prosto ● brutalnie ● skutecznie

Ger

sho

n B

en K

eren

Krav maga to najbardziej nowoczesny system samoobrony na świecie

Gershon Ben Keren – instruktor krav magi w Izraelui Europie. Ma czarny pas w krav madze i judo. Szkolił za-równo członków sił specjalnych, jak i  pracownikówochrony. Wykształcenie z zakresu psychologii (ze szcze-gólnym uwzględnieniem zachowań agresywnych i prze-mocy) pozwoliło mu wypracować własny typ treningu,który łączy walkę z obserwacją otoczenia i technikami psy-chologicznymi. Obecnie mieszka w Bostonie, gdzie pro-wadzi własną szkołę sztuk walki.

KRAV MAGA

ISBN 978-83-11-15003-4

ksiegarnia.bellona.pl

Nr

1012

110

• Bez względu na okoliczności musisz wiedzieć, jak się skutecznie bronić.• Od szybkości działania zależą twoje szanse na przeżycie.• Decyduj od razu, a nie zastanawiaj się, co zrobić.• Pamiętaj, że lepiej być napastnikiem niż ofiarą.• Nie poddawaj się bez względu na twardą rzeczywistość.

Krav maga zrodziła się w latach czterdziestych XX wieku w Izraelu, otoczonymze wszystkich stron przez wrogie narody, które odmawiały mu prawa do istnienia.W życiu każdego człowieka zdarzają się okresy, gdy konflikt staje się nieunikniony,bo nie jesteśmy w stanie zaakceptować konsekwencji niepodejmowania walki. Gdydochodzi do takiej sytuacji, powinniśmy dążyć do jak najszybszego rozstrzygnięcia,również poprzez zastosowanie rozwiązań siłowych.

Jeśli kiedykolwiek zdarzy się, że będziemy zmuszeni dowykorzystania technik opisanych w niniejszej książce, po-winniśmy to zrobić z pełnym przekonaniem i bez wahania.Każda konfrontacja siłowa jest walką o przetrwanie i dla-tego musimy angażować się w nią z całą mocą i wiarą,emocjonalnie, a także fizycznie.

Jeżeli pozbędziemy się zbędnych zahamowań, a jedno-cześnie nauczymy się trafnie rozpoznawać działania po-dejmowane przez potencjalnego napastnika przedatakiem, nigdy nie będziemy musieli robić użytku z teore-tycznej i praktycznej wiedzy, którą poznaliśmy w trakcieszkoleń. I taki właśnie powinien być nasz cel.

zaskocz • zniszcz • zniknij

Gershon Ben KerenKRAV MAGA

BELLONA

Patronat medialny

Krav maga PL 21.03.2017 12:20 Strona 1

KRAV MAGA

Krav maga str. 1 i 3 01.03.2017 12:57 Strona 1

zaskocz • zniszcz • zniknij

Gershon Ben KerenPrzełożył Michał Kompanowski

KRAV MAGA

BELLONAWarszawa

Krav maga str. 1 i 3 01.03.2017 12:57 Strona 3

Tytuł oryginalny: Krav Maga: Real World Solutions to Real World Violence

Typografia okładki i stron tytułowych: Marcin Adamczyk

Redakcja merytoryczna: Jacek Biernacki

Redaktor prowadzący: Joanna Proczka

Redaktor techniczny: Beata Jankowska

Korekta: Joanna Kłos, Bogusława Jędrasik

Wydawca ani autor książki nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek straty, urazy czy uszkodzenia spowodowane zastosowaniem technik opisanych w ni-niejszej książce ani też za postępowanie karne lub inne procedury przeciwko osobom lub organizacjom, które zastosowały takie techniki. Sztuki walki mogą być niebez-pieczne – zarówno dla trenującego, jak i dla otoczenia, jeśli nie zadba się o odpowied-nie bezpieczeństwo. W razie wątpliwości, czy zalecane manewry są bezpieczne, warto skonsultować się z wykwalifikowanym instruktorem sztuk walki. Jako że trening krav

magi jest bardzo wysiłkowy, zaleca się konsultację z lekarzem.

Copyright © by Bellona Spółka Akcyjna, Warszawa 2017Copyright © Gershon Ben Keren, 2014

Originally published by Tuttle Publishing, an imprint of Periplus Editions (HK) Ltd.

Zapraszamy na strony www.bellona.pl, www.ksiegarnia.bellona.pl

Dołącz do nas na Facebookuwww.facebook.com/Wydawnictwo.Bellona

Nasz adres: Bellona SAul. Bema 87, 01-233 Warszawa

Księgarnia i Dział Wysyłki: tel. 22 457 03 02, 22 457 03 06, 22 457 03 78

faks 22 652 27 01e-mail: biuro@bellona.pl

ISBN 978-83-11-15003-4Nr 1012110

5

Spis treści

Przedmowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13Czym jest krav maga . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13Krav maga yashir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Gershon Ben Keren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17

Część I. Podstawowe umiejętności (pozycje, ruchy, bloki i uderzenia) . . 19Pozycje i ruchy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19Fazy ataku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20Pozycja neutralna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20Kluczowe elementy pozycji neutralnej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22Kontrola dystansu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24Przyjęcie odpowiedniej pozycji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27Przyjęcie odpowiedniej pozycji przy wielu napastnikach . . . . . . . . . . 31Ruchy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35Pozostałe pozycje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37Uderzenia, ciosy pięścią, kopnięcia i rzuty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Wyprzedzające kombinacje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Uderzenie w oko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40Kopnięcie w krocze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Ustawianie napastnika w niekorzystnej pozycji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43Ciosy proste zadawane ręką wysuniętą do przodu i trzymaną z tyłu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48

6

Przełamujące uderzenie łokciem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57Kopnięcie kolanem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60Rzuty i obalenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62Rozstrzygnięcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67System bloków krav maga yashir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68Blokowanie uderzeń z różnych kierunków/Blok 360 . . . . . . . . . . . . . . 68Jednoczesne blokowanie i wyprowadzanie uderzeń . . . . . . . . . . . . . . . 83Obrona przed ciosami prostymi i uderzeniami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88Obrony otwartą dłonią . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89Przejmowanie kontroli nad napastnikiem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95Blokowanie przedramieniem do wewnątrz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95Rozstrzygnięcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99

Część II. Scenariusze samoobrony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101Ataki z użyciem broni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101Różne rodzaje ataków z bronią w ręku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101Podobieństwa pomiędzy rozbrojeniem albo przejęciem kontroli nad osobą trzymającą pistolet i nóż . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102Rozbrojenie osoby trzymającej nóż . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103Rabusie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103Zachowanie potencjalnej ofiary . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107Nóż przystawiony od przodu do dolnej części korpusu . . . . . . . . . . . 108Broń palna przystawiona do korpusu od przodu . . . . . . . . . . . . . . . . 114Nóż przystawiony do pleców (nisko) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119Broń palna przystawiona do pleców (nisko) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128Nóż przystawiony do żeber (nisko) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 134Broń palna przystawiona do żeber (nisko) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139Trzymanie się scenariusza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 144Obrona przed atakiem z użyciem noża w pozycji plecami do ściany . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 144Obrona przed atakiem z użyciem broni palnej w pozycji plecami do ściany . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153Konsekwencje czynów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 156Zastraszanie i „zastraszacze” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159Nóż przyłożony do gardła od przodu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 162Broń palna przyłożona do twarzy lub głowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 171Porwania i zakładnicy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179Nóż przyłożony do krtani zakładnika zza pleców . . . . . . . . . . . . . . . . 181

7

Zaprzeczenie, zawahanie i pętla decyzyjna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188Ochrona osób trzecich – nóż przyłożony do krtani zza pleców . . . . 189Nóż przyłożony zza pleców do boku szyi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 196Nóż przyłożony do boku szyi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 202Broń palna przyłożona do boku głowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209Wykorzystanie ułożenia ciała do obezwładnienia napastnika stawiającego opór . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 214Broń palna przyłożona zza pleców do głowy zakładnika . . . . . . . . . . 220Zakładnik przytrzymywany ramieniem zza pleców (szyja) . . . . . . . . 221Postępowanie w przypadku cofnięcia broni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 228Zakładnik przytrzymywany ramieniem zza pleców (górna część korpusu) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 228Podejmowanie decyzji w stresującej sytuacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233Ataki z użyciem noża . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233Cios wymierzony w dolną część tułowia – „sztych” . . . . . . . . . . . . . . 234Blok 360 z wyprowadzeniem uderzenia i odejściem . . . . . . . . . . . . . . 235Obrona 360 z przejęciem kontroli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 241Cios wymierzony w dolną część tułowia z pociągnięciem zza pleców . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 249Cios wymierzony w dolną część tułowia z szarpnięciem za ubranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 259Cios wymierzony w dolną część tułowia z szarpnięciem za ubranie przy ścianie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 269Szybkie i trudne do zablokowania cięcia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 275Kontrola otoczenia – improwizowana broń i przeszkody . . . . . . . . . 283Improwizowana broń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 285

Część III. Atak bez użycia broni i dynamiczne elementy przemocy . . . . 289Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 289Duszenie zza pleców . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 289Efektywne duszenie zza pleców . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 297Dynamiczne czynniki bójki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298Chwyt głowy pod ramię od przodu/gilotyna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298Zapobieganie gilotynie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 299Duszenie boczne z wykorzystaniem ubrania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 302Oswobodzenie z duszenia założonego od przodu . . . . . . . . . . . . . . . . 307Zakładanie gilotyny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 311Walka w klinczu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 314

Obrona przed atakami z użyciem kolan w klinczu . . . . . . . . . . . . . . . 314Ucieczka z klinczu i duszenie jedną ręką . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 320Obrona przed chwytem głowy pod ramię z boku . . . . . . . . . . . . . . . . 328Ucieczka z chwytu bocznego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332

Wnioski końcowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 339Podziękowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 341

19

Część I

Podstawowe umiejętności (pozycje, ruchy, bloki i uderzenia)

Pozycje i ruchyWalka uliczna nie jest w rzeczywistości walką, lecz napaścią. Osoby, które atakują innych na ulicy, nie chcą z nimi walczyć, a jedynie okraść, skrzywdzić bądź zgwałcić. Walka wiąże się z dawaniem przeciwnikowi szans na obronę, a wszyscy napast-nicy nie lubią czynnego oporu. To najważniejsza cecha ulicznej przemocy, a jednocześnie główna różnica dzieląca ją od szkoleń sportów walki i sparingów, w których przeciwnicy uczestniczą dobrowolnie. Rzeczywista przemoc jest zawsze narzucana – na-pastnik nie zapyta cię raczej o zgodę – i zazwyczaj dochodzi do niej w miejscach bądź okolicznościach ograniczających ruchy ofiary, uniemożliwiających natychmiastową ucieczkę oraz dają-cych przewagę atakującemu.

Szansa na zajęcie odpowiedniej pozycji tworzy się jedynie w wypadku zaobserwowania oznak poprzedzających atak, takich jak słowna agresja bądź przyspieszenie kroku potencjalnego na-pastnika. Dla przykładu zajęcie pozycji neutralnej jest możliwe w fazie poprzedzającej konflikt (patrz poniżej).

20

Fazy atakuWszystkie ataki można podzielić na pięć faz. Faza bezkonflik-towa charakteryzuje się brakiem sygnałów zapowiadających atak. W fazie uświadomienia nie mamy pewności, czy niebez-pieczeństwo zagraża nam bezpośrednio, choć nasz organizm zaczyna wytwarzać adrenalinę. W fazie poprzedzającej konflikt upewniamy się co do intencji napastnika, rozpoznając oznaki zapowiadające fizyczną napaść, na przykład agresję słowną. Faza konfliktu obejmuje sam atak, faza następująca po konflikcie zaś wszystko, co wydarza się po jego zakończeniu (wycofanie się z miejsca zdarzenia, szukanie pomocy medycznej bądź pomocy prawnej itp.).

Pozycja neutralna

W większości wypadków napaść poprzedzana jest agresją słowną. W zależności od motywów kierujących napastnikiem oraz jego stanu emocjonalnego możliwe jest roz-ładowanie sytuacji i zapobiegnięcie konfliktowi bez fizycznego kontaktu z agresorem.

21

Celem pozycji neutralnej jest polepszenie własnego położenia przy jednoczesnym nieprowokowaniu agresji. Zajęcie bardzo agresywnej postawy może skłonić napastnika do sięgnięcia po nóż lub broń palną. W sytuacji zagrożenia nie warto okazywać strachu i bojaźliwości. Ułożenie naszego ciała powinno komuni-kować agresorowi, że nie dążymy do konfliktu, aczkolwiek jeste-śmy pewni, że poradzimy sobie z zagrożeniem. O ile to możliwe, powinniśmy za wszelką cenę unikać fizycznego kontaktu z agreso-rem, próbować zniechęcić go do ataku oraz rozładować napięcie. Jeśli ocenimy, że nasze próby nie przynoszą pożądanego rezultatu, a ataku nie można uniknąć, powinniśmy zająć pozycję pozwalają-cą na wyprowadzenie pierwszego, wyprzedzającego ciosu.

Mowa ciała oraz komunikacja werbalna napastnika udzielają wskazówek informują-cych o gotowości do ataku. Jeśli na pytanie, co mogę zrobić, by wyjaśnić tę sytuację, agresor nie udzieli odpowiedzi, zacznie mamrotać pod nosem bądź powtarzać za-czepkę, szykuje się do ataku.

22

Głowa powinna znajdować się bezpośrednio nad biodrami, co zapewni stabilność pozycji. Głowa wychylona do przodu bądź do tyłu nie zaburzy „balansu”, lecz zmniejszy stabilność pozycji i zwiększy ryzyko obalenia na podłoże. Wysunięte ramiona ochraniają przestrzeń na wprost, tworząc „ziemię niczyją” utrudniającą napastnikowi zadawanie ciosów.

Kluczowe elementy pozycji neutralnej

Pozycja neutralna ma dwa cele. Po pierw-sze, komunikuje napastnikowi, że nie je-steśmy dla niego zagrożeniem. Po drugie, przygotowuje do fizycznej konfrontacji. Jeśli napastnik zachowuje się w stosunku do nas agresywnie – werbalnie i cieleś- nie – nie powinniśmy grozić mu pięścia-mi i próbować zastraszyć, gdyż nasza po-stawa może skłonić go do sięgnięcia po nóż lub pistolet (osoby sięgające po broń zazwyczaj robią z niej użytek). Właściwa postawa powinna komunikować pewność siebie i brak zagrożenia. Większość agre-sorów jest przyzwyczajona do zastraszania innych osób i inne zachowanie może wy-musić ponowną ocenę sytuacji.

23

1. Stopa po stronie ręki niedominującej powinna być wysunięta do przodu. W ten sposób ręka dominująca pozostanie bliżej ciała, skąd można nią zadać mocniejszy cios (dla uproszczenia opisów i ułatwienia zrozumienia w dalszych przykładach rękę prawą uznawać będziemy za rękę dominującą).

2. Stopy powinny znajdować się w przeciwległych narożnikach umownego prostokąta z palcami zwróconymi w kierunku na-pastnika – ułożenie stóp determinuje ułożenie bioder, a ruchy bioder nadają siłę zadawanym ciosom. Taka pozycja zapewnia stabilność w wypadku ataku od przodu, z boku lub od tyłu (należy zawsze zakładać, że napastników jest więcej).

3. Głowa powinna znajdować się bezpośrednio nad biodrami, gdyż jej ułożenie wyznacza punkt ciężkości ciała. Gdy wychy-lamy głowę do przodu bądź do tyłu, narażamy się na utratę

Postawa powinna komunikować opano-wanie i  brak zagrożenia. Otwarte dło-nie (gest ten oznacza w wielu kulturach „Stop” i „Nie szukam kłopotów”) wysyłają agresorowi mylący sygnał. W połączeniu z wyprostowanymi plecami i „dominują-cym” ułożeniem ciała tworzą obraz, z któ-rym większość napastników spotyka się bardzo rzadko – osoby niewystraszonej, a  jednocześnie nieagresywnej. Pozycja neutralna umożliwia jednocześnie obro-nę przed atakiem, a także wyprowadzenie wyprzedzającego ciosu. Rzecz jasna, nie sposób jej zająć, gdy napastnik przypuści atak z zaskoczenia. Niemniej jednak, gdy ktoś zaczyna nam grozić bądź zachowy-wać się w stosunku do nas agresywnie, powinniśmy bezzwłocznie ją przyjąć.

24

równowagi, co czyni nas podatnymi na ataki ze wspomnia-nych kierunków. Z tej samej przyczyny ciężar ciała powinien być rozłożony równomiernie na obie stopy. Pamiętajmy, by unieść głowę i wyprostować plecy – dzięki temu wydamy się bardziej opanowanymi i pewnymi siebie.

4. Nogi powinny być aktywne, czyli umożliwiać wykonanie ruchów bez konieczności przesuwania ciężaru ciała. Kola-na powinny być zgięte, a mięśnie rozluźnione, by umożliwić wykonanie natychmiastowego ruchu.

5. Ciężar ciała powinien spoczywać na palcach stóp. Palce słu-żą do przemieszczania, a pięty do wyhamowywania ruchów. Nie unoś pięt za wysoko, by w razie potrzeby móc je szybko opuścić na podłoże – na przykład przed zadaniem mocnego ciosu.

6. Ramiona powinny być wyprostowane, a dłonie otwarte i skie-rowane stroną wewnętrzną do napastnika. W przeciwieństwie do pięści takie ułożenie dłoni jest w wielu kulturach postrze-gane jako gest nieagresywny (i mający znaczenie „Stop” lub „Nie podchodź”).

Kontrola dystansuJeśli znajdujemy się w bliskiej odległości od potencjalnego na-pastnika, ten będzie mógł nas chwycić bez konieczności wyko-nania dodatkowych ruchów. Z tego powodu powinniśmy zawsze zachowywać bezpieczny dystans do agresora, zmuszając go tym samym do wykonania ruchu poprzedzającego atak. Gdy napastnik wykonuje ruch w naszym kierunku, powinniśmy wykonać ana-logiczny ruch w tył bądź w bok, utrzymując początkowy dystans. W przeciwnym wypadku znajdziemy się w zasięgu ciosu i zosta-niemy zmuszeni do odparcia szybkiego uderzenia ręką. Mając na

25

Wymuszenie dodatkowego ruchu poprzedzającego atak da nam większe pole ma-newru niż obrona przed szybkim ciosem ręką. Jeśli doprowadzimy do sytuacji, w której agresor będzie w stanie nas chwycić bądź uderzyć bez konieczności wykonania ru-chu, ograniczymy sobie szanse na właściwe oszacowanie zagrożenia oraz momentu, w którym napastnik przechodzi do ataku.

uwadze, że akcja jest lepsza od reakcji, powinniśmy zmusić na-pastnika do zmiany ułożenia ciała, zanim wyprowadzi on pierwszy cios.

Wymuszenie dodatkowego ruchu poprzedzającego atak da nam większe pole manewru niż obrona przed szybkim ciosem ręką. Jeśli doprowadzimy do sytuacji, w której agresor będzie w stanie nas chwycić bądź uderzyć bez konieczności wykona-nia ruchu, ograniczymy sobie szanse na właściwe oszacowanie zagrożenia oraz momentu, w którym napastnik przechodzi do ataku.

Najprostszym sposobem na utrzymanie właściwego dystansu jest dbanie o to, by spoglądając na klatkę piersiową napastnika,

26

widzieć fragment podłoża przed jego wysuniętą do przodu stopą. Jeśli agresor trzyma w dłoni nóż, należy dodać do dystansu dłu-gość ostrza, gdyż broń zwiększa zasięg ciosu.

W sytuacji zagrożenia powinniśmy utrzymywać dystans, który da napastnikowi przeświadczenie, że zdoła go pokonać w jednym ruchu. Jeśli znajdziemy się w większej odległości od agresora, ten zbliży się do nas i zaatakuje. Jeśli nie zdołamy za-pobiec konfliktowi, powinniśmy wykorzystać atak i zmusić na-pastnika do zajęcia niekorzystnej dla niego pozycji.

Kontrola dystansu powinna wymusić na napastniku prze-sunięcie środka ciężkości ciała do przodu przed wyprowadze-niem pierwszego ciosu. Wychylony do przodu agresor staje się

Gdy napastnik znajduje się w zasięgu ciosu, może nas chwycić bądź uderzyć bez ko-nieczności wykonywania dodatkowego ruchu. W takim wypadku będziemy zmuszeni do reakcji na ruch ręki, który jest znacznie szybszy i trudniejszy do zauważenia niż ruch całego ciała, a tym samym trudniejszy do skontrowania.

27

bardziej podatny na kontratak. Przesunięcie środka ciężkości ciała spowalnia dodatkowo ruchy ciała i opóźnia wyprowadzenie kolejnych ciosów.

Przyjęcie odpowiedniej pozycjiOprócz kontroli dystansu powinniśmy jednocześnie kontrolować ruchy wykonywane przez napastnika, schodząc cały czas z linii ciosów. Siła uderzeń zależy od ułożenia naszych bioder – naj-mocniejsze ciosy zadajemy, gdy biodra znajdują się na wprost przeciwnika. Zajęcie takiej pozycji umożliwia również wykona-nie szybkiego ataku poprzez skrócenie dystansu i wykorzystanie ciężaru przemieszczającego się ciała, który dodatkowo zwiększa siłę uderzenia.

Stojąc na wprost napastnika, wchodzimy w zasięg ataków wszystkich „broni” (dłoni, stóp, kolan itp.) i wystawiamy się na najsilniejsze ciosy. Unikaj stawania w pozycji na wprost bioder przeciwnika, gdyż od nich zależy siła uderzeń.

28

Przemieszczając się w bok, schodzimy z linii ciosów, a jednocześnie zmuszamy na-pastnika do wykonania dodatkowych ruchów poprzedzających atak. W trakcie wy-konywania obrotu przeciwnik staje się podatny na nasze ciosy. Wymuszając na nim wykonanie dodatkowych ruchów, spowalniamy również prędkość wyprowadzanych przez niego uderzeń.

Wykonując krok w bok, schodzimy z linii ciosu. Zamierza-jący nas zaatakować napastnik musi wówczas przenieść ciężar ciała oraz wykonać obrót, aby ponownie stanąć naprzeciwko nas. Przyjęcie odpowiedniej pozycji oraz kontrola dystansu zmusza-ją napastnika do wykonania trzech ruchów poprzedzających atak:

1. Przeniesienia ciężaru ciała przed wykonaniem obrotu.2. Wykonania obrotu przed wykonaniem kroku.3. Wykonania kroku w naszym kierunku przed wyprowa-

dzeniem ciosu.

prosto ● brutalnie ● skutecznie

Ger

sho

n B

en K

eren

Krav maga to najbardziej nowoczesny system samoobrony na świecie

Gershon Ben Keren – instruktor krav magi w Izraelui Europie. Ma czarny pas w krav madze i judo. Szkolił za-równo członków sił specjalnych, jak i  pracownikówochrony. Wykształcenie z zakresu psychologii (ze szcze-gólnym uwzględnieniem zachowań agresywnych i prze-mocy) pozwoliło mu wypracować własny typ treningu,który łączy walkę z obserwacją otoczenia i technikami psy-chologicznymi. Obecnie mieszka w Bostonie, gdzie pro-wadzi własną szkołę sztuk walki.

KRAV MAGA

ISBN 978-83-11-15003-4

ksiegarnia.bellona.pl

Nr

1012

110

• Bez względu na okoliczności musisz wiedzieć, jak się skutecznie bronić.• Od szybkości działania zależą twoje szanse na przeżycie.• Decyduj od razu, a nie zastanawiaj się, co zrobić.• Pamiętaj, że lepiej być napastnikiem niż ofiarą.• Nie poddawaj się bez względu na twardą rzeczywistość.

Krav maga zrodziła się w latach czterdziestych XX wieku w Izraelu, otoczonymze wszystkich stron przez wrogie narody, które odmawiały mu prawa do istnienia.W życiu każdego człowieka zdarzają się okresy, gdy konflikt staje się nieunikniony,bo nie jesteśmy w stanie zaakceptować konsekwencji niepodejmowania walki. Gdydochodzi do takiej sytuacji, powinniśmy dążyć do jak najszybszego rozstrzygnięcia,również poprzez zastosowanie rozwiązań siłowych.

Jeśli kiedykolwiek zdarzy się, że będziemy zmuszeni dowykorzystania technik opisanych w niniejszej książce, po-winniśmy to zrobić z pełnym przekonaniem i bez wahania.Każda konfrontacja siłowa jest walką o przetrwanie i dla-tego musimy angażować się w nią z całą mocą i wiarą,emocjonalnie, a także fizycznie.

Jeżeli pozbędziemy się zbędnych zahamowań, a jedno-cześnie nauczymy się trafnie rozpoznawać działania po-dejmowane przez potencjalnego napastnika przedatakiem, nigdy nie będziemy musieli robić użytku z teore-tycznej i praktycznej wiedzy, którą poznaliśmy w trakcieszkoleń. I taki właśnie powinien być nasz cel.

zaskocz • zniszcz • zniknij

Gershon Ben KerenKRAV MAGA

BELLONA

Patronat medialny

Krav maga PL 21.03.2017 12:20 Strona 1