Kliknij, aby edytować styl wzorca podtytułu

15-2-7

FOTOGRAFIA

Julia Szynkiewicz

15-2-7

FOTOGRAFIA-INFORMACJEFotografia – zbiór wielu różnych technik, których celem jest zarejestrowanie trwałego, pojedynczego obrazu za pomocą światła. Potoczne znaczenie zakłada wykorzystanie układu optycznego, choć nie jest to konieczne np. przy rayografii.

Podstawowy podział technik fotograficznych:-fotografia analogowa – od swego powstania oparta na chemii światłoczułych związków srebra. -szlachetne techniki fotograficzne – techniki oparte na wykorzystaniu światłoczułości i garbujących właściwości soli chromianowych, a także innych związków światłoczułych, np. guma, pigment, bromolej.-fotografia cyfrowa – tutaj rejestracja obrazu odbywa się nie na materiale światłoczułym, ale na urządzeniu optoelektronicznym zwanym matrycą zamontowaną w aparacie cyfrowym.

15-2-7

FOTOGRAFIA TRADYCYJNA A ANALOGOWA

Bardzo często fotografię tradycyjną (opartą na wykorzystaniu światłoczułych własności halogenków srebra) kompletnie mylnie określa się fotografią analogową. Jest to poważny błąd merytoryczny, gdyż fotografią analogową można określić proces reprodukcji obrazu z pomocą urządzeń elektronicznych analogowych (np. fotopowielacz). Wynikiem działania światła na taki element światłoczuły jest powstanie sygnału analogowego, a nie efektu fotochemicznego na błonie filmowej czy innym nośniku emulsji światłoczułej.

15-2-7

ZDJĘCIA Z RÓŻNYCH WYJAZDÓW

15-2-7

FOTOGRAFIA ARTYSTYCZNAFotografia artystyczna (fotografika) - dziedzina sztuki wykorzystująca techniki fotografii jako medium artystyczne.Najczęściej używanym narzędziem artysty jest aparat fotograficzny. Prace fotograficzne mogą powstawać także bez użycia aparatu fotograficznego, czyli przy zastosowaniu luksografii.

W najszerszym rozumieniu fotografia artystyczna będzie każdą formą fotografii nieklasycznej i niekomercyjnej, chociaż i ten podział nie jest idealny i może budzić wiele zastrzeżeń. Bardzo często fotografia jest używana jako środek wyrazu przez artystów nie będących fotografikami (sztuka wizualna, sztuka mediów, sztuka internetu).

Jak w każdej dziedzinie sztuki, podział na podkategorie fotografii artystycznej jest trudny i stosunkowo płynny.

15-2-7

FOTOGRAFFotograf jest osobą, która zawodowo zajmuje się wykonywaniem wszelkiego rodzaju zdjęć, ich wywoływaniem oraz obróbką. Wykonuje zdjęcia do dokumentów (legitymacyjne, paszportowe, do dowodu osobistego, do prawa jazdy), zdjęcia okolicznościowe (śluby, chrzciny, komunie, fotografie szkolne), zdjęcia portretowe, reklamowe czy reportażowe.

Fotograf zatrudniony w studio fotograficznym obok robienia zdjęć, zajmuje się także ich wywoływaniem i tworzeniem odbitek z materiałów dostarczonych przez klientów, różnego rodzaju obróbką zdjęć (odświeżanie starych fotografii, retusz, zmiana kolorów, dodawanie lub usuwanie elementów) oraz dodatkowo sprzedażą materiałów związanych z branżą fotograficzną (filmy, karty pamięci, środki do konserwacji aparatów, albumu zdjęciowe).

Wielu fotografów skupia się tylko na jednym rodzaju wykonywanych fotografii (np. zdjęcia ślubne, fotografia artystyczna).

15-2-7

FOTOGRAFIA DYNAMICZNA

Wydawałoby się, że uchwycenie obiektywem koszykarza czy skoczka w dal w momencie, kiedy jest ponad podłożem, to nic trudnego. W rzeczywistości takie zdjęcia określane są jako zamrożone, a oznaczają tyle, że postać na fotografii została zatrzymana w locie na pewnym jego etapie. Niekiedy odnosimy wrażenie, że za chwilę spadnie w dół. Dużo lepszym efektem jest wykonanie takiego ujęcia, na którym tło jest rozmyte a postać pierwszoplanowa wyostrzona. Efekt ten jest trudny do osiągnięcia, ponieważ wymaga długiego czasu naświetlania i płynnego przesuwania obiektywu aparatu za poruszającym się obiektem. Drugim sposobem jest umieszczenie na statywie aparatu skierowanego na stały nieruchomy obiekt, podczas gdy w tle poruszający się pociąg czy samochód ulega rozmyciu podczas długiej ekspozycji.

Już nie raz mieliśmy okazję oglądać zdjęcia, na których od pierwszego spojrzenia widać obiekt pozostający w ruchu. Takie wrażenie pozwala osiągnąć specjalna technika fotografowania. Fotografie dynamiczne stosowane są głównie w ekspozycji tańca, sportu, pojazdów. Wykonanie takiego zdjęcia wcale nie jest proste.

15-2-7

SZLACHETNE TECHNIKI FOTOGRAFICZNE

Szlachetne techniki fotograficzne – techniki graficzne oparte na wykorzystaniu światłoczułości i garbujących właściwości chromianów, a także innych związków światłoczułych, ale też tradycyjnej fotografii jako materiału wyjściowego.Od technik stricte graficznych odróżnia je niepowtarzalność procesu technologicznego, prowadzącego z reguły do otrzymania pojedynczej, wyjątkowej odbitki/obrazu. Od standardowych technik fotograficznych (analogowych) odróżnia je zarówno niepowtarzalność, jak i wykorzystanie materiałów innych niż światłoczułe sole srebra. Obecnie przeżywają renesans jako przeciwwaga dla zalewu fotografii cyfrowej.

15-2-7

KWIATY

15-2-7

FOTOGRAFIA JAKO DZIEDZINA SZTUKI

Od początku istnienia technik fotograficznych i od czasów powstania pierwszego aparatu fotografie traktowano jak sztukę. Walory użytkowe zdjęć były sprawą drugorzędną i nawet tworzenie portretów pamiątkowych wymagało od autora pewnej dozy artyzmu. W początkach rozwoju, kiedy powstawały pierwsze portrety głównie ludzi z wyższych sfer od zdjęć wymagano ukazywania postaci w sposób dodający im pozytywnych cech. Było to już pierwsze twórcze kreowanie wizerunku. Ponadto zdjęcia zastąpiły malowane obrazy i tak tez były porównywane. Nadal fotografie definiuje się jako malowanie światłem, co automatycznie stawia ją w kręgu sztuki. Poza fotografia użytkową każde zdjęcie jest specyficznym wytworem artystycznym. Nawet popularne współczesne zdjęcia ślubne nabierają niepowtarzalności i odbiegają od studyjnego schematu. Są jednak artyści specjalizujący się w tworzeniu takich artystycznych dzieł. Poświęcają mnóstwo czasu i pracy, aby powstało kilka niepowtarzalnych ujęć, prezentowanych później na wystawach, albo osiągających bajońskie sumy na aukcjach kolekcjonerskich.

15-2-7

REALIZM W FOTOGRAFII WSPÓŁCZESNEJ

Na przestrzeni wielu stuleci kształtował się obraz współczesnej fotografii. Oczywiście pierwsze próby daleko odbiegały od obecnej sztuki tworzenia zdjęć, a były jedynie próbą odwzorowywania, ale miały jedną zaletę – były autentyczne. Przedstawione na zdjęciu drzewo czy dom wyglądały tak w rzeczywistości, odbite na papierze po serii zabiegów chemicznych. Rozwój technologii, komputerów, możliwości korekcji obrazu, przetwarzania, zmiany formatu, kolorystyki, retuszu i wielu innych poprawek sprawiła, że często obecne zdjęcia nie są już tak realistyczne. Fotografia ma między innymi służyć pięknu, ale czy pięknem jest „podrasowane” zdjęcie, na którym tuszuje się mankamenty urody, usuwa pieprzyki czy nadwagę, niweluje nierówności przedmiotów i ich skazy? Świat fotografii staje się powoli idealny, a co za tym idzie abstrakcyjny. W naturze nie spodziewamy się regularnego kształtu jabłka czy idealnej gładkości cery. Często, żyjąc w świecie wirtualnym, kina domowego, komputerów, sprzętu stereo, telefonów komórkowych nawet zdjęcia pożądane są w formie przetworzonej, mało realistycznej.

15-2-7

FOTOGRAFIA ARCHITEKTURY

Po fotografii plenerowej fotografia architektury jest jedną z najpopularniejszych klas zdjęć, wykonywanych przez fotografów. Zapotrzebowanie na takie zdjęcia jest duże, zwłaszcza w dobie podróży zagranicznych, gdzie dokładne opisanie miejsc wartych odwiedzenia ma znaczenie dla rozwoju turystyki, a co za tym idzie, rozwoju społeczności lokalnych. Fotografowanie obiektów jest dość prostą sztuką choćby dlatego, że są to obiekty statyczne, niezmienne i nie wymagają specjalnych technik. Warunkiem wykonania dobrego zdjęcia jest zastosowanie właściwego oświetlenia i odpowiednia perspektywa. Architektura charakteryzuje się określonym stylem zdobniczym czy konstrukcyjnym. Zadaniem fotografa jest wyeksponowanie tych elementów w taki sposób, żeby przyciągały uwagę. Zaletą takich obiektów jest ich różnorodność, co nie wymaga od fotografa komponowania, ustawiania pozy, tworzenia tła dla osiągnięcia efektu odmiennego od pozostałych zdjęć. Dom sam w sobie jest niepowtarzalny. Fotografowanie architektury to doskonały sposób na ćwiczenie dla początkujących.

15-2-7

RODZAJE FOTOGRAFII PROFESJONALNEJ

Uwzględniając podział na fotografie użytkową i artystyczną możemy wyróżnić jeszcze kilka innych klasyfikacji profesjonalnej fotografii. Ze względu na przeznaczenie fotografię dzielimy na reklamową, prasową, reportażową, dokumentacyjna, pamiątkową, mody, artystyczną czy kolekcjonerską. Każda z tych kategorii może przeplatać się z drugą. Fotografia artystyczna może być zarazem kolekcjonerską a reklamowa – dokumentacyjną. Ze względu na miejsce wykonania zdjęcia można je sklasyfikować na zdjęcia przyrodnicze, podróżnicze, studyjne, podwodne czy plenerowe. Pod kątem przedstawianego obiektu wyróżniamy fotografię architektury, natury, postaci, przedmiotów, krajobrazów, scen sytuacyjnych. Klasyfikacji jest wiele i każda z nich nie jest kompletna i zamknięta. Przeznaczenia zdjęć i miejsc ich wykonania jest tyle ile pomysłów fotografa. Kategorie tworzone są w celu określenia specjalizacji twórcy albo dla celów wystawowych. Każda posiada pewne charakterystyczne cechy pozwalające określić warunki przypisania do niej zdjęcia i rządzi się też określonymi zasadami doboru sprzętu czy technik fotograficznych.

15-2-7

ZIMA

15-2-7

ZNACZENIE KOLORU W FOTOGRAFII

Powszechnie wiadomo, ze fotografowanie to malowanie światłem i właśnie odpowiednie źródła światła nadają sens całej kompozycji. Jest jeszcze drugi element decydujący o efekcie końcowym zdjęcia. Tym elementem jest kolor. Malowanie kolorem tak jak malowanie światłem wydobywa ze zdjęcia cały jego charakter. Porównując na przykład fotografie bujnej soczystej zieleni nad wodospadem z kiepskim niedobarwionym zdjęciem okolicznej łąki dłużej zatrzymamy wzrok na tym pierwszym. Zdjęcia podwodne raf koralowych i przeróżnych ryb mają swój niepowtarzalny urok właśnie dzięki ostrości barw. Z drugiej strony w niektórych przypadkach, a zwłaszcza w fotografii reporterskiej kolor może być jedynie przeszkodą i powoduje odwracanie uwagi od zasadniczego przekazu zdjęcia. Przykładowo barwny, niezwykle wzorzysty strój indyjskiej kobiety może spowodować, że nie zauważymy, iż stoi ona pośród nędznych domów i makabrycznych warunków bytowych albo, ze jej twarz zapisała ślady cierpienia. W niektórych przypadkach prezentacja tematu w czerni i bieli daje o wiele więcej wrażeń emocjonalnych.

15-2-7

MAKROFOTOGRAFIA

Zaletą tego typu hobby jest jego dostępność. Wykonanie pięknego zdjęcia nie wymaga studia, pleneru czy żmudnego wyszukiwania obrazu. Zdjęcie makro można zrobić we własnym domu czy ogrodzie. W Internecie często zachwycają nas fotografie motyli, pszczół czy kwiatów naturalnej wielkości. Jedynym uwarunkowaniem jest dobranie odpowiedniego sprzętu, obecnie ogólnodostępnego oraz spore pokłady cierpliwości. Inne nastawienie trzeba mieć w przypadku tworzenia obrazu martwego przedmiotu, a inne, kiedy polujemy na owada. Makrofotografia stała się modna w ostatnich czasach budząc spore zainteresowanie amatorów i profesjonalistów. Jest ona powrotem do początków, kiedy to miniaturyzacja nie była jeszcze możliwa.

Makrofotografia to rodzaj zdjęć ukazujących świat w naturalnych rozmiarach. Każdy przeciętny użytkownik aparatu wie, że przedstawione za fotografiach przedmioty czy osoby ukazywane są w skali. Zdjęcie człowieka naturalnych rozmiarów miałoby 2 metry. Makrofotografie wykorzystuje się głównie do fotografowania świata przyrody i w kryminalistyce, albo tworzeniu dokumentacji technicznych.

15-2-7

ZDJĘCIA

15-2-7

FOTOGRAFIA SPOŁECZNAPoszukiwanie nowych obiektów do zdjęć oraz zainteresowanie techniką fotoreportażu wpłynęło na rozwój dziedziny fotografii zwanej fotografią społeczną. Podstawową cechą tego gatunku jest przedstawienie negatywnego obrazu społeczeństwa ze wszystkimi jego wadami i mankamentami. Najczęściej wykorzystywane tematy to nędza, pijaństwo, smutek, nieszczęścia, nieróbstwo.Fotografie tego typu rzadko doczekują się publikacji. Są one przerażającym obrazem danego społeczeństwa, ośmieszającym je i krytykującym. Posiadają jednak na ogromną wartość dokumentacyjno-historyczną. W Polsce szczególnie ta dziedzina przyjęła się w latach wielkich przemian 1970-80.Ukazywała realizm tamtych lat i jest w tej chwili ważną dokumentacją, materiałem źródłowym dla historyków. Fotograf parający się tworzeniem fotoreportaży społecznych musi wykazać się ogromnym wyczuciem. Nie może dokonywać przypadkowych wyborów. Musi wiedzieć, kiedy przesunąć obiektyw aparatu i zapisać na kliszy coś wartego uwagi. Te tematy są niezwykle trudne do uchwycenia ze względu na to, że nikt świadomie nie chce pokazywać swoich niedoskonałości.

15-2-7

FOTOGRAFIA KOLEKCJONERSKA

Typ fotografii kolekcjonerskiej rozwinął się na potrzeby pasjonatów sztuki, potrafiących inwestować ogromne sumy w jedno dzieło tylko dlatego, żeby je mieć w swojej kolekcji na ścianie pokoju lub w sejfie. Fotografie takie charakteryzują się ponadczasowością i niepowtarzalnymi walorami artystycznymi. Aby zdjęcie mogło zyskać zainteresowanie kolekcjonerów musi spełniać wiele warunków. Należy do nich wspomniana wcześniej wartość artystyczna. Ważne jest też odpowiednie wywołanie zdjęcia technikami tradycyjnymi. Musi być ono opisane z uwzględnieniem ilości wykonanych odbitek oraz zaznaczeniem, z którą w serii odbitką mamy do czynienia. Zdjęcia powielane seryjnie nie mają wartości kolekcjonerskiej. Ważne jest też właściwe przechowywanie z dala od środków chemicznych i niektórych materiałów, w zaciemnionym pomieszczeniu o odpowiedniej wilgotności. Wymagana jest oprawa z passe-partout i szybą, której zdjęcie nie może dotykać. Najlepsze i najbardziej doceniane fotografie kolekcjonerskie osiągają na aukcjach sumy setek tysięcy dolarów. Najdrożej wycenionym dziełem jest „Staw”, sprzedany za 3 miliony dolarów.

15-2-7

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ