii
Efekty kształcenia
127
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 posiada poszerzoną wiedzę z zakresu nowych materiałów z grupy stopów metali nieŜelaznych (aluminium i miedzi) zarówno odlewniczych jak i do przeróbki plastycznej W02 ma wiedzę na temat własności i zastosowania zawansowanej ceramiki konstrukcyjnej, funkcjonalnej, kompozytów otrzymywanych na drodze metalurgii proszków oraz tworzyw sztucznych W03 zaznajomił się z tematyką doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu nowoczesnych materiałów inŜynierskich.
K_W02 K_W04 K_W10, K_W14
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu własności podstawowych grup materiałów inŜynierskich, zagadnień metod badań własności mechanicznych, budowy krystalicznej, punktowych, liniowych i powierzchniowych defektów mikrostruktury U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 posiada umiejętność interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 dobiera materiały w zakresie podstawowych grup materiałów inŜynierskich do zastosowań technicznych uwzględniając ich strukturę i własności
K_U01 K_U04 K_U05 K_U08 K_U13
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie nowych modyfikacji materiałowych. K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania i kształtowania właściwości materiałów K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie wytwarzania i badań materiałowych
K_K01 K_K02 K_K03
128
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 40 40
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia laboratoryjne obejmują samodzielną prezentację nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia, związaną tematycznie z treścią zagadnień przedstawionych na wykładach, prowadzenie pomiarów podstawowych własności mechanicznych oraz wyznaczanie na ich podstawie parametrów wytrzymałościowych.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x U02 x x x U03 x x x x U04 x x x U05 x x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x
Kryteria oceny
Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest średnią ocen z wykonanych samodzielnie przez studenta prac pisemnych. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywna ocena z zajęć laboratoryjnych. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie pisemnej.
129
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Stopy metali nieŜelaznych (stopy aluminium i miedzi ) 2. Stopy aluminium odlewnicze i do przeróbki plastycznej 3. Tiksotropowe zachowanie się stopów aluminium 4. Miedź i jej stopy ( brązy i mosiądze) 5. Tworzywa ceramiczne tradycyjne i szkła 6. Materiały ogniotrwałe 7. Tworzywa szklano-ceramiczne (dewitryfikatory) 8. Zaawansowana ceramika konstrukcyjna: tlenkowa i nietlenkowa 9. Materiały supertwarde: otrzymywanie, własności, zastosowanie 10. Spieki ceramiczne narzędziowe 11. Węgliki spiekane 12. Zaawansowana ceramika funkcjonalna: dielektryczna, ferroelektryczna, magnetyczna,
piezoelektryczna, wysokotemperaturowe nadprzewodniki, optoelektroniczna) 13. Ceramiczne materiały inteligentne 14. Ceramiczne materiały specjalne stosowane w technice kosmicznej, jądrowej i
militarnej 15. Polimery- podział, otrzymywanie, własności i zastosowanie
Wykaz literatury podstawowej
1.M.Blicharski. Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 2.L. Dobrzański. Podstawy nauki o materiałach. WNT 2002 3.K. R. Pampuch. Budowa i właściwości materiałów ceramicznych. Wydawnictwo AGH (1995) Kraków 4. R. Pampuch. Współczesne materiały ceramiczne. AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne (2005) Kraków Wykaz literatury uzupełniającej
1. M. F. Ashby, D.R.H. Jones. Materiały inŜynierskie, tom 1,2,3 WNT 1998, Warszawa 2. L. Stobierski. Ceramika węglikowa. AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne (2005) Kraków 3. M.F. Ashby, D. R. H. Jones. Engineering materials 1, 2 Fourth Edition Elsevier (2011) 4. L. Dobrzański. Leksykon materiałoznawstwa. Verlag Dashofer (2008) Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 40 Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 40
130
Konsultacje indywidualne 5
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 13
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
7
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 15
Ogółem bilans czasu pracy 135
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
131
KARTA KURSU Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC Edukacja techniczno-informatyczna FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
Stacjonarne
ROK I SEMESTR I, 2 NAZWA I POZIOM KURSU Język niemiecki, A, B 2 NAZWA W J. ANGIELSKIM German , A, B 2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-002 PUNKTACJA ECTS 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY Zespół Języka
Niemieckiego: mgr J.Majkowska Kula, mgr R.Galarowicz, mgr J.BoŜym SPNJO
OPIS KURSU (cele kształcenia)
1. Przygotowanie studentów do rozumienia dłuŜszych wypowiedzi i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie większości wiadomości w programach TV i radiowych dotyczących wydarzeń współczesnych, a takŜe tematów związanych z zainteresowaniami własnymi lub zawodowymi.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku niemieckim w codziennej komunikacji a takŜe umiejętność przedstawiania swojego poglądu na dany temat, podając argumenty za i przeciw. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów, związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.
3. Dostarczenie wiedzy potrzebnej do napisania jasnego tekstu na wiele tematów związanych np. z zainteresowaniami. Zapoznanie studentów z róŜnicą stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
5. Wskazanie i zwrócenie uwagi na róŜnice kulturowe między Polską, a krajami niemieckojęzycznymi, oraz krajami niemieckojęzycznymi między sobą.
6. Przygotowanie absolwentów do korzystania z niemieckojęzycznych stron internetowych .
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej
KURSY X
TREŚCI MERYTORYCZNE 40 godz.
132
Człowiek współczesny. Ja i moje środowisko (2 godz.) Marzenia, plany Ŝyciowe (2 godz.) BliŜej natury. Deklinacja przymiotnika (2 godz.) Przyjaźń. Charakterystyka postaci (2 godz.) Bohater w dzisiejszych czasach (2 godz.) Problem szczęścia (2 godz.) Dom, mieszkanie. Stopniowanie przymiotnika (2 godz.) Nietypowe formy mieszkania (2 godz.) śycie na wsi, w mieście (2 godz.) Problem bezdomności (2 godz.) Zjawisko „Hotel mama” (2 godz.) Czasy przeszłe : Perfekt, Imperfekt, Plusquamperfekt (2 godz.) Zdania złoŜone (2 godz.) Zdrowie, choroba (2 godz.) Fast Food, Slow Food (2 godz.) Biorytm, stres. (2 godz.) Czas wolny. Czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złoŜone. (2 godz.) Gry i zabawy, sport. (2 godz.) Praca z tekstem specjalistycznym (4 godz.)
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 Student zna omawiane zagadnienia gramatyczne. W 2 Student wykazuje znajomość słownictwa dotyczącego m.in. stosunków międzyludzkich, cech charakteru, mieszkania, domu . W 3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego.
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 Student samodzielnie utworzy i posługuje się omawianymi zagadnieniami gramatycznymi. U 2 Student opisuje i analizuje stosunki międzyludzkie, cechy charakteru, plany Ŝyciowe, marzenia, problemy związane z domem. U 3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej na kursie w komunikacji w języku niemieckim. K 2 Student posiada umiejętność funkcjonowania w innej kulturze. K 3 Student posiada umiejętność pracy w środowisku międzynarodowym.
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40
133
OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC
METODA KOMUNIKACYJNA
Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego.
FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x K 1 K 2 K 3
OCENA E - nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy 5 %, Udział w dyskusji 25 %, Praca pisemna (esej) 10 %, Testy 15 %, Rozmowa, wypowiedź na określony temat 25 %.
UWAGI
LITERATURA PODSTAWOWA
1. Koithan U., Aspekte B 1 +. Mittelstufe Deutsch, Berlin 2010
UZUPEŁNIAJĄCA 1. Baier G., Dittrich R.,
Deutsch – kurs egzaminacyjny – test
Goethe – Zertifikat B 2, Berlin 2009
2. Dreyer H., Schmitt R., Lehr – und Ubungsbuch
der deutschen Grammatik. Neubearbeitung, Berlin
2009 3. Źródła internetowe,
materiały autorskie 4.Zabel H., Das neue deutsche Wörterbuch, München 2001 i inne słowniki
134
*Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5
Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych 5
Ogółem bilans czasu pracy 75 Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
135
KARTA KURSU Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC Edukacja techniczno-informatyczna FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
Stacjonarne
ROK I SEMESTR II, 1, NAZWA I POZIOM KURSU Język niemiecki, B, B 2 NAZWA W J. ANGIELSKIM German B, B 2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-002 PUNKTACJA ECTS 3 KOORDYNATOR Mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY Zespół Języka
Niemieckiego: Mgr J.Majkowska Kula, Mgr R. Galarowicz, mgr J. BoŜym SPNJO
OPIS KURSU (cele kształcenia)
6. Przygotowanie studentów do rozumienia dłuŜszych wypowiedzi i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie większości wiadomości w programach TV i radiowych dotyczących wydarzeń współczesnych, a takŜe tematów związanych z zainteresowaniami własnymi lub zawodowymi.
7. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku niemieckim w codziennej komunikacji a takŜe umiejętność przedstawiania swojego poglądu na dany temat, podając argumenty za i przeciw. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów, związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.
8. Dostarczenie wiedzy potrzebnej do napisania jasnego tekstu na wiele tematów związanych np. z zainteresowaniami. Zapoznanie studentów z róŜnicą stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.
9. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
10. Wskazanie i zwrócenie uwagi na róŜnice kulturowe między Polską, a krajami niemieckojęzycznymi, oraz krajami niemieckojęzycznymi między sobą.
6. Przygotowanie absolwentów do korzystania z niemieckojęzycznych stron internetowych i samodzielnego wyszukiwania aktualnych informacji, danych i statystyk.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu A
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu A
KURSY Kurs A
TREŚCI MERYTORYCZNE 40 godz.
136
Media w czasie wolnym. (2 godz.) Film, teatr, koncert. Bezokolicznik z „zu” i bez „zu”. (2 godz.) Uczenie się. Techniki uczenia się. (2 godz.) Nauka, kursy, szkolenia. Zdania pytające.(2 godz.) Komputer w procesie uczenia się. (2 godz.) Rynek pracy. Aktywność zawodowa. (2 godz.) Rozmowa kwalifikacyjna. Podanie o pracę (2 godz.) Praca na dwóch etatach. (2 godz.) Rodzina. Stosunki międzyludzkie. (2 godz.) Internet miejscem kontaktów międzyludzkich. (2 godz.) Miłość. (2 godz.) Rekcja czasownika. (2 godz.) Zakupy. (2 godz.) Konsumpcja. (2 godz.) Reklamacje. (2 godz.) Wiedza o kulturze niemieckiego obszaru językowego. (2 godz.) Zaimki osobowe, zwrotne, dzierŜawcze. (2 godz.) Zdania przydawkowe. (2 godz.) Praca z tekstem specjalistycznym (4 godz.)
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 Student posiada wiedzę na temat omawianych zagadnień gramatycznych. W 2 Student wykazuje znajomość słownictwa dotyczącego pracy, nauki, studiów, zdrowia, odŜywiania , rytmu dnia. W 3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego.
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 Student samodzielnie posługuje się poznanymi konstrukcjami : bezokolicznik z ”zu” i bez „zu”, uŜywa właściwe formy czasowników rozdzielnie i nierozdzielnie złoŜonych U 2 Student posługuje się słownictwem dotyczącym pracy, nauki, studiów, zdrowia, odŜywiania, rytmu dnia. U 3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej na kursie w komunikacji w języku niemieckim K 2 Student posiada umiejętność funkcjonowania w innej kulturze K 3 Student posiada umiejętność pracy w środowisku międzynarodowym.
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH
137
LICZBA GODZIN WYKŁAD A K L S P E 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Metoda komunikacyjna
Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego.
FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x W 4 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x U 4 x x x x K 1 K 2 K 3
OCENA E - nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy 5 %, Udział w dyskusji 25 %, Praca pisemna (esej) 10 %, Testy 15 %, Rozmowa, wypowiedź na określony temat 25 %.
UWAGI
LITERATURA PODSTAWOWA
1. Koithan U., Aspekte B1+, Mittelstufe Deutsch , Berlin 2010
UZUPEŁNIAJĄCA 1.Baier G., Dittrich R., Deutsch –
kurs egzaminacyjny – test Goethe – Zertifikat B 2, Berlin 2008
2. Dreyer H., Schmitt R., Lehr – und Ubungsbuch der deutschen
Grammatik. Neubearbeitung, Berlin 2009
3. śródła internetowe, materiały autorskie
4. Zabel H., Das neue deutsche Wörterbuch, München 2001 i inne słowniki
138
*Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5
Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych 5
Ogółem bilans czasu pracy 75 Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
139
KARTA KURSU Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC Edukacja techniczno-informatyczna FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
Stacjonarne
ROK I SEMESTR II, 2 NAZWA I POZIOM KURSU Język niemiecki, C, B 2 NAZWA W J. ANGIELSKIM German, C, B 2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-002 PUNKTACJA ECTS 3 KOORDYNATOR Mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY Zespół Języka
Niemieckiego: Mgr J.Majkowska Kula, Mgr R.Galarowicz, Mgr J. BoŜym SPNJO
OPIS KURSU (cele kształcenia)
11. Przygotowanie studentów do rozumienia dłuŜszych wypowiedzi i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie większości wiadomości w programach TV i radiowych dotyczących wydarzeń współczesnych, a takŜe tematów związanych z zainteresowaniami własnymi lub zawodowymi.
12. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku niemieckim w codziennej komunikacji a takŜe umiejętność przedstawiania swojego poglądu na dany temat, podając argumenty za i przeciw. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów, związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.
13. Dostarczenie wiedzy potrzebnej do napisania jasnego tekstu na wiele tematów związanych np. z zainteresowaniami. Zapoznanie studentów z róŜnicą stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.
14. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
15. Wskazanie i zwrócenie uwagi na róŜnice kulturowe między Polską, a krajami niemieckojęzycznymi, oraz krajami niemieckojęzycznymi między sobą.
6. Przygotowanie absolwentów do korzystania z niemieckojęzycznych stron internetowych. WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu B
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu B
KURSY Kurs B
TREŚCI MERYTORYCZNE 40 godz.
Reklama (2 godz.) Urlop (2 godz.)
140
PodróŜe (2 godz.) Nietypowe formy spędzania urlopu (2 godz.) Zwiedzanie miasta (2 godz.) Ochrona środowiska (2 godz.) Zdania czasowe (2 godz.) Strona bierna (2 godz.) Przygotowanie do egzaminu pisemnego (4 godz.) Przygotowanie do egzaminu ustnego (4 godz.) Powtórzenie wiadomości (4 godz.) BliŜej przyrody (2 godz.) Pisanie listów (2 godz.) Praca z tekstem specjalistycznym (4 godz.) List formalny (2 godz.) Tryb przypuszczający (2 godz.)
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 Student zna formy trybu przypuszczającego oraz rekcję czasowników W 2 Student wykazuje znajomość słownictwa dotyczącego zakupów, Internetu, stosunków międzyludzkich W 3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego.
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 Student samodzielnie utworzy i zastosuje formy trybu przypuszczającego, posługuje się rekcją czasownika U 2 Student zna słownictwo dotyczące zakupów, Internetu, stosunków międzyludzkich. U 3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej na kursie w komunikacji w języku niemieckim. K 2 Student posiada umiejętność funkcjonowania w innej kulturze. K 3 Student posiada umiejętność pracy w środowisku międzynarodowym
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC
141
METODA KOMUNIKACYJNA
Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego.
FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
1. T
esty
2.
Roz
mow
a/
wyp
owie
dź n
a ok
reśl
ony
tem
at
W 1 x x x x x x W 2 x x x x x x W 3 x x x x x x W 4 x x x x x x U 1 x x x x x x U 2 x x x x x x U 3 x x x x x x U 4 x x x x x x K 1 x K 2 x K 3 x
OCENA E - nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy 5 %, Udział w dyskusji 25 %, Praca pisemna (esej) 10 %, Testy 15 %, Rozmowa, wypowiedź na określony temat 25 %.
UWAGI Zaliczenie z rozbiciem procentowym jak w poprzednich semestrach + egzamin
pisemny i ustny z całości lektoratu
LITERATURA PODSTAWOWA 1. Koithan U. Aspekte B 1 +,Mittelstufe
Deutsch, Berlin 2010
UZUPEŁNIAJĄCA 1. Baier G., Dittrich R.,
Deutsch – kurs egzaminacyjny – test
Goethe – Zertifikat B 2, Berlin 2008
2. Dreyer H., Schmitt R., Lehr – und Ubungsbuch
der deutschen Grammatik. Neubearbeitung, Berlin
2009 3. Źródła internetowe,
materiały autorskie 4. Zabel H., Das neue
deutsche Wörterbuch, München 2001 i inne
142
słowniki Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 10
Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 4
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 4 Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i
gramatycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 10 Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
143
KARTA KURSU
Nazwa Obliczenia inŜynierskie
Nazwa w j. ang. Engineering calculations
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator
dr Natalia Ryłko
Zespół dydaktyczny: dr Natalia Ryłko
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Obliczenia inŜynierskie jest nauczenie studenta/-ki wykorzystywania metod matematycznych do rozwiązywania wybranych problemów z fizyki i
techniki. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Student ma wiedzę z zakresu matematyki i fizyki na poziomie studiów I st. na kierunku edukacja techniczno-informatyczna, a takŜe podstaw inŜynierii materiałowej i metod obliczeniowych.
Umiejętności Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Zna podstawowe prawa fizyki i potrafi wymienić zjawiska, zachodzące w wybranych procesach technicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.
Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka, InŜynieria Materiałowa
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Zna podstawową klasyfikację równań róŜniczkowych.
W02 Zna sposób rozdzielania zmiennych rozwiązywania równań róŜniczkowych.
W03 Posiada wiedzę ma temat rozwiązywania równań róŜniczkowych liniowych o współczynnikach stałych jednorodnych i niejednorodnych.
W04 Zna teorie na temat szeregów Fouriera. W05 Zna metody rozwiązywania równania drgań
struny (równania róŜniczkowego o pochodnych cząstkowych).
W06 Zna zasady tworzenia modeli matematycznych wybranych zagadnień fizyki i techniki.
K_W01
K_W01
K_W01
K_W01 K_W01
K_W01, K_W10
144
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Potrafi rozwiązać proste równania róŜniczkowe zwyczajne.
U02 Potrafi zastosować metodę rozdzielania zmiennych w celu rozwiązania równań róŜniczkowych.
U03 Umie rozwiązywać równania róŜniczkowe liniowe o współczynnikach stałych (jednorodne i niejednorodne).
U04 Potrafi rozwinąć funkcję w szereg Fouriera. U05 Potrafi rozwiązać równanie róŜniczkowe cząstkowe
(równanie falowe). U06 Umie wybrane zagadnienia fizyczne lub techniczne
zapisać językiem matematyki.
K_U01, K_U05, K_U08 K_U01, K_U10 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01 K_U01K_U04, K_U07
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania zadań z matematyki 1 w ramach ćwiczeń.
K02 Przestrzega zasad etyki w czasie zajęć
K_K03, K_K04, K_K06 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
145
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania z zakresu tematycznego, przedstawionego w czasie wykładu. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Spr
awdz
enie
ro
zwią
zani
a ze
staw
u za
dań
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
ćw
icze
niac
h
Ref
erat
Pra
ca
cząs
tkow
a
Egz
amin
ust
ny
Zal
icze
nie
pise
mne
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x U06 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Równania róŜniczkowe zwyczajne rzędu pierwszego (zagadnienie początkowe,
zagadnienie brzegowe).
2. Metoda rozdzielania zmiennych
3. Równanie liniowe i jego całka ogólna.
4. Równania róŜniczkowe zwyczajne rzędu n, równania róŜniczkowe liniowe.
5. Tw. o superpozycji rozwiązań. 6. Rozwiązywanie układów równań róŜniczkowych o stałych współczynnikach
(jednorodnych i niejednorodnych).
7. Wybrane równania róŜniczkowe o pochodnych cząstkowych. Równanie drgań struny.
8. Szeregi Fouriera.
9. Zastosowanie równań róŜniczkowych w modelowaniu procesów fizycznych i
technicznych.
146
Wykaz literatury podstawowej
L.D. Landau, J.M. Lipszyc, Fizyka teoretyczna – Teoria Pola;
1. F. Leja, Funkcje zespolone
2. F.W. Byron, R.W. Fuller, Matematyka w fizyce klasycznej i kwantowej, tom 2
3. A.Lenda , Wybrane rozdziały matematycznych metod fizyki
4. Numerical Recipes in Fortran, Cambridge University Press 1992, (ISBN 0-521-43064-
X).
Wykaz literatury uzupełniającej
1. D.Potter, Metody obliczeniowe fizyki, PWN, Warszawa 1977. 2. P. Dennery and A. Krzywicki, Mathematics for Physicists
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Rozwiązywanie zestawu zadań dla samodzielnej pracy studenta
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia
Ogółem bilans czasu pracy 64
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
147
KARTA KURSU
Nazwa Ochrona własności intelektualnej
Nazwa w j. ang. Intellectual property protection
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator
dr Natalia Ryłko
Zespół dydaktyczny: dr Natalia Ryłko
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie Ochrona własności intelektualnej jest nauczenie studenta/-ki poszanowania własności intelektualnej oraz wykorzystywania jej zgodnie z obowiązującymi
przepisami prawnymi. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Student ma wiedzę z zakresu Wiedzy o społeczeństwie na poziomie liceum
Umiejętności Umiejętność przeprowadzenia dyskusji w oparciu o udostępnione materiały.
Kursy
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Zna zakres przedmiotowy własności intelektualnej
W02 Posiada wiedzę z zakresu aktów prawnych, regulujących ochronę własności intelektualnej.
W03 Zna podstawowe środki ochrony własności intelektualnej oraz instytucje chroniące własność intelektualną.
W04 Posiada wiedzę na temat odpowiedzialności karnej, cywilnej, pracowniczej, administracyjnej, etc.
K_W17
K_W17
K_W17
K_W17, K_W18
148
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Umiejętność dostrzegania problemów, związanych z
ochroną własności intelektualnej . U02 Umiejętność korzystania z dóbr, objętych
prawami autorskimi, zgodnie z zasadami
dozwolonego prawnie uŜytku
K_U20 K_U20
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących róŜnych aspektów działalności inŜynierskiej
K02 Przestrzega zasad etyki w czasie zajęć
K_K03, K_K04, K_K08 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia składają się z wykładów, w ramach których studenci zapoznają się z wybranymi zagadnieniami z dziedziny ochrony własności intelektualnej. Zajęcia kończą się przeprowadzeniem testu wielokrotnego wyboru.
149
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Spr
awdz
enie
ro
zwią
zani
a ze
staw
u za
dań
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
w
ykła
dach
Ref
erat
Pra
ca
cząs
tkow
a
Egz
amin
ust
ny
Zal
icze
nie
w
form
ie te
stu
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny Ocena końcowa jest oceną ze sprawdzania wiedzy w formie testu wielokrotnego wyboru.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Pojęcia własności intelektualnej ; rozwój regulacji ochronnych; 2. Przedmiot ochrony prawa własności intelektualnej. 3. Transfer własności intelektualnej . 4. Komercjalizacja własności intelektualnej . 5. Środki ochrony własności intelektualnej. Instytucje chroniące własność intelektualną. 6. Odpowiedzialność karna, cywilna, pracownicza, administracyjna korporacyjna. 7. Zbieg reŜimów odpowiedzialności.
Wykaz literatury podstawowej
1. W. Kotarba (red.), Ochrona wiedzy a kapitał intelektualny organizacji, Warszawa 2006. 2. J. Barta (red.), Prawo autorskie, Warszawa 2007.
150
Wykaz literatury uzupełniającej
1. E. Nowińska, U. Promińska, M. du Vall, Prawo własności przemysłowej, Wydanie 4, Warszawa
2008
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Rozwiązywanie zestawu zadań dla samodzielnej pracy studenta
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 2
Ogółem bilans czasu pracy 29
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
151
KARTA KURSU
Nazwa Organizacja pracy, zarządzanie i ergonomia
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr inŜ. Iwona Sulima Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Iwona Sulima
Opis kursu (cele kształcenia)
Cele nauczania w zakresie przedmiotu Organizacja pracy, zarządzanie i ergonomia obejmują poznanie podstawowych pojęć z zakresu organizacji i zarządzania. Celem kształcenia jest równieŜ analiza zagadnień teorii organizacji i zarządzania w kontekście nowoczesnego zarządzania w warunkach gospodarki wolnorynkowej. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza Student ma wiedzę z zakresu podstawowych pojęć z makroekonomii i mikroekonomii.
Umiejętności Student potrafi zinterpretować i analizować podstawowe zjawiska ekonomiczne w kontekście zachodzących zmian w gospodarce rynkowej
Kursy Ekonomia
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
152
W01 –Zna podstawowe pojęcia z zakresu zarzadzania. W02 - Posiada ogólną wiedzę na temat metod zarządzania małym przedsiębiorstwem. W03 – Ma wiedzę dotyczącą głównych teorii zarządzania W04 – Ma wiedzę dotyczącą podstawowych funkcji zarządzania: planowania, organizowania, kierowania ludźmi i kontroli w przedsiębiorstwach. W05 – Zna zasady podejmowani decyzji w przedsiębiorstwie oraz rodzaje władzy, którą posiadają kierownicy. W06- Zna podstawy zarzadzania zasobami ludzkimi W07- Ma podstawową wiedzę w obszarze globalizacji przedsiębiorstw oraz gospodarki. W08 - Zna współczesne struktury organizacyjne W09 – Posada wiedzę dotyczącą zarządzanie strategicznego W10- Zna podstawowe pojęcia, zadania oraz sfery oddziaływania ergonomii W11- Rozumie znaczenie inŜynierii ergonomicznej
K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01- Potrafi powiązać zagadnienia teorii organizacji i zarządzania w kontekście nowoczesnego zarządzania w warunkach gospodarki wolnorynkowej U02- Student potrafi zaprojektować ergonomiczne stanowisko pracy U03 – Umie ocenić relacje pomiędzy ergonomią i ochroną pracy
K_U01, K_U05 K_U21, K_U05 K_U21 K_U05
Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
153
K01- Współpracuje w grupie z kolegami podczas problemów poruszanych na wykładach.
K02 - Wskazuje argumenty i kontrargumenty w
sporach i dyskusjach, wykazuje chęć brania udziału w dyskusjach
K03 - Student rozumie znaczenie zarządzania małym
przedsiębiorstwem w pracy inŜyniera.
K_K03 K_K06 K_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu podczas którego prezentowana jest treść wykładu w formie prezentacji multimedialnej.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x W07 x W08 x W09 x W10 x W11 x
154
U01 x x U02 x U03 x K01 x K02 x K03 x x
Kryteria oceny
Kolokwium zaliczeniowe z wykładów
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia z zarządzania 2. Znaczenie teorii organizacji i zarządzania wśród innych dyscyplin naukowych oraz w
kontekście poglądów szkół: naukowej organizacji pracy, klasycznej teorii zarządzania, behawioralnej, systemowej oraz kierunków systemowego i sytuacyjnego.
3. Socjo-techniczne czynniki sprawnego działania ludzi oraz organizacji, 4. Projektowanie organizacji i jej struktur, 5. Organizacja i kierowanie zmianami organizacyjnymi 6. Gospodarka zasobami ludzkimi, 7. Podejmowanie decyzji. 8. Władza i autorytet. 9. Formy, funkcje i wartości partycypacji pracowniczej. 10. Globalizacja organizacji w kontekście planowania decyzji i zarządzania strategicznego,
postępu techniczno-organizacyjnego. 11. Organizacji zespołów i pracy zespołowej, 12. Komunikacja i negocjowanie, 13. Definicje cele i zakres ergonomii. Podstawowy układ ergonomiczny. 14. Współczesna ergonomia oraz zadania inŜynierii ergonomicznej, 15. Zasady ergonomii korekcyjnej i koncepcyjnej oraz prawnych problemów ochrony pracy.
Wykaz literatury podstawowej
1. J.A.F.Stoner, R.E.Freeman, D.R.Gilbert jr.: Kierowanie, PWN, Warszawa, 2001 2. Praca zbiorowa: Zarządzanie – teoria i praktyka (pod red. A.K. Koźmińskiego). Wyd. Nauk.
PWN, Warszawa, 1999 3. Griffin R., W., Podstawy zarządzania organizacjami. Wyd. PWN, Warszawa 1998. 4. R.A.Webber: Zasady zarządzania organizacjami. Wyd.PWE, Warszawa 1984 5. A.Pocztowski „Zarządzanie zasobami ludzkimi. Strategie-Procesy-Metody”, Polskie Wyd.
Ekonomiczne, 2006 6. Zimniewicz K ,Współczesne koncepcje i metody zarządzania. Warszawa, PWE, 2000 7. Grzybowski M., Organizacja i zarządzanie, AMW, Gdynia 2000 8. Górska E.,Ergonomia, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2007 9. Olszewski J.: Podstawy ergonomii i fizjologii pracy. Poznań, Wydawnictwo Akademii
Ekonomicznej 1997
155
Wykaz literatury uzupełniającej
1. H.Bieniok z zesp.: Metody sprawnego zarządzania – jak zarządzać w praktyce. Agencja Wyd.Placet , Warszawa 1997
2. Martyniak Z., Nowe metody i koncepcje zarządzania. Wyd. AE w Krakowie. Kraków 2002. 3. Górska E., Tytyk E.: Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy. Podstawy teoretyczne.
Warszawa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 1998 4. Czasopisma naukowe z zakresu organizacji i zarządzania
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) ---
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
--
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
--
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu ---
Ogółem bilans czasu pracy 48
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
156
KARTA KURSU
Nazwa Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn 1
Nazwa w j. ang. Fundamental Machine Design 1
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr inŜ. Paweł Hyjek Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn 1 jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i twierdzeniami z zakresu budowy maszyn, ich wytrzymałości i czynnikami na nią wpływajacymi. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności projektowania prostych konstrukcji i układów mechanicznych oraz zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk z którymi ma się do czynienia w eksploatacji maszyn i urządzeń. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, materiałoznawstwa, grafiki inŜynierskiej i mechaniki technicznej . Dodatkowo wykazuje się znajomością zagadnień dotyczących unifikacji i normalizacji zapisu konstrukcji: zasad zapisu cech geometrycznych, wymiarowych oraz własności uŜytkowych odwzorowanych obiektów, Ponadto zna elementarne pojęcia i twierdzenia z zakresu mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej oraz wytrzymałości materiałów.
Umiejętności
Posiada umiejętność poszukiwania i selekcji informacji o charakterze technicznym, odczytywania oraz samodzielnego wykonywania rysunków technicznych maszynowych. Zna, podstawy projektowania prostych układów mechanicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji maszyn i urządzeń
Kursy Matematyka 1, 2 i 3, Fizyka, Mechanika techniczna 1 i 2 , Nauka o materiałach 1, 2 i 3, Grafika inzynierska, InŜynieria wytwarzania 1, Obliczenia inŜynierskie
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
157
W01, Zna kryteria oceny projektowanych konstrukcji, W02, Posiada zdolność doboru cech konstrukcyjnych w oparciu o analizę stanu obciąŜeń oraz warunków pracy, W03, Posiada zdolność doboru materiału konstrukcyjnego pod względem właściwości fizycznych i mechanicznych. W04, Wykazuje znajomość problematyki niezawodności i bezpieczeństwa konstrukcji, W05, Zna podstawy maszynoznawstwa, W06, Zna zasady projektowania w powiązaniu z wytwarzaniem i eksploatacjąi typowych części maszyn W07, Posiada wiedzę na temat elementów, cześci, mechanizmów, układów maszyn oraz ich połączeń,
K_W01, K_W02, K_W04, K_W05, K_W10, K_W11, K_W14, K_W17 K_W01, K_W02,
K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,
K_W14 K_W01, K_W02,
K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,
K_W14 K_W01, K_W02,
K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,
K_W14 K_W05, K_W09, K_W10, K_W11, K_W13, K_W16 K_W01, K_W02,
K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,
K_W14 K_W02, K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, Umie rozróŜnić podstawowe elementy i czesci maszyn, zna proste urządzenia ich budowę i zasadę działania, U02, Potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe, U03, Potrafi dobrac odpowiedni materiał dla elementów konstrukcji, U04, Porafi dobrac odpowiednia metodę wytwarzania dla elementu w celu osiagniecia poŜądanego rezultatu, U05, Potrafi posługiwac sie normami, tabelami profilii, konstrukcji i doboru cząści, U06, Posiada umiejętność samodzielnego opracowania projektów typowych części maszyn oraz połączeń części maszyn, podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę,
K_U05, K_U06, K_U07, K_U09, K_U11, K_U13,
K_U14, K_U21 K_U01, K_U05, K_U08, K_U09, K_U11, K_U12,
K_U13, K_U14 K_U01, K_U05, K_U08
K_U11, K_U13 K_U01, K_U05, K_U08
K_U11, K_U13 K_U01, K_U05, K_U08 K_U11, K_U13, K_U20 K_U01, K_U05, K_U06, K_U08, K_U11, K_U12, K_U13, K_U14, K_U15
K_U20, K_U22
158
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, Rozwiązuje wspólnie z kolegami problemy związane z budową, konstrukcją i poprawną ekspoloatacją prostych maszyn i urządzeń,
K02, ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu elementów konstrukcji,
K03, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej.
K_K03, K_K04 K_K01, K_K02, K_K07
K_K05, K_K08
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne w ramach których studenci rozwiązują zadania rachunkowe oraz opracowują projekty w grupie . Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x
159
W04 x x x x x W05 x x x x x W06 x x x x x W07 x x x x x U01 x x x x U02 x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x U06 x x x K01 x x K02 x x x x x K03 x x x
Kryteria oceny
Kolokwia, weryfikacja umiejętności rozwiązywania prostych zadań rachunkowych w trakcie zajęć oraz opracowanych projektów. Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen. Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu pisemnego i/lub ustnego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Zasady konstruowania części maszyn, 2. Połączenia nitowe, spajane, wciskowe, 3. Połączenia kształtowe, 4. Połączenia gwintowe, 5. Osie, wały, sposoby ich łoŜyskowania, 6. ŁoŜyska toczne i ślizgowe, 7. Przekładnie zębate, cierne i pasowe-budowa, 8. Sprzęgła, 9. Hamulce.
Wykaz literatury podstawowej
1.Osiński Z., Bajon W., Szucki T.: Podstawy Konstrukcji Maszyn, WNT , 1986, 2. A.Rutkowski., Części maszyn, wyd. WSiP 2011, 3. W. Korewa, Części maszyn, wyd. PWN, 1976., 4. R. Knosala., A. Gwiazda., A. Baier , P. Gendarz , Podstawy konstrukcji maszyn. Przykłady obliczeń, wyd. WNT, 2000, 5. pod red. M.Dietrich, Podstawy Konstrukcji Maszyn t.1-3, wyd.WNT, 1995,1999
160
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Pr. zb. pod red. F. Stachowicza, WSiP, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, wyd. Oficyna Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 1996. 2. Pr. zb. pod red. K. Tubielewicza, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1999. 3. Mały Poradnik Mechanika, wyd. PWT, Warszawa 1961. 4. Pod red. Z.Osiński, Podstawy Konstrukcji Maszyn, wyd. PWN, 2012 5. A. Rutkowski, A. Stępniewska, Zbiór zadań z części maszyn, wyd.WSiP, 2011 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
3
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 71
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
161
− KARTA KURSU
Nazwa Podstawy informatyki i systemów informatycznych
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 7
Koordynator Dr inŜ. Paweł Kurtyka Zespół dydaktyczny dr inŜ Paweł Kurtyka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zdobycie wiedzy z zakresu podstaw informatyki, teorii informacji oraz nabycie umiejętności pracy w systemie UNIX/LINUX z uwzględnieniem awk, sed oraz podstaw pisania skryptów. Przedmiot prowadzony w języku polskim
Warunki wstępne
Wiedza Zna budowę i podstawy działania komputera
Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer na poziomie podstawowym
Kursy ------------------------------------------------------------
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
162
W01, zna podstawowe zagadnienia teorii informacji. W02, zna budowę systemu operacyjnego (UNIX/Linux/Windows) W03, wie jak korzystać z systemu w celu uzyskania wymaganych rezultatów W04, wie jak, korzystać z dostępnych narzędzi systemowych oraz jaką składnię mają awk, sed i skrypty powłokowe (bash)
K_W01, K_W06
K_W06, K_W17
K_W06, K_W17
K_W06, K_W17
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, potrafi przeliczać pomiędzy systemami liczbowymi i wykorzystać tą wiedzę w pracy z komputerem U02, potrafi pracować pod kontrolą systemu operacyjnego. U03, potrafi wykorzystać narzędzia i dodatki oprogramowanie w celu usprawnienia pracy systemu i w systemie. U04, potrafi pisać proste skrypty z wykorzystaniem awk, sed w celu automatyzacji zadań.
K_U02, K_U10
K_U02
K_U02
K_U02, K_U16
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K_K03 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
163
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu omawiającego zagadnienia teoretyczne i wprowadzające w zagadnienia praktyczne wraz z prezentacją najistotniejszych tematyk, oraz laboratoriów na których studenci wykorzystują zdobytą wiedzę teoretyczną do praktycznej pracy w systemie operacyjnym.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x x U05 x x x K01 x x x K02 x x x
Kryteria oceny
Student otrzymuje końcową ocenę z laboratoriów na podstawie średniej ocen z cząstkowych kolokwiów i projektów indywidualnych. Ocenę końcową z przedmiotu stanowi ocena z egzaminu, który jest w formie praktycznej i obejmuje wszystkie zagadnienia poruszane w ramach zajęć.
Uwagi
164
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1) Systemy liczbowe i przeliczanie pomiędzy nimi 2) Podstawowe zagadnienia teorii informacji 3) Budowa systemów operacyjnych (Unix/Windows) 4) Podstawy pracy w systemie UNIX/Linux 5) Zaawansowane narzędzia systemowe 6) Podstawy pisania skryptów powłokowych z wykorzystaniem awk, sed 7) Automatyzacja zadań systemowych z wykorzystaniem skryptów
Wykaz literatury podstawowej
• Teoretyczne podstawy informatyki; P. Moszner, A. Szydełko, R. Tadeusiewicz, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1998
• Information and Coding Theory, Gareth A. Jones and J. Mary Jones, Springer, 2000. • Elements of Information Theory, Thomas M. Cover and Joy A. Thomas, Wiley Series in
Telecommunications, 1991. • P. Norton i H. Hahn: Petera Nortona przewodnik po Unix-ie, PLJ, 1993; • M. J. Rochkind: Programowanie w systemie Unix dla zaawansowanych, WNT. 1993; • Manual systemowy
Wykaz literatury uzupełniającej
1. http://www.programmersheaven.com/
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 0
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 70
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
20
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 45
Ogółem bilans czasu pracy 182
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 7
165
KARTA KURSU
Nazwa Podstawy procesów technologicznych
Nazwa w j. ang. Fundamentals of Technological Processes
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Jerzy Jura Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zrozumienie związków pomiędzy procesem technologicznym, a zjawiskami z zakresu fizyki i chemii materiałów. Kurs fizykochemicznych podstaw procesów technologicznych zapozna studentów z podstawowymi zagadnieniami z zakresu fizyki i chemii materiałów determinującymi przebieg procesów technologicznych, w szczególności krystalografii i termodynamiki. W zakresie krystalografii zostanie omówiona geometria kryształów, a następnie defekty sieci. Objaśnione zostaną mechanizmy odkształcenia plastycznego. Przedstawione będą zagadnienia dyfuzji w ciałach stałych (I oraz II prawo Ficka). Omówiony zostanie proces krystalizacji jak równieŜ zjawiska związane z procesem wyŜarzania materiałów, takie jak: zdrowienie, rekrystalizacja oraz rozrost ziaren. Cele nauczania podstaw procesów technologicznych obejmują wstępne przygotowanie studentów do zapoznania się w toku dalszych studiów z zagadnieniami z zakresu inŜynierii materiałowej. Język prowadzenia zajęć: polski. Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu fizyki i matematyki. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych rzędu pierwszego i drugiego oraz całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne i chemiczne.
Umiejętności
Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Prawidłowo określa jednostki obliczanych wielkości fizycznych i chemicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym pracę w grupie.
Kursy Matematyka 1, Fizyka
166
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Posiada wiedzę dotyczącą podstawowych zjawisk fizycznych i chemicznych występujących w procesach technologicznych W02 Zna spalania W03 Ma wiedzę dotyczącą roli procesów dyfuzji W04 Posiada wiedzę w zakresie procesów wymiany
energii na sposób ciepła. W05 Zna metody określania sprawności i wydajności
cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W06 Posiada wiedzę niezbędną do analizowania prostych procesów technologicznych.
K_W10 K_W10 K_W10 K_W10 K_W10 K_W10,
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Umiejętności
U01 Potrafi zidentyfikować fizyczne i chemiczne zjawiska
w procesie technologicznym U02 Analizuje fizykochemiczne podstawy procesu
technologicznego. U03 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę..
K_U10 K_U10 K_U10
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów termodynamiki technicznej w ramach ćwiczeń.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w technologii.
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej..
K_K10 K_K10 K_K10
167
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x
U01 x U02 x U03 x
K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
168
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Kształtowanie struktury i właściwości materiału przez proces technologiczny.
WspółzaleŜność: materiał (proces – struktura – właściwości) -> funkcja uŜytkowa
2. Podstawy krystalicznej budowy ciał stałych
3. Dyfuzja
4. Spalanie
5. Wymiana ciepła
6. Elementy Termodynamiki procesowej. Kierunek przebiegu procesów .
7. Odkształcenie plastyczne
8. Krzepnięcie i krystalizacja.
Wykaz literatury podstawowej
PODSTAWOWA
1. S. Michałowski, K. Wańkowicz: Termodynamika Procesowa, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1999 2. Z. Kędzierski : Przemiany fazowe w układach skondensowanych, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo - Dydaktyczne Kraków 2003 3. M. Blicharski : Wstęp do inŜynierii materiałowej, Wydawnictwo Nauko-wo - Techniczne, 2003 4. H. Bala : Wstęp do chemii materiałów, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2003 Wykaz literatury uzupełniającej
UZUPEŁNIAJĄCA
1.Z. Kędzierski : Termodynamika Stopów, AGH Uczelniane Wydaw-nictwa Naukowo - Dydaktyczne, Kraków 1999 2.M. F. Ashby, D.R.H. Jones : Materiały InŜynierskie, tom 1 i 2, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, 1996
169
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 20
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 52
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
170
KARTA KURSU
Nazwa Podstawy automatyki i robotyki
Nazwa w j. ang. Automation and Robotics
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny dr inŜ. Wiktor Hudy
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest: - poznanie funkcjonowania układów sterowania i układów automatycznej regulacji, metod opisu matematycznego tych układów, - badanie stanów dynamicznych, elementów i układów automatyki, rodzajów regulatorów i metod nastawiania ich parametrów, - poznanie kryteriów stabilności układów, - poznanie budowy i działania, kinematyki robotów, - nabycie umiejętności programowania robotów i znajomości rodzajów robotów. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy oraz macierzowy. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych i całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne. Zna przekształcenie Fourier'a i szereg Fourier'a
Umiejętności
Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Rozwiązuje równania algebraiczne, układy równań w dziedzinie liczb rzeczywistych i zespolonych. Oblicza całki i pochodne. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie. Umie w stopniu podstawowym dokonywać pomiarów elektrycznych.
Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka, Elektrotechnika
Efekty kształcenia
171
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 – zna podstawy teorii, strukturę i wybrane przykłady zastosowań układów automatycznej regulacji w otoczeniu człowieka, w celu samoczynnego sterowania, regulowania i kontrolowania roŜnych procesów, operacji, działań itp. W02 – zna sposoby opisu obiektów automatyki, modele matematyczne podstawowych członów dynamicznych i regulatorów typu P, I, PI, PD, PID, schematy blokowe i działania na tych schematach. W03 – zna strukturę manipulatorów i robotów, metod sterowania manipulatorów oraz układy komunikowania się z otoczeniem za pomocą czujników,
K_W01, K_W08 K_W01, K_W08, K_W10 K_W01, K_W06, K_W08, K_W14, K_W16
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 – umie konstruować modele matematyczne elementów i układów automatyki, U02 – umie badać własności dynamiczne tych układów, dokonać oceny jakości regulacji, stabilności i doboru parametrów regulatora. U03 – umie programować wybrane modele robotów U04 – umie ocenić jakoś regulacji stosując wybrane metody
K_U05, K_U08, K_U09, K_U12, K_U19 K_U05, K_U08, K_U09, K_U19 K_U01, K_U03, K_U05, K_U08, K_U11, K_U16, K_U21, K_U23 K_U05, K_U08, K_U10, K_U11
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 – potrafi pracować w grupie, K02 – profesjonalnie realizuje swoje zadania
K_K01, K_K04 K_K05
172
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne. Na zajęciach studenci są podzieleni na zespoły. KaŜdy zespół przeprowadza niezaleŜnie doświadczenia. Po zakończonych zajęciach studenci są obowiązani do dostarczenia prowadzącemu sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x K01 x x x K02 x x x
Kryteria oceny
Wykład Warunkiem zaliczenia wykładu jest oddanie i zaliczenie pracy kontrolnej Ćwiczenia laboratoryjne BieŜące ocenianie, kolokwium przeprowadzane na końcu semestru. Warunkiem otrzymania zaliczenia jest oddanie i zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.
173
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. podstawy teorii, struktura i wybrane przykłady zastosowań układów automatycznej regulacji w otoczeniu człowieka, w celu samoczynnego sterowania, regulowania i kontrolowania roŜnych procesów, operacji, działań itp. 2. sposoby opisu obiektów automatyki, modele matematyczne podstawowych członów dynamicznych i regulatorów typu P, I, PI, PD, PID, 3. schematy blokowe i działania na tych schematach. 4. struktura manipulatorów i robotów, metod sterowania manipulatorów oraz układy komunikowania się z otoczeniem za pomocą czujników. 5. Programowanie robotów Wykaz literatury podstawowej - Franaszek M., Jaracz K.: Wprowadzenie do automatyki, cybernetyki, informatyki cz.I. WN
WSP, Krakow, 1990. - Jaracz K.: Rachunek operatorowy Laplace’a i jego zastosowanie. WN WSP, Krakow, 1990. - Jaracz K., Mendrek-Kukułka E.: Zbior zadań z podstaw automatyki. WN WSP, Krakow
1990 - Szklarski L., Jaracz K.: Zastosowanie rachunku operatorowego Laplace’a do zagadnień
napędu elektrycznego. PWN, Warszawa 1984 Wykaz literatury uzupełniającej
- Jaracz K., Urbańska-Maciejewska M.: Postawy automatyki. WN WSP, Krakow 1985 - Morecki A., Knapczyk J.(red.): Podstawy robotyki. Teoria i elementy manipulatorow i robotow. WNT, Warszawa, 1994. - Siemieniako F., Gawrysiak M.: Automatyka i robotyka. WSiP,Warszawa 1996. - Ramos Arreguin J. M.: Automation and Robotics, Publisher: InTech 2008, ISBN-13:9783902613417 - anglojęzyczne instrukcje obsługi wybranych robotów Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Ilość godzin pracy studenta Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
174
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
2
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
175
KARTA KURSU
Nazwa Podstawy techniki mikroprocesorowej
Nazwa w j. ang. Bases of microprocessor techniques
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Wiktor Hudy Zespół dydaktyczny mgr Tomasz Heilig
mgr inŜ. Jan Bylina
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest poznanie zagadnień związanych z programowaniem mikrokontrolerów sterujących nowoczesnymi układami scalonymi. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy oraz macierzowy. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych i całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne. Zna przekształcenie Fourier'a i szereg Fourier'a. Zna podstawowe prawa elektrotechniki i elektroniki. Zna budowę i zasadę działania podstawowych elementów pasywnych i aktywnych spotykanych w obwodach elektrycznych.
Umiejętności
Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie. Potrafi dokonywać pomiarów elektrycznych i analizować obwody elektryczne.
Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Fizyka, Elektronika, Elektrotechnika
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
176
W01 – zna zagadnienia związane z programowaniem mikrokontrolerów sterujących nowoczesnymi układami scalonymi, W02 – zna metody pozwalające na analizę problemu programowania, zasad tworzenia kodów źródłowych, kompilacji i uruchamiania programów.
K_W06, K_W08 K_W06, K_W08
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 – umie tworzyć algorytmy, pisać kody źródłowe oraz testować programy umoŜliwiające poprawną pracę mikrokontrolera. U02 – umie projektować mikroprocesorowe układy elektroniczne.
K_U01, K_U10, K_U16 K_U01, K_U11, K_U19
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 – potrafi pracować w grupie, K02 – profesjonalnie realizuje swoje zadania
K_K01, K_K03, K_K04 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 5 15
177
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęciach studenci są podzieleni na zespoły. KaŜdy zespół programuje mikrokontrolery. Po zakończonych zajęciach studenci są obowiązani do dostarczenia prowadzącemu sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Kolokwium zaliczeniowe. Przedstawienie projektu urządzenia elektronicznego sterowanego mikrokontrolerem oraz programu sterującego. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest wcześniejsze zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Zagadnienia związane z programowaniem mikrokontrolerów sterujących nowoczesnymi układami scalonymi. W ramach przedmiotu prezentowane są metody pozwalające na analizę problemu programowania, zasad tworzenia kodów źródłowych, kompilacji i uruchamiania programów.
Wykaz literatury podstawowej
178
- Górecki P.: Mikrokontrolery dla początkujących. BTC Warszawa 2003 - Gałka P.: Podstawy programowania mikrokontrolera 8051. ZNI "Mikon" Warszawa 1995 - Starecki T.: Mikrokontrolery 8051 w praktyce. BTC Warszawa 2003 - Wiązania M.: Programowanie mikrokontrolerów AVR w języku Bascom. BTC Warszawa
2004 Wykaz literatury uzupełniającej
- Borkowski A.: Zasilanie urządzeń elektronicznych. WKiŁ Warszawa 1990 - Bogusz J.: Programowanie mikrokontrolerów 8051 w języku C w praktyce. BTC Warszawa 2005 - Horowitz A., Hill W.: Sztuka elektroniki. WkiŁ Warszawa 1995
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 3
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
2
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
179
KARTA KURSU
Nazwa Pracownia technologiczna 1
Nazwa w j. ang. Technological laboratory 1
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator mgr Tomasz Heilig Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest nauczenie studentów rozpoznawania i odpowiedniego doboru części elektronicznych do projektowanego układu elektronicznego. Poznanie metod wytwarzania obwodów drukowanych przy pomocy programów komputerowego wspomagania projektowania. Nauczenie montaŜu, testowania oraz zasad lutowania układów elektronicznych. Kurs prowadzony jest w języku polskim, jednak studenci powinni wykazać się znajomością języka angielskiego w zakresie czytania dokumentacji oprogramowania oraz not aplikacyjnych elementów elektronicznych. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza Podstawy elektroniki w zakresie budowy i zasady działania elektronicznych układów analogowych, impulsowych i cyfrowych. Podstawy materiałoznawstwa elektronicznego.
Umiejętności Czytania schematów układów elektronicznych, stosowania programów CAD.
Kursy Elektrotechnika, Elektronika, Mechatronika, Podstawy techniki mikroprocesorowej.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Posiada wiedzę z zakresu projektowania i konstruowania urządzeń elektronicznych.
W02 Ma wiedzę o materiałoznawstwie elektronicznym. W03 Zna metody doboru części elektronicznych. W04 Rozumie konieczność stosowania programów CAD.
K_W08 K_W02, K_W08 K_W02, K_W08 K_W06, K_W08,
180
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Umie projektować, montować oraz uruchamiać układy elektroniczne.
U02 Potrafi projektować za pomocą programu CAD obwód drukowany.
U03 Zna podstawy rozpoznawania i lokalizacji uszkodzeń w układach elektronicznych.
U04 Rozpoznaje i odpowiednio dobiera części elektroniczne.
K_U19, K_U16 K_U19, K_U22, K_U16 K_U11, K_U21 K_U12
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów projektowych z elektroniki.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu układów elektronicznych
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej.
K_K03, K_K04, K_K06 K_K01, K_K07, K_K08 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
W trakcie zajęć laboratoryjnych studenci poznają podstawowe zagadnienia umoŜliwiające projektowanie układów elektronicznych. Stosując program do symulacji działania układów elektronicznych indywidualnie projektują prosty układ tranzystorowy. W następnym kroku składają i uruchamiają układ na płytkach uniwersalnych. Następnie pracując w grupie przystępują do realizacji projektu inŜynierskiego zasilacza napięcia stabilizowanego.
181
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x x K01 x x K02 x x K03 x x x x
Kryteria oceny Przedstawienie projektu i symulacji działania urządzenia elektronicznego wykonanego przy pomocy komputerowego wspomagania projektowania obwodów elektronicznych. MontaŜ i uruchomienie urządzenia elektronicznego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Rozpoznawanie elementów elektronicznych. 2. Metody projektowania i wytwarzania obwodów drukowanych. 3. Dobór narzędzi do montaŜu układów elektronicznych. 4. Narzędzia i metody lutowania miękkiego. 5. Projektowanie i symulacja działania układu elektronicznego. 6. Projekt inŜynierski zasilacza stabilizowanego napięcia. 7. Wykonanie dokumentacji technicznej projektu.
Wykaz literatury podstawowej
Elektronika praktyczna (miesięcznik) Wydawnictwo AVT, Warszawa 2000-2012 www.avt.com.pl www.ep.com.pl Elektronika dla wszystkich (miesięcznik) Wydawnictwo AVT, Warszawa 2000-2012 www.avt.com.pl www.edw.com.pl
Katalogi części elektronicznych: www.tme.eu/pl/ www.elfa.se www.rseim.com.pl
182
Noty aplikacyjne (Data sheet) elementów elektronicznych w języku angielskim.
Wykaz literatury uzupełniającej
A.Horowitz, W.Hill: Sztuka elektroniki. WkiŁ, Warszawa 1995
A.Borkowski: Zasilanie urządzeń elektronicznych. WKiŁ, Warszawa 1990
U.Tietze, Ch.Schenk:Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 1996 S.Soclof:Zastosowania analogowych układów półprzewodnikowych. WKiŁ, Warszawa 1991 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład -
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne -
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu -
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 50
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
183
KARTA KURSU
Nazwa Pracownia technologiczna 2
Nazwa w j. ang. Technological laboratory 2
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr inŜ. Marcin Kowalski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie przez studentów rodzajów i właściwości materiałów konstrukcyjnych: drewna i tworzyw sztucznych oraz sposobów ich obróbki (zarówno ręcznej jak i mechanicznej) Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Zna zasady rysunku technicznego
Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer w stopniu podstawowym
Kursy -
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, zna podstawowe gatunki drewna W02, zna rodzaje materiałów drewnopochodnych i drewnopodobnych W03, ma wiedzę na temat rodzajów tworzyw sztucznych i ich zastosowania W04, zna narzędzia słuŜące do obróbki drewna i tworzyw sztucznych
K_W02 K_W02 K_W02 K_W14
184
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, potrafi posługiwać się techniką pirografii w ozdabianiu drewna U02, potrafi zaprojektować i wykonać intarsję U03, potrafi obrabiać ręcznie drewno oraz tworzywa sztuczne U04, potrafi obrabiać tworzywa sztuczne przy uŜyciu obrabiarki sterowanej numerycznie U05, stosuje zasady BHP w pracy z drewnem i tworzywami sztucznymi
K_U13 K_U12, K_U13 K_U12, K_U13 K_U12, K_U13 K_U21
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, rozumie aspekty ekologiczne związane z pozyskiwaniem drewna oraz produkcją tworzyw sztucznych K02, potrafi pracować w zespole
K_K02 K_K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie laboratoriów. Studenci wykonują projekty pirografii oraz intarsji, a następnie samodzielnie je realizują. Kolejnym etapem jest wykonanie projektu prostego elementu z tworzywa sztucznego i jego samodzielne wykonanie. Ostatnim zadaniem jest zespołowe wykonanie projektu graficznego, który studenci realizują na obrabiarce sterowanej numerycznie.
185
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanych projektów oraz sprawozdań.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa mikro i makroskopowa drewna, gatunki drewna. 2. Materiały drewnopochodne i drewnopodobne. 3. Pirografia jako technika zdobienia drewna. 4. Wykonywanie intarsji. 5. Tworzywa sztuczne i ich obróbka. 6. Zastosowanie obrabiarki sterowanej numerycznie do obróbki tworzyw sztucznych.
Wykaz literatury podstawowej
1. A. Bukowski – Technologia tworzyw sztucznych cz.1 2. K. Dobosz, A. Matysik – Tworzywa sztuczne właściwości i zastosowanie 3. Z. Brzozowski – Chemia tworzyw sztucznych 4. Fr. Krzysik – Nauka o drewnie 5. Wł. Prządka – Technologia meblarstwa
186
Wykaz literatury uzupełniającej
1. W. Małaśnicka, J. Małaśnicki- Technologia tworzyw sztucznych cz 2 2. J. Darlewski – Obróbka skrawaniem tworzyw sztucznych 3. S. Mazurkiewicz – Tworzywa niemetalowe 4. B. Łaczyński – Tworzywa sztuczne i ich przetwórstwo 5. Wilhelm Domke – Vademecum materiałoznawstwa 6. E. Jurgowski – Stolarstwo cz.2 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 32
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
187
KARTA KURSU
Nazwa Pracownia technologiczna 3
Nazwa w j. ang. Laboratory of technology 3
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Małgorzata Piaskowska-Silarska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z problematyką wpływu przemysłu, energetyki oraz samego człowieka na środowisko naturalne. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu zarządzania środowiskiem.
Umiejętności Potrafi swobodnie poruszać się w obrębie podstawowych pojęć z zakresu zarządzania środowiskiem.
Kursy Zarządzanie środowiskiem, Podstawy procesów technologicznych
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, Ma podstawową wiedzę na temat wpływu zakładów przemysłowych, oczyszczalni ścieków, składowisk i spalarni odpadów oraz małej emisji na środowisko naturalne W02, Ma podstawową wiedzę na temat zasobów odnawialnych źródeł energii i moŜliwości ich pozyskania W03, Zna podstawowe akty prawne w zakresie ochrony środowiska i odnawialnych źródeł energii
K_W12, K_W13 K_W12 K_W12
188
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, Analizuje wpływ zakładów przemysłowych, oczyszczalni ścieków, składowisk i spalarni odpadów oraz małej emisji na środowisko naturalne U02, Analizuje stan zanieczyszczenia wód podziemnych i powierzchniowych w Polsce U03, Potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie U04, Potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U05, Analizuje moŜliwości techniczno-ekonomiczne pozyskania energii odnawialnej
K_U11 K_U12 K_U01
K_U05 K_11, K_U12, K_U22
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne K01, Uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony
środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych K02, Wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K_K02 K_K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń laboratoryjnych, na których studenci przedstawiają przygotowane przez siebie projekty. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu.
189
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x U05 x x x K01 x x x K02 x x
Kryteria oceny
Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wpływ zakładów przemysłowych na środowisko 2. Wpływ oczyszczalni ścieków na środowisko 3. Wpływ składowisk odpadów na środowisko 4. Wpływ spalarni odpadów na środowisko 5. Wpływ małej emisji na środowisko 6. Stan zanieczyszczenia wód podziemnych i powierzchniowych w Polsce 7. MoŜliwości zagospodarowania terenów pogórniczych 8. MoŜliwości pozyskania energii słonecznej w Polsce 9. MoŜliwości pozyskania energii wiatrowej w Polsce 10. MoŜliwości pozyskania energii geotermalnej w Polsce 11. MoŜliwości pozyskania energii wodnej w Polsce 12. MoŜliwości pozyskania energii biomasy w Polsce 13. MoŜliwości wykorzystania biogazu wysypiskowego w Polsce 14. Akty prawne w zakresie ochrony środowiska i odnawialnych źródeł energii
190
Wykaz literatury podstawowej
1. Gala A.: Technologia wody i ścieków: ćwiczenia laboratoryjne. Wydawnictwo AGH. Kraków 2011. 2. Gostomczyk M., A.: Gospodarka odpadami: ćwiczenia projektowe. Wydawnictwo Uczelni
Państwowej WyŜszej Szkoły Zawodowej w Kaliszu. Kalisz 2011. 3. Janka R., M.: Podstawy inŜynierii środowiska: obliczanie emisji zanieczyszczeń gazowych.
Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego. Opole 2007. 4. Lewandowski W., M.: Proekologiczne odnawialne źródła energii. Wydawnictwo Naukowo-
Techniczne. Warszawa 2010. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Współczesne problemy inŜynierii i ochrony środowiska. (Red. A. Kulig). Prace Naukowe – Politechnika Warszawska. InŜynieria Środowiska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2010.
2. Tytko R.: Odnawialne źródła energii. Wydawnictwo OWG. Warszawa 2009. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład -
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć -
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia -
Ogółem bilans czasu pracy 32
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
191
KARTA KURSU
Nazwa Praktyka zawodowa inŜynierska
Nazwa w j. ang. Engineering Apprenticeship
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator Dr inŜ. Paweł Hyjek Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest przygotowanie studenta do pracy w przedsiębiorstwie produkcyjnym, firmie informatycznej lub w instytucie naukowo-badawczym na stanowiskach, na których wymagane są kwalifikacje inŜyniera.
Warunki wstępne
Wiedza
Student posiada wiedzę z zakresu inŜynierii materiałowej, inŜynierii wytwarzania, budowy maszyn, informatyki, podstawowa znajomość języka angielskiego lub języka kraju, w którym odbywana jest praktyka
Umiejętności
Posiada umiejętność aktywnego uczestniczenia w realizacji procesu produkcyjnego poprzez udział w pracy zespołu do opracowania instrukcji wykonawczych, technologii, nadzór nad realizacją procesu produkcyjnego, umiejętność porozumiewania się z otoczeniem
Kursy
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
192
W zaleŜności od firmy w której odbywa student praktykę W_01, zna podstawy teoretyczne procesu produkcyjnego, zadaniowego W_02, potrafi rozwiązać bieŜące problemy techniczno-informatyczne W_03, ma rozeznanie i wiedzę co do specyfiki zakładu w którym odbywał praktykę
K_W01-K_W018
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
W zaleŜności od firmy w której odbywa student praktykę
U_01, Potrafi powiązać wiedzę teoretyczną z jej
praktycznym wykorzystaniem,
U_02, Zna warunki panujące na rynku pracy,
K_U1-K_U23
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
W zaleŜności od firmy w której odbywa student praktykę K_01, rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych, K_02, Potrafi współdziałać w zespole, K_03, zna priorytety słuŜące realizacji określonego zadania
K_K01-K_K08
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 160
193
Opis metod prowadzenia zajęć
Kierownictwo Instytutu Techniki zostawia studentowi inicjatywę w wyborze przedsiębiorstwa,
w którym będzie odbywał praktykę. Wybór miejsca praktyki powinien być dokonany na
podstawie znajomości profilu produkcyjnego lub usługowego przedsiębiorstwa.
Profil działalności zakładu:
� powinien być zgodny z kierunkiem studiów,
� powinien umoŜliwić zrealizowanie celów praktyki, określonych w programie
merytorycznym praktyki,
� równocześnie umoŜliwić studentowi wybór przedsiębiorstwa, którego profil jest
zgodny z jego zainteresowaniami lub przynajmniej do tych zainteresowań zbliŜony.
Student powinien uzyskać oświadczenie przedsiębiorstwa o gotowości przyjęcia na
bezpłatna praktykę i moŜliwości zorganizowania praktyki zgodnej z programem
merytorycznym uzgodnionym z instytutowym kierownikiem praktyk. Propozycja studenta
odnośnie do wyboru miejsca praktyki powinna być przedstawiona kierownikowi praktyk
zawodowych do akceptacji. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 W02 U01 U02 K01 K02 ...
Kryteria oceny
Student ma obowiązek sporządzić dokumentację z przebiegu praktyki.
Dokumentacja obejmuje:
� raport (sprawozdanie) z przebiegu praktyki lub dzienniczek praktyki,
� jeśli nie jest prowadzony dzienniczek praktyki - zaświadczenie z
Zakładu o odbytej praktyce.
Dokumentacja podlega ocenie przez kierownika praktyk zawodowych
Instytutu Techniki i stanowi podstawę do zaliczenia praktyki. Kierownik
praktyk dokumentuje zaliczenie praktyki przez wpis do indeksu.
194
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
W zaleŜności od miejsca odbywania praktyki- zgodnie z programem merytorycznym uzgodnionym z instytutowym kierownikiem praktyk
Wykaz literatury podstawowej
W zaleŜności od miejsca odbywania praktyki
Wykaz literatury uzupełniającej
W zaleŜności od miejsca odbywania praktyki
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 160
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 169
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
195
Karta kursu
Nazwa Profilaktyka zdrowotna i pierwsza pomoc
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr inŜ. Iwona Sulima Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Iwona Sulima
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Profilaktyka zdrowotna i pierwsza pomoc jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu profilaktyki zdrowotnej. Cele nauczania obejmują teŜ opanowanie wiedzy i umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Kus prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu udzielania pierwszej pomocy.
Umiejętności Student zna proste zasady zachowania się i potrafi udzielić pierwszej pomocy w róŜnych sytuacjach zagroŜenia, w których moŜe się znaleźć się człowiek.
Kursy Przysposobienie obronne
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
196
W01 – Ma wiedze dotycząca profilaktyki pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowej W0 2- Rozumie edukacje zdrowotną- jej cele, procesy, metody oraz formy jej realizacji W03 – Ma wiedzę na temat promocji zdrowie – w środowisku lokalnym ze szczególnym uwzględnieniem szkoły W04 – Posiada podstawową wiedzę z zakresu głównych zagroŜeń zdrowotnych. W05 - Posiada ogólną wiedzę o podstawach higieny zdrowia psychicznego oraz pracy umysłowej. W06 - Zna prawne podstawy udzielania pomocy W07- Ma wiedze na temat zachowań zdrowotnych ze szczególnym uwzględnieniem: zdrowego Ŝywienia, aktywności fizycznej, uŜywania substancji uzaleŜniających W08 - Ma wiedzę dotyczącą regulacji prawnych ochrony pracy oraz systemu ochrony pracy w Polsce W09 – Zna czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciąŜliwe występujące na stanowiskach pracy W010 – posada wiedzę dotyczącą sposobów przeprowadzania oceny ryzyka zawodowego
K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Umiejętności
U01- Student potrafi zrealizować podstawowe czynności ratunkowe U02- Posiada umiejętności oceny kontroli i regulacji funkcji organizmu U03 – Umie planować róŜne działania zapobiegające pojawianiu się zagroŜeń U04 – Zna metody udzielania pomocy U05 – Potrafi stosować aktywizujące metody uczenia oraz tworzenia atmosfery bezpieczeństwa poprzez edukowanie z zakresu pierwszej pomocy wśród podopiecznych U06 – Umie ocenić czynniki niebezpieczne lub szkodliwe wpływające na ryzyko zawodowe dla wybranego zawodu
K_U21, K_U21 K_U21, U05 K_U05 K_U21 K_U05
197
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje w grupie z kolegami podczas rozwiązywania problemów związanych z udzielenia pierwszej pomocy w ramach ćwiczeń.
K02 Przestrzega zasad etyki postepowania z osobami
potrzebującymi pomocy w róŜnych sytuacjach. K03 - PrzezwycięŜa sytuacje konfliktowe
K_K03, K_K04 K_K05 K_K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 10 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci poznają zagadnienia z zakresu profilaktyki zdrowotnej i udzielania pierwszej pomocy. Udział w zajęciach ćwiczeniowych wymaga od studenta aktywnej postawy.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x
198
W08 x x W09 x x W10 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x U06 x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa z wykładów jest oceną z przygotowanego referatu oraz dyskusji na jego temat. Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią z oceny z projektu indywidualnego oraz ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach laboratoryjnych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Edukacja zdrowotna- jej cele, procesy, metody oraz formy jej realizacji. 2. Wychowanie zdrowotne jako proces edukacyjny i społeczny 3. Główne zagroŜenia zdrowotne i problemy zdrowotne ludności. 4. Promocja zdrowia – w środowisku lokalnym ze szczególnym uwzględnieniem szkoły 5. Styl Ŝycia i zachowania zdrowotne. Zasadnicze elementy zdrowego stylu Ŝycia. Zdrowotne
korzyści aktywności ruchowej. 6. Zasady udzielania pierwszej pomocy. 7. Podstawy higieny zdrowia psychicznego oraz pracy umysłowej. 8. Regulacja prawnych ochrony pracy oraz systemu ochrony pracy w Polsce 9. Czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciąŜliwe w środowisku pracy. 10. Oceny ryzyka zawodowego – istota i metody
Wykaz literatury podstawowej
1. Woynarowska B. (red.), Zdrowie i szkoła, W-wa 2000, 2. Czabała Cz. (red.), Zdrowie psychiczne. ZagroŜenia i promocja., Warszawa 2000, 3. Dolińska- Zygmunt G. (red.), Podstawy psychologii zdrowia., Wrocław 2001, 4. Gniazdowski Andrzej (red.), Zachowania zdrowotne. Zagadnienia teoretyczne, próba
charakterystyki zachowań zdrowotnych społeczeństwa polskiego, Łódź 1990, 5. Jethon Z., Grzybowski A. (red.) (2000). Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa, Warszawa
2000, 6. Jakubaszko J., Medycyna Ratunkowa, Wrocław 2003, 7. Bass D., Baker R., Pierwsza pomoc i opieka domowa, Warszawa 2005, 8. Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach, Wrocław2004 9. A Dorling Kindersley Book, Pierwsza pomoc, W-wa 2004,
199
10. Paździoch S., Włodarczyk C., Zdrowie publiczne, Tom 1iII , Kraków 2000, 11. Saultz J., W., Podręcznik medycyny rodzinnej, Lublin 2005,
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Piątkowski W., Zdrowie, Choroba, Społeczeństwo, Studia z socjologii medycyny, Lublin 2004, 2. Karski J., B., Postępy promocji zdrowia, przegląd międzynarodowy, Warszawa 2006, 3. Dawydzik L., T., Ochrona zdrowia pracujących, Warszawa 2003, 4. Murray C., J., L., Lopez A., D., Globalne obciąŜenie chorobami, Kraków 2000,
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
12
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu ---
Ogółem bilans czasu pracy 51
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
200
− KARTA KURSU
Nazwa Programowanie obiektowe
Nazwa w j. ang. Object-Oriented Programming
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr hab. Karol GrondŜak Zespół dydaktyczny
dr inŜ. Piotr Kulinowski dr inŜ. Urszula D. Wdowik
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w ramach tego kurs jest zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i technikami programowania obiektowo zorientowanego na przykładzie języka C++ oraz nabycie praktycznej umiejętności sprawnego programowania w języku C++. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza
Znajomość podstaw programowania proceduralnego w języku C, podstawowych struktur danych i wybranych algorytmów ich przetwarzania
Umiejętności Umiejętność projektowania, pisania i uruchamiania programów w języku C
Kursy Wstęp do programowania
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, posiada wiedzę dotyczącą paradygmatów programowania obiektowego i opisu modelowanej rzeczywistości w ujęciu obiektowym W02, zna podstawowe techniki programistyczne i moŜliwości ich zastosowania w odniesieniu do zagadnień technicznych
K_W06, K_W10 K_W10, K_W11
201
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, umie analizować problemy inŜynierskie w kontekście obiektowym, potrafi dobrać technikę programistyczną i wykorzystać odpowiednie środowiska oraz narzędzia programistyczne do rozwiązywania róŜnorodnych problemów technicznych U02, posiada umiejętność zapisu i modelowania problemu z uŜyciem klas oraz funkcji i metod klas, potrafi wykorzystać biblioteki obiektów standardowych języka C++ do rozwiązania zagadnień inŜynierskich U03, efektywnie implementuje programy obiektowe, posiada umiejetność ich uruchamiania i testowania
K_U10, K_U12, K_U16 K_U10, K_U12, K_U16 K_U16
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, dostrzega konieczność podnoszenia kwalifikacji zawodowych i poszerzania swojej wiedzy K02, potrafi pracować zespołowo K03, posiada umiejętność analizy złoŜonych problemów
K_K01 K_K03 K_K04
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 40
Opis metod prowadzenia zajęć
202
Praca indywidualna – ćwiczenia praktyczne, dyskusja, konsultacje, praca zespołowa – projekt, praca indywidualna – projekt.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x W02 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x
Kryteria oceny Ocena z przedmiotu jest średnią waŜoną ocen ze sprawdzianów i projektów
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Strumienie, przeciąŜanie nazw funkcji, enkapsulacja, klasy i obiekty, metody klas, działania na obiektach, konstruktory, destruktory, funkcje zprzyjaŜnione z klasą, funkcje operatorowe, mechanizm przeciąŜania operatorów, istota dziedziczenia, dziedziczenie wielobazowe, polimorfizm i metody wirtualne, klasy abstrakcyjne, wzorce funkcji i klas, obsługa sytuacji wyjątkowych, biblioteka we/wy, biblioteka STL
Wykaz literatury podstawowej
203
B. Lippman, J. Lajoie, Podstawy języka C++, MNT 2003 B. Stroustrup, Język C+, WNT 2005 J. Grębosz, Symfonia C++ standard, Edition 2008 (we wsp. z Oficyna Kallimach) J. Grębosz, Pasja C++, Oficyna Kallimach 2003 B. Eckel, Thinking in C++, Helion 2002 K. Dattatri, Język C++. Efektywne programowanie obiektowe, Helion 2005
Wykaz literatury uzupełniającej
N. M. Josuttis, C++. Bibliotka standardowa. Podręcznik programisty, Helion 2003 S. Meyers, C++ 50 efektywnych sposobów udoskonalenia Twoich programów, Helion 2004 N. M. Josuttis, C++. Programowanie zorientowane obiektowo. Vademecum Profesjonalisty, Helion 2003
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 40
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
204
KARTA KURSU
Nazwa Programy uŜytkowe i systemy baz danych
Nazwa w j. ang. Office software and database systems
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr inŜ. Paweł Hyjek Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Paweł Hyjek
Dr inŜ. Iwona Sulima
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest nabycie umiejętności sprawnego i efektywnego posługiwania się programami uŜytkowymi m.in. do edycji i formatowania tekstu oraz arkuszami kalkulacyjnymi. Dodatkowo student nabywa wiedzę i zdolność samodzielnego projektowania i zarządzania systemami baz danych.
Warunki wstępne
Wiedza
Student zna podstawowe pojęcia z zakresu edycji tekstu (akapity, interlinie, nagłówki i stopki i in.) oraz pracy z arkuszem kalkulacyjnym (komórka, arkusz, skoroszyt, adresowanie komórek, adresowanie względne, formuły). Posiada wiedzę na temat podstawowych pojęć z zakresu baz danych: rekord, pole, relacja i in.
Umiejętności
Potrafi obsługiwać komputer na poziomie podstawowym, tworzyć i formatować proste dokumenty tekstowe (formatowanie czcionki i akapitu, definiowanie i wykorzystanie tabulatorów, podział tekstu na kolumny, obramowanie i cieniowanie tekstu, listy wypunktowane i numerowane). Osadzać i łączyć obiekty (np. rysunki) – oraz je formatować. Tworzyć i formatować tabele. Wypełnianiać i formatować komórki. Dostosowywać wygląd arkusza do własnych potrzeb.Tworzyć tabelę danych – obramowania. Wpisywać formuły i adresowanie względne. Wykonywać podstawowe operacje w kartotekowych bazach danych: sortowanie, filtrowanie, dodawanie/usuwanie rekordów.
Kursy
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
205
W01, zna pojęcia z zakresu edycji tekstu i jego formatowania, W02, zna pojęcia z zakresu terminologii i zastosowań programów typu arkusz kalkulacyjny, W03, posiada wiedzę w zakresie pojęć związanych z bazami danych, zasad projektowania komputerowych baz danych, typów baz danych, W04, zna podstawy języka SQL.
K_W06
K_W01, K_W06
K_W06, K_W07
K_W06
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, Potrafi korzystać z edytora tekstu w celu poprawnej redakcji obszernych dokumentów i rozwiązywać problemy związane z obsługą edytora m.in.poprawianie błędów za pomocą autokorekty, dzielenie wyrazów, uŜywanie twardej spacji i miękkiego entera, sugerowanie poprawek i wstawianie komentarzy, U02, Potrafi formatować złoŜone dokumenty (definiowanie stylów, automatyczne tworzenie spisów treści, przypisy, hiperłącza, róŜne numery na tej samej stronie), U03, Umie tworzyć formularze elektroniczne, szablony dokumentów ze zredagowanymi nagłówkami i stopkami, korespondencję seryjną, makra U04, Potrafi ustawienić opcje programu Word; automatyczne dodawanie i usuwanie poleceń z menu, definiowanie skrótów klawiaturowych U05, Umie projektować liczące tabele – wstawianie formuł, bazy danych w Wordzie – sortowanie, filtrowanie, formularze U06, Potrafi wykorzystywać zaawansowane funkcje arkusza kalkulacyjnego. Dostosowywać program do własnych potrzeb. Zna sposób adresowania bezwzględnego i mieszanego oraz wykorzystania funkcji wbudowanych (suma, średnia, jeŜeli, licz.jeŜeli, wyszukaj.pionowo, funkcje daty i czasu i in.) U07, Tworzy i modyfikuje wykresy, funkcji kwadratowych, funkcji trygonometrycznych, umie zmieniać współczynniki funkcji i zastosowania nietypowych wykresów (wykresy o dwóch osiach i mieszanym typie, wykres bąbelkowy, tworzenie własnych typów wykresów) U08, Potrafi wykorzystać arkusz kalkulacyjny jako bazę danych (sortowanie, filtrowanie danych, tworzenie formularza bazy danych, tworzyć makropolecenia w Excelu). U09, Projektuje i tworzy relacyjne bazy danych m.in. w Accessie, w tym:projektuje tabele, ustala właściwości pól, reguł poprawności, maski, tworzeny relacje, więzy integralności, U010, Tworzy kwerendy wielotabelowe, aktualizujące, grupująco-podsumowujące i in., formularze, podformularze, tworzy i formatuje raporty,makra.
K_U16
K_U16
K_U16
K_U16
K_U01, K_U16
K_U15, K_U16
K_U15, K_U16
K_U01, K_U16
K_U01, K_U16
K_U01, K_U02, K_U15,
K_U16
206
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny K03, ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu baz danych
K_K03, K_K04, K_K06 K_K05 K_K01, K_K07, K_K08
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi określonego programu rozwiązują w nim zadane ćwiczenia. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x W04 x x x x x
207
U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x U08 x x x x U09 x x x x U010 x x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x x x
Kryteria oceny
Student otrzymuje zaliczenie na podstawie kolokwiów i odpowiedzi sprawdzających wiedzę i umiejętności z zakresu: edytor tekstowy, arkusz kalkulacyjny, program bazodanowy. Dodatkową ocenę uzyskuje za indywidualny projekt końcowy zadanej bazy danych. Ocena końcowa zarówno wykładu jak i ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojecia z zakresu edycji tekstu i jego formatowania, redagowanie obszernych dokumentów, rozwiązywanie problemów związanych z obsługą edytora, 2. Formatowanie złoŜonych dokumentów, definiowanie stylów, automatyczne tworzenie spisów treści, przypisy, hiperłącza, róŜne numery na tej samej stronie, 3.Tworzenie formularzy elektronicznych, szablonów dokumentów ze zredagowanymi nagłówkami i stopkami, korespondencja seryjna oraz tworzenie makr, 4. Korzystanie z narzędzi edytorskich (poprawianie błędów za pomocą autokorekty, dzielenie wyrazów, uŜywanie twardej spacji i miękkiego entera, sugerowanie poprawek i wstawianie komentarzy, itp) 5. Ustawienia opcji programu Word; automatyczne dodawanie i usuwanie poleceń z menu, definiowanie skrótów klawiaturowych, liczące tabele – wstawianie formuł, bazy danych w Wordzie – sortowanie, filtrowanie, formularze, 6. Terminologia i zastosowanie programów typu arkusz kalkulacyjny, wykorzystywanie zaawansowanych funkcji arkusza kalkulacyjnego. Dostosowywanie programu do własnych potrzeb, 7. Adresowania bezwzględne i mieszane (np. tabliczka mnoŜenia), wykorzystanie funkcji wbudowanych (suma, średnia, jeŜeli, licz.jeŜeli, wyszukaj.pionowo, funkcje daty i czasu i in.), 8. Tworzenie i modyfikacja wykresów, wykres funkcji kwadratowej, funkcji trygonometrycznych na podstawie danych tabelarycznych, moŜliwość zmiany współczynników funkcji, zastosowania nietypowych wykresów (wykresy o dwóch osiach i mieszanym typie, wykres bąbelkowy, tworzenie własnych typów wykresów),
208
9. Arkusz kalkulacyjny jako baza danych (sortowanie, filtrowanie danych, tworzenie formularza bazy danych, tworzenie makropoleceń w Excelu, 10. Projekt bazy danych, relacyjne bazy danych- Access, projektowanie tabel, ustalanie właściwości pól, reguły poprawności, maski, tworzenie relacji, więzy integralności, 11. Tworzenie kwerend, wielotabelowych, aktualizujących, grupująco-podsumowujących i in., 12. Formularze, podformularze, makra, 13. Tworzenie i formatowanie raportów, 14. Podstawy języka SQL. Wykaz literatury podstawowej
Praca zbiorowa, Microsoft Official Academic Course (polskie wydanie), Wydawnictwo MicrosoftPress, 2012 C. Joyce, Word 2010 krok po kroku, Wydawnictwo RM, 2012 A. Jaronicki ABC MS Office 2010 PL, Wydawnictwo Helion, 2010 S. Schwartz, Po prostu Access 2003 PL , Wydawnictwo Helion, 2004 M. Langer, Po prostu Excel 2003 PL, Wydawnictwo Helion, 2004 Wykaz literatury uzupełniającej
P. Kowalski, Podstawowe zagadnienia baz danych i procesów przetwarzania, Mikom, Warszawa, 2005. M. Kopertowska, Arkusze kalkulacyjne. Poziom zaawansowany, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. M. Kopertowska, Przetwarzanie tekstu. Poziom zaawansowany, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. M. Soków, Po prostu OpenOffice pl, Helion, 2005. A. Snarska, Makropolecenia w Excelu, Mikom, 2003. Czasopisma: Komputer Świat, CHIP i in. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 24
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
12
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 85
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
209
KARTA KURSU WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-FIZYCZNO-TECHNICZNY
Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI
KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI
FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
stacjonarne
ROK I SEMESTR rok I semestr II
NAZWA I POZIOM KURSU JĘśYK ROSYJSKI A B2
NAZWA W J. ANGIELSKIM Russian A B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-004 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr A. Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr A. Wesołowska-
Knapczyk, mgr J. Klapa
OPIS KURSU (cele kształcenia)
1.Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do korzystania z rosyjskojęzycznych stron internetowych.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku rosyjskim w codziennej komunikacji. Umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności korzystania z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej
KURSY
TREŚCI MERYTORYCZNE
• Człowiek – charakterystyka. Opis wyglądu zewnętrznego i cech charakteru. Czasowniki I i II koniugacji.(2godz.)
• Człowiek – uczucia i emocje. Złość, miłość, nienawiść, gniew, smutek, Ŝal, szczęście, radość. Czy jesteś szczęśliwym człowiekiem? Czasowniki zwrotne. ( 2godz.)
210
• Człowiek – relacje i więzy rodzinne, waŜne wydarzenia i momenty w Ŝyciu osobistym. Czas przeszły. (2 godz.)
• Człowiek – moja rodzina, problemy i konflikty pokoleniowe. Czas przyszły prosty i złoŜony.(2godz.)
• Człowiek – etapy Ŝycia, ćwiczenia leksykalne. (2godz.)
• Praca z tekstem zawierającym elementy języka specjalistycznego. (2godz.)
• Wybór zawodu, praca – popularne zawody. Czasowniki nieregularne (2godz.)
• Wybór zawodu, praca – problem bezrobocia. Tryb rozkazujący. (2godz.)
• Wybór zawodu, praca – poszukiwanie pracy, rozmowy kwalifikacyjne, list motywacyjny. Tryb przypuszczający. (2godz.)
• Praca z tekstem zawierającym elementy języka specjalistycznego. (2godz.)
• PodróŜe – miasta, zabytki, atrakcje turystyczne. (2godz.)
• PodróŜe – środki transportu i komunikacji. Rzeczowniki I deklinacji. (2godz.)
• PodróŜe – czas urlopów, przygotowania do wyjazdu. (2godz.)
• PodróŜe – w hotelu, w pensjonacie, na campingu. Rzeczowniki II deklinacji. (2godz.)
• PodróŜe – w biurze turystycznym. (2godz.)
• Świat sztuki – literatura. Przymiotniki miękkotematowe. (2godz.)
• Świat sztuki – teatr. Przymiotniki miękkotematowe- odmiana. (2godz.)
• Świat sztuki – film, kino, recenzje. (2godz.)
• Świat sztuki – malarstwo, rzeźba. Przymiotniki z tematem na ж, ш ,ч, щ, к, г, х- odmiana. (2godz.)
• Świat sztuki – ludzie, artyści. (2godz.)
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Człowiek”) Student charakteryzuje inne osoby oraz ich emocje wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Wybór zawodu, praca” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego wskaŜe i opisze współczesne problemy związane z rynkiem pracy, problemem bezrobocia. W 3 (dla trzeciego bloku tematycznego ”PodróŜe”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje zabytki swojego miasta, przedstawi moŜliwości spędzania wolnego czasu/urlopu, zrelacjonuje przebyte podróŜe. W 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Świat sztuki”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje gatunki i rodzaje literatury, opisze i oceni widziane filmy i spektakle, przeczytane ksiąŜki.
211
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Człowiek”) Student opisze i zinterpretuje, korzystając z poznanego zasobu leksykalno - gramatycznego języka specjalistycznego, swoje i innych uczucia, zachowania oraz emocje. Przedstawi siebie i swoją rodzinę, wskaŜe panujące relacje międzyludzkie. U 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Wybór zawodu, praca” ) Sklasyfikuje aktualne zawody, oceni je z punktu widzenia moŜliwości znalezienia pracy, prestiŜu, przedstawi swój przyszły, związany z kierunkiem studiów zawód . U 3 (dla trzeciego bloku tematycznego ”PodróŜe”) Student wyszuka i zamówi ofertę biura podróŜy, wynajmie przewodnika, zarezerwuje pokój w hotelu/przejazd pociągiem/lot samolotem. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego U 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Świat sztuki”) Student wyszukuje i interpretuje a takŜe motywuje swą ocenę dzieła sztuki – obrazy, filmy, ksiąŜki. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej podczas kursu w komunikacji w języku rosyjskim. K 2 Student komunikuje się i potrafi pracować w zakresie języków specjalistycznych w środowisku międzynarodowym. Potrafi funkcjonować w innej kulturze. K 3 Student inicjuje i uczestniczy w rozmowach w języku rosyjskim
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40
212
OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC
Konwersatorium: METODA KOMUNIKACYJNA
Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego.
FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E-n
aucz
anie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Cw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryj-
na
Pro
jekt
in
dyw
idua
l-ny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
(IN
NE
w
ypow
iedź
na
określ
ony
te
mat
, tes
ty
W 1 X X X X W 2 W 3 W 4
X X X
X X X
X X X
X X X
U 1 X X X X U 2 U 3 U 4
X X X
X X X
X X X
X X X
K 1 K 2 K 3
OCENA Zaliczenie kaŜdego z kursów odbywa się na podstawie oceny poszczególnych efektów
kształcenia (za e-nauczanie 5%, gry dydaktyczne 5%, projekt indywidualny 10%, projekt grupowy 5%, udział w dyskusji 25%, prace pisemne 10%, wypowiedzi na określony temat 25%, testy 15%) a takŜe aktywnego uczestnictwa w zajęciach
UWAGI
LITERATURA PODSTAWOWA
Cieplicka M., Torzewska D : Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1,2 Poznań 2007
Kuzmina I. Śliwińska B: Język rosyjski. 365 zadań i ćwiczeń z rozwiązaniami, Warszawa 2006
UZUPEŁNIAJĄCA
Zybert M.: Новые встречи 2,3, Warszawa 2003
Одинцова И.В.:Он и она. Пoсобие по развитию чтения и устной речи. Moskwa 2001
Dziewanowska D. :Грамматика без проблем, Warszawa 2005
Duchnowska D.: Русский язык. Подготовительные материалы к экзамену TELC
213
уровень B2, Kraków 2005
źródła internetowe, materiały autorskie
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie
z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5 Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3 Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3 Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3 Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych
5
Ogółem bilans czasu pracy 75 Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
214
KARTA KURSU WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-FIZYCZNO-TECHNICZNY
Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI
KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI
FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
stacjonarne
ROK I SEMESTR rok II semestr I
NAZWA I POZIOM KURSU JĘśYK ROSYJSKI B B2
NAZWA W J. ANGIELSKIM Russian B B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-004 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr A. Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr A. Wesołowska –
Knapczyk, mgr J. Klapa
OPIS KURSU (cele kształcenia)
1.Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do korzystania z rosyjskojęzycznych stron internetowych.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku rosyjskim w codziennej komunikacji. Umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności korzystania z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu A
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu A
KURSY Kurs A
• TREŚCI MERYTORYCZNE • Świat sztuki – dyskusja: ksiąŜka czy film. Rzeczowniki nieodmienne.(2godz.)
• Świat sztuki – muzyka, w filharmonii, na koncercie rockowym. (2godz.)
• Praca z tekstem zawierającym elementy języka specjalistycznego. (4godz.)
• Edukacja, nauka – system szkolnictwa w Polsce i w Rosji. Osobliwości odmiany II deklinacji.
215
(2godz.)
• Edukacja, nauka – moja szkoła, moja uczelnia. (2godz.)
• Edukacja, nauka - Ŝycie studenckie to nie tylko nauka. Rzeczowniki III deklinacji. (2godz.)
• Praca z tekstem zawierającym elementy języka specjalistycznego. (4godz.)
• Zbrodnia i kara – prawo, przestępstwa, sąd. (2godz.)
• Zbrodnia i kara - na komisariacie, zgłoszenie kradzieŜy. Przymiotniki twardotematowe. (2godz.)
• Zbrodnia i kara – fragmenty powieści F. Dostojewskiego. Przymiotniki twardotematowe - odmiana. (2godz.)
• Usługi – na zakupach, W sklepie spoŜywczym, odzieŜowym, ze sprzętem rtv, agd. Przymiotnikowa odmiana rzeczowników. (2godz.)
• Usługi – sklepy, duŜe supermarkety, czy małe sklepiki. Przymiotniki dzierŜawcze. (2godz.)
• Usługi – shopping, shopoholizm nowy rodzaj uzaleŜnienia .Krótka forma przymiotników. (2godz.)
• Usługi – reklama, jej wpływ na klientów. Liczebniki główne i zbiorowe – odmiana. (2godz.)
• Usługi – u fryzjera, u kosmetyczki. Liczebniki porządkowe – odmiana. - Usługi – u fotografa, u szewca, u mechanika, u zegarmistrza. (2godz.)
• Usługi – w banku: pieniądze, usługi finansowe, bankomaty, rachunki. Zaimki osobowe – odmiana. (2godz.)
• Usługi – na poczcie. Zaimki dzierŜawcze. (2godz.)
• Usługi – ubezpieczenia. Zaimki dzierŜawcze- odmiana. (2godz.)
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 (dla pierwszego bloku tematycznego ”Świat sztuki”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje gatunki i rodzaje literatury, opisze i oceni widziane filmy i spektakle, przeczytane ksiąŜki W 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Edukacja, nauka”) Student charakteryzuje system edukacji w Polsce i w Rosji, wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Zbrodnia i kara” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego wskaŜe i opisze współczesne problemy związane z przestępczością. W 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Usługi ” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego wskaŜe i opisze zagadnienia związane z szeroko pojętym sektorem usług.
216
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku UMIEJĘTNOŚCI
U 1 (dla pierwszego bloku tematycznego ”Świat sztuki”) Student wyszukuje i interpretuje a takŜe motywuje swą ocenę dzieła sztuki – obrazy, filmy, ksiąŜki. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego U 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Edukacja, nauka”) Student opisze i zinterpretuje, korzystając z poznanego zasobu leksykalno - gramatycznego funkcjonowanie na uczelni. U 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Zbrodnia i kara” ) Sklasyfikuje rodzaje przestępstw, oceni je z punktu widzenia moralności/etyki i prawa. U 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Usługi ” ) Sklasyfikuje rodzaje usług, zanalizuje ich jakość i przydatność we współczesnych czasach. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej podczas kursu w komunikacji w języku rosyjskim. K 2 Student komunikuje się i potrafi pracować w zakresie języków specjalistycznych w środowisku międzynarodowym. Potrafi funkcjonować w innej kulturze. K 3 Student inicjuje i uczestniczy w rozmowach w języku rosyjskim
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC
Konwersatorium: METODA KOMUNIKACYJNA
Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego.
217
FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E
-nau
czan
ie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Cw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęc
ia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryj-
na
Pro
jekt
in
dyw
idua
l-ny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
(IN
NE
w
ypow
iedź
na
określ
ony
te
mat
, tes
ty
W 1 X X X X W 2 W 3 W 4
X X X
X X X
X X X
X X X
U 1 X X X X U 2 U 3 U 4
X X X
X X X
X X X
X X X
K 1 K 2 K 3
OCENA Zaliczenie kaŜdego z kursów odbywa się na podstawie oceny poszczególnych efektów kształcenia (za e-nauczanie 5%, gry dydaktyczne 5%, projekt indywidualny 10%, projekt grupowy 5%, udział w dyskusji 25%, prace pisemne 10%, wypowiedzi na określony temat 25%, testy 15%) a takŜe aktywnego uczestnictwa w zajęciach
UWAGI
LITERATURA PODSTAWOWA
Cieplicka M., Torzewska D : Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1,2 Poznań 2007
Kuzmina I. Śliwińska B: Język rosyjski. 365 zadań i ćwiczeń z rozwiązaniami, Warszawa 2006
UZUPEŁNIAJĄCA
Одинцова И.В.:Он и она. Пособие по развитию чтения и устной речи. Moskwa 2001
Dziewanowska D. :Грамматика без проблем, Warszawa 2005
Duchnowska D.: Русский язык. Подготовительные материалы к экзамену TELC уровень B2, Kraków 2005
Zybert M.: Новые встречи 2,3, Warszawa 2003
źródła internetowe, materiały autorskie
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Ilość godzin w kontakcie Konwersatorium 40
218
z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5 Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych
5
Ogółem bilans czasu pracy 75 Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
219
KARTA KURSU WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-FIZYCZNO-TECHNICZNY
Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN
JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI
KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI
FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)
stacjonarne
ROK I SEMESTR rok II semestr II
NAZWA I POZIOM KURSU JĘśYK ROSYJSKI C B2
NAZWA W J. ANGIELSKIM Russian C B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)
poszerzające wiedzę ogólną
KOD 09.1-0000-004 PUNKTACJA ECTS* 4 KOORDYNATOR mgr A. Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr A. Wesołowska –
Knapczyk, mgr J. Klapa
OPIS KURSU (cele kształcenia)
1.Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do korzystania z rosyjskojęzycznych stron internetowych.
2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku rosyjskim w codziennej komunikacji. Umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności korzystania z jednojęzycznych słowników.
3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym
4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym
WARUNKI WSTĘPNE
WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu B
UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu B
KURSY Kurs B
TREŚCI MERYTORYCZNE
• Czas wolny – sport, dyscypliny sportowe. Stopniowanie przymiotników- stopień wyŜszy. (2godz.) • Czas wolny – sport, zawody sportowe, olimpiada, rywalizacja, fair play. (2godz.) • Czas wolny – odpoczynek czynny i bierny, aktywne spędzanie wolnego czasu. (2godz.) • Czas wolny – moje hobby, moja pasja, zainteresowania. Stopniowanie przymiotników – stopień
najwyŜszy. (2godz.) • Ekologia i ochrona środowiska – jak człowiek szkodzi naturze, jak moŜe pomóc. Zaimki wskazujące i
220
pytające. (2godz.)
• Ekologia i ochrona środowiska – ogrody zoologiczne, zagroŜone gatunki na wolności. Zaimki – odmiana. (2godz.)
• Współczesne problemy społeczne – choroby cywilizacyjne, zagroŜenia zdrowia. Zaimki przeczące – pisownia i odmiana. (2godz.)
• Współczesne problemy społeczne – stres, napięcie, strach – z czym zmaga się człowiek w XXI wieku. (2godz.)
• Współczesne problemy społeczne – ochrona zdrowia. Imiesłowy- wprowadzenie. (2godz.)
• Współczesne problemy społeczne – uzaleŜnienia, alkoholizm, narkomania. Imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego. (2godz.)
• Współczesne problemy społeczne – anoreksja, bulimia, tanoreksja. Imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego. (2godz.)
• Współczesne problemy społeczne – zjawisko przemocy i agresji. Imiesłów przymiotnikowy bierny czasu teraźniejszego. (2godz.)
• Współczesne problemy społeczne – terroryzm. Sąd nad członkiem grupy terrorystycznej. (2godz.)
• Praca z tekstem zawierającym elementy języka specjalistycznego. (2godz.)
• Etyka – kara śmierci. Imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego. (2godz.)
• Etyka – klonowanie. Imiesłów przysłówkowy współczesny. (2godz.)
• Etyka – eutanazja. (2godz.)
• Etyka – etyka we współczesnym świecie: kopiowanie, kserowanie, ściąganie plików. Imiesłów przysłówkowy uprzedni. (2godz.)
• Praca z tekstem zawierającym elementy języka specjalistycznego. (4godz.)
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku
WIEDZA
W 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Czas wolny”) Student charakteryzuje róŜne moŜliwości i sposoby spędzania wolnego czasu, wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Ekologia i ochrona środowiska”) Student charakteryzuje współczesne zagroŜenia ekologiczne, wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Współczesne problemy społeczne” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno- gramatycznego wskaŜe i opisze problemy społeczne.. W 4 (dla czwartego bloku tematycznego ”Etyka”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno -gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje zagadnienia etyczne.
221
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku UMIEJĘTNOŚCI
U 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Czas wolny”) Student opisze i zinterpretuje, korzystając z poznanego zasobu leksykalno – gramatycznego swój/czyjś sposób spędzania wolnego czasu, U 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Ekologia, ochrona środowiska”) Student opisze, korzystając z poznanego zasobu leksykalno - gramatycznego, współczesne mikro i globalne zagroŜenia środowiska, wykaŜe konieczność i skuteczność stosowania metod ochrony środowiska U 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Współczesne problemy społeczne” ) Student zanalizuje i oceni zagroŜenia społeczne, uzasadni swój sąd. U 4 (dla trzeciego bloku tematycznego „Etyka”) Student zweryfikuje róŜne zachowania z etycznego punktu widzenia. Umotywuje swoje stanowisko. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.
Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej podczas kursu w komunikacji w języku rosyjskim. K 2 Student komunikuje się i potrafi pracować w zakresie języków specjalistycznych w środowisku międzynarodowym. Potrafi funkcjonować w innej kulturze. K 3 Student inicjuje i uczestniczy w rozmowach w języku rosyjskim
ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN
WYKŁAD A K L S P E
40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC
Konwersatorium: METODA KOMUNIKACYJNA
Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego.
222
FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
E
-nau
czan
ie
Gry
dy
dakt
yczn
e
Cw
icze
nia
w
szk
ole
Zajęc
ia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryj-
na
Pro
jekt
in
dyw
idua
l-ny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
(IN
NE
w
ypow
iedź
na
określ
ony
te
mat
, tes
ty
W 1 X X X X X W 2 W 3 W 4
X X X
X X X
X X X
X X X
X X X
U 1 X X X X X X U 2 U 3 U 4
X X X
X X X
X X X
X X X
X X X
X X X
K 1 X K 2 X K 3 X
OCENA Zaliczenie kaŜdego z kursów odbywa się na podstawie oceny poszczególnych efektów kształcenia (za e-nauczanie 5%, gry dydaktyczne 5%, projekt indywidualny 10%, projekt grupowy 5%, udział w dyskusji 25%, prace pisemne 10%, wypowiedzi na określony temat 25%, testy 15%) a takŜe aktywnego uczestnictwa w zajęciach
UWAGI Zaliczenie z rozbiciem procentowym jak w poprzednich semestrach oraz egzamin
pisemny i ustny z całości lektoratu.
LITERATURA PODSTAWOWA
Cieplicka M., Torzewska D : Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1,2 Poznań 2007
Kuzmina I. Śliwińska B: Język rosyjski. 365 zadań i ćwiczeń z rozwiązaniami, Warszawa 2006
UZUPEŁNIAJĄCA
Одинцова И.В.: Он и она. Пособие по развитию чтения и устной речи. Moskwa 2001
Zybert M.: Новые встречи 2,3, Warszawa 2003
Dziewanowska D.: Грамматика без проблем, Warszawa 2005
Duchnowska D.: Русский язык. Подготовительные материалы к экзамену TELC уровень B2, Kraków 2005
źródła internetowe, materiały autorskie
223
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie
z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 10 Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 4
Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3
Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3
Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 4 Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i
gramatycznych 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 10 Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
224
KARTA KURSU
Nazwa Seminarium dyplomowe 1
Nazwa w j. ang. Diploma seminar 1
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem seminarium inŜynierskiego jest przygotowanie dyplomanta do ukończenia studiów przez przedłoŜenie pracy dyplomowej, przeprowadzenie egzaminu dyplomowego. Wiedza formalna zdobyta w trakcie ćwiczeń z nauczycielem akademickim ma umoŜliwić zredagowanie pracy inŜynierskiej i zapewnić aby treść pracy scharakteryzowana spisem treści odpowiadała tematowi określonemu w tytule. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza Znajomość przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych objętych planem studiów.
Umiejętności
Umiejętność praktycznego rozwiązywania problemów praktycznych i teoretycznych ujętych w sylabusach przedmiotowych przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych.
Kursy
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Opanowanie wiadomości niezbędnych dla zbierania materiałów i pisania pracy dyplomowej. W02 Podstawowa wiedza z zakresy informatyki, inŜynierii materiałowej elektroniki, elektrotechniki i mechatroniki
K_W10, K_W11, K_W14 K_W01, K_W02, K_W03, K_W04, K_W05, K_W06, K_W07, K_W08,
225
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Opanowanie zagadnień związanych z korzystaniem z literatury naukowej, interpretacji wyników badań doświadczalnych, redakcji pracy dyplomowej U02 potrafi przygotować udokumentowane opracowanie problemu inŜynierskiego zarówno w języku polskim jak i obcym U03 posługuje się technikami multimedialnymi do realizacji zadań technicznych U04 posiada umiejętność planowania i przeprowadzania eksperymentu, interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 wykorzystuje metody komputerowego wspomagania w technice
K_U01, K_U03, K_U10 K_U02, K_U07 K_U08, K_U09, K_U10 K_U04, K_U15
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Zna zagadnienia dotyczące ochrony własności intelektualnej. K02 Posiada umiejętność pracy w grupie
K_K05, K_K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
226
Opis metod prowadzenia zajęć
Metoda interaktywna pozwalająca na zachowanie sprzęŜenia zwrotnego między studentami i prowadzącym. Metoda projektów, metoda prezentacji multimedialnej poszczególnych etapów pracy inŜynierskiej
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x U01 x x U02 x x U03 x x x U04 x x U05 x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Wygłoszenie seminarium z zakresu pracy dyplomowej, wykazanie umiejętności napisania planu pracy dyplomowej, wykazanie aktywności w czasie zajęć. Ocena prezentacji końcowego etapu pracy
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Ocena poprawności sformułowanego tematu pracy inŜynierskiej pod kontem wkładu autora w realizacji celu pracy 2. Ocena celu pracy, ocena propozycji spisu treści 3. Etapy tworzenia pracy inŜynierskiej, które wynikają ze spisu treści
227
4. Omówienie redakcji pracy inŜynierskiej - zawartość rozdziałów - sposób numerowania rozdziałów i podrozdziałów -zapis i numeracja wzorów, tabel, rysunków -odwoływanie sie do źródeł bibliograficznych -podsumowanie pracy -spis bibliografii -wypełnianie wymaganych oświadczeń
5.Prezentacje poszczególnych etapów pracy Wykaz literatury podstawowej
1.K. Jaracz, Redakcja prac dyplomowych w Instytucie Techniki. UW, Kraków 2012 2. G. Ganibarelli, Z. Łucki, Jak przygotować prace dyplomową lub doktorską Universitas, Kraków 2001 3. K. Wojcik, Piszę akademicka pracę promocyjną, SGH Warszawa 2005 4. W. W. Kubielski, Praca dyplomowa w pedagogice, WSP Warszawa 2006
Wykaz literatury uzupełniającej
1. G. Socrates, L.J. Sapper, SI and Metrication Conversion Tables, Newnes Butterworths, London 1969
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 6
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
6
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
6
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 6
Ogółem bilans czasu pracy 54
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
228
KARTA KURSU
Nazwa Seminarium dyplomowe 2
Nazwa w j. ang. Diploma seminar 2
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem seminarium inŜynierskiego jest przygotowanie dyplomanta do ukończenia studiów przez przedłoŜenie pracy dyplomowej, przeprowadzenie egzaminu dyplomowego. Wiedza formalna zdobyta w trakcie ćwiczeń z nauczycielem akademickim ma umoŜliwić zredagowanie pracy inŜynierskiej i zapewnić aby treść pracy scharakteryzowana spisem treści odpowiadała tematowi określonemu w tytule. W poszczególnych etapach prezentacji pracy prowadzący dokonuje poprawy stylu, wskazuje na błędy stylistyczne, merytoryczne i redakcyjne. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Warunki wstępne
Wiedza Znajomość przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych objętych planem studiów.
Umiejętności
Umiejętność praktycznego rozwiązywania problemów praktycznych i teoretycznych ujętych w sylabusach przedmiotowych przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych.
Kursy Seminarium dyplomowe 1
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Rozwinięcie wiedzy określonej w pierwszej części seminarium.
K_W10, K_W11, K_W16, K_W17,
229
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Umiejętność redagowania tekstów, projektowania i praktycznego wykonania modeli rzeczywistych
K_U03
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Umiejętność pracy zespołowej. K02 Rozwijania i utrwalania kontaktów społecznych K03 Kształtowanie postawy asertywnej i empatycznej
K_K03 K_K05, K_K08 K_K04
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Metoda prezentacji poszczególnych etapów pracy przez seminarzystów.
230
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x U01 x K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Obecność na zajęciach. Dokończenie pracy inŜynierskiej
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Tematy wynikają z kompetencji merytorycznej prowadzącego seminarium jak równieŜ innych osób zgrupowanych w prowadzonej grupie seminaryjnej.
Wykaz literatury podstawowej
1. 1.K. Jaracz, Redakcja prac dyplomowych w Instytucie Techniki. UW, Kraków 2012 2.G. Ganibarelli, Z. Łucki, Jak przygotować prace dyplomową lub doktorską Universitas, Kraków 2001 3. K. Wojcik, Piszę akademicka pracę promocyjną, SGH Warszawa 2005 4. W. W. Kubielski, Praca dyplomowa w pedagogice, WSP Warszawa 2006
Wykaz literatury uzupełniającej
1. G. Socrates, L.J. Sapper, SI and Metrication Conversion Tables, Newnes Butterworths, London 1969
231
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 6
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
6
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
6
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 6
Ogółem bilans czasu pracy 54
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
232
KARTA KURSU
Nazwa Sieci komputerowe
Nazwa w j. ang. Computer networks
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr hab. Karol Grondzak, dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zdobycie umiejętności projektowania i obsługi sieci komputerowych. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza zna podstawy informatyki i zasady programowania
Umiejętności potrafi obsługiwać komputer na poziomie zaawansowanym
Kursy Podstawy informatyki i systemów informatycznych Ochrona własności intelektualnej
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego projektowanie sieci komputerowych W02, ma uporządkowaną wiedzę w zakresie sieci komputerowych.
K_W07, K_W17 K_W07, K_W17
233
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, potrafi wykonać projekt sieci komputerowej U02, potrafi zainstalować system serwerowy U03, potrafi wykonać konfiguracje wybranych serwerów U04, zna zagadnienia dotyczące transmisji bezprzewodowej U05, zna zasady funkcjonowania współczesnych sieci komputerowych
K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K_K03 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
234
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi programu, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie otrzymują zadanie z zakresu projektowania sieci komputerowych i systemów serwerowych i wykonują je podczas zajęć.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu, ustnej wypowiedzi, instalacji i konfiguracji wybranego serwera
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie: historia sieci komputerowych, model ISO-OSI, rodzaje i topologie sieci.
2. Media transmisyjne i ich parametry, rodzaje okablowania. 3. Rozwój standardu Ethernet: podstawy funkcjonowania sieci Ethernet, standardy: Fast
Ethernet, Gigabit Ethernet i 10 Gigabit Ethernet, STP. 4. WAN - Sieci Frame Relay: budowa sieci, urządzenia komunikacyjne, protokół
transmisjiSieci ATM: budowa komórki, rodzaje połączeń (PVC, SVC), klasy ruchu, sygnalizacja, model odniesienia, ILMI, LANE.
5. Protokoły z rodziny TCP/IP: IP, ICMP, IGMP. 6. Adresacja w sieciach IP.
235
7. Uzyskiwanie adresu IP: statyczne, ARP/RARP, BOOTP, DHCP. 8. Protokoły warstwy transportowej stosu protokołów TCP/IP: UDP,TCP. 9. DNS. 10. Routing w sieciach IP: zasady wyboru trasy, tablica routingu, protokoły routingu
dynamicznego (RIP/RIP2, OSPF, BGP). 11. Sieci bezprzewodowe WLAN. 12. Podstawowe usługi sieciowe: poczta elektroniczna (SMTP, IMAP, POPS, autoryzacja,
zabezpieczenia), transmisja danych (FTP, SCP), zdalny dostęp (telnet, SSH, usługi terminalowe), serwisy informacyjne (HTTP).
13. Ochrona danych w sieci: metody projektowania sieci bezpiecznych, analiza ruchu, firewall, VPN, IDS.
Wykaz literatury podstawowej
1. D. Comer: Sieci komputerowe TCP/IP, WNT 2. D. Comer: Sieci komputerowe i intersieci, WNT 3. Frisch: Unix. Administracja systemu, O’Reilly 4. C. Hunt: TCP/IP. Administracja sieci. O’Reilly 5. Scott Mueller, Terry W. Ogletree, Mark Edward Soper, Rozbudowa i naprawa sieci. 6. Rafał Pawlak, Okablowanie strukturalne sieci. Teoria i praktyka 7. James F. Kurose, Keith W. Ross, Sieci komputerowe. Od ogółu do szczegółu z internetem w
tle. 8. Scott Lowe, Sieci domowe. Nieoficjalny podręcznik 9. Karol Krysiak, Sieci komputerowe. Kompendium. 10. Andrew S. Tanenbaum, Sieci komputerowe 11. Mahbub Hassan, Raj Jain, Wysoko wydajne sieci TCP/IP 12. Scott Mueller, Rozbudowa i naprawa sieci. 13. Mark Sportack, Sieci komputerowe. Księga eksperta. 14. Karanjit S. Siyan, Tim Parker, TCP/IP. Księga eksperta. 15. Joe Habraken, ABC sieci komputerowych 16. Terry Ogletree, Rozbudowa i naprawa sieci 17. J. Scott Haugdahl, Diagnozowanie i utrzymanie sieci. Księga eksperta 18. Frank Derfler i Les Freed, Okablowanie sieciowe w praktyce. Księga eksperta 19. Robert Breyer, Sean Riley, Switched, Fast i Gigabit Ethernet
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Andrew S. Tanenbaum – „Sieci komputerowe” WNT Warszawa 1998r. 2. Andrzej Kwiatkowski – „Topologiczne aspekty projektowania sieci komputerowych” 3. Douglas E. Comer – „Sieci komputerowe i intersieci” WNT, Warszawa 2000r. 4. Douglas E. Comer, David L. Stevens – „Sieci komputerowe TCP/IP” tom I, WNT, Warszawa
1997r. 5. Douglas E. Comer, David L. Stevens – „Zasady, protokoły, architektura” tom III, WNT,
Warszawa 1997r. 6. Larry L. Peterson, Bruce S. Davie – „Sieci komputerowe - podejście systemowe” Wydawnictwo
Nakom, Poznań 2000r. 7. Mark A. Miller – „Sieci TCP/IP, wykrywanie i usuwanie problemów” Wydanie I, Wydawnictwo
RM, Łódź, 1999r. 8. Mark A. Sportack – „Sieci komputerowe – księga eksperta” Wydawnictwo Helion Gliwice 1999r. 9. Mirosław Hajder, Heorhii Loutskii, Wiesław Stręciwilk – „Informatyka – wirtualna podróŜ w świat
sieci komputerowych” WSIiZ Rzeszów 2002r. 10. Praca zbiorowa pod redakcją S. Paszczyńskiego – „Podręcznik uŜytkownika sieci
komputerowej” NASK, Warszawa 1995r.
236
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 77
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
237
− KARTA KURSU
Nazwa Techniki multimedialne
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zdobycie wiedzy z podstaw technik multimedialnych dotyczących zarówno kwestii sprzętowych, budowy i zasad działania urządzeń multimedialnych jak równieŜ moŜliwościw wykorzystania stosownego softwaru do tworzenia i prezentacji multimedialnych. Zajęcia prowadzone w języku polskim
Warunki wstępne
Wiedza Zna budowę i podstawy działania komputera
Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer na poziomie podstawowym
Kursy ------------------------------------------------------------
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, zna podstawowe urządzenia multimedialne w zakresie budowy i zasady działania W02, zna podstawy teoretyczne tworzenia prezentacji i pokazów multimedialnych W03, zna oprogramowanie do tworzenia prezentacji i pokazów multimedialnych
K_W06
K_W06, K_W17
K_W06
238
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01, potrafi podłączać, konfigurować i dobierać urządzenia multimedialne stosowanie do potrzeb pokazu U02, potrafi pracować w programach do tworzenia prezentacji multimedialnych U03, potrafi wykorzystać narzędzia i dodatki oprogramowanie w celu usprawnienia tworzenia prezentacji U04, potrafi projektować i tworzyć multimedialne opracowania (prezentacje, broszury multimedialne, podcasty, videocasty itp.)
K_U02, K_U07
K_U07
K_U02, K_U07
K_U02, K_U07,K_U16
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K_K03 K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
Opis metod prowadzenia zajęć
239
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu omawiającego zagadnienia teoretyczne i wprowadzające w zagadnienia urządzeń, oprogramowania i technik multimedialnych oraz laboratoriów na których studenci wykorzystują zdobytą wiedzę teoretyczną do praktycznej pracy nad tworzeniem prezentacji i pokazów multimedialnych.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x W02 x x W03 x x U01 x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x K01 x x x K02 x x x
Kryteria oceny
Student otrzymuje końcową ocenę z laboratoriów na podstawie oceny z projektu grupowego z uwzględnieniem wkładu własnego w wykonywane zadanie. Ocenę z wykładu stanowi ocena ze sprawdzenia wiadomości w ramach dyskusji prowadzonych na zajęciach oraz ze znajomości zagadnień teoretycznych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1) Budowa podstawowych urządzeń multimedialnych 2) Zasady działania podstawowych urządzeń multimedialnych 3) Zasady tworzenia prezentacji i pokazów multimedialnych 4) Obsługa i moŜliwości wykorzystania podstawowych programów do tworzenia
prezentacji i pokazów mutimedialnych
240
Wykaz literatury podstawowej
• Bednarek J., Multimedia w kształceniu. PWN, Warszawa 2006.
• Foley J.D., Wprowadzenie do grafiki komputerowej. WNT, Warszawa 2001.
• Fedak J., Fotografia cyfrowa od A do Z. Encyklopedia. MUZA SA, Warszawa 2006.
• Kołodziej P., Komputerowe studio muzyczne i nie tylko. Przewodnik. Helion, Gliwice
2007.
5. Paul J., 100 sposobów na cyfrowe wideo, Helion, Gliwice 2007.
Wykaz literatury uzupełniającej
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 0
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu -
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
241
KARTA KURSU
Nazwa Wstęp do programowania
Nazwa w j. ang. Introductory programming
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr hab. Karol GrondŜak Zespół dydaktyczny
dr inŜ. Piotr Kulinowski
dr inŜ. Urszula D. Wdowik
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w ramach kursu prowadzonego w języku polskim jest: zaznajomienie słuchaczy z zasadami programowania imperatywnego/proceduralno-strukturalnego
Warunki wstępne
Wiedza podstawowych struktur danych i wybranych algorytmów ich przetwarzania
Umiejętności Umiejętność projektowania prostych algorytmów, sprawne korzystanie z komputera osobistego na poziomie uŜytkownika
Kursy Podstawy informatyki i systemów informatycznych; Programy uŜytkowe i systemy baz danych
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
242
W01, posiada wiedzę dotyczącą paradygmatów programowania proceduralnego/strukturalnego i opisu modelowanej rzeczywistości W02, zna podstawowe techniki programistyczne i moŜliwości ich zastosowania w odniesieniu do zagadnień technicznych W03 zna składnię języka, rozumie mechanizmy stojące za składnią języka oraz modułów bibliotecznych w odniesieniu do systemu operacyjnego oraz sprzętu (procesor - pamięć - urządzenia wejścia/wyjścia; alokacja pamięci, stos wywołań funkcji)
K_W06 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 umie pisać, analizować i testować kod źródlowy U02 umie sprawnie korzystać ze środowiska uruchomieniowego (debugger) U03 potrafi korzystać z gotowych narzędzi w postaci bibliotek funkcji - umiejętność korzystania z dokumentacji (takŜe w języku angielskim) U04 posiada umiejętność zapisu i modelowania problemu w ujęciu proceduralno-strukturalnym w kontekście zagadnień inŜynierskich U05 potrafi komunikować się za pomocą strumieni z urządzeniami wejścia/wyjścia (min. zapis i odczyt danych z pliku dyskowego)
K_U16 K_U16 K_U01, K_U16 K_U01, K_U10, K_U12, K_U16 K_U16
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, Potrafi wypracować w zespole rozwiązania problemów stawianych przez prowadzącego K02, Potrafi znaleźć i wykorzystać dodatkowe materiały/ksiąŜki ułatwiające mu zrozumienie zagadnień omawianych na zajęciach
K_K01, K_K03 K_K01
243
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Praca indywidualna – ćwiczenia praktyczne, dyskusja, konsultacje, praca zespołowa – projekt, praca indywidualna – projekt.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x K01 x x x x K02 x x x x
Kryteria oceny Ocena z przedmiotu jest średnią waŜoną ocen ze sprawdzianów i projektów
244
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
preprocesor/kompilator/linker; debugger; typy vs. zmienne, zmienne w kontekście klas pamięci (automatyczne, statyczne, dynamiczne); struktury; tablice; tablice (łańcuchy) znakowe; operatory; wyraŜenia; instrukcje sterujące; zmienne wskaźnikowe, funkcje -przekazywanie parametrów; strumienie
Wykaz literatury podstawowej
B. W. Kernighan, D. M. Ritchie, Język ANSI C, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa, 2007 S. Prata, Język C. Szkoła programowania, wydanie V, Helion 2006. Wykaz literatury uzupełniającej
P. van der Linden, Expert C Programming, Prentice Hall, 1994 K. N. King, C Programming: A Modern Approach 2nd edition, W. W. Norton & Company, 2008 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Laboratorium 30
Konsultacje indywidualne 10
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu --
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 20
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
20
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu --
Ogółem bilans czasu pracy 100
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
245
KARTA KURSU
Nazwa ZagroŜenia współczesnej kultury i cywilizacji
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie zagroŜeń współczesnej kultury i cywilizacji. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, dostrzega wyzwania edukacji wobec wyzwań społeczno – moralnych W02, zna uwarunkowania personalistyczne związane z wizją osoby jako podmiotu wychowania W03, zna argumenty określające prawdę jako zasada Ŝycia społecznego i zadanie wychowania W04, zna kategorie wychowania do demokracji i pluralizmu ideologiczno – politycznego W05, zna procesy sekularyzacji rodziny W06, dostrzega znaczenie wychowania w rodzinie dla rozwoju osobowego dziecka W07, dostrzega sytuację dziecka w zmieniającej się kulturze i systemie wartości rodzinnych współczesnego świata W08, dostrzega antywartości rodziny jako wyzwania dla pedagogiki społecznej W09, dostrzega przemiany rodziny w jej strukturze, funkcjach i systemie wartości W10, dostrzega znaczenie Integralnej wizji kultury jako podstawy personalistycznego wychowania W11, dostrzega przejawy sekularyzacja kultury W12, dostrzega drogi przenikania ateizmu do współczesnej kultury polskiej W13, zna kategorie związane z kulturą masową, dostrzegając znaczenie komunikowania masowego
K_K01
246
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01,potrafi wskazać wyzwania współczesnej edukacji wobec wyzwań społeczno – moralnych U02,potrafi wskazać uwarunkowania personalistyczne związane z wizją osoby jako podmiotu wychowania U03,potrafi wskazać argumenty określające prawdę jako zasada Ŝycia społecznego i zadanie wychowania U04,potrafi wskazać kategorie wychowania do demokracji i pluralizmu ideologiczno – politycznego U05,potrafi wskazać procesy sekularyzacji rodziny U06,potrafi wskazać znaczenie wychowania w rodzinie dla rozwoju osobowego dziecka U07,potrafi określić sytuację dziecka w zmieniającej się kulturze i systemie wartości rodzinnych współczesnego świata U08,potrafi wskazać antywartości rodziny jako wyzwania dla pedagogiki społecznej U09,potrafi określić przemiany rodziny w jej strukturze, funkcjach i systemie wartości U10, potrafi wskazać znaczenie integralnej wizji kultury jako podstawy personalistycznego wychowania U11, potrafi wskazać przejawy sekularyzacji kultury U12, potrafi wskazać drogi przenikania ateizmu do współczesnej kultury polskiej U13, potrafi wskazać kategorie związane z kulturą masową oraz określić znaczenie komunikowania masowego
K_U01
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów
kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K_K01, K_K03, K_K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
247
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 x U02 x K01 x K02 x ...
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie egzaminu
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Edukacja wobec wyzwań społeczno – moralnych 2. Personalistyczna wizja osoby jako podmiotu wychowania 3. Prawda jako zasada Ŝycia społecznego i zadanie wychowania 4. Wychowanie do demokracji i pluralizmu ideologiczno – politycznego 5. Procesy sekularyzacji rodziny 6. Znaczenie wychowania w rodzinie dla rozwoju osobowego dziecka 7. Dziecko w zmieniającej się kulturze i systemie wartości rodzinnych współczesnego
świata 8. Antywartości rodziny jako wyzwania dla pedagogiki społecznej 9. Przemiany rodziny w jej strukturze, funkcjach i systemie wartości 10. Integralna wizja kultury u podstawa personalistycznego wychowania 11. Kultura miedzy sacrum a profanum 12. Sekularyzacja kultury 13. Drogi przenikania ateizmu do współczesnej kultury polskiej 14. Kultura masowa – komunikowanie masowe i jego oblicza
248
Wykaz literatury podstawowej
Axinn W.G., Thornton, A., The Relationship Between Cohabitataion and Divorce: Selectivity or
Causal Influence?, “Demography” 1992, nr 29, p.357-374.
Fichter J.H., Grundbegriffe der Soziologie, Wien-New York 1968.
Kroeber A., Kluckhohn C., Culture. A critical revive of concepts and definitions, Cambridge 1952.
Kwak, A., Rodzina i jej przemiany, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1994.
Linton R., Kulturowe podstawy osobowości, Warszawa 1975.
Majkowski, W., Czynniki dezintegracji współczesnej rodziny polskiej, Wydawnictwo KsięŜy
Sercanów „SCJ”, Kraków 1999.
Slany K., Alternatywne formy Ŝycia małŜeńsko-rodzinnego w ponowoczesnym świecie, Wydawnictwo
NOMOS, Kraków 2002, ISBN 83-88508-31-8.
Wykaz literatury uzupełniającej
Axinn W.G., Thornton, A., Mothers, Children and Cohabitation: The Intergenerational Effects of
Attitudes and Behaviour, “American Sociological Review” 1993, nr 58, p. 233-246.
Dawson Ch., Religia I kultura, Warszawa 1958.
Parker S., Informal Marriage, Cohabitation and the law, 1750-1989, St. Martin's Press, New
York 1990.
Pastuszka J., Kryzys kultury a religia, Warszawa 1932.
Majka J., Filozofia społeczna, Wrocław 1983.
Slany K., Związki konsensualne – nowa forma małŜeństw, „Problemy Rodziny” 1990, nr 3, s.28-32.
Slany, K., Przemiany demograficzne w Polsce końca XX wieku, „Problemy rodziny”2000, nr 4., s.7-12.
Slany K., Szczepaniak-Wiecha I., Fenomen bezdzietności we współczesnych wysoko rozwiniętych
społeczeństwach, „MałŜeństwo i Rodzina” 2003, nr 5, ISSN 1643-7389.
Ślęczka K., Feminizm. Ideologie i koncepcje społeczne współczesnego feminizmu, Wydawnictwo
KsiąŜnica, Katowice 1999, ISBN 83-7132-310-7.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 15
Ogółem bilans czasu pracy 59
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
249
KARTA KURSU
Nazwa Zarządzanie środowiskiem
Nazwa w j. ang. Management of environment
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator dr inŜ. Małgorzata Piaskowska-Silarska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi problemami ochrony środowiska i systemami zarządzania środowiskiem. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Warunki wstępne
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę z zakresu ekologii i ochrony środowiska.
Umiejętności Potrafi swobodnie poruszać się w obrębie podstawowych pojęć z zakresu ekologii i ochrony środowiska.
Kursy -----
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza W01, Ma podstawową wiedzę w obszarze zarządzania środowiskiem W02, Rozumie koncepcję zrównowaŜonego rozwoju W03, Ma wiedzę dotyczącą ochrony środowiska W04, Rozumie zagadnienia ekologii przemysłowej W05, Zna modele i systemy zarządzania środowiskiem i zarządzania środowiskowego
K_W12 K_W12 K_W12 K_W12 K_W12
250
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności U01, Potrafi krytycznie oceniać wpływ działalności człowieka na środowisko naturalne U02, Potrafi obliczać emisję zanieczyszczeń do atmosfery U03, Podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę
K_U01 K_U10 K_U01, K_U05, K_U12
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne K01, Uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony
środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych K02, Wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny
K_K02 K_K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci samodzielnie opracowują zadane tematy z zakresu ochrony środowiska i systemów zarządzania środowiskiem.
251
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x U01 x x x U02 x x U03 x x x K01 x x x K02 x
Kryteria oceny
Na ocenę końcową składają się ocena z kolokwium i ocena z referatu.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Sytuacja ekologiczna i ochrona: atmosfery, hydrosfery. 2. Metody oczyszczania gazów. 3. Metody oczyszczania wód. 4. Utylizacja ścieków. 5. Gospodarka odpadami. 6. Koncepcja zrównowaŜonego rozwoju. 7. Ekologia przemysłowa. 8. Definicje, modele, systemy zarządzania środowiskiem i zarządzania środowiskowego. 9. Systemy niesformalizowane i sformalizowane. 10. Czystsza produkcja jako niesformalizowany system zarządzania środowiskowego. 11. Systemy zarządzania środowiskowego według ISO serii 14000 i innych aktualnych krajowych
i międzynarodowych norm. 12. Ekonomiczne i prawne aspekty funkcjonowania systemów zarządzania. 13. Najlepsze dostępne praktyki, techniki i technologie.
252
Wykaz literatury podstawowej
1. Dudla N. A., Górecki W., Piwniak G. G., Rychlicki S., Zięba A., Ochrona środowiska w aspekcie źródeł energii, Wydawca: Towarzystwo Geosynoptyków „GEOS”, Kraków 1996.
2. Ejdys J. i in., Zintegrowane systemy zarządzania jakością, środowiskiem, bezpieczeństwem pracy: teoria i praktyka, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2006.
3. Graczyk M., Zarządzanie proekologiczne, Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra 1999.
4. Górka K., Poskrobko B., Radecki W., Ochrona środowiska. Problemy społeczne, ekonomiczne i prawne, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001.
5. Johansson A., Czysta technologia, WNT, Warszawa 1999. 6. Łunarski J. i in., Zarządzanie środowiskiem, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej,
Rzeszów 2002. 7. Praca zbiorowa, Zarządzanie środowiskiem na terenach uprzemysłowionych – nowoczesne
systemy, techniki i technologie: KOMEKO, 15-17.03.2005, t. 1, Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG, Gliwice 2005.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Baran A. i in., Zarządzanie środowiskiem, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2007. 2. Poskrobko B., Podstawy uŜytkowania i ochrony środowiska, Wydawnictwa Politechniki
Białostockiej, Białystok 1987. 3. Preisner L., Przeglądy środowiska jako instrumenty ekologizacji działalności gospodarczej,
Rozprawy Monografie 93, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków 2000. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
40
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 20
Ogółem bilans czasu pracy 127
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
253
Kursy na specjalności:
Edukacja techniczno-informatyczna
z matematyką (nauczycielska)
254
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką
(nazwa specjalności)
Nazwa Arytmetyka szkolna
Nazwa w j. ang. School arithmetic
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator Zespół dydaktyczny
Dr J.Górowski
Dr A.Łomnicki
Opis kursu (cele kształcenia)
Poznanie pojęć i twierdzeń arytmetyki szkolnej oraz elementów teorii liczb. Nabycie umiejętności rozwiązywania zadań z arytmetyki szkolnej. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 Poznanie pojęć liczby pierwszej, liczby złoŜonej, największego wspólnego dzielnika oraz najmniejszej wspólnej wielokrotności dwóch liczb, rozkładu kanonicznego liczby naturalnej W02 Poznanie algorytmu Euklidesa dla liczb całkowitych oraz wielomianów
. W09 W09
255
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Wyznaczanie NWD oraz NWW dwóch liczb całkowitych oraz rozkładu liniowego NWD U02 Rozwiązywanie równań: wielomianowych i wymiernych, teŜ z wartością bezwzględną, liniowych diofantycznych U03 Rozwiązywanie nierówności wielomianowych i wymiernych, teŜ z wartością bezwzględną U04 Zapisywanie liczb w róŜnych systemach pozycyjnych U05 Rozstrzyganie o podzielności liczb całkowitych
U08 U08 U08 U08 U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Umiejętność rozpoznawania braków własnej wiedzy i potrzeby jej uzupełniania
K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 60
256
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykłady. Rozwiązywanie zadań w grupach oraz indywidualnie na zajęciach audytoryjnych, ponadto - zadań „domowych”. Prowadzenie dyskusji. Przygotowywanie referatów z literatury.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 x x U02 x x
U03 x x U04 x x U05 x x
Kryteria oceny
Podstawą zaliczenia jest aktywny udział w zajęciach oraz uzyskanie co najmniej 50% punktów ze sprawdzianów pisemnych
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Liczby naturalne, całkowite, wymierne, rzeczywiste, zespolone oraz działania określone w tych zbiorach lub ich podzbiorach, własności tych działań.
2. Liczby pierwsze, liczby złoŜone, rozkład kanoniczny liczby naturalnej, NWD i NWW dwóch liczb, liczby Fermata, liczby doskonałe.
3. Algorytm Euklidesa 4. Dowody niewymierności wybranych liczb rzeczywistych. 5. Ułamki dziesiętne. 6. Wielomiany. Równania i nierówności wielomianowe i wymierne.
257
7. Działania modulo w zbiorach reszt i ich własności. 8. Systemy pozycyjne zapisu liczb. 9. Elementy teorii podzielności w zbiorze liczb całkowitych. Cechy podzielności. 10. Równania diofantyczne. 11. Równania i nierówności z wartością bezwzględną. 12. Rozwiązywanie równań metodą analizy staroŜytnych. 13. Wzory skróconego mnoŜenia. 14. Układy równań i nierówności liniowych. 15. Recenzja wybranych zadań z arytmetyki szkolnej, z uŜywanych obecnie
podręczników
Wykaz literatury podstawowej
1. A.Chronowski, Podstawy arytmetyki szkolnej, Wydawnictwo Kleks, Bielsko-Biała 1999
2. J.Gancarzewicz, Arytmetyka, Wydawnictwo UJ, Kraków 2000 3. B.Gleichgewicht, Algebra, GiS, Wrocław 2004 4. W.Sierpiński, Wstęp do teorii liczb, PZWS, Warszawa 1965
Wykaz literatury uzupełniającej
1. W.Sierpiński, Arytmetyka teoretyczna, PWN, Warszawa 1969 2. J.Słupecki, K.Hałkowska, K.Piróg-Rzepecka, Elementy arytmetyki teoretycznej,
WSiP, Warszawa 1980
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 60 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 15
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 120
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
258
KARTA KURSU
Nazwa Bezpieczeństwo i higiena pracy ucznia i nauczyciela
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr n med. Ireneusz Kowalewski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Zapoznanie przyszłych nauczycieli z treściami obejmującymi bezpieczeństwo zdrowotne w ujęciu holistycznym i higienę pracy w szkole. Teoretyczne i praktyczne przygotowanie nauczycieli do pomocy uczniom w różnych sytuacjach zaburzeń zdrowotnych natury środowiskowej, społecznej. Nabycie podstawowych umiejętności w zakresie pierwszej pomocy i emisji głosu.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W 01 - posiada podstawową wiedzę dotyczącą elementarnych pojęć z zakresu sanologii, medycyny społecznej, higieny, prawidłowej emisji głosu W 02 – zna wskazania do reanimacji W 03 – potrafi przedstawić najczęstsze zagrożenia zdrowotne dziecka w wieku szkolnym W 04 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą promocji zdrowia W 05 – posiada wiedzę dotyczącą higieny pracy umysłowej W 06 – potrafi scharakteryzować zachowania prozdrowotne i antyzdrowotne W 07 – posiada wiedzę dotyczącą ergonomii i higieny pracy
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
259
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U 01 – potrafi udzielić pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia według zasad BLS U 02 – posiada umiejętność planowania działań zapobiegających głównym zagrożeniom bezpieczeństwa zdrowotnego w szkole U 03 – potrafi diagnozować, przygotowywać i realizować programy dotyczące higieny pracy umysłowej U 04 – potrafi opanować prawidłowy tor oddechowy, prawidłowo wykonuje czynności fonacyjne z właściwym używaniem rezonatorów, wyraźną artykulacją U 05 – potrafi wykonywać ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, fonacyjne i artykulacyjne
N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K 01 – docenia znaczenie nauk medycznych dla środowiska społecznego szkoły K 02 – ma świadomość swojej wiedzy z zakresu bezpieczeństwa zdrowotnego i higieny oraz widzi potrzebę rozwoju teoretycznego i praktycznego w tej dziedzinie dla swoich podopiecznych K 03– prezentuje gotowość współdziałania i poszukiwania sojuszników do realizacji działań profilaktycznych
N_K01 N_K02 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach
Forma zajęć Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 10
260
Opis metod prowadzenia zajęć
Stosowanie nowoczesnych metod kształcenia uzależnione jest od zaplanowanych celów i treści kształcenia: stosowanie metod aktywizujących, wyzwalających kreatywność studentów, traktowanie studenta, jako świadomego uczestnika procesu kształcenia, który przy pomocy scenariuszy zajęć oraz prowadzącego realizuje część zajęć samodzielnie lub w grupie, stwarzanie w trakcie zajęć sprzyjającego klimatu do prezentacji tematów drażliwych i kontrowersyjnych, organizowanie zajęć praktycznych w sytuacji rzeczywistej lub pozorowanej, wprowadzanie elementów grupowych gier oraz ćwiczeń psychologicznych i ruchowych. Stosowane metody: omówienie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, rozwiązywanie kazusów, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa, gry dydaktyczne, inscenizacje, film, ĆWICZENIA PRAKTYCZNE Z UŻYCIEM FANTOMÓW
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
nin
g
Gry
dyd
akty
czn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
no
we
Pra
ca
lab
ora
tory
jna
Pro
jekt
ind
ywid
ual
ny
Pro
jekt
gru
po
wy
Ud
ział
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca p
ise
mn
a
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
emn
y
Egza
min
pra
ktyc
zny
W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Praca projekcyjna, projekt grupowy, udział w dyskusji, egzamin praktyczny na fantomach
medycznych
261
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
- Cele i strategia działania zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w szkole – 1/2 godziny - Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania zdrowia – 1/2 godziny - Środowiskowe uwarunkowania zdrowia – 1 godzina - Edukacja zdrowotna w szkole i społeczności lokalnej – 1/2 godziny - Zapobieganie głównym zagrożeniom zdrowotnym i udzielanie pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia – 2 godziny - Podstawy higieny pracy umysłowej – 1/2 godziny - Podstawy higieny emisji głosu w pracy nauczyciela (podstawowe ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne) – 3 godziny - Podstawy bromatologii i aktywność fizyczna człowieka w różnych okresach cyklu życiowego – 1 godzina - Używanie substancji uzależniających – 1/2 godziny - Ergonomia i higiena pracy – 1/2 godzina
Wykaz literatury podstawowej
I. Kowalewski, Promocja zdrowia i bezpieczeństwo w szkole wyższej, Kraków, 2010
A .Czupryna, S. Pażdzioch, A. Ryś, W. C. Włodarczyk, Zdrowie publiczne, wybrane zagadnienia, Kraków 2005
Z. Jethon, A. Grzybowski, Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa, Warszawa 2001
Andres J., Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne, Kraków 2006
Jakubaszko J., Medycyna Ratunkowa, Wrocław 2003
Bass D., Baker R., Pierwsza pomoc i opieka domowa, Warszawa 2005
Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach, Wrocław 2003
M.Oczko, Sztuka poprawnej wymowy czyli o bełkotaniu i faflunieniu, Warszawa 2007
Emisja głosu nauczyciela. Wybrane zagadnienia, red. M. Przybysz-Piwko, Warszawa 2006
Wykaz literatury uzupełniającej
J.M.Brzeziński, L.Cierpiałkowska, Zdrowie i choroba, Gdańsk 2008
Cz.Lewicki, Edukacja zdrowotna – systemowa analiza zagadnień, Rzeszów 2006
J.T.Marcinkowski, Podstawy higieny, Wrocław 2007
Wardrope J., Smith J.A.R., Leczenie ran i oparzeń, Warszawa 1995
A Dorling Kindersley Book, Pierwsza pomoc, Warszawa 2004
262
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10 Ilość godzin w kontakcie z
prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po
zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat
(praca w grupie) 5
Ilość godzin pracy studenta
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 5
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zależności od przyjętego przelicznika 1
263
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska) Studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Dydaktyka informatyki
Nazwa w j. ang. Computer Science Didactics
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr Renata STAŚKO
Zespół dydaktyczny
dr Renata STAŚKO mgr Agata BOśEK
mgr Anna WÓJCICKA
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia kursu jest przygotowanie metodyczne studentów do prowadzenia lekcji w szkole podstawowej z przedmiotu zajęcia komputerowe. A w tym zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, zasadami nauczania, metodami nauczania oraz etapami powstawania konspektu do zajęć komputerowych, omówienie zmian w podstawach programowych na II etapie kształcenia, przeanalizowanie wybranych programów nauczania i podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem, scharakteryzowanie programów edukacyjnych wspomagających przygotowanie i prowadzenie lekcji, omówienie programów do tworzenia filmów instruktaŜowych, do zdalnego zarządzania maszynami, przeprowadzania szkoleń online. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
264
W01, Zna podstawowe pojęcia z zakresu dydaktyki informatyki W02 Ma wiedzę dotyczącą zmian w nowych podstawach programowych dla II etapu edukacyjnego, programów nauczania, zasad i metod nauczania, zna etapy powstawania konspektu lekcji W03 Zna portale i programy edukacyjne wspomagające proces kształcenia
W02 W03 W04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Umie znaleźć programy nauczania dla nowej podstawy programowej na stronie MEN U02 Posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej do przedmiotu zajęcia komputerowe U03 Potrafi przygotować konspekt do zajęć komputerowych wykorzystując metody aktywizujące i przeprowadzić lekcję U04 Umie porównać dostępne podręczniki wraz z załączonym oprogramowaniem U05 Umie skorzystać z oprogramowania tablicy interaktywnej w celu przygotowania ćwiczeń na lekcję U06 Umie wykonać filmy instruktaŜowe wykorzystując programy edukacyjne
U04 U05, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04
Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
265
K01 potrafi współdziałać i pracować w grupie K02 potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
K05 K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład prowadzony jest w formie wykładu informacyjnego w połączeniu z wykładem konwersatoryjnym. RównieŜ stosowany jest pokaz z objaśnieniem w celu przybliŜenia waŜnych i kluczowych zagadnień m.in. wykorzystanie metod aktywizujących na zajęciach komputerowych, korzystanie z programów edukacyjnych oraz tworzenie przy pomocy nich materiałów dydaktycznych do lekcji, przygotowanie konspektu do zajęć komputerowych Natomiast zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej organizowane są jako pedagogiczne praktyki śródroczne. Studenci opracowują konspekt lekcji z przedmiotu: zajęcia komputerowe na zadany przez nauczyciela szkolnego temat z zastosowaniem aktywizujących i praktycznych metod nauczania. Następnie przeprowadzają przygotowane lekcje, a bezpośrednio po nich lekcje są omawiane na podstawie arkuszy obserwacji. Wybrane materiały dostępne są na stronie http://itmoodle.up.krakow.pl/ oraz http://ultra.ap.krakow.pl/~rstasko/ Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x U02 x x
266
U03 x x U04 x x U05 x U06 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena z wykładu jest wystawiana na podstawie przygotowanego przez
studentów projektu grupowego. Ocena z zajęć praktycznych w szkole
jest wystawiana na podstawie przygotowanego konspektu lekcji,
przeprowadzenia lekcji i aktywności w dyskusjach oraz projektu
grupowego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie podstawowych pojęć m.in., informacja, informatyka, komunikacja, technologia informacyjna, multimedia, medioteka, metodyka przedmiotu.
2. Edukacja informatyczna w nowej podstawie programowej: a. Zmiany w podstawach programowych na II etapie kształcenia. b. WdraŜanie nowej podstawy programowej.
3. Programy nauczania- przegląd wybranych programów nauczania. 4. Analiza porównawcza podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem. 5. Zasady nauczania. 6. Metody nauczania, a w tym metody prowadzenia zajęć komputerowych (metoda
projektów, przewodniego tekstu, WebQest). 7. Programy edukacyjne wspomagające przygotowanie i prowadzenie lekcji (tj. CaTest,
HotPotatoes, FreeMind, CamStudio, TeamViewer). 8. Wykorzystanie tablicy interaktywnej (oprogramowanie firmy SmartNotebook) na zajęciach
komputerowych. 9. Platforma edukacyjna Moodle. 10. Nauczyciel informatyki – etyka zawodu.
267
11. Konspekt lekcji zajęć komputerowych. 12. Portale edukacyjne – ich rola i znaczenie dla ucznia i nauczyciela. 13. Spotkanie z metodykiem przedmiotów informatycznych lub autorem programów i
podręczników szkolnych. Zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej IV-VI , tematyka zajęć wynika z tematów narzuconych przez nauczyciela szkolnego.
Wykaz literatury podstawowej
1. pod red. Juszczyka S., Metodyka nauczania informatyki w szkole, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2001.
2. Gurbiel E., Hardt-Olejniczak G., Kołczyk E., Krupicka H., Sysło M., Informatyka. Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa, 2004.
3. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Czynności nauczyciela, podręcznik akademicki, PWN, Warszawa 2009
4. Grochowska B., Łojewski Z., Platformy edukacyjne. Zarządzanie i administrowanie, Wyd. UMCS, Lublin 2008.
5. http://www.men.gov.pl/- zatwierdzone przez men programy nauczania do szkoły podstawowej
Wykaz literatury uzupełniającej
http://itmoodle.up.krakow.pl/
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 3
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 35
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 130
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
268
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska)
(nazwa specjalności)
Nazwa Dydaktyka matematyki 1
Nazwa w j. ang. Didactics of Mathematics 1
Kod Punktacja
ECTS* 2
Koordynator dr ElŜbieta Urbańska
Zespół dydaktyczny
dr BoŜena RoŜek, dr BoŜena Pawlik,
dr ElŜbieta Urbańska Opis kursu (cele kształcenia)
Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do nauczania matematyki w klasach IV – VI szkoły podstawowej, oraz zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami z dydaktyki matematyki, jako dziedziny badań teoretycznych nad uczeniem się i nauczaniem matematyki.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 Zna cele matematycznego kształcenia. Rozumie specyfikę matematyki jako przedmiotu nauczania. W02 Zna drogi matematycznego poznania, czyli sposoby poznawania przez uczniów treści matematycznych. W03 Zna róŜne koncepcje matematycznego kształcenia. W04 Wie na czym polega problemowe nauczanie matematyki. W05 Wie jak przygotować lekcję matematyki, dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. W06 Zna przykłady dydaktycznych ujęć matematycznych zagadnień dotyczących liczb i działań na liczbach oraz figur geometrycznych na płaszczyźnie. W07 Wie jaka jest rola zadań matematycznych w procesie matematycznego kształcenia. W08 Rozumie rolę błędu w procesie nauczania i uczenia się matematyki.
W02, W03
269
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalność)
Umiejętności
U01 Potrafi, w oparciu o wiedzę merytoryczną, związaną ze zbiorami liczbowymi i działaniami na liczbach oraz z podstawowymi figurami geometrycznymi na płaszczyźnie, rozwiązywać zadania i problemy matematyczne tak, jak moŜe to robić uczeń szkoły podstawowej. U02 Potrafi opracować dla nauczania w szkole podstawowej wiedzę merytoryczną związaną ze zbiorami liczbowymi i działaniami na liczbach oraz z podstawowymi figurami geometrycznymi na płaszczyźnie. U03 Potrafi przygotować lekcję matematyki dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. U04 Umie pod kątem dydaktycznym ocenić podręcznikowe ujęcia matematycznych treści.
U05, U06, U07, U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K1 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę jej uzupełniania. K2 Potrafi formułować pytania słuŜące pogłębieniu swojej wiedzy. K3 Rozumie konieczność systematycznej pracy oraz potrafi pracować zespołowo.
K01, K03, K05, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 15
270
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład z wykorzystaniem prezentacji komputerowych, prowadzony konwersatoryjnie, z aktywnym udziałem studentów. Na ćwiczeniach aktywizujące metody nauczania, w tym dyskusja, praca w grupach, omawianie prac pisemnych studentów, analiza podręczników do matematyki, symulacje fragmentów szkolnych lekcji matematyki.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dyd
akty
czne
Ćw
icze
nia
w s
zkol
e
Zajęc
ia te
reno
we
Pra
ca la
bora
tory
jna
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gru
pow
y
Udz
iał w
dys
kusj
i
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pis
emny
Inne
W01 X x
W02 X x
W03 X x
W04 X x
W05 X x
W06 X x
W07 X x
W08 X x
U01 X X X x
U02 X X X
U03 X X X
U04 X X X
K01 X
K02 X
K03 X
Kryteria oceny
Ocena końcowa uwzględnia zarówno udział studenta w pracy na zajęciach (dyskusje, rozwiązywanie zadań) jak i ocenę prac pisemnych (kolokwia i konspekty lekcji).
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Drogi matematycznego poznania. Psychologiczne i pedagogiczne aspekty uczenia się. 2. Kształtowanie pojęć matematycznych. Definiowanie pojęć. 3. Konstruktywistyczne i niekonstruktywistyczne koncepcje nauczania matematyki – przykłady. 4. Operatywny charakter matematyki i jej czynnościowe nauczanie. 5. Problemowe nauczanie matematyki. 6. Zadania matematyczne i ich rola w nauczaniu matematyki.
271
7. Etapy pracy z zadaniem matematycznym na lekcjach matematyki. Strategie heurystyczne. 8. Język matematyki szkolnej. 9. Cele nauczania matematyki i ich operacjonalizacja. 10. Przygotowanie do prowadzenia lekcji matematyki. Konspekt. 11. Zagadnienia motywacji i aktywizacji na lekcjach matematyki. 12. Błąd w nauczaniu i uczeniu się matematyki. 13. Szczegółowe propozycje dydaktyczne łączące elementy teorii z praktyką nauczania, w tym: nauka o zbiorach liczbowych, działaniach na liczbach, rachunek pisemny i pamięciowy, zastosowanie obliczeń do zadań z kontekstem realnym. Zagadnienia dotyczące figur geometrycznych na płaszczyźnie i ich własności. Wykaz literatury podstawowej
Literatura: H. Siwek, Dydaktyka matematyki: teoria i zastosowania w matematyce szkolnej, Biblioteczka Nauczyciela Matematyki, WSiP, Warszawa 2005. S. Turnau, Wykłady o nauczaniu matematyki, PWN, Warszawa 1990. Wykaz literatury uzupełniającej
Wybrane artykuły z czasopism dla nauczycieli: - Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław. - Matematyka w szkole, czasopismo nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjum, GWO, Gdańsk. - Nauczyciele i Matematyka [NiM], Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Bielsko-Biała. - Oświata i Wychowanie (lata 1983-1987). Wybrane, z aktualnie obowiązujących, serie podręczników do matematyki dla klas IV – VI, szkoły podstawowej. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 20
Ogółem bilans czasu pracy 70
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
272
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska) (nazwa specjalności)
Nazwa Dydaktyka matematyki 2
Nazwa w j. ang. Didactics of Mathematics 2
Kod Punktacja
ECTS* 2
Koordynator dr ElŜbieta Urbańska
Zespół dydaktyczny
dr BoŜena RoŜek, dr BoŜena Pawlik,
dr ElŜbieta Urbańska Opis kursu (cele kształcenia)
Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do nauczania matematyki w klasach IV – VI szkoły podstawowej. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 Zna podstawę programową nauczania matematyki w szkole podstawowej oraz przykłady programów i planów nauczania. W02 Zna przykłady dydaktycznych ujęć matematycznych zagadnień dotyczących elementów algebry, figur geometrycznych w przestrzeni, obliczeń praktycznych, w tym procentowych oraz statystyki opisowej. W03 Zna przykłady róŜnych podręcznikowych koncepcji matematycznego kształcenia w szkole podstawowej. W04 Wie jak indywidualizować nauczanie – jak pracować na lekcji matematyki z uczniem mającym trudności, a jak z uczniem zdolnym. W05 Zna sposoby kontroli wiedzy uczniów i zasady oceniania.
W02, W03, W06
273
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalność)
Umiejętności
U01 Potrafi, w oparciu o wiedzę merytoryczną, związaną z elementami algebry, przestrzennymi figurami geometrycznymi oraz obliczeniami praktycznymi, w tym procentowymi i statystyką opisową rozwiązywać zadania i problemy matematyczne tak, jak moŜe to robić uczeń szkoły podstawowej. U02 Potrafi opracować dla nauczania w szkole podstawowej wiedzę merytoryczną związaną z elementami algebry, bryłami, obliczeniami praktycznymi, w tym procentowymi i statystyką opisową. U03 Potrafi przygotować lekcję matematyki dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. U04 Potrafi dobrać zadania i matematyczne problemy do realizacji celu lekcji. U05 Umie pod kątem dydaktycznym ocenić podręcznikowe ujęcia matematycznych treści. U06 Potrafi opracować testy sprawdzające wiedzę uczniów.
U05, U06, U07, U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K1 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę jej uzupełniania. K2 Potrafi formułować pytania słuŜące pogłębieniu swojej wiedzy. K3 Rozumie konieczność systematycznej pracy ora potrafi pracować zespołowo.
K01, K03, K05, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
274
Opis metod prowadzenia zajęć
Na ćwiczeniach aktywizujące metody nauczania, w tym dyskusja, praca w grupach, omawianie prac pisemnych studentów, analiza podręczników do matematyki, symulacje fragmentów szkolnych lekcji matematyki.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dyd
akty
czne
Ćw
icze
nia
w s
zkol
e
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca la
bora
tory
jna
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gru
pow
y
Udz
iał w
dys
kusj
i
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pis
emny
Inne
W01 X x
W02 X x
W03 X x
W04 X x
W05 X x
U01 X X X x
U02 X X X x
U03 X X X
U04 X X X
U05 X X
U06 X X
K01 X
K02 X
K03 X
Kryteria oceny Ocena końcowa uwzględnia udział studenta w pracy na zajęciach (dyskusje, rozwiązywanie zadań), ocenę prac pisemnych (kolokwia i konspekty lekcji) oraz wynik egzaminu.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawa programowa a plany i programy nauczania. 2. Podręcznikowe koncepcje programowo - metodyczne dla nauczania matematyki w szkole podstawowej (przykłady). Analiza i ocena przydatności programów nauczania i podręczników do realizacji celów nauczania matematyki. 3. Elementy algebry w klasach IV-VI. Rozwiązywanie równań i nierówności na poziomie szkoły podstawowej. 4. Kształtowanie na lekcjach matematyki w szkole podstawowej pojęć i umiejętności związanych z geometrią przestrzenną. Pola powierzchni i objętości brył. 5. Obliczenia praktyczne, na przykład: obliczenia kalendarzowe, jednostki pół i objętości, jednostki masy, droga, prędkość, czas, obliczenia procentowe. 6. Statystyka opisowa w szkole podstawowej: gromadzenie i porządkowanie danych, odczytywanie i interpretacja danych przedstawionych na tabelach, grafach i wykresach.
275
7. Kształtowanie umiejętności pracy z zadaniem matematycznym. Etapy pracy z zadaniem. Strategie heurystyczne. 8. Opracowanie koncepcji lekcji na zadany temat w zaleŜności od załoŜonego celu lekcji. Dobór zadań do danego celu lekcji – przykłady. Analiza lekcji matematyki 9. Sprawdziany i egzaminy sprawdzające wiedzę ucznia. Egzamin szóstoklasisty. 10. Indywidualizacja nauczania. Trudności w uczeniu się matematyki. Praca z uczniem zdolnym. Konkursy matematyczne. 11. Organizacja procesu nauczania i uczenia się z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz środków multimedialnych stosowanych w nauczaniu matematyki. 11. Szczegółowe propozycje dydaktyczne łączące elementy teorii z praktyką nauczania, w tym: elementy algebry, nauka o bryłach, obliczenia praktyczne, elementy statystyki opisowej. Wykaz literatury podstawowej
Literatura: H. Siwek, Dydaktyka matematyki: teoria i zastosowania w matematyce szkolnej, Biblioteczka Nauczyciela Matematyki, WSiP, Warszawa 2005. S. Turnau, Wykłady o nauczaniu matematyki, PWN, Warszawa 1990. Wykaz literatury uzupełniającej
Wybrane artykuły z czasopism dla nauczycieli: - Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław. - Matematyka w szkole, czasopismo nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjum, GWO, Gdańsk. - Nauczyciele i Matematyka [NiM], Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Bielsko-Biała. - Oświata i Wychowanie (lata 1983-1987). Wybrane, z aktualnie obowiązujących, serie podręczników do matematyki dla klas IV – VI, szkoły podstawowej. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 20
Ogółem bilans czasu pracy 70
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
276
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO – INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska)
Studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Dydaktyka techniki
Nazwa w j. ang. Technics didactics
Kod Punktacja ECTS* 6
Koordynator dr ElŜbieta Mastalerz
Zespół dydaktyczny
dr Renata Staśko, mgr Agata BoŜek, mgr inŜ. Anna Wójcicka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest: • poznanie i nabycie umiejętności analizy dokumentów niezbędnych w
planowaniu pracy dydaktyczno wychowawczej nauczyciela, opanowanie umiejętności opracowywania niezbędnej dokumentacji nauczycielskiej, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i wymagania oceny ucznia.
• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach podstawowych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór i stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.
• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach gimnazjalnych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór oraz stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.
• Potrafi zdiagnozować zachowania ucznia i opasać jego rozwój. Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu i zasad przestrzegania etyki zawodowej. W swojej pracy posługuje się zaawansowaną wiedzą z zakresu techniki oraz posiada podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce.
• Zajęcia prowadzone są w języku polskim
277
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów W02 Posiada podstawową wiedzę z zakresu dydaktyki ogólnej i metodyki kształcenia technicznego W03, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki W04, Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów techniki W05, ma podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce W06, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej W07, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela W08, Posiada wiedze dotycząca organizacji pracy i planowania zajęć lekcyjnych
W01, W02, W03 W02, W06 W01, W02, W09, W10, W11, W12 W04, W01, W02, W03, W05 W06 W03
278
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. U04, posługuje się komputerem w realizacji celów dydaktycznych U05, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, sporządza dokumentację, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i oceny ucznia U07,Posiada umiejętność analizy literatury psychologicznej i pedagogicznej U08, Posiada umiejętność przeprowadzenia zajęć zgodnie z przygotowanym konspektem lekcji U09, Umiejętnie odbiera metody pracy dydaktyczno - wychowawczej do stanu wiedzy i umiejętności uczniów U10,Posiada umiejętność diagnozowania zachowań ucznia oraz opisania jego rozwoju. U11, Potrafi korzystać z technik emisji głosu U12, Potrafi wykorzystać techniki multimedialne i komputerowe do prezentacji zagadnień poruszanych na lekcjach
U03, U05, U06 U01 U04 U05, U07 U06 U03, U07, U05 U05, U09 U01, U03 U02 U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Przestrzega zasad etyki oraz BHP w pracy zawodowej K02 Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się, oraz dokonywania samooceny swoich umiejętności K03 Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu swoich działań oraz jego wpływ na zachowanie ucznia K04 Jest przygotowany do pracy zawodowej zarówno indywidualnej jak i w zespole
K03 K01 K03, K04, K02, K05
279
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 60
Opis metod prowadzenia zajęć Ćwiczenia w analizie i opisywaniu dokumentacji procesu kształcenia. Opracowywanie planów pracy dydaktyczno-wychowawczej całorocznych i planowanie poszczególnych zajęć – konspekty lekcji, planowanie wymagań edukacyjnych i narzędzi do sprawdzania i oceniania uczniów, ewaluacja pracy uczniów i nauczyciela. Zajęcia praktyczne dobywają się w szkole podstawowej a następnie w gimnazjum w ramach których studenci hospitują lekcje zajęć technicznych oraz samodzielnie przeprowadzają jedną z lekcji nadzorowaną przez prowadzącego zajęcia oraz nauczyciela. Zadaniem studenta jest umiejętne zaplanowanie i przeprowadzenie lekcji techniki. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X X W02 X X X W03 X X X W05 X X X W06 X X W07 X W08 X U01 X X X U03 X X X U04 X X X U05 X X U06 X X X U07 X X U08 X U09 X X U10 X X U11 X
280
U12 X K01 X X K02 X K03 X X K04 X X X
Kryteria oceny Wygłoszony referat i ocena opracowanej dokumentacji nauczycielskiej oraz średnia ocen z przeprowadzonej lekcji oraz planowania i przygotowania do lekcji.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Historia edukacji ogólnotechnicznej. 2.Dokumenty szkolne (podstawy programowe, rozporządzenia MEN, itp.) 3.Cele edukacji ogólnotechnicznej. 4.Programy nauczania zajęć technicznych. 5.Plany pracy dydaktyczno-wychowawczej, wymagania edukacyjne, testy wiadomości i umiejętności dla uczniów. 6.Konspekty wybranych lekcji. 7.Ewaluacja dokumentacji. 8.Kontrola i ocena w procesie dydaktycznym. 9.Tematyka lekcji prowadzonych w szkole uzgadniana z nauczycielem Wykaz literatury podstawowej
1. Arends R., Uczymy się nauczać, Wyd. WSiP, Warszawa, 1994r. 2. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Wyd. PWN, Warszawa, 1993r. 3. Kupisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna,
Warszawa, 2005r. 4. Mastalerz E., Gałązka E., Inspiracje do aktywizującej uczniów edukacji ogólnotechnicznej,
Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2006r. 5. Niemierko B., Między oceną szkolną a dydaktyką, Wyd. WSiP, Warszawa 1993r. 6. Niemierko B., Pomiar wyników kształcenia, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka
Akcyjna, Warszawa 1999r. 7. Niemierko B., Diagnostyka edukacyjna, WN PWN, Warszawa, 2009. 8. Plewka Cz., Metodyka nauczania teoretycznych przedmiotów zawodowych, Wyd. Zakład
Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom,1999r. 9. Pochanke H., Dydaktyka techniki, Wyd. PWN, Warszawa, 1985r. 10. Półturzycki J., Dydaktyka dla nauczycieli, Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 1998r. 11. Szlosek F., Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, Wyd. Instytutu Technologii
Eksploatacji, Radom, 1995r. 12. Serdyński A., Podstawy dydaktyki techniki i informatyki, Wyd. Uniwersytetu Szczecińskiego,
Szczecin 2003r.
281
Wykaz literatury uzupełniającej
1.Kuźma J, Optymalizacja systemu pedagogicznego kształcenia, dokształcania i doskonalenia nauczycieli, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków, 1993r. 2.Kruszewski K. red. Sztuka nauczania czynności nauczyciela, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1993r. 3.Spitzer M.: Jak uczy się mózg, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 0
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 90
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 6
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 24
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
14
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 0
Ogółem bilans czasu pracy 150
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 6
282
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności) Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką
(nazwa specjalności)
Nazwa Elementy algebry wyŜszej
Nazwa w j. ang. Elements of higher algebra
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Zespół dydaktyczny
Dr J.Górowski
Dr A.Łomnicki
Opis kursu (cele kształcenia)
Poznanie podstawowych pojęć i twierdzeń algebry wyŜszej. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 Poznanie pojęć grupy, pierścienia, pierścienia całkowitego, ciała, przestrzeni wektorowej oraz podstawowych twierdzeń o tych strukturach. W02 Poznanie pojęć NWD oraz NWW oraz algorytmu Euklidesa
. W09 W09
283
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Sprawdzanie, czy dana struktura jest grupą, pierścieniem, ciałem, przestrzenią wektorową. U02 Sprawdzanie, czy dany zbiór jest podstrukturą rozwaŜanej struktury. U03. Sprawdzanie, czy dana funkcja jest homomorfizmem (izomorfizmem), w przypadku grup, pierścieni, ciał i przestrzeni wektorowych. U04 Rozwiązywanie układów równań liniowych metodą wyznaczników.
U08 U08 U08 U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Umiejętność dostrzegania braków we własnej wiedzy i potrzeby jej uzupełniania.
K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 30
284
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykłady. Rozwiązywanie zadań w grupach oraz indywidualnie na zajęciach audytoryjnych, ponadto – zadań „domowych”. Prowadzenie dyskusji. Przygotowywanie referatów z literatury.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 x x U02 x x
U03 x x U04 x x K01 x
Kryteria oceny
Aktywny udział w zajęciach oraz uzyskanie co najmniej 50% punktów ze sprawdzianów pisemnych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Grupa, jej podgrupa, homomorfizmy grup. Przykłady grup, których elementami są liczby, funkcje, przekształcenia geometryczne. Grupy z działaniami modulo.
2. Grupa cykliczna. 3. Twierdzenia Lagrangea, Cayleya. 4. Pierścień i jego podpierścień, ciało jego podciało, homomorfizmy tych struktur.
Przykłady pierścieni i ciał. 5. Grupy i pierścienie produktowe. 6. Grupy i pierścienie ilorazowe.
285
7. Elementy teorii podzielności w pierścieniu całkowitym. Pierścień Euklidesa. Algorytm Euklidesa.
8. Największy wspólny dzielnik i najmniejsza wspólna wielokrotność dwóch elementów pierścienia Euklidesa. Rozkład liniowy NWD. Równania liniowe diofantyczne.
9. Przestrzenie wektorowe, ich podprzestrzenie, bazy, przekształcenia liniowe. 10. Macierze i wyznaczniki, układy równań liniowych.
Wykaz literatury podstawowej
1. B.Gleichgewicht, Algebra, GiS, Wrocław 2004 2. J.Rutkowski, Algebra abstrakcyjna w zadaniach, PWN, Warszawa 2004
Wykaz literatury uzupełniającej
1. A.Białynicki-Birula, Algebra, PWN, Warszawa 1980
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 15
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
286
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką (nazwa specjalności)
Nazwa Elementy logiki i nauki o funkcjach
Nazwa w j. ang. The elements of logic and study of functions
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Zespół dydaktyczny
Dr J.Górowski
Dr A.Łomnicki
Opis kursu (cele kształcenia)
Poznanie elementów logiki i nauki o funkcjach, w zakresie przydatnym do rozwijania matematyki szkolnej oraz studiowania literatury z matematyki i dydaktyki matematyki. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 Poznanie funktorów zdaniotwórczych oraz praw rachunku zdań i kwantyfikatorów. W02 Poznanie funkcji elementarnych, w tym ich własności i wykresów.
. W03, W09 W03, W09
287
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Posługiwanie się biegłe implikacją, alternatywą, koniunkcją, kwantyfikatorami przy czytaniu oraz tworzeniu tekstu matematycznego. U02 Badanie róŜnych własności funkcji, teŜ określanych wielonormowo, przekształcanie wykresów funkcji. U03 Rozwiązywanie równań i nierówności w oparciu o wiadomości o poznanych funkcjach. U04 Stosowanie zasady indukcji matematycznej.
U08 U08 U08 U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Umiejętność rozpoznawania braków własnej wiedzy oraz potrzeby jej uzupełniania
K01, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 45
288
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykłady. Rozwiązywanie zadań w grupach oraz indywidualnie na zajęciach audytoryjnych, ponadto – zadań „domowych”. Prowadzenie dyskusji. Przygotowywanie referatów z literatury.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 x U02 x x x
U03 x x x U04 x K01 x
Kryteria oceny
Aktywny udział w zajęciach oraz uzyskanie co najmniej 50% punktów ze sprawdzianów pisemnych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Funktory zdaniotwórcze, prawa rachunku zdań. 2. Kwantyfikatory. 3. Działania na zbiorach, schemat Venna, Prawa rachunku zbiorów. 4. Relacje równowaŜności i porządku. Funkcja jako relacja. 5. Moc zbioru. 6. Zasada indukcji matematycznej. 7. Funkcje elementarne, ich własności i wykresy. 8. Twierdzenia o funkcjach parzystych, nieparzystych, okresowych.
289
9. Funkcje określane wielonormowo, ich własności. 10. Przekształcanie wykresów funkcji. 11. Ciągi, w tym określane rekurencyjnie. 12. Rozwiązywanie równań i nierówności. 13. Równania i nierówności z bezwzględną wartością. 14. Przykłady równań funkcyjnych.
Wykaz literatury podstawowej
1. A.Birkholc, Analiza matematyczna dla nauczycieli, PWN, Warszawa 1977 2. A.Chronowski, Zadania z teorii mnogości i logiki matematycznej,
Wydawnictwo Dla szkoły, Wilkowice 1999 3. H.Kąkol, Z.,Powązka, Pojęcie funkcji, Wydawnictwo Dla szkoły, Bielsko-
Biała 2000 4. W.Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I, PWN,
Warszawa 1994 Wykaz literatury uzupełniającej
1. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1, GiS, Wrocław 2001
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 45 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 15
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 105
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
290
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Edukacja Techniczno-Informatyczna z Matematyką (nauczycielskie)
(nazwa specjalności)
Nazwa Emisja Głosu
Nazwa w j. ang. Voice emision
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. Jolanta Zielińska prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Emisja Głosu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz metodami badawczymi dotyczącymi głosu i mowy dźwiękowej. Uzyskanie wiedzy o budowie aparatu głosowego, zjawiskach fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami i odbiorem. Uzyskana wiedza i umiejętności mają słuŜyć do celowego, świadomego, zdrowego uŜywania głosu. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 ma wiedzę z zakresu fizjologii tworzenia głosu i mowy dźwiękowej W02 rozumie pojęcie samokształcenia i trenowania głosu W03 ma wiedzę z zakresu higieny głosu oraz zapobiegania chorobom zawodowym. .
.W01 W02 W05 W05 W07 W02 W05
291
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 potrafi operować głosem w zakresie jego ustawienia i technik wymowy U02 umie rozpoznawać i usuwać zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej U03 potrafi dobierać metody trenowania, usprawniania głosu U04 posiada umiejętność wykonywania ćwiczeń emisyjnych
U01 U02 U02 U05 U02 U03 U02 U03
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje
społeczne K01 ma świadomość roli głosu w komunikacji K02 inicjuje prace w zespole
K01 K02 K02 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15
292
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń laboratoryjnych są w oparciu o pokaz z objaśnieniem,
wykonywanie ćwiczeń oraz sprawdzian praktyczny umiejętności emisyjnych (przygotowanie i
przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego).
Materiały dla studentów dostępne są w Internecie na stronie up.krakow.pl/technika/dydaktyka.htm co
pozwala na uczenie się w formie e-learningu
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
learn
ing
Gry
dydak
tycz
ne
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaj
ęci
a
tere
now
e
Pra
ca
labor
ato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idual
ny
Pro
jekt
gru
pow
y
Udzi
ał w
dys
kusj
i
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
emny
Inne
W01 x x x x
W02 x x x W03 x x
U01 x x x x
U02 x x x
U03 x x x
U04 x K01 x x x x
K02 x x
Kryteria oceny
Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.
Uwagi
Student zobowiązany jest do samodzielnej pracy w oparciu o materiały zamieszczone w Internecie – metoda e-learningu.
293
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa i funkcje aparatu głosotwórczego, zjawiska fizjologiczne związane z tworzeniem głosu i
jego emisją.
2.Zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej w kontekście ich tworzenia, emisji, nadawania i odbioru.
3. Prawidłowe operowanie głosem, jego ustawienie, dobór techniki wymowy. Higiena głosu.
4. Ćwiczenia emisyjne.
5. Samodzielna praca nad emisją głosu, samokształcenie i trenowanie głosu.
6. Badanie głosu z uŜyciem technik komputerowych.
Wykaz literatury podstawowej
.Legieć-Matosiuk A., Chaciński J., Emisja glosu-skrypt dla studentów, wyd. WSP, Słupsk 1994.
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., Zaburzenia głosu-badanie-diagnozowanie-metody
usprawniania, wyd. DIG, Warszawa 1998.
Pruszewicz A., Foniatria kliniczna, PZWL, Warszawa 1992.
.Przybysz-Piwko M., Emisja głosu nauczyciela, , CDN., Warszawa 2006.
Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie, UNIVERSITAS, Warszawa 2006.
Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, wyd. Gdańskie Wyd. Oświatowe, Gdańsk 1998.
Wykaz literatury uzupełniającej
Klemensiewicz Z., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, wyd. Bis, Warszawa 1995.
Minczakiewicz E. M., Mowa rozwój-zaburzenia, terapia, wyd. AP, Kraków 1997.
Mitrinowicz-Modrzejewska A., Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy, PZWL, Warszawa 1996
Rokitańska M., Laskowska H., Zdrowy głos, ABA, Bydgoszcz 2003.
Skrzynecka G., Uczymy się poprawnie mówić, WSiP, Warszawa 1999.
Styczek I., Logopedia, PWN, Warszawa 1980.
Tadeusiewicz R., Sygnał mowy, KiŁ, Warszawa 1988.
294
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
3
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
295
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką
(nazwa specjalności)
Nazwa Geometria elementarna
Nazwa w j. ang. Elementary geometry
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator Zespół dydaktyczny
Dr J.Górowski
Dr A.Łomnicki
Opis kursu (cele kształcenia)
Poznanie geometrii elementarnej w stopniu wystarczającym do nauczania w szkołach, w tym do pracy z uczniem przygotowującym się do konkursów z matematyki. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 Poznanie definicji i twierdzeń z geometrii, występujących w podstawie programowej nauczania matematyki w szkołach niŜszych szczebli
. W09
296
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Dowodzenie twierdzeń występujących w programie szkolnym geometrii. U02 Rozwiązywanie zadań dotyczących pól figur płaskich i objętości figur przestrzennych. U03 Konstruowanie trójkąta i pewnych czworokątów – przy odpowiednich danych, konstruowanie okręgu opisanego na trójkącie, wpisanego w trójkąt oraz uzasadnianie poprawności tych konstrukcji. U04 Badanie wzajemnego połoŜenia prostych, okręgów, prostych i okręgów metodami geometrii analitycznej.
U08 U08 U08 U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Umiejętność rozpoznawania braków własnej wiedzy oraz potrzeby jej uzupełniania
K01, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 60
297
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykłady. Rozwiązywanie zadań w grupach oraz indywidualnie na zajęciach audytoryjnych, ponadto – zadań „domowych”. Prowadzenie dyskusji. Przygotowywanie referatów z literatury.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x U01 x
U02 x x U03 x x
U04 x x K01 x
Kryteria oceny
Aktywny udział w zajęciach oraz uzyskanie co najmniej 50% punktów ze sprawdzianów pisemnych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wielokąty – definicje i twierdzenia (w szczególności Pitagorasa i Talesa - proste i odwrotne, sinusów i cosinusów, o rzucie w kierunku dwusiecznej kąta w trójkącie, Ptolemeusza).
2. Dowody wybranych twierdzeń. 3. Cztery punkty charakterystyczne trójkąta. 4. Cechy równoboczności trójkąta. 5. Okręgi i wielokąty. 6. Wielokąty foremne. 7. Klasyczne konstrukcje geometryczne.
298
8. Wzory na pola poznanych figur, w tym wzór Herona na pole trójkąta. 9. Figury przystające i podobne. 10. Przekształcenia geometryczne. 11. Figury osiowosymetryczne i środkowo symetryczne. 12. Figury przestrzenne. Wielościany. Figury obrotowe. 13. Wielościany foremne. 14. Pola powierzchni i objętości brył w zadaniach.
Wykaz literatury podstawowej
1. Z.Krygowska, J.Maroszkowa,Geometria dla klasy I liceum, WSiP, Warszawa 1975
2. Z.Krygowska, Geometria dla klasy II liceum, WSiP, Warszawa 1976 3. J.Górowski, A.Łomnicki, Planimetria, Wydawnictwo Kleks, Bielsko-Biała 1996 4. J.Górowski, A.Łomnicki, Stereometria, Wydawnictwo Kleks, Bielsko-Biała 1996
Wykaz literatury uzupełniającej
1. M.Grabowski, K.Szymański, Zbiór zadań dla uczniów szkół średnich o zainteresowaniach matematycznych, WSiP, Warszawa 1991
2. B.Iwaszkiewicz, Geometria elementarna, PZWS, Warszawa 1963 3. P.Jędrzejewicz, Bukiety matematyczne dla gimnazjum, GWO, Gdańsk 2002 4. P.Jędrzejewicz, Bukiety matematyczne dla liceum i technikum, GWO, Gdańsk
2002 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 60 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 15
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 20
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 130
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
299
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką (nauczycielskie)
(nazwa specjalności)
Nazwa Komunikacja Interpersonalna
Nazwa w j. ang. Interpersonal Communication
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. Jolanta Zielińska prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Komunikacja Interpersonalna jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz praktyką z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Uzyskanie wiedzy o modelach, barierach, stylach komunikacyjnych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do skutecznego przekazu dydaktycznego oraz sztuki negocjacji. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Wiedza W01 ma wiedzę z zakresu teorii komunikacji
W02 rozumie pojęcie komunikacji interpersonalnej, z podziałem na werbalną i niewerbalną. W03 ma wiedzę z zakresu modeli, barier komunikacyjnych, aktywnego słuchania,
W01 W02 W05 W08 W05 W07 W08 W02 W05 W08
300
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność) Umiejętności U01 potrafi określić styl komunikacyjny U02 umie rozpoznawać bariery komunikacyjne U03 potrafi dobierać metody usprawniania komunikacji U04 posiada umiejętność negocjacji
U01 U02 U01 U02 U05 U01 U02 U03 U01 U02 U03
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01 ma świadomość roli przekazu werbalnego i
niewerbalnego w komunikacji K02 dokonuje oceny własnych kompetencji komunikacyjnych K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie
K01 K02 K01 K02 K02 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15
301
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń konwersatoryjnych w oparciu o pogadankę z objaśnieniem,
wykonywaniem ćwiczeń warsztatowych oraz sprawdzian praktyczny umiejętności komunikacyjnych
(przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia komunikacyjnego).
Materiały dla studentów dostępne są w Internecie na stronie up.krakow.pl/technika/dydaktyka.htm co
pozwala na uczenie się w formie e-learningu
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
learn
ing
Gry
dydakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaj
ęcia
te
renow
e
Pra
ca
labora
tory
jna
Pro
jekt
in
dyw
idualn
y
Pro
jekt
gru
pow
y
Udzi
ał w
dys
kusj
i
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
emny
Inne
W01 x x x x W02 x x x W03 x x
U01 x x x x
U02 x x x
U03 x x x
U04 x x
K01 x x x
K02 x x K03 x x
Kryteria oceny
Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia z zakresu komunikacji oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.
Uwagi
Student zobowiązany jest do samodzielnej pracy w oparciu o materiały zamieszczone w Internecie – metoda e-learningu.
302
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Podstawy teorii komunikacji. 2.Modele i sprawność komunikacyjna. 3.Bariery i style komunikacyjne. 4. Aktywne słuchanie 5. Komunikacja werbalna (pytania, parafrazy). 6. Komunikacja niewerbalna. 7. Szkolenia i negocjacje.
Wykaz literatury podstawowej
Argyle M.: Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa 1991 Hammer H. :Rozwój umiejętności społecznych, Warszawa 2003 Hogan K. : Sztuka porozumienia, Warszawa 2000 Nęcki Z.: Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996 Pease A. : Język ciała - jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Kraków 1992 Retter T. : Codzienna komunikacja w pedagogice, Warszawa 2001 Wykaz literatury uzupełniającej
Aronson E. : Psychologia społeczna-serce i umysł, Warszawa 1997 Borkowski J. : O konflikcie i negocjacjach, Warszawa 2000 Collins A. (2003). Język ciała, gestów i zachowań, Warszawa 2003 Domachowski W. : Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń 1993 Knapp, M. L., Hall, J. A. : Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Wrocław 2000 Thompson P. : Sposoby komunikacji interpersonalnej. Poznań 1998
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
3
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
303
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki nauczania
Nazwa w j. ang. The conceptions and teaching practice
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Zespół dydaktyczny
Dr Anna Kwatera
Opis kursu (cele kształcenia)
W zakresie wiedzy:
- znajomość teorii i koncepcji kształcenia potrzebnych do kształtowania u
potencjalnych nauczycieli refleksyjnego stosunku do teorii i praktyki
pedagogicznej
- rozumienie roli edukacji w wymiarze jednostkowym i społecznym
- dostrzeganie i interpretowanie zmian oraz rozumienie prawidłowości
zachodzących w systemie edukacji oraz jego poszczególnych segmentach
- rozumienie celowości samokształcenia, znajomości zasad i metod
samokształcenia oraz potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy;
- rozbudzenie potrzeby ustawicznego doskonalenia się pod względem
intelektualnym, wolicjonalnym i charakterologicznym
W zakresie umiejętności:
- rozwijanie konkretnych umiejętności działaniowych i psychospołecznych
niezbędnych w pracy nauczyciela- praktyka, w tym planowania działań i projektowania dydaktycznego
- posługiwanie się zróŜnicowanymi metodami i formami oddziaływań dydaktyczno-
wychowawczych stymulujących proces nabywania przez uczniów wiedzy
- samodzielne stosowanie zróŜnicowanych stylów i strategii kształcenia oraz
wspomagania procesu nauczania-uczenia się, w tym nowoczesnych
technologii
nauczania
- projektowanie narzędzi pracy dydaktycznej, w tym ewaluacyjnych
- wartościowanie specyfiki przemian polskiego systemu edukacji
304
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i
kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-
kulturowych podstaw
W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych
teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych
procesów
W03 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji
systemu edukacji – celów, podstaw prawnych,
organizacji i funkcjonowania instytucji
edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych
N_W01 N_W02 N_W01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane
z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych
źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych
technologii
U02 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne
materiały, środki i metody pracy w celu
projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne
technologie w pracy dydaktycznej
U03 – potrafi analizować własne działania
pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze,
wychowawcze) i wskazywać obszary wymagające
modyfikacji, potrafi eksperymentować i wdraŜać działania innowacyjne
N_U02 N_U01, N_U02 N_U01
305
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20 10 - - - - -
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i
umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego
dokształcania się zawodowego i rozwoju
osobistego; dokonuje oceny własnych
kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie
realizowania działań pedagogicznych
(dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych)
K02 – jest przekonany o sensie, wartości i
potrzebie podejmowania działań pedagogicznych
w środowisku społecznym; jest gotowy do
podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje
aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i
zespołowych zadań zawodowych wynikających z
roli nauczyciela
K03 – ma świadomość konieczności prowadzenia
zindywidualizowanych działań pedagogicznych
(dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
K04 – ma świadomość istnienia etycznego
wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów
K05 – odpowiedzialnie przygotowuje się do
swojej pracy, projektuje i wykonuje działania
pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i
wychowawcze)
K06 – jest gotowy do podejmowania
indywidualnych i zespołowych działań na rzecz
podnoszenia jakości pracy szkoły
N_K01, N_K02 N_K01 N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
306
Opis metod prowadzenia zajęć
• wykład problemowy
• wykład konwersatoryjny
• metoda warsztatowa
• metoda projektowa
• metoda działań praktycznych
• mikronauczanie
• dyskusja
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x x x x U02 x x x x x U03 x x x K01 x K02 x K03 x x K04 x x K05 x x K06 x
Kryteria oceny
Warunki zaliczenia przedmiotu:
Wykłady – frekwencja, aktywny udział w dyskusji w trakcie wykładów (20%)
Ćwiczenia – aktywny udział w dyskusji, przygotowanie/przeprowadzenie gier
dydaktycznych/metod aktywizujących, projekt grupowy i przygotowanie eseju.
Egzamin w formie testowej; warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest
posiadanie zaliczenia z wykładów i ćwiczeń. Warunkiem pozytywnego
zaliczenia testu jest uzyskanie min. 50%+1 ogólnej liczby punktów
307
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1) Dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiczna. Przedmiot i zadania współczesnej
dydaktyki. Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe. Główne nurty myślenia o
edukacji szkolnej i szkole.
2) Szkoła jako instytucja wspomagająca rozwój jednostki i społeczeństwa. Modele współczesnej szkoły: tradycyjny, humanistyczny, refleksyjny i
emancypacyjny. Szkolnictwo alternatywne. Program ukryty szkoły. Współczesne
koncepcje nauczania. Modele profesjonalizmu i ich implikacje dla edukacji
nauczycieli. Edukacja do refleksyjnej praktyki.
3) Proces nauczania – uczenia się. Środowisko uczenia się. Szkolne uczenie się. Cele kształcenia – źródła, sposoby formułowania i rodzaje. Zasady dydaktyki.
Metody nauczania. Organizacja procesu kształcenia i pracy uczniów. Lekcja
(jednostka dydaktyczna) i jej budowa. Style i techniki pracy z uczniami. Formy
organizacji uczenia się. Środki dydaktyczne.
4) System oświaty. Organizacja i funkcjonowanie. Aspekty prawne funkcjonowania
systemu oświaty i szkoły, elementy prawa oświatowego. Szkoła (w tym szkoła
specjalna) i jej program. Europejski kontekst zmiany programu szkoły. Wzorce i
modele programów nauczania. Programy przedmiotowe, międzyprzedmiotowe i
blokowe. Programy autorskie. Ewaluacja programów. Treści nauczania. Plany
pracy dydaktycznej.
5) Klasa szkolna jako środowisko edukacyjne. Style kierowania klasą. Procesy
społeczne w klasie. Integracja klasy szkolnej. Ład i dyscyplina w szkole i w klasie.
Poznawanie uczniów i motywowanie ich do nauki. Uczniowie ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi w klasie szkolnej. Edukacja włączająca.
Indywidualizacja nauczania. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole.
6) Projektowanie działań edukacyjnych w kontekście specjalnych potrzeb
edukacyjnych oraz szczególnych uzdolnień uczniów. Kategorie uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i charakterystyka ich funkcjonowania.
Formy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: przedszkola
i szkoły ogólnodostępne, integracyjne oraz specjalne, klasy terapeutyczne,
indywidualne nauczanie.
7) Diagnoza, kontrola i ocena wyników kształcenia. Wewnątrzszkolny system
oceniania, sprawdziany i egzaminy zewnętrzne. Ocenianie osiągnięć szkolnych
uczniów oraz efektywności dydaktycznej nauczyciela i jakości pracy szkoły.
8) Język jako narzędzie pracy nauczyciela. Porozumiewanie się w celach
dydaktycznych – sztuka wykładania, sztuka zadawania pytań, sposoby zwiększania
aktywności komunikacyjnej uczniów. Edukacyjne zastosowania mediów.
Wykaz literatury podstawowej
308
1. F. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2004.
2. P. Bąbel, M.Wiśniak, Jak uczyć Ŝeby nauczyć, Warszawa 2008.
3. L. Cohen, L. Manion, K. Morrison, Wprowadzenie do nauczania, Poznań 2003.
4. G. Dryden, J. Vos, Rewolucja w uczeniu, Poznań 2003.
5. K. Ferstenmacher, Style nauczania, Gdańsk 2000.
6. R.M.Gagne, J.L.Brigs, W.W.Wager, Zasady projektowania dydaktycznego, W-wa
1992.
7. M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004.
8. I. Kawecki, Wprowadzenie do wiedzy o szkole i nauczaniu, Kraków 2003.
9. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, Warszawa
1991.
10. J. KrzyŜewska, Aktywizujące metody i techniki w edukacji, Suwałki 2003.
11. G. Mietzel, Psychologia kształcenia, Gdańsk 2003.
12. B. Niemierko, Kształcenie szkolne, Warszawa 2007.
13. G. Petty, Nowoczesne nauczanie, Sopot 2012.
14. M. ŚnieŜyński, Sztuka dialogu. Teoretyczne załoŜenia a szkolna rzeczywistość, Kraków 2005.
15. E. Putkiewicz Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa 1990.
16. M. Winkler, A.Commiachau, Sztuka prowadzenia wykładów i lekcji, Kraków 2008.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. K. Denek, Kuźniak I., Projektowanie celów kształcenia w reformowanej szkole,
Poznań 2001.
2. A. Tomkiewicz-Bętkowska, J.Czubak, Zgrana klasa. Ja-ty-my, Kraków 2011.
3. M. Jąder, Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi, Kraków 2010.
4. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Szkoła, Wraszawa 1991.
5. B. Łuczak, Niepowodzenia w nauce, Poznań 2000.
6. T. Ornstein, T. Hunkins, Program szkolny, załoŜenia, zasady, problematyka,
Warszawa 1999.
7. J. Pople, Uczeń trudny – jak go skłonić do nauki, Warszawa 1997.
8. T. Szaran , Pomiar dydaktyczny, Warszawa 2000.
9. W. Walczak , Jak oceniać ucznia, Łódź 2001.
10. M. Węglińska, Jak przygotować się do lekcji? Wybór materiałów dydaktycznych,
Kraków 1997
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 2
Ilość godzin pracy studenta Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
309
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 8
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
310
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki wychowania 1
Nazwa w j. ang. The concepts and practice of education 1
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr Stanisław Kowal
Zespół dydaktyczny Dr Wiesława Kogut Dr Joanna Łukasik
Dr Jolanta Maćkowicz
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukształtowanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie procesów rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania – uczenia się. Ukształtowanie umiejętności posługiwania się wiedzą z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych. Celem kursu jest ukształtowanie wraŜliwości etycznej,
empatii, otwartości, refleksyjności oraz postaw prospołecznych i poczucia odpowiedzialności.
311
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-kulturowych podstaw W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych procesów W03 – posiada wiedzę na temat głównych środowisk wychowawczych, ich specyfiki i procesów w nich zachodzących W04 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W05 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W06 – posiada wiedzę na temat projektowania ścieŜki własnego rozwoju i awansu zawodowego W07 – posiada wiedzę na temat etyki zawodu nauczyciela
N_W01 N_W02 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
312
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 - potrafi posługiwać się wiedzą teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych U03 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych technologii U04 - posiada rozwinięte kompetencje komunikacyjne: potrafi porozumiewać się z osobami pochodzącymi z róŜnych środowisk, będącymi w róŜnej kondycji emocjonalnej, dialogowo rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla komun akacji w klasie szkolnej U05 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności U06 – potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego
N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U02
313
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) K02 – jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych zadań zawodowych wynikających z roli nauczyciela K03 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K04 – jest gotowy do podejmowania indywidualnych i zespołowych działań na rzecz podnoszenia jakości pracy szkoły
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
314
Wykład, wykład konwersatoryjny, dyskusja, prezentacje projektów indywidualnych i grupowych, metody aktywizujące
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x X X x W02 x x X X x W03 x X X X x W04 X X x W05 X X x W06 X X x W07 X X x U01 X X X U02 X X X x U03 X X X x U04 X U05 X U06 X X K01 X X K02 X X K03 X X K04 X X
Kryteria oceny
50% referat
20% projekt indywidualny 20% projekt grupowy
10% udział w dyskusji
315
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wychowanie a rozwój. Funkcje wychowania. Proces wychowania, jego struktura, właściwości, dynamika. Przymus i swoboda w wychowaniu. Wychowanie jako urabianie i jako wspomaganie rozwoju. Wychowanie adaptacyjne i emancypacyjne. Wychowanie a manipulacja. Podmiotowość w wychowaniu. Podstawowe środowiska wychowawcze: rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła. Style i postawy wychowawcze. Konteksty wychowania. Źródła i przejawy kryzysu współczesnego wychowania.
2. Szkoła jako instytucja wychowawcza. Środowisko społeczne klasy i szkoły. Autokratyzm
i demokracja w szkole. Proces i wzorce komunikowania się na terenie szkoły. Ukryty program szkoły. Postawy nauczycieli i uczniów. Kształtowanie i zmiana postaw. Praca z grupą rówieśniczą. Tworzenie klimatu wychowawczego w klasie i w szkole. Plan pracy wychowawczej. Metody wychowawcze i ich skuteczność. Umiejętności wychowawcze. Trudności wychowawcze. Konflikty w klasie i w rodzinie. Błędy wychowawcze. Granice i mierniki oddziaływań wychowawczych. Kryzys szkoły. Pozaszkolne instytucje wychowawcze i resocjalizacyjne. Współpraca rodziny i szkoły. Współpraca szkoły ze środowiskiem.
3. Zawód nauczyciela. Role zawodowe nauczyciela. Wzór osobowy, postawa i kunszt
nauczycielski. Powinności nauczyciela i rozwój profesjonalny. Program wewnętrzny nauczyciela. Przygotowanie zawodowe nauczyciela. Wiedza prywatna, potoczna a wiedza naukowa nauczyciela. Etyka nauczycielska. Odpowiedzialność prawna opiekuna, nauczyciela, wychowawcy. Uczenie się w miejscu pracy. Dokształcanie i doskonalenie zawodowe jako warunki awansu zawodowego. Uczenie się przez całe Ŝycie nauczycieli. Wypalenie zawodowe nauczycieli - przyczyny, symptomy, strategie zaradcze. Choroby związane z wykonywaniem zawodu nauczyciela - profilaktyka.
4. Media i ich wpływ wychowawczy. Nauczyciel w procesie komunikacji - autoprezentacja,
aktywne słuchanie, efektywne nadawanie. Komunikacja niewerbalna. Porozumiewanie się emocjonalne w klasie. Style komunikowania się uczniów i nauczyciela. Bariery komunikacyjne w klasie. Porozumiewanie się w sytuacjach konfliktowych.
5. Poznawanie uczniów. Techniki i ich ograniczenia, kwestie etyczne. Sposoby
funkcjonowania uczniów w klasie. Pozycja społeczna ucznia w klasie. Typy uczniów. Uczeń szczególnie uzdolniony. Inny i obcy. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Trudności i niepowodzenia szkolne. Międzynarodowe i krajowe regulacje dotyczące praw człowieka, dziecka, ucznia oraz osób z niepełnosprawnością.
6. Agresja i przemoc (w tym agresja elektroniczna). UzaleŜnienia (w tym od środków
psychoaktywnych i komputera). Zaburzenia odŜywiania. Wykaz literatury podstawowej
Kwieciński Z., Śliwerski B.,(red.) Pedagogika T. 1,2. Warszawa 2003. Śliwerski B. (red.), Pedagogika t. 1, GWP, Gdańsk 2006 (rozdziały 2, 3, 4, 5). Day Ch., Rozwój zawodowy nauczyciela, Gdańsk 2004. Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008. Perry R., Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczycielem, Warszawa 2000. Wykaz literatury uzupełniającej
316
Kwiatkowska H., ToŜsamość nauczycieli, Gdańsk 2005. Fenstermacher G., Soltis J. Style nauczania, Warszawa 2000. Kwiatkowska H., Edukacja nauczycieli. Konteksty-kategorie-praktyki, Warszawa1997. Roman Schulz, Szkoła jako organizacja, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 1993. Mizerek H., Dyskursy współczesnej edukacji nauczycielskiej. Olsztyn 1999. Michalak J. M., (red.) Etyka i profesjonalizm w zawodzie nauczyciela. Łódź 2010 Jaworska T., Leppert R. (red.), Wprowadzenie do pedagogiki. Impuls, Kraków 1996 Brezinka W., Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Wydawnictwo WAM, Kraków 2005. Kobyłecka E., Nauczyciel wobec współczesnych zadań edukacyjnych, Kraków 2005. Speck O. , Być nauczycielem. Gdańsk 2005 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
15
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
317
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki wychowania 2
Nazwa w j. ang. Conceptions and practices of education 2
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr Stanisław Kowal Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Dostarczenie w oparciu o efekty kształcenia wiedzy dotyczącej form aktywności dzieci w wieku szkolnym, znaczenia grup rówieśniczych oraz roli osób znaczących charakterystycznych dla wieku rozwoju. Dostarczenie wiedzy z zakresu adaptacji dzieci w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej oraz dysfunkcji i zaburzeń rozwojowych, a takŜe współczesnych zagroŜeń dzieci i młodzieŜy (w tym bezpieczeństwo dzieci w szkole i poza nią) w kontekście projektowania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych indywidualnych i realizowanych w grupie, klasie i szkole. Zaprezentowanie najwaŜniejszych zasad dotyczących projektowania i wdraŜania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych w odniesieniu do jednostki i grupy oraz przygotowanie studentów do samodzielnego ich projektowania i wdraŜania. Dostarczenie wiedzy na temat form i metod współpracy z rodzicami ucznia i środowiskiem społecznym oraz przygotowanie studentów do samodzielnego organizowania skutecznej współpracy w kontekście potrzeb i moŜliwości podmiotów współpracy, a takŜe prowadzenia poszczególnych metod i form współpracy. Wyrabianie postaw tolerancji i akceptacji ucznia przejawiającego róŜnego rodzaju dysfunkcje zachowania oraz rodziców ucznia.
318
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W1 Student zna podstawowe formy aktywności ucznia oraz moŜliwości adaptacji, aspiracje i motywacje charakterystyczne dla wieku rozwoju. W2 Wymienia i charakteryzuje naturalne środowiska wychowawcze W3 Rozpoznaje i charakteryzuje podstawowe zagroŜenia dzieci i młodzieŜy W4 Zna i wymienia podstawowe zadania nauczyciela w zakresie opieki i wychowania w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej. W5 Wymienia, rozpoznaje i charakteryzuje dysfunkcje i zaburzenia zachowania. W6 Zna i wymienia działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do zagroŜeń oraz dysfunkcji i zaburzeń zachowania. W7 Zna i wymienia zasady bezpieczeństwa uczniów w szkole i poza nią. W8 Zna i wymienia zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. W9 Zna zasady współpracy szkoły ze środowiskiem lokalnym W10 Wymienia i określa charakter działania instytucji wspierających działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły.
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01
319
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U1 Analizuje zjawiska wychowawcze, interpretuje je i podejmuje w ich kontekście profesjonalne działania pedagogiczne U2 Samodzielnie diagnozuje oraz wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania i wdraŜania profesjonalnych działań w zakresie pracy z uczniem zagroŜonym oraz uczniem dysfunkcyjnym i z zaburzeniami rozwojowymi. U3 Samodzielnie utworzy określony fragment programu wychowawczego szkoły oraz plan pracy wychowawczej dla klasy U4 Zaprojektuje i przedstawi samodzielnie utworzone (indywidualnie określone) działania wspierające, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do ucznia (dysfunkcje, zagroŜenia) i klasy (konflikty). U5 Samodzielnie diagnozuje oraz rozwiązuje sytuacje problemowe wykorzystując róŜne zasady i strategie prowadzenia rozmowy, mediacji i negocjacji. U6 Wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. U7 Zaprojektuje i przedstawi zajęcia terenowe dla uczniów z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa U8 Zaprojektuje i przeprowadzi warsztaty i/lub prelekcję dla rodziców uczniów.
N_U01 N_U01, N_U02 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U01 N_U01, N_U03
320
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Komunikuje się w sposób profesjonalny z podmiotami pracy i współpracy K02 Przestrzega zasad etyki zawodowej K03 Współtworzy i buduje pozytywny klimat oraz atmosferę zaufania w czasie zajęć K04 Inicjuje proces własnego rozwoju i samorealizacji
N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład, warsztaty, projekt, studium przypadku, wprawki i gry dramowe, inscenizacja, dyskusja, informacja zwrotna, metody aktywizujące
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w
dysk
usji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X W02 X W03 X
321
W04 X X W05 X X X W06 X X X W07 X X W08 X W09 X X W10 X U01 X X X U02 X X X X U03 X U04 X U05 X X X X U06 X X U07 X X X U08 X X X X K01 X X K02 X X X X X X K03 X X X K04 X X X X
Kryteria oceny
75% egzamin pisemny, 25% aktywna praca na ćwiczeniach (projektowanie i prowadzenie zajęć opiekuńczo – wychowawczych i profilaktycznych), obecność na wykładach i ćwiczeniach.
Uwagi
-
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Wykłady: - Adaptacja ucznia w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej (2). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności, osoby znaczące, bunt okresu dorastania, konflikty, zagroŜenia dzieci i młodzieŜy (3). - Działania opiekuńczo – wychowawcze nauczyciela – wychowawcy w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (2). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne (3). - Bezpieczeństwo uczniów w szkole i poza szkołą (2). - Zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (3). Ćwiczenia: - Diagnozowanie aspiracji uczniów. Sposoby motywowania ucznia do rozwoju i
322
samodoskonalenia (3). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności (2), - ZagroŜenia dzieci i młodzieŜy – diagnoza, profilaktyka, terapia (5). - Projektowanie działań opiekuńczo – wychowawczych w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (program wychowawczy szkoły, klasy) (4). - Konflikty rówieśnicze oraz konflikty z dorosłymi. Mediacje, negocjacje, strategie rozwiązywania problemów (4). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Projektowanie działań wspierających, wychowawcze, profilaktyczne. Terapia – rodzaje, instytucje prowadzące i wspierające (6). - Bezpieczeństwo uczniów w czasie zajęć terenowych, wycieczek oraz poza szkołą (2) - Formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów – projektowanie. Rozmowa z uczniem, rozmowa z rodzicem w szkole – płaszczyzna porozumienia. Trójpodmiotowe partnerstwo. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (4). Wykaz literatury podstawowej
M. Dudzikowa, Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia. Kraków 2001. M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia – Procesy - Konteksty, t. 1- 5, Gdańsk 2008 – 2011 (wybrane artykuły z poszczególnych tomów). J. Elliot, M. Place, Dzieci i młodzieŜ w kłopocie, Warszawa 2000. A. Janowski, Poznawanie uczniów, Warszawa 2003 JJ.McWrither, MłodzieŜ zagroŜona, Warszawa 2003 S. Rockwell, A co mi zrobisz? Od chaosu do współpracy w klasie, Warszawa 2008 M. Łobocki, W trosce o wychowanie w szkole. Kraków 2007 Kwieciński Z., Śliwerski B. (red.), Pedagogika tom 2, Warszawa 2002. Wykaz literatury uzupełniającej
M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004. D. Krowatschek, Jak sobie poradzić z agresją u dzieci. Kraków 2006 A. Konieczna. Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Warszawa 2010. J. Łukasik, Spoko lekcja, czyli 65 sposobów na oryginalne zajęcia, Kielce: Wydawnictwo Jedność 2009, J. Łukasik, Spoko lekcja 2, czyli jeszcze więcej sposobów na oryginalne zajęcia. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2011 J. Łukasik, O wartości konsekwencji w wychowaniu. [w:] „BliŜej Przedszkola” 2010, nr 11, J. Łukasik, Udana rozmowa z uczniem jest moŜliwa [w:] „Psychologia w Szkole” 2010, nr 4, s.60 – 66. J. Łukasik, Rodzic w szkole - strategie rozmowy. [w:] „Psychologia w szkole” 2011, nr 1, s. 17 – 24 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Ilość godzin w kontakcie z Wykład 15
323
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 15
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
324
KARTA KURSU
Nazwa Praktyka1
Nazwa w j. ang. Pedagogical practice
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem praktyki jest gromadzenie doświadczeń związanych z pracą opiekuńczo-wychowawczą z uczniami, zarządzaniem grupą i diagnozowaniem indywidualnych potrzeb uczniów oraz konfrontowanie nabywanej wiedzy psychologiczno- pedagogicznej z rzeczywistością pedagogiczną w działaniu praktycznym, a takŜe: - wielostronne przygotowanie do wykonywania zawodu nauczyciela-wychowawcy, w tym pełnienia roli:
~ wychowawcy /zespołu klasowego, grupy wychowanków/ ~ organizatora wycieczek i imprez o charakterze z edukacyjnym i/lub rekreacyjnym ~ koordynatora współpracy szkoły z rodzicami ~ członka struktur organizacyjnych szkoły/ np. rady pedagogicznej, rady szkoły/ ~ animatora Ŝycia kulturalnego podopiecznych
- kształtowanie innowacyjnej, twórczej postawy przyszłych nauczycieli- wychowawców w pracy szkolnej i środowisku wychowawczym - kształtowanie i doskonalenie umiejętności psychospołecznych nauczyciela-wychowawcy-praktyka - wdraŜanie do samokształcenia i potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy - kształtowanie umiejętności pedagogicznych związanych z ethosem zawodu nauczyciela-wychowawcy Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
325
W01– posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W02 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W03 – posiada wiedzę na temat metodyki wykonywania zadań – norm, procedur i dobrych praktyk stosowanych w wybranym obszarze działalności pedagogicznej (wychowanie przedszkolne, nauczanie w szkołach ogólnodostępnych, w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych)
N_W01 N_W01 N_W02
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 – posiada umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznawanie sytuacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowywanie wyników obserwacji i formułowanie wniosków U03 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne technologie w pracy dydaktycznej U04 – potrafi kierować procesami kształcenia i wychowania, posiada umiejętność pracy z grupą (zespołem wychowawczym, klasowym) U05 – potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych, wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy oraz inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi pracować z uczniami, indywidualizować zadania i dostosowywać metody i treści do potrzeb i moŜliwości uczniów (w tym uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi) oraz zmian zachodzących w świecie i nauce U07 – potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz psychologii do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, a takŜe motywów i wzorów zachowań uczestników tych sytuacji U08 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności
N_U01 N_U01 N_U01, N_U02 N_U03, N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01
326
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi K02 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i wychowawcze) K04 – posiada świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
30
Opis metod prowadzenia zajęć
� obserwacja � pogadanka, � dyskusja, � praca z tekstem, � metoda sytuacyjna, � metoda indywidualnego przypadku
327
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x x x U04 x x U05 x x U06 x x U07 x x x U08 x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x K04 x x x
Kryteria oceny
Warunkiem zaliczenia praktyki jest:
– zrealizowanie praktyki w terminie poświadczone w dzienniku praktyk – prawidłowe wykonanie zadań; – dokonanie analizy, oceny i podsumowania praktyki poprzez rozmowę podsumowującą z nauczycielem-opiekunem; – przedstawienie pisemnej ewaluacji praktyki zawierającej: • charakterystykę wybranej placówki sporządzoną na podstawie analizy dostępnej dokumentacji; opis głównych załoŜeń jej funkcjonowania; • charakterystykę grupy uczniów/wychowanków (lub wybranego ucznia) danej klasy/grupy wychowawczej; • uwagi na temat pozytywnych i negatywnych aspektów całości realizowanej praktyki, sukcesów i trudności; • wnioski końcowe.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
328
1. Umiejscowienie placówek kształcenia, opieki i wychowania w strukturze systemu edukacji; infrastruktura/baza materialna.
2. Planowanie i organizacja pracy dydaktyczno-wychowawczej. 3. Zadania koordynujące, wspierające, wychowawczo – kontrolne dyrektorów instytucji
nauczających, diagnostycznych i opiekuńczo –wychowawczych. 4. Rozpoznawanie sytuacji środowiskowej dzieci w określonym typie placówki. 5. Rola i zadania nauczyciela, pedagoga, terapeuty, psychologa w rozpoznawaniu potrzeb wychowanka i określaniu skutecznych działań naprawczych. 6. Praca z uczniem o specyficznych potrzebach edukacyjnych. 7. Praca z dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej; współpraca pedagoga z kuratorem i pracownikiem
socjalnym oraz innymi pracownikami wsparcia instytucjonalnego szkoły/placówki op-wych. 8. Współpraca nauczyciela/wychowawcy z rodzicami. 9. Przygotowanie programów, scenariuszy, konspektów do zajęć. 10. Nowoczesne metody pracy w edukacji.
W ramach praktyki studenci: � zapoznają się z charakterem pracy w danym typie szkoły/przedszkola ogólnodostępnych,
w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych, ich strukturą organizacyjną i programową; � zapoznają się z podstawową dokumentacją prowadzoną w placówce; � poznają zadania i obowiązki nauczycieli i wychowawców; � poznają zadania i obowiązki pedagoga szkolnego, psychologa szkolnego (jeŜeli jest zatrudniony w szkole), logopedy, wychowawcy świetlicy, innych pracowników placówki oraz instytucji wspierających; � obserwują zajęcia edukacyjne, sporządzają notatki i omawiają je z zakładowym
opiekunem praktyk bądź/i nauczycielem prowadzącym; � rozpoznają sytuację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowują wyniki
obserwacji i formułują wnioski, � poznają metody dydaktyczne i wychowawcze wykorzystywane przez nauczycieli do realizacji treści wynikających z podstawy programowej i programu wychowawczego szkoły, � czynnie uczestniczą w zajęciach prowadzonych przez nauczyciela; � podejmują działania wychowawcze o charakterze interwencyjnym w sytuacjach konfliktu,
zagroŜenia bezpieczeństwa, naruszania praw innych lub nieprzestrzegania ustalonych zasad,
� towarzyszą nauczycielowi w trakcie wykonywania przez niego róŜnego typu zajęć administracyjnych i organizacyjnych (wykonywanie pomocy dydaktycznych,
uzupełnianie dziennika, kart obserwacji pełnienia dyŜurów); � konsultują z opiekunem praktyk obserwowane sytuacje i przeprowadzane działania; � omawiają zgromadzone doświadczenia w grupie studentów
Wykaz literatury podstawowej
Dudzikowa M., (2007), Pomyśl siebie. Minieseje dla wychowawców klasy, GWP, Gdańsk Gajewska G., Szczęsna A., Doliński A., (2003), Teoretyczno-metodyczne aspekty wychowania młodzieŜy, Zielona Góra
Janowski A., (1991), Poznawanie uczniów, Warszawa, WSiP Konarzewski K., (1993), Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych,
Warszawa, PWN Kozdowicz E., Przecławska A., (2006), Absolwent pedagogiki dziś – perspektywa teorii
i praktyki pedagogiki społecznej, Wyd. Akademickie śAK, Warszawa. Kuźma J., Wroński R., (red.), (2002), Kształcenie praktyczne przyszłych nauczycieli nowoczesnej szkoł,y WN AP Kraków
Łobocki M., (1989), Trudności wychowawcze w szkole, Warszawa, WSiP Łobocki M.,(1990), W poszukiwaniu skutecznych form wychowania, Warszawa
PWN
329
Mudrak-Nowak J., Nowak W., (2005), Jak organizować czas wolny uczniów, ,,Nowa Szkoła’’, nr 9 Putkiewicz E.,(1995), Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa, WSiP
. Walkiewicz B.,(red.), (2006), Praktyki pedagogiczne w systemie kształcenia nauczycieli,
Warszawa,CODN
Wykaz literatury uzupełniającej
Adamski F., (1993), Człowiek, wychowanie, kultura, Kraków Cichoń W., (1996), Wartości, człowiek, wychowanie, Kraków, Wyd. UJ
Dudzikowa M., (2001), Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia: eseje etnopedagogiczne, Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls
Gurycka A., (1990), Błąd w wychowaniu, Warszawa, WSiP Jopkiewicz A., (red.), (1995), Edukacja i rozwój. Jaka szkoła? Jaki nauczyciel?Jakie wychowanie?, Kielce, Wyd. WSP Kargulowa A., (1991), Dlaczego dzieci nie lubią szkoły, Warszawa, WSiP Sawicka K., (1999), ,(red.), Socjoterapia, Warszawa, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN ŚnieŜyński M., (2003), Przezwiska nauczycieli, Kraków, Wyd. Impuls Ponadto studentów obowiązuje czytelnictwo czasopism pedagogicznych.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 2
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 40
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
330
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska)
(nazwa specjalności)
Nazwa Praktyka zawodowa pedagogiczna w szkole podstawowej z zakresu matematyki
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja
ECTS* 4
Koordynator dr BoŜena Pawlik
Zespół dydaktyczny
dr BoŜena RoŜek,
dr ElŜbieta Urbańska
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem przedmiotu jest ukazanie zastosowania w nauczaniu matematyki w szkole podstawowej wiadomości i umiejętności poznanych na przedmiotach: Dydaktyka matematyki 1 i Dydaktyka matematyki 2, a takŜe zapoznanie studenta z pracą wychowawcy oraz z praktycznymi aspektami pracy nauczyciela matematyki. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza W01 Zna dokumentację związaną z nauczaniem i wychowaniem uczniów w szkole podstawowej. W02 Wie jak powinno wyglądać merytoryczne, dydaktyczne i organizacyjne przygotowanie nauczyciela do lekcji. W03 Wie jak opracować koncepcje lekcji na zadany temat i przedstawić ją w formie konspektu. W04 Zna sposoby oceniania pracy uczniów na lekcji matematyki i sposoby oceniania osiągnięć uczniów.
W02, W03, W06
Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalność)
331
U01 Potrafi zanalizować lekcję matematyki pod względem merytorycznym, dydaktycznym i organizacyjnym. U02 Potrafi krytycznie i konstruktywnie zanalizować zaobserwowaną na lekcji sytuację dydaktyczną. U03 Potrafi przygotować i poprowadzić lekcję matematyki w szkole podstawowej, dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. U04 Potrafi modyfikować własne działania w zaleŜności od obserwowanych wyników. U05 Potrafi dokonać autorefleksji po przeprowadzonej lekcji i sformułować konstruktywne wnioski.
U05, U06, U07, U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K1 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę jej uzupełniania. K2 Potrafi formułować pytania słuŜące pogłębieniu swojej wiedzy. K3 Rozumie konieczność systematycznej pracy oraz potrafi pracować zespołowo.
K01, K02, K03, K05, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 60
Opis metod prowadzenia zajęć
W ramach zajęć student obserwuje i analizuje lekcje nauczyciela matematyki oraz lekcje swoich kolegów z grupy. Przygotowuje teŜ lekcje na zadane tematy, opracowując konspekty, a następnie w oparciu o te konspekty prowadzi lekcje. W formie prac pisemnych oddaje analizy hospitowanych i przeprowadzonych przez siebie lekcji.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
332
E –
lear
ning
Gry
dyd
akty
czne
Ćw
icze
nia
w s
zkol
e
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca la
bora
tory
jna
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gru
pow
y
Udz
iał w
dys
kusj
i
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pis
emny
Inne
W01 X X
W02 X X
W03 X X
W04 X X
U01 X X X
U02 X X X
U03 X X X
U04 X X X
U05 X X X
K01 X
K02 X
K03 X
Kryteria oceny
Ocena końcowa uwzględnia ocenę pisemnej analizy wybranej lekcji, a takŜe przygotowanego konspektu i sposobu prowadzenia lekcji.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Tematyka zajęć związana jest z bieŜącymi treściami matematycznymi realizowanymi – zgodnie z obowiązującym programem – w klasie, w której student realizuje praktykę i dotyczy dydaktycznego opracowania tych treści do nauczania w szkole podstawowej.
Wykaz literatury podstawowej
Literatura: H. Siwek, Dydaktyka matematyki: teoria i zastosowania w matematyce szkolnej, Biblioteczka Nauczyciela Matematyki, WSiP, Warszawa 2005. S. Turnau, Wykłady o nauczaniu matematyki, PWN, Warszawa 1990. Wykaz literatury uzupełniającej
Wybrane artykuły z czasopism dla nauczycieli: - Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław. - Matematyka w szkole, czasopismo nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjum, GWO, Gdańsk. - Nauczyciele i Matematyka [NiM], Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Bielsko-Biała. - Oświata i Wychowanie (lata 1983-1987).
333
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 60 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 30
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
15
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 120
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
334
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nazwa specjalności)
Nazwa Praktyka zawodowa w szkole podstawowej z zakresu zajęć technicznych i informatycznych
Nazwa w j. ang. Professional practice in primary school within technical and IT subjects.
Kod Punktacja ECTS* 10
Koordynator Dr ElŜbieta Mastalerz Zespół dydaktyczny
Dr Renata Stasko, mgr Agata BoŜek, mgr Anna Wójcicka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie praktycznych moŜliwości realizacji treści technicznych i informatycznych w szkole podstawowej.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W02, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów WO3, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki WO5, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej WO6, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela
. WO2, W03, W06
335
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. UO5, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, prowadzi lekcje zgodnie z konspektem
UO3,UO5, U06, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych. KO3, ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej KO6, potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
KO1, KO5, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 180
Opis metod prowadzenia zajęć
Obserwacja lekcji nauczyciela i studentów w szkole, samodzielne prowadzenie wyznaczonej instrukcją liczby godzin przedmiotu.
336
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W02 X W03 X W05 X W06 X U01 X X U03 X U05 X X U06 X K01 x K03 x
K06 X
Kryteria oceny Spełnienie wymagań ujętych w instrukcji praktyk; przedstawienie potwierdzenia ze szkoły odbycia praktyk w dzienniczku praktyk oraz ocenionych konspektów lekcji prowadzonych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów) Wykaz literatury podstawowej
337
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 180
Konsultacje indywidualne 20
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 100
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 300
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 10
338
KARTA KURSU
Nazwa Prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela
Nazwa w j. ang. Legal and ethical aspects of the teaching profession
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie prawnych i etycznych aspektów zawodu nauczyciela. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Wiedza
W01, zna podstawowe pojęcia prawne W02, zna strukturę systemu oświatowego W03, zna akty prawne dotyczące oświaty W04, zna dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela W05, zna prawa i obowiązki nauczyciela W06, zna etyczne problemy zawodu nauczycielskiego W07, zna podstawowe kategorie etyczne W08, zna miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii W09, zna wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06,
339
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego
Umiejętności
U01, potrafi interpretować podstawowe pojęcia prawne U02, potrafi omówić strukturę systemu oświatowego U03, potrafi analizować akty prawne dotyczące oświaty U04, potrafi omówić dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela U05, potrafi omówić prawa i obowiązki nauczyciela U06, potrafi wskazać etyczne problemy zawodu nauczycielskiego U07, potrafi omówić podstawowe kategorie etyczne U08, potrafi wskazać miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii U09, potrafi omówić wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05,
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K03, K01, K02, K01, K03, K05,K03 K03 K02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
340
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 x U02 x K01 K02 ...
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie pracy pisemnej
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia prawne 2. Struktura systemu oświatowego 3. Akty prawne o oświacie 4. Dokumentacja wewnątrzszkolna i awans zawodowy nauczyciela 5. Prawa i obowiązki nauczyciela 6. Etyczne problemy zawodu nauczycielskiego 7. Podstawowe kategorie etyczne 8. Miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii 9. Wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
Wykaz literatury podstawowej
1. Borowski H., Zarys etyki, Lublin 1990 2. Homplewicz J., Etyka pedagogiczna, Rzeszów 1996 3. Karta nauczyciela 4. Ostasz L., Dobre, złe, odpowiedzialne, sprawiedliwe… Definicje i objaśnienie pojęć
etyki, Warszawa 2010. 5. Skadaniowski H., Awans zawodowy nauczyciela, Toruń 2007
Wykaz literatury uzupełniającej
341
1. Jaroń J., Wybrane problemy etyki, Warszawa 1987 2. Cichoń W., Wartości – człowiek – wychowanie, Zarys problematyki aksjologiczno –
wychowawczej, Kraków 1996 3. Olbrycht K., Prawda, dobro i piękno w wychowaniu człowieka jako osoby, Katowice
2000 4. Ruciński S., Wychowanie jako wprowadzenie w Ŝycie wartościowe, Warszawa 1988 5. Znamierowski C., Zasady i kierunki etyki, Warszawa 1957
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 34
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
342
KARTA KURSU
Nazwa Profilaktyka, diagnoza i terapia pedagogiczna
Nazwa w j. ang. Prevention, diagnosis and therapy of pedagogical
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie podstaw teoretycznych i metodologicznych diagnozy oraz ukazanie rozwiązań praktycznych wybranych narzędzi badawczych. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Wiedza
W01, zna modele postępowania diagnostycznego W02, zna załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice W03, zna metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga W04, zna moŜliwości diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego W05, zna moŜliwości diagnozy ucznia w środowisku szkolnym
W01, W05 W08, W05 W06, W05 W03, W05 W05, W01
343
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego
Umiejętności
U01, potrafi rozpoznać modele postępowania diagnostycznego U01, potrafi przygotować załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice U01, potrafi przygotować metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga U01, potrafi dokonać ogólnej diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego U01, potrafi dokonać diagnozy ucznia w środowisku szkolnym
U01, U03, U03, U03, U03, U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne dostrzegając potrzebę i znaczenie diagnozy K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne w oparciu o diagnozę K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03,
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
344
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 X U02 x K01 K02 ...
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie pracy pisemnej
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Diagnoza i jej znaczenie w pedagogice i naukach społecznych 2. ZałoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice 3. Metodologia badawcza - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga 4. Diagnoza środowiska rodzinnego i szkolnego 5. Uczeń w środowisku szkolnym - wybrane zagadnienia diagnostyczne
Wykaz literatury podstawowej
1. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, UŚ, Katowice 2001 2. Dudek M., Nieprzystosowanie społeczne dzieci z ADHD, Wyd. Uniwersytetu
Kardynała Stefania Wyszyńskiego, Warszawa 2009 3. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna, śak, Warszawa 2006 4. Kaja B., Diagnoza Dysleksji, Wyd. Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego,
Bydgoszcz 2003 5. Wysocka E., Człowiek a środowisko Ŝycia. Podstawy teoretyczno – metodologiczne
diagnozy, śak, Warszawa 2007
345
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Czaja – Chudyba I., Odkrywanie zdolności dziecka, AP, Kraków 2005. 2. Frydrychowicz A., Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków
rodzinnych, CMPPP, Warszawa 1996. 3. Niemierko B. (red.), Diagnostyka edukacyjna, UG, Gdańsk 1994 4. Tyszkowa M., Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych: zadania, zakres,
właściwości [w:] Tyszkowa M. (red.), Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych, Poznań 1987
5. Ziemski S., problemy dobrej diagnozy, WP, Warszawa 1973 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 34
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
346
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką (nazwa specjalności)
Nazwa Propedeutyka rachunku prawdopodobieństwa i statystyki
Nazwa w j. ang. Propaedeutics of probability and statistics
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator Dr Ireneusz Krech Zespół dydaktyczny
Dr Ireneusz Krech
Opis kursu (cele kształcenia)
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami statystyki opisowej, rachunku
prawdopodobieństwa oraz statystyki matematycznej. Umiejętna interpretacja otrzymanych
wyników oraz udzielanie odpowiedzi na umiejętnie postawione wcześniej racjonalne
pytania problemowe (w określonej sytuacji rzeczywistej). Kształtowania intuicji
probabilistycznych poprzez rozwiązywanie zadań powstałych na tle róŜnych sytuacji
Ŝyciowych, ukazywania pojęć, metod i wnioskowań probabilistycznych jako
matematycznych narzędzi opisu i badania rzeczywistości, ukazywanie przykładów
stosowania matematyki z wyraźnym podziałem na: fazę matematyzacji, fazę rachunków i
dedukcji oraz fazę interpretacji. Dydaktyka stochastyki.
Kurs prowadzony w j. polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 Zna podstawowe pojęcia statystyki opisowej oraz sposoby planowania, zbierania oraz opracowywania i prezentacji zebranych danych. Wie, jak prezentować otrzymane wyniki. W02 Zna podstawowe pojęcia i twierdzenia rachunku prawdopodobieństwa oraz elementarne metody stochastyczne (estymacja i weryfikacja hipotez).
W04, W09 W03, W09
347
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Potrafi przeprowadzić i opracować badania statystyczne oraz zinterpretować otrzymane wyniki. Do opracowania danych statystycznych i prezentacji otrzymanych wyników wykorzystuje arkusz kalkulacyjny. U03 Posługuje się metodami stochastycznymi do opisu i badania otaczającej nas rzeczywistości (m. in. określa proste modele probabilistyczne realnych sytuacji losowych). U04 Umie analizować elementarne problemy o charakterze stochastycznym i znajdować ich rozwiązania w oparciu o poznane twierdzenia i metody rachunku prawdopodobieństwa.
U04, U08 U08 U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Student potrafi rozpoznać braki w wiedzy i uzupełnić je posługując się literaturą i korzystając z konsultacji.
K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 30
348
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykłady. Zadania tablicowe i domowe. Konsultacje. Ćwiczenia w pracowni komputerowej.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X W02 X X U01 X X U02 X X U03 X X U04 X X K01 X X
Kryteria oceny
Zaliczenie z przedmiotu uzyskuje student, który uzyska co najmniej połowę punktów moŜliwych do zdobycia za: dwa kolokwia (maksymalnie 40 pkt.),
pracę zaliczeniową ze statystyki opisowej (maksymalnie 15 pkt.) oraz
aktywność wykazaną w czasie ćwiczeń (maksymalnie 15 pkt.).
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Szeregi rozdzielcze. Średnie, mediana, dominanta, kwartyle, kwantyle, odchylenie
przeciętne i standardowe, współczynnik zmienności, skośność, kurtoza. Planowanie
badań. Tworzenie narzędzi badań (wykorzystanie edytora tekstów). Zbieranie i
gromadzenie danych, opracowanie i graficzne przedstawianie danych (w tym takŜe za
pomocą komputera - MS Excel).
2. Podstawowe pojęcia i metody kombinatoryki.
349
3. Przestrzeń probabilistyczna dyskretna (ziarnista). Drzewo stochastyczne jako środek
konstrukcji przestrzeni probabilistycznej. Drzewo a podstawowe pojęcia i wzory
kombinatoryczne.
4. Doświadczenia losowe wokół nas. RóŜne modele probabilistyczne opisujące przebieg
tych doświadczeń losowych. Dyskretna przestrzeń probabilistyczna jako model przebiegu
doświadczenia losowego.
5. Definicja prawdopodobieństwa zdarzenia w dyskretnej przestrzeni probabilistycznej.
RóŜne aspekty prawdopodobieństwa (klasyczny, miarowy, statystyczny, subiektywny, idea
stochastycznego grafu przepływu). Własności prawdopodobieństwa. Zdarzenia praktycznie
niemoŜliwe. Prawdopodobieństwo jako ocena pewnego ryzyka i narzędzie weryfikacji
hipotez. Prawdopodobieństwo klasyczne.
6. Obliczanie prawdopodobieństw róŜnorodnych zdarzeń w tworzonych modelach
probabilistycznych. Przykłady doświadczeń losowych opisywanych przez przeliczalną przestrzeń probabilistyczną. Obliczanie prawdopodobieństw zdarzeń losowych w tej
przestrzeni.
7. Prawdopodobieństwo warunkowe. Prawdopodobieństwo całkowite.
Prawdopodobieństwo warunkowe a posteriori. Wzór Bayesa.
8. NiezaleŜność zdarzeń. Produkt kartezjański przestrzeni probabilistycznych. Produktowe
przestrzenie probabilistyczne dla serii doświadczeń niezaleŜnych. Schemat Bernoullego.
9. Zmienna losowa w ziarnistej przestrzeni probabilistycznej i jej rozkład. Dystrybuanta.
Wartość oczekiwana. Wariancja. Rozkład dwumianowy. Czekanie na pierwszy sukces.
Rozkład geometryczny. Schemat Pascala. Schematy urnowe.
10. Aksjomatyczna definicja przestrzeni probabilistycznej. Geometryczna przestrzeń probabilistyczna. Prawdopodobieństwo geometryczne.
11. Prawo wielkich liczb Bernoulliego. Prawo wielkich liczb Bernoulliego a szacowanie
prawdopodobieństwa zdarzenia za pomocą jego częstości.
12. Informacja o elementach wnioskowania statystycznego. Podstawy estymacji i
weryfikacji hipotez. Metoda największej wiarygodności. Proste przykłady weryfikacji
hipotez. Obszar krytyczny. Test istotności.
13. Zagadnienia dydaktyki stochastyki. Dane statystyczne a refleksja a posteriori
(wyjaśnianie na gruncie rachunku prawdopodobieństwa zaskakujących faktów
ujawnionych przez dane empiryczne). Gra losowa, strategiczna gra losowa i hazardowa gra
losowa a odkrywanie pojęć i metod stochastycznych. Rysunek jako środek matematyzacji i
argumentacji. Przyrządy losujące jako generatory rozkładów prawdopodobieństwa i jako
nośniki ogólnomatematycznych idei. Wnioskowania przez symetrie i analogie w
stochastyce. Pojęcia i metody stochastyczne a ilustracja procesu stosowania matematyki.
Stochastyczne paradoksy. Wykaz literatury podstawowej
1. J. Buga, H. Kassyk-Rokicka, Podstawy statystyki opisowej, VIZJA PRESS&IT, 2008.
2. J. Jakubowski, R. Sztencel, Prawdopodobieństwo dla (prawie) kaŜdego, SCRIPT,
2002.
3. L.T. Kubik, Rachunek prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1980.
4. A. Płocki, Prawdopodobieństwo wokół nas, Wydawnictwo ,,Dla szkoły", Wilkowice
2004. Wykaz literatury uzupełniającej
350
1. E. Łakoma, Historyczny rozwój prawdopodobieństwa, CODN, Warszawa 1992.
2. A. Płocki, Co Przypadek sprawił w Przypadkowie, Wydawnictwo ,,Dla szkoły",
Wilkowice 2000.
3. A. Płocki, Czy Paulina była w Przypadkowie gapą, Wydawnictwo ,,Dla szkoły" ,
Wilkowice 2000.
4. A. Płocki, Kto był w Przypadkowie dŜentelmenem, Wydawnictwo ,,Dla szkoły" ,
Wilkowice 2000.
5. A. Płocki, P. Tlusty, Kombinatoryka wokół nas, Wydawnictwo Naukowe NOVUM,
Płock 2010.
6. A. Płocki, Dydaktyka stochastyki, Wydawnictwo Naukowe NOVUM, Płock 2005.
7. A. śak, T. Zakrzewski, Kombinatoryka, prawdopodobieństwo i zdrowy rozsądek,
Quadrivium, Wrocław, 1994. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 15
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 0
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 0
Ogółem bilans czasu pracy 120
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
351
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska)
(nazwa specjalności)
Nazwa Przetwarzanie energii elektrycznej
Nazwa w j. ang. The processing of electrical energy
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Wiktor Hudy
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie i zbadanie przez słuchaczy metod i urządzeń słuŜących do przetwarzania energii elektrycznej. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 - zna budowę, zasadę działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych, W02 – zna budowę, zasadę działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego), W03 – zna strukturę napędu elektrycznego
. W10 W10 W10
352
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 – umie zaprojektować napęd elektryczny, U02 – potrafi wykorzystać poznane zjawiska w technice, U03 – umie przeprowadzić pomiary elektryczne, U04 – umie zestawić układ pomiarowy z dostępnych mierników.
U01, U04, U09 U01, U04, U09 U01, U09 U01, U09
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – potrafi pracować w grupie, K02 – profesjonalnie realizuje swoje zadania
K01, K02, K05 K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, na których przeprowadzane są doświadczenia.
353
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Ocenę końcową ustala prowadzący kurs (prowadzący wykład) biorąc pod uwagę oceny uzyskane z zajęć składowych i egzaminu końcowego. Warunkiem zaliczenia zajęć laboratoryjnych jest zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa, zasada działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych 2. Budowa, zasada działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego) 3. Struktura i projektowanie napędu elektrycznego
354
Wykaz literatury podstawowej
- Jaracz K., Noga H.: Laboratorium elektrotechniki. Maszyny i urządzenia elektryczne. WN AP, Kraków 2001 - Plamitzer A.: Maszyny elektryczne, WNT Warszawa 1970
Wykaz literatury uzupełniającej
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
355
KARTA KURSU
Nazwa Psychologiczne podstawy wychowania i nauczania 1
Nazwa w j. ang. Psychological bases of education and teaching 1
Kod Punktacja
ECTS* 2
Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny- pracownicy Katedry Psychologii
Opis kursu (cele kształcenia) Zapoznanie słuchaczy z podstawową wiedzą psychologiczną niezbędną do wykonywania zawodu nauczyciela i pozwalająca na rozumienie procesów rozwoju, jego uwarunkowań i kontekstów, prawidłowości i zaburzeń, procesów interakcji społecznych, wychowania i nauczania. Przygotowanie ich do wykorzystania tej wiedzy w realizacji zadań opiekuńczych, wychowawczych i dydaktycznych. Wytworzenie umiejętności dostrzegania objawów zaburzeń rozwoju i zachowania uczniów oraz dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju wybitnym, typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich przekonania, Ŝe proces edukacji to dialog wspomagający rozwój oraz wytworzenie tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się
356
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w
karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01- zna podstawowe pojęcia psychologiczne, potrafi przedstawić procesy psychiczne W02 – rozumie znaczenie róŜnic indywidualnych w zakresie temperamentu, inteligencji, stylu poznawczego oraz właściwości osobowości w procesach wychowania i nauczania W03 – zna główne kierunki w psychologii i wynikające z nich koncepcje wychowania i kształcenia oraz koncepcje zaburzeń W04 – zna i rozumie pojęcie rozwoju, zmiany rozwojowej oraz biologicznych i społecznych uwarunkowań rozwoju W05 – potrafi przedstawić rozwój fizyczny i psychiczny człowieka oraz scharakteryzować główne okresy rozwoju W06 – posiada wiedzę z zakresu interakcji społecznych, grup społecznych, w tym rodziny i grupy rówieśniczej W07 – posiada wiedzę z zakresu procesów komunikowania się interpersonalnego W08 – posiada wiedzę z zakresu zdolności, uzdolnień i twórczości oraz specyfiki funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych W09 – potrafi przedstawić zaburzenia rozwoju: niepełnosprawność intelektualna, dysfunkcje fizyczne, całościowe zaburzenia rozwoju (autyzm), zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia) W10 – potrafi przedstawić zaburzenia zachowania: ADHD, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia odŜywiania, zachowania agresywne, uzaleŜnienia W11 – zna metody poznawania uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
N_W01
N_W01
N_W01
N_W01
N_W02
357
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy analizowaniu sytuacji pedagogicznych i dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do poszczególnych etapów edukacyjnych U03 – potrafi samodzielnie pogłębiać swoją wiedzę psychologiczną przydatną w działalności pedagogicznej U04 – potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów U05 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia U06 – potrafi wspierać rozwój uczniów i inspirować ich do samodzielnego uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów o rozwoju typowym U07 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do moŜliwości uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi współpracować z rodzicami uczniów o rozwoju typowym i zaburzonym oraz specjalistami psychologami U09 – potrafi analizować własne działania pedagogiczne i przeciwdziałać własnemu wypaleniu zawodowemu
N_U01 N_U01 N_U02 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do
efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego K02 – jest przekonany o konieczności indywidualizacji oddziaływań pedagogicznych w stosunku do uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do pracy pedagogicznej, wykorzystując wiedzę psychologiczną przy projektowaniu i realizacji działań pedagogicznych
N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
358
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych, analiza prób diagnostycznych, film
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Pre
zent
acja
m
ultim
edia
lna
W01 X X X W02 W03 W04 W05 W06 W07 W08 W09 W10 W11
X X X X
X X X
X X X X X X X X X
X X X X X
X
X X X X X X X X X
X X X X
U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07 U08 U09
X X X X
X X X
X X X X X X X
X X X
X X
X X X
359
K01 X X K02 X X X X K03 X X X
Kryteria oceny
50%, projekt indywidualny, 25 % esej – 10%, projekt grupowy, prezentacja grupowa – 10%, referat, udział w dyskusji -5%
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Psychologia jako nauka o człowieku. Procesy psychiczne : poznawcze, emocjonalne i motywacyjne. . Biologiczne podstawy zachowania się człowieka 2. Uczenie się: proste i złoŜone formy uczenia, uczenie się społeczne, uczenie się a nauczanie, efekty uczenia się 3.. RóŜnice indywidualne (temperament, inteligencja, styl poznawczy) i ich rola w procesach wychowania i nauczania 4. Osobowość : koncepcje i struktura, właściwości osobowości nauczycieli i ich rola w edukacji, samopoznanie 5. Kierunki w psychologii i wynikające z nich implikacje dla koncepcji wychowania i kształcenia oraz koncepcji zaburzeń rozwoju i zachowania 6. Spostrzeganie społeczne i poznanie społeczne, interakcje społeczne, grupy społeczne, postawy społeczne i zmiany postaw, stereotypy i uprzedzenia 7. Zachowania prospołeczne : uwarunkowania i metody kształtowania. Zachowania antyspołeczne : agresja i jej uwarunkowania, agresja i przemoc w mediach, przemoc w rodzinie i w szkole, przeciwdziałanie agresji i przemocy 8. Procesy komunikowania się, komunikacja werbalna i niewerbalna, komunikowanie się w sytuacjach konfliktowych, nauczyciel i uczniowie w procesie komunikowania się 9. Stres i radzenie sobie ze stresem, stresy szkolne i Ŝyciowe, stres traumatyczny 10. Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej, modele rozwoju, konteksty rozwoju, biologiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju, interakcja między czynnikami rozwojowymi 11. Rozwój fizyczny i psychiczny – rozwój poznawczy (percepcji, myślenia i mowy, pamięci, uwagi), emocjonalny (róŜnicowanie się emocji, kształtowanie się wiedzy i samokontroli emocjonalnej), społeczny, moralny, kształtowanie się osobowości 12. Periodyzacja rozwoju – okresy rozwojowe i ich osiągnięcia, róŜnice indywidualne w rozwoju, ciągłość a okresy krytyczne w rozwoju 13. Zdolności i uzdolnienia, uczniowie o wybitnych zdolnościach ogólnych i specjalnych, uczniowie twórczy 14. Norma i patologia. Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych (DSM, ICD). Zaburzenia rozwoju oraz zaburzenia emocji i zachowania wg ICD-10 : kryteria i kategorie zaburzeń 15. Zaburzenia rozwoju : niepełnosprawność umysłowa, całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia), zaburzenia rozwoju mowy, choroby przewlekłe i niepełnosprawności fizyczne 16. Zaburzenia emocji i zachowania : nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia emocjonalne, aspołeczne zaburzenia zachowania 17. Wybrane zaburzenia funkcjonowania dzieci i młodzieŜy : uzaleŜnienia od substancji psychoaktywnych oraz od komputera, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia odŜywiania, zaburzenia w kształtowaniu się osobowości 18. Metody poznawania uczniów w procesie edukacji, diagnoza nauczycielska a diagnoza psychologiczna, współpraca nauczyciela ze specjalistami i rodziną uczniów 19. Wypalenie zawodowe w pracy pedagogicznej
360
Wykaz literatury podstawowej
Aronson E., Wilson T.D., Akert R.: Psychologia społeczna.(rozdz.8,9,11,13) Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 1997
Dembo M. : Stosowana psychologia wychowawcza (rozdz.4,5,7). WSiP, Warszawa 1997
Pilecka W., Rudkowska G., Wrona L (red.) : Podstawy psychologii. Wyd. Nauk. AP, Kraków 2004
Rathus S.: Psychologia współczesna. GWP, Gdańsk 2006
Schaffer R.: Psychologia rozwojowa. Wyd. UJ, Kraków 2010
Wykaz literatury uzupełniającej
Barbaro de B. (red.) : Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Wyd. UJ, Kraków 1999
Brzezińska A.: Społeczna psychologia rozwoju. Wyd. Scholar, Warszawa 2000
Fengler J. : Pomaganie męczy. GWP, Gdańsk 2001
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2. PWN, Warszawa 2000
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 3. PWN, Warszawa 2002
Kołodziejczyk J. : Agresja i przemoc w szkole. Wyd. „Sophia”, Kraków 2003
Morreale S.P., Spitzberg L.B., Barge J.K. Komunikacja między ludźmi. Warszawa, PWN, 2008
Namysłowska I. (red.): Psychiatria dzieci i młodzieŜy (rozdz.8,9,10,15,21). PZWL, Warszawa 2004
Oatley K., Jenkins J.M.: Zrozumieć emocje. PWN, Warszawa 2003
Sęk H. (red.) : Społeczna psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 1998
Strelau J. (red.) : Psychologia. Tom 3 (rozdz. 48,49, 63). GWP, Gdańsk 2000
Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12, 17) GWP, Gdańsk 2008 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20 Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Liczba godzin w kontakcie z
prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10 Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub
referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
361
KARTA KURSU
Nazwa Psychologiczne podstawy wychowania i nauczania 2
Nazwa w j. ang. Psychological bases of education and teaching 2
Kod Punktacja ECTS*
1
Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny-
pracownicy Katedry Psychologii
Opis kursu (cele kształcenia)
Przygotowanie słuchaczy do wykonywania zawodu nauczyciela na II etapie edukacyjnym (klasy IV – VI szkoły podstawowej) – zapoznanie ich z pogłębioną wiedzą psychologiczną dotyczącą zmian rozwojowych zachodzących u dzieci w wieku szkolnym oraz objawów zaburzeń rozwoju i zachowania tych dzieci. Wytworzenie u nich umiejętności oceny poziomu rozwoju uczniów i jego stymulowania oraz świadomości róŜnic indywidualnych w tempie i rytmie rozwoju wczesnej fazy dorastania. UwraŜliwienie ich na konieczność dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01- posiada wiedzę na temat psychologicznych koncepcji rozwoju, wychowania i kształcenia W02 – potrafi przedstawić rozwój fizjologiczny wczesnej fazy dorastania i jego konsekwencje dla psychicznego funkcjonowania uczniów W03- potrafi przedstawić rozwój procesów psychicznych wczesnej fazy dorastania W04 – zna i rozumie specyfikę interakcji społecznych uczniów klas IV-VI z rodzicami, nauczycielami i rówieśnikami W05 – zna metody poznawania uczniów klas IV – VI o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych W06 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas Iv-VI o rozwoju typowym i wybitnie uzdolnionych oraz uczniów z zaburzeniami rozwoju W07 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas IV-VI o specjalnych potrzebach edukacyjnych
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01
362
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01- potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów klas IV - VI w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02– potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii rozwoju przy dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do II etapu edukacyjnego U03 –potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów klas IV-VI U04 – potrafi wykorzystywać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia uczniów klas IV - VI U05 – potrafi stymulować wszechstronny rozwój uczniów klas IV – VI i ich tendencje do zdobywania wiedzy U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów klas IV -VI o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U07 – potrafi współpracować z innymi nauczycielami i rodzicami uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi krytycznie analizować własne oddziaływania pedagogiczne na II etapie edukacyjnym
N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego K02 – jest przekonany o konieczności indywidualizacji oddziaływań pedagogicznych w stosunku do uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do pracy pedagogicznej, wykorzystując wiedzę psychologiczną przy projektowaniu i realizacji działań pedagogicznych
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01
363
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 5 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pis
emny
P
reze
ntac
ja
mul
timed
ialn
a W01 X X W02 W03 W04 W05 W06 W07
X
X X
X X X X X X
X X X
X X X X
X X X X
U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07
X X X
X X X
X X X X X X
X X X
X X
X X
364
K01 X X K02 X X X K03 X X X
Kryteria oceny
Zaliczenie – test zaliczeniowy, projekt indywidualny lub referat, projekt grupowy lub grupowa prezentacja
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Osiągnięcia wieku wczesnoszkolnego, adaptacja do II etapu edukacyjnego 2.Zmiany rozwojowe u uczniów klas IV – VI ( pierwsza faza dorastania). Rozwój biologiczny i róŜnice związane z płcią oraz ich konsekwencje dla funkcjonowania uczniów. Problem ciągłości vs kryzysów rozwoju 3.Rozwój procesów poznawczych: percepcji, myślenia, mowy, pamięci i uwagi 4.Rozwój emocjonalny: róŜnicowanie się uczuć, labilność i ambiwalencja emocjonalna, rozwój wiedzy i samokontroli emocjonalnej 5.Rozwój społeczny: interakcje rówieśnicze – koleŜeństwo i przyjaźń, konflikty z rówieśnikami i dorosłymi, zmiany postaw społecznych, zachowania prospołeczne i antyspołeczne 6.Kształtowanie się osobowości – samooceny, wartości i standardy osobiste, poczucie toŜsamości, identyfikacja płciowa, pierwsze plany Ŝyciowe i wybory edukacyjne 7.Specyfika funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych 8. Specyfika funkcjonowania uczniów z zaburzeniami rozwoju i zachowania (objawy zaburzeń umiejętności szkolnych, nadpobudliwości psychoruchowej, nieśmiałości, zaburzeń nastroju , fobii szkolnej, zachowań agresywnych) 9.Społeczno-kulturowe zagroŜenia pierwszej fazy dorastania: uzaleŜnienia, agresja i przemoc w mediach i realnym otoczeniu, grupy nieformalne 10.Osiągnięcia pierwszej fazy dorastania, przygotowanie do kolejnych etapów edukacyjnych
Wykaz literatury podstawowej
Bakiera L.: Czy dorastanie musi być trudne. Wyd. Scholar, Warszawa 2010 Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2 (rozdz.5). PWN, Warszawa 2000
Schaffer R. Rozwój społeczny. Dzieciństwo i młodość. Wyd. UJ, Kraków 2006
Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12-7) GWP, Gdańsk 2008
Wykaz literatury uzupełniającej
Brzezińska A., Hornowska E..: Dzieci i młodzieŜ wobec agresji i przemocy. Wyd. Scholar, Warszawa 2004
Gardner H.: Inteligencje wielorakie. Media Rodzina, Poznań 2002
Kaja B.: Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja. Wyd. AB, Bydgoszcz 2001
Kendall P.: Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. GWP, Gdańsk 2012
Kołakowski A., Pisula A.: Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. GWP, Sopot 2011
Moneta-Malewska M., Wrześniowska J. Narkotyki. Inni biorą, ty nie musisz. WSiP, Warszawa 2008
Salovey P., Sluyter D.J. (red.): Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna. Rebis, Poznań 1999
Vasta R., Haith M.M., Miller S.A.: Psychologia dziecka. WSiP, Warszawa 2004
365
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 5 Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Liczba godzin w kontakcie z
prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4 Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub
referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 45
Liczba punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
366
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKA (nauczycielska)
(nazwa specjalności)
Nazwa Technologia Informacyjna w nauczaniu matematyki
Nazwa w j. ang. Information Technology in teaching mathematics
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr Tadeusz Ratusiński Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Student posiądzie wiedzę z zakresu obsługi i wykorzystania TI w nauczaniu matematyki (w zakresie geometrii, analizy, algebry i statystyki opisowej). Zapozna się z
dydaktycznymi przykładami wykorzystania programów komputerowych (takich jak np.
pakietu MS Office, Cabri II, Cabri 3D, GeoGebra, innych prostych programów
matematycznych) jak i kalkulatorów graficznych.
Ponadto, zapozna się z praktycznymi aspektami korzystania z mediów komunikacyjnych
(Internet, e-mail, platforma e-learingowa, itp) oraz zasadami bezpieczeństwa w ich
uŜytkowaniu. Zajęcia prowadzone metodą blended learningu zaprezentują studentowi
moŜliwości i zasady korzystania z platformy e-learningowej w pracy nauczyciela. Efekty kształcenia
367
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
Ma podstawową wiedze z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce. Zna humanistyczne aspekty technologii informacyjnych i komunikacyjnych
W04 W08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
Potrafi komunikować się z otoczeniem Posługuje się komputerem w realizacji celów dydaktycznych.
U01 U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
K06
Organizacja
368
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30 5
Opis metod prowadzenia zajęć
Oprócz spotkań z bezpośrednim kontaktem z prowadzącym zajęcia opierać się będą na metodzie zdalnego nauczania, gdzie za pośrednictwem platformy Moodle studentom dostarczane są materiały, prowadzona komunikacja, dyskusje oraz zadania sprawdzające i kolokwia.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W04 X X X W08 X U01 X X X X U04 X X X X K06 X X X X
Kryteria oceny
Na zaliczenie składa się: - obecność, - systematyczne przygotowanie i aktywny udział w zajęciach oraz na
platformie zdalnego nauczania Moodle,
- praca nad zadaniami, kolokwium (na platformie zdalnej),
- praca zaliczeniowa - projekt
Ocena końcowa wystawiona będzie na podstawie wyników zadań, aktywności
(w tym w dyskusji), kolokwium oraz przygotowanego projektu.
Udział procentowy zdobytych punktów do wszystkich moŜliwych do zdobycia
determinuję ocenę.
369
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Wyszukiwanie, ocena i weryfikacja informacji w Internecie; formułowanie rozbudowanych
zapytań. Korzystanie z informacji pochodzących z róŜnych źródeł oraz komunikowanie się poprzez
sieć. Wspomaganie prezentacji z zastosowaniem programów komputerowych.
Rozumienie podstaw technologii informacyjnej oraz umiejętności jej stosowania, odpowiednio
do jej moŜliwości, przynoszonych korzyści i ograniczeń, UmoŜliwienie studentom osiągnięcia odpowiedniego poziomu stosowania technologii
informacyjnej jako pomocy w sytuacjach, gdy jest to poŜyteczne;
UmoŜliwienie stosowania technologii informacyjnej w róŜnych obszarach, jako pomocy,
środka lub narzędzia, do poszerzenia i wzbogacenia nauczania matematyki.
Dobór odpowiedniego narzędzia ICT najbardziej optymalnego do rozwiązania postawionego
problemu dydaktycznego. Wykaz literatury podstawowej
1. (red. H. Kąkol), Matematyka i komputery, SNM, Bielsko-Biała, 1999.
2. W. Pająk, Analiza problemów otwartych wspomaganych Cabri, Wydawnictwo ,,Dla
szkoły'', Bielsko-Biała 1999.
3. (red. M. Zając), Podstawy uŜytkowania komputerów, Wilkowice 2001.
4. Wróblewski P., ABC komputera. Wyd. 6., Helion, Gliwice, 2007.
3. Materiały i artykuły zamieszczone na platformie zdalnego nauczania, w tym interaktywne
kursy TI-83, Cabri, Cabri 3D. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Matematyka i Komputery, czasopismo Grupy Roboczej SNM, Bielsko-Biała.
2. Nauczyciele i Matematyka [NiM], czasopismo SNM, Bielsko-Biała.
3. Nauczyciele i Matematyka plus Technologia Informacyjna, SNM, Bielsko-Biała.
4. Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław.
5. Materiały pokonferencyjne ICTMT (International Conference on Technology in
Mathematics Teaching).
6. Dydaktyczne programy komputerowe i dla kalkulatorów graficznych.
7. Materiały zamieszczone na kursie e-learningowym
8. Aktualna literatura tematu oraz materiały ze stron internetowych poświęconych tej
tematyce.
370
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 55
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
371
Kursy na specjalności:
Informatyka stosowana w technice
(nienauczycielska)
372
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska)
(nazwa specjalności)
Nazwa Informatyczne systemy zarządzania produkcją
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Cele nauczania w zakresie przedmiotu Informatyczne systemy zarządzania produkcją obejmują poznanie i zrozumie podstaw dotyczących zastosowania rozwiązań informatycznym w inŜynierii produkcji. Kus prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, Zna podstawowe pojęcia z zakresu zarządzania produkcja i usługami oraz personelem. W02, - Posiada ogólną wiedzę na temat procesu produkcyjnego i wytwórczego. W03, Zna zasady projektowania procesów produkcyjnych W04, Ma poszerzona wiedze dotyczącą istoty oraz zastosowania informatycznych systemów zarządzania produkcja (MRP, ERP, EERP oraz SAP, IFS ). W05, Ma wiedzę dotyczącą rozwoju systemów ERP II na świecie i w Polsce
W03 W03 W03 W03 W03
373
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi powiązać wiedzę teoretyczną oraz praktyczną do zastosowania konkretnego informatycznego systemu zarządzania produkcją w wybranym przedsiębiorstwie wytwórczym.
U04, U06
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, Współpracuje w grupie z kolegami podczas problemów poruszanych na zajęciach audytoryjnych.
K02, Student rozumie znaczenie stosowania informatycznych systemów zarzadzania produkcją w pracy inŜyniera.
K02 K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15 30
374
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu podczas, którego prezentowana jest treść wykładu w formie prezentacji multimedialnej. Zajęcia audytoryjne obejmują praktyczne poznanie podstawowych systemów informatycznych stosowanych w praktyce w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Udział w zajęciach audytoryjnych wymaga od studenta aktywnej postawy.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x x W05 x x x U01 x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa z wykładów jest oceną z przygotowanego referatu oraz dyskusji na jego temat. Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią z oceny z projektu indywidualnego oraz ocen bieŜącej kontroli na zajęciach audytoryjnych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia i zagadnienia związanie z zarządzaniem przedsiębiorstwem 2. Zarządzanie produkcją w przemyśle 3. Organizacja procesu produkcyjnego 4. Planowanie i sterowanie produkcją 5. Reeingineering w zarządzaniu produkcją 6. Cykl produkcyjny i zasady organizacji pracy 7. Informatyczne systemy zarządzania produkcją:
375
• MRP (Material Requirements Planning) – planowanie potrzeb materiałowych, • MRP-II (Manufacturing Resource Planning) – planowanie zasobów produkcyjnych, • ERP (Enterprise Resource Planning) – planowanie zasobów przedsiębiorstwa – rozumiane
jako zarządzanie przedsiębiorstw • ERP-II lub EERP (Extended ERP) – najnowsze rozszerzenie ERP – obejmujące
informatyzacją • całą działalność przedsiębiorstwa, np. system firmy SAP, IFS 8. Rozwój systemów ERP II na świecie i w Polsce
Wykaz literatury podstawowej
1. E. Pająk, Zarządzanie produkcją. Produkt, technologia, organizacja, Warszawa, PWN, 2006. 2. .P. Lech: Zintegrowane systemy zarządzania ERP /ERP II. Wykorzystanie w biznesie,
wdraŜanie; Wydawnictwo Difin, Warszawa 2003 3. P. RóŜniczki: Komputerowe systemy wspomagania zarządzania klasy MRP/ERP i ich
wdraŜanie; Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Katowice 2001 4. K. Pasternak „Zarys zarządzania produkcją”,, Polskie Wyd. Ekonomiczne, 2005 5. J. Matuszek: InŜynieria Produkcji; Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej Filia w Bielsku-Białej,
Bielsko – Biała 2000 6. M. Krupa: Komputerowo zintegrowane zarządzania - wprowadzenie; University of Information
Technology and Management in Rzeszów 2003 7. T. Jabłoński: Zaprojektować i wykonać witrynę internetową prezentującą podstawy systemów
informatycznych ERP; Praca dyplomowa inŜynierska – WyŜsza Szkoła Informatyki w Bielsku-Białej, 2001
8. J. Kisielnicki, H. Sroka, Systemy informacyjne biznesu. Informatyka dla zarządzania; Wydawnictwo Placet, Warszawa 1999
Wykaz literatury uzupełniającej
1. B. Milewska Zarządzanie produkcją Wydaw. Naukowe US, 2000. 2. I.Dudzik, InŜynieria zarządzania: strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Wyd.
Placet, 2000 3. A. Januszewski, Informatyka w przedsiębiorstwie. Systemy i procesy informatyzacji;
Wydawnictwo WyŜszej Szkoły Zarządzania i Finansów, Bydgoszcz 2001 4. Czasopisma naukowe z zakresu organizacji i zarządzania
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 15
376
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 79
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
377
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
(studia stacjonarne 1 stopnia)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska) (nazwa specjalności)
Nazwa InŜynieria wytwarzania 2
Nazwa w j. ang. Manufacture Engineering 2
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr inŜ. Krzysztof Ziewiec Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych związanych z procesami wytwarzania, metodami nanoszenia powłok, technologicznym przygotowaniem produkcji, projektowaniem procesów technologicznych, niekonwencjonalnymi i konwencjonalnymi metodami kształtowania tworzyw, automatyzacją, robotyzacją oraz zapewnieniem jakości. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, zna podstawowe zagadnienia związane z metodami wytwarzania i przetwarzania prefabrykatów takie jak przetapianie i odlewanie stopów oraz spajanie elementów W02, zna podstawowe metody otrzymywania powłok oraz modyfikacji warstw wierzchnich wyrobów W03, ma wiedzę na temat technologicznego przygotowania produkcji W04, zna wybrane metody niekonwencjonalnego i konwencjonalnego kształtowania tworzyw oraz zagadnienia związane z obróbką wiórową, strumieniowo-erozyjną i strumieniowo-ścierną W05, ma podstawową wiedzę o projektowaniu podstawowych procesów technologicznych W06, rozumie podstawowe cele i zadania automatyzacji i robotyzacji W07, zna podstawowe problemy związane z rachunkiem kosztów w wytwarzaniu
. W02, W03, W04, W06 W02, W04, W06, W07 W02, W06 W04, W06, W07 W03, W04, W05, W06 W01, W02, W03, W06 W02, W06
378
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
W01, zna podstawowe zagadnienia związane z metodami wytwarzania i przetwarzania prefabrykatów takie jak przetapianie i odlewanie stopów oraz spajanie elementów W02, zna podstawowe metody otrzymywania powłok oraz modyfikacji warstw wierzchnich wyrobów W03, ma wiedzę na temat technologicznego przygotowania produkcji W04, zna wybrane metody niekonwencjonalnego i konwencjonalnego kształtowania tworzyw oraz zagadnienia związane z obróbką wiórową, strumieniowo-erozyjną i strumieniowo-ścierną W05, ma podstawową wiedzę o projektowaniu podstawowych procesów technologicznych W06, rozumie podstawowe cele i zadania automatyzacji i robotyzacji W07, zna podstawowe problemy związane z rachunkiem kosztów w wytwarzaniu
U02, U03 U02, U07 U02, U07 U02, U07 U01, U02, U07 U02, U03, U07 U02, U03, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, ma świadomość znaczenia poprawnie zaprojektowanego wyrobu oraz rozumie rolę technologii wytwarzania w rozwoju cywilizacyjnym i ekonomicznym K02, potrafi pracować w grupie w celu rozwiązania problemów związanych z doborem właściwej technologii oraz właściwych parametrów obróbki K03, dostrzega znaczenie procesów technologicznych dla rozwoju społecznego oraz potrafi dokonać twórczej syntezy zdobytej wiedzy w celu realizacji projektów przydatnych w swoim otoczeniu
K01, K02 K02 K01, K03
379
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 45
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci zapoznają się z praktycznym przebiegiem procesów technologicznych i funkcjonowaniem urządzeń. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu. W grupie wykonują zadania praktyczne oraz obliczeniowo-projektowe z zakresu technologii wytwarzania.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x W04 x x x x x W05 x x x x x W06 x x x x x W07 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x U08 x x x x K01 x x K02 x x K03 x x
380
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z ocen uzyskanych na sprawdzianach cząstkowych i za sprawozdania. Ocena końcowa z egzaminu jest średnią oceną z egzaminu pisemnego i ustnego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Metody wytwarzania prefabrykatów. 2. Nagrzewania i przetapiania wsadu metalowego. 3. Wpływ procesów krystalizacji na strukturę odlewów. 4. Dobór metod formowania i odlewania. 5. Termiczne łączenie i cięcie wyrobów metalowych – spawalnicze źródła ciepła
oraz metody spawania, zgrzewania i lutowania. 6. Przeróbka plastyczna.
6.1. Procesy występujące podczas przeróbki plastycznej na zimno i na gorąco. 6.2. Obróbka cieplna wyrobów przerabianych plastycznie – zmiany w strukturze i właściwościach materiału.
7. Obróbka wiórowa, strumieniowo-erozyjna i strumieniowo-ścierna. 8. Automatyzacja i robotyzacja, techniki „rapid prototyping” i „rapid tooling”. 9. Podstawowe metody wytwarzania warstw wierzchnich i powłok ochronnych. 10. Zapewnienie jakości wyrobów.
Wykaz literatury podstawowej
1. Zenon Opiekun, Władysław Orłowicz, Feliks Stachowicz, Techniki wytwarzania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, Rzeszów
2. Edmund Tasak, Obróbka ubytkowa i spajanie, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne, 2001 Kraków.
3. Jan Sińczak, Procesy Przeróbki Plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, Kraków 2003.
4. Mieczysław Feld: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, 2003, Warszawa.
5. Edward Fraś, Krystalizacja metali, WNT, 2003, Warszawa 6. Marek Blicharski: Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 7. Wojciech Wojciechowski: Techniki Wytwarzania, Wybrane zagadnienie ze
spawalnictwa. Politechnika Krakowska 1999, Kraków. Karol Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 2007
381
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Tadeusz Karpiński: InŜynieria Produkcji. WNT, 2004, Warszawa. Mechatronika, red. Dietmar Shmid. REA, Warszawa 2002.
2. Andrzej Kieras: Wiedza o technice, UŚ 1997, Katowice. 3. Anna Rutkowska: Techniki Wytwarzania; Wybrane zagadnienia z obróbki
cieplnej i cieplno-chemicznej. Politechnika Krakowska, 1998, Kraków. 4. Michael F. Ashby: Dobór materiałów w projektowaniu inŜynierskim, WNT,
1998, Warszawa Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 45
Konsultacje indywidualne -
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 3
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) -
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 4
Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
382
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa InŜynieria oprogramowania
Nazwa w j. ang. Software engineering
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr inŜ. Małgorzata Piaskowska-Silarska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wszystkich aspektów produkcji oprogramowania: od analizy i określenia wymagań, przez projektowanie i wdroŜenie, aŜ do ewolucji gotowego oprogramowania. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza W01, Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia w zakresie inŜynierii oprogramowania W02, Ma wiedzę dotyczącą modeli cyklu Ŝycia oprogramowania W03, Zna czynności wykonywane w poszczególnych fazach przedsięwzięcia programistycznego
. W06 W06 W06
383
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności U01, Potrafi wykorzystywać narzędzia CASE U02, Umie zarządzać przedsięwzięciem programistycznym U03, Potrafi przejść od analizy i określenia wymagań, przez projektowanie i wdroŜenie, aŜ do ewolucji gotowego oprogramowania
U04 U04 U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje
społeczne K01, Rozumie pozatechniczne aspekty problemów, jakie mogą występie przy tworzeniu oprogramowania K02, Ma świadomość jak waŜne są poszczególne etapy tworzenia oprogramowania na efekt końcowy
K01 K01, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci samodzielnie opracowują poszczególne etapy tworzenia oprogramowania lub wykorzystują inŜynierię oprogramowania do tworzenia własnych programów.
384
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń wystawiana jest na podstawie wykonanego projektu.
Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia, modele. 2. Zarządzanie przedsięwzięciami programistycznymi. 3. Zapewnienie jakości oprogramowania. 4. Zarządzanie konfiguracją i wersjami oprogramowania. 5. Metody testowania oprogramowania. 6. Strategie testowania oprogramowania. 7. Miary techniczne oprogramowania. 8. Podstawy metod obiektowych. 9. Analiza obiektowa. 10. Projektowanie obiektowe. 11. Testowanie oprogramowania obiektowego. 12. Miary techniczne systemów obiektowych. 13. Zaawansowane metody inŜynierii oprogramowania – metody formalne. 14. Czysta inŜynieria oprogramowania. 15. InŜynieria oprogramowania komponentowego. 16. InŜynieria systemów klient-serwer. 17. InŜynieria aplikacji internetowych. 18. ReinŜynieria. 19. InŜynieria oprogramowania wspomagana komputerowo.
385
Wykaz literatury podstawowej
1. Beck K., Cynthia A.: Wydajne programowanie – Extreme Programming. Mikom 2005. 2. Hamlet D., Maybee J.: Podstawy techniczne inŜynierii oprogramowania. Wyd. Naukowo-Techniczne. Warszawa 2003. 3. Pressman R., S.: Praktyczne podejście do inŜynierii oprogramowania. Wyd. Naukowo-Techniczne. Warszawa 2005. 4. Sacha K.: InŜynieria oprogramowania. Wyd. Naukowe PWN. Warszawa 2010. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Bereza-Jarociński B., Szomański B.: InŜynieria oprogramowania. Jak zapewnić jakość tworzonym aplikacjom. Wyd. Helion. Gliwice 2009.
2. Kernighan B., W., Pike R.: Lekcja programowania. Najlepsze praktyki. Wyd. Helion. Gliwice 2011.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 3
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat 15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 103
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
386
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE
(nazwa specjalności)
Nazwa Komputerowe wspomaganie projektowania maszyn
Nazwa w j. ang. Computer aided machines design
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr inŜ. Marcin Kowalski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest poszerzenie umiejętności projektowania z wykorzystaniem oprogramowania CAD/CAE. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Wiedza
W01, zna rodzaje i moŜliwości oprogramowania wspomagającego projektowanie
. W02
387
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi tworzyć modele parametryczne z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U02, projektuje złoŜone mechanizmy i urządzenia korzystając z oprogramowania inŜynierskiego U03, potrafi wykonać dokumentację 2D wykonanego projektu w programie CAD
U06 U06 U06
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, potrafi pracować w zespole
K02, wykazuje przedsiębiorczość w swoich działaniach
K02 K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie laboratoriów. Studenci wykonują projekt złoŜonego mechanizmu lub urządzenia w programie Autodesk Inventor.
388
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x K02 x x
Kryteria oceny
Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Modelowanie parametryczne w programach CAD. 2. Wykonywanie modeli i ich złoŜeń. 3. Tworzenie dokumentacji technicznej 2D.
Wykaz literatury podstawowej
1. Chlebus E., Techniki komputerowe CAx w inŜynierii produkcji, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Kapias K., SolidWorks 2001 Plus. Podstawy, Wyd. Helion, 2003 3. A. Jaskulski, Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, Wyd. Mikom, Warszawa 2005. 4. Lisowski E., Modelowanie geometrii elementów maszyn i urządzeń w systemach CAD 3D, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2003
389
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005. 2. Materiały dydaktyczne firm AutoDesk oraz Dassault System Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 35
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 91
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
390
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE
(nazwa specjalności)
Nazwa Maszynoznawstwo
Nazwa w j. ang. Theory of Machines - Science of Mechanics
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Jerzy Jura Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zrozumienie zasad działania maszyn. Cele nauczania maszynoznawstwa obejmują zapoznanie w toku studiów z zagadnieniami funkcjonowania urządzeń cieplnych takich jak: silniki cieplne, cieplne maszyny robocze, pompy ciepła i chłodziarki. Język prowadzenia zajęć: polski. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Posiada wiedzę dotyczącą podstaw mechaniki oraz zjawisk fizycznych i chemicznych determinujących działanie maszyn W02 Zna fizykochemiczne podstawy procesów
spalania W03 Ma wiedzę z zakresu podstaw hydromechaniki W04 Posiada wiedzę w zakresie procesów wymiany
energii na sposób pracy i ciepła. W05 Zna metody określania sprawności i wydajności
cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W06 Posiada wiedzę niezbędną do analizowania maszyn i urządzeń cieplnych.
W04 W04 W04 W04 W04 W04
391
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U01 Potrafi zidentyfikować fizyczne i chemiczne procesy
zachodzące podczas funkcjonowania maszyn U02 Analizuje mechaniczne podstawy funkcjonowania
maszyn U03 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę..
U07 U07 U07
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów maszynoznawstwa w ramach ćwiczeń.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w technice.
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej.
K02 K01 K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10 20
392
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x
U01 x x x U02 x x x U03 x x x
K01 x x x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawy mechaniki maszyn, maszyny proste.
2. Fizykochemiczne podstawy procesów spalania..
3. Wymiana energii na sposób pracy i ciepła.
393
4. Silniki cieplne tłokowe i turbinowe, silnik Stirlinga.
5. Silniki odrzutowe i rakietowe
6. SpręŜarki, wentylatory.
7. Chłodziarki i pompy ciepła.
8. Siłownie cieplne, siłownie jądrowe, siłownie wodne.
9. Bezpośrednia konwersja energii.
Wykaz literatury podstawowej
PODSTAWOWA
1. W. Biały: Podstawy Maszynoznawstwa, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice
2002.
2. W. Biały: Maszynoznawstwo, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006.
3. S. Michałowski, K. Wańkowicz: Termodynamika Procesowa, Wydawnictwo Naukowo-
Techniczne, Warszawa 1999 Wykaz literatury uzupełniającej
UZUPEŁNIAJĄCA
1. Jan Kijewski: Maszynoznawstwo, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne , 1999.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 78
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
394
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska)
(nazwa specjalności)
Nazwa Metody badawcze
Nazwa w j. ang. Research Methods
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Piotr Malczewski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie zagadnień związanych z metodami badania struktury materiałów stosowanych w technice, zapoznanie się ze stosowaną w tym celu aparaturą, szczególnie z mikroskopią świetlną i skaningową mikroskopią elektronową. Studenci zaznajamiają się z podstawami obsługi urządzeń, oraz sposobami analizy uzyskanych wyników. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01, Posiada wiedzę z zakresu budowy i działania mikroskopu optycznego W02, Posiada wiedzę na temat stosowanych technik obserwacji W03, Posiada wiedzę na temat stosowanych technik rejestracji obrazu W04, Posiada wiedzę z zakresu budowy i działania skaningowego mikroskopu elektronowego
W04
W04
W04
W04
395
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi samodzielnie przeprowadzić obserwacje mikrostruktury za pomocą mikroskopów optycznych, U02, Potrafi dobrać odpowiednie techniki obserwacji, U03, Potrafi wskazać zastosowania skaningowej mikroskopii elektronowej w technice U04, Potrafi dokonać podstawowej analizy uzyskanych, wyników
U03
U03 U03
U02
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu
K02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15
396
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia składają się z ćwiczeń laboratoryjnych, w ramach których studenci zapoznają się ze sprzętem badawczym i wykonują własne powierzone zadania pod opieką prowadzącego.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x K01 x x x x ….
Kryteria oceny Ocena końcowa jest średnią z aktywności na ćwiczeniach, sprawozdań i odpowiedzi ustnej.
Uwagi
397
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1) Budowa mikroskopu optycznego w układzie odwróconym, 2) RoŜnice w obserwacjach w jasnym polu i ciemnym polu, 3) Sposoby rejestracji w mikroskopii optycznej i oprogramowanie do
rejestracji i analizy obrazu, 4) Budowa i działanie skaningowego mikroskopu elektronowego, 5) Metody i sposoby prezentacji oraz opracowania wyników
Wykaz literatury podstawowej
[1] K. Przybyłowicz „Metaloznawstwo” WNT 1999” [2] L. BłaŜ „Analityczna mikroskopia elektronowa w badaniach struktury materiałów metalicznych” Fizyka w szkole Nr 6/2006
Wykaz literatury uzupełniającej
[1] „Mikroskopy elektronowe.” WKŁ Warszawa 1963 [2] J. Dutkiewicz, P. Malczewski „MoŜliwości i wykorzystanie skaningowego mikroskopu elektronowego Philips 525M” Annales Academiae Paedagogicae Craccoviensis Studia TechnicaIII (2010)
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 35
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
398
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (studia stacjonarne 1 stopnia)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Modelowanie i analiza danych w technice
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr inŜ. Paweł Kurtyka Zespół dydaktyczny: dr inŜ. Paweł Kurtyka
Opis kursu (cele kształcenia)
W ramach zajęć student zdobywa wiedzę na temat modelowania wybranych procesów oraz analizy danych eksperymentalnych. Poznaje konkretne rozwiązania komputerowe stawianych problemów fizykochemicznych i technicznych. Pozyskuje wiedzę na temat programowania i oprogramowania specjalistycznego jak równieŜ moŜliwości przystosowania popularnych programów do wykonywania wybranych analiz. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć swobodnej analizy i modelowania zjawisk fizykochemicznych i technicznych. Przedmiot prowadzony w języku polskim Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01, Zna podstawowy aparat matematyczny potrzebny do prowadzenia analiz i modelowania W02, Ma podstawową wiedzę na temat uŜytkowania wybranych programów komputerowych, Mathematica, Statistica, Excel, GnuPlot W03. Wie jak dobierać właściwe oprogramowanie do rozwiązania konkretnego problemu
W02, W03 W02, W03 W02 W02
Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
399
U01, Umie dobrać właściwe/optymalne oprogramowanie do realizacji wyznaczonego zadania. U02, Potrafi posłuŜyć się programami Mathematica, Excel, GnuPlot, Statistica. U03, Analizuje i modeluje wybrane zagadnienia fizykochemiczne i techniczne. U04 Potrafi krytycznie ocenić przydatność i dokładność prowadzonych obliczeń. U05 Stosuje podstawowy aparat matematyczny i
informatyczny w celu optymalizacji rozwiązania problem
U04 U04 U02, U04, U07 U02,U07 U01, U02, U04, U07
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01, ma świadomość pozytywnych efektów środowiskowych uzupełniania badań eksperymentalnych modelowaniem i symulacjami komputerowymi K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu
K01 K02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia składają się laboratoriów, w ramach których studenci wykonują własne zadania obliczeniowo-programistyczne analizując i modelując wybrane procesy fizykochemiczne i techniczne. Samodzielna praca studentów jest poprzedzona prezentacją aparatu matematycznego i oprogramowania oraz ich zastosowania do prowadzenia analizy/modelowania.
400
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x W05 x W06 x W07 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x K01 x K02 x
Kryteria oceny Ocena końcowa jest średnią ocen z samodzielnej pracy projektowo-obliczeniowej na zajęciach oraz oceny z projektu grupowego (końcowego).
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawy wykorzystania programów Mathematica, Statistica, GnuPlot, Excel do modelowania i analizy danych
2. Metody numeryczne w zastosowaniach 3. Programowanie kodu VBA Excel do rozwiązania zadań 4. Analiza danych eksperymentalnych z testów rozciągania/spęczania 5. Modelowanie procesów ściskania/rozciągania na bazie znanych modeli 6. Analiza zdjęć metalograficznych pod kątem rozkładów, wielkości i kształtu ziaren/cząstek
Wykaz literatury podstawowej
1) „Metody komputerowe matematyki przemysłowej cz. 1. - Matematyczne modelowanie i symulacje komputerowe”; V. Mityushev et. All, Wyd Pracowni Komputerowej JackaSkalmierskiego, 2010
2) „Metody komputerowe matematyki przemysłowej cz. 2. - Wielowymiarowe zagadnienia”; V. Mityushev et. All, Wyd Pracowni Komputerowej JackaSkalmierskiego, 2010
3) „Metody komputerowe matematyki przemysłowej cz. 3. - Podstawy obliczeń i przykłady”; V. Mityushev et. All, Wyd Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice 2010
4) „Analiza i modelowanie danych”; W. L. Winston, Promise, Warszawa 2004
401
Wykaz literatury uzupełniającej
• Excel w obliczeniach naukowych i technicznych”; M. Gonet, Helion, 2010 • Excel for Scientists and Engineers: Numerical Methods, Billo, Wiley-Interscience; 2007
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 0
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 0
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
0
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
402
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
……INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska)……….
(nazwa specjalności)
Studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Nanotechnologia w technice
Nazwa w j. ang. Nanotechnology
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr inŜ. Agnieszka Twardowska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia prowadzonego kursu jest poznanie przez studenta technologii wytwarzania materiałów nanostrukturalnych dla potrzeb nowoczesnej techniki. Zdobyta wiedza z zakresu nanotechnologii pozwala na zrozumienie problemów związanych tak z otrzymywaniem nanotworzyw jak i ich przetwórstwem oraz specyfiką metodyki badawczej tej grupy tworzyw. Kurs prowadzony w języku polskim. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01. Ma poszerzoną wiedzę z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów nanotechnologii jako dynamicznie rozwijającego się obszaru techniki W02. Zna róŜne metody wytwarzania i badania nanomateriałów
. W04 W06,W07
403
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01.W oparciu o posiadaną wiedzę oraz umiejętność analizy zdobytych informacji w formie danych literaturowych (w tym w języku obcym) potrafi krytycznie ocenić istniejące rozwiązywania zadanego problemu z zakresu nanotechnologii lub zapropanować własne rozwiązanie
U02,U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01. Jest świadomy korzyści rozwoju nanotechnologii, ale i zagroŜeń wynikających z tej działalności inŜynierskiej dla środowiska i Ŝycia człowieka K02 Potrafi współpracować w grupie
K01, K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
404
Opis metod prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są w formie wykładu obejmującego prezentację multimedialną oraz dyskusję prezentowanych zagadnień z zakresu rozwoju nanotechnologii i zastosowania nanomateriałów w róŜnych obszarach techniki.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x U01 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z ocen aktywności studenta podczas dyskusji oraz oceny pracy zespołu na zadany temat z zakresu tematyki wykładu
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Nanomateriały, nanotechnologie- wprowadzenie, Metody top down: Metody duŜego odkształcenia plastycznego, wysokoenergetyczne mielenie, metody litograficzne, fotolitograficzne, FIB, Metody buttom up: metody PVD i CVD, VLS, ALD, zol-Ŝel, koloidalne, wydzieleniowe. Przetwarzanie nanomateriałów. Metody kontroli nanostruktur. Charakteryzowanie nanomateriałów: metody obrazowania i metody spektroskopowe. Badanie właściwości mechanicznych nanomateriałów. Nanokompozyty. Nanotechnologia w projektowaniu ogniw fotowoltaicznych. Nanotechnologie dla przemysłu spoŜywczego i kosmetycznego. Wyzwania i zagroŜenia nanotechnologii dla Ŝycia i środowiska człowieka.
405
Wykaz literatury podstawowej
1. R.W.Kelsall, I.W.Hamley, M. Geoghegan: Nanoscale Science and Technology (tytuł
polski Nanotechnologie), tłum. K.Kurzydłowski, WNT PWN, Warszawa, 2008
2. K. Kurzydłowski i M. Lewandowska "Nanomateriały inŜynierskie konstrukcyjne i
funkcjonalne" PWN, Warszawa, 2010.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Nanomaterials from research to application, ed H.Hosono, Y.Mishima, Elsevier,
Oxford UK ,2006
2. J. Perriere, E.Milton: Recent advances in Laser Processing of Materials,
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 18
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 20
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 20
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 100
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
406
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE
(studia stacjonarne I stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Oprogramowanie inŜynierskie 1
Nazwa w j. ang. Engineering Software 1
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator mgr inŜ. Maciej Zając Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zapoznanie z specjalistycznym oprogramowaniem inŜynierskim, bazującym na metodzie elementów skończonych oraz umoŜliwienie oceny jego przydatności w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, Zna załoŜenia metody elementów skończonych. W02, Posiada wiedzę odnośnie algorytmów rozwiązywania zadań w programach inŜynierskich bazujących na metodzie elementów skończonych. W03, Posiada wiedzę odnośnie definiowania parametrów modelu niezbędnych w analizie wytrzymałościowej. W04, Zna ograniczenia oprogramowania wynikające z zastosowanej w nich metody numerycznej.
. W04 W04 W04 W04
407
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi zdefiniować geometrię, parametry materiałowe, warunki brzegowe oraz obciąŜenie analizowanego problemu i wprowadzić je do programu. U02, Umie dobrać rodzaj elementu skończonego do warunków zadania. U03, Potrafi ocenić przydatność oprogramowania inŜynierskiego w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. U04, Potrafi wykorzystać wyniki analizy numerycznej w projektowaniu prostych elementów konstrukcyjnych.
U06 U06 U03,U06, U07 U02, U06, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej. K02, Realizuje powierzone projekty w sposób profesjonalny.
K01 K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 40
408
Opis metod prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń laboratoryjnych. Po krótkim, teoretycznym wprowadzeniu do tematu zajęć, prowadzący rozwiązuje przykładowe zadanie. W ramach pracy laboratoryjnej, studenci otrzymują do realizacji projekty indywidualne. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x x U04 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny Średnia z ocen projektów indywidualnych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych. 2. Wprowadzenie do środowiska programu Abaqus. 3. Realizacja prostych przypadków wytrzymałościowych w programie Abaqus:
a. jednoosiowe ściskanie i rozciąganie prętów , b. skręcanie prętów o przekroju kołowym, c. zginanie belek spręŜystych.
409
Wykaz literatury podstawowej
1. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
2. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Ćwiczenia z zastosowaniem systemu ANSYS, Oficyna Wydawnicza politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006.
3. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 2004.
4. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Abaqus /CAE User’s Manual (6.9) 2. Taylor R. L., Zienkiewicz O. C., Zhu J. Z., The Finite Element Method: Its Basis and
Fundamentals, Elsevier, Oxford 2005 3. Skrzat A., Modelowanie liniowych i nieliniowych problemów mechaniki ciała
stałego i przepływów ciepła w programie ABAQUS, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2010.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład --
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 40
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 50
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu --
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 30
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu --
Ogółem bilans czasu pracy 124
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
410
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nauczycielska)
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Problemy współczesnej techniki 1
Nazwa w j. ang. Problems of contemporary technology1
Kod Punktacja
ECTS* 1
Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień nurtujących współczesna technikę takich jak: ochrona środowiska, źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka, skaŜenie motoryzacyjne i metody przeciwdziałania, bezpieczne składowanie odpadów i metale toksyczne w środowisku. Student zapoznaje się z pojęciem wynalazku i historią najwaŜniejszych wynalazków i odkryć fizycznych i technicznych. Wykłady są prowadzone w języku polskim.
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
411
W01, Zna historię techniki, najwaŜniejsze odkrycia i wynalazki w dziedzinie fizyki, chemii W02, Ma podstawową wiedzę o zagadnieniach związanych z wynalazkiem, patentem, odkryciem i znakiem towarowym W03, Ma wiedzę na temat źródeł i szkodliwości hałasu i wibracji oraz ich wpływu na zdrowie człowieka W04, Rozumie szkodliwe działanie metali toksycznych w środowisku W05, Ma wiedzę odnośnie klasyfikacji i gospodarki odpadami, zagroŜeń i form ich utylizacji
. W04 W04 W04 W04 W04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Student potrafi obserwować i ocenić skalę zagroŜeń i problemów związanych z rozwojem cywilizacji i postępu technicznego U02, Zna skalę zagroŜeń skaŜenia środowiska i sposoby przeciwdziałania tym skaŜeniom. U03, Poznaje najbardziej niebezpieczne odpady i sposoby ich zagospodarowania i utylizacji.
U07 U07 U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, ZauwaŜa niebezpieczeństwo skaŜenia środowiska i poznaje techniki jego ochrony KO2, Student ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działania postępu technicznego
K01 K01
412
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z oceny kolokwium i obecności na wykładach
413
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Kronika rozwoju techniki świata staroŜytnego 2. Kierunki rozwoju techniki okresu średniowiecza i renesansu 3. Początki wielkoprzemysłowej produkcji masowej 4. Technika XX wieku 5. Wynalazki, odkrycia, patent i aspekty prawne zastrzeŜeń patentowych 6. Znak towarowy i zakres jego ochrony ( warunki ogólne i szczegółowe) 7. SkaŜenie motoryzacyjne i jego skutki 8. Gospodarka odpadami i problemy ich utylizacji 9. Metale toksyczne w środowisku i ich wpływ na zdrowie człowieka 10. Źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka
Wykaz literatury podstawowej
1. Boeker E., Grondelle R.: Fizyka środowiska, PWN 2002 2. Encyklopedia odkryć i wynalazków. Wiedza Powszechna 1979 3. Engel Z. Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem, PWN, Warszawa 2001 4. Strategia gospodarki odpadami komunalnymi, Wyd. PziTS, Poznań 2001 Wykaz literatury uzupełniającej
1. Witold Lewandowski, Proekologiczne odnawialne źródła energii, Warszawa, WNT 2007
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
414
Przygotowanie do egzaminu 7
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
415
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska)
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie
Nazwa w j. ang. Programming of numerical control machines
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator dr inŜ. Krzysztof Bryła Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień dotyczących programowania obrabiarek sterowanych numerycznie. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do czytania struktury programów sterujących oraz tworzenia przez studenta prostych programów procesu technologicznego na obrabiarki sterowane numerycznie. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, ma wiedzę dotyczącą podstaw obróbki za pomocą obrabiarek sterowanych numerycznie. W02, zna strukturę programu sterującego według normy ISO. W03, zna podstawowe funkcje sterownicze oraz zasady i sposoby programowania.
. W06 W06 W06
416
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi interpretować program procesu technologicznego na obrabiarkę sterowaną numerycznie. U02, potrafi zaprogramować obróbkę prostych konturów na obrabiarki sterowane numerycznie. U03, potrafi weryfikować napisany program za pomocą symulatora obróbki.
U05 U05 U05
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, współdziała w zespole w ramach opracowywania
programu.
K02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych, w ramach których studenci wykonują zadania na podstawie wiedzy przekazanej przez prowadzącego w trakcie ćwiczeń. Studenci wykonują zadania projektowe z zakresu programowania obrabiarek sterowanych numerycznie Zadania projektowe są wykonywane samodzielnie przez studentów podczas zajęć i nadzorowane przez prowadzącego ćwiczenia.
417
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x x U02 x x U03 x x K01 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z oceny kolokwium i oceny samodzielnej pracy projektowej.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Zastosowanie obrabiarek sterowanych numerycznie w procesie produkcyjnym. 2. Budowa obrabiarek CNC oraz układów sterowania numerycznego. 3. Parametry obróbki. 4. ZałoŜenia geometryczne: układy współrzędnych, punkty odniesienia, systemy pomiaru
przemieszczeń. 5. Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie. 6. Struktura programów sterujących. 7. Podprogramy. 8. Funkcje przygotowawcze G. 9. Funkcje pomocnicze M. 10. Funkcje zmiany narzędzia T. 11. Funkcje technologiczne F i S. 12. Aktywacja korekcji narzędzia.
418
Wykaz literatury podstawowej
1. Stach B., Podstawy programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, wyd. WSiP, Warszawa 1999.
2. Habrat W., Obsługa i programowanie obrabiarek CNC, Wydawnictwo KaBe, 2007. 3. Praca zbiorowa, tłum. Wolski P., Podstawy obróbki CNC, wyd. REA, 2004. 4. Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M., Programowanie obrabiarek NC/CNC, wyd. WNT,
Warszawa 2006. 5. Kaźmierczak M., Kolka A., Kosmol J., Słupik H., Programowanie obrabiarek sterowanych
numerycznie, Wyd. Pol. Śl., Gliwice 2007. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Kosmol J., Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Nikiel G., Programowanie obrabiarek CNC na przykładzie układu sterowania Sinumerik
810D/840D, ATH, Bielsko-Biała, 2004. 3. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów
technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Laboratorium 30
Konsultacje indywidualne 30
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 30
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 125
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
419
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (studia stacjonarne 1 stopnia)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Sztuczna Inteligencja
Nazwa w j. ang. Artificial intelligence
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr inŜ. Wiktor Hudy Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest zapoznanie studentów z nowoczesnymi metodami optymalizacyjnymi i aproksymacyjnymi bazującymi na metodach sztucznej inteligencji. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 – zna podstawowe pojęcia sztucznej inteligencji W02 – zna algorytmy genetyczne, algorytmy ewolucyjne, sieci neuronowe, sztuczne Ŝycie, itp. W03 – zna przykłady zastosowań AI w technice W04 – zna algorytmy aproksymacyjne i optymalizacyjne W05 – zna podstawowe metody numeryczne stosowane w technice
W01 W01 W01 W01 W01
420
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 – umie napisać w formie blokowej algorytm ewolucyjny do rozwiązania zadania optymalizacyjnego w technice U02 – umie zidentyfikować problem optymalizacyjny i aproksymacyjny
U02, U03, U04, U06, U07 U02, U03, U04, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – umie współdziałać w grupie K02 – podchodzi profesjonalnie do postawionego problemu
K02 K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład wspomagany prezentacjami autorskimi i demonstracją programów napisanych na bazie AI.
421
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Przedmiot kończy się egzaminem. Na ocenę wpływa praca w trakcie semestru oraz egzamin pisemny w formie testu wielokrotnego wyboru.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1) Wprowadzenie do AI 2) Algorytmy genetyczne 3) Algorytmy ewolucyjne 4) Programowanie genetyczne, ewolucyjne 5) Sztuczne sieci neuronowe 6) Sztuczne Ŝycie 7) Zastosowanie AI w technice
422
Wykaz literatury podstawowej
- Michalewicz Z.: Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne, Wydawnictwo: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa - Goldberg D.E.: Algorytmy genetyczne i ich zastosowania, WNT 2009
Wykaz literatury uzupełniającej
- Lobo, F.J.; Lima, Cláudio F.; Michalewicz, Zbigniew (Eds.).: Parameter Setting in Evolutionary Algorithms, Studies in Computational Intelligence, Vol. 54, Springer 2007, ISBN 978-3-540-69431-1
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 20
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 80
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
423
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (studia stacjonarne 1 stopnia)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Technologie www
Nazwa w j. ang. www technologies
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień projektowania stron internetowych, wykorzystania języków hipertekstowych, technologii skryptowych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do krytycznej oceny nowych rozwiązań projektowych w projektowaniu stron www. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01,Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia
oraz zasadnicze cechy stron internetowych W02, Rozumie cele Web 2.0, Web 3.0 W03, Zna architekturę aplikacji internetowych i metody
implementacji ich modułów W05 Zna składniki architektury WWW W06 Ma podstawową wiedzę o technologiach
implementacji interfejsu uŜytkownika W04 Ma wiedzę dotyczącą logiki biznesowej W07 Ma wiedzę o współpracy aplikacji www z bazami
danych
. W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06,
424
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi krytycznie oceniać nowe rozwiązania konstrukcyjno - projektowe w programowaniu
U02, Klasyfikuje metody konstrukcji logiki prezentacji U03,Potrafi wskazać własności funkcjonalnych serwerów
http U04 Analizuje projekty stron internetowych U05 Potrafi wskazać mechanizmy dostępu do baz
danych w najpopularniejszych technologiach do tworzenia aplikacji WWW
U06 Potrafi omówić funkcjonalność wymaganą w aplikacjach internetowych, powtarzającą się niezaleŜnie od konkretnych zastosowań i określaną mianem infrastruktury
U01, U02, U03, U05 U01, U02, U03, U04 U01, U02, U03, U04 U01, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, ma świadomość konieczności wprowadzania
technologii informacyjno - komunikacyjnej K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu
K01, K02, K03 02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składają się ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania projektowe z zakresu projektowania stron. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładów.
425
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x W03 x x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z samodzielnie wykonywanych prac projektowych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. HTML+CSS 3. XML+XSL 4. JavaScript 5. Serwlety Java 6. ASP.NET 7. PHP
426
8. JSP 9. JSTL ( 10. Serwlety Java + bazy danych 11. PHP + bazy danych
Wykaz literatury podstawowej
1. Graham S., Simeonov S., Boubez T., Davis D., Daniels G., et al., Java. Usługi WWW. Vademecum profesjonalisty, Helion, ISBN: 83-7197-991-6
2. McGovern, J., Sims, O., Jain, A., et.al., Enterprise Service Oriented Architectures: Concepts, Challenges, Recommendations, Springer, ISBN 14-0203-704-X,
3. Cristian Darie, Bogdan Brinzarea, Filip Cherecheş-Toşa, Mihai Bucica, AJAX i PHP. Tworzenie interaktywnych aplikacji internetowych
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Troelsen Andrew, Język C# 2010 i platforma .NET 4, Wydawnictwo Naukowe PWN 2. Bill Evjen, Devin Rader, Scott Hanselman, ASP.NET 4 z wykorzystaniem C# i VB. Zaawansowane
programowanie, Helion 3. Dan Hurwitz, Dan Maharry, Jesse Liberty, ASP.NET 3.5. Programowanie, Helion 4. Randy Connolly, ASP.NET 2.0. Projektowanie aplikacji internetowych helion 5. Jeffrey Bardzell, Macromedia Dreamweaver 8 z ASP, PHP i ColdFusion. Oficjalny podręcznik,
Helion 6. Artykuły z czasopism specjalistycznych, w tym – w języku angielskim Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 0
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 10
Ogółem bilans czasu pracy 42
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
427
KARTA KURSU
Nazwa Termodynamika Techniczna
Nazwa w j. ang. Technical thermodynamics
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Jerzy Jura Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu termodynamika techniczna jest zapoznanie studentów z podstawami techniki cieplnej. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności analizowania układów termodynamicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji urządzeń cieplnych. Język prowadzenia zajęć polski.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Posiada wiedzę dotyczącą pojęć termodynamiki Fenomenologicznej i techniki cieplnej. W02 Zna charakterystyczne przemiany
termodynamiczne. W03 Ma wiedzę dotyczącą funkcjonowania urządzeń
cieplnych W04 Posiada wiedzę w zakresie bilansowania energii
w układach termodynamicznych róŜnego rodzaju. W05 Rozumie pojęcie entropii i jej rolę w przebiegu
procesów termodynamicznych. W06 Zna metody określania sprawności i wydajności
cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W07 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych problemów w zakresie techniki cieplnej.
W05 W05 W05 W05 W05 W05 W05
Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
428
U01 Potrafi rozpoznać układ termodynamiczny i napisać odpowiednie dla niego równanie bilansu energii.
U02 Umie określić sprawność lub wydajność cieplną urządzenia cieplnego. U03 Analizuje przemiany i obiegi termodynamiczne. U04 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę..
U07 U07 U07 U07
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów termodynamiki technicznej w ramach ćwiczeń.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w termodynamice technicznej.
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej.
K02 K01 K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
429
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x W07 x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Układ termodynamiczny. Parametry stanu układu, równanie stanu gazu. 2. Bilans energii – pierwsza zasada termodynamiki. 3. Wymiana energii na sposób ciepła i pracy. Wynienniki ciepła. 4. Entropia. Druga zasada termodynamiki. 5. Charakterystyczne przemiany termodynamiczne. Obiegi termodynamiczne. 6. Para wodna i jej przemiany. Siłownie parowe. Elektrociepłownie. Elektrownie jądrowe. 7. Egzergia. 8. Silnik cieplny i pompa ciepła. 9. Cieplne maszyny robocze i urządzenia chłodnicze. 10. Bezpośrednia konwersja energii. Problemy ochrony środowiska związane z eksploatacją
urządzeń cieplnych
430
Wykaz literatury podstawowej
PODSTAWOWA
1. Stefan Wiśniewski: „Termodynamika techniczna” Wydawnictwo Naukowo - Techniczne, Warszawa 1999. 2. Jerzy Banaszek, Jan Bzowski, Roman Domański, Jerzy Sado:
„Termodynamika przykłady i zadania” oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998. Wykaz literatury uzupełniającej
UZUPEŁNIAJĄCA
1. Jan Szargut Termodynamika techniczna, wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2000 2. Danuta Werszko Wybrane zagadnienia z techniki cieplnej, oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998 3. Jan Szargut, Antoni Guzik, Henryk Górniak, Zadania z termodynamiki technicznej wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 57
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
431
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Informatyka stosowana w technice (nienauczycielskie)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Tworzywa funkcjonalne
Nazwa w j. ang. Multifunctional materials
Kod Punktacja ECTS* 5
Koordynator Dr hab. inŜ. Jerzy ZIELIŃSKI prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej nowych generacji materiałów, które znajdują zastosowanie w róŜnych dziedzinach techniki. Umiejętność wyboru materiałów do konkretnych złoŜonych potrzeb inŜynierskich. Umiejętność oceny przydatności nowych generacji materiałów do realizacji postawionych sobie celów. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
432
W01, Zna podstawy budowy atomu i ciała stałego, oraz rozumie ich wpływ na róŜne właściwości materiałów. W02, Zna właściwości materiałów półprzewodnikowych i w oparciu o nie potrafi wytłumaczyć budowę i zasady pracy podstawowych przyrządów półprzewodnikowych i optoelektronicznych W03, Zna podstawy zastosowań organicznych materiałów w elektronice dla budowy obwodów i wyświetlaczy W04 , Zna róŜne grupy materiałów inteligentnych i potrafi wykorzystać ich właściwości w praktyce inŜynierskiej. W05 Ma wiedzę o wpływie ww materiałów i technologii na środowisko człowieka. W06 Ma wiedzę o przewidywanych kierunkach rozwoju nowych tworzyw i materiałów.
W04 W04, W06, W07 W07 W06, W07 W04, W07 W04, W07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi dobrać materiał do zaawansowanych potrzeb U02, Potrafi krytycznie przeanalizować postawione zada-nie inŜynierskie z punktu widzenia moŜliwości stosowania nowych – nietypowych – generacji materiałów U03 Potrafi ocenić przedstawione rozwiązanie z punktu widzenia optymalnego wyboru materiałów i technologii, w tym ze względu na warunki ochrony środowiska i recyklin-gu.
U02, U07 U02, U07 U02, U03, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, Potrafi ocenić wpływ wybranej technologii i materia-łów na środowisko człowieka z uwzględnieniem wszel-kich aspektów od produkcji do recyklingu. K02, Potrafi optymalizować proponowane rozwiązania In-Ŝynierskie ze względu na całokształt ich kosztów
K01 K03
433
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład z pokazem prezentujący wiedzę z zakresu przedmiotu, samodzielne prezentacje studen-tów z zakresu ich interesujących zagadnień, dyskusja na ćwiczeniach przedstawionych przez studentów i wykładowcę problemów związanych w wykorzystaniem nowych generacji materia-łów. Szczegółowa analiza – na ćwiczeniach – pełnych kosztów wdraŜania, produkcji, wykorzystania i recyklingu i utylizacji nowych materiałów.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x x x W06 x x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x x K02 x x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z ocen za ewentualne referaty i dyskusję oraz pracy pisemnej kończącej przedmiot. (prezentacje referatów nie są obowią-zkowe)
434
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa atomu, ciała stałego – modele opisujące ich właściwości 2. Podstawy fizyki półprzewodników. 3. Zastosowania nowych materiałów optoelektronice i fotonice (źródła światła ,
detektory, ogniwa słoneczne) 4. Materiały organiczne w elektronice – displeja ciekłokrystaliczne (Green
technologia), OLED-y, procesory, problemy utylizacji obwodów organicznych. 5. Materiały funkcjonalne zmieniające kolor, emitujące światło, zmieniające
kształt i wielkość, termoelektryczne, samo naprawiające się. Wykaz literatury podstawowej
1. M. Ashby „InŜynieria materiałowa” wyd. Galaktyka ,2011 2. M. Blicharski „InŜynieria Materiałowa” WNT 2009 3. M. Grabski „InŜynieria materiałowa; geneza, istota, perspektywy” Wyd.
Politechniki Warszawskiej, 2003 4. L. A. Dobrzański „ Materiały specjalne, funkcjonalne i niemetalowe”
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Reprinty artykułów z literatury specjalistycznej – w języku angielskim
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 25
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 20
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
435
Przygotowanie do zaliczenia 40
Ogółem bilans czasu pracy 132
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 5
436
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (studia stacjonarne 1 stopnia)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Zaawansowane aplikacje internetowe
Nazwa w j. ang. Advanced internet applications
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień projektowania stron internetowych, wykorzystania języków hipertekstowych, technologii skryptowych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do krytycznej oceny nowych rozwiązań projektowych w projektowaniu stron www. Kurs realizowany jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01,Zna metody projektowania i implementacji
aplikacji biznesowych opartych o rozproszone komponenty usługowe.
W02, Rozumie technologie XML W03, Zna architekturę aplikacji internetowych i metody
implementacji ich modułów W04 Ma wiedzę dotyczącą J2EE W05 Zna technologie konstrukcji komponentów
usługowych W06 Ma wiedzę o technologiach konstrukcji
internetowych portali korporacyjnych W07 Ma wiedzę dotyczącą AJAX
W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06,
437
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi krytycznie oceniać nowe rozwiązania konstrukcyjno - projektowe w programowaniu
U02, Klasyfikuje metody konstrukcji logiki prezentacji U03,Potrafi omówić technologie Enterprise JavaBeans U04 Potrafi omówić technologie Web Services U05 Potrafi wskazać mechanizmy dostępu do baz
danych w najpopularniejszych technologiach do tworzenia aplikacji WWW
U06 Potrafi omówić problematykę poprawnego projektowania aplikacji internetowych
U01, U02, U03, U05 U01, U02, U03, U04 U01, U02, U03, U04 U01, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, ma świadomość konieczności wprowadzania
technologii informacyjno - komunikacyjnej K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu
K01, K02, K03 02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składają się ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania projektowe z zakresu projektowania stron. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładów.
438
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x W03 x x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z samodzielnie wykonywanych prac projektowych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. HTML+CSS 3. XML+XSL 4. JavaScript 5. Serwlety Java 6. ASP.NET 7. PHP 8. JSP 9. JSTL ( 10. Serwlety Java + bazy danych 11. PHP + bazy danych
439
Wykaz literatury podstawowej
1. Graham S., Simeonov S., Boubez T., Davis D., Daniels G., et al., Java. Usługi WWW. Vademecum profesjonalisty, Helion, ISBN: 83-7197-991-6
2. McGovern, J., Sims, O., Jain, A., et.al., Enterprise Service Oriented Architectures: Concepts, Challenges, Recommendations, Springer, ISBN 14-0203-704-X,
3. Cristian Darie, Bogdan Brinzarea, Filip Cherecheş-Toşa, Mihai Bucica, AJAX i PHP. Tworzenie interaktywnych aplikacji internetowych
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Troelsen Andrew, Język C# 2010 i platforma .NET 4, Wydawnictwo Naukowe PWN 2. Bill Evjen, Devin Rader, Scott Hanselman, ASP.NET 4 z wykorzystaniem C# i VB. Zaawansowane
programowanie, Helion 3. Dan Hurwitz, Dan Maharry, Jesse Liberty, ASP.NET 3.5. Programowanie, Helion 4. Randy Connolly, ASP.NET 2.0. Projektowanie aplikacji internetowych helion 5. Jeffrey Bardzell, Macromedia Dreamweaver 8 z ASP, PHP i ColdFusion. Oficjalny podręcznik,
Helion 6. Artykuły z czasopism specjalistycznych, w tym – w języku angielskim Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 0
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 40
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 80
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 20
Ogółem bilans czasu pracy 162
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
440
Kursy na specjalności:
Odnawialne źródła energii (nauczycielska)
441
KARTA KURSU
Nazwa Bezpieczeństwo i higiena pracy ucznia i nauczyciela
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr n med. Ireneusz Kowalewski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Zapoznanie przyszłych nauczycieli z treściami obejmującymi bezpieczeństwo zdrowotne w ujęciu holistycznym i higienę pracy w szkole. Teoretyczne i praktyczne przygotowanie nauczycieli do pomocy uczniom w różnych sytuacjach zaburzeń zdrowotnych natury środowiskowej, społecznej. Nabycie podstawowych umiejętności w zakresie pierwszej pomocy i emisji głosu.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W 01 - posiada podstawową wiedzę dotyczącą elementarnych pojęć z zakresu sanologii, medycyny społecznej, higieny, prawidłowej emisji głosu W 02 – zna wskazania do reanimacji W 03 – potrafi przedstawić najczęstsze zagrożenia zdrowotne dziecka w wieku szkolnym W 04 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą promocji zdrowia W 05 – posiada wiedzę dotyczącą higieny pracy umysłowej W 06 – potrafi scharakteryzować zachowania prozdrowotne i antyzdrowotne W 07 – posiada wiedzę dotyczącą ergonomii i higieny pracy
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
442
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U 01 – potrafi udzielić pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia według zasad BLS U 02 – posiada umiejętność planowania działań zapobiegających głównym zagrożeniom bezpieczeństwa zdrowotnego w szkole U 03 – potrafi diagnozować, przygotowywać i realizować programy dotyczące higieny pracy umysłowej U 04 – potrafi opanować prawidłowy tor oddechowy, prawidłowo wykonuje czynności fonacyjne z właściwym używaniem rezonatorów, wyraźną artykulacją U 05 – potrafi wykonywać ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, fonacyjne i artykulacyjne
N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K 01 – docenia znaczenie nauk medycznych dla środowiska społecznego szkoły K 02 – ma świadomość swojej wiedzy z zakresu bezpieczeństwa zdrowotnego i higieny oraz widzi potrzebę rozwoju teoretycznego i praktycznego w tej dziedzinie dla swoich podopiecznych K 03– prezentuje gotowość współdziałania i poszukiwania sojuszników do realizacji działań profilaktycznych
N_K01 N_K02 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach
Forma zajęć Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 10
443
Opis metod prowadzenia zajęć
Stosowanie nowoczesnych metod kształcenia uzależnione jest od zaplanowanych celów i treści kształcenia: stosowanie metod aktywizujących, wyzwalających kreatywność studentów, traktowanie studenta, jako świadomego uczestnika procesu kształcenia, który przy pomocy scenariuszy zajęć oraz prowadzącego realizuje część zajęć samodzielnie lub w grupie, stwarzanie w trakcie zajęć sprzyjającego klimatu do prezentacji tematów drażliwych i kontrowersyjnych, organizowanie zajęć praktycznych w sytuacji rzeczywistej lub pozorowanej, wprowadzanie elementów grupowych gier oraz ćwiczeń psychologicznych i ruchowych. Stosowane metody: omówienie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, rozwiązywanie kazusów, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa, gry dydaktyczne, inscenizacje, film, ĆWICZENIA PRAKTYCZNE Z UŻYCIEM FANTOMÓW
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
nin
g
Gry
dyd
akty
czn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
no
we
Pra
ca
lab
ora
tory
jna
Pro
jekt
ind
ywid
ual
ny
Pro
jekt
gru
po
wy
Ud
ział
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca p
ise
mn
a
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
emn
y
Egza
min
pra
ktyc
zny
W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Praca projekcyjna, projekt grupowy, udział w dyskusji, egzamin praktyczny na fantomach
medycznych
444
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
- Cele i strategia działania zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w szkole – 1/2 godziny - Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania zdrowia – 1/2 godziny - Środowiskowe uwarunkowania zdrowia – 1 godzina - Edukacja zdrowotna w szkole i społeczności lokalnej – 1/2 godziny - Zapobieganie głównym zagrożeniom zdrowotnym i udzielanie pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia – 2 godziny - Podstawy higieny pracy umysłowej – 1/2 godziny - Podstawy higieny emisji głosu w pracy nauczyciela (podstawowe ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne) – 3 godziny - Podstawy bromatologii i aktywność fizyczna człowieka w różnych okresach cyklu życiowego – 1 godzina - Używanie substancji uzależniających – 1/2 godziny - Ergonomia i higiena pracy – 1/2 godzina
Wykaz literatury podstawowej
I. Kowalewski, Promocja zdrowia i bezpieczeństwo w szkole wyższej, Kraków, 2010
A .Czupryna, S. Pażdzioch, A. Ryś, W. C. Włodarczyk, Zdrowie publiczne, wybrane zagadnienia, Kraków 2005
Z. Jethon, A. Grzybowski, Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa, Warszawa 2001
Andres J., Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne, Kraków 2006
Jakubaszko J., Medycyna Ratunkowa, Wrocław 2003
Bass D., Baker R., Pierwsza pomoc i opieka domowa, Warszawa 2005
Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach, Wrocław 2003
M.Oczko, Sztuka poprawnej wymowy czyli o bełkotaniu i faflunieniu, Warszawa 2007
Emisja głosu nauczyciela. Wybrane zagadnienia, red. M. Przybysz-Piwko, Warszawa 2006
Wykaz literatury uzupełniającej
J.M.Brzeziński, L.Cierpiałkowska, Zdrowie i choroba, Gdańsk 2008
Cz.Lewicki, Edukacja zdrowotna – systemowa analiza zagadnień, Rzeszów 2006
J.T.Marcinkowski, Podstawy higieny, Wrocław 2007
Wardrope J., Smith J.A.R., Leczenie ran i oparzeń, Warszawa 1995
A Dorling Kindersley Book, Pierwsza pomoc, Warszawa 2004
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład Ilość godzin w kontakcie z
prowadzącymi Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
445
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po
zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat
(praca w grupie) 5
Ilość godzin pracy studenta
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 5
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zależności od przyjętego przelicznika 1
446
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) (studia stacjonarne 1 stopnia)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Budownictwo energooszczędne
Nazwa w j. ang. Energy-saving buildings
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP Zespół dydaktyczny:
dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP
mgr inŜ. Maciej Zając
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień projektowania przegród budowlanych pod względem cieplno-wilgotnościowym, wymiany ciepła przez przegrody, technologii stosowanych w termomodernizacji obiektów. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do krytycznej oceny nowych rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych w budownictwie. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
447
W01 Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia oraz zasadnicze cechy budownictwa energooszczędnego W02 Rozumie cele ochrony cieplnej W03 Zna potencjalne miejsca i przyczyny występowania mostków termicznych W04 Ma wiedzę dotyczącą wykorzystania termowizji w diagnostyce cieplnej budynków W05 Zna systemy zysków bezpośrednich oraz systemy zysków pośrednich W06 Ma podstawową wiedzę o izolacjach transparentnych W07 Ma wiedzę o świadectwach energetycznych budynków
. W12 W12 W12 W12, W13 W12 W12 W12
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Potrafi krytycznie oceniać nowe rozwiązania konstrukcyjno - materiałowe w budownictwie U02 Klasyfikuje budynki wg zuŜycia energii U03 Potrafi obliczać projektowe obciąŜenie cieplne wg norm U04 Analizuje projekty obiektów z uwagi na ich energooszczędność U05 Oblicza opory ciepła przegród budowlanych (przenikania, przejmowania) U06 Oblicza straty ciepła przez przegrody budowlane i przez mostki ciepła
U10 U10 U10 U10 U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, ma świadomość konieczności oszczędzania
energii K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu
K03, K04 K05, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10 10
448
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania obliczeniowo-projektowe z zakresu określenia strat ciepła przez przegrody budowlane. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x x x W06 x W07 x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest oceną samodzielnej pracy projektowo-obliczeniowej. Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu pisemnego.
Uwagi
449
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. Zasadnicze cechy budynków energooszczędnych 3. Przyczyny zainteresowania budownictwem energooszczędnym 4. Typ budownictwa określony jako energooszczędne 5. Energochłonność budynków – wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło 6. Klasyfikacja budynków wg zuŜycia energii 7. Budownictwo pasywne 8. Transport ciepła przez przegrody zewnętrzne budynku 9. Cele ochrony cieplnej 10. Szczelność budynku 11. Mostki ciepła. Przyczyny występowania mostków termicznych 12. Wykorzystanie termowizji w diagnostyce cieplnej budynków 13. Analiza wzorcowego projektu domu energooszczędnego 14. System zysków bezpośrednich 15. System zysków pośrednich 16. Izolacje transparentne 17. Świadectwa energetyczne budynków 18. Metoda obliczania projektowego obciąŜenia cieplnego wg PN-EN 12831:2006 19. Obliczanie projektowego obciąŜenia cieplnego pomieszczeń wg indywidualnych danych
projektowych Wykaz literatury podstawowej
1. Klemm P. (i in.): Budownictwo ogólne. tom 2: Fizyka budowli. Arkady, Warszawa 2009. 2. Piotrowski R., Dominiak P.: Budowa domu pasywnego krok po kroku. Wyd. Przewodnik
Budowlany 2008. 3. Wnuk R.: Instalacje w domu pasywnym i energooszczędnym. Wyd. Przewodnik Budowlany 2007. 4. Wnuk R.: Budowa domu pasywnego w praktyce. Wyd. Przewodnik Budowlany 2006. 5. Grabarczyk S.: Fizyka budowli. Komputerowe wspomaganie projektowania budownictwa
energooszczędnego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2005. 6. Kisilewicz T., Królak E., PieniąŜek Z.: Fizyka cieplna budowli. Wyd. PK 1998. 7. Bogosławski W.N.: Procesy cieplne i wilgotnościowe w budynkach. Arkady, Warszawa, 1985. Wykaz literatury uzupełniającej
1. W. Starosolski, Konstrukcje Ŝelbetowe, Wyd. Nauk. PWN, W-wa 1998 2. M. Łubiński, W. śółtowski, Konstrukcje metalowe, Arkady, W-wa 1992 3. Artykuły z czasopism specjalistycznych, w tym – w języku angielskim
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
450
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 3
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 2
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 8
Ogółem bilans czasu pracy 35
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
451
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Odnawialne źródła energii (nauczycielska) Studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Dydaktyka informatyki
Nazwa w j. ang. Computer Science Didactics
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr Renata STAŚKO
Zespół dydaktyczny dr Renata STAŚKO
mgr Agata BOśEK mgr Anna WÓJCICKA
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia kursu jest przygotowanie metodyczne studentów do prowadzenia lekcji w szkole podstawowej z przedmiotu zajęcia komputerowe. A w tym zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, zasadami nauczania, metodami nauczania oraz etapami powstawania konspektu do zajęć komputerowych, omówienie zmian w podstawach programowych na II etapie kształcenia, przeanalizowanie wybranych programów nauczania i podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem, scharakteryzowanie programów edukacyjnych wspomagających przygotowanie i prowadzenie lekcji, omówienie programów do tworzenia filmów instruktaŜowych, do zdalnego zarządzania maszynami, przeprowadzania szkoleń online. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
452
W01, Zna podstawowe pojęcia z zakresu dydaktyki informatyki W02 Ma wiedzę dotyczącą zmian w nowych podstawach programowych dla II etapu edukacyjnego, programów nauczania, zasad i metod nauczania, zna etapy powstawania konspektu lekcji W03 Zna portale i programy edukacyjne wspomagające proces kształcenia
W02 W03 W04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Umie znaleźć programy nauczania dla nowej podstawy programowej na stronie MEN U02 Posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej do przedmiotu zajęcia komputerowe U03 Potrafi przygotować konspekt do zajęć komputerowych wykorzystując metody aktywizujące i przeprowadzić lekcję U04 Umie porównać dostępne podręczniki wraz z załączonym oprogramowaniem U05 Umie skorzystać z oprogramowania tablicy interaktywnej w celu przygotowania ćwiczeń na lekcję U06 Umie wykonać filmy instruktaŜowe wykorzystując programy edukacyjne
U04 U05, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04
Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
453
K01 potrafi współdziałać i pracować w grupie K02 potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
K05 K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład prowadzony jest w formie wykładu informacyjnego w połączeniu z wykładem konwersatoryjnym. RównieŜ stosowany jest pokaz z objaśnieniem w celu przybliŜenia waŜnych i kluczowych zagadnień m.in. wykorzystanie metod aktywizujących na zajęciach komputerowych, korzystanie z programów edukacyjnych oraz tworzenie przy pomocy nich materiałów dydaktycznych do lekcji, przygotowanie konspektu do zajęć komputerowych Natomiast zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej organizowane są jako pedagogiczne praktyki śródroczne. Studenci opracowują konspekt lekcji z przedmiotu: zajęcia komputerowe na zadany przez nauczyciela szkolnego temat z zastosowaniem aktywizujących i praktycznych metod nauczania. Następnie przeprowadzają przygotowane lekcje, a bezpośrednio po nich lekcje są omawiane na podstawie arkuszy obserwacji. Wybrane materiały dostępne są na stronie http://itmoodle.up.krakow.pl/ oraz http://ultra.ap.krakow.pl/~rstasko/ Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x U02 x x
454
U03 x x U04 x x U05 x U06 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena z wykładu jest wystawiana na podstawie przygotowanego przez
studentów projektu grupowego. Ocena z zajęć praktycznych w szkole
jest wystawiana na podstawie przygotowanego konspektu lekcji,
przeprowadzenia lekcji i aktywności w dyskusjach oraz projektu
grupowego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie podstawowych pojęć m.in., informacja, informatyka, komunikacja, technologia informacyjna, multimedia, medioteka, metodyka przedmiotu. 2. Edukacja informatyczna w nowej podstawie programowej:
a. Zmiany w podstawach programowych na II etapie kształcenia. b. WdraŜanie nowej podstawy programowej.
3. Programy nauczania- przegląd wybranych programów nauczania. 4. Analiza porównawcza podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem. 5. Zasady nauczania. 6. Metody nauczania, a w tym metody prowadzenia zajęć komputerowych (metoda
projektów, przewodniego tekstu, WebQest). 7. Programy edukacyjne wspomagające przygotowanie i prowadzenie lekcji (tj. CaTest,
HotPotatoes, FreeMind, CamStudio, TeamViewer). 8. Wykorzystanie tablicy interaktywnej (oprogramowanie firmy SmartNotebook) na zajęciach
komputerowych. 9. Platforma edukacyjna Moodle. 10. Nauczyciel informatyki – etyka zawodu.
455
11. Konspekt lekcji zajęć komputerowych. 12. Portale edukacyjne – ich rola i znaczenie dla ucznia i nauczyciela. 13. Spotkanie z metodykiem przedmiotów informatycznych lub autorem programów i
podręczników szkolnych. Zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej IV-VI , tematyka zajęć wynika z tematów narzuconych przez nauczyciela szkolnego.
Wykaz literatury podstawowej
1. pod red. Juszczyka S., Metodyka nauczania informatyki w szkole, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2001. 2. Gurbiel E., Hardt-Olejniczak G., Kołczyk E., Krupicka H., Sysło M., Informatyka.
Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa, 2004. 3. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Czynności nauczyciela, podręcznik akademicki,
PWN, Warszawa 2009 4. Grochowska B., Łojewski Z., Platformy edukacyjne. Zarządzanie i
administrowanie, Wyd. UMCS, Lublin 2008. 5. http://www.men.gov.pl/- zatwierdzone przez men programy nauczania do szkoły
podstawowej Wykaz literatury uzupełniającej
http://itmoodle.up.krakow.pl/
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 3
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 35
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 130
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
456
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Dydaktyka techniki
Nazwa w j. ang. Technics didactics
Kod Punktacja ECTS* 6
Koordynator dr ElŜbieta Mastalerz
Zespół dydaktyczny dr Renata Staśko, mgr Agata
BoŜek, mgr inŜ. Anna Wójcicka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest: • poznanie i nabycie umiejętności analizy dokumentów niezbędnych w
planowaniu pracy dydaktyczno wychowawczej nauczyciela, opanowanie umiejętności opracowywania niezbędnej dokumentacji nauczycielskiej, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i wymagania oceny ucznia.
• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach podstawowych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór i stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.
• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach gimnazjalnych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór oraz stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.
• Potrafi zdiagnozować zachowania ucznia i opasać jego rozwój. Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu i zasad przestrzegania etyki zawodowej. W swojej pracy posługuje się zaawansowaną wiedzą z zakresu techniki oraz posiada podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce.
• Zajęcia prowadzone są w języku polskim
457
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów W02 Posiada podstawową wiedzę z zakresu dydaktyki ogólnej i metodyki kształcenia technicznego W03, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki W04, Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów techniki W05, ma podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce W06, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej W07, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela W08, Posiada wiedze dotycząca organizacji pracy i planowania zajęć lekcyjnych
W01, W02, W03 W02, W06 W01, W02, W09, W10, W11, W12 W04, W01, W02, W03, W05 W03 W03
458
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. U04, posługuje się komputerem w realizacji celów dydaktycznych U05, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, sporządza dokumentację, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i oceny ucznia U07,Posiada umiejętność analizy literatury psychologicznej i pedagogicznej U08, Posiada umiejętność przeprowadzenia zajęć zgodnie z przygotowanym konspektem lekcji U09, Umiejętnie odbiera metody pracy dydaktyczno - wychowawczej do stanu wiedzy i umiejętności uczniów U10,Posiada umiejętność diagnozowania zachowań ucznia oraz opisania jego rozwoju. U11, Potrafi korzystać z technik emisji głosu U12, Potrafi wykorzystać techniki multimedialne i komputerowe do prezentacji zagadnień poruszanych na lekcjach
U03, U05, U06 U01 U04 U05, U07 U06 U03, U07, U05 U05, U09 U01, U03 U02 U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Przestrzega zasad etyki oraz BHP w pracy zawodowej K02 Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się, oraz dokonywania samooceny swoich umiejętności K03 Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu swoich działań oraz jego wpływ na zachowanie ucznia K04 Jest przygotowany do pracy zawodowej zarówno indywidualnej jak i w zespole
K03 K01 K03, K04, K02, K05
459
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 60
Opis metod prowadzenia zajęć Ćwiczenia w analizie i opisywaniu dokumentacji procesu kształcenia. Opracowywanie planów pracy dydaktyczno-wychowawczej całorocznych i planowanie poszczególnych zajęć – konspekty lekcji, planowanie wymagań edukacyjnych i narzędzi do sprawdzania i oceniania uczniów, ewaluacja pracy uczniów i nauczyciela. Zajęcia praktyczne dobywają się w szkole podstawowej a następnie w gimnazjum w ramach których studenci hospitują lekcje zajęć technicznych oraz samodzielnie przeprowadzają jedną z lekcji nadzorowaną przez prowadzącego zajęcia oraz nauczyciela. Zadaniem studenta jest umiejętne zaplanowanie i przeprowadzenie lekcji techniki. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X X W02 X X X W03 X X X W05 X X X W06 X X W07 X W08 X U01 X X X U03 X X X U04 X X X U05 X X U06 X X X U07 X X U08 X
460
U09 X X U10 X X U11 X U12 X K01 X X K02 X K03 X X K04 X X X
Kryteria oceny Wygłoszony referat i ocena opracowanej dokumentacji nauczycielskiej oraz średnia ocen z przeprowadzonej lekcji oraz planowania i przygotowania do lekcji.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Historia edukacji ogólnotechnicznej. 2.Dokumenty szkolne (podstawy programowe, rozporządzenia MEN, itp.) 3.Cele edukacji ogólnotechnicznej. 4.Programy nauczania zajęć technicznych. 5.Plany pracy dydaktyczno-wychowawczej, wymagania edukacyjne, testy wiadomości i umiejętności dla uczniów. 6.Konspekty wybranych lekcji. 7.Ewaluacja dokumentacji. 8.Kontrola i ocena w procesie dydaktycznym. 9.Tematyka lekcji prowadzonych w szkole uzgadniana z nauczycielem Wykaz literatury podstawowej
1. Arends R., Uczymy się nauczać, Wyd. WSiP, Warszawa, 1994r. 2. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Wyd. PWN, Warszawa, 1993r. 3. Kupisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna,
Warszawa, 2005r. 4. Mastalerz E., Gałązka E., Inspiracje do aktywizującej uczniów edukacji ogólnotechnicznej,
Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2006r. 5. Niemierko B., Między oceną szkolną a dydaktyką, Wyd. WSiP, Warszawa 1993r. 6. Niemierko B., Pomiar wyników kształcenia, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka
Akcyjna, Warszawa 1999r. 7. Niemierko B., Diagnostyka edukacyjna, WN PWN, Warszawa, 2009. 8. Plewka Cz., Metodyka nauczania teoretycznych przedmiotów zawodowych, Wyd. Zakład
Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom,1999r. 9. Pochanke H., Dydaktyka techniki, Wyd. PWN, Warszawa, 1985r. 10. Półturzycki J., Dydaktyka dla nauczycieli, Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 1998r. 11. Szlosek F., Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, Wyd. Instytutu Technologii
Eksploatacji, Radom, 1995r. 12. Serdyński A., Podstawy dydaktyki techniki i informatyki, Wyd. Uniwersytetu Szczecińskiego,
461
Szczecin 2003r.
Wykaz literatury uzupełniającej
1.Kuźma J, Optymalizacja systemu pedagogicznego kształcenia, dokształcania i doskonalenia nauczycieli, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków, 1993r. 2.Kruszewski K. red. Sztuka nauczania czynności nauczyciela, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1993r. 3.Spitzer M.: Jak uczy się mózg, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 0
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 90
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 6
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 24
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 14
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 0
Ogółem bilans czasu pracy 150
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 6
462
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Odnawialne Źródła Energii (nauczycielskie)
(nazwa specjalności)
Nazwa Emisja Głosu
Nazwa w j. ang. Voice emision
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. Jolanta Zielińska prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Emisja Głosu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz metodami badawczymi dotyczącymi głosu i mowy dźwiękowej. Uzyskanie wiedzy o budowie aparatu głosowego, zjawiskach fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami i odbiorem. Uzyskana wiedza i umiejętności mają słuŜyć do celowego, świadomego, zdrowego uŜywania głosu.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 ma wiedzę z zakresu fizjologii tworzenia głosu i mowy dźwiękowej W02 rozumie pojęcie samokształcenia i trenowania głosu W03 ma wiedzę z zakresu higieny głosu oraz zapobiegania chorobom zawodowym. .
.W01 W02 W05 W05 W07 W02 W05
463
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 potrafi operować głosem w zakresie jego ustawienia i technik wymowy U02 umie rozpoznawać i usuwać zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej U03 potrafi dobierać metody trenowania, usprawniania głosu U04 posiada umiejętność wykonywania ćwiczeń emisyjnych
U01 U02 U02 U05 U02 U03 U02 U03
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje
społeczne K01 ma świadomość roli głosu w komunikacji K02 inicjuje prace w zespole
K01 K02 K02 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15
464
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń laboratoryjnych są w oparciu o pokaz z objaśnieniem,
wykonywanie ćwiczeń oraz sprawdzian praktyczny umiejętności emisyjnych (przygotowanie i
przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego).
Materiały dla studentów dostępne są w Internecie na stronie up.krakow.pl/technika/dydaktyka.htm co
pozwala na uczenie się w formie e-learningu
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lea
rnin
g
Gry
dyd
akty
czne
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaj
ęci
a te
renow
e
Prac
a
labor
ator
yjna
Proj
ekt
indyw
idual
ny
Proj
ekt
gru
pow
y
Udzi
ał w
dys
kusj
i
Ref
era
t
Prac
a p
isem
na
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
em
ny
Inne
W01 x x x x
W02 x x x W03 x x
U01 x x x x
U02 x x x
U03 x x x U04 x K01 x x x x
K02 x x
Kryteria oceny
Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.
Uwagi
Student zobowiązany jest do samodzielnej pracy w oparciu o materiały zamieszczone w Internecie – metoda e-learningu.
465
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa i funkcje aparatu głosotwórczego, zjawiska fizjologiczne związane z tworzeniem głosu i
jego emisją.
2.Zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej w kontekście ich tworzenia, emisji, nadawania i odbioru.
3. Prawidłowe operowanie głosem, jego ustawienie, dobór techniki wymowy. Higiena głosu.
4. Ćwiczenia emisyjne.
5. Samodzielna praca nad emisją głosu, samokształcenie i trenowanie głosu.
6. Badanie głosu z uŜyciem technik komputerowych.
Wykaz literatury podstawowej
.Legieć-Matosiuk A., Chaciński J., Emisja glosu-skrypt dla studentów, wyd. WSP, Słupsk 1994.
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., Zaburzenia głosu-badanie-diagnozowanie-metody
usprawniania, wyd. DIG, Warszawa 1998.
Pruszewicz A., Foniatria kliniczna, PZWL, Warszawa 1992.
.Przybysz-Piwko M., Emisja głosu nauczyciela, , CDN., Warszawa 2006.
Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie, UNIVERSITAS, Warszawa 2006.
Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, wyd. Gdańskie Wyd. Oświatowe, Gdańsk 1998.
Wykaz literatury uzupełniającej
Klemensiewicz Z., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, wyd. Bis, Warszawa 1995.
Minczakiewicz E. M., Mowa rozwój-zaburzenia, terapia, wyd. AP, Kraków 1997.
Mitrinowicz-Modrzejewska A., Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy, PZWL, Warszawa 1996
Rokitańska M., Laskowska H., Zdrowy głos, ABA, Bydgoszcz 2003.
Skrzynecka G., Uczymy się poprawnie mówić, WSiP, Warszawa 1999.
Styczek I., Logopedia, PWN, Warszawa 1980.
Tadeusiewicz R., Sygnał mowy, KiŁ, Warszawa 1988.
466
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
3
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
467
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska)
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Energetyka biomasy
Nazwa w j. ang. Power engineering of biomass
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
W ramach wykładów oraz ćwiczeń audytoryjnych studenci zapoznają się z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi klasyfikacji rodzajów biomasy (odpady rolnicze, przemysłowe, uprawy energetyczne, biomasa leśna, odpady komunalne), źródłami i metodami technologicznymi ich pozyskiwania. Zaznajamiają się ze sposobami pozyskiwania biogazu – wysypiska, oczyszczalnie ścieków, gazy pochodzenia zwierzęcego, biometanownie. Poruszane będą problemy związane z obszarami wykorzystania biomasy i biogazu do produkcji energii elektrycznej, produkcji ciepła i chłodu, produkcja biopaliw. Studenci zaznajomią się ze sposobami wykorzystywania biomasy do produkcji energii elektrycznej zwłaszcza w aspekcie układów kogeneracyjnych oraz tendencji ograniczania dostępnych rodzajów biomasy do celów współspalania. Głównie zajęcia będą koncentrowały się na technicznych aspektach produkcji, przechowywania i przetwórstwa biomasy, ale takŜe studenci zaznajomią się z nowymi regulacjami prawnymi dotyczącymi tego przedmiotu. Ćwiczenia audytoryjne dotyczyć będą rozwiązywania zagadnień technologicznych dotyczących pozyskiwania biomasy, przechowywania i przetwórstwa. Wykłady będą prowadzone w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
468
W01, Student posiada ma wiedzę w zakresie energetyki konwencjonalnej, odnawialnej i innych obszarów nauk przyrodniczych przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu odnawialnych źródeł energii W02, ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony i kształtowania środowiska W03, zna trendy rozwojowe w obszarze odnawialnych źródeł energii W04, zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań w obszarze odnawialnych źródeł energii W05, rozumie społeczne, ekonomiczne, prawne i inne pozatechniczne uwarunkowania w obszarze odnawialnych źródeł energii ...
. W09, W13 W11 W09, W13 W13 W09
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi rozwiązywać problemy inŜynierskie, w szczególności związane z problematyką odnawialnych źródeł energii, korzystając z posiadanej wiedzy
U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, ma świadomość konieczności podejmowania działań proekologicznych oraz edukacji społeczeństwa w tym zakresie K02, pracuje w grupie w obszarze energetyki biomasy przyjmując w niej róŜne role
K03, K04 K05
469
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 6 6
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę oraz ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci przedstawiają prezentacje własną na zadany temat. Samodzielna praca studenta jest nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x U01 x U02 x K01 K02 ...
Kryteria oceny
Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium i własnej prezentacji studenta na temat zadany przez prowadzącego ćwiczenia.
470
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Źródła pozyskiwania biomasy – podaŜ i popyt. 2. Produkcja, przechowywanie biomasy.
3. Realizacja róŜnych sposobów przetwarzania biomasy na energię. 4. Systemy dystrybucji ciepła. 5. Systemy spalania biomasy. 6. MoŜliwości konwersji energii biomasy w Polsce.
7. Regulacje prawne dotyczące biomasy.
Wykaz literatury podstawowej
1. Winnicki T. InŜynieria ochrony środowiska – stan obecny perspektywy rozwoju, 2007 2. Projekt rezolucji parlamentu europejskiego w sprawie strategii na rzecz biomasy i biopaliw, 28.06.2007. 3. W. Lewandowski, Proekologiczne odnawialne źródła energii, Warszawa, WNT 2007 4.A. Skrobacki, Produkcja biomasy. Wybrane problemy. Praca naukowa.Warszawa 2009 5. B. Burczyk. Biomasa. Pol. Wrocławska. Wrocław. 2011 Wykaz literatury uzupełniającej
1. Sekret R., Nowak W. Fluidized bed combustion of cellulose industry wastes. Paliwa z Odpadów tom. III, 2001. 2. Kamieński: Polityka i mechanizm wsparcia w zakresie wykorzystania energii biomasy i biogazu, Warszawa, 2007, Ministerstwo Gospodarki, Internet 3. Brown L. Gospodarka Ekologiczna na Miarę Ziemii, KsiąŜka i Wiedza, 2003 4. Wandrasz J.W., Wandrasz A.J. Paliwa formowane, biopaliwa i paliwa z odpadów w procesach termicznych, Sieidem-Przywecki Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 6
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 6
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 3
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4 Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po
zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 4
471
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 25
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
472
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska)
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Energetyka geotermalna
Nazwa w j. ang. Geothermal power engineering
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP Zespół dydaktyczny:
dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP
mgr inŜ. Maciej Zając
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy i umiejętności dotyczących wybranych zagadnień oceny moŜliwości i warunków wykorzystania wód geotermalnych oraz budowy i zasady działania elektrowni geotermalnych. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia dotyczące energetyki geotermalnej W02 Ma wiedzę dotyczącą źródeł wewnętrznego ciepła Ziemi oraz rodzajów zasobów geotermalnych W03 Ma podstawowa wiedzę o potencjale energii geotermalnej w poszczególnych rejonach Świata W04 Zna okręgi geotermalne Polski W05 Rozumie korzyści wykorzystania energii geotermalnej i zna jej wady W06 Ma wiedzę o obiektach geotermalnych na terenie Polski, Europy i Świata
. W13 W13 W09, W13 W13 W10, W11, W13 W09, W13
473
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności U01 Potrafi praktycznie rozeznać (m.in. z pomocą specjalistycznych map) potencjał geotermalny w wybranych miejscowościach U02 Analizuje moŜliwości wykorzystania potencjału zasobów geotermalnych na danym terenie
U10 U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01 Ma świadomość konieczności oszczędzania
energii i szukania alternatywnych jej źródeł K02 Współdziała w zespole w ramach opracowywania zadania praktycznego
K03, K04 K05, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 6 6
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania z zakresu praktycznego rozeznania (m.in. z pomocą specjalistycznych map) potencjału geotermalnego w wybranych miejscowościach (w tym równieŜ w miejscach zamieszkania studentów) terenu Małopolski oraz moŜliwości jego wykorzystania.
474
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny Ocena końcowa jest średnią z ocen: kolokwium oraz samodzielnej pracy z zakresu praktycznego rozeznania potencjału geotermalnego w wybranych miejscowościach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. Źródła wewnętrznego ciepła Ziemi 3. Rodzaje zasobów geotermalnych 4. Podział źródeł energii geotermalnej na grupy ze względu na stan skupienia nośnika ciepła i
wysokość temperatury 5. Obszary hipertermiczne 6. Gejzery – źródła energii geotermalnej 7. Zasoby petrotermiczne 8. Roczny potencjał energii geotermalnej w poszczególnych rejonach świata 9. Zasoby energii geotermalnej w Europie 10. Okręgi geotermalne Polski 11. Korzyści wykorzystania energii geotermalnej 12. Wady energii geotermalnej 13. Sposób wykorzystania ciepła geotermalnego w zaleŜności od jego temperatury (diagram Lindal'a)
475
14. Struktura wykorzystania energii geotermalnej na świecie 15. Schemat wykorzystania energii geotermalnej 16. Sondy ciepła jako odbiorniki energii geotermalnej 17. Wykorzystanie energii geotermalnej i obiekty geotermalne na terenie Polski 18. Naturalne zasoby energii geotermalnej i pole cieplne Górnośląskiego Zagłębia Węglowego oraz
moŜliwości ich wykorzystania Wykaz literatury podstawowej
1. Hrynkiewicz, A. Energia : wyzwanie XXI wieku, Wyd. UJ, Kraków 2002. 2. Lewandowski W. Proekologiczne odnawialne źródła energii, Wyd. Nauk.-Tech., Warszawa 2006. 3. Tytko R., Odnawialne źródła energii: wybrane zagadnienia, Wyd. Deka, Kraków 2008. 4. Cieśliński J., Mikiewicz J., Niekonwencjonalne źródła energii, Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk
1996. Wykaz literatury uzupełniającej
− Jastrzębska G., Odnawialne Ŝródła energii i pojazdy proekologiczne, Wydawnictwa Naukowo Techniczne , Warszawa 2007.
− Sadowski T. i inni, Dotacje UE na rozwój odnawialnych źródeł energii w Polsce , Wydawnictwo: Europrimus Consulting 2007.
− Barbacki A., Atlas zbiorników wód geotermalnych Małopolski, Wyd. Instytutu Gospodarki Surowcami mineralnymi i energią PAN, Kraków 2006.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 6
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 6
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 3
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 2
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 8
Ogółem bilans czasu pracy 27
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
476
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Energetyka słoneczna
Nazwa w j. ang. Solar energetics
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Małgorzata Piaskowska-Silarska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta kompleksowej wiedzy dotyczącej energetyki słonecznej: począwszy od zasobów energii słońca i ich rozmieszczenia poprzez kolektory słoneczne, systemy fotowoltaiczne i przepisy prawne a skończywszy na efektach ekonomicznych i ekologicznych inwestycji w instalacje solarne. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, Ma wiedzę dotyczącą zasobów energii słonecznej i ich rozmieszczenia W02, Zna metody konwersji energii słonecznej W03, Ma wiedzę dotyczącą wad i zalet wykorzystania energii słonecznej W04, Zna przepisy prawne regulujące wykorzystanie energii słonecznej w Polsce
. W13 W10, W13 W11, W13 W13
477
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi przeprowadzić analizę ekonomiczną i ekologiczną wykorzystania energii słonecznej U02, Potrafi odpowiednio ustawić kolektory słoneczne w zaleŜności od przeznaczenia instalacji solarnej U03, Podejmuje zadania projektowe, takŜe z wykorzystaniem programów komputerowych (Kolektorek, GetSolar)
U10 U10 U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje
społeczne K01, Ma świadomość konieczności rozwoju wykorzystania energetyki słonecznej K02, Potrafi pracować w zespole
K03, K04 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 6 6
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci dokonują doboru instalacji słonecznych z wykorzystaniem programów komputerowych. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu.
478
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia i definicje 2. Zasoby energii słonecznej i ich rozmieszczenie 3. Kolektory słoneczne: rys historyczny, rodzaje, budowa, zasada działania, zastosowanie 4. Ogniwa fotowoltaiczne: rys historyczny, rodzaje, budowa, zasada działania, zastosowanie 5. Przepisy prawne regulujące wykorzystanie energii słonecznej w Polsce 6. Analiza ekonomiczna i ekologiczna pozyskiwania energii słonecznej 7. Wykorzystanie programów komputerowych: Kolektorek i GetSolar do doboru instalacji słonecznych
479
Wykaz literatury podstawowej
1. Chodura J.: Instalacje słoneczne: dobór, montaŜ i nowe konstrukcje kolektorów. Dom Wydawniczy MEDIUM. Warszawa 2011.
2. Nowicki M.: Nadchodzi era słońca. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2012. 3. Wiśniewski G., Gołębiowski S., Gryciuk M.: Kolektory słoneczne: poradnik wykorzystania energii
słonecznej. Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa. Warszawa 2006. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Dąbrowski J., F.: Kolektory słoneczne do podgrzewania wody uŜytkowej – efektywność i opłacalność inwestycji. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego. Wrocław 2009.
2. Pluta Z.: Słoneczne instalacje energetyczne. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2007.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 6
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 6
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 6
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 26
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
480
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Energetyka wiatrowa
Nazwa w j. ang. Wind power
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Energetyka wiatrowa jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i twierdzeniami z zakresu energetyki i wykorzystaniem energii wiatru, wprowadzenia do wspomagania produkcji energii z odnawialnych zasobów energetycznych, co pozwala na utworzenie społeczeństwa opartego na wiedzy i doskonale uzupełnia tradycyjny proces produkcji energii. Energia wiatru dotyczy bogatych inwestorów, posługujących się środkami i metodami nowoczesnego systemu zarządzania środowiskowego w celu rozwiązywania problemów z Ŝycia codziennego, umoŜliwienie człowiekowi aktywnego funkcjonowania w społeczeństwie opartym na wiedzy i w poszanowaniu środowiska. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności połączeniem zastosowań energetyki źródeł odnawialnych z technikami tradycyjnymi. Kurs realizowany jest w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
481
W01 Posiada wiedzę dotyczącą energetyki konwencjonalnej, odnawialnej.
W02 Ma szczegółową wiedzę związaną z energią wiatru.
W03 Ma wiedzę dotyczącą zakresie ochrony i kształtowania środowiska.
W04 Posiada szczegółową wiedzę w zakresie projektowania szkolenia elektronicznego.
W05 Rozumie pojęcia trendów rozwojowych w obszarze odnawialnych źródeł energii.
W06 Zna metody i warunki projektowania OZE. W07 Posiada wiedzę niezbędną przy rozwiązywaniu
prostych zadań w obszarze odnawialnych źródeł energii.
W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W09, W10, W11, W12, W13
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł
U02 Umie interpretować uzyskane informacje i wyciąga wnioski oraz formułuje i uzasadnia opinie.
U03 Analizuje kierunek dalszego uczenia się i realizacji procesu samokształcenia w zakresie OZE.
U04 Rozwiązuje problemy związane z wykorzystaniem energii wiatru w oparciu o posiadaną wiedzę
U05 Zdobywa potrzebną wiedzę w oparciu o umiejętność posługiwania się komputerem w realizacji celów dydaktycznych i technicznych
U06 Potrafi przygotować projekt systemu do pozyskiwania energii
U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, ma świadomość konieczności wprowadzania
technologii OZE K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania
projektu
K03, K04, K05,,K06 K03, K04, K05,,K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 6 6
482
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składają się wykłady i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania projektowe z zakresu projektowania systemów OZE. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładów.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x W03 x x x W04 x W05 x W06 x W07 x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z samodzielnie wykonywanych prac projektowych.
Uwagi
483
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. Historia energetyki wiatrowej 3. Fizyka wiatru 4. Dostępność energii 5. Produkcja energii elektrycznej 6. PrzybrzeŜne elektrownie wiatrowe 7. Energetyka wiatrowa 8. Ekologiczność Wykaz literatury podstawowej
1. Wind Energy Explained by J. F. Manwell, J.G. McGowan and A. L. Rogers. 2. 21st Century Complete Guide to Wind Energy and Wind Turbines by World Spaceflight 3. Wind Power, Revised Edition: Renewable Energy for Home, Farm, and Business by Paul Gipe 4. Wind Energy in America: A History by Robert W. Righter. 5. Wind Energy Handbook by Tony Burton, David Sharpe, Nick Jenkins and Ervin Bossanyi. Wykaz literatury uzupełniającej
1. Wind Energy Fundamentals by Sathyajith Mathew. 2. Sun, Wind & Light: Architectural Design Strategies, 2nd Edition by G. Z. Brown and Marke DeKay. 3. Reaping the Wind: How Mechanical Wizards, Visionaries, and Profiteers Helped Shape Our Energy
Future by Peter Asmus. 4. Profiting from Clean Energy: A Complete Guide to Trading Green in Solar, Wind, Ethanol, Fuel
Cell, Carbon Credit Industries, and More by Richard Asplund. 5. Power with Nature Second Edition: Alternative Energy Solutions for Homeowners Updated by
Rew A. Ewing. 6. Cape Wind: Money, Celebrity, Class, Politics, and the Battle for Our Energy Future on Nantucket
Sound by Wendy Williams and Robert Whitcomb. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 6
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 6
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
484
Przygotowanie do zaliczenia 10
Ogółem bilans czasu pracy 44
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
485
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) (nazwa specjalności)
Nazwa Energetyka wodna
Nazwa w j. ang. Water energy
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr inŜ. Wiktor Hudy Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie przez słuchaczy tego rodzaju energii odnawialnej oraz poznanie i zrozumienie zjawisk i urządzeń jej towarzyszących. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
486
W01 – zna definicje energetyki odnawialnej, W02 – zna podstawowe statystyki dot. energii wody w Polsce i na Świecie, W03 – zna typy elektrowni wodnych (morskich i śródlądowych), W04 – zna moŜliwości wykorzystania energii wody w Polsce, W05 – zna budowę i zasadę działania elektrowni wodnych w Polsce (Małe elektrownie wodne; elektrownie szczytowo-pompowe), W06 – zna podział, budowę i zasadę działania turbin wodnych W07 – zna budowę i zasadę działania generatorów prądu przemiennego
. W10, W11, W13 W09 W10 W09 W10 W10 W10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 – umie wstępnie zanalizować i oszacować opłacalność inwestycji w elektrownię wodną na podstawie danych terenowych U02 – umie obliczyć maksymalną moc energii wody mogącą być wykorzystaną do produkcji energii elektrycznej U03 – potrafi zaprojektować prostą elektrownię wodną
U08, U10 U10 U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – umie pracować w grupie K02 – profesjonalnie podchodzi do rozwiązania problemu
K05 K06
487
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 6 6
Opis metod prowadzenia zajęć
Prowadzony jest wykład tematyczny. Na zajęciach audytoryjnych prowadzone są obliczenia rachunkowe dotyczące obliczania wielkości związanych z energią wody.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x U02 x U03 x K01 x K02 x x
488
Kryteria oceny
Na ocenę końcową wpływ ma praca w trakcie semestru oraz praca końcowa.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Definicje energetyki odnawialnej Energetyka wodna w kraju i na Świecie w statystykach Energetyka wodna na tle innych OZE Typy elektrowni wodnych (morskich i śródlądowych) MoŜliwości wykorzystania energii wody w Polsce Budowa i zasada działania elektrowni wodnych w Polsce (Małe elektrownie wodne; elektrownie szczytowo-pompowe) Podział, budowa i zasada działania turbin wodnych Budowa i zasada działania generatorów prądu przemiennego Wykaz literatury podstawowej
Tytko R.: Odnawialne źródła energii, Wyd. 5, Wydawnictwo Dimikor, Warszawa 2011
Wykaz literatury uzupełniającej
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 6
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 6
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Ilość godzin pracy studenta Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
489
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 4
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 4
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 28
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
490
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Gospodarka energetyczna w Polsce i Świecie
Nazwa w j. ang. The energy market in Poland and worldwide
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Małgorzata Piaskowska-Silarska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień gospodarki energetycznej Polski i innych państw Świata. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
491
W01, Zna zagadnienia dotyczące energetyki w Polsce i Świecie W02, Ma wiedzę dotyczącą zasobów surowców energetycznych i ich rozmieszczenia w Polsce i na Świecie W03, Ma podstawową wiedzę o zapotrzebowaniu i zuŜyciu energii W04, Ma podstawową wiedzę o polityce energetycznej wybranych państw
. W09 W09 W09 W09
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności U01, Potrafi gospodarować energią zgodnie z zasadą zrównowaŜonego rozwoju U02, Potrafi tworzyć lokalne projekty rozwoju i wsparcia odnawialnych źródeł energii
U10 U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, Ma świadomość konieczności oszczędzania
energii K02, Analizuje zasoby energetyczne pod kątem moŜliwości ich wykorzystania
K03 K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10 10
492
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci opracowują tematy dotyczące róŜnych aspektów gospodarki energetycznej Polski i innych wybranych państw Świata.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x x U02 x x x K01 x K02 x x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń wystawiana jest na podstawie samodzielnie opracowanego i przedstawionego tematu. Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
493
1. Podstawowe pojęcia i definicje 2. Popyt i podaŜ w sektorze energii 3. Zasoby paliw kopalnych (węgiel, ropa, gaz) w Polsce i na Świecie 4. Zasoby energii odnawialnej w Polsce i na Świecie 5. Polityka energetyczna 6. Liberalizacja rynku energii elektrycznej i gazu 7. Mechanizmy wsparcia rozwoju energetyki odnawialnej w krajach UE 8. Regulacje prawne
Wykaz literatury podstawowej
1. Hrynkiewicz A.: Energia: wyzwanie XXI wieku. Wyd. UJ. Kraków 2002. 2. Mirowski T. i in.: Podstawy gospodarki surowcami energetycznymi. Uczelniane Wydawnictwa
Naukowo-Dydaktyczne AGH. Kraków 2005.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Górzyński J.: Auditing energetyczny. Narodowa Agencja Poszanowania Energii. Warszawa 2001. 2. Nierzwicki W.: Energia, gospodarka, środowisko. Wydawnictwo UG. Gdańsk 2002. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 2
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) -
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 3
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
494
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Odnawialne Źródła Energii (nauczycielskie)
(nazwa specjalności)
Nazwa Komunikacja Interpersonalna
Nazwa w j. ang. Interpersonal Communication
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. Jolanta Zielińska prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Komunikacja Interpersonalna jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz praktyką z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Uzyskanie wiedzy o modelach, barierach, stylach komunikacyjnych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do skutecznego przekazu dydaktycznego oraz sztuki negocjacji. Kurs realizowany jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Wiedza W01 ma wiedzę z zakresu teorii komunikacji
W02 rozumie pojęcie komunikacji interpersonalnej, z podziałem na werbalną i niewerbalną. W03 ma wiedzę z zakresu modeli, barier komunikacyjnych, aktywnego słuchania,
W01 W02 W05 W08 W05 W07 W08 W02 W05 W08
495
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność) Umiejętności U01 potrafi określić styl komunikacyjny U02 umie rozpoznawać bariery komunikacyjne U03 potrafi dobierać metody usprawniania komunikacji U04 posiada umiejętność negocjacji
U01 U02 U01 U02 U05 U01 U02 U03 U01 U02 U03
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01 ma świadomość roli przekazu werbalnego i
niewerbalnego w komunikacji K02 dokonuje oceny własnych kompetencji komunikacyjnych K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie
K01 K02 K01 K02 K02 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15
496
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń konwersatoryjnych w oparciu o pogadankę z objaśnieniem,
wykonywaniem ćwiczeń warsztatowych oraz sprawdzian praktyczny umiejętności komunikacyjnych
(przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia komunikacyjnego).
Materiały dla studentów dostępne są w Internecie na stronie up.krakow.pl/technika/dydaktyka.htm co
pozwala na uczenie się w formie e-learningu
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lea
rnin
g
Gry
dyd
akt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Prac
a
labora
tory
jna
Proj
ekt
in
dyw
idualn
y
Proj
ekt
gru
pow
y
Udzi
ał w
dys
kusj
i
Refe
rat
Prac
a p
isem
na
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
em
ny
Inne
W01 x x x x W02 x x x
W03 x x
U01 x x x x U02 x x x
U03 x x x U04 x x K01 x x x
K02 x x K03 x x
Kryteria oceny
Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia z zakresu komunikacji oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.
Uwagi
Student zobowiązany jest do samodzielnej pracy w oparciu o materiały zamieszczone w Internecie – metoda e-learningu.
497
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Podstawy teorii komunikacji. 2.Modele i sprawność komunikacyjna. 3.Bariery i style komunikacyjne. 4. Aktywne słuchanie 5. Komunikacja werbalna (pytania, parafrazy). 6. Komunikacja niewerbalna. 7. Szkolenia i negocjacje.
Wykaz literatury podstawowej
Argyle M.: Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa 1991 Hammer H. :Rozwój umiejętności społecznych, Warszawa 2003 Hogan K. : Sztuka porozumienia, Warszawa 2000 Nęcki Z.: Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996 Pease A. : Język ciała - jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Kraków 1992 Retter T. : Codzienna komunikacja w pedagogice, Warszawa 2001 Wykaz literatury uzupełniającej
Aronson E. : Psychologia społeczna-serce i umysł, Warszawa 1997 Borkowski J. : O konflikcie i negocjacjach, Warszawa 2000 Collins A. (2003). Język ciała, gestów i zachowań, Warszawa 2003 Domachowski W. : Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń 1993 Knapp, M. L., Hall, J. A. : Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Wrocław 2000 Thompson P. : Sposoby komunikacji interpersonalnej. Poznań 1998 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
3
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
498
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki nauczania
Nazwa w j. ang. The conceptions and teaching practice
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Zespół dydaktyczny
Dr Anna Kwatera
Opis kursu (cele kształcenia)
W zakresie wiedzy:
- znajomość teorii i koncepcji kształcenia potrzebnych do kształtowania u
potencjalnych nauczycieli refleksyjnego stosunku do teorii i praktyki
pedagogicznej
- rozumienie roli edukacji w wymiarze jednostkowym i społecznym
- dostrzeganie i interpretowanie zmian oraz rozumienie prawidłowości
zachodzących w systemie edukacji oraz jego poszczególnych segmentach
- rozumienie celowości samokształcenia, znajomości zasad i metod
samokształcenia oraz potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy;
- rozbudzenie potrzeby ustawicznego doskonalenia się pod względem
intelektualnym, wolicjonalnym i charakterologicznym
W zakresie umiejętności:
- rozwijanie konkretnych umiejętności działaniowych i psychospołecznych
niezbędnych w pracy nauczyciela- praktyka, w tym planowania działań i projektowania dydaktycznego
- posługiwanie się zróŜnicowanymi metodami i formami oddziaływań dydaktyczno-
wychowawczych stymulujących proces nabywania przez uczniów wiedzy
- samodzielne stosowanie zróŜnicowanych stylów i strategii kształcenia oraz
wspomagania procesu nauczania-uczenia się, w tym nowoczesnych
technologii
nauczania
- projektowanie narzędzi pracy dydaktycznej, w tym ewaluacyjnych
- wartościowanie specyfiki przemian polskiego systemu edukacji
499
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i
kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-
kulturowych podstaw
W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych
teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych
procesów
W03 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji
systemu edukacji – celów, podstaw prawnych,
organizacji i funkcjonowania instytucji
edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych
N_W01 N_W02 N_W01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane
z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych
źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych
technologii
U02 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne
materiały, środki i metody pracy w celu
projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne
technologie w pracy dydaktycznej
U03 – potrafi analizować własne działania
pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze,
wychowawcze) i wskazywać obszary wymagające
modyfikacji, potrafi eksperymentować i wdraŜać działania innowacyjne
N_U02 N_U01, N_U02 N_U01
500
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20 10 - - - - -
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i
umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego
dokształcania się zawodowego i rozwoju
osobistego; dokonuje oceny własnych
kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie
realizowania działań pedagogicznych
(dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych)
K02 – jest przekonany o sensie, wartości i
potrzebie podejmowania działań pedagogicznych
w środowisku społecznym; jest gotowy do
podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje
aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i
zespołowych zadań zawodowych wynikających z
roli nauczyciela
K03 – ma świadomość konieczności prowadzenia
zindywidualizowanych działań pedagogicznych
(dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
K04 – ma świadomość istnienia etycznego
wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów
K05 – odpowiedzialnie przygotowuje się do
swojej pracy, projektuje i wykonuje działania
pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i
wychowawcze)
K06 – jest gotowy do podejmowania
indywidualnych i zespołowych działań na rzecz
podnoszenia jakości pracy szkoły
N_K01, N_K02 N_K01 N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
501
Opis metod prowadzenia zajęć
• wykład problemowy
• wykład konwersatoryjny
• metoda warsztatowa
• metoda projektowa
• metoda działań praktycznych
• mikronauczanie
• dyskusja
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x x x x U02 x x x x x U03 x x x K01 x K02 x K03 x x K04 x x K05 x x K06 x
Kryteria oceny
Warunki zaliczenia przedmiotu:
Wykłady – frekwencja, aktywny udział w dyskusji w trakcie wykładów (20%)
Ćwiczenia – aktywny udział w dyskusji, przygotowanie/przeprowadzenie gier
dydaktycznych/metod aktywizujących, projekt grupowy i przygotowanie eseju.
Egzamin w formie testowej; warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest
posiadanie zaliczenia z wykładów i ćwiczeń. Warunkiem pozytywnego
zaliczenia testu jest uzyskanie min. 50%+1 ogólnej liczby punktów
502
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
9) Dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiczna. Przedmiot i zadania współczesnej
dydaktyki. Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe. Główne nurty myślenia o
edukacji szkolnej i szkole.
10) Szkoła jako instytucja wspomagająca rozwój jednostki i społeczeństwa. Modele współczesnej szkoły: tradycyjny, humanistyczny, refleksyjny i
emancypacyjny. Szkolnictwo alternatywne. Program ukryty szkoły. Współczesne
koncepcje nauczania. Modele profesjonalizmu i ich implikacje dla edukacji
nauczycieli. Edukacja do refleksyjnej praktyki.
11) Proces nauczania – uczenia się. Środowisko uczenia się. Szkolne uczenie się. Cele kształcenia – źródła, sposoby formułowania i rodzaje. Zasady dydaktyki.
Metody nauczania. Organizacja procesu kształcenia i pracy uczniów. Lekcja
(jednostka dydaktyczna) i jej budowa. Style i techniki pracy z uczniami. Formy
organizacji uczenia się. Środki dydaktyczne.
12) System oświaty. Organizacja i funkcjonowanie. Aspekty prawne funkcjonowania
systemu oświaty i szkoły, elementy prawa oświatowego. Szkoła (w tym szkoła
specjalna) i jej program. Europejski kontekst zmiany programu szkoły. Wzorce i
modele programów nauczania. Programy przedmiotowe, międzyprzedmiotowe i
blokowe. Programy autorskie. Ewaluacja programów. Treści nauczania. Plany
pracy dydaktycznej.
13) Klasa szkolna jako środowisko edukacyjne. Style kierowania klasą. Procesy
społeczne w klasie. Integracja klasy szkolnej. Ład i dyscyplina w szkole i w klasie.
Poznawanie uczniów i motywowanie ich do nauki. Uczniowie ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi w klasie szkolnej. Edukacja włączająca.
Indywidualizacja nauczania. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole.
14) Projektowanie działań edukacyjnych w kontekście specjalnych potrzeb
edukacyjnych oraz szczególnych uzdolnień uczniów. Kategorie uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i charakterystyka ich funkcjonowania.
Formy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: przedszkola
i szkoły ogólnodostępne, integracyjne oraz specjalne, klasy terapeutyczne,
indywidualne nauczanie.
15) Diagnoza, kontrola i ocena wyników kształcenia. Wewnątrzszkolny system
oceniania, sprawdziany i egzaminy zewnętrzne. Ocenianie osiągnięć szkolnych
uczniów oraz efektywności dydaktycznej nauczyciela i jakości pracy szkoły.
16) Język jako narzędzie pracy nauczyciela. Porozumiewanie się w celach
dydaktycznych – sztuka wykładania, sztuka zadawania pytań, sposoby zwiększania
aktywności komunikacyjnej uczniów. Edukacyjne zastosowania mediów.
Wykaz literatury podstawowej
503
17. F. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2004.
18. P. Bąbel, M.Wiśniak, Jak uczyć Ŝeby nauczyć, Warszawa 2008.
19. L. Cohen, L. Manion, K. Morrison, Wprowadzenie do nauczania, Poznań 2003.
20. G. Dryden, J. Vos, Rewolucja w uczeniu, Poznań 2003.
21. K. Ferstenmacher, Style nauczania, Gdańsk 2000.
22. R.M.Gagne, J.L.Brigs, W.W.Wager, Zasady projektowania dydaktycznego, W-wa
1992.
23. M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004.
24. I. Kawecki, Wprowadzenie do wiedzy o szkole i nauczaniu, Kraków 2003.
25. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, Warszawa
1991.
26. J. KrzyŜewska, Aktywizujące metody i techniki w edukacji, Suwałki 2003.
27. G. Mietzel, Psychologia kształcenia, Gdańsk 2003.
28. B. Niemierko, Kształcenie szkolne, Warszawa 2007.
29. G. Petty, Nowoczesne nauczanie, Sopot 2012.
30. M. ŚnieŜyński, Sztuka dialogu. Teoretyczne załoŜenia a szkolna rzeczywistość, Kraków 2005.
31. E. Putkiewicz Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa 1990.
32. M. Winkler, A.Commiachau, Sztuka prowadzenia wykładów i lekcji, Kraków 2008.
Wykaz literatury uzupełniającej
11. K. Denek, Kuźniak I., Projektowanie celów kształcenia w reformowanej szkole,
Poznań 2001.
12. A. Tomkiewicz-Bętkowska, J.Czubak, Zgrana klasa. Ja-ty-my, Kraków 2011.
13. M. Jąder, Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi, Kraków 2010.
14. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Szkoła, Wraszawa 1991.
15. B. Łuczak, Niepowodzenia w nauce, Poznań 2000.
16. T. Ornstein, T. Hunkins, Program szkolny, załoŜenia, zasady, problematyka,
Warszawa 1999.
17. J. Pople, Uczeń trudny – jak go skłonić do nauki, Warszawa 1997.
18. T. Szaran , Pomiar dydaktyczny, Warszawa 2000.
19. W. Walczak , Jak oceniać ucznia, Łódź 2001.
20. M. Węglińska, Jak przygotować się do lekcji? Wybór materiałów dydaktycznych,
Kraków 1997
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 2
Ilość godzin pracy studenta Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
504
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 8
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
505
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki wychowania 1
Nazwa w j. ang. The concepts and practice of education 1
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr Stanisław Kowal
Zespół dydaktyczny Dr Wiesława Kogut Dr Joanna Łukasik
Dr Jolanta Maćkowicz
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukształtowanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie procesów rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania – uczenia się. Ukształtowanie umiejętności posługiwania się wiedzą z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych. Celem kursu jest ukształtowanie wraŜliwości etycznej,
empatii, otwartości, refleksyjności oraz postaw prospołecznych i poczucia odpowiedzialności.
506
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-kulturowych podstaw W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych procesów W03 – posiada wiedzę na temat głównych środowisk wychowawczych, ich specyfiki i procesów w nich zachodzących W04 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W05 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W06 – posiada wiedzę na temat projektowania ścieŜki własnego rozwoju i awansu zawodowego W07 – posiada wiedzę na temat etyki zawodu nauczyciela
N_W01 N_W02 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
507
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 - potrafi posługiwać się wiedzą teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych U03 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych technologii U04 - posiada rozwinięte kompetencje komunikacyjne: potrafi porozumiewać się z osobami pochodzącymi z róŜnych środowisk, będącymi w róŜnej kondycji emocjonalnej, dialogowo rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla komun akacji w klasie szkolnej U05 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności U06 – potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego
N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U02
508
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) K02 – jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych zadań zawodowych wynikających z roli nauczyciela K03 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K04 – jest gotowy do podejmowania indywidualnych i zespołowych działań na rzecz podnoszenia jakości pracy szkoły
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
509
Wykład, wykład konwersatoryjny, dyskusja, prezentacje projektów indywidualnych i grupowych, metody aktywizujące
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x X X x W02 x x X X x W03 x X X X x W04 X X x W05 X X x W06 X X x W07 X X x U01 X X X U02 X X X x U03 X X X x U04 X U05 X U06 X X K01 X X K02 X X K03 X X K04 X X
Kryteria oceny
50% referat
20% projekt indywidualny 20% projekt grupowy
10% udział w dyskusji
510
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
7. Wychowanie a rozwój. Funkcje wychowania. Proces wychowania, jego struktura, właściwości, dynamika. Przymus i swoboda w wychowaniu. Wychowanie jako urabianie i jako wspomaganie rozwoju. Wychowanie adaptacyjne i emancypacyjne. Wychowanie a manipulacja. Podmiotowość w wychowaniu. Podstawowe środowiska wychowawcze: rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła. Style i postawy wychowawcze. Konteksty wychowania. Źródła i przejawy kryzysu współczesnego wychowania.
8. Szkoła jako instytucja wychowawcza. Środowisko społeczne klasy i szkoły. Autokratyzm
i demokracja w szkole. Proces i wzorce komunikowania się na terenie szkoły. Ukryty program szkoły. Postawy nauczycieli i uczniów. Kształtowanie i zmiana postaw. Praca z grupą rówieśniczą. Tworzenie klimatu wychowawczego w klasie i w szkole. Plan pracy wychowawczej. Metody wychowawcze i ich skuteczność. Umiejętności wychowawcze. Trudności wychowawcze. Konflikty w klasie i w rodzinie. Błędy wychowawcze. Granice i mierniki oddziaływań wychowawczych. Kryzys szkoły. Pozaszkolne instytucje wychowawcze i resocjalizacyjne. Współpraca rodziny i szkoły. Współpraca szkoły ze środowiskiem.
9. Zawód nauczyciela. Role zawodowe nauczyciela. Wzór osobowy, postawa i kunszt
nauczycielski. Powinności nauczyciela i rozwój profesjonalny. Program wewnętrzny nauczyciela. Przygotowanie zawodowe nauczyciela. Wiedza prywatna, potoczna a wiedza naukowa nauczyciela. Etyka nauczycielska. Odpowiedzialność prawna opiekuna, nauczyciela, wychowawcy. Uczenie się w miejscu pracy. Dokształcanie i doskonalenie zawodowe jako warunki awansu zawodowego. Uczenie się przez całe Ŝycie nauczycieli. Wypalenie zawodowe nauczycieli - przyczyny, symptomy, strategie zaradcze. Choroby związane z wykonywaniem zawodu nauczyciela - profilaktyka.
10. Media i ich wpływ wychowawczy. Nauczyciel w procesie komunikacji - autoprezentacja,
aktywne słuchanie, efektywne nadawanie. Komunikacja niewerbalna. Porozumiewanie się emocjonalne w klasie. Style komunikowania się uczniów i nauczyciela. Bariery komunikacyjne w klasie. Porozumiewanie się w sytuacjach konfliktowych.
11. Poznawanie uczniów. Techniki i ich ograniczenia, kwestie etyczne. Sposoby
funkcjonowania uczniów w klasie. Pozycja społeczna ucznia w klasie. Typy uczniów. Uczeń szczególnie uzdolniony. Inny i obcy. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Trudności i niepowodzenia szkolne. Międzynarodowe i krajowe regulacje dotyczące praw człowieka, dziecka, ucznia oraz osób z niepełnosprawnością.
12. Agresja i przemoc (w tym agresja elektroniczna). UzaleŜnienia (w tym od środków
psychoaktywnych i komputera). Zaburzenia odŜywiania. Wykaz literatury podstawowej
Kwieciński Z., Śliwerski B.,(red.) Pedagogika T. 1,2. Warszawa 2003. Śliwerski B. (red.), Pedagogika t. 1, GWP, Gdańsk 2006 (rozdziały 2, 3, 4, 5). Day Ch., Rozwój zawodowy nauczyciela, Gdańsk 2004. Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008. Perry R., Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczycielem, Warszawa 2000. Wykaz literatury uzupełniającej
511
Kwiatkowska H., ToŜsamość nauczycieli, Gdańsk 2005. Fenstermacher G., Soltis J. Style nauczania, Warszawa 2000. Kwiatkowska H., Edukacja nauczycieli. Konteksty-kategorie-praktyki, Warszawa1997. Roman Schulz, Szkoła jako organizacja, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 1993. Mizerek H., Dyskursy współczesnej edukacji nauczycielskiej. Olsztyn 1999. Michalak J. M., (red.) Etyka i profesjonalizm w zawodzie nauczyciela. Łódź 2010 Jaworska T., Leppert R. (red.), Wprowadzenie do pedagogiki. Impuls, Kraków 1996 Brezinka W., Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Wydawnictwo WAM, Kraków 2005. Kobyłecka E., Nauczyciel wobec współczesnych zadań edukacyjnych, Kraków 2005. Speck O. , Być nauczycielem. Gdańsk 2005 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
15
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
512
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki wychowania 2
Nazwa w j. ang. Conceptions and practices of education 2
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr Stanisław Kowal Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Dostarczenie w oparciu o efekty kształcenia wiedzy dotyczącej form aktywności dzieci w wieku szkolnym, znaczenia grup rówieśniczych oraz roli osób znaczących charakterystycznych dla wieku rozwoju. Dostarczenie wiedzy z zakresu adaptacji dzieci w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej oraz dysfunkcji i zaburzeń rozwojowych, a takŜe współczesnych zagroŜeń dzieci i młodzieŜy (w tym bezpieczeństwo dzieci w szkole i poza nią) w kontekście projektowania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych indywidualnych i realizowanych w grupie, klasie i szkole. Zaprezentowanie najwaŜniejszych zasad dotyczących projektowania i wdraŜania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych w odniesieniu do jednostki i grupy oraz przygotowanie studentów do samodzielnego ich projektowania i wdraŜania. Dostarczenie wiedzy na temat form i metod współpracy z rodzicami ucznia i środowiskiem społecznym oraz przygotowanie studentów do samodzielnego organizowania skutecznej współpracy w kontekście potrzeb i moŜliwości podmiotów współpracy, a takŜe prowadzenia poszczególnych metod i form współpracy. Wyrabianie postaw tolerancji i akceptacji ucznia przejawiającego róŜnego rodzaju dysfunkcje zachowania oraz rodziców ucznia.
513
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W1 Student zna podstawowe formy aktywności ucznia oraz moŜliwości adaptacji, aspiracje i motywacje charakterystyczne dla wieku rozwoju. W2 Wymienia i charakteryzuje naturalne środowiska wychowawcze W3 Rozpoznaje i charakteryzuje podstawowe zagroŜenia dzieci i młodzieŜy W4 Zna i wymienia podstawowe zadania nauczyciela w zakresie opieki i wychowania w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej. W5 Wymienia, rozpoznaje i charakteryzuje dysfunkcje i zaburzenia zachowania. W6 Zna i wymienia działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do zagroŜeń oraz dysfunkcji i zaburzeń zachowania. W7 Zna i wymienia zasady bezpieczeństwa uczniów w szkole i poza nią. W8 Zna i wymienia zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. W9 Zna zasady współpracy szkoły ze środowiskiem lokalnym W10 Wymienia i określa charakter działania instytucji wspierających działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły.
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01
514
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U1 Analizuje zjawiska wychowawcze, interpretuje je i podejmuje w ich kontekście profesjonalne działania pedagogiczne U2 Samodzielnie diagnozuje oraz wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania i wdraŜania profesjonalnych działań w zakresie pracy z uczniem zagroŜonym oraz uczniem dysfunkcyjnym i z zaburzeniami rozwojowymi. U3 Samodzielnie utworzy określony fragment programu wychowawczego szkoły oraz plan pracy wychowawczej dla klasy U4 Zaprojektuje i przedstawi samodzielnie utworzone (indywidualnie określone) działania wspierające, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do ucznia (dysfunkcje, zagroŜenia) i klasy (konflikty). U5 Samodzielnie diagnozuje oraz rozwiązuje sytuacje problemowe wykorzystując róŜne zasady i strategie prowadzenia rozmowy, mediacji i negocjacji. U6 Wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. U7 Zaprojektuje i przedstawi zajęcia terenowe dla uczniów z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa U8 Zaprojektuje i przeprowadzi warsztaty i/lub prelekcję dla rodziców uczniów.
N_U01 N_U01, N_U02 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U01 N_U01, N_U03
515
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Komunikuje się w sposób profesjonalny z podmiotami pracy i współpracy K02 Przestrzega zasad etyki zawodowej K03 Współtworzy i buduje pozytywny klimat oraz atmosferę zaufania w czasie zajęć K04 Inicjuje proces własnego rozwoju i samorealizacji
N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład, warsztaty, projekt, studium przypadku, wprawki i gry dramowe, inscenizacja, dyskusja, informacja zwrotna, metody aktywizujące
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w
dysk
usji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X W02 X W03 X
516
W04 X X W05 X X X W06 X X X W07 X X W08 X W09 X X W10 X U01 X X X U02 X X X X U03 X U04 X U05 X X X X U06 X X U07 X X X U08 X X X X K01 X X K02 X X X X X X K03 X X X K04 X X X X
Kryteria oceny
75% egzamin pisemny, 25% aktywna praca na ćwiczeniach (projektowanie i prowadzenie zajęć opiekuńczo – wychowawczych i profilaktycznych), obecność na wykładach i ćwiczeniach.
Uwagi
-
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Wykłady: - Adaptacja ucznia w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej (2). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności, osoby znaczące, bunt okresu dorastania, konflikty, zagroŜenia dzieci i młodzieŜy (3). - Działania opiekuńczo – wychowawcze nauczyciela – wychowawcy w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (2). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne (3). - Bezpieczeństwo uczniów w szkole i poza szkołą (2). - Zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (3). Ćwiczenia: - Diagnozowanie aspiracji uczniów. Sposoby motywowania ucznia do rozwoju i
517
samodoskonalenia (3). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności (2), - ZagroŜenia dzieci i młodzieŜy – diagnoza, profilaktyka, terapia (5). - Projektowanie działań opiekuńczo – wychowawczych w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (program wychowawczy szkoły, klasy) (4). - Konflikty rówieśnicze oraz konflikty z dorosłymi. Mediacje, negocjacje, strategie rozwiązywania problemów (4). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Projektowanie działań wspierających, wychowawcze, profilaktyczne. Terapia – rodzaje, instytucje prowadzące i wspierające (6). - Bezpieczeństwo uczniów w czasie zajęć terenowych, wycieczek oraz poza szkołą (2) - Formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów – projektowanie. Rozmowa z uczniem, rozmowa z rodzicem w szkole – płaszczyzna porozumienia. Trójpodmiotowe partnerstwo. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (4). Wykaz literatury podstawowej
M. Dudzikowa, Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia. Kraków 2001. M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia – Procesy - Konteksty, t. 1- 5, Gdańsk 2008 – 2011 (wybrane artykuły z poszczególnych tomów). J. Elliot, M. Place, Dzieci i młodzieŜ w kłopocie, Warszawa 2000. A. Janowski, Poznawanie uczniów, Warszawa 2003 JJ.McWrither, MłodzieŜ zagroŜona, Warszawa 2003 S. Rockwell, A co mi zrobisz? Od chaosu do współpracy w klasie, Warszawa 2008 M. Łobocki, W trosce o wychowanie w szkole. Kraków 2007 Kwieciński Z., Śliwerski B. (red.), Pedagogika tom 2, Warszawa 2002. Wykaz literatury uzupełniającej
M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004. D. Krowatschek, Jak sobie poradzić z agresją u dzieci. Kraków 2006 A. Konieczna. Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Warszawa 2010. J. Łukasik, Spoko lekcja, czyli 65 sposobów na oryginalne zajęcia, Kielce: Wydawnictwo Jedność 2009, J. Łukasik, Spoko lekcja 2, czyli jeszcze więcej sposobów na oryginalne zajęcia. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2011 J. Łukasik, O wartości konsekwencji w wychowaniu. [w:] „BliŜej Przedszkola” 2010, nr 11, J. Łukasik, Udana rozmowa z uczniem jest moŜliwa [w:] „Psychologia w Szkole” 2010, nr 4, s.60 – 66. J. Łukasik, Rodzic w szkole - strategie rozmowy. [w:] „Psychologia w szkole” 2011, nr 1, s. 17 – 24 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Ilość godzin w kontakcie z Wykład 15
518
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 15
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
519
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE śRÓDŁA ENERGII
(nazwa specjalności)
Nazwa Oprogramowanie inŜynierskie w projektowaniu odnawialnych źródeł energii
Nazwa w j. ang. Engineering software for design of renewable energy sources
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr inŜ. Marcin Kowalski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest poznanie moŜliwości wykorzystania oprogramowania inŜynierskiego Autodesk Inventor lub SolidWorks do wspomagania projektowania urządzeń związanych z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego
projektowanie i moŜliwości jego zastosowania w
obszarze odnawialnych źródeł energii
W02, zna techniki i zasady modelowania bryłowego
W03, zna problemy i zagadnienia związane z
komputerowym projektowaniem elektrowni wiatrowych
W04
W04
W04
520
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi wykonać model 3D elektrowni wiatrowej U02, potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe projektowanych elementów z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U03, potrafi dokonać optymalizacji projektowanych elementów w oparciu o symulację komputerową
U09, U10 U09, U10 U09, U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, rozumie potrzebę podejmowania działań proekologicznych K02, ma świadomość, jak waŜne jest wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii przez współczesną cywilizację K03, potrafi rozwiązywać problemy zespołowo
K03 K03 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20
521
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi programu, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie wykonują projekt elektrowni wiatrowej.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X W02 X X W03 X X U01 X X U02 X X U03 X X K01 X K02 X K03 X
Kryteria oceny
Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu elektrowni wiatrowej.
Uwagi
522
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie do obsługi oprogramowania Autodesk Inventor lub SolidWorks. 2. Zasady projektowania elektrowni wiatrowych z uŜyciem oprogramowania CAD/CAE 3. Zasady tworzenia szkiców 2D elementów. 4. Tworzenie brył 3D ze szkiców. 5. Modyfikacje szkiców i brył. 6. Wiązania w programach CAD. 7. Zasady tworzenia złoŜeń. 8. Generowanie dokumentacji technicznej. 9. Wykonywanie obliczeń wytrzymałościowych w programach CAD. 10. Wykonywanie symulacji przepływu płynów na projektowanych obiektach.
Wykaz literatury podstawowej
1. Kapias K., SolidWorks 2001 Plus. Podstawy, Wyd. Helion, 2003 2. A. Jaskulski, Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, Wyd. Mikom, Warszawa 2005. 3. Lisowski E., Modelowanie geometrii elementów maszyn i urządzeń w systemach CAD 3D, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2003 Wykaz literatury uzupełniającej
1. Materiały dydaktyczne firm AutoDesk oraz Dassault System
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 28
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
523
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska)
………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Pompy ciepła
Nazwa w j. ang. Heat pumps
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Agnieszka Twardowska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem prowadzenia kursu jest zaznajomienie studentów z zagadnieniami dotyczącymi budowy i zasady działania instalacji z pompą ciepła, podstaw procesów fizycznych wykorzystywanych w projektowaniu tego typu urządzeń i przebiegu tych procesów w stosowanych rozwiązaniach konstrukcyjnych jak równieŜ wymogów formalnych i prawnych związanych z budową danego rodzaju instalacji pompy ciepła. Zdobyta wiedza stanowi podstawę umiejętności oceny istniejących rozwiązań konstrukcyjnych pod kątem moŜliwości zastosowania zadanego systemu w sprecyzowanych warunkach, obliczania efektywności pracy danego typu urządzenia, szacunkowych kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych rozpatrywanego rozwiązania (w róŜnych trybach pracy pompy ciepła). Kurs prowadzony w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
524
W01. Ma szczegółową wiedzę dotycząca moŜliwości wykorzystania energii odnawialnych źródeł w instalacjach z pompą ciepła W02.Zna zagadnienia związane z budową i zasadą działania instalacji z pompą ciepła W03 Rozumie procesy fizyczne wykorzystywane w projektowaniu urządzeń z pompą ciepła w stosowanych rozwiązaniach konstrukcyjnych W04. Ma elementarna wiedzę dotyczącą uwarunkowań budowy róŜnego typu instalacji z pompą ciepła oraz moŜliwości pozyskiwania funduszy pomocowych i strukturalnych UE wspierających rozwój energetyki źródeł odnawialnych
W11 W10 W13 W10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Potrafi krytycznie ocenić istniejące rozwiązania konstrukcyjne pod kątem moŜliwości zastosowania systemu z pompą ciepła w zadanych warunkach eksploatacyjnych. U02 Potrafi pozyskiwać informacje oraz je interpretować w celu obliczenia efektywność pracy danego typu urządzenia z pompą ciepła w zadanych warunkach pracy. U03 Analizuje koszty inwestycyjne i eksploatacyjne rozpatrywanego rozwiązania (w róŜnych trybach pracy pompy ciepła).
U01,U10 U01,U10 U01,U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01.Jest świadomy oddziaływania na środowisko urządzeń z pompą ciepła. K02 Identyfikuje problemy i rozstrzyga dylematy w obszarze stosowanych typów instalacji z pompą ciepła oraz rozumie potrzebę przekazywania informacji i opinii dotyczących tego typu urządzeń K03 Potrafi współpracować w grupie
K03 K03 K05
525
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 6 6
Opis metod prowadzenia zajęć
Kurs obejmuje wykład w formie prezentacji multimedialnej oraz ćwiczenia audytoryjne podczas których przedstawione są zasady doboru instalacji z pompą ciepła i metody obliczania efektywności pracy wybranego systemu w zadanych warunkach eksploatacyjnych jak równieŜ szacowanie kosztów jego instalacji i eksploatacji.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x K01 x x K02 x
K03 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią waŜoną ocen z pracy indywidualnej na zadany temat, pracy grupowej projektowo-obliczeniowej oraz aktywności na ćwiczeniach
526
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Polityka proekologiczna krajów UE, Podstawy teoretyczne i przykłady instalacji wykorzystujących pompy ciepła, Źródła energii wykorzystywane w konstrukcjach pomp ciepła, Dolne i górne źródło pompy ciepła. Grunt jako źródło ciepła, Woda jako nośnik i akumulator energii, Ciepło z powietrza. Pompy spręŜarkowe, sorpcyjne i Vuilleumiera, Bilans energii, Sprawność a efektywność, Tryby pracy pompy ciepła: monowalentny, monoenergetyczny, biwalentny równoległy i alternatywny, , Aspekty prawne, Wpływ instalacji z pompą ciepła na środowisko, Minimalizacja negatywnego oddziaływania. Kalkulacja kosztów inwestycji i eksploatacji systemu z pompą ciepła
Wykaz literatury podstawowej
Wojciech Oszczak: Ogrzewanie domów z zastosowaniem pomp ciepła, ISBN: 978-83-206-
1737-5, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności WKŁ, 2010
Wykaz literatury uzupełniającej
Dincer I.,Kanoglo M.: Refrigeration Systems and Applications, John Wiley&Sons, Chichester, West Sussex, PO19 8SQ, United Kingdom 2010
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 6
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 6
Konsultacje indywidualne 4
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 6
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 28
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
527
KARTA KURSU
Nazwa Praktyka1
Nazwa w j. ang. Pedagogical practice
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem praktyki jest gromadzenie doświadczeń związanych z pracą opiekuńczo-wychowawczą z uczniami, zarządzaniem grupą i diagnozowaniem indywidualnych potrzeb uczniów oraz konfrontowanie nabywanej wiedzy psychologiczno- pedagogicznej z rzeczywistością pedagogiczną w działaniu praktycznym, a takŜe: - wielostronne przygotowanie do wykonywania zawodu nauczyciela-wychowawcy, w tym pełnienia roli:
~ wychowawcy /zespołu klasowego, grupy wychowanków/ ~ organizatora wycieczek i imprez o charakterze z edukacyjnym i/lub rekreacyjnym ~ koordynatora współpracy szkoły z rodzicami ~ członka struktur organizacyjnych szkoły/ np. rady pedagogicznej, rady szkoły/ ~ animatora Ŝycia kulturalnego podopiecznych
- kształtowanie innowacyjnej, twórczej postawy przyszłych nauczycieli- wychowawców w pracy szkolnej i środowisku wychowawczym - kształtowanie i doskonalenie umiejętności psychospołecznych nauczyciela-wychowawcy-praktyka - wdraŜanie do samokształcenia i potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy - kształtowanie umiejętności pedagogicznych związanych z ethosem zawodu nauczyciela-wychowawcy Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
528
W01– posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W02 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W03 – posiada wiedzę na temat metodyki wykonywania zadań – norm, procedur i dobrych praktyk stosowanych w wybranym obszarze działalności pedagogicznej (wychowanie przedszkolne, nauczanie w szkołach ogólnodostępnych, w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych)
N_W01 N_W01 N_W02
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 – posiada umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznawanie sytuacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowywanie wyników obserwacji i formułowanie wniosków U03 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne technologie w pracy dydaktycznej U04 – potrafi kierować procesami kształcenia i wychowania, posiada umiejętność pracy z grupą (zespołem wychowawczym, klasowym) U05 – potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych, wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy oraz inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi pracować z uczniami, indywidualizować zadania i dostosowywać metody i treści do potrzeb i moŜliwości uczniów (w tym uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi) oraz zmian zachodzących w świecie i nauce U07 – potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz psychologii do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, a takŜe motywów i wzorów zachowań uczestników tych sytuacji U08 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności
N_U01 N_U01 N_U01, N_U02 N_U03, N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01
529
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi K02 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i wychowawcze) K04 – posiada świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
30
Opis metod prowadzenia zajęć
� obserwacja � pogadanka, � dyskusja, � praca z tekstem, � metoda sytuacyjna, � metoda indywidualnego przypadku
530
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x x x U04 x x U05 x x U06 x x U07 x x x U08 x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x K04 x x x
Kryteria oceny
Warunkiem zaliczenia praktyki jest: – zrealizowanie praktyki w terminie poświadczone w dzienniku praktyk – prawidłowe wykonanie zadań; – dokonanie analizy, oceny i podsumowania praktyki poprzez rozmowę podsumowującą z nauczycielem-opiekunem; – przedstawienie pisemnej ewaluacji praktyki zawierającej: • charakterystykę wybranej placówki sporządzoną na podstawie analizy dostępnej dokumentacji; opis głównych załoŜeń jej funkcjonowania; • charakterystykę grupy uczniów/wychowanków (lub wybranego ucznia) danej klasy/grupy wychowawczej; • uwagi na temat pozytywnych i negatywnych aspektów całości realizowanej praktyki, sukcesów i trudności; • wnioski końcowe.
531
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
11. Umiejscowienie placówek kształcenia, opieki i wychowania w strukturze systemu edukacji; infrastruktura/baza materialna.
12. Planowanie i organizacja pracy dydaktyczno-wychowawczej. 13. Zadania koordynujące, wspierające, wychowawczo – kontrolne dyrektorów instytucji
nauczających, diagnostycznych i opiekuńczo –wychowawczych. 14. Rozpoznawanie sytuacji środowiskowej dzieci w określonym typie placówki. 15. Rola i zadania nauczyciela, pedagoga, terapeuty, psychologa w rozpoznawaniu potrzeb wychowanka i określaniu skutecznych działań naprawczych. 16. Praca z uczniem o specyficznych potrzebach edukacyjnych. 17. Praca z dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej; współpraca pedagoga z kuratorem i pracownikiem
socjalnym oraz innymi pracownikami wsparcia instytucjonalnego szkoły/placówki op-wych. 18. Współpraca nauczyciela/wychowawcy z rodzicami. 19. Przygotowanie programów, scenariuszy, konspektów do zajęć. 20. Nowoczesne metody pracy w edukacji.
W ramach praktyki studenci: � zapoznają się z charakterem pracy w danym typie szkoły/przedszkola ogólnodostępnych,
w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych, ich strukturą organizacyjną i programową; � zapoznają się z podstawową dokumentacją prowadzoną w placówce; � poznają zadania i obowiązki nauczycieli i wychowawców; � poznają zadania i obowiązki pedagoga szkolnego, psychologa szkolnego (jeŜeli jest zatrudniony w szkole), logopedy, wychowawcy świetlicy, innych pracowników placówki oraz instytucji wspierających; � obserwują zajęcia edukacyjne, sporządzają notatki i omawiają je z zakładowym
opiekunem praktyk bądź/i nauczycielem prowadzącym; � rozpoznają sytuację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowują wyniki
obserwacji i formułują wnioski, � poznają metody dydaktyczne i wychowawcze wykorzystywane przez nauczycieli do realizacji treści wynikających z podstawy programowej i programu wychowawczego szkoły, � czynnie uczestniczą w zajęciach prowadzonych przez nauczyciela; � podejmują działania wychowawcze o charakterze interwencyjnym w sytuacjach konfliktu,
zagroŜenia bezpieczeństwa, naruszania praw innych lub nieprzestrzegania ustalonych zasad,
� towarzyszą nauczycielowi w trakcie wykonywania przez niego róŜnego typu zajęć administracyjnych i organizacyjnych (wykonywanie pomocy dydaktycznych,
uzupełnianie dziennika, kart obserwacji pełnienia dyŜurów); � konsultują z opiekunem praktyk obserwowane sytuacje i przeprowadzane działania; � omawiają zgromadzone doświadczenia w grupie studentów
Wykaz literatury podstawowej
Dudzikowa M., (2007), Pomyśl siebie. Minieseje dla wychowawców klasy, GWP, Gdańsk Gajewska G., Szczęsna A., Doliński A., (2003), Teoretyczno-metodyczne aspekty wychowania młodzieŜy, Zielona Góra
532
Janowski A., (1991), Poznawanie uczniów, Warszawa, WSiP Konarzewski K., (1993), Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych,
Warszawa, PWN Kozdowicz E., Przecławska A., (2006), Absolwent pedagogiki dziś – perspektywa teorii
i praktyki pedagogiki społecznej, Wyd. Akademickie śAK, Warszawa. Kuźma J., Wroński R., (red.), (2002), Kształcenie praktyczne przyszłych nauczycieli nowoczesnej szkoł,y WN AP Kraków
Łobocki M., (1989), Trudności wychowawcze w szkole, Warszawa, WSiP Łobocki M.,(1990), W poszukiwaniu skutecznych form wychowania, Warszawa
PWN Mudrak-Nowak J., Nowak W., (2005), Jak organizować czas wolny uczniów, ,,Nowa
Szkoła’’, nr 9 Putkiewicz E.,(1995), Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa, WSiP
. Walkiewicz B.,(red.), (2006), Praktyki pedagogiczne w systemie kształcenia nauczycieli,
Warszawa,CODN
Wykaz literatury uzupełniającej
Adamski F., (1993), Człowiek, wychowanie, kultura, Kraków Cichoń W., (1996), Wartości, człowiek, wychowanie, Kraków, Wyd. UJ
Dudzikowa M., (2001), Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia: eseje etnopedagogiczne, Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls
Gurycka A., (1990), Błąd w wychowaniu, Warszawa, WSiP Jopkiewicz A., (red.), (1995), Edukacja i rozwój. Jaka szkoła? Jaki nauczyciel?Jakie wychowanie?, Kielce, Wyd. WSP Kargulowa A., (1991), Dlaczego dzieci nie lubią szkoły, Warszawa, WSiP Sawicka K., (1999), ,(red.), Socjoterapia, Warszawa, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN ŚnieŜyński M., (2003), Przezwiska nauczycieli, Kraków, Wyd. Impuls Ponadto studentów obowiązuje czytelnictwo czasopism pedagogicznych.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 2
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 40
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
533
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) ………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Praktyka zawodowa w szkole podstawowej z zakresu zajęć technicznych i
informatycznych
Nazwa w j. ang. Professional practice in primary school within technical and IT subjects.
Kod Punktacja ECTS* 10
Koordynator Dr ElŜbieta Mastalerz Zespół dydaktyczny
Dr Renata Stasko, mgr Agata BoŜek, mgr Anna Wójcicka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie praktycznych moŜliwości realizacji treści technicznych i informatycznych w szkole podstawowej.
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
534
W02, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów WO3, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki WO5, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej WO6, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela
. WO2, W03, W06
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. UO5, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, prowadzi lekcje zgodnie z konspektem
UO3,UO5, U06, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych. KO3, ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej KO6, potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
KO1, KO5, K06
Organizacja
Forma zajęć Wykład
(W) Ćwiczenia w grupach
535
A K L S P E
Liczba godzin 180
Opis metod prowadzenia zajęć
Obserwacja lekcji nauczyciela i studentów w szkole, samodzielne prowadzenie wyznaczonej instrukcją liczby godzin przedmiotu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W02 X W03 X W05 X W06 X U01 X X U03 X U05 X X U06 X K01 x K03 x
K06 X
Kryteria oceny Spełnienie wymagań ujętych w instrukcji praktyk; przedstawienie potwierdzenia ze szkoły odbycia praktyk w dzienniczku praktyk oraz ocenionych konspektów lekcji prowadzonych.
Uwagi
536
Treści merytoryczne (wykaz tematów) Wykaz literatury podstawowej Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 180
Konsultacje indywidualne 20
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 100
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 300
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 10
537
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) ………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela
Nazwa w j. ang. Legal and ethical aspects of the teaching profession
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie prawnych i etycznych aspektów zawodu nauczyciela. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
538
W01, zna podstawowe pojęcia prawne W02, zna strukturę systemu oświatowego W03, zna akty prawne dotyczące oświaty W04, zna dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela W05, zna prawa i obowiązki nauczyciela W06, zna etyczne problemy zawodu nauczycielskiego W07, zna podstawowe kategorie etyczne W08, zna miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii W09, zna wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06,
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego
Umiejętności
U01, potrafi interpretować podstawowe pojęcia prawne U02, potrafi omówić strukturę systemu oświatowego U03, potrafi analizować akty prawne dotyczące oświaty U04, potrafi omówić dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela U05, potrafi omówić prawa i obowiązki nauczyciela U06, potrafi wskazać etyczne problemy zawodu nauczycielskiego U07, potrafi omówić podstawowe kategorie etyczne U08, potrafi wskazać miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii U09, potrafi omówić wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05,
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K03, K01, K02, K01, K03, K05,K03 K03 K02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
539
Liczba godzin 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 x U02 x K01 K02 ...
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie pracy pisemnej
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia prawne 2. Struktura systemu oświatowego 3. Akty prawne o oświacie 4. Dokumentacja wewnątrzszkolna i awans zawodowy nauczyciela 5. Prawa i obowiązki nauczyciela 6. Etyczne problemy zawodu nauczycielskiego 7. Podstawowe kategorie etyczne 8. Miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii 9. Wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
540
Wykaz literatury podstawowej
6. Borowski H., Zarys etyki, Lublin 1990 7. Homplewicz J., Etyka pedagogiczna, Rzeszów 1996 8. Karta nauczyciela 9. Ostasz L., Dobre, złe, odpowiedzialne, sprawiedliwe… Definicje i objaśnienie pojęć
etyki, Warszawa 2010. 10. Skadaniowski H., Awans zawodowy nauczyciela, Toruń 2007
Wykaz literatury uzupełniającej
6. Jaroń J., Wybrane problemy etyki, Warszawa 1987 7. Cichoń W., Wartości – człowiek – wychowanie, Zarys problematyki aksjologiczno –
wychowawczej, Kraków 1996 8. Olbrycht K., Prawda, dobro i piękno w wychowaniu człowieka jako osoby, Katowice
2000 9. Ruciński S., Wychowanie jako wprowadzenie w Ŝycie wartościowe, Warszawa 1988 10. Znamierowski C., Zasady i kierunki etyki, Warszawa 1957
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 34
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
541
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) ………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Profilaktyka, diagnoza i terapia pedagogiczna
Nazwa w j. ang. Prevention, diagnosis and therapy of pedagogical
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie podstaw teoretycznych i metodologicznych diagnozy oraz ukazanie rozwiązań praktycznych wybranych narzędzi badawczych. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
542
W01, zna modele postępowania diagnostycznego W02, zna załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice W03, zna metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga W04, zna moŜliwości diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego W05, zna moŜliwości diagnozy ucznia w środowisku szkolnym
W01, W05 W08, W05 W06, W05 W03, W05 W05, W01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego
Umiejętności
U01, potrafi rozpoznać modele postępowania diagnostycznego U01, potrafi przygotować załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice U01, potrafi przygotować metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga U01, potrafi dokonać ogólnej diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego U01, potrafi dokonać diagnozy ucznia w środowisku szkolnym
U01, U03, U03, U03, U03, U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne dostrzegając potrzebę i znaczenie diagnozy K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne w oparciu o diagnozę K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03,
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10
543
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 X U02 x K01 K02 ...
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie pracy pisemnej
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Diagnoza i jej znaczenie w pedagogice i naukach społecznych 2. ZałoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice 3. Metodologia badawcza - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga 4. Diagnoza środowiska rodzinnego i szkolnego 5. Uczeń w środowisku szkolnym - wybrane zagadnienia diagnostyczne
Wykaz literatury podstawowej
6. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, UŚ, Katowice 2001 7. Dudek M., Nieprzystosowanie społeczne dzieci z ADHD, Wyd. Uniwersytetu
Kardynała Stefania Wyszyńskiego, Warszawa 2009
544
8. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna, śak, Warszawa 2006 9. Kaja B., Diagnoza Dysleksji, Wyd. Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego,
Bydgoszcz 2003 10. Wysocka E., Człowiek a środowisko Ŝycia. Podstawy teoretyczno – metodologiczne
diagnozy, śak, Warszawa 2007 Wykaz literatury uzupełniającej
11. Czaja – Chudyba I., Odkrywanie zdolności dziecka, AP, Kraków 2005. 12. Frydrychowicz A., Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków
rodzinnych, CMPPP, Warszawa 1996. 13. Niemierko B. (red.), Diagnostyka edukacyjna, UG, Gdańsk 1994 14. Tyszkowa M., Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych: zadania, zakres,
właściwości [w:] Tyszkowa M. (red.), Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych, Poznań 1987
15. Ziemski S., problemy dobrej diagnozy, WP, Warszawa 1973 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 34
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
545
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska)
………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Przetwarzanie energii elektrycznej
Nazwa w j. ang. The processing of electrical energy
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Wiktor Hudy
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie i zbadanie przez słuchaczy metod i urządzeń słuŜących do przetwarzania energii elektrycznej. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 - zna budowę, zasadę działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych, W02 – zna budowę, zasadę działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego), W03 – zna strukturę napędu elektrycznego
. W09, W10, W13 W09, W10, W13 W09, W10, W13
546
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 – umie zaprojektować napęd elektryczny, U02 – potrafi wykorzystać poznane zjawiska w technice, U03 – umie przeprowadzić pomiary elektryczne, U04 – umie zestawić układ pomiarowy z dostępnych mierników.
U01, U04, U08, U09, U10 U01, U04, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – potrafi pracować w grupie, K02 – profesjonalnie realizuje swoje zadania
K01, K02, K05 K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30 15
Opis metod prowadzenia zajęć
547
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, na których przeprowadzane są doświadczenia.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E – learning
Gry
dydaktyczne
Ćwiczenia w szkole
Zajęcia terenowe
Praca laboratoryjna
Projekt indywidualny
Projekt
grupowy
Udział w dyskusji
Referat
Praca pisemna (esej)
Egzamin ustny
Egzamin pisemny
Inne
W01 x x x W02 x x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x K01 x x K02 x x
Kryteria oceny
Ocenę końcową ustala prowadzący kurs (prowadzący wykład) biorąc pod uwagę oceny uzyskane z zajęć składowych i egzaminu końcowego. Warunkiem zaliczenia zajęć laboratoryjnych jest zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.
Uwagi
548
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa, zasada działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych 2. Budowa, zasada działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego) 3. Struktura i projektowanie napędu elektrycznego Wykaz literatury podstawowej
- Jaracz K., Noga H.: Laboratorium elektrotechniki. Maszyny i urządzenia elektryczne. WN AP, Kraków 2001 - Plamitzer A.: Maszyny elektryczne, WNT Warszawa 1970
Wykaz literatury uzupełniającej
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 4
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
549
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska)
………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Przyrodnicze uwarunkowania odnawialnych źródeł energii
Nazwa w j. ang. Ecosystem approach of renewable energy sources
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. inŜ. Jerzy ZIELIŃSKI prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wpływu odnawialnych źródeł energii na otoczenie człowieka. Odpowiedź na pytanie o przyczyny antropomorficznego efektu cieplarnianego. Analiza przyczyn katastrof ekologicznych i ich wpływ na środowisko naturalne i poglądy ludzi o niebezpieczeństwie danej techniki. Kurs realizowany jest w języku polskim. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, Zna miejsce ekologii wśród innych globalnych pro-blemów rozwoju współczesnego świata. W02, Wie co to jest efekt cieplarniany i zna róŜne tłuma-czenia przyczyn aktualnego wzrostu temperatury na Ziemi. W03, Zna wpływ róŜnych sposobów pozyskania energii na zmiany środowiska naturalnego człowieka
W07, W09, W11 W11 W11, W10, W13
550
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi w oparciu o pojawiające się dane ekspery-mentalne tłumaczyć aktualne zmiany w środowisku wynikające z działalności człowieka U02, Potrafi analizować budowę prostych układów OZE ze względu na ich wpływ na środowisko
U08, U10 U08, U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, Potrafi ocenić wpływ wybranej technologii pozyski-wania energii na środowisko człowieka z uwzględnieniem wszelkich aspektów od produkcji urządzeń do recyklingu. K02, Potrafi optymalizować proponowane rozwiązania in-Ŝynierskie ze względu na całokształt ich kosztów społecznych, ekologicznych
K03 K03, K04
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 10 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład z pokazem prezentujący wiedzę z zakresu przedmiotu, samodzielne prezentacje studen-tów z zakresu ich interesujących zagadnień, dyskusja na ćwiczeniach przedstawionych przez studentów i wykładowcę problemów związanych w wykorzystaniem nowych odnawialnych źródeł energii – koszty produkcji urządzeń, stopień szkodliwości dla środowiska etapu produkcji i uruchomienia a następnie utylizacji.
551
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x W03 x x U01 x U02 x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z ocen za ewentualne referaty i dyskusję oraz pracy pisemnej kończącej przedmiot.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Miejsce ekologii wśród globalnych problemów współczesnego świata. 2. Antropogeniczny efekt cieplarniany fakt czy mit. 3. Proekologiczne zmiany w technologiach klasycznego pozyskiwania energii. 4. Wpływ OZE na środowisko człowieka w czasie ich przygotowania (produkcji),
pracy, utylizacji 5. Wpływ OZE na bezpieczeństwo energetyczne z uwzględnieniem całej doby i
całego cyklu rocznego 6. Katastrofy ekologiczne i rola człowieka.
Wykaz literatury podstawowej
1. N Wolański „ Ekologia człowieka – podstawy ochrony środowiska i zdrowia człowieka” PWN
2. B. Dobrzańska, G. Dobrzański, D. Kiełczewski „Ochrona środowiska przyrodniczego”
552
Wykaz literatury uzupełniającej
1. D. Archer „Globalne ocieplenie” PWN 2. M. Graniczny, W. Mizerski „Katastrofy przyrodnicze”
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Konsultacje indywidualne
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 8
Ogółem bilans czasu pracy 35
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
553
KARTA KURSU
Nazwa Psychologiczne podstawy wychowania i nauczania 1
Nazwa w j. ang. Psychological bases of education and teaching 1
Kod Punktacja ECTS*
2
Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny- pracownicy Katedry Psychologii
Opis kursu (cele kształcenia) Zapoznanie słuchaczy z podstawową wiedzą psychologiczną niezbędną do wykonywania zawodu nauczyciela i pozwalająca na rozumienie procesów rozwoju, jego uwarunkowań i kontekstów, prawidłowości i zaburzeń, procesów interakcji społecznych, wychowania i nauczania. Przygotowanie ich do wykorzystania tej wiedzy w realizacji zadań opiekuńczych, wychowawczych i dydaktycznych. Wytworzenie umiejętności dostrzegania objawów zaburzeń rozwoju i zachowania uczniów oraz dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju wybitnym, typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich przekonania, Ŝe proces edukacji to dialog wspomagający rozwój oraz wytworzenie tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się
554
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w
karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
555
W01- zna podstawowe pojęcia psychologiczne, potrafi przedstawić procesy psychiczne W02 – rozumie znaczenie róŜnic indywidualnych w zakresie temperamentu, inteligencji, stylu poznawczego oraz właściwości osobowości w procesach wychowania i nauczania W03 – zna główne kierunki w psychologii i wynikające z nich koncepcje wychowania i kształcenia oraz koncepcje zaburzeń W04 – zna i rozumie pojęcie rozwoju, zmiany rozwojowej oraz biologicznych i społecznych uwarunkowań rozwoju W05 – potrafi przedstawić rozwój fizyczny i psychiczny człowieka oraz scharakteryzować główne okresy rozwoju W06 – posiada wiedzę z zakresu interakcji społecznych, grup społecznych, w tym rodziny i grupy rówieśniczej W07 – posiada wiedzę z zakresu procesów komunikowania się interpersonalnego W08 – posiada wiedzę z zakresu zdolności, uzdolnień i twórczości oraz specyfiki funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych W09 – potrafi przedstawić zaburzenia rozwoju: niepełnosprawność intelektualna, dysfunkcje fizyczne, całościowe zaburzenia rozwoju (autyzm), zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia) W10 – potrafi przedstawić zaburzenia zachowania: ADHD, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia odŜywiania, zachowania agresywne, uzaleŜnienia W11 – zna metody poznawania uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
N_W01
N_W01
N_W01
N_W01
N_W02
556
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy analizowaniu sytuacji pedagogicznych i dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do poszczególnych etapów edukacyjnych U03 – potrafi samodzielnie pogłębiać swoją wiedzę psychologiczną przydatną w działalności pedagogicznej U04 – potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów U05 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia U06 – potrafi wspierać rozwój uczniów i inspirować ich do samodzielnego uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów o rozwoju typowym U07 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do moŜliwości uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi współpracować z rodzicami uczniów o rozwoju typowym i zaburzonym oraz specjalistami psychologami U09 – potrafi analizować własne działania pedagogiczne i przeciwdziałać własnemu wypaleniu zawodowemu
N_U01 N_U01 N_U02 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do
efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego K02 – jest przekonany o konieczności indywidualizacji oddziaływań pedagogicznych w stosunku do uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do pracy pedagogicznej, wykorzystując wiedzę psychologiczną przy projektowaniu i realizacji działań pedagogicznych
N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
557
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych, analiza prób diagnostycznych, film
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Pre
zent
acja
m
ultim
edia
lna
W01 X X X W02 W03 W04 W05 W06 W07 W08 W09 W10 W11
X X X X
X X X
X X X X X X X X X
X X X X X
X
X X X X X X X X X
X X X X
U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07 U08 U09
X X X X
X X X
X X X X X X X
X X X
X X
X X X
558
K01 X X K02 X X X X K03 X X X
Kryteria oceny
50%, projekt indywidualny, 25 % esej – 10%, projekt grupowy, prezentacja grupowa – 10%, referat, udział w dyskusji -5%
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Psychologia jako nauka o człowieku. Procesy psychiczne : poznawcze, emocjonalne i motywacyjne. . Biologiczne podstawy zachowania się człowieka 2. Uczenie się: proste i złoŜone formy uczenia, uczenie się społeczne, uczenie się a nauczanie, efekty uczenia się 3.. RóŜnice indywidualne (temperament, inteligencja, styl poznawczy) i ich rola w procesach wychowania i nauczania 4. Osobowość : koncepcje i struktura, właściwości osobowości nauczycieli i ich rola w edukacji, samopoznanie 5. Kierunki w psychologii i wynikające z nich implikacje dla koncepcji wychowania i kształcenia oraz koncepcji zaburzeń rozwoju i zachowania 6. Spostrzeganie społeczne i poznanie społeczne, interakcje społeczne, grupy społeczne, postawy społeczne i zmiany postaw, stereotypy i uprzedzenia 7. Zachowania prospołeczne : uwarunkowania i metody kształtowania. Zachowania antyspołeczne : agresja i jej uwarunkowania, agresja i przemoc w mediach, przemoc w rodzinie i w szkole, przeciwdziałanie agresji i przemocy 8. Procesy komunikowania się, komunikacja werbalna i niewerbalna, komunikowanie się w sytuacjach konfliktowych, nauczyciel i uczniowie w procesie komunikowania się 9. Stres i radzenie sobie ze stresem, stresy szkolne i Ŝyciowe, stres traumatyczny 10. Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej, modele rozwoju, konteksty rozwoju, biologiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju, interakcja między czynnikami rozwojowymi 11. Rozwój fizyczny i psychiczny – rozwój poznawczy (percepcji, myślenia i mowy, pamięci, uwagi), emocjonalny (róŜnicowanie się emocji, kształtowanie się wiedzy i samokontroli emocjonalnej), społeczny, moralny, kształtowanie się osobowości 12. Periodyzacja rozwoju – okresy rozwojowe i ich osiągnięcia, róŜnice indywidualne w rozwoju, ciągłość a okresy krytyczne w rozwoju 13. Zdolności i uzdolnienia, uczniowie o wybitnych zdolnościach ogólnych i specjalnych, uczniowie twórczy 14. Norma i patologia. Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych (DSM, ICD). Zaburzenia rozwoju oraz zaburzenia emocji i zachowania wg ICD-10 : kryteria i kategorie zaburzeń 15. Zaburzenia rozwoju : niepełnosprawność umysłowa, całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia), zaburzenia rozwoju mowy, choroby przewlekłe i niepełnosprawności fizyczne 16. Zaburzenia emocji i zachowania : nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia emocjonalne, aspołeczne zaburzenia zachowania 17. Wybrane zaburzenia funkcjonowania dzieci i młodzieŜy : uzaleŜnienia od substancji psychoaktywnych oraz od komputera, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia odŜywiania, zaburzenia w kształtowaniu się osobowości 18. Metody poznawania uczniów w procesie edukacji, diagnoza nauczycielska a diagnoza psychologiczna, współpraca nauczyciela ze specjalistami i rodziną uczniów 19. Wypalenie zawodowe w pracy pedagogicznej Wykaz literatury podstawowej
559
Aronson E., Wilson T.D., Akert R.: Psychologia społeczna.(rozdz.8,9,11,13) Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 1997
Dembo M. : Stosowana psychologia wychowawcza (rozdz.4,5,7). WSiP, Warszawa 1997
Pilecka W., Rudkowska G., Wrona L (red.) : Podstawy psychologii. Wyd. Nauk. AP, Kraków 2004
Rathus S.: Psychologia współczesna. GWP, Gdańsk 2006
Schaffer R.: Psychologia rozwojowa. Wyd. UJ, Kraków 2010
Wykaz literatury uzupełniającej
Barbaro de B. (red.) : Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Wyd. UJ, Kraków 1999
Brzezińska A.: Społeczna psychologia rozwoju. Wyd. Scholar, Warszawa 2000
Fengler J. : Pomaganie męczy. GWP, Gdańsk 2001
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2. PWN, Warszawa 2000
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 3. PWN, Warszawa 2002
Kołodziejczyk J. : Agresja i przemoc w szkole. Wyd. „Sophia”, Kraków 2003
Morreale S.P., Spitzberg L.B., Barge J.K. Komunikacja między ludźmi. Warszawa, PWN, 2008
Namysłowska I. (red.): Psychiatria dzieci i młodzieŜy (rozdz.8,9,10,15,21). PZWL, Warszawa 2004
Oatley K., Jenkins J.M.: Zrozumieć emocje. PWN, Warszawa 2003
Sęk H. (red.) : Społeczna psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 1998
Strelau J. (red.) : Psychologia. Tom 3 (rozdz. 48,49, 63). GWP, Gdańsk 2000
Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12, 17) GWP, Gdańsk 2008 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20 Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Liczba godzin w kontakcie z
prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10 Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub
referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
560
KARTA KURSU
Nazwa Psychologiczne podstawy wychowania i nauczania 2
Nazwa w j. ang. Psychological bases of education and teaching 2
Kod Punktacja ECTS*
1
Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny-
pracownicy Katedry Psychologii
Opis kursu (cele kształcenia)
Przygotowanie słuchaczy do wykonywania zawodu nauczyciela na II etapie edukacyjnym (klasy IV – VI szkoły podstawowej) – zapoznanie ich z pogłębioną wiedzą psychologiczną dotyczącą zmian rozwojowych zachodzących u dzieci w wieku szkolnym oraz objawów zaburzeń rozwoju i zachowania tych dzieci. Wytworzenie u nich umiejętności oceny poziomu rozwoju uczniów i jego stymulowania oraz świadomości róŜnic indywidualnych w tempie i rytmie rozwoju wczesnej fazy dorastania. UwraŜliwienie ich na konieczność dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się.
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w
karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
561
W01- posiada wiedzę na temat psychologicznych koncepcji rozwoju, wychowania i kształcenia W02 – potrafi przedstawić rozwój fizjologiczny wczesnej fazy dorastania i jego konsekwencje dla psychicznego funkcjonowania uczniów W03- potrafi przedstawić rozwój procesów psychicznych wczesnej fazy dorastania W04 – zna i rozumie specyfikę interakcji społecznych uczniów klas IV-VI z rodzicami, nauczycielami i rówieśnikami W05 – zna metody poznawania uczniów klas IV – VI o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych W06 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas Iv-VI o rozwoju typowym i wybitnie uzdolnionych oraz uczniów z zaburzeniami rozwoju W07 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas IV-VI o specjalnych potrzebach edukacyjnych
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01- potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów klas IV - VI w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02– potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii rozwoju przy dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do II etapu edukacyjnego U03 –potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów klas IV-VI U04 – potrafi wykorzystywać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia uczniów klas IV - VI U05 – potrafi stymulować wszechstronny rozwój uczniów klas IV – VI i ich tendencje do zdobywania wiedzy U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów klas IV -VI o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U07 – potrafi współpracować z innymi nauczycielami i rodzicami uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi krytycznie analizować własne oddziaływania pedagogiczne na II etapie edukacyjnym
N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02
562
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego K02 – jest przekonany o konieczności indywidualizacji oddziaływań pedagogicznych w stosunku do uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do pracy pedagogicznej, wykorzystując wiedzę psychologiczną przy projektowaniu i realizacji działań pedagogicznych
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 5 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych
Formy sprawdzania efektów kształcenia
563
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pis
emny
P
reze
ntac
ja
mul
timed
ialn
a
W01 X X W02 W03 W04 W05 W06 W07
X
X X
X X X X X X
X X X
X X X X
X X X X
U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07
X X X
X X X
X X X X X X
X X X
X X
X X
K01 X X K02 X X X K03 X X X
Kryteria oceny
Zaliczenie – test zaliczeniowy, projekt indywidualny lub referat, projekt grupowy lub grupowa prezentacja
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Osiągnięcia wieku wczesnoszkolnego, adaptacja do II etapu edukacyjnego 2.Zmiany rozwojowe u uczniów klas IV – VI ( pierwsza faza dorastania). Rozwój biologiczny i róŜnice związane z płcią oraz ich konsekwencje dla funkcjonowania uczniów. Problem ciągłości vs kryzysów rozwoju 3.Rozwój procesów poznawczych: percepcji, myślenia, mowy, pamięci i uwagi 4.Rozwój emocjonalny: róŜnicowanie się uczuć, labilność i ambiwalencja emocjonalna, rozwój wiedzy i samokontroli emocjonalnej 5.Rozwój społeczny: interakcje rówieśnicze – koleŜeństwo i przyjaźń, konflikty z rówieśnikami i dorosłymi, zmiany postaw społecznych, zachowania prospołeczne i antyspołeczne 6.Kształtowanie się osobowości – samooceny, wartości i standardy osobiste, poczucie toŜsamości, identyfikacja płciowa, pierwsze plany Ŝyciowe i wybory edukacyjne 7.Specyfika funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych 8. Specyfika funkcjonowania uczniów z zaburzeniami rozwoju i zachowania (objawy zaburzeń umiejętności szkolnych, nadpobudliwości psychoruchowej, nieśmiałości, zaburzeń nastroju , fobii szkolnej, zachowań
564
agresywnych) 9.Społeczno-kulturowe zagroŜenia pierwszej fazy dorastania: uzaleŜnienia, agresja i przemoc w mediach i realnym otoczeniu, grupy nieformalne 10.Osiągnięcia pierwszej fazy dorastania, przygotowanie do kolejnych etapów edukacyjnych
Wykaz literatury podstawowej
Bakiera L.: Czy dorastanie musi być trudne. Wyd. Scholar, Warszawa 2010 Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2 (rozdz.5). PWN, Warszawa 2000
Schaffer R. Rozwój społeczny. Dzieciństwo i młodość. Wyd. UJ, Kraków 2006
Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12-7) GWP, Gdańsk 2008
Wykaz literatury uzupełniającej
Brzezińska A., Hornowska E..: Dzieci i młodzieŜ wobec agresji i przemocy. Wyd. Scholar, Warszawa 2004
Gardner H.: Inteligencje wielorakie. Media Rodzina, Poznań 2002
Kaja B.: Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja. Wyd. AB, Bydgoszcz 2001
Kendall P.: Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. GWP, Gdańsk 2012
Kołakowski A., Pisula A.: Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. GWP, Sopot 2011
Moneta-Malewska M., Wrześniowska J. Narkotyki. Inni biorą, ty nie musisz. WSiP, Warszawa 2008
Salovey P., Sluyter D.J. (red.): Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna. Rebis, Poznań 1999
Vasta R., Haith M.M., Miller S.A.: Psychologia dziecka. WSiP, Warszawa 2004
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 5 Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Liczba godzin w kontakcie z
prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4 Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub
referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 45
Liczba punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
565
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (studia stacjonarne 1 stopnia)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Technologiczne podstawy pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych
Nazwa w j. ang. Technological Basis of Use of Renewable Energy Resources
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr inŜ. Małgorzata Piaskowska-Silarska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej urządzeń i technologii pozwalających pozyskiwać energię słońca, wiatru, wody, geotermalną i biomasy. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Wiedza
W01, Zna technologiczne aspekty pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych W02, Ma wiedzę dotyczącą zasobów energii odnawialnej
. W10, W13 W10, W13
566
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi rozwiązywać problemy inŜynierskie związane z problematyką odnawialnych źródeł energii U02, Potrafi krytycznie oceniać stronę ekonomiczną i ekologiczną odnawialnych źródeł energii U03, Analizuje moŜliwość rozwoju wykorzystania odnawialnych źródeł energii
U10 U10 U10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje
społeczne K01, Jest gotowy do podejmowania wyzwań związanych z popularyzacją wiedzy o odnawialnych źródłach energii K02, Ma świadomość konieczności rozwoju wykorzystania alternatywnych nośników energii
K02, K03 K03, K04
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci samodzielnie wykonują projekt systemu grzewczego wykorzystującego odnawialne źródła energii.
567
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x W02 x x x U01 x x U02 x x x U03 x x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń wystawiana jest na podstawie wykonanego projektu . Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie w tematykę odnawialnych źródeł energii 2. Energia słońca: zasoby, systemy solarne (kolektorowe, fotowoltaiczne, pasywne,
zwierciadlane) 3. Energia wiatru: zasoby, farmy wiatrowe 4. Energia wody: zasoby, małe i duŜe elektrownie wodne, wykorzystanie energii prądów
morskich, pływów i falowania 5. Energia geotermalna: zasoby, elektrownie geotermalne 6. Pompy ciepła 7. Energia biomasy: uprawy roślin energetycznych, pozyskiwanie biomasy z odpadów, instalacje
cieplne na biomasę, agro-rafinerie, pozyskiwanie biogazu z odpadów i osadów ściekowych, agregaty prądotwórcze na biogaz, ciepłownie do spalania biogazu, biogaz jako paliwo napędowe do pojazdów
Wykaz literatury podstawowej
568
1. Lisowski A.: Konwersja odnawialnych źródeł energii. Wyd. Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydział InŜynierii Produkcji. Warszawa 2009.
2. Mikielewicz J., Cieśliński J.: Niekonwencjonalne urządzenia i systemy konwersji energii. Wyd. Polska Akademia Nauk. Instytut Maszyn Przepływowych. Wrocław 1999.
3. Lewandowski W.: Proekologiczne odnawialne źródła energii. WNT. Warszawa 2010.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Sobierajski J., Starzomska M., Piotrowski J.: Odnawialne źródła energii: wiadomości ogólne. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej. Kielce 2009.
2. Tytko R.: Odnawialne źródła energii. Wyd. OWG. Warszawa 2009.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) -
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 5
Ogółem bilans czasu pracy 41
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
569
Kursy na specjalności:
Technika z informatyką (nauczycielska)
570
KARTA KURSU
Nazwa Bezpieczeństwo i higiena pracy ucznia i nauczyciela
Nazwa w j. ang.
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr n med. Ireneusz Kowalewski Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Zapoznanie przyszłych nauczycieli z treściami obejmującymi bezpieczeństwo zdrowotne w ujęciu holistycznym i higienę pracy w szkole. Teoretyczne i praktyczne przygotowanie nauczycieli do pomocy uczniom w różnych sytuacjach zaburzeń zdrowotnych natury środowiskowej, społecznej. Nabycie podstawowych umiejętności w zakresie pierwszej pomocy i emisji głosu.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W 01 - posiada podstawową wiedzę dotyczącą elementarnych pojęć z zakresu sanologii, medycyny społecznej, higieny, prawidłowej emisji głosu W 02 – zna wskazania do reanimacji W 03 – potrafi przedstawić najczęstsze zagrożenia zdrowotne dziecka w wieku szkolnym W 04 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą promocji zdrowia W 05 – posiada wiedzę dotyczącą higieny pracy umysłowej W 06 – potrafi scharakteryzować zachowania prozdrowotne i antyzdrowotne W 07 – posiada wiedzę dotyczącą ergonomii i higieny pracy
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
571
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U 01 – potrafi udzielić pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia według zasad BLS U 02 – posiada umiejętność planowania działań zapobiegających głównym zagrożeniom bezpieczeństwa zdrowotnego w szkole U 03 – potrafi diagnozować, przygotowywać i realizować programy dotyczące higieny pracy umysłowej U 04 – potrafi opanować prawidłowy tor oddechowy, prawidłowo wykonuje czynności fonacyjne z właściwym używaniem rezonatorów, wyraźną artykulacją U 05 – potrafi wykonywać ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, fonacyjne i artykulacyjne
N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K 01 – docenia znaczenie nauk medycznych dla środowiska społecznego szkoły K 02 – ma świadomość swojej wiedzy z zakresu bezpieczeństwa zdrowotnego i higieny oraz widzi potrzebę rozwoju teoretycznego i praktycznego w tej dziedzinie dla swoich podopiecznych K 03– prezentuje gotowość współdziałania i poszukiwania sojuszników do realizacji działań profilaktycznych
N_K01 N_K02 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach
Forma zajęć Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 10
572
Opis metod prowadzenia zajęć
Stosowanie nowoczesnych metod kształcenia uzależnione jest od zaplanowanych celów i treści kształcenia: stosowanie metod aktywizujących, wyzwalających kreatywność studentów, traktowanie studenta, jako świadomego uczestnika procesu kształcenia, który przy pomocy scenariuszy zajęć oraz prowadzącego realizuje część zajęć samodzielnie lub w grupie, stwarzanie w trakcie zajęć sprzyjającego klimatu do prezentacji tematów drażliwych i kontrowersyjnych, organizowanie zajęć praktycznych w sytuacji rzeczywistej lub pozorowanej, wprowadzanie elementów grupowych gier oraz ćwiczeń psychologicznych i ruchowych. Stosowane metody: omówienie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, rozwiązywanie kazusów, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa, gry dydaktyczne, inscenizacje, film, ĆWICZENIA PRAKTYCZNE Z UŻYCIEM FANTOMÓW
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
nin
g
Gry
dyd
akty
czn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
no
we
Pra
ca
lab
ora
tory
jna
Pro
jekt
ind
ywid
ual
ny
Pro
jekt
gru
po
wy
Ud
ział
w d
ysku
sji
Ref
erat
Pra
ca p
ise
mn
a
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
emn
y
Egza
min
pra
ktyc
zny
W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Praca projekcyjna, projekt grupowy, udział w dyskusji, egzamin praktyczny na fantomach
medycznych
573
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
- Cele i strategia działania zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w szkole – 1/2 godziny - Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania zdrowia – 1/2 godziny - Środowiskowe uwarunkowania zdrowia – 1 godzina - Edukacja zdrowotna w szkole i społeczności lokalnej – 1/2 godziny - Zapobieganie głównym zagrożeniom zdrowotnym i udzielanie pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia – 2 godziny - Podstawy higieny pracy umysłowej – 1/2 godziny - Podstawy higieny emisji głosu w pracy nauczyciela (podstawowe ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne) – 3 godziny - Podstawy bromatologii i aktywność fizyczna człowieka w różnych okresach cyklu życiowego – 1 godzina - Używanie substancji uzależniających – 1/2 godziny - Ergonomia i higiena pracy – 1/2 godzina
Wykaz literatury podstawowej
I. Kowalewski, Promocja zdrowia i bezpieczeństwo w szkole wyższej, Kraków, 2010
A .Czupryna, S. Pażdzioch, A. Ryś, W. C. Włodarczyk, Zdrowie publiczne, wybrane zagadnienia, Kraków 2005
Z. Jethon, A. Grzybowski, Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa, Warszawa 2001
Andres J., Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne, Kraków 2006
Jakubaszko J., Medycyna Ratunkowa, Wrocław 2003
Bass D., Baker R., Pierwsza pomoc i opieka domowa, Warszawa 2005
Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach, Wrocław 2003
M.Oczko, Sztuka poprawnej wymowy czyli o bełkotaniu i faflunieniu, Warszawa 2007
Emisja głosu nauczyciela. Wybrane zagadnienia, red. M. Przybysz-Piwko, Warszawa 2006
Wykaz literatury uzupełniającej
J.M.Brzeziński, L.Cierpiałkowska, Zdrowie i choroba, Gdańsk 2008
Cz.Lewicki, Edukacja zdrowotna – systemowa analiza zagadnień, Rzeszów 2006
J.T.Marcinkowski, Podstawy higieny, Wrocław 2007
Wardrope J., Smith J.A.R., Leczenie ran i oparzeń, Warszawa 1995
A Dorling Kindersley Book, Pierwsza pomoc, Warszawa 2004
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład Ilość godzin w kontakcie z
prowadzącymi Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
574
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po
zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat
(praca w grupie) 5
Ilość godzin pracy studenta
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 5
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zależności od przyjętego przelicznika 1
575
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska) Studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Dydaktyka informatyki
Nazwa w j. ang. Computer Science Didactics
Kod Punktacja ECTS* 4
Koordynator dr Renata STAŚKO
Zespół dydaktyczny dr Renata STAŚKO
mgr Agata BOśEK mgr Anna WÓJCICKA
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia kursu jest przygotowanie metodyczne studentów do prowadzenia lekcji w szkole podstawowej z przedmiotu zajęcia komputerowe. A w tym zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, zasadami nauczania, metodami nauczania oraz etapami powstawania konspektu do zajęć komputerowych, omówienie zmian w podstawach programowych na II etapie kształcenia, przeanalizowanie wybranych programów nauczania i podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem, scharakteryzowanie programów edukacyjnych wspomagających przygotowanie i prowadzenie lekcji, omówienie programów do tworzenia filmów instruktaŜowych, do zdalnego zarządzania maszynami, przeprowadzania szkoleń online. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, Zna pojęcia z zakresu dydaktyki informatyki W02 Ma wiedzę dotyczącą zmian w nowych podstawach programowych dla II etapu edukacyjnego, programów nauczania, zasad i metod nauczania, zna etapy powstawania konspektu lekcji W03 Zna portale i programy edukacyjne wspomagające proces kształcenia
W02 W03 W04
576
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 Umie znaleźć programy nauczania dla nowej podstawy programowej na stronie MEN U02 Posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej do przedmiotu zajęcia komputerowe U03 Potrafi przygotować konspekt do zajęć komputerowych wykorzystując metody aktywizujące i przeprowadzić lekcję U04 Umie porównać dostępne podręczniki wraz z załączonym oprogramowaniem U05 Umie skorzystać z oprogramowania tablicy interaktywnej w celu przygotowania ćwiczeń na lekcję U06 Umie wykonać filmy instruktaŜowe wykorzystując programy edukacyjne
U04 U05, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 potrafi współdziałać i pracować w grupie K02 potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
K05 K06
Organizacja
577
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 30 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład prowadzony jest w formie wykładu informacyjnego w połączeniu z wykładem konwersatoryjnym. RównieŜ stosowany jest pokaz z objaśnieniem w celu przybliŜenia waŜnych i kluczowych zagadnień m.in. wykorzystanie metod aktywizujących na zajęciach komputerowych, korzystanie z programów edukacyjnych oraz tworzenie przy pomocy nich materiałów dydaktycznych do lekcji, przygotowanie konspektu do zajęć komputerowych Natomiast zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej organizowane są jako pedagogiczne praktyki śródroczne. Studenci opracowują konspekt lekcji z przedmiotu: zajęcia komputerowe na zadany przez nauczyciela szkolnego temat z zastosowaniem aktywizujących i praktycznych metod nauczania. Następnie przeprowadzają przygotowane lekcje, a bezpośrednio po nich lekcje są omawiane na podstawie arkuszy obserwacji. Wybrane materiały dostępne są na stronie http://itmoodle.up.krakow.pl/ oraz http://ultra.ap.krakow.pl/~rstasko/ Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x U06 x x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena z wykładu jest wystawiana na podstawie przygotowanego przez
studentów projektu grupowego. Ocena z zajęć praktycznych w szkole
578
jest wystawiana na podstawie przygotowanego konspektu lekcji,
przeprowadzenia lekcji i aktywności w dyskusjach oraz projektu
grupowego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie podstawowych pojęć m.in., informacja, informatyka, komunikacja, technologia informacyjna, multimedia, medioteka, metodyka przedmiotu.
2. Edukacja informatyczna w nowej podstawie programowej: a. Zmiany w podstawach programowych na II etapie kształcenia. b. WdraŜanie nowej podstawy programowej.
3. Programy nauczania- przegląd wybranych programów nauczania. 4. Analiza porównawcza podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem. 5. Zasady nauczania. 6. Metody nauczania, a w tym metody prowadzenia zajęć komputerowych (metoda
projektów, przewodniego tekstu, WebQest). 7. Programy edukacyjne wspomagające przygotowanie i prowadzenie lekcji (tj. CaTest,
HotPotatoes, FreeMind, CamStudio, TeamViewer). 8. Wykorzystanie tablicy interaktywnej (oprogramowanie firmy SmartNotebook) na zajęciach
komputerowych. 9. Platforma edukacyjna Moodle. 10. Nauczyciel informatyki – etyka zawodu. 11. Konspekt lekcji zajęć komputerowych. 12. Portale edukacyjne – ich rola i znaczenie dla ucznia i nauczyciela. 13. Spotkanie z metodykiem przedmiotów informatycznych lub autorem programów i
podręczników szkolnych. Zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej IV-VI , tematyka zajęć wynika z tematów narzuconych przez nauczyciela szkolnego.
579
Wykaz literatury podstawowej
1. pod red. Juszczyka S., Metodyka nauczania informatyki w szkole, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2001.
2. Gurbiel E., Hardt-Olejniczak G., Kołczyk E., Krupicka H., Sysło M., Informatyka. Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa, 2004.
3. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Czynności nauczyciela, podręcznik akademicki, PWN, Warszawa 2009
4. Grochowska B., Łojewski Z., Platformy edukacyjne. Zarządzanie i administrowanie, Wyd. UMCS, Lublin 2008.
5. http://www.men.gov.pl/- zatwierdzone przez men programy nauczania do szkoły podstawowej
Wykaz literatury uzupełniającej
http://itmoodle.up.krakow.pl/
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 3
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 30
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 35
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 130
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4
580
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska) studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Dydaktyka techniki
Nazwa w j. ang. Technics didactics
Kod Punktacja ECTS* 6
Koordynator dr ElŜbieta Mastalerz
Zespół dydaktyczny dr Renata Staśko, mgr Agata
BoŜek, mgr inŜ. Anna Wójcicka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest: • poznanie i nabycie umiejętności analizy dokumentów niezbędnych w
planowaniu pracy dydaktyczno wychowawczej nauczyciela, opanowanie umiejętności opracowywania niezbędnej dokumentacji nauczycielskiej, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i wymagania oceny ucznia.
• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach podstawowych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór i stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.
• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach gimnazjalnych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór oraz stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.
• Potrafi zdiagnozować zachowania ucznia i opasać jego rozwój. Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu i zasad przestrzegania etyki zawodowej. W swojej pracy posługuje się zaawansowaną wiedzą z zakresu techniki oraz posiada podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce.
• Zajęcia prowadzone są w języku polskim
581
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów W02 Posiada podstawową wiedzę z zakresu dydaktyki ogólnej i metodyki kształcenia technicznego W03, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki W04, Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów techniki W05, ma podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce W06, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej W07, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela W08, Posiada wiedze dotycząca organizacji pracy i planowania zajęć lekcyjnych
W01, W02, W03 W02, W06 W01, W02, W09, W10, W11, W12 W04, W01, W02, W03, W05 W03 W03
582
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. U04, posługuje się komputerem w realizacji celów dydaktycznych U05, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, sporządza dokumentację, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i oceny ucznia U07,Posiada umiejętność analizy literatury psychologicznej i pedagogicznej U08, Posiada umiejętność przeprowadzenia zajęć zgodnie z przygotowanym konspektem lekcji U09, Umiejętnie odbiera metody pracy dydaktyczno - wychowawczej do stanu wiedzy i umiejętności uczniów U10,Posiada umiejętność diagnozowania zachowań ucznia oraz opisania jego rozwoju. U11, Potrafi korzystać z technik emisji głosu U12, Potrafi wykorzystać techniki multimedialne i komputerowe do prezentacji zagadnień poruszanych na lekcjach
U03, U05, U06 U01 U04 U05, U07 U06 U03, U07, U05 U05, U09 U01, U03 U02 U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Przestrzega zasad etyki oraz BHP w pracy zawodowej K02 Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się, oraz dokonywania samooceny swoich umiejętności K03 Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu swoich działań oraz jego wpływ na zachowanie ucznia K04 Jest przygotowany do pracy zawodowej zarówno indywidualnej jak i w zespole
K03 K01 K03, K04, K02, K05
583
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 60
Opis metod prowadzenia zajęć Ćwiczenia w analizie i opisywaniu dokumentacji procesu kształcenia. Opracowywanie planów pracy dydaktyczno-wychowawczej całorocznych i planowanie poszczególnych zajęć – konspekty lekcji, planowanie wymagań edukacyjnych i narzędzi do sprawdzania i oceniania uczniów, ewaluacja pracy uczniów i nauczyciela. Zajęcia praktyczne dobywają się w szkole podstawowej a następnie w gimnazjum w ramach których studenci hospitują lekcje zajęć technicznych oraz samodzielnie przeprowadzają jedną z lekcji nadzorowaną przez prowadzącego zajęcia oraz nauczyciela. Zadaniem studenta jest umiejętne zaplanowanie i przeprowadzenie lekcji techniki. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X X W02 X X X W03 X X X W05 X X X W06 X X W07 X W08 X U01 X X X U03 X X X U04 X X X U05 X X U06 X X X U07 X X U08 X U09 X X U10 X X U11 X
584
U12 X K01 X X K02 X K03 X X K04 X X X
Kryteria oceny Wygłoszony referat i ocena opracowanej dokumentacji nauczycielskiej oraz średnia ocen z przeprowadzonej lekcji oraz planowania i przygotowania do lekcji.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Historia edukacji ogólnotechnicznej. 2.Dokumenty szkolne (podstawy programowe, rozporządzenia MEN, itp.) 3.Cele edukacji ogólnotechnicznej. 4.Programy nauczania zajęć technicznych. 5.Plany pracy dydaktyczno-wychowawczej, wymagania edukacyjne, testy wiadomości i umiejętności dla uczniów. 6.Konspekty wybranych lekcji. 7.Ewaluacja dokumentacji. 8.Kontrola i ocena w procesie dydaktycznym. 9.Tematyka lekcji prowadzonych w szkole uzgadniana z nauczycielem Wykaz literatury podstawowej
1. Arends R., Uczymy się nauczać, Wyd. WSiP, Warszawa, 1994r. 2. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Wyd. PWN, Warszawa, 1993r. 3. Kupisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna,
Warszawa, 2005r. 4. Mastalerz E., Gałązka E., Inspiracje do aktywizującej uczniów edukacji ogólnotechnicznej,
Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2006r. 5. Niemierko B., Między oceną szkolną a dydaktyką, Wyd. WSiP, Warszawa 1993r. 6. Niemierko B., Pomiar wyników kształcenia, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka
Akcyjna, Warszawa 1999r. 7. Niemierko B., Diagnostyka edukacyjna, WN PWN, Warszawa, 2009. 8. Plewka Cz., Metodyka nauczania teoretycznych przedmiotów zawodowych, Wyd. Zakład
Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom,1999r. 9. Pochanke H., Dydaktyka techniki, Wyd. PWN, Warszawa, 1985r. 10. Półturzycki J., Dydaktyka dla nauczycieli, Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 1998r. 11. Szlosek F., Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, Wyd. Instytutu Technologii
Eksploatacji, Radom, 1995r. 12. Serdyński A., Podstawy dydaktyki techniki i informatyki, Wyd. Uniwersytetu Szczecińskiego,
Szczecin 2003r.
585
Wykaz literatury uzupełniającej
1.Kuźma J, Optymalizacja systemu pedagogicznego kształcenia, dokształcania i doskonalenia nauczycieli, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków, 1993r. 2.Kruszewski K. red. Sztuka nauczania czynności nauczyciela, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1993r. 3.Spitzer M.: Jak uczy się mózg, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 0
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 90
Konsultacje indywidualne 1
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 6
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 24
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
14
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 0
Ogółem bilans czasu pracy 150
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 6
586
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Technika z Informatyką (nauczycielskie)
(nazwa specjalności)
Nazwa Emisja Głosu
Nazwa w j. ang. Voice emision
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. Jolanta Zielińska prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Emisja Głosu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz metodami badawczymi dotyczącymi głosu i mowy dźwiękowej. Uzyskanie wiedzy o budowie aparatu głosowego, zjawiskach fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami i odbiorem. Uzyskana wiedza i umiejętności mają słuŜyć do celowego, świadomego, zdrowego uŜywania głosu. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01 ma wiedzę z zakresu fizjologii tworzenia głosu i mowy dźwiękowej W02 rozumie pojęcie samokształcenia i trenowania głosu W03 ma wiedzę z zakresu higieny głosu oraz zapobiegania chorobom zawodowym. .
.W01 W02 W05 W05 W07 W02 W05
587
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01 potrafi operować głosem w zakresie jego ustawienia i technik wymowy U02 umie rozpoznawać i usuwać zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej U03 potrafi dobierać metody trenowania, usprawniania głosu U04 posiada umiejętność wykonywania ćwiczeń emisyjnych
U01 U02 U02 U05 U02 U03 U02 U03
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje
społeczne K01 ma świadomość roli głosu w komunikacji K02 inicjuje prace w zespole
K01 K02 K02 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15
588
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń laboratoryjnych są w oparciu o pokaz z objaśnieniem,
wykonywanie ćwiczeń oraz sprawdzian praktyczny umiejętności emisyjnych (przygotowanie i
przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego).
Materiały dla studentów dostępne są w Internecie na stronie up.krakow.pl/technika/dydaktyka.htm co
pozwala na uczenie się w formie e-learningu
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lea
rnin
g
Gry
dyd
akty
czne
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Prac
a
labor
ator
yjna
Proj
ekt
indyw
idual
ny
Proj
ekt
gru
pow
y
Udzi
ał w
dys
kusj
i
Ref
era
t
Prac
a p
isem
na
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
em
ny
Inne
W01 x x x x
W02 x x x W03 x x
U01 x x x x U02 x x x
U03 x x x U04 x K01 x x x x
K02 x x
Kryteria oceny
Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.
Uwagi
Student zobowiązany jest do samodzielnej pracy w oparciu o materiały zamieszczone w Internecie – metoda e-learningu.
589
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa i funkcje aparatu głosotwórczego, zjawiska fizjologiczne związane z tworzeniem głosu i
jego emisją.
2.Zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej w kontekście ich tworzenia, emisji, nadawania i odbioru.
3. Prawidłowe operowanie głosem, jego ustawienie, dobór techniki wymowy. Higiena głosu.
4. Ćwiczenia emisyjne.
5. Samodzielna praca nad emisją głosu, samokształcenie i trenowanie głosu.
6. Badanie głosu z uŜyciem technik komputerowych.
Wykaz literatury podstawowej
.Legieć-Matosiuk A., Chaciński J., Emisja glosu-skrypt dla studentów, wyd. WSP, Słupsk 1994.
Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., Zaburzenia głosu-badanie-diagnozowanie-metody
usprawniania, wyd. DIG, Warszawa 1998.
Pruszewicz A., Foniatria kliniczna, PZWL, Warszawa 1992.
.Przybysz-Piwko M., Emisja głosu nauczyciela, , CDN., Warszawa 2006.
Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie, UNIVERSITAS, Warszawa 2006.
Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, wyd. Gdańskie Wyd. Oświatowe, Gdańsk 1998.
Wykaz literatury uzupełniającej
Klemensiewicz Z., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, wyd. Bis, Warszawa 1995.
Minczakiewicz E. M., Mowa rozwój-zaburzenia, terapia, wyd. AP, Kraków 1997.
Mitrinowicz-Modrzejewska A., Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy, PZWL, Warszawa 1996
Rokitańska M., Laskowska H., Zdrowy głos, ABA, Bydgoszcz 2003.
Skrzynecka G., Uczymy się poprawnie mówić, WSiP, Warszawa 1999.
Styczek I., Logopedia, PWN, Warszawa 1980.
Tadeusiewicz R., Sygnał mowy, KiŁ, Warszawa 1988.
590
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
3
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
591
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
(studia stacjonarne 1 stopnia) TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska)
(nazwa specjalności)
Nazwa InŜynieria wytwarzania 2
Nazwa w j. ang. Manufacture Engineering 2
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr inŜ. Krzysztof Ziewiec Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych związanych z procesami wytwarzania, metodami nanoszenia powłok, technologicznym przygotowaniem produkcji, projektowaniem procesów technologicznych, niekonwencjonalnymi i konwencjonalnymi metodami kształtowania tworzyw, automatyzacją, robotyzacją oraz zapewnieniem jakości. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
592
W01, zna podstawowe zagadnienia związane z metodami wytwarzania i przetwarzania prefabrykatów takie jak przetapianie i odlewanie stopów oraz spajanie elementów W02, zna podstawowe metody otrzymywania powłok oraz modyfikacji warstw wierzchnich wyrobów W03, ma wiedzę na temat technologicznego przygotowania produkcji W04, zna wybrane metody niekonwencjonalnego i konwencjonalnego kształtowania tworzyw oraz zagadnienia związane z obróbką wiórową, strumieniowo-erozyjną i strumieniowo-ścierną W05, ma podstawową wiedzę o projektowaniu podstawowych procesów technologicznych W06, rozumie podstawowe cele i zadania automatyzacji i robotyzacji W07, zna podstawowe problemy związane z rachunkiem kosztów w wytwarzaniu
. W10, W11, W12 W09, W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
W01, zna podstawowe zagadnienia związane z metodami wytwarzania i przetwarzania prefabrykatów takie jak przetapianie i odlewanie stopów oraz spajanie elementów W02, zna podstawowe metody otrzymywania powłok oraz modyfikacji warstw wierzchnich wyrobów W03, ma wiedzę na temat technologicznego przygotowania produkcji W04, zna wybrane metody niekonwencjonalnego i konwencjonalnego kształtowania tworzyw oraz zagadnienia związane z obróbką wiórową, strumieniowo-erozyjną i strumieniowo-ścierną W05, ma podstawową wiedzę o projektowaniu podstawowych procesów technologicznych W06, rozumie podstawowe cele i zadania automatyzacji i robotyzacji W07, zna podstawowe problemy związane z rachunkiem kosztów w wytwarzaniu
U06, U08, U09 U06, U08, U09 U06, U08, U09 U06, U08, U09 U04, U06, U08, U09 U01, U06, U08, U09 U01, U06, U08, U09
593
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, ma świadomość znaczenia poprawnie zaprojektowanego wyrobu oraz rozumie rolę technologii wytwarzania w rozwoju cywilizacyjnym i ekonomicznym K02, potrafi pracować w grupie w celu rozwiązania problemów związanych z doborem właściwej technologii oraz właściwych parametrów obróbki K03, dostrzega znaczenie procesów technologicznych dla rozwoju społecznego oraz potrafi dokonać twórczej syntezy zdobytej wiedzy w celu realizacji projektów przydatnych w swoim otoczeniu
K02, K03 K01, K02, K03, K05, K06 K03, K04, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30 45
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci zapoznają się z praktycznym przebiegiem procesów technologicznych i funkcjonowaniem urządzeń. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu. W grupie wykonują zadania praktyczne oraz obliczeniowo-projektowe z zakresu technologii wytwarzania.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x
594
W04 x x x x x W05 x x x x x W06 x x x x x W07 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x U08 x x x x K01 x x K02 x x K03 x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z ocen uzyskanych na sprawdzianach cząstkowych i za sprawozdania. Ocena końcowa z egzaminu jest średnią oceną z egzaminu pisemnego i ustnego.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Metody wytwarzania prefabrykatów. 2. Nagrzewania i przetapiania wsadu metalowego. 3. Wpływ procesów krystalizacji na strukturę odlewów. 4. Dobór metod formowania i odlewania. 5. Termiczne łączenie i cięcie wyrobów metalowych – spawalnicze źródła ciepła
oraz metody spawania, zgrzewania i lutowania. 6. Przeróbka plastyczna.
6.1. Procesy występujące podczas przeróbki plastycznej na zimno i na gorąco. 6.2. Obróbka cieplna wyrobów przerabianych plastycznie – zmiany w strukturze i właściwościach materiału.
7. Obróbka wiórowa, strumieniowo-erozyjna i strumieniowo-ścierna. 8. Automatyzacja i robotyzacja, techniki „rapid prototyping” i „rapid tooling”. 9. Podstawowe metody wytwarzania warstw wierzchnich i powłok ochronnych. 10. Zapewnienie jakości wyrobów.
595
Wykaz literatury podstawowej
1. Zenon Opiekun, Władysław Orłowicz, Feliks Stachowicz, Techniki wytwarzania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, Rzeszów
2. Edmund Tasak, Obróbka ubytkowa i spajanie, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne, 2001 Kraków.
3. Jan Sińczak, Procesy Przeróbki Plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, Kraków 2003.
4. Mieczysław Feld: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, 2003, Warszawa.
5. Edward Fraś, Krystalizacja metali, WNT, 2003, Warszawa 6. Marek Blicharski: Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 7. Wojciech Wojciechowski: Techniki Wytwarzania, Wybrane zagadnienie ze
spawalnictwa. Politechnika Krakowska 1999, Kraków. Karol Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 2007
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Tadeusz Karpiński: InŜynieria Produkcji. WNT, 2004, Warszawa. Mechatronika, red. Dietmar Shmid. REA, Warszawa 2002.
2. Andrzej Kieras: Wiedza o technice, UŚ 1997, Katowice. 3. Anna Rutkowska: Techniki Wytwarzania; Wybrane zagadnienia z obróbki
cieplnej i cieplno-chemicznej. Politechnika Krakowska, 1998, Kraków. 4. Michael F. Ashby: Dobór materiałów w projektowaniu inŜynierskim, WNT,
1998, Warszawa Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 45
Konsultacje indywidualne -
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 3
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) -
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 4
Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
596
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Technika z Informatyką (nauczycielskie)
(nazwa specjalności)
Nazwa Komunikacja Interpersonalna
Nazwa w j. ang. Interpersonal Communication
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. Jolanta Zielińska prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Komunikacja Interpersonalna jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz praktyką z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Uzyskanie wiedzy o modelach, barierach, stylach komunikacyjnych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do skutecznego przekazu dydaktycznego oraz sztuki negocjacji. Kurs prowadzony jest w języku polskim.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Wiedza W01 ma wiedzę z zakresu teorii komunikacji
W02 rozumie pojęcie komunikacji interpersonalnej, z podziałem na werbalną i niewerbalną. W03 ma wiedzę z zakresu modeli, barier komunikacyjnych, aktywnego słuchania,
W01 W02 W05 W08 W05 W07 W08 W02 W05 W08
597
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność) Umiejętności U01 potrafi określić styl komunikacyjny U02 umie rozpoznawać bariery komunikacyjne U03 potrafi dobierać metody usprawniania komunikacji U04 posiada umiejętność negocjacji
U01 U02 U01 U02 U05 U01 U02 U03 U01 U02 U03
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01 ma świadomość roli przekazu werbalnego i
niewerbalnego w komunikacji K02 dokonuje oceny własnych kompetencji komunikacyjnych K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie
K01 K02 K01 K02 K02 K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 15
598
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń konwersatoryjnych w oparciu o pogadankę z objaśnieniem,
wykonywaniem ćwiczeń warsztatowych oraz sprawdzian praktyczny umiejętności komunikacyjnych
(przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia komunikacyjnego).
Materiały dla studentów dostępne są w Internecie na stronie up.krakow.pl/technika/dydaktyka.htm co
pozwala na uczenie się w formie e-learningu
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lea
rnin
g
Gry
dyd
akt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Prac
a
labora
tory
jna
Proj
ekt
in
dyw
idualn
y
Proj
ekt
gru
pow
y
Udzi
ał w
dys
kusj
i
Refe
rat
Prac
a p
isem
na
(ese
j)
Egza
min
ust
ny
Egza
min
pis
em
ny
Inne
W01 x x x x W02 x x x
W03 x x
U01 x x x x U02 x x x
U03 x x x U04 x x K01 x x x
K02 x x K03 x x
Kryteria oceny
Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia z zakresu komunikacji oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.
Uwagi
Student zobowiązany jest do samodzielnej pracy w oparciu o materiały zamieszczone w Internecie – metoda e-learningu.
599
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Podstawy teorii komunikacji. 2.Modele i sprawność komunikacyjna. 3.Bariery i style komunikacyjne. 4. Aktywne słuchanie 5. Komunikacja werbalna (pytania, parafrazy). 6. Komunikacja niewerbalna. 7. Szkolenia i negocjacje.
Wykaz literatury podstawowej
Argyle M.: Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa 1991 Hammer H. :Rozwój umiejętności społecznych, Warszawa 2003 Hogan K. : Sztuka porozumienia, Warszawa 2000 Nęcki Z.: Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996 Pease A. : Język ciała - jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Kraków 1992 Retter T. : Codzienna komunikacja w pedagogice, Warszawa 2001 Wykaz literatury uzupełniającej
Aronson E. : Psychologia społeczna-serce i umysł, Warszawa 1997 Borkowski J. : O konflikcie i negocjacjach, Warszawa 2000 Collins A. (2003). Język ciała, gestów i zachowań, Warszawa 2003 Domachowski W. : Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń 1993 Knapp, M. L., Hall, J. A. : Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Wrocław 2000 Thompson P. : Sposoby komunikacji interpersonalnej. Poznań 1998 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 15
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
3
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
600
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki nauczania
Nazwa w j. ang. The conceptions and teaching practice
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Zespół dydaktyczny
Dr Anna Kwatera
Opis kursu (cele kształcenia)
W zakresie wiedzy:
- znajomość teorii i koncepcji kształcenia potrzebnych do kształtowania u
potencjalnych nauczycieli refleksyjnego stosunku do teorii i praktyki
pedagogicznej
- rozumienie roli edukacji w wymiarze jednostkowym i społecznym
- dostrzeganie i interpretowanie zmian oraz rozumienie prawidłowości
zachodzących w systemie edukacji oraz jego poszczególnych segmentach
- rozumienie celowości samokształcenia, znajomości zasad i metod
samokształcenia oraz potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy;
- rozbudzenie potrzeby ustawicznego doskonalenia się pod względem
intelektualnym, wolicjonalnym i charakterologicznym
W zakresie umiejętności:
- rozwijanie konkretnych umiejętności działaniowych i psychospołecznych
niezbędnych w pracy nauczyciela- praktyka, w tym planowania działań i projektowania dydaktycznego
- posługiwanie się zróŜnicowanymi metodami i formami oddziaływań dydaktyczno-
wychowawczych stymulujących proces nabywania przez uczniów wiedzy
- samodzielne stosowanie zróŜnicowanych stylów i strategii kształcenia oraz
wspomagania procesu nauczania-uczenia się, w tym nowoczesnych
technologii
nauczania
- projektowanie narzędzi pracy dydaktycznej, w tym ewaluacyjnych
- wartościowanie specyfiki przemian polskiego systemu edukacji
601
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i
kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-
kulturowych podstaw
W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych
teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych
procesów
W03 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji
systemu edukacji – celów, podstaw prawnych,
organizacji i funkcjonowania instytucji
edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych
N_W01 N_W02 N_W01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane
z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych
źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych
technologii
U02 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne
materiały, środki i metody pracy w celu
projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne
technologie w pracy dydaktycznej
U03 – potrafi analizować własne działania
pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze,
wychowawcze) i wskazywać obszary wymagające
modyfikacji, potrafi eksperymentować i wdraŜać działania innowacyjne
N_U02 N_U01, N_U02 N_U01
602
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20 10 - - - - -
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i
umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego
dokształcania się zawodowego i rozwoju
osobistego; dokonuje oceny własnych
kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie
realizowania działań pedagogicznych
(dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych)
K02 – jest przekonany o sensie, wartości i
potrzebie podejmowania działań pedagogicznych
w środowisku społecznym; jest gotowy do
podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje
aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i
zespołowych zadań zawodowych wynikających z
roli nauczyciela
K03 – ma świadomość konieczności prowadzenia
zindywidualizowanych działań pedagogicznych
(dydaktycznych, wychowawczych i
opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
K04 – ma świadomość istnienia etycznego
wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów
K05 – odpowiedzialnie przygotowuje się do
swojej pracy, projektuje i wykonuje działania
pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i
wychowawcze)
K06 – jest gotowy do podejmowania
indywidualnych i zespołowych działań na rzecz
podnoszenia jakości pracy szkoły
N_K01, N_K02 N_K01 N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
603
Opis metod prowadzenia zajęć
• wykład problemowy
• wykład konwersatoryjny
• metoda warsztatowa
• metoda projektowa
• metoda działań praktycznych
• mikronauczanie
• dyskusja
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x x x x U02 x x x x x U03 x x x K01 x K02 x K03 x x K04 x x K05 x x K06 x
Kryteria oceny
Warunki zaliczenia przedmiotu:
Wykłady – frekwencja, aktywny udział w dyskusji w trakcie wykładów (20%)
Ćwiczenia – aktywny udział w dyskusji, przygotowanie/przeprowadzenie gier
dydaktycznych/metod aktywizujących, projekt grupowy i przygotowanie eseju.
Egzamin w formie testowej; warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest
posiadanie zaliczenia z wykładów i ćwiczeń. Warunkiem pozytywnego
zaliczenia testu jest uzyskanie min. 50%+1 ogólnej liczby punktów
604
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
17) Dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiczna. Przedmiot i zadania współczesnej
dydaktyki. Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe. Główne nurty myślenia o
edukacji szkolnej i szkole.
18) Szkoła jako instytucja wspomagająca rozwój jednostki i społeczeństwa. Modele współczesnej szkoły: tradycyjny, humanistyczny, refleksyjny i
emancypacyjny. Szkolnictwo alternatywne. Program ukryty szkoły. Współczesne
koncepcje nauczania. Modele profesjonalizmu i ich implikacje dla edukacji
nauczycieli. Edukacja do refleksyjnej praktyki.
19) Proces nauczania – uczenia się. Środowisko uczenia się. Szkolne uczenie się. Cele kształcenia – źródła, sposoby formułowania i rodzaje. Zasady dydaktyki.
Metody nauczania. Organizacja procesu kształcenia i pracy uczniów. Lekcja
(jednostka dydaktyczna) i jej budowa. Style i techniki pracy z uczniami. Formy
organizacji uczenia się. Środki dydaktyczne.
20) System oświaty. Organizacja i funkcjonowanie. Aspekty prawne funkcjonowania
systemu oświaty i szkoły, elementy prawa oświatowego. Szkoła (w tym szkoła
specjalna) i jej program. Europejski kontekst zmiany programu szkoły. Wzorce i
modele programów nauczania. Programy przedmiotowe, międzyprzedmiotowe i
blokowe. Programy autorskie. Ewaluacja programów. Treści nauczania. Plany
pracy dydaktycznej.
21) Klasa szkolna jako środowisko edukacyjne. Style kierowania klasą. Procesy
społeczne w klasie. Integracja klasy szkolnej. Ład i dyscyplina w szkole i w klasie.
Poznawanie uczniów i motywowanie ich do nauki. Uczniowie ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi w klasie szkolnej. Edukacja włączająca.
Indywidualizacja nauczania. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole.
22) Projektowanie działań edukacyjnych w kontekście specjalnych potrzeb
edukacyjnych oraz szczególnych uzdolnień uczniów. Kategorie uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i charakterystyka ich funkcjonowania.
Formy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: przedszkola
i szkoły ogólnodostępne, integracyjne oraz specjalne, klasy terapeutyczne,
indywidualne nauczanie.
23) Diagnoza, kontrola i ocena wyników kształcenia. Wewnątrzszkolny system
oceniania, sprawdziany i egzaminy zewnętrzne. Ocenianie osiągnięć szkolnych
uczniów oraz efektywności dydaktycznej nauczyciela i jakości pracy szkoły.
24) Język jako narzędzie pracy nauczyciela. Porozumiewanie się w celach
dydaktycznych – sztuka wykładania, sztuka zadawania pytań, sposoby zwiększania
aktywności komunikacyjnej uczniów. Edukacyjne zastosowania mediów.
Wykaz literatury podstawowej
605
33. F. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2004.
34. P. Bąbel, M.Wiśniak, Jak uczyć Ŝeby nauczyć, Warszawa 2008.
35. L. Cohen, L. Manion, K. Morrison, Wprowadzenie do nauczania, Poznań 2003.
36. G. Dryden, J. Vos, Rewolucja w uczeniu, Poznań 2003.
37. K. Ferstenmacher, Style nauczania, Gdańsk 2000.
38. R.M.Gagne, J.L.Brigs, W.W.Wager, Zasady projektowania dydaktycznego, W-wa
1992.
39. M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004.
40. I. Kawecki, Wprowadzenie do wiedzy o szkole i nauczaniu, Kraków 2003.
41. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, Warszawa
1991.
42. J. KrzyŜewska, Aktywizujące metody i techniki w edukacji, Suwałki 2003.
43. G. Mietzel, Psychologia kształcenia, Gdańsk 2003.
44. B. Niemierko, Kształcenie szkolne, Warszawa 2007.
45. G. Petty, Nowoczesne nauczanie, Sopot 2012.
46. M. ŚnieŜyński, Sztuka dialogu. Teoretyczne załoŜenia a szkolna rzeczywistość, Kraków 2005.
47. E. Putkiewicz Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa 1990.
48. M. Winkler, A.Commiachau, Sztuka prowadzenia wykładów i lekcji, Kraków 2008.
Wykaz literatury uzupełniającej
21. K. Denek, Kuźniak I., Projektowanie celów kształcenia w reformowanej szkole,
Poznań 2001.
22. A. Tomkiewicz-Bętkowska, J.Czubak, Zgrana klasa. Ja-ty-my, Kraków 2011.
23. M. Jąder, Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi, Kraków 2010.
24. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Szkoła, Wraszawa 1991.
25. B. Łuczak, Niepowodzenia w nauce, Poznań 2000.
26. T. Ornstein, T. Hunkins, Program szkolny, załoŜenia, zasady, problematyka,
Warszawa 1999.
27. J. Pople, Uczeń trudny – jak go skłonić do nauki, Warszawa 1997.
28. T. Szaran , Pomiar dydaktyczny, Warszawa 2000.
29. W. Walczak , Jak oceniać ucznia, Łódź 2001.
30. M. Węglińska, Jak przygotować się do lekcji? Wybór materiałów dydaktycznych,
Kraków 1997
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 2
Ilość godzin pracy studenta Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
606
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 8
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
607
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki wychowania 1
Nazwa w j. ang. The concepts and practice of education 1
Kod Punktacja ECTS* 3
Koordynator Dr Stanisław Kowal
Zespół dydaktyczny Dr Wiesława Kogut
Dr Joanna Łukasik Dr Jolanta Maćkowicz
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukształtowanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie procesów rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania – uczenia się. Ukształtowanie umiejętności posługiwania się wiedzą z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych. Celem kursu jest ukształtowanie wraŜliwości etycznej,
empatii, otwartości, refleksyjności oraz postaw prospołecznych i poczucia odpowiedzialności.
608
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Wiedza
W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-kulturowych podstaw W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych procesów W03 – posiada wiedzę na temat głównych środowisk wychowawczych, ich specyfiki i procesów w nich zachodzących W04 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W05 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W06 – posiada wiedzę na temat projektowania ścieŜki własnego rozwoju i awansu zawodowego W07 – posiada wiedzę na temat etyki zawodu nauczyciela
N_W01 N_W02 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
609
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 - potrafi posługiwać się wiedzą teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych U03 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych technologii U04 - posiada rozwinięte kompetencje komunikacyjne: potrafi porozumiewać się z osobami pochodzącymi z róŜnych środowisk, będącymi w róŜnej kondycji emocjonalnej, dialogowo rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla komun akacji w klasie szkolnej U05 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności U06 – potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego
N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U02
610
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla
modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) K02 – jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych zadań zawodowych wynikających z roli nauczyciela K03 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K04 – jest gotowy do podejmowania indywidualnych i zespołowych działań na rzecz podnoszenia jakości pracy szkoły
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
611
Wykład, wykład konwersatoryjny, dyskusja, prezentacje projektów indywidualnych i grupowych, metody aktywizujące
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x x X X x W02 x x X X x W03 x X X X x W04 X X x W05 X X x W06 X X x W07 X X x U01 X X X U02 X X X x U03 X X X x U04 X U05 X U06 X X K01 X X K02 X X K03 X X K04 X X
Kryteria oceny
50% referat 20% projekt indywidualny
20% projekt grupowy 10% udział w dyskusji
612
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
13. Wychowanie a rozwój. Funkcje wychowania. Proces wychowania, jego struktura, właściwości, dynamika. Przymus i swoboda w wychowaniu. Wychowanie jako urabianie i jako wspomaganie rozwoju. Wychowanie adaptacyjne i emancypacyjne. Wychowanie a manipulacja. Podmiotowość w wychowaniu. Podstawowe środowiska wychowawcze: rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła. Style i postawy wychowawcze. Konteksty wychowania. Źródła i przejawy kryzysu współczesnego wychowania.
14. Szkoła jako instytucja wychowawcza. Środowisko społeczne klasy i szkoły. Autokratyzm
i demokracja w szkole. Proces i wzorce komunikowania się na terenie szkoły. Ukryty program szkoły. Postawy nauczycieli i uczniów. Kształtowanie i zmiana postaw. Praca z grupą rówieśniczą. Tworzenie klimatu wychowawczego w klasie i w szkole. Plan pracy wychowawczej. Metody wychowawcze i ich skuteczność. Umiejętności wychowawcze. Trudności wychowawcze. Konflikty w klasie i w rodzinie. Błędy wychowawcze. Granice i mierniki oddziaływań wychowawczych. Kryzys szkoły. Pozaszkolne instytucje wychowawcze i resocjalizacyjne. Współpraca rodziny i szkoły. Współpraca szkoły ze środowiskiem.
15. Zawód nauczyciela. Role zawodowe nauczyciela. Wzór osobowy, postawa i kunszt
nauczycielski. Powinności nauczyciela i rozwój profesjonalny. Program wewnętrzny nauczyciela. Przygotowanie zawodowe nauczyciela. Wiedza prywatna, potoczna a wiedza naukowa nauczyciela. Etyka nauczycielska. Odpowiedzialność prawna opiekuna, nauczyciela, wychowawcy. Uczenie się w miejscu pracy. Dokształcanie i doskonalenie zawodowe jako warunki awansu zawodowego. Uczenie się przez całe Ŝycie nauczycieli. Wypalenie zawodowe nauczycieli - przyczyny, symptomy, strategie zaradcze. Choroby związane z wykonywaniem zawodu nauczyciela - profilaktyka.
16. Media i ich wpływ wychowawczy. Nauczyciel w procesie komunikacji - autoprezentacja,
aktywne słuchanie, efektywne nadawanie. Komunikacja niewerbalna. Porozumiewanie się emocjonalne w klasie. Style komunikowania się uczniów i nauczyciela. Bariery komunikacyjne w klasie. Porozumiewanie się w sytuacjach konfliktowych.
17. Poznawanie uczniów. Techniki i ich ograniczenia, kwestie etyczne. Sposoby
funkcjonowania uczniów w klasie. Pozycja społeczna ucznia w klasie. Typy uczniów. Uczeń szczególnie uzdolniony. Inny i obcy. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Trudności i niepowodzenia szkolne. Międzynarodowe i krajowe regulacje dotyczące praw człowieka, dziecka, ucznia oraz osób z niepełnosprawnością.
18. Agresja i przemoc (w tym agresja elektroniczna). UzaleŜnienia (w tym od środków
psychoaktywnych i komputera). Zaburzenia odŜywiania. Wykaz literatury podstawowej
Kwieciński Z., Śliwerski B.,(red.) Pedagogika T. 1,2. Warszawa 2003. Śliwerski B. (red.), Pedagogika t. 1, GWP, Gdańsk 2006 (rozdziały 2, 3, 4, 5). Day Ch., Rozwój zawodowy nauczyciela, Gdańsk 2004. Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008. Perry R., Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczycielem, Warszawa 2000. Wykaz literatury uzupełniającej
613
Kwiatkowska H., ToŜsamość nauczycieli, Gdańsk 2005. Fenstermacher G., Soltis J. Style nauczania, Warszawa 2000. Kwiatkowska H., Edukacja nauczycieli. Konteksty-kategorie-praktyki, Warszawa1997. Roman Schulz, Szkoła jako organizacja, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 1993. Mizerek H., Dyskursy współczesnej edukacji nauczycielskiej. Olsztyn 1999. Michalak J. M., (red.) Etyka i profesjonalizm w zawodzie nauczyciela. Łódź 2010 Jaworska T., Leppert R. (red.), Wprowadzenie do pedagogiki. Impuls, Kraków 1996 Brezinka W., Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Wydawnictwo WAM, Kraków 2005. Kobyłecka E., Nauczyciel wobec współczesnych zadań edukacyjnych, Kraków 2005. Speck O. , Być nauczycielem. Gdańsk 2005 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
15
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
15
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 90
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3
614
KARTA KURSU
Nazwa Koncepcje i praktyki wychowania 2
Nazwa w j. ang. Conceptions and practices of education 2
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Dr Stanisław Kowal Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Dostarczenie w oparciu o efekty kształcenia wiedzy dotyczącej form aktywności dzieci w wieku szkolnym, znaczenia grup rówieśniczych oraz roli osób znaczących charakterystycznych dla wieku rozwoju. Dostarczenie wiedzy z zakresu adaptacji dzieci w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej oraz dysfunkcji i zaburzeń rozwojowych, a takŜe współczesnych zagroŜeń dzieci i młodzieŜy (w tym bezpieczeństwo dzieci w szkole i poza nią) w kontekście projektowania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych indywidualnych i realizowanych w grupie, klasie i szkole. Zaprezentowanie najwaŜniejszych zasad dotyczących projektowania i wdraŜania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych w odniesieniu do jednostki i grupy oraz przygotowanie studentów do samodzielnego ich projektowania i wdraŜania. Dostarczenie wiedzy na temat form i metod współpracy z rodzicami ucznia i środowiskiem społecznym oraz przygotowanie studentów do samodzielnego organizowania skutecznej współpracy w kontekście potrzeb i moŜliwości podmiotów współpracy, a takŜe prowadzenia poszczególnych metod i form współpracy. Wyrabianie postaw tolerancji i akceptacji ucznia przejawiającego róŜnego rodzaju dysfunkcje zachowania oraz rodziców ucznia.
615
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Wiedza
W1 Student zna podstawowe formy aktywności ucznia oraz moŜliwości adaptacji, aspiracje i motywacje charakterystyczne dla wieku rozwoju. W2 Wymienia i charakteryzuje naturalne środowiska wychowawcze W3 Rozpoznaje i charakteryzuje podstawowe zagroŜenia dzieci i młodzieŜy W4 Zna i wymienia podstawowe zadania nauczyciela w zakresie opieki i wychowania w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej. W5 Wymienia, rozpoznaje i charakteryzuje dysfunkcje i zaburzenia zachowania. W6 Zna i wymienia działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do zagroŜeń oraz dysfunkcji i zaburzeń zachowania. W7 Zna i wymienia zasady bezpieczeństwa uczniów w szkole i poza nią. W8 Zna i wymienia zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. W9 Zna zasady współpracy szkoły ze środowiskiem lokalnym W10 Wymienia i określa charakter działania instytucji wspierających działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły.
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01
616
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Umiejętności
U1 Analizuje zjawiska wychowawcze, interpretuje je i podejmuje w ich kontekście profesjonalne działania pedagogiczne U2 Samodzielnie diagnozuje oraz wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania i wdraŜania profesjonalnych działań w zakresie pracy z uczniem zagroŜonym oraz uczniem dysfunkcyjnym i z zaburzeniami rozwojowymi. U3 Samodzielnie utworzy określony fragment programu wychowawczego szkoły oraz plan pracy wychowawczej dla klasy U4 Zaprojektuje i przedstawi samodzielnie utworzone (indywidualnie określone) działania wspierające, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do ucznia (dysfunkcje, zagroŜenia) i klasy (konflikty). U5 Samodzielnie diagnozuje oraz rozwiązuje sytuacje problemowe wykorzystując róŜne zasady i strategie prowadzenia rozmowy, mediacji i negocjacji. U6 Wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. U7 Zaprojektuje i przedstawi zajęcia terenowe dla uczniów z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa U8 Zaprojektuje i przeprowadzi warsztaty i/lub prelekcję dla rodziców uczniów.
N_U01 N_U01, N_U02 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U01 N_U01, N_U03
617
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 Komunikuje się w sposób profesjonalny z podmiotami pracy i współpracy K02 Przestrzega zasad etyki zawodowej K03 Współtworzy i buduje pozytywny klimat oraz atmosferę zaufania w czasie zajęć K04 Inicjuje proces własnego rozwoju i samorealizacji
N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15 30
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład, warsztaty, projekt, studium przypadku, wprawki i gry dramowe, inscenizacja, dyskusja, informacja zwrotna, metody aktywizujące
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał
w
dysk
usji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X W02 X
618
W03 X W04 X X W05 X X X W06 X X X W07 X X W08 X W09 X X W10 X U01 X X X U02 X X X X U03 X U04 X U05 X X X X U06 X X U07 X X X U08 X X X X K01 X X K02 X X X X X X K03 X X X K04 X X X X
Kryteria oceny
75% egzamin pisemny, 25% aktywna praca na ćwiczeniach (projektowanie i prowadzenie zajęć opiekuńczo – wychowawczych i profilaktycznych), obecność na wykładach i ćwiczeniach.
Uwagi
-
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Wykłady: - Adaptacja ucznia w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej (2). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności, osoby znaczące, bunt okresu dorastania, konflikty, zagroŜenia dzieci i młodzieŜy (3). - Działania opiekuńczo – wychowawcze nauczyciela – wychowawcy w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (2). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne (3). - Bezpieczeństwo uczniów w szkole i poza szkołą (2). - Zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (3). Ćwiczenia:
619
- Diagnozowanie aspiracji uczniów. Sposoby motywowania ucznia do rozwoju i samodoskonalenia (3). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności (2), - ZagroŜenia dzieci i młodzieŜy – diagnoza, profilaktyka, terapia (5). - Projektowanie działań opiekuńczo – wychowawczych w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (program wychowawczy szkoły, klasy) (4). - Konflikty rówieśnicze oraz konflikty z dorosłymi. Mediacje, negocjacje, strategie rozwiązywania problemów (4). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Projektowanie działań wspierających, wychowawcze, profilaktyczne. Terapia – rodzaje, instytucje prowadzące i wspierające (6). - Bezpieczeństwo uczniów w czasie zajęć terenowych, wycieczek oraz poza szkołą (2) - Formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów – projektowanie. Rozmowa z uczniem, rozmowa z rodzicem w szkole – płaszczyzna porozumienia. Trójpodmiotowe partnerstwo. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (4). Wykaz literatury podstawowej
M. Dudzikowa, Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia. Kraków 2001. M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia – Procesy - Konteksty, t. 1- 5, Gdańsk 2008 – 2011 (wybrane artykuły z poszczególnych tomów). J. Elliot, M. Place, Dzieci i młodzieŜ w kłopocie, Warszawa 2000. A. Janowski, Poznawanie uczniów, Warszawa 2003 JJ.McWrither, MłodzieŜ zagroŜona, Warszawa 2003 S. Rockwell, A co mi zrobisz? Od chaosu do współpracy w klasie, Warszawa 2008 M. Łobocki, W trosce o wychowanie w szkole. Kraków 2007 Kwieciński Z., Śliwerski B. (red.), Pedagogika tom 2, Warszawa 2002. Wykaz literatury uzupełniającej
M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004. D. Krowatschek, Jak sobie poradzić z agresją u dzieci. Kraków 2006 A. Konieczna. Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Warszawa 2010. J. Łukasik, Spoko lekcja, czyli 65 sposobów na oryginalne zajęcia, Kielce: Wydawnictwo Jedność 2009, J. Łukasik, Spoko lekcja 2, czyli jeszcze więcej sposobów na oryginalne zajęcia. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2011 J. Łukasik, O wartości konsekwencji w wychowaniu. [w:] „BliŜej Przedszkola” 2010, nr 11, J. Łukasik, Udana rozmowa z uczniem jest moŜliwa [w:] „Psychologia w Szkole” 2010, nr 4, s.60 – 66. J. Łukasik, Rodzic w szkole - strategie rozmowy. [w:] „Psychologia w szkole” 2011, nr 1, s. 17 – 24 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Ilość godzin w kontakcie z Wykład 15
620
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
5
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 15
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
621
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
……TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska)……….
(nazwa specjalności)
Studia stacjonarne I stopnia
Nazwa Nanotechnologia w technice
Nazwa w j. ang. Nanotechnology
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator dr inŜ. Agnieszka Twardowska Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia prowadzonego kursu jest poznanie przez studenta technologii wytwarzania materiałów nanostrukturalnych dla potrzeb nowoczesnej techniki. Zdobyta wiedza z zakresu nanotechnologii pozwala na zrozumienie problemów związanych tak z otrzymywaniem nanotworzyw jak i ich przetwórstwem oraz specyfiką metodyki badawczej tej grupy tworzyw. Kurs prowadzony w języku polskim. Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W01. Ma podstawową wiedzę dotyczącą technologii wytwarzania i badania nanomateriałów waŜnych dla rozwoju współczesnej kultury i cywilizacji W02. Ma poszerzoną wiedze z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów nanotechnologii
. W07,W09,W12 W09,W10,W12
622
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01.Potrafi komunikować się wykorzystując techniki multimedialne w celu zgromadzenia informacji na zadany temat
U01,U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01. Jest świadomy korzyści i zagroŜeń nanotechnologii dla środowiska człowieka K02 Potrafi współpracować w grupie
K04, K05
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć
623
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu obejmującego prezentację multimedialną oraz dyskusję prezentowanych zagadnień.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 X X W02 X X U01 X K01 X K02 X ...
Kryteria oceny
Ocena końcowa zaleŜna od obecności i aktywności studenta podczas dyskusji oraz oceny pracy zespołu na zadany temat z zakresu tematyki wykładu
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
Nanomateriały, nanotechnologie- wprowadzenie, Metody top down: Metody duŜego odkształcenia plastycznego, wysokoenergetyczne mielenie, metody litograficzne, fotolitograficzne, FIB, Metody buttom up : metody PVD i CVD, VLS, ALD, zol-Ŝel, koloidalne, wydzieleniowe. Metody kontroli nanostruktur. Charakteryzowanie nanomateriałów: metody obrazowania i metody spektroskopowe. Badanie właściwości mechanicznych nanomateriałów. Nanokompozyty. Nanotechnologia w projektowaniu ogniw fotowoltaicznych. Nanotechnologie dla przemysłu spoŜywczego i kosmetycznego. Wyzwania i zagroŜenia nanotechnologii dla środowiska człowieka.
624
Wykaz literatury podstawowej
1. R.W.Kelsall, I.W.Hamley, M. Geoghegan: Nanoscale Science and Technology (tytuł
polski Nanotechnologie), tłum. K.Kurzydłowski, WNT PWN, Warszawa, 2008
2. K. Kurzydłowski i M. Lewandowska "Nanomateriały inŜynierskie konstrukcyjne i
funkcjonalne" PWN, Warszawa, 2010.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Nanomaterials from research to application, ed H.Hosono, Y.Mishima, Elsevier,
Oxford UK ,2006
2. J. Perriere, E.Milton: Recent advances in Laser Processing of Materials,
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 30
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 5
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 5
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 8
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 60
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
625
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (studia stacjonarne I stopnia)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Oprogramowanie inŜynierskie 1
Nazwa w j. ang. Engineering Software 1
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator mgr inŜ. Maciej Zając Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia jest zapoznanie z specjalistycznym oprogramowaniem inŜynierskim, bazującym na metodzie elementów skończonych oraz umoŜliwienie oceny jego przydatności w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
626
W01, Zna załoŜenia metody elementów skończonych. W02, Posiada wiedzę odnośnie algorytmów rozwiązywania zadań w programach inŜynierskich bazujących na metodzie elementów skończonych. W03, Posiada wiedzę odnośnie definiowania parametrów modelu niezbędnych w analizie wytrzymałościowej. W04, Zna ograniczenia oprogramowania wynikające z zastosowanej w nich metody numerycznej.
. W10 W10 W10 W10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi zdefiniować geometrię, parametry materiałowe, warunki brzegowe oraz obciąŜenie analizowanego problemu i wprowadzić je do programu. U02, Umie dobrać rodzaj elementu skończonego do warunków zadania. U03, Potrafi ocenić przydatność oprogramowania inŜynierskiego w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. U04, Potrafi wykorzystać wyniki analizy numerycznej w projektowaniu prostych elementów konstrukcyjnych.
U08 U08 U08 U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej. K02, Realizuje powierzone projekty w sposób profesjonalny.
K01 K03
627
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
Opis metod prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń laboratoryjnych. Po krótkim, teoretycznym wprowadzeniu do tematu zajęć, prowadzący rozwiązuje przykładowe zadanie. W ramach pracy laboratoryjnej, studenci otrzymują do realizacji projekty indywidualne. Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x X K01 x K02 x x
Kryteria oceny Średnia z ocen projektów indywidualnych.
628
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych. 2. Wprowadzenie do środowiska programu Abaqus. 3. Realizacja prostych przypadków wytrzymałościowych w programie Abaqus:
d. jednoosiowe ściskanie i rozciąganie prętów , e. skręcanie prętów o przekroju kołowym, f. zginanie belek spręŜystych.
Wykaz literatury podstawowej
1. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
2. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Ćwiczenia z zastosowaniem systemu ANSYS, Oficyna Wydawnicza politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006.
3. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 2004.
4. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002.
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Abaqus /CAE User’s Manual (6.9) 2. Taylor R. L., Zienkiewicz O. C., Zhu J. Z., The Finite Element Method: Its Basis and
Fundamentals, Elsevier, Oxford 2005 3. Skrzat A., Modelowanie liniowych i nieliniowych problemów mechaniki ciała
stałego i przepływów ciepła w programie ABAQUS, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2010.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład --
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu --
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 10
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu --
629
Ogółem bilans czasu pracy 59
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
630
KARTA KURSU
Nazwa Praktyka1
Nazwa w j. ang. Pedagogical practice
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem praktyki jest gromadzenie doświadczeń związanych z pracą opiekuńczo-wychowawczą z uczniami, zarządzaniem grupą i diagnozowaniem indywidualnych potrzeb uczniów oraz konfrontowanie nabywanej wiedzy psychologiczno- pedagogicznej z rzeczywistością pedagogiczną w działaniu praktycznym, a takŜe: - wielostronne przygotowanie do wykonywania zawodu nauczyciela-wychowawcy, w tym pełnienia roli:
~ wychowawcy /zespołu klasowego, grupy wychowanków/ ~ organizatora wycieczek i imprez o charakterze z edukacyjnym i/lub rekreacyjnym ~ koordynatora współpracy szkoły z rodzicami ~ członka struktur organizacyjnych szkoły/ np. rady pedagogicznej, rady szkoły/ ~ animatora Ŝycia kulturalnego podopiecznych
- kształtowanie innowacyjnej, twórczej postawy przyszłych nauczycieli- wychowawców w pracy szkolnej i środowisku wychowawczym - kształtowanie i doskonalenie umiejętności psychospołecznych nauczyciela-wychowawcy-praktyka - wdraŜanie do samokształcenia i potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy - kształtowanie umiejętności pedagogicznych związanych z ethosem zawodu nauczyciela-wychowawcy Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
631
W01– posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W02 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W03 – posiada wiedzę na temat metodyki wykonywania zadań – norm, procedur i dobrych praktyk stosowanych w wybranym obszarze działalności pedagogicznej (wychowanie przedszkolne, nauczanie w szkołach ogólnodostępnych, w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych)
N_W01 N_W01 N_W02
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 – posiada umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznawanie sytuacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowywanie wyników obserwacji i formułowanie wniosków U03 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne technologie w pracy dydaktycznej U04 – potrafi kierować procesami kształcenia i wychowania, posiada umiejętność pracy z grupą (zespołem wychowawczym, klasowym) U05 – potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych, wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy oraz inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi pracować z uczniami, indywidualizować zadania i dostosowywać metody i treści do potrzeb i moŜliwości uczniów (w tym uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi) oraz zmian zachodzących w świecie i nauce U07 – potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz psychologii do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, a takŜe motywów i wzorów zachowań uczestników tych sytuacji U08 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności
N_U01 N_U01 N_U01, N_U02 N_U03, N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01
632
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi K02 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i wychowawcze) K04 – posiada świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 30
30
Opis metod prowadzenia zajęć
� obserwacja � pogadanka, � dyskusja, � praca z tekstem, � metoda sytuacyjna, � metoda indywidualnego przypadku
633
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x x x U04 x x U05 x x U06 x x U07 x x x U08 x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x K04 x x x
Kryteria oceny
Warunkiem zaliczenia praktyki jest: – zrealizowanie praktyki w terminie poświadczone w dzienniku praktyk – prawidłowe wykonanie zadań; – dokonanie analizy, oceny i podsumowania praktyki poprzez rozmowę podsumowującą z nauczycielem-opiekunem; – przedstawienie pisemnej ewaluacji praktyki zawierającej: • charakterystykę wybranej placówki sporządzoną na podstawie analizy dostępnej dokumentacji; opis głównych załoŜeń jej funkcjonowania; • charakterystykę grupy uczniów/wychowanków (lub wybranego ucznia) danej klasy/grupy wychowawczej; • uwagi na temat pozytywnych i negatywnych aspektów całości realizowanej praktyki, sukcesów i trudności; • wnioski końcowe.
634
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
21. Umiejscowienie placówek kształcenia, opieki i wychowania w strukturze systemu edukacji; infrastruktura/baza materialna.
22. Planowanie i organizacja pracy dydaktyczno-wychowawczej. 23. Zadania koordynujące, wspierające, wychowawczo – kontrolne dyrektorów instytucji
nauczających, diagnostycznych i opiekuńczo –wychowawczych. 24. Rozpoznawanie sytuacji środowiskowej dzieci w określonym typie placówki. 25. Rola i zadania nauczyciela, pedagoga, terapeuty, psychologa w rozpoznawaniu potrzeb wychowanka i określaniu skutecznych działań naprawczych. 26. Praca z uczniem o specyficznych potrzebach edukacyjnych. 27. Praca z dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej; współpraca pedagoga z kuratorem i pracownikiem
socjalnym oraz innymi pracownikami wsparcia instytucjonalnego szkoły/placówki op-wych. 28. Współpraca nauczyciela/wychowawcy z rodzicami. 29. Przygotowanie programów, scenariuszy, konspektów do zajęć. 30. Nowoczesne metody pracy w edukacji.
W ramach praktyki studenci: � zapoznają się z charakterem pracy w danym typie szkoły/przedszkola ogólnodostępnych,
w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych, ich strukturą organizacyjną i programową; � zapoznają się z podstawową dokumentacją prowadzoną w placówce; � poznają zadania i obowiązki nauczycieli i wychowawców; � poznają zadania i obowiązki pedagoga szkolnego, psychologa szkolnego (jeŜeli jest zatrudniony w szkole), logopedy, wychowawcy świetlicy, innych pracowników placówki oraz instytucji wspierających; � obserwują zajęcia edukacyjne, sporządzają notatki i omawiają je z zakładowym
opiekunem praktyk bądź/i nauczycielem prowadzącym; � rozpoznają sytuację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowują wyniki
obserwacji i formułują wnioski, � poznają metody dydaktyczne i wychowawcze wykorzystywane przez nauczycieli do realizacji treści wynikających z podstawy programowej i programu wychowawczego szkoły, � czynnie uczestniczą w zajęciach prowadzonych przez nauczyciela; � podejmują działania wychowawcze o charakterze interwencyjnym w sytuacjach konfliktu,
zagroŜenia bezpieczeństwa, naruszania praw innych lub nieprzestrzegania ustalonych zasad,
� towarzyszą nauczycielowi w trakcie wykonywania przez niego róŜnego typu zajęć administracyjnych i organizacyjnych (wykonywanie pomocy dydaktycznych,
uzupełnianie dziennika, kart obserwacji pełnienia dyŜurów); � konsultują z opiekunem praktyk obserwowane sytuacje i przeprowadzane działania; � omawiają zgromadzone doświadczenia w grupie studentów
Wykaz literatury podstawowej
Dudzikowa M., (2007), Pomyśl siebie. Minieseje dla wychowawców klasy, GWP, Gdańsk Gajewska G., Szczęsna A., Doliński A., (2003), Teoretyczno-metodyczne aspekty wychowania młodzieŜy, Zielona Góra
635
Janowski A., (1991), Poznawanie uczniów, Warszawa, WSiP Konarzewski K., (1993), Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych,
Warszawa, PWN Kozdowicz E., Przecławska A., (2006), Absolwent pedagogiki dziś – perspektywa teorii
i praktyki pedagogiki społecznej, Wyd. Akademickie śAK, Warszawa. Kuźma J., Wroński R., (red.), (2002), Kształcenie praktyczne przyszłych nauczycieli nowoczesnej szkoł,y WN AP Kraków
Łobocki M., (1989), Trudności wychowawcze w szkole, Warszawa, WSiP Łobocki M.,(1990), W poszukiwaniu skutecznych form wychowania, Warszawa
PWN Mudrak-Nowak J., Nowak W., (2005), Jak organizować czas wolny uczniów, ,,Nowa
Szkoła’’, nr 9 Putkiewicz E.,(1995), Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa, WSiP
. Walkiewicz B.,(red.), (2006), Praktyki pedagogiczne w systemie kształcenia nauczycieli,
Warszawa,CODN
Wykaz literatury uzupełniającej
Adamski F., (1993), Człowiek, wychowanie, kultura, Kraków Cichoń W., (1996), Wartości, człowiek, wychowanie, Kraków, Wyd. UJ
Dudzikowa M., (2001), Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia: eseje etnopedagogiczne, Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls
Gurycka A., (1990), Błąd w wychowaniu, Warszawa, WSiP Jopkiewicz A., (red.), (1995), Edukacja i rozwój. Jaka szkoła? Jaki nauczyciel?Jakie wychowanie?, Kielce, Wyd. WSP Kargulowa A., (1991), Dlaczego dzieci nie lubią szkoły, Warszawa, WSiP Sawicka K., (1999), ,(red.), Socjoterapia, Warszawa, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN ŚnieŜyński M., (2003), Przezwiska nauczycieli, Kraków, Wyd. Impuls Ponadto studentów obowiązuje czytelnictwo czasopism pedagogicznych.
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi
Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 2
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
3
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 40
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
636
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nazwa specjalności)
Nazwa Praktyka zawodowa w szkole podstawowej z zakresu zajęć technicznych i
informatycznych
Nazwa w j. ang. Professional practice in primary school within technical and IT subjects.
Kod Punktacja ECTS* 10
Koordynator Dr ElŜbieta Mastalerz Zespół dydaktyczny
Dr Renata Stasko, mgr Agata BoŜek, mgr Anna Wójcicka
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest poznanie praktycznych moŜliwości realizacji treści technicznych i informatycznych w szkole podstawowej.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Wiedza
W02, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów WO3, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki WO5, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej WO6, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela
. WO2, W03, W06
637
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. UO5, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, prowadzi lekcje zgodnie z konspektem
UO3,UO5, U06, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych. KO3, ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej KO6, potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
KO1, KO5, K06
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 180
Opis metod prowadzenia zajęć
638
Obserwacja lekcji nauczyciela i studentów w szkole, samodzielne prowadzenie wyznaczonej instrukcją liczby godzin przedmiotu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W02 X W03 X W05 X W06 X U01 X X U03 X U05 X X U06 X K01 x K03 x
K06 X
Kryteria oceny Spełnienie wymagań ujętych w instrukcji praktyk; przedstawienie potwierdzenia ze szkoły odbycia praktyk w dzienniczku praktyk oraz ocenionych konspektów lekcji prowadzonych.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów) Wykaz literatury podstawowej Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
639
Wykład
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 180
Konsultacje indywidualne 20
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 100
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 300
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 10
640
KARTA KURSU
Nazwa Prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela
Nazwa w j. ang. Legal and ethical aspects of the teaching profession
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie prawnych i etycznych aspektów zawodu nauczyciela. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Wiedza
W01, zna podstawowe pojęcia prawne W02, zna strukturę systemu oświatowego W03, zna akty prawne dotyczące oświaty W04, zna dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela W05, zna prawa i obowiązki nauczyciela W06, zna etyczne problemy zawodu nauczycielskiego W07, zna podstawowe kategorie etyczne W08, zna miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii W09, zna wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06,
641
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego
Umiejętności
U01, potrafi interpretować podstawowe pojęcia prawne U02, potrafi omówić strukturę systemu oświatowego U03, potrafi analizować akty prawne dotyczące oświaty U04, potrafi omówić dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela U05, potrafi omówić prawa i obowiązki nauczyciela U06, potrafi wskazać etyczne problemy zawodu nauczycielskiego U07, potrafi omówić podstawowe kategorie etyczne U08, potrafi wskazać miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii U09, potrafi omówić wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05,
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K03, K01, K02, K01, K03, K05,K03 K03 K02, K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
642
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 x U02 x K01 K02 ...
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie pracy pisemnej
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Podstawowe pojęcia prawne 2. Struktura systemu oświatowego 3. Akty prawne o oświacie 4. Dokumentacja wewnątrzszkolna i awans zawodowy nauczyciela 5. Prawa i obowiązki nauczyciela 6. Etyczne problemy zawodu nauczycielskiego 7. Podstawowe kategorie etyczne 8. Miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii 9. Wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli
Wykaz literatury podstawowej
1. Borowski H., Zarys etyki, Lublin 1990 2. Homplewicz J., Etyka pedagogiczna, Rzeszów 1996 3. Karta nauczyciela 4. Ostasz L., Dobre, złe, odpowiedzialne, sprawiedliwe… Definicje i objaśnienie
pojęć etyki, Warszawa 2010. 5. Skadaniowski H., Awans zawodowy nauczyciela, Toruń 2007
Wykaz literatury uzupełniającej
643
1. Jaroń J., Wybrane problemy etyki, Warszawa 1987 2. Cichoń W., Wartości – człowiek – wychowanie, Zarys problematyki aksjologiczno –
wychowawczej, Kraków 1996 3. Olbrycht K., Prawda, dobro i piękno w wychowaniu człowieka jako osoby, Katowice
2000 4. Ruciński S., Wychowanie jako wprowadzenie w Ŝycie wartościowe, Warszawa 1988 5. Znamierowski C., Zasady i kierunki etyki, Warszawa 1957
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 34
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
644
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska)
(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Problemy współczesnej techniki 1
Nazwa w j. ang. Problems of contemporary technology1
Kod Punktacja
ECTS* 1
Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP
Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień nurtujących współczesna technikę takich jak: ochrona środowiska, źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka, skaŜenie motoryzacyjne i metody przeciwdziałania, bezpieczne składowanie odpadów i metale toksyczne w środowisku. Student zapoznaje się z pojęciem wynalazku i historią najwaŜniejszych wynalazków i odkryć fizycznych i technicznych. Wykłady są prowadzone w języku polskim.
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
645
W01, Zna historię techniki, najwaŜniejsze odkrycia i wynalazki w dziedzinie fizyki, chemii W02, Ma podstawową wiedzę o zagadnieniach związanych z wynalazkiem, patentem, odkryciem i znakiem towarowym W03, Ma wiedzę na temat źródeł i szkodliwości hałasu i wibracji oraz ich wpływu na zdrowie człowieka W04, Rozumie szkodliwe działanie metali toksycznych w środowisku W05, Ma wiedzę odnośnie klasyfikacji i gospodarki odpadami, zagroŜeń i form ich utylizacji
. W10 W10 W10 W10 W10
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Student potrafi obserwować i ocenić skalę zagroŜeń i problemów związanych z rozwojem cywilizacji i postępu technicznego U02, Zna skalę zagroŜeń skaŜenia środowiska i sposoby przeciwdziałania tym skaŜeniom. U03, Poznaje najbardziej niebezpieczne odpady i sposoby ich zagospodarowania i utylizacji.
U08 U08 U08
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, ZauwaŜa niebezpieczeństwo skaŜenia środowiska i poznaje techniki jego ochrony KO2, Student ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działania postępu technicznego
K04 K04
646
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 15
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x K01 x K02 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z oceny kolokwium i obecności na wykładach
647
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Kronika rozwoju techniki świata staroŜytnego 2. Kierunki rozwoju techniki okresu średniowiecza i renesansu 3. Początki wielkoprzemysłowej produkcji masowej 4. Technika XX wieku 5. Wynalazki, odkrycia, patent i aspekty prawne zastrzeŜeń patentowych 6. Znak towarowy i zakres jego ochrony ( warunki ogólne i szczegółowe) 7. SkaŜenie motoryzacyjne i jego skutki 8. Gospodarka odpadami i problemy ich utylizacji 9. Metale toksyczne w środowisku i ich wpływ na zdrowie człowieka 10. Źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka
Wykaz literatury podstawowej
1. Boeker E., Grondelle R.: Fizyka środowiska, PWN 2002 2. Encyklopedia odkryć i wynalazków. Wiedza Powszechna 1979 3. Engel Z. Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem, PWN, Warszawa 2001 4. Strategia gospodarki odpadami komunalnymi, Wyd. PziTS, Poznań 2001 Wykaz literatury uzupełniającej
1. Witold Lewandowski, Proekologiczne odnawialne źródła energii, Warszawa, WNT 2007
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 15
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 3
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po
zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
648
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Przygotowanie do egzaminu 7
Ogółem bilans czasu pracy 30
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
649
KARTA KURSU
Nazwa Profilaktyka, diagnoza i terapia pedagogiczna
Nazwa w j. ang. Prevention, diagnosis and therapy of pedagogical
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest ukazanie podstaw teoretycznych i metodologicznych diagnozy oraz ukazanie rozwiązań praktycznych wybranych narzędzi badawczych. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.
Warunki wstępne
Wiedza brak
Umiejętności brak
Kursy brak
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Wiedza
W01, zna modele postępowania diagnostycznego W02, zna załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice W03, zna metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga W04, zna moŜliwości diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego W05, zna moŜliwości diagnozy ucznia w środowisku szkolnym
W01, W05 W08, W05 W06, W05 W03, W05 W05, W01
650
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego
Umiejętności
U01, potrafi rozpoznać modele postępowania diagnostycznego U01, potrafi przygotować załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice U01, potrafi przygotować metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga U01, potrafi dokonać ogólnej diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego U01, potrafi dokonać diagnozy ucznia w środowisku szkolnym
U01, U03, U03, U03, U03, U04
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego
Kompetencje społeczne
K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne dostrzegając potrzebę i znaczenie diagnozy K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne w oparciu o diagnozę K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki
K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03,
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład
(W) A K L S P E
Liczba godzin 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego
651
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x U01 X U02 x K01 K02 ...
Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie pracy pisemnej
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Diagnoza i jej znaczenie w pedagogice i naukach społecznych 2. ZałoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice 3. Metodologia badawcza - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga 4. Diagnoza środowiska rodzinnego i szkolnego 5. Uczeń w środowisku szkolnym - wybrane zagadnienia diagnostyczne
Wykaz literatury podstawowej
1. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, UŚ, Katowice 2001 2. Dudek M., Nieprzystosowanie społeczne dzieci z ADHD, Wyd. Uniwersytetu
Kardynała Stefania Wyszyńskiego, Warszawa 2009 3. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna, śak, Warszawa 2006 4. Kaja B., Diagnoza Dysleksji, Wyd. Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego,
Bydgoszcz 2003 5. Wysocka E., Człowiek a środowisko Ŝycia. Podstawy teoretyczno – metodologiczne
diagnozy, śak, Warszawa 2007
652
Wykaz literatury uzupełniającej
1. Czaja – Chudyba I., Odkrywanie zdolności dziecka, AP, Kraków 2005. 2. Frydrychowicz A., Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków
rodzinnych, CMPPP, Warszawa 1996. 3. Niemierko B. (red.), Diagnostyka edukacyjna, UG, Gdańsk 1994 4. Tyszkowa M., Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych: zadania, zakres,
właściwości [w:] Tyszkowa M. (red.), Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych, Poznań 1987
5. Ziemski S., problemy dobrej diagnozy, WP, Warszawa 1973 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)
Konsultacje indywidualne 2
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 34
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
653
KARTA KURSU
Nazwa Psychologiczne podstawy wychowania i nauczania 1
Nazwa w j. ang. Psychological bases of education and teaching 1
Kod Punktacja ECTS*
2
Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny- pracownicy Katedry Psychologii
Opis kursu (cele kształcenia) Zapoznanie słuchaczy z podstawową wiedzą psychologiczną niezbędną do wykonywania zawodu nauczyciela i pozwalająca na rozumienie procesów rozwoju, jego uwarunkowań i kontekstów, prawidłowości i zaburzeń, procesów interakcji społecznych, wychowania i nauczania. Przygotowanie ich do wykorzystania tej wiedzy w realizacji zadań opiekuńczych, wychowawczych i dydaktycznych. Wytworzenie umiejętności dostrzegania objawów zaburzeń rozwoju i zachowania uczniów oraz dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju wybitnym, typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich przekonania, Ŝe proces edukacji to dialog wspomagający rozwój oraz wytworzenie tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się
654
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w
karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
655
W01- zna podstawowe pojęcia psychologiczne, potrafi przedstawić procesy psychiczne W02 – rozumie znaczenie róŜnic indywidualnych w zakresie temperamentu, inteligencji, stylu poznawczego oraz właściwości osobowości w procesach wychowania i nauczania W03 – zna główne kierunki w psychologii i wynikające z nich koncepcje wychowania i kształcenia oraz koncepcje zaburzeń W04 – zna i rozumie pojęcie rozwoju, zmiany rozwojowej oraz biologicznych i społecznych uwarunkowań rozwoju W05 – potrafi przedstawić rozwój fizyczny i psychiczny człowieka oraz scharakteryzować główne okresy rozwoju W06 – posiada wiedzę z zakresu interakcji społecznych, grup społecznych, w tym rodziny i grupy rówieśniczej W07 – posiada wiedzę z zakresu procesów komunikowania się interpersonalnego W08 – posiada wiedzę z zakresu zdolności, uzdolnień i twórczości oraz specyfiki funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych W09 – potrafi przedstawić zaburzenia rozwoju: niepełnosprawność intelektualna, dysfunkcje fizyczne, całościowe zaburzenia rozwoju (autyzm), zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia) W10 – potrafi przedstawić zaburzenia zachowania: ADHD, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia odŜywiania, zachowania agresywne, uzaleŜnienia W11 – zna metody poznawania uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01
N_W01
N_W01
N_W01
N_W01
N_W02
656
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01 – potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy analizowaniu sytuacji pedagogicznych i dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do poszczególnych etapów edukacyjnych U03 – potrafi samodzielnie pogłębiać swoją wiedzę psychologiczną przydatną w działalności pedagogicznej U04 – potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów U05 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia U06 – potrafi wspierać rozwój uczniów i inspirować ich do samodzielnego uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów o rozwoju typowym U07 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do moŜliwości uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi współpracować z rodzicami uczniów o rozwoju typowym i zaburzonym oraz specjalistami psychologami U09 – potrafi analizować własne działania pedagogiczne i przeciwdziałać własnemu wypaleniu zawodowemu
N_U01 N_U01 N_U02 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do
efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego K02 – jest przekonany o konieczności indywidualizacji oddziaływań pedagogicznych w stosunku do uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do pracy pedagogicznej, wykorzystując wiedzę psychologiczną przy projektowaniu i realizacji działań pedagogicznych
N_K01 N_K01 N_K01, N_K02
657
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych, analiza prób diagnostycznych, film
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pi
sem
ny
Pre
zent
acja
m
ultim
edia
lna
W01 X X X W02 W03 W04 W05 W06 W07 W08 W09 W10 W11
X X X X
X X X
X X X X X X X X X
X X X X X
X
X X X X X X X X X
X X X X
U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07 U08 U09
X X X X
X X X
X X X X X X X
X X X
X X
X X X
658
K01 X X K02 X X X X K03 X X X
Kryteria oceny
50%, projekt indywidualny, 25 % esej – 10%, projekt grupowy, prezentacja grupowa – 10%, referat, udział w dyskusji -5%
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Psychologia jako nauka o człowieku. Procesy psychiczne : poznawcze, emocjonalne i motywacyjne. . Biologiczne podstawy zachowania się człowieka 2. Uczenie się: proste i złoŜone formy uczenia, uczenie się społeczne, uczenie się a nauczanie, efekty uczenia się 3.. RóŜnice indywidualne (temperament, inteligencja, styl poznawczy) i ich rola w procesach wychowania i nauczania 4. Osobowość : koncepcje i struktura, właściwości osobowości nauczycieli i ich rola w edukacji, samopoznanie 5. Kierunki w psychologii i wynikające z nich implikacje dla koncepcji wychowania i kształcenia oraz koncepcji zaburzeń rozwoju i zachowania 6. Spostrzeganie społeczne i poznanie społeczne, interakcje społeczne, grupy społeczne, postawy społeczne i zmiany postaw, stereotypy i uprzedzenia 7. Zachowania prospołeczne : uwarunkowania i metody kształtowania. Zachowania antyspołeczne : agresja i jej uwarunkowania, agresja i przemoc w mediach, przemoc w rodzinie i w szkole, przeciwdziałanie agresji i przemocy 8. Procesy komunikowania się, komunikacja werbalna i niewerbalna, komunikowanie się w sytuacjach konfliktowych, nauczyciel i uczniowie w procesie komunikowania się 9. Stres i radzenie sobie ze stresem, stresy szkolne i Ŝyciowe, stres traumatyczny 10. Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej, modele rozwoju, konteksty rozwoju, biologiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju, interakcja między czynnikami rozwojowymi 11. Rozwój fizyczny i psychiczny – rozwój poznawczy (percepcji, myślenia i mowy, pamięci, uwagi), emocjonalny (róŜnicowanie się emocji, kształtowanie się wiedzy i samokontroli emocjonalnej), społeczny, moralny, kształtowanie się osobowości 12. Periodyzacja rozwoju – okresy rozwojowe i ich osiągnięcia, róŜnice indywidualne w rozwoju, ciągłość a okresy krytyczne w rozwoju 13. Zdolności i uzdolnienia, uczniowie o wybitnych zdolnościach ogólnych i specjalnych, uczniowie twórczy 14. Norma i patologia. Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych (DSM, ICD). Zaburzenia rozwoju oraz zaburzenia emocji i zachowania wg ICD-10 : kryteria i kategorie zaburzeń 15. Zaburzenia rozwoju : niepełnosprawność umysłowa, całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia), zaburzenia rozwoju mowy, choroby przewlekłe i niepełnosprawności fizyczne 16. Zaburzenia emocji i zachowania : nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia emocjonalne, aspołeczne zaburzenia zachowania 17. Wybrane zaburzenia funkcjonowania dzieci i młodzieŜy : uzaleŜnienia od substancji psychoaktywnych oraz od komputera, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia odŜywiania, zaburzenia w kształtowaniu się osobowości 18. Metody poznawania uczniów w procesie edukacji, diagnoza nauczycielska a diagnoza psychologiczna, współpraca nauczyciela ze specjalistami i rodziną uczniów 19. Wypalenie zawodowe w pracy pedagogicznej Wykaz literatury podstawowej
659
Aronson E., Wilson T.D., Akert R.: Psychologia społeczna.(rozdz.8,9,11,13) Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 1997
Dembo M. : Stosowana psychologia wychowawcza (rozdz.4,5,7). WSiP, Warszawa 1997
Pilecka W., Rudkowska G., Wrona L (red.) : Podstawy psychologii. Wyd. Nauk. AP, Kraków 2004
Rathus S.: Psychologia współczesna. GWP, Gdańsk 2006
Schaffer R.: Psychologia rozwojowa. Wyd. UJ, Kraków 2010
Wykaz literatury uzupełniającej
Barbaro de B. (red.) : Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Wyd. UJ, Kraków 1999
Brzezińska A.: Społeczna psychologia rozwoju. Wyd. Scholar, Warszawa 2000
Fengler J. : Pomaganie męczy. GWP, Gdańsk 2001
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2. PWN, Warszawa 2000
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 3. PWN, Warszawa 2002
Kołodziejczyk J. : Agresja i przemoc w szkole. Wyd. „Sophia”, Kraków 2003
Morreale S.P., Spitzberg L.B., Barge J.K. Komunikacja między ludźmi. Warszawa, PWN, 2008
Namysłowska I. (red.): Psychiatria dzieci i młodzieŜy (rozdz.8,9,10,15,21). PZWL, Warszawa 2004
Oatley K., Jenkins J.M.: Zrozumieć emocje. PWN, Warszawa 2003
Sęk H. (red.) : Społeczna psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 1998
Strelau J. (red.) : Psychologia. Tom 3 (rozdz. 48,49, 63). GWP, Gdańsk 2000
Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12, 17) GWP, Gdańsk 2008 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20 Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Liczba godzin w kontakcie z
prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
5
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10 Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub
referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu
Ogółem bilans czasu pracy 75
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
660
KARTA KURSU
Nazwa Psychologiczne podstawy wychowania i nauczania 2
Nazwa w j. ang. Psychological bases of education and teaching 2
Kod Punktacja ECTS*
1
Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny-
pracownicy Katedry Psychologii
Opis kursu (cele kształcenia)
Przygotowanie słuchaczy do wykonywania zawodu nauczyciela na II etapie edukacyjnym (klasy IV – VI szkoły podstawowej) – zapoznanie ich z pogłębioną wiedzą psychologiczną dotyczącą zmian rozwojowych zachodzących u dzieci w wieku szkolnym oraz objawów zaburzeń rozwoju i zachowania tych dzieci. Wytworzenie u nich umiejętności oceny poziomu rozwoju uczniów i jego stymulowania oraz świadomości róŜnic indywidualnych w tempie i rytmie rozwoju wczesnej fazy dorastania. UwraŜliwienie ich na konieczność dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się.
Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w
karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)
661
W01- posiada wiedzę na temat psychologicznych koncepcji rozwoju, wychowania i kształcenia W02 – potrafi przedstawić rozwój fizjologiczny wczesnej fazy dorastania i jego konsekwencje dla psychicznego funkcjonowania uczniów W03- potrafi przedstawić rozwój procesów psychicznych wczesnej fazy dorastania W04 – zna i rozumie specyfikę interakcji społecznych uczniów klas IV-VI z rodzicami, nauczycielami i rówieśnikami W05 – zna metody poznawania uczniów klas IV – VI o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych W06 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas Iv-VI o rozwoju typowym i wybitnie uzdolnionych oraz uczniów z zaburzeniami rozwoju W07 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas IV-VI o specjalnych potrzebach edukacyjnych
N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Umiejętności
U01- potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów klas IV - VI w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02– potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii rozwoju przy dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do II etapu edukacyjnego U03 –potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów klas IV-VI U04 – potrafi wykorzystywać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia uczniów klas IV - VI U05 – potrafi stymulować wszechstronny rozwój uczniów klas IV – VI i ich tendencje do zdobywania wiedzy U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów klas IV -VI o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U07 – potrafi współpracować z innymi nauczycielami i rodzicami uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi krytycznie analizować własne oddziaływania pedagogiczne na II etapie edukacyjnym
N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02
662
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów
dla specjalności (określonych w karcie programu
studiów dla modułu specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego K02 – jest przekonany o konieczności indywidualizacji oddziaływań pedagogicznych w stosunku do uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do pracy pedagogicznej, wykorzystując wiedzę psychologiczną przy projektowaniu i realizacji działań pedagogicznych
N_K01, N_K02 N_K01 N_K01
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 5 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych
Formy sprawdzania efektów kształcenia
663
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zajęci
a te
reno
we
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca
pise
mna
(e
sej)
Egz
amin
us
tny
Egz
amin
pis
emny
P
reze
ntac
ja
mul
timed
ialn
a
W01 X X W02 W03 W04 W05 W06 W07
X
X X
X X X X X X
X X X
X X X X
X X X X
U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07
X X X
X X X
X X X X X X
X X X
X X
X X
K01 X X K02 X X X K03 X X X
Kryteria oceny
Zaliczenie – test zaliczeniowy, projekt indywidualny lub referat, projekt grupowy lub grupowa prezentacja
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1.Osiągnięcia wieku wczesnoszkolnego, adaptacja do II etapu edukacyjnego 2.Zmiany rozwojowe u uczniów klas IV – VI ( pierwsza faza dorastania). Rozwój biologiczny i róŜnice związane z płcią oraz ich konsekwencje dla funkcjonowania uczniów. Problem ciągłości vs kryzysów rozwoju 3.Rozwój procesów poznawczych: percepcji, myślenia, mowy, pamięci i uwagi 4.Rozwój emocjonalny: róŜnicowanie się uczuć, labilność i ambiwalencja emocjonalna, rozwój wiedzy i samokontroli emocjonalnej 5.Rozwój społeczny: interakcje rówieśnicze – koleŜeństwo i przyjaźń, konflikty z rówieśnikami i dorosłymi, zmiany postaw społecznych, zachowania prospołeczne i antyspołeczne 6.Kształtowanie się osobowości – samooceny, wartości i standardy osobiste, poczucie toŜsamości, identyfikacja płciowa, pierwsze plany Ŝyciowe i wybory edukacyjne 7.Specyfika funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych 8. Specyfika funkcjonowania uczniów z zaburzeniami rozwoju i zachowania (objawy zaburzeń umiejętności szkolnych, nadpobudliwości psychoruchowej, nieśmiałości, zaburzeń nastroju , fobii szkolnej, zachowań
664
agresywnych) 9.Społeczno-kulturowe zagroŜenia pierwszej fazy dorastania: uzaleŜnienia, agresja i przemoc w mediach i realnym otoczeniu, grupy nieformalne 10.Osiągnięcia pierwszej fazy dorastania, przygotowanie do kolejnych etapów edukacyjnych
Wykaz literatury podstawowej
Bakiera L.: Czy dorastanie musi być trudne. Wyd. Scholar, Warszawa 2010 Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2 (rozdz.5). PWN, Warszawa 2000
Schaffer R. Rozwój społeczny. Dzieciństwo i młodość. Wyd. UJ, Kraków 2006
Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12-7) GWP, Gdańsk 2008
Wykaz literatury uzupełniającej
Brzezińska A., Hornowska E..: Dzieci i młodzieŜ wobec agresji i przemocy. Wyd. Scholar, Warszawa 2004
Gardner H.: Inteligencje wielorakie. Media Rodzina, Poznań 2002
Kaja B.: Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja. Wyd. AB, Bydgoszcz 2001
Kendall P.: Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. GWP, Gdańsk 2012
Kołakowski A., Pisula A.: Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. GWP, Sopot 2011
Moneta-Malewska M., Wrześniowska J. Narkotyki. Inni biorą, ty nie musisz. WSiP, Warszawa 2008
Salovey P., Sluyter D.J. (red.): Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna. Rebis, Poznań 1999
Vasta R., Haith M.M., Miller S.A.: Psychologia dziecka. WSiP, Warszawa 2004
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 5 Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Liczba godzin w kontakcie z
prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym
1
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4 Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub
referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
5
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
10
Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu
z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu 10
Ogółem bilans czasu pracy 45
Liczba punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1
665
KARTA KURSU
Nazwa Termodynamika Techniczna
Nazwa w j. ang. Technical thermodynamics
Kod Punktacja ECTS* 2
Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Jerzy Jura Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kształcenia w zakresie przedmiotu termodynamika techniczna jest zapoznanie studentów z podstawami techniki cieplnej. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności analizowania układów termodynamicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji urządzeń cieplnych. Język prowadzenia zajęć polski.
Efekty kształcenia
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Wiedza
W01 Posiada wiedzę dotyczącą pojęć termodynamiki fenomenologicznej i techniki cieplnej. W02 Zna charakterystyczne przemiany
termodynamiczne. W03 Ma wiedzę dotyczącą funkcjonowania urządzeń
cieplnych W04 Posiada wiedzę w zakresie bilansowania energii
w układach termodynamicznych róŜnego rodzaju. W05 Rozumie pojęcie entropii i jej rolę w przebiegu
procesów termodynamicznych. W06 Zna metody określania sprawności i wydajności
cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W07 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych problemów w zakresie techniki cieplnej.
W11 W11 W11 W11 W11 W11 W11
Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
666
U01 Potrafi rozpoznać układ termodynamiczny i napisać odpowiednie dla niego równanie bilansu energii.
U02 Umie określić sprawność lub wydajność cieplną urządzenia cieplnego. U03 Analizuje przemiany i obiegi termodynamiczne. U04 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę.
U09 U09 U09 U09
Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych
Kompetencje społeczne
K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów termodynamiki technicznej w ramach ćwiczeń.
K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w termodynamice technicznej.
K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej.
K05 K04 K03
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 20 20
Opis metod prowadzenia zajęć
Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
667
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x W07 x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x
Kryteria oceny
Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Układ termodynamiczny. Parametry stanu układu, równanie stanu gazu. 2. Bilans energii – pierwsza zasada termodynamiki. 3. Wymiana energii na sposób ciepła i pracy. Wynienniki ciepła. 4. Entropia. Druga zasada termodynamiki. 5. Charakterystyczne przemiany termodynamiczne. Obiegi termodynamiczne. 6. Para wodna i jej przemiany. Siłownie parowe. Elektrociepłownie. Elektrownie jądrowe. 7. Egzergia. 8. Silnik cieplny i pompa ciepła. 9. Cieplne maszyny robocze i urządzenia chłodnicze. 10. Bezpośrednia konwersja energii. Problemy ochrony środowiska związane z eksploatacją
urządzeń cieplnych Wykaz literatury podstawowej
668
PODSTAWOWA
1. Stefan Wiśniewski: „Termodynamika techniczna” Wydawnictwo Naukowo - Techniczne, Warszawa 1999. 2. Jerzy Banaszek, Jan Bzowski, Roman Domański, Jerzy Sado:
„Termodynamika przykłady i zadania” oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998. Wykaz literatury uzupełniającej
UZUPEŁNIAJĄCA
1. Jan Szargut Termodynamika techniczna, wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2000 2. Danuta Werszko Wybrane zagadnienia z techniki cieplnej, oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998 3. Jan Szargut, Antoni Guzik, Henryk Górniak, Zadania z termodynamiki technicznej wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 20
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20
Konsultacje indywidualne
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć 15
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
-
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
-
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do egzaminu -
Ogółem bilans czasu pracy 57
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 2
669
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
Technika z informatyką (nauczycielska)
………………………….…………………………………….
(nazwa specjalności)
Nazwa Tworzywa funkcjonalne
Nazwa w j. ang. Multifunctional materials
Kod Punktacja ECTS* 1
Koordynator Dr hab. inŜ. Jerzy ZIELIŃSKI prof. UP Zespół dydaktyczny
Opis kursu (cele kształcenia)
Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej nowych generacji materiałów, które znajdują zastosowanie w róŜnych dziedzinach techniki. Umiejętność wyboru materiałów do konkretnych złoŜonych potrzeb inŜynierskich i dydaktycznych w czasie zajęć w szkole. Umiejętność oceny przydatności nowych generacji materiałów do realizacji postawionych sobie celów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia
Wiedza Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
670
W01, Zna podstawy budowy atomu i ciała stałego, oraz rozumie ich wpływ na róŜne właściwości materiałów. W02, Zna właściwości materiałów półprzewodnikowych i w oparciu o nie potrafi wytłumaczyć budowę i zasady pracy podstawowych przyrządów półprzewodnikowych i optoelektronicznych W03, Zna podstawy zastosowań organicznych materiałów w elektronice dla budowy obwodów i wyświetlaczy W04 , Zna róŜne grupy materiałów inteligentnych i potrafi wykorzystać ich właściwości w praktyce inŜynierskiej. W05 Ma wiedzę o wpływie ww materiałów i technologii na środowisko człowieka. W06 Ma wiedzę o przewidywanych kierunkach rozwoju nowych tworzyw i materiałów.
.W04 W04, W06, W07 W07 W06, W07 W04, W07 W04, W07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalność)
Umiejętności
U01, Potrafi dobrać materiał do zaawansowanych potrzeb U02, Potrafi wykorzystać nowe – nietypowe – generacje materiałów do prezentacji na lekcjach z uczniami szkoły gimnazjalnej i średniej U03 Potrafi ocenić przedstawione rozwiązanie z punktu widzenia optymalnego wyboru materiałów i technologii, w tym ze względu na warunki ochrony środowiska i recyklin-gu.
U02, U07 U02, U07 U02, U03, U07
Efekt kształcenia dla kursu
Odniesienie do efektów dla specjalności
(określonych w karcie programu studiów dla modułu
specjalnościowego)
Kompetencje społeczne
K01, Potrafi ocenić wpływ wybranej technologii i materia-łów na środowisko człowieka z uwzględnieniem wszel-kich aspektów od produkcji do recyklingu. K02, Potrafi optymalizować proponowane rozwiązania in-Ŝynierskie ze względu na całokształt ich kosztów
K01 K03
671
Organizacja
Ćwiczenia w grupach Forma zajęć
Wykład (W)
A K L S P E
Liczba godzin 10 10
Opis metod prowadzenia zajęć
Wykład z pokazem prezentujący wiedzę z zakresu przedmiotu, samodzielne prezentacje studen-tów z zakresu ich interesujących zagadnień, dyskusja na ćwiczeniach przedstawionych przez studentów i wykładowcę problemów związanych w wykorzystaniem nowych generacji materia-łów. Szczegółowa analiza – na ćwiczeniach – pełnych kosztów wdraŜania, produkcji, wykorzystania i recyklingu i utylizacji nowych materiałów.
Formy sprawdzania efektów kształcenia
E –
lear
ning
Gry
dy
dakt
yczn
e
Ćw
icze
nia
w
szko
le
Zaję
cia
tere
now
e
Pra
ca
labo
rato
ryjn
a
Pro
jekt
in
dyw
idua
lny
Pro
jekt
gr
upow
y
Udz
iał w
dy
skus
ji
Ref
erat
Pra
ca p
isem
na
(ese
j)
Egz
amin
ust
ny
Egz
amin
pi
sem
ny
Inne
W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x x x W06 x x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x x K02 x x x
Kryteria oceny
Ocena końcowa jest średnią z ocen za ewentualne referaty i dyskusję oraz pracy pisemnej kończącej przedmiot. (prezentacje referatów z zakresu pro-pozycji dydaktycznego wykorzystania nowych materiałów są obowiązkowe)
672
Uwagi
Treści merytoryczne (wykaz tematów)
1. Budowa atomu, ciała stałego – modele opisujące ich właściwości 2. Podstawy fizyki półprzewodników. 3. Zastosowania nowych materiałów optoelektronice i fotonice (źródła światła ,
detektory, ogniwa słoneczne) 4. Materiały organiczne w elektronice – displeja ciekłokrystaliczne (Green
technologia), OLED-y, procesory, problemy utylizacji obwodów organicznych. 5. Materiały funkcjonalne zmieniające kolor, emitujące światło, zmieniające
kształt i wielkość, termoelektryczne, samo naprawiające się. Wykaz literatury podstawowej
1. M. Ashby „InŜynieria materiałowa” wyd. Galaktyka ,2011 2. M. Blicharski „InŜynieria Materiałowa” WNT 2009 3. M. Grabski „InŜynieria materiałowa; geneza, istota, perspektywy” Wyd.
Politechniki Warszawskiej, 2003 4. L. A. Dobrzański „ Materiały specjalne, funkcjonalne i niemetalowe”
Wykaz literatury uzupełniającej
Reprinty artykułów z literatury specjalistycznej – w języku angielskim
Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)
Wykład 10
Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10
Konsultacje indywidualne
Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi
Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 2
Lektura w ramach przygotowania do zajęć
Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu
10
Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)
Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi
Przygotowanie do zaliczenia 7
Ogółem bilans czasu pracy 39
Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1