Ben Lopez "Negocjator"

BEN LOPEZ

NEGOCJATORPRAWDZIWA HISTORIA

NAJSKUTECZNIEJSZEGO ZAWODOWEGO NEGOCJATORA

Musi negocjować z najniebezpieczniejszymi przestępcami.Od niego zależy życie zakładników.

Cena 36,90 zł

Prawdziwa historia najskuteczniejszego na świecie zawodowego negocjatora.

Ze względu na własne bezpieczeństwo i poufny charakter wykonywanych zadań autor nie mógł ujawnić swojego

prawdziwego nazwiska. Ben Lopez to jedynie pseudonim.

Jest najlepszym zawodowcem w swojej branży. Walczy o uwolnienie za-kładników uprowadzonych w różnych zakątkach świata. Prowadzi nego-cjacje z najniebezpieczniejszymi przestępcami, fanatykami religijnymi, profesjonalnymi porywaczami. Nigdy nie popełnił błędu. Często musiał ryzykować własne życie, by ocalić porwanych.

W tym fachu liczy się szybkość decyzji, siła charakteru, zdecydowanie.

BENLOPEZ

NEGOCJATORW NEGOCJATORZE LOPEZ UJAWNIA NIEZNANE TRIKI NEGOCJACYJNE, CHWYTY, KTÓRE NAWET W BEZNADZIEJNEJ SYTUACJI POZWALAJĄ

UZYSKAĆ PSYCHICZNĄ PRZEWAGĘ NAD PRZECIWNIKIEM.

Lopez_Negocjator_okladka__DRUK.indd 1 2013-05-22 15:19:37

Lopez_Negocjator_poprawka.indd 2Lopez_Negocjator_poprawka.indd 2 2013-05-20 14:02:522013-05-20 14:02:52

Ben Lopez

NEGOCJATORMoje życie w świecie porwań dla okupu

tłumaczenie Mariusz Gądek

Kraków 2013


Książki z dobrej strony: www.znak.com.plSpołeczny Instytut Wydawniczy Znak, 30-105 Kraków, ul. Kościuszki 37Dział sprzedaży: tel. 12 61 99 569, e-mail: [email protected] Wydanie I, Kraków 2013Druk: Abedik

Tytuł oryginałuTh e Negotiator. My life at the heart of the hostage trade

Copyright © Ben Lopez 2011

Copyright © for the translation by Mariusz Gądek 2013

Projekt okładkiMagdalena Zawadzka

Fotografi a na pierwszej stronie okładki© MILpictures by Tom Weber/Getty Images/Flash Press Media

Opieka redakcyjnaPrzemysław PełkaEwa PolańskaArtur Wiśniewski

AdiustacjaElżbieta Kot

KorektaBarbara Gąsiorowska

Projekt typografi cznyIrena JagochaDaniel Malak

ŁamaniePiotr Poniedziałek

ISBN 978-83-240-2408-7


13

Porwania dla okupu w pigułce

Każdego roku notuje się ponad 20 000 porwań. Tylko co dziesiąte porwanie zgłaszane jest organom ścigania. W ostatnich 12 miesiącach liczba porwań na całym świecie wzro-sła o 100 procent.

Ponad 50 procent wszystkich porwań ma miejsce w Ameryce Połu-dniowej.

70 procent porwań kończy się przekazaniem okupu, tylko 10 procent zakładników udaje się odbić siłą.

78 procent uprowadzeń następuje w promieniu 200 metrów od miejsca zamieszkania lub pracy ofi ary.

Do większości porwań dochodzi rano w dni powszednie. Żądania okupu wahają się od 5000 do 100 000 000 dolarów. W Meksyku policja odnotowuje 7000 porwań rocznie. Prawdziwa liczba jest znacznie wyższa.

W Kolumbii dochodzi do 10 porwań dziennie, z czego zaledwie 3 procent porywaczy staje przed sądem. Natomiast w Stanach Zjed-noczonych 95 procent porwań kończy się oskarżeniem sprawców.

W przypadku 90 procent porwań na świecie ofi arami padają miej-scowi, nie przyjezdni ani turyści.


PORWANIA DL A OKUPU W PIGUŁCE

W Londynie polisy ubezpieczeniowe od porwań dla okupu (kid-nap for ransom insurance, K&R) przynoszą rocznie 130 000 000 dolarów zysków.

21 – tyle procent zakładników w Ameryce Łacińskiej przeżyło próbę ucieczki.


Uprowadzenie – Niewola – Dowód życia – Negocjacje – Przekazanie okupu – Uwolnienie

C Z Ę Ś Ć P I E R W S Z A

GRA KOŃCOWA

Jeśli spróbujecie jakichś sztuczek, uszkodzę przesyłkę.

Zeze


17

R O Z D Z I A Ł 1

Przesyłka

– Mam pieniądze. – Świetnie. – Mam przy sobie całą sumę, co do grosza.Głos po drugiej stronie był pełen napięcia: – Podziel forsę na pół i włóż do dwóch jednakowych czarnych wor-

ków na śmieci. – Dobrze. – Tylko bez żadnych fałszywek ani znaczonych banknotów. – Gwarantuję, że pieniądze nie są znaczone – powiedział pośrednik. – Kup komórkę na kartę – porywacz wydawał polecenia krótkimi,

urywanymi zdaniami, nie chcąc przedłużać rozmowy ani o sekundę dłużej, niż to konieczne.

– W porządku – odparł pośrednik. – Nasza przesyłka ma szofera. Henrique. To on dostarczy pieniądze.

Dajcie mu komórkę i czekajcie na mój telefon. Jeśli spróbujecie jakichś sztuczek, uszkodzę przesyłkę.

– Masz moje...Klik.


CZĘŚĆ PIERWSZ A . GR A KOŃCOWA

18

Luis Feola zaczerpnął głęboko powietrza, jakby właśnie wynurzył się z wody. Wpatrywał się w osłupieniu w ekran swojego blackberry. Facet, z którym przed chwilą rozmawiał, był mu znany jedynie jako Zeze. Zaj-mował się porwaniami dla okupu i przed tygodniem banda jego uzbro-jonych oprychów uprowadziła Diega, brata Luisa, wyciągając go ze srebr-nego bmw E90, gdy wyjeżdżał z pracy. Zeze nie był głupi. Działał w tym biznesie już od dłuższego czasu. Był jednak niewykształcony i chciwy. Ale w jego żądaniach kryło się coś niepokojącego.

Luis podniósł na mnie wzrok. Zdjąłem z głowy słuchawki i powie-działem:

– Wchodzimy w końcową fazę negocjacji. To bardzo ważne. Gdy zadzwoni następnym razem, musisz dać mu to jasno do zrozumienia.

Luis skinął głową ze spojrzeniem wbitym ziemię. Kiedyś uprawiał z sukcesami kolarstwo zawodowe. Choć patrząc na niego teraz, trudno w to było uwierzyć. Miał nalane policzki, ziemistą cerę, korpulentną sylwetkę i brzuszek świadczący o siedzącym trybie życia, zbyt wielu wypitych caipirinhach i zjedzonych tapas. Luis rzucił sport tuż po trzydziestce, aby założyć z bratem biznes. Prowadzili razem fi rmę spe-dycyjną eksportującą do Europy towary luksusowe. Luis zajmował się obsługą zleceń, a Diego zawierał umowy z klientami i pośrednikami. Teraz Luis sam musiał odegrać rolę pośrednika w transakcji mającej na celu uwolnienie młodszego brata.

Mówi się, że dwie najbardziej niebezpieczne fazy każdego porwania to uprowadzenie i wymiana. Nie posiadam broni ani nie potrafi ę prze-widywać przyszłości, więc w żaden sposób nie mogę zapobiec uprowa-dzeniom. Mam jednak duży wpływ na przebieg samej wymiany. Dla-tego też rodzina Feolów zwróciła się do mnie o pomoc.

– Kiedy się odezwie? – Wkrótce – odpowiedziałem. – Za kilka godzin. – Skierowałem się

do drzwi. – Czekaj przy telefonie. Ja muszę powiadomić resztę rodziny. Wezwij mnie, gdy tylko zadzwoni.


ROZDZIAŁ 1. PR ZESYŁK A

19

Negocjacje prowadziliśmy w biurze braci Feolów mieszczącym się w dzielnicy Campo Grande w zachodniej części Rio de Janeiro, godzinę jazdy samochodem od słynnej plaży Copacabana. Nie miałem jednak okazji zobaczyć żadnej z głównych atrakcji miasta. W Campo Grande znajduje się tylko mnóstwo nowoczesnych biurowców, kościół Matki Boskiej od Wygnanych i można stamtąd zobaczyć uczęszczaną przez surferów plażę Barra da Tijuca. Jak na Rio, nie było to więc szczególnie malownicze miejsce, ale nie przyjechałem tam przecież na wycieczkę.

Brazylia zajmuje trzecie miejsce na świecie pod względem liczby porwań. Najczęściej dochodzi do nich w Rio de Janeiro i São Paulo. W ostatnich latach zaobserwowano wyraźną zmianę, jeśli chodzi o cele ataków: porywacze przerzucili się z bogaczy na przedstawicieli klasy średniej, obniżając przy tym żądania fi nansowe, aby zapewnić sobie jak najszybszą zapłatę. W 2005 roku pojawił się nowy trend: uprowadze-nia krewnych słynnych piłkarzy.

– Gdzie się wybierasz? – spytał Luis, gdy wziąłem płaszcz. – Do waszego domu – wyjaśniłem. – Muszę poinformować o wszyst-

kim radę rodziny.Diego Feola mieszkał niecały kilometr od Copacabany w okazałej

rezydencji na zamkniętym osiedlu, szczelnie odizolowanym od otacza-jących je ze wszech stron dzielnic nędzy, faweli i slumsów, w których narkotykowe gangi prowadzą nieustającą wojnę z policją. W Brazylii, gdzie przepaść między bogatymi a biednymi przypomina raczej zie-jącą otchłań, istnieją dziesiątki takich strzeżonych osiedli.

Wsiadłem do wynajętego chevroleta corsy. Ruch był dość mały, droga zajęła mi niewiele ponad pół godziny. Pokazawszy dokumenty strażnikowi przy bramie, pojechałem równym asfaltowym podjazdem otoczonym przez starannie skoszone trawniki i zaparkowałem przed domem rodziny Feolów. W drzwiach przywitała mnie służąca i popro-wadziła korytarzem z marmurową podłogą do salonu, gdzie czekali już Lara, żona Diega, oraz jego ojciec Humberto.


CZĘŚĆ PIERWSZ A . GR A KOŃCOWA

20

Lara była klasyczną pięknością. Miała długie ciemne włosy, fi gurę w kształcie klepsydry oraz urzekające zielone oczy. Ubrana była w się-gającą do kolan obcisłą czarną suknię z głębokim dekoltem. Przed za-ginięciem Diega nigdy nie spotkałem jego bliskich, ale mogłem się domyślać, że jeszcze kilka tygodni temu Humberto wyglądał znacz-nie lepiej. Teraz był wymizerowany i blady, jakby uciekło z niego całe życie. Siedział sztywno na brzegu kanapy, na przemian ściskając ner-wowo ręce lub przeczesując nimi siwe włosy. Lara chodziła tam i z po-wrotem, a stukot jej obcasów odbijał się echem od pobielonych ścian.

– Już czas – oznajmiłem, przyglądając się im bacznie. Byli przerażeni. Potwornie przerażeni. Ale oboje starali się niczego

po sobie nie pokazywać. – Ile? – zapytał Humberto. – Pół miliona. – To mnóstwo pieniędzy – wydusił z siebie. Pół miliona reali bra-

zylijskich to prawie 400 000 dolarów. – Ale o wiele mniej, niż bylibyśmy w stanie zapłacić – stwierdziła

Lara. Posłała mi pełen znużenia uśmiech, jaki widywałem już u se-tek osób, którym porwano bliskich. – Odwaliłeś kawał dobrej roboty – dodała.

– Przed nami jeszcze daleka droga. Muszę was zapytać o szofera.Lara wzięła ze stolika paczkę czerwonych marlboro. – Jakiego szofera? – odezwał się Humberto. – Porywacze zażądali, żeby wymiany dokonał osobisty kierowca

Diega. Henrique, tak? – podniosłem brew, patrząc na Larę. Wyglądała, jakby myślami przebywała gdzie indziej. – Muszę wiedzieć, czy mo-żemy mu zaufać.

– A co jeśli się nie zgodzimy i ktoś inny dostarczy pieniądze? – Hum-berto spoglądał to na mnie, to na Larę.

– To nie przejdzie – potrząsnąłem głową. – A porywacze mogą do-datkowo wziąć kogoś z was na zakładnika.

– No dobrze, niech będzie Henrique.


ROZDZIAŁ 1. PR ZESYŁK A

21

– Jak dobrze go znasz? – zwróciłem się do Lary.Wzruszyła ramionami i zapaliła papierosa. – To tylko kierowca. Co jeszcze mogę powiedzieć? – Choćby to, czy możemy mu zaufać, czy nie – odrzekłem.Lara zaciągnęła się głęboko papierosem i po chwili wydmuchnęła

kłąb dymu w kierunku sufi tu. Ozdobny wiatrak natychmiast pochwy-cił go i poszatkował.

– Kiedy dowiedziałam się o uprowadzeniu męża, byłam akurat w Porto Alegre. To właśnie Henrique do mnie zadzwonił. Powiedział, żebym wsiadła w pierwszy samolot do Rio. Jeszcze tego samego dnia osobiście przyjechał po mnie na lotnisko i przywiózł do domu. – Od-wróciła wzrok i dodała: – Ja mu ufam.

– Dzwońcie po niego – poleciłem, kierując się w stronę wyjścia, by wrócić do Campo Grande. Od ponad 24 godzin nie zmrużyłem oka. Moje łóżko w hotelu Hilton nigdy nie wydawało mi się tak bardzo ku-szące. Nie mogłem sobie jednak pozwolić nawet na chwilę rozluźnie-nia. Musiałem jeszcze napisać instrukcje dla Luisa do jego następnej i – miejmy nadzieję – ostatniej rozmowy z Zeze. Czas uciekał.

Dwie godziny później Humberto podzielił pieniądze i zapakował je do dwóch worków na śmieci. Siedziałem właśnie w biurze fi rmy, pi-jąc już szóste tego dnia podwójne espresso, kiedy zadzwonił Zeze. Na-łożyłem słuchawki i przysłuchiwałem się, jak Luis czyta z kartki napi-sane przeze mnie kwestie.

– Chciałbym porozmawiać z Diegiem – oświadczył. – Nie! – warknął Zeze. W tle słychać było ujadanie psów i głosy

dwóch kłócących się kobiet. – Mogę mu przekazać twoje pytanie. Mu-sisz mi zaufać.

– Posłuchaj, Zeze. Mamy ci zapłacić kupę forsy, więc najpierw chcę usłyszeć głos mojego brata.

– Co mnie to obchodzi?Luis przymknął oczy i zacisnął zęby. Kropelki potu perliły mu się

na czole i spływały po policzkach.


BEN LOPEZ

NEGOCJATORPRAWDZIWA HISTORIA

NAJSKUTECZNIEJSZEGO ZAWODOWEGO NEGOCJATORA

Musi negocjować z najniebezpieczniejszymi przestępcami.Od niego zależy życie zakładników.

Cena 36,90 zł

Prawdziwa historia najskuteczniejszego na świecie zawodowego negocjatora.

Ze względu na własne bezpieczeństwo i poufny charakter wykonywanych zadań autor nie mógł ujawnić swojego

prawdziwego nazwiska. Ben Lopez to jedynie pseudonim.

Jest najlepszym zawodowcem w swojej branży. Walczy o uwolnienie za-kładników uprowadzonych w różnych zakątkach świata. Prowadzi nego-cjacje z najniebezpieczniejszymi przestępcami, fanatykami religijnymi, profesjonalnymi porywaczami. Nigdy nie popełnił błędu. Często musiał ryzykować własne życie, by ocalić porwanych.

W tym fachu liczy się szybkość decyzji, siła charakteru, zdecydowanie.

BENLOPEZ

NEGOCJATOR

W NEGOCJATORZE LOPEZ UJAWNIA NIEZNANE TRIKI NEGOCJACYJNE, CHWYTY, KTÓRE NAWET W BEZNADZIEJNEJ SYTUACJI POZWALAJĄ

UZYSKAĆ PSYCHICZNĄ PRZEWAGĘ NAD PRZECIWNIKIEM.

Lopez_Negocjator_okladka__DRUK.indd 1 2013-05-22 15:19:37

Ben Lopez "Negocjator"

Documents

Transcript of Ben Lopez "Negocjator"