Wykonała Aneta Ciulęba

Bieszczadzki Park Narodowy o powierzchni 29202 ha jest ostoją dzikiej przyrody jedynej polskiej części Karpat Wschodnich. Spośród polskich gór tylko tutaj spotkamy tak specyficzny piętrowy układ roślinności, gdzie regiel dolny przechodzi w strefę subalpejską, zwaną połoninami.

Głównymi walorami Parku są:

                                          

      

•dobrze zachowane torfowiska wysokie, •gatunki roślin wschodniokarpackich i alpejskich, •rzadkie i endemiczne gatunki bezkręgowców, •ostoje dużych ssaków i ptaków drapieżnych, •fragmenty pierwotnej puszczy karpackiej, •unikatowe, połoninowe zbiorowiska roślinne, •ślady kultury materialnej.

Fauna Bieszczadów

Spośród 230 gatunków kręgowców, w parku można spotkać takie zwierzęta jak:

Jeleń, żubr, ryś, żmija, żbik, sarna, dzik, niedźwiedź brunatny, wilk, orzeł przedni, orlik krzykliwy, puchacz, puszczyk uralski, wąż Eskulapa

Poza kręgowcami jest też dużo wyjątkowych pierścieni, owadów i pajęczaków.

Wilki

Wąż eskulapa

Niedźwiedzie

Żmija zygzakowat

a

Flora Bieszczadów

Roślinność stanowi ok:

•780 gatunków roślin naczyniowych,

•250 gatunków mchów,

•500 gatunków porostów,

•1000 gatunków grzybów.

•Około 30 to endemiczne gatunki wschodniokarpackie, są to np.:

Tojad wschodniokarpacki

i tauryjski

Goździk kartuzek i skalny

Lepnica karpack

a

Krajobraz Parku Bieszczadzkiego

KONIEC