XXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXX XXXXXXXXX XXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXX XXXXX XXXX XXXXXXXXXXXXXX XXXX XXXXX XXXXXX XXXX iiiXXXXXXXXi::/’:::

AlternAtivA 2010-2012 AlternAtivA 2010- Alter-nAtivA 2o1o- -2o12 AlternAtivA 2010-2012 Alter-nAtivA 2010-2012 AlternAtivA 2010-2012

25.05-30.09.2012

—GDAŃSK

ALTERNATIVA 2010-201225.05-30.09.2012Dyrektor Artystyczna Aneta Szyłak

Otwarcie 25-27 maja 2012 - zapisz w kalendarzu!

Instytut Sztuki Wyspa zaprasza na cykl między-narodowych wystaw, wydarzeń artystycznych, publikacji i spotkań pod wspólnym szyldem ALTERNATIVA, zaplanowanych na okres let-ni 2012 roku. Alternativa to dwuletni, pilota-żowy, zainaugurowany w 2010 roku program ukierunkowany na ustanowienie powtarzalnej, wielkoskalowej, opartej na wiedzy, politycznie zaangażowanej praktyki kuratorskiej, której dystrybucja odbywa się poprzez wystawy, publi-kacje, dyskusje, warsztaty i audycje radiowe, na dawnych terenach Stoczni Gdańskiej.

Alternativa poszukuje nowych dróg dla sztuki i jej roli społecznej. Ich idea nawiązuje do tradycji politycznych Gdańska, a także do nowych zjawisk w sztuce, które zaczęły poja-wiać się w mieście w pierwszej połowie lat 80. XX wieku. Ich cechą charakterystyczną było działanie wobec politycznego, historycznego i miejskiego kontekstu. Ruchy te cechowała ten-dencja do samoorganizacji, niezależności oraz odkrywania nieznanych przestrzeni miasta. Nie-gdyś Wyspy Spichrzów, później Dolnego Miasta, a obecnie terenów postoczniowych.

Alternativa to eksperymentalny cykl progra-mowy rozłożony w czasie, który jest platformą prezentacji sztuki oraz akumulacji i dystrybucji wiedzy. Jego funkcja jest nie tylko prezentacyj-na, ale również badawcza. Interesuje nas zarów-no wiedza systematyczna jak i nieformalne oraz nietypowe metody jej uzyskiwania. Wierzymy, że sztuka współczesna i praktyka kuratorska nie reprodukują wiedzy, ale są drogą ku niej.

Specjalnie dla wystaw i wydarzeń towarzy-szących otwarta została spektakularna Hala 90B,

odrestaurowana pod nadzorem artystycznym Grzegorza Klamana.

Dyrektor Artystyczna Alternativ zaprosiła do współpracy grono renomowanych krajowych i międzynarodowych kuratorów, którzy przygo-tują dwie wystawy główne. W edycji Festiwalu (2012), kuratorzy Leire Vergara, Inês Moreira, Arne Hendriks oraz Dyrektor Artystyczna Al-ternativ, Aneta Szyłak, skupią się na pracy wo-kół pojęcia „materialności”, a Ewa Małgorzata Tatar i Dominik Kuryłek przeczeszą archiwum Wyspy, w poszukiwaniu śladów dawnych prak-tyk artystycznych, które wpłynęły na zaangażo-wanie i formy działania Instytutu Sztuki Wyspa dzisiaj. Krzysztof Gutfrański będzie kontynu-ował pracę jako Szef Publikacji serii wydawni-czej „Alternativa Editions”.

•WYSTAWY GŁÓWNE

•„Materialność”Kuratorzy projektu: Leire Vergara, Inês Moreira, Arne Hendriks oraz Aneta Szyłak.Asystent kuratorów: Maks BochenekRedakcja książki: Krzysztof Gutfrański

Od 1960 roku generacje artystów koncep-tualnych walczą z niematerialnymi i material-nymi formami praktyki artystycznej. Projekt krytycznie bada w jaki sposób różne generacje artystów, myślicieli i producentów kulturowych przemyśliwują na nowo swój stosunek do mate-rialności i jej burzliwej historii politycznej.

“Materialność” to spis znalezionych obiek-tów, architektury wernakularnej i innych form kultury materialnej miejsc poprzemysłowych. Angażuje artystów do pracy nad zależnością jaka występuje między materialnością a lokali-zacją ich praktyk.

„Materialność” to projekt krytycznego namysłu nad zjawiskiem „materialności” we współczesnej kulturze wizualnej. Kuratorzy projektu posługując się takimi działaniami jak-

produkcja artystyczna, spotkania, publikacje prowokują do zadawania pytań o “materialność” w zderzeniu ze sztuka i wiedzą. Jednocześnie zachęcając do poszukiwania odpowiedzi, w jaki sposób te dwie formy przeprowadzania badań mogą przyczynić się do zdobywania wiedzy. Projekt w założeniu ma również zachęcać do zadawania pytań o aktualną sytuację w Euro-pie, która obecnie walczy z różnymi aspekta-mi kryzysu gospodarczego, podkreślając wagę potrzeby powrotu stabilizacji materialnej. “Materialność” zajmuje się polem polityczności z perspektywy materialnego, uchwytnego, kon-kretnego i dotykalnego.

Każdy z kuratorów wniesie do projektu inny pierwiastek łącząc w ten sposób poszczegól-ne elementy w spójną całość: niedopasowanie, palimpsest i wielowarstwowość (Aneta Szyłak), naprawa i nano-technologia (Arne Hendriks), bezkształtność (Leire Vergara), performatyw-ność materiału jak również “brązowe pokoje/ szare hale” (Inês Moreira).

Łącząc w zespół artystów, architektów, ku-ratorów i teoretyków projekt podąża ścieżką wyznaczoną przez teksty Bruno Latoura “Can We Get Our Materialism Back, Please?” i “Ma-king Things Public”, jak również twórczość Georgesa Simondona oraz manifest “Archeolo-gia odwrotna” Grzegorza Klamana.

• „WYSPA. Teraz jest teraz”Kuratorzy projektu: Ewa Małgorzata Tatar, Dominik KuryłekWspółpraca kuratorska: Wojciech Orlik (pro-dukcja), Anna Ptak (redakcja książki)Asystentki kuratorów: Katarzyna Nalezińska, Marta Świetlik, Wiktoria Kozioł

Bezpośrednią inspiracją do myślenia o gdańskim środowisku artystycznym skupio-nym od lat 80. wokół Wyspy Spichrzów, a potem działającej od lat 90. Fundacji Wyspa Progress jest – oparty na wcześniejszych tekstach i dzia-

łaniach autora – manifest ideowy Grzegorza Klamana pt. “Archeologia odwrotna”(1992). Ty-tułowe sformułowanie oznacza produkowanie nowych sytuacji i unikanie martwych konwencji poprzez „próby zastosowania minionego, zna-lezionego, odkopanego do sytuacji dzisiejszego człowieka, wplątanego w kulturę, którą tylko częściowo pojmuje, i w cywilizację służebną i niszczycielską zarazem”. Bliskie czytanie tego tekstu pozwala wyłuskać najważniejsze katego-rie istotne dla Wyspy od lat 80. i ciągle pojawia-jące się w praktykach tej fluktuującej instytucji, każdorazowo jednak definiowanych od nowa, w zastanym kontekście.

Klaman w swoim tekście zwraca m.in. uwa-gę na kategorie miejsca i czasu jako faktory warunkujące stawanie się cielesnego podmiotu; podkreśla relacje pomiędzy współtworzącymi działanie a aktywną publicznością – partycypa-cyjne walory sztuki; pisze o otwartym „przesła-niu” w miejscu zamkniętej idei; o świadomości kontekstu i o jej wypracowywaniu poprzez ba-danie archeologiczne oraz o celu samego działa-nia, którym nie tyle jest produkcja dzieła sztuki, co wspólnoty. To, w jaki sposób jest ona orga-nizowana przez działanie artystyczne, stanowi o jego etycznym i estetycznym sensie, produkuje nowe rozumienie kategorii artysta, dzieło sztuki i widz.

Wszystkie te aspekty odnaleźć można w land artowych, intymnych interwencjach proponowanych na Wyspie Spichrzów, którym chcemy przyjrzeć się z perspektywy ekokryty-ki i ekologii politycznej rozumianej w duchu Bruno Latoura; koncepcji archeologii wiedzy i produkowanej przez nią genealogii władzy – jak pisze o nich ważny dla gdańskiego środowi-ska lat 90. Michel Foucault; korporalnej filozofii podmiotu Elizabeth Grosz – podmiotu, któ-ry podobnie jak u Klamana produkowany jest przez przestrzeń i czas, jak i je produkuje swą cielesną obecnością; oraz inspirujących nas od

—02/03—

•

lat praktyk i teorii związanych z krytyką insty-tucjonalną.

„Przywołana przestrzeń, miejsce – Wyspa Spichrzów – jest tylko modelem, skrótem szer-szych ogólniejszych poszukiwań innej prze-strzeni, innego lądu, mitycznego lądu spełnie-nia artystycznego, lądu, który i tak przewrotnie jest bliski gdyż tkwi pod stopami jako jedyny możliwy do spełnienia tu i teraz”. Podążając za założeniami ówczesnych działań na Wyspie za-czniemy od zdefiniowania warunków, w jakich przyszło nam pracować i spojrzymy na nowo na wskazane wcześniej kategorie w rzeczywistości Instytutu Sztuki Wyspa dzisiaj.

Metodą pracy na Wyspie i z Wyspą będzie dla nas stosowana szeroko w naukach społecz-nych tzw. teoria ugruntowana, która zakłada, że rzeczywistość najlepiej rozumieją zaangażo-wani w nią aktorzy i odrzuca funkcjonalistycz-ne stosowanie wypracowanych systemów na rzecz bliskiej analizy źródeł; w tym wypadku: zapisów wideo, fotografii archiwalnych, druków, zachowanych realizacji, prasy i opracowań teo-retycznych i historycznych, przeprowadzonych wywiadów i wizji lokalnych.

Projekt „Wyspa. Teraz jest teraz” będzie składać się z czterech integralnie powiązanych ze sobą części: wystawy przygotowanej w opar-ciu o archiwalia w galerii Instytutu Sztuki Wy-spa; realizacji artystycznych młodych twórców przygotowanych bądź to na terenie samej stocz-ni, bądź w oparciu o materiał archiwalny na wystawie; publikacji łączącej w sobie cechy hi-storycznego opracowania, wyspowego słownika i atlasu oraz programu edukacyjnego.

Myśląc o samej wystawie inspirujemy się brechtiańską koncepcją przesunięcia percepcji widza z pasywnej identyfikacji ku krytycznemu uczestnictwu oraz pracy z afektem – nastrojem czy też aurą – rozumianymi tu jako medium, tak by wystawa była pewnym manifestem etycznym. „Niepewność i chwiejność znaczenia wytwarza-

ją suspens, odnoszący się nie do tego, co się dalej stanie w prezentowanej historii, ale do tego, co dzieje się w nas samych, gdy zostajemy złapani w szczelinę powstałą pomiędzy obrazem a rze-czywistością, na którą obraz ten oddziałuje” (Mieke Bal).

•NADCHODZĄCE WYSTAWY

•„re.act.feminism #2, performatywne archiwum”. Archiwum, wystawy, warsztaty, per-formance, spotkania, badania.

„re.act.feminism #2, performatywne archi-wum” jest mobilnym projektem, który będzie prezentowany w sześciu krajach europejskich w latach 2011 - 2013. Pierwsza wystawa została otwarta 7 października 2011 w Centro Cultural Montehermoso w Vitoria-Gasteiz, stolicy Kraju Basków w Hiszpanii. Podstawą projektu jest jego ciągły rozwój, mobilność oraz stałe wzbo-gacanie zasobów archiwum, w skład którego wchodzą krytyczne prace z lat 60-tych, 70-tych i z początku lat 80-tych XX w., jak również te współczesne. Wybrane prace ok. 120 artystów, przede wszystkim skupiają się na tematyce fe-ministycznej i queer. Badania prowadzone w ra-mach „re.act.feminism #2” skoncentrowały się na dziełach sztuki z Europy, Morza Śródziem-nego i Bliskiego Wschodu, Stanów Zjednoczo-nych i wybranych krajów Ameryki Łacińskiej. Jednym z głównych celi projektu jest stworze-nie dokumentacji performansów. Jest to wy-jątkowa dziedzina sztuki ze względu na swoją efemeryczność, dlatego dzięki przygotowanej dokumentacji stanie się ona bardziej dostępna w takiej liczbie i różnorodności, dla szerszego grona odbiorców. Dodatkowo zaprezentowa-ny zostanie szeroki przekrój pokoleniowy oraz kontynuowany będzie dialog trans-kulturowy. Archiwum zawiera wideo dokumentację perfor-mansów, fotografie, wywiady z artystami, teksty oraz nuty. W ramach projektu odbędą się wy-

stawy towarzyszące, koncerty, wykłady, odczyty i pokazy.

•„Costume Party” Maryam Jafri, wystawa indywidualna

3 lutego 2012 odbędzie się otwarcie indywi-dualnej wystawy Maryam Jafri. Jej prace, często opierające się na badawczym i interdyscypli-narnym procesie, charakteryzuje stosowanie kodu wizualnego zbliżonego do języka filmu i teatru. Tworzone przez nią serie narracyjnych eksperymentów oscylują pomiędzy scenariu-szem i dokumentem, fragmentem i całością. Ja-fri uzyskała tytuł licencjata (Wydział Literatury Angielskiej i Amerykańskiej) Brown Univer-sity, tytuł magistra w Tisch School of the Arts na Uniwersytecie Nowojorskim, jest również absolwentką Whitney Museum of American Art: Independent Study Program. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku i Kopenhadze.

•ORGANIZATOR

Fundacja Wyspa Progress/Instytut Sztuki Wyspa (Gdańsk, Polska) www.wyspa.art.pl

Powołana do życia w 1994 roku przez de-kadę prowadziła działalność w przestrzeni otwartej Gdańska, w dawnej Łaźni Miejskiej, Galerii Wyspa na ul. Chlebnickiej w Gdańsku oraz Modelarni. Fundacja Wyspa Progress jest najstarszą organizacją non-profit o charakte-rze artystycznym w Polsce, pionierem prezenta-cji sztuki zaangażowanej oraz interweniującej w przestrzeń publiczną. Od 2004 roku Funda-cja prowadzi quasi-instytucję - Instytut Sztuki Wyspa - ulokowany w budynku dawnej szkoły budowy okrętów na terenie Stoczni Gdańskiej. Wyspa to laboratorium nowego myślenia o spo-łecznej roli sztuki oraz jej działalności na szer-szym polu wiedzy i domeny publicznej. Wyspa łączy rozdarte tkanki niedokończonych narracji,

struktur społecznych i materialnych pozostało-ści. Instytut zrealizował szereg międzynarodo-wych wystaw, zarówno we własnej przestrzeni wystawienniczej, jak i poza granicami kraju, min. w Szwecji, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Iraku, Izraelu, Ukrainie czy Belgii.

Wyspa posiada także bogate doświadczenie w zakresie publikacji o sztuce, a od 2010 roku prowadzi własną markę wydawniczą „Alterna-tiva Editions”.

•ZESPÓŁ KURATORSKI 2012

Leire Vergara jest niezależną kuratorką, mieszkającą i pra-cującą w baskijskim mieście Bilbao, gdzie pra-cuje jako redaktorka i członkini Bulegoa z/b, niezależnego biura sztuki i wymiany wiedzy. W latach 2006-2009 pracowała jako główna ku-ratorka Sala Rekalde. W tym okresie praktyki kuratorskiej, skupiła się na produkcji projek-tów zewnętrznych, zachęcając do poszukiwania nowych sposobów przekraczania granic “white cube”. Vergara, mocno zaangażowana w eduka-cję artystyczną, koordynowała liczne konferen-cje, warsztaty i spotkania, a jej wykłady były jednymi z głównych punktów programu. Od 2002 do 2005 roku, wraz z Peio Aguirre, współ-tworzyła struktury biura produkcji artystycznej DAE (Donostiako Arte Ekinbideak) w Dono-stia-San Sebastián. Publikowała w wielu cza-sopismach i katalogach artystycznych i kultu-ralnych. Doktorantka programu Curatorial/Knowledge, na Wydziale Kultury Wizualnej w Goldsmiths Collage, w Londynie.

Inês Moreiraportugalska architektka, kuratorka i badaczka sztuki. W swojej pracy porusza się na styku ar-chitektury, sztuki i spekulatywnych badań nad kulturą współczesności. W ostatnich latach, pod nazwą „Performing Building Sites: curatorial

—04/05—

research in/on space”, przeprowadzała kurator-skie doświadczenia nad przestrzenią, proponu-jąc krytyczną analizę epistemologiczną w obsza-rze studiów kuratorskich – projekt realizowany w ramach Curatorial/Knowledge na Wydziale Kultury Wizualnej Goldsmiths Collage, w Lon-donie. Pracowała jako Cultural Programmer oraz Deputy Programmer z zakresu architektu-ry i sztuki w biurze Europejskiej Stolicy Kultury 2012, portugalskiego Guimarães (od lutego 2010 do marca 2011). Kuratorka licznych projektów na polu wzajemnego przenikania się szeroko pojętej kultury i architektury. Koordynowała Laborató-rio de Arte Experimental w Instituto das Artes/Ministério da Cultura, w Lizbonie (2003-05); współzałożycielka niezależnej grupy artystycznej “Plano 21” Associação Cultural, członkini grupy “Terminal Project” (od 2005). Jest również założy-cielką eksperymentalnego projektu kuratorskiego “petit CABANON” (od 2007), oraz pełni funk-cję kuratorki rezydencyjnej w Museo Extremeño Iberoamericano de Arte Contemporâneo w Bada-joz, w Hiszpanii (od 2007). Inês Moreira współ-pracuje z Universidade do Porto od 2006 roku, kuratorując i współorganizując liczne wystawy (Depósito 2007, Pack 2007, Mapa 2007, Rescaldo e Ressonância! 2009). Była współkuratorką pu-blicznych zgromadzeń na Evento2009, Public Art Biennale, w Bordeaux, Francja.

Arne Hendriks artysta i kurator z Amsterdamu. W swojej prak-tyce kuratorskiej opiera się na spekulatywnym rodzaju badań w szarej strefie między designem, sztuką, historią oraz nauką. Jego ostatnie pro-jekty obejmują „The Incredible Shrinking Man”, spekulatywne badania nad wpływem redukcji ludzkiego ciała do 50 cm wysokości, „The In-structables Restaurant”, pierwszej na świecie w pełni dostępnej, uwolnionej jadłodajni, „The Repair Manifesto”, badaniami nad ożywianiem “sztuki” drobnych napraw, oraz „Hacking IKEA”,

dostosowywaniem produktów do osobistych potrzeb konsumenckich (w kooperacji z Plat-form21). Jego najnowszy projekt badawczy „On the Ruins of Work” skupia się na pojęciu pracy - jaka jest, czym była i czym jeszcze może się stać.

Aneta Szyłak jest kuratorką i teoretyczką sztuki. Współzałoży-cielka, a obecnie dyrektor artystyczna Instytutu Sztuki Wyspa - działającego na terenach daw-nej Stoczni Gdańskiej, platformy intelektual-nej dla współczesnej kultury wizualnej. Wice-prezeska Fundacji Wyspa Progress. Jej projekty charakteryzują się poszukiwaniem wnikliwych odpowiedzi na kulturalne, polityczne, społeczne, architektoniczne i instytucjonalne właściwości współczesnego świata, wśród nich „Estrange-ment” (2010, z Hiwą K), „Na Okrągło 1989-2009“ (Hala Stulecia, Wrocław, 2009), „Kolekcja niemożliwa” (Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk 2008), „Chosen“ (Digital Art Lab w Holon, Izra-el, 2006, wspólnie z Galit Eilat), „Ewa Partum: Legalność Przestrzeni“ (Instytut Sztuki Wyspa, Gdańk 2006), zbiorowego projektu „You won’t Feel a Thing: On Panic, Obsession, Rituality and Aneasthesia“ (Kunsthaus Dresden, 2006), autor-ka licznych wystaw zrealizowanych w Instytucie Sztuki Wyspa. Jej wcześniejsze projekty obejmują m.in. „Strażników Doków“ (Instytut Sztuki Wy-spa, Gdańsk 2005), „Palimpsest Muzeum” (Łódź, 2004), „BHP“ (Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk 2004) i „Architectures of Gender“ (Sculpture Center, Nowy Jork , 2003). Wykładowczyni reno-mowanych uczelni, w tym Uniwersytetu Kopen-haskiego, Bard College, New School University, czy nowojorskich: Queens College i NYU; jako guest professor pracowała w Akademie der bil-dende Kunste w Mainz. Obecnie przygotowuje rozprawę doktorską w ramach Curatorial/Know-ledge na Goldsmiths College w Londynie oraz Uniwersytecie Kopenhaskim.Ewa Małgorzata Tatar i Dominik Kuryłek

tandem historyków i krytyków sztuki, redak-torów i kuratorów, współpracujących od 2003 roku. Skupiając się na krytyce instytucjonal-nej i kuratoryjnej jako metodologii badaw-czej w historii sztuki, przygotowali wspólnie liczne wystawy, w tym, takie jak „Przewodnik” (2005-2007) czy „Cafe Bar” Pauliny Ołowskiej w Muzeum Narodowym w Krakowie. Do dnia dzisiejszego, autorzy łącznie ok. 200 artykułów krytycznych publikowanych w prasie, antolo-giach i katalogach sztuki.

Krzysztof Gutfrański jest kuratorem i historykiem sztuki. Kurator Studio + Kitchen Project, otwartej przestrzeni w CSW Znaki Czasu w Toruniu. Współpraco-wał z warszawską Fundacją Nowej Kultury Bęc Zmiana, jako koordynator cyklu interdyscypli-narnego Ekspektatywa. Redaktor magazynu humanistycznego Format P. Jest także współku-ratorem „Hell of Things / Piekło Rzeczy” (2009) w Centrum Sztuki Współczesnej „Kronika” w Bytomiu, jak również kuratorem programu badawczego „Atlantic Cinema” we wrocławskiej Entropii. Publikował w prasie, magazynach in-ternetowych oraz w wielu innych platformach dystrybucji wiedzy. Gutfrański specjalizuje się w innowacyjnych formach publikacji sztuki.

•ZARZĄD FUNDACJI

•Grzegorz Klaman: Prezes Fundacji Wyspa Progress•Aneta Szyłak: Wiceprezes Fundacji Wyspa Progress

ZESPÓŁ ALTERNATIVA 2012

•Aneta Szyłak: Dyrektor Artystyczna Alternativ, Dyrektor Instytutu Sztuki Wyspa •Maks Bochenek: kurator•Mirosław Górczyński: kierownik archiwum

•Aleksandra Grzonkowska: producentka artystyczna•Krzysztof Gutfrański: redaktor prowadzący•Błażej Kroplewski: producent techniczny•Radosław Orzeł: Public relations•Piotr Szmyt: obsługa widza i marketing•Marta Szymańska: biuro organizacyjneoraz wolontariusze i stażyści.

•PRZYDATNE INFORMACJE

Godziny otwarcia wystaw: wtorek - niedziela 11 - 19

WSTĘP WOLNY - na wszystkie wydarzenia

•Adres:Doki 1 / 145 B80-958 GdańskMłode Miasto (dawne tereny Stoczni Gdańskiej)•Dojazd:Tramwaje:przystanek Plac Solidarności: 8, 10Autobusy:Kierunek Jana z Kolna (zajezdnia): 108, 112, 118, 120, 123, 151, 154, 167, 168, 175, 186, 189, 213, 275, 313, 367, 384Kierunek Wałowa, przystanek Łagiewniki: 130, 178, 184Autobusy z Portu Lotniczego w kierunku Dworca Głównego: 210 (linia dzienna), N3 (li-nia nocna)•Gdańsk posiada bogatą sieć połączeń lotni-czych, w tym bezpośrednie połączenia do Ali-cante, Barcelony, Bergen, Berlina, Birmingham, Bremy, Bristolu, Brukseli, Cork, Doncaster--Sheffield, Dortmundu, Dublina, Edynburga, Eindhoven, Frankfurtu, Glasgow, Gotebor-gu, Hamburga, Haugesundu, Helsinek, Kolo-nii, Kopenhagi, Leeds, Liverpoolu, Londynu, Malmo, Mediolanu, Monachium, Oslo, Paryża, Popradu, Pragi, Rzymu, Stavanger, Sztokhol-

•

—06/07—

mu, Trondheim i Turku, a także do wszystkich największych miast Polski.Na trasie z Gdańska/Gdyni obsługiwane są także połączenia promowe do Helsinek, Ny-näshamn, Karlskrony, Oxelösund, Rostoku oraz Visby.•Kontakt dla odwiedzających:Piotr Szmyt, piotr.szmyt@wyspa.art.pl

•Redakcja broszury: Aneta Szyłak, Aleksandra Grzonkowska, Radosław Orzeł•Projekt graficzny:www.berszmisiak.com•Zdjęcia:Marta Szymańska, Marek Frankowski

•WIĘCEJ INFORMACJIwww.wyspa.art.plwww.alternativa.org.pl•Informacje dla prasy:Radosław Orzeł, pr-wyspa@wyspa.art.pl

•ORGANIZATOR:

•PARTNERZY:

•WE WSPÓŁPRACY Z :

•PATRONI MEDIALNI:

—08/09—

Projekt re.act.feminism #2 powstał dzięki wsparciu finansowemu ERSTE Foundation i German

Federal Cultural Foundation.

The project has been carried out within the framework of RECUPARATING THE INVISIBLE

PAST and with the support of the Culture 20072013- programme of the European Union.

This work programme has been funded with support from the European Commission. This

publication reflects the views only of the author, and the Commission cannot be held responsible

for any use which may be made of the information contained therein.

•

SKM Gdańsk Główny

TargDrzewny

Plac Solidarności

Brama nr 3

SKM Stocznia

Modelarnia

Hala 90B

IS Wyspa

Budynek Dyrekcji

Gdańsk Stocznia / Młode Miasto

Brama Historyczna

Dok

i

Błędnik

Aleja Zwycięstw

a

Rajska

Pań

ska

Stolarsk

a

Heweliusza

Wałowa

Podwale Staromiejskie

Wartka

Łagiewniki

Jana z Kolna

Wał

y Pi

asto

wsk

ie

Gen. D

ąbrowskiego

Pod

wal

e G

rodz

kie

—10/11—

—12/13—

—14/15—

—16/17—

•zdję

cia:

Mar

ta S

zym

ańsk

a, M

arek

Fra

nko

wsk

i

—18/19—

XXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXX XXXXXXXXX XXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXX XXXXX XXXX XXXXXXXXXXXXXX XXXX XXXXX XXXXXX XXXX iiiXXXXXXXXi::/’:::

AlternAtivA 2010-2012 AlternAtivA 2010- Alter-nAtivA 2o1o- -2o12 AlternAtivA 2010-2012 Alter-nAtivA 2010-2012 AlternAtivA 2010-2012

INSTYTUT SZTUKI WYSPA

—2012