KEV REYNOLDS

ALPY AUSTRIACKIE

Tom I

Rätikon, Grupa Silvretty, Alpy Ötztalskie, Stubajskie i Zillertalskie

Sklep PodróżnikaWarszawa 2009

BEZPIECZEŃSTWO W GÓRACH

Z wszelką górską działalnością wiążą się swoiste niebezpieczeństwa. Trasy opisane w tej książce nie stanowią wyjątku. Każdy, kto wędruje lub wspina się w Alpach powinien zdawać sobie z tego sprawę i wziąć odpowiedzialność za siebie i towarzyszy na szlaku. Autor i wydawcy dołożyli wszelkich starań, aby zapewnić poprawność informacji za-wartych w przewodniku w momencie oddawania go do druku. Nie mogą jednak wziąć odpowiedzialności za jakąkolwiek stratę, uraz lub niedogodność, której zazna użytkownik tej książki.

Międzynarodowy Sygnał Wzywania Pomocy(Należy używać wyłącznie w sytuacji zagrożenia)Sześć sygnałów nadawanych gwizdkiem (lub błysków latarką po zapadnięciu ciemności) w regularnych odstępach przez minutę, po czym następuje minuta przerwy. Należy powtarzać do momentu uzyskania odpowiedzi. Odpowiedzią są trzy sygnały na minutę, po czym następuje minuta przerwy. Do komunikowania się z helikopterem używane są następujące sygnały (tylko w sytuacji zagrożenia):

Uwaga! Górska akcja ratunkowa może być bardzo kosztowna — należy odpowiednio się ubezpieczyć.

Uwaga! Górska akcja ratunkowa jest bezpłatna dla członków Austriackiego Towarzystwa Alpejskiego (załącznik A).

Telefon alarmowy: 140 (ratownictwo górskie)

Pomoc jest potrzebna

Podnieś oba ramiona ponad głowę tworząc

literę „Y” (Yes).

Pomoc nie jest potrzebna

Podnieś jedno ramię po-nad głowę, drugie ramię

opuść do dołu — litera „N” (No).

O AUTORZE

Kev Reynolds po raz pierwszy prowadził wakacyjne górskie wycieczki w Austrii w 1967 r. Od tego czasu powracał tam przy wielu okazjach, by odbyć krótsze i dłuższe wędrówki oraz wspinać się. Jest niezależ-nym autorem i fotoreporterem. Pisał i ilustrował foldery dotyczące wędrówek w Austrii dla Austriackiego Ośrodka Informacji Turystycznej. Przygotowywał materiały reklamowe dla lokalnych władz zajmujących się turystyką w tym rejonie. Organizował wakacyjne górskie wycieczki dla biur podróży w kilku austriackich landach. Jest członkiem Klubu Alpejskiego (Alpine Club), Austriackiego Towarzystwa Alpejskiego (Österreichischer Alpenverein) oraz stowarzyszenia pisarzy i foto-grafów plenerowych (Outdoor Writers’ and Photographers’ Guild). Był pierwszym honorowym członkiem Brytyjskiego Stowarzyszenia Międzynarodowych Przewodników Górskich (British Association of International Mountain Leaders). Jest autorem ponad 40 książek, w tym przewodników po Alpach, Pirenejach i Himalajach oraz kilku opisujących wędrówki w południowej Anglii. Wtedy, gdy nie wędruje lub nie wspina się w jednym z wielkich łańcuchów górskich na świecie, Kev mieszka w rejonie, który nazywa „Alpami Kentyjskimi”. Podczas zimowych miesięcy podróżuje po Wielkiej Brytanii, by podczas pre-lekcji przekazać swój entuzjazm dla gór. Dokładne informacje o nim można uzyskać na stronie www.kevreynolds.co.uk

Alpejskie przewodniki tego samego autora wydane przez Cicerone Press:

Większość wyżej wymienionych przewodników dostępnych jest w księgarniach Sklepu Podróżnika i przez stronę internetową

www.sp.com.pl

Alpine Points of ViewWalking in the Alps100 Hut Walks in the AlpsAlpine Pass RouteChamonix to ZermattTour of Jungfrau RegionTour of Mont BlancTour of Vanoise

Tour of the OisansÉcrins National ParkWalking in the ValaisThe Bernese AlpsWalks in the Engadine Walking in TicinoCentral Switzerland

PODZIĘKOWANIA

Czerpiąc przez 40 lat radość z pobytów w Alpach Austriackich korzystałem z uprzejmości, hojności i gościnności niezliczonych osób. W szczególności muszę podziękować Marian Telsnig (byłej rzecznik prasowej Austriackiego Ośrodka Informacji Turystycznej) za stworzenie mi wielu możliwości do spenetrowania austriackich gór i zaznajomienia z nimi innych osób. Niezwykle pomocni byli także późniejsi pracownicy AOIT (zbyt wielu, by wymienić ich imiona), Elke Basler z Karynckiego Ośrodka Informacji Turystycznej i Horst Kaschnig — przewodnik górski z Bad Eisenkappel, który oprowadzał mnie po paśmie Karawanków. Zmarły Cecil Davies, autor pierwszego przewodnika Cicerone po Austrii, zawsze hojnie udzielał informacji i porad, podczas gdy urzędnicy ze Stowarzyszenia Schronisk Młodzieżowych w Wielkiej Brytanii (YHA) oraz biur podróży Inghams i Thomson Holidays umożliwiali mi w róż-nych okresach zarabianie w Austrii w sposób, który najbardziej mnie pasjonuje. Prowadzenie dziesiątek turystów szlakami w austriackich górach było przyjemnością i przywilejem. Wiele od nich wszystkich zyskałem. Jak zwykle jestem pełen uznania dla zespołu wydawnictwa Cicerone w Milnthorpe, który dzięki swoim umiejętnościom i talentowi zdołał z mojego ramowego rękopisu stworzyć ten przewodnik. Dziękuję im także za nieprzerwaną przyjaźń, która bardzo się liczy. Na koniec wyrażam miłość i wdzięczność dla mojej żony za wszystkie dni i szlaki, przełęcze, schroniska i biwaki, które dzieliliśmy wspólnie w górach na całym świecie co czyni tę książkę tak samo jej jak i moją.

Wskazówka dla czytelników

Informujemy czytelników, że choć autor dokonał wszelkich sta-rań, by przewodnik ten był dokładny mogą następować zmiany, które będą miały wpływ na jego zawartość. Radzimy sprawdzić na miejscu informacje dotyczące transportu, zakwaterowania i sklepów. Czasami może zostać zmienione nawet prawo do przechodzenia przez jakiś teren.

Wydawca byłby wdzięczny za uwagi dotyczące jakiejkolwiek z takich zmian.

SPIS TREŚCI

WSTĘP ........................................................................................ 10Alpy Austriackie ........................................................................... 10Górskie kwiaty .............................................................................. 16Zwierzęta ..................................................................................... 18Dojazd ........................................................................................ 20Transport na terenie Austrii ........................................................... 22Zakwaterowanie ........................................................................... 23Austriackie Towarzystwo Alpejskie ................................................ 27Szlaki ........................................................................................ 28Ekwipunek .................................................................................. 31Polecane mapy ............................................................................. 33Korzystanie z przewodnika ........................................................... 34Informacje podstawowe ............................................................... 36

TRASY

I. Rätikon: Trasy 1–7 Brand, Schruns, Tschagguns, Gargellen ................................ 37

II. Grupa Silvretty: Trasy 8–14 St. Gallenkirch, Gaschurn, Bielerhöhe, Galtür, Ischgl ............. 61

III. Alpy Ötztalskie: Trasy 15–18 Feichten, Plangeross, Mandarfen, Längenfeld, Sölden, Obergurgl ............................................................................ 88

IV. Alpy Stubajskie: Trasy 19–28 Längenfeld, Sölden, Kühtai, Gries im Sellrain, Neustift ........ 117

V. Alpy Zillertalskie: Trasy 29–37 Zell am Ziller, Mayrhofen, Finkenberg ................................. 159

Załącznik A Przydatne adresy ................................................... 196Załącznik B Bibliografia ............................................................ 197Załącznik C Terminy kulinarne .................................................. 200Załącznik D Słowniczek niemiecko -polski .................................. 202

Indeks tras ............................................................................... 205

I. RÄTIKON

Ta mała, wapienna grupa górska położona na granicy z Lichtenstei-nem i Szwajcarią, na pd.-zach. od dol. Montafon stanowi atrakcyjną scenerię dla różnych tras. Choć kilka wierzchołków dostępnych jest tylko dla wspinaczy, parę z nich np. Sulzfluh (2818 m) i najwyższy szczyt Rätikonu — Schesaplana (2965 m) przyciągają doświadczonych piechurów i osoby, które umieją poruszać się w skalistym terenie na-gradzając ich rozległymi, panoramicznymi widokami.

DOJAZD I INFORMACJE PODSTAWOWE

Położenie: W Vorarlbergu — najbardziej na zachód usytuowanym landzie Austrii. Grupa Rätikonu ogranicza od pd.-zach. dol. Montafon, rozciągając się także po drugiej stronie granicy, na terenie Liechtensteinu i Szwajcarii.

Mapy: Kompass Wanderkarte nr 032 Alpenpark Montafon 1:35,000F&B nr WK371 Bludenz-Klostertal-Brandnertal-Montafon 1:50,000

Bazy wypadowe: Brand, Schruns, Tschagguns, Gargellen

Źródła informacji: Vorarlberg Tourismus, Postfach 302, 6901 Bregenz (info@vorarlberg.travel, www.vorarlberg.travel)

Bludenz Tourismus (www.bludenz.at)Brand Tourismus, 6708 Brand

(brand@brand.vol.at, www.brand.at)Montafon Tourismus, 6780 Schruns

(info@montafon.at, www.montafon.at)Schruns-Tschagguns Tourismus, 6780 Schruns

(info@schruns-tschagguns.at, www.schruns-tschagguns.at)

Gargellen Tourismus, 6787 Gargellen (info@gargellen.at, www.gargellen.at)

Dojazd: Główną linią kolejową do Bludenz a potem wąskotorową kolejką Montafonerbahn do Schruns i Tschagguns. Z Bludenz do Brand i przez całą dol. Montafon ze Schruns do Bielerhöhe kursują autobusy.

38 I. Rätikon

N

km10

50

TSC

HA

PIN

A

RÄTI

KON

RÄTIKON

GRU

PA

VERW

ALL

Mon

tafon

tal

NEN

ZIN

G

BLU

DEN

Z

NEN

ZIN

GER

HIM

MEL

BR

AN

DV

AN

DA

NS

TSC

HA

GG

UN

S

SCH

RU

NS ST

GA

LLEN

KIR

CH

GA

RG

ELLE

N

ST. A

NTO

N

Zim

ba

Sch

esap

lana

Dru

senfl

uh

Sulz

fluh

Kir

chlisp

itze

n

Wei

sspla

tte

Mad

risa

horn

Gampa

delst

al

Rellsta

l

Brandnert

al

Gamperd

onatal

Gargell

ental

Gau

erta

l

S Z

W A

J C

A R

I A

LIE

CH

TE

NS

TE

IN

Sch

ron

iska

1 Oberzalim

2 Mannheimer

3 Totalp

4 Douglassa

5 Heinricha Huetera

6 Lindauer

7 Tilisuna

8 Madrisa (schron)

1 2

3

4

5

6

7

8

Lüner

see

I. Rätikon 39

Położona na pn.-zach. krańcu Rätikonu dol. Gamperdonatal jest pierwszą z bocznych względem dol. Montafon dolin, którą można dotrzeć w te góry. Z dol. Montafon łączy się w miejscowości Nenzing, w górę ciągnie się do granicy z Liechtensteinem. Najwyżej położona w niej osada Nenzinger Himmel usytuowana jest na wysokości 1370 m. Z wioski tej rozchodzą się różne szlaki prowadzące na okoliczne grzbiety i przechodzące przez nie do sąsiednich dolin.

Usytuowane w dol. Montafon Bludenz jest ważnym węzłem komu-nikacyjnym. Większa jego część położona jest na pn. brzegu rzeki Ill na wysokości 561 m. Choć miejscowość ta szczyci się kolejką linową na szczyt Muttersberg, skąd roztaczają się imponujące widoki na Rätikon i Grupę Silvretty znajduje się zbyt nisko, by służyć jako przydatna baza wypadowa. Za to w dol. Brandnertal, ok. 12 km dalej na pd.-zach. i prawie 500 m wyżej usytuowane jest Brand (1037 m), które stanowi główną bazę dla pieszych turystów i wspinaczy na tym krańcu Rätikonu. Na pd. peryferiach tego popularnego niewielkiego kurortu odgałęzia się na pd.-zach dol. Zalimtal. Główna dolina biegnie dalej na pd. do miejsca, gdzie przy górnym końcu drogi znajduje się stacja kolejki lino-wej. Kolejka ta wwozi turystów do schr. Douglassa usytuowanego nad jez. Lünersee. Można stąd odbyć kilka wspaniałych wycieczek i łatwych wspinaczek, między innymi wejść na szczyt Schesaplana.

Pomiędzy Bludenz i St. Gallenkirch dolinę Montafon przeważnie ograniczają zalesione zbocza a po obu stronach rzeki znajduje się szereg wiosek — St. Anton im Montafon, Vandans, Tschagguns i Schruns. W pd. ścianę gór wcinają się dol. Rellstal, Gauertal, Gampadelstal i na koniec Gargellental, która odgranicza Rätikon od Grupy Silvretty. W każdej z nich znajdują się schroniska. W górnych partiach tych bocznych dolin szlaki prowadzą w górę we wspaniały teren urwistych szczytów, który przydaje Rätikonowi wiele uroku.

Turyści, którzy zatrzymują się w którejkolwiek z miejscowości w dol. Montafon otrzymują po przyjeździe kartę gościa. Upoważnia ona do korzystania w tym re-jonie z wielu usług za darmo lub w obniżonej cenie. Dodatkowo warto kupić bilet okresowy (Montafon Sommerkarte) uprawniający do korzystania bez ograniczeń z kolejek linowych w dol. Montafon, Bludenz i dol. Brandnertal lub kartę Monta-fon-Silvretta na 3, 5, 7, 10 lub 14 kolejnych dni, która pozwala poruszać się bez ograniczeń licznymi kolejkami linowymi i środkami transportu publicznego nie tylko w rejonie dol. Montafon lecz także w sąsiednich dol. Paznaun i Samnaun.

40 I. Rätikon

Główne bazy wypadoweBrand (1037 m) to małe uzdrowisko i niewyróżniająca się stacja nar-

ciarska. W wiosce znajduje się ponad tuzin hoteli i pensjonatów o stan-dardzie do 4-gwiazdek oraz wiele prywatnych pokoi i apartamentów wakacyjnych, sklepów, restauracji, dwa banki z bankomatami i poczta. Informacje można uzyskać w Brandnertal Tourismus (( 05559 555 tourismus@brandnertal.at, www.brandnertal.at). W Bürserberg, 4 km na pn. znajduje się kemping.

Schruns (690 m) wraz z sąsiadującym Tschagguns usytuowanym po drugiej stronie rzeki Ill tworzy główny ośrodek turystyczny w dol. Montafon. Ze względu na kemping oraz wiele miejsc noclegowych w hotelach i wakacyjnych apartamentach wioska ta stanowi oczywi-stą bazę dla wypraw nie tylko w Rätikon lecz również w góry Verwall ograniczające dol. Silbertal, która rozciąga się za Schruns. W wiosce jest wiele sklepów, restauracji, informacja turystyczna, banki z bankoma-tami i poczta. Dzięki kolejce linowej Hochjochbahn można dotrzeć do kilku wyżej położonych szlaków na wsch. od Schruns. Biuro informacji turystycznej znajduje się przy ul. Silvrettastrasse (( 05556 721660 info@schruns-tschagguns.at, www.schruns-tschagguns.at).

Tschagguns (687 m) położone na południowym brzegu rzeki Ill jest nieco mniejsze niż sąsiadujące Schruns. Znajduje się jednak na tyle blisko, że korzysta ze znacznej części jego infrastruktury, w tym z informacji turystycznej. Jest tu także wiele miejsc noclegowych, w tym kemping oraz bank z bankomatem, restauracje i supermarket.

Gargellen (1423 m) usytuowane jest w głębi dol. Gargellental, na pd. krańcu Rätikonu. Kursują do niego autobusy z St. Gallenkirch w dol. Montafon. Ma ograniczoną infrastrukturę lecz dobry wybór hoteli, apartamentów i prywatnych pokoi, supermarket, pocztę i informację turystyczną (( 05557 6303 info@gargellen.at, www.gargellen.at).

Inne bazy wypadoweSpośród innych wiosek w dol. Montafon miejsca noclegowe u pod-

nóża Rätikonu oferuje St. Anton im Montafon (652 m) usytuowana na prawym brzegu Ill i Vandans (648 m) znajdująca się nieco w dół rzeki od Tschagguns, u wylotu dol. Rellstal, które ma bogaty wybór hoteli, apartamentów i prywatnych pokoi.

I. Rätikon 41

Schroniska górskieSchr. Douglassa (1976 m) — pierwsze schr. wybudowane zostało

przez DAV w 1872 r. Nazwane zostało na cześć brytyjskiego alpinisty Johna Sholto Douglassa. W związku z utworzeniem zbiornika wod-nego Lünersee dawne schr. zostało zatopione. Wybudowane w jego zastępstwie schr. istnieje od 1960 r. Przylega do stacji kolejki linowej na pn. brzegu jez. Lünersee, w górnym końcu dol. Brandnertal. To schr. kategorii II należy do sekcji ÖAV z Bludenz i ma obsługę od końca maja do połowy października. Dysponuje 70 łóżkami w pokojach i 80 miejscami w zbiorowych pomieszczeniach (( 05559 206).

Schr. Heinricha Huetera (1766 m) usytuowane jest poniżej im-ponującego szczytu Zimba (2643 m) wznoszącego się powyżej dol. Rellstal. Można do niego dotrzeć w 2½ godz. od schr. Douglassa lub w 3–3½ godz. z Vandans. To schr. kategorii I ma pełną obsługę od połowy czerwca do początku października. Oferuje 20 łóżek w pokojach i 90 miejsc w zbiorowych pomieszczeniach. Należy do vorarlberskiej sekcji ÖAV (( 05556 76570, www.hueterhuette.at).

Schr. Lindauer (1744 m) — popularne, I kategorii schr. stoi w lesie sosnowym poniżej szczytu Drusenfluh, w górnym końcu dol. Gauer-tal. Należy do sekcji DAV z Lindau i ma obsługę od końca lutego do końca marca oraz od czerwca do połowy października. Dysponuje 50 łóżkami w pokojach i 120 miejscami w zbiorowych pomieszczeniach (( 0664 5033456). Można do niego dojść pieszo w 2½ godz. z Lat-schau znajdującego się w pobliżu Tschagguns.

Schron Madrisa (1660 m) — usytuowany na pd.-zach. od Gargel-len schron bez obsługi, kategorii I, należący do sekcji DAV z Karlsruhe. Posiada zaledwie 16 miejsc do spania na wspólnej sali. Można do niego dojść w 45 min z Gargellen. Potencjalni użytkownicy powinni spytać w informacji turystycznej w Gargellen o osobę dysponującą kluczami od schronu.

Schr. Mannheimer (2679 m) — najwyżej położone schr. w Rätikonie stanowiące popularną bazę wypadową do wspinaczek na północnej ścianie Schesaplany. Usytuowane jest w pobliżu kurczącego się lo-dowca Brandner, na pd. od schr. Oberzalim ale prawie 800 m wyżej. Jest własnością sekcji DAV z Mannheim. Oferuje 30 łóżek w pokojach i 97 miejsc w zbiorowych pomieszczeniach. Ma obsługę od lipca do

42 I. Rätikon

połowy września (( 0664 3524768). Do tego schr. I kategorii można dotrzeć w ok. 5 godz. z Brand poprzez schr. Oberzalim.

Schr. Oberzalim (1889 m) — do tego I kategorii schr. można dojść w 2½ godz. z Brand. Usytuowane jest w pobliżu górnego końca dol. Zalimtal. Należy do sekcji DAV z Mannheim. Posiada w sumie 28 miejsc noclegowych (4 w pokojach, 24 w zbiorowych pomieszczeniach) i ob-sługę od połowy czerwca do końca września (( 0664 1229305).

Schr. Tilisuna (2211m) usytuowane jest nad małym stawem, na pn.-wsch. od szczytu Sulzfluh. Jest własnością vorarlberskiej sekcji ÖAV; dysponuje miejscami dla 140 osób — 35 w pokojach i 105 w zbiorowych pomieszczeniach. To I kategorii schr. ma obsługę od połowy czerwca do połowy października (( 0664 1107969). Można do niego dotrzeć w 2½–3 godz. z Tschagguns.

Schr. Totalp (2385 m) — I kategorii schr., do którego można dojść w nieco mniej niż 1½ godz. od schr. Douglassa. Położone jest w skalistej scenerii poniżej i na wsch. od szczytu Schesaplana. Należy do vorarlberskiej sekcji ÖAV; ma obsługę od końca maja do połowy października; oferuje 85 miejsc noclegowych w zbiorowych pomiesz-czeniach (( 0664 2400260).

Hala Lünersee Alm

Trasa 1 43

TRASA 1Schr. Douglassa (1976 m) – szlak wokół jez.

Lünersee – schr. Douglassa

Usytuowanie:Baza w dolinie:Stopień trudności:Odległość:Suma podejść:Suma zejść:Czas przejścia:

W górnym końcu dol. BrandnertalBrand15,5 km100 m100 m1¾ godz.

Pokonując okrążenie zgodnie z ruchem wska-zówek zegara idziemy po prostu szlakiem Lüner-see-Uferweg na wsch., na drugą stronę tamy. Ignorujemy ścieżkę do schr. Heinricha Huetera odgałęziającą się na lewo i podążamy wzdłuż za-krzywionej linii brzegowej jeziora na pd., następnie na pd-zach., w kierunku budynku stojącego na hali Lünersee Alm (2000 m), gdzie znajduje się kolejne skrzyżowanie ścieżek. Lewe odgałęzienie pnie się na przeł. Cavelljoch na granicy austriacko-szwajcarskiej. Prowadzi nim także Północny Szlak Wysokogórski Rätikonu (Rätikon Höhenweg Nord). Podążając trasą wokół jeziora wędrujemy jednak na zach. do kolejnej krzyżówki przy wyciągu towarowym do schr. Totalp, następnie skręcamy

Jez. Lünersee położone w naturalnym kotle poniżej i na wsch. od szczytu Schesaplana zostało powiększone w latach 50. poprzez skonstruowanie tamy na jego pn. krańcu. Spowodowało to zatopienie pierwszego schr. Douglassa. Opisany tutaj łatwy szlak wokół jeziora, do którego można dotrzeć kolejką linową, jest ze zrozumiałych względów popularny i prawdopodobnie będzie w lecie bardzo zatłoczony. Choć w zupełności możliwe jest dotarcie pieszo z Brand do schr. Douglassa szlakami Schattenlagantweg i Böser-Tritt-Steig (3 godz.), zwykle dojeżdża się samochodem lub autobusem do górnego końca drogi w dol. Brandnertal, a ostatnie 400 m wzniesienia pokonuje kolejką linową. Schr. Douglassa usytuowane jest kilka metrów na wsch. od górnej stacji kolejki. Przy słonecznej pogodzie jego taras zwykle pełen jest turystów.

44 I. Rätikon

N

km0

12

1

23

4

S Z

W A

J C

A R

I A

Lünersee

Alm

Lüner

see Sc

hr.

Dougl

assa

1976

m

Schr.

Hei

nri

cha

Huet

era

Schr.

Tota

lp

1766

m

2385

m

2965

m

do BrandBran

dnertal

Sch

esap

lana

Lod

. B

rand

ner

2000

m

Seeko

pf

2698

m

Kan

zelköpfe

2402

m24

42m 24

10m

Cav

elljo

ch22

39m

Kirch

lispitzen

2551

m

Ver

ajöch

l23

30m

Schw

eize

rtor

2137

m

Sau

lako

pf

2517

m

Rel

lsta

l

Alpe Lün

do Vandans

RÄTIKON: Trasy 1–4

Trasa 2 45

w prawo, by po dalszych 30 min marszu wzdłuż brzegu jeziora powrócić do schr. Douglassa.

TRASA 2Schr. Douglassa (1976 m) – schr. Totalp (2385 m)

– Lünersee Alm (2000 m) – schr. Douglassa

Usytuowanie:

Baza w dolinie:Stopień trudności:Odległość:Suma podejść:Suma zejść:Czas przejścia:

Na pd.-zach. od schr. Douglassa, w górnym końcu dol. BrandnertalBrand37 km409 m409 m3 godz.

Idąc od schr. Douglassa mijamy stację kolejki i kierujemy się na pd.-zach. podążając przez 15 min drogą wzdłuż brzegu jeziora. Znakowana ścieżka odbija teraz na prawo i wznosi się zboczami, które usiane są różanecznikami. Po kolejnych 15 min docieramy do drugiego skrzyżowania na wysokości 2080 m. Szlak do schr. Totalp wije się dalej w górę zbocza, które staje się coraz bardziej skaliste. Po ok. 40 min od krzyżówki następuje koniec podejścia i tuż przed sobą widzimy schronisko (1 godz. 15 min. od schr. Douglassa), w którym można coś przekąsić.

Jest to dłuższy wariant opisanego powyżej szlaku wokół jez. Lünersee, który biegnąc odwrotnie do kierunku wskazówek zegara odbija od brzegu jeziora i pnie się do schr. Totalp. Następnie schodzi znów na halę Lünersee Alm, by zamknąć okrążenie.

Drewniane schr. Totalp (2385 m) ma obsługę od końca maja do połowy października; 85 miejsc w zbiorowych pomieszczeniach, kategoria I (( 0664 2400260).