BłogosławionyKs. Jerzy Popiełuszko

Kapłan, który zło dobrem zwyciężał

Mała, biedna wieś Okopy na Podlasiu była okolicą patriotyczną i mocno zaangażowaną w antykomunistyczną partyzantkę. To tutaj 14 września 1947 roku przyszedł na świat chłopiec, któremu nadano imię Alfons. Jego rodzice - Marianna i Władysław - prowadzili gospodarstwo rolne.

Rodzinne strony

Miejscowość i dom rodzinny Alfonsa

Popiełuszki

Wychowywany w ubóstwie, charakterystycznym dla polskiej wsi z wczesnego okresu wprowadzania władzy ludowej, Alek, bo tak go nazywano, rozpoczął swoją szkolną edukację w 1954 roku. Bardzo szybko zaczęło w młodym chłopcu dojrzewać powołanie. Każdego dnia przed nauką szedł do swego kościoła parafialnego w pobliskiej Suchowoli. W wieku 11 lat został ministrantem. 

Dzieciństwo

Szkoła w Suchowoli Jako ministrant z rodzicami

W suchowolskim liceum, w którym naukę rozpoczął w 1961 roku, był uczniem przeciętnym, jednak szczególnie uprzejmym i wyczulonym na krzywdę ludzką. Po maturze wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie, gdzie opiekę nad nim sprawował prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński. Przyszły ksiądz starał się być blisko prymasa, ucząc się od niego stosunku do ludzi i otoczenia.

Młodość

Jako absolwent Z opiekunem suchowolskiego liceum kardynałem Wyszyńskim

Służbę wojskową Alfons Popiełuszko rozpoczął jesienią 1966 roku. Jednostka, w której „szkoleni” byli przyszli księża, znajdowała się w Bartoszycach. Służba ta była wielką próbą charakteru. Szykany za praktyki religijne były codziennością, a kary za złamania zakazów dotkliwe. Kleryk Popiełuszko przeszedł przez tę „szkołę życia” bez skazy. Siła ducha wygrywała z aplikowanym na siłę ateizmem.  Wojsko opuszczał jednak ze zrujnowanym zdrowiem.

Służba wojskowa

Praca w wojsku Jako żołnierz Ćwiczenia na poligonie

Święcenia kapłańskie, już jako Jerzy Popiełuszko (imię zmienił w 1971 roku), otrzymał 28 maja 1972 roku z rąk prymasa Polski ks. kard. Stefana Wyszyńskiego. Mszę prymicyjną odprawił w Suchowoli. Wkrótce po tym został wikarym w parafii Świętej Trójcy w podwarszawskich Ząbkach, następnie zaś w Aninie. Było to dla niego ogromne wyzwanie – chciał być sobą i być blisko ludzi, którym służył. Był doskonałym organizatorem. To zjednywało mu sympatię i gromadziło wokół niego ciepłych, życzliwych ludzi. Odznaczał się przy tym wszystkim niezależnością postępowania i sądów oraz odwagą ich głoszenia.

Posługa kapłańska

Podczas uroczystości święceń kapłańskich

W 1978 roku ks. Jerzy Popiełuszko przeniesiony został na warszawski Żoliborz do parafii Dzieciątka Jezus. Tam w skrajnie niekorzystnych warunkach lokalowych uczył dzieci religii. Wkrótce potem nastąpiła kolejna zmiana. Księdza przeniesiono do kaplicy Res Sacra Miser na Krakowskim Przedmieściu, gdzie stał się duszpasterzem przyszłych medyków. Dzięki zaletom charakteru zyskał sympatię i zaufanie pracowników służby zdrowia, którzy szybko uznali go za swojego kapelana. Ks. Jerzy zaangażował się wówczas także w ruch obrony życia poczętego.

Kapelan medyków

W maju 1980 roku ks. Jerzy Popiełuszko został rezydentem w parafii św. Stanisława Kostki, znajdującej się nieopodal centrum warszawskiego Żoliborza . W okresie rodzenia się do życia „Solidarności” kościół ten stał się jednym z ważniejszych w Warszawie miejsc spotkań robotników, z którymi ksiądz Jerzy szybko znalazł wspólny język. Podczas strajku w Hucie Warszawa odprawił dla nich mszę św. Jak sam stwierdził, Kościół, który kilkadziesiąt lat pukał do bram wielkich zakładów w komunistycznej Polsce, nagle się w nich znalazł. 

Przyjaciel Solidarności

Poświęcenia sztandaru „Solidarności” Msza w intencji rannego Ojca św. Huty Warszawa

Po wprowadzeniu stanu wojennego pomagał ludziom prześladowanym. Uczestniczył w procesach aresztowanych, a także organizował rozdział przywożonych z zagranicy darów. Od 28 lutego 1982 roku celebrował w swojej parafii msze św. za Ojczyznę. Kilkakrotnie brał też udział w czwartkowych mszach „Solidarności” w kościele w Mistrzejowicach, w Krakowie. W wygłaszanych kazaniach bronił godności człowieka i godności narodu, a przede wszystkim wzywał do dawania chrześcijańskiego świadectwa w trudnej i bolesnej rzeczywistości.

Prawdziwy patriota

Lipiec 1983 Grudzień 1983

Ksiądz Jerzy Popiełuszko zapoczątkował pracownicze pielgrzymki na Jasną Górę. Pierwszą z nich odbył we wrześniu 1983 roku wraz z robotnikami Huty Warszawa, natomiast kolejne organizowane były już dla pielgrzymów z różnych części Polski. W 1984 roku w trzecią niedzielę września wyruszyła piesza pielgrzymka ludzi pracy z krakowskich Mistrzejowic, którą wspólnie z Popiełuszką zorganizował pracujący tam ksiądz Kazimierz Jancarz.

Twórca pielgrzymek

Pielgrzymka ludzi pracy na Jasną Górę

Aktywność ks. Jerzego nie mogła być akceptowana przez komunistów, tak jak nie były przez nich akceptowane prawda i uczciwość, o których przecież tak często mówił. Coraz ściślej zaczęła księdza oplatać sieć Służby Bezpieczeństwa.  Nie zdoławszy wyłączyć go z działalności duszpasterskiej poprzez wywieranie nacisków na jego kościelnych przełożonych, rozpoczęto zastraszanie. Nasilały się też zorganizowane ataki prasy i środków masowego przekazu, za którymi stał aparat bezpieczeństwa i propagandy PRL.

Ataki władz

19 października 1984 roku po mszy w parafii Świętych Polskich Braci Męczenników w Bydgoszczy, w drodze do Warszawy, ks. Jerzy Popiełuszko wraz z prowadzącym samochód Waldemarem Chrostowskim zostali zatrzymani w miejscowości Górsk, a następnie uprowadzeni przez trzech przebranych w uniformy milicji drogowej funkcjonariuszy SB. Po upływie tygodnia -30 października z zalewu koło tamy we Włocławku wyłowiono zwłoki ks. Jerzego. Jego ciało było okaleczone do tego stopnia, iż z trudem udało się dokonać identyfikacji.

Męczeńska śmierć

Zdjęcie dokumentujące sekcję zwłok ks. Jerzego 

Przewóz ciała księdza z Białegostoku na miejsce wiecznego odpoczynku przy kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie stał się wielką manifestacją wiary i jedności. 3 listopada 1984 roku odbył się uroczysty pogrzeb zamordowanego. Mszę odprawiono w zupełnej ciszy. Nie doszło do żadnych wystąpień.

Uroczystości pogrzebowe

Trumna z ciałem zamordowanego księdza Jerzego

Zaraz po śmierci księdza Jerzego wśród wiernych zaczęło narastać przekonanie, że był on męczennikiem prawdy, ponieważ zginął z powodu wyznawanej wiary w Jezusa Chrystusa. Swoim życiem głosił nie tylko prawdę o złu, które się działo w Polsce, ale przede wszystkim świadczył o zbawczej roli Jezusa Chrystusa.  19 grudnia 2009 roku papież Benedykt XVI podpisał dekret beatyfikacyjny ks. Popiełuszki jako męczennika za wiarę, a 6 czerwca 2010 roku w Warszawie, na placu Piłsudskiego, podczas mszy beatyfikacyjnej, której przewodniczył abp Angelo Amato, Jerzy Popiełuszko został ogłoszony błogosławionym Kościoła katolickiego.

Beatyfikacja

Msza beatyfikacyjna Procesja z  wizerunkiem i relikwiami 

To ten, który był wspaniały, to ten, który pocieszał świat cały, to ten, który był tak bardzo kochany, został bestialsko zamordowany. Jak można tak potraktować

bliźniego? Chyba nigdy nie pojmę tego. To smutne i wiem, że łza się w oku kręci niejednemu, lecz warta jest pamięci, ofiarujmy ją księdzu Jerzemu.

Pozostał w pamięci na zawsze

Pomnik w Krakowie Pomnik w Toruniu os. Szklane Domy

Prezentację wykonał:Krystian Raczkowski kl. 3a