str. 1 z 55

INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA

POŻAROWEGO

BUDYNEK BIUROWY (CZ. A I B)

UL. MAŁACHOWSKIEGO 10 W POZNANIU

Zatwierdził Opracował

Poznań –Sierpień 2014 r.

str. 2 z 55

Spis Treści

Str.

1. Podstawy opracowania. 4

2. Przedmiot i zakres opracowania. 5

3. Ogólna charakterystyka obiektu. 7 3.1. Lokalizacja i opis budynków. 6 3.2. Układ funkcjonalny budynku. 9 3.3. Kwalifikacja pożarowa obiektu. 9 3.4. Droga pożarowa do budynku oraz zaopatrzenie wodne. 11 3.5. Strefy pożarowe. 12 3.6 . Wyposażenie w urządzenia przeciwpożarowe. 13 4. Potencjalne źródła powstania pożaru i drogi jego rozprzestrzeniania. 15 4.1. Zagrożenie pożarowe. 15 4.2. Drogi rozprzestrzeniania się pożaru. 18 4.3. Czynniki wpływające na szybkość rozprzestrzeniania się pożaru. 16 5. Zasady zapobiegania możliwości powstania pożaru i innego

zagrożenia. 17

5.1. Postanowienia ogólne. 17 5.2. Obowiązki pracowników w zakresie ochrony przeciwpożarowej. 17 6. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne urządzeń

przeciwpożarowych. 22

7. Podstawowe wymagania w zakresie zabezpieczenia

przeciwpożarowego. 26

8. Zasady zabezpieczenia prac pożarowo niebezpiecznych. 36 9. Rozmieszczenie podręcznego sprzętu gaśniczego. 30 9.1. Przeciwpożarowe klapy odcinające . 31 9.2. Urządzenie oddymiające i zapobiegające zadymieniu. 31 9.3. Hydranty wewnętrzne. 33 9.4. Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne. 34

10. Instalacja sygnalizacji pożaru. 35 11. Organizacja i warunki ewakuacji. 37

11.1. Środki i sposoby ogłaszania alarmu o niebezpieczeństwie. 37 11.2. Warunki techniczne ewakuacji. 37 11.3. Sposoby praktycznego sprawdzania organizacji i warunków ewakuacji

ludzi. 42

12. Sposoby postępowania na wypadek pożaru. 47 12.1. Podstawowe zasady postępowania na wypadek powstania pożaru. 47 12.2. Sposób alarmowania jednostek straży pożarnej. 47 12.3. Przykładowa instrukcja. 48 13. Sposoby zaznajamiania użytkowników obiektu

z treścią przedmiotowej instrukcji oraz przepisami przeciwpożarowymi. 49

14. Wykaz telefonów alarmowych. 50

str. 3 z 55

14.1 Zewnętrzne jednostki ratowniczo – interwencyjne. 50 14.2 Wykaz osób spośród kadry kierowniczej i personelu, które należy

powiadomić o zdarzeniu. 50

15. Załączniki:

Załącznik Nr 1 – Oświadczenie o przeszkoleniu wzór. Załącznik Nr 3 – Zezwolenie na prowadzenie prac pożarowo niebezpiecznych. Załącznik Nr 3 – Okresowa aktualizacja instrukcji bezpieczeństwa pożarowego. Załącznik Nr 4 – Plan sytuacyjny oraz plany rozmieszczenia sprzętu gaśniczego oraz dróg ewakuacyjnych.

50 51 52

55

Budynek A - kondygnacja podziemna.

Budynek A - parter.

Budynek A - 1 piętro.

Budynek A - 2 piętro.

Budynek A - 3 piętro.

Budynek B - kondygnacja podziemna.

Budynek B - parter.

Budynek B - 1 piętro.

Budynek B - 2 piętro.

str. 4 z 55

1. PODSTAWY OPRACOWANIA. Merytoryczną podstawę niniejszego opracowania stanowią postanowienia

obowiązujących aktów prawnych w zakresie ochrony przeciwpożarowej,

a w szczególności;

I. Projekt rozbudowy, nadbudowy i zmiany sposobu użytkowania istniejącego budynku

na funkcje biurowe z garażem w kondygnacji piwnicznej na działce nr 3/2 oraz części

działki nr 4/456, arkusz 13, obręb środka, położonej w Poznaniu przy ulicy

Małachowskiego 10. Pracownia projektowa Waldemar Szeszuła, Poznań

ul. Podkomorska 15. Projektant: arch. Waldemar Szeszuła.

II. Informacje dodatkowe uzyskane od Zleceniodawcy.

III. Przepisy prawa oraz akty normalizujące:

1. Ustawa z dnia 07.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz.

1623 z późn. zm.).

2. Ustawa z dnia 24.08.1991r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz. U. z 2009 r.,

Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.).

3. Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7.06.2010

r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych

i terenów (Dz. U. 2010 r. Nr 109, poz. 719).

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r., w sprawie

warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie

(Dz. U. 2002 r. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).

5. Rozporządzenie MSWiA z dnia 16.07.2009 r. zmieniające rozporządzenie

w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony

przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 119, poz. 998)

6. Rozporządzenie MSWiA z dnia 24.07.2009 r. w sprawie przeciwpożarowego

zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030)

7. PN-92/N-01256/01 i /02. Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa.

Ewakuacja oraz PN-97/N-01256/04

8. PN-92/M-51079/01 - /05. Sprzęt pożarniczy. Gaśnice przenośne

9. PN-B-02852. Ochrona przeciwpożarowa budynków. Obliczanie gęstości

obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru

10. PN-86/E-05003/01 i 02 i 03. Ochrona odgromowa obiektów budowlanych.

Wymagania ogólne. Ochrona podstawowa. Ochrona obostrzona

11. PN-B-02852. Ochrona przeciwpożarowa budynków. Obliczanie gęstości

obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru.

str. 5 z 55

2. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA.

Przedmiotem niniejszego opracowania jest określenie szczegółowych wymagań

zabezpieczenia przeciwpożarowego dla obiektu biurowego usytuowanego

w Poznaniu przy ul. Małachowskiego 10, stosowanie do wskazań zawartych w § 6

rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7.06.2010 r.

w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych

i terenów (Dz. U. z 2010 r. Nr 109, poz.719).

Zgodnie z § 6 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych

obiektów budowlanych i terenów, zakres tematyczny instrukcji bezpieczeństwa

pożarowego powinien zawierać:

1. warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia obiektu,

sposobu użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego, magazynowania

i warunków technicznych obiektu, w tym zagrożenia wybuchem,

2. określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe

i gaśnice oraz sposoby poddawania ich przeglądom technicznym

i czynnościom konserwacyjnym,

3. sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia,

4. sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym,

jeżeli takie prace są przewidywane,

5. warunki i organizacja ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania,

6. sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników,

z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji,

7. zadania i obowiązki z zakresu ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich

stałymi użytkownikami,

8. plany graficzne obiektu.

Zasady ogólne.

Na podstawie § 6 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych

obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. nr 109 poz. 719), właściciel, zarządca lub

użytkownik obiektu ma obowiązek wprowadzić w życie instrukcję bezpieczeństwa

pożarowego dla obiektu biurowego (firmy Machura Bros Corporation S.J.

z siedzibą w Suchym Lesie przy ul. Podjazdowej 3.) usytuowanego

w Poznaniu przy ul. Małachowskiego 10.

Wszyscy użytkownicy obiektu, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy

i zajmowane stanowisko, są zobowiązani do zapoznania się z instrukcją

i przestrzegania jej ustaleń. Postanowienia instrukcji obowiązują również

wszystkich korzystających z obiektu, prowadzących na jego terenie działalność

gospodarczą oraz wykonujących jakiekolwiek prace w danym obiekcie.

Prezes (dyrektor) lub osoba przez niego wyznaczona ma prawo i obowiązek

kontrolować przestrzeganie ustaleń zawartych w instrukcji.

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna być poddawana okresowej

aktualizacji co najmniej raz na dwa lata, a także po takich zmianach sposobu

użytkowania obiektu, które wpływają na zmianę warunków ochrony

przeciwpożarowej.

str. 6 z 55

Właściciel lub zarządca obiektu przeznaczonego dla ponad 50 osób

będących jego stałymi użytkownikami, powinien co najmniej raz na 2 lata

przeprowadzać praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji

z całego obiektu.

Właściciel lub zarządca obiektu powinien powiadomić Komendanta Miejskiego

Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu o terminie przeprowadzenia

powyższych działań, nie później niż 1 tydzień przed ich przeprowadzeniem.

W myśl postanowień art. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie

przeciwpożarowej (Tekst jednolity Dz. U. 2009 r. Nr 178 poz. 1380 z pózn.

zm.). Właściciel obiektu, jest zobowiązany zapewnić spełnienie wymagań

ochrony przeciwpożarowej, a w szczególności:

przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych

i technologicznych,

wyposażyć budynek, obiekt oraz otaczający teren w sprzęt pożarniczy

i ratowniczy oraz środki gaśnicze zgodnie z obowiązującymi przepisami,

zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie oraz na

otaczającym terenie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji ludzi i mienia,

przygotować budynek, obiekt i otaczający teren do prowadzenia akcji

ratowniczych,

ustalić sposoby postępowania na wypadek pożaru, klęski żywiołowej lub

innego miejscowego zagrożenia.

Odpowiedzialność za realizację wyżej wymienionych obowiązków

z zakresu ochrony przeciwpożarowej, stosownie do obowiązków i zadań powierzonych w odniesieniu do budynku, obiektu budowlanego lub terenu, przejmuje – w całości lub w części – ich zarządca lub użytkownik, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej, ustanawiającej zarząd lub użytkowanie. W przypadku, gdy umowa taka nie została zawarta, odpowiedzialność za realizację obowiązków z zakresu ochrony przeciwpożarowej spoczywa na faktycznie władającym budynkiem, obiektem budowlanym lub terenem.

str. 7 z 55

3. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU.

3.1. LOKALIZACJA I OPIS BUDYNKÓW.

Obiekt składa się z dwóch połączonych ze sobą budynków biurowo

magazynowych (oznaczonych literami A i B) z garażem w kondygnacji

podziemnej, zlokalizowany przy ulicy Małachowskiego 10 w Poznaniu.

Oba budynki pełnią funkcję biurową zlokalizowaną na kondygnacjach nadziemnych.

Na kondygnacji podziemnej budynku B zlokalizowano halę garażową dla 46

samochodów osobowych z jednym dwukierunkowym zjazdem.

Obiekt posiadający dwa wyjścia: główne od strony zachodniej – zlokalizowane przy

wjeździe na teren oraz dodatkowe od strony południowej. Ze względu na potrzeby

ewakuacji zapewniono dwa dodatkowe wyjścia przy klatkach schodowych.

Układ przestrzenny części biurowej przewidziano jako korytarzowy

z przeznaczeniem do wynajęcia przestrzeniami typu open-space.

Właścicielem budynku jest firma Machura Bros Corporation S.j. z siedzibą

przy ul. Podjazdowej 3 w Suchym Lesie.

Na działkach 3/2 i 4/460 zlokalizowane są następujące obiekty:

1. Obiekt biurowy składający się z dwóch zespolonych budynków oznaczonych jako A

– budynek od strony wschodniej i B – budynek od strony zachodniej.

2. Budynek biurowo – garażowy, oznaczony jako E.

3. Portiernia – F.

4. Obiekt trafostacji – D.

6. Utwardzone dojazdy, chodniki i miejsca postojowe.

Odległość od obiektów sąsiadujących:

Rozpatrywany obiekt jest obiektem wolnostojącym, zlokalizowanym w odległości:

16 m od granicy działki,

29 m od budynku portierni,

25 m od trafostacji I,

30 m od trafostacji II,

20 m budynku gospodarczego,

22 m obiektu garażowego.

Elementy konstrukcyjne budynków przedstawiają się następująco

Układ konstrukcyjny budynku A: konstrukcję budynku stanowi żelbetowy szkielet

monolityczny wraz z zewnętrznymi ścianami murowanymi z cegły ceramicznej

pełnej. Płyty stropowe wykonane jako monolityczne wieloprzęsłowe oparte na

trójprzęsłowych belkach żelbetowych. Budynek posadowiony na żelbetowych

ławach i stopach fundamentowych. Główną konstrukcje nośna stanowi szkielet

żelbetowy ze słupami. Ściany konstrukcyjne wewnętrzne i ściany zewnętrzne

wykonano jako murowane z cegły ceramicznej pełnej. W miejscach oparcia na

ścianach podciągów i belek stropowych wykonano filary z cegły klinkierowej. Klatki

schodowe o ścianach murowanych z cegły ceramicznej ze schodami żelbetowymi.

Układ konstrukcyjny budynku B: konstrukcję nośną budynku stanowi układ

str. 8 z 55

żelbetowych ram poprzecznych w rozstawie osiowym. Ramy wykonane jako

nawowe, 4 kondygnacyjne. Ściany zewnętrzne – osłonowe murowane z cegły

pełnej. Ściany wewnętrzne konstrukcyjne (klatki schodowe) murowane z cegły

ceramicznej pełnej, pozostałe z bloczków z betonu komórkowego. Płyty stropowe

wykonano jako prefabrykowane kanałowe oparte na żelbetowych ryglach ram

poprzecznych. Główną konstrukcję nośną stanowi żelbetowy układ ram

porzecznych ze słupami rozmieszczonymi w rozstawie osiowym. Budynek

posadowiony na żelbetowych ławach i stopach fundamentowych. Klatki schodowe

o ścianach murowanych z cegły ceramicznej ze schodami żelbetowymi.

Podczas wykonanej inwestycji przebudowy, rozbudowy, nadbudowy

przedmiotowego obiektu całkowicie zaadaptowano istniejący układ konstrukcyjny

budynków.

Rozwiązania technologiczne nadbudowanej części budynku A:ściany murowane,

ocieplenie styropianem, konstrukcja główna: słupy i podciągi stalowe, stropodach

w konstrukcji lekkiej stalowej.

Dobudowa lobby w budynku B: konstrukcja żelbetowa, słupy, podciągi i stropy

żelbetowe, ściany osłonowe – szklane na profilach aluminiowych.

Pomieszczenia techniczne i magazynowe zlokalizowano na kondygnacji piwnicznej.

Na części nadbudowanej kondygnacji nad budynkiem A zlokalizowano urządzenia

wentylacyjno – klimatyzacyjne.

Wykończenie zewnętrzne. Ściany murowane z cegły ceramicznej (nadbudowane III piętro: ściany murowane

z bloczków z betonu komórkowego), od zewnątrz ocieplenie styropianem zmiennej

grubości, wykończenie tynkiem żywicznym cienkowarstwowym na siatce z włókna

szklanego.

Dobudowa w części frontowej w technologii szkieletu żelbetowego obudowanego

ścianami osłonowymi z fasad szklanych. Fasady w samonośnej konstrukcji

z aluminium, szkolne szkłem. Nad parterem fragment fasady obudowany panelami

z blachy aluminiowej. Cześć ścian przy wejściu do budynku wykończona okładziną

kamienną na kotwach systemowych. Pod elewacja kamienną zastosowano izolacje

termiczną z twardej wełny mineralnej.

Dach Budynek A: stropodach: konstrukcja z profili walcowanych stalowych oraz blachy

trapezowej. Paraizolacja z papy klejonej do blachy, izolacja termiczna ze skalnej

wełny mineralnej twardej o gr 20 cm. Pokrycie papą termozgrzewalną. Przekrycie

dachu wykonano w ww. systemie spełnia warunki odporności ogniowej RE 30.

Budynek B: w części nierozbudowywanej: zastosowano styropian gr 20 cm

mocowany na kotwach teleskopowych. Pokrycie papą podkładową. W części

dobudowanej stropodach nie wentylowany. Wykonany z płyty żelbetowej, ocieplonej

styropianem gr 20 cm. Pokrycie papą termozgrzewalną podkładową

i nawierzchniową.

Wykończenie wewnętrzne Ściany wewnętrzne z cegły ceramicznej oraz z bloczków betonu komórkowego

(część dobudowana). Część ścian działowych w budynku B wykonana w postaci

szkieletowej, aluminiowej konstrukcji z przeszkleniami ze szkła bezpiecznego.

W piwnicach ściany z bloczków betonowych tynkowanych tynkiem cementowo –

wapiennym.

str. 9 z 55

3.2. UKŁAD FUNKCJONALNY BUDYNKU. Obiekt biurowy, składający się z dwóch budynków: A i B z garażem podziemnym,

który ze względu na jego wysokość przekraczającą 12 m kwalifikuje się do grupy

budynków średniowysokich. W poniższej tabeli scharakteryzowano podstawowe

parametry obiektu.

Powierzchnia zabudowy 3843 m2

Powierzchnia użytkowa 12.628.75 m2

Powierzchnia wewnętrzna obiektu

Powierzchnia wewnętrzna budynek B

Powierzchnia wewnętrzna budynek A

14.200 m2

8.000 m2

6.200 m2

Powierzchnia wewnętrzna hala

garażowa w budynku B

1476 m2

Wysokość:

Budynek A

Budynek B

Długość całkowita budynku

Szerokość budynku

16,82 m (budynek średniowysoki)

15,55 m (budynek średniowysoki)

144,5 m

30,78 m

Liczba kondygnacji

Budynek A

Budynek B

4 –nadziemne, 1 – podziemna.

3 – nadziemne, 1 - podziemna

3.3 KWALIFIKACJA POŻAROWA OBIEKTU. Kategoria zagrożeni ludzi, przewidywana liczba osób na każdej kondygnacji

i w pomieszczeniach obiektu, przyjęta na podstawie § 209 ust. 2 rozporządzenia

Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. (Dz. U. 2002 r. Nr 75, poz. 690 z późn.

zm.) pomieszczenia eksploatowane w części biurowo - socjalnej klasyfikujemy

w następujący sposób:

W budynku występują pomieszczenia ZL, w których jednocześnie może przebywać

większa grupa osób, tj. powyżej 50 osób. Pomieszczenia tymi są: powierzchnie

biurowe open space (w budynku A do 200 osób i w budynku B – do 255 osób)

przeznaczone dla stałych użytkowników obiektu oraz sala konferencyjno –

konsumpcyjna, przeznaczona dla 200 osób, niebędących również stałymi

użytkownikami budynku.

Wskaźnikowa liczba użytkowników jednocześnie przebywających w całym obiekcie

biurowym wynosi ok. 1450 osób. Przewidywana liczba osób jednocześnie

przebywających na jednej kondygnacji nie będzie przekraczać 200 osób w budynku

A i 255 osób w budynku B.

Wydzieloną część kondygnacji podziemnej z salą konferencyjno – konsumpcyjną,

kwalifikuje się do kategorii zagrożenia ludzi ZL I (pomieszczenia przeznaczone do

jednoczesnego przebywania ponad 50 osób niebędących ich stałymi

użytkownikami).

Części nadziemne obiektu z pomieszczeniami biurowymi, kwalifikuje się do kategorii

zagrożenia ludzi ZL III (użyteczności publicznej niezakwalifikowane do ZL I i ZL II).

Wydzieloną część kondygnacji podziemnej, w której zlokalizowano pomieszczenia

biurowe, kwalifikuje się do kategorii zagrożenia ludzi ZL III.

str. 10 z 55

Warunki techniczno – budowlane pod względem bezpieczeństwa pożarowego.

Na podstawie postanowień określonych w § 8 Rozporządzenia Ministra

Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. rozpatrywany obiekt o wysokości przekraczającej 12 m zaliczamy do budynków średniowysokich (SW).

Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej

elementów budynku.

Wymaganą klasą odporności pożarowej dla przedmiotowego budynku,

zgodnie z § 212 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r.

w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich

usytuowanie, jest klasa odporności pożarowej ,,B”.

: Wymagane klasa odporności ogniowej poszczególnych elementów budynku,

wynikająca z przyjętej klasy odporności pożarowej budynku ,,B”, przedstawia się

następująco:

Element budowlany Klasa odporności ogniowej

Główne elementy konstrukcji R120

Ściany zewnętrzne EI 60

Stropy REI 60

Ściany wewnętrzne EI 30

Konstrukcja dachu R30

Przekrycie dachu RE 30

Biegi i spoczniki klatki schodowej R60

gdzie: R – nośność ogniowa w minutach, E – szczelność ogniowa w minutach, I – izolacyjność ogniowa w minutach

Wszystkie elementy budowlane wymagają wykonania o stopniu

nierozprzestrzeniającym ognia,

Istniejące elementy budowlane głównej konstrukcji nośnej budynku, niespełniające

pierwotnie wymaganych parametrów odporności ogniowej, zostały podczas

przebudowy obiektu doprowadzone do wymaganej klasy odporności ogniowej

R 120, przy zastosowaniu systemów rozwiązań,

Ściany oddzielenie przeciwpożarowego oraz stropy oddzielenia przeciwpożarowego

nad kondygnacją podziemną posiadają klasę odporności ogniowej REI 120,

Strop budynku B zlokalizowany pomiędzy 1 a 2 piętrem, stanowiącym strop

oddzielenia przeciwpożarowego stref ZL, wykonany w klasie odporności ogniowej

REI 60,

Otwory drzwiowe w ścianach oddzielania przeciwparowego są zamykane drzwiami

o klasie odporności ogniowej EI 60.

W poziomie kondygnacji podziemnej do oddzielenia hali garażowej od klatek

schodowych oraz na granicy strefy pożarowej garażu ze strefą pożarową ZL

zastosowano przedsionki przeciwpożarowe, zamykane drzwiami o wymaganej

klasie odporności ogniowej.

str. 11 z 55

Przestrzeń holu wejściowego, który pełni funkcję recepcji, jest wydzielona ścianami

w klasie odporności ogniowe co najmniej REI 60, w których występują otwory

drzwiowe zamykane drzwiami o klasie odporności ogniowej EI 30.

Pozioma komunikacja na parterze budynku, prowadząca z klatki schodowej do

wyjścia na zewnątrz budynku, jest obudowana ścianami wykonanymi w klasie

odporności ogniowej co najmniej REI 60 i otworami zamykanymi drzwiami w klasie

odporności ogniowej EI 30.

Ściany wydzielające klatki schodowe posiadają klasę odporności ogniowej co

najmniej REI 60. Ściany występujące na granicy strefy pożarowych, będącymi

oddzieleniami przeciwpożarowymi, wykonane w klasie odporności ogniowej co

najmniej REI 120.

Substancje palne.

W obiekcie nie przewiduje się stosowania palnych substancji. Za wyjątkiem

paliwa ciekłego w samochodach parkowanych w podziemnej hali garażowej,

w której nie przewiduje się garażowania pojazdów zasilanych paliwem gazowym

(LPG i CNG).Palne materiały występujące w budynku, stanowić będą wyposażenie

pomieszczeń biurowych i z nim związanych oraz magazynowych (tj. drewno,

drewnopochodne, papier, tworzywa sztuczne, tkaniny itp.).

Gęstość obciążenia ogniowego.

W kondygnacji podziemnej obiektu zlokalizowano halą garażową oraz

pomieszczenia techniczno – magazynowe.

Gęstość obciążenia ogniowego dla garażu podziemnego przyjmuje się do

500 MJ/m2. Również do tej samej wartości 500 MJ/m2 przyjmuje się obciążenie

ogniowe dla pomieszczeń technicznych. Natomiast dla pomieszczeń

magazynowych, usytuowanych na kondygnacji podziemnej przyjmuje się gęstość

obciążenia ogniowego nieprzekraczającą 500 MJ/m2 – zgodnie z wytycznymi

projektowymi.

Dla pozostałych kondygnacji nadziemnych budynku z powierzchniami

przeznaczonymi na funkcję biurowe, gęstości obciążenia ogniowego się nie oblicza.

Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych.

W obiekcie nie występują pomieszczenia i przestrzenia kwalifikowane do

zagrożonych wybuchem. Obowiązuje zakaz parkowania w hali garażowej pojazdów

z instalacją gazową.

3.4. DROGA POŻAROWA ORAZ ZAOPATRZENIE W WODĘ DO

ZEWNĘTRZNEGO GASZENIA POŻARU

3.4.1 Dojazd pożarowy.

Do rozpatrywanego obiektu należy zapewnić drogę pożarową o utwardzonej

nawierzchni, umożliwiającą dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej

o każdej porze roku.

Na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych

i Administracji z dnia 7.06.2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków,

innych obiektów budowlanych i terenów, właściciel lub zarządca terenów

utrzymują, znajdującą się na nich drogi pożarowe w stanie umożliwiającym

str. 12 z 55

wykorzystanie tych dróg przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej

o każdej porze roku.

Wokół obiektu zapewniono objazd. Droga pożarowa jest utwardzona

i przebiega wzdłuż całej długości budynków od strony północnej oraz zachodniej

z zapewnieniem parametrów szerokości drogi pożarowej, o szerokości nie mniejszej

niż 4 m i oddaleniem jej bliższej krawędzi od elewacji budynku w przedziale

5 – 15 m. Zgodnie z założeniami projektowymi zapewniono dostęp do >30%

obwodu zewnętrznego budynku, którego rozpiętość nie przekracza 60 m.

Wyjścia z obiektu, usytuowane od strony południowej i zachodniej, posiadają

połączenia z drogą pożarową utwardzonym dojściem o szerokości minimalnej 1,5 m

i długości nie przekraczającej dopuszczonych 50 m, w sposób zapewniający

dotarcie bezpośrednio lub drogami ewakuacyjnymi do stref pożarowych obiektu.

Droga spełnia także pozostałe parametry wymagane dla dróg pożarowych.

Najmniejszy promień zewnętrznego łuku drogi pożarowej co najmniej 11 m, droga

powinna umożliwiać przejazd pojazdów o nacisku osi na powierzchnię jezdni co

najmniej 50 kN.

Parkowanie pojazdów winno odbywać się tylko w miejscach do tego wyznaczonych, usytuowanych w sposób zapewniający swobodny dojazd jednostek ochrony przeciwpożarowej.

3.4.2 Zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia pożaru.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 24.07.2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg

pożarowych, wymagana ilość wody do celów przeciwpożarowych, służąca do

zewnętrznego gaszenia pożaru dla przedmiotowego obiektu wynosi 20 dm3/s.

Źródłem wody do celów przeciwpożarowych są podziemne hydranty

zewnętrzne o średnicy DN 80, zlokalizowane na miejskiej sieci wodociągowej,

w wymaganej przepisami odległości od budynku. Pierwszy hydrant w odległości do

75 m, kolejny w odległości do 150 m od chronionego budynku (lokalizacja

hydrantów została wskazana na planie sytuacyjnym).

Wydajność nominalna hydrantu zewnętrznego przeciwpożarowego, przy

ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa mierzona na zaworze hydrantowym podczas poboru

wody, w zależności od jego średnicy nominalnej powinna wynosić co najmniej 10

dm3/s dla hydrantu o średnicy DN 80.

Jednocześnie na podstawie § 10 ust. 13 rozporządzenia MSWiA z dnia

24.07.2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg

pożarowych, hydranty zewnętrzne przeciwpożarowe powinny być co najmniej

raz w roku poddawane przeglądom i konserwacji przez właściciela sieci

wodociągowej przeciwpożarowej oraz właściciela nieruchomości, w zależności od

posiadanych kompetencji i uprawnień w tym zakresie.

Miejsca usytuowana hydrantów zewnętrznych oraz sprzętu stanowiącego ich wyposażenie powinny być wyraźnie i trwale oznakowane tablicami informacyjnymi, zgodnie z PN.

str. 13 z 55

3.5. STREFY POŻAROWE Przedmiotowy obiekt został podzielony na 7 stref pożarowych. Podział na strefy

pożarowe kształtuje się w następujący sposób:

Strefa pożarowa Pomieszczenia wchodzące w skład strefy pożarowej

Strefa pożarowa nr I

obejmująca część nadziemną budynku A (parter i wszystkie trzy piętra)

oraz z kondygnacji podziemnej obie klatki schodowe i oba szyby

windowe, o łącznej powierzchni strefy 4900 m2, którą w całości

zaliczono do kategorii zagrożenia ludzi ZL III.

Strefa pożarowa nr II

obejmująca wydzieloną część powierzchni kondygnacji podziemnej

budynku A z salą konferencyjno – konsumpcyjną wraz z zapleczem

stołówki i przylegającym pomieszczeniem technicznym, o łącznej

powierzchni strefy 320 m2, zaliczoną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I

i ZL III.

Strefa pożarowa nr III

obejmującą wydzieloną część powierzchni kondygnacji podziemnej

budynku A z małym zespołem biurowym, o łącznej powierzchni strefy

80 m2, zaliczoną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III.

Strefa pożarowa nr IV

obejmującą kondygnację podziemną budynku A – z wyłączeniem:

powierzchni wchodzącej w skład strefy pożarowej II i strefy pożarowej

III oraz powierzchni kondygnacji podziemnej budynku B

z pomieszczeniami technicznymi i magazynowymi, o łącznej

powierzchni strefy 1400 m2, zakwalifikowaną do grupy obiektów PM,

o gęstości obciążenia ogniowego do 500 MJ/m2.

Strefa pożarowa nr V

obejmującą garaż w kondygnacji podziemnej budynku B, o łącznej

powierzchni strefy nieprzekraczającej 1500 m2, zakwalifikowaną do

grupy PM, gęstości obciążenia ogniowego do 500 MJ/m2.

Strefa pożarowa nr VI obejmującą parter i piętro budynku B, o łącznej powierzchni strefy

4000 m2, zaliczoną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III.

Strefa pożarowa nr VII

obejmującą II piętro budynku B, o łącznej powierzchni strefy 2000 m2,

zaliczoną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III.

3.6. WYPOSAŻENIE W URZĄDZENIA PRZECIWPOŻAROWE. .

Budynek został wyposażony w następujące urządzenia przeciwpożarowe:

Przeciwpożarowy wyłącznik prądu, który został zlokalizowany przy głównym wejściu

do budynku.

Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne. Zapewniające oświetlenie dróg ewakuacyjnych

oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym. W awaryjne oświetlenie ewakuacyjne

str. 14 z 55

wyposażono poziome oraz pionowe drogi ewakuacyjne, halę garażową,

pomieszczenie sali konferencyjnej zlokalizowanej w poziomie kondygnacji

podziemnej, oraz pomieszczenia open space, których konieczność wyposażenia

w przedmiotową instalację wynikała z warunków postanowienie WKW PSP.

Wewnętrzne hydranty 25 z wężami półsztywnymi (część nadziemna strefy

pożarowe ZL) i 33 z wężami półsztywni (część podziemna PM obejmująca halę

garażową

Pomieszczenia magazynowe, zlokalizowane w poziomie kondygnacji podziemnej,

stanowiące wydzieloną strefę pożarową zaliczoną do grupy PM o gęstości

obciążenia ogniowego do 500 MJ/m2 nie wymagają wyposażenie w hydranty 52.

Zasilanie hydrantów wewnętrznych musi być zapewnione przez co najmniej

1 godzinę.

System oddymiający w klatach schodowych (klapy dymowe),

Urządzenie zapobiegające zadymieniu (wentylatory nadciśnieniowe w szybach

dźwigowych w budynku B oraz jednej wewnętrznej klatce schodowej,

System sygnalizacji pożaru, sterujący m.in. systemem kontroli dostępu oraz

drzwiami rozsuwanymi,

Przeciwpożarowe klapy odcinające na kanałach wentylacyjnych przechodzących

przez przegrody oddzielenia przeciwpożarowego lub ściany wewnętrzne klatek

schodowych.

str. 15 z 55

4. POTENCJALNE ŹRÓDŁA POWSTANIA POŻARU I DROGI

JEGO ROZPRZESTRZENIANIA

4.1 ZAGROŻENIE POŻAROWE

Zagrożenie pożarowe na terenie analizowanego budynku może wystąpić z tytułu wykonywanych czynności takich jak:

Wyrzucania niedopałków tytoniu do koszy na odpady (śmieci) oraz opróżniania popielniczek z niedopałkami do koszy ( innych pojemników), w których znajdują się materiały palne jak np. papier, tektura, tworzywa sztuczne.

Przeciążania instalacji elektrycznych w wyniku podłączenia do jednego obwodu kilku odbiorników o dużej mocy.

Nieprawidłowej eksploatacji lub awarii urządzeń i maszyn, w sposób powodujący powstawanie impulsów energetycznych, mogących zainicjować zapalnie się znajdujących się w bezpośrednim ich sąsiedztwie materiałów palnych.

Pozostawiania bez nadzoru odbiorników energii elektrycznej nieprzystosowanych do ciągłej eksploatacji (bez samoczynnych zabezpieczeń lub automatyki sterowniczej - piecyki, promienniki, grzejniki olejowe) lub ich ustawiania w pobliżu materiałów palnych oraz na palnym podłożu.

Niewłaściwego wykonywania i nie terminowo prowadzonych konserwacji instalacji i urządzeń elektroenergetycznych.

Prowizorycznego zakładania połączeń lub obwodów elektrycznych instalacji, lub też prowizorycznego podłączenia odbiorników elektrycznych, niezgodnie z PBUE lub instrukcją producenta.

Montażu gniazd wtyczkowych i przewodów elektrycznych na palnym podłożu bez zastosowania osłon metalowych i izolatorów.

Zabezpieczenia instalacji i urządzeń elektrycznych bezpiecznikami o wartościach prądowych większych niż wynika z projektu (opisu tablic) lub też „naprawianymi” drutem bezpiecznikami topikowymi.

Zwarć w przewodach elektrycznych przy braku kontrolowania stanu technicznego instalacji, nie prowadzenia okresowych pomiarów elektrycznych rezystancji izolacji instalacji i urządzeń elektrycznych.

Niewłaściwego prowadzenia prac pożarowo niebezpiecznych między innymi takich jak: spawanie, cięcie gazowe, lutowanie, zgrzewanie, itp. prowadzonych najczęściej w trakcie remontów lub modernizacji pomieszczeń.

umyślnego podpalenia.

Do materiałów niebezpiecznych pożarowo zaliczamy m. in.:

gazy palne,

ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej 550C,

materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne,

materiały zapalające się samorzutnie na powietrzu,

materiały wybuchowe i pirotechniczne,

materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji,

str. 16 z 55

materiały mające skłonności do samozapalenia.

Zgodnie z § 7 ust 2 rozporządzenia MSWiA z dnia 7.06.2010 r. materiały

niebezpieczne pożarowo nie powinny być przechowywane w pomieszczeniach piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obrębie klatek schodowych i korytarzy oraz innych pomieszczeniach ogólnie dostępnych, jak również na tarasach, balkonach i loggiach.

4.2.DROGI ROZPRZESTRZENIANIA SIĘ POŻARU.

Drogi rozprzestrzeniania się pożaru uzależnione są od:

lokalizacji pomieszczeń, w których powstał pożar.

warunków budowlanych poszczególnych pomieszczeń oraz ich wyposażenia i wystroju.

powierzchni i kubatury pomieszczenia, w którym powstał pożar.

połączeń funkcjonalnych poszczególnych pomieszczeń.

rodzaju oddzieleń budowlanych pomiędzy pomieszczeniami.

palności elementów konstrukcyjnych budynku, takich jak: ściany, stropy, dachy, słupy.

ilości i rodzaju składowanych materiałów palnych, sposobu ich ułożenia, wydzielania, zachowania przerw i przejść.

nie zabezpieczenia przed przemieszczaniem się ognia w przewodach wentylacyjnych oraz kanałach kablowych.

sposobu zabezpieczenia otworów drzwiowych, okiennych, dróg komunikacyjnych i ewakuacyjnych.

4.3.CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA SZYBKOŚĆ ROZPRZESTRZENIANIA SIĘ POŻARU.

Rozważając kolejno powyższe czynniki można stwierdzić, że im większa

powierzchnia pomieszczeń oraz im większe nagromadzenie materiałów palnych bez zachowania należytych odległości i przerw, tym większe istnieją możliwości szybkiego rozprzestrzeniania się pożaru.

Podobna sytuacja może zaistnieć w przypadku braku właściwych oddzieleń pomiędzy funkcjonalnie związanymi pomieszczeniami. Czynnikiem sprzyjającym rozprzestrzenianiu się pożaru jest:

późne jego zauważenie, oraz zbyt długie w czasie zaalarmowanie straży pożarnej, niedostateczna ilość podręcznego sprzętu gaśniczego; brak umiejętności w obsłudze

tego sprzętu przez pracowników, może mieć istotny wpływ na nie ugaszenie pożaru w zarodku i jego rozprzestrzenienie poza miejsce powstania.

str. 17 z 55

5. ZASADY ZAPOBIEGANIA MOŻLIWOŚCI POWSTANIA POŻARU I INNEGO ZAGROŻENIA

5.1.POSTANOWIENIA OGÓLNE.

Ochrona przeciwpożarowa polega na realizacji przedsięwzięć mających na celu przede wszystkim ochronę życia i zdrowia ludzi, a także ochronę dóbr materialnych przed pożarem. Zapewniając ochronę przeciwpożarową budynku należy w szczególności:

przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, lokalizacyjnych, instalacyjnych i ewakuacyjnych,

wyposażyć obiekt w sprzęt pożarniczy oraz środki gaśnicze i inne urządzenia ratownicze zgodnie z zasadami określonymi w przepisach przeciwpożarowych,

zapewnić osobom przebywającym w budynku bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,

przygotować budynek do prowadzenia bezpiecznej ewakuacji ludzi i mienia, oraz prowadzenia akcji ratowniczej,

zapoznać pracowników ze sposobami postępowania na wypadek powstania pożaru

lub innego miejscowego zagrożenia, zapoznać pracowników z obowiązującymi przepisami przeciwpożarowymi,

instrukcjami i wytycznymi wewnętrznymi.

5.2.OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW W ZAKRESIE OCHRONY

PRZECIWPOŻAROWEJ.

5.2.1. Obowiązki Prezesa Zarządu / Członka Zarządu.

Na podstawie postanowień zawartych w Ustawie z dnia 24.08.1991 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (t.j. Dz. U. z 2009 r., Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.), za zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektu odpowiedzialny jest zarządzający obiektem. W świetle cytowanej ustawy Prezes / Członek Zarządu zobowiązany jest w szczególności:

1. przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,

2. wyposażyć budynki, obiekty lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz

środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach, 3. zapewnić osobom przebywającym w budynkach, obiektach lub na terenie

bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji, 4. przygotować budynki, obiekty lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,

str. 18 z 55

5. ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej

lub innego miejscowego zagrożenia,

6. wykonywać decyzje administracyjne wydawane przez uprawnione instytucje w związku z przeprowadzonymi czynnościami kontrolno – rozpoznawczymi na terenie użytkowanych obiektów,

W świetle powyższego Prezes / Członek Zarządu powinien:

Realizować decyzje Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej.

Zorganizować przeszkolenie pracowników w zakresie znajomości zagrożeń pożarowych występujących w obiekcie, znajomości zasad zapobiegania pożarom oraz postępowania w przypadku powstania pożaru, a także znajomości zasad prowadzenia bezpiecznej ewakuacji osób przebywających w obiektach.

5.2.2. Obowiązki pracowników zatrudnionych w biurach.

Do zadań i obowiązków w/w osób należy:

1. Utrzymanie pomieszczeń w należytym stanie bezpieczeństwa pożarowego. 2. Umożliwienie konserwacji instalacji użytkowych znajdujących się na

wyposażeniu biur. 3. Niezwłoczne zgłaszanie uszkodzonych instalacji i urządzeń technicznych. 4. Zawiadomienie bezpośredniego przełożonego o brakach i usterkach we

właściwym zabezpieczeniu przeciwpożarowym obiektu. 5. Zapewnienie ładu i porządku na drogach komunikacyjnych wewnątrz i na

zewnątrz budynku służących do ewakuacji ludzi i mienia. 6. Nie używanie sprzętu gaśniczego do celów niezwiązanych z gaszeniem

pożaru. 7. Dopilnowanie wygaszania świateł oraz wyłączenia grzejnych urządzeń

elektrycznych. 8. Znajomość instrukcji alarmowych, zachowania się na wypadek pożaru lub

innego zagrożenia. 9. W przypadku powstania pożaru, awarii lub innego miejscowego zagrożenia

pracownicy zobowiązani są do natychmiastowego zaalarmowania osób przebywających w budynkach lub innych pomieszczeniach, straży pożarnej oraz przełożonych,

10. Pracownikom nie wolno oddalać się od budynku bez zezwolenia osoby kierującej akcją ratowniczo - gaśniczą ( przełożonego ), jeżeli pozostawanie na miejscu nie zagraża ich zdrowiu i życiu.

str. 19 z 55

11. Znać zagrożenia pożarowe występujące na terenie obiektu i swoim stanowisku pracy oraz znać sposoby przeciwdziałania powstania i rozprzestrzeniania się pożarów.

12. Branie udziału w szkoleniach z zakresu ochrony przeciwpożarowej zakładu, organizowanych przez kierownictwo.

13. Ścisłe stosowanie się do wytycznych zabezpieczenia pożarowego na stanowiskach pracy i terenie całego zakładu.

14. Nie pozostawanie bez nadzoru urządzeń elektrycznych nie przystosowanych do ciągłej eksploatacji i wymagających dozoru.

5.2.3. Obowiązki pracownika ochrony.

5.2.3. Obowiązki pracownika ochrony. Do zadań i obowiązków w/wym. osób należy: 1. Przestrzeganie ściśle przepisów i postanowień w zakresie ochrony

przeciwpożarowej.

2. Kontrola centrali ppoż. i reagowanie na jej sygnały.

3. W przypadku aktywacji systemu czujek pożarowych kontrola pomieszczeń w którym aktywowały się czujki.

4. Niezwłoczne usuwanie usterek i zagrożeń mogących spowodować pożar, wybuch lub inne niebezpieczeństwo oraz zgłoszenie o tym Zarządzającemu.

5. Utrzymanie stanowiska pracy w porządku i czystości, przestrzeganie, aby nie zastawiano dostępu do sprzętu gaśniczego oraz dróg ewakuacyjnych.

6. Po zakończonej pracy sprawdzenie, czy w miejscu pracy nie występuje niebezpieczeństwo powstania pożaru, czy odbiorniki energii elektrycznej są wyłączone z sieci.

7. Branie bezpośredniego udziału w akcjach ratowniczych i ewakuacyjnych w przypadku pożaru, podporządkowując się w tym zakresie kierownikowi akcji ratowniczo – gaśniczej.

8. Posiadanie pełnej znajomości zasad alarmowania straży pożarnej i zarządzającego obiektem oraz pozostałych użytkowników, współpracowników.

9. Prowadzenie ewakuacji osób z budynku w przypadku pożaru lub innego zagrożenia.

10. Otwieranie zamkniętych wyjść z obiektu w przypadku prowadzenia ewakuacji.

11. Znajomość zasad użycia podręcznego sprzętu i urządzeń gaśniczych.

12. Nie pozostawianie bez nadzoru urządzeń elektroenergetycznych nieprzystosowanych do pracy ciągłej i wymagających nadzoru (o tym czy urządzenie może pracować bez nadzoru określa producent w instrukcji obsługi).

str. 20 z 55

13. Nie używanie urządzeń gaśniczych do celów niezwiązanych z gaszeniem lub szkoleniem przeciwpożarowym.

14. Posiadanie stosownej wiedzy w zakresie obsługi urządzeń i instalacji niezbędnych podczas działań ratowniczo – gaśniczych oraz ewakuacyjnych, zwłaszcza obsługi klap oddymiających oraz sygnalizacji pożaru.

15. Kierowanie przybyłych na miejsce akcji ratowników.

5.2.4. Obowiązki osób sprzątających. Do obowiązków w/wym. osób

1. Wykonywanie pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pożarowego.

2. Odbywanie szkoleń w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

3. Opróżnianie koszy, pojemników przeznaczonych na składowanie odpadków

papieru, makulatury - bezpośrednio po zakończeniu pracy i usuwanie tych

odpadków do odpowiednich zasobników poza teren sprzątanych pomieszczeń.

4. Dopilnowanie wygaszenia świateł oraz ewentualnego wyłączenia

pozostawionych przez pracowników grzejnych urządzeń elektrycznych.

5. Znajomość instrukcji alarmowych, zachowania się na wypadek pożaru lub

innego zagrożenia.

6. Znajomość zasad użycia podręcznego sprzętu gaśniczego.

7. Posiadanie stosownej wiedzy w zakresie zasad alarmowania straży pożarnej

oraz pozostałych użytkowników budynku o powstałym zagrożeniu.

5.2.5. Zadania i obowiązki pracowników w zakresie profilaktyki

przeciwpożarowej bez względu na zajmowane stanowisko.

Odpowiedzialność za osiągnięcie i utrzymanie właściwego stanu bezpieczeństwa pożarowego ciąży na wszystkich pracownikach bez względu na zajmowane miejsce i charakter wykonywanej pracy. Do zadań i obowiązków w tym zakresie należy w szczególności:

1. Przestrzeganie regulaminów i instrukcji przeciwpożarowych.

2. Dbanie o właściwy stan zabezpieczenia przeciwpożarowego oraz utrzymanie

należytego porządku i czystości w pomieszczeniach i na stanowisku pracy.

3. Niezwłoczne zgłoszenie przełożonym lub administratorowi. Stwierdzonych usterek mogących spowodować powstanie i rozprzestrzenienie się pożaru

4. Uczestniczenie w szkoleniach przeciwpożarowych.

5. Sprawdzanie po zakończeniu pracy swojego stanowiska oraz wyłączenie wszystkich odbiorników prądu i oświetlenia.

str. 21 z 55

6. Przestrzeganie instrukcji przeciwpożarowych oraz znajomości zasad alarmowania współpracowników i straży pożarnej w przypadku powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia.

7. Znajomość zasad użycia podręcznego sprzętu gaśniczego i urządzeń gaśniczych.

8. Nie pozostawianie bez nadzoru urządzeń elektrycznych nie przystosowanych do ciągłej eksploatacji i wymagających nadzoru (o tym czy urządzenie może pracować bez nadzoru określa producent w instrukcji obsługi).

9. Nie używanie podręcznego sprzętu gaśniczego do celów niezwiązanych z gaszeniem pożaru lub szkoleniem przeciwpożarowym.

10. Nie zastawianie dróg przeciwpożarowych i ewakuacyjnych, dostępu do urządzeń i podręcznego sprzętu gaśniczego oraz urządzeń energetycznych i przeciwpożarowych.

11. Branie udziału w akcjach ratowniczo - gaśniczych w przypadku powstania pożaru oraz wykonywanie wszystkich poleceń kierownika akcji.

12. Prowadzenie ewakuacji mienia, w przypadku, gdy jest ono zagrożone działaniem ognia.

UWAGA !!! W przypadku zmian organizacyjnych obowiązki w zakresie

Ochrony przeciwpożarowej należy uaktualnić dostosowując je do istniejących stanowisk pracy.

str. 22 z 55

6.PRZEGLĄDY TECHNICZNE I CZYNNOŚCI KONSERWACYJNE URZĄDZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH

Zagrożenie pożarowe ogranicza się poprzez terminową konserwację,

przeglądy i naprawy urządzeń i instalacji znajdujących się w budynku, zgodnie

z zasadami określonymi w obowiązujących przepisach i dokumentacji techniczno –

ruchowej. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych

i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej

budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. nr 109 poz. 719), ustala

się co następuje:

Urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice powinny być poddawane przeglądom

technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi

w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, we

właściwej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi. Przeglądy

techniczne i czynności konserwacyjne, o których mowa wyżej, powinny być

przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez

producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Gaśnice

Co najmniej raz w roku

Próby ciśnienia zbiorników gaśnic

Raz na 5 lat

Instalacja sygnalizacji alarmu pożarowego

Osoba sprawująca kontrolę nad obiektem, w której założono instalację, powinna

wyznaczyć jedną identyfikowalną osobę (lub więcej) odpowiedzialną za

zrealizowanie następujących czynności:

ustanowienie instrukcji postępowania w wypadku różnych alarmów, zgłoszeń

o uszkodzeniach i innych zdarzeń powstających w instalacji,

szkolenie osób użytkujących budynek,

utrzymywanie instalacji w dobrym stanie roboczym,

zagwarantowanie nieutrudnionego dostępu do ręcznych ostrzegaczy pożarowych,

zapobieganie fałszywym alarmom przez podejmowanie odpowiednich środków

zapobiegających uruchomieniu czujek,

zapewnienie odpowiedniej modyfikacji instalacji, jeżeli zaistnieją jakiekolwiek

znaczące zmiany w użytkowaniu lub konfiguracji budynków,

zapewnienie przeprowadzania konserwacji we właściwych odstępach czasu,

Nazwisko osoby (osób) odpowiedzialnej powinno być zapisane w książce

eksploatacji i na bieżąco aktualizowane. Jeżeli osoba mająca przeprowadzać kontrolę

danej części budynku nie wyznaczy osoby odpowiedzialnej, wówczas ona sama

będzie uważana za Osobę odpowiedzialną. Niektóre lub wszystkie funkcje mogą być

delegowane poprzez umowę z inną organizacją, taką jak organizacja instalująca lub

prowadząca serwis. Niniejsze wytyczne nie określają podziału odpowiedzialności dla

delegowanych funkcji.

Książka eksploatacji powinna być przechowywana w miejscu dostępnym dla

upoważnionych osób, najlepiej przy centrali lub w pobliżu centrali. W książce należy

zapisywać wszystkie zdarzenia dotyczące instalacji.

W celu zapewnienia ciągłego poprawnego funkcjonowania instalacji, powinna ona

być regularnie sprawdzana i poddawana obsłudze technicznej. Umowy w tym

str. 23 z 55

zakresie powinny być zawarte natychmiast do zakończeniu instalowania, niezależnie

od tego, czy obiekt jest użytkowany czy też nie. Umowa powinna być zawarta

pomiędzy użytkownikiem i/lub właścicielem i producentem, dostawcą lub inną

kompetentną organizacją prowadzącą przeglądy, obsługę techniczną i naprawy.

Umowa powinna określać metodę współpracy w celu zapewnienia dostępu do

obiektu oraz czas, w którym urządzenie powinno być doprowadzone do stanu

użytkowania po uszkodzeniu. Nazwa i numer telefonu organizacji prowadzącej

konserwację powinny być umieszczone przy centrali.

Obsługa powinna być wykonywana w następujących czasookresach:

obsługa codzienna - sprawdzanie prawidłowości wskazań centrali,

obsługa kwartalna – sprawdzanie prawidłowości działania układu, elementów

liniowych i sterowniczych, czyszczenie czujek wskazujących stan zabrudzenia,

obsługa roczna – zakres jak w obsłudze kwartalnej oraz sprawdzenie stanu

pojemności baterii.

W trakcie codziennej obsługi poprawność systemu kontrolują osoby

przeszkolone i upoważnione. Należy zapewnić (zgodnie z DTR) potrzebę

okresowego (raz na kwartał) sprawdzania, konserwacji, poprawności działania

wszystkich układów i elementów systemu przez konserwatora. Pozwoli to zapewnić

ich ciągłą i bezawaryjną pracę.

Instalacje oświetlenia awaryjnego

Ze względu na brak dokumentu regulującego całościowo szczegółowe

zasady eksploatacji instalacji oświetlenia, okresowe przeglądy i konserwacja

oświetlenia awaryjnego są wypadkową norm i przepisów prawnych, zaleceń

producenta i wymogów gwarancyjnych oraz możliwości i świadomości użytkownika

obiektu. W zakresie okresowych przeglądów i konserwacji oświetlenia awaryjnego

dużo zależy od użytkowników i właścicieli obiektów. Polskie przepisy nakazują

testowanie funkcjonalne opraw awaryjnych, ale nie wskazują ich częstotliwości.

Użytkownik obiektu odpowiada za sprawność oświetlenia awaryjnego, ale nie

musi wykazać się żadnymi dokumentami dotyczącymi przeprowadzonych testów.

Takie przepisy wymagają od użytkowników obiektów dużej znajomości tematu

i zagrożeń wynikających z braku systematycznych przeglądów oświetlenia

awaryjnego. Nie jest to najlepsze rozwiązanie, bo znaczna część osób

odpowiedzialnych za bezpieczeństwo użytkowników obiektu dąży do minimalizacji

kosztów i często zaniedbuje ten problem.

Każdy producent w instrukcjach obsługi opraw i systemów oświetlenia

awaryjnego, a także w wymogach przepisów gwarancyjnych, określa terminy i zakres

okresowych przeglądów i konserwacji wszystkich urządzeń.

Hydranty, zawory hydrantowe

Przeglądy i konserwacje winny być prowadzone raz na rok.

Przeglądy i konserwacja powinny być przeprowadzone przez osobę kompetentną.

Należy sprawdzić czy:

urządzenie nie jest zastawione, nie uszkodzone i elementy nie są

skorodowane lub przeciekające,

instrukcje obsługi są czyste i czytelne,

miejsce umieszczenia jest wyraźnie oznakowane,

mocowania do ściany są odpowiednie do ich przeznaczenia i pewnie

zamontowane,

str. 24 z 55

wypływ wody jest równomierny i dostateczny (wskazane jest użycie wskaźnika

przepływu oraz miernika ciśnienia),

miernik ciśnienia (jeżeli jest zastosowany) pracuje prawidłowo i w swoim zakresie

pomiarowym,

wąż na całej długości nie wykazuje oznak uszkodzeń, zniekształceń, zużycia

czy pęknięć. Jeżeli wąż wykazuje jakieś uszkodzenia powinien być wymieniony na

nowy lub poddany próbie ciśnieniowej na maksymalne

ciśnienie robocze,

zaciski lub taśmowanie węża jest prawidłowego typu i właściwie zaciśnięte,

zwijadło wężowe obraca się lekko w obu kierunkach,

dla wychylonego zwijadła wężowego, zwijadło wężowe obraca się łatwo

i czywychyla się o 1800,

dla ręcznych zwijadeł, zawór odcinający jest właściwego typu i czy działa łatwo i

prawidłowo,

dla zwijadeł automatycznych, praca zaworu automatycznego jest prawidłowa oraz

czy praca dodatkowego serwisowego zaworu odcinającego jest właściwa,

stan przewodów rurowych zasilających w wodę jest właściwy, szczególną uwagę

zwrócić na odcinki elastyczne czy nie wykazują oznak zużycia lub zniszczenia,

jeżeli hydrant wyposażony jest w szafkę, czy nie nosi ona oznak uszkodzenia

i czy drzwiczki szafki łatwo się otwierają,

prądownica jest właściwego typu i czy łatwo się nią posługiwać, jeżeli konieczne są

poważniejsze naprawy, hydrant powinien być oznakowany „USZKODZONY” i

kompetentna osoba powinna powiadomić o tym użytkownika/właściciela.

Okresowe przeglądy i konserwacje wszystkich węży:

Co 5 lat wszystkie węże powinny być poddane próbie ciśnieniowej na maksymalne

ciśnienie robocze instalacji

Dokumentowanie przeglądów i konserwacji

Po przeglądzie i przeprowadzeniu niezbędnych pomiarów, hydranty wewnętrzne

powinny być przez kompetentne osoby oznakowane „SPRAWDZONE”.

Osoby odpowiedzialne powinny przechowywać trwałe zapisy o wszystkich

przeglądach, kontrolach i testach.

Zapis taki powinien zwierać:

datę (miesiąc i rok) przeglądu i testów;

wyniki testów;

wykaz i datę zainstalowania części zamiennych;

dodatkowe testy do wykonania, jeśli są wymagane;

datę (miesiąc i rok) następnego przeglądu i testów;

wykaz wszystkich hydrantów wewnętrznych z wężem półsztywnym i/lub z

wężem płasko składanym.

Urządzenia oddymiające oraz zapobiegające zadymieniu.

Konserwacje, przeglądy i próbne uruchamianie systemu oddymiania należy

przeprowadzać przynajmniej raz w roku, zgodnie z dokumentacją techniczno –

ruchową oraz instrukcjami obsługi opracowanymi przez producenta

Zgodnie z krajowymi przepisami zawartymi w ustawie o ochronie

przeciwpożarowej oraz rozporządzeniu w sprawie ochrony przeciwpożarowej

budynków, innych obiektów budowlanych i terenów instalacja wentylacji pożarowej,

jako system zapewniający bezpieczne użytkowanie obiektu, musi być utrzymywana

w stałej gotowości do działania. Instalacje bowiem stanowią przykład systemu,

którego działanie nie jest najczęściej związane z normalnym użytkowaniem budynku,

str. 25 z 55

co w praktyce może doprowadzić do zaniedbania obowiązku ich właściwego nadzoru

i konserwacji. Konsekwencją zaniedbań w tym zakresie jest zarówno naruszenie

przepisów prawa, ale przede wszystkim niebezpieczne obniżenie poziomu

bezpieczeństwa obiektu. Nadzór nad stanem technicznym systemu powinien zatem

obejmować:

przeprowadzenie testów odbiorowych instalacji wentylacji pożarowej;

przeprowadzenie okresowych testów pożarowych sprawdzających poprawność

działania zarówno całego systemu, jak i jego poszczególnych elementów;

dokonywanie okresowych przeglądów technicznych oraz właściwą

konserwację urządzeń;

stały monitoring systemu;

rejestrowanie ewentualnych zmian konfiguracji systemu;

dokumentację funkcjonowania systemu wentylacji pożarowej w trakcie całego

czasu funkcjonowania obiektu.

Krajowe przepisy określają nieprzekraczalny czas pomiędzy przeglądami

i czynnościami konserwacyjnymi urządzeń wentylacji pożarowej, a wynosi on jeden

rok. Testy okresowe powinny obejmować pełny cykl badań efektywności

przeprowadzanych na etapie testów odbiorowych. Badania obejmują pełny cykl

uruchamiania i zamykania wszystkich elementów systemu, wykonywane dwukrotnie

przy zasilaniu podstawowym oraz po jego odłączeniu tak, by sprawdzić działanie

zasilania rezerwowego.

O konieczności zwiększenia częstości testów instalacji decydować mogą:

wymogi przyjętego standardu projektowego,

wymogi gwarancyjne systemu lub jego elementów,

wymogi ubezpieczyciela obiektu,

wymagania wynikające ze specyfiki obiektu.

Przeglądy i konserwacja innych instalacji

Instalacje i urządzenia techniczne należy użytkować i utrzymywać w stanie

zgodnym z warunkami technicznymi i wymaganiami ustalonymi przez producenta, a

w szczególności należy poddawać je okresowym przeglądom i konserwacji.

Eksploatacja instalacji i urządzeń mogących być przyczyną pożaru jest

zabroniona.

Badanie instalacji elektrycznej

Rezystancji izolacji – co 5 lat

Skuteczności zerowania - co 5 lat

Badanie pełne instalacji odgromowej – co 5 lat

Prawo budowlane /tekst jednolity Dz .U. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm./

Badania szczelności instalacji i odbiorników gazowych – 1 raz w roku

Prawo budowlane tekst jednolity Dz .U. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm./

Zasady eksploatacji instalacji odgromowych

W celu zapewnienia skutecznej ochrony odgromowej i uziemiającej należy

przeprowadzać badania instalacji w terminach nie rzadszych niż co 5 lat.

Przegląd inst

Protokóły z powyższych kontroli powinny być dołączone do książki obiektu

budowlanego.

str. 26 z 55

7. PODSTAWOWE WYMAGANIA W ZAKRESIE ZABEZPIECZENIA PRZECIWPOŻAROWEGO OBIEKTÓW

W pomieszczeniach rozpatrywanego obiektu zabrania się:

Przechowywania w pomieszczeniach o funkcji biurowej, pomieszczeniach

technicznych, magazynowych i socjalnych płynów łatwopalnych takich jak: benzyna, rozcieńczalniki, farby, lakiery, spirytus, denaturat, aceton i inne.

Używania ognia otwartego, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon lub zapalenie występujących materiałów palnych, określonych przez właściciela lub zarządcę obiektu, i oznaczonych tablicami informacyjnymi „Zakaz Palenia”.

Wrzucania niedopałków papierosów lub zapałek do pojemników przeznaczonych do składowania odpadków lub makulatury.

Dokonywania wszelkich napraw instalacji elektrycznych oraz wymiany przepalonych wkładek bezpieczników instalacyjnych (topikowych), manipulowania w tablicach rozdzielczo-zabezpieczeniowych itp. przez osoby nieupoważnione.

Wykonywania we własnym zakresie prowizorycznych obwodów instalacji elektrycznych, mocowania na materiałach palnych np. drewnie, płytach drewnopochodnych gniazdek wtyczkowych lub wyłączników bez zastosowania niepalnych izolatorów.

Używania w pomieszczeniach, grzejnych urządzeń elektrycznych bez zgody zarządzającego zakładem lub bezpośredniego przełożonego, dodatkowo ułożonych na podłożu palnym.

Ustawiania urządzeń ogrzewczych (w tym czajników przewodowych) na palnym podłożu (wykładziny podłogowe, meble, parapety okienne itp.) bez zastosowania niepalnych podstawek, a także przy materiałach palnych w odległościach mniejszych niż 50 cm (dotyczy urządzeń, których powierzchnia zewnętrzna nagrzewa się powyżej 100 st. C).

Włączenia do jednego gniazda wtyczkowego (jednego obwodu elektrycznego) kilku odbiorników elektrycznych o dużej mocy, których łączna moc może spowodować przeciążenie instalacji.

Pozostawienia bez nadzoru w czasie godzin pracy oraz po jej zakończeniu włączonych do sieci odbiorników i urządzeń elektrycznych.

Stosowania na osłony punktów oświetleniowych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w odległości, co najmniej 0,05 m od żarówki (dot. zwłaszcza magazynów oraz pomieszczenia archiwum).

Przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposażenia wnętrz z materiałów palnych, w odległości mniejszej niż 0,5 m od urządzeń i instalacji, których powierzchnie mogą nagrzewać się do temperatury przekraczającej 1000C, a także linii kablowych o napięciu powyżej 1kV, przewodów uziemiających, przewodów odprowadzających instalacji piorunochronnej, rozdzielnic

str. 27 z 55

prądu elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych.

Zastawiania dojść do podręcznego sprzętu gaśniczego, samowolnej zmiany jego rozmieszczenia oraz używania tego sprzętu do celów niezwiązanych z ochroną przeciwpożarową.

Ustawienie na drogach i ciągach komunikacyjnych szaf, biurek itp. przedmiotów, utrudniających ewakuację lub stwarzających dodatkowe zagrożenie pożarowe.

Układania na drogach ewakuacyjnych łatwo zapalnych wykładzin podłogowych oraz łatwo zapalnych elementów wystroju wnętrz.

Uniemożliwiania lub ograniczania dostępu do:

Gaśnic i urządzeń / instalacji przeciwpożarowych,

Źródeł wody do celów przeciwpożarowych,

Wyjść ewakuacyjnych,

Wyłączników prądu elektrycznego W celu ograniczenia możliwości powstania pożaru oraz jego szybkiego rozprzestrzeniania się, należy:

Przestrzegać zasady i dopilnować, aby tablice rozdzielcze instalacji elektrycznych były zamknięte na klucz, odpowiednio opisane i oznakowane (opisy zgodne ze schematem instalacji z podaniem obwodów zabezpieczanych i wartości prądu w amperach wkładek bezpieczników instalacyjnych topikowych).

Przepalone wkładki bezpieczników topikowych należy wymieniać na nowe o takiej wartości prądu (w amperach), jaki jest podany w opisie tablicy dla zabezpieczonego obwodu.

Wyposażyć pomieszczenia, w których dopuszczalne jest palenie tytoniu, w niepalne popielniczki.

Wywiesić na korytarzach i w widocznych, ogólnie dostępnych miejscach instrukcje alarmowania, na wypadek powstania pożaru oraz znaki informacyjne o kierunkach ewakuacji, wg PN-92/N-01256/02 i PN 97/N-01256/04.

Przechowywać klucze zapasowe do wszystkich pomieszczeń.

Nie składować materiałów palnych w tym pozostałości roślinnych w odległości mniejszej niż 4 metry od granicy działki.

Nie garażować pojazdów silnikowych zasilanych paliwem gazowym (LPG i CNG) w garażu podziemnym.

Przestrzegać zasad stosowania oraz składowania materiałów niebezpiecznych, których związki lub właściwości fizykochemiczne mogą przyczynić się do zaistnienia lub rozwoju pożaru, względnie tworzyć w mieszaninie z powietrzem atmosfery wybuchowe.

str. 28 z 55

8. ZASADY ZABEZPIECZANIA PRAC NIEBEZPIECZNYCH POŻAROWO.

Prace niebezpieczne pod względem pożarowym, należy przez to rozumieć prace remontowo-budowlane związane z użyciem otwartego ognia, cięciem z wytwarzaniem iskier mechanicznych i spawaniem prowadzone wewnątrz lub na dachach obiektów, na przyległych do nich terenów oraz placach składowych, należy prowadzić w sposób uniemożliwiający powstanie pożaru lub wybuchu.

W tym celu przed rozpoczęciem prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, mogących stwarzać wyżej wymienione zagrożenia, właściciel, zarządca lub użytkownik obiektu (specjalista ds. BHP i ppoż lub wyznaczony pracownik) i wykonawca w/w prac zobowiązani są:

ocenić zagrożenie pożarowe w rejonie, w którym prace będą wykonywane,

ustalić rodzaj przedsięwzięć mających na celu niedopuszczenie do powstania i rozprzestrzeniania się pożaru lub wybuchu,

wskazać osoby odpowiedzialne za zabezpieczenie miejsca pracy, za przebieg prac oraz zabezpieczenie miejsca po zakończeniu pracy.

zapewnić wykonywanie prac wyłącznie przez osoby do tego uprawnione, posiadające odpowiednie kwalifikacje,

zaznajomić osoby wykonujące prace z zagrożeniami pożarowymi występującymi w rejonie wykonywania prac oraz z przedsięwzięciami mającymi na celu niedopuszczenie do powstania pożaru lub wybuchu,

ocena zagrożenia pożarowego, ustalenie przedsięwzięć i wskazanie osób odpowiedzialnych winno być udokumentowane tj. przez wypełnienie druku - Zezwolenie na pracę z otwartym ogniem” oraz w razie potrzeby z podaniem warunków specjalnych.

Przy wykonywaniu prac niebezpiecznych pożarowo należy przestrzegać następujących zasad:

należy zabezpieczyć przed zapaleniem, wszelkie materiały palne występujące

w miejscu wykonywania prac oraz w rejonach przyległych, w tym również elementy konstrukcji budynku i znajdujących się w nim instalacji technicznych należy zabezpieczyć przed zapaleniem,

w miejscu wykonywania prac powinien znajdować się sprzęt umożliwiający likwidację pożaru oraz wszelkich jego źródeł np. gaśnica proszkowa 5 kg i koc gaśniczy,

prace niebezpieczne pożarowo mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby do tego upoważnione, posiadające odpowiednie kwalifikacje,

podczas spawania elementy konstrukcyjne, rury, przewody, itp. Należy skutecznie ochładzać w pobliżu miejsca spawania, aby na skutek dużego przewodnictwa cieplnego nie spowodować zapalenia się przylegających do nich materiałów palnych. Skuteczne wychładzanie takich materiałów można

str. 29 z 55

osiągnąć przez szczelne owinięcie szmatami, tkaniną, sznurem i ciągłe polewanie wodą,

sprzęt używany do wykonywania prac powinien być sprawny technicznie i zabezpieczony przed możliwością spowodowania pożaru,

osoba wykonująca pracę winna przestrzegać zasad określonych techniką ich wykonywania, zgodnie z obowiązującymi przepisami i wymogami BHP,

po zakończeniu prac należy poddać kontroli miejsce, w którym były wykonywane prace oraz rejony przyległe – książka kontroli prac spawalniczych.

Ponadto:

Prace niebezpieczne pożarowo w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem

lub w pomieszczeniach, w których wcześniej wykonywano inne prace związane z użyciem łatwopalnych cieczy lub gazów mogą być prowadzone wyłącznie, gdy stężenie par cieczy lub gazów w mieszaninie z powietrzem nie przekracza 10% ich dolnej granicy wybuchowości.

W szczegółowej dokumentacji zabezpieczenia prac niebezpiecznych pożarowo można zastosować wzorcową dokumentację stanowiącą załącznik do niniejszej instrukcji.

str. 30 z 55

9. ROZMIESZCZENIE PODRĘCZNEGO SPRZĘTU

GAŚNICZEGO.

Ogólne zasady wyposażania obiektów w podręczny sprzęt gaśniczy zwany dalej „sprzętem” określone są w § 32 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. nr 109 poz. 719).

9.1. ZASADY OGÓ

Obiekty powinny być wyposażone w gaśnice przenośne spełniające wymagania polskich Norm będących odpowiednikami norm europejskich, dotyczących gaśnic, lub w gaśnice przewoźne.

Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, określonych w PN dot. podziału pożarów, które mogą wystąpić w obiekcie.

Przy ustalaniu rodzaju podręcznego sprzętu gaśniczego należy stosować następujące zasady: do gaszenia pożarów grupy A (ciała stałe żarzące się takie jak drewno, papier,

tkanina) stosuje się gaśnice pianowe lub płynowe,

do gaszenia pożarów grupy B (ciecze palne i substancje stałe topliwe np.

benzyna, olej, tłuszcz, parafina, farby) stosuje się gaśnice pianowe, śniegowe

lub proszkowe,

do gaszenia pożarów grupy C (gazy i pary palne np. gaz ziemny, propan,

acetylen) stosuje się gaśnice proszkowe, śniegowe,

do gaszenia pożarów grupy D (metale ziem rzadkich np. magnez, sód, potas,

aluminium) stosuje się gaśnice proszkowe wypełnione proszkiem specjalnym,

do gaszenia poszczególnych grup pożarów uzupełnionych indeksem E

(instalacje i urządzenia elektryczne będące pod napięciem oraz innych

materiałów znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie napięcia

elektrycznego) stosuje się gaśnice śniegowe lub proszkowe.

do gaszenia pożarów grupy F (tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych).

Rozpatrywany obiekt należy wyposażyć w gaśnice przenośne

z uwzględnieniem następujących zasad:

jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego

w gaśnicach powinna przypadać na każde 100 m2 powierzchni stref

pożarowych ZL oraz na każde 300 m2 powierzchni stref pożarowych

PM o gęstości obciążenia ogniowego nieprzekraczającego 500 MJ/m2

(np. gaśnice proszkowe ABC 4 kg lub 6 kg),

jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego

w gaśnicach powinna przypadać na każde 300 m2 powierzchni

garażu (np. gaśnice proszkowe ABC 4 kg lub 6 kg),

Rozmieszczenie sprzętu w obiektach powinno być zgodne z poniżej

wymienionymi wytycznymi: Sprzęt powinien być umieszczony w miejscach łatwo dostępnych

i widocznych, przy wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach

i korytarzach, przy wyjściach na zewnątrz pomieszczeń,

str. 31 z 55

w obiektach wielokondygnacyjnych sprzęt należy umieszczać w tych samych

miejscach na każdej kondygnacji,

Oznakowanie miejsc usytuowania sprzętu powinno być zgodne z Polską

Normą,

do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m,

sprzęt gaśniczy należy umieszczać w miejscach nienarażonych na

uszkodzenie mechaniczne oraz działanie źródła ciepła (piece, grzejniki,

słońce),

odległość dojścia do sprzętu nie powinna być większa niż 30 m.

przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być prowadzone

zgodnie z zaleceniami producenta nie rzadziej jednak niż jeden raz w roku.

Lokalizacja gaśnic została wskazana na planach graficznych obiektu

stanowiących załącznik niniejszej instrukcji.

UWAGA: Przy gaszeniu urządzeń elektrycznych pod napięciem należy

zachować bezpieczną odległość 1 m !

9.1. PRZECIWPOŻAROWE KLAPY ODCINAJĄCE.

Zgodnie z wymogami bezpieczeństwa pożarowego przewody wentylacyjne

i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy oddzielenia

przeciwpożarowego powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające

o klasie odporności ogniowej równej klasie odporności ogniowej elementu

oddzielenia przeciwpożarowego z uwagi na szczelność ogniową, izolacyjność

ogniową i dymoszczelność.

Na kanałach wentylacyjnych przechodzących przez przegrody oddzielenia

przeciwpożarowego lub ściany wewnętrzne klatek schodowych zastosowano

przeciwpożarowe klapy odcinające. W budynku A znajduje się 55szt. bytowych klap

przeciwpożarowych a w budynku B 54 szt. bytowych klap przeciwpożarowych

służących do odcięcia stref pożarowych w razie pożaru. Klapy bytowe wyposażono

w siłowniki ze sprężyną powrotną. Napięcie na siłownik podawane jest z zasilaczy

buforowych poprzez moduły wyjściowe SSP w sposób ciągły. W razie pożaru

system SPP odcina napięcie zasilające siłowniki klap i klapy się zamykają.

Z każdego z siłowników wyprowadzono po dwa sygnały z krańcówek (otwarcie i

zamknięcie).

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta lub PN, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

9.2. URZĄDZENIA ODDYMIAJĄCE ORAZ ZAPOBIEGAJACE

ZADYMIENIU

Garaż podziemny, ze względu na powierzchnię strefy pożarowej nie

przekraczającej 1500 m2, nie wymaga wyposażenia w samoczynne urządzenia

oddymiające.

str. 32 z 55

Pomieszczenie Sali konferencyjnej zlokalizowanej w podziemiu (poziom -1)

budynku A, przyległe do zaplecza gastronomicznego, ze względu na wymagania

przepisów bezpieczeństwa pożarowego zostało zabezpieczone oddymiającą

wentylacją mechaniczną (dla określenia wydajności układu wentylacji oddającej

została przeprowadzona symulacja komputerowa).

Układ wentylacji składa się z dwóch linii wyciągowych z wentylatorami wyciągowymi

o klasie F600. Kanały oddymiające w pomieszczeniu wykonane jako blaszane w

klasie ES 120

Nawiew kompensacyjny dla instalacji oddymiającej odbywać się będzie poprzez

okna w pomieszczeniu sali konferencyjnej. Wszytki okna wyposażono w siłowniki,

które umożliwiają ich automatyczne uchylenie. Jednocześnie zostaną

automatycznie otwarte wszystkie drzwi ewakuacyjne z pomieszczenia.

Ze względu na wymagania bezpieczeństwa pożarowego budynek biurowy B

został wyposażony w instalację napowietrzania mechanicznego. Instalacja

napowietrzania będzie obejmować trzy systemy: napowietrznie istniejącej windy

osobowej, napowietrznie centralnej klatki schodowej, napowietrznie nowej windy

osobowej (przeszklona widna przy zachodniej fasadzie). Wszystkie wymienione

powyżej systemy pracują jako układy zapobiegające zadymieniu poprzez

utrzymania nadciśnienia 50 Pa wewnątrz chronionej przestrzeni klatki schodowej

czy też szybu widny. Nadciśnienie będzie uzyskane poprzez zastosowane

nadciśnieniowe klapy upustowe..

W trzech klatka schodowych usytuowanych przy ścianach zewnętrznych

w budynkach A i B zastosowano klapy dymowe.

System oddymiania dwóch klatek schodowych w budynku A składa się dla każdej

klatki z klapy oddymiającej (poziom dachu), siłownika tej klapy, centralki

oddymiającej, przycisków inicjacji oddymiania. W razie pożaru klapę otwiera system

SSP (sygnał z modułu wyjściowego) lub też otwierana jest po przyciśnięciu

przycisku z szybką do zbicia inicjacji oddymiania. Dla zapewnienia powietrza

kompensacyjnego wraz z otworzeniem klapy oddymiającej sygnałem z systemu

SSP otwierane są drzwi do klatki na poziomie 0. Drzwi wyposażono w siłownik oraz

elektrozaczep zwalniany podczas pożaru.

System oddymiania klatki schodowej w budynku B oś 6-7 składa się z klapy

oddymiającej (poziom dachu), siłownika tej klapy, centralki oddymiającej, czujnika

wiatru i deszczu, przycisków otwierania dla funkcji wyłazu i inicjacji oddymiania.

W trybie normalnym w funkcji wyłazu dachowego klapa otwierana jest ręcznym

przyciskiem otwierania/zamykania z funkcją blokowania automatyki pogodowej.

W razie pożaru klapę otwiera system SPP (sygnał z modułu wyjściowego) lub też

otwierana jest po przyciśnięciu przycisku z szybką do zbicia inicjacji oddymiania. Dla

zapewnienia powietrza kompensacyjnego wraz z otworzeniem klapy oddymiającej

sygnałem z systemu SSP otwierane są drzwi do klatek na poz. 0. Drzwi

wyposażono w siłowniki oraz elektrozaczepy zwalniane podczas pożaru.

System napowietrzania klatki schodowej w budynku B oś 3-4 zapewnia wentylator

napowietrzającyWN02. Dla skompensowania bilansu powietrza system SAP otwiera

wraz ze startem wentylatora cztery okna na poz +2 oraz główne drzwi wejściowe na

poz 0. Drzwi wyposażono w siłowniki oraz system zwalniania blokady drzwi podczas

pożaru. Okna wyposażono w siłowniki otwierające je podczas pożaru. Okna są

zasilane przez dedykowaną centralkę ppoż.

str. 33 z 55

9.3. HYDRANTY WEWNĘTRZNE

Obiekt został wyposażony zarówno w hydranty wewnętrzne 25 z wężami

półsztywnymi, w części nadziemnej i podziemnej (strefy pożarowe ZL), jaki

i hydranty 33 z wężami półsztywni, w części podziemnej (strefa pożarowa PM )

obejmującej halę garażową.

Pomieszczenia magazynowe, zlokalizowane w poziomie kondygnacji podziemnej,

stanowiące wydzieloną strefę pożarową zaliczoną do grupy PM o gęstości

obciążenia ogniowego do 500 MJ/m2 nie wymagają wyposażenie w hydranty 52.

Zasilanie hydrantów wewnętrznych musi być zapewnione przez co najmniej 1

godzinę.

Hydranty muszą być zainstalowane na wszystkich kondygnacjach.

Zasięgi hydrantów wewnętrznych w poziomie musi obejmować całą powierzchnię

chronionych budynków, stref pożarowych lub pomieszczeń.

Efektywny zasięg rzutu prądów gaśniczych przyjmuje się 3 m - w strefach

pożarowych ZL (hydrant 25) oraz 10 m (hydranty 33).

Hydranty wewnętrzne powinny spełniać wymagania Polskich Norm dotyczących

tych urządzeń, będących odpowiednikami norm europejskich.

W przedmiotowych budynkach instalacja wodociągowa przeciwpożarowo musi

zapewniać możliwość jednoczesnego poboru wody na jednej kondygnacji lub

w jednej strefie pożarowej z dwóch sąsiednich hydrantów wewnętrznych.

Przed hydrantem wewnętrznym powinna być zapewniona dostateczna przestrzeń

do rozwinięcia linii gaśniczej.

Minimalna wydajność poboru wody mierzona na wylocie prądownicy dla hydrantu 25

powinna wynosić 1,0 dm3/s oraz dla hydrantu 33 powinna wynosić 1,5 dm3/s.

Ciśnienie na zaworze hydrantowym hydrantu wewnętrznego powinno zapewniać

wyżej określoną wydajność, z uwzględnieniem zastosowanej średnicy dyszy

prądownicy. Maksymalne ciśnienie robocze w instalacji wodociągowej

przeciwpożarowej na zaworze odcinającym nie powinno przekraczać 1,2 Mpa, przy

czym na zaworach odcinających hydrantów odcinających hydrantów 33 nie powinno

przekraczać 0,7 MPa.

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być

przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez

producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Węże stanowiące wyposażenie hydrantów wewnętrznych powinny być raz na 5 lat

poddawane próbie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze, zgodnie z PN

dot. konserwacji hydrantów wewnętrznych.

Miejsca usytuowania hydrantów wewnętrznych powinny posiadać swobodny

dostęp umożliwiający natychmiastowe ich użycie oraz kompletny osprzęt

poddawany okresowym przeglądom.

str. 34 z 55

9.4. AWARYJNE OŚWIELTENIE EWAKAUCYJNE. Zgodnie z § 181 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia

12.04.2002 r. oświetlenie ewakuacyjne należy stosować na drogach ewakuacyjnych

oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym.

W analizowanym przypadku drogi komunikacyjne służące celom ewakuacji

zostały wyposażone w oprawy oświetlenia awaryjnego załączające się samoczynnie

w przypadku zaniku napięcia podstawowego. Zapewniające oświetlenie dróg

ewakuacyjnych oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym. Ponadto w awaryjne

oświetlenie ewakuacyjne wyposażono halę garażową, pomieszczenie sali

konferencyjnej zlokalizowanej w poziomie kondygnacji podziemnej, wraz z dogami

ewakuacyjnymi prowadzącymi od wyjścia z tego pomieszczenia do wyjścia na

zewnątrz budynku, oraz pomieszczenia open space, których konieczność

wyposażenia w przedmiotową instalację wynikała z warunków postanowienie WKW

PSP. Oprawę awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego umieszczono również przy

wyjściu z budynku.

Natężenie awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego na drodze ewakuacyjnej

nie powinno być mniejsze niż 1 lx (natężenie oświetlenia ewakuacyjnego w strefie

otwartej nie powinno być mniejsze niż 0,5 lx na poziomie podłogi, na

niezabudowanym polu czynnym strefy otwarte, z wyjątkiem wyodrębnionego przez

wyłączenie z tej strefy obwodowego pasa o szerokości 0,5 m). Na drodze

ewakuacyjnej oraz w strefie otwartej – 50% wymaganego natężenia oświetlenia

powinno być wytworzone w ciągu 5 s, a pełny poziom natężenia oświetlenia w ciągu

60 s.

Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne powinno działać przez co najmniej 1

godzinę od zaniku oświetlenia podstawowego.

str. 35 z 55

10. INSTALACJA SYGNALIZACJI POŻARU Postanowienia rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7.09.2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, w przypadku analizowanego obiektu nie nakładają obowiązku stosowania systemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego urządzenia

sygnalizacyjno – alarmowe, służące

Jednakże, konieczność wyposażenia rozpatrywanego obiektu w system

sygnalizacji pożaru (SSP), z centralką umieszczoną w pomieszczeniu

całodobowego nadzoru i przekazaniem sygnału do służb ochrony obiektu,

wynika z warunków postanowienie WKW PSP.

Instalacja SSP nadzoruje wszystkie przestrzenie budynku zapewniając ochronę

całkowitą. Nadzorowane są wszystkie strefy pożarowe znajdujące się w budynku.

System sygnalizacji pożaru składa się z centralki pożarowej produkcji. BOSCH serii

FPA5000, czujek dymu, ręcznych ostrzegaczy pożarowych, sygnalizatorów,

modułów sterujących i nadzorujących oraz pętli dozorowych. W większości

pomieszczeń zamontowano czujki punktowe optyczne dymu. Ręczne ostrzegacze

pożarowe zamontowano przy wejściach do budynku oraz w ciągach

komunikacyjnych i ewakuacyjnych. Centralę systemu SSP zlokalizowano

w pomieszczeniu ochrony części biurowej B na poziom 0.

W razie pożaru system SSP, zgodnie z matrycą sterowania, steruje takimi

elementami jak:

załączenie wentylatorów napowietrzających i oddymiających,

otworzenie klap oddymiających do oddymiania klatek,

otworzenie drzwi do napowietrzania klatek,

otworzenie wybranych okien na powierzchniach biurowych w budynku B dla

kompensacji powietrza z napowietrzania,

sterowania klapami przeciwpożarowymi na kanałach wentylacyjnych,

wyłączenie wentylacji bytowej,

zjazd wind na poziom 0,

zwolnienie drzwi objętych kontrolą dostępu na drogach ewakuacyjnych,

Inne niezbędne sterowania zgodne z matrycą sterowań.

Opis funkcjonowania standardowego systemu sygnalizacji pożaru. Ze względu na konieczność eliminowania fałszywych alarmów zastosuje się

system umożliwiający dwustopniowe alarmowanie zwykłe. Zadziałanie czujki automatycznej w obiekcie spowoduje sygnalizację optyczną i akustyczną w centrali sygnalizacji pożarowej. Na wyświetlaczu centrali wyświetlona będzie informacja o numerze strefy, numerze linii dozorowej, numerze czujki oraz numerze zagrożonego pomieszczenia. W zależności od typu alarmu zostanie wyświetlona procedura postępowania. Sygnalizacja trwa 30 sekund – czas przeznaczony na zgłoszenie się personelu i potwierdzenie alarmu.

Nie zgłoszenie się obsługi w tym czasie spowoduje włączenie się alarmu II

stopnia (co oznacza transmisje sygnału alarmowego do PSP w przypadku połączenie SSP z obiektem właściwej Komedy Państwowej Straży Pożarnej) i uruchomienie systemu alarmowania świetlno – dźwiękowego.

str. 36 z 55

Zgłoszenie się personelu w przewidzianym czasie przedłuża czas alarmu I stopnia o okres 3 minut, mierzony od momentu zasygnalizowania alarmu przez centralę. Czas ten przeznaczony jest na dokonanie rozpoznania zagrożenia pożarowego.

Jeżeli obsługa nie wciśnie w tym czasie przycisku reset nastąpi włącznie alarmu II stopnia. Uruchomienie ręcznego ostrzegacza pożarowego powoduje natychmiastowy alarm II stopnia i uruchomienie scenariuszy pożarowych w danych strefach pożarowych budynku

str. 37 z 55

11. ORGANIZACJA I WARUNKI EWAKUACJI.

11.1. ŚRODKI I SPOSOBY OGŁASZANIA ALARMU O NIEBEZPIECZEŃSTWIE.

Do ogłoszenia alarmu o wystąpieniu zagrożenia pożarem lub innym zdarzeniem w budynku należy wykorzystać następujące sposoby:

1. Powiadomienie z wykorzystaniem środków technicznych (ręczne ostrzegacze

pożarowe) lub automatycznie w przypadku zadziałania czujki dymu, 2. Powiadamianie głosem, 3. Powiadomienie przez gońców, 4. Powiadomienie telefoniczne, Przy ogłaszaniu alarmu o wystąpieniu niebezpieczeństwa w obiekcie należy kierować się szczególną rozwagą. Konieczne jest ustalenie faktycznego stopnia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi, aby zbyt pochopne ogłoszenie alarmu nie doprowadziło do powstania paniki.

Decyzję o konieczności przeprowadzenia ewakuacji podejmują osoby w następującej kolejności:

1. Prezes / Członek Zarządu 2. Osoby wyznaczona przez prezesa. 3. Dowódca akcji ratowniczo – gaśniczej.

11.2. WARUNKI TECHNICZNE EWAKUACJI.

11.2. WARUNKI TECHNICZNE EWAKUACJI.

Opis techniczny budynków w zakresie warunków budowlanych umieszczono

w punkcie 3 niniejszej instrukcji. W związku z tym, że budynek pełni funkcję biurową, warunki techniczne ewakuacji zostały określone dla tego charakteru obiektów ZL III).

Na podstawie § 15 ust. 1 rozporządzenia MSWiA z dnia 7.06.2010 r. z każdego miejsca w obiekcie, przeznaczonego na pobyt ludzi, zapewnia się odpowiednie warunki ewakuacji, umożliwiające szybkie i bezpieczne opuszczenie strefy zagrożonej lub objętej pożarem, dostosowane do liczby i stanu sprawności osób przebywających w obiekcie oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a także zastosowania technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego.

11.2.1 Usytuowanie i sposób wydzielenia kl

str. 38 z 55

Usytuowanie i sposób wydzielenia klatek schodowych dźwigów

osobowych. Elementy konstrukcyjne klatek schodowych spełniają postanowienia warunków

technicznych.

Klatka schodowa w budynku A nie spełnia wymaganych parametrów szerokości

biegów i spoczników. Na tę okoliczność uzyskano odstępstwo Wielkopolskiego

Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 26.10.2011 r.

wyrażających zgodę brak spełnienia wymaganych parametrów przez klatkę

schodową w budynku A.

Klatki schodowe w budynku B spełniają wymaganych parametry, przewidzianych do

klatek schodowych służących do ewakuacji.

Klatki schodowe w obiekcie są obudowane i oddzielone od komunikacji ogólnej

zamykanymi drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30 oraz

wyposażone w urządzenia służące do oddymiania, poza jedną klatką schodową

wyposażoną w wentylator nadciśnieniowy, zabezpieczające przed zadymieniem.

Na kondygnacji podziemnej klatki schodowe będą obudowane ścianami o klasie

odporności ogniowej REI 120.

Klatki schodowe przy zewnętrznych elewacjach w budynku „A” (dwie klatki) oraz „B”

(jedna klatka) są wyposażone w klapy oddymiania pożarowego. Klatka schodowa

wewnętrzna w budynku „B” jest wyposażona w wentylator nadciśnieniowy

(urządzenie zapobiegające zadymieniu). który wchodzi w skład systemu

zapobiegającego zadymieniu.

Klatki schodowe w kondygnacji podziemnej w budynku B zostaną oddzielne od

garażu przedsionkiem przeciwpożarowym, zamykanym drzwiami o klasie

odporności ogniowej EI 30, natomiast w budynku A drzwiami o klasie odporności

ogniowej EI 60.

Dźwigi osobowe (w obiekcie nie są przeznaczone do ewakuacji).

W budynku A: ściany obudowujące szyb dźwigowe posiadają klasę odporności

ogniowej co najmniej REI 60, w kondygnacji podziemnej szyby dźwigów zostały

obudowany ścianami o klasie odporności ogniowej REI 120.

W budynku B: ściany obudowujące szyby dźwigów posiadają klasę odporności

ogniowej co najmniej REI 60, szyby zostały wyposażone w urządzenia

zapobiegające zadymieniu (wentylator nadciśnieniowy), w kondygnacji podziemnej

szyby dźwigowe obudowano ścianami o klasie odporności ogniowej REI 120, na

poziomie kondygnacji podziemnej przed szybami dźwigów zastosowano przedsionki

przeciwpożarowe zamykane drzwiami o klasie odporności ogniwowej EI 30, szyb

str. 39 z 55

dźwigowy przy ścianie frontowej na poziomie 2 piętra jest został obudowany ścianą

o klasie odporności ogniowej REI 120.

Ilość wyjść na zewnątrz budynku oraz rejony

dla osób ewakuowanych.

Z analizowanego obiektu istnieje możliwość wyjścia na zewnątrz poprzez drzwi oznakowane napisem „wyjście ewakuacyjne”.

Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi powinna być zapewniona możliwość ewakuacji w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedn iej strefy pożarowej.

Zgodnie z § 239 ust. 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia

12.04.2002 r. łączna szerokość drzwi w świetle stanowiących wyjście ewakuacyjne

z budynku oraz drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej prowadzących na

zewnątrz budynku powinna być nie mniejsza niż wymagana szerokość biegu klatki

schodowej ( § 68 ), lub proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać

równocześnie na kondygnacji, przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób.

Szerokość drzwi ewakuacyjnych z pomieszczeń powinna wynosić, co najmniej 0,9

metra w świetle ościeżnicy.

Ponadto drzwi wieloskrzydłowe, powinny mieć, co najmniej jedno,

niezablokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niż 0,9 metra. Jednocześnie drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z budynku, a także z dziedzińców przeznaczonych dla więcej niż 50 osób powinny otwierać się na zewnątrz.

Rejony dla osób ewakuowanych stanowią place przed budynkiem. Wyznaczona dwa miejsca zbiórki do ewakuacji na parkingu przed frontem budynku. Biorąc pod uwagę funkcję obiektów, ilość osób mogących w nich przebywać, stopień występującego zagrożenia, a także postanowienia § 4 ust. 1 pkt. 14 rozporządzenia MSWiA z dnia 7.06.2010 r. – zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie jest zabronione.

Na podstawie § 4 ust. 1 pkt. 11, 14, 18 rozporządzenia MSWiA z dnia

7.10.2010 r. w obiektach oraz na terenach przyległych do nich, jest zabronione wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnianie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, a w szczególności: składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących

ewakuacji lub umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości,

zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie,

lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych.

str. 40 z 55

Sposoby oznakowania dróg, kierunków i wyjść ewakuacyjnych. Na podstawie § 4 ust. 2 pkt. 4 rozporządzenia MSWiA z dnia 7.06.2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, właściciele, zarządcy lub użytkownicy budynków zobowiązani są do oznakowania obiektu znakami bezpieczeństwa zgodnymi z PN.

Kondygnacje budynku są oznakowane w zakresie dróg, kierunków i wyjść ewakuacyjnych znakami bezpieczeństwa zgodnie z obowiązującą Polską Normą PN-92/ N - 01256/02 „Ewakuacja”.

Na podstawie cytowanego powyżej rozporządzenia oznakowania pożarniczymi tablicami informacyjnymi wymagają ponadto: miejsca zbiórki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych, miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami

przeciwpożarowymi, miejsca występowania przeciwpożarowych wyłączników prądu oraz zaworów

głównych gazu, miejsce usytuowania hydrantów zewnętrznych, miejsca usytuowania przyborów służących wstępnej przed medycznej

pomocy, miejsca usytuowania ręcznych ostrzegaczy pożarowych, lokalizacja bram napowietrzających.

Poziome drogi ewakuacyjne służące celom ewakuacji.

Długość dojść ewakuacyjnych w poszczególnych strefach pożarowych

spełnia wymagane parametry.

W rozpatrywanym obiekcie długość dojścia ewakuacyjnego nie przekracza:

W strefie pożarowej ZL I – 10 m przy jednym dojściu i 40 m przy dwóch

dojściach,

W strefie pożarowej ZL III – 30 m przy jednym dojściu,

w tym 20 na poziomej drodze ewakuacyjnej i 60 m przy dwóch dojściach,

W strefie pożarowej PM o gęstości obciążenia ogniowego do 500 MJ/m2 – 60

m przy jednym dojściu i 100 m przy dwóch dojściach.

Długość przejść ewakuacyjnych w poszczególnych pomieszczeniach obiektu

spełnia wymagane parametry.

Długość przejścia ewakuacyjnego w poszczególnych pomieszczeniach części

nadziemnej obiektu, zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi ZL nie

przekracza 32 m. Długość 32 m, stanowiąca 80% z 40 m, została przyjęta ze

względu na brak jednoznacznej aranżacji pomieszczeń typu open – space.

Drogi ewakuacyjne oświetlone wyłącznie światłem sztucznym oraz pomieszczenie

sali konferencyjno – konsumpcyjnej (wraz z drogami ewakuacyjnymi z tego

pomieszczani do wyjścia na zewnątrz budynku) zostały wyposażone w awaryjne

oświetlenie ewakuacyjne.

Kierunek otwierania drzwi na drogach ewakuacyjnych jest zgodny z kierunkiem

ewakuacji.

Na podstawie § 242 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia

12.04.2002 r. szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych należy obliczać

proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać jednocześnie na danej

kondygnacji budynku, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż

str. 41 z 55

1,4 m. Dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2

m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. Powyższy

wymóg został zachowany.

Zabrania się zawężania poziomych dróg komunikacyjnych służących celom

ewakuacji poniżej wymiaru określonego w przepisach, w szczególności poprzez

składowanie materiałów palnych, lokalizowanie elementów wystroju wnętrz,

instalacji, urządzeń i przedmiotów, na tych drogach.

Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych powinna mieć klasę odporności

ogniowej wymaganą dla ścian wewnętrznych, nie mniejszą jednak niż EI 15.

Zgodnie z § 258 rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w strefach pożarowych ZL III stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące jest zabronione.

Na drogach komunikacji ogólnej, służących celom ewakuacji, stosowanie

materiałów i wyrobów budowlanych łatwo zapalnych jest zabronione. Na terenie analizowanego obiektu każdorazowo podczas dokonywania

aranżacji wnętrz pomieszczeń oraz ciągów komunikacyjnych, należy bezwzględnie przestrzegać wymagań dot. klasy palności zastosowanych wyrobów i elementów budowlanych i wykończeniowych.

str. 42 z 55

11.3. SPOSOBY PRAKTYCZNEGO SPRAWDZENIA

ORGANIZACJI I WARUNKÓW EWAKUACJI LUDZI.

Zasady ogólne. Z chwilą otrzymania informacji o pożarze i podjęciu decyzji o konieczności ewakuacji wszyscy pracownicy zobowiązani są do udziału w akcji ratowniczej, gaszeniu pożaru i ewakuacji. Ewakuację osób przeprowadza się wykorzystując wszystkie dostępne wyjścia ewakuacyjne. Warunki i sposoby ewakuacji będą zależne od miejsca powstania pożaru, przy czym ewakuacja powinna objąć osoby najpierw z pomieszczeń najbardziej zagrożonych pożarem. Ponadto należy podjąć stanowcze działanie zmierzające do opanowania paniki i utrzymywania porządku do czasu wyjścia ostatniej osoby poza obręb budynku. Osoby znajdujące się w pomieszczeniach omawianego obiektu należy informować o potrzebie opuszczania budynku środkami omówionymi w punkcie 11.1. niniejszej instrukcji. O ile to możliwe kierujący ewakuacją powinien wyznaczyć osoby z pracowników, do sprawdzenia, czy z zagrożonych miejsc zostały ewakuowane wszystkie osoby. Ponadto należy powiadomić osoby zarządzające o zaistniałej sytuacji.

Organizacja ewakuacji. Ewakuacja osób z budynku powinna nastąpić tylko w przypadku, gdy: 1. Pożar nie został ugaszony w zarodku, 2. Istnieje obawa dotarcia wiadomości o powstałym pożarze do ludzi

przebywających w pomieszczeniach i powstania paniki, 3. Zachodzi możliwość przedostania się dymu i ognia do pomieszczeń, w których

przebywają ludzie, Zakres zadań do wykonania będzie zależny od sytuacji pożarowej i występującego zagrożenia ludzi. Rozdział konkretnych zadań ustala kierujący akcją lub osoba uprawniona do podejmowania decyzji o rozpoczęciu ewakuacji. Ogłoszenie decyzji o rozpoczęciu ewakuacji musi być przekazane w sposób spokojny, a jednocześnie nakazujący i sugestywny, aby nie doprowadzić do paniki. Do czasu przybycia jednostki państwowej straży pożarnej akcją ewakuacyjno - gaśniczą kieruje Prezes / Członek Zarządu, osoba wyznaczona przez prezesa, a po przybyciu PSP podporządkowują się dowódcy straży pożarnej informując go o zaistniałej sytuacji i wydanych dotychczas poleceniach.

str. 43 z 55

Działania ewakuacyjno – gaśnicze powinny być prowadzone w porozumieniu ze wszystkimi podmiotami użytkującymi obiekt. Konieczność przeprowadzenia ewakuacji ludzi z zagrożonych pomieszczeń uzależniona jest od stopnia niebezpieczeństwa wynikającego z sytuacji pożarowej. Jeżeli sytuacja jest groźna i istnieje potrzeba ewakuacji ludzi, należy przestrzegać następujących zasad:

W pierwszej kolejności należy ratować i ewakuować osoby najbardziej poszkodowane niemogące opuścić pomieszczeń samodzielnie.

W drugiej kolejności należy ratować i ewakuować ważną dokumentację (dokumenty, akta finansowe, sprzęt komputerowy, itp.) oraz cenne przedmioty i mienie zakładu, w zależności od stopnia ewentualnego zagrożenia ich przez pożar lub szkody mogące powstać w czasie przeprowadzanej akcji (np. zalanie wodą).

W miarę możliwości wraz z ewakuacją należy równolegle przeprowadzić akcję gaśniczą przy użyciu gaśnic i hydrantów wewnętrznych.

Ewakuację najcenniejszego mienia prowadzi się wyłącznie z pomieszczeń bezpośrednio zagrożonych pożarem.

Kolejność wyprowadzania osób uzależniona jest od miejsca wybuchu pożaru i rozmieszczenia pomieszczeń w stosunku do wyjść ewakuacyjnych i klatki schodowej.

Kierunki ewakuacji na zewnątrz budynku określają znaki bezpieczeństwa. Stosować należy zasadę wyprowadzania ludzi w pierwszej kolejności z miejsca objętego pożarem, a następnie sukcesywnie z pozostałych pomieszczeń w zależności od występującego zagrożenia.

W pierwszej kolejności ewakuuje się ludzi z pomieszczeń najbardziej zagrożonych pożarem. Osoby zarządzające opuszczają pomieszczenia po całkowitej ewakuacji osób.

Pamiętać należy o usuwaniu materiałów palnych z drogi rozwijającego się pożaru lub też o polewaniu zagrożonych powierzchni wodą.

W oddalonym od miejsca pożaru pomieszczeniu, (jeżeli zajdzie taka

potrzeba) należy oczekiwać pomocy ze strony straży pożarnej, która dysponuje sprzętem specjalistycznym do prowadzenia ewakuacji z zewnętrznej strony budynku. Rola pracowników polega w tym przypadku, oprócz przeprowadzania ewakuacji, na zapobieganiu panice.

Jeżeli pomieszczenia lub korytarze są zadymione do tego stopnia, że będzie to utrudniało ewakuację, należy wówczas uruchomić system oddymiania, wybić szyby względnie pootwierać okna, tak aby wytworzyć „ciąg kominowy”, który spowoduje oddymienie i doprowadzi świeże powietrze. Drzwi pomieszczeń, z których wydobywa się dym na korytarz należy szczelnie zamknąć. Uruchomienie przycisków ROP spowoduje zadziałanie sygnalizatora akustycznego.

Poruszając się w pomieszczeniach zadymionych należy czołgać się po podłodze, gdzie istnieje największa ilość powietrza i najlepsza widoczność.

str. 44 z 55

Drogi oddechowe w dymie zabezpiecza się prowizorycznie przykładając do nosa i ust nawilżoną wodą tkaninę (np. chustkę).

Celem nie utracenia w dymie orientacji-kierunku, należy poruszać się wzdłuż ścian.

Odszukując ludzi w pomieszczeniach trzeba uwzględnić fakt, że osoby z reguły będziemy znajdowali przy drzwiach i oknach.

Przejawy paniki należy zwalczać w zarodku perswazją, poleceniem ustnym lub nawet siłą fizyczną.

Po przybyciu jednostek Państwowej Straży Pożarnej należy przede wszystkim udzielić dowódcy informacji, gdzie i w jakich ilościach znajdują się zagrożeni ludzie.

Wskazania ewakuacyjne. W przypadku zaistnienia konieczności przeprowadzenia ewakuacji z obiektu należy przestrzegać następujących zasad:

Powiadomić pracowników oraz osoby przebywające w budynku umówionymi sygnałami o konieczności przeprowadzenia ewakuacji (sygnał dźwiękowy z przycisku ROP, goniec, głos, telefon ) – w założeniach uwzględnić możliwość alarmowania selektywnego.

Pomieszczenia zagrożone (objęte pożarem lub dymem) należy opuszczać pojedynczo formując na korytarzu „łańcuch” pojedynczy lub kolumnę dwójkową. Na korytarzu należy poruszać się z jednakową szybkością zależną od stopnia niebezpieczeństwa, a więc: krokiem normalnym, krokiem przyspieszonym, biegiem.

Użyć wszelkich dostępnych sposobów (łącznie z siłą fizyczną) w celu zapobiegania panice i przekonania ratowanych o skuteczności i bezpieczeństwie ewakuacji.

Stosować planową, bądź poleconą kolejność ewakuacji.

Użyć wszelkich dostępnych środków, aby możliwie skutecznie zabezpieczyć drogi ewakuacyjne przed rozwojem pożaru i zadymieniem.

W przypadku, gdy stopień niebezpieczeństwa jest nieduży, ewakuację należy zapowiedzieć w formie oględnej, głosem spokojnym, przy czym nie zawsze należy podawać prawdziwą przyczynę.

Przy dużym stopniu zagrożenia życia, ewakuację ludzi należy zapowiedzieć w formie bezpośredniej, lecz zachowując spokój i opanowanie.

Należy zapewnić całkowite zdyscyplinowanie i posłuch ewakuowanych osób.

Udzielić pomocy i ściśle współpracować z przybyłym dowódcą jednostki straży pożarnej, udzielając niezbędnych informacji.

str. 45 z 55

Praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji z

całego obiektu.

Na podstawie § 13 rozporządzenia MSWiA z dnia 7.06.2010 r.

w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i

terenów, właściciel lub zarządca obiektu przeznaczonego dla ponad 50 osób

będących jego stałymi użytkownikami, powinien co najmniej raz na 2 lata

przeprowadzać praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji

z całego obiektu.

Jednocześnie zarządzający obiektem powinien powiadomić właściwego miejscowo

komendanta miejskiego Państwowej Straży Pożarnej o terminie przeprowadzenia

działań, o których mowa powyżej, nie później niż 1 tydzień przed ich

przeprowadzeniem.

Nadzór nad realizacją praktycznej ewakuacji osób z budynku powinien objąć

zarządzający obiektem, natomiast jej praktyczne przeprowadzenie powinno odbywać

się pod kontrolą osoby posiadającej doświadczenie oraz wymagane kwalifikacje

zawodowe w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Można także wyznaczyć osoby z

pracowników obiektu, których zadaniem będzie koordynacja i ciągły nadzór nad

prawidłowym przebiegiem ewakuacji. Planowana ewakuacja powinna zostać

przeprowadzona w sposób realny do zagrożeń występujących w obiekcie tak, aby

podnieść świadomość osób przebywających w budynku z zakresu ewakuacji,

alarmowania i działań ratowniczo – gaśniczych.

Podstawowe obowiązki osób odpowiedzialnych za ewakuację. Obowiązki te przedstawiają się następująco: W przypadku zauważenia pożaru lub otrzymania wiadomości o pożarze, pracownicy wykonują następujące czynności: Ustalają dokładnie miejsce pożaru, drogi (kierunki) jego ewentualnego

rozprzestrzeniania się i zagrożenia dla pomieszczeń sąsiednich. Alarmują jednostkę straży pożarnej (tel. 112, lub 998) lub przekazują

wiadomość o pożarze do biura lub ochrony, którego pracownik zaalarmuje straż pożarną.

Przystępują do gaszenia pożaru za pomocą podręcznego sprzętu gaśniczego

oraz hydrantów wewnętrznych. Z korytarzy i pomieszczeń ewakuacja osób przebywających w budynku

powinna odbywać się pod nadzorem pracowników obiektu poprzez wyjście oznaczone „Wyjścia ewakuacyjne”.

Akcją gaśniczo-ratowniczą do czasu przybycia straży pożarnej kierują Prezes /

Członek Zarządu, Mistrz Produkcji, wyznaczony Kierownik w obrębie nadzorowanego odcinka pracy

str. 46 z 55

Jeżeli podczas ewakuacji będą osoby poszkodowane, należy przenieść je w bezpieczne miejsce i udzielić pierwszej pomocy oraz wezwać pogotowie ratunkowe (tel. 999, lub 112 ).

Pracownik ochrony powinien wyłączyć zasilanie obiektu w energię elektryczną

oraz zamknąć główny zawór gazu. W celu sprawnego zlokalizowania głównego wyłącznika prądu oraz zaworu gazu/paliwa płynnego, na podstawie § 4 ust.2 rozporządzenia MSWiA z dnia 07.06.2010 r. powyższe miejsca należy oznakować wg PN.

Organizacja ewakuacji mienia.

Ewakuację mienia przeprowadza się w drugiej kolejności, a mianowicie po przeprowadzeniu ewakuacji osób. Decyzję o ewakuacji mienia podejmują Prezes / Członek Zarządu, Kierownik w obrębie nadzorowanego odcinka pracy, jeżeli posiadane siły i sytuacja pożarowa pozwala na jej przeprowadzenie.

Prezesa / Członek Zarządu, Kierownik w obrębie nadzorowanego odcinka pracy ustalają wykaz przedmiotów i urządzeń (również dokumentów) przewidzianych do ewakuacji w przypadku powstania pożaru.

Kolejność ewakuacji ustala się w zależności od wartości ewakuowanego mienia oraz możliwości jej przeprowadzenia.

Prezes / Członek Zarządu, Kierownik w obrębie nadzorowanego odcinka pracy ustalają sposób, kolejność i drogi, którymi przeprowadzona będzie ewakuacja mienia, a także wyznaczają osoby do przeprowadzenia tej czynności.

Prowadzenie ewakuacji mienia nie może kolidować lub utrudniać prowadzenia akcji gaśniczej.

Ewakuowane mienie należy ustawiać w miejscach, które nie będą kolidowały lub utrudniały prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej, ponadto nie powinny tarasować przejść i dróg ewakuacyjnych, przejazdów i placów manewrowych przed budynkiem.

Mienie należy strzec przed ewentualnym zniszczeniem lub kradzieżą.

str. 47 z 55

12. SPOSOBY POSTĘPOWANIA NA WYPADEK POWSTANIA POŻARU.

12.1. PODSTAWOWE ZASADY POSTĘPOWANIA NA

WYPADEK POWSTANIA POŻARU. W przypadku powstania pożaru lub otrzymania wiadomości o pożarze należy: Ustalić dokładnie miejsce powstania pożaru, określić drogi jego

rozprzestrzeniania i zagrożenia dla sąsiednich pomieszczeń i ludzi przebywających w budynku.

Natychmiast zaalarmować straż pożarną (tel. 998 lub 112), sekretariat,

ochronę i powiadomić wszystkich współpracowników oraz pozostałych użytkowników budynku.

Informację o powstałym pożarze przekazać osobom funkcyjnym -

Prezes / Członek Zarządu, Kierownik na wyznaczonym odcinku pracy.. Równocześnie z alarmowaniem straży pożarnej należy przystąpić do gaszenia

pożaru podręcznym sprzętem gaśniczym wspólnie z osobami znajdującymi się sąsiedztwie pożaru.

Przeprowadzić ewakuację osób znajdujących się w strefie pożaru.

Do czasu przybycia straży pożarnej kierownictwo akcją obejmują Prezes / Członek Zarządu, osoba wyznaczona przez Prezesa.

12.2. SPOSÓB ALARMOWANIA JEDNOSTEK STRAŻY

POŻARNYCH. 1. Zaalarmować dostępnym telefonem straż pożarną, wybierając numer 998 lub

112 . 2. Meldunek o pożarze do straży pożarnej należy przekazać w następujący

sposób:

Określić krótko gdzie się pali lub, jakie jest inne miejscowe zagrożenie, z podaniem miejsca i informacji dotyczącej pomieszczenia, podać dokładny adres.

Co się pali (charakter materiałów palących się, rodzaj konstrukcji zastosowanej w pomieszczeniu.)

Czy jest zagrożone życie ludzkie.

Nazwisko zgłaszającego i numer telefonu, z którego zostało przekazane zgłoszenie o pożarze.

Inne informacje wg pytań dyspozytora straży pożarnej.

str. 48 z 55

12.3. PRZYKŁADOWA INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA NA

WYPADEK POWSTANIA POŻARU I PODJĘCIA DECYZJI

O EWAKUACJI LUDZI Z BUDYNKU.

LP. ETAPY AKCJI KOLEJNOŚĆ WYKONYWANIA CZYNNOŚCI OSOBY ODPOWIEDZIALNE

1.

Wezwanie jednostki straży pożarnej

Zawiadomić telefonicznie (998, 112) straż pożarną o zaistniałym pożarze z określeniem:

adresu budynku objętego pożarem

gdzie się pali, (które piętro, nazwa pomieszczenia)

co się pali-rodzaj materiałów

czy jest zagrożone życie ludzkie

nazwisko zgłaszającego i numer telefonu, z którego jest wezwanie. O ile zaalarmowano o pożarze sekretariat lub ochronę, czynności związane z alarmowaniem przejmuje jego pracownik.

Pracownik, który zauważył pożar lub pracownik sekretariatu / ochrona

2.

Ogłoszenie rozpoczęcia ewakuacji

Ogłosić spokojnym głosem rozpoczęcie ewakuacji z określeniem czy opuszczamy dane piętro, budynek lub pomieszczenie, do ogłoszenia ewakuacji należy również wykorzystać telefony wewnętrzne lub przy użyciu sygnału dźwiękowego uruchamianego z przycisku ROP lub używając głosu, względnie poprzez gońca.

Prezes / Członek Zarządu, osoba wyznaczona przez Prezesa

3.

Przebieg ewakuacji 1.Przydzielenie zadań do wykonania 2.Ustalenie kolejności i kierunków ewakuacji w zależności od występującego zagrożenia na w pomieszczeniach. 3.Wyznaczenie pracowników odpowiedzialnych za ewakuację osób i mienia z poszczególnych pomieszczeń 4.Ustalenie dodatkowych warunków ewakuacji w sytuacji niekorzystnego rozwoju pożaru (zadymienie, wysoka temperatura) 5.Sprawdzenie pomieszczeń w pomieszczeniach, czy zostały opuszczone przez wszystkie osoby

Prezes / Członek Zarządu, osoba wyznaczona przez Prezesa Osoba wyznaczona do ewakuacji

4.

Oczekiwanie na przybycie jednostek straży pożarnej

1.Wyjść na zewnątrz budynku i oczekiwać na przyjazd jednostek straży pożarnej 2.Udzielić informacji o zaistniałej sytuacji i podjętych dotychczas działaniach 3.Wskazać miejsce pracy kierującego ewakuacją

Osoba wyznaczona/ ochrona

5. Gaszenie pożaru Natychmiastowe podjęcie akcji gaśniczej przy

użyciu sprzętu gaśniczego oraz hydrantów wewnętrznych.

Wyznaczeni pracownicy

6.

Ewakuacja mienia 1.Ewakuację mienia należy rozpocząć po zakończeniu ewakuacji ludzi w sytuacji, gdy jest ono zagrożone i sytuacja pożarowa pozwala na podjęcie takiego działania 2.Kolejność ewakuacji określa się w zależności od występującego zagrożenia 3.Miejscem składowania wyewakuowanego mienia będą place na zewnątrz budynku, zabezpieczone siłami policji

Prezes / Członek Zarządu, osoba wyznaczona przez prezesa

str. 49 z 55

13. SPOSOBY ZAZNAJAMIANIA UŻUTKOWNIKÓW OBIEKTU Z TREŚCIĄ PRZEDMIOTOWEJ INSTRUKCJI ORAZ PRZEPISAMI PRZECIWPOŻAROWYMI.

Wszyscy pracownicy zatrudnieni na terenie zakładu, pracownicy ochrony oraz inne osoby wykonujące pracę stałe na terenie zakładu zobowiązani są odbyć przeszkolenie w zakresie ochrony przeciwpożarowej, zasad prowadzenia ewakuacji ludzi i mienia oraz umiejętności obsługi sprzętu gaśniczego znajdującego się na terenie obiektu. Program szkolenia powinien obejmować między innymi:

1. Panujące zagrożenie pożarowe poszczególnych pomieszczeń.

2. Możliwości rozprzestrzeniania się pożaru, dymów i gazów.

3. Zagrożenie dla osób przebywających w pomieszczeniach, wynikające z możliwych

sytuacji pożarowych.

4. Układ dróg ewakuacyjnych, stan techniczny wyjść ewakuacyjnych z pomieszczeń i

poszczególnych kondygnacji.

5. Sposób oznakowania dróg i wyjść ewakuacyjnych oraz kierunków ewakuacji.

6. Rozmieszczenie podręcznego sprzętu gaśniczego i urządzeń gaśniczych.

7. Lokalizację głównych wyłączników energii elektrycznej i zaworów gazowych.

8. Organizację akcji ewakuacyjnej określonej w instrukcji, w tym ze sposobami

ewakuowania ludzi.

9. Sposoby przeciwdziałania objawom niepokoju i paniki.

10. Sposoby oddymiania pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych.

11. Zasady gaszenia pożaru i organizację akcji ratowniczo-gaśniczej.

12. Sposoby alarmowania Państwowej Straży Pożarnej o pożarze lub innym zagrożeniu.

13. Przyczyny i potencjalne możliwości powstania pożaru i sposoby zapobiegania jego

powstania.

14. Zasady użycia podręcznego sprzętu gaśniczego.

Szkolenie winno być realizowane podczas szkolenia wstępnego z zakresu BHP oraz winno być powtórnie przeprowadzane podczas szkoleń okresowych z zakresu BHP. Osoba prowadząca szkolenie powinna posiadać kwalifikacje zawodowe określone w ustawie o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24.08.1991 art.4 ust2, 2a i2b

str. 50 z 55

14. WYKAZY TELEFONÓW ALARMOWYCH.

14.1 ZEWNĘTRZNE JEDNOSTKI RATOWNICZO - INTERWENCYJNE

STRAŻ POŻARNA 998 / 112

POLICJA 997

POGOTOWIE RATUNKOWE – MEDYCZNE 999

POGOTOWIE ENERGETYCZNE 991

POGOTOWIE GAZOWE 992

POGOTOWIE WODNO - KANALIZACYJNE 994

STRAŻ MIEJSKA 986

Wlkp. Centrum Zarządzania Kryzysowego

061 85 49 900

Służby Ratownictwa Specjalnego 061 83 11 130

14.2 WYKAZ OSÓB SPOŚRÓD KADRY KIEROWNICZEJ I PERSONELU, KTÓRE NALEŻY POWIADOMIĆ O ZDARZENIU

Stanowisko Imię Nazwisko Tel. służbowy Tel. domowy

15. ZAŁĄCZNIKI Załącznik Nr 1 – Oświadczenie o przeszkoleniu – wzór.

Załącznik Nr 3 – Zezwolenie na prowadzenie prac pożarowo niebezpiecznych.

Załącznik Nr 3 – Okresowa aktualizacja instrukcji bezpieczeństwa pożarowego.

Załącznik Nr 4 – Plan sytuacyjny oraz plany rozmieszczenia sprzętu gaśniczego oraz dróg

ewakuacyjnych.

str. 51 z 55

Załącznik Nr 1 – Oświadczenie o przeszkoleniu - wzór ...............................................

Imię i nazwisko .............................................

Stanowisko pracy

OŚWIADCZENIE

Niniejszym oświadczam, że zostałem (am) przeszkolony (a) w zakresie

ppoż. znane mi są zasady alarmowania Straży Pożarnej w przypadku

powstania pożaru oraz użycie podręcznego sprzętu gaśniczego.

Jednocześnie oświadczam również, że zostałem (am) zapoznany (a) i

przyjąłem (przyjęłam) do wiadomości oraz ścisłego przestrzegania

postanowienia ujęte w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego.

str. 52 z 55

Załącznik Nr 2 - Zezwolenie na prowadzenie prac pożarowo niebezpiecznych

ZEZWOLENIE

na prowadzenie prac pożarowo

niebezpiecznych

1. Miejsce pracy:

…….....................................................................................................................

............................................................................................................................

2. Rodzaj wykonywanych prac:

............................................................................................................................

……….…….........................................................................................................

……………………………………………………………………………………….

3. Czas wykonywania pracy: dnia

.............................................................................

od godz. ...................................... do godz.

...................................

4. Zagrożenie pożarowe i wybuchowe w miejscu wykonywania

prac:.......................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

5. Sposób zabezpieczenia miejsca prac przed możliwością zainicjowania

pożaru

(wybuchu)...........................................................................................................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

6. Środki zabezpieczenia:

a) przeciwpożarowe

............................................................................................................................

b) bhp

............................................................................................................................

c) inne

............................................................................................................................

str. 53 z 55

7. Sposób wykonywania prac:

............................................................................................................................

…………………………………………………………………………………............

………………………………………………………………………………………….

8. Odpowiedzialni za:

a) przygotowanie miejsca prac, środków zabezpieczających i zabezpieczenie toku

prac (imię i nazwisko)

...................................................................................................................

wykonano (podpis)..............................................

b) wyłączenie spod napięcia (imię i nazwisko)

...................................................................................................................

wykonano (podpis).............................................

c) dozór po zakończeniu prac (imię i nazwisko)

...................................................................................................................

wykonano (podpis)..................................................

d) dokonanie analizy stężeń par cieczy, gazów, pyłów palnych (imię i nazwisko)

…………..............................................................................................................

wykonano, w miejscu prac nie występuje stężenie niebezpieczne

(podpis)............................................

9. Zezwalam na rozpoczęcie robót: specjalista ds. ochrony ppoż.(bhp) (imię i

nazwisko)……………………………..

(podpis)..............................................................

właściciel lub użytkownik (osoba upoważniona) (imię i nazwisko)

(podpis)…………………………………………

10. Miejsce wykonywania prac i jego otoczenie sprawdzono i nie stwierdzono

zaniedbań mogących spowodować pożar.

Stwierdzam odebranie robót organizacyjno-technicznych:

dnia............................ o godz.………… (imię i nazwisko).......................................................................... (podpis)……………………………….

str. 54 z 55

PROTOKÓŁ

zabezpieczenia prac niebezpiecznych

pożarowo i wybuchowo

1. Nazwa i określenie miejsca, pomieszczenia, w którym przewiduje się

wykonywanie prac niebezpiecznych:

............................................................................................................................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

2. Obciążenie ogniowe oraz właściwości materiałów palnych występujących w

pomieszczeniu:

............................................................................................................................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

3. Rodzaj elementów budowlanych (zapalność) występujących w danym

pomieszczeniu, rejonie przewidywanych prac:

............................................................................................................................

............................................................................................................................

4. Sposób zabezpieczenia ppoż. pomieszczenia, stanowiska, urządzenia na

okres wykonywania prac niebezpiecznych:

............................................................................................................................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

5.Ilosc i rodzaje podręcznego sprzętu gaśniczego służącego do

zabezpieczenia toku prac niebezpiecznych:

............................................................................................................................

............................................................................................................................

............................................................................................................................

str. 55 z 55

Załącznik Nr 3 – Okresowa aktualizacja Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego .

Lp. Data aktualizacji

Zakres aktualizacji (opis) Imię i nazwisko dokonującego aktualizację

Podpis