D20011371 - g.ekspert.infor.plg.ekspert.infor.pl/p/_dane/akty_pdf/DZU/2001/125/1371.pdf · wi´cej...

Rozdzia∏ 1

Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Ustawa okreÊla zasady podejmowaniai wykonywania:

1) krajowego transportu drogowego,

2) mi´dzynarodowego transportu drogowego,

3) niezarobkowego krajowego przewozu drogowego,

4) niezarobkowego mi´dzynarodowego przewozudrogowego.

2. Ustawa okreÊla równie˝ zasady dzia∏ania Inspek-cji Transportu Drogowego.

Art. 2. Na zasadzie wzajemnoÊci, o ile umowy mi´-dzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolità Pol-skà nie stanowià inaczej, przedsi´biorca zagranicznyuprawniony do wykonywania transportu drogowegona podstawie prawa w∏aÊciwego dla kraju jego siedzi-by mo˝e go wykonywaç na terytorium Rzeczypospoli-tej Polskiej na zasadach okreÊlonych w ustawie.

Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje si´ do przewo-zu drogowego wykonywanego pojazdami samocho-dowymi:

1) przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu niewi´cej ni˝ 9 osób ∏àcznie z kierowcà — w niezarob-kowym krajowym i mi´dzynarodowym przewoziedrogowym osób,

2) o dopuszczalnej masie ca∏kowitej nieprzekraczajà-cej 3,5 t.

Art. 4. U˝yte w ustawie okreÊlenia oznaczajà:

1) krajowy transport drogowy — podejmowanie i wy-konywanie dzia∏alnoÊci gospodarczej w zakresieprzewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodo-wymi zarejestrowanymi w kraju, za które uwa˝a si´równie˝ zespo∏y pojazdów sk∏adajàce si´ z pojazdusamochodowego i przyczepy lub naczepy, na tery-torium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym jazdapojazdu, miejsce rozpocz´cia lub zakoƒczenia po-dró˝y i przejazdu oraz droga znajdujà si´ na teryto-rium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) mi´dzynarodowy transport drogowy — podejmo-wanie i wykonywanie dzia∏alnoÊci gospodarczejw zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami sa-mochodowymi, za które uwa˝a si´ równie˝ zespo-∏y pojazdów sk∏adajàce si´ z pojazdu samochodo-wego i przyczepy lub naczepy, przy czym jazda po-

jazdu mi´dzy miejscem poczàtkowym i docelo-wym odbywa si´ z przekroczeniem granicy Rzeczy-pospolitej Polskiej,

3) transport drogowy — krajowy transport drogowyi mi´dzynarodowy transport drogowy,

4) niezarobkowy przewóz drogowy, zwany dalej „prze-wozem na potrzeby w∏asne” — przewóz niezarob-kowy (nieodp∏atny) osób lub rzeczy wykonywanyprzez przedsi´biorc´ pomocniczo w stosunku do je-go podstawowej dzia∏alnoÊci gospodarczej, spe∏-niajàcy ∏àcznie nast´pujàce warunki:

a) rzeczy przewo˝one sà w∏asnoÊcià przedsi´bior-cy lub zosta∏y sprzedane, kupione, wynaj´te,wydzier˝awione, wyprodukowane, wydobyte,przetworzone lub naprawione przez przedsi´-biorc´,

b) celem przejazdu jest przewiezienie rzeczy lubosób z lub do przedsi´biorstwa, lub przeniesie-nie ich, wewnàtrz przedsi´biorstwa lub pozaprzedsi´biorstwem, na jego w∏asne potrzeby,

c) pojazdy mechaniczne u˝ywane do przewozu mu-szà byç prowadzone przez pracowników przed-si´biorcy,

d) pojazdy przewo˝àce rzeczy lub osoby znajdujàsi´ w prawnej dyspozycji przedsi´biorcy,

e) nie jest przewozem osób w ramach prowadzonejdzia∏alnoÊci gospodarczej w zakresie us∏ug tury-stycznych,

5) niezarobkowy krajowy przewóz drogowy — prze-wóz na potrzeby w∏asne wykonywany na teryto-rium Rzeczypospolitej Polskiej,

6) niezarobkowy mi´dzynarodowy przewóz drogowy— przewóz na potrzeby w∏asne wykonywanyz przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Pol-skiej,

7) przewóz regularny — publiczny przewóz osób i ichbaga˝u wykonywany wed∏ug rozk∏adu jazdy poda-nego przez przewoênika do publicznej wiadomoÊcico najmniej poprzez og∏oszenia wywieszone naprzystankach i dworcach autobusowych, w którymnale˝noÊç za przejazd pobierana jest zgodnie z ta-ryfà op∏at podanà do publicznej wiadomoÊci orazz warunkami przewozu okreÊlonymi w zezwoleniu,o którym mowa w art. 18,

8) linia osobowa regularna — po∏àczenie komunika-cyjne na okreÊlonej drodze, po której odbywajà si´regularne przewozy osób oraz na której znajdujàsi´ wyznaczone przystanki,

Dziennik Ustaw Nr 125 — 9765 — Poz. 1371

1371

USTAWA

z dnia 6 wrzeÊnia 2001 r.

o transporcie drogowym.

9) przewóz regularny specjalny — niepubliczny prze-wóz regularny okreÊlonej grupy osób, z wy∏àcze-niem innych osób,

10) przewóz wahad∏owy — wielokrotny przewóz zor-ganizowanych grup osób tam i z powrotem, mi´-dzy tym samym miejscem poczàtkowym a tym sa-mym miejscem docelowym, przy spe∏nieniu ∏àcz-nie nast´pujàcych warunków:

a) ka˝da grupa osób przewiezionych do miejscadocelowego wraca do miejsca poczàtkowego,

b) miejsce poczàtkowe i miejsce docelowe oznacza-jà odpowiednio miejsce rozpoczćia us∏ugi prze-wozowej oraz miejsce zakoƒczenia us∏ugi prze-wozowej, z uwzgl´dnieniem w ka˝dym przypad-ku okolicznych miejscowoÊci le˝àcych w promie-niu 50 km,

11) przewóz okazjonalny — przewóz osób, który niestanowi przewozu regularnego, przewozu regular-nego specjalnego albo przewozu wahad∏owego,

12) przewóz kabota˝owy — przewóz wykonywany po-jazdem samochodowym zarejestrowanym za gra-nicà lub przez przedsi´biorc´ zagranicznego mi´-dzy miejscami po∏o˝onymi na terytorium Rzeczy-pospolitej Polskiej,

13) transport kombinowany — przewóz rzeczy, pod-czas którego samochód ci´˝arowy, przyczepa, na-czepa z jednostkà ciàgnàcà lub bez jednostki cià-gnàcej, nadwozie wymienne lub kontener 20–sto-powy lub wi´kszy korzysta z drogi w poczàtkowymlub koƒcowym odcinku przewozu, a na innym od-cinku z us∏ugi kolei, ˝eglugi Êródlàdowej lub trans-portu morskiego, przy czym odcinek morski prze-kracza 100 km w linii prostej; odcinek przewozu po-czàtkowego lub koƒcowego oznacza przewóz:

a) pomi´dzy punktem, gdzie rzeczy sà za∏adowane,i najbli˝szà odpowiednià kolejowà stacjà za∏a-dunkowà dla odcinka poczàtkowego oraz po-mi´dzy najbli˝szà odpowiednià kolejowà stacjàwy∏adunkowà a punktem, gdzie rzeczy sà wy∏a-dowane, dla koƒcowego odcinka lub

b) wewnàtrz promienia nieprzekraczajàcego150 km w linii prostej ze Êródlàdowego lub mor-skiego portu za∏adunku lub wy∏adunku,

14) mi´dzynarodowy transport kombinowany — trans-port kombinowany, podczas którego nast´pujeprzekroczenie granicy Rzeczypospolitej Polskiej,

15) przewoênik drogowy — przedsi´biorca uprawnio-ny do wykonywania dzia∏alnoÊci gospodarczejw zakresie transportu drogowego,

16) zagraniczny przewoênik drogowy — zagranicznyprzedsi´biorca uprawniony do wykonywania dzia-∏alnoÊci gospodarczej w zakresie transportu drogo-wego na podstawie przepisów obowiàzujàcychw paƒstwie, w którym znajduje si´ jego siedziba,

17) licencja — decyzja administracyjna wydana przezministra w∏aÊciwego do spraw transportu lub okre-

Êlony w ustawie organ samorzàdu terytorialnego,uprawniajàca do podejmowania i wykonywaniadzia∏alnoÊci gospodarczej w zakresie transportudrogowego,

18) zezwolenie — decyzja administracyjna wydanaprzez ministra w∏aÊciwego do spraw transportu lubokreÊlony w ustawie organ samorzàdu terytorial-nego, uprawniajàca przewoênika drogowego dowykonywania okreÊlonego rodzaju transportu dro-gowego,

19) zezwolenie zagraniczne — dokument otrzymany napodstawie umowy mi´dzynarodowej od w∏aÊciwe-go organu innego paƒstwa lub organizacji mi´dzy-narodowej przez w∏aÊciwy organ RzeczypospolitejPolskiej przekazywany przewoênikowi drogowemui upowa˝niajàcy go do wykonywania mi´dzynaro-dowego transportu drogowego, jednokrotnie lubwielokrotnie, do lub z terytorium paƒstwa okreÊlo-nego w zezwoleniu lub tranzytem przez jego tery-torium,

20) certyfikat kompetencji zawodowych — dokumentpotwierdzajàcy posiadanie kwalifikacji i wiedzy nie-zb´dnych do podjćia i wykonywania dzia∏alnoÊcigospodarczej w zakresie transportu drogowego,

21) sytuacja kryzysowa na rynku transportowym —wyst´powanie powa˝nej i potencjalnie trwa∏ejnadwy˝ki poda˝y nad popytem, powodujàcej za-gro˝enie dla stabilnoÊci lub przetrwania znacznejliczby przedsi´biorstw transportu drogowego.

Rozdzia∏ 2

Zasady podejmowania i wykonywania transportudrogowego

Art. 5. 1. Podjćie i zarobkowe wykonywanie trans-portu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej li-cencji na wykonywanie transportu drogowego, zwanejdalej „licencjà”.

2. Licencji udziela si´ na czas oznaczony, nie krót-szy ni˝ 2 lata i nie d∏u˝szy ni˝ 50 lat, uwzgl´dniajàcwniosek przedsi´biorcy.

3. Przedsi´biorcy udziela si´ licencji, z zastrze˝e-niem art. 6, je˝eli:

1) cz∏onkowie organu zarzàdzajàcego osoby prawnej,osoby zarzàdzajàce spó∏kà jawnà lub komandyto-wà, a w przypadku innego przedsi´biorcy — osobyprowadzàce dzia∏alnoÊç gospodarczà, spe∏niajàwymogi dobrej reputacji; wymóg dobrej reputacjinie jest spe∏niony lub przesta∏ byç spe∏niany przezte osoby, je˝eli:

a) zosta∏y skazane prawomocnym wyrokiem sàduza przest´pstwa umyÊlne: karne skarbowe, prze-ciwko bezpieczeƒstwu w komunikacji, mieniu,obrotowi gospodarczemu, wiarygodnoÊci doku-mentów, ochronie Êrodowiska lub warunkompracy i p∏acy albo innym przepisom dotyczàcymwykonywania zawodu,


b) zosta∏y uznane za niezdolne do wykonywaniazawodu przewoênika drogowego na podstawieodr´bnych przepisów,

2) przynajmniej jedna z osób zarzàdzajàcych przed-si´biorstwem legitymuje si´ certyfikatem kompe-tencji zawodowych,

3) posiada zabezpieczenie w postaci: Êrodków pie-ni´˝nych dost´pnych przez okres posiadania licen-cji, porćzeƒ albo gwarancji bankowych, porćzeƒosób fizycznych lub prawnych, obligacji paƒstwo-wych, zastawu na papierach wartoÊciowych gwa-rantowanych przez Skarb Paƒstwa, gwarancjiubezpieczeniowych, polis ubezpieczeniowych au-tocasco lub weksli w wysokoÊci:

a) na pierwszy pojazd samochodowy przeznaczonydo transportu drogowego — 9 000 euro,

b) na ka˝dy nast´pny pojazd samochodowy —5 000 euro,

4) przedsi´biorca sam wykonujàcy przewozy i zatrud-nieni przez przedsi´biorc´ kierowcy majà Êwiadec-twa kwalifikacji okreÊlone przepisami prawa o ru-chu drogowym oraz nie byli skazani prawomoc-nym wyrokiem sàdu za przest´pstwa umyÊlneprzeciwko bezpieczeƒstwu w komunikacji, mieniu,wiarygodnoÊci dokumentów lub ochronie Êrodo-wiska,

5) posiada tytu∏ prawny do dysponowania pojazdemlub pojazdami samochodowymi spe∏niajàcymi wy-magania techniczne okreÊlone przepisami prawao ruchu drogowym, którymi transport drogowy mabyç wykonywany.

Art. 6. 1. Licencji na wykonywanie transportu dro-gowego taksówkà udziela si´ przedsi´biorcy, je˝eli:

1) spe∏nia wymagania okreÊlone w art. 5 ust. 3 pkt 1i pkt 5,

2) zatrudnieni przez niego kierowcy oraz sam przed-si´biorca osobiÊcie wykonujàcy przewozy:

a) spe∏niajà wymagania okreÊlone w przepisachprawa o ruchu drogowym,

b) nie byli skazani za przest´pstwa, o których mo-wa w art. 5 ust. 3 pkt 4, a ponadto za przest´p-stwa przeciwko ˝yciu i zdrowiu oraz przeciwkowolnoÊci seksualnej i obyczajnoÊci,

c) posiadajà zaÊwiadczenie o ukoƒczeniu szkoleniaw zakresie transportu drogowego taksówkà, po-twierdzonego zdanym egzaminem, lub wyka˝àsi´ co najmniej 5-letnià praktykà w zakresie wy-konywania tego transportu; przerwa w wykony-waniu transportu drogowego nie mo˝e byç d∏u˝-sza ni˝ kolejnych 6 miesićy z przyczyn zale˝-nych od nich.

2. Egzamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c),przeprowadzajà komisje egzaminacyjne powo∏aneprzez starost´.

3. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, po zasi´-gnićiu opinii organizacji o zasi´gu ogólnokrajowymzrzeszajàcych taksówkarzy, okreÊli, w drodze rozporzà-dzenia, program szkolenia oraz wzór zaÊwiadczenia,o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), majàc na uwadzezakres i obszar dzia∏alnoÊci, ze szczególnym uwzgl´d-nieniem znajomoÊci topografii miejscowoÊci, w którejprzedsi´biorca prowadzi lub zamierza prowadziç dzia-∏alnoÊç gospodarczà, oraz znajomoÊci przepisów po-rzàdkowych, a tak˝e okreÊli sk∏adniki kosztów szkoleniai egzaminowania oraz wysokoÊç op∏at z tego tytu∏u wy-nikajàcych.

4. Licencja, o której mowa w ust. 1, udzielana jestna okreÊlony pojazd i obszar obejmujàcy:

1) gmin´,

2) gminy sàsiadujàce — po uprzednim zawarciu przeznie porozumienia,

3) miasto st. Warszaw´ — zwiàzek komunalny.

5. Dopuszcza si´ wykonywanie przewozu z obszaruokreÊlonego w licencji poza ten obszar, lecz bez prawaÊwiadczenia us∏ug przewozowych poza obszaremokreÊlonym w tej licencji, z wyjàtkiem przewozu wyko-nywanego w drodze powrotnej lub w przypadku z∏o˝e-nia zamówienia przez klienta z innego obszaru.

6. W∏aÊciwe rady gmin i Rada m. st. WarszawyokreÊlajà na dany rok kalendarzowy, nie póêniej ni˝ dodnia 30 listopada roku poprzedniego, liczb´ przezna-czonych do wydania nowych licencji po zasi´gnićiuopinii organizacji zrzeszajàcych miejscowych taksów-karzy i organizacji, których statutowym celem jestochrona praw konsumenta.

7. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 6,oznacza zachowanie dotychczasowej liczby licencji.

Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmianalub cofnićie licencji nast´puje w drodze decyzji admi-nistracyjnej.

2. Organem w∏aÊciwym w sprawach udzielenia, od-mowy udzielenia, zmiany lub cofnićia licencji w zakre-sie transportu drogowego jest:

1) w krajowym transporcie drogowym — starostaw∏aÊciwy dla siedziby przedsi´biorcy, z zastrze˝e-niem pkt 2,

2) w przewozach taksówkowych:

a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 —wójt, burmistrz lub prezydent miasta,

b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 —wójt, burmistrz lub prezydent miasta w∏aÊciwydla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsi´-biorcy,

c) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 —Prezydent m.st. Warszawy,

3) w mi´dzynarodowym transporcie drogowym —minister w∏aÊciwy do spraw transportu.


Art. 8. 1. Licencji udziela si´ na pisemny wniosekprzedsi´biorcy.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien za-wieraç:

1) oznaczenie przedsi´biorcy, jego siedzib´ i adres,

2) numer w rejestrze przedsi´biorców,

3) okreÊlenie rodzaju, zakresu i obszaru wykonywaniatransportu drogowego,

4) rodzaj i liczb´ pojazdów samochodowych, którymidysponuje przedsi´biorca ubiegajàcy si´ o udziele-nie licencji,

5) czas, na jaki licencja ma byç udzielona.

3. Do wniosku o udzielenie licencji, z zastrze˝eniemust. 4, nale˝y do∏àczyç:

1) odpis z rejestru przedsi´biorców,

2) kserokopi´ zaÊwiadczenia o nadaniu numeru iden-tyfikacji statystycznej (REGON),

3) kserokopi´ zaÊwiadczenia o nadaniu numeru iden-tyfikacji podatkowej (NIP),

4) certyfikat kompetencji zawodowych,

5) zaÊwiadczenie z rejestru skazanych stwierdzajàceniekaralnoÊç osób, o których mowa w art. 5 ust. 3pkt 1,

6) dokumenty potwierdzajàce posiadanie zabezpie-czenia, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3,

7) oÊwiadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowcówspe∏niajàcych warunki, o których mowa w art. 5ust. 3 pkt 4 lub w art. 6 ust. 1 pkt 2,

8) wykaz pojazdów samochodowych wraz z urz´dowopotwierdzonymi kopiami dowodów rejestracyj-nych, a w przypadku gdy przedsi´biorca nie jestw∏aÊcicielem tych pojazdów — równie˝ dokumentstwierdzajàcy prawo do dysponowania nimi.

4. Przy sk∏adaniu wniosku o udzielenie licencji,o której mowa w art. 6, nie do∏àcza si´ dokumentów,o których mowa w ust. 3 pkt 4 i pkt 6.

Art. 9. 1. Przedsi´biorca zamierzajàcy podjàç dzia-∏alnoÊç gospodarczà w zakresie transportu drogowegomo˝e ubiegaç si´ o przyrzeczenie udzielenia licencji,zwane dalej ,,promesà”.

2. W post´powaniu o udzielenie promesy stosujesi´ odpowiednio przepisy dotyczàce udzielenia licen-cji, z wyjàtkiem przepisu art. 8 ust. 3 pkt 8.

Art. 10. 1. Wnioski o udzielenie licencji rozpatrujesi´ wed∏ug kolejnoÊci ich z∏o˝enia.

2. W razie niespe∏nienia przez przedsi´biorc´ wa-runków, o których mowa w art. 5 lub art. 6, odmawiasi´ udzielenia licencji.

3. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu odmawiaudzielenia licencji na mi´dzynarodowy transport dro-gowy w razie:

1) braku mo˝liwoÊci zapewnienia wystarczajàcej licz-by zezwoleƒ zagranicznych,

2) sytuacji kryzysowej na rynku transportowym.

4. Sytuacja kryzysowa na rynku transportowymmo˝e byç uznana za przyczyn´:

1) odmowy udzielenia licencji przez okres 6 miesićyod dnia uznania sytuacji za kryzysowà z mo˝liwo-Êcià jednorazowego przed∏u˝enia tego okresu o ko-lejne 6 miesićy,

2) ograniczenia liczby zezwoleƒ zagranicznych wyda-wanych dla celów niezarobkowego mi´dzynarodo-wego przewozu drogowego.

5. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, po zasi´-gnićiu opinii polskich organizacji o zasi´gu ogólno-krajowym zrzeszajàcych mi´dzynarodowych przewoê-ników drogowych, mo˝e, w drodze rozporzàdzenia,okreÊliç liczb´ promes i licencji na mi´dzynarodowytransport drogowy na dany rok kalendarzowy,uwzgl´dniajàc liczb´ zezwoleƒ zagranicznych b´dà-cych w jego dyspozycji oraz sytuacj´ na rynku trans-portowym.

Art. 11. 1. W licencji okreÊla si´ w szczególnoÊci:

1) numer ewidencyjny licencji,

2) organ, który udzieli∏ licencji,

3) dat´ udzielenia licencji,

4) podstaw´ prawnà,

5) przedsi´biorc´, jego siedzib´ i adres,

6) zakres transportu drogowego,

7) rodzaj przewozów,

8) oznaczenie obszaru przewozów w krajowym lubmi´dzynarodowym transporcie drogowym albow krajowym transporcie drogowym taksówkà,

9) czas, na jaki udzielono licencji.

2. Za∏àcznikiem do licencji na mi´dzynarodowytransport drogowy rzeczy jest wykaz numerów reje-stracyjnych pojazdów samochodowych, okreÊlonychwe wniosku o udzielenie licencji.

3. Organ udzielajàcy licencji wydaje jej wypis lubwypisy w liczbie odpowiadajàcej liczbie pojazdów sa-mochodowych, o których mowa w ust. 2.

4. Wypis z licencji na mi´dzynarodowy transportdrogowy rzeczy jest wa˝ny wraz z wypisem z wykazu,o którym mowa w ust. 2.

5. Na ka˝dy pojazd wykonujàcy mi´dzynarodowytransport drogowy rzeczy organ udzielajàcy licencjiwydaje wypis, o którym mowa w ust. 4.


Art. 12. 1. Licencja na krajowy transport drogowyuprawnia do wykonywania przewozów wy∏àcznie naobszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Licencja na mi´dzynarodowy transport drogowyuprawnia do wykonywania przewozów z przekrocze-niem granicy Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie i naobszarze w niej okreÊlonych. Licencja ta uprawniarównie˝ do wykonywania przewozów w krajowymtransporcie drogowym.

3. Licencja nie zast´puje zezwoleƒ wymaganychprzepisami ustawy lub umów mi´dzynarodowych.

Art. 13. 1. Licencji nie mo˝na odst´powaç osobomtrzecim ani przenosiç uprawnieƒ z niej wynikajàcychna osob´ trzecià, z zastrze˝eniem ust. 2.

2. Organ, który udzieli∏ licencji, przenosi, w drodzedecyzji administracyjnej, uprawnienia z niej wynikajà-ce w razie:

1) Êmierci osoby fizycznej posiadajàcej licencj´ i wstà-pienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym równie˝osoby fizycznej b´dàcej wspólnikiem w szczegól-noÊci spó∏ki jawnej lub spó∏ki komandytowej,

2) po∏àczenia, podzia∏u lub przekszta∏cenia, zgodniez odr´bnymi przepisami, przedsi´biorcy posiadajà-cego licencj´,

3) przejćia przez innego przedsi´biorc´ w ca∏oÊci lubw cz´Êci dzia∏alnoÊci w zakresie transportu drogo-wego od przedsi´biorcy posiadajàcego licencj´

— pod warunkiem spe∏nienia przez przedsi´biorc´,przejmujàcego uprawnienia wynikajàce z licencji,wymagaƒ okreÊlonych w art. 5 ust. 3.

3. Post´powanie, o którym mowa w ust. 2, wszczy-na si´ na wniosek.

4. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu mo˝e,w drodze decyzji administracyjnej, wyraziç zgod´ nawykonywanie uprawnieƒ wynikajàcych z licencji przezspó∏ki akcyjne lub spó∏ki z ograniczonà odpowiedzial-noÊcià, w których spó∏ka posiadajàca licencj´ posiadaakcje lub udzia∏y, je˝eli zawar∏y one umow´ leasingulub dzier˝awy na u˝ywanie pojazdu samochodowegozg∏oszonego do prowadzenia dzia∏alnoÊci obj´tej li-cencjà, pod warunkiem spe∏nienia przez te spó∏ki wy-magaƒ okreÊlonych w art. 5 ust. 3.

Art. 14. 1. Przewoênik drogowy jest obowiàzanyzg∏aszaç na piÊmie organowi, który udzieli∏ licencji,wszelkie zmiany danych, o których mowa w art. 8, niepóêniej ni˝ w terminie 14 dni od dnia ich powstania.

2. Je˝eli zmiany, o których mowa w ust. 1, obejmu-jà dane zawarte w licencji, przedsi´biorca jest obowià-zany wystàpiç z wnioskiem o zmian´ treÊci licencji.

3. Do zmiany treÊci licencji na mi´dzynarodowytransport drogowy rzeczy w zakresie zmiany obszaruprzewozów stosuje si´ odpowiednio art. 10 ust. 3.

Art. 15. 1. Licencj´ cofa si´:

1) w przypadku gdy:

a) wydano prawomocne orzeczenie zakazujàceprzedsi´biorcy wykonywania dzia∏alnoÊci go-spodarczej obj´tej licencjà,

b) przedsi´biorca nie podjà∏ dzia∏alnoÊci obj´tej li-cencjà w ciàgu 6 miesićy od dnia jej wydania,pomimo wezwania organu licencyjnego do jejpodjćia,

2) je˝eli jej posiadacz:

a) przesta∏ spe∏niaç wymagania uprawniajàce dojej udzielenia,

b) ra˝àco naruszy∏ warunki okreÊlone w licencji lubinne warunki wykonywania dzia∏alnoÊci obj´tejlicencjà okreÊlone przepisami prawa,

c) odstàpi∏ licencj´ osobie trzeciej,

d) zaprzesta∏ wykonywania dzia∏alnoÊci gospodar-czej obj´tej licencjà, a w szczególnoÊci nie wy-konuje, na skutek okolicznoÊci zale˝nych od nie-go, transportu drogowego co najmniej przez6 miesićy,

3) je˝eli posiadacz licencji na wykonywanie transpor-tu drogowego taksówkà samowolnie zmieniawskazania urzàdzeƒ pomiarowo-kontrolnych, zain-stalowanych w pojeêdzie.

2. Cofnićie licencji w przypadkach okreÊlonychw ust. 1 pkt 2 powinno byç poprzedzone pisemnymostrze˝eniem przedsi´biorcy o wszczćiu post´powa-nia w sprawie cofnićia licencji.

3. Licencja mo˝e byç cofni´ta, je˝eli jej posiadacz:

1) nie przed∏o˝y∏, w wyznaczonym terminie, informa-cji i dokumentów, o których mowa w art. 8 ust. 2i ust. 3 i art. 14,

2) ra˝àco lub wielokrotnie narusza przepisy w zakresiedopuszczalnej masy, nacisków osi lub wymiaru po-jazdu,

3) zalega w regulowaniu, stwierdzonych decyzjà osta-tecznà lub prawomocnym orzeczeniem, zobowià-zaƒ:

a) celnych, podatkowych lub innych zobowiàzaƒna rzecz Skarbu Paƒstwa z tytu∏u prowadzonejdzia∏alnoÊci gospodarczej w zakresie transportudrogowego,

b) wobec kontrahenta,

4) samowolnie zmienia wskazania urzàdzeƒ pomiaro-wo-kontrolnych zainstalowanych w pojeêdzie, z za-strze˝eniem ust. 1 pkt 3.

4. Przedsi´biorca jest obowiàzany zwróciç licencjórganowi, który jej udzieli∏, niezw∏ocznie, nie póêniejjednak ni˝ w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzjao cofnićiu licencji sta∏a si´ ostateczna.


5. W przypadku cofnićia licencji nie mo˝e byç onaponownie udzielona wczeÊniej ni˝ po up∏ywie 3 lat oddnia, w którym decyzja o cofnićiu licencji sta∏a sióstateczna.

Art. 16. 1. Licencja wygasa w razie:

1) up∏ywu okresu, na który zosta∏a udzielona,

2) zrzeczenia si´ jej, z zastrze˝eniem ust. 3,

3) Êmierci posiadacza licencji, z zastrze˝eniem ust. 4,

4) likwidacji albo postanowienia o upad∏oÊci przedsi´-biorcy, któremu zosta∏a udzielona, chyba ˝e zacho-dzà okolicznoÊci okreÊlone w art. 13 ust. 2.

2. Przepis art. 15 ust. 4 stosuje si´ odpowiednio.

3. Przedsi´biorca nie mo˝e zrzec si´ licencji w przy-padku wszczćia post´powania o cofnićie licencji.

4. W razie Êmierci osoby fizycznej posiadajàcej li-cencj´ organ, który jej udzieli∏, na wniosek osoby, któ-ra z∏o˝y∏a wniosek o stwierdzenie nabycia spadku, wy-ra˝a zgod´, w drodze decyzji administracyjnej, na wy-konywanie uprawnieƒ wynikajàcych z licencji przezokres nie d∏u˝szy ni˝ 18 miesićy od daty Êmierci po-siadacza tej licencji.

Art. 17. 1. Minister w∏aÊciwy do spraw transportuokreÊli, w drodze rozporzàdzenia, wzory: licencji, wypi-su z licencji oraz wykazu pojazdów samochodowych.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu mo˝eupowa˝niç, w drodze zarzàdzenia, na okreÊlonych wa-runkach, kierownika jednostki specjalnie w tym celudzia∏ajàcej do wykonywania niektórych czynnoÊci,okreÊlonych w ustawie, zwiàzanych z post´powaniemw sprawie licencji na mi´dzynarodowy transport dro-gowy, majàc na uwadze usprawnienie proceduryw tym zakresie.

Rozdzia∏ 3

Transport drogowy osób

Art. 18. 1. Wykonywanie przewozów regularnychi przewozów regularnych specjalnych wymaga zezwo-lenia:

1) w krajowym transporcie drogowym — wydanego,w zale˝noÊci od zasi´gu przewozów i siedziby lubmiejsca zamieszkania przedsi´biorcy, odpowied-nio przez:

a) wójta, burmistrza lub prezydenta miasta — naobszar gminy,

b) Prezydenta m.st. Warszawy — na obszar m. st.Warszawy,

c) starost´ — na obszar wykraczajàcy poza grani-ce jednej gminy,

d) marsza∏ka województwa w∏aÊciwego dla siedzi-by przedsi´biorcy — na obszar wykraczajàcy po-za granice jednego powiatu,

2) w mi´dzynarodowym transporcie drogowym —wydanego przez ministra w∏aÊciwego do sprawtransportu.

2. Wykonywanie przewozów wahad∏owych i oka-zjonalnych w mi´dzynarodowym transporcie drogo-wym wymaga zezwolenia wydanego przez organ,o którym mowa w ust. 1 pkt 2, z zastrze˝eniem ust. 3.

3. Nie wymaga zezwolenia wykonywanie przewozuokazjonalnego, je˝eli:

1) tym samym pojazdem samochodowym na ca∏ejtrasie przejazdu przewozi si´ t´ samà grup´ osóbi dowozi si´ jà do miejsca poczàtkowego albo

2) polega on na przewozie osób do miejsca docelowe-go, natomiast jazda powrotna jest jazdà bez osób(podró˝nych), albo

3) polega on na jeêdzie bez osób do miejsca docelo-wego i odebraniu oraz przewiezieniu do miejscapoczàtkowego grupy osób, która przez tego same-go przewoênika drogowego zosta∏a przewiezionana zasadzie okreÊlonej w pkt 2.

Art. 19. 1. Wykonywanie przez zagranicznego prze-woênika drogowego przewozu kabota˝owego na tery-torium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga zezwoleniana przewóz kabota˝owy wydanego przez ministra w∏a-Êciwego do spraw transportu. Przepisy art. 22 ust. 1stosuje si´ odpowiednio.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, mo˝e byçwydane na wniosek zagranicznego przewoênika dro-gowego pod warunkiem do∏àczenia do niego co naj-mniej dwóch pozytywnych opinii polskich organizacjio zasi´gu ogólnokrajowym zrzeszajàcych przewoêni-ków drogowych.

Art. 20. 1. W zezwoleniu okreÊla si´ w szczególno-Êci:

1) warunki wykonywania przewozów,

2) przebieg trasy przewozów, w tym miejscowoÊci,w których znajdujà si´ miejsca poczàtkowe i doce-lowe przewozów,

3) miejscowoÊci, w których znajdujà si´ przystanki —przy przewozach regularnych osób.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu okreÊli,w drodze rozporzàdzenia, wzór zezwolenia, o którymmowa w art. 18.

Art. 21. 1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 18,wydaje si´, na wniosek przedsi´biorcy, na czas nied∏u˝szy ni˝:

1) 5 lat — na wykonywanie przewozów regularnychlub przewozów regularnych specjalnych,

2) rok — na wykonywanie przewozów wahad∏owychlub przewozów okazjonalnych.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, do∏àcza si´kopi´ licencji i odpowiednie dokumenty, o których mo-wa w art. 22.


3. Po up∏ywie okresu, o którym mowa w ust. 1pkt 1, zezwolenie przed∏u˝a si´, na wniosek przedsi´-biorcy, na okres nieprzekraczajàcy 5 lat, o ile nie zaist-nia∏y okolicznoÊci, o których mowa w art. 23 pkt 2i art. 24 ust. 4.

Art. 22. 1. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wy-konywanie przewozów regularnych w transporcie kra-jowym do∏àcza si´:

1) rozk∏ad jazdy uzgodniony na zasadach koordynacjiokreÊlonych w przepisach prawa przewozowego,uwzgl´dniajàcy przystanki, czas odjazdów i przy-jazdów oraz d∏ugoÊç linii regularnej podanà w kilo-metrach i odleg∏oÊci mi´dzy przystankami,

2) map´ z zaznaczonà linià komunikacyjnà i przystan-kami,

3) zasady korzystania z obiektów dworcowych i przy-stanków ustalone z ich w∏aÊcicielami lub zarzàdza-jàcymi,

4) taryf´ i cennik z zasadami zmian stawek.

2. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykony-wanie przewozów regularnych w mi´dzynarodowymtransporcie drogowym do∏àcza si´:

1) rozk∏ad jazdy uzgodniony z zagranicznym przewoê-nikiem drogowym przewidzianym do prowadzeniaprzewozów regularnych na danej linii regularnej,uwzgl´dniajàcy przystanki, czas odjazdów i przy-jazdów, przejÊcia graniczne oraz d∏ugoÊç linii regu-larnej podanà w kilometrach i odleg∏oÊci mi´dzyprzystankami,

2) kopi´ umowy z zagranicznym przewoênikiem dro-gowym o wspólnym prowadzeniu linii regularnej,

3) harmonogram czasu pracy i odpoczynku kierow-ców,

4) map´ z zaznaczonà linià komunikacyjnà i przystan-kami,

5) taryf´ i cennik z zasadami zmian stawek.

3. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywa-nie przewozów wahad∏owych i okazjonalnych w mi´-dzynarodowym transporcie drogowym do∏àcza si´:

1) przebieg trasy przewozu uwzgl´dniajàcy miejscepoczàtkowe i docelowe przewozu, d∏ugoÊç tej tra-sy podanà w kilometrach oraz przejÊcia graniczne,

2) wykaz terminów przewozów,

3) map´ z zaznaczonà trasà przewozu,

4) kopi´ umowy mi´dzy organizatorem przewozua przewoênikiem drogowym,

5) harmonogram czasu pracy i odpoczynku kierow-ców.

4. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykony-wanie przewozów regularnych specjalnych do∏àczasi´:

1) rozk∏ad jazdy uwzgl´dniajàcy miejsca do wsiadaniai wysiadania podró˝nych, czas odjazdów i przyjaz-dów oraz d∏ugoÊç linii regularnej podanà w kilome-trach,

2) map´ z zaznaczonà linià komunikacyjnà i miejsca-mi do wsiadania i wysiadania podró˝nych,

3) zasady korzystania z miejsc do wsiadania i wysia-dania przez podró˝nych ustalone z ich w∏aÊciciela-mi lub zarzàdzajàcymi,

4) wykaz terminów przewozów.

5. Do wniosków w sprawach, o których mowaw ust. 2 i ust. 3, do∏àcza si´ informacj´ potwierdzajàcàprzekazanie marsza∏kom w∏aÊciwych województwmap z zaznaczonà trasà przewozu.

Art. 23. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu:

1) odmawia udzielenia zezwolenia na wykonywanieprzewozów regularnych w mi´dzynarodowymtransporcie drogowym, gdy:

a) wnioskodawca nie jest w stanie Êwiadczyç us∏ugb´dàcych przedmiotem wniosku, korzystajàc zesprz´tu pozostajàcego w jego bezpoÊredniejdyspozycji,

b) projektowana linia regularna b´dzie stanowi∏abezpoÊrednie zagro˝enie dla istnienia ju˝ za-twierdzonych linii regularnych, z wyjàtkiem sy-tuacji, kiedy linie te sà obs∏ugiwane tylko przezjednego przewoênika lub przez jednà grup´przewoêników,

c) zostanie wykazane, i˝ wydanie zezwolenia po-wa˝nie wp∏yn´∏oby na rentownoÊç porówny-walnych us∏ug kolejowych na liniach bezpoÊred-nio zwiàzanych z trasà us∏ug drogowych,

d) mo˝na wywnioskowaç, ˝e us∏ugi wymienionewe wniosku sà nastawione tylko na najbardziejdochodowe spoÊród us∏ug istniejàcych na da-nych trasach,

2) mo˝e odmówiç udzielenia zezwolenia na wykony-wanie przewozów regularnych, wahad∏owych lubokazjonalnych w mi´dzynarodowym transporciedrogowym, gdy przedsi´biorca:

a) nie przestrzega warunków okreÊlonych w posia-danym ju˝ zezwoleniu,

b) nie wykonuje, na skutek okolicznoÊci zale˝nychod niego, przewozów regularnych co najmniejprzez 3 miesiàce,

c) wykonuje przewozy bez wymaganego zezwole-nia.

Art. 24. 1. Zezwolenie zmienia si´ na wniosek jegoposiadacza w razie zmiany:

1) oznaczenia przedsi´biorcy,

2) siedziby i adresu przedsi´biorcy.


2. Zezwolenie mo˝e byç zmienione na wniosek je-go posiadacza w razie zmiany:

1) przebiegu linii regularnej,

2) zagranicznego przewoênika drogowego, z którymzawarto umow´ o wspólnym prowadzeniu linii re-gularnej w mi´dzynarodowym transporcie drogo-wym.

3. Zezwolenie wygasa w razie:

1) zrzeczenia si´ zezwolenia, z zastrze˝eniem ust. 6,

2) up∏ywu terminu okreÊlonego w zezwoleniu,

3) wystàpienia okolicznoÊci, o których mowa w art. 16ust. 1.

4. Zezwolenie cofa si´ w razie:

1) cofnićia licencji,

2) naruszenia lub zmiany warunków, na jakich zezwo-lenie zosta∏o wydane oraz okreÊlonych w zezwole-niu,

3) niewykonywania przez przedsi´biorc´, na skutekokolicznoÊci zale˝nych od niego, przewozów regu-larnych co najmniej przez 3 miesiàce,

4) odstàpienia zezwolenia osobie trzeciej.

5. W razie cofnićia zezwolenia wniosek o ponow-ne wydanie zezwolenia nie mo˝e byç rozpatrzonywczeÊniej ni˝ po up∏ywie 3 lat od dnia, w którym decy-zja o cofnićiu sta∏a si´ ostateczna.

6. Przedsi´biorca nie mo˝e zrzec si´ zezwoleniaw przypadku wszczćia post´powania o cofnićie ze-zwolenia.

Art. 25. 1. Minister w∏aÊciwy do spraw transportuwydaje przewoênikowi drogowemu zezwolenie zagra-niczne na przewóz osób pod warunkiem posiadaniaprzez niego odpowiedniej licencji.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu:

1) odmawia wydania zezwolenia zagranicznego w ra-zie braku mo˝liwoÊci zapewnienia wystarczajàcejliczby zezwoleƒ,

2) odmawia wydania zezwolenia zagranicznegow przypadkach, o których mowa w art. 15 ust. 1,

3) mo˝e odmówiç wydania zezwolenia zagranicznegow przypadkach, o których mowa w art. 15 ust. 3.

Art. 26. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu,majàc na wzgl´dzie usprawnienie procedur wydawa-nia zezwoleƒ zagranicznych, mo˝e upowa˝niç do wy-dawania tych dokumentów:

1) w drodze zarzàdzenia — kierownika jednostki,o którym mowa w art. 17 ust. 2, na okreÊlonych wa-runkach,

2) w drodze rozporzàdzenia — polskie organizacjeo zasi´gu ogólnokrajowym zrzeszajàce mi´dzyna-rodowych przewoêników drogowych, uwzgl´dnia-jàc w szczególnoÊci w∏aÊciwe zabezpieczenie tychdokumentów uniemo˝liwiajàce dost´p osób nie-powo∏anych, wyposa˝enie pomieszczeƒ w urzà-dzenia gwarantujàce bezpieczeƒstwo przechowy-wanych dokumentów, ubezpieczenie od wszelkie-go ryzyka oraz sposób rozliczania si´ w przypadkuzaginićia, zniszczenia lub utraty tych dokumen-tów.

Art. 27. Przy wykonywaniu przewozów wahad∏o-wych i okazjonalnych w mi´dzynarodowym transpor-cie drogowym wymagany jest formularz jazdy zawie-rajàcy w szczególnoÊci dane dotyczàce oznaczeniaprzedsi´biorcy, numeru rejestracyjnego pojazdu, ro-dzaju us∏ugi, miejsca poczàtkowego i miejsca docelo-wego przewozu drogowego oraz list´ imiennà przewo-˝onych osób.

Rozdzia∏ 4

Transport drogowy rzeczy

Art. 28. 1. Wykonywanie mi´dzynarodowegotransportu drogowego rzeczy na terytorium Rzeczypo-spolitej Polskiej przez zagranicznego przewoênika dro-gowego wymaga zezwolenia ministra w∏aÊciwego dospraw transportu, o ile umowy mi´dzynarodowe niestanowià inaczej.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, mo˝e byçudzielone na okres nieprzekraczajàcy danego roku ka-lendarzowego.

3. Przepisy ust. 1 i ust. 2 stosuje si´ równie˝ w przy-padku przejazdu pojazdu samochodowego bez ∏adun-ku.

Art. 29. 1. Wykonywanie przez zagranicznego prze-woênika przewozu kabota˝owego na terytorium Rze-czypospolitej Polskiej wymaga uzyskania zezwoleniana przewóz kabota˝owy wydanego przez ministra w∏a-Êciwego do spraw transportu.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, mo˝e byçwydane na wniosek zagranicznego przewoênika podwarunkiem do∏àczenia do niego co najmniej dwóchpozytywnych opinii polskich organizacji o zasi´guogólnokrajowym zrzeszajàcych przewoêników drogo-wych.

Art. 30. 1. Minister w∏aÊciwy do spraw transportuwydaje przewoênikowi drogowemu zezwolenie zagra-niczne na przewóz rzeczy pod warunkiem posiadaniaprzez niego odpowiedniej licencji.

2. Przepis art. 25 ust. 2 stosuje si´ odpowiednio.

Art. 31. Wykonywanie mi´dzynarodowego trans-portu kombinowanego nie wymaga posiadania zezwo-lenia zagranicznego ani zezwolenia polskiego przezprzewoênika zagranicznego, je˝eli w umowach mi´-


dzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jestzwiàzana, przewidziano wzajemne zwolnienie w tymzakresie.

Art. 32. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu,majàc na wzgl´dzie usprawnienie procedur wydawa-nia zezwoleƒ zagranicznych, mo˝e upowa˝niç do wy-dawania tych dokumentów:

1) w drodze zarzàdzenia — kierownika jednostki,o którym mowa w art. 17 ust. 2, na okreÊlonych wa-runkach,

2) w drodze rozporzàdzenia — polskie organizacjeo zasi´gu ogólnokrajowym zrzeszajàce mi´dzyna-rodowych przewoêników drogowych, uwzgl´dnia-jàc w szczególnoÊci w∏aÊciwe zabezpieczenie tychdokumentów uniemo˝liwiajàce dost´p osób nie-powo∏anych, wyposa˝enie pomieszczeƒ w urzà-dzenia gwarantujàce bezpieczeƒstwo przechowy-wanych dokumentów, ubezpieczenie od wszelkie-go ryzyka oraz sposób rozliczania si´ w przypadkuzagini´cia, zniszczenia lub utraty tych dokumen-tów.

Rozdzia∏ 5

Przewozy na potrzeby w∏asne

Art. 33. 1. Przewozy drogowe na potrzeby w∏asnemogà byç wykonywane po uzyskaniu zaÊwiadczeniapotwierdzajàcego zg∏oszenie przez przedsi´biorc´ pro-wadzenia przewozów drogowych jako dzia∏alnoÊci po-mocniczej w stosunku do jego podstawowej dzia∏alno-Êci gospodarczej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje si´ do przewozów dro-gowych na potrzeby w∏asne w zakresie dzia∏alnoÊciwytwórczej w rolnictwie dotyczàcej upraw rolnychoraz chowu i hodowli zwierzàt, ogrodnictwa, warzyw-nictwa, leÊnictwa i rybactwa Êródlàdowego.

3. ZaÊwiadczenie, o którym mowa w ust. 1, powin-no zawieraç: oznaczenie przedsi´biorcy, jego siedzib´i adres, numer w rejestrze przedsi´biorców, rodzaj i za-kres wykonywania przewozów drogowych na potrzebyw∏asne oraz rodzaj i liczb´ pojazdów samochodowych.

4. Wniosek o wydanie zaÊwiadczenia, o którym mo-wa w ust. 1, powinien zawieraç informacje i dokumen-ty okreÊlone w art. 8 ust. 2 pkt 1—4 i ust. 3 pkt 1—3, 7 i pkt 8.

5. ZaÊwiadczenie oraz wypis z zaÊwiadczenia wyda-je w∏aÊciwy dla siedziby przedsi´biorcy organ, o któ-rym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, na okres do 5 lat.

6. W przypadku wykonywania przewozów, o któ-rych mowa w ust. 1, niezgodnie z wydanym zaÊwiad-czeniem w∏aÊciwy organ odmawia wydania nowegozaÊwiadczenia przez okres 3 lat od dnia up∏ywu wa˝no-Êci posiadanego zaÊwiadczenia.

7. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, okreÊli,w drodze rozporzàdzenia, wzór zaÊwiadczenia, o któ-rym mowa w ust. 1, oraz wypisu z tego zaÊwiadczenia.

Art. 34. 1. Niezarobkowy mi´dzynarodowy prze-wóz drogowy mo˝e wymagaç uzyskania odpowiednie-go zezwolenia, je˝eli umowy mi´dzynarodowe, który-mi Rzeczpospolita Polska jest zwiàzana, tak stanowià.

2. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mo-wa w ust. 1, przedsi´biorca obowiàzany jest do∏àczyçzaÊwiadczenie okreÊlone w art. 33 ust. 1.

3. Przepis art. 25 oraz art. 30 ust. 1 stosuje si´ od-powiednio.

4. Przy wykonywaniu niezarobkowego mi´dzyna-rodowego przewozu drogowego osób wymagany jestformularz jazdy, o którym mowa w art. 27.

5. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu prowadzirejestr pojazdów i przedsi´biorców wykonujàcych nie-zarobkowy mi´dzynarodowy przewóz drogowy, z za-strze˝eniem ust. 6.

6. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu mo˝eupowa˝niç, w drodze zarzàdzenia, kierownika jednost-ki, o którym mowa w art. 17 ust. 2, do prowadzenia re-jestru, o którym mowa w ust. 5.

7. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu odmawiawydania zezwolenia na wykonywanie niezarobkowegomi´dzynarodowego przewozu drogowego, przez okres3 lat od dnia stwierdzenia wykonywania przewozu nie-zgodnie z wydanym zaÊwiadczeniem.

Rozdzia∏ 6

Zwolnienie z obowiàzku uzyskania zezwolenia

Art. 35. 1. Przedsi´biorca wykonujàcy transportdrogowy mo˝e byç zwolniony z obowiàzku uzyskaniazezwolenia w przypadku wykonywania przez niegoprzewozów w ramach pomocy humanitarnej, medycz-nej lub w przypadku kl´ski ˝ywio∏owej.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nast´puje,w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez mi-nistra w∏aÊciwego do spraw transportu.

Art. 36. Minister w∏aÊciwy do spraw transportuokreÊli, w drodze rozporzàdzenia, dokumenty potwier-dzajàce wykonywanie przez przedsi´biorc´ przewo-zów, o których mowa w art. 35 ust. 1.

Rozdzia∏ 7

Warunki i tryb uzyskiwania certyfikatów kompetencjizawodowych

Art. 37. 1. Uzyskanie certyfikatu kompetencji zawo-dowych wymaga wykazania si´ wiedzà lub praktykàniezb´dnymi do wykonywania dzia∏alnoÊci gospodar-czej w zakresie transportu drogowego, z zastrze˝eniemust. 2.

2. Osoby legitymujàce si´ co najmniej 5-letniàpraktykà przedsi´biorcy wykonujàcego dzia∏alnoÊç go-spodarczà w zakresie transportu drogowego lub zarzà-


dzania przedsi´biorstwem wykonujàcym takà dzia∏al-noÊç otrzymujà certyfikat kompetencji zawodowych pouzyskaniu pozytywnego wyniku testu z wiedzy po-twierdzajàcego kompetencje zawodowe.

3. Do wykonywania mi´dzynarodowego transpor-tu drogowego wymagane jest ponadto wykazanie si´znajomoÊcià zagadnieƒ w zakresie obowiàzujàcychmi´dzynarodowych umów i przepisów transporto-wych, przepisów celnych oraz warunków i dokumen-tów wymaganych do wykonywania mi´dzynarodowe-go transportu drogowego.

4. Certyfikat kompetencji zawodowych w mi´dzy-narodowym transporcie drogowym osób jest jedno-czeÊnie certyfikatem kompetencji zawodowych w kra-jowym transporcie drogowym osób.

5. Certyfikat kompetencji zawodowych w mi´dzy-narodowym transporcie drogowym rzeczy jest jedno-czeÊnie certyfikatem kompetencji zawodowych w kra-jowym transporcie drogowym rzeczy.

Art. 38. 1. Sprawdzianem znajomoÊci zagadnieƒ,o których mowa w art. 37 ust. 1 i ust. 3, jest egzamin pi-semny zdany przed komisjà egzaminacyjnà.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu wyzna-cza jednostk´ certyfikujàcà, akredytowanà zgodniez odr´bnymi przepisami, przy której dzia∏ajà komisjeegzaminacyjne.

3. Jednostka, o której mowa w ust. 2, wydaje certy-fikat kompetencji zawodowych i prowadzi centralny re-jestr tych certyfikatów.

Art. 39. 1. Minister w∏aÊciwy do spraw transportuokreÊli, w drodze rozporzàdzenia:

1) zakres zagadnieƒ obj´tych egzaminem, o którymmowa w art. 38 ust. 1, oraz jego form´,

2) jednostk´ certyfikujàcà, o której mowa w art. 38ust. 2 i ust. 3,

3) wymagania kwalifikacyjne dotyczàce cz∏onków ko-misji egzaminacyjnej i jej sk∏ad,

4) wzory certyfikatów kompetencji zawodowych w:

a) krajowym transporcie drogowym osób,

b) mi´dzynarodowym transporcie drogowym osób,

c) krajowym transporcie drogowym rzeczy,

d) mi´dzynarodowym transporcie drogowym rze-czy.

2. W rozporzàdzeniu, o którym mowa w ust. 1, okre-Êla si´ odr´bnie zakres oraz form´ testu z wiedzy dlaosób, o których mowa w art. 37 ust. 2.

Rozdzia∏ 8

Op∏aty

Art. 40. Przedsi´biorca podejmujàcy i wykonujàcytransport drogowy jest obowiàzany do ponoszeniaop∏at za:

1) czynnoÊci administracyjne okreÊlone w ustawie,

2) przeprowadzenie egzaminu, o którym mowaw art. 38 ust. 1,

3) wydanie certyfikatu kompetencji zawodowych,o którym mowa w art. 38 ust. 3.

Art. 41. 1. Op∏aty za czynnoÊci administracyjne po-biera si´ z tytu∏u:

1) udzielenia licencji lub zmiany licencji, wydania wy-pisu z licencji, wydania wtórnika licencji, przenie-sienia uprawnieƒ wynikajàcych z licencji oraz wy-ra˝enia zgody na wykonywanie uprawnieƒ wynika-jàcych z licencji,

2) wydania zezwolenia na wykonywanie przewozu re-gularnego, przewozu regularnego specjalnego,przewozu wahad∏owego lub przewozu okazjonal-nego,

3) wydania zezwolenia na przewóz kabota˝owy,

4) wydania zezwolenia zagranicznego,

5) wydania zaÊwiadczenia o zg∏oszeniu dzia∏alnoÊciw zakresie przewozów na potrzeby w∏asne.

2. Op∏aty, o których mowa w ust. 1, pobierajà orga-ny dokonujàce tych czynnoÊci.

3. Op∏aty, o których mowa w art. 40 pkt 2 i pkt 3, po-biera jednostka, o której mowa w art. 38 ust. 2 i 3.

4. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu mo˝e,w drodze rozporzàdzenia, upowa˝niç, na okreÊlonychwarunkach, do pobierania op∏at za czynnoÊci admini-stracyjne w mi´dzynarodowym transporcie drogo-wym, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 4, jednostkiokreÊlone w art. 17 ust. 2 i art. 26 pkt 2.

Art. 42. 1. Przedsi´biorcy wykonujàcy transportdrogowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej orazwykonujàcy przewozy na potrzeby w∏asne sà obowià-zani do uiszczania op∏aty za przejazd pojazdu samo-chodowego po drogach krajowych, której maksymalnawysokoÊç nie mo˝e byç wy˝sza ni˝ równowartoÊç800 euro rocznie, z wy∏àczeniem:

1) przedsi´biorców wykonujàcych transport drogowytaksówkà,

2) przejazdów po autostradach p∏atnych,

3) transportu kombinowanego,

4) zbiorowego transportu miejskiego.

2. Stawki op∏aty, o której mowa w ust. 1, uzale˝nio-ne sà od:

1) czasu przejazdu po drogach krajowych,

2) rodzaju pojazdu samochodowego,

3) dopuszczalnej masy ca∏kowitej oraz liczby osi i emi-sji spalin pojazdu samochodowego.


3. Op∏ata, o której mowa w ust. 1, mo˝e byçw szczególnoÊci wnoszona w:

1) jednostce, o której mowa w art. 17 ust. 2,

2) granicznych urz´dach celnych,

3) urz´dach celnych wewnàtrz kraju,

4) stacjach benzynowych, z zastrze˝eniem ust. 4,

5) polskich organizacjach zrzeszajàcych przewoêni-ków drogowych o zasi´gu ogólnokrajowym, z za-strze˝eniem ust. 5.

4. Przedsi´biorcy prowadzàcy stacje benzynowemogà pobieraç wy∏àcznie op∏at´ dobowà, siedmio-dniowà i miesićznà po zawarciu porozumieƒ z jed-nostkà, o której mowa w art. 17 ust. 2.

5. Polskie organizacje zrzeszajàce przewoênikówdrogowych o zasi´gu ogólnokrajowym mogà pobieraçop∏at´ po zawarciu porozumieƒ z jednostkà, o którejmowa w art. 17 ust. 2.

6. W porozumieniach, o których mowa w ust. 4i ust. 5, okreÊla si´ w szczególnoÊci:

1) sposób zabezpieczenia przekazywanych kart op∏atydrogowej uniemo˝liwiajàcy dost´p do nich oso-bom niepowo∏anym,

2) wyposa˝enie w odpowiednie urzàdzenia gwarantu-jàce zabezpieczenie przed zaginićiem, zniszcze-niem lub utratà dokumentów,

3) obowiàzek ubezpieczenia otrzymanych dokumen-tów od wszelkiego ryzyka zwiàzanego z ich zagini´-ciem, zniszczeniem lub utratà,

4) zasady rozliczania z jednostkà, o której mowaw art. 17 ust. 2, w przypadku zaginićia, zniszczenialub utraty otrzymanych dokumentów.

7. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, w poro-zumieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw finansówpublicznych, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, rodzaji stawki op∏aty za przejazd po drogach krajowych,zgodnie z zasadami okreÊlonymi w ust. 2, oraz trybwnoszenia i sposób rozliczania tej op∏aty w przypadkuniewykorzystania w ca∏oÊci lub w cz´Êci dokumentupotwierdzajàcego jej wniesienie za okres pó∏roczny lubroczny z przyczyn niezale˝nych od przedsi´biorcy,a tak˝e wzory dokumentów potwierdzajàcych wniesie-nie tej op∏aty.

Art. 43. 1. Na zasadach wzajemnoÊci mogà byç po-bierane od przedsi´biorców zagranicznych op∏aty inneni˝ okreÊlone w art. 42.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu mo˝ewprowadziç dla przedsi´biorców zagranicznych op∏a-ty, o których mowa w ust. 1, okreÊlajàc ich wysokoÊç,tryb wnoszenia oraz jednostki w∏aÊciwe do ich pobie-rania.

Art. 44. 1. Jednostki, o których mowa w art. 17ust. 2, art. 26 pkt 2, art. 42 ust. 3 i art. 43 ust. 2, otrzy-

mujà prowizj´ od pobranych op∏at, w wysokoÊci niewy˝szej ni˝ 4%.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, w poro-zumieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw finansówpublicznych, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, wyso-koÊç stawek prowizji oraz sposób jej pobierania i rozli-czania z jednostkami, o których mowa w ust. 1.

Art. 45. 1. Przedsi´biorca wykonujàcy transportdrogowy mo˝e byç zwolniony z op∏at, o których mowaw art. 42 i art. 43, w przypadku wykonywania przez nie-go przewozów w ramach pomocy humanitarnej, me-dycznej lub w przypadku kl´ski ˝ywio∏owej.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nast´puje,w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez mi-nistra w∏aÊciwego do spraw transportu, na zgodnywniosek przedsi´biorcy i w∏aÊciwego organu paƒstwo-wego lub organizacji humanitarnej.

Art. 46. 1. Wp∏ywy uzyskane z op∏at, o których mo-wa w art. 42 i art. 43, oraz z op∏at z tytu∏u licencji na wy-konywanie mi´dzynarodowego transportu drogowe-go, zezwoleƒ na wykonywanie przewozów regular-nych i przewozów regularnych specjalnych oraz prze-wozów wahad∏owych i przewozów okazjonalnych,a tak˝e przewozów kabota˝owych w mi´dzynarodo-wym transporcie drogowym, jak równie˝ z tytu∏u ze-zwoleƒ zagranicznych przekazywane sà na wyodr´b-niony rachunek Êrodków specjalnych w Generalnej Dy-rekcji Dróg Publicznych, z przeznaczeniem na budowí utrzymanie dróg krajowych. Generalny Dyrektor DrógPublicznych sprawuje nadzór nad prawid∏owà realiza-cjà wp∏ywów z op∏at, o których mowa w art. 42 i 43.

2. Wp∏ywy uzyskane z innych op∏at ni˝ wymienionew ust. 1 stanowià odpowiednio dochód w∏aÊciwego or-ganu samorzàdu terytorialnego lub bud˝etu paƒstwa.

3. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu mo˝eprzeznaczyç cz´Êç wp∏ywów, o których mowa w ust. 1,na popraw´ bezpieczeƒstwa ruchu drogowego oraz nabudow´ autostrad.

Art. 47. 1. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu,w porozumieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw fi-nansów publicznych, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia:

1) wysokoÊç op∏at za czynnoÊci administracyjne,o których mowa w art. 41 ust. 1, majàc na uwadzew szczególnoÊci rodzaj udzielanych uprawnieƒi okres, na jaki zostanà wydane,

2) wysokoÊç op∏at za egzaminowanie oraz za wydaniecertyfikatu kompetencji zawodowych.

2. W rozporzàdzeniu, o którym mowa w ust. 1, wy-sokoÊç op∏at zostanie okreÊlona w zale˝noÊci od:

1) okresu wa˝noÊci licencji,

2) liczby pojazdów samochodowych, na które wydajesi´ wypisy z licencji lub zezwoleƒ,

3) obszaru obj´tego licencjà,


4) w zakresie transportu drogowego osób:

a) rodzaju przewozów,

b) okresu wa˝noÊci zezwolenia,

5) w zakresie transportu drogowego rzeczy:

a) dopuszczalnej masy ca∏kowitej pojazdu,

b) liczby paƒstw obj´tych zezwoleniem,

c) rodzaju zezwolenia (jednorazowe, wielokrotne),

6) zakresu i formy testu z wiedzy z uwzgl´dnieniemkosztów jego przeprowadzenia,

7) rodzaju certyfikatu kompetencji zawodowychz uwzgl´dnieniem kosztów jego wydania.

3. WysokoÊç op∏aty z tytu∏u:

1) udzielenia licencji — nie mo˝e byç wy˝sza ni˝ rów-nowartoÊç 1 000 000 euro,

2) udzielenia zezwolenia na transport drogowy osób —nie mo˝e byç wy˝sza ni˝ równowartoÊç 800 euro,

3) udzielenia zezwolenia na przewóz kabota˝owy —nie mo˝e byç wy˝sza ni˝ równowartoÊç 800 euro zaprzewóz jednorazowy,

4) wydania zezwolenia zagranicznego — nie mo˝e byçwy˝sza ni˝ równowartoÊç:

a) 500 euro za wielokrotne zezwolenie roczne,

b) 15 euro za zezwolenie jednorazowe.

Rozdzia∏ 9

Inspekcja Transportu Drogowego

Art. 48. Tworzy si´ Inspekcj´ Transportu Drogowe-go, zwanà dalej „Inspekcjà”, powo∏anà do kontroliprzestrzegania przepisów w zakresie transportu drogo-wego i niezarobkowego krajowego i mi´dzynarodowe-go przewozu drogowego wykonywanego pojazdamisamochodowymi, z wyjàtkiem pojazdów, o którychmowa w art. 3.

Art. 49. Przepisy ustawy nie naruszajà przewidzia-nych w odr´bnych ustawach obowiàzków i uprawnieƒorganów publicznych w zakresie kontroli przestrzega-nia przepisów.

Art. 50. Do zadaƒ Inspekcji nale˝y kontrola:

1) dokumentów zwiàzanych z wykonywaniem trans-portu drogowego oraz przestrzegania warunkóww nich okreÊlonych, z wy∏àczeniem kontroli w za-si´gu terytorialnym przejÊcia granicznego,

2) dokumentów przewozowych zwiàzanych z wyko-nywaniem transportu, o którym mowa w art. 1,

3) ruchu drogowego w zakresie transportu, o którymmowa w art. 1, na zasadach okreÊlonych w przepi-sach dzia∏u V ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. —Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602,Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106,poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106,

poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298,Nr 106, poz. 1149, Nr 110, poz. 1189, Nr 111,poz. 1194 i Nr 123, poz. 1353), a w tym stanu tech-nicznego pojazdów,

4) przestrzegania przepisów dotyczàcych okresówprowadzenia pojazdu i obowiàzkowych przerworaz czasu odpoczynku kierowcy,

5) przestrzegania szczegó∏owych zasad i warunkówtransportu zwierzàt.

Art. 51. 1. Organami Inspekcji sà:

1) G∏ówny Inspektor Transportu Drogowego, zwanydalej ,,G∏ównym Inspektorem”,

2) wojewoda dzia∏ajàcy za poÊrednictwem wojewódz-kiego inspektora transportu drogowego, zwanegodalej ,,wojewódzkim inspektorem”, jako kierowni-ka wojewódzkiej inspekcji transportu drogowegowchodzàcej w sk∏ad wojewódzkiej administracji ze-spolonej.

2. CzynnoÊci zwiàzane z realizacjà zadaƒ okreÊlo-nych w art. 50 w zakresie okreÊlonym w art. 68—75 mo-gà wykonywaç inspektorzy wojewódzkich inspektora-tów transportu drogowego, zwani dalej „inspektora-mi”.

3. Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu woje-wody zadania i kompetencje Inspekcji okreÊlonew ustawie oraz przepisach odr´bnych.

4. W sprawach zwiàzanych z wykonywaniem zadaƒi kompetencji Inspekcji organem w∏aÊciwym jest woje-wódzki inspektor, a organem wy˝szego stopnia, w ro-zumieniu Kodeksu post´powania administracyjnego,G∏ówny Inspektor.

Art. 52. 1. G∏ówny Inspektor kieruje Inspekcjà przypomocy podleg∏ego mu G∏ównego Inspektoratu Trans-portu Drogowego.

2. Organizacj´ G∏ównego Inspektoratu TransportuDrogowego okreÊli statut nadany, w drodze rozporzà-dzenia, przez Prezesa Rady Ministrów.

3. Wojewódzki inspektor kieruje wojewódzkà in-spekcjà przy pomocy wojewódzkiego inspektoratutransportu drogowego.

4. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, w poro-zumieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw admini-stracji publicznej, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, za-sady organizacji wojewódzkich inspektoratów trans-portu drogowego, uwzgl´dniajàc podzia∏ na komórkiorganizacyjne.

Art. 53. 1. G∏ówny Inspektor jest centralnym orga-nem administracji rzàdowej podleg∏ym ministrowiw∏aÊciwemu do spraw transportu.

2. G∏ównego Inspektora powo∏uje i odwo∏uje Pre-zes Rady Ministrów, na wniosek ministra w∏aÊciwegodo spraw transportu.


3. Zast´pc´ G∏ównego Inspektora powo∏uje i od-wo∏uje minister w∏aÊciwy do spraw transportu, nawniosek G∏ównego Inspektora.

4. Wojewódzkiego inspektora powo∏uje i odwo∏ujewojewoda w porozumieniu z G∏ównym Inspektorem.

5. Zast´pc´ wojewódzkiego inspektora powo∏ujei odwo∏uje wojewoda na wniosek wojewódzkiego in-spektora.

Art. 54. 1. G∏ówny Inspektor sprawuje nadzór nadwojewódzkimi inspektorami oraz ma prawo kontroliich dzia∏alnoÊci, a tak˝e wydawania im wià˝àcych po-leceƒ w tym zakresie.

2. G∏ówny Inspektor opracowuje kierunki dzia∏aniaInspekcji i plany kontroli o znaczeniu krajowym, za-twierdzane przez ministra w∏aÊciwego do spraw trans-portu, oraz organizuje kursy specjalistyczne i szkoleniadla inspektorów.

3. Wojewódzki inspektor opracowuje kierunki dzia-∏ania wojewódzkiej inspekcji transportu drogowego,zatwierdzane przez G∏ównego Inspektora.

Art. 55. 1. Inspektor wykonujàc zadania, o którychmowa w art. 50, ma prawo do:

1) wst´pu do pojazdu,

2) kontroli dokumentów,

3) kontroli urzàdzeƒ pomiarowo-kontrolnych znajdu-jàcych si´ w pojeêdzie,

4) kontrolowania masy, nacisków osi i wymiarów po-jazdu przy u˝yciu przyrzàdu pomiarowego.

2. Inspektor ma równie˝ prawo do:

1) stosowania Êrodków przymusu bezpoÊredniego,

2) u˝ywania broni palnej.

Art. 56. Inspektor ma prawo w szczególnoÊci do na-k∏adania i pobierania kar pieni´˝nych:

1) zgodnie z przepisami ustawy,

2) zgodnie z przepisami o drogach publicznych.

Art. 57. 1. Ârodki przymusu bezpoÊredniego stosu-je si´ wobec osób okreÊlonych w art. 68 ust. 1 pkt 1,niepodporzàdkowujàcych si´ poleceniom wydanymprzez inspektorów, a tak˝e wobec osób uniemo˝liwia-jàcych im wykonanie czynnoÊci kontrolnych.

2. Ârodki przymusu bezpoÊredniego mogà byç u˝y-te jedynie w zakresie niezb´dnym do osiàgni´cia pod-porzàdkowania si´ poleceniom, o których mowaw ust. 1, lub do skutecznego odparcia bezpoÊredniegoi bezprawnego zamachu na inspektora.

3. Dopuszczalne jest stosowanie tylko takich Êrod-ków przymusu bezpoÊredniego, jakie odpowiadajà po-trzebom wynikajàcym z istniejàcej sytuacji, i pod wa-

runkiem, ˝e w inny dost´pny w tej sytuacji sposób niemo˝na skutecznie oraz bezpiecznie wykonaç czynnoÊcikontrolnych.

Art. 58. 1. Do Êrodków przymusu bezpoÊredniegozalicza si´ u˝ycie:

1) si∏y fizycznej, w postaci chwytów obezw∏adniajà-cych oraz podobnych technik obrony,

2) indywidualnych technicznych i chemicznych Êrod-ków lub urzàdzeƒ przeznaczonych do obezw∏adnia-nia osób oraz unieruchamiania pojazdów.

2. Si∏´ fizycznà mo˝na stosowaç w celu odparciaczynnej napaÊci lub zmuszenia do wykonania polece-nia albo zatrzymania osoby Êciganej.

3. Indywidualne techniczne i chemiczne Êrodkiprzymusu bezpoÊredniego mo˝na stosowaç w przy-padku odpierania czynnej napaÊci, pokonywania czyn-nego oporu lub udaremniania ucieczki osoby kontrolo-wanej.

4. Inspektor mo˝e stosowaç równie˝ kolczatk´ dro-gowà lub inne urzàdzenia techniczne umo˝liwiajàceunieruchomienie pojazdu.

5. Zastosowanie urzàdzenia technicznego, o któ-rym mowa w ust. 4, nale˝y poprzedziç:

1) sygna∏em zatrzymania, podanym przez inspektoraw sposób zrozumia∏y i widoczny dla kierujàcegozatrzymywanym pojazdem,

2) wstrzymaniem ruchu drogowego w obu kierunkachna odleg∏oÊç nie mniejszà ni˝ 100 metrów od tegourzàdzenia.

Art. 59. 1. Ârodki przymusu bezpoÊredniego mogàbyç stosowane po uprzednim wezwaniu do zachowa-nia si´ zgodnego z prawem oraz po bezskutecznymuprzedzeniu o zamiarze ich u˝ycia.

2. Inspektor mo˝e odstàpiç od wezwania osoby dozachowania si´ zgodnego z prawem oraz od uprzedze-nia o zamiarze u˝ycia Êrodków przymusu bezpoÊred-niego, je˝eli zw∏oka grozi∏aby niebezpieczeƒstwem dla˝ycia, zdrowia ludzkiego lub mienia.

3. Ârodki przymusu bezpoÊredniego stosuje si´w taki sposób, aby osiàgni´cie podporzàdkowania si´wydanym poleceniom powodowa∏o mo˝liwie naj-mniejszà dolegliwoÊç osobie, wobec której zosta∏y oneu˝yte.

4. Od dalszego stosowania Êrodków przymusu bez-poÊredniego nale˝y odstàpiç, gdy osoba, wobec któreju˝yto tych Êrodków, podporzàdkowa∏a si´ wydanympoleceniom.

Art. 60. Je˝eli wskutek zastosowania Êrodka przy-musu bezpoÊredniego nastàpi∏o zranienie osoby, in-spektor jest obowiàzany udzieliç jej pierwszej pomocy,a w razie potrzeby wezwaç lekarza.


Art. 61. 1. O fakcie zastosowania Êrodka przymusubezpoÊredniego inspektor niezw∏ocznie zawiadamiapisemnie bezpoÊredniego prze∏o˝onego.

2. Prze∏o˝ony jest obowiàzany ka˝dorazowo zbadaçzasadnoÊç, warunki i sposób zastosowania Êrodkówprzymusu bezpoÊredniego przez podleg∏ych mu in-spektorów.

Art. 62. 1. W przypadku gdy Êrodki przymusu bez-poÊredniego wymienione w art. 58 ust. 1 oka˝à si´ nie-wystarczajàce lub ich u˝ycie ze wzgl´du na okoliczno-Êci danego zdarzenia nie b´dzie mo˝liwe, inspektormo˝e u˝yç broni palnej.

2. U˝ycie broni palnej przez inspektora w przypad-ku, o którym mowa w ust. 1, mo˝e nastàpiç wy∏àczniew celu odparcia bezpoÊredniego i bezprawnego zama-chu na jego ˝ycie lub zdrowie.

3. Przez u˝ycie broni palnej rozumie si´ oddaniestrza∏u w kierunku osoby w celu jej obezw∏adnienia, powyczerpaniu toku post´powania okreÊlonego w art. 63.

4. Inspektor, który podjà∏ decyzj´ o u˝yciu broni pal-nej, powinien post´powaç ze szczególnà rozwagà,traktujàc broƒ jako ostateczny Êrodek dzia∏ania.

5. Broni palnej nale˝y u˝yç w sposób wyrzàdzajàcymo˝liwie najmniejszà szkod´ osobie, przeciwko którejjej u˝yto, i jej u˝ycie nie mo˝e zmierzaç do pozbawie-nia tej osoby ˝ycia ani nara˝aç osób postronnych naniebezpieczeƒstwo utraty ˝ycia lub zdrowia.

Art. 63. 1. Inspektor przed u˝yciem broni palnej jestobowiàzany:

1) po okrzyku „Inspekcja drogowa” wezwaç osob´,w stosunku do której przewiduje si´ u˝ycie bronipalnej, do zachowania zgodnego z prawem,a w szczególnoÊci do natychmiastowego porzuce-nia broni lub innego niebezpiecznego narz´dzia,odstàpienia od bezprawnych dzia∏aƒ lub u˝yciaprzemocy albo zaniechania ucieczki,

2) w razie niepodporzàdkowania si´ wezwaniom okre-Êlonym w pkt 1, zagroziç u˝yciem broni palnejokrzykiem „Stój, bo strzelam”,

3) oddaç strza∏ ostrzegawczy w gór´, je˝eli czynnoÊciokreÊlone w pkt 1 i pkt 2 oka˝à si´ bezskuteczne.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje si´, w przypadku gdyz zachowania osoby posiadajàcej broƒ lub inne niebez-pieczne narz´dzie wynika, ˝e wszelka zw∏oka grozi∏abybezpoÊrednim niebezpieczeƒstwem dla ˝ycia lub zdro-wia ludzkiego.

3. U˝ycie broni palnej w sytuacji, o której mowaw ust. 2, musi byç poprzedzone okrzykiem „Inspekcjadrogowa”.

Art. 64. 1. Je˝eli wskutek u˝ycia broni palnej nast´-puje zranienie lub zachodzi podejrzenie Êmierci osoby,inspektor jest obowiàzany, bez zb´dnej zw∏oki, doudzielenia pierwszej pomocy i niezw∏ocznego wezwa-

nia lekarza oraz powiadomienia najbli˝szej jednostkiPolicji.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, orazgdy w wyniku u˝ycia broni palnej dosz∏o do wyrzàdze-nia szkody w mieniu, inspektor jest obowiàzany po-nadto do zabezpieczenia Êladów na miejscu zdarzeniai niedopuszczenia na to miejsce osób trzecich oraz je-˝eli jest to mo˝liwe — ustalenia Êwiadków zdarzenia.

Art. 65. 1. O ka˝dym przypadku u˝ycia broni palnejlub podjćia czynnoÊci, o których mowa w art. 63, in-spektor jest obowiàzany niezw∏ocznie powiadomiçbezpoÊredniego prze∏o˝onego oraz sporzàdziç pisem-nà notatk´.

2. Do obowiàzków wojewódzkiego inspektora nale-˝y:

1) zbadanie, czy u˝ycie broni palnej lub podjćie czyn-noÊci okreÊlonych w art. 63 by∏o zgodne z obowià-zujàcymi przepisami,

2) niezw∏oczne zawiadomienie prokuratora — w przy-padku stwierdzenia, ˝e u˝ycie broni palnej by∏oniezgodne z obowiàzujàcymi przepisami,

3) wszczćie post´powania dyscyplinarnego w przy-padku okreÊlonym w pkt 2 oraz w razie stwierdze-nia, ̋ e podjćie czynnoÊci okreÊlonych w art. 63 by-∏o niezgodne z obowiàzujàcymi przepisami.

Art. 66. 1. Pozwolenie na broƒ palnà na okazicielawydaje, na wniosek wojewódzkiego inspektora, w try-bie okreÊlonym przepisami o broni i amunicji, w∏aÊci-wy miejscowo komendant wojewódzki Policji.

2. Wojewódzki inspektor dokonuje zakupu bronipalnej i amunicji wed∏ug zasad okreÊlonych w przepi-sach o broni i amunicji.

3. Wojewódzki inspektor wyst´puje z wnioskiem dow∏aÊciwego miejscowo komendanta wojewódzkiegoPolicji o dopuszczenie inspektora do posiadania bronipalnej oraz amunicji na zasadach okreÊlonych w usta-wie o broni i amunicji.

4. Inspektorzy, po zakoƒczeniu pracy, sà obowiàza-ni do codziennego zdania broni i amunicji do magazy-nu broni.

5. Spe∏nienie obowiàzku, o którym mowa w ust. 4,nie jest wymagane w przypadku wykonywania zadaƒs∏u˝bowych wymagajàcych przebywania poza siedzi-bà organu Inspekcji po up∏ywie urz´dowego czasu pra-cy.

Art. 67. 1. Inspekcja wspó∏dzia∏a z Policjà, Stra˝àGranicznà, S∏u˝bà Celnà, Inspekcjà Celnà, PaƒstwowàInspekcjà Pracy, Inspekcjà Handlowà i zarzàdcami drógw zakresie bezpieczeƒstwa i porzàdku ruchu na dro-gach publicznych oraz zwalczania przest´pstw gospo-darczych dokonywanych w zakresie transportu drogo-wego lub w zwiàzku z tym transportem, z uwzgl´dnie-niem w∏aÊciwoÊci i kompetencji tych organów oraz za-daƒ Inspekcji.


2. W celu realizacji zadaƒ okreÊlonych w art. 50 In-spekcja wspó∏dzia∏a z organami samorzàdu terytorial-nego, jak równie˝ z organizacjami zrzeszajàcymi prze-woêników drogowych.

Art. 68. 1. Kontroli, o której mowa w art. 50, z za-strze˝eniem ust. 2, podlegajà:

1) kierowcy wykonujàcy transport drogowy lub nieza-robkowy krajowy i mi´dzynarodowy przewóz dro-gowy,

2) przedsi´biorcy wykonujàcy dzia∏alnoÊç gospodar-czà w zakresie transportu drogowego lub niezarob-kowego krajowego i mi´dzynarodowego przewozudrogowego.

2. Kontroli, o której mowa w ust. 1, nie podlegajàpojazdy przewo˝àce wartoÊci pieni´˝ne w rozumieniuprzepisów o ochronie osób i mienia.

Art. 69. 1. Inspektor wykonuje czynnoÊci kontrolnew umundurowaniu oraz pos∏uguje si´ legitymacjàs∏u˝bowà i znakiem identyfikacyjnym, a tak˝e u˝ywaoznakowanego pojazdu s∏u˝bowego.

2. G∏ównemu Inspektorowi, wojewódzkiemu in-spektorowi oraz ich zast´pcom, a tak˝e inspektoromprzys∏uguje umundurowanie s∏u˝bowe.

3. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, w poro-zumieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw wewn´trz-nych, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, wzór umundu-rowania, o którym mowa w ust. 2, oraz sposób przy-dzia∏u umundurowania. Rozporzàdzenie ustali kryteriaprzydzia∏u umundurowania, warunki jego u˝ywania,majàc na uwadze okres u˝ywalnoÊci umundurowania,a tak˝e sposób post´powania z tym zwiàzany.

4. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu okreÊli,w drodze rozporzàdzenia, wzór legitymacji inspektoraoraz szczegó∏owy sposób post´powania z nià zwiàza-nego. Do legitymacji s∏u˝bowej podlegajà wpisaniunast´pujàce dane osobowe: imi´, nazwisko, stanowi-sko. Rozporzàdzenie ustali sposób wydawania legity-macji oraz przypadki, w których podlega ona wymianiei zwrotowi, a tak˝e sposób jej u˝ywania i przechowy-wania.

5. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu okreÊli,w drodze rozporzàdzenia, wzór odznaki identyfikacyj-nej inspektora i oznakowania pojazdu s∏u˝bowego orazszczegó∏owy sposób post´powania z nimi zwiàzany.Rozporzàdzenie to ustali w szczególnoÊci sposób u˝y-wania i przechowywania odznaki.

Art. 70. 1. Rozpocz´cie kontroli przez inspektora po-przedzone jest okazaniem kontrolowanemu legityma-cji s∏u˝bowej.

2. Legitymacja, o której mowa w ust. 1, upowa˝niainspektora do dokonania czynnoÊci kontrolnych.

3. Inspektor ma obowiàzek zapoznaç kontrolowa-nego z jego prawami i obowiàzkami wynikajàcymiz ustawy.

4. Inspektor wykonuje czynnoÊci kontrolne w obec-noÊci kontrolowanego, osoby zast´pujàcej kontrolo-wanego lub przez niego zatrudnionej.

Art. 71. Zatrzymanie pojazdu samochodowego dokontroli mo˝e byç dokonane tylko przez umundurowa-nych inspektorów, znajdujàcych si´ w pobli˝u oznako-wanego pojazdu s∏u˝bowego.

Art. 72. Kontrolowany jest obowiàzany umo˝liwiçinspektorowi dokonanie czynnoÊci kontrolnych,a w szczególnoÊci:

1) udzieliç ustnych lub pisemnych wyjaÊnieƒ, okazaçdokumenty lub inne noÊniki informacji oraz udo-st´pniç dane majàce zwiàzek z przedmiotem kon-troli,

2) udost´pniç pojazd, obiekt lub lokal, w których ba-danie wchodzi w zakres kontroli okreÊlonych prze-pisami ustawy,

3) umo˝liwiç sporzàdzenie kopii dokumentów wska-zanych przez kontrolujàcego,

4) umo˝liwiç sporzàdzenie dokumentacji filmowej lubfotograficznej, je˝eli mo˝e ona stanowiç dowód lubprzyczyniç si´ do utrwalenia dowodu w sprawieb´dàcej przedmiotem kontroli.

Art. 73. 1. W toku kontroli inspektor mo˝e:

1) legitymowaç kierowców i inne osoby w celu usta-lenia to˝samoÊci, je˝eli jest to niezb´dne dla po-trzeb kontroli,

2) badaç dokumenty i inne noÊniki informacji obj´tezakresem kontroli,

3) dokonywaç ogl´dzin i zabezpieczaç zebrane dowo-dy,

4) przes∏uchiwaç Êwiadków i zasi´gaç opinii bieg∏ych,

5) przes∏uchiwaç kontrolowanego w charakterze stro-ny, je˝eli po wyczerpaniu Êrodków dowodowychlub z powodu ich braku pozosta∏y niewyjaÊnionefakty istotne dla ustaleƒ kontroli.

2. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawie-nia si´ kontrolowanego, Êwiadka lub bieg∏ego na we-zwanie inspektora stosuje si´ przepisy Kodeksu post´-powania administracyjnego.

Art. 74. 1. Z przeprowadzonych czynnoÊci kontrol-nych inspektor sporzàdza protokó∏, a jego kopi´ dor´-cza si´ kontrolowanemu.

2. Protokó∏ podpisujà inspektor i kontrolowany. Doprotoko∏u kontroli kontrolowany mo˝e wnieÊç zastrze-˝enia.

3. Odmow´ podpisania protoko∏u przez kontrolo-wanego odnotowuje si´ w protokole.

Art. 75. Wyniki kontroli wykorzystywane sà do for-mu∏owania wniosków o wszcz´cie post´powania:


1) administracyjnego o cofnićie uprawnieƒ przewo-zowych przedsi´biorcy, okreÊlonych przepisamiustawy,

2) karnego lub karno-skarbowego,

3) w sprawach o wykroczenia,

4) przed organami Paƒstwowej Inspekcji Pracy,

5) przewidzianego w umowach mi´dzynarodowychw stosunku do przedsi´biorców zagranicznych.

Art. 76. 1. Inspektorem mo˝e byç osoba, która:

1) posiada obywatelstwo polskie,

2) ma nienagannà opini´ i nie by∏a karana za przest´p-stwo umyÊlne,

3) legitymuje si´ Êwiadectwem dojrza∏oÊci po zdanymegzaminie maturalnym,

4) posiada prawo jazdy co najmniej kategorii B,

5) ukoƒczy∏a 25 lat oraz posiada wymagany stan zdro-wotny,

6) z∏o˝y∏a z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifika-cyjny.

2. Zatrudnienie pracownika Inspekcji na stanowi-sku inspektora poprzedzone jest praktykà w ramachszeÊciomiesićznego kursu specjalistycznego zakoƒ-czonego egzaminem kwalifikacyjnym, z zastrze˝eniemust. 3.

3. Inspektor podlega co najmniej raz w roku szkole-niu organizowanemu przez G∏ównego Inspektora w ce-lu podniesienia poziomu wiedzy fachowej.

4. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu okreÊli,w drodze rozporzàdzenia:

1) szczegó∏owe warunki odbywania praktyki, progra-my szkolenia oraz sposób organizacji kursów spe-cjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwa-lifikacyjnych, a tak˝e obowiàzujàce kryteria kwalifi-kacji, z uwzgl´dnieniem czasu trwania praktykii wiedzy niezb´dnej dla inspektorów, kryteriówoceny osób przyst´pujàcych do egzaminu kwalifi-kacyjnego oraz trybu jego przeprowadzenia,

2) warunki i tryb przeprowadzania badaƒ lekarskichi psychologicznych w celu stwierdzenia istnienialub braku przeciwwskazaƒ zdrowotnych do wyko-nywania czynnoÊci inspektora.

Art. 77. 1. Do pracowników Inspekcji zatrudnionychna stanowiskach urz´dniczych, w tym inspektorów,stosuje si´ przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r.o s∏u˝bie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70,poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr 102,poz. 1116 i Nr 111, poz. 1194), z zastrze˝eniem ust. 2.

2. Do pracowników Inspekcji zatrudnionych na sta-nowiskach inspektorów nie majà zastosowania przepi-sy art. 4 i art. 25—27 ustawy, o której mowa w ust. 1.

3. Do pracowników innych ni˝ wymienieni w ust. 1majà zastosowanie przepisy ustawy z dnia 16 wrzeÊnia

1982 r. o pracownikach urz´dów paƒstwowych (Dz. U.z 2001 r. Nr 86, poz. 953, Nr 98, poz. 1071 i Nr 123,poz. 1353).

Art. 78. Inspektorom wykonujàcym czynnoÊci kon-trolne przys∏uguje miesićzny dodatek inspekcyjny dowynagrodzenia w wysokoÊci do 100% wynagrodzenia.

Art. 79. Inspektorzy w zwiàzku z wykonywaniemczynnoÊci kontrolnych korzystajà z ochrony przewi-dzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy pu-blicznych.

Art. 80. 1. Tworzy si´ centralnà ewidencj´ naruszeƒstwierdzonych w wyniku przeprowadzanych kontroli,zwanà dalej „ewidencjà”.

2. W ewidencji gromadzi si´ dane i informacjeo przedsi´biorcach i kierowcach oraz pope∏nianychprzez nich naruszeniach, o których mowa w ust. 1.

3. Ewidencj´ prowadzi w systemie telefonicznymlub elektronicznym G∏ówny Inspektor, który jest admi-nistratorem danych i informacji zgromadzonychw ewidencji.

Art. 81. Dane i informacje przekazujà do ewidencji:

1) wojewódzki inspektor,

2) uprawnieni do kontroli, o których mowa w przepi-sach ustawy.

Art. 82. Administrator danych przetwarzajàcy daneosobowe na potrzeby ewidencji jest zwolniony z obo-wiàzku informacyjnego okreÊlonego w art. 25 ust. 1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danychosobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12,poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 orazz 2001 r. Nr 42, poz. 474, Nr 49, poz. 509 i Nr 100,poz. 1087).

Rozdzia∏ 10

Nadzór i kontrola

Art. 83. 1. Organ, który udzieli∏ licencji lub zezwole-nia, mo˝e na∏o˝yç na przewoênika drogowego obowià-zek przedstawienia w oznaczonym terminie informacjii dokumentów potwierdzajàcych, ˝e spe∏nia on wyma-gania ustawowe i warunki okreÊlone w licencji lub ze-zwoleniu.

2. Na ˝àdanie ministra w∏aÊciwego do spraw trans-portu lub organu w∏aÊciwego w sprawach licencji lubzezwoleƒ przewoênik drogowy obowiàzany jest prze-kazywaç informacje zwiàzane z dzia∏alnoÊcià transpor-towà dotyczàce stosowanych cen i taryf oraz liczbyprzewiezionych osób lub masy przewiezionych rzeczy.

3. Organy, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1i pkt 2 oraz art. 18 ust. 1 pkt 1, obowiàzane sà przedsta-wiaç ministrowi w∏aÊciwemu do spraw transportu, conajmniej dwa razy w roku, w terminach do dnia15 stycznia oraz do dnia 15 lipca, informacje dotyczàceliczby i zakresu udzielonych licencji i zezwoleƒ.


4. Przepis ust. 3 stosuje si´ odpowiednio do jed-nostki uprawnionej do egzaminowania w zakresie wy-maganym do uzyskania certyfikatu kompetencji zawo-dowych.

5. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu okreÊli,w drodze rozporzàdzenia, zakres danych i informacji,o których mowa w ust. 1 i ust. 2, sposób i terminy ichprzedstawiania, majàc na wzgl´dzie koniecznoÊç mo-nitorowania rynku przewozów drogowych.

Art. 84. 1. Organ udzielajàcy licencji lub zezwoleniaalbo organ wydajàcy zaÊwiadczenie jest uprawnionydo kontroli przedsi´biorcy w zakresie zgodnoÊci wyko-nywania transportu drogowego lub przewozów na po-trzeby w∏asne z przepisami ustawy i warunkami udzie-lonej licencji lub zezwolenia albo zaÊwiadczenia.

2. Kontrol´, o której mowa w ust. 1, organ udziela-jàcy licencji przeprowadza co najmniej raz na 5 lat.

Art. 85. 1. Post´powanie kontrolne przeprowadzasi´ na podstawie wydanego w tej sprawie postanowie-nia okreÊlajàcego zakres kontroli oraz osoby upowa˝-nione do jej przeprowadzenia.

2. Osoby upowa˝nione do przeprowadzenia kon-troli majà prawo do:

1) ˝àdania od przedsi´biorcy i jego pracowników pi-semnych lub ustnych wyjaÊnieƒ, okazania doku-mentów i innych noÊników informacji oraz udo-st´pnienia wszelkich danych majàcych zwiàzekz przedmiotem kontroli,

2) wst´pu na teren przedsi´biorcy, w tym do pomiesz-czeƒ, gdzie prowadzi on dzia∏alnoÊç gospodarczà,w dniach i godzinach, w których jest lub powinnabyç wykonywana ta dzia∏alnoÊç, oraz wst´pu dopojazdów u˝ytkowanych przez przedsi´biorc´.

3. CzynnoÊci kontrolne przeprowadza si´ w obec-noÊci przedsi´biorcy lub osoby przez niego wyznaczo-nej.

Art. 86. Organ udzielajàcy licencji lub zezwoleniamo˝e powierzyç czynnoÊci kontrolne wyspecjalizowa-nej jednostce administracji publicznej.

Art. 87. 1. Podczas przejazdu wykonywanego w ra-mach transportu drogowego kierowca pojazdu samo-chodowego, z zastrze˝eniem ust. 4, jest obowiàzanymieç przy sobie i okazywaç, na ˝àdanie uprawnionegoorganu kontroli, wypis z licencji, dowód uiszczenia na-le˝nej op∏aty za korzystanie z dróg krajowych, zapisyurzàdzenia rejestrujàcego samoczynnie pr´dkoÊç jaz-dy, czas jazdy i czas postoju, obowiàzkowe przerwyi czas odpoczynku, a ponadto:

1) w transporcie drogowym osób:

a) przy wykonywaniu przewozów regularnych,przewozów regularnych specjalnych, przewo-zów wahad∏owych lub okazjonalnych — odpo-wiednie zezwolenie,

b) przy wykonywaniu przewozów okazjonalnychlub wahad∏owych, a tak˝e przewozów na potrze-by w∏asne — formularz jazdy,

2) w transporcie drogowym rzeczy — dokumentyzwiàzane z przesy∏kà:

a) odpowiednie zezwolenie wymagane w mi´dzy-narodowym transporcie drogowym,

b) wymagane przy przewozie drogowym materia-∏ów niebezpiecznych,

c) Êwiadectwo wymagane zgodnie z umowà o mi´-dzynarodowych przewozach szybko psujàcychsi´ artyku∏ów ˝ywnoÊciowych i o specjalnychÊrodkach transportu przeznaczonych do tychprzewozów (ATP),

d) zezwolenie na przejazd pojazdu, z ∏adunkiem lubbez ∏adunku, o masie, naciskach osi lub wymia-rach przekraczajàcych wielkoÊci okreÊlone w od-r´bnych przepisach,

e) wymagane przy przewozie ˝ywych zwierzàt,

3) w mi´dzynarodowym transporcie drogowym rze-czy — wypis z wykazu numerów rejestracyjnychpojazdów samochodowych.

2. Podczas przewozu drogowego wykonywanegona potrzeby w∏asne przedsi´biorcy kierowca pojazdusamochodowego, oprócz dokumentów okreÊlonychw ust. 1, jest obowiàzany mieç przy sobie i okazywaç,na ˝àdanie uprawnionego organu kontroli, zaÊwiad-czenie lub wypis z zaÊwiadczenia, o którym mowaw art. 33.

3. Przedsi´biorca jest odpowiedzialny za wyposa-˝enie kierowcy wykonujàcego przewóz w wymaganedokumenty.

4. Podczas przejazdu wykonywanego w ramachtransportu drogowego kierowca taksówki jest obowià-zany mieç przy sobie i okazaç na ˝àdanie licencj´.

Art. 88. Przepisy art. 87 nie naruszajà praw i obo-wiàzków przedsi´biorców i kierowców wykonujàcychtransport drogowy, wynikajàcych z odr´bnych ustawlub umów mi´dzynarodowych.

Art. 89. 1. Do kontroli dokumentów, o których mo-wa w art. 87, uprawnieni sà:

1) Policja,

2) inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego,

3) organ celny,

4) funkcjonariusze Stra˝y Granicznej,

5) zarzàdcy dróg — z wy∏àczeniem dokumentów,o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a)i ust. 4,

6) organy udzielajàce licencji lub zezwolenia poprzezosoby upowa˝nione do przeprowadzania kontrolilub organy, którym powierzono czynnoÊci kontrol-ne, zgodnie z art. 85 i art. 86.


2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, w poro-zumieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw wewn´trz-nych i ministrem w∏aÊciwym do spraw finansów pu-blicznych, kierujàc si´ zasadà skutecznoÊci kontroli,okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, warunki i sposóbwykonywania kontroli, o której mowa w ust. 1, orazstosowane przez uprawnionych do tej kontroli doku-menty, a tak˝e ich wzory.

Art. 90. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwier-dzajàcej uchybienia organ udzielajàcy licencji lub ze-zwolenia:

1) wzywa przedsi´biorc´ do usunićia stwierdzonychuchybieƒ w wyznaczonym terminie,

2) cofa licencj´ lub zezwolenie, z zachowaniem wa-runków, o których mowa w art. 15 i art. 24 ust. 4—6.

Art. 91. 1. Minister w∏aÊciwy do spraw transportukontroluje sposób egzaminowania i wydawania certy-fikatów kompetencji zawodowych oraz gospodark´ fi-nansowà jednostki certyfikujàcej.

2. Je˝eli w wyniku przeprowadzonej kontrolistwierdzono uchybienia, minister w∏aÊciwy do sprawtransportu:

1) wzywa kontrolowanà jednostk´ do niezw∏ocznegousunićia uchybieƒ lub

2) pozbawia jà uprawnieƒ, o których mowa w art. 38ust. 3.

Rozdzia∏ 11

Kary pieni´˝ne

Art. 92. 1. Kto wykonuje transport drogowy lubprzewozy na potrzeby w∏asne:

1) bez wymaganej licencji oraz wypisu z wykazu nu-merów rejestracyjnych pojazdów samochodo-wych stanowiàcego za∏àcznik do tej licencji lub bezwymaganego zaÊwiadczenia,

2) bez wymaganego zezwolenia na przewóz osób lubrzeczy,

3) bez wymaganego zezwolenia na przewóz, który za-czyna si´ i koƒczy na terytorium RzeczypospolitejPolskiej, pojazdem zarejestrowanym za granicà(kabota˝),

4) bez Êwiadectwa wymaganego zgodnie z umowào mi´dzynarodowych przewozach szybko psujà-cych si´ artyku∏ów ̋ ywnoÊciowych i o specjalnychÊrodkach transportu przeznaczonych do tych prze-wozów (ATP),

5) bez formularza jazdy lub z nieprawid∏owo wype∏-nionym formularzem, przy wykonywaniu przewo-zu osób na potrzeby w∏asne,

6) bez uiszczenia op∏at za przejazd po drogach krajo-wych,

7) naruszajàc przepisy dotyczàce przewozu materia-∏ów niebezpiecznych i odpadów,

8) naruszajàc przepisy dotyczàce wymagaƒ co do po-jazdu w zakresie ochrony Êrodowiska,

9) naruszajàc przepisy dotyczàce wymaganych doku-mentów odnoÊnie do przewozu ˝ywych zwierzàt,

10) nie przestrzegajàc przepisów o czasie pracy i odpo-czynku kierowców oraz nie posiadajàc zapisówurzàdzenia rejestrujàcego samoczynnie pr´dkoÊçjazdy oraz czas jazdy i postoju,

11) nie przestrzegajàc przepisów w sprawie okreso-wych ograniczeƒ ruchu pojazdów na drogach lubzakazu ruchu niektórych ich rodzajów,

12) nie majàc przy sobie dokumentów, o których mo-wa w pkt 1—5, lub nie przestrzegajàc warunkówokreÊlonych w tych dokumentach,

13) samowolnie zmieniajàc wskazania urzàdzeƒ po-miarowo-kontrolnych zainstalowanych w pojeê-dzie

— podlega karze pieni´˝nej w wysokoÊci od 200 z∏ do15 000 z∏.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw transportu, w poro-zumieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw wewn´trz-nych i ministrem w∏aÊciwym do spraw finansów pu-blicznych, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, wysokoÊcikar pieni´˝nych za naruszenia, o których mowaw ust. 1, zró˝nicowane w zale˝noÊci od ich rodzajui spo∏eczno-gospodarczej szkodliwoÊci.

Art. 93. 1. Uprawnieni do kontroli, o których mowaw art. 89 ust. 1 pkt 1—5, majà prawo na∏o˝yç na kon-trolowanego kar´ pieni´˝nà, w drodze decyzji admini-stracyjnej.

2. W przypadku gdy podczas kontroli granicznej nakontrolowanego zostanie na∏o˝ona kara, o której mo-wa w ust. 1, przeprowadzajàcy kontrol´ uprawnieni sàdo uniemo˝liwienia kontrolowanemu wjazdu na tery-torium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje si´ rygornatychmiastowej wykonalnoÊci, z zastrze˝eniem ust. 4.

4. Dopuszcza si´ uiszczenie kary pieni´˝nej przezkrajowego przedsi´biorc´ w terminie 21 dni od dniana∏o˝enia kary. W takim przypadku krajowy przedsi´-biorca obowiàzany jest niezw∏ocznie przekazaç dowóduiszczenia kary pieni´˝nej organowi, który jà na∏o˝y∏.

5. Od decyzji o na∏o˝eniu kary pieni´˝nej przys∏ugu-je odwo∏anie do organu nadrz´dnego nad organem,który kar´ t´ na∏o˝y∏, w terminie 14 dni od dnia wrćze-nia kontrolowanemu tej decyzji.

Art. 94. 1. Kary pieni´˝ne stanowià dochody bud˝e-tu paƒstwa.

2. Kar´ pieni´˝nà uiszcza si´ w formie gotówkowejbezpoÊrednio organowi, który jà na∏o˝y∏, lub przekazu-je na rachunek bankowy.


3. W przypadku uiszczenia kary pieni´˝nej w formiegotówkowej organ wydaje pokwitowanie na druku Êci-s∏ego zarachowania, stanowiàce dowód uiszczenia tejkary.

4. Koszty zwiàzane z uiszczeniem kary pieni´˝nejpoprzez przekazanie jej na rachunek bankowy pokrywawp∏acajàcy.

5. W przypadku uwzgl´dnienia odwo∏ania uiszczo-na kara pieni´˝na podlega zwrotowi w terminie 14 dniod dnia wydania decyzji o zwrocie tej kary.

Art. 95. 1. Do czasu uiszczenia kary pieni´˝nej po-jazd kieruje si´ lub usuwa na koszt przedsi´biorcy nanajbli˝szy parking strze˝ony, z zastrze˝eniem art. 93ust. 4.

2. W zakresie post´powania w zwiàzku z usuwa-niem pojazdu stosuje si´ odpowiednio przepisy prawao ruchu drogowym.

3. Zwrot pojazdu z parkingu nast´puje po przedsta-wieniu przez kontrolowanego organowi, który kar´ na-∏o˝y∏, dowodu uiszczenia kary pieni´˝nej oraz usuni´-cia przyczyny skierowania pojazdu na parking.

4. Je˝eli kara pieni´˝na nie zostanie uiszczona i po-jazd nie zostanie odebrany z parkingu w ciàgu 30 dniod dnia na∏o˝enia kary pieni´˝nej, stosuje si´ odpo-wiednio przepisy dzia∏u II rozdzia∏u 6 ustawy z dnia17 czerwca 1966 r. o post´powaniu egzekucyjnymw administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r.Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85,poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680,z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944,z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 114, poz. 1193,Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 76,poz. 809, Nr 98, poz. 1068, Nr 123, poz. 1353 i Nr 125,poz. 1368) dotyczàce egzekucji nale˝noÊci pieni´˝nychz ruchomoÊci.

Art. 96. W sprawach nieuregulowanych w niniej-szej ustawie stosuje si´ odpowiednio przepisy ustawyz dnia 19 listopada 1999 r. — Prawo dzia∏alnoÊci gospo-darczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86 poz. 958i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67,poz. 679 i Nr 102, poz. 1115).

Rozdzia∏ 12

Zmiany w przepisach obowiàzujàcych, przepisyprzejÊciowe i koƒcowe

Art. 97. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. — Kodekswykroczeƒ (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24,poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14,poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193,z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34,poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91,poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123,poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95,poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85,

poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106,poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133,poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717,z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r.Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117,poz. 1228 oraz z 2001 r. Nr 100, poz. 1081 i Nr 106,poz. 1149) skreÊla si´ art. 103a.

Art. 98. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. — Pra-wo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601)w art. 72:

a) dotychczasowà treÊç oznacza si´ jako ust. 1,

b) dodaje si´ ust. 2 i ust. 3 w brzmieniu:„2. Nadawca przesy∏ki w transporcie drogowym

rzeczy odpowiada za wszelkie koszty, jakiemóg∏by ponieÊç przewoênik na skutek nieÊci-s∏oÊci lub niedostatecznoÊci danych, o któ-rych mowa w ust. 1 pkt 1.

3. Nadawca ponosi tak˝e koszty zwiàzanez prze∏adunkiem przesy∏ki w przypadku, gdydane dotyczàce masy przesy∏ki, zawarte w li-Êcie przewozowym, sà niezgodne ze stanemfaktycznym.”

Art. 99. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o dro-gach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838i Nr 86, poz. 958) wprowadza si´ nast´pujàce zmiany:

1) w art. 13:

a) ust. 2a otrzymuje brzmienie:„2a. Za przejazd po drogach publicznych pojaz-

dów, o których mowa w ust. 2 pkt 3, bez ze-zwolenia okreÊlonego przepisami Prawao ruchu drogowym lub niezgodnie z warun-kami podanymi w zezwoleniu oraz za nie-uiszczenie op∏at, o których mowa w ust. 2pkt 4, pobiera si´ kary pieni´˝ne.”,

b) po ust. 2a dodaje si´ ust. 2b w brzmieniu:„2b. WysokoÊç kar pieni´˝nych, o których mowa

w ust. 2a, okreÊla za∏àcznik do ustawy.”,

c) w ust. 4 skreÊla si´ wyrazy „i ust. 2a”;

2) art. 40a otrzymuje brzmienie:

„Art. 40a. 1. Op∏aty pochodzàce ze êróde∏, o któ-rych mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2—5,i kary pieni´˝ne okreÊlone w art. 13ust. 2a, a tak˝e op∏aty i kary pieni´˝neokreÊlone w art. 40 ust. 4 stanowià do-chody Êrodków specjalnych zarzàdówdróg przeznaczonych na utrzymaniedróg.

2. Op∏aty za zezwolenia na przejazdy po-jazdów wymienionych w art. 13 ust. 2pkt 3, których trasa przekracza granic´paƒstwa, i kary, o których mowaw art. 13 ust. 2a, dotyczàce tych pojaz-dów, stanowià dochody Êrodka spe-cjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Pu-blicznych przeznaczonego na budow´i utrzymanie dróg krajowych oraz nazakup urzàdzeƒ do wa˝enia pojaz-dów.”;


3) w art. 40b:

a) w ust. 2 dodaje si´ na koƒcu wyrazy „i kary pie-ni´˝ne ustalone zgodnie z art. 13 ust. 2b”,

b) w ust. 3 dodaje si´ na koƒcu wyrazy „i kar pie-ni´˝nych”;

4) po art. 40b dodaje si´ art. 40c w brzmieniu:

,,Art. 40c. 1. W razie stwierdzenia, ˝e pojazd prze-kracza dopuszczalnà mas´, naciski osi,wymiary lub przejazd pojazdu odbywasi´ bez zezwolenia wymaganego prze-

pisami Prawa o ruchu drogowym, in-spektor Inspekcji Transportu Drogo-wego ma równie˝ prawo nak∏adaniai pobierania kary pieni´˝nej ustalonejzgodnie z art. 13 ust. 2b.

2. Od decyzji o na∏o˝eniu kary, o którejmowa w ust. 1, przys∏uguje odwo∏aniedo G∏ównego Inspektora TransportuDrogowego w terminie 14 dni od dniajej dor´czenia.”;

5) dodaje si´ za∏àcznik do ustawy w brzmieniu:


„Za∏àcznik do ustawy z dnia 21 marca 1985 o drogach publicznych(poz. 1371)

KARY PIENI¢˚NE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 13 UST. 2A:

Lp. Wyszczególnienie WysokoÊç kary w z∏

1 2 3

1 Za przekroczenie dopuszczalnej d∏ugoÊci pojazdu, za ka˝dy rozpocz´ty 1 m ponad dopuszczalnà d∏ugoÊç 120

2 Za przekroczenie wysokoÊci pojazdu lub pojazdu z ∏adunkiem:a) od 4,00 m do 4,50 m w∏àcznie 120b) dodatkowo za ka˝de rozpocz´te 10 cm ponad 4,50 m 160

3 Za przekroczenie szerokoÊci pojazdu lub pojazdu z ∏adunkiem:a) od wartoÊci dopuszczalnej do 3,20 m szerokoÊci pojazdu w∏àcznie 160b) ponad 3,20 do 4,50 m szerokoÊci pojazdu w∏àcznie 360c) dodatkowo za ka˝dy rozpocz´ty 0,50 m ponad 4,50 m 320

4 Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków na drogach, gdzie dopuszczalny jest ruch pojazdów o naciskach osi do 80 kN:

1) dla osi pojedynczej:a) ponad 80 kN do 84 kN 480b) ponad 84 kN do 92 kN 1 320c) ponad 92 kN do 100 kN 3 120d) ponad 100 kN do 112 kN 6 600e) za ka˝de rozpocz´te przekroczenie 8 kN ponad 112 kN, dodatkowo 4 800

2) dla osi sk∏adowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi do 1,20 m:a) ponad 57,5 kN do 60,5 kN 120b) ponad 60,5 kN do 66 kN 600c) ponad 66 kN do 72 kN 1 560d) ponad 72 kN do 80,5 kN 2 880e) za ka˝de rozpocz´te przekroczenie 6 kN ponad 80,5 kN, dodatkowo 1 440

3) dla osi sk∏adowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powy˝ej 1,20 m do 1,30 m:a) ponad 65 kN do 68 kN 240b) ponad 68 kN do 74,5 kN 1 200 c) ponad 74,5 kN do 81 kN 2 520d) ponad 81 kN do 91 kN 4 440e) za ka˝de przekroczenie 6,50 kN ponad 91 kN, dodatkowo 4 680

4) dla osi sk∏adowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powy˝ej 1,30 m do 2,00 m:a) ponad 72,5 kN do 76 kN 360b) ponad 76 kN do 83,5 kN 1 680 c) ponad 83,5 kN do 90,5 kN 3 480d) ponad 90,5 kN do 101,5 kN 5 640e) za ka˝de rozpocz´te przekroczenie 7 kN ponad 101,5 kN, dodatkowo 5 880


1 2 3

5 Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, gdzie dopuszczony jest ruch pojazdów o naciskach osi do 100 kN:

1) dla osi pojedynczej:a) ponad 100 kN do 105 kN 720b) ponad 105 kN do 115 kN 1 560c) ponad 115 kN do 125 kN 2 880d) ponad 125 kN do 140 kN 5 040e) za ka˝de rozpocz´te przekroczenie 10 kN ponad 140 kN, dodatkowo 2 400

2) dla osi sk∏adowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi do 1,10 m:a) ponad 57,5 kN do 60,5 kN 240b) ponad 60,5 kN do 66 kN 720c) ponad 66 kN do 72 kN 1 200d) ponad 72 kN do 80,5 kN 2 760e) za ka˝de rozpocz´te przekroczenie 6 kN ponad 80,5 kN, dodatkowo 3 600

3) dla osi sk∏adowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powy˝ej 1,10 m do 1,20 m:a) ponad 65 kN do 68 kN 1 200b) ponad 68 kN do 74,5 kN 600c) ponad 74,5 kN do 81 kN 1 560d) ponad 81 kN do 91 kN 3 240e) za ka˝de rozpocz´te przekroczenie 6,5 kN ponad 91 kN, dodatkowo 3 840

4) dla osi sk∏adowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powy˝ej 1,20 m do 1,30 m:a) ponad 72,5 kN do 76 kN 1 200b) ponad 76 kN do 83,5 kN 1 080c) ponad 83,5 kN do 90,5 kN 2 640d) ponad 90,5 kN do 101,5 kN 4 920e) za ka˝de rozpocz´te przekroczenie 7 kN ponad 101,5 kN, dodatkowo 5 040

5) dla osi sk∏adowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powy˝ej 1,30 m:a) ponad 80 kN do 84 kN 720b) ponad 84 kN do 92 kN 2 040c) ponad 92 kN do 100 kN 4 200d) ponad 100 kN do 112 kN 7 560e) za ka˝de przekroczenie 8 kN ponad 112 kN, dodatkowo 6 720

6 Za przekroczenie dopuszczalnej masy ca∏kowitej pojazdu:

1) pojedynczego:a) do 5 t w∏àcznie 600b) ponad 5 t do 10 t w∏àcznie 1 440c) ponad 10 t do 20 t w∏àcznie 2 880d) za ka˝de rozpocz´te 5 t ponad 20 t, dodatkowo 2 160

2) cz∏onowego lub zespo∏u pojazdów sk∏adajàcego si´ z pojazdu silnikowego i przyczepy:a) do 10 t w∏àcznie 600b) ponad 10 t do 24 t w∏àcznie 1 440c) ponad 24 t do 40 t w∏àczenie 2 880d) za ka˝de rozpocz´te 10 t ponad 40 t, dodatkowo 4 320

7 Za nieuiszczenie op∏aty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach 50”

Art. 100. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o po-datkach i op∏atach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r.Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149,poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121,poz. 770 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668,Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058, z 2000 r. Nr 88,poz. 983, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1315 oraz z

2001 r. Nr 111, poz. 1197) wprowadza si´ nast´pujàcezmiany:

1) po art. 11 dodaje si´ art. 11a w brzmieniu:

„Art. 11a. 1. Podatnikom wykorzystujàcym Êrodkitransportu, o których mowa w art. 8pkt 1—6, dla wykonywania przewo-zów w transporcie kombinowanym na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiejprzys∏uguje zwrot zap∏aconego podat-ku od tych Êrodków.

2. Kwot´ zwrotu podatku od Êrodkówtransportowych, o którym mowaw ust. 1, ustala si´, przyjmujàc za pod-staw´ liczb´ jazd z ∏adunkiem lub bez∏adunku wykonanych przez Êrodektransportu w przewozie kolejà w da-nym roku podatkowym w nast´pujàcysposób:

1) od 100 jazd i wi´cej — 100% kwotyrocznego podatku,

2) od 70 do 99 jazd w∏àcznie — 75%kwoty rocznego podatku,

3) od 50 do 69 jazd w∏àcznie — 50%kwoty rocznego podatku,

4) od 20 do 49 jazd w∏àcznie — 25%kwoty rocznego podatku.

3. Zwrotu zap∏aconego podatku od Êrod-ków transportowych na zasadachokreÊlonych w ust. 1 i 2 dokonuje or-gan podatkowy, na rachunek któregouiszczono podatek, na wniosek podat-nika z∏o˝ony nie póêniej ni˝ do dnia31 marca roku nast´pujàcego po rokupodatkowym. Podstawà sporzàdzeniawniosku sà dane zawarte w dokumen-tach przewozowych stosowanychprzy wykonywaniu przewozóww transporcie kombinowanym, w któ-rych dokonano wpisu o wykonaniuprzewozu kolejà.

4. Zwrot podatku od Êrodków transpor-towych nast´puje w gotówce albo narachunek bankowy podatnika wskaza-ny we wniosku, w terminie 3 miesi´cyod dnia z∏o˝enia wniosku.”;

2) w art. 12 w ust. 1 dodaje si´ pkt 4 w brzmieniu:„4) Êrodki transportowe, o których mowa w art. 8

pkt 1—6, wykorzystywane w dowozie i odwoziena maksymalnà odleg∏oÊç w linii prostej do150 km na terytorium Rzeczypospolitej Polskiejw transporcie kombinowanym. Warunkiemzwolnienia jest przeznaczenie wymienionychpojazdów wy∏àcznie dla tych przewozów, po-twierdzone na podstawie dokumentów okre-Êlonych w odr´bnych przepisach.”

Art. 101. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. — Pra-wo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123,poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r.Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 orazz 2001 r. Nr 27, poz. 298, Nr 106, poz. 1149, Nr 110,poz. 1189, Nr 111, poz. 1194 i Nr 123, poz. 1353) wpro-wadza si´ nast´pujàce zmiany:

1) w art. 6 w ust. 1 po pkt 3 dodaje si´ pkt 3a w brzmie-niu:

,,3a) inspektor Inspekcji Transportu Drogowego,”;

2) w art. 80b w ust. 2 w pkt 2 lit. d) otrzymuje brzmie-nie:„d) w lit. d) — w∏aÊciwa jednostka organizacyjna

Policji, Inspekcji Transportu Drogowego lub˚andarmerii Wojskowej albo stacja kontroli po-jazdów, niezw∏ocznie po dokonaniu tych czyn-noÊci,”;

3) w art. 80c w ust. 1 po pkt 1 dodaje si´ pkt 1aw brzmieniu:

„1a) Inspekcji Transportu Drogowego,”;

4) w art. 100b w ust. 2 w pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmie-nie:

„a) w lit. a) — odpowiednio do swoich kompeten-cji: w∏aÊciwa jednostka organizacyjna Policji,Inspekcji Transportu Drogowego lub ˚andar-merii Wojskowej, organ w∏aÊciwy w sprawachwydawania dokumentów stwierdzajàcychuprawnienia do kierowania pojazdami, proku-rator, sàd, kolegium do spraw wykroczeƒ lubinny organ uprawniony do orzekania w spra-wach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym,niezw∏ocznie po dokonaniu tych czynnoÊci,”;

5) w art. 100c w ust. 1 po pkt 1 dodaje si´ pkt 1aw brzmieniu:

„1a) Inspekcji Transportu Drogowego,”;

6) w art. 100d w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) dla podmiotów, o których mowa w art. 100cust. 1 i 2 — nieodp∏atnie,”;


,,Art. 129a. Kontrola ruchu drogowego w stosunkudo kierujàcych pojazdami, którzy wyko-nujà krajowy lub mi´dzynarodowytransport drogowy, nale˝y równie˝ doinspektorów Inspekcji Transportu Dro-gowego. W tym zakresie inspektoromprzys∏ugujà uprawnienia okreÊlonew art. 129 ust. 2.”;


„Art. 134a. W stosunku do pojazdów wykonujà-cych krajowy lub mi´dzynarodowytransport drogowy, uprawnienia i obo-wiàzki policjantów oraz organów PolicjiokreÊlone w art. 132 ust. 1—3, 5 i 6 orazw art. 133 wykonujà równie˝ odpo-wiednio inspektorzy Inspekcji Trans-portu Drogowego oraz organy tej in-spekcji.”;

9) w art. 139 dodaje si´ ust. 4 w brzmieniu:

,,4. W stosunku do kierujàcych pojazdami, którzywykonujà krajowy lub mi´dzynarodowy trans-port drogowy, uprawnienia i obowiàzki poli-cjantów okreÊlone w art. 135 ust. 1 i art. 136ust. 1 wykonujà równie˝ inspektorzy InspekcjiTransportu Drogowego.”


Art. 102. W ustawie z dnia 4 wrzeÊnia 1997 r. o dzia-∏ach administracji rzàdowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 82,poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48,poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73,poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42,poz. 475, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 761, Nr 76, poz.811, Nr 87, poz. 954, Nr 102, poz. 1116, Nr 113, poz.1207, Nr 115, poz. 1229 i Nr 123, poz. 1353) w art. 27w ust. 2 kropk´ zast´puje si´ przecinkiem i dodaje si´wyrazy ,,G∏ównym Inspektorem Transportu Drogowe-go.”

Art. 103. 1. Przedsi´biorcy prowadzàcy do dniawejÊcia w ˝ycie ustawy dzia∏alnoÊç gospodarczà w za-kresie mi´dzynarodowego transportu drogowegoobowiàzani sà w terminie 2 lat od dnia wejÊcia w ˝ycieustawy spe∏niç wymagania okreÊlone w ustawie douzyskania licencji na mi´dzynarodowy transport dro-gowy pod rygorem wygaÊnićia dotychczasowychuprawnieƒ do prowadzenia tej dzia∏alnoÊci.

2. Przedsi´biorcy prowadzàcy do dnia wejÊcia w ˝y-cie ustawy dzia∏alnoÊç gospodarczà w zakresie krajo-wego drogowego przewozu osób mogà jà nadal wyko-nywaç w dotychczasowym zakresie, na podstawie po-siadanych uprawnieƒ, przez okres 2 lat od dnia wejÊciaw ˝ycie ustawy. Nie póêniej ni˝ w terminie 6 miesićyprzed up∏ywem tego okresu przedsi´biorcy ci powinniwystàpiç do organu udzielajàcego licencji z wnioskiemo udzielenie licencji na krajowy transport drogowyosób.

3. Przedsi´biorcy prowadzàcy do dnia wejÊciaw ˝ycie ustawy dzia∏alnoÊç gospodarczà w zakresiekrajowego drogowego przewozu rzeczy obowiàzani sàw terminie 2 lat od dnia wejÊcia w ˝ycie ustawy wystà-piç do organu udzielajàcego licencji z wnioskiemo udzielenie licencji na krajowy transport drogowyrzeczy.

4. Organ udzielajàcy licencji jest obowiàzany udzie-liç lub odmówiç udzielenia licencji w terminie 3 miesi´-cy od dnia z∏o˝enia wniosku, o którym mowa w ust. 2i ust. 3.

5. Przedsi´biorcy, o których mowa w ust. 1—3, doczasu uzyskania licencji prowadzà dzia∏alnoÊç gospo-darczà na dotychczasowych warunkach.

6. Za wymian´ uprawnieƒ przewozowych, o któ-rych mowa w ust. 1 i ust. 2, gdy nie ulegajà zmianiedotychczasowe dane okreÊlone w tych uprawnie-niach, w∏aÊciwe organy pobierajà op∏at´ w wysokoÊci100 z∏.

Art. 104. 1. Zezwolenia na wykonywanie transpor-tu drogowego udzielone przed dniem wejÊcia w ˝ycieustawy zachowujà moc.

2. Do post´powaƒ administracyjnych wszcz´tych,a niezakoƒczonych decyzjà ostatecznà przed dniemwejÊcia w ˝ycie ustawy, stosuje si´ jej przepisy.

Art. 105. Âwiadectwo potwierdzajàce zdanie egza-minu z zakresu wykonywania krajowego zarobkowegoprzewozu osób wydane na podstawie dotychczaso-wych przepisów o warunkach wykonywania krajowe-go drogowego przewozu osób staje si´ z mocy prawacertyfikatem kompetencji zawodowych w zakresie kra-jowego transportu drogowego osób.

Art. 106. 1. WysokoÊci minimalnych wymaganychzabezpieczeƒ, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3lit. a), wynoszà w 2002 r. — 3 000 euro i w 2003 r. —6 000 euro.

2. WysokoÊci minimalnych wymaganych zabezpie-czeƒ, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3 lit. b), wyno-szà w 2002 r. — 1 000 euro i w 2003 r. — 2 000 euro.

Art. 107. Z dniem uzyskania przez RzeczpospolitàPolskà cz∏onkostwa w Unii Europejskiej do przedsi´-biorców zagranicznych z paƒstw cz∏onkowskich UniiEuropejskiej nie stosuje si´ przepisów art. 18 ust. 2,art. 19, art. 28 ust. 1 i art. 29.

Art. 108. 1. W terminie 24 miesićy od dnia wejÊciaw ˝ycie ustawy, wojewodowie przejmà, z mocy prawa,na w∏asnoÊç urzàdzenia techniczne do wa˝enia pojaz-dów, b´dàce we w∏adaniu Generalnej Dyrekcji DrógPublicznych.

2. Przekazanie urzàdzeƒ, o których mowa w ust. 1,nastàpi w drodze protoko∏u zdawczo-odbiorczego.

Art. 109. 1. Tracà moc:

1) ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wyko-nywania mi´dzynarodowego transportu drogowe-go (Dz. U. Nr 106, poz. 677, z 1999 r. Nr 32, poz. 310i z 2000 r. Nr 120, poz. 1268),

2) ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wy-konywania krajowego drogowego przewozu osób(Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045, z 1998 r.Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 963 i Nr 91,poz. 1043 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136).

2. Przepisy wydane na podstawie ustaw, o którychmowa w ust. 1, zachowujà moc do czasu wydania prze-pisów na podstawie niniejszej ustawy, nie d∏u˝ej jed-nak ni˝ do dnia 31 grudnia 2002 r., o ile nie sà sprzecz-ne z niniejszà ustawà.

Art. 110. Ustawa wchodzi w ˝ycie z dniem 1 stycz-nia 2002 r., z tym ˝e rozdzia∏ 9 wchodzi w ˝ycie z dniem1 listopada 2001 r., z wyjàtkiem art. 50, art. 68—75i art. 80—82, które wchodzà w ˝ycie po up∏ywie 6 mie-sićy od dnia og∏oszenia.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. KwaÊniewski


D20011371 - g.ekspert.infor.plg.ekspert.infor.pl/p/_dane/akty_pdf/DZU/2001/125/1371.pdf · wi´cej...

Documents

Transcript of D20011371 - g.ekspert.infor.plg.ekspert.infor.pl/p/_dane/akty_pdf/DZU/2001/125/1371.pdf · wi´cej...