Dzień dobry! JEŻYKI

To już trzeci tydzień naszej wspólnej e-edukacji. Mamy nadzieję, że Jeżyki choć troszkę poczują się jak w przedszkolu Zadania oraz zabawy, które znajdą Państwo poniżej są materiałem przewidzianym na ten okres pracy oddziału. Oczywiście są to tylko nasze propozycje pracy z dzieckiem. Nie ma obowiązku robienia wszystkich zadań od początku do końca. Jednak będzie nam bardzo miło jeśli Jeżyki przez zabawę troszkę popracują a rodzice prześlą nam relacje zwrotne (zdjęcia, skany, wiadomości).

Przekazujemy też wiadomość od Pani Ani z j. angielskiego:

„Dzień Dobry! Bardzo proszę o zbieranie prac z j. angielskiego i gromadzenie ich w teczce z pozostałymi pracami. Można wysyłać zdjęcia prac na grupę na maila: ania.zolkiewicz@gmail.com Oczywiście można wysyłać zdjęcia gdy dziecko bawi się: układa obrazki, nazywa/pokazuje kolory, bawi się przy piosenkach itp. Elementy j. angielskiego można wykorzystywać w zabawie codziennej, nazywać przedmioty, kolory które dziecko zna, liczyć zabawki/inne przedmioty itp. Z góry bardzo dziękuję.”

Praca rolnika - https://www.youtube.com/watch?v=S0X2aBV7r6o

Poniedziałek

1. Na podwórku – słuchanie wiersza (tekstu piosenki). sł. Ewa Stadtmüller

Na podwórkuNa podwórku zamieszanie, Każdy czeka na śniadanie, Głodny kot na płot się drapie, a gospodarz smacznie chrapie. Gospodarzu, wstawać pora, Karmić kury i indora, Nieść do stajni sianko świeże, A nie w łóżku sobie leżeć! Pieje kogut kukuryku! Nie ma ziarna dziś w kurniku! Krowa muczy, kwiczy prosię: Ktoś tu ma nas wszystkich w nosie. Gospodarzu, wstawać pora, Karmić kury i indora, Nieść do stajni sianko świeże, A nie w łóżku sobie leżeć! Gdy gospodarz to usłyszał, Krzyknął: spokój, krzyknął: cisza,Fantastyczny sen dziś miałem, Więc przerywać go nie chciałem. Gospodarzu, wstawać pora, Karmić kury i indora, Nieść do stajni sianko świeże, A nie w łóżku sobie leżeć!

Rozmowa dotycząca treści wiersza: O kim był ten wiersz?; Co robił gospodarz, a co powinien robić?; Jakie zwierzęta budziły gospodarza?; Jakie inne prace wykonuje rolnik? Prowadzimy dziecko do wniosku, że rolnik produkuje żywność: hoduje zwierzęta i uprawia rośliny.

W zagrodzie – zabawa matematyczna. Przygotowujemy dla dziecka liczmany (obrazki zwierząt), kartki A4, cyfry, znak =. Odczytujemy treść zadania. Dziecko ma na kartce ułożyć odpowiednią liczbę liczmanów i podpisać zadanie za pomocą cyfr i znaków.

Przykładowe zadania: 1. W zagrodzie są: 3 świnki, 2 krowy i 2 kozy. Ile zwierząt jest w zagrodzie?

(3 i 2 i 2 = 7) 2. W kurniku mieszkają: 3 kury, 1 kogut, 4 kaczki. Ile ptaków mieszka w kurniku?

3. Koło domu chodzą: 2 czarne koty, 2 rude koty, 3 koty w prążki i 1 biały. Ile kotów chodzi koło domu?

4. W oborze są: 4 cielątka i 5 krów. Ile zwierząt mieszka w oborze? 5. Po podwórku stoi: 1 traktor, 4 przyczepy, 2 kombajny. Ile maszyn jest na podwórku?

2. Czy każdy rolnik robi to samo? – zabawa dydaktyczna. Przygotowujemy napisy: rolnik, sadownik, ogrodnik – do odczytania przez dziecko oraz napisy do czytania globalnego: pszczelarz, hodowca. Dziecko odczytuje z kartoników nazwy zawodów. Ustalamy zakres obowiązków osób wykonujących te zawody, np. rolnik – uprawia ziemię, sieje zboże, kopie ziemniaki; pszczelarz – opiekuje się pszczołami i zbiera miód; sadownik – pielęgnuje sad, zbiera owoce; ogrodnik – uprawia ogród, sieje warzywa, zbiera plony; hodowca – hoduje np. konie i inne zwierzęta. Możemy również przygotować obrazki, które dziecko połączy z odpowiednimi zawodami (obrazki oraz napisy znajdą Państwo poniżej).

ROLNIKSADOWNIKOGRODNIK

PSZCZELARZHODOWCA

Wtorek

1. Praca w zagrodzie – zabawa dydaktyczna. Przygotowujemy obrazek przedstawiający gospodarstwo wiejskie, w którym stoją maszyny rolnicze. Zadaniem dziecka jest odczytanie napisu pod obrazkiem: To praca rolnika. Co jemu pomaga? A następnie odpowiada na pytanie: Jakie znasz urządzenia i maszyny, które wykorzystuje rolnik w swojej pracy?

TO PRACA ROLNIKA.CO JEMU POMAGA?

2. Jakie to maszyny? – zagadki słuchowe. Możemy mieć również przygotowane napisy do wskazania przez dziecko po dobrze rozwiązanej zagadce: traktor, brony, kombajn.

Siana, owsa jeść nie może, ale szybko ziemię orze. /traktor/ Rebus: obrazek wron, w zamienione na b /brony/

– ZAMIEŃ „W” NA „B”

Obrazki: krowa, owca, mleko, baran, aparat, jajko, nos. Pierwsze głoski nazw kolejnych obrazków utworzą rozwiązanie /kombajn/

3. Traktor z przyczepą – praca plastyczno-techniczna. Gromadzimy pudełka różnej wielkości, kolorowy papier, klej, nożyczki oraz plastikowe koła jako szablony do odrysowywania. Pokazujemy kolejne etapy wykonywania pracy. Dziecko ze zgromadzonych materiałów wykonują samodzielnie traktory z przyczepami.Przykłady:

4. Garaże dla maszyn rolniczych – zabawa matematyczna. Gromadzimy 8 różnych traktorów – zabawek lub prac wykonanych przez dziecko na wcześniejszych zabawach. Układamy w szeregu 8 przedmiotów (karton, rolka papieru, miska itp.). Na każdym przedmiocie/garażu wspólnie z dzieckiem przyklejamy cyfrę 1–8. Następnie mówimy: Różowy traktor wjeżdża do 5 garażu!; Zielony traktor wjeżdża do 8 garażu! itp. Za każdym razem opisujemy traktor w inny sposób – nawiązując do jego koloru, materiału, z którego jest wykonany, wyglądu. Gdy wszystkie traktory są w garażach, zadajemy pytania: W którym garażu jest różowy traktor? itd.

Dyktando matematyczne – utrwalenie kierunków, przeliczanie liczebnikami porządkowymi w zakresie 8. Prosimy dziecko, aby wykonało czynności dokładnie tak, jak wskazujemy: Idziemy 8 kroków do przodu. Teraz 3 kroki w lewą stronę. Teraz 8 kroków do tyłu. Teraz 5 kroków w prawą stronę. Prawą ręką dotykamy lewego kolana. Lewym kolanem dotykamy podłogi. Prawym łokciem dotykamy do lewego kolana. itp. W celu ułatwienia dziecko może założyć na lewą rękę frotkę.

Środa

1. Słodka opowieść – słuchanie opowiadania Alicji Cholewy z serii Przygody Marty i Marcina.

Słodka opowieść Wpadłem na chwilę do Marty. Dostała nowe puzzle i nie mogła sobie poradzić z ich ułożeniem. Postanowiłem jej pomóc i z chwili zrobiła się godzina. Piliśmy herbatę owocową. Pachniała lasem i malinami. Właśnie kończyliśmy układanie, kiedy do pokoju weszła mama Marty. – Kto rozsypał cukier? – zapytała, podchodząc do stołu, i po chwili zaczęła zgarniać z obrusa białe kryształki. – No tak, jak zwykle nie ma winnego – mrugnęła do nas wesoło. – Oj mamusiu, wysypało się – tłumaczyła Marta. – No właśnie wysypało się – wtórowałem. – Teraz cukier jest tani, ale kiedyś dawno temu, jedli go tylko bardzo bogaci ludzie – wtrąciła mama. – Naprawdę? – zapytaliśmy prawie równocześnie. – Dawano go też chorym, żeby szybciej wracali do zdrowia – uśmiechnąłem się do Marty i odezwałem się z nutką zazdrości w głosie. – Ale ci chorzy mieli się dobrze. Ostatnio bolało mnie gardło, jednak zamiast cukru musiałem zażywać gorzkawy syrop.– Mamusiu, a z czego robi się cukier? – przerwała mi Marta. – Otrzymuje się go z trzciny cukrowej i oczywiście z buraków cukrowych. Sok wyciśnięty z tych roślin gotuje się, aż powstaną z niego kryształki. Można je potem barwić farbami spożywczymi i różnie formować. Stąd w sklepach tyle cukierków, lizaków i draży. – A czy wiesz Marcinku, czym słodzili potrawy twoi ukochani Indianie? – próbowałem sobie przypomnieć, jednak w końcu poddałem się i poprosiłem panią Olę o podpowiedź. – Wiele roślin zawiera słodkie substancje. Indianie do produkcji syropu wykorzystywali sok z drzewa klonu. A teraz – zwróciła się do nas – zgadywanka. – Kto mi powie, jak wygląda burak cukrowy? – Uniosłem do góry palec – ja, ja – zawołałem. – Jest duży, ma biało-szarą głowę i wielkie zielone liście, acha – i rośnie na polu. – A jak się nazywa fabryka, w której powstaje cukier? – tym razem Marta była pierwsza. – To cukrownia. Tam ogromne samochody i ciągniki zwożą buraki z pól. – Wspaniale – mama była bardzo zadowolona. – W takim razie jeden do jednego. Nie ma pokonanych. Obydwoje zwyciężyliście. A oto wasza nagroda – mamusia Marty położyła na stole dwa duże kolorowe lizaki. – Hurra, hurra – podskakiwaliśmy z Martą, radośnie pokrzykując. – Kiedy je zjecie, nie zapomnijcie umyć zębów – poprosiła, wychodząc z pokoju.

Rozmowa dotycząca treści opowiadania: Z jakich innych roślin, oprócz buraków cukrowych, można uzyskać cukier?; Czy dawno temu wszyscy ludzie mieli dostęp do cukru?; Dlaczego cukier podawano chorym ludziom?; Co to znaczy, że cukier krzepi?

Czy jedzenie słodyczy, które zawierają dużo cukru, jest zdrowe? – rozmowa dotycząca szkodliwości jedzenia słodyczy, zwrócenie uwagi na choroby, które są wywołane przez nadmierne spożywanie słodyczy

Czwartek

1. Żyto i chleb – słuchanie opowiadania Czesława Janczarskiego.

Żyto i chleb Ania poszła na spacer. Wzięła ze sobą Uszatka. Szli ścieżką przez pole. – Spójrz powiedział Miś – ile tu trawy rośnie na polu! Będzie można na niej fikać koziołki. – Koziołki będziesz fikał gdzie indziej – uśmiechnęła się Ania. – Tej trawy nie wolno deptać. To żyto. Będzie z niego chleb. – Miś nic nie odpowiedział, ale bardzo się zdziwił. „Przecież chleb robi się z mąki, a mąka jest biała, a nie zielona.” Po drodze jechał wóz. A na wozie siedział dziadek Walenty. – Siadajcie – zaproponował Ani i Misiowi. Ania i niedźwiadek usiedli na worku. – Co jest w tym worku? – zapytał miś. – Żyto. Będzie z niego chlebek – powiedział dziadek i wyjął z worka garść złocistych ziarenek. Uszatek znów się zdziwił. Przecież chlebek robi się z mąki, a nie ze „złocistych ziarenek.” Gdy Ania i Uszatek przyjechali do domu, Miś zaraz poprosił o kromkę chleba. Ach jak mu smakował chleb po spacerze! Jadł z apetytem i myślał: „Jak naprawdę jest z tym chlebem! Jem go codziennie i nie wiem, czy zrobiono go z mąki, czy ze złocistych ziarenek, czy też z zielonej trawy?” Podrapał się Uszatek w opuszczone uszko i zamyślił się głęboko: „Kto mi wytłumaczy to wszystko?”

Rozmowa dotycząca treści opowiadania: Gdzie na spacer poszła Ania z Uszatkiem?; Co tam widzieli?; Co w workach wiózł dziadek Walenty?; Dokąd jechał z żytem dziadek Walenty?; Jak powstaje chleb?; Jak do powstawania chleba przyczynia się rolnik?; Jak do powstawania chleba przyczynia się młynarz?; Jak do powstawania chleba przyczynia się piekarz?; Jak do powstawania chleba przyczynia się sprzedawca?; Dlaczego chleb jest tak ważny w życiu człowieka?

Karta pracy

Połącz linie, a dowiesz się, kto jest głodny.

2. Smakujemy chleb – gimnastyka buzi i języka; ćwiczenia artykulacyjne rozwijające aparat mowy. Dajemy dziecku chleb pokrojony na małe kromki oraz skórkę od chleba. Dziecko naśladuje czynności: mlaskanie, dokładne przeżuwanie skórki od chleba (z prawej strony, z lewej strony żuchwy), przyklejenie kawałka chleba do wałka dziąsłowego, za górnymi zębami, a następnie stukanie w niego czubkiem języka, oblizywanie warg, wciąganie ust w głąb jamy ustnej, ściąganie warg w dziubek, przesyłanie sobie nawzajem całusków.

Jaki to chleb? – zabawa dydaktyczna rozwijająca zmysł smaku; rozpoznawanie rodzaju pieczywa po smaku. Dziecko ogląda i wącha pieczywo. Następnie zawiązujemy mu na oczach opaskę. Zadaniem dziecka jest rozpoznać, jakie to pieczywo: np. chleb biały, razowy, bułka, rogal, bułka maślana.

Co jeszcze robimy ze zboża? – zabawa dydaktyczna. Pokaz różnych produktów pochodzących ze zboża, np. mąki, kaszy jęczmiennej, kaszy manny, płatków kukurydzianych i owsianych, kaszy jaglanej.

Rysujemy litery – zabawa grafomotoryczna. Wysypujemy na talerzyki produkty pochodzenia zbożowego. Prosimy dziecko, aby wybrało sobie jeden talerzyk i napisało na wysypanym produkcie swoje imię. Następnie wybieramy kolejny talerzyk. Dziecko może określić, na którym pisało się mu najlepiej, który był przyjemny, a który nie itp.

We młynie – praca plastyczna metodą wysypywanki. Dziecko wykleja kontur młyna wiatrowego, różnego rodzaju kaszami i klejem (samodzielna kompozycja).

Piątek

1. Abecadło o chlebie – praca z wierszem Władysława Bełzy.

Abecadło o chlebie ABC Chleba chcę, Lecz i wiedzieć mi się godzi, Z czego też to chleb się rodzi? DEF Naprzód siew: Rolnik orze ziemię czarną I pod skibę rzuca ziarno HKJ Ziarno w lot Zakiełkuje w ziemi łonie, I kłos buja na zagonie. Ł i L Gdy już cel Osiągnięty gospodarza, Zboże wiozą do młynarza. MNO Każde źdźbło, za obrotem kół, kamienia, W białą mąkę się zamienia. PQS To już kres! Z młyna piekarz mąkę bierze I na zacier rzuca w dzieże. RTU I co tchu W piec ogromny wkłada ciasto, By chleb miały wieś i miasto. WXZ I chleb wnet! Patrzcie, ile rąk potrzeba, Aby mieć kawałek chleba

Rozmowa dotycząca treści wiersza: Kto przyczynia się do tego, że mamy chleb?; Jak nazywają się te zawody?; Gdzie kupujemy chleb?

Abecadło o chlebie – nauka wiersza na pamięć. Recytujemy rytmicznie słowa, a dziecko powtarza je jak echo. Utrwalenie słów następuje przez: rytmiczne powtarzanie szeptem, rytmiczne powtarzanie głośno, dopowiadanie drugiej części frazy, recytowanie wysoko, nisko.

2. Pieczemy zdrowe ciastka!! – zajęcia kulinarne 😊Gromadzimy potrzebne produkty i sprzęt kucharski. Zwracamy uwagę na bezpieczne i higieniczne wykonywanie pracy.

I przepisSkładniki na ciasteczka z płatków owsianych:

1 szklanka płatków owsianych, 8 dag miękkiego masła, 1/3 szklanki cukru pudru, 1/2 szklanki mąki pszennej, 1/2 szklanki bakalii (rodzynki, posiekane orzechy, pestki słonecznika), 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej, 1/2 łyżeczki cynamonu, 3 łyżki mleka.

Przygotowanie ciasteczek: Rodzynki należy sparzyć i osączyć. Płatki zrumienić na suchej patelni i ostudzić. Utrzeć z masłem i cukrem. Dodać mąkę wymieszaną z sodą i cynamonem, wymieszać. Wlać mleko, wsypać bakalie, wymieszać na jednolitą masę. Wykładać na pergamin za pomocą dwóch łyżeczek małe porcje ciasta (najwyżej po pół łyżeczki). Piec w temperaturze 190–200°C przez 12 minut, do lekkiego zrumienienia. Zostawić do przestudzenia na blasze.

II przepisCiasteczka owsiane z bananamiSkładniki:

100 g płatków owsianych, 20 g wiórków kokosowych, 150 g bananów, pokrojonych na kawałki,  1 jajko, 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej, 1 łyżeczka ekstraktu z wanilii, naturalnego (opcjonalnie), 30 g masła.

Przygotowanie ciasteczek:Rozgrzać piekarnik do temp. 180°C. Blachę wyłożyć papierem do pieczenia, odstawić. Do naczynia wsypać płatki owsiane, wiórki kokosowe, dodać drobno pokrojone banany, jajko, sodę, ekstrakt z wanilii i masło - wymieszać. Łyżeczką nakładać okrągłe (Ø 2 cm) porcje ciasta na blachę w odstępach ok. 5 cm. Kulki ciasta spłaszczyć, naciskając na każdą np. dnem szklanki lub dłonią. Piec 15 min (180°C).

Zadania dodatkowe 😊

Karta pracy

Nazwij obrazki. Wymień pierwsze głoski w każdym wyrazie. Połącz w pary obrazki rozpoczynające się tą samą głoską. Czy wszystkie obrazki mają pary? Dorysuj obrazek do pary, pamiętając, że jego nazwa powinna rozpoczynać się tą samą głoską.

Karta pracy

Nazwij obrazki. Narysuj tyle kropek, ile głosek słyszysz w wyrazach.

Karta pracy

Narysuj statek lub domek według wzoru. Spróbuj powiększyć rysunek.

Zadania dodatkowe od nauczycieli wspomagających:

Nazwij figury geometryczne na obrazku. Wytnij figury i policz. Powiedz, których figur jest najwięcej, najmniej, tyle samo. Z wyciętych figur ułóż obrazek traktora według wzoru i przyklej na kartkę. Możesz pokolorować obrazek i dorysować tło.

Wyklej kłosy ziarenkami ryżu, a następnie pomaluj ryż żółtą farbą. Zamiast ryżu możesz użyć żółtej plasteliny.

Wykonaj działania matematyczne

Zrób to sam – woreczek sensoryczny

Do zrobienia woreczka sensorycznego możesz wykorzystać skarpetkę, lub kawałki niepotrzebnego materiału. Do środka możesz nasypać co tylko chcesz lub co znajdziesz w kuchennej szafce (ryż, fasola, makaron, groch)

Z woreczkiem możesz wykonać kilka prostych ćwiczeń:

Rzucanie do celu lub do siebie nawzajem Ćwiczenia równoważne (chodzenie z woreczkiem na głowie, na ramieniu) Spróbuj usiąść i wstać z woreczkiem na głowie lub na ramieniu. W pozycji stojącej- chwyć woreczek palcami stopy z podłogi i przekaż do rąk z przodu, z tyłu lub

podrzuć i chwyć W pozycji stojącej lub na siedząco- chwyć woreczek palcami stóp i rzuć do celu

W pustych okienkach narysuj ołówkiem poszczególne kłosy.

„Dotykowe pudełko”:

Weź pudełko po butach lub poszewkę na poduszkę, umieść w środku różne przedmioty, po czym poproś dziecko, by wkładając rękę do pudełka spróbowało zgadnąć, jakiego przedmiotu dotyka.

„Tor przeszkód”:Stwórzcie wspólnie tor przeszkód, taki który będzie wymagał od dziecka pełzania, skakania, wspinania, turlania, celowania itp.

Zabawa w “taczkę”:Dziecko opiera dłonie o podłogę, a ty chwytasz je za uda i prowadzisz niczym taczkę.

J. angielski