GaudíBoży Architekt (1852 – 1926)

© Stowarzyszenie na rzecz Beatyfikacji Sł.B. AntoniegoGaudiego

Barcelona - 2 wydanie - Luty 2016

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie................................5

ŻycieGaudiego...............................6

Jegocnotychrześcijańskie......................13

Wopiniiświętości............................22

Proces beatyfikacyjny ..........................25

Nabożeństwaprywatneiłaski...................28

Modlitwadoprywatnegoużytku.................31

Bibliografia..................................32

WPROWADZENIEJesienią 1982 roku Papież Jan Paweł II odwiedził

BarcelonęisprzedwspaniałejbudowliGaudiego,SagradaFamilia,wygłosiłswójzwyczajowykomentarzdomodlitwy„Anioł Pański»: “Ten kościół Świętej Rodziny” -mówił-„niejestjeszczewykończony,aleodsamegopoczątkumawielką trwałość:przypominaonbowiemipiękniewyrażainnąbudowlę...budowlęzkamieniżywych:chrześcijańskąRodzinę,wktórejWiaraiMiłośćkażdegodniarodzisięijestpielęgnowana.NiechBógbłogosławiWaszerodziny“.

Kościół Sagrada Familia stał się emblematycznąbudowląmiastaBarcelony.Jegosylwetkajestdzisiajznananacałymświecieiprzyciągakażdegodniatysiącezwiedza-jących z pięciukontynentów. Jegoorginalne formyarchi-tektonicznetworząsyntezęsymboliczerpanychzNaturyizchrześcijańskiejWiary.

Zatymarchitektonicznymarcydziełem-jakizawielo-ma innymi religijnymi i świeckimi dziełami, które należąjuż dzisiaj do światowego skarbca kultury - stoi osoba iduchartystyogłębokochrześcijańskiejwierze,wszczepio-nejwjegotożsamośćarchitekta,któryumiałzespolićswąwiaręiżycienachwałęBoga:AntoniGaudíiCornet.

Kiedyw roku1915NuncjuszApostolskiwHiszpanii,abp. Ragonesi, odwiedził plac budowy, po wysłuchaniuobjaśnieńArchitektacodoświątyni,powiedziałmu:«JestPanjakDantedlaarchitektury.Pańskiedziełojestnajwięk-szymchrześcijańskimpoematemwykutymwkamieniu.»

5

ŻYCIE GAUDIEGOAntoniGaudízostałochrzczonydnia26czerwca1852

r.wparafiiśw.PiotrawReus–warchidiecezjiTarragona.Było towdzieńpo jegonarodzinach,byłdzieckiemmał-żeństwa Franciszka Gaudiego, z Riudoms i AntoninyCornet,zReus.

Środowiskorodzinne,wktórymwzrastał,odwczesnegodzieciństwaukształtowało jegopowołanie jakoarchitekta:wwarsztaciekotłówswojegoojcawReusnauczyłsiętwo-rzyćformyoróżnejpojemnościikształtach.WrodzinnejposiadłościwRiudomsjegooczybyłyolśnioneśródziem-nomorskimświatłem jak ibogactwem różnorodnych skał,roślin i zwierząt - środowiskaNatury, którą będzie odtąduznawałzaswojąwielkąMistrzynię.

Już jako dziecko cierpiał na reumatyzm, choroba tabędziemutowarzyszyćprzezwiększączęśćżycia.Pomimoto, jego fizjonomia dawaławrażenie tężyzny iwytrzyma-łości.Zmarłwwynikupotrąceniaprzez tramwajwwieku73lat.Mógłbyzapewneżyćjeszczeznaczniedłużej;ojciecjegoosiągnąłwiek93lat,krzepkiipełenenergiidosamegokońca.

Po ukończeniu szkoły podstawowej, został uczniemkolegium pijarów w Reus, gdzie też otrzymał solidnąformację religijną. Potem przeprowadził się do stolicyKatalonii w celu

studiowaniaarchitektury–wielkiejpasjiswojegożycia-naWydzialeArchitekturyPolitechnikiwBarcelonie.

6

7

Na zdjęciu: Antoni Gaudí w wieku 72 lat, wychodząc z katedry w Barcelonie, bierze udział w procesji Bożego Ciała 1924 r.

TytułArchitektaotrzymałwroku1878,choćjużdłuższyczaszatrudniałsięjakoasystentznanycharchitektówiinży-nierów,dorabiającwtensposóbdlasfinansowaniaswoichstudiów. Jego humanistyczne zainteresowania skłoniły gorównocześniedouczęszczanianawykładyzfilozofii,este-tyki ihistoriinaUniwersytecieBarcelońskim,jakibraniaudziałuwkoncertach i sztukach teatralnych;oczytanybyłw licznych dziełach literackich, przede wszystkim kla-sycznych,orazzwiedzałnajważniejszezabytkiipodziwiałpejzaże swej ojczystej krainy.Wszystkie tewiadomości idoświadczenia stosował przy tworzeniu architektury, wewszechstronnymznaczeniu tegosłowa.Takpojęta sztuka,projektowanie na bazie modeli i według praw odkrytychw Naturze - arcydziele Stwórcy, odbijającym blask JegoPrawdyiPiękna–pojmowanabędzieprzezGaudiegojakogłównyceljegożycia.

Gaudísamniepisałksiążek, leczparadoksalnieonimiojegodzielenapisanosetkiksiążek.Niewygłaszałrów-nież konferencji, chociaż nieskończone razy długotrwaleobjaśniał swe ulubione dzieło, Sagrada Familia, osobomjeodwiedzającym,oprzeróżnympoziomiewykształcenia.Dawałwieleporadimaksym,pełnychludzkiejichrześci-jańskiejmądrości, kierował je do swoichwspółpracowni-ków i uczniów. To oni właśnie zebrali je i opublikowalipo śmiercimistrza; stanowią one dziś jego najważniejsze“Pisma”.

8

Nie ożenił się. Pielęgnował swojego długo żyjącegoojca oraz osieroconą i chorą bratanicę; stanowili oni jegonajbliższą rodzinę. Zawsze był pełen szacunku i taktuwobecswoichkolegów,

współpracowników i robotników dzieł przez niegokierowanych,nawiązywałteżznimiszczereitrwałeprzy-jaźnie.

Wroku1883,gdymiał31 lat,zleconomukierowaniepracamiprzykościelepw.ŚwiętejRodziny,któregobudowęrozpoczętoniewielewcześniej.Odsamegopoczątkuutoż-samił sięz religijnymcelembudowy tejWynagradzającejŚwiątyni, założonej przez pobożnego księgarza Józefa-Mariana Bocabella i jego «Pobożne StowarzyszenieCzcicieli św. Józefa»: „dla rozpaleniaoziębłości iwstrzą-śnięciazatwardziałościąludzkichserc,wywyższeniaWiary,wzrostuMiłości, i uproszeniauBoga zmiłowania się nadlosemkraju”.Gaudí,włożyłswójtalentiwszystkieswesiłynasłużbęBożejChwalewczasieswojej43-letniejpracydlatejświątyni,anawetostatnie10latswegożyciapoświę-ciłtylkoiwyłącznietemureligijnemudziełu.

Gaudí przyjaźnił się z wieloma osobami duchowny-mi takimi jak: biskupVic - ks. bp Torres i Bages - jegoduchowymistrz, ks. bp Campins zMajorki, ks. bp GrauzAstorgi; a wśród księży św. Henryk d`Osso (założycielZgromadzenia św.TeresyodJezusa),ks.GilPares–pro-boszczŚw.Rodziny,filipino.AugustynMas,którybyłjegospowiednikiem. Przyjaźnie te zaowocowały przyswaja-niemsobiezasadLiturgiiinaukispołecznejKościoła,jako

9

żewspomnianiduchownibyliprawdziwyminowatoraminapolu kultu liturgicznego i tworzeniu sprawiedliwego ładuspołecznego.

JużodswojejmłodościGaudibyłbardzowrażliwynaproblemy społeczne swej epoki, przejmował się warun-kami życia robotników.Swą troskęwyrażał już odwcze-snychlatarchitektonicznieprojektującchoćby,dlaBractwaRobotniczego z Mataró, pierwszą fabrykę w Hiszpanii,należącą do jej pracowników. Szybko zdał sobie sprawęz tego, że głębokie kontrasty społeczne epoki znajdą swerozwiązanieniewmesjanizmachmaterialistycznychrewo-lucjonistów lecz w praktykowaniu katolickiej doktrynyspołecznej.W r.1910 obchodzono w projektowanej przezniegoKoloniiGüellKatolickiTydzieńSpołeczny,zudzia-łem wielu osobistości. Wszystkim pokazano modelowąfabrykę EusebiegoGüella,wielkiego promotora, klienta iprzyjaciela Gaudiego. Zwiedzono także kryptę kościoła,budowanego wg idei Gaudiego w tej robotniczej osadzie“miasta-parku”.

Odczasuśmierciswojejbratanicywroku1912,Gaudiżył samotniew jednym z domówParkuGüell, a od paź-dziernika1925r.zamieszkałprzyswojejpracowninatere-niebudującegosiękościołaśw.Rodziny.

Przeświadczonyo tym, że bezofiary żadnedzieło niemoże prawdziwie wzrastać, oddał się surowemu życiumodlitwy,pokutyioderwaniasięodwszelkichdóbrmate-rialnych.Żyłubogoiprzekształciłsięwpodeszłymwiekupraktycznie w żebraka, proszącego o jałmużny ludzi z

10

różnychwarstw, abymóckontynuowaćwznoszenie świą-tyni.Wostatnichdekadachswegożycia,pouczestnictwiewporannejMszy św. spędzał całe dni nabudowie, ażdogodz. 17:30, gdy to na piechotę udawał się do kościolaśw.FilipaNeribliskokatedry.Tamoddawałsięmodlitwieosobistej i rozmawiał ze swymkierownikiemduchowym,o.Augustynem.

11

Pokój pracy Gaudiego, a w nim biurko, przy którym spożywał zwyczajne, skromne śniadanie.

Wysiłek fizyczny - owe długie spacery - służyły muteż do złagodzenia swoich reumatycznych dolegliwości.Wponiedziałek7czerwca1926roku,gdymiałzasobąjużdużą część swej codziennej trasy do kościoła św. FilipaNeri, został potrącony przez tramwaj linii 30 na skrzyżo-waniuGranViazul.Bailén.Ludzie,którzyprzyszlimuzpomocą,nierozpoznaligo,awidzącjegoskromneubranie,zabrali go do dobroczynnego Szpitala Św. Krzyża. Takmiało sięwypełnić jego często powtarzane życzenie, abymócumrzećkiedyśwszpitaluchrześcijańskiegomiłosier-dzia i być tamprzyjętymz czystejmiłościdoBoga.Tamudzielono mu Sakramentu Namaszczenia Chorych i dnianastępnegopoodzyskaniuprzytomnościiwotoczeniunaj-bliższychprzyjaciół,przyjąłzwielkąpobożnościąWiatyk-NajświętszySakramentnadrogędoBoga.Zmarłdwadnipóźniej,10czerwca1926r.,wypowiedziawszyjakoostat-niesłowanaziemi:Amen.MójBoże,mójBoże!

Jegopogrzebbyłogromnąmanifestacjąpowszechnejponimżałoby,zarównozestronywładzcywilnychikościel-nych jak i prostego ludu. Pochowany został w krypcieSagrada Familia,w kaplicyMatkiBożejKarmelitańskiej.Tamspoczywajądodziśjegoprochy,wniestannymtowa-rzystwieosób jenawiedzających iszukających jegowsta-wiennictwaprzedBogiem.

12

JEGO CNOTY CHRZESCIJAŃSKIEAntoniGaudi znał bardzo dobrze ludzką naturę,wraz

z wszystkimi należącymi do niej niedomaganiami. Starałsię poznać i korygować swoje własne wady - zwłaszczate wynikające z upartego i zdecydowanego charakteru,właściwego ludziom wywodzącym się z Baix Camp podTarragoną,jegorodzinnychstron-wtrosceodoskonałośćewangeliczną,którązawszeopierałnamiłościBogaisłuż-bie innym ludziom. Pozostawałwierny katolickiejmoral-nościa -odkądwyłączniepoświęcił się już tylkobudowiekościoła św. Rodziny, zrezygnował z wygodnego życia iwszelkich światowych przepychów, z których korzystałjeszcze jakomłody architekt, cieszący sięwielkimpowo-dzeniemzawodowym.

JegoWIARAchrzcielnażywiłasiępoczątkowopoboż-nością rodzinną–matka jegoczciławsposóbszczególnyMatkęBożąMiłosierdzia,PatronkęReus–orazdojrzewałaprzez głęboką formację religijną, otrzymaną od oo. pija-rów.Jaktosamstwierdziłwostatnichlatachswegożycia,w tamtejszej szkole zdał sobie sprawę z olbrzymiejwagiHistoriiZbawieniaczłowiekaprzezChrystusa,Bogawcie-lonegoiwprowadzonegonaświatprzezMaryjęDziewicę.Tą powszechną rzeczywistość chrystologiczno-maryjnąwykuł w kamiennych rzeźbach największego dzieła swejarchitektury,SagradaFamilia.

MIŁOŚĆ DO BOGA pozwalała dzwięczeć wrażli-wejduszyGaudiego,kiedyuczestniczyłweMszy św. jak

13

i innych celebracjach Liturgii lub pobożności ludowej.MiłośćtawyrażałasięteżwjegoMIŁOŚCI BLIŹNIEGO: wobecczłonkówrodziny,znajomych,przyjaciół,współpra-cowników,takżeidoOjczyznywrazzjej językiemikul-turą. Chętnie podejmował liczne wycieczki po Katalonii,zbliżałygoonedoludzi i ichzwyczajów,dokrajobrazówi zabytków z najodleglejszych zakątków jego rodzinnejziemi. Obie te cnoty miłości były u niego zakorzenionewgłębokiej ofiarności iwmiłości doKrzyża. Symbolemkrzyżauwieńczałwszystkie swojebudynki: zarówno reli-gijnejakiświeckie.

Z ludzkiegopunktuwidzeniamożnaby rzec, że życiejego było przegrane, ponieważ niektóre z jego wielkichprojektówniezostałyzrealizowane,nicztegocobudowałniezostałoukończonecałkowicie,awiele jegodziełbyłoobiektem krytyki i niezrozumienia ze strony autorytetówintelektualnychepoki. Tylkonielicznegrono jegoprzyja-ciół iwizjonerskichartystówpodziwiałogo, razemzpro-stymludemidziećmi.

Gaudi był bardzo POBOŻNYM CZŁOWIEKIEM: codziennie uczestniczył we Mszy św. i przyjmowałKomunię świętą. Częsta lektura i rozważanie Ewangeliiznalazły odbicie choćby w bardzo plastycznym przed-stawieniu tajemnic życia Jezusowego na tzw. „FasadzieNarodzenia” jak i w rysunkach do dwóch pozostałychfasad:MękiiChwały.Kiedytłumaczyłzwiedzającympraceprzyświątynii, jegowyjaśnienianabierałycharakteruzna-

14

komitegowykładudoktrynychrześcijańskiej.Scenyewan-geliczne,wdźwiękujegosłów,robiływrażenienakażdym,jakkolwiekjałowebybyłojegożyciereligijne.

Miłował LITURGIĘ. Jako architekt uznawał ją jakopierwszorzędną funkcję wszystkich kościołów, które pro-jektował.Twierdził,żetrzebajejpodporządkowaćwszytkieinnewymiary.

ByłteżczcielemMatkiBożejiśw.Józefa,Jejmałżon-ka.DziełaGaudiego,włącznie teocharakterześwieckim,jak towyjaśnialiśmy,byływieńczonekrzyżemo czterechramionach,którywwieluwypadkachprzedstawiałteżana-gramŚwiętejRodziny«JMJ»:Jezus,MaryjaiJózef.

Projektując Dom Milá, popularnie zwany „La pedre-ra” (tzn. „kamieniołom”), Gaudi miał ideę uczczenia tąbudowlą Matki Bożej Różańcowej, ze scenami maryjny-mi na kolumnach, z pobożnym i poetyckimi napisami nagzymsie najwyższego piętra. Wielka statua Matki Bożej,z Archaniołem Michałem i Gabrielem po bokach, miałystanowić ukoronowanie tej wielkiej budowli. Kiedy wła-ściciele domunie pozwolili na umieszczenie figur,Gaudízrzekłsięprowadzeniadalszychpracipowiedział,żegdybywcześniejwiedziałotymodmownympodejściu,nigdyniezaakceptowałbykontraktu.

Teologiczne imoralnecnoty,którepraktykował, rowi-jałysięnapodłożujegogłębokiejPOKORY,przeżywanejwsposóbnaturalny iprzekonujący. Jegoniezwykły talentartystyczny, który wyrażał się w niepospolitej zdolności

15

16

Etsuro Sotoo, japoński

rzeźbiarz, pracujący

przy bazylice Sagrada Familia,

objaśnia parze cesarskiej z

Japonii Fasadę Narodzenia.

Za nimi widzimy:

architekta bazyliki Jordi

Bonet. Po lewej

stronie od Etsuro,

prof. Joan Bassegoda,

wykładowca na Fakultecie

Gaudiego i naj-wybitniejszy znawca jego

architektury.

17

dowidzeniaistwarzaniaorginalnychformprzestrzennych,onsamtraktowałjakodarBoży.Nigdyteżsięniechełpiłswymgeniuszem.

Pewienstolarzidekorator,p.Lluch,synznanegotwór-cyrzeżbywdrewnie,opowiadawswoimświadectwie,żejego ojciec, kiedy uczęszczał jeszcze doAkademii SztukPięknych, odwiedził wraz z kolegami kościół SagradaFamilia.PodjąłichtamosobiściesamAntoniGaudí,dającim cały szereg szczegółowych objaśnień budowli. Ojciecmójzbliżyłsiędoniegoabygosfotografować.Gaudibro-niącsięgestemręki,zatrzymałgo,mówiąc:„Nie szukajcie wywyższenia człowieka: chwała należy się tylko Bogu.”

PewnemuprzyjacielowiGaudiego,osobiebardzorygo-rystycznejwkwestiachmoralności,przyszładogłowymyślby opracować katalog wszystkich osobistości reprezen-tatywnych dla polityki, sztuki, nauki itd., którzy zarazemmoglibybyćprzedstawiani jakonieposzlakowanewzorce,szczególnie dla młodzieży. Lista, którą ułożył, była nie-bywale długa.Lecz kiedy dochodziło do niego, że któryśz owych ludzi z piedestału, miał jakiś defekt moralny,przekreślał go: jednegomniej. I w ten sposób skreślił zajakiśczastylu,żepozostałojużtylkodwóchludzinaliście.PewnegodniaczłowiektenspotkałGaudiegoiopowiedziałmuoswoimrozczarowaniu:

“Niechpanpomyśli,ztakwieluosób,którezapisałem,pozostałytylkiedwienieposzlakowane”.

– A kimże są te osoby?-zapytałGaudí.

18

–PanidyrektorMillet(1)(1).– Więc i nas może pan wykreślić: Czyż nie wie pan, że

w «Chwała na wysokości Bogu» proklamujemy: “Tylko Tyś jest Święty”? Świętym jest tylko On jeden.”

NauczycielkaRosaPares,bratanicaproboszczaSagradaFamilia, wspomina w swoim świadectwie, że jej ojciec,udając się pewnego dnia do kościoła, aby poinformowaćswojego brata - ks. Gil Pares, że jego bratowa oczekujekolejnegodziecka(miałaichtrzynaścioro),powiedział:

—„Ojej,Gil!Jakienieszczęście!BiednaPaquitaznowuoczekujedziecka!”.

Gaudi,obecnyprzytym,skorygowałtomówiąc:— „Jak to: biedna? Jeśli Pan Bóg darzy dziećmi, to On

wie w jakim celu!”PonieważnaszArchitekt był człowiekiemchrześcijań-

skiej NADZIEIinieustannieufałBożejOpatrzności.Jako zarzut wobec cnotliwego życia Antoniego

Gaudiego podnosi się czasem jego „wybuchy gniewu”,któreobjawiałysięwszorstkichsłowach,kierowanychpodadresempedantycznych lub zarozumiałych ludzi.On samnieignorowałtejsłabości,walczyłoto,bymócjąopano-wać.Nieprzeszkadzałomutojednak,bybyćczłowiekiemradosnym,uwielbiaćżarty.Byłlubianyprzezludzi,adziecikochały go szczególnie. Rosa Pares wspomina: «Dziecimieszkające przy placu budowy bawiły się... PanAntoni,kiedynaswidział,podchodziłdonasizawszecośpowiadał.

(1) Znajomy muzyk, prowadzący popularny chór „Orfeo catalá”

19

Jegowygląddobregoczłowieka,zrękaminaswoimubra-niu–palcie,któreprawiezawszemiałnasobie–pobudzałwnaszaufanieichętniebiegliśmydoniego.CiociaMariaganiłanas:„NieprzeszkadzajciePanuAntoniemu!”.Nacoon jejodpowiadał:„Nie wiesz, że Pan Jezus życzył sobie, aby dzieci przy Nim były?”»

AntoniGaudíszczególniekochałUBÓSTWOiuważał,że „ubóstwo prowadzi do elegancji i piękna; bogactwo natomiast do przepychu i pokręcenia, które nigdy nie mogą być piękne”.

W sposób heroiczny praktykował PRACOWITOŚĆ.Dobrze wykonaną pracę komentował następująco:„Normalnie, jeśli ludzie coś robią i są już bliscy celu, są z tego w zupełności zadowoleni i rezygnują z dalszego pogłę-biania owej rzeczy. Jest to błędem: jeśli coś jest na drodze ku doskonałości, trzeba to „wycisnąć” aż będzie całkowicie dobrym». Niewahałsięnigdymodyfikowaćbiegujakiegośdzieła,jeślioczekiwałpotejzmianielepszychrezultatów.

ByłzawszebardzoSKROMNY,zarównocodowarun-ków mieszkaniowych jak i posiłków. Przekonany byłbowiemotym,żejeśliżyciewrodziniekwitnie,tojesttomożliwe tylko dzięki ofiarności jednego z jej członków.Dlategoteżpotęgowałsweumartwieniaiposty,szczególniew okresie wielkopostnym. Jego praktyki pokutne z 1894roku były tak surowe, że doprowadziły go niemalże dośmiercizwycieńczenia.

20

W OPINII ŚWIĘTOŚCI WczasiegdyGaudi umierał, istniało jużwBarcelonie

szerokie przekonanie o jego świętości i heroicznych cno-tach. Jużw roku jego zgonu znanewydawnictwowydałoksiążkę «Antoni Gaudi. Jego życie, jego dzieła, jegośmierć».Byłtozbiórtekstów17autorów,którzywyrażalipochwałę odeszłego artysty. Ks. Manuel Trens, dyrektorMuzeumDiecezjalnego Barcelony zatytułował swój arty-kuł:„ArchitektBoży”inaszkicowałwnimsylwetkęprofe-sjonalisty,bezgranicznieoddanegorealizacjidziełazainspi-rowanego przez samegoBoga: świątyni Sagrada Familia.J.F.Rafols, takżearchitekt,zakończyłswojewspomnieniestwierdzeniem,żeGaudípozostaniezawszewpełniniezro-zumiałydlakogośspozaświatachrześcijańskiejwiary.

Jedna z zakonnic, która jeszcze jako nowicjuszka zaj-mowała się jego domemwParkuGüell, stwierdziła: «Tobył człowiek święty. Jestemo tymcorazbardziej przeko-nana,isądzę,żeobecnie-byłtorok1962–zasługujebyzaznawaćchwałyołtarzy.”

Ks.FranciszekBandello,fundator“PrzyjaciółRadości»iwytrawnymuzyk,któryodroku1915utrzymywałbliskikontaktzGaudim,opublikowałartykułwpiśmie«Temple”wkwietnia1971roku,gdzieprzytaczajednozkońcowychzdańzeswegoprzemówienianasesjiwspomnieniowejnt.AntoniegoGaudiego,zorganizowanejprzez“FomentdelesArtsDecoratives”: „ “Życzyłbym sobie głęboko, bymojeuczestnictwowkolejnymakciekuczciGaudiego,zbiegło

21

sie już z otwarciem procesu jego beatyfikacji.” To jegogorące pragnienie zostało poparte aplauzem wszystkichuczestnikówowejkonferencji.

Dlaczegozatemnierozpoczętowcześniejstarańopro-cesbeatyfikacyjnyzmarłegowopiniiświętościarchitekta?Powódwydaje się byćpodobnydoprzyczyn, dlaktórychprzeprowadzono tak mało beatyfikacji ludzi świeckich wKościele,wprzeciwieństwiedoosóbze stanuduchowne-go,zakonnikówizakonnic:zaświeckimibowiemniemajakiejśinstytucji,którabynatrwałeichwspierała,posiadałaniezbędnyczasiśrodkimaterialnedodługichipracowitychstarań,związanychzprocesembeatyfikacji.

Dlatego to, kiedy grupa katolików zBarcelony powo-łała do istnienia „Stowarzyszenie na rzecz BeatyfikacjiAntoniego Gaudiego”, zostało to przyjęte powszechnąaprobatą,odbijającsięszerokimechemwśrodkachprzeka-zuHiszpaniijakiopiniimiędzynarodowej.

Pierwszy datek został przekazany oficjalnie ze stronyks. bpa Jana Marti, ordynariusza diecezji Urgell, wraz zlistem,w którym dołączał się on przychylnie do podjętejinicjatywy.

Komentując powstanie Stowarzysznie, biskup pomoc-niczy Barcelony, Joan Carrera w wywiadzie dla gazetyLa Vanaguardia z 20.10.1992 r. powiedział: „Oceniam tęinicjatywę jako zasadną i rozsądną. I spoglądamna nią zwielką sympatią.UAntoniegoGaudiego,osobyświeckiejwielkegoformatu,sztukaiwiarabyłyzesobąnierozerwal-niepołączone”.

22

23

Pod czwartym zdjęciem: Gaudí przyjmuje Komunię św. podczasMszy św. w intencji zadośćuczynienia za bluźnierstwa,

celebrowanej pod prowizorycznym zadaszeniem, w miejscuobecnej nawy centralnej bazyliki Świętej Rodziny.

Wstyczniu 1993 r. oficjalny biuletyn diecezjiAstorgaopublikował artykuł wspierający prośbę o zainicjowanieprocesubeatyfikacyjnegoGaudiego.

Ze swej strony, ówczesny ordynariusz archidiecezjiwBarcelonie,kard.NarcisJubany,wprzedmowiedoksiążkiarchitektaJordiBoneta„KościółSagradaFamilia”,napisał:„PewnegodniawymyśliłtęświątynięgeniuszarchitekturyoimieniuAntoniGaudí,«wielkibudowniczytegostulecia»wgsłówLeCorbusier.Byłonczłowiekiem,którypoświę-cał się bez resztywszystkiemu, nad czympracował,miałduszęgłębokochrześcijańską.Dlatego teżwiększość jegodzieł stanowią pomniki katolickiejwiary.KościółŚwiętejRodzinyjestbezwątpieniawyrazemekstazyprawdziwegomistyka”.

Poza tym należy dodać, że wzorowe życie Gaudiegoi opinia o jego świętości miały i mają nadal zbawiennywpływ na wielu ludzi. Po zwiedzeniu i przestudiowaniujegodziełasłynnyarchitektjapońskiKenjiImainawróciłsię na katolicyzm. W roku 1991, także japoński artysta,rzeźbiarzEtsuroSotoo,którypracowałprzykościele Św.Rodziny,nawróciłsięzsintoizmuizostałochrzczonyprzezks. bpa Carrera. W 1996 r. amerykański przedsiębiorcaCharlesTeetor,któryodswojejmłodościnależałdoscjen-tystów,zachwyconydziełemGaudiego,przyjąłwNowymJorkuchrzestwKościeleKatolickim.19marca1998r.JunYoung-Joo,przewodniczącyIzbyHandlowejzKoreiPłd.idotegoczasupobożnybuddysta,przekonałsiędoistnieniaBoga inawrócił sięnakatolicyzmpodogromnymwraże-

24

niemreligijnym,jakiewywarłananimwystawaoGaudim,przygotowanawjegomieściePusan.

PROCES BEATYFIKACYJNY10czerwca1992 roku,wsześćdziesiątą szóstą roczni-

cę śmierci architekta, założono Stowarzyszenie na rzeczBeatyfikacji Antoniego Gaudiego. Bezpośrednio po tymfakcie, wydano obrazki do prywatnego użytku: po kata-lańsku,hiszpańsku, angielsku i japońsku;następniezaśwjęzyku włoskim, niemieckim, francuskim, portugalskim,polskimicoraztonowychjęzykach–rozpowszechnianezapozwoleniemArchidiecezjiBarcelony.

13maja1994roku,pozakończeniuzbieraniaobszernejinformacjint.architekta,StowarzyszeniezłożyłooficjalnywniosekdoAchidiecezjiBarcelony–diecezjijegośmierci–ootwarcieprocesubeatyfikacyjnego.NiniejszymaktemStowarzysznie stało sie Promotorem Procesu, przyjmującnasiebieobowiązekwszystkichwydatków,prac,inicjatywitd.,związanychzbeatyfikacją.

19marca1998 r,StowarzyszenieodrestaurowałogróbGaudiegowkrypcieSagradaFamiliaiumieściłoskarbonęna ofiary, wykonaną przez japońskiego rzeźbiarza EtsuroSotoo.Skarbonkaodzwierciedlawminiaturzekształtzało-żonej przez Gaudiego szkoły Sagrada Familia, w formiezłączonychtrzechserc:Jezusa,MaryiiJózefa.

18kwietnia1998r.kardynałarcybiskupBarcelonymia-nował ks.LluisaBonet iArmengol, proboszcza kościoła

25

Św. Rodziny, wicepostulatorem beatyfikacji AntoniegoGaudiego.

Ks. Lluis Bonet, jako wicepostulator, ropoczął nie-zwłocznieinicjowaniedziałańdlaotwarciaprocesu,zgod-niezobowiązującyminormamiprawakanonicznego.

Aby prowadzić proces beatyfikacji osoby znanej nacałym świecie, normy Stolicy Świętej przewidują iż nie-zbędnajestzgodaznacznejliczbybiskupów.5maja1998rokuTarragońskaKonferencjaBiskupów–doktórejprzy-należą wszystkie diecezje Katalonii – opowiedziała sięjednomyślnie za zapoczątkowaniem Procesu BeatyfikacjiAntoniegoGaudiego.

17września1998 roku, zostalimianowaniczłonkowiekomisjihistorycznejiteologicznej,zmisjąprzeanalizowa-niacałościżyciaGaudiegozichpunktuwidzenia.

23 października 1998 roku został też mianowanyTrybunał„adcasum”,dlazebraniaświadectwodżyjącychjeszcze osób, które osobiście znałyAntoniego Gaudiego,choćbybyły-cozrozumiałe-podeszłegojużwieku.

Po zakończeniu orzeczenia Komisji teologicznej,Archidiecezja Barcelony przesłała całą dokumentację wdniu 22 grudnia 1999r. do StolicyApostolskiej i złożyłaprośbęooficjalneotwarcieProcesu.Wniespotykanieszyb-kimtempie,StolicaŚwiętawydałaswoje„nihilobstat”(nieniestoinaprzeszkodzie),dnia22lutego2000r.

Po spełnieniu zatem wszystkich wymagań i za zgodąStolicy Apostolskiej, proces beatyfikacyjny AntoniegoGaudí, rozpoczął się 12 kwietnia 2000 r. Uroczysta

26

Sesja inauguracyjnamiałamiejscew Pałacu BiskupimwBarcelonie, i przewodniczył jej kard. abp. RicardMariaCarles. Obok niego złożyli swoje przysięgi jako wicepo-stulator, ks. Lluis Bonet oraz członkowie trybunału: jakosędzia delegat, o. JosepMariaBlanquet z zakonu SynówŚwiętej Rodziny (SF), notariusz - o. Jesus Diaz Alonso(SF); zastępca notariusza br. William Osvaldo Aparicio(SF);ipromotorsprawiedliwości,ks.JaumeRiera.

Pozainicjowaniuprocesudiecezjalnegosędziadelegatzpomocąsekretarzyiwicepostulatora,dokonałwszystkiego,co należy do tej czynności kościelnej, zgodnie z prawemkanonicznym.Takwięc,zebrałcałąpotrzebnądokumenta-cjęnt.SługiBożego,zebrałwypowiedziiprzesłuchałokoło30świadków,woparciuodługikwestionariusz.

Po zakończeniu tych prac wicepostulator przedstawiłprośbędoarcybiskupaBarcelonyozamknięcietegoetapuprocesu.Aktklauzurymiałmiejscewpałacubiskupim13marca2003r.aprzewodniczyłmuks.kard.RicardMariaCarles. Opracowana dokumentacja (1024 strony) zostałaprzedstawiona(28-5-2003)wkongregacjid/sŚwiętych,wRzymie.9czerwcategożrokunastąpiłootwarcierzymskiejfazyprocesubeatyfikacyjnegowsiedzibieKongregacji,wobecności jej podsekretarza ks. prał.Michele deRuperto,ks.kard.RicardCarlesiprzewodniczącegoStowarzyszenia,JoséManuelAlmuzara.Wcześniejpostulatorkąwprocesiezostała mianowana Dr. Silvia Correale (25-3-2003). 29lutego 2004 r. kongres zwyczajny Kongregacji w skła-dzie kardynała prefekta José Saraiva Martins, sekretarza,

27

wicesekretarza, promotora generalnego wiary i relatorageneralnego, zadekretował ważność procesu śledczego wdiecezji Barcelona nt. życia, cnót i opinii świętości SługiBożegoAntoniegoGaudiego.23kwietnia2004r.relatoremzostałmianowanyks.prał.JoséLluisGutiérrez.Takzatemtoczą się obecnie prace w Kongregacji d/s Świętych. ZeswejstronyczcicieleGaudiegozwracająsiędoPanaBogaz prośbami o dokonanie nadzwyczajnego cudu dla osobygo potrzebującej i błagającej za wstawiennictwem SługiBożego,gdyżtylkoNaszPanmożetakichnadzwyczajnychdzieł dokonać, przykładając zarazem niejako pieczęć dostwierdzonegoprzezKościółstanuświętościkandydatanaołtarze.

NABOŻENSTWA PRYWATNE I ŁASKI OTRZYMANE ZA WSTAWIENNICTWEM

SŁUGI BOŻEGOPodczas, gdy trwają pracew sprawiemożliwej beaty-

fikacji, za jego wstawiennictwem Pan Bóg udziela łaskczcicielomBożegoarchitekta.

Córka pewnej pani ukończyła studia architektoniczne,leczodwielulatnienapisałajeszczepracydyplomowej,iczymdłużej to trwało, tymtrudniejbyło jejzabraćsiędopodjeciategodzieła.Dziękimatce,dotarłdojejrąkobrazekzmodlitwąprywatnądoSługiBożegoipostanowiłapolecićjegoorędownictwurozwiązanietegoproblemu.Wkrótkim

28

czasie córka wreszcie się zmobilizowała, przedstawiła iobroniłakońcowyprojektswoichstudiów.

DwieprzyjaciółkiAuroraiTeresapiszą:„ Teresa poczuła pewnego dnia potrzebę nawiedze-

nia grobu Gaudiego, przyciągnięta jakimś natchnieniem.Wchodzącdokryptyczułaolbrzymipokójsercajaknigdydo tej pory. Opowiedziała mi potem o tym doświadcze-niu i obydwie możemy poświadczyć, że Antoni Gaudiwyświadczył namobu pewne łaski: pozbycie sięwielkie-go i bolesnego kamienia z nerki oraz znalezieniemiejscapracy.Wdzięczne za to ofiarujemy datek na beatyfikacjęAntoniegoGaudiego.”

ŻonapewnegoarchitektazWalencjiprosiłaGaudiego,bymążjejwygrałbardzoprestiżowąnagrodęwarchitektu-rze,obiecującwzamianpokaźnąofiarędlaStowarzyszenianarzeczBeatyfikacjiA.G.Jakożespełniłasiejejprośba,panitanadesłałaofiaręwrazzlistemopisującymotrzyma-nąłaskę.

Studentka architektury z Innsbruck wAustrii zgubiłaplanyprojektu,którapragnęłazaprezentowaćnakonkursieakademickim,aponadtoniemiałaichżadnejkopii.UciekłasiędoorędownictwaAntoniegoGaudi,iwniespodziewanysposób, odnalazły się na czas jej plany pośród papierówuczelnianegosekretariatu.

Pewien architekt zMadrytu, który ukończył studia wBarcelonie,swójpowrótdomiastawykorzystał,bypomo-dlić się przy grobie Bożego Architekta: “Poprosiłem wmodlitwiezamojegokuzyna,któregozoperowanoiktórego

29

mianopoddaćkolejnymzabiegomzpowoduwewnętrznychkrwotokówwjelicie.PopowrociedoMadrytuokazałosię,żenieoczekiwaniewyzdrowiałimógłwyjśćjużbezopera-cjidodomu.”

Mieszkaniec Barcelony opisuje: „49-letni, bezrobot-ny lub z niepewną pracą, znalazłem się przed świątyniąSagradaFamilia,wdniupootwarciuprocesubeatyfikacyj-nego.Podczaspodziwianiakościołaprzypominałemsobiewiadomośćzpoprzedniegodnia iw tymmomencieprzy-rzekłemBogu, że jeśli znajdę pracę za sprawąGaudiego,topoinformujęo tymStowarzyszenie.Pomimo trudności,znalazłemwkońcupracę,ojakąsięstarałem...”

Pewna Pani z Salta (Argentyna), opisuje w swoimliście:„PragnępubliczniepodziękowaćzawstawiennictwoAntoniego Gaudiego w całym moim życiu. Prosiłam goo pomoc w znalezieniu mieszkania. W niecałe dwa lataotrzymałam apartament. Także dzięki Gaudiemumój synPedromógłpoznaćswegoojcapo13latach.OrędowałzanimprzedBogiempodczasstudiówmegosynaiprzymojejoperacjiwłókniaka.”

Ztegomiejscapragniemyzcałegosercazachęcićczy-telnikówozwracaniesięzprośbamidoPanaBogazaorę-downictwemSługiBożegoAntoniegoGaudiego.Możnateżodprawić nowennę, z odmówieniem z obrazka modlitwy,którątutajrównieżprzytaczamy:

30

MODLITWA DO PRYWATNEGO UŻYTKU:Boże,naszOjcze,TyobdarzyłeśSługęswojego,archi-

tekta Gaudiego, wielką miłością do Twojego Stworzenia,jakiniezwykłągorliwościąwnaśladowaniutajemnicdzie-ciństwaimękiTwojegoSyna.Spraw,Panie,byzpomocąDucha Świętego, ja również potrafił/-a oddać się pracydobrze wykonywanej i zechciej wywyższyć w chwaleTwojego Sługę Antoniego, udzielając mi, za jego wsta-wiennictwem,łaski,októrąCiępokornieproszę(tu wyrazić prośbę).PrzezChrystusa,Pananaszego.Amen.

PanieJezu,MaryjoiJózefie,zachowajcienaswpokojuiotaczajcieopiekąnaszerodziny!(3 razy).

O uzyskanych łaskach prosimy poinformować nas naadres:

Associació pro Beatificació d’Antoni GaudíApartado de Correos 2409408080 Barcelona (España)

Możnatakżezwrócićsiępodtenadreswceluuzyskaniaobrazków,broszuriegzamplarzyniniejszegofolderku.

ProsimytakżeoofiarypotrzebnedopokryciakosztówzwiązanychzProcesemBeatyfikacji.

Możnajeprzesłaćnawyżejpodanyadreslubwpłacićnakontowbanku„LaCaixa”:

IBAN: ES62 2100 0810 2902 0067 4014BógzapłaćzaPaństwawsparcie.

31

BIBLIOGRAFIASpośródksiążeknt.AntoniegoGaudiegoszczególniepoleca-

my:

- Rafael Álvarez Izquierdo, GAUDÍ,ARQUITECTODEDIOS1852-1926,Palabra(P°.delaCastellana,210;28046Madrid),IIedizione,1999.- Joan Bassegoda Nonell, EL SENYOR GAUDÍ, Claret,Barcelona,2001.- Joan Bassegoda Nonell, GAUDÍ, Salvat, Barcelona, 1982 e2001.- Lluís Bonet i Armengol, LA MORT DE GAUDÍ i ELSEU RESSÒ A LA REVISTA ‹‹EL PROPAGADOR DE LADEVOCIÓNDESANJOSÉ››,Claret,Barcelona2001.- Lluís Bonet i Armengol, LAMORT DE GAUDÍ i EL SEURESSÒ EN ELS DIARIS i REVISTES DE L’ÈPOCA, Claret,Barcelona,2000.- Juan Matamala, MI ITINERARIOCONELARQUITECTO,Claret,Barcelona,1999.- Josep F. Ràfols, GAUDÍ 1852-1926, Claret, Barcelona, 1999(facsimiledell’edizionedel1952).- Josep Maria Tarragona, GAUDÍ, BIOGRAFIA DEL’ARTISTA,Proa,Barcelona,1999- Josep Maria Tarragona, GAUDÍ, UN ARQUITECTOGENIAL,Casals,Barcelona,2001.

32