Boguslaw Bachorczyk "pocaluj mnie w pierscionek" / folder towarzyszacy wystawie

5
Bogusław Bachorczyk Pocałuj mnie w pierścionek Kiss My Ring Bunkier Sztuki, Kraków, pl. Szczepański 3a 15.07–28.08.2011

description

Folder informacyjny towarzyszący wystawie Bogusława Bachroczyka "Pocałuj mnie w pierścionek”, prezentowanej w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki (15.07-28.08.2011). Archiwum Bunkra Sztuki Wszelkie prawa zastrzeżone Zobacz także dokumentacje fotograficzną wystawy i wydarzeń towarzyszących - materiał dostępny na portalu www.szuka24h.edu.pl

Transcript of Boguslaw Bachorczyk "pocaluj mnie w pierscionek" / folder towarzyszacy wystawie

Bogusław Bachorczyk

Pocałuj mniew pierścionekKiss My Ring

Bunkier Sztuki, Kraków, pl. Szczepański 3a

15.07–28.08.2011

Uczeń Bogusław Bachorczyk wykazuje się dużymi zdolnościami

manualnymi. Ma wyraźne predyspozycje do technik malarskich i

rzeźbiarskich. Wykazuje duże zaangażowanie w pracy z kamerą wideo

oraz aparatem fotograficznym. Jest gorliwym i przykładnym uczniem,

który z pilnością realizuje zadania domowe, wykazując się przy ich

wykonywaniu kreatywnością i inwencją. Uporczywie dąży do manife-

stowania swojej twórczości w przestrzeni miejskiej. Nie spoczywa na

laurach również w zaciszu domowym. Nieustannie przerabia mieszka-

nie na niecodzienną instalację artystyczną: na ścianach, meblach i na

podłodze kompulsywnie nakleja ilustracje znalezione w archiwalnych

czasopismach i książkach oraz domalowuje do nich dodatkowe ele-

menty.

Uczeń przejawia lęki typu horror vacui. Charakteryzuje go bogata,

poetycka wyobraźnia. Bogusław to wrażliwy chłopiec bacznie śledzący

swój rozwój psychofizyczny i emocjonalny. Jest uważnym obserwa-

torem otaczającej go rzeczywistości. Stale poszukuje odpowiedzi na

pytanie o to, kim jest. Zadaje sobie pytania jaki jest cel jego istnienia

oraz jaką funkcję pełni w swojej rodzinie i w najbliższej grupie spo-

łecznej. Pomimo swojego introwertycznego charakteru nie boi się

wyrażać publicznie swojej opinii na poważne i trudne tematy, takie

jak historia, religia i sztuka.

W przyszłości chciałby zostać artystą i przedstawić historię swojego

dorastania.

Bogusław Bachorczyk is a pupil with great manual ability. He shows a clear talent for the techniques of painting and sculpture. He shows great commitment to working with the video camera and the still camera. He is a model, diligent pupil, who does his homework with great application, showing creativity and invention. He persi-stently pursues the presentation of his creative work in public space. Nor does he sit on his laurels at home. He continually converts his flat into an unusual artistic installation: he compulsively sticks illustra-tions – which he has found in archive books and magazines – onto the furniture, walls and floor of his flat, painting additional elements himself.

The pupil shows anxiety of the horror vacui type. He has a rich, poetic imagination. Bogusław is a sensitive boy, who observes attentively his own psychophysical and emotional development.He is an attentive observer of the surrounding reality. He incessantly searches for an answer as to who he is. He keeps asking himself what the purpose of his existence is and what his function is within his family and close social group. In spite of his introvert character, he is not afraid to express publicly his opinion about serious and difficult subjects such as history, religion and art.

In the future, he would like to be an artist and document the process of his growing up.

I was born in March. I have three sisters, even though I am really an only child. I attended the Tadeusz Kościuszko primary school in Stryszawa. I did not find learning difficult. I was very interested in photography and books, I did not like biology. I read a lot. I was fascinated by new words, which were not commonly used in every day language. One summer holiday, I copied an entire book. I recall the smell of a library and books. That was a world which was inaccessible for me, which I was slowly dis-covering. In the countryside, there were no similar smells. The newspaper kiosk was also a magical place for me. Thanks to it, I knew that the world did not end in the place where I lived. I was fascinated by everything that I was not familiar with.

It mattered to me a lot that people should tell the truth. I could not be-lieve my father, when – teaching me to ride a bike – he would say that all you needed to do is to turn around and the left side would become the right side.

I grew up in a place where there were various workshops: carpentry, shoemaker’s, tailor’s. I liked tools, their shapes, boxes full of instruments of work. I liked looking at them. I was fascinated by craft.I also liked to listen to people’s stories. Language and the words used are very important for me. I also liked collecting postcards, stamps – any-thing with illustrations. I also collected money, thanks to which I was always richer than other children. The first painting which attracted my attention showed a herd of wild boar. That was the greatest discovery of my childhood. I realised that it was possible to paint things other than saints. I saw the painting and I understood that I would like to paint. From that moment on, I became a painter who had not yet painted.

Urodziłem się w marcu. Mam trzy siostry, chociaż

właściwie jestem jedynakiem. Chodziłem do szkoły

podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Stryszawie.

Nauka nie sprawiała mi kłopotów. Bardzo mnie in-

teresowała fotografia i książki, nie lubiłem przyrody.

Dużo czytałem. Fascynowały mnie nowe słowa, które

nie funkcjonowały w codziennym języku. W pewne

wakacje przepisałem całą książkę. Pamiętam zapach

biblioteki i książek. To był niedostępny dla mnie

świat, który powoli odkrywałem. Na wsi nie było ta-

kich zapachów. Także kiosk ruchu był dla mnie magicznym miejscem.

Dzięki niemu dowiedziałem się, że świat nie kończy się w miejscu,

w którym mieszkam. Fascynowało mnie wszystko, czego nie znałem.

Bardzo mi zależało, żeby ludzie mówili prawdę. Nie mogłem uwierzyć

mojemu ojcu, kiedy ucząc mnie jeździć na rowerze, mówił, że wystar-

czy się odwrócić a prawa strona staje się lewą.

Dorastałem w miejscu, w którym znajdowały się różne warsztaty: sto-

larskie, szewskie, krawieckie. Podobały mi się narzędzia, ich kształty,

pudła pełne przyborów do pracy. Lubiłem na nie patrzeć. Fascynowało

mnie rzemiosło.

Lubiłem także słuchać jak ludzie opowiadają swoje historie. Bardzo

ważny jest dla mnie język i słowa, ich znaczenie. Lubiłem także zbierać

kartki pocztowe, znaczki – wszystko, co miało ilustracje. Zbierałem także

pieniądze, dzięki czemu zawsze byłem bogatszy od innych dzieci.

Pierwszy namalowany obraz, na który zwróciłem uwagę, przedstawiał

watahę dzików. Było to dla mnie największe odkrycie dzieciństwa

– zdałem sobie sprawę, że można malować coś innego niż tylko świę-

tych. Zobaczyłem obraz i zrozumiałem, że chciałbym malować. Od

tego momentu zostałem malarzem, który jeszcze nie malował.

Pocałuj mnie w pierścionek to wystawa-eksperyment, która testuje pojemność naszej pamięci. Każdy zakamarek, każdy element kryjący się w przestrzeniach galerii mówi równocześnie o subiektywnej i zbiorowej próbie zdefiniowania tego, czym jest ojczyzna, naród, męska mitologia. Będzie to szczególne, trwające półtora miesiąca przedstawienie, w którym główną rolę odegra artysta – Bogusław Bachorczyk. To właśnie jego doświadczenie polskiej rzeczywistości będzie tutaj główną osią narracyjną.

Nie zabraknie zatem typowego dla polskiej wsi pejzażu, charakterystycznej architektury, a także wnętrza domu, które staje się laboratorium ludzkich emocji, osobistych i niekiedy głęboko skrywanych namiętności i pragnień. Przez chwilę będziemy mogli poczuć się jak dzieci, pozwolić na prowadzenie się za rękę przez symbolicznego dorosłego. Wielkim nieobecnym tego przedsta-wienia będzie rodzic, opiekun zdefiniowany w kategoriach narodu, społeczeństwa, systemów kształtujących obywatela danego kraju, człowieka z określoną tożsamością. Na wystawie przej-dziemy od jednej przestrzeni do drugiej, zanurzymy się we wspomnieniach kojarzących się nam z naszym własnym doświadczeniem, literaturą, polską kinematografią, obrzędami religijnymi – tym wszystkim, co wydaje się stanowić o swoistej, bardzo autorsko rozumianej polskości.

Kiss My Ring is an experimental exhibition, which aims to test the capacity of our imagi-nation. Each nook and cranny, every element to be found in the gallery space bears testimony to both subjective, individual, as well as collective, attempts to define the essence of father-land, nation and the mythology of masculinity. The exhibition will take the form of an unusual performance, which will continue for six weeks, with the artist Bogusław Bachorczyk taking the leading role. The narrative will be pivoted on the artist’s own experience of Polish reality.

We will have the landscape typical of the Polish countryside, with its characteristic architec-ture; the interior of a house which becomes a laboratory of human emotions, very personal and often deeply hidden passions and desires. For a moment, we shall have a chance to feel again like children and allow ourselves to be led by the hand, conceding all responsibility to the symbolic ‘grown-up’. The parent will be conspicuous by his absence; a guardian defined according to the criteria of the nation, the society and the systems which condition and shape a citizen of any given country, any individual with a defined identity. At the exhibition we will be able to explore one space after another and immerse ourselves in the memories of our own experiences related to literature, Polish cinema and religious ceremonies – all that which seems to denote a certain kind of ‘Polishness’, in the very specific understanding of the author.

Bogusław Bachorczyk (ur. 1969, Sucha Beskidzka) – studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom w pracowni prof. Włodzimierza Kunza, 1998). Od 2002 roku pracuje jako asystent w krakowskiej ASP. W 2011 roku uzyskał doktorat. Mieszka i pracuje w Krakowie.

(born 1969, Sucha Beskidzka) – graduated from the Painting Department of the Academy of Fine Arts in Kraków (with a Diploma from the Faculty of Professor Włodzimierz Kunz, 1998). Lives and works in Kraków, since 2002, as an assistant lecturer at the Academy of Fine Arts. PhD in 2011.

Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier SztukiThe Bunkier Sztuki Contemporary Art Gallerypl. Szczepański 3a, 31-011 Kraków / Poland

tel. (+48) 012 422 10 52, 012 422 40 21fax (+48) 012 422 83 03

[email protected] • www.bunkier.art.plDyrektor / Director: Piotr Cypryański

Bogusław BachorczykPocałuj mnie w pierścionek | Kiss My Ring

otwarcie wystawy: czwartek, 14 lipca 2011, godz. 18:00wystawa czynna do 28 sierpnia 2011

wtorek-niedziela 11:00-18:00

opening of the exhibition: Thursday, July 14, 2011, 6:00 p.m.

the exhibition will be open until August 28, 2011Tuesday-Sunday 11:00 a.m.-6:00 p.m.

kuratorki | curators: Lidia Krawczyk, Beata Nowacka-Kardzis

w ramach wystawy | as part of the exhibition16 lipca 2011 | July 16, 2011

13:00 Marcin Wilk // oprowadzanie po wystawie | guided tour

17:00 Duch artysty, kuratorki i tancerze | Spirit of the artist, curators and dancers

performance Salamandry | performance Salamanders