kalendarium...SAINT-SAËNS, DVOŘAK, CHACZATURIAN /sobota/ godz. 18.55 sala koncertowa Filharmonii...

kalendarium styczeń

69. sezon artystyczny 2014/2015

/piątek/ godz. 18.00sala koncertowa Filharmonii

Noworoczna GalaMarszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego Piotr Sułkowski – dyrygent, Katarzyna Dondalska – sopran, Orkiestra Symfoniczna FW-M

MUZYKA STRAUSSÓW, ARIE Z OPER I OPERETEK

/piątek/ godz. 10.00, godz. 19.00sala koncertowa Filharmonii

Karnawał w muzyceCesario Costa – dyrygent, soliści – uczniowie Pań-stwowej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Olsztynie, Orkiestra Symfoniczna FW-M

SAINT-SAËNS, DVOŘAK, CHACZATURIAN

/sobota/ godz. 18.55sala koncertowa Filharmonii

The Metropolitan Opera HD Live Franz Lehár – Wesoła wdówka Renée Fleming (Hanna Glawari), Kelli O’Hara (Valen-cienne), Nathan Gunn (Hrabia Daniło), Alek Shrader (Kamil de Rossillon), Thomas Allen (Baron Mirko Zeta). Dyryguje Andrew Davis.

/niedziela/ godz. 18.30Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej (ul. Bajkowa)

Dzisiaj w Betlejem – Koncert kolęd i pastorałekBenedykt Błoński – dyrygowanie i prowadzenie, Chór przy FW-M, Schola Dziecięca „Maryjne Słowiki”

/piątek/ godz. 19.00sala koncertowa Filharmonii

W poetyckim i baśniowym nastrojuRobert Kabara – dyrygent, soliści Warmińsko-Mazur-skiej Filharmonii, Orkiestra Symfoniczna FW-M

MOZART, RIMSKI-KORSAKOW

/poniedziałek/ godz. 18.00 sala koncertowa Filharmonii

TEATR W FILHARMONIIJohn Chapman i Jeremy Lloyd – Biznes Obsada: Anna Korcz, Magdalena Wójcik, Agnieszka Płoszajska, Julia Kołakowska, Piotr Zelt, Michał Milo-wicz, Marcin Troński, Jerzy Bończak. Reżyseria Jerzy Bończak.

/piątek/ godz. 19.00 sala koncertowa Filharmonii

Mistrzowskie Recitale FortepianoweMichał Szymanowski – fortepian

CHOPIN

/sobota/ godz. 18.55sala koncertowa Filharmonii

The Metropolitan Opera HD Live Jacques Offenbach – Opowieści HoffmanaHibla Gerzmava (Olimpia, Antonia, Giulietta, Stella), Kate Lindsey (Niklas/Muza), Vittorio Grigolo (Hoff-mann), Thomas Hampson (Złe duchy Hoffmanna: Lindorf, Coppelius, Dapertutto, Dr Mirakel). Dyryguje Yves Abel.

9 I

16 I

17 I

18 I

23 I

26 I

30 I

31 I

9 stycznia /piątek/ godz. 18.00sala koncertowa filharmonii

Noworoczna

GalaMarszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego

Piotr Sułkowski dyrygent

Katarzyna Dondalska sopran

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

W programie m.in. najpiękniejsze polki i walce rodziny Straussów oraz arie z oper i operetek.

2 program styczeń


Noworoczna

Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego

Katarzyna

Dondalskasopran

Urodzona w Bydgoszczy sopranistka kolora-turowa młodej generacji, rozpoczęła studia wokalne w Akademii Muzycznej w Gdańsku pod kierunkiem Haliny Mickiewiczówny. Po roku nauki w gdańskiej uczelni kontynuowała naukę w Wyższej Szkole Muzycznej w Würz-burgu (Niemcy) pod kierunkiem Grigorija Żyslina (skrzypce) i Jutty Bucelis-Dehn (śpiew) i uzyskała dyplom w obu specjalnościach z wyróżnieniem.

Doskonaliła swoje umiejętności na kursach mistrzowskich u takich renomowanych arty-stów jak m.in. Sylvia Geszty. Odnosiła sukcesy – jako finalistka i laureatka – na międzynaro-dowych konkursach wokalnych, jak np. Cardiff Singer of the World Festival, Międzynarodowy Konkurs im. Francesco Viñasa w Barcelonie, Konkurs Śpiewu Koloraturowego im. Sylvii Geszty, Międzynarodowy Konkurs Muzyczny Telewizji ARD, czy też Międzynarodowy Kon-kurs Śpiewaczy w s’Hertogenbosch. W latach 1998-2000 występowała na scenie Stadtthe-ater Heidelberg.

W roku 2011 otrzymała tytuł doktora sztuk muzycznych w dziedzinie wokalistyki w Aka-demii Muzycznej w Gdańsku.

Współpracuje z wieloma orkiestrami i sce-nami. W Niemczech są to: Nürnberger Sym-phoniker, Sinfonieorchester Baden-Baden,

Radio-Symphonie-Orchester des SWR Kaiser-slautern, Rheinpfalz-Philharmonie Ludwigsha-fen, Orchester des Staatstheaters Dortmund, Berliner Sinfonie-Orchester, RSO Berlin, Filmor-chester Babelsberg, Konzerthaus Berlin, Alte Oper Frankfurt, Rheingoldhalle Mainz, Ton-halle Düsseldorf, Fruchthalle Kaiserslautern, Schauspielhaus Berlin, Carl-Orff-Saal Gasteig w Monachium, Württembergische Philhar-monie Reutlingen, Thüringische Philharmo-nie Gotha/Suhl, Friedrichstadtpalast Berlin, Schloss Benrath Düsseldorf, Staatstheater Do-rtmund, Kölner Philharmonie, NDR Rundfunk Sinfonieorchester Hannover, WDR Rundfunk Orchester Köln.

W Europie: Orchestre Philharmonique du Lu-xembourg, orkiestra Welsh National Opera w Cardiff, BBC Orchestra London, Bruckner--Symphonieorchester Linz, Orchester Haydn di Bolzano e Toronto, Palais de Concerts Strasbourg, Königin-Elisabeth-Saal Antwer-pen, Limburg Symphonie Orkest Maastricht, Konserthus Oslo, Konserthus Stockholm, DR Koncerthuset Copenhagen.

W USA i w Kanadzie: Chicago Symphony Or-chestra II, Orchestra Hall Symphony Center Chicago, Orchestra Hall Minneapolis, San Die-go Symphony Orchestra, Copley Symphony Hall w San Diego, Walt Disney Concert Hall

3program styczeń

w Los Angeles, John F. Kennedy Center for the Performing Arts w Waszyngtonie, Baltimore Symphony Orchestra w Joseph Meyerhoff Symphony Hall w Baltimore, Blumenthal Per-forming Arts Center w Charlotte, Paramount Theater w Seattle, Orpheum Theater w Van-couver, Royal Theater w Victoria, John Bas-sett Theater w Toronto, Salle Wilfrid-Pelletier w Montrealu, National Arts Centre w Otta-wie, Winspear Centre w Edmonton, Jack Sin-ger Concert Hall w Calgary, Avery Fisher Hall w Lincoln Center w Nowym Jorku.

Artystka ma w repertuarze szereg znaczących ról operowych. Śpiewała m.in.: Królową Nocy w Czarodziejskim flecie Mozarta w Grand Ope-ra w Houston, w Stadttheater Linz, w teatrach w Detmold, Mainz, Darmstadt, Karlsruhe, w Heidelbergu, na Eutiner Festspiele, w RAI Theater Amsterdam, w Welsh National Opera (Cardiff, Walia) i w KNO w Seulu; Zerbinettę w Ariadnie na Naxos Straussa w Welsh National Opera w Cardiff oraz w Augsburgu i w Heidel-bergu; Najadę w Ariadnie na Naxos Straussa i Konstancję w Uprowadzeniu z Seraju Mozarta – w Mannheim, Heidelbergu i w Teatro Colon w Buenos Aires; Nanettę w Falstaffie Verdiego, Blondę w Uprowadzeniu z Seraju Mozarta oraz Słowika w Ptakach Braunfelsa – w Teatro Lirico di Cagliari; Ogień, Księżniczkę i Słowika w ope-rze Dziecko i czary Ravela – w Concertgebouw w Amsterdamie, z Radio Filharmonisch Orkest Hilversum i z Cappella Amsterdam.

Śpiewała również podczas takich wydarzeń, jak uroczysta ceremonia otwarcia Münich Airport Center czy Classic Open Air na placu Gendarmenmarkt w Berlinie.

Brała udział w programach telewizyjnych: u Güntera Wewela w programie „Kein schöner Land”, w produkcji „Weihnacht in Deutschland” stacji BR, w programie „Lesley Garrett Series” telewizji BBC Wales oraz w TV włoskiej RAI.

Występowała z takimi śpiewakami, jak Edita Gruberowa, Anna Tomowa-Sintow, Francisco Araiza, Hanno Müller-Brachmann, Tom Al-len, Markus Werba; z dyrygentami, jak Peter Falk, Guido Johannes Rumstadt, Theodor Gu-schlbauer, Peter Guth, Klaus Arp, Philip Ellis, Richard Armstrong, Ira Levin, Dennis Russell Davies, Carlo Rizzi, Roberto Abbado, Hans Graf, Howard Griffiths, Marko Letonja, Gabrie-le Ferro, Michaił Jurowski. Wśród muzyków, kompozytorów, reżyserów, z którymi dotych-czas współpracowała, są m.in. Pete York, Elmar Gunsch, Günter Wewel, Gunther Emmerlich, Brigitte Mira, Ingrid Surgenor, Ingrid Kreuder, Barbara Bonney, Stefan Johannes Walter, Da-niele Abbado.

4 program styczeń

Piotr

Sułkowskidyrygent

Dyrektor naczelny i artystyczny Warmińsko--Mazurskiej Filharmonii im. Feliksa Nowowiej-skiego w Olsztynie od 2011 r.; pierwszy gościn-ny dyrygent Signature Symphony Orchestra Tulsa OK (USA). Od początku swej artystycznej działalności zaliczany przez krytykę do grona wyróżniających się talentów dyrygenckich.

Posiada ogromne doświadczenie operowe, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a w latach 2006-2007 dyrektora artystycznego w Operze Krakowskiej oraz w Opera Wildwo-od Festival AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym.

Przygotował wiele premier operowych, w tym kilka prawykonań. W listopadzie 2007 r., podczas Festiwalu Muzyki Polskiej, w ramach obchodów Roku Szymanowskiego, we współ-pracy z PWM dokonał światowego prawyko-nania nieznanej dotąd operetki Karola Szyma-nowskiego Loteria na mężów czyli narzeczony nr 69. Zrealizowany przez Piotra Sułkowskiego w 2004 r. w Krakowie Gwałt na Lukrecji Benja-mina Brittena został uznany za najlepszy spek-takl roku na Bydgoskim Festiwalu Operowym. W 2007 r. wraz z zespołem Opery Krakowskiej dokonał światowego prawykonania orato-rium krakowskiego kompozytora Dariusza Re-guckiego Cracovia est, będącego kulminacją

obchodów Jubileuszu 750-lecia Lokacji Miasta Krakowa.

Współtwórca Krakowskiej Opery Kameralnej, z którą zrealizował kilka produkcji. W latach 2008-09 pracował jako zastępca dyrektora Chó-ru Polskiego Radia w Krakowie.

Współpracuje z wieloma orkiestrami, a tak-że zajmuje się pracą dydaktyczną. Prowadzi zespoły wokalne w Akademii Muzycznej w Krakowie i w Bydgoszczy oraz klasę dyrygen-tury w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 1993 r. kieruje orkiestrą POSM im. Chopina w Krakowie, z którą we Francji realizował pro-gramy edukacyjne dla młodzieży. Współor-ganizator i manager Konkursu Dziecięcych Zespołów Kameralnych Wiosna Młodych Kameralistów. Pomysłodawca i dyrektor arty-styczny Festiwalu Barbakan, odbywającego się w okresie letnim w Krakowie.

W 2008 r. w ramach Festiwalu Rozstaje po-prowadził jubileuszowy koncert na Rynku Głównym w Krakowie z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej i światowej sławy solistą – Gheorghem Zamfirem. W 2009 r. płyta Marek Stachowski Works for Cello & String Orchestra, nagrana wspólnie z solistką Dorotą Imiełow-ską oraz z w/w orkiestrą, otrzymała nagrodę Le Ring de Classiqueinfo. Zrealizował nagranie

5program styczeń

z muzyką Bartosza Chajdeckiego do serialu hi-storycznego Czas honoru.

W marcu 2010 r. w Pampelunie (Hiszpania), na zaproszenie Coro Premier Ensamble De La A.G.A.O, z okazji 20-lecia tego zespołu, przy-gotował premierę Carmen Bizeta wraz z Orqu-esta Sinfonica de Navarra. W 2010 r. z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Chórem Polskie-go Radia w Krakowie oraz międzynarodową obsadą solistów zrealizował międzynarodowy projekt operowy Fidelio. Pamięć holokaustu na podstawie opery Beethovena. Spektakle z premierą we Wrocławiu i przedstawieniami w Warszawie, Łodzi, Lublinie oraz w Krakowie uzyskały bardzo dobre recenzje, m.in. w presti-żowym, angielskim czasopismie „Opera”.

W 2011 r. Piotr Sułkowski uzyskał tytuł doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: dyrygentura w Akademii Muzycznej w Krako-wie.

W 2011 r. z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej odbył podróż koncer-tową do Hiszpanii, gdzie w Bilbao i w Pampe-

lunie pod jego kierownictwem przygotowano spektakle Toski Pucciniego, bardzo dobrze przyjęte przez publiczność i krytykę. W 2012 r. z tą samą orkiestrą oraz solistą Eduardem Kun-zem zainaugurował w Filharmonii Narodowej w Warszawie cykl „Wielkie koncerty fortepia-nowe”.

W 2012 r. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji powołała Piotra Sułkowskiego w skład Rady Programowej Radia Olsztyn. Wraz z orkiestrą Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii otrzymał „Statuetkę św. Jakuba” – nagrodę Prezydenta miasta Olsztyna – w kategorii: kultura za rok 2012, za widowisko taneczno – muzyczne Dziadek do orzechów z muzyką Piotra Czajkow-skiego. W 2013 r. Warmińsko-Mazurski Klub Biznesu, za działalność artystyczną i populary-zowanie muzyki klasycznej wśród mieszkań-ców regionu Warmii i Mazur, przyznał Piotrowi Sułkowskiemu tytuł i statuetkę „Osobowość Warmii i Mazur” w kategorii: kultura.

Jest członkiem Zarządu Zrzeszenia Filharmonii Polskich.

6 program styczeń

Cesario Costa dyrygent

Soliści: uczniowie Państwowej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Olsztynie


7program styczeń

Program:

Camille Saint-SaënsKarnawał zwierząt:Wstęp i marsz królewski lwa Kury i koguty KułanyŻółwieSłoń Kangury Akwarium Osobistości z długimi uszami Kukułka w głębi lasu Ptaszarnia Pianiści Skamieliny Łabędź Finał

16 stycznia /piątek/ godz. 10.00 i godz. 19.00sala koncertowa filharmonii

Karnawałw muzyce

Cesario Costa dyrygent

Soliści: uczniowie Państwowej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Olsztynie


Antonin DvořakUwertura Karnawał, op. 92

Aram ChaczaturianSuita z muzyki do dramatu Lermontowa Maskarada:WalcNokturnMazurekRomancaGalop

8 program styczeń

Cesario

Costadyrygent

Urodzony w 1970 r., jest jednym z najbardziej znanych dyrygentów portugalskich swojej generacji. W roku 1997 otrzymał pierwszą nagrodę na III Międzynarodowym Konkursie Młodych Dyrygentów organizowanym przez Fundação do Oriente i od tego czasu jest za-praszany przez liczne zespoły krajowe i mię-dzynarodowe. W swoim repertuarze ma mu-zykę od baroku do współczesności, dokonał też światowych prawykonań ponad stu dzieł.

Prócz działalności dyrygenckiej zajmuje się nauczaniem. Jest przewodniczącym Board of Metropolitana/Associação Música, Educação e Cultura, czyli rady zarządzającej takimi in-stytucjami muzycznymi jak Orquestra Metro-politana de Lisboa (jest również dyrektorem artystycznym tej orkiestry), Academia Nacio-nal Superior de Orquestra, Escola Professional Metropolitana oraz Conservatório da Metro-politana.

Pełnił funkcję dyrektora artystycznego i głównego dyrygenta Orquestra do Algarve, obecnie zaś jest głównym dyrygentem Or-chestrUtopica oraz dyrektorem artystycznym i głównym dyrygentem Orquestra Clássica do Sul.

W ostatnich latach Cesario Costa dyrygował m.in. takimi zespołami, jak: Royal Philharmonic Orchestra, Nürnberger Symphoniker, Orqu-estra Sinfónica Portuguesa, Orquestra Gul-benkian, Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música, Orquestra Metropolitana de Lisboa, Macedonia Philharmonic Orchestra, Rome Philharmonic Orchestra, Filharmonia Sudecka, Filharmonia Rzeszowska, Orquesta de Extre-madura i Orquesta Sinfonica de Murcia, Lie-pâjas Simfoniskais Oríestris, Romanian Radio Chamber Orchestra, Berliner Symphoniker, State Symphony Orchestra «Novaya Rossiya». Na polu muzyki współczesnej koncertował z różnymi grupami, m.in. z Remix Orquestra, Ensemble für Neue Musik (Würzburg), Or-chestrUtopica (Portugalia), arhus Sinfonietta (Dania) oraz Plural Ensemble (Madryt). Uczest-niczył w szeregu międzynarodowych festiwali muzycznych, m.in. w Atlantic Waves (Londyn), w Aberdeen (Szkocja), w Arthus (Dania), w Ne-erpelt (Belgia), w Dreźnie, w Murcji (Hiszpania), w Estoril, w Sintra, Póvoa do Varzim, Espinho, w Coimbra, Leiria i Mafra (Portugalia).

Występował w wielu krajach, w tym w Hisz-panii, Francji, Andorze, w Niemczech, w Belgii,

9program styczeń

w Anglii, we Włoszech, w Danii, Szwecji, Ma-cedonii, w Polsce, na Łotwie, w Rumunii, w Albanii, w Malezji, w Brazylii, Meksyku, Cape Verde, w Chinach, Turcji, Serbii, Rosji, Argenty-nie i Kanadzie.

W Portugalii współpracował z Teatro Nacional de S. Carlos, Casa da Música, Teatro da Trinda-de, Teatro S. João, São Luiz Teatro Municipal, Centro Cultural de Belém, Fundação Calouste Gulbenkian oraz Fundação de Serralves oraz z wieloma innymi instytucjami, i z większo-ścią kompozytorów portugalskich, prowadząc premiery operowe i dzieła orkiestrowe w kraju i za granicą.

Koncertował z tak wybitnymi muzykami jak m.in. António Menezes, Jan Lisiecki, António Rosado, Brandford Marsalis, Boris Berezovsky, David Russel, Elisabete Matos, Gerardo Ribeiro,

Mário Laginha, Ute Lemper. Pracował z takimi reżyserami jak Luís Miguel Cintra, Terry Jones, Beatriz Batarda, João Pedro Vaz, Maria Emília Correia oraz choreografami jak Olga Roriz.

Dyplom w klasie fortepianu uzyskał w Paryżu, a następnie specjalizował się w dziedzinie dy-rygentury orkiestrowej pod kierunkiem prof. Hansa-Rainera Foerstera w Akademii Muzycz-nej w Würzburgu. W 1997 r. otrzymał stypen-dium festiwalu w Bayreuth.

Obok własnej działalności koncertowej peł-nił funkcję dyrektora artystycznego I głów-nego dyrygenta zespołu Orquestra Clássica de Espinho a także dyrektora artystycznego Koncertów Promenadowych Coliseu do Por-to. Wykłada w szeregu szkół oraz na Universi-dade Católica Portuguesa.

10 program styczeń

WprowadzenieKarnawał zwierząt Camille’a Sa-int-Saënsa (1835-1921) to żart mu-zyczny tego, skądinąd poważnego, wręcz dostojnego twórcy, profesora paryskiego konserwatorium, członka Akademii Sztuk Pięknych, organisty w kościele św. Magdaleny. Napisał tę suitę w karnawale roku 1886, dla za-bawy w ścisłym gronie przyjaciół-artystów, da-jąc jej podtytuł Fantazja zoologiczna. I czegóż tam nie ma! Kontrabas imituje ciężkie ruchy słonia, słychać skoki kangurów, szklisty dźwięk harmoniki przywołuje obraz rybek w akwa-rium. Do tego mnóstwo cytatów – parodii znanych kompozycji. Żółwie tańczą popular-nego kankana Offenbacha z operetki Orfeusz w piekle, lecz – jak to żółwie – w niemożliwie zwolnionym tempie. W części zatytułowanej przez kompozytora „fossiles” co znaczy „ska-mieliny” słychać echo arii Rozyny z Cyrulika sewilskiego Rossiniego, wstawił tam również motyw z własnego poematu symfonicznego Saint-Saënsa Taniec szkieletów, i jeszcze kilka dawnych, prostych piosenek francuskich, jak Au clair de la lune czy Ah! vous dirais-je maman.

Najsłynniejszym kawałkiem z tego Karnawału stał się Łabędź, przebój wszystkich wioloncze-listów, gdy zaś z początkiem XX wieku Michał Fokin opracował choreografię do tej muzyki, to na estradach wprost zaroiło się od umiera-jących z wdziękiem balerin-łabędzi.

Sam autor jednak, podkreślmy to raz jeszcze, traktował ową suitę jako prywatną zabawkę, przeznaczoną tylko dla uszu przyjaciół, i nie zgadzał się na jej wykonywanie publiczne. Czyżby uważał, że coś takiego nie przystoi tak poważnej jak on postaci w życiu muzycznym Paryża? Całość więc szersza publiczność mo-

gła usłyszeć dopiero po jego śmierci. Jedynie w przypadku Łabędzia kompozytor musiał skapitulować przed faktem dokonanym. Bo chyba by go muzycy zlinczowali, gdyby się uparł przy zakazie takiego numeru!

Uwertura koncertowa Karnawał op. 92 Antonina Dvořáka (1841-1904) jest najpopularniejszą i najczęściej grywaną częścią cyklu złożonego z trzech uwertur o dość oryginalnym założeniu pro-gramowym. Całość owego tryptyku opatrzył kompozytor tytułem Przyroda, życie i miłość, a poszczególne części są fantazjami na wy-mienione tematy. I tak kolejno: uwertura pierwsza, o cechach lirycznego nokturnu, nosi tytuł Na łonie przyrody, druga – to właśnie ży-wiołowy Karnawał, który usłyszymy, zaś trze-cia, finałowa, mająca wyrażać miłość – nawią-zuje niespodziewanie do posępnego dramatu zazdrości z szekspirowskiego Otella, i taki też otrzymała tytuł: Otello.

Te trzy symfoniczne kompozycje, mające wyrażać różne aspekty życia, zaczął Dvořák komponować w roku 1891, w kilka miesięcy po ukończeniu – co znamienne – jednego ze swoich najgłębszych dzieł: Requiem, jak gdy-by symbolicznie chciał złączyć w ten sposób sprawy życia i śmierci w jednym strumieniu artystycznej inspiracji.

A był właśnie na szczytach życiowego powo-dzenia. Protegowany przez samego Brahmsa, cieszył się uznaniem w kraju i za granicą, ob-darzony tytułami i doktoratami h.c. Uniwersy-tetu Karola w Pradze i Uniwersytetu w Cam-bridge; Europę podbijały jego arcypopularne Tańce słowiańskie, polki, furianty; z większych

11program styczeń

form miał w dorobku szereg oper, osiem sym-fonii, koncert skrzypcowy i fortepianowy, po-ruszające Stabat Mater zaś Requiem, którego prawykonanie odbyło się w październiku 1891 roku w Birmingham, umocniło nadzwyczajną wprost popularność muzyki czeskiego mi-strza w Anglii. Niedługo potem, we wrześniu roku 1892, Dvořák wraz z rodziną popłynął do Stanów Zjednoczonych, by objąć stanowi-sko dyrektora Konserwatorium Narodowego w Nowym Jorku. Już 21 października tego sa-mego roku poprowadził w Carnegie Hall swój pierwszy koncert. W programie znalazło się jego Te Deum oraz wspomniane trzy uwertury, poświęcone tutaj uczczeniu 400 rocznicy od-krycia Ameryki. Przyjęcie było entuzjastyczne.

A przecież szereg jego największych dzieł miał jeszcze powstać w następnych latach, m.in. IX Symfonia Z Nowego Świata (1893), Koncert wiolonczelowy (1895), czy najsławniejsza jego opera – Rusałka (1900).

Suita z muzyki do dramatu Ler-montowa Maskarada Arama Chaczaturiana (1903-1978) należy do popularnych i najbardziej lubianych utwo-rów tego kompozytora ormiańskiego, podob-nie jak balet Gajane ze słynnym Tańcem z sza-blami, czy jedno z chyba najważniejszych jego dzieł – Koncert skrzypcowy, rozpowszechnia-ny w świecie przez najwybitniejszych skrzyp-ków.

Muzyka ta została skomponowana na potrze-by inscenizacji Maskarady w moskiewskim Teatrze Wachtangowa. Premiera przedstawie-nia odbyła się 21 czerwca 1941 roku, na dzień przed inwazją Hitlera na Związek Radziecki. Ze sceną Chaczaturian miał kontakt od daw-na, odkąd jako osiemnastolatek – który nawet nie czytał nut! – przybył do Moskwy, gdzie jego brat Suren był reżyserem w MCHAT. I to

ów brat właśnie wywarł największy wpływ na kształcenie Arama, który wcześniej – uro-dzony w Tbilisi w niezamożnej ormiańskiej ro-dzinie introligatora – swoją wiedzę o muzyce zdobywał podpatrując koncertujących tam wybitnych artystów – Szalapina, Rachmanino-wa, Igumnowa. Talent młodego chłopaka po-zwolił mu szybko nadrobić braki i uwieńczyć naukę dyplomem Konserwatorium Moskiew-skiego, gdzie później sam nauczał.

Chaczaturian od młodych lat był entuzjastą komunizmu. Do partii wstąpił w roku 1943, i – jak wielu szczerych, naiwnych zapaleńców – już pięć lat później odczuł na własnej skó-rze kaprysy komunistycznej władzy. Jeszcze niedawno chwalony i odznaczany, z dnia na dzień stał się „formalistą” o postawie „antyludo-wej” – i to mimo całkowitego oddania ustro-jowi! – To były tragiczne dla mnie dni, uderzono mnie tak niesprawiedliwie, czułem się załamany, zdruzgotany, poważnie rozważałem zmianę za-wodu...

A potem znowu, jak gdyby nigdy nic, wrócił do łask. Nagrody Stalinowskie otrzymał w la-tach: 1941, 1943, 1946 i 1950. W roku 1959 – Nagrodę Leninowską. I jeszcze szereg innych. Można by spekulować, na ile taka huśtawka emocjonalna, fundowana artystom w Związku Radzieckim, miała wpływ na twórczość kom-pozytora. W przypadku Chaczaturiana mamy do czynienia z dorobkiem, który wydaje się bardzo jednolity. Jego język jest łatwo rozpo-znawalny. Barwna, wręcz jaskrawa instrumen-tacja, ormiańska melodyka ludowa plus ostra, motoryczna rytmika – razem daje to mieszan-kę o egzotycznym, orientalnym kolorycie, podsycanym czasem dodatkiem patosu. Trud-no dopatrzeć się w tej muzyce herezji wobec panujących kanonów.

12 program styczeń

Ale pod koniec życia Chaczaturian już prawie nie komponował, jak gdyby wyczerpał mu się zapas możliwości pisania oryginalnej mu-zyki w takiej estetyce. Świadkowie mówią, że był zniechęcony, że słowem, które najczęściej

powtarzał w rozmowach, było: „katastrofa”. Na pogrzebie zagrano mu ten piękny, niepoko-jący walc, rozpoczynający suitę z muzyki do Maskarady.

13program styczeń

Wesoła wdówka

Franz Lehár

Planowany czas trwania przedstawienia: 3:00

W rolach głównych: Renée Fleming (Hanna Glawari), Kelli O’Hara (Valencienne), Nathan Gunn (Hrabia Da-niło), Alek Shrader (Kamil de Rossillon), Thomas Allen (Baron Mirko Zeta).

Dyryguje: Andrew Davis. Reżyseria: Susan Stroman. Scenografia: Julian Crouch. Ko-stiumy: William Ivey Long. Światło: Paule Constable. Choreografia: Susan Stroman.

17 stycznia /sobota/ godz. 18.55sala koncertowa filharmonii

Cykl The Met: Live in HD jest realizowany dzięki szczodremu �nansowemu wsparciu jego fundatora, czyli

Globalnym sponsorem korporacyjnym cykluThe Met: Live in HD jest

Transmisje w technologii HD są wspierane przez

www.metopera.org/HDLiveOdwiedź powyższą stronę, jeśli chcesz wygrać wycieczkę do Nowego Jorku, by obejrzeć przedstawienie w The Metropolitan Opera.

Dystrybutor:

www.nazywowkinach.pl

The Metropolitan Opera: Live in HD

(Die lustige Witwe)

13program grudzień

Benedykt Błoński dyrygent, prowadzenie koncertu

Chór przy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Schola Dziecięca „Maryjne Słowiki” (przygotowanie: Magdalena Kowalewska)

Młoda i atrakcyjna wdowa po bankierze księstwa Pontevedry, jedyna spadkobierczyni 20 mi-lionów dolarów – i równie młody hrabia Daniło, sekretarz poselstwa Pontevedry. A chodzi nie o zwykły romans, lecz o Ratowanie Ojczyzny. Ściślej: aby rzeczone 20 milionów nie opuściło granic księstwa Pontevedry, bo to suma równa rocznemu dochodowi tego państwa. Na taki majątek wdowy, niespodziewanie wolnej po zaledwie ośmiu dniach małżeństwa, apetyt ma cały sznur kandydatów. Wszystko zaś dzieje się w szampańsko rozbawionym Paryżu czasów La Belle Epoque.

René

e Fl

emin

g ja

ko H

anna

Gla

war

i i N

atha

n G

unn

jako

Hra

bia

Dan

iło |

fot.

Brig

itte

Laco

mbe

/ M

etro

polit

an O

pera

15program styczeń

18 stycznia /niedziela/ godz. 18.30Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej, ul. Bajkowa

Dzisiajw Betlejem

Koncert kolęd i pastorałek

Benedykt Błoński dyrygent, prowadzenie koncertu

Chór przy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Schola Dziecięca „Maryjne Słowiki” (przygotowanie: Magdalena Kowalewska)

16 program styczeń

Benedykt

Błońskidyrygent

Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Bezpośred-nio po ukończeniu studiów (1982) wrócił do Olsztyna, gdzie rozpoczął działalność arty-styczną i naukową. Od tamtego czasu do roku 2009 pracował również z Chórem im. prof. Wiktora Wawrzyczka, obecnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Z chórem tym brał udział w wielu konkursach i festiwalach kra-jowych i zagranicznych, zdobywając szereg najwyższych nagród (I miejsca, złote medale, a także Grand Prix).

Za swoją działalność artystyczną i pedago-giczną został uhonorowany: Odznaką Ministra Kultury i Sztuki „Zasłużony Działacz Kultury” (1997); Honorową Odznaką Wojewody Olsztyńskiego „Zasłużony dla War-mii i Mazur” (1997); Złotym Krzyżem Zasługi (2001); Nagrodą indywidualną Prezydenta Miasta Olsztyna (2002); Odznaką Honorową Złotą z Laurem Zarządu Głównego PZChiO; Nagrodami indywidualnymi I i II stopnia Rek-tora UWM w Olsztynie; Nagrodą Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007); Nagrodą im. Feliksa Nowowiejskiego przyznawaną przez Prezydenta Miasta Olsz-

tyna w dziedzinie sztuk muzycznych (2011), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012).

W swoim dorobku Benedykt Błoński ma liczne nagrania radiowe i telewizyjne w kraju i za gra-nicą oraz 13 płyt CD: – Domenico Cimarosa: Requiem pro defunctis, – Od Palestriny do Lennona, – Sacrum et profanum, – Cicha noc, Silent Night, Stille Nacht, – Czasem... (album wokalno-instrumentalny, prawykonanie), – Dwupłytowy album: Chwalmy Pana i W śpie-wie się radujmy; – Gaude Mater Polonia..., – Litania Gietrzwałdzka (album wokalno-instru-mentalny, prawykonanie), – Modlitwa o pokój, – Feliks Nowowiejski – Pieśni morskie na chór mieszany a capella op. 42 (nr 1-17 i nr 18-34), – Wonderful World…

Prowadził także setki koncertów krajowych i zagranicznych (Grecja, Irlandia, Wielka Bry-tania, Belgia, Francja, Watykan, Włochy, Hisz-pania, Niemcy, Rosja, Meksyk, Argentyna) z muzyką polską i zagraniczną, w tym prawy-konania.

17program styczeń 17

Benedykt

Błoński

Od lat współpracuje z chórami zagra-nicznymi, a także z Filharmonią Warmiń-sko-Mazurską, dla której przygotowywał i prowadził koncerty oratoryjne. Zasiada w radach artystycznych i jest jurorem licz-nych konkursów i festiwali chóralnych o za-sięgu krajowym i międzynarodowym (m.in. Ogólnopolski Turniej Chórów Legnica Cantat w Legnicy, Ogólnopolski Konkurs Chórów a cappella Dzieci i Młodzieży w Bydgoszczy, Międzynarodowy Festiwal Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach, Międzynarodowy Festiwal Chóralny im. F. Nowowiejskiego w Barczewie, Międzynarodowe Recitale Chóralne Hora Can-tavi w Suwałkach).

Był dyrektorem artystycznym międzynarodo-wych warsztatów chóralnych Eurochor 2001, dyrektorem artystycznym Polsko-Niemieckiej Akademii Chóralnej In Terra Pax, członkiem International Choir Olympic Council na lata 2008-2012. Jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego im. Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie.

Wykłada dyrygowanie i metodykę prowa-dzenia chórów na Podyplomowych Studiach Chórmistrzowskich przy Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.

Jest pracownikiem naukowym w Instytucie Muzyki na Wydziale Sztuki Uniwersytetu War-mińsko-Mazurskiego (od roku 2012 – dzie-kanem Wydziału Sztuki), recenzentem wielu prac doktorskich, habilitacyjnych i na tytuł profesora, promotorem czterech prac doktor-skich, członkiem Senatu Uniwersytetu War-mińsko-Mazurskiego na lata 2009-2016.

Od roku 2009 prowadzi Chór przy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej, z którym już osiągnął znaczące sukcesy (m.in. I miejsce w kat. chó-rów mieszanych na Międzynarodowym Kon-kursie Chóralnym w Kiten/Primorsko (Bułgaria, 2010), a także wykonał takie dzieła wokalno--instrumentalne jak m.in.: Jehana Alaina Messe modale en septuor, Mozarta Requiem, Johna Ruttera Requiem, Krzysztofa Pendereckiego Requiem polskie, Marca-Antoine’a Charpentie-ra Te Deum, Wojciecha Kilara Missa pro pace, Imre Kalmana Księżniczka czardasza, Johanna Straussa Zemsta nietoperza, Giadomo Pucci-niego Tosca, Giuseppe Verdiego Traviata.

W 1999 roku, w wieku 42 lat otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych.

18 program styczeń

Chór przy Filharmonii

Warmińsko-MazurskiejChór powstał w październiku 2009 roku. Stwo-rzenie zespołu oraz jego prowadzenie powie-rzono prof. Benedyktowi Błońskiemu.

Pierwszy, inauguracyjny koncert odbył się 19 grudnia 2009 roku w sali koncertowej Filhar-monii Warmińsko-Mazurskiej. Chór z towarzy-szeniem Orkiestry Kameralnej Filharmonii za-prezentował publiczności olsztyńskiej kolędy i pastorałki polskie.

Podczas pięcioletniej działalności Chór wyko-nał dziesiątki koncertów wokalno-instrumen-talnych oraz z programem a cappella, zawsze zbierając pochlebne recenzje krytyki w kraju i za granicą. Wystąpił m.in. kilkakrot-nie w Kaliningradzie, w Grodnie (Białoruś), w Kłajpedzie i Wilnie (Litwa), a także w Primor-sku i w Kiten (Bułgaria), gdzie zdobył I miejsce na Balkan Folk Fest 2010 w kategorii chórów mieszanych.

Chór aktywnie uczestniczył w takich ważnych rocznicach i wydarzeniach jak: dwusetna rocz-nica urodzin Fryderyka Chopina, setna roczni-

ca skomponowania przez Feliksa Nowowiej-skiego pieśni „Rota”, rocznice śmierci papieża Jana Pawła II, koncerty w hołdzie ofiarom Katy-nia, Sybiru i katastrofy pod Smoleńskiem. Rok-rocznie występuje w koncertach charytatyw-nych, pomagając zbierać fundusze na wakacje dla dzieci z najuboższych olsztyńskich rodzin.

Wielkim, niezapomnianym wydarzeniem arty-stycznym było wykonanie Polskiego Requiem Krzysztofa Pendereckiego pod batutą twórcy dzieła, z udziałem największych polskich so-listów (17 grudnia 2010), a także IX Symfonia Beethovena i Angelus Wojciecha Kilara pod dy-rekcją Antoniego Wita (6 czerwca 2014).

W repertuarze zespół posiada m.in.: Carmina burana Orffa, Requiem d-moll Mozarta, Requ-iem Johna Ruttera (prawykonanie olsztyńskie), Messe modale en septuor Jehana Alaina (pra-wykonanie polskie), Missa Pro Pace Wojcie-cha Kilara, opery: Tosca Pucciniego i Traviata Verdiego, operetki: Księżniczkę czardasza Kál-mána, Zemstę nietoperza Johanna Straussa.


Schola Dziecięca „Maryjne Słowiki”

Chór nieustannie się rozwija. Atrakcyjny re-pertuar a cappella (od muzyki dawnej do czasów współczesnych, standardy muzyki roz-rywkowej, artystyczne opracowania polskich i zagranicznych pieśni ludowych, polskie

i zagraniczne kolędy i pastorałki) oraz wokal-no-instrumentalny o wysokim stopniu trud-ności, przygotowany profesjonalnie, stanowi o pozycji zespołu w lokalnym i krajowym śro-dowisku muzycznym.

powstała przy parafii Matki Bożej Fatimskiej w Olsztynie we wrześniu 2011 r. z inicjatywy pani Magdaleny Kowalewskiej, organistki. Śpiewają tu dzieci w wieku od 4 do 12 lat.

Swoim śpiewem upiększają Mszę św. z udzia-łem dzieci o godz. 10.00 oraz współtworzą koncerty organizowane przez parafię, Radę Osiedla Pieczewo i olsztyńskie szkoły.

20 program styczeń

Program:

Wolfgang Amadeus Mozart Symfonia koncertująca Es-dur, KV 297b na obój, klarnet, róg, fagot i orkiestręAllegroAdagioAndante con variazioni


W poetyckimi baśniowym

nastrojuRobert Kabara dyrygent

Agnieszka Zwolska obój Dominik Jastrzębski klarnet

Beniamin Lewi fagot Michał Kowalewski waltornia


Mikołaj Rimski-Korsakow Suita symfoniczna „Szeherezada” op. 35Wstęp. Morze i okręt SindbadaOpowiadanie księcia – kalenderaMłody książę i młoda księżniczkaŚwięto w Bagdadzie. Morze. Okręt rozbija się o skałę z jeźdźcem miedzianym. Zakończenie



W poetyckimi baśniowym Robert

Kabaradyrygent

Szef artystyczny zespołu Sinfonietta Cracovia (od 1994) należącego do najlepszych orkiestr kameralnych w Europie i cieszącego się na co dzień współpracą tak wybitnych solistów i dyrygentów, jak Krzysztof Penderecki, Ma-xim Vengerov oraz Gabriel Chmura i Jerzy Maksymiuk.

Robert Kabara jest wirtuozem skrzypiec uty-tułowanym w wielu międzynarodowych kon-kursach: zwycięzcą w Australia Bicentennial w Adelajdzie, laureatem IX Międzynarodo-wego Konkursu Skrzypcowego Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (III nagroda i 9 nagród pozaregulaminowych) oraz zdobywcą nagrody specjalnej w Konkursie im. Zino Fran-cescatiego w Marsylii. Występuje także jako altowiolista, grając m.in. w duecie z Maximem Vengerovem (Sinfonia Concertante Mozarta), a pod batutą Krzysztofa Pendereckiego jego Koncert altówkowy w Alte Oper we Frankfur-cie i w Konserwatorium Moskiewskim.

Swój warsztat dyrygencki doskonalił pod okiem Jerzego Maksymiuka. Prowadził m.in. koncert Prokofiewa ze skrzypaczką Aleną Ba-evą oraz Koncert fortepianowy Kilara z pianist-ką Beatą Bilińską, pod jego batutą występował

Maxim Vengerov jako solista, a z połączonymi orkiestrami Sinfonietta i Sinfonia Iuventus wy-konywał Muzykę na instrumenty strunowe, per-kusję i celestę Bartóka.

Był autorem i animatorem projektów koncer-towych: La Musica da Camera, Grand Virtuoso i Czysta Forma oraz Wieniawski Avantgarde, jak również pedagogiem w Akademii Muzycz-nej w Krakowie w stopniu doktora habilitowa-nego.

W jego biografii znajduje się także historyczne doświadczenie muzyczne: tournée po dwóch kontynentach z Krystianem Zimermanem w roli lidera Polish Festival Orchestra, zorga-nizowane dla upamiętnienia 150. rocznicy śmierci Fryderyka Chopina.

Robert Kabara koncertował na najbardziej renomowanych scenach Europy i świata. Ma w dorobku liczne nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne, wśród których Pory roku Vivaldie-go wyróżnione zostały nagrodą Fryderyk’98, a we Francji jego nagranie I Koncertu skrzyp-cowego Krzysztofa Pendereckiego z zespołem Sinfonietta Cracovia otrzymało Diapason d’Or.

22 program styczeń

WprowadzenieSymfonia koncertująca Es-dur KV 297b na cztery instrumen-ty dęte z orkiestrą Wolfganga Amadeusza Mozarta (1756-1791) powstała w kwietniu roku 1778 w Paryżu, podczas kolejnej i raczej pechowej podróży kompozytora do tego miasta. Wcze-śniej Mozart miał okazję pokazać się publicz-ności paryskiej jako cudowne dziecko; nie skończył jeszcze ósmego roku życia, gdy wy-stąpił w Wersalu przed królem Francji Ludwi-kiem XV. Teraz jednak nie był już dzieckiem i został w stolicy Francji przyjęty bez szczegól-nych emocji, zwłaszcza że Paryż entuzjazmo-wał się już nowymi atrakcjami, wśród których nie najmniejszą rolę grała działalność głośne-go reformatora opery Christopha Willibalda Glucka. Na domiar wszystkiego zachorowała tam i umarła towarzysząca mu matka...

Tym niemniej Mozart nie próżnuje; gra, publi-kuje sonaty skrzypcowe, pisze nowe utwory, m.in. właśnie ową Symfonię koncertującą, za-inspirowaną jednak nie życiem muzycznym Paryża, lecz – Mannheimu, w którym zatrzy-mywał się w drodze, a który słynął wówczas ze swojej orkiestry – „najpierwszej orkiestry Europy”. I później, już z Paryża, w liście do ojca komunikuje: Teraz zrobię symfonię koncertującą na flet, obój, róg, fagot, wymieniając przy tym nazwiska zaprzyjaźnionych muzyków-wirto-zów z orkiestry mannheimskiej, którzy właśnie przyjechali na występy do Paryża i dla których przeznacza odpowiednie partie solowe.

Z planowanego wykonania jednak nic nie wyszło, później oryginalny rękopis zaginął, zaś kopia, która zachowała się do naszych czasów, ma nieco inną obsadę instrumentów

solowych, niż te, które wymieniał Mozart: flet zastąpiono obojem zaś obój – klarnetem. Dało to nawet powód do dyskusji nad autentycz-nością kompozycji. Jednakże utwór jest bez-sprzecznie mistrzowski i dla mistrzowskich wykonawców napisany, ze znanym upodoba-niem jego twórcy do instrumentów dętych; daje wiele możliwości do popisu czterem so-listom, zwłaszcza w finale, gdzie każdy z nich ma szansę w efektowny sposób zaistnieć na estradzie – zarówno solo, jak i w różnych kon-figuracjach z innymi.

Suita symfoniczna op. 35 Sze-herezada Mikołaja Rimskiego--Korsakowa (1844-1908) jest dla dzisiejszych słuchaczy filharmonicznych „spotkaniem u źródeł” tego nowoczesnego traktowania orkiestry, tego mistrzostwa in-strumentacyjnego, tych barw i fajerwerków orkiestrowych, jakie później nie raz zachwycą w twórczości mistrzów symfoniki XX wieku. Niejeden z wielkich kompozytorów XX wieku był zresztą uczniem Rimskiego-Korsakowa, już to bezpośrednio – jak na przykład Igor Stra-wiński, Sergiusz Prokofiew, czy Włoch Ottori-no Respighi – już to za pośrednictwem jego podręczników harmonii i instrumentacji, które wywarły ogromny wpływ na całe pokolenia. Na przykład Maurice Ravel wysoko cenił sztu-kę instrumentacyjną Rimskiego-Korsakowa, próbował nawet iść z nim w zawody, sam stworzył własną Szeherezadę, kompozycję na sopran i orkiestrę (pierwotnie planował operę) zaś Witold Lutosławski studiował kompozycję u Witolda Maliszewskiego, który był uczniem rosyjskiego mistrza.


Szeherezada to jedna z najpiękniejszych i naj-bardziej charakterystycznych kompozycji Rim-skiego-Korsakowa. Skomponowana została w roku 1888 jako utwór bez ścisłego progra-mu, ale sugerujący w tytułach, że inspirują kompozytora opowieści z Tysiąca i jednej nocy. Mamy tu cztery symfoniczne obrazy: Morze i okręt Sindbada, Opowiadanie księcia – kalen-dera (kalenderami nazywano wędrownych mnichów), Młody książę i młoda księżniczka, zaś obraz czwarty to Święto w Bagdadzie, mo-rze, okręt rozbijający się o skałę z jeźdźcem mie-dzianym. Różni komentatorzy pozwalali sobie potem na coraz bardziej szczegółowe inter-pretowanie kolejnych epizodów tej muzyki. Tymczasem sam kompozytor w późniejszych wydaniach usunął nawet i te tytuły. Chodziło mu raczej o to, by słuchacz dał się ponieść nastrojom i chłonął fantastyczny, baśniowy koloryt Wschodu, niż o to, by „opowiadać” w muzyce konkretne treści.

Ciekawe, że te piękne „morskie” karty twór-czości Rimskiego-Korsakowa – zarówno w Szeherezadzie, jak i na przykład w później-szych operach Sadko czy Baśń o carze Sałtanie, mają oparcie w jego osobistych związkach z morzem. Pochodził z rodziny wysokich ran-gą dygnitarzy i wojskowych: ojciec był guber-natorem wołyńskim, stryj wiceadmirałem, brat został później kontradmirałem – więc i Mikołaj planował podobną karierę ich wzorem. Ukoń-

czył szkołę morską w Petersburgu, odbył staż potrzebny do stopnia oficerskiego: rejs na kli-prze Ałmaz do obu Ameryk. A potem zamiło-wanie do muzyki wzięło górę.

Rzecz znamienna: zarówno Rimski-Korsakow, jak i jego czterej bliscy przyjaciele-kompozy-torzy (Modest Musorgski, Aleksander Borodin, Cezar Cui i Milij Bałakiriew), znani razem jako „Potężna gromadka”, mająca wkrótce wywrzeć ogromny wpływ na muzykę rosyjską drugiej połowy XIX wieku – osiągnęli swoje pozycje artystyczne samodzielnie, zaczynając pracę w innych zawodach, a w świat muzyki wkra-czając z początku jako amatorzy-samoucy. Przejęci ideami narodowymi, głosili – wspie-rając się wzajemnie – potrzebę nawiązywania do rodzimego folkloru i tradycji, w opozycji m.in. do Piotra Czajkowskiego, który był we-dług nich „rzecznikiem obcych, kosmopo-litycznych wpływów”. Poglądy te, chyba na szczęście nie zawsze dogmatycznie traktowa-ne – bo jednak ci rosyjscy muzycy byli otwarci na świat – zaowocowały prędko dziełami zna-czącymi i oryginalnymi, dzięki niewątpliwym talentom całej piątki, a może też w pewnym stopniu dzięki świeżości ich nie-akademickie-go spojrzenia. Dość wspomnieć opery Borys Godunow Musorgskiego, Kniaź Igor Borodina, czy właśnie szereg utworów symfonicznych i oper Rimskiego-Korsakowa.

24 program styczeń

Reżyseria: Jerzy Bończak. Kostiumy: Maciej Zień.

Obsada: Anna Korcz, Magdalena Wójcik, Agnieszka Pło-szajska, Julia Kołakowska, Piotr Zelt, Michał Milowicz,

Marcin Troński, Jerzy Bończak.

26 stycznia /poniedziałek/ godz. 18.00sala koncertowa filharmonii

Biznes

Teatrw Filharmonii

John Chapman i Jeremy Lloyd


26 stycznia /poniedziałek/ godz. 18.00sala koncertowa filharmonii

BiznesJohn Chapman i Jeremy Lloyd

W czasach, kiedy tak dużo mówi się o prywatyzacji, o sukcesach i upadkach przedsiębiorstw, kiedy moralność, małżeństwo i rodzina tracą na wartości, kiedy wszechobecna jest pogoń za pieniędzmi – komediofarsa Biznes poru-sza wymienione wyżej problemy w sposób zabawny i z przymrużeniem oka.

26 program styczeń

MistrzowskieRecitaleFortepianowe

Michał Szymanowski

Program:

Fryderyk Chopin Nokturn Des-dur op. 27 nr 2

Barkarola Fis-dur op. 60 Etiuda a-moll op. 25 nr 11 Etiuda h-moll op. 25 nr 10

Walc As-dur op. 42 Fantazja f-moll op. 49

Mazurki op. 59 Polonez fis -moll op. 44 Sonata h-moll op. 58



Michał Karol

Szymanowskifortepian

Ukończył z wyróżnieniem studia w klasie forte-pianu prof. Katarzyny Popowej-Zydroń w Aka-demii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Obecnie jest studentem dy-plomowego roku dyrygentury w bydgoskiej Alma Mater w klasie prof. Zygmunta Rycherta oraz studiów podyplomowych w Hochschule für Musik Hanns Eisler w Berlinie, w klasie for-tepianu prof. Eldara Nebolsina.

Koncertował m.in. w Pałacu Narodów ONZ w Genewie, w Auli Pawła VI w Watykanie na koncercie dla papieża Benedykta XVI, w Bel-wederze dla pary prezydenckiej oraz w wielu filharmoniach na całym świecie, m.in. w Fil-harmonii Narodowej w Warszawie na Festi-walu „Chopin i jego Europa” podczas jedne-go wieczoru z Marthą Argerich. Grał recitale w kraju: m.in. w Warszawie, w Krakowie, w Ka-towicach, w Poznaniu, w Bydgoszczy, oraz za granicą: w Stanach Zjednoczonych, w Japonii, Brazylii, Wenezueli, we Francji, w Niemczech, Hiszpanii, we Włoszech, w Belgii, Szwajcarii, Chorwacji, Bułgarii, Rumunii, w Czechach, na Węgrzech, na Cyprze oraz na Ukrainie.

Współpracował z dyrygentami tej miary co Alfredo Rugeles, Jacek Kasprzyk, Marek Pija-rowski, Mirosław Jacek Błaszczyk, Tadeusz Woj-

ciechowski, Kai Bumann, Zygmunt Rychert, Michał Dworzyński.

Wykonywał koncerty z towarzyszeniem m.in. Teresa Carreño Youth Orchestra of Venezuela, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Ukrainy, Polskiej Orkiestry Radiowej, Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej, Orkiestry Symfo-nicznej Filharmonii Świętokrzyskiej, Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Szczecińskiej czy Or-kiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiejw Bydgoszczy. Jesienią 2011 r. ukazał się de-biutancki album artysty:„Michał Szymanowski Piano Recital”.

Do jego najważniejszych osiągnięć konkurso-wych należą:

• I miejsce w kategorii Kultura na konkursie Rumaki 2012 (Bydgoszcz 2013)

• II miejsce na XII Międzynarodowym Kon-kursie Muzycznym im. Juliusza Zarębskiego (Warszawa 2012)

• I miejsce na Konkursie Pianistycznym o Stypendium Yamaha Music Foundation of Europe (Katowice 2011)

• III miejsce (ex aequo) oraz nagroda dla najlepszego Polaka na VIII Międzynarodowym

28 program styczeń

Konkursie Pianistycznym im. Ignacego Jana Paderewskiego (Bydgoszcz 2010)

• II miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina (Warszawa 2008)

• Wyróżnienie na V Festiwalu „Chopinowskie Interpretacje Młodych” (Konin 2008)

• Został laureatem XXV Ogólnopolskiego Festiwalu Tydzień Talentów (Tarnów – Kasna Dolna 2007)

• V miejsce na VII Międzynarodowym Kon-kursie dla Młodych Pianistów Pamięci Vladimi-ra Horowitza (Kijów 2007)

• Nagroda Specjalna im. Anieli Młynarskiej--Rubinstein, Nagroda Prezydenta Bydgoszczy oraz Nagroda Specjalna EMCY Art. For Music na VII Międzynarodowym Konkursie Młodych Pianistów Artur Rubinstein in Memoriam (Byd-goszcz 2007)

• Europejskie prawykonanie Concertina na fortepian i orkiestrę Zbigniewa Bargielskie-go z Orkiestrą Symfoniczną PZSM im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy, Sala Koncertowa Filharmonii Pomorskiej im. I. J. Paderewskiego (Bydgoszcz 2007).


OpowieściHoffmanna

Jacques Offenbach

Planowany czas trwania przedstawienia: 3:50

W rolach głównych: Hibla Gerzmava (kolejno: Olimpia, Antonia, Giulietta, Stella), Kate Lindsey (Niklas/Muza), Vittorio Grigolo (Hoffmann), Thomas Hampson (Złe duchy Hoffmanna: Lindorf, Coppelius, Dapertutto, Dr Mirakel).

Dyryguje: Yves Abel. Reżyseria: Bartlett Sher. Scenografia: Michael Yeargan. Kostiumy: Catherine Zuber. Światło: James F. Ingalls. Choreografia: Dou Dou Huang.

31 stycznia /sobota/ godz. 18.55sala koncertowa filharmonii

Cykl The Met: Live in HD jest realizowany dzięki szczodremu �nansowemu wsparciu jego fundatora, czyli

Globalnym sponsorem korporacyjnym cykluThe Met: Live in HD jest

Transmisje w technologii HD są wspierane przez

www.metopera.org/HDLiveOdwiedź powyższą stronę, jeśli chcesz wygrać wycieczkę do Nowego Jorku, by obejrzeć przedstawienie w The Metropolitan Opera.

Dystrybutor:

www.nazywowkinach.pl

The Metropolitan Opera: Live in HD

(Les Contes d’Hoffmann)

W Norymberdze, w winiarni u Lutra, w opa-rach szlachetnych trunków, romantyczny pisarz-fantasta E.T.A. Hoffmann snuje wspo-mnienia ze swojego życia. Nastrojowe i melo-dyjne ostatnie dzieło Offenbacha – znanego wcześniej głównie jako autor genialnych ope-retek, bard, prześmiewca, symbol Paryża cza-sów Drugiego Cesarstwa – urzeka od pierw-szych taktów, a reżyser obecnej inscenizacji, Bartlett Sher, śmiało piętrzy kolejne obrazy z fantastycznych i poetyckich wizji Hoffman-na.

Hib

la G

erzm

ava

jako

Ant

onia

| fo

t. M

arty

Soh

l / M

etro

polit

an O

pera

KONTRABASYMaciej Niedźwiedź *Tadeusz KorpalBartosz BukowianEwald Wawrzyniuk

FAGOTYRoman Kuźniak *Emilia JarmoszewiczJan FerencBeniamin LewiAleksandra Zakrzewska

TUBAGrzegorz Dybała

FLETYAnna Jundziłł *Anna Kłosowska-GrycSimona Kassak-HajnyMarlena Mentkowska

WALTORNIEJózef Morusiewicz *Paweł SzulcTomasz AmbrożukMichał Kowalewski

PERKUSJASławomir Horodyski *Bartosz ZwolskiJan Burzyński

OBOJEAgnieszka Zwolska *Mateusz KubańskiZofia Radwańska

TRĄBKIPaweł Hulisz *Paweł BanasiukHenryk KarniłoMichał Tyrański Ostap Popowych

HARFAMałgorzata Ambrożuk-Buczek

KLARNETYCezary Gryc *Dominik JastrzębskiKarolina Wiak-Rembowska

PUZONYHenryk Zinkiewicz *Aleksander MiśnikiewiczEiko HasegawaRafał Krauze

II SKRZYPCEAnna Mrachacz *Marta RusiniakJerzy SłodkowskiMaksymilian CybowskiLech GrzegorzewskiWojciech SuwalskiLucyna DobrychłopMarina PiweckaDaniela WojtyłowiczKrzysztof Danielewicz

ALTÓWKIPiotr Stolarz *Dorota MichalskaKatarzyna LorekJacek SzwecJustyna OstrowskaJoanna KorczinAnna PerkowskaHalina Słodkowska

WIOLONCZELEKrzysztof Koziatek * – koncertmistrz Paweł PanasiukBarbara PirogowiczEwa GawrońskaMagdalena NiedźwiedźAgnieszka PołubińskaSylwia Bronecka-BednarczykAgnieszka Szulc Magdalena Rapcia

I SKRZYPCENatan Dondalski *– I koncertmistrzArtur Milian – koncertmistrzMonika Dondalska – koncertmistrzMichał Marcol – koncertmistrz Olga KłosowskaJan DondalskiViktoriya KrasyunZbigniew CiuciasTomasz JabłońskiYuriy RizunEwa WiśniewskaDominika SitarzHalina Nawrocka

* kierownik grupy** stała współpraca

Paweł Szulcinspektor orkiestry

Ewa Gawrońskabibliotekarz


69. sezon artystyczny 2014/2015

Piotr Sułkowski dyrektor naczelny i artystyczny, dyrygent

FORTEPIAN Agnieszka Panasiuk**

dyrektor naczelny i artystyczny: Piotr Sułkowski

Przedsprzedaż i sprzedaż biletów prowadzi kasa biletowa Filharmonii ul. Bartosza Głowackiego 1poniedziałek-piątek: godz. 10.00-18.00oraz dwie godziny przed koncertem

Wydawca:Warmińsko-Mazurska Filharmoniaim. F. Nowowiejskiego w OlsztyniePromocja Filharmonii

Omówienie programów: Tadeusz Szyłłejko

Mecenas Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Sponsorzy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Patroni medialni*

* współpraca redakcyjna

Z uwagi na prawa autorskie przypominamy o całkowitym zakazie fotografowania oraz nagrywania dźwięku i obrazu podczas koncertu

Prosimy o wyłączenie telefonów komórkowych

kalendarium...SAINT-SAËNS, DVOŘAK, CHACZATURIAN /sobota/ godz. 18.55 sala koncertowa Filharmonii...

Documents

Transcript of kalendarium...SAINT-SAËNS, DVOŘAK, CHACZATURIAN /sobota/ godz. 18.55 sala koncertowa Filharmonii...