Konspekt do lekcji w ramach projektu „Bezpieczna szkoła”

Cele ogólne i szczegółowe, formy pracy i metody, środki dydaktyczne według nadesłanego

konspektu p. mgr Katarzyny Kołodziejczyk.

Przebieg zajęć:

I. Wprowadzenie do tematu zajęć.

II. Praca w małych kilkuosobowych grupach 2 – 3 osób według konspektu – uczniowie

uzupełniają kartę pracy:

I. Człowiek w państwie

1) Uzupełnij tekst:

Państwo jest polityczną organizacją dysponującą ……………………….. władzą i

prawem stosowania ……………………… wobec swoich obywateli tworzących

społeczność żyjącą na wyodrębnionym ………………………………. . Suwerenność

czyli zwierzchnictwo jest podstawową właściwością państwa. Suwerenność

………………………… to niezależność od władzy innych państw, a suwerenność

…………………………….. oznacza, że władza państwowa jest najwyższą władzą w

danym kraju.

2) Podaj określenia, które kojarzą się z definicją państwa.

• ………………….

• …………………

• ………………….

• …………………

• …………………..

3) Podane niżej zdania zakwalifikuj jako prawdę lub fałsz. Dopisz obok nich odpowiednią literę:

p(prawda) lub f (fałsz)

a) Demokracja to ustrój, w którym władzę sprawuje mniejszość bez zgody i kontroli

większości, najczęściej przy poparciu armii.

b) Monarchia to taka forma rządów, w której funkcja głowy państwa jest sprawowana

dożywotnio i najczęściej przekazywana następcy drogą dziedziczenia.

c) Republika to taki ustrój , w którym funkcję głowy państwa sprawuje prezydent

wybierany na określony czas.

4) Kto jest najważniejszy w państwie ?

……………………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………

II. Prawo

1) Wymień sytuacje w życiu codziennym, w jakich obywatele mają kontakt z

prawem.

• ……………………….

• ……………………….

• ………………………..

• ……………………….

2) Dokończ zdania:

a) W Polsce obowiązuje zasada ………………………..związana z uzyskaniem obywatelstwa, a

nie zasada …………………….. .

b) Posiadanie określonego obywatelstwa przesądza o zakresie…………… i obowiązków

jednostki wobec państwa i odwrotnie. Według konstytucji do obowiązków obywatelskich

można zaliczyć: ……………….. wobec państwa i troskę o dobro wspólne, przestrzeganie

prawa, ponoszenie ciężarów i świadczeń…………………, obrony Ojczyzny, w tym służby

wojskowej.

c) Dziecko to obywatel, gdyż posiada prawa zapisane w …………………………………

3) W społeczeństwie obowiązują normy i zasady postępowania. Do poniższych zachowań

dobierz jedną sytuację, do której ono pasuje:

1. Antek zręcznym ruchem powalił kolegę na podłogę.

2. Jacek zdjął bluzę i zaczął nią wywijać nad głową.

3. Jerzy K. wszedł za kotarę i postawił krzyżyk w odpowiednim miejscu kartki.

4. Andrzej na wszystkie pytania odpowiadał tym samym słowem i nie musiał dać

żadnego fantu.

5. Pani Jaworska narzekała, że Bartek ma ubogie słownictwo i dlatego jego

wypracowanie jest nieciekawe.

6. Gdy kobieta i mężczyzna wyszli na zewnątrz, znajomi obsypali ich ryżem i drobnymi

monetami.

7. Uczniowie wyszli z ławek, żeby podzielić się na mniejsze grupy, które miały

zajmować się zbieraniem informacji na temat partii politycznych w Polsce.

A . Urząd stanu cywilnego

B . Lekcja języka polskiego

C. Gra w pomidora

D. Trening dżudo

E. Koncert rockowy

F. Zajęcia z wiedzy o społeczeństwie

G. Lokal wyborczy.

1) …. , 2) …. , 3) …. , 4) …. , 5) …. , 6) …. , 7) …. .

4) Jakie znasz funkcje prawa ?

• ...............................................................................................................................................

• ……………………………………………………………………………………………….

• ……………………………………………………………………………………………….

III. Obywatel

5) Czym są prawa i wolności człowieka i z czego one wynikają ?

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………

6) Jakie są, Twoim zdaniem, najważniejsze umiejętności obywatelskie ?

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………

7) Jakie są różnice w definicji narodu i społeczeństwa ?

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………

Podsumowanie z komentarzem nauczyciela. Dyskusja kończąca lekcję na temat : W jaki

sposób wpływasz na kształt państwa i społeczeństwa, w którym żyjesz ?

Uwagi na temat przeprowadzenia lekcji.

Uczniowie klas pierwszych mieli kłopoty z odpowiedzią na pytania testowe, ponieważ były to

dla nich zagadnienia nowe. Uczniowie klas trzecich traktowali zadania jak powtórzenie do

egzaminu i z większą motywacją przystępowali do ich wykonania.

Z czterech modułów najtrudniejsze było pojęcie prawa. Podczas lekcji uczniowie podchodzili

do tablicy i spisywali prawa i obowiązki wobec państwa. Mieli odpowiedzieć na pytanie,

czego jest więcej – praw czy obowiązków ? Konstytucyjny zapis mówi tylko o pięciu

obowiązkach, a praw jest o wiele więcej. Fakt ten budził zdziwienie wśród uczniów. Niewielu

uczniów pamiętało z czego wynikają prawa i wolności człowieka.

W listopadzie i grudniu 2012 roku w naszym gimnazjum odbyły się lekcje na temat

bezpieczeństwa w sieci, prowadzone przez funkcjonariuszki policji. W zajęciach wzięły udział

wszystkie klasy trzecie.

Podczas wykładów poruszone zostały sprawy dotyczące bezpieczeństwa i zagrożeń

związanych z korzystaniem z internetu. Następnie pani policjantka wyświetliła film pod tytułem „W

sieci”, w którym Ewa Farna przeprowadza rozmowy z dwójką nastolatków - „ofiarami

cyberprzestrzeni”.

Po projekcji pani pytała nas o opinie i wrażenia związane z przedstawionymi historiami.

Wymienialiśmy się informacjami na temat tego, jak należy zachować anonimowość w Internecie.

Funkcjonariuszki uświadamiały nam, jak ważna jest ostrożność podczas publikowania niektórych

informacji. Uczniowie mieli okazję do podzielenia się swoimi odczuciami na temat umawiania się z

przypadkowymi osobami poznanymi w sieci. Panie prowadzące spotkanie uczulały wszystkich na

konieczność stosowania pewnych zabezpieczeń (programów antywirusowych, nie odczytywanie i nie

przesyłanie dalej e-maili z nieznanego nam źródła). Dowiedzieliśmy się jak ważne jest stosowanie

różnych haseł dla poszczególnych portali społecznościowych, poczty e-mail itp. Powinno nas to

uchronić przed ewentualnym włamaniem do wszystkich naszych kont internetowych. Na koniec

poruszony został temat tzw. „netykiety”, czyli uprzejmości, ale i zarazem dystansu do osób, z którymi

porozumiewamy się przez Internet.

Reasumując uważamy, że przeprowadzone lekcje wielu osobom dały do myślenia jak

prawidłowo korzystać z sieci i co robić, kiedy padnie się ofiarą najbardziej wpływowego wynalazku XX

i XXI wieku.

Kinga Korda

Sara Radaković

Klasa III e

Zadanie 5.

Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów na temat „Tytoń, narkotyki, dopalacze –

jak się przed tym bronić?”

W miesiącach listopad, grudzień 2012 oraz styczeń, luty 2013 wychowawcy klas realizowali zajęcia w ramach projektu „Bezpieczna Szkoła” na wyżej wymieniony temat . Lekcje zostały przeprowadzone w oparciu o konspekt mgr Katarzyny Kołodziejczyk. Niektórzy nauczyciele wprowadzali swoje modyfikacje. Głównym celem zajęć było uświadomienie uczniom szkodliwości uzależnień i konieczności walczenia z nimi. Najczęściej stosowane formy pracy: Praca indywidualna, praca w grupach, „burza mózgów”, dyskusja, pogadanka PRZYKŁADY REALIZACJI ZADAŃ Praca w grupach:

Uczniowie zostają podzieleni na 2 grupy. Ich zadaniem jest podanie argumentów za i przeciw do pytania: Tytoń, narkotyki, dopalacze – czy można się przed tym bronić?”. Następnie dzielą się wspólnymi wnioskami. Odpowiedzi za:

Odpowiedzi przeciw: (Wobec presji znajomych, zachęcających nas do narkotyków trudno jest

odmówić; stracimy znajomych, w razie odmowy możemy zostać wyzwani i pobici)

Następnie uczniowie odpowiadają na przydzielone danej grupie pytania:

• Jak uatrakcyjnić imprezy by były konkurencją dla dopalaczy/ tytoniu ?

• Co zrobić by ograniczyć do nich dostęp?

• Czy popyt narzuca podaż, czy odwrotnie? Jeśli podaż jest decydująca, to dlaczego pozwalamy innym sobą manipulować?

• Jak zmienić „modę na palenie”?

• Dlaczego wciąż mało osób próbuje wyjścia z nałogu?/ gdzie szukać wsparcia

• W jaki sposób możemy pozytywnie wpływać na siebie ?

Dyskusja

Uczniowie starają się zdefiniować pojęcia takie jak: narkotyk, używka, dopalacz. Odpowiadają na pytanie: Jak się przed nimi bronić ? ( odpowiedzi: powinno być więcej informacji w

szkole/ mediach o szkodliwości; więcej uświadamiających rozmów z rodzicami; propagowanie

mody na niepalenie; rozmowy z ludźmi, którzy wyszli z nałogu) Dlaczego młodzi ludzie sięgają po tego typu rzeczy, jakie widzą w nich „korzyści?

Burza mózgów ( zapisywanie pomysłów na tablicy) Uczniowie podają przykłady używek (papierosy, leki psychotropowe, alkohol, narkotyki, dopalacze)

Odpowiadają jak odmówić/ Jak się zachować, gdy ktoś namawia ? (powiedzieć nie, okłamać,

wytłumaczyć czemu „nie”, zignorować, odejść) Podają konsekwencje (kłopoty w pracy/ szkole/ rodzinie, kłopoty zdrowotne – choroby: rak płuc,

serca, skóry, depresja; dawni przyjaciele się odsuwają, często nie rozumiemy rzeczywistości,

wypadki pod wpływem tych środków, zbędne wydawanie pieniędzy, złe samopoczucie po, utrata

szacunku i zaufania innych/ przyjaciół przez izolację, złe towarzystwo, utrata samoświadomości -

zabójstwa, rozboje, śmierć)

Często nie zdajemy sobie z nich sprawy, gdy obserwujemy rodzinę i znajomych i widzimy, że nic im się nie dzieje. Nie chcemy wiedzieć o tym, że każdy organizm reaguje inaczej

Jak możemy pomóc? (Szczera rozmowa, zabierać używki; spróbować uświadomić, że jest

uzależniony, telefon zaufania, rozmowa z rodziną bliższą/ dalszą, przyjaciółmi, o tym, że ktoś z

bliskich ma problem)

Jak poradzić sobie bez sięgania po używki? (Pisanie pamiętnika, szczera rozmowa z przyjaciółmi,

pedagogiem, płacz, jedzenie, robienie sobie przyjemności/ nagród, słuchanie muzyki, bliskość z

innym człowiekiem -możliwość wygadania się, przytulenia, spędzenia razem czasu, pomilczenie)

W niektórych klasach pojawiło się ćwiczenie polegające na uszeregowaniu używek od najbardziej szkodliwych.

Używki: Alkohol, marihuana, nikotyna, acodin, sprężone powietrze, heroina, grzybki halucynogenne, „krokodyl” Odpowiedzi:

1. „krokodyl”

2. heroina

3. grzybki halucynogenne

4. nikotyna

5. marihuana

6. acodin

7. alkohol

8. sprężone powietrze

Wnioski:

• Uczniowie zauważyli, że młodzież sięga po tytoń, alkohol itd., ponieważ chce zaistnieć w

środowisku, podnieść swoje poczucie wartości, wejść w dorosły świat, szuka nowych

przeżyć, adrenaliny, chce „spróbować” itp.

• Uczniowie maja jednocześnie świadomość, jakie zagrożenia niosą środki psychoaktywne i

tytoń oraz fakt, że ludziom uzależnionym trudno wyjść z nałogu (mają wiele przykładów

w swoich domach). Wiedzą, że środki te niszczą zdrowie, a w rezultacie życie.

• Rozumieją potrzebę podjęcia walki z używkami Mają świadomość, że obroną jest dobra

edukacja, programy profilaktyczne, ale przede wszystkim dobre środowisko i poczucie

własnej wartości.

W ramach tematu pani pielęgniarka przeprowadziła także następujące zajęcia

z zakresu profilaktyki antynikotynowej:

1- wszystkie klasy I – „Pięć faz uzależnienia od papierosów” – pogadanka, dyskusja

i film pt. ”Nikotyna legalny narkotyk”.

2- wszystkie klasy II – zajęcia warsztatowe pt. „Sąd nad papierosem”.

3- w miesiącu maju planowane są dalsze działania dotyczące programu „Znajdź właściwe

rozwiązanie” dla klas III.

Gimnazjum nr 11 im. I. J. Paderewskiego, ul. Podbipięty 2, Warszawa Zadanie 7.

Mój przyjaciel jest inwalidą – jak kształtować podstawy akceptujące niepełnosprawność?

W marcu odbyły się zajęcia dla ośmiu klas na wyżej wymieniony temat. Celem tych zajęć było zrozumienie przez młodzież, jakie znaczenie ma nazewnictwo w kwestiach niepełnosprawności, zapoznanie z jakimi problemami spotykają się osoby niepełnosprawne w życiu codziennym. Na zajęcia została zaproszona p. Elżbieta Wiech, osoba niepełnosprawna ruchowo. Zgodziła się podzielić doświadczeniami ze swojego życia. Pani Wiech jest osobą aktywną zawodowo, założyła rodzinę (ma męża i córkę). Lekcja rozpoczęła się od „burzy mózgów” – uczniowie podawali jakie znają słowa określające osoby niepełnosprawne, następnie wymieniali z jakimi niepełno sprawnościami się spotykali, oraz co wiedzą na ich temat. Kolejnym etapem była rozmowa z gościem, na początku której pani Wiech przedstawiła się i opowiedziała z jakimi trudnościami spotykała się będąc osobą w wieku szkolnym i później, jakie przeszkody musi pokonywać w codziennym życiu, z jakimi reakcjami ludzi zdrowych spotyka się na ulicy, w pracy i innych miejscach. Uczniowie chętnie zadawali pytania, na które otrzymywali odpowiedzi. Spotkanie zostało podsumowane tym, że każdy czasem choruje, gorzej się czuje, jakie są więc różnice między osobami pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi. Młodzież uzyskała również informacje gdzie można się dowiedzieć więcej o niepełnosprawności. Pozostałe klasy omawiały ten temat na godzinie wychowawczej , nauczyciele wykorzystali konspekt autorstwa mgr Aleksandry Banasiewicz – Tenerowicz. Wnioski z przeprowadzonych zajęć:

• Uczniowie znają określenia osób niepełnosprawnych, wiedzą, że zwrot: kaleka, inwalida jest

przykry dla danej osoby i nie powinni go używać.

• Wiedzą jakie są rodzaje niepełnosprawności na czym ta niepełnosprawność polega.

• Najczęściej zadawane pytania przez uczniów osobie niepełnosprawnej: Czy łatwo było znaleźć

pracę? Jak osoby niepełnosprawne prowadzą samochód? Jakie są marzenia osób

niepełnosprawnych? Czy osoby niepełnosprawne oczekują pomocy od innych? Czy osoby

niepełnosprawne mają przystosowane mieszkanie do swoich potrzeb?

• Młodzież raczej nie przyznawała się do kontaktów z osobami niepełnosprawnymi.

• Są świadomi, że każdy może mieć jakąś niepełnosprawność, że mogą się zdarzyć wypadki czy

choroby które spowodują niepełnosprawność.

Zdjęcia z zajęć:

Zadanie 8.

Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów pod hasłem „Nie jesteś sam”. Jak

monitorować sytuację osób z otoczenia szkolnego lub środowiskowego, które znalazły się w

biedzie, chorobie, stanie sieroctwa społecznego lub euro sieroctwa; gdzie szukać pomocy.

W roku szkolnym 2012/2013 w miesiącach listopad - luty nauczyciele wychowawcy przeprowadzali w swoich klasach lekcje na powyższy temat. Zajęcia były realizowane na podstawie konspektu mgr Katarzyny Kołodziejczyk. Niektórzy nauczyciele wprowadzali swoje modyfikacje. Główne cele zajęć to: poznanie podstawowych form pomocy osobom osamotnionym z powodu trudnej sytuacji życiowej/ społecznej, kształcenie umiejętności rozwiązywania problemów poprzez pracę w zespole, poznanie uwarunkowań i postaw osób osamotnionych oraz rozwijanie umiejętności współodczuwania, tzw. empatii.

Najczęściej stosowane formy pracy: Praca indywidualna, praca w grupach, „burza mózgów”, dyskusja, pogadanka PRZYKŁADY REALIZACJI ZADAŃ Praca w grupach:

Każda grupa otrzymuje krótkie zagadnienie do wspólnego opracowania. Po kilkunastu minutach każda z grup kolejno przedstawia efekty swojej pracy. Są one na bieżąco komentowane przez uczniów i prowadzącego zajęcia. Grupa I Szkoła organizuje dyskotekę, na którą uczniowie długo czekali. Cała klasa wybiera się, tylko Magda

zostaje w domu, ponieważ ma złamaną nogę. * Zadawanie pytań uczniom, biorącym udział w scence, bezpośrednio po jej odegraniu: ? Co czuje Magda, dowiadując się, że nie będzie mogła bawić się z innymi? (odpowiedzi: smutek,

żal, płacz)

? W jaki sposób możesz jej pomóc? (odpowiedzi: przenieść imprezę do niej, pojechać po nią autem,

połączyć się z nią na Skype - połączenie internetowe)

Grupa II Na zakończenie roku szkolnego na uroczystości pojawiają się wszyscy rodzice, by pogratulować

dzieciom ukończenia kolejnego etapu edukacji. Podczas wręczenia dyplomów kolejno podchodzą do

swoich dzieci, by zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Gdy nadchodzi kolej Szymona, którego rodzice

zginęli w wypadku samochodowym nastaje cisza. * Zadawanie pytań uczniom, biorącym udział w scence, bezpośrednio po jej odegraniu: ? Jak czuje się Szymon? (odpowiedzi: żal, smutek, trauma)

? Co można było zrobić, by uniknąć tej sytuacji? (odpowiedzi: zrobić zdjęcie grupowe)

Grupa III Sylwia uczęszcza do szkoły w zaniedbanych ubraniach, nie ma odlotowych spodni jak jej koleżanki. Podczas przerw woli siedzieć na schodach, niż rozmawiać z innymi. Nie wyjeżdża na

wycieczki.

* Zadawanie pytań uczniom, biorącym udział w scence, bezpośrednio po jej odegraniu: ? Dlaczego Sylwia tak wygląda i zachowuje się? (odpowiedzi: ma tajemnicę, nie pasuje do

otoczenia, nie ma przyjaciół, nikt jej nie lubi)

? Co czuje? (odpowiedzi: smutek, żal, depresja)

? Jak można jej pomóc? (odpowiedzi: koledzy powinni do niej podejść, rozpocząć rozmowę,

zaprosić ja na lody, obiad, ciastko; dużo z nią rozmawiać, pedagog szkolny powinien z nią

porozmawiać)

Grupy I, II, III skupiły się nie tylko na ukazaniu uczuć towarzyszących osamotnionej osobie, ale przede wszystkim wysuwały trafne wnioski na temat radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Analizowali przyczyny osamotnienia i wskazywali, jak w konkretnej sytuacji powinny zachować się osoby postronne.

Grupa IV otrzymuje czystą kartkę papieru w celu stworzenia tzw. „Listu pokrzywdzonego”.

Uczniowie stawiają się w sytuacji osoby osamotnionej, opisują jej odczucia.

„List pokrzywdzonego”, przygotowany przez grupę IV, wzbudził wiele emocji. Uczniowie

podeszli bardzo poważnie do tego problemu. Opisując uczucia osoby samotnej,

wyobcowanej, najczęściej używali określeń: strach, przygnębienie, ból, niepewność, smutek,

żal, złość.

Grupa V otrzymuje arkusz papieru A3 i flamastry. Zadaniem tej grupy jest stworzenie

symbolicznego plakatu, mającego obrazować, czym jest empatia. Wybór hasła należy do

uczniów.

Grupa VI ma za zadanie wyszukać w Internecie nazwy instytucji, w których osoby

osamotnione, znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej, mogą szukać pomocy.

Uczniowie wykazali się dużą znajomością instytucji pomagających osobom samotnych.

Wśród wymienionych znalazły się m.in.

Telefon Zaufania, Ośrodek Pomocy Społecznej, Niebieska Linia, Caritas Polska, Polska

Akcja Humanitarna, Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Komitet Ochrony Praw

Dziecka, Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, Interwencja Kryzysowa

Inne formy pomocy przytaczane podczas „Burzy mózgów”:

Ośrodki pomocy, telefon zaufania, wolontariat, pomoc psychologiczna, pomoc materialna,

rozmowa, nie należy odrzucać, dofinansowanie (np. w szkole do wyjazdów), akceptacja,

wspólne wyjścia, szukanie wspólnych zainteresowań, prośba o pomoc u dorosłych

Dyskusja

a) Swobodne wypowiedzi uczniów na temat przyczyn samotności w społeczeństwie.

Przykłady uczniowie zapisują na tablicy.

Odpowiedzi: Kolor skóry, wygląd, cechy charakteru, religia, inne zainteresowania,

światopogląd, miejsce zamieszkania, status społeczny, muzyka, brak rodziny, tolerancji,

niezrozumienie, bieda, choroba, kalectwo, eurosieroctwo

b) Swobodne wypowiedzi uczniów na temat, jak czuje się i zachowuje wobec innych człowiek

osamotniony i odrzucony (biedny, chory, z niepełnej rodziny, osierocony, w domu dziecka)?

Odpowiedzi: Jest smutny, cichy, nieśmiały, separuje się od grupy, popada w depresję,

dokonuje samookaleczenia, popada w nałogi, ma niską samoocenę, próbuje zaimponować

grupie

W niektórych klasach wychowawcy zapoznali uczniów ze skrótem MOPS, a także

wytłumaczyli zasady funkcjonowania tej organizacji.

Wnioski po przeprowadzonych zajęciach:

• Młodzież z zaangażowaniem opracowywała i zaprezentowała poszczególne scenki, a

także udzielała bardzo trafnych odpowiedzi na pytania, podsumowujące każdą ze

scenek.

• Poszczególni uczniowie chętnie wcielali się w przydzielone im role. Kiedy musieli

mówić o uczuciach towarzyszących im w prezentowanych trudnych sytuacjach, starali

się postawić w sytuacji skrzywdzonych osób.

• Uczniowie chętnie podawali propozycje wsparcia dla osób, które z różnych powodów

zalazły się w trudnej sytuacji. Znają nazwy instytucji udzielających pomocy osobom

w potrzebie.

• Młodzież zna przyczyny osamotnienia w społeczeństwie, wie jak czuje się i

zachowuje człowiek osamotniony z powodu biedy, sieroctwa, choroby.

• Uczniowie rozumieją pojęcie empatii.

Zadanie 10.

Wykonanie dowolnego zadania wg tematyki wybranej przez uczestniczącą w konkursie

szkołę, dotyczącej kwestii bezpiecznej szkoły lub bezpieczeństwa uczniów.

W ramach dodatkowego zadania Gimnazjum Nr 11 skupiło się na profilaktyce

bezpieczeństwa, która polegała na realizacji programów profilaktycznych skierowanych do

uczniów, rodziców i nauczycieli, prowadzonych przez koordynatorów ds. profilaktyki.

W bieżącym roku szkolnym (14.11.2012r.) została przeprowadzona Rada

Szkoleniowa dla nauczycieli, podczas której koordynatorzy podzielili się swoją wiedzą i

omówili szczegółowo zagadnienia związane z: odpowiedzialnością prawną nieletnich oraz

procedurami postępowania wobec nieletnich we współpracy szkoły z policją i strażą miejską. W dniu 12.12.2012r. zrealizowana została kolejna Rada Szkoleniowa z cyklu

Profilaktyka bezpieczeństwa -pt. Zagrożenia- Ataki terrorystyczne.

Rodzice naszych uczniów mieli okazję uczestniczyć w pedagogizacjach zorganizowanych na terenie szkoły.

W dniu 16.01.2013r. zostało przeprowadzone spotkanie edukacyjne nt. „Odpowiedzialność

prawna nieletnich, zachowania ryzykowne”. Spotkanie prowadzili funkcjonariusze Referatu Profilaktyki Straży Miejskiej m.st. Warszawy. Przedstawione zagadnienia związane były z odpowiedzialnością prawną nieletnich oraz działalnością prewencyjną straży miejskiej i policji, algorytmami i procedurami postępowania wobec nieletnich we współpracy ze strażą miejską i policją, procedurami postępowania w przypadku zagrożenia atakiem terrorystycznym (incydent bombowy), skażenie chemiczne, skażenie biologiczne, bycie zakładnikiem, ewakuacja). W załączeniu przesyłamy zdjęcia oraz prezentacje multimedialne zaprezentowane rodzicom podczas tego spotkania.

Poprzez stałą współpracę Dyrekcji Gimnazjum nr 11 z Wydziałem Spraw Społecznych i

Zdrowia Dzielnicy Mokotów, rodzice naszych uczniów otrzymują także stałe wsparcie w postaci spotkań na temat szeroko rozumianej profilaktyki uzależnień, prowadzonych przez psychoterapeutów.

W dniu 13.03.2013r. odbyło się spotkanie z psychoterapeutą uzależnień dr Pawłem

Bronowskim. Celem spotkania było zapoznanie rodziców z problematyką dotyczącą używania i rozpowszechniania środków psychoaktywnych. Prowadzący zwrócił szczególną uwagę na powszechne zjawisko picia przez młodzież alkoholu, palenia papierosów, zażywania i rozprowadzania narkotyków w okresie gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym. Poza tym przedstawił przykłady ochrony dziecka przed podejmowaniem zachowań hamujących ich prawidłowy rozwój. Rodzice dowiedzieli się, gdzie szukać pomocy w trudnych dla rodziny sytuacjach oraz przedstawiona została charakterystyka grup zagrożeń. Swoje wystąpienie psychoterapeuta poparł bieżącymi danymi Światowej Organizacji Zdrowia WHO.

Dodatkowo rodzice uczniów otrzymują bieżące oferty bezpłatnych warsztatów kierowane do dorosłych i ich dzieci, w celu poprawy oraz zmian trudnej sytuacji życiowej rodziny i ucznia. W związku z tym, że nasi uczniowie znajdują się w trudnym okresie dojrzewania dla każdego człowieka,

rodzice uczniów mają zagwarantowaną pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla swoich dzieci oraz dla siebie i chętnie korzystają ze wsparcia specjalistów, zwłaszcza, że spotkania odbywają się w dni wolne od pracy. Na warsztatach poradnictwa rodzinnego zatytułowanych m.in. „Jak pokonać rodzicielską bezradność”, „Problemy z przemocą”, „Sytuacje traumatyczne, kryzysowe w domu, w rodzinie” rodzice uczniów podwyższają swoje kompetencje wychowawcze.

Poprzez dodatkową, coroczną pomoc wychowawczą dla gimnazjum ze strony

funkcjonariuszy Referatu Profilaktyki Straży Miejskiej oraz Wydziału Prewencji Policji,

w postaci spotkań profilaktycznych, uczniowie naszej szkoły nabywają umiejętności

społeczne tolerancji oraz poszanowania godności drugiego człowieka. Od pierwszej klasy

gimnazjum kształtuje się u młodych ludzi poczucie szacunku cudzego zdrowia oraz mienia,

następuje zmiana niekorzystnych norm zachowań uczniów. Od początku roku szkolnego

uczniowie są zapoznawani przez wychowawców i analizują na godzinach wychowawczych

Regulamin Uczniowski oraz system oceniania zachowania obowiązujący w naszym

gimnazjum. Dodatkowym czynnikiem mającym wpływ na zmianę niekorzystnych zachowań

uczniów są: projekty edukacyjne, pikniki tematyczne, festyny szkolne – w ramach

wypracowania nawyków prawidłowego wykorzystania czasu wolnego, angażujące

wszystkich uczniów, całą szkolną społeczność.

Ponadto, w naszym gimnazjum został realizowany integralnie z innymi programami

profilaktycznymi program Straży Miejskiej p.t. „Wolny czas spędzam aktywnie

i bezpiecznie”- Prowadzenie: Zespół Miasteczko Ruchu Drogowego. Są to trzygodzinne

warsztaty dla uczniów wszystkich klas zakończone egzaminem na Kartę Motorowerową.

Pedagogizacja rodziców – spotkanie ze Strażą Miejską m.st. Warszawy.