Instytut Chemii UPH - Chemia Studia I stopnia Tom I · 2014-06-02 · Właściwości i struktura...

Chemia

Studia

I stopnia

Tom I Spis treści

1. Sylabusy do modułów przedmiotowych podstawowych i kierunkowych ........................ 2 2. Standardy pracy licencjackiej i zasady egzaminu dyplomowego ................................ 75 3. Zasady odbywania praktyki zawodowej ...................................................................... 82

2

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Podstawy Chemii

Nazwa w języku angielskim: General Chemistry

Język wykładowy: polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia

Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Katedra Chemii Fizycznej

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia

Rok studiów: pierwszy

Semestr: pierwszy

Liczba punktów ECTS: 12

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr hab. Krzysztof Wojciechowski

Symbol efektu

Efekty kształcenia Symbol efektu kierunkowego WIEDZA

W_01 Zna i rozumienie podstawowe pojęcia, prawa i zjawiska chemiczne. K_W01, K_W02, K_W07

W_02 Zna i rozumie w jaki sposób atomy łączą się w cząsteczki. K_W01, K_W02 K_W07

W_03 Zna i rozumie podstawowe prawa termodynamiki i kinetyki chemicznej K_W01, K_W02, K_W07

W_04 Zna i rozumie procesy fizykochemiczne przebiegające w roztworach elektrolitów.

K_W01,K_W02, K_W07

W_05 Zna i rozumie podstawowe prawa elektrochemii. K_W01,K_W02, K_W07

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Potrafi bezpiecznie posługiwać się sprzętem laboratoryjnym, substancjami i wyrobami o poznanym składzie chemicznym.

K_U01, K_U02

U_02 Posiada umiejętność dostrzegania zależności pomiędzy budową substancji a jej właściwościami fizycznymi i chemicznymi

K_U01, K_U03, K_U04

U_03 Posiada umiejętność planowania i prowadzania doświadczeń chemicznych oraz przeprowadzania obliczeń chemicznych.

K_U01, K_U07, K_U014,

U_04 Posiada umiejętność zastosowania posiadanej wiedzy do rozwiązywania problemów rachunkowych, teoretycznych i praktycznych oraz korzystania z różnych źródeł informacji.

K_U06, K_U014, K_U016

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Zna ograniczenia własnej wiedzy chemicznej i rozumie potrzebę dalszego jej poszerzania.

K_K01, K_K02, K_K07

K_02 Rozwija dociekliwość i precyzję podczas pracy doświadczalnej i teoretycznej. K_K01, K_K02, K_K07,

Forma i typy zajęć: Wykład - 45 godz., ćwiczenia 60 godz. (w tym 30 godz. ćwiczeń rachunkowych), laboratorium - 45 godz.

Wymagania wstępne i dodatkowe:

Znajomość chemii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej.

Treści modułu kształcenia:

3

Wykłady/ćwiczenia

1. Podstawowe pojęcia i prawa chemiczne. Systematyka i nazewnictwo związków nieorganicznych.

2. Modele atomu i jego struktura elektronowa. Pojęcie orbitalu i kwantowe reguły zapełniania orbitali atomów. Kształty przestrzenne orbitali atomowych.

3. Układ okresowy pierwiastków i jego budowa.

4. Charakterystyka wiązania jonowego, kowalencyjnego koordynacyjnego i wodorowego.

5. Hybrydyzacja i polarność wiązania chemicznego.

6. Charakterystyka stanu gazowego i teoria kinetyczna gazów.

7. Właściwości i struktura przestrzenna ciał stałych. Wiązania w ciałach stałych.

8. Energetyczne i entropowe przyczyny przebiegu reakcji chemicznych. Efekt cieplny reakcji i jego wyznaczanie.

9. Warunki termodynamiczne samorzutności reakcji chemicznych, .Równowaga chemiczna i sposoby jej wyrażania.

10. Podstawowe pojęcia kinetyki chemicznej. Elementy teorii zderzeń i stanu przejściowego. Katalizatory.

11. Rodzaje roztworów i ich własności. Właściwości roztworów zależne od stężenia.

12. Własności roztworów elektrolitów. Teorie kwasów i zasad.

13. Równowagi jonowe w roztworach wodnych;

14. Podstawy elektrochemii. Elektroliza. Elektrody i ogniwa galwaniczne. .

Laboratorium

1. Techniki pracy laboratoryjnej.

2. Badania czynników wpływających na rozpuszczalność substancji.

3. Roztwory i ich sporządzanie.

4. Badania szybkości reakcji i równowagi chemicznej.

5. Pomiary pH roztworów słabych i mocnych elektrolitów.

6. Reakcje utleniania i redukcji.

7 Rozpuszczalność i iloczyn rozpuszczalności.

8. Elektroliza i szereg napięciowy metali.

Ćwiczenia rachunkowe.

1. Obliczenia stężeń roztworów oraz ich przeliczanie.

2.Obliczanie składu procentowego związków chemicznych, składu mieszanin,

3. Obliczenia na podstawie równań chemicznych,

4. Obliczenia siły jonowej i aktywności roztworów elektrolitów.

5. Obliczanie równowag i pH w roztworach słabych elektrolitów.

6. Obliczenia rozpuszczalności i iloczynu rozpuszczalności.

Literatura podstawowa:

1. M. J. Sienko, R. A. Plane, „Chemia podstawy i zastosowania”, WNT,1992.

2. A. Bielański, „Podstawy chemii nieorganicznej”, PWN, Warszawa 1994.

3. L. Pauling, P. Pauling, „Chemia”, PWN, Warszawa 1997.

4. J. Cipera, „Podstawy chemii ogólnej”, WSiP, Warszawa 1992.

5. J. Minczewski, Z. Marczenko, „Chemia analityczna”, PWN, Warszawa 1997.

6. A. Śliwa, „Obliczenia chemiczne”, PWN, Warszawa 1982.

7. H. Całus, „Podstawy obliczeń chemicznych”, WNT, Warszawa 1987.

Literatura dodatkowa:

1. Jones, P. Atkins, „Chemia ogólna”, PWN, Warszawa 2004

2. H. Marzec „Chemia ogólna i analityczna”, AT-R, Bydgoszcz 2004

3. I. Jackowska, J.Piotrowski ”Chemia ogólna z elementami chemii nieorganicznej”, AR, Lublin 2002.

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych, rozmowa heurystyczna, słowna i laboratoryjna metoda problemowa, ćwiczenia pisemne.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta:

4

Efekty W01 -W05 oraz U01-U05 sprawdzane będą w trakcie:

ćwiczeń seminaryjnych - 2 kolokwia,

ćwiczeń rachunkowych - 4 kolokwia,

laboratorium 10 kolokwiów, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.

Efekty W01 – W05 sprawdzane będą na egzaminie pisemnym w czasie sesji egzaminacyjnej.

Forma i warunki zaliczenia:

Laboratorium Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane sa w systemie punktowym. Student może uzyskać następujące ilości punktów :

za sprawdziany bieżące 10 x 3 pkt. = 30 pkt. (minimum 15.5 pkt.) za opisy ćwiczeń 10 x 1 pkt. = 10 pkt. (minimum 5 pkt.) Razem = 40 pkt.

Ćwiczenia są zaliczone po uzyskaniu minimum 20,5 pkt. Jeśli studentowi brakuje 3 pkt. do wymaganej liczby 15,5 pkt. wówczas ma prawo do poprawy jednego sprawdzianu; tego, z którego uzyskał najmniejszą liczbę punktów. Poprawa ta musi się odbyć przed wyznaczonym terminem kolokwium poprawkowego obejmującego zakres wymagań teoretycznych wszystkich ćwiczeń (1A,B-9).

Student może zostać dopuszczony do poprawy sprawdzianów (koniec zajęć laboratoryjnych, a także w czasie sesji egzaminacyjnej) tylko wówczas jeśli wykona wszystkie ćwiczenia przewidziane harmonogramem, a także odda wszystkie sprawozdania z tych ćwiczeń.

Suma punktów uzyskanych w ramach ćwiczeń laboratoryjnych doliczana jest do ogólnej liczby punktów kursu Podstaw Chemii.

Ćwiczenia seminaryjne. Zaliczenie ćwiczeń seminaryjnych odbywa się na podstawie:

wyników dwóch kolokwiów. aktywności na ćwiczeniach Za każde kolokwium student można zdobyć maksimum 20 punktów) Warunkiem zaliczenia ćwiczeń i dopuszczenia do egzaminu jest zdobycie, co najmniej 20,5 pkt. z

kolokwiów. Student, który nie uzyskał minimum punktów uprawniających do dopuszczenia do egzaminu w I terminie

ma prawo do kolokwium poprawkowego obejmującego całość materiału objętego kursem ćwiczeń. Do punktów uzyskanych przez studenta z kolokwiów doliczane są dodatkowe punkty za aktywność na

ćwiczeniach (maksimum 4 pkt.). Suma punktów uzyskanych w ramach ćwiczeń doliczana jest do ogólnej liczby punktów kursu Podstaw

Chemii. Ćwiczenia rachunkowe Na ćwiczeniach przeprowadzone są cztery kolokwia pisemne, z których można uzyskać maksymalnie 40 punktów. Nieobecność nieusprawiedliwiona na kolokwium jest równoznaczna z jego nie zaliczeniem (0 pkt.). Zajęcia są zaliczone, jeśli student uzyska minimum 20,5 punktów. Osoby, które nie uzyskają wymaganej liczby punktów mają prawo do poprawy obejmującej całość materiału objętego kursem ćwiczeń. Za aktywne uczestnictwo w zajęciach można uzyskać dodatkowo 4 punkty wliczane do końcowej punktacji wówczas, gdy student uzyska w czasie ćwiczeń z kolokwiów minimum 20.5 pkt. Suma punktów uzyskanych w ramach ćwiczeń jest doliczana do ogólnej liczby punktów kursu Podstaw Chemii.

Egzamin Kurs kończy się egzaminem pisemnym. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie wszystkich rodzajów ćwiczeń, na co najmniej 20,5 pkt. Egzamin składa się z 20 zadań testowych (40 pkt.) i 10 zadań otwartych (40 pkt.). Egzamin jest zdany, jeśli student uzyskał, co najmniej 40,5 pkt. Ocena końcowa kursu obejmuje 60% punktów uzyskanych z ćwiczeń i 40% punktów uzyskanych z egzaminu. Obliczanie końcowej punktacji z ćwiczeń wg. algorytmu:

1. Punkty uzyskane z wszystkich rodzajów ćwiczeń są sumowane. 2. Do w/w sumy dodawana są punkty uzyskane z egzaminu.

Student maksymalnie może uzyskać 120 pkt. z ćwiczeń i 80 pkt. z egzaminu. Punkty dodatkowe za obecność na wykładach (doliczane tylko w I terminie egzaminu): 4 pkt za wszystkie obecności; 3 pkt. za 1 nieobecność; 2 pkt za 2 nieobecności. Student ma prawo do dwóch terminów egzaminu poprawkowego. Przeliczanie punktów na ocenę końcową kursu: Ocena dostateczna 100,5 - 120 pkt Ocena dst + 120,5 - 140 pkt. Ocena dobra 140,5 - 160 pkt. Ocena dobra + 160,5 - 180 pkt. Ocena bardzo dobra > 180 pkt.

5

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta

Udział w wykładach 45 godz.

Udział w ćwiczeniach 105 godz.

Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 30 godz.

Przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 15 godz.

Udział w konsultacjach z przedmiotu 15 godz.

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów 45 godz.

Przygotowanie się do egzaminu i obecność na egzaminie 45 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 300 godz.

Punkty ECTS za przedmiot 12 ECTS

6


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Matematyka I

Nazwa w języku angielskim: Mathematics I



Jednostka realizująca: Instytut Matematyki i Fizyki



Rok studiów: 1

Semestr: 1


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Grzegorz Lewandowski

Symbol efektu


W_01 Student zna podstawowe pojęcia związane z algebrą liniową: macierze, wyznaczniki, działania na nich, itp..

K_W10, K_W08

W_02 Zna podstawowe pojęcia dotyczące liczb zespolonych i ich zastosowań. K_W04, K_W010

W_03 Zna podstawowe metody rozwiązywania układów równań liniowych. K_W011

W_04 Zna pojęcia i twierdzenia związane z przestrzeniami liniowymi, przekształceniami liniowymi. Zna podstawy geometrii analitycznej.

K_W010, KW_04

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Potrafi w sposób zrozumiały przedstawić poprawne rozumowania matematyczne, formułować twierdzenia i definicje.

K_U10

U_02 Umie operować pojęciami związanymi z zagadnieniami algebry liniowej, interpretować zależności, wzory, schematy itp. oraz stosować je praktycznie.

K_U09, K_U10

U_03 Posługuje się pojęciem przestrzeni liniowej. Potrafi w tym kontekście analizować przykłady, znajduje zastosowania.

K_U11, K_U12

U_04 Potrafi rozwiązywać układy równań liniowych wieloma metodami. Dostrzega ich zastosowania w fizyce i chemii.

K_U10, KU_22


K_01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01, K_K03

K_02 Potrafi formułować opinie i wyciągać wnioski dotyczące zagadnień związanych z algebrą liniową.

K_K02

K_03 Potrafi prezentować posiadane informacje i otrzymywane wyniki. K_K06

Forma i typy zajęć: wykłady (15 godz.), ćwiczenia (30 godz.), konsultacje (30 godz.)



1. Liczby zespolone. Podstawowe definicje. Postać algebraiczna i trygonometryczna liczby zespolone. Potęgowanie

7

i pierwiastkowanie liczb zespolonych.

2. Macierze i wyznaczniki. Podstawowe określenia. Działania na macierzach. Definicja wyznacznika. Algorytm Gaussa. Pojęcie rzędu macierzy.

3. Układy równań liniowych. Pojęcie układu i rozwiązania układu. Układy jednorodne i niejednorodne Układy Cramera. Metoda eliminacji Gaussa. Istnienie i liczba rozwiązań; twierdzenie Kroneckera-Capellego.

4. Przestrzenie liniowe. Pojęcie przestrzeni i podprzestrzeni. Liniowa niezależność wektorów. Baza i wymiar przestrzeni liniowej; współrzędne wektora w bazie.

5. Przekształcenia liniowe . Podstawowe pojęcia. Jądro i obraz przekształcenia liniowego. Macierz przekształcenia. Wartości i wektory własne.

6. Geometria analityczna w przestrzeni. Wektory, iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Zastosowania rachunku wektorowego. Ortogonalność.

Literatura podstawowa: 1. T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa 1, 2, GiS, Wrocław, 2010 2. B. Gleichgewicht, Algebra, PWN, Warszawa, 1976 3. D. Witczyńska, K.Witczyński, Wybrane zagadnienia z algebry liniowej i geometrii, PW, Warszawa, 1996

Literatura dodatkowa: 1. A. Białynici-Birula, Algebra liniowa z geometrią, PWN, Warszawa, 1976

2. J. Gancarzewicz, Algebra liniowa z elementami geometrii, UJ, Kraków, 1998 Planowane formy/działania/metody dydaktyczne: Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi, ćwiczenia rachunkowe wspomagane technikami multimedialnymi.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta: Efekty sprawdzane będą na dwóch kolokwiach oraz na egzaminie pisemnym w sesji egzaminacyjnej.

Forma i warunki zaliczenia: Warunek uzyskania zaliczenia przedmiotu: co najwyżej dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach i spełnienie każdego z trzech niżej opisanych warunków

1. uzyskanie co najmniej 10 punktów z każdego kolokwium 2. uzyskanie co najmniej 20 punktów z egzaminu pisemnego 3. uzyskanie łącznie co najmniej 51 punktów ze wszystkich form zaliczenia

Przedział punktacji 0-50 51-60 61-70 71-80 81-90 91-100

Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0

Sposób uzyskania punktów:

1. Kolokwia: 50 pkt 2. Egzamin pisemny: 50 pkt

Poprawy: Jednorazowa poprawa kolokwium w trakcie zajęć w semestrze. Dwie poprawy w sesji egzaminacyjnej, odpowiednio przed drugim i trzecim terminem egzaminu pisemnego.



Udział w wykładach 15

Udział w ćwiczeniach 30

Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 30

Udział w konsultacjach z przedmiotu 15

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów 30

Przygotowanie się do egzaminu i obecność na egzaminie

30

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 150


8


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Matematyka II

Nazwa w języku angielskim: Mathematics II






Rok studiów: 1

Semestr: 2

Liczba punktów ECTS:4

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Grzegorz Lewandowski

Symbol efektu

Efekty kształcenia Symbol efektu kierunkowego

WIEDZA

W_01 Student zna podstawowe pojęcia związane z analizą matematyczną: funkcje, ciągi, szeregi itp. Zna podstawowe własności tych pojęć

K_W10, K_W08

W_02 Zna podstawowe pojęcia dotyczące pochodnych funkcji i ich zastosowań. K_W04, K_W010

W_03 Zna podstawowe metody całkowania i zastosowania całek. K_W011

W_04 Zna podstawowe równania różniczkowe i metody ich rozwiązywania. Zna zastosowania tych równan.

K_W010, KW_04

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Potrafi w sposób zrozumiały przedstawić poprawne rozumowania matematyczne, formułować twierdzenia i definicje.

K_U10

U_02 Umie operować pojęciami związanymi z zagadnieniami analizy matematycznej, interpretować zależności, wzory, schematy itp. oraz stosować je praktycznie.

K_U09, K_U10

U_03 Posługuje się pojęciami pochodnej i całki. Potrafi analizować i rozwiązywać konkretne przykłady, znajduje zastosowania.

K_U11, K_U12

U_04 Potrafi rozwiązywać różne typy równań różniczkowych. Dostrzega ich zastosowania w fizyce i chemii.

K_U10, KU_22


K_01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01, K_K03

K_02 Potrafi formułować opinie i wyciągać wnioski dotyczące zagadnień związanych z analizą matematyczną.

K_K02

K_03 Potrafi prezentować posiadane informacje i otrzymywane wyniki. K_K06

Forma i typy zajęć: wykłady (15 godz.), ćwiczenia (30 godz.), konsultacje (30 godz.)


9


1. Granica ciągu i granica funkcji. Podstawowe definicje. Obliczanie granic ciągów, własności. Zupełność. Granica i ciągłość funkcji, własności funkcji ciągłych, ciągłość jednostajna.

2. Pochodna funkcji. Podstawowe określenia. Obliczanie pochodnych. Wzór Taylora. Obliczanie przybliżonych wartości wyrażeń. Zastosowanie pochodnych; badanie funkcji, poszukiwanie wartości najmniejszej i największej.

3. Rachunek całkowy. Całka nieoznaczona; podstawowe metody całkowania. Całka oznaczona. Zastosowanie geometryczne i fizyczne całek.

4.Elementarne równania różniczkowe. Równania pierwszego i drugiego rzędu. Rozwiązywanie prostych równań, przewidywanie rozwiązań.

5.Szeregi. Szeregi liczbowe; kryteria zbieżności. Szeregi potęgowe; promień i przedział zbieżności. Zastosowanie szeregów. Szeregi Taylora. Informacja o szeregach Fouriera.

6. Funkcje wielu zmiennych. Granica i ciągłość. Pochodna i różniczka funkcji wielu zmiennych. Ekstrema i ich zastosowania. Całki wielokrotne; podstawowe metody całkowania, zastosowania całek.

Literatura podstawowa: 4. M. Gewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2010 5. R. Kołodziej, Podstawy analizy matematycznej, PW, Warszawa, 2002 6. W. Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach 1,2, PWN, Warszawa, 2001

Literatura dodatkowa: 3. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych, PWN, Warszawa, 1977

4. R. Leitner, W.Matuszewski, Z.Rojek, Zadania z matematyki wyższej, WNT, Warszawa, 2000 Planowane formy/działania/metody dydaktyczne: Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi, ćwiczenia rachunkowe wspomagane technikami multimedialnymi.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta: Efekty sprawdzane będą na dwóch kolokwiach oraz na egzaminie pisemnym w sesji egzaminacyjnej.

Forma i warunki zaliczenia: Warunek uzyskania zaliczenia przedmiotu: co najwyżej dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach i spełnienie każdego z trzech niżej opisanych warunków

4. uzyskanie co najmniej 10 punktów z każdego kolokwium 5. uzyskanie co najmniej 20 punktów z egzaminu pisemnego 6. uzyskanie łącznie co najmniej 51 punktów ze wszystkich form zaliczenia


Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0


3. Kolokwia: 50 pkt 4. Egzamin pisemny: 50 pkt

Poprawy: Jednorazowa poprawa kolokwium w trakcie zajęć w semestrze. Dwie poprawy w sesji egzaminacyjnej, odpowiednio przed drugim i trzecim terminem egzaminu pisemnego.




Udział w ćwiczeniach 30

Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 15

Udział w konsultacjach z przedmiotu 10


Przygotowanie się do egzaminu i obecność na egzaminie

15



10


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Fizyka

Nazwa w języku angielskim: Physics


Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: Chemia





Semestr: drugi


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Prof. nzw. dr hab. Krzysztof Iskra

Symbol efektu


W_01 Student zna podstawowe pojęcia i zależności matematyczne niezbędne do opisy różnych zjawisk fizycznych i przedstawiania praw fizycznych rządzących tymi zjawiskami

K_W04, K_W12

W_02 Student zna podstawowe prawa do opisu ruchów punktu materialnego i bryły sztywnej

K_W04, K_W12

W_03 Student zna pojęcie pędu, pracy, energii, mocy oraz podstawowe zasady zachowania w przyrodzie

K_W04, K_W12

W_04 Student zna podstawowe zagadnienia dotyczące ruchu drgającego i falowego i prawa rządzące tymi ruchami.

K_W04, K_W12

W_05 Student zna podstawowe zagadnienia i prawa do opisu elektrycznych i magnetycznych własności materii.

K_W04, K_W12

W_06 Student zna podstawowe zagadnienia i prawa optyki geometrycznej i falowej. K_W04, K_W12

W_07 Student zna podstawowe zjawiska i prawa akustyki towarzyszące rozchodzeniu się fal głosowych

K_W04, K_W12

W_08 Student zna podstawowe pojęcia i prawa fizyki ciała stałego K_W04, K_W12

W_09 Student zna podstawowe zjawiska i prawa rozpadu promieniotwórczego K_W04, K_W12

W_10 Student zna podstawy fizyki jądrowej K_W04, K_W12

W_11 Student zna zagadnienia związane ze strukturą i ewolucją Wszechświata K_W04

UMIEJĘTNOŚCI

U_01

Rozumie podstawowe prawa ruchu punktu materialnego i bryły sztywnej i na ich podstawie potrafi opisywać, interpretować i wyjaśniać różne zjawiska zachodzące w życiu codziennym wykorzystując znajomość rachunku skalarnego i wektorowego, różniczkowego i całkowego

K_U10

U_02 Umie rozwiązywać różnego typu zadania z mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej stosując aparat matematyki wyższej.

K_U10

U_03 Rozumie podstawowe zasady zachowania w przyrodzie i potrafi pokazać jej zastosowania w życiu. Umie rozwiązywać zadania wykorzystując powyższe zasady

K_U12

U_04 Rozumie zagadnienia dotyczące ruchu drgającego i falowego i prawa rządzące tymi ruchami związane i potrafi wskazać przykłady w tych ruchów w otaczającym świecie. Umie opisać matematycznie te ruchy.

K_U10, K_U11 K_U13

11

U_05 Potrafi opisywać, i wyjaśniać różne zjawiska zachodzące w przyrodzie związane z elektrycznymi i magnetycznymi własnościami materii .

K_U10 K_U11 K_U13

U_06 Umie rozwiązywać różnego typu zadania z elektryczności i magnetyzmu K_U10 K_U11

U_07 Potrafi opisywać, i wyjaśniać różne zjawiska optyczne w oparciu o prawa optyki geometrycznej i falowej

K_U10 K_U11 K_U13

U_08 Umie rozwiązywać różnego typu zadania z optyki K_U10 K_U11

U_09 Potrafi interpretować różne zjawiska dotyczące fizyki ciała stałego K_U10 K_U11

K_U13

U_10 Potrafi interpretować różne zjawiska i prawa rozpadu promieniotwórczego. K_U10 K_U11

K_U13

U_11 Rozumie strukturę mikroświata (jąder atomowych i cząstek elementarnych) oraz zjawiska w nim zachodzące

K_U10 K_U11

U_12 Rozumie i potrafi wyjaśnić jak powstał Wszechświat i jak dalej będzie ewoluował K_U10 K_U11

U_13

Posiada umiejętność zaplanowania oraz i przeprowadzenia różnych eksperymentów fizycznych z mechaniki, ciepła, elektryczności, optyki oraz umie krytycznie ocenić wyniki eksperymentów, dokonać obserwacji i obliczeń teoretycznych oraz przeprowadzić dyskusję niepewności pomiarowych

K_U14 K_U17


K_01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01

K_02 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień fizycznych i chemicznych

K_K06

K_03 Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze, także w językach obcych

K_K03

K_04 Potrafi pracować zespołowo; rozumie konieczność systematycznej pracy nad wszelkimi projektami, które mają długofalowy charakter

K_K04

Forma i typy zajęć: wykłady (15godz.), ćwiczenia (15 godz. Ćwiczenia rachunkowe + 30 godz. lab), konsultacje (20 godz.)


1. Znajomość matematyki na poziomie programu szkoły średniej.. 2. Znajomość podstaw fizyki na poziomie programu szkoły średniej. 3. Znajomość rachunku wektorowego oraz rachunku różniczkowego i całkowego.


Podstawy mechaniki klasycznej- kinematyka i dynamika punktu materialnego i bryły sztywnej– podstawowe pojęcia, zasady dynamiki i zasady zachowania energii, pędu, momentu pędu. Elementy hydromechaniki-prawo Pascala, Archimedesa, prawa rządzące ruchem cieczy doskonałej. Grawitacja- pole grawitacyjne, prawo powszechnego ciążenia . Drgania i fale w ośrodkach sprężystych-ruch drgający harmoniczny, drgania tłumione i wymuszone, składanie drgań, ruch falowy, równanie fali płaskiej, interferencja, dyfrakcja i polaryzacja fal. Elektryczne i magnetyczne właściwości materii. Elektryczność - pole elektryczne, prawo Coulomba i prawo Gaussa, prąd stały, pole magnetyczne, prawa Biota-Savarta i Ampere’a , prawo indukcji elektromagnetycznej Faraday’a, prądy zmienne i drgania elektromagnetyczne, równania Maxwella. Fale elektromagnetyczne. Elementy optyki falowej i geometrycznej -podstawowe prawa optyki geometrycznej i falowej. Elementy akustyki-podstawowe zjawiska towarzyszące rozchodzeniu się fal głosowych. Elementy fizyki ciała stałego-kryształy, metale, teoria pasmowa.

Promieniotwórczość naturalna - rozpad , , , wychwyt elektronów, promieniotwórczość sztuczna. Elementy fizyki jądrowej-niektóre własności jąder, energia wiązania, różne modele jądrowe, rozszczepienie i synteza jąder. Elementy kosmologii- struktura i ewolucja wszechświata.


1. Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki T1-5. 2. Halliday, Resnick, Fizyka, t. I i II, PWN. 3. Sawieliew I.W., Kurs Fizyki, t 1,2,3. 4. Drynski Tadeusz, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki


1. Berkeleyowski Kurs fizyki. Vol. 1-5.

2. J.Orear, Fizyka, t. I i II, WNT. 3. K. Wódkiewicz i in., Problemy i zadania z fizyki, PWN.

12


Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi, ćwiczenia rachunkowe, ćwiczenia laboratoryjne


Efekty kształcenia U_01 - U_12 są sprawdzane w trakcie ćwiczeń rachunkowych gdzie studenci wspólnie z

prowadzącym rozwiązują zadania. Efekty U_13 w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych. Pozostałe efekty (w zakresie

wiedzy i kompetencji w trakcie egzaminu.


1. Maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania w ramach całego kursu z przedmiotu wynosi 100 na co składają 14 pt z ćwiczeń rachunkowych 36 pt z laboratorium ,50 pt z ustnego zaliczenia wykładu.

2. Warunkiem przystąpienia do zaliczenia ustnego wykładu jest spełnienie następujących warunków: a) wykonanie 12 ćwiczeń laboratoryjnych opracowanie sprawozdań, zaliczenie wejściówek i uzyskanie minimum 18 pt. b) obecność na co najmniej 80% godzin ćwiczeń rachunkowych tj 12godz.

c)aktywność na ćwiczeniach rachunkowych i uzyskanie minimum 7 pt W przypadku większej liczby nieobecności spowodowanych chorobą lub innymi udokumentowanymi powodami student może omawiany na ćwiczeniach materiał zaliczyć na konsultacjach a brakujące ćwiczenia laboratoryjne wykonać w dodatkowym terminie lub z inną grupą 3. W przypadku nie uzyskania potrzebnej do przystąpienia do zaliczenia ustnego wykładu liczby punktów

studentom przysługuje prawo do dwóch kolokwiów poprawkowych oraz uzupełnienie brakujących ćwiczeń laboratoryjnych. Pierwsze z nich odbywać się będzie w trakcie zajęć w semestrze, drugie zaś w sesji egzaminacyjnej ..

4. Ocena z przedmiotu będzie wyliczana według tabelki:


Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0




Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 30 godz.

Udział w ćwiczeniach rachunkowych 15 godz.







13


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: BHP i ergonomia

Nazwa w języku angielskim: Health and safety and ergonomics

Język wykładowy: język polski


Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Katedra Chemii Organicznej i Stosowanej, Zakład Chemii Organicznej



Rok studiów: Pierwszy

Semestr: Pierwszy


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Krzysztof Lipiński

Symbol efektu


W01 zna i rozumie cywilizacyjne znaczenie zagrożeń jakie mogą wynikać ze stosowania chemii i jej wytworów w życiu codziennym

K_W01 K_W03

W02 dostrzega potrzebę korzystania z regulacji prawnych i literatury fachowej dotyczącej Bezpieczeństwa i higieny Pracy oraz Prawa pracy.

K_W07 K_W08 K_W13

W03 na znaczenie ergonomicznego projektowania stanowiska pracy dla zachowania zdrowia i sił twórczych człowieka.

K_W03 K_W07

W04 ma wiedzę dotyczącą metod analizy ryzyka zawodowego w środowisku pracy.

K_W12

UMIEJĘTNOŚCI

Uk01 posiada umiejętność zastosowania odpowiednich procedur oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy.

K_U12 K_U15 K_U19

Uk02 potrafi zanalizować i ocenić zagrożenia czynnikami szkodliwymi w środowisku pracy.

K_U07 K_U05 K_U16


Kk01 ma świadomość konieczności doskonalenia swojej wiedzy w zakresie problematyki Bezpieczeństwa i Higieny pracy.

K_K01 K_K02 K_K03

Kk02 potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień prawnych dotyczących podstaw prawnych ochrony pracy.

Forma i typy zajęć: Wykład konwencjonalny ,prezentacje multimedialne, filmy dydaktyczne,

Wymagania wstępne i dodatkowe: znajomość podstawowych zagadnień z zakresu BHP dla szkół ponadgimnazjalnych.


Podstawy prawne ochrony pracy. Źródła prawa w dziedzinie ochrony pracy. Obowiązki pracodawcy w zakresie ochrony pracy. Prawa i obowiązki pracowników w zakresie ochrony pracy. Wypadki, choroby zawodowe, Świadczenia z tytułu wypadków i chorób zawodowych. Umowa o pracę. Typy umów o prace. Urlopy. Zagrożenie czynnikami niebezpiecznymi i szkodliwymi w środowisku pracy. Analiza i ocena zagrożeń czynnikami szkodliwymi występującymi w procesach pracy oraz ocena ryzyka związanego z tymi zagrożeniami. Procedury analizy zagrożeń i oceny ryzyka zawodowego. Środki ochrony indywidualnej. Certyfikacja wyrobów, maszyn i urządzeń na spełnianie

14

wymagań bezpieczeństwa. Współczesne koncepcje zarządzania BHP w przedsiębiorstwach. Ergonomia - pojęcia podstawowe, zadania i korzyści. Podstawy kształtowania jakości ergonomicznej stanowisk roboczych i oprzyrządowania technologicznego Ochrona przeciwpożarowa . Zasady udzielania pomocy przedlekarskiej w razie wypadku.


1) D. Koradecka, Bezpieczeństwo i Higiena Pracy, Centralny Instytut Ochrony Pracy, 2008. 2) Jolanta Skowrón, Lidia Zapór, Małgorzata Pośniak, Małgorzata Szewczyńska, Aleksander Lisowski ,Czynniki chemiczne w środowisku pracy ,Centralny Instytut Ochrony Pracy 2008. 3) R. Mikulski, Bezpieczeństwo i ochrona człowieka w środowisku pracy, Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 1999r. 4. J. Bugajska [i in.].Ergonomia, Centralny Instytut Ochrony Pracy, 2001.

Literatura dodatkowa: 1) Pod red. D. Augustyńskiej i M. Pośniak, Czynniki szkodliwe w środowisku pracy. Wartości dopuszczalne 2010,Centralny Instytut Ochrony Pracy, 2008. 2) S. Knapik, Ergonomia i ochrona pracy, Wydawnictwo AGH, Kraków 1996.

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne: Wykład problemowy z wykorzystaniem środków audiowizualnych, sprawdzanie zakresu opanowanej wiedzy na kolokwium końcowym poza zajęciami. Zadanie literaturowe polega na opracowaniu przez studenta aspektów toksykologicznych dla człowieka i środowiska naturalnego wybranych substancji chemicznych stosowanych w gospodarce człowieka


Efekty W01, W03, W07, W12,W13 sprawdzane będą na kolokwium w formie testu wielokrotnego wyboru przeprowadzonym poza zajęciami. Efekty: Kk01 i Kk02 sprawdzane będą jako zadanie literaturowe.


Sprawdzian pisemny - 30 pkt,

Zadanie literaturowe polegające na korzystaniu ze wskazanej literatury i kart charakterystyk - 10 pkt,

W sumie 40pkt. Punktacja: 40.0 - 36.4pkt - 5.0; 36.3 - 32.4 pkt - 4.5; 32.3 - 28.4pkt - 4.0; 28..3 - 24.4pkt - 3.5; 24.3 - 20.4pkt - 3.0.




Udział w konsultacjach 3 godz.

Samodzielne przygotowanie do sprawdzianu testowego 5 godz.

Samodzielne przygotowanie do zadania literaturowego 2 godz.

Sumaryczne obciążenie praca studenta 25 godz.


15


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Prawo autorskie i własność przemysłowa

Nazwa w języku angielskim: Copyright and industrial property



Jednostka realizująca: Instytut Chemii – Katedra Chemii Nieorganicznej




Semestr: pierwszy


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr Danuta Kroczewska

Symbol efektu


PA_W01 Zna sposoby pozyskiwania aktów prawnych i ich nowelizacji K_W07, K_W08

PA_W02 Zna podstawowe pojęcia i definicje z zakresu prawa autorskiego K_W07

UMIEJĘTNOŚCI

PA_U01 Potrafi wyszukać odpowiednie akty prawne i rozróżnić podstawowe pojęcia dotyczące prawa autorskiego i własności przemysłowej.

K_U01

PA_U02 Potrafi wskazać rolę i miejsce zagadnień prawa autorskiego i własności przemysłowej w działalności studenta i absolwenta chemii.

K_U16, K_U23

PA_U03 Potrafi przeanalizować i zinterpretować najważniejsze akty prawne z zastosowaniem poprawnej specjalistycznej symboliki, terminologii i nomenklatury.

K_U01


PA_K01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia w kontekście dynamicznych zmian zarówno przemysłu chemicznego jak i zagadnień prawnych.

K_K01

PA_K02 Rozumie znaczenie uczciwości intelektualnej w działaniach własnych i innych. K_K05

Forma i typy zajęć: wykład (30 godz.)


Znajomość treści z przedmiotu: Wiedza o Społeczeństwie i podstawy przedsiębiorczości z zakresu szkoły ponadgimnazjalnej,


16

1. Źródła prawa i aktów prawnych. Prawo polskie a prawo Unii Europejskiej. 2. Prawo autorskie: pojecie i geneza ochrony własności intelektualnej – rys historyczny, pojecie własności

intelektualnej, specyfika i przykłady dóbr niematerialnych z zakresu własności intelektualnej. Źródła prawa autorskiego.

3. Przedmiot prawa autorskiego (definicja utworu). Powstanie i czas ochrony. Podmiot praw autorskich. 4. Autorskie prawa majątkowe. Autorskie prawa osobiste. 5. Dozwolony użytek chronionych utworów. 6. Umowy prawa autorskiego – umowa licencyjna i umowa przenosząca prawo – rodzaje, forma, zasady

redagowania kontraktów. 7. Prawo do wizerunku i prawo adresata korespondencji. Ochrona cywilnoprawna i prawno-karna autorskich

praw osobistych i praw majątkowych. 8. Podstawy ochrony własności przemysłowej – zasady, procedury i związane z tym koszty

Pojęcie wynalazku „patentowalnego”. Patent na wynalazek. Procedury uzyskiwania patentu. Koszty ochrony patentowej

Ochrona wynalazków. Komu przysługują prawa do wynalazku?

Ochrona wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych oraz tajemnic przedsiębiorstwa

Pojęcie wzoru użytkowego nadającego się do ochrony. Prawo ochronne na wzór użytkowy. Koszty ochrony wzorów użytkowych i przemysłowych.

Prawo z rejestracji na wzór przemysłowy

Pojęcie tajemnicy przedsiębiorstwa. Czyny nieuczciwej konkurencji w stosunku do tajemnicy przedsiębiorstwa.

9. Pojęcie znaku towarowego nadającego się do ochrony. Koszty ochrony znaków towarowych. 10. Prawo ochronne na znak towarowy a prawo autorskie.


1. Red. J. Sieńczyło-Chlabicz, Prawo własności intelektualnej. Warszawa LexisNexis, 2009. 2. B. Kurzępa E. Kurzępa, Ochrona własności intelektualnej - zarys problematyki. -: Towarzystwo Naukowe

Organizacj i Kierownictwa Toruń "Dom Organizatora", 2010. 3. B. Przybyliński, Ochrona własności intelektualnej, Wydawnictwo Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno-

Przyrodniczego, Bydgoszcz, 2012. 4. Ochrona własności intelektualnej : ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo własności

przemysłowej, samouczek studencki, oprac. merytoryczne i red. Lech Krzyżanowski. - Stan prawny: 1 września 2012 r. Wydawnictwo Od.Nowa, Bielsko-Biała, 2012.


1. Wybrane Dzienniki ustaw, np Dz. U. z 2003r. Nr 119 poz. 1117 z późn. zmianami; Dz. U. z 2006r. Nr 90 poz. 631 z późn. zmianami; Dz. Uz 2003r. Nr 153 poz. 1503 z późn. zmianami; Dz. U. z 2001r. Nr 128 poz. 1402 z późn. zmianami.

2. Stosunek prawa ochrony konkurencji do prawa własności intelektualnej / Dawid Miąsik. - Stan prawny na 1 stycznia 2012 r. Lex a Wolters Kluwer business, Warszawa, 2012.

3. M. Kowalczuk-Szymańska, O. Sztejnert-Roszak, Naruszenia praw autorskich w Internecie. Aspekty prawne i procedury dochodzenia roszczeń.


Wspomagany technikami multimedialnymi wykład, słowna metoda problemowa, dyskusja.


Sprawdzenie efektów PA_W01, PA_W02, PA_U01, PA_U02, PP_U03, PA_K01 i PA_K02 nastąpi podczas pisemnego kolokwium z treści wykładu a także podczas samodzielnego opracowania zadanego tematu.


Warunki uzyskania zaliczenia przedmiotu:

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest:

1. Uczestnictwo w wykładach.

2. Pisemne opracowanie zleconego zagadnienia (5 pkt).

3. Zaliczenie pisemnego kolokwium z treści przedmiotowych wykładu (15 punktów).

Ocena końcowa z przedmiotu wynika z sumy zdobytych punktów zgodnie z poniższym zestawieniem:

Przedział punktacji 10 > 10 > 12 > 14 > 16 > 18

Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0


17



Przygotowanie do kolokwium 15 godz.

Udział w konsultacjach i kolokwium 15 godz.



18


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Język angielski

Nazwa w języku angielskim: English

Język wykładowy: Angielski (wspomagany jęz. polskim)


Jednostka realizująca: Studium Języków Obcych



Rok studiów: 1

Semestr: 1, 2


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: mgr Elżbieta Mirończuk

Symbol efektu


W_01 Student zna słownictwo i struktury gramatyczne niezbędne do skutecznej komunikacji językowej w typowych sytuacjach życia codziennego i zawodowego zgodnie z treścią modułu kształcenia.

K_W09

W_02 Zna zasady konstruowania różnych form wypowiedzi ustnych (dialog, komunikat, prezentacja) i pisemnych (ogłoszenie, notatka, ankieta, streszczenie, zaproszenie, list prywatny i prosty list urzędowy, CV, opis, opowiadanie).

W_03 Zna strategie komunikacyjne potrzebne do skutecznego porozumiewania się.

W_04 Zna normy socjokulturowe języka (konwencje społeczne, obyczaje itp.) obowiązujące w społeczności posługującej się tym językiem jako językiem ojczystym.

W_05 Zna zasady pisowni, wymowy i intonacji języka.

W_06 Zna różne techniki uczenia się i metody samooceny.

UMIEJĘTNOŚCI

Słuchanie/ Czytanie

Student potrafi:

U_01

zrozumieć ogólny przekaz wypowiedzi (ustnych i pisemnych) oraz wybrane informacje zawarte w wypowiedziach dłuższych, bogatych pod względem treści a także zróżnicowanych pod względem struktur leksykalno – gramatycznych, rozróżnić poszczególne części tekstu, ich główne myśli oraz związki między nimi;

U_02 zrozumieć szczegółowo krótsze przekazy, związane z kierunkiem studiów oraz w życiu codziennym np. : polecenie, komunikat, instrukcja obsługi, ogłoszenia, itp.;

U_03 rozróżnić formalny i nieformalny styl tekstu;

U_04 zrozumieć główne treści wykładu lub rozmowy na tematy specjalistyczne, pod warunkiem znajomości tematyki oraz jasnej struktury wypowiedzi;

U_05

wyszukać interesujące informacje z zakresu swojej specjalności w dostępnych źródłach (Internet, leksykony, prasa, literatura fachowa, itp.) i przy pomocy słownika języka obcego (dwu- i jednojęzycznego) pracować z tekstem samodzielnie;

U_06 rozpoznawać różnorodne struktury leksykalno-gramatyczne w podanym kontekście w celu właściwego zrozumienia przekazu.

19

Mówienie

Student potrafi:

U_07 uzyskiwać i udzielać informacji;

U_08 relacjonować przebieg zdarzeń, opisywać ludzi, zdarzenia, miejsca i zjawiska;

U_09 prowadzić rozmowy w życiu prywatnym i zawodowym;

U_10 interpretować statystyki, diagramy, ilustracje, wykresy, itp.;

U_11 formułować dłuższe spójne wypowiedzi na określone tematy;

U_12 brać udział w dyskusji o znanej tematyce, formułować argumenty, wyrażać aprobatę i sprzeciw, negocjować;

U_13 stosować struktury leksykalno – gramatyczne z zachowaniem zasad wymowy i intonacji w stopniu zapewniającym zrozumiałość dla rodzimego użytkownika języka.

Pisanie

Student potrafi:

U_14 opisać ludzi, przedmioty, miejsca, zjawiska, zdarzenia;

U_15 sporządzić krótkie i dłuższe teksty użytkowe ( np. życiorys, podanie, sprawozdanie, ogłoszenie, notatkę służbową, list prywatny i urzędowy, usprawiedliwienie itp.) oraz wypełnić np. formularz, ankietę itp.;

U_16 sporządzić notatkę z przeczytanego tekstu fachowego, ewentualnie jego streszczenie, plan, słownik tematyczny, tabelę, wykres, asocjogram itp.;

U_17 stosować właściwe środki językowe odpowiednie do formy i funkcji tekstu oraz sytuacji komunikacyjnej;

U_18 prawidłowo stosować zasady ortografii i interpunkcji.


K_01 Ma świadomość potrzeby znajomości języka obcego w życiu prywatnym i przyszłej pracy zawodowej.

K_K03

K_02 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia oraz samodoskonalenia w zakresie nauki języka.

K_K01/02

K_03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. K_K04

K_04 Jest świadomy odpowiedzialności za efekty własnej pracy.

K_05 Przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

K_06 Jest świadomy zasad etyki, tajemnicy oraz prawa z tytułu wykonywanego zawodu. K_K05

Forma i typy zajęć: Konwersatorium 120 godz


Umiejętność posługiwania się jęz. angielskim na poziomie B1 ESOKJ


Tematy, sytuacje, leksyka

1. Rodzina i kontakty międzyludzkie: Przyjaźń, uczucia i cechy charakteru (z uwzględnieniem cech niezbędnych do wykonywania poszczególnych zawodów), charakterystyka osób, zachowania typowe w danej kulturze (opowiadanie własnych lub zasłyszanych historii), sposoby zachowania się we wzajemnych kontaktach, nawiązywanie znajomości.

2. Środki masowego przekazu: Internet, telewizja (opis i rodzaje programów), prasa (rodzaje czasopism), przedstawianie najnowszych informacji.

3. Miejsce zamieszkania: Domy i ich rodzaje, lokalizacja, opis wyglądu, wypowiedzi na temat idealnego miejsca do zamieszkania, ogłoszenia w sprawie wynajmu mieszkania.

4. Środowisko naturalne: Wpływ zmian klimatycznych na życie ludzi, dźwięki natury i najbliższego otoczenia człowieka, ekologiczne domy.

5. Sprawy finansowe i konsumpcja: Wydawanie i oszczędzanie pieniędzy, zachowanie w sklepie, opis towaru poprzez podanie jego zastosowania, wyglądu, nazwy tworzywa, sądy na temat uczciwości zachowań ludzkich, ankieta dotycząca podejścia innych do pieniędzy.

20

6. Czas wolny: Sposoby spędzania czasu wolnego, sport (nazwy dyscyplin i sprzętu sportowego), sztuka – teatr i film (rodzaje widowisk, streszczenie fabuły, opis głównych bohaterów), książka, malarstwo (reakcja na dzieło sztuki); wyjście do restauracji (położenie, atmosfera, menu, poziom obsługi).

7. Teksty specjalistyczne o tematyce związanej z kierunkiem studiów.

Kategorie gramatyczne ( powtórzenie i rozszerzenie w trakcie nauki)

Czasownik - czasy: Simple Present, Present Continuous, Past Simple, Past Continuous, Present Perfect, Present

Perfect Continuous, will, be going to. - czasowniki modalne may, might, must, should oraz wyrażenie have to. - strona bierna ( Simple Present, Present Continuous, Past Simple, Present Perfect) w tym konstrukcje bezokolicznikowe i z czasownikami modalnymi - forma gerundialna - czasowniki złożone (phrasal verbs) - question tags

Rzeczownik - rzeczowniki policzalne i niepoliczalne - rzeczowniki złożone Przymiotnik - stopniowanie Składnia - zdania warunkowe typu 0 i I - zdania czasowe - zdania podrzędne określające

- pytania o podmiot Przyimki

- w połączeniu z wybranymi przymiotnikami Zaimki

- nieokreślone, wyrażające ilość (much, many, some, a lot of)

Literatura podstawowa

1. New Total English Intermediate Flexi, Course Book 1, Rachael Roberts, Antonia Clare and JJ Wilson with Anthony Cosgrove, Pearson Longman.


1. Teksty specjalistyczne z różnych źródeł: internet, prasa, publikacje naukowe, podręczniki naukowe; 2. Wielki słownik angielsko-polski, polsko angielski PWN-Oxford 3. Słownik współczesny Pearson Longman 4. Oxford Advanced Learner’s Dictionary 5. Słownik tematyczny języka angielskiego, Una Maclean, Piotr Ratajczak, Wydawnictwo KANION 6. Aspects of Britain and the USA- S, Sherin (OUP ) 7. Oxford Practice Grammar Intermediate, John Eastwood, OUP 8. Easy Grammar, Katarzyna Kujawska, WSiP 9. Gramatyka języka angielskiego dla średnio zaawansowanych, Janusz Siuda, wyd. Angloman 10. English Grammar in Use Intermediate, Raymond Murphy, CUP 11. Tests in English. Thematic Vocabulary, Mariusz Misztal, WSiP


Podejście eklektyczne, umożliwiające indywidualizację nauczania, czyli dostosowanie technik, form pracy, typów zadań i treści do danej grupy studentów. Stosowane formy pracy to, między innymi: praca w parach (np. odgrywanie ról, wymiana informacji), praca w grupach (projekty, konkursy, rozwiązywanie problemów, zebranie słownictwa itp.), praca indywidualna studentów, czy też nauczanie tradycyjne - frontalne (prezentacja materiału leksykalnego, zasad gramatycznych, treści ilustracji itp.). Ćwiczenia wspomagane są technikami multimedialnymi.


Pisemne testy sprawdzające (obejmujące większe partie materiału), ocenianie na bieżąco zadań wykonanych w domu i w trakcie zajęć.


21

Zaliczenie semestru bez oceny na podstawie: 1. co najmniej trzech testów sprawdzających stopień opanowania wiedzy i umiejętności; 2. jakości wykonanych prac domowych i zadań na zajęciach; 3. aktywności i obecności na zajęciach.

Na zakończenie modułu kształcenia - egzamin pisemny. Kryteria oceniania zgodnie z regulaminem studiów UPH.


Formy pracy Obciążenie studenta

Udział w konwersatorium 120 godz.

Przygotowanie się do zajęć 70 godz.

Przygotowanie się do kolokwiów 20 godz.




22


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Technologia informacyjna

Nazwa w języku angielskim: Information technology

Język wykładowy: Polski


Jednostka realizująca: Zakład Technologii i Fizyki Chemicznej

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): Pierwszy stopień


Semestr: pierwszy


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Arkadiusz Rudzki

Symbol efektu


W_01 Posiada wiedzę na temat obecnej technologii informatycznej i kierunku jej najbliższego rozwoju

K_W06

W_02 Zna pakiet programów wymienionych w treści modułu kształcenia danego przedmiotu wspomagający analizę i prezentację danych naukowych

K_W11

W_03 Zna podstawowe elementy fizyki kwantowej i jej korelacji z informatyka, zasadami tworzenia programów

K_W03, K_W04

UMIEJĘTNOŚCI

U_01

Posiada umiejętności wyszukiwania oraz poznania technik przetwarzania, obróbki danych chemicznych oraz ich prezentacji przy wykorzystaniu Internetu oraz z dostępnych na rynku informatycznych programów użytkowych

K_U20, K_U21, K_U22

U_02 Posiada umiejętność przechodzenia od obliczeń do prezentacji danych eksperymentalnych

K_U10, K_U20, K_U22


K_01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia

K_K01

K_02 Rozumie i docenia znaczenie uczciwości intelektualnej, postępuje etycznie K_K02

Forma i typy zajęć: Wykład (15 godz.), laboratorium (15 godz.)


Do studiowania przedmiotu wystarczą wiadomości z zajęć technologii informacyjnej oraz matematyki prowadzonych na poziomie licealnym


Nośniki informacji, media informacyjne, systemy multimedialne w informacji naukowej;

Zarys historii, systemy operacyjne, struktury sterujące i podprogramy, typy i struktury danych;

Wstęp do zastosowań informatyki w chemii;

Edytory struktur chemicznych, metody wizualizacji trójwymiarowej i optymalizacji struktur chemicznych (programy IsisDraw, ChemSketch, ChemOffice, HyperChem);

Praca z procesorami tekstu;

23

Praca z arkuszem kalkulacyjnym Microsoft Excel w technice, obróbce i prezentacji różnego typu danych w tym danych pomiarowych, tworzenie makr i praca z dodatkiem Solver;

Praca w programie Origin (błędy pomiarowe, rozkłady zmiennych, miary statystyczne);

Praca z programami do tworzenia prezentacji multimedialnych (MS PowerPoint, Impress);

Podstawy HTML i kaskadowych arkuszy stylów (tworzenie i publikacja stron internetowych);

Grafika komputerowa, praca z programami do tworzenia grafiki rastrowej, wektorowej oraz trójwymiarowej.


1. R. Sokół „Tworzenie stron WWW”, Gliwice Helion, 2007

2. Wróblewski P., "Microsoft Office PL w biurze i nie tylko", Helion, Gliwice, 2007

3. W. Ufnalski, K. Mądry, „Excel dla chemików”, WNT, Warszawa 2000

4. E. Slavicek, „Technika obliczeniowa dla chemików”, WNT, Warszawa 1991;

5. G. Fic, G. Nowak, „Internet jako narzędzie do wspomagania dydaktyki i badań w chemii oraz technologii chemicznej”. Przem. Chem. 82 (8-9), 1331-1334, 2003

6. „Origin podręcznik użytkownika” GAMBIT COiS; 2004

7. J. i M. Pasek „CorelDRAW 9 PL. Ćwiczenia praktyczne” Helion, 2000


1. Z Nowakowski, W. Sikorski, "Informatyka bez Tajemnic", 1999

2. W. Gajda, „HTML, XHTML i CSS : praktyczne projekty”, Gliwice : Helion, cop. 2007


ćwiczenia klasyczne, pokaz demonstracja, prezentacja, wykład konwencjonalny


Efekty W_01, W_03 oraz K_01 i K_02 będą sprawdzone podczas testu z treści wykładów, pozostałe efekty, tj. W_02, U_01, U_02 podczas ćwiczeń laboratoryjnych oraz w trakcie testu praktycznego.


Sposób zaliczenia 1. uzyskanie minimum połowy punktów z testu z treści wykładów. 2. prawidłowe wykonanie testu praktycznego z ćwiczeń laboratoryjnych. sposób oceniania:

0-50 ndst 51-60 dst 61-70 dst+ 71-80 db 81-90 db+ 91-100 bdb


test z wykładu – 50 pkt

test praktyczny – 50 pkt poprawy: jednorazowa poprawa testu z wykładu oraz testu praktycznego




Udział w laboratoriach 15 godz.

Samodzielne przygotowanie do laboratorium i wykonanie prac domowych

50 godz.

Przygotowanie się i udział w zaliczeniu testu z wykładów 5 godz.



24


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemiczne bazy danych

Nazwa w języku angielskim: Chemical Database







Semestr: pierwszy


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Arkadiusz Rudzki

Symbol efektu


W_01 Dostrzega potrzebę korzystania z różnego rodzaju dostępnych chemicznych baz danych oraz innych źródeł informacji również w języku obcym

K_W07, K_W08, K_W09

W_02 Zna oprogramowanie służące do wizualizacji struktur chemicznych (program IsisDraw) oraz do tworzenia relacyjnych baz danych (program Access)

K_W06

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Posiada umiejętność szerokiego spektrum technik i metod tworzenia oraz przeszukiwania baz danych ze szczególnym uwzględnieniem technik zapytań w wyszukiwaniu danych

K_U01, K_U21

U_02 Posiada umiejętność prezentacji danych spełniających określone kryteria K_U22



K_K01

K_02 Potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące pogłębieniu wiedzy na dany temat oraz własnego zrozumienia danego tematu a także odnalezienia brakujących elementów w rozumowaniu

K_K02

Forma i typy zajęć: Wykład (15 godz.), laboratorium (15 godz.)


Umiejętność indywidualnej pracy studenta w środowisku Windows z pakietem MS Office


Systemy multimedialne w informacji naukowej;

Najważniejsze encyklopedie chemiczne, chemiczne zasoby edukacyjne;

Metody i techniki wyszukiwania informacji w Internecie, wyszukiwarki

Naukowe i chemiczne, katalogi i wortale chemiczne;

Edytory struktur chemicznych (program IsisDraw, ChemSketch);

Metody wprowadzania i przesyłania informacji o strukturach chemicznych stosowanych w Internecie;

Relacyjne bazy danych, metody ich projektowania oraz wykorzystania w procesach chemicznych;

Wyszukiwanie informacji w najważniejszych wydawnictwach bibliograficznych dostępnych na UPH oraz abstraktowych (Chemical Abstrakts);

25

Tworzenie i optymalizacja zapytań, podstawy języka SQL.


1. Paul Beynon-Davies, „Systemy baz danych”, Warszawa 1998

2. Rebecca M. Riordan, „Projektowanie systemów relacyjnych baz danych”, RM, Warszawa 2000

3. Date C.J, „Wprowadzenie do systemów baz danych”, WNT, Warszawa 2000


1. Krystyna Połeć, "Bazy danych : materiały pomocnicze do ćwiczeń kursu prowadzonego w oparciu o program Microsoft Access", Nowy Sącz : Wyższa Szkoła Biznesu - National-Louis University, 2002


analiza przypadku, ćwiczenia klasyczne, pokaz demonstracja, prezentacja, wykład konwencjonalny.


Efekty W_01, W_02 oraz K_01 będą sprawdzone podczas testu z treści wykładów, pozostałe efekty, tj. U_01, U_02 i K_02 podczas ćwiczeń laboratoryjnych oraz w trakcie testu praktycznego.


2. uzyskanie minimum połowy punktów z testu z treści wykładów. 3. prawidłowe wykonanie testu praktycznego z wykorzystaniem programów: Access, ISISDraw na ćwiczeniach

laboratoryjnych. sposób oceniania:

0-50 ndst 51-60 dst 61-70 dst+ 71-80 db 81-90 db+ 91-100 bdb


test z wykładu – 50 pkt

test praktyczny – 50 pkt poprawy:

jednorazowa poprawa testu z wykładu oraz testu praktycznego





Samodzielne przygotowanie do laboratorium 10 godz.

Przygotowanie się i udział w zaliczeniu testu z wykładów 5 godz.



26


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia analityczna I

Nazwa w języku angielskim: Analytical chemistry I



Jednostka realizująca: Instytut Chemii – Zakład Chemii Analitycznej




Semestr: drugi


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr Iwona Kiersztyn

Symbol efektu


ChA1_W01 Student wykazuje się znajomością współczesnej chemii analitycznej i tendencji jej rozwoju.

K_W01, K_W03, K_W06, K_W08

ChA1_W02 Zna podstawowe metody analityczne stosowane we współczesnym laboratorium. K_W01

ChA1_W03 Zna kryteria podziału kationów i anionów na grupy analityczne. K_W03

ChA1_W04 Zna i rozumie podstawowe relacje wiążące stałe równowagi. K_W10

ChA1_W05 Zna podstawowe pojęcia: stężenia roztworów, iloczyn jonowy, aktywność, siła jonowa, iloczyn rozpuszczalności, pH, bufor.

K_W06

UMIEJĘTNOŚCI

ChA1_U01 Potrafi scharakteryzować metody badawcze w chemii analitycznej. K_U01

ChA1_U02 Potrafi zapisać równania reakcji charakterystycznych stosowanych w analizie jakościowej kationów i anionów.

K_U02

ChA1_U03 Umie zaproponować i wyjaśnić zasadę działania odczynnika grupowego. K_U05

ChA1_U04 Potrafi wykonać podstawowe obliczenia chemiczne w zakresie przeliczania stężeń, rozcieńczania roztworów, pH, strącania osadów.

K_U10

ChA1_U05 Potrafi zaproponować rozpuszczalnik dla otrzymanego osadu. K_U05


ChA1_K01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01

ChA1_K02 Potrafi pracować w zespole i rozumie znaczenie uczciwości intelektualnej i wkładu działań własnych i innych osób

K_K04, K_K05

ChA1_K03 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień współczesnej chemii analitycznej.

K_K06

Forma i typy zajęć: wykład (30 godz.), laboratorium (75 godz.)


Znajomość podstaw chemii w zakresie przyjętym w standardach kształcenia dla tego przedmiotu.


27

1. Pojęcia podstawowe a) Istota chemii analitycznej b) Funkcje chemii analitycznej c) Zastosowania d) Wpływ na inne działy nauki:

Ochrona środowiska

Farmaceutyka

Nauki biomedyczne e) Bazowanie na innych działach nauki

2. Historia

3. Analiza jakościowa: a) Analiza kationów; b) Analiza anionów i soli;

4. Pojęcia podstawowe i obliczenia: stężenie, aktywność, moc jonowa, pH roztworu, bufor, pojemność buforowa.

5. Mechanizmy podstawowych reakcji chemicznych (reakcje typu kwas-zasada, kompleksowania, utleniania-redukcji, wytrącania, iloczyn rozpuszczalności).


1. Z. Galus, Ćwiczenia rachunkowe z chemii analitycznej, PWN, W-wa 2004; 2. D. Kealey, P.J. Haines, Chemia analityczna, PWN, W-wa 2005; 3. R. Kocjan, Chemia analityczna I, PZWL, W-wa 2004; 4. A. Hulanicki, Współczesna chemia analityczna. Wybrane zagadnienia, PWN, W-wa 2001; 5. Z. Szmal, T Lipiec, Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej; Podręcznik dla studentów

farmacji, PZWL, W-wa 1988


1. J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna, t1 i t2, PWN, W-wa 2001. 2. D.A. Skoog, D.M. West, F.J. Holler, S.R. Crouch, Podstawy chemii analitycznej,PWN, W-wa, 2000.


Wspomagany technikami multimedialnymi wykład, słowna metoda problemowa, dyskusja, eksperyment laboratoryjny, obliczenia chemiczne.


Sprawdzenie efektów ChA1_W01, ChA1_W02, ChA1_W04, ChA1_W04, ChA1_U01, ChA1_U04, ChA1_U05, ChA1_K01, ChA1_K02, ChA1_K03 nastąpi podczas kolokwiów wejściowych oraz działowych w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych a także na podstawie analiz kationów, anionów i soli. Całość efektów kształcenia będzie sprawdzana na egzaminie końcowym.



Warunkiem zaliczenia Laboratorium z Chemii Analitycznej I jest

4. Zaliczenie kolokwiów wejściowych związanych z każdym ćwiczeniem.

5. Wykonanie wszystkich ćwiczeń przewidzianych programem Laboratorium.

6. Zaliczenie wszystkich analiz przewidzianych harmonogramem.

7. Zaliczenie dwóch kolokwiów działowych obejmujących treści przedmiotowe Laboratorium (teoria i rachunki).

Zaliczenie Laboratorium jest warunkiem koniecznym, umożliwiającym przystąpienie do pisemnego egzaminu z treści wykładowych przedmiotu. W przypadku niezaliczenia jednego (lub obu) kolokwiów działowych przewidziane jest kolokwium poprawkowe. Dwa kolejne kolokwia poprawkowe będą miały miejsce w trakcie sesji egzaminacyjnej, odpowiednio przed drugim i trzecim terminem końcowego egzaminu pisemnego. Niezaliczenie kolokwiów wejściowych do ćwiczeń laboratoryjnych oraz niewykonanie ćwiczeń w przewidzianym terminie uniemożliwia podejście do kolokwiów działowych i egzaminu a tym samym jest przyczyną niezaliczenia przedmiotu.

Uzyskanie dwóch ocen bardzo dobrych z kolokwiów oraz ćwiczeń laboratoryjnych może być podstawą zwolnienia studenta ze zdawania egzaminu równoznaczne z wpisaniem oceny bardzo dobrej.

Obejmujący treści wykładowe pisemny egzamin końcowy z przedmiotu będzie oceniany zgodnie z punktacją

28

procentową:

Przedział punktacji 0-50% 51-60% 61-70% 71-80% 81-90% 91-100%

Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0





Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń laboratoryjnych + opracowanie wyników wykonanych ćwiczeń w formie opisu w dzienniku laboratoryjnym + przygotowanie się do kolokwiów działowych

30 godz.

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów wejściowych i działowych

15 godz.


Przygotowanie się do egzaminu końcowego 25 godz.


Punkty ECTS za przedmiot 8

29


30

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia analityczna II

Nazwa w języku angielskim: Analytical chemistry II



Jednostka realizująca: Instytut Chemii – Zakład Chemii Analitycznej



Rok studiów: Drugi

Semestr: Trzeci


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr Iwona Kiersztyn

Symbol efektu


ChA2_W01 Student wykazuje się znajomością współczesnej chemii analitycznej i tendencji jej rozwoju.

K_W01, K_W03, K_W06,

ChA2_W02 Zna podstawy organizacji laboratorium analitycznego i podstawy teoretyczne akredytacji laboratorium.

K_W08

ChA2_W02 Zna podstawowe pojęcia dotyczące analizy ilościowej i związane z nimi obliczenia K_W03, K_W10

ChA2_W03 Zna podstawy metod miareczkowych, alkacymetrii, redoksymetrii, kompleksometrii, grawimetrii.

K_W03, K_W11

ChA2_W04 Zna podstawowe pojęcia analizy wagowej, strąceniowej. K_W11

ChA2_W05 Zna podstawowe pojęcia: równowaga kwasowo-zasadowa, pH roztworu, bufor, pojemność buforowa, wskaźnik miareczkowania, titrant,

K_W03

UMIEJĘTNOŚCI

ChA2_U01 Potrafi scharakteryzować metody badawcze w chemii analitycznej. K_U01,

ChA2_U02 Potrafi zaproponować miareczkową metodę oznaczania alkacymetrycznego, strąceniowego, kompleksometrycznego, redox,

K_U16, K_U19,

ChA2_U03 Umie zaproponować i wyjaśnić zasadę działania wskaźnika w odpowiednim sposobie miareczkowania.

K_U01, K_U03, K_U06, K_U08,

ChA2_U04 Potrafi wykonać podstawowe obliczenia chemiczne w zakresie strącania osadów, miareczkowania (niezależnie od stopnia miareczkowania), pH roztworów kwasów, zasad, soli, roztworów buforowych.

K_U10, K_U12, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22


ChA2_K01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01,

ChA2_K02 Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze, także w językach obcych

K_K03

ChA2_K03 Potrafi pracować w zespole i rozumie znaczenie uczciwości intelektualnej i wkładu działań własnych i innych osób

K_K04, K_K05

ChA2_K04 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień współczesnej chemii analitycznej.

K_K05, K_K07

Forma i typy zajęć: wykład (30 godz.), laboratorium (75 godz.)


Znajomość podstaw chemii w zakresie przyjętym w standardach kształcenia dla tego przedmiotu.


31

1. Pobieranie i przygotowanie prób do analiz, wzorce. 2. Organizacja laboratorium, akredytacja w Europie. 3. Analiza niepewności – statystyczne opracowanie wyników. 4. Automatyzacja i komputeryzacja; a) obróbka danych; b) filtracja i wygładzanie. 5. Rozdzielanie i identyfikacja wybranych jonów w roztworach. 6. Analiza grawimetryczna. 7. Analiza wolumetryczna. 8. Alkacymetria – reakcje kwas – zasada. 9. Redoksymetria – reakcje redoks. 10. Kompleksometria. 11. Precypitometria.

12. Detektory miareczkowania.


1. Z. Galus, Teoretyczne podstawy elektroanalizy chemicznej, PWN, Warszawa1987. 2. A. Hulanicki „ Reakcje kwasów i zasad w chemii analitycznej”, PWN, 1979. 3. R. Kocjan, Chemia analityczna, PZWL, 2002. 4. G. W. Ewing, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, 1980. 5. D. A. Skoog, D. M. West, F. J. Holler, S. R. Crouch, Red. A. Hulanicki, Podstawy chemii analitycznej, PWN,

2006. 6. Red. M. Jarosz, Nowoczesne techniki analityczne, OWPW, 2006. 7. A. Hulanicki, Współczesna chemia analityczna, Wybrane zagadnienia, PWN, 200


1. J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna, t1 i t2, PWN, W-wa 2001. 2. A. Cygański, Podstawy metod elektroanalitycznych, WNT, Warszawa 1999. 3. W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa 2005. 4. J. Koryta, J. Dvořák, V. Boháčková, Elektrochemia, PWN 1990.


Wspomagany technikami multimedialnymi wykład, słowna metoda problemowa, dyskusja, eksperyment laboratoryjny, obliczenia chemiczne.


Sprawdzenie efektów ChA2_W02, ChA2_W03, ChA2_W04, ChA2_W05, ChA2_U02, ChA2_U03, ChA2_U04 oraz ChA2_K03 nastąpi podczas kolokwiów wejściowych oraz działowych w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych a także na podstawie analiz wykonanych w laboratorium. Całość efektów kształcenia będzie sprawdzana na egzaminie końcowym.



Warunkiem zaliczenia Laboratorium z Chemii Analitycznej II jest

8. Zaliczenie kolokwiów wejściowych związanych z każdym ćwiczeniem.

9. Wykonanie wszystkich ćwiczeń przewidzianych programem Laboratorium.

10. Zaliczenie wszystkich analiz przewidzianych harmonogramem.

11. Zaliczenie trzech kolokwiów działowych obejmujących treści przedmiotowe Laboratorium (teoria i rachunki).

Zaliczenie Laboratorium jest warunkiem koniecznym, umożliwiającym przystąpienie do pisemnego egzaminu z treści wykładowych przedmiotu. W przypadku niezaliczenia jednego (lub więcej) kolokwiów działowych przewidziane jest kolokwium poprawkowe. Dwa kolejne kolokwia poprawkowe będą miały miejsce w trakcie sesji egzaminacyjnej, odpowiednio przed drugim i trzecim terminem końcowego egzaminu pisemnego. Niezaliczenie kolokwiów wejściowych do ćwiczeń laboratoryjnych oraz niewykonanie ćwiczeń w przewidzianym terminie uniemożliwia podejście do kolokwiów działowych i egzaminu a tym samym jest przyczyną niezaliczenia przedmiotu.

Uzyskanie dwóch ocen bardzo dobrych z kolokwiów oraz ćwiczeń laboratoryjnych może być podstawą zwolnienia studenta ze zdawania egzaminu równoznaczne z wpisaniem oceny bardzo dobrej.

Obejmujący treści wykładowe pisemny egzamin końcowy z przedmiotu będzie oceniany zgodnie z punktacją

32

procentową:

Przedział punktacji 0-50% 51-60% 61-70% 71-80% 81-90% 91-100%

Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0





Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń laboratoryjnych + opracowanie wyników wykonanych ćwiczeń w formie sprawozdań + przygotowanie się do kolokwiów działowych

30 godz.

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów wejściowych i działowych

15 godz.





33


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia nieorganiczna I

Nazwa w języku angielskim: Inorganic chemistry I



Jednostka realizująca: Instytut Chemii – Katedra Chemii Nieorganicznej




Semestr: drugi


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Anna Kamecka

Symbol efektu


CN1_W01 Zna i rozumie podstawowe aspekty związane z elektronową strukturą atomu. K_W01, K_W02,

K_W03, K_W10

CN1_W02 Zna i rozróżnia rodzaje wiązań chemicznych w związkach nieorganicznych oraz posiada podstawową wiedzę z zakresu symetrii cząsteczek związków nieorganicznych.

K_W01, K_W02, K_W03, K_W10

CN1_W03 Zna budowę układu okresowego oraz rozumie zmianę własności fizycznych i chemicznych pierwiastków w zależności od ich położenia w układzie okresowym.

K_W01, K_W02

CN1_W04 Posiada wiedzę w zakresie występowania, wyodrębniania, otrzymywania, właściwości i zastosowania pierwiastków chemicznych oraz związków nieorganicznych.

K_W01, K_W02, K_W03

CN1_W05 Zna i rozumie podstawowe zależności wiążące właściwości chemiczne oraz fizykochemiczne związków nieorganicznych z ich strukturą.

K_W02, K_W03, K_W07

UMIEJĘTNOŚCI

CN1_U01 Umie posługiwać się terminologią i nomenklaturą chemiczną w zakresie chemii nieorganicznej.

K_U01

CN1_U02 Potrafi scharakteryzować rodzaj wiązań chemicznych występujących w cząsteczkach związków nieorganicznych oraz określić hybrydyzację orbitali w cząsteczkach związków nieorganicznych i ich symetrię.

K_U01, K_U02

CN1_U03 Potrafi scharakteryzować właściwości pierwiastków bloku s i p oraz ich związków chemicznych a także przedstawić metody otrzymywania najważniejszych klas związków nieorganicznych.

K_U01, K_U02

CN1_U04 Potrafi w sposób zrozumiały w mowie i piśmie przedstawić poprawne rozumowanie wiążące reaktywność nieorganicznych związków chemicznych z ich strukturą.

K_U01, K_U02 K_U06, K_U07

K_U16

CN1_U05 Potrafi w sposób zrozumiały w mowie i piśmie przedstawić poprawne rozumowanie wiążące właściwości chemiczne lub fizykochemiczne związków nieorganicznych z ich zastosowaniem.

K_U16, K_U23


CN1_K01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01, K_K02

CN1_K02 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień współczesnej chemii nieorganicznej.

K_K05, K_K07

Forma i typy zajęć: wykład (30 godz.), ćwiczenia (15 godz.)

34


Znajomość Podstaw Chemii w zakresie przyjętym w standardzie kształcenia dla tego przedmiotu.


1. Elektronowa struktura atomu (dwoista natura światła i elektronów), zasada nieoznaczoności Heisenberga, funkcje falowe, orbitalne atomowe wodoru, orbitalne w atomach wieloelektronowych, orbitalne i spinowe momenty magnetyczne, własności magnetyczne atomów wieloelektronowych i powstających z nich jonów, efektywna liczba atomowa i ekranowanie elektronów w atomach wieloelektrodowych.

2. Wiązania chemiczne – główne rodzaje wiązań chemicznych. Metoda wiązań walencyjnych i metoda orbitali molekularnych.

3. Symetria cząsteczek (elementy i operacje symetrii, punktowe grupy symetrii). Hybrydyzacja orbitali a symetria cząsteczek.

4. Układ okresowy a właściwości pierwiastków. Okresowość fizycznych i chemicznych własności pierwiastków. Promienie atomowe i jonowe. Energia jonizacji. Elektroujemność i powinowactwo elektronowe. Właściwości metaliczne.

5. Wodór – otrzymywanie, własności fizyczne i chemiczne wodoru, zastosowanie wodoru, wodorki.

6. Relacje właściwości wynikające z położenia pierwiastków w układzie okresowym. Właściwości kwasowo- zasadowe tlenków. Zmiana rozpuszczalności tlenków, wodorotlenków i soli. Energia solwatacji, hydratacji. Klasyfikacja, nomenklatura, budowa, właściwości, reaktywność i zastosowanie związków nieorganicznych.

7. Systematyczna chemia pierwiastków s- i p-elektronowych (występowanie, otrzymywanie – metody laboratoryjne i przemysłowe, własności fizyczne, związki chemiczne, wybrane przykłady zastosowań pierwiastków i ich związków).


6. A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 2002.

7. J. D. Lee, Zwięzła chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa 1999.

8. F.A Cotton, G. Wilkinson, P.L. Gaus, Chemia nieorganiczna. Podstawy, PWN, Warszawa 1995.

9. M. J. Sienko, R. A. Plane, Chemia. Podstawy i zastosowania, WN-T, Warszawa 1999.

10. S. F. A. Kettle, Fizyczna chemia nieorganiczna na przykładzie chemii koordynacyjnej, PWN, Warszawa 1999.

11. M. S. Silberberg, Chemistry: the molecular nature of master and change, McGraw-Hill Higher Education, USA, 2000.

12. C. E. Housecroft, A. G. Sharpe, Inorganic Chemistry, Pearson Education Ltd., Harlow, 2005.


1. L. Pauling, P. Pauling, Chemia, WNT, Warszawa 1997.

2. R. Sołoniewicz, Pierwiastki chemiczne grup głównych, Seria Współczesna Chemia Nieorganiczna, WNT, Warszawa, 1989.


Wspomagany technikami multimedialnymi wykład, wykład z dyskusją, dyskusja, słowna metoda problemowa.


Efekty CN1_U01 – CN1_U05 sprawdzane będą podczas ćwiczeń oraz kolokwiów działowych z treści dotyczących ćwiczeń. Całość efektów kształcenia będzie sprawdzana na końcowym egzaminie testowym.


35


Warunkiem zaliczenia Ćwiczeń z chemii nieorganicznej I jest:

1. Systematyczne uczestniczenie w ćwiczeniach

2. Zaliczenie dwóch kolokwiów działowych z treści przedmiotowych. Zaliczenie Ćwiczeń jest warunkiem koniecznym umożliwiającym przystąpienie do pisemnego egzaminu z treści programowych przedmiotu. W przypadku niezaliczenia jednego (lub obu) kolokwiów działowych przewidziane jest, bezpośrednio przed sesją letnią, jednorazowe kolokwium poprawkowe uwzględniające całość treści programowych związanych z Ćwiczeniami. Dwa kolejne kolokwia poprawkowe będą miały miejsce w trakcie sesji egzaminacyjnej, odpowiednio przed drugim i trzecim terminem końcowego egzaminu pisemnego.

Końcowy egzamin pisemny obejmuje treści przedstawione w programie wykładu oraz programie ćwiczeń. Egzamin końcowy obejmuje 50 pytań testowych (punktowanych po 1 punkt za każdą prawidłową odpowiedź) będzie oceniany zgodnie z poniższym przedziałem punktacji.

Przedział punktacji/ocena: <26 ndst, ≥ 26 dost, > 30 dost+, >35 db, > 40 db+, >45 bdb





Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów działowych związanych z treściami ćwiczeń

5 godz.





36


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia fizyczna I

Nazwa w języku angielskim: Physical Chemistry I



Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, Zakład Kinetyki Chemicznej



Rok studiów: drugi

Semestr: czwarty


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr hab. Wiesława Barszczewska

Symbol efektu


Wk01

Zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu: stan skupienia materii, termodynamika, termochemia, równowagi chemiczne, równowagi fazowe, elektrochemia, kinetyka chemiczna oraz podstawowe prawa rządzące przebiegiem procesów fizykochemicznych.

K_W02, K_W04

Wk02 Wie jak zastosować odpowiednie wzory do jakościowego i ilościowego opisu wielu zjawisk fizykochemicznych zachodzących w przyrodzie.

K_W10

Wk03 Zna zasady budowy oraz działanie podstawowych przyrządów służących do badania reakcji i procesów fizykochemicznych.

K_W12

UMIEJĘTNOŚCI

Uk01 Potrafi posługiwać się podstawowym sprzętem służącym do wyznaczania wybranych wielkości fizykochemicznych.

K_U14

Uk02 Potrafi prawidłowo analizować uzyskane wyniki doświadczalne i ocenić ich wiarygodność.

K_U14, K_U17

Uk03 Umie obliczać wielkości fizykochemiczne i przeliczać jednostki. K_U10

Uk04 Umie przeprowadzić analizę zjawisk i procesów fizycznych przebiegających w przyrodzie.

K_U12


Kk01 Ma świadomość konieczności ciągłego poszerzania zakresu swojej wiedzy w związku z rozwojem nauki.

K_K01

Kk02 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień chemicznych. K_K07

Forma i typy zajęć: wykład (30 godzin), ćwiczenia rachunkowe (30 godzin),laboratorium (60 godzin)


Opanowany materiał z wcześniej realizowanych przedmiotów: fizyka, matematyka, podstawy chemii.


37

1.Stan skupienia materii. Gaz doskonały. Zachowanie cząsteczek w gazie doskonałym. Gazy rzeczywiste. Równanie Van der Waalsa i równanie wirialne. Współczynnik ściśliwości. 2. Termodynamika. Podstawowe pojęcia i definicje. Zerowa zasada termodynamiki. Energia wewnętrzna. I zasada termodynamiki. Praca w przemianach gazowych. Entalpia. Ciepło molowe. Równanie adiabaty. Prawa termochemii: Hessa i Kirchoffa. Ciepło tworzenia i ciepło spalania. Procesy odwracalne i nieodwracalne. II zasada termodynamiki. Postulaty Clausiusa i Thomsona. Procesy równowagowe i nierównowagowe. Entropia. Interpretacja molekularna entropii. Energia i entalpia swobodna. Równanie Gibbsa-Helmholtza. Ogólne sformułowanie warunków równowagi termodynamicznej i samorzutności procesu za pomocą potencjałów termodynamicznych. Trzecia zasada termodynamiki, obliczanie bezwzględnych wartości entropii. 3. Równowagi chemiczne. Podstawowe wiadomości o równowagach. Warunki równowagi. Stałe równowagi. Przejścia fizyczne. Związek stałej równowagi z funkcjami termodynamicznymi. Odpowiedź na zmiany. Reguła Le Chateliera. 4. Równowagi fazowe. Równowagi fazowe w układach jednoskładnikowych. Ciepło przemiany fazowej. Równanie Clausiusa-Clapeyrona. Diagramy fazowe w układach jednoskładnikowych. Roztwory elektrolitów. Roztwory doskonałe. Mieszaniny gazów. Mieszanie gazów jako proces nieodwracalny. Prężność pary nad roztworem doskonałym i rzeczywistym. Prawo Raoulta i prawo Henry'ego. Właściwości koligatywne roztworów. Wpływ temperatury na rozpuszczalność ciała stałego w cieczy. Roztwory gazów w cieczach. Układy dwuskładnikowe. Ciecze mieszające się nieograniczenie. Ciecze mieszające się ograniczenie. Ciecze niemieszające się. Diagramy fazowe układu ciecz-ciało stałe. Mieszaniny eutektyczne. Równowagi fazowe w układach trójskładnikowych. Trójkąt stężeń Gibbsa. Prawo podziału Nernsta. 5. Elektrochemia. Potencjometria. Pojęcia potencjału, elektrody i półogniwa. Elektrody (półogniwa) I, II i III rodzaju, oksydacyjno-redukcyjne, jonoselektywne. Ogniwa galwaniczne. Siła elektromotoryczna ogniwa galwanicznego. Pomiar potencjałów elektrod. Zastosowania potencjometrii. Pomiary pH (pehametria). Wyznaczanie stałej dysocjacji. Wyznaczanie iloczynu rozpuszczalności. Miareczkowanie potencjometryczne. Elektroliza. Prawa rządzące elektrolizą. Zastosowania elektrolizy. Konduktometria. Ruchliwość i liczby przenoszenia jonów. Zastosowania konduktometrii. 6. Kinetyka chemiczna - podstawy. Podstawowe pojęcia w kinetyce. Rząd reakcji, cząsteczkowość reakcji, stała szybkości reakcji. Reakcje nieodwracalne I, II i III.


1. K. Pigoń, Z. Ruziewicz, "Chemia Fizyczna", PWN, Warszawa 2006 2. G. M. Barrow, "Chemia Fizyczna", PWN, Warszawa, 1978. 3. Atkins P.W. Podstawy chemii fizycznej. WN PWN, Warszawa 2009 4. P. W. Atkins, Chemia fizyczna, PWN, Warszawa 2001 5. P. W. Atkins, C. A. Trapp, M. P. Cady, C. Giunta, Chemia fizyczna. Zbiór zadań z rozwiązaniami, PWN, Warszawa 2001. 6. A. W. Adamson, Zadania z chemii fizycznej, PWN, Warszawa 1978


1. E. W. Kisielewa, G. S. Karietnikow, J. W. Kudriawcew, Zbiór zadań z chemii fizycznej, PWN, Warszawa 1971 2. R. Brdička, Podstawy chemii fizycznej; PWN, Warszawa 1970


Wykład problemowy z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Ćwiczenia rachunkowe: słowna metoda problemowa, ćwiczenia pisemne, interpretacja wykresów, sprawdzenie zakresu opanowanej wiedzy na dwóch kolokwiach. Laboratorium: laboratoryjna metoda problemowa, eksperyment laboratoryjny, pomiar z obliczeniami, kształtowanie umiejętności zastosowania wiedzy teoretycznej.


Efekty Wk01, Wk03, Uk01, Uk02 oraz Kk02 sprawdzane będą na dwóch kolokwiach działowych i kolokwiach wejściowych w ramach laboratorium. Na egzaminie ustnym sprawdzane będą efekty Wk01, Wk04 i Kk01. Efekty Wk02 i Uk03 sprawdzane będą na dwóch kolokwiach z ćwiczeń rachunkowych.


38

Egzamin ustny składa się z odpowiedzi na trzy zagadnienia z zestawu wylosowanego przed egzaminatorem. Za odpowiedź na każde pytanie student otrzymuje ocenę w skali od 2 do 5.Ostateczna ocena jest sumą trzech ocen cząstkowych. Zakres egzaminu obejmuje treści przekazane na wykładzie oraz zawarte w literaturze wskazanej przez prowadzącego. Ćwiczenia rachunkowe: dwa kolokwia sprawdzające każde po 20 pkt w sumie 40pkt. Punktacja: 40pkt-36.4pkt - 5.0; 36.0 pkt-32.4pkt - 4.5; 32.0pkt-28.4pkt - 4.0; 28.0pkt-24.4pkt - 3.5; 24 pkt-20.4pkt - 3.0. Laboratorium: wykonanie dziesięciu ćwiczeń laboratoryjnych, zaliczenie 2 kolokwiów działowych, 10 kolokwiów wejściowych i 10 sprawozdań z wykonanych ćwiczeń. Sposób zaliczenia laboratorium jest punktowany w następujący sposób: 15 pkt – I kolokwium działowe 15 pkt – II kolokwium działowe 10 kolokwiów wejściowych po 2 pkt i 10 sprawozdań po 1 pkt w sumie 60 pkt Oceny: 60 pkt – 54.6 pkt- 5; 54 pkt – 48.6 pkt - 4.5; 48.0 pkt – 42.6 pkt - 4,0; 42.0 pkt – 36.6 pkt - 3.5; 36.0 pkt – 30.6 pkt - 3.0. Trzy oceny z modułu stanowią oceny z trzech przedstawionych form zaliczenia: egzaminu, ćwiczeń rachunkowych i laboratorium. Poprawy: Ćwiczenia rachunkowe: dwie poprawy każdego z kolokwiów, pierwsza poza zajęciami w semestrze, druga obejmująca jedno lub dwa kolokwia na koniec semestru. Laboratorium: dwie poprawy kolokwiów działowych, dwie poprawy kolokwium wejściowego. Dwie poprawy kolokwiów w sesji egzaminacyjnej z ćwiczeń rachunkowych i laboratorium.



Udział w wykładach 30 godzin

Udział w ćwiczeniach 30 godzin

Udział w laboratorium 60 godzin

Przygotowanie do ćwiczeń rachunkowych i kolokwiów 25 godzin

Przygotowanie do laboratorium i opis ćwiczeń 35 godzin

Przygotowanie do egzaminu i obecność na egzaminie 40 godzin

Udział w konsultacjach 5 godzin

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 225 godzin

Liczba punktów za przedmiot 9 ECTS

39


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia organiczna I

Nazwa w języku angielskim: Organic Chemistry I



Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Katedra Chemii Organicznej i Stosowanej



Rok studiów: drugi

Semestr: trzeci i czwarty

Liczba punktów ECTS: (5+12) 17 ECTS

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Stanisław Ostrowski

Symbol efektu


Wm01 Student zna na poziomie podstawowym założenia chemii organicznej. K_W03

Wm02 Zna systematykę najważniejszych klas związków organicznych. K_W02, K_W03

Wm03 Zna główne strategie syntezy związków organicznych z uwzględnieniem wymiany grup funkcyjnych oraz tworzenia wiązań węgiel-węgiel i węgiel-heteroatom.

K_W03

Wm04 Dostrzega potrzebę pogłębienia wiedzy w zakresie swojej specjalności chemicznej.

K_W07

Wm05 Dostrzega potrzebę korzystania z literatury fachowej, baz danych oraz innych źródeł informacji.

K_W08

Wm06 Zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. K_W13

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 Student umie posługiwać się terminologią i nomenklaturą chemiczną. K_U01

Um02 Wykazuje umiejętność omawiania właściwości i różnic w reaktywności najważniejszych klas związków organicznych z uwzględnieniem stereochemii i mechanizmów reakcji, a także w aspekcie termodynamicznym i kinetycznym.

K_U04, K_U05, K_U07

Um03 Potrafi określić relacje pomiędzy strukturą a reaktywnością substancji chemicznych.

K_U06

Um04 Potrafi przedstawić mechanizm reakcji chemicznej. K_U04

Um05 Posiada umiejętność prawidłowego projektowania syntezy oraz wyboru właściwych metod rozdzielania, oczyszczania i identyfikacji związków organicznych (z zastosowaniem metod klasycznych i instrumentalnych).

K_U18

Um06 Potrafi dokładnie obserwować eksperyment chemiczny, korygować jego przebieg w odniesieniu do przepisu ogólnego oraz prowadzić na bieżąco notatki laboratoryjne.

K_U19

Um07 Posiada zdolność pisania raportu uwzględniającego opis eksperymentu i interpretację uzyskanych wyników prac doświadczalnych.

K_U16, K_U17

Um08 Potrafi w sposób zrozumiały w mowie i piśmie przedstawić poprawne rozumowanie chemiczne i formułować wnioski.

K_U16

Um09 Potrafi mówić o zagadnieniach chemicznych zrozumiałym, potocznych językiem. K_U23


Km01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia. K_K01

Km02 Potrafi precyzyjnie formułować pytania służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu oraz odnalezienia brakujących lub błędnych elementów w

K_K02

40

rozumowaniu.

Km03 Potrafi samodzielnie przeszukiwać literaturę (także w językach obcych) i krytycznie oceniać informacje naukowe.

K_K03

Km04 Potrafi pracować zespołowo; rozumie konieczność systematycznej pracy nad wszelkimi projektami, które mają długofalowy charakter.

K_K04

Km05 Rozumie i docenia znaczenie uczciwości intelektualnej w działaniach własnych i innych osób; postępuje etycznie.

K_K05

Km06 Rozumie potrzebę popularnego przedstawiania laikom wybranych osiągnięć chemii.

K-K06

Forma i typy zajęć: Część I: wykład (45 godz.), ćwiczenia (30 godz.). Część II: wykład (30 godz.), ćwiczenia (30 godz.), laboratorium (120 godz.)


Znajomość podstaw chemii ogólnej


Wykład: CZĘŚĆ I: Wprowadzenie do chemii organicznej i jej znaczenie. Pojęcie grupy funkcyjnej i przegląd najważniej-szych grup funkcyjnych. Struktura elektronowa i przestrzenna cząsteczek organicznych: rodzaje wiązań i polaryzacja wiązań, elektroujemność, hybrydyzacja atomów w związkach organicznych (sp

3, sp

2, sp), orbitale molekularne, typy

reakcji w chemii organicznej (jonowe, rodnikowe, pericykliczne), rozpad homolityczny i heterolityczny wiązania, rodzaje izomerii. Metody określania struktur cząsteczek organicznych (analiza elementarna, MS, IR, NMR, UV-Vis). Nomenklatura IUPAC. Alkany i cykloalkany: konformacja etanu, n-butanu, cykloheksanu (wiązania aksjalne i ekwatorialne), wzory przestrzenne i wzory Newmana, reaktywność chemiczna, halogenowanie metanu, mechanizm reakcji rodnikowej (diagram energetyczny), względna reaktywność halogenów z metanem jako funkcja energii aktywacji, stan przejściowy, produkt przejściowy. Podstawowe pojęcia stereochemii: konformacja, konfiguracja, centrum stereogeniczne, skręcalność właściwa, enancjomeria, wzory przestrzenne i wzory projekcyjne Fischera, reguły określania pierwszeństwa podstawników, konfiguracja względna i absolutna w systemie R/S, reakcje stereoselektywne i stereospecyficzne, enancjomery, odmiana racemiczna, diastereoizomery, odmiana mezo-, czystość optyczna, rozdzielanie mieszanin racemicznych. Alkeny i dieny sprzężone: izomeria E/Z, addycja elektrofilowa do wiązania podwójnego, mechanizm, reguła Markownikowa, powstawanie, struktura, trwałość i przegrupowania karbokationów, addycje syn- i anti-, addycja rodnikowa, addycje synchroniczne, ozonoliza, reakcje substytucji w pozycji allilowej, otrzymywanie dienów sprzężonych i ich trwałość: teoria rezonansu i teoria LCAO, polimeryzacja (jonowa, wolnorodnikowa). Alkiny: kwasowość alkinów, reaktywność wiązania potrójnego, reakcje alkinów (przyłączanie halogenów, reakcja przyłączania wody do propynu, wprowadzenie pojęcia tautomerii). Węglowodory aromatyczne: kryterium aromatyczności, rezonans, izomeria i nazewnictwo wielopodstawionych pochodnych zw. aromatycznych, policykliczne węglowodory aromatyczne, substytucja elektrofilowa, wpływ kierujący podstawników, reaktywność toluenu i styrenu, rodnik, kation i anion benzylowy. Halogenki alkilowe i arylowe: mechanizmy i stereochemia reakcji substytucji nukleofilowej (SN1, SN2, SNi), mechanizmy i stereochemia reakcji eliminacji (E1, E2, E1Cβ; reguła Zajcewa), substytucja nukleofilowa SNAr, substytucja przez benzyn. Związki metaloorganiczne: związki litoorganiczne i związki Grignarda, inne związki metaloorganiczne. CZĘŚĆ II: Alkohole, tiole i fenole: metody otrzymywania (w tym: reakcja hydroborowania/utleniania alkenów), reakcje alkoholi (z metalami, otrzymywanie alkenów, eterów, związków karbonylowych, estrów), reakcje fenoli, przegrupowanie Friesa, reakcja Reimera-Tiemanna. Etery, epoksydy, sulfidy: otrzymywanie eterów (z alkoholi w warunkach kwasowych, metoda Williamsona), reaktywność. Aldehydy i ketony: struktura i właściwości grupy karbonylowej, addycja do grupy karbonylowej (wody, alkoholi, amin, związków Grignarda), utlenianie i redukcja, reakcja Cannizzaro. Kwasy karboksylowe i pochodne: kwasowość, wartości pKa, metody otrzymywania alifatycznych i aromatycznych kwasów, reakcja Kolbego, reaktywność, reakcje halogenowania, redukcji, dekarboksylacji, metody otrzymywania pochodnych kwasów (chlorki kwasowe, bezwodniki, estry, amidy) i ich reakcje (mechanizmy). Wykorzystanie reakcji związków karbonylowych w syntezie: enolizacja, alkilowanie i acylowanie jonów enolanowych, kondensacja aldolowa (prosta, krzyżowa), reakcja Wittiga, kondensacja Claisena i jej podobne, reakcja Reformatskiego i reakcja Michaela, syntezy z zastosowaniem estru kwasu malonowego i acetylooctowego, enaminy – wykorzystanie w syntezie. Węglowodany: monosacharydy, strategia syntezy aldoz szeregu D (metodą Kilianiego-Fischera), anomery i mutarotacja. Reakcje cykloaddycji: podstawy teorii orbitali granicznych, cykloaddycje [2+2] i [4+2], dieny i dienofile. Aminy alifatyczne i aromatyczne: właściwości zasadowe i nukleofilowe, metody otrzymywania (w tym: reakcja Gabriela, degradacja Hofmanna), reakcje – alkilowanie, degradacja soli amoniowych, acylowanie, sole diazoniowe i ich zastosowanie w syntezie. Związki heterocykliczne: porównanie reaktywności furanu, pirolu i tiofenu (ich metody otrzymywania i reakcje), struktura i reaktywność pirydyny i jej N-tlenku, szereg zasadowości (pirol, pirydyna, pirolidyna). Nowoczesne strategie syntezy organicznej – retrosynteza, pojęcie syntonu, zabezpieczanie i przemiany grup funkcyjnych, chemia kombinatoryczna, reakcje multikomponentowe.

------------------------------------ ---------------------------------- Ćwiczenia:

41

Program ćwiczeń pokrywa się z programem wykładu i ma na celu ułatwienie zrozumienia: budowy elektronowej i stereochemii związków organicznych, nomenklatury, otrzymywania i przekształceń węglowodorów i związków jednofunkcyjnych, podstawowych mechanizmów reakcji, oraz wykorzystanie nabytej wiedzy w planowaniu syntez związków organicznych. Ćwiczenia laboratoryjne: Studenci wykonują indywidualnie pięć preparatów, w tym jeden wieloetapowy. Uczą się pracy laboratoryjnej z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i przestrzegania zapisów zawartych w Kartach Charakterystyki Substancji. Zapoznają się z podstawowymi technikami syntezy, wyodrębniania i oczyszczania związków organicznych (w tym chromatografia). Nabywają umiejętności w zakresie montowania laboratoryjnej aparatury chemicznej, rozwiązują problemy syntetyczne i analityczne, charakteryzują związki z wykorzystaniem metod fizykochemicznych (w tym spektroskopia). Zaliczają teoretyczne sprawdziany: z techniki laboratoryjnej i zasad BHP oraz działów chemii organicznej związanych z przeprowadzanymi syntezami.


1. J. Clayden, N. Greeves, S. Warren, P. Wothers; Chemia organiczna, t.1,2,3,4 (tłum. z j. ang.), WN-T, Warszawa, 2009-2011. 2. J. McMurry, Chemia organiczna, t.1,2,3,4,5 (tłum. z j. ang.), PWN, 2005 (i wydania wcześniejsze). 3. R.T. Morrison, R.N. Boyd, Chemia organiczna, t.1 i t.2 (tłum. z j. ang.), PWN, 1998 (i wydania wcześniejsze). 4. A. Vogel, Preparatyka organiczna (tłum z j. ang.), WNT, 2006 (i wydania wcześniejsze).


1. P. Mastalerz, Chemia organiczna, PWN, 2000. 2. J. Wróbel, Preparatyka i elementy syntezy organicznej, PWN, 1983.


Wykład: konwencjonalny, problemowy, wspomagany technikami multimedialnymi, słowna metoda problemowa

Ćwiczenia i laboratoria: z wykorzystaniem modeli związków organicznych oraz technik multimedialnych, eksperyment laboratoryjny. Laboratoria z wykorzystaniem podstawowego szkła i sprzętu laboratoryjnego. Udostępnianie studentom problemów i zadań treningowych (do ćwiczeń i laboratoriów).


Efekty Wm01 – Wm05, Um01 – Um04, Um08 i Um09 sprawdzane będą na czterech kolokwiach (w pierwszej połowie listopada, w drugiej połowie stycznia, w pierwszej połowie kwietnia, w pierwszej połowie czerwca). Efekty Wm01 – Wm06 i Um01 – Um09 sprawdzane będą na ćwiczeniach laboratoryjnych. Efekty Wm01 – Wm06, Um01 – Um09 i Km01 – Km06 sprawdzane będą na egzaminie pisemnym (i ewentualnie ustnym) w sesji egzaminacyjnej.


Warunek uzyskania zaliczenia przedmiotu – co najwyżej dwie nieusprawiedliwione nieobecności na ćwiczeniach i laboratorium oraz spełnienie każdego z trzech niżej opisanych warunków:

1. zaliczenie z ćwiczeń (w pierwszym i w drugim semestrze) na podstawie czterech pisemnych kolokwiów (po 2 w semestrze); punktacja i ocenianie w/g Regulaminu studiów)

2. zaliczenie 5 kolokwiów na pracowni i wykonanie 5 preparatów (w tym jeden wieloetapowy) 3. zaliczenie egzaminu pisemnego (ewentualnie ustnego) w drugim semestrze (punktacja i ocenianie w/g

Regulaminu studiów)

Sposób uzyskania punktów: 1. ćwiczenia: każde kolokwium oceniane w skali 0-5 pkt (suma = 20 pkt) 2. laboratorium: każde kolokwium oceniane w skali 0-4 pkt, każdy preparat oceniany w skali 0-2 pkt 3. egzamin pisemny (ewentualnie ustny): punktowany w skali 0-50 pkt

Poprawy: Możliwość przynajmniej jednorazowej poprawy każdego z kolokwiów w trakcie zajęć w semestrze (ćwiczenia i laboratorium). Dwie poprawy z całości materiału w sesji egzaminacyjnej (w semestrze czwartym wyznacza się je odpowiednio przed drugim i trzecim terminem egzaminu).



42

Udział w wykładach 75 godz. (cz. I: 45; cz. II: 30)

Udział w ćwiczeniach 60 godz. (cz. I: 30; cz. II: 30)

Laboratorium 120 godz. (cz. I: -; cz. II: 120)

Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 25 godz. (cz. I: 15; cz. II: 10)

Samodzielne przygotowanie się do laboratorium 15 godz. (cz. I: -; cz. II: 15)

Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu 25 godz. (cz. I: 10; cz. II: 15)

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów 45 godz. (cz. I: 25; cz. II: 20)

Przygotowanie sprawozdań z laboratorium 15 godz. (cz. I: -; cz. II: 15)

Przygotowanie się do egzaminu i obecność na egzaminie 45 godz. (cz. I: -; cz. II: 45)

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 425 godz. (cz. I: 125; cz. II: 300)

Punkty ECTS za przedmiot 17 ECTS (cz. I: 5; cz. II: 12)

43


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia kwantowa

Nazwa w języku angielskim: Quantum chemistry



Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Katedra Chemii Fizycznej



Rok studiów: drugi

Semestr: trzeci


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr Barbara Pezler

Symbol efektu


W01 Zna ograniczenia fizyki klasycznej i rozumie potrzebę stosowania teorii kwantowej.

K_W03, K_W04, KA_W10

W02 Zna postulaty mechaniki kwantowej K_W03, K_W010

W03 Zna wyniki rozwiązania równania Shrodingera dla prostych układów. K_W03, K_W10

W04 Zna podstawowe metody mechaniki kwantowej i stosowane w nich przybliżenia K_W06

UMIEJĘTNOŚCI

U01 Potrafi posługiwać się aparatem matematycznym chemii kwantowej K_U10

U02 Umie zapisać równanie Schrodingera dla danego układu i przewidzieć jego rozwiązanie. K_U09, K_U10, K_U11

U03 Umie badać właściwości funkcji falowych oraz operatorów kwantowomechanicznych. K_U10

U04 Potrafi dokonywać obliczeń energii, oraz innych wielkości fizycznych. K_U09, K_U10

U05 Potrafi mówić o zagadnieniach mechaniki kwantowej zrozumiałym, potocznym językiem. K_U23


K01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia. K_K01

K02 Rozumie potrzebę popularnego przedstawiania laikom wybranych osiągnięć chemii K_K06

K03 Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze, także w językach obcych K_K03

Forma i typy zajęć: wykłady (30 godz.), ćwiczenia (15 godz.)


Zaliczenie kursów z Matematyki i Fizyki realizowanych zgodnie ze standardami/ z przyjętymi syllabusami


44

Postulaty mechaniki kwantowej. Rozwiązania równania Schrödingera dla cząstki swobodnej. Rozwiązania równania Schrödingera dla cząstki wobec bariery potencjału. Rozwiązania równania Schrödingera dla oscylatora harmonicznego. Rozwiązania równania Schrödingera dla rotatora sztywnego. Rozwiązania równania Schrödingera dla atomu wodoru i jonu molekularnego H2+. Spin elektronu, zakaz Pauliego. Metoda wariacyjna i perturbacyjna. Termy atomowe Przybliżenie jednoelektronowe. Metoda Hartree-Focka. Metoda LCAO MO. Metody obliczeniowe chemii kwantowej. Zastosowania chemii kwantowej – optymalizacja geometrii, określanie właściwości fizykochemicznych i charakterystyk atomów oraz cząsteczek.


1. Włodzimierz Kołos, Chemia kwantowa, PWN; 2. Alojzy Gołębiewski, Elementy mechaniki i chemii kwantowej, PWN;


1. Lucjan Piela, Idee Chemii kwantowej, PWN; 2. L.D. Landau, J.M. Lifszyc, Mechanika kwantowa. Teoria nierelatywistyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.


wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi, ćwiczenia rachunkowe


Efekty kształcenia U01-U04 będą sprawdzane na kolokwium. Efekty W01-W04 oraz U05 będą sprawdzane na egzaminie.


Zaliczenie ćwiczeń - kolokwium 20 pkt (5-7 zadań) 0-10.0 (0-50%) – 2; 10.5-12.0 (51-60%) – 3; 12.5-14.0 (61-70%) – 3.5; 14.5-16.0 (71-80%) – 4; 16.5-18.0 (81-90%) – 4.5; 18.5 -20.0 (91-100%) – 5. Egzamin pisemny: 15 pytań testowych po 1 pkt; 5 pytań otwartych po 3 pkt. Łącznie 30 pkt. 0-15.0 (0-50%) – 2; 15.5-18.0 (51-60%) – 3; 18.5-21.0 (61-70%) – 3.5; 21.5-24.0 (71-80%) – 4; 24.5-27.0 (81-90%) – 4.5; 27.5 -30.0 (91-100%) – 5.



udział w wykładach 30 godz.

udział w ćwiczeniach 15 godz.

udział w konsultacjach 15 godz.

samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 5 godz.

samodzielne przygotowanie się do kolokwiów 10 godz.

przygotowanie się i udział w egzaminie 15 godz.

sumaryczne obciążenie pracą studenta 90 godz.


45


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Biologia

Nazwa w języku angielskim: Biology



Jednostka realizująca: Katedra Fizjologii Roślin i Genetyki Instytut Biologii


Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): Pierwszego stopnia

Rok studiów: drugi

Semestr: trzeci


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr Józef Klocek

Symbol efektu


Wm01 Zna wybrane pojęcia nauk biologicznych umożliwiające opis oraz interpretację zjawisk i procesów zachodzących w przyrodzie ożywionej

K_W05

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 Umie wykorzystać podstawowe prawa przyrody w technice i życiu codziennym

K_U13


Km01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia

K_K01

Forma i typy zajęć: Wykład ustny i prezentacja w programie Power Point – 15 godzin


Podstawy fizyki i chemii


Teorie powstawania życia na Ziemi, formy bezkomórkowe i komórki, tkanki narządy i organy, organizmy jedno i wielokomórkowe, biologiczne pojęcie gatunku, powstawanie i wymieranie gatunków, budowa i fizjologia organizmów prokariotycznych i eukariotycznych, budowa i funkcje błon biologicznych, podstawy genetyki klasycznej i populacyjnej, podstawy biotechnologii


Kawiak J., Mirecka J., Olszewska M., Warchoł J.,1998. Podstawy cytofizjologii, PWN Warszawa; Nason A., Dehaan R.L., 1981, Świat biologii, PWRiL Warszawa, Węgliński P., 1996, Genetyka Molekularna, PWN Warszawa


Berg J., Stryer L., Tymoczko J.,L., 2005. Biochemia PWN Warszawa, Ratajczak L., Wojtaszek P., Woźny A., 2008. Biologia komórki roślinnej, Jodkowski K. 2007. Spór ewolucjonizmu z kreacjonizmem., Wydawnictwo Megas., różne strony internetowe.

46


Wykład z elementami pokazu slajdów


Test zaliczeniowy


Zaliczenie na ocenę testu końcowego



Udział w wykładach 15 godzin

Przygotowanie do zaliczenia 10 godzin



47


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Statystyka w chemii

Nazwa w języku angielskim: Statistican in chemistry



Jednostka realizująca: Instytut Chemii



Rok studiów: drugi

Semestr: trzeci


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr hab. Mariusz Kluska

Symbol efektu


Wm01 Zna podstawowe metody statystyki opisowej wspomagające pracę chemika K_W06

Wm02 Dostrzega potrzebę korzystania z literatury fachowej, baz danych oraz innych źródeł informacji

K_W08

Wm03 Posiada umiejętność opisu matematycznego zjawisk oraz procesów fizycznych i chemicznych

K_W10

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 Umie krytycznie ocenić wyniki eksperymentów, dokonać obserwacji oraz przeprowadzić dyskusję niepewności pomiarowych

K_U17

Um02 Potrafi dokonać krytycznej oceny wiarygodności wyników pomiarów i oznaczeń fizykochemicznych wraz z przeprowadzeniem podstawowej analizy statystycznej otrzymanych danych

K_U20

Um03 Umie przeprowadzić podstawowe wnioskowania statystyczne K_U21



K_K01

Km02 Potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu oraz odnalezienia brakujących lub błędnych elementów rozumowania

K_K02

Forma i typy zajęć: Wykłady (30 godz.), konsultacje (15 godz.)


Umiejętność posługiwania się dotychczas zdobytą wiedzą matematyczną


48

1-2. Statystyka jako nauka, powiązania z innymi naukami, podstawowe pojęcia statystyczne: zbiorowość statystyczna, jednostka statystyczna, cechy statystyczne, skale pomiarowe. 3-4. Cele, przedmiot i zakres badania statystycznego. Etapy badań statystycznych. Źródła danych statystycznych oraz metody gromadzenia i grupowania materiału statystycznego. 5-6. Prezentacja tabelaryczna i graficzna wyników obserwacji statystycznej oraz struktury zjawisk i procesów fizykochemicznych. Pojęcie i typy rozkładów empirycznych cechy. Opisowe charakterystyki rozkładów i ich interpretacja. 7-8. Klasyczne i pozycyjne miary położenia. Średnie: arytmetyczna, harmoniczna, geometryczna. Dominanta. Kwantyle. 9-10. Miary zróżnicowania. Mierniki asymetrii. Spłaszczenia rozkładu. 11-12. Interpretacja charakterystyk rozkładu. Porównywanie struktur zbiorowości. Koncentracja rozkładu i jej pomiar. 13-14. Badanie współzależności dwóch cech. Statystyczna analiza współzależności procesów chemicznych. Pojęcie związku korelacyjnego i funkcyjnego. 15-16. Budowa szeregu korelacyjnego. Współzależność cech ilościowych i jakościowych. 17-18. Korelacja cech jakościowych i metody wnioskowania. Miary siły korelacji dwóch cech. 19-20. Korelacja cech ilościowych. Współczynnik korelacji liniowej. Zależności jedno- i dwustronne. Metody wnioskowania. Współczynniki determinacji i zbieżności. 21-22. Funkcja regresji. Współczynnik korelacji a linie regresji. Szacowanie parametrów strukturalnych funkcji regresji MNK. Analiza dokładności oszacowanej funkcji regresji. Analiza korelacyjna w chemii. 23-24. Prawdopodobieństwo. Rozkłady zmiennych losowych. 25-26. Pojęcie szeregu dynamicznego. Rodzaje szeregów czasowych. Metody analizy dynamiki procesów chemicznych. Metody badania zmian szeregu dynamicznego. 27-28. Wyodrębnianie tendencji rozwojowej. Metody mechaniczne wyodrębniania trendu. Metody analityczne wyodrębniania trendu. 29. Niepewność pomiaru. Błędy. Sposoby przedstawiania wyników. 30. Statystyka w chemii a chemometria.


1. Górecki T., 2011, Podstawy statystyki z przykładami w R, wyd. BTC. 2. Praca zbiorowa pod redakcją Władysławy Starzyńskiej, 2009, Podstawy statystyki, wyd. DIFIN. 3. Łomnicki A., 2010, Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników, wyd. PWN S.A. 4. Kowgier H., 2011, Elementy rachunku prawdopodobieństwa i statystyki, Wyd. Naukowo-Techniczne


1. Górska R., Milczarski P., Podgórski J., 2010, Elementy statystyki matematycznej z przykładami, wyd. VIZJA PRESS&IT. 2. Kordecki W., Jasiulewicz H., 2003, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. Przykłady i zadania, Oficyna wydawnicza Gis.


Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi. Wykład z dyskusją.


Efekty Wm01 - Wm02, Um01 - Um03, Km01 i Km02 sprawdzane będą na kolokwium na koniec semestru (w drugiej połowie stycznia).


Uzyskanie co najmniej 16 punktów z kolokwium . Sposób uzyskania punktów: kolokwium: 30 pkt Poprawy: jednorazowa poprawa kolokwium na koniec zajęć w semestrze. Druga poprawa kolokwium w sesji egzaminacyjnej




Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu 5 godz.

Samodzielne przygotowanie się do kolokwium 10 godz.



49


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Krystalochemia

Nazwa w języku angielskim: Crystal chemistry

Język wykładowy: Język polski


Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Katedra chemii Organicznej i Stosowanej, Zakład Chemii Organicznej



Rok studiów: drugi

Semestr: trzeci


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Prof. nzw. dr hab. Zbigniew Karczmarzyk

Symbol efektu


Wkc_01 Zna definicję fenomenologiczną kryształu oraz zakres stosowania badań krystalograficznych.

K_W02 K_W04

Wkc_02 Zna podstawowe pojęcia i prawa z zakresu krystalografii geometrycznej i strukturalnej.

K_W02

UMIEJĘTNOŚCI

Ukc_01 Potrafi posługiwać się matematycznym opisem geometrii i symetrii formy zewnętrznej oraz sieci przestrzennej kryształu.

K_U10

Ukc_02 Posiada umiejętność wykonania podstawowych pomiarów wielkości podstawowych właściwości fizycznych kryształu.

K_U14

Ukc_03 Potrafi opisać strukturę krystaliczną wybranych pierwiastków i związków chemicznych; umie powiązać strukturę z właściwościami fizycznymi i chemicznymi substancji krystalicznej

K_U02 K_U06


Kkc_01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia.

K_K01

Kkc_02 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień krystalograficznych i krystalochemicznych.

K_K02 K_K07

Forma i typy zajęć: Wykład (15 godzin) i ćwiczenia laboratoryjne (30 godzin)

Wymagania wstępne i dodatkowe: Podstawy matematyki wyższej oraz podstawy fizyki

Treści modułu kształcenia: Wykład: Zakres i zastosowanie wyników badań krystalograficznych. Stan krystaliczny, fenomenologiczna i mikroskopowa definicja kryształu. Prawa krystalografii geometrycznej w powiązaniu z budową wewnętrzną kryształu. Symetria w morfologii kryształów. Budowa i symetria sieci przestrzennej. Elementy krystalochemii. Symetria właściwości fizycznych a symetria struktury. Właściwości fizyczne kryształów. Ćwiczenia laboratoryjne: Projekcja stereograficzna, goniometr optyczny. Sieć przestrzenna kryształu, komórka elementarna, układy krystalograficzne, typy sieci Bravais’ego. Matematyczny opis sieci przestrzennej kryształu (węzły, płaszczyzny sieciowe, proste sieciowe) i formy zewnętrznej kryształu (krawędzie, ściany). Symetria w morfologii kryształów, klasy krystalograficzne. Elementy krystalochemii, przykłady struktur pierwiastków i związków chemicznych.

Literatura podstawowa: 1.Bojarski, Z., Gigla, M., Stróż, K., Surowiec, M. „Krystalografia. Podręcznik wspomagany komputerowo”, PWN, Warszawa, 1996, 2003.

50

2. Penkala T. „Zarys krystalografii”. PWN, Warszawa, 1977. 3. Trzaska Durski Z., Trzaska Durska H. „Podstawy krystalografii strukturalnej i rentgenowskiej”, PWN, Warszawa, 1994.

Literatura dodatkowa: 1. Van Merche M., Fenau-Dupont J. „Krystalografia i chemia strukturalna”, PWN Warszawa, 1984.


Wykład: tradycyjny z użyciem środków audiowizualnych.

Ćwiczenia: słowna metoda problemowa, eksperyment modelowy, eksperyment laboratoryjny, pomiar z obliczeniami, program komputerowy KRYS.


Efekty Ukc_01, Ukc_02 sprawdzane będą na ćwiczeniach laboratoryjnych w ramach dwóch kolokwiów kontrolnych, z których każde punktowane jest w zakresie od 0 do 10 punktów.

Efekt Ukc_03 wymaga wykonania pomiaru na krysztale rzeczywistym z wykorzystaniem dwukołowego goniometru optycznego i przedłożenia pisemnego sprawozdania z tego pomiaru.

Efekty na poziomie wiedzy i umiejętności sprawdzane będą w ramach testu zaliczeniowego.


Warunki uzyskania zaliczenia kursu: 1. Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych - co najwyżej dwie nieusprawiedliwione nieobecności na ćwiczeniach, - uzyskanie minimum 10.5 punktów z dwóch kolokwiów kontrolnych punktowanych od 0 do 10 punktów. 2. Zaliczenie testu zaliczeniowego składającego się z 15 pytań z 5 możliwościami wyboru poprawnej odpowiedzi do każdego pytania; poprawna odpowiedź - 1 punkt, niepoprawna odpowiedź - 0 punktów. Oceny: 0 - 7 pkt 2.0, 8 - 9 pkt 3.0, 10 pkt 3.5, 11 - 12 pkt 4.0, 13 pkt 4.5, 14 - 15 pkt 5.0.




Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń laboratoryjnych + przygotowanie do kolokwiów

10 godz.


Samodzielne przygotowanie do testu zaliczeniowego 10 godz.



Punkty ECTS za kurs 2 ECTS

54


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Podstawy spektroskopii

Nazwa w języku angielskim: Basics of spectroscopy






Rok studiów: drugi

Semestr: czwarty


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Janina Kopyra

Symbol efektu


Wm01 Zna podstawowe założenia spektroskopii. K_W03

Wm02 Rozumie potrzebę stosowania teorii matematycznych do opisu zjawisk i procesów chemicznych.

K_W10

W08 Dostrzega potrzebę korzystania z literatury fachowej, baz danych oraz innych źródeł informacji.

K_W08

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 Potrafi mówić o zagadnieniach chemicznych zrozumiałym, potocznym językiem.

K_U23


Km01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia w związku z rozwojem metod spektroskopowych.

K_K01

Km02 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień chemicznych. K_K07

Forma i typy zajęć: Wykład (30 godz.)


Znajomość podstawowych pojęć matematyki, fizyki i chemii kwantowej.


55

1) Spektroskopia atomowa.

Widmo atomu wodoru.

Stany elektronowe atomu.

Liczby kwantowe i reguły wyboru.

Termy atomowe.

2) Spektroskopia molekularna.

Widmo rotacyjne cząsteczki dwuatomowej.

Rozkład rotacyjnych poziomów energetycznych.

Cząsteczki liniowe wieloatomowe.

Cząsteczki wieloatomowe nieliniowe.

Widmo oscylacyjne.

Oscylator harmoniczny.

Oscylator anharmoniczny.

Krzywe energii potencjalnej oscylatora anharmonicznego.

Krzywa Morse’a.

Reguły wyboru.

Widmo elektronowe.

Termy cząsteczkowe.

Reguły wyboru.

Reguła Francka-Condona.

Spektroskopia Ramana.

Reguły wyboru.

Drgania aktywne w podczerwieni i w widmie Ramana.

Oddziaływanie pola magnetycznego na elektron niesparowany.

Widmo EPR.

Widmo NMR.


1) G. M. Barrow, Wstęp do spektroskopii, PWN, W-wa, 1968.

2) Z. Kęcki, Podstawy spektroskopii molekularnej, PWN, W-wa, 1992.

3) J. Sadlej, Spektroskopia molekularna, WNT, W-wa, 2002.


1) N. L. Alpert, W. E. Keiser, H. A. Szymański, Spektroskopia w podczerwieni, teoria i praktyka, PWN, W-wa, 1974.

2) L. Piela, Idee chemii kwantowej, PWN, W-wa, 2003.


Wykład wspomagany technikami multimedialnymi.


Dwa kolokwia w czasie wykładu. Weryfikacja efektów kształcenia następuje na kolokwiach, których przedmiotem są zagadnienia teoretyczne oraz zadania problemowe.

Oceny: 5.1-6 pkt – dostateczny; 6.1-7 pkt – dostateczny plus; 7.1-8 pkt – dobry; 8.1-9 pkt – dobry plus; 9.1-10 pkt – bardzo dobry.


Warunkiem uzyskania zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie co najmniej 5.1 punktów z każdego kolokwium. W sumie z obu kolokwiów uzyskanie minimum 10.2 punktów. Sposób uzyskania punktów: 1) pierwsze kolokwium: 10 pkt 2) drugie kolokwium: 10 pkt Poprawy: Jednorazowa poprawa każdego kolokwium w trakcie trwania semestru. Jedna poprawa obu kolokwiów w sesji egzaminacyjnej.

56

Ocena z modułu stanowi średnią arytmetyczną dwóch ocen cząstkowych.






Sumaryczne obciążenia pracą studenta 45 godz.

Całkowita liczba punktów ECTS za przedmiot 1

57


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Spektroskopowe metody identyfikacji

związków organicznych

Nazwa w języku angielskim: Spectroscopic identification of organic compounds






Rok studiów: trzeci

Semestr: piąty


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr hab. Robert Kawęcki, prof. nzw.

Symbol efektu


Wm01 Podstawowa wiedza z zakresu spektroskopii UV/VIS, IR, NMR oraz spektrometrii mas.

K_W03, K_W04

Wm02 Zna zakresy stosowania w/w metod oraz sposoby przygotowania próbek. K_W12

Wm03

Zna zakresy absorpcji grup funkcyjnych w UV i IR. Zna zakresy przesunięć chemicznych 1H i 13C NMR głównych klas związków organicznych. Zna zasady rozszczepień spinowo-spinowych. Zna podstawowe zasady fragmentacji w MS.

K_W03

Wm04 Zna istniejące bazy danych spektroskopowych on-line. K_W08

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 Potrafi dobrać odpowiednią metodę spektroskopową do danego problemu. K_U16

Um02

Potrafi zidentyfikować główne grupy funkcyjne i podstawniki związków organicznych z widm UV, IR, NMR. Potrafi określić masę cząsteczkową substancji z widm MS.

K_U07; K_U18; K_U19


Km01 Umie wykorzystać dostępne bazy danych spektroskopowych on-line. K_K01

Km02 Ma świadomość konieczności doskonalenia swojej wiedzy w związku z rozwojem nauki

K_K01

Forma i typy zajęć: Wykład - 15 godz.


Znajomość podstaw spektroskopii molekularnej. Wymagany podstawowy kurs chemii organicznej.


Metody spektroskopowe stosowane w analizie chemicznej związków organicznych; spektroskopia elektronowa, oscylacyjna, magnetycznego rezonansu jądrowego, spektrometria mas. W szczególności: chromofory UV-VIS, pasma absorpcji UV podstawowych grup związków organicznych, przygotowanie próbek w spektroskopii IR, pasma absorpcji w IR grup funkcyjnych, przygotowanie próbki (wzorce i rozpuszczalniki) w spektroskopii NMR, zakresy przesunięć chemicznych 1H i 13C związków organicznych, czynniki wpływające na przesunięcie chemiczne, sprzężenia spinowo-spinowe, metody jonizacji próbek w spektrometrii MS, wpływ metody jonizacji na wygląd widma MS, wpływ budowy związków na fragmentację, piki izotopowe. Kompleksowe wykorzystanie

58

informacji z widm UV, IR, NMR i MS do ustalania struktury związków. Dostępne bazy danych spektroskopowych w literaturze i internecie.


1. Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji związków organicznych - red. W. Zieliński, A. Rajca, WNT, 2000. 2. Spektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych - Silverstein R. M., Webster F. X., Kiemle D. J. PWN, 2007.


1. Chemia Organiczna, J. McMurry, PWN.


Wykład konwencjonalny wspomagany środkami audiowizualnymi. Rozwiązywanie zadań i problemów z zakresu spektroskopii związków organicznych.

Sposoby weryfikacji określonych efektów kształcenia osiąganych przez studenta:

Efekty będą sprawdzane na teście oraz kolokwium zaliczeniowym


Kolokwium zaliczeniowe wykład - 20 pkt. Punktacja: 20-18.1 pkt - 5.0; 18-16.1 pkt - 4.5; 16-14.1 4.0; 14-12.1 pkt - 3.5; 12-10.1 pkt -3.0



Udział w konsultacjach: 5

Wykład: 15

Przygotowanie do zaliczenia kolokwiów: 5

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 25


59


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Biochemia

Nazwa w języku angielskim: Biochemistry



Jednostka realizująca: Katedra Biochemii i Biologii Molekularnej


Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): Pierwszego stopnia

Rok studiów: 3

Semestr: 6


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Prof. dr hab. Bogumił Leszczyński

Symbol efektu

Efekty kształcenia Symbol efektu kierunkowego

WIEDZA

Bc_W01 Rozumie cywilizacyjne znaczenie chemii i jej zastosowań K_W01

Bc_W02 Zna i rozumie podstawy biochemii K_W02

Bc_W03 Zna i rozumie wybrane pojęcia nauk biologicznych umożliwiające interpretację procesów zachodzących w przyrodzie

K_W05

Bc_W04 Dostrzega potrzebę korzystania z literatury fachowej K_W08

Bc_W05 Zna co najmniej jeden język obcy K_W09

Bc_W06 Zna zasady budowy oraz działania podstawowych przyrządów mających zastosowanie w badaniach biochemicznych

K_W12

UMIEJĘTNOŚCI

Bc_U01 Umie posługiwać się terminologią i nomenklaturą biochemiczną K_U01

Bc_U02 Umie scharakteryzować podstawowe typy reakcji biochemicznych K_U03

Bc_U03 Potrafi przedstawić mechanizm reakcji biochemicznych K_U04

Bc_U04 Potrafi posługiwać się podstawowymi technikami biochemicznymi K_U15

Bc_U05 Umie krytycznie oceniać wyniki eksperymentów biochemicznych K_U17

Bc_U06 Potrafi mówić o zagadnieniach biochemicznych zrozumiałym, potocznym językiem K_U23


Bc_K01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia K_K01

Bc_K02 Potrafi samodzielnie formułować pytania, służące pogłębieniu tematu K_K02

Bc_K03 Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w fachowej literaturze K_K03

Bc_K04 Potrafi pracować zespołowo K_K04

Bc_K05 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień biochemicznych K_K07

Forma i typy zajęć: Wykład (15), zajęcia laboratoryjne (30)


Znajomość podstaw chemii organicznej


60

Biochemia – definicja, podział. Różnice pomiędzy nieożywioną materią a organizmami żywymi. Przebieg reakcji biochemicznych. Biochemiczne funkcje komórki. Aminokwasy - budowa, klasyfikacja i właściwości fizykochemiczne. Wiązanie peptydowe, ważniejsze peptydy naturalne. Budowa białek i przestrzenne ułożenie cząsteczek. Białka proste i złożone. Właściwości fizykochemiczne białek. Zmienność białek i ich wartość biologiczna. Białka pełniące ważne funkcje biologiczne. Metody analizy białek. Reakcje katalizowane. Budowa enzymów - część białkowa i niebiałkowa. Witaminy pełniące funkcje koenzymów. Budowa i działanie wybranych koenzymów oksydoreduktaz, transferaz, liaz, izomeraz i ligaz. Nazewnictwo i klasyfikacja enzymów. Czynniki kinetyczne warunkujące przebieg reakcji enzymatycznych. Prekursory enzymów (zymogeny), izoenzymy i układy wieloenzymowe. Specyficzność enzymów. Badanie enzymów, jednostki wyrażania aktywności enzymów. Kwasy nukleinowe i ich funkcje. Mechanizmy biosyntezy kwasów nukleinowych (replikacja DNA i transkrypcja RNA). Kod genetyczny i jego cechy. Mechanizm translacji (biosynteza białka). Mutacje genowe. Podstawy biotechnologii. Metabolizm – katabolizm i anabolizm. Katabolizm białek. Ogólne przemiany aminokwasów: deaminacja, aminacja, transaminacja i dekarboksylacja. Końcowe produkty przemian azotowych i cykl mocznikowy. Budowa i biosynteza porfiryn - hem i chlorofil. Reakcje egzo- i endoergiczne. Związki organiczne pełniące funkcje przenośników energii. Ważne etapy utleniania komórkowego: cykl kwasów di- i trikarboksylowych (cykl Krebsa) oraz łańcuch utleniania biologicznego. Fosforylacja oksydacyjna i substratowa. Charakterystyka cukrów prostych i ich pochodnych oraz oligosacharydów i polisacharydów. Katabolizm cukrowców: 1) fermentacje (glikoliza); 2) szlak pentozofosforanowy. Mechanizmy biosyntezy cukrowców: 1) glukoneogeneza (heterotrofy), 2) fotosynteza (autotrofy). Fosforylacje fotosyntetyczne (cykliczna i niecykliczna). Wiązanie CO2 i jego redukcyjne przemiany do cukrów. Regeneracja rybulozo-1,5-difosforanu (cykl Calvina). Bilans energetyczny procesu fotosyntezy. Klasyfikacja i budowa tłuszczowców. Katabolizm tłuszczowców; 1) lipoliza; 2) przemiany pośrednie glicerolu, 3) mechanizm ß-oksydacji kwasów tłuszczowych. Degradacja kwasów tłuszczowych nienasycownych oraz kwasów tłuszczowych o nieparzystej liczbie atomów węgla. Bilans energetyczny utleniania kwasów tłuszczowych. Powstawanie acetylooctanu (ketogeneza) i znaczenie ciał ketonowych. Mechanizm biosyntezy nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Biosynteza tłuszczowców. Budowa błon komórkowych oraz mechanizm transportu biernego i czynnego przez błonę komórkową. Porównanie metabolizmu podstawowego (pośredni) i wtórnego. Przemiany metaboliczne na drodze szlaku kwasu szikimowego oraz szlaku octanu. Powiązanie procesów metabolicznych przebiegających w komórce. Nadrzędna rola procesów biosyntezy. Pula metaboliczna komórki. Pule metaboliczne wybranych związków organicznych pełniących ważne funkcje w komórkach. Regulacja metabolizmu na poziomie komórkowym: 1) aktywności enzymów; 2) biosyntezy białek enzymatycznych.


1. Leszczyński B., 2010: Wykłady z biochemii ogólnej. Wyd. UPH, Siedlce.

2. Goławska S., Krzyżanowski R., Łukasik I., Urbańska A., Wójcicka A., Leszczyński B., 2010: Ćwiczenia z biochemii. Wyd. UPH, Siedlce.

3. Kłyszejko-Stefanowicz L., 2005: Ćwiczenia z biochemii, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.


1. Berg J.M., Stryer L., Tymoczenko J.L. (2005) Biochemia. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa

2. Kłyszejko-Stefanowicz L.2002. Cytobiochemia..Wyd. Nauk. PWN ,Warszawa. 3. Zgirski A., 1998. Obliczenia biochemiczne. PWN, Warszawa.


Wykład: metoda podająca (wykład informacyjny w formie prezentacji multimedialnej). Laboratorium: metoda podająca (pogadanka), metody praktyczne (pokaz, laboratoryjna), metoda aktywizująca (samodzielne przygotowanie prezentacji w ramach ćwiczeń)


Testy sprawdzające przygotowanie do ćwiczeń, testy sprawdzające rozumienie zasad i mechanizmów omawianych procesów, sprawozdania z wykonanych doświadczeń


WYKŁAD: Zaliczenie na ocenę - test sprawdzający wiedzę do którego student jest dopuszczany na podstawie uprzedniego zaliczenia ćwiczeń, przeprowadzony w formie pisemnej, jednokrotnego wyboru. Test zawiera 50 zamkniętych pytań; czas przeznaczony na jego rozwiązanie 1,5 godz. Do zaliczenia na ocenę dostateczną konieczne jest uzyskanie powyżej 50% pkt możliwych do zdobycia.

LABORATORIA: Zaliczenie z oceną – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń przewidzianych do realizacji. Ocenie podlegają: przygotowanie studenta do ćwiczeń, aktywność na zajęciach, poprawne wykonanie doświadczeń laboratoryjnych przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium,

61

oraz samodzielnie przygotowana prezentacja multimedialna. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych.



Udział w wykładach 15 godz

Udział w ćwiczeniach 30 godz

Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 1 godz

Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu 1 godz

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów 1 godz

Przygotowanie się do egzaminu i obecność na egzaminie 2 godz

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 50 godz


62


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Technologia

Nazwa w języku angielskim: Chemical engineering







Semestr: szósty


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr hab. Janusz Chruściel, prof. nzw.

Symbol efektu


W_01 Zna i rozumie podstawowe prawa i zasady technologiczne K_W03, K_W04

W_02 Rozumie potrzebę stosowania teorii matematycznych do opisu procesów technologicznych

K_W10

W_03 Zna budowę i działanie reaktorów chemicznych K_W12

W_04 Zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy K_W13

W_05 Zna i wybiera optymalne techniki przemysłowych procesów otrzymywania produktów chemicznych

K_W01

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Umie posługiwać się terminologią i nomenklaturą chemiczną K_U01

U_02

Posiada umiejętności określania podstawowych właściwości oraz reaktywności związków organicznych oraz nieorganicznych w aspekcie termodynamicznym i kinetycznym podczas projektowania procesów technologicznych

K_U05

U_03 Potrafi sporządzić bilanse materiałowe i cieplne dla różnego typu procesów technologicznych (kołowe, zamknięte, otwarte)

K_U10

U_04 Umie krytycznie ocenić wyniki eksperymentów, dokonać obserwacji i obliczeń teoretycznych oraz przeprowadzić dyskusję niepewności pomiarowych

K_U17

U_05 Potrafi dokonać krytycznej oceny wiarygodności wyników pomiarów fizykochemicznych otrzymanych danych

K_U20

U_06 Umie przeprowadzić podstawowe wnioskowania statystyczne K_U21



K_K01

K_02 Potrafi precyzyjnie sformułować pytania, służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu oraz odnalezienia brakujących lub błędnych elementów rozumowania

K_K02

K_03 Potrafi pracować zespołowo; rozumie konieczność systematycznej pracy nad wszelkimi projektami, które mają długofalowy charakter

K_K04

K_04 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień chemicznych K_K06

63

Forma i typy zajęć: wykłady (30 godz.), ćwiczenia (15 godz.), laboratorium (45 godz)


znajomość podstawowych praw fizycznych i chemicznych


Podstawowe prawa i zasady technologiczne

Ekonomia procesu technologicznego

Operacje i procesy jednostkowe

Schematy technologiczne

Bilanse materiałowe i cieplne procesów technologicznych

Surowce technologiczne, kryteria oceny jakości surowców i produktów

Baza surowcowa dla technologii organicznej i nieorganicznej

Przykłady złożonych technologii

Ekologia i jej związek z dziedziną technologii

Regulacje prawne w przemyśle chemicznym

Technologia nowoczesnych materiałów syntetycznych

Współczesne trendy w technologii chemicznej

Rozdział mieszanin dwuskładnikowych metodą rektyfikacji

Analiza materiałowa i cieplna

Metody rozdrabniania i sposoby oznaczenia stopnia rozdrobnienia materiałów

Stosowanie złożonych metod pomiarowych w analizie przemysłowej

Technologie materiałów specjalnego przeznaczenia

Technologie bezodpadowe i procesy biotechnologiczne

Kataliza przemysłowa


1. L. Synoradzki, „Projektowanie Procesów Technologicznych”, WPW, 2006

2. K. Schmidt-Szałowski, J. Setek, „Podstawy technologii chemicznej. Organizacja procesów produkcyjnych”, PWN, 2001

3. J. Molenda, „Technologia chemiczna”, WSiP, 1997

4. E. Bortel, H. Koneczny, „Zarys technologii chemicznej”, PWN, Warszawa 1992

5. J. Ciborowski, „Inżynieria chemiczna, inżynieria procesowa”, WNT, Warszawa, 1973

6. M. Serwiński, „Zasady inżynierii chemicznej”, WNT, Warszawa, 1982

7. Praca zbiorowa, „Technologia chemiczna nieorganiczna”, WNT, Warszawa, 1982

8. A. Kwiatek, „Podstawy technologii chemicznej”, WNT, Warszawa, 1982

9. W. Kuczyński, „Podręcznik do ćwiczeń z technologii chemicznej”, PWN, Warszawa, 1985

10. J. Kosiuczenko, J. Chruściel, A. Okuń, „Ćwiczenia laboratoryjne z technologii chemicznej”, Wyd. WSRP, Siedlce, 1978

11. R. Bogoczek, E. Kociołek-Balawejder, "Technologia Chemiczna Organiczna", Wydaw. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu, 1992

12. E. Grzywa, J. Molenda, "Technologia Podstawowych Syntez Organicznych", Tom2, WNT, Warszawa, 1996

13. E. Pijanowski, M. Dłużewski, A. Dłużewska, A. Jarczyk, "Ogólna Technologia Żywności, WNT, Warszawa, 1997


1. J. Tymiński, „Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii w Polsce do 2030 roku”, IBMiER, Warszawa, 1997

2. A. Chmiel, "Biotechnologia", PWN, Warszaw, 1991

3. A. Kielski, „Ogólna technologia ceramiki”, PWN, Warszawa, 1982

4. 4. A. Kurnatowska i inni, "Ekologia, Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy", PWN, Warszawa-Łódź, 1997


64

Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi, ćwiczenia seminaryjne - ćwiczenia rachunkowe, eksperyment laboratoryjny


Efekty W_01, W_03, W_05, U_02, K_01, K_02 oraz K_04 będą sprawdzane na egzaminie; efekty W_02, U_03 i U_06 na kolokwium z ćwiczeń, natomiast efekty W_04, WU_01, U_04, U_05 oraz K_03 w trakcie zajęć laboratoryjnych oraz na kolokwium z laboratorium.


Wykonanie eksperymentów laboratoryjnych, zaliczenie sprawozdań, maksymalnie dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach ćwiczeniowych oraz spełnienie następujących warunków:

1. uzyskanie co najmniej 10 pkt z kolokwium z ćwiczeń 2. uzyskanie co najmniej 10 pkt z kolokwium z laboratorium 3. uzyskanie co najmniej 10 pkt z kolokwium z laboratorium

Sposób oceniania: 0-50 ndst 51-60 dst 61-70 dst+ 71-80 db 81-90 db+ 91-100 bdb

Sposób uzyskania punktów: kolokwium z ćwiczeń – 20 pkt kolokwium z laboratorium – 20 pkt egzamin pisemny – 60 pkt

Poprawy: Jednorazowa poprawa każdego kolokwium w trakcie zajęć w semestrze. Dwie poprawy kolokwiów w sesji egzaminacyjnej (przed drugim i trzecim terminem egzaminu pisemnego).






Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń 15 godz.

Samodzielne przygotowanie do laboratoriów 30 godz.


Przygotowanie się i udział w egzaminie 30 godz.


65


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia stosowana i zarządzanie chemikaliami

Nazwa w języku angielskim: Applied chemistry and chemical management







Semestr: szósty


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Krzysztof Lipiński

Symbol efektu


Wm01 zna i rozumie cywilizacyjne znaczenie chemii stosowanej w życiu codziennym.

K_W01, K_W03

Wm02 dostrzega potrzebę korzystania z regulacji prawnych i literatury fachowej dotyczącej chemii stosowanej i gospodarki odczynnikami.

K_W07, K_W08, K_W13

Wm03 zna budowę i skład chemiczny produktów chemii gospodarczej, oraz chemikaliów stosowanych w przemyśle spożywczym i w rolnictwie

K_W03, K_W07

Wm04 ma podstawową wiedzę dotyczącą stosowanych technologii uzdatniania wody do różnych celów oraz oczyszczania ścieków.

K_W12, K_W15

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 ma wiedzę dotyczącą tradycyjnych i nowych proekologicznych materiałów i technologii

K_K12, K_K19

Um02 potrafi ocenić materiały i odpady komunalne pod względem skierowania ich do odpowiednich metod recyklingu materiałowego lub energetycznego

K_K07, K_K05, K_K16


Km01 ma świadomość konieczności doskonalenia swojej wiedzy w zakresie proekologicznych metod w chemii laboratoryjnej i przemysłowej

K_K01. K_K02, K_K03

Km02 potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień prawnych dotyczących produkcji, przechowywania, logistyki i stosowania substancji chemicznych

K_K07

Forma i typy zajęć: Wykład konwencjonalny wspomagany środkami audiowizualnymi (15 godz.),


Wymagania wstępne: znajomość podstawowych zagadnień teoretycznych z chemii ogólnej, nieorganicznej analitycznej, organicznej i fizycznej i podstawową wiedzę dotyczącą zasad BHP w laboratoriach chemicznych


66

1.Substancje, preparaty i odpady chemiczne w świetle prawa polskiego, norm i rozporządzeń. Wytyczne Unii Europejskiej odnośnie zarządzania chemikaliami i odpadami niebezpiecznymi- program REACH.

2. Zasady transportu odczynników chemicznych. Karty charakterystyk substancji chemicznych. Gospodarowanie opakowaniami po odczynnikach chemicznych. Sposoby segregacji odpadów chemicznych.

3. Bezpieczeństwo pracy w laboratoriach chemicznych- analiza zagrożeń, sposób postępowania, operacje standardowe,(SOP), dobra praktyka laboratoryjna(GLP).

4. Odpady z gospodarstw domowych - segregacja, recykling, utylizacja, zagospodarowanie. 5. Uzdatnianie i wykorzystywanie wody do celów komunalnych, konsumpcyjnych i przemysłowych. Technologie stosowane w uzdatnianiu wody. 6. Oczyszczanie ścieków.

7. Zanieczyszczenia gleby, nawozy sztuczne, rekultywacja.

8. Środki ochrony roślin - stosowanie , szkodliwość, zabezpieczenia w trakcie stosowania.

9. Dodatki do produktów spożywczych. 10. Środki piorące i czyszczące- stosowanie , oddziaływanie na środowisko, utylizacja odpadów.

11. Człowiek i jego chemiczne środowisko- ,,zielona chemia" przyjazna człowiekowi i jego otoczeniu. 12. Odnawialne źródła surowców i energii - droga do gospodarki bez emisyjnej.


1) Cz.Rosik-Dulewska, podstawy gospodarki odpadami, PWN, 2010.

2) Z.Sikorski (red.),Chemia żywności, WNT 2002.

3) P. Kowalik, Ochrona środowiska glebowego, PWN, 2001.

4) W. M. Lewandowski, Proekologiczne odnawialne źródła energii, WNT 2007 .

5) Wandrasz J. W., Biegańska J.: Odpady niebezpieczne. Podstawy teoretyczne, Wyd. Pol. Śl., 5) Pestycydy-występowanie oznaczanie i unieszkodliwianie, pod red. Marka Biziuka, WNT, Warszawa, 2001 6) Oczyszczanie wody, A. L. Kowal, M. Świderska-Bróż, Wydanie czwarte, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa - Wrocław 2003,

7) Wasilewski,W.Dawydow, Bezpieczeństwo w pracowni chemicznej, WNT 2008. 8) R. Zieliński, Surfaktanty – towaroznawcze i ekologiczne aspekty ich zastosowań, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2000.


1) Strony internetowe Biura do Spraw Chemikaliów. 2) Obowiązujące akty i regulacje prawne dot. w/w zagadnień


Wykład problemowy, konwersatoryjny, prezentacje multimedialne, filmy dydaktyczne, sprawdzanie zakresu opanowanej wiedzy na kolokwium końcowym poza zajęciami. Zadanie literaturowe polega na opracowaniu przez studenta aspektów toksykologicznych dla człowieka i środowiska naturalnego wybranych substancji chemicznych stosowanych w gospodarce człowieka


sprawdzian testowy, ocena zadania literaturowego


Sprawdzian testowy z wiedzy - 30 pkt, Zadanie literaturowe polegające na korzystaniu ze wskazanej literatury i kart charakterystyk - 10 pkt, W sumie 40pkt. Punktacja: 40.0 - 36.4pkt - 5.0; 36.3 - 32.4 pkt - 4.5; 32.3 - 28.4pkt - 4.0; 28..3 - 24.4pkt - 3.5; 24.3 - 20.4pkt - 3.0. Poprawy: Możliwa poprawa egzaminu pisemnego i korekta zadania literaturowego.





Samodzielne przygotowanie do sprawdzianu testowego 6 godz.

Sumaryczne obciążenie praca studenta 28 godz.


67


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemia materiałów

Nazwa w języku angielskim: Chemistry of materials







Semestr: szósty


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Prof. nzw. dr hab. Janusz Chruściel

Symbol efektu


W_01 Rozumie cywilizacyjne znaczenie chemii i jej zastosowań szczególnie z wykorzystaniem materiałów o specyficznych właściwościach chemicznych i fizycznych

K_W01

W_02 Zna na poziomie podstawowym co najmniej jeden pakiet oprogramowania służący do analizy i graficznej prezentacji danych

K_W11

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Dostrzega różnicę we właściwościach najnowszych materiałów chemicznych K_U07

U_02 Potrafi w sposób zrozumiały w mowie i piśmie przedstawić poprawne rozumowanie chemiczne i formułować wnioski

K_U16

U_03 Potrafi mówić o zagadnieniach związanych z chemią nowoczesnych materiałów zrozumiałym, potocznym językiem

K_U23

U_04 Posiada umiejętność oceny cech i zachowań nowych materiałów w relacji do ich budowy i własności fizyko-chemicznych w aspekcie aplikacyjnym

K_U02, K_U06



K_K01

K_02 Potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące do lepszego własnego zrozumienia własności, otrzymywania oraz zastosowań nowych materiałów chemicznych

K_K02

K_03 Rozumie potrzebę popularnego przedstawiania laikom wiedzy dotyczącej możliwości aplikacji materiałów chemicznych

K_K06

Forma i typy zajęć: Wykład (15 godz.)


brak


68

Nanomateriały i metamateriały i ich kompozyty jako materiały specjalnego przeznaczenia;

Wysokotemperaturowe materiały nadprzewodzące, przewodzące materiały organiczne;

Fulereny, materiały ferro-, antyferro-, ferri- antiferriciekłokrystaliczne;

Kompozyty molekularne, inteligentne związki organiczne;

Nowe osiągnięcia w zakresie technologii informatycznej;

Materiały metaliczne i ich stopy;

Prawdopodobny przyszłościowy kierunek badań i kierunek rozwoju myśli technicznej.


8. A. Huczko, „Fulereny, Nobel za węglowe piłeczki”, PWN, Warszawa, 2001

9. J. Stankowski, B. Czyżak, „Nadprzewodnictwo”, WNT, Warszawa, 1999

10. H. Bala, „Wstęp do chemii materiałów”, WNT, 2003

11. M. Blicharski, „Wstęp do inżynierii materiałowej”, WNT, 2006

12. M. W. Grabski, J. A. Kozubowski, „Inżynieria materiałowa. Geneza, istota, perspektywy”, PW, 2003


3. Sven T. Lagerval, „Ferroelectric and Antyferroelectric Liquid Crystals”, Wiley-VCH, Weinheim, New York, Toronto, 1999

4. H. S. Kitzerow, C. Bahr, „Chirality in Liquid Crystals”, Springer, 2001

5. Artykuły bieżące z czasopism popularno-naukowych


Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi,


Efekty: W_02, U_02, U_03, K_03 będą sprawdzone poprzez przygotowanie prezentacji przez studenta natomiast efekty W_01, U_01, U_04, K_01 i K_02 podczas kolokwium.


3. Student zobowiązany jest do przygotowania prezentacji związanych z najnowszymi osiągnięciami w dziedzinie materiałowej, ich technologii oraz potencjalnych aplikacji, ze szczególnym zwróceniem uwagi na ostatnie nowości naukowe.

4. Uzyskanie minimum połowy punktów z kolokwium końcowego. sposób oceniania: 0-50 ndst 51-60 dst 61-70 dst+ 71-80 db 81-90 db+ 91-100 bdb Sposób uzyskania punktów:

Ocena prezentacji – 50 pkt

Kolokwium końcowe – 50 pkt poprawy: jednorazowa poprawa testu z wykładu oraz testu praktycznego



Udział w wykładach 15 godz

Samodzielne przygotowanie prezentacji 5 godz

Udział w konsultacjach z przedmiotu 5 godz

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 25 godz

69


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Chemiczna analiza śladów z elementami metrologii

Nazwa w języku angielskim: Chemical analysis of traces from elements of metrology







Semestr: drugi



Symbol efektu


Wm01 Rozumie cywilizacyjne znaczenie chemii analitycznej i jej zastosowań w analityce śladów

K_W01

Wm02 Dostrzega potrzebę pogłębienia wiedzy w zakresie swojej specjalności chemicznej

K_W07

Wm03 Zna metody przygotowania próbek do oznaczania metali metodą ASA oraz budowę i zasadę działania tego aparatu mającego zastosowanie w analizie śladów

K_W12

Wm04 Zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w laboratorium analizy śladów

K_W13

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 Umie krytycznie ocenić wyniki eksperymentów, dokonać obserwacji i obliczeń teoretycznych oraz przeprowadzić dyskusję niepewności pomiaru

K_U17

Um02 Posiada umiejętność planowania i wykonywania podstawowych badań, doświadczeń i obserwacji dotyczących określonych zagadnień z zakresu analizy śladów

K_U19

Um03 Potrafi dokonać krytycznej oceny wiarygodności wyników pomiarów i oznaczeń fizykochemicznych wraz z przeprowadzeniem analizy statystycznej otrzymanych danych

K_U20

Um04 Potrafi mówić o zagadnieniach chemicznych związanych z analizą śladów zrozumiałym, potocznym językiem

K_U23



K_K01

Km02 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień chemicznych z zakresu analizy śladów

K_K06

Forma i typy zajęć: Wykłady (15 godz.), laboratorium (30 godz.), konsultacje (15 godz.)

70


Znajomość założeń chemii: analitycznej, nieorganicznej, organicznej, fizycznej oraz metod spektroskopowych


1. Podstawowe pojęcia związane z analizą śladów. Stosowana terminologia. 2. Jednostki stosowane w analizie śladów. Zakresy oznaczeń przy zastosowaniu różnych technik analitycznych. 3. Podstawy teoretyczne metody ASA: oddziaływanie atomu z promieniowaniem elektromagnetycznym, emisja i absorpcja, widmo atomowe. Atomizery. 4. Interferencje w metodzie ASA. Przygotowanie próbek do oznaczania metali metodą ASA: rodzaje mineralizacji. 5. Metody przygotowania próbek, rodzaje i zastosowanie. 6. Materiały odniesienia. Techniki wzorcowania: krzywa wzorcowa i metoda dodatków. 7. Charakterystyka metody ASA: czułość, precyzja, granica wykrywalności, granica oznaczalności w odniesieniu do wybranych pierwiastków. 8. Ocena wiarygodności oznaczeń metodą ASA: badanie odzysku, wykorzystanie materiałów referencyjnych. 9. Walidacja procedury analitycznej. 10. Zapewnienie spójności pomiarowej. Szacowanie niepewności wyniku. 11. Inne metody instrumentalne stosowane w chemicznej analizie śladów. 12. Klasyfikacja zanieczyszczeń. 13. Materiały referencyjne stosowane w chemicznej analizie śladów. 14. Analityka chemiczna a metrologia. 15. Sposoby przedstawiania wyników. Wyzwania stojące przed analitykami.


1. Szczepaniak W., 2011, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, wyd. PWN. 2. Marczenko Z., Minczewski J., 2008, Chemia analityczna tom I i II, wyd. PWN. 3. Szczepaniak W., 2010, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, wyd. PWN.


1. Kocjan R., 2011, Chemia analityczna tom I i II, wyd. PZWL. 2. Szmal. Z., Lipiec T., 2010, Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej, wyd. PZWL.


Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi. Eksperyment laboratoryjny, eksperyment modelowy, pomiar z obliczeniami.


Efekty Wm01-Wm04 sprawdzane będą na pierwszym kolokwium w połowie listopada, natomiast efekty Um01-Um04, Km01 i Km06 na drugim kolokwium w drugiej połowie stycznia.


Warunek uzyskania zaliczenia przedmiotu: zaliczenie pracowni laboratoryjnej oraz uzyskanie co najmniej 26 punktów z kolokwiów




Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 30

Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu 5




71


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Przedsiębiorczość indywidualna

Nazwa w języku angielskim: Individual Entrepreneurship







Semestr: piąty



Symbol efektu


Wm01 Rozumie cywilizacyjne znaczenie przedsiębiorczości K_W01

Wm02 Dostrzega potrzebę pogłębienia wiedzy w zakresie przedsiębiorczości K_W07

Wm03 Student zna ogólne zasady funkcjonowania przedsiębiorczości K_W12

UMIEJĘTNOŚCI

Um01 Student wykazuje umiejętność poprawnego wnioskowania w zakresie przedsiębiorczości na podstawie danych pochodzących z różnych źródeł

K_U17

Um02 Potrafi wykorzystywać wiedzę do podejmowania nowych wyzwań i rozstrzygania problemów pojawiających się w pracy zawodowej

K_U19


Km01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę samodzielnego kształcenia w zakresie przedsiębiorczości

K_K01

Km02 Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy K_K06

Forma i typy zajęć: Laboratorium (15 godz.), konsultacje (15 godz.)


Udział w zajęciach nie wymaga realizacji zajęć wstępnych


72

1. Przedsiębiorczość jako element triady "przedsiębiorczość - przedsiębiorca - przedsiębiorstwo", rodzaje i funkcje przedsiębiorczości. Znaczenie przedsiębiorczości we współczesnej gospodarce. 2. Pojęcie i rodzaje innowacji. Proces innowacji. 3. Przedsiębiorczość i innowacje – podstawowe relacje oraz znaczenie we współczesnej gospodarce. 4. Przedsiębiorczość a niepewność. Rodzaje niepewności i ryzyka. Niepewność i ryzyko jako motywy działań przedsiębiorczych. 5. Przedsiębiorca wobec wyzwań „nowej gospodarki". 6-7. Przedsiębiorca: - definicje przedsiębiorcy, - przedsiębiorca a menedżer, - dlaczego warto być przedsiębiorczym, - cechy człowieka o postawie przedsiębiorczej, - ocena własnych umiejętności poprzez wypełnienie testu pozwalającego na określenie postaw przedsiębiorczych. 8. Przedsiębiorczość: talent, wiedza czy doświadczenie? Cechy i umiejętności liderów nowych przedsięwzięć. 9. Własny biznes jako opcja kariery zawodowej. 10. Przedsiębiorczość jako centralna kategoria gospodarki rynkowej. 11-12. Modele działań przedsiębiorczych: -przedsiębiorczość żywiołowa, -przedsiębiorczość ewolucyjna, -przedsiębiorczość etyczna, -przedsiębiorczość systemowa. 13. Uwarunkowania przedsiębiorczości - czynniki hamujące i pobudzające działanie przedsiębiorcze. 14-15. Droga do własnej firmy: - źródła pomysłów na założenie własnego przedsiębiorstwa, - czynniki sprzyjające założeniu własnego przedsiębiorstwa, - badanie rynku i poszukiwanie nisz, - wybór rynku docelowego i lokalizacja przedsiębiorstwa, - projekt wstępnej koncepcji biznesu.


1 Piecuch T., Przedsiębiorczość. Podstawy teoretyczne, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2010. 2. Markowski W., ABC small bussines’u, wyd. Marcus s.c., Łódź 2011. 3. Moczydłowska J., Pacewicz I., Przedsiębiorczość, wyd. FOSZE, Rzeszów 2007.


1. Targalski J., Francik A., Przedsiębiorczość i zarządzanie firmą. Teoria i praktyka, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2009. 2. Duraj J., Papiernik-Wojdera M., Przedsiębiorczość i innowacyjność, Difin, Warszawa 2010. 3. Gordon M. E., Trump D. J., Przedsiębiorczość, Wyd. Onepress 2009.


Ćwiczenia wspomagane technikami multimedialnymi. Eksperyment modelowy, pomiar z obliczeniami po wypełnieniu testu pozwalającego na określenie postaw przedsiębiorczych. Ćwiczenia z wykorzystaniem metod aktywizujących, dyskusja i aktywność na zajęciach, projekty indywidualne.


Efekty Wm01-Wm03, Um01, Um02 oraz Km01 i Km02 sprawdzane będą na kolokwium, podczas dyskusji i aktywności na zajęciach oraz projektu wstępnej koncepcji biznesu.


Warunek uzyskania zaliczenia przedmiotu: uzyskanie co najmniej 51% punktów z kolokwium oraz przygotowanie projektu wstępnej koncepcji biznesu



Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 15

Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu 5

Samodzielne przygotowanie się do kolokwium 10

Przygotowanie projektu wstępnej koncepcji biznesu 5

73


Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Blok dyplomowy

Nazwa w języku angielskim: Bachelors laboratory







Semestr: szósty


Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Promotorzy

Symbol efektu


Wl01 posiada wiedzę z zakresu podstawowych działów chemii K_W01, K_W02

Wl02 Zna podstawowe typy związków chemicznych, zaproponuje ich syntezę i określi strukturę metodami spektroskopowymi i dyfrakcyjnymi

K_W03

Wl03 zna podstawowe metody identyfikacji związków chemicznych, potrafi dokonać wyboru odpowiedniej metody analizy do określonego typu związku

K_W03

Wl04 zna nowoczesne metody syntezy i techniki pomiarowe K_W03 K_W06

Wl05 Zna podstawowe zasady bezpiecznej pracy w laboratorium i utylizacji odpadów K_W13

UMIEJĘTNOŚCI

Ul01 potrafi przedstawić odpowiedni mechanizm syntezy określonych związków chemicznych

K_U02, K_U03, K_U04, K_U18

Ul02 umie wybrać metodę i aparaturę do wykonania konkretnej analizy chemicznej K_U14, K_U17

K_U19

Ul03 potrafi zastosować wybrane metody analityczne w celu określenia budowy związków chemicznych

K_U14

Ul04 potrafi opracować wyniki badań, dokonać krytycznej analizy i wskazać błędy pomiarowe oraz przedstawić je w formie ustnej prezentacji i pisemnej pracy licencjackiej

K_U16, K_U18 K_U19, K_U20


Kl01 zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie K_K01

Kl02 potrafi wyszukiwać niezbędne informacje w literaturze naukowej, bazach danych i innych źródłach oraz cytować je z poszanowaniem praw autorskich

K_K03, K_K05,

Kl03 potrafi pracować w zespole przyjmując w nim różne role K_K04

Forma i typy zajęć: W ramach modułu realizowane jest 45 godz. lab.i 15 seminarium


znajomość syntezy związków chemicznych, metod obliczeniowych, metod analizy chromatograficznej, spektroskopowych i innych metod analitycznych.


Treści modułu kształcenia zawierają elementy wszystkich wykładów przewidzianych kursem I stopnia studiów

74

licencjackich na kierunku chemia dla wybranej specjalności.


Specyficzna dla danej dziedziny I konkretnego tematu


j. w.


Stosownie do specyfiki Katedry/zakładu/tematyki badawczej promotorów, m.in. przeprowadzenie syntezy określonych związków chemicznych na pracowniach naukowych eksperymentalnych. Potwierdzenie struktury określonych związków możliwymi metodami, adekwatnymi do problemu badawczego. Dokonanie obliczeń teoretycznych na pracowniach naukowych metodami ab inito, DFT. Badania różnorodnych właściwości związków chemicznych metodami zaproponowanymi przez promotorów.


weryfikację określonych efektów promotorzy prac dyplomowych w poszczególnych Katedrach, Zakładach lub pracowniach w postaci pracy licencjackiej i w innych, indywidualnie proponowanych formach (prezentacje wyników w formie wygłoszenia komunikatu, przygotowania plakatu lub innych)


zaliczenie pracowni dyplomowej dokonuje się na podstawie przedstawienia prezentacji założeń i celu pracy a także wyników eksperymentalnych wykonania syntezy, obliczeń teoretycznych i/lub pomiarów na pracowniach naukowych



Praca w laboratorium 45

Udział w seminarium 15

Opracowywanie wyników i pisanie pracy licencjackiej 180

Przygotowanie się do egzaminu licencjackiego 100



75

Standardy pracy licencjackiej

Praca licencjacka jest pracą dyplomową studenta studiów pierwszego stopnia (zawodowych),

korespondującą z sylwetką absolwenta określoną w standardach nauczania i planie studiów na kierunku Chemia.

I. Wymogi merytoryczne

1. Temat i treść pracy licencjackiej powinny być zgodne z kierunkiem studiów ale mogą mieć także charakter

interdyscyplinarny.

2. Praca licencjacka może mieć charakter:

przeglądu – omówienie zagadnienia z wybranej specjalności/specjalizacji w oparciu o istniejącą

literaturę krajową i zagraniczną,

eksperymentu – przeprowadzenie i opis syntezy, badania właściwości otrzymanego związku, serii

pomiarów i opracowania wyników, itp.

raportu z badań np. ankietowych.

3. Praca powinna zawierać:

określenie i uzasadnienie wyboru problematyki,

charakterystykę zastosowanych metod badawczych i narzędzi analitycznych,

sformułowanie wniosków na podstawie przeprowadzonej analizy.

4. Przygotowanie pracy licencjackiej powinno ukształtować u studenta umiejętności:

identyfikowania problemów, ich analizowania i oceny,

samodzielnego zapoznawania się z aktualną, polską i zagraniczną literaturą przedmiotu,

wyszukiwania informacji naukowej,

stosowania warsztatu badawczego,

poprawnej prezentacji problemu i sposobów jego rozwiązywania,

wykorzystania wiedzy zdobytej na studiach licencjackich,

przeprowadzenia klarownego wywodu logicznego,

formułowania własnych tez oraz opinii,

uzasadniania swoich poglądów,

poprawnego posługiwania się językiem polskim oraz zastosowania komputerowych technik edycji tekstu.

II. Wymogi formalne dotyczące układu pracy

1. Strona tytułowa (standardowy układ strony tytułowej określony aktualnie obowiązującym Zarządzeniem

Rektora UPH).

2. Oświadczenie studenta o samodzielnym przygotowaniu pracy licencjackiej umieszczone bezpośrednio po

stronie tytułowej w formie określonej aktualnie obowiązującym Zarządzeniem Rektora UPH.

3. Spis treści.

4. Wstęp zawierający: zarys ogólnego tła badanej problematyki, przesłanki wyboru tematu pracy, określenie

celu i zakresu pracy, wskazanie metod badawczych, ogólną informację o zawartości poszczególnych

rozdziałów pracy, zwięzłą charakterystykę wykorzystanej literatury przedmiotu i materiałów źródłowych.

5. Rozdziały zawierające zasadniczy tekst pracy.

TABELE należy zamieścić w tekście bądź na końcu pracy jako aneks. Tytuł należy umieścić nad tabelą, źródło – pod tabelą. RYSUNKI I SCHEMATY - podpis i źródło należy zamieścić pod rysunkiem. Należy zachować ciągłą numerację tabel oraz rysunków .

6. Zakończenie zawierające opis uzyskanych efektów pracy.

7. Wykaz cytowanych publikacji w kolejności cytowania zgodny z wymogami opisu bibliograficznego.

8. Wykaz źródeł internetowych (z datą publikacji bądź pobrania).

9. Zalecana objętość pracy 20 – 30 stron.

III. Wymogi formalne wynikające z regulaminu studiów

1. Praca dyplomowa (licencjacka):

- daje absolwentowi tytuł zawodowy licencjata, - powinna być napisana samodzielnie, pod kierunkiem promotora, - podlega recenzji, - podlega obronie podczas egzaminu dyplomowego,

76

- ma być zgodna – ze względu na temat – z kierunkiem studiów; może mieć jednak charakter interdyscyplinarny.

2. Student składa do Dziekanatu 3 egzemplarze pracy dyplomowej (jeden dla opiekuna pracy, drugi dla

recenzenta - oraz jeden egzemplarz przeznaczony do akt studenta, zwany egzemplarzem archiwalnym).

Egzemplarz archiwalny, oprawiony w twardą oprawę, powinien ponadto zawierać na wewnętrznej stronie

tylnej okładki wklejony nośnik elektroniczny zawierający plik, w którym znajduje się tekst pracy, zgodny z

wersją wydrukowaną. Plik powinien być zapisany w formacie ODT (Open Document Format) lub RTF (Rich

Text Format) i nazwie rozpoczynającej się od nazwiska autora, następnie bez spacji cyfry identyfikującej

numer albumu autora i dalej bez spacji skrótowe określenie rodzaju pracy (lic mgr), np.

kowalski67584lic.Na widocznej stronie koperty lub na płycie powinny znaleźć się: imię i nazwisko autora,

tytuł pracy dyplomowej, wydział, kierunek i specjalność studiów, rok ukończenia studiów oraz nazwisko

promotora. Zgodność obydwu wersji student potwierdza składając oświadczenie według wzoru

stanowiącego załącznik do aktualnego zarządzenia Rektora.

3. Sposób przygotowania pozostałych egzemplarzy pracy (dla promotora, recenzenta oraz dla autora) zależy

od uzgodnień autora z promotorem

IV. Wymogi edytorskie

Maszynopis pracy licencjackiej powinien spełniać następujące wymagania: 1. Format arkusza papieru: A4

2. Czcionka: Times New Roman.

3. Wielkość czcionki podstawowej: 12 pkt. a nazwy rozdziałów czcionką nie większą niż 14 pkt.

4. Odstęp między wierszami: 1,5 wiersza

5. Marginesy: prawy, górny i dolny – 1,5 cm; margines lewy i na oprawę – w zależności od grubości pracy –

nie większe niż 4 cm łącznie.

6. Stosować justowanie (wyrównanie tekstu do obu marginesów).

7. Każdy akapit należy rozpocząć wcięciem 1,25 cm.

8. Wszystkie strony pracy są ponumerowane, a numer znajduje się u dołu strony.

V. Zasady odbywania egzaminu licencjackiego (obrony pracy licencjackiej)

Zgodnie z obowiązującym Regulaminem studiów egzamin dyplomowy jest egzaminem ustnym. Do egzaminu dyplomowego przystępuje student, który zaliczył wszystkie wymagane moduły przedmiotowe oraz przedłożył pracę dyplomową. Podczas egzaminu student przedstawia główne tezy swojej pracy dyplomowej i odpowiada na pytania recenzenta związane z pracą. Następnie losuje dwa pytania z zestawów: ogólnego, związanego ze specjalizacją wykonywanej pracy dyplomowej i specjalnościowego – charakterystycznego dla realizowanej specjalności na studiach I stopnia. Wyboru jednego bloku ogólnego (spośród czterech: chemia organiczna, chemia nieorganiczna, chemia analityczna, chemia fizyczna) student dokonuje łącznie z wyborem tematyki pracy dyplomowej, co zostaje poświadczone przez promotora na odpowiedniej deklaracji.

77

PYTANIA NA EGZAMIN LICENCJACKI – CHEMIA NIEORGANICZNA

1. Atomowe liczby kwantowe oraz ich sens fizyczny. Typy orbitali atomowych. 2. Zakaz Pauliego i reguła Hunda oraz ich konsekwencje. 3. Rodzaje wiązań chemicznych. 4. Teoria wiązań walencyjnych – na przykładzie cząsteczki amoniaku (NH3). 5. Teoria orbitali molekularnych – n przykładzie dowolnej cząsteczki dwuatomowej. 6. Teoria pola krystalicznego. Zmiany energii orbitali d w polu ligandów. 7. Pojęcia liczby koordynacyjnej oraz stopnia utlenienia. 8. Powinowactwo elektronowe, elektroujemność, energia jonizacji. 9. Przebieg zmian promieni atomowych oraz jonowych w okresach i grupach układu okresowego. 10. Porównanie właściwości fizycznych i chemicznych metali i niemetali. Diagonalne podobieństwa w

układzie okresowym. 11. Zmienność charakteru kwasowo-zasadowego w okresach oraz grupach głównych układu okresowego. 12. Właściwości kwasów tlenowych oraz beztlenowych – podobieństwa i różnice. 13. Właściwości amfoteryczne pierwiastków grup głównych układu okresowego. 14. Zmienność właściwości metalicznych w okresach oraz grupach głównych układu okresowego. 15. Podobieństwa i różnice między metalami grup głównych i przejściowych. 16. Zmienność stopni utlenienia wśród pierwiastków s- oraz p-elektronowych. 17. Zmienność stopni utlenienia wśród pierwiastków d-elektronowych. 18. Podobieństwa i różnice we właściwościach fizycznych oraz chemicznych pierwiastków przejściowych

pierwszego, drugiego i trzeciego szeregu. 19. Właściwości chemiczne lantanowców. Kontrakcja lantanowcowa i jej konsekwencje w układzie

okresowym. 20. Metody otrzymywania metali. 21. Geometrie (struktury) oraz typy hybrydyzacji odpowiadające kompleksom o różnych liczbach

koordynacyjnych. Efekt Jahna-Tellera. 22. Rodzaje izomerii związków kompleksowych. 23. Stopień utlenienia a zdolność jonu metalu przejściowego do tworzenia związków kompleksowych 24. Właściwości magnetyczne kompleksów jonów metali przejściowych. Kompleksy nisko- oraz wysoko-

spinowe. 25. Wpływ pola ligandów na geometrię oraz właściwości spektroskopowe i magnetyczne kompleksów

zawierających odpowiednio słabe lub silne ligandy.

PYTANIA NA EGZAMIN LICENCJACKI - CHEMIA FIZYCZNA 1. Pierwsza zasada termodynamiki. 2. Prawo Hessa i Kirchoffa. 3. Cykl Carnota. 4. Druga zasada termodynamiki. Postulaty Clausiusa i Thomsona. 5. Entropia. 6. Energia i entalpia swobodna. 7. Ogólne sformułowanie warunków równowagi termodynamicznej. 8. Trzecia zasada termodynamiki. Obliczanie bezwzględnych wartości entropii. 9. Układy wieloskładnikowe. Potencjał chemiczny. 10. Przejście składnika z jednej fazy do drugiej. 11. Prawo działania mas. 12. Ciepło parowania. Równanie Clausiusa-Clapeyrona. 13. Napięcie powierzchniowe cieczy 14. Reguła faz Gibbsa 15. Prawo Raoulta. 16. Prawo Henry'ego. 17. Prawo podziału Nernsta. Ekstrakcja. 18. Szybkość reakcji chemicznej. 19. Rząd i cząsteczkowość reakcji. 20. Kinetyka reakcji nieodwracalnych I i II rzędu 21. Zależność szybkości reakcji od temperatury. 22. Teoria zderzeń aktywnych. 23. Teoria kompleksu aktywnego. 24. Izoterma adsorpcji chemicznej. 25. Procesy katalityczne.

PYTANIA NA EGZAMIN LICENCJACKI – CHEMIA ANALITYCZNA

1. Dysocjacja elektrolityczna; czynniki od których zależy. 2. Roztwory buforowe, pojemność buforowa.

78

3. Warunek równowagi termodynamicznej. Wyprowadź w jego oparciu równanie na stałą dysocjacji. 4. Rozpuszczalność i iloczyn rozpuszczalności. 5. Podział kationów na grupy analityczne i jego kryteria. 6. Stężenia: procentowe, molowe, molarne, molalne i normalne. 7. Reakcje utleniania i redukcji w analizie ilościowej. 8. Metody wyznaczania niepewności pomiarów. 9. Rozkłady prawdopodobieństwa. Czym się różni rozkład normalny od rozkładu t-Studenta? 10. Typy miareczkowań alkacymetrycznych, punkt końcowy i równoważnikowy miareczkowania. 11. Wymień cztery rozpuszczalniki amfiprotyczne i zapisz dla nich reakcje autoprotolizy. 12. Prawa elektrolizy Faraday’a. 13. Wpływ pH na strącanie osadów kationów analitycznej grupy III i IV. 14. Reakcje poznanych anionów z: manganianem(VII) potasu, azotanem(V) baru, azotanem(V) srebra,

stężonym kwasem siarkowym(VI). Podaj odpowiednie równania. 15. Przyczyny i kierunek zmian rozpuszczalności w następujących grupach soli:

a) CaCO3, K2CO3, BaCO3, SrCO3. b) SrSO4, ZnSO4, BaSO4, CaSO4.

16. Krzywa miareczkowania redoks: symetryczna i niesymetryczna. Parametry wpływające na jej skok. 17. Kompleksometryczne oznaczanie jonów wapnia i magnezu w mieszaninie (warunki oznaczeń i dobór wskaźnika). 18. Rola EDTA w kompleksometrii. Wskaźniki w miareczkowaniu bezpośrednim. 19. Potencjał normalny a potencjał formalny połówkowej reakcji redoks. 20. Metalowskaźniki – definicja, zasada działania i zastosowanie. 21. Pojęcie aktywności w oparciu o graniczne prawo Debye’a – Hűckla. 22. Niepewność a błąd pomiaru. Metody wyznaczania niepewności złożonej i rozszerzonej. 23. Pojęcia precyzji, dokładności, powtarzalności i odtwarzalności pomiaru. 24. Pojęcie walidacji. 25. Metody porównawcze analizy ilościowej: krzywej kalibracyjnej, dodatku wzorca, wzorca wewnętrznego.

PYTANIA NA EGZAMIN LICENCJACKI – CHEMIA ORGANICZNA 1. Przedstawić i wyjaśnić metodykę klasycznej analizy związków organicznych wykonywaną bez

zastosowania metod spektroskopowych. 2. Stereoizomeria. Wyjaśnić pojęcia: enancjomery, konfiguracja absolutna, diastereoizomery, mieszanina

racemiczna, odmiana mezo, nadmiar enancjomeryczny, skręcalność właściwa - podając odpowiednie przykłady

3. Omówić reaktywność alkenów, dienów i alkinów wobec czynników elektrofilowych (na przykładach). 4. Substytucja elektrofilowa w układach aromatycznych – znane reakcje, wpływ kierujący podstawników. 5. Karbokationy i rodniki organiczne – generowanie, struktura, trwałość, reaktywność, przegrupowania. 6. Karboaniony– metody wytwarzania, struktura, trwałość, reaktywność. 7. Omówić mechanizmy i stereochemię reakcji eliminacji E1 i E2. 8. Omówić mechanizmy i stereochemię reakcji SN1 i SN2 (mechanizm i stereochemia, czynniki sprzyjające

przebiegowi procesu, procesy konkurujące). 9. Zastosowanie związków Gringarda w syntezie. 10. Porównać metody otrzymywania i reaktywność alkoholi i fenoli. 11. Mechanizmy kondensacji aldolowej i kondensacji Claisena. 12. Metody otrzymywania kwasów karboksylowych i ich pochodnych. 13. Aminy alifatyczne i aromatyczne – metody otrzymywania, zasadowość, reakcje. 14. Zastosowanie soli diazoniowych w syntezie organicznej. 15. Wyjaśnij pojęcia: cukry proste, polisacharydy, disacharydy, epimery, anomery, glikozydy, mutarotacja,

cukry redukujące. 16. Aminokwasy naturalne – budowa, reakcje, synteza. Budowa peptydów. 17. Rola kwasów nukleinowych w przyrodzie. 18. Klasyfikacja i właściwości fizyko-chemiczne kryształów ze względu na rodzaj wiązań chemicznych w

krysztale. 19. Polimorfizm kryształów na przykładzie struktur krystalicznych węgla. 20. Wymienić ogólne zasady procesów technologicznych. 21. Rola współprądu i przeciwprądu w procesach technologicznych. 22. Bilanse materiałowe i cieplne procesów technologicznych. 23. Aparatura stosowana w procesach i operacjach jednostkowych 24. Zastosowanie spektrometrii NMR do wyznaczania struktury związków organicznych 25. Jakie informacje można uzyskać z widm spektrometrii mas?

79

ZARZĄDZENIE Nr 19/2007 REKTORA AKADEMII PODLASKIEJ

z dnia 19 kwietnia 2007 roku

w sprawie określenia warunków jakim powinna odpowiadać praca dyplomowa

Na podstawie art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) oraz § 25 ust. 1 Statutu Akademii Podlaskiej zarządza się, co następuje:

§ 1 1. Temat pracy dyplomowej ustala promotor, a zatwierdza dziekan w terminach określonych w regulaminie

studiów. 2. Temat pracy dyplomowej powinien wskazywać na związek treści pracy z kończonym kierunkiem studiów i

specjalnością. § 2

1. Studenci składają prace dyplomowe w dziekanacie, w dwóch egzemplarzach: 1) jeden egzemplarz w formie drukowanej, 2) drugi egzemplarz w formie elektronicznej na płycie CD.

2. Praca dyplomowa winna spełniać następujące wymagania: 1) winna być napisana czcionką Times New Roman z zachowanym marginesem prawym, górnym i dolnym

o rozmiarze 1,5 cm, 2) tekst winien być napisany czcionką o rozmiarze 12, a nazwy rozdziałów czcionką nie większą niż 14, 3) winna zawierać oświadczenia promotora i autora pracy według wzorów określonych w załączniku nr 1

do niniejszego zarządzenia, umiejscowione w pracy przed stroną tytułową, 4) strona tytułowa winna być sporządzona według wzoru określonego w załączniku nr 2 do niniejszego

zarządzenia, 5) powinna zawierać za stroną tytułową załącznik z tłumaczeniem tytułu pracy na język angielski i

wykazem słów kluczowych (max. 5). 3. Praca złożona w formie elektronicznej, na płycie CD, winna zawierać opis zgodny ze stroną tytułową pracy i

zawierać nazwę programu niezbędnego do jej odczytu.

§ 3

Traci moc Zarządzenie Nr 23/2006 Rektora Akademii Podlaskiej z dnia 29 marca 2006 roku w sprawie

określenia warunków jakim powinna odpowiadać praca dyplomowa.

§ 4

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

REKTOR prof. dr hab. Edward Pawłowski

80

załącznik nr 1

Oświadczenie kierującego pracą

Oświadczam, że praca dyplomowa…………………………………………studenta

………………………………………………pt............................................................................

.......................................................................................................................................................

została przygotowana pod moim kierunkiem, stwierdzam, że spełnia ona warunki przedstawienia jej w

postępowaniu o nadanie tytułu zawodowego ............................................

Data ......................................

...........................................................

podpis kierującego pracą

Oświadczenie autora pracy

Świadomy odpowiedzialności prawnej oświadczam, że niniejsza praca dyplomowa

....................................... pt. ........................................................................................................

.......................................................................................................................................................została

napisana przeze mnie samodzielnie i nie zawiera treści uzyskanych w sposób niezgodny z

obowiązującymi przepisami (Ustawa z dnia 04.02.1994 r. o prawie autorskim

i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 z późniejszymi zmianami).

Oświadczam również, że przedstawiona praca nie była wcześniej przedmiotem procedur

związanych z uzyskaniem tytułu zawodowego w szkole wyższej.

Oświadczam ponadto, że niniejsza wersja jest identyczna z załączoną wersją elektroniczną.

Data ................................. .....................................................

podpis autora pracy

81

Załącznik nr 2

UNIWERSYTET

PRZYRODNICZO - HUMANISTYCZNY

W SIEDLCACH

( rozmiar czcionki 20 )

WYDZIAŁ

(rozmiar czcionki 18)

kierunek (rozmiar czcionki 16)

Imię (imiona) i nazwisko autora (rozmiar czcionki 16)

TYTUŁ PRACY


praca (licencjacka, inżynierska, magisterska –

wpisać właściwe).................................. napisana w

Katedrze...................................................

pod kierunkiem

...................................................................

(tytuł, stopień naukowy, imię i nazwisko - rozmiar czcionki 14)

Siedlce, ........... (wpisać rok)


82

ZASADY ODBYWANIA OBOWIĄZKOWYCH ZAWODOWYCH PRAKTYK STUDENCKICH

WYDZIAŁ NAUK ŚCISŁYCH – KIERUNEK CHEMIA

Studenci odbywają obowiązkowe praktyki zawodowe w instytucjach związanych z przemysłem

chemicznym, spożywczym, farmaceutycznym, kosmetycznym, włókienniczym, rolniczym, laboratoriach medycznych, farmaceutycznych i innych specyficznych (analiz sądowych, kryminalistycznych, celnych); jednostkach naukowo-badawczych oraz placówkach administracji państwowej i samorządowej związanych z kierunkiem studiów.

W celu sprawowania nadzoru nad przebiegiem praktyk Prorektor ds. Studiów na wniosek Dziekana powołuje kierunkowego opiekuna.

CELE PRAKTYKI - Pogłębienie i poszerzenie wiedzy teoretycznej uzyskanej na zajęciach o umiejętności praktyczne

przewidziane programem praktyk.

- Doskonalenie umiejętności w zakresie wykonywanych czynności na poszczególnych stanowiskach pracy.

- Zapoznanie się z prawidłową organizacją pracy oraz pracy w zespołach.

- Zapoznanie się z techniką prowadzenia dokumentacji na poszczególnych stanowiskach pracy.

- Kształcenie poczucia odpowiedzialności za wykonywaną pracę i podejmowane decyzje.

- Poznanie własnych możliwości na rynku pracy i nawiązanie kontaktów zawodowych, umożliwiających wykorzystanie ich w momencie poszukiwania pracy.

- Kształcenie poczucia etyki zawodowej.

ZASADY ORGANIZACYJNE - Praktyki zawodowe trwają 3 tygodnie, student może je odbywać w różnych miejscach pod warunkiem,

że czas trwania praktyki jest zgodny z planami studiów.

- Praktyki mogą odbywać się w przedsiębiorstwach i instytucjach sektora państwowego i prywatnego, zarówno w kraju jak i za granicą.

- Praktyki studenckie mogą odbywać studenci którzy ukończyli drugi rok studiów, w innych indywidualnych przypadkach decyzję podejmuje Dziekan.

- Praktyki nie powinny kolidować z zajęciami dydaktycznymi.

- Miejsce praktyki student wskazuje samodzielnie.

- Uczelnia oraz Wydział Nauk Ścisłych nie pokrywają żadnych kosztów związanych z odbywaniem praktyk. Wszystkie koszty praktyk oraz odpowiednich ubezpieczeń pokrywa student.

- Zgody na odbywanie praktyk we wskazanym przez studenta miejscu udziela opiekun praktyk po stwierdzeniu zgodności wyboru z celem praktyki. Jest to warunkiem podpisania przez osoby upoważnione porozumienia (wg ustalonego wzoru).

- Program praktyki oraz zasady jej realizacji określone zostają przez zakład przyjmujący studenta w porozumieniu z opiekunem praktyk przy zachowaniu obowiązujących obie strony zasad.

- W trakcie trwania praktyki studenta obowiązuje Regulamin Studiów i wszelkie konsekwencje z tym związane.

- Student odbywający praktykę zobowiązany jest wypełniać Dziennik Praktyk wg. ustalonego wzoru.

- Kontrolę odbywania przez studenta praktyki sprawuje opiekun praktyki wskazany przez dziekana Wydziału i powołany przez prorektora ds. dydaktyki.

- Można odstąpić od wymogu odbywania praktyk i uznać praktyki za zaliczone, jeśli student udokumentuje doświadczenie zawodowe lub prowadzenie działalności, która odpowiada programowi praktyki, w okresie nie krótszym niż czas praktyki określony w standardach kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów oraz poziomów kształcenia. Decyzję w tej sprawie na podstawie przedstawionych przez studenta dokumentów podejmuje Dziekan.

TRYB ZALICZANIA - Praktyka jest obowiązkowa i kończy się zaliczeniem.

- Warunkiem zaliczenia praktyki jest zrealizowanie założonego programu praktyki, prawidłowe udokumentowanie jej przebiegu w Dzienniku Praktyk oraz uzyskanie pozytywnej opinii z zakładu pracy.

- Student jest obowiązany przedstawić opiekunowi praktyk wypełniony Dziennik Praktyk. Dziennik ten powinien zostać dostarczony do Wydziałowego Opiekuna nie później niż po upływie jednego miesiąca od zakończenia praktyk.

- Zaliczenia praktyki dokonuje Wydziałowy Opiekun ds. praktyk.

- Nieuzasadnione przerwanie praktyki spowoduje jej niezaliczenie i konsekwencje wynikające z regulaminu studiów.

Instytut Chemii UPH - Chemia Studia I stopnia Tom I · 2014-06-02 · Właściwości i struktura...

Documents

Transcript of Instytut Chemii UPH - Chemia Studia I stopnia Tom I · 2014-06-02 · Właściwości i struktura...