Języki programowania C i C++bartoszewski.pr.radom.pl/cpp/cpp_2017_w04.pdf · dr Artur Bartoszewski...

1 dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++ , sem. 1I- WYKŁAD

Wykład 4:

Języki programowania C i C++

2

Przeciążanie nazw funkcji

Podstawy programowania w C++

dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++ , sem. 1I - WYKŁAD

3

Przeciążanie nazw funkcji Podstawy


Przeciążanie nazw funkcji umożliwia zdefiniowanie kilku funkcji o tej samej nazwie różniących się listą parametrów. Np.:

int funkcja (); int funkcja (int a); int funkcja (int a, int b); int funkcja (int a, int b, inc c);

4



5



6

Zakres ważności nazwy i czasu życia obiektu



7

Obiekty globalne Podstawy


Obiekt zdeklarowany na zewnątrz wszystkich funkcji ma zasięg globalny. •  Obiekt jest dostępny wewnątrz wszystkich funkcji

znajdujących się w tym pliku. •  Jest znany dopiero od linijki, w której nastąpiła jego

deklaracja, w dół, do końca programu.

#include <iostream.h>int liczba; // zmienna globalnavoid jaksa_funkcja();

Int main() {}

void jaksa_funkcja() {}

8

Obiekty automatyczne Podstawy


Zmienne automatyczne - w momencie gdy kończymy blok, w którym je zdefiniowaliśmy automatycznie przestają istnieć. (obiekty automatyczne komputer przechowuje na stosie). Jeśli po raz drugi wejdziemy do danego bloku (np. przy powtórnym wywołaniu funkcji) to zmienne tam zdefiniowane zostaną powołane do życia po raz drugi. Wynikają z tego dwa wnioski: •  nie możemy liczyć na to, że przy ponownym wywołaniu funkcji zastaniemy

zdefiniowany tam z wartością, którą miał na gdy poprzednio korzystaliśmy z tej funkcji.

•  skoro obiekt przestaje istnieć, to nie ma sensu by funkcja zwracała jego adres.

9

Obiekty automatyczne Podstawy


•  Zmienne globalne – są wstępnie inicjalizowane wartością zero.

•  Zmienne automatyczne - zawierają na stracie losową wartość.

10

Obiekty lokalne statyczne Podstawy


Zmienne lokalne statyczne – pozwalają, by zmienna lokalna dla danej funkcji przy ponownym wejściu do tej funkcji miała taką wartość, jak przy ostatnim opuszczaniu tejże funkcji. W odróżnieniu od zmiennych globalnych są one jednak znane tylko w obrębie funkcji, w której je zdefiniowano.

11

Obiekty lokalne statyczne Podstawy


12

Tablice



13

Tablice Podstawy


Tworzenie jednowymiarowych tablic zmiennych - za deklaracją zmiennej podamy liczbę elementów.

typ_zmiennej nazwa_zmiennej [liczba_elementow];

liczba_elementów - musi być wartością stałą dosłowną, lub stałą const Np.:

int Tablica[ 10 ];Lub:

const STALA = 10;int Tablica[ STALA ];

14

Tablice Podstawy


Tablice można tworzyć z: •  typów fundamentalnych (z wyjątkiem void), •  typów wyliczeniowych (enum), •  wskaźników, •  innych tablic; •  obiektów typu zdefiniowanego przez użytkownika (czyli

klasy), •  wskaźników do pokazywania na składniki klasy.

15

Tablice Podstawy


Numeracja elementów tablicy zaczyna się od zera. Jeśli zdefiniujemy tablicę:

int tab[5];

to jest to tablica pięciu elementów typu int. Poszczególne elementy tej tablicy to:

tab[0] tab[l] tab[2] tab[3] tab[4]

For (i=0; i < rozmiar; i++)……;

16

Inicjalizacja tablic Podstawy


Inicjalizacja tablicy - nadanie wartości początkowych w momencie definicji tablicy. Np.:

int tab[6] = {2, 3, 5, 7, 11, 13 } ;

Jest równoznaczne z:

tab[0]=2; tab[l]=3; tab[2]=5;

tab[3]=7; tab[4]=11; tab[5]=13;

Uwaga: zapis: cout << tab[6];odnosi się do nieistniejącego elementu tablicy.

17



Przy zapisie: int tab[] = {2, 3, 5, 7, 11, 13 };

kompilator „domyśli się”, że chodzi tablicę 6-cio elementową. Przy zapisie:

int tab[6] = {2, 3, 5};

pierwsze trzy elementy zostaną zainicjalizowane podanymi wartościami, pozostałe zerami:

tab[0]=2; tab[l]=3; tab[2]=5;

tab[3]=0; tab[4]=0; tab[5]=0;

18



Przykład: Lotto

19



Przykład: Lotto c.d.

20



Przykład: Lotto c.d.

21

Przekazywanie tablic do funkcji Podstawy


NAZWA TABLICY jest równocześnie

ADRESEM JEJ ZEROWEGO ELEMENTU

Dla: int tab[10]; zapis: tab jest równoznaczny z &tab[0]

Przekazując tablicę do funkcji w rzeczywistości przekazujemy funkcji wskaźnik do tej tablicy.

22

Przekazywanie tablic do funkcji Podstawy


Tablicy nie można przesłać przez wartość. Można tak przesłać pojedyncze jej elementy, ale nie całość.

Mamy funkcję o nagłówku:

void funkcja (float tab[]);

która spodziewa się jako argumentu: tablicy liczb typu float, Taką funkcję wywołujemy na przykład tak:

float tablica[4]={ 7, 8.1, 4, 4.12};funkcja (tablica);

23

Tablice wielowymiarowe Podstawy


W języku C++ tablice wielowymiarowe to tablice, których elementami są inne tablice.

int tab_2D[n][m];

Definicja ta oznacza: tab_2D jest tablicą n-elementową, z których każdy jest m-elementową tablicą (liczb typu int). Uwaga: zapis int tab_2D[n , m] jest błędny.

24



Przykład:

int tab_2D[4][3];

tab_2D jest tablicą 4-ro elementową, z których każdy jest 3-elementową tablicą liczb typu int. [4][3] 0 1 2

0 [0] [0] [0] [1] [0] [2]

1 [1] [0] [1] [1] [1] [2]

2 [2] [0] [2] [1] [2] [2]

3 [3] [0] [3] [1] [3] [2]

25



Elementy takie umieszczane są kolejno w pamięci komputera tak, że najszybciej zmienia się najbardziej skrajny prawy indeks. Stąd, inicjalizacja zbiorcza:

int tab[3][2] = {1,2,3,4,5,6};

spowoduje, że elementom tej tablicy zostaną przypisane wartości początkowe tak, jakbyśmy to robili grupą instrukcji:

tab[0][0] = 1;tab[0][1] = 2;tab[l][0] = 3;tab[l][1] = 4;tab[2][0] = 5;tab[2][1] = 6;

26



Obsługa tablicy dwuwymiarowej:

27

Przekazywanie tablic wielowymiarowych do funkcji Podstawy


Dla tablicy dwuwymiarowej:

float tablica_2D[4][100];

Funkcję skonstruować powinniśmy tak:

void funkcja(float tab[4][100]);lub:

void funkcja(float tab[][100]);

Funkcję tę wywołujemy w sposób:

funkcja(tablica_2D);

28

Liczby losowe Podstawy


Funkcja: int rand(); // #include <cstdlib>

zwraca pseudolosową liczbę całkowitą, która zawiera się w zakresie od 0 do stałej RAND_MAX.

29

Liczby losowe Podstawy


Funkcja srand( ) ustawia punkt startowy generowania serii pseudo losowych liczb całkowitych. W celu reinicjalizowania generatora, ustaw wartość 1 dla argumentu seed. Każda inna wartość przekazana jako seed ustawia losowy punkt startowy generatora. Funkcja pobiera pseudolosowe wartości, które są generowane.

30

Losowanie liczb z określonego zakresu Podstawy


int losowa_liczba = ( rand() % ile_liczb_w_przedziale )

+ startowa_liczba;

31

Czas Podstawy


Funkcja time( ) zwraca czas lokalny w postaci time_t lub -1 w przypadku gdy wystąpił błąd. Jeśli argument jest ustawiony (różny od NULL) to czas lokalny jest również zapisywany do argumentu funkcji.

Funkcja ctime( ) konwertuje time_t na łańcuch znaków reprezentujący datę i czas.

32

Czas Podstawy


33

Literatura:

W prezentacji wykorzystano przykłady i fragmenty:

•  Grębosz J. : Symfonia C++, Programowanie w języku C++ orientowane obiektowo, Wydawnictwo Edition 2000.

•  Jakubczyk K.: Turbo Pascal i Borland C++ Przykłady, Helion.

Warto zajrzeć także do:

•  Sokół R. : Microsoft Visual Studio 2012 Programowanie w Ci C++, Helion.

•  Kerninghan B. W., Ritchie D. M.: język ANSI C, Wydawnictwo Naukowo Techniczne.

Dla bardziej zaawansowanych:

•  Grębosz J. : Pasja C++, Wydawnictwo Edition 2000.

•  Meyers S.: język C++ bardziej efektywnie, Wydawnictwo Naukowo Techniczne


Języki programowania C i C++bartoszewski.pr.radom.pl/cpp/cpp_2017_w04.pdf · dr Artur Bartoszewski...

Documents

Transcript of Języki programowania C i C++bartoszewski.pr.radom.pl/cpp/cpp_2017_w04.pdf · dr Artur Bartoszewski...