Farmakoterapia u dzieci -...

Marcin Andrzejczak

FARMAKOTERAPIA U DZIECI

Notatnik ratunkowy

Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniej szej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficz ną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.

Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowymi ich właścicieli.

Dawki leków ustalono w oparciu o wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji 2010. W trakcie pisania książki korzystano również z podręcznika Pediatria, red. nauk.: W. Kawalec, R. Grenda, H. Ziółkowska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015.

Autor oraz Wydawca dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawca nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody bądź uszczerbek na zdrowiu wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce.

Redakcja techniczna: Przemysław Gancarczyk

Konsultacja medyczna: lek. med. Elżbieta Kamionka-Kukuła, lek. med. Andrzej Machalica

Projekt okładki: Agata Pabian

ISBN 978-83-935557-3-4

© 2015 Magdalena Fiszer

Magdalena Fiszer ul. Chudoby 3/11 44-100 Gliwice

www.ratownictwopraktyczne.pl e-mail: [email protected]

Printed in Poland

3

Przedstawione w niniejszym notatniku ratunko-wym przeliczenia dawek z miligramów na mililitry w stosunku do objętości rozpuszczalnika leku są prawidłowe tylko w wypadku korzystania z leków konfekcjonowanych w proporcjach przedstawio-nych na następnej stronie. Przy innym sposobie konfekcjonowania leków użytkownik notatnika jest zobowiązany przeliczyć ilość podawane-go farmaceutyku w sposób tradycyjny! Zanim skorzystasz z notatnika ratunkowego, sprawdź, czy sposób konfekcjonowania leków w Twoim miejscu pracy jest zgodny z przedstawioną listą. Zapoznaj się także z uwagami przedstawionymi we wprowa-dzeniu.

Autor oraz Wydawca pragną podziękować za wsparcie merytoryczne oraz cenne uwagi wniesione na etapie powstawania niniejszej książki lekarzom: pani Elżbiecie Kamionce-Kukule i panu Andrzejowi Machalicy, a także pani Ewie Zaród.

4

Sposób konfekcjonowania leków wykorzystanych w publikacjiAdrenalina: ampułka 1 mg/1 mlAmiodaron: ampułka 150 mg/3 mlAtropina: ampułka 1 mg/1 mlHydrokortyzon: fiolka 100 mgSalbutamol: ampułka 2,5 mg lub 5 mgMagnez: ampułka 2 g/10 mlMorfina: ampułka 10 mg/1 mlRelanium: ampułka 10 mg/2 mlRelsed: wlewka 5 mg lub 10 mgClonazepam: ampułka 1 mg/1 mlGlukoza 20%: ampułka 2 g/10 mlGlukagon: fiolka 1 mg/1 mlParacetamol czopki: 50 mg, 80 mg, 125 mg, 250 mg

Drogi podawania leków wykorzystanych w publikacjii.v. — dożylnie i.m. — domięśniowo s.c. — podskórnie p.o. — doustnie i.o. — doszpikowo p.r. — doodbytniczo

Jak odczytywać i interpretować skróty stosowane w notatnikuAdrenalina w RKO: 1 amp. do 10 ml — podać 0,3 ml i.v/i.o.

Dawka: 0,03 mg

Oznacza że:Jedną ampułkę adrenaliny należy rozcieńczyć solą fizjologiczną do łącznej objętości roztworu 10 ml (1 ml adrenaliny i 9 ml soli). Podać według podziałki 0,3 ml dożylnie lub doszpikowo. Podana dawka wynosi 0,03 mg.

5

Relanium: strzyk. 2 ml — podać 0,1 ml bez rozcieńczenia i.v/i.o. Dawka: 0,5 mg

Oznacza że:Jedną ampułkę relanium (10 mg/2 ml) bez rozcieńczenia należy nabrać do strzykawki o objętości 2 ml. Podać według podziałki 0,1 ml dożylnie lub doszpikowo. Podana dawka wynosi 0,5 mg.

Amiodaron: 100 mg (2ml) do 20 ml glukozą 5% — podać 3 ml i.v/i.o. Dawka: 15 mg

Oznacza że:Z ampułki należy nabrać do strzykawki 2 ml leku, a następnie rozcieńczyć farmaceutyk pięcioprocentową glukozą do łącznej objętości 20 ml (strzykawka 20 ml). Podać według podziałki 3 ml dożylnie lub doszpikowo. Podana dawka wynosi 15 mg.

Uwagi końcowe:Dawki Relanium opisywane w niniejszej publikacji to dawki podawane w przypadku drgawek

Relsed można podawać niemowlętom w wieku do 6 miesięcy jedynie w stanach zagrożenia życia (drgawki) w dawce 0,5 mg/kg. Z powodu niewystępowania preparatu w mniejszej dawce niż 5 mg dzieciom o wadze do 7 kg podaje się około ½ wlewki. Ze względu na zawartość alkoholu benzylowego Relsed, Relanium i Clonazepam są przeciwwskazane u wcześniaków i noworodków!

Adrenalina w anafilaksji: użyj strzykawki 2 ml. Dawka 0,15 mg to 1,5 małej kreseczki, dawka 0,3 mg to 3 kreseczki. Ze względu na trudności z określeniem tak małych ilości lepiej użyć strzykawki “insulinówki” (podziałka 40 j). Wtedy podaje się odpowiednio: 6 j (0,15 mg) i 12 j (0,3 mg)

Jeżeli przy leku nie zapisano inaczej, domyślnym rekomendowa-nym rozpuszczalnikiem jest 0,9% NaCl.

Dawkę defibrylacji zaokrąglaj w górę.

•

•

•

•

•

6

Wiek: noworodek Waga: 3 kg

Ciśnienie: 60/40 mmHgOddech: 9/10 sek. (50/min)Tętno: 23/10 sek. (140/min)

Maska krtaniowa: nr 1Rurka intubacyjna: 3.0 na 9 cm bez mankietuDefibrylacja: 12 J łyżki pediatryczneWentylacja: 1 wdech co 2 sekundy czyli 30 oddechów/min

Adrenalina w RKO: 1 amp. do 10 ml — podać 0,3 ml i.v/i.o. Dawka: 0,03 mgAdrenalina w anafilaksji: strzyk. 2 ml — podać 0,15 ml i.m. Dawka: 0,15 mgAdrenalina w zapaleniu krtani: nebulizacja 1mg (można powtórzyć do 5 mg)Adrenalina w astmie: 1 amp. do 10 ml — podać 0,3 ml s.c. Dawka: 0,03 mg

Amiodaron: 100 mg (2 ml) do 20 ml glukozą 5% — podać 3 ml i.v/i.o. Dawka: 15 mg

Atropina: 2 mg (2 amp. po 1 mg) do 10 ml — podać 0,5 ml i.v/i.o. Dawka: 0,1 mg

Hydrokortyzon: 100 mg do 20 ml — podać 3 ml i.v/i.o. Dawka: 15 mgSalbutamol: podać 2,5 mg w nebulizacji. Dawka 2,5 mgMagnez 20%: podać we wlewie 0,6 ml i.v/i.o. Dawka: 120 mgMorfina: 10 mg (ampułka) do 10 ml — podać 0,3 ml i.v/i.o. Dawka: 0,3 mgRelanium: przeciwwskazany u noworodków i wcześniakówRelsed wlewka: przeciwwskazany u noworodków i wcześniakówClonazepam: przeciwwskazany u noworodków i wcześniakówGlukoza 20%: podać 7,5 ml i.v/i.o. Dawka: 1,5 gGlukagon: 1/2 ampułki podać i.m. Dawka: 0,5 mgWlew NaCl: 30 - 60 ml i.v/i.o.Paracetamol: czopek 50 mg p.r.

7

Parametry życiowe dziecka

Oddech: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tętno: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Saturacja: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ciśnienie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Cukier: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Temperatura: . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

GCS: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

S: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

A: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

M: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

P: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

L: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

E: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

OdpowiedźReakcja oczu

Brak 1Na ból 2Na głos 3Spontaniczne 4

Reakcja werbalna

Brak 1Jęk na ból 2Płacz na ból 3Pobudzenie 4Gaworzy 5

Reakcja ruchowa

Brak 1Wyprost na ból 2Zgięcie na ból 3Wycofanie na ból 4Wycofanie na dotyk 5Prawidłowe ruchy 6

Pediatryczna skala Glasgow

Powierzchnia oparzenia

Suma: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

now

orod

ek

20

Wiek: 7 miesięcy Waga: 8 kg


Maska krtaniowa: nr 1.5Rurka intubacyjna: 4.0 na 11 cm bez mankietuDefibrylacja: 32 J łyżki pediatryczneWentylacja: 1 wdech co 3 sekundy czyli 20 oddechów/min

Adrenalina w RKO: 1 amp. do 10 ml — podać 0,8 ml i.v/i.o. Dawka: 0,08 mgAdrenalina w anafilaksji: strzyk. 2 ml — podać 0,15 ml i.m. Dawka: 0,15 mgAdrenalina w zapaleniu krtani: nebulizacja 1 mg (można powtórzyć do 5 mg)Adrenalina w astmie: 1 amp. do 10 ml — podać 0,8 ml s.c. Dawka: 0,08 mg



Hydrokortyzon: 100 mg do 20 ml — podać 8 ml i.v/i.o. Dawka: 40 mgSalbutamol: 2,5 mg w nebulizacji. Dawka: 2,5 mgMagnez 20%: podać we wlewie 1,6 ml i.v/i.o. Dawka: 320 mgMorfina: 10 mg (ampułka) do 10 ml — podać 0,8 ml i.v/i.o. Dawka: 0,8 mgRelanium: strzyk. 2 ml — podać 0,4 ml bez rozcieńczenia i.v/i.o. Dawka: 2 mgRelsed wlewka: podać 4 mg p.r. (wlewka 5 mg) Dawka: 4 mgClonazepam: 1 amp. do 10 ml — podać 5 ml i.v/i.o. Dawka: 0,5 mgGlukoza 20%: podać 20 ml i.v/i.o. Dawka: 4 gGlukagon: 1/2 ampułki podać i.m. Dawka: 0,5 mgWlew NaCl: 160 ml i.v/i.o.Paracetamol: czopek 80 mg p.r.

21


Oddech: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tętno: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Saturacja: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ciśnienie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Cukier: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Temperatura: . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

GCS: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

S: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

A: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

M: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

P: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

L: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

E: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .



Reakcja werbalna


Reakcja ruchowa




Suma: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

7 mie

siąc

32

Wiek: 18 miesięcy/1,5 roku Waga: 11 kg


Maska krtaniowa: nr 2Rurka intubacyjna: 4.5 na 12 cm bez mankietuDefibrylacja: 44 J łyżki zwykłeWentylacja: 1 wdech co 3 sekundy czyli 20 oddechów/min




Hydrokortyzon: 100 mg do 20 ml — podać 11 ml i.v/i.o. Dawka: 55 mgSalbutamol: 2,5 mg w nebulizacji. Dawka: 2,5 mgMagnez 20%: podać we wlewie 2,2 ml i.v/i.o. Dawka: 440 mgMorfina: 10 mg (ampułka) do 10 ml — podać 1,1 ml i.v/i.o. Dawka: 1,1 mgRelanium: podać 0,5 ml bez rozcieńczenia i.v/i.o. Dawka: 2,5 mgRelsed wlewka: podać 5 mg p.r. Dawka: 5 mgClonazepam: 1 amp. do 10 ml — podać 5 ml i.v/i.o. Dawka: 0,5 mgGlukoza 20%: podać 27,5 ml i.v/i.o. Dawka: 5,5 gGlukagon: 1/2 ampułki podać i.m. Dawka: 0,5 mgWlew NaCl: 220 ml i.v/i.o.Paracetamol: czopek 80 mg p.r.

33


Oddech: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tętno: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Saturacja: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ciśnienie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Cukier: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Temperatura: . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

GCS: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

S: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

A: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

M: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

P: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

L: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

E: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .



Reakcja werbalna


Reakcja ruchowa




Suma: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

18 m

iesi

ąc

44

Wiek: 7 lat Waga: 22 kg


Maska krtaniowa: nr 2.5Rurka intubacyjna: 6.0 na 18 cm bez mankietuDefibrylacja: 88 J łyżki zwykłeWentylacja: 1 wdech co 3 sekundy czyli 20 oddechów/min


Amiodaron:100 mg (2 ml) do 20 ml glukozą 5% — podać 22 ml i.v/i.o. Dawka:110 mg

Atropina: 2 mg (2 ampułki po 1 mg) do 10 ml — podać 2,2 ml i.v/i.o. Dawka: 0,44 mg

Hydrokortyzon: 100 mg do 20 ml — podać 20 ml i.v/i.o. Dawka:100 mgSalbutamol: 5 mg w nebulizacji. Dawka: 5 mgMagnez 20%: podać we wlewie 4,4 ml i.v/i.o. Dawka: 880 mgMorfina: 10 mg (ampułka) do 10 ml — podać 2,2 ml i.v/i.o. Dawka: 2,2 mgRelanium: strzyk. 2 ml — podać 1,1ml bez rozcieńczania i.v/i.o. Dawka: 5,5 mgRelsed wlewka: podać 10 mg p.r. Dawka: 10 mgClonazepam: 1 amp. do 10 ml — podać 5 ml i.v/i.o. Dawka: 0,5 mgGlukoza 20%: podać 55 ml i.v/i.o. Dawka: 11 gGlukagon: podać 1/2 ampułki i.m. Dawka: 0,5 mgWlew NaCl: 440 ml i.v/i.o.Paracetamol: czopek 250 mg p.r.

45


Oddech: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tętno: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Saturacja: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ciśnienie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Cukier: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Temperatura: . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

GCS: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

S: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

A: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

M: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

P: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

L: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

E: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .



Reakcja werbalna

Brak 1Jęk na ból 2Płacz na ból 3Splątane 4Zorientowane 5

Reakcja ruchowa

Brak 1Wyprost na ból 2Zgięcie na ból 3Ucieczka na ból 4Lokalizacja bodźca 5Spełnia polecenia 6



Suma: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

7 rok

56

Dawki leków u dzieci w przeliczeniu na kg masy ciała

Adrenalina: 0,01 mg/kg i.v/i.o.Adrenalina w anafilaksji: 150 µg do 6 r.ż, 300 µg od 6 – 12 r.ż.

i 500 µg > 12 r.ż.Adrenalina w zapaleniu krtani: nebulizacja 1 mg . Jeśli brak efektu

można powtarzać do całkowitej dawki 5 mg.Adrenalina w astmie: 0,01 mg/kg s.c. Można powtórzyć po 20 minutach.Amiodaron: 5 mg/kg tylko w 5% glukozie, i.v/i.o.Atropina: 0,02 mg/kg i.v/i.o. Uwaga! Minimalna dawka: 0,1 mgHydrokortyzon: 5 – 10 mg/kg, i.v/i.o.Salbutamol: nebulizacja w dawce 2,5 mg do 5 mgMagnez 20%: 25 – 50 mg/kg, i.v/i.o. Rzadko stosowanyMorfina: 0,1mg/kg i.v/i.o.Relanium: 0,1 – 0,3 mg/kg i.v/i.o.Relsed wlewka: 0,5 mg/kg u dzieci do 10 kg, 5 mg u dzieci

10 – 15 kg i 10 mg u dzieci >15 kg, p.r.Clonazepam: Clonazepam: 0,5 mg w rozcieńczeniu, co najmniej 1:1 i.v/i.o.Glukoza 20%: 0,5 g/kg i.v/i.o.Glukagon: Glukagon: 1/2 fiolki (0,5 mg) do 6 – 8 r.ż, 1 fiolka (1 mg) > 6 – 8 r.żWlew NaCl: 10 – 20 ml/kg i.v/i.o. — można raz powtórzyćDefibrylacja: 4 J/kgParacetamol: 10 – 15 mg/kg lub wg. schematu:

0 – 3 m.ż. 50 mg

3 m.ż. – 1 r.ż. 80 mg

2 – 3 r.ż. 125 mg

4 – 9 r.ż. 250 mg

> 9 r.ż. 500 mg pr

Dawkę leku o podanym stężeniu można obliczyć dopisując do wartości procentowej jedno zero — otrzymujemy wtedy liczbę miligramów znajdującą się w jednym mililitrze, np.:

Glukoza 20% = 200 mg w 1 mlDopamina 4% = 40 mg w 1 ml

Uwaga! Paracetamol nie jest wymieniony w spisie leków, które może podać ratownik medycz-ny wg Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

57

Wybrane leki stosowane w Polsce przez zespoły specjalistyczne PRM

Poniższe farmaceutyki mogą być podawane przez ratownika lub pielęgniarkę tylko na zlecenie lekarza. Wyjątkiem w zestawieniu jest Midazolam który może zostać podany po konsulatacji z le-karzem (droga i sposób konsultacji nadal budzą kontrowersje). Podane poniżej sposoby dawkowania, rozcieńczania oraz poda-wania leków mają dla ratowników i pielęgniarek tylko i wyłącznie skrócony charakter informacyjny i poglądowy. Działaj zawsze zgodnie z sugestią lekarza!

1. Anestetyki

Tiopental (Thiopental)

Postać: fiolka 1g lub 500 mg.Przygotowanie: 1g leku rozpuść w 20 ml NaCl 0,9%. Powstanie roztwór zawie-rający 50 mg/ml leku. Nabierz zleconą dawkę do strzykawki i rozcieńcz do 20 ml NaCl 0,9%. Podaj;500 mg leku rozpuść w 10 ml NaCl 0,9%. Powstanie roztwór zawierający 50 mg/ml leku. Nabierz zleconą dawkę do strzykawki i rozcieńcz do 20 ml NaCl 0,9%. Podaj.Dawkowanie: 3 – 5 mg/kg.Praktyczny sposób podania: ze względu na silnie zasadowy charakter, przed podaniem sprawdź położenie i drożność kaniuli — podanie pozanaczyniowo może powodować martwicę tkanek. Podaj najpierw dawkę testową 2 ml, po 20 – 30 s podaj resztę dawki. Przepłucz — możliwe interakcje z innymi lekami.Działanie: lek nasenny i przeciwdrgawkowy działający 5 – 10 minut. Nie wykazuje właściwości przeciwbólowych. Obniża ciśnienie tętnicze i śródczaszkowe, dlatego jest szczególnie po-lecany w urazach czaszkowo-mózgowych, ale przeciwwskazany we wstrząsie.

•

•

58

Propofol (Propofol–Lipuro 1%, Plofed 1%, Diprivan)

Postać: ampułka z roztworem 1% 200 mg/20 ml (10 mg/ml)Przygotowanie: bez rozcieńczania.Dawkowanie: 2 – 3 mg/kg.Praktyczny sposób podania: podawaj powoli dożylnie (20 – 40 mg co 10 s). Ze względu na silny ból przy infuzji, jedno-cześnie z NaCl 0,9%.Działanie: lek nasenny działający 5 – 10 minut. Nie wykazuje właściwości przeciwbólowych. Podobnie jak Tiopental obniża ciśnienie tętnicze i śródczaszkowe, dlatego jest szczególnie po-lecany w urazach czaszkowo-mózgowych, ale przeciwwskazany we wstrząsie. Działa depresyjnie na układ krążenia i oddechowy, szczególnie podczas szybkiego podania.

Etomidat (Etomidate–Lipuro, Hypnomidate)

Postać: ampułka z gotowym roztworem 20 mg/10 ml (2 mg/ml).Przygotowanie: bez rozcieńczenia.Dawkowanie: 0,3 mg/kg.Praktyczny sposób podania: podaj dożylnie w ciągu 30 – 60 sDziałanie: lek nasenny działający 4 – 6 minut. Nie wykazuje właściwości przeciwbólowych. W przeciwieństwie do Propofolu i Tiopentalu nie obniża ciśnienia tętniczego, dlatego można go sto-sować u pacjenta we wstrząsie. Przeciwwskazany u dzieci < 10 r. ż.

Ketamina (Ketanest 50, Ketanest 10)

Postać: fiolka 500 mg /10 ml (50 mg/ml) lub 200 mg /20 ml (10 mg/ml).Przygotowanie: nie wymaga rozcieńczenia.Dawkowanie: 1 – 2 mg/kg.Praktyczny sposób podania: podaj dożylnie w ciągu 60 s. Hałas i gwałtowne bodźce nasilają halucynacje — w miarę możli-wości staraj się je zminimalizować.Działanie: lek nasenny i przeciwbólowy działający do 20 minut. Szczególnie zalecany w astmie (rozszerza oskrzela). Przeciw-wskazany w urazach czaszkowo-mózgowych (zwiększa ciśnienie śródczaszkowe).

61

Dobór łyżki laryngoskopu

Wyboru odpowiedniej łyżki do laryngoskopu można dokonać przez dopasowanie jej rozmiaru (sam sztylet, bez stopki) do odległości między kątem żuchwy a górnymi siekaczami:

62

Wkłucie doszpikowe u dziecka

Głębokość wkłucia doszpikowego

Wiek Koniec bliższy kości piszczelowej

Niemowlę 0 – 3 lat 0,5 – 0,7 cm

Dziecko 3 – 6 lat 1,0 – 1,5 cm

Dziecko 6 – 12 lat 1,5 cm

63

Konikopunkcja

Odchyl głowę do tyłu.Zlokalizuj błonę pierścienno - tarczową i zdezynfekuj okolicę.Wbij zestaw do konikopunkcji pionowo w dół aż do tzw. stopera (koloru czerwonego), trzymając urządzenie za strzykawkę, jak na zdjęciu poniżej.Zaaspiruj powietrze. Jeśli się udało, usuń stoper i dalej wsuń tylko kaniulę, podobnie jak przy zakładaniu dojścia dożylnego.Usuń mandryn i umocuj kaniulę.Jeśli nie udało się zaaspirować powietrza, usuń stoper i delikatnie włóż urządzenie głębiej — najwyraźniej pacjent ma więcej tkanki tłuszczowej.

1.2.3.

4.

5.6.

Farmakoterapia u dzieci -...

Documents

Transcript of Farmakoterapia u dzieci -...