ISSN 1505–0998

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 1

KOLEJARZ

mAŁOPOLSKIBIULETYN REGIONALNEJ SEKCJI KOLEJARZY NSZZ

luty 2013 r. Nr 221

Historia pewnego sztandaru 2

Z prac RN PKP S.A. 3

Zbieramy podpisy 3

Zmiana w Cargo 4

Kto go wybierał 4

Zbiliża się prywatyzacja Drukarni Kolejowej 5

Optymalizacja w PLK S.A. 5

Wycinanie pociągów 7

PODZIĘKOWANIE Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” przy Regionie Małopolskim składa serdeczne podzię-kowanie, wszystkim osobom wspierającym, a szcze-gólnie pracownikom, którzy przystąpili do strajku ostrzegawczego w piątek 25 stycznia 2013 r. Udana akcja strajkowa, była wyrazem determinacji kolejarzy, w obronie przysługujących nam uprawnień przejazdowych, wsparła pozycję związków zawodo-wych w negocjacjach, przyczyni się do poważniej-szego traktowania kolejarzy i pozwoli uwierzyć pracodawcom kolejowym i Ministrowi Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej, w realną możli-wość przeprowadzenia strajku generalnego.

Przewodniczący Regionalnej Sekcji KolejarzyNSZZ „Solidarność” przy Regionie Małopolskim

Henryk Sikora

  Strajk ostrzegawczy został ogłoszony we wtorek po południu (22 stycznia br.) po tym jak władze spółek kolejowych złamały zasady negocjacji.  Podczas  rozmów związków zawodowych  z  przedstawicielami  Związku  Pracodawców Kolejowych (ZPK)  15  stycznia  br.,  pracodawcy  poprosili  o  przerwę  do  25 stycznia.  W  tym czasie  zamiast  deklarowanych konsultacji  z  prze-woźnikami,  pracodawcy  rozpoczęli  kolportaż  oświadczeń, zmuszając pracowników do ich podpisywania. Oświadczenia zawierały zapisy o ulgach na warunkach pracodawców, grożąc że jeśli nie złożą ich do 22 stycznia br. to w miesiącu lutym zostaną pozbawieni ulg.  Związkowcy za pośrednictwem mediatora zażądali wycofania kolportowanych oświadczeń w trakcie rozmów i trwania sporu zbiorowego do chwili zawarcia stosownego porozumienia. Pra-codawcy nie zgodzili się na to, stąd decyzja o strajku.  Jeszcze na drugi dzień 23 stycznia br. w trakcie popołudnio-wego spotkania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodar-ki Morskiej Sławomira Nowaka z Radą Nadzorczą i Zarządem PKP S.A., Minister poprosił o odwołanie strajku.  Związkowcy reprezentujący pracowników w Radzie, posta-wili warunek – jak zostaną wycofane oświadczenia – strajku  w piątek nie będzie. Minister to zignorował mówiąc „nie wkrę-cicie mnie w to – trwające rozmowy i spór zbiorowy o ulgi, to sprawa pomiędzy związkami zawodowymi  i pracodawcami” – powiedział Nowak, uciekając od problemu, stawiając siebie obok, bez zaangażowania się w rozwiązanie sporu.  Ile kosztowała by decyzja o wycofaniu oświadczeń?   W  porównaniu  z  kosztami  społecznymi  i  finansowymi kolejowych spółek, to – nic. Oświadczenia i tak nie spełniły zakładanego  przez  pracodawców  efektu,  gdyż  na miesiąc luty zostały przedłużone dotychczasowe (z 2012 r.) zasady korzystania z ulg.  W konsekwencji  dwugodzinny  strajk  ostrzegawczy  został przeprowadzony.  Pokazał władzom politycznym,  państwo-wym  i  kolejowym,  że  związki  zawodowe mogą  skutecznie zorganizować strajk na kolei, pomimo podziałów i różnic, że kolejarzy nie można oszukiwać i okradać, z nabytych uprawnień, że pracownicy spółek kolejowych mają już dość nieudolnych rządów  bankowców,  finansistów  i  różnych  nieudaczników  z nadania politycznego.  Szkoda, że tak późno. Ale lepiej późno, niż wcale.

Henryk Sikora

AnAtomiA decyzji

  Zgodnie z ustaleniami Krajowego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego, w piątek 25 stycznia br. o godzinie 700 rozpoczął się dwugodzinny strajk ostrzegawczy. W strajku wzięli udział pracownicy PLK, Intercity i Cargo.  Ostatnim pociągiem, który wyjechał ze stacji Kraków Główny w kierunku zachodnim, był pociąg ekspresowy spółki Intercity 

Strajk w MałopolSce

DOKOŃCZENIE NA STR. 2

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 2

Strajk w MałopolSceDOKOŃCZENIE ZE STR. 1

do Warszawy, o godz. 650. Zatrzymał się on, po 10 minutach w stacji Batowice, gdyż obsługa nastawni dysponującej przy-stąpiła do strajku.  Przed nastawnią w Krakowie Głównym zebrało się ok 50 osób. Tuż po godz. 700 w kilka osób próbowaliśmy wejść do nastawni,  legitymując  się  stosownymi  uprawnieniami  przed funkcjonariuszami SOK, którzy zablokowali wejście do nastaw-ni. Niestety odpowiedź ich była jedna – „wejść mogą wyłącznie pracownicy, którzy są tu zatrudnieni”. Jedna z dyżurnych ruchu takie uprawnienia posiadała  i została wpuszczona. Przed na-stawnią SOK ustawiło specjalistyczny samochód z wysuwaną kamerą noktowizyjną a przy wyjściu na tory kamerę obrotową rozstawioną na stelażu. Pomiędzy 5 peronem a nastawnią po-jawiła się grupa policjantów.  Po otrzymaniu informacji z nastawni, że wszystko przebiega zgodnie z planem (żaden pociąg z dworca krakowskiego nie wy-jechał) wśród protestujących kolejarzy zapanował spokój. Emo-cje całkiem opadły, po otrzymanych wieściach od dyspozytora, że strajkuje Kraków Płaszów, Jaroszowiec, Oświęcim (OWA), Trzebinia,  że  stanął  pociąg w Zastowie. Trochę gorzej  było  w Tarnowie, ale po chwili tam też ruch pociągów zamarł.  Informacje  z Nowego Sącza  były  równie  dobre,  stanęły: Nowy Sącz, Muszyna, Chabówka, Sucha Beskidzka i Stróże. Ok.  godz.  800  dostałem  informację  o  zamiarze  podstawienia 

składu pociągu „Sawa” do Warszawy Wschodniej i manewrach lokomotywy a to wszystko z myślą o pasażerach oczekujących na zakończenie strajku aby mogli wejść do składu i przeczekać  w ogrzanych wagonach.  Przez  dwie  godziny  od  zachodniej strony  krakowskiego  dworca  były  to  jedyne  pojazdy,  które zmąciły ciszę na krakowskich torach.  Pracownicy ISE Kraków przygotowali nam gorącą herbatę, co znacznie złagodziło skutki mrozu.  Ok. godz. 830 podjęta została druga próba wejścia do nastaw-ni.  I  tym  razem okazało  się  to niemożliwe. Mając  stosowny dokument, poprosiłem o wylegitymowanie mnie, na co funk-cjonariusz  SOK odparł:  „Ale  po  co? Przecież  pana  znam.”  – i nie zostałem wpuszczony.  Dopiero  tuż  przed godz.  900,  po  interwencji  i  przyjeździe dyrektora Zakładu Linii Kolejowych w Krakowie, weszliśmy w  trzy  osoby do  pomieszczenia,  gdzie  pracę  pełniło  dwóch dyżurnych ruchu w „asyście” zawiadowcy sekcji. Po podzię-kowaniu im za zdecydowaną i nieugiętą postawę, opuściliśmy nastawnię.   Punktualnie  o  godz.  900  odjechał  do Warszawy  ekspres „Sawa” oraz inne pociągi. Powoli ruch w Krakowie Głównym wracał do normy. Rozładowanie opóźnień trwało jeszcze kilka godzin.  Małopolski Zakład Przewozów Regionalnych odwołał z po-wodu strajku 10 pociągów, opóźnionych było ok. 35 pociągów, większość po 80 – 100 minut. W całej Małopolsce strajk objął łącznie ponad 50 pociągów.

Henryk Sikora

  Sztandary  od  początku  odgrywały olbrzymią  rolę  w  życiu  NSZZ  „So-lidarność”.  Ich  tworzenie  było  waż-nym  elementem walki  „Solidarności”  o polską tradycję. Nic zatem dziwnego, że  od  1980  poszczególne  środowiska  i organizacje zakładowe i ponadzakłado-we fundowały własne sztandary, dbając o  ich  symbolikę,  oraz  doceniając  ich obecność w ważnych dla nich momen-tach. O znaczeniu sztandarów „Solidar-ności”  najlepiej  świadczy  fakt,  że  po wprowadzeniu stanu wojennego również one stały się celem ataku komunistów. Choć wiele z nich zostało na szczęście ukryte  i  ocalone  przed  zniszczeniem, to w większości  przypadków  ich  losy pozostają nieznane.  Tym  bardziej  z  dużą  satysfakcją należy  odnotować  fakt  pojawienia  się  w grudniu  2012  r.  publikacji Henryka Sikory  i  Zbigniewa Lisa  poświęconej dziejom  sztandaru Okręgowej  Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” w Kra-kowie. Choć ów sztandar powstał dopie-ro w 1992 r., a jego historia, siłą rzeczy, musi ustąpić dziejom wielu sztandarów, które zostały ufundowane wcześniej, to pojawienie się tej książki nie sposób nie docenić. Przygotowana z dużą staranno-ścią publikacja przedstawia los sztandaru z  opisem  jego  szczególnego  znaczenia w  środowisku  kolejarzy małopolskich. W  książce  sporo miejsca  poświęcono 

Krajowego Duszpasterstwa Kolejarzy.  Omawiana książka poświęcona sztan-darowi  Regionalnej  Sekcji  Kolejarzy NSZZ  „Solidarność”  to  podjęta  z  suk-cesem  próba  opisania  tego  ważnego dla  związku  symbolu  na  tle  dziejów kolejarskiej  „Solidarności” w Małopol-sce. Miejmy nadzieję,  że  ta  pionierska publikacja  znajdzie  naśladowców  a  jej pojawienie  się  na  rynku wydawniczym będzie punktem zwrotnym w badaniach nad solidarnościową weksylologią.

Adam Gliksman

bowiem także innym sztandarom kole-jarskim z terenu działania Sekcji – w tym także tym powstałym w l. 1980 – 1981. Warto podkreślić, że autorzy opracowali i zamieścili po raz pierwszy wykaz sztan-darów NSZZ  „Solidarność”  struktur kolejowych w Małopolsce.   Zdecydowaną większość materiału stanowi próba przedstawienia znaczenia sztandaru dla kolejarzy w Małopolsce poprzez  przypomnienie  uroczystości, w  których  sztandar  brał  udział,  jak  i również dzięki wypowiedziom człon-ków  pocztu  sztandarowego  (niestety zabrakło wspomnienia nieżyjącego już Józefa  Polaka),  czy  też  wypowiedzi byłego  duszpasterza  kolejarzy Archi-diecezji Krakowskiej  ks.  prałata  Jana Czyrka.  Wiele miejsca  poświęcono  historii kolejarskiej „Solidarności” w Małopol-sce. W części dotyczącej udziału pocztu sztandarowego w uroczystościach przy-pomniano ważne w  dziejach  polskich kolejarzy wydarzenia  (m.in.  akcję  dy-wersyjną w  Szymankowie  1 września 1939 r.,  strajk w lokomotywowni PKP  w Lublinie w 1980 r., protest głodowy we Wrocławiu w 1980 r., czy pielgrzymkę kolejarzy na Jasną Górę, organizowaną od 1984 r.).   W  książce  zamieszczono  również krótką historię powstałego w 1984 roku 

H. Sikora, Z. Lis, 20 lat sztandaru Okręgo-wej Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” w Krakowie 1992 – 2012, Kraków 2012.

Historia pewnego sztandaru

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 3

 Rada Nadzorcza PKP S.A. na swoim pierwszym posiedzeniu w 2013 r. (23 stycznia) zajmowała się głównie: a) planem działalności PKP S.A. na 2013 r.,b) sprawozdaniem z realizacji celów Zarządu PKP S.A. (MBO)

dla Walnego Zgromadzenia PKP S.A.  Z przedstawionego planu wynika, że PKP S.A. w 2013 r. stawia sobie następujące cele:� wewnętrzna restrukturyzacja – zwiększająca efektywność zarządzania nieruchomościami,� terminowa obsługa zadłużenia finansowego, � kontynuacja procesów prywatyzacyjnych,� rewitalizacja i modernizacja dworców kolejowych. W bieżącym roku zakończone zostaną procesy centralizacji obszarów wsparcia – mają one poprawić efektywność w zarzą-dzaniu oraz ograniczyć koszty działań związanych ze wsparciem procesów biznesowych. W 2013 r. spółka ma terminowo regulować swoje zobowią-zania z tytułu kredytów i obligacji (tzw. zadłużenie historyczne), w kwocie ok. 860 mln zł (łącznie do 2014 r. zadłużenie wynosi ok. 1 692 mln zł). Środki na ten cel pochodzić mają z prywatyzacji i sprzedaży nieruchomości. W tym roku PKP S.A. planuje zakończenie trwających inwe-stycji na 25 dworcach kolejowych.  W ramach współpracy z partnerami prywatnymi, kontynu-owane będą projekty budowy i dostosowania do standardów europejskich, budynków dworców (i powiązanych z nimi budynków komercyjnych) w Poznaniu, Katowicach, Krakowie i Warszawie Zachodniej. Koszty inwestycji dworcowych szacowane są na ok. 310 mln zł, z czego ok. 240 mln zł zostanie sfinansowane z funduszy Unii Europejskiej i z budżetu państwa. Kontynuowane będą procesy prywatyzacyjne, polegające na zbyciu akcji Polskich Kolei Linowych S.A. i sprzedaży pakietu akcji PKP Cargo S.A. Nadal będą prowadzone restrukturyzacje spółek PKP Energetyka i PKP Informatyka. Kontynuowany będzie również proces restrukturyzacji TK Telekom. W trakcie dyskusji nad planem, zapytałem Zarząd m.in. o optymalizację procesów i procedur, gdzie w jakich zakresach działalności spółki wdrożenie optymalizacji dało zmniejszenie kosztów i gdzie można takie dane znaleźć w planie?  W odpowiedzi, prezes Ciżkowicz, członek Zarządu PKP S.A. ds. zarządzania nieruchomościami powiedział, że optymalizacja jest procesem, który trwa i w niektórych działalnościach będzie wdraża-na do połowy bieżącego roku. Wymierne korzyści z wdrożenia tego procesu będą widoczne w późniejszym okresie. Pozostałe pytania dotyczyły: wpływów z prywatyzacji, inwestycji dworcowych oraz zatrudnienia i polityki wynagradzania pracowników PKP S.A.  Rada omówiła sprawozdania z realizacji celów Zarządu PKP S.A. (MBO) dla Walnego Zgromadzenia PKP S.A.Rada pozytywnie zaopiniowała następujące główne cele reali-zowane przez Zarząd PKP S.A. w roku 2012:� opracowanie strategii Grupy PKP do roku 2015, zawierającej

szczegółowe działania w obszarze restrukturyzacji majątko-wej, finansowej i organizacyjnej,

� aktualizację harmonogramu i koncepcji prywatyzacji spółek Grupy PKP, ze szczególnym uwzględnieniem PKP Cargo S.A., TK Telekom Sp. z o.o., PKL S.A.,

� opracowanie planu działań restrukturyzacyjnych PKP S.A. do roku 2015,

� realizację projektów rewitalizacyjnych dworców kolejo-wych,

� opracowanie strategii zarządzania nieruchomościami PKP S.A. do roku 2015,

� opracowanie planu finansowego PKP S.A. do 2015 r.,� sprzedaż nieruchomości,� przekazywanie nieruchomości na rzecz samorządu teryto-

rialnego. Sprawozdanie uzyskało pozytywną opinię Rady (przedsta-wiciele pracowników wstrzymali się od głosu – nie wszystkie z ww. dokumentów uzyskały ich akceptację w listopadzie 2012 r. gdy były przyjmowane). Kolejnymi tematami, którymi zajmowała się Rada, było: � zatwierdzenie zmiany Statutu PKP Cargo S.A. (rozszerzenie

przedmiotu działalności Spółki), � pozytywna opinia do wniosku o podwyższenie kapitału za-

kładowego PKP PLK S.A., � informacja na temat zleceń zewnętrznych dla firm dorad-

czych za 2012 r. (w PKP S.A.) W godzinach popołudniowych w siedzibie Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, odbyło się spotkanie Rady Nadzorczej i Zarządu PKP S.A. z ministrem Sła-womirem Nowakiem. Tematyka spotkania dotyczyła oczekiwań ministra na realizację postawionych przed Grupą PKP celów, strategii dla Grupy, problemów występujących w Spółkach, zmian legislacyjnych, niezbędnych do poprawy sytuacji na kolei i zapowiadanego przez związkowców strajku ostrzegawczego.

Henryk Sikora

Z prac RN PKP S.A.

Zbieramy podpisy  Trwa obywatelska akcja sprze-ciwu,  przed  zapisami  pakietu klimatyczno-energetycznego Unii Europejskiej, nakazujących produ-centom energii  zakup uprawnień do emisji dwutlenku węgla.   Pod  hasłem Mój  DOM, mój  PRĄD w komisjach zakładowych NSZZ „Solidarność” do 15 marca br. zbierane są podpisy przeciwko pakietowi. Aby  doprowadzić  do jego  zawieszenia,  trzeba  zebrać 

co  najmniej milion  podpisów  obywateli  w  przynajmniej  7 krajach UE.  Pakiet klimatyczno-energetyczny spowoduje nie tylko wzrost comiesięcznych rachunków za energie elektryczną i ogrzewanie ponieważ przełoży  się na wzrost  cen  innych produktów – od żywności począwszy, a na tzw. dobrach trwałych skończywszy. Oprócz skokowego wzrostu kosztów utrzymania, Polskę zaleje fala bezrobocia. Droga energia elektryczna doprowadzi do likwi-dacji wielu zakładów. Będą przenosić produkcję na Wschód.  W 2013 roku ceny prądu w Polsce wzrosną o 30 %! W 2013 r.  ceny ciepła wzrosną o 22 %! W kolejnych latach ceny energii wzro-sną o 60 %! Taki skok cen oznacza załamanie budżetów domowych polskich rodzin. I to nie tylko dlatego, że drastycznie   W latach 2013 – 2020 stracimy od 250 tys. do nawet 500 tys. miejsc pracy! Lista branż, które będą się pozbywać pracowni-ków jest długa. Na pierwszy ogień pójdą: hutnictwo, przemysł chemiczny,  cementownie,  przemysł  papierniczy,  przemysł metalowy, koksownictwo, motoryzacja.   Podpis można również złożyć drogą elektroniczną „on-line”. Wystarczy wejść na stronę www.solidarnosc.krakow.pl, i otworzyć temat „Mój dom, Mój prąd. Podpisz się elektronicznie”.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 4

  Pod koniec  stycznia br. Wojciech Balczun po pięciu  latach zarządzania PKP Cargo (od stycznia 2008 roku) złożył rezygnację  z zajmowanego stanowiska. Był prezesem drugiego pod względem wielkości kolejowego przewoźnika towarowego w Europie. Wcze-śniej w latach 2005 – 2007 był przewodniczącym RN PKP S.A.   Od kwietnia 2012 roku jest przewodniczącym Rady Nadzor-czej Polskich Linii Lotniczych LOT.   Decyzję o złożeniu rezygnacji motywuje nowymi wyzwaniami, którą ma być propozycja zawodowa złożona przez koncern mię-dzynarodowy (chodzi o KGHM gdzie w miałby pokierować za-granicznymi inwestycjami tej firmy i przenieść się do Kanady).   Napewno w ofertach może przebierać, a do czasu podjęcia decyzji  może poświęcić się swojemu ulubionemu hobby – mu-zyce. Jest on bowiem gitarzystą i jednym z twórców zespołu mu-zycznego Chemia. Ostatnie tygodnie w ramach urlopu spędził koncertując w USA i kończąc pracę nad kolejną płytą zespołu nagrywaną w studiu Bryana Adamsa w Kanadzie.   Bardzo wysoko zostały ocenione jego dokonania zawodowe. Restrukturyzacja PKP Cargo której dokonał, sposób jej prze-prowadzenia  oraz  uzyskane wyniki  zyskały mu powszechne uznanie w  świecie  biznesu. W chwili  przejęcia  przez  niego PKP Cargo, w spółce pracowało ok. 44 tys. osób. W wyniku przeprowadzonego  programu  restrukturyzacji  (Program Do-browolnych Odejść, który w 2009 r. kosztował ok. 200 mln zł) liczba pracowników spadła do ok. 24,5 tys. osób.   W 2008 r., pierwszym roku jego urzędowania strata spółki wy-niosła 178,8 mln zł. W wyniku przeprowadzonej restrukturyzacji  i kosztów PDO w 2009 r. spółka zanotowała stratę ok. 500 mln zł. 

Tak było w 2011 roku. A teraz?

Zmiana w Cargo

  W ciągu pięciu lat zmniejszono liczbę zakładów spółki z 42 do 10, zmniejszono liczbę zaplecz utrzymania taboru ze 108 do 52, liczbę stacji rozrządowych z 10 do 3, liczbę posiadanych lokomotyw z 3 tys. do 2,7 tys. sztuk, liczbę wagonów z ponad 80 tys. do 68 tys. sztuk. Zreorganizowano pion handlowy, uspraw-niając  obsługę  klienta,  procesy  eksploatacyjne,  zwiększając efektywność przewozów, uporządkowano relacje w Grupie PKP CARGO, prowadzące do utworzenia nowej  struktury grupy, zbudowanej wokół sześciu dywizji, przebudowano pion utrzy-mania (utworzono w całym kraju 11 spółek zależnych).  W 2010  roku  nakłady  inwestycyjne wyniosły  325,2 mln zł, w 2011 – już 438,3 mln zł (to wzrost prawie o 35 proc.). Największa  część  z  tych  środków przeznaczona  została  na zakupy i modernizację  taboru. Oprócz tego blisko 39 mln zł przeznaczone zostało na inwestycje kapitałowe, ponad 35 mln zł na inwestycje związane z nieruchomościami i 43,5 mln zł na pozostałe cele inwestycyjne, ze szczególnym uwzględnieniem wydatków na sferę IT. Po 10 miesiącach 2012 roku na inwesty-cje wyniosły 423,6 mln zł. Zdecydowana większość środków inwestycyjnych została przeznaczona na modernizację taboru trakcyjnego (niemal 330 mln zł).   Spółka w ciągu czterech lat przekształciła się z przewoźnika  w operatora logistycznego. Obecnie przynosi zysk nie tylko net-to ale i na sprzedaży. Już rok 2010 spółka zakończyła zyskiem netto na poziomie 60 mln zł. W 2011 roku PKP Cargo osiągnęło rekordowe wyniki finansowe w swojej historii. Przy przychodach wyższych o niespełna 10 proc. wobec roku 2010, spółka wypraco-wała niemal 400 mln zł zysku netto. Wynik na sprzedaży za 2012 rok przekroczył 370 mln zł, a zysk netto ponad 340 mln zł.  PKP Cargo pod kierownictwem Balczuna rozpoczęła ekspansję na zagraniczne rynki. W 2010 roku uruchomiła pierwsze samo-dzielne przewozy w Czechach. Rok później w Niemczech i na Słowacji, a w 2012 roku w Austrii i Belgii. Do połowy grudnia 2012 roku PKP CARGO uruchomiło niemal 7500 pociągów poza granicami kraju – o 40 proc. więcej niż w roku 2011.  W pierwszym kwartale 2013 roku spółka ma uzyskać certyfi-kat uprawniający do samodzielnych przewozów kolejowych na terenie Węgier, a w drugim kwartale – na terenie Holandii.  Plany przewidują przewiezienie w 2013 roku 117,6 mln ton ładunków  i wypracowanie 567,4 mln zł  zysku operacyjnego powiększonego o  amortyzację  (EBITDA) przy przychodach wynoszących ok.  4,8 mld  zł. W 2013  roku wynik  netto ma wynieść ok. 251, 9 mln zł.

  Od ponad  roku  funkcję Ministra Transportu, Budownictwa  i Gospodarki Morskiej sprawuje Sławomir Nowak. To on kilka miesięcy temu na konwencie marszałków województw namawiał samorządy, do podziału spółki Przewozy Regionalne Sp. z o.o.  i budowy regionalnych grup przewozowych, obiecując wsparcie z Funduszu Kolejowego i z Brukseli  na inwestycje taborowe.  Zbiegło się to z rządową nowelizacją ustawy o PKP i transpor-cie kolejowym, pozwalającej na postawienie w stan upadłości, przewoźników kolejowych, co boleśnie może odczuć spółka Przewozy Regionalne  i  jej  pracownicy,  gdyż  za  kilkanaście miesięcy można by ją w ten sposób zlikwidować. To on, już w listopadzie 2012 r. publicznie mówił o konieczności ograni-czenia tzw. „przywilejów” dla kolejarzy, które jego zdaniem są „rozdęte do niebotycznych rozmiarów”.  Minister Nowak ma ostatnio kiepskie notowania. Sprawa foto-radarów i wyciąganie dzięki nim pieniędzy ludziom z kieszeni aby podreperować budżet państwa, to strajk na kolei (nad którą zupełnie nie panuje), niepewny jest projekt finansowania zakupu pociągów 

Kto go wybierał?„Pendolino” dla Intercity (wiadomo już, że trzeba będzie do niego dopłacić więcej pieniędzy), to również zamrożenie kwoty ok. 3,5 mld zł. przez Komisję Europejską na budowę autostrad, z powodu ujawnienia tzw. zmowy cenowej (do rozliczenia przez KE zostają jeszcze faktury na kwotę 4 mld euro). W trakcie konferencji pra-sowych pytany przez dziennikarzy próbuje swoją niekompetencje i chaos w kierowanym przez siebie resorcie przysłaniać zdaniem „wytrychem” – „Polska w budowie”.   W trakcie trwających negocjacji na temat uprawnień przejaz-dowych „zasłynął” w mediach, kłamiąc, że kolejarze strajkują  o I klasę oraz , że pracodawcy proponują kolejarzom lepsze zasa-dy uprawnień przejazdowych niż były one w 2012 r. Zapomniał tylko o rodzinach (które mają zostać z uprawnień wyrugowane), emerytach i rencistach, o biletach okresowych, za które musimy płacić po 160 % więcej niż w ub. roku, itd.   Myślę, że teraz kolejarze na własnej skórze przekonali się  o wiarygodności i prawdomówności funkcjonariuszy PO, za-siadających w tym rządzie.  W listopadowym numerze  „Kolejarza Małopolski” (nr 218) pisałem,  że w  resorcie  transportu  trafił  się  nam wyjątkowy nieudacznik, minister  szkodnik. Ostatnie, wyżej  przywołane wydarzenia tylko potwierdzają tę opinię.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 5

  Drukarnia Kolejowa w Krakowie powstała w 1922 r. Do pół-rocza 2011 r. siedzibą drukarni była nieruchomość w Krakowie przy ul. Bosackiej 6, a obecnie Węgrzce koło Krakowa (przy wyjeździe w kierunku Warszawy). PKP S.A. zakupiła działkę i  od  podstaw wybudowała  halę  produkcyjną  oraz  budynek administracyjny. Nowy podmiot do dziś zależny jest od PKP S.A., która posiada 100 % udziałów spółki, z tym że na mocy umowy PKP S.A. z Ministerstwem Skarbu zawartej w 2002 r., większość z nich została przewłaszczona na rzecz Skarbu Pań-stwa z tytułu zaciągniętych przez PKP S.A. kredytów i emisji obligacji, gwarantowanych przez Skarb Państwa.   Historyczny  obiekt  przy  ul. Bosackiej,  przekazano  PKP S.A. Oddziałowi Gospodarowania Nieruchomościami w Kra-kowie.   Drukarnia Kolejowa to dzisiaj nowoczesne przedsiębiorstwo otwarte na najnowsze  technologie  świadczące usługi na wy-sokim poziomie posiadające wymagane  certyfikaty. Drukuje książki,  czasopisma, biuletyny,  albumy, kalendarze, plakaty, druki  akcydensowe,  bilety  kolejowe,  karty  do  głosowania. Jej wyjątkową umiejętnością  jest druk wszelkich materiałów wymagających  zabezpieczenia  (znaki wodne,  hologramy  i inne zabezpieczenia) z wykorzystaniem najlepszych rozwiązań  w tym zakresie.  Pozwala to z powodzeniem konkurować i wygrywać prze-targi na druk biletów komunikacji miejskiej w wielu miastach na terenie całego kraju.  Ogromna konkurencja na rynku usług poligraficznych wy-musza na spółce ciągłe unowocześnianie parku maszynowego, pracę nad jakością i nieustanne zabieganie o zlecenia.   Drukarnia zatrudnia ok. 90 pracowników. Jednym z dwóch działających w  spółce  związków  zawodowych  jest NSZZ „Solidarność”.   Pod koniec 2012  r.  ze  stanowiskiem prezesa pożegnał  się Józef Marks,  który  kierował  drukarnią    przez  blisko  30  lat. Nowym szefem został p. Kajetan Gornig, który ma za zadanie przygotować spółkę do prywatyzacji. Trwa analiza ekonomiczna i w ramach oszczędności tzw. „schodzenie z kosztów”, wypo-wiedziany  został m.  in. Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy.  W dniu 14.01.2013 r. w dzienniku „Rzeczpospolita”, ukazało się ogłoszenie zapraszające inwestorów do negocjacji w sprawie nabycia udziałów w liczbie 15 011 sztuk o wartości nominalnej 600,00 zł każdy, które stanowią 100% kapitału zakładowego spółki Drukarnia Kolejowa Kraków Sp.  z  o.o. Termin  skła-dania ofert w sprawie zakupu udziałów spółki upływa w dniu  6 marca 2013 roku, o godzinie 1200. Pojawili się już chętni do ich kupna.  Przed drukarnią i jej pracownikami stoją więc nowe wyzwa-nia, którym przyjdzie podołać po obchodzonej w zeszłym roku rocznicy 90 lat istnienia. 

  Zarządca narodowej infrastruktury, Spółka PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. przygotowuje się do zmian w różnych obsza-rach działalności. Jednym z nich są zmiany w Centrali spółki, która realizuje w imieniu Zarządu PLK zadania statutowe. Aby móc to wykonywać, w Centrali działają już 23 biura (podobno następne się tworzą).   Ostatnio  organizowane  jest  kolejne Biuro  ds. Wsparcia Procesów Zarządczych i Wdrażania Procesów Operacyjnych. Nowe biuro ma podlegać pod niedawno powołanego, 7 członka Zarządu tym razem ds. restrukturyzacji, w randze wiceprezesa Filipa Wojciechowskiego (ostatnio zatrudniony jako dyrektor zarządzający ds. strategii  i organizacji w PKP S.A.).  Nowym rozwiązaniem jest optymalizacja Procesu Inwesty-cyjnego PKP PLK S.A.,  która  zakłada  zmiany w procesach inwestycyjnych i utworzenie Centrum Koordynacji Inwestycji, wzamian za dzisiaj działające Centrum Realizacji Inwestycji. Czy to tylko zmiana nazwy?  Wydaje się, że zmiany sięgają głębiej niż to wygląda z samego tytułu, chociaż w ocenie osób zajmujących się inwestycjami, nie pomoże to w ich usprawnieniu (szkoda, że idą one w „do-budowanie”  nadzoru  i  kontroli  a  nie  uproszczenia  procedur  i skracaniu czasu niezbędnych uzgodnień).  Kolejnym przykładem optymalizacji w PLK jest zawieszenie ruchu na ok. 2 000 km linii kolejowych na terenie całego kraju. Jak podkreślają autorzy zmian, spółka ma w ten sposób zaoszczędzić rocznie ok. 90 mln zł, co ma wyjść na przeciw politycznym sloga-nom, że PLK musi taniej działać i nie marnotrawić publicznych pieniędzy (tak przynajmniej twierdzą „bankomaty”).  Poniżej przedstawiam nieoficjalny, może nawet nieformalny wykaz linii „definitywnie wyłączonych z eksploatacji” w wo-jewództwie małopolskim:1. Trzebinia – Bolęcin (4 km).2. Nowy Sącz – Rabka Zdrój (74,7 km).3. Tarnów – Szczucin (48,6 km).4. Kalwaria Zebrzydowska – Wadowice (17,67 km).5. Wadowice – Bielsko Biała (41,52 km).6. Sucha Beskidzka – Żywiec (34,84 km).  Pismo w tej sprawie adresowane do prezesa PLK p. Remi-giusza Paszkiewicza i Marszałka Województwa Małopolskiego p. Marka Sowy przesłała Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” w dniu 19.02. br.  Co można jeszcze zoptymalizować? Na pewno Zarząd, biu-ra w Centrali i niezliczoną ilość dyrektorów projektów a taki kierunek  optymalizacji  byłby  efektywniejszy  i  przyniósłby oszczędności finansowe dla spółki. Ciekawe co by powiedział na  to właściciel  spółki? Może  by  przyznał  premie  nowemu Zarządowi ... H.S.

  I co? I nic. Ministrowi zapewne włos z głowy nie spadnie. Jako osoba grywająca w piłkę z premierem Tuskiem może spać spokojnie. Bo to kryterium, jak widać jest kluczowe w obsadach na najwyższych stanowiskach w państwie. Niedawno jednemu  z tej drużyny, „specowi” od zabezpieczenia wizyty samolotu  T 154 M do Smoleńska (min. Arabski), w uznaniu zasług za-pewniono miękkie lądowanie na placówce w Madrycie, gdzie na hiszpańskich,  słonecznych plażach będzie mógł nie  tylko wypoczywać ale również utrzymywać rytm treningowy, bo kto wie, może ponownie zostanie kiedyś wezwany przez kierownika drużyny do Warszawy.   Wracając do ministra Nowaka, „opiekuna” naszego  resortu, nasuwa się pytanie, zawarte w prostych słowach, kibicowskiej przyśpiewki: Kto cię wybierał, hej Nowak, kto cię wybierał ...?”

Henryk Sikora

Optymalizacja w PLK S.A. Zbliża się prywatyzacja Drukarni Kolejowej Kraków

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 6

Pomóżmy małemu Wiktorowi Duczek! Wypełniając zeznanie podatkowe PIT, możesz pomóc małemu Wiktorkowi. Wystarczy tylko wypełnić w zeznaniu podatkowym PIT pozycję 124 i 126. Tak niewiele trzeba zrobić, żeby dużo pomóc. Wiktor Duczek jest wnukiem naszego kolegi, długoletniego członka związku, pracownika Sekcji Utrzymania Obiektów Inży-nieryjnych i Linii Kolejowych w Warszawie Dariusza Duczka.W imię Solidarności z naszym kolegą, przeznacz swój 1 % dla jego wnuka Wiktorka, zostań jego ANIOŁKIEM.

Komisja Zakładowa NSZZ „S” przy PKP PLK S.A.Zakład Maszyn Torowych w Krakowie

RSK 13/02/13Kraków, dnia 19.02.2013 r.

Pan Remigiusz PaszkiewiczPrezes ZarząduPKP Polskie Linie Kolejowe S.A.

 Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” przy Regionie Małopolskim, ze zdziwieniem i zaskoczeniem przyjęła informację, o planowanych do wyłączenia z eks-ploatacji liniach kolejowych, na terenie województwa ma-łopolskiego. Nasz protest budzi decyzja dotycząca wyłączenia z eks-ploatacji linii kolejowej Kalwaria Zebrzydowska – Wadowice – Bielsko Biała, która na odcinku z Krakowa do Wadowic została kilka lat temu poddana rewitalizacji, w ramach tzw. „Szlaku Papieskiego” (włącznie z remontami budynków stacyjnych).  Na odcinku z Kalwarii do Wadowic, Małopolski Zakład Prze-wozów Regionalnych uruchamia w dni robocze 5 par pociągów i 1 parę w relacji Kraków – Bielsko-Biała (w piątki i soboty). Z Wadowic do Bielska-Białej, Koleje Śląskie uruchamiają 7 par pociągów.  Skąd więc plany o wyłączeniu tej linii z eksploatacji?  Zdaniem związku, taki zamiar to uderzenie w koleje regional-ne i społeczność, która mieszka w takich miastach jak: Kalwaria Zebrzydowska, Wadowice, Andrychów, Kęty, i która korzysta z połączeń kolejowych z Krakowem i Bielskiem.  Pociągi na ww. odcinkach linii są wpisane w umowach za-wartych z marszałkami województw małopolskiego i śląskiego, na dofinansowanie przewozów kolejowych.  Zawieszenie kursowania pociągów to również cios w zatrud-nienie. Pracę może stracić ok. 35 kolejarzy.  Zdziwienie nasze wywołuje zamiar wyłączenia z eksploatacji odcinka linii kolejowej z Rabki Zdrój do Nowego Sącza na, której ruch został zawieszony w czerwcu 2006 r. Linia Chabówka-Nowy Sącz ma być wpisana w aktualnie tworzonym wykazie linii o państwowym znaczeniu, opra-cowywanym przez Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.  Otrzymaliśmy informację z Ministerstwa (wrzesień 2012 r), że linia ta jest planowana w nowej perspektywie Unii Europej-skiej (lata 2014 – 2020) do modernizacji ze środków UE jako część planowanego do budowy odcinka linii Podłęże – Piekieł-ko – Nowy Sącz – Muszyna i drugiej odnogi z Piekiełka przez Chabówkę do Zakopanego.  O co więc chodzi z wyłączeniem tej linii? Pozostałe linie planowane do wyłączenia z eksploatacji w województwie małopolskim: Trzebinia – Bolęcin (4 km), Tarnów – Szczucin (48,6 km), Sucha Beskidzka – Żywiec (34,84 km) nie mają tak istotnego znaczenia dla przewoźników kolejo-wych jak wspomniane wyżej gdyż ruch pociągów został na nich zawieszony kilka lat temu (z wyjątkiem linii Tarnów – Szczucin gdzie na niektórych odcinkach w wybrane dni tygodnia wjeż-dża przewoźnik towarowy). Od kilku lat nie mają one obsługi pracowniczej.  Jakie więc oszczędności przyniesie ich wyłączenie? Z poważaniem

Przewodniczący RSK NSZZ „Solidarność”

Henryk Sikora

Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmywiadomość o śmierci

ś.p. ks. Jana CZyrkab. proboszcza parafii Św. Floriana w Krakowie, wieloletniego Duszpasterza Kolejarzy Archidie-

cezji Krakowskiej, inicjatora corocznej piel-grzymki kolejarzy do Sanktuarium Miłosierdzia

Bożego w Krakowie – Łagiewnikach, przyjaciela kolei.

Najbliższym, wyrazy głębokiego żalu i współczucia składa w imieniu

Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” przy Regionie Małopolskim

PrzewodniczącyHenryk Sikora

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 7

  „Nawiązując  do  przekazanego  sta-nowiska  nr  4 Rady Regionalnej  Sekcji Kolejarzy  NSZZ  „Solidarność”  przy Regionie Małopolskim z dnia 4.12.2012 r. dotyczącego  likwidacji  kolejowych połączeń  regionalnych  informuję,  że w  roku  2013  samorząd Województwa będzie mógł przeznaczyć mniejszą ilość środków finansowych na dofinansowanie usług w zakresie publicznego transportu kolejowego,  w  porównaniu  z  rokiem 2012. Sytuacja ta wymusza konieczność szukania oszczędności w ofercie poprzez ograniczenie  przewozów  na  liniach  o niewielkim zainteresowaniu pasażerów tj.  najniższej  frekwencji  i  największym deficycie”.   Według  Dyrektora  Departamentu Transportu  i Komunikacji Urzędu Mar-szałkowskiego Pani Ireny Cebuli:   „Oferta przewozowa na  terenie woje-wództwa małopolskiego została opraco-wana w oparciu o wnikliwe, kompleksowe badania marketingowe, z uwzględnieniem możliwości  technicznych  określonych przez  zarządcę  infrastruktury. W ostat-nich  latach deficyt wynikający z niskiej frekwencji  na  odcinku Kraków Głów-ny  –  Sucha Beskidzka  powiększa  się.  W pociągu nr 5020 relacji Sucha Beskidz-ka – Kraków Gł. planowy odjazd ze stacji Sucha Beskidzka o godzinie 3.40, potok podróżnych wynosił  średnio  22  osoby, natomiast w pociągu 5531 relacji Kraków Główny – Sucha Beskidzka, planowy od-jazd ze stacji Kraków Główny o godzinie 2248 podróżowało średnio 31 osób na całej trasie. Niska frekwencja była bezpośrednim powodem decyzji o ograniczeniu kursowa-nia tych pociągów. Na dzień dzisiejszy nie ma uzasadnienia dla  rozszerzenia oferty przewozowej na  linii Kraków Główny – Sucha Beskidzka – Kraków Główny.2. Oferta  przewozowa na  linii Kraków Główny  –  Tarnów,  w  której  pociągi wieczorne kończą bieg w stacji Bochnia,  a poranne rozpoczynają kurs z tej stacji jest wynikiem ograniczeń wprowadzo-nych przez zarządcę infrastruktury tj. PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. W konstruk-cji rozkładu jazdy 2012/13 musiały zostać uwzględnione  całodobowe  zamknięcia jednego  toru na odcinku od Podłęża do Rzeszowa jak również przerwa technolo-giczna wprowadzona od godz. 000 do 300 na  linii 91 Kraków Główny – Medyka. Mając  na uwadze powyższe ogranicze-nia nie ma  technicznej możliwości wy-trasowania  przedmiotowych  pociągów  w pełnej relacji Kraków Główny – Tar-nów – Kraków Główny.

3.  Połączenia  pasażerskie  realizowane na  linii Kraków Główny  – Oświęcim cechowały się najniższą frekwencją spo-śród wszystkich  linii obsługiwanych na trenie województwa. W pierwszych  II kwartałach roku 2012 wskaźnik pokrycia kosztów  przez  uzyskiwane  przychody wyniósł 9,91%, a w całym roku 2011 – 8,25%. Linia generuje znaczący deficyt, a zwiększająca się wartość niezbędnego dofinansowania wpływa  pośrednio  na ograniczenie możliwości utrzymania linii frekwencyjnych o dużym potencjale prze-wozowym. W tej sytuacji Województwo Małopolskie postanowiło, że w rozkładzie jazdy 2012/13 nie będzie zamawiać usługi przewozowej na przedmiotowej linii.  Przedstawiając  powyższe  informuję równocześnie,  że mając na uwadze  ist-

niejące ograniczenia budżetowe nie  jest możliwe  zaspokojenie wszystkich  po-trzeb  podróżnych. Oferta  przewozowa na rok 2013 została jednak w możliwie optymalny  sposób  dostosowana  do rzeczywistej  frekwencji  pasażerów  jak i  zdolności  finansowych Województwa Małopolskiego.”  Taką odpowiedź otrzymała Regional-na Sekcja z Urzędu Marszałkowskiego. Obecnie zapowiedzi te znajdują pokrycie w zawieszaniu i odwoływaniu połączeń zarówno w przewozach regionalnych jak i  w  przewozach  realizowanych  przez  IC,  które  tłumaczą  się m.in. moderni-zacją  linii  kolejowych  prowadzonych przez  spółkę PKP Polskie Linie Kole-jowe S.A.

WycinAnie POciągóW

WYDAWCA: Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” przy ZR-M. ADRES WYDAWCY I REDAKCJI: PL. MATEJKI 12, KRAKÓW, tel.: 12-393-36-43. Redaguje zespół w składzie: B. Kaszowska, Z. Lis, H. Sikora, S. Waligóra.

Skład i korekta: «SW Tekst», tel.: 501-92-44-33. Druk: Drukarnia Kolejowa Kraków Sp. z o.o., 32-086 Węgrzce ul. Forteczna 20A, tel.: 12-298-04-20.

StRAjK w KRAKowie