Bądź sobą · Pokochać siebie to pierwszy krok do budowania poczucia własnej wartości. Poczuj...

Poradnik budowania pozytywnej samooceny Twojego dziecka.

Bądź sobą

Nasza misja

O poradniku

1. Nauczyć się kochać siebie Ucz, dając przykład, jak wyeliminować samokrytykę i poczuć się lepiej ze sobą

2. Rozmowy o wyglądzie Ogranicz rozmowy o wyglądzie i skup się na przyjemniejszych tematach

3. Czy treści multimedialne mają wpływ na samopoczucie Twojego dziecka? Pokaż nastolatkowi kulisy sesji do kolorowych gazet

4. Bądź sobą: ćwiczenie pogłębiające poczucie wewnętrznego piękna Twojego dziecka Bądź kreatywny/-a, wspieraj pozytywną samoocenę nastolatka

5. Nękanie: czy Twoje dziecko doświadczyło prześladowania w szkole? Pomóż swojemu dziecku poradzić sobie z bolesnym nękaniem wśród rówieśników

6. Dokuczanie w domu: kiedy przekomarzanie się staje się dręczeniem? Uważaj, przekomarzanie też może boleć

7. Tłumacz rodzica: jak poprawić komunikację między rodzicami a dziećmi Ten miniprzewodnik pozwoli Twojemu dziecku lepiej Cię zrozumieć

8. Podejście do posiłków: jak zachęcić dziecko do zdrowej i zrównoważonej diety

Zachęć dziecko do zdrowego podejścia do jedzenia

9. Pokaż dziecku zalety aktywności fizycznej Zachęć dziecko do ruchu fizycznego i związanych z nim korzyści

Teraz Twoja kolej

Literatura

Pozostałe źródła i inspiracje

Spis treści04

05

06

08

12

14

18

22

24

28

30

32

34

35

2 3Bądź sobą! Poradnik budowania pozytywnej samooceny Twojego dziecka. Bądź sobą! Poradnik budowania pozytywnej samooceny Twojego dziecka.

Nasza misja O poradniku

W Dove mamy misję. Chcemy zachęcać młodych ludzi do pozytywnego myślenia o swoim wyglądzie, umożliwiając im tym samym osiągniecie pełni swojego potencjału. Na całym świecie 9 na 10 dziewczynek chce zmienić coś w swoim wyglądzie, a 6 na 10 dziewczynek unika różnych aktywności, od ćwiczeń fizycznych do angażowania się w naukę, bo ma niskie poczucie własnej wartości.

Dlatego w 2004 roku uruchomiliśmy projekt Dove Self-Esteem – wspieramy rodziców, mentorów i nauczycieli, wysyłając pozytywny przekaz, że młode pokolenie może być szczęśliwe, wolne od obciążających stereotypów piękna i wątpliwości odnośnie własnego wyglądu.

Jako rodzic w sposób naturalny chcesz dla swojego dziecka wszystkiego, co najlepsze – żeby było szczęśliwe, zdrowe i pewne siebie.

Czasem jednak łatwiej powiedzieć niż zrobić, zwłaszcza, kiedy dziecko przechodzi okres dojrzewania, jego ciało się zmienia, poczucie własnej wartości staje się kruche, a dziecko walczy, żeby przetrwać ten burzliwy czas wejścia w dorosłość.

Jak pomóc dziecku zachować pozytywny obraz siebie i znaleźć poczucie własnego ja, kiedy cały jego świat wypełniony jest nierzeczywistymi obrazami ideałów piękna przedstawiającymi jednowymiarowe nieskazitelne piękno oraz jednostronnymi, nierzetelnymi komunikatami dotyczącymi idealnego stylu życia? Jak pomóc dziecku poradzić sobie z pułapkami życia nastoletniego, takimi jak dokuczanie z powodu wyglądu, i zachować zdrowy i aktywny tryb życia (bez zadręczania się myślami o tym, co je i jak wygląda)?

W „Bądź sobą” przedstawiamy porady dotyczące kluczowych zagadnień wpływających na poczucie własnej wartości i samoocenę Twojego dziecka, od presji mediów, rówieśników i środowiska do dręczenia i nękania z powodu wyglądu. We współpracy z psychologami oraz ekspertami zajmującymi się wizerunkiem, samooceną, zaburzeniami żywienia i mediami stworzyliśmy dla Ciebie przewodnik skoncentrowany na poradach i działaniach.

Skorzystaj z naszych artykułów i ćwiczeń, zidentyfikuj problemy z samooceną, które według Ciebie trapią Twoje dziecko i zacznij je rozwiązywać. Każdy rozdział zawiera listę działań, które pomogą Ci wprowadzić pozytywne zmiany lub zacząć rozmowę z nastolatkiem o kwestiach, z którymi się zmaga, lub negatywnych komunikatach, które go otaczają. Czytając nasz przewodnik i wdrażając zawarte w nim porady, możesz mieć realny, pozytywny wpływ na poczucie własnej wartości Twojego dziecka.

Ten przewodnik został opracowany przez ekspertów we współpracy z rodzicami. Mamy nadzieję, że wskazówki i ćwiczenia znajdujące się na kolejnych stronach pozwolą Ci pomóc Twojemu dziecku dostrzec jego wewnętrzne olśniewające piękno i zbudować pewność siebie. Wskazówki i ćwiczenia będą pomocne zarówno dla nastolatek jak i nastolatków, możesz więc je stosować wspierając zarówno dziewczynkę jak i chłopca. Więcej artykułów przedstawiających prawdziwe historie, wskazówki i porady na rzecz wspierania pozytywnej samooceny Twojego dziecka na dove.com/pl/dove-self-esteem-project

Nasze córki –piękne kobiety jutra.

dove.com/pl/dove-self-esteem-project

Zatem zaczynamy...

Jak korzystać z poradnikaPonad

20 milionówmłodych ludzi na całym świecie wzięło udział w programie Dove Self - Esteem

Zacznijmy od czynnika, który ma największe znaczenie: od Ciebie. Niektórzy są zdziwieni, że nawet dzisiaj rodzice pozostają dla dzieci najważniejszymi wzorami do naśladowania. Tym samym powinniśmy pokazywać im przykład i nauczyć się kochać samego siebie.

Wszystkie artykuły z niniejszego przewodnika są dostępne na stronie projektu Dove Self-Esteem - Budowanie pozytywnej samooceny wraz z licznymi poradami ekspertów dotyczącymi różnych problemów nastolatków, filmikami i ćwiczeniami do wykonania wspólnie z dzieckiem.

Poradnik składa się z serii artykułów na temat kluczowych kwestii dotyczących poczucia własnej wartości u nastolatków. Każdy artykuł zaczyna się od wprowadzenia tematu i wyjaśnienia, dlaczego jest on istotny. Następnie przedstawiamy listę praktycznych działań zwiększających pewność siebie Twojego dziecka opracowaną wraz z ekspertami w tej dziedzinie. Wreszcie dodaliśmy część zawierającą porady, jak rozpocząć z dzieckiem rozmowę jeszcze dziś. Bo po co czekać do jutra?


http://dove.com/pl/dove-self-esteem-project


1. Nauczyć się kochać siebie

Pokaż swojemu dziecku, jak łatwo jest wyretuszować zdjęcie, i naucz je, że nie ma tym samym „idealnego piękna”.

Porozmawiaj z nim na temat tego, jak Ty się czujesz ze swoim ciałem. Bądź pozytywna / pozytywny – nie krytykuj się.

Poproś dziecko, żeby zwracało Ci uwagę za każdym razem, kiedy robisz negatywne komentarze lub jesteś dla siebie niemiła / niemiły. Pomoże Ci to zachować pewność siebie, a jemu rozwinąć pozytywne nastawienie względem swojego wyglądu.

Jeśli chcesz, żebyTwoje dziecko wyrosło na pewną siebieosobę, możeszmu w prosty sposóbpomóc – pokochaj siebie.

Samokrytyka jest zjawiskiem powszechnym wśród nastolatków – jak często zachęcasz swoje dziecko, żeby się doceniało? Niekiedy my jako rodzice też mamy niskie poczucie własnej wartości i przekazujemy dzieciom swoje złe nawyki, np. krytykując samych siebie. Zdarzyło Ci się patrzyć w lustro, narzekając na swój wygląd? Możesz nawet sobie tego nie uświadamiać, ale dziecko to zauważa.

Niemal 80% kobiet nie jest zadowolonych ze swojego wyglądu, według raportu Mirror, mirror opublikowanego przez Social Issues Research Centre. Ostatnie badania przeprowadzone przez Centre for Appearance Research na uniwersytecie University of the West of England także pokazują, że córki matek, które nie są zadowolone ze swojego ciała, częściej cierpią z powodu niskiej samooceny.

Ciężko jest zmienić to, jak siebie postrzegamy, ale mamy dobrą wiadomość – istnieją sposoby, które pomogą Ci pokochać siebie i przekazać Twojemu dziecku pozytywne nastawienie.

Spójrz na zdjęcia siebie sprzed kilku lat, które Ci się podobają. Być może zrozumiesz, że nawet jeśli w tamtym momencie źle się czułaś / czułeś w swoim ciele, to teraz widzisz, że wyglądałaś / wyglądałeś dobrze. To doskonałe ćwiczenie, które pomoże Ci zaakceptować Twoje ciało takim, jakie jest.

Pamiętaj, co przeżyło, jak pracowało, urodziło, wychowało dziecko i prowadziło dom. Ciała naturalnie zmieniają się wraz z wiekiem. A Twoje jest niesamowite.

Pamiętaj, że obrazy w kolorowych gazetach i Internecie są często cyfrowo retuszowane i nie przedstawiają prawdziwych mężczyzn i kobiet.

Włącz ulubioną muzykę i tańcz. Poczuj, jak Twoje ciało tętni życiem od wewnątrz. Czujesz się głupio? Spróbuj pójść na grupowe zajęcia taneczne lub fitness.

Porozmawiaj ze swoim dzieckiem na temat tego, co Ci się podoba w jego stylu. Skoncentruj się na pozytywach i daj konkretne przykłady. Posłuchaj o cechach, które Twoje dziecko w Tobie podziwia i przypomnij sobie o nich, kiedy pobędziesz potrzebować wsparcia.

Poczucie własnej wartości zaczyna się od pokochania siebie.

Cofnij się w czasie:

Doceń swoje ciało za to, co już przeszło:

Nie porównuj się z modelkami, modelami czy celebrytami i gwiazdami:

Połącz się ze swoim ciałem:

Tylko pozytywne wibracje:

Pokochaj siebie: Lista działań Zaczynamy...Najważniejszym krokiem w kierunku budowania pewności Twojego dziecka jest zbudowanie swojej własnej samooceny. Skorzystaj z naszej listy działań opracowanej przez dr Susie Orbach, uznaną na całym świecie psychoterapeutkę i działaczkę, i przestań się krytykować.


Nie skupiając się na wadze i wyglądzie w rozmowach, przywitaniach czy komplementach, możesz wyrwać się z błędnego koła wzmacniającego stereotypy piękna.

Uważaj na szkodliwe „komplementy”.

Rozmowy o wyglądzie nie zawsze muszą być negatywne. Nawet komplementowanie sprawia, że skupiamy się nadmiernie na cechach fizycznych. Mówiąc przyjaciółce, że świetnie wygląda i że schudła, pokazujesz, że jej waga ma znaczenie i wzmacniasz stereotyp, według którego wszystko, co szczupłe, jest piękne.

Nasze córki naśladują nasz język i tematy, które poruszamy. W końcu będziesz sprawiać wrażenie, że wygląd ma dla Ciebie duże znaczenie i że przez wygląd postrzegasz ludzi. Czy chcemy, żeby nasze dzieci tak się oceniały?

Naucz swoje dziecko, że piękno jest stanem umysłu. Jeśli się doceniasz, nieważne jest, co mówi świat – zachowasz pewność siebie.

2. Rozmowy o wyglądzie

Rozmawianie o wadze może wydawać się dobrym tematem na rozmowę z dzieckiem i jego przyjaciółmi, ale warto zastanowić się, jakie są tego skutki. Przestań krytykować swój wygląd i zauważaj pozytywy – oboje odczujecie, że takie nastawienie polepsza nastrój.

Rozmawianie o wyglądzie jest niepisaną zasadą w przyjaźni kobiecej – poruszamy ten temat nieustannie i automatycznie. Znasz to doskonale: „Grubo się czuję w tych dżinsach”, „Znowu przytyłam” lub „Jejku, moja cera wygląda dziś okropnie”.

Naucz swoje dziecko dostrzegać pozytywy.

Jeśli nie komentujesz swojego wyglądu w ten sposób, jesteś w mniejszości. Ostatnie badania przeprowadzone wśród studentek opublikowane w Psychology of Women Quarterly pokazują, że 93% kobiet prowadzi takie rozmowy o wyglądzie, a jedna trzecia robi to regularnie. Wyniki wskazują także, że kobiety, które częściej narzekały na swoją wagę, niezależnie od swojego rozmiaru, odczuwały niższą satysfakcję ze swojego wyglądu.

„Słowa mogą mieć ogromny wpływ na pewność siebie i ciągła krytyka ciała może wzmacniać poczucie, że jest tylko jeden ideał piękna,” wyjaśnia Jess Weiner, ekspertka ds. samooceny. „Musimy się z tego wzorca wydostać, jeśli chcemy, aby nasze córki rosły pewne siebie.”

Mniej rozmów o wyglądzie, skup się na pozytywach.

Trzy minuty rozmów o wyglądzie może prowadzić do pogorszenia samopoczucia u kobiet i wzrostu rozczarowania własnym ciałem, jak pokazuje badanie opublikowane w International Journal of Eating Disorders. Zatem unikanie tego tematu może mieć znaczący wpływ na Twoją samoocenę.

Przy następnym spotkaniu zachowaj czujność. Jeśli ktoś znajomy zacznie mówić o wyglądzie, zwróć mu uwagę. Na przykład powiedz: „Uwielbiam Cię i boli mnie, że tak koncentrujesz się na wyglądzie.”

Podkreślaj zalety emocjonalne i zdrowotne innego stylu życia. Jeśli bliska Ci osoba zaczęła nowy cykl treningowy, zapytaj, jak się czuje, czy jest silniejsza i czy śpi lepiej, a nie ile schudła.

Pokochać siebie to pierwszy krok do budowania poczucia własnej wartości. Poczuj energię – idź na spacer, ciesz się świeżym powietrzem, popracuj w ogrodzie lub zabierz dzieci na rowery.

Spójrz na swoje ciało i zastąp każde negatywne stwierdzenie pozytywnym zdaniem. Zamień „pyzata” na „krągła” lub„kędzierzawa” na „fryzura o dużej objętości” zamień “chuderlawy” na “szczupły”.

Spróbuj przez tydzień nie rozmawiać o wyglądzie. Powiedz bliskim i rodzinie o swoim wyzwaniu, żeby mogli Cię wspierać i może nawet dołączyć.

Rozmowy o wyglądzieLista działań

Powiedz przy jaciołom, że znudziły Ci się rozmowy o wyglądzie:

Skup sięna pozytywach:

Doceń swoje ciało za to, co może zrobić:

Zastąp negatywypozytywami:

Zaakceptujtygodniowe wyzwanie:

Porady, jak zmienić temat rozmowy:


Pokaż swojemu dziecku, jak łatwo jest wyretuszować zdjęcie i naucz je, że nie ma tym samym „idealnego piękna”.

Skorzystaj z listy i zacznijrozmowę z nim.

Zaczynamy...Porozmawiaj z dzieckiem i powiedz mu, że nie będziesz w przyszłości mówić o wyglądzie, bo jest wiele innych bardziej interesujących tematów, na które możecie porozmawiać.

Zachęć je do podjęcia takiego postanowienia z przyjaciółmi.


W sondażu Pretty as a Picture przeprowadzonym przez brytyjską organizację Credos respondenci zgodzili się z twierdzeniem, że „oglądanie reklam ze szczupłymi modelkami sprawia, że przykładam większą uwagę do swojego wyglądu i chcę schudnąć.”

Jak manipulacja obrazu zmienia percepcję piękna?

W większości przypadków wizerunek kobiety w mediach, jest wypadkową dobrego makijażu i oświetlenia na planie zdjęciowym oraz cyfrowego retuszu przed publikacją. Nie ukrywa się jedynie plamek czy przebarwień. Nogi i szyja są wydłużone, piersi powiększone, głowy zamienione z innymi ciałami, kości policzkowe uwydatnione – niekiedy zmiany są tak daleko posunięte, że rozpoznanie oryginalnej kobiety staje się niemożliwe.

Kiedy wyretuszowane zdjęcia opatrzy się nagłówkami krytykującymi „prawdziwe” kobiety, które nie przystają do tego nierealistycznego obrazu, przestaje dziwić fakt, że dziewczynki starają się dorównać przedstawionemu ideałowi, a chłopcy zaczynają oczekiwać, że ich koleżanki i inne kobiety tak powinny wyglądać.

Claire, mama 14-letniej Annie, mówi: „Moja córka nieustannie czyta gazety dla nastolatek, a dziewczynki, których zdjęcia tam widzi, są zawsze idealne. Jak mam wzmocnić poczucie jej własnej wartości, jeśli musi się porównywać do perfekcji?”

3. Czy treści multimedialne mają wpływ na samopoczucie Twojego dziecka?

W dzisiejszych czasach wizerunki ludzi w mediach są tak zmanipulowane, że osiągnięcie „ideału piękna” staje się niemożliwe. Pomóż swojemu dziecku oprzeć się wpływowi mediów i dostrzec zakulisową prawdę.

Martwisz się, że oczekiwania Twojego dziecka co do swojego wyglądu są nierealistyczne? Nic w tym dziwnego. Opublikowane w Psychology Today badania dotyczące reklam badania dotyczące reklam mówią:

Reklamy nie pochodzą jedynie z telewizji czy kolorowych gazet, ale także stron internetowych, blogów, mediów społecznościowych, teledysków, filmów czy telefonów komórkowych. Werbalny i niewerbalny sposób przedstawienia kobiet w tych komunikatach może mieć duży wpływ na to, jak dziewczynki się postrzegają i kim chcą być.

Relacja między komunikatami w mediach i niską samooceną.

Ciągłe wzmacnianie nierealistycznego ideału urody w mediach ma bezpośrednie przełożenie na poczucie własnej wartości nastolatków.

Badania przeprowadzone przez MediaSmarts, organizację, która skupia się na edukacji medialnej, pokazują, że godzina przeglądania kolorowych gazet obniża poczucie własnej wartości u ponad

myśli, myśli, że kobiety przechodzą na dietę z powodu kreowanego przez media ideału piękna.

wolało naturalne lub lekko wyretuszowane zdjęcia od tych mocno zmodyfikowanych.

Dzisiejsze nastolatki są bombardowane przez ok:

Źródło: The Race to Grab Your Brain

reklam dziennie.

80%

66%76%

5 000

dziewczynek

dziewczynek

młodych kobiet

Co więcej, opublikowane w 2012 roku przez Girlguiding badania Girls’ Attitudes Explored pokazuje, że

Spójrz na media krytycznie:

Zachęć dziecko do zgłębienia wiedzy o mediach, z których korzysta. Pomóż mu spojrzeć na media krytycznym okiem i zastanowić się, dlaczego nie warto porównywać się do zmanipulowanych obrazów.

Zachowaj poczucie humoru

Obejrzyjcie razem ulubione programy telewizyjne czy gazety i porozmawiajcie o wizerunkach, które wydają Wam się wyjątkowo nierzeczywiste i przedstawiające

W momencie decyzji chcemy wyglądać po swojemu.

W badaniu Pretty as a Picture przeprowadzonym przez Credos młode kobiety miały porównać cztery coraz bardziej wyretuszowane zdjęcia tej samej modelki.

Kiedy dziecko zda sobie sprawę, że obrazy w mediach są manipulowane i rzadko przedstawiają rzeczywistość, przestanie przykładać do nich uwagę i zacznie budować swoją pewność siebie, wciąż korzystając przy tym z mediów. Zrozumie, że nie warto porównywać swojego wyglądu do nierzeczywistych obrazów, które widzi w mediach.

Lista działań:Pomóż dziecku dostrzec manipulacjęw wizerunkach idealnego piękna.

wąską definicję piękna. Możecie nawet pośmiać się ze zdjęć, które wydają Wam się fałszywe albo opatrzone są zbyt krytycznymi komentarzami dotyczącymi wyglądu.

Zrozumieć proces manipulacji:

Porozmawiaj z dzieckiem o osobach zaangażowanych w tworzenie „wizerunku” od stylistów i makijażystów do fotografów. Filmik “Dove: Ewolucja” dostępny na YouTube pokazuje, jak drastycznie można zmienić wygląd kobiety z pomocą makijażu, oświetlenia i narzędzi cyfrowych.

Skorzystaj z pozytywnych przykładów:

Znajdź przykłady w mediach i podziel się nimi ze swoim dzieckiem. Skupcie się na siłach i umiejętnościach ludzi, nie na ich wyglądzie.

Zacznij ze swoim dzieckiem. Nie chodzi o to, żeby przestało oglądać telewizję, gazety czy blogi, ale żeby zastanowiło się nad tym, o czym rozmawialiście.

Zachęć je do poruszenia tego tematu z przyjaciółmi lub w szkole.

Czy Twoje dziecko możne napisać do redakcji ulubionej gazety lub strony i poprosić o wyjaśnienie sposobów manipulacji zdjęć?

Czy Twoje dziecko ma swojego bloga lub profil na Instagramie, Pintereście lub innej sieci społecznościowej, gdzie może porozmawiać z innymi?

Zaczynamy...


Instrukcja wykonania ćwiczenia. Prawdziwa ja / Prawdziwy ja.

Wykorzystaj to praktyczne ćwiczenie i pozwól swojemu dziecku przyznać, co w sobie lubi.

1. Poproś je o znalezienie swojego zdjęcia, które mu się podoba i wydrukowanie go.

2. Skorzystaj ze wzoru obok lub weź dużą kartkę papieru i przyklej zdjęcie dziecka.

3. Na wzorze umieściliśmy początki czterech zdań. Uważnie je przeczytaj i pomóż dziecku je uzupełnić.

4. Razem wpiszcie zakończenia. Jeśli dziecku trudno sformułować myśl, zawsze może coś narysować.

5. Po ukończeniu plakatu Prawdziwa ja / Prawdziwy ja zasugeruj, żeby dziecko podzieliło się rezultatami z przyjaciółmi, zachęciło ich do pozytywnego myślenia o sobie i wszystkich cechach, które czynią ich wyjątkowymi.

i sprawiając, że nadmiernie koncentrują się na cechach fizycznych.

Twoje dziecko może nauczyć się wyrażać swoją pewność siebie.

Krytykowanie wyglądu może prowadzić do niechęci do przyjmowania komplementów. Będziemy czuć, że rozmowy o tym, w czym jesteśmy dobrzy, są niestosowne lub próżne. Jednak przyznawanie się do talentów i docenianie ich ma ogromne znaczenie da rozwoju pewności siebie. Dlatego stworzyliśmy ćwiczenie Prawdziwa ja / Prawdziwy ja. Pomoże ono Twojemu dziecku uświadomić sobie swoje siły i umiejętności i docenić je w sobie i swoich przyjaciołach.

4. Bądź sobą: ćwiczenie pogłębiające poczucie wewnętrznego piękna Twojego dziecka

W dzisiejszym świecie częstym, wręcz modnym zjawiskiem jest krytykowanie się. Ludzie chętnie krytykują swój wygląd czy fryzurę, wyrażając niezadowolenie emocjonalne. Niekiedy w chwilach smutku, samotności czy braku energii dziewczynki mówią, że czują się „grube” lub „brzydkie”. Ale „gruba” i „brzydka” to nie uczucia, a mówienie w ten sposób ogranicza zasób emocjonalnego słownictwa u dziewcząt i kładzie nadmierny nacisk na wygląd. Chłopcy też mówią o sobie krytycznie i również wpływa to na nich negatywnie, zaniżając samoocenę

Zachęć dziecko do napisania o sobie, swojej rodzinie czy talentach, i odblokuj jego wewnętrzne piękno.

Jestem wy jątkowy/-a na wiele sposobów, np.:

Trzy rzeczy, które lubię robić:

Trzy rzeczy, w których jestem dobry/-a:

Rzeczy dotyczące mojej rodziny i otoczenia, z których jestem dumny/-a:

Prawdziwa ja / Prawdziwy ja


Prawdziwa ja / Prawdziwy ja:Lista działań

Porozmawiaj ze swoim dzieckiem o ćwiczeniu. Jak czuło się na początku? Czy trudno było dokończyć zdania? Jak się czuło po zakończeniu ćwiczenia? Czy jego podejście do samego siebie się zmieniło? Czy może Ci to wyjaśnić?

Zachęć je do pokazania ćwiczenia przyjaciołom.

Zaczynamy...Zachęć dziecko do rozmowy o tym, co je wyróżnia:

W świecie stereotypów ważne jest, żeby Twoje dziecko uświadomiło sobie, że nie tylko wygląd ma znaczenie – istotne jest samopoczucie. Zachęć je do uświadomienia sobie, co sprawia, że jest sobą.

Regularnie komplementuj swoje dziecko:

Porozmawiaj ze swoim dzieckiem o tym, czym się interesuje i w czym jest dobre. Komplementując, nie skupiaj się na wyglądzie. Dziecko nauczy się doceniać dokonania i osobowość, nie tylko wygląd.

Wyznacz dobry przykład:

Korzystaj z poprawnego słownictwa dotyczącego emocji, np. „Jestem zmęczony/-a” lub „Jestem zdenerwowany/-a”, nie „Czuję się gruby/-a”. Poproś dziecko, by precyzyjnie nazywało swoje emocje, kiedy usłyszysz, że się krytykuje.


5. Nękanie: czy Twoje dziecko doświadczyło prześladowania w szkole?

Dręczyciele rzadko kiedy są oryginalni w obelgach. Jakie były najczęściej występujące komentarze w Twojej szkole? „Okularnik”, „piegus”, „uszolot” czy „grubas”?

Prawdopodobnie najwięcej komentarzy, które pamiętamy, dotyczyły wyglądu. Niestety nic się nie zmieniło. Badanie wykonane przez szkolny inspektorat Ofsted na zlecenie rządu brytyjskiego pokazuje, że uczniowie najczęściej borykają się z dokuczaniem z powodu wyglądu. W szkołach podstawowych prześladowcy skupiają się na cechach charakterystycznych, tj. rude włosy, wzrost, waga. W szkołach średnich atakowane są inne cechy, np.

kształty ciała, koloryt cery, fryzura i styl, które nie odpowiadają najnowszym trendom.

Po pierwsze należy zrozumieć, czym jest nękanie. Dzieci nie zgadzają się ze sobą, kłócą się, dokuczają sobie i przekomarzają się. Dręczenie to jednak coś innego: według amerykańskiej rządowej strony StopBullying to „niechciane i agresywne zachowanie opierające się na prawdziwej lub urojonej różnicy władzy. Dręczenie obejmuje grożenie, szerzenie plotek, atakowanie fizyczne i werbalne, celowe wyłączanie z grupy, wyśmiewanie i ośmieszanie.”

Dlaczego prześladowcy skupiają się na wyglądzie.

„To jest etap, kiedy młodzi ludzie odkrywają, kim są, i eksperymentują ze sposobami wyrażania siebie. Wygląd stanowi ważny element tego etapu,” wyjaśnia Liz Watson, ekspert z Wielkiej Brytanii ds. dręczenia doświadczona w pracy z nastolatkami i rodzicami. „Nastolatkowie odkrywają swoją tożsamość poprzez wygląd i uczą się, jakie są reakcje społeczeństwa.”

Jak pomóc córce poradzić sobie z dręczeniem? Podobnie możesz porozmawiać z synem.

Możesz umierać ze strachu przed rozmową z dzieckiem, obawiając się, że wycofa się jeszcze bardziej. Ale według Watson najlepszym rozwiązaniem jest szczerość. „Nie musisz zaczynać od dręczenia,” radzi. „Zamiast tego zacznij: „Martwię się o Ciebie, myślę, że jesteś nieszczęśliwy/-a.”

Lub po prostu zacznij naturalnie, zadając pytania o dzień, o momenty, które dziecku się podobały lub które były kłopotliwe. Na przykład: „Jaka spotkała Cię dzisiaj dobra rzecz? Czy coś złego się wydarzyło? Czy siedziałaś z przyjaciółmi przy obiedzie? Czy nie miałeś problemów w autobusie w drodze do domu?”

Takie pytania mogą pomóc nastolatkowi się otworzyć. Da mu do zrozumienia, że nie wpadnie w kłopoty, jeśli się zwierzy, i że jesteś, żeby pomóc. Ale podkreśl także, że nie będziesz w stanie pomóc, jeśli nie będziesz wiedzieć, co się dzieje. Jeśli dziecko będzie utrzymywać, że wszystko jest w porządku, nie naciskaj. Po prostu zachowaj czujność i obserwuj powyższe sygnały.

Bądź blisko.

Wyeliminowanie dręczenia może trwać, więc zachowaj cierpliwość i zrozumienie dla tego, przez co przechodzi Twoje dziecko. Pokaż swoje wsparcie i zapewnij, że nie musi zmieniać swojego wyglądu – możecie znaleźć jakiś sposób na rozwiązanie problemu.

Od bolesnego dokuczania do poważnego dręczenia, jak pomóc dziecku pokonać to emocjonalne pole minowe.

Eksperci rekomendują zachowanie czujności i obserwowanie następujących sygnałów:

Zmiana zachowania lub nastroju – dziecko nagle wycofuje się lub staje się agresywne.

Zmiany fizyczne – niewyjaśnione rany, nacięcia, siniaki, zniszczone ubrania.

Unikanie szkoły – wykręcanie się i udawanie choroby.

Brak zainteresowania – zwłaszcza rzeczami, z których dziecko się cieszy.

Inne sygnały, na które warto zwracać uwagę, a które mogą wskazywać na nękanie z powodu wyglądu:

Zmiana sposobu ubierania się czy stylizowania w krzykliwy sposób – np. odmowa noszenia okularów czy obcięcie włosów.

Próba ukrycia kształtów swojego ciała - noszenie workowatych ubrań.

Oczywiście wiele z powyższych sygnałów może być zwyczajną częścią życia nastoletniego, trudno to rozróżnić, chyba, że dziecko się otworzy.

Jakie są sygnały nękania?


grupy rówieśniczej.

Wychwyć powtarzalność:

Dowiedz się, gdzie i kiedy mają miejsce incydenty. Jeśli córka jest nękana w określonym miejscu i czasie, pomóż jej to dostrzec – dziecko powinno unikać takich miejsc lub otaczać się przyjaciółmi.

Zachęć ją do rozmowy z nauczycielem:

Jeśli coś się dzieje w szkole i córka nie jest w stanie poradzić sobie sama, zachęć ją do rozmowy z nauczycielem – najpierw z wychowawcą, a potem do podjęcia dalszych koniecznych kroków.

Skontaktuj się ze szkołą:

Jeśli córka czuje się niezręcznie, proszą nauczyciela o rozmowę w cztery oczy, zastanów się, czy nie warto skontaktować się ze szkołą bezpośrednio. Większość szkół prowadzi programy przeciwko dręczeniu i wie, jak radzić sobie z problemem. Upewnij się, że Twoja córka wie, z kim chcesz porozmawiać i co zamierzasz zrobić, żeby nie czuła się zdradzona.

Zastanów się, czy się angażować osobiście:

Być może lepiej by było, gdyby Twoja córka poradziła sobie samodzielnie z Twoim wsparciem w domu.

Daj jej siłę:

Prześladowcy to najczęściej tchórze, postawienie im się jest więc najlepszym sposobem obrony. Potrzeba do tego odwagi, jednak odniesienie sukcesu ogromnie podnosi samoocenę. Tym samym negatywne doświadczenie może przerodzić się w poczucie umocnienia.

Poszukaj wsparcia:

Poszukaj wskazówek na stronach dotyczących dręczenia, na których swoimi przeżyciami dzielą się rówieśnicy lub porad udzielają specjaliści, co może poprawić córce nastrój i opracować strategię poradzenia sobie.

Prawdziwa ja / Prawdziwy ja:Lista działań - przedstawiamy listę działań dla dziewczynki, dla chłopca może być taka sama

Bądź otwarta, Twoja córka będzie miała poczucie, że może zwierzyć Ci się ze wszelkich problemów. Czy inne dziewczynki też mają podobne doświadczenia? Jak sobie poradziły?

Bez względu na przyczyny dręczenia pamiętaj, żeby ją zapewnić, że nic nie dzieje się z jej winy i że zawsze będziesz ją wspierać.

Zaczynamy... Tak samo możesz wspierać syna.Zachęć córkę do rozmowy o tym, co ją wyróżnia:

W świecie stereotypów ważne jest, żeby Twoja córka uświadomiła sobie, że nie tylko wygląd ma znaczenie – istotne jest samopoczucie. Zachęć ją do uświadomienia sobie, co sprawia, że jest sobą.

Pokaż córce, że nie jest sama:

Opowiedz jej o swoich doświadczeniach z lat nastoletnich. Być może ktoś Ci kiedyś dokuczał z powodu konkretnej cechy, którą teraz uważasz za wyjątkową.

Pracujcie razem:

Wypracujcie razem strategię radzenia sobie z nękaniem, ale upewnij się, że córka wyraża zgodę na wszystkie kroki, które podejmujesz.

Upewnij ją:

Najpierw ją upewnij, że nie ma niczego złego w jej wyglądzie, i że podziwiasz jej indywidualność.

Wyjaśnij:

Pomóż jej zrozumieć przyczyny, dlaczego prześladowcy nękają innych. Na przykład niektórzy ludzie krzywdzą i sprawiają przykrość innym, gdy sami nie są szczęśliwi. Pomóż córce dostrzec, w jaki sposób jej szczęśliwe życie rodzinne przyczynia się do budowania jej pewności siebie i że inni mogą nie mieć tyle szczęścia.

Przyznaj:

Uznaj uczucia Twojej córki. Jeśli czuje się źle z powodu gestów czy zachowań innych dziewczynek (lub chłopców), ma rację, niezależnie od tego, jak to wygląda z zewnątrz. Nie mów jej, że to się nie dzieje lub że powinna to zignorować – słuchaj jej i jej uwierz.

Dokonaj zmiany:

Jeśli córka czuje się nękana przez kogoś z jej bezpośredniego otoczenia, zachęć ją do zmiany

Pomóż jej zrozumieć, że prześladowcy najczęściej dręczą z powodu rzeczy, których zazdroszczą lub których im brakuje.

Czy rozmowa z innymi w podobnej sytuacji na forum internetowym by jej pomogła?


6. Dokuczanie w domu: kiedy przekomarzanie się staje się dręczeniem?

Żarty i dokuczaniewokół stołu jadalnegosą niczym niezwykłymw większości rodzin, leczkiedy dokuczanie staje się bolesne może przyczyniać się do niskiej samooceny.

W okresie dojrzewania Twoje dziecko naturalnie będzie bardziej wyczulone na komentarze dotyczące jego wyglądu, a rodzina może nie zdawać sobie sprawy z wpływu takich komentarzy. Oczywiście delikatne przekomarzanie się jest częścią życia rodzinnego, może pomóc więc dziecku ukształtować swoje opinie i zbudować odporność na krytykę, z którą zmagamy cię na co dzień. Jednak warto zastanowić się, co buduje charakter, a co obniża poczucie własnej wartości.

„Czy ktoś tu nie przytył?” „Niedługi będziesz większa od mamy!”, „Ten grubasek jest taki słodki.”„Nie uważasz, że warto byłoby przykładać większą wagę do tego, co jesz?”

Znasz to? Nawet niewinne dokuczanie dotyczące wyglądu może mieć głęboki wpływ na dzieci, niszcząc tym samym długoterminowo ich pewność siebie.

Niewinne komentarze mogą być bolesne.

„Dziewczynki, które doświadczyły krytyki wyglądu ze strony członków rodziny, częściej będą kontrolować wagę i odżywiać się niezdrowo, odczuwać brak satysfakcji ze swojego wyglądu, porównywać się z przyjaciółmi, obsesyjnie podchodzić do swojego wyglądu, mieć niskie poczucie własnej wartości i wpadać w depresję w porównaniu do dziewczynek, którym się nie dokucza,” mówi psycholog i specjalistka ds. wizerunku, dr Phillippa Diedrichs. Krytyka ze strony rodziny wpływa negatywnie również na chłopców.

Z kolei ciepłe rodzinne relacje pełne wsparcia mają pozytywny wpływ na postrzeganie siebie i satysfakcję ze swojego wyglądu. Jak najlepiej poradzić sobie w tej sytuacji?

Weź stronę dziecka i wytycz granice.

Przemyśl, gdzie umieścić granicę między niewinnym przekomarzaniem się, a bolesnym dokuczaniem, które, mimo że nieświadome, może niszczyć poczucie

własnej wartości Twojego dziecka. Rozmowa może zapobiec rozwojowi sytuacji.

Pierwszym krokiem jest opracowanie aktywnych strategii działania, z których dziecko może skorzystać, kiedy rodzina mu dokucza. Strategią może być zwykłe ignorowanie bolesnych komentarzy lub bardziej otwarte podejście, np. konfrontowanie osoby, która dokucza, i uświadomienie jej, że jej uwagi są bolesne.

Suki, mama 12-letniej Mai, wybrała proste rozwiązanie w sytuacji, w której cała rodzina dokuczała Mai z powodu jej niskiej wagi i radziła, by zaczęła jeść więcej. „Zapewniła ich, że Mai je wystarczająco i że taki po prostu ma rozmiar, a dokuczanie jej z tego powodu tego nie zmieni,” mówi Suki. „Potem powiedziałam Mai, żeby nie brała takich komentarzy do siebie. Zapewniłam ją, że najważniejsze jest, żeby była szczęśliwa i zdrowa.”

Uznając, że dokuczanie może być bolesne, aktywnie wspierając lub pomagając dziecku rozwinąć techniki radzenia sobie z problemem, przyczynisz się do budowania i pogłębiania pewności siebieTwojego dziecka.

Uważaj na bolesne komentarze:

Wyczul się w trakcie spotkań rodzinnych na wszelkie komentarze i rozmowy o wyglądzie, wadze, diecie lub kształcie ciała, które mają negatywny wydźwięk lub zawstydzają Twoje dziecko.

Interweniuj i zmień temat:

Spróbuj niepostrzeżenie przekierować rozmowę na inny temat, możesz otwarcie porozmawiać z rodzinąpóźniej. Zapewnij dziecko, że tego rodzaju komentarze są nie w porządku, że jest wspaniałe takie, jakie jest i że zawsze przy nim będziesz, jeśli będzie chciało porozmawiać.

Porozmawiaj na osobności:

Jeśli jakiś członek rodziny dokucza dziecku (lub komuś innemu przy Twoim dziecku) z powodu wyglądu lub ciała, porozmawiaj z nim na osobności. Nie bądź zbyt emocjonalny/-a lub konfrontacyjny/-a zachowaj neutralność. Niekiedy wskazana będzie delikatność, w innych przypadkach bardziej bezpośrednie zwrócenie uwagi będzie skuteczniejsze. Inaczej zachowasz się w stosunku do osoby dorosłej, a inaczej do dziecka.

Wyjaśnij sytuację:

Podkreśl znaczenie unikania rozmów o wyglądzie i przykładania zbyt wielkiej wagi do fizyczności lub poproś o niekomentowanie ciała lub wyglądu dziecka.

Rodzinne przekomarzanie się:Lista działań:Poniżej lista zdroworozsądkowych wskazówek, które pozwolą Ci skontrolować rodzinnych komediantów i uchronić dziecko przed dokuczaniem.

Co tak naprawdę zasmuca Twoją córkę w komentarzach członków rodziny? Czy na coś jest szczególnie wyczulona? Skorzystaj z jej odpowiedzi i porozmawiaj z rodziną.

Zachęć córkę do rozmów z przyjaciółmi – wspólne doświadczenia zazwyczaj pomagają osłabić efekt bolesnych komentarze.

Czy Twoja córka czuje się na siłach, żeby porozmawiać z rodziną o swoich uczuciach?

Zaczynamy... Tak samo jak dziewczynkę można w podobnej sytuacji wspierać chłopca.


7. Tłumacz rodzica: jak poprawić komunikację między rodzicami a dziećmi

Narzędzie do tłumaczenia na rzecz lepszej komunikacji z dzieckiem i unikania nieporozumień. Tak samo możesz rozmawiać i postępować z córką jak i synem w podobnych sytuacjach.

Czy często kłócisz się ze swoją córką o drobiazgi? Komunikowanie się powinno być proste. Ale nieporozumienia są jeszcze prostsze. Jedno słowo o ubraniu córki, a ona wpada w szał i trzaska drzwiami. Pytasz, co zjadła na obiad, a ona traktuje to jak atak na jej dietę.

Prawdopodobnie po prostu starasz się pokazać, że zależy Ci na jej szczęściu, ale jej reakcje sugerują, że mówisz w innym języku. Dlatego właśnie stworzyliśmy “Co?! Tłumacz rodzica”. Tłumacz rodzica, którego zadaniem jest uświadomienie dziecku, co NAPRAWDĘ mówisz.

Udostępnij narzędzie córce. Pomoże jej to zrozumieć, że nie chcesz jej zranić, mówiąc o przyjaciołach, diecie czy życiu społecznym, a jedynie poprawić komunikację między Wami.

Co Twoi rodzice mają NAPRAWDĘ na myśli, mówiąc:

Rodzice mówią:

„Wychodzisz tak ubrana?”

Mówią:

„Co zjadłaś na obiad?”

Co mają na myśli:

„Dbanie o siebie jest ważne i chcę się upewnić, że zdrowo się odżywiasz.”

Ty słyszysz:

„Znowu jak zwykle nie zjadłaś obiadu.”

Pamiętaj o tym, że to naturalne, że rodzice się o Ciebie troszczą. Gdy myślą, że spędzasz czas z ludźmi, którzy mogą mieć negatywny wpływ na Twoje samopoczucie po prostu martwią się, bo chcą dla Ciebie jak najlepiej.

Rodzice rozumieją, że zdrowe odżywianie się jest dobre dla ciała i umysłu. Jeśli dobrze się czujesz, będziesz szczęśliwa.

Co mają na myśli

„Wyglądasz tak dorośle, że mnie to martwi.”

Ty słyszysz:

„Co masz na sobie? Wyglądasz tanio.”

Co


Co Twoi rodzice mają NAPRAWDĘ na myśli, mówiąc:

Rodzice mówią:

„Chciałabym, żebyś nie malowała się tak mocno.”

Mówią:

„Znowu z nią wychodzisz?”

Co mają na myśli:

„Chcę, żebyś spędzała czas z ludźmi, którzy budzą w Tobie dobro. Myślę, że ona nie sprawia, że dobrze się ze sobą czujesz.”

Mówią:

„ZNOWU rozmawiasz przez telefon? Ciągle wisisz na słuchawce, piszesz wiadomości do przy jaciół, których dopiero co widziałaś.”Ty słyszysz:

„Myślę, że Twoje przy jaźnie nie są istotne.”

Ty słyszysz:

„Nie lubię Twojej przy jaciółki i jej nie ufam.

Ty słyszysz:

„Jesteś za młoda na tyle makijażu. Nie chcę, żebyś podobała się chłopcom.”Co mają na myśli:

„Naturalnie jesteś piękna. Makijaż sprawi, że będziesz wyglądać na starszą, a ja nie chcę, żebyś czuła presję bycia dorosłą.”

Dzieci odczuwają presję dorastania i nakładania makijażu. Dobrze jest próbować metamorfoz, jednak rodzina nie chce, żebyś czuła się zmuszana przez przyjaciół lub media i żebyś wyglądała na dorosłą.

Twoi rodzice pewnie nie mają nic przeciwko temu, żebyś spędzała czas z przyjaciółmi, jeśli masz go też dla rodziny. Szczerze interesują się tym, co dziś robiłaś, więc czemu im tego nie opowiedzieć?

Kiedy jesteś z przyjaciółmi, czujesz się szczęśliwa i pewna siebie, ale jeśli rodzice myślą, że że spędzasz czas z ludźmi, którzy mogą wpędzać cię w depresję, to martwią się o Ciebie.

Tłumacz rodzica:Lista działań - ta samo możesz wspierać syna.

Porozmawiaj ze swoją córką:

Poproś, żeby pomyślała o tym, jak rozmawiacie. Czy kiedykolwiek źle zinterpretowałyście słowa drugiej strony?

Dowiedz się więcej:

Kiedy przeczyta”Co?! Tłumacz rodzica”, daj jej czas na przemyślenie, które sytuacje najczęściej ją irytują i w jaki sposób mogłabyś zmienić swoje podejście.

Zbuduj grubą skórę:

Nie obrażaj się, jeśli Ci się zwierzy, że Twoje komentarze są naprawdę irytujące. Zamiast tego skorzystaj z tego i zapytaj, dlaczego są irytuje i jak chciałaby, żebyś reagowała w podobnych sytuacjach w przyszłości.

Rozmawiaj:

Przy następnej kłótni wyjaśnij prawdziwe znaczenie tego, co mówisz, i odnieś się do Tłumacza rodzica, żeby przypomnieć o rodzajach nieporozumień.

Pokaż córce Tłumacz rodzica i zapytaj o jej opinię. Jak czuła się po podobnych komentarzach? Czy rozumie, że to, co ludzie mówią, i co myślą, podlega interpretacji?

Twoja córka jeszcze wiele razy źle zinterpretuje to co mówisz, ale pokazując jej, że nie chcesz jej zranić, tworzysz fundament porozumienia, dzięki któremu w przyszłości Twoje dziecko będzie w trudnych sytuacjach zachowywać się inaczej.

Podpisz z córką umowę, na mocy której zwrócicie sobie uwagę za każdym razem, kiedy któraś z Was powie coś, co druga strona źle zinterpretuje. Otwarta i szczera komunikacja buduje zaufanie i wzmacnia długoterminowo Waszą relację.

Zachęć córkę do pokazania ćwiczenia Tłumacz rodzica przyjaciołom i porozmawiania z nimi na ten sam temat.

Zaczynamy... Tak samo możesz wspierać syna.

Co


8. Podejście do posiłków: jak zachęcić dziecko do zdrowej i zrównoważonej diety

Pomóż dziecku czerpać radość z posiłków i nie wpadać w niezdrowe modne wśród nastolatków diety. Tak samo możesz wspierać syna jak i córkę w budowaniu zdrowych i prawidłowych nawyków żywieniowych.

Wszyscy czasem czujemy, że zjedliśmy coś niezdrowego, ale czy naprawdę istnieją „złe” produkty, których nigdy nie powinniśmy jeść?

„Najważniejsze jest spożywanie zrównoważonych posiłków,” wyjaśnia specjalistka ds. żywienia i uznana brytyjska psychoterapeutka, dr Susie Orbach. „Szufladkowanie niektórych potraw jako „dobre” lub „złe” nie pomaga. Tworzy sztuczne zasady rządzące Twoją relacją z jedzeniem i zachęcające do zaburzonej diety. Co więcej, zwykle takie klasyfikowanie jest niepoprawne. Produkty o niskiej zawartości tłuszczów mogą zawierać mnóstwo cukru i dodatków smakowych, zatem produkt klasyczy byłby bardziej odżywczy.”

Nastolatkowie i dieta.

Dla nastolatków diety często bywają rozwiązaniem problemów. Większość dziewcząt eksperymentuje z dietami, wierząc, że powinna ograniczać jedzenie.

Z wiekiem nastolatkowie zaczynają bać się jedzenia i traktują je jak wroga. Nic zatem dziwnego w tym, że jedzenie staje się niemal magiczne, a niektóre produkty przyciągają z magnetyczną siłą. Koniecznie zatem dzieci szybko powinny się nauczyć, jak wzbogacać ich umysły i ciała odżywczymi składnikami.

Dziewczynki zwykle żonglują między dietami a objadaniem się, bo ograniczając niektóre produkty zwiększają apetyt. Jeśli Twoja córka tak się zachowuje, wyjaśnij jej, że może to przynieść odwrotny skutek.

To właśnie powiedziała Barbara swojej córce, kiedy ta zaczęła mówić o dietach. „Wyjaśniłam, że zdrowa dieta nie oznacza ograniczeń w jedzeniu,” mówi. „Czułam, że ważne jest, żeby nie zwiększać apetytu na niezdrowe produkty, zabraniając ich spożywania. Dając jej większą kontrolę nad tym, co je, i rozmawiając z nią o jedzeniu, udało mi się poprawić jej dietę.”

Związek między jedzeniem a nastrojem.

Wyjaśnij dziecku, że dieta nie wpływa tylko na wagę. Dobre odżywianie się poprawia zewnętrzny wygląd (skórę, włosy i wagę), ale według badań opublikowanych przez British Journal of Psychiatry wpływa pozytywnie również na organizm od wewnątrz, np. zwiększając energię. Na przykład spożywanie produktów przetworzonych może zwiększać ryzyko depresji, podczas gdy zdrowe produkty je zmniejszają.

Dawaj przykład.

Zachęć dziecko do zrównoważonej diety, kontrolując własne nawyki żywieniowe. Jeśli Twoje dziecko widzi, że dzięki zbilansowanej diecie dobrze się czujesz i wyglądasz, chętniej przejmie to samo podejście do żywienia.

Wyrwanie się ze „złych” nawyków żywieniowych.

„Przechodzenie na restrykcyjne diety może spowolnić metabolizm i utrudnić w konsekwencji utrzymanie odpowiedniej wagi. Ponadto nic nie kusi tak,jak jedzenie bez ograniczeń,” wyjaśnia dr Orbach. Umożliwienie spożywania wszelkich produktów i nieklasyfikowanie ich na „dobre” i „złe” sprawi, że łatwiej będzie mądrze decydować.

Zrównoważona dieta:Lista działań - Tak samo wspierać możesz syna.Skorzystaj z listy działań, pozwól córce i sobie zapomnieć o „złych” produktach i zacznijcie cieszyć się zaletami zrównoważonej diety.

Zachęć córkę do świadomego podejścia:

Gotuj w domu i zachęć córkę do zakupów i wspólnego przygotowywania posiłków. Dzięki temu lepiej zrozumie znaczenie różnych składników dla całej potrawy.

Nie obwiniajcie się, jedząc:

Upewnij się, że Twoja dieta jest zdrowa i równoważona i że nie wykluczasz danego składnika, chyba że z ważnego powodu, np. alergii. Pokaż córce, że można spożywać wszystkie produkty bez poczucia winy i że można czerpać z nich przyjemność w zależności od apetytu.

Opowiedz córce o własnych myślach:

Kiedy czujesz, że zjadłaś coś, co nie było dla Ciebie zdrowe, wyjaśnij na głos swoje obawy. Na przykład: „Tak bardzo miałam ochotę na ten produkt, ale chyba mi zaszkodził. Myślę, że po prostu zjadłam go zbyt dużo.”

Porzuć dietę:

Często diety polegają na ograniczaniu żywności, co oznacza, że tracimy istotne składniki żywieniowe. Mamy ochotę na produkty, których sobie zabraniamy, więc kiedy je zjemy, czujemy się winni, jemy w pośpiechu, nie czerpiąc z tego żadnej przyjemności.

Skorzystaj z listy działań i zacznij rozmowę na temat „dobrych” oraz „złych” produktów Co sprawia, że córka myśli, że niektóre produkty są „złe”?

Zachęć ją do rozmowy z przyjaciółmi na ten temat. Czego się dowiedziała od przyjaciół?

Czy mogłaby zapytać nauczyciela wychowania fizycznego czy nauk ścisłych o porady?

Zaczynamy... Tak samo możesz wspierać syna jak i córkę.


9. Pokaż dziecku zalety aktywności fizycznej

Trening na siłowni lub jogging może wymagać dużego samozaparcia, ale według Ministerstwa Sportu i Turystyki wysiłek fizyczny zwiększa pewność siebie, polepsza nastrój, poprawia jakość snu, zwiększa energię i zmniejsza ryzyko stresu.

Dotyczy to też Twojego dziecka. Nie musi być kapitanem drużyny sportowej lub prima baleriną, żeby odczuwać korzyści płynące ze sportu. Po prostu wystarczy znaleźć aktywność, która je cieszy i dzięki której się rusza.

Jeśli regularnie jest aktywne fizycznie, będzie lepiej się ze sobą czuło, niezależnie od tego, czy sport diametralnie zmienia jego sylwetkę.

Związek między aktywnością fizyczną a samooceną.

Badania pokazują, że zaangażowanie w aktywności sportowe skutkuje polepszeniem wizerunku własnego ciała. Co więcej, poczucie własnej wartości oznacza, że ludzie chętniej uprawiają sport, co poprawia kondycję fizyczną i psychiczną.

Jeśli Twoje dziecko widzi, że jesteś aktywny/-a fizycznie i że sport ma na Ciebie pozytywny wpływ, chętniej zacznie samo ćwiczyć.

Martine mówi, jak ważne jest dla niej, żeby czuć się zdrowo, i że przełożyło się to na jej 15-letnią córkę Lucy. „Moja córka wie, że ćwiczenia i dobre samopoczucie są ważniejsze niż głodówki i rozmiar 32,” mówi.

Okres dojrzewania to czas na nowe aktywności.

Eksperci zapewniają, że często dzieci w okresie dojrzewania odrzucają aktywności, które wcześniej sprawiały im przyjemność. To także czas, kiedy poczucie własnej wartości Twojego dziecka jest kruche, więc korzyści płynące ze sportu mogą naprawdę polepszyć samoocenę. To właśnie w tym okresie pokaż mu alternatywne dyscypliny, znajdźcie coś, co chciałoby robić, i przedstaw mu korzyści.

„Próbowałyśmy różnych dyscyplin i rozmawiałyśmy wiele razy, jak dobrze jest być w dobrej formie,” mówi Martine. „Teraz Lucy chodzi z przyjaciółką na regularne zajęcia i ostatnio biegła w biegu na 10 km.”

Być aktywnym:Lista działań:Skorzystaj z listy działań i zachęć dziecko do różnych aktywności i znalezienia tego, co jemu się podoba. Takie same działania ze strony rodzica mogą wesprzeć dziewczynkę jak i chłopca.

Wesprzyj córkę w wyborze aktywności:

Jeśli sprawia jej przyjemność, nie sprzeciwiaj się.

Razem przetestujcie nowe aktywności:

Jeśli znajdziecie aktywność, którą obie lubicie, może to stanowić okazję do wspólnego spędzania jakościowego czasu.

Znajdź grupę:

W grupie lub klasie z przyjaciółmi nie tylko będzie fizycznie aktywna, ale także będzie integrować się, co zwykle przynosi więcej radości. Jeśli takie zajęcia będą jej sprawiać przyjemność, chętniej będzie na nie uczęszczać.

Chodzi o stan umysłu.

Porozmawiaj z córką o cechach, których potrzebują zawodowi sportowcy, np. wytrzymałość psychiczna, precyzyjne dostrojenie poszczególnych grup mięśni, samodyscyplina, determinacja i zdolności przywódcze, nie chodzi zatem tylko o formę fizyczną!

Pokaż jej, że ciała sportowców są różne:

Sylwetka będzie inna w zależności od tego, czego oczekuje się od ciała. Kluczowym czynnikiem jest to, co ciało ma robić, a nie jak ma wyglądać.

Zacznij rozmowę z córką o tym, jak się czuje po ćwiczeniach.

Ćwiczenia przynoszą korzyści nie tyko dla ciała, ale i umysłu. Porozmawiaj ze swoją córką o tym, co dzieje się w jej głowie, kiedy ćwiczy.

Pamiętaj, że może czuć się przygnębiona lub pokonana, jeśli zbytnio rywalizuje sama ze sobą, przypomnij jej więc, że sport zawsze powinien być zabawą.

Czy Twoja córka mogłaby napisać do swojego idola sportowego i zapytać, jak się czuje, uprawiając sport?

Zaczynamy... Tak samo możesz wspierać syna jak i córkę.

Skoncentruj się na tym, jak córka się czuje, nie jak wygląda:

Jeśli zaczyna krytykować swoje ciało, pomóż jej zachować rozsądek i skup się na ogólnym fizycznym samopoczuciu. Aspirowanie do ideału piękna promowanego przez media lub sylwetki atlety jest szkodliwe.

Korzyści płynące z aktywności fizycznej nie ograniczają się tylko do ciała. Zapoznaj się z badaniami dotyczącymi pozytywnego wpływu aktywności na poczucie własnej wartości i zaraź dziecko miłością do sportu. Tak samo możesz wspierać syna jak i córkę w budowaniu zdrowych i prawidłowych nawyków związanych z aktywnością fizyczną.


Teraz Twoja kolej...

Mamy nadzieję, że ten przewodnik będzie przydatny i zarówno Ty, jak i Twoje dziecko z niego skorzystacie.

Pokaż mu ćwiczenia i porady. Użyj naszych list działań, rozmawiaj ze swoim dzieckiem i przekazuj mu pozytywne komunikaty zwiększające jego pewność siebie.

Rozmawiaj ze swoim dzieckiem przede wszystkim o tym, co myśli i jak się czuje. Zwiększysz tym samym zaufanie między Wami i pomożesz mu zrozumieć, że szanujesz je, jako dojrzałą, wyjątkową i ukochaną jednostkę.

Pamiętaj – niezależnie od pojawiających się zmartwień, okres dojrzewania dziecka to niezwykle ekscytujący czas dla rodzica. Widzisz swoje małe dziecko, które zmienia się w pewną siebie i niezależną młodą osobę rozpoczynającą szczęśliwe i satysfakcjonujące życie. Jesteś kluczowym czynnikiem w tym procesie, więc czerp z tego przyjemność!

Dowiedz się więcej na dove.com/pl/dove-self-esteem-project



Literatura

Nauczyć się kochać siebie

Mirror, mirror – Social Issues Research Centre Centre for Appearance Research

Rozmowy o wyglądzie

Psychology of Women Quarterly International Journal of Eating Disorders Fat Talk Free Week

Czy treści multimedialne mają wpływ na samopoczucie Twojego dziecka?

Ads Everywhere: The Race to Grab Your Brain – Psychology Today Wizerunek – MediaSmarts Girls’ Attitudes Explored... Modele do naśladowania – Girlguiding Pretty as a Picture – Credos Film Ewolucja

Nękanie: czy Twoje dziecko doświadczyło prześladowania w szkole?

No Place for Bullying – Ofsted StopBullying

Podejście do posiłków: jak zachęcić dziecko do zdrowej i zrównoważonej diety

Susie Orbach on Eating – Dr Susie Orbach Zwyczaje żywieniowe i symptomy depresji w średnim wieku – The British Journal of Psychiatry Your Diet May Be Depressing You – raport Rodale News w The British Journal of Psychiatry

Pokaż córce zalety aktywności fizycznej

Zalety aktywności fizycznej – raport NFZ Kampania pewności siebie: raport o postępach 2013 – UK government Changing the Game for Girls – Women’s Sport and Fitness Foundation

Aby chronić prywatność, zmieniliśmy nazwiska osób, których historie opowiadamy na tych stronach. Ale historie, które opowiadają, są autentyczne

Merda Waleczna

(2012) (US: za zgodą rodziców) – Szkocka księżniczka Merida, interesująca się łucznictwem i jeździectwem, słyszy od mamy, że nie są to aktywności godne księżniczki i że powinna wyjść za mąż. Merida postanawia się przeciwstawić.

W głowie się nie mieści

(czerwiec 2015) (USA: za zgodą rodziców) – Riley po przeprowadzce z rodzicami stara się rozpocząć nowe życie w San Francisco. Jej życiem kierują emocje – Radość, Gniew, Odraza i Strach. Razem próbują pomóc jej przystosować się do nowego miasta i szkoły, jednocześnie prowadząc ją przez górki i dołki okresu dojrzewania.

America The Beautiful

(2007) (wersja amerykańska: za zgodą rodziców -13) – dokument skupiający się na problemie obsesji Amerykanów na punkcie piękna pokazuje postać 12-letniej modelki, która dorasta w przemyśle modowym. Film dotyka problemu operacji plastycznych, kultu celebrytów, retuszowania reklam i braku pewności ludzkiej.

America The Beautiful 2: The Thin Commandments

(2011) – Tym razem ekipa „America The Beautiful” pokazuje problem wagi w USA. Analizuje obsesję wagi, pokazując różne nastawienie do jedzenia i diet oraz opinie ekspertów w tej dziedzinie.

Beauty Mark

(2008) – Film przedstawia alarmujące, irytujące, a czasami humorystyczne spojrzenie na siły, które kształtują nasze postrzeganie piękna, oczami psychoterapeutki i światowej klasy byłem triathlonistki Diane Israel. Opowiada własną historię podczas wywiadów z innymi mistrzami sportu, kulturystami, modelkami i nastolatkami o ich doświadczeniach związanych z wizerunkiem.

Miss Representation

(2011) – Stworzony przez aktorkę i aktywistkę Jennifer Siebel Newsom, film Miss Representation odkrywa powody wyraźnego braku kobiet na wysokich stanowiskach na całym świecie w porównaniu do mężczyzn. Bada również, w jaki sposób media odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu społecznych poglądów na temat tego, „jak powinny wyglądać kobiety” i jak to z kolei wpływa na poczucie własnej wartości i wiarę w siebie młodych dziewcząt na całym świecie.

Filmy – dla córki Filmy – dla córki


Pozostałe źródła i inspiracje(ciąg dalszy)

Pozostałe źródła i inspiracje(ciąg dalszy)

Ask Elizabeth

(2011), Elizabeth Berkley – Aktorka, znana z roli Jessie Spano w „Byle do dzwonka” i Nomi Malone w „Showgirls”, jest także twórczynią kampanii „Ask-Elizabeth”, dzięki której stworzyła książkę poświęconą wszystkim trudnym aspektom dorastania. Jest ona złożony jak notatnik, w tym znajdują się wpisy od prawdziwych nastolatków, którzy dzielą się swoimi radami i doświadczeniami. Z panelem ekspertów doradza nastolatkom w sprawach seksu, odżywiania, wizerunku, relacji międzyludzkich i sprawności.

All Made Up: A Girl’s Guide to Seeing Through Celebrity Hype… and Celebrating Real Beauty

(2006), Audrey D Brashich – Autorka przedstawia spojrzenie na wpływ mediów i popkultury na obraz ciała nastoletnich dziewcząt. Podkreślając, w jaki sposób dziewczęta się porównują i starają się dorównać promowanym, nierealistycznym wizerunkom ciała, Brashich mówi, że możemy uwolnić się od tych zdefiniowanych reguł piękna i nauczyć się kochać siebie takimi, jakimi jesteśmy.

Body Drama: Real Girls, Real Bodies, Real Issues, Real Answers

(2007), Nancy Amanda Redd – Redd przygląda się problemom, których dziewczyny mogą się wstydzić lub wstydzić się rozmawiać z rodzicami lub z lekarzem. Książka dotyczy trądziku, masy ciała i innych problemów, które mogą przyczynić się do obniżenia poczucia własnej wartości dziewczyny. Dodatkowo zawiera ona nieretuszowane obrazy kobiet o różnych kształtach i rozmiarach, podkreślając, że nie ma „normalnego” ciała i musimy cieszyć się z różnorodności.

Survival of the Prettiest: The Science of Beauty

(1999) dr Nancy Etcoff, dyrektor, program estetyki i dobrego samopoczucia, Wydział Psychiatrii, Harvard – Dlaczego dżentelmeni wolą blondynki? Dlaczego kobiety malują usta na czerwono? Dlaczego mężczyźni dążą do torsów w kształcie litery V? Czym jest piękno?

Bodies

(2009), Susie Orbach – Około 30 lat po opublikowaniu Fat is a Feminist Issue, ta książka dowodzi, że sposób, w jaki postrzegamy nasze ciała stał się lustrem tego, jak postrzegamy samych siebie, podnosząc fundamentalne pytania dotyczące tego, w jakim punkcie się znajdujemy.

Skin Deep

(2004), Catherine Barry – Powieść o młodej kobiecie, która wierzy, że gdyby była piękna i seksowna, odnalazłaby szczęście, którego tak desperacko pragnie. Czy naprawdę możesz osiągnąć szczęście dzięki skalpelowi?

Life Doesn’t Begin 5 Pounds From Now

(2006), Jessica Weiner – Przewodnik krok po kroku, aby zdekodować „język tłuszczu” i pokochać swoje ciało. Zmieniając swoje myśli, język i działania, możesz bardziej docenić swoje ciało.

World Association of Girl Guides & Girl Scouts

Dove połączył siły ze Światowym Stowarzyszeniem, aby zrealizować naszą wspólną wizję świata wolnego od lęków dotyczących wyglądu u dziewcząt. Naszym celem jest dotrzeć do 3,5 miliona dziewcząt do marca 2016 roku. Wspólnie stworzyliśmy Wolność bycia sobą, zupełnie nowy program budowania poczucia własnej wartości dla dziewcząt na całym świecie. Dowiedz się więcej na

Książki – dla córkiKsiążki – dla Ciebie Nasi partnerzy

www.free-being-me.com


Notatki

Bądź sobą · Pokochać siebie to pierwszy krok do budowania poczucia własnej wartości. Poczuj...

Documents

Transcript of Bądź sobą · Pokochać siebie to pierwszy krok do budowania poczucia własnej wartości. Poczuj...