Częstość występowania autoprzeciwciał typu ciepłego u pacjentów RCKiK we Wrocławiu w latach...

2
Materiał i metody: Analizowano częstość występowania przeciwciał odpornościowych u 20 233 pacjentów (12 236 kobiet i 7997 mężczyzn). Do wykrywania przeciwciał stosowano test antyglobulinowy PTA LISS i test antyglobulinowy metodą mikrokolumnową. Wyniki: Alloprzeciwciała istotne klinicznie wykryto u 4918 osób (24,3%). W grupie tej kobiety stanowiły 75,8% (3730), mężczyźni 24,2% (1188). Najczęstszą stwierdzoną swoistością były przeciwciała anty-D z układu Rh, które stanowiły 26,5% wszystkich wykrywanych przeciwciał. Przeciwciała do antygenów z układu Rh stanowiły największą pulę zarówno u kobiet, jak i mężczyzn (odpowiednio 74,6% i 70,6%). Drugie co do częstości występowania to przeciwciała anty-K z układu Kell (14% u kobiet i 14,7% u mężczyzn). W 3935 próbkach wykryto przeciwciała skierowane do pojedynczego antygenu (80%), pozostałe 20% to przeciwciała o dwóch lub więcej swoistościach. Wnioski: Wyniki przeprowadzonej analizy potwierdziły fakt, że najsilniejszym immunogenem wśród wszystkich znanych antygenów układów grupowych krwinek czerwonych jest antygen D z układu Rh. W dalszej kolejności anty-E, także z układu Rh oraz anty-K z układu Kell. Przeciwciała odpornościowe wykrywane były częściej u kobiet niż umężczyzn, co potwierdza fakt, że prawdopodobieństwo wytworzenia przez kobiety przeciwciał odpornościowych jest większe, między innymi ze względu na możliwość immunizacji w czasie ciąży. Sukcesywnie wzrasta udział w immunizacji antygenów spoza układu Rh i Kell. http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2013.07.100 Charakterystyka zakażenia B19V u dawców krwi wskazania do postępowania z zakażonymi dawcami A. Kalińska 1 , E. Sulkowska 1 , M. Marek 2 , K. Kledzik 3 , E. Świątek 4 , D. Stępień-Razzu 5 , P. Grabarczyk 1, *, R. Pogłód 1 , M. Łętowska 1 1 Instytut Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, Polska 2 Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kaliszu, Polska 3 Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Bydgoszczy, Polska 4 Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa we Wrocławiu, Polska 5 Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Szczecinie, Polska *Autor prezentujący i do korespondencji. Adres email: [email protected] Wstęp: Przeniesienie zakażenia B19V przez przetoczenie składników krwi stwarza ryzyko wystąpienia powikłań klinicznych u chorych z obniżoną odpornością, nasiloną erytropoezą, seronegatywnych kobiet ciężarnych. W procesie produkcji produktów osoczopochodnych frakcjonatorzy wymagają oceny ilości DNA B19V. Farmakopea Europejska dopuszcza stężenie poniżej 104 IU DNA B19V/ml w puli osocza zlanego z wielu donacji i przeznaczonego do frakcjonowania, zwłaszcza do produkcji immunoglobuliny anty-D. Celem pracy jest charakterystyka wirusologiczna krwiodawców zakażonych B19V w celu określenia sposobu postępowania z zakażonymi dawcami. Materiał i metody: Analizie poddano 27 krwiodawców, u których zgłoszono wykrycie DNA B19V w trakcie badania osocza przeznaczonego do frakcjonowania. DNA B19V badano ilościowym real-time PCR, anty-B19V metodą ELISA (Mikrogen/ Euroimmun). Wyniki: DNA B19V badano przez okres od 3 miesięcy do ponad 3 lat. Markery analizowano w ostatnich pobranych próbkach od dawców w okresach do 1 roku, 12 lat, > 2 lat od wykrycia DNA B19V. U 5 dawców, których próbki były dostępne w momencie identykacji zakażenia, stężenie DNA B19V wynosiło 2,66 1083,09 1011 IU/ml, u 4 nie wykryto markerów serologicznych, a u 1 stwierdzono IgG anty-B19V. U wszystkich dawców przez cały okres stwierdzano DNA B19V w osoczu: u 17/27 dawców nie dłużej niż po 12 miesiącach wykrywano DNA B19V w średnim stężeniu 5,61 103 IU/ml, u 6/27 4,64 102 IU/ml, u 4/27 udokumentowano obecność DNA B19V w osoczu powyżej 2 lat (średnia w ostatniej probce 7,71 101 IU/ml). IgM anty-B19V wykrywano u 2 dawców przez 7 i 10 miesięcy przy obecnych IgG anty-B19V. U wszystkich dawców wykryto IgG anty-B19V, u 19 wykrywano wysoki poziom nawet do 32 miesięcy. Wnioski: Brak jednoznacznych danych dotyczących zakaźności B19V w przetaczanych składnikach krwi uzasadnia dyskwalikację czasową zakażonego dawcy do czasu uzyskania wyniku ujemnego (czułość nie mniejsza niż 100 IU/ml). Przedstawione wyniki przemawiają za zasadnością wykonania badania kontrolnego nie wcześniej niż rok od wykrycia >104 IU DNA B19V/ml i powtarzania corocznie do całkowitej eliminacji patogenu. http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2013.07.101 Częstość występowania autoprzeciwciał typu ciepłego u pacjentów RCKiK we Wrocławiu w latach 20082012 E. Klausa *, A. Smolarczyk, K. Baranowska-Chołast, R. Kozłowski Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu, Polska *Autor prezentujący i do korespondencji. acta haematologica polonica 44s (2013) 110–131 116

Transcript of Częstość występowania autoprzeciwciał typu ciepłego u pacjentów RCKiK we Wrocławiu w latach...

Page 1: Częstość występowania autoprzeciwciał typu ciepłego u pacjentów RCKiK we Wrocławiu w latach 2008–2012

Materiał i metody: Analizowano częstość występowania przeciwciał odpornościowych u 20 233 pacjentów (12 236 kobieti 7997 mężczyzn). Do wykrywania przeciwciał stosowano test antyglobulinowy PTA LISS i test antyglobulinowy metodąmikrokolumnową.Wyniki: Alloprzeciwciała istotne klinicznie wykryto u 4918 osób (24,3%). W grupie tej kobiety stanowiły 75,8% (3730),mężczyźni 24,2% (1188). Najczęstszą stwierdzoną swoistością były przeciwciała anty-D z układu Rh, które stanowiły 26,5%wszystkich wykrywanych przeciwciał. Przeciwciała do antygenów z układu Rh stanowiły największą pulę zarówno u kobiet,jak i mężczyzn (odpowiednio 74,6% i 70,6%). Drugie co do częstości występowania to przeciwciała anty-K z układu Kell (14%u kobiet i 14,7% u mężczyzn). W 3935 próbkach wykryto przeciwciała skierowane do pojedynczego antygenu (80%), pozostałe20% to przeciwciała o dwóch lub więcej swoistościach.Wnioski: Wyniki przeprowadzonej analizy potwierdziły fakt, że najsilniejszym immunogenem wśród wszystkich znanychantygenów układów grupowych krwinek czerwonych jest antygen D z układu Rh. W dalszej kolejności anty-E, także z układu Rhoraz anty-K z układu Kell. Przeciwciała odpornościowe wykrywane były częściej u kobiet niż u mężczyzn, co potwierdza fakt, żeprawdopodobieństwo wytworzenia przez kobiety przeciwciał odpornościowych jest większe, między innymi ze względu namożliwość immunizacji w czasie ciąży. Sukcesywnie wzrasta udział w immunizacji antygenów spoza układu Rh i Kell.

http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2013.07.100

Charakterystyka zakażenia B19V u dawców krwi – wskazania do postępowania z zakażonymi dawcami

A. Kalińska 1, E. Sulkowska 1, M. Marek 2, K. Kledzik 3, E. Świątek 4, D. Stępień-Razzu 5, P. Grabarczyk 1,*, R. Pogłód 1,M. Łętowska 1

1 Instytut Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, Polska2Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kaliszu, Polska3Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Bydgoszczy, Polska4Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa we Wrocławiu, Polska5Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Szczecinie, Polska*Autor prezentujący i do korespondencji.Adres email: [email protected]

Wstęp: Przeniesienie zakażenia B19V przez przetoczenie składników krwi stwarza ryzyko wystąpienia powikłań klinicznychu chorych z obniżoną odpornością, nasiloną erytropoezą, seronegatywnych kobiet ciężarnych. W procesie produkcjiproduktów osoczopochodnych frakcjonatorzy wymagają oceny ilości DNA B19V. Farmakopea Europejska dopuszcza stężenieponiżej 104 IU DNA B19V/ml w puli osocza zlanego z wielu donacji i przeznaczonego do frakcjonowania, zwłaszcza doprodukcji immunoglobuliny anty-D.Celem pracy jest charakterystyka wirusologiczna krwiodawców zakażonych B19V w celu określenia sposobu postępowaniaz zakażonymi dawcami.Materiał i metody: Analizie poddano 27 krwiodawców, u których zgłoszono wykrycie DNA B19V w trakcie badania osoczaprzeznaczonego do frakcjonowania. DNA B19V badano ilościowym real-time PCR, anty-B19V metodą ELISA (Mikrogen/Euroimmun).Wyniki: DNA B19V badano przez okres od 3 miesięcy do ponad 3 lat. Markery analizowano w ostatnich pobranych próbkachod dawców w okresach do 1 roku, 1–2 lat, > 2 lat od wykrycia DNA B19V. U 5 dawców, których próbki były dostępnew momencie identyfikacji zakażenia, stężenie DNA B19V wynosiło 2,66 � 108–3,09 � 1011 IU/ml, u 4 nie wykryto markerówserologicznych, a u 1 stwierdzono IgG anty-B19V. U wszystkich dawców przez cały okres stwierdzano DNA B19V w osoczu:u 17/27 dawców nie dłużej niż po 12 miesiącach wykrywano DNA B19V w średnim stężeniu 5,61 � 103 IU/ml, u 6/27 –

4,64 � 102 IU/ml, u 4/27 udokumentowano obecność DNA B19V w osoczu powyżej 2 lat (średnia w ostatniej probce –

7,71 � 101 IU/ml). IgM anty-B19V wykrywano u 2 dawców przez 7 i 10 miesięcy przy obecnych IgG anty-B19V. U wszystkichdawców wykryto IgG anty-B19V, u 19 wykrywano wysoki poziom nawet do 32 miesięcy.Wnioski: Brak jednoznacznych danych dotyczących zakaźności B19V w przetaczanych składnikach krwi uzasadniadyskwalifikację czasową zakażonego dawcy do czasu uzyskania wyniku ujemnego (czułość nie mniejsza niż 100 IU/ml).Przedstawione wyniki przemawiają za zasadnością wykonania badania kontrolnego nie wcześniej niż rok od wykrycia >104IU DNA B19V/ml i powtarzania corocznie do całkowitej eliminacji patogenu.

http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2013.07.101

Częstość występowania autoprzeciwciał typu ciepłego u pacjentów RCKiK we Wrocławiu w latach 2008–2012

E. Klausa *, A. Smolarczyk, K. Baranowska-Chołast, R. KozłowskiRegionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu, Polska*Autor prezentujący i do korespondencji.

a c t a h a ema t o l o g i c a p o l on i c a 4 4 s ( 2 0 1 3 ) 1 1 0 – 1 3 1116

Page 2: Częstość występowania autoprzeciwciał typu ciepłego u pacjentów RCKiK we Wrocławiu w latach 2008–2012

Adres email: [email protected]

Wstęp: Testy antyglobulinowe, takie jak: bezpośredni test antyglobulinowy (BTA) i pośredni test antyglobulinowy (PTA), sątestami do wykrywania alloprzeciwciał, autoprzeciwciał i składników układu dopełniacza. Dodatni wynik BTA świadczyo opłaszczeniu in vivo krwinek czerwonych przeciwciałami i/lub składnikami C3 układu dopełniacza. PTA jest testemstosowanym do wykrywania obecności i identyfikacji przeciwciał obecnych w surowicy.Materiał i metody: BTA wykonano u 5668 pacjentów mikrometodą kolumnową w żelu z użyciem odczynnika antyglobulino-wego wieloswoistego: anty-IgG+C3d. W próbkach, w których otrzymano wynik dodatni anty-IgG i/lub anty-C3d, wykonywanobadania z użyciem odczynników antyglobulinowych monoswoistych skierowanych do immunoglobulin (IgG, IgA, IgM) i doskładników dopełniacza (C3c i C3d). W celu potwierdzenia obecności autoprzeciwciał typu ciepłego zastosowano technikęelucji. Badania w kierunku obecności alloprzeciwciał wykonano PTA. Po uzyskaniu dodatniego wyniku PTA wykonywanoadsorpcję autoprzeciwciał, które mogą maskować alloprzeciwciała, a następnie powtarzano PTA. Swoistość wykrytychalloprzeciwciał ustalano na podstawie reakcji z rozszerzonym zestawem krwinek wzorcowych.Wyniki: Dodatni wynik BTA z odczynnikiem wieloswoistym uzyskano u 1382 osób, w tym u 710 kobiet i 672 mężczyzn.U 1240 osób otrzymano dodatnie reakcje z odczynnikiem anty-IgG, z innymi odczynnikami monoswoistymi i/lub zeskładnikami dopełniacza. Obecność alloprzeciwciał stwierdzono u 236 osób, w tym u 46 osób z obecnymi autoprzeciwciałami,u 171 osób z obecnymi na krwinkach cząsteczkami immunoglobulin niewykazującymi swoistości przeciwciał antyerytrocytar-nych i u 19 osób z obecnymi na krwinkach składnikami układu dopełniacza. U 126 osób wykryte alloprzeciwciała byłyskierowane do antygenów z układu Rh.Podsumowanie: Przeprowadzona analiza dodatnich wyników BTA wykazała obecność autoprzeciwciał typu ciepłego u 310(22,4%) pacjentów.

http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2013.07.102

Związek pomiędzy obniżonymi wartościami parametrów morfologicznych krwi obwodowej, gospodarkiżelazowej a stosowaną przez krwiodawców dietą

E. Klausa 1,*, A. Misiaszek 1, M. Antończyk 1, J. Majda 2, R. Kozłowski 11Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu, Polska2Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej, Wojskowy Szpital Kliniczny, Wrocław, Polska*Autor prezentujący i do korespondencji.Adres email: [email protected]

Wstęp: Podstawowym badaniem laboratoryjnym kwalifikującym krwiodawcę do oddania krwi jest pomiar poziomuhemoglobiny (Hb). W 2012 roku w RCKiK wykonano 60 454 badań Hb. Z powodu obniżonego poziomu Hb zdyskwalifikowanoczasowo 4873 dawców i nie pobrano 5705 donacji krwi.Materiał i metody: W okresie 25.10.2012–04.01.2013 przeprowadzono badania ankietowe i badania parametrów morfologicz-nych krwi obwodowej (Hb, Ht, RBC, MCV, MCH, MCHC, RDW) i parametrów gospodarki żelazowej (Fe, TIBC, TSAT, TR) u 121krwiodawców, w tym u 93 kobiet i u 28 mężczyzn. 41 kobiet i 13 mężczyzn było dawcami pierwszorazowymi.Wyniki: Analiza ankiet wykazała, że spośród 121 krwiodawców dietę bezmięsną stosowało 5 osób, w tym 4 kobietyi 1 mężczyzna. Obniżony poziom Hb stwierdzono u 34 osób, w tym u 28 kobiet – 15 dawczyń pierwszorazowych (w tym1 wegetarianka) i 13 dawczyń wielokrotnych (niestosujących żadnej diety) oraz u 6 (17,6%) mężczyzn – dawców wielokrotnych(w tym 1 osoba stosująca dietę bezmięsną). Stwierdzono obniżone wartości: Fe u 34 osób, TIBC u 22 osób, TSAT u 36 osób.Otrzymano podwyższone wartości: TIBC u 1 osoby, TSAT u 40 osób, TR u 75 osób. U 6 osób (kobiety) stwierdzono łagodnąniedokrwistość wg WHO (I stopień) z poziomem Hb w zakresie 9,5–10,9 g/dl, u 1 osoby (mężczyzna) objawy niedokrwistościmakrocytowej (MCV = 102 fl), a u 1 osoby (kobieta) stwierdzono zmiany wszystkich mierzonych parametrów morfologicznychi gospodarki żelazowej przy poziomie Hb 11,2 g/dL. U 4 osób wyniki badań wskazują na niedokrwistość z niedoboru żelaza.Podsumowanie: Wykazano brak korelacji pomiędzy stosowaną przez krwiodawców dietą a zmianami wartości parametrówmorfologicznych krwi obwodowej i/lub gospodarki żelazowej.

http://dx.doi.org/10.1016/j.achaem.2013.07.103

Nieinwazyjna metoda pomiaru hemoglobiny – porównanie trzech metod

E. Klausa *, A. Misiaszek, W. Kośmider, M. Szymczyk-Nużka, R. KozłowskiRegionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. prof. dr hab. Tadeusza Dorobisza we Wrocławiu, Polska*Autor prezentujący i do korespondencji.Adres email: [email protected]

a c t a h a ema t o l o g i c a p o l on i c a 4 4 s ( 2 0 1 3 ) 1 1 0 – 1 3 1 117