„Kapsel X 2014” strona 1

Gazetka gimnazjalistów z Teresina

Witajcie w kolejnym roku szkolnym! Mamy nadzieję, że w pierwszym październikowym numerze

„ Kapsla” znajdziecie coś dla siebie. Gazetkę wydaje nowy zespół, który na dziennikarskim polu

stawia pierwsze kroki, ale najważniejszy jest zapał i kreatywność, a tych nie brakuje. Klasom

pierwszym polecamy naszą sondę i wywiady, dzięki którym lepiej poznają nauczycieli. Klasy drugie

relacjonowały szkolne wydarzenia i wyrażały swoją opinię na temat filmów , które można obejrzeć

w kinie i książek zakupionych w tym roku szkolnym do naszej biblioteki. Wszystkim polecamy

porady szkolnego pedagoga i żarciki, które pozwolą na chwilę relaksu! Miłej lektury!

W numerze:

Obawy pierwszaków- sonda

" Zawsze chciałam być nauczycielką"- wywiad z panią Miazgowską

Spowiedź katechety- wywiad z ojcem Piotrem Sochą

Europejski Dzień Języków Obcych- relacja trzecioklasistki

Sting- nauczyciel i artysta

Pani pedagog odpowiada na listy...

Miasto 44- niezwykły film

Nowe książki w szkolnej bibliotece

Szkoła na wesoło - dowcipy

Październikowy numer „ Kapsla”przygotowali uczestnicy modułu dziennikarskiego z klas I i II

Opieka: Marzena Pietz, Skład komputerowy: Magda Orlikowska, Adres redakcji:

kapselek09@gmail.com

Cena 1zł

„Kapsel X 2014” strona 2

Na początku roku szkolnego do naszego gimnazjum dołączyli nowi uczniowie. Zapytaliśmy, jakie

były ich obawy przed przyjściem do nowej szkoły i co mile ich zaskoczyło. Oto ich wypowiedzi:

"Podczas wakacji bardzo przejmowałam się tym, co mnie czeka w gimnazjum. Obawiałam się

bardzo moich nauczycieli i klasy, czy sprostam zadaniu i czy spodobają mi się moi nowi koledzy.

Moje obawy na szczęście się nie potwierdziły. Nauczyciele okazali się fantastyczni, a w klasie

znałam prawie wszystkich. W gimnazjum spotkałam się z serdecznością: nauczycieli, pracowników

szkoły i uczniów. Co prawda gubię się jeszcze w labiryncie szkolnych korytarzy , ale poza tym jest

wspaniale. W gimnazjum zaskoczyły mnie mile nauczycielki i panie woźne. Przestraszyły mnie klasy

i rozmieszczenie sal, poza tym nic złego mnie nie zaskoczyło."

Ola z Ie

"Przed przyjściem do nowej szkoły obawiałam się czy sobie poradzę z obowiązkami, nauką oraz czy

się odnajdę w nowym środowisku. Moim zmartwieniem było także to, czy ludzie polubią mnie

taką, jaka jestem i czy mnie zaakceptują. Myślę że moje obawy się nie potwierdziły, ponieważ

ludzie, zarówno nauczyciele jak i rówieśnicy traktują nas poważnie i nie wyśmiewają się z nas.

Obowiązki oraz nauka są dostosowane do mojego wieku i sobie na pewno w tej kwestii poradzę.

W gimnazjum zaskoczyła mnie miła atmosfera i przyjazne podejście do pierwszoklasistów czyli do

mnie i moich kolegów."

Karolina

„Przed przyjściem do gimnazjum obawiałem się nowych przedmiotów, bałem się, że nie poradzę

sobie z nimi. W tej szkole bardzo podobają mi się prowadzone lekcje i nowi nauczyciele”

Miki z Ic

„Obawiałem się nowych nauczycieli i mojej nowej klasy. Na szczęście moje obawy się nie

sprawdziły. Nasza klasa okazała się bardzo przyjazna.”

Fifi z Ic

„Przed przyjściem do nowego gimnazjum obawiałam się nowej klasy i nauczycieli, bałam się, że się

pogubię w nowej szkole. Po jakimś czasie zaczęłam się przyzwyczajać do nowej szkoły

i nauczycieli.”

Monika z Id

„Kapsel X 2014” strona 3

„Gdy szłam do nowego gimnazjum bałam się mojej nowej klasy, obawiałam się, że mnie nie

zaakceptują, ale moje obawy się nie potwierdziły.”

Ola z Id

„Obawiałam się, że nie odnajdę się w nowej klasie, ale okazało się, że moja klasa jest bardzo miła.

Mile zaskoczyły mnie panie woźne pracujące w mojej nowej szkole, są bardzo miłe i pomocne.”

Ola z Ie

„Przed przyjściem trochę przeraziła mnie ilość nowych przedmiotów w szkole. Mile zaskoczyli mnie

nowi nauczyciele i nowe nauczycielki.”

Kuba z Ie

Przed przyjściem do naszej szkoły większość uczniów miała pewne obawy, między innymi: bali

się starszych klas, obawiali się nowych nauczycieli i nowych przedmiotów szkolnych.

Na szczęście ich obawy nie potwierdziły się.

Natalia Skrok i Patrycja Durda

„Kapsel X 2014” strona 4

„Zawsze chciałam być nauczycielką…”

- Wywiad z panią Miazgowską.

• Czy w dzieciństwie marzyła Pani o zawodzie nauczyciela?

Tak, odkąd pamiętam zawsze chciałam być nauczycielką, może to dziwne, ale pierwsze marzenia związane były z nauczaniem języka polskiego. Dopiero liceum to zweryfikowało i zdecydowałam się na studia na kierunku matematycznym.

• Czy miała Pani problemy z jakimś przedmiotem w szkole?

Chyba nie, nie utkwiło mi nic takiego w pamięci. Choć oczywiście jedne przedmioty lubiłam bardziej, inne mniej.

• Czy pracowała Pani w innej szkole?

Tak, pracowałam w szkole podstawowej w Teresinie. Było to przed reformą wprowadzoną w roku 1999, kiedy to szkoły podstawowe ośmioklasowe zostały wyparte przez sześcioletnie szkoły podstawowe i gimnazja. Wówczas moja placówka przestała działać na rzecz obecnie istniejących szkół w Teresinie.

• Jak znalazła się Pani w naszym gimnazjum?

Na to pytanie odpowiedziałam częściowo wyżej, w 1999r. powstało gimnazjum w Teresinie i pani dyrektor Joanna Kornacka zaproponowała mi pracę w tej placówce.

• Lubi Pani pracować z młodzieżą?

Tak, myślę, że to pozwala czuć się cały czas młodo . Młodzi ludzie mają wiele w sobie radości i entuzjazmu. Wzajemna współpraca i uczenie się od siebie daje mi nowe siły do działania

• Czy chciała Pani kiedyś zmienić pracę?

Nie, nigdy o tym nie myślałam.

• Czym się Pani kieruje podczas uczenia młodzieży?

Przede wszystkim kieruje się wiedzą i doświadczeniem. Nie ukrywam, że empatia też ma znaczenie.

• Co Pani najbardziej przeszkadza na lekcjach?

„Kapsel X 2014” strona 5

Przeszkadza mi hałas i brak uwagi ze strony uczniów. Bardzo trudno prowadzi się lekcje, gdyż nie widać zainteresowania wśród uczniów.

• Jak długo pracuje Pani w naszym gimnazjum?

15 lat.

• Co lubi pani robić w wolnym czasie?

Spędzać czas ze swoją rodziną, czytać książki.

Dziękujemy za wywiad

Spowiedź Katechety – wywiad z ojcem Piotrem Sochą

Ojciec Piotr od września zaczął pracować

w naszym gimnazjum. Jest to nowy

nauczyciel religii, którego miło przyjęli i

uczniowie i nauczyciele naszej szkoły.

1.Dlaczego ojciec wybrał akurat nasze gimnazjum?

- Nie wybrałem, to proboszcz mnie tutaj skierował.

2.Co na ojcu zrobiło największe wrażenie w naszej szkole?

- Krążyła legenda, że w gimnazjum jest strasznie, ale nie jest wcale tak jak mówili. Młodzież na lekcjach jest spokojna.

3.Czy obawiał się ojciec klas, które będzie uczył?

- Nie obawiałem się i nawet nie miałem się czego obawiać.

4.Czy to pierwsze doświadczenie współpracy z młodzieżą?

- Ogólnie to nie jest pierwsze spotkanie, ale w gimnazjum tak.

5. Jakie ojciec ma zainteresowania?

- Nie interesuje się zbytnio niczym. Moje hobby to spowiedź.

6.Jakie ojciec ma największe marzenie?

- Moim największym marzeniem jest spotkać się z papieżem Franciszkiem.

7. Kim ojciec chciał być w przeszłości?

- Na początku chciałem być lekarzem, później kierowcą autobusu lub motorniczym tramwaju.

8. Kiedy ojciec najbardziej się wzrusza?

- Najbardziej wzruszam się podczas spowiedzi, kiedy grzesznik płacze pod wpływem Łaski Bożej.

9. Z czym kojarzy się ojcu rodzinny dom?

- Kojarzy mi się z ciepłem i dobrym jedzeniem.

10. Jaki jest największy autorytet ojca?

- Moim autorytetem jest papież Franciszek.

Dziękujemy ojcu za rozmowę, Martyna Kowalczyk i Magda Orlikowska

„Kapsel X 2014” strona 6

Listy do szkolnego pedagoga List1:

Droga Pani Pedagog.

Pierwszym problemem z jakim spotkałam się w gimnazjum jest nauka języka niemieckiego.

W domu mogę uczyć się tego języka godzinami, ale i tak nie dokładnie wszystko zapamiętam. Nie

przepadam za tym językiem. Jest dla mnie zbyt szorstki (język można sobie połamać). W nauce

pomagają mi rodzice, słucham płyt po niemiecku, ale to niewiele pomaga. Dlatego proszę

o poradę, już nie daję rady.

Szukająca porady

List 2:

Szanowna Pani Pedagog!

W nowej szkole, jaką jest gimnazjum, są dwa języki. Z angielskim dajemy sobie radę,

a z niemieckim już nie. Pani na niemieckim jest bardzo miła, ale i tak nic nie rozumiemy. Uczymy

się słówek na każdą lekcje, ale i tak nie dajemy sobie rady na lekcjach. Może ma Pani pomysł jak

się uczyć, żeby poradzić sobie na lekcjach.

Zabłąkane 13

List 3:

Szanowna pani !

Nikt z mojej klasy nie chce ze mną rozmawiać. Nie wiem co mam zrobić żebym mogła mieć

koleżanki z którymi będę mogła porozmawiać. Bardzo chciałabym mieć chociaż jedną.

Znudzona

List 4:

Szanowna Pani Pedagog!

Podoba mi się chłopak z mojej klasy, ale on mnie nie zauważa. Traktuje mnie jak powietrze. Często

próbuje wymyślić temat naszej rozmowy, ale to nie wychodzi. Chciałabym powiedzieć mu co czuje,

ale boje się jego reakcji. Znam go od wakacji. Często piszemy ze sobą na facebooku, ale w 6ealu to

nie wychodzi. Nie wiem co zrobić. BARDZO PROSZE O POMOC!

Niezgodna.

List 5:

Droga Pani Pedagog!

Czasami na korytarzu spotykamy chłopaków którzy się nabijają z pierwszoklasistów. Mówią oni

cytuje: „Szukamy przyjaciół, chcesz zostać naszym przyjacielem?”. Staramy się ich unikać ale kiedy

prowadzimy z kimś rozmowę to oni wtrącają się mówiąc: „No i fajnie” albo „I dobrze”. Przez to

czujemy się niepewnie. Tak oto w kilku słowach opisaliśmy nasz problem

Niepewni uczniowie

„Kapsel X 2014” strona 7

ODPOWIEDZI NA WASZE LISTY

Do: Szukającej porady oraz Zbłąkanych 13

Język niemiecki to dla klas pierwszych

nowy przedmiot, większość z Was nigdy nie

miała z nim kontaktu, dlatego rozumiem

pojawiające się z trudności. To, co nowe

często wydaje się nam trudne

i niezrozumiałe, ale z czasem, gdy lepiej coś

poznajemy, oswajamy się z tym, dzięki czemu

czujemy się pewniejsi – moja rada dajcie

sobie trochę czasu na zapoznanie się

z językiem niemieckim. Szukająca porady nie

poddawaj się, bo Twoje pomysły na naukę są

dobre i z czasem przyniosą efekty. Zabłąkane

13 bądźcie wytrwałe i nie pozwalajcie sobie

na zaległości. Możecie spróbować oglądać

bajki po niemiecku – język jest tam prosty,

fabuła jasna, dzięki czemu może nauczyć się

słów czy prostych zdań. Słówka, które trudno

zapamiętać można zapisywać na

samoprzylepnych karteczkach, a następnie

przyklejać je w widocznych miejscach, dzięki

temu będziecie często na nie patrzeć

i jednocześnie utrwalać. Pamiętajcie, że

zawsze możecie zwrócić się o pomoc do

nauczyciela albo też uczęszczać na zajęcia

wyrównawcze. Na koniec trzy ważne rzeczy

dotycząca uczenia się – motywacja,

systematyczność i cierpliwość. Życzę Wam

powodzenia

Do: Znudzonej

Droga Znudzona to prawda, że

smutno jest nie mając dobrych kolegów ani

koleżanek. Zapraszam Cię na rozmowę,

bowiem wtedy będziemy mogły bliżej

zapoznać się z tym problem i poszukać

sposobów na zmianę dotychczasowej

sytuacji. Możesz też skontaktować się z panią

psycholog albo wychowawcą twojej klasy. Co

możesz zrobić aby uzyskać sympatię

koleżanek? Najlepsza jest rozmowa – na

pewno macie jakieś wspólne zainteresowania

czy problemy. Na zajęciach pracujecie czasem

w grupach, może wówczas będzie okazja aby

poznać innych, a oni Ciebie. Mogłabyś

spróbować chodzić na zajęcia pozalekcyjne,

gdzie miałabyś okazję na spędzenie czasu

z rówieśnikami. Uśmiechaj się, spróbuj

nawiązać z kimś rozmowę, np. jak jest

następna lekcja? Nie wiem co jest powodem

tego, że nie chcą z Tobą rozmawiać, ale

rozumiem że musi Ci być trudno. Jeszcze

jedno, rzucił mi się w oczy Twój podpis

Znudzona.

Do: Niezgodnej

Niezgodna myślę, że Twój problem

dotyczy wielu osób w Twoim wieku i nie

tylko. Jeśli czujesz sie na siłach możesz z nim

porozmawiać, ale nie rób nic wbrew sobie.

Trudno jest mi doradzić co powinnaś zrobić,

bo do końca nie wiem jak wygląda wasza

znajomość i jakie są Twoje oczekiwania.

Zapraszam na rozmowę o wiele łatwiej

będzie mi wówczas powiedzieć coś więcej.

Do: Niepewnych uczniów

Niepewni uczniowie rozumiem, że starsi

uczniowie żartują sobie w sposób, który Wam

się nie podoba. Być może nie zdają sobie oni

sprawy, że te ich ,,żarty” stanowią dla Was

problem. Możecie powiedzieć im jasno, że

nie chcecie żeby Wam przeszkadzali, a jeśli to

nie pomoże zgłosić problem do wychowawcy

lub do mnie. Dobrze, że napisaliście o tym, bo

być może po przeczytaniu waszego listu

niektórzy zauważą jak ich zachowanie jest

odbierane przez innych uczniów. Takie

zaczepianie może wzbudzić lęk i niepokój

więc mam nadzieję, że problem szybko się

rozwiąże.

„Kapsel X 2014” strona 8

DZIEŃ JĘZYKÓW OBCYCH – niecodzienna lekcja niemieckiego

i angielskiego- wspomina uczennica kl. III Karolina Smolarek

26 września w naszym gimnazjum po raz

trzeci obchodziliśmy Dzień Języków Obcych.

Wyjątkowa atmosfera panowała już od

przekroczenia progu szkoły. W hallu witały

barwne plakaty na temat święta. Idąc dalej

nie można było nie zauważyć kącika języka

niemieckiego, który znajdował się przy Sali

teatralnej. Odbywały się tam konkursy.

Uczniowie przebrani byli w tradycyjne stroje

bawarskie. Można było skosztować

Kartoffelsalat (próbowałam, całkiem dobre!)

Następnie odwiedziłam korytarz koło

sekretariatu. Poczułam się jakbym podążała

ulicą jednego z krajów anglojęzycznych.

Chodząca Statua Wolności?! Tylko w naszym

gimnazjum! Uczniowie ubrani w angielskie

mundurki szkolne, znane większości jedynie

z filmów, wyróżniali się z tłumu. Na długiej

przerwie został zorganizowany konkurs koło

Sali nr 8. Uczestnik zasiadał w kąciku

muzycznym. Po wysłuchaniu nagrania

odpowiadał na pytanie. Konkurs wzbudził

zainteresowanie wielu osób, w szczególności

pierwszoklasistów. Nagrodą była paczka

popcornu. W drugiej części szkoły, przy

bibliotece odbyła się prezentacja innego kraju

anglojęzycznego – Australii. Każdy mógł wziąć

udział w konkursie. Ten, kto prawidłowo

odpowiedział na wylosowane pytanie, był

nagradzany smakowitą tabliczką czekolady.

Uczniowie mogli także sprawdzić jak smakują

wafelki, delicje malinowe i cukierki

eukaliptusowe. Kolorowe plakaty zawieszone

na ścianach pomogły poznać Australię –

krainę pełną kontrastu i zróżnicowania

kulturowego. To był dzień pełen wrażeń!

Dekoracje pozostały na korytarzach jeszcze

przez najbliższy tydzień. A jednak, nauka

języków obcych nie musi być nudna!

„Kapsel X 2014” strona 9

Jeden z najbardziej wszechstronnych

artystów przełomu stuleci. W utworach

Stinga pobrzmiewają tak odległe gatunki

jak jazz czy reggae, rock i muzyka

klasyczna, ale łączą się znakomicie

w niepowtarzalny dla innych muzyków

sposób. Słuchanie twórczości Stinga to

podróż przez wszystkie stany naszej

świadomości, podróż w różnych kolorach

muzyki. Zapraszam do lepszego poznania

artysty…

Jego prawdziwe imię to Gordon Matthew Sumner, lecz posiada on swój pseudonim artystyczny.

Zawdzięcza go zamiłowaniu do strojów w barwach czarno-złotych. Na jednym z koncertów

wystąpił w swetrze w czarno-żółte pasy. Lider grupy Gordon Solomon stwierdził, że Gordon

wygląda jak trzmiel i stąd jego pseudonim Sting (czyli Żądło).

Naukę zaczął w szkole podstawowej St. Cuthbert’s – katolickiej instytucji o bardzo surowych

zasadach. Następnie zdał egzaminy wstępne na Uniwersytet Warwick w Coventry, by studiować

filologię angielską. Zanim zajął się muzyką, Sting pracował też jako kontroler biletów i w urzędzie

skarbowym. Później pracował w administracji jako urzędnik w dziale zajmującym się podatkiem

dochodowym. W latach 1971-1974 uczęszczał do szkoły o profilu pedagogicznym. Następnie przez

dwa lata pracował jako nauczyciel w rzymskokatolickiej szkole podstawowej w Cramlington.

Wiele piosenek Stinga trafiło na szczyty list przebojów. Wśród jego największych hitów znajdują się

takie tytuły jak “AllThis Time”, “Englishman in New York”, “Fields of Gold” czy “Shape of My

Heart”.

Gwiazdor zajmuje się także aktorstwem. Zdarzało mu się grywać zarówno w filmach, jak i serialach.

Użyczył też głosu jednemu z bohaterów kreskówki „Kapitan Planeta”.

Artysta bardzo aktywnie wspiera organizacje zajmujące się ochroną środowiska i akcjami

humanitarnymi takie jak Amnesty International czy Fundacja Ochrony Lasów Tropikalnych. Jedna

z żab odkryta w Kolumbii w uznaniu jego zasług została nazwana Dendropsophusstingi.

Magda Orlikowska

„Kapsel X 2014” strona 10

Misto 44 – niezwykły film

30 września klasy 2D i 2C wybrała się

do kina na film Jana Komasy ,,Miasto 44”.

W filmie zagrali doskonale aktorzy tacy jak,

Józef Pawłowski (Stefan), Zofia Wichłacz

(Biedronka) i Anna Próchniak (Kama).

Film opowiada o miłości młodych

Polaków podczas Powstania Warszawskiego.

Główny bohater, Stefan, po utracie pracy

w fabryce, wkracza z pomocą przyjaciółki

z sąsiedztwa, Kamy do konspiracji młodych

ludzi pragnących wolności Warszawy.

Wkraczając w szeregi powstańców Stefan

poznaje Biedronkę, w której się od razu

zakochuje. Bohaterowie toczą podwójną

walkę – o przeżycie i miłość. Bo w „Mieście

44” liczą się uczucia i emocje.

Film wzbudził w nas wiele emocji, od

wzruszenia do przerażenia. Kilka scen

filmowych było wzorowanych na podstawie

gier komputerowych, np.: ostrzelanie

Niemców z ukrycia. Gra aktorska była

prawdziwa i naturalna, bez pozerstwa i fałszu.

Aktorzy grali przekonująco i wszystkie sceny

wydawały się realistyczne. Kolejną rzeczą,

jaką zrobiła na nas ogromne wrażenie to

efekty specjalne, np.: porównanie starej,

zrujnowanej Warszawy z dzisiejszą, pełną

wieżowców i świateł. Muzyki nie

pozostawimy bez komentarza. Była ona

idealnie ciekawie zestawiona

z poszczególnymi scenami w filmie.

Serdecznie zapraszamy do obejrzenia

filmu „Miasto 44”, naprawdę warto!

Magda Jeznach i Magda Orlikowska

Nowe książki

Do naszej biblioteki zostało

zakupionych kilka nowych książek.

Chcielibyśmy przedstawić je Wam

i napisać o nich kilka zdań.

Pierwsza książka nosi tytuł „Jesteś tym

co jesz” autorki Gillian McKeith. Dzięki

tej książce poznasz zasady zdrowego

odżywiania i zmienisz swój tryb życia

na zdrowszy i szczęśliwszy. Dowiesz się

również jak niewielkie zmiany mogą

doprowadzić do niewiarygodnych

rezultatów.

Kolejnymi książkami jest trylogia

Igrzysk Śmierci: „Igrzyska Śmierci”,

„W pierścieniu ognia” i „Kosogłos”

autorki Suzanne Collins. Ta trylogia

opowiada o losach młodej dziewczyny,

która zmuszona jest do wzięcia udziału

w show, które jest emitowane co

roku.

„Kapsel X 2014” strona 11

Trzecią książką wartą

przeczytania jest

„Nieśmiertelny”

napisany przez Elise

Puricelli Guerra. Jest

to druga część

„Czarnego Serca”.

Opowiada

o zaskakujących

wydarzeniach, które

przeżywa Narcissus Spark. Stawką

w grze jest klucz do wolności

i odkrycie prawdziwej tajemnicy

Czarnego Serca.

Następną książką jest

„Cierpienia

Sięciolatka” Zuzanny

Orlińskiej. Jest to

opowieść o chłopcu,

który żyje

w trudnych

warunkach. Musi

wzmagać się z trudnościami w szkole.

Każdy dzień sięciolatkowego życia to

walka o byt w dżungli współczesnego

świata.

„Złoto głupców”

z sagi „Zakon

Ciemności”

Philippa

Gregory’ego to

kolejna książka

zakupiona do

naszej biblioteki

szkolnej.

Bohaterowie tej książki mają zbadać

sprawę fałszerstwa złotych monet

w Wenecji. Odkrywają, że dwójka

poznanych alchemików jest

w posiadaniu kamienia filozoficznego.

Z biegiem czasu na jaw wychodzą

kolejne sekrety.

„Dziewczyna

z sadu”

Lucy Maud

Montgomery

to klasyczna

powieść w nowym, znakomitym

przekładzie. Książka ta opowiedziana

jest z punktu widzenia młodego

mężczyzny, historia prawdziwej

i głębokiej miłości, która okazuje się

mieć uzdrawiającą moc.

Ostatnią książką

jest „Przepis na

sukces” Ewy

Chodakowskiej.

W tej książce

znajdziesz

najważniejsze

zasady dobrego odżywiania,

praktyczne porady i wskazówki

dietetyczne.

Zapraszamy do przyjemnej lektury

Martyna Kowalczyk i Natalia Skrok

„Kapsel X 2014” strona 12

Na lekcji biologii nauczycielka mówi -Pamiętajcie, dzieci, że nie wolno całować kotków ani piesków, bo od tego mogą się przenosić różne groźne zarazki. A może ktoś z was ma na to przykład? Zgłasza się Jasio -Ja mam, proszę pani. Moja ciocia całowała raz kotka - I co? - No i zdechł. Polonista zwraca się do swojej żony: - Czy mnie kochasz, najdroższa? - Oczywiście! - odpowiada żona. - Całym zdaniem, proszę!

Przed wizytacją w szkole nauczyciel ustala:

-Jak o coś zapytam, niech zgłaszają się

wszyscy. Ci co wiedzą - prawą ręką, Ci co nie

wiedzą - lewą ręką.

Przychodzi Michałek do domu w czerwcu i

mówi do taty:

-Tata, przedłużyli mi kontrakt z szóstą klasą

na najbliższe 12 miesięcy.

Pani zadała temat wypracowania:

-Kim będziesz jak dorośniesz?

Jasiu napisał:

-Najpierw będę lekarzem, bo tak mama chce.

Potem będę kominiarzem, bo tak tata chce. A

potem pójdę na bezrobocie bo mi się też coś

od życia należy.

Ojciec pyta Adasia:

- Co robiliście dziś na matematyce?

- Szukaliśmy wspólnego mianownika.

- Coś podobnego! Kiedy ja byłem w szkole,

też szukaliśmy wspólnego mianownika! Że też

nikt go do tej pory nie znalazł.

Katechetka pyta dzieci:

-Kto chciałby iść do nieba?

Wszyscy się zgłaszają oprócz Michałka. Pani

pyta:

-Michałku, a ty czemu nie chcesz iść do

nieba?

-Bo mama po szkole kazała mi iść do domu.

Nauczyciel opowiada klasie o małpach.

Dostrzega że Jasiu go nie słucha. Zwraca mu,

więc uwagę:

-Jasiu! Słuchaj uważnie i patrz na mnie, bo nie

będziesz wiedział jak wyglądają małpy!