d 20090461

Dziennik Ustaw Nr 56 — 4944 — Poz. 461

Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lip-ca 1994 r. — Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156,poz. 1118, z póên. zm.3)) zarzàdza si´, co nast´puje:

§ 1. W rozporzàdzeniu Ministra Infrastrukturyz dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków tech-nicznych, jakim powinny odpowiadaç budynki i ichusytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z póên. zm.4))wprowadza si´ nast´pujàce zmiany:

1) w § 3:

a) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) budynku u˝ytecznoÊci publicznej — nale˝yprzez to rozumieç budynek przeznaczony napotrzeby administracji publicznej, wymiarusprawiedliwoÊci, kultury, kultu religijnego,oÊwiaty, szkolnictwa wy˝szego, nauki, wy-chowania, opieki zdrowotnej, spo∏ecznej lubsocjalnej, obs∏ugi bankowej, handlu, gastro-nomii, us∏ug, w tym us∏ug pocztowych lubtelekomunikacyjnych, turystyki, sportu, ob-s∏ugi pasa˝erów w transporcie kolejowym,drogowym, lotniczym, morskim lub wod-nym Êródlàdowym, oraz inny budynek prze-znaczony do wykonywania podobnych funk-cji; za budynek u˝ytecznoÊci publicznej uzna-je si´ tak˝e budynek biurowy lub socjalny,”,

b) pkt 15—18 otrzymujà brzmienie:

„15) poziomie terenu — nale˝y przez to rozu-mieç przyj´tà w projekcie rz´dnà terenuw danym miejscu dzia∏ki budowlanej,

16) kondygnacji — nale˝y przez to rozumieçpoziomà nadziemnà lub podziemnà cz´Êçbudynku, zawartà pomi´dzy powierzchniàposadzki na stropie lub najwy˝ej po∏o˝onejwarstwy pod∏ogowej na gruncie a po-wierzchnià posadzki na stropie bàdê war-stwy os∏aniajàcej izolacj´ cieplnà stropu,znajdujàcego si´ nad tà cz´Êcià budynku,przy czym za kondygnacj´ uwa˝a si´ tak˝epoddasze z pomieszczeniami przeznaczo-nymi na pobyt ludzi oraz poziomà cz´Êçbudynku stanowiàcà przestrzeƒ na urzà-dzenia techniczne, majàcà Êrednià wyso-koÊç w Êwietle wi´kszà ni˝ 2 m; za kondy-gnacj´ nie uznaje si´ nadbudówek ponaddachem, takich jak maszynownia dêwigu,centrala wentylacyjna, klimatyzacyjna lubkot∏ownia,

17) kondygnacji podziemnej — nale˝y przez torozumieç kondygnacj´ zag∏´bionà zewszystkich stron budynku, co najmniej dopo∏owy jej wysokoÊci w Êwietle poni˝ej po-ziomu przylegajàcego do niego terenu,a tak˝e ka˝dà usytuowanà pod nià kondy-gnacj´,

18) kondygnacji nadziemnej — nale˝y przez torozumieç ka˝dà kondygnacj´ nieb´dàcàkondygnacjà podziemnà,”,

c) pkt 22 otrzymuje brzmienie:

„22) terenie biologicznie czynnym — nale˝yprzez to rozumieç teren z nawierzchniàziemnà urzàdzonà w sposób zapewniajàcynaturalnà wegetacj´, a tak˝e 50 % po-wierzchni tarasów i stropodachów z takànawierzchnià, nie mniej jednak ni˝ 10 m2,oraz wod´ powierzchniowà na tym tere-nie,”;

2) § 6 otrzymuje brzmienie:

„§ 6. WysokoÊç budynku, s∏u˝àcà do przyporzàd-kowania temu budynkowi odpowiednichwymagaƒ rozporzàdzenia, mierzy si´ od po-ziomu terenu przy najni˝ej po∏o˝onym wej-Êciu do budynku lub jego cz´Êci, znajdujà-cym si´ na pierwszej kondygnacji nadziem-nej budynku, do górnej powierzchni najwy-˝ej po∏o˝onego stropu, ∏àcznie z gruboÊciàizolacji cieplnej i warstwy jà os∏aniajàcej, bezuwzgl´dniania wyniesionych ponad t´ p∏asz-czyzn´ maszynowni dêwigów i innych po-mieszczeƒ technicznych, bàdê do najwy˝ejpo∏o˝onego punktu stropodachu lub kon-strukcji przekrycia budynku znajdujàcego si´bezpoÊrednio nad pomieszczeniami przezna-czonymi na pobyt ludzi.”;

461

ROZPORZÑDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia 12 marca 2009 r.

zmieniajàce rozporzàdzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadaç budynki i ich usytuowanie2)

———————1) Minister Infrastruktury kieruje dzia∏em administracji rzà-

dowej — budownictwo, gospodarka przestrzenna i miesz-kaniowa, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporzàdzenia Pre-zesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawieszczegó∏owego zakresu dzia∏ania Ministra Infrastruktury(Dz. U. Nr 216, poz. 1594).

2) Niniejsze rozporzàdzenie zosta∏o notyfikowane KomisjiEuropejskiej w dniu 8 maja 2008 r., pod numerem2008/0185/PL, zgodnie z § 4 rozporzàdzenia Rady Mini-strów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funk-cjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktówprawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65,poz. 597), które wdra˝a dyrektyw´ 98/34/WE z dnia22 czerwca 1998 r. ustanawiajàcà procedur´ udzielania in-formacji w zakresie norm i przepisów technicznych(Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, z póên. zm.; Dz. Urz. UEPolskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏yog∏oszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r.Nr 88, poz. 587, Nr 99, poz. 665, Nr 127, poz. 880, Nr 191,poz. 1373 i Nr 247, poz. 1844, z 2008 r. Nr 145, poz. 914,Nr 199, poz. 1227, Nr 206, poz. 1287, Nr 210, poz. 1321i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 31,poz. 206.

4) Zmiany wymienionego rozporzàdzenia zosta∏y og∏oszonew Dz. U. z 2003 r. Nr 33, poz. 270, z 2004 r. Nr 109,poz. 1156 oraz z 2008 r. Nr 201, poz. 1238 i Nr 228,poz. 1514.



„§ 9. 1. Wymagane w rozporzàdzeniu wymiarynale˝y rozumieç jako uzyskane z uwzgl´d-nieniem wykoƒczenia powierzchni ele-mentów budynku, a w odniesieniu do sze-rokoÊci drzwi — jako wymiary w ÊwietleoÊcie˝nicy.

2. GruboÊç skrzyd∏a drzwi po otwarciu niemo˝e pomniejszaç wymiaru szerokoÊciotworu w Êwietle oÊcie˝nicy.

3. OkreÊlone w rozporzàdzeniu odleg∏oÊcibudynków od innych budynków, urzàdzeƒbudowlanych lub granicy dzia∏ki budowla-nej mierzy si´ w poziomie w miejscu ichnajmniejszego oddalenia.

4. Dla budynków istniejàcych dopuszcza si´przyjmowanie odleg∏oÊci, o których mowaw ust. 3, bez uwzgl´dnienia gruboÊciwarstw izolacji termicznej, tynków lubok∏adzin zewn´trznych, przy czym nie do-tyczy to Êciany budynku usytuowanej bez-poÊrednio przy granicy dzia∏ki.

5. Wykaz Polskich Norm powo∏anych w roz-porzàdzeniu okreÊla za∏àcznik nr 1 do roz-porzàdzenia.”;


„§ 12. 1. Je˝eli z przepisów § 13, 60 i 271—273 lubprzepisów odr´bnych okreÊlajàcych do-puszczalne odleg∏oÊci niektórych budow-li od budynków nie wynikajà inne wyma-gania, budynek na dzia∏ce budowlanejnale˝y sytuowaç w odleg∏oÊci od granicyz sàsiednià dzia∏kà budowlanà nie mniej-szej ni˝:

1) 4 m — w przypadku budynku zwróco-nego Êcianà z otworami okiennymi lubdrzwiowymi w stron´ tej granicy,

2) 3 m — w przypadku budynku zwróco-nego Êcianà bez otworów okiennychlub drzwiowych w stron´ tej granicy.

2. Sytuowanie budynku w przypadku,o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dopuszczasi´ w odleg∏oÊci 1,5 m od granicy lubbezpoÊrednio przy tej granicy, je˝eli wy-nika to z ustaleƒ planu miejscowego albodecyzji o warunkach zabudowy i zagos-podarowania terenu.

3. W zabudowie jednorodzinnej, uwzgl´d-niajàc przepisy odr´bne oraz zawartew § 13, 60 i 271—273, dopuszcza si´:

1) sytuowanie budynku Êcianà bez otwo-rów okiennych lub drzwiowych bezpo-Êrednio przy granicy z sàsiednià dzia∏kàbudowlanà lub w odleg∏oÊci mniejszejni˝ okreÊlona w ust. 1 pkt 2, lecz niemniejszej ni˝ 1,5 m, na dzia∏ce budow-lanej o szerokoÊci mniejszej ni˝ 16 m,

2) sytuowanie budynku bezpoÊrednioprzy granicy z sàsiednià dzia∏kà bu-dowlanà, je˝eli b´dzie on przylega∏ ca-∏à powierzchnià swojej Êciany do Êcia-

ny budynku istniejàcego na sàsiedniejdzia∏ce lub do Êciany budynku projek-towanego, dla którego istnieje osta-teczna decyzja o pozwoleniu na budo-w´, pod warunkiem ˝e jego cz´Êç le˝à-ca w pasie o szerokoÊci 3 m wzd∏u˝granicy dzia∏ki b´dzie mia∏a d∏ugoÊçi wysokoÊç nie wi´ksze ni˝ ma budy-nek istniejàcy lub projektowany na sà-siedniej dzia∏ce budowlanej,

3) rozbudow´ budynku istniejàcego,usytuowanego w odleg∏oÊci mniejszejni˝ okreÊlona w ust. 1 od granicy z sà-siednià dzia∏kà budowlanà, je˝eliw pasie o szerokoÊci 3 m wzd∏u˝ tejgranicy zostanà zachowane jego do-tychczasowe wymiary, a tak˝e nadbu-dow´ tak usytuowanego budynkuo nie wi´cej ni˝ jednà kondygnacj´,przy czym w nadbudowanej Êcianie,zlokalizowanej w odleg∏oÊci mniejszejni˝ 4 m od granicy nie mo˝e byç otwo-rów okiennych lub drzwiowych,

4) sytuowanie budynku gospodarczegoi gara˝u o d∏ugoÊci mniejszej ni˝ 5,5 mi o wysokoÊci mniejszej ni˝ 3 m bezpo-Êrednio przy granicy z sàsiednià dzia∏-kà budowlanà lub w odleg∏oÊci niemniejszej ni˝ 1,5 m Êcianà bez otwo-rów okiennych lub drzwiowych.

4. Usytuowanie budynku na dzia∏ce budow-lanej w sposób, o którym mowa w ust. 2i 3, powoduje obj´cie sàsiedniej dzia∏kibudowlanej obszarem oddzia∏ywaniaw rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy z dnia7 lipca 1994 r. — Prawo budowlane.

5. Odleg∏oÊç od granicy z sàsiednià dzia∏kàbudowlanà nie mo˝e byç mniejsza ni˝:

1) 1,5 m do okapu, gzymsu, balkonu lubdaszku nad wejÊciem, a tak˝e do ta-kich cz´Êci budynku jak galeria, taras,schody zewn´trzne, pochylnia lubrampa,

2) 4 m do zwróconego w stron´ tej grani-cy otworu okiennego umieszczonegow dachu lub po∏aci dachowej.

6. Budynek inwentarski lub budynek gos-podarczy, uwzgl´dniajàc przepisy odr´b-ne oraz zawarte w § 13, 60 i 271—273, niemo˝e byç sytuowany Êcianà z otworamiokiennymi lub drzwiowymi w odleg∏oÊcimniejszej ni˝ 8 m od Êciany istniejàcegona sàsiedniej dzia∏ce budowlanej budyn-ku mieszkalnego, budynku zamieszkaniazbiorowego lub budynku u˝ytecznoÊcipublicznej, lub takiego, dla którego ist-nieje ostateczna decyzja o pozwoleniu nabudow´, z zastrze˝eniem ust. 3 pkt 4.

7. Odleg∏oÊci od granicy z sàsiednià dzia∏kàbudowlanà do podziemnej cz´Êci budyn-ku, a tak˝e budowli podziemnej spe∏nia-jàcej funkcje u˝ytkowe budynku, znajdu-jàcych si´ ca∏kowicie poni˝ej poziomuotaczajàcego terenu, nie ustala si´.”;


5) w § 19:

a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:„1) 7 m — w przypadku do 4 stanowisk w∏àcz-

nie,”,

b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:„1) 3 m — w przypadku do 4 stanowisk w∏àcz-

nie,”;

6) w § 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Budynek u˝ytecznoÊci publicznej, budynekmieszkalny wielorodzinny, budynek zamiesz-kania zbiorowego nieb´dàcy budynkiem ko-szarowym oraz ka˝dy inny budynek majàcynajwy˝szà kondygnacj´ z pomieszczeniamiprzeznaczonymi na pobyt wi´cej ni˝ 50 osób,w których ró˝nica poziomów posadzek pomi´-dzy pierwszà i najwy˝szà kondygnacjà nad-ziemnà, niestanowiàcà drugiego poziomuw mieszkaniu dwupoziomowym, przekracza9,5 m, a tak˝e majàcy dwie lub wi´cej kondy-gnacji nadziemnych budynek opieki zdrowot-nej i budynek opieki spo∏ecznej nale˝y wypo-sa˝yç w dêwig osobowy.”;


„§ 56. Budynek mieszkalny wielorodzinny, budy-nek zamieszkania zbiorowego i budyneku˝ytecznoÊci publicznej powinien byç wy-posa˝ony w instalacj´ telekomunikacyjnà,a w miar´ potrzeby równie˝ w inne instala-cje, takie jak: telewizji przemys∏owej, syg-nalizacji dzwonkowej lub domofonowej,w sposób umo˝liwiajàcy zapewnienieochrony instalacji przed dost´pem osóbnieuprawnionych.”;


„1. Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzioraz do ruchu ogólnego (komunikacji) powin-ny mieç zapewnione oÊwietlenie Êwiat∏emsztucznym odpowiednio do potrzeb u˝ytko-wych.”;


„1. Graniczne wymiary schodów sta∏ych w bu-dynkach o ró˝nym przeznaczeniu okreÊla ta-bela:

*) W przypadku tych budynków szerokoÊç u˝ytkowà biegu schodowego i spocznika nale˝y przyjmowaçz uwzgl´dnieniem wymagaƒ okreÊlonych w ust. 2.”;

10) w § 85 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) drzwi do kabin ust´powych otwierane na zew-nàtrz, o szerokoÊci co najmniej 0,8 m, a do ka-bin przystosowanych dla potrzeb osób niepe∏-nosprawnych, co najmniej 0,9 m,”;


„1. Pomieszczenie techniczne, w którym sà zain-stalowane urzàdzenia emitujàce ha∏asy lubdrgania, mo˝e byç sytuowane w bezpoÊred-nim sàsiedztwie pomieszczeƒ przeznaczonych


na sta∏y pobyt ludzi, pod warunkiem zastoso-wania rozwiàzaƒ konstrukcyjno-materia∏o-wych, zapewniajàcych ochron´ sàsiednich po-mieszczeƒ przed ucià˝liwym oddzia∏ywaniemtych urzàdzeƒ, zgodnie z wymaganiami § 323ust. 2 pkt 2 i § 327 oraz Polskich Norm dotyczà-cych dopuszczalnych wartoÊci poziomu dêwi´-ku w pomieszczeniach oraz oceny wp∏ywudrgaƒ na budynki i na ludzi w budynkach.”;


„5. Pomieszczenia techniczne przeznaczone douk∏adania kabli w budynku (tunele i pomiesz-czenia kablowe) powinny spe∏niaç wymaganiawynikajàce z normy Stowarzyszenia Elektry-ków Polskich nr N SEP-E-004:2003 Elektro-energetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe.Projektowanie i budowa.”;

13) w § 108 w ust. 1 dodaje si´ pkt 4 w brzmieniu:

„4) mechanicznà, sterowanà czujkami niedopusz-czalnego poziomu st´˝enia gazu propan-butan— w gara˝ach, w których dopuszcza si´ parko-wanie samochodów zasilanych gazem pro-pan-butan i w których poziom pod∏ogi znajdu-je si´ poni˝ej poziomu terenu.”;

14) uchyla si´ § 111;

15) w § 113:

a) dodaje si´ ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Instalacja wodociàgowa ciep∏ej wody przy-gotowywanej:

1) centralnie — rozpoczyna si´ bezpoÊred-nio za armaturà odcinajàcà t´ instalacj´od indywidualnego w´z∏a ciep∏ownicze-go, od grupowego w´z∏a ciep∏ownicze-go lub od kot∏owni, a koƒczy punktamiczerpalnymi,

2) miejscowo — rozpoczyna si´ bezpoÊred-nio za armaturà odcinajàcà na przewo-dzie zasilajàcym zimnà wodà urzàdzeniado przygotowywania ciep∏ej wody,a koƒczy punktami czerpalnymi.”,

b) ust. 5—7 otrzymujà brzmienie:

„5. Instalacja wodociàgowa zimnej wody po-winna spe∏niaç wymagania okreÊlonew przepisach odr´bnych dotyczàcych ochro-ny przeciwpo˝arowej.

6. Wyroby zastosowane w instalacji wodocià-gowej powinny byç dobrane z uwzgl´dnie-niem korozyjnoÊci wody, tak aby nie nast´-powa∏o pogarszanie jej jakoÊci oraz trwa∏o-Êci instalacji, a tak˝e aby takich skutków niewywo∏ywa∏o wzajemne oddzia∏ywanie ma-teria∏ów, z których wykonano te wyroby.

7. Instalacja wodociàgowa powinna mieç za-bezpieczenia uniemo˝liwiajàce wtórne za-nieczyszczenie wody, zgodnie z wymagania-mi dla przep∏ywów zwrotnych, okreÊlonymiw Polskiej Normie dotyczàcej zabezpiecze-nia przed przep∏ywem zwrotnym.”,

c) uchyla si´ ust. 8;

16) w § 120:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Instalacja wodociàgowa ciep∏ej wody po-winna umo˝liwiaç uzyskanie w punktachczerpalnych wody o temperaturze nie ni˝-szej ni˝ 55 °C i nie wy˝szej ni˝ 60 °C.”,

b) dodaje si´ ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Instalacja wodociàgowa ciep∏ej wody po-winna umo˝liwiaç przeprowadzanie ciàg∏ejlub okresowej dezynfekcji metodà che-micznà lub fizycznà (w tym okresowe sto-sowanie metody dezynfekcji cieplnej), bezobni˝ania trwa∏oÊci instalacji i zastosowa-nych w niej wyrobów. Do przeprowadzeniadezynfekcji cieplnej niezb´dne jest zapew-nienie uzyskania w punktach czerpalnychtemperatury wody nie ni˝szej ni˝ 70 °C i niewy˝szej ni˝ 80 °C.”;

17) w § 122 uchyla si´ ust. 3;


„§ 124. Instalacja kanalizacyjna grawitacyjnaw pomieszczeniach budynku, z którychkrótkotrwale nie jest mo˝liwy grawitacyj-ny sp∏yw Êcieków, mo˝e byç wykonanapod warunkiem zainstalowania zabezpie-czenia przed przep∏ywem zwrotnym Êcie-ków z sieci kanalizacyjnej przez zastoso-wanie przepompowni Êcieków, zgodniez wymaganiami Polskiej Normy dotyczà-cej projektowania przepompowni Êciekóww kanalizacji grawitacyjnej wewnàtrz bu-dynków lub urzàdzenia przeciwzalewowe-go zgodnie z wymaganiami Polskiej Nor-my dotyczàcej urzàdzeƒ przeciwzalewo-wych w budynkach.”;

19) w § 125:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:„1. Przewody spustowe (piony) grawitacyjnej

instalacji kanalizacyjnej powinny byç wy-prowadzone jako przewody wentylujàce po-nad dach, a tak˝e powy˝ej górnej kraw´dziokien i drzwi znajdujàcych si´ w odleg∏oÊcipoziomej mniejszej ni˝ 4 m od wylotów tychprzewodów.”,

b) dodaje si´ ust. 4 w brzmieniu:

„4. W przypadku gdy wysokoÊç przewodu spu-stowego (pionu) grawitacyjnej instalacji ka-nalizacyjnej przekracza 10 m, pod∏àczeniapodejÊç na najni˝szej kondygnacji powinnyspe∏niaç wymagania Polskiej Normy doty-czàcej projektowania instalacji kanalizacyj-nych.”;

20) w § 133:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:„4. Wyroby zastosowane w instalacji ogrzew-

czej wodnej powinny byç dobranez uwzgl´dnieniem wymagaƒ Polskiej Normydotyczàcej jakoÊci wody w instalacjachogrzewania oraz z uwzgl´dnieniem korozyj-noÊci wody i mo˝liwoÊci zastosowaniaochrony przed korozjà.”,


b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:„7. Zabrania si´ stosowania kot∏a na paliwo sta-

∏e do zasilania instalacji ogrzewczej wodnejsystemu zamkni´tego, wyposa˝onej w prze-ponowe naczynie wzbiorcze, z wyjàtkiemkot∏a na paliwo sta∏e o mocy nominalnej do300 kW, wyposa˝onego w urzàdzenia do od-prowadzania nadmiaru ciep∏a.”;

21) w § 135 uchyla si´ ust. 6;22) w § 136:

a) ust. 1 i 2 otrzymujà brzmienie:„1. Pomieszczenia przeznaczone do instalowa-

nia kot∏ów na paliwo sta∏e i pomieszczeniask∏adu paliwa i ˝u˝lowni oraz pomieszczeniaprzeznaczone do instalowania kot∏ów naolej opa∏owy i pomieszczenia magazynuoleju opa∏owego powinny odpowiadaçprzepisom rozporzàdzenia, w tym okreÊlo-nym w § 220 ust. 1.

2. Kot∏y na paliwo sta∏e o mocy cieplnej nomi-nalnej do 25 kW powinny byç instalowanew wydzielonych pomieszczeniach technicz-nych zlokalizowanych na kondygnacji pod-ziemnej, na poziomie ogrzewanych po-mieszczeƒ lub w innych pomieszczeniach,w których mogà byç instalowane kot∏yo wi´kszych mocach cieplnych nominal-nych. Sk∏ad paliwa powinien byç umieszczo-ny w wydzielonym pomieszczeniu technicz-nym w pobli˝u kot∏a lub w pomieszczeniu,w którym znajduje si´ kocio∏. Pomieszcze-nia, w których instalowane sà kot∏y, oraz po-mieszczenia sk∏adu paliwa powinny odpo-wiadaç wymaganiom okreÊlonym w PolskiejNormie dotyczàcej kot∏owni wbudowanychna paliwo sta∏e.”,

b) dodaje si´ ust. 2a w brzmieniu:„2a. Kot∏y na paliwo sta∏e o mocy cieplnej no-

minalnej do 10 kW mogà byç instalowanew budynkach, o których mowa w § 132ust. 3, na poziomie ogrzewanych pomiesz-czeƒ, w pomieszczeniach nieb´dàcych po-mieszczeniami mieszkalnymi:1) o kubaturze wynikajàcej ze wskaênika

4 m3/kW nominalnej mocy cieplnej ko-t∏a, lecz nie mniej ni˝ 30 m3,

2) spe∏niajàcych wymagania dotyczàcewentylacji, o których mowa w § 150ust. 9,

3) posiadajàcych przewody kominoweokreÊlone w § 140 ust. 1 i 2 oraz § 145ust. 1,

4) zapewniajàcych dop∏yw powietrza dospalania w iloÊci co najmniej 10 m3/h na1 kW nominalnej mocy cieplnej kot∏a

— odpowiadajàcych wymaganiom okreÊ-lonym w Polskiej Normie dotyczàcej ko-t∏owni wbudowanych na paliwo sta∏e.”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:„3. Kot∏y na paliwo sta∏e o ∏àcznej mocy ciepl-

nej nominalnej powy˝ej 25 kW do 2000 kWpowinny byç instalowane w wydzielonychpomieszczeniach technicznych zlokalizowa-nych na kondygnacji podziemnej lub na po-

ziomie terenu. Sk∏ad paliwa i ˝u˝lownia po-winny byç umieszczone w oddzielnych po-mieszczeniach technicznych znajdujàcychsi´ bezpoÊrednio obok pomieszczenia ko-t∏ów, a tak˝e mieç zapewniony dojazd dladostawy paliwa oraz usuwania ˝u˝la i po-pio∏u. Pomieszczenia, w których instalowa-ne sà kot∏y, oraz pomieszczenia sk∏adu pali-wa powinny odpowiadaç wymaganiomokreÊlonym w Polskiej Normie dotyczàcejkot∏owni wbudowanych na paliwo sta∏e.”,

d) ust. 12 otrzymuje brzmienie:„12. Odprowadzenie spalin z kot∏ów na olej

opa∏owy powinno spe∏niaç wymagania dlaurzàdzeƒ gazowych okreÊlone w § 174ust. 1, 2, 5, 6, 8 i 9.”;

23) w § 140 uchyla si´ ust. 3;24) § 153 otrzymuje brzmienie:

„§ 153 1. Przewody i urzàdzenia wentylacji me-chanicznej i klimatyzacji powinny byçzaprojektowane i wykonane w taki spo-sób, aby zminimalizowaç odk∏adanie si´zanieczyszczeƒ na ich powierzchniachwewn´trznych kontaktujàcych si´ z po-wietrzem wentylacyjnym.

2. Przewody powinny mieç przekrój po-przeczny w∏aÊciwy dla przewidywanychprzep∏ywów powietrza oraz konstrukcj´przystosowanà do maksymalnego ci-Ênienia i wymaganej szczelnoÊci instala-cji, z uwzgl´dnieniem Polskich Norm do-tyczàcych wytrzyma∏oÊci i szczelnoÊciprzewodów.

3. W∏aÊciwoÊci materia∏ów przewodów lubsposób zabezpieczania ich powierzchnipowinny byç dobrane odpowiednio doparametrów przep∏ywajàcego powietrzaoraz do warunków wyst´pujàcychw miejscu ich zamontowania.

4. Przewody instalowane w miejscach,w których mogà byç nara˝one na uszko-dzenia mechaniczne, powinny byç za-bezpieczone przed tymi uszkodzeniami.

5. Przewody powinny byç wyposa˝onew otwory rewizyjne spe∏niajàce wyma-gania Polskiej Normy dotyczàcej elemen-tów przewodów u∏atwiajàcych konser-wacj´, umo˝liwiajàce oczyszczenie wn´-trza tych przewodów, a tak˝e innychurzàdzeƒ i elementów instalacji, o ile ichkonstrukcja nie pozwala na czyszczeniew inny sposób ni˝ poprzez te otwory,przy czym nie nale˝y ich sytuowaç w po-mieszczeniach o podwy˝szonych wyma-ganiach higienicznych.

6. Przewody prowadzone przez pomiesz-czenia lub przestrzenie nieogrzewanepowinny mieç izolacj´ cieplnà,z uwzgl´dnieniem wymagaƒ okreÊlo-nych w § 267 ust. 1.

7. Przewody instalacji klimatyzacji, przewo-dy stosowane do recyrkulacji powietrzaoraz prowadzàce do urzàdzeƒ do odzy-skiwania ciep∏a, a tak˝e przewody pro-wadzàce powietrze zewn´trzne przez


ogrzewane pomieszczenia, powinnymieç izolacj´ cieplnà i przeciwwilgo-ciowà.”;


„9. Instalacje wentylacji mechanicznej i klimatyza-cji powinny byç wyposa˝one w przepustnicezlokalizowane w miejscach umo˝liwiajàcychregulacj´ instalacji, a tak˝e odci´cie dop∏ywupowietrza zewn´trznego i wyp∏ywu powietrzawewn´trznego. Wymaganie to nie dotyczy in-stalacji mechanicznej wywiewnej, przewidzia-nej do okresowej pracy jako wentylacja grawi-tacyjna.”;

26) w § 156:


„3. Instalacj´ gazowà zasilanà gazem p∏ynnymze sta∏ych zbiorników lub baterii butli, znaj-dujàcych si´ na dzia∏ce budowlanej nazewnàtrz budynku, stanowi uk∏ad przewo-dów za g∏ównym zaworem odcinajàcym in-stalacj´ zbiornikowà, butle lub kolektor butliprowadzonych na zewnàtrz lub wewnàtrzbudynku, wraz z armaturà, kszta∏tkami i in-nym wyposa˝eniem, a tak˝e urzàdzenia dopomiaru zu˝ycia gazu, urzàdzenia gazowez wyposa˝eniem oraz przewody spalinowelub powietrzno-spalinowe odprowadzajàcespaliny bezpoÊrednio poza budynek lub doprzewodów w Êcianach.”,

b) dodaje si´ ust. 5 i 6 w brzmieniu:

„5. Instalacj´ zbiornikowà gazu p∏ynnego sta-nowi zespó∏ urzàdzeƒ sk∏adajàcy si´ zezbiornika albo grupy zbiorników z armaturài osprz´tem oraz z przy∏àcza gazowegoz g∏ównym zaworem odcinajàcym.

6. Wymagania dla instalacji gazowych, o któ-rych mowa w rozporzàdzeniu, nie dotyczàinstalacji przeznaczonych dla celów rolni-czych i produkcyjno-przemys∏owych (tech-nologicznych).”;


„7. Instalacja gazowa przy∏àczona do sieci gazo-wej wykonanej z przewodów metalowych po-winna byç zabezpieczona przed wp∏ywem prà-dów b∏àdzàcych przez zainstalowanie wstawkiizolacyjnej na wprowadzeniu metalowej rurygazowej do budynku.”;

28) w § 163:

a) dodaje si´ ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Przewody instalacji gazowej powinny byçwykonane w sposób zapewniajàcy spe∏nie-nie wymagaƒ szczelnoÊci i trwa∏oÊci okreÊ-lonych w Polskiej Normie dotyczàcej prze-wodów gazowych dla budynków.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W budynkach mieszkalnych jednorodzin-nych, budynkach w zabudowie zagrodoweji budynkach rekreacji indywidualnej prze-wody instalacji gazowej, a w pozosta∏ychbudynkach tylko przewody za gazomierzami

lub odga∏´zieniami prowadzàcymi do od-r´bnych mieszkaƒ lub lokali u˝ytkowych,powinny byç wykonane z rur, o których mo-wa w ust. 2, ∏àczonych równie˝ z zastosowa-niem po∏àczeƒ gwintowanych lub z rur mie-dzianych ∏àczonych przez lutowanie lutemtwardym. Dopuszcza si´ stosowanie innychsposobów ∏àczenia rur, je˝eli spe∏niajà onewymagania szczelnoÊci i trwa∏oÊci okreÊlo-ne w Polskiej Normie dotyczàcej przewo-dów gazowych dla budynków.”;


„2. Zabrania si´ prowadzenia przez pomieszczeniamieszkalne przewodów instalacji gazowej z za-stosowaniem po∏àczeƒ gwintowanych, a tak˝ez zastosowaniem innych sposobów ∏àczeniarur, je˝eli mogà one stanowiç zagro˝enie dlabezpieczeƒstwa mieszkaƒców.”;


„1. Urzàdzenia pomiarowe zu˝ycia gazu, zwanedalej „gazomierzami”, spe∏niajàce wymaganiaokreÊlone w Polskiej Normie dotyczàcej gazo-mierzy, powinny byç zainstalowane oddzielniedla ka˝dego z odbiorców i zabezpieczoneprzed dost´pem osób nieupowa˝nionych.”;

31) w § 174:


„1. Grzewcze urzàdzenia gazowe, takie jak: ko-t∏y ogrzewcze, grzejniki wody przep∏ywo-wej, niezale˝nie od ich obcià˝eƒ cieplnych,powinny byç pod∏àczone na sta∏e z indy-widualnymi kana∏ami spalinowymi,z uwzgl´dnieniem instrukcji technicznej pro-ducenta urzàdzenia, o której mowa w prze-pisach dotyczàcych zasadniczych wymagaƒdla urzàdzeƒ spalajàcych paliwa gazowe.”,


„6. Przewody i kana∏y spalinowe, odprowadza-jàce spaliny od grzewczych urzàdzeƒ gazo-wych, powinny byç dostosowane do warun-ków pracy danego typu urzàdzenia.”;

32) w § 175 ust. 2 i 3 otrzymujà brzmienie:

„2. Wyloty przewodów, o których mowa w ust. 1pkt 2, powinny znajdowaç si´ wy˝ej ni˝ 2,5 mponad poziomem terenu. Dopuszcza si´ sytu-owanie tych wylotów poni˝ej 2,5 m, lecz niemniej ni˝ 0,5 m ponad poziomem terenu, je˝e-li w odleg∏oÊci do 8 m nie znajduje si´ plac za-baw dla dzieci lub inne miejsca rekreacyjne.

3. Odleg∏oÊç mi´dzy wylotami przewodów, o któ-rych mowa w ust. 1, powinna byç nie mniejszani˝ 3 m, a odleg∏oÊç tych wylotów od najbli˝-szej kraw´dzi okien otwieranych i ryzalitówprzes∏aniajàcych nie mniejsza ni˝ 0,5 m.”;


„§ 179. 1. Instalacje gazowe w budynku lub w ze-spole budynków mogà byç zasilanez jednego zbiornika z gazem p∏ynnymlub grupy takich zbiorników.


2. Liczba zbiorników naziemnych w grupienie powinna przekraczaç 6 sztuk, a ich∏àczna pojemnoÊç 100 m3. Odleg∏oÊçpomi´dzy grupami zbiorników naziem-nych powinna wynosiç:

1) 7,5 m — w przypadku, gdy ∏àczna po-jemnoÊç zbiorników w grupie nieprzekracza 30 m3,

2) 15 m — w przypadku, gdy ∏àczna po-jemnoÊç zbiorników w grupie prze-kracza 30 m3.

3. Zbiorniki gazu p∏ynnego nie mogà byçsytuowane w zag∏´bieniach terenu,w miejscach podmok∏ych oraz w odle-g∏oÊci mniejszej ni˝ 5 m od rowów, stu-dzienek lub wpustów kanalizacyjnych.

4. Dopuszczalnà odleg∏oÊç zbiorników z ga-zem p∏ynnym od budynków mieszkal-nych, budynków zamieszkania zbioro-wego oraz budynków u˝ytecznoÊci pu-blicznej, a tak˝e mi´dzy zbiornikami,okreÊla poni˝sza tabela:

5. Dopuszczalna odleg∏oÊç zbiorników z ga-zem p∏ynnym od budynków produkcyj-nych i magazynowych powinna wynosiçdla zbiorników o pojemnoÊci:1) do 10 m3 — nie mniej ni˝ odleg∏oÊç

okreÊlona w tabeli w ust. 4 w kolum-nach 2 i 3,

2) powy˝ej 10 m3 — nie mniej ni˝ po∏o-wa odleg∏oÊci okreÊlonej w tabeliw ust. 4 w kolumnach 2 i 3.

6. Odleg∏oÊç zbiorników z gazem p∏ynnymod granicy z sàsiednià dzia∏kà budowla-nà powinna byç nie mniejsza ni˝ po∏owaodleg∏oÊci okreÊlonej w tabeli w ust. 4w kolumnach 2 i 3, przy zachowaniu wy-maganej odleg∏oÊci od budynku danegorodzaju.

7. Odleg∏oÊci okreÊlone w tabeli w ust. 4w kolumnie 2 mogà byç zmniejszone do50 % w przypadku zastosowania wolnostojàcej Êciany oddzielenia przeciwpo˝a-rowego o klasie odpornoÊci ogniowej conajmniej R E I 120, usytuowanej pomi´-dzy zbiornikiem z gazem p∏ynnym a bu-dynkiem. Wymiary wolno stojàcej Êcia-ny oraz jej odleg∏oÊç od zbiornika po-winny byç tak dobrane, aby os∏oniçzbiornik od tej cz´Êci budynku, która

znajduje si´ w odleg∏oÊci mniejszej ni˝okreÊlona w tabeli w ust. 4 w kolumnie 2od dowolnego punktu zbiornika.

8. Dla zbiornika z gazem p∏ynnym o pojem-noÊci do 10 m3 zmniejszenie jego odle-g∏oÊci od budynku, o której mowaw ust. 7, mo˝e mieç miejsce równie˝wówczas, gdy pionowy pas Êciany tegobudynku o szerokoÊci co najmniej rów-nej rzutowi równoleg∏emu zbiornika, po-wi´kszonej po 2 m z obu jego stron, orazo wysokoÊci równej wysokoÊci budynkub´dzie mia∏ klas´ odpornoÊci ogniowejco najmniej R E I 120 i w tym pasie Êcia-ny nie b´dà znajdowa∏y si´ otworyokienne i drzwiowe.

9. Odleg∏oÊç zbiornika z gazem p∏ynnymod rzutu poziomego skrajnego przewo-du elektroenergetycznej linii napowietrz-nej, a tak˝e od szyny zelektryfikowanejlinii kolejowej lub tramwajowej powinnawynosiç co najmniej:

1) 3 m — przy napi´ciu linii elektroener-getycznej lub sieci trakcyjnej do 1 kV,

2) 15 m — przy napi´ciu linii elektro-energetycznej lub sieci trakcyjnej rów-nym lub wi´kszym od 1 kV.”;



„§ 181. 1. Budynek, w którym zanik napićiaw elektroenergetycznej sieci zasilajàcejmo˝e spowodowaç zagro˝enie ˝ycia lubzdrowia ludzi, powa˝ne zagro˝enie Êro-dowiska, a tak˝e znaczne straty material-ne, nale˝y zasilaç co najmniej z dwóchniezale˝nych, samoczynnie za∏àczajà-cych si´ êróde∏ energii elektrycznej orazwyposa˝aç w samoczynnie za∏àczajàcesi´ oÊwietlenie awaryjne (zapasowe lubewakuacyjne). W budynku wysokoÊcio-wym jednym ze êróde∏ zasilania powi-nien byç zespó∏ pràdotwórczy.

2. Awaryjne oÊwietlenie zapasowe nale˝ystosowaç w pomieszczeniach, w któ-rych po zaniku oÊwietlenia podstawo-wego istnieje koniecznoÊç kontynuowa-nia czynnoÊci w niezmieniony sposóblub ich bezpiecznego zakoƒczenia, przyczym czas dzia∏ania tego oÊwietleniapowinien byç dostosowany do uwarun-kowaƒ wynikajàcych z wykonywanychczynnoÊci oraz warunków wyst´pujà-cych w pomieszczeniu.

3. Awaryjne oÊwietlenie ewakuacyjne na-le˝y stosowaç:

1) w pomieszczeniach:

a) widowni kin, teatrów i filharmonii oraz in-nych sal widowiskowych,

b) audytoriów, sal konferencyjnych, czytelni,lokali rozrywkowych oraz sal sportowych,przeznaczonych dla ponad 200 osób,

c) wystawowych w muzeach,

d) o powierzchni netto ponad 1000 m2 w ga-ra˝ach oÊwietlonych wy∏àcznie Êwiat∏emsztucznym,

e) o powierzchni netto ponad 2000 m2 w bu-dynkach u˝ytecznoÊci publicznej, budyn-kach zamieszkania zbiorowego oraz w bu-dynkach produkcyjnych i magazynowych,

2) na drogach ewakuacyjnych:

a) z pomieszczeƒ wymienionych w pkt 1,

b) oÊwietlonych wy∏àcznie Êwiat∏em sztucz-nym,

c) w szpitalach i innych budynkach prze-znaczonych przede wszystkim do u˝ytkuosób o ograniczonej zdolnoÊci porusza-nia si´,

d) w wysokich i wysokoÊciowych budyn-kach u˝ytecznoÊci publicznej i zamieszka-nia zbiorowego.

4. Awaryjne oÊwietlenie ewakuacyjne nie jestwymagane w pomieszczeniach, w którychawaryjne oÊwietlenie zapasowe spe∏nia waru-nek okreÊlony w ust. 5 dla awaryjnego oÊwie-tlenia ewakuacyjnego.

5. Awaryjne oÊwietlenie ewakuacyjne powinnodzia∏aç przez co najmniej 1 godzin´ od zanikuoÊwietlenia podstawowego.

6. W pomieszczeniu, które jest u˝ytkowane przywy∏àczonym oÊwietleniu podstawowym, nale-˝y stosowaç oÊwietlenie dodatkowe, zasila-ne napićiem nieprzekraczajàcym napićia do-tykowego dopuszczalnego d∏ugotrwale, s∏u-˝àce uwidocznieniu przeszkód wynikajàcychz uk∏adu budynku, dróg komunikacji ogól-nej lub sposobu jego u˝ytkowania, a tak˝epodÊwietlane znaki wskazujàce kierunki ewa-kuacji.

7. OÊwietlenie awaryjne nale˝y wykonywaçzgodnie z Polskimi Normami dotyczàcymi wy-magaƒ w tym zakresie.”;

35) w § 183:

a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) urzàdzenia ochronne ró˝nicowopràdoweuzupe∏niajàce podstawowà ochron´ przeciw-pora˝eniowà i ochron´ przed powstaniempo˝aru, powodujàce w warunkach uszkodze-nia samoczynne wy∏àczenie zasilania;”,


„1a. Po∏àczeniami wyrównawczymi, o którychmowa w ust. 1 pkt 7, nale˝y objàç:

1) instalacj´ wodociàgowà wykonanàz przewodów metalowych,

2) metalowe elementy instalacji kanaliza-cyjnej,

3) instalacj´ ogrzewczà wodnà wykonanàz przewodów metalowych,

4) metalowe elementy instalacji gazowej,

5) metalowe elementy szybów i maszy-nowni dêwigów,

6) metalowe elementy przewodów i wk∏a-dów kominowych,

7) metalowe elementy przewodów i urzà-dzeƒ do wentylacji i klimatyzacji,

8) metalowe elementy obudowy urzàdzeƒinstalacji telekomunikacyjnej.”;


„3. Instalacja piorunochronna, o której mowaw § 53 ust. 2, powinna byç wykonana zgod-nie z wymaganiami Polskich Norm dotyczà-cych ochrony odgromowej obiektów budow-lanych.”;


„2. G∏ówne ciàgi instalacji elektrycznej w budyn-ku mieszkalnym wielorodzinnym, budynkuzamieszkania zbiorowego i budynku u˝ytecz-noÊci publicznej nale˝y prowadziç pozamieszkaniami i pomieszczeniami przeznaczo-nymi na pobyt ludzi, w wydzielonych kana-∏ach lub szybach instalacyjnych, zgodniez Polskà Normà dotyczàcà wymagaƒ w tymzakresie.”;


38) w § 187:

a) ust. 3 i 4 otrzymujà brzmienie:

„3. Przewody i kable elektryczne oraz Êwiat∏o-wodowe wraz z ich zamocowaniami, zwanedalej „zespo∏ami kablowymi”, stosowanew systemach zasilania i sterowania urzàdze-niami s∏u˝àcymi ochronie przeciwpo˝aro-wej, powinny zapewniaç ciàg∏oÊç dostawyenergii elektrycznej lub przekazu sygna∏uprzez czas wymagany do uruchomieniai dzia∏ania urzàdzenia, z zastrze˝eniemust. 7. Ocena zespo∏ów kablowych w zakre-sie ciàg∏oÊci dostawy energii elektrycznejlub przekazu sygna∏u, z uwzgl´dnieniem ro-dzaju pod∏o˝a i przewidywanego sposobumocowania do niego, powinna byç wykona-na zgodnie z warunkami okreÊlonymi w Pol-skiej Normie dotyczàcej badania odpornoÊciogniowej.

4. Zespo∏y kablowe umieszczone w pomiesz-czeniach chronionych sta∏ymi wodnymiurzàdzeniami gaÊniczymi powinny byç od-porne na oddzia∏ywanie wody. Je˝eli prze-wody i kable u∏o˝one sà w ognioochronnychkana∏ach kablowych, to wówczas wymaga-nie odpornoÊci na dzia∏anie wody uznaje si´za spe∏nione.”,

b) dodaje si´ ust. 5—7 w brzmieniu:

„5. Przewody i kable elektryczne w obwodachurzàdzeƒ alarmu po˝aru, oÊwietlenia awa-ryjnego i ∏àcznoÊci powinny mieç klas´ PHodpowiednià do czasu wymaganego dodzia∏ania tych urzàdzeƒ, zgodnie z wymaga-niami Polskiej Normy dotyczàcej metodybadaƒ palnoÊci cienkich przewodów i kablibez ochrony specjalnej stosowanych w ob-wodach zabezpieczajàcych.

6. Zespo∏y kablowe powinny byç tak zaprojek-towane i wykonane, aby w wymaganymczasie, o którym mowa w ust. 3 i 5, nie na-stàpi∏a przerwa w dostawie energii elek-trycznej lub przekazie sygna∏u spowodowa-na oddzia∏ywaniami elementów budynkulub wyposa˝enia.

7. Czas zapewnienia ciàg∏oÊci dostawy energiielektrycznej lub sygna∏u do urzàdzeƒ, o któ-rych mowa w ust. 3, mo˝e byç ograniczonydo 30 minut, o ile zespo∏y kablowe znajdujàsi´ w obr´bie przestrzeni chronionych sta∏y-mi samoczynnymi urzàdzeniami gaÊniczymiwodnymi.”;


„§ 192. 1. Instalacj´ telekomunikacyjnà budynku,o której mowa w § 56, stanowià ele-menty infrastruktury telekomunika-cyjnej, w szczególnoÊci kable i przewo-dy wraz z osprz´tem instalacyjnymi urzàdzeniami telekomunikacyjnymi,poczàwszy od punktu po∏àczeniaz publicznà siecià telekomunikacyjnà

(prze∏àcznica kablowa) lub od urzàdzeniasystemu radiowego do gniazda abo-nenckiego.

2. Po∏àczenie sieci telekomunikacyjnejz instalacjà telekomunikacyjnà budynkupowinno byç usytuowane na pierwszejpodziemnej lub pierwszej nadziemnejkondygnacji budynku, a w przypadkusystemu radiowego — na jego najwy˝-szej kondygnacji, w odr´bnym pomiesz-czeniu lub szafce.

3. G∏ówne ciàgi instalacji telekomunika-cyjnej powinny byç prowadzone w wy-dzielonych kana∏ach lub szybach insta-lacyjnych poza mieszkaniami i lokalamiu˝ytkowymi oraz innymi pomieszcze-niami, których sposób u˝ytkowania mo-˝e powodowaç przerwy lub zak∏óceniaprzekazywanego sygna∏u.

4. Prowadzenie instalacji telekomunikacyj-nej i rozmieszczenie urzàdzeƒ tele-komunikacyjnych w budynku powinnozapewniaç bezkolizyjnoÊç z innymi in-stalacjami w zakresie ich wzajemnegousytuowania i bezpieczeƒstwo osób ko-rzystajàcych z cz´Êci wspólnych bu-dynku.

5. Miejsce lub pomieszczenie przeznaczo-ne na osprz´t i urzàdzenia instalacyjnepowinno byç ∏atwo dost´pne dla obs∏u-gi technicznej i oznakowane w sposóbjednoznacznie okreÊlajàcy operatorasieci telekomunikacyjnej.

6. W instalacji telekomunikacyjnej nale˝yzastosowaç urzàdzenia ochrony prze-ciwprzepi´ciowej, a elementy instalacjiwyprowadzone ponad dach po∏àczyçz instalacjà piorunochronnà, o którejmowa w § 184 ust. 3, lub bezpoÊredniouziemiç w przypadku braku instalacjipiorunochronnej.”;


„2. W budynkach, o których mowa w ust. 1, do-puszcza si´ instalowanie dêwigów z nap´demelektrycznym bez wykonywania dylatacji szy-bów dêwigowych, pod warunkiem ich oddzie-lenia od pomieszczeƒ mieszkalnych pomiesz-czeniami nieprzeznaczonymi na sta∏y pobyt lu-dzi oraz zastosowania w nieoddylatowanymszybie dêwigowym zabezpieczeƒ przed prze-noszeniem drgaƒ z prowadnic jezdnych nakonstrukcj´ budynku, tak aby poziomy ha∏asui drgaƒ przenikajàcych do pomieszczeƒ miesz-kalnych nie przekracza∏y wartoÊci okreÊlonychw Polskich Normach dotyczàcych dopuszczal-nych wartoÊci poziomu dêwi´ku w pomiesz-czeniach oraz oceny wp∏ywu drgaƒ na ludziw budynkach.

3. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1, nie do-tyczy dêwigów z nap´dem hydraulicznym,dêwigów towarowych ma∏ych, dêwigów z ma-


szynownià dolnà lub bocznà oraz dêwigówz wciàgarkami bezreduktorowymi, z zastrze˝e-niem § 96 ust. 1, w szczególnoÊci zastosowa-nia w nieoddylatowanym szybie dêwigowymzabezpieczeƒ przed przenoszeniem drgaƒz prowadnic jezdnych na konstrukcj´ budynku,tak aby poziomy ha∏asu i drgaƒ przenikajàcychdo pomieszczeƒ mieszkalnych nie przekracza∏ywartoÊci okreÊlonych w Polskich Normach,o których mowa w ust. 2.”;

41) w § 198 uchyla si´ ust. 3;

42) w § 204 dodaje si´ ust. 7 w brzmieniu:

„7. Budynki u˝ytecznoÊci publicznej z pomiesz-czeniami przeznaczonymi do przebywaniaznacznej liczby osób, takie jak: hale widowi-skowe, sportowe, wystawowe, targowe, han-dlowe, dworcowe powinny byç wyposa˝o-ne, w zale˝noÊci od potrzeb, w urzàdzeniado sta∏ej kontroli parametrów istotnych dlabezpieczeƒstwa konstrukcji, takich jak: prze-mieszczenia, odkszta∏cenia i napr´˝enia w kon-strukcji.”;


„2. Przepisy rozporzàdzenia dotyczàce bezpie-czeƒstwa po˝arowego, wymiarów schodów,o których mowa w § 68 ust. 1 i 2, a tak˝e oÊwietlenia awaryjnego, o którym mowaw § 181, stosuje si´, z uwzgl´dnieniem § 2ust. 2 i 3a, równie˝ do u˝ytkowanych budyn-ków istniejàcych, które na podstawie przepi-sów odr´bnych uznaje si´ za zagra˝ajàce ˝yciuludzi.”;


„2) wymagaƒ Polskich Norm i warunków okreÊlo-nych w za∏àczniku nr 3 do rozporzàdzenia, do-tyczàcych w szczególnoÊci zasad ustalania:

a) g´stoÊci obcià˝enia ogniowego pomiesz-czeƒ i stref po˝arowych,

b) klas odpornoÊci ogniowej elementów bu-dynku,

c) klas dymoszczelnoÊci zamkni´ç otworów,

d) w∏aÊciwoÊci funkcjonalnych urzàdzeƒ s∏u˝à-cych do wentylacji po˝arowej,

e) stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ele-menty budynku,

f) reakcji na ogieƒ wyrobów (materia∏ów) bu-dowlanych,

g) toksycznoÊci produktów rozk∏adu spalaniamateria∏ów.”;

45) dodaje si´ § 208a w brzmieniu:

„§ 208a. 1. OkreÊleniom u˝ytym w rozporzàdze-niu: niepalny, niezapalny, trudno za-palny, ∏atwo zapalny, niekapiàcy, sa-mogasnàcy, intensywnie dymiàcy od-

powiadajà klasy reakcji na ogieƒ zgod-nie z za∏àcznikiem nr 3 do rozporzà-dzenia.

2. Elementy budynku okreÊlone w rozpo-rzàdzeniu jako nierozprzestrzeniajàceognia, s∏abo rozprzestrzeniajàce ogieƒlub silnie rozprzestrzeniajàce ogieƒ po-winny spe∏niaç, z zastrze˝eniem ust. 3,wymagania zgodnie z za∏àcznikiem nr 3do rozporzàdzenia.

3. W przypadku Êcian zewn´trznych bu-dynku, w tym z ociepleniem i ok∏adzi-nà zewn´trznà lub tylko z ok∏adzinà ze-wn´trznà, przez elementy budynku:

1) nierozprzestrzeniajàce ognia — ro-zumie si´ elementy budynku nieroz-przestrzeniajàce ognia zarówno przydzia∏aniu ognia wewnàtrz, jak i odzewnàtrz budynku,

2) s∏abo rozprzestrzeniajàce ogieƒ —rozumie si´ elementy budynku, któ-re z jednej strony sà s∏abo rozprze-strzeniajàce ogieƒ, natomiast przydzia∏aniu ognia z drugiej strony sàs∏abo rozprzestrzeniajàce ogieƒ lubnierozprzestrzeniajàce ognia,

3) silnie rozprzestrzeniajàce ogieƒ —rozumie si´ elementy budynku, któ-re przy dzia∏aniu ognia z jednej stro-ny sklasyfikowane sà jako silnie roz-przestrzeniajàce ogieƒ, niezale˝nieod klasyfikacji uzyskanej przy dzia∏a-niu ognia z drugiej strony

— dla których wymagania przy dzia∏a-niu ognia wewnàtrz budynku okreÊlasi´ zgodnie z za∏àcznikiem nr 3 do roz-porzàdzenia, a przy dzia∏aniu ognia odzewnàtrz budynku okreÊla si´ zgodniez Polskà Normà dotyczàcà metody ba-dania stopnia rozprzestrzeniania ogniaprzez Êciany.

4. Wyst´pujàca w rozporzàdzeniu kla-sa E I odpornoÊci ogniowej drzwi lubinnych zamkni´ç otworów oznacza kla-s´ E I1 lub E I2 zgodnie z Polskà Normàdotyczàcà klasyfikacji ogniowej ustala-nej na podstawie badaƒ odpornoÊciogniowej, z wy∏àczeniem instalacjiwentylacyjnej; dla drzwi przystanko-wych do dêwigu dopuszcza si´ okreÊ-lenie odpornoÊci ogniowej zgodniez Polskà Normà dotyczàcà wykonywa-nia próby odpornoÊci ogniowej drzwiprzystankowych.

5. DymoszczelnoÊç drzwi oznacza klas´dymoszczelnoÊci Sm ustalonà zgodniez Polskà Normà dotyczàcà klasyfikacjiogniowej ustalanej na podstawie ba-daƒ odpornoÊci ogniowej, z wy∏àcze-niem instalacji wentylacyjnej.”;


4. Wymaganà klas´ odpornoÊci po˝arowej dla budynku PM oraz IN, z zastrze˝eniem § 282, okreÊla poni˝-sza tabela:

✶ — Zgodnie z § 228 ust. 1 nie mogà wyst´powaç takie budynki.”;

*) Gdy poziom stropu nad pierwszà kondygnacjà nadziemnà jest na wysokoÊci nie wi´kszej ni˝9 m nad poziomem terenu.


„3. Dopuszcza si´ obni˝enie wymaganej klasy odpornoÊci po˝arowej w budynkach wymienionych w po-ni˝szej tabeli do poziomu w niej okreÊlonego.


„§ 214. W budynkach wyposa˝onych w sta∏e sa-moczynne urzàdzenia gaÊnicze wodne,z wyjàtkiem budynków ZL II oraz wielokon-dygnacyjnych budynków wysokich (W)i wysokoÊciowych (WW), dopuszcza si´:

1) obni˝enie klasy odpornoÊci po˝arowejbudynku o jednà w stosunku do wyni-kajàcej z § 212,

2) przyj´cie klasy „E” odpornoÊci po˝aro-wej dla budynku jednokondygnacyjne-go.”;


2. Elementy budynku, o których mowaw ust. 1, powinny byç nierozprzestrze-niajàce ognia, przy czym dopuszcza si´zastosowanie s∏abo rozprzestrzeniajà-cych ogieƒ:

1) elementów budynku o jednej kondy-gnacji nadziemnej ZL IV oraz PM,o maksymalnej g´stoÊci obcià˝eniaogniowego strefy po˝arowej do500 MJ/m2,

2) Êcian wewn´trznych i zewn´trznychoraz elementów konstrukcji dachui jego przekrycia w budynku PM ni-skim o maksymalnej g´stoÊci obcià-

˝enia ogniowego strefy po˝arowej do1000 MJ/m2,

3) Êcian zewn´trznych w budynku ni-skim ZL IV.

3. Dopuszcza si´ stosowanie w budynkuPM Êcian zewn´trznych klasy D z rdze-niem klasy E z uwagi na reakcj´ naogieƒ, je˝eli ok∏adzina wewn´trzna jestniepalna, a Êciana jest nierozprzestrze-niajàca ognia przy dzia∏aniu ognia odstrony elewacji.

4. Dopuszcza si´ stosowanie w budynkuPM Êcian wewn´trznych klasy D z uwa-gi na reakcj´ na ogieƒ.

48) § 216 otrzymuje brzmienie:„§ 216. 1. Elementy budynku, odpowiednio do je-

go klasy odpornoÊci po˝arowej, powin-

ny spe∏niaç, z zastrze˝eniem § 213 oraz§ 237 ust. 9, co najmniej wymaganiaokreÊlone w poni˝szej tabeli:

*) Z zastrze˝eniem § 219 ust. 1.

Oznaczenia w tabeli:R — noÊnoÊç ogniowa (w minutach), okreÊlona zgodnie z Polskà Normà dotyczàcà zasad ustala-

nia klas odpornoÊci ogniowej elementów budynku,E — szczelnoÊç ogniowa (w minutach), okreÊlona jw.,I — izolacyjnoÊç ogniowa (w minutach), okreÊlona jw.,(—) — nie stawia si´ wymagaƒ.

1) Je˝eli przegroda jest cz´Êcià g∏ównej konstrukcji noÊnej, powinna spe∏niaç tak˝e kryteria noÊnoÊciogniowej (R) odpowiednio do wymagaƒ zawartych w kol. 2 i 3 dla danej klasy odpornoÊci po˝aro-wej budynku.

2) Klasa odpornoÊci ogniowej dotyczy pasa mi´dzykondygnacyjnego wraz z po∏àczeniem ze stro-pem.

3) Wymagania nie dotyczà naÊwietli dachowych, Êwietlików, lukarn i okien po∏aciowych (z zastrze˝e-niem § 218), jeÊli otwory w po∏aci dachowej nie zajmujà wi´cej ni˝ 20 % jej powierzchni; nie do-tyczà tak˝e budynku, w którym nad najwy˝szà kondygnacjà znajduje si´ strop albo inna przegro-da, spe∏niajàca kryteria okreÊlone w kol. 4.

4) Dla Êcian komór zsypu wymaga si´ klasy E I 60, a dla drzwi komór zsypu klasy E I 30.5) Klasa odpornoÊci ogniowej dotyczy elementów wraz z uszczelnieniami z∏àczy i dylatacjami.


5. W Êcianach zewn´trznych budynkuZL II dopuszcza si´, z zastrze˝eniemust. 8, zastosowanie izolacji cieplnejpalnej, je˝eli os∏aniajàca jà od wewnàtrzok∏adzina jest niepalna i ma klas´ od-pornoÊci ogniowej co najmniej:

1) w budynku klasy odpornoÊci po˝aro-wej „B” — E I 60,

2) w budynku klasy odpornoÊci po˝aro-wej „C” i „D” — E I 30.

6. Dopuszcza si´ stosowanie klap dymo-wych z materia∏ów ∏atwo zapalnychw dachach i stropodachach.

7. Strop tworzàcy w pomieszczeniu dodat-kowy poziom — antresol´, przeznaczo-nà do u˝ytku dla wi´cej ni˝ 10 osób,a tak˝e jej konstrukcja noÊna, powinnyodpowiadaç wymaganiom wynikajà-cym z klasy odpornoÊci po˝arowej bu-dynku, lecz nie mniejszym ni˝ dla kla-sy „D”, z zastrze˝eniem § 214.

8. W budynku, na wysokoÊci powy˝ej25 m od poziomu terenu, ok∏adzina ele-wacyjna i jej zamocowanie mechanicz-ne, a tak˝e izolacja cieplna Êciany ze-wn´trznej, powinny byç wykonanez materia∏ów niepalnych.

9. Dopuszcza si´ ocieplenie Êciany zew-n´trznej budynku mieszkalnego, wznie-sionego przed dniem 1 kwietnia 1995 r.,o wysokoÊci do 11 kondygnacji w∏àcz-

nie, z u˝yciem samogasnàcego polisty-renu spienionego, w sposób zapewnia-jàcy nierozprzestrzenianie ognia.”;


„1. Przekrycie dachu budynku ni˝szego, usytu-owanego bli˝ej ni˝ 8 m lub przyleg∏ego doÊciany z otworami budynku wy˝szego, z wyjàt-kiem przypadków wymienionych w § 273ust. 1, w pasie o szerokoÊci 8 m od tej Êcianypowinno byç nierozprzestrzeniajàce ogniaoraz w pasie tym:

1) konstrukcja dachu powinna mieç klas´ od-pornoÊci ogniowej co najmniej R 30,

2) przekrycie dachu powinno mieç klas´ od-pornoÊci ogniowej co najmniej R E 30.”;


„1. Przekrycie dachu o powierzchni wi´kszej ni˝1000 m2 powinno byç nierozprzestrzeniajàceognia, a palna izolacja cieplna przekrycia po-winna byç oddzielona od wn´trza budynkuprzegrodà o klasie odpornoÊci ogniowej nieni˝szej ni˝ R E 15.”;


„1. Âciany wewn´trzne i stropy wydzielajàce ko-t∏ownie, sk∏ady paliwa sta∏ego, ˝u˝lowniei magazyny oleju opa∏owego, a tak˝e zamkni´-cia otworów w tych elementach, powinnymieç klas´ odpornoÊci ogniowej nie mniejszàni˝ okreÊlona w tabeli:

*) Wymaganie nie dotyczy budynków mieszkalnych jednorodzinnych, budynków mieszkalnych w zabudowiezagrodowej oraz budynków rekreacji indywidualnej.”;


„4. Dopuszcza si´ powi´kszenie powierzchni strefpo˝arowych, o których mowa w ust. 1, z wyjàt-kiem stref po˝arowych w wielokondygnacyj-

nych budynkach wysokich (W) i wysokoÊcio-wych (WW), pod warunkiem zastosowania:

1) sta∏ych urzàdzeƒ gaÊniczych tryskaczowych— o 100 %,


2) samoczynnych urzàdzeƒ oddymiajàcychuruchamianych za pomocà systemu wykry-wania dymu — o 100 %.

Przy jednoczesnym stosowaniu urzàdzeƒ wy-mienionych w pkt 1 i 2 dopuszcza si´ powi´k-szenie powierzchni stref po˝arowych o 200 %.”;


„§ 229. 1. Dopuszcza si´ powi´kszenie powierzch-ni stref po˝arowych, o których mowaw § 228, pod warunkiem ich ochrony:

1) sta∏ymi samoczynnymi urzàdzeniamigaÊniczymi wodnymi — o 100 %,

2) samoczynnymi urzàdzeniami oddy-miajàcymi — o 50 %.

2. Przy jednoczesnym stosowaniu urzà-dzeƒ wymienionych w ust. 1 dopuszczasi´ powi´kszenie stref po˝arowycho 150 %.”;


„2. W budynku jednokondygnacyjnym wielkoÊcistref po˝arowych PM, z wyjàtkiem gara˝u, nieogranicza si´, pod warunkiem zastosowaniasta∏ych samoczynnych urzàdzeƒ gaÊniczychwodnych i samoczynnych urzàdzeƒ oddymia-jàcych.”;

55) w § 232:


„3. Przedsionek przeciwpo˝arowy powinienmieç wymiary rzutu poziomego nie mniej-sze ni˝ 1,4x1,4 m, Êciany i strop, a tak˝eos∏ony lub obudowy przewodów i kablielektrycznych z wyjàtkiem wykorzystywa-nych w przedsionku — o klasie odpornoÊciogniowej co najmniej E I 60 wykonane z ma-teria∏ów niepalnych oraz byç zamykanydrzwiami i wentylowany co najmniej grawi-tacyjnie, z zastrze˝eniem § 246 ust. 2 i 3.”,


„7. Dopuszcza si´ stosowanie w strefach po˝a-rowych PM otworu w Êcianie oddzieleniaprzeciwpo˝arowego, s∏u˝àcego przeprowa-dzeniu urzàdzeƒ technologicznych, chronio-nego w sposób równowa˝ny wymaganymdla tej Êciany drzwiom przeciwpo˝arowympod wzgl´dem mo˝liwoÊci przeniesienia si´przez ten otwór ognia lub dymu, w przypad-ku po˝aru.”;


„3. Przepusty instalacyjne o Êrednicy wi´kszej ni˝0,04 m w Êcianach i stropach pomieszczeniazamkni´tego, dla których wymagana klasa od-pornoÊci ogniowej jest nie ni˝sza ni˝ E I 60 lubR E I 60, a nieb´dàcych elementami oddziele-nia przeciwpo˝arowego, powinny mieç klasódpornoÊci ogniowej (E I) Êcian i stropów tegopomieszczenia.”;


„3. W budynku z przekryciem dachu rozprzestrze-niajàcym ogieƒ Êciany oddzielenia przeciw-

po˝arowego nale˝y wyprowadziç ponad po-krycie dachu na wysokoÊç co najmniej 0,3 mlub zastosowaç wzd∏u˝ Êciany pas z materia∏uniepalnego o szerokoÊci co najmniej 1 m i kla-sie odpornoÊci ogniowej E I 60, bezpoÊredniopod pokryciem; przekrycie na tej szerokoÊcipowinno byç nierozprzestrzeniajàce ognia.”;


„6. OkreÊlajàc wymaganà szerokoÊç i liczb´przejÊç, wyjÊç oraz dróg ewakuacyjnych w bu-dynku, w którym z przeznaczenia i sposobu za-gospodarowania pomieszczeƒ nie wynika jed-noznacznie maksymalna liczba ich u˝ytkowni-ków, liczb´ t´ nale˝y przyjmowaç w odniesie-niu do powierzchni tych pomieszczeƒ, dla:

1) sal konferencyjnych, lokali gastronomiczno--rozrywkowych, poczekalni, holi, Êwietlic itp.— 1 m2/osob´,

2) pomieszczeƒ handlowo-us∏ugowych —4 m2/osob´,

3) pomieszczeƒ administracyjno-biurowych —5 m2/osob´,

4) archiwów, bibliotek itp. — 7 m2/osob´,

5) magazynów — 30 m2/osob´.”;


„1) sta∏ych samoczynnych urzàdzeƒ gaÊniczychwodnych — o 50 %,”;


„4. Drzwi rozsuwane mogà stanowiç wyjÊcia nadrogi ewakuacyjne, a tak˝e byç stosowane nadrogach ewakuacyjnych, je˝eli sà przeznaczo-ne nie tylko do celów ewakuacji, a ich kon-strukcja zapewnia:

1) otwieranie automatyczne i rćzne bez mo˝li-woÊci ich blokowania,

2) samoczynne ich rozsunićie i pozostaniew pozycji otwartej w wyniku zasygnalizowa-nia po˝aru przez system wykrywania dymuchroniàcy stref´ po˝arowà, do ewakuacjiz której te drzwi sà przeznaczone, a tak˝ew przypadku awarii drzwi.”;


„2. Klatki schodowe i przedsionki przeciwpo˝aro-we, stanowiàce drog´ ewakuacyjnà w budyn-ku wysokim (W) dla stref po˝arowych innychni˝ ZL IV i PM oraz w budynku wysokoÊcio-wym (WW), powinny byç wyposa˝one w urzà-dzenia zapobiegajàce ich zadymieniu.

3. Klatki schodowe i przedsionki przeciwpo˝aro-we, stanowiàce drog´ ewakuacyjnà w budyn-ku wysokim (W) dla strefy po˝arowej PM, po-winny byç wyposa˝one w urzàdzenia zapobie-gajàce zadymieniu lub samoczynne urzàdzeniaoddymiajàce uruchamiane za pomocà syste-mu wykrywania dymu.”;


„§ 253. 1. W budynku ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V,majàcym kondygnacj´ z posadzkà na


wysokoÊci powy˝ej 25 m ponad pozio-mem terenu przy najni˝ej po∏o˝onymwejÊciu do budynku oraz w budynkuwysokoÊciowym (WW) ZL IV, przynaj-mniej jeden dêwig w ka˝dej strefie po-˝arowej powinien byç przystosowanydo potrzeb ekip ratowniczych, spe∏nia-jàc wymagania Polskiej Normy dotyczà-cej dêwigów dla stra˝y po˝arnej.

2. DojÊcie do dêwigu dla ekip ratowni-czych powinno prowadziç przez przed-sionek przeciwpo˝arowy spe∏niajàcywymagania okreÊlone w § 232.

3. Âciany i stropy szybu dêwigu dla ekipratowniczych powinny mieç klas´ od-pornoÊci ogniowej wymaganà jak dlastropów budynku, zgodnie z § 216.

4. Szyb dêwigu dla ekip ratowniczych po-winien byç wyposa˝ony w urzàdzeniazapobiegajàce zadymieniu.”;

63) uchyla si´ § 254 i 255;


„1) strefy po˝arowej sta∏ymi samoczynnymi urzà-dzeniami gaÊniczymi wodnymi — o 50 %,”;

65) w § 258:


„1. W strefach po˝arowych ZL I, ZL II, ZL IIIi ZL V stosowanie do wykoƒczenia wn´trzmateria∏ów i wyrobów ∏atwo zapalnych, któ-rych produkty rozk∏adu termicznego sà bar-dzo toksyczne lub intensywnie dymiàce, jestzabronione.”,


„1a. W przypadku stosowania materia∏ów wy-koƒczeniowych luêno zwisajàcych, w szcze-gólnoÊci w kurtynach, zas∏onach, drape-riach, kotarach oraz ˝aluzjach, za ∏atwo za-palne uwa˝a si´ materia∏y, których w∏aÊci-woÊci okreÊlone w badaniach zgodnychz Polskimi Normami odnoszàcymi si´ dozapalnoÊci i rozprzestrzeniania p∏omieniaprzez wyroby w∏ókiennicze nie spe∏niajà conajmniej jednego z kryteriów:

1) ti ≥ 4 s,

2) ts ≤ 30 s,

3) nie nast´puje przepalenie trzeciej nitki,

4) nie wyst´pujà p∏onàce krople.”;


„2. Przewody i kable elektryczne oraz inne instala-cje wykonane z materia∏ów palnych, prowa-dzone w przestrzeni podpod∏ogowej pod∏ogipodniesionej i w przestrzeni ponad sufitamipodwieszonymi, wykorzystywanej do wentyla-cji lub ogrzewania pomieszczenia, powinnymieç os∏on´ lub obudow´ o klasie odpornoÊciogniowej co najmniej E I 30, a w budynku wy-sokoÊciowym (WW) lub w budynkach ze strefàpo˝arowà o g´stoÊci obcià˝enia ogniowegoponad 4000 MJ/m2 — co najmniej E I 60.”;

67) w § 261 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) fotele i inne siedzenia trudno zapalne oraz nie-wydzielajàce produktów rozk∏adu i spalania,okreÊlonych jako bardzo toksyczne, zgodniez Polskà Normà dotyczàcà badaƒ wydzielaniaproduktów toksycznych; okreÊlenie trudno za-palny przypisuje si´ fotelom i innym siedze-niom, które nie ulegajà post´pujàcemu tleniui spalaniu p∏omieniowemu w warunkach okreÊ-lonych Polskà Normà dotyczàcà badania za-palnoÊci mebli tapicerowanych,”;


„1. Przewody spalinowe i dymowe powinny byçwykonane z wyrobów niepalnych.”;

69) w § 268:


„2. Dopuszcza si´ instalowanie w przewodziewentylacyjnym nagrzewnic elektrycznychoraz nagrzewnic na paliwo ciek∏e lub gazo-we, których temperatura powierzchnigrzewczych przekracza 160 °C, pod warun-kiem zastosowania ogranicznika temperatu-ry, automatycznie wy∏àczajàcego ogrzewa-nie po osiàgni´ciu temperatury powietrza110 °C oraz zabezpieczenia uniemo˝liwiajà-cego prac´ nagrzewnicy bez przep∏ywu po-wietrza.”,

b) ust. 4 i 5 otrzymujà brzmienie:

„4. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjnew miejscu przejÊcia przez elementy oddzie-lenia przeciwpo˝arowego powinny byç wy-posa˝one w przeciwpo˝arowe klapy odcina-jàce o klasie odpornoÊci ogniowej równejklasie odpornoÊci ogniowej elementu od-dzielenia przeciwpo˝arowego z uwagi naszczelnoÊç ogniowà, izolacyjnoÊç ogniowài dymoszczelnoÊç (E I S), z zastrze˝eniemust. 5.

5. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne sa-modzielne lub obudowane prowadzoneprzez stref´ po˝arowà, której nie obs∏ugujà,powinny mieç klas´ odpornoÊci ogniowejwymaganà dla elementów oddzielenia prze-ciwpo˝arowego tych stref po˝arowychz uwagi na szczelnoÊç ogniowà, izolacyjnoÊçogniowà i dymoszczelnoÊç (E I S) lub powin-ny byç wyposa˝one w przeciwpo˝arowe kla-py odcinajàce zgodnie z ust. 4.”;


„§ 270. 1. Instalacja wentylacji oddymiajàcej po-winna:

1) usuwaç dym z intensywnoÊcià za-pewniajàcà, ˝e w czasie potrzebnymdo ewakuacji ludzi na chronionychprzejÊciach i drogach ewakuacyjnychnie wystàpi zadymienie lub tempera-tura uniemo˝liwiajàce bezpiecznàewakuacj´,

2) mieç sta∏y dop∏yw powietrza ze-wn´trznego uzupe∏niajàcego braki te-go powietrza w wyniku jego wyp∏y-wu wraz z dymem.


2. Przewody wentylacji oddymiajàcej, ob-s∏ugujàce:

1) wy∏àcznie jednà stref´ po˝arowà, po-winny mieç klas´ odpornoÊci ognio-wej z uwagi na szczelnoÊç ogniowài dymoszczelnoÊç — E600 S, co naj-mniej takà jak klasa odpornoÊciogniowej stropu okreÊlona w § 216,przy czym dopuszcza si´ stosowanieklasy E300 S, je˝eli wynikajàca z obli-czeƒ temperatura dymu powstajàce-go w czasie po˝aru nie przekracza300 °C,

2) wićej ni˝ jednà stref´ po˝arowà, po-winny mieç klas´ odpornoÊci ognio-wej E I S, co najmniej takà jak klasaodpornoÊci ogniowej stropu okreÊlo-na w § 216.

3. Klapy odcinajàce do przewodów wenty-lacji oddymiajàcej, obs∏ugujàce:

1) wy∏àcznie jednà stref´ po˝arowà, po-winny byç uruchamiane automatycz-nie i mieç klas´ odpornoÊci ogniowejz uwagi na szczelnoÊç ogniowà i dy-moszczelnoÊç — E600 S AA, co naj-mniej takà jak klasa odpornoÊciogniowej stropu okreÊlona w § 216,przy czym dopuszcza si´ stosowanieklasy E300 S AA, je˝eli wynikajàcaz obliczeƒ temperatura dymu po-wstajàcego w czasie po˝aru nie prze-kracza 300 °C,

2) wićej ni˝ jednà stref´ po˝arowà, po-winny byç uruchamiane automatycz-nie i mieç klas´ odpornoÊci ogniowejE I S AA, co najmniej takà jak klasaodpornoÊci ogniowej stropu okreÊlo-na w § 216.

4. Wentylatory oddymiajàce powinnymieç klas´:

1) F600 60, je˝eli przewidywana tempe-ratura dymu przekracza 400 °C,

2) F400 120 w pozosta∏ych przypadkach,przy czym dopuszcza si´ inne klasy,je˝eli z analizy obliczeniowej tempe-ratury dymu oraz zapewnienia bez-pieczeƒstwa ekip ratowniczych wyni-ka taka mo˝liwoÊç.

5. Klapy dymowe w grawitacyjnej wenty-lacji oddymiajàcej powinny mieç klas´:

1) B300 30 — dla klap otwieranych auto-matycznie,

2) B600 30 — dla klap otwieranych wy-∏àcznie w sposób rćzny.”;


„9. Odleg∏oÊci, o których mowa w ust. 1, dla bu-dynków wymienionych w § 213, bez pomiesz-czeƒ zagro˝onych wybuchem, mo˝na zmniej-szyç o 25 %, je˝eli sà zwrócone do siebie Êcia-nami i dachami z przekryciami nierozprzestrze-niajàcymi ognia, niemajàcymi otworów.”;


„2. Budynki mieszkalne jednorodzinne, rekreacjiindywidualnej oraz budynki mieszkalne zagro-dowe i gospodarcze, ze Êcianami i dachamiz przekryciami nierozprzestrzeniajàcymi ognia,powinny byç sytuowane w odleg∏oÊci niemniejszej od granicy sàsiedniej, niezabudowa-nej dzia∏ki, ni˝ jest to okreÊlone w § 12.”;


„§ 273. 1. Odleg∏oÊci mi´dzy Êcianami zewn´trz-nymi budynków po∏o˝onych na jednejdzia∏ce budowlanej nie ustala si´, z za-strze˝eniem § 249 ust. 6, je˝eli ∏àcznapowierzchnia wewn´trzna tych budyn-ków nie przekracza najmniejszej do-puszczalnej powierzchni strefy po˝aro-wej wymaganej dla ka˝dego ze znajdu-jàcych si´ na tej dzia∏ce rodzajów bu-dynków.

2. Odleg∏oÊç zbiornika naziemnego olejuopa∏owego zasilajàcego kot∏owni´ odbudynku ZL powinna wynosiç co naj-mniej 10 m.

3. Dopuszcza si´ zmniejszenie odleg∏oÊci,o których mowa w ust. 2, do 3 m, podwarunkiem wykonania Êciany zewn´trz-nej budynku od strony zbiornika jakoÊciany oddzielenia przeciwpo˝arowegoo klasie odpornoÊci ogniowej co naj-mniej R E I 120 lub wykonania takiejÊciany pomi´dzy budynkiem a zbiorni-kiem.

4. Zbiorniki, o których mowa w ust. 3, po-winny byç wykonane jako stalowe dwu-p∏aszczowe lub byç lokalizowane na te-renie ukszta∏towanym w formie niecki,o pojemnoÊci wi´kszej od pojemnoÊcizbiornika, z izolacjà uniemo˝liwiajàcàprzedostawanie si´ oleju do gruntu.

5. Odleg∏oÊç budynku ZL od zbiornikapodziemnego oleju opa∏owego, przy-krytego warstwà ziemi o gruboÊci niemniejszej ni˝ 0,5 m, powinna wyno-siç co najmniej 3 m, a od urzàdzeniaspustowego, oddechowego i pomiaro-wego tego zbiornika — co najmniej10 m.

6. Odleg∏oÊci budynków PM i IN wykona-nych z materia∏ów niepalnych od zbior-ników i ich urzàdzeƒ, o których mowaw ust. 5, powinny wynosiç co najmniej3 m.”;


„3. Jednokondygnacyjny, nadziemny gara˝ otwar-ty, majàcy form´ zadaszenia miejsc postojo-wych z odkrytymi drogami manewrowymi,powinien mieç elementy konstrukcji i przekry-cia dachu niekapiàce pod wp∏ywem wysokiejtemperatury.”;



„§ 277. 1. Powierzchnia strefy po˝arowej w nad-ziemnym lub podziemnym gara˝u za-mkni´tym nie powinna przekraczaç5 000 m2.

2. Powierzchnia, o której mowa w ust. 1,mo˝e byç powi´kszona o 100 %, je˝elijest spe∏niony jeden z poni˝szych wa-runków:

1) zastosowano ochron´ strefy po˝aro-wej sta∏ymi samoczynnymi urzàdze-niami gaÊniczymi wodnymi,

2) wykonano, oddzielajàce od siebie niewićej ni˝ po 2 stanowiska postojo-we, Êciany o klasie odpornoÊci ognio-wej, w cz´Êci pe∏nej co najmniejE I 30, od posadzki do poziomu za-pewniajàcego pozostawienie prze-Êwitu pod stropem o wysokoÊci 0,1do 0,5 m na ca∏ej ich d∏ugoÊci.

3. W gara˝u zamkni´tym strefa po˝arowaobejmujàca wićej ni˝ jednà kondygna-cj´ podziemnà powinna spe∏niaç jedenz warunków okreÊlonych w ust. 2.

4. W gara˝u zamkni´tym o powierzchnica∏kowitej przekraczajàcej 1 500 m2 na-le˝y stosowaç samoczynne urzàdzeniaoddymiajàce.

5. W przypadku zastosowania rozwiàza-nia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, kla-sa odpornoÊci ogniowej przewodówwentylacji oddymiajàcej powinna od-powiadaç wymaganiom okreÊlonymw § 270 ust. 2 — jedynie z uwagi na kry-terium szczelnoÊci ogniowej (E).”;


„1. Na ka˝dej kondygnacji gara˝u, której po-wierzchnia ca∏kowita przekracza 1 500 m2, po-winny znajdowaç si´ co najmniej dwa wyjÊciaewakuacyjne, przy czym jednym z tych wyjÊçmo˝e byç wjazd lub wyjazd. D∏ugoÊç przejÊciado najbli˝szego wyjÊcia ewakuacyjnego niemo˝e przekraczaç:

1) w gara˝u zamkni´tym — 40 m,

2) w gara˝u otwartym — 60 m.”;


„5) ma oÊwietlenie awaryjne,”;


„6) wyposa˝enia w oÊwietlenie awaryjne,”;


„6. Urzàdzenia oÊwietleniowe, w tym reklamy,umieszczone na zewnàtrz budynku lub w jegootoczeniu nie mogà powodowaç ucià˝liwoÊcidla jego u˝ytkowników ani te˝ przechodniówi kierowców. Je˝eli Êwiat∏o skierowane jest naelewacj´ budynku zawierajàcà okna, nat´˝enieoÊwietlenia na tej elewacji nie mo˝e przekra-

czaç 5 luksów w przypadku Êwiat∏a bia∏egoi 3 luksów w przypadku Êwiat∏a kolorowegolub Êwiat∏a o zmieniajàcym si´ nat´˝eniu, b∏y-skowego, ewentualnie pulsujàcego.”;


„1. Balustrady przy schodach, pochylniach, port-fenetrach, balkonach i loggiach nie powinnymieç ostro zakoƒczonych elementów, a ichkonstrukcja powinna zapewniaç przeniesieniesi∏ poziomych, okreÊlonych w Polskiej Normiedotyczàcej podstawowych obcià˝eƒ technolo-gicznych i monta˝owych. WysokoÊç i wype∏-nienie p∏aszczyzn pionowych powinny zapew-niaç skutecznà ochron´ przed wypadnićiemosób. Szklane elementy balustrad powinnybyç wykonane ze szk∏a o podwy˝szonej wy-trzyma∏oÊci na uderzenia, t∏ukàcego si´ nadrobne, nieostre od∏amki.”;

81) w § 302 dodaje si´ ust. 4 w brzmieniu:

„4. W budynkach przeznaczonych na zbiorowypobyt dzieci i osób niepe∏nosprawnych, w in-stalacji wody ciep∏ej powinny byç stosowanetermostatyczne zawory mieszajàce z ograni-czeniem maksymalnej temperatury do 43 °C,a w instalacjach prysznicowych do 38 °C, zapo-biegajàce poparzeniu.”;

82) w § 323 w ust. 2 dodaje si´ pkt 4 w brzmieniu:

„4) pog∏osowym, powstajàcym w wyniku odbiçfal dêwi´kowych od przegród ograniczajàcychdane pomieszczenie.”;


„§ 324. Budynek, w którym ze wzgl´du na prowa-dzonà w nim dzia∏alnoÊç lub sposób eks-ploatacji mogà powstawaç ucià˝liwe dlaotoczenia ha∏asy lub drgania, nale˝ykszta∏towaç i zabezpieczaç tak, aby poziomha∏asów i drgaƒ przenikajàcych do otocze-nia z pomieszczeƒ tego budynku nie prze-kracza∏ wartoÊci dopuszczalnych okreÊ-lonych w odr´bnych przepisach dotyczà-cych ochrony Êrodowiska, a tak˝e nie po-wodowa∏ przekroczenia dopuszczalnegopoziomu ha∏asu i drgaƒ w pomieszcze-niach innych budynków podlegajàcychochronie przeciwha∏asowej i przeciwdrga-niowej okreÊlonego w Polskich Normachdotyczàcych dopuszczalnych wartoÊci po-ziomu dêwi´ku w pomieszczeniach orazoceny wp∏ywu drgaƒ na budynki i na ludziw budynkach.”;


„§ 325. 1. Budynki mieszkalne, budynki zamiesz-kania zbiorowego i budynki u˝yteczno-Êci publicznej nale˝y sytuowaç w miej-scach najmniej nara˝onych na wyst´po-wanie ha∏asu i drgaƒ, a je˝eli one wy-st´pujà i ich poziomy b´dà powodowaçw pomieszczeniach tych budynkówprzekroczenie dopuszczalnego poziomuha∏asu i drgaƒ, okreÊlonych w Polskich


Normach dotyczàcych dopuszczalnychwartoÊci poziomu dêwi´ku w pomiesz-czeniach oraz oceny wp∏ywu drgaƒ nabudynki i na ludzi w budynkach, nale˝ystosowaç skuteczne zabezpieczenia.

2. Budynki z pomieszczeniami wymagajà-cymi ochrony przed zewn´trznym ha∏a-sem i drganiami nale˝y chroniç przedtymi ucià˝liwoÊciami poprzez zachowa-nie odpowiednich odleg∏oÊci od ich êró-de∏, usytuowanie i ukszta∏towanie bu-dynku, stosowanie elementów amorty-zujàcych drgania oraz os∏aniajàcychi ekranujàcych przed ha∏asem, a tak˝eracjonalne rozmieszczenie pomieszczeƒw budynku oraz zapewnienie izolacyj-noÊci akustycznej przegród zewn´trz-nych okreÊlonej w Polskiej Normie do-tyczàcej wymaganej izolacyjnoÊci aku-stycznej przegród w budynkach orazizolacyjnoÊci akustycznej elementówbudowlanych.”;


„§ 326. 1. Poziom ha∏asu oraz drgaƒ przenikajà-cych do pomieszczeƒ w budynkachmieszkalnych, budynkach zamieszkaniazbiorowego i budynkach u˝ytecznoÊcipublicznej, z wy∏àczeniem budynków,dla których jest konieczne spe∏nienieszczególnych wymagaƒ ochrony przedha∏asem, nie mo˝e przekraczaç wartoÊcidopuszczalnych, okreÊlonych w Pol-skich Normach dotyczàcych ochronyprzed ha∏asem pomieszczeƒ w budyn-kach oraz oceny wp∏ywu drgaƒ na ludziw budynkach, wyznaczonych zgodniez Polskimi Normami dotyczàcymi meto-dy pomiaru poziomu dêwi´ku A w po-mieszczeniach oraz oceny wp∏ywudrgaƒ na ludzi w budynkach.

2. W budynkach, o których mowa w ust. 1,przegrody zewn´trzne i wewn´trzneoraz ich elementy powinny mieç izola-cyjnoÊç akustycznà nie mniejszà od po-danej w Polskiej Normie dotyczàcej wy-maganej izolacyjnoÊci akustycznej prze-gród w budynkach oraz izolacyjnoÊciakustycznej elementów budowlanych,wyznaczonej zgodnie z Polskimi Nor-mami okreÊlajàcymi metody pomiaruizolacyjnoÊci akustycznej elementówbudowlanych i izolacyjnoÊci akustycz-nej w budynkach. Wymagania odnoszàsi´ do izolacyjnoÊci:1) Êcian zewn´trznych, stropodachów,

Êcian wewn´trznych, okien w prze-grodach zewn´trznych i wewn´trz-nych oraz drzwi w przegrodach we-wn´trznych — od dêwi´ków po-wietrznych,

2) stropów i pod∏óg — od dêwi´ków po-wietrznych i uderzeniowych,

3) podestów i biegów klatek schodo-wych w obr´bie lokali mieszkalnych— od dêwi´ków uderzeniowych.

3. Prowadzone w budynku przewody i ka-na∏y instalacyjne (w tym kana∏y wenty-lacyjne) nie mogà powodowaç pogor-szenia izolacyjnoÊci akustycznej mi´dzypomieszczeniami poni˝ej wartoÊci wy-nikajàcych z wymagaƒ zawartych w Pol-skiej Normie dotyczàcej izolacyjnoÊciakustycznej przegród w budynkach orazizolacyjnoÊci akustycznej elementówbudowlanych.

4. W budynku mieszkalnym wielorodzin-nym:1) izolacja akustyczna stropów mi´dzy-

mieszkaniowych powinna zapewniaçzachowanie przez te stropy w∏aÊci-woÊci akustycznych, o których mowaw ust. 2 pkt 2, bez wzgl´du na rodzajzastosowanej nawierzchni pod∏ogo-wej,

2) nale˝y unikaç takich uk∏adów funk-cjonalnych, przy których pomieszcze-nia sanitarne jednego mieszkaniaprzylegajà do pokoju sàsiedniegomieszkania; je˝eli to wymaganie niezostanie spe∏nione, Êciana mi´dzy-mieszkaniowa oddzielajàca pokójjednego mieszkania od pomieszcze-nia sanitarnego i kuchni sàsiedniegomieszkania, do której sà mocowaneprzewody i urzàdzenia instalacyjne,musi mieç konstrukcj´ zapewniajàcàograniczenie przenoszenia przez Êcia-n´ dêwi´ków materia∏owych, cow szczególnoÊci mo˝na uzyskaç przyzastosowaniu Êciany o masie po-wierzchniowej nie mniejszej ni˝300 kg/m2,

3) przy mocowaniu urzàdzeƒ i przewo-dów instalacyjnych wewnàtrz miesz-kania, stanowiàcych jego wyposa˝e-nie techniczne, nale˝y stosowaç za-bezpieczenia przeciwdrganiowe nie-zale˝nie od konstrukcji i usytuowaniaprzegrody, do której sà mocowane,

4) w uzasadnionych przypadkach do-puszcza si´ lokalizowanie:

a) urzàdzeƒ obs∏ugujàcych inne bu-dynki — w pomieszczeniach tech-nicznych,

b) zak∏adów us∏ugowych wyposa˝o-nych w ha∏aÊliwe maszyny i urzà-dzenia,

c) zak∏adów gastronomicznych i in-nych prowadzàcych dzia∏alnoÊçrozrywkowà

— pod warunkiem zastosowania spe-cjalnych zabezpieczeƒ przeciwdêwi´-kowych i przeciwdrganiowych, takaby w najniekorzystniejszych warun-kach ich u˝ytkowania poziomy ha∏a-su i drgaƒ przenikajàcych do po-mieszczeƒ chronionych nie przekra-cza∏y wartoÊci dopuszczalnych okreÊ-lonych w Polskiej Normie dotyczàcejdopuszczalnego poziomu dêwi´ku


w pomieszczeniach, zmierzonychzgodnie z Polskà Normà dotyczàcàmetody pomiaru poziomu dêwi´kuw pomieszczeniach, oraz okreÊlonychw Polskiej Normie dotyczàcej ocenywp∏ywu drgaƒ na ludzi w budynkach.

5. W pomieszczeniach budynków u˝ytecz-noÊci publicznej, których funkcja zwià-zana jest z odbiorem mowy lub innychpo˝àdanych sygna∏ów akustycznych,nale˝y stosowaç takie rozwiàzania bu-dowlane oraz dodatkowe adaptacjeakustyczne, które zapewnià uzyskaniew pomieszczeniach odpowiednich wa-runków okreÊlonych odr´bnymi przepi-sami. Adaptacje akustyczne nale˝y wy-konywaç z materia∏ów o potwierdzo-nych w∏asnoÊciach poch∏aniania dêwi´-ku wyznaczonych zgodnie z Polskà Nor-mà okreÊlajàcà metod´ pomiaru po-ch∏aniania dêwi´ku przez elementy bu-dowlane.”;

86) za∏àcznik nr 1 do rozporzàdzenia „Wykaz PolskichNorm przywo∏anych w rozporzàdzeniu” otrzymu-je brzmienie okreÊlone w za∏àczniku nr 1 do niniej-szego rozporzàdzenia;

87) dodaje si´ za∏àcznik nr 3 do rozporzàdzenia „Sto-sowane w rozporzàdzeniu okreÊlenia dotyczàcepalnoÊci i rozprzestrzeniania ognia oraz odpowia-dajàce im europejskie klasy reakcji na ogieƒ i kla-sy odpornoÊci dachów na ogieƒ zewn´trzny”w brzmieniu okreÊlonym w za∏àczniku nr 2 do ni-niejszego rozporzàdzenia.

§ 2. Przepisów rozporzàdzenia nie stosuje si´, je-˝eli przed dniem jego wejÊcia w ˝ycie:

1) zosta∏ z∏o˝ony wniosek o pozwolenie na budow´lub odr´bny wniosek o zatwierdzenie projektu bu-dowlanego i wnioski te zosta∏y opracowane napodstawie dotychczasowych przepisów;

2) zosta∏o dokonane zg∏oszenie budowy lub wykona-nia robót budowlanych w przypadku, gdy nie jestwymagane uzyskanie decyzji o pozwoleniu na bu-dow´.

§ 3. Rozporzàdzenie wchodzi w ˝ycie po up∏ywie3 miesi´cy od dnia og∏oszenia, z wyjàtkiem § 1 pkt 33,który wchodzi w ˝ycie z dniem og∏oszenia.

Minister Infrastruktury: C. Grabarczyk


Za∏àczniki do rozporzàdzenia Ministra Infrastrukturyz dnia 12 marca 2009 r. (poz. 461)

Za∏àcznik nr 1

WYKAZ POLSKICH NORM POWO¸ANYCH W ROZPORZÑDZENIU


*) Polskie Normy projektowania wprowadzajàce europejskie normy projektowania konstrukcji — Euroko-dy, zatwierdzone i opublikowane w j´zyku polskim, mogà byç stosowane do projektowania konstruk-cji, je˝eli obejmujà one wszystkie niezb´dne aspekty zwiàzane z zaprojektowaniem tej konstrukcji (sta-nowià kompletny zestaw norm umo˝liwiajàcy projektowanie). Projektowanie ka˝dego rodzaju kon-strukcji wymaga stosowania PN-EN 1990 i PN-EN 1991.


Za∏àcznik nr 2

STOSOWANE W ROZPORZÑDZENIU OKREÂLENIA DOTYCZÑCE PALNOÂCI I ROZPRZESTRZENIANIA OGNIAORAZ ODPOWIADAJÑCE IM EUROPEJSKIE KLASY REAKCJI NA OGIE¡ I KLASY ODPORNOÂCI DACHÓW

NA OGIE¡ ZEWN¢TRZNY

1. PalnoÊç wyrobów (materia∏ów) budowlanych

1.1. Stosowanym w rozporzàdzeniu okreÊleniom: niepalny, niezapalny, trudno zapalny, ∏atwo zapalny, nie-kapiàcy, samogasnàcy, intensywnie dymiàcy (z wy∏àczeniem posadzek — w tym wyk∏adzin pod∏ogo-wych) odpowiadajà klasy reakcji na ogieƒ, zgodnie z Polskà Normà PN-EN 13501-1:2008 „Klasyfikacjaogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków — Cz´Êç 1: Klasyfikacja na podstawie badaƒreakcji na ogieƒ”, podane w kolumnie 2 tabeli 1.

Tabela 1


1.2. Stosowanym w rozporzàdzeniu okreÊleniom: niepalny, niezapalny, trudno zapalny, intensywnie dymià-cy dotyczàcym posadzek (w tym wyk∏adzin pod∏ogowych) odpowiadajà klasy reakcji na ogieƒ, zgodniez Polskà Normà PN-EN 13501-1:2008 „Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budyn-ków — Cz´Êç 1: Klasyfikacja na podstawie badaƒ reakcji na ogieƒ”, podane w kolumnie 2 tabeli 2.

Tabela 2

Uwaga: Stosowane w pkt 1.1. i 1.2. okreÊlenia odnoszà si´ tak˝e do wyrobów (materia∏ów) budowla-nych uznanych za spe∏niajàce wymagania w zakresie reakcji na ogieƒ, bez potrzeby prowadze-nia badaƒ, których wykazy zawarte sà w decyzjach Komisji Europejskiej publikowanychw Dzienniku Urz´dowym Unii Europejskiej.

2. Rozprzestrzenianie ognia przez elementy budynku z wy∏àczeniem Êcian zewn´trznychprzy dzia∏aniu ognia z zewnàtrz budynku

2.1. Nierozprzestrzeniajàcym ognia elementom budynku odpowiadajà elementy:

— wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogieƒ: A1; A2-s1,d0 A2-s2,d0; A2-s3,d0; B-s1,d0; Bs-2,d0 orazBs-3,d0;

— stanowiàce wyrób o klasie reakcji na ogieƒ: A1; A2-s1,d0; A2-s2,d0; A2-s3,d0; B-s1,d0; B-s2,d0 orazB-s3,d0, przy czym warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieç klas´ reakcji na ogieƒco najmniej E;

2.2. S∏abo rozprzestrzeniajàcym ogieƒ elementom budynku odpowiadajà elementy:

— wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogieƒ: C-s1,d0; C-s2,d0; C-s3,d0 oraz D-s1,d0;

— stanowiàce wyrób o klasie reakcji na ogieƒ: C-s1,d0; C-s2,d0; C-s3, d0 oraz D-s1,d0, przy czym war-stwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieç klas´ reakcji na ogieƒ co najmniej E.

3. Rozprzestrzenianie ognia przez przewody i izolacje cieplne przewodów instalacyjnychstosowanych wewnàtrz budynku

Nierozprzestrzeniajàcym ognia przewodom wentylacyjnym, wodociàgowym, kanalizacyjnym i grzewczymoraz ich izolacjom cieplnym odpowiadajà:

— przewody i izolacje wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogieƒ: A1L; A2L-s1,d0; A2L-s2,d0; A2L-s3,d0;BL-s1,d0; BL-s2,d0 oraz BL-s3,d0;

— przewody i izolacje stanowiàce wyrób o klasie reakcji na ogieƒ wg PN-EN 13501-1:2008: A1L; A2L-s1,d0;A2L-s2,d0; A2L-s3,d0; BL-s1,d0; BL-s2,d0 oraz BL-s3,d0, przy czym warstwa izolacyjna elementów war-stwowych powinna mieç klas´ reakcji na ogieƒ co najmniej E.

4. Rozprzestrzenianie ognia przez przekrycia dachów

4.1. Nierozprzestrzeniajàcym ognia przekryciom dachów odpowiadajà przekrycia:

1) klasy BROOF (t1) badane zgodnie z Polskà Normà PN-ENV 1187:2004 „Metody badaƒ oddzia∏ywaniaognia zewn´trznego na dachy”; badanie 1.

2) klasy BROOF, uznane za spe∏niajàce wymagania w zakresie odpornoÊci wyrobów na dzia∏anie ogniazewn´trznego, bez potrzeby przeprowadzenia badaƒ, których wykazy zawarte sà w decyzjach Komi-sji Europejskiej publikowanych w Dzienniku Urz´dowym Unii Europejskiej.

Warunki i kryteria techniczne dla przekryç klasy BROOF (t1), o których mowa w pkt 1, podano w tabeli 3.


Tabela 3

4.2. Przekrycia dachów spe∏niajàce kryteria grupy b i niespe∏niajàce jednego lub wi´cej kryteriówgrupy a klasyfikuje si´ jako s∏abo rozprzestrzeniajàce ogieƒ.

4.3. Przekrycia dachów klasy FROOF(t1) klasyfikuje si´ jako przekrycia silnie rozprzestrzeniajàce ogieƒ.

d 20090461

Documents

Transcript of d 20090461