Czy Morze Bałtyckie jest bogate w organizmy?
description
Transcript of Czy Morze Bałtyckie jest bogate w organizmy?
Czy Morze Bałtyckie jest
bogate w organizmy?
SSAKI
Morświn to ssak morski
Morświn żywi się roślinami wodnymi
Płetwa grzbietowa osadzona jest bliżej ogona niż u delfinów, oraz jest krótsza.
Ciało morświna wynosi około 1,5-2m długości
FOKA POSPOLITA
FOKA SZARA
W Polsce żyją foka szara , obrączkowana i pospolita
Foki są pod ścisłą ochroną
PTAKI NAD MORZEM
ŁABĘDŹ NIEMY- rozpiętość skrzydeł wynosi 230cm.
Mewa srebrzysta
RYBY
Śledź-może osiągnąć 30 cm.
DORSZ- jest drapieżną rybą.
Może osiągnąć około 1,3m.
ŁOSOŚ-może ważyć 24kg
Na grzbiecie ma czarno-szarą płetwę.
MAKRELA jest rybą wędrowną.
WĘGORZ-zawiera trującą substancję podobne do jadu węża.
Trucizna węgorza traci swe właściwości w temperaturze 58 st. Celcjusza.
KUR DIABEŁ – ma ciało uzbrojone w liczne wyrostki.
KUR DIABEŁ Na ogół dorasta do 30 cm rzadziej do 60 cm wyjątkowo rzadko do 90 cm
Kur diabeł jest bardzo żarłoczny. Wyjęty z wody wydaje burczące dźwięki.
JAMOCHŁONY – CHEŁBIA BAŁTYCKA
Chełbia jest jamochłonem. Na brzegu jej ciała są czułki zawierające parzydełka.
Ciało chełbi bałtyckiej jest bardzo delikatne.
GLONY – ZIELENICE - GAŁĘZATKA
GLONY – BRUNATNICE – MORSZCZYN PĘCHERZYKOWATY
Komory powietrzne pozwalają morszczynowi piąć się ku światłu.
MIĘCZAKI
OMUŁEK JADALNY – osiąga od 3 do 5 cm
Młode omułki pełzają po dnie. Dorosłe prowadzą osiadły tryb życia.Doskonale filrtują wodę.
Obie muszle są zamknięte dzięki silnym mięśniom.
Omułek-występuje dużych skupiskach w strefach
przybrzeżnych
SERCÓWKA POPOLITA
Jest to gatunek małża. Skorupka jest zbudowana z wapnia i posiada liczne żeberka.
Sercówki żyją przytwierdzone do dna lub do roślin.
PĄKLE
PĄKLE NALEŻĄ DO SKORUPIAKÓW
PROWADZĄ OSIADŁY TRYB ŻYCIA
PANCERZ ZBUDOWANY Z PŁYTEK WAPIENNYCH
TO JEST KREWETKA BAŁTYCKA
KREWETKI ŻYJĄ WŚRÓD ROŚLIN I NA PIASKU
CHĘTNIE ZAGRZEBUJĄ SIĘ W NIM
WYMIARY NIE SĄ DUŻE DO 5cm
Literatura „Morze Bałtyckie” - K. Łomniewicz, W. Mańkowski, J. Zaleski „Morze i jego zasoby” – K. Demel „Geografia roślin” – Z. Podbielkowski wikipedia