INCOTERMS

Międzynarodowe Formuły Wykładni Terminów Handlowych

Międzynarodowa Izba Handlowa (ICC) w Paryżu

1999 – nowy zbiór reguł handlowych

ICC INCOTERMS 2000 – International Rules for the Interpretation of Trade Terms

INCOTERMS - cechy Zbiór reguł najczęściej stosowanych w praktyce

handlu zagranicznego Ustalają podział kosztów, obowiązków i ryzyka –

transport, ubezpieczenie, cło Instrument ułatwiający zawieranie kontraktów

handlowych Wygodne dla spedytorów – organizacja procesu

handlowego Praktyczne stosowanie formuł może różnić się w

poszczególnych krajach (zwyczaje, przepisy)

CZYM INCOTERMS NIE SĄ

CZĘŚCIĄ UMOWY O PRZEWÓZ

PRZEKAZANIEM PRAWA WŁASNOŚCI LUB TYTUŁU

NIE WSKAZUJĄ PRZEWOŹNIKA

NIE SĄ WYKORZYSTYWANE DO OKREŚLENIA SKUTKÓW ZERWANIA UMOWY

Zasady stosowania INCOTERMS

Fakultatywność Drugoplanowa rola w stosunku do umów Prawa wprowadzania zmian Nie dotyczą stron trzecich Wydanie towaru osobie trzeciej i na jego

koszt Towar postawiony do dyspozycji kupującego

musi być wyraźnie wyodrębniony jako przedmiot kontraktu handlowego

Obowiązki sprzedającego

Dostarcza towar zgodnie z kontraktem wraz z dowodem zgodności określonym przez umowę

Dostarcza na swój koszt zwyczajowe opakowanie towaru, chyba, że towar ten przewozi się nie opakowany

Ponosi wszystkie koszty potrzebne do wysłania (wydania) towaru, w tym koszty czynności kontrolnych

Obowiązki kupującego Zapłacenie ceny za towar Przyjęcie towaru, jeżeli sprzedający

postawił go do dyspozycji w miejscu i w czasie przewidzianym w kontrakcie handlowym

WARIANTY WARUNKÓW

NALEŻY UNIKAĆ OKREŚLEŃ W RODZAJU “FOB ON DECK,” “FOB WAREHOUSE,” OR “CNF,” “C&F”

AND THE LIKE. PONIEWAŻ NIE MAJĄ ONE UNIWERSALNYCH ZNACZEŃ W

INCOTERMS.

DEFINICJE

“ZAŁADOWCA” ODNOSI SIĘ DO STRONY PRZEKAZUJĄCEJ TOWAR DO PRZEWOZU I/LUB ZAMAWIAJĄCEJ USŁUGĘ TRANSPORTOWĄ.”

“DOSTAWA” ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA I CZASU KIEDY SPRZEDAWCA SPEŁNIŁ SWOJE WYMAGANIA ODNOŚNIE PRZEKAZANIA TOWARU KUPUJĄCEMU (A4) I ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA I CZASU GDZIE KUPUJĄCY OTRZYMAŁ TOWAR (B4).

DEFINICJE CD … “OPŁATY” ODNOSI SIĘ DO KOSZTÓW BĘDĄCYCH

NIEZBĘDNĄ KONSEKWENCJĄ IMPORTU

“PORT” ODNOSI SIĘ DO PORTU ZAŁADOWANIA LUB DO PORTU DOSTAWY

“MIEJSCE” ODNOSI SIĘ DO MIEJSCA DOSTAWY W DOSTAWACH NIE-MORSKICH

Formuły INCOTERMS

INCOTERMS rodzaje Typu loco (z dostawą „na miejscu”) Typu franco (transakcja „do dostawcy”)

Gestia transportowa Prawo i obowiązek zorganizowania

transportu i pokrycia jego kosztu

Gestia transportowa - rodzaje

Gestia kupującego – EXW, FCA, FAS i FOB

Gestia sprzedającego - CFR, CIF, CPT, CIP, DAF, DES, DEQ, DDU i DDP

INCOTERMS 2000

INCOTERMS rodzaje Grupa C – formuły dwupunktowe –

oddzielenie podziału ryzyka i kosztów – formuły na załadowanie

Grupa D – formuły na przybycie

CIP i CIF Ryzyko uszkodzenia czy utraty towaru

ponosi kupujący Sprzedający – ubezpieczenie towaru i

dostarczenie dowodu zawarcia umowy ubezpieczeniowej

INCOTERMS - wybrane przypadki

Praktyka handlowa ma pierwszeństwo przed ustaleniami teoretycznymi

Nie rozwiązują automatycznie i jasno wszystkich aspektów dostawy ładunku

EXW Koszt załadunku obciąża kupującego Sprzedający organizuje załadunek W przypadku dostaw wagonowych do

portu spedytorzy oczekują załatwienia formalności na stacji nadania

FCA Obiekcje odnośnie załadunkuSprzedający spełnia swoje zobowiązania w

stosunku do kupującego, takie jak załadunek wagonu lub samochodu lub przekaże towar w pieczę przewoźnika na stacji nadania lub do terminalu przewoźnika przy przewozie drobnicy (kupujący ma obowiązek załadować towar)

FOB Sprzedający dostarcza na własny koszt

tylko dowód dostarczenia towaru na statek (dokument)

FAS Sprzedający ma obowiązek załadowania lub

przekazania towaru w pieczę przewoźnika na stacji nadania lub w terminalu

Nie koresponduje z polskimi taryfami portowymi, dzielącymi koszty portowe na przeładunek i za ładunek na linii nadburcia statku zgodnie z wymogami formuły FOB

W praktyce stawka za załadunek pośredni jest dzielona między spedytorów importera i eksportera

DDU i DDP Sprzedający ma obowiązek

dostarczenia towaru do magazynu kupującego

Kupujący ma obowiązki wynikające z prawa przewozowego

Wskazanie miejsca dostawy nie zawsze jest wystarczająco

precyzyjne Przesyłki zbiorowe, lotnicze

INCOTERMS są również formułami ceny

Koszty opakowania i oznakowania

Ponosi sprzedający Musi zapewnić bezpieczny przewóz do

miejsca przeznaczenia Musi znać warunki i sposób przewozu

Generalnie przyjmuje się, że odprawa celna ciąży na

stronie kraju, gdzie ma ona miejsce

FAS I DEQ – odprawa celna eksportowa – eksporter, importowa – importer

Tranzyt – kupujący bądź sprzedający w zależności od miejsca dostawy (grupa C – koszty ponosi sprzedający, jeśli są wliczone w koszty frachtu).

Miejsce odprawy celnej nie musi być tożsame z miejscem dostawy

wymienionym w kontrakcie

DDUTowar wyładowany ze statku powinien być

odprawiony w procedurze tranzytu lub dopuszczenia do obrotu w porcie

FOB PRZYKŁADY

FOB, New Orleans FOB, New Orleans -- 3 3 maszyny do lodów eksportowane maszyny do lodów eksportowane z USA do Niemiecz USA do Niemiec..

Exporter jest odpowiedzialny za wszystkie koszty dostawy towarów do Nowego Orleanu i załadowania produktów na statek wskazany przez niemiecką firmę. Jest odpowiedzialny za zorganizowanie wszystkich formalności eksportowych (licencje, podatki, opłaty). Firma niemiecka jest odpowiedzialna za zamówienie miejsca na statku i zapłatę za fracht oceaniczny.

CIF PRZYKŁADY

CIF (CIF (oznaczony port przeznaczeniaoznaczony port przeznaczenia) )

Dostawca kwotuje swojego niemieckiego klienta CIF Bremerhaven 3 maszyn do lodów. Dostawca organizuje i opłaca wszystkie koszty do portu w Bremerhaven jak również organizuje i opłaca morską polisę ubezpieczeniową. Jest jednak tylko odpowiedzialny za ryzyko strat do momentu załadowania maszyn na pokład statku w Nowym Orleanie.

FAS PRZYKŁADYFAS, New Orleans FAS, New Orleans

Eksporter amerykański jest odpowiedzialny za wszystkie koszty dostarczenia towarów do portu w Nowym Orleanie wzdłuż burty wskazanego statku w oznaczonym czasie. Niemiecki dostawca jest odpowiedzialny za zamówienie miejsca zapłatę za fracht oceaniczny i zorganizowanie wszystkich formalności eksportowych.

Wybór formuły FAS, FOB, CFR, CIF, DES, DEQ –

transport wodny (port załadunku) EXW, FCA, CPT, CIP, DAF, DDU i DDP

– uniwersalne (miejsce) FCA, CPT, CIP – dostawy w

kontenerach, jednostkach ładunkowych i załadunku poziomym

Gestia transportowa - korzyści

Możliwość wyboru sposobu i warunków przewozu

Możliwość wynegocjowania specjalnych warunków dostawy

Wykorzystanie systemu przesyłek zbiorowych i intermodalnych

Wybór formuły Przygotowanie do ryzyka i kosztów

transportu Odprawa importowa Zdolność do dostarczenia towaru płatności

Gestia transportowa - ryzyko

Wzrost stawek na rynku frachtowym Brak okazji załadunkowych Możliwość przewozu Kongestia w porcie Przestoje w przejściach granicznych

Koszty nieprawidłowego wyboru formuły

handlowej Załadunek Wystawienie konosamentu

Odstępowanie gestii Uwarunkowania polityczne Rachunek ekonomiczny Szybkość zapłaty za towar – EXW Kredytowanie przez eksportera

zagranicznego Brak wiedzy i doświadczenia