Informator Ea niest I st 2009 - Strona główna · Informator dla studentów kierunku...

POLITECHNIKA GDAŃSKA

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI

INFORMATOR

DDLLAA SSTTUUDDEENNTTÓÓWW

KKIIEERRUUNNKKUU EELLEEKKTTRROOTTEECCHHNNIIKKAA

SSTTUUDDIIAA NNIIEESSTTAACCJJOONNAARRNNEE II SSTTOOPPNNIIAA

Rok akademicki 2009/2010

Informator dla studentów kierunku Elektrotechnika, studia niestacjonarne I stopnia 2

Wydawca:

Wydział Elektrotechniki i Automatyki Politechnika Gdańska 80-233 Gdańsk, ul. Gabriela Narutowicza 11/12 e-mail: [email protected] tel.: (48-58) 347 13 86 fax: (48-58) 347 18 02

Opracowanie redakcyjne: dr hab. inż. Dariusz Świsulski, mgr Mirosława Kamonciak


SPIS TREŚCI

1. INFORMACJE OGÓLNE................................................................................... 4

1.1. Kierunek Elektrotechnika ........................................................................................... 4 1.2. Sylwetka absolwenta .................................................................................................. 4 1.3. Organizacja studiów ................................................................................................... 5

2. PROGRAM STUDIÓW ....................................................................................... 6

2.1. Plan studiów kierunku Elektrotechnika...................................................................... 6 2.2. Treści programowe przedmiotów semestru I ............................................................. 7 2.3. Treści programowe przedmiotów semestru II .......................................................... 12 2.4. Treści programowe przedmiotów semestru III......................................................... 18 2.5. Treści programowe przedmiotów semestru IV ........................................................ 24 2.6. Treści programowe przedmiotów semestru V.......................................................... 32 2.7. Treści programowe przedmiotów semestru VI ........................................................ 38 2.8. Treści programowe przedmiotów semestru VII ....................................................... 41 2.9. Praktyka zawodowa.................................................................................................. 45

3. REGULAMIN STUDIÓW................................................................................. 46 4. ZASADY DYPLOMOWANIA NA STUDIACH I STOPNIA........................ 55 5. WYJAZDY W RAMACH PROGRAMU ERASMUS .................................... 70 6. ORGANIZACJE STUDENCKIE ..................................................................... 71

6.1. Wydziałowa Rada Studentów Elektrotechniki i Automatyki................................... 71 6.2. Wydziałowa Komisja Stypendialna.......................................................................... 71 6.3. Naukowe Koło Studentów Automatyki.................................................................... 72 6.4. Naukowe Koło Studentów Elektryków ................................................................... 72 6.5. Studenckie Koło Inżynierii Pomiarowej................................................................... 73 6.6. Studenckie Koło Stowarzyszenia Elektryków Polskich PG..................................... 74


1. INFORMACJE OGÓLNE 1.1. Kierunek Elektrotechnika

Na Wydziale Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej (WEiA PG) prowadzone są studia na trzech kierunkach: Automatyka i Robotyka, Elektrotechnika oraz Energetyka. Ostatni z wymienionych jest kierunkiem międzywydziałowym prowadzonym wspólnie z Wydziałem Oceanotechniki i Okrętownictwa oraz Wydziałem Mechanicznym.

Zgodnie z Procesem Bolońskim, przyjęto trzystopniowy system studiów: studia pierwszego stopnia zakończone tytułem inżyniera, studia drugiego stopnia zakończone tytułem magistra oraz studia doktoranckie. Zajęcia prowadzone są w systemie stacjonarnym (zajęcia od poniedziałku do piątku) oraz w systemie niestacjonarnym (zajęcia w trakcie zjazdów w piątki, soboty i niedziele).

Studia na kierunku Elektrotechnika na WEiA PG prowadzone są jako: studia stacjonarne pierwszego stopnia (inżynierskie), studia stacjonarne drugiego stopnia (magisterskie), jednolite studia magisterskie (ostatni rocznik zakończy te studia w 2011 roku), stacjonarne studia doktoranckie, oraz niestacjonarne studia pierwszego stopnia i niestacjonarne studia drugiego stopnia.

Informator ten dotyczy tylko studiów niestacjonarnych pierwszego stopnia na kierunku Elektrotechnika.

Elektrotechnika jest dziedziną nauki i techniki obejmującą: wytwarzanie, przesyłanie i rozdział energii elektrycznej, oraz jej przetwarzanie (w energię elektryczną o zmienionych parametrach lub w inne rodzaje energii) i użytkowanie. Na kierunku Elektrotechnika studenci zdobywają wiedzę i nabywają umiejętności praktyczne ze wszystkich wymienionych powyżej zagadnień w szerokim powiązaniu z informatyką i technikami komputerowymi.

Absolwent studiów pierwszego stopnia na kierunku Elektrotechnika otrzymuje tytuł zawodowy inżyniera. Inżynierowie elektrycy po tym kierunku są dobrze przygotowani zarówno do pracy zawodowej jak i do podjęcia studiów drugiego stopnia na kierunku Elektrotechnika lub pokrewnym. 1.2. Sylwetka absolwenta

Zgodnie ze Standardami kształcenia dla kierunku Elektrotechnika dla studiów

pierwszego stopnia „Absolwent posiada umiejętności: korzystania z nabytej wiedzy w życiu zawodowym, komunikowania się z otoczeniem w miejscu pracy, aktywnego uczestnictwa w pracy grupowej, kierowania podległymi sobie pracownikami, podejmowania samodzielnej działalności gospodarczej oraz radzenia sobie z problematyką prawną i ekonomiczną. Absolwent powinien znać język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umie posługiwać się – w podstawowym zakresie – językiem zawodowym. Posiada umiejętności: komputerowego wspomagania projektowania w dziedzinie sieci i instalacji elektrycznych, zabezpieczania i ochrony urządzeń elektrycznych, a także eksploatacji urządzeń technologicznych, łączeniowych, zabezpieczających sterujących i pomiarowych zasilanych energią elektryczną. Jest przygotowany do podjęcia pracy zawodowej w zakładach oraz jednostkach projektowych i konstrukcyjnych przemysłu elektrotechnicznego. Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia”.

Kwalifikacje absolwentów kierunku Elektrotechnika na WEiA PG odpowiadają wymaganiom sformułowanym w Standardach. Absolwenci tego kierunku pracują głównie w: biurach badawczych i projektowych przy projektowaniu i oprogramowywaniu urządzeń i układów energoelektronicznych, firmach produkujących urządzenia elektryczne, osprzęt elektryczny i elektroniczny oraz sprzęt oświetleniowy, koncernach energetycznych i firmach


dystrybucyjnych, firmach budowy obiektów elektroenergetycznych, działach elektrycznych i energetycznych przedsiębiorstw przemysłowych różnych gałęzi gospodarki, przy projektowaniu, programowaniu i uruchamianiu układów zasilania i sterowania obiektów przemysłowych i użyteczności publicznej, firmach zajmujących się automatyką napędu elektrycznego, elektroniką i/lub informatyką przemysłową.

1.3. Organizacja studiów

Studia pierwszego stopnia niestacjonarne na kierunku Elektrotechnika trwają 7 semestrów, obejmując łącznie 1510 godzin zajęć prowadzonych w formie: wykładów, ćwiczeń audytoryjnych, ćwiczeń laboratoryjnych, ćwiczeń projektowych i seminariów. Wszystkie przedmioty podzielone są na cztery grupy: przedmioty kształcenia ogólnego, przedmioty podstawowe, przedmioty kierunkowe oraz przedmioty specjalnościowe.

Do przedmiotów kształcenia ogólnego należą przedmioty humanistyczne, Technologie informacyjne, Rachunek ekonomiczny w elektrotechnice, Język obcy (zajęcia przez cztery semestry).

W ramach przedmiotów podstawowych prowadzone są zajęcia z: Matematyki, Fizyki, Informatyki, Inżynierii materiałowej, Geometrii i grafiki inżynierskiej oraz Metod numerycznych.

Do przedmiotów kierunkowych należą m.in.: Obwody elektryczne, Mechanika, Elektrodynamika, Metrologia, Maszyny elektryczne, Elektronika, Energoelektronika, Technologie wytwarzania energii elektrycznej, Elektroenergetyka, Systemy elektroenergetyczne, Technika wysokich napięć, Urządzenia elektryczne, Inżynieria elektryczna w transporcie, Techniki mikroprocesorowe, Podstawy automatyki, Napęd elektryczny, Sygnały i systemy dynamiczne, Sterowniki programowalne, Instalacje elektryczne i technika oświetleniowa, Przemysłowe sieci informatyczne, Budynek inteligentny, Inżynieria systemów alarmowych.

Studia pierwszego stopnia na kierunku Elektrotechnika są prowadzone bez podziału na specjalności.

W trakcie studiowania na tym kierunku studenci zdobywają szeroką wiedzę między innymi z zakresu: instalacji elektrycznych, osprzętu elektrycznego i elektronicznego, sprzętu oświetleniowego, urządzeń i aparatów elektrycznych, techniki wysokich napięć, elektrowni i stacji elektroenergetycznych, sieci i systemów elektroenergetycznych, automatyki zabezpieczeniowej, energetyki niekonwencjonalnej, maszyn i napędu elektrycznego, energoelektroniki, cyfrowego przetwarzania sygnałów, sterowania układami napędowymi o zasilaniu przekształtnikowym, pojazdów elektrycznych, elektrotechniki w transporcie, projektowania urządzeń energoelektronicznych i układów elektromechanicznych, sterowników programowalnych, budynków inteligentnych i przemysłowych sieci informatycznych, programowania obiektowego i technik komputerowo wspomaganego projektowania.

Pomimo braku podziału na specjalności ukierunkowanie zainteresowań każdego studenta jest możliwe m in. poprzez odpowiedni dobór przedmiotów obieralnych, wybór miejsca odbywania praktyki zawodowej oraz odpowiedni wybór tematu pracy dyplomowej (projektu inżynierskiego).

Przedmioty obieralne w wymiarze 220 godzin są realizowane w semestrach piątym, szóstym i siódmym. Po semestrze szóstym studenci odbywają sześciotygodniową praktykę zawodową. W trakcie semestru siódmego studenci wykonują pracę dyplomową (projekt dyplomowy), a na zakończenie studiów zdają egzamin dyplomowy. Absolwent kierunku Elektrotechnika otrzymuje tytuł inżyniera i może rozpocząć studia drugiego stopnia.


2. PROGRAM STUDIÓW 2.1. Plan studiów kierunku Elektrotechnika


2.2. Treści programowe semestru I

Liczba godzin w tygodniu Nazwisko prowadzącego Przedmiot

W Ć L P

Punkty ECTS

dr inż. M. Michna Technologie informacyjne 2 2

dr C. Mrozicki Propedeutyka matematyki 2 2 5

dr C. Mrozicki Matematyka 2 E 2 6

dr K. Trzebiatowski Fizyka 3 E 2 6

dr inż. M. Palacz Geometria i grafika inżynierska 1 1 3

dr inż. A. Skiba Obwody elektryczne 1 E 1 4

prof. dr hab. inż. M. Krawczuk Mechanika 2 1 4

Uwagi: 1. Symbole w tablicach oznaczają odpowiednio: W – wykład, Ć – ćwiczenia, L – laboratorium,

P – projekt, 2. Indeks „E” oznacza przedmiot kończący się w danym semestrze egzaminem, 3. Punkty odzwierciedlają w sposób liczbowy całkowitą ilość pracy wymaganą dla uzyskania zaliczenia

przedmiotu. System punktów ECTS odpowiada Europejskiemu Systemowi Punktów (ang. European Credit Transfer System).

Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIE INFORMACYJNE Kod: Semestr: I Godziny: 2W Punkty: 2

Katedra: Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr inż Michał Michna

Sposób zaliczenia: Zaliczenie

Treści kształcenia: Technologie informacyjne jako część dziedziny techniki i wiedzy. Środki techniczne (sprzęt komputerowy i oprogramowanie) oraz zakres ich stosowania w technologiach informacyjnych. Istota programowania strukturalnego i obiektowego w informatyce, telekomunikacji i nauce o informacji. Zasady przetwarzania informacji w ujęciu strukturalnym i obiektowym. Techniki informacyjne w multimediach. Informacje ogólne na temat komputerowego modelowania 3D obiektów wirtualnych. Sposoby przekazywania informacji w trójwymiarowej grafice komputerowej. Omówienie zagadnień komputerowej animacji i wirtualnych narzędzi stosowanych przy tworzeniu prezentacji multimedialnych. Sposoby przetwarzania i przekazywania informacji przy wykorzystaniu animacji komputerowej. Bazy danych w gromadzeniu i przetwarzaniu informacji. Obiekty baz danych. Zasady zarządzania bazą danych. Struktura bazy danych. Wprowadzenie do sieci komputerowych. Podstawy transmisji, protokoły, warstwowy model OSI (open systems interconnections). Technologie sieci lokalnych. Infrastruktura, okablowanie i podstawowy osprzęt sieciowy. Internet. Pojęcie domeny, nazwy sieciowe (adresy URL, technika DNS…), protokół TCP/IP adresacja. Bezpieczeństwo w sieci i mechanizmy zabezpieczające.


Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Gogołek W.: Technologie informacyjne mediów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRAJR, 2005. Wilk A., Michna M., Trybull A.: Wprowadzenie do IT - wykłady. http://wat3.ely.pg.gda.pl/mechatronika Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Poznanie ogólnych zasad i możliwości zastosowania sprzętu komputerowego oraz oprogramowania w informatyce i nauce o informacji.

Nazwa przedmiotu: PROPEDEUTYKA MATEMATYKI Kod: Semestr: I Godziny: 2W 2Ć Punkty: 5

Jednostka: Centrum Nauczania Matematyki i Kształcenia na Odległość Odpowiedzialny: Dr Cezary Mrozicki


Treści kształcenia: Zbiór liczb rzeczywistych. Wartość bezwzględna liczby rzeczywistej i jej własności. Funkcje jednej zmiennej, podstawowe własności, funkcje złożone i odwrotne. Przegląd funkcji elementarnych: liniowe, kwadratowe, potęgowe, wielomiany, wymierne, wykładnicze, logarytmiczne, trygonometryczne, cyklometryczne, hiperboliczne. Równania i nierówności różnych typów, układy równań i nierówności. Macierze i wyznaczniki. Układy równań liniowych. Ciągi liczbowe – granica ciągu, arytmetyka granic. Ciąg arytmetyczny i geometryczny. Liczba e. Liczby zespolone – postać algebraiczna, trygonometryczna, wykładnicza, działania, potęgowanie (wzór Moivre'a), pierwiastkowanie liczb zespolonych. Elementy geometrii analitycznej – linia prosta na płaszczyźnie, okrąg, elipsa, parabola, hiperbola. Płaszczyzna i prosta w przestrzeni. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Pr. zb.: Matematyka. Podstawy z elementami matematyki wyższej. Gdańsk: Wyd. PG, 2007.Leksiński W., Macukow B., Żakowski W.: Matematyka w zadaniach cz. I i II. Warszawa, WNT 1987.

Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA Kod: Semestr: I Godziny: 2W 2Ć Punkty: 6


Sposób zaliczenia: Egzamin

Treści kształcenia: Granica i ciągłość funkcji. Własności funkcji ciągłych. Pochodna funkcji. Pochodne funkcji elementarnych. Zastosowania pochodnych – twierdzenie Taylora, reguła de l'Hospitala, monotoniczność, ekstrema, wypukłość, asymptoty, badanie przebiegu zmienności funkcji. Całka nieoznaczona – podstawowe wzory, całkowanie przez części, całkowanie przez podstawienie. Całkowanie funkcji wymiernych, trygonometrycznych. Całka oznaczona Riemanna – twierdzenie Newtona – Leibniza, całki niewłaściwe, zastosowania geometryczne. Wektory na płaszczyźnie i w przestrzeni. Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany.


Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Gewert M., Skoczylas Z.: Analiza matematyczna 1. Wrocław: GiS, 2004. Jurewicz T, Skoczylas Z.: Algebra liniowa 1. Wrocław: GiS, 2004. Krysicki W., Włodarski L.: Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I. Warszawa: PWN, 2006. Lassak M.: Matematyka dla studiów technicznych. Warszawa: Supremum, 2004. Leksiński W., Nabiałek I., Żakowski W.: Matematyka. Definicje, twierdzenia, przykłady, zadania. Warszawa: WNT, 2003.

Nazwa przedmiotu: FIZYKA Kod: Semestr: I Godziny: 3W 2Ć Punkty: 6

Katedra: Fizyki Ciała Stałego Odpowiedzialny: Dr Konrad Trzebiatowski


Treści kształcenia: Elementy matematyki w fizyce. Rachunek wektorowy i różniczkowy. Układ jednostek SI. Ruch i energia. Równania ruchu punktu materialnego. Ruch jednostajny i jednostajnie zmienny. Zasady dynamiki. Praca. Moc. Energia. Dynamika ruchu postępowego i obrotowego bryły sztywnej. Ruch drgający. Drgania tłumione i wymuszone. Rezonans. Ruch falowy i akustyka. Rozchodzenie się fal w różnych ośrodkach. Własności mechaniczne ciał. Ultradźwięki. Ciepło. Elementy fizyki molekularnej. Pojęcie temperatury i pomiar temperatury. Przemiany gazowe. Gaz doskonały i rzeczywisty.Stan krytyczny. Przemiany fazowe. Zasady termodynamiki. Pole elektryczne i magnetyczne. Własności elektryczne i magnetyczne ciał. Ruch ładunku w polu elektrycznym i magnetycznym. Wektor natężenia pola elektrycznego i magnetycznego. Ferromagnetyki, diamagnetyki, paramagnetyki, nadprzewodniki. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: : Resnick R., Halliday D.: Fizyka dla studentów nauk przyrodniczych i technicznych t. 1 i 2. Warszawa: PWN, 2001.

Nazwa przedmiotu: GEOMETRIA I GRAFIKA INŻYNIERSKA Kod: Semestr: I Godziny: 1 W 1L Punkty: 3

Katedra: Robotyki i Systemów Mechatroniki Odpowiedzialny: Dr inż. Magdalena Palacz


Treści kształcenia: Celem przedmiotu jest zapoznanie z podstawowymi wiadomościami dotyczącymi odwzorowań elementów przestrzennych na płaszczyźnie, teorii zapisu złożonych konstrukcji technicznych oraz metod komputerowego wspomagania projektowania konstrukcji mechanicznych, elektromechanicznych i elektrycznych. Przedmiot umożliwi poznanie zagadnień odwzorowań obiektów technicznych na płaszczyźnie. Studenci zapoznają się również z komputerowymi narzędziami niezbędnymi do realizacji w/w celów. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na komputerowy proces tworzenia dokumentacji rysunkowej, a w szczególności na powiązania między doborem cech konstrukcji a sporządzaniem dokumentacji rysunkowej w warunkach wspomagania komputerowego.


Omówione zostaną takie zagadnienia jak graficzne odwzorowanie elementów przestrzennych na płaszczyźnie, w tym rzutowanie, odwzorowania przestrzenne w rzutach prostokątnych. W dalszej kolejności omówione zostaną pojęcia podstawowe dotyczące konstrukcji i zasad jej zapisu, rodzajów zapisu konstrukcji, formatów arkuszy i podziałek rysunkowych. Następnie przedstawione zostaną metody odwzorowania graficznego zapisu postaci konstrukcyjnej i układu wymiarów, graficzny zapis połączeń konstrukcyjnych, połączenia rozłączne i nierozłączne, rysunki złożeniowe i wykonawcze. Końcowa część wykładu będzie poświęcona komputerowemu zapisowi konstrukcji, komputerowym metodom odwzorowań graficznych, komputerowemu zapisowi układów elektrycznych oraz przedstawieniu wybranych symboli graficznych stosowanych w mechanice, elektrotechnice, automatyce i elektroenergetyce. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Mazur J., Kosiński k., Polakowski K. Grafika inżynierska z wykorzystaniem metod CAD. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2004 r. Pikoń A. AutocCAD PL. Helion. Gliwice 2006 r. Poradnik inżyniera elektryka. WNT. 2008

Nazwa przedmiotu: OBWODY ELEKTRYCZNE Kod: Semestr: I Godziny: 1 W 1Ć Punkty: 4

Katedra: Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki Odpowiedzialny: Dr inż Andrzej Skiba


Treści kształcenia: Wiadomości wstępne: wielkości fizyczne i ich jednostki (ładunek, potencjał, napięcie, prąd, energia, moc), liniowe i nieliniowe elementy obwodów elektrycznych (zależności między prądem i napięciem dla elementów R, L i C), prawa Kirchhoffa, sygnały elektryczne (klasyfikacja i wielkości charakterystyczne). Obwody prądu stałego: podstawowe połączenia elementów obwodu elektrycznego, opis obwodu równaniami wynikającymi z praw Kirchhoffa, metoda potencjałów węzłowych analizy obwodów, twierdzenie Thevenina o zastępczym źródle napięciowym, element nieliniowy w obwodzie prądu stałego (punkt pracy, linearyzacja elementy nieliniowego), bilansowanie mocy w obwodach elektrycznych. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. Warszawa: WNT, 2007. Bolkowski S. . i in. : Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. Warszawa: WNT, 2007. Cichocki A. i in. : Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. Warszawa: PWN, 2005. Mikołajuk K., Trzaska Z.: Elektrotechnika teoretyczna - analiza i synteza elektrycznych obwodów liniowych. Warszawa: PWN, 1999. Horiszny J. i in. : Obwody elektryczne w stanie ustalonym. Zbiór zadań. Gdańsk: Wyd. PG, 2005. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Rozumienie zagadnień z zakresu układów elektrycznych. Umiejętność tworzenia modeli obwodowych oraz ich opisu matematycznego. Analiza obwodów prądu stałego w stanie ustalonym.


Nazwa przedmiotu: MECHANIKA Kod: Semestr: I Godziny: 2W 1Ć Punkty: 4

Katedra: Robotyki i Systemów Mechatroniki Odpowiedzialny: Prof. dr hab. inż. Marek Krawczuk


Treści kształcenia: Pojęcia podstawowe. Aksjomaty statyki. Pojęcia pierwotne Siła jako wektor. Dwójka zerowa.Twierdzenie o przesuwaniu siły wzdłuż prostej działania. Wypadkowa dwóch sił nierównoległych na płaszczyźnie. Rozkład siły na dwie składowe o danych kierunkach działania. Zasada akcji i reakcji. Rodzaje więzów. Równowaga zbieżnego układu sił. Układy sił. Analityczna reprezentacja siły. Wektor główny. Warunki równowagi zbieżnego płaskiego i przestrzennego układu sił. Twierdzenie o trzech siłach. Para sił. Moment pary sił. Składanie dwóch sił równoległych. Para sił. Moment pary sił. Twierdzenie o parach sił. Składanie par sił w jednej płaszczyźnie. Moment siły względem punktu i osi. Moment siły względem punktu (bieguna). Moment siły względem osi. Twierdzenie o równoległym przesuwaniu siły. Równowaga płaskiego, dowolnego i przestrzennego układu sił. Redukcja płaskiego i przestrzennego, dowolnego układu sił. Przypadki redukcji płaskiego i przestrzennego. Dowolnego układu sił. Warunki równowagi płaskiego i przestrzennego, dowolnego układu sił. Środki ciężkości. Środek sił równoległych. Środek ciężkości brył, figur płaskich, linii. Tarcie. Tarcie statyczne. Siła tarcia statycznego. Tarcie kinetyczne. Tarcie cięgien. Tarcie toczenia. Podstawowe założenia i hipotezy wytrzymałościowe. Rodzaje obciążeń. Odkształcenia. Naprężenia. Elementy teorii sprężystości. Podział obciążeń. Zasada de Saint-Venanta. Podstawy projektowania konstrukcji. Momenty bezwładności figur. Rozciąganie i ściskanie prętów prostych. Ścinanie technologiczne. Skręcanie prętów. Zginanie. Wytrzymałość. Zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem. Zginanie ze skręcaniem. Wytrzymałość zmęczeniowa. Podstawowe pojęcia wytrzymałości zmęczeniowej. Wytrzymałość zmęczeniowa przy cyklach symetrycznych i niesymetrycznych. Czynniki wpływające na zmianę wytrzymałości zmęczeniowej. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Krawczuk M.: Mechanika ciała stałego – wybrane zagadnienia. Gdańsk: Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, 2005. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Praktyczne zastosowanie wiedzy teoretycznej w rozwiązywaniu zagadnień dotyczących wyznaczania reakcji oraz stanu naprężeń i odkształceń ciała stałego dla układów sił zbieżnych i dowolnych.


2.3. Treści programowe przedmiotów semestru II


W Ć L P Punkty ECTS

Język angielski 2 1

dr C. Mrozicki Matematyka 3E 3 7

dr inż M. Wołoszyn Metody numeryczne 1 1 4

mgr inż. M. Kostrzewski Informatyka 1 2 5

dr inż. A. Skiba Obwody elektryczne 2E 2 6

dr inż. A. Skiba Laboratorium podstaw elektrotechniki 2 2

dr inż. M. Wołoszyk Metrologia 2E 3

dr inż. A. Augusiak Technologie wytwarzania energii elektrycznej 1 2




Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI Kod: Semestr: II Godziny: 2Ć Punkty: 1

Jednostka: Centrum Języków Obcych Odpowiedzialny: Dyrektor Studium


Treści kształcenia: Hobbies and interests; Verb form reviews; Applying for a job; CV; Application letter; Interview; Negatives and questions; Saying no; Autograph hunters; Time adverbials; Collectors; Talking about collections; What clauses; Expressions with thing; Wildlife; Present habits; Describing personality; Adjectives (character); Animal rights; Verb idioms; Expressing opinions; Pets and their owners; Past habits; Strong reactions; Working animals; Be/Get used to; collocations with get; Fashion statements; Compound adjectives; Writing a composition; Dress style; Expressions with look; Defining and non-defining relative clauses; Mirror images; Participle clauses; Model behavior; Functional language: addition; Fears and phobias; Word building; Explaining reasons (so that, in order to, in case…); Gladiators; Present perfect and past simple; Discussing assertiveness; Human rights; Freedom; Equality;Southern snakes; Present perfect simple and continuous. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: ‘Straightforward’ Upper Intermediate, Philip Kerr and Ceri Jones, Macmillan, SB&WB


Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Opanowanie języka angielskiego na poziomie średnio zaawansowanym wyższym, według skali CEF: poziom B2

Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA Kod: Semestr: II Godziny: 3W 3Ć Punkty: 7



Treści kształcenia: Macierze i wyznaczniki. Układy równań liniowych. Wektory na płaszczyźnie i w przestrzeni. Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Płaszczyzna i prosta w przestrzeni. Szeregi liczbowe, potęgowe, Taylora, Fouriera. Funkcje wielu zmiennych, pochodne cząstkowe, zastosowania. Całka podwójna, zastosowania. Równania różniczkowe zwyczajne zmiennych rozdzielonych i do nich sprowadzalne, równania liniowe pierwszego rzędu. Transformata Laplace'a i jej zastosowania. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: K. Jankowska, T. Jankowski, Zbiór zadań z matematyki. K. Jankowska, T. Jankowski, Zadania z matematyki wyższej. K. Jankowska, T. Jankowski, Funkcje wielu zmiennych. Całki wielokrotne. Geometria analityczna.

Nazwa przedmiotu: METODY NUMERYCZNE Kod: Semestr: II Godziny: 1W 1L Punkty: 4

Katedra: Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki Odpowiedzialny: Dr inż. Mirosław Wołoszyn


Treści kształcenia: Układy równań liniowych. Metody rozwiązywania: eliminacji Gaussa, Jordana, obliczanie macierz odwrotnej, metoda LU, metody iteracyjne. Interpolacja: wielomiany Lagrange’a, funkcje sklejane. Aproksymacja: średniokwadratowa. Równania nieliniowe: metoda bisekcji, siecznych i Newtona. Całkowanie numeryczne: kwadratury Newtona-Cotesa, metoda Romberga, kwadratury Gaussa. Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych: metody wielokrokowe jawne i niejawne, zbieżność i stabilność metody, metody typu predyktor- korektor, kontrola błędu obliczeń. Metody Rungego-Kutty. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Chua L.O., Pen-Min Lin: Komputerowa analiza układów elektronicznych. Warszawa: WNT, 1981. Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J.: Metody numeryczne. Warszawa: WNT, 1982.


Nazwa przedmiotu: INFORMATYKA Kod: Semestr: II Godziny: 1W 2L Punkty: 5

Katedra: Automatyki Odpowiedzialny: Mgr inż. Marian Kostrzewski


Treści kształcenia: Podstawy architektury komputerów i systemów operacyjnych. Klasy urządzeń zewnętrznych komputerów, komunikacja z urządzeniami zewnętrznymi. Algorytmy (własności, przykłady, sposób zapisu), złożoność obliczeniowa algorytmu. Elementy języka C: funkcja main, stałe, wbudowane typy danych języka C (int, char, float, double, void), operatory w języku C (składnia, priorytet wykonania), wyrażenia w języku C, konstrukcje programowe języka C (if, for, while, do while, goto, switch). Funkcje w języku C (definiowanie, wywołanie, przekazywanie parametrów, zwrot wartości). Typy abstrakcyjne (definiowane przez operatora) – wektory, macierze, struktury, unie; typy abstrakcyjne jako parametry funkcji i rezultaty działania funkcji. Zakres widzialności obiektów (zmiennych, funkcji) w języku C. Program laboratorium: Wstęp do algorytmów. Wstęp do języka C. Struktura programu. Wbudowane typy proste (char, int, float, double, void). Modyfikatory typów (long, short, signed, unsigned). Podstawowe operacje I/O. Formatowanie informacji wyjściowej. Tablice jedno- i dwu-wymiarowe. Stałe w języku C. Struktury programowe (instrukcje strukturalne). Arytmetyka liczb całkowitych i zmiennoprzecinkowych. Arytmetyka bitowa. Operatory relacji. Operatory logiczne. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Cormen T. H., Leiserson C. E., Rivest R. L.: Wprowadzenie do algorytmów, WNT Drozdek A., Simon D. L.: Struktury danych w języku C, WNT Kerninghan B., Ritchie D.: Język ANSI C, WNT Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania, Helion Zalewski A.: Programowanie w językach C i C++ z wykorzystaniem Borland C++, BUM

Nazwa przedmiotu: OBWODY ELEKTRYCZNE Kod: Semestr: II Godziny: 2 W 2Ć Punkty: 6

Katedra: Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki Odpowiedzialny: Dr inż. Andrzej Skiba


Treści kształcenia: Jednofazowe obwody prądu przemiennego w stanie ustalonym: liczby zespolone w analizie obwodów prądu przemiennego, wykresy fazorowe napięć i prądów, analiza dwójników z elementami RLC (połączenia szeregowe, równoległe i mieszane), moc czynna, bierna i pozorna, współczynnik mocy, trójkąt mocy, analiza obwodów prądu przemiennego, bilansowanie mocy, rezonans w obwodach elektrycznych, sprzężenie magnetyczne, indukcyjność wzajemna, czwórniki (parametry łańcuchowe, impedancja charakterystyczna czwórnika symetrycznego), filtry reaktancyjne typu k, obwody elektryczne przy okresowych niesinusoidalnych przebiegach napięciowo – prądowych. Trójfazowe obwody prądu przemiennego w stanie ustalonym: obwody trójfazowe symetryczne i niesymetryczne, odbiornik trójfazowy gwiazdowy i trójkątowy, składowe symetryczne napięć i prądów trójfazowych.


Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT Warszawa. Bolkowski S. . i in. : Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. WNT Warszawa. Cichocki A. i in. : Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. PWN Warszawa Mikołajuk K., Trzaska Z.: Elektrotechnika teoretyczna - analiza i synteza elektrycznych obwodów liniowych. PWN Warszawa. Horiszny J. i in. : Obwody elektryczne w stanie ustalonym. Zbiór zadań. Wydawnictwo PG. Gdańsk 2005 Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Rozumienie zagadnień z zakresu układów elektrycznych. Umiejętność tworzenia modeli obwodowych oraz ich opisu matematycznego. Analiza obwodów prądu przemiennego w stanie ustalonym.

Nazwa przedmiotu:

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Kod:

Semestr: II Godziny: 2 L Punkty: 2



Treści kształcenia: Obwody liniowe prądu stałego. Obwody z elementami nieliniowymi. Obwody z elementami liniowymi RLC. Rezonans w obwodach elektrycznych. Badanie obwodu trójfazowego symetrycznego. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT Warszawa. Bolkowski S. . i in. : Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. WNT Warszawa. Cichocki A. i in. : Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. PWN Warszawa Mikołajuk K., Trzaska Z.: Elektrotechnika teoretyczna - analiza i synteza elektrycznych obwodów liniowych. PWN Warszawa. Horiszny J. i in. : Obwody elektryczne w stanie ustalonym. Zbiór zadań. Wydawnictwo PG. Gdańsk 2005 Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Rozumienie zagadnień z zakresu układów elektrycznych. Umiejętność tworzenia modeli obwodowych oraz ich opisu matematycznego. Analiza obwodów prądu przemiennego w stanie ustalonym.


Nazwa przedmiotu: METROLOGIA Kod: Semestr: II Godziny: 2 W Punkty: 3

Katedra: Metrologii i Systemów Informacyjnych Odpowiedzialny: Dr inż. Marek Wołoszyk


Treści kształcenia: Rola i zadania metrologii. Służba miar. Jednostki miary. Opracowywanie wyników badań doświadczalnych. Teoria błędów. Niedokładność systematyczna, przypadkowa i od nieczułości. Klasy dokładności. Analiza statystyczna wyników pomiarów. Określanie niepewności pomiaru. Mierniki analogowe. Wzorce i kalibratory. Rozszerzanie zakresów pomiarowych przy prądzie stałym i przemiennym. Mostki stało- i przemienno-prądowe. Pomiary parametrów RLC. Pomiary kompensacyjne. Pomiary mocy 1 i 3 fazowej w układach elektroenergetycznych. Pomiary mocy biernej. Pomiary energii elektrycznej. Elektroniczne układy pomiarowe analogowe i cyfrowe. Podstawy przetwarzania analogowo-cyfrowego i cyfrowo-analogowego. Kompensacja i eliminacja zakłóceń. Klasyfikacja metod pomiarowych. Pomiary cyfrowe napięcia, częstotliwości i czasu. Multimetry cyfrowe. Oscyloskopy elektroniczne. Rejestracja danych pomiarowych. Przemysłowe przetworniki pomiarowe. Statyczne i dynamiczne właściwości przetworników. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Chwaleba A., Poniński M., Siedlecki A.: Metrologia elektryczna. WNT, 2003. Tumański S.: Technika pomiarowa. WNT, 2007. Stabrowski M.: Miernictwo elektryczne. Cyfrowa technika pomiarowa. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1999. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Prawidłowe stosowanie jednostek miar, systemów miar oraz wzorców podstawowych wielkości mierzalnych. Umiejętność doboru narzędzi i metod pomiarowych stosownych do zadania pomiarowego w określonych warunkach zewnętrznych, a także doboru narzędzi i metod do kontroli podstawowych urządzeń pomiarowych. Przygotowanie do projektowania i konstrukcji układów pomiarowych. Umiejętności opracowania wyników pomiarowych, oceny błędów i niepewności pomiaru. Przygotowanie do udziału w zajęciach laboratoryjnych z metrologii oraz dalszej części wykładów realizowane w sem. III.

Nazwa przedmiotu:

TECHNOLOGIE WYTWARZANIA ENERGII ELEKTRYCZNEJ Kod:

Semestr: II Godziny: 1W Punkty: 2

Katedra: Elektroenergetyki Odpowiedzialny: Dr inż. Andrzej Augusiak


Treści kształcenia: Postacie i nośniki energii. Sprawność i efektywność przemian energetycznych. Zapotrzebowanie na energię elektryczną i jego struktura. Klasyfikacja elektrowni. Podstawy fizyczne przemian energetycznych. Przemiany energetyczne w klasycznych elektrowniach parowych. Sprawność urządzeń energetycznych i sprawność całkowita elektrowni. Podstawy fizyczne wykorzystania energii wodnej. Parametry i sprawność w elektrowni wodnych. Podstawy fizyczne wykorzystania energii jądrowej. Zasady działania oraz klasyfikacja reaktorów jądrowych. Niekonwencjonalne źródła energii odnawialnej. Możliwości wykorzystania energii słonecznej, wiatrowej, geotermicznej oraz energii biomasy. Oddziaływanie energetyki na środowisko.


Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych. Warszawa: WNT, 1995. Szargut J., Ziębik A.: Podstawy energetyki cieplnej. Warszawa: PWN, 2000. Praca zbiorowa: Poradnik inżyniera elektryka, t III. Warszawa: WNT1997. Lewandowski W.: Proekologiczne odnawialne źródła energii. Warszawa: WNT 2006. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Zdobycie umiejętności w zakresie wyznaczania podstawowych wskaźników techniczno eksploatacyjnych różnych rodzajów elektrowni; badania warunków pracy prostych układów wytwarzania energii elektrycznej.


2.4. Treści programowe przedmiotów semestru III

Liczba godzin w tygodniu Nazwisko prowadzącego Przedmiot W Ć L P

Punkty ECTS


mgr inż. M. Kostrzewski Informatyka 1 2 4

dr inż. H. Boryń, doc. PG Inżynieria materiałowa 1 1 4

dr inż. A. Skiba Obwody elektryczne 1 E 1 4

dr hab. inż. P. Chrzan Elektronika 2 E 2 5

dr inż. M. Wołoszyk Metrologia 2 3

dr hab. inż. W. Matulewicz Maszyny elektryczne 2 E 2 5

dr inż. A. Skiba Elektrodynamika 2 1 4 Uwagi: 1. Symbole w tablicach oznaczają odpowiednio: W – wykład, Ć – ćwiczenia, L – laboratorium,



Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI Kod: Semestr: III Godziny: 2Ć Punkty: 1

Jednostka: Centrum Języków Obcych Odpowiedzialny: Kierownik Studium


Treści kształcenia: Art.; Narrative tenses; Dependent prepositions; Writing a review; Evaluating; -ever words; A good read; Discussing a painting; Past perfect continuous; Bookworm; Discussing reading preferences; Phrasal verbs; Politics – at the polls; Real and unreal conditions; Women in politics; I wish & If only; Elections; Politically incorrect; Should have; Embarrassment; Politically correct; Asking for and giving clarification; Job interview; Green issues; Vocabulary: the environment; Writing an email; Green houses; Futures review; Expressions with make; Home improvements; Lifestyle changes; Future perfect and future continuous; Life-coaching; Trends; Nouns and prepositions; Future predictions; Health; Idioms; Symptoms; Modals of speculation; Alternative therapies; Modals (permission, obligation & prohibition); Back pain; Phrasal verbs with objects; Changing the subject. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: ‘Straightforward’ Upper Intermediate, Philip Kerr and Ceri Jones, Macmillan, SB&WB Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Opanowanie języka angielskiego na poziomie średnio zaawansowanym wyższym, według skali CEF: poziom B2


Nazwa przedmiotu: INFORMATYKA Kod: Semestr: III Godziny: 1W 2P Punkty: 4

Katedra: Automatyki Odpowiedzialny: Mgr inż. Marian Kostrzewski


Treści kształcenia: Operacje na plikach w języku C (pliki o dostępie sekwencyjnym i swobodnym). Podstawowe informacje o programowaniu proceduralnym, strukturalnym i obiektowym. Elementy języka C++ (definicja klasy, znaczenie modyfikatorów public, private, protected, dziedziczenie; deklaracja egzemplarzy klasy; klasyczny strumień operacji I/O). Elementy relacyjnych baz danych (relacja zależności 1:1, 1:N, N:M; postacie normalne bazy relacyjnej; operatory relacyjne). Podstawowe konstrukcje języka SQL. Tematyka projektu: Opracowanie aplikacji (projekt danych, interfejsu, raportów) do ewidencji związanej z jakimś obszarem ludzkiej aktywności. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: J.L.Harrington – SQL dla każdego, Mikom W.Harris – Bazy danych nie tylko dla ludzi biznesu, WNT H.Schildt – Programowanie C++, ReadMe M.Whitehorn, B.Marklyn – Relacyjne bazy danych, Helion A.Zalewski – (Programowanie w językach C i C++ z wykorzystaniem) Borland C++, BUM Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Umiejętność programowania w języku algorytmicznym. Projektowanie i podstawowa obsługa relacyjnych baz danych.

Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA MATERIAŁOWA Kod: Semestr: III Godziny: 1W 1L Punkty: 4

Katedra: Wysokich Napięć i Aparatów Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr inż. Henryk Boryń, doc. PG


Treści kształcenia: Materiały przewodzące. Fizyczne podstawy przewodnictwa elektrycznego. Miedź i aluminium - porównanie własności. Styki. Materiały oporowe metaliczne i niemetaliczne, kryteria doboru. Półprzewodniki w elektrotechnice silnoprądowej. Materiały magnetyczne. Magnetyki anizotropowe, izotropowe, amorficzne, nanokrystaliki. Kształtowanie obwodów magnetycznych. Magnetyki twarde. Materiały elektroizolacyjne. Mechanizmy przewodnictwa i polaryzacji dielektryków. Materiały stałe nieorganiczne. Szkło, mika i ich przetwory. Ceramika elektrotechniczna. Materiały stałe organiczne. Papiery elektrotechniczne. Materiały stałe. Termoplasty i duroplasty. Tworzywa warstwowe. Elastomery. Materiały izolacyjne ciekłe i gazowe. Lakiery izolacyjne, impregnacja uzwojeń. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Celiński Z.: Materiałoznawstwo elektrotechniczne. Warszawa: Oficyna Wyd. PW 2004. Boryń H., Tłustochowicz Ł.: Laboratorium materiałoznawstwa elektrotechnicznego. Wyd. Politechniki Gdańskiej ( w przygotowaniu)


Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Znajomość podstawowych właściwości fizycznych i technicznych materiałów elektrotechnicznych, zasad doboru materiałów do wykorzystania w konstrukcji urządzeń elektrycznych niskiego i wysokiego napięcia oraz mechanizmów determinujących prawidłową eksploatację urządzeń.

Nazwa przedmiotu: OBWODY ELEKTRYCZNE Kod: Semestr: III Godziny: 1W 1Ć Punkty: 4



Treści kształcenia: Obwody elektryczne przy okresowych niesinusoidalnych przebiegach napięciowo – prądowych: szereg Fouriera, metoda superpozycji, analiza obwodów; moc w obwodach z przebiegami napięcia prądu odkształconego. Wiadomości wstępne dotyczące stanów nieustalonych w obwodach elektrycznych. Fizyczne prawa prowadzące do warunków ciągłości ładunku i strumienia magnetycznego. Stany nieustalone w obwodach I rzędu (RC i RL) bez wymuszeń oraz z wymuszeniami stałymi, sinusoidalnymi i wykładniczymi. Stany nieustalone w obwodach II rzędu (RLC i LC) bez wymuszeń oraz z wymuszeniami stałymi i sinusoidalnymi. Stan quasiustalony w obwodach I i II rzędu. Obwody o parametrach rozłożonych - równania linii długiej, stan ustalony i nieustalony w linii bezstratnej, odbicie sygnału od końca linii. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT Warszawa. Bolkowski S. . i in. : Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. WNT Warszawa. Mikołajuk K., Trzaska Z.: Elektrotechnika teoretyczna - analiza i synteza elektrycznych obwodów liniowych. PWN Warszawa.

Nazwa przedmiotu: ELEKTRONIKA Kod: Semestr: III Godziny: 2W 2L Punkty: 5

Katedra: Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr hab. inż. Piotr Chrzan


Treści kształcenia: Aparatura pomiarowa: multimetry analogowe i cyfrowe, oscyloskopy analogowe i cyfrowe, zasilacze, generatory. Elementy elektroniczne bierne: rezystory, kondensatory, elementy indukcyjne. Półprzewodniki: budowa krystaliczna, nośniki ładunku elektrycznego, półprzewodniki, domieszkowane, wpływ czynników fizycznych na właściwości półprzewodników: termistory, warystory. Niejednorodne struktury półprzewodnikowe: złącze p-n, złącze m-s, struktura MOS, główne zjawiska elektryczne, technologia wytwarzania. Diody półprzewodnikowe: przełączające, impulsowe, prostownicze, szybkie, Zenera, Schottky’ego, pojemnościowe, tunelowe. Elementy optoelektroniczne: fotodiody, transoptory, diody świecące, diody emitujące podczerwień, diody laserowe, wyświetlacze LCD, ogniwa słoneczne – budowa i zastosowania. Tranzystory bipolarne i unipolarne: budowa, zasada działania, główne właściwości elektryczne, podstawowe parametry i charakterystyki, parametry małosygnałowe. Wzmacniacze elektroniczne: pojęcia ogólne, budowa i zasada działania, podstawowe parametry i charakterystyki, sprzężenie zwrotne,


jednostopniowy wzmacniacz z tranzystorem w układzie ze wspólnym emiterem, tranzystorowy wzmacniacz różnicowy, wzmacniacz operacyjny idealny i rzeczywisty w zakresie pracy liniowej i nieliniowej, wzmacniacze mocy. Filtry: klasyfikacja, charakterystyki częstotliwościowe, filtry bierne RLC, selektywne, aktywne Generatory sygnałów elektrycznych: Zasada działania, generacja sygnałów sinusoidalnych, generacja sygnałów impulsowych, generatory kwarcowe. Elementy techniki cyfrowej: podstawowe układy logiczne TTL, CMOS, sprzęgi układów cyfrowych, cyfrowe bloki funkcjonalne. Wybrane zastosowania układów elektronicznych: w technice analogowej i cyfrowej, przetworniki AC i CA, elementy logiki programowalnej, interfejsy komunikacyjne, systemy pomiarowe. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Opolski A.: Elektronika dla elektryków. Wydawnictwo PG. Gdańsk 1997. Jaczewski l., Opolski A. Stolz l.: Podstawy elektroniki i energoelektroniki. WNT Warszawa 1981. Baranowski J., Czajkowski G.: Układy elektroniczne. Część II - Układy analogowe nieliniowe i impulsowe. WNT Warszawa 2004. Nosal Z., Baranowski J.: Układy elektroniczne. Część I - Układy analogowe. WNT Warszawa 2003. Baranowski J., Kalinowski B., Nosal Z.: Układy elektroniczne. Część III - Układy i systemy cyfrowe. WNT Warszawa 1998. Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT Warszawa 2006. Hennel J.: Podstawy elektroniki półprzewodnikowej. Warszawa: WNT Warszawa 2003. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Uzyskanie inżynierskich umiejętności i kompetencji w zakresie analizy i projektowania prostych układów elektronicznych, zastosowań elektroniki, roli i perspektyw przemysłu elektronicznego

Nazwa przedmiotu: METROLOGIA Kod: Semestr: III Godziny: 2L Punkty: 3

Katedra: Metrologii i Systemów Informacyjnych Odpowiedzialny: Dr inż. Marek Wołoszyk


Treści kształcenia: Błędy i ich rodzaje, mechanizmy powstawania i sposoby wyznaczania. Opracowanie wyników badań doświadczalnych. Zasady pomiarów podstawowych wielkości elektrycznych (prądu, napięcia, mocy, energii i parametrów RLC). Pomiary wartości stało- i przemiennoprądowych. Metody mostkowe i kompensacyjne. Pomiary mocy i energii w obwodach 3-fazowych. Pomiary parametrów uziemień i pętli zwarciowej. Podstawowe pomiary magnetyczne. Wykaz tematów ćwiczeń laboratoryjnych: Analiza statystyczna wyników pomiarów, Sprawdzanie i rozszerzanie zakresów pomiarowych mierników, Mostki prądu stałego, Kompensatory prądu stałego, Pomiary wartości skutecznej sygnałów przemiennych, Pomiar mocy w układach trójfazowych, Pomiary rezystancji uziemienia i impedancji pętli zwarciowej, Pomiar stratności magnetycznej blach stalowych aparatem Epsteina 50 cm.


Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Chwaleba A., Poniński M., Siedlecki A.: Metrologia elektryczna. WNT, 2003. Tumański S.: Technika pomiarowa. WNT, 2007. Kupras K.: Pomiary w elektroenergetyce do 1 kV. COSiW SEP, Warszawa, 2007. Roskosz R. i inni: Miernictwo elektryczne - Laboratorium. Wyd. PG, Gdańsk, 2007.

Nazwa przedmiotu: MASZYNY ELEKTRYCZNE Kod: Semestr: III Godziny: 2W 2L Punkty: 5

Katedra: Wysokich Napięć i Aparatów Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr hab. inż. Wacław Matulewicz


Treści kształcenia: Wprowadzenie. Definicje. Sposoby wytwarzania pola magnetycznego: stałe, wirujące i pulsujące. Indukcja i moment elektromagnetyczny. Napięcia indukowane rotacji i transformacji. Klasyfikacja maszyn elektrycznych. Transformatory. Konstrukcja i zasada działania. Stan jałowy i obciążenia. Stan zwarcia. Model obwodowy, wykresy wektorowe. Układy połączeń transformatorów trójfazowych. Praca równoległa. Maszyny asynchroniczne. Rodzaje, budowa i zasada działania. Schemat zastępczy i wykres wektorowy. Bilans energetyczny. Moment elektromagnetyczny. Stan jałowy i zwarcia. Regulacja prędkości kątowej. Maszyny synchroniczne. Zasada działania. Oddziaływanie twornika. Model maszyny obciążonej. Wykresy wektorowe. Schemat zastępczy. Próby i charakterystyki pracy ustalonej. Praca z siecią sztywną. Maszyny prądu stałego. Budowa i zasada działania. Oddziaływanie twornika. Moment elektromagnetyczny. Prądnice prądu stałego. Samowzbudzanie. Charakterystyki zewnętrzne. Silniki prądu stałego. Charakterystyki mechaniczne. Regulacja prędkości kątowej. Mikromaszyny. Silniki jednofazowe asynchroniczne i komutatorowe, silniki wykonawcze, silniki krokowe-budowa, sposoby regulacji. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Matulewicz W.: Maszyny Elektryczne. Podstawy: Gdańsk: Wyd. P. Gdańsk, 2008. Matulewicz W.: Maszyny elektryczne w elektroenergetyce. Warszawa: PWN 2005. Plamitzer A.: Maszyny elektryczne. Warszawa: WNT 1982 Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Umiejętność stosowania podstawowych typów maszyn elektrycznych oraz transformatorów jako elementów systemu energetycznego lub napędowego


Nazwa przedmiotu: ELEKTRODYNAMIKA Kod: Semestr: III Godziny: 2W 1L Punkty: 4

Katedra: Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki Odpowiedzialny: Dr inż Andrzej Skiba


Treści kształcenia: Elementy analizy wektorowej. Układy współrzędnych przestrzennych. Wektory i skalary. Działania na wektorach. Gradient wielkości skalarnej. Dywergencja i rotacja wielkości wektorowej. Twierdzenie Gaussa. Twierdzenie Stokesa. Pole elektromagnetyczne. Definicja pola. Równania Maxwella w postaci różniczkowej i całkowej. Prawo zachowania ładunku. Pole elektrostatyczne. Prawo Coulomba. Prawo Gaussa. Obliczanie rozkładu pola metodą superpozycji. Pojemność elektryczna. Kondensatory. Pole przepływowe prądu stałego. Rezystancja przewodników o zmiennych przekrojach. Uziemienia. Pole magnetyczne stacjonarne. Prawo przepływu. Prawo Biota-Savarta. Obliczanie rozkładu pola metodą superpozycji. Siła elektrodynamicznego oddziaływania prądów. Indukcyjność własna i wzajemna. Prawo Faradaya. Własności magnetyczne materii. Obwody magnetyczne. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Krakowski M.: Elektrotechnika teoretyczna. Tom 2. Pole elektromagnetyczne WNT 1999. Matusiak R.: Elektrotechnika teoretyczna. Tom 2. Teoria pola elektromagnetycznego. WNT 1982.


2.5. Treści programowe przedmiotów semestru IV




dr inż A. Lewicki Podstawy automatyki 2 1 4

dr inż K. Iwan Energoelektronika 1 E 1 3

dr inż. H. Boryń, doc. PG Technika wysokich napięć 1 E 1 3

dr inż R. Małkowski Elektroenergetyka 2 E 1 5

dr inż. A. Cichowski Techniki mikroprocesorowe 2 2 4

dr inż. M. Morawiec Napęd elektryczny 2 1 4

dr inż. M. Dąbkowski Podstawy robotyki 2 3

dr inż. Z. Giętkowski, doc. PG Inżynieria elektryczna w transporcie 1 1 3




Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI Kod: Semestr: IV Godziny: 2Ć Punkty: 1



Treści kształcenia: Celebrity heeroes; Adjective order; Local Hero; Adjectives with prepositions; Crimes; Adjectives and modifying adverbs; Job survey; compound nouns (jobs); Discusing annoying situations; Altruism; Reflexive verbs; Reporting; Collocations with give; Aid worker; Reporting verbs and patterns; Job responsibilities; A good job; Job interviews; Globe-trotting; the & geographical names; Geographical features; Places; Maps; Binominals; Vague language; Writing a report; Positive psychology; Articles; Describing landscape; So & such; Film; Loot; Treasure; Passives review; Money; Passive reporting structures; Reporting a news story; Scam; Causative; Phrasal verbs; Money; Credit cards; US & UK English; Generalizing. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: ‘Straightforward’ Upper Intermediate, Philip Kerr and Ceri Jones, Macmillan, SB&WB Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Opanowanie języka angielskiego na poziomie średnio zaawansowanym wyższym, według skali CEF: poziom B2


Nazwa przedmiotu: PODSTAWY AUTOMATYKI Kod: Semestr: IV Godziny: 2W 1Ć Punkty: 4

Katedra: Automatyki Napędu Elektrycznego Odpowiedzialny: Dr inż. Arkadiusz Lewicki


Treści kształcenia: Wprowadzenie, układ regulacji i jego elementy, sprzężenie zwrotne. Pojęcie transmitancji Przekształcenie Laplace’a, transmitancja operatorowa. Schematy blokowe, łączenie elementów automatyki. Charakterystyki czasowe: pomiar i obliczanie dla zadanej transmitancji. Charakterystyki częstotliwościowe: pomiar i obliczanie dla zadanej transmitancji. Elementy automatyki: inercyjny pierwszego rzędu i wyższych rzędów, różniczkujący, oscylacyjny, opóźniający itd., Regulatory , Charakterystyki typowych regulatorów: P, I, PI, PD, PID. Dynamika obiektów regulacji: równania różniczkowe i ich linearyzacja. Stabilność liniowych układów regulacji, kryteria stabilności. Kryteria stabilności Lagunowa. Wskaźniki procesu regulacji wynikające z czasowego przebiegu regulacji dla skokowej zmiany zakłócenia i charakterystyki częstotliwościowej zamkniętego układu regulacji. Dobór parametrów regulatora. Przykłady typowych układów regulacji Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: M. Żelazny – Podstawy automatyki, PWN. M. Ferenc – Podstawy automatyki, Skrypt A.Urbaniak - Podstawy automatyki, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2001 R.H. Bishop - Modern control systems, Dorf R.C., Addison-Wesley Publ. Co., 1995 J.Kowal, - Podstawy automatyki, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH Markowski, J. Kostro, A. Lewandowski - Automatyka w pytaniach i odpowiedziach,, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa K. Rumatowski – Podstawy Automatyki, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 2004 W. Greblicki – Podstawy Automatyki D. Horla – Podstawy Automatyki Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Znajomość podstaw automatyki w zakresie metod opisu i analizy układów liniowych bądź zbliżonych do liniowych (możliwych do linearyzacji. Umiejętność określania własności obiektów regulacji lub sterowania oraz znajomość charakterystyk typowych elementów automatyki. Znajomość zasad określania stabilności układów automatyki oraz umiejętność doboru elementów korekcyjnych. Umiejętność doboru regulatora do obiektu. Umiejętność określenia jakości układu regulacji oraz występujących w nim błędów. Umiejętność zaprojektowania prostego układu regulacji bądź umiejętność przeprowadzenia analizy i wyznaczenia przebiegu wielkości fizycznych układu istniejącego.


Nazwa przedmiotu: ENERGOELEKTRONIKA Kod: Semestr: IV Godziny: 1W 1L Punkty: 3

Katedra: Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr inż. Krzysztof Iwan


Treści kształcenia: Znaczenie energoelektroniki w nowoczesnej elektryce. 2. Łączniki energoelektroniczne - przegląd, technologie, parametry statyczne i dynamiczne, model termiczny. 3. Prostownik diodowy – działanie, własności, dobór elementów. 4/5. Teoria m-pulsowych prostowników diodowych. 6/7. Przegląd klasycznych układów tyrystorowo-diodowych: układy AC/DC (prostowniki), układy AC/AC (cyklokonwertory i sterowniki), układy DC/DC (przerywacze), układy DC/AC (falowniki). 8. Zarys teorii modulacji w zastosowaniu do układów przekształtnikowych. 9. Impulsowe przekształtniki DC-DC. 10. Falownik tranzystorowy, sterowanie SVPWM. 11. Prostowniki PWM, realizacje PFC. 12. Przegląd falowników tranzystorowych z komutacją twardą. i rezonansowych. 13. Falowniki wielopoziomowe. 14/15. Wybrane zagadnienia układów energoelektronicznych: zniekształcenia sieciowe, obwody ochronne, układy sterowania łącznikami, zakłócenia. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Tunia H., Smirnow A., Nowak M., Barlik R.: Układy Energoelektroniczne. Warszawa: WNT 1998. Dmowski A: Energoelektroniczne układy zasilania prądem stałym w telekomunikacji i energetyce. Warszawa: WNT 1998. Nowak M., Barlik R.: Poradnik inżyniera energoelektronika. Warszawa: WNT 1998. Mohan N., Undeland T.M., Robbins W.P., Power Electronics: Converters, Applications and Design, 3rd Edition, John Willey & Sons, Inc, 2003. Kaźmierkowski M.P., Matysik J.T., Wprowadzenie do elektroniki i energoelektroniki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. Materiały pomocnicze do Laboratorium w postaci autorskich instrukcji udostępnianych przez Internet Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Zrozumienie zjawisk i procesów fizycznych następujących w samych łącznikach energoelektronicznych oraz w podstawowych układach przekształtnikowych.


Nazwa przedmiotu: TECHNIKA WYSOKICH NAPIĘĆ Kod: Semestr: IV Godziny: 1W 1L Punkty: 3

Katedra: Wysokich Napięć i Aparatów Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr inż. Henryk Boryń, doc. PG


Treści kształcenia: Wprowadzenie: charakterystyka dielektryków. Wyładowania w gazach: mechanizmy wyładowań Townsenda, kanałowy i próżniowy; prawo Paschena; ulot; wytrzymałość statyczna i udarowa powietrza, gazów sprężonych i próżni; wpływ warunków atmosferycznych. Wyładowania w cieczach i dielektrykach stałych: mechanizmy przebicia; czynniki wpływające na wytrzymałość elektryczną; profilaktyka izolacji; wyładowania niezupełne; degradacja izolacji stałej; krzywa życia izolacji. Układy izolacyjne: wytrzymałość elektryczna powierzchniowa; wyładowania ślizgowe; wpływ wilgoci, deszczu i zabrudzeń; konstrukcje izolatorów. Kable: konstrukcja kabli WN, ich parametry i diagnostyka. Wyładowania atmosferyczne i ochrona odgromowa: charakterystyka przepięć atmosferycznych i zagrożenia; procesy falowe w sieciach elektroenergetycznych oraz w uzwojeniach transformatorów i maszyn; środki i zasady ochrony odgromowej; rola uziemień; koordynacja izolacji. Miernictwo wysokonapięciowe: układy probiercze wysokiego napięcia przemiennego i stałego; generatory udarów napięciowych i prądowych; technika pomiarów wysokiego napięcia, prądów udarowych, wyładowań niezupełnych, strat dielektrycznych. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Szpor S., Winiarski W., Dzierżek H.: Technika wysokich napięć. PWN, Warszawa 1978 Flisowski Z.: Technika wysokich napięć. Warszawa, PWN 2005 Wodziński J.: Wysokonapięciowa technika prób i pomiarów. Warszawa, PWN 1997

Nazwa przedmiotu: ELEKTROENERGETYKA Kod: Semestr: IV Godziny: 2W 1L Punkty: 5

Katedra: Elektroenergetyki Odpowiedzialny: Dr inż. Robert Małkowski


Treści kształcenia: Podstawowe wiadomości o strukturze systemu elektroenergetycznego, główne urządzenia będące elementami układów wytwarzania, przesyłu i rozdziału energii elektrycznej. Schematy zastępcze elementów systemu elektroenergetycznego: generatorów, transformatorów i autotransformatorów, linii napowietrznych i kablowych, dławików i baterii kondensatorów. Przekształcenia stosowane w obliczaniu sieci elektroenergetycznych. Omówienie zagadnienia znaku mocy biernej w zależności od zastosowanego modelu odbioru. Przedstawienie metodyki obliczeń z wykorzystaniem metody mocowej. Obliczanie rozpływów prądów i mocy, strat mocy, poziomów napięć w sieciach zasilanych jednostronnie i dwustronnie oraz w sieciach wielowęzłowych. Zwarcia w układach elektroenergetycznych, przebiegi prądów zwarciowych, zasady i metody obliczania prądów zwarciowych przy zwarciach symetrycznych Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Kremens Z., Sobierajski M.: Analiza systemów elektroenergetycznych. WNT W-wa 1996 Kacejko P., Machowski J.: Zwarcia w sieciach elektroenergetycznych WNT Warszawa 1993Małkowski R. Materiały do wykładu „Podstawy elektroenergetyki”


Nazwa przedmiotu: TECHNIKI MIKROPROCESOROWE Kod: Semestr: IV Godziny: 2W 2L Punkty: 4

Katedra: Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr inż. Artur Cichowski


Treści kształcenia: Układy logiczne kombinacyjne: algebra Boole’a, systemy funkcjonalnie pełne funkcji boolowskich, reprezentacje tablicowe funkcji boolowskich, postacie kanoniczne i zapis skrócony funkcji boolowskich, minimalizacja funkcji boolowskich (metoda tablic Karnaugh’a), realizacja funkcji boolowskich za pomocą elementów NAND i NOR. Układy logiczne sekwencyjne: automaty skończone (model Moore’a), metody opisu automatów: grafy, tablice przejść i wyjść, diagramy czasowe, układy logiczne sekwencyjne: synchroniczne i asynchroniczne, przerzutniki: D, T, JK, SR, tablice wzbudzeń przerzutników, synteza układów logicznych sekwencyjnych za pomocą przerzutników. Cyfrowe bloki funkcjonalne: multipleksery, demultipleksery, dekodery, układy arytmetyczne (komparatory, sumatory), rejestry i liczniki. Wprowadzenie do techniki mikroprocesorowej: mikrokontrolery (na przykładzie ATmega128). Architektura mikrokontrolera ATmega128, programowanie mikrokontrolera AVR w języku C z wykorzystaniem biblioteki avr-libc. Laboratorium: Wprowadzenie do systemu projektowego Quartus II firmy ALTERA, Bramki i przerzutniki, Układy kombinacyjne, Rejestry, Liczniki i dzielniki częstotliwości. Wprowadzenie do programowania mikrokontrolerów AVR w języku C. Prosty program ze sterowaniem portami mikrokontrolera. Program obsługi klawiatury i wyświetlacza alfanumerycznego. Sterowanie przetwornicą DC/DC. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Shaw A.W.: Logic circuit design. Saunders College Publishing, Fort Worth 1993. Górecki P.: Układy cyfrowe. BTC, Warszawa 2004. Wilkinson B.: Układy cyfrowe. WKŁ, Warszawa 2000. Skorupski A.: Podstawy techniki cyfrowej. WKŁ, Warszawa 2001. Traczyk W.: Układy cyfrowe. Podstawy teoretyczne i metody syntezy. WNT, Warszawa 1982. Łakomy M., Zabrodzki J.: Cyfrowe układy scalone TTL. PWN, Warszawa 1975. Misiurewicz P., Grzybek W.: Półprzewodnikowe układy logiczne TTL. WNT, Warszawa 1982. Pieńkos J., Turczyński J.: Układy scalone TTL w systemach cyfrowych. WKŁ, Warszawa 1980. Kalisz J.: Podstawy elektroniki cyfrowej. WKŁ 1998 Koppel R.: Programowanie procesorów w języku C, Elektronika dla Wszystkich, maj 2005 do maj 2007. Witkowski A.: Mikrokontrolery AVR programowanie w języku C - przykłady zastosowań, Katowice 2006. Kernighan B. W., Ritchie D. M.: Język ANSI C Doliński J.: Mikrokontrolery AVR w praktyce. BTC, Warszawa 2003. Baranowski R.: Mikrokontrolery AVR ATmega w praktyce. BTC, Warszawa 2005. Pawluczuk A.: Sztuka programowania mikrokontrolerów AVR - podstawy. BTC, Warszawa 2006. Materaiały firmy Atmel.


Nazwa przedmiotu: NAPĘD ELEKTRYCZNY Kod: Semestr: IV Godziny: 2W 1L Punkty: 4

Katedra: Automatyki Napędu Elektrycznego Odpowiedzialny: Dr inż. Marcin Morawiec


Treści kształcenia: Omówienie podstaw maszyn elektrycznych (budowa i zasada działania silników prądu stałego, silników indukcyjnych klatkowych i pierścieniowych oraz synchronicznych z magnesami trwałymi i reluktancyjnych). Zapoznanie z budową i zasadą działania podstawowych układów przekształtnikowych (przerywacz, falownik napięcia i prądu, prostownik tyrystorowy nawrotny), przedstawienie modulacji szerokości impulsów dla falownika napięcia i prądu, omówienie metod sterowania: skalarnego U/f maszyną indukcyjną zasilaną z falownika napięcia, wektorowego – FOC, multiskalarnego i z bezpośrednią regulacją momentu elektromagnetycznego maszyny (DTC), porównanie metod sterowania maszyną zasilaną z falownika napięcia i prądu, przedstawienie metod sterowania silnikami z magnesami trwałymi oraz reluktancyjnymi, omówienie środowiska symulacyjnego TCAD. Tematy ćwiczeń laboratoryjnych: Badania symulacyjne zamkniętego układu sterowania silnikiem obcowzbudnym prądu stałego. Badania symulacyjne skalarnego układu sterowania silnikiem asynchronicznym. Badanie układ regulacji silnika prądu stałego zasilanego z prostownika nawrotnego. Sterowanie skalarne silnikiem indukcyjnym klatkowym za pomocą przemiennika częstotliwości AMT-030. Badanie układu napędowego silnika klatkowego z bezpośrednią regulacją momentu z przemiennikiem ACS600. Badanie układu sterowania silnikiem indukcyjnym klatkowym z orientacją względem wektora pola za pomocą przemiennika częstotliwości AMT-030. Badanie układu sterowania silnikiem indukcyjnym klatkowym z sterowaniem multiskalarnym za pomocą przemiennika częstotliwości MMB 12. Badanie układu sterowania napędem z wykorzystaniem sieci Internet. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Praca zbiorowa pod red. Bitela H.: Laboratorium napędu elektrycznego. PWN, Warszawa-Poznań 1977. Orłowska-Kowalska T.: Napęd elektryczny, ćwiczenia laboratoryjne. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002. Zwierchanowski: R., Kaźmierkowski M. P., Kalus M.: Polski program efektywnego wykorzystania energii w napędach elektrycznych PEMP. Krajowa Agencja Poszanowania Energii S.A., Warszawa 2004. Krzemiński Z: Cyfrowe sterowanie maszynami asynchronicznymi. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej . (2001), Gdańsk. Instrukcje do ćwiczeń zamieszczone na stronie: http://ely.pg.gda.pl/kane


Nazwa przedmiotu: PODSTAWY ROBOTYKI Kod: Semestr: IV Godziny: 2W Punkty: 3

Katedra: Robotyki i Systemów Mechatroniki Odpowiedzialny: Dr inż. Mariusz Dąbkowski


Treści kształcenia: Wprowadzenie: Robotyka w XXI wieku. Rys historyczny rozwoju robotyki i sytuacja obecna. Zakres i problematyka badawcza robotyki. Prawa robotyki. Roboty przemysłowe jako narzędzia: Interpretacja systemowa różnych form pracy ludzkiej. Przyczyny rozwoju robotów. Etapy rozwoju robotów przemysłowych. Budowa robotów przemysłowych: Podstawowe zespoły i układy robotów przemysłowych. Roboty monolityczne o szeregowej strukturze kinematycznej. Roboty i manipulatory o strukturach równoległych. Konstrukcja mechaniczna manipulatora. Napędy robotów przemysłowych: Napędy hydrauliczne. Napędy pneumatyczne. Kaskada pneumatyczna i mieszkowy wzmacniacz mocy. Napędy elektryczne. Mechanizmy przekazywania ruchu stosowane w robotach. Urządzenia chwytające i głowice technologiczne robotów przemysłowych: Przeznaczenie i ogólna charakterystyka chwytaków. Budowa. Przykłady chwytaków i narzędzi. Przykłady filmowe. Układy sterowania robotów: Zadania układów sterowania. Układy sterowania numerycznego komputerowego. Programowanie robotów przez nauczanie. Niektóre aspekty wprowadzania robotów do przemysłu: Metodyka wprowadzania robotów przemysłowych do przemysłu. Charakterystyki robotów przemysłowych i ich badanie. Bezpieczeństwo na zrobotyzowanych stanowiskach pracy: Zagrożenie na zrobotyzowanych stanowiskach pracy. Przyczyny wypadków podczas pracy w systemach zrobotyzowanych. Ogólne zasady bezpiecznej integracji robota z systemem. Metody zabezpieczania systemów zrobotyzowanych. Mikrorobotyka: Roboty w skali mikro. Zasilanie robotów: Ogniwa regenerowane. Ogniwa nieregenerowane. Sztuczne mięśnie: Stopy z pamięcią kształtu. Zastosowanie SMA w robotyce. Roboty Mobilne: Przegląd metod nawigacji w terenie. Perspektywy i warunki rozwoju robotyki. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Grono A – Podstawy Robotyki - Laboratorium. Skrypt Politechniki Gdańskiej. 2001 Spong. M. W., Vidyasagar M.: Dynamika i sterowanie robotów. Wydawnictwo Naukowo-Techniczne. Warszawa: 1997. Craig J.: Wprowadzenie do robotyki. Mechanika i sterowanie. Wydawnictwo Naukowo-Techniczne. Warszawa: 1993.


Nazwa przedmiotu:

INŻYNIERIA ELEKTRYCZNA W TRANSPORCIE Kod:

Semestr: IV Godziny: 1W 1L Punkty: 3

Katedra: Inżynierii Elektrycznej Transportu Odpowiedzialny: Dr inż. Zygmunt Giętkowski, doc. PG


Treści kształcenia: Systemy zasilania trakcji elektrycznej. Sposoby zasilania podstacji trakcyjnych z krajowej sieci elektroenergetycznej. Budowa podstacji trakcyjnej. Konstrukcja napowietrznej i powrotnej sieci trakcyjnej prądu stałego. Przegląd pojazdów elektrycznych. Teoria ruchu pojazdu. Opory trakcyjne. Charakterystyka trakcyjna pojazdu i jej ograniczenia. Rozruch i regulacja prędkości pojazdów trakcyjnych z wykorzystaniem rezystorów, przekształtników impulsowych i falowników. Hamowanie pojazdów: mechaniczne, elektrodynamiczne i elektromagnetyczne. Charakterystyka hamowania i jej ograniczenia. Przejazd teoretyczny pojazdu – metodyka obliczeń. Jazda optymalna energetycznie. Treści ćwiczeń laboratoryjnych Badanie modelu podstacji trakcyjnej DC, Badanie zabezpieczeń zwarciowych DC podstacji trakcyjnej (badanie wyłącznika szybkiego prądu stałego), Rozruch rezystorowy pojazdu trakcyjnego (z wykorzystaniem silnika szeregowego prądu stałego), Rozruch impulsowy pojazdu trakcyjnego, Badanie napędu trakcyjnego z silnikiem indukcyjnym, Sterowanie napędem wielosilnikowego pojazdu elektrycznego (temat rezerwowy). Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Głowacki K., Onderka E.: Sieci trakcyjne. Bibice: Emtrak 2002. Kacprzak J., Koczara W.: Podstawy napędu elektrycznych pojazdów trakcyjnych. Warszawawa: WKŁ1990. Podoski J., Kacprzak J., Mysłek J.: Zasady Trakcji Elektrycznej. Warszawa: WKŁ 1980. Dąbrowski T.: Sieci i podstacje trakcyjne. Warszawa: WKiŁ 1986 Czasopisma: Technika Transportu Szynowego; Elektrische Bahnen; Revue Générale des Chemins de Fer Internet: www.pkp.com.pl, www.transportszynowy.200.pl, www.kieppe-elektrik.com, www.pesa.pl, www.railway-technology.com, www.railroaddata.com, www.raileurope.com, www.trainweb.org,


2.6. Treści programowe przedmiotów semestru V




prof. dr hab. inż. W. Kamrat Urządzenia elektryczne 2 E 1 5

dr inż. S. Czapp Instalacje elektryczne i technika oświetleniowa 2 E 1 5

dr hab. inż. L. Swędrowski Inżynieria systemów alarmowych 1 1 3

dr inż. W. Śleszyński Sygnały i systemy dynamiczne 1 1 3

dr inż. R. Małkowski Systemy elektroenergetyczne 2 E 1 4

dr inż M. Włas Przemysłowe sieci informatyczne 1 1 3

Przedmioty obieralne 2 2 6




Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI Kod: Semestr: V Godziny: 2Ć Punkty: 1



Treści kształcenia: Prezentacje – wprowadzenie, Pisanie streszczeń tekstów specjalistycznych, Film o zagadnieniach technicznych + ćwiczenia, Czytanie dokumentacji technicznej, Instrukcja obsługi / opis procesu, The phenomen of electricitty, Safety in the workplace, Mathematical symbols used in electrical engineering and electronics, Terms, symbols, units and abbreviations used in electrical engineering and electronics, Circuit symbols used in electrical engineering, Robotics, Robot characteristics, Virtual reality, VR input devices, Recent developments in IT, The future of IT, The history of energy management, Krótkie (5min) prezentacje studentów dotyczące przerobionych tematów. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Oxford English for Electrical and Mechanical Engineering, Oxford English for Computing, Oxford English for Information Technology, Engineering Workshop; OUP, Electrical Engineering and Electronics; OUP, English for work, Everyday Technical English; Longman, Technical Writing in English, Language and Editing Guideliness; I. Mokwa-Tarnowska, English through Electrical and Energy Engineering; Politechnika Krakowska.


Nazwa przedmiotu: URZĄDZENIA ELEKTRYCZNE Kod: Semestr: V Godziny: 2W 1L Punkty: 5

Katedra: Elektroenergetyki Odpowiedzialny: Prof. dr hab. inż Waldemar Kamrat


Treści kształcenia: Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne:


Nazwa przedmiotu:

INSTALACJE ELEKTRYCZNE I TECHNIKA OŚWIETLENIOWA Kod:

Semestr: V Godziny: 2W 1P Punkty: 5

Katedra: Elektroenergetyki Odpowiedzialny: Dr inż. Stanisław Czapp


Treści kształcenia: Zadania i struktura instalacji. Główne składniki i stawiane wymagania. Bezpieczeństwo. Układy połączeń. Przewody. Budowa. Zachowanie się w warunkach pożaru. Zasady układania. Dobór. Zabezpieczenia. Bezpieczniki, wyłączniki nadprądowe i różnicowoprądowe, styczniki i zabezpieczenia przeciążeniowe − charakterystyki użytkowe, dobór, wybiorczość działania, dobezpieczenie. Zabezpieczenia i sterowanie odbiorników. Sterowanie przekaźnikowo-stycznikowe. Sterowniki energoelektroniczne. Rezerwowanie zasilania. Redundancja w układach zasilania. Lokalne źródła energii. Przykładowe rozwiązania instalacji. Budynek mieszkalny. Blok operacyjny szpitala. Oświetlenie elektryczne. Widzenie fotopowe, skuteczność świetlna promieniowania monochromatycznego, wielkości i zależności fotometryczne. Propagacja światła. Barwa światła, temperatura barwowa, wskaźnik oddawania barw. Jakość oświetlenia, kryteria oceny, olśnienie. Elektryczne źródła światła. Budowa i zasada działania, układy stabilizacyjno-zapłonowe, właściwości lamp wyładowczych, odkształcenia napięcia i prądu w instalacjach oświetleniowych. Sieci oświetleniowe. Oświetlenie aglomeracji miejskich, sterowanie oświetleniem. Projektowanie oświetlenia. Obliczanie natężenia oświetlenia od źródeł punktowych, liniowych i powierzchniowych – metoda punktowa, metoda sprawności ogólnej, programy komputerowe. Dobór źródeł światła. Koszty oświetlenia. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Bąk J., Pabjańczyk W.: Podstawy techniki świetlnej. Politechnika Łódzka, Łódź 1994. Markiewicz H.: Instalacje elektryczne. WNT, Warszawa 2007. Musiał E.: Instalacje i urządzenia elektroenergetyczne. WSiP, Warszawa 2008. Żagan W.: Podstawy techniki świetlnej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. Żagan W.: Iluminacja obiektów. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Treść i struktura przedmiotu pozwala na opanowanie zasad projektowania urządzeń i instalacji elektrycznych. Jest skoordynowana z wymaganiami stawianymi osobom ubiegającym się o uprawnienia budowlane.


Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA SYSTEMÓW ALARMOWYCH Kod: Semestr: V Godziny: 1W 1L Punkty: 3

Katedra: Metrologii i Systemów informacyjnych Odpowiedzialny: Dr hab. inż. Leon Swędrowski


Treści kształcenia: Przegląd urządzeń i systemów alarmowych. Czujki – rodzaje, zasady działania. Sygnalizatory i urządzenia do powiadamiania. Systemy sygnalizacji włamania i napadu – zasady doboru urządzeń, poziomy zabezpieczeń. Systemy kontroli dostępu – przegląd urządzeń, zasady doboru. Centrale alarmowe – budowa, zasada działania, programowanie i konfiguracja z wykorzystaniem modułów dodatkowych. Zdalne sterowanie pracą systemów alarmowych. Urządzenia powiadamiania – GSM, Ethernet. Stacja monitorująca – budowa, zasada działania, kanały transmisji, oprogramowanie. Systemy bezprzewodowe – zasady doboru urządzeń, konfiguracja systemów. Pewność transmisji – sygnały zakłócone i niezakłócone. Systemy telewizji przemysłowej CCTV – przegląd rozwiązań, parametry urządzeń, konfiguracja i optymalizacja systemu. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Mikulik, Jerzy: Podstawowe systemy bezpieczeństwa w budynkach inteligentnych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2005. Materiały szkoleniowe Satel Sp. z o.o. Mechaniczne i elektroniczne systemy zabezpieczeń. Fachowy poradnik dla: projektantów, instalatorów, producentów, inwestorów, agencji ochrony mienia, użytkowników. Zespół autorów pod redakcją dr inż. Andrzeja Wójcika. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Znajomość zasad działania podstawowych urządzeń systemów alarmowych. Znajomość budowy i działania central alarmowych. Umiejętność doboru urządzeń do zastosowania w systemach alarmowych. Podstawowa znajomość stacji monitorujących. Umiejętność programowania urządzeń systemu alarmowego. Znajomość systemów powiadamiania. Umiejętność konfigurowania prostych systemów alarmowych. Znajomość zasad działania systemów telewizji przemysłowej. Prawidłowe wykonanie projektu systemu alarmowego. Montaż i programowanie systemu alarmowego.

Nazwa przedmiotu: SYGNAŁY I SYSTEMY DYNAMICZNE Kod: Semestr: V Godziny: 1W 1L Punkty: 3

Katedra: Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr inż. Wojciech Śleszyński


Treści kształcenia: Reprezentacje sygnałów ciągłych i dyskretnych. Próbkowanie. Częstotliwość sygnałów dyskretnych. Twierdzenie o próbkowaniu. Zespolony sygnał wykładniczy. Szereg Fouriera sygnału ciągłego. Szereg Fouriera sygnału dyskretnego. Transformacja Fouriera sygnałów ciągłych i dyskretnych. Dyskretna transformacja Fouriera. Transformacja Z. Reprezentacje liniowych systemów dynamicznych: równania różniczkowe / różnicowe, transmitancja, charakterystyka częstotliwościowa. Transmisja sygnałów przez systemy liniowe. Podstawowe struktury filtrów cyfrowych. Projektowanie filtrów cyfrowych na podstawie charakterystyk filtrów analogowych. Rekonstrukcja sygnałów analogowych. Zwiększanie i zmniejszanie częstotliwości próbkowania.


Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: J. Szabatin: Podstawy teorii sygnałów. WKŁ, Warszawa 2000 T.P. Zieliński: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. WKŁ, Warszawa 2007. J. Izydorczyk, G.Płonka, G.Tyma: Teoria sygnałów. Helion, Gliwice 1999 Lyons R.G.: Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów. Warszawa: WKŁ 2000. T.Kaczorek: Teoria sterowania i systemów, PWN 1999

Nazwa przedmiotu: SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE Kod: Semestr: V Godziny: 2W 1L Punkty: 4

Katedra: Elektroenergetyki Odpowiedzialny: Dr inż. Robert Małkowski


Treści kształcenia: Generator jako obiekt regulacji. Obszar dopuszczalnych stanów pracy generatora. Regulacja napięcia i mocy biernej w systemie elektroenergetycznym (SEE). Charakterystyki podatności napięciowej i częstotliwościowej w SEE. Układy energoelektroniczne FACTS jako elementy wykonawcze układów regulacji w systemie elektroenergetycznym. Wybrane algorytmy regulacji układów FACTS. Układy automatycznej synchronizacji generatora z systemem, podsystemów i systemów. Zasada działania, sposoby synchronizacji. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Machowski J.: Regulacja i stabilność systemu elektroenergetycznego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2007. Hellmann W., Szczerba Z.: Regulacja częstotliwości i napięcia w systemie elektroenergetycznym. Warszawa: WNT 1978. Kowalik R.: Teletechnika. Podstawy dla elektroenergetyków. Wyd. Politechniki Warszawskiej 1999.

Nazwa przedmiotu: PRZEMYSŁOWE SIECI INFORMATYCZNE Kod: Semestr: V Godziny: 1W 1L Punkty: 3

Katedra: Automatyki Napędu Elektrycznego Odpowiedzialny: Dr inż. Mirosław Włas


Treści kształcenia: Ogólna charakterystyka sieci przemysłowych. Przegląd topologii sieci. Przegląd protokołów sieci. Sieci z dostępem zdeterminowanym i niezdeterminowanym. Przegląd rodzajów mediów transmisyjnych. Interfejsy w cyfrowych systemach pomiarowych. Interfejs RS-232C, RS-422A, RS-485, pętla prądowa. Parametryzacja sieci. Analiza czasowa transmisji danych w sieciach. Dobór topologii sieci, protokołu transmisyjnego w zależności od: rozległości obiektu, liczby stacji abonenckich i szybkości procesu. Znakowe protokoły komunikacyjne oparte na regule master–slave dostępu do łącza (MODBUS). Sieci zdalne na przykładzie sieci InterBUS - opis ramek i protokołu. Model Producent-Dystrybutor-Klient. Protokoły komunikacyjne i struktury sieciowe w sieciach miejscowych: Profibus-DP, CANopen. Konfiguracja sieci i przesyłanie danych z użyciem oprogramowania firmowego. Ethernet przemysłowy jako sieć miejscowa w systemach sterowania ze sterownikami programowalnymi (Profinet, Power Ethernet, Ethernet Powerlink). Protokoły Ethernet TCP/IP i Modus/TCP. Metoda CSMA/CD dostępu do łącza sieciowego. Internet i jego


wykorzystanie do programowania i diagnostyki sterowników mikroprocesorowych oraz zdalnego sterowania i wizualizacji procesów. Urządzenia sieciowe do Ethernetu przemysłowego, serwery portów, komputery przemysłowe, panele operatorskie. Integracja układów automatyki przemysłowej. Środowiska i języki programowania graficznego zorientowane na akwizycję danych i sterowanie. Oprogramowanie typu SCADA na przykładzie programów: InTouch firmy Wonderware oraz iFiX firmy GEFanuc. Oprogramowanie typu OPC serwer. Wizualizacja procesów przemysłowych. Zabezpieczenie dostępu do sieci. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Mielczarek W.: Interfejsy szeregowe Helicon 1993 Jakuszewski R.: Programowanie systemów SCADA. WPK J. Skalmierskiego, Gliwice 2008


2.7. Treści programowe przedmiotów semestru VI



dr inż. Stanisław Wojtas Organizacja pracy inżyniera 2 2

dr inż. Ireneusz Mosoń, doc. PG Sterowniki programowalne 2 E 1 5

Pracownia dyplomowa 3 3

Przedmioty obieralne 6 E 2 3 3 17

Praktyka zawodowa 6 tygodni 3




Nazwa przedmiotu: ORGANIZACJA PRACY INŻYNIERA Kod: Semestr: VI Godziny: 2W Punkty: 2

Katedra: Wysokich Napięć i Aparatów Elektrycznych Odpowiedzialny: Dr inż. Stanisław Wojtas


Treści kształcenia: Komunikacja interpersonalna i społeczna, funkcje i formy komunikowania, komunikacja werbalna i niewerbalna. Język w technice, tworzenie i przestrzeganie terminologii technicznej, wypowiedzi ustne – zasady przygotowania i wygłaszania, redagowanie prac dyplomowych i tekstów technicznych, korespondencja zawodowa. Marketing i zarządzanie w działalności inżynierskiej, podstawowe zasady zarządzania i prowadzenia działalności gospodarczej, rozwój i zarządzanie produktami, rejestracja działalności oraz wybór zasad opodatkowania. Normalizacja i standaryzacja krajowa oraz międzynarodowa, rola i znaczenie normalizacji technicznej, tworzenie, nowelizacja i weryfikacja norm i przepisów, rodzaje i współpraca instytucji normalizacyjnych, podstawowe zasady akredytacji laboratoriów badawczych, zasady wprowadzania wyrobów na rynek, deklaracja zgodności produktów z dyrektywami i normami, znak zgodności CE. Polskie i międzynarodowe organizacje zrzeszające inżynierów, organizacja i zadania SEP oraz Izby Inżynierów Budownictwa, uprawnienia budowlane, rola i zadania organizacji FEANI, kodeks etyczny FEANI. Informacja naukowo – techniczna, zasoby informacji i organizacja ich udostępniania, komputerowe systemy informacji n-t. Rynek pracy, zasady aktywnej obecności na rynku pracy, formy i koszty świadczenia pracy; Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Garbarski L. i inni: Marketing, PWE, Warszawa, 1996 Maćkiewicz J.:Jak pisać teksty naukowe, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, 1996


Mazur M.: Terminologia techniczna, WN-T, Warszawa, 1961 www.pkn.pl www.not.org.pl Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Kompetencje ogólne i dziedzinowe odnoszące się do znajomości podstawowych zasad komunikacji oraz zarządzania przydatnych w działalności inżynierskiej i gospodarczej przyszłego absolwenta Wydziału.

Nazwa przedmiotu: STEROWNIKI PROGRAMOWALNE Kod: Semestr: VI Godziny: 2 W 1L Punkty: 5

Katedra: Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych Odpowiedzialny: dr inż. Ireneusz Mosoń, doc. PG


Treści kształcenia: Sterowniki programowalne w systemach sterowania. Rodzaje, budowa i zasada działania. Wykonywanie programu sterowania. Pamięć obrazu procesu. Charakterystyka stanów pracy sterownika. Możliwości zastosowań sterowników programowalnych w układach i systemach sterowania. Programowanie sterowników. Narzędzia i metody. Norma PN-EN 61131-3. Języki programowania. Typy danych i deklarowanie zmiennych. Adresowanie, instrukcje języka programowania, elementy organizacyjne oprogramowania – programy, funkcje i bloki funkcyjne. Tworzenie funkcji (F) i bloków funkcyjnych (FB) użytkownika. Strukturyzacja programów sterowania. Wymiana danych pomiędzy elementami oprogramowania. Przerwania. Sterowanie procesami sekwencyjnymi. Praca w sieci. Struktury sieci. Sprzęgi komunikacyjne oraz media transmisyjne i obszary ich zastosowań. Sposoby sterowania dostępem do łącza. Protokoły komunikacyjne (Suconet K, Profibus DP, AS-i). Wykorzystanie sieci Ethernet (Modus/TCP, Powerlink, Profinet). Wymiana danych w sieci. Układy energoelektroniczne i automatyki współpracujące ze sterownikami. Realizacja dialogu człowiek – maszyna (HMI). Programy SCADA. Projektowanie układów i systemów sterowania z zastosowaniem sterowników programowalnych. Dobór sterownika do konkretnego zastosowania. Czynniki jakości oprogramowania. Bezpieczeństwo i niezawodność układów i systemów sterowania ze sterownikami programowalnymi. Laboratorium: Oprogramowanie narzędziowe Sucosoft S40. Program sterowania przenośnikiem – program I (uproszczony) i program II (rozszerzony). Funkcje i operacje arytmetyczne. Liczenie zdarzeń i opcje kompilatora. Tworzenie bloku funkcyjnego (FB) użytkownika. Modyfikacja programu i zmiana wartości zmiennych w trybie On-line. Praca sterowników programowalnych serii PS4-200 i PS4-150 w sieci (master – active slave). Programowanie sterowników pracujących w sieci. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Kasprzyk J.: Programowanie sterowników przemysłowych. WNT, Warszawa, 2006. Kwaśniewski J.: Programowalne sterowniki przemysłowe w systemach sterowania. J.Kwaśniewski & Fundacja Dobrej Książki, Kraków, 1999. Brock S., Muszyński R., Urbański K., Zawirski K.: Sterowniki programowalne. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2000. PN-EN 61131-3: 2004. Sterowniki programowalne – Część 3: Języki programowania. Mosoń I.: Sterowniki programowalne – zagadnienia wybrane (1). Gdańsk, 2005 (www.ely.pg.gda.pl/kelime/). Do ćwiczeń laboratoryjnych są przygotowane niezbędne materiały w wersji dla studentów jak i dla prowadzących laboratorium.


Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Student, po zaliczeniu przedmiotu, będzie posiadał wiedzę i umiejętności. w zakresie programowania sterowników programowalnych (programowanie, uruchamianie i testowanie programów) w językach zgodnych z normą PN-EN 61131-3. Student zdobędzie podstawową wiedzę dotyczącą zastosowania sterowników programowalnych w scentralizowanych i zdecentralizowanych układach i systemach sterowania.

Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: Semestr: VI Godziny: 3P Punkty: 3

Katedra: Odpowiedzialny:


Treści kształcenia: Zasady korzystania ze światowych baz literatury naukowej i technicznej. Zasoby Biblioteki Głównej PG. Baza IEEE Xplore. Bazy książkowe on-line. Czasopisma on-line. Poszukiwanie i przegląd literatury dotyczącej tematu pracy dyplomowej. Ułożenie planu pracy, opracowanie spisu treści, ustalenie celu i zakresu pracy. Realizacja praktyczna projektu. Zapoznanie się ze specjalistycznymi przyrządami laboratoryjnymi i programami komputerowymi. Prezentacja głównych osiągnięć i wyników projektu. Zasady redakcji pracy dyplomowej. Dokumentacja pracy. Zasady dyplomowania, przygotowanie do obrony i egzaminu dyplomowego. Opanowanie technik prezentacji multimedialnej. Doskonalenie umiejętności wypowiedzi. Omówienie przykładowych pytań egzaminacyjnych.


2.8. Treści programowe przedmiotów semestru VII


W L P S Punkty ECTS

dr inż. P. Bućko Rachunek ekonomiczny w elektrotechnice 2 2

dr inż. S. Czapp Bezpieczeństwo użytkowania urządzeń elektrycznych

2 1 3

dr inż. S. Czapp Budynek inteligentny 2 1 3

Seminarium dyplomowe 1 1

Pracownia dyplomowa 6 4

Przedmioty obieralne 2 2 4

Praca dyplomowa 10

Przygotowanie do egzaminu dyplomowego

3

Uwagi: 1. Symbole w tablicach oznaczają odpowiednio: W – wykład, L – laboratorium, P – projekt,

S – seminarium, 2. Indeks „E” oznacza przedmiot kończący się w danym semestrze egzaminem, 3. Punkty odzwierciedlają w sposób liczbowy całkowitą ilość pracy wymaganą dla uzyskania zaliczenia


Nazwa przedmiotu:

RACHUNEK EKONOMICZNY W ELEKTROTECHNICE Kod:

Semestr: VII Godziny: 2W Punkty: 2

Katedra: Elektroenergetyki Odpowiedzialny: Dr inż. Paweł Bućko


Treści kształcenia: Rachunek dyskonta: Dyskontowanie wartości pieniężnych, Uśrednianie metodą dyskonta, Oprocentowanie realne, nominalne i efektywne, Wyznaczanie stopy kalkulacyjnej. Podstawy rachunku inwestycyjnego: Nakłady inwestycyjne, Wskaźniki opłacalności inwestycyjnej (SPBT, ARR, NPV, IRR), Ocena opłacalności, Analiza ryzyka inwestycyjnego. Podstawy analizy finansowej inwestycji: Przepływy gotówkowe, Salda gotówkowe, Ocena płynności gotówkowej przedsięwzięcia, Analiza struktury kapitałowej, Podstawowe wskaźniki stosowane w analizie finansowej. Zasady sporządzania bilansów: Kategorie bilansowe, Rachunek strat i zysków. Postawy rachunku kosztów: Klasyfikacja kosztów, Rodzajowy rachunek kosztów, Rachunek kosztów według miejsc powstawania, Kalkulacja według nośników kosztów. Elementy zarządzania przedsiębiorstwem dla inżynierów. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Marecki J.: Gospodarka elektroenergetyczna. Poradnik inżyniera elektryka t.3


Paska J.: Ekonomika w elektroenergetyce. Oficyna Wydawnicza PW, 2007. Behrens, Hawranek : Poradnik przygotowywania przemysłowych studiów feasibility” UNIDO. Warnecke H.J., Bullinger H.J., Hichert R., Voegele A.: Rachunek kosztów dla inżynierów. WNT. Warszawa 1993. Siegel J.G., Shim J.K., Hartman S. W.: Przewodnik po finansach. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995. Górzyński J.: Audyting energetyczny. Fundacja Poszanowania Energii, Warszawa 2002. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Przyswojenie zasad rachunku kosztów na potrzeby inżyniera. Opanowanie umiejętności interpretacji wskaźników opłacalności inwestycyjnej. Umiejętność wyboru wariantu na podstawie rachunku techniczno-ekonomicznego. Uzyskanie podstawowej wiedzy na temat zasad finansowania inwestycji i wpływu wariantu finansowania na opłacalność. Umiejętność obliczania kosztów eksploatacyjnych. Wyrobienie świadomości studentów na temat kosztowych i gospodarczych konsekwencji decyzji inżynierskich.

Nazwa przedmiotu:

BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWANIA URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH Kod:

Semestr: VII Godziny: 2W 1L Punkty: 3



Treści kształcenia: Zagrożenia od urządzeń elektrycznych. Porażenie, pożar, wybuch, pole elektromagnetyczne, prądy błądzące. Akceptowalne ryzyko wypadku, szkody materialnej, rozstroju zdrowia bądź utraty życia. Osiągalny poziom bezpieczeństwa. Porażenie prądem elektrycznym. Pobudliwość elektryczna mięśni, mechanizm rażenia, model impedancji ciała, pierwotne i wtórne kryteria bezpieczeństwa. Pierwsza pomoc. Uziemienia i uziomy. Konduktywność gruntów. Uziomy proste i złożone, uziomy długie. Obliczanie rezystancji uziemienia i rozkładu potencjału. Sprzężenia uziomów. Uziomy sterujące. Ochrona przeciwporażeniowa w urządzeniach niskiego napięcia. Ochrona podstawowa. Izolacja, prądy upływowe. Ochrona dodatkowa i ochrona uzupełniająca, warunki skuteczności, obliczanie i badanie. Skutki zwarć doziemnych w zasilającej sieci wysokiego napięcia. Ochrona przeciwporażeniowa w urządzeniach wysokiego napięcia. Obliczanie prądu zwarcia doziemnego i prądu uziomowego zależnie od współczynnika uziemienia sieci. Współczynnik redukcyjny. Uziomy kratowe stacyjne. Pomiar napięć uziomowych, krokowych i dotykowych, eliminacja wpływu napięć zakłócających. Ochrona przed innymi zagrożeniami elektrycznymi. Przegląd, koordynacja środków ochrony. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Jabłoński W.: Ochrona przeciwporażeniowa w urządzeniach elektroenergetycznych niskiego i wysokiego napięcia. Warszawa, WNT 2005. Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce. Warszawa, WNT 2009. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Treść przedmiotu jest skoordynowana z wymaganiami stawianymi osobom, które w pracy zawodowej będą zajmowały się projektowaniem, dozorem lub eksploatacją urządzeń i instalacji elektrycznych. Zaliczenie przedmiotu jest traktowane jako opanowanie części


materiału obowiązującego na egzaminie stwierdzającym posiadanie kwalifikacji do prowadzenia eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych, przeprowadzanym przez Stowarzyszenie Elektryków Polskich.

Nazwa przedmiotu: BUDYNEK INTELIGENTNY Kod: Semestr: VII Godziny: 2W 1L Punkty: 3



Treści kształcenia: Definicja „inteligentnego budynku”. Funkcje systemów automatyki budynku. Ewolucja systemów automatyki budynku i idea ich integracji. Systemy otwarte i systemy zamknięte. Najpopularniejsze standardy zintegrowanych systemów automatyki budynku: KNX/EIB, LonWorks, VCN. Europejska Magistrala Instalacyjna KNX/EIB. Geneza, podstawowe cechy systemu i zasada działania. Elementy systemu. Urządzenia systemowe i urządzenia magistralne. Sensory i aktory, symbole graficzne. Topologia systemu: urządzenie, linia, obszar. Adres fizyczny. Adres grupowy i grupa adresowa. Metody komunikacji w systemie KNX/EIB. Telegramy, flagi, typowe formaty danych, metoda dostępu do magistrali. Program ETS. Tworzenie projektu w programie ETS, zarządzanie projektami, baza danych elementów. Uruchamianie i diagnostyka systemu. Projektowanie i wykonanie instalacji KNX/EIB. Rodzaje przewodów, zasady ich prowadzenia. Zasilacze. Montaż urządzeń. Urządzenia montowane na szynie, urządzenia podtynkowe i natynkowe. Instalacja TP, instalacja PL. Zabezpieczenie przetężeniowe. Ochrona przeciwporażeniowa, ochrona przeciwprzepięciowa. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Petykiewicz P.: Nowoczesna instalacja elektryczna w inteligentnym budynku. COSiW SEP 2001. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: Opanowanie zasad projektowania systemów sterowania w budynkach. Program przedmiotu obejmuje znaczną część materiału, który jest realizowany w ramach kursów umożliwiających zdobycie międzynarodowego certyfikatu. Zaświadcza on nabycie umiejętności w zakresie projektowania i uruchamiania instalacji elektrycznych w systemie KNX/EIB.

Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM DYPLOMOWE Kod: Semestr: VII Godziny: 1 S Punkty: 1



Treści kształcenia: Realizacja pracy dyplomowej inżynierskiej. Wymogi prawne uzyskania dyplomu inżyniera, organizacja prac i badań własnych, wymagania stawiane pracom inżynierskim, obrona pracy inżynierskiej. Pisanie pracy dyplomowej inżynierskiej. Przygotowanie pracy dyplomowej inżynierskiej, składniki publikacji, technika pisania, przygotowanie edytorskie publikacji. Referowanie pracy dyplomowej inżynierskiej. Opracowanie, referowanie oraz dyskusja wyników prac i badań własnych związanych z wykonywanymi przez studentów pracami


dyplomowymi, w różnych etapach ich realizacji, wg następującego planu: stan zagadnienia w literaturze fachowej związanej z tematyką pracy, cel i zakres pracy, przyjęte metody badań, wyniki badań, napotkane trudności w realizacji pracy, wnioski. Prezentacja multimedialna osiągnięć z pracy dyplomowej. Literatura i pomocnicze materiały dydaktyczne: Piasecki J.: Jak zredagować pracę dyplomową? Poradnik dla dyplomantów Wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej. Gdańsk: Wyd. Pol. Gdańskiej., 1971. Wiszniewski A.: Jak przekonująco mówić i przemawiać. Wrocław-Warszawa: Wyd. TEXT, 1996.

Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA DYPLOMOWA Kod: Semestr: VII Godziny: 6P Punkty: 11



Treści kształcenia: Kontynuacja z semestru 6. Zasady korzystania ze światowych baz literatury naukowej i technicznej. Zasoby Biblioteki Głównej PG. Baza IEEE Xplore. Bazy książkowe on-line. Czasopisma on-line. Poszukiwanie i przegląd literatury dotyczącej tematu pracy dyplomowej. Ułożenie planu pracy, opracowanie spisu treści, ustalenie celu i zakresu pracy. Realizacja praktyczna projektu. Zapoznanie się ze specjalistycznymi przyrządami laboratoryjnymi i programami komputerowymi. Prezentacja głównych osiągnięć i wyników projektu. Zasady redakcji pracy dyplomowej. Dokumentacja pracy. Zasady dyplomowania, przygotowanie do obrony i egzaminu dyplomowego. Opanowanie technik prezentacji multimedialnej. Doskonalenie umiejętności wypowiedzi. Omówienie przykładowych pytań egzaminacyjnych.


2.9. Praktyka zawodowa

Studenci studiów niestacjonarnych pierwszego stopnia na kierunku Elektrotechnika są zobowiązani do odbycia sześciotygodniowej praktyki zawodowej w czasie wakacji po szóstym semestrze studiów.

We wszystkich sprawach związanych z praktyką zawodową można się zgłaszać do opiekuna praktyk, który jest Pełnomocnikiem Dziekana WEiA PG ds. Zawodowych Praktyk Studenckich. Dla kierunku Elektrotechnika opiekunem praktyk jest dr inż. Mirosław Włas.

Pełnomocnik Dziekana WEiA ds. Zawodowych Praktyk Studenckich w okresie roku akademickiego pełni dyżury w godzinach konsultacji wywieszonych na drzwiach pokoju (EM314 w budynku przy ul. Sobieskiego 7), natomiast w okresie wakacji w wyznaczonych terminach.

Praktykę można odbywać w kraju lub za granicą. Wyszukanie miejsca na praktykę jest zadaniem studenta. Zakład pracy, w którym ma być realizowana praktyka, można: wybrać samodzielnie, skorzystać z oferty Uczelni, ofert zgłaszanych do opiekuna praktyk przez zainteresowane zakłady lub też z dostępnej informacji w internecie (np. PortalPraktyk.pl). Program praktyki powinien być zgodny z założeniami ramowego programu znajdującego się w deklaracji zakładu przyjęcia na praktykę i w umowie o praktykę.

Praktyki zawodowe zwane dalej „praktykami” odbywają się na podstawie spisanej umowy z wybranym zakładem pracy. Praktyki muszą odbywać się poza normalnymi zajęciami semestralnymi - w czasie wakacji (w miesiącu lipcu lub sierpniu). Wszystkie dokumenty związane z praktyką student powinien przygotować do końca semestru letniego. Praktyka z reguły ma charakter nieodpłatnej pracy na rzecz danego zakładu pracy, chyba, że zostanie zawarta umowa o pracę, umowa o dzieło lub umowa-zlecenie na czas odbywania praktyki.

Studenci mogą zaliczyć praktykę zawodową na podstawie innych udokumentowanych form pracy (poza umową o praktykę między Uczelnią i Zakładem Pracy). Wykonywana praca musi być zgodna z ramowym programem praktyk. Inną formą pracy może być m.in.: • praca na podstawie umowy o pracę (w pełnym lub niepełnym wymiarze godzin), • praca na podstawie umowy-zlecenia lub umowy o dzieło, • praca wakacyjna związana z kierunkiem studiów (np. praktyka IAESTE), • praca na rzecz jednostek naukowo-badawczych Uczelni, • własna działalność gospodarcza związana ściśle z kierunkiem studiów.

Przed odbyciem praktyki student powinien mieć przygotowane następujące dokumenty: • podpisaną przez Uczelnię i Zakład Pracy umowę na odbycie praktyki, • ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków NW (zgłoszenie do

ubezpieczenia przyjmuje Dziekanat Wydziału EiA na podstawie podpisanej umowy), • ważne badania lekarskie (skierowanie na badania wydaje Dziekanat Wydziału EiA).

Umowa (w 2 egzemplarzach) dotycząca praktyki musi być zawarta przed rozpoczęciem praktyki. Nie będą uwzględniane umowy o realizację praktyk składane razem z poświadczeniem jej wykonania po jej zakończeniu, a taka „praktyka” nie będzie zaliczona.

W celu zaliczenia praktyki kierunkowej należy zgłosić się do Pełnomocnika ds. Praktyk na rozmowę zaliczeniową, dostarczając następujące dokumenty: • zaświadczenie ukończenia praktyki potwierdzone przez opiekuna i kierownika lub

dyrektora Zakładu Pracy (wzór zaświadczenia na stronie internetowej), • sprawozdanie z praktyki (co najmniej kilkustronicowe sprawozdanie zawierające opis

wykonanych prac i czynności, które miały na celu podniesienie wiedzy praktycznej studenta). W przypadku praktyk, które odbywają się w okresie wakacji letnich, termin zaliczenia

(wpisu do indeksu) określony jest do dnia 30 września każdego roku.


3. REGULAMIN STUDIÓW

Regulamin studiów stacjonarnych i niestacjonarnych w Politechnice Gdańskiej

Niniejszy regulamin określa organizację i tok studiów stacjonarnych i niestacjonarnych w Politechnice Gdańskiej. Obowiązuje studentów oraz pracowników.

I. Przepisy ogólne § 1.

1. Zasady przyjęć na studia określa Senat Uczelni. 2. Przyjęcie w poczet studentów następuje z chwilą immatrykulacji i złożenia uroczystego

ślubowania, którego treść określa Statut Uczelni. 3. Student otrzymuje legitymację studencką oraz indeks, który jest dokumentem

zawierającym informację o przebiegu studiów i aktualnym statusie studenta. 4. Rektor jest przełożonym wszystkich studentów, a dziekan przełożonym studentów danego

wydziału. 5. Wyłącznym reprezentantem ogółu studentów Uczelni są organy samorządu studenckiego.

II. Organizacja studiów § 2.

Studia przebiegają według planów studiów i programów nauczania ustalonych dla poszczególnych kierunków w trybie określonym w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 164, poz. 1365) i w statucie Politechniki Gdańskiej.

§ 3.

1. Rok akademicki rozpoczyna się 1 października i trwa do 30 września. Składa się z dwóch semestrów (zimowego i letniego), obejmujących zajęcia dydaktyczne, sesje egzaminacyjne (podstawową i poprawkową), praktyki i wakacje.

2. Podstawowa sesja egzaminacyjna trwa co najmniej 10 kolejnych dni, z wyłączeniem niedziel i świąt, a poprawkowa sesja egzaminacyjna co najmniej 6 kolejnych dni, z wyłączeniem niedziel i świąt. Obie sesje powinny być rozdzielone co najmniej 3-dniową przerwą.

3. Organizację roku akademickiego ustala rektor po zasięgnięciu opinii uczelnianego organu samorządu studentów i ogłasza najpóźniej miesiąc przed jego rozpoczęciem.

4. Rektor lub dziekan w uzasadnionych przypadkach mogą zawiesić zajęcia dydaktyczne w określonych dniach lub godzinach.

§ 4.

1. Przed rozpoczęciem każdego semestru dziekan ogłasza wykaz przedmiotów obowiązujących dla poszczególnych lat studiów oraz szczegółowy rozkład zajęć dydaktycznych wraz z nazwiskami osób prowadzących zajęcia.

2. W ciągu 10 dni od rozpoczęcia zajęć dydaktycznych osoby prowadzące zajęcia informują studentów o szczegółowych programach przedmiotów, szczegółowych zasadach ich


zaliczeń oraz godzinach konsultacji uzgodnionych ze studentami. Informacje o zasadach zaliczeń oraz godziny konsultacji przekazywane są do dziekanatów.

3. Prowadzący zajęcia umieszcza w miejscu ogólnie dostępnym szczegółowy program przedmiotu, zasady jego zaliczenia oraz wykaz obowiązkowej literatury.

4. Uczestnictwo w zajęciach objętych planem studiów jest obowiązkowe. Uczestnictwo w ćwiczeniach, zajęciach laboratoryjnych i projektowych, seminariach, pracowniach, lektoratach oraz zajęciach wychowania fizycznego jest kontrolowane przez prowadzących.

5. Organizacja i przebieg studiów uwzględniają przenoszenie i uznawanie wyników osiąganych przez studenta w jednostce organizacyjnej Politechniki Gdańskiej lub w innej uczelni, w tym zagranicznej, zgodnie z zasadami określonymi w § 14 i § 30.

§ 5.

1. Student może studiować według indywidualnego planu studiów i programu nauczania na zasadach określonych przez dziekana.

2. Studentów studiujących indywidualnym programem lub planem obowiązuje regulamin studiów z uwzględnieniem terminów określonych w programie lub planie indywidualnym.

§ 6.

Jednostką organizacyjną studentów jest grupa studencka. Reprezentantem grupy studenckiej jest starosta grupy, wybierany na zasadach określonych w regulaminie samorządu studentów. Reprezentantem roku jest starosta roku, wybierany w analogiczny sposób.

§ 7.

Zasady zaliczania przedmiotów i semestrów określono w rozdziale IV niniejszego regulaminu.

III. Prawa i obowiązki studenta § 8.

1. Student studiów stacjonarnych ma prawo do bezpłatnej nauki przez okres ustalony planem studiów, z wyjątkiem zajęć powtarzanych z powodu niezadowalających wyników w nauce, o których jest mowa w § 13 ust. 6.

2. Student studiów niestacjonarnych wnosi opłaty przez okres ustalony planem studiów. Warunki odpłatności za studia określa pisemna umowa zawarta między Uczelnią a studentem.

3. Studenci studiów stacjonarnych i niestacjonarnych mają prawo do: 1. korzystania w czasie studiów ze świadczeń pomocy materialnej dla studentów, według

zasad określonych w odpowiednim regulaminie, 2. zrzeszania się w organizacjach studenckich, kołach naukowych oraz uczestnictwa

w badaniach naukowych, rozwojowych i wdrożeniowych realizowanych w Uczelni, 3. uzyskiwania nagród i wyróżnień.


§ 9.

Obowiązkiem studenta jest postępowanie zgodne z treścią ślubowania i przepisami obowiązującymi w Uczelni.

§ 10.

Student, za naruszenie przepisów obowiązujących w Uczelni oraz za czyny uchybiające godności studenta, ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną zgodnie z ustawą z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym Dział IV Rozdział 6 (Dz. U. 164, poz. 1365).

§ 11.

1. Za zgodą dziekana student może uczestniczyć w zajęciach innego kierunku studiów na danym wydziale. Podjęcie studiów lub uczestniczenie w zajęciach innego wydziału lub uczelni wymaga zgody obu dziekanów. Warunkiem kontynuacji studiów na innym wydziale lub uczelni jest wypełnianie zobowiązań na wydziale macierzystym.

2. Za zgodą dziekana student może uzyskać prawo do studiowania za granicą w ramach europejskich lub światowych programów edukacyjnych. W trakcie takich studiów pozostaje pełnoprawnym studentem uczelni macierzystej.

IV. Zasady systemu punktowego § 12.

1. Wszystkie formy zajęć składające się na każdy przedmiot wyodrębniony w planie studiów danego semestru podlegają łącznej ocenie. Oprócz oceny przedmiotowi przyporządkowuje się punkty będące miarą pracochłonności jego opanowania. Liczba punktów powinna być wartością całkowitą. Przy zaliczeniach przedmiotów stosuje się niżej podane oceny:

Ocena opisowa liczbowa zgodna z europejskim systemem punktów celująca 5,5 bardzo dobra 5,0

A

ponad dobra 4,5 B dobra 4,0 C dość dobra 3,5 D dostateczna 3,0 E niedostateczna 2,0 F

2. Ocena niedostateczna - 2,0 jest oceną negatywną i oznacza niezaliczenie przedmiotu. 3. Student uzyskuje punkty za zaliczenie przedmiotu, bez względu na wysokość otrzymanej

pozytywnej oceny. Przedmiot, za zaliczenie którego student otrzymał liczbę punktów wynikającą z programu studiów, nie podlega powtórnemu zaliczaniu.

4. Nominalna liczba punktów przyporządkowanych jednemu semestrowi studiów wynika z programu studiów. Nominalna liczba punktów przyporządkowanych jednemu semestrowi studiów wynika z programu studiów. Dotyczy to również tych semestrów, w planach których występują przedmioty obieralne. Liczba punktów uzyskanych po zaliczeniu wszystkich przedmiotów obligatoryjnych i przedmiotów obieralnych może być


większa od nominalnej liczby punktów przyporządkowanych danemu semestrowi w programie studiów. Przekroczenie limitu punktów wymaganego planem studiów jest odnotowywane w suplemencie do dyplomu.

5. Zasady przyporządkowania punktów określonym przedmiotom precyzują wydziałowe komisje programowe uwzględniając wymagania określone w standardach kształcenia przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

6. Punkty za pracę dyplomową należy podzielić na te semestry, w których praca ta w planie studiów jest traktowana jako jednostka dydaktyczna. Promotor zalicza w indeksie jednostkę dydaktyczną „Praca dyplomowa” bez oceny.

7. W semestrze dyplomowym uwzględnia się pracochłonność przygotowania do egzaminu dyplomowego, której przypisuje się od 2 do 4 punktów i wpisuje w indeksie jako „Przygotowanie do egzaminu dyplomowego”. Pozycję tę zalicza komisja egzaminu dyplomowego po pozytywnym wyniku tego egzaminu.

8. Warunkiem przystąpienia do egzaminu dyplomowego jest uzyskanie liczby punktów określonej programem studiów.

9. Ocenę końcową pracy dyplomowej ustala komisja egzaminu dyplomowego, po uwzględnieniu ocen promotora i recenzenta. Ocenie pracy dyplomowej i ocenie egzaminu dyplomowego nie przyporządkowuje się punktów.

10. Przy obliczaniu średniej ocen (tak bieżącej jak i końcowej) należy stosować wzór:

gdzie: oi - jest oceną z i-tego przedmiotu, pi - jest liczbą punktów przypisanych do i-tego przedmiotu.

11. Do średniej oceny nie wchodzą pozycje planu studiów, którym: 1) nie przyznano punktów lub zalicza się bez oceny, 2) przyznano punkty po pozytywnym wyniku egzaminu dyplomowego.

§ 13.

1. Suma punktów z nie zaliczonych przedmiotów określana jest jako dług. 2. Jako dopuszczalny uznaje się dług skumulowany nie przekraczający 12 punktów. 3. Warunkiem rejestracji na k-ty semestr (k = 2, ...) jest rozmiar skumulowanego długu

nie przekraczający 12 punktów. 4. Dług punktowy związany z niezaliczeniem przedmiotów k-tego semestru powinien

być usunięty nie później niż do końca semestru (k+2), przy czym k+2 ≤N, gdzie N to liczba semestrów wynikająca z programu studiów. Niespełnienie tego warunku powoduje skreślenie z listy studentów lub cofnięcie na niezaliczony semestr. Informacja o obowiązującym terminie zaliczenia winna być wpisana do indeksu.

5. Przedmioty powtarzane, po cofnięciu studenta na niezaliczony semestr, muszą zostać zaliczone w ciągu jednego roku. Niespełnienie tego warunku powoduje skreślenie studenta z listy studentów lub rejestrację na niezaliczony semestr. Informacja o obowiązującym terminie zaliczenia winna być wpisana do indeksu.

6. Na studiach stacjonarnych Uczelnia pobiera opłaty za powtarzanie określonych zajęć lub przedmiotów z powodu niezadowalających wyników w nauce.

7. Wysokości opłat, o których mowa w ust. 6, na określony rok akademicki ustala rektor, a szczegółowe zasady ich pobierania określa Senat Uczelni.

8. Wysokość długu punktowego jest kontrolowana w każdym kolejnym semestrze.


§ 14.

1. Student skierowany na studia w innej uczelni krajowej lub zagranicznej, który zrealizował zaakceptowany przez dziekana program studiów oraz uzyskał liczbę punktów ustaloną dla danego semestru, uzyskuje rejestrację na wyższy semestr.

2. W przypadku niezrealizowania programu lub uzyskania przez studenta mniejszej liczby punktów niż ustalona dla danego semestru, dziekan ustala konieczne do zrealizowania przedmioty.

V. Zaliczenie przedmiotu § 15.

Ocenę do indeksu wpisuje nauczyciel akademicki odpowiedzialny za prowadzone zajęcia. W uzasadnionych przypadkach może ją wpisać, na podstawie protokołu, kierownik jednostki dydaktycznej lub dziekan.

§ 16.

1. Harmonogram sesji egzaminacyjnej ogłasza dziekan w uzgodnieniu ze starostami lat i grup studenckich, co najmniej na jeden tydzień przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej.

2. Poza podstawowym terminem zaliczenia lub egzaminu studentowi przysługuje prawo do jednego terminu poprawkowego.

3. Prowadzący zajęcia za zgodą dziekana może zaproponować studentowi dodatkowy termin poprawkowy. Termin taki może również zaproponować dziekan.

4. W uzasadnionych przypadkach zakwestionowania przez studenta oceny z egzaminu lub zaliczenia (w terminie podstawowym lub poprawkowym) dziekan może wyrazić zgodę na egzamin komisyjny (zaliczenie komisyjne).

5. Egzamin komisyjny (zaliczenie komisyjne) może być również wyznaczony przez dziekana w przypadku dostrzeżenia nieprawidłowości w przeprowadzeniu egzaminu (lub zaliczenia) albo w innych uzasadnionych okolicznościach.

6. Rozpatrzenie wniosku o egzamin komisyjny (lub zaliczenie) i ewentualne wyznaczenie jego terminu powinno odbyć się niezwłocznie.

7. Egzamin komisyjny (lub zaliczenie komisyjne) odbywa się przed komisją złożoną z dziekana jako przewodniczącego, egzaminatora, który przeprowadzał kwestionowany egzamin (lub zaliczenie) oraz specjalisty z przedmiotu objętego egzaminem lub przedmiotu pokrewnego. Wynik egzaminu komisyjnego (lub zaliczenia komisyjnego) do indeksu wpisuje przewodniczący komisji.

8. Na wniosek studenta w skład komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 7, może wchodzić wytypowany przez studenta pracownik wydziału.

§ 17.

1. Student jest zobowiązany, w terminie określonym przez dziekana, do złożenia w dziekanacie indeksu w celu uzyskania wpisu określającego jego status w kolejnym semestrze.

2. Status studenta jest określony: 1) rejestracją pełną, 2) rejestracją z długiem punktowym, 3) urlopem (§ 18 i § 20).


§ 18.

1. Student, który nie uzyskał rejestracji pełnej lub rejestracji z długiem punktowym na kolejny semestr, może: 1. zostać cofnięty na semestr określony przez dziekana, na powtarzanie semestru, lub

skierowany na powtarzanie kolejnych semestrów, 2. zostać skreślony z listy studentów.

2. W szczególnych okolicznościach cofnięcie na określony semestr może być poprzedzone przyznaniem przez dziekana urlopu semestralnego.

3. Dziekan w czasie trwania semestru może skreślić studenta, który nie bierze udziału w zajęciach dydaktycznych o kontrolowanej obecności (ćwiczenia, zajęcia laboratoryjne i projektowe, seminaria, pracownie, lektoraty, zajęcia z wychowania fizycznego).

§ 19.

Zasady wznowienia studiów określa dziekan po zasięgnięciu opinii rady wydziału.

§ 20.

1. Student, który spełnia warunek rejestracji na kolejny semestr (rejestracja pełna lub z długiem punktowym), może, przed rozpoczęciem semestru, uzyskać urlop semestralny lub roczny. Ostatni urlop student może uzyskać przed rozpoczęciem ostatniego semestru.

2. W czasie urlopu student zachowuje prawa studenckie. 3. Urlopu udziela dziekan na wniosek studenta. 4. Dziekan może udzielić studentowi urlopu zdrowotnego z powodu długotrwałej choroby, na

podstawie zaświadczenia lekarskiego. 5. Prorektor ds. kształcenia może, w uzasadnionych przypadkach, udzielić urlopu na okres

dłuższy niż jeden rok.

VI. Stypendia, nagrody i wyróżnienia § 21.

1. Studenci mogą ubiegać się o pomoc materialną ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa. Szczegółowe zasady przyznawania świadczeń pomocy materialnej określa rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego w Regulaminie przyznawania świadczeń pomocy materialnej studentom Politechniki Gdańskiej.

2. Stypendia inne, niż określone w regulaminie, o którym mowa w ust. 1, ustalane są na podstawie zarządzenia rektora lub decyzji dziekana, jednak środki na ich realizację nie mogą pochodzić z funduszu pomocy materialnej dla studentów.

§ 22.

1. Dyplom z oceną celującą, na wniosek dziekana, przyznaje rektor studentowi, który spełnił następujące warunki:

1) uzyskał średnią ważoną z ocen wpisanych do indeksu większą niż 4,5 oraz co najmniej ocenę bardzo dobrą (5,0) z pracy dyplomowej i co najmniej ocenę bardzo dobrą (5,0) z egzaminu dyplomowego,

2) nie był karany przez komisję dyscyplinarną lub sąd koleżeński,


3) złożył pracę w terminie określonym w § 23 ust.5. 2. Absolwentowi, który uzyskał dyplom z oceną celującą, rektor przyznaje Złotą Odznakę

Absolwenta Politechniki Gdańskiej.

VII. Praca dyplomowa i egzamin dyplomowy § 23.

1. Pracę dyplomową magisterską student wykonuje pod kierunkiem profesora, doktora habilitowanego lub za zgodą rady wydziału, doktora. Pracę dyplomową inżynierską lub licencjacką może również prowadzić starszy wykładowca.

2. Dziekan, w uzgodnieniu z radą wydziału, może wyrazić zgodę na wykonywanie pracy dyplomowej pod kierunkiem specjalisty spoza uczelni.

3. Szczegóły dotyczące procesu dyplomowania regulują wydziałowe regulaminy. 4. Tematy prac dyplomowych powinny być ogłoszone co najmniej 12 miesięcy przed

końcem semestru dyplomowego. Student, który nie podjął tematu wraz z rozpoczęciem semestru dyplomowego, zostaje skreślony z listy studentów.

5. Student powinien złożyć pracę dyplomową w formie określonej w wydziałowym regulaminie nie później niż: 1) do 31 stycznia– na studiach pierwszego stopnia kończących się w semestrze zimowym, 2) do 30 kwietnia – na studiach magisterskich kończących się w semestrze zimowym, 3) do 30 września – na studiach kończących się w semestrze letnim.

6. Student, który został zarejestrowany na semestr dyplomowy, a nie złożył pracy dyplomowej w terminie przewidzianym niniejszym regulaminem, zostaje skreślony z listy studentów. Dziekan, na pisemny wniosek studenta, po zasięgnięciu opinii promotora, może w szczególnych przypadkach przedłużyć ten termin.

7. Student musi złożyć oświadczenie o przestrzeganiu praw autorskich. 8. Recenzentami pracy dyplomowej muszą być osoby zatrudnione na stanowiskach

wymienionych w ust. 1. W przypadku oceny negatywnej dziekan wyznacza dodatkowego recenzenta pracy lub powołuje komisję, której i zleca dokonanie oceny zakwestionowanej pracy (ocena komisyjna).

9. Dopuszcza się publiczne obrony prac dyplomowych.

§ 24.

Student skreślony z listy studentów za nie złożenie pracy dyplomowej w określonym powyżej terminie (§ 23 ust. 5) może wznowić studia na zasadach ustalonych przez radę wydziału.

§ 25.

1. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu dyplomowego jest zaliczenie wszystkich semestrów zgodnie z § 12 ust. 7, łącznie z obowiązującymi praktykami, oraz uzyskanie pozytywnej oceny z pracy dyplomowej.

2. Dziekan decyduje o składzie komisji i terminie egzaminu dyplomowego. 3. Przewodniczącym komisji egzaminu dyplomowego powinien być dziekan, prodziekan,

kierownik katedry lub wskazany przez dziekana nauczyciel akademicki ze stopniem naukowym doktora habilitowanego lub tytułem profesora.

4. Egzamin dyplomowy musi odbyć się w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia pracy dyplomowej.


§ 26.

Egzamin dyplomowy jest egzaminem ustnym, a do jego oceny stosuje się skalę ocen podaną w § 12.

§ 27.

1. Dyplomant w przypadku nie zgłoszenia się na egzamin dyplomowy z przyczyn usprawiedliwionych lub uzyskania oceny niedostatecznej, może przystąpić do egzaminu dyplomowego w ciągu trzech miesięcy od pierwotnej daty.

2. W przypadku oceny negatywnej z powtórnego egzaminu dyplomowego konieczna jest zgoda dziekana na wznowienie studiów.

§ 28.

1. Absolwenci studiów otrzymują dyplomy państwowe ukończenia studiów wyższych, potwierdzające uzyskanie odpowiedniego tytułu zawodowego. Wzór dyplomu określają odrębne przepisy.

2. Ostateczny wynik studiów oblicza się, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, według wzoru: w = 0,6 * a + 0,3 * b + 0,1* c gdzie: a – końcowa ocena postępów obliczana według zasady określonej w § 12, b – pozytywna ocena z pracy dyplomowej, c – pozytywna ocena z egzaminu dyplomowego.

Do dyplomu wpisuje się ocenę opisową określoną według następującej skali punktowej:

Skala punktowa Ocena opisowa Ocena zgodna z europejskim systemem punktóww < 3,30 dostateczna E 3,30 ≤ w < 3,70 dość dobra D 3,70 ≤ w < 4,10 dobra C 4,10 ≤ w < 4,50 ponad dobra B w ≥ 4,50 bardzo dobra A

3. Komisja egzaminu dyplomowego może, w uzasadnionych przypadkach, o pół stopnia podwyższyć lub obniżyć ocenę obliczoną zgodnie z ust. 2.

4. W warunkach określonych w § 22, do dyplomu wpisuje się ocenę celującą.

VIII. Zasady zmiany wydziału przez studenta § 29.

1. Student może ubiegać się o zmianę wydziału jedynie za zgodą dziekanów obu wydziałów.

2. Student ubiegający się o zmianę wydziału musi, w terminie nie przekraczającym jednego miesiąca, załatwić formalności związane z przeniesieniem. W czasie załatwiania formalności nadal figuruje w ewidencji wydziału, na którym był zarejestrowany.


3. W przypadku gdy termin załatwiania formalności zostanie przekroczony, dziekan wydziału przyjmującego studenta informuje dziekana wydziału macierzystego, że student nie został zarejestrowany. Dalsza decyzja w sprawie warunków rejestracji studenta lub o jego skreśleniu z listy studentów należy do dziekana wydziału macierzystego.

4. Dziekan wydziału przyjmujący studenta podejmuje decyzję o warunkach rejestracji na wydziale, tzn. określa kierunek studiów, liczbę zaliczonych semestrów, liczbę braków oraz terminy ich zaliczenia. Dziekan ze względu na różnice programowe może udzielić semestralnego urlopu.

5. Dziekan wydziału przyjmujący studenta, po podjęciu decyzji o przyjęciu na wydział, zwraca się do dziekana wydziału macierzystego o przesłanie jego dokumentów i po ich otrzymaniu dokonuje rejestracji.

6. Zasady określone w ust. 1 dotyczą również studentów zmieniających studia stacjonarne na niestacjonarne lub odwrotnie.

IX. Zasady zmiany uczelni przez studenta § 30.

1. Student może przenieść się z innej uczelni na Politechnikę Gdańską za zgodą dziekana wydziału przyjmującego, wyrażoną w formie decyzji. Przyjęcie studenta następuje po złożeniu przez niego pisemnego wniosku oraz przedstawieniu pisemnego potwierdzenia wywiązania się z obowiązków, o których mowa w art. 171 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r.

2. Dziekan przyjmujący studenta i wyrażając zgodę, o której mowa w ust. 1, określa termin i semestr, od którego student rozpocznie studia oraz ustala różnice programowe wynikające z przeniesienia i terminy ich uzupełnienia.

3. Dziekan przyjmujący studenta, po podjęciu pozytywnej decyzji, zwraca się do dziekana wydziału uczelni macierzystej o przesłanie jego dokumentów, a po ich otrzymaniu dokonuje rejestracji.

4. Student może przenieść się z Politechniki Gdańskiej na inną uczelnię w kraju lub zagranicą za zgodą dziekana wydziału przyjmującego. Dziekan wyraża zgodę na przeniesienie, jeżeli student wypełnił wszystkie obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących na Politechnice Gdańskiej.

X. Przepisy końcowe § 31.

1. W sprawach nieuregulowanych niniejszym regulaminem obowiązują przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. wraz z przepisami wykonawczymi wydanymi przez ministra właściwego dla szkolnictwa wyższego oraz przepisy Statutu Politechniki Gdańskiej.

2. Instancją odwoławczą we wszystkich sprawach objętych niniejszym regulaminem jest rektor.


4. ZASADY DYPLOMOWANIA NA STUDIACH I STOPNIA 1. Dyplom inżyniera uzyskuje student, który zaliczył wszystkie przedmioty przewidziane w programie studiów pierwszego stopnia wraz z praktyką, wykonał pracę dyplomową inżynierską oraz zdał egzamin dyplomowy.

2. Praca dyplomowa, w postaci projektu inżynierskiego, powinna zawierać rozwiązanie konkretnego problemu inżynierskiego i charakteryzować się:

- wykazaniem umiejętności rozwiązywania zadań inżynierskich z wykorzystaniem wiedzy ogólnej i specjalistycznej,

- wykazaniem wiedzy i umiejętności w zakresie wykorzystania współczesnych narzędzi działania inżynierskiego, w tym technik komputerowych,

- ścisłym powiązaniem wyników z praktyką inżynierską,

- objętością wersji drukowanej nie przekraczającą 60 stron formatu A4.

3. Zasady ogólne procesu dyplomowania zawarte są w Regulaminie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych w Politechnice Gdańskiej.

4. Do 31 grudnia nauczyciele akademiccy uprawnieni do prowadzenia prac dyplomowych inżynierskich składają w dziekanacie wnioski o prowadzenie grup projektowych z przedmiotu Pracownia dyplomowa. Wniosek dotyczący prowadzenia grupy projektowej składa jeden, dwóch lub trzech nauczycieli akademickich. Nauczyciele mogą być pracownikami jednej lub kilku katedr Wydziału. Wniosek powinien zawierać szczegółowe tematy projektów i ich zakresy dla 15 studentów. Poszczególne tematy mogą być przeznaczone dla jednego lub kilku studentów – jako projekt zespołowy. W przypadku tematu zespołowego wymagane jest sprecyzowanie zakresu projektu dla każdego studenta.

5. Złożone wnioski analizuje Komisja ds. dyplomowania dla danego kierunku studiów i zatwierdza do realizacji w kolejnym roku akademickim. Wykaz zatwierdzonych wniosków zostaje podany do wiadomości do dnia 31 stycznia wnioskodawcom i studentom – w formie informacji przed dziekanatem oraz informacji na przeznaczonej dla studentów stronie internetowej Wydziału.

6. Do 30 kwietnia studenci semestru 6 zapisują się w dziekanacie do wybranej grupy projektowej, na wybrany temat projektu inżynierskiego. W przypadku, gdy daną grupę projektową wybierze zbyt mała liczba studentów, dziekan może przepisać ich do innej grupy projektowej ze zmianą tematu. Jeżeli student nie wybierze tematu, dziekan przypisuje go do wybranej grupy projektowej. 7. Możliwe jest, w drodze wyjątku, za zgodą dziekana, zgodnie z Regulaminem studiów Politechniki Gdańskiej, wykonywanie pracy dyplomowej inżynierskiej indywidualnej lub zespołowej. Tematy prac dyplomowych i ich zakresy zgłaszają nauczyciele akademiccy uprawnieni do prowadzenia prac dyplomowych w terminach identycznych jak w przypadku grup projektowych.


8. Warunkiem rejestracji na semestr dyplomowy jest oddanie w dziekanacie wypełnionej i podpisanej przez studenta oraz opiekuna pracy Karty dyplomanta (Załącznik nr 1).

9. W trakcie zajęć Pracowni dyplomowej w semestrze 7 wyjaśniane są przez prowadzącego kolejne etapy realizacji projektu inżynierskiego (może być wprowadzany nowy materiał lub poszerzany materiał już omówiony w czasie studiów) oraz omawiane i dyskutowane kolejne etapy projektu dyplomowego. Prowadzący zajęcia dokonuje także bieżącej kontroli postępów i zapisuje wyniki w Karcie konsultacji dyplomanta (Załącznik nr 2). Informacje o bieżących postępach studentów w realizacji projektu dyplomowego prowadzący Pracownię dyplomową przekazuje do dziekanatu do 1 grudnia. Dziekan może w trakcie trwania semestru skreślić studenta, który nie uczęszcza na zajęcia Pracowni dyplomowej.

10. W trakcie zajęć Seminarium dyplomowego w semestrze 7 dyplomant zobowiązany jest do prezentacji swojego projektu dyplomowego. Zaleca się wykorzystanie do tego celu nowoczesnych technik multimedialnych. Jeśli prezentacja nie została przeprowadzona lub nie uzyskała pozytywnej oceny prowadzącego, Seminarium dyplomowe nie może zostać zaliczone.

11. Student zobowiązany jest w terminie do 15 stycznia złożyć opiekunowi pracy wstępną wersję pracy dyplomowej inżynierskiej. Po uwzględnieniu ewentualnych uwag opiekuna, student przekazuje opiekunowi końcową wersję pracy dyplomowej w trzech egzemplarzach wraz z wersją elektroniczną. Opiekun przekazuje egzemplarze pracy oraz wersję elektroniczną wraz z opinią (Załącznik nr 6) do dziekanatu w terminie do 31 stycznia. 12. Na podstawie złożonej pracy dyplomowej jest zaliczana Pracownia dyplomowa. Jeżeli praca dyplomowa nie została oddana lub uzyskała negatywną ocenę opiekuna, Pracownia dyplomowa nie zostaje zaliczona.

13. Praca dyplomowa zostaje dopuszczona do obrony, jeżeli są spełnione następujące warunki:

- praca została przyjęta przez opiekuna pracy, a potwierdzenia przyjęcia są na oryginale pracy i w karcie dyplomanta,

- praca uzyskała pozytywną opinię opiekuna, - dyplomant uzyskał wszystkie zaliczenia wymagane programem studiów, - dyplomant złożył w dziekanacie podpisane oświadczenie dotyczące przestrzegania praw

autorskich (Załącznik nr 3), - dyplomant złożył w dziekanacie wypełnioną kartę katalogową pracy dyplomowej

(Załącznik nr 4), - dyplomant uregulował wszelkie należności finansowe wobec Wydziału.

14. Dziekan wyznacza recenzenta pracy dyplomowej. Recenzent zobowiązany jest opracować opinię (Załącznik nr 7) w terminie nie dłuższym niż 7 dni i przekazać ją do dziekanatu. 15. Jeżeli spełnione są warunki podane w punktach 13 i 14, dziekan powołuje komisję egzaminacyjną w składzie: przewodniczący, opiekun pracy i recenzent oraz wyznacza termin obrony.


16. Egzamin dyplomowy obejmuje dwie części: obronę pracy dyplomowej i egzamin zawodowy.

17. Przed rozpoczęciem egzaminu dyplomowego odbywa się przygotowanie do niego. Polega ono na tym, że wszyscy studenci przystępujący w danym dniu do egzaminu, w ciągu 45 minut udzielają odpowiedzi na trzy indywidualnie wylosowane zagadnienia z zestawu 50 zagadnień dyplomowych opracowanych dla kierunku/specjalności dyplomanta. Zestaw zagadnień dyplomowych jest uaktualniany w każdym roku akademickim i udostępniany studentom przed rozpoczęciem semestru dyplomowego.

18. Obrona pracy dyplomowej składa się z następujących części:

- przedstawienia przez opiekuna i recenzenta głównych wniosków zawartych w opiniach na temat pracy,

- dyskusji, w trakcie której dyplomant powinien odpowiedzieć na pytania dotyczące pracy oraz ustosunkować się do ewentualnych uwag zawartych w opiniach.

Przebieg obrony jest oceniany przez komisję egzaminu dyplomowego i służy ustaleniu ostatecznej oceny b pracy dyplomowej według wzoru:

b = 0,6 d+0,4 e

gdzie: d - średnia arytmetyczna ocen pracy dyplomowej wystawionych przez opiekuna i recenzenta, e - średnia arytmetyczna ocen przebiegu obrony pracy dyplomowej wystawionych przez członków komisji.

19. Egzamin zawodowy odbywa się bezpośrednio po obronie pracy i ma charakter niejawny. Warunkiem dopuszczenia dyplomanta do egzaminu zawodowego jest uzyskanie pozytywnej oceny z obrony pracy dyplomowej. W trakcie ustnego egzaminu zawodowego sprawdzana jest wiedza dyplomanta z wylosowanych zagadnień w oparciu o udzielone w formie pisemnej odpowiedzi oraz wyjaśnienia ustne. Udzielone przez dyplomanta odpowiedzi są oceniane przez członków komisji, przy czym: - ostateczne oceny odpowiedzi dyplomanta na poszczególne zagadnienia oblicza się jako średnie arytmetyczne z ocen wystawionych przez członków komisji. Warunkiem zaliczenia egzaminu zawodowego jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zagadnień,

- końcową ocenę za egzamin zawodowy oblicza się jako średnią arytmetyczną z ostatecznych ocen za poszczególne zagadnienia.

20. Komisja egzaminacyjna sporządza protokół z przebiegu egzaminu dyplomowego (Załącznik nr 8).


Załącznik nr 1 Rok akademicki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (pieczęć Dziekanatu)

KARTA DYPLOMANTA

Imię i nazwisko dyplomanta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . nr albumu: . . . . . . . . . . . . . .

Rodzaj studiów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . jednolite magisterskie, I stopnia, II stopnia; stacjonarne, niestacjonarne

Kierunek / Specjalność: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Adres dyplomanta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

tel.: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . e-mail: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tytuł pracy dyplomowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

w języku polskim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

w języku angielskim

Katedra dyplomowa: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Opiekun pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

stopień i nazwisko Data wydania tematu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wymagany termin złożenia pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

wg Regulaminu Studiów

Zakres pracy dyplomowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Praca dyplomowa i jej wyniki stanowią własność Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . podpis studenta podpis opiekuna pracy


I. Przyjęcie pracy: Opinia opiekuna pracy: pozytywna, negatywna∗

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . data i podpis opiekuna pracy data i podpis kierownika katedry

II. Średnia arytmetyczna z ostatecznych ocen wpisanych do indeksu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . data i podpis pracownika dziekanatu

III. Skład komisji egzaminu dyplomowego:

Przewodniczący: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Opiekun pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Recenzent: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Recenzent dodatkowy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . podpis dziekana

IV. Opinia recenzenta: Opinia recenzenta dodatkowego: pozytywna, negatywna* pozytywna, negatywna*

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . data i podpis recenzenta pracy data i podpis recenzenta dodatkowego

V. Egzamin dyplomowy został wyznaczony:

na dzień . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . godz. . . . . . . . . . . . . . . w sali . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Gdańsk, dnia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . podpis dziekana

∗ niepotrzebne skreślić, opinia szczegółowa w załączniku


Załącznik nr 2

KARTA KONSULTACJI DYPLOMANTA

Imię i nazwisko dyplomanta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . nr albumu: . . . . . . . . . . . . . . Opiekun pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

stopień i nazwisko

Lp Stan zawansowania pracy i inne uwagi opiekuna Data i podpis 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

...

Wstępna opinia opiekuna i poświadczenie przyjęcia pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Data i podpis opiekuna pracy


Załącznik nr 3

Gdańsk, dnia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Wydział Elektrotechniki i Automatyki Politechnika Gdańska Imię i nazwisko: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . nr albumu:............................

O Ś W I A D C Z E N I E

Świadomy(a) odpowiedzialności karnej z tytułu naruszenia przepisów ustawy prawo

autorskie (Dz. U. nr 80 poz. 904 z 2000 r. ze zmianami) i konsekwencji dyscyplinarnych

określonych w ustawie prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164 poz. 1365 z 2005 r.)∗ a

także odpowiedzialności cywilnoprawnej oświadczam, że przedkładana praca dyplomowa

Tytuł pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . została napisana przeze mnie samodzielnie i nie była wcześniej podstawą żadnej innej

urzędowej procedury związanej z nadaniem dyplomu wyższej uczelni lub tytułów

zawodowych. Jednocześnie oświadczam, że w/w praca nie narusza praw autorskich w

rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych innych osób oraz dóbr

osobistych chronionych prawem cywilnym. Wszystkie informacje umieszczone w pracy,

uzyskane ze źródeł pisanych i elektronicznych oraz inne informacje, zostały udokumentowane

w wykazie literatury odpowiednimi odnośnikami

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (podpis dyplomanta)

∗ Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Art. 214 ustęp 4. W razie podejrzenia popełnienia przez studenta czynu polegającego na przypisaniu sobie autorstwa istotnego fragmentu lub innych elementów cudzego utworu rektor niezwłocznie poleca przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. Art. 214 ustęp 6. Jeżeli w wyniku postępowania wyjaśniającego zebrany materiał potwierdza popełnienie czynu, o którym mowa w ust. 4, rektor wstrzymuje postępowanie o nadanie tytułu zawodowego do czasu wydania orzeczenia przez komisję dyscyplinarną oraz składa zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.


Załącznik nr 4 KARTA KATALOGOWA PRACY DYPLOMOWEJ

magisterskiej / inżynierskiej∗ Imię i nazwisko dyplomanta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Opiekun pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

stopień i nazwisko

Rok: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . semestr: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tytuł pracy dyplomowej:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . w języku polskim

Słowa kluczowe:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . w języku polskim

Kategoria archiwalna: A BE 50*

Za Komisję Egzaminacyjną

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

podpis przewodniczącego komisji

∗ niepotrzebne skreślić UWAGA: wypełniać dużymi literami


Załącznik nr 5 (strona tytułowa) POLITECHNIKA GDAŃSKA

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI

PRACA DYPLOMOWA INŻYNIERSKA

Dyplomant: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . nr albumu: . . . . . . . . . . . . (imię i nazwisko)

Obrona pracy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ocena: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (data)

Egzamin dyplomowy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ocena: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (data)

TEMAT:

ZAKRES:

Opiekun pracy Kierownik Katedry/Zakładu

(tytuł, imię i nazwisko) (tytuł, imię i nazwisko)

.................................. ..................................... (podpis) (podpis

GDAŃSK, 20 ...

Katedra: Rodzaj studiów: Kierunek studiów: Specjalność:


Załącznik nr 6

Gdańsk, dnia ........................... 20.... r. Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra …………………………………. Opiekun pracy: (tytuł/stopień, imię i nazwisko)

Ocena pracy dyplomowej inżynierskiej i charakterystyka dyplomanta

Temat pracy ..................................................................................................................................

Imię i nazwisko ..................................................................... Nr albumu ....................................

1. Ocena formalna pracy (zgodność treści z tytułem, struktura pracy, teza pracy, spis treści,

odsyłacze do literatury, wykaz oznaczeń i zgodność symboli rysunkowych z normami):

.......................................................................................................................................................

2. Ocena pracy (zawartość merytoryczna, poprawność sformułowanych tez, znaczenie

praktyczne problemu): ...........................................................................................................

3. Uwagi szczegółowe ...............................................................................................................

4. Charakterystyka doboru i wykorzystania literatury ...............................................................

5. Charakterystyka dyplomanta (przygotowanie zawodowe, systematyczność, samodzielność,

szczególne zainteresowania i umiejętności): …………………………………………………

6. Inne uwagi ..............................................................................................................................

7. Ocena końcowa ......................................................................................................................

....................................................... ............................. (data) (podpis)


Załącznik nr 7 Gdańsk, dnia ........................... 20.... r.

.....................................................................

(tytuł/stopień, imię i nazwisko recenzenta)

Proszę o ocenę załączonej pracy dyplomowej inżynierskiej studenta(ki) .............................

Egzamin dyplomowy przewiduję w dniu ...........................

Dziekan

Ocena pracy dyplomowej inżynierskiej

Temat pracy ..................................................................................................................................

Imię i nazwisko ..................................................................... Nr albumu ....................................

Opiekun pracy ..............................................................................................................................

1. Ocena formalna pracy (zgodność treści z tytułem, struktura pracy, teza pracy, spis treści,

odsyłacze do literatury, wykaz oznaczeń i zgodność symboli rysunkowych z normami):

.......................................................................................................................................................

2. Ocena pracy (zawartość merytoryczna, poprawność sformułowanych tez, znaczenie

praktyczne problemu): ...........................................................................................................

3. Uwagi szczegółowe ...............................................................................................................

4. Charakterystyka doboru i wykorzystania literatury ...............................................................

5. Inne uwagi ..............................................................................................................................

6. Ocena końcowa ......................................................................................................................

....................................................... ............................. (data) (podpis)


Załącznik nr 8 Wydział Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej

PROTOKÓŁ KOMISJI EGZAMINU DYPLOMOWEGO INŻYNIERSKIEGO/MAGISTERSKIEGO

z dnia .............................................................

Pan(i) ........................................................ syn(córka)...............................................................,

urodzony (a) dnia ........................................19 ....... r. w .............................................................

student(ka) Wydziału Elektrotechniki i Automatyki, nr albumu ............................................

kierunek Elektrotechnika/Automatyka i Robotyka, specjalność .................................................

rok immatrykulacji .......... zdawał(a) egzamin dyplomowy inżynierski/magisterski w dniu

...................................................................

przed Komisją Egzaminacyjną w składzie:

Przewodniczący: ................................................................................. Opiekun pracy: .................................................................................... Recenzent: ...........................................................................................

Zagadnienia egzaminacyjne Ocena odpowiedzi

1. .......................................................................................... ......................................

2. .......................................................................................... ......................................

3. .......................................................................................... ......................................

Komisja egzaminacyjna biorąc pod uwagę uzyskaną średnią ocen ze studiów ..............., ocenę .......................... uzyskaną za pracę dyplomową pt. .................................................................... ......................................................................................................................................................, oraz ocenę z egzaminu dyplomowego .............................. uznała, że: Pan(i) ............................................................. złożył(a) egzamin dyplomowy inżynierski/magisterski i postanowiła wydać dyplom inżyniera/magistra inżyniera w kierunku ................................................... o specjalności ..............................................................

z wynikiem ostatecznym ...................................................................... Uwagi dodatkowe: ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

członkowie Komisji przewodniczący Komisji


Ocena pracy dyplomowej Ocena: 1 2 3 Średnia

pracy dyplomowej przez recenzentów d

prezentacji i obrony pracy dyplomowej e

Ocena pracy dyplomowej b = 0,6 d+0,4 e

Do protokołu wpisuje się oceny słowne z pracy dyplomowej określone wg skali liczbowej (obliczenia z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku):

2,75 – 3,24 dostateczna 3,25 – 3,74 dość dobra 3,75 – 4,24 dobra 4,25 – 4,74 ponad dobra 4,75 – 5,24 bardzo dobra

od 5,25 celująca Ocena egzaminu dyplomowego

Ocena: 1 2 3 - Średnia

Pytanie 1 e1

Pytanie 2 e2

Pytanie 3 e3

Ocena egzaminu dyplomowego c = (e1+e2+e3)/3

Do protokołu wpisuje się oceny słowne z egzaminu dyplomowego określone wg skali liczbowej (obliczenia z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku):

2,75 – 3,24 dostateczna 3 ,25 – 3,74 dość dobra 3,75 – 4,24 dobra

4,25 – 4,74 ponad dobry 4,75 – 5,24 bardzo dobra

od 5,25 celująca Ocena końcowa

Ocena:

średnia ze studiów a

pracy dyplomowej b

egzaminu dyplomowego c

Ostateczny wynik studiów w = 0,6 a + 0,3 b + 0,1 c w

Do dyplomu wpisuje się ocenę słowną określoną według następującej skali punktowej:

w<3,30 dostateczna, 3,30 ≤w < 3,70 dość dobra, 3,70 ≤w < 4,10 dobra, 4,10 ≤w < 4, 50 ponad dobra, w ≥ 4,50 bardzo dobra


Załącznik nr 9

..............................., dnia .................................

Miejscowość

...................................................................... Imię i nazwisko ...................................................................... Wydział ...................................................................... Kierunek studiów ....................................................................... Nr albumu Pan ............................................................................

Dziekan Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej

WNIOSEK O WYDANIE DODATKOWEGO ODPISU DYPLOMU UKOŃCZENIA STUDIÓW NA POLITECHNICE GDAŃSKIEJ

W TŁUMACZENIU NA JĘZYK OBCY

Szanowny Panie Dziekanie, Uprzejmie proszę o wydanie dodatkowego odpisu dyplomu ukończenia studiów na Politechnice Gdańskiej w tłumaczeniu na język angielski, francuski, hiszpański, niemiecki, rosyjski* Oświadczam, że:

a) dostarczyłem(am) dodatkowe zdjęcie, b) wniosłem(am) opłatę za wydanie dodatkowego odpisu dyplomu ukończenia studiów w

tłumaczeniu na język obcy.

...................................................... Podpis absolwenta

* niepotrzebne skreślić, pozostawiając jeden wybrany język


Załącznik nr 10

..............................., dnia ................................. Miejscowość

...................................................................... Imię i nazwisko ...................................................................... Wydział ...................................................................... Kierunek studiów ....................................................................... Nr albumu Pan ............................................................................

Dziekan Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej

WNIOSEK O WYDANIE DODATKOWEGO ODPISU

SUPLEMENTU DO DYPLOMU UKOŃCZENIA STUDIÓW NA POLITECHNICE GDAŃSKIEJ W TŁUMACZENIU NA JĘZYK ANGIELSKI

Szanowny Panie Dziekanie, uprzejmie proszę o wydanie dodatkowego odpisu suplementu do dyplomu ukończenia studiów na Politechnice Gdańskiej w tłumaczeniu na język angielski. Oświadczam, że*:

a) złożyłem(am) pracę dyplomową zawierającą tytuł i streszczenie tej pracy w języku angielskim,

b) uzupełniłem(am) dokumentację przebiegu studiów o tłumaczenie wykazu przedmiotów na język angielski (w przypadkach wymienionych w § 7 Zarządzenia Rektora Politechniki Gdańskiej Nr ...../2007)1,

c) przedstawiłem(am) w języku angielskim informacje o dodatkowych osiągnięciach, d) wniosłem(am) opłatę za wydanie dodatkowego odpisu dyplomu ukończenia studiów w

tłumaczeniu na język obcy.

...................................................... ......................Podpis absolwenta

niepotrzebne skreślić 1 sprawdzone i zaakceptowane przez osobę wyznaczoną przez dziekana wydziału


5. WYJAZDY W RAMACH PROGRAMU ERASMUS

Studenci Wydziału w trakcie studiów mogą odbyć jeden lub dwa semestry studiów na jednej z uczelni partnerskiej programu Erasmus w ramach realizowanych umów dwustronnych pomiędzy uczelniami i wydziałami.

Erasmus jest programem współpracy międzyuczelnianej, którego celem jest podnoszenie jakości kształcenia w krajach uczestniczących, poprzez rozwijanie międzynarodowej współpracy oraz wspieranie mobilności studentów i pracowników szkół wyższych. Krajami uczestniczącymi jest 27 krajów Unii Europejskiej, 3 kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandia, Lichtenstein i Norwegia) oraz Turcja. Wydział ma podpisane umowy dwustronne z następującymi krajami: Dania, Estonia, Francja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Niemcy, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Włochy, Wielka Brytania.

Studia za granicą stanowią integralną część programu nauczania realizowanego w Polsce. Studenci rozliczani są z odbytych studiów zagranicznych w oparciu o jednolity system punktowy obowiązujący we wszystkich krajach partnerskich. W trakcie pobytu za granicą otrzymują stypendium. Mają możliwość wyboru indywidualnego programu studiów. W ramach programu możliwe jest również odbycie stażu w wybranym ośrodku.

Od roku akademickiego 2007/08 Erasmus jest częścią programu „Uczenie się przez całe życie” (The Lifelong Learning Programme), nowego programu Unii Europejskiej w dziedzinie edukacji i doskonalenia zawodowego.

Więcej informacji można znaleźć na stronach: - Koordynatora programu Erasmus na WEiA: http://www.ely.pg.gda.pl/Erasmus/ - Erasmus Sudent Network: http://www.gdansk.esn.pl/ - Uczelnianego działu Współpracy z Zagranicą: http://www.pg.gda.pl/dwz/

Zasady kwalifikacji na wyjazdy ramach Programu Erasmus na Wydziale Elektrotechniki

i Automatyki PG: 1. Podstawą kwalifikacji jest złożenie podania do Dziekana Wydziału. 2. Podczas kwalifikacji brane są pod uwagę następujące kryteria:

wyniki w nauce, znajomość języka wymaganego przez kraj przyjmujący, działalność organizacyjna.

3. Spełnione muszą być następujące warunki: brak zaległości na dotychczasowych semestrach, rejestracja na semestr na którym ma być realizowany wyjazd.

4. Pierwszeństwo w wyjeździe ma student, który sam nawiązał kontakt z uczelnią zagraniczną.

5. Decydujące znaczenie może mieć opinia strony przyjmującej. 6. Kwalifikacji dokonuje komisja kwalifikacyjna, w której skład wchodzi m.in. koordynator

Wydziałowy ds. Programu Erasmus, przedstawiciel Wydziałowej Rady Studentów oraz przedstawiciel Erasmus Student Network.

7. Komisja sporządza protokół z przeprowadzonego posiedzenia.


6. ORGANIZACJE STUDENCKIE 6.1. Wydziałowa Rada Studentów Elektrotechniki i Automatyki

Samorząd Studentów Politechniki Gdańskiej liczy sobie już przeszło 50 lat. Powstał w 1957 roku jako pierwszy w kraju. Przez wiele lat działał aktywnie pomagając studentom i broniąc ich interesów, a także krzewiąc kulturę. Dzisiejszy Samorząd godnie kultywuje minione tradycje reprezentując studentów Uczelni, dbając o kulturę studencką, będąc inicjatorem i organizatorem wielu imprez kulturalnych takich jak Technikalia, otrzęsiny, połowinki i inne. Obecnie interesy studentów Naszego Wydziału reprezentuje Wydziałowa Rada Samorządu (WRS), której przedstawiciele zasiadają w Radzie Wydziału. Od wielu lat WRS jest organizatorem zabaw, które na stałe wpisały się do kalendarza impreza Wydziału, Uczelni i całego Trójmiasta. Rokrocznie tłumy studentów bawią się podczas Dni Wydziału Elektrotechniki i Automatyki, w trakcie których odbywa się, sztandarowy już, Rejs Elektryków Katamaranem po Zatoce Gdańskiej. Oprócz dbałości o kulturę, WRS przejawia również zainteresowanie karierą studentów i Absolwentów Wydziału, organizując spotkania z przedstawicielami firm i zakładów przemysłowych Pomorza. Na przełomie października i listopada tego roku na całej uczelni odbędą się wybory do poszczególnych organów Samorządu. Jeżeli chcesz działać w Samorządzie Studentów, masz wiele ciekawych pomysłów, pragniesz realizować swoje wizje i zdobywać doświadczenia organizacyjne to serdecznie Cię zapraszamy.

Wydziałowa Rada Samorządu Politechnika Gdańska

Wydział Elektrotechniki i Automatyki Gmach im. prof. K. Kopeckiego

80-233 Gdańsk, ul. G. Narutowicz11/12 pok. E-26, tel. 058 347 27 24

e-mail: [email protected] 6.2. Wydziałowa Komisja Stypendialna

Wydziałowa Komisja Stypendialna (WKS) rozpatruje wnioski o przyznanie pomocy materialnej dla studentów (zwane dalej stypendiami). Stypendia: socjalne, specjalne dla osób niepełnosprawnych, dopłaty do zakwaterowania i dopłaty do posiłków przyznawane są studentom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej na podstawie podań złożonych do 20 października. Natomiast podania o zapomogę losową (stosownie udokumentowane) należy składać do 5 dnia każdego miesiąca. Wszystkie podania należy składać w biurze Wydziałowej Komisji Stypendialnej pokój E26. Ponadto studentom, którzy ukończyli pierwszy rok (tak jak i studentom lat starszych) przysługuje stypendium naukowe. Jednym z warunków otrzymania tego stypendium jest zaliczenie semestru w terminie (określanym przez Dziekana Wydziału jako ostatni dzień składania indeksów w dziekanacie) ze średnią ocen większą od 3,80. Stypendium socjalne wraz z dodatkami do zamieszkania i wyżywienia oraz stypendium sportowe, specjalne i stypendium naukowe przyznawane są na okres jednego roku akademickiego, z wyjątkiem zapomogi losowej (przyznawanej z tego samego powodu tylko dwa razy w ciągu roku akademickiego). Ponadto na przełomie kwietnia i maja każdy student, mieszkający na stałe poza trasą Tczew – Wejherowo, może ubiegać się o miejsce w akademiku


na następny rok. Każdy student ma także prawo odwołania się od podejmowanych decyzji WKS-u do Odwoławczej Komisji Stypendialnej, która ma swoją siedzibę przy Samorządzie Studentów PG.

Szczegółowych informacji na temat funkcjonowania WKS, a także na temat pomocy materialnej można uzyskać również w dziekanacie.

Wydziałowa Komisja Stypendialna Politechnika Gdańska

Wydział Elektrotechniki i Automatyki Gmach im. prof. K. Kopeckiego

80-233 Gdańsk, ul. G. Narutowicz11/12 pok. E-26, tel. 058 347 27 24

6.3. Naukowe Koło Studentów Automatyki

Naukowe Koło Studentów Automatyków - NKSA - organizuje ruch naukowy studentów kierunku Automatyka i Robotyka. Zadaniem koła jest rozszerzanie i pogłębianie wiedzy i umiejętności z zakresu automatyki i robotyki zdobywanych przez studentów w okresie studiów. W szczególności odnosi się to do: - rozwijania i pogłębiania zainteresowań naukowych studentów; - udziału w przygotowaniu do pracy przyszłej kadry naukowej; - inicjowania i realizowania prac mających na celu doskonalenie procesu

dydaktyczno-wychowawczego szkoły wyższej; - pomocy w realizowaniu prac badawczych prowadzonych na Wydziale; - kształtowania umiejętności samodzielnego i zespołowego rozwiązywania

problemów natury naukowo-technicznej. NKSA realizuje swoje cele poprzez:

- prowadzenie przez członków Koła zespołowych i indywidualnych prac naukowobadawczych;

- organizowanie i udział w spotkaniach i zjazdach naukowych; - organizowanie i udział w obozach naukowych; - organizowanie weekendowych warsztatów naukowych, - współpraca ze stowarzyszeniami naukowymi i technicznymi, w szczególności z

innymi kołami naukowymi. Zapraszamy wszystkich studentów do wstąpienia do koła!

Naukowe Koło Studentów Automatyków Politechnika Gdańska

Wydział Elektrotechniki i Automatyki 80-233 Gdańsk, ul. G. Narutowicz11/12

internet: www.nksa.pg.gda.pl 6.4. Naukowe Koło Studentów Elektryków

Naukowe Koło Studentów Elektryków (NKSE) działa przy Wydziale Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej. Zrzesza najbardziej aktywnych i twórczych studentów kierunku elektrotechnika wszystkich roczników. W skład NKSE wchodzi obecnie ponad 20 studentów głównie kierunku Elektrotechniki WEiA.


Członkowie NKSE utworzyli pięć grup roboczych realizujących własne projekty naukowo-badawcze.

Naukowe Koło Studentów Elektryków (NKSE) wznowiło działalność od początku roku akademickiego 2006/07. Uchwalono i zatwierdzono nowy statut NKSE dostosowując go do nowych potrzeb studentów. Głównym celem NKSE jest umożliwienie studentom realizacji własnych projektów naukowo-badawczych z zakresu elektrotechniki. Pozwoli to na rozszerzanie i pogłębianie wiedzy oraz umiejętności zdobywanych przez studentów w okresie studiów. Realizacja projektów umożliwi kształtowanie umiejętności samodzielnego i zespołowego rozwiązywania problemów natury naukowo-technicznej. Członkowie Koła mogą czynnie uczestniczyć w pracach badawczych i projektach prowadzonych na Wydziale. Spośród członków NKSE mają się rekrutować słuchacze Studium Doktoranckiego oraz przyszła kadra naukowa Wydziału. Członkowie NKSE czynnie współpracują z podobnymi organizacjami Politechniki Gdańskiej.

Ze strony władz i pracowników Wydziału EiA NKSE otrzymuje wsparcie zarówno w zakresie organizacji działalności Koła jak i realizacji projektów. Realizowane projekty mają się stać wizytówką Wydziału EiA i NKSE.

Członkowie Koła mają możliwość prezentacji wyników swoich prac na krajowych i międzynarodowych konferencjach oraz targach.

Opiekunem Koła jest dr inż. Michna Michał ([email protected]). Władze Koła stanowią prezes NKSE Tomczyk Andrzej ([email protected]), z-ca prezesa NKSE Makowski Mariusz ([email protected]), sekretarz NKSE Wieczorek Paweł ([email protected]).

Obecnie realizowane są projekty: model elektrowni wodnej, rower elektryczny, transformator Tesli, samochód elektryczny, projekt generator synchroniczny PMSM. Naukowe Koło Studentów Elektryków Politechnika Gdańska

Wydział Elektrotechniki i Automatyki 80-233 Gdańsk, ul. G. Narutowicz11/12

internet: www.ely.pg.gda.pl/nkse 6.5. Studenckie Koło Inżynierii Pomiarowej

Studenckie Koło Inżynierii Pomiarowej SKIP jest obecnie najmłodszym kołem naukowym działającym na Wydziale Elektrotechniki i Automatyki. Działa przy Katedrze Metrologii i Systemów Informacyjnych. Swoją nieoficjalną działalność zaczęło w maju 2008. W pełni oficjalnie działa od września 2008.

„Skipowcy”, jak zwykli być nazywani, zajmują się szeroko pojętymi pomiarami. Nie staje to jednak na przeszkodzie działać przy dowolnych innych technicznych zagadnieniach. Z racji tego, że nasze szeregi wypełnione są studentami kierunku Automatyka i Robotyka, głównie te dyscypliny wplatamy do naszych podstawowych zainteresowań. Pozwala to dodatkowo uzupełniać wiedzę i wychodzić daleko poza zakres przedmiotów programowych, co ma zazwyczaj swoje pozytywne odzwierciedlenie w ocenach.

Spotkania Skipowców mają zazwyczaj charakter projektowy lub laboratoryjny. Cały czas na warsztacie mamy samodzielnie opracowane projekty, które z czasem coraz bardziej rozbudowujemy. Do naszej dyspozycji jest świetnie wyposażone laboratorium Sensoryki Robotów i Komputerowych Systemów Pomiarowych. We wszystkich pracach możemy też liczyć na opiekuna koła, pana mgr inż. Leszka


Rafińskiego, który jest zawsze chętny do pomocy i dysponuje nieskończonymi pokładami cierpliwości. Wiedza, którą stale nam przekazuje jest doskonałym spoiwem do tego, czego uczymy się na zajęciach programowych, a przy tym jest niebywale przydatna w czasie pracy projektowej.

Mimo krótkiego czasu istnienia koła, możemy już się pochwalić pierwszymi pokazami. Braliśmy udział w Bałtyckim Festiwalu Nauki 2008, przygotowujemy się na kolejny, a także zgłosiliśmy swój udział w 14th Scientific Conference on Computer Applications in Electrical Engineering. Ponadto najprawdopodobniej weźmiemy udział w 41 Międzyuczelnianej Konferencji Metrologów jako jedno z nielicznych kół naukowych. Poza tym, warto dodać, że prawie wszyscy wzięliśmy udział w kursie projektowania oraz budowy systemów alarmowych, organizowanym przez Katedrę Metrologii i Systemów Informacyjnych oraz firmę Satel.

Nasze szeregi stanowią studenci, którzy chcą na bieżąco wykorzystywać wiedzę zdobytą na studiach lub ją po prostu poszerzać. Głównym plusem tego, że jesteśmy stosunkowo młodym kołem naukowym, jest fakt, że nie jest ono jeszcze sztywno ukształtowane i pełne. Jesteśmy otwarci na nowych członków, stale rozwijamy zakres działalności i nasze możliwości. Do tego należy doliczyć rozwój strony internetowej, pozyskiwanie środków na projekty, reklamę, możliwości laboratoryjne i wiele innych. Grono członków i sympatyków stale się powiększa, a furtka nadal jest otwarta dla nowych studentów, którzy chcieliby popróbować swoich sił w inżynierii nie pod wpływem presji ocen czy egzaminów, lecz dla siebie, z pasji i zainteresowania. Studenckie Koło Inżynierii Pomiarowej Politechnika Gdańska

Wydział Elektrotechniki i Automatyki internet: www.ely.pg.gda.pl/skip

e-mail: [email protected] 6.6. Studenckie Koło Stowarzyszenia Elektryków Polskich PG

Organizacją „elektrotechników” jest Stowarzyszenie Elektryków Polskich (SEP). Na Politechnice Gdańskiej przedstawicielami i reprezentantami tejże organizacji są dwa Koła działające przy Oddziale Gdańskim. Jest nim, Koło Naukowe Stowarzyszenia Elektryków Polskich przy Politechnice Gdańskiej nr 1, które zrzesza głównie pracowników i nauczycieli akademickich PG oraz Studenckie Koło Naukowe Stowarzyszenia Elektryków Polskich Politechniki Gdańskiej nr 116. To Koło, zrzesza studentów związanych z szeroko rozumianą elektrotechniką jak również z kierunkami, które nie są bezpośrednio związane z tą nauką. Studenckie Koło SEP PG zajmuje się głównie organizacją kursów na uprawnienia SEP ‘E’ do 1 kV w semestrze zimowym i semestrze letnim dla studentów Wydziału Elektrotechniki i Automatyki, jak również dla zainteresowanych studentów z wszystkich wydziałów Politechniki Gdańskiej.

W obecnej chwili Koło liczy sobie około 200 członków. Patronat nad Studenckim Kołem Naukowym SEP PG objęła Rafineria Gdańska, ASTE sp. z o.o., Nord sp. z o.o. oraz Philips Lighting Poland SA. W ramach działalności organizacji realizowane są wycieczki wyjazdowe, między innymi coroczny tygodniowy wyjazd dla studentów Wydziału EiA do zakładów przemysłowych w większości związanych z dziedziną elektrotechniki lub automatyki; organizowane są spotkania z teoretykami


i praktykami świata elektrotechniki. Pomaga to w członkom Studenckiego Koła SEP w nawiązywaniu kontaktów branżowych i sprzyja przyszłej pracy zawodowej.

Studenci Koła biorą udział w licznych seminariach, prezentacjach podczas targów i konferencjach. Skromną nadzieja Koła jest, aby zamierzenia i działania, przyczyniały się do coraz głębszego i szerszego poszerzania kultury elektrotechnicznej, jak również kreowaniu nowych kadr inżynierskich XXI wieku. Jedno jest pewne, aby w przyszłości być dobrymi inżynierami, już dziś trzeba poszerzać i kreować wiedze i kulturę techniczną. I Ty możesz być szanowanym inżynierem. I Ty możesz zostać członkiem SEP.

Studenckie Koło Stowarzyszenia Politechnika Gdańska Elektryków Polskich Wydział Elektrotechniki i Automatyki

80-233 Gdańsk, ul. G. Narutowicz11/12 internet: www.ely.pg.gda.pl/sep

e-mail: [email protected]

Informator Ea niest I st 2009 - Strona główna · Informator dla studentów kierunku...

Documents

Transcript of Informator Ea niest I st 2009 - Strona główna · Informator dla studentów kierunku...