C Z T E R O L A T E K - · PDF fileDbałość o higien ... – rozwiązuje zagadki nr 36...

Przewodnik metodyczny część 2

C Z T E R O L A T E K

2

LISTOPAD, TYDZIEŃ II LISTOPAD, TYDZIEŃ II

TREŚCIPROGRAMOWE

TEMATTYGODNIA

DZIEŃTYGODNIA

TEMATDNIA

AKTYWNOŚĆI DZIAŁALNOŚĆ

DZIECKACELE

OGÓLNECELE

OPERACYJNE

KARTY PRACY, CZ. 1,WYPRAWKA,

TABLICE

ZAJĘCIARUCHOWE

1 2 3 4 5 6 7 8 9Dbamy o nasze zdro-wieDbałość o higienę–ubieraniesięodpo-wiedniodowarunkówatmosferycznychwy-stępującychwprzy-rodziewdanejporzeroku

–przebywanienaświeżympowietrzu;uczestniczeniewspa-cerach,zabawach

–dbanieohigienępo-przez:

• codziennemyciecałe-gociała

• myciezębówpopo-siłkach,samodzielnekorzystanieztoalety

• mycierąk,zwłaszczapopobyciewtoalecieizabawienaświeżympowietrzu.

(Nasze przedszkole.Programedukacjiprzedszkolnejwspo-magającyrozwójak-tywnościdzieci,GrupaEdukacyjnaS.A.2013,s.61).

Dbamy ozdrowie

1. Kiedymamykatar

• SłuchaniewierszaJ.KoczanowskiejKatar.

–zachęcaniedouży-waniachusteczekpodczaskataru

Dziecko:–używachusteczki wraziepotrzeby

• Zestawzabawrucho-wych–nrX(opraco-wanyprzezautora).

• Zabawyruchowe: Katar,Hop! Bęc!

• Zabawaruchowo--naśladowczaMyjemy się.

• Zabawa muzyczno--ruchowaWesoła – smutna.

• Zabawa ruchowa (Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńru-chowych–nrVIII(opracowanyprzezautora).

Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.,2.,3.,5.

2. Cosłużydomycia?

• Rozwiązywaniezagadekośrod-kachczystościiprzyborachsłu-żącychdomycia.

– rozwijaniemowy imyślenia

– rozwiązujezagadki nr36

Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.,3.,5.

3. Bojemyjęsam

• Zabawyprzypio-senceO zdrowiu.

–umuzykalnianiedzieci

–uczestniczywzaba-wieprzypiosence


4. Doczegosąpotrzeb-ne serwet-ki?

• Kolorowe serwet-ki–wycinanieserwetekzkolo-rowegopapieru.

– rozwijanieumiejęt-nościwycinania

– wycinaserwetkę zkolorowego papieru

nr37


5. Gdziepołożyćmisia?

• Zabawy z mi siem –układanieza-bawkiwzględemsiebie.

– rozwijanieorientacjiprzestrzennej

– stosujesłowa:na, przed, za, w

Tnr19


LISTOPAD, TYDZIEŃ III LISTOPAD, TYDZIEŃ III

Poznajemy przyrodęZima–poznawaniehistoriipowstawaniawęglakamiennego;jegowłaściwości

Tutajrosłypaprocie

1. Jurajskiświat

• SłuchaniewierszaM.TerlikowskiejPaprocie tutaj rosły.

–poznawanie(ogólne)historiipowstawaniawęglakamiennego

Dziecko:–wie,żewęgielpo-wstałzeskamienia-łychroślin

nr38Tnr20,21

• Zestawzabawrucho-wych–nrXI(metodąW.Sherborne)– opra-cowanyprzezautora.

• Zabawyruchowe:Berek dinozaur,Koło, rząd, pary.Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.,3.,5.

3

LISTOPAD, TYDZIEŃ II LISTOPAD, TYDZIEŃ II

TREŚCIPROGRAMOWE

TEMATTYGODNIA

DZIEŃTYGODNIA

TEMATDNIA

AKTYWNOŚĆI DZIAŁALNOŚĆ

DZIECKACELE

OGÓLNECELE

OPERACYJNE

KARTY PRACY, CZ. 1,WYPRAWKA,

TABLICE

ZAJĘCIARUCHOWE

1 2 3 4 5 6 7 8 9Dbamy o nasze zdro-wieDbałość o higienę–ubieraniesięodpo-wiedniodowarunkówatmosferycznychwy-stępującychwprzy-rodziewdanejporzeroku

–przebywanienaświeżympowietrzu;uczestniczeniewspa-cerach,zabawach

–dbanieohigienępo-przez:

• codziennemyciecałe-gociała

• myciezębówpopo-siłkach,samodzielnekorzystanieztoalety

• mycierąk,zwłaszczapopobyciewtoalecieizabawienaświeżympowietrzu.


Dbamy ozdrowie

1. Kiedymamykatar

• SłuchaniewierszaJ.KoczanowskiejKatar.

–zachęcaniedouży-waniachusteczekpodczaskataru

Dziecko:–używachusteczki wraziepotrzeby

• Zestawzabawrucho-wych–nrX(opraco-wanyprzezautora).

• Zabawyruchowe: Katar,Hop! Bęc!

• Zabawaruchowo--naśladowczaMyjemy się.

• Zabawa muzyczno--ruchowaWesoła – smutna.

• Zabawa ruchowa (Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńru-chowych–nrVIII(opracowanyprzezautora).

Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.1.,1.2.,2.1.,2.2.,2.3.,2.4.,3.1.,5.4.,14.5.

2. Cosłużydomycia?

• Rozwiązywaniezagadekośrod-kachczystościiprzyborachsłu-żącychdomycia.

– rozwijaniemowy imyślenia

– rozwiązujezagadki nr36

Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.1.,1.2.,2.1.,2.2.,2.3.,2.4.,3.1.,5.4.,

3. Bojemyjęsam

• Zabawyprzypio-senceO zdrowiu.


–uczestniczywzaba-wieprzypiosence


4. Doczegosąpotrzeb-ne serwet-ki?

• Kolorowe serwet-ki–wycinanieserwetekzkolo-rowegopapieru.


– wycinaserwetkę zkolorowego papieru

nr 37


5. Gdziepołożyćmisia?

• Zabawy z mi siem –układanieza-bawkiwzględemsiebie.


– stosujesłowa:na, przed, za, w

Tnr19


LISTOPAD, TYDZIEŃ III LISTOPAD, TYDZIEŃ III

Poznajemy przyrodęZima–poznawaniehistoriipowstawaniawęglakamiennego;jegowłaściwości

Tutajrosłypaprocie

1. Jurajskiświat

• SłuchaniewierszaM.TerlikowskiejPaprocie tutaj rosły.

–poznawanie(ogólne)historiipowstawaniawęglakamiennego

Dziecko:–wie,żewęgielpo-wstałzeskamienia-łychroślin

nr38Tnr20,21

• Zestawzabawrucho-wych–nrXI(metodąW.Sherborne)– opra-cowanyprzezautora.

• Zabawyruchowe:Berek dinozaur,Koło, rząd, pary.Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.1.,1.2.,2.1.,2.2.,2.3.,2.4.,3.1.,5.4.

4

–poznawaniewybra-nychzwierząt(dino-zaury)iroślin(np.olbrzymiepaprocie)występującychwtam-tychczasach.


2. Wagoniki zwęglem

• Wagoniki z wę-glem–wycinanieelementówzko-lorowegopapieruiprzyklejanienakartce.

– rozwijaniesprawno-ścimanualnej

–wycinanarysowaneelementy

T nr 22 • Zabawaorientacyjno--porządkowaPełne wagoniki i puste wa-goniki.

• Zabawa ruchowo-na-śladowczaDinozaury.(Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńruchowych–nrIX(opracowanyprzezautora).


3. Dinozaury • NaukapiosenkiSmoko Loko.

–rozwijanieumiejęt-nościwokalnych

–śpiewapiosenkę


4. Mała,większa,największa

• Układamy zabaw-ki–szeregowaniezabawekwedługwielkości.

– rozwijanieumiejęt-nościszeregowania

–układazabawkiodnajmniejszejdonaj-większejinaodwrót

Tnr23


5. Parkjuraj-ski

• Słuchanieopo-wiadaniaJ.Papu-zińskiejJak nasza mama hodowała potwora.

–utrwalaniewiado-mościodinozaurach

–rozpoznajedinozau-ry(naobrazkach)

T nr 24


LISTOPAD, TYDZIEŃ IV LISTOPAD, TYDZIEŃ IV

Nasz kontakt z tech-nikąUrządzenia gospodar-stwa domowego–poznawaniewybra-nychurządzeńgospo-darstwadomowego.


Urządzeniaelektryczne

1. Czyżelazkotourządze-nieelek-tryczne?

• SłuchaniewierszaDorotyGellner Żelazko.

– rozwijaniemowyDziecko:–odpowiadanapytaniadotycząceutworu

nr39Tnr25,26

• Zestawzabawrucho-wych–nrXII(opra-cowanyprzezautora).

• Zabawa Co prasuje żelazko?

• Zabawamuzyczno-ru-chowaTańcz ze mną.

• ZabawaruchowaZroś nięte bliźniaki.

• Zabawaorientacyjno--porządkowaZapa-miętaj swoją parę.(Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńruchowych–nrIX(opracowanyprzezautora).


2. Sz – s • Ćwiczeniaarty-kulacyjne–pra-widłoweartyku-łowaniegłoskisz.

– rozwijaniemowy –mówiwyraźnie W


3. Urządzeniadomowe

• Słuchaniepio-senkiUrządzenia domowe.


–reagujenazmianydynamiki

nr40


4. Lodówka • Pełna lodówka – liczeniewzakre-sieczterech.

–rozwijanieumiejęt-nościliczenia

– liczywzakresieczterech

nr41Tnr27


5. Kolorowyabażurlampy

• Kolorowy abażur –wypełnianiery-sunkulampyku-leczkamibibuły.


–wyklejarysuneklampy(abażur) kuleczkamibibuły

Tnr28


5

– poznawanie wybra-nych zwierząt (dino-zaury) i roślin (np. olbrzymie paprocie) występujących w tam-tych czasach.

(Nasze przedszkole. Program edukacjiprzedszkolnej wspo-magający rozwój ak-tywności dzieci, Grupa Edukacyjna S.A. 2013, s. 43).

2. Wagoniki z węglem

• Wagoniki z wę-glem – wycinanie elementów z ko-lorowego papieru i przyklejanie na kartce.

– rozwijanie sprawno-ści manualnej

– wycina narysowane elementy

T nr 22 • Zabawa orientacyjno--porządkowa Pełne wagoniki i puste wa-goniki.

• Zabawa ruchowo-na-śladowcza Dinozaury.(Zabawy zostały opra-cowane przez autora).

• Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr IX (opracowany przez autora).

Numery obszarów z podstawy programowej: 1.1., 1.2., 2.1., 2.2., 2.3., 2.4., 3.1., 5.4., 9.1.

3. Dinozaury • Nauka piosenki Smoko Loko.

– rozwijanie umiejęt-ności wokalnych

– śpiewa piosenkę


4. Mała, większa, największa

• Układamy zabaw-ki – szeregowanie zabawek według wielkości.

– rozwijanie umiejęt-ności szeregowania

– układa zabawki od najmniejszej do naj-większej i na odwrót

T nr 23


5. Park juraj-ski

• Słuchanie opo-wiadania J. Papu-zińskiej Jak nasza mama hodowała potwora.

– utrwalanie wiado-mości o dinozaurach

– rozpoznaje dinozau-ry (na obrazkach)

T nr 24


LISTOPAD, TYDZIEŃ IV LISTOPAD, TYDZIEŃ IV

Nasz kontakt z tech-nikąUrządzenia gospodar-stwa domowego– poznawanie wybra-

nych urządzeń gospo-darstwa domowego.

(Nasze przedszkole. Program edukacji przedszkolnej wspo-magający rozwój ak-tywności dzieci, Grupa Edukacyjna S.A. 2013, s. 56).

Urządzenia elektryczne

1. Czy żelazko to urządze-nie elek-tryczne?

• Słuchanie wiersza Doroty Gellner Żelazko.

– rozwijanie mowyDziecko:– odpowiada na pytania

dotyczące utworu

nr 39T nr 25, 26

• Zestaw zabaw rucho-wych – nr XII (opra-cowany przez autora).

• Zabawa Co prasuje żelazko?

• Zabawa muzyczno-ru-chowa Tańcz ze mną.

• Zabawa ruchowa Zroś nięte bliźniaki.

• Zabawa orientacyjno--porządkowa Zapa-miętaj swoją parę.(Zabawy zostały opra-cowane przez autora).

• Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr IX (opracowany przez autora).


2. Sz – s • Ćwiczenia arty-kulacyjne – pra-widłowe artyku-łowanie głoski sz.

– rozwijanie mowy – mówi wyraźnie W

Numery obszarów z podstawy programowej: 1.1., 1.2., 2.1., 2.2., 2.3., 2.4., 3.1., 5.4.

3. Urządzenia domowe

• Słuchanie pio-senki Urządzenia domowe.

– umuzykalnianie dzieci

– reaguje na zmiany dynamiki

nr 40


4. Lodówka • Pełna lodówka – liczenie w zakre-sie czterech.

– rozwijanie umiejęt-ności liczenia

– liczy w zakresie czterech

nr 41T nr 27


5. Kolorowy abażur lampy

• Kolorowy abażur – wypełnianie ry-sunku lampy ku-leczkami bibuły.


– wykleja rysunek lampy (abażur) kuleczkami bibuły

T nr 28


6

GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ I GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ I

Poznajemy przyrodęPrzyroda w sali, w domu–poznawaniezasaddbaniaozwierzęta

hodowanewdomu:karmieniaich,wizytuweterynarza,zapew-nianieodpowiedniegomiejscanaodpoczy-nekisen,wychodze-nianaspacer

–nazywaniedorosłychimłodychzwierząt.


Domowiulu-bieńcy

1. Ulubionypies

• SłuchanieopowiadaniaA.Świrszczyń-skiejPimpuś.

– rozwijaniemowyDziecko:–odpowiadanapyta-nianauczyciela

nr 42Tnr29,30

• Zestawzabawrucho-wych–nrXIII(opra-cowanyprzezautora).

• Zabawyruchowo-na-śladowcze:Jak Pim-puś,Kotki,Myszka,Jestem zwierzątkiem.

• Zabawaruchowa zelementem czworakowaniaPieski na spacer – pieski do budy. (Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńruchowych–nrX(opracowanyprzezautora).


2. Mamyzwierzątka

• Zabawyprzypio-senceO zwierzę-tach domowych.


–śpiewapiosenkę


3. Mojeakwarium

• Akwarium pełne rybek–wykona-niepracyzwy-korzystaniemróżnegomateriału(Wyprawka).


–wykonujepracęzło-żoną

nr43,44,45


4. Przed siebie, zasiebie,wbok

• Przed siebie, za siebie, w bok –ćwiczeniaiza-bawywprawidło-wymokreślaniukierunków.

–rozwijanieorientacjiprzestrzennej

–wyznaczakierunkiwzględemsiebie,stosujesłowa:przed siebie, za siebie, w bok


5. Białemyszki

• Słuchanieopo-wiadaniaR.Piąt-kowskiejBalbina.

– rozwijaniemowy –wypowiadasięnatematopiekowaniasięzwierzętamido-mowymi

Tnr31


GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ II GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ II

Poznajemy przyrodęZima–obserwowaniezmianzachodzącychwprzy-rodziezimą;zwraca-nieuwaginakolorytipięknoprzyrodyw zimowejszacie.


Tojużzima 1. Gawronekpoznajezimę

• Słuchanieopo-wiadaniaH.Zdzi-towieckiej Gawronek poznaje zimę.

–zapoznaniezozna-kaminowejporyroku

Dziecko:–wymieniawybraneoznakizimy

nr46,48Tnr32,33

• Zestawzabawrucho-wych–nrXIV(opra-cowanyprzezautora).

• ZabawaruchowaBał-wanki.

• Zabawamuzyczno--ruchowaPada śnieg.(Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńruchowych–nrX(opracowanyprzezautora).


2. Bałwanek • Śniegowy bałwa-nek–wycinanieelementówiprzy-klejanieichnaniebieskimtle.


–wycinaprosteele-menty–koła

nr47


3. Zimabiała • Zabawyprzypio-senceZima biała.


–akompaniujedopio-senkinagrzechotce


7

GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ I GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ I

Poznajemy przyrodęPrzyroda w sali, w domu– poznawanie zasad

dbania o zwierzęta hodowane w domu:

karmienia ich, wizyt u weterynarza, zapew-nianie odpowiedniego miejsca na odpoczy-nek i sen, wychodze-nia na spacer

– nazywanie dorosłych i młodych zwierząt.


Domowi ulu-bieńcy

1. Ulubiony pies

• Słuchanie opowiadania A. Świrszczyń-skiej Pimpuś.

– rozwijanie mowyDziecko:– odpowiada na pyta-

nia nauczyciela

nr 42T nr 29, 30

• Zestaw zabaw rucho-wych – nr XIII (opra-cowany przez autora).

• Zabawy ruchowo-na-śladowcze: Jak Pim-puś, Kotki, Myszka, Jestem zwierzątkiem.

• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania Pieski na spacer – pieski do budy. (Zabawy zostały opra-cowane przez autora).

• Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr X (opracowany przez autora).


2. Mamy zwierzątka

• Zabawy przy pio-sence O zwierzę-tach domowych.




3. Moje akwarium

• Akwarium pełne rybek – wykona-nie pracy z wy-korzystaniem różnego materiału (Wyprawka).


– wykonuje pracę zło-żoną

nr 43, 44, 45


4. Przed siebie, za siebie, w bok

• Przed siebie, za siebie, w bok – ćwiczenia i za-bawy w prawidło-wym określaniu kierunków.

– rozwijanie orientacji przestrzennej

– wyznacza kierunki względem siebie, stosuje słowa: przed siebie, za siebie, w bok


5. Białe myszki

• Słuchanie opo-wiadania R. Piąt-kowskiej Balbina.

– rozwijanie mowy – wypowiada się na temat opiekowania się zwierzętami do-mowymi

T nr 31


GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ II GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ II

Poznajemy przyrodęZima

– obserwowanie zmian zachodzących w przy-rodzie zimą; zwraca-nie uwagi na koloryt i piękno przyrody w zimowej szacie.


To już zima 1. Gawronek poznaje zimę

• Słuchanie opo-wiadania H. Zdzi-towieckiej Gawronek poznaje zimę.

– zapoznanie z ozna-kami nowej pory roku

Dziecko:– wymienia wybrane

oznaki zimy

nr 46, 48T nr 32, 33

• Zestaw zabaw rucho-wych – nr XIV (opra-cowany przez autora).

• Zabawa ruchowa Bał-wanki.

• Zabawa muzyczno--ruchowa Pada śnieg.(Zabawy zostały opra-cowane przez autora).

• Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr X (opracowany przez autora).


2. Bałwanek • Śniegowy bałwa-nek – wycinanie elementów i przy-klejanie ich na niebieskim tle.


– wycina proste ele-menty – koła

nr 47


3. Zima biała • Zabawy przy pio-sence Zima biała.


– akompaniuje do pio-senki na grzechotce

Numery obszarów z podstawy programowej: 1.1., 1.2., 2.1., 2.2., 3.1., 5.4., 8.1.

8

4. Czterybał-wanki

• Bałwanki –prze-liczaniewzakre-sieczterech.



nr49


5. Zimowapiosenka

• SłuchaniewierszaI.SuchorzewskiejZimowa piosenka.

–rozwijaniemowy –wymieniaoznakizimy

Tnr34


GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ III GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ III

Nasze rodzinyOrganizowanie świąt o charakterze rodzin-nym–uczestniczeniewkrót-kichprogramacharty-stycznych.

Wzmacnianie więzów w rodzinie–wzajemneokazywa-niesobieuczućprzezczłonkówrodziny.

(Nasze przedszkole.Programedukacjiprzedszkolnejwspo-magającyrozwójak-tywnościdzieci,GrupaEdukacyjnaS.A.2013,s.16,17).

Świętatuż--tuż

1. Wesołachoinka

• SłuchaniewierszaT.KubiakaWeso-ła choinka.

– rozwijaniemowyDziecko:–odpowiadanapyta-niadotyczącewiersza

nr50Tnr35

• Zestawzabawrucho-wych–nrXV(opra-cowanyprzezautora).

• Zabawarytmiczno-ru-chowaChoinka.

• Zabawamuzyczno-ru-chowaprzypiosenceGrozik. (Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńruchowych–nrXI(opracowanyprzezautora).


2. Świątecznezwyczaje

• Choinka–wyci-nanieelementówiukładanieznichcałości.


–wycinaelementypa-pierowejchoinki

nr51


3. Grającachoinka

• Zabawyprzypio-sencePod zieloną choineczką.

–rozwijanieumiejęt-nościwokalnych

–śpiewapiosenkę W


4. Kolorowebombki

• Kolorowe bomb-ki–dostrzeganierytmuikontynu-owaniego.

–dostrzeganieprawi-dłowościwciąguprzedmiotów

–dostrzegarytmigokontynuuje

nr52,53


5. Skądmamy choinki?

• Słuchaniewier-szaE.Szelburg--ZarembinyTa choinka.

–naukawiersza –recytujewiersz Tnr36,37


STYCZEŃ, TYDZIEŃ I STYCZEŃ, TYDZIEŃ I

Poznajemy przyrodęZima–dokarmianieidopaja-niezwierzątwtrud- nychzimowych warunkach

–nazywanieptakówod-wiedzającychkarmnik

Zwierzętasągłodne

1. Domekdlaptaszków

• SłuchaniewierszaI.SuchorzewskiejDomek dla pta-ków.

– rozwijaniemowyDziecko:–stosujesłowa:karm-

nik, sroka

Tnr38,39 • Zestawzabawrucho-wych–nrXVI(opra-cowanyprzezautora).

• Zabawymuzyczno-ru-chowe:Wróbelki,Kot i wróble. (Zabawyzostałyopracowaneprzezautora).


9

4. Cztery bał-wanki

• Bałwanki – prze-liczanie w zakre-sie czterech.

– rozwijanie umiejęt-ności liczenia


nr 49


5. Zimowa piosenka

• Słuchanie wiersza I. Suchorzewskiej Zimowa piosenka.

– rozwijanie mowy – wymienia oznaki zimy

T nr 34


GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ III GRUDZIEŃ, TYDZIEŃ III

Nasze rodzinyOrganizowanie świąt o charakterze rodzin-nym

– uczestniczenie w krót-kich programach arty-stycznych.

Wzmacnianie więzów w rodzinie

– wzajemne okazywa-nie sobie uczuć przez członków rodziny.

(Nasze przedszkole. Program edukacji przedszkolnej wspo-magający rozwój ak-tywności dzieci, Grupa Edukacyjna S.A. 2013, s. 16, 17).

Święta tuż--tuż

1. Wesoła choinka

• Słuchanie wiersza T. Kubiaka Weso-ła choinka.

– rozwijanie mowyDziecko:– odpowiada na pyta-

nia dotyczące wiersza

nr 50T nr 35

• Zestaw zabaw rucho-wych – nr XV (opra-cowany przez autora).

• Zabawa rytmiczno-ru-chowa Choinka.

• Zabawa muzyczno-ru-chowa przy piosence Grozik. (Zabawy zostały opra-cowane przez autora).

• Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr XI (opracowany przez autora).


2. Świąteczne zwyczaje

• Choinka – wyci-nanie elementów i układanie z nich całości.

– rozwijanie umiejęt-ności wycinania

– wycina elementy pa-pierowej choinki

nr 51


3. Grająca choinka

• Zabawy przy pio-sence Pod zieloną choineczką.

– rozwijanie umiejęt-ności wokalnych

– śpiewa piosenkę W


4. Kolorowe bombki

• Kolorowe bomb-ki – dostrzeganie rytmu i kontynu-owanie go.

– dostrzeganie prawi-dłowości w ciągu przedmiotów

– dostrzega rytm i go kontynuuje

nr 52, 53


5. Skąd mamy choinki?

• Słuchanie wier-sza E. Szelburg--Zarembiny Ta choinka.

– nauka wiersza – recytuje wiersz T nr 36, 37


STYCZEŃ, TYDZIEŃ I STYCZEŃ, TYDZIEŃ I

Poznajemy przyrodęZima– dokarmianie i dopaja-

nie zwierząt w trud - nych zimowych warunkach

– nazywanie ptaków od-wiedzających karmnik

Zwierzęta są głodne

1. Domek dla ptaszków

• Słuchanie wiersza I. Suchorzewskiej Domek dla pta-ków.

– rozwijanie mowyDziecko:– stosuje słowa: karm-

nik, sroka

T nr 38, 39 • Zestaw zabaw rucho-wych – nr XVI (opra-cowany przez autora).

• Zabawy muzyczno-ru-chowe: Wróbelki, Kot i wróble. (Zabawy zostały opracowane przez autora).


10

–zwracanieuwaginaostrożnośćwkontak-tachzchorymizwie-rzętami,np.ptakami.


2. Dokarmia-myptaki

• Karmnik–ryso-waniepośladzie iwyklejaniery-sunkuwatą.


–wykonujepracępla-styczną

W • Zestawćwiczeńru-chowych–nrXII(opracowanyprzezautora).


3. Ilejestwróbli?

• Zabawyzwyko-rzystaniemwier-szaE.M.SkorekIle wróbli?



nr54Tnr40


4. Głodnyptaszek

• ZabawyprzypiosenceGłodny ptaszek.


–poruszasięprzymu-zyce

nr55


5. Spiżarniaptaków

• Słuchanieopo- wiadaniaS.Szu- chowejSpiżarnia ptaków.

–rozwijaniemowy –odpowiadanapyta-niadotycząceutworu

Tnr41


STYCZEŃ, TYDZIEŃ II STYCZEŃ, TYDZIEŃ II

Nasze bezpieczeństwo na co dzień–poznawaniesytuacjizagrażającychbezpie-czeństwu:

–bezpiecznekorzysta-niezurządzeńznaj-dującychsięnaplacuzabaw.

Nasza sprawność ru-chowaWspomaganie rozwoju ruchowego–uczestniczeniewza-bawachorganizowa-nychwterenie (wogrodzieprzed-szkolnym,wparku,naboisku)wróżnychporachroku(naśnie-gu,wwodzie).

(Nasze przedszkole.Programedukacjiprzedszkolnejwspo-magającyrozwójak-tywnościdzieci,GrupaEdukacyjnaS.A.2013,s.60,63).

Zimoweza-bawy

1. Hej,nasanki!

• SłuchaniewierszaW.ZechenteraZima.

– rozwijaniemowyDziecko:–wypowiadasięnatematzimowychza-baw

nr56 • Zestawzabawrucho-wych–nrXVII(opra-cowanyprzezautora).

• Zabawaruchowo-na-śladowczaJeżdżę na nartach.

• Zabawamuzyczno-ru-chowaprzypiosenceGrozik. (Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńru-chowych–nrXII(opracowanyprzezautora).


2. Śniegowybałwanek

• Bałwanek–wy-klejanierysunkubałwanapłatkamikosmetycznymi.

–rozwijaniesprawno-ścimanualnej

–wykonujepracę,korzystajączniety-powychmateriałów

nr57


3. Kochanazima

• NaukapiosenkiZimo kochana.

– rozwijanieumiejęt-nościwokalnych

–śpiewapiosenkę


4. Kolorowenakrętki

• Kolorowe nakręt-ki–tworzenieprostychkolekcji.

– rozwijanieumiejęt-nościklasyfikowania

–segregujenakrętkiwedługokreślonegokryterium


5. Zabawynaśniegu

• Zabawynaśniegu,naplacuprzedszkolnym.

–rozwijanietężyznyfizycznej,hartowa-niesię

–chętniebawisięnaświeżympowietrzu

Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.,3.,5.,

11

– zwracanie uwagi na ostrożność w kontaktach z chorymi zwierzętami, np. ptakami.

(Nasze przedszkole. Program edukacji przedszkolnej wspomagający rozwój aktywności dzieci, Grupa Edukacyjna S.A. 2013, s. 43).

2. Dokarmiamy ptaki

• Karmnik – rysowanie po śla dzie i wyklejanie rysunku watą.

– rozwijanie sprawności manualnej

– wykonuje pracę plastyczną

W • Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr XII (opracowany przez autora).


3. Ile jest wróbli?

• Zabawy z wykorzystaniem wiersza E. M. Skorek Ile wróbli?

– rozwijanie umiejętności liczenia


nr 54T nr 40


4. Głodny ptaszek

• Zabawy przy piosence Głodny ptaszek.


– porusza się przy muzyce

nr 55

Numery obszarów z podstawy programowej: 1.1., 2.2., 2.3., 5.4., 8.1.

5. Spiżarnia ptaków

• Słuchanie opo wiadania S. Szu chowej Spiżarnia ptaków.

– rozwijanie mowy – odpowiada na pytania dotyczące utworu

T nr 41


STYCZEŃ, TYDZIEŃ II STYCZEŃ, TYDZIEŃ II

Nasze bezpieczeństwo na co dzień

– poznawanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu:

– bezpieczne korzystanie z urządzeń znajdujących się na placu zabaw.

Nasza sprawność ru-chowaWspomaganie rozwoju ruchowego

– uczestniczenie w zabawach organizowanych w terenie (w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku) w różnych porach roku (na śniegu, w wodzie).

(Nasze przedszkole. Program edukacji przedszkolnej wspomagający rozwój aktywności dzieci, Grupa Edukacyjna S.A. 2013, s. 60, 63).

Zimowe zabawy

1. Hej, na sanki!

• Słuchanie wiersza W. Zechentera Zima.

– rozwijanie mowyDziecko:– wypowiada się na

temat zimowych zabaw

nr 56 • Zestaw zabaw ruchowych – nr XVII (opracowany przez autora).

• Zabawa ruchowonaśladowcza Jeżdżę na nartach.

• Zabawa muzycznoruchowa przy piosence Grozik. (Zabawy zostały opracowane przez autora).

• Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr XII (opracowany przez autora).


2. Śniegowy bałwanek

• Bałwanek – wyklejanie rysunku bałwana płatkami kosmetycznymi.

– rozwijanie sprawności manualnej

– wykonuje pracę, korzystając z nietypowych materiałów

nr 57


3. Kochana zima

• Nauka piosenki Zimo kochana.

– rozwijanie umiejętności wokalnych



4. Kolorowe nakrętki

• Kolorowe nakręt-ki – tworzenie prostych kolekcji.

– rozwijanie umiejętności klasyfikowania

– segreguje nakrętki według określonego kryterium


5. Zabawy na śniegu

• Zabawy na śniegu, na placu przedszkolnym.

– rozwijanie tężyzny fizycznej, hartowanie się

– chętnie bawi się na świeżym powietrzu


12

STYCZEŃ, TYDZIEŃ III STYCZEŃ, TYDZIEŃ III

Nasze rodzinyPodawanie informacji na temat swojej ro-dziny–podawaniepowiązańmiędzyczłonkamirodziny,np.Babcia to mama mamy lub mama taty.

Organizowanie świąt o charakterze rodzin-nym–uczestniczenie wkrótkichprogra-machartystycznych.


Babcia idziadek

1. Mojabab-cia

• SłuchaniewierszaJ.KoczanowskiejPytanie zadał Olek babci.

– rozwijaniemowyDziecko:–wypowiadasięnatematswojejbabci

T nr 42 • Zestawzabawru-chowych–nrXVIII(opracowanyprzezautora).

• Zabawyruchowo-na-śladowcze:Pomagamy babci,Zabawki. (Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńru-chowych–nrXIII(opracowanyprzez M.Markowską).


2. Serduszkadlababciidladziadka

• Wykonanieser-duszkadlababci idladziadka.


–wykonujeprezentdlababciidladziad-ka

Tnr43W


3. Śpiewamydlababci

• NaukapiosenkiKochanej babci.


–śpiewapiosenkę nr58


4. Odwiedzilinasbabciaidziadek

• Spotkaniezbab-ciamiidziadkamidziecizgrupy.

–prezentowaniewła-snychmożliwości

–śpiewa,recytujewiersz

nr59


5. Odłóżza-bawkę

• Odłóż zabaw-kę–określaniepołożeniaprzed-miotówwprze-strzeni.


–posługujesięprawi-dłowoprzyimkami

nr60


13

STYCZEŃ, TYDZIEŃ III STYCZEŃ, TYDZIEŃ III

Nasze rodzinyPodawanie informacji na temat swojej ro-dziny–podawaniepowiązańmiędzyczłonkamirodziny,np.Babcia to mama mamy lub mama taty.

Organizowanie świąt o charakterze rodzin-nym–uczestniczenie wkrótkichprogra-machartystycznych.


Babcia idziadek

1. Mojabab-cia

• SłuchaniewierszaJ.KoczanowskiejPytanie zadał Olek babci.

– rozwijaniemowyDziecko:–wypowiadasięnatematswojejbabci

Tnr42 • Zestawzabawru-chowych–nrXVIII(opracowanyprzezautora).

• Zabawyruchowo-na-śladowcze:Pomagamy babci,Zabawki. (Zabawyzostałyopra-cowaneprzezautora).

• Zestawćwiczeńru-chowych–nrXIII(opracowanyprzez M.Markowską).

Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.1.,1.2.,2.1.,2.2.,2.3.,2.4.,3.1.,5.4.

2. Serduszkadlababciidladziadka

• Wykonanieser-duszkadlababci idladziadka.


–wykonujeprezentdlababciidladziad-ka

T nr 43W


3. Śpiewamydlababci

• NaukapiosenkiKochanej babci.


–śpiewapiosenkę nr58


4. Odwiedzilinasbabciaidziadek

• Spotkaniezbab-ciamiidziadkamidziecizgrupy.

–prezentowaniewła-snychmożliwości

–śpiewa,recytujewiersz

nr59

Numeryobszarówzpodstawyprogramowej: 1.1.,1.2.,2.1.,2.2.,2.3.,2.4.,3.1.,5.4.

5. Odłóżza-bawkę

• Odłóż zabaw-kę–określaniepołożeniaprzed-miotówwprze-strzeni.


–posługujesięprawi-dłowoprzyimkami

nr60


14

LISTOPAD

Tydzień drugi: Dbamy o zdrowie

Dzień 1. Kiedy mamy katar

Cel ogólny:–zachęcaniedoużywaniachusteczekpodczaskataru.Cel operacyjny:Dziecko:–używachusteczkiwraziepotrzeby.Środki dydaktyczne: wierszJ.KoczanowskiejKatar,chusteczkihigieniczne,chustaanimacyjna,woreczek,nagraniemuzykipoważnej.

Przebieg dnia I

1. ZabawaUwaga! Rekin! Dziecistojąwrozsypcewsali.Wykonująpolecenianauczycielawedługwcześniejszych

ustaleń. Nasłowa: brzeg–dziecibiegnąwkierunkuściany, statek–biegnąwstronęokien, sardynki–wszystkiebiegnąnaśrodeksaliiprzytulająsiędosiebie, rekin–kładąsięnaplecach,nadywanieipodająręcesąsiadom,tworzącsiećchroniącąich

przedgroźnymrekinem.

Zestawzabawruchowych–nrX.

• Ćwiczenieorientacyjno-porządkowe. Dzieciwrozsypcebiegająwdowolnychkierunkachsali,naśladującrowery, auta, konie.

Kiedynauczycielpodniesierękęwgórę,wszystkiesięzatrzymują.• ĆwiczenieramionWahadło zegara. Dzieciwklękuwykonująrytmicznewymachyramionwprzódiwtył(ręcetowahadła).• ĆwiczeniewyprostneGumowa zabawka do napełniania powietrzem. Dziecistająwrozsypceinaśladująświstpowietrza uchodzącegozzabawki.Stopniowo

przechodządoprzysiadupodpartegozgłowąopuszczonądodołu.Potemnapełniają zabawkę powietrzem,podnosząsięistająprosto.

• ZabawazelementemczworakowaniaMyśliwi i zające. Zające skaczą po łące.Cochwilęzatrzymująsięistająsłupka (wykonująprzysiad,palce

wskazującetrzymająprzyuszach),nasłuchują.Nazawołanienauczyciela:Idzie myśliwy! uciekajądo domu.Wtymczasienauczycielrzucawdzieciworeczkiem.Trafionedzieckomożezostaćmyśliwym.

• Marsz–zwykłyiwewspięciunapalce.

II

SłuchaniewierszaJ.KoczanowskiejKatar.

1. Oglądaniechusteczekhigienicznych.– Cotojest?Doczegosłużąchusteczkihigieniczne?– Dlaczegosąmiłewdotykuidelikatne?– Dlaczegopowinniśmywycieraćnoschusteczką?– Czywszyscytakrobią?2. Masażtwarzychusteczkamihigienicznymi.

15

Dziecidostająpojednejchusteczcehigienicznej.Dotykająniąwymienianychprzeznauczy-cielaczęścitwarzy(czoła,brody,policzków,nosa,oczu,brwi,ust).

Potemdziecichowająchusteczki,żebymiećjeprzysobiewraziepotrzeby.3. SłuchaniewierszaJ.KoczanowskiejKatar.

Złapał katar Katarzynęi nas także dopaść może.Trzeba sprytnie go unikać,bo z katarem żyć niedobrze.

A psik! A psik! – nos czerwony.A psik! A psik! – głowa boli,

A psik! A psik! – precz z katarem,zmykaj od nas jak najdalej.

Złapał katar Katarzynę,a my złapać się nie damy,niech sam sobie kicha, prycha,my ważniejsze mamy sprawy.

4. Rozmowanatematwiersza.– Kiedymówimy,żemamykatar?– Kiedymożemymiećkatar?– Jakiodgłoswydajemy,gdykręcinaswnosieikichamy?– Cozrobić,żebyniedopadłnaskatar?

Zabawaorientacyjno-porządkowaKatar.

Dziecibiegająposali.Nahasło:Katar,zatrzymująsięinaśladująkichanie– mówią:A psik! A psik! A psik!…Potemznówbiegająposalidomomentu,ażnauczycielznowupowie:Katar.

Zestawćwiczeńruchowych–nrVIII.

Wyczucie własnego ciała •Pchanieugiętychkolandosiaduprostego. •Chodzeniena gumowych nogach. •Biegzuderzaniemnogamiopośladki. •Masowanieróżnychczęściciała. Zdobywanie pewności siebie i orientacji w przestrzeni Dziewczynkitworzątunel,podktórymprzechodząchłopcy.Potemnastępujezmiana. Ćwiczenia z: •prowadzenieślepca–ćwiczącyzamykaoczyijestprowadzonyprzezpartnera–potem

następujezmiana, •siad rozkrocznywparach zdotykaniem siebiedłońmi– jednaosobaprowadzi, druga

naśladuje–potemnastępujezmiana. Ćwiczenia kreatywne Improwizacjeruchoweprzynagraniumuzykipoważnej.

III1. Zabawazwykorzystaniemchustyanimacyjnej. Kilkorodziecitrzymachustęistoizboku.Pozostałedziecispacerująposali.Nahasło:

Deszcz,dziecibiegnąpodchustę– chronią się przed deszczem.Pozmianierólzabawatrwadalej.

Zabawaruchowo-naśladowczaMyjemy się.

Dziecinaśladująmycietychczęściciała,którychnazwywymienianauczyciel.2. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

16

Dzień 2. Co służy do mycia?

Cel ogólny:–rozwijaniemowyimyślenia.Cel operacyjny:Dziecko:–rozwiązujezagadki.Środki dydaktyczne: rymowankaT.Fiutowskiej,mydłowmydelniczce,szampon,grzebień,ręcznik,kremdo twarzy,pastadozębów,rysunkikubkówdopłukaniazębów(dlakażdegodziecka),pudełko,opaskazobrazkiemsroczki,nożyczki,tamburyn,kartapracy,cz.1,nr36.

Przebieg dnia I

1. Kartapracy,cz.1,nr36.– Obejrzyjciezdjęcia.Odszukajcieczteryróżnicemiędzynimiijezaznaczcie.2. Zabawarozwijającaspostrzegawczośćikoncentracjęuwagi,zwykorzystaniemrymowanki

Chodzi sroczka(wedługT.Fiutowskiej). Dziecisiedząwkole.Przednimisąrozłożoneróżneprzyborytoaletowe(przypomnienie

ichnazw).Jednodzieckowychodzizsali(lubsięodwraca).Pozostałedzieciwstają,podająsobieręceichodząpokole,mówiącrymowankę.

Chodzi sobie sroczka po trawce zielonej, bystrym okiem zerka, co jest rozłożone. Hop, hop(podskakują),skik, skik(klaszcząwręce). Co nam sroczka schowa(wykonująobrót)w mig(przysiad)? Kiedydziecichodząpokole,nauczyciel,apóźniejwybranedzieckojako sroczka(można

wykorzystaćopaskęzobrazkiemsroczki),zabierajedenzezgromadzonychprzedmiotówichowadopudełka.Zadaniemdziecka,którewróciłodosali,jestodgadnięcie,coschowała sroczka.Jeśliodgadnie,zostajesroczkąizabawatoczysiędalej.

Zestawzabawruchowych–nrX(przewodnik,s.14).

II

Rozwiązywaniezagadekośrodkachczystościiprzyborachsłużącychdomycia.

1. ZabawaZnamy te środki czystości i przybory do mycia. Nauczycielukładanastoliku:mydłowmydelniczce,ręcznik,szampon,grzebień,kremdo

twarzy,pastędozębów…Dziecinazywająprzygotowaneprzedmioty. Dzieciporuszająsięposaliprzydźwiękachtamburynu.Podczasprzerwywgrzezatrzymują

się inazywająprzedmiot trzymanyprzeznauczyciela.Potemporuszają siępo saliprzydźwiękachtamburynudonastępnejprzerwyitd.

2. Rozwiązywaniezagadek. Nauczycielmówizagadki.Dziecirozwiązująjeiwskazująodpowiedniprzedmiotwśród

tychprzygotowanychprzeznauczyciela.

Biała lub kolorowa. Po umyciu buzi, ciała Kto na szczoteczkę ją wyciśnie smarujesz nim skórę, i umyje nią zęby, by nie wysychała. tego uśmiech rozbłyśnie.

Wisi w łazience, Jest inny dla taty, inny dla ciebie wycierasz w niego i inny dla mamy, nie tylko ręce. bez niego chodzilibyście nieuczesani.

17

Ma ładny zapach myjesz nim ręce i piany daje niemało, i całe ciało.

3. Ozdabianierysunkukubkadopłukaniazębówwedługwłasnegopomysłu.Wycięcieozdo-bionegorysunku.

Spacer–obserwowaniezmianzachodzącychwprzyrodzie.

III1. ZabawaodprężającaCztery wesołe krasnoludki. Dziecisiadająnadywanie,słuchają,comówinauczycielipowtarzajązanimrękamiruchy. Cztery wesołe, niespokojne krasnoludki, (dzieciporuszajączteremapalcami) które mieszkają za górami, (składająręcenadgłowąwkształciedaszku) postanowiły pójść na spacer (uderzająnaprzemiennierękamiwuda) i obejrzeć otaczający świat. (trzymająrękęnadczołemisięrozglądają) Cały dzień biegały, skakały, (biegają palcamipoudach,uderzajądłońmiouda) a wieczorem, zmęczone, położyły się spać. (przykładajązłożonedłoniedopoliczkajakpoduszeczkę) Rano – wesołe i wypoczęte, (przeciągająsię) biegały pod górkę i z górki. (wykonująruchyrękądogóryinadół) Potem postanowiły wrócić do domu, (łącząprzedsobączubkipalców,tworząctrójkąt) do kochanych rodziców. (posyłającałuski)2. Zabawydowolnewwybranychkącikach.

Dzień 3. Bo je myję sam

Cel ogólny:–umuzykalnianiedzieci.Cel operacyjny:Dziecko:–uczestniczywzabawieprzypiosence.Środki dydaktyczne: piosenkaO zdrowiu,wzorydoćwiczeńwedługMetodyDobregoStartu,środkiczystości,przyborysłużącedomycia,nagraniemelodiiwrytmiemarsza.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniasłuchowo-wzrokowo-ruchowe(wedługMetodyDobregoStartu). Dziecipowtarzająrymowankizanauczycielemiwodząpalcamipowzorach.(Nauczyciel

przygotowujewzorydlakażdegodziecka).Potemmówiąrymowankiirysująkredkamipowzorach.

• Pada deszcz, pada deszcz, kap, kap, kap. Chodzę sobie, chodzę sobie, chlap, chlap, chlap.

18

• Szur, szur, szur, wju, wju, wju, szu, szu, sza. A ty, wietrze, a ty, wietrze, nie wiej tak.

2. Rytmicznypodziałnazwśrodkówczystościiprzyborówsłużącychdomycia. Nauczycielpokazujeprzygotowaneprzedmioty.Dziecinazywająjeirazemznimdzieląna

sylaby,klaszcząc.Np.my-dło, szam-pon, ku-bek, pas-ta…


II

ZabawyprzypiosenceO zdrowiu.

ZabawaruchowaHop! Bęc!

Dziecimaszerująpokolezanauczycielemprzynagraniumelodiiwrytmiemarsza.Podczasprzerwyzatrzymująsięiczekają,jakiehasłopodanauczyciel.Jeżelipowie:Hop!–pod-skakująwmiejscu,ajeżelipowie:Bęc!–wykonująprzysiad.Dźwiękimelodiiwrytmiemarszasąsygnałemdomaszerowaniapokole.Itd.

1. SłuchaniepiosenkiO zdrowiu(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Czy - ste rę - cemam, bo je my - ję sam,

my-dłem, szczot-ką, cie-płą wo-dą, try-skam zdro - wiemi u-ro-dą.

Czy - ste rę - ce mam, bo je my - ję sam,

bo je my - ję za - wsze sam.

I. Czyste ręce mam, bo je myję sam, mydłem, szczotką, ciepłą wodą, tryskam zdrowiem i urodą. Czyste ręce mam, bo je myję sam, bo je myję zawsze sam.

II. Czyste zęby mam, bo je myję sam, pastą, szczotką, ciepłą wodą, tryskam zdrowiem i urodą.

Czyste ręce mam, bo je myję sam, bo je myję zawsze sam.

III. Czystą buzię mam, bo ją myję sam, mydłem, gąbką, ciepłą wodą, tryskam zdrowiem i urodą. Czystą buzię mam, bo ją myję sam, bo ją myję zawsze sam.

2. Rozmowanatematpiosenki.– Dlaczegodzieckotryska zdrowiem i urodą?– Comuwtympomaga?

19

3. Zabawaprzypiosence. Dziecidobierająsięparami.Tańcząprzypiosence.Gdyusłysząnazwęczęściciała(ręce,

buzię,zęby)podanąprzeznauczyciela,wskazująją.4. ZabawaBo je myję sam. Nauczycielśpiewafragmentpiosenki:Czyste ręce (zęby, czystą buzię) mam,adziecinajpierw

wrazznim,apotemsame,odpowiadają,śpiewając:bo je (ją) myję sam.5. Naukaprawidłowegomyciarąk.

Zestawćwiczeńruchowych–nrVIII(przewodnik,s.15).

III1. Masażykrelaksacyjny(propozycjaautora). Dziecidobierająsięparami.Siadająjednoprzeddrugim.

Świeci słonko, świeci,a chmurka się skrada,zasłoniła słonko,będzie deszczyk padać.

Dziecko:rysujesłonkonaplecachpartnera,rysuje małąchmurę,rysujedużąchmurę,uderzapalcami,naśladującpadającydeszcz.

Potemdziecisiadająprzednauczycielem,którybezgłośniewymawiaichimiona.Dziecko,któreuważa,żenauczycielpowiedziałjegoimię,nachwilęwstaje.

2. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

Dzień 4. Do czego są potrzebne serwetki?

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościwycinania.Cel operacyjny: Dziecko:–wycinaserwetkęzkolorowegopapieru.Środki dydaktyczne: wierszDanutyGellnerowejWiatr i chmurki, przedmiot (maskotka),kolorowypapier,nożyczki,nagraniedwóchrodzajówmuzyki:wesołejismutnej,rymowanka,kartapracy,cz.1,nr37.

Przebieg dnia I

1. Kartapracy,cz.1,nr37.– Powiedzcie,corobiłKubawieczorem.– Czyniezapomniałoczymś?– Acowyrobiciewieczorem?2. Wodzeniewzrokiemzaprzedmiotem(maskotką)poruszanymprzeznauczyciela. Nauczycielstajeprzeddziećmiwodległościod1do2metrówiporuszawybranymprzed-

miotemwpoziomie.Dzieciwodząwzrokiemzaporuszającymsięprzedmiotem.


II

Kolorowe serwetki–wycinanieserwetekzkolorowegopapieru.

Zabawamuzyczno-ruchowaWesoła – smutna. Nauczycielodtwarzadwa,zróżnicowanepodwzględemcharakteru,rodzajemuzyki:wesołą

i smutną.Przywesołejmelodiidzieciwparachporuszająsięswobodnie,podskokamiposali.Słyszącsmutnąmelodię,siadająnapodłodzenaprzeciwkosiebie.Trzymającsięzaręce,wolnokołysząsięnaboki.

20

1. RozmowanatematCo smuci dzieci, a co je cieszy?– Cowascieszy?– Cojestprzyczynąwaszegosmutku?– Pokażcie,jaksięcieszycie.– Terazpokażcie,jaksięsmucicie.2. Zapoznaniezesposobemwykonaniapracy. Nauczycielwyjaśniadzieciom,żebędąwykonywaćserwetkę,którąwręcząulubionejosobie,

żebyjejsprawićradość.• Składaniekolorowychkarteknapół.(Jeżelisądziecisprawnemanualnie,mogąskładać

kolorowypapiernadwarazy).• Wycinanieprostychwzorów.3. Wykonanieprac. Wręczeniegotowychserwetekulubionymosobom.

Spacer–obserwowaniezmianwprzyrodzie.

III1. Zabawazwykorzystaniemrymowanki. Dziecisłuchająrymowankiiwykonująodpowiednieruchy.

Klap, klap, klap,klap, klap.Klaśnij w dłonietak, tak, tak.

Tup, tup, tup, tup, tup.Tupnij nogątu i tu.

2. MasażykrelaksacyjnydowierszaDanutyGellnerowejWiatr i chmurki. Dziecidobierająsięparami,jednoznichsiadaprzeddrugimalbokładziesięnadywanie.

Drugiedzieckosłuchawierszamówionegoprzeznauczyciela,wykonujenaplecachpartneraokreśloneruchy.

Tam za lasem,tam za górkąwiatr dokuczał małym chmurkom.Aż się chmurki rozpłakałyi deszcz padał przez dzień cały.

Dziecko:pocieradłońmiplecykolegi,rysujegórę,uderzapalcamidłoni iprzeciągapalcepoplecach,rysujechmurkipocałychplecach,uderzapalcamiobudłoni.

Zabawamuzyczno-ruchowaWesoła – smutna (przewodnik,s.19).

3. Zabawywedługzainteresowańdzieci.

Dzień 5. Gdzie położyć misia?

Cel ogólny:–rozwijanieorientacjiprzestrzennej.Cel operacyjny:Dziecko:–stosujesłowa:na, przed, za, w.Środki dydaktyczne: wierszM.TerlikowskiejPrzyjaciel,paskipapieru,miś,klocki,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr19.

21

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniaoddechowe:dmuchanienapasekpapieruprzyklejonydonosa.2. Ćwiczeniaszczękidolnej:• naśladowanieżuciagumy,• opuszczanieszczękidolnej,wargizłączone(goryl),• naśladowanieziewania,• przesuwanieszczękidolnejwprawąiwlewąstronę,• wysuwanieszczękidolnejpoprzoduicofaniejej. (Nauczycieldemonstrujekażdećwiczenie).


II

Zabawy z misiem–układaniezabawkiwzględemsiebie.

1. SłuchaniewierszaM.TerlikowskiejPrzyjaciel. Jak miło misia wziąć do ręki! Jest taki miękki, taki ciepły. Miś lubi wszystko co i wy: śmieszne mruczanki, bajki, gry. A z kim wieczorem zasypiacie? Z misiem, bo to wasz przyjaciel!2. Rozmowanatematwiersza.– Dlaczegodziecilubiąmisie?– Czyzasypiaciezmisiem?3. ZabawaJak jest zbudowany miś? Nauczycieltrzymawrękachmisia.Mówipoczątekzdania.Pokazujejednocześnietęczęść

misia,októrejmówi.Dzieciokreślają,ilewskazanychczęścimamaskotka. Miś ma łapy–…(cztery) Miś ma oczka–…(dwa) Miś ma brzuszek–…(jeden) Miś ma buzię–…(jedną) Miś ma uszka–…(dwa)4. Zabawazmisiem. Dziecisiadająwkole.Nauczycielpodajemisiakolejnymdzieciom,określając,gdziewzglę-

demsiebiemajągopołożyć.Np. Połóż misia przed sobą. Połóż misia na kolanach. Połóż misia za sobą. Połóż misia przed kolegą. Połóż misia w środku koła. Połóż misia za kołem itd.5. Tablicademonstracyjnanr19.– Powiedzcie,gdziejestmiś.

Zestawćwiczeńruchowych–nrVIII(przewodnik,s.15).

III1. ZabawaCzy widziałeś wściekłego Tomka? Dziecisiedząwkole,wktóregośrodkuchodzichętnedziecko.Naglezatrzymujesięprzed

dowolnąosobąipyta:Czy widziałeś wściekłego Tomka?Odpowiedźbrzmi:Tak.Następniedzieckostojącewśrodkukołapytadalej:A co robił? Siedzącaosobapokazujeteraz,jakwedługniejzachowywałsięTomekwyprowadzonycałkowiciezrównowagi.(Wykonuje

22

jakiśagresywnyruch,wydajepełenwściekłościdźwiękalbo–obydwarazem).Pozostaliuczestnicyzabawywkolerobiątosamo.

Zabawamuzyczno-ruchowaWesoła – smutna (przewodnik,s.19).

2. Zabawykonstrukcyjno-manipulacyjne–budowaniedowolnychkonstrukcjizwybranychklocków.

Tydzień trzeci: Tutaj rosły paprocie

Dzień 1. Jurajski świat

Cel ogólny: –poznawanie(ogólne)historiipowstawaniawęglakamiennego.Cel operacyjny: Dziecko:–wie,żewęgielpowstałzeskamieniałychroślin.Środki dydaktyczne: wiersze:E.M.SkorekŚmiecholandia,M.TerlikowskiejPaprocie tutaj rosły,piosenkaSmoko Loko,plastelina,woreczki,nagrania:dowolnejmuzyki,wybranejpiosenki,szarfa,kartapracy,cz.1,nr38,tablicedemonstracyjnedlanauczycielanr20,21.

Przebieg dnia I

1. ZabawaPosyłam uśmiech. Dzieciwrazznauczycielemstająwkręgu.Zabawęrozpoczynanauczyciel,mówiącdoosoby

stojącejpojegoprawejstronie:Ten ciepły uśmiech posyłam ci. Jeśli mnie lubisz, odeślij mi. Mówiąc,uśmiechasię.Potemdziecko,któredostało uśmiechodnauczyciela,uśmiechasiędoniego,mówitekstiposyła uśmiechosobiestojącejpojegoprawejstronie,itd.

2. NaśladowanieśmiechuróżnychosóbnapodstawiewierszaE.M.Skorek Śmiecholandia. Wmiejscachoznaczonychliczbądziecinabierajądobuzidużopowietrzaijaknajdłużej,

najednymwydechu,naśladują:śmiechmęski–tubalny,rubaszny(1),śmiechkobiecy(2),śmiechchłopięcy–wesoły,hałaśliwy(3),śmiechdziewczęcy–piskliwy,chichotliwy(4),śmiechstaruszki(5).

W Śmiecholandii – państwie małym, słynnym w świecie prawie całym, ludzie śmieją się tu wszyscy: obcy, krewni, dalsi, bliscy. Śmieją się panowie w kapeluszach na głowie: – Ho, ho, ho… (1) Śmieją się panie – grube jak banie: – Ha, ha, ha… (2) Śmieją się chłopcy – mali bigbitowcy: – Ha, ha, ha… (3) Śmieją się dziewczynki – piękne jak malinki: – Hi, hi, hi… (4) Śmieje się staruszka wprost do twego uszka: – He, he, he… (5) Wszędzie słychać śmiech wesoły: w sklepie, w biurze, wokół szkoły, w banku, w barze i w taksówce, w kinie, w szkole na klasówce. Śmieją się panowie w kapeluszach na głowie: – Ho, ho, ho… (1)

23

Śmieją się panie – grube jak banie: – Ha, ha, ha… (2) Śmieją się chłopcy – mali bigbitowcy: – Ha, ha, ha… (3) Śmieją się dziewczynki – piękne jak malinki: – Hi, hi, hi… (4) Śmieje się staruszka wprost do twego uszka: – He, he, he… (5) Śmiech rozlega się wokoło, wszędzie w kraju jest wesoło, tak się głośno śmieją wszyscy, krewni, dalsi oraz bliscy. Śmieją się panowie w kapeluszach na głowie: – Ho, ho, ho… (1) Śmieją się panie – grube jak banie: – Ha, ha, ha… (2) Śmieją się chłopcy – mali bigbitowcy: – Ha, ha, ha… (3) Śmieją się dziewczynki – piękne jak malinki: – Hi, hi, hi… (4) Śmieje się staruszka wprost do twego uszka: – He, he, he… (5) W Śmiecholandii tak dzień cały różne śmiechy rozbrzmiewały, ludzie tu weseli byli, wciąż ze śmiechem sobie żyli.

Zestawzabawruchowych–nrXI(metodąW.Sherborne).

• Powitanie własnego ciała Krasnoludki–marszwprzysiadzieztrzymaniemsięzakostki. Wielkoludy–chodzenienaszerokorozstawionychnogach,zrękamirozłożonyminaboki

(woreczkipołożonenagłowach). Witanieworeczkamiróżnychczęściciała.• Zdobycie pewności siebie i orientacji w przestrzeni Przesuwanieworeczkówpopodłożuróżnymiczęściamiciała. Podrzucanieworeczkówiichłapanie.• Nawiązanie kontaktu z partnerem: ćwiczenia z: masowaniepartneraworeczkiemporóżnychczęściachciała, rzucanieworeczkaiłapaniegowsiadzieprostym.• Ćwiczenia przeciwko Jednodzieckoleżynabrzuchu,trzymaworeczkiwwyciągniętychrękachprzedsobą.Próbuje

unieśćręcezworeczkamidogóry,apartnermudelikatnieprzeszkadza,np.przytrzymujezaramionawstaniunadnim,uniemożliwiającwstaniezsiaduprostego(woreczeknagłowie).

• Ćwiczenia kreatywne Improwizacjezworeczkamiprzymuzyce.

II

SłuchaniewierszaM.TerlikowskiejPaprocie tutaj rosły.

1. Tablicademonstracyjnanr20.– Tojestlasjurajski.Czymonsięróżniodobecnegolasu?– Jaknazywająsięzwierzęta,któretamwidzicie?– Czytakielasysąteżteraz?

24

2. Słuchaniewiersza.Paprocie tutaj rosły,paprocie wielkie jak sosny.Aż spłynął lodowiec z północy,wparł się w gęstwinę paproci.Paprocie przyjęła ziemia.

Cały las w ziemi kamieniał.Zapadał głębiej i głębiej,czerniał i twardniał na węgiel.I tylko górnik dziś chodziwśród skamieniałych paproci.

3. Rozmowanatematwiersza.• Tablicademonstracyjnanr21.– Cosięstałozlasemjurajskim?– Cosięstałozzamarzniętymipaprociami,któreprzysypałaziemia?– Coświadczyotym,żewęgielpowstałzeskamieniałychpaprociiinnychroślin(zwierząt)?

ZabawaruchowaBerek dinozaur.

Uczestnicyzabawystająwrozsypce.Osobamającabyćberkiemzostajeoznaczonaszarfą.Dzieciporuszająsięposalinapalcach.Nahasło:Berek,wszystkiedziecinieruchomiejąiprzyj-mująpozycjędinozaurastojącegonadwóchnogach(ręceigłowawysuniętedoprzodu,tułówlekkozgiętyipochylonydoprzodu).Ten,ktoniezdążyprzyjąćwłaściwejpozycji,zostajeprzez berkaodsuniętyodzabawy.Zwycięzcamisąci,którzyuczestnicząwzabawienajdłużej.

4. ĆwiczeniamięśniwargiszczękpodhasłemW jakim nastroju jest dinozaur? Dziecipokazująminy:smutną,wesołą,rozzłoszczoną,przerażoną,zjednoczesnymwycią-

ganiemszyiilekkimpochyleniemgłowy(jakdinozaur).5. Rozmowanatematdinozaurów.– Czymjestdinozaur?– Czypotraficiewymienićnazwykilkudinozaurów?– Czydinozaurymożnazobaczyćwzoo?Dlaczego?– Jakwyglądałydinozaury?– Czymsiężywiły?• Uzupełnieniewiedzydziecinatematdinozaurów(jeżelitegoniewiedzą). Słowo dinozaur znaczy „straszliwy jaszczur” i jest to właściwe określenie, bo dinozaury były

gadami, tak jak obecnie jaszczurki. Skórę miały pokrytą łuskami. Składały jaja, z których wykluwały się małe dinozaury.

Niektóre dinozaury chodziły na dwóch nogach i przypominały kangura, inne na czterech – niczym dzisiejsze słonie.

Dinozaury były największymi zwierzętami lądowymi na Ziemi. Wszystkie wymarły nagle i tajemniczo.

6. Lepieniefigurekdinozaurówzplasteliny.

Zestawćwiczeńruchowych–nrIX.• Marsz,bieg,podskokiposali–nahasłooznaczającetęczynność.• Zegar. Dziecisiedząnaprzeciwkosiebiewsiadzieskrzyżnymiwykonująskłonygłowywbok

(wprawąstronę,w lewą),mówiąc jednocześnie:cyk, cyk (zegarchodzi), skłonygłowywprzódiwtył,którymtowarzysząsłowa:bim-bam(zegarwybijagodziny).

• Start rakiety. Dziecisiedząwsiadzieskrzyżnym,trzymającręcewpozycji skrzydełek(ręcetorakiety na

wyrzutni).Wspólnieodliczają:3, 2, 1, start.Nasłowo:Startwykonująenergicznywyprostrąkwgórę–rakieta startuje –iutrzymująręceprzezchwilęwmaksymalnymwyproście.Następnieuginająręce,podnoszącjedopozycjiskrzydełek – druga rakieta szykuje się do startu.

• Dziadziuś i żołnierz. Dziecichodząposali.Nahasło:Dziadziuśnaśladująchódzgarbionego,starszegoczłowieka,

anahasło:Żołnierznaśladująchóddziarskiego,wyprostowanegożołnierza.

25

• Toczący się pień. Dziecileżąnapodłodzezwyprostowanymiizłączonyminogamiizrękamiwyprostowanymi

przygłowie.Wykonujątrzyobrotywjednąstronę,anastępnietrzyobrotywdrugąstronę.• Marszpokole. Dziecimaszerujązanauczycielempokoleprzynagraniuwybranejprzezsiebiepiosenki.

III1. Kartapracy,cz.1,nr38.– Dokończciekolorowaćrysuneklasu jurajskiego.– Opowiedzcieolesie jurajskim.2. DowolnytaniecprzypiosenceSmoko Loko(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Ma ró - żo-wą gła-dką skó-rę, dłu- gi o-gon i pa - zu-ry,

ma o-grom-neskrzy-dładwa idwie no-gi, i dwieno-gi–tak jak ja. Smo-ko

Lo-ko,Smo-koLo-ko tonaszsmok, Smo-koLo-kota-kiwiel-ki,że aższok, Smo-ko

Lo-ko pu-szczazno-sa bia-ły dym, Smo-ko Lo-ko–chcęsię ba-wićznim.

I. Ma różową gładką skórę, długi ogon i pazury, ma ogromne skrzydła dwa i dwie nogi, dwie nogi – tak jak ja.

Ref.: Smoko Loko, Smoko Loko to nasz smok, Smoko Loko taki wielki, że aż szok, Smoko Loko puszcza z nosa biały dym, Smoko Loko – chcę się bawić z nim.

II. Ma ogromny gruby brzuszek, którym śmiesznie wciąż porusza, bardzo długi ogon ma, którym kręci, którym kręci, raz i dwa. Ref.: Smoko Loko, Smoko Loko to nasz smok…

3. Zabawydowolnewwybranychkącikach.

26

Dzień 2. Wagoniki z węglem

Cel ogólny: –rozwijaniesprawnościmanualnej.Cel operacyjny:Dziecko:–wycinanarysowaneelementy.Środki dydaktyczne: piosenkaSmoko Loko,kolorowenitki,koralewróżnychkolorach,ko-lorowypapier,klej,nożyczki,bębenek,krążki,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr22.

Przebieg dnia I

1. ZabawadydaktycznaDobieramy koraliki do koloru nitki. Dziecidostająkolorowenitki.Nauczycielrozkładanastolikukoralewróżnychkolorach.

Dziecioglądająkorale,bawiąsięnimi,nazywająkolory.Nauczycielproponujedzieciomnawlekanienanitkikorali,któreotrzymały,aletylkotychwkolorzenitki.(Koloryniteksądobieraneindywidualnie,zgodniezeznajomościąkolorówprezentowanąprzezdzieci.Wprzypadkuwystąpienia trudnościnauczycielpomagadzieciomznaleźćkoralikodpo-wiedniegokolorumetodąprzykładaniakoralidonitkiiporównywania).Nazakończenieproponuje,bypozawiązaniunitek(pomocnauczyciela)dziecinałożyłykoralelalkom.

2. ZabawaLiczymy kroki. Nauczycielstoiwjednymkońcusali.Dziecisąwdrugimkońcu,zwróconedoniegotwa-

rzami.Nauczycielklaszczelubuderzawbębenekkilkarazy,adziecilicząuderzenia.Nahasło:Start, dzieciporuszająsiędoprzodutylekroków,ilebyłouderzeń.

Zestawzabawruchowych–nrXI(przewodnik,s.23).

IIWagoniki z węglem–wycinanieelementówzkolorowegopapieruiprzyklejanienakartce.

1. Tablicademonstracyjnanr22.– Corobiągórnicy?– Jaknazywasięmiejscepracygórników?– Pocowydobywasięwęgiel?– Czypamiętacie,zczegopowstałwęgiel?

Zabawaorientacyjno-porządkowaPełne wagoniki i puste wagoniki.

Wsalisąrozłożonekrążki-wagoniki,naktórychsiadająskrzyżniedzieci.Wagonikisąwtedypełne(wypełnione węglem).Nasygnałnauczycieladzieciwstająibiegająnapalcachposali,starannieomijająckrążki-wagoniki.Nadrugisygnałznówsiadająskrzyżnienakrążkachitd.

2. Zapoznaniezesposobemwykonaniapracy. Dziecidostająkolorowypapierznarysowanymwagonemikołami(osobno).• Wycinaniewagonu,przyklejaniegonakartce.• Wycinaniekół,przyklejanieprzywagonie.• Dorysowywaniewęglawwagonieitorówpodkołami.3. Wykonaniepracprzezdzieci.4. Umieszczeniewykonanychpracwkącikudlarodziców.


III1. Zabawyićwiczeniagłosowe.• Naśladowaniedźwiękówwydawanychprzez:

27

– groźnedinozaury– zadowolonedinozaury– ziejąceogniemdinozaury.• Mruczenieprzyzamkniętychustachnamelodięznanejdzieciompiosenki.• Śpiewaniewybranejpiosenkinasylabach:ma, ta.2. ZabawaKontakty. Wszystkiedziecichodząposaliwróżnychkierunkach.Wykonujązadanie,którepodaje

nauczyciel. Np. – Chodzimy, nikogo nie dotykając. – Uśmiechamy się przyjaźnie do każdej napotkanej osoby. – Idziemy w parze z pierwszą napotkaną osobą.3. Zabawydowolnewwybranychkącikach.

DowolnytaniecprzypiosenceSmoko Loko (przewodnik,s.25).

Dzień 3. Dinozaury

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościwokalnych.Cel operacyjny:Dziecko:–śpiewapiosenkę.Środki dydaktyczne: piosenki:Smoko Loko,Grozik,kołatka,bębenek,talerze,klockiwkształciefigurgeometrycznych.

Przebieg dnia I

1. ZabawaNadmuchiwane zabawki. Nauczycielmówidzieciom,żesągumowymi zabawkami,któreonbędzienadmuchiwał.

Dzieciprzyjmująpostawęsiaduskulnego,anauczycielnaśladujedmuchanie.Dziecipowolipodnosząsię,ażdopozycjiwyprostnej.Nasygnałnauczycielazzabawek zaczyna ulatywać powietrze –dzieciwypowiadajądługiesssiwolnoopadają–wracajądopozycjiwyjściowej.

2. Układaniesylwetgroźnych dinozaurówzklockówwkształciefigurgeometrycznych.


II

NaukapiosenkiSmoko Loko.

1. Ćwiczeniasłuchowe–rozpoznawaniedźwiękówkołatkiibębenka. Dziecisiedzątyłemdonauczyciela.Nauczycielgranabębenku,apotem–nakołatce.Po

odwróceniusiędzieciwskazująinstrument,naktórymnauczycielgrałnajpierw,potemzaśten,naktórymgrałpóźniej.Nazywająinstrumenty.

ZabawaruchowaKoło, rząd, pary.

Dziecibiegająwrozsypceposali.Napierwszysygnał–ustawiająsięwdużymkole,nadrugi–wrzędzie,anatrzeci–wparach.Pomiędzysygnałamidziecibiegająposali.Sy-gnałemmożebyćuderzeniewtalerze,hasłosłowne.

2. SłuchaniepiosenkiSmoko Loko (przewodnik,s.25).3. Rozmowanatematpiosenki.– KtotojestSmokoLoko?– Jakwygląda?

28

– Czyjestsympatyczny?– Czyodinozaurachmożemypowiedzieć,żetosmoki?4. Naukapiosenki(zwrotkiIirefrenu)fragmentami,metodązesłuchu.5. Zapoznaniezinstrumentemperkusyjnym–bębenkiem.Akompaniowanienabębenkachdo

piosenki.6. WspólnyśpiewzwrotkiIirefrenupiosenkiSmoko Loko(drugiejzwrotkidziecinaucząsię

wnastępnychdniach).7. RysowaniepostaciSmoko Loko.

IIIZabawaprzypiosenceGrozik (śląskamelodialudowa–autorikompozytornieznani).

Po-szło dzie-wczę po ziele, po zie-le, po zie -le,

na - zbie - ra - ło nie- wie- le, nie -wiele, hej!

Przy-szedłdo niej bra- ci-szek, po- ła-mał jej ko-szy-czek.

Oj, ty, ty, oj, ty, ty! Za ko-szy-czek za-płać mi!

Oj, ty, ty, oj, ty, ty! Za ko-szy-czek za-płać mi!

Melodia A Poszło dziewczę po ziele, po ziele, po ziele, nazbierało niewiele, niewiele, hej! Melodia B Przyszedł do niej braciszek, połamał jej koszyczek. Melodia C Oj, ty, ty, oj, ty, ty! Za koszyczek zapłać mi!(bis) Dziecidobierająsięparami,zwracająsiętwarzamidopartnerówistająnaokręgukoła. Melodia A–dzieciwparachpodająsobieręceitańczącwałembocznym,posuwającsię

pookręgu. Melodia B–zatrzymująsię,puszczająręceiopierająjenabiodrach.Przytupująwmiejscu

przysłowachbraciszek,klaszcząprzysłowiekoszyczek. Melodia C – Oj, ty, ty! – palcemwskazującymprawej ręki grożą swoim partnerom,

za koszyczek–obracająsię.1. Zabawaćwiczącawrażliwośćsłuchową–rozpoznawaniedziecipogłosie. Chętnedzieckoodchodzinabokistajetyłemdokoła,wktórymsiedząpozostałedzieci.

Jednozdzieciwypowiadakrótkie zdanie (podpowiedziane szeptemprzeznauczyciela),starającsięzmienićprzytymgłos.

29

Np. –mówipłaczliwie –mówi,śmiejącsięjednocześnie –mówigrubymgłosem –mówicienkimgłosem. Zadaniemchętnegodziecka,popowrociedokoła,jestwskazanieosoby,któramówiłazdanie.2. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

Dzień 4. Mała, większa, największa

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościszeregowania.Cel operacyjny:Dziecko:–układazabawkiodnajmniejszejdonajwiększejinaodwrót.Środki dydaktyczne: piosenkaSmoko Loko,zabawki:piłki,lalki,klocki,pajacyki,3sylwety(obrazki)przedstawiająceSmoko Loko(różniącesięwielkością),skakanki,tablicademonstra-cyjnadlanauczycielanr23.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniawmówieniu. Dziecipowtarzajązanauczycielemtekstrymowanki.

Fiu, fiu, fiu, gwiżdże wiatr, fiu, fiu, fiu, na cały świat. My się wiatru nie boimy, chociaż dmucha z całej siły.

2. Ćwiczeniaoddechowo-ruchowe.• Dzieciwykonująwdechzrozciągnięciemrąkwbokiwydech–zopuszczeniemrąk.• Wykonująwdechzpodniesieniemrąkdogóryiwydech–zwyciągnięciemichwbok.• Wpozycji leżącejwykonująwdechzpodniesieniem lewejnogidogóry iwydechz jej

opuszczeniem.(Potempowtarzająćwiczenieprawąnogą).3. NaukazwrotkiIIpiosenkiSmoko Loko (przewodnik,s.25).


II

Układamy zabawki–szeregowaniezabawekwedługwielkości.

1. Rytmicznedzielenie(nasylaby)nazwzabawek. Dzieci,klaszcząc, rytmicznie (nasylaby)dzieląnazwy:misie, lalki, piłki (mi-sie, lal-ki,

pił-ki).2. Liczeniezabawek. Nauczycielukładanaławeczce:trzylalki,pajacyka,trzypiłki,czterydrewnianeklocki,

trzymisie,dwiemaskotki,np.pieski.Zabawkisąwymieszaneiniemaoboksiebiedwóchzabawektegosamegorodzaju.

Dzieciliczągłośnozabawki,którychnazwępodałnauczyciel.Jednoznich,licząc,dotykaich.Poprzeliczeniuzabawekkażdegorodzajudziecipokazująichliczbęnapalcach.

3. ŚpiewaniepiosenkiSmoko Loko.4. Oglądanietrzechsylwet(obrazków)Smoko Loko,różniącychsięwielkością(odnajmniejszej

donajwiększejsylwety),przypiętychdotablicy.• Liczeniesylwet.

30

• Wskazywanienajmniejszejsylwetysmoka,apotem–największej.• Określaniewielkościsylwet:mały smok, większy, największy smok.5. Szeregowaniezabawekwedługwielkości.• Układaniepiłekodnajmniejszejdonajwiększej. Dzieciustawiająpiłkiwedługwzrastającejwielkości.Określająichwielkość,stosującsłowa:

mała piłka, większa, największa.• Układanielalekwedługwzrastającejwielkości(odnajmniejszejdonajwiększej). Dzieciustawiająlalkiwedługwzrastającejwielkości.Określająichwielkość,stosującsłowa:

mała lalka, większa, największa.• Układaniemisiówwedługmalejącejwielkości(odnajwiększegodonajmniejszego). Dzieciustawiająmisiewedługmalejącejwielkości.Określająichwielkość,stosującsłowa:

duży miś, mniejszy, najmniejszy miś.6. Tablicademonstracyjnanr23.– Obejrzyjciemaskotki.Powiedzcie,jaksąułożoneżabki.Jaksąułożonerybki?Określcie

ichwielkość.– Powiedzcie,jaksąułożonepieski.Jaksąułożonekotki?Określcieichwielkość.

Zestawćwiczeńruchowych–nrIX(przewodnik,s.24–25).

III1. ZabawaKról Lul. Zjednejstronysalistoikrzesło–tron dla króla.Siadananimchętnedziecko.Podrugiej

stroniesali,zaliniąułożonązeskakanek,stoiresztadzieci.Dziecipodchodządokróla,witajągosłowami:Dzień dobry, królu Lulu,ikłaniająmusię.Królodpowiada:Dzień do-bry. Gdzieście były i coście robiły?Dzieciodpowiadają,np.Byłyśmy na łące i robiłyśmy… Pokazują,jakączynnośćwykonywały(ustalajątowcześniejtak,żebykrólniesłyszał).Król musiodgadnąć,żenp.zrywały kwiaty.Jeżelipodainnączynność,dziecimówią:Nie,idalejnaśladująwykonywaną czynność.Poodgadnięciuprzezkróla nazwy czynności, dzieciuciekają,akrólstarasięzłapaćktóreśznich.Wolnomugonićgrupędoliniiwyznaczonejskakanką.Złapaneprzezkróla dzieckozostajekolejnymkrólem.(Napoczątkunauczycielpodpowiadaczynności,jakiemogąnaśladowaćdzieci).

2. ZabawaLubię… Mówieniewierszyka(zanauczycielem,apotemsamodzielnie)iwykonywanieczynności,

októrychjestwnimmowa.

Lubię skakać:raz – dwa – trzy,podskakiwaćtak jak ty.

Lubię tańczyć,maszerować,śmiać się głośno i rysować.


Dzień 5. Park jurajski

Cel ogólny:–utrwalaniewiadomościodinozaurach.Cel operacyjny:Dziecko:–rozpoznajedinozaury(naobrazkach).Środki dydaktyczne: opowiadanieJ.PapuzińskiejJak nasza mama hodowała potwora,pio-senki:Smoko Loko,Grozik,figurkidinozaurów,ulepionewcześniejfigurkidinozaurów,węgieldrzewny,lusterka,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr24.

31

Przebieg dnia I

1. Rysowaniedinozaurawęglemdrzewnym.Nadawanieimieniaswojemudinozaurowi.2. Śpiewanie(wspólneiindywidualne)piosenkiSmoko Loko (przewodnik,s.25).


II

SłuchanieopowiadaniaJ.PapuzińskiejJak nasza mama hodowała potwora.

1. Oglądaniefigurekdinozaurów. Dziecioglądająfigurki,nauczycielnazywabardziejznanedinozaury.– Skądwiemy,żedinozaurytakwyglądały?– Czymżywiłysiędinozaury?– Dlaczegowyginęły?2. Słuchanieopowiadania.

Siedzieliśmy przy kolacji, ale było jeszcze widno, bo to się stało w sierpniu. I nagle usłyszeliśmy jakieś łomoty i straszne wrzaski. A potem jakby słoniowy tętent. A po-

tem złamał się płotek i do ogródka wpadł jakiś nieznajomy zwierz, wielki prawie jak nasz dom. Podbiegł do ściany i przytulił się do niej, jakby chciał się ukryć. Swój ogromniasty, żółwiowaty łeb wsadził przez otwarte okno do naszej kuchni i położył na stole. Trząsł się cały ze strachu. I miał się czego bać, bo za nim leciała gromada ludzi z kijami, drągami i kamieniami.

– Smok! Smok! – wrzeszczeli oni. – Zabić go! Zastrzelić! Wśród tych ludzi kręcił się także nasz pan od przyrody. Wyrywał im z rąk kije. Coś tłumaczył,

ale mało kto go słuchał. Jakiś duży chłopak zamierzył się kamieniem prosto w łeb biednego, przestraszonego zwierza.

– Mamo, to gad przedpotopowy? – wyszeptał nasz najstarszy brat. – Mamo, nie daj go zabić! – wrzasnął nasz najmłodszy brat. I wtedy nasza mama wybiegła na ganek. Okazało się, że kiedy potrzeba, nasza mama umie

krzyczeć głośniej niż najpotężniejszy głośnik uliczny. – Łobuzy! – zawołała nasza mama. – Zabijać im się zachciało. Zrobił wam jakąś krzywdę

czy co? Nie słyszeliście o ochronie przyrody? To też przyroda! Zostawcie go w spokoju! A zresztą to jest mój ogródek i proszę mi się tu nie kręcić!

Wszyscy jakoś ucichli. Więc nasz pan od przyrody wysunął się z tłumu i powiedział tak: – Słuchajcie, ludzie! Takie zwierzęta jak to – gady przedpotopowe – żyły bardzo dawno temu

na świecie. Nazywały się dinozaury. Żywiły się roślinami, nikomu nie robiły krzywdy. I bardzo dawno temu wszystkie wyginęły, teraz nie ma już ich wcale. Nie mam pojęcia, jakim cudem ten jeden znalazł się nagle w naszym mieście, ale skoro już jest, nie możemy pozwolić, żeby zginął. Tę sprawę muszą zbadać uczeni przyrodnicy. Żywy dinozaur! Taka okazja zdarza się raz na sto tysięcy lat! Zaraz idę zadzwonić w tej sprawie do Warszawy!

I stało się tak, że kiedy pan skończył mówić, w ogródku nie było już prawie nikogo. Bo wszyscy się zawstydzili i poszli do domów. Pan pobiegł na pocztę do telefonu.

A nasza mama już stała przy oknie w kuchni i karmiła dinozaura sałatą. – Biedaczku – mówiła do niego – jeszcze się trzęsiesz ze strachu! Nie bój się, nie damy cię

skrzywdzić. A on zjadał sto siedemnastą główkę sałaty i łypał na mamę swoimi małymi poczciwymi

oczkami. Mieszkał u nas przez trzy dni. Mama nazwała go Kubusiem. Był bardzo spokojny, tylko

jadł okropnie dużo i gdyby nie to, że wszystkie dzieci z naszej ulicy znosiły dla niego trawę i gałęzie, szybko zabrakłoby dla niego jedzenia.

– Czy nie przesadzasz, Marysiu? – pytał tata po powrocie do domu. – Wyrwałaś dla tego zwierzaka całą sałatę z ogródka!

32

– O, nie szkodzi! – mówiła mama. – Taka okazja trafia się raz na sto tysięcy lat. Obejdziemy się bez sałaty.

A czwartego dnia przed nasz dom zajechała ogromna ciężarówka, żeby zabrać Kubusia do specjalnego pomieszczenia, jakie zostało dla niego przygotowane w zoo. Było nam go szkoda, ale wiedzieliśmy, że tak będzie dla niego najlepiej. Tylko Kubuś widocznie myślał inaczej, bo nie dał się w ogóle załadować na samochód. Wlazł tam dopiero wtedy, kiedy mama go zawołała, a panowie przyrodnicy zaczęli mamę prosić, żeby odwiozła z nimi Kubusia, bo może być w drodze niespokojny. No i mama pojechała.

Wróciła na drugi dzień. Powiedziała, że Kubuś ma tam, gdzie zamieszkał, dużo miejsca na spacery i jedzenia pod dostatkiem. Tylko że nie nazywa się Kubuś, a dinozaur z Makowic. Bo nasze miasto nazywa się Makowice, a on stąd pochodzi.

3. Rozmowanatematopowiadania.• Tablicademonstracyjnanr24.– Czydużyzwierz,któryprzybiegłdoogródka,bałsięludzi?– Jaknaniegowołali?Dlaczego?– Cozrobiłamama?– Copowiedziałpanodprzyrody?– Jakskończyłasiętahistoria?

Zabawaruchowo-naśladowczaDinozaury.

Dziecinaśladujączynnościwykonywaneprzezdinozaury,np.chodzenie,ryczenie,jedze-nie…

4. Wspólnewykonanieparku jurajskiegozwykorzystaniemfigurekdinozaurówulepionychwcześniejzplasteliny.

ZabawaprzypiosenceGrozik (przewodnik,s.28).

III1. ZabawaEcho w kopalni. Nauczycielwytupujeprosterytmy.Dziecistojącewrozsypcepowtarzająje,tupiąc.2. Ćwiczeniapodniebieniamiękkiegoimięśnizwierającychpierścieńgardłowy.• Powtarzanieciąguusłyszanychsylabzgłoskamitylnojęzykowymi:k, g, h,np.:ka, ko, ku,

ke, ky, ko, ka, ku, ky, ke…• Wciąganiepowietrzanosem,wydychaniegoustami–przyszerokootwartychustach.• Sapanie–oddychanieprzezusta.• Obserwowaniewlusterkuziewania(języczka,któryjestzakończeniempodniebieniamięk-

kiego).• Układaniejęzykanapodniebieniu.• Kaszlanieprzywysuniętymjęzyku.• Masowaniepodbródka.• Naśladowaniechrapania.3. IndywidualnyśpiewpiosenkiSmoko Loko.

Zabawaorientacyjno-porządkowaPełne wagoniki i puste wagoniki (przewodnik,s.26).

33

Tydzień czwarty: Urządzenia elektryczne

Dzień 1. Czy żelazko to urządzenie elektryczne?

Cel ogólny: –rozwijaniemowy.Cel operacyjny: Dziecko:–odpowiadanapytaniadotycząceutworu.Środki dydaktyczne: wierszDorotyGellnerŻelazko,piosenkaUrządzenia domowe,drobneprzedmioty,piłka,stolik,krzesełko,bębenek,chorągiewka,skakanki,nagraniewybranejpiosenki,kartapracy,cz.1,nr39,tablicedemonstracyjnedlanauczycielanr25,26.

Przebieg dnia I

1. ZabawarozwijającapamięćwzrokowąDoręcz przedmiot właścicielowi. Naśrodkusalisąstolikikrzesło,naktórymsiadajednodziecko.Pozostałedziecisiadają

wkole,wokółstolika.Nauczycielwskazujetrojelubczworodzieci.Każdeznichkładzienastolikujakiśdrobnyprzedmiot,apotemwracanaswojemiejsce.Dzieckosiedząceprzystolikumusizapamiętać,ktoicopołożył.Jegozadaniembędziedoręczeniekażdegoprzed-miotu jegowłaścicielowi.Jeżelisięniepomyli,zostajenagrodzonebrawami.Następniemiejscenakrześlezajmujeinnedzieckoizabawatoczysiędalej.

Zestawzabawruchowych–nrXII.

• Zabawaorientacyjno-porządkowaSzukaj pary. Dziecidobierająsięwpary.Majązapamiętać,ktozkimstoi.Naznak–podniesionąchorą-

giewkę–dziecibiegająpojedynczo,wymijającsięzręcznie.Nadźwiękibębenka–szukająswojejparyichwytająsięzaręce.

• ĆwiczeniaramionKto klaśnie najwyżej. Dzieciwsiadzie skrzyżnym, ręce trzymająwzdłuż tułowia.Podnoszą ramionadogóry,

klaszcząnadgłowamiipatrząnaręce(nauczycielpokazujeułożenierąk).• ZabawazczworakowaniemMisiu, poproś. Dziecimaszerująnaczworakachposali.Nahasło:Misiu, poprośsiadająskrzyżnieimachają

obiemarękami,naśladującmisia,któryprosiojedzenie.• ZabawaskocznaDrabinka. Nadywanienauczycielrozkładaskakanki,wrównejodległościodsiebie(równolegledo

siebie,jakszczebelkidrabinki).Dzieciprzeskakująobunóżprzezskakanki.• Marszprzywybranejpiosence. Poczterechkrokachmarszudzieciwykonujądwarazyklaśnięcieimaszerujądalej.

II

SłuchaniewierszaDorotyGellnerŻelazko.

1. Tablicademonstracyjnanr25.– Nazwijcieprzedmioty,któresąnazdjęciach.– Czegoonepotrzebują,żebypracować?– Jakmówimynatakieurządzenia?– Pokażcienazdjęciużelazko.2. Słuchaniewiersza.

Żelazko jest dobre.Ma gorące serce.Chętnie biegatam i z powrotem,

biega posłuszniepo piżamie,po ścierce,z zapałem prasuje

34

bluzki i spódnice,spodnie i koszule,

bo bardzo lubi pomagać mojej mamie.

3. Rozmowanatematwiersza.– Corobiżelazko?– Cojestpotrzebne,żebydziałałożelazko?– Comusimiećżelazkoiwszystkieurządzeniaelektryczne?– Czyżelazkozawszebyłourządzeniemelektrycznym? Nauczycielwyjaśnia,żekiedyśżelazkamiałyduszę,miejscewśrodku,którewypełniano

rozżarzonymwęglem.Onrozgrzewałżelazkoimożnabyłonimprasować.4. ZabawaCo prasuje żelazko?• Tablicademonstracyjnanr26.– Nazwijciewskazywaneczęściubrania(spodnie,spódnica,bluzka,koszula,sukienka,skar-

petki,getry…).– Podzielcietenazwyrytmicznie(nasylaby),podskakując. (Nauczycielmówinazwę,adziecidzieląjąnasylaby,podskakując;jednasylaba–jeden

podskok).5. Rysowanieżelazkazkablemiwtyczką.


III1. Kartapracy,cz.1,nr39.– Pokolorujcienaniebieskolodówkę,anazielono–odkurzacz.– Narysujcieprzewodyelektryczneodgniazdkadourządzeń.– Jaknazywamytakieurządzenia,jaklodówka,odkurzacz?2. ZabawaPrzeciwieństwa. Dziecistojąwkole.Wśrodkustoinauczycielzpiłką.Rzucaonpiłkędokolejnychdzieci,

wypowiadającsłowa,np.:smutna żaba, ciężka korona, mały odkurzacz, wysoka lodówka, szybki mikser… Dzieci,pozłapaniupiłki,wypowiadająsłowaoznaczeniu przeciwnymdopodanych,np.wesoła żaba, lekka korona, duży odkurzacz, niska lodówka, wolny mikser… iodrzucająpiłkęnauczycielowi.

DowolnytaniecprzypiosenceUrządzenia domowe(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Docze -gosłu- ży pral - ka? Wia-do-mo,że do pra - nia.

Docze-go te - le - wi-zor? Jużwiem– do o - glą - da - nia.

Docze- gosłu - ży ku - chnia, nape-wnodo-brze wiesz,

to na nieju - go - tu - jesz, co po-temchę-tnie zjesz.

35

I. Do czego służy pralka? Wiadomo, że do prania. Do czego telewizor? Już wiem – do oglądania. Do czego służy kuchnia, na pewno dobrze wiesz, to na niej ugotujesz, co potem chętnie zjesz.

II. Do czego służy szafa? To miejsce na ubrania. Do czego zaś odkurzacz? Znów wiem, do odkurzania.

Do czego mikrofala, na pewno dobrze wiesz, w niej można podgrzać wszystko, co potem chętnie zjesz

III. Do czego służy toster? Do chleba tostowania. Do czego służy czajnik? Do wody gotowania. Do czego jest lodówka, na pewno dobrze wiesz, w niej możesz schłodzić wszystko, co potem chętnie zjesz.


Dzień 2. Sz – s

Cel ogólny: –rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–mówiwyraźnie.Środki dydaktyczne: wierszE.Szelburg-ZarembinySzara godzina,nożyczki,Wyprawka.

Przebieg dnia I

1. Wypowiadanietekstówzróżnądynamikąizróżnymnatężeniem. Dzieciwypowiadajązanauczycielemtekst:Wolnoć, Tomku, w swoim domku–szeptem,

półgłosem,pełnymgłosem.Potemmówiązanauczycielemtensamtekstzezwiększającymsięnatężeniemgłosuizezmniejszającymsięnatężeniemgłosu.

Zestawzabawruchowych–nrXII(przewodnik,s.33).

II

Ćwiczeniaartykulacyjne–prawidłoweartykułowaniegłoskisz.

1. SłuchaniewierszaE.Szelburg-ZarembinySzara godzina.

Szare niebo za oknem. Szare drzewa w sadzie. Szary deszcz się na wszystkim szarą mgiełką kładzie.

Szary piesek pod piecem krótką pali fajkę

i szaremu kotkowi prawi długą bajkę

o małej, szarej myszce, która siedzi w norze i wcale w ten dzień słotny na dwór wyjść nie może.

2. Rozmowanatematwiersza.– Jakwyglądałtensłotnydzień?– Cobyłoszare?3. Powtarzaniezanauczycielemsłówzwierszazawierającychgłoskęsz (szare, wszystkim,

myszka).4. Ćwiczenienarządówartykulacyjnych.• Sz–dziecikierujączubekjęzykazagórnezęby(dogórnegodziąsła),zwierajązęby,wargi

wysuwająlekkodoprzodu:

36

–naśladująruchypyszczkakróliczka, –wypychająjęzykiempoliczki, –układająjęzykwkształtrurki, –oblizująwargiprzyszerokootwartychustach, –układajązwargdziobek,naprzemiennie,zszerokimuśmiechem, –próbujądotknąćjęzykiembrody,nosa, –unosząjęzykdogórnegoidodolnegodziąsłaprzyszerokootwartychustach.5. Ćwiczenieartykulacyjne.• Dziecipowtarzajązanauczycielem: sza, szo, sze, szu, szy asza, aszo, asze, aszu, aszy esza, eszo, esze, eszu, eszy usza, uszo, usze, uszu, uszy ysza, yszo, ysze, yszu, yszy.• Potempowtarzająsłowa: szafa, szampon, szabla, szarfa, szal, szalik, szałas, szansa, szarlotka, szatyn, szatnia, szajka,

szosa, szofer, szopa, szop, szok, szelest, szelki, szeryf, szeregi, sześcian, szyja, szyna, szyba, szynka, szyszka, szufelka, szuba, szuflada, szum

kasza, tusza, basza, czasza, daszek, ptaszek, kaszel, meszek, grusza, kalosze, kosze, groszek, koszula, uszy, muszelka, naszyjnik, kieliszek

kosz, kapelusz, grosz, dorsz, klosz, gulasz, mysz, susz, tusz, arkusz sznurek, szmatka, szablon, sztandar, szkło, sztanga, szlak, szmaragdy, sztaba.• Nakońcupowtarzajązanauczycielemwypowiedzenia.

Szybki Szymon.Szary kapelusz.Szeroka szafa.Szafirowe szelki.

Szmaragdowy naszyjnik.Szumiąca muszelka.Pyszny gulasz.Szumiąca grusza.

DowolnytaniecprzypiosenceUrządzenia domowe (przewodnik,s.34–35).


III1. Ćwiczenialogorytmiczne. Dziecidobierająsięparamiistająnaprzeciwkosiebie.

Rę-ka-wicz-ki,

raz, dwa, trzy,no-szę ja,no-sisz ty!

Dzieci:wyciągająprzedsiebieprawąrękęijącofają,wyciągająprzedsiebielewąrękęijącofają,klaszcząwręce,tupią,wymawiająckażdąsylabę,podskakują,wymawiająckażdąsylabę.

2. Ozdabianierysunkówrękawiczek(Wyprawka)poprzezrysowaniekolorowychpionowychkresek.Wycinanieozdobionychrysunków.(Nauczycielpodpisujerękawiczki,dziecichowająjedopółek.Będąpotrzebnenazajęciawnastępnychdniach).


37

Dzień 3. Urządzenia domowe

Cel ogólny:–umuzykalnianiedzieci.Cel operacyjny:Dziecko:–reagujenazmianydynamiki.Środki dydaktyczne: piosenkaUrządzenia domowe,rysunkiiobrazkiprzedstawiająceróżneurządzeniaelektryczne,kartapracy,cz.1,nr40.

Przebieg dnia I

1. Rozmowanatematurządzeńelektrycznychznajdującychsięwdomachdzieci.– Jakieurządzeniaelektrycznemaciewdomu?– Jakznichkorzystacie?

2. Kartapracy,cz.1,nr40.– Podkreślciezdjęciaurządzeńelektrycznych,któresąuwaswdomu.– Podzielcietenazwyrytmicznie(nasylaby).


II

SłuchaniepiosenkiUrządzenia domowe.

1. Ćwiczeniainhibicyjno-incytacyjne. Przynagraniupiosenkidzieciporuszająsięposali,odpowiedniodomelodii.Podczasprzerwy

wnagraniutworząjednodużekoło.2. SłuchaniepiosenkiUrządzenia domowe (przewodnik,s.34–35).3. Rozmowanatematpiosenki.– Czypodobałasięwampiosenka?– Ojakichurządzeniachjestwniejmowa?• Śpiewaniezanauczycielemnazwurządzeńelektrycznych.4. Zabawanaokreślaniezmiandynamiki. Dzieciskacząobunóżwmiejscuprzydźwiękachgłośnych.Przydźwiękachcichychpowoli

kładąsięnapodłodze.5. Mówieniezanauczycielem,najednymwydechu,ciągunazwurządzeńelektrycznych,np.: komputer, toster, mikser, telefon.6. Kolorowaniewybranegorysunkuurządzeniaelektrycznego(przygotowujenauczyciel).


III1. ZabawaCo to jest? Nauczycielumieszczanatablicyobrazkiprzedstawiająceróżneurządzeniaelektryczne,np.:

telewizor,telefon,komputer,toster,sokowirówkę…Omawiawyglądwybranegoprzedmiotu,niepodającjegonazwy.Dzieciodgadują,ojakieurządzeniechodzi,iwskazująodpowiedniobrazek.(Możnawykorzystaćtablicędemonstracyjnąnr25).

ZabawaruchowaZrośnięte bliźniaki.

Dziecidobierająsięparami.Poruszająsięposali,stykającsięwymienionąprzeznauczycielaczęściąciała,np.:uchem,łokciem,udem…


38

Dzień 4. Lodówka

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościliczenia.Cel operacyjny:Dziecko:–liczywzakresieczterech.Środki dydaktyczne: opowiadanieW.ChotomskiejLodówka,sylwetyrękawiczek–wyciętychiozdobionychprzezdzieci,tamburyn,produktyspożywcze,kartapracy,cz.1,nr41,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr27.

Przebieg dnia I

1. Dobieraniesylwetrękawiczekdopary. Nauczycielpytadzieci: –Cotoznaczy,żemamyparę,np.butów? Nauczycielumieszczanadywaniesylwetyrękawiczekwyciętychiozdobionychprzezdzieci. Dziecipodchodząkolejnoiszukająsylwetswoich rękawiczek.Potemukładająprzedsobą

swojeparyrękawiczek.Nauczycielpyta: –Cojeszczejestwparze?Dlaczego?

Zabawaorientacyjno-porządkowaZapamiętaj swoją parę.

Dzieciustawiająsięwrzędzieparami, jednazadrugą.Nasygnał–dźwiękitamburynu,dziecirozbiegająsięposali.Nahasło:Ustawmy się w pary–dzieciodszukująswojąparęiustawiająsięwrzędzie,pomiędzytymiparami,gdziebyły.


II

Pełna lodówka–liczeniewzakresieczterech.

1. SłuchanieopowiadaniaW.ChotomskiejLodówka.

Dopóki w kuchni nie było lodówki – jedni mieszkali w kredensie, inni koczowali pod gołym niebem. Na balkonie albo za oknem. Ale tylko w zimie, bo w lecie każdy bał się upału.

Trzęsły się nóżki w galarecie, bo im za ciepło było w lecie, rzewnymi łzami łkała zupa: – Czuję, że szkodzi mi ten upał! Jęczała szynka, schab się zżymał, salceson mówił: – Co za klimat! Bał się upału gar z bigosem, sznycel rozpaczał nad swym losem. – Ten upał całkiem nas rozkłada! – biadała kiszka i sztufada i wzdychał tłusty kołdun w cieście: – Ach, kiedyż będzie zimno wreszcie? A teraz wszyscy szykują się do przeprowadzki. Bo lodówka już jest i nie trzeba nocować ani

na balkonie, ani za oknem. Fikają zimnych nóżek tacki, ogromnie rade z przeprowadzki, łzami radości płacze zupa: – Już mi nie będzie szkodził upał!

39

Schab na półmisku szynkę klepie, salceson woła: – Będzie lepiej! Skacze do góry gar bigosu, sznycel już nie klnie swego losu, cieszy się kiszka i sztufada z tej przeprowadzki też jest rada, i krzyczy głośno kołdun w cieście: – W lodówce zimno będzie wreszcie! I po kolei, jeden z drugim, wprowadzają się do lodówki nowi lokatorzy. A mieszkańcy kredensu

patrzą na to przez szybki i nie mówią nic. Ale w głębi ducha każdy marzy o tym, żeby jak najprędzej przenieść się ze starej kamienicy kredensu do nowego budownictwa lodówkowego.

2. Rozmowanatematopowiadania.– Gdzietrzymanojedzenie,gdyniebyłolodówek?– Czegobałysiępotrawy?– Czyucieszyłajeprzeprowadzkadolodówki?– Wymieńciepotrawy,któresięcieszyły.3. Ćwiczeniawliczeniu.• Tablicademonstracyjnanr27.– Ilepółekjestwlodówce?(Cztery).– Coznajdujesięnapierwszejpółce?(Sałata, papryka, ogórek, pół arbuza).– Policzcieproduktynapierwszejpółce.Pokażcieichliczbęnapalcach.– Coznajdujesięnadrugiejpółce?(Mleko, ser biały, ser żółty).– Policzcieprodukty.Pokażcieichliczbęnapalcach.– Gdziejestwięcejproduktów:napierwszejpółceczynadrugiej?Oilewięcej?– Coznajdujesięnatrzeciejpółce?(Kawałek szynki, dwa jogurty).– Policzcieprodukty.Pokażcieichliczbęnapalcach.– Naktórejpółce:drugiejczytrzeciej,jestwięcejproduktów?(Jest ich tyle samo).– Coznajdujesięnaczwartejpółce?(Masło, kawałek tortu, winogrona, galaretka w przezro-

czystej miseczce).– Policzcieproduktynaczwartejpółce.Ileichjest?Pokażcieichliczbęnapalcach.– Oilewięcejproduktówjestnaczwartejpółceniżnatrzeciej?4. Podziałnasylaby(rytmiczny)nazwproduktówzlodówki. Nauczycielpokazujedanyproduktspożywczy.Dziecipodająjegonazwę,apotemwspólnie

dzieląjąnasylaby,klaszcząc.

Spacer–obserwowaniechmur,prognozowanie,czybędzieznichpadałdeszcz.

III1. Rozmowanatematulubionychbajeknadobranoc.• Kartapracy,cz.1,nr41.– Narysujcienaekranietelewizorafragmentulubionejbajkinadobranoc.– Rysujciepośladziekabladogniazdka.

Zabawaorientacyjno-porządkowaZapamiętaj swoją parę (przewodnik,s.38).


40

Dzień 5. Kolorowy abażur lampy

Cel ogólny:–rozwijaniesprawnościmanualnej.Cel operacyjny:Dziecko:–wyklejarysuneklampy(abażur)kuleczkamibibuły.Środki dydaktyczne: piosenkaUrządzenia domowe,maskotki,bibuła,klej,rysunkilampekstojących,skakanki,lampa,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr28.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniaoddechowe,ukierunkowanenaczynnośćmówienia – Huśtamy zabawki na brzu-chach.

Dziecileżąnaplecach.Polecamyimtakwykonywaćwdech,apotemwydech,abybrzuchyopadałyiunosiłysię–nazmianę.Abytosprawdzić,dziecimusząpołożyćdłonienabrzu-chach.Gdyopanujątoćwiczenie,umieszczająnabrzuchachwybraneprzezsiebiezabawki(misia,maskotkę).Wykonując rytmicznewdechy iwydechy,dziecihuśtają zabawkinabrzuchach.

2. Dzieleniesłów–nazwurządzeńelektrycznych–nasylaby,połączonezwykonywaniemodpowiedniejliczbykroków(jednasylaba–jedenkrok).


II

Kolorowy abażur –wypełnianierysunkulampykuleczkamibibuły.1. ZabawaO której lampie mówimy?• Tablicademonstracyjnanr28.– Słuchajcieopisówwybranychlampijewskazujcie. (Nauczycielomawiawyglądwybranejlampy,adzieciwskazująjąnatablicy).2. Określanie,doczegosłużąlampy.– Czymaciewdomulampystające?– Doczegoonesłużą?Kiedyichużywamy?3. Omówieniewygląduibudowylampy. Nauczycielwskazujeczęścilampyijenazywa(abażur, podstawka, kabel).4. Ćwiczeniekoordynacjiwzrokowo-ruchowej. Nauczycielukładazeskakanek(3–5,wzależnościodliczbydzieci)napodłodzekontur

prostejlampy.Idzieposkakankach,stopazastopą,adziecipróbująiśćzanim.5. Zapoznaniezesposobemwykonaniaprac. Dziecidostająkartkizeschematycznymirysunkamilampystojącej. Robiąkulkizbibułyiprzyklejająjenarysunkuabażuru.Potemkolorująpodstawkęido-

rysowująkabel.6. Wykonaniepracprzezdzieci.7. Wspólneoglądaniewykonanychprac.

III1. Naukarymowanki. Pralka, lodówka, mikser, lampa, odkurzacz, toster.• Mówienierymowankicicho,jeślinauczycieltrzymapalecnaustach,igłośno–jeślipodniesie

ręcedogóry.

DowolnytaniecprzypiosenceUrządzenia domowe (przewodnik,s.34–35).2. Zabawyswobodnewedługzainteresowańdzieci.

41

GRUDZIEŃ

Tydzień pierwszy: Domowi ulubieńcy

Dzień 1. Ulubiony pies

Cel ogólny: –rozwijaniemowy.Cele operacyjny: Dziecko:–odpowiadanapytanianauczyciela.Środki dydaktyczne: opowiadanieA.ŚwirszczyńskiejPimpuś,piosenkaO zwierzętach domo-wych,wzorydopiosenki,kredki,mazaki,maskotkapiesek,woreczki,kosz,nagrania:znanejpiosenki,muzykimarszowejidopodskoków,chorągiewka,kubkipojogurtach,kartapracy,cz.1,nr42,tablicedemonstracyjnedlanauczycielanr29,30.

Przebieg dnia I

1. ZabawazwykorzystaniempiosenkiMam chusteczkę haftowaną. Dziecidostająkartkizwzoremnarysowanymszarymmazakiem.

Mam chus - tecz - kę haf - to - wa - ną wszyst - kie czte - ry ro - gi. Ko - go ko - cham, ko - go lu - bię, rzu - cę mu pod no - gi. Tej nie ko - cham, tej nie lu - bię, tej nie po - ca - łu - ję. A chus - tecz - kę haf - to - wa - ną to - bie po - da - ru - ję.

Powiększonywzórnauczycielumieszczanatablicy.Przypominatekstpiosenki(lubuczynapamięć).Potem,wodzącpowzorze(dziecikreśląwpowietrzu),mówiwrazzdziećmitekst.Następniemówiątekstznowurazem,aledziecikreśląkolorowymikredkamiposwoichwzorach.

Zestawzabawruchowych–nrXIII.

• Zabawaorientacyjno-porządkowaPodróż samolotem. Dzieciporuszająsięposalizrozłożonymiramionami–naśladująlotsamolotu.Nahasło:

Brakuje paliwa – samolotyzatrzymująsięitankują paliwo.Naruchchorągiewkisamoloty ruszają.

• Zabawa Siedmiomilowe buty. Dziecibiegająwdowolnychkierunkach.Nahasło:Zakładamy siedmiomilowe buty,naśladują

zakładaniebutów,apotemchodząposali,wydłużająckrok.• ZabawaskocznaKrasnoludki i pajace. Dziecichodząposaliwprzysiadzie,wrytmiemuzykimarszowej.Sąkrasnoludkami.Na

dźwiękimuzykidopodskoków–naśladująskokipajaca.• ZabawaznieznacznymruchemW tył zwrot. Dzieciidąjednozadrugimpokole.NakomendęW tył zwrotenergiczniezmieniająkierunek

marszunaprzeciwny.Nauczycielzwalnialubprzyspieszazmianękomend.• ZabawawyprostnaPilnuj kubeczka. Dziecikładąnagłowykubkipojogurtachiporuszająsięwrytmiemuzykitak,abykubki

niespadłynapodłogę.

42

II

SłuchanieopowiadaniaA.ŚwirszczyńskiejPimpuś.

1. Tablicademonstracyjnanr29.– Czymróżniąsiępsy?– Któregochcielibyściemiećwdomu?Czyktośzwasmapsa?2. ZabawaJak może mieć na imię piesek? Nauczyciel przygotowujemaskotkę pieska. (Najlepiej, gdybybył biały imiał łatkę na

pyszczku,nanosie).– Jakieimięnadalibyściepieskowi? Dzieciwymyślająimiona.NakoniecnauczycielproponujeimięPimpuś.3. Słuchanieopowiadania.

Pies Marka nazywa się Pimpuś. Ten Pimpuś ma brązową łatkę. – Zgadnij, gdzie. – Na grzbiecie? – Nie. – Na brzuchu? – Nie. – Na ogonie? – Nie. – No, to gdzie? – Na nosie. Pytają się Pimpusia kwiatki: – Po co ci łatka na nosie? – Żeby było ładniej. Więc kwiatki dziwią się i szepczą jeden do drugiego: – Ach, ach! Nasz Pimpuś to dopiero elegant! Pytają się Pimpusia białe chmury, co płyną po niebie i zawsze się spieszą: – Po co ci łatka na nosie? A Pimpuś robi mądrą minę. – Żeby było w nosek cieplej. Więc chmury zdziwiły się jeszcze bardziej i, płynąc szybko dalej, opowiadały wszystkim: – Widziałyśmy takiego psa, co nosi łatkę na nosie, żeby było mu cieplej. Przyszedł raz Pimpuś do kuchni, a tam mama robi kluski. Pełno mąki na stolnicy. Pimpuś musi

zobaczyć, co to. Wsadził nos w mąkę, powąchał i wybiegł na dwór. A tu wszyscy w krzyk: – On już nie ma łatki na nosie! Idzie Pimpuś do lusterka, patrzy – a cały nos biały. – Zgubiłem swoją śliczną łatkę. Gdzie jej szukać? Na podwórku – nie ma. Na ulicy – nie ma. Usiadł pies i płacze. Łzy mu ciekną kap, kap. Po kosmatej mordeczce, po nosie. Otarł je

łapą. A tu wszyscy w krzyk: – Pimpuś znowu ma łatkę na nosie! – Fiu, jak się ten Pimpuś cieszył! Chwycił własny ogon i kręcił się w kółko. Wbiegł Marek, pan Pimpusia. Wziął go na ręce i zaczął się śmiać! – Pimpusiu, jesteś strasznie głupim psem, ale cię kocham!

4. Rozmowanatematopowiadania.• Tablicademonstracyjnanr30.– JakwyglądałPimpuś?– CoodpowiedziałPimpuśkwiatomnapytanieołatkę?– Copowiedziałbiałymchmurkom?– Comamarobiławkuchni?

43

– CozrobiłPimpuś?Cosięwtedystało?– Jakskończyłosiętozdarzenie?

Zabawaruchowo-naśladowczaJak Pimpuś.

Nauczycielopowiadaotym,corobiPimpuś,np.szczeka,biega,śpi,podskakuje,je…Dziecinaśladująteczynności.

Zestawćwiczeńruchowych–nrX.

• Chodzenie z woreczkiem na głowie. Dziecikolejnobiorązkoszaworeczki,kładąjenagłowachichodząposalizwyprostowa-

nymirękami,starającsię,abyworeczkiniespadłynapodłogę.• Rzuty woreczkiem w górę. Dzieci siedząw siadzie skrzyżnym, trzymającwdłoniachworeczki.Rzucają jewgórę

istarająsięchwycićwdłonie,zanimspadnąnapodłogę.• Woreczki na kolanach. Dziecistająwparach,trzymającsięzaręce.Podnosząjednąugiętąnogę(np.prawą),kładą

woreczeknakolanieistarająsięwytrzymaćwtejpozycjijaknajdłużej.• Ćwiczeniaoddechowe. Dziecileżątyłem,kładąworeczkinabrzuchach.Oddychają,wciągającmocnopowietrze

nosem,awydychającustami.• Oddanieworeczkówdokosza,marszpokoleprzyznanejpiosence.

III1. Kartapracy,cz.1,nr42.– Dokończcierysowaćpieskawedługwzoru.– Pokolorujciego.Nadajciemuimię.

ZabawaruchowazelementemczworakowaniaPieski na spacer – pieski do budy.

Dzieciporuszająsięposalinaczworakach.Nauczycielwyznaczyłwsalimiejsce–budę.Dzieci-pieski są na spacerze.Nahasło:Pieski, do budy!–dziecinaczworakachudająsiędowyznaczonegomiejsca–budy,gdzieodpoczywają.Nahasło:Pieski, na spacer!,dziecinaczworakachwychodzązbudyiporuszająsięposali.

DowolnytaniecprzypiosenceO zwierzętach domowych(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Choć kło - potztym nie - ma - ły, to wdo - mu je trzy-

ma-my, ro - bi -my dla nich wszy-stko i bar - dzoje ko-

cha-my. Ja -mni-czek ma ko -szy-czek, a ko-tek–po-du-

sze-czkę, cho- mi-czek ma swój do-mek, ka - na - rek

zaś kla - te - czkę.

44

Choć kło - potztym nie - ma - ły, to wdo - mu je trzy-

ma-my, ro - bi -my dla nich wszy-stko i bar - dzoje ko-

cha-my. Ja -mni-czek ma ko -szy-czek, a ko-tek–po-du-

sze-czkę, cho- mi-czek ma swój do-mek, ka - na - rek

zaś kla - te - czkę.

I. Choć kłopot z tym niemały, to w domu je trzymamy, robimy dla nich wszystko i bardzo je kochamy.

Ref.: Jamniczek ma koszyczek, a kotek – poduszeczkę, chomiczek ma swój domek, kanarek zaś klateczkę. (bis)

II. Małgosia ma jamniczka, chomika ma Dorotka, kanarka – Karolinka, a ja – czarnego kotka. Ref.: Jamniczek ma koszyczek…

III. Jamniczek głośno szczeka, kocurek cicho ziewa, chomiczek popiskuje, kanarek pięknie śpiewa. Ref.: Jamniczek ma koszyczek…


Dzień 2. Mamy zwierzątka

Cel ogólny: –umuzykalnianiedzieci.Cel operacyjny:Dziecko:–śpiewapiosenkę.Środki dydaktyczne: piosenkaO zwierzętach domowych,małepiłki.

Przebieg dnia I

1. ZabawaWitamy się ze sobą. Dziecistająwkole.Nauczycielwymienianazwyczęściciała,zktórymidziecimająsię

przywitać.Dziecidotykająusiebiewymienionychczęściciałaimówią:Witam.2. Śpiewaniewybranejpiosenkigłosemkota.

Zestawzabawruchowych–nrXIII(przewodnik,s.41).

II

ZabawyprzypiosenceO zwierzętach domowych.

1. ZabawaPolicz do czterech. Dziecibiegająposaliprzyakompaniamenciewrytmieósemek.Nahasło:Dwa, trzylub

cztery,zatrzymująsię,tworząkołaskładającesięzodpowiedniejliczbyosób.Dzieciwko-łachobracająsięprzezchwilę,apotem–gdypojawisięakompaniament(rytmósemek),znówbiegająposali.

2. Słuchaniepiosenki(przewodnik,s.43–44).3. Rozmowanatematpiosenki.– Jakiezwierzętatrzymamywdomuikochamy?– Comajamnik,acokotek,chomikikanarek?– Ktomajamnika(kanarka,chomika,kota)?– Corobiązwierzęta?

45

4. Zabawaprzypiosence. Przyzwrotkachdzieciporuszająsięwdwuosobowychkółeczkach,przykażdejzwrotce

zinnympartnerem.Podczasrefrenuzatrzymująsięirytmicznieklaszczązanauczycielem.5. Naukapiosenkifragmentami,metodązesłuchu. DzieciucząsięzwrotkiIirefrenu.Pozostałychzwrotekbędąsięuczyływnastępnychdniach.6. Próbywspólnegośpiewupiosenki.

III1. ZabawaZabawy kotków. Dziecidostająmałepiłki.Bawiąsięnimi,jakbybyłymałymikotkamibawiącymisięmot-

kamiwełny.2. Rozmowanatematdomowychkotów.– Czyktośzwasmawdomukotka? (Jeślijestosoba,którama,tonauczycieluzyskujeodniejwiadomościnatematkota,apo-

zostałedziecisłuchają.Jeżelinie,zadajepytaniawszystkim).– Jakopiekujemysiękotkiem?– Gdzieidziemy,gdykotekjestchory?– Cojekotek?Gdzieśpi?

Zabawaruchowo-naśladowczaKotki.

Dziecipokazują,jakkotkiporuszająsię,myjąsię,śpią,robiąkocigrzbiet…3. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

Dzień 3. Moje akwarium

Cel ogólny:–rozwijaniesprawnościmanualnej.Cel operacyjny:Dziecko:–wykonujepracęzłożoną.Środki dydaktyczne: wierszE.M.SkorekKto mruczy?,piosenkaO zwierzętach domowych,zielonabibuła,klej,piasek,Wyprawka,kartypracy,cz.1,nr43,44,45.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniawydłużającefazęwydechową–napodstawiewierszaE.M.SkorekKto mruczy?

Mały kotek wskoczyłna babci kolana,mruczy, by tu zostaćdo samego rana:– Mmm… mmm…*

A gdy kotek widzi miskę pełną mleka,głośno sobie mruczy,z wypiciem nie zwleka:– Mmm… mmm…*

Także duże misie,śniąc o plastrach miodu,mruczą bardzo głośnoi nie czują głodu:– Mmm… mmm…*

Kiedy bure misiesą w pobliżu ula,przyjemne mruczenieaż pszczółki rozczula:– Mmm… mmm…*

Bardzo grzeczne dzieci,aby mówić pięknie,na ćwiczeniach mrucząprzyjemnie i dźwięcznie:– Mmm… mmm…*

Ćwiczymy powtórniemruczenie cichutkie,niech będzie i długie,i bardzo równiutkie:– Mmm… mmm…*

46

Wmiejscachoznaczonychgwiazdką(*)dziecimruczą–cicho,zjednakowągłośnościąijaknajdłużej,na jednymwydechu,wypowiadajągłoskęm.Wczasiemruczeniasprawdzająpalcami,jakdrżąusta.


II

Akwarium pełne rybek–wykonaniepracyzwykorzystaniemróżnegomateriału(Wyprawka).

1. Kartypracy,cz.1,nr43,44.– Nazwijciezwierzęta.– Czytezwierzętamożemyhodowaćwdomu?– Naklejcieobrazkiuśmiechniętejbuziprzyzdjęciachtychzwierząt,którelubicie.– Jaknazywasięmiejsce,wktórympływająrybki?– Zczegojestzrobioneakwarium?– Cosięwnimznajduje?– Czymróżniąsięrybkipływającewakwariumodtychwmorzu?2. ĆwiczeniawargRybki. Dziecinaśladująoddychająceryby–robiądzióbkizustiotwierająjeizamykają.3. Zabawazwykorzystaniemrymowanki.

Małe rybki w wodziepływają, pływają.Duże rybki w wodziepływają, pływają.Małe rybki,duże rybkipływają, pływają.

Dzieci:poruszają rękami za nauczycielem, naśladując ruchy falmorskich,

trzymajądłoniebliskosiebiewewnętrznąstroną,rozkładająręce,rękaminaśladująruchyfal.

4. Zapoznaniezesposobemwykonaniaprac(Wyprawka). Dziecidostająniebieskiekartki.Smarują ichdółklejem,posypująpiaskiem.Zzielonej

bibułyrobiąwodorostyiprzyklejająnakartkach.Naklejająnaklejkirybek(zpapierusa-moprzylepnegozWyprawki).

5. Wykonaniepracprzezdzieci.6. Wspólneoglądanieprac.7. Umieszczeniepracwkącikudlarodziców.

III1. Kartapracy,cz.1,nr45.– Powiedzcie,gdziewdomumogąmieszkaćrybki,gdzie–papuga,agdzie–kot.– Odszukajciewewkładcenaklejkizobrazkami kota,rybek,papugi.Naklejciejenaodpo-

wiednichobrazkach.2. NaukazwrotkiIIpiosenkiO zwierzętach domowych (przewodnik,s.43–44).

Zabawaruchowo-naśladowczaKotki (przewodnik,s.45).


47

Dzień 4. Przed siebie, za siebie, w bok

Cel ogólny:–rozwijanieorientacjiprzestrzennej.Cel operacyjny:Dziecko:–wyznaczakierunkiwzględemsiebie,stosujesłowa:przed siebie, za siebie, w bok.Środki dydaktyczne: stare,kolorowegazety,nożyczki,klej,woreczki,tamburyn,dziurkacz,ozdobnysznurek.

Przebieg dnia I

1. ZabawaGumowe zabawki. Nauczycielmówidzieciom,żesągumowymi zabawkami,któreonbędzienadmuchiwał.

Dzieciprzyjmująpostawęsiaduskulnego,anauczycielnaśladujedmuchanie.Dziecipowolipodnosząsię,ażdopozycjiwyprostnej.Nasygnałnauczycielaz zabawek zaczyna ulatywać powietrze –dzieciwypowiadajądługie ssss…iwolnoopadają–wracajądopozycjiwyj-ściowej.


II

Przed siebie, za siebie, w bok–ćwiczeniaizabawywprawidłowymokreślaniukierunków.

1. Ćwiczeniawutrwalaniunazwczęściciała. Dziecisłuchająrymowankiiwykonująruchy,októrychjestwniejmowa.

Dotknij palcem nosa,potem – czoła swego,podskocz na swych stopachtrzy razy, kolego.

Potem złap kolana,dotknij brzucha swego,

pogłaszcz się po głowietrzy razy, kolego.

Dotknij ręką pięty,złap za uszy swoje,uszczypnij się w łokcie,stań – tak jak ja stoję.(Nauczycielstajenajednejnodze).

2. Zabawyzwykorzystaniemworeczków. Dziecidostająworeczkigimnastyczne.Chodząznimiposali,podrzucającjedogóryiłapiąc.

Nadźwiękitamburynuzatrzymująsięiumieszczająworeczkiwzględemsiebiewedługpo-lecenianauczyciela,np.przed sobą.Potemznowuporuszająsięposali,trzymającworeczkinagłowach.Gdyusłysządźwiękitamburynu,zatrzymująsięikładąworeczkiwzględemsiebiewedługpolecenianauczyciela,np.przed sobą (z boku),itd.

3. Ćwiczenialogorytmiczne.• Nauczycieluczydziecifragmenturymowanki: Hop, hop, hop, przed siebie skok.• Mówirymowankę.Dzieciwykonująwymienioneczynności,powtarzajązanauczycielem,

wodpowiednimmiejscu,nauczonyfragment. Hop, hop, hop, przed siebie skok. Dwa kroki do tyłu i podskok w bok. Patrzymy przed siebie, za siebie, w bok, a potem robimy do przodu krok. Hop, hop, hop, przed siebie skok. Dwa kroki do tyłu i podskok w bok. (Zabawępowtarzamydwukrotnie).

Zestawćwiczeńruchowych–nrX(przewodnik,s.43).

48

III1. NaukazwrotkiIIpiosenkiO zwierzętach domowych (przewodnik,s.43–44).

Zabawaruchowo-naśladowczaKotki (przewodnik,s.45).

2. Wycinaniezdjęćzwierzątdomowychze starych,kolorowychgazet.Przyklejanie ichnakartkach.Przygotowanieznauczycielemalbumuozwierzętachdomowych.(Nauczycielrobidziurkaczemotworyiprzewlekaprzeznieozdobnysznurek).

Dzień 5. Białe myszki

Cel ogólny:–rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–wypowiadasięnatematopiekowaniasięzwierzętamidomowymi.Środki dydaktyczne: opowiadanieR.PiątkowskiejBalbina,piosenkaO zwierzętach domowych,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr31.

Przebieg dnia I

1. ZabawaCo to jest? Nauczycielomawiawyglądwybranegozwierzątka(np.zkartpracy,cz.1,nr43,44),nie

podającjegonazwy.Potemrobiątochętnedzieci.Pozostałedzieciodgadująnazwętegozwierzątka.

2. Rysowanieswojegoulubionegozwierzątka.


II

SłuchanieopowiadaniaR.PiątkowskiejBalbina.

1. Rozwiązywaniezagadki.

Jest mała – biała albo szara, hodowlana – w szklanym z długim ogonkiem. pojemniczku, tak zwanym terrarium. Dzika – mieszka w norce,

2. Słuchanieopowiadania.

Jak ja lubię myszy, a najbardziej szare, malutkie, z czarnym noskiem i długim ogonkiem. A najpiękniejszą myszą na świecie jest Balbina. Ona należy do Filipa, naszego kolegi z przedszkola. Nie wiedzieliśmy, że Filip ma mysz, aż do chwili, gdy nasza pani poprosiła:

– Dzieci, przynieście jutro do przedszkola wasze ulubione zabawki. Niech każde dziecko przyniesie jedną, tę najukochańszą.

Ja zabrałem koparkę. Inni chłopcy przynosili fajne auta, samoloty i roboty. Ale najbardziej zadziwił wszystkich Filip, który przyniósł szarą myszkę. Powiedział nam na wstępie:

– Ona nazywa się Balbina. Możecie ją pogłaskać, tylko bardzo delikatnie, najlepiej palcem wskazującym.

Oczywiście wszyscy chcieli pogłaskać Balbinę. Nasza pani nie była jednak zachwycona. – Prosiłam, Filipku, żebyście przynieśli ulubione zabawki, a nie zwierzątka – powiedziała. – Ale Balbina jest moim ulubionym zwierzątkiem, lepszym od wszystkich zabawek – wyjaśnił

Filip. – No, już dobrze. A teraz umyjcie rączki i siadajcie do śniadania – poprosiła pani. W czasie gdy my jedliśmy, Balbina siedziała w swoim domku, czyli małej klatce. Miała tam

dwie miseczki: jedną na wodę, a drugą – na jedzenie. Po śniadaniu, na które była bułka

49

z żółtym serem i kakao, ta miseczka na jedzenie była pełna sera. Każdy z nas chciał dać Balbinie od siebie choć kawałeczek. Najedzona Balbina leżała w klatce i wszyscy czekali, aż zaśnie, żeby się przekonać, czy będzie spała na boku, czy na plecach. I chyba wszyscy myśleli o jednym: że byłoby super mieć taką mysz.

– Chciałbym mieć taką, ale taką samą jak Balbina – powiedział Jaś. – Ja też – powiedziała Basia. – I ja! I ja! – rozległy się głosy. – Najlepiej by było, gdyby Balbina urodziła dużo małych myszek. Każdemu po jednej, czyli

dwadzieścia, bo tyle jest dzieci w naszej grupie. I wtedy wszystkie myszki byłyby podobne do Balbiny, bo byłyby jej dziećmi – wymyśliła Marta.

– I każdy mógłby mieć swoją Balbinkę – zachwyciła się Ula. – Ale Balbina musiałaby mieć męża. Zawsze najpierw są rodzice, a potem dzieci – wtrącił

Witek. – Ładnie by pasowało, gdyby jej mąż miał na imię Balbin – powiedział Jurek. – Proszę pani, czy mąż Balbiny może mieć na imię Balbin? – spytała Ula. – Nie, ponieważ nie ma takiego imienia – wyjaśniła pani. – No to może być Albin – zaproponował Paweł. – Takie imię na pewno istnieje, bo tak nazywa

się mój dziadek. – Tak, takie imię istnieje – zgodziła się pani. – Ale o czym wy w ogóle mówicie? – zaniepo-

koiła się. – Jaki mąż Balbiny? Ja nie mogę się zgodzić na następną mysz. Przedszkole to nie zoo. Poobserwujcie sobie tę myszkę, jeśli tak bardzo chcecie, ale o Albinie nie może być mowy – stwierdziła stanowczo.

– No to skoro ona nie może mieć Albina za męża, to ostatecznie ja się mogę z nią ożenić – powiedział Przemek.

„To jest superpomysł. Że też ja pierwszy na to nie wpadłem” – pomyślałem ze złością. – Dzieci, posłuchajcie – poprosiła pani. – Człowiek nie może się ożenić z myszką, kotkiem

czy pieskiem. Zwierzęta łączą się w pary ze sobą, to znaczy kot z kotką, mysz z myszką, pies z suczką, a ludzie ze sobą, to znaczy kobieta z mężczyzną. Inaczej być nie może. A poza tym żenią się ludzie dorośli, więc ty, Przemku, masz jeszcze czas na szukanie żony. I bardziej pasowałaby do ciebie żona bez ogona – dodała pani ze śmiechem.

No i z czego nasza pani się śmiała? Przecież my dalej nie wiemy, skąd wziąć dwadzieścia małych myszek, dla każdego po jednej.

3. Rozmowanatematopowiadania.• Tablicademonstracyjnanr31.– Jakmiałanaimięmyszka?– Ktobyłjejwłaścicielem?– DlaczegoFilipprzyniósłjądoprzedszkola?– JakdzieciprzyjęłyBalbinę?– Cowymyśliłydzieci?– CzyPrzemekmógłbysięożenićzBalbiną?Dlaczego?

Zabawaruchowo-naśladowczaMyszka.

Dziecinaśladująruchymyszkinahasło–nazwętejczynnościpodanąprzeznauczyciela.4. Rozmowanatematopiekowaniasięzwierzątkiemhodowanymwdomu.– WjakisposóbFilipmusiałsięzajmowaćBalbiną?– Czypamiętacie,jakrozmawialiśmyoopiekowaniusiękotkami?Jakopiekujemysięinnymi

zwierzątkami,np.:myszkami,pieskami,królikami…?

III1. Ozdabianiewykonanegowcześniejalbumu.(Pierwsząstronęwykonujenauczyciel,adzieci

ozdabiająkolejnestrony).• Wspólneoglądaniewykonanegoalbumu.

50

Zabawaruchowo-naśladowczaJestem zwierzątkiem.

Dziecinaśladująruchywybranegoprzezsiebiezwierzątka.2. WspólnyśpiewpiosenkiO zwierzętach domowych.3. Zabawydowolnewwybranychkącikach.

Tydzień drugi: To już zima

Dzień 1. Gawronek poznaje zimę

Cel ogólny: –zapoznaniezoznakaminowejporyroku.Cel operacyjny: Dziecko:–wymieniawybraneoznakizimy.Środki dydaktyczne: opowiadanieH.ZdzitowieckiejGawronek poznaje zimę,dwiechorą-giewkiwróżnychkolorach,szarfy,kartypracy,cz.1,nr46,48, tablicedemonstracyjnedlanauczycielanr32,33.

Przebieg dnia I

1. Kartapracy,cz.1,nr46.– Policzciebałwankiwkażdejgrupie.– Połączcieliniamigrupybałwanków,wktórychjestichtylesamo.2. Naukarymowanki.

Zima, zima nadeszła,śnieg za oknem już pada.

Trzeba sanki wyciągać, ciepłą kurtkę zakładać.

3. Ilustracjaruchowarymowanki.

Zima, zima nadeszła,śnieg za oknem już pada.Trzeba sanki wyciągać, ciepłą kurtkę zakładać.

Dzieci:idąwmiejscu,wyciągająręceprzedsobą,poruszającpalcami,naśladująciągnięciesanek,naśladujązakładanieciepłejkurtki.

Zestawzabawruchowych–nrXIV. Przybory:dwiechorągiewkiwróżnychkolorach,szarfy.• Ćwiczenieorientacyjno-porządkoweZamienianie się miejscami. Dziecizszarfamitworząszerokąidługąuliczkę,stająctwarzamidosiebie.Uliczkapowinna

byćprosta.Jednastronauliczki makolorzielony(zieloneszarfy),druga–żółty(żółteszarfy).Takimikoloramichorągiewekposługujesiętakżenauczyciel.Gdyschowachorągiewkizasiebie,zamienijeipokażewinnejręce,dziecizamieniająsięmiejscamiitworząprostąuliczkę.Zmianęmiejscmożnapowtórzyćkilkarazy.

• SkrętytułowiaPokaż swoją parę. Dziecistająwrozkroku.Nahasło:Pokaż swoją parę!,wykonująskrętwjednąstronę,po-

kazującrękąswojąparę,następnietosamowykonująwprzeciwnąstronę.Dzieciobracająsiętwarzamidosiebieizamieniająmiejscami,tymrazemwwysokimwspięciunapalcach,poczympowtarzająćwiczenie.

• Ćwiczenierównowagi. Stojącnajednejnodze,dzieciwspinająsięnapalce,zamykająoczy.Potemzmieniająnogę,

naktórejstoją.

51

• ZabawabieżnaBerek kucanka. Naograniczonejprzestrzenidziecko zszarfą,złożonąnacztery,goniuciekającedzieci.Kto

przykucnie,tegoniewolnołapać.Dzieckodotknięteszarfąwbieguzabierająodgoniącegoizabawatoczysiędalej.

• Ćwiczenieuspokajające. Marszparamityłem,ostatniaparaprzechodzidoprzodupodpodniesionymiprzezwszystkie

paryrękami.Gdywszystkiedzieciprzejdąpod mostkiem–maszerujądokołasali.

II

SłuchanieopowiadaniaH.ZdzitowieckiejGawronek poznaje zimę.

1. Zapoznanieznazwamipórroku.• Tablicademonstracyjnanr32.– Czymsięróżniątegałązki? Nauczycielpokazujekolejnegałązki,nazywaporyroku,wktórychtakwyglądajabłoń(jej

gałęzie).– Jaknazywasięporaroku,którasięzaczyna?– Jaknazywasięporaroku,którasiękończy?2. Słuchanieopowiadania.

Młody gawronek źle spał tej nocy. Ze snu zbudziło go dotkliwe zimno. Najwięcej zmarzły mu nogi. Stał to na jednej, to na drugiej nodze, wreszcie nastroszyłpiórka

tak, że zasłoniły mu nawet palce. To trochę pomogło. Teraz chłód już mu mniej dokuczał i resztę nocy przespał jako tako.

Kiedy się zbudził, zobaczył, że wszyscy jego towarzysze podobnie nastroszyli czarne, lśniące piórka, chcąc utrzymać jak najwięcej ciepła. Pióra zastępowały im miękką kołderkę.

− Dlaczego tak zimno? – spytał gawronek sąsiada. − Bo zima już nadchodzi – odpowiedział stary, doświadczony gawron. − Zima? – zdziwił się gawronek. – Co to jest zima? − Sam się przekonasz, gdy zmarzniesz przy poszukiwaniu żeru zasypanego śniegiem. – A co to jest śnieg? − Kwarrr!... Stary gawron zakrakał z politowaniem i poderwał się do lotu. Całe stado uniosło się w górę

i zatoczyło kilka kręgów. Młodemu gawronkowi zachciało się pić. Skierował się do pobliskiego stawu na polu. Woda w stawie była dziwnie spokojna. Nie marszczyły się na niej najdrobniejsze fale. Gawron pochylił dziób, chcąc nabrać wody, i nagle stuknął nim o coś twardego. Zdziwiony,

przekrzywił głowę raz na prawo, raz na lewo, spojrzał raz jednym, raz drugim okiem i znowu spróbował zaczerpnąć kilka kropli. Dziób znowu stuknął o dziwną, przezroczystą powierzchnię.

− Kwarrr! – zawołał gawronek. – Co to jest? Czyżby woda stwardniała? Ostrożnie postawił jedną nóżkę na wodzie. Nie rozprysnęła się na boki i nóżka była sucha. Postawił drugą nogę i – o dziwo! – stanął na powierzchni wody. Przez tę wodę widział w głębi

falujące z lekka rośliny wodne. Wyglądało, jakby tam woda była taka sama jak dawniej. Coraz bardziej zdziwiony postąpił kilka kroków ku środkowi stawu. Przed sobą zobaczył mały otwór w tej twardej wodzie.

− Nareszcie – ucieszył się i połknął kilka kropli. – Kwarr… jaka zimna! – wstrząsnął się. − Kwarr… – odezwał się tuż za nim stary gawron. – Co to, jeszcze niecały staw zamarzł? − Zamarzł? Nie rozumiem, co mówisz… Ale może mi wytłumaczysz, co się stało z wodą

w naszym stawie? Wczoraj była zupełnie mokra i nie można było jej dotknąć, żeby nóg nie zamoczyć, a dziś chodzę po niej jak po brzegu, tylko że bardzo ziębi w nogi.

− Widzisz – zakrakał stary gawron. – To właśnie zima nadchodzi. To ona zmieniła wodę w stawie w twardy i zimny lód.

3. Rozmowanatematopowiadania.• Tablicademonstracyjnanr33.

52

– Coprzeszkadzałogawronkowiwspaniu?– Cozrobiłgawronekiinnegawrony,żebybyłoimcieplej?– Dlaczegogawronekniemógłsięnapićwodyzestawu?– Dlaczegomógłsięnapićwodyześrodkastawu?– Powiedzcie,coświadczyotym,żenadeszłazima.4. ZabawaDokończ zdanie. Dziecikończąjednozezdań: Lubię zimę, bo… Nie lubię zimy, bo…

Spacerwokółprzedszkola–szukanieoznakzimy.

III1. Kartapracy,cz.1,nr48.– JakwyglądałospotkaniezMikołajemwprzedszkoluZuziiTomka?– OcoMikołajmógłzapytaćZuzię?– JakwyglądałospotkaniezMikołajemwnaszymprzedszkolu?– CzyMikołajzwamirozmawiał?Ocopytał?– CzywdomuprzyszedłdowasMikołaj?2. Rysowanieprezentów,jakiedziecidostaływdomuodMikołaja.3. Zabawaruchowazwykorzystaniemrymowankiozimie(przewodnik,s.50).4. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

Dzień 2. Bałwanek

Cel ogólny: –rozwijaniesprawnościmanualnej.Cel operacyjny:Dziecko:–wycinaprosteelementy–koła.Środki dydaktyczne: wierszE.M.SkorekJak ziewamy,piosenkaZima biała,obrazkiotema-tycezimowej(pociętenaczęści),niebieskiekartki,kartkizrysunkami3kółróżnejwielkości,klej,nożyczki,farbyplakatowe,pędzle,kartapracy,cz.1,nr47.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniaanalizyisyntezywzrokowej. Dzieciindywidualnieskładająwcałośćobrazekpociętynaczęści(otematycezimowej).2. Ćwiczeniarytmiczne. Dziecimówiątekstrytmicznie(podzielonynasylaby)zanauczycielem,klaszcząc. Zi-ma, zi-ma, zi-ma, pa-da, pa-da śnieg. My się zi-my nie bo-i-my, z jej na-dej-ścia się cie-szy-my. Dzeń, dzeń, dzeń, dzeń, dzeń, dzeń, dzeń, dzeń, dzeń.

Zestawzabawruchowych–nrXIV(przewodnik,s.50–51).

IIŚniegowy bałwanek –wycinanieelementówiprzyklejanieichnaniebieskimtle.

1. Ćwiczeniaruchowo-graficzne. Dziecikreśląobiemarękamiwpowietrzu,zanauczycielem,kształtbałwana.– Zczegoskładasiębałwanek?

53

2. ZabawaWitamy bałwana. Dzieciwrazznauczycielemstająwkole,wktóregośrodkustoidziecko-bałwanek.Zabawę

rozpoczynanauczyciel.Wchodzidośrodkaimówi:Witam, panie Bałwanie.Wykonujeukłon,którypowtarzacałagrupa.Potemdośrodkakoławchodząkolejnedzieci,witająbałwanka iwykonująukłon,którypowtarzacałagrupa.

3. DowolnytaniecprzypiosenceZima biała(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Pa- da śnieg, bia- ły śnieg, pu - szy - ste pła - te - czki,

bia - ły płot, bia- ły dach, bia - łe cho - i - ne - czki.

Zi -ma, zi - ma bia - ła, śnie-giem po - sy - pa - ła,

lodem sku - ła wo - dę, szczy-pie wnos i wbro - dę.

I. Pada śnieg, biały śnieg, puszyste płateczki, biały płot, biały dach, białe choineczki.

Ref.: Zima, zima biała, śniegiem posypała, lodem skuła wodę, szczypie w nos i w brodę. (bis)

II. Dziadek Mróz woła nas: „Chodźcie na saneczki. Bawmy się, cieszmy się, zjeżdżajmy z góreczki”. Ref.: Zima, zima biała…

4. Zapoznaniezesposobemwykonaniapracy.• Dziecidostająniebieskiekartki,farbyplakatowe,pędzle,białekartkizrysunkamitrzech

kółróżniącychsięwielkością,klej,nożyczki.• Wycinająkoła,układająznich bałwanka,przyklejająnakartce.• Domalowująbrakująceelementybałwanka,drzewa,słońce.• Odbijająnakartcepalcemaczanewbiałejfarbie–tworząpadającyśnieg.5. Wykonaniepracprzezdzieci.6. Oglądaniewykonanychprac.


III1. Ćwiczeniawwydłużaniufazywydechowej–napodstawiewierszaE.M.SkorekJak ziewamy. Wmiejscachoznaczonychgwiazdką(*)dzieciprzesadnieziewają,naśladująwymieniane

wwierszupostacie.Podczasziewaniastarająsięjaknajdłużej,najednymwydechu,wypo-wiedziećsamogłoskęa.

Kiedy lewek głośno ziewa,masz wrażenie, że lew śpiewa.Już szeroko rozwarł paszczę,już publika brawo klaszcze!

Pokaż teraz, ty, mój panie,jak wygląda lwie ziewanie:– Aaa… *

54

Hipopotam, gdy jest śpiący,bywa także ziewający.Paszczę mocno tak otwiera,masz wrażenie, że cię zżera.

Pokaż wszystkim, ty, mój panie,hipopotama ziewanie:– Aaa… *

Reksio, znany z dobranocki,chowa w budzie swoje klocki.Gdy jest śpiący, zwyczaj miewa:niesłychanie głośno ziewa.

Zostań teraz psiną małą,ziewaj głośno buzią całą:– Aaa… *

Lewek, Reksio, hipopotam,już sam nie wiem jeszcze, kto tam,wszyscy głośno tak ziewają,gdy na spanie chętkę mają:– Aaa… *

Do tej grupy dodam siebie,Kasię, Anię oraz ciebie,gdy szykuje się nam spanie,słychać wokół to ziewanie:– Aaa… *

2. Kartapracy,cz.1,nr47.– Obejrzyjciebałwanki.Czywszystkiewyglądajątaksamo?– Dorysujcieto,czegobrakujebałwankom.

Dzień 3. Zima biała

Cel ogólny:–umuzykalnianiedzieci.Cel operacyjny:Dziecko:–akompaniujedopiosenkinagrzechotce.Środki dydaktyczne: piosenkaZima biała,nagraniemelodiiwwysokimrejestrzeiwniskimrejestrze,grzechotki,chustaanimacyjna,kartkizbloku.

Przebieg dnia I

1. ZabawagraficznaRysujemy bałwanka. Dzieciotrzymująkartkizbloku.Siadająprzystolikachiuważniesłuchająopisubałwanka

podawanegoprzeznauczyciela.Nauczycielpowoliopisujebałwanka,adzieciwtymczasierysujątakąwłaśniepostać,zuwzględnieniemwszystkichopisanychszczegółów.Nauczycielmożejeszczerazpowtórzyćopis,aleznacznieszybciej–takabydziecisprawdziłypopraw-nośććwiczenia.Np.

Stoi na środku podwórza osoba biała i duża. Cała ze śniegu zrobiona, z trzech kul utoczona. Oczy to dwa węgielki, a z marchwi nochal wielki. Garnek ma na głowie mały, na nosie – stare okulary, cztery guziki ma z węgielków. Duża miotła z boku tkwi, a na garnku ptaszki trzy.


II

ZabawyprzypiosenceZima biała.

1. Zabawamuzyczno-ruchowa. Dzieci,przynagraniumelodiiwwysokimrejestrze–wykonująpodskokiwmiejscu,aprzy

nagraniumelodiiwniskimrejestrzewykonująprzysiad.2. SłuchaniepiosenkiZima biała (przewodnik,s.53).3. Rozmowanatematpiosenki.

55

– Czypodobałasięwampiosenka?Dlaczego?– Októrejporzerokujestpiosenka?– Corobizima?– Gdziewoładziecidziadek Mróz?Poco?4. Zabawaprzypiosence. ZwrotkaI–dzieciobracająsięwrytmmelodiijakpadającepłatkiśnieguporuszanewiatrem. Refren–zatrzymująsięiwyklaskująznauczycielemrytm. ZwrotkaII–dziecitworzą sanki–dobierająsięparami,stająjednoprzeddrugim,podają

sobieręceiporuszająsięposaliwrytmmelodii. Refren–jakwyżej.5. Naukarefrenufragmentami,metodązesłuchu. Dziecipowtarzajązanauczycielemrytmiczniepodzielonytekst,potemśpiewajązanauczy-

cielemjegofragmenty.

Zi-ma, zi-ma bia-ła, śnie-giem po-sy-pa-ła, lo-dem sku-ła wo-dę, szczy-pie w nos i w bro-dę.

6. Próbaakompaniamentudopiosenkinagrzechotkach.• Przypomnieniesposobugrynagrzechotce. Nauczycieldzielidziecinadwiegrupy–jednagrupaśpiewarefren,adrugaakompaniuje

nagrzechotkach.Potemnastępujezmiana.


III1. Ćwiczeniaoddechowe:dmuchanienawyciętezpapierugwiazdki,położonenapodłodze. Dziecidmuchająnanietak,abysięporuszały.2. Zabawazwykorzystaniemchustyanimacyjnej. Dziecikładą sięnachuście,każdena swoimkolorze, znogamizwróconymido środka

chusty.Dziecirównocześniewykonująpolecenianauczyciela.Np. Trzymajcie się za ręce i podnieście nogi do góry. Klaśnijcie nad głowami. Przewróćcie się na brzuch. Trzymając się za ręce, równocześnie usiądźcie. Dosuńcie się do środka tak, aby zetknąć się nogami.3. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

Dzień 4. Cztery bałwanki

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościliczenia.Cel operacyjny:Dziecko:–liczywzakresieczterech.Środki dydaktyczne: piosenkaZima biała,sylwetyczterechbałwanków,małekolorowekoła,tamburyn,chustkadozasłonięciaoczu,wstążki,kartapracy,cz.1,nr49.

Przebieg dnia I

1. Kartapracy,cz.1,nr49.– Narysujciedrogękuliśnieżnej.– Comijałapodrodze?Dlaczegozrobiłasięduża?

56

2. NaukazwrotkiIpiosenkiZima biała (przewodnik,s.53).


II

Bałwanki –przeliczaniewzakresieczterech.

1. Słuchanierymowanki.

Bałwanki sobie stały,a każdy inny był.Na buziach uśmiech miały,a każdy miał z boku kij.Pierwszy, z niebieskim garnkiem,guziki miał aż trzy.On z wszystkich był najwyższy,przywódcą wszystkich był.

Ten drugi, wiele mniejszy,koszyk na głowie miał.Guziki miał z patyków.A ile? Chyba dwa!Trzeci, w czerwonym garnku,guziki cztery miał.A jak wyglądał czwarty?Powiedzieć musisz sam.

2. Rozmowanatematrymowanki. Nauczycielumieszczanatablicysylwetyczterechbałwankówzrymowanki,alewinnej

kolejności.– Ilebyłobałwanków?– Pokażciepierwszegobałwanka.Jakwygląda? (Nauczyciel,powskazaniu,umieszczapierwszegobałwankazprzodu).– Jakwyglądałdrugibałwanek?Pokażciego. (Nauczycielumieszczadrugiegobałwankaobokpierwszego).– Jakwyglądałtrzeci(czwarty)bałwanek? (Nauczyciel umieszcza bałwanki obok pierwszego i drugiego.Czwartyma trzy guziki

zkamieni,jestnajniższy,managłowiestarykapelusz).– Policzmyrazembałwanki.– Którybałwanekmanajwięcejguzików?– Ileguzikówmapierwszybałwanek?– Ileguzikówmadrugi(trzeci,czwarty)bałwanek?

ZabawaruchowaBałwanki.

Dziecimająkolorowe,małekoła(czerwone,zielone,niebieskie,żółte),symbolizującekolorkapeluszadziecka-bałwanka.Przydźwiękachtamburynudzieciporuszająsięodpowiednioposali.Podczasprzerwywgrzedobierająsięwczteroosobowegrupy,aletak,abykażdedziecko-bałwanekmiałokoło-kapeluszinnegokoloru.


III1. ZabawaSkąd słychać instrument? Dziecisiedząwkole.Jednoznichstoiwśrodku.Nauczycielzasłaniamuoczychustką,

anastępniepodajetamburynwybranejosobiezkoła.Kiedyzabrzmidźwiękinstrumentu,dzieckowskazujerękąkierunek,zktóregoondobiega.

2. ZabawarelaksacyjnaDługa wstążka. Każdedzieckodostajewstążkę.Siadazniąnadywanie.Dziecitrzymająwstążkijednąręką

zakoniec,adrugąprzesuwająpalcamiwzdłużnich,odpoczątkudokońca.Powtarzajątenruchkilkakrotnie,śledzącwzrokiemruchpalców.Potemwykonująćwiczeniekilkarazyzzamkniętymioczami.Nakonieczwijająwstążkiwruloniki.

3. NaukazwrotkiIIpiosenkiZima biała (przewodnik,s.53).

57

IlustracjaruchowapiosenkiZima biała (przewodnik,s.55).


Dzień 5. Zimowa piosenka

Cel ogólny:–rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–wymieniaoznakizimy.Środki dydaktyczne: wierszI.SuchorzewskiejZimowa piosenka,ilustracjedowiersza,chustaanimacyjna,gwiazdkinarysowanenabiałychkartkach,nożyczki,tamburyn,tablicademonstra-cyjnadlanauczycielanr34,Wyprawka.

Przebieg dnia I

1. Zabawazwykorzystaniemwyliczanki. Jesttorymowankazpokazywaniem.Dziecipoczątkowopowtarzajątylkoliczbyiwykonują

odpowiednieruchy. Raz i dwa, raz i dwa. Jaki humor każdy ma? (Dziecikreśląwpowietrzułódeczkę–uśmiechlubodwróconąłódeczkę–smutek). Trzy i cztery, trzy i cztery. Czy chodzicie na spacery? (Maszerująwmiejscu). Pięć i sześć, pięć i sześć. Powiedzcie kolegom: cześć. (Przybijająpiątkę). Siedem, osiem, siedem, osiem. Kogoś do tańca zaproście. (Wyciągająręcedowybranejosoby). Dziewięć, dziesięć, dziewięć, dziesięć. Ach! Jak ta melodia niesie. (Poruszająsięwdwuosobowychkółkach).2. Przewlekaniesznurkaprzezdziurki(Wyprawka).


II

SłuchaniewierszaI.SuchorzewskiejZimowa piosenka.

1. Rozmowanatematzimy.• Tablicademonstracyjnanr34.– Coprzedstawiapierwszezdjęcie?– Czylubicieśnieg?Dlaczego?– Jaknazywamytakiezjawisko,gdypadaśniegiwiejemocnywiatr?(Tozamiećśnieżna).– Jaksądzicie,czyspacerowanieprzytakiejpogodziejestprzyjemne?Dlaczego?– Cozwisazdachu?– Jakwyglądajądrzewa?Czykojarząsięwamzbajką?

Zabawamuzyczno-ruchowaPada śnieg.

Dzieci-śnieżynkiporuszająsięjakśnieżynkitańczącenawietrze,przydźwiękachtamburynu.Gdytamburynmilknie–śnieżynki opadają na ziemię–dzieciwykonująprzysiad.

2. Słuchaniewiersza.

Lubię śnieżek,lubię śnieg,

chociaż w oczy prószy.

58

Lubię mrozik,lubię mróz,chociaż marznąuszy.

Lubię wicher,lubię wiatr,

chociaż mnieprzewiewa.

Lubię zimę!Idę w świati wesołośpiewam.

3. Rozmowanatematwiersza.– Colubiautorkawiersza?– Coniedobregorobiśnieg(mróz,wiatr)?– Czylubiciezimę?Dlaczego?– Jakpowinniśmysięubieraćzimą?Dlaczego?– Copowinniśmymiećnarękach?Dlaczego?– Copowinniściezrobić,gdyprzemoczycieubranie?4. Zabawazwykorzystaniemrymowanki. Dziecimówiątekstzanauczycielemiwykonująokreśloneczynności.

Zi-ma, zi-ma,pa-da śnieg.Zi-ma, zi-ma,mro-zik jest.Zi-ma, zi-ma,wie-je wiatr.Zi-ma, zi-ma,bia-ły świat.

Dziecistająwrozsypce:klaszczą,naśladująruchemrąkpadającyśnieg,klaszczą,kuląsięzzimna,klaszczą,wyciągająręcedogóryiporuszająnimijakwiatrkonaramidrzew,klaszczą,rozglądająsiędookoła.

Spacer–szukanieoznakzimy.

III1. Wycinaniegwiazdeknarysowanychnabiałychkartkach.

ZabawazwykorzystaniemchustyanimacyjnejPada śnieg.

Dziecistająwokółchusty,naktórejsąpołożonewyciętegwiazdki.Poruszająchustą,aletak,abygwiazdkiniespadałynapodłogę.


Tydzień trzeci: Święta tuż-tuż

Dzień 1. Wesoła choinka

Cel ogólny:–rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–odpowiadanapytaniadotyczącewiersza.Środki dydaktyczne: piosenkaPod zieloną choineczką,wierszT.KubiakaWesoła choinka,szklany, przezroczystypojemnik, śnieg, bębenek, choinka, ozdoby choinkowe, karta pracy,cz.1,nr50,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr35.

Przebieg dnia I

1. Badanieśniegu–Czy śnieg jest czysty?

59

Nauczycielumieszczaszklany(przezroczysty)pojemnikześniegiemranonakaloryferze(lubwjegopobliżu).Potempokazujedzieciomto,copowstałoześniegu.

– Cobyłowpojemniku?– Coteraztamjest?– Dlaczegowodajestbrudna? (Nauczycielwyjaśnia,żeśnieg,padając,zbierazanieczyszczeniazpowietrza).– Czypowinniściejeśćśnieg?Dlaczego?– Pamiętajcie,żejedzącśnieg,jecietewszystkiezanieczyszczenia.

Zestawzabawruchowych–nrXV.

Przybory:bębenek.• Ćwiczeniaporządkowe. Ustawieniesięparami–zapamiętanie,ktozkimstoi.• Ćwiczenieorientacjizelementembiegu. Dzieci swobodniebiegają,wymijając się,w takt rytmicznychuderzeńwbębenek.Gdy

bębenekcichnie–szybkoodnajdująswojąparęisięzatrzymują.• Ćwiczeniewieloznacznezelementemorientacji. Marszparami.Nauczycielmówiwierszyk: Szyła baba worek w poniedziałek(przerwa),wtorek(przerwa),w środę(przerwa).Spruła

żywo, bo uszyła krzywo. Widział stary Bartek, jak znów szyła w czwartek(przerwa).Znów pruła w piątek(przerwa),

bo zły był początek. Zaczęła w sobotę(przerwa)od nowa robotę, a niedzielę(przerwa)całą spała, bo się bardzo spracowała. Uwaga!Gdydzieciusłysząnazwydnitygodnia,szybkoprzysiadają,potemwstają.Przerwy

wwierszusąkonieczne,abydaćdzieciomczasnawyprostowaniesiępoprzysiadzie.Stop-niowomożemywprowadzićdalszeutrudnienia:gdydzieciusłysząsłowo:uszyła,musząszybkoobrócićsięwmiejscu,anasłowo:pruła,zamienićsięmiejscamiwparachitp.

• Skrętytułowia. Dziecistająrozkrocznieparami,twarzamidosiebie,wodległościpółkroku.Podająsobie

ręceugiętewłokciach,łokciemająuniesionewgórę.Wykonująskręttułowiawjednąstro-nę,apotemwdrugąstronę,zespojrzeniemnaugiętyłokieć,bezodrywanianógodziemi.Ćwiczeniepowtarzają3–4razy.

• Rytmicznymarszpołączonyzćwiczeniemstopy. Marszparami.Jednodzieckomaszerujeczterykrokinapalcach,drugie–napiętach.Potem

następujezmiana.Nauczycielwybijarytmmarszanabębenku.

II

SłuchaniewierszaT.KubiakaWesoła choinka.

1. Rozmowanatematzbliżającychsięświąt.– Corobiąrodzicewwaszychdomach,gdyzbliżająsięświęta?– Czyrobiąteżwiększezakupy?– Jakdekorujecieprzedświętamiswojedomy?2. Słuchaniewiersza,ilustrowaniegoruchem. Nauczyciel recytujewiersz, a dzieciwykonują ruchy, naśladując postaciewymienione

wwierszu.

Na gałązce choinkowejwiszą dwa jabłuszka.Przy jabłuszku pierwszym – pajac.Przy drugim – kaczuszka.

Dzieci:

pokazujądwapalce,naśladująskokipajaca,chodzą,kołyszącsięnaboki,

60

Pajac biały jest jak piekarz,mąkę ma na brodzie.A kaczuszka – złota, jakbykąpała się w miodzie.

„Popatrz, mamo – woła Krysia –jak ten pajac skacze!”„A czy słyszysz – mówi mama –jak kaczuszka kwacze?”

Pajac skacze, kaczka kwacze –posłuchajcie sami.A zajączek tuż-tuż obokrusza wąsikami...

naśladująścieraniemąkizbrody,chodzą,kołyszącsięnaboki,

skacząjakpajac,

naśladujągłoskaczki,

skacząjakpajac,naśladujągłoskaczki,

ruszająnosemjakzajączek.

3. Rozmowanatematwiersza.• Tablicademonstracyjnanr35.– Cowisinagałązcechoinkowej?– Cowisiprzypierwszymjabłuszku?– Cowisiprzydrugimjabłuszku?– Jakwyglądapajac?Jakwyglądakaczuszka?– Corobipajac,aco–kaczuszka?– Cojeszczewisinagałązcechoinkowej?

Dowolnytaniec(indywidualnylubwparach)przypiosencePod zieloną choineczką(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Pod zie- lo-ną cho-i-ne-czką cze-ka-ją pre- zen- ty.

Zo - sta-wił je dziśdladzie- ci samMi-ko - łaj Świę- ty.

Już nasto - le jest o-pła- tek, pod o-bru-sem sia - no

i za chwi-lę wszy-stkiedzie- ci pre-zen-ty do - sta - ną,

i zachwi-lę wszy-stkie dzieci pre-zen-ty do - sta - ną.

I. Pod zieloną choineczką czekają prezenty. Zostawił je dziś dla dzieci sam Mikołaj Święty.

Ref.: Już na stole jest opłatek, pod obrusem siano i za chwilę wszystkie dzieci prezenty dostaną.

61

II. Na zielonej choineczce lampki kolorowe

zaświeciły dzisiaj jaśniej na święto grudniowe.

Ref.: Już na stole…

4. Wspólneubieraniechoinki.

III1. Kartapracy,cz.1,nr50.– Obejrzyjcieobrazki.Opowiedzciehistoryjkę.– Czychłopiecitatapostąpilisłusznie?2. Ćwiczeniawargijęzyka. Dziecinaśladująruchynauczyciela.• Kręcenieczubkiemjęzykazadolnymizębami.• Oblizywaniewargczubkiemjęzykaprzyotwartychustach.• Rozciąganiewargwszerokimuśmiechu.• Mlaskaniewargami.• Robieniezdziwionejminy–wargizaokrąglone.• Ściąganiewargwryjek.• Ułożeniejęzykazadolnymizębamiprzyszerokootwartychustach.

Zabawarytmiczno-ruchowaChoinka.

Dziecidobierająsięwparyistająnaprzeciwkosiebie.Uderzajądłońmiwdłoniepartnera,mówiąctekstzanauczycielem.

Ros-ła so-bie w le-sie Wczo-raj by-ła w le-sie, cho-in-ka zie-lo-na. dzi-siaj przy-szła do nas.


Dzień 2. Świąteczne zwyczaje

Cel ogólny: –rozwijanieumiejętnościwycinania.Cel operacyjny:Dziecko:–wycinaelementypapierowejchoinki.Środki dydaktyczne: piosenki:Pod zieloną choineczką,Grozik, nożyczki, klej, plastelina,wstążki,tamburyn,nagraniedowolnejmuzyki,szarfy,kosz,skakanki,Wyprawka,kartapracy,cz.1,nr51.

Przebieg dnia I

1. ZabawadydaktycznaŻywe domino. Każdedzieckodostajedwiewstążki.Nazywaichkolory.Nauczyciellekkowiążedzieciom

wstążkinaoburękach(nadgarstkach).Dziecibiegająposali.Nasygnał,dźwiękitamburynu,zatrzymująsię,ustawiająwkoletak,żebykolorwstążkizawiązanejnaręcejednegodzieckabyłtakisamjakkolorwstążkinaręcekolegistojącegoobok.Zabawęmożnapowtórzyćkilkakrotnie,wzależnościodzainteresowaniadzieci.

Pozabawienauczycielodwiązujewstążkizrąkdzieci,oddajeimizapraszadotańcaprzymuzyce.

TaniecprzypiosencePod zieloną choineczką (przewodnik,s.60–61).

Zestawzabawruchowych–nrXV(przewodnik,s.59).

62

II

Choinka–wycinanieelementówiukładanieznichcałości.

1. Ćwiczeniakoordynacjiwzrokowo-ruchowej. Nauczycielukładazeskakanekkształtdrzewkaiglastego(trzytrójkątyróżnejwielkości).

Idziestopazastopąposkakankach,dzieciidązanim.Idąc,mówiązanauczycielem:

Wczoraj rosłaś w lesie, zielona choinko, dzisiaj jesteś z nami, błyszcząca bombkami.

2. Ćwiczeniaruchowo-graficzne. Dziecikreślązanauczycielemwpowietrzuoburączkształtdrzewkaiglastego.3. Zapoznaniezesposobemwykonaniapracy(Wyprawka). Dzieciwycinajątrzytrójkątyróżniącesięwielkością.Układająznichchoinkęiprzyklejają

jąnakartce.Ozdabiająchoinkębombkamizrobionymizplasteliny.4. Wykonaniepracprzezdzieci.5. Wspólneoglądaniewykonanychprac.

Zestawćwiczeńruchowych–nrXI.

• Marszpokole. Maszerując,dziecipobierająszarfyzkosza.• Skoki – do szarfy i z szarfy. Dziecistająprzedszarfamiułożonymiwkółkanapodłodze,następnieobunóżwskakujądo

nichiwyskakująznich.Starająsięniedotykaćszarfstopami.• Przejście przez szarfę. Przeddziećmileżąszarfyułożonewkółka.Dzieciwchodząstopamidokółekułożonych

zszarf,chwytająszarfydłońmiiwyciągająjewgórę,ażdozdjęciaichprzezgłowy.Na-stępniekładąszarfyprzedsobąnapodłodze.

• Skoki do szarf. Napodłodze,wodległości20–30cm,sąułożonezszarf3–4kółka.Dzieciwskakująpo

koleiobunóżdokażdejszarfy.• Nie daj zabrać szarfy. Jednodzieckosiedzizugiętyminogami(siadpodparty),stopytrzymanakońcuszarfy.Dru-

giedzieckosiedziprzednim,trzymającdłońmidrugikoniecszarfy.Ciągnieszarfęwswojąstronę,starającsięwyciągnąćjąpartnerowispodstóp.

• Czy doskoczysz? Nauczycielstoi,trzymającwuniesionejręcejedenkoniecszarfy.Dziecikolejno,odbiciem

obunóżstarająsięwyskoczyćwgórętakwysoko,abydosięgnąćwolnowiszącegokońcaszarfy.

• Marszpokole. Maszerując,dziecikolejnoodkładająszarfydokosza.

III1. Kartapracy,cz.1,nr51.– Pokolorujcietrzybombkinaczerwono,dwie–naniebiesko,ajedną–nażółto.– Narysujciepodchoinkąto,cochcielibyściedostaćwprezencie.

Zabawamuzyczno-ruchowaprzypiosenceGrozik (przewodnik,s.28–29).


63

Dzień 3. Grająca choinka

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościwokalnych.Cel operacyjny:Dziecko:–śpiewapiosenkę.Środki dydaktyczne: piosenkaPod zieloną choineczką,nagraniemelodiiwwysokichiwni-skichrejestrach,kuleczkizrobionezbiałejbibuły,paskibibuływróżnychkolorach,Wyprawka.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniakoordynacjiwzrokowo-ruchowejZimowy las (Wyprawka). Dziecirysująposzarych,grubychliniach,nieodrywająckredekodlinii.(Dziecidokończą

ćwiczeniewczęściIIIdnia).


II

ZabawyprzypiosencePod zieloną choineczką.

1. ZabawaDekorujemy choinkę. Przynagraniumelodiiwwysokichrejestrachdziecinaśladująwieszaniebombeknagałęziach

znajdującychsięwysoko–wspinająsięnapalce,unosząręcewgórę.Przyniskichdźwię-kachdziecinaśladujązawieszaniebombeknaniższychgałązkachchoinki,wprzysiadzie–pochylająsię,opuszczająręce.

2. Słuchaniepiosenki(przewodnik, s.60–61).3. Rozmowanatematpiosenki.– Coczekapodchoinką?– Ktozostawiłprezenty?– Jakwyglądachoinka?– Jakiegrudnioweświętosięzbliża?4. Zabawaprzypiosence. Podczaszwrotekdzieciporuszająsięwdwuosobowychkółkach.Podczasrefrenuzatrzymują

sięiwrazznauczycielemwyklaskująrytmpiosenki.5. Naukapiosenki(zwrotkiIirefrenu)fragmentami,metodązesłuchu.6. Rysowanietakiejchoinki,jakądziecibędąmiaływdomach.

Spacer–oglądanieświątecznieprzystrojonychwystaw.

III1. Ćwiczeniakoordynacjiwzrokowo-ruchowejZimowy las (Wyprawka)–ciągdalszy. Zadaniemdziecijestpokolorowanierysunkuiwyklejeniegokuleczkamibiałejbibuły(lub

waty)tak,żebypowstałobrazekprzedstawiającyzimowy las.2. ZabawaKolorowa sałatka. Dziecisiadająwkole.Każdeznichdostajepasekbibuływokreślonymkolorze.(Nauczyciel

przygotowujebibułęwkolorach: czerwonym, zielonym, żółtym,niebieskim, różowym,pomarańczowym,fioletowym).Każdedziecko,samolubzpomocąnauczyciela,określakolor swojegopaskabibuły.Zabawapolegana tym,żegdynauczycielwymieninazwękoloru,dziecimającebibułęwtymkolorzezamieniająsięmiejscami.Nahasło:Kolorowa sałatka–zamieniająsięmiejscamiwszystkiedzieci.


64

Dzień 4. Kolorowe bombki

Cel ogólny:–dostrzeganieprawidłowościwciąguprzedmiotów.Cel operacyjny:Dziecko:–dostrzegarytmigokontynuuje.Środki dydaktyczne: kolorowe,papierowekoła,klocki,kartypracy,cz.1,nr52,53.

Przebieg dnia I

1. Kartapracy,cz.1,nr52.– Pokolorujciebombki.– Odszukajciewewkładceobrazekbombki.Naklejciegonajejcień.2. Ćwiczenia oddechowe:wykonanie krótkiegowdechu i długiegowydechupołączonego

zdmuchaniem.


II

Kolorowe bombki–dostrzeganierytmuikontynuowaniego.

Nauczycielprzygotowujekolorowe,papierowekołasymbolizującebombkichoinkowe.1. Zabawyrytmami. Nauczycielukładakoła-bombki: czerwone–niebieskie–czerwone–niebieskie–czerwone–niebieskie(głośnozdziećmi

nazywakolorybombek). Pytadzieci: –Wjakimkolorzekoło-bombkępowinienempołożyćdalej? Dzieci,podostrzeżeniurytmu,kontynuująukładanie. Potemnauczycielukładazkół-bombektrzyelementowyciągrytmiczny: czerwone–niebieskie–zielone–czerwone–niebieskie–zielone–czerwone–niebieskie

–zielone(głośnowymieniazdziećmikolorybombek). Pytadzieci: –Wjakimkolorzebombkępowinienemterazpołożyć? Dzieci,podostrzeżeniurytmu,kontynuujągo.2. Przekształcaniejednejprawidłowościwdrugą. Nauczycielukładaciągrytmicznyzkół-bombek:zielone–czerwone–zielone–czerwone

–zielone–czerwone.Umawiasięzdziećmi,żejeżelipokażezieloną bombkę–todziecibędąklaskać,ajeżeliczerwoną–tupać.Nauczycielpokazujekolejnebombki–najpierwpowoli,apotemcorazszybciej.Dzieciwykonująumówioneruchy.

Zestawćwiczeńruchowych–nrXI(przewodnik,s.62).

III1. Kartapracy,cz.1,nr53.– Rysujciepośladachdrzewekiglastychigałązek.2. Ćwiczeniawargijęzyka. Dzieciwykonujązanauczycielemnastępująceruchy:• Naśladowanieżuciagumyzzamkniętymiustami.• Wysuwaniewargdoprzodu,apotem,nazmianę–otwieranieichizamykanie.• Układanieszerokiegojęzykanagórnejwardze,przyotwartychustach.• Dotykaniepodniebieniaczubkiemjęzykaprzyotwartychustach.• Dotykanieczubkiemjęzykakolejnychzębówszczękigórnej,apotem–dolnej.

65

3. Zabawykonstrukcyjno-manipulacyjne–budowaniedowolnychkonstrukcjizwybranychklocków.

Dzień 5. Skąd mamy choinki?

Cel ogólny:–naukawiersza.Cel operacyjny:Dziecko:–recytujewiersz.Środki dydaktyczne: wierszE.Szelburg-ZarembinyTa choinka,piosenkaPod zieloną choinecz-ką,kartki,kredki,rozrobionefarbyplakatowe,rurkidonapojów,nagraniapiosenek:ochoince,ozimie,udekorowanachoinka,tablicedemonstracyjnedlanauczycielanr36,37.

Przebieg dnia I

1. ZabawaSzymon mówi.• Nauczycielwydajedzieciomprostepolecenia,któreonewykonują,aletylkowtedy,gdy

nauczycielpoprzedzipoleceniesłowami:Szymon mówi.• Jeżelidziecinieusłysząprzedpoleceniemtegozwrotu,niewykonujądanegopolecenia. Przykładowepolecenia:– Podskoczcie w miejscu.– Klaśnijcie w ręce.– Dotknijcie uchem podłogi.– Podnieście lewą nogę.2. NaukazwrotkiIIpiosenkiPod zieloną choineczką (przewodnik,s.60–61). Wspólnyśpiewpiosenki.


II

SłuchaniewierszaE.Szelburg-ZarembinyTa choinka.

1. ĆwiczeniespostrzegawczościCzym różnią się choinki?• Tablicademonstracyjnanr36.– Obejrzyjciezdjęciechoinkiznajdującejsięzjednejstronytablicy,apotem–zdrugiejstrony.

Wskażcieczteryróżnicemiędzynimi.2. ĆwiczeniaoddechoweZdmuchujemy świeczki.• Nauczycielwyjaśnia,żekiedyśzamiastlampeknachoinkachbyłyświeczki.• Dziecinaśladujątrzymanieświeczkiwręce–nabierają(wciągają)powietrzenosem,awy-

dychają–ustami.3. Słuchaniewiersza.Ilustrowaniegoruchem.

Ta choinka, ta zielona,stała w lesie ośnieżona.Trzy sarenki tam przybiegły,na spoczynek pod nią legły.Oj, lesie, lesie!

Ta choinka, w śniegu biała,z wiatrem szyszki kołysała.Zobaczyła ją wiewiórkai po szyszkę dała nurka.Oj, lesie, lesie!

Dzieci:stająwlekkimrozkroku,odchylająlekkoręceodciała,dobierająsiępotrzyosobyibiegająposali,siadająskrzyżniewgrupachtrzyosobowych,

przyjmująpozycjejaknapoczątku,kołysząsię,skacząposalijakwiewiórki–obunóż,

66

Pod choinkę przybiegł zając,przed myśliwym uciekając.Trwożne życie uratował,choineczkę obtańcował.Oj, lesie, lesie!

Choineczki w lesie stały,z roku na rok podrastały.Czuwali nad nimi stalei leśnicy, i krasnale.Oj, lesie, lesie!

skacząjakzajączki,dookołasali,

wykonująprzysiad,podnosząsiępowolidopozycjiwyjściowej.

4. Rozmowanatematwiersza.• Tablicademonstracyjnanr37.– Gdzierosłachoinka?– Cozrobiłysarenki?– Ktodałnurkaposzyszkę?– Kogoschroniłachoinka?5. Naukawierszafragmentami,metodązesłuchu. Dziecipowtarzająfragmentywierszazanauczycielem.6. Rysowaniechoinki–ośnieżonej,rosnącejwlesie.


III1. ZabawaTworzymy obrazki. Dziecisiadająprzystolikach.Przedkażdymznichleżykartka,naktórąnauczycielnakłada

kilkakroplirozrobionejfarbyplakatowej,każdawinnymkolorze.Dziecirozdmuchująjepokartcezapomocąrurekdonapojów.Powyschnięciufarbyuzupełniająpracekredkamiwedługwłasnychpomysłów.

Zabawarytmiczno-ruchowaChoinka (przewodnik,s.61).

2. Składaniesobieżyczeńświątecznych. Najpierwnauczyciel składa życzeniawszystkimdzieciom, potemdzieci składają sobie

życzenia.Następniewspólnietańcząprzynagraniachpiosenekochoince,zimie–wokółudekorowanejchoinki.

67

STYCZEŃ

Tydzień pierwszy: Zwierzęta są głodne

Dzień 1. Domek dla ptaszków

Cel ogólny:–rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–stosujesłowa:karmnik, sroka.Środki dydaktyczne: wierszI.SuchorzewskiejDomek dla ptaków,obręcze,plastelina,dzwo-neczek,tamburyn,kołatka,nożyczki,szarypapierzrysunkamiwróbli,tablicedemonstracyjnedlanauczycielanr38,39.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczenieszczękidolnej. Dzieciwykonująćwiczenia,naśladującruchynauczyciela.• Powolneopuszczanieszczękidolnejipowolneunoszeniejejdogóry.• Przesuwanieszczękidolnejwlewąiwprawąstronę,atakżedoprzodu,cofaniejejdopozycji

wyjściowej.• Naśladowanieżuciatrawyprzezkrowę.2. Wycinanierysunkówwróblizszaregopapieru(pomocdozajęćwczęściIIdnia).

Zestawzabawruchowych–nrXVI.

• Rytmicznybieg,nazmianęzćwiczeniemnógirąk. Dziecidobierająsięparami.Nadźwiękjadącychsanek(dzwoneczek)tworzązaprzęgi –

dzieckostojącezprzoduwyciągaręcedotyłuipodajedrugiemudziecku.Zaprzęgiporuszająsię,dostosowującswójbiegdorytmudzwoneczka.Gdydzwoneczekmilknie,zatrzymująsię.Koniki grzebiąniecierpliwienóżkami(jednąidrugą,nazmianę),awoźnice rozgrzewają ręce.Późniejnastępujezmianaróli–nadźwiękdzwoneczka–ponownajazda.

• ĆwiczeniarównowagiWirujące płatki śniegu. Dziecistająwrozsypce.Nauczycielrozkładaręcewbokidzwonidzwoneczkiem.Dzieci-

-płatki śniegupowoliwirująwkoło,gdysłychaćdzwoneczek.Gdydzwoneczekmilknie,nauczycielopuszczaręce,płatki spadają na ziemię–dzieciprzykucają.

Uwaga:Nauczycielpowiniendzwonićtakdługo,abydziecizdążyływykonaćjedenpowolnyobrót.

• PodskokizelementemwyprostnymBałwanek. Dziecipodająsobieręce–tworząkoło.Jednodziecko-bałwanekstoiwśrodkukoła. Dziecichodząpodskokamiwkołobałwanka,mówiącwierszyk: Stoi bałwan, stoi, nikogo się nie boi! Zatrzymująsięizataczająrękamidużekoło,mówiąc: Gdy słonko zaświeciło, bałwanka już nie było! Wtymczasiebałwanekuciekaześrodkakoła.Dzieciwybierająinnego,izabawatrwadalej.• Marszpoobwodziekoła.

II

SłuchaniewierszaI.SuchorzewskiejDomek dla ptaków.

68

1. Rozmowanatematptaków.• Tablicademonstracyjnanr38. Nauczycielnazywaptaki:sikora, wróbel, gawron, sroka, gil, jemiołuszka.– Poczympoznajecie,żetoptaki?(Mająciałopokrytepiórami,skrzydła,dziób,kończyny

zakończoneszponami,wykluwająsięzjajek,większośćznichfruwa).– Jakwyglądawróbel?Jakwyglądasikora?– Czywidzieliściekiedyśteptaki? Nauczycielwyjaśnia,żeteptakimożnaspotkaćnawetwpobliżudomów.2. Słuchaniewiersza.

Dziś w przedszkoluKrzyś i Tomekzmajstrowali ptaszkom domek.

Jest podłoga, jest i daszek,żeby się mógł schronić ptaszek.

Jest tam miejsce na okruszkidla wróbelka, pośmieciuszki.

Jest i gwoździk na skwareczki dla łakomej sikoreczki.

3. Rozmowanatematwiersza.– CozrobiliKrzyśiTomek?– Jaknazywasiędomekdlaptaszków?– Nacojestmiejscewkarmniku?

Zabawamuzyczno-ruchowaWróbelki.

Nauczycielrozkładanapodłodzekilkaobręczy-karmników.Dzieci-wróbelkibiegająmiędzyobręczami-karmnikamiprzydźwiękachtamburynu.Przydźwiękachkołatkigromadząsięwokółobręczy-karmnikówistukająpalcemwpodłogę–naśladująjedzenieziarna,okrusz-ków.

4. ZabawaWysoko – nisko.• Dziecidostająpapierowesylwetywróbli(wyciętewczęściIdniazszaregopapieru).• Poruszająsięznimiposalipoddyktandonauczyciela.Nauczycielopowiada,jakwróbelki

fruwałyzamuszką–wysoko(dziecibiegająnapalcach,podnoszącsylwetyjaknajwyżej),apotemnisko(wprzysiadzie,trzymająsylwetynadpodłogą).Sytuacjapowtarzasiękilka-krotnie.Nauczycielopowiada,adzieciodpowiedniosięporuszają.

5. Liczenieptakówwkarmniku.• Tablicademonstracyjnanr39.– Ileptakówjestnakarmniku?– Ileichjestwkarmniku?– Ilesikordziobiesłoninkę?– Ileptakówfruniedokarmnika?– Pokażciewróble,sikory.Czypamiętacie,jaknazywająsiępozostałeptaki?

Spacerwokółprzedszkola–obserwowanieptakówwkarmniku.

III1. Lepienieptaszkówzplasteliny.

Zabawamuzyczno-ruchowaWróbelki (przewodnik,s.68).


69

Dzień 2. Dokarmiamy ptaki

Cel ogólny:–rozwijaniesprawnościmanualnej.Cel operacyjny:Dziecko:–wykonujepracęplastyczną.Środki dydaktyczne: karmnik,paskipapieru,skakanki,wata,papieroweptaszkiwyciętezsza-regopapieru,klej,nagraniedowolnejmuzyki,kosz,woreczki,Wyprawka.

Przebieg dnia I

1. Umieszczeniekarmnikazaoknem. Nauczyciel codziennieuzupełnia pokarmwkarmniku (okruszki, nasiona).Dziecimają

możliwośćobserwowaniaptakówprzylatującychdokarmnika.2. Ćwiczeniaoddechowe. Zdmuchiwaniepapierowychptaszków(ćwiczeniezpoprzedniegodnia)zestolika.

Zestawzabawruchowych–nrXVI(przewodnik,s.67).

II

Karmnik–rysowaniepośladzieiwyklejanierysunkuwatą.

1. Układaniekarmnikazpaskówpapieruwedługwzoru. Nauczycielułożyłkarmnikzpięciupaskówpapieru.Dziecipatrzą,jakonukładasylwetę

karmnikaipotem,gdyjązakryje,układająsamodzielnie.

Zabawamuzyczno-ruchowaKot i wróble.

Dzieci-wróbleporuszająsięposaliwrytmmuzyki.Jednodziecko-kottakżeporuszasięposali.Podczasprzerwywmuzycedzieci-wróblestarająsięusiąśćjaknajszybciejnaska-kankach-gałęziach(kilkarozłożyłwsalinauczyciel).Kotstarasięzłapaćwróble,któreniezdążyłyschronićsięnaskakankach-gałęziach.Złapanewróblestająsię kotami.Gdymuzykazamilknie,będąłapaćwróble,któreniezdążąusiąśćna gałęziach.

2. Zapoznaniezesposobemwykonaniaprac(Wyprawka).• Dziecirysująpośladzierysunkukarmnika.• Przyklejająnadachuwatęimitującąśnieg.• Przyklejająwśrodkukarmnikaobrazkiptaków.3. Wykonaniepracprzezdzieci.4. Oglądaniewykonanychprac.Umieszczenieichwkącikudlarodziców.

Zestawćwiczeńruchowych–nrXII.

• Marszpokole. Dziecimaszerująpokole,przechodzącobokkosza,biorąpoworeczku.• Chodzenienasztywnychnogachzworeczkamipołożonyminagłowach.• Rzutyworeczkamiiczołganiesiędonich. Dziecirzucająworeczkiwwybranemiejsce,apotemczołgająsiędonich.• Ćwiczeniaoddechowe. Dziecileżątyłem,zworeczkamipołożonyminabrzuchach.Wciągajągłębokopowietrze

ustami,awydychająnosem.• Masaż. Dziecidobierająsięparami.Jednoznichleżynabrzuchu,drugiemasujemu(głaska)kark

iramiona,delikatnieuderzawkończynyijepodszczypuje,przewracapartneranaplecy.Potemnastępujezmianaról.

70

• Rzutyworeczkamidosiebie. Dziecisiadająnaprzeciwkosiebie,rzucajądosiebieworeczkiichwytająjeobiemarękami.• Paczka. Dziecidobierająsięparami.Jednoznichzwijasięwkłębek,awspółćwiczącyusiłujeroz-

wiązać paczkę,delikatnieciągnącpartnerazanogi,ręce.• Marszpokole. Dziecimaszerujązworeczkaminagłowach.Przykoszuschylajągłowytak,abyworeczki

wpadłydoniego.

III1. Ćwiczenia słuchowe– rytmicznypodział (na sylaby) nazwptaków (zwykorzystaniem

tablicydemonstracyjnejnr39). Nauczycielpokazujezdjęciaptaków.Pytaoichnazwy.Wrazieproblemówpodajeje,apo-

tem,klaszcząc,dzielirazemzdziećminasylaby. sro-ka, wró-bel, si-ko-ra, gaw-ron, gil, je-mio-łusz-ka


2. Zabawyswobodnewedługzainteresowańdzieci.

Dzień 3. Ile jest wróbli?

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościliczenia.Cel operacyjny:Dziecko:–liczywzakresieczterech.Środki dydaktyczne: wierszE.M.SkorekIle wróbli?,klocki,klockiwkształciefigurgeo-metrycznych,pudełko,kartapracy,cz.1,nr54,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr40.

Przebieg dnia I

1. Rozmowanatematdokarmianiazwierząt.– Czymwczasiezimyodżywiająsięzwierzętawlesie?– Comożezimąjeśćsarna?Comogąjeśćwiewiórka,wróbelek?– Czynależyimpomóc?Wjakisposób?2. Tablicademonstracyjnanr40. Nauczycielwyjaśnia,żetojestpaśnik.– Coznajdujesięwpaśniku?– Cojestobokpaśnika?Cojestprzednim?– Jakiezwierzętaodwiedziłykarmnik?Cojedzą?


II

ZabawyzwykorzystaniemwierszaE.M.SkorekIle wróbli?

1. Słuchaniewiersza. Wmiejscachoznaczonych*dziecilicząnajednymwydechu.

Siedzi na drucie wróbelek mały. Przyfrunął drugi i plotkowały.

Teraz niech dzieci pięknie poćwiczą i na wydechu ptaszki policzą: – Jeden, dwa.*

71

Do wróbli owych przyfrunął trzeci. Ile jest wróbli?Policzcie, dzieci.– Jeden, dwa, trzy. *

A już za chwilę nowy tu siedział.Ile jest wróbli?

Kto będzie wiedział?– Jeden, dwa, trzy, cztery. *

Powtórzcie, dzieci, jeszcze raz może, ile wróbelków jest dziś na dworze:– Jeden, dwa, trzy, cztery.

2. Rozwiązywaniezadańowróbelkach. Dziecisiedząwkole.Wśrodkukołajestpudełkozklockamispełniającymirolęliczmanów.

Nauczycielukładazadania,dziecisymulująjezapomocąklocków.• Na gałęzi siedział jeden wróbelek. (Dzieci biorą jedenklocek).Potem przyleciały dwa

wróbelki. (Dziecidokładajądwaklocki).Ile wróbelków siedzi teraz na gałęzi?(Dziecilicząipokazująliczbęwróbelkównapalcach).

• Na drucie usiadły dwa wróbelki.(Dziecibiorądwaklocki).Potem przyleciały jeszcze dwa.(Dokładajądwaklocki).Ile jest razem wróbelków?(Dziecilicząklockiipokazująliczbęwróbelkównapalcach).

• Na gałęzi siedziały cztery wróbelki.(Dziecibiorączteryklocki).Dwa wróbelki odleciały. (Dzieciodkładajądwaklocki).Ile wróbelków zostało?(Dziecilicząpozostałeklockiipo-kazująliczbęwróbelkównapalcach).

3. Układaniesylwetyptakazklockówwkształciefigurgeometrycznych.

Spacer–oglądanieśladówptakównaśniegu.

III1. Kartapracy,cz.1,nr54.– Nazwijciezwierzęta.Powiedzcie,ocodojedzeniamogłybypoprosić.Narysujcietowkołach

obokzdjęćzwierząt.



Dzień 4. Głodny ptaszek

Cel ogólny:–umuzykalnianiedzieci.Cel operacyjny:Dziecko:– poruszasięprzymuzyce.Środki dydaktyczne: piosenkaGłodny ptaszek, instrumenty perkusyjne, nagraniemelodiigłośnejicichej,kartapracy,cz.1,nr55.

Przebieg dnia I

1. Kartapracy,cz.1,nr55.– Narysujcie:jednegoptaszkanakarmniku,dwaptaszkiwkarmnikuijednegoobokkarmnika.

Policzciewszystkieptaszki.Ileichjestrazem?Pokażcieichliczbęnapalcach.2. Naukarymowankiowróbelku.

Ćwierka, ćwierka nasz wróbelek, że jest zimno, wietrznie, ciemno. że jedzenia jest niewiele, „I co będzie teraz ze mną?”

72

• Mówienierymowanki:cicho,gdynauczycieltrzymapalecnaustach,igłośno,gdypodnosirękędogóry.


II

ZabawyprzypiosenceGłodny ptaszek.

1. Ćwiczenieinhibicyjno-incytacyjne. Dzieciporuszająsięposaliprzynagraniupiosenki.Podczaspierwszejprzerwywnagraniu

dobierająsięparami.Podczasdrugiejtworząjednodużekoło.2. SłuchaniepiosenkiGłodny ptaszek(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Przy-szłazi-ma,śnie-żna zi-ma, za-sy-pa-ła po - la, gło-dnypta-szek

pu-ka wo-kno na-sze-goprzed-szko - la. Zi-ma,zi-ma, zi - ma,

trza-ska- ją- cy mróz. Wszy-stkiegłod-ne pta - ki czas na-kar-mić

już, wszy-stkie głod-ne pta - ki czas na - kar-mić już.

I. Przyszła zima, śnieżna zima, zasypała pola, głodny ptaszek puka w okno naszego przedszkola. Ref.: Zima, zima, zima, trzaskający mróz. Wszystkie głodne ptaki

123

bis czas nakarmićjuż.

II. Zmarzły mu na mrozie nóżki, zmarzły mu skrzydełka, prosi o okruszki chleba i domek z pudełka. Ref.: Zima, zima, zima…

III. Zobaczyły ptaszka dzieci, ziarnek nasypały i przy wejściu do przedszkola domek zbudowały. Ref.: Zima, zima, zima…

IV. Siedzi ptaszek w ciepłym domku, ziarnko w dziobie trzyma, chciałby, aby była wiosna, lecz wciąż mroźna zima. Ref.: Zima, zima, zima…

3. Rozmowanatematpiosenki.– Czypodobałasięwampiosenka?– Gdziepukałptaszek?Dlaczego?– Cozrobiłydzieci?4. Zabawaprzypiosence. Dzieci naśladująwróbelki (przedstawiają emocje, jakie im towarzyszą). Przy pierwszej

zwrotcedzieci-smutne wróbelkiporuszająsięposali. Refren–dzieci-wróbelkizatrzymująsięiwyklaskująrytm.

73

Przydrugiejzwrotce–jakwyżej. Refren–jakwyżej. Podczastrzeciejzwrotkidzieci-wesołe wróbelkiporuszająsięposali. Refren–jakwyżej. Czwartazwrotka–dzieci-zadowolone wróbelki siedzą wygodnie w ciepłym domku. Refren–jakwyżej.5. Zabawanaokreślaniezmiandynamicznych. Przymelodiigłośnejdzieciskacząobunóżwmiejscu,aprzycichejkładąsięnapodłodze.6. Dowolnytaniecprzypiosence.

Zestawćwiczeńruchowych–nrXII(przewodnik,s.69–70).

III1. Kończenierymowanek. Wszędzie biało, wieje, zimno trzyma, bo to jest mroźna…(zima) O co, ptaszki, tyle krzyku? Już jedzenie jest w…(karmniku) Stoi w polu biały panek. Tak, tak, to jest…(bałwanek)2. ĆwiczeniasłuchoweCo to gra? Nauczycielprzygotowuje instrumentyperkusyjne.Dziecisiadająprzednim.Nauczyciel

demonstrujegręnakażdyminstrumencie(grzechotce,kołatce,bębenku,talerzach,trójkącie).Potemdzieciodwracająsiędoniegotyłem,aonwydajedźwiękinawybranyminstrumencie.Dzieciodwracająsięiwskazują(ajeślipotrafią,tonazywają)instrument,któregodźwiękiusłyszały.Potemznowuodwracająsię,anauczycielporuszainnyminstrumentem.Itd.


Dzień 5. Spiżarnia ptaków

Cel ogólny:–rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–odpowiadanapytaniadotycząceutworu.Środki dydaktyczne: opowiadanieS.SzuchowejSpiżarnia ptaków,wierszW.SłobodnikaTrzy kaczuszki,sylwety:wróbla,sikory,patyczki,obrazkiptaków(pociętenaczęści),pokarmdlaptaków,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr41.

Przebieg dnia I

1. Próbyukładaniadialogów. Nauczycielprzygotowujedwiesylwety:wróbla i sikory(pokolorowanerysunkiprzyklejone

dopatyczków).Bierzesylwetęwróblaizaczynarozmowę,wcielającsięwniego.Chętnedzieckowcielasięwrolęsikory.Nauczyciel-wróbelprowokujesikorędoodpowiedzi.Np.

Wróbel:–Jestem głodny? A ty? – Kto mógłby nam pomóc? – Może dzieci w przedszkolu dadzą nam trochę okruszków? – Fruńmy do przedszkola.


II

SłuchanieopowiadaniaS.SzuchowejSpiżarnia ptaków.

1. Ćwiczenieanalizyisyntezywzrokowej.

74

Dzieci dostają obrazki ptakówpocięte na części. Składają jew całość.Nazywają ptakiprzedstawionenaobrazkach(wróbel, sikora).

2. Słuchanieopowiadania.

Co to tak miło pachnie w przedszkolu? Na stole krupnik w talerzach czeka. Już czas na obiad, a tam, na polu, głodna gromadka

ćwierka… narzeka… – Dajcie mi muchę! – Zjadłbym jagódkę! – Gdzie się podziały glisty tłuściutkie? Sikorka woła: – Ja lubię tłusto! A wróbel nudzi: – W brzuszku mi pusto! Przybiegła wrona i tak powiada: – Na pewno ptaszki nie wiedzą o tym, że dziś w przedszkolu była narada tych wszystkich

dzieci, co zupę jedzą. Po tej naradzie coś tam majstrują… – Chyba te dzieci karmnik budują? Zrobił się rwetes nie byle jaki. – Dzieci nam pewnie dadzą przysmaki… Więc każdy ptaszek w okienko zerka, pcha się, podfruwa, kwili i ćwierka: – O, są maleńkie ziarenka lnu. – O, są owocki czarnego bzu. – Kulki jałowca. – Krasna kalina. – Mięso i żyłki. – I jarzębina. – Jest mak, słonecznik i okruszynki. – Jest, jest kawałek tłustej słoninki! Cała gromada co dzień się zleci tu, do przedszkola, do miłych dzieci.

3. Tablicademonstracyjnanr41.– Coczekałonadzieciwprzedszkolu?– Comówiłyptaki?– Cozrobiłydzieciwprzedszkolu?– Jakprzyjęłytoptaki?– Comogąjeśćptaki?4. Ćwiczeniaortofoniczne. Nauczycielpokazujenatablicyzdjęciedanegoptaka–wróbla, wronylubsikory.Naśladuje

jegogłos,adziecipowtarzajązanim. Wrona–kra, kra, kra… Wróbel–ćwir, ćwir, ćwir… Sikora–pi, pi, pi… Potemnauczycielnaśladujegłoswybranegoptaka,adzieciwskazująnatablicyodpowiednie

zdjęcieptaka.

Wyjście na plac przedszkolny– obserwowanie ptakówprzylatującychdokarmnika, doktóregonauczycielwsypałpokarmdlanich.

III1. ĆwiczeniaartykulacyjnezwykorzystaniemwierszaW.SłobodnikaTrzy kaczuszki. Nauczycielrecytujewiersz,adzieciklaszczą,gdyusłysząsłowozcz.Potempowtarzająza

nauczycielemsłowa,wktórychwystępujegłoskacz.

75

Szły raz sobie trzy kaczuszki, żółte dzióbki, żółte nóżki. Kwa, kwa, kwa. (Dziecipowtarzają). Gdy z kaczorem się spotkały, to go o coś zapytały. Kwa, kwa, kwa?(Dziecipowtarzają). Kaczor, biegły w kaczej mowie, na pytanie im odpowie. Kwa, kwa, kwa.(Dziecipowtarzają). Taka była ich rozmowa. Któż zrozumie kacze słowa? Kwa, kwa, kwa.(Dziecipowtarzają). Potemnauczycielpyta:– Kaczkaiwróbeltoptaki.Alesięróżnią.Czym?



Tydzień drugi: Zimowe zabawy

Dzień 1. Hej, na sanki!

Cel ogólny:–rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–wypowiadasięnatematzimowychzabaw.Środki dydaktyczne: wiersze:W.ZechenteraZima,Tak się zachmurzyło,ilustracjedowiersza,bębenek,zagadki,obrazki–rozwiązaniazagadek,kartapracy,cz.1,nr56.

Przebieg dnia I

1. Zabawyzwykorzystaniemrymowanki. Dziecistająwrozsypce,wykonująruchyzanauczycielem,którymówirymowankę.

Pada śnieżek, pada śnieżek,wszędzie biało już,każdy sanki,narty bierze,czas na górkę pójść.

Dziecizanauczycielem:naśladująruchemrąkidłonipadającyśnieg,pokazująrękaminaboki,naśladująciągnięciesanek,posuwająstopami,jakbyjeździłynanartach,maszerująwmiejscu.

2. Zabawa–poruszaniesięwróżnymtempie. Nauczycielmówi,adzieciporuszająsięodpowiednio. Powoli idziemy na górkę. Śnieg jest głęboki, podnosimy nogi wysoko. A teraz biegniemy po

wydeptanym śniegu. Jest coraz wyżej, idziemy coraz wolniej. Już doszliśmy na górkę. Teraz zjeżdżamy z górki.

Zestawzabawruchowych–nrXVII.

• Ćwiczenieporządkowe. Zbiórkawgromadceprzednauczycielem,któryprzypominasposóbmarszuwielkoludów

i krasnali.• ĆwiczenieorientacjiWielkoludy i krasnale.

76

Nauczycielwystukujenabębenkućwierćnuty.Dziecichodząpoważnie, wwysokimwspię-ciunapalcach–tomaszerują wielkoludy.Podczaswystukiwaniaósemekcichutkobiegają krasnoludki.

• ĆwiczeniewyprostneSłoneczko wstaje. Słonko się schowało –dzieci,skulone,wprzysiadzie;słonko powoli wstaje,wchodzi na

niebo corazwyżej,wyżej,wreszciejesttakie duże–dzieciprostująsiępowoli,ażdostaniazramionamiwgórze,którymizataczająkoło.

• ZabawabieżnaWróbelki i kot. Dzieci-wróbelkiswobodniefruwają,skacząpoulicy,dziobią ziarenka.Nagłoskota(miauczy

nauczyciel)dzieci-wróbelkiuciekająnadrzewo–wyznaczonemiejscewsali.

II

SłuchaniewierszaW.ZechenteraZima.

1. Rozwiązywaniezagadek(ułożonychprzezautora). Nauczycielumieszczanatablicyobrazkiprzedstawiającerozwiązaniazagadek.Dzieci,po

podaniurozwiązania,wskazująodpowiedniobrazek.

Choć kół nie mają,z górki zjeżdżają. (sanki)

Gdy je przypniesz do nóg,z górki zjeżdżać będziesz mógł. (narty)

Dzięki nim po lodzieporuszam się,wykonuję piruety, podskokii to, co chcę. (łyżwy)

Masz: śnieg, marchewkę, kamykii kapelusz stary.Powstanie z tego postać. Jaka?… wspaniały! (bałwanek)

2. Słuchaniewiersza.

Wesoło idzie na spacer zima, za rączki małe bałwanki trzyma, gdy się zaśmieje, śnieg z nieba leci, aby na sankach śmiały się dzieci.

3. Rozmowanatematwiersza(zwykorzystaniemilustracji).– Gdzieidziezimazwiersza?– Ktoidzieznią?– Cosiędzieje,kiedyzimasięzaśmieje?– Czydziecilubiąśnieg?Comogąwtedyrobić?– Czyzjeżdżaciezgórkinasankach?4. IlustracjaruchowawierszaTak się zachmurzyło(autornieznany). (Jestpiosenkaopartanatymtekście). Dzieciustawiająsięparami,zwróconetwarzamidosiebie,naobwodziekoła.

Tak się zachmurzyło,słonko się ukryło,pada, pada śnieżek biały,dawno go nie było.Chodźmy na saneczki,chłopcy i dzieweczki,pojedziemy wszyscyrazemz wysokiej góreczki.Pędzimy, pędzimy,

Dzieci:pokazujądogórynachmury,zasłaniajątwarzerękami,naśladująruchamipalców,wwyciągniętychprzedsiebierękach,padającyśnieg,

stająwparachjednozadrugim,podająsobieręce,tworząsankiibiegnąparazaparąpokole,

77

nic się nie boimy.Aż tu naraz bęc,na śnieżek, wszyscy już leżymy.

wykonująwspólnieprzysiad,trzymającsięnadalzadłonie.

5. Kartapracy,cz.1,nr56.– OdszukajciewewkładceobrazekprzedstawiającyZuzięjadącąnanartach.Naklejciego

wramce.Pokolorujcietaksamorysunek.


III1. ZabawaKomu trzeba się ukłonić? Dziecisiedząwpółkolu.Jednoznichwychodzizwoźnązsali.Pozostałeumawiająsię,

komumasięukłonićnieobecnedziecko.Przywołanedzieckowchodzi,apozostałedziecirytmicznieklaszczą–cichutko,gdyszukającyjestdalekoodwyznaczonegodziecka,głośno–gdysiędoniegozbliża.

Ilustracjaruchowawiersza(piosenki)Tak się zachmurzyło (przewodnik,s.76–77).


Dzień 2. Śniegowy bałwanek

Cel ogólny:–rozwijaniesprawnościmanualnej.Cel operacyjny:Dziecko:–wykonujepracę,korzystającznietypowychmateriałów.Środki dydaktyczne: piosenkaZimo kochana,obrazki,płatkikosmetyczne,kartkizrysunkiembałwana,klej,rozrobionabiałafarba,Wyprawka,kartapracy,cz.1,nr57.

Przebieg dnia I

1. SłuchaniepiosenkiZimo kochana(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Zi - mo, zi - mo, zi - mo ko - cha - na,

daj nam du - żo śnie - gu, zro - bi - my bał - wa - na,

daj nam du - żo śnie - gu, zro - bi - my bał - wa - na.

I. Zimo, zimo, zimo kochana, daj nam dużo śniegu, zrobimy bałwana, daj nam dużo śniegu, zrobimy bałwana.

II. Posyp śniegiem lasy i góreczki, aby wszystkie dzieci poszły na saneczki, aby wszystkie dzieci poszły na saneczki.

• Dowolnytaniecprzypiosence.

78

2. Ćwiczeniaruchowo-graficzne. Kreśleniepalcemwpowietrzukonturów:bałwana,chmury,słonka.

Zabawaruchowo-naśladowczaJeżdżę na nartach.

Dzieciporuszająsięposali,naśladującjazdęnanartach.Chodzą,biegną,nieodrywającstópodpodłogi.

Zestawzabawruchowych–nrXVII(przewodnik,s.75–76).

II

Bałwanek–wyklejanierysunkubałwanapłatkamikosmetycznymi.

1. Kartapracy,cz.1,nr57.– Opowiedzcie,jakdziecibawiąsięnaśniegu.– Jakwylubiciebawićsięnaśniegu?2. Omówieniesposobuwykonaniabałwanaześniegu.– Powiedzcie,jakwykonujeciebałwana.Czegopotrzebujecie?– Odczegozaczynaciewykonaniebałwana?Corobiciepotem?...3. ĆwiczenianaśladowczeLepimy bałwana. Dziecinanibylepiąbałwana:toczą jedną kulę, drugą, trzecią, kładą je na siebie; umiesz-

czają kamyki (guziki), licząc głośno; wkładają marchewkę, kamyki (oczka) i buzię, nakładają kapelusz – i bałwan gotowy.

4. Zapoznaniezesposobemwykonaniapracy(Wyprawka). Dziecidostająkartkizrysunkiembałwana,płatkikosmetyczne,klej,rozrobionąbiałąfarbę.

Przyklejająpłatkikosmetycznenarysunkachkul,maczająpalcewbiałejfarbieiodbijająnakartkach,tworzącpadającepłatkiśniegu.

5. Wykonaniepracprzezdzieci.6. Wspólneoglądaniewykonanychprac.

Spacer–przyglądaniesiędrzewom,krzewomwzimowejszacie.

III1. Ćwiczeniasłuchowe. Nauczycielpokazujeobrazkiprzedstawiające:bałwana,sanki,narty…Dziecidzieląryt-

micznie(nasylaby)ichnazwy,klaszcząc.

DowolnytaniecprzypiosenceZimo kochana (przewodnik,s.77).

2. RysowanienatematMoje zabawy na śniegu.3. Zabawyswobodnewedługzainteresowańdzieci.

Dzień 3. Kochana zima

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościwokalnych.Cel operacyjny:Dziecko:–śpiewapiosenkę.Środki dydaktyczne: piosenkaZimo kochana,narysowaneżółtekołoimałeprostokąty(dlakażdegodziecka),klej,nożyczki,gwizdek,klocki.

Przebieg dnia I

1. Ćwiczeniawwycinaniu.

79

Wycinanie żółtegokoła i paseczków (prostokątów).Układanie zwyciętych elementówsylwetysłoneczka.(Możnajenakleićnakartki).

2. DowolnytaniecprzypiosenceZimo kochana (przewodnik,s.77).


II

NaukapiosenkiZimo kochana.

1. Ćwiczeniainhibicyjno-incytacyjne. DziecitańcządowolniewsaliprzynagraniupiosenkiZimo kochana.Napierwsząprzerwę

wnagraniuustawiająsięwdługimrzędzie,anadrugąprzerwę–stająwdużymkole.Międzyprzerwamitańcząprzynagraniupiosenki.

2. SłuchaniepiosenkiZimo kochana (przewodnik,s.77).3. Rozmowanatematpiosenki.– Czypodobałasięwampiosenka?– Ocoprosządzieci?Dlaczego?– Cozimamaposypaćśniegiem?Dlaczego?– Czylubiciezimę?Dlaczego?4. Naukapiosenkifragmentami,metodązesłuchu.5. Zabawaprzypiosence.

Zimo, zimo,zimo kochana,daj nam dużo śniegu,zrobimy bałwana,daj nam dużo śniegu,zrobimy bałwana.

Posyp śniegiemlasy i góreczki,aby wszystkie dzieciposzły na saneczki,aby wszystkie dzieci poszły na saneczki.

Dzieci:kłaniająsięzimie,

kreśląoburączwpowietrzukształtbałwana,obracająsięwkoło,

wykonujątakieruchy,jakprzysoleniupotrawy,kreśląwpowietrzukształtgór,dobierająsięparami,tworzą sankiiporuszająsięposaliwrytmmelodii.

6. Wspólnyśpiewpiosenki.

III1. ZabawaSkąd słychać gwizdek? Dziecistająwrozsypce,zamykająoczy,ręcetrzymająskrzyżowanenawysokościtwarzy

izwróconedłońmiprzedsiebie(ochronaprzedzderzeniem).Nauczycieldajesygnałgwizd-kiemdoporuszaniasięposali.Widząckierującesięwjegostronędzieci–szybkoicichozmieniamiejscetak,bynastępnysygnałusłyszałyzinnejstrony.


2. Wyklaskiwanieprostychrytmówwystukanychprzeznauczycielaklockiemopodłogę.3. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

80

Dzień 4. Kolorowe nakrętki

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościklasyfikowania.Cel operacyjny:Dziecko: –segregujenakrętkiwedługokreślonegokryterium.Środki dydaktyczne: piosenki:Zimo kochana,Grozik,kolorowespinacze,różnenakrętki,kółkadosersa,obręcze,zabawki.

Przebieg dnia I

1. Wykonaniełańcuszkówzkolorowychspinaczy. Nauczycielpokazuje,jakłączyćspinacze.Dzieciłącząjedowolniekolorystycznie.Potem

łącząjewokreślonejkolejności(wedługrytmu),przedstawionejprzeznauczyciela.Np.dwaspinaczezielone,dwaspinaczeczerwone,dwaspinaczezielone,dwaspinaczeczerwone…


II

Kolorowe nakrętki–tworzenieprostychkolekcji.

Nauczycielprzygotowujenakrętki:białe,żółte,czarne,małeiduże(nakrętekjestdużo),zbutelekisłoików,kółkadosersaiobręcze.

• Segregowanienakrętekwedługkolorów. Nauczycielkładzieprzeddziećmitrzykółkadosersa.Prosidzieci,żebypodzieliły(pose-

gregowały)nakrętkiwedługkolorów.Dzieciwkładajądojednegokółkabiałenakrętki,dodrugiego–żółte,adotrzeciego–czarne.Potemdziecirazemznauczycielemnazywająutworzonekolekcje(białenakrętki,żółtenakrętkiiczarnenakrętki).

• Segregowanienakrętekwedługwielkości. Nauczycielprzygotowałnakrętkitylkowdwóchrozmiarach(niemanakrętekśredniejwielko-

ści).Wyciągakółkadosersa,mieszanakrętki.Kładzieoboknichdwieobręcze.Prosidzieci,żebypodzieliły(posegregowały)nakrętkinamałeiduże.Dzieciwkładajądużenakrętkidojednejobręczy,amałe–dodrugiej.(Poposegregowaniunakrętekwedługwielkości,dzieciwrazznauczycielemnazywająutworzonekolekcje–małenakrętkiidużenakrętki).

• Segregowanienakrętekwedługpomysłówdzieci. Nauczycielbierzeobręcze,mieszanakrętki.Pytadzieci,jakinaczejmożnapodzielićnakrętki.

Dziecipowinnypodawaćpropozycje.Np.nametaloweiztworzywa,natezesłoikówitezbutelek.


III1. Liczeniepołączonezmruganiem. Nauczycielukładazabawkiwgrupy(odjednejdoczterech).Dzieciliczągłośnokolejne

grupyzabawek,jednocześniemrugając(tylemrugnięć,ilezabawek).2. ZabawaKról jest chory. Dziecisiedząwkole.Jednodzieckostoiwśrodkukoła,jestgenerałem.(Zabawęinicjuje

nauczyciel,będącgenerałem.Potemtęrolęodgrywająchętnedzieci).Generał mówi:Stary król jest chory. Dziecipytają:A co mu jest?Natogenerał,np.Mruga jednym okiem.Wtedywszystkiedziecimrugająjednymokiemdoczasu,ażnowowybranydrugigenerałprzekażeiminnąwiadomośćdotyczącąchorobykróla,np.:Szczęka zębami, marszczy nos, ziewa, mlaska…

3. IndywidualnyśpiewpiosenkiZimo kochana (przewodnik,s.77).

Zabawamuzyczno-ruchowaprzypiosenceGrozik (przewodnik,s.28–29).

81

Dzień 5. Zabawy na śniegu

Cel ogólny:–rozwijanietężyznyfizycznej,hartowaniesię.Cel operacyjny:Dziecko:–chętniebawisięnaświeżympowietrzu.Środki dydaktyczne: wierszTak się zachmurzyło,kartkiformatuA3,pędzle(grubsze),śnieg,klocki,plastelina.

Przebieg dnia I

1. Wodzeniewzrokiemzaprzedmiotemporuszanymprzeznauczyciela.2. Ćwiczeniarozmachowe(ćwiczeniaindywidualne). DziecidostająkartkiformatuA3ipędzle.Malująliniepoddyktandonauczyciela.– Namalujcieczteryliniezgórynadół,otak.(Nauczycielpokazuje).Tosąliniepionowe.

Terazspróbujcienamalowaćliniezjednejstronykartkinadrugą,otak.(Nauczycielpoka-zuje).Toliniepoziome.Popróbujciejeszczemalowaniajednychidrugichlinii.

(Nauczycielokreślarodzajlinii,aledziecinieużywajątychokreśleń–dlategokreśliichkształtwpowietrzu).


II

Zabawynaśniegu,naplacuprzedszkolnym.1. Określeniewłaściwościfizycznychśniegu. Dziecibiorąśniegdorąkiodpowiadająnapytanianauczyciela.– Wjakimkolorzejestśnieg?– Czyjestmiękki,czytwardy?– Czyjestciepły,czyzimny?– Czydajesięlepić?– Cosiędziejeześniegiem,gdyumieścimygowciepłymmiejscu?(Nawiązaniedoćwiczeń,

któreodbyłysięwgrudniu). (Śniegtopisięwcieple,anierozpuszcza!)– Cotojestśnieg?(Nauczycielwyjaśnia,żeśniegtozamarzniętedrobinkiwody).2. Wydeptywanienaśniegukształtówfigurgeometrycznych,którepokazujenauczyciel.3. Chodzeniepośladachnauczyciela. Nauczycielchodzipośniegu,naktórymniemawidocznychśladów,stawiającmałekroki.

Dzieciidąkolejnozanim,stawiającstopywtychsamychmiejscachcoon.4. Rzucanieśnieżkamidocelu. Nauczycielumieszczakartkęnapniudrzewa,nawysokościodpowiedniejdocelowaniaprzez

dzieci(trochęwyżejniżśredniawysokośćdzieci).Dziecilepiąkulkiześniegu,apotemkolejnorzucajądocelu.Każdetrafieniejestnagradzaneoklaskami.

5. Wspólnelepieniebałwana. Poulepieniubałwanadzieciznauczycielemtworząwokółniegokołoiporuszająsięwnim,

śpiewającpiosenkęozimie.6. Powrótdoprzedszkola. Otrzepywanieubrańześniegu,wycieraniebutówprzedwejściemdobudynku.

III1. Lepieniebałwankówzplasteliny.Nadawanieimimion.


2. Zabawykonstrukcyjne–budowaniezklockówpałacudlapaniZimy.

82

Tydzień trzeci: Babcia i dziadek

Dzień 1. Moja babcia

Cel ogólny:–rozwijaniemowy.Cel operacyjny:Dziecko:–wypowiadasięnatematswojejbabci.Środki dydaktyczne: wierszJ.KoczanowskiejPytanie zadał Olek babci,piosenki:Kochanej babci,Babciu, droga babciu,Nie chcę cię znać,piłeczkipingpongowe,szarfy,nożyczki,rysunkiprzedstawiająceserduszka,kredki,gwizdek,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr42.

Przebieg dnia I

1. Rozmowanatematbabćidziadkówdzieci. Dziecipodająichimiona,określają,kimsądlaichrodziców,czymsięzajmują,czymieszkają

bliskonich,czywinnejmiejscowości.2. Ćwiczeniaoddechowe. Dziecikolejnodmuchająnapiłeczkipingpongoweumieszczonenastoliku.

Zestawzabawruchowych–nrXVIII.

Przybory:szarfy–tyle,ilejestdzieci.• Ćwiczeniaorientacyjno-porządkoweZnajdź szarfę. Szarfysąporozwieszanewróżnychmiejscach–nakrzesełkach,napółkach. Każdedzieckopowinnojaknajszybciejznaleźćsobieszarfęiułożyćzniejnaziemikółko.• Ćwiczeniewieloznaczne. Dziecistojąwkółkach.Nasygnałnauczycielaprzewlekająsięprzezszarfyoddołudogóry.

Potemponownieukładająkółkaistająwnichprosto.Ćwiczeniepowtarzamy3–4razy.• ĆwiczeniewyprostneWycieranie się ręcznikiem. Dziecipodnosząswojeszarfy.Stająwrozkroku,zlekkimpochyleniemwprzód.Naśladują

wycieranieplecówręcznikiemzjednejizdrugiejstrony,trzymającszarfyjednąrękąnadbarkiem,drugą–zaplecami.

• Marsz–zebranieszarf. Dziecimaszerująjednozadrugim,wieszająswojeszarfywwyznaczonymmiejscu,np.tam,

gdziejestzawieszonaszarfawichkolorze(jeżelimiałyszarfywkilkukolorach).

II

SłuchaniewierszaJ.KoczanowskiejPytanie zadał Olek babci.

1. RozmowanatematzbliżającegosięDniaBabciiDniaDziadka. Nauczycielwyjaśniadzieciom,żezakilkadnibabciaidziadziuśbędąmieliswojeświęta.– Czybabciaidziadziuśpowinnimiećswojeświęta?Dlaczego?– Jakświętowalibyściezbabciąidziadkiemichświęta?2. Słuchaniewiersza.

Pytania zadał Olek babci: Dlaczego, babciu, nie masz kapci? Dlaczego, babciu, nie masz koka lub srebrnych nitek w rudych lokach? Dlaczego, babciu, nie usiedzisz w miękkim fotelu po obiedzie i co tak ciebie, babciu, kusi, by na wycieczkę gdzieś wyruszyć? Wszak babcia Zosi i Wojtusia ma siwy kok, robi na drutach, pierożki często dla nich lepi i nie kupuje ciastek w sklepie.

83

Babcia Olkowi na to rzecze, że różne babcie są na świecie. Są takie, które dla swych wnuków gotują mnóstwo smakołyków, robią czapeczki i szaliki, czytają bajki i wierszyki. A ty masz, Olku, taką babcię, co ma trzewiki, a nie kapcie i zawsze chętnie razem z tobą ruszy na trasę rowerową albo do lasu, czasem w góry, by ci pokazać cud natury. Jednak pamiętaj, każda babcia: i ta na szpilkach, i ta w kapciach, dla swoich wnuków jest gotowa największe szczęście wyczarować.

3. Rozmowanatematutworu.• Tablicademonstracyjnanr42.– KtórazbabćprzedstawionychnaobrazkachjesttakajakbabciaOlka?– Którababciaprzypominawasząbabcię?– Corobiązwami(dlawas)waszebabcie?

Zabawaruchowo-naśladowczaPomagamy babci.

Dziecinaśladujązanauczycielempomaganiebabciwdrobnychczynnościachnahasło–na-zwęczynnościpodanąprzeznauczyciela.Np.ścieraniekurzu,układaniegazet,podlewaniekwiatów…

4. RysowaniekwiatkównarysunkuprzedstawiającymserduszkoznapisemDla Babci.(Dziecizapełniającałeserduszkorysunkamikwiatów).Wycięcierysunku.Wręczeniegonaspotkaniuzbabciamiidziadkamiwprzedszkolu.

DowolnytaniecprzypiosenceKochanej babci(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Ko-cha-nej ba - bci wna-szej pio - sen - ce

ży -czy- my stu lat, a na - wet wię - cej,

wszczę-ściu i zdro - wiu tak wie - lu dni

ży - czy-my dzi - siaj, ba - bu -niu, ci,

ży - czy-my dzi - siaj, ba - bu -niu, ci.

I. Kochanej babci w naszej piosence życzymy stu lat, a nawet więcej, w szczęściu i zdrowiu tak wielu dni życzymy dzisiaj, babuniu, ci, życzymy dzisiaj, babuniu, ci.

II. Nie wiesz, jak bardzo ciebie kochamy, ty jesteś mamą najdroższej mamy, w szczęściu i zdrowiu tak wielu dni…

III. W ostatniej zwrotce znów zaśpiewamy, żyj, babciu, sto lat, tak cię kochamy, w szczęściu i zdrowiu tak wielu dni…

84

Zestawćwiczeńruchowych–nrXIII(opracowanyprzezM.Markowską). I• Zabawaorientacyjno-porządkowaWróć do swojego szeregu. Dziecistająwdwóchszeregachnaprzeciwkosiebie,poobustronachsali.Nasygnałna-

uczycielaopuszczająszeregiirozpoczynająbiegwróżnychkierunkachsali.NahasłoWróć do swojego szeregu,wracająnaswojemiejsca.

II• Ćwiczeniewieloznaczne. Dzieci,wklękupodpartym,sąustawionenaobwodziekoła,twarzamidojegośrodka.Na

polecenie nauczycielawskazują ręką sufit, odrywającdłońodpodłogi i przenosząc, nazmianę,praweileweramięprzodemwgórę.Następniewskazująstopąsufit,podnoszącwgóręugiętąnogę–razprawą,razlewą.

• ZabawabieżnaCofanie. Dzieci-samochody biegająposali,trąbią,naśladująwarkotsilnika,bezpieczniesięmijają

iwyprzedzają.Nadźwiękgwizdkazatrzymująsięicofają–wykonują4krokidotyłu.Musząuważać,byniezderzyćsięzinnympojazdem.Następnieruszajądoprzodu,izabawatoczysiędalej.

• ZabawazelementemczworakowaniaPowitanie piesków. Dziecisąustawionenaobwodziekoła,wpozycjinaczworakach–zewsparciemnacałych

dłoniachipalcachstóp.Napolecenienauczycielapieskiwchodządośrodkakoła,zatrzymująsięiwitająszczekaniem,poczymwykonująpółobrótiwracająnaswojemiejsca.

• ĆwiczenienógwpodskokachKto wyżej? Dzieci sąustawionew rozsypce.Zodbiciaobunóżwykonująpodskokzpodniesieniem

ramionwgórę. III• Zabawazelementemrównowagi. Dzieciwydeptująścieżkę.Poruszająsięmałymikrokami,jednozadrugim,stawiającstopy

bliskosiebie.

III1. ZabawaześpiewemStary niedźwiedź mocno śpi.2. ZabawaześpiewemNie chcę cię znać.

Nie chcęcię, nie chcęcię, nie chcę cię znać!Chodźdomnie,chodźdomnie,

rą-czkę mi dać. Pra-wą mi daj, le -wą mi daj,

i już się namnie nie gnie-waj. Pra-wą mi daj,

le-wą mi daj, i już się na mnie nie gnie-waj.

Nie chcę cię, nie chcę cię,nie chcę cię znać!

Dzieci:ustawionewparach,przodemdosiebie,wykonujączterykrokiwtył,odsuwająsięodsiebie,wykonującprzytymręką(prawą)gestodpychania,

85

Chodź do mnie, chodź do mnie, rączkę mi dać.Prawą mi daj, lewą mi daj,

i już się na mnie nie gniewaj.

zbliżająsiędosiebie,prawąrękąnaśladująruchprzywołania,podająsobieprawą(jedną)ilewą(drugą)dłoń,tworzącdwuosobowekoła,obracająsięwkołach.

3. ZabawaSklejone dzieci. Dziecidobierająsięparamiistykająsiętymiczęściamiciała,którychnazwypodałnauczy-

ciel,np.łokciami,uszami,plecami.

IlustracjaruchowapiosenkiBabciu, droga babciu(sł.imuz.D.iK.Jagiełło).

Ba-bciu, droga ba - bciu, po - wiedz mi,

czy po - tra -fisz zro - bić to co my?

My tu-pie-my: tup, tup, tup, te - raz, ba-bciu, ty to zrób,

my tu-pie-my: tup, tup, tup, te - raz, ba-bciu, ty to zrób.

I. Babciu, droga babciu, powiedz mi, czy potrafisz zrobić to co my? My tupiemy: tup, tup, tup, teraz, babciu, ty to zrób. 1

23

bis

II. Babciu, droga babciu, powiedz mi, czy potrafisz zrobić to co my? My klaszczemy: raz, dwa, trzy, teraz, babciu, ty to zrób. 1

23

bis

III. Babciu, droga babciu, powiedz mi, czy potrafisz zrobić to co my? My skaczemy: raz, dwa, trzy, teraz, babciu, podskocz ty. 123

bis

IV. Babciu, droga babciu, powiedz mi, czy potrafisz zrobić to co my? My całuski damy ci,

123

bis teraz, babciu, daj nam ty.

Nauczycielodgrywarolębabci.Dziecipokazująruchywedługsłówpiosenki,aonjepo-wtarza.

86

Dzień 2. Serduszka dla babci i dla dziadka

Cel ogólny:–rozwijaniesprawnościmanualnej.Cel operacyjny:Dziecko:–wykonujeprezentdlababciidladziadka.Środki dydaktyczne: wierszJ.KoczanowskiejDziadek,piosenki:Kochanej babci,Babciu, droga babciu,nożyczki,klej,chustkadozasłonięciaoczu,Wyprawka,tablicademonstracyjnadlanauczycielanr43.

Przebieg dnia I

1. ZabawaCo nie pasuje?• Tablicademonstracyjnanr43.– Przyjrzyjciesięobrazkomwpierwszymszeregu.(Nauczycielpokazuje).Cotuniepasuje?

Dlaczego?(Obrazki:kapusta, ogórek, lalka, rzodkiewka). Dziecinazywająobrazki.Wskazująten,któryniepasuje(lalka).Tłumaczą,dlaczegolalka

niepasuje.(Bolalkaniejestwarzywem). Obrazkizinnychszeregów: samochód zabawka, lalka, koszula, pajac ananas, banan, pomarańcza, kot poziomki, żyrafa, słoń, nosorożec.

Zestawzabawruchowych–nrXVIII(przewodnik,s.82).

II

Wykonanieserduszkadlababciidladziadka.

1. Naukakrótkichrymowanekodziadkuibabci.

Babciu, babciu, życzę cizdrowia, szczęścia, dobrych dni.I słoneczka cały czas.Babciu, babciu, kochaj nas!

Dziadku, dziadku, życzę cizdrowia, szczęścia, dobrych dni.I słoneczka cały czas.Dziadku, dziadku, kochaj nas!

2. Rozmowanatematprezentówdlababciidziadkazokazjiichświąt.– Coucieszyłobybabcięidziadkazokazjiichświąt?– Czychcielibydostaćodwasprezentwłasnoręcznieprzezwaszrobiony,czykupiony?3. Ćwiczeniaruchowo-graficzneSerduszko. Dziecikreśląrękamiwpowietrzukształtserduszka(zanauczycielem).Mówiąprzytym:

Czerwone serduszko od kochanej wnuczki (kochanego wnuczka).4. Zapoznaniezesposobemwykonaniapracy(Wyprawka). Wycinaniestojakazserduszkiem,naktórymdzieciumieszcząswojezdjęcia.Złożeniego

wedługinstrukcjirysunkowej.5. Wykonaniepracprzezdzieci. Dzieciwręcząwykonanepracebabciidziadkowinaspotkaniuznimiwprzedszkoluzokazji

ichświąt.6. Oglądanieprzygotowanychprac,dotykanieich.

IlustracjaruchowapiosenkiBabciu, droga babciu (przewodnik,s.85).

III1. SłuchaniepiosenkiKochanej babci (przewodnik,s.83).

87

2. Zabawa(wzabawęzdzieciństwababci)Ciuciubabka. Dziecistająwrozsypce.Jednemudzieckunauczycielwiążechustkęnaoczach,obracaje

kilkakrotnie.Zadaniemdzieckajestzłapaćjednązosóbirozpoznać,ktotojest,zapomocądotyku.ZłapaneirozpoznanedzieckozostajeCiuciubabkąizabawatrwadalej.

3. NaukawierszaJ.KoczanowskiejDziadek.

Dziadek ma takie dobre oczy i uśmiech ciepły jak słoneczko. Wszystko potrafi, wszystko umie, więc dziadka kocha każde dziecko.

Dziadek zna wszystkie drzewa w parku i tak ciekawie opowiada o dinozaurach, o kosmosie, o samochodach i owadach.

Z dziadkiem wędrować, dziadka słuchać to dla każdego wnuka szczęście, dlatego cię prosimy, dziadku, bądź z nami dłużej, więcej, częściej.


Dzień 3. Śpiewamy dla babci

Cel ogólny:–rozwijanieumiejętnościwokalnych.Cel operacyjny:Dziecko:–śpiewapiosenkę.Środki dydaktyczne: piosenki:Kochanej babci,Babciu, droga babciu,wstążki,obrazkiprzed-stawiającekwiaty,piłka,nożyczki,woreczki,kartapracy,cz.1,nr58.

Przebieg dnia I

1. ZabawaNależy do naszej grupy. Dziecistająwkole,trzymającsięzaręce.Ucząsiękrótkiegowierszyka,któryopisujeich

grupę. Stoimy w zwartym kręgu.(Dziecistająwzwartymkręgu). Możemy być wielcy. (Podnosząręce,trzymającsięzanie). Możemy być też mali.(Opuszczająręcewdół). Ale nigdy nie będziemy sami.(Zwracająsiędosąsiadów,ściskającichdłonie). Potemdziecisiadająwkole,bliskosiebieitocząpowolidosiebiepiłkę.Pozłapaniujej

przezdziecko,całagrupamówijegoimię,dodając:Należy do naszej grupy.Należyzwrócićuwagę,abyniktwzabawieniezostałpominięty.

2. Kartapracy,cz.1,nr58.– Narysujcie,cochcielibyściedaćbabci,acodziadkowizokazjiichświąt.


II

NaukapiosenkiKochanej babci.

1. Zabawaworeczkami.

88

Dziecispacerująposalizworeczkaminagłowach,przygłośnymakompaniamencie(lubnagraniu).Gdyakompaniament(nagranie)cichnie,siadają,aletak,abyworeczkiniespadłyimzgłów.Gdyakompaniament(nagranie)robisięgłośniejszy,wstają,nietrzymającworecz-ków,ispacerujązniminagłowachposali.Nakoniecoddająworeczkidokosza–schylajągłowynadnim,żebysamodzielniedoniegospadły.

2. Marsz,bieg,podskokiwrytmsłyszanegoakompaniamentu.3. SłuchaniepiosenkiKochanej babci (przewodnik,s.83).4. Rozmowanatematpiosenki.– Czegodzieciżycząbabciwpiosence?– Októrejbabciśpiewają?– Jakajestbabciazpiosenki?5. Naukapiosenkifragmentami,metodązesłuchu.


Zestawćwiczeńruchowych–nrXIII(przewodnik,s.84).

III1. Wycinaniepapierowychkwiatów,wiązaniekokardek–wspólnedekorowaniesaliprzed

jutrzejszymświętem.

Dzień 4. Odwiedzili nas babcia i dziadek

Cel ogólny:–prezentowaniewłasnychmożliwości.Cel operacyjny:Dziecko:–śpiewa,recytujewiersz.Środki dydaktyczne: piosenki:Kochanej babci,Babciu, droga babciu,Grozik,etykietkizimio-namidzieci,serduszkazkwiatuszkami,klej,pączki,herbata,paskibibuły,kartapracy,cz.1,nr59.

Przebieg dnia I

1. Kartapracy,cz.1,nr59.– Obejrzyjcieobrazki.Opowiedzciehistoryjkę.Coprzygotowaliściedlababciidladziadka?2. Wyszukiwanieetykietekzeswoimimieniem.Przyklejanieichnaserduszkachzkwiatusz-

kami,wykonanychkilkadniwcześniej.


II

Spotkaniezbabciamiidziadkamidziecizgrupy.

1. Powitaniegości. Babcieidziadkowiezdziećmiinauczycielemstająwkręgu.Dzieciznauczycielemwitają

ichpiosenkąnamelodięPanie Janie.

Witaj, babciu, witaj, dziadku, witajcie, witajcie. Bardzo się cieszymy, gorąco witamy w przedszkolu, w przedszkolu.

2. Przedstawienieprogramuprzygotowanegoprzezdzieci.• Recytowanierymowanekobabciidziadku.

89

• ŚpiewaniepiosenkiKochanej babci.• WspólnazabawaprzypiosenceBabciu, droga babciu.• WykonanietańcaśląskiegoGrozik.• Zabawyześpiewem:Dwa kółeczka, Tańcz ze mną.3. Wręczeniewłasnoręcznieprzygotowanychupominków.4. Wspólnypoczęstunekpączkiemiherbatą.5. Pożegnanie. Babcieidziadkowiezdziećmiinauczycielemstająwkole.Dzieciznauczycielemżegnają

ichpiosenkąnamelodięPanie Janie.

Żegnaj, babciu, żegnaj, dziadku, żegnajcie, żegnajcie. Dzisiaj was żegnamy, ale zapraszamy tu zawsze, tu zawsze.

III1. Rozmowyindywidualnenatematspotkaniazdziadkamiwprzedszkolu.2. Określanieprzezdzieci,czyjababcia(czyjdziadek)jestmamą(tatą)mamy,aczyja(czyj)

–taty.3. Zabawyswobodnewwybranychkącikach.

Dzień 5. Odłóż zabawkę

Cel ogólny:–rozwijanieorientacjiprzestrzennej.Cel operacyjny:Dziecko:–posługujesięprawidłowoprzyimkami.Środki dydaktyczne: wierszJ.TuwimaO panu Tralalińskim, różnezabawki,paskibibuły,kartapracy,cz.1,nr60.

Przebieg dnia I

1. ZabawaZłączone słoneczka. Dziecidobierająsiętrójkami,czwórkamiitworząkoła.Nauczycielmówi,żebywyobrazi-

łysobie,żekażdekołojestmałymsłoneczkiem,któreogrzewaioświetlasalę.Słoneczka kręcąsięwkółko–razwjednąstronę,razwdrugą.Dziecipróbująnimikierować,żebyniedotknąćinnychsłoneczek.Gdyjednakdwamałesłoneczkasięzderzą,łącząsięwtedywjednowiększekoło.Terazwiększesłońcebędziekręcićsięwkoło,powoliprzesuwającsięposali.Zabawatrwatakdługo,ażnakońcupowstaniejednowielkiesłońce,któreogrzeje i oświetli salę.

2. Ćwiczeniekoordynacjiwzrokowo-ruchowej. Dziecidostająpaskibibuły.Zwijająjepowoli.


II

Odłóż zabawkę–określaniepołożeniaprzedmiotówwprzestrzeni.

Każdedzieckobierzesobiezabawkęisiadazniąwkole.1. Ćwiczeniasłuchowe. Dziecikolejnopodająnazwęswojejzabawkiidzieląjąrytmicznie(nasylaby).

90

2. Zabawa. Zadaniemdziecijestpołożeniezabawkiwmiejscuokreślonymprzeznauczyciela. Nauczycielprosidzieci,alerobitoniepokolei,tylkowyrywkowo,zmuszającdziecido

uważnegosłuchania.Np. Odłóż lalkę w czerwonej sukience do drugiego wózka, licząc od ściany. Połóż piłkę pod biurkiem. Połóż misia na półce, między pajacykiem a lalką. Połóż samochód obok traktorka. Połóż skakankę w pojemniku pod szafką. Itd. Gdywszystkiedzieciodłożązabawki,wówczasjużkolejnookreślają,gdziejeodłożyły.

Zabawaruchowo-naśladowczaZabawki.

Dziecidzieląsięnatrzygrupy:lalki, piłki, samochody.Gdynauczycielpodnosiręcedogóry–skacząobunóżpiłki,gdyjeopuści–jadą samochody,gdytrzymajewyciągnięteprzedsobą–chodząlalki, bezzginanianógwkolanach,mówiąc:ma-ma.

III1. Kartapracy,cz.1,nr60.– Jakiesąwaszeulubionekolory?Jakichkolorównielubicie?– Pokolorujciedługąwstążkęswoimulubionymkolorem.Pokolorujciekrótkąwstążkękolo-

rem,któregonielubicie.2. Ćwiczeniazgłoskąr.• Powtarzaniesylab:ra, ro, re, ru, ry, ar, or, er, yr, ur.• SłuchaniewierszaJ.TuwimaO panu Tralalińskim.

W Śpiewowicach, pięknym mieście, na ulicy Wesolińskiej mieszka sobie słynny śpiewak, pan Tralisław Tralaliński. Jego żona – Tralalona, jego córka – Tralalurka, jego synek – Tralalinek, jego piesek – Tralalesek. No a kotek? Jest i kotek, kotek zwie się Tralalotek. Oprócz tego jest papużka, bardzo śmieszna Tralalużka. Co dzień rano, po śniadaniu, zbiera się to zacne grono, by powtórzyć na cześć mistrza jego piosnkę ulubioną. Gdy podniesie pan Tralisław swą pałeczkę – tralaleczkę, wszyscy milkną, a po chwili śpiewa cały chór piosneczkę. „Trala, trala, tralalala, tralalala, trala, trala!” Jak to pana Tralisława jego świetny chór wychwala. Wyśpiewują, tralalują, a sam mistrz batutę ujął

91

i sam w śpiewie się zapala: „Trala, trala, tralalala!” I już z kuchni, i z garażu słychać pieśń o gospodarzu, już śpiewają domownicy i przechodnie na ulicy: śpiewa szofer – Tralalofer, i kucharka – Tralalarka, pokojówka – Tralalówka, i gazeciarz – Tralaleciarz, i sklepikarz – Tralalikarz, i milicjant – Tralalicjant, i adwokat – Tralalokat, i pan doktor – Tralaloktor! Nawet mała myszka, szara Tralaliszka, choć się boi kotka, kotka Tralalotka, siadła sobie w kątku, w ciemnym tralalątku, i też piszczy cichuteńko: „Trala, trala, tralaleńko...”

• Rozmowanatematwiersza.– Jaknazywałsięmuzyk?Jaknazywalisię:jegożona,córka,synek,piesek,kotek,papużka?– Jakśpiewałchór?– Ktojeszcześpiewał?• Wymyślanie–dobieranierymówdoimiondziecitak,jakwwierszu.Np.Karolina–Trala-

lina,Julka–Taralalurka,Gabrysia–Tralalisia,Kubuś–Tralalubuś…3. ZabawaCiuciubabka (przewodnik,s.87).

92

Notatki

93

Notatki

94

Notatki

95

Notatki

96

Notatki

C Z T E R O L A T E K - · PDF fileDbałość o higien ... – rozwiązuje zagadki nr 36...

Documents

Transcript of C Z T E R O L A T E K - · PDF fileDbałość o higien ... – rozwiązuje zagadki nr 36...